Il y a 13 champignons qui correspondent à votre recherche par ordre de popularité :
Physarum album (Bulliard) Chevallier (1826) |
![]() |
Synonymes : Sphaerocarpus albus Bulliard (1788), Herbier de la France, 9, tab. 407, fig. 3, & tab. 470, fig. 1 (Basionyme)
Stemonitis alba (Bulliard) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1469 (nom. illegit.) Mucor albus (Bulliard) Sobolewski (1799), Flora Petropolitana, p. 324 (nom. illegit.) Trichia alba (Bulliard) de Candolle (1805), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 252 (nom. illegit.) Physarum album (Bulliard) Chevallier (1826), Flore generale des environs de Paris, 1, p. 336 (nom actuel) Tilmadoche alba (Bulliard) T. Macbride (1899), The North American slime-molds, Edn 1, p. 58 References : Cetto 6 2580 ; Poulain Meyer p. 158 fig. 263 Groupe : Myxos Classification : Amoebozoa / Myxogastrea / Physarida / Physaraceae Chapeau/Fructification : Sporocystes non discoides, au plus lenticulaires avec la base plane. Generalement penches, oblates, convexes dessus, presque plats dessous, souvent legerement ombiliques, 0,4-0,7 mm de diametre, 0,3 mm d'epaisseur, couverts de petites particules calcaires blanches, plus ou moins serrees sur fond brun, dehiscence petaloide ou par plaques. Columelle absente. Chair : Capillitium dense, plus ou moins rayonnant de la base au sommet, nœuds calcaires petits, generalement allonges, fusiformes. Stipe : Long, grele, subule, courbe au sommet, 0,9-1,4 mm, blanc a ochrace, clair au sommet, devenant brun fuligineux ou noir a la base. Habitat : Bois mort et vieux champignons, ecorces d'arbres vivants, rarement sur litiere et sur mousse. Spores : Moyennement foncees, verruqueuses avec des groupes de verrues plus marquees, 8-9,5-10,5 µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire. Assez commun. De l'Automne au printemps. Synonyme dePhysarum nutansselon certains auteurs |
Craterium minutum (Leers) Fries (1829) |
![]() |
Synonymes : Peziza minuta Leers (1775), Flora herbornensis, Edn 1, p. 277 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1829)
Cyathus minutus (Leers) Hoffmann (1790), Vegetabilia cryptogama, 2, p. 6, tab. 2, fig. 2 Sphaerocarpus turbinatus Bulliard (1791), Herbier de la France, 11, tab. 484, fig. 1 Stemonitis turbinata (Bulliard) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2(2), p. 1469 Trichia minuta (Leers) Relhan (1793), Flora cantabrigiensis, suppl. 3, p. 37 Nidularia minuta (Leers) Withering (1796), An arrangement of British plants, Edn 3, 4, p. 358 Craterium pedunculatum Trentepohl (1797), in Roth, Catalecta botanica, 1, p. 224 Physarum pedunculatum (Trentepohl) Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 206 Physarum turbinatum Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 205 Trichia turbinata (Bulliard) de Candolle (1805), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 252 Craterium vulgare Ditmar (1813), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 1, p. 17, tab. 9 Craterium pyriforme Ditmar (1813), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 1, p. 19, tab. 10 Craterium turbinatum (Schumacher) Fries & Palmquist (1818), Symbolae Gasteromycetum, 3, p. 18 Craterium minutum (Leers) Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 151 (nom actuel) Craterium nutans Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 151 Craterium friesii Rostafinski (1875) [1874], Sluzowce (Mycetozoa) monografia, p. 122, fig. 105 Craterium oerstedii Rostafinski (1875) [1874], Sluzowce (Mycetozoa) monografia, p. 120, fig. 99 Craterium confusum Massee (1892), A monograph of the Myxogastres, p. 263 References : Cetto 2579 ; Poulain Meyer p. 141 fig. 207 & 208 Groupe : Myxos Classification : Amoebozoa / Myxogastrea / Physarida / Physaraceae Chapeau/Fructification : 0,2-0,3, jusqu'a 1,5 mm de haut, en forme de calice, ocre brun olivace ou plus sombre, brun generalement rouge brillant a brunatre sombre. Peridium double, couche externe cartilagineuse, ordinairement sans calcaire, etroitement liee a la couche interne membraneuse ou sans calcaire, visqueuse et blanche. Chair : Capillitium a nœuds calcaires, grands, irreguliers, blancs ou jaune pale, ( blanc grisatre dans l'eau sous le microscope) ayant tendance a s'agreger au centre pour former une pseudocolumelle. Stipe : Tres petit, manquant parfois, generalement plus pale que la coupelle, rouge-orange, translucide, strie sur la moitie de sa hauteur, parfois non marque. Habitat : Sur feuilles mortes, brindilles quelquefois sur bois ou sur ecorce. Spores : Brun fonce en masse, subglobuleuses, finement verruqueuses, rarement fortement epineuses, reticulees ou subreticulees, 7-8-9-(10) µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole, colonisant le substrat. Commun. Ete-Automne. |
Tubifera ferruginosa (Batsch) J.F. Gmelin (1792) |
![]() |
Synonymes : Tubulifera cremor O.F. Muller (1775), Flora danica, 11, p. 8, tab. 659, fig. 1
Tubulifera arachnoidea Jacquin (1778), Miscellanea austriaca, 1, p. 144, tab. 15 Stemonitis ferruginosa Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 261, tab. 30, fig. 175 (Basionyme) Sphaerocarpus fragiformis Bulliard (1787), Herbier de la France, 8, tab. 384 Lycoperdon ferruginosum (Batsch) Timm (1788), Florae megapolitanae prodomus, p. 276 Lycoperdon favaceum Schrank (1789), Baiersche flora, 2, p. 667 Sphaerocarpus cylindricus Bulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 470, fig. 3 Tubifera ferruginosa (Batsch) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1472 (nom actuel) Tubifera fragiformis (Bulliard) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1472 Tubifera cylindrica(Bulliard) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1472 Tubulina fragiformis (Bulliard) Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 91 Licea clavata Schrader (1797), Nova genera plantarum, 1, p. 18 Licea tubulina Schrader (1797), Nova genera plantarum, 1, p. 16 Tubulina coccinea Trentepohl (1797), in Roth, Catalecta botanica, 1, p. 243 Reticularia multicapsula Sowerby (1798), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 179 Tubulina fallax Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 28 Tubulina cylindrica (Bulliard) de Candolle (1805), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 249 Tubulina fragifera Poiret (1808), in Lamarck, Encyclopedie methodique, Botanique, 8, p. 130 Trichia meteorica Sowerby (1815), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 435 Licea fallax (Persoon) Fries & Lindgren (1817), Symbolae Gasteromycetum, 2, p. 12 Dermodium fallax (Persoon) Nees (1817), Das system der pilze und Schwamme, p. 109, fig. 103 Licea fragiformis (Bulliard) Nees (1817), Das system der pilze und Schwamme, p. 107, tab. 8, fig. 102 Licea effusa Ehrenberg (1818), Sylvae mycologicae berolinenses, p. 14, 26 Licea cylindrica (Bulliard) Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 195 Tubulina conglobata Preuss (1851), Linnaea, Ein journal fur die botanik, 24, p. 140 Licea rubiformis Berkeley & M.A. Curtis (1860) [1858], Proceedings of the American Academy of arts and sciences, 4, p. 125 Tubulina speciosa Spegazzini (1881), in Saccardo, Michelia, 2(7), p. 262 Tubulina nitidissima Berkeley (1881), The journal of the linnean Society, botany, 18(111), p. 387 References : Cetto 378 ; Marchand 385 ; Poulain Meyer p. 50 pl. 47 Groupe : Myxos Classification : Amoebozoa / Myxogastrea / Liceida / Reticulariaceae Chapeau/Fructification : Plasmode d'abord blanc, devenant rose, puis rouge corail, et enfin rouge brique sombre et terne, ferrugineux, jusqu'a brun rougeatre obscur. Pseudoaethaliums pulvines, 5-50(-100) mm de long, brun rose a brun terne . Sporocarpes plus ou moin cylindriques, anguleux, brun clair a brun orange. Peridium simple, membraneux, translucide, a dehiscence irreguliere ou par un opercule. Chair : Pseudocapillitium le plus souvent absent ou consistant en tubes creux relies au peridium, presentant occasionnellement quelques filaments fins, faiblement attaches au peridium. Habitat : Sur bois mort, sur fragments de bois plus ou moins enfouis. Frequent dans les lieux humides, dans les aiguilles et mousses de sapinieres. Spores : En masse, terre d'ombre. Spores brun pale a jaune orange pale, rondes,5-7,5 x 6,75 ( avec ornementation), certaines un peu ovalisees, cyanophiles, finement cretees-reticulees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Assez commun. Periode propice : plutot Automne. PS : Les sporanges n'abritent pas de pseudo-columelle. |
Trichia botrytis (J.F. Gmelin) Persoon (1794) |
![]() |
Synonymes : Lycoperdon bombacinum Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 153
Stemonitis botrytis J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1468 (Basionyme) Stemonitis bombacina (Batsch) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1470 Trichia botrytis (J.F. Gmelin) Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 89 (nom actuel) Trichia serotina Schrader (1799), Journal fur die botanik, 2(2), p. 67, tab. 3, fig. 2 Sphaerocarpus fragilis Sowerby (1800), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 279 Trichia botrytis var. simplex Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 176 Trichia lorinseriana Corda (1837), Icones fungorum hucusque cognitorum, 1, p. 23, tab. 6, fig. 288-D Trichia purpurascens Nylander (1859), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 4, p. 126 Trichia fragilis (Sowerby) Rostafinski (1875) [1874], Sluzowce (Mycetozoa) monografia, p. 246, fig. 203-204, 225-226 Trichia fragilis var. botrytis (J.F. Gmelin) Berlese (1888), in Saccardo, Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 7, p. 441 Trichia carlyleana Massee (1889), Journal of the royal microscopical Society, 1889, p. 329, fig. 15 Trichia botrytis var. serotina (Schrader) Raunkiaer (1890), Botanisk tidsskrift, udgivet af den botaniske forening i Kioebenhavn, 17, p. 68 Trichia botrytis var. lorinseriana (Corda) Raunkiaer (1890), Botanisk tidsskrift, udgivet af den botaniske forening i Kioebenhavn, 17, p. 68 References : Ing p. 140, Poulain Meyer Groupe : Myxos Classification : Amoebozoa / Myxogastrea / Trichiida / Trichiaceae Chapeau/Fructification : Sporocarpes souvent groupes, de 1 a 4mm de hauteur et 0,6 a 0,8mm de diametre. Sporocystes globuleux ou piriformes, brun-rouge ou presque noirs, avec generalement un reseau de bandes jaunes. Elateres, de 4 a 5μm de largeur, a 3-5 bandes spiralees, lisses, a extremites libres en longue pointe effilee aigue. Stipe : Stipe cylindrique, rempli de particules amorphes opaques, de 0.5 a 1.2mm de hauteur, opaque, brun fonce a noir. Habitat : Bois mort Spores : Spores finement spinuleuses de 9 a 11μm de diametre. Spores en masse (+capillitium), jaune-orange, orange brunatre, brun-jaune. Comestibilite : Sans interet |
Perichaena corticalis (Batsch) Rostafinski (1875) [1874] |
![]() |
Synonymes : Lycoperdon corticale Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 155 (Basionyme)
Sphaerocarpus sessilis Bulliard (1788), Herbier de la France, 9, tab. 417, fig. 5 Trichia fuscoatra Sibthorp (1794), Flora oxoniensis, p. 407 Trichia gymnosperma Persoon (1796), Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 1, p. 63, tab. 6, fig. 1-2 Trichia circumscissa Schrader (1797), Nova genera plantarum, 1, p. 19 Licea circumscissa (Schrader) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 196 Physarum luteoalbum Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 199 Licea circumscissa var. a populina Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 108 Licea circumscissa var. ßß abietina Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 108 Tubulina circumscissa (Schrader) Poiret (1808), in Lamarck, Encyclopedie methodique, Botanique, 8, p. 131 Perichaena abietina (Albertini & Schweinitz) Fries & Lindgren (1817), Symbolae Gasteromycetum, 2, p. 11 Perichaena populina (Albertini & Schweinitz) Fries & Lindgren (1817), Symbolae Gasteromycetum, 2, p. 12 Pyxidium sessile Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 580 Perichaena marginata Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 258 Perichaena circumscissa (Schrader) Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 258 Licea abietina (Albertini & Schweinitz) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 343 Perichaena corticalis (Batsch) Rostafinski (1875) [1874], Sluzowce (Mycetozoa) monografia, p. 293, fig. 188 (nom actuel) Perichaena fuscoatra (Sibthorp) Rostafinski (1875) [1874], Sluzowce (Mycetozoa) monografia, p. 294 Perichaena liceoides Rostafinski (1875) [1874], Sluzowce (Mycetozoa) monografia, p. 295 Perichaena rostafinskii P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 31, p. 130 Oligonema broomei Massee (1889), Journal of the royal microscopical Society, 1889, p. 346, fig. 22 Perichaena nitens Raunkiaer (1890), Botanisk tidsskrift, udgivet af den botaniske forening i Kioebenhavn, 17, p. 55 Perichaena canoflavescens Raunkiaer (1890), Botanisk tidsskrift, udgivet af den botaniske forening i Kioebenhavn, 17, p. 54 Ophiotheca nitens (Raunkiaer) Massee (1892), A monograph of the Myxogastres, p. 133 Ophiotheca canoflavescens (Raunkiaer) Massee (1892), A monograph of the Myxogastres, p. 134 Lachnobolus pygmaeus Zukal (1893), Osterreichische botanische zeitschrift, 43(4), p. 136, tab. 5, fig. 11-13 Perichaena ochrospora Peck (1902) [1901], Annual report of the New York state Museum of natural history, 54, p. 156 Perichaena corticalis var. ochrospora (Peck) Torrend (1908), Broteria, revista de sciencias naturaes do Collegio de S. Fiel, serie botanica, 7, p. 33 Perichaena corticalis var. marginata (Schweinitz) Torrend (1908), Broteria, revista de sciencias naturaes do Collegio de S. Fiel, serie botanica, 7, p. 33 References : Cetto 2142 ; Poulain Meyer Cles 92 pl. 93 Groupe : Myxos Classification : Amoebozoa / Myxogastrea / Trichiida / Trichiaceae Chapeau/Fructification : Gregaires ou groupes,globuleux ou pulvines,0,2-1 mm de diametre,avec quelques courts plasmodiocarpes,brun-rouge ou brun-jaunatre,avec une ligne de dehiscence ondulee jaune.Peridium double a couches adherentes,l'externe epaisse et opaque,parfois grisatre par depot cristallin,l'interne membraneuse et translucide. Capillitium (parfois absent ) a filaments simples ou ramifies,1,5-4 µm de diametre,lisses ou spinuleux,avec des etranglements irreguliers. Habitat : Sur souches. Sur bois mort ou ecorce surtout de Fraxinus. Spores : En masse,jaune d'or,12,5-14 ( 14,5 )x 11,5-13,5 µm . Comestibilite : Sans interet Commentaires : Commun. Periode propice de Novembre a Mars. |
Stemonitis fusca Roth (1787) |
![]() |
Synonymes : Clathrus nudus Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1179
Embolus lacteus Jacquin (1778), Miscellanea austriaca, 1, p. 137, tab. 6 Stemonitis fusca Roth (1787), in Romer & Usteri, Magazin fur die botanik, 1(2), p. 26 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1829) (nom actuel) Stemonitis lilacea Schrank (1789), Baiersche flora, 2, p. 635 Trichia nuda Withering (1792), A botanical arrangement of British plants, Edn 2, 3, p. 477 Stemonitis fasciculata Persoon (1792), in J.F. Gmelin, Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1468 Trichia typhaeformis Abbot (1798), Flora bedfordiensis, p. 343 Sphaerocarpus cinnabarinus Balbis (1805), Memoires de l'Academie imperiale des sciences, litterature et beaux-arts de Turin, 14, p. 76(11) Stemonitis maxima Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 260 Stemonitis dictyospora Rostafinski (1875) [1874], Sluzowce (Mycetozoa) monografia, p. 195 Clathroidastrum nudum (Linnaeus) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 848 Clathroidastrum dictyospora (Rostafinski) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 848 Stemonitis castillensis T. Macbride (1893), Bulletin from the Laboratories of natural history of the state university of Iowa, 2(4), p. 381, tab. 10, fig. 5 Stemonitis fusca var. maxima (Schweinitz) Torrend (1908), Broteria, revista de sciencias naturaes do Collegio de S. Fiel, serie botanica, 7, p. 80 References : Cetto 2575 ; Poulain Meyer p. 283 Groupe : Myxos Classification : Amoebozoa / Myxogastrea / Stemonitida / Stemonitidaceae Chapeau/Fructification : De 6 a 20 mm de hauteur. Sporocyste brun fonce. Reseau de surface du capillitium a mailles anguleuses et extremites libres eparses ressemblant a des epines. Stipe : 1/3 a 1/2 de la hauteur du sporocyste, noir brillant. Habitat : Sur bois mort, souvent en touffes et en grandes colonies. Spores : Reticulees, 6,5-9 µm de diametre. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Sporocarpes bruns, de 6 a 20 mm de hauteur, a stipes noirs brillants, souvent en touffes. Sur bois mort. Spores reticulees. |
Badhamia utricularis (Bulliard) Berkeley (1855) [1853] |
![]() |
Synonymes : Sphaerocarpus utricularis Bulliard (1788), Herbier de la France, 9, tab. 417, fig. 1 (Basionyme)
Reticularia utricularis (Bulliard) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2(2), p. 1471 Trichia coerulea Trentepohl (1797), in Roth, Catalecta botanica, 1, p. 229 Physarum ovoideum Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 198 Trichia utricularis (Bulliard) de Candolle (1805), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 251 Physarum hyalinum var. ßß chalybaeumAlbertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 92 Trichia rubiformis Purton (1821), An appendix to Midland flora, 3(1), p. 291, tab. 37 (nom. illegit.) Physarum utricularis (Bulliard) Chevallier (1826), Flore generale des environs de Paris, 1, p. 337 Physarum botryoides var. ß ovoideum (Schumacher) Sommerfelt (1826), Supplementum florae lapponica, p. 242 Physarum botryoides Fries (1826), Stirpium agri femsionensis, p. 83 Diderma papaverinum Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 375 Badhamia utricularis (Bulliard) Berkeley (1855) [1853], The transactions of the linnean Society of London, series 1, 21(2), p. 153 (nom actuel) Dictydium magnum Peck (1872) [1871], Annual report of the New York state Museum of natural history, 24, p. 84 Badhamia magna (Peck) Peck (1879) [1878], Annual report of the New York state Museum of natural history, 31, p. 57 References : Cetto 1252 ; Poulain Meyer p. 134 fig 187 Groupe : Myxos Classification : Amoebozoa / Myxogastrea / Physarida / Physaraceae Chapeau/Fructification : Sporocarpes stipites, rarement sessiles. Sporocystes globuleux ou piriformes, 0,5-1 mm de diametre, gris-bleu, violet iridescent ou cendres. Peridium simple, hyalin, veine de calcaire. Chair : Capillitium tres lachement reticule constitue de tubules calcaires blanc, fins et delicats. Stipe : Procombant, fin, membraneux, ramifie, jaunatre pale ou fauve. Habitat : Sur ecorces d'arbres tombes ou sur basidiomes de champignons coriaces. Spores : Assez foncees, en groupe de 7-10 peu coherents facilement desagreges sous la lamelle, spheriques, uniformement spinuleuses, 9-14µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Frequent. Toute l'annee. |
Oligonema favogineum Garcia-Cunch., J.C. Zamora & Lado, 2022 |
![]() |
Synonymes : Lycoperdon favogineum Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 257, tab. 30, fig. 173 (Basionyme)
Sphaerocarpus chrysospermus Bulliard (1788), Herbier de la France, 9, tab. 417, fig. 4 Stemonitis favoginea (Batsch) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1470 ('favaginea') Trichia favoginea (Batsch) Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 90 Trichia nitens Persoon (1796), Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 1, p. 62 Lycoperdon luridum R. Hedwig (1802), Observationum botanicarum, 1, p. 15, tab. 11-A, fig.1-4 Trichia chrysosperma (Bulliard) de Candolle (1805), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 250 Trichia jackii Rostafinski (1875) [1874], Sluzowce (Mycetozoa) monografia, p. 258, fig. 242 Trichia abrupta Cooke (1877), Annals of the lyceum of natural history of New York, 11, p. 404 Trichia proximella P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 31, p. 139 Trichia kalbreyeri Massee (1889), Journal of the royal microscopical Society, 1889, p. 344, fig. 8 Trichia sulphurea Massee (1889), Journal of the royal microscopical Society, 1889, p. 339, fig. 3 Trichia balfouri Massee (1889), Journal of the royal microscopical Society, 1889, p. 339, fig. 4 Trichia intermedia Massee (1889), Journal of the royal microscopical Society, 1889, p. 341, fig. 1 Trichia pulchella Rex (1893), Proceedings of the Academy of natural sciences of Philadelphia, 45, p. 366 Trichia persimilis var. intermedia (Massee) Torrend (1908), Broteria, revista de sciencias naturaes do Collegio de S. Fiel, serie botanica, 7, p. 54 Trichia persimilis var. abrupta (Cooke) Torrend (1908), Broteria, revista de sciencias naturaes do Collegio de S. Fiel, serie botanica, 7, p. 54 Trichia drakeae Lodhi (1934), Indian Slime-Moulds, 20, p. 1934 ('drakii ') Oligonema favogineum, Garcia-Cunch., JC Zamora & Lado, a Garcia-Cunchillos, Zamora, Ryberg & Lado, Mol. Phylogenete. Evol. 177:107609, 15 (2022), (nom actuel) References : Poulain Meyer & Bozonnet p. 120 Groupe : Myxos Classification : Amoebozoa / Myxogastrea / Trichiida / Trichiaceae Chapeau/Fructification : Sporocarpes piriformes ou subcylindriques de 1-2x0,5-1mm, en grands groupes, rarement epars, jaune vif, jaune ocre, jaune orange, brillants. Peridium simple, membraneux. Elateres de 6 a 10μm de largeur, lisses, ornes de 4-5 bandes spiralees connectees par des stries longitudinales et avec extremites libres a pointe courte. Capillitium jaune vif a orange. Stipe : non Habitat : Bois mort. Spores : Spores cretees-reticulees a grandes mailles (max 3 a 4 par hemisphere ), souvent incompletes, de 9 a 12µm(+3-5µm) de diametre. Spores en masse jaune vif a orange. Comestibilite : Sans interet |
Physarum viride (Bulliard) Persoon (1795) |
![]() |
Synonymes : Sphaerocarpus viridis Bulliard (1788), Herbier de la France, 9, tab. 407, fig. 1 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1829)
Sphaerocarpus luteus Bulliard (1788), Herbier de la France, 9, tab. 407, fig. 2 Stemonitis bicolor J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1469 Stemonitis viridis (Bulliard) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1469 Physarum aureum Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 88 Physarum viride (Bulliard) Persoon (1795), in Usteri, Annalen der botanik, 15, p. 6 (nom actuel) Physarum luteum (Bulliard) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 172 Trichia viridis (Bulliard) de Candolle (1805), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 253 Trichia lutea (Bulliard) de Candolle (1805), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 253 Trichia aurea (Persoon) Poiret (1808), in Lamarck, Encyclopedie methodique, Botanique, 8, p. 52 Physarum nutans var. aureum (Persoon) Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 129 Physarum nutans var. coccineum Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 129 Physarum nutans var. viride (Bulliard) Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 129 Tilmadoche mutabilis var. lutea (Bulliard) Rostafinski (1875) [1874], Sluzowce (Mycetozoa) monografia, p. 130 Tilmadoche mutabilis Rostafinski (1875) [1874], Sluzowce (Mycetozoa) monografia, p. 130, fig. 123-127, 132 Tilmadoche viridis (Bulliard) Saccardo (1881), Michelia, 2(7), p. 263 Chondrioderma exiguum Raciborski (1889), Hedwigia, 28(2), p. 119 Physarum viride var. luteum (Bulliard) Lister (1894), A monograph of the Mycetozoa, Edn 1, p. 47 References : Cetto 1680, Poulain Meyer& Bozonnet Groupe : Myxos Classification : Amoebozoa / Myxogastrea / Physarida / Physaraceae Chapeau/Fructification : Sporocystes subglobuleux ou aplatis a la base de 0,1-0,3 sur 0,3-0,6mm, recouverts d'une couche epaisse de calcaire. Capillitium rayonnant de la base au sommet, a noeuds calcaires generalement allonges, fusiformes. Stipe : Long stipe attenue au sommet, jaunatre pale ou rougeatre, presque noir dans sa partie inferieure. Habitat : Bois mort, plus rarement sur feuilles mortes et debris herbaces. Spores : Spores verruqueuses avec groupe de verrues plus foncees mesurant de 6 a 9μm de diametre. Comestibilite : Sans interet |
Diderma floriforme (Bulliard) Persoon (1794) |
![]() |
Synonymes : Sphaerocarpus floriformis Bulliard (1787), Herbier de la France, 8, tab. 371 (Basionyme)
Stemonitis floriformis (Bulliard) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1469 Diderma floriforme (Bulliard) Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 89 (nom actuel) Lycoperdon floriforme (Bulliard) Withering (1796), An arrangement of British plants, Edn 3, 4, p. 376 Didymium floriforme (Bulliard) Schrader (1797), Nova genera plantarum, 1, p. 21(25) Diderma spurium Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 197 Reticularia floriforme (Bulliard) Poiret (1804), in Lamarck, Encyclopedie methodique, Botanique, 6, p. 182 Leangium lepidotum Ditmar (1814), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 1, p. 43, tab. 21 Cionium lepidotum (Ditmar) Nees (1817), Das system der pilze und Schwamme, p. 114 Leangium floriforme (Bulliard) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 573 Cionium floriforme (Bulliard) Sprengel (1827), Systema vegetabilium, Edn 16, 4(1), p. 529 Diderma lepidotum (Ditmar) Fries (1829), Systema Mycologicum, 3(1), p. 100 Chondrioderma floriforme (Bulliard) Rostafinski (1875) [1874], Sluzowce (Mycetozoa) monografia, p. 184 References : Cetto 3 1255 ; Poulain Meyer p. 183 fig. 320 Groupe : Myxos Classification : Amoebozoa / Myxogastrea / Physarida / Didymiaceae Chapeau/Fructification : 1,2-2,5 mm de haut. Sporocystes globuleux ou piriformes. Peridium double couche externe cartilagineuse et calcaire parfois avec des plaques cristallines, brun pale a l'interieur, liee a la couche interne membraneuse. Dehiscence floriforme a lobes revolutes. Columelle claviforme, atteignant le milieu du sporocyste, ochrace rougeatre. Chair : Capillitium abondant, a filaments fins, peu ramifies, bruns avec de petits renflements globuleux fonces. Stipe : Long, atteignant ou depassant la moitie de la hauteur du sporocyste, ochrace pale a brun-rouge, translucide en lumiere transmise quand il contient peu de calcaire, sillonne longitudinalement. Habitat : Sur bois pourri. Spores : Ornees d'epines eparses, parfois parcourues de lignes fines, 9-10,5-12 µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : En groupes denses, souvent en colonies importantes. Peu frequent. Automnal. |
Physarum globuliferum (Bulliard) Persoon (1801) |
![]() |
Synonymes : Sphaerocarpus globulifer Bulliard (1791), Herbier de la France, 11, tab. 484, fig. 3 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1829)
Trichia globulifera (Bulliard) Withering (1792), A botanical arrangement of British plants, Edn 2, 3, p. 480 Stemonitis globulifera (Bulliard) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1469 Physarum globuliferum (Bulliard) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 175, tab. 3, fig. 11-12 (nom actuel) Diderma globuliferum (Bulliard) Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 100 Leangium globuliferum (Bulliard) Rabenhorst (1844), Deutschlands kryptogamen-flora, 1, p. 285 Physarum simile Rostafinski (1876), Sluzowce (Mycetozoa) monografia, supplement, p. 6 Didymium subroseum Peck (1876) [1875], Annual report of the New York state Museum of natural history, 28, p. 54 Physarum petersii var. farlowii Rostafinski (1876), Sluzowce (Mycetozoa) monografia, supplement, p. 6 Physarum albicans Peck (1878) [1877], Annual report of the New York state Museum of natural history, 30, p. 50, tab. 2, fig. 5-8 Physarum columbinum T. Macbride (1893), Bulletin from the Laboratories of natural history of the state university of Iowa, 2(4), p. 384, tab. 11, fig. 2 (nom. illegit.) Physarum relatum Morgan (1896), Journal of the Cincinnati Society of natural history, 19(1), p. 26, tab. 2, fig. 63 Cytidium globuliferum (Bulliard) Morgan (1896), Journal of the Cincinnati Society of natural history, 19(1), p. 10 Lignydium globuliferum (Bulliard) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 490 ('globiferum') Lignydium columbinum (T. Macbride) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 490 Lignydium albicans (Peck) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 490 Lignydium simile (Rostafinski) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 490 References : Poulain Meyer & Bozonnet Groupe : Myxos Classification : Amoebozoa / Myxogastrea / Physarida / Physaraceae Chapeau/Fructification : Sporocystes globuleux mesurant de 0,3 a 0,7mm de diametre, a noeuds calcaires blancs arrondis. Columelle petite rarement absente. Stipe : Stipe blanc, de 0,6 a 1mm de hauteur, attenue au sommet, rarement ochrace quand le calcaire est absent, parfois brunatre a la base brusquement retrecie. Stipe sans calcaire interne. Habitat : Bois mort. Spores : Spores claires, verruqueuses avec groupe de verrues plus foncees mesurant de 7 a 10μm de diametre. Comestibilite : Sans interet |
Badhamia capsulifera (Bulliard) Berkeley (1855) [1853] |
![]() |
Synonymes : Sphaerocarpus capsulifer Bulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 470, fig. 2 (Basionyme)
Reticularia caesia J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2(2), p. 1471 Physarum hyalinum Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 88 Trichia capsulifera (Bulliard) de Candolle (1805), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 254 Physarum capsuliferum (Bulliard) Chevallier (1826), Flore generale des environs de Paris, 1, p. 339 Physarum botryoides var. ß hyalinum Fries (1826), Stirpium agri femsionensis, p. 83 Badhamia capsulifera (Bulliard) Berkeley (1855) [1853], The transactions of the linnean Society of London, series 1, 21(2), p. 153 (nom actuel) Badhamia hyalina (Persoon) Berkeley (1855) [1853], The transactions of the linnean Society of London, series 1, 21(2), p. 153 Badhamia varia Massee (1892), A monograph of the Myxogastres, p. 319 References : BSMF 57: 93 ; Poulain Meyer p. 135 fig 191 Groupe : Myxos Classification : Amoebozoa / Myxogastrea / Physarida / Physaraceae Chapeau/Fructification : Sporocarpes, 0,5-1,5 mm de diametre, gris pale ou presque blancs, sessiles ou munis d'un stipe ochrace tres reduit ( extension de l' hypothalle ), avec parfois de courts plasmodiocarpes. Peridium faiblement veine d'incrustations calcaires blanches. Chair : Capillitium constitue de tubules blancs, lisses, formant un reseau a larges mailles. Stipe : Tres court, ochrace. Habitat : Sur ecorces et grosses branches. Spores : En groupe compact de 4-20. Foncees, subspheriques, 11-14 (-15 ) µm, ornees de longues spinules sur la face externe, presque lisses ailleurs. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Pas rare. Surtout periode automnale. |
Hemitrichia decipiens Garcia-Cunch., J.C. Zamora & Lado (2022) |
Pas de photo disponible |
Synonymes : Clathrus stipitatus Schmidel (1747), Manipulus, 1, tab. 33, fig. 1-18 (nom. inval.)
Mucor miniatus Jacquin (1775), Florae austriacae sive plantarum selectarum in Austriae archiducatu sponte crescentium, 3, p. 54, tab. 299 Lycoperdon pusillum Hedwig (1780), Samml. Phys. Naturg., 2, p. 276 (??) (nom. illegit.) Sphaerocarpus ficoides Bulliard (1788), Herbier de la France, 9, tab. 417, fig. 3 Stemonitis ficoides (Bulliard) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1469 Arcyria decipiens Persoon (1795), in Usteri, Annalen der botanik, 15, p. 35 (Basionyme) Trichia fallax Persoon (1796), Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 1, p. 59, tab. 3, fig. 4-5 Trichia fallax var. ß ficoides(Bulliard) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 177 Trichia virescens Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 208 Trichia cerina Ditmar (1814), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 1, p. 51, tab. 25 Trichia fulva Purton (1821), An appendix to Midland flora, 3(1), p. 290 (nom. illegit.) Trichia clavata var. ß cerina (Ditmar) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 380 Trichia furcata Wigand (1863), Jahrbucher fur wissenschaftliche botanik, 3, p. 30, tab. 1, fig. 1-10 Trichia fallax var. cerina(Ditmar) Rostafinski (1875) [1874], Sluzowce (Mycetozoa) monografia, p. 245 Trichia nana Zukal (1886) [1885], Verhandlungen der kaiserich-koniglichen zoologisch-botanischen Gesellschaft in Wien, 35, p. 334, tab. 15, fig. 8 Trichia decipiens (Persoon) T. Macbride (1899), The North American slime-molds, Edn 1, p. 218 Trichia stuhlmannii Eichelbaum (1906), Verhandlungen des naturwissenschaftlichen vereins in Hamburg, serie 3, 14, p. 32 Trichia pusilla (Hedwig) G.W. Martin (1949) [1948], North American flora, 1(1), p. 53 (nom. illegit.) Hemitrichia decipiens,Garcia-Cunch., JC Zamora & Lado, a Garcia-Cunchillos, Zamora, Ryberg & Lado, Mol. Phylogenete. Evol. 177:107609, 14 (2022), (nom actuel) References : Poulain, Meyer, Bozonnet p .119 Groupe : Myxos Classification : Amoebozoa / Myxogastrea / Trichiida / Trichiaceae Chapeau/Fructification : Sporocarpes disperses ou en groupes, de 1,5 a 3mm de haut. Sporocystes subglobuleux, ovoides a piriformes, 0,5 a 1,5mm de diametre, brun-jaune, brun-olive, brillants. Chair : Peridium simple membraneux a dehiscence irreguliere. Elateres de 4 a 6µm de large, ornes de 3-5 bandes spiralees lisses, a extremites libres, a pointes aigues longuement attenuees. Stipe : Stipe de 0,5 a 1mm de longueur, s'elargissant vers le haut, brun jaune a brun fonce, presque noir. Habitat : Bois mort Spores : Spores en masse brun-jaune a brun olive. Spores finement reticulees sur une grande partie de la surface, garnies sur l'autre, de verrues ± reliees par des cretes. 10 a 13µm de diametre. Comestibilite : Sans interet |
Pour vous accompagner lors de vos sorties mycologiques, MycoDB vous recommande les guides suivants :