Il y a 3 champignons qui correspondent à votre recherche par ordre de popularité :
Hypoxylon fuscum (Persoon) Fries (1849) |
![]() |
Synonymes : Sphaeria fragiformis Dickson (1785), Plantarum cryptogamicarum britanniae, 1, p. 24 (nom. illegit.)
Sphaeria confluens Willdenow (1787), Florae berolinensis prodromus, p. 416, tab. 7, fig. 21 Sphaeria tuberculosa Bolton (1789), An history of fungusses growing about Halifax, 3, p. 123, tab. 123, fig. 1 (nom. illegit.) Hypoxylon glomerulatum Bulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 468, fig. 3 Sphaeria castorea Tode (1791), Fungi mecklenburgenses selecti, 2, p. 28, tab. 12, fig. 100 Sphaeria fusca Persoon (1794), in Usteri, Annalen der botanik, 11, p. 22, tab. 2, fig. 3 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1823) Sphaeria fragiformis var. ß castorea (Tode) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 10 Sphaeria lycoperdoides R. Hedwig (1802), Observationum botanicarum, p. 11 Sphaeria populi Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 167 (nom. illegit.) Sphaeria glomerulata (Bulliard) de Candolle (1805), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 287 Sphaeria coryli de Candolle (1805), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 287 (nom. illegit.) Sphaeria fusca var. a circumscripta Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 4 Peripherostoma fuscum (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 513 Stromatosphaeria fusca (Persoon) Greville (1824), Flora edinensis, p. 356 Hypoxylon vinosum Montagne (1840), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 2, 13, p. 356 Hypoxylon fuscum (Persoon) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 384 (nom actuel) Hypoxylon purpureum Nitschke (1867), Pyrenomycetes germanici, 1, p. 37 Hypoxylon fuscum var. ß confluens (Willdenow) J. Kickx f. (1867), in J.J. Kickx, Flore cryptogamique des Flandres, 1, p. 307 Hypoxylon commutatum subsp.* holwayanum (Saccardo & Ellis) Saccardo (1882), Michelia, 2(8), p. 570 Hypoxylon confluens (Willdenow) Wettstein (1886) [1885], Verhandlungen der kaiserich-koniglichen zoologisch-botanischen Gesellschaft in Wien, 35, p. 592 (nom. illegit.) Hypoxylon subchlorinum Ellis & Calkins (1888), The journal of mycology, 4(9), p. 86 Hypoxylon commutatum var. holwayanum (Saccardo & Ellis) Ellis & Everhart (1892), The North American Pyrenomycetes, p. 630 Hypoxylon lianincolum Rehm (1913), Leaflets of Philippine botany, 6(96), p. 1944 Hypoxylon oregonense Kauffman (1930), Papers of the Michigan Academy of science, arts and letters, 11, p. 169 Hypoxylon pruinatoides Kauffman (1930), Papers of the Michigan Academy of science, arts and letters, 11, p. 169 References : BK 1 339 Groupe : Xylaires Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Xylariales / Hypoxylaceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Sur bois mort ( Aulne, Bouleau, noisetier ). Champignon de forme spherique ou allongee de 2 a 5 mm de diametre, coriace. Brun rouge ou noir avec le temps. Ostioles en position plus basse que la surface du stroma. Peritheces de 200 a 380 micrometres de diametre. Spores brun fonce de 11 a 16 micrometres de longueur et de 5 a 8 micrometres de largueur. Elles sont ellipsoides et aux extremites un peu arrondies. |
Phyllactinia guttata (Wallroth) Leveille (1851) |
![]() |
Synonymes : Mucor erysiphe Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1186
Sphaeria corylea Persoon (1794), in Usteri, Annalen der botanik, 11, p. 26, tab. 2, fig. 6c Sclerotium erysiphe (Linnaeus) Persoon (1795), in Usteri, Annalen der botanik, 15, p. 13 Sclerotium erysiphe var. ß corylae Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 124 Sclerotium suffultum Rebentisch (1804), Prodomus florae neomarchicae, p. 360, tab. 3, fig. 14 a Erysiphe coryli de Candolle (1805), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 272 Dematium erysiphe (Linnaeus) Sprengel (1806), Florae halensis, tentamen novum, p. 387 Erysiphe varium var. ß suffultum(Rebentisch) Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 206 Erysiphe vagans Bivona-Bernardi (1815), Stirpium rariorum minusque cognitorum in Sicilia, Manipulus, 3, p. 19, tab. 4, fig. 3 Erysiphe suffultum (Rebentisch) Nees (1817), Das system der pilze und Schwamme, p. 148, tab. 14, fig. 134 Erysibe pachypus Martius (1817), Flora cryptogamica erlangensis, p. 393 Alphitomorpha guttata Wallroth (1819), Annalen der wetterauischen gesellschaft fur die gesammte naturkunde, 4(2), p. 245 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1829) Erysibe orbicularis Ehrenberg (1821) [1820], Nova acta physico-medica Academiae Caesarea Leopoldino-Carolinae naturae curiosorum, 10, p. 203, tab. 12, fig. 1-5 Alphitomorpha orbicularis (Ehrenberg) Steudel (1824), Nomenclator botanicus enumerans ordine alphabetico nomina atque synonyma, 2, p. 54 Erysibe guttata (Wallroth) Link (1824), Caroli a Linne species plantarum exhibenres plantas rite cognitas ad genera relatas, Edn 4, 6(1), p. 116 Erysibe communis var. labiatarum Link (1824), Caroli a Linne species plantarum exhibenres plantas rite cognitas ad genera relatas, Edn 4, 6(1), p. 106 Erysiphe guttata (Wallroth) Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 245 Erysibe guttata var. coryli(de Candolle) Link (1833), Flora lusatica oder vaezeichniss und Beschreibung, 2, p. 484 Phyllactinia guttata (Wallroth) Leveille (1851), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 15, p. 144 (nom actuel) Phyllactinia suffulta (Rebentisch) Saccardo (1880), Michelia, 2(6), p. 50 Phyllactinia corylea (Persoon) P. Karsten (1884), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 11, p. 22 References : Ellis p. 110 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Erysiphales / Erysiphaceae Chapeau/Fructification : Cleistothece jaune, orange puis finalement brun, spherique ; 4-12 appendices en poil d'ortie, rarement bifides, disposes sur l'equateur, 1-2,5 fois plus long que le cleistothece. Habitat : Sur feuilles vivantes ou recemment tombees de Corylus. De la pousse des feuilles jusqu'a leur senescence, frequent. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Une coccinelle, Halyzia sedecimguttata, se nourrit de ce champignon. |
Calosphaeria corylina Nitschke (1867) |
Pas de photo disponible |
Synonymes : Calosphaeria corylina Nitschke (1867), Pyrenomycetes germanici, 1, p. 95 (Basionyme)
Valsa corylina (Nitschke) Cooke (1885), Grevillea, 14(70), p. 52 (nom. illegit.) References : Wergen 41 Groupe : Pyrenomycetes Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Calosphaeriales / Calosphaeriaceae Habitat : Sur Corylus et Alnus glutinosa Spores : 9-11,5 X 1,7-2,3 μm Comestibilite : Sans interet |
Pour vous accompagner lors de vos sorties mycologiques, MycoDB vous recommande les guides suivants :