Recherche sur MycoDB


Il y a 14 champignons qui correspondent à votre recherche par ordre de popularité :


Lachnella villosa (Persoon) Singer (1951) [1949] Synonymes : Peziza sclerotium Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 84
Peziza incarnata Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 84
Peziza villosa var. ß incarnata (Persoon) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 655
Peziza villosa Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 655 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza granuliformis Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 651
Peziza sessilis Sowerby (1803), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 389, fig. 1
Dasyscyphus sessilis (Sowerby) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 671
Peziza granuliformis var. γ incarnata (Persoon) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 267
Peziza granuliformis var. ß villosa Persoon) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 267
Cyphella villosa (Persoon) Crouan & H. Crouan (1867), Florule du Finistere, p. 61
Trichopeziza villosa (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen Vereins fur Naturkunde, 23-24, p. 296
Lachnea villosa (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 80
Dasyscyphus villosus (Persoon) Rehm (1882), Ascomycetes lojkani lecti in Hungaria, Transsylvania et Galicia, p. 11
Cyphella pezizoides Zopf (1888) [1887], in Morgan, Journal of the Cincinnati Society of natural history, 10(2), p. 202
Chaetocypha villosa (Persoon) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 848
Henningsomyces villosus (Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 483
Lachnella villosa (Persoon) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 345 (nom actuel)

References : BK 2 230 ; BG p. 159 n° 252
Groupe : non classe
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Niaceae
Chapeau/Fructification : Basidiome cyphelloide, sessile, dur, globuleux, orbiculaire ou discoide, fixe par un point au substrat, puis cupule, mesurant 0,5-1,5(-3) mm de diametre, aplani avec bords releves, blanc villeux ou strigueux. Hymenium lisse, blanchatre, violet pale ou gris clair, gris lilace, glauque ou verdatre et parfois teinte de bleu. Marge enroulee, duveteuse, densement garnie de poils blancs, comme toute la face externe.
Chair : Consistance ceracee, molle.
Habitat : Sur branches seches de differents feuillus, arbres ou arbustes, mais egalement sur tiges mortes de plantes herbacees. En troupes, cespiteuses et serrees. Mai-septembre (toute l'annee). Peu frequent.
Spores : Spores ovales, asymetriques, un peu bossues vers la base, lisses, hyalines, quelquefois avec contenu granuleux, mesurant 7-12 × 5-7 µm, I-. Basides clavees, mesurant 50-70(-80) × 10-12-(16) µm, tetrasporiques, bouclees. Cystides absentes. Monomitique : Hyphes a parois minces, mesurant 1-3,5(-6) µm de largeur, enchevetrees et tres serrees sous l'hymenium, cloisonnees et partiellement bouclees. Poils de la face externe hyalins, parois epaisses, cylindriques, brunatres dans le tiers inferieur, termines en pointes, finement incrustees et mesurant 150-250 × 5-6(-8) µm, dextrinoides.
Comestibilite : Sans interet
Sclerotinia sclerotiorum (Libert) de Bary (1884) Synonymes : Peziza ciborioides Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 307
Peziza friesii Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 277
Peziza sclerotiorum Libert (1837), Plantae cryptogamicae, quas in Arduenna collegit, 4, exsiccati n° 326 (Basionyme)
Peziza sclerotii Fuckel (1861), Botanische zeitung, 19(35), p. 249, tab. 10, fig. 1
Helotium sclerotiorum (Libert) Fuckel (1866), Fungi Rhenani exsiccati, n° 1861
Peziza coemansii J. Kickx f. (1867), in J.J. Kickx, Flore cryptogamique des Flandres, 1, p. 485
Peziza kauffmaniana Tichomirov (1868), Bulletin de la Societe imperiale des naturalistes de Moscou, serie 1, 41(4), p. 295 (non) (?)
Sclerotinia libertiana Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 331
Rutstroemia homocarpa P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 107
Sclerotinia ciborioides (Fries) Rehm (1872), Ascomyceten, 3, n° 107
Phialea sclerotiorum (Libert) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 98
Phialea ciborioides (Fries) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 100
Peziza postuma Berkeley & Wilson (1883), The Gardener's chronicle and agricultural gazette, serie 2, 20, p. 333
Sclerotinia sclerotiorum (Libert) de Bary (1884), Vergleichende morphologie und biologie der pilze mycetozoen und bacterien, p. 56, 236 (nom actuel)
Rutstroemia ciborioides f. tenella P. Karsten (1887), Hedwigia, 26(4-5), p. 124
Hymenoscyphus ciborioides (Fries) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 117
Hymenoscyphus sclerotiorum (Libert) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 115
Ciboria friesii (Persoon) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 207
Sclerotinia kauffmaniana (Tichomirov) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 196
Sclerotinia ficariae Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 815
Sclerotinia henningsiana Kirschstein (1898), in Hennings, Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 40, p. xxvii
Sclerotium opuntiarum Spegazzini (1899) [1898], Anales del Museo nacional de Buenos Aires, serie 2, 3, p. 354
Sclerotinia moelleriana Hennings (1902), Hedwigia, 41(1), p. 27
Sclerotinia opuntiarum (Spegazzini) Saccardo (1906), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 18, p. 44
Sclerotinia friesii (Persoon) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 107
Sclerotinia wisconsinensis Rehm (1908), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 6(4), p. 317
Sclerotinia matthiolae Lendner (1917), Bulletin de la Societe botanique de Geneve, serie 2, 9, p. 23, fig. 1-3
Sclerotinia riograndensis Rick (1931), Broteria, revista de sciencias naturaes do Collegio de S. Fiel, serie botanica, 25, p. 99
Sclerotinia galeopsidis Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 227
Sclerotinia caudata Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 129
Sclerotinia sclerotiorum f. orobanches Narasimhan & Thirumalachar (1954), Phytopath. Zeitschr., 22, p. 426
Sclerotinia sclerotiorum var. opuntiarum (Spegazzini) Alippi (1960), Revista de la Facultad de agronomia y veterinaria, Universidad nacional de La Plata, serie 3, 36, p. 149
Whetzelinia sclerotiorum (Libert) Korf & Dumont (1972), Mycologia, 64(2), p. 250
Sclerotinia xanthorrhoeae G.W. Beaton & Weste (1977), Transactions of the British mycological Society, 68(1), p. 73

References : BK 1 143 ; Ellis p. 279 fig. 1242 Dennis p. 92 pl. XIIIc ; Gr. p. 364 n° 591
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Sclerotiniaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, cyathiforme, puis plan, ou legerement convexe, glabre, large de 3-8-10 mm. Hymenium lisse, ocre brunatre clair. Marge entiere, glabre, mince, parfois un peu foncee. Surface externe concolore.
Stipe : Concolore, grele, glabre, plus ou moins flexueux, long de 1 a 3 cm, cylindrique, creux, finement floconneux-blanchatre, naissant d'un sclerote noir, rugueux ou tuberculeux, ordinairement allonge et long de 1 a 2 cm.
Habitat : Sur diverses tiges de plantes en decomposition. Sur sclerotes formes dans les tiges et les racines de plusieurs plantes : Daucus, Aegopodium, Cerefolium, Brassica napus, Solanum tuberosum, Trollius, Petasites, Phaseolus, Symphytum, Helianthus, etc... Gregaire. Commun sous sa forme anamorphe, mais assez rare sous sa forme parfaite (teleomorphe). Cette espece est tres commune en Amerique, au Colorado sur Mertensia lanceolata et Aconitum columbianum. D'avril a juillet.
Spores : Obliquement monostiques, elliptiques, hyalines, lisses, continues, presentant ordinairement deux petites gouttelettes a l'interieur,9-13 x 4-6 µm. Asques cylindriques, octospores, spores uniseriees, 100-135 x 8-10 µm. J+. Paraphyses cylindriques, greles ou peu ramifiees, faiblement epaissies au sommet, septees.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Cette espece est responsable de la sclerotiniose, detruisant les cultures.
Rutstroemia conformata (P. Karsten) Nannfeldt (1942) Synonymes : Xyloma nervale Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 64, tab. 7, fig. 7
Xyloma trientalis Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 200
Sclerotium nervale (Albertini & Schweinitz) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 260
Sclerotium trientalis (Fries) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 260
Rhytisma nervale (Albertini & Schweinitz) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 371
Peziza conformata P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 149 (Basionyme)
Helotium conformatum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 236
Sclerotinia nervisequa J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 65
Calycina conformata (P. Karsten) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448
Phialea violascens Rehm (1899), in Saccardo & P. Sydow, Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 14, p. 767
Helotium violascens (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 112
Ombrophila conformata (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 92
Ciboria violascens (Rehm) Jaap (1910), Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 52, p. 5
Hymenoscyphus violascens (Rehm) Migula (1913), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 3(2), p. 1166
Ombrophila umbonata f. violascens(Rehm) Rehm (1915), Berichte der bayerischen botanischen gesellschaft zur erforschung der heimischen flora, 15, p. 248
Rutstroemia nervisequa (J. Schroter) W.L. White (1941), Lloydia, 4(3), p. 223
Rutstroemia conformata (P. Karsten) Nannfeldt (1942), Fungi exsiccati suecici, praesertini upsalienses, 23-24, n° 1174 (nom actuel)
Stromatinia nervisequa (J. Schroter) Naumov (1964), Flora Gribov Leningradskoi oblasti, 2, Diskomitsety, p. 128
Ciboria conformata (P. Karsten) Svrček (1982), Ceska mykologie, 36(3), p. 152

References : Ellis p. 86 & 191 fig. 336 ; Dennis p. 102
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Rutstroemiaceae
Chapeau/Fructification : Fructification 1-3 mm de diametre, cupuliforme, disque concave ou plat, fixe au substrat par un pied. Hymenium lisse, brun clair. Surface externe et marge concolores.
Stipe : Court, environ 5 mm de long, parfois jusqu'a 1,5 cm ( si enfoui dans la litiere ), concolore ou legerement plus fonce vers la base.
Habitat : Sur les nervures des feuilles tombees et pourries d'Alnus, quelquefois sur feuilles "squelettiques" de Populus canescens.
Spores : Elliptiques, legerement pointues aux extremites, 10-12 x 5-5,5 µm. Asques cylindriques-claves, octospores, jusqu'a 110 x 6-7 µm, spores uniseriees. Paraphyses cylindriques, epaisses de 4µm a l'extremite.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole a gregaire. Tres frequent. Avril-Juin.
Typhula phacorrhiza (Reichard) Fries (1818) Synonymes : Clavaria phacorrhiza Reichard (1780), Schriften der berlinischen gesellschaft naturforschender freunde, 1(15), p. 315, tab. 1, fig. 4-5 ('phacorhiza') (basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Sclerotium scutellatum Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 74, tab. 3, fig. 6
Clavaria phacorrhiza var. ßß epiphylla Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 293
Typhula phacorrhiza (Reichard) Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 298
Phacorhiza filiformis Greville (1824), Flora edinensis, p. 415
Pistillaria phacorrhiza (Reichard) Fries (1828), Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 1, p. 238
Clavaria scutellata de Bary (1866), Handbook of physiological botany, 2(1), p. 44 (?)
Clavaria juncea var. phacorrhiza (Reichard) Gillot & Lucand (1891), Societe d'histoire naturelle d'Autun, Bulletin, 4, p. 441
Typhula subphacorrhiza Britzelmayr (1891), Die Hymenomyceten aus Sudbayern, 8, p. 15, fig. 77-78
Macrotyphula phacorrhiza (Reichard) Olariaga, Huhtinen, Læssoe, J.H. Petersen & K. Hansen (2020), Studies in Mycology, 96, p. 175 (nom actuel)

References : BK 2 432 ; BG p. 128 n° 209 bis ; CD p. 186 ; Funghi Clavarioidi 2 p. 1276
Groupe : Clavaires
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Typhulaceae
Chapeau/Fructification : Fructification filiforme, faiblement clavee vers le sommet, mesurant 20-60(-100) × 0,5-1 mm, creme a couleur de liel, les 2/3 superieurs lisses et fertiles a l'exception du sommet obtus qui est sterile, le 1/3 inferieur sterile et indistinct par rapport a la portion superieure, un peu plus fonce, lisse, legerement feutre vers la base.
Lames/Pores : Les fructifications naissent d'un sclerote lentiforme, brun clair ou pale a brun d'ombre de 2-4 mm de longueur, comprime discoide (Sclerotium scutellatum) et gelifie au centre.
Chair : Consistance elastique, tenace.
Habitat : Sur terre calcaire, parmi les feuilles mortes et pourrissantes de divers feuillus.
Spores : Spores cylindriques-elliptiques, lisses, hyalines, Mesurant 11-15 × 4,5-5,5 µm, I-. Basides clavees, 2-4 sterigmates, non bouclees (bouclees selon Berthier 1976). Caulocystides clavees a cylindriques, parfois ramifiees. Monomitique : (1) Hyphes hyalines a parois minces ou epaissies, larges, cloisons en general non bouclees, legerement etranglees au niveau des cloisons, isolement ornees de cristaux. (2) Hyphes du sommet de la fructification pourvues d'excroissances rudimentaires en forme de basides.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Cespiteux. Repandu. Automne. Remarques : Parfois 2-3 carpophores issus d'un meme sclerote.
Dendrocollybia racemosa (Persoon) R.H. Petersen & Redhead (2001) Noms francais : Collybie rameuse
Synonymes : Sclerotium lacunosum Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 95, tab. 3, fig. 7
Agaricus racemosus Persoon (1797), Tentamen dispositionis methodicae fungorum, p. 15, tab. 3, fig. 8 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Mycena racemosa (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 620
Sclerotium fungorum var. ß lacunosum (Persoon) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 252
Agaricus globulifer Brondeau (1829), Recueil de plantes cryptogames de l'Agenais, 2, p. 24, tab. 6, fig. 6-7
Collybia racemosa (Persoon) Quelet (1873), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 342(330)
Tilachlidiopsis racemosa Keissler (1924), Annalen des naturhistorischen museums in Wien, 37, p. 215
Sclerostilbum septentrionale Povah (1932), Mycologia, 24(2), p. 242
Microcollybia racemosa (Persoon) Lennox (1979), Mycotaxon, 9(1), p. 191
Dendrocollybia racemosa (Persoon) R.H. Petersen & Redhead (2001), Mycological research, 105(2), p. 169 (nom actuel)

References : CD 516 ; Eyssartier et Roux p. 358 ; DM 5 p. 21 ; FuNo2012 p. 464 ; Ludwig 3 n° 103.4
Groupe : Collybies
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Incertae sedis
Chapeau/Fructification : 0,5-1,5 cm, blanc grisatre, gris plombe a gris ochrace pale, convexe a plus ou moins mamelonne, lisse, fibrillo-soyeux.
Lames/Pores : Pales, grisatres, peu serrees.
Chair : Insignifiante, subconcolore. Saveur douce indistincte.
Stipe : Subconcolore plus ou moins pruineux 5 x 0,1 cm, elance a coremies brun-rosatre. Sclerote basal noiratre, globuleux.
Habitat : Sur debris vegetaux, souvent dans les mousses, mais egalement sur vieux champignons. Espece adaptee aux conditions draconiennes de la secheresse. Rare.
Spores : 4-5 x 2,5-3 µm, subcylindracees. Arthroconidies mesurant 7-8 x 3-3,5 µm.
Comestibilite : Sans interet
Typhula micans (Persoon) Berthier (1974) Noms francais : Typhule brillante
Synonymes : Clavaria acrospermum Hoffmann (1795), Flore de l'Allemagne, 2, tab. 7, fig. 2
Clavaria micans Persoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 85 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Sclerotium laetum Ehrenberg (1818), Sylvae mycologicae berolinenses, p. 15, 27
Acrospermum micans (Persoon) Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 311
Pistillaria micans (Persoon) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 497
Stilbum micans (Persoon) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 355
Stilbum laetum (Ehrenberg) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 356
Scleromitra coccinea Corda (1829) [1831], in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 2, p. 59, tab. 27
Acrospermum laetum (Ehrenberg) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 147
Pistillaria coccinea (Corda) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 587
Pistillaria incarnata Desmazieres (1843), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 2, 19, p. 371
Pistillaria carnea Preuss (1851), Linnaea, Ein journal fur die botanik, 24, p. 151
Pistillaria syringae Fuckel (1860), Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 15, p. 100, fig. 24
Pistillaria uliginosa P. Crouan & H. Crouan (1867), Florule du Finistere, p. 60
Mucronella viticola Passerini & Beltran (1882), Atti della reale Accademia nazionale dei Lincei, Transunti, serie 3, 7(1), p. 35
Pistillaria micans var. coccinea (Corda) Patouillard (1883), Tabulae analyticae fungorum, 1, p. 22, pl. 44
Pistillaria micans subsp.* coccinea (Corda) Saccardo (1888), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 6, p. 753
Pistillaria micans var. incarnata (Desmazieres) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 175
Pistillaria acrospermum (Hoffmann) Saccardo (1916), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(15), p. 1262
Pistillaria ampelina Bourdot & Galzin (1928) [1927], Hymenomycetes de France. Heterobasidies- Homobasidies Gymnocarpes, p. 136
Typhula micans (Persoon) Berthier (1974), Bulletin mensuel de la Societe linneenne de Lyon, 43(6), p. 186 (nom actuel)

References : Berthier p. 172 ; BG p. 136 n° 217 bis ; Funghi Clavarioidi 2 p. 1272
Groupe : Clavaires
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Typhulaceae
Chapeau/Fructification : Clavule 1-1,5 x 0,5 mm, obovale ou claviforme, obtuse, rose vif, glabre, d'aspect pruineux ou micace a la loupe.
Stipe : Court, distinct, 0,5-0,8 x 0,25 mm, blanc ou lilace.
Habitat : Sur tiges et feuilles seches, digitale, molene, panisaut, ronces, etc.., egalement en zone humide.
Spores : Oblongues, attenuees a la base, parfois un peu deprimees, 9-13 x 5-7 µm. Hyphes 3-4 µm. Basides 30-40 x 6-8 µm, 2 sterigmates coniques, de7-9 x 3µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Pas rare. De janvier a mai (quelquefois automnal).
Pucciniastrum areolatum (Fries) G.H. Otth (1863) Synonymes : Licea strobilina Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 109, tab. 6, fig. 5
Perichaena strobilina (Albertini & Schweinitz) Fries & Lindgren (1817), Symbolae Gasteromycetum, 2, p. 11
Xyloma areolatum Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 358, tab. 7, fig. 5-ab (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1829)
Sclerotium areolatum (Fries) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 263
Tubifera strobilina (Albertini & Schweinitz) Poiret (1824), in Steudel, Nomenclator botanicus enumerans orine alphabetico nomona atque synonyma, 2, p. 255
Leptostroma areolatum (Fries) Link (1833), Handbuch zur Erkennung der natuzbarsten und am haufigsten vorkommenden Gewachse, 3, p. 345
Phoma areolata (Fries) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 745
Phelonitis strobilina (Albertini & Schweinitz) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 459
Ascospora pulverulenta Riess (1853), in Rabenhorst, Flora oder allgemeine botanische zeitung, (Regensburg), 36, 13, p. 203
Pucciniastrum areolatum (Fries) G.H. Otth (1863), Mitteilungen der naturforschenden Gesellschaft in Bern, 1863, p. 85 (nom actuel)
Pleosporopsis strobilorum Oersted (1866), Videnskabelige meddelelser fra den Dansk nathuristoriske forening i Kjobenhavn, 1865, p. 128, tab. 5-6
Thekopsora areolata (Fries) Magnus (1875), Botanische zeitung, 33(32), p. 502
Aecidium strobilinum (Albertini & Schweinitz) G. Winter (1881) [1884], Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(1), p. 260
Leptothyrium areolatum (Fries) Diedicke (1914) [1915], Kryptogamenflora der Mark Brandenburg und angrenzender gebiete, 9(4), p. 713
Rosellinia strobilina (Albertini & Schweinitz) Arx & E. Muller (1954), Beitrage zur kryptogamenflora der Schweiz, 11(1), p. 327

Groupe : Rouilles
Classification : Basidiomycota / Pucciniomycetes / Pucciniales / Pucciniaceae
Chapeau/Fructification : A l'aspect d'un myxomycete du genre Perichaena sans capillitium, mais est en fait une rouille.
Habitat : Sur cones de coniferes, surtout Picea, encore sur l'arbre ou recemment tombes. Ete-automne. Commun dans les regions montagnardes.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : A l'aspect d'un myxomycete du genre Perichaena. L’anamorphe est Rosellinia strobilina
Phyllactinia guttata (Wallroth) Leveille (1851) Synonymes : Mucor erysiphe Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1186
Sphaeria corylea Persoon (1794), in Usteri, Annalen der botanik, 11, p. 26, tab. 2, fig. 6c
Sclerotium erysiphe (Linnaeus) Persoon (1795), in Usteri, Annalen der botanik, 15, p. 13
Sclerotium erysiphe var. ß corylae Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 124
Sclerotium suffultum Rebentisch (1804), Prodomus florae neomarchicae, p. 360, tab. 3, fig. 14 a
Erysiphe coryli de Candolle (1805), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 272
Dematium erysiphe (Linnaeus) Sprengel (1806), Florae halensis, tentamen novum, p. 387
Erysiphe varium var. ß suffultum(Rebentisch) Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 206
Erysiphe vagans Bivona-Bernardi (1815), Stirpium rariorum minusque cognitorum in Sicilia, Manipulus, 3, p. 19, tab. 4, fig. 3
Erysiphe suffultum (Rebentisch) Nees (1817), Das system der pilze und Schwamme, p. 148, tab. 14, fig. 134
Erysibe pachypus Martius (1817), Flora cryptogamica erlangensis, p. 393
Alphitomorpha guttata Wallroth (1819), Annalen der wetterauischen gesellschaft fur die gesammte naturkunde, 4(2), p. 245 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1829)
Erysibe orbicularis Ehrenberg (1821) [1820], Nova acta physico-medica Academiae Caesarea Leopoldino-Carolinae naturae curiosorum, 10, p. 203, tab. 12, fig. 1-5
Alphitomorpha orbicularis (Ehrenberg) Steudel (1824), Nomenclator botanicus enumerans ordine alphabetico nomina atque synonyma, 2, p. 54
Erysibe guttata (Wallroth) Link (1824), Caroli a Linne species plantarum exhibenres plantas rite cognitas ad genera relatas, Edn 4, 6(1), p. 116
Erysibe communis var. labiatarum Link (1824), Caroli a Linne species plantarum exhibenres plantas rite cognitas ad genera relatas, Edn 4, 6(1), p. 106
Erysiphe guttata (Wallroth) Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 245
Erysibe guttata var. coryli(de Candolle) Link (1833), Flora lusatica oder vaezeichniss und Beschreibung, 2, p. 484
Phyllactinia guttata (Wallroth) Leveille (1851), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 15, p. 144 (nom actuel)
Phyllactinia suffulta (Rebentisch) Saccardo (1880), Michelia, 2(6), p. 50
Phyllactinia corylea (Persoon) P. Karsten (1884), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 11, p. 22

References : Ellis p. 110
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Erysiphales / Erysiphaceae
Chapeau/Fructification : Cleistothece jaune, orange puis finalement brun, spherique ; 4-12 appendices en poil d'ortie, rarement bifides, disposes sur l'equateur, 1-2,5 fois plus long que le cleistothece.
Habitat : Sur feuilles vivantes ou recemment tombees de Corylus. De la pousse des feuilles jusqu'a leur senescence, frequent.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Une coccinelle, Halyzia sedecimguttata, se nourrit de ce champignon.
Melampsora populnea (Persoon) P. Karsten (1878) Synonymes : Sclerotium populneumPersoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 25 ('populinum') (basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Sclerotium populneum Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 76 (nom. illegit.)
Uredo confluens var. mercurialis H. de Martius (1817), Prodromus Florae Mosquensis, Edn 2, p. 229
Caeoma mercurialis (H. de Martius) Link (1825), Species Plantarum, Edn 4, 6(2), p. 35 (nom. inval.)
Sclerotium versicolor var. ß populneum (Persoon) L. Marchand (1829), Bijdragen tot de natuurkundige wetenschappen, 4, p. 271
Xyloma populinum (Persoon) Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 875 (nom. illegit.)
Perisporium populinum (Persoon) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 746
Melampsora populi Montagne (1851), in Castagne, Supplement au catalogue des plantes qui croissent naturellement aux environs de Marseille, p. 80
Melampsora populnea (Persoon) P. Karsten (1878), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 31, p. 53 (nom actuel)

References : Ellis p. 190
Groupe : Rouilles
Classification : Basidiomycota / Pucciniomycetes / Pucciniales / Melampsoraceae
Chapeau/Fructification : Uredosores hypophylles formant de petites taches de couleur jaune ou orange jaunatre et de 0,5 mm de diametre environ.
Habitat : Sur feuilles de Populus. Hotes alternatifs : Larix, Mercurialis et Pinus.
Spores : Urediniospores 15-25 x 11-18 µm, echinulees. Teleutospores foncees, 23-60 x 7-12 µm. Paraphyses clavees, 40-60 x 8-23 µm, a paroi epaisse de 3-9 µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Assez frequent. En periode de pluviometrie importante: Printemps-Ete.
Linospora saligna (Ehrhart) Traverso (1906) [1905] Synonymes : Sphaeria saligna Ehrhart (1792) [1785-95], Plantae cryptogamae linneae, exsiccavit, 30, n° 299 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1823)
Xyloma salignum (Ehrhart) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 106
Sphaeria salicina Sowerby (1802), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 372, fig. 1 (nom. illegit.)
Astoma salicinum Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 525
Phoma saligna (Ehrhart) Fries (1823), Systema mycologicum, 2(2), p. 546
Variolaria salicis Bauch (1823), in Fries, Systema mycologicum, 2(2), p. 547
Sclerotium capreae L. Marchand (1829), Bijdragen tot de natuurkundige wetenschappen, 4, p. 271
Dothidea saligna (Ehrhart) J. Kickx f. (1835), Flore cryptogamique des environs de Louvain, p. 112
Isothea saligna (Ehrhart) Berkeley (1860), Outlines of british fungology, p. 392
Hypospila saligna (Ehrhart) Cooke (1885), Grevillea, 13(68), p. 105
Linospora saligna (Ehrhart) Traverso (1906) [1905], Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Pyrenomycetae. Xylariaceae, Valsaceae, Ceratostomataceae, 1(1), p. 350 (nom actuel)

References : Ellis p. 245 ; Wergen 638
Groupe : Pyrenomycetes
Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Diaporthales / Incertae sedis
Chapeau/Fructification : 0.3-0.4 mm de diametre, le plus souvent isole, immerge dans un stroma noir de 0.5-1 mm de diametre, facilement visible a la partie superieure de la feuille.
Stipe : Nul
Habitat : Sur feuille morte de Salix aurita et Salix caprea.
Spores : hyalines, septees, jusqu'a 120 x 2 µm.
Comestibilite : Sans interet
Typhula incarnata Lasch (1838) [1836-38]
Pas de photo disponible
Synonymes : Sclerotium fulvum Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 255
Clavaria filata Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 187
Typhula incarnata Lasch (1838) [1836-38], in Fries, Epicrisis systematis mycologici, p. 585 (Basionyme) (nom actuel)
Typhula elegantula P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 222
Clavaria elegantula (P. Karsten) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 179
Typhula filata (Lasch) Herter (1912), in Migula, Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 2(1), p. 122
Typhula itoana S. Imai (1930), Transactions of the Sapporo natural history Society, 11, p. 42
Pistillaria elegantula (P. Karsten) Corner (1950), A monograph of Clavaria and allied genera: Annals of botany memoirs, 1, p. 480

References : Julich p. 89 Funghi Clavarioidi 2 p. 1263
Groupe : Clavaires
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Typhulaceae
Habitat : Sur plantes herbacees.
Spores : 8.5-11 x 3.5-5 μm
Comestibilite : Sans interet
Helicobasidium brebissonii (Desmazieres) Donk (1958) Synonymes : Tuber parasiticum Bulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 456
Sclerotium crocorum Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 119
Tuber croci Dubois (1803), Methode eprouvee avec laquelle on peut parvenir facilement, et sans maitre, a connaitre les plantes ... des environs d' Orleans, p. 150
Rhizoctonia crocorum (Persoon) de Candolle (1815), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 6, p. 111
Rhizoctonia medicaginis de Candolle (1815), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 6, p. 111
Thanatophytum crocorum (Persoon) Nees (1817), Das system der pilze und Schwamme, p. 148, fig. 135
Sclerotium medicaginis (de Candolle) Sprengel (1827), Systema vegetabilium, Edn 16, 4(1), p. 520
Protonema brebissonii Desmazieres (1834), Plantes cryptogames du Nord de la France, Edn 1, 14, n° 651 (Basionyme)
Rhizoctonia rubiae M.J. Decaisne (1837), Recherches anatomiques et physiologiques sur la Garance, p. 55
Rhizoctonia violacea Tulasne & C. Tulasne (1851), Fungi hypogaei, p. 188, tab. 8, fig. 9, tab. 20, fig. 3-4
Hypochnus purpureus Tulasne & C. Tulasne (1865), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 5, 4, p. 295
Rhizoctonia asparagi Fuckel (1865), Fungi Rhenani exsiccati, n° 1499
Helicobasidium purpureum (Tulasne & C. Tulasne) Patouillard (1885), Bulletin de la Societe botanique de France, 32, p. 172
Exobasidium asari Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 214
Corticium sanguineum var. lilacinum Quelet (1887) [1886], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 15(2), p. 488
Stypinella purpurea (Tulasne & C. Tulasne) J. Schroter (1887) [1889], in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 384
Corticium lilacinum (Quelet) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 9 (nom. illegit.)
Thelephora rhizoctoniae A.B. Frank (1897), Zeitschr. Landw. Ver. Grossh. Hessen, p. 167 (?)
Helicobasidium brebissonii (Desmazieres) Donk (1958), Taxon, 7, p. 164 (nom actuel)

References : BK 2 54
Groupe : Non classe
Classification : Basidiomycota / Pucciniomycetes / Helicobasidiales / Helicobasidiaceae
Chapeau/Fructification : Fructification resupinee formant des revetements membraneux, de consistance molle, peu adherents au support, souvent ondules bosseles. Surface mate et pruineuse, violette dans la jeunesse. Avec l'age, le champignon devient cassant, gris ochrace en conservant une legere teinte lilas.
Habitat : Parasite ou saprophyte de divers arbres et arbustes. Rare
Spores : Spores irregulierement elliptiques, legerement allantoides, lisses et hyalines, 11-14 x 6-7 µm. Basides en forme d'hyphes septees transversalement terminees en crosse portant 2 sterigmates subules a cylindriques. Pas de cystides
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Anamorphe de Rhizoctonia crocorum.
Diplocarpon rosae F.A. Wolf (1912) Synonymes : Sclerotium radiosum Acharius (1815), in Fries, Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 207
Erysiphe radiosa Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 207
Himantia pulchella Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 91
Alphitomorpha radiosa (Fries) Steudel (1824), Nomenclator botanicus enumerans ordine alphabetico nomina atque synonyma, 2, p. 54
Sporotrichum macularum Link (1824), Caroli a Linne species plantarum exhibenres plantas rite cognitas ad genera relatas, Edn 4, 6(1), p. 20
Asteroma rosae Libert (1827) [1826], Memoires de la Societe linneenne de Paris, 5, p. 405
Dothidea rosae (Libert) Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 716
Phlyctidium rosae (Libert) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 417
Asteroma radiosum (Fries) Rabenhorst (1844), Deutschlands kryptogamen-flora, 1, p. 139
Actinonema rosae (Libert) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 424
Dicoccum rosae (Libert) Bonorden (1853), Botanische zeitung, 11(16), p. 282, tab. 7, fig. 2
Marssonia rosae Trail (1889), The Scottish naturalist, 10, p. 73
Diplocarpon rosae F.A. Wolf (1912), The botanical gazette (Crawfordsville), 54(3), p. 231, tab. 13 (Basionyme) (nom actuel)
Marssonina rosae (Libert) Lind (1913), Danish fungi as represented in the herbarium of E. Rostrup, p. 486
Fabraea rosae (F.A. Wolf) Seaver (1951), The North American cup-fungi (inoperculates), p. 190

References : Ellis p. 229
Groupe : Non classe
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Dermateaceae
Habitat : Sur Rosa
Spores : Conidies uniseptees, 15-19 x 5-7 μm
Coccomyces coronatus (Schumacher) De Notaris (1859) Synonymes : Peziza comitialis Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 217, tab. 28, fig. 152
Octospora comitialis (Batsch) Timm (1788), Florae megapolitanae prodomus, p. 262
Peziza viridis Bolton (1789), An history of fungusses growing about Halifax, 3, p. 109, tab. 109, fig. 1
Peziza limbata J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2(2), p. 1459
Sclerotium quercinum Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 95
Xyloma pezizoides Persoon (1797), Tentamen dispositionis methodicae fungorum, p. 52
Ascobolus coronatus Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 437 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1823)
Sclerotium pustula de Candolle (1815), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 6, p. 113
Phacidium coronatum (Schumacher) Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 167
Peziza connivens Martius (1817), Flora cryptogamica erlangensis, p. 463 (nom. illegit.)
Lophodermium phacidium De Notaris (1847), Giornale botanico italiano, 2(7-8), p. 42
Coccomyces coronatus (Schumacher) De Notaris (1859), Erbario crittogamico italiano, serie 1, n° 256 (nom actuel)
Coccomyces comitialis (Batsch) Dearness & House (1925), Bulletin of the New York state Museum, 266, p. 65
Coccomyces epiphyllus Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 43

References : Ellis p. 68 & 204 fig. 891 ; Dennis p. 20 1 230 . Gr. P. 653 n° 1137
Groupe : Pyrenomycetes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Rhytismatales / Rhytismataceae
Chapeau/Fructification : Receptacles innes, orbiculaires, larges de 1 a 2 mm, d'abord clos et deprimes, autour d'un petit mamelon central noir brillant, puis se gonflant et s'ouvrant par l'humidite, montrant un hymenium grisatre ou livide, entoure d'un rebord dresse, decoupe en plusieurs dents aigues, se fermant ensuite par le sec.
Habitat : Sur les feuilles mortes tombees de Quercus, Fagus, Betula, Sorbus, ( in litt. egalement sur les tiges de plantes et rameaux ligneux ).
Spores : Spores fasciculees, hyalines, aciculaires-claviformes, 30-45 x 3-4 µm, pluriguttulees, puis probablement pluriseptees avec l'age. Paraphyses simples, hyalines, septees, fortement courbees en crosse au sommet, epaisses de 3 µ environ. Asques octospores, claviformes, attenues et legerement tronques au sommet, longuement stipites, de taille variable, 150-200 x 13-17 µm. I-. A l'etat Leptothyrium, les conidiomes sont le plus souvent epiphylles, 0,15-0,2 mm de diametre, noir brillant : conidies hyalines, 3,5 x 0,5-1 µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Souvent en groupe. Assez commun . Aout-Novembre.


Pour vous accompagner lors de vos sorties mycologiques, MycoDB vous recommande les guides suivants :