Il y a 20 champignons qui correspondent à votre recherche par ordre de popularité :
Claviceps purpurea (Fries) Tulasne (1853) |
![]() |
Noms francais : Ergot de seigle Synonymes : Sphaeria entomorrhiza Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 174 (nom. illegit.) Clavaria secalina Paulet (1808) [1793-1829], Traite des champignons, 2, tab. 192, fig. 9 Sclerotium clavus de Candolle (1815), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 6, p. 115 Spermoedia clavus (de Candolle) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 268 Sphaeria purpurea Fries (1823), Systema mycologicum, 2(2), p. 325 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1823) Sphacelia segetum Leveille (1827), Memoires de la Societe linneenne de Paris, 5, p. 578 Cordyceps purpurea (Fries) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 381 Claviceps purpurea (Fries) Tulasne (1853), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 20, p. 45, tab. 1-3 (nom actuel) Claviceps entomorrhiza (Schumacher) Wettstein (1886) [1885], Verhandlungen der kaiserich-koniglichen zoologisch-botanischen Gesellschaft in Wien, 35, p. 583 References : Bon p. 336 ; Phillips p. 278 ; AMO p. 24 (var. spartinae) Groupe : Clavaires Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Hypocreales / Clavicipitaceae Comestibilite : Mortel Commentaires : Responsable de "l'ergotisme" ou "feu de St Antoine". L'empoisonnement peut prendre 2 formes : brulure dans les poumons suivie d'une gangrene de ceux-ci, ou troubles cerebraux, tels que convulsions, hallucinations, comportement erratique etc. Voir article de Gerard Girod sur le forum. Voir l'article Un petit champignon riche en histoire |
Lachnella villosa (Persoon) Singer (1951) [1949] |
![]() |
Synonymes : Peziza sclerotium Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 84
Peziza incarnata Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 84 Peziza villosa var. ß incarnata (Persoon) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 655 Peziza villosa Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 655 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Peziza granuliformis Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 651 Peziza sessilis Sowerby (1803), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 389, fig. 1 Dasyscyphus sessilis (Sowerby) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 671 Peziza granuliformis var. γ incarnata (Persoon) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 267 Peziza granuliformis var. ß villosa Persoon) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 267 Cyphella villosa (Persoon) Crouan & H. Crouan (1867), Florule du Finistere, p. 61 Trichopeziza villosa (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen Vereins fur Naturkunde, 23-24, p. 296 Lachnea villosa (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 80 Dasyscyphus villosus (Persoon) Rehm (1882), Ascomycetes lojkani lecti in Hungaria, Transsylvania et Galicia, p. 11 Cyphella pezizoides Zopf (1888) [1887], in Morgan, Journal of the Cincinnati Society of natural history, 10(2), p. 202 Chaetocypha villosa (Persoon) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 848 Henningsomyces villosus (Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 483 Lachnella villosa (Persoon) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 345 (nom actuel) References : BK 2 230 ; BG p. 159 n° 252 Groupe : non classe Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Niaceae Chapeau/Fructification : Basidiome cyphelloide, sessile, dur, globuleux, orbiculaire ou discoide, fixe par un point au substrat, puis cupule, mesurant 0,5-1,5(-3) mm de diametre, aplani avec bords releves, blanc villeux ou strigueux. Hymenium lisse, blanchatre, violet pale ou gris clair, gris lilace, glauque ou verdatre et parfois teinte de bleu. Marge enroulee, duveteuse, densement garnie de poils blancs, comme toute la face externe. Chair : Consistance ceracee, molle. Habitat : Sur branches seches de differents feuillus, arbres ou arbustes, mais egalement sur tiges mortes de plantes herbacees. En troupes, cespiteuses et serrees. Mai-septembre (toute l'annee). Peu frequent. Spores : Spores ovales, asymetriques, un peu bossues vers la base, lisses, hyalines, quelquefois avec contenu granuleux, mesurant 7-12 × 5-7 µm, I-. Basides clavees, mesurant 50-70(-80) × 10-12-(16) µm, tetrasporiques, bouclees. Cystides absentes. Monomitique : Hyphes a parois minces, mesurant 1-3,5(-6) µm de largeur, enchevetrees et tres serrees sous l'hymenium, cloisonnees et partiellement bouclees. Poils de la face externe hyalins, parois epaisses, cylindriques, brunatres dans le tiers inferieur, termines en pointes, finement incrustees et mesurant 150-250 × 5-6(-8) µm, dextrinoides. Comestibilite : Sans interet |
Sclerotinia sclerotiorum (Libert) de Bary (1884) |
![]() |
Synonymes : Peziza ciborioides Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 307
Peziza friesii Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 277 Peziza sclerotiorum Libert (1837), Plantae cryptogamicae, quas in Arduenna collegit, 4, exsiccati n° 326 (Basionyme) Peziza sclerotii Fuckel (1861), Botanische zeitung, 19(35), p. 249, tab. 10, fig. 1 Helotium sclerotiorum (Libert) Fuckel (1866), Fungi Rhenani exsiccati, n° 1861 Peziza coemansii J. Kickx f. (1867), in J.J. Kickx, Flore cryptogamique des Flandres, 1, p. 485 Peziza kauffmaniana Tichomirov (1868), Bulletin de la Societe imperiale des naturalistes de Moscou, serie 1, 41(4), p. 295 (non) (?) Sclerotinia libertiana Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 331 Rutstroemia homocarpa P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 107 Sclerotinia ciborioides (Fries) Rehm (1872), Ascomyceten, 3, n° 107 Phialea sclerotiorum (Libert) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 98 Phialea ciborioides (Fries) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 100 Peziza postuma Berkeley & Wilson (1883), The Gardener's chronicle and agricultural gazette, serie 2, 20, p. 333 Sclerotinia sclerotiorum (Libert) de Bary (1884), Vergleichende morphologie und biologie der pilze mycetozoen und bacterien, p. 56, 236 (nom actuel) Rutstroemia ciborioides f. tenella P. Karsten (1887), Hedwigia, 26(4-5), p. 124 Hymenoscyphus ciborioides (Fries) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 117 Hymenoscyphus sclerotiorum (Libert) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 115 Ciboria friesii (Persoon) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 207 Sclerotinia kauffmaniana (Tichomirov) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 196 Sclerotinia ficariae Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 815 Sclerotinia henningsiana Kirschstein (1898), in Hennings, Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 40, p. xxvii Sclerotium opuntiarum Spegazzini (1899) [1898], Anales del Museo nacional de Buenos Aires, serie 2, 3, p. 354 Sclerotinia moelleriana Hennings (1902), Hedwigia, 41(1), p. 27 Sclerotinia opuntiarum (Spegazzini) Saccardo (1906), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 18, p. 44 Sclerotinia friesii (Persoon) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 107 Sclerotinia wisconsinensis Rehm (1908), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 6(4), p. 317 Sclerotinia matthiolae Lendner (1917), Bulletin de la Societe botanique de Geneve, serie 2, 9, p. 23, fig. 1-3 Sclerotinia riograndensis Rick (1931), Broteria, revista de sciencias naturaes do Collegio de S. Fiel, serie botanica, 25, p. 99 Sclerotinia galeopsidis Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 227 Sclerotinia caudata Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 129 Sclerotinia sclerotiorum f. orobanches Narasimhan & Thirumalachar (1954), Phytopath. Zeitschr., 22, p. 426 Sclerotinia sclerotiorum var. opuntiarum (Spegazzini) Alippi (1960), Revista de la Facultad de agronomia y veterinaria, Universidad nacional de La Plata, serie 3, 36, p. 149 Whetzelinia sclerotiorum (Libert) Korf & Dumont (1972), Mycologia, 64(2), p. 250 Sclerotinia xanthorrhoeae G.W. Beaton & Weste (1977), Transactions of the British mycological Society, 68(1), p. 73 References : BK 1 143 ; Ellis p. 279 fig. 1242 Dennis p. 92 pl. XIIIc ; Gr. p. 364 n° 591 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Sclerotiniaceae Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, cyathiforme, puis plan, ou legerement convexe, glabre, large de 3-8-10 mm. Hymenium lisse, ocre brunatre clair. Marge entiere, glabre, mince, parfois un peu foncee. Surface externe concolore. Stipe : Concolore, grele, glabre, plus ou moins flexueux, long de 1 a 3 cm, cylindrique, creux, finement floconneux-blanchatre, naissant d'un sclerote noir, rugueux ou tuberculeux, ordinairement allonge et long de 1 a 2 cm. Habitat : Sur diverses tiges de plantes en decomposition. Sur sclerotes formes dans les tiges et les racines de plusieurs plantes : Daucus, Aegopodium, Cerefolium, Brassica napus, Solanum tuberosum, Trollius, Petasites, Phaseolus, Symphytum, Helianthus, etc... Gregaire. Commun sous sa forme anamorphe, mais assez rare sous sa forme parfaite (teleomorphe). Cette espece est tres commune en Amerique, au Colorado sur Mertensia lanceolata et Aconitum columbianum. D'avril a juillet. Spores : Obliquement monostiques, elliptiques, hyalines, lisses, continues, presentant ordinairement deux petites gouttelettes a l'interieur,9-13 x 4-6 µm. Asques cylindriques, octospores, spores uniseriees, 100-135 x 8-10 µm. J+. Paraphyses cylindriques, greles ou peu ramifiees, faiblement epaissies au sommet, septees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Cette espece est responsable de la sclerotiniose, detruisant les cultures. |
Rutstroemia conformata (P. Karsten) Nannfeldt (1942) |
![]() |
Synonymes : Xyloma nervale Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 64, tab. 7, fig. 7
Xyloma trientalis Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 200 Sclerotium nervale (Albertini & Schweinitz) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 260 Sclerotium trientalis (Fries) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 260 Rhytisma nervale (Albertini & Schweinitz) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 371 Peziza conformata P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 149 (Basionyme) Helotium conformatum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 236 Sclerotinia nervisequa J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 65 Calycina conformata (P. Karsten) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448 Phialea violascens Rehm (1899), in Saccardo & P. Sydow, Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 14, p. 767 Helotium violascens (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 112 Ombrophila conformata (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 92 Ciboria violascens (Rehm) Jaap (1910), Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 52, p. 5 Hymenoscyphus violascens (Rehm) Migula (1913), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 3(2), p. 1166 Ombrophila umbonata f. violascens(Rehm) Rehm (1915), Berichte der bayerischen botanischen gesellschaft zur erforschung der heimischen flora, 15, p. 248 Rutstroemia nervisequa (J. Schroter) W.L. White (1941), Lloydia, 4(3), p. 223 Rutstroemia conformata (P. Karsten) Nannfeldt (1942), Fungi exsiccati suecici, praesertini upsalienses, 23-24, n° 1174 (nom actuel) Stromatinia nervisequa (J. Schroter) Naumov (1964), Flora Gribov Leningradskoi oblasti, 2, Diskomitsety, p. 128 Ciboria conformata (P. Karsten) Svrček (1982), Ceska mykologie, 36(3), p. 152 References : Ellis p. 86 & 191 fig. 336 ; Dennis p. 102 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Rutstroemiaceae Chapeau/Fructification : Fructification 1-3 mm de diametre, cupuliforme, disque concave ou plat, fixe au substrat par un pied. Hymenium lisse, brun clair. Surface externe et marge concolores. Stipe : Court, environ 5 mm de long, parfois jusqu'a 1,5 cm ( si enfoui dans la litiere ), concolore ou legerement plus fonce vers la base. Habitat : Sur les nervures des feuilles tombees et pourries d'Alnus, quelquefois sur feuilles "squelettiques" de Populus canescens. Spores : Elliptiques, legerement pointues aux extremites, 10-12 x 5-5,5 µm. Asques cylindriques-claves, octospores, jusqu'a 110 x 6-7 µm, spores uniseriees. Paraphyses cylindriques, epaisses de 4µm a l'extremite. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole a gregaire. Tres frequent. Avril-Juin. |
Typhula phacorrhiza (Reichard) Fries (1818) |
![]() |
Synonymes : Clavaria phacorrhiza Reichard (1780), Schriften der berlinischen gesellschaft naturforschender freunde, 1(15), p. 315, tab. 1, fig. 4-5 ('phacorhiza') (basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Sclerotium scutellatum Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 74, tab. 3, fig. 6 Clavaria phacorrhiza var. ßß epiphylla Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 293 Typhula phacorrhiza (Reichard) Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 298 Phacorhiza filiformis Greville (1824), Flora edinensis, p. 415 Pistillaria phacorrhiza (Reichard) Fries (1828), Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 1, p. 238 Clavaria scutellata de Bary (1866), Handbook of physiological botany, 2(1), p. 44 (?) Clavaria juncea var. phacorrhiza (Reichard) Gillot & Lucand (1891), Societe d'histoire naturelle d'Autun, Bulletin, 4, p. 441 Typhula subphacorrhiza Britzelmayr (1891), Die Hymenomyceten aus Sudbayern, 8, p. 15, fig. 77-78 Macrotyphula phacorrhiza (Reichard) Olariaga, Huhtinen, Læssoe, J.H. Petersen & K. Hansen (2020), Studies in Mycology, 96, p. 175 (nom actuel) References : BK 2 432 ; BG p. 128 n° 209 bis ; CD p. 186 ; Funghi Clavarioidi 2 p. 1276 Groupe : Clavaires Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Typhulaceae Chapeau/Fructification : Fructification filiforme, faiblement clavee vers le sommet, mesurant 20-60(-100) × 0,5-1 mm, creme a couleur de liel, les 2/3 superieurs lisses et fertiles a l'exception du sommet obtus qui est sterile, le 1/3 inferieur sterile et indistinct par rapport a la portion superieure, un peu plus fonce, lisse, legerement feutre vers la base. Lames/Pores : Les fructifications naissent d'un sclerote lentiforme, brun clair ou pale a brun d'ombre de 2-4 mm de longueur, comprime discoide (Sclerotium scutellatum) et gelifie au centre. Chair : Consistance elastique, tenace. Habitat : Sur terre calcaire, parmi les feuilles mortes et pourrissantes de divers feuillus. Spores : Spores cylindriques-elliptiques, lisses, hyalines, Mesurant 11-15 × 4,5-5,5 µm, I-. Basides clavees, 2-4 sterigmates, non bouclees (bouclees selon Berthier 1976). Caulocystides clavees a cylindriques, parfois ramifiees. Monomitique : (1) Hyphes hyalines a parois minces ou epaissies, larges, cloisons en general non bouclees, legerement etranglees au niveau des cloisons, isolement ornees de cristaux. (2) Hyphes du sommet de la fructification pourvues d'excroissances rudimentaires en forme de basides. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Cespiteux. Repandu. Automne. Remarques : Parfois 2-3 carpophores issus d'un meme sclerote. |
Dendrocollybia racemosa (Persoon) R.H. Petersen & Redhead (2001) |
![]() |
Noms francais : Collybie rameuse Synonymes : Sclerotium lacunosum Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 95, tab. 3, fig. 7 Agaricus racemosus Persoon (1797), Tentamen dispositionis methodicae fungorum, p. 15, tab. 3, fig. 8 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Mycena racemosa (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 620 Sclerotium fungorum var. ß lacunosum (Persoon) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 252 Agaricus globulifer Brondeau (1829), Recueil de plantes cryptogames de l'Agenais, 2, p. 24, tab. 6, fig. 6-7 Collybia racemosa (Persoon) Quelet (1873), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 342(330) Tilachlidiopsis racemosa Keissler (1924), Annalen des naturhistorischen museums in Wien, 37, p. 215 Sclerostilbum septentrionale Povah (1932), Mycologia, 24(2), p. 242 Microcollybia racemosa (Persoon) Lennox (1979), Mycotaxon, 9(1), p. 191 Dendrocollybia racemosa (Persoon) R.H. Petersen & Redhead (2001), Mycological research, 105(2), p. 169 (nom actuel) References : CD 516 ; Eyssartier et Roux p. 358 ; DM 5 p. 21 ; FuNo2012 p. 464 ; Ludwig 3 n° 103.4 Groupe : Collybies Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Incertae sedis Chapeau/Fructification : 0,5-1,5 cm, blanc grisatre, gris plombe a gris ochrace pale, convexe a plus ou moins mamelonne, lisse, fibrillo-soyeux. Lames/Pores : Pales, grisatres, peu serrees. Chair : Insignifiante, subconcolore. Saveur douce indistincte. Stipe : Subconcolore plus ou moins pruineux 5 x 0,1 cm, elance a coremies brun-rosatre. Sclerote basal noiratre, globuleux. Habitat : Sur debris vegetaux, souvent dans les mousses, mais egalement sur vieux champignons. Espece adaptee aux conditions draconiennes de la secheresse. Rare. Spores : 4-5 x 2,5-3 µm, subcylindracees. Arthroconidies mesurant 7-8 x 3-3,5 µm. Comestibilite : Sans interet |
Typhula micans (Persoon) Berthier (1974) |
![]() |
Noms francais : Typhule brillante Synonymes : Clavaria acrospermum Hoffmann (1795), Flore de l'Allemagne, 2, tab. 7, fig. 2 Clavaria micans Persoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 85 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Sclerotium laetum Ehrenberg (1818), Sylvae mycologicae berolinenses, p. 15, 27 Acrospermum micans (Persoon) Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 311 Pistillaria micans (Persoon) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 497 Stilbum micans (Persoon) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 355 Stilbum laetum (Ehrenberg) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 356 Scleromitra coccinea Corda (1829) [1831], in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 2, p. 59, tab. 27 Acrospermum laetum (Ehrenberg) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 147 Pistillaria coccinea (Corda) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 587 Pistillaria incarnata Desmazieres (1843), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 2, 19, p. 371 Pistillaria carnea Preuss (1851), Linnaea, Ein journal fur die botanik, 24, p. 151 Pistillaria syringae Fuckel (1860), Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 15, p. 100, fig. 24 Pistillaria uliginosa P. Crouan & H. Crouan (1867), Florule du Finistere, p. 60 Mucronella viticola Passerini & Beltran (1882), Atti della reale Accademia nazionale dei Lincei, Transunti, serie 3, 7(1), p. 35 Pistillaria micans var. coccinea (Corda) Patouillard (1883), Tabulae analyticae fungorum, 1, p. 22, pl. 44 Pistillaria micans subsp.* coccinea (Corda) Saccardo (1888), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 6, p. 753 Pistillaria micans var. incarnata (Desmazieres) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 175 Pistillaria acrospermum (Hoffmann) Saccardo (1916), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(15), p. 1262 Pistillaria ampelina Bourdot & Galzin (1928) [1927], Hymenomycetes de France. Heterobasidies- Homobasidies Gymnocarpes, p. 136 Typhula micans (Persoon) Berthier (1974), Bulletin mensuel de la Societe linneenne de Lyon, 43(6), p. 186 (nom actuel) References : Berthier p. 172 ; BG p. 136 n° 217 bis ; Funghi Clavarioidi 2 p. 1272 Groupe : Clavaires Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Typhulaceae Chapeau/Fructification : Clavule 1-1,5 x 0,5 mm, obovale ou claviforme, obtuse, rose vif, glabre, d'aspect pruineux ou micace a la loupe. Stipe : Court, distinct, 0,5-0,8 x 0,25 mm, blanc ou lilace. Habitat : Sur tiges et feuilles seches, digitale, molene, panisaut, ronces, etc.., egalement en zone humide. Spores : Oblongues, attenuees a la base, parfois un peu deprimees, 9-13 x 5-7 µm. Hyphes 3-4 µm. Basides 30-40 x 6-8 µm, 2 sterigmates coniques, de7-9 x 3µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Pas rare. De janvier a mai (quelquefois automnal). |
Pucciniastrum areolatum (Fries) G.H. Otth (1863) |
![]() |
Synonymes : Licea strobilina Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 109, tab. 6, fig. 5
Perichaena strobilina (Albertini & Schweinitz) Fries & Lindgren (1817), Symbolae Gasteromycetum, 2, p. 11 Xyloma areolatum Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 358, tab. 7, fig. 5-ab (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1829) Sclerotium areolatum (Fries) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 263 Tubifera strobilina (Albertini & Schweinitz) Poiret (1824), in Steudel, Nomenclator botanicus enumerans orine alphabetico nomona atque synonyma, 2, p. 255 Leptostroma areolatum (Fries) Link (1833), Handbuch zur Erkennung der natuzbarsten und am haufigsten vorkommenden Gewachse, 3, p. 345 Phoma areolata (Fries) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 745 Phelonitis strobilina (Albertini & Schweinitz) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 459 Ascospora pulverulenta Riess (1853), in Rabenhorst, Flora oder allgemeine botanische zeitung, (Regensburg), 36, 13, p. 203 Pucciniastrum areolatum (Fries) G.H. Otth (1863), Mitteilungen der naturforschenden Gesellschaft in Bern, 1863, p. 85 (nom actuel) Pleosporopsis strobilorum Oersted (1866), Videnskabelige meddelelser fra den Dansk nathuristoriske forening i Kjobenhavn, 1865, p. 128, tab. 5-6 Thekopsora areolata (Fries) Magnus (1875), Botanische zeitung, 33(32), p. 502 Aecidium strobilinum (Albertini & Schweinitz) G. Winter (1881) [1884], Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(1), p. 260 Leptothyrium areolatum (Fries) Diedicke (1914) [1915], Kryptogamenflora der Mark Brandenburg und angrenzender gebiete, 9(4), p. 713 Rosellinia strobilina (Albertini & Schweinitz) Arx & E. Muller (1954), Beitrage zur kryptogamenflora der Schweiz, 11(1), p. 327 Groupe : Rouilles Classification : Basidiomycota / Pucciniomycetes / Pucciniales / Pucciniaceae Chapeau/Fructification : A l'aspect d'un myxomycete du genre Perichaena sans capillitium, mais est en fait une rouille. Habitat : Sur cones de coniferes, surtout Picea, encore sur l'arbre ou recemment tombes. Ete-automne. Commun dans les regions montagnardes. Comestibilite : Sans interet Commentaires : A l'aspect d'un myxomycete du genre Perichaena. L’anamorphe est Rosellinia strobilina |
Bulbillomyces farinosus (Bresadola) Julich (1974) |
![]() |
Synonymes : Aegerita candida Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 120
Sclerotium aegerita Hoffmann (1795), Flore de l'Allemagne, 2, tab. 9, fig. 1 Tubercularia candida (Persoon) Sprengel (1827), Systema vegetabilium, Edn 16, 4(1), p. 565 Periola candida (Persoon) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 472 Kneiffia farinosa Bresadola (1903), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 1(2), p. 105 (Basionyme) Peniophora candida (Persoon) Lyman (1907), Proceedings of the Boston Society of natural history, 33, p. 167, pl. 20, fig. 44-55, pl. 26, fig. 138 Peniophora aegerita (Hoffmann) Hohnel & Litschauer (1907), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 116, p. 814 Peniophora farinosa (Bresadola) Hohnel & Litschauer (1908), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 117, p. 1095 Kneiffia aegerita (Hoffmann) Herter (1910), Kryptogamenflora der Mark Brandenburg und angrenzender gebiete, 6(1), p. 109 Metulodontia farinosa (Bresadola) Parmasto (1968), Conspectus systematis corticiacearum (Tartu), p. 118 Bulbillomyces farinosus (Bresadola) Julich (1974), Persoonia, 8(1), p. 69 (nom actuel) References : Julich 181 ; BG p. 287 n° 452 ; BK 2 128 Groupe : Croutes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Polyporales / Incertae sedis Chapeau/Fructification : Forme parfaite : Resupinee, etroitement fixee au substrat et formant des revetements minces, crustaces, . Surface lisse, faiblement verruqueuse, blanc puis creme, ou blanc ochrace. Marge indeterminee. Stade imparfait : Les granules blancs serres et piriformes, representent les sclerotes d'Aegerita candida. Chair : Consistance ceracee, tendre au frais. Habitat : Sur souches ou a la face infere de bois tombes de feuillus aux endroits humides ou inondes, Salix, Populus, Alnus, Fraxinus, Ulmus, etc... Spores : Largement elliptiques, lisses, hyalines, guttulees ou non, a parois epaisses, 6,5-9 x 4,5-6 µm, cyanophiles. Basides tetrasporiques avec boucle basale. Hyphes densement enchevetrees et peu distinctes, cloisonnees, bouclees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Toute l'annee. Toutefois, ce champignon est etroitement lie aux endroits periodiquement recouverts d'eau. Aegerita candida est son anamorphe. |
Phyllactinia guttata (Wallroth) Leveille (1851) |
![]() |
Synonymes : Mucor erysiphe Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1186
Sphaeria corylea Persoon (1794), in Usteri, Annalen der botanik, 11, p. 26, tab. 2, fig. 6c Sclerotium erysiphe (Linnaeus) Persoon (1795), in Usteri, Annalen der botanik, 15, p. 13 Sclerotium erysiphe var. ß corylae Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 124 Sclerotium suffultum Rebentisch (1804), Prodomus florae neomarchicae, p. 360, tab. 3, fig. 14 a Erysiphe coryli de Candolle (1805), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 272 Dematium erysiphe (Linnaeus) Sprengel (1806), Florae halensis, tentamen novum, p. 387 Erysiphe varium var. ß suffultum(Rebentisch) Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 206 Erysiphe vagans Bivona-Bernardi (1815), Stirpium rariorum minusque cognitorum in Sicilia, Manipulus, 3, p. 19, tab. 4, fig. 3 Erysiphe suffultum (Rebentisch) Nees (1817), Das system der pilze und Schwamme, p. 148, tab. 14, fig. 134 Erysibe pachypus Martius (1817), Flora cryptogamica erlangensis, p. 393 Alphitomorpha guttata Wallroth (1819), Annalen der wetterauischen gesellschaft fur die gesammte naturkunde, 4(2), p. 245 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1829) Erysibe orbicularis Ehrenberg (1821) [1820], Nova acta physico-medica Academiae Caesarea Leopoldino-Carolinae naturae curiosorum, 10, p. 203, tab. 12, fig. 1-5 Alphitomorpha orbicularis (Ehrenberg) Steudel (1824), Nomenclator botanicus enumerans ordine alphabetico nomina atque synonyma, 2, p. 54 Erysibe guttata (Wallroth) Link (1824), Caroli a Linne species plantarum exhibenres plantas rite cognitas ad genera relatas, Edn 4, 6(1), p. 116 Erysibe communis var. labiatarum Link (1824), Caroli a Linne species plantarum exhibenres plantas rite cognitas ad genera relatas, Edn 4, 6(1), p. 106 Erysiphe guttata (Wallroth) Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 245 Erysibe guttata var. coryli(de Candolle) Link (1833), Flora lusatica oder vaezeichniss und Beschreibung, 2, p. 484 Phyllactinia guttata (Wallroth) Leveille (1851), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 15, p. 144 (nom actuel) Phyllactinia suffulta (Rebentisch) Saccardo (1880), Michelia, 2(6), p. 50 Phyllactinia corylea (Persoon) P. Karsten (1884), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 11, p. 22 References : Ellis p. 110 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Erysiphales / Erysiphaceae Chapeau/Fructification : Cleistothece jaune, orange puis finalement brun, spherique ; 4-12 appendices en poil d'ortie, rarement bifides, disposes sur l'equateur, 1-2,5 fois plus long que le cleistothece. Habitat : Sur feuilles vivantes ou recemment tombees de Corylus. De la pousse des feuilles jusqu'a leur senescence, frequent. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Une coccinelle, Halyzia sedecimguttata, se nourrit de ce champignon. |
Neocosmospora haematococca (Berkeley & Broome) Samuels, Nalim & Geiser (2011) |
![]() |
Synonymes : Sclerotium tomentosum Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 205
Periola tomentosa (Fries) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 267 Fusisporium solani Martius (1842), Die kartoffel-epidemie der letzten jahre oder diesSolckfaule und raude der kartoffeln, p. 22, tab. 3, fig. 25, 30 Nectria haematococca Berkeley & Broome (1873) [1875], The journal of the linnean Society, botany, 14(74), p. 116 (Basionyme) Fusarium solani (Martius) Saccardo (1881), Michelia, 2(7), p. 296 Dialonectria haematococca (Berkeley & Broome) Cooke (1884), Grevillea, 12(64), p. 110 Cucurbitaria haematococca (Berkeley & Broome) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 461 Nectria episphaerioides Penzig & Saccardo (1898) [1897], Malpighia, rassegna mensuale di botanica, 11, p. 511 Nectria behnickiana Hennings (1905), Hedwigia, 44(3), p. 172 Nectria victoriae Hennings (1907), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 5(1), p. 81 (nom. inval.) Nectria cinnabarina var. jaraguensis Hohnel (1907), Denkschriften der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, 83, p. 18 Nectria bogoriensis C. Bernard (1907), Bulletin du departement de l'agriculture aux indes neerlandaises, 11, p. 45 Nectria calonectricola Hennings (1908), Hedwigia, 48(1-2), p. 105 Nectria luteococcinea Hohnel (1909), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 118, p. 299 Nectria melanommatis Sydow & P. Sydow (1909), Hedwigia, 49(2-3), p. 79 Fusarium oxysporum var. solani (Martius) Ferraris (1910), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hyphales, Tuberculariaceae - Stilbaceae, 1(6), p. 87 Calonectria granulosa Seaver (1916), Memoirs of the New York botanical Garden, 6, p. 508 Hypomyces haematococcus (Berkeley & Broome) Wollenweber (1926), Angewandte botanik, 8, p. 191 Nectria confluens Seaver (1926), Scientific survey of Porto Rico and the Virgin Islands, 8(1), p. 44 (nom. illegit.) Haematonectria haematococca (Berkeley & Broome) Samuels & Nirenberg (1999), Studies in mycology, 42, p. 135 Neocosmospora haematococca (Berkeley & Broome) Samuels, Nalim & Geiser (2011), Mycologia, 103(6), p. 1322 (nom actuel) References : Nalim, F.A. ; Samuels, G.J. ; Wijesundera, R.L. ; Geiser, D.M. 2011. New species from the Fusarium solani species complex derived from perithecia and soil in the Old World Tropics. 103(6):1302-1330 Groupe : Pyrenomycetes Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Hypocreales / Nectriaceae Stipe : sans Habitat : Sur arbre tombe Spores : septees striees Comestibilite : Sans interet |
Myriosclerotinia curreyana (Berkeley) N.F. Buchwald (1947) |
![]() |
Synonymes : Sclerotium roseum Kneiff (1826), in Mougeot & Nestler, Stirpes cryptogamae vogeso-rhenanae, 9, n° 884
Peziza curreyana Berkeley (1857), in Currey, The journal of the linnean Society, botany, 1, p. 147 (Basionyme) Peziza curreyi Berkeley (1860), Outlines of british fungology, p. 370 Rutstroemia curreyana (Berkeley) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 107 Phialea curreyi (Berkeley) Quelet (1884) [1883], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 12, p. 509 Sclerotinia curreyana(Berkeley) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 123 Phialea curreyana (Berkeley) Gillet (1886), Champignons de France, les discomycetes, p. 211 Hymenoscyphus curreyanus (Berkeley) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 116 Poculum juncorum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 222 Myriosclerotinia curreyana (Berkeley) N.F. Buchwald (1947), Friesia, nordisk mykologisk tidsskrift, 3(4), p. 291 (nom actuel) References : Dennis p. 94 pl. XIII E ; Ellis p. 548 fig. 2034 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Sclerotiniaceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : A la base des joncs morts, le slerote noir et strie peut produire 4-5 fructifications qui entourent le jonc eclate. |
Melampsora populnea (Persoon) P. Karsten (1878) |
![]() |
Synonymes : Sclerotium populneumPersoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 25 ('populinum') (basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Sclerotium populneum Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 76 (nom. illegit.) Uredo confluens var. mercurialis H. de Martius (1817), Prodromus Florae Mosquensis, Edn 2, p. 229 Caeoma mercurialis (H. de Martius) Link (1825), Species Plantarum, Edn 4, 6(2), p. 35 (nom. inval.) Sclerotium versicolor var. ß populneum (Persoon) L. Marchand (1829), Bijdragen tot de natuurkundige wetenschappen, 4, p. 271 Xyloma populinum (Persoon) Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 875 (nom. illegit.) Perisporium populinum (Persoon) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 746 Melampsora populi Montagne (1851), in Castagne, Supplement au catalogue des plantes qui croissent naturellement aux environs de Marseille, p. 80 Melampsora populnea (Persoon) P. Karsten (1878), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 31, p. 53 (nom actuel) References : Ellis p. 190 Groupe : Rouilles Classification : Basidiomycota / Pucciniomycetes / Pucciniales / Melampsoraceae Chapeau/Fructification : Uredosores hypophylles formant de petites taches de couleur jaune ou orange jaunatre et de 0,5 mm de diametre environ. Habitat : Sur feuilles de Populus. Hotes alternatifs : Larix, Mercurialis et Pinus. Spores : Urediniospores 15-25 x 11-18 µm, echinulees. Teleutospores foncees, 23-60 x 7-12 µm. Paraphyses clavees, 40-60 x 8-23 µm, a paroi epaisse de 3-9 µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Assez frequent. En periode de pluviometrie importante: Printemps-Ete. |
Linospora saligna (Ehrhart) Traverso (1906) [1905] |
![]() |
Synonymes : Sphaeria saligna Ehrhart (1792) [1785-95], Plantae cryptogamae linneae, exsiccavit, 30, n° 299 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1823)
Xyloma salignum (Ehrhart) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 106 Sphaeria salicina Sowerby (1802), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 372, fig. 1 (nom. illegit.) Astoma salicinum Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 525 Phoma saligna (Ehrhart) Fries (1823), Systema mycologicum, 2(2), p. 546 Variolaria salicis Bauch (1823), in Fries, Systema mycologicum, 2(2), p. 547 Sclerotium capreae L. Marchand (1829), Bijdragen tot de natuurkundige wetenschappen, 4, p. 271 Dothidea saligna (Ehrhart) J. Kickx f. (1835), Flore cryptogamique des environs de Louvain, p. 112 Isothea saligna (Ehrhart) Berkeley (1860), Outlines of british fungology, p. 392 Hypospila saligna (Ehrhart) Cooke (1885), Grevillea, 13(68), p. 105 Linospora saligna (Ehrhart) Traverso (1906) [1905], Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Pyrenomycetae. Xylariaceae, Valsaceae, Ceratostomataceae, 1(1), p. 350 (nom actuel) References : Ellis p. 245 ; Wergen 638 Groupe : Pyrenomycetes Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Diaporthales / Incertae sedis Chapeau/Fructification : 0.3-0.4 mm de diametre, le plus souvent isole, immerge dans un stroma noir de 0.5-1 mm de diametre, facilement visible a la partie superieure de la feuille. Stipe : Nul Habitat : Sur feuille morte de Salix aurita et Salix caprea. Spores : hyalines, septees, jusqu'a 120 x 2 µm. Comestibilite : Sans interet |
Typhula incarnata Lasch (1838) [1836-38] |
Pas de photo disponible |
Synonymes : Sclerotium fulvum Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 255
Clavaria filata Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 187 Typhula incarnata Lasch (1838) [1836-38], in Fries, Epicrisis systematis mycologici, p. 585 (Basionyme) (nom actuel) Typhula elegantula P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 222 Clavaria elegantula (P. Karsten) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 179 Typhula filata (Lasch) Herter (1912), in Migula, Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 2(1), p. 122 Typhula itoana S. Imai (1930), Transactions of the Sapporo natural history Society, 11, p. 42 Pistillaria elegantula (P. Karsten) Corner (1950), A monograph of Clavaria and allied genera: Annals of botany memoirs, 1, p. 480 References : Julich p. 89 Funghi Clavarioidi 2 p. 1263 Groupe : Clavaires Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Typhulaceae Habitat : Sur plantes herbacees. Spores : 8.5-11 x 3.5-5 μm Comestibilite : Sans interet |
Myriosclerotinia sulcata (Roberge) N.F. Buchwald (1947) |
![]() |
Synonymes : Sclerotium sulcatum Roberge (1851), in Desmazieres, Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 16, p. 329 (Basionyme)
Epidochium affine Desmazieres (1853), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 20, p. 232 Sclerotinia sulcata (Roberge) Whetzel (1945), Mycologia, 37(6), p. 666 Myriosclerotinia sulcata (Roberge) N.F. Buchwald (1947), Friesia, nordisk mykologisk tidsskrift, 3(4), p. 301 (nom actuel) References : Ellis p. 528 pl. 1962 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Sclerotiniaceae Chapeau/Fructification : 5-10mm de diametre, fauve avec des tiges greles, formees sur un sclerote fusiforme profondement fissure. Habitat : Sur tiges de Carex. Spores : Ascospores 11-17 x 5-8 µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Assez frequent. Avril a Juin. |
Helicobasidium brebissonii (Desmazieres) Donk (1958) |
![]() |
Synonymes : Tuber parasiticum Bulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 456
Sclerotium crocorum Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 119 Tuber croci Dubois (1803), Methode eprouvee avec laquelle on peut parvenir facilement, et sans maitre, a connaitre les plantes ... des environs d' Orleans, p. 150 Rhizoctonia crocorum (Persoon) de Candolle (1815), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 6, p. 111 Rhizoctonia medicaginis de Candolle (1815), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 6, p. 111 Thanatophytum crocorum (Persoon) Nees (1817), Das system der pilze und Schwamme, p. 148, fig. 135 Sclerotium medicaginis (de Candolle) Sprengel (1827), Systema vegetabilium, Edn 16, 4(1), p. 520 Protonema brebissonii Desmazieres (1834), Plantes cryptogames du Nord de la France, Edn 1, 14, n° 651 (Basionyme) Rhizoctonia rubiae M.J. Decaisne (1837), Recherches anatomiques et physiologiques sur la Garance, p. 55 Rhizoctonia violacea Tulasne & C. Tulasne (1851), Fungi hypogaei, p. 188, tab. 8, fig. 9, tab. 20, fig. 3-4 Hypochnus purpureus Tulasne & C. Tulasne (1865), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 5, 4, p. 295 Rhizoctonia asparagi Fuckel (1865), Fungi Rhenani exsiccati, n° 1499 Helicobasidium purpureum (Tulasne & C. Tulasne) Patouillard (1885), Bulletin de la Societe botanique de France, 32, p. 172 Exobasidium asari Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 214 Corticium sanguineum var. lilacinum Quelet (1887) [1886], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 15(2), p. 488 Stypinella purpurea (Tulasne & C. Tulasne) J. Schroter (1887) [1889], in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 384 Corticium lilacinum (Quelet) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 9 (nom. illegit.) Thelephora rhizoctoniae A.B. Frank (1897), Zeitschr. Landw. Ver. Grossh. Hessen, p. 167 (?) Helicobasidium brebissonii (Desmazieres) Donk (1958), Taxon, 7, p. 164 (nom actuel) References : BK 2 54 Groupe : Non classe Classification : Basidiomycota / Pucciniomycetes / Helicobasidiales / Helicobasidiaceae Chapeau/Fructification : Fructification resupinee formant des revetements membraneux, de consistance molle, peu adherents au support, souvent ondules bosseles. Surface mate et pruineuse, violette dans la jeunesse. Avec l'age, le champignon devient cassant, gris ochrace en conservant une legere teinte lilas. Habitat : Parasite ou saprophyte de divers arbres et arbustes. Rare Spores : Spores irregulierement elliptiques, legerement allantoides, lisses et hyalines, 11-14 x 6-7 µm. Basides en forme d'hyphes septees transversalement terminees en crosse portant 2 sterigmates subules a cylindriques. Pas de cystides Comestibilite : Sans interet Commentaires : Anamorphe de Rhizoctonia crocorum. |
Diplocarpon rosae F.A. Wolf (1912) |
![]() |
Synonymes : Sclerotium radiosum Acharius (1815), in Fries, Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 207
Erysiphe radiosa Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 207 Himantia pulchella Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 91 Alphitomorpha radiosa (Fries) Steudel (1824), Nomenclator botanicus enumerans ordine alphabetico nomina atque synonyma, 2, p. 54 Sporotrichum macularum Link (1824), Caroli a Linne species plantarum exhibenres plantas rite cognitas ad genera relatas, Edn 4, 6(1), p. 20 Asteroma rosae Libert (1827) [1826], Memoires de la Societe linneenne de Paris, 5, p. 405 Dothidea rosae (Libert) Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 716 Phlyctidium rosae (Libert) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 417 Asteroma radiosum (Fries) Rabenhorst (1844), Deutschlands kryptogamen-flora, 1, p. 139 Actinonema rosae (Libert) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 424 Dicoccum rosae (Libert) Bonorden (1853), Botanische zeitung, 11(16), p. 282, tab. 7, fig. 2 Marssonia rosae Trail (1889), The Scottish naturalist, 10, p. 73 Diplocarpon rosae F.A. Wolf (1912), The botanical gazette (Crawfordsville), 54(3), p. 231, tab. 13 (Basionyme) (nom actuel) Marssonina rosae (Libert) Lind (1913), Danish fungi as represented in the herbarium of E. Rostrup, p. 486 Fabraea rosae (F.A. Wolf) Seaver (1951), The North American cup-fungi (inoperculates), p. 190 References : Ellis p. 229 Groupe : Non classe Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Dermateaceae Habitat : Sur Rosa Spores : Conidies uniseptees, 15-19 x 5-7 μm |
Coccomyces coronatus (Schumacher) De Notaris (1859) |
![]() |
Synonymes : Peziza comitialis Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 217, tab. 28, fig. 152
Octospora comitialis (Batsch) Timm (1788), Florae megapolitanae prodomus, p. 262 Peziza viridis Bolton (1789), An history of fungusses growing about Halifax, 3, p. 109, tab. 109, fig. 1 Peziza limbata J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2(2), p. 1459 Sclerotium quercinum Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 95 Xyloma pezizoides Persoon (1797), Tentamen dispositionis methodicae fungorum, p. 52 Ascobolus coronatus Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 437 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1823) Sclerotium pustula de Candolle (1815), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 6, p. 113 Phacidium coronatum (Schumacher) Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 167 Peziza connivens Martius (1817), Flora cryptogamica erlangensis, p. 463 (nom. illegit.) Lophodermium phacidium De Notaris (1847), Giornale botanico italiano, 2(7-8), p. 42 Coccomyces coronatus (Schumacher) De Notaris (1859), Erbario crittogamico italiano, serie 1, n° 256 (nom actuel) Coccomyces comitialis (Batsch) Dearness & House (1925), Bulletin of the New York state Museum, 266, p. 65 Coccomyces epiphyllus Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 43 References : Ellis p. 68 & 204 fig. 891 ; Dennis p. 20 1 230 . Gr. P. 653 n° 1137 Groupe : Pyrenomycetes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Rhytismatales / Rhytismataceae Chapeau/Fructification : Receptacles innes, orbiculaires, larges de 1 a 2 mm, d'abord clos et deprimes, autour d'un petit mamelon central noir brillant, puis se gonflant et s'ouvrant par l'humidite, montrant un hymenium grisatre ou livide, entoure d'un rebord dresse, decoupe en plusieurs dents aigues, se fermant ensuite par le sec. Habitat : Sur les feuilles mortes tombees de Quercus, Fagus, Betula, Sorbus, ( in litt. egalement sur les tiges de plantes et rameaux ligneux ). Spores : Spores fasciculees, hyalines, aciculaires-claviformes, 30-45 x 3-4 µm, pluriguttulees, puis probablement pluriseptees avec l'age. Paraphyses simples, hyalines, septees, fortement courbees en crosse au sommet, epaisses de 3 µ environ. Asques octospores, claviformes, attenues et legerement tronques au sommet, longuement stipites, de taille variable, 150-200 x 13-17 µm. I-. A l'etat Leptothyrium, les conidiomes sont le plus souvent epiphylles, 0,15-0,2 mm de diametre, noir brillant : conidies hyalines, 3,5 x 0,5-1 µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Souvent en groupe. Assez commun . Aout-Novembre. |
Episclerotium sclerotipus (Boudier) L.M. Kohn (1984) |
![]() |
Synonymes : Mitrula sclerotipus Boudier (1878) [1877], Bulletin de la Societe botanique de France, 24, p. 309 (Basionyme)
Heyderia sclerotipus (Boudier) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1, p. 110 Scleromitrula sclerotipus (Boudier) S. Imai (1941), Journal of the Faculty of agriculture Hokkaido university, 45, p. 177 Episclerotium sclerotipus (Boudier) L.M. Kohn (1984), Transactions of the mycological Society of Japan, 25(2), p. 143 (nom actuel) References : Boud. Planche 428 ; Medardi p. 130 ; Dennis p. 89 ; Gr. p. 282 n° 452 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : Hauteur totale : de 1 a 2 cm. Receptacle en massue oblongue, claviforme, bien distincte, plus courte que le pied, ordinairement un peu etranglee vers le milieu, pleine ou farcie, jaune ferrugineux a l'exterieur. Stipe : Plein, concolore, ordinairement simple, plus rarement bifurque, plus court que la clavule, Habitat : Sous les feuilles mortes et parmi les mousses, dans les bois marecageux. Spores : Fusiformes, granuleuses interieurement, 10-13 x 3-3,5 µm. Asques fusiformes 40-50 x 5-7 µm. Paraphyses lineaires, plus courtes que les asques, hyalines et granuleuses a l'interieur. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire. Peu frequent. Automne. |
Pour vous accompagner lors de vos sorties mycologiques, MycoDB vous recommande les guides suivants :