Il y a 21 champignons qui correspondent à votre recherche par ordre de popularité :
Peziza varia (Hedwig) J.F. Gmelin (1792) |
![]() |
Noms francais : Pezize variable Synonymes : Octospora varia Hedwig (1789), Descriptio et adumbratio microscopico-analytica muscorum frondosorum, 2, p. 22, tab. 6, fig. d (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Octospora variabilis Baumgarten (1790), Flora lipsiensis, p. 643 Peziza varia (Hedwig) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2(2), p. 1452 (nom actuel) Peziza cerea Sowerby (1795), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 3 Peziza micropus Persoon (1800), Icones et descriptiones fungorum minus cognitorum, 2, p. 30, tab. 8, fig. 3 Peziza verrucosa Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 646 Macroscyphus cereus (Sowerby) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 672 Plicaria cerea (Sowerby) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 327 Pustularia micropus (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 328 Pustularia vesiculosa var. cerea (Sowerby) Rehm (1874), Ascomyceten, 5, n° 201 Peziza cocotina Cooke (1876), Grevillea, 5(34), p. 61 Aleuria cerea (Sowerby) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 44 Pustularia cerea (Sowerby) Rehm (1882), Ascomycetes lojkani lecti in Hungaria, Transsylvania et Galicia, p. 3 Peziza stevensoniana Ellis (1882), in Rehm, Ascomycetes lojkani lecti in Hungaria, Transsylvania et Galicia, p. 3 ('stephensoniana ') (nom. inval.) Peziza vesiculosa subsp.* cerea (Sowerby) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 115 Aleuria micropus (Persoon) Gillet (1886), Champignons de France, les discomycetes, p. 204 Lachnea cocotina (Cooke) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 206 Sarcoscypha cocotina (Cooke) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 158 Otidea micropus (Persoon) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 98 Discina repanda subsp.* stevensoniana Ellis ex Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 100 ('stephensoniana ') Humaria varia (Hedwig) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 142 Peziza pustulata ss. J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 41 Geopyxis varia (Hedwig) Rehm (1894), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 975 Geopyxis micropus (Persoon) Rehm (1894), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 975 Geopyxis verrucosa (Persoon) Rehm (1894), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 976 Pustularia stevensoniana (Ellis ex Saccardo) Rehm (1894), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 1019 Geopyxis cocotina (Cooke) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 380 Discina stevensoniana (Ellis ex Saccardo) Oudemans (1903), Nederlandsch kruidkundig archief, serie 3, 2(4), p. 864 Aleuria varia (Hedwig) Boudier (1904), Icones mycologicae, liste preliminaire, p. (2) Plicaria repandoides Rehm (1906) [1905], Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 3(6), p. 518 Aleuria cerea var. cocotina(Cooke) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 44 Pachyella barlaeana var. stephensoniana(Ellis ex Saccardo) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 50 ('stephensonii') Plicaria vesiculosa var. cerea (Sowerby) D.S. Hone (1909), Minnesota botanical studies, 4(2), p. 78 Peziza repandoides (Rehm) Saccardo & Trotter (1913), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 22, p. 614 Plicaria crenulata Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 867 Pustularia vesiculosa var. stevensoniana (Ellis ex Saccardo) Keissler (1922), Annalen des naturhistorischen museums in Wien, 35, p. 12 Plicaria micropus (Persoon) Banhegi (1939), Borbasia, 1, p. 85 Galactinia vesiculosa f. cerea (Sowerby) Svrcek (1960), Ceska mykologie, 14(4), p. 219 Galactinia micropus (Persoon) Svrcek (1962), Ceska mykologie, 16(2), p. 111 Galactinia cerea (Sowerby) Le Gal (1962), Bulletin de la Societe mycologique de France, 78, p. 208 Galactinia varia (Hedwig) Le Gal (1962), Bulletin de la Societe mycologique de France, 78, p. 210 References : Donad. 21 ; Gr. 103 ; Boud. 267 ; BK 1 53 ; Dennis V ; Cetto 1219 ; LP p. 1320 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pezizaceae Chapeau/Fructification : Fructification de 2-6 cm de diametre en forme de coupe s'etalant a maturite. Marge ondulee, legerement crenelee. Hymenium lisse, couleur ochrace noisette. Face externe blanchatre finement furfuracee. Chair : Chair blanchatre presentant une trame stratifiee dont la couche centrale apparait sous l'aspect d'une ligne foncee a la loupe. Stipe : Court, pratiquement inexistant. Habitat : Sur le sol avec debris organiques, bois en decomposition. Spores : Spores elliptiques, lisses, hyalines, non guttulees, 14-16 x 8-10 µm. Asques octospores amyloides, 250-300 x 12-13 µm. Paraphyses septees, plus ou moins moniliformes avec l'age et a cellule terminale etroite. Comestibilite : Sans interet Commentaires : D'apres Karen Hansen & al. (2002), Mycological research, 106(8), p. 895, Peziza cerea et Peziza micropus sont des synonymes |
Peziza vesiculosa Bulliard (1790) |
![]() |
Noms francais : Pezize vesiculeuse Synonymes : Helvella lycoperdoides Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 480 ('Elvela ') Octospora lycoperdoides (Scopoli) Timm (1788), Florae megapolitanae prodomus, p. 260 Peziza vesiculosa Bulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 457, fig. 1 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) (nom actuel) Peziza lycoperdoides (Scopoli) Lamarck (1804), Encyclopedie methodique, Botanique, 5, p. 204 Scodellina vesiculosa (Bulliard) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 669 Peziza incisa Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 230 Peziza otites umbrina Secretan (1833), Mycographie Suisse, 3, p. 297 (nom. inval.) Peziza badia Secretan (1833), Mycographie Suisse, 3, p. 296 (nom. inval.) Pustularia vesiculosa (Bulliard) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 329 Aleuria vesiculosa (Bulliard) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 45 Peziza doloris Roumeguere (1879), Fungi gallici exsiccati, n° 447 Peziza spencerii Colenso (1890) [1889], Transactions and proceedings of the New Zealand Institute, 22(58), p. 458 Lachnea spencerii (Colenso) Saccardo (1895), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 11, p. 400 Plicaria vesiculosa (Bulliard) D.S. Hone (1909), Minnesota botanical studies, 4(2), p. 77 Galactinia vesiculosa (Bulliard) Le Gal (1953), Prodrome a une flore mycologique de Madagascar et Dependances, 4, p. 33 References : Donad. 28 ; Gr. 86 ; FF 545 ; Boud. 257 ; Marchand 387 ; BK 1 54 ; RdM 94 ; Dennis V ; CD 28 ; Bon p. 331 var. saccata : RdM (1992) ; Donad. 30 ; LP p.1321 var. minor : Gr. 86 var. var. stercoricola : Donad. 33 ; Eyssartier et Roux p. 1068 (1ere ed.) ou 1100 (4eme ed.). Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pezizaceae Chapeau/Fructification : d'abord close et globuleuse, s'ouvrant par une perforation apicale arrondie puis se dechirant sans jamais s'etaler. Marge enroulee, irregulierement dechiree. Hymenium lisse, vesiculeux au centre, brun clair. Face externe ocracee blanchatre, furfuracee. Chair : cassante et pale. Habitat : Souvent sur paille Spores : lisses, hyalines, elliptiques, certaines avec des micro-guttules. Comestibilite : Sans interet Commentaires : var. saccata Fr. a chair plus epaisse et hymenium brun, ride, veine : Gr. 86 ; var. minor Sacc. |
Peziza repanda Persoon (1808) |
![]() |
Synonymes : Peziza pedunculata Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 416
Peziza repanda Persoon (1808), Icones pictae specierum rariorum fungorum, 4, p. 49, tab. 20, fig. 3 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) (nom actuel) Peziza coronata Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 231 (nom. illegit.) Peziza tenacella Weinmann (1828), Sylloge plantarum novarum itemque minus congnitarum, 2, p. 110 (nom. illegit. ?) Peziza repanda var. ß tenacella Weinmann (1836), Hymeno et Gastero-mycetes hucusque in imperio Rossico observatos recensuit, p. 417 Peziza amplissima var. pedunculata (Schumacher) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 349 Plicaria repanda (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 328 Peziza repanda var. amplispora Cooke & Peck (1875), Bulletin of the Buffalo Society of natural sciences, 2, p. 288 Peziza pallidula Cooke & Peck (1875), Bulletin of the Buffalo Society of natural sciences, 2, p. 288 Peziza truncicomes W.R. Gerard (1876), Bulletin of the Torrey botanical Club, 6(14), p. 78 Peziza amplispora (Cooke & Peck) Cooke (1877), Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 4, p. 167, tab. 75, fig. 288 Aleuria repanda (Persoon) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 43 Pustularia repanda (Persoon) Rehm (1882), Ascomycetes lojkani lecti in Hungaria, Transsylvania et Galicia, p. 3 Discina repanda (Wahlenberg) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 324 Geopyxis amplispora (Cooke & Peck) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 71 Geopyxis pallidula (Cooke & Peck) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 70 Peziza varia f. lignicola Bresadola (1898), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 2(11-13), p. 76, tab. 189 Aleuria varia f. lignicola (Bresadola) Bresadola (1933), Iconographia mycologica, 25, tab. 1207 Galactinia repanda (Persoon) Le Gal (1962), Bulletin de la Societe mycologique de France, 78, p. 210 References : Gr. 94 ; Cetto 1218 ; Marchand 198 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pezizaceae Chapeau/Fructification : 0-3 cm, brun, creme, sessile. Marge finement dentelee. Habitat : Alluvions, dechets organiques, vieux papiers, place a feu. Spores : 14-16 µm, verrues peu visibles, guttules 1. Comestibilite : Sans interet |
Tarzetta cupularis (Linnaeus) Lambotte (1888) |
![]() |
Synonymes : Peziza cupularis Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1181 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza ochroleuca Bergeret (1784), Phytonomatotechnie universelle, 2, p. 50 Peziza crenata Bulliard (1788), Herbier de la France, 9, tab. 396, fig. 3 Pustularia cupularis (Linnaeus) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 328 Peziza suburceolata W. Phillips (1878), Grevillea, 7(41), p. 21 Aleuria cupularis (Linnaeus) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 39 Plectania cupularis (Linnaeus) Hazslinszky (1886) [1885], Mathematikai es termeszettudomanyi kozlemenyek, vonatkozolag a hazai vizsonyokra, 21, p. 268 Tarzetta cupularis (Linnaeus) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 325 (nom actuel) Geopyxis suburceolata (W. Phillips) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 72 Geopyxis cupularis (Linnaeus) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 72 Pustulina cupularis (Linnaeus) Eckblad (1968), Nytt magasin for botanik, 15(1-2), p. 85 References : BK 1 64 ; Ellis 2 p. 96 ; Dennis p. 28 pl. Ij ; Gr. p. 116 n° 178 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Tarzettaceae Chapeau/Fructification : Receptacle sessile ou subsessile, fragile, toujours cupule, large de 5 -15-(20 mm), gris ochrace ou creme a l'interieur, un peu plus fonce ou concolore et finement furfurace-tomenteux a l'exterieur. Marge elegamment crenelee-dentee. Chair : Mince et cassante, concolore . Odeur et saveur insignifiantes. Stipe : Indistinct ou nettement individualise et enfonce dans le sol. Habitat : Sur talus et bords de chemins argileux, sur la terre dans les bois, sous les arbres parmi les herbes. Isole a gregaire. Avril-octobre. Rare. Spores : Ovales-elliptiques, lisses, hyalines, presentant a l'interieur deux grosses gouttelettes accompagnees de fines granulations, mesurant 18-22 x 12-15 µm. Asques subcylindriques, attenues et flexueux, octospores, mesurant 250-280-(340) x 13-15-(16) µm. Paraphyses greles, septees et ramifiees, ordinairement divisees dans la partie inferieure, septees, un peu epaissies, 4-5 µm, parfois bossues au sommet. Hyphes dressees a la surface externe du receptacle. Comestibilite : Sans interet |
Miladina lechithina (Cooke) Svrček (1972) |
![]() |
Synonymes : Peziza lechithina Cooke (1876), Grevillea, 4(31), p. 110 (Basionyme)
Humaria lechithina (Cooke) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 126 Helotium lechithinum (Cooke) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 233 Pustularia lecithina (Cooke) Rea (1921), Transactions of the British mycological Society, 7(1-2), p. 58 Humaria aurorea Kirschstein (1954), in Schieferdecker, Die Schlauchpilze der flora von Hildesheim, p. 99 Miladina lechithina (Cooke) Svrček (1972), Ceska mykologie, 26(4), p. 214 (nom actuel) Inermisia lecithina (Cooke) Dennis & Itzerott (1973), Kew bulletin, 28(1), p. 22 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pyronemataceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Sur bois trempant dans les ruisseaux. |
Sarcosphaera coronaria (Jacquin) Boudier (1885) |
![]() |
Noms francais : Pezize couronnee Synonymes : Peziza coronaria Jacquin (1778), Miscellanea austriaca, 1, p. 140, tab. 10 (Basionyme) Peziza coronata Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 119 (nom. illegit.) Cyathus coronarius (Jacquin) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1461 Peziza crassa Santi (1795), Viaggio Maontamiata, p. 209 Peziza turbinata Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 636 (nom. illegit.) Peziza vesiculosa var. d turbinata(Persoon) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 229 Peziza dargelasii Gachet (1829), Bulletin d'histoire naturelle de la Societe linneenne de Bordeaux, 3, p. 250, fig. 1-6 Peziza eximia Durieu & Leveille (1849) [1846-49], Exploration scientifique de l'Algerie, Flore d'Algerie, 1, Atlas, tab. 28, fig. 9 Peziza macrocalyx Riess (1852), in Fresenius, Beitrage zur mykologie, 2, p. 75, tab. 9, fig. 7-11 Peziza schyzostoma Richon (1867), Bulletin de la Societe de sciences et arts de Vitry-le-Francois, 1867, p. 289 Sarcosphaera macrocalyx (Riess) Auerswald (1869), Hedwigia, 8(6), p. 82 Peziza geaster Rabenhorst (1869), Mycologia europaea: Abbildungen sammtlicher pilze europas, 3, tab. 3, fig. 5 (nom. illegit.) Peziza clissonii Ripart (1876), Bulletin de la Societe botanique de France, 23, p. 307 Peziza coronaria var. macrocalyx (Riess) Cooke (1877), Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 4, p. 140, tab. 61, fig. 238-ef Aleuria eximia (Durieu & Leveille) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 48 Pustularia macrocalyx (Riess) Rehm (1881), Ascomyceten, 13, n° 602 Sarcosphaera coronaria (Jacquin) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 101 (nom actuel) Pustularia coronaria var. macrocalyx (Riess) Rehm (1894), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 1020 Pustularia coronaria (Jacquin) Rehm (1894), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 1019 Sepultaria coronaria (Jacquin) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 392 Pustularia gigantea Rehm (1906) [1905], Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 3(6), p. 517 Sarcosphaera coronaria var. macrocalyx(Riess) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 49 Sarcosphaera eximia (Durieu & Leveille) Bigeard & H. Guillemin (1909), Flore des champignons superieurs de France les plus importants a connaitre, 1, p. 516 Peziza gigantea (Rehm) Saccardo & Trotter (1913), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 22, p. 611 Plicaria macrocalyx (Riess) Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 870 Sarcosphaera gigantea (Rehm) Kanouse (1941), Mycologia, 33(5), p. 466 Sarcosphaera dargelasii (Gachet) Nannfeldt (1953), Fungi exsiccati suecici, praesertini upsalienses, 41-42, p. 41 Sarcosphaera crassa (Santi) Pouzar (1972), Ceska mykologie, 26(1), p. 35 References : Bon p. 331 ; CD 25 ; BK 1 34 ; Marchand 199 ; Eyssartier et Roux p. 1064 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pezizaceae Chapeau/Fructification : Semi-hypogee, d'abord fermee, puis se dechirant en forme d'etoile. Habitat : Dans les forets de feuillus comme de coniferes. Sur terrain calcaire. Mai-juillet (mars-septembre, tres rarement en automne et en hiver). Frequent. Comestibilite : Toxique |
Legaliana badia (Persoon) Van Vooren (2020) |
![]() |
Synonymes : Helvella cochleata Bolton (1790) [1789], An history of fungusses growing about Halifax, 3, p. 99, tab. 99
Peziza badia Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 78 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Peziza badia var. a terrestris Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 311 Omorrhiza venosa Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 405, tab. 187, fig. 4 Scodellina badia (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 669 Plicaria badia (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 327 Aleuria badia (Persoon) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 43 Galactinia badia (Persoon) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 101 Pustularia badia (Persoon) Hazslinszky (1886) [1885], Mathematikai es termeszettudomanyi kozlemenyek, vonatkozolag a hazai vizsonyokra, 21, p. 270 Plicaria olivacea Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 867 Plicaria discolor Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 868 Legaliana badia (Persoon) Van Vooren (2020), Ascomycete.org, 12(4), p. 188 (nom actuel) References : Donad. 55 ; Gr. 120 ICO : Dennis VI ; BK 1 37 ; Boud. 283 ; Cetto 819 ; CD 26 ; Eyssartier et Roux p. 1068 ; Bon p. 331 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pezizaceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Exterieur rouge brun; guttules 2; spores cretees ± reticulees. Forets humides, bord des ruisseaux. |
Otidea alutacea (Persoon) Massee (1895) |
![]() |
Noms francais : Otidee couleur de cuir Synonymes : Helvella ochracea Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 103, tab. 155 ('Elvela ') Peziza ochracea (Schaeffer) Persoon (1800), Commentarius fungorum Bavariae indigenorum icones pictas, p. 61 Peziza alutacea Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 78 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Scodellina alutacea (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 668 Peziza cochleata var. ß alutacea (Persoon) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 50 Peziza alutacea var. ß ochracea (Schaeffer) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 221 Plicaria alutacea (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 327 Aleuria alutacea (Persoon) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 42 Pustularia alutacea (Persoon) Hazslinszky (1886) [1885], Mathematikai es termeszettudomanyi kozlemenyek, vonatkozolag a hazai vizsonyokra, 21, p. 271 Otidea alutacea (Persoon) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 446 (nom actuel) Otidea alba Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 354, pl. 27, fig. 14-15 References : CD 30 ; BK 1 60 ; CQ ; Dennis p. 25 pl. Vb ; Cetto 5 2098 Gr. p. 109 n° 168 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pyronemataceae Chapeau/Fructification : Receptacle subsessile ou brievement stipite, fendu d'un cote et dilate en oreille arrondie avec la marge unie, haut de 3 a 5, jusqua 6 cm et large de 2-4 cm, fauve brunatre l'interieur a gris brunatre assez pale, ou argile fonce a gris brun sale, un peu furfurace a l'exterieur, villeux et blanc a la base. Chair : Epaisse, cassante, jaunatre. Habitat : Sous feuillus, occasionnellement sous coniferes. Spores : Elliptiques, hyalines, presentant a l'interieur deux gouttelettes accompagnees parfois de deux ou trois granulations, lisses et mesurant de 15 a 16 x 8 µm d'apres Boudier, legerement asperulees et mesurant de 13 a 15 x 6-7 µm d'apres Saccardo. Asques subcylindriques, attenues a la base, octospores, 200-275 x 15-17 µm, spores uniseriees. Parapyses greles, hyalines, 3 a 4 µm, septees, granuleuses interieurement dans la partie superieure, a sommets courbes en crosse et parfois ramuleux. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole ou gregaire a cespiteux. Occasionnel ou peu frequent. Juillet-septembre-Octobre. Remarques : Autres variations de dimensions des spores et des asques suivant les auteurs. A savoir : Spores- Dennis 1978 = 12-15 x 6-7 µm . Moser 1983 = 13-17 x 6-8 µm. Asques : Dennis 1978 = 250 x 15 µm ; BK = 250-300 x 8-10 µm |
Tarzetta catinus (Holmskjold) Korf & J.K. Rogers (1971) |
![]() |
Synonymes : Peziza cerea Bulliard (1781), Herbier de la France, 2, tab. 44, fig. 6 (nom. illegit.)
Peziza cochleata var. ß Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 117 Peziza floccosa Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 223, tab. 28, fig. 156 Peziza crenata Willdenow (1787), Florae berolinensis prodromus, p. 402 (nom. illegit.) Octospora pustulata Hedwig (1789), Descriptio et adumbratio microscopico-analytica muscorum frondosorum, 2, p. 19, tab. 6, fig. a Peziza pustulata (Hedwig) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2(2), p. 1455 Peziza catinus Holmskjold (1799), Beata ruris otia fungis danicis, 2, p. 22, tab. 8, fig. 9 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Peziza sphacelata Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 419 Peziza varia var. ßß pallens Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 311 Peziza cerea var. ß campanulatade Candolle (1815), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 6, p. 27 Peziza hypocrateriformis Hornemann (1816), Flora danica, 26, p. 10, tab. 1558, fig. 1 (nom. illegit.) Scodellina pustulata (Hedwig) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 669 Peziza plicata Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 226 Peziza sphacelata subsp.* catinus (Holmskjold) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 231 Peziza pustulata var. ß plicata (Persoon) Weinmann (1836), Hymeno et Gastero-mycetes hucusque in imperio Rossico observatos recensuit, p. 419 Peziza assimilata P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 113 Pustularia catinus (Holmskjold) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 328 Aleuria catinus (Holmskjold) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 39 Aleuria pustulata (Hedwig) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 45 Plicaria pustulata (Hedwig) Rehm (1881), Ascomyceten, n° 552 (nom. illegit.) Plicaria fuckelii Rehm (1884), Ascomyceten, 16, n° 753 Peziza cupularis var. catinus (Holmskjold) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 277 Pustularia pustulata (Hedwig) Hazslinszky (1886) [1885], Mathematikai es termeszettudomanyi kozlemenyek, vonatkozolag a hazai vizsonyokra, 21, p. 270 Peziza pustulata var. fuckelii(Rehm) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 85 Peziza pustulata var. rehmii(Rehm) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 85 Geopyxis catinus (Holmskjold) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 71 Galactinia fuckelii (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 48 Galactinia pustulata var. fuckelii(Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 48 Galactinia pustulata var. rehmii(Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 48 Aleuria umbrina var. assimilata(P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 46 Galactinia pustulata (Hedwig) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 48 Sarcoscypha floccosa (Batsch) D.S. Hone (1909), Minnesota botanical studies, 4(2), p. 95 (nom. illegit.) Pustulina catinus (Holmskjold) Eckblad (1968), Nytt magasin for botanik, 15(1-2), p. 84 Tarzetta catinus (Holmskjold) Korf & J.K. Rogers (1971), Phytologia, 21(4), p. 206 (nom actuel) References : Bon p. 331 ; BK 1 63 ; CD 29 ; Dennis p. 27 pl. I/g Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Tarzettaceae Chapeau/Fructification : Receptacle 10-40 mm de diametre, longtemps en forme de calice ou de coupe, etale parfois dans la vieillesse et aplati ou se dechirant en lobes. Hymenium creme a noisette, face externe duveteuse a feutree, concolore ou un peu plus pale, le fond parfois bossele veine. Chair : Mince et cassante. Odeur et saveur insignifiantes. Stipe : Plus ou moins long enfonce dans la terre. Habitat : Sur terre nue, limon et sable, les jardins, au bord des chemins, dans les bois de coniferes ou de feuillus, en particulier sous Fagus. Spores : Elliptiques, lisses, hyalines, 20-24 x 11-12 µm, biguttulees. Asques octospores, 280 x 16 µm, ( Dennis : 350 x 20 µm ). Paraphyses greles, septees et ramifiees a la base, sommet un peu renfle jusqu'a 4 µm, ou plus souvent lobe. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isoles mais le plus souvent en groupes et alors comprimes. Repandu. Juin-Septembre. |
Phylloscypha boltonii (Quelet) Van Vooren & Hairaud (2020) |
![]() |
Synonymes : Peziza boltonii Quelet (1879) [1878], Bulletin de la Societe botanique de France, 25(9), p. 290 (Basionyme)
Aleuria boltonii (Quelet) Gillet (1886), Champignons de France, les discomycetes, p. 206 Peziza ampelina var. boltonii (Quelet) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 279 Galactinia boltonii (Quelet) Boudier (1898), Bulletin de la Societe mycologique de France, 14(1), p. 20 Pustularia violacea Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 353 Phylloscypha boltonii (Quelet) Van Vooren & Hairaud (2020), Ascomycete.org, 12(4), p. 189 (nom actuel) References : Gr. 127 ; Donad. 72 ; ICO : RdM (1993) Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pezizaceae Chapeau/Fructification : Exterieur avec flocons violets. Latex limpide. Spores : Gutt.2 ; sp. a fines verrues denses. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Guttules 2 ; spores a fines verrues denses. |
Pachyella violaceonigra (Rehm) Pfister (1974) [1973] |
![]() |
Synonymes : Pustularia violaceonigra Rehm (1882), Hedwigia, 21(7), p. 98 (Basionyme)
Humaria violaceonigra (Rehm) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 150 Plicaria violaceonigra (Rehm) Rehm (1894), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 1007 Galactinia violaceonigra (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 47 Peziza violaceonigra (Rehm) Migula (1913), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 3(2), p. 1004 Pachyella violaceonigra (Rehm) Pfister (1974) [1973], Canadian journal of botany, 51(11), p. 2021 (nom actuel) References : BK 1 57 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pezizaceae Chapeau/Fructification : Receptacle globuleux dans la jeunesse, discoide puis etale,20-70, jusqu'a 100mm. Hymenium ondule, souvent avec de grosses veines ou rides fourchues vers le centre, brun-rouge a brun-noir. Face exterieure creme, lisse et furfuracee tres finement, le centre presentant un debut de pied. Marge enroulee vers l'exterieur. Chair : Epaisse, cassante, blanchatre. Habitat : Fosses et talus humides, souvent au contact du bois mouille et en decomposition. Spores : Elliptiques, lisses, hyalines, parfois finement verruqueuses, biguttulees, 21-25-(29) x 10-14 µm. Asques octospores, 400-450 x 15-17 µm. Paraphyses legerement plus longues que les asques, septees, clavees au sommet jusqu'a 7-9 µm, remplies d'un contenu granuleux. Excipulum constitue d'hyphes paralleles faiblement clavees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole. Rare. Mai-Juin. |
Sepultariella patavina (Cooke & Saccardo) Van Vooren, U. Lindemann & Healy (2017) |
![]() |
Synonymes : Peziza patavina Cooke & Saccardo (1877), Michelia, 1(1), p. 70 (Basionyme)
Neottiella patavina (Cooke & Saccardo) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 193 Humaria patavina (Cooke & Saccardo) Rehm (1894), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 957 Pustularia patavina (Cooke & Saccardo) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 53 Leucoscypha patavina (Cooke & Saccardo) Svrcek (1974), Ceska mykologie, 28(3), p. 132 Sepultariella patavina (Cooke & Saccardo) Van Vooren, U. Lindemann & Healy (2017), Ascomycete.org, 9(4), p. 118 (nom actuel) References : Medardi 119 ; Dennis p. 28 ; Gr. p. 117 n° 180 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pyronemataceae Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, d'abord cupule, puis un peu aplati, large de 5 a 10 mm, orange clair ou ocrace-ferrugineux a l'interieur, blanchatre et tomenteux a l'exterieur, avec la mare crenelee. Chair : Cassante, sans odeur ni saveur particulieres. Habitat : Sur terre nue et argilo-sableuse, dans le sable parmi les mousses. Spores : Oblongues-elliptiques, subfusiformes, hyalines, lisses, presentant a l'interieur 2 grosses gouttelettes, accompagnees de nombreuses granulations, 24-36 x 10-13 µm (Boudier ). Asques subcylindriques, attenues a la base, octospores, 200-260 x 15-20 µm. Paraphyses rameuses a la base, legerement epaissies au sommet, a peine colorees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire. Rare. Ete-automne. Remarques : Le tomentum exterieur est forme de poils fins, flexueux, obtus, septes, incolores ou legerement jaunatres, longs de 100 a 300 µm. |
Tarzetta gaillardiana (Boudier) Korf & J.K. Rogers (1971) |
Pas de photo disponible |
Synonymes : Pustularia gaillardiana Boudier (1902), Bulletin de la Societe mycologique de France, 18(2), p. 141 (Basionyme)
Geopyxis gaillardiana (Boudier) Saccardo & D. Saccardo (1906), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 18, p. 15 Pustulina gaillardiana (Boudier) D.C. Pant & V.P. Tewari (1971) [1970], Mycologia, 62(6), p. 1191 Tarzetta gaillardiana (Boudier) Korf & J.K. Rogers (1971), Phytologia, 21(4), p. 206 (nom actuel) References : Gaillard n° 28 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Tarzettaceae Comestibilite : Sans interet |
Sepultariella semi-immersa (P. Karsten) Van Vooren, U. Lindemann & Healy (2017) |
![]() |
Synonymes : Peziza semi-immersa P. Karsten (1868), Fungi Fenniae exsiccati, 8, n° 724 (Basionyme)
Leucoloma semi-immersa (P. Karsten) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 318 Humaria semi-immersa (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 143 Sepultaria semi-immersa (P. Karsten) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 391 Humaria bolaris Bresadola (1898), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 2(11-13), p. 79, tab. 193, fig. 1 Pustularia bolaris (Bresadola) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 53 Humarina semi-immersa (P. Karsten) Seaver (1928), The North American cup-fungi (operculates), p. 130 Humaria speluncarum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 326 Sepultaria ligniseda Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 318 Humaria crenulata Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 327 (nom. illegit.) Lachnea fulva Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 144 Lachnea speluncarum (Velenovský) Svrček (1948), Sbornik Narodniho muzea v Praze, rada B, Prirodni vedy, 4(6), p. 30 Sepultaria speluncarum (Velenovský) Svrček (1962), Ceska mykologie, 16(2), p. 109 Leucoscypha semi-immersa (P. Karsten) Svrček (1974), Ceska mykologie, 28(3), p. 133 Octospora semi-immersa (P. Karsten) K.B. Khare & V.P. Tewari (1978), Canadian journal of botany, 56(17), p. 2118 Byssonectria semi-immersa (P. Karsten) Benkert (1987), Gleditschia, 15(1), p. 181 Sepultariella semi-immersa (P. Karsten) Van Vooren, U. Lindemann & Healy (2017), Ascomycete.org, 9(4), p. 118 (nom actuel) References : Fungi non delineati Pars XVIII Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pyronemataceae Comestibilite : Sans interet |
Geopyxis carbonaria (Albertini & Schweinitz) Saccardo (1889) |
![]() |
Synonymes : Peziza carbonaria Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 314, tab. 4, fig. 2 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza cupularis var. ß carbonaria (Albertini & Schweinitz) Weinmann (1836), Hymeno et Gastero-mycetes hucusque in imperio Rossico observatos recensuit, p. 424 Aleuria carbonaria (Albertini & Schweinitz) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 39 Pustularia carbonaria (Albertini & Schweinitz) Rehm (1883), Ascomyceten, 15, n° 702 Plectania carbonaria (Albertini & Schweinitz) Hazslinszky (1886) [1885], Mathematikai es termeszettudomanyi kozlemenyek, vonatkozolag a hazai vizsonyokra, 21, p. 268 Tarzetta carbonaria (Albertini & Schweinitz) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 325 Geopyxis carbonaria (Albertini & Schweinitz) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 71 (nom actuel) References : Bon p. 331 ; BK 1 100 ; CD 39 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Tarzettaceae Habitat : Sur charbonnieres. Comestibilite : Sans interet |
Peziza granulosa Schumacher (1803) (nom. illegit.) |
![]() |
Synonymes : Peziza granulosa Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 415 (nom. illegit.)
Aleuria granulosa Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 44 (Basionyme) Humaria granulosa (Gillet) Saccardo (1895), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 11, p. 397 Plicaria granulosa (Schumacher) Magnus (1905), Die pilze (Fungi) von Tirol, Vorarlberg und Liechtenstein, p. 407 Pustularia granulosa (Gillet) Maire (1933), Treballs del Museu nacional de ciencies naturals de Barcelona, serie botanica, 15(2), p. 20 References : Gr. 104 ; ICO : Bres. 1203 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pezizaceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Exterieur blanc fortement granuleux ; marge dentelee. Nom a changer, publie posterieurement a Peziza granulosa Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 667 |
Octospora leucoloma Hedwig (1789) |
![]() |
Synonymes : Octospora leucoloma Hedwig (1789), Descripto et adumbratio microscopico analytica muscorum frondorosum, 2, p. 13, tab. 4, fig. a (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) (nom actuel)
Peziza leucoloma (Hedwig) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1458 Leucoloma hedwigii Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 317 Aleuria leucoloma (Hedwig) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 56 Humaria leucoloma (Hedwig) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 106 Geoscypha subcupularis Rehm (1887), Hedwigia, 26(3), p. 82 Peziza subcupularis (Rehm) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 77 Neottiella leucoloma (Hedwig) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 374 Leucoscypha excipulata Clements (1906), Cryptogamae formationum coloradensium, 2, n° 117 Pustularia subcupularis (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 53 Humarina leucoloma (Hedwig) Seaver (1928), The North American cup-fungi (operculates), p. 129 References : Ellis p. 7 ; Dennis p. 51 pl. VIIIq ; Gr. p. 185 n° 286 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pyronemataceae Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, hemispherique, a peine cupule au debut, puis etale et enfin convexe, large de 1 a 4 mm, orange en dessus, avec une petite marge plus claire, fimbriee-denticulee, plus pale et tomenteux en dessous. Habitat : Souvent sur terre argileuse, parmi les petites mousses, en particulier sur Bryum argenteum. Spores : Elliptiques ou legerement ovoides-fusiformes, et plus pointues a une extremite, lisses, hyalines, presentant a l'interieur une grosse guttule centrale, parfois divisee ou accompagnee de quelques granulations, 18-20-22(-25) x 10-12(-15) µm.( Les spores avec 1 et 2 guttules se produisent dans le meme asque ). Asques cylindriques, attenues a la base, octospores, (.200)-250-280 x 17-20(-30)µm, spores uniseriees. Paraphyses simples ou divisees, droites ou legerement incurvee, claviformes, un peu epaissies au sommet, 5-6-7 µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole a gregaire. Assez commun. D'Octobre a Mai. |
Tarzetta insignis (Berthet & Riousset) Korf & J.K. Rogers (1971) |
Pas de photo disponible |
Synonymes : Pustularia insignis Berthet & Riousset (1963), Bulletin de la Societe mycologique de France, 79(3), p. 397 (Basionyme)
Pustulina insignis (Berthet & Riousset) Korf & Berthet (1969), Naturaliste canadien, 96(2), p. 247 Tarzetta insignis (Berthet & Riousset) Korf & J.K. Rogers (1971), Phytologia, 21(4), p. 201 (nom actuel) Hypotarzetta insignis (Berthet & Riousset) Donadini (1985), Documents mycologiques, 15(60), p. 49 References : FAMM :1998 ; BFME 2013 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Tarzettaceae Chapeau/Fructification : D'abord hypoge, en forme d'oeuf fendu, s'ouvrant en coupe puis sortant de la terre avant de se retrousser en tricorne. Chair : Ferme, coriace. Odeur a melange complexe d'acetate d'amyle, de caoutchouc, tres forte d'alcool de poire quand on ouvre la boite qui les contient. Stipe : Nul. Habitat : A proximite de Pseudotsuga menziesii Spores : Avec 2 belles guttules et des granulations dans le reste de la spore. Comestibilite : Sans interet |
Rhodoscypha ovilla (Peck) Dissing & Sivertsen (1983) |
![]() |
Synonymes : Peziza ovilla Peck (1876) [1875], Annual report of the New York state Museum of natural history, 28, p. 66 (Basionyme)
Neottiella ovilla (Peck) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 194 Humaria rhodoleuca Bresadola (1898), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 2(11-13), p. 79, tab. 193, fig. 2 Neottiopezis macrospora Clements (1903), Bulletin of the Torrey botanical Club, 30(2), p. 89 Neottiella macrospora (Clements) Saccardo & D. Saccardo (1906), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 18, p. 39 Pustularia rhodoleuca (Bresadola) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 53 Patella ovilla (Peck) Seaver (1928), The North American cup-fungi (operculates), p. 163 Leucoscypha rhodoleuca (Bresadola) Svrček (1974), Ceska mykologie, 28(3), p. 132 Leucoscypha ovilla (Peck) Harmaja (1977), Karstenia, 17(2), p. 73 Rhodoscypha ovilla (Peck) Dissing & Sivertsen (1983), Mycotaxon, 16(2), p. 447 (nom actuel) References : Bresadola 1898: pl. 193 fig. 2 ; Bresadola 1933: pl. 1233 fig. 2 ; BK 1 pl. 70 ; Micologia 2000 p. 185-198 ; RdM 33 (1) p. 70-76 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pyronemataceae Chapeau/Fructification : 5-9 mm de diametre x 1,6-5 mm de hauteur, cupuliforme, peu profonde, sessile ou ebauche de stipe (base retrecie), marge legerement proeminente, irregulierement dentee crenelee et blanchatre; hymenium lisse, de couleur rose a rose blanchatre; surface externe recouverte d'un dense feutrage de poils blanchatres. Stipe : nul Habitat : du printemps (en Italie) a l'ete (surtout juillet-septembre) dans la litiere de coniferes, surtout epiceas, parfois sapins (de 200 a 3000 m d'altitude). Rare espece largement distribuee en Amerique du Nord, en Inde et dans toute l'Europe, Grande Bretagne exceptee. Spores : Asques octosporees cylindriques a extremite basale retrecie et souvent flexueuse, 12-15,5 de large x 520 µm de longueur maximum; paraphyses septee 2-3; spores fusoides, 35 x 11,5 en moyenne, lisses a l'optique, multiguttulees, mais generalement avec deux gouttes plus volumineuses. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Sources : Fouchier F., Alpago-Novello L., Neville P., Padovan F. 2000. Une petite espece rare mais remarquable d'Ascomycota : Rhodoscypha ovilla (Peck) Dissing & Sivertsen. In: Micologia 2000 p. 185-198. http://www.ascomycete.org/2000Pezizales/VueTaxon/tabid/130/ArticleId/192/language/fr-FR/Rhodoscypha-ovilla.aspx?mapid=98 |
Rhodotarzetta euchroa (P. Karsten) Bronckers (2019) |
Pas de photo disponible |
Synonymes : Peziza euchroa P. Karsten (1869), Fungi Fenniae exsiccati, 9, n° 816 (Basionyme)
Humaria euchroa (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 131 Pustularia rosea Rea (1924), The transactions of the Worcestershire naturalists' club, 8, p. 20 Pustularia bolarioides Ramsbottom ex Bagchee (1925), Annals of botany (London), serie 1, 39, p. 218 Octospora euchroa (P. Karsten) Berthet (1965), Bulletin mensuel de la Societe linneenne de Lyon, 34, p. 228 Tarzetta rosea (Rea) Dennis (1978), British Ascomycetes, Edn 3, p. 30, pl. 3-H Rhodotarzetta rosea (Rea) Dissing & Sivertsen (1983), Mycotaxon, 16(2), p. 456 Anthracobia euchroa (P. Karsten) Benkert (2008), Zeitschrift fur mykologie, 74(2), p. 257 Rhodotarzetta euchroa (P. Karsten) Bronckers (2019), Ascomycete.org, 11(4), p. 143 (nom actuel) Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pyronemataceae Chapeau/Fructification : Globuleuse puis plus ouverte a surface externe lisse. Stipe : Subnul Spores : Largement ellipsoides biguttulees. Comestibilite : Sans interet |
Tarzetta velata (Quelet) Svrček (1981) |
Pas de photo disponible |
Synonymes : Peziza velata Quelet (1896) [1895], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 24(2), p. 621, pl. 6, fig. 17 (Basionyme)
Geopyxis velata (Quelet) Saccardo & P. Sydow (1899), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 14, p. 744 Pustularia catinus var. velata (Quelet) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 53 Pustularia velata (Quelet) Le Gal (1955) [1954], Bulletin de la Societe mycologique de France, 70, p. 200 Pustulina velata (Quelet) Svrček (1977), Ceska mykologie, 31(2), p. 70 Tarzetta velata (Quelet) Svrček (1981), Ceska mykologie, 35(2), p. 88 (nom actuel) Tarzetta cupularis var. velata(Quelet) Haffner (1992), Rheinland-pfalzisches pilzjournal, 2(1), p. 43 References : Van Vooren p. 76 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Tarzettaceae Stipe : court Comestibilite : Sans interet |
Pour vous accompagner lors de vos sorties mycologiques, MycoDB vous recommande les guides suivants :