Recherche sur MycoDB


Il y a 21 champignons qui correspondent à votre recherche par ordre de popularité :


Peziza varia (Hedwig) J.F. Gmelin (1792) Noms francais : Pezize variable
Synonymes : Octospora varia Hedwig (1789), Descriptio et adumbratio microscopico-analytica muscorum frondosorum, 2, p. 22, tab. 6, fig. d (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Octospora variabilis Baumgarten (1790), Flora lipsiensis, p. 643
Peziza varia (Hedwig) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2(2), p. 1452 (nom actuel)
Peziza cerea Sowerby (1795), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 3
Peziza micropus Persoon (1800), Icones et descriptiones fungorum minus cognitorum, 2, p. 30, tab. 8, fig. 3
Peziza verrucosa Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 646
Macroscyphus cereus (Sowerby) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 672
Plicaria cerea (Sowerby) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 327
Pustularia micropus (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 328
Pustularia vesiculosa var. cerea (Sowerby) Rehm (1874), Ascomyceten, 5, n° 201
Peziza cocotina Cooke (1876), Grevillea, 5(34), p. 61
Aleuria cerea (Sowerby) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 44
Pustularia cerea (Sowerby) Rehm (1882), Ascomycetes lojkani lecti in Hungaria, Transsylvania et Galicia, p. 3
Peziza stevensoniana Ellis (1882), in Rehm, Ascomycetes lojkani lecti in Hungaria, Transsylvania et Galicia, p. 3 ('stephensoniana ') (nom. inval.)
Peziza vesiculosa subsp.* cerea (Sowerby) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 115
Aleuria micropus (Persoon) Gillet (1886), Champignons de France, les discomycetes, p. 204
Lachnea cocotina (Cooke) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 206
Sarcoscypha cocotina (Cooke) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 158
Otidea micropus (Persoon) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 98
Discina repanda subsp.* stevensoniana Ellis ex Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 100 ('stephensoniana ')
Humaria varia (Hedwig) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 142
Peziza pustulata ss. J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 41
Geopyxis varia (Hedwig) Rehm (1894), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 975
Geopyxis micropus (Persoon) Rehm (1894), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 975
Geopyxis verrucosa (Persoon) Rehm (1894), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 976
Pustularia stevensoniana (Ellis ex Saccardo) Rehm (1894), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 1019
Geopyxis cocotina (Cooke) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 380
Discina stevensoniana (Ellis ex Saccardo) Oudemans (1903), Nederlandsch kruidkundig archief, serie 3, 2(4), p. 864
Aleuria varia (Hedwig) Boudier (1904), Icones mycologicae, liste preliminaire, p. (2)
Plicaria repandoides Rehm (1906) [1905], Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 3(6), p. 518
Aleuria cerea var. cocotina(Cooke) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 44
Pachyella barlaeana var. stephensoniana(Ellis ex Saccardo) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 50 ('stephensonii')
Plicaria vesiculosa var. cerea (Sowerby) D.S. Hone (1909), Minnesota botanical studies, 4(2), p. 78
Peziza repandoides (Rehm) Saccardo & Trotter (1913), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 22, p. 614
Plicaria crenulata Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 867
Pustularia vesiculosa var. stevensoniana (Ellis ex Saccardo) Keissler (1922), Annalen des naturhistorischen museums in Wien, 35, p. 12
Plicaria micropus (Persoon) Banhegi (1939), Borbasia, 1, p. 85
Galactinia vesiculosa f. cerea (Sowerby) Svrcek (1960), Ceska mykologie, 14(4), p. 219
Galactinia micropus (Persoon) Svrcek (1962), Ceska mykologie, 16(2), p. 111
Galactinia cerea (Sowerby) Le Gal (1962), Bulletin de la Societe mycologique de France, 78, p. 208
Galactinia varia (Hedwig) Le Gal (1962), Bulletin de la Societe mycologique de France, 78, p. 210

References : Donad. 21 ; Gr. 103 ; Boud. 267 ; BK 1 53 ; Dennis V ; Cetto 1219 ; LP p. 1320
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pezizaceae
Chapeau/Fructification : Fructification de 2-6 cm de diametre en forme de coupe s'etalant a maturite. Marge ondulee, legerement crenelee. Hymenium lisse, couleur ochrace noisette. Face externe blanchatre finement furfuracee.
Chair : Chair blanchatre presentant une trame stratifiee dont la couche centrale apparait sous l'aspect d'une ligne foncee a la loupe.
Stipe : Court, pratiquement inexistant.
Habitat : Sur le sol avec debris organiques, bois en decomposition.
Spores : Spores elliptiques, lisses, hyalines, non guttulees, 14-16 x 8-10 µm. Asques octospores amyloides, 250-300 x 12-13 µm. Paraphyses septees, plus ou moins moniliformes avec l'age et a cellule terminale etroite.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : D'apres Karen Hansen & al. (2002), Mycological research, 106(8), p. 895, Peziza cerea et Peziza micropus sont des synonymes
Peziza vesiculosa Bulliard (1790) Noms francais : Pezize vesiculeuse
Synonymes : Helvella lycoperdoides Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 480 ('Elvela ')
Octospora lycoperdoides (Scopoli) Timm (1788), Florae megapolitanae prodomus, p. 260
Peziza vesiculosa Bulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 457, fig. 1 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) (nom actuel)
Peziza lycoperdoides (Scopoli) Lamarck (1804), Encyclopedie methodique, Botanique, 5, p. 204
Scodellina vesiculosa (Bulliard) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 669
Peziza incisa Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 230
Peziza otites umbrina Secretan (1833), Mycographie Suisse, 3, p. 297 (nom. inval.)
Peziza badia Secretan (1833), Mycographie Suisse, 3, p. 296 (nom. inval.)
Pustularia vesiculosa (Bulliard) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 329
Aleuria vesiculosa (Bulliard) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 45
Peziza doloris Roumeguere (1879), Fungi gallici exsiccati, n° 447
Peziza spencerii Colenso (1890) [1889], Transactions and proceedings of the New Zealand Institute, 22(58), p. 458
Lachnea spencerii (Colenso) Saccardo (1895), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 11, p. 400
Plicaria vesiculosa (Bulliard) D.S. Hone (1909), Minnesota botanical studies, 4(2), p. 77
Galactinia vesiculosa (Bulliard) Le Gal (1953), Prodrome a une flore mycologique de Madagascar et Dependances, 4, p. 33

References : Donad. 28 ; Gr. 86 ; FF 545 ; Boud. 257 ; Marchand 387 ; BK 1 54 ; RdM 94 ; Dennis V ; CD 28 ; Bon p. 331 var. saccata : RdM (1992) ; Donad. 30 ; LP p.1321 var. minor : Gr. 86 var. var. stercoricola : Donad. 33 ; Eyssartier et Roux p. 1068 (1ere ed.) ou 1100 (4eme ed.).
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pezizaceae
Chapeau/Fructification : d'abord close et globuleuse, s'ouvrant par une perforation apicale arrondie puis se dechirant sans jamais s'etaler. Marge enroulee, irregulierement dechiree. Hymenium lisse, vesiculeux au centre, brun clair. Face externe ocracee blanchatre, furfuracee.
Chair : cassante et pale.
Habitat : Souvent sur paille
Spores : lisses, hyalines, elliptiques, certaines avec des micro-guttules.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : var. saccata Fr. a chair plus epaisse et hymenium brun, ride, veine : Gr. 86 ; var. minor Sacc.
Peziza repanda Persoon (1808) Synonymes : Peziza pedunculata Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 416
Peziza repanda Persoon (1808), Icones pictae specierum rariorum fungorum, 4, p. 49, tab. 20, fig. 3 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) (nom actuel)
Peziza coronata Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 231 (nom. illegit.)
Peziza tenacella Weinmann (1828), Sylloge plantarum novarum itemque minus congnitarum, 2, p. 110 (nom. illegit. ?)
Peziza repanda var. ß tenacella Weinmann (1836), Hymeno et Gastero-mycetes hucusque in imperio Rossico observatos recensuit, p. 417
Peziza amplissima var. pedunculata (Schumacher) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 349
Plicaria repanda (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 328
Peziza repanda var. amplispora Cooke & Peck (1875), Bulletin of the Buffalo Society of natural sciences, 2, p. 288
Peziza pallidula Cooke & Peck (1875), Bulletin of the Buffalo Society of natural sciences, 2, p. 288
Peziza truncicomes W.R. Gerard (1876), Bulletin of the Torrey botanical Club, 6(14), p. 78
Peziza amplispora (Cooke & Peck) Cooke (1877), Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 4, p. 167, tab. 75, fig. 288
Aleuria repanda (Persoon) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 43
Pustularia repanda (Persoon) Rehm (1882), Ascomycetes lojkani lecti in Hungaria, Transsylvania et Galicia, p. 3
Discina repanda (Wahlenberg) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 324
Geopyxis amplispora (Cooke & Peck) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 71
Geopyxis pallidula (Cooke & Peck) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 70
Peziza varia f. lignicola Bresadola (1898), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 2(11-13), p. 76, tab. 189
Aleuria varia f. lignicola (Bresadola) Bresadola (1933), Iconographia mycologica, 25, tab. 1207
Galactinia repanda (Persoon) Le Gal (1962), Bulletin de la Societe mycologique de France, 78, p. 210

References : Gr. 94 ; Cetto 1218 ; Marchand 198
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pezizaceae
Chapeau/Fructification : 0-3 cm, brun, creme, sessile. Marge finement dentelee.
Habitat : Alluvions, dechets organiques, vieux papiers, place a feu.
Spores : 14-16 µm, verrues peu visibles, guttules 1.
Comestibilite : Sans interet
Tarzetta cupularis (Linnaeus) Lambotte (1888) Synonymes : Peziza cupularis Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1181 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza ochroleuca Bergeret (1784), Phytonomatotechnie universelle, 2, p. 50
Peziza crenata Bulliard (1788), Herbier de la France, 9, tab. 396, fig. 3
Pustularia cupularis (Linnaeus) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 328
Peziza suburceolata W. Phillips (1878), Grevillea, 7(41), p. 21
Aleuria cupularis (Linnaeus) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 39
Plectania cupularis (Linnaeus) Hazslinszky (1886) [1885], Mathematikai es termeszettudomanyi kozlemenyek, vonatkozolag a hazai vizsonyokra, 21, p. 268
Tarzetta cupularis (Linnaeus) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 325 (nom actuel)
Geopyxis suburceolata (W. Phillips) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 72
Geopyxis cupularis (Linnaeus) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 72
Pustulina cupularis (Linnaeus) Eckblad (1968), Nytt magasin for botanik, 15(1-2), p. 85

References : BK 1 64 ; Ellis 2 p. 96 ; Dennis p. 28 pl. Ij ; Gr. p. 116 n° 178
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Tarzettaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle sessile ou subsessile, fragile, toujours cupule, large de 5 -15-(20 mm), gris ochrace ou creme a l'interieur, un peu plus fonce ou concolore et finement furfurace-tomenteux a l'exterieur. Marge elegamment crenelee-dentee.
Chair : Mince et cassante, concolore . Odeur et saveur insignifiantes.
Stipe : Indistinct ou nettement individualise et enfonce dans le sol.
Habitat : Sur talus et bords de chemins argileux, sur la terre dans les bois, sous les arbres parmi les herbes. Isole a gregaire. Avril-octobre. Rare.
Spores : Ovales-elliptiques, lisses, hyalines, presentant a l'interieur deux grosses gouttelettes accompagnees de fines granulations, mesurant 18-22 x 12-15 µm. Asques subcylindriques, attenues et flexueux, octospores, mesurant 250-280-(340) x 13-15-(16) µm. Paraphyses greles, septees et ramifiees, ordinairement divisees dans la partie inferieure, septees, un peu epaissies, 4-5 µm, parfois bossues au sommet. Hyphes dressees a la surface externe du receptacle.
Comestibilite : Sans interet
Miladina lechithina (Cooke) Svrček (1972) Synonymes : Peziza lechithina Cooke (1876), Grevillea, 4(31), p. 110 (Basionyme)
Humaria lechithina (Cooke) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 126
Helotium lechithinum (Cooke) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 233
Pustularia lecithina (Cooke) Rea (1921), Transactions of the British mycological Society, 7(1-2), p. 58
Humaria aurorea Kirschstein (1954), in Schieferdecker, Die Schlauchpilze der flora von Hildesheim, p. 99
Miladina lechithina (Cooke) Svrček (1972), Ceska mykologie, 26(4), p. 214 (nom actuel)
Inermisia lecithina (Cooke) Dennis & Itzerott (1973), Kew bulletin, 28(1), p. 22

Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pyronemataceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Sur bois trempant dans les ruisseaux.
Sarcosphaera coronaria (Jacquin) Boudier (1885) Noms francais : Pezize couronnee
Synonymes : Peziza coronaria Jacquin (1778), Miscellanea austriaca, 1, p. 140, tab. 10 (Basionyme)
Peziza coronata Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 119 (nom. illegit.)
Cyathus coronarius (Jacquin) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1461
Peziza crassa Santi (1795), Viaggio Maontamiata, p. 209
Peziza turbinata Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 636 (nom. illegit.)
Peziza vesiculosa var. d turbinata(Persoon) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 229
Peziza dargelasii Gachet (1829), Bulletin d'histoire naturelle de la Societe linneenne de Bordeaux, 3, p. 250, fig. 1-6
Peziza eximia Durieu & Leveille (1849) [1846-49], Exploration scientifique de l'Algerie, Flore d'Algerie, 1, Atlas, tab. 28, fig. 9
Peziza macrocalyx Riess (1852), in Fresenius, Beitrage zur mykologie, 2, p. 75, tab. 9, fig. 7-11
Peziza schyzostoma Richon (1867), Bulletin de la Societe de sciences et arts de Vitry-le-Francois, 1867, p. 289
Sarcosphaera macrocalyx (Riess) Auerswald (1869), Hedwigia, 8(6), p. 82
Peziza geaster Rabenhorst (1869), Mycologia europaea: Abbildungen sammtlicher pilze europas, 3, tab. 3, fig. 5 (nom. illegit.)
Peziza clissonii Ripart (1876), Bulletin de la Societe botanique de France, 23, p. 307
Peziza coronaria var. macrocalyx (Riess) Cooke (1877), Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 4, p. 140, tab. 61, fig. 238-ef
Aleuria eximia (Durieu & Leveille) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 48
Pustularia macrocalyx (Riess) Rehm (1881), Ascomyceten, 13, n° 602
Sarcosphaera coronaria (Jacquin) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 101 (nom actuel)
Pustularia coronaria var. macrocalyx (Riess) Rehm (1894), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 1020
Pustularia coronaria (Jacquin) Rehm (1894), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 1019
Sepultaria coronaria (Jacquin) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 392
Pustularia gigantea Rehm (1906) [1905], Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 3(6), p. 517
Sarcosphaera coronaria var. macrocalyx(Riess) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 49
Sarcosphaera eximia (Durieu & Leveille) Bigeard & H. Guillemin (1909), Flore des champignons superieurs de France les plus importants a connaitre, 1, p. 516
Peziza gigantea (Rehm) Saccardo & Trotter (1913), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 22, p. 611
Plicaria macrocalyx (Riess) Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 870
Sarcosphaera gigantea (Rehm) Kanouse (1941), Mycologia, 33(5), p. 466
Sarcosphaera dargelasii (Gachet) Nannfeldt (1953), Fungi exsiccati suecici, praesertini upsalienses, 41-42, p. 41
Sarcosphaera crassa (Santi) Pouzar (1972), Ceska mykologie, 26(1), p. 35

References : Bon p. 331 ; CD 25 ; BK 1 34 ; Marchand 199 ; Eyssartier et Roux p. 1064
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pezizaceae
Chapeau/Fructification : Semi-hypogee, d'abord fermee, puis se dechirant en forme d'etoile.
Habitat : Dans les forets de feuillus comme de coniferes. Sur terrain calcaire. Mai-juillet (mars-septembre, tres rarement en automne et en hiver). Frequent.
Comestibilite : Toxique
Legaliana badia (Persoon) Van Vooren (2020) Synonymes : Helvella cochleata Bolton (1790) [1789], An history of fungusses growing about Halifax, 3, p. 99, tab. 99
Peziza badia Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 78 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza badia var. a terrestris Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 311
Omorrhiza venosa Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 405, tab. 187, fig. 4
Scodellina badia (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 669
Plicaria badia (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 327
Aleuria badia (Persoon) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 43
Galactinia badia (Persoon) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 101
Pustularia badia (Persoon) Hazslinszky (1886) [1885], Mathematikai es termeszettudomanyi kozlemenyek, vonatkozolag a hazai vizsonyokra, 21, p. 270
Plicaria olivacea Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 867
Plicaria discolor Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 868
Legaliana badia (Persoon) Van Vooren (2020), Ascomycete.org, 12(4), p. 188 (nom actuel)

References : Donad. 55 ; Gr. 120 ICO : Dennis VI ; BK 1 37 ; Boud. 283 ; Cetto 819 ; CD 26 ; Eyssartier et Roux p. 1068 ; Bon p. 331
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pezizaceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Exterieur rouge brun; guttules 2; spores cretees ± reticulees. Forets humides, bord des ruisseaux.
Otidea alutacea (Persoon) Massee (1895) Noms francais : Otidee couleur de cuir
Synonymes : Helvella ochracea Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 103, tab. 155 ('Elvela ')
Peziza ochracea (Schaeffer) Persoon (1800), Commentarius fungorum Bavariae indigenorum icones pictas, p. 61
Peziza alutacea Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 78 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Scodellina alutacea (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 668
Peziza cochleata var. ß alutacea (Persoon) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 50
Peziza alutacea var. ß ochracea (Schaeffer) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 221
Plicaria alutacea (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 327
Aleuria alutacea (Persoon) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 42
Pustularia alutacea (Persoon) Hazslinszky (1886) [1885], Mathematikai es termeszettudomanyi kozlemenyek, vonatkozolag a hazai vizsonyokra, 21, p. 271
Otidea alutacea (Persoon) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 446 (nom actuel)
Otidea alba Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 354, pl. 27, fig. 14-15

References : CD 30 ; BK 1 60 ; CQ ; Dennis p. 25 pl. Vb ; Cetto 5 2098 Gr. p. 109 n° 168
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pyronemataceae
Chapeau/Fructification : Receptacle subsessile ou brievement stipite, fendu d'un cote et dilate en oreille arrondie avec la marge unie, haut de 3 a 5, jusqua 6 cm et large de 2-4 cm, fauve brunatre l'interieur a gris brunatre assez pale, ou argile fonce a gris brun sale, un peu furfurace a l'exterieur, villeux et blanc a la base.
Chair : Epaisse, cassante, jaunatre.
Habitat : Sous feuillus, occasionnellement sous coniferes.
Spores : Elliptiques, hyalines, presentant a l'interieur deux gouttelettes accompagnees parfois de deux ou trois granulations, lisses et mesurant de 15 a 16 x 8 µm d'apres Boudier, legerement asperulees et mesurant de 13 a 15 x 6-7 µm d'apres Saccardo. Asques subcylindriques, attenues a la base, octospores, 200-275 x 15-17 µm, spores uniseriees. Parapyses greles, hyalines, 3 a 4 µm, septees, granuleuses interieurement dans la partie superieure, a sommets courbes en crosse et parfois ramuleux.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole ou gregaire a cespiteux. Occasionnel ou peu frequent. Juillet-septembre-Octobre. Remarques : Autres variations de dimensions des spores et des asques suivant les auteurs. A savoir : Spores- Dennis 1978 = 12-15 x 6-7 µm . Moser 1983 = 13-17 x 6-8 µm. Asques : Dennis 1978 = 250 x 15 µm ; BK = 250-300 x 8-10 µm
Tarzetta catinus (Holmskjold) Korf & J.K. Rogers (1971) Synonymes : Peziza cerea Bulliard (1781), Herbier de la France, 2, tab. 44, fig. 6 (nom. illegit.)
Peziza cochleata var. ß Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 117
Peziza floccosa Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 223, tab. 28, fig. 156
Peziza crenata Willdenow (1787), Florae berolinensis prodromus, p. 402 (nom. illegit.)
Octospora pustulata Hedwig (1789), Descriptio et adumbratio microscopico-analytica muscorum frondosorum, 2, p. 19, tab. 6, fig. a
Peziza pustulata (Hedwig) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2(2), p. 1455
Peziza catinus Holmskjold (1799), Beata ruris otia fungis danicis, 2, p. 22, tab. 8, fig. 9 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza sphacelata Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 419
Peziza varia var. ßß pallens Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 311
Peziza cerea var. ß campanulatade Candolle (1815), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 6, p. 27
Peziza hypocrateriformis Hornemann (1816), Flora danica, 26, p. 10, tab. 1558, fig. 1 (nom. illegit.)
Scodellina pustulata (Hedwig) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 669
Peziza plicata Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 226
Peziza sphacelata subsp.* catinus (Holmskjold) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 231
Peziza pustulata var. ß plicata (Persoon) Weinmann (1836), Hymeno et Gastero-mycetes hucusque in imperio Rossico observatos recensuit, p. 419
Peziza assimilata P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 113
Pustularia catinus (Holmskjold) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 328
Aleuria catinus (Holmskjold) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 39
Aleuria pustulata (Hedwig) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 45
Plicaria pustulata (Hedwig) Rehm (1881), Ascomyceten, n° 552 (nom. illegit.)
Plicaria fuckelii Rehm (1884), Ascomyceten, 16, n° 753
Peziza cupularis var. catinus (Holmskjold) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 277
Pustularia pustulata (Hedwig) Hazslinszky (1886) [1885], Mathematikai es termeszettudomanyi kozlemenyek, vonatkozolag a hazai vizsonyokra, 21, p. 270
Peziza pustulata var. fuckelii(Rehm) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 85
Peziza pustulata var. rehmii(Rehm) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 85
Geopyxis catinus (Holmskjold) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 71
Galactinia fuckelii (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 48
Galactinia pustulata var. fuckelii(Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 48
Galactinia pustulata var. rehmii(Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 48
Aleuria umbrina var. assimilata(P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 46
Galactinia pustulata (Hedwig) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 48
Sarcoscypha floccosa (Batsch) D.S. Hone (1909), Minnesota botanical studies, 4(2), p. 95 (nom. illegit.)
Pustulina catinus (Holmskjold) Eckblad (1968), Nytt magasin for botanik, 15(1-2), p. 84
Tarzetta catinus (Holmskjold) Korf & J.K. Rogers (1971), Phytologia, 21(4), p. 206 (nom actuel)

References : Bon p. 331 ; BK 1 63 ; CD 29 ; Dennis p. 27 pl. I/g
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Tarzettaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle 10-40 mm de diametre, longtemps en forme de calice ou de coupe, etale parfois dans la vieillesse et aplati ou se dechirant en lobes. Hymenium creme a noisette, face externe duveteuse a feutree, concolore ou un peu plus pale, le fond parfois bossele veine.
Chair : Mince et cassante. Odeur et saveur insignifiantes.
Stipe : Plus ou moins long enfonce dans la terre.
Habitat : Sur terre nue, limon et sable, les jardins, au bord des chemins, dans les bois de coniferes ou de feuillus, en particulier sous Fagus.
Spores : Elliptiques, lisses, hyalines, 20-24 x 11-12 µm, biguttulees. Asques octospores, 280 x 16 µm, ( Dennis : 350 x 20 µm ). Paraphyses greles, septees et ramifiees a la base, sommet un peu renfle jusqu'a 4 µm, ou plus souvent lobe.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isoles mais le plus souvent en groupes et alors comprimes. Repandu. Juin-Septembre.
Phylloscypha boltonii (Quelet) Van Vooren & Hairaud (2020) Synonymes : Peziza boltonii Quelet (1879) [1878], Bulletin de la Societe botanique de France, 25(9), p. 290 (Basionyme)
Aleuria boltonii (Quelet) Gillet (1886), Champignons de France, les discomycetes, p. 206
Peziza ampelina var. boltonii (Quelet) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 279
Galactinia boltonii (Quelet) Boudier (1898), Bulletin de la Societe mycologique de France, 14(1), p. 20
Pustularia violacea Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 353
Phylloscypha boltonii (Quelet) Van Vooren & Hairaud (2020), Ascomycete.org, 12(4), p. 189 (nom actuel)

References : Gr. 127 ; Donad. 72 ; ICO : RdM (1993)
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pezizaceae
Chapeau/Fructification : Exterieur avec flocons violets. Latex limpide.
Spores : Gutt.2 ; sp. a fines verrues denses.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Guttules 2 ; spores a fines verrues denses.
Pachyella violaceonigra (Rehm) Pfister (1974) [1973] Synonymes : Pustularia violaceonigra Rehm (1882), Hedwigia, 21(7), p. 98 (Basionyme)
Humaria violaceonigra (Rehm) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 150
Plicaria violaceonigra (Rehm) Rehm (1894), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 1007
Galactinia violaceonigra (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 47
Peziza violaceonigra (Rehm) Migula (1913), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 3(2), p. 1004
Pachyella violaceonigra (Rehm) Pfister (1974) [1973], Canadian journal of botany, 51(11), p. 2021 (nom actuel)

References : BK 1 57
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pezizaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle globuleux dans la jeunesse, discoide puis etale,20-70, jusqu'a 100mm. Hymenium ondule, souvent avec de grosses veines ou rides fourchues vers le centre, brun-rouge a brun-noir. Face exterieure creme, lisse et furfuracee tres finement, le centre presentant un debut de pied. Marge enroulee vers l'exterieur.
Chair : Epaisse, cassante, blanchatre.
Habitat : Fosses et talus humides, souvent au contact du bois mouille et en decomposition.
Spores : Elliptiques, lisses, hyalines, parfois finement verruqueuses, biguttulees, 21-25-(29) x 10-14 µm. Asques octospores, 400-450 x 15-17 µm. Paraphyses legerement plus longues que les asques, septees, clavees au sommet jusqu'a 7-9 µm, remplies d'un contenu granuleux. Excipulum constitue d'hyphes paralleles faiblement clavees.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole. Rare. Mai-Juin.
Sepultariella patavina (Cooke & Saccardo) Van Vooren, U. Lindemann & Healy (2017) Synonymes : Peziza patavina Cooke & Saccardo (1877), Michelia, 1(1), p. 70 (Basionyme)
Neottiella patavina (Cooke & Saccardo) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 193
Humaria patavina (Cooke & Saccardo) Rehm (1894), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 957
Pustularia patavina (Cooke & Saccardo) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 53
Leucoscypha patavina (Cooke & Saccardo) Svrcek (1974), Ceska mykologie, 28(3), p. 132
Sepultariella patavina (Cooke & Saccardo) Van Vooren, U. Lindemann & Healy (2017), Ascomycete.org, 9(4), p. 118 (nom actuel)

References : Medardi 119 ; Dennis p. 28 ; Gr. p. 117 n° 180
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pyronemataceae
Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, d'abord cupule, puis un peu aplati, large de 5 a 10 mm, orange clair ou ocrace-ferrugineux a l'interieur, blanchatre et tomenteux a l'exterieur, avec la mare crenelee.
Chair : Cassante, sans odeur ni saveur particulieres.
Habitat : Sur terre nue et argilo-sableuse, dans le sable parmi les mousses.
Spores : Oblongues-elliptiques, subfusiformes, hyalines, lisses, presentant a l'interieur 2 grosses gouttelettes, accompagnees de nombreuses granulations, 24-36 x 10-13 µm (Boudier ). Asques subcylindriques, attenues a la base, octospores, 200-260 x 15-20 µm. Paraphyses rameuses a la base, legerement epaissies au sommet, a peine colorees.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire. Rare. Ete-automne. Remarques : Le tomentum exterieur est forme de poils fins, flexueux, obtus, septes, incolores ou legerement jaunatres, longs de 100 a 300 µm.
Tarzetta gaillardiana (Boudier) Korf & J.K. Rogers (1971)
Pas de photo disponible
Synonymes : Pustularia gaillardiana Boudier (1902), Bulletin de la Societe mycologique de France, 18(2), p. 141 (Basionyme)
Geopyxis gaillardiana (Boudier) Saccardo & D. Saccardo (1906), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 18, p. 15
Pustulina gaillardiana (Boudier) D.C. Pant & V.P. Tewari (1971) [1970], Mycologia, 62(6), p. 1191
Tarzetta gaillardiana (Boudier) Korf & J.K. Rogers (1971), Phytologia, 21(4), p. 206 (nom actuel)

References : Gaillard n° 28
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Tarzettaceae
Comestibilite : Sans interet
Sepultariella semi-immersa (P. Karsten) Van Vooren, U. Lindemann & Healy (2017) Synonymes : Peziza semi-immersa P. Karsten (1868), Fungi Fenniae exsiccati, 8, n° 724 (Basionyme)
Leucoloma semi-immersa (P. Karsten) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 318
Humaria semi-immersa (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 143
Sepultaria semi-immersa (P. Karsten) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 391
Humaria bolaris Bresadola (1898), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 2(11-13), p. 79, tab. 193, fig. 1
Pustularia bolaris (Bresadola) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 53
Humarina semi-immersa (P. Karsten) Seaver (1928), The North American cup-fungi (operculates), p. 130
Humaria speluncarum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 326
Sepultaria ligniseda Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 318
Humaria crenulata Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 327 (nom. illegit.)
Lachnea fulva Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 144
Lachnea speluncarum (Velenovský) Svrček (1948), Sbornik Narodniho muzea v Praze, rada B, Prirodni vedy, 4(6), p. 30
Sepultaria speluncarum (Velenovský) Svrček (1962), Ceska mykologie, 16(2), p. 109
Leucoscypha semi-immersa (P. Karsten) Svrček (1974), Ceska mykologie, 28(3), p. 133
Octospora semi-immersa (P. Karsten) K.B. Khare & V.P. Tewari (1978), Canadian journal of botany, 56(17), p. 2118
Byssonectria semi-immersa (P. Karsten) Benkert (1987), Gleditschia, 15(1), p. 181
Sepultariella semi-immersa (P. Karsten) Van Vooren, U. Lindemann & Healy (2017), Ascomycete.org, 9(4), p. 118 (nom actuel)

References : Fungi non delineati Pars XVIII
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pyronemataceae
Comestibilite : Sans interet
Geopyxis carbonaria (Albertini & Schweinitz) Saccardo (1889) Synonymes : Peziza carbonaria Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 314, tab. 4, fig. 2 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza cupularis var. ß carbonaria (Albertini & Schweinitz) Weinmann (1836), Hymeno et Gastero-mycetes hucusque in imperio Rossico observatos recensuit, p. 424
Aleuria carbonaria (Albertini & Schweinitz) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 39
Pustularia carbonaria (Albertini & Schweinitz) Rehm (1883), Ascomyceten, 15, n° 702
Plectania carbonaria (Albertini & Schweinitz) Hazslinszky (1886) [1885], Mathematikai es termeszettudomanyi kozlemenyek, vonatkozolag a hazai vizsonyokra, 21, p. 268
Tarzetta carbonaria (Albertini & Schweinitz) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 325
Geopyxis carbonaria (Albertini & Schweinitz) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 71 (nom actuel)

References : Bon p. 331 ; BK 1 100 ; CD 39
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Tarzettaceae
Habitat : Sur charbonnieres.
Comestibilite : Sans interet
Peziza granulosa Schumacher (1803) (nom. illegit.) Synonymes : Peziza granulosa Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 415 (nom. illegit.)
Aleuria granulosa Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 44 (Basionyme)
Humaria granulosa (Gillet) Saccardo (1895), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 11, p. 397
Plicaria granulosa (Schumacher) Magnus (1905), Die pilze (Fungi) von Tirol, Vorarlberg und Liechtenstein, p. 407
Pustularia granulosa (Gillet) Maire (1933), Treballs del Museu nacional de ciencies naturals de Barcelona, serie botanica, 15(2), p. 20

References : Gr. 104 ; ICO : Bres. 1203
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pezizaceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Exterieur blanc fortement granuleux ; marge dentelee. Nom a changer, publie posterieurement a Peziza granulosa Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 667
Octospora leucoloma Hedwig (1789) Synonymes : Octospora leucoloma Hedwig (1789), Descripto et adumbratio microscopico analytica muscorum frondorosum, 2, p. 13, tab. 4, fig. a (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) (nom actuel)
Peziza leucoloma (Hedwig) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1458
Leucoloma hedwigii Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 317
Aleuria leucoloma (Hedwig) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 56
Humaria leucoloma (Hedwig) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 106
Geoscypha subcupularis Rehm (1887), Hedwigia, 26(3), p. 82
Peziza subcupularis (Rehm) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 77
Neottiella leucoloma (Hedwig) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 374
Leucoscypha excipulata Clements (1906), Cryptogamae formationum coloradensium, 2, n° 117
Pustularia subcupularis (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 53
Humarina leucoloma (Hedwig) Seaver (1928), The North American cup-fungi (operculates), p. 129

References : Ellis p. 7 ; Dennis p. 51 pl. VIIIq ; Gr. p. 185 n° 286
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pyronemataceae
Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, hemispherique, a peine cupule au debut, puis etale et enfin convexe, large de 1 a 4 mm, orange en dessus, avec une petite marge plus claire, fimbriee-denticulee, plus pale et tomenteux en dessous.
Habitat : Souvent sur terre argileuse, parmi les petites mousses, en particulier sur Bryum argenteum.
Spores : Elliptiques ou legerement ovoides-fusiformes, et plus pointues a une extremite, lisses, hyalines, presentant a l'interieur une grosse guttule centrale, parfois divisee ou accompagnee de quelques granulations, 18-20-22(-25) x 10-12(-15) µm.( Les spores avec 1 et 2 guttules se produisent dans le meme asque ). Asques cylindriques, attenues a la base, octospores, (.200)-250-280 x 17-20(-30)µm, spores uniseriees. Paraphyses simples ou divisees, droites ou legerement incurvee, claviformes, un peu epaissies au sommet, 5-6-7 µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole a gregaire. Assez commun. D'Octobre a Mai.
Tarzetta insignis (Berthet & Riousset) Korf & J.K. Rogers (1971)
Pas de photo disponible
Synonymes : Pustularia insignis Berthet & Riousset (1963), Bulletin de la Societe mycologique de France, 79(3), p. 397 (Basionyme)
Pustulina insignis (Berthet & Riousset) Korf & Berthet (1969), Naturaliste canadien, 96(2), p. 247
Tarzetta insignis (Berthet & Riousset) Korf & J.K. Rogers (1971), Phytologia, 21(4), p. 201 (nom actuel)
Hypotarzetta insignis (Berthet & Riousset) Donadini (1985), Documents mycologiques, 15(60), p. 49

References : FAMM :1998 ; BFME 2013
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Tarzettaceae
Chapeau/Fructification : D'abord hypoge, en forme d'oeuf fendu, s'ouvrant en coupe puis sortant de la terre avant de se retrousser en tricorne.
Chair : Ferme, coriace. Odeur a melange complexe d'acetate d'amyle, de caoutchouc, tres forte d'alcool de poire quand on ouvre la boite qui les contient.
Stipe : Nul.
Habitat : A proximite de Pseudotsuga menziesii
Spores : Avec 2 belles guttules et des granulations dans le reste de la spore.
Comestibilite : Sans interet
Rhodoscypha ovilla (Peck) Dissing & Sivertsen (1983) Synonymes : Peziza ovilla Peck (1876) [1875], Annual report of the New York state Museum of natural history, 28, p. 66 (Basionyme)
Neottiella ovilla (Peck) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 194
Humaria rhodoleuca Bresadola (1898), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 2(11-13), p. 79, tab. 193, fig. 2
Neottiopezis macrospora Clements (1903), Bulletin of the Torrey botanical Club, 30(2), p. 89
Neottiella macrospora (Clements) Saccardo & D. Saccardo (1906), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 18, p. 39
Pustularia rhodoleuca (Bresadola) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 53
Patella ovilla (Peck) Seaver (1928), The North American cup-fungi (operculates), p. 163
Leucoscypha rhodoleuca (Bresadola) Svrček (1974), Ceska mykologie, 28(3), p. 132
Leucoscypha ovilla (Peck) Harmaja (1977), Karstenia, 17(2), p. 73
Rhodoscypha ovilla (Peck) Dissing & Sivertsen (1983), Mycotaxon, 16(2), p. 447 (nom actuel)

References : Bresadola 1898: pl. 193 fig. 2 ; Bresadola 1933: pl. 1233 fig. 2 ; BK 1 pl. 70 ; Micologia 2000 p. 185-198 ; RdM 33 (1) p. 70-76
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pyronemataceae
Chapeau/Fructification : 5-9 mm de diametre x 1,6-5 mm de hauteur, cupuliforme, peu profonde, sessile ou ebauche de stipe (base retrecie), marge legerement proeminente, irregulierement dentee crenelee et blanchatre; hymenium lisse, de couleur rose a rose blanchatre; surface externe recouverte d'un dense feutrage de poils blanchatres.
Stipe : nul
Habitat : du printemps (en Italie) a l'ete (surtout juillet-septembre) dans la litiere de coniferes, surtout epiceas, parfois sapins (de 200 a 3000 m d'altitude). Rare espece largement distribuee en Amerique du Nord, en Inde et dans toute l'Europe, Grande Bretagne exceptee.
Spores : Asques octosporees cylindriques a extremite basale retrecie et souvent flexueuse, 12-15,5 de large x 520 µm de longueur maximum; paraphyses septee 2-3; spores fusoides, 35 x 11,5 en moyenne, lisses a l'optique, multiguttulees, mais generalement avec deux gouttes plus volumineuses.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Sources : Fouchier F., Alpago-Novello L., Neville P., Padovan F. 2000. Une petite espece rare mais remarquable d'Ascomycota : Rhodoscypha ovilla (Peck) Dissing & Sivertsen. In: Micologia 2000 p. 185-198. http://www.ascomycete.org/2000Pezizales/VueTaxon/tabid/130/ArticleId/192/language/fr-FR/Rhodoscypha-ovilla.aspx?mapid=98
Rhodotarzetta euchroa (P. Karsten) Bronckers (2019)
Pas de photo disponible
Synonymes : Peziza euchroa P. Karsten (1869), Fungi Fenniae exsiccati, 9, n° 816 (Basionyme)
Humaria euchroa (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 131
Pustularia rosea Rea (1924), The transactions of the Worcestershire naturalists' club, 8, p. 20
Pustularia bolarioides Ramsbottom ex Bagchee (1925), Annals of botany (London), serie 1, 39, p. 218
Octospora euchroa (P. Karsten) Berthet (1965), Bulletin mensuel de la Societe linneenne de Lyon, 34, p. 228
Tarzetta rosea (Rea) Dennis (1978), British Ascomycetes, Edn 3, p. 30, pl. 3-H
Rhodotarzetta rosea (Rea) Dissing & Sivertsen (1983), Mycotaxon, 16(2), p. 456
Anthracobia euchroa (P. Karsten) Benkert (2008), Zeitschrift fur mykologie, 74(2), p. 257
Rhodotarzetta euchroa (P. Karsten) Bronckers (2019), Ascomycete.org, 11(4), p. 143 (nom actuel)

Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pyronemataceae
Chapeau/Fructification : Globuleuse puis plus ouverte a surface externe lisse.
Stipe : Subnul
Spores : Largement ellipsoides biguttulees.
Comestibilite : Sans interet
Tarzetta velata (Quelet) Svrček (1981)
Pas de photo disponible
Synonymes : Peziza velata Quelet (1896) [1895], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 24(2), p. 621, pl. 6, fig. 17 (Basionyme)
Geopyxis velata (Quelet) Saccardo & P. Sydow (1899), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 14, p. 744
Pustularia catinus var. velata (Quelet) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 53
Pustularia velata (Quelet) Le Gal (1955) [1954], Bulletin de la Societe mycologique de France, 70, p. 200
Pustulina velata (Quelet) Svrček (1977), Ceska mykologie, 31(2), p. 70
Tarzetta velata (Quelet) Svrček (1981), Ceska mykologie, 35(2), p. 88 (nom actuel)
Tarzetta cupularis var. velata(Quelet) Haffner (1992), Rheinland-pfalzisches pilzjournal, 2(1), p. 43

References : Van Vooren p. 76
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Tarzettaceae
Stipe : court
Comestibilite : Sans interet


Pour vous accompagner lors de vos sorties mycologiques, MycoDB vous recommande les guides suivants :