Il y a 9 champignons qui correspondent à votre recherche par ordre de popularité :
Propolis versicolor (Fries) Fries (1849) |
![]() |
Synonymes : Tremella saligna Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 303, tab. 9, fig. 7
Hysterium pezizoides Wahlenberg (1812), Flora lapponica, p. 523 Hysterium viride Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 195 Stictis hippocastani Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 337 Stictis saligna (Fries) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 337 Stictis versicolor Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 198 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Peziza versicolor (Fries) Sprengel (1827), Systema vegetabilium, Edn 16, 4(1), p. 516 Xylogramma versicolor (Fries) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 510 Cryptomyces versicolor (Fries) Berkeley (1836), The english flora of sir J.E. Smith, fungi, 5(2), p. 214 Mellitiosporium versicolor (Fries) Corda (1838), Icones fungorum hucusque cognitorum, 2, p. 38, tab. 15, fig. 131 Stictis aeruginosa Rabenhorst (1844), Deutschlands kryptogamen-flora, 1, p. 332 (nom. illegit.) Stictis versicolor var. a lactea Rabenhorst (1844), Deutschlands kryptogamen-flora, 1, p. 332 Stictis versicolor var. b fusca Rabenhorst (1844), Deutschlands kryptogamen-flora, 1, p. 332 Propolis versicolor (Fries) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 372 (nom actuel) Propolis saligna (Albertini & Schweinitz) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 372 Propolis viridis (Fries) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 372 Propolis farinosa var. viridis (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 334 Propolis farinosa var. versicolor (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 334 Propolomyces versicolor (Fries) Dennis (1982), Kew bulletin, 36(4), p. 685 References : BK 1 289 ; Ellis p 16 Groupe : Pyrenomycetes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Rhytismatales / Rhytismataceae Chapeau/Fructification : 1-5 x 1-3 mm, immergee, au debut, fermee, puis dechiree en lambeaux. Chair : Consistance gelatineuse. Habitat : Bois mort decortique, de feuillus. Generalement sur branches de Betula-Acer-Corylus-Fraxinus-Quercus-Fagus-Rosa-Salix-Sambucus-Tilia. Spores : Oblondes, un peu reniformes, hyalines, gutttulees (2 ou plus ) non septees 20-26 X 5-7 µm. Asques octopores avec spores biseriees. Paraphyses greles, ramifiees aux extemites. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire, repandu, toute l'annee. |
Trochila craterium (de Candolle) Fries (1849) |
![]() |
Synonymes : Sphaeria craterium de Candolle (1805), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 298 (Basionyme)
Peziza hederae Libert (1834), Plantae cryptogamicae, quas in Arduenna collegit, 3, exsiccati n° 229 Phacidium craterium (de Candolle) Mougeot & Nestler (1834) [1833], Stirpes cryptogamae vogeso-rhenanae, 10, n° 986 Peziza insidiosa Desmazieres (1836), Plantes cryptogames du Nord de la France, Edn 1, 17, n° 829 Myxosporium paradoxum De Notaris (1841), Memorie della reale Accademia delle scienze di Torino, serie 2, 3, p. 81, tab. 10 Trochila craterium (de Candolle) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 367 (nom actuel) Gloeosporium notarisii Montagne (1849), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 12, p. 296 Gloeosporium paradoxum (De Notaris) Berkeley & Broome (1850), The annals and magazine of natural history, series 2, 5, p. 455 Fusarium pezizoides Desmazieres (1852), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 18, p. 373 Propolis craterium (de Candolle) J. Kickx f. (1867), in J.J. Kickx, Flore cryptogamique des Flandres, 1, p. 455 Peziza craterium (de Candolle) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 283 (nom. illegit.) Gloeosporidium paradoxum (De Notaris) Petrak (1922), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 20(1-2), p. 14 Gloeotrochila paradoxa (De Notaris) Petrak (1947), Sydowia : Annales mycologici, editi in notitiam scientiae mycologicae universalis, series II, 1(1-3), p. 50 Cryptocline paradoxa (De Notaris) Arx (1957), Verhandelingen der koninklijke nederlandse Akademie van Wetenschappen, tweede sectie, 51(3), p. 115 References : Ellis p. 143 fig. 620 ; Dennis p. 195 pl. XXVf ; Gr. p. 598 n° 1036 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Dermateaceae Chapeau/Fructification : >Naissant sous l'epiderme des feuilles, puis erumpants et bordes par ce meme epiderme lacinie, d'abord urceoles, puis cupules, a la fin aplatis, larges de 2 a 4 dixiemes de mm, d'un brun-olivatre a l'etat frais, noirs par le sec. Habitat : En colonies denses sur la face inferieure des feuilles mortes d'Hedera helix. Gregaire. Printemps-ete. Tres frequent. Spores : Ovales a largement elliptiques, hyalines ou olive pale, lisses, continues, presentant ordinairement a l'interieur deux grosses gouttelettes accompagnees de quelques autres tres petites ou de quelques granulations, 6-9-10 x 4-6-7 µm. Asques claviformes, octospores, de taille tres variable, (60)-75-100 x 10-12 µm, spores biseriees, a foramen bleuissant a peine par l'iode. Paraphyses assez robustes, un peu en massue, simples ( plus rarement divisees ) obscurement septees, epaisses de 4 µm environ, terminees par une clavule oblongue, large de 5-6, jusqu'a 7 µm a la pointe, remplie d'un liquide verdatre qui se resout ensuite en gouttelettes ou en granulations. Comestibilite : Sans interet |
Propolis leonis (Tulasne & C. Tulasne) Rehm (1876) |
![]() |
Synonymes : Stictis leonis Tulasne & C. Tulasne (1865), Selecta fungorum carpologia, 3, p. 127 (Basionyme)
Propolis leonis (Tulasne & C. Tulasne) Rehm (1876), Ascomyceten, 8, n° 360 (nom actuel) Propolis leucaspis Ellis (1893), The North America fungi, n° 74 References : Gr. p. 608 n° 1049 Groupe : Pyrenomycetes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Rhytismatales / Rhytismataceae Chapeau/Fructification : Receptacles enfonces, puis erumpants, subarrondis, blancs, avec hymenium plan, devenant farineux, puis tuberculeux et gris-verdatre dans le vieil age, borde par les frustules de la matrice. Chair : Habitat : Sur ecorce de Pinus, ( en particulier Pinus pinaster ). Spores : Monostiques, oblongues-elliptiques, obtuses, subhyalines, 25-27 x 12 µm. Asques cylindriques-claviformes, octospores, 120 x 21 µm. Paraphyses ramuleuses et verdatres au sommet. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire et colonisant des branches entieres. Assez frequent. De l'automne jusqu'au printemps . |
Dematioscypha dematiicola (Berkeley & Broome) Svrček (1977) |
![]() |
Synonymes : Haplographium delicatum Berkeley & Broome (1859), The annals and magazine of natural history, series 3, 3, p. 360
Peziza dematiicola Berkeley & Broome (1865), The annals and magazine of natural history, series 3, 15, p. 446, tab. 15, fig. 20 (Basionyme) Pyrenopeziza stilbumFuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 294 Haplographium bicolor Grove (1885), Hardwicke's science Gossip, (London), 21, p. 197 Lachnella dematiicola (Berkeley & Broome) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 314 Peziza rehmiana Saccardo, E. Bommer & M. Rousseau (1887), Bulletin de la Societe royale de botanique de Belgique, 26(1), p. 189 (nom. illegit.) Tapesia rehmiana Rehm (1887), Hedwigia, 26(3), p. 85 Stictis parasitica Ellis & Everhart (1888), The journal of mycology, 4(6), p. 54 Trichopeziza dematiicola (Berkeley & Broome) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 295 Propolis parasitica (Ellis & Everhart) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 653 Tapesia stilbum (Fuckel) Rehm (1891), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 585 Dasyscyphus dematiicola (Berkeley & Broome) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 364 Dasyscyphus heimerlii Hohnel (1902), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 111, p. 1002 Eriopezia rehmiana (Rehm) Saccardo & D. Saccardo (1906), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 18, p. 73 Pyrenopeziza heimerlii (Hohnel) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 133 Urceolella rehmiana (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 130 Urceolella stilbum (Fuckel) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 129 Trichodiscus heimerlii (Hohnel) Kirschstein (1924), Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 66, p. 26 Hyaloscypha dematiicola (Berkeley & Broome) Nannfeldt (1936) [1935-36], Transactions of the British mycological Society, 20(3-4), p. 205 Hyaloscypha parasitica (Ellis & Everhart) Sherwood (1977), Mycotaxon, 5(1), p. 222 Dematioscypha dematiicola (Berkeley & Broome) Svrček (1977), Ceska mykologie, 31(4), p. 193 (nom actuel) References : BK 1 239 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : poussant parmi les sporanges hirsutes du stade imparfait. Stipe : nul Habitat : Sur branches pourrissantes de feuillus Spores : 1 cloison Comestibilite : Sans interet |
Cyclaneusma niveum (Persoon) DiCosmo, Peredo & Minter (1983) |
![]() |
Synonymes : Stictis nivea Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 339 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Propolis nivea(Persoon) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 372 Propolis pinastri Lacroix (1861), in Desmazieres, Plantes cryptogames du Nord de la France, Edn 2(2), n° 791 Schmitzomia nivea (Persoon) De Notaris (1863), Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 1(5), p. 362 Naemacyclus pinastri (Lacroix) Fuckel (1874) [1873-74], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 27-28, p. 50 Lophodermium gilvum Rostrup (1883), Tidsskrift for Skovbrug, 6, p. 283 Naemacyclus niveus (Persoon) Saccardo (1884), Botanisches centralblatt, 18, p. 251 Cyclaneusma niveum (Persoon) DiCosmo, Peredo & Minter (1983), European journal of forest pathology, 13(4), p. 210 (nom actuel) Groupe : Pyrenomycetes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Rhytismatales / Rhytismataceae Comestibilite : Sans interet |
Propolis viridis (Fries) Fries (1849) |
![]() |
Synonymes : Synonyme dePropolis&espece=versicolor&source=search' target='_blank'>Propolis versicolor References : BSMF 12: 1 ; Gr. p. 607 n° 1048 Groupe : Pyrenomycetes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Rhytismatales / Rhytismataceae Chapeau/Fructification : Receptacles enfonces, puis erumpants, oblongs, ayant de 1 a 2-3 et + mm de longueur, a hymenium vert, borde par les frustules de la matrice. Habitat : Sur troncs morts de Cupressus, Castanea etc... Spores : Oblongues, arrondies aux extremites, souvent un peu courbees ou inequilaterales, hyalines, presentant a l'interieur deux grosses gouttelettes, rarement plus, 15-20 x 6-9 µm. Asques subcylindriques, puis un peu ventrus, attenues a la base, octospores, 75-122 x 10-18 µm. Paraphyses filiformes, ramuleuses ou noduleuses, teintees de verdatre au sommet. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire. Peu frequent. Automne-printemps. |
Pezicula ocellata (Persoon) Seaver (1951) |
![]() |
Synonymes : Peziza ocellata Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 667 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza lecanora J.C. Schmidt & Kunze (1817), Deutschlands Schwamme in Getrockneten exemplaren, 7, n° 174 Stictis ocellata (Persoon) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 193 Stictis lecanora (J.C. Schmidt & Kunze) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 193 Phacidium populi Lasch (1857), in Rabenhorst, Klotzschii herbarum vivum mycologicum, Edn 2, n° 519 Propolis populi (Lasch) De Notaris (1863), Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 1(5), p. 364 Propolis lecanora (J.C. Schmidt & Kunze) De Notaris (1863), Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 1(5), p. 364 Ocellaria aurea Tulasne & C. Tulasne (1865), Selecta fungorum carpologia, 3, p. 129 Habrostictis ocellata (Persoon) Fuckel (1871) [1871-72], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 25-26, p. 326 Dermatea cinnamomea Cooke & Peck (1876) [1875], Annual report of the New York state Museum of natural history, 28, p. 67 Dermatea inclusa Peck (1878) [1877], Annual report of the New York state Museum of natural history, 30, p. 62 Propolis ocellata (Persoon) Saccardo (1881), Michelia, 2(7), p. 333 Habrostictis lecanora (J.C. Schmidt & Kunze) Hazslinszky (1886), Mathematikai es termeszettudomanyi kozlemenyek, vonatkozolag a hazai vizsonyokra, 21, p. 179 Habrostictis quercicola Hazslinszky (1886), Mathematikai es termeszettudomanyi kozlemenyek, vonatkozolag a hazai vizsonyokra, 21, p. 179 Stictis ocellata var. lecanora (J.C. Schmidt & Kunze) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 332 Ocellaria quercicola (Hazslinszky) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 657 Ocellaria ocellata (Persoon) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 150 Dermatea macrospora Clements (1903), Bulletin of the Torrey botanical Club, 30(2), p. 87 Pezicula eximia Rehm (1913), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 11(2), p. 154 Encoelia aurea (Tulasne & C. Tulasne) Kirschtein (1935), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 33(3-4), p. 223 Pezicula ocellata (Persoon) Seaver (1951), The North American cup-fungi (inoperculates), p. 345 (nom actuel) References : Ellis p. 249 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Dermateaceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Sur branches mortes de saule. |
Orbilia carpoboloides (P. Crouan & H. Crouan) Baral (1994) |
![]() |
Synonymes : Peziza carpoboloides P. Crouan & H. Crouan (1867), Florule du Finistere, p. 50 (Basionyme)
Habrostictis rubra Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 249 Peziza lasia Berkeley & Broome (1873), The annals and magazine of natural history, series 4, 11, p. 347, tab. 8, fig. 10 Phialea carpoboloides (P. Crouan & H. Crouan) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 111 Propolis rubra (Fuckel) Gillet (1885), Champignons de France, les discomycetes, p. 184 Cheilodontia lasia (Berkeley & Broome) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 114 Cheilodontia carpoboloides (P. Crouan & H. Crouan) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 114 Mollisia carpoboloides (P. Crouan & H. Crouan) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 319 Calloria lasia (Berkeley & Broome) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 327 Ocellaria rubra (Fuckel) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 656 Orbilia lasia (Berkeley & Broome) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 625 Humaria carpoboloides (P. Crouan & H. Crouan) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 135 Habrostictis lasia (Berkeley & Broome) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 102 Habrostictis carpoboloides (P. Crouan & H. Crouan) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 102 Orbilia carpoboloides (P. Crouan & H. Crouan) Baral (1994), Systema Ascomycetum, 13(1), p. 120 (nom actuel) References : Ellis p. 267 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Orbiliomycetes / Orbiliales / Orbiliaceae Chapeau/Fructification : emergent de craquelures du bois, 1 a 2 mm de diametre, avec une marge dentee. Stipe : nul Habitat : Sur branches mortes d'Ulmus Spores : paraphyses renflees et pointues. Comestibilite : Sans interet |
Diplonaevia exigua (Desmazieres) B. Hein (1983) |
![]() |
Synonymes : Stictis exigua Desmazieres (1847), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 8, p. 183 (Basionyme)
Propolis exigua (Desmazieres) Saccardo (1880), Michelia, 2(6), p. 85 Phragmonaevia exigua (Desmazieres) Rehm (1888), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 163 Hysteropezizella exigua (Desmazieres) Nannfeldt (1932), Nova Acta Regiae Societatis Scientiarum Upsaliensis, series 4, 8(2), p. 115 Merostictis exigua (Desmazieres) Defago (1968) [1967], Sydowia : Annales mycologici, editi in notitiam scientiae mycologicae universalis, series II, 21(1-6), p. 46 Diplonaevia exigua (Desmazieres) B. Hein (1983), Sydowia : Annales mycologici, editi in notitiam scientiae mycologicae universalis, series II, 36, p. 93 (nom actuel) References : Sydowia 36:93 & 21(1-6) fig 15i Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Dermateaceae Chapeau/Fructification : Receptacles a peine erumpants, bruns, presque noirs, profondement enfonces dans les tissus de l'hote dont ils fendent l'epiderme a maturite. Ellipsoidaux, 0,1-0,2 x 0,2-0,4 mm. Marge presque noire. Le fond de l'apothecie est quelque peu arrondie. Chair : Brune dans les parties laterales de l'hymenium d'une cinquantaine de µ. Habitat : Sur chaumes de Juncus (articulatus ). Spores : Ellipsoidales allongees, amples, un peu claviformes, hyalines, 16-19 x 4-5 µm, avec une extremite arrondie et l'autre legerement pointue. ( D'apres Rehm, elles deviennent biguttulees ou quadricellulaires avec l'age.Paraphyses filiformes, dichotomes au sommet, renflees en clavule dans la partie apicale, hyalines, jusqu'a 5 µm d'epaisseur. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole a gregaire. Rare. Printemps-Automne. |
Pour vous accompagner lors de vos sorties mycologiques, MycoDB vous recommande les guides suivants :