Recherche sur MycoDB


Il y a 82 champignons qui correspondent ŕ votre recherche par ordre de popularité :


Hymenoscyphus albidus (P. Karsten) W. Phillips (1887) Synonymes : Peziza albida Roberge (1851), in Desmazieres, Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 16, p. 323 (nom. illegit.)
Helotium scutula var. η albidumP. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 112 (Basionyme)
Phialea albida (P. Karsten) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 105
Helotium scutula subsp.* albidum(Roberge) Saccardo (1882), Michelia, 2(8), p. 612
Helotium albidum (P. Karsten) Patouillard (1885), Tabulae analyticae fungorum, 4, fig. 382 (nom. illegit.)
Hymenoscyphus albidus (P. Karsten) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 138 (nom actuel)
Helotium robergei Dennis (1956), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 62, p. 93
Lanzia albida (P. Karsten) S.E. Carpenter (1981), Memoirs of the New York botanical Garden, 33, p. 187
Lambertella albida (P. Karsten) Korf (1982), Mycotaxon, 14(1), p. 2
f 1982

References : BK 1 181 ; Ellis p. 137 fig. 600 ; Gr. p. 386 n° 629
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, d'abord cupule, puis etale et meme un peu convexe a la fin, a marge entiere, blanc d'ivoire, large de 1 a 3 mm, finement tomenteux a l'exterieur, se tachant de brunatre avec l'age.
Stipe : Court et epais, parfois brunatre a la base.
Habitat : Cette espece se rencontre dans les lieux humides, sur les petioles des feuilles tombees et pourries de Fraxinus spp. (frenes) qu'elle noircit. Gregaire. Assez commun. Printemps-automne.
Spores : Spores blongues, subclaviformes, souvent un peu etranglees au milieu, lisses, hyalines, uniguttulees ou biguttulees, mesurant 13-18-(19) x 3-5-(6) µm. Asques claviformes octospores, spores irregulierement biseriees, mesurant 80-90-(100) x 8-10-(11)µm, J+. Paraphyses lineaires, assez epaisses, hyalines, septees.
Comestibilite : Sans interet
Psilachnum chrysostigmum (Fries) Raitviir (1970) Synonymes : Peziza chrysostigma Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 128 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza mellina Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 290
Helotium chrysostigma (Fries) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355
Peziza versicolor Desmazieres (1853), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 20, p. 230 (nom. illegit.)
Peziza aspidiicola Berkeley & Broome (1854), The annals and magazine of natural history, series 2, 13, p. 465
Helotium versicolor P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 239
Mollisia aspidiicola (Berkeley & Broome) Quelet (1879), Bulletin de la Societe botanique de France, 26, p. 234
Phialea versicolor (P. Karsten) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 106 (nom. illegit.)
Helotium aspidiicolum (Berkeley & Broome) Rehm (1880), Ascomyceten, 12, n° 560
Erinella chrysostigma (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 304
Cistella versicolor (P. Karsten) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 320
Erinella aspidiicola (Berkeley & Broome) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 304
Calloria chrysostigma (Fries) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 328
Lachnella aspidiicola (Berkeley & Broome) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 245
Mollisia versicolor (P. Karsten) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 195
Pezizella chrysostigma (Fries) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 288
Dasyscyphus aspidiicolus (Berkeley & Broome) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 451
Pseudohelotium versicolor (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 296
Pezizella aspidiicola (Berkeley & Broome) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 684
Pezizella versicolor (P. Karsten) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 683
Hymenoscyphus aspidiicola (Berkeley & Broome) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 72
Hymenoscyphus chrysostigma (Fries) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 71
Mollisia chrysostigma (Fries) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 218
Atractobolus aspidiicola (Berkeley & Broome) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445
Urceolella versicolor (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 129
Micropodia aspidiicola (Berkeley & Broome) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 128
Micropodia chrysostigma (Fries) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 128
Pezizella aspidiicola f. robertianiAde (1923), Hedwigia, 64(1-6), p. 317
Phialea chrysostigma (Fries) Hohnel (1926), Mitteilungen aus dem botanischen Institut der technischen hochschule in Wien, 3(2), p. 78
Hyaloscypha pteridina Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 282
Pezizella sulphurea Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 174
Allophylaria chrysostigma (Fries) Nannfeldt (1939), Transactions of the British mycological Society, 23(3), p. 246
Psilachnum chrysostigmum (Fries) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 104 (nom actuel)
Lachnum aspidiicola (Berkeley & Broome) M.P. Sharma (1986), Nova Hedwigia, 43(3-4), p. 402

References : BK 1 196 ; Gr. p. 472 . Ellis p. 567 ; Dennis p. 132
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Apothecie superficielle, sessile ou faiblement pedicellee, environ 0,6 mm de diametre. Hymenium finement duveteux, blanc a blanchatre comme d'ailleurs la marge et la surface externe.
Stipe : Indistinct ou tres court, finement duveteux, cylindrique.
Habitat : Tres souvent ur tiges mortes de Pteridium aquilinum ( fougere imperiale ), mais egalement sur tiges d'autres fougeres, ainsi que sur petioles morts de Nephrodium filix-mas.
Spores : Claviformes a larmiformes, lisses, hyalines, non guttulees, 4-6 ( 7 ) x 1-1,25 (1,4)µm, J-. Asques cylindriques,un peu en massue, 28-38 x 4-5 µm, octospores, spores biseriees. Paraphyses cylindriques, filiformes, larges d' environ 1,5µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole a gregaire. Assez commun. De Novembre a Mai.
Rutstroemia firma (Persoon) P. Karsten (1871) Synonymes : Peziza ochroleuca Bolton (1789), An history of fungusses growing about Halifax, 3, p. 105, tab. 105, fig. 1 (nom. illegit.)
Peziza firma Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 658 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza stipitum Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 431
Peziza alutacea Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 431 (nom. illegit.)
Calycina firma (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 670
Helotium firmum (Persoon) P. Karsten (1866), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 8, p. 206
Ciboria firma (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 312
Rutstroemia firma (Persoon) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 108 (nom actuel)
Phialea firma (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 101
Hymenoscyphus firmus (Persoon) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 123
Ciboria ochroleuca Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 274
Helotium quercinum Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 848
Poculum firmum (Persoon) Dumont (1976), Mycologia, 68(4), p. 870

References : Bon p. 333 ; BK 1 153 ; Medardi p. 249 ; Eyssartier et Roux p. 1064 Dennis p. 101 pl. XIIIk ; Ellis 1 p. 215 fig. 959 ; Gr. p. 378 n° 614
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Rutstroemiaceae
Chapeau/Fructification : Apothecie stipitee, en entonnoir, ou cupuliforme a l'etat jeune, infundibuliforme dans la vieillesse, avec la marge plus foncee, parfois redressee, finement crenelee, large de 3 a 10 mm, lisse, fauve ou fauve brunatre a rouge-brun en dessus, olive brun a fauve olivatre en dessous et couvert de fibrilles appliquees, parfois ride a la fin.
Stipe : Plus ou moins long, mesurant 2-5-(15) mm, brun, ordinairement droit, veloute et noiratre a la base.
Habitat : Sur ecorce et branches de feuillus, tels que Quercus spp. (chenes) et Corylus spp. (noisetiers). Gregaire. Assez commun. Hiver-printemps (in litt. Avril-octobre).
Spores : Oblongues ou oblongues fusiformes, droites ou souvent un peu courbees, lisses, hyalines, 1 a 3 cloisons ou + a la fin, guttulees, parfois divisees, accompagnees de nombreuses granulations et terminees par une sporule conidienne arrondie, mesurant 13-17(-20) × 3-4(-7) µm. Asques cylindriques, un peu attenues a la base, octospores, spores uniseriees, mesurant 120-130(-160) × 7-8(-12) µm. Paraphyses filiformes, hyalines, divisees, septees, legerement clavees aux extremites, fourchues a la base, epaisses de 2,5-3 µm.
Comestibilite : Sans interet
Guepiniopsis buccina (Persoon) L.L. Kennedy (1959) [1958] Synonymes : Peziza buccina Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 659 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza merulina Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 279
Helotium buccina (Persoon) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355
Guepinia peziza Tulasne (1853), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 19, p. 224
Dacrymyces contortus Cesati (1855), in Rabenhorst, Klotzschii herbarum vivum mycologicum, Edn 1, n° 1984
Guepinia tubiformis Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 30
Guepinia buccina Saccardo (1873), Atti della Societa veneto-trentina di scienze naturali residente in Padova, serie 1, 2(1), p. 108
Peziza exarata Berkeley (1875), Grevillea, 3(28), p. 160
Guepinia cochlearis Quelet (1875), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 547(119), tab. 20, fig. 6
Phialea buccina (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 100
Guepinia merulina (Persoon) Quelet (1884) [1883], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 12, p. 507
Guepinia contorta (Cesati) de Bary (1884), Vergleichende morphologie und biologie der pilze mycetozoen und bacterien, p. 62
Phialea exarata (Berkeley) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 268
Calycina buccina (Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448
Hymenoscyphus exaratus (Berkeley) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485
Guepiniopsis merulinus (Persoon) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des hymenomycetes, p. 30, fig. 22
Guepiniopsis merulinus var. peziza(Tulasne) Bigeard & H. Guillemin (1913), Flore des champignons superieurs de France, 2, p. 510
Guepinia crenata Lloyd (1922), Mycological writings, 7, mycological notes n° 67, p. 1152
Ditiola merulina (Persoon) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 743
Guepiniopsis buccina (Persoon) L.L. Kennedy (1959) [1958], Mycologia, 50(6), p. 888 (nom actuel)

References : BG 113 ; Julich p. 441 ; BSM 4/2018 pp. 4-7
Groupe : Tremelles
Classification : Basidiomycota / Dacrymycetes / Dacrymycetales / Dacrymycetaceae
Chapeau/Fructification : Gregaire ou cespiteuse, mesurant 6-15 mm, jaune a ambree, cyphelloide. Stipe cylindrique claviforme, obliquement dilate en cupule, gelatineux, ferme, finement plisse de nervures longitudinales a l'exterieur et descendant jusqu'a la base. Hymenium cupuliforme, concolore, lisse.
Chair : Gelatineuse, ferme, jaune.
Habitat : Sur feuillus tels Quercus, Fagus, Castanea Corylus, Betula, ainsi que d'autres essences. Peu lignivore. Automne-hiver. Assez frequent regionalement a rare.
Spores : Obovales ou oblondes deprimees lateralement 9-13 x 5-6µm. Conidies formees a l'exterieur du receptacle, subspheriques, asperulees, mesurant 9-12 µm portees comme des basides par des hyphes a extremites renflees et a ramification opuntioide. Basides fourchues mesurant 40 x 4-5 µm.
Comestibilite : Sans interet
Lanzia echinophila (Bulliard) Korf (1982) Synonymes : Peziza echinophila Bulliard (1791), Herbier de la France, 11, tab. 500, fig. 1 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Ciboria echinophila (Bulliard) Saccardo (1875), Atti della Societa veneto-trentina di scienze naturali residente in Padova, serie 1, 4(1), p. 135
Phialea echinophila (Bulliard) Quelet (1879), Bulletin de la Societe botanique de France, 26, p. 234
Hymenoscyphus echinophilus (Bulliard) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 122
Sclerotinia echinophila (Bulliard) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 813
Rutstroemia echinophila (Bulliard) Hohnel (1917), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 126, p. 340
Lanzia echinophila (Bulliard) Korf (1982), Mycotaxon, 14(1), p. 1 (nom actuel)

References : Bon p. 333 ; BK 1 151 ; Marchand 4 396 ; Eyssartier et Roux p. 1064 ; Cetto 2 830 ; Ellis p. 105 fig 442 ; Dennis p. 102 pl. XIIIs
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Rutstroemiaceae
Chapeau/Fructification : D'abord minuscule, subglobuleuse, a peine evidee au sommet, deja stipitee, puis cupuliforme a etale-discoide jusqu'a 7 mm de diametre. Hymenium concave, puis aplani, souvent convexe a la fin avec un leger ombilic au centre, lisse, brun rougeatre a brun d'ombre. Marge aigue, entiere ou fimbriee, a peine plus pale. Excipulum ridule radialement, plus clair que le disque, brun-jaune a ocre brunatre touche de rougeatre.
Stipe : Grele, elance, jusqu'a 1 cm de long, concolore mais plus fonce vers la base.
Habitat : Sur les regions noircies des bogues de Castanea sativa vides, aussi bien a l'interieur que sur la peripherie, voire des aiguillons. Egalement sur cupule de Quercus cerris (Chene chevelu).
Spores : Allantoides, lisses, hyalines, divisees a la fin en 2 ou 3 segments accoles qui bourgeonnent des spores secondaires, globuleuses, 15-19 x 5-5,5(6) µm. Asques octospores, spores uni-biseriees, 110-120-(140) x 10-12,5-(13) µm. Paraphyses filiformes, septees, faiblement clavees jusqu'a x 3,75 µm au sommet, et a contenu granulaire brunatre a brun rougeatre. Hyphes de la chair jusqu'a x 12,5 µm, laches, septees, ramifiees, a contenu granulaire clairseme.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Croissance en troupes. Peu frequent ou pas rare, mais de repartition irreguliere. Fin Aout a debut Octobre.
Hymenoscyphus scutula (Persoon) W. Phillips (1887) Synonymes : Peziza herbarum Nees (1817), Das system der pilze und Schwamme, p. 264, tab. 38, fig. 282 (nom. illegit.)
Peziza scutula Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 285 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza virgultorum var. a herbicola Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 494
Ciboria ciliatospora Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 311
Helotium scutula (Persoon) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 233
Helotium gracile Cooke & Peck (1874) [1873], Annual report of the New York state Museum of natural history, 26, p. 83
Phialea scutula (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 108
Helotium virgultorum var. scutula (Persoon) Rehm (1882), Ascomycetes lojkani lecti in Hungaria, Transsylvania et Galicia, p. 7
Helotium virgultorum ss. Patouillard (1883), Tabulae analyticae fungorum, 1, p. 38, fig. 94
Calycella scutula (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 305
Hymenoscyphus scutula (Persoon) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 136 (nom actuel)
Phialea gracilis (Cooke & Peck) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 265 (nom. illegit.)
Helotium verbenae Cavara (1889), Revue mycologique (Toulouse), 11(44), p. 178, tab. 1, fig. 3
Phialea appendiculata Oudemans (1890), Verslagen en mededeelingen der Koninklijke Akaemie van Wetenschappen, serie 3, 7, p. 313, tab. 2, fig. 6-8
Belonioscypha ciliatospora (Fuckel) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 744
Hymenoscyphus gracilis (Cooke & Peck) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485
Helotium scutula f. potentillae Feltgen (1903), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(3), p. 63
Helotium vitellinum var. pallidostriatum Fairman (1904), The journal of mycology, 10(5), p. 231
Phialea vitellina var. pallidostriata (Fairman) Saccardo & D. Saccardo (1906), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 18, p. 56
Helotium ciliatosporum (Fuckel) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 114
Helotium appendiculatum (Oudemans) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 114
Belospora ciliatospora (Fuckel) Clements (1909), The genera of fungi (Minneapolis), Edn 1, p. 175
Hymenoscyphus scutula var. grossulariae Kauffman (1923) [1921], Papers of the Michigan Academy of science, arts and letters, 1, p. 107
Helotium cyparissias Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 194
Helotium cejpii Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 207
Helotium cejpii var. struthiopteris Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 207
Helotium epilobii Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 194
Helotium acutisporum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 198
Helotium granulosum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 193
Helotium nardi Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 199
Helotium variabile Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 199
Helotium lentisporum Kirschstein (1936), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 34(3), p. 182 ('lentrisporum ')
Helotium geranii Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 122
Helotium scutula var. cirsii Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 121
Helotium scutula var. genistae Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 121
Helotium aviculare Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 122
Helotium veledae Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 124
Hymenoscyphus cejpii (Velenovský) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 76

References : BK 1 190 ; Dennis p. 122 pl. XVIf ; Dennis p. 278 fig. 1237 ; Gr. p. 402 n° 669
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, un peu concave au debut, cupuliforme ou infundibuliforme, puis aplani, ferme, blanc jaunatre puis ocrace ou briquete, plus pale, glabre, faiblement fibrilleux en dessous. Marge entiere, aigue, un peu blanchatre.
Stipe : Cylindrique, mince, grele, egal, de 1 a 7 mm de long, pale, ordinairement brunatre a la base.
Habitat : Dans des endroits humides,sur tiges mortes des plantes herbacees, en particulier des composees, Artemisia, Mentha, Lysimanchia punctata, Filipendula ulmaria, Leucanthemum vulgare etc...
Spores : Oblongues-claviformes, lisses, hyalines, presentant plusieurs petites gouttelettes a l'interieur, occasionnellement 1 cloison, garnies aux 2 extremites de soies hyalines,18-27 x 3-4(6) µm. Asques claviformes, octospores, spores biseriees, 80-90(-120) x 8-11-12 µm. Paraphyses simples ou divisees a la base, lineaires, epaisses de 3 a 5 µm, plus ou moins septees, granuleuses interieurement.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole, le plus souvent gregaire. Tres commun. De Juillet jusqu'a Decembre. Cette espece pourtant frequente, n'est pas toujours facile a delimiter.
Mollisia fusca (Persoon) P. Karsten (1871) Synonymes : Peziza fusca Persoon (1795), in Usteri, Annalen der botanik, 15, p. 29 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza pruni-avium Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 82
Peziza fusca var. ß obscura de Candolle (1815), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 6, p. 18
Peziza griseopulveracea Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 174
Peziza subiculata Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 174
Peziza mortuaria Cesati (1855), in Rabenhorst, Klotzschii herbarum vivum mycologicum, Edn 2, n° 18
Helotium fuscum (Persoon) P. Karsten (1866), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 8, p. 206
Tapesia fusca (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 302
Trochila fusca (Persoon) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 244
Mollisia fusca (Persoon) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 207 (nom actuel)
Peziza vincta Cooke & Peck (1872), Grevillea, 1(1), p. 6
Peziza atrofusca Berkeley & M.A. Curtis (1875), Grevillea, 3(28), p. 156
Tapesia pruni-avium (Persoon) Quelet (1879), Bulletin de la Societe botanique de France, 26, p. 235
Phialea fusca (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 113
Tapesia mortuaria (Cesati) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 378
Tapesia subiculata (Schweinitz) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 380
Tapesia vincta (Cooke & Peck) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 372
Tapesia atrofusca (Berkeley & M.A. Curtis) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 373
Tapesia griseopulveracea (Schweinitz) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 380
Tapesia rhois Fairman (1896), Proceedings of the Rochester Academy of science, 3, p. 216
Niptera atrofusca (Berkeley & M.A. Curtis) Underwood & Earle (1897), Bulletin of the Alabama agricultural experiment station,80, p. 203
Tapesia corni f. alniFeltgen (1901), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(2), p. 15
Mollisia convexula Feltgen (1903), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(3), p. 18
Tapesia fusca var. fagiFeltgen (1903), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(3), p. 11
Trichobelonium tomentosum Feltgen (1903), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(3), p. 12
Belonium tomentosum (Feltgen) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 118

References : BK 1 266 ; Gr. p. 522 n°905
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Dermateaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, d'abord noiratre et urceole, puis etale et un peu ondule, large de 0,5-1,5-2 mm, blanchatre ou creme en dessus, brun ou noiratre en dessous et couvert de cellules piliformes clavulees, fuligineuses, plus allongees et plus pales vers la marge.
Habitat : Sur ecorce et bois en decomposition de diverses especes, en particulier de feuillus tels que Prunus, Castanea, Alnus, et meme sur tiges mortes de framboisier.
Spores : Allongees, subcylindriques ou un peu fusiformes, lisses, hyalines, non septees, ou, et puis parfois uniseptees a la fin, non guttulees ou presentant a l'interieur quelques minuscules gouttelettes ou granulations, 7-12-(15 )x 1,6-2,2-(3)µm. Asques claviformes, attenues au sommet et dans la partie inferieure, octospores, spores biseriees, 45-50 x 6-7 µm, ( d'apres Boudier 65-90 x 6-7 µm), foramen bleuissant faiblement a l'iode. Paraphyses simples ou divisees a la base, obtuses, parfois septees et legerement renflees au sommet, d' abord oleiferes puis granuleuses interieurement, epaisses de 2,5-3 µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire a cespiteux. Frequent. Du Printemps a l'automne.
Ciboria batschiana (Zopf) N.F. Buchwald (1947) Noms francais : Ciborie de Batsch
Synonymes : Peziza pseudotuberosa Rehm (1876), in Cooke, Grevillea, 4(31), p. 132
Peziza glandicola Doassans & Patouillard (1880), Bulletin de la Societe botanique de France, 27, p. 356 (nom. illegit.)
Phialea glandicola Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 100
Ciboria pseudotuberosa (Rehm) Rehm (1881), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 26, p. 28
Sclerotinia batschiana Zopf (1881), in P. Sydow, Mycotheca marchica, n° 50 (Basionyme)
Hymenoscyphus pseudotuberosa (Rehm) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 119, tab. 5, fig. 25
Sclerotinia pseudotuberosa (Rehm) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 809
Stromatinia pseudotuberosa (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 108
Ciboria batschiana (Zopf) N.F. Buchwald (1947), Friesia, nordisk mykologisk tidsskrift, 3(4), p. 255 (nom actuel)

References : Ellis fig. 939 ; Eyssartier et Roux p. 1064 ; Medardi p. 31
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Sclerotiniaceae
Chapeau/Fructification : stipitee de 20 mm de haut, calyciforme, legerement cupulee. Hymenophore lisse, brun grisatre. Surface externe concolore.
Chair : ceracee, plutot tenace, brunatre.
Stipe : plus ou moins long, concolore
Habitat : sur cotyledons de gland.
Spores : ellipsoides(certaines legerement pointues), lisses, hyalines, non guttulees, uniseriees dans l'asque.
Comestibilite : Sans interet
Neobulgaria pura (Persoon) Petrak (1921) Synonymes : Octospora violacea Hedwig (1789), Descripto et adumbratio microscopico analytica muscorum frondorosum, 2, p. 27, tab. 8, fig. a
Peziza violacea (Hedwig) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1452 (nom. illegit.)
Peziza pura Persoon (1796), Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 1, p. 40 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Bulgaria pura (Persoon) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 168
Peziza janthina Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 130
Ombrophila pura (Persoon) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 357
Helotium janthinum (Fries) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355
Phialea janthina (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 102
Phialea lilacea Quelet (1880), Grevillea, 8(47), p. 116
Ombrophila violacea (Hedwig) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 140 (nom. illegit.)
Coryne violacea (Hedwig) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 113
Cudonia violacea (Hedwig) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 267
Bulgaria lilacea (Quelet) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 323
Craterocolla pura (Persoon) Saccardo (1888), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 6, p. 779
Ombrophila lilacea (Quelet) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 614
Burcardia pura (Persoon) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 845
Coryne microspora Ellis & Everhart (1897), Bulletin of the Torrey botanical Club, 24(6), p. 282
Ombrophila microspora (Ellis & Everhart) Saccardo & P. Sydow (1899), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 14, p. 802
Ombrophila violascens Rehm (1918), in Hohnel, Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 127, p. 585
Neobulgaria pura (Persoon) Petrak (1921), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 19(1-2), p. 44 (nom actuel)
Ascotremella turbinata Seaver (1930), Mycologia, 22(2), p. 53
Ascocoryne microspora (Ellis & Everhart) Korf (1971), Phytologia, 21(4), p. 202

References : Bon p. 333 ; BK 1 163 ; BK 1 164 ; Marchand 397
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Comestibilite : Toxique
Dumontinia tuberosa (Hedwig) L.M. Kohn (1979) Noms francais : Sclerotinie tubereuse
Synonymes : Peziza radicata Reichard (1777), Beschaftigungen der berlinischen Gesellschaft naturforschender freunde, 3, p. 214, tab. 4, fig. 4-6
Octospora tuberosa Hedwig (1789), Descripto et adumbratio microscopico analytica muscorum frondorosum, 2, p. 33, tab. 10, fig. b (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza tuberosa (Hedwig) Dickson (1790), Plantarum cryptogamicarum britanniae, 2, p. 25
Macroscyphus tuberosus (Hedwig) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 672
Macroscyphus radicatus (Reichard) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 671
Peziza tuberosa subsp.* radicata (Reichard) N. Lund (1845), Conspectus hymenomycetum circa Holmiam crescentium, p. 113
Sclerotinia tuberosa (Hedwig) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 331
Helotium tuberosum (Hedwig) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 233
Rutstroemia tuberosa (Hedwig) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 105
Phialea tuberosa (Hedwig) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 97
Hymenoscyphus tuberosus (Hedwig) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 113
Sclerotinia infundibuliformis Peck (1896), Bulletin of the Torrey botanical Club, 23(10), p. 420
Sclerotinia tuberosa f. pallidaHennings (1898), Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 40, p. xxvii
Sclerotinia ulmariae Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 223
Whetzelinia tuberosa (Hedwig) Korf & Dumont (1972), Mycologia, 64(2), p. 250
Dumontinia tuberosa (Hedwig) L.M. Kohn (1979), Mycotaxon, 9(2), p. 432 (nom actuel)

References : CD 9 ; BK 1 145
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Sclerotiniaceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Pousse avec l'anemone sylvie (Anemone nemorosa). Le sclerote noir est greffe aux racines de la plante.
Ciboria rufofusca (O. Weberbauer) Saccardo (1889) Synonymes : Peziza tuberosa var. ßß strobilina Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 313
Peziza rufofusca O. Weberbauer (1873), Die pilze Nord-Deutschlands, mit besonderer berucksichtigung Schlesiens, 1, p. 7, tab. 3, fig. 4 (Basionyme)
Phialea strobilina (Albertini & Schweinitz) Quelet (1878), Bulletin de la Societe botanique de France, 25, p. 291
Ciboria rufofusca (O. Weberbauer) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 203 (nom actuel)
Ciboria strobilina (Albertini & Schweinitz) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 203
Ombrophila strobilina (Albertini & Schweinitz) Rehm (1891), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 482 (nom. illegit.)
Chlorociboria strobilina (Albertini & Schweinitz) Seaver ex C.S. Ramamurthi, Korf & L.R. Batra (1958) [1957], Mycologia, 49(6), p. 860

References : BK 1 147 ; Medardi p. 34
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Sclerotiniaceae
Chapeau/Fructification : stipitee de 15 mm de diametre et 30 mm de hauteur plus ou moins calyciforme, cupulee et subturbinee. Hymenophore lisse, concolore recouvert d'une pruine detersile blanchatre.
Chair : ceracee, fragile, blanc brunatre.
Stipe : cylindrique, de taille variable, plus large en haut.
Habitat : Sur ecaille de cone de Abies alba, au printemps.
Spores : lisses, hyalines, non guttulees, uniseriees dans l'asque.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Sur ecailles de cones d'Abies alba.
Bisporella citrina (Batsch) Korf & S.E. Carpenter (1974) Synonymes : Peziza citrina Batsch (1789), Elenchus fungorum, continuatio secunda, p. 95, tab. 39, fig. 218 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Octospora citrina (Batsch) Hedwig (1789), Descripto et adumbratio microscopico analytica muscorum frondorosum, 2, p. 28, tab. 8, fig. b
Peziza cyathoides Withering (1792), A botanical arrangement of British plants, Edn 2, 3, p. 439
Peziza flava Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 418
Peziza citrina var. ß filicina Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 306
Calycina citrina (Batsch) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 670
Helotium citrinum (Batsch) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355
Phialea citrina (Batsch) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 109
Calycella citrina (Batsch) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 112
Helotium flavum Klotzsch (1887), in W. Phillips, A manual of the British Discomycetes, p. 156
Helotium alaskae Saccardo (1904), Harriman Alaska expedition, cryptogamic botany, 5, the fungi of Alaska, p. 25, tab. 2, fig. 3
Hyalinia subaurantia (Feltgen) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 107
Calycella flava (Klotzsch) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 95
Helotiella bubakii Rehm (1907), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 5(1), p. 78
Bisporella citrina (Batsch) Korf & S.E. Carpenter (1974), Mycotaxon, 1(1), p. 58 (nom actuel)

References : Bon p. 333 ; BK 1 175 ; Eyssartier et Roux p. 1062 ; Dennis p. 119 pl. XVI a ; Ellis 1 p. 4 fig. 23
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle sessile ou brievement stipite, charnu, ferme, un peu cupule au debut, puis presque plan avec la marge proeminente et entiere, large de 1 a 2 - 3 mm, (pas +), citrin, jaune dore ou orange en dessus, a peine plus pale et glabre en dessous.
Chair : Charnue, elastique, jaunatre.
Stipe : Indistinct. Concolore.
Habitat : Ordinairement groupee sur les branches mortes et le bois pourri, (Fagus), in litt. egalement sur d'autres bois pourri de feuillus ).
Spores : Oblongues, obtuses ou oblongues-elliptiques, droites ou un peu courbees, hyalines, lisses, presentant a l'interieur 2 gouttelettes assez grosses, souvent accompagnees d'autres plus petites et de quelques granulations, 12-17 x 4,5 µm( in litt. 8-12-(14) x -3,5-5 µm. Asques claviformes octospores, spores irregulierement uniseriees, 100-125-(160) x 7-10-(12) µm. Paraphyses filiformes, simples ou divisees a la base, tres greles, lineaires, non epaissies au sommet, larges de 1,5- a 2 µm environ.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire et cespiteux. Frequent. Ete-Automne.
Pithya cupressina (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70] Synonymes : Peziza cupressi Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 119
Peziza rufa var. γ cupressina Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 667 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza cupressina (Persoon) Fries (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 290
Peziza euspora P. Karsten (1861), Synopsis Pezizarum et Ascobolorum Fenniae, p. 31
Pithya cupressina (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 317 (nom actuel)
Helotium thujinum Peck (1874) [1873], Annual report of the New York state Museum of natural history, 26, p. 82
Phialea cupressina (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 107
Humaria cupressina (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 289
Lachnella cupressi (Batsch) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 240, tab. 8, fig. 45
Pithya thujina (Peck) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 210
Pithya cupressi (Batsch) Rehm (1894), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 926
Molliardiomyces cupressinus Paden (1984), Canadian journal of botany, 62(3), p. 215

References : Ellis p. 151 fig. 659 ; Gr. p. 198 n° 306 ; BK 1 n° 132 p. 130
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Sarcoscyphaceae
Chapeau/Fructification : D'abord turbine puis plus nettement stipite, jaune-orange, a la fin carne roussatre, large de 1-2 mm. Hymenium un peu concave, puis aplati et legerement convexe. Marge tres entiere, epaisse, glabre.
Stipe : Court, 1/2 mm environ de hauteur et d'epaisseur, parfois jusqu'a 1 mm de diametre, couvert d'une villosite apprimee.
Habitat : Sur les rameaux morts, les feuilles mortes de Cupressus et de Juniperus. Toute l'annee dans des zones humides. Isole a gregaire. Rare.
Spores : Monostiques, parfaitement rondes, lisses, hyalines, presentant quelques granulations a l'interieur, 9-10-(12) µm. Theques subcylindriques, longuement attenuees a la base, octospores, 230-250 x 10-12 µm. Paraphyses pour la plupart divisees ou rameuses, septees, epaisses de 2,5-3 µm. legerement epaissies dans la partie superieure qui est large de 3 a 5 µm au sommet.
Comestibilite : Sans interet
Hymenoscyphus fructigenus (Bulliard) Gray (1821) Synonymes : Peziza calyculus Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 123, tab. 12, fig. 57 (nom. illegit.)
Peziza fructigena Bulliard (1784), Herbier de la France, 5, tab. 228 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza infundibulum Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 211, tab. 27, fig. 147
Octospora calyculus (Batsch) Timm (1788), Florae megapolitanae prodomus, p. 261
Cyathus fructiger J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1461
Peziza convexa Holmskjold (1799), Beata ruris otia fungis danicis, 2, p. 34, tab. 16
Peziza calycula Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 429
Hymenoscyphus fructigenus (Bulliard) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 673 (nom actuel)
Hymenoscyphus infundibuliformis Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 673
Peziza calyculus var. ß infundibulum (Batsch) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 130
Helotium flavescens Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 346
Peziza virgultorum var. γ fructicola Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 494
Helotium calyculus var. ß infundibulum (Batsch) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355
Helotium virgultorum var. flavescens (Persoon) Berkeley (1860), Outlines of british fungology, p. 372
Helotium infundibulum (Batsch) Berkeley & Broome (1861), The annals and magazine of natural history, series 3, 7, p. 450
Helotium fructigenum (Bulliard) P. Crouan & H. Crouan (1867), Florule du Finistere, p. 49
Phialea fructigena (Bulliard) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 99
Helotium virgultorum var. fructigenum (Bulliard) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 783
Hymenoscyphus infundibulum (Batsch) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 484
Ciboria fructigena (Bulliard) Killermann (1935), Kryptogamen forschungen der bayerischen botanischen gesellschaft zur Erforschung der heimischen flora, 2(3), p. 278
Helotium nyssicola Seaver (1938), Mycologia, 30(1), p. 79

References : BK 1 185 ; Dennis p. 123 pl. XVIm ; Ellis p. 69 & 110 fig. 473 ; Gr. p. 395 n° 651
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle cupule puis plan disciforme, large de 1 a 4 mm, blanchatre, jaune clair ou orange tres clair en dessus, plus pale en dessous et couvert de filaments apprimes, hyalins, septes, epais de 2,5 a 3 µm, dont l'extremite obtuse depasse un peu la marge.
Stipe : Cylindrique, blanchatre, glabre ou finement puberulent, grele, epais de 0,5 mm et long de de 5 mm, (quelquefois 12 mm) selon que le substratum est a la surface du sol ou plus ou moins profondement enfonce en terre.
Habitat : Sur fruits pourrissants, tels que cupules de Fagus spp. (hetres) et Quercus spp. (chenes), noisettes de Corylus spp. (noisetier), chatons femelles d'Alnus spp. (aulnes) et chataignes sur Castanea spp. (chataigners). Isole ou en croissance serree. Toute l'annee, plus specialement d'aout-octobre. Frequent.
Spores : Oblongues-claviformes a irregulierement fusiformes, lisses, hyalines, avec une ou plusieurs guttules, 13-19(-25) × 3-4-5 µm, ayant tendance a se septer a la fin vers le milieu. Asques cylindriques-claviformes, attenuees a la base, octospores, 95-135(-180) × 7-8(-11) µm, spores uni-ou biseriees. Paraphyses simples ou divisees a la base, parfois fourchues epaisses de 2 µm, septees.
Comestibilite : Sans interet
Pyronema omphalodes (Bulliard) Fuckel (1870) [1869-70] Synonymes : Peziza antiquata Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 119
Peziza omphalodes Bulliard (1791), Herbier de la France, 11, tab. 485, fig. 1 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza confluens Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 81, tab. 5, fig. 6-7
Peziza rosella Ehrenberg (1818), Sylvae mycologicae berolinenses, p. 17, 29
Peziza omphalodes var. c incarnatorosea Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 73
Peziza omphalodes var. b aurantiolutea Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 73
Peziza confluens var. ß rosella (Ehrenberg) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 275
Peziza omphalodes var. γ rosella (Ehrenberg) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 482
Peziza omphalodes var. ß lutea Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 482
Pyronema marianum Carus (1835), in Nees, Nova acta Academie caesarea Leopoldino-Carolinae naturae curiosorum, 17, p. 370, tab. 27
Thelephora carbonaria Berkeley (1836), The english flora of sir J.E. Smith, fungi, 5(2), p. 169
Corticium marianum (Nees) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 560
Pyronema confluens (Persoon) Tulasne & C. Tulasne (1865), Selecta fungorum carpologia, 3, p. 197, tab. 17, fig. 11-12
Pyronema omphalodes (Bulliard) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 319 (nom actuel)
Pyronema omphalodes var. aurantiolutea (Fries) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 320
Aleuria omphalodes (Bulliard) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 48
Phialea confluens (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 112
Humaria omphalodes (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 291
Pyronema omphalodes var. incarnatorosea (Fries) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 107

References : CD 40 ; Cetto 7 p. 62 pl. VIIIl ; Gr. p 248 n° 395
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pyronemataceae
Chapeau/Fructification : Apothecies sessiles, d'abord cylindriques puis lenticulaires, immarginees, larges de 0,5 a 1 mm, roses, rouges ou oranges, serres, puis confluents et formant souvent des plaques d'une grande etendue, reposant sur un subiculum blanc, araneeux et fugace.
Habitat : Dans les forets sur les charbonnieres recentes, dans les endroits brules par les incendies. Frequent. Toute l'annee.
Spores : Ovales-elliptiques, hyalines, lisses, sans gouttelettes ni granulations a l'interieur, mesurant (11-)13-15 × 7-9 µm. Asques subcylindriques, octospores, un peu attenues a la base, mesurant 110-150 × 12-15 µm. Paraphyses simples, septees, un peu epaissies au sommet (3-4 µm), plus ou moins colorees.
Comestibilite : Sans interet
Hymenoscyphus repandus (W. Phillips) Dennis (1964) Synonymes : Helotium repandum W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 161 (Basionyme)
Hymenoscyphus symphoricarpi W. Phillips (1891), The Scottish naturalist, 11, p. 89
Calycina repanda (W. Phillips) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 449
Phialea symphoricarpi (W. Phillips) Saccardo (1928), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 24, p. 1184
Helotium vaginale Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 200
Hymenoscyphus repandus (W. Phillips) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 75 (nom actuel)

References : BK 1 188 ; Dennis p. 123 pl. XIVg ; Ellis p. 347 fig. 1455
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, un peu concave au debut, cupuliforme, 0,5-1,5, parfois 2 mm de diametre, lisse, jaune pale a l'etat frais, puis ocre-blanchatre, enfin ochrace. Surface externe concolore. Marge blanchatre parfois finement duveteuse.
Stipe : Court, jusqu'a 2,5 mm de haut et epais de 0,5 mm environ,
Habitat : Sur les tiges mortes de Cirsium, Rubus idaeus, Epilodium, Eupatorium, Iris, Mentha, Halimione, Ulex, Mercurialis, Juncus, Filipendula ulmaria, sur bogues d'Aesculus, rarement sur bois.
Spores : Irregulierement cylindriques, lisses, hyalines, 8-10,5(-12) x 2,5µm, parfois guttulees, sans appendices. Asques octospores, spores biseriees, 60-70 x 5-6 µm. Paraphyses cylindriques et large de 2,5 a 3 µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole a gregaire. Commun. Mai-Novembre.
Hyaloscypha albohyalina (P. Karsten) Boudier (1907) Synonymes : Peziza lectissima P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 184
Peziza albohyalina P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 189 (Basionyme)
Helotium lectissimum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 242
Helotium albohyalinum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 241
Phialea lectissima (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 274
Hymenoscyphus lectissimus (P. Karsten) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485
Pezizella albohyalina (P. Karsten) Rehm (1906), in Saccardo & D. Saccardo, Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 18, p. 57
Hyaloscypha albohyalina (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 127 (nom actuel)
Micropodia lectissima (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 128
Chrysothallus pezizellaeformis Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 269
Mollisia pilifera Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 107
Hyaloscypha protonematosa Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 138
Hyaloscypha lectissima (P. Karsten) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 29


References : Ellis p. 233 fig. 1054
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : 0,2-0,35-jusqu'a 0,6 mm de diametre, cupuliforme a urniforme a l'etat jeune, Hymenium lisse, cremeux jaune, borde de poils hyalins.
Habitat : Sur tige mortes de Rubus fructicosus.
Spores : Elliptiques, lisses, 8-11 x 2-3 µm,. Asques cylindriques-claviformes, octospores, spores uni-biseriees. Paraphyses filiformes. Poils hyalins renfles a la base, " en forme de massue",longs de 40 µm environ, et larges de 3,5µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire a cespiteux. Peu frequent. Novembre a Janvier.
Calyptella campanula (Nees) W.B. Cooke (1961) Synonymes : Peziza sulphurea Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 121 (indisponible)
Peziza campanula Nees (1817), Das system der pilze und Schwamme, p. 268, tab. 38, fig. 295 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Belonidium campanula (Nees) De Notaris (1863), Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 1(5), p. 380
Cyphella campanula (Nees) J. Kickx f. (1867), in J.J. Kickx, Flore cryptogamique des Flandres, 2, p. 256
Cyphella sulphurea (Batsch) Fries (1874), Hymenomycetes europaei sive epicriseos systematis mycologici, p. 665
Phialea campanula (Nees) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 107
Cyphella capula var. sulphurea (Batsch) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 183 ('sulfurea')
Chaetocypha sulphurea (Batsch) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 848 ('sulfurea')
Belonioscypha campanula (Nees) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 743
Podobelonium campanula (Nees) Saccardo & D. Saccardo (1906), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 18, p. 108
Calyptella sulphurea (Batsch) Bigeard & H. Guillemin (1913), Flore des champignons superieurs de France, 2, p. 479
Calyptella campanula (Nees) W.B. Cooke (1961), Beihefte zur Sydowia, 4, p. 32 (nom actuel)

References : BK 2 225
Groupe : Non classe
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Incertae sedis
Chapeau/Fructification : Fructifications isolees a geotropisme positif, campanulees ou en forme de bonnet, 1-2 mm de grandeur et terminees par un stipe de 0,5-1,5 mm de longueur. La couleur des fructifications est jaune soufre a verdatre. La face externe est presque lisse, recouverte de quelques hyphes, faiblement enroulee vers la marge. Face interne lisse, jaune. La couleur subsiste, meme a la dessiccation.
Habitat : Sur debris vegetaux morts imbibes d'eau tels que herbes, tiges, feuilles, racines, etc.
Spores : Elliptiques-larmiformes, lisses, hyalines, a contenu granuleux, 8,5-9,5 x 4,5-5,5 µm, I-. Basides clavees, amyloides, 19-24 x 6-7 µm, tetrasporiques ; boucle basale non observee. Pas de cystides. Monomitique : Hyphes du sous-hymenium larges de 3-4 µm, cloisonnees, bouclees. La coupe transversale montre des hyphes terminales en forme d'acanthophyses.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isoles ou en groupes. Rare. Ete-automne.
Hymenoscyphus menthae (W. Phillips) Baral (1985) Synonymes : Helotium menthae W. Phillips (1881), Grevillea, 10(54), p. 69 (Basionyme)
Hymenoscyphus scutula var. menthae (W. Phillips) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 137
Phialea scutula var. menthae (W. Phillips) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 266
Helotium scutula var. menthae(W. Phillips) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 793
Helotium scutula f. menthae (W. Phillips) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 254
Helotium geiphilum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 193
Helotium stramineum Velenovský (1939), Novitates mycologicae, p. 185
Helotium julianum Velenovský (1939), Novitates mycologicae, p. 185
Hymenoscyphus menthae (W. Phillips) Baral (1985), Beihefte zur zeitschrift fur mykologie, 6, p. 131 (nom actuel)

References : Gr. 672
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, cupule puis aplani, a marge entiere, large de 1 a 2 mm, jaune en dessus, concolore et glabre en dessous.
Stipe : Blanchatre, velu et bulbeux a la base, long de 2 a 3 mm environ.
Habitat : Sur tiges pourries de plantes, en particulier sur Mentha, (in litt. sur Rumex acetosa ). ( Voir liste des recoltes ).
Spores : Fusiformes, hyalines, a peu pres aussi attenuees a un bout qu'a l'autre,droites ou un peu flexueuses, presentant a l'interieur, vers les extremites, de fines granulations, mesurant 15-26 x 3-5 µm, se cloisonnant au milieu a la fin. Asques claviformes, octospores, 70-90 x 8-10 µm. Paraphyses lineaires, remplies de granulations jaunes, epaisses de 3 a 4 µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole a gregaire. Peu commun. Ete-Automne .
Sclerotinia sclerotiorum (Libert) de Bary (1884) Synonymes : Peziza ciborioides Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 307
Peziza friesii Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 277
Peziza sclerotiorum Libert (1837), Plantae cryptogamicae, quas in Arduenna collegit, 4, exsiccati n° 326 (Basionyme)
Peziza sclerotii Fuckel (1861), Botanische zeitung, 19(35), p. 249, tab. 10, fig. 1
Helotium sclerotiorum (Libert) Fuckel (1866), Fungi Rhenani exsiccati, n° 1861
Peziza coemansii J. Kickx f. (1867), in J.J. Kickx, Flore cryptogamique des Flandres, 1, p. 485
Peziza kauffmaniana Tichomirov (1868), Bulletin de la Societe imperiale des naturalistes de Moscou, serie 1, 41(4), p. 295 (non) (?)
Sclerotinia libertiana Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 331
Rutstroemia homocarpa P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 107
Sclerotinia ciborioides (Fries) Rehm (1872), Ascomyceten, 3, n° 107
Phialea sclerotiorum (Libert) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 98
Phialea ciborioides (Fries) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 100
Peziza postuma Berkeley & Wilson (1883), The Gardener's chronicle and agricultural gazette, serie 2, 20, p. 333
Sclerotinia sclerotiorum (Libert) de Bary (1884), Vergleichende morphologie und biologie der pilze mycetozoen und bacterien, p. 56, 236 (nom actuel)
Rutstroemia ciborioides f. tenella P. Karsten (1887), Hedwigia, 26(4-5), p. 124
Hymenoscyphus ciborioides (Fries) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 117
Hymenoscyphus sclerotiorum (Libert) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 115
Ciboria friesii (Persoon) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 207
Sclerotinia kauffmaniana (Tichomirov) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 196
Sclerotinia ficariae Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 815
Sclerotinia henningsiana Kirschstein (1898), in Hennings, Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 40, p. xxvii
Sclerotium opuntiarum Spegazzini (1899) [1898], Anales del Museo nacional de Buenos Aires, serie 2, 3, p. 354
Sclerotinia moelleriana Hennings (1902), Hedwigia, 41(1), p. 27
Sclerotinia opuntiarum (Spegazzini) Saccardo (1906), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 18, p. 44
Sclerotinia friesii (Persoon) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 107
Sclerotinia wisconsinensis Rehm (1908), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 6(4), p. 317
Sclerotinia matthiolae Lendner (1917), Bulletin de la Societe botanique de Geneve, serie 2, 9, p. 23, fig. 1-3
Sclerotinia riograndensis Rick (1931), Broteria, revista de sciencias naturaes do Collegio de S. Fiel, serie botanica, 25, p. 99
Sclerotinia galeopsidis Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 227
Sclerotinia caudata Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 129
Sclerotinia sclerotiorum f. orobanches Narasimhan & Thirumalachar (1954), Phytopath. Zeitschr., 22, p. 426
Sclerotinia sclerotiorum var. opuntiarum (Spegazzini) Alippi (1960), Revista de la Facultad de agronomia y veterinaria, Universidad nacional de La Plata, serie 3, 36, p. 149
Whetzelinia sclerotiorum (Libert) Korf & Dumont (1972), Mycologia, 64(2), p. 250
Sclerotinia xanthorrhoeae G.W. Beaton & Weste (1977), Transactions of the British mycological Society, 68(1), p. 73

References : BK 1 143 ; Ellis p. 279 fig. 1242 Dennis p. 92 pl. XIIIc ; Gr. p. 364 n° 591
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Sclerotiniaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, cyathiforme, puis plan, ou legerement convexe, glabre, large de 3-8-10 mm. Hymenium lisse, ocre brunatre clair. Marge entiere, glabre, mince, parfois un peu foncee. Surface externe concolore.
Stipe : Concolore, grele, glabre, plus ou moins flexueux, long de 1 a 3 cm, cylindrique, creux, finement floconneux-blanchatre, naissant d'un sclerote noir, rugueux ou tuberculeux, ordinairement allonge et long de 1 a 2 cm.
Habitat : Sur diverses tiges de plantes en decomposition. Sur sclerotes formes dans les tiges et les racines de plusieurs plantes : Daucus, Aegopodium, Cerefolium, Brassica napus, Solanum tuberosum, Trollius, Petasites, Phaseolus, Symphytum, Helianthus, etc... Gregaire. Commun sous sa forme anamorphe, mais assez rare sous sa forme parfaite (teleomorphe). Cette espece est tres commune en Amerique, au Colorado sur Mertensia lanceolata et Aconitum columbianum. D'avril a juillet.
Spores : Obliquement monostiques, elliptiques, hyalines, lisses, continues, presentant ordinairement deux petites gouttelettes a l'interieur,9-13 x 4-6 µm. Asques cylindriques, octospores, spores uniseriees, 100-135 x 8-10 µm. J+. Paraphyses cylindriques, greles ou peu ramifiees, faiblement epaissies au sommet, septees.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Cette espece est responsable de la sclerotiniose, detruisant les cultures.
Hymenoscyphus conscriptus (P. Karsten) Korf (1967) Synonymes : Peziza salicella Lasch (1863), in Rabenhorst, Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 520
Peziza conscripta P. Karsten (1867), Fungi Fenniae exsiccati, 7, n° 638 (Basionyme)
Helotium sublenticulare subsp.* conscriptum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 119
Helotium conscriptum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 236
Helotium sublenticulare var. conscriptum(P. Karsten) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 785
Phialea ampla Ellis & Everhart (1897), Bulletin of the Torrey botanical Club, 24(3), p. 135
Calycina conscripta (P. Karsten) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448
Calycella conscripta (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 95
Helotium mali Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 186
Helotium amplum (Ellis & Everhart) Seaver (1951), The North American cup-fungi (inoperculates), p. 133
Hymenoscyphus conscriptus (P. Karsten) Korf (1967), in Kobayasi & al., Annual report Institute for fermentation, Osaka, 1965-66(3), p. 55 (nom actuel)

References : Medardi p. 91 ; BK 1 183 ; Dennis p. 123 ; Ellis p. 248
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Recepatacle 3-5-( 7 mm ) de large, stipite, cupuliforme a l'etat jeune, puis discoide-etale a pulvine, lisse, ou un peu ride, blanc ou jaunatre en dessus, lisse et blanchatre en dessous, puis brunatre a ferrugineux a l'etat sec.
Stipe : 2-4 et jusqu'a 7 mm de long, cylindrique, epais de 2-3 mm, avec la base faiblement feutree, pale a blanchatre.
Habitat : Sur branches mortes et dans les fentes d'ecorce des troncs secs ou en mauvais etat, en particulier sur Salix, mais egalement sur Corylus.
Spores : Irregulierement cylindriques, lisses, hyalines, parfois 1 cloison, 2 grosses guttules ou plusieurs autres gouttelettes, et des extremites pointues, 12-14(-16) x 3-4 µm. Asques octospores,, spores irregulierement biseriees,120-130 x 9 µm. J+ faible. Paraphyses filiformes et large de 2 µm environ.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire ou fascicule. Rare. Automne-Hiver,( D'Octobre a Janvier ). Remarques : Spores septees a maturite. Amyloidie tres legere, difficile a mettre en evidence.
Cyathicula cyathoidea (Bulliard) Thumen (1874) Synonymes : Helvella infundibuliformis Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 480 ('Elvela ')
Peziza tenella Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 215, tab. 27, fig. 151
Peziza hirudo Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 213, tab. 27, fig. 149
Octospora hirudo (Batsch) Timm (1788), Florae megapolitanae prodomus, p. 261
Peziza cyathoidea Bulliard (1788), Herbier de la France, 9, tab. 416, fig. 3 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza tenerrima Holmskjold (1799), Beata ruris otia fungis danicis, 2, p. 33, tab. 11
Peziza solani Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 80
Peziza cyathoidea var. ß tenella (Batsch) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 662
Peziza pedicellata Sowerby (1802), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 369, fig. 4
Peziza convexa Lamarck (1804), Encyclopedie methodique, Botanique, 5, p. 217
Peziza cyathoidea var. a communis Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 333
Hymenoscyphus cyathoideus (Bulliard) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 674
Hymenoscyphus tenellus (Batsch) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 674
Peziza cyathoidea subsp.* tenella (Batsch) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 284
Peziza clavata Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 285
Peziza calycioides Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 749
Cyathicula vulgaris De Notaris (1863), Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 1(5), p. 381
Helotium clavatum (Persoon) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 135
Helotium cyathoideum (Bulliard) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 237
Cyathicula cyathoidea (Bulliard) Thumen (1874), Fungi austriaci exsiccati, centurie 12, n° 1115 (nom actuel)
Peziza cyathoidea var. solani (Persoon) Stevenson (1879), Mycologia Scotica, The fungi of Scotland and their geographical distribution, p. 320
Peziza cyathoidea var. clavata (Persoon) Stevenson (1879), Mycologia Scotica, The fungi of Scotland and their geographical distribution, p. 320
Peziza concolor W. Phillips (1879), in Stevenson, Mycologia Scotica, The fungi of Scotland and their geographical distribution, p. 321
Phialea cyathoidea (Bulliard) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 106
Phialea clavata (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 110
Calycella cyathoidea (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 307
Calycella cyathoidea var. clavata(Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 307
Calycella cyathoidea var. tenella(Batsch) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 307
Hymenoscyphus cyathoideus var. solani (Persoon) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 141
Hymenoscyphus concolor (W. Phillips) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 139
Hymenoscyphus clavatus (Persoon) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 141
Phialea solani (Persoon) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 252
Phialea concolor (W. Phillips) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 275
Helotium concolor (W. Phillips) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 247
Hymenoscyphus solani(Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 484
Phialea species Feltgen (1899), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(1), p. 65
Phialea vitigena Feltgen (1901), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(2), p. 47
Phialea cyathoidea var. puberula Feltgen (1903), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(3), p. 58
Micropodia concolor (W. Phillips) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 128
Helotium cyathoideum var. puberulum (Feltgen) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 114
Helotium solani (Persoon) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 114
Helotium vitigenum (Feltgen) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 115 (nom. illegit.)
Helotium septembrinum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 202
Helotium lycopodium Moesz & Smarods (1942), Botanikai kozlemenyek, 39, p. 188
Conchatium cyathoideum (Bulliard) Svrček (1979), Ceska mykologie, 33(4), p. 196
Crocicreas cyathoideum (Bulliard) S.E. Carpenter (1980), Brittonia, 32(2), p. 269

References : Ellis 1 p. 276 fig. 1230 ; Dennis p. 129 pl. XVIIa ; Gr. p. 401 n° 666 (Helotium cyathoideum) ; BK 1 192
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, urceole, puis cyathiforme, ordinairement peu etale, large de 0,5 a 1-1,5 mm, blanchatre, blanc grisatre ou fauve brunatre, parfois un peu rose, glabre ou finement puberulent vers la marge au debut. Marge parfois finement crenelee et un peu plus claire.
Chair : Tendre. odeur et saveur indistinctes.
Stipe : Cylindrique, pale, glabre, egalant ou depassant en longueur le diametre de la cupule.
Habitat : Sur les tiges mortes et les chaumes en voie de decomposition de diverses plantes herbacees : Epilobium, Eupatorium, Dipsacus fullonum, Ballotta nigra, Urtica dioica, egalement sur Rubus,
Spores : Oblongues-subfusiformes, droites ou un peu courbees, hyalines, lisses, presentant parfois une petite gouttelette a chaque extremite, 8-11-12 x 1,6-2-2,5 µm. Asques cylindriques-claviformes, octospores, spores biseriees, 50-60 x 5-6 µm . Paraphyses cylindriques, simples ou divisees a la base, lineaires, droites epaisses de 2,5-3 µm, remplies de granulations, septees seulement dans la partie inferieure. Excipulum constitue d'hyphes paralleles a parois epaisses et translucides.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole a gregaire. Assez commun. Presque toute l'annee, ( in litt. de Mai a Juillet ? ).
Crocicreas coronatum (Bulliard) S.E. Carpenter (1980) Synonymes : Peziza coronata Bulliard (1788), Herbier de la France, 9, tab. 416, fig. 4 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza inflexa Bolton (1789), An history of fungusses growing about Halifax, 3, p. 106, tab. 106, fig. 2
Peziza denticulata Vahl (1790), Flora danica, 17, p. 10, tab. 1016, fig. 3
Peziza armata Roth (1797), Catalecta botanica, 1, p. 240
Peziza radiata Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 662, n° 101
Peziza subulata Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 418
Hymenoscyphus radiatus (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 673
Peziza coronilla Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 287
Peziza coronata var. b lignatilisFries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 120
Cenangium coronatum (Bulliard) P. Crouan & H. Crouan (1867), Florule du Finistere, p. 44
Helotium coronatum (Bulliard) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 237
Helotium inflexum (Bolton) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 136
Phialea inflexa (Bolton) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 106
Phialea coronata (Bulliard) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 110
Calycella coronata (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 305
Calycella alba Patouillard (1887), Tabulae analyticae fungorum, 6, p. 37, fig. 594
Hymenoscyphus coronatus var. inflexus(Bolton) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 127
Hymenoscyphus coronatus (Bulliard) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 127, tab. 5, fig. 26
Cyathicula inflexa (Bolton) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 305
Cyathicula alba (Patouillard) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 305
Cyathicula coronata f. inflexa (Bolton) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 741
Cyathicula coronata (Bulliard) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 740
Helotium roseipes Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 192
Crocicreas coronatum (Bulliard) S.E. Carpenter (1980), Brittonia, 32(2), p. 269 (nom actuel)

References : BK 1 191 ; Dennis p. 128 pl. XVIIf ; Ellis p. 276 fig. 1229 ; Gr. p. 411 n° 686
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, concave-hemispherique, lisse, puis etale, avec la marge bordee de dents longues et aigues, dressees ou etalees, larges de 1 a 3 mm, jaunatre a orange blanchatre ou grisatre en dessus, pale ou blanchatre en dessous.
Stipe : Cylindrique, grele, plus ou moins long, de 1-3, jusqu'a 5 mm,droit ou un peu flexueux, glabre, concolore au dessous du receptacle.
Habitat : Sur tiges seches ou pourrissantes de differentes plantes telles que Urtica, Cirsum, rarement sur tiges lignifiees. ( Boudier: sur petites branches mortes dans les bois.)
Spores : Oblongues-fusiformes, obtuses, souvent un peu courbees, presentant a l'interieur 2 ou plusieurs petites gouttelettes et des granulations, 16-17-22 x 4-4,5 µm. Asques cylindriques-claviformes, octospores, 90-110-(114) x 7,5-8-(10)µm, spores biseriees. Paraphyses lineaires, simples ou divisees, septees, finement granuleuses a l'interieur, a peine epaissies dans la partie superieure, 2-3 µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole a gregaire. Tres commun. Presque en toute saison. ( In Litt. Aout-Novembre ) .
Cistella acuum (Albertini & Schweinitz) Svrček (1959) Synonymes : Peziza acuum Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 330 (c) (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza tenerrima Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 128
Peziza perpusilla Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 317
Helotium acuum (Albertini & Schweinitz) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355
Helotium tenerrimum (Fries) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355
Helotium acuum var. tenerrimum(Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 310
Lachnella acuum (Albertini & Schweinitz) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 246
Dasyscyphus acuum (Albertini & Schweinitz) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 443
Phialea acuum (Albertini & Schweinitz) Rehm (1892), Hedwigia, 31(6), p. 301
Hymenoscyphus acuum (Albertini & Schweinitz) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 75
Atractobolus acuum (Albertini & Schweinitz) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445
Calycina tenerrima (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 449
Phialea pertenera Feltgen (1901), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(2), p. 50
Helotium pertenerum (Feltgen) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 111
Pachydisca tenerrima (Fries) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 94
Hyaloscypha acuum (Albertini & Schweinitz) Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 278
Clavidisculum kriegerianum
Kirschstein (1938), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 36(5-6), p. 379
Clavidisculum acuum (Albertini & Schweinitz) Kirschstein (1938), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 36(5-6), p. 380
Cistella acuum (Albertini & Schweinitz) Svrček (1959), Ceska mykologie, 13(4), p. 211 (nom actuel)
Discocistella acuum (Albertini & Schweinitz) Svrček (1962), Ceska mykologie, 16(1), p. 12

References : BK 1 211 ; Ellis p. 166 & 170 fig 743 ; Dennis p. 150 pl. XXIh ; Gr. p. 431 n° 725
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle brievement, mais nettement stipite, d'abord subglobuleux, puis ouvert a disque presque plan, cupuliforme a orbiculaire, large de 0,1 et jusqu'a 0,3 mm, lisse, blanc ou pale. Surface externe et marge finement feutrees et blanches. Poils courts et obtus.
Stipe : Tres court mais distinct.
Habitat : Generalement sur aiguilles et cones de Picea, de Pinus tels que P. nigra var. maritima, P.radiata, P. sylvestris, egalement mais plus rarement sur Abies, Thuya et autres gymnospermes.
Spores : Oblongues fusiformes ou clavees, lisses, hyalines, 4-5-6 x 1,5-2 µm, sans gouttelettes ni granulations a l'interieur. Asques claviformes, octospores, 30-35 x 4,5-5 µm, spores biseriees. Paraphyses greles, lineaires ou fusiformes, ne depassant pas ou de tres peu les asques, parfois rares ou difficiles a bien distinguer. Poils blancs, hyalins, septes ou non, a parois minces, longs de 25 a 30 µm, epais de 4-5 µm environ, finement granuleux a l'interieur.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole ou en croissance serree. Frequent. Automne-Printemps ( Septembre a Mars).
Ciboria caucus (Rebentisch) Fuckel (1870) [1869-70] Synonymes : Peziza caucus Rebentisch (1804), Prodomus florae neomarchicae, p. 386, tab. 4, fig. 17 (Basionyme)
Ciboria caucus (Rebentisch) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 311 (nom actuel)
Phialea caucus (Rebentisch) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 110
Hymenoscyphus caucus (Rebentisch) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 120

References : Ellis p. 192 ; Dennis p. 99 ; Cetto 7 p. 2960 ; Page Image for Protologue. Gr. p. 359 n° 581
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Sclerotiniaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, cupule a marge dressee, puis aplati, large de 2 a 8 mm, mince cerace, brun pale ou bai-brun en dessus, glabre, pale, puis brunatre en dessous.
Stipe : Concolore, long de 2 a 10 mm et epais de 0,5 mm environ, souvent flexueux.
Habitat : Sur chatons males de Populus, Alnus, Salix, tombes dans des endroits humides.
Spores : Obliqiement monostiques, ovales, subelliptiques ou subglobuleueses, parfois inegales, hyalines, lisses, non guttulees, 9-10 x 5-6 µm. Asques cylindriques-claviformes, octospores, 100-130 x 8 µm, a foramen bleuissant faiblement par l'iode. Paraphyses greles, hyalines, non epaissies au sommet.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole ou en petit nombre. Assez repandu. Printemps ( Fevrier-Avril ). Synonyme de Ciboria amentacea selon certains auteurs
Rutstroemia conformata (P. Karsten) Nannfeldt (1942) Synonymes : Xyloma nervale Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 64, tab. 7, fig. 7
Xyloma trientalis Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 200
Sclerotium nervale (Albertini & Schweinitz) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 260
Sclerotium trientalis (Fries) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 260
Rhytisma nervale (Albertini & Schweinitz) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 371
Peziza conformata P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 149 (Basionyme)
Helotium conformatum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 236
Sclerotinia nervisequa J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 65
Calycina conformata (P. Karsten) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448
Phialea violascens Rehm (1899), in Saccardo & P. Sydow, Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 14, p. 767
Helotium violascens (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 112
Ombrophila conformata (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 92
Ciboria violascens (Rehm) Jaap (1910), Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 52, p. 5
Hymenoscyphus violascens (Rehm) Migula (1913), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 3(2), p. 1166
Ombrophila umbonata f. violascens(Rehm) Rehm (1915), Berichte der bayerischen botanischen gesellschaft zur erforschung der heimischen flora, 15, p. 248
Rutstroemia nervisequa (J. Schroter) W.L. White (1941), Lloydia, 4(3), p. 223
Rutstroemia conformata (P. Karsten) Nannfeldt (1942), Fungi exsiccati suecici, praesertini upsalienses, 23-24, n° 1174 (nom actuel)
Stromatinia nervisequa (J. Schroter) Naumov (1964), Flora Gribov Leningradskoi oblasti, 2, Diskomitsety, p. 128
Ciboria conformata (P. Karsten) Svrček (1982), Ceska mykologie, 36(3), p. 152

References : Ellis p. 86 & 191 fig. 336 ; Dennis p. 102
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Rutstroemiaceae
Chapeau/Fructification : Fructification 1-3 mm de diametre, cupuliforme, disque concave ou plat, fixe au substrat par un pied. Hymenium lisse, brun clair. Surface externe et marge concolores.
Stipe : Court, environ 5 mm de long, parfois jusqu'a 1,5 cm ( si enfoui dans la litiere ), concolore ou legerement plus fonce vers la base.
Habitat : Sur les nervures des feuilles tombees et pourries d'Alnus, quelquefois sur feuilles "squelettiques" de Populus canescens.
Spores : Elliptiques, legerement pointues aux extremites, 10-12 x 5-5,5 µm. Asques cylindriques-claves, octospores, jusqu'a 110 x 6-7 µm, spores uniseriees. Paraphyses cylindriques, epaisses de 4µm a l'extremite.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole a gregaire. Tres frequent. Avril-Juin.
Lachnum pygmaeum (Fries) Bresadola (1903) Synonymes : Octospora fungoidaster Hedwig (1789), Descripto et adumbratio microscopico analytica muscorum frondorosum, 2, p. 53, tab. 19, fig. a
Peziza fungoidaster (Hedwig) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1452
Peziza fructigena var. ß fungoidaster (Hedwig) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 661
Peziza pygmaea Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 79 ('pygmea') (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Helotium luteolum Currey (1864) [1863], The transactions of the linnean Society of London, series 1, 24(2), p. 153, tab. 25, fig. 18
Helotium rhizophilum Fuckel (1865), Fungi Rhenani exsiccati, n° 1598
Ciboria rhizophila (Fuckel) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 312
Helotium pygmaeum (Fries) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 214
Lachnea pygmaea (Fries) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 249
Helotium tuba var. ochracea Berkeley & Broome (1875), The annals and magazine of natural history, series 4, 15, p. 38
Peziza nuda W. Phillips (1880), Grevillea, 8(47), p. 101
Helotium affinissimum Peck (1883) [1880], Annual report of the New York state Museum of natural history, 33, p. 32
Lachnella pygmaea (Fries) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 131
Erinella calycina var. pygmaea (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 303
Ciboria carniolica Rehm (1887), in W. Voss, Verhandlungen der kaiserich-koniglichen zoologisch-botanischen Gesellschaft in Wien, 37, p. 226
Hymenoscyphus hedwigii W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 130
Hymenoscyphus tuba var. ochracea (Berkeley & Broome) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 126
Hymenoscyphus rhizophilus (Fuckel) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 144
Lachnella nuda (W. Phillips) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 247
Lachnella luteola (Currey) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 247
Helotium rhizogenum Ellis & Everhart (1888), The journal of mycology, 4(10), p. 100
Dasyscyphus luteolus (Currey) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 440
Phialea affinissima (Peck) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 272
Helotium phillipsii Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 220
Dasyscyphus pygmaeus (Fries) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 436
Phialea hedwigii (W. Phillips) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 260
Hymenoscyphus flexipes Cooke & W. Phillips (1891), Grevillea, 19(92), p. 106
Phialea flexipes (Cooke & W. Phillips) Saccardo (1892), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 10, p. 9
Ciboria pygmaea (Fries) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 760
Helotium hedwigii (W. Phillips) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 243
Helotium nudum (W. Phillips) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 498
Ciboria ochracea (Berkeley & Broome) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 276
Phialea arenicola Ellis & Everhart (1897), The American naturalist, 31, p. 426
Hymenoscyphus fungoidaster (Hedwig) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485
Hymenoscyphus affinissimus (Peck) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485
Calycina rhizophila (Fuckel) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 449
Calycina rhizogena (Ellis & Everhart) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 449
Atractobolus pygmaeus (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446
Calycina nuda (W. Phillips) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448
Atractobolus luteolus (Currey) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446
Lachnum pygmaeum (Fries) Bresadola (1903), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 1(2), p. 121 (nom actuel)
Lachnum hedwigii (W. Phillips) Bresadola (1903), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 1(2), p. 121
Ciboria carbonaria Feltgen (1903), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(3), p. 44
Helotium flexipes (Cooke & W. Phillips) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 114
Hyphoscypha nuda (W. Phillips) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 122
Helotium carbonarium (Feltgen) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 113
Helotium subrubescens Rehm (1909), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 7(6), p. 524
Helolachnum aurantiacum Torrend (1910), Broteria, revista de sciencias naturaes do Collegio de S. Fiel, serie botanica, 9(1), p. 53
Ciboria subrubescens (Rehm) B.O. Dodge (1914), Transactions of the Wisconsin Academy of sciences, arts and letters, 17(2), p. 1033
Lachnum rhizophilum (Fuckel) Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 258
Sarcoscypha pusilla Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 317
Helotium smardae Velenovský (1939), Novitates mycologicae, p. 186
Dasyscyphus rhizophilus (Fuckel) Grelet (1950), Revue de mycologie, Paris, 15(1), p. 56
Helotium arenicolum (Ellis & Everhart) Seaver (1951), The North American cup-fungi (inoperculates), p. 148

References : Ellis 1 p. 263 fig. 1183 ; Dennis p. 148 pl. XIXa ; Gr. p. 437 n° 738
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Lachnaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, cupule, puis etale, avec la marge parfois ondulee, large de 2 a 4 mm et haut de 2 a 6 mm, jaune ou orange en dessus, plus pale et pubescent en dessous, bord plus blanchatre.
Chair : Tendre, molle sans odeur ni saveur particulieres.
Stipe : Blanc, souvent flexueux, un peu epaissi dans la partie superieure, 1/2 mm environ, plus ou moins pubescent.
Habitat : Sur les racines et les branches enfouies dans le sol, dans les herbes emmelees et dans les lieux brules.
Spores : Oblongues subfusiformes, halines, droites, plus rarement un peu courbees, tres finement guttulees ou granuleuses a l'interieur. Asques cylindriques-claviformes, octospores, 40-70 x 5-6 µm, a foramen bleuissant faiblement par l'iode, spores biseriees; Paraphyses lineaires-aigues ou lanceolees aigues, depassant les asques, 70-85 µm environ, d'epaisseur tres variable 2-6 µm dans la partie la plus large, septees, simples ou parfois divisees a la base. Poils blancs courts mais robustes, obtus ou arrondis et meme parfois un peu clavules au sommet, septes, toujours nettement granuleux exterieurement, 30-55 x 4-6 µm environ.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole a gregaire( groupe-cespiteux). Peu frequent. Ete, ( in litt. de Mai a Octobre ).
Lachnum tenuissimum (Quelet) Korf & W.Y. Zhuang (1985) Synonymes : Peziza tenuissima Quelet (1879), Grevillea, 8(45), p. 38 (nom. illegit.)
Phialea tenuissima Quelet (1881) [1880], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 9, p. 673, pl. 9, fig. 9 (Basionyme)
Lachnea tenuissima (Quelet) Gillet (1886), Champignons de France, les discomycetes, p. 208
Hymenoscyphus tenuissimus (Quelet) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 486
Helotium tenuissimum (Quelet) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 112
Dasyscyphus tenuissimus (Quelet) Dennis (1963), Kew bulletin, 17(2), p. 370
Lachnum tenuissimum (Quelet) Korf & W.Y. Zhuang (1985), Mycotaxon, 22(2), p. 501 (nom actuel)

References : Ellis p. 456
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Lachnaceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Sur tiges mortes d'Arrhenatherum, Glyceria, Holcus, Phragmites.
Hymenoscyphus calyculus (Sowerby) W. Phillips (1887) Synonymes : Peziza virgultorum F.H. Wiggers (1780), Primitiae flora holsaticae, p. 106
Peziza calyculus Sowerby (1797), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 116 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza fructigena var. b virgultorum (F.H. Wiggers) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 118
Peziza infundibulum Greville (1824), Flora edinensis, p. 423
Peziza citrina Hornemann (1829), Flora danica, 33, p. 12, tab. 1971, fig. 3 (nom. illegit.)
Peziza virgultorum var. ß ramicola Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 494
Helotium calyculus (Sowerby) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355
Helotium sublenticulare Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355
Helotium virgultorum (F.H. Wiggers) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355
Peziza citrina subsp.* sublenticularis (Fries) Nylander (1868), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 44
Phialea calyculus (Sowerby) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 108
Helotium fructigenum subsp.* virgultorum(F.H. Wiggers) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 125
Erinella calyculus (Sowerby) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 303
Hymenoscyphus virgultorum (F.H. Wiggers) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 134
Hymenoscyphus calyculus (Sowerby) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 136 (nom actuel)
Phialea virgultorum (F.H. Wiggers) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 266
Calycina sublenticularis (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 449
Calycella sublenticularis (Fries) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 95

References : BK 1 182 ; Cetto 3 1262 ; Ellis p. 8 fig. 128 ; Dennis p. 123 pl. XVIg ; Gr. p. 405
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : 0,5-2,jusqu'a 5 mm, cupuliforme a discoide, stipitee. Hymenium lisse, brillant a jaune d'or, jaune citron ou jaune ocre ; surface interne lisse a finement duveteuse, (comme d'ailleurs la marge,) plus pale, blanchatre a jaune pale.
Stipe : 0,5-5,jusqu'a 10 mm de longueur, presque cylindrique, lisse a pubescent et aminci vers la base, blanchatre a jaune pale, brunissant avec l'age.
Habitat : Sur bois mort decortique, branches tombees et enfouies, parmi les feuilles,sur brindilles, dans des endroits humides, en forets de feuillus, principalement sur Fagus.
Spores : Fusiformes irregulieres, legerement arquees avec une extremite en pointe, lisses, hyalines, parfois septees,(une cloison), 15-22-(24) x 3-4,5 µm. Asques cylindriques en massue, octospores, spores irregulierement biseriees, 110-125-(140) x 10 µm, amyloides. Paraphyses cylindriques-lineaires, 2-3µm d'epaisseur, etroites, septees, et legerement epaissies au sommet.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire a fascicule. Repandu mais rarement abondant, (in litt. peu frequent). Septembre a Janvier( parfois au printemps ).
Hymenoscyphus herbarum (Persoon) Dennis (1964) Synonymes : Peziza herbarum Persoon (1794), in Usteri, Annalen der botanik, 11, p. 30 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Hymenella ebuli Fries (1821), Scleromyceti sueciae, n° 216
Calycina herbarum (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 670
Hymenella vulgaris Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 234
Tremella elliptica Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 109
Hymenula vulgaris (Fries) Libert (1832), Plantae cryptogamicae, quas in Arduenna collegit, 2, exsiccati n° 136
Peziza pastinacae Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 176
Hymenula georginae Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 525
Helotium herbarum (Persoon) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 356
Peziza ebuli Cesati (1851), in Rabenhorst, Klotzschii herbarum vivum mycologicum, Edn 1, n° 1424
Peziza hymenula Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 308
Patellaria sanguinea var. herbarum (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 326
Helotium hymenula (Fuckel) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 310 ('hymenulum')
Phialea hymenula (Fuckel) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 262
Pezizella pastinacae (Schweinitz) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 290
Hymenoscyphus hymenula (Fuckel) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485
Hymenoscyphus pastinacae (Schweinitz) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485
Pezizella albotincta Rehm (1904), Hedwigia: Beiblatt zur Hedwigia, 43(1), p. (31)
Mollisiella albotincta (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 142
Hymenoscyphus albotinctus (Rehm) Migula (1913), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 3(2), p. 1156
Malotium herbarum (Persoon) Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 210
Helotium ebuli Velenovský (1939), Novitates mycologicae, p. 186
Hymenoscyphus herbarum (Persoon) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 77 (nom actuel)

References : BK 1 186
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Espece courante sur tiges mortes d'orties, d'octobre a janvier.
Hemimycena crispula (Quelet) Singer (1943) Noms francais : Mycene frisee
Synonymes : Helotium hirsutum Tode (1790), Fungi mecklenburgenses selecti, 1, p. 23, tab. 4, fig. 36
Helotium gibbum Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 350, tab. 4, fig. 1
Perona hirsuta (Tode) Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 3
Perona gibba(Albertini & Schweinitz) Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 3
Peziza tubaeformis Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 492
Cyphella infundibuliformis Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 336
Omphalia crispula Quelet (1881) [1880], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 9, p. 663, pl. 8, fig. 4 (Basionyme)
Omphalina crispula (Quelet) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 46
Cyphella gibba (Albertini & Schweinitz) J. Schroter (1888) [1889], in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 434
Phialea gibba (Albertini & Schweinitz) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 271
Omphalina hirsuta (Tode) Quelet (1890) [1889], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 18(2), p. 509, pl. 15, fig. 8
Omphalia hirsuta(Tode) Saccardo (1891), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 9, p. 45
Chaetocypha infundibuliformis (Fries) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 847
Hymenoscyphus gibbus (Albertini & Schweinitz) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485
Delicatula crispula (Quelet) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des hymenomycetes, p. 157
Delicatula gibba (Albertini & Schweinitz) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des hymenomycetes, p. 157
Delicatula hirsuta (Tode) Cejp (1929), Spisy prirodovedeckou Karlovy University, 100, p. 84
Mycena crispula (Quelet) Kuhner (1938), Encyclopedie mycologique, 10, p. 642, fig. 230
Hemimycena crispula (Quelet) Singer (1943), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 41(1-3), p. 121 (nom actuel)
Marasmiellus crispulus (Quelet) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 298
Hemimycena hirsuta (Tode) Singer (1986), The Agaricales in modern taxonomy, Edn 4, p. 397

References : BK 3 215
Groupe : Mycenes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Mycenaceae
Comestibilite : Sans interet
Lanzia luteovirescens (Roberge) Dumont & Korf (1978) Synonymes : Peziza luteovirescens Roberge (1847), in Desmazieres, Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 8, p. 188 (Basionyme)
Helotium subolivaceum P. Karsten (1874), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 13, p. 449
Peziza pallidovirescens W. Phillips (1877), Grevillea, 6(37), p. 24
Phialea luteovirescens (Roberge) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 108
Helotium luteovirescens (Roberge) P. Karsten (1883), Hedwigia, 22(11), p. 164
Calycella luteovirescens (Roberge) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 306
Ciboria tabacina Ellis & Holway (1887), Geological and natural history survey of Minnesota, bulletin n° 3, p. 35
Hymenoscyphus luteovirescens (Roberge) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 121
Helotium pallidovirescens (W. Phillips) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 311
Ciboria luteovirescens (Roberge) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 206
Calycina subolivacea (P. Karsten) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 449
Phialea anomala Peck (1913) [1912], Bulletin of the New York state Museum, 167, p. 29
Rutstroemia luteovirescens (Roberge) W.L. White (1941), Lloydia, 4(3), p. 211
Lanzia luteovirescens (Roberge) Dumont & Korf (1978), Mycotaxon, 7(2), p. 185 (nom actuel)

References : BK 1 154
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Rutstroemiaceae
Chapeau/Fructification : Fructification 2-3 mm, cupuliforme a orbiculaire, pedicellee, erompant des zones noircies du substrat. Hymenium jaune-olive et lisse. Surface externe concolore et lisse. Marge un peu plus foncee.
Stipe : Cylindrique et legerement contourne, atteignant 10 mm de longueur, concolore a la surface externe.
Habitat : Sur petioles en putrefaction d'Acer,( in litt. egalement sur feuilles de Tillia ).
Spores : Irregulierement elliptiques, lisses, hyalines, biguttulees, non septees, 12-13 x 6-7 µm. Asques octospores, spores uniseriees, 150 x 10-12 µm. Paraphyses filiformes, legerement elargies vers le sommet jusqu'a 3µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole ou en troupes. Automne, ( Septembre-Octobre ). Rare.
Lachnum controversum (Rehm) Rehm (1888) Synonymes : Peziza litorea Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 121
Helotium litoreum (Fries) P. Crouan & H. Crouan (1867), Florule du Finistere, p. 48
Belonidium litoreum (Fries) P. Karsten (1868), Fungi Fenniae exsiccati, 8, n° 737
Belonidium campanula var. ß litoreum (Fries) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 163
Peziza controversa Cooke (1875), Grevillea, 4(29), p. 41 (nom. illegit.)
Niptera riparia Saccardo (1880), Michelia, 2(6), p. 81
Phialea litorea (Fries) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 103
Mollisia riparia (Saccardo) Gillet (1881), Champignons de France, les discomycetes, p. 122
Dasyscyphus controversus Rehm (1881), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 26, p. 31 (Basionyme)
Calycella litorea (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 305
Lachnum controversum (Rehm) Rehm (1888), Hedwigia, 27(5-6), p. 165 (nom actuel)
Belonidium vexatum var. litoreum(Fries) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 504
Belonioscypha vexata var. litorea (Fries) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 746
Hymenoscyphus litoreus (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485
Atractobolus controversus (Rehm) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445
Cyathicula litorea (Fries) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 116

References : Ellis p. 456 & 490 fig 1745 ; Dennis p. 148 ; Page Image for Protologue ; Gr. p. 435 n° 735
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Lachnaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle brievement stipite, cupule, subhemispherique, large de 0,75 a 1,5 mm, de couleur pale, a disque chamois, rose pale, brun-rougissant au sechage, pubescent a l'exterieur, borde de poils blancs ou jaunes.
Stipe : Tres petit et fin, concolore.
Habitat : Sur tiges mortes de Phragmites, egalement sur graminees et autres plantes aquatiques, Calamagrostis, Glyceria, Holcus et Phalaris, occasionnellement sur Caldium mariscus et Typha latifolia.
Spores : Etroitement elliptiques-fusiformes, arrondies aux extremites, hyalines, droites,( in litt., presentant parfois de fines gouttelettes a l'interieur ), (6)-8-11 x 1,5-2,5 µm. Asques claviformes, octospores, 36-40 x 5 µm. Paraphyses lanceolees-aigues, septees vers la base, beaucoup plus longues que les asques, large de 4 a 5 µm, devenant olivacees. Poils 50-60 70 ( parfois 100 ) x 3-4-4,5 µm, cylindriques ou a peine epaissis au sommet, septes, hyalins dans la partie superieure, un peu brunatres a la base, finement granuleux a l'exterieur.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire a cespiteux. Frequent. Ete-Automne ( Mai-Octobre ).
Cyathicula amenti (Batsch) Baral & R. Galan (2013) Synonymes : Peziza amenti Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 211, tab. 27, fig. 148 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Helotium amenti (Batsch) Fuckel (1860), Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 15, p. 92
Phialea amenti (Batsch) Quelet (1879), Bulletin de la Societe botanique de France, 26, p. 234
Erinella amenti (Batsch) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 304
Hymenoscyphus amenti (Batsch) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 143
Ciboria amenti (Batsch) Whetzel (1945), Mycologia, 37(6), p. 675
Pezizella amenti (Batsch) Dennis (1956), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 62, p. 55
Crocicreas amenti (Batsch) S.E. Carpenter (1980), Brittonia, 32(2), p. 269
Cyathicula amenti (Batsch) Baral & R. Galan (2013), Mycosystema, 32(3), p. 420 (nom actuel)

References : BK 1 195
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Comestibilite : Sans interet
Bisporella subpallida (Rehm) Dennis (1978) Synonymes : Phialea subpallida Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 710 (Basionyme)
Hymenoscyphus subpallidus (Rehm) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 486
Helotium subconfluens Bresadola (1903), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 1(2), p. 120
Helotium subpallidum (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 113
Calycella subconfluens (Bresadola) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 95
Helotium kunicense Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 184
Discorehmia gregaria Kirschstein (1938), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 36(5-6), p. 381
Calycella subpallida (Rehm) Dennis (1956), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 62, p. 45
Bisporella subpallida (Rehm) Dennis (1978), British Ascomycetes, Edn 3, p. 132 (nom actuel)

References : BK 1 177 ; Medardi p. 19
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Surface externe lisse, concolore.
Chair : Fragile, ceracee, ocracee.
Stipe : Nul
Habitat : Sur bois decortique de feuillus.
Spores : ellipsoIdes
Comestibilite : Sans interet
Pezizella alniella (Nylander) Dennis (1956) Synonymes : Helotium grenseri Auerswald (1868), in Rabenhorst, Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 1122
Peziza alniella Nylander (1868), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 45 (Basionyme)
Helotium alniellum (Nylander) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 239
Phialea alniella (Nylander) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 257
Hymenoscyphus alniellus (Nylander) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 73
Ombrophila alniella (Nylander) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 92
Mollisia amenticola Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 123, tab. 13, fig. 25 (nom. illegit.)
Pezizella alniella (Nylander) Dennis (1956), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 62, p. 56 (nom actuel)
Calycina alniella (Nylander) Baral (1985), Beihefte zur zeitschrift fur mykologie, 6, p. 51
Calycellina alniella (Nylander) Baral (1993), Zeitschrift fur mykologie, 59(1), p. 4

References : BK 1 194 ; Ellis p. 88 fig. 345 ; Dennis p. 131 pl. XVIIh ; Gr. p. 301 n° 476
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Pezizellaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle tres brievement stipite, d'abord turbine, puis etale, devenant meme convexe et large de 0,5-0,7-(1 mm ) . Hymenium blanc creme a jaune pale, ou legerement jaunatre en dessus, legerement puberulent et grisatre, puis glabre et blanchatre en dessous. Marge reflechie et un peu sinuee ou plus ou moins irregulierement crenelee.
Stipe : Tres court, mince, blanchatre, noiratre a la base, ( parfois reduit a un point central ).
Habitat : Sur chatons femelles pourris et au sol dans les endroits marecageux d' Alnus ( in litt. Alnus incana ).
Spores : Oblongues-fusiformes, hyalines, lisses, parfois a 2 guttules, presentant ordinairement a l'interieur quelques petites granulations vers les extremites, 8-9-11 x 2,5-3-4 µm, d'apres Nylander,( 12-15 x 3,5-4 µm, d'apres Boudier ). Asques claviformes un peu attenues a la base, octospores, spores irregulierement biseriees, 56-61 x 5,5 µm, ( Boudier : 50-80 X 7-10 µm ). Paraphyses simples, lineaires-obtuses, septees et larges de 2 µm, sommet renfle jusqu'a 3 µm, non granuleuses interieurement, hyalines ou legerement jaunatres.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole ou groupes. Assez repandu. Precoce au printemps et a la fin de l'automne( in litt. surtout en Fevrier-Mars ). Remarque : Souvent en compagnie de Ciboria viridifusca.
Lachnum pudicellum (Quelet) J. Schroter (1893) Synonymes : Peziza palliderosea Sauter (1876), Hedwigia, 15(10), p. 150
Erinella pudicella Quelet (1886) [1885], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 14(2), p. 452, pl. 12, fig. 25 (Basionyme)
Dasyscyphus pudicellus (Quelet) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 451
Phialea palliderosea (Sauter) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 264
Lachnum pudicellum (Quelet) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 95 (nom actuel)
Lachnum pallideroseum (Sauter) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 885
Atractobolus pudicellus (Quelet) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446
Hymenoscyphus pallideroseus (Sauter) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485
Helotium pallideroseum (Sauter) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 112

References : Ellis p. 456 fig. 1747 ; Gr. p. 435 n° 734
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Lachnaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, cyathiforme, large de 3 a 5 dixiemes de mm, d'abord d'un blanc pur, puis rose, pubescent a l'exterieur.
Habitat : Sur tiges seches de petites graminees, telles que, Arrhenatherum, Glyceria, Holcus et Phragmites.
Spores : Etroitement subnaviculaires, souvent un peu courbees, finement pluriguttulees,,8-11 x 1-1,5 µm. Asques cylindriques-claviformes, octospores, 26-32 x4-4-,5 µm. Paraphyses fusiformes, septees vers la base, depassant les asques de 15 a 24 µm environ et larges de 4,5 a 6 µm. Poils, 40-65 x 3-4 µm, plus ou moins longuement elargis au sommet ou brusquement renfles en boule jusqu'a 6,5 µm, un peu brunatres a la base sur les vieux exemplaires, assez finement incrustes.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole a gregaire. Peu frequent. Mai- Aout. Souvent cite comme synonyme de Lachnum tenuissimum
Rutstroemia bolaris (Batsch) Rehm (1893) Synonymes : Peziza bolaris Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 221, tab. 28, fig. 155 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Ciboria bolaris (Batsch) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 311
Lachnea bolaris (Batsch) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 65
Phialea bolaris (Batsch) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 116
Hymenoscyphus bolaris (Batsch) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 124
Rutstroemia bolaris (Batsch) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 765 (nom actuel)
Helotium bolare (Batsch) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 247
Calycina bolaris (Batsch) Seaver (1934), Mycologia, 26(4), p. 346

References : BK 1 149 ; Medardi 249 ; Gr. p. 379 n° 615
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Rutstroemiaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, cupule, puis etale, avec la marge relevee et furfuracee-denticulee, large de 3 a 9-(10) mm, jaune fonce a jaune olive clair ou fauve-ferrugineux, fauve-brunatre, fauve-rougeatre en dessus, un peu plus pale, subfurfurace ou veine-ride en dessous.
Stipe : Concolore ou plus fonce a la base, long de 1-3-5-(10) mm et epais de 1 mm environ.
Habitat : Sur branches tombees de Carpinus betulus (charme commun), egalement sur brindilles mortes et enfouies, in litt. egalement sur feuilles tombees de Castanea sativa (chataigner commun). Isoles ou fascicules ou gregaires. Ete-fin de l'hiver. Frequent a rare.
Spores : Elliptiques, oblongues-elliptiques ou oblongues-fusiformes, parfois inequilaterales, hyalines, lisses, remplies de fines granulations et presentant aussi ordinairement a l'interieur deux gouttelettes ou simplement une ou deux vacuoles arrondies, 16-20-25 x 6-9 µm. Dans le vieil age, les gouttelettes et les granulations disparaissent et les spores sont triseptees avec, a chaque extremite un court appendice hyalin termine par une sporule conidienne arrondie. Asques subcylindriques, a peine attenues a la base, octospores, 125-143-(195) x 10-11,5-(17) µm. Paraphyses filiformes, rameuses a la base, septees dans la partie inferieure, un peu epaissies au sommet, 3-4 µm, remplies dans la partie superieure d'une matiere brunatre.
Comestibilite : Sans interet
Crocicreas culmicola (Desmazieres) S.E. Carpenter (1980) Synonymes : Peziza culmicola Desmazieres (1836), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 2, 6, p. 244 (Basionyme)
Peziza striata Rabenhorst (1860), Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 221 (nom. illegit.)
Belonidium vexatum De Notaris (1863), Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 1(5), p. 380
Peziza palearum Rabenhorst (1863), Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 519 (nom. illegit.)
Belonidium moliniae De Notaris (1863), Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 1(5), p. 380
Peziza vexata (De Notaris) P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 139
Helotium culmicolum (Desmazieres) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 237
Belonidium campanula subsp.* vexatum (De Notaris) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 163
Helotium apostata Rehm (1875), Ascomyceten, 6, n° 254-b
Peziza subgibbosa Ellis (1876), Bulletin of the Torrey botanical Club, 6(21), p. 108
Phialea incarnata Quelet (1878) [1877], Bulletin de la Societe botanique de France, 24, p. 329
Phialea culmicola (Desmazieres) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 103
Calycella culmicola (Desmazieres) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 306
Calycella incarnata (Quelet) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 305
Helotium incarnatum (Quelet) Brunaud (1886), Journal d'histoire naturelle de Bordeaux et du Sud-Ouest, 1886, 2, p. 22 (nom. illegit.)
Belonidium culmicolum (Desmazieres) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 148, tab. 5, fig. 29
Belonidium incarnatum (Quelet) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 315
Cyathicula incarnata (Quelet) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 306
Belonium subgibbosum (Ellis) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 493
Hymenoscyphus culmicola (Desmazieres) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 75
Belonioscypha vexata (De Notaris) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 745
Belonioscypha incarnata (Quelet) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 747
Belonium culmicola (Desmazieres) Seaver (1951), The North American cup-fungi (inoperculates), p. 176
Belonioscypha chrysosperma Le Gal (1955) [1954], Bulletin de la Societe mycologique de France, 70, p. 213
Belonioscypha culmicola (Desmazieres) Dennis (1956), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 62, p. 39
Cyathicula culmicola (Desmazieres) S.E. Carpenter & Dumont (1979) [1978], Mycologia, 70(6), p. 1231
Crocicreas culmicola (Desmazieres) S.E. Carpenter (1980), Brittonia, 32(2), p. 269 (nom actuel)

References : Gr. p. 391 n°641 ; Dennis p. 128 pl. XVIIg ; Ellis p. 454 fig. 1738
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, turbine, ferme, blanchatre, disque concave de 0,5 jusqu'a 1,5-2 mm, en forme de coupe avec un bord dente blanc ivoire ou un creux jaunatre a l'exterieur, legerement pruineux.
Stipe : Cylindrique, court, egal, epais, parfois legerement rose.
Habitat : Necrophyte sur tiges mortes de graminees, Agropyron, Calamagrostis, Deschampsia et Phalaris, egalement sur Juncus,sur plantes dictotyledones, ainsi que sur chaumes d'avoine, de seigle, d'orge et de froment.
Spores : Ascospores hyalines, droites ou a peine courbees ou allongees-fusiformes generalement triseptees, avec un revetement gelatineux epais, 19-28(-33) x 3-3,5-4 µm. Asques cylindriques-claviformes 126 x10 µm, spores biseriees (jusqu'a 8 spores ), a foramen bleuissant un peu par l'iode. Paraphyses cylindriques, greles, d'environ 3 µm d'epaisseur.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole ou par petits groupes. Assez commun. Ete,( Juillet-Septembre ).
Rutstroemia elatina (Albertini & Schweinitz) Rehm (1893) Synonymes : Peziza elatina Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 330, tab. 2, fig. 3 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Kriegeria olivacea Rabenhorst (1878), Hedwigia, 17(3), p. 32
Ombrophila kriegeriana Rabenhorst (1878), Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 2315
Ciboria kriegeriana (Rabenhorst) Rehm (1882), Ascomyceten, 14, n° 660
Helotium elatinum (Albertini & Schweinitz) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 309
Chlorosplenium kriegerianum (Rabenhorst) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 318
Chlorosplenium elatinum (Albertini & Schweinitz) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 318
Rutstroemia elatina (Albertini & Schweinitz) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 767 (nom actuel)
Ciboria elatina (Albertini & Schweinitz) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 62
Kriegeria elatina (Albertini & Schweinitz) Hohnel (1914), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 123, p. 114
Phialea mariae Boudier (1917), Bulletin de la Societe mycologique de France, 33(1-2), p. 18
Kriegeria kriegeriana (Rabenhorst) Seaver (1943), Mycologia, 35(4), p. 493
Lanzia elatina (Albertini & Schweinitz) Baral & Krieglsteiner (1985), Beihefte zur zeitschrift fur mykologie, 6, p. 20
Poculum elatinum (Albertini & Schweinitz) M.P. Sharma (1991), Himalayan botanical researches, p. 246

References : BK 1 152 ; Cetto 5 2120
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Rutstroemiaceae
Chapeau/Fructification : Cupuliforme a orbiculaire, 2-6 mm, distinctement stipitee. Hymenium lisse, olive-brun fonce a noir. Surface externe et marge concolores. Marge incurvee dans la jeunesse et faiblement fimbriee.
Chair : Gelatineuse.
Stipe : Concolore, long de 1-3 mm. Surface externe et pied faiblement furfuraces et inegaux.
Habitat : Sur aiguilles et branches tombees portant encore des aiguilles d'Abies Alba.
Spores : Fusiformes-elliptiques, lisses, hyalines, biguttlees, le plus souvent pourvues d'une cloison centrale a maturite, 12-17 x 5-6 µm. Asques octospores, spores uniseriees, 130-160 x 10-12 µm. Paraphyses filiformes, septees et legerement renflees au sommet.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole a gregaire. Rare. D'Avril a Juin.
Patinellaria sanguinea (Persoon) P. Karsten (1885) Synonymes : Peziza sanguinea Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 114 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Tapesia sanguinea (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 303
Patellaria sanguinea (Persoon) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 252
Phialea sanguinea (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 112
Patinellaria sanguinea (Persoon) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 152 (nom actuel)
Patellea sanguinea (Persoon) Rehm (1889), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 284
Durella sanguinea (Persoon) Nannfeldt (1932), Nova Acta Regiae Societatis Scientiarum Upsaliensis, series 4, 8(2), p. 293

References : Ellis p. 12 fig.46 ; Dennis p. 9 des Addenda. Gr. p. 527 n° 9
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, concave, large de 0,2 a 0,5 mm de diametre, rougeatre au debut, devenant bientot entierement bistre-olive a noir, se developpant sur un subiculum tomenteux, rouge sang, forme de filaments septes, rameux, epais de 3-4 µm.
Chair : Ferme.
Habitat : Sur bois sec decortique de differents feuillus, Corylus, Quercus, Populus, Rosa, Salix etc...mais egalement de resineux, principalement d'Abies.
Spores : Distiques, ovales-oblongues, hyalines, continues, 6-8-10 x 2,5-3 µm. Asques claviformes, obtus au sommet, octospores, 56 x 8 µm, spores biseriees. Paraphyses greles, rameuses, avec des cellules brunes gonflees agglutinees pour former un epithecium.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Rarement isole, gregaire ou a croissance serree. Peu frequent. Hiver-printemps.
Hyphodiscus hymeniophilus (P. Karsten) Baral (1993) Synonymes : Peziza hymeniophila P. Karsten (1861), Synopsis Pezizarum et Ascobolorum Fenniae, p. 21 ('hymenophila') (Basionyme)
Cyathicula hymeniophila (P. Karsten) P. Karsten (1866), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 8, p. 207
Tapesia atrosanguinea Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 303
Helotium hymeniophilum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 241
Patellea pseudosanguinea Rehm (1889), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 284
Pseudohelotium hymeniophilum (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 303
Tapesia pseudosanguinea (Rehm) Saccardo (1892), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 10, p. 19
Phialea atrosanguinea (Fuckel) Hohnel (1905), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 3(4), p. 331
Micropodia hymeniophila (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 127
Hymenoscyphus atrosanguineus (Fuckel) Migula (1913), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 3(2), p. 1164
Patellea atrosanguinea (Fuckel) Kirschstein (1938), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 36(5-6), p. 390
Durella polyporicola Svrček (1967), Ceska mykologie, 21(3), p. 146
Cistella rubescens Raschle (1979) [1978], Nova Hedwigia, 30, p. 664
Cistella hymeniophila (P. Karsten) Korf (1982), Mycotaxon, 14(1), p. 2
Cistellina hymeniophila (P. Karsten) Svrček (1987), Ceska mykologie, 41(4), p. 202
Hyphodiscus hymeniophilus (P. Karsten) Baral (1993), Zeitschrift fur mykologie, 59(1), p. 7 (nom actuel)

References : Gr. 471
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle attenue en un stipe court et brun, d'abord urceole, margine, puis aplati, large de 2 a 5 dixiemes de millimetre, fauve ou brun-poupre a l'interieur, ocrace-fauve a l'exterieur et couvert de petits poils courts, obtus, septes, granuleux exterieurement, fauve pale, mais blanchatres vers la marge.
Stipe : Tres court, brun.
Habitat : Cette espece croit ordinairement sur l'hymenium des polypores resupines.
Spores : Theques cylindriques-claviformes, octospores, 45 x 7 µm environ . Paraphyses greles, lineaires, incolores. . Spores oblongues, incolores, continues, sans granulations a l'interieur, 5-6,5 x 1,5-2 µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Cette espece a ete recoltee, en France, a Rouen, par Mr Niel, sur des branches mortes de merisier dont elle teignait le bois en rouge ( ce qui parait-il est caracteristique ) et soulevait l'ecorce pour se developper a l'air.
Cyathicula pteridicola (P. Crouan & H. Crouan) Dennis (1975) Synonymes : Peziza pteridicola P. Crouan & H. Crouan (1867), Florule du Finistere, p. 50 (Basionyme)
Phialea pteridicola (P. Crouan & H. Crouan) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 104
Hymenoscyphus pteridicola (P. Crouan & H. Crouan) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485
Helotium pteridicola (P. Crouan & H. Crouan) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 112
Cyathicula pteridicola (P. Crouan & H. Crouan) Dennis (1975), Kew bulletin, 30(2), p. 349 (nom actuel)
Conchatium pteridicola (P. Crouan & H. Crouan) Svrček (1979), Ceska mykologie, 33(4), p. 197
Crocicreas cyathoideum var. pteridicola (P. Crouan & H. Crouan) S.E. Carpenter (1980), Brittonia, 32(2), p. 270

References : Medardi 41 ; Dennis p. 129 pl. XVIIc ; Ellis 1 p. 566 fig. 2099 ; Gr. p. 393 n° 648
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle d'abord cupule-globuleux, jusqu'a 0,5 mm, puis etale-convexe et subsessile, large de 0,5 a 1 mm, d'un blanc grisatre glauque, a marge dentelee et flexueuse, exterieurement comme striee par des granulations brun fonce disposees en files longitudinales.
Chair : Tendre . Odeur et saveur insignifiantes.
Stipe : Assez court.
Habitat : Sur tiges mortes de Pteris aquilina.
Spores : Subcylindriques, parfois naviculaires, droites ou un peu courbees, finement guttulees vers les extremites, legerement teintees de verdatre, 8-10-11 x 1,5-2 µm. Asques claviformes, peu retrecis a la base, 40-50 x 4-5 µm. Paraphyses droites simples ou divisees, epaissies dans la partie superieure, septees, granuleuses, d'un joli vert clair.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole a gregaire. Peu frequent. Printemps. Synonyme de Cyathicula cyathoidea selon certains auteurs
Ciboria viridifusca (Fuckel) Hohnel (1926) Synonymes : Peziza viridifusca Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 309 (Basionyme)
Helotium amenti f. alni Saccardo (1882), Michelia, 2(8), p. 612
Ombrophila baeumleri Rehm (1885), Ascomyceten, 17, n° 806
Chlorosplenium amenticolum P. Karsten (1887), Revue mycologique (Toulouse), 9(33), p. 11
Phialea viridifusca (Fuckel) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 275
Helotium baeumleri (Rehm) P. Sydow (1894), Mycotheca marchica, n° 4047
Ombrophila viridifusca (Fuckel) Rehm (1896), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 1262
Hymenoscyphus viridifuscus (Fuckel) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 486
Ciboria amenticola (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 106
Ciboria viridifusca (Fuckel) Hohnel (1926), Mitteilungen aus dem botanischen Institut der technischen hochschule in Wien, 3(3), p. 101 (nom actuel)
Rutstroemia baeumleri (Rehm) Berthet (1965), Bulletin mensuel de la Societe linneenne de Lyon, 34, p. 228

References : BK 1 142 ; Dennis p. 100 pl. XIV/A ; Ellis p. 87 fig. 343
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Sclerotiniaceae
Habitat : Sur chatons femelles pourris et au sol dans les endroits marecageux d' Alnus
Brunnipila dumorum (Roberge) Baral, Helleman & Hairaud (2015) Synonymes : Peziza dumorum Roberge (1850), in Desmazieres, Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 14, p. 110 (Basionyme)
Trichopeziza dumorum (Roberge) Saccardo (1880), Michelia, 2(6), p. 80
Lachnella dumorum (Roberge) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 314
Phialea dumorum (Roberge) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 715
Hymenoscyphus dumorum (Roberge) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 74
Dasyscyphus dumorum (Roberge) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 357
Micropodia dumorum (Roberge) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 128
Lachnum dumorum (Roberge) Huhtinen (1985), Naturaliste canadien, 112(4), p. 502
Fuscolachnum dumorum (Roberge) J.H. Haines (1989), Memoirs of the New York botanical Garden, 49, p. 322
Brunnipila dumorum (Roberge) Baral, Helleman & Hairaud (2015), Index fungorum, 271, p. 1 (nom actuel)

References : Ellis p. 232 fig. 1050 ; Gr. p. 473 n° 800
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle sessile ou subsessile, d'abord turbine et clos, puis ouvert et cupule, large de 0,2 a 0,4 mm, blanc ou teinte de jaune a l'interieur, brun fonce et velu a l'exterieur.
Habitat : Sur la face inferieure des feuilles mortes de Rubus fruticosus et R.iadeus. Recolte egalement sur feuilles de Ledum groenlandicum
Spores : Subfusiformes, hyalines, continues, 5-8 x 1,5-2 µm ( Saccardo ), 4-5 x 1 µm d'apres Phillips et Massee. Ascospores cylindriques-claviformes, octospores, 27-29 x 4-5 µm. Paraphyses greles, lineaires. Poils brun noiratre, lineaires ou un peu attenues au sommet, lisses, ordinairement non septes, 30-40-(50) x 3-4 µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire a cespiteux. Tres frequent. Toute l'annee, surtout de Mars a Novembre.
Bisporella pallescens (Persoon) S.E. Carpenter & Korf (1974) Synonymes : Peziza citrina Sowerby (1798), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 151 (nom. illegit.)
Peziza pallescens Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 85 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza elongata Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 429
Calycina pallescens (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 670
Helotium pallescens (Persoon) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355
Niptera pallescens (Persoon) Fuckel (1871) [1871-72], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 25-26, p. 334
Helotium pallidulum Saccardo (1875), Atti della Societa veneto-trentina di scienze naturali residente in Padova, serie 1, 4(1), p. 136
Phialea pallescens (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 109
Calycella pallescens (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 306
Helotium citrinum var. pallescens (Persoon) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 239
Calycina pallidula (Saccardo) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448
Bisporella pallescens (Persoon) S.E. Carpenter & Korf (1974), Mycotaxon, 1(1), p. 58 (nom actuel)

References : BK 1 176 ; Ellis 1 p. 4 ; Page Image In Published List.
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Fructification 0,5-1 mm, globuleuse a l'etat jeune, puis cupuliforme a orbiculaire. Hymenium blanchatre a ochrace, lisse, surface externe lisse egalement.
Stipe : Tres court, fixe sur une surface mate-feutree due au stade conidien de Bispora antennata ( Pers.) = B. monilioides ( Corda ).
Habitat : Sur les coupes frontales de Fagus, sur taches noires du champignon imparfait.
Spores : Fusiformes-elliptiques, lisses, hyalines, biguttulees (2 petites gouttes ), 10-13 x 2,5-4 µm. Asques octospores, spores irregulierement biseriees, 80-100 x 6-8 µm. J+ ( faible ). Paraphyses filiformes, septees, quelquefois legerement renflees-clavees au sommet. Conidies brunes, biguttulees, 10 x 4 µm, catenulees.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Cespiteux ou en croissance serree. Frequent. Tout au long de l'annee.
Stromatinia rapulum (Bulliard) Boudier (1907) Synonymes : Peziza rapulum Bulliard (1791), Herbier de la France, 11, tab. 485, fig. 3 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza radicata Holmskjold (1799), Beata ruris otia fungis danicis, 2, p. 24, tab. 9
Peziza rapula Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 658
Hymenoscyphus rapaeformis Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 673
Aleuria rapulum var. tuberosaGillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 38
Aleuria rapulum (Bulliard) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 38
Phialea rapulum (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 299
Geopyxis rapulum (Bulliard) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 64
Sclerotinia rapulum (Bulliard) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 823
Tarzetta rapulum (Bulliard) Rehm (1894), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 1021
Sclerotinia smilacinae E.J. Durand (1902), Bulletin of the Torrey botanical Club, 29(7), p. 462
Stromatinia rapulum (Bulliard) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 108 (nom actuel)
Stromatinia smilacinae (E.J. Durand) Whetzel (1945), Mycologia, 37(6), p. 674

References : Gr. p. 370 n° 602
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Sclerotiniaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle d'abord profondement cupule, puis etale, large de 1 a 3 cm, brun roussatre ou fauve-ferrugineux, glabre, brun, mince et fragile.
Stipe : Plus ou moins long.
Habitat : Dans les bois sablonneux, sur rhizomes des Polygonatum ( multiforum, vulgare et bien d'autres ).
Spores : Elliptiques, hyalines, lisses, avec toujours a l'interieur deux assez grosses gouttelettes, rarement divisees, 13-15 x 7-8 µm. Asques cylindriques octospores, un peu attenues a la base, 200-300 x 10-12 µm. Paraphyses greles, hyalines, a peine epaissies au sommet.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole ou gregaire. Peu frequent. Mars-Avril. Remarques : Cette espece mortifie les Polygonatum en les recouvrant d'un stroma noir et fragile.
Rutstroemia petiolorum (Roberge) W.L. White (1941) Synonymes : Peziza petiolorum Roberge (1842), in Desmazieres, Annales des sciences naturelles, botanique, serie 2, 17, p. 96 (Basionyme)
Helotium petiolorum (Roberge) De Notaris (1863), Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 1(5), p. 378
Peziza denigrans Fuckel (1868), Fungi Rhenani exsiccati, n° 2193
Phialea petiolorum (Roberge) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 102
Calycella petiolorum (Roberge) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 305
Hymenoscyphus petiolorum (Roberge) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 132
Cyathicula petiolorum (Roberge) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 305
Cyathicula denigrans (Fuckel) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 306
Ciboria petiolorum (Roberge) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 61
Rutstroemia petiolorum (Roberge) W.L. White (1941), Lloydia, 4(3), p. 197 (nom actuel)
Calycina petiolorum (Roberge) Seaver (1951), The North American cup-fungi (inoperculates), p. 110
Poculum petiolorum (Roberge) Dumont & Korf (1978), Mycotaxon, 7(2), p. 185

References : Lloydia
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Rutstroemiaceae
Habitat : Sur petioles de hetre (Fagus sylvatica)
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Proche de Rutstromemia sydowiana qui se developpe sur petiole de chene (Quercus) et qui possede des spores moins larges et guttulees.
Myriosclerotinia curreyana (Berkeley) N.F. Buchwald (1947) Synonymes : Sclerotium roseum Kneiff (1826), in Mougeot & Nestler, Stirpes cryptogamae vogeso-rhenanae, 9, n° 884
Peziza curreyana Berkeley (1857), in Currey, The journal of the linnean Society, botany, 1, p. 147 (Basionyme)
Peziza curreyi Berkeley (1860), Outlines of british fungology, p. 370
Rutstroemia curreyana (Berkeley) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 107
Phialea curreyi (Berkeley) Quelet (1884) [1883], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 12, p. 509
Sclerotinia curreyana(Berkeley) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 123
Phialea curreyana (Berkeley) Gillet (1886), Champignons de France, les discomycetes, p. 211
Hymenoscyphus curreyanus (Berkeley) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 116
Poculum juncorum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 222
Myriosclerotinia curreyana (Berkeley) N.F. Buchwald (1947), Friesia, nordisk mykologisk tidsskrift, 3(4), p. 291 (nom actuel)

References : Dennis p. 94 pl. XIII E ; Ellis p. 548 fig. 2034
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Sclerotiniaceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : A la base des joncs morts, le slerote noir et strie peut produire 4-5 fructifications qui entourent le jonc eclate.
Microscypha grisella (Rehm) Sydow & P. Sydow (1919) Synonymes : Peziza arenula Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 341 (c)
Mollisia arenula (Albertini & Schweinitz) P. Karsten (1874), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 13, p. 450
Helotium grisellum Rehm (1884), Ascomyceten, 16, n° 768 (Basionyme)
Urceola hyalina var. arenula(Albertini & Schweinitz) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 321
Niptera arenula (Albertini & Schweinitz) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 288
Dasyscyphus grisellus (Rehm) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 467
Pyrenopeziza arenula (Albertini & Schweinitz) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 370
Lachnella grisella (Rehm) W. Phillips (1890), Grevillea, 18(88), p. 84
Phialea grisella (Rehm) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 737
Hymenoscyphus grisellus (Rehm) Lindau (1896), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1), p. 205
Atractobolus grisellus (Rehm) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446
Micropodia grisella (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 128
Micropodia arenula (Albertini & Schweinitz) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 128
Microscypha grisella (Rehm) Sydow & P. Sydow (1919), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 17(1), p. 38 (nom actuel)
Mollisiaster hastulosus Kirschstein (1939), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 37(1-2), p. 140
Microscypha arenula (Albertini & Schweinitz) Svrček (1976), Ceska mykologie, 30(1), p. 12

References : Ellis p. 567 fig. 2106 ; Dennis p. 163 pl. XXg ; Gr. p. 475 n° 805
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle d'abord globuleux et attenue en stipe tres court, puis etale-scutelliforme, large de 2-3 -(4) dixiemes de mm, grisatre en dessus, finement pubescent, brun ou subhyalin en dessous avec une marge blanchatre due a la frange de couleur claire des poils.
Habitat : Hote des Pteridium, sur la face inferieure des frondes mortes ( en decomposition ), en particulier de Pteridium aquilinum.
Spores : Irregulierement biseriees, cylindriques ou subclaviformes, droites ou un peu en massue, hyalines, continues, 6-10 x 1-1,5(2)µm. Asques octospores, courts, legerement retrecis au sommet,plutot larges a la base, 30-(40) x 6-7µm. Paraphyses greles, hyalines, filiformes, aussi longues que les asques. Poils legerement brunatres ou subhyalins, ondules, obtus, le plus souvent septes,30-60 x 2,5-3 µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire. Tres frequent. Printemps-ete.
Hymenoscyphus lutescens (Hedwig) W. Phillips (1887) Synonymes : Octospora lutescens Hedwig (1789), Descripto et adumbratio microscopico analytica muscorum frondorosum, 2, p. 31, tab. 9, fig. c (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza lutescens (Hedwig) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1454
Helotium lutescens (Hedwig) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355
Hymenoscyphus lutescens (Hedwig) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 131 (nom actuel)
Phialea lutescens (Hedwig) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 713
Calycina lutescens (Hedwig) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448
Helotium conigenum ss. P. Sydow (1905), Mycotheca germanica, exs., n° 395

References : Ellis p. 178 fig. 781 ; Gr. p. 394 n° 649 ; Page Image In Published List.
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, turbine puis patelliforme, un peu convexe a la fin, 1-(3) mm, jaune ou jaune brunatre en dessus, glabre et blanc jaunatre en dessous, puis brun rougeatre au sechage.
Stipe : Glabre, ordinairement court, 1 a 2 mm, subcylindrique, un peu flexueux, concolore.
Habitat : Dans les bois humides, sur les brindilles tombees parmi les mousses, sur les cones et les aiguilles de coniferes.
Spores : Oblongues-obtuses ou oblongues elliptiques, hyalines, droites, 10-15 x 3-4 µm. Asques claviformes, octospores, attenues a la base, spores unseriees. Paraphyses filiformes, greles, incolores.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole a gregaire. Peu frequent. Automne.
Hymenoscyphus vitellinus (Rehm) Kuntze (1898) Synonymes : Helotium vitellinum Rehm (1881), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 26, p. 124 (Basionyme)
Phialea vitellina (Rehm) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 262
Helotium scutula f. vitellina(Rehm) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 794
Hymenoscyphus vitellinus (Rehm) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 486 (nom actuel)

References : Medardi 94
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Sur debris ligneux ou herbaces pourissants.
Hymenoscyphus subferrugineus (Nylander) Dennis (1964) Synonymes : Peziza araneosa Sowerby (1802), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 369, fig. 5 (nom. illegit.)
Peziza subferruginea Nylander (1868), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 42 (Basionyme)
Peziza sowerbyi Cooke (1875), Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 1, p. 32, tab. 15, fig. 55
Helotium subferrugineum (Nylander) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 125
Hymenoscyphus broomei W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 129, tab. 5, fig. 27
Humaria sowerbyi (Cooke) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 122
Phialea broomei (W. Phillips) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 264
Helotium sowerbyi (Cooke) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 248
Helotium broomei (W. Phillips) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 244
Ciboria broomei (W. Phillips) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 106
Hymenoscyphus subferrugineus (Nylander) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 73 (nom actuel)

References : Dennis p. 248
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Habitat : Sur Salix
Comestibilite : Sans interet
Gemmina gemmarum (Boudier) Raitviir (2004) Synonymes : Helotium gemmarum Boudier (1889) [1888], Bulletin de la Societe mycologique de France, 4(3), p. 81 (Basionyme)
Phialea gemmarum (Boudier) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 271
Hymenoscyphus gemmarum (Boudier) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485
Pezizella gemmarum (Boudier) Dennis (1956), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 62, p. 55
Calycina gemmarum (Boudier) Baral (1985), Beihefte zur zeitschrift fur mykologie, 6, p. 57
Hyphodiscus gemmarum (Boudier) Raitviir & R. Galan (1994), Systema Ascomycetum, 13(2), p. 160
Gemmina gemmarum (Boudier) Raitviir (2004), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 20, p. 44 (nom actuel)

References : BK 1 197 ; Dennis p. 132 ; Cetto 7 2968 ; Ellis p. 191 fig. 847 ; Gr. p. 390 n° 638
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, d'abord cupule, puis pateriforme, margine, large de 0,3 a 0,7,( 1 mm ), blanc, finement puberulent a l'exterieur.
Stipe : Concolore a legerement jaunatre a la base,, pouvant atteindre jusqu'a 1 mm de longueur, grele, finement pubescent .
Habitat : Sur ecailles et bourgeons tombes, pourris et gorges d'eau de Populus nigra, enfouis sous les feuilles et provenant de l'annee precedente.
Spores : Elliptiques a fusiformes-clavees, lisses, hyalines, garnies parfois de fines gouttelettes aux extremites, 5-7 X 2-2,2 µm.( d'apres Boudier, 6-9 x 2,5-3 µm). Asques cylindriques-claviformes, octospores, 35-40 x 4,5 µm, spores biseriees,( d'apres Boudier, 45-50 x5-7 µm). Paraphyses peu nombreuses, simples ou divisees, cylindriques et non septees, larges de 2 a 3 µm, non epaissies au sommet, presentant quelques granulations a l'interieur. J+ faible. Les terminaisons des hyphes saillantes de l'excipulum sont globuleuses-capitees.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole a gregaire. Rare. Fevrier a Avril.
Discinella boudieri (Quelet) Boudier (1885) Synonymes : Phialea boudieri Quelet (1876), Bulletin de la Societe botanique de France, 23, p. 353 (Basionyme)
Mollisia boudieri (Quelet) Gillet (1881), Champignons de France, les discomycetes, p. 133
Discinella boudieri (Quelet) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 112 (nom actuel)
Peziza boudieri (Quelet) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 282
Humaria boudieri (Quelet) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 146

References : Ellis p. 67 ; Gr. p. 320 n° 516
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, charnu, d'abord urceole, a marge dentee, puis cupule, finalement etale et + ou - ondule, large de 0,5 a 1,5 cm, bai-pourpre en dessus, plus pale et tomenteux-furfurace en dessous.
Stipe : Court, 2-4 mm, epais, obconique, blanchatre, ordinairement enfonce dans le sable.
Habitat : Sur le sable nu des dunes, des chemins et talus sablonneux.
Spores : Oblongues-fusiformes, incolores, lisses, non septees, guttulees, ( 2 a 4 gouttelettes ), accompagnees d'autres plus petites, 14-16 x 4-6 µm ( Boudier ), 12-15 x 4-5 ( Saccardo ).Theques cylindriques, un peu attenuees a la base, octospores,120-130 x 10 µm. Paraphyses simples, peu septees, granuleuses interieurement.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : En troupes. Assez rare. Hiver-printemps.
Ciborinia candolleana (Leveille) Whetzel (1945) Synonymes : Peziza candolleana Leveille (1843), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 2, 20, p. 233, tab. 7, fig. 4 (Basionyme)
Sclerotinia candolleana (Leveille) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 330
Phialea candolleana (Leveille) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 301
Hymenoscyphus candolleanus (Leveille) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 114
Ciborinia candolleana (Leveille) Whetzel (1945), Mycologia, 37(6), p. 668 (nom actuel)
Scleromitrula candolleana (Leveille) T. Schumacher & Holst-Jensen (1997), Mycoscience, The mycological Society of Japan and Springer-Verlag Tokyo, 38(1), p. 65

References : Gr. p. 366 n° 595 ; Dennis p. 103 & 93 ; Ellis p. 204 fig. 889
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Sclerotiniaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, plan-disciforme, mince, glabre, large de 1 a 3 mm, fauve clair ou cannelle.
Stipe : Concolore, filiforme, droit ou courbe, glabre ou villeux a la base, long de 2 a 10 mm environ, naissant d'un sclerote noir, arrondi ou aplati, lisse, ayant de 2 a 3 mm de diametre environ.
Habitat : Souvent sur feuilles tombees de Quercus ou de Castanea sativa
Spores : Elliptiques, hyalines, lisses, continues, sans gouttelettes ni granulations a l'interieur ou parfois biguttulees, 8-10 x 4-5 µm. Theques cylindriqies-claviforme, octospores, 75-100 x 6-8 µm. Paraphyses greles, simples ou divisees a la base, pas nettement septees, non ou a peine epaissies au sommet (3-4 µm).
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Frequent. Isole. Mai-Juillet. Remarques : Apparition de taches noires sur les feuilles pourrissantes en fin d'ete.
Rutstroemia calopus (Fries) Rehm (1893)
Pas de photo disponible
Synonymes : Peziza calopus Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 307 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Helotium calopus (Fries) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355
Ciboria calopus (Fries) Fuckel (1874) [1873-74], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 27-28, p. 62
Phialea calopus (Fries) Quelet (1879), Bulletin de la Societe botanique de France, 26, p. 234
Calycella calopus (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 306
Helotium graminium W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 155
Rutstroemia calopus (Fries) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 768 (nom actuel)
Helotium cerastii Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 192
Helotium ammonis Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 200
Hymenoscyphus graminium (W. Phillips) Svrček (1985) [1984], Sbornik Narodniho muzea v Praze, rada B, Prirodni vedy, 40(3-4), p. 151
Poculum calopus (Fries) M.P. Sharma (1986), Plant disease research, 1(1-2), p. 44

References : Ellis p. 498
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Rutstroemiaceae
Stipe : jusqu'a 3 mm
Comestibilite : Sans interet
Pyrenopeziza gentianae (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70] Synonymes : Peziza gentianae Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 310 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Excipula gentianae (Persoon) Fries (1828), Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 2, p. 148
Phlyctidium gentianae (Persoon) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 420
Pyrenopeziza gentianae (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 295 (nom actuel)
Trochila gentianae (Persoon) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 247
Mollisia gentianae (Persoon) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 205
Phialea gentianae (Persoon) Gillet (1886), Champignons de France, les discomycetes, p. 210

References : Gr. 849
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Dermateaceae
Stipe : nul
Habitat : Sur Gentiana
Comestibilite : Sans interet
Pycnopeziza sejournei (Boudier) Whetzel & W.L. White (1940) Synonymes : Phialea sejournei Boudier (1881), Bulletin de la Societe botanique de France, 28, p. 94, tab. 3, fig. 4 (Basionyme)
Peziza sejournei (Boudier) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 89
Ombrophila sejournei (Boudier) Rehm (1915), Berichte der bayerischen botanischen gesellschaft zur erforschung der heimischen flora, 15, p. 246
Phaeociboria sejournei (Boudier) Hohnel (1918), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 127, p. 594
Pycnopeziza sejournei (Boudier) Whetzel & W.L. White (1940), Mycologia, 32(5), p. 616 (nom actuel)

References : Gr. p. 381 n° 618 ; Page Image in Published List.
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Sclerotiniaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, cupule, epais, large de 2 a 5 mm, fauve-rougeatre ou fauve-marron en dessus, granuleux et ocrace-rougeatre pale en dessous.
Habitat : Sur petioles et nervures des feuilles de lierre tombees.
Spores : Ovales-oblongues, hyalines, lisses, bi-guttulees rarement divisees, 11-13 x 4-5 µm. Theques cylindriques, un peu attenuees a la base, inoperculees, octospores, 100-110 x 10µm, a foramen margine ne bleuissant pas par l'iode. Paraphyses lineaires, incolores, septees, peu ou point epaissies au sommet, granuleuses interieurement, melees a d'autres plus epaisses, non septees et remplies d'une matiere coloree.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole ou en petit nombre. Assez rare. Periode propice de croissance en Mai.
Psilachnum lateritioalbum (P. Karsten) Hohnel (1926) Synonymes : Helotium lateritioalbum P. Karsten (1887), Revue mycologique (Toulouse), 9(36), p. 159 (Basionyme)
Phialea lateritioalba (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 272
Micropodia lateritioalba (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 128
Psilachnum lateritioalbum (P. Karsten) Hohnel (1926), Mitteilungen aus dem botanischen Institut der technischen hochschule in Wien, 3(2), p. 73 (nom actuel)

References : Ellis p. 529
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : sessile, gregaire,poil fin, marge blanche.
Habitat : Sur les feuilles morte de typha, graminee...
Comestibilite : Sans interet
Pseudohelotium pineti (Batsch) Fuckel (1870) [1869-70] Synonymes : Peziza pineti Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 201, tab. 26, fig. 140 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza lurida Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 666
Octospora lurida (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 668
Pseudohelotium pineti (Batsch) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 298 (nom actuel)
Helotium pineti (Batsch) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 241
Peziza incarnata Cooke (1873), Grevillea, 1(9), p. 131 (nom. illegit.)
Phialea pineti (Batsch) Quelet (1879), Bulletin de la Societe botanique de France, 26, p. 234
Lachnea pineti (Batsch) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 83
Mollisia pineti (Batsch) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 195
Mollisia incarnata W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 191
Mollisia lurida (Persoon) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 197
Pezizella incarnata (W. Phillips) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 285
Belonium pineti (Batsch) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 688
Belonidium jerdonii Cooke & W. Phillips (1895), in Massee, British fungus flora, 4, p. 229
Hymenoscyphus incarnatus (W. Phillips) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485
Hyalinia incarnata (W. Phillips) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 103
Trichobelonium pineti (Batsch) Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 146, pl. 5, fig. 20
Belonidium incanescens Kirschstein (1939), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 37(1-2), p. 123

References : Ellis 1 p. 173 fig. 755 ; Dennis p. 115 pl. XXIg ; Gr. p. 507 n° 867
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, urceole, puis aplani, large de 0,50-1,50 mm, chamois, pale ou blanchatre en dessus, gris brunatre en-dessous, a marge blanchatre entiere, obtuse et incurvee, granuleuse ou legerement pubescente exterieurement au moins dans le jeune age.
Habitat : Sur les aiguilles tombees et les cones pourris de Pinus (souvent Pinus sylvestris ).
Spores : Tres variables de taille et de forme : oblongues-fusiformes; 8-14 x 3µm, et biguttulees d'apres Phillips : cylindriques-fusiformes, 8-12 x 2-3 µm, d'apres Saccardo : allongees tres tenues, aigues aux extremites, pluriguttulees et triseptees a la fin, 25-30 x 1 µm, d'apres Velenovsky : etroitement cylindriques ou legerement en massue,20-30 x 1,5-2 µm, d'apres Dennis. Asques cylindriques-claviformes, octospores, 24 x 8 µm d'apres Saccardo ; 60-80 x 6-8 µm d'apres Velenovsky, spores positionnees + ou- irregulierement . Paraphyses cylindriques-claviformes, greles, epaissies jusqu'a 3µm ou non au sommet,( parfois fourchues en forme de Y,( Ellis ) .
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire ou en croissance serree. Frequent. Automne.
Pezizella parilis (P. Karsten) Dennis (1956) Synonymes : Peziza parilis P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 146 (Basionyme)
Helotium parile (P. Karsten) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 115
Helotium citrinum var. subniveum P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 125
Hymenoscyphus emergens Cooke & W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 139
Phialea emergens (Cooke & W. Phillips) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 268
Lachnella brachytricha Cooke & W. Phillips (1891), Grevillea, 19(91), p. 73
Dasyscyphus brachytrichus (Cooke & W. Phillips) Saccardo (1892), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 10, p. 22
Helotium emergens (Cooke & W. Phillips) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 251
Calycina parilis (P. Karsten) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448
Atractobolus brachytrichus (Cooke & W. Phillips) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445
Helotium milliare Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 185
Helotium glochidiatum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 185
Helotium alnisedum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 185
Pezizella parilis (P. Karsten) Dennis (1956), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 62, p. 49 (nom actuel)
Hymenoscyphus parilis (P. Karsten) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 74

References : Medardi CXLVII ; Ellis p. 14 & 96 fig. 51
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Pezizellaceae
Chapeau/Fructification : Jusqu'a 2 mm ou plus de diametre, blanc creme, couleur miel au sechage.
Habitat : Sur les rameaux morts d'Acer, Alnus, Quercus, Betula, Salix,etc...
Spores : Ascospores hyalines, 1 cloison, 10-14 x 2 µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Peu frequent. De Mai a Janvier, plus specialement Septembre-Novembre.
Pezizella vulgaris (Fries) Lambotte (1888) Synonymes : Peziza albella Withering (1792), A botanical arrangement of British plants, Edn 2, 3, p. 440 ('albida ')
Peziza vulgaris Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 146 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza avellanae Lasch (1859), in Rabenhorst, Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 28
Helotium vulgare (Fries) P. Karsten (1866), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 8, p. 207
Peziza sordida Fuckel (1867), Fungi Rhenani exsiccati, n° 2078
Pezizella avellanae (Lasch) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 299
Pezizella sordida (Fuckel) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 299
Helotium albellum (Withering) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 116
Peziza translucida Berkeley & M.A. Curtis (1875), Grevillea, 3(28), p. 155
Calloria vulgaris (Fries) Saccardo (1877), Michelia, 1(1), p. 63
Helotium sordidum (Fuckel) Rehm (1881), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 26, p. 101
Mollisia vulgaris (Fries) Gillet (1881), Champignons de France, les discomycetes, p. 119
Niptera vulgaris (Fries) Hazslinszky (1886) [1885], Mathematikai es termeszettudomanyi kozlemenyek, vonatkozolag a hazai vizsonyokra, 21, p. 233 (nom. illegit.)
Hymenoscyphus sordidus (Fuckel) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 144
Pezizella vulgaris (Fries) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 292 (nom actuel)
Dasyscyphus translucidus (Berkeley & M.A. Curtis) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 439
Pezizella albella (Withering) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 280
Phialea sordida (Fuckel) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 269
Phialea subgalbula Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 711
Phialea vulgaris (Fries) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 709
Helotium fuckelii Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 239
Pseudopeziza albella (Withering) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 202
Hymenoscyphus vulgaris (Fries) Lindau (1896), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1), p. 204
Hymenoscyphus subgalbulus (Rehm) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 486
Atractobolus translucidus (Berkeley & M.A. Curtis) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446
Hymenoscyphus albellus (Withering) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485
Hyalinia vulgaris (Fries) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 103
Helotium subgalbulum (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 113
Hyalinia albella (Withering) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 103
Allophylaria vulgaris (Fries) Nannfeldt (1932), Nova Acta Regiae Societatis Scientiarum Upsaliensis, series 4, 8(2), p. 291
Helotium erumpens Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 194
Helotium lachnoides Velenovský (1939), Novitates mycologicae, p. 183
Helotium capreae Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 119
Hymenoscyphus capreae (Velenovský) Svrček (1985) [1984], Sbornik Narodniho muzea v Praze, rada B, Prirodni vedy, 40(3-4), p. 136
Calycina vulgaris (Fries) Baral (1989), Beitrage zur kenntnis der pilze mitteleuropas, 5, p. 227

References : Ellis T.2 N°52 ; Dennis p. 145 .
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Pezizellaceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Sur Salix, Corylus, Rosa, ...
Pezizella eburnea (Roberge) Dennis (1956) Synonymes : Peziza eburnea Roberge (1851), in Desmazieres, Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 16, p. 323 (Basionyme)
Helotium eburneum (Roberge) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 240 (nom. illegit.)
Hymenoscyphus eburneus (Roberge) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 145
Phialea eburnea (Roberge) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 258
Helotium pezizoides Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 198
Pezizella eburnea (Roberge) Dennis (1956), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 62, p. 61 (nom actuel)
Psilachnum eburneum (Roberge) Baral (1985), Beihefte zur zeitschrift fur mykologie, 6, p. 87

References : Gr. 642
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Pezizellaceae
Stipe : court, plus ou moins coube
Habitat : Sur feuilles mortes de graminees.
Comestibilite : Sans interet
Orbilia carpoboloides (P. Crouan & H. Crouan) Baral (1994) Synonymes : Peziza carpoboloides P. Crouan & H. Crouan (1867), Florule du Finistere, p. 50 (Basionyme)
Habrostictis rubra Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 249
Peziza lasia Berkeley & Broome (1873), The annals and magazine of natural history, series 4, 11, p. 347, tab. 8, fig. 10
Phialea carpoboloides (P. Crouan & H. Crouan) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 111
Propolis rubra (Fuckel) Gillet (1885), Champignons de France, les discomycetes, p. 184
Cheilodontia lasia (Berkeley & Broome) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 114
Cheilodontia carpoboloides (P. Crouan & H. Crouan) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 114
Mollisia carpoboloides (P. Crouan & H. Crouan) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 319
Calloria lasia (Berkeley & Broome) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 327
Ocellaria rubra (Fuckel) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 656
Orbilia lasia (Berkeley & Broome) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 625
Humaria carpoboloides (P. Crouan & H. Crouan) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 135
Habrostictis lasia (Berkeley & Broome) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 102
Habrostictis carpoboloides (P. Crouan & H. Crouan) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 102
Orbilia carpoboloides (P. Crouan & H. Crouan) Baral (1994), Systema Ascomycetum, 13(1), p. 120 (nom actuel)

References : Ellis p. 267
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Orbiliomycetes / Orbiliales / Orbiliaceae
Chapeau/Fructification : emergent de craquelures du bois, 1 a 2 mm de diametre, avec une marge dentee.
Stipe : nul
Habitat : Sur branches mortes d'Ulmus
Spores : paraphyses renflees et pointues.
Comestibilite : Sans interet
Moellerodiscus lentus (Berkeley & Broome) Dumont (1976) Synonymes : Helotium lentum Berkeley & Broome (1873) [1875], The journal of the linnean Society, botany, 14(74), p. 108 (Basionyme)
Calycina lenta (Berkeley & Broome) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448
Phialea uleana Rehm (1900), Hedwigia, 39(2), p. 93
Helotium phlebophorum Patouillard (1902), Bulletin de la Societe mycologique de France, 18(2), p. 179
Helotium cecropiae Hennings (1902), Hedwigia, 41(1), p. 25
Moellerodiscus brockesiae Hennings (1902), Hedwigia, 41(1), p. 33
Ciboria brockesiae (Hennings) Hohnel (1911), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 120, p. 387
Phialea cecropiae (Hennings) Seaver (1925), Mycologia, 17(2), p. 50
Helotium uleanum (Rehm) Dennis (1954), Kew bulletin, 9, p. 323
Ciboriopsis uleana (Rehm) Dennis (1962), Kew bulletin, 16(2), p. 319
Ciboriopsis phlebophora (Patouillard) Dennis (1962), Kew bulletin, 16(2), p. 319
Ciboriopsis lenta (Berkeley & Broome) Dennis (1962), Kew bulletin, 16(2), p. 319
Ciboriopsis cecropiae (Hennings) Dennis (1962), Kew bulletin, 16(2), p. 320
Moellerodiscus lentus (Berkeley & Broome) Dumont (1976), Mycologia, 68(2), p. 245 (nom actuel)

References : Baral p. 21
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Sclerotiniaceae
Comestibilite : Sans interet
Hymenoscyphus phyllophilus (Desmazieres) Kuntze (1898) Synonymes : Peziza phyllophila Desmazieres (1842), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 2, 17, p. 98 (Basionyme)
Helotium phyllophilum (Desmazieres) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 356
Pezicula phyllophila (Desmazieres) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 167
Allophylaria phyllophila (Desmazieres) P. Karsten (1873), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 13, p. 234
Phialea phyllophila (Desmazieres) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 105
Helotium albopunctum Bucknall (1882), Proceedings of the Bristol naturalist's Society, series 2, n° 805 (nom. illegit.)
Hymenoscyphus phyllophilus (Desmazieres) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485 (nom actuel)
Phialea phyllophila var. jaapiiRehm (1907), in Jaap, Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 49, p. 10
Hyaloscypha phyllophila (Desmazieres) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 127
Calycina phyllophila (Desmazieres) Baral (1985), Beihefte zur zeitschrift fur mykologie, 6, p. 59

References : Ellis p. 121
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Calycina phyllophila
Stipe : court
Habitat : Sur feuilles de chenes ou hetres pres des nervures
Comestibilite : Sans interet
Gloeotinia granigena (Quelet) T. Schumacher (1979) Synonymes : Phialea granigena Quelet (1883) [1882], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 11, p. 407, tab. 12, fig. 7 (Basionyme)
Sclerotinia granigena (Quelet) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 198
Sclerotinia secalincola Rehm (1900), Hedwigia: Beiblatt zur Hedwigia, 39(5), p. (192)
Stromatinia granigena (Quelet) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 109
Stromatinia secalincola (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 109
Phialea mucosa E.G. Gray (1942) [1941-42], Transactions of the British mycological Society, 25(3), p. 332
Ciboria granigena (Quelet) N.F. Buchwald (1949), Den kongelige veterinćr- og landbohojskole aarsskrift, 32, p. 165
Gloeotinia granigena (Quelet) T. Schumacher (1979), Mycotaxon, 8(1), p. 125 (nom actuel)

References : Ellis p. 503
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Incertae sedis
Habitat : Sur Lolium
Comestibilite : Sans interet
Crocicreas pallidum (Velenovský) S.E. Carpenter (1980) Synonymes : Octospora albidula Hedwig (1789), Descripto et adumbratio microscopico analytica muscorum frondorosum, 2, p. 30, tab. 9, fig. b
Peziza albidula (Hedwig) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1454
Peziza cyathoidea subsp.* albidula (Hedwig) P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 137
Helotium cyathoideum subsp.* albidulum (Hedwig) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 237
Phialea cyathoidea var. albidula(Hedwig) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 724
Cyathicula pallida Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 216 (Basionyme)
Crocicreas pallidum (Velenovský) S.E. Carpenter (1980), Brittonia, 32(2), p. 271 (nom actuel)

References : Baral p. 110
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Comestibilite : Sans interet
Crocicreas calathicola (Rehm) S.E. Carpenter (1980) Synonymes : Helotium calathicolum Rehm (1876), Ascomyceten, 7, n° 305 (Basionyme)
Phialea calathicola (Rehm) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 274
Ciboria calathicola (Rehm) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 759
Hymenoscyphus calathicola (Rehm) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485
Micropodia calathicola (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 128
Conchatium calathicola (Rehm) Svrček (1979), Ceska mykologie, 33(4), p. 196
Crocicreas calathicola (Rehm) S.E. Carpenter (1980), Brittonia, 32(2), p. 269, fig. 9 (nom actuel)

References : Page Image in Published list ; FMDS 158 p. 43
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle turbine,grossierement stipite, a cupule large de 2-4-6 mm, haut de 2,5 a 3 mm, jaune d'or ou un peu orange a l'interieur, incarnat-ocrace clair et villeux a l'exterieur. Marge festonnee, pubescente, blanche, legerement enroulee a la fin.
Stipe : Concolore, lisse, faiblement sillonne, 0,5 mm d'epaisseur sur 1 mm environ de haut.
Habitat : Sur aigrettes des capitules desseches de Cirsum et de Carlina.
Spores : Ovales-oblongues, hyalines, 6-8-8,5-(9) x 2-3 µm, uniseriees. Asques octospores, allonges, en massue, epaissi a l'apex ; pore apical peu prononce. Paraphyses lineaires, obtuses, cylindriques, larges de 3 a 4 µm, un peu renflees vers l'apex et retrecies quelquefois au sommet.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaires. Rare. Ete.
Crocicreas complicatum (P. Karsten) S.E. Carpenter (1980) Synonymes : Peziza complicata P. Karsten (1867), Fungi Fenniae exsiccati, 7, n° 642 (Basionyme)
Peziza cinerea subsp.* lividula Nylander (1868), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 61
Patellaria ligni P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 251
Mollisia complicata (P. Karsten) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 192
Trochila complicata (P. Karsten) P. Karsten (1873), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 13, p. 235
Niptera complicata (P. Karsten) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 152
Phialea complicata (P. Karsten) Dennis (1956), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 62, p. 24
Cyathicula complicata (P. Karsten) Dennis (1975), Kew bulletin, 30(2), p. 348
Conchatium complicatum (P. Karsten) Svrcek (1979), Ceska mykologie, 33(4), p. 197
Crocicreas complicatum (P. Karsten) S.E. Carpenter (1980), Brittonia, 32(2), p. 269 (nom actuel)

References : Asturnatura ; Brittonia 32 (2): 269 (1980°
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Comestibilite : Sans interet
Ciboria macrospora (Saccardo) Saccardo (1883) Synonymes : Ciboria firma subsp.* macrospora Saccardo (1878), Michelia, 1(4), p. 428 (Basionyme)
Ciboria macrospora (Saccardo) Saccardo (1883), Fungi italici autographice delineati, tab. 1296 (nom actuel)
Phialea macrospora (Saccardo) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 110 (nom. illegit.)

References : Michelia 1 1879 Saccardo
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Sclerotiniaceae
Stipe : Poilu.
Habitat : Sur baie a terre de Juniperus communis.
Comestibilite : Sans interet
Chloroscypha alutipes (W. Phillips) Dennis (1964) Synonymes : Peziza alutipes W. Phillips (1878), Grevillea, 7(41), p. 23 (basionyme)
Phialea alutipes (W. Phillips) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 266
Hymenoscyphus alutipes (W. Phillips) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485
Kriegeria alutipes (W. Phillips) Seaver (1951), The North American cup-fungi (inoperculates), p. 103
Chloroscypha alutipes (W. Phillips) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 34 (nom actuel)

References : Dennis, R.W.G., 1964,Persoonia 3(1) : 34
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Habitat : Sur rameaux morts de Cupressus macrocarpa (cypres de Lambert), Calocedrus decurrens (calocedre), Juniperus chinensis (genevrier de Chine) et Juniperus communis (genevrier commun). Neomycete. Peu frequent.
Comestibilite : Sans interet
Calycina subtilis (Fries) Baral (1985) Synonymes : Helotium subtile Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 310 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza subtilis (Fries) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 157
Sarea subtilis (Fries) Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 178
Hymenoscyphus subtilis (Fries) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 132
Phialea subtilis (Fries) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 255
Pezizella subtilis (Fries) Dennis (1956), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 62, p. 58
Calycina subtilis (Fries) Baral (1985), Beihefte zur zeitschrift fur mykologie, 6, p. 59 (nom actuel)

References : Ellis p. 167 fig. 729
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Pezizellaceae
Chapeau/Fructification : Fructification cupuliforme jusqu'a 1 mm de diametre, sessile a faiblement pedicellee. Surface hymeniale blanche, devenant cremeuse au sechage.
Stipe : Tres court, concolore.
Habitat : Sur aiguilles de Pinus, sur feuilles en aiguilles tetragones de Picea excelsa.
Spores : Ascospores hyalines 5-8 x 1-1,5µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole a gregaire. Rare. Octobre-Novembre.
Calycina discreta (P. Karsten) Kuntze (1898)
Pas de photo disponible
Synonymes : Peziza rubi Lasch (1863), in Rabenhorst, Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 518
Peziza discreta P. Karsten (1867), Fungi Fenniae exsiccati, 7, n° 637 (Basionyme)
Helotium discretum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 235
Phialea discreta (P. Karsten) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 729
Calycina discreta (P. Karsten) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448 (nom actuel)
Hymenoscyphus discretus (P. Karsten) Migula (1913), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 3(2), p. 1171
Helotium knautiae Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 194
Helotium tehovense Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 201
Helotium lounense Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 407
Helotium loti var. roseipesVelenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 191
Helotium loti var. coronillaeVelenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 191
Helotium loti Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 191
Helotium euphorbiae Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 191
Helotium confertum Velenovský (1939), Novitates mycologicae, p. 184
Helotium octobrinum Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 122
Pezizella discreta (P. Karsten) Dennis (1956), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 62, p. 57
Cystopezizella knautiae (Velenovský) Svrcek (1985) [1984], Sbornik Narodniho muzea v Praze, rada B, Prirodni vedy, 40(3-4), p. 154
Hymenoscyphus tehovensis (Velenovský) Svrcek (1985) [1984], Sbornik Narodniho muzea v Praze, rada B, Prirodni vedy, 40(3-4), p. 180
Hymenoscyphus euphorbiae (Velenovský) Svrcek (1985) [1984], Sbornik Narodniho muzea v Praze, rada B, Prirodni vedy, 40(3-4), p. 147

References : Dennis p. 146
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Pezizellaceae
Stipe : court
Comestibilite : Sans interet
Byssonectria terrestris (Albertini & Schweinitz) Pfister (1994) [1993] Synonymes : Thelebolus terrestris Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 71, tab. 2, fig. 4 (Basionyme)
Peziza aggregata Berkeley & Broome (1866), The annals and magazine of natural history, series 3, 18, p. 123
Peziza fusispora var. aggregata (Berkeley & Broome) Cooke (1875), Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 1, p. 20, tab. 8, fig. 31
Peziza thuemenii P. Karsten (1875), in Thumen, Mycotheca universalis, centurie 2, n° 126
Peziza roumeguerei P. Karsten (1878), Grevillea, 7(42), p. 64
Tapesia thuemenii (P. Karsten) Quelet (1880) [1879], Bulletin de la Societe des amis des sciences naturelles de Rouen, serie 2, 15, p. 181
Phialea thuemenii (P. Karsten) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 112
Byssonectria obducens P. Karsten (1881), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 6, p. 6
Peziza roumeguerei var. carnosissima W. Phillips (1881), Grevillea, 10(54), p. 67
Humaria thuemenii (P. Karsten) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 288 ('thumeni' )
Humaria roumeguerei var. carnosissima (W. Phillips) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 132
Pyronema thuemenii (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 109
Humaria aggregata (Berkeley & Broome) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 134
Humaria roumeguerei (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 132
Humaria fusispora var. aggregata(Berkeley & Broome) Rehm (1894), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 957
Humaria carbonigena var. aggregata (Berkeley & Broome) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 410
Pyronema buchsii Hennings (1902), Hedwigia, 41(4), p. 164
Humaria buchsii (Hennings) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 67
Sphaerobolus terrestris (Albertini & Schweinitz) W.G. Smith (1908), Synopsis of the British Basidiomycetes, p. 486
Byssonectria aggregata (Berkeley & Broome) Bresadola (1911), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 9(3), p. 275
Orbilia crystallina Rodway (1920) [1919], Papers and proceedings of the royal Society of Tasmania, 1919, p. 114
Humarina aggregata (Berkeley & Broome) Seaver (1928), The North American cup-fungi (operculates), p. 136
Humarina turbinata Snyder (1938), University of Washington publications in biology, 8(1), p. 26
Octospora aggregata (Berkeley & Broome) Eckblad (1968), Nytt magasin for botanik, 15(1-2), p. 45
Inermisia aggregata (Berkeley & Broome) Svrcek (1969), Ceska mykologie, 23(2), p. 87
Inermisia buchsii (Hennings) J. Moravec (1969), Ceska mykologie, 23(4), p. 223
Octospora thuemenii (P. Karsten) K.B. Khare & V.P. Tewari (1978), Canadian journal of botany, 56(17), p. 2118
Byssonectria terrestris (Albertini & Schweinitz) Pfister (1994) [1993], Mycologia, 85(6), p. 953 (Basionyme) (nom actuel)

References : Synopsis of the North American species of Byssonectria H. Pfister
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pyronemataceae
Comestibilite : Sans interet
Arachnopeziza aranea (De Notaris) Boudier (1907) Synonymes : Peziza aranea De Notaris (1841), Memorie della reale Accademia delle scienze di Torino, serie 2, 3, p. 57, tab. 1 (Basionyme)
Trichopeziza aranea (De Notaris) Saccardo (1878), Michelia, 1(2), p. 253
Phialea aranea (De Notaris) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 111
Arachnoscypha aranea (De Notaris) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 118
Lachnella aranea (De Notaris) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 272
Dasyscyphus araneus (De Notaris) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 336
Lachnum aranea (De Notaris) Lindau (1896), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1), p. 203
Arachnopeziza aranea (De Notaris) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 126 (nom actuel)

References : Gr. 774
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Arachnopezizaceae
Spores : uniseptees
Comestibilite : Sans interet
Cyathicula starbaeckii (Rehm) S.E. Carpenter ex Tholl, Baral, Schultheis, G. Marson & Diederich (2000) Synonymes : Phialea starbaeckii Rehm (1895), in Starback, Bihang till konglica svenska vetenskaps-akademiens handlingar, 21, 3(5), p. 33, fig. 24 (Basionyme)
Phialea turbinata Sydow & P. Sydow (1907), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 5(5), p. 397
Helotium starbaeckii (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 114
Cyathicula turbinata (Sydow) Dennis (1975), Kew bulletin, 30(2), p. 349
Crocicreas starbaeckii (Rehm) S.E. Carpenter (1981), Memoirs of the New York botanical Garden, 33, p. 173
Cyathicula starbaeckii (Rehm) S.E. Carpenter ex Tholl, Baral, Schultheis, G. Marson & Diederich (2000), Bulletin de la Societe des naturalistes luxembourgeois, 100, p. 48 (nom actuel)

References : Ellis p. 411
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Sur Ranunculus repens.
Roseodiscus rhodoleucus (Fries) Baral (2006) Synonymes : Peziza rhodoleuca Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 306 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Helotium rhodoleucum (Fries) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355
Hymenoscyphus rhodoleucus (Fries) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 131
Phialea rhodoleuca (Fries) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 264
Roseodiscus rhodoleucus (Fries) Baral (2006), Acta mycologica, Warszawa, 41(1), p. 16 (nom actuel)

References : Ellis p. 564 fig. 2089 ; Dennis p. 124 pl. XVId ; BK 1 189
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, 1 a 2 mm de diametre, cupuliforme a l'etat jeune, puis discoide-etale, parfois convexe. Hymenium et surface externe lisse, rose pale au frais puis jaune brunatre en sechant.
Stipe : Long jusqu'a 1 mm, mince et concolore.
Habitat : Sur tiges mortes d'Equisetum arvense, fluviatile et palustre, a l'etage montagnard et subalpin, dans les prairies humides.
Spores : Etroitement elliptiques, lisses, hyalines, 9-10-12 x3-4-5(-6) µm, non septees. Asques cylindriques-claves, octospores, spores uni- ou biseriees, 60-70 x 5-6 µm. Paraphyses filiformes epaisses jusqu'a 2 µm et ne depassant pas les asques.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole a gregaire.. Commun. Avril-Septembre.
Ombrophila pileata (P. Karsten) P. Karsten (1871) Synonymes : Peziza pileata P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 150 (Basionyme)
Helotium pileatum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 130
Ombrophila pileata (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 243 (nom actuel)
Ombrophila helotioides W. Phillips (1888), Grevillea, 16(79), p. 94
Phialea pileata (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 259
Helotium terrigenum Cooke & W. Phillips (1895), in Massee, British fungus flora, 4, p. 238
Hymenoscyphus pileatus (P. Karsten) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485
Pachydisca helotioides (W. Phillips) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 95
Ombrophila longispora Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 108
Helotium agrostideum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 198

References : Baral p. 144 ; Dennis p. 135
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Comestibilite : Sans interet
Phialea labiata (Roberge) Dennis (1963)
Pas de photo disponible
Synonymes : Peziza labiata Roberge (1847), in Desmazieres, Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 8, p. 184 (Basionyme)
Lachnea labiata (Roberge) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 72
Erinella labiata (Roberge) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 302
Dasyscyphus labiatus (Roberge) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 442
Atractobolus labiatus (Roberge) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446
Phialea labiata (Roberge) Dennis (1963), Kew bulletin, 17(2), p. 350 (nom actuel)

References : Gr. 720
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Pezizellaceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Ancienne recolte citee par Aime De Soland en 1858 a Angers, leg. Docteur Guepin, sur Eryngium campestre.
Stamnaria persoonii (Mougeot) Fuckel (1870) [1869-70]
Pas de photo disponible
Synonymes : Lycoperdon equiseti Hoffmann (1790), Vegetabilia cryptogama, 2, p. 17, tab. 5, fig. 1
Peziza persoonii Mougeot (1822), in Persoon, Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 288, tab. 12, fig. 1 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza equiseti (Hoffmann) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 121
Stamnaria persoonii (Mougeot) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 309 (nom actuel)
Helotium persoonii (Mougeot) P. Karsten (1876), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 1, p. 56 (nom. illegit.)
Phialea persoonii (Mougeot) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 106
Habrostictis persoonii (Mougeot) Rehm (1881), Ascomyceten, 13, n° 615
Stamnaria equiseti (Hoffmann) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 139
Calycella persoonii (Mougeot) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 305
Scleroderris equisetina Feltgen (1901), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(2), p. 91

References : Ellis p. 564
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Habitat : Sur Equisetum palustre
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Ancienne recolte citee par Aime de Soland en 1858, sur Equisetum telmateia, au bord du Layon a Thouarce.


Pour vous accompagner lors de vos sorties mycologiques, MycoDB vous recommande les guides suivants :