Il y a 82 champignons qui correspondent ŕ votre recherche par ordre de popularité :
Hymenoscyphus albidus (P. Karsten) W. Phillips (1887) |
![]() |
Synonymes : Peziza albida Roberge (1851), in Desmazieres, Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 16, p. 323 (nom. illegit.)
Helotium scutula var. η albidumP. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 112 (Basionyme) Phialea albida (P. Karsten) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 105 Helotium scutula subsp.* albidum(Roberge) Saccardo (1882), Michelia, 2(8), p. 612 Helotium albidum (P. Karsten) Patouillard (1885), Tabulae analyticae fungorum, 4, fig. 382 (nom. illegit.) Hymenoscyphus albidus (P. Karsten) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 138 (nom actuel) Helotium robergei Dennis (1956), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 62, p. 93 Lanzia albida (P. Karsten) S.E. Carpenter (1981), Memoirs of the New York botanical Garden, 33, p. 187 Lambertella albida (P. Karsten) Korf (1982), Mycotaxon, 14(1), p. 2 f 1982 References : BK 1 181 ; Ellis p. 137 fig. 600 ; Gr. p. 386 n° 629 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, d'abord cupule, puis etale et meme un peu convexe a la fin, a marge entiere, blanc d'ivoire, large de 1 a 3 mm, finement tomenteux a l'exterieur, se tachant de brunatre avec l'age. Stipe : Court et epais, parfois brunatre a la base. Habitat : Cette espece se rencontre dans les lieux humides, sur les petioles des feuilles tombees et pourries de Fraxinus spp. (frenes) qu'elle noircit. Gregaire. Assez commun. Printemps-automne. Spores : Spores blongues, subclaviformes, souvent un peu etranglees au milieu, lisses, hyalines, uniguttulees ou biguttulees, mesurant 13-18-(19) x 3-5-(6) µm. Asques claviformes octospores, spores irregulierement biseriees, mesurant 80-90-(100) x 8-10-(11)µm, J+. Paraphyses lineaires, assez epaisses, hyalines, septees. Comestibilite : Sans interet |
Psilachnum chrysostigmum (Fries) Raitviir (1970) |
![]() |
Synonymes : Peziza chrysostigma Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 128 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza mellina Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 290 Helotium chrysostigma (Fries) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355 Peziza versicolor Desmazieres (1853), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 20, p. 230 (nom. illegit.) Peziza aspidiicola Berkeley & Broome (1854), The annals and magazine of natural history, series 2, 13, p. 465 Helotium versicolor P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 239 Mollisia aspidiicola (Berkeley & Broome) Quelet (1879), Bulletin de la Societe botanique de France, 26, p. 234 Phialea versicolor (P. Karsten) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 106 (nom. illegit.) Helotium aspidiicolum (Berkeley & Broome) Rehm (1880), Ascomyceten, 12, n° 560 Erinella chrysostigma (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 304 Cistella versicolor (P. Karsten) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 320 Erinella aspidiicola (Berkeley & Broome) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 304 Calloria chrysostigma (Fries) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 328 Lachnella aspidiicola (Berkeley & Broome) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 245 Mollisia versicolor (P. Karsten) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 195 Pezizella chrysostigma (Fries) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 288 Dasyscyphus aspidiicolus (Berkeley & Broome) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 451 Pseudohelotium versicolor (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 296 Pezizella aspidiicola (Berkeley & Broome) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 684 Pezizella versicolor (P. Karsten) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 683 Hymenoscyphus aspidiicola (Berkeley & Broome) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 72 Hymenoscyphus chrysostigma (Fries) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 71 Mollisia chrysostigma (Fries) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 218 Atractobolus aspidiicola (Berkeley & Broome) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445 Urceolella versicolor (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 129 Micropodia aspidiicola (Berkeley & Broome) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 128 Micropodia chrysostigma (Fries) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 128 Pezizella aspidiicola f. robertianiAde (1923), Hedwigia, 64(1-6), p. 317 Phialea chrysostigma (Fries) Hohnel (1926), Mitteilungen aus dem botanischen Institut der technischen hochschule in Wien, 3(2), p. 78 Hyaloscypha pteridina Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 282 Pezizella sulphurea Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 174 Allophylaria chrysostigma (Fries) Nannfeldt (1939), Transactions of the British mycological Society, 23(3), p. 246 Psilachnum chrysostigmum (Fries) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 104 (nom actuel) Lachnum aspidiicola (Berkeley & Broome) M.P. Sharma (1986), Nova Hedwigia, 43(3-4), p. 402 References : BK 1 196 ; Gr. p. 472 . Ellis p. 567 ; Dennis p. 132 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : Apothecie superficielle, sessile ou faiblement pedicellee, environ 0,6 mm de diametre. Hymenium finement duveteux, blanc a blanchatre comme d'ailleurs la marge et la surface externe. Stipe : Indistinct ou tres court, finement duveteux, cylindrique. Habitat : Tres souvent ur tiges mortes de Pteridium aquilinum ( fougere imperiale ), mais egalement sur tiges d'autres fougeres, ainsi que sur petioles morts de Nephrodium filix-mas. Spores : Claviformes a larmiformes, lisses, hyalines, non guttulees, 4-6 ( 7 ) x 1-1,25 (1,4)µm, J-. Asques cylindriques,un peu en massue, 28-38 x 4-5 µm, octospores, spores biseriees. Paraphyses cylindriques, filiformes, larges d' environ 1,5µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole a gregaire. Assez commun. De Novembre a Mai. |
Rutstroemia firma (Persoon) P. Karsten (1871) |
![]() |
Synonymes : Peziza ochroleuca Bolton (1789), An history of fungusses growing about Halifax, 3, p. 105, tab. 105, fig. 1 (nom. illegit.)
Peziza firma Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 658 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Peziza stipitum Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 431 Peziza alutacea Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 431 (nom. illegit.) Calycina firma (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 670 Helotium firmum (Persoon) P. Karsten (1866), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 8, p. 206 Ciboria firma (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 312 Rutstroemia firma (Persoon) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 108 (nom actuel) Phialea firma (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 101 Hymenoscyphus firmus (Persoon) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 123 Ciboria ochroleuca Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 274 Helotium quercinum Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 848 Poculum firmum (Persoon) Dumont (1976), Mycologia, 68(4), p. 870 References : Bon p. 333 ; BK 1 153 ; Medardi p. 249 ; Eyssartier et Roux p. 1064 Dennis p. 101 pl. XIIIk ; Ellis 1 p. 215 fig. 959 ; Gr. p. 378 n° 614 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Rutstroemiaceae Chapeau/Fructification : Apothecie stipitee, en entonnoir, ou cupuliforme a l'etat jeune, infundibuliforme dans la vieillesse, avec la marge plus foncee, parfois redressee, finement crenelee, large de 3 a 10 mm, lisse, fauve ou fauve brunatre a rouge-brun en dessus, olive brun a fauve olivatre en dessous et couvert de fibrilles appliquees, parfois ride a la fin. Stipe : Plus ou moins long, mesurant 2-5-(15) mm, brun, ordinairement droit, veloute et noiratre a la base. Habitat : Sur ecorce et branches de feuillus, tels que Quercus spp. (chenes) et Corylus spp. (noisetiers). Gregaire. Assez commun. Hiver-printemps (in litt. Avril-octobre). Spores : Oblongues ou oblongues fusiformes, droites ou souvent un peu courbees, lisses, hyalines, 1 a 3 cloisons ou + a la fin, guttulees, parfois divisees, accompagnees de nombreuses granulations et terminees par une sporule conidienne arrondie, mesurant 13-17(-20) × 3-4(-7) µm. Asques cylindriques, un peu attenues a la base, octospores, spores uniseriees, mesurant 120-130(-160) × 7-8(-12) µm. Paraphyses filiformes, hyalines, divisees, septees, legerement clavees aux extremites, fourchues a la base, epaisses de 2,5-3 µm. Comestibilite : Sans interet |
Guepiniopsis buccina (Persoon) L.L. Kennedy (1959) [1958] |
![]() |
Synonymes : Peziza buccina Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 659 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza merulina Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 279 Helotium buccina (Persoon) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355 Guepinia peziza Tulasne (1853), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 19, p. 224 Dacrymyces contortus Cesati (1855), in Rabenhorst, Klotzschii herbarum vivum mycologicum, Edn 1, n° 1984 Guepinia tubiformis Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 30 Guepinia buccina Saccardo (1873), Atti della Societa veneto-trentina di scienze naturali residente in Padova, serie 1, 2(1), p. 108 Peziza exarata Berkeley (1875), Grevillea, 3(28), p. 160 Guepinia cochlearis Quelet (1875), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 547(119), tab. 20, fig. 6 Phialea buccina (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 100 Guepinia merulina (Persoon) Quelet (1884) [1883], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 12, p. 507 Guepinia contorta (Cesati) de Bary (1884), Vergleichende morphologie und biologie der pilze mycetozoen und bacterien, p. 62 Phialea exarata (Berkeley) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 268 Calycina buccina (Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448 Hymenoscyphus exaratus (Berkeley) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485 Guepiniopsis merulinus (Persoon) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des hymenomycetes, p. 30, fig. 22 Guepiniopsis merulinus var. peziza(Tulasne) Bigeard & H. Guillemin (1913), Flore des champignons superieurs de France, 2, p. 510 Guepinia crenata Lloyd (1922), Mycological writings, 7, mycological notes n° 67, p. 1152 Ditiola merulina (Persoon) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 743 Guepiniopsis buccina (Persoon) L.L. Kennedy (1959) [1958], Mycologia, 50(6), p. 888 (nom actuel) References : BG 113 ; Julich p. 441 ; BSM 4/2018 pp. 4-7 Groupe : Tremelles Classification : Basidiomycota / Dacrymycetes / Dacrymycetales / Dacrymycetaceae Chapeau/Fructification : Gregaire ou cespiteuse, mesurant 6-15 mm, jaune a ambree, cyphelloide. Stipe cylindrique claviforme, obliquement dilate en cupule, gelatineux, ferme, finement plisse de nervures longitudinales a l'exterieur et descendant jusqu'a la base. Hymenium cupuliforme, concolore, lisse. Chair : Gelatineuse, ferme, jaune. Habitat : Sur feuillus tels Quercus, Fagus, Castanea Corylus, Betula, ainsi que d'autres essences. Peu lignivore. Automne-hiver. Assez frequent regionalement a rare. Spores : Obovales ou oblondes deprimees lateralement 9-13 x 5-6µm. Conidies formees a l'exterieur du receptacle, subspheriques, asperulees, mesurant 9-12 µm portees comme des basides par des hyphes a extremites renflees et a ramification opuntioide. Basides fourchues mesurant 40 x 4-5 µm. Comestibilite : Sans interet |
Lanzia echinophila (Bulliard) Korf (1982) |
![]() |
Synonymes : Peziza echinophila Bulliard (1791), Herbier de la France, 11, tab. 500, fig. 1 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Ciboria echinophila (Bulliard) Saccardo (1875), Atti della Societa veneto-trentina di scienze naturali residente in Padova, serie 1, 4(1), p. 135 Phialea echinophila (Bulliard) Quelet (1879), Bulletin de la Societe botanique de France, 26, p. 234 Hymenoscyphus echinophilus (Bulliard) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 122 Sclerotinia echinophila (Bulliard) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 813 Rutstroemia echinophila (Bulliard) Hohnel (1917), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 126, p. 340 Lanzia echinophila (Bulliard) Korf (1982), Mycotaxon, 14(1), p. 1 (nom actuel) References : Bon p. 333 ; BK 1 151 ; Marchand 4 396 ; Eyssartier et Roux p. 1064 ; Cetto 2 830 ; Ellis p. 105 fig 442 ; Dennis p. 102 pl. XIIIs Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Rutstroemiaceae Chapeau/Fructification : D'abord minuscule, subglobuleuse, a peine evidee au sommet, deja stipitee, puis cupuliforme a etale-discoide jusqu'a 7 mm de diametre. Hymenium concave, puis aplani, souvent convexe a la fin avec un leger ombilic au centre, lisse, brun rougeatre a brun d'ombre. Marge aigue, entiere ou fimbriee, a peine plus pale. Excipulum ridule radialement, plus clair que le disque, brun-jaune a ocre brunatre touche de rougeatre. Stipe : Grele, elance, jusqu'a 1 cm de long, concolore mais plus fonce vers la base. Habitat : Sur les regions noircies des bogues de Castanea sativa vides, aussi bien a l'interieur que sur la peripherie, voire des aiguillons. Egalement sur cupule de Quercus cerris (Chene chevelu). Spores : Allantoides, lisses, hyalines, divisees a la fin en 2 ou 3 segments accoles qui bourgeonnent des spores secondaires, globuleuses, 15-19 x 5-5,5(6) µm. Asques octospores, spores uni-biseriees, 110-120-(140) x 10-12,5-(13) µm. Paraphyses filiformes, septees, faiblement clavees jusqu'a x 3,75 µm au sommet, et a contenu granulaire brunatre a brun rougeatre. Hyphes de la chair jusqu'a x 12,5 µm, laches, septees, ramifiees, a contenu granulaire clairseme. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Croissance en troupes. Peu frequent ou pas rare, mais de repartition irreguliere. Fin Aout a debut Octobre. |
Hymenoscyphus scutula (Persoon) W. Phillips (1887) |
![]() |
Synonymes : Peziza herbarum Nees (1817), Das system der pilze und Schwamme, p. 264, tab. 38, fig. 282 (nom. illegit.)
Peziza scutula Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 285 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Peziza virgultorum var. a herbicola Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 494 Ciboria ciliatospora Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 311 Helotium scutula (Persoon) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 233 Helotium gracile Cooke & Peck (1874) [1873], Annual report of the New York state Museum of natural history, 26, p. 83 Phialea scutula (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 108 Helotium virgultorum var. scutula (Persoon) Rehm (1882), Ascomycetes lojkani lecti in Hungaria, Transsylvania et Galicia, p. 7 Helotium virgultorum ss. Patouillard (1883), Tabulae analyticae fungorum, 1, p. 38, fig. 94 Calycella scutula (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 305 Hymenoscyphus scutula (Persoon) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 136 (nom actuel) Phialea gracilis (Cooke & Peck) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 265 (nom. illegit.) Helotium verbenae Cavara (1889), Revue mycologique (Toulouse), 11(44), p. 178, tab. 1, fig. 3 Phialea appendiculata Oudemans (1890), Verslagen en mededeelingen der Koninklijke Akaemie van Wetenschappen, serie 3, 7, p. 313, tab. 2, fig. 6-8 Belonioscypha ciliatospora (Fuckel) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 744 Hymenoscyphus gracilis (Cooke & Peck) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485 Helotium scutula f. potentillae Feltgen (1903), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(3), p. 63 Helotium vitellinum var. pallidostriatum Fairman (1904), The journal of mycology, 10(5), p. 231 Phialea vitellina var. pallidostriata (Fairman) Saccardo & D. Saccardo (1906), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 18, p. 56 Helotium ciliatosporum (Fuckel) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 114 Helotium appendiculatum (Oudemans) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 114 Belospora ciliatospora (Fuckel) Clements (1909), The genera of fungi (Minneapolis), Edn 1, p. 175 Hymenoscyphus scutula var. grossulariae Kauffman (1923) [1921], Papers of the Michigan Academy of science, arts and letters, 1, p. 107 Helotium cyparissias Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 194 Helotium cejpii Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 207 Helotium cejpii var. struthiopteris Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 207 Helotium epilobii Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 194 Helotium acutisporum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 198 Helotium granulosum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 193 Helotium nardi Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 199 Helotium variabile Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 199 Helotium lentisporum Kirschstein (1936), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 34(3), p. 182 ('lentrisporum ') Helotium geranii Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 122 Helotium scutula var. cirsii Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 121 Helotium scutula var. genistae Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 121 Helotium aviculare Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 122 Helotium veledae Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 124 Hymenoscyphus cejpii (Velenovský) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 76 References : BK 1 190 ; Dennis p. 122 pl. XVIf ; Dennis p. 278 fig. 1237 ; Gr. p. 402 n° 669 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, un peu concave au debut, cupuliforme ou infundibuliforme, puis aplani, ferme, blanc jaunatre puis ocrace ou briquete, plus pale, glabre, faiblement fibrilleux en dessous. Marge entiere, aigue, un peu blanchatre. Stipe : Cylindrique, mince, grele, egal, de 1 a 7 mm de long, pale, ordinairement brunatre a la base. Habitat : Dans des endroits humides,sur tiges mortes des plantes herbacees, en particulier des composees, Artemisia, Mentha, Lysimanchia punctata, Filipendula ulmaria, Leucanthemum vulgare etc... Spores : Oblongues-claviformes, lisses, hyalines, presentant plusieurs petites gouttelettes a l'interieur, occasionnellement 1 cloison, garnies aux 2 extremites de soies hyalines,18-27 x 3-4(6) µm. Asques claviformes, octospores, spores biseriees, 80-90(-120) x 8-11-12 µm. Paraphyses simples ou divisees a la base, lineaires, epaisses de 3 a 5 µm, plus ou moins septees, granuleuses interieurement. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole, le plus souvent gregaire. Tres commun. De Juillet jusqu'a Decembre. Cette espece pourtant frequente, n'est pas toujours facile a delimiter. |
Mollisia fusca (Persoon) P. Karsten (1871) |
![]() |
Synonymes : Peziza fusca Persoon (1795), in Usteri, Annalen der botanik, 15, p. 29 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza pruni-avium Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 82 Peziza fusca var. ß obscura de Candolle (1815), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 6, p. 18 Peziza griseopulveracea Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 174 Peziza subiculata Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 174 Peziza mortuaria Cesati (1855), in Rabenhorst, Klotzschii herbarum vivum mycologicum, Edn 2, n° 18 Helotium fuscum (Persoon) P. Karsten (1866), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 8, p. 206 Tapesia fusca (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 302 Trochila fusca (Persoon) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 244 Mollisia fusca (Persoon) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 207 (nom actuel) Peziza vincta Cooke & Peck (1872), Grevillea, 1(1), p. 6 Peziza atrofusca Berkeley & M.A. Curtis (1875), Grevillea, 3(28), p. 156 Tapesia pruni-avium (Persoon) Quelet (1879), Bulletin de la Societe botanique de France, 26, p. 235 Phialea fusca (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 113 Tapesia mortuaria (Cesati) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 378 Tapesia subiculata (Schweinitz) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 380 Tapesia vincta (Cooke & Peck) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 372 Tapesia atrofusca (Berkeley & M.A. Curtis) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 373 Tapesia griseopulveracea (Schweinitz) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 380 Tapesia rhois Fairman (1896), Proceedings of the Rochester Academy of science, 3, p. 216 Niptera atrofusca (Berkeley & M.A. Curtis) Underwood & Earle (1897), Bulletin of the Alabama agricultural experiment station,80, p. 203 Tapesia corni f. alniFeltgen (1901), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(2), p. 15 Mollisia convexula Feltgen (1903), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(3), p. 18 Tapesia fusca var. fagiFeltgen (1903), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(3), p. 11 Trichobelonium tomentosum Feltgen (1903), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(3), p. 12 Belonium tomentosum (Feltgen) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 118 References : BK 1 266 ; Gr. p. 522 n°905 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Dermateaceae Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, d'abord noiratre et urceole, puis etale et un peu ondule, large de 0,5-1,5-2 mm, blanchatre ou creme en dessus, brun ou noiratre en dessous et couvert de cellules piliformes clavulees, fuligineuses, plus allongees et plus pales vers la marge. Habitat : Sur ecorce et bois en decomposition de diverses especes, en particulier de feuillus tels que Prunus, Castanea, Alnus, et meme sur tiges mortes de framboisier. Spores : Allongees, subcylindriques ou un peu fusiformes, lisses, hyalines, non septees, ou, et puis parfois uniseptees a la fin, non guttulees ou presentant a l'interieur quelques minuscules gouttelettes ou granulations, 7-12-(15 )x 1,6-2,2-(3)µm. Asques claviformes, attenues au sommet et dans la partie inferieure, octospores, spores biseriees, 45-50 x 6-7 µm, ( d'apres Boudier 65-90 x 6-7 µm), foramen bleuissant faiblement a l'iode. Paraphyses simples ou divisees a la base, obtuses, parfois septees et legerement renflees au sommet, d' abord oleiferes puis granuleuses interieurement, epaisses de 2,5-3 µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire a cespiteux. Frequent. Du Printemps a l'automne. |
Ciboria batschiana (Zopf) N.F. Buchwald (1947) |
![]() |
Noms francais : Ciborie de Batsch Synonymes : Peziza pseudotuberosa Rehm (1876), in Cooke, Grevillea, 4(31), p. 132 Peziza glandicola Doassans & Patouillard (1880), Bulletin de la Societe botanique de France, 27, p. 356 (nom. illegit.) Phialea glandicola Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 100 Ciboria pseudotuberosa (Rehm) Rehm (1881), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 26, p. 28 Sclerotinia batschiana Zopf (1881), in P. Sydow, Mycotheca marchica, n° 50 (Basionyme) Hymenoscyphus pseudotuberosa (Rehm) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 119, tab. 5, fig. 25 Sclerotinia pseudotuberosa (Rehm) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 809 Stromatinia pseudotuberosa (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 108 Ciboria batschiana (Zopf) N.F. Buchwald (1947), Friesia, nordisk mykologisk tidsskrift, 3(4), p. 255 (nom actuel) References : Ellis fig. 939 ; Eyssartier et Roux p. 1064 ; Medardi p. 31 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Sclerotiniaceae Chapeau/Fructification : stipitee de 20 mm de haut, calyciforme, legerement cupulee. Hymenophore lisse, brun grisatre. Surface externe concolore. Chair : ceracee, plutot tenace, brunatre. Stipe : plus ou moins long, concolore Habitat : sur cotyledons de gland. Spores : ellipsoides(certaines legerement pointues), lisses, hyalines, non guttulees, uniseriees dans l'asque. Comestibilite : Sans interet |
Neobulgaria pura (Persoon) Petrak (1921) |
![]() |
Synonymes : Octospora violacea Hedwig (1789), Descripto et adumbratio microscopico analytica muscorum frondorosum, 2, p. 27, tab. 8, fig. a
Peziza violacea (Hedwig) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1452 (nom. illegit.) Peziza pura Persoon (1796), Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 1, p. 40 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Bulgaria pura (Persoon) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 168 Peziza janthina Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 130 Ombrophila pura (Persoon) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 357 Helotium janthinum (Fries) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355 Phialea janthina (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 102 Phialea lilacea Quelet (1880), Grevillea, 8(47), p. 116 Ombrophila violacea (Hedwig) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 140 (nom. illegit.) Coryne violacea (Hedwig) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 113 Cudonia violacea (Hedwig) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 267 Bulgaria lilacea (Quelet) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 323 Craterocolla pura (Persoon) Saccardo (1888), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 6, p. 779 Ombrophila lilacea (Quelet) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 614 Burcardia pura (Persoon) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 845 Coryne microspora Ellis & Everhart (1897), Bulletin of the Torrey botanical Club, 24(6), p. 282 Ombrophila microspora (Ellis & Everhart) Saccardo & P. Sydow (1899), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 14, p. 802 Ombrophila violascens Rehm (1918), in Hohnel, Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 127, p. 585 Neobulgaria pura (Persoon) Petrak (1921), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 19(1-2), p. 44 (nom actuel) Ascotremella turbinata Seaver (1930), Mycologia, 22(2), p. 53 Ascocoryne microspora (Ellis & Everhart) Korf (1971), Phytologia, 21(4), p. 202 References : Bon p. 333 ; BK 1 163 ; BK 1 164 ; Marchand 397 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Comestibilite : Toxique |
Dumontinia tuberosa (Hedwig) L.M. Kohn (1979) |
![]() |
Noms francais : Sclerotinie tubereuse Synonymes : Peziza radicata Reichard (1777), Beschaftigungen der berlinischen Gesellschaft naturforschender freunde, 3, p. 214, tab. 4, fig. 4-6 Octospora tuberosa Hedwig (1789), Descripto et adumbratio microscopico analytica muscorum frondorosum, 2, p. 33, tab. 10, fig. b (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Peziza tuberosa (Hedwig) Dickson (1790), Plantarum cryptogamicarum britanniae, 2, p. 25 Macroscyphus tuberosus (Hedwig) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 672 Macroscyphus radicatus (Reichard) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 671 Peziza tuberosa subsp.* radicata (Reichard) N. Lund (1845), Conspectus hymenomycetum circa Holmiam crescentium, p. 113 Sclerotinia tuberosa (Hedwig) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 331 Helotium tuberosum (Hedwig) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 233 Rutstroemia tuberosa (Hedwig) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 105 Phialea tuberosa (Hedwig) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 97 Hymenoscyphus tuberosus (Hedwig) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 113 Sclerotinia infundibuliformis Peck (1896), Bulletin of the Torrey botanical Club, 23(10), p. 420 Sclerotinia tuberosa f. pallidaHennings (1898), Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 40, p. xxvii Sclerotinia ulmariae Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 223 Whetzelinia tuberosa (Hedwig) Korf & Dumont (1972), Mycologia, 64(2), p. 250 Dumontinia tuberosa (Hedwig) L.M. Kohn (1979), Mycotaxon, 9(2), p. 432 (nom actuel) References : CD 9 ; BK 1 145 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Sclerotiniaceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Pousse avec l'anemone sylvie (Anemone nemorosa). Le sclerote noir est greffe aux racines de la plante. |
Ciboria rufofusca (O. Weberbauer) Saccardo (1889) |
![]() |
Synonymes : Peziza tuberosa var. ßß strobilina Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 313
Peziza rufofusca O. Weberbauer (1873), Die pilze Nord-Deutschlands, mit besonderer berucksichtigung Schlesiens, 1, p. 7, tab. 3, fig. 4 (Basionyme) Phialea strobilina (Albertini & Schweinitz) Quelet (1878), Bulletin de la Societe botanique de France, 25, p. 291 Ciboria rufofusca (O. Weberbauer) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 203 (nom actuel) Ciboria strobilina (Albertini & Schweinitz) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 203 Ombrophila strobilina (Albertini & Schweinitz) Rehm (1891), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 482 (nom. illegit.) Chlorociboria strobilina (Albertini & Schweinitz) Seaver ex C.S. Ramamurthi, Korf & L.R. Batra (1958) [1957], Mycologia, 49(6), p. 860 References : BK 1 147 ; Medardi p. 34 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Sclerotiniaceae Chapeau/Fructification : stipitee de 15 mm de diametre et 30 mm de hauteur plus ou moins calyciforme, cupulee et subturbinee. Hymenophore lisse, concolore recouvert d'une pruine detersile blanchatre. Chair : ceracee, fragile, blanc brunatre. Stipe : cylindrique, de taille variable, plus large en haut. Habitat : Sur ecaille de cone de Abies alba, au printemps. Spores : lisses, hyalines, non guttulees, uniseriees dans l'asque. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Sur ecailles de cones d'Abies alba. |
Bisporella citrina (Batsch) Korf & S.E. Carpenter (1974) |
![]() |
Synonymes : Peziza citrina Batsch (1789), Elenchus fungorum, continuatio secunda, p. 95, tab. 39, fig. 218 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Octospora citrina (Batsch) Hedwig (1789), Descripto et adumbratio microscopico analytica muscorum frondorosum, 2, p. 28, tab. 8, fig. b Peziza cyathoides Withering (1792), A botanical arrangement of British plants, Edn 2, 3, p. 439 Peziza flava Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 418 Peziza citrina var. ß filicina Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 306 Calycina citrina (Batsch) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 670 Helotium citrinum (Batsch) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355 Phialea citrina (Batsch) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 109 Calycella citrina (Batsch) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 112 Helotium flavum Klotzsch (1887), in W. Phillips, A manual of the British Discomycetes, p. 156 Helotium alaskae Saccardo (1904), Harriman Alaska expedition, cryptogamic botany, 5, the fungi of Alaska, p. 25, tab. 2, fig. 3 Hyalinia subaurantia (Feltgen) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 107 Calycella flava (Klotzsch) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 95 Helotiella bubakii Rehm (1907), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 5(1), p. 78 Bisporella citrina (Batsch) Korf & S.E. Carpenter (1974), Mycotaxon, 1(1), p. 58 (nom actuel) References : Bon p. 333 ; BK 1 175 ; Eyssartier et Roux p. 1062 ; Dennis p. 119 pl. XVI a ; Ellis 1 p. 4 fig. 23 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : Receptacle sessile ou brievement stipite, charnu, ferme, un peu cupule au debut, puis presque plan avec la marge proeminente et entiere, large de 1 a 2 - 3 mm, (pas +), citrin, jaune dore ou orange en dessus, a peine plus pale et glabre en dessous. Chair : Charnue, elastique, jaunatre. Stipe : Indistinct. Concolore. Habitat : Ordinairement groupee sur les branches mortes et le bois pourri, (Fagus), in litt. egalement sur d'autres bois pourri de feuillus ). Spores : Oblongues, obtuses ou oblongues-elliptiques, droites ou un peu courbees, hyalines, lisses, presentant a l'interieur 2 gouttelettes assez grosses, souvent accompagnees d'autres plus petites et de quelques granulations, 12-17 x 4,5 µm( in litt. 8-12-(14) x -3,5-5 µm. Asques claviformes octospores, spores irregulierement uniseriees, 100-125-(160) x 7-10-(12) µm. Paraphyses filiformes, simples ou divisees a la base, tres greles, lineaires, non epaissies au sommet, larges de 1,5- a 2 µm environ. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire et cespiteux. Frequent. Ete-Automne. |
Pithya cupressina (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70] |
![]() |
Synonymes : Peziza cupressi Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 119
Peziza rufa var. γ cupressina Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 667 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Peziza cupressina (Persoon) Fries (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 290 Peziza euspora P. Karsten (1861), Synopsis Pezizarum et Ascobolorum Fenniae, p. 31 Pithya cupressina (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 317 (nom actuel) Helotium thujinum Peck (1874) [1873], Annual report of the New York state Museum of natural history, 26, p. 82 Phialea cupressina (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 107 Humaria cupressina (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 289 Lachnella cupressi (Batsch) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 240, tab. 8, fig. 45 Pithya thujina (Peck) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 210 Pithya cupressi (Batsch) Rehm (1894), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 926 Molliardiomyces cupressinus Paden (1984), Canadian journal of botany, 62(3), p. 215 References : Ellis p. 151 fig. 659 ; Gr. p. 198 n° 306 ; BK 1 n° 132 p. 130 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Sarcoscyphaceae Chapeau/Fructification : D'abord turbine puis plus nettement stipite, jaune-orange, a la fin carne roussatre, large de 1-2 mm. Hymenium un peu concave, puis aplati et legerement convexe. Marge tres entiere, epaisse, glabre. Stipe : Court, 1/2 mm environ de hauteur et d'epaisseur, parfois jusqu'a 1 mm de diametre, couvert d'une villosite apprimee. Habitat : Sur les rameaux morts, les feuilles mortes de Cupressus et de Juniperus. Toute l'annee dans des zones humides. Isole a gregaire. Rare. Spores : Monostiques, parfaitement rondes, lisses, hyalines, presentant quelques granulations a l'interieur, 9-10-(12) µm. Theques subcylindriques, longuement attenuees a la base, octospores, 230-250 x 10-12 µm. Paraphyses pour la plupart divisees ou rameuses, septees, epaisses de 2,5-3 µm. legerement epaissies dans la partie superieure qui est large de 3 a 5 µm au sommet. Comestibilite : Sans interet |
Hymenoscyphus fructigenus (Bulliard) Gray (1821) |
![]() |
Synonymes : Peziza calyculus Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 123, tab. 12, fig. 57 (nom. illegit.)
Peziza fructigena Bulliard (1784), Herbier de la France, 5, tab. 228 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Peziza infundibulum Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 211, tab. 27, fig. 147 Octospora calyculus (Batsch) Timm (1788), Florae megapolitanae prodomus, p. 261 Cyathus fructiger J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1461 Peziza convexa Holmskjold (1799), Beata ruris otia fungis danicis, 2, p. 34, tab. 16 Peziza calycula Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 429 Hymenoscyphus fructigenus (Bulliard) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 673 (nom actuel) Hymenoscyphus infundibuliformis Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 673 Peziza calyculus var. ß infundibulum (Batsch) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 130 Helotium flavescens Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 346 Peziza virgultorum var. γ fructicola Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 494 Helotium calyculus var. ß infundibulum (Batsch) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355 Helotium virgultorum var. flavescens (Persoon) Berkeley (1860), Outlines of british fungology, p. 372 Helotium infundibulum (Batsch) Berkeley & Broome (1861), The annals and magazine of natural history, series 3, 7, p. 450 Helotium fructigenum (Bulliard) P. Crouan & H. Crouan (1867), Florule du Finistere, p. 49 Phialea fructigena (Bulliard) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 99 Helotium virgultorum var. fructigenum (Bulliard) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 783 Hymenoscyphus infundibulum (Batsch) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 484 Ciboria fructigena (Bulliard) Killermann (1935), Kryptogamen forschungen der bayerischen botanischen gesellschaft zur Erforschung der heimischen flora, 2(3), p. 278 Helotium nyssicola Seaver (1938), Mycologia, 30(1), p. 79 References : BK 1 185 ; Dennis p. 123 pl. XVIm ; Ellis p. 69 & 110 fig. 473 ; Gr. p. 395 n° 651 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : Receptacle cupule puis plan disciforme, large de 1 a 4 mm, blanchatre, jaune clair ou orange tres clair en dessus, plus pale en dessous et couvert de filaments apprimes, hyalins, septes, epais de 2,5 a 3 µm, dont l'extremite obtuse depasse un peu la marge. Stipe : Cylindrique, blanchatre, glabre ou finement puberulent, grele, epais de 0,5 mm et long de de 5 mm, (quelquefois 12 mm) selon que le substratum est a la surface du sol ou plus ou moins profondement enfonce en terre. Habitat : Sur fruits pourrissants, tels que cupules de Fagus spp. (hetres) et Quercus spp. (chenes), noisettes de Corylus spp. (noisetier), chatons femelles d'Alnus spp. (aulnes) et chataignes sur Castanea spp. (chataigners). Isole ou en croissance serree. Toute l'annee, plus specialement d'aout-octobre. Frequent. Spores : Oblongues-claviformes a irregulierement fusiformes, lisses, hyalines, avec une ou plusieurs guttules, 13-19(-25) × 3-4-5 µm, ayant tendance a se septer a la fin vers le milieu. Asques cylindriques-claviformes, attenuees a la base, octospores, 95-135(-180) × 7-8(-11) µm, spores uni-ou biseriees. Paraphyses simples ou divisees a la base, parfois fourchues epaisses de 2 µm, septees. Comestibilite : Sans interet |
Pyronema omphalodes (Bulliard) Fuckel (1870) [1869-70] |
![]() |
Synonymes : Peziza antiquata Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 119
Peziza omphalodes Bulliard (1791), Herbier de la France, 11, tab. 485, fig. 1 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Peziza confluens Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 81, tab. 5, fig. 6-7 Peziza rosella Ehrenberg (1818), Sylvae mycologicae berolinenses, p. 17, 29 Peziza omphalodes var. c incarnatorosea Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 73 Peziza omphalodes var. b aurantiolutea Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 73 Peziza confluens var. ß rosella (Ehrenberg) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 275 Peziza omphalodes var. γ rosella (Ehrenberg) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 482 Peziza omphalodes var. ß lutea Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 482 Pyronema marianum Carus (1835), in Nees, Nova acta Academie caesarea Leopoldino-Carolinae naturae curiosorum, 17, p. 370, tab. 27 Thelephora carbonaria Berkeley (1836), The english flora of sir J.E. Smith, fungi, 5(2), p. 169 Corticium marianum (Nees) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 560 Pyronema confluens (Persoon) Tulasne & C. Tulasne (1865), Selecta fungorum carpologia, 3, p. 197, tab. 17, fig. 11-12 Pyronema omphalodes (Bulliard) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 319 (nom actuel) Pyronema omphalodes var. aurantiolutea (Fries) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 320 Aleuria omphalodes (Bulliard) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 48 Phialea confluens (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 112 Humaria omphalodes (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 291 Pyronema omphalodes var. incarnatorosea (Fries) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 107 References : CD 40 ; Cetto 7 p. 62 pl. VIIIl ; Gr. p 248 n° 395 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pyronemataceae Chapeau/Fructification : Apothecies sessiles, d'abord cylindriques puis lenticulaires, immarginees, larges de 0,5 a 1 mm, roses, rouges ou oranges, serres, puis confluents et formant souvent des plaques d'une grande etendue, reposant sur un subiculum blanc, araneeux et fugace. Habitat : Dans les forets sur les charbonnieres recentes, dans les endroits brules par les incendies. Frequent. Toute l'annee. Spores : Ovales-elliptiques, hyalines, lisses, sans gouttelettes ni granulations a l'interieur, mesurant (11-)13-15 × 7-9 µm. Asques subcylindriques, octospores, un peu attenues a la base, mesurant 110-150 × 12-15 µm. Paraphyses simples, septees, un peu epaissies au sommet (3-4 µm), plus ou moins colorees. Comestibilite : Sans interet |
Hymenoscyphus repandus (W. Phillips) Dennis (1964) |
![]() |
Synonymes : Helotium repandum W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 161 (Basionyme)
Hymenoscyphus symphoricarpi W. Phillips (1891), The Scottish naturalist, 11, p. 89 Calycina repanda (W. Phillips) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 449 Phialea symphoricarpi (W. Phillips) Saccardo (1928), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 24, p. 1184 Helotium vaginale Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 200 Hymenoscyphus repandus (W. Phillips) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 75 (nom actuel) References : BK 1 188 ; Dennis p. 123 pl. XIVg ; Ellis p. 347 fig. 1455 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, un peu concave au debut, cupuliforme, 0,5-1,5, parfois 2 mm de diametre, lisse, jaune pale a l'etat frais, puis ocre-blanchatre, enfin ochrace. Surface externe concolore. Marge blanchatre parfois finement duveteuse. Stipe : Court, jusqu'a 2,5 mm de haut et epais de 0,5 mm environ, Habitat : Sur les tiges mortes de Cirsium, Rubus idaeus, Epilodium, Eupatorium, Iris, Mentha, Halimione, Ulex, Mercurialis, Juncus, Filipendula ulmaria, sur bogues d'Aesculus, rarement sur bois. Spores : Irregulierement cylindriques, lisses, hyalines, 8-10,5(-12) x 2,5µm, parfois guttulees, sans appendices. Asques octospores, spores biseriees, 60-70 x 5-6 µm. Paraphyses cylindriques et large de 2,5 a 3 µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole a gregaire. Commun. Mai-Novembre. |
Hyaloscypha albohyalina (P. Karsten) Boudier (1907) |
![]() |
Synonymes : Peziza lectissima P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 184
Peziza albohyalina P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 189 (Basionyme) Helotium lectissimum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 242 Helotium albohyalinum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 241 Phialea lectissima (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 274 Hymenoscyphus lectissimus (P. Karsten) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485 Pezizella albohyalina (P. Karsten) Rehm (1906), in Saccardo & D. Saccardo, Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 18, p. 57 Hyaloscypha albohyalina (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 127 (nom actuel) Micropodia lectissima (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 128 Chrysothallus pezizellaeformis Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 269 Mollisia pilifera Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 107 Hyaloscypha protonematosa Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 138 Hyaloscypha lectissima (P. Karsten) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 29 References : Ellis p. 233 fig. 1054 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : 0,2-0,35-jusqu'a 0,6 mm de diametre, cupuliforme a urniforme a l'etat jeune, Hymenium lisse, cremeux jaune, borde de poils hyalins. Habitat : Sur tige mortes de Rubus fructicosus. Spores : Elliptiques, lisses, 8-11 x 2-3 µm,. Asques cylindriques-claviformes, octospores, spores uni-biseriees. Paraphyses filiformes. Poils hyalins renfles a la base, " en forme de massue",longs de 40 µm environ, et larges de 3,5µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire a cespiteux. Peu frequent. Novembre a Janvier. |
Calyptella campanula (Nees) W.B. Cooke (1961) |
![]() |
Synonymes : Peziza sulphurea Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 121 (indisponible)
Peziza campanula Nees (1817), Das system der pilze und Schwamme, p. 268, tab. 38, fig. 295 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Belonidium campanula (Nees) De Notaris (1863), Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 1(5), p. 380 Cyphella campanula (Nees) J. Kickx f. (1867), in J.J. Kickx, Flore cryptogamique des Flandres, 2, p. 256 Cyphella sulphurea (Batsch) Fries (1874), Hymenomycetes europaei sive epicriseos systematis mycologici, p. 665 Phialea campanula (Nees) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 107 Cyphella capula var. sulphurea (Batsch) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 183 ('sulfurea') Chaetocypha sulphurea (Batsch) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 848 ('sulfurea') Belonioscypha campanula (Nees) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 743 Podobelonium campanula (Nees) Saccardo & D. Saccardo (1906), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 18, p. 108 Calyptella sulphurea (Batsch) Bigeard & H. Guillemin (1913), Flore des champignons superieurs de France, 2, p. 479 Calyptella campanula (Nees) W.B. Cooke (1961), Beihefte zur Sydowia, 4, p. 32 (nom actuel) References : BK 2 225 Groupe : Non classe Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Incertae sedis Chapeau/Fructification : Fructifications isolees a geotropisme positif, campanulees ou en forme de bonnet, 1-2 mm de grandeur et terminees par un stipe de 0,5-1,5 mm de longueur. La couleur des fructifications est jaune soufre a verdatre. La face externe est presque lisse, recouverte de quelques hyphes, faiblement enroulee vers la marge. Face interne lisse, jaune. La couleur subsiste, meme a la dessiccation. Habitat : Sur debris vegetaux morts imbibes d'eau tels que herbes, tiges, feuilles, racines, etc. Spores : Elliptiques-larmiformes, lisses, hyalines, a contenu granuleux, 8,5-9,5 x 4,5-5,5 µm, I-. Basides clavees, amyloides, 19-24 x 6-7 µm, tetrasporiques ; boucle basale non observee. Pas de cystides. Monomitique : Hyphes du sous-hymenium larges de 3-4 µm, cloisonnees, bouclees. La coupe transversale montre des hyphes terminales en forme d'acanthophyses. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isoles ou en groupes. Rare. Ete-automne. |
Hymenoscyphus menthae (W. Phillips) Baral (1985) |
![]() |
Synonymes : Helotium menthae W. Phillips (1881), Grevillea, 10(54), p. 69 (Basionyme)
Hymenoscyphus scutula var. menthae (W. Phillips) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 137 Phialea scutula var. menthae (W. Phillips) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 266 Helotium scutula var. menthae(W. Phillips) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 793 Helotium scutula f. menthae (W. Phillips) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 254 Helotium geiphilum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 193 Helotium stramineum Velenovský (1939), Novitates mycologicae, p. 185 Helotium julianum Velenovský (1939), Novitates mycologicae, p. 185 Hymenoscyphus menthae (W. Phillips) Baral (1985), Beihefte zur zeitschrift fur mykologie, 6, p. 131 (nom actuel) References : Gr. 672 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, cupule puis aplani, a marge entiere, large de 1 a 2 mm, jaune en dessus, concolore et glabre en dessous. Stipe : Blanchatre, velu et bulbeux a la base, long de 2 a 3 mm environ. Habitat : Sur tiges pourries de plantes, en particulier sur Mentha, (in litt. sur Rumex acetosa ). ( Voir liste des recoltes ). Spores : Fusiformes, hyalines, a peu pres aussi attenuees a un bout qu'a l'autre,droites ou un peu flexueuses, presentant a l'interieur, vers les extremites, de fines granulations, mesurant 15-26 x 3-5 µm, se cloisonnant au milieu a la fin. Asques claviformes, octospores, 70-90 x 8-10 µm. Paraphyses lineaires, remplies de granulations jaunes, epaisses de 3 a 4 µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole a gregaire. Peu commun. Ete-Automne . |
Sclerotinia sclerotiorum (Libert) de Bary (1884) |
![]() |
Synonymes : Peziza ciborioides Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 307
Peziza friesii Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 277 Peziza sclerotiorum Libert (1837), Plantae cryptogamicae, quas in Arduenna collegit, 4, exsiccati n° 326 (Basionyme) Peziza sclerotii Fuckel (1861), Botanische zeitung, 19(35), p. 249, tab. 10, fig. 1 Helotium sclerotiorum (Libert) Fuckel (1866), Fungi Rhenani exsiccati, n° 1861 Peziza coemansii J. Kickx f. (1867), in J.J. Kickx, Flore cryptogamique des Flandres, 1, p. 485 Peziza kauffmaniana Tichomirov (1868), Bulletin de la Societe imperiale des naturalistes de Moscou, serie 1, 41(4), p. 295 (non) (?) Sclerotinia libertiana Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 331 Rutstroemia homocarpa P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 107 Sclerotinia ciborioides (Fries) Rehm (1872), Ascomyceten, 3, n° 107 Phialea sclerotiorum (Libert) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 98 Phialea ciborioides (Fries) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 100 Peziza postuma Berkeley & Wilson (1883), The Gardener's chronicle and agricultural gazette, serie 2, 20, p. 333 Sclerotinia sclerotiorum (Libert) de Bary (1884), Vergleichende morphologie und biologie der pilze mycetozoen und bacterien, p. 56, 236 (nom actuel) Rutstroemia ciborioides f. tenella P. Karsten (1887), Hedwigia, 26(4-5), p. 124 Hymenoscyphus ciborioides (Fries) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 117 Hymenoscyphus sclerotiorum (Libert) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 115 Ciboria friesii (Persoon) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 207 Sclerotinia kauffmaniana (Tichomirov) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 196 Sclerotinia ficariae Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 815 Sclerotinia henningsiana Kirschstein (1898), in Hennings, Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 40, p. xxvii Sclerotium opuntiarum Spegazzini (1899) [1898], Anales del Museo nacional de Buenos Aires, serie 2, 3, p. 354 Sclerotinia moelleriana Hennings (1902), Hedwigia, 41(1), p. 27 Sclerotinia opuntiarum (Spegazzini) Saccardo (1906), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 18, p. 44 Sclerotinia friesii (Persoon) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 107 Sclerotinia wisconsinensis Rehm (1908), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 6(4), p. 317 Sclerotinia matthiolae Lendner (1917), Bulletin de la Societe botanique de Geneve, serie 2, 9, p. 23, fig. 1-3 Sclerotinia riograndensis Rick (1931), Broteria, revista de sciencias naturaes do Collegio de S. Fiel, serie botanica, 25, p. 99 Sclerotinia galeopsidis Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 227 Sclerotinia caudata Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 129 Sclerotinia sclerotiorum f. orobanches Narasimhan & Thirumalachar (1954), Phytopath. Zeitschr., 22, p. 426 Sclerotinia sclerotiorum var. opuntiarum (Spegazzini) Alippi (1960), Revista de la Facultad de agronomia y veterinaria, Universidad nacional de La Plata, serie 3, 36, p. 149 Whetzelinia sclerotiorum (Libert) Korf & Dumont (1972), Mycologia, 64(2), p. 250 Sclerotinia xanthorrhoeae G.W. Beaton & Weste (1977), Transactions of the British mycological Society, 68(1), p. 73 References : BK 1 143 ; Ellis p. 279 fig. 1242 Dennis p. 92 pl. XIIIc ; Gr. p. 364 n° 591 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Sclerotiniaceae Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, cyathiforme, puis plan, ou legerement convexe, glabre, large de 3-8-10 mm. Hymenium lisse, ocre brunatre clair. Marge entiere, glabre, mince, parfois un peu foncee. Surface externe concolore. Stipe : Concolore, grele, glabre, plus ou moins flexueux, long de 1 a 3 cm, cylindrique, creux, finement floconneux-blanchatre, naissant d'un sclerote noir, rugueux ou tuberculeux, ordinairement allonge et long de 1 a 2 cm. Habitat : Sur diverses tiges de plantes en decomposition. Sur sclerotes formes dans les tiges et les racines de plusieurs plantes : Daucus, Aegopodium, Cerefolium, Brassica napus, Solanum tuberosum, Trollius, Petasites, Phaseolus, Symphytum, Helianthus, etc... Gregaire. Commun sous sa forme anamorphe, mais assez rare sous sa forme parfaite (teleomorphe). Cette espece est tres commune en Amerique, au Colorado sur Mertensia lanceolata et Aconitum columbianum. D'avril a juillet. Spores : Obliquement monostiques, elliptiques, hyalines, lisses, continues, presentant ordinairement deux petites gouttelettes a l'interieur,9-13 x 4-6 µm. Asques cylindriques, octospores, spores uniseriees, 100-135 x 8-10 µm. J+. Paraphyses cylindriques, greles ou peu ramifiees, faiblement epaissies au sommet, septees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Cette espece est responsable de la sclerotiniose, detruisant les cultures. |
Hymenoscyphus conscriptus (P. Karsten) Korf (1967) |
![]() |
Synonymes : Peziza salicella Lasch (1863), in Rabenhorst, Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 520
Peziza conscripta P. Karsten (1867), Fungi Fenniae exsiccati, 7, n° 638 (Basionyme) Helotium sublenticulare subsp.* conscriptum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 119 Helotium conscriptum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 236 Helotium sublenticulare var. conscriptum(P. Karsten) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 785 Phialea ampla Ellis & Everhart (1897), Bulletin of the Torrey botanical Club, 24(3), p. 135 Calycina conscripta (P. Karsten) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448 Calycella conscripta (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 95 Helotium mali Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 186 Helotium amplum (Ellis & Everhart) Seaver (1951), The North American cup-fungi (inoperculates), p. 133 Hymenoscyphus conscriptus (P. Karsten) Korf (1967), in Kobayasi & al., Annual report Institute for fermentation, Osaka, 1965-66(3), p. 55 (nom actuel) References : Medardi p. 91 ; BK 1 183 ; Dennis p. 123 ; Ellis p. 248 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : Recepatacle 3-5-( 7 mm ) de large, stipite, cupuliforme a l'etat jeune, puis discoide-etale a pulvine, lisse, ou un peu ride, blanc ou jaunatre en dessus, lisse et blanchatre en dessous, puis brunatre a ferrugineux a l'etat sec. Stipe : 2-4 et jusqu'a 7 mm de long, cylindrique, epais de 2-3 mm, avec la base faiblement feutree, pale a blanchatre. Habitat : Sur branches mortes et dans les fentes d'ecorce des troncs secs ou en mauvais etat, en particulier sur Salix, mais egalement sur Corylus. Spores : Irregulierement cylindriques, lisses, hyalines, parfois 1 cloison, 2 grosses guttules ou plusieurs autres gouttelettes, et des extremites pointues, 12-14(-16) x 3-4 µm. Asques octospores,, spores irregulierement biseriees,120-130 x 9 µm. J+ faible. Paraphyses filiformes et large de 2 µm environ. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire ou fascicule. Rare. Automne-Hiver,( D'Octobre a Janvier ). Remarques : Spores septees a maturite. Amyloidie tres legere, difficile a mettre en evidence. |
Cyathicula cyathoidea (Bulliard) Thumen (1874) |
![]() |
Synonymes : Helvella infundibuliformis Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 480 ('Elvela ')
Peziza tenella Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 215, tab. 27, fig. 151 Peziza hirudo Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 213, tab. 27, fig. 149 Octospora hirudo (Batsch) Timm (1788), Florae megapolitanae prodomus, p. 261 Peziza cyathoidea Bulliard (1788), Herbier de la France, 9, tab. 416, fig. 3 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Peziza tenerrima Holmskjold (1799), Beata ruris otia fungis danicis, 2, p. 33, tab. 11 Peziza solani Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 80 Peziza cyathoidea var. ß tenella (Batsch) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 662 Peziza pedicellata Sowerby (1802), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 369, fig. 4 Peziza convexa Lamarck (1804), Encyclopedie methodique, Botanique, 5, p. 217 Peziza cyathoidea var. a communis Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 333 Hymenoscyphus cyathoideus (Bulliard) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 674 Hymenoscyphus tenellus (Batsch) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 674 Peziza cyathoidea subsp.* tenella (Batsch) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 284 Peziza clavata Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 285 Peziza calycioides Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 749 Cyathicula vulgaris De Notaris (1863), Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 1(5), p. 381 Helotium clavatum (Persoon) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 135 Helotium cyathoideum (Bulliard) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 237 Cyathicula cyathoidea (Bulliard) Thumen (1874), Fungi austriaci exsiccati, centurie 12, n° 1115 (nom actuel) Peziza cyathoidea var. solani (Persoon) Stevenson (1879), Mycologia Scotica, The fungi of Scotland and their geographical distribution, p. 320 Peziza cyathoidea var. clavata (Persoon) Stevenson (1879), Mycologia Scotica, The fungi of Scotland and their geographical distribution, p. 320 Peziza concolor W. Phillips (1879), in Stevenson, Mycologia Scotica, The fungi of Scotland and their geographical distribution, p. 321 Phialea cyathoidea (Bulliard) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 106 Phialea clavata (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 110 Calycella cyathoidea (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 307 Calycella cyathoidea var. clavata(Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 307 Calycella cyathoidea var. tenella(Batsch) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 307 Hymenoscyphus cyathoideus var. solani (Persoon) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 141 Hymenoscyphus concolor (W. Phillips) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 139 Hymenoscyphus clavatus (Persoon) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 141 Phialea solani (Persoon) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 252 Phialea concolor (W. Phillips) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 275 Helotium concolor (W. Phillips) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 247 Hymenoscyphus solani(Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 484 Phialea species Feltgen (1899), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(1), p. 65 Phialea vitigena Feltgen (1901), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(2), p. 47 Phialea cyathoidea var. puberula Feltgen (1903), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(3), p. 58 Micropodia concolor (W. Phillips) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 128 Helotium cyathoideum var. puberulum (Feltgen) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 114 Helotium solani (Persoon) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 114 Helotium vitigenum (Feltgen) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 115 (nom. illegit.) Helotium septembrinum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 202 Helotium lycopodium Moesz & Smarods (1942), Botanikai kozlemenyek, 39, p. 188 Conchatium cyathoideum (Bulliard) Svrček (1979), Ceska mykologie, 33(4), p. 196 Crocicreas cyathoideum (Bulliard) S.E. Carpenter (1980), Brittonia, 32(2), p. 269 References : Ellis 1 p. 276 fig. 1230 ; Dennis p. 129 pl. XVIIa ; Gr. p. 401 n° 666 (Helotium cyathoideum) ; BK 1 192 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, urceole, puis cyathiforme, ordinairement peu etale, large de 0,5 a 1-1,5 mm, blanchatre, blanc grisatre ou fauve brunatre, parfois un peu rose, glabre ou finement puberulent vers la marge au debut. Marge parfois finement crenelee et un peu plus claire. Chair : Tendre. odeur et saveur indistinctes. Stipe : Cylindrique, pale, glabre, egalant ou depassant en longueur le diametre de la cupule. Habitat : Sur les tiges mortes et les chaumes en voie de decomposition de diverses plantes herbacees : Epilobium, Eupatorium, Dipsacus fullonum, Ballotta nigra, Urtica dioica, egalement sur Rubus, Spores : Oblongues-subfusiformes, droites ou un peu courbees, hyalines, lisses, presentant parfois une petite gouttelette a chaque extremite, 8-11-12 x 1,6-2-2,5 µm. Asques cylindriques-claviformes, octospores, spores biseriees, 50-60 x 5-6 µm . Paraphyses cylindriques, simples ou divisees a la base, lineaires, droites epaisses de 2,5-3 µm, remplies de granulations, septees seulement dans la partie inferieure. Excipulum constitue d'hyphes paralleles a parois epaisses et translucides. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole a gregaire. Assez commun. Presque toute l'annee, ( in litt. de Mai a Juillet ? ). |
Crocicreas coronatum (Bulliard) S.E. Carpenter (1980) |
![]() |
Synonymes : Peziza coronata Bulliard (1788), Herbier de la France, 9, tab. 416, fig. 4 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza inflexa Bolton (1789), An history of fungusses growing about Halifax, 3, p. 106, tab. 106, fig. 2 Peziza denticulata Vahl (1790), Flora danica, 17, p. 10, tab. 1016, fig. 3 Peziza armata Roth (1797), Catalecta botanica, 1, p. 240 Peziza radiata Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 662, n° 101 Peziza subulata Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 418 Hymenoscyphus radiatus (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 673 Peziza coronilla Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 287 Peziza coronata var. b lignatilisFries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 120 Cenangium coronatum (Bulliard) P. Crouan & H. Crouan (1867), Florule du Finistere, p. 44 Helotium coronatum (Bulliard) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 237 Helotium inflexum (Bolton) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 136 Phialea inflexa (Bolton) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 106 Phialea coronata (Bulliard) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 110 Calycella coronata (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 305 Calycella alba Patouillard (1887), Tabulae analyticae fungorum, 6, p. 37, fig. 594 Hymenoscyphus coronatus var. inflexus(Bolton) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 127 Hymenoscyphus coronatus (Bulliard) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 127, tab. 5, fig. 26 Cyathicula inflexa (Bolton) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 305 Cyathicula alba (Patouillard) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 305 Cyathicula coronata f. inflexa (Bolton) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 741 Cyathicula coronata (Bulliard) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 740 Helotium roseipes Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 192 Crocicreas coronatum (Bulliard) S.E. Carpenter (1980), Brittonia, 32(2), p. 269 (nom actuel) References : BK 1 191 ; Dennis p. 128 pl. XVIIf ; Ellis p. 276 fig. 1229 ; Gr. p. 411 n° 686 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, concave-hemispherique, lisse, puis etale, avec la marge bordee de dents longues et aigues, dressees ou etalees, larges de 1 a 3 mm, jaunatre a orange blanchatre ou grisatre en dessus, pale ou blanchatre en dessous. Stipe : Cylindrique, grele, plus ou moins long, de 1-3, jusqu'a 5 mm,droit ou un peu flexueux, glabre, concolore au dessous du receptacle. Habitat : Sur tiges seches ou pourrissantes de differentes plantes telles que Urtica, Cirsum, rarement sur tiges lignifiees. ( Boudier: sur petites branches mortes dans les bois.) Spores : Oblongues-fusiformes, obtuses, souvent un peu courbees, presentant a l'interieur 2 ou plusieurs petites gouttelettes et des granulations, 16-17-22 x 4-4,5 µm. Asques cylindriques-claviformes, octospores, 90-110-(114) x 7,5-8-(10)µm, spores biseriees. Paraphyses lineaires, simples ou divisees, septees, finement granuleuses a l'interieur, a peine epaissies dans la partie superieure, 2-3 µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole a gregaire. Tres commun. Presque en toute saison. ( In Litt. Aout-Novembre ) . |
Cistella acuum (Albertini & Schweinitz) Svrček (1959) |
![]() |
Synonymes : Peziza acuum Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 330 (c) (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza tenerrima Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 128 Peziza perpusilla Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 317 Helotium acuum (Albertini & Schweinitz) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355 Helotium tenerrimum (Fries) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355 Helotium acuum var. tenerrimum(Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 310 Lachnella acuum (Albertini & Schweinitz) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 246 Dasyscyphus acuum (Albertini & Schweinitz) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 443 Phialea acuum (Albertini & Schweinitz) Rehm (1892), Hedwigia, 31(6), p. 301 Hymenoscyphus acuum (Albertini & Schweinitz) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 75 Atractobolus acuum (Albertini & Schweinitz) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445 Calycina tenerrima (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 449 Phialea pertenera Feltgen (1901), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(2), p. 50 Helotium pertenerum (Feltgen) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 111 Pachydisca tenerrima (Fries) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 94 Hyaloscypha acuum (Albertini & Schweinitz) Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 278 Clavidisculum kriegerianum Kirschstein (1938), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 36(5-6), p. 379 Clavidisculum acuum (Albertini & Schweinitz) Kirschstein (1938), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 36(5-6), p. 380 Cistella acuum (Albertini & Schweinitz) Svrček (1959), Ceska mykologie, 13(4), p. 211 (nom actuel) Discocistella acuum (Albertini & Schweinitz) Svrček (1962), Ceska mykologie, 16(1), p. 12 References : BK 1 211 ; Ellis p. 166 & 170 fig 743 ; Dennis p. 150 pl. XXIh ; Gr. p. 431 n° 725 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : Receptacle brievement, mais nettement stipite, d'abord subglobuleux, puis ouvert a disque presque plan, cupuliforme a orbiculaire, large de 0,1 et jusqu'a 0,3 mm, lisse, blanc ou pale. Surface externe et marge finement feutrees et blanches. Poils courts et obtus. Stipe : Tres court mais distinct. Habitat : Generalement sur aiguilles et cones de Picea, de Pinus tels que P. nigra var. maritima, P.radiata, P. sylvestris, egalement mais plus rarement sur Abies, Thuya et autres gymnospermes. Spores : Oblongues fusiformes ou clavees, lisses, hyalines, 4-5-6 x 1,5-2 µm, sans gouttelettes ni granulations a l'interieur. Asques claviformes, octospores, 30-35 x 4,5-5 µm, spores biseriees. Paraphyses greles, lineaires ou fusiformes, ne depassant pas ou de tres peu les asques, parfois rares ou difficiles a bien distinguer. Poils blancs, hyalins, septes ou non, a parois minces, longs de 25 a 30 µm, epais de 4-5 µm environ, finement granuleux a l'interieur. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole ou en croissance serree. Frequent. Automne-Printemps ( Septembre a Mars). |
Ciboria caucus (Rebentisch) Fuckel (1870) [1869-70] |
![]() |
Synonymes : Peziza caucus Rebentisch (1804), Prodomus florae neomarchicae, p. 386, tab. 4, fig. 17 (Basionyme)
Ciboria caucus (Rebentisch) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 311 (nom actuel) Phialea caucus (Rebentisch) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 110 Hymenoscyphus caucus (Rebentisch) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 120 References : Ellis p. 192 ; Dennis p. 99 ; Cetto 7 p. 2960 ; Page Image for Protologue. Gr. p. 359 n° 581 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Sclerotiniaceae Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, cupule a marge dressee, puis aplati, large de 2 a 8 mm, mince cerace, brun pale ou bai-brun en dessus, glabre, pale, puis brunatre en dessous. Stipe : Concolore, long de 2 a 10 mm et epais de 0,5 mm environ, souvent flexueux. Habitat : Sur chatons males de Populus, Alnus, Salix, tombes dans des endroits humides. Spores : Obliqiement monostiques, ovales, subelliptiques ou subglobuleueses, parfois inegales, hyalines, lisses, non guttulees, 9-10 x 5-6 µm. Asques cylindriques-claviformes, octospores, 100-130 x 8 µm, a foramen bleuissant faiblement par l'iode. Paraphyses greles, hyalines, non epaissies au sommet. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole ou en petit nombre. Assez repandu. Printemps ( Fevrier-Avril ). Synonyme de Ciboria amentacea selon certains auteurs |
Rutstroemia conformata (P. Karsten) Nannfeldt (1942) |
![]() |
Synonymes : Xyloma nervale Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 64, tab. 7, fig. 7
Xyloma trientalis Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 200 Sclerotium nervale (Albertini & Schweinitz) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 260 Sclerotium trientalis (Fries) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 260 Rhytisma nervale (Albertini & Schweinitz) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 371 Peziza conformata P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 149 (Basionyme) Helotium conformatum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 236 Sclerotinia nervisequa J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 65 Calycina conformata (P. Karsten) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448 Phialea violascens Rehm (1899), in Saccardo & P. Sydow, Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 14, p. 767 Helotium violascens (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 112 Ombrophila conformata (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 92 Ciboria violascens (Rehm) Jaap (1910), Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 52, p. 5 Hymenoscyphus violascens (Rehm) Migula (1913), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 3(2), p. 1166 Ombrophila umbonata f. violascens(Rehm) Rehm (1915), Berichte der bayerischen botanischen gesellschaft zur erforschung der heimischen flora, 15, p. 248 Rutstroemia nervisequa (J. Schroter) W.L. White (1941), Lloydia, 4(3), p. 223 Rutstroemia conformata (P. Karsten) Nannfeldt (1942), Fungi exsiccati suecici, praesertini upsalienses, 23-24, n° 1174 (nom actuel) Stromatinia nervisequa (J. Schroter) Naumov (1964), Flora Gribov Leningradskoi oblasti, 2, Diskomitsety, p. 128 Ciboria conformata (P. Karsten) Svrček (1982), Ceska mykologie, 36(3), p. 152 References : Ellis p. 86 & 191 fig. 336 ; Dennis p. 102 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Rutstroemiaceae Chapeau/Fructification : Fructification 1-3 mm de diametre, cupuliforme, disque concave ou plat, fixe au substrat par un pied. Hymenium lisse, brun clair. Surface externe et marge concolores. Stipe : Court, environ 5 mm de long, parfois jusqu'a 1,5 cm ( si enfoui dans la litiere ), concolore ou legerement plus fonce vers la base. Habitat : Sur les nervures des feuilles tombees et pourries d'Alnus, quelquefois sur feuilles "squelettiques" de Populus canescens. Spores : Elliptiques, legerement pointues aux extremites, 10-12 x 5-5,5 µm. Asques cylindriques-claves, octospores, jusqu'a 110 x 6-7 µm, spores uniseriees. Paraphyses cylindriques, epaisses de 4µm a l'extremite. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole a gregaire. Tres frequent. Avril-Juin. |
Lachnum pygmaeum (Fries) Bresadola (1903) |
![]() |
Synonymes : Octospora fungoidaster Hedwig (1789), Descripto et adumbratio microscopico analytica muscorum frondorosum, 2, p. 53, tab. 19, fig. a
Peziza fungoidaster (Hedwig) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1452 Peziza fructigena var. ß fungoidaster (Hedwig) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 661 Peziza pygmaea Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 79 ('pygmea') (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Helotium luteolum Currey (1864) [1863], The transactions of the linnean Society of London, series 1, 24(2), p. 153, tab. 25, fig. 18 Helotium rhizophilum Fuckel (1865), Fungi Rhenani exsiccati, n° 1598 Ciboria rhizophila (Fuckel) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 312 Helotium pygmaeum (Fries) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 214 Lachnea pygmaea (Fries) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 249 Helotium tuba var. ochracea Berkeley & Broome (1875), The annals and magazine of natural history, series 4, 15, p. 38 Peziza nuda W. Phillips (1880), Grevillea, 8(47), p. 101 Helotium affinissimum Peck (1883) [1880], Annual report of the New York state Museum of natural history, 33, p. 32 Lachnella pygmaea (Fries) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 131 Erinella calycina var. pygmaea (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 303 Ciboria carniolica Rehm (1887), in W. Voss, Verhandlungen der kaiserich-koniglichen zoologisch-botanischen Gesellschaft in Wien, 37, p. 226 Hymenoscyphus hedwigii W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 130 Hymenoscyphus tuba var. ochracea (Berkeley & Broome) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 126 Hymenoscyphus rhizophilus (Fuckel) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 144 Lachnella nuda (W. Phillips) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 247 Lachnella luteola (Currey) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 247 Helotium rhizogenum Ellis & Everhart (1888), The journal of mycology, 4(10), p. 100 Dasyscyphus luteolus (Currey) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 440 Phialea affinissima (Peck) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 272 Helotium phillipsii Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 220 Dasyscyphus pygmaeus (Fries) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 436 Phialea hedwigii (W. Phillips) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 260 Hymenoscyphus flexipes Cooke & W. Phillips (1891), Grevillea, 19(92), p. 106 Phialea flexipes (Cooke & W. Phillips) Saccardo (1892), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 10, p. 9 Ciboria pygmaea (Fries) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 760 Helotium hedwigii (W. Phillips) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 243 Helotium nudum (W. Phillips) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 498 Ciboria ochracea (Berkeley & Broome) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 276 Phialea arenicola Ellis & Everhart (1897), The American naturalist, 31, p. 426 Hymenoscyphus fungoidaster (Hedwig) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485 Hymenoscyphus affinissimus (Peck) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485 Calycina rhizophila (Fuckel) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 449 Calycina rhizogena (Ellis & Everhart) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 449 Atractobolus pygmaeus (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446 Calycina nuda (W. Phillips) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448 Atractobolus luteolus (Currey) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446 Lachnum pygmaeum (Fries) Bresadola (1903), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 1(2), p. 121 (nom actuel) Lachnum hedwigii (W. Phillips) Bresadola (1903), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 1(2), p. 121 Ciboria carbonaria Feltgen (1903), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(3), p. 44 Helotium flexipes (Cooke & W. Phillips) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 114 Hyphoscypha nuda (W. Phillips) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 122 Helotium carbonarium (Feltgen) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 113 Helotium subrubescens Rehm (1909), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 7(6), p. 524 Helolachnum aurantiacum Torrend (1910), Broteria, revista de sciencias naturaes do Collegio de S. Fiel, serie botanica, 9(1), p. 53 Ciboria subrubescens (Rehm) B.O. Dodge (1914), Transactions of the Wisconsin Academy of sciences, arts and letters, 17(2), p. 1033 Lachnum rhizophilum (Fuckel) Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 258 Sarcoscypha pusilla Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 317 Helotium smardae Velenovský (1939), Novitates mycologicae, p. 186 Dasyscyphus rhizophilus (Fuckel) Grelet (1950), Revue de mycologie, Paris, 15(1), p. 56 Helotium arenicolum (Ellis & Everhart) Seaver (1951), The North American cup-fungi (inoperculates), p. 148 References : Ellis 1 p. 263 fig. 1183 ; Dennis p. 148 pl. XIXa ; Gr. p. 437 n° 738 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Lachnaceae Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, cupule, puis etale, avec la marge parfois ondulee, large de 2 a 4 mm et haut de 2 a 6 mm, jaune ou orange en dessus, plus pale et pubescent en dessous, bord plus blanchatre. Chair : Tendre, molle sans odeur ni saveur particulieres. Stipe : Blanc, souvent flexueux, un peu epaissi dans la partie superieure, 1/2 mm environ, plus ou moins pubescent. Habitat : Sur les racines et les branches enfouies dans le sol, dans les herbes emmelees et dans les lieux brules. Spores : Oblongues subfusiformes, halines, droites, plus rarement un peu courbees, tres finement guttulees ou granuleuses a l'interieur. Asques cylindriques-claviformes, octospores, 40-70 x 5-6 µm, a foramen bleuissant faiblement par l'iode, spores biseriees; Paraphyses lineaires-aigues ou lanceolees aigues, depassant les asques, 70-85 µm environ, d'epaisseur tres variable 2-6 µm dans la partie la plus large, septees, simples ou parfois divisees a la base. Poils blancs courts mais robustes, obtus ou arrondis et meme parfois un peu clavules au sommet, septes, toujours nettement granuleux exterieurement, 30-55 x 4-6 µm environ. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole a gregaire( groupe-cespiteux). Peu frequent. Ete, ( in litt. de Mai a Octobre ). |
Lachnum tenuissimum (Quelet) Korf & W.Y. Zhuang (1985) |
![]() |
Synonymes : Peziza tenuissima Quelet (1879), Grevillea, 8(45), p. 38 (nom. illegit.)
Phialea tenuissima Quelet (1881) [1880], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 9, p. 673, pl. 9, fig. 9 (Basionyme) Lachnea tenuissima (Quelet) Gillet (1886), Champignons de France, les discomycetes, p. 208 Hymenoscyphus tenuissimus (Quelet) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 486 Helotium tenuissimum (Quelet) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 112 Dasyscyphus tenuissimus (Quelet) Dennis (1963), Kew bulletin, 17(2), p. 370 Lachnum tenuissimum (Quelet) Korf & W.Y. Zhuang (1985), Mycotaxon, 22(2), p. 501 (nom actuel) References : Ellis p. 456 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Lachnaceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Sur tiges mortes d'Arrhenatherum, Glyceria, Holcus, Phragmites. |
Hymenoscyphus calyculus (Sowerby) W. Phillips (1887) |
![]() |
Synonymes : Peziza virgultorum F.H. Wiggers (1780), Primitiae flora holsaticae, p. 106
Peziza calyculus Sowerby (1797), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 116 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Peziza fructigena var. b virgultorum (F.H. Wiggers) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 118 Peziza infundibulum Greville (1824), Flora edinensis, p. 423 Peziza citrina Hornemann (1829), Flora danica, 33, p. 12, tab. 1971, fig. 3 (nom. illegit.) Peziza virgultorum var. ß ramicola Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 494 Helotium calyculus (Sowerby) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355 Helotium sublenticulare Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355 Helotium virgultorum (F.H. Wiggers) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355 Peziza citrina subsp.* sublenticularis (Fries) Nylander (1868), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 44 Phialea calyculus (Sowerby) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 108 Helotium fructigenum subsp.* virgultorum(F.H. Wiggers) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 125 Erinella calyculus (Sowerby) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 303 Hymenoscyphus virgultorum (F.H. Wiggers) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 134 Hymenoscyphus calyculus (Sowerby) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 136 (nom actuel) Phialea virgultorum (F.H. Wiggers) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 266 Calycina sublenticularis (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 449 Calycella sublenticularis (Fries) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 95 References : BK 1 182 ; Cetto 3 1262 ; Ellis p. 8 fig. 128 ; Dennis p. 123 pl. XVIg ; Gr. p. 405 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : 0,5-2,jusqu'a 5 mm, cupuliforme a discoide, stipitee. Hymenium lisse, brillant a jaune d'or, jaune citron ou jaune ocre ; surface interne lisse a finement duveteuse, (comme d'ailleurs la marge,) plus pale, blanchatre a jaune pale. Stipe : 0,5-5,jusqu'a 10 mm de longueur, presque cylindrique, lisse a pubescent et aminci vers la base, blanchatre a jaune pale, brunissant avec l'age. Habitat : Sur bois mort decortique, branches tombees et enfouies, parmi les feuilles,sur brindilles, dans des endroits humides, en forets de feuillus, principalement sur Fagus. Spores : Fusiformes irregulieres, legerement arquees avec une extremite en pointe, lisses, hyalines, parfois septees,(une cloison), 15-22-(24) x 3-4,5 µm. Asques cylindriques en massue, octospores, spores irregulierement biseriees, 110-125-(140) x 10 µm, amyloides. Paraphyses cylindriques-lineaires, 2-3µm d'epaisseur, etroites, septees, et legerement epaissies au sommet. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire a fascicule. Repandu mais rarement abondant, (in litt. peu frequent). Septembre a Janvier( parfois au printemps ). |
Hymenoscyphus herbarum (Persoon) Dennis (1964) |
![]() |
Synonymes : Peziza herbarum Persoon (1794), in Usteri, Annalen der botanik, 11, p. 30 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Hymenella ebuli Fries (1821), Scleromyceti sueciae, n° 216 Calycina herbarum (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 670 Hymenella vulgaris Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 234 Tremella elliptica Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 109 Hymenula vulgaris (Fries) Libert (1832), Plantae cryptogamicae, quas in Arduenna collegit, 2, exsiccati n° 136 Peziza pastinacae Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 176 Hymenula georginae Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 525 Helotium herbarum (Persoon) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 356 Peziza ebuli Cesati (1851), in Rabenhorst, Klotzschii herbarum vivum mycologicum, Edn 1, n° 1424 Peziza hymenula Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 308 Patellaria sanguinea var. herbarum (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 326 Helotium hymenula (Fuckel) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 310 ('hymenulum') Phialea hymenula (Fuckel) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 262 Pezizella pastinacae (Schweinitz) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 290 Hymenoscyphus hymenula (Fuckel) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485 Hymenoscyphus pastinacae (Schweinitz) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485 Pezizella albotincta Rehm (1904), Hedwigia: Beiblatt zur Hedwigia, 43(1), p. (31) Mollisiella albotincta (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 142 Hymenoscyphus albotinctus (Rehm) Migula (1913), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 3(2), p. 1156 Malotium herbarum (Persoon) Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 210 Helotium ebuli Velenovský (1939), Novitates mycologicae, p. 186 Hymenoscyphus herbarum (Persoon) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 77 (nom actuel) References : BK 1 186 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Espece courante sur tiges mortes d'orties, d'octobre a janvier. |
Hemimycena crispula (Quelet) Singer (1943) |
![]() |
Noms francais : Mycene frisee Synonymes : Helotium hirsutum Tode (1790), Fungi mecklenburgenses selecti, 1, p. 23, tab. 4, fig. 36 Helotium gibbum Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 350, tab. 4, fig. 1 Perona hirsuta (Tode) Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 3 Perona gibba(Albertini & Schweinitz) Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 3 Peziza tubaeformis Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 492 Cyphella infundibuliformis Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 336 Omphalia crispula Quelet (1881) [1880], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 9, p. 663, pl. 8, fig. 4 (Basionyme) Omphalina crispula (Quelet) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 46 Cyphella gibba (Albertini & Schweinitz) J. Schroter (1888) [1889], in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 434 Phialea gibba (Albertini & Schweinitz) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 271 Omphalina hirsuta (Tode) Quelet (1890) [1889], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 18(2), p. 509, pl. 15, fig. 8 Omphalia hirsuta(Tode) Saccardo (1891), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 9, p. 45 Chaetocypha infundibuliformis (Fries) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 847 Hymenoscyphus gibbus (Albertini & Schweinitz) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485 Delicatula crispula (Quelet) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des hymenomycetes, p. 157 Delicatula gibba (Albertini & Schweinitz) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des hymenomycetes, p. 157 Delicatula hirsuta (Tode) Cejp (1929), Spisy prirodovedeckou Karlovy University, 100, p. 84 Mycena crispula (Quelet) Kuhner (1938), Encyclopedie mycologique, 10, p. 642, fig. 230 Hemimycena crispula (Quelet) Singer (1943), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 41(1-3), p. 121 (nom actuel) Marasmiellus crispulus (Quelet) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 298 Hemimycena hirsuta (Tode) Singer (1986), The Agaricales in modern taxonomy, Edn 4, p. 397 References : BK 3 215 Groupe : Mycenes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Mycenaceae Comestibilite : Sans interet |
Lanzia luteovirescens (Roberge) Dumont & Korf (1978) |
![]() |
Synonymes : Peziza luteovirescens Roberge (1847), in Desmazieres, Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 8, p. 188 (Basionyme)
Helotium subolivaceum P. Karsten (1874), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 13, p. 449 Peziza pallidovirescens W. Phillips (1877), Grevillea, 6(37), p. 24 Phialea luteovirescens (Roberge) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 108 Helotium luteovirescens (Roberge) P. Karsten (1883), Hedwigia, 22(11), p. 164 Calycella luteovirescens (Roberge) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 306 Ciboria tabacina Ellis & Holway (1887), Geological and natural history survey of Minnesota, bulletin n° 3, p. 35 Hymenoscyphus luteovirescens (Roberge) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 121 Helotium pallidovirescens (W. Phillips) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 311 Ciboria luteovirescens (Roberge) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 206 Calycina subolivacea (P. Karsten) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 449 Phialea anomala Peck (1913) [1912], Bulletin of the New York state Museum, 167, p. 29 Rutstroemia luteovirescens (Roberge) W.L. White (1941), Lloydia, 4(3), p. 211 Lanzia luteovirescens (Roberge) Dumont & Korf (1978), Mycotaxon, 7(2), p. 185 (nom actuel) References : BK 1 154 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Rutstroemiaceae Chapeau/Fructification : Fructification 2-3 mm, cupuliforme a orbiculaire, pedicellee, erompant des zones noircies du substrat. Hymenium jaune-olive et lisse. Surface externe concolore et lisse. Marge un peu plus foncee. Stipe : Cylindrique et legerement contourne, atteignant 10 mm de longueur, concolore a la surface externe. Habitat : Sur petioles en putrefaction d'Acer,( in litt. egalement sur feuilles de Tillia ). Spores : Irregulierement elliptiques, lisses, hyalines, biguttulees, non septees, 12-13 x 6-7 µm. Asques octospores, spores uniseriees, 150 x 10-12 µm. Paraphyses filiformes, legerement elargies vers le sommet jusqu'a 3µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole ou en troupes. Automne, ( Septembre-Octobre ). Rare. |
Lachnum controversum (Rehm) Rehm (1888) |
![]() |
Synonymes : Peziza litorea Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 121
Helotium litoreum (Fries) P. Crouan & H. Crouan (1867), Florule du Finistere, p. 48 Belonidium litoreum (Fries) P. Karsten (1868), Fungi Fenniae exsiccati, 8, n° 737 Belonidium campanula var. ß litoreum (Fries) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 163 Peziza controversa Cooke (1875), Grevillea, 4(29), p. 41 (nom. illegit.) Niptera riparia Saccardo (1880), Michelia, 2(6), p. 81 Phialea litorea (Fries) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 103 Mollisia riparia (Saccardo) Gillet (1881), Champignons de France, les discomycetes, p. 122 Dasyscyphus controversus Rehm (1881), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 26, p. 31 (Basionyme) Calycella litorea (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 305 Lachnum controversum (Rehm) Rehm (1888), Hedwigia, 27(5-6), p. 165 (nom actuel) Belonidium vexatum var. litoreum(Fries) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 504 Belonioscypha vexata var. litorea (Fries) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 746 Hymenoscyphus litoreus (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485 Atractobolus controversus (Rehm) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445 Cyathicula litorea (Fries) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 116 References : Ellis p. 456 & 490 fig 1745 ; Dennis p. 148 ; Page Image for Protologue ; Gr. p. 435 n° 735 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Lachnaceae Chapeau/Fructification : Receptacle brievement stipite, cupule, subhemispherique, large de 0,75 a 1,5 mm, de couleur pale, a disque chamois, rose pale, brun-rougissant au sechage, pubescent a l'exterieur, borde de poils blancs ou jaunes. Stipe : Tres petit et fin, concolore. Habitat : Sur tiges mortes de Phragmites, egalement sur graminees et autres plantes aquatiques, Calamagrostis, Glyceria, Holcus et Phalaris, occasionnellement sur Caldium mariscus et Typha latifolia. Spores : Etroitement elliptiques-fusiformes, arrondies aux extremites, hyalines, droites,( in litt., presentant parfois de fines gouttelettes a l'interieur ), (6)-8-11 x 1,5-2,5 µm. Asques claviformes, octospores, 36-40 x 5 µm. Paraphyses lanceolees-aigues, septees vers la base, beaucoup plus longues que les asques, large de 4 a 5 µm, devenant olivacees. Poils 50-60 70 ( parfois 100 ) x 3-4-4,5 µm, cylindriques ou a peine epaissis au sommet, septes, hyalins dans la partie superieure, un peu brunatres a la base, finement granuleux a l'exterieur. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire a cespiteux. Frequent. Ete-Automne ( Mai-Octobre ). |
Cyathicula amenti (Batsch) Baral & R. Galan (2013) |
![]() |
Synonymes : Peziza amenti Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 211, tab. 27, fig. 148 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Helotium amenti (Batsch) Fuckel (1860), Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 15, p. 92 Phialea amenti (Batsch) Quelet (1879), Bulletin de la Societe botanique de France, 26, p. 234 Erinella amenti (Batsch) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 304 Hymenoscyphus amenti (Batsch) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 143 Ciboria amenti (Batsch) Whetzel (1945), Mycologia, 37(6), p. 675 Pezizella amenti (Batsch) Dennis (1956), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 62, p. 55 Crocicreas amenti (Batsch) S.E. Carpenter (1980), Brittonia, 32(2), p. 269 Cyathicula amenti (Batsch) Baral & R. Galan (2013), Mycosystema, 32(3), p. 420 (nom actuel) References : BK 1 195 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Comestibilite : Sans interet |
Bisporella subpallida (Rehm) Dennis (1978) |
![]() |
Synonymes : Phialea subpallida Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 710 (Basionyme)
Hymenoscyphus subpallidus (Rehm) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 486 Helotium subconfluens Bresadola (1903), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 1(2), p. 120 Helotium subpallidum (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 113 Calycella subconfluens (Bresadola) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 95 Helotium kunicense Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 184 Discorehmia gregaria Kirschstein (1938), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 36(5-6), p. 381 Calycella subpallida (Rehm) Dennis (1956), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 62, p. 45 Bisporella subpallida (Rehm) Dennis (1978), British Ascomycetes, Edn 3, p. 132 (nom actuel) References : BK 1 177 ; Medardi p. 19 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : Surface externe lisse, concolore. Chair : Fragile, ceracee, ocracee. Stipe : Nul Habitat : Sur bois decortique de feuillus. Spores : ellipsoIdes Comestibilite : Sans interet |
Pezizella alniella (Nylander) Dennis (1956) |
![]() |
Synonymes : Helotium grenseri Auerswald (1868), in Rabenhorst, Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 1122
Peziza alniella Nylander (1868), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 45 (Basionyme) Helotium alniellum (Nylander) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 239 Phialea alniella (Nylander) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 257 Hymenoscyphus alniellus (Nylander) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 73 Ombrophila alniella (Nylander) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 92 Mollisia amenticola Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 123, tab. 13, fig. 25 (nom. illegit.) Pezizella alniella (Nylander) Dennis (1956), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 62, p. 56 (nom actuel) Calycina alniella (Nylander) Baral (1985), Beihefte zur zeitschrift fur mykologie, 6, p. 51 Calycellina alniella (Nylander) Baral (1993), Zeitschrift fur mykologie, 59(1), p. 4 References : BK 1 194 ; Ellis p. 88 fig. 345 ; Dennis p. 131 pl. XVIIh ; Gr. p. 301 n° 476 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Pezizellaceae Chapeau/Fructification : Receptacle tres brievement stipite, d'abord turbine, puis etale, devenant meme convexe et large de 0,5-0,7-(1 mm ) . Hymenium blanc creme a jaune pale, ou legerement jaunatre en dessus, legerement puberulent et grisatre, puis glabre et blanchatre en dessous. Marge reflechie et un peu sinuee ou plus ou moins irregulierement crenelee. Stipe : Tres court, mince, blanchatre, noiratre a la base, ( parfois reduit a un point central ). Habitat : Sur chatons femelles pourris et au sol dans les endroits marecageux d' Alnus ( in litt. Alnus incana ). Spores : Oblongues-fusiformes, hyalines, lisses, parfois a 2 guttules, presentant ordinairement a l'interieur quelques petites granulations vers les extremites, 8-9-11 x 2,5-3-4 µm, d'apres Nylander,( 12-15 x 3,5-4 µm, d'apres Boudier ). Asques claviformes un peu attenues a la base, octospores, spores irregulierement biseriees, 56-61 x 5,5 µm, ( Boudier : 50-80 X 7-10 µm ). Paraphyses simples, lineaires-obtuses, septees et larges de 2 µm, sommet renfle jusqu'a 3 µm, non granuleuses interieurement, hyalines ou legerement jaunatres. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole ou groupes. Assez repandu. Precoce au printemps et a la fin de l'automne( in litt. surtout en Fevrier-Mars ). Remarque : Souvent en compagnie de Ciboria viridifusca. |
Lachnum pudicellum (Quelet) J. Schroter (1893) |
![]() |
Synonymes : Peziza palliderosea Sauter (1876), Hedwigia, 15(10), p. 150
Erinella pudicella Quelet (1886) [1885], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 14(2), p. 452, pl. 12, fig. 25 (Basionyme) Dasyscyphus pudicellus (Quelet) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 451 Phialea palliderosea (Sauter) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 264 Lachnum pudicellum (Quelet) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 95 (nom actuel) Lachnum pallideroseum (Sauter) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 885 Atractobolus pudicellus (Quelet) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446 Hymenoscyphus pallideroseus (Sauter) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485 Helotium pallideroseum (Sauter) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 112 References : Ellis p. 456 fig. 1747 ; Gr. p. 435 n° 734 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Lachnaceae Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, cyathiforme, large de 3 a 5 dixiemes de mm, d'abord d'un blanc pur, puis rose, pubescent a l'exterieur. Habitat : Sur tiges seches de petites graminees, telles que, Arrhenatherum, Glyceria, Holcus et Phragmites. Spores : Etroitement subnaviculaires, souvent un peu courbees, finement pluriguttulees,,8-11 x 1-1,5 µm. Asques cylindriques-claviformes, octospores, 26-32 x4-4-,5 µm. Paraphyses fusiformes, septees vers la base, depassant les asques de 15 a 24 µm environ et larges de 4,5 a 6 µm. Poils, 40-65 x 3-4 µm, plus ou moins longuement elargis au sommet ou brusquement renfles en boule jusqu'a 6,5 µm, un peu brunatres a la base sur les vieux exemplaires, assez finement incrustes. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole a gregaire. Peu frequent. Mai- Aout. Souvent cite comme synonyme de Lachnum tenuissimum |
Rutstroemia bolaris (Batsch) Rehm (1893) |
![]() |
Synonymes : Peziza bolaris Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 221, tab. 28, fig. 155 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Ciboria bolaris (Batsch) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 311 Lachnea bolaris (Batsch) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 65 Phialea bolaris (Batsch) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 116 Hymenoscyphus bolaris (Batsch) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 124 Rutstroemia bolaris (Batsch) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 765 (nom actuel) Helotium bolare (Batsch) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 247 Calycina bolaris (Batsch) Seaver (1934), Mycologia, 26(4), p. 346 References : BK 1 149 ; Medardi 249 ; Gr. p. 379 n° 615 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Rutstroemiaceae Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, cupule, puis etale, avec la marge relevee et furfuracee-denticulee, large de 3 a 9-(10) mm, jaune fonce a jaune olive clair ou fauve-ferrugineux, fauve-brunatre, fauve-rougeatre en dessus, un peu plus pale, subfurfurace ou veine-ride en dessous. Stipe : Concolore ou plus fonce a la base, long de 1-3-5-(10) mm et epais de 1 mm environ. Habitat : Sur branches tombees de Carpinus betulus (charme commun), egalement sur brindilles mortes et enfouies, in litt. egalement sur feuilles tombees de Castanea sativa (chataigner commun). Isoles ou fascicules ou gregaires. Ete-fin de l'hiver. Frequent a rare. Spores : Elliptiques, oblongues-elliptiques ou oblongues-fusiformes, parfois inequilaterales, hyalines, lisses, remplies de fines granulations et presentant aussi ordinairement a l'interieur deux gouttelettes ou simplement une ou deux vacuoles arrondies, 16-20-25 x 6-9 µm. Dans le vieil age, les gouttelettes et les granulations disparaissent et les spores sont triseptees avec, a chaque extremite un court appendice hyalin termine par une sporule conidienne arrondie. Asques subcylindriques, a peine attenues a la base, octospores, 125-143-(195) x 10-11,5-(17) µm. Paraphyses filiformes, rameuses a la base, septees dans la partie inferieure, un peu epaissies au sommet, 3-4 µm, remplies dans la partie superieure d'une matiere brunatre. Comestibilite : Sans interet |
Crocicreas culmicola (Desmazieres) S.E. Carpenter (1980) |
![]() |
Synonymes : Peziza culmicola Desmazieres (1836), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 2, 6, p. 244 (Basionyme)
Peziza striata Rabenhorst (1860), Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 221 (nom. illegit.) Belonidium vexatum De Notaris (1863), Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 1(5), p. 380 Peziza palearum Rabenhorst (1863), Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 519 (nom. illegit.) Belonidium moliniae De Notaris (1863), Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 1(5), p. 380 Peziza vexata (De Notaris) P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 139 Helotium culmicolum (Desmazieres) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 237 Belonidium campanula subsp.* vexatum (De Notaris) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 163 Helotium apostata Rehm (1875), Ascomyceten, 6, n° 254-b Peziza subgibbosa Ellis (1876), Bulletin of the Torrey botanical Club, 6(21), p. 108 Phialea incarnata Quelet (1878) [1877], Bulletin de la Societe botanique de France, 24, p. 329 Phialea culmicola (Desmazieres) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 103 Calycella culmicola (Desmazieres) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 306 Calycella incarnata (Quelet) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 305 Helotium incarnatum (Quelet) Brunaud (1886), Journal d'histoire naturelle de Bordeaux et du Sud-Ouest, 1886, 2, p. 22 (nom. illegit.) Belonidium culmicolum (Desmazieres) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 148, tab. 5, fig. 29 Belonidium incarnatum (Quelet) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 315 Cyathicula incarnata (Quelet) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 306 Belonium subgibbosum (Ellis) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 493 Hymenoscyphus culmicola (Desmazieres) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 75 Belonioscypha vexata (De Notaris) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 745 Belonioscypha incarnata (Quelet) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 747 Belonium culmicola (Desmazieres) Seaver (1951), The North American cup-fungi (inoperculates), p. 176 Belonioscypha chrysosperma Le Gal (1955) [1954], Bulletin de la Societe mycologique de France, 70, p. 213 Belonioscypha culmicola (Desmazieres) Dennis (1956), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 62, p. 39 Cyathicula culmicola (Desmazieres) S.E. Carpenter & Dumont (1979) [1978], Mycologia, 70(6), p. 1231 Crocicreas culmicola (Desmazieres) S.E. Carpenter (1980), Brittonia, 32(2), p. 269 (nom actuel) References : Gr. p. 391 n°641 ; Dennis p. 128 pl. XVIIg ; Ellis p. 454 fig. 1738 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, turbine, ferme, blanchatre, disque concave de 0,5 jusqu'a 1,5-2 mm, en forme de coupe avec un bord dente blanc ivoire ou un creux jaunatre a l'exterieur, legerement pruineux. Stipe : Cylindrique, court, egal, epais, parfois legerement rose. Habitat : Necrophyte sur tiges mortes de graminees, Agropyron, Calamagrostis, Deschampsia et Phalaris, egalement sur Juncus,sur plantes dictotyledones, ainsi que sur chaumes d'avoine, de seigle, d'orge et de froment. Spores : Ascospores hyalines, droites ou a peine courbees ou allongees-fusiformes generalement triseptees, avec un revetement gelatineux epais, 19-28(-33) x 3-3,5-4 µm. Asques cylindriques-claviformes 126 x10 µm, spores biseriees (jusqu'a 8 spores ), a foramen bleuissant un peu par l'iode. Paraphyses cylindriques, greles, d'environ 3 µm d'epaisseur. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole ou par petits groupes. Assez commun. Ete,( Juillet-Septembre ). |
Rutstroemia elatina (Albertini & Schweinitz) Rehm (1893) |
![]() |
Synonymes : Peziza elatina Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 330, tab. 2, fig. 3 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Kriegeria olivacea Rabenhorst (1878), Hedwigia, 17(3), p. 32 Ombrophila kriegeriana Rabenhorst (1878), Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 2315 Ciboria kriegeriana (Rabenhorst) Rehm (1882), Ascomyceten, 14, n° 660 Helotium elatinum (Albertini & Schweinitz) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 309 Chlorosplenium kriegerianum (Rabenhorst) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 318 Chlorosplenium elatinum (Albertini & Schweinitz) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 318 Rutstroemia elatina (Albertini & Schweinitz) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 767 (nom actuel) Ciboria elatina (Albertini & Schweinitz) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 62 Kriegeria elatina (Albertini & Schweinitz) Hohnel (1914), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 123, p. 114 Phialea mariae Boudier (1917), Bulletin de la Societe mycologique de France, 33(1-2), p. 18 Kriegeria kriegeriana (Rabenhorst) Seaver (1943), Mycologia, 35(4), p. 493 Lanzia elatina (Albertini & Schweinitz) Baral & Krieglsteiner (1985), Beihefte zur zeitschrift fur mykologie, 6, p. 20 Poculum elatinum (Albertini & Schweinitz) M.P. Sharma (1991), Himalayan botanical researches, p. 246 References : BK 1 152 ; Cetto 5 2120 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Rutstroemiaceae Chapeau/Fructification : Cupuliforme a orbiculaire, 2-6 mm, distinctement stipitee. Hymenium lisse, olive-brun fonce a noir. Surface externe et marge concolores. Marge incurvee dans la jeunesse et faiblement fimbriee. Chair : Gelatineuse. Stipe : Concolore, long de 1-3 mm. Surface externe et pied faiblement furfuraces et inegaux. Habitat : Sur aiguilles et branches tombees portant encore des aiguilles d'Abies Alba. Spores : Fusiformes-elliptiques, lisses, hyalines, biguttlees, le plus souvent pourvues d'une cloison centrale a maturite, 12-17 x 5-6 µm. Asques octospores, spores uniseriees, 130-160 x 10-12 µm. Paraphyses filiformes, septees et legerement renflees au sommet. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole a gregaire. Rare. D'Avril a Juin. |
Patinellaria sanguinea (Persoon) P. Karsten (1885) |
![]() |
Synonymes : Peziza sanguinea Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 114 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Tapesia sanguinea (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 303 Patellaria sanguinea (Persoon) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 252 Phialea sanguinea (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 112 Patinellaria sanguinea (Persoon) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 152 (nom actuel) Patellea sanguinea (Persoon) Rehm (1889), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 284 Durella sanguinea (Persoon) Nannfeldt (1932), Nova Acta Regiae Societatis Scientiarum Upsaliensis, series 4, 8(2), p. 293 References : Ellis p. 12 fig.46 ; Dennis p. 9 des Addenda. Gr. p. 527 n° 9 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, concave, large de 0,2 a 0,5 mm de diametre, rougeatre au debut, devenant bientot entierement bistre-olive a noir, se developpant sur un subiculum tomenteux, rouge sang, forme de filaments septes, rameux, epais de 3-4 µm. Chair : Ferme. Habitat : Sur bois sec decortique de differents feuillus, Corylus, Quercus, Populus, Rosa, Salix etc...mais egalement de resineux, principalement d'Abies. Spores : Distiques, ovales-oblongues, hyalines, continues, 6-8-10 x 2,5-3 µm. Asques claviformes, obtus au sommet, octospores, 56 x 8 µm, spores biseriees. Paraphyses greles, rameuses, avec des cellules brunes gonflees agglutinees pour former un epithecium. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Rarement isole, gregaire ou a croissance serree. Peu frequent. Hiver-printemps. |
Hyphodiscus hymeniophilus (P. Karsten) Baral (1993) |
![]() |
Synonymes : Peziza hymeniophila P. Karsten (1861), Synopsis Pezizarum et Ascobolorum Fenniae, p. 21 ('hymenophila') (Basionyme)
Cyathicula hymeniophila (P. Karsten) P. Karsten (1866), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 8, p. 207 Tapesia atrosanguinea Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 303 Helotium hymeniophilum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 241 Patellea pseudosanguinea Rehm (1889), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 284 Pseudohelotium hymeniophilum (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 303 Tapesia pseudosanguinea (Rehm) Saccardo (1892), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 10, p. 19 Phialea atrosanguinea (Fuckel) Hohnel (1905), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 3(4), p. 331 Micropodia hymeniophila (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 127 Hymenoscyphus atrosanguineus (Fuckel) Migula (1913), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 3(2), p. 1164 Patellea atrosanguinea (Fuckel) Kirschstein (1938), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 36(5-6), p. 390 Durella polyporicola Svrček (1967), Ceska mykologie, 21(3), p. 146 Cistella rubescens Raschle (1979) [1978], Nova Hedwigia, 30, p. 664 Cistella hymeniophila (P. Karsten) Korf (1982), Mycotaxon, 14(1), p. 2 Cistellina hymeniophila (P. Karsten) Svrček (1987), Ceska mykologie, 41(4), p. 202 Hyphodiscus hymeniophilus (P. Karsten) Baral (1993), Zeitschrift fur mykologie, 59(1), p. 7 (nom actuel) References : Gr. 471 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : Receptacle attenue en un stipe court et brun, d'abord urceole, margine, puis aplati, large de 2 a 5 dixiemes de millimetre, fauve ou brun-poupre a l'interieur, ocrace-fauve a l'exterieur et couvert de petits poils courts, obtus, septes, granuleux exterieurement, fauve pale, mais blanchatres vers la marge. Stipe : Tres court, brun. Habitat : Cette espece croit ordinairement sur l'hymenium des polypores resupines. Spores : Theques cylindriques-claviformes, octospores, 45 x 7 µm environ . Paraphyses greles, lineaires, incolores. . Spores oblongues, incolores, continues, sans granulations a l'interieur, 5-6,5 x 1,5-2 µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Cette espece a ete recoltee, en France, a Rouen, par Mr Niel, sur des branches mortes de merisier dont elle teignait le bois en rouge ( ce qui parait-il est caracteristique ) et soulevait l'ecorce pour se developper a l'air. |
Cyathicula pteridicola (P. Crouan & H. Crouan) Dennis (1975) |
![]() |
Synonymes : Peziza pteridicola P. Crouan & H. Crouan (1867), Florule du Finistere, p. 50 (Basionyme)
Phialea pteridicola (P. Crouan & H. Crouan) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 104 Hymenoscyphus pteridicola (P. Crouan & H. Crouan) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485 Helotium pteridicola (P. Crouan & H. Crouan) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 112 Cyathicula pteridicola (P. Crouan & H. Crouan) Dennis (1975), Kew bulletin, 30(2), p. 349 (nom actuel) Conchatium pteridicola (P. Crouan & H. Crouan) Svrček (1979), Ceska mykologie, 33(4), p. 197 Crocicreas cyathoideum var. pteridicola (P. Crouan & H. Crouan) S.E. Carpenter (1980), Brittonia, 32(2), p. 270 References : Medardi 41 ; Dennis p. 129 pl. XVIIc ; Ellis 1 p. 566 fig. 2099 ; Gr. p. 393 n° 648 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : Receptacle d'abord cupule-globuleux, jusqu'a 0,5 mm, puis etale-convexe et subsessile, large de 0,5 a 1 mm, d'un blanc grisatre glauque, a marge dentelee et flexueuse, exterieurement comme striee par des granulations brun fonce disposees en files longitudinales. Chair : Tendre . Odeur et saveur insignifiantes. Stipe : Assez court. Habitat : Sur tiges mortes de Pteris aquilina. Spores : Subcylindriques, parfois naviculaires, droites ou un peu courbees, finement guttulees vers les extremites, legerement teintees de verdatre, 8-10-11 x 1,5-2 µm. Asques claviformes, peu retrecis a la base, 40-50 x 4-5 µm. Paraphyses droites simples ou divisees, epaissies dans la partie superieure, septees, granuleuses, d'un joli vert clair. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole a gregaire. Peu frequent. Printemps. Synonyme de Cyathicula cyathoidea selon certains auteurs |
Ciboria viridifusca (Fuckel) Hohnel (1926) |
![]() |
Synonymes : Peziza viridifusca Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 309 (Basionyme)
Helotium amenti f. alni Saccardo (1882), Michelia, 2(8), p. 612 Ombrophila baeumleri Rehm (1885), Ascomyceten, 17, n° 806 Chlorosplenium amenticolum P. Karsten (1887), Revue mycologique (Toulouse), 9(33), p. 11 Phialea viridifusca (Fuckel) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 275 Helotium baeumleri (Rehm) P. Sydow (1894), Mycotheca marchica, n° 4047 Ombrophila viridifusca (Fuckel) Rehm (1896), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 1262 Hymenoscyphus viridifuscus (Fuckel) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 486 Ciboria amenticola (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 106 Ciboria viridifusca (Fuckel) Hohnel (1926), Mitteilungen aus dem botanischen Institut der technischen hochschule in Wien, 3(3), p. 101 (nom actuel) Rutstroemia baeumleri (Rehm) Berthet (1965), Bulletin mensuel de la Societe linneenne de Lyon, 34, p. 228 References : BK 1 142 ; Dennis p. 100 pl. XIV/A ; Ellis p. 87 fig. 343 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Sclerotiniaceae Habitat : Sur chatons femelles pourris et au sol dans les endroits marecageux d' Alnus |
Brunnipila dumorum (Roberge) Baral, Helleman & Hairaud (2015) |
![]() |
Synonymes : Peziza dumorum Roberge (1850), in Desmazieres, Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 14, p. 110 (Basionyme)
Trichopeziza dumorum (Roberge) Saccardo (1880), Michelia, 2(6), p. 80 Lachnella dumorum (Roberge) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 314 Phialea dumorum (Roberge) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 715 Hymenoscyphus dumorum (Roberge) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 74 Dasyscyphus dumorum (Roberge) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 357 Micropodia dumorum (Roberge) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 128 Lachnum dumorum (Roberge) Huhtinen (1985), Naturaliste canadien, 112(4), p. 502 Fuscolachnum dumorum (Roberge) J.H. Haines (1989), Memoirs of the New York botanical Garden, 49, p. 322 Brunnipila dumorum (Roberge) Baral, Helleman & Hairaud (2015), Index fungorum, 271, p. 1 (nom actuel) References : Ellis p. 232 fig. 1050 ; Gr. p. 473 n° 800 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : Receptacle sessile ou subsessile, d'abord turbine et clos, puis ouvert et cupule, large de 0,2 a 0,4 mm, blanc ou teinte de jaune a l'interieur, brun fonce et velu a l'exterieur. Habitat : Sur la face inferieure des feuilles mortes de Rubus fruticosus et R.iadeus. Recolte egalement sur feuilles de Ledum groenlandicum Spores : Subfusiformes, hyalines, continues, 5-8 x 1,5-2 µm ( Saccardo ), 4-5 x 1 µm d'apres Phillips et Massee. Ascospores cylindriques-claviformes, octospores, 27-29 x 4-5 µm. Paraphyses greles, lineaires. Poils brun noiratre, lineaires ou un peu attenues au sommet, lisses, ordinairement non septes, 30-40-(50) x 3-4 µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire a cespiteux. Tres frequent. Toute l'annee, surtout de Mars a Novembre. |
Bisporella pallescens (Persoon) S.E. Carpenter & Korf (1974) |
![]() |
Synonymes : Peziza citrina Sowerby (1798), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 151 (nom. illegit.)
Peziza pallescens Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 85 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Peziza elongata Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 429 Calycina pallescens (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 670 Helotium pallescens (Persoon) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355 Niptera pallescens (Persoon) Fuckel (1871) [1871-72], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 25-26, p. 334 Helotium pallidulum Saccardo (1875), Atti della Societa veneto-trentina di scienze naturali residente in Padova, serie 1, 4(1), p. 136 Phialea pallescens (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 109 Calycella pallescens (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 306 Helotium citrinum var. pallescens (Persoon) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 239 Calycina pallidula (Saccardo) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448 Bisporella pallescens (Persoon) S.E. Carpenter & Korf (1974), Mycotaxon, 1(1), p. 58 (nom actuel) References : BK 1 176 ; Ellis 1 p. 4 ; Page Image In Published List. Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : Fructification 0,5-1 mm, globuleuse a l'etat jeune, puis cupuliforme a orbiculaire. Hymenium blanchatre a ochrace, lisse, surface externe lisse egalement. Stipe : Tres court, fixe sur une surface mate-feutree due au stade conidien de Bispora antennata ( Pers.) = B. monilioides ( Corda ). Habitat : Sur les coupes frontales de Fagus, sur taches noires du champignon imparfait. Spores : Fusiformes-elliptiques, lisses, hyalines, biguttulees (2 petites gouttes ), 10-13 x 2,5-4 µm. Asques octospores, spores irregulierement biseriees, 80-100 x 6-8 µm. J+ ( faible ). Paraphyses filiformes, septees, quelquefois legerement renflees-clavees au sommet. Conidies brunes, biguttulees, 10 x 4 µm, catenulees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Cespiteux ou en croissance serree. Frequent. Tout au long de l'annee. |
Stromatinia rapulum (Bulliard) Boudier (1907) |
![]() |
Synonymes : Peziza rapulum Bulliard (1791), Herbier de la France, 11, tab. 485, fig. 3 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza radicata Holmskjold (1799), Beata ruris otia fungis danicis, 2, p. 24, tab. 9 Peziza rapula Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 658 Hymenoscyphus rapaeformis Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 673 Aleuria rapulum var. tuberosaGillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 38 Aleuria rapulum (Bulliard) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 38 Phialea rapulum (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 299 Geopyxis rapulum (Bulliard) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 64 Sclerotinia rapulum (Bulliard) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 823 Tarzetta rapulum (Bulliard) Rehm (1894), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 1021 Sclerotinia smilacinae E.J. Durand (1902), Bulletin of the Torrey botanical Club, 29(7), p. 462 Stromatinia rapulum (Bulliard) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 108 (nom actuel) Stromatinia smilacinae (E.J. Durand) Whetzel (1945), Mycologia, 37(6), p. 674 References : Gr. p. 370 n° 602 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Sclerotiniaceae Chapeau/Fructification : Receptacle d'abord profondement cupule, puis etale, large de 1 a 3 cm, brun roussatre ou fauve-ferrugineux, glabre, brun, mince et fragile. Stipe : Plus ou moins long. Habitat : Dans les bois sablonneux, sur rhizomes des Polygonatum ( multiforum, vulgare et bien d'autres ). Spores : Elliptiques, hyalines, lisses, avec toujours a l'interieur deux assez grosses gouttelettes, rarement divisees, 13-15 x 7-8 µm. Asques cylindriques octospores, un peu attenues a la base, 200-300 x 10-12 µm. Paraphyses greles, hyalines, a peine epaissies au sommet. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole ou gregaire. Peu frequent. Mars-Avril. Remarques : Cette espece mortifie les Polygonatum en les recouvrant d'un stroma noir et fragile. |
Rutstroemia petiolorum (Roberge) W.L. White (1941) |
![]() |
Synonymes : Peziza petiolorum Roberge (1842), in Desmazieres, Annales des sciences naturelles, botanique, serie 2, 17, p. 96 (Basionyme)
Helotium petiolorum (Roberge) De Notaris (1863), Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 1(5), p. 378 Peziza denigrans Fuckel (1868), Fungi Rhenani exsiccati, n° 2193 Phialea petiolorum (Roberge) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 102 Calycella petiolorum (Roberge) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 305 Hymenoscyphus petiolorum (Roberge) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 132 Cyathicula petiolorum (Roberge) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 305 Cyathicula denigrans (Fuckel) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 306 Ciboria petiolorum (Roberge) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 61 Rutstroemia petiolorum (Roberge) W.L. White (1941), Lloydia, 4(3), p. 197 (nom actuel) Calycina petiolorum (Roberge) Seaver (1951), The North American cup-fungi (inoperculates), p. 110 Poculum petiolorum (Roberge) Dumont & Korf (1978), Mycotaxon, 7(2), p. 185 References : Lloydia Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Rutstroemiaceae Habitat : Sur petioles de hetre (Fagus sylvatica) Comestibilite : Sans interet Commentaires : Proche de Rutstromemia sydowiana qui se developpe sur petiole de chene (Quercus) et qui possede des spores moins larges et guttulees. |
Myriosclerotinia curreyana (Berkeley) N.F. Buchwald (1947) |
![]() |
Synonymes : Sclerotium roseum Kneiff (1826), in Mougeot & Nestler, Stirpes cryptogamae vogeso-rhenanae, 9, n° 884
Peziza curreyana Berkeley (1857), in Currey, The journal of the linnean Society, botany, 1, p. 147 (Basionyme) Peziza curreyi Berkeley (1860), Outlines of british fungology, p. 370 Rutstroemia curreyana (Berkeley) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 107 Phialea curreyi (Berkeley) Quelet (1884) [1883], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 12, p. 509 Sclerotinia curreyana(Berkeley) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 123 Phialea curreyana (Berkeley) Gillet (1886), Champignons de France, les discomycetes, p. 211 Hymenoscyphus curreyanus (Berkeley) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 116 Poculum juncorum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 222 Myriosclerotinia curreyana (Berkeley) N.F. Buchwald (1947), Friesia, nordisk mykologisk tidsskrift, 3(4), p. 291 (nom actuel) References : Dennis p. 94 pl. XIII E ; Ellis p. 548 fig. 2034 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Sclerotiniaceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : A la base des joncs morts, le slerote noir et strie peut produire 4-5 fructifications qui entourent le jonc eclate. |
Microscypha grisella (Rehm) Sydow & P. Sydow (1919) |
![]() |
Synonymes : Peziza arenula Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 341 (c)
Mollisia arenula (Albertini & Schweinitz) P. Karsten (1874), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 13, p. 450 Helotium grisellum Rehm (1884), Ascomyceten, 16, n° 768 (Basionyme) Urceola hyalina var. arenula(Albertini & Schweinitz) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 321 Niptera arenula (Albertini & Schweinitz) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 288 Dasyscyphus grisellus (Rehm) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 467 Pyrenopeziza arenula (Albertini & Schweinitz) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 370 Lachnella grisella (Rehm) W. Phillips (1890), Grevillea, 18(88), p. 84 Phialea grisella (Rehm) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 737 Hymenoscyphus grisellus (Rehm) Lindau (1896), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1), p. 205 Atractobolus grisellus (Rehm) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446 Micropodia grisella (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 128 Micropodia arenula (Albertini & Schweinitz) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 128 Microscypha grisella (Rehm) Sydow & P. Sydow (1919), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 17(1), p. 38 (nom actuel) Mollisiaster hastulosus Kirschstein (1939), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 37(1-2), p. 140 Microscypha arenula (Albertini & Schweinitz) Svrček (1976), Ceska mykologie, 30(1), p. 12 References : Ellis p. 567 fig. 2106 ; Dennis p. 163 pl. XXg ; Gr. p. 475 n° 805 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : Receptacle d'abord globuleux et attenue en stipe tres court, puis etale-scutelliforme, large de 2-3 -(4) dixiemes de mm, grisatre en dessus, finement pubescent, brun ou subhyalin en dessous avec une marge blanchatre due a la frange de couleur claire des poils. Habitat : Hote des Pteridium, sur la face inferieure des frondes mortes ( en decomposition ), en particulier de Pteridium aquilinum. Spores : Irregulierement biseriees, cylindriques ou subclaviformes, droites ou un peu en massue, hyalines, continues, 6-10 x 1-1,5(2)µm. Asques octospores, courts, legerement retrecis au sommet,plutot larges a la base, 30-(40) x 6-7µm. Paraphyses greles, hyalines, filiformes, aussi longues que les asques. Poils legerement brunatres ou subhyalins, ondules, obtus, le plus souvent septes,30-60 x 2,5-3 µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire. Tres frequent. Printemps-ete. |
Hymenoscyphus lutescens (Hedwig) W. Phillips (1887) |
![]() |
Synonymes : Octospora lutescens Hedwig (1789), Descripto et adumbratio microscopico analytica muscorum frondorosum, 2, p. 31, tab. 9, fig. c (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza lutescens (Hedwig) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1454 Helotium lutescens (Hedwig) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355 Hymenoscyphus lutescens (Hedwig) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 131 (nom actuel) Phialea lutescens (Hedwig) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 713 Calycina lutescens (Hedwig) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448 Helotium conigenum ss. P. Sydow (1905), Mycotheca germanica, exs., n° 395 References : Ellis p. 178 fig. 781 ; Gr. p. 394 n° 649 ; Page Image In Published List. Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, turbine puis patelliforme, un peu convexe a la fin, 1-(3) mm, jaune ou jaune brunatre en dessus, glabre et blanc jaunatre en dessous, puis brun rougeatre au sechage. Stipe : Glabre, ordinairement court, 1 a 2 mm, subcylindrique, un peu flexueux, concolore. Habitat : Dans les bois humides, sur les brindilles tombees parmi les mousses, sur les cones et les aiguilles de coniferes. Spores : Oblongues-obtuses ou oblongues elliptiques, hyalines, droites, 10-15 x 3-4 µm. Asques claviformes, octospores, attenues a la base, spores unseriees. Paraphyses filiformes, greles, incolores. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole a gregaire. Peu frequent. Automne. |
Hymenoscyphus vitellinus (Rehm) Kuntze (1898) |
![]() |
Synonymes : Helotium vitellinum Rehm (1881), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 26, p. 124 (Basionyme)
Phialea vitellina (Rehm) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 262 Helotium scutula f. vitellina(Rehm) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 794 Hymenoscyphus vitellinus (Rehm) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 486 (nom actuel) References : Medardi 94 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Sur debris ligneux ou herbaces pourissants. |
Hymenoscyphus subferrugineus (Nylander) Dennis (1964) |
![]() |
Synonymes : Peziza araneosa Sowerby (1802), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 369, fig. 5 (nom. illegit.)
Peziza subferruginea Nylander (1868), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 42 (Basionyme) Peziza sowerbyi Cooke (1875), Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 1, p. 32, tab. 15, fig. 55 Helotium subferrugineum (Nylander) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 125 Hymenoscyphus broomei W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 129, tab. 5, fig. 27 Humaria sowerbyi (Cooke) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 122 Phialea broomei (W. Phillips) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 264 Helotium sowerbyi (Cooke) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 248 Helotium broomei (W. Phillips) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 244 Ciboria broomei (W. Phillips) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 106 Hymenoscyphus subferrugineus (Nylander) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 73 (nom actuel) References : Dennis p. 248 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Habitat : Sur Salix Comestibilite : Sans interet |
Gemmina gemmarum (Boudier) Raitviir (2004) |
![]() |
Synonymes : Helotium gemmarum Boudier (1889) [1888], Bulletin de la Societe mycologique de France, 4(3), p. 81 (Basionyme)
Phialea gemmarum (Boudier) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 271 Hymenoscyphus gemmarum (Boudier) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485 Pezizella gemmarum (Boudier) Dennis (1956), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 62, p. 55 Calycina gemmarum (Boudier) Baral (1985), Beihefte zur zeitschrift fur mykologie, 6, p. 57 Hyphodiscus gemmarum (Boudier) Raitviir & R. Galan (1994), Systema Ascomycetum, 13(2), p. 160 Gemmina gemmarum (Boudier) Raitviir (2004), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 20, p. 44 (nom actuel) References : BK 1 197 ; Dennis p. 132 ; Cetto 7 2968 ; Ellis p. 191 fig. 847 ; Gr. p. 390 n° 638 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, d'abord cupule, puis pateriforme, margine, large de 0,3 a 0,7,( 1 mm ), blanc, finement puberulent a l'exterieur. Stipe : Concolore a legerement jaunatre a la base,, pouvant atteindre jusqu'a 1 mm de longueur, grele, finement pubescent . Habitat : Sur ecailles et bourgeons tombes, pourris et gorges d'eau de Populus nigra, enfouis sous les feuilles et provenant de l'annee precedente. Spores : Elliptiques a fusiformes-clavees, lisses, hyalines, garnies parfois de fines gouttelettes aux extremites, 5-7 X 2-2,2 µm.( d'apres Boudier, 6-9 x 2,5-3 µm). Asques cylindriques-claviformes, octospores, 35-40 x 4,5 µm, spores biseriees,( d'apres Boudier, 45-50 x5-7 µm). Paraphyses peu nombreuses, simples ou divisees, cylindriques et non septees, larges de 2 a 3 µm, non epaissies au sommet, presentant quelques granulations a l'interieur. J+ faible. Les terminaisons des hyphes saillantes de l'excipulum sont globuleuses-capitees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole a gregaire. Rare. Fevrier a Avril. |
Discinella boudieri (Quelet) Boudier (1885) |
![]() |
Synonymes : Phialea boudieri Quelet (1876), Bulletin de la Societe botanique de France, 23, p. 353 (Basionyme)
Mollisia boudieri (Quelet) Gillet (1881), Champignons de France, les discomycetes, p. 133 Discinella boudieri (Quelet) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 112 (nom actuel) Peziza boudieri (Quelet) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 282 Humaria boudieri (Quelet) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 146 References : Ellis p. 67 ; Gr. p. 320 n° 516 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, charnu, d'abord urceole, a marge dentee, puis cupule, finalement etale et + ou - ondule, large de 0,5 a 1,5 cm, bai-pourpre en dessus, plus pale et tomenteux-furfurace en dessous. Stipe : Court, 2-4 mm, epais, obconique, blanchatre, ordinairement enfonce dans le sable. Habitat : Sur le sable nu des dunes, des chemins et talus sablonneux. Spores : Oblongues-fusiformes, incolores, lisses, non septees, guttulees, ( 2 a 4 gouttelettes ), accompagnees d'autres plus petites, 14-16 x 4-6 µm ( Boudier ), 12-15 x 4-5 ( Saccardo ).Theques cylindriques, un peu attenuees a la base, octospores,120-130 x 10 µm. Paraphyses simples, peu septees, granuleuses interieurement. Comestibilite : Sans interet Commentaires : En troupes. Assez rare. Hiver-printemps. |
Ciborinia candolleana (Leveille) Whetzel (1945) |
![]() |
Synonymes : Peziza candolleana Leveille (1843), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 2, 20, p. 233, tab. 7, fig. 4 (Basionyme)
Sclerotinia candolleana (Leveille) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 330 Phialea candolleana (Leveille) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 301 Hymenoscyphus candolleanus (Leveille) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 114 Ciborinia candolleana (Leveille) Whetzel (1945), Mycologia, 37(6), p. 668 (nom actuel) Scleromitrula candolleana (Leveille) T. Schumacher & Holst-Jensen (1997), Mycoscience, The mycological Society of Japan and Springer-Verlag Tokyo, 38(1), p. 65 References : Gr. p. 366 n° 595 ; Dennis p. 103 & 93 ; Ellis p. 204 fig. 889 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Sclerotiniaceae Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, plan-disciforme, mince, glabre, large de 1 a 3 mm, fauve clair ou cannelle. Stipe : Concolore, filiforme, droit ou courbe, glabre ou villeux a la base, long de 2 a 10 mm environ, naissant d'un sclerote noir, arrondi ou aplati, lisse, ayant de 2 a 3 mm de diametre environ. Habitat : Souvent sur feuilles tombees de Quercus ou de Castanea sativa Spores : Elliptiques, hyalines, lisses, continues, sans gouttelettes ni granulations a l'interieur ou parfois biguttulees, 8-10 x 4-5 µm. Theques cylindriqies-claviforme, octospores, 75-100 x 6-8 µm. Paraphyses greles, simples ou divisees a la base, pas nettement septees, non ou a peine epaissies au sommet (3-4 µm). Comestibilite : Sans interet Commentaires : Frequent. Isole. Mai-Juillet. Remarques : Apparition de taches noires sur les feuilles pourrissantes en fin d'ete. |
Rutstroemia calopus (Fries) Rehm (1893) |
Pas de photo disponible |
Synonymes : Peziza calopus Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 307 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Helotium calopus (Fries) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355 Ciboria calopus (Fries) Fuckel (1874) [1873-74], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 27-28, p. 62 Phialea calopus (Fries) Quelet (1879), Bulletin de la Societe botanique de France, 26, p. 234 Calycella calopus (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 306 Helotium graminium W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 155 Rutstroemia calopus (Fries) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 768 (nom actuel) Helotium cerastii Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 192 Helotium ammonis Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 200 Hymenoscyphus graminium (W. Phillips) Svrček (1985) [1984], Sbornik Narodniho muzea v Praze, rada B, Prirodni vedy, 40(3-4), p. 151 Poculum calopus (Fries) M.P. Sharma (1986), Plant disease research, 1(1-2), p. 44 References : Ellis p. 498 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Rutstroemiaceae Stipe : jusqu'a 3 mm Comestibilite : Sans interet |
Pyrenopeziza gentianae (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70] |
![]() |
Synonymes : Peziza gentianae Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 310 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Excipula gentianae (Persoon) Fries (1828), Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 2, p. 148 Phlyctidium gentianae (Persoon) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 420 Pyrenopeziza gentianae (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 295 (nom actuel) Trochila gentianae (Persoon) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 247 Mollisia gentianae (Persoon) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 205 Phialea gentianae (Persoon) Gillet (1886), Champignons de France, les discomycetes, p. 210 References : Gr. 849 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Dermateaceae Stipe : nul Habitat : Sur Gentiana Comestibilite : Sans interet |
Pycnopeziza sejournei (Boudier) Whetzel & W.L. White (1940) |
![]() |
Synonymes : Phialea sejournei Boudier (1881), Bulletin de la Societe botanique de France, 28, p. 94, tab. 3, fig. 4 (Basionyme)
Peziza sejournei (Boudier) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 89 Ombrophila sejournei (Boudier) Rehm (1915), Berichte der bayerischen botanischen gesellschaft zur erforschung der heimischen flora, 15, p. 246 Phaeociboria sejournei (Boudier) Hohnel (1918), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 127, p. 594 Pycnopeziza sejournei (Boudier) Whetzel & W.L. White (1940), Mycologia, 32(5), p. 616 (nom actuel) References : Gr. p. 381 n° 618 ; Page Image in Published List. Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Sclerotiniaceae Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, cupule, epais, large de 2 a 5 mm, fauve-rougeatre ou fauve-marron en dessus, granuleux et ocrace-rougeatre pale en dessous. Habitat : Sur petioles et nervures des feuilles de lierre tombees. Spores : Ovales-oblongues, hyalines, lisses, bi-guttulees rarement divisees, 11-13 x 4-5 µm. Theques cylindriques, un peu attenuees a la base, inoperculees, octospores, 100-110 x 10µm, a foramen margine ne bleuissant pas par l'iode. Paraphyses lineaires, incolores, septees, peu ou point epaissies au sommet, granuleuses interieurement, melees a d'autres plus epaisses, non septees et remplies d'une matiere coloree. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole ou en petit nombre. Assez rare. Periode propice de croissance en Mai. |
Psilachnum lateritioalbum (P. Karsten) Hohnel (1926) |
![]() |
Synonymes : Helotium lateritioalbum P. Karsten (1887), Revue mycologique (Toulouse), 9(36), p. 159 (Basionyme)
Phialea lateritioalba (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 272 Micropodia lateritioalba (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 128 Psilachnum lateritioalbum (P. Karsten) Hohnel (1926), Mitteilungen aus dem botanischen Institut der technischen hochschule in Wien, 3(2), p. 73 (nom actuel) References : Ellis p. 529 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : sessile, gregaire,poil fin, marge blanche. Habitat : Sur les feuilles morte de typha, graminee... Comestibilite : Sans interet |
Pseudohelotium pineti (Batsch) Fuckel (1870) [1869-70] |
![]() |
Synonymes : Peziza pineti Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 201, tab. 26, fig. 140 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza lurida Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 666 Octospora lurida (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 668 Pseudohelotium pineti (Batsch) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 298 (nom actuel) Helotium pineti (Batsch) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 241 Peziza incarnata Cooke (1873), Grevillea, 1(9), p. 131 (nom. illegit.) Phialea pineti (Batsch) Quelet (1879), Bulletin de la Societe botanique de France, 26, p. 234 Lachnea pineti (Batsch) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 83 Mollisia pineti (Batsch) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 195 Mollisia incarnata W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 191 Mollisia lurida (Persoon) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 197 Pezizella incarnata (W. Phillips) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 285 Belonium pineti (Batsch) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 688 Belonidium jerdonii Cooke & W. Phillips (1895), in Massee, British fungus flora, 4, p. 229 Hymenoscyphus incarnatus (W. Phillips) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485 Hyalinia incarnata (W. Phillips) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 103 Trichobelonium pineti (Batsch) Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 146, pl. 5, fig. 20 Belonidium incanescens Kirschstein (1939), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 37(1-2), p. 123 References : Ellis 1 p. 173 fig. 755 ; Dennis p. 115 pl. XXIg ; Gr. p. 507 n° 867 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, urceole, puis aplani, large de 0,50-1,50 mm, chamois, pale ou blanchatre en dessus, gris brunatre en-dessous, a marge blanchatre entiere, obtuse et incurvee, granuleuse ou legerement pubescente exterieurement au moins dans le jeune age. Habitat : Sur les aiguilles tombees et les cones pourris de Pinus (souvent Pinus sylvestris ). Spores : Tres variables de taille et de forme : oblongues-fusiformes; 8-14 x 3µm, et biguttulees d'apres Phillips : cylindriques-fusiformes, 8-12 x 2-3 µm, d'apres Saccardo : allongees tres tenues, aigues aux extremites, pluriguttulees et triseptees a la fin, 25-30 x 1 µm, d'apres Velenovsky : etroitement cylindriques ou legerement en massue,20-30 x 1,5-2 µm, d'apres Dennis. Asques cylindriques-claviformes, octospores, 24 x 8 µm d'apres Saccardo ; 60-80 x 6-8 µm d'apres Velenovsky, spores positionnees + ou- irregulierement . Paraphyses cylindriques-claviformes, greles, epaissies jusqu'a 3µm ou non au sommet,( parfois fourchues en forme de Y,( Ellis ) . Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire ou en croissance serree. Frequent. Automne. |
Pezizella parilis (P. Karsten) Dennis (1956) |
![]() |
Synonymes : Peziza parilis P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 146 (Basionyme)
Helotium parile (P. Karsten) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 115 Helotium citrinum var. subniveum P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 125 Hymenoscyphus emergens Cooke & W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 139 Phialea emergens (Cooke & W. Phillips) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 268 Lachnella brachytricha Cooke & W. Phillips (1891), Grevillea, 19(91), p. 73 Dasyscyphus brachytrichus (Cooke & W. Phillips) Saccardo (1892), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 10, p. 22 Helotium emergens (Cooke & W. Phillips) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 251 Calycina parilis (P. Karsten) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448 Atractobolus brachytrichus (Cooke & W. Phillips) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445 Helotium milliare Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 185 Helotium glochidiatum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 185 Helotium alnisedum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 185 Pezizella parilis (P. Karsten) Dennis (1956), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 62, p. 49 (nom actuel) Hymenoscyphus parilis (P. Karsten) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 74 References : Medardi CXLVII ; Ellis p. 14 & 96 fig. 51 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Pezizellaceae Chapeau/Fructification : Jusqu'a 2 mm ou plus de diametre, blanc creme, couleur miel au sechage. Habitat : Sur les rameaux morts d'Acer, Alnus, Quercus, Betula, Salix,etc... Spores : Ascospores hyalines, 1 cloison, 10-14 x 2 µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Peu frequent. De Mai a Janvier, plus specialement Septembre-Novembre. |
Pezizella vulgaris (Fries) Lambotte (1888) |
![]() |
Synonymes : Peziza albella Withering (1792), A botanical arrangement of British plants, Edn 2, 3, p. 440 ('albida ')
Peziza vulgaris Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 146 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Peziza avellanae Lasch (1859), in Rabenhorst, Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 28 Helotium vulgare (Fries) P. Karsten (1866), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 8, p. 207 Peziza sordida Fuckel (1867), Fungi Rhenani exsiccati, n° 2078 Pezizella avellanae (Lasch) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 299 Pezizella sordida (Fuckel) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 299 Helotium albellum (Withering) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 116 Peziza translucida Berkeley & M.A. Curtis (1875), Grevillea, 3(28), p. 155 Calloria vulgaris (Fries) Saccardo (1877), Michelia, 1(1), p. 63 Helotium sordidum (Fuckel) Rehm (1881), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 26, p. 101 Mollisia vulgaris (Fries) Gillet (1881), Champignons de France, les discomycetes, p. 119 Niptera vulgaris (Fries) Hazslinszky (1886) [1885], Mathematikai es termeszettudomanyi kozlemenyek, vonatkozolag a hazai vizsonyokra, 21, p. 233 (nom. illegit.) Hymenoscyphus sordidus (Fuckel) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 144 Pezizella vulgaris (Fries) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 292 (nom actuel) Dasyscyphus translucidus (Berkeley & M.A. Curtis) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 439 Pezizella albella (Withering) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 280 Phialea sordida (Fuckel) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 269 Phialea subgalbula Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 711 Phialea vulgaris (Fries) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 709 Helotium fuckelii Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 239 Pseudopeziza albella (Withering) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 202 Hymenoscyphus vulgaris (Fries) Lindau (1896), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1), p. 204 Hymenoscyphus subgalbulus (Rehm) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 486 Atractobolus translucidus (Berkeley & M.A. Curtis) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446 Hymenoscyphus albellus (Withering) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485 Hyalinia vulgaris (Fries) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 103 Helotium subgalbulum (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 113 Hyalinia albella (Withering) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 103 Allophylaria vulgaris (Fries) Nannfeldt (1932), Nova Acta Regiae Societatis Scientiarum Upsaliensis, series 4, 8(2), p. 291 Helotium erumpens Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 194 Helotium lachnoides Velenovský (1939), Novitates mycologicae, p. 183 Helotium capreae Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 119 Hymenoscyphus capreae (Velenovský) Svrček (1985) [1984], Sbornik Narodniho muzea v Praze, rada B, Prirodni vedy, 40(3-4), p. 136 Calycina vulgaris (Fries) Baral (1989), Beitrage zur kenntnis der pilze mitteleuropas, 5, p. 227 References : Ellis T.2 N°52 ; Dennis p. 145 . Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Pezizellaceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Sur Salix, Corylus, Rosa, ... |
Pezizella eburnea (Roberge) Dennis (1956) |
![]() |
Synonymes : Peziza eburnea Roberge (1851), in Desmazieres, Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 16, p. 323 (Basionyme)
Helotium eburneum (Roberge) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 240 (nom. illegit.) Hymenoscyphus eburneus (Roberge) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 145 Phialea eburnea (Roberge) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 258 Helotium pezizoides Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 198 Pezizella eburnea (Roberge) Dennis (1956), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 62, p. 61 (nom actuel) Psilachnum eburneum (Roberge) Baral (1985), Beihefte zur zeitschrift fur mykologie, 6, p. 87 References : Gr. 642 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Pezizellaceae Stipe : court, plus ou moins coube Habitat : Sur feuilles mortes de graminees. Comestibilite : Sans interet |
Orbilia carpoboloides (P. Crouan & H. Crouan) Baral (1994) |
![]() |
Synonymes : Peziza carpoboloides P. Crouan & H. Crouan (1867), Florule du Finistere, p. 50 (Basionyme)
Habrostictis rubra Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 249 Peziza lasia Berkeley & Broome (1873), The annals and magazine of natural history, series 4, 11, p. 347, tab. 8, fig. 10 Phialea carpoboloides (P. Crouan & H. Crouan) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 111 Propolis rubra (Fuckel) Gillet (1885), Champignons de France, les discomycetes, p. 184 Cheilodontia lasia (Berkeley & Broome) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 114 Cheilodontia carpoboloides (P. Crouan & H. Crouan) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 114 Mollisia carpoboloides (P. Crouan & H. Crouan) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 319 Calloria lasia (Berkeley & Broome) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 327 Ocellaria rubra (Fuckel) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 656 Orbilia lasia (Berkeley & Broome) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 625 Humaria carpoboloides (P. Crouan & H. Crouan) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 135 Habrostictis lasia (Berkeley & Broome) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 102 Habrostictis carpoboloides (P. Crouan & H. Crouan) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 102 Orbilia carpoboloides (P. Crouan & H. Crouan) Baral (1994), Systema Ascomycetum, 13(1), p. 120 (nom actuel) References : Ellis p. 267 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Orbiliomycetes / Orbiliales / Orbiliaceae Chapeau/Fructification : emergent de craquelures du bois, 1 a 2 mm de diametre, avec une marge dentee. Stipe : nul Habitat : Sur branches mortes d'Ulmus Spores : paraphyses renflees et pointues. Comestibilite : Sans interet |
Moellerodiscus lentus (Berkeley & Broome) Dumont (1976) |
![]() |
Synonymes : Helotium lentum Berkeley & Broome (1873) [1875], The journal of the linnean Society, botany, 14(74), p. 108 (Basionyme)
Calycina lenta (Berkeley & Broome) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448 Phialea uleana Rehm (1900), Hedwigia, 39(2), p. 93 Helotium phlebophorum Patouillard (1902), Bulletin de la Societe mycologique de France, 18(2), p. 179 Helotium cecropiae Hennings (1902), Hedwigia, 41(1), p. 25 Moellerodiscus brockesiae Hennings (1902), Hedwigia, 41(1), p. 33 Ciboria brockesiae (Hennings) Hohnel (1911), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 120, p. 387 Phialea cecropiae (Hennings) Seaver (1925), Mycologia, 17(2), p. 50 Helotium uleanum (Rehm) Dennis (1954), Kew bulletin, 9, p. 323 Ciboriopsis uleana (Rehm) Dennis (1962), Kew bulletin, 16(2), p. 319 Ciboriopsis phlebophora (Patouillard) Dennis (1962), Kew bulletin, 16(2), p. 319 Ciboriopsis lenta (Berkeley & Broome) Dennis (1962), Kew bulletin, 16(2), p. 319 Ciboriopsis cecropiae (Hennings) Dennis (1962), Kew bulletin, 16(2), p. 320 Moellerodiscus lentus (Berkeley & Broome) Dumont (1976), Mycologia, 68(2), p. 245 (nom actuel) References : Baral p. 21 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Sclerotiniaceae Comestibilite : Sans interet |
Hymenoscyphus phyllophilus (Desmazieres) Kuntze (1898) |
![]() |
Synonymes : Peziza phyllophila Desmazieres (1842), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 2, 17, p. 98 (Basionyme)
Helotium phyllophilum (Desmazieres) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 356 Pezicula phyllophila (Desmazieres) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 167 Allophylaria phyllophila (Desmazieres) P. Karsten (1873), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 13, p. 234 Phialea phyllophila (Desmazieres) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 105 Helotium albopunctum Bucknall (1882), Proceedings of the Bristol naturalist's Society, series 2, n° 805 (nom. illegit.) Hymenoscyphus phyllophilus (Desmazieres) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485 (nom actuel) Phialea phyllophila var. jaapiiRehm (1907), in Jaap, Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 49, p. 10 Hyaloscypha phyllophila (Desmazieres) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 127 Calycina phyllophila (Desmazieres) Baral (1985), Beihefte zur zeitschrift fur mykologie, 6, p. 59 References : Ellis p. 121 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : Calycina phyllophila Stipe : court Habitat : Sur feuilles de chenes ou hetres pres des nervures Comestibilite : Sans interet |
Gloeotinia granigena (Quelet) T. Schumacher (1979) |
![]() |
Synonymes : Phialea granigena Quelet (1883) [1882], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 11, p. 407, tab. 12, fig. 7 (Basionyme)
Sclerotinia granigena (Quelet) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 198 Sclerotinia secalincola Rehm (1900), Hedwigia: Beiblatt zur Hedwigia, 39(5), p. (192) Stromatinia granigena (Quelet) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 109 Stromatinia secalincola (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 109 Phialea mucosa E.G. Gray (1942) [1941-42], Transactions of the British mycological Society, 25(3), p. 332 Ciboria granigena (Quelet) N.F. Buchwald (1949), Den kongelige veterinćr- og landbohojskole aarsskrift, 32, p. 165 Gloeotinia granigena (Quelet) T. Schumacher (1979), Mycotaxon, 8(1), p. 125 (nom actuel) References : Ellis p. 503 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Incertae sedis Habitat : Sur Lolium Comestibilite : Sans interet |
Crocicreas pallidum (Velenovský) S.E. Carpenter (1980) |
![]() |
Synonymes : Octospora albidula Hedwig (1789), Descripto et adumbratio microscopico analytica muscorum frondorosum, 2, p. 30, tab. 9, fig. b
Peziza albidula (Hedwig) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1454 Peziza cyathoidea subsp.* albidula (Hedwig) P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 137 Helotium cyathoideum subsp.* albidulum (Hedwig) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 237 Phialea cyathoidea var. albidula(Hedwig) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 724 Cyathicula pallida Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 216 (Basionyme) Crocicreas pallidum (Velenovský) S.E. Carpenter (1980), Brittonia, 32(2), p. 271 (nom actuel) References : Baral p. 110 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Comestibilite : Sans interet |
Crocicreas calathicola (Rehm) S.E. Carpenter (1980) |
![]() |
Synonymes : Helotium calathicolum Rehm (1876), Ascomyceten, 7, n° 305 (Basionyme)
Phialea calathicola (Rehm) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 274 Ciboria calathicola (Rehm) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 759 Hymenoscyphus calathicola (Rehm) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485 Micropodia calathicola (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 128 Conchatium calathicola (Rehm) Svrček (1979), Ceska mykologie, 33(4), p. 196 Crocicreas calathicola (Rehm) S.E. Carpenter (1980), Brittonia, 32(2), p. 269, fig. 9 (nom actuel) References : Page Image in Published list ; FMDS 158 p. 43 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : Receptacle turbine,grossierement stipite, a cupule large de 2-4-6 mm, haut de 2,5 a 3 mm, jaune d'or ou un peu orange a l'interieur, incarnat-ocrace clair et villeux a l'exterieur. Marge festonnee, pubescente, blanche, legerement enroulee a la fin. Stipe : Concolore, lisse, faiblement sillonne, 0,5 mm d'epaisseur sur 1 mm environ de haut. Habitat : Sur aigrettes des capitules desseches de Cirsum et de Carlina. Spores : Ovales-oblongues, hyalines, 6-8-8,5-(9) x 2-3 µm, uniseriees. Asques octospores, allonges, en massue, epaissi a l'apex ; pore apical peu prononce. Paraphyses lineaires, obtuses, cylindriques, larges de 3 a 4 µm, un peu renflees vers l'apex et retrecies quelquefois au sommet. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaires. Rare. Ete. |
Crocicreas complicatum (P. Karsten) S.E. Carpenter (1980) |
![]() |
Synonymes : Peziza complicata P. Karsten (1867), Fungi Fenniae exsiccati, 7, n° 642 (Basionyme)
Peziza cinerea subsp.* lividula Nylander (1868), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 61 Patellaria ligni P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 251 Mollisia complicata (P. Karsten) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 192 Trochila complicata (P. Karsten) P. Karsten (1873), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 13, p. 235 Niptera complicata (P. Karsten) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 152 Phialea complicata (P. Karsten) Dennis (1956), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 62, p. 24 Cyathicula complicata (P. Karsten) Dennis (1975), Kew bulletin, 30(2), p. 348 Conchatium complicatum (P. Karsten) Svrcek (1979), Ceska mykologie, 33(4), p. 197 Crocicreas complicatum (P. Karsten) S.E. Carpenter (1980), Brittonia, 32(2), p. 269 (nom actuel) References : Asturnatura ; Brittonia 32 (2): 269 (1980° Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Comestibilite : Sans interet |
Ciboria macrospora (Saccardo) Saccardo (1883) |
![]() |
Synonymes : Ciboria firma subsp.* macrospora Saccardo (1878), Michelia, 1(4), p. 428 (Basionyme)
Ciboria macrospora (Saccardo) Saccardo (1883), Fungi italici autographice delineati, tab. 1296 (nom actuel) Phialea macrospora (Saccardo) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 110 (nom. illegit.) References : Michelia 1 1879 Saccardo Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Sclerotiniaceae Stipe : Poilu. Habitat : Sur baie a terre de Juniperus communis. Comestibilite : Sans interet |
Chloroscypha alutipes (W. Phillips) Dennis (1964) |
![]() |
Synonymes : Peziza alutipes W. Phillips (1878), Grevillea, 7(41), p. 23 (basionyme)
Phialea alutipes (W. Phillips) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 266 Hymenoscyphus alutipes (W. Phillips) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485 Kriegeria alutipes (W. Phillips) Seaver (1951), The North American cup-fungi (inoperculates), p. 103 Chloroscypha alutipes (W. Phillips) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 34 (nom actuel) References : Dennis, R.W.G., 1964,Persoonia 3(1) : 34 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Habitat : Sur rameaux morts de Cupressus macrocarpa (cypres de Lambert), Calocedrus decurrens (calocedre), Juniperus chinensis (genevrier de Chine) et Juniperus communis (genevrier commun). Neomycete. Peu frequent. Comestibilite : Sans interet |
Calycina subtilis (Fries) Baral (1985) |
![]() |
Synonymes : Helotium subtile Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 310 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza subtilis (Fries) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 157 Sarea subtilis (Fries) Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 178 Hymenoscyphus subtilis (Fries) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 132 Phialea subtilis (Fries) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 255 Pezizella subtilis (Fries) Dennis (1956), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 62, p. 58 Calycina subtilis (Fries) Baral (1985), Beihefte zur zeitschrift fur mykologie, 6, p. 59 (nom actuel) References : Ellis p. 167 fig. 729 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Pezizellaceae Chapeau/Fructification : Fructification cupuliforme jusqu'a 1 mm de diametre, sessile a faiblement pedicellee. Surface hymeniale blanche, devenant cremeuse au sechage. Stipe : Tres court, concolore. Habitat : Sur aiguilles de Pinus, sur feuilles en aiguilles tetragones de Picea excelsa. Spores : Ascospores hyalines 5-8 x 1-1,5µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole a gregaire. Rare. Octobre-Novembre. |
Calycina discreta (P. Karsten) Kuntze (1898) |
Pas de photo disponible |
Synonymes : Peziza rubi Lasch (1863), in Rabenhorst, Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 518
Peziza discreta P. Karsten (1867), Fungi Fenniae exsiccati, 7, n° 637 (Basionyme) Helotium discretum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 235 Phialea discreta (P. Karsten) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 729 Calycina discreta (P. Karsten) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448 (nom actuel) Hymenoscyphus discretus (P. Karsten) Migula (1913), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 3(2), p. 1171 Helotium knautiae Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 194 Helotium tehovense Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 201 Helotium lounense Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 407 Helotium loti var. roseipesVelenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 191 Helotium loti var. coronillaeVelenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 191 Helotium loti Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 191 Helotium euphorbiae Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 191 Helotium confertum Velenovský (1939), Novitates mycologicae, p. 184 Helotium octobrinum Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 122 Pezizella discreta (P. Karsten) Dennis (1956), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 62, p. 57 Cystopezizella knautiae (Velenovský) Svrcek (1985) [1984], Sbornik Narodniho muzea v Praze, rada B, Prirodni vedy, 40(3-4), p. 154 Hymenoscyphus tehovensis (Velenovský) Svrcek (1985) [1984], Sbornik Narodniho muzea v Praze, rada B, Prirodni vedy, 40(3-4), p. 180 Hymenoscyphus euphorbiae (Velenovský) Svrcek (1985) [1984], Sbornik Narodniho muzea v Praze, rada B, Prirodni vedy, 40(3-4), p. 147 References : Dennis p. 146 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Pezizellaceae Stipe : court Comestibilite : Sans interet |
Byssonectria terrestris (Albertini & Schweinitz) Pfister (1994) [1993] |
![]() |
Synonymes : Thelebolus terrestris Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 71, tab. 2, fig. 4 (Basionyme)
Peziza aggregata Berkeley & Broome (1866), The annals and magazine of natural history, series 3, 18, p. 123 Peziza fusispora var. aggregata (Berkeley & Broome) Cooke (1875), Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 1, p. 20, tab. 8, fig. 31 Peziza thuemenii P. Karsten (1875), in Thumen, Mycotheca universalis, centurie 2, n° 126 Peziza roumeguerei P. Karsten (1878), Grevillea, 7(42), p. 64 Tapesia thuemenii (P. Karsten) Quelet (1880) [1879], Bulletin de la Societe des amis des sciences naturelles de Rouen, serie 2, 15, p. 181 Phialea thuemenii (P. Karsten) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 112 Byssonectria obducens P. Karsten (1881), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 6, p. 6 Peziza roumeguerei var. carnosissima W. Phillips (1881), Grevillea, 10(54), p. 67 Humaria thuemenii (P. Karsten) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 288 ('thumeni' ) Humaria roumeguerei var. carnosissima (W. Phillips) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 132 Pyronema thuemenii (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 109 Humaria aggregata (Berkeley & Broome) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 134 Humaria roumeguerei (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 132 Humaria fusispora var. aggregata(Berkeley & Broome) Rehm (1894), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 957 Humaria carbonigena var. aggregata (Berkeley & Broome) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 410 Pyronema buchsii Hennings (1902), Hedwigia, 41(4), p. 164 Humaria buchsii (Hennings) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 67 Sphaerobolus terrestris (Albertini & Schweinitz) W.G. Smith (1908), Synopsis of the British Basidiomycetes, p. 486 Byssonectria aggregata (Berkeley & Broome) Bresadola (1911), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 9(3), p. 275 Orbilia crystallina Rodway (1920) [1919], Papers and proceedings of the royal Society of Tasmania, 1919, p. 114 Humarina aggregata (Berkeley & Broome) Seaver (1928), The North American cup-fungi (operculates), p. 136 Humarina turbinata Snyder (1938), University of Washington publications in biology, 8(1), p. 26 Octospora aggregata (Berkeley & Broome) Eckblad (1968), Nytt magasin for botanik, 15(1-2), p. 45 Inermisia aggregata (Berkeley & Broome) Svrcek (1969), Ceska mykologie, 23(2), p. 87 Inermisia buchsii (Hennings) J. Moravec (1969), Ceska mykologie, 23(4), p. 223 Octospora thuemenii (P. Karsten) K.B. Khare & V.P. Tewari (1978), Canadian journal of botany, 56(17), p. 2118 Byssonectria terrestris (Albertini & Schweinitz) Pfister (1994) [1993], Mycologia, 85(6), p. 953 (Basionyme) (nom actuel) References : Synopsis of the North American species of Byssonectria H. Pfister Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pyronemataceae Comestibilite : Sans interet |
Arachnopeziza aranea (De Notaris) Boudier (1907) |
![]() |
Synonymes : Peziza aranea De Notaris (1841), Memorie della reale Accademia delle scienze di Torino, serie 2, 3, p. 57, tab. 1 (Basionyme)
Trichopeziza aranea (De Notaris) Saccardo (1878), Michelia, 1(2), p. 253 Phialea aranea (De Notaris) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 111 Arachnoscypha aranea (De Notaris) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 118 Lachnella aranea (De Notaris) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 272 Dasyscyphus araneus (De Notaris) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 336 Lachnum aranea (De Notaris) Lindau (1896), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1), p. 203 Arachnopeziza aranea (De Notaris) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 126 (nom actuel) References : Gr. 774 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Arachnopezizaceae Spores : uniseptees Comestibilite : Sans interet |
Cyathicula starbaeckii (Rehm) S.E. Carpenter ex Tholl, Baral, Schultheis, G. Marson & Diederich (2000) |
![]() |
Synonymes : Phialea starbaeckii Rehm (1895), in Starback, Bihang till konglica svenska vetenskaps-akademiens handlingar, 21, 3(5), p. 33, fig. 24 (Basionyme)
Phialea turbinata Sydow & P. Sydow (1907), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 5(5), p. 397 Helotium starbaeckii (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 114 Cyathicula turbinata (Sydow) Dennis (1975), Kew bulletin, 30(2), p. 349 Crocicreas starbaeckii (Rehm) S.E. Carpenter (1981), Memoirs of the New York botanical Garden, 33, p. 173 Cyathicula starbaeckii (Rehm) S.E. Carpenter ex Tholl, Baral, Schultheis, G. Marson & Diederich (2000), Bulletin de la Societe des naturalistes luxembourgeois, 100, p. 48 (nom actuel) References : Ellis p. 411 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Sur Ranunculus repens. |
Roseodiscus rhodoleucus (Fries) Baral (2006) |
![]() |
Synonymes : Peziza rhodoleuca Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 306 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Helotium rhodoleucum (Fries) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355 Hymenoscyphus rhodoleucus (Fries) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 131 Phialea rhodoleuca (Fries) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 264 Roseodiscus rhodoleucus (Fries) Baral (2006), Acta mycologica, Warszawa, 41(1), p. 16 (nom actuel) References : Ellis p. 564 fig. 2089 ; Dennis p. 124 pl. XVId ; BK 1 189 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, 1 a 2 mm de diametre, cupuliforme a l'etat jeune, puis discoide-etale, parfois convexe. Hymenium et surface externe lisse, rose pale au frais puis jaune brunatre en sechant. Stipe : Long jusqu'a 1 mm, mince et concolore. Habitat : Sur tiges mortes d'Equisetum arvense, fluviatile et palustre, a l'etage montagnard et subalpin, dans les prairies humides. Spores : Etroitement elliptiques, lisses, hyalines, 9-10-12 x3-4-5(-6) µm, non septees. Asques cylindriques-claves, octospores, spores uni- ou biseriees, 60-70 x 5-6 µm. Paraphyses filiformes epaisses jusqu'a 2 µm et ne depassant pas les asques. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole a gregaire.. Commun. Avril-Septembre. |
Ombrophila pileata (P. Karsten) P. Karsten (1871) |
![]() |
Synonymes : Peziza pileata P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 150 (Basionyme)
Helotium pileatum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 130 Ombrophila pileata (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 243 (nom actuel) Ombrophila helotioides W. Phillips (1888), Grevillea, 16(79), p. 94 Phialea pileata (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 259 Helotium terrigenum Cooke & W. Phillips (1895), in Massee, British fungus flora, 4, p. 238 Hymenoscyphus pileatus (P. Karsten) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485 Pachydisca helotioides (W. Phillips) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 95 Ombrophila longispora Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 108 Helotium agrostideum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 198 References : Baral p. 144 ; Dennis p. 135 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Comestibilite : Sans interet |
Phialea labiata (Roberge) Dennis (1963) |
Pas de photo disponible |
Synonymes : Peziza labiata Roberge (1847), in Desmazieres, Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 8, p. 184 (Basionyme)
Lachnea labiata (Roberge) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 72 Erinella labiata (Roberge) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 302 Dasyscyphus labiatus (Roberge) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 442 Atractobolus labiatus (Roberge) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446 Phialea labiata (Roberge) Dennis (1963), Kew bulletin, 17(2), p. 350 (nom actuel) References : Gr. 720 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Pezizellaceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Ancienne recolte citee par Aime De Soland en 1858 a Angers, leg. Docteur Guepin, sur Eryngium campestre. |
Stamnaria persoonii (Mougeot) Fuckel (1870) [1869-70] |
Pas de photo disponible |
Synonymes : Lycoperdon equiseti Hoffmann (1790), Vegetabilia cryptogama, 2, p. 17, tab. 5, fig. 1
Peziza persoonii Mougeot (1822), in Persoon, Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 288, tab. 12, fig. 1 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Peziza equiseti (Hoffmann) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 121 Stamnaria persoonii (Mougeot) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 309 (nom actuel) Helotium persoonii (Mougeot) P. Karsten (1876), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 1, p. 56 (nom. illegit.) Phialea persoonii (Mougeot) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 106 Habrostictis persoonii (Mougeot) Rehm (1881), Ascomyceten, 13, n° 615 Stamnaria equiseti (Hoffmann) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 139 Calycella persoonii (Mougeot) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 305 Scleroderris equisetina Feltgen (1901), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(2), p. 91 References : Ellis p. 564 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Habitat : Sur Equisetum palustre Comestibilite : Sans interet Commentaires : Ancienne recolte citee par Aime de Soland en 1858, sur Equisetum telmateia, au bord du Layon a Thouarce. |
Pour vous accompagner lors de vos sorties mycologiques, MycoDB vous recommande les guides suivants :