Il y a 17 champignons qui correspondent à votre recherche par ordre de popularité :
Helvella acetabulum (Linnaeus) Quelet (1886) |
![]() |
Noms francais : Helvelle en gobelet Synonymes : Peziza acetabulum Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1181 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Merulius polymorphus F.H. Wiggers (1780), Primitiae flora holsaticae, p. 102 Octospora acetabulum (Linnaeus) Timm (1788), Florae megapolitanae prodomus, p. 260 Octospora leporine Baumgarten (1790), Flora lipsiensis, p. 647 Peziza sulcata Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 643, tab. 5, fig. 1 Macroscyphus acetabuliforme Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 672 Acetabula vulgaris Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 330 Acetabula sulcata (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 330 Aleuria sulcata (Persoon) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 36 Aleuria acetabulum (Linnaeus) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 36 Acetabula acetabulum (Linnaeus) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 100 Helvella acetabulum (Linnaeus) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 275 Paxina sulcata (Persoon) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 864 Paxina acetabulum (Linnaeus) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 864 Phleboscyphus acetabulum (Linnaeus) Clements (1907), Cryptogamae formationum coloradensium, 3, n° 298 References : Bon p. 329 ; CD 23 ; BK 1 25 ; Marchand 192 ; Eyssartier et Roux p. 1066 Groupe : Helvelles/Morilles Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Helvellaceae Chapeau/Fructification : En forme de coupe stipitee de 20 a 60-70 mm de diametre. D'abord en forme de calice, la fructification s'evase a la fin en disque irregulier. Hymenium lisse, brun plus ou moins fonce. Face externe concolore, plus pale au niveau du pied. Chair : Chair grisatre pale, cassante. Stipe : Egalant la moitie du receptacle, blanchatre, pourvu de fortes cotes saillantes fourchues, blanches a ochracees, ascendantes vers la marge de l'apothecie. Habitat : Printemps, souvent sous feuillus sur sol calcaire riche. Isole ou en groupes. Spores : Lisses, largement elliptiques, hyalines, renfermant une grosse guttule centrale, 17-20 x 11-13 µm. Asques octospores, J- Paraphyses, cylindriques, septees, renflees au sommet, larges de 6 a 8 µm. Comestibilite : Sans interet |
Lachnum virgineum (Batsch) P. Karsten (1871) |
![]() |
Synonymes : Lachnum agaricinum Retzius (1769), Kongl. vetenskaps akademiens handlingar, 30, p. 255
Peziza virginea Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 125 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Peziza nivea Dickson (1785), Plantarum cryptogamicarum britanniae, 1, p. 21 (nom. illegit.) Peziza annularis Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 201, tab. 26, fig. 139 Peziza lactea Bulliard (1787), Herbier de la France, 8, tab. 376, fig. 3 Peziza parvula Vahl (1790), Flora danica, 17, p. 10, tab. 1016, fig. 4 Peziza virginea var. a vulgaris Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 324 Dasyscyphus virgineus (Batsch) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 671 Cyathicula virginea (Batsch) P. Karsten (1866), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 8, p. 207 Lachnea virginea (Batsch) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 249 Lachnum virgineum (Batsch) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 169 (nom actuel) Erinella virginea (Batsch) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 304 Lachnella virginea (Batsch) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 248 Trichopeziza lactea (Bulliard) Oudemans (1898), Nederlandsch kruidkundig archief, serie 3, 1(3), p. 468 Atractobolus virgineus (Batsch) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445 References : BK 1 228 ; Eyssartier et Roux p. 1062 ; Cetto 7 2972 ; Ellis 1 p. 7 & 68 fig. 18 ; Gr. p. 424 n° 711 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Lachnaceae Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, globuleux-urceole, puis cupuliforme, large de 0,5 a 1 -1,5 mm, blanc a blanc creme, un peu grisatre au debut et jaunatre par le sec. Surface externe et marge blanches et densement couvertes de poils blancs. Chair : Molle puis seche et cassante. Odeur et saveur non distinctes. Stipe : Court, 0,5 a 1 mm. Habitat : Sur bois pourri, rameaux, brindilles, sur feuilles tombees de Rubus, egalement sur cones, faines de Fagus, etc.... Spores : Oblongues ou oblongues-fusiformes, hyalines, lisses, 6-8-(12) x 2-2,5-3 µm. Asques cylindriques-claviformes, octospores, spores uniseriees, 45-50-(55) x 3-4-(5) µm. Paraphyses, fusiforme a lanceoleess, septees generalement vers la base, plus longues que les asques, (55-60 µm), epaisses de 2,5- 3-4-(5) µm environ. Poils assez robustes, longs de 50-80 µm, epais de 3 µm, hyalins, a parois minces, souvent epaissis en massue au sommet, 4 a 6 µm, couverts de granulations et obscurement septes. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire a cespiteux. Frequent. Tout au long de l'annee, ( in litt. de Mars a Aout ). |
Leotia lubrica (Scopoli) Persoon (1794) |
![]() |
Noms francais : Leotie lubrique Synonymes : Leotia gelatinosa Hill (1751), A general natural history of plants, 2, p. 43 (nom. inval.) Helvella lubrica Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 477 ('Elvela') (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Phallus lubricus (Scopoli) O.F. Muller (1777), Flora danica, 12, p. 8, tab. 719 Helvella revoluta Afzelius (1783), Kongl. vetenskaps akademiens nya handlingar, 4, p. 309 Helvella lutea Bergeret (1783), Phytonomatotechnie universelle, 1, p. 151 (nom. illegit.) Clavaria tremula Holmskjold (1790), Beata ruris otia fungis danicis, 1, p. 27 Peziza cornucopiae Hoffmann (1790), Vegetabilia cryptogama, 2, p. 21, tab. 6, fig. 1 Helvella gelatinosa Bulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 473, fig. 2 Helvella clavata Withering (1792), A botanical arrangement of British plants, Edn 2, 3, p. 431 Leotia lubrica (Scopoli) Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 97 (nom actuel) Leotia tremula (Holmskjold) Persoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 32, tab. 3, fig. 1 Merulius lubricus (Scopoli) Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 368 Peziza lubrica (Scopoli) Lamarck (1804), Encyclopedie methodique, Botanique, 5, p. 202 Helotium lubricum (Scopoli) Swartz (1812), Kongl. vetenskaps akademiens nya handlingar, 33, p. 15 Hygromitra tremula (Holmskjold) Nees (1817), Das system der pilze und Schwamme, p. 157(40), tab. 15, fig. 144-b Helvella flavovirens Nees (1817), Das system der pilze und Schwamme, p. 175, tab. 18, fig. 162 Leotia gelatinosa var. a flavovirens (Nees) Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 759 Leotia gelatinosa var. γ cornucopiae (Hoffmann) Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 759 Leotia gelatinosa var. ß vulgaris Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 759 Leotia lubrica var. a lacunosa Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 551 Leotia lubrica var. a flavovirens (Nees) Corda (1838), Icones fungorum hucusque cognitorum, 2, p. 36, tab. 15, fig. 126 Fungodaster lubricus (Scopoli) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 852 Fungodaster stipitatus (Bosc) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 852 Leotia punctipes Peck (1907), Bulletin of the Torrey botanical Club, 34(2), p. 102 Leotia affinis Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 379 Leotia gelatinosa f. affinis (Velenovský) Benedix (1962), Kulturpflanze, Berlin, 10, p. 393 References : Bon p. 333 ; BK 1 136 ; Eyssartier et Roux p. 1072 Groupe : Helvelles/Morilles Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Leotiaceae Chapeau/Fructification : 4-6 cm, jaune brun, a marge incurvee, lobee, plus ou moins visqueux. Chair : jaunatre, elastique Stipe : Jaune ochrace vif, parfois ponctue de verdatre Habitat : En troupe sous feuillus Spores : 18-28 x 5-6 µm Comestibilite : Toxique Commentaires : Attention car parfois en melange avec les chanterelles en tube Craterellus tubaeformis dans la mousse |
Merismodes anomala (Persoon) Singer (1975) |
![]() |
Synonymes : Peziza anomala Persoon (1795), in Usteri, Annalen der botanik, 15, p. 29 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza rugosa Sowerby (1802), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 369, fig. 3 Peziza anomala var. a vulgaris Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 326 Peziza stipata Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 270 Trichia faginea Johnston (1831), A flora of Berwick-upon-tweed, 2, p. 191 Cyphella hoffmannii Tulasne & C. Tulasne (1861), Selecta fungorum carpologia, 1, p. 136 Cyphella anomala (Persoon) P. Karsten (1866), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 8, p. 202 Tapesia anomala (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 300 Solenia anomala (Persoon) Fuckel (1871) [1871-72], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 25-26, p. 290 Solenia exigua Saccardo (1878), Michelia, 1(2), p. 117 Lachnea anomala (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 90 Solenia ochracea subsp.* anomala(Persoon) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 22 Solenia amoena Oudemans (1888), Nederlandsch kruidkundig archief, serie 2, 5(2), p. 160 Henningsomyces anomalus (Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 483 Henningsomyces exiguus (Saccardo) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 483 Henningsomyces amoenus (Oudemans) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 483 Solenia anomaloides Peck (1898), Bulletin of the Torrey botanical Club, 25(6), p. 326 Cyphellopsis anomala (Persoon) Donk (1931), Mededeelingen van de Nederlandsche mycologische vereeniging, 18-20, p. 128 Lachnella anomala (Persoon) G. Cunningham (1963), New Zealand Department of scientific and industrial research. Plant diseases division. Bulletin, 145, p. 309 Merismodes anomala (Persoon) Singer (1975), The Agaricales in modern taxonomy, Edn 3, p. 665 ('anomalus ') References : BK 2 224 Groupe : Collybies Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Niaceae Chapeau/Fructification : Fructification cyphelloide en forme de coupe sessile de 0,2-0,5 mm de diametre fixee sur un subiculum. Hymenium lisse, creme a ocrace. Face externe feutree par la presence de poils bruns apprimes et denses. Marge creme, floconneuse fimbriee par la presence de poils emergents. Lames/Pores : Pas de lames. Hymenium tapissant l'interieur de la coupe. Chair : Tres reduite. Consistance molle sur le frais, dure et cornee a l'etat sec. Stipe : Subnul Habitat : Sur bois mort de feuillus, plus frequent sur Corylus, rarement sur Picea. Spores : Elliptiques, amygdaliformes, lisses, hyalines, plus ou moins finement guttulees, 8-9,5 x 3,7 4,5-(5) µm. Basides clavees, tetrasporiques, bouclees. Pas de cystides. Systeme monomitique : Hyphes a paroi mince, cloisonnees, non bouclees,larges de 1 a 2 µm. Poils bruns, a paroi epaisse, incrustes dans la partie superieure, larges de 2-4 µm, elargis au sommet, env. 150 µm de long. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Les genres en "odes" sont du feminin, souvent nomme a tort Merismodes anomalus. |
Cyathicula cyathoidea (Bulliard) Thumen (1874) |
![]() |
Synonymes : Helvella infundibuliformis Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 480 ('Elvela ')
Peziza tenella Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 215, tab. 27, fig. 151 Peziza hirudo Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 213, tab. 27, fig. 149 Octospora hirudo (Batsch) Timm (1788), Florae megapolitanae prodomus, p. 261 Peziza cyathoidea Bulliard (1788), Herbier de la France, 9, tab. 416, fig. 3 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Peziza tenerrima Holmskjold (1799), Beata ruris otia fungis danicis, 2, p. 33, tab. 11 Peziza solani Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 80 Peziza cyathoidea var. ß tenella (Batsch) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 662 Peziza pedicellata Sowerby (1802), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 369, fig. 4 Peziza convexa Lamarck (1804), Encyclopedie methodique, Botanique, 5, p. 217 Peziza cyathoidea var. a communis Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 333 Hymenoscyphus cyathoideus (Bulliard) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 674 Hymenoscyphus tenellus (Batsch) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 674 Peziza cyathoidea subsp.* tenella (Batsch) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 284 Peziza clavata Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 285 Peziza calycioides Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 749 Cyathicula vulgaris De Notaris (1863), Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 1(5), p. 381 Helotium clavatum (Persoon) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 135 Helotium cyathoideum (Bulliard) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 237 Cyathicula cyathoidea (Bulliard) Thumen (1874), Fungi austriaci exsiccati, centurie 12, n° 1115 (nom actuel) Peziza cyathoidea var. solani (Persoon) Stevenson (1879), Mycologia Scotica, The fungi of Scotland and their geographical distribution, p. 320 Peziza cyathoidea var. clavata (Persoon) Stevenson (1879), Mycologia Scotica, The fungi of Scotland and their geographical distribution, p. 320 Peziza concolor W. Phillips (1879), in Stevenson, Mycologia Scotica, The fungi of Scotland and their geographical distribution, p. 321 Phialea cyathoidea (Bulliard) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 106 Phialea clavata (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 110 Calycella cyathoidea (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 307 Calycella cyathoidea var. clavata(Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 307 Calycella cyathoidea var. tenella(Batsch) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 307 Hymenoscyphus cyathoideus var. solani (Persoon) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 141 Hymenoscyphus concolor (W. Phillips) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 139 Hymenoscyphus clavatus (Persoon) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 141 Phialea solani (Persoon) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 252 Phialea concolor (W. Phillips) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 275 Helotium concolor (W. Phillips) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 247 Hymenoscyphus solani(Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 484 Phialea species Feltgen (1899), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(1), p. 65 Phialea vitigena Feltgen (1901), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(2), p. 47 Phialea cyathoidea var. puberula Feltgen (1903), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(3), p. 58 Micropodia concolor (W. Phillips) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 128 Helotium cyathoideum var. puberulum (Feltgen) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 114 Helotium solani (Persoon) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 114 Helotium vitigenum (Feltgen) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 115 (nom. illegit.) Helotium septembrinum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 202 Helotium lycopodium Moesz & Smarods (1942), Botanikai kozlemenyek, 39, p. 188 Conchatium cyathoideum (Bulliard) Svrček (1979), Ceska mykologie, 33(4), p. 196 Crocicreas cyathoideum (Bulliard) S.E. Carpenter (1980), Brittonia, 32(2), p. 269 References : Ellis 1 p. 276 fig. 1230 ; Dennis p. 129 pl. XVIIa ; Gr. p. 401 n° 666 (Helotium cyathoideum) ; BK 1 192 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, urceole, puis cyathiforme, ordinairement peu etale, large de 0,5 a 1-1,5 mm, blanchatre, blanc grisatre ou fauve brunatre, parfois un peu rose, glabre ou finement puberulent vers la marge au debut. Marge parfois finement crenelee et un peu plus claire. Chair : Tendre. odeur et saveur indistinctes. Stipe : Cylindrique, pale, glabre, egalant ou depassant en longueur le diametre de la cupule. Habitat : Sur les tiges mortes et les chaumes en voie de decomposition de diverses plantes herbacees : Epilobium, Eupatorium, Dipsacus fullonum, Ballotta nigra, Urtica dioica, egalement sur Rubus, Spores : Oblongues-subfusiformes, droites ou un peu courbees, hyalines, lisses, presentant parfois une petite gouttelette a chaque extremite, 8-11-12 x 1,6-2-2,5 µm. Asques cylindriques-claviformes, octospores, spores biseriees, 50-60 x 5-6 µm . Paraphyses cylindriques, simples ou divisees a la base, lineaires, droites epaisses de 2,5-3 µm, remplies de granulations, septees seulement dans la partie inferieure. Excipulum constitue d'hyphes paralleles a parois epaisses et translucides. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole a gregaire. Assez commun. Presque toute l'annee, ( in litt. de Mai a Juillet ? ). |
Hymenoscyphus herbarum (Persoon) Dennis (1964) |
![]() |
Synonymes : Peziza herbarum Persoon (1794), in Usteri, Annalen der botanik, 11, p. 30 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Hymenella ebuli Fries (1821), Scleromyceti sueciae, n° 216 Calycina herbarum (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 670 Hymenella vulgaris Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 234 Tremella elliptica Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 109 Hymenula vulgaris (Fries) Libert (1832), Plantae cryptogamicae, quas in Arduenna collegit, 2, exsiccati n° 136 Peziza pastinacae Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 176 Hymenula georginae Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 525 Helotium herbarum (Persoon) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 356 Peziza ebuli Cesati (1851), in Rabenhorst, Klotzschii herbarum vivum mycologicum, Edn 1, n° 1424 Peziza hymenula Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 308 Patellaria sanguinea var. herbarum (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 326 Helotium hymenula (Fuckel) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 310 ('hymenulum') Phialea hymenula (Fuckel) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 262 Pezizella pastinacae (Schweinitz) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 290 Hymenoscyphus hymenula (Fuckel) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485 Hymenoscyphus pastinacae (Schweinitz) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485 Pezizella albotincta Rehm (1904), Hedwigia: Beiblatt zur Hedwigia, 43(1), p. (31) Mollisiella albotincta (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 142 Hymenoscyphus albotinctus (Rehm) Migula (1913), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 3(2), p. 1156 Malotium herbarum (Persoon) Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 210 Helotium ebuli Velenovský (1939), Novitates mycologicae, p. 186 Hymenoscyphus herbarum (Persoon) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 77 (nom actuel) References : BK 1 186 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Espece courante sur tiges mortes d'orties, d'octobre a janvier. |
Pithya vulgaris Fuckel (1870) [1869-70] |
![]() |
Synonymes : Peziza pithya Persoon (1800), Icones et descriptiones fungorum minus cognitorum, 2, p. 43, tab. 11, fig. 2
Helotium pithyum (Persoon) Steudel (1824), Nomenclator botanicus enumerans ordine alphabetico nomina atque synonyma, 2, p. 197 Sarea pithya (Persoon) Schweinitz (1833), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 178 Peziza leineri Gonnermann & Rabenhorst (1864), Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 617 Pithya vulgaris Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 317 (Basionyme) (nom actuel) Helotium leineri (Gonnermann & Rabenhorst) Wunsche (1877), Die pilze. Eeine anleitung zur kenntniss derselben, p. 245 Peziza epichrysea Beck (1884), Flora von Hernstein in Niederosterreich und der weiteren Umgebung, p. 131 Pithya pithya (Persoon) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 117 Humaria pithya (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 289 Geoscypha leineri (Gonnermann & Rabenhorst) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 322 Barlaea epichrysea (Beck) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 115 Pithya epichrysea (Beck) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 69 References : BK 1 119 ; Dennis p. 67 ; Gr. p. 197 n° 305 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Sarcoscyphaceae Chapeau/Fructification : Receptacle epais, large de 2-5 mm et jusqu'a 15 mm, insensiblement attenue en stipe court, a hymenium rouge-orange ou jaune d'oeuf,borde d'une marge obscurement dentee, extremement pale et tomenteux, villeux et blanc a la base. La base est recouverte d'un feutrage mycelien blanc. Habitat : Sur petites branches mortes d'Abies, mais egalement sur Picea et Pinus d'apres la litterature. Spores : Spheriques, lisses, hyalines, a peine nebuleuses interieurement, 10-15 µm, (Boudier : 15 a 17 µm de diametre). Asques subcylindriques, un peu retrecis dans la partie inferieure, octospores, 200-232(-280) x 12-15(-20) µm. ( Moser donne 180-300 x 12-15 µm). Paraphyses simples ou rameuses un peu epaissies et irregulierement lanceolees ou fourchues dans la partie superieure, presentant a l'interieur des granulations peu colorees, septees partiellement . Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole ou gregaire. Rare. Surtout en automne,(in litt. de Janvier a Fevrier ). Remarques : Espece des pentes sud des massifs montagneux, Alpes du sud, Massif Central, Pyrenees, ou elle peut etre abondante. Apparemment inexistante ailleurs ou tres rare. L'exterieur de la coupe est feutre plutot que poilu, interpretation difficile. |
Helvella costifera Nannfeldt (1953) |
![]() |
Synonymes : Peziza costata Fries (1851), Novae symbolae mycologicae. Fasciulus primus, sistens fungos in peregrinis terris a botanicis danicis nuper collectos, p. 104
Discina costata (Fries) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 103 Acetabula ancilis var. costata (Fries) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 40 Acetabula vulgaris var. albaVelenovský (1939), Novitates mycologicae, p. 200 Helvella costifera Nannfeldt (1953), Fungi exsiccati suecici, praesertini upsalienses, 41-42, p. 37, n° 2061 (Basionyme) (nom actuel) Paxina costifera (Nannfeldt) Stangl (1963), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 16, p. 115 Acetabula costifera (Nannfeldt) Benedix (1965), Westfalische Pilzbriefe, 5, p. 113 Helvella hyperborea Harmaja (1978), Karstenia, 18(2), p. 57 References : CD 23 ; BK 1 26 ; Eyssartier et Roux p. 1066 Groupe : Helvelles/Morilles Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Helvellaceae Comestibilite : Sans interet |
Capitotricha bicolor (Bulliard) Baral (1985) |
![]() |
Synonymes : Helvella minuta O.F. Muller (1778), Flora danica, 13, p. 8, tab. 779, fig. 2 (‘Elvela ')
Peziza bicolor Bulliard (1788), Herbier de la France, 9, tab. 410, fig. 3 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Octospora calyciformis Hedwig (1789), Descriptio et adumbratio microscopico-analytica muscorum frondosorum, 2, p. 64, tab. 22, fig. b Peziza minuta (O.F. Muller) Dickson (1790), Plantarum cryptogamicarum britanniae, 2, p. 25 Peziza oxyacanthae Persoon (1796), Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 1, p. 41 Peziza transparens Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 84 Peziza pulchella Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 653 Peziza pulchella var. a vulgaris Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 323 Dasyscyphus pulchellus (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 670 Peziza quercina Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 260 Cyathicula bicolor (Bulliard) P. Karsten (1866), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 8, p. 207 Dasyscyphus bicolor (Bulliard) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 305 Lachnum bicolor (Bulliard) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 172 Lachnea bicolor (Bulliard) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 249 Lachnea pulchella (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 70 Erinella calycina (Hedwig) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 303 Erinella bicolor (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 303 Lachnella bicolor (Bulliard) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 249 Trichopeziza bicolor (Bulliard) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 294 Lachnella hispanica Cooke & W. Phillips (1891), Grevillea, 19(91), p. 73 Dasyscyphus hispanicus (Cooke & W. Phillips) Saccardo (1892), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 10, p. 21 Atractobolus bicolor (Bulliard) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445 Atractobolus hispanicus (Cooke & W. Phillips) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446 Capitotricha bicolor (Bulliard) Baral (1985), Beihefte zur zeitschrift fur mykologie, 6, p. 60 (nom actuel) References : BK 1 214 ; Dennis p. 150 pl. XIXc ; Cetto 4 1640 ; Ellis p. 213 fig. 947 ; Gr. p. 426 n° 715 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : Receptacle tres brievement stipite, urceole puis cupuliforme, a la fin aplani et souvent un peu ondule, large de 1 a 2 mm. Hymenium jaune d'œuf a jaune orange a l'interieur, couvert a l'exterieur de longs poils blancs granuleux qui depassent la marge et la font paraitre ciliee. Celle-ci s'enroule fortement a la dessiccation. Chair : Odeur et saveur indistinctes. Stipe : Tres petit, a peine visible. Habitat : Sur branches et rameaux tombes de Quercus, d'Alnus viridis, ainsi que quelques autres feuillus, mais plus rarement sur Fraxinus. Spores : Oblongues-fusiformes a fusiformes-clavees, hyalines, lisses, 7-9-10(-14) x 1,5-2,5-3 µm. Asques cylindriques-claviformes, octospores, 50-60 x 4,5-5-7 µm, spores biseriees. Paraphyses fusiformes-aigues a lanceolees, plus longues que les asques, 2-3 septees, epaisses de 5-6 µm, dans la partie la plus large, presentant dans la moitie inferieure quelques gouttelettes et granulations jaunatres, qui disparaissent avec l'age. Poils hyalins,cylindriques, obtus ou subaigus, longs de 60 a 185 µm et epais de 4 a 5 µm, septes, finement granuleux-incrustes exterieurement, et portant parfois au sommet, une masse cristaline. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire a cespiteux. Repandu. Printemps. |
Urceolella crispula (P. Karsten) Boudier (1885) |
![]() |
Synonymes : Peziza crispula P. Karsten (1867), Fungi Fenniae exsiccati, 7, n° 653 (Basionyme)
Helotium crispulum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 241 Peziza spirotricha Oudemans (1872), Nederlandsch kruidkundig archief, serie 2, 1(2), p. 182 Peziza asterostoma W. Phillips (1879), Grevillea, 7(44), p. 140 Trichopeziza longeciliata Rehm (1879), Ascomyceten, 11, n° 510 Dasyscyphus spirotrichus (Oudemans) Rehm (1881), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 26, p. 123 Urceolella crispula (P. Karsten) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 119 (nom actuel) Urceolella asterostoma (W. Phillips) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 119 Lachnella crispula (P. Karsten) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 132 Lachnella spirotricha (Oudemans) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 266 ('sporotricha') Trichopeziza crispula (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 403 Trichopeziza spirotricha (Oudemans) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 405 Dasyscyphus asterostoma (W. Phillips) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 339 Urceolella spirotricha (Oudemans) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 130 ('sporotricha') Unguicularia crispula (P. Karsten) Nannfeldt (1928), Svensk botanisk tidskrift utgifven af svenska botaniska foreningen, 22, p. 138 Pilatia minima Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 290 Pilatia spirotricha (Oudemans) Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 289 Hyalotricha crispula (P. Karsten) Dennis (1949), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 32, p. 77 Pilatia crispula (P. Karsten) Svrček (1962), Ceska mykologie, 16(2), p. 96 Hyalopeziza crispula (P. Karsten) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 34 References : Ellis p. 280 fig. 1248 ; Dennis p. 180 ; Gr. p. 481 n°12 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, globuleux, urceole, large de 2 a 3 dixiemes de mm, mais pouvant atteindre 2 mm ( suivant W.Phillips), entierement blanc ou fauve tres pale, couvert exterieurement de poils groupes incolores, ondules, aigus, a parois epaisses, continus, courbes a la base, plus longs vers la marge, 70-100 (-130) x 4-5 (-6) µm et reunis en faisceaux pointus ressemblant a des epines placees obliquement sur la marge. Habitat : Sur tiges mortes des ombelliferes, Anthiscus, Heracleum, Smyrnium, mais aussi parfois sur d'autres plantes comme Artemisia vulgaris, et meme sur tiges pourries de Sambucus ebulus d'apres Boudier. Spores : Fusiformes, droites ou un peu courbees, hyalines, continues, sans granulations a l'interieur, 6-9(-10 )x 1,5-2µm. Theques petites, a peine attenuees a la base, octospores, 30-40 x 6-7µm. Paraphyses rares, greles, septees, non ou a peine epaissies au sommet, simples, ou divisees a la base. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire. Peu frequent. Printemps. |
Morchella vulgaris (Persoon) Gray (1821) |
![]() |
Noms francais : Morille vulgaire ; morille commune Synonymes : Phallus tremelloides Bulliard (1784), Herbier de la France, 5, tab. 218, fig. F Phallus esculentus var. ß vulgaris Persoon (1800), Commentarius fungorum Bavariae indigenorum icones pictas, p. 81 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Morchella esculenta var. ß vulgaris (Persoon) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 619 Morchella tremelloides (Bulliard) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 621 Morchella vulgaris (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 662 (nom actuel) Gyrocephalus carnutensis Persoon (1825) [1823-24], Memoires de la Societe linneenne de Paris, 3, p. 78 Morilla villica var. tremelloides (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 272 Phalloboletus tremelloides (Bulliard) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 865 Morchella spongiola Boudier (1897), Bulletin de la Societe mycologique de France, 13(3), p. 138 Morchella vulgaris var. tremelloides(Bulliard) Boudier (1897), Bulletin de la Societe mycologique de France, 13(3), p. 140 Morchella andalusiae Clowez & L. Romero (2012) [2010], Bulletin Trimestriel de la Societe mycologique de France, 126(3-4), p. 255 Morchella conica var. pygmaea Clowez & M.-A. Delaunoy (2012) [2010], Bulletin Trimestriel de la Societe mycologique de France, 126(3-4), p. 310 Morchella anthracina Clowez & Vanhille (2012) [2010], Bulletin Trimestriel de la Societe mycologique de France, 126(3-4), p. 258 Morchella lepida Clowez & F. Petit (2012) [2010], Bulletin Trimestriel de la Societe mycologique de France, 126(3-4), p. 259 Morchella vulgaris var. aucupariae Clowez & J.M. Moingeon (2012) [2010], Bulletin Trimestriel de la Societe mycologique de France, 126(3-4), p. 270 Morchella acerina Clowez & C. Boulanger (2012) [2010], Bulletin Trimestriel de la Societe mycologique de France, 126(3-4), p. 274 Morchella robiniae Clowez (2012) [2010], Bulletin Trimestriel de la Societe mycologique de France, 126(3-4), p. 287 References : Bon p. 327 ; Clowez & Moreau Groupe : Helvelles/Morilles Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Morchellaceae Comestibilite : Comestible |
Botryotinia fuckeliana (de Bary) Whetzel (1945) |
![]() |
Synonymes : Botrytis cinerea Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 120, tab. 3, fig. 9 ('cinerascens')
Polyactis vulgaris Link (1809), Magazin der Gesellschaft naturforschender freunde zu Berlin, 3, p. 16 Haplaria grisea Link (1809), Magazin der Gesellschaft naturforschender freunde zu Berlin, 3, p. 11 Monilia vulgaris (Link) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 31 Botrytis polyactis Link (1824), Caroli a Linne species plantarum exhibenres plantas rite cognitas ad genera relatas, Edn 4, 6(1), p. 59 Botrytis obtusa Sprengel (1827), Systema vegetabilium, Edn 16, 4(1), p. 551 Acladium griseum (Link) Sprengel (1827), Systema vegetabilium, Edn 16, 4(1), p. 555 Botrytis vulgaris (Link) Fries (1832), Systema mycologicum, 3(2), p. 398 Botrytis grisea (Link) Fries (1832), Systema mycologicum, 3(2), p. 396 Botrytis haplaria Corda (1837), Icones fungorum hucusque cognitorum, 1, p. 18, tab. 4, fig. 246 Spicularia vulgaris (Link) Bonorden (1851), Handbuch der allgemeinen mykologie als anleitung zum studium derselben, p. 106 Peziza fuckeliana de Bary (1866), in Hofmeister, Handbook of physiological botany, 2(1), p. 30 (Basionyme) Sclerotinia fuckeliana (de Bary) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 330 Botryotinia fuckeliana (de Bary) Whetzel (1945), Mycologia, 37(6), p. 679 (nom actuel) References : Ellis p. 68 fig 1275 ; BOT p. 181 ; BAR p. 60 n° 65 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Sclerotiniaceae Chapeau/Fructification : Colonies grises a brun gris Habitat : Tres repandu. Saprophyte ou parasite d'un tres grand nombre de vegetaux, pouvant s'attaquer a toutes les parties de la plante. Spores : Conidies incolores ou brun tres pale, 8-15 x 6-10 µm. Conidiophores ramifies avec un pied mesurant jusqu'a 2 mm de haut et 16-30 µm de diametre, bruns sauf aux extremites hyalines. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Champignon nuisible aux fruits et legumes lors du transport ou du stockage. Agent de la "pourriture noble" sur certains cepages bordelais favorable a la vinification des vins blancs liquoreux de Bordeaux. |
Orbilia epipora (Nylander) P. Karsten (1871) |
![]() |
Synonymes : Peziza epipora Nylander (1868), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 58 (Basionyme)
Orbilia epipora (Nylander) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 248 (nom actuel) Peziza vulgaris var. myceticola Berkeley (1875), Grevillea, 3(28), p. 159 Calloria epipora (Nylander) Spegazzini (1881), in Saccardo, Michelia, 2(7), p. 259 Pezizella vulgaris var. myceticola (Berkeley) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 279 Hyalinia vulgaris var. myceticola(Berkeley & M.A. Curtis) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 103 ('mycetophila') Orbilia cunninghamii Sydow (1924), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 22(3-6), p. 308 Orbilia connata Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 95 References : Nordic macromycetes 1 p. 212 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Orbiliomycetes / Orbiliales / Orbiliaceae Chapeau/Fructification : Apothecie urceolee, 0,5 1,5 mm, blanc ocrace, ou jaune a orange. Habitat : Sur bois humide, pourri, souvent Fraxinus, Salix etc... Spores : Elliptiques lisses, 3-4 x 0,7-1,3µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Rare. Gregaire. Printemps ?. |
Pezizella vulgaris (Fries) Lambotte (1888) |
![]() |
Synonymes : Peziza albella Withering (1792), A botanical arrangement of British plants, Edn 2, 3, p. 440 ('albida ')
Peziza vulgaris Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 146 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Peziza avellanae Lasch (1859), in Rabenhorst, Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 28 Helotium vulgare (Fries) P. Karsten (1866), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 8, p. 207 Peziza sordida Fuckel (1867), Fungi Rhenani exsiccati, n° 2078 Pezizella avellanae (Lasch) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 299 Pezizella sordida (Fuckel) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 299 Helotium albellum (Withering) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 116 Peziza translucida Berkeley & M.A. Curtis (1875), Grevillea, 3(28), p. 155 Calloria vulgaris (Fries) Saccardo (1877), Michelia, 1(1), p. 63 Helotium sordidum (Fuckel) Rehm (1881), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 26, p. 101 Mollisia vulgaris (Fries) Gillet (1881), Champignons de France, les discomycetes, p. 119 Niptera vulgaris (Fries) Hazslinszky (1886) [1885], Mathematikai es termeszettudomanyi kozlemenyek, vonatkozolag a hazai vizsonyokra, 21, p. 233 (nom. illegit.) Hymenoscyphus sordidus (Fuckel) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 144 Pezizella vulgaris (Fries) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 292 (nom actuel) Dasyscyphus translucidus (Berkeley & M.A. Curtis) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 439 Pezizella albella (Withering) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 280 Phialea sordida (Fuckel) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 269 Phialea subgalbula Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 711 Phialea vulgaris (Fries) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 709 Helotium fuckelii Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 239 Pseudopeziza albella (Withering) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 202 Hymenoscyphus vulgaris (Fries) Lindau (1896), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1), p. 204 Hymenoscyphus subgalbulus (Rehm) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 486 Atractobolus translucidus (Berkeley & M.A. Curtis) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446 Hymenoscyphus albellus (Withering) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485 Hyalinia vulgaris (Fries) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 103 Helotium subgalbulum (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 113 Hyalinia albella (Withering) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 103 Allophylaria vulgaris (Fries) Nannfeldt (1932), Nova Acta Regiae Societatis Scientiarum Upsaliensis, series 4, 8(2), p. 291 Helotium erumpens Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 194 Helotium lachnoides Velenovský (1939), Novitates mycologicae, p. 183 Helotium capreae Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 119 Hymenoscyphus capreae (Velenovský) Svrček (1985) [1984], Sbornik Narodniho muzea v Praze, rada B, Prirodni vedy, 40(3-4), p. 136 Calycina vulgaris (Fries) Baral (1989), Beitrage zur kenntnis der pilze mitteleuropas, 5, p. 227 References : Ellis T.2 N°52 ; Dennis p. 145 . Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Pezizellaceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Sur Salix, Corylus, Rosa, ... |
Morchella spongiola Boudier (1897) |
![]() |
Synonymes : Synonyme de vulgaris&source=search' target='_blank'>Morchella vulgaris
Voir P. Clowez & P.-A. Moreau (2020) Morilles de France et d’Europe, p. 101 References : BSMF 13: 138 Groupe : Helvelles/Morilles Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Morchellaceae Comestibilite : Comestible |
Balsamia vulgaris Vittadini (1831) |
![]() |
Synonymes : Balsamia vulgaris Vittadini (1831), Monographia tuberacearum, p. 30, tab. 1, fig. 2, tab. 5, fig. 6 (Basionyme) References : Cetto 2947 ; Montecchi & Sarasini p. 97 ; FAMM 18 p. 76 ; BSMF 4 p. 373 Groupe : Truffes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Helvellaceae Chapeau/Fructification : Spherique ou en forme de bulbe, ride, incurve,lisse ou finement verruqueux, rouge, fauve, rouge brun, rouge orange, lumineux, luisant et orne de petites papilles d'un rouge plus fonce. Chair : Blanchatre, a peine teintee de jaune tres pale a blanc laiteux, avec de nombreuses petites veines ou cellules labyrinthiformes. Odeur forte et desagreable. Habitat : Sous Fagus, et bien d'autres feuillus, sous humus. Spores : Cylindriques-elliptiques, lisses, incolores, 3 guttules, 30-40 x 13-14 µm. Asques, a 8 spores, ovales, oblong, obtus, effiles vers le bas. Paraphyses lineaires denses. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Hypoge. Isole ou en petits groupes. Assez rare. Rare. |
Balsamia platyspora Berkeley (1844) |
Pas de photo disponible |
Synonymes : Balsamia platyspora Berkeley (1844), The annals and magazine of natural history, series 1, 13, p. 358 (Basionyme) (nom actuel)
Balsamia vulgaris var. platyspora(Berkeley) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 261 References : Montecchi p. 95 Groupe : Truffes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Helvellaceae Habitat : Le plus souvent lie aux feuillus. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Synonyme de Balsamia polysperma selon certains auteurs. |
Pour vous accompagner lors de vos sorties mycologiques, MycoDB vous recommande les guides suivants :