Recherche sur MycoDB


Il y a 17 champignons qui correspondent à votre recherche par ordre de popularité :


Helvella acetabulum (Linnaeus) Quelet (1886) Noms francais : Helvelle en gobelet
Synonymes : Peziza acetabulum Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1181 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Merulius polymorphus F.H. Wiggers (1780), Primitiae flora holsaticae, p. 102
Octospora acetabulum (Linnaeus) Timm (1788), Florae megapolitanae prodomus, p. 260
Octospora leporine Baumgarten (1790), Flora lipsiensis, p. 647
Peziza sulcata Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 643, tab. 5, fig. 1
Macroscyphus acetabuliforme Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 672
Acetabula vulgaris Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 330
Acetabula sulcata (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 330
Aleuria sulcata (Persoon) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 36
Aleuria acetabulum (Linnaeus) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 36
Acetabula acetabulum (Linnaeus) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 100
Helvella acetabulum (Linnaeus) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 275
Paxina sulcata (Persoon) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 864
Paxina acetabulum (Linnaeus) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 864
Phleboscyphus acetabulum (Linnaeus) Clements (1907), Cryptogamae formationum coloradensium, 3, n° 298

References : Bon p. 329 ; CD 23 ; BK 1 25 ; Marchand 192 ; Eyssartier et Roux p. 1066
Groupe : Helvelles/Morilles
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Helvellaceae
Chapeau/Fructification : En forme de coupe stipitee de 20 a 60-70 mm de diametre. D'abord en forme de calice, la fructification s'evase a la fin en disque irregulier. Hymenium lisse, brun plus ou moins fonce. Face externe concolore, plus pale au niveau du pied.
Chair : Chair grisatre pale, cassante.
Stipe : Egalant la moitie du receptacle, blanchatre, pourvu de fortes cotes saillantes fourchues, blanches a ochracees, ascendantes vers la marge de l'apothecie.
Habitat : Printemps, souvent sous feuillus sur sol calcaire riche. Isole ou en groupes.
Spores : Lisses, largement elliptiques, hyalines, renfermant une grosse guttule centrale, 17-20 x 11-13 µm. Asques octospores, J- Paraphyses, cylindriques, septees, renflees au sommet, larges de 6 a 8 µm.
Comestibilite : Sans interet
Lachnum virgineum (Batsch) P. Karsten (1871) Synonymes : Lachnum agaricinum Retzius (1769), Kongl. vetenskaps akademiens handlingar, 30, p. 255
Peziza virginea Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 125 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza nivea Dickson (1785), Plantarum cryptogamicarum britanniae, 1, p. 21 (nom. illegit.)
Peziza annularis Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 201, tab. 26, fig. 139
Peziza lactea Bulliard (1787), Herbier de la France, 8, tab. 376, fig. 3
Peziza parvula Vahl (1790), Flora danica, 17, p. 10, tab. 1016, fig. 4
Peziza virginea var. a vulgaris Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 324
Dasyscyphus virgineus (Batsch) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 671
Cyathicula virginea (Batsch) P. Karsten (1866), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 8, p. 207
Lachnea virginea (Batsch) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 249
Lachnum virgineum (Batsch) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 169 (nom actuel)
Erinella virginea (Batsch) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 304
Lachnella virginea (Batsch) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 248
Trichopeziza lactea (Bulliard) Oudemans (1898), Nederlandsch kruidkundig archief, serie 3, 1(3), p. 468
Atractobolus virgineus (Batsch) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445

References : BK 1 228 ; Eyssartier et Roux p. 1062 ; Cetto 7 2972 ; Ellis 1 p. 7 & 68 fig. 18 ; Gr. p. 424 n° 711
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Lachnaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, globuleux-urceole, puis cupuliforme, large de 0,5 a 1 -1,5 mm, blanc a blanc creme, un peu grisatre au debut et jaunatre par le sec. Surface externe et marge blanches et densement couvertes de poils blancs.
Chair : Molle puis seche et cassante. Odeur et saveur non distinctes.
Stipe : Court, 0,5 a 1 mm.
Habitat : Sur bois pourri, rameaux, brindilles, sur feuilles tombees de Rubus, egalement sur cones, faines de Fagus, etc....
Spores : Oblongues ou oblongues-fusiformes, hyalines, lisses, 6-8-(12) x 2-2,5-3 µm. Asques cylindriques-claviformes, octospores, spores uniseriees, 45-50-(55) x 3-4-(5) µm. Paraphyses, fusiforme a lanceoleess, septees generalement vers la base, plus longues que les asques, (55-60 µm), epaisses de 2,5- 3-4-(5) µm environ. Poils assez robustes, longs de 50-80 µm, epais de 3 µm, hyalins, a parois minces, souvent epaissis en massue au sommet, 4 a 6 µm, couverts de granulations et obscurement septes.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire a cespiteux. Frequent. Tout au long de l'annee, ( in litt. de Mars a Aout ).
Leotia lubrica (Scopoli) Persoon (1794) Noms francais : Leotie lubrique
Synonymes : Leotia gelatinosa Hill (1751), A general natural history of plants, 2, p. 43 (nom. inval.)
Helvella lubrica Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 477 ('Elvela') (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Phallus lubricus (Scopoli) O.F. Muller (1777), Flora danica, 12, p. 8, tab. 719
Helvella revoluta Afzelius (1783), Kongl. vetenskaps akademiens nya handlingar, 4, p. 309
Helvella lutea Bergeret (1783), Phytonomatotechnie universelle, 1, p. 151 (nom. illegit.)
Clavaria tremula Holmskjold (1790), Beata ruris otia fungis danicis, 1, p. 27
Peziza cornucopiae Hoffmann (1790), Vegetabilia cryptogama, 2, p. 21, tab. 6, fig. 1
Helvella gelatinosa Bulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 473, fig. 2
Helvella clavata Withering (1792), A botanical arrangement of British plants, Edn 2, 3, p. 431
Leotia lubrica (Scopoli) Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 97 (nom actuel)
Leotia tremula (Holmskjold) Persoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 32, tab. 3, fig. 1
Merulius lubricus (Scopoli) Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 368
Peziza lubrica (Scopoli) Lamarck (1804), Encyclopedie methodique, Botanique, 5, p. 202
Helotium lubricum (Scopoli) Swartz (1812), Kongl. vetenskaps akademiens nya handlingar, 33, p. 15
Hygromitra tremula (Holmskjold) Nees (1817), Das system der pilze und Schwamme, p. 157(40), tab. 15, fig. 144-b
Helvella flavovirens Nees (1817), Das system der pilze und Schwamme, p. 175, tab. 18, fig. 162
Leotia gelatinosa var. a flavovirens (Nees) Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 759
Leotia gelatinosa var. γ cornucopiae (Hoffmann) Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 759
Leotia gelatinosa var. ß vulgaris Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 759
Leotia lubrica var. a lacunosa Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 551
Leotia lubrica var. a flavovirens (Nees) Corda (1838), Icones fungorum hucusque cognitorum, 2, p. 36, tab. 15, fig. 126
Fungodaster lubricus (Scopoli) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 852
Fungodaster stipitatus (Bosc) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 852
Leotia punctipes Peck (1907), Bulletin of the Torrey botanical Club, 34(2), p. 102
Leotia affinis Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 379
Leotia gelatinosa f. affinis (Velenovský) Benedix (1962), Kulturpflanze, Berlin, 10, p. 393

References : Bon p. 333 ; BK 1 136 ; Eyssartier et Roux p. 1072
Groupe : Helvelles/Morilles
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Leotiaceae
Chapeau/Fructification : 4-6 cm, jaune brun, a marge incurvee, lobee, plus ou moins visqueux.
Chair : jaunatre, elastique
Stipe : Jaune ochrace vif, parfois ponctue de verdatre
Habitat : En troupe sous feuillus
Spores : 18-28 x 5-6 µm
Comestibilite : Toxique
Commentaires : Attention car parfois en melange avec les chanterelles en tube Craterellus tubaeformis dans la mousse
Merismodes anomala (Persoon) Singer (1975) Synonymes : Peziza anomala Persoon (1795), in Usteri, Annalen der botanik, 15, p. 29 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza rugosa Sowerby (1802), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 369, fig. 3
Peziza anomala var. a vulgaris Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 326
Peziza stipata Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 270
Trichia faginea Johnston (1831), A flora of Berwick-upon-tweed, 2, p. 191
Cyphella hoffmannii Tulasne & C. Tulasne (1861), Selecta fungorum carpologia, 1, p. 136
Cyphella anomala (Persoon) P. Karsten (1866), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 8, p. 202
Tapesia anomala (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 300
Solenia anomala (Persoon) Fuckel (1871) [1871-72], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 25-26, p. 290
Solenia exigua Saccardo (1878), Michelia, 1(2), p. 117
Lachnea anomala (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 90
Solenia ochracea subsp.* anomala(Persoon) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 22
Solenia amoena Oudemans (1888), Nederlandsch kruidkundig archief, serie 2, 5(2), p. 160
Henningsomyces anomalus (Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 483
Henningsomyces exiguus (Saccardo) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 483
Henningsomyces amoenus (Oudemans) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 483
Solenia anomaloides Peck (1898), Bulletin of the Torrey botanical Club, 25(6), p. 326
Cyphellopsis anomala (Persoon) Donk (1931), Mededeelingen van de Nederlandsche mycologische vereeniging, 18-20, p. 128
Lachnella anomala (Persoon) G. Cunningham (1963), New Zealand Department of scientific and industrial research. Plant diseases division. Bulletin, 145, p. 309
Merismodes anomala (Persoon) Singer (1975), The Agaricales in modern taxonomy, Edn 3, p. 665 ('anomalus ')

References : BK 2 224
Groupe : Collybies
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Niaceae
Chapeau/Fructification : Fructification cyphelloide en forme de coupe sessile de 0,2-0,5 mm de diametre fixee sur un subiculum. Hymenium lisse, creme a ocrace. Face externe feutree par la presence de poils bruns apprimes et denses. Marge creme, floconneuse fimbriee par la presence de poils emergents.
Lames/Pores : Pas de lames. Hymenium tapissant l'interieur de la coupe.
Chair : Tres reduite. Consistance molle sur le frais, dure et cornee a l'etat sec.
Stipe : Subnul
Habitat : Sur bois mort de feuillus, plus frequent sur Corylus, rarement sur Picea.
Spores : Elliptiques, amygdaliformes, lisses, hyalines, plus ou moins finement guttulees, 8-9,5 x 3,7 4,5-(5) µm. Basides clavees, tetrasporiques, bouclees. Pas de cystides. Systeme monomitique : Hyphes a paroi mince, cloisonnees, non bouclees,larges de 1 a 2 µm. Poils bruns, a paroi epaisse, incrustes dans la partie superieure, larges de 2-4 µm, elargis au sommet, env. 150 µm de long.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Les genres en "odes" sont du feminin, souvent nomme a tort Merismodes anomalus.
Cyathicula cyathoidea (Bulliard) Thumen (1874) Synonymes : Helvella infundibuliformis Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 480 ('Elvela ')
Peziza tenella Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 215, tab. 27, fig. 151
Peziza hirudo Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 213, tab. 27, fig. 149
Octospora hirudo (Batsch) Timm (1788), Florae megapolitanae prodomus, p. 261
Peziza cyathoidea Bulliard (1788), Herbier de la France, 9, tab. 416, fig. 3 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza tenerrima Holmskjold (1799), Beata ruris otia fungis danicis, 2, p. 33, tab. 11
Peziza solani Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 80
Peziza cyathoidea var. ß tenella (Batsch) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 662
Peziza pedicellata Sowerby (1802), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 369, fig. 4
Peziza convexa Lamarck (1804), Encyclopedie methodique, Botanique, 5, p. 217
Peziza cyathoidea var. a communis Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 333
Hymenoscyphus cyathoideus (Bulliard) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 674
Hymenoscyphus tenellus (Batsch) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 674
Peziza cyathoidea subsp.* tenella (Batsch) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 284
Peziza clavata Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 285
Peziza calycioides Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 749
Cyathicula vulgaris De Notaris (1863), Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 1(5), p. 381
Helotium clavatum (Persoon) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 135
Helotium cyathoideum (Bulliard) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 237
Cyathicula cyathoidea (Bulliard) Thumen (1874), Fungi austriaci exsiccati, centurie 12, n° 1115 (nom actuel)
Peziza cyathoidea var. solani (Persoon) Stevenson (1879), Mycologia Scotica, The fungi of Scotland and their geographical distribution, p. 320
Peziza cyathoidea var. clavata (Persoon) Stevenson (1879), Mycologia Scotica, The fungi of Scotland and their geographical distribution, p. 320
Peziza concolor W. Phillips (1879), in Stevenson, Mycologia Scotica, The fungi of Scotland and their geographical distribution, p. 321
Phialea cyathoidea (Bulliard) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 106
Phialea clavata (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 110
Calycella cyathoidea (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 307
Calycella cyathoidea var. clavata(Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 307
Calycella cyathoidea var. tenella(Batsch) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 307
Hymenoscyphus cyathoideus var. solani (Persoon) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 141
Hymenoscyphus concolor (W. Phillips) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 139
Hymenoscyphus clavatus (Persoon) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 141
Phialea solani (Persoon) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 252
Phialea concolor (W. Phillips) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 275
Helotium concolor (W. Phillips) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 247
Hymenoscyphus solani(Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 484
Phialea species Feltgen (1899), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(1), p. 65
Phialea vitigena Feltgen (1901), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(2), p. 47
Phialea cyathoidea var. puberula Feltgen (1903), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(3), p. 58
Micropodia concolor (W. Phillips) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 128
Helotium cyathoideum var. puberulum (Feltgen) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 114
Helotium solani (Persoon) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 114
Helotium vitigenum (Feltgen) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 115 (nom. illegit.)
Helotium septembrinum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 202
Helotium lycopodium Moesz & Smarods (1942), Botanikai kozlemenyek, 39, p. 188
Conchatium cyathoideum (Bulliard) Svrček (1979), Ceska mykologie, 33(4), p. 196
Crocicreas cyathoideum (Bulliard) S.E. Carpenter (1980), Brittonia, 32(2), p. 269

References : Ellis 1 p. 276 fig. 1230 ; Dennis p. 129 pl. XVIIa ; Gr. p. 401 n° 666 (Helotium cyathoideum) ; BK 1 192
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, urceole, puis cyathiforme, ordinairement peu etale, large de 0,5 a 1-1,5 mm, blanchatre, blanc grisatre ou fauve brunatre, parfois un peu rose, glabre ou finement puberulent vers la marge au debut. Marge parfois finement crenelee et un peu plus claire.
Chair : Tendre. odeur et saveur indistinctes.
Stipe : Cylindrique, pale, glabre, egalant ou depassant en longueur le diametre de la cupule.
Habitat : Sur les tiges mortes et les chaumes en voie de decomposition de diverses plantes herbacees : Epilobium, Eupatorium, Dipsacus fullonum, Ballotta nigra, Urtica dioica, egalement sur Rubus,
Spores : Oblongues-subfusiformes, droites ou un peu courbees, hyalines, lisses, presentant parfois une petite gouttelette a chaque extremite, 8-11-12 x 1,6-2-2,5 µm. Asques cylindriques-claviformes, octospores, spores biseriees, 50-60 x 5-6 µm . Paraphyses cylindriques, simples ou divisees a la base, lineaires, droites epaisses de 2,5-3 µm, remplies de granulations, septees seulement dans la partie inferieure. Excipulum constitue d'hyphes paralleles a parois epaisses et translucides.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole a gregaire. Assez commun. Presque toute l'annee, ( in litt. de Mai a Juillet ? ).
Hymenoscyphus herbarum (Persoon) Dennis (1964) Synonymes : Peziza herbarum Persoon (1794), in Usteri, Annalen der botanik, 11, p. 30 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Hymenella ebuli Fries (1821), Scleromyceti sueciae, n° 216
Calycina herbarum (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 670
Hymenella vulgaris Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 234
Tremella elliptica Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 109
Hymenula vulgaris (Fries) Libert (1832), Plantae cryptogamicae, quas in Arduenna collegit, 2, exsiccati n° 136
Peziza pastinacae Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 176
Hymenula georginae Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 525
Helotium herbarum (Persoon) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 356
Peziza ebuli Cesati (1851), in Rabenhorst, Klotzschii herbarum vivum mycologicum, Edn 1, n° 1424
Peziza hymenula Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 308
Patellaria sanguinea var. herbarum (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 326
Helotium hymenula (Fuckel) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 310 ('hymenulum')
Phialea hymenula (Fuckel) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 262
Pezizella pastinacae (Schweinitz) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 290
Hymenoscyphus hymenula (Fuckel) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485
Hymenoscyphus pastinacae (Schweinitz) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485
Pezizella albotincta Rehm (1904), Hedwigia: Beiblatt zur Hedwigia, 43(1), p. (31)
Mollisiella albotincta (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 142
Hymenoscyphus albotinctus (Rehm) Migula (1913), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 3(2), p. 1156
Malotium herbarum (Persoon) Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 210
Helotium ebuli Velenovský (1939), Novitates mycologicae, p. 186
Hymenoscyphus herbarum (Persoon) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 77 (nom actuel)

References : BK 1 186
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Espece courante sur tiges mortes d'orties, d'octobre a janvier.
Pithya vulgaris Fuckel (1870) [1869-70] Synonymes : Peziza pithya Persoon (1800), Icones et descriptiones fungorum minus cognitorum, 2, p. 43, tab. 11, fig. 2
Helotium pithyum (Persoon) Steudel (1824), Nomenclator botanicus enumerans ordine alphabetico nomina atque synonyma, 2, p. 197
Sarea pithya (Persoon) Schweinitz (1833), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 178
Peziza leineri Gonnermann & Rabenhorst (1864), Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 617
Pithya vulgaris Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 317 (Basionyme) (nom actuel)
Helotium leineri (Gonnermann & Rabenhorst) Wunsche (1877), Die pilze. Eeine anleitung zur kenntniss derselben, p. 245
Peziza epichrysea Beck (1884), Flora von Hernstein in Niederosterreich und der weiteren Umgebung, p. 131
Pithya pithya (Persoon) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 117
Humaria pithya (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 289
Geoscypha leineri (Gonnermann & Rabenhorst) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 322
Barlaea epichrysea (Beck) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 115
Pithya epichrysea (Beck) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 69

References : BK 1 119 ; Dennis p. 67 ; Gr. p. 197 n° 305
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Sarcoscyphaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle epais, large de 2-5 mm et jusqu'a 15 mm, insensiblement attenue en stipe court, a hymenium rouge-orange ou jaune d'oeuf,borde d'une marge obscurement dentee, extremement pale et tomenteux, villeux et blanc a la base. La base est recouverte d'un feutrage mycelien blanc.
Habitat : Sur petites branches mortes d'Abies, mais egalement sur Picea et Pinus d'apres la litterature.
Spores : Spheriques, lisses, hyalines, a peine nebuleuses interieurement, 10-15 µm, (Boudier : 15 a 17 µm de diametre). Asques subcylindriques, un peu retrecis dans la partie inferieure, octospores, 200-232(-280) x 12-15(-20) µm. ( Moser donne 180-300 x 12-15 µm). Paraphyses simples ou rameuses un peu epaissies et irregulierement lanceolees ou fourchues dans la partie superieure, presentant a l'interieur des granulations peu colorees, septees partiellement .
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole ou gregaire. Rare. Surtout en automne,(in litt. de Janvier a Fevrier ). Remarques : Espece des pentes sud des massifs montagneux, Alpes du sud, Massif Central, Pyrenees, ou elle peut etre abondante. Apparemment inexistante ailleurs ou tres rare. L'exterieur de la coupe est feutre plutot que poilu, interpretation difficile.
Helvella costifera Nannfeldt (1953) Synonymes : Peziza costata Fries (1851), Novae symbolae mycologicae. Fasciulus primus, sistens fungos in peregrinis terris a botanicis danicis nuper collectos, p. 104
Discina costata (Fries) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 103
Acetabula ancilis var. costata (Fries) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 40
Acetabula vulgaris var. albaVelenovský (1939), Novitates mycologicae, p. 200
Helvella costifera Nannfeldt (1953), Fungi exsiccati suecici, praesertini upsalienses, 41-42, p. 37, n° 2061 (Basionyme) (nom actuel)
Paxina costifera (Nannfeldt) Stangl (1963), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 16, p. 115
Acetabula costifera (Nannfeldt) Benedix (1965), Westfalische Pilzbriefe, 5, p. 113
Helvella hyperborea Harmaja (1978), Karstenia, 18(2), p. 57

References : CD 23 ; BK 1 26 ; Eyssartier et Roux p. 1066
Groupe : Helvelles/Morilles
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Helvellaceae
Comestibilite : Sans interet
Capitotricha bicolor (Bulliard) Baral (1985) Synonymes : Helvella minuta O.F. Muller (1778), Flora danica, 13, p. 8, tab. 779, fig. 2 (‘Elvela ')
Peziza bicolor Bulliard (1788), Herbier de la France, 9, tab. 410, fig. 3 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Octospora calyciformis Hedwig (1789), Descriptio et adumbratio microscopico-analytica muscorum frondosorum, 2, p. 64, tab. 22, fig. b
Peziza minuta (O.F. Muller) Dickson (1790), Plantarum cryptogamicarum britanniae, 2, p. 25
Peziza oxyacanthae Persoon (1796), Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 1, p. 41
Peziza transparens Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 84
Peziza pulchella Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 653
Peziza pulchella var. a vulgaris Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 323
Dasyscyphus pulchellus (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 670
Peziza quercina Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 260
Cyathicula bicolor (Bulliard) P. Karsten (1866), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 8, p. 207
Dasyscyphus bicolor (Bulliard) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 305
Lachnum bicolor (Bulliard) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 172
Lachnea bicolor (Bulliard) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 249
Lachnea pulchella (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 70
Erinella calycina (Hedwig) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 303
Erinella bicolor (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 303
Lachnella bicolor (Bulliard) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 249
Trichopeziza bicolor (Bulliard) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 294
Lachnella hispanica Cooke & W. Phillips (1891), Grevillea, 19(91), p. 73
Dasyscyphus hispanicus (Cooke & W. Phillips) Saccardo (1892), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 10, p. 21
Atractobolus bicolor (Bulliard) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445
Atractobolus hispanicus (Cooke & W. Phillips) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446
Capitotricha bicolor (Bulliard) Baral (1985), Beihefte zur zeitschrift fur mykologie, 6, p. 60 (nom actuel)

References : BK 1 214 ; Dennis p. 150 pl. XIXc ; Cetto 4 1640 ; Ellis p. 213 fig. 947 ; Gr. p. 426 n° 715
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle tres brievement stipite, urceole puis cupuliforme, a la fin aplani et souvent un peu ondule, large de 1 a 2 mm. Hymenium jaune d'œuf a jaune orange a l'interieur, couvert a l'exterieur de longs poils blancs granuleux qui depassent la marge et la font paraitre ciliee. Celle-ci s'enroule fortement a la dessiccation.
Chair : Odeur et saveur indistinctes.
Stipe : Tres petit, a peine visible.
Habitat : Sur branches et rameaux tombes de Quercus, d'Alnus viridis, ainsi que quelques autres feuillus, mais plus rarement sur Fraxinus.
Spores : Oblongues-fusiformes a fusiformes-clavees, hyalines, lisses, 7-9-10(-14) x 1,5-2,5-3 µm. Asques cylindriques-claviformes, octospores, 50-60 x 4,5-5-7 µm, spores biseriees. Paraphyses fusiformes-aigues a lanceolees, plus longues que les asques, 2-3 septees, epaisses de 5-6 µm, dans la partie la plus large, presentant dans la moitie inferieure quelques gouttelettes et granulations jaunatres, qui disparaissent avec l'age. Poils hyalins,cylindriques, obtus ou subaigus, longs de 60 a 185 µm et epais de 4 a 5 µm, septes, finement granuleux-incrustes exterieurement, et portant parfois au sommet, une masse cristaline.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire a cespiteux. Repandu. Printemps.
Urceolella crispula (P. Karsten) Boudier (1885) Synonymes : Peziza crispula P. Karsten (1867), Fungi Fenniae exsiccati, 7, n° 653 (Basionyme)
Helotium crispulum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 241
Peziza spirotricha Oudemans (1872), Nederlandsch kruidkundig archief, serie 2, 1(2), p. 182
Peziza asterostoma W. Phillips (1879), Grevillea, 7(44), p. 140
Trichopeziza longeciliata Rehm (1879), Ascomyceten, 11, n° 510
Dasyscyphus spirotrichus (Oudemans) Rehm (1881), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 26, p. 123
Urceolella crispula (P. Karsten) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 119 (nom actuel)
Urceolella asterostoma (W. Phillips) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 119
Lachnella crispula (P. Karsten) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 132
Lachnella spirotricha (Oudemans) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 266 ('sporotricha')
Trichopeziza crispula (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 403
Trichopeziza spirotricha (Oudemans) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 405
Dasyscyphus asterostoma (W. Phillips) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 339
Urceolella spirotricha (Oudemans) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 130 ('sporotricha')
Unguicularia crispula (P. Karsten) Nannfeldt (1928), Svensk botanisk tidskrift utgifven af svenska botaniska foreningen, 22, p. 138
Pilatia minima Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 290
Pilatia spirotricha (Oudemans) Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 289
Hyalotricha crispula (P. Karsten) Dennis (1949), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 32, p. 77
Pilatia crispula (P. Karsten) Svrček (1962), Ceska mykologie, 16(2), p. 96
Hyalopeziza crispula (P. Karsten) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 34

References : Ellis p. 280 fig. 1248 ; Dennis p. 180 ; Gr. p. 481 n°12
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, globuleux, urceole, large de 2 a 3 dixiemes de mm, mais pouvant atteindre 2 mm ( suivant W.Phillips), entierement blanc ou fauve tres pale, couvert exterieurement de poils groupes incolores, ondules, aigus, a parois epaisses, continus, courbes a la base, plus longs vers la marge, 70-100 (-130) x 4-5 (-6) µm et reunis en faisceaux pointus ressemblant a des epines placees obliquement sur la marge.
Habitat : Sur tiges mortes des ombelliferes, Anthiscus, Heracleum, Smyrnium, mais aussi parfois sur d'autres plantes comme Artemisia vulgaris, et meme sur tiges pourries de Sambucus ebulus d'apres Boudier.
Spores : Fusiformes, droites ou un peu courbees, hyalines, continues, sans granulations a l'interieur, 6-9(-10 )x 1,5-2µm. Theques petites, a peine attenuees a la base, octospores, 30-40 x 6-7µm. Paraphyses rares, greles, septees, non ou a peine epaissies au sommet, simples, ou divisees a la base.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire. Peu frequent. Printemps.
Morchella vulgaris (Persoon) Gray (1821) Noms francais : Morille vulgaire ; morille commune
Synonymes : Phallus tremelloides Bulliard (1784), Herbier de la France, 5, tab. 218, fig. F
Phallus esculentus var. ß vulgaris Persoon (1800), Commentarius fungorum Bavariae indigenorum icones pictas, p. 81 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Morchella esculenta var. ß vulgaris (Persoon) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 619
Morchella tremelloides (Bulliard) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 621
Morchella vulgaris (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 662 (nom actuel)
Gyrocephalus carnutensis Persoon (1825) [1823-24], Memoires de la Societe linneenne de Paris, 3, p. 78
Morilla villica var. tremelloides (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 272
Phalloboletus tremelloides (Bulliard) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 865
Morchella spongiola Boudier (1897), Bulletin de la Societe mycologique de France, 13(3), p. 138
Morchella vulgaris var. tremelloides(Bulliard) Boudier (1897), Bulletin de la Societe mycologique de France, 13(3), p. 140
Morchella andalusiae Clowez & L. Romero (2012) [2010], Bulletin Trimestriel de la Societe mycologique de France, 126(3-4), p. 255
Morchella conica var. pygmaea Clowez & M.-A. Delaunoy (2012) [2010], Bulletin Trimestriel de la Societe mycologique de France, 126(3-4), p. 310
Morchella anthracina Clowez & Vanhille (2012) [2010], Bulletin Trimestriel de la Societe mycologique de France, 126(3-4), p. 258
Morchella lepida Clowez & F. Petit (2012) [2010], Bulletin Trimestriel de la Societe mycologique de France, 126(3-4), p. 259
Morchella vulgaris var. aucupariae Clowez & J.M. Moingeon (2012) [2010], Bulletin Trimestriel de la Societe mycologique de France, 126(3-4), p. 270
Morchella acerina Clowez & C. Boulanger (2012) [2010], Bulletin Trimestriel de la Societe mycologique de France, 126(3-4), p. 274
Morchella robiniae Clowez (2012) [2010], Bulletin Trimestriel de la Societe mycologique de France, 126(3-4), p. 287


References : Bon p. 327 ; Clowez & Moreau
Groupe : Helvelles/Morilles
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Morchellaceae
Comestibilite : Comestible
Botryotinia fuckeliana (de Bary) Whetzel (1945) Synonymes : Botrytis cinerea Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 120, tab. 3, fig. 9 ('cinerascens')
Polyactis vulgaris Link (1809), Magazin der Gesellschaft naturforschender freunde zu Berlin, 3, p. 16
Haplaria grisea Link (1809), Magazin der Gesellschaft naturforschender freunde zu Berlin, 3, p. 11
Monilia vulgaris (Link) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 31
Botrytis polyactis Link (1824), Caroli a Linne species plantarum exhibenres plantas rite cognitas ad genera relatas, Edn 4, 6(1), p. 59
Botrytis obtusa Sprengel (1827), Systema vegetabilium, Edn 16, 4(1), p. 551
Acladium griseum (Link) Sprengel (1827), Systema vegetabilium, Edn 16, 4(1), p. 555
Botrytis vulgaris (Link) Fries (1832), Systema mycologicum, 3(2), p. 398
Botrytis grisea (Link) Fries (1832), Systema mycologicum, 3(2), p. 396
Botrytis haplaria Corda (1837), Icones fungorum hucusque cognitorum, 1, p. 18, tab. 4, fig. 246
Spicularia vulgaris (Link) Bonorden (1851), Handbuch der allgemeinen mykologie als anleitung zum studium derselben, p. 106
Peziza fuckeliana de Bary (1866), in Hofmeister, Handbook of physiological botany, 2(1), p. 30 (Basionyme)
Sclerotinia fuckeliana (de Bary) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 330
Botryotinia fuckeliana (de Bary) Whetzel (1945), Mycologia, 37(6), p. 679 (nom actuel)

References : Ellis p. 68 fig 1275 ; BOT p. 181 ; BAR p. 60 n° 65
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Sclerotiniaceae
Chapeau/Fructification : Colonies grises a brun gris
Habitat : Tres repandu. Saprophyte ou parasite d'un tres grand nombre de vegetaux, pouvant s'attaquer a toutes les parties de la plante.
Spores : Conidies incolores ou brun tres pale, 8-15 x 6-10 µm. Conidiophores ramifies avec un pied mesurant jusqu'a 2 mm de haut et 16-30 µm de diametre, bruns sauf aux extremites hyalines.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Champignon nuisible aux fruits et legumes lors du transport ou du stockage. Agent de la "pourriture noble" sur certains cepages bordelais favorable a la vinification des vins blancs liquoreux de Bordeaux.
Orbilia epipora (Nylander) P. Karsten (1871) Synonymes : Peziza epipora Nylander (1868), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 58 (Basionyme)
Orbilia epipora (Nylander) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 248 (nom actuel)
Peziza vulgaris var. myceticola Berkeley (1875), Grevillea, 3(28), p. 159
Calloria epipora (Nylander) Spegazzini (1881), in Saccardo, Michelia, 2(7), p. 259
Pezizella vulgaris var. myceticola (Berkeley) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 279
Hyalinia vulgaris var. myceticola(Berkeley & M.A. Curtis) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 103 ('mycetophila')
Orbilia cunninghamii Sydow (1924), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 22(3-6), p. 308
Orbilia connata Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 95

References : Nordic macromycetes 1 p. 212
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Orbiliomycetes / Orbiliales / Orbiliaceae
Chapeau/Fructification : Apothecie urceolee, 0,5 1,5 mm, blanc ocrace, ou jaune a orange.
Habitat : Sur bois humide, pourri, souvent Fraxinus, Salix etc...
Spores : Elliptiques lisses, 3-4 x 0,7-1,3µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Rare. Gregaire. Printemps ?.
Pezizella vulgaris (Fries) Lambotte (1888) Synonymes : Peziza albella Withering (1792), A botanical arrangement of British plants, Edn 2, 3, p. 440 ('albida ')
Peziza vulgaris Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 146 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza avellanae Lasch (1859), in Rabenhorst, Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 28
Helotium vulgare (Fries) P. Karsten (1866), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 8, p. 207
Peziza sordida Fuckel (1867), Fungi Rhenani exsiccati, n° 2078
Pezizella avellanae (Lasch) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 299
Pezizella sordida (Fuckel) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 299
Helotium albellum (Withering) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 116
Peziza translucida Berkeley & M.A. Curtis (1875), Grevillea, 3(28), p. 155
Calloria vulgaris (Fries) Saccardo (1877), Michelia, 1(1), p. 63
Helotium sordidum (Fuckel) Rehm (1881), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 26, p. 101
Mollisia vulgaris (Fries) Gillet (1881), Champignons de France, les discomycetes, p. 119
Niptera vulgaris (Fries) Hazslinszky (1886) [1885], Mathematikai es termeszettudomanyi kozlemenyek, vonatkozolag a hazai vizsonyokra, 21, p. 233 (nom. illegit.)
Hymenoscyphus sordidus (Fuckel) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 144
Pezizella vulgaris (Fries) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 292 (nom actuel)
Dasyscyphus translucidus (Berkeley & M.A. Curtis) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 439
Pezizella albella (Withering) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 280
Phialea sordida (Fuckel) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 269
Phialea subgalbula Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 711
Phialea vulgaris (Fries) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 709
Helotium fuckelii Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 239
Pseudopeziza albella (Withering) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 202
Hymenoscyphus vulgaris (Fries) Lindau (1896), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1), p. 204
Hymenoscyphus subgalbulus (Rehm) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 486
Atractobolus translucidus (Berkeley & M.A. Curtis) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446
Hymenoscyphus albellus (Withering) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485
Hyalinia vulgaris (Fries) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 103
Helotium subgalbulum (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 113
Hyalinia albella (Withering) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 103
Allophylaria vulgaris (Fries) Nannfeldt (1932), Nova Acta Regiae Societatis Scientiarum Upsaliensis, series 4, 8(2), p. 291
Helotium erumpens Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 194
Helotium lachnoides Velenovský (1939), Novitates mycologicae, p. 183
Helotium capreae Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 119
Hymenoscyphus capreae (Velenovský) Svrček (1985) [1984], Sbornik Narodniho muzea v Praze, rada B, Prirodni vedy, 40(3-4), p. 136
Calycina vulgaris (Fries) Baral (1989), Beitrage zur kenntnis der pilze mitteleuropas, 5, p. 227

References : Ellis T.2 N°52 ; Dennis p. 145 .
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Pezizellaceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Sur Salix, Corylus, Rosa, ...
Morchella spongiola Boudier (1897) Synonymes : Synonyme de vulgaris&source=search' target='_blank'>Morchella vulgaris
Voir P. Clowez & P.-A. Moreau (2020) Morilles de France et d’Europe, p. 101

References : BSMF 13: 138
Groupe : Helvelles/Morilles
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Morchellaceae
Comestibilite : Comestible
Balsamia vulgaris Vittadini (1831) Synonymes : Balsamia vulgaris Vittadini (1831), Monographia tuberacearum, p. 30, tab. 1, fig. 2, tab. 5, fig. 6 (Basionyme)
References : Cetto 2947 ; Montecchi & Sarasini p. 97 ; FAMM 18 p. 76 ; BSMF 4 p. 373
Groupe : Truffes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Helvellaceae
Chapeau/Fructification : Spherique ou en forme de bulbe, ride, incurve,lisse ou finement verruqueux, rouge, fauve, rouge brun, rouge orange, lumineux, luisant et orne de petites papilles d'un rouge plus fonce.
Chair : Blanchatre, a peine teintee de jaune tres pale a blanc laiteux, avec de nombreuses petites veines ou cellules labyrinthiformes. Odeur forte et desagreable.
Habitat : Sous Fagus, et bien d'autres feuillus, sous humus.
Spores : Cylindriques-elliptiques, lisses, incolores, 3 guttules, 30-40 x 13-14 µm. Asques, a 8 spores, ovales, oblong, obtus, effiles vers le bas. Paraphyses lineaires denses.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Hypoge. Isole ou en petits groupes. Assez rare. Rare.
Balsamia platyspora Berkeley (1844)
Pas de photo disponible
Synonymes : Balsamia platyspora Berkeley (1844), The annals and magazine of natural history, series 1, 13, p. 358 (Basionyme) (nom actuel)
Balsamia vulgaris var. platyspora(Berkeley) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 261

References : Montecchi p. 95
Groupe : Truffes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Helvellaceae
Habitat : Le plus souvent lie aux feuillus.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Synonyme de Balsamia polysperma selon certains auteurs.


Pour vous accompagner lors de vos sorties mycologiques, MycoDB vous recommande les guides suivants :