Il y a 2 champignons qui correspondent ŕ votre recherche par ordre de popularité :
Orbilia auricolor (A. Bloxam) Saccardo (1889) |
![]() |
Synonymes : Peziza dispersa Wallroth (1828), in Fries, Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 1, p. 13
Peziza auricolor A. Bloxam (1865), in Berkeley & Broome, The annals and magazine of natural history, series 3, 15, p. 445 (Basionyme) Peziza rubinella Nylander (1868), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 56 Orbilia rubinella (Nylander) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 97 Calloria rubinella (Nylander) Saccardo (1884), Botanisches centralblatt, 18, p. 249 Calloria auricolor (A. Bloxam) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 334 Orbilia auricolor (A. Bloxam) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 625 (nom actuel) Hyalinia auricolor (A. Bloxam) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 104 Orbilia cejpii Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 92 Orbilia alnea var. dryadum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 93 Orbilia daphnina Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 101 Orbilia microclava Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 92 Orbilia sambuci Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 101 Orbilia tremulae Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 92 Orbilia verrucosa Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 101 Orbiliella armeniaca Kirschstein (1938), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 36(5-6), p. 374 Orbilia succinea Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 101 (nom. illegit.) Orbilia cryptocarpa Svrček (1986), Ceska mykologie, 40(4), p. 215 Orbilia aranea Svrček (1993) [1992], Ceska mykologie, 46(1-2), p. 39 References : Medardi 159 ; Dennis p. 168 pl. XXIf ; BK 1 251 ; Ellis p. 101 fig .38 ; Page Image In Published List. ; Gr. p. 341 n° 549 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Orbiliomycetes / Orbiliales / Orbiliaceae Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, lenticulaire, parfois un peu ondule, large de 0,5-1,5 mm,( in litt. suivant Velenovskyj jusqua 4 mm), lisse, glabre, translucide, blanc legerement jaunatre, quelquefois avec une infime teinte rose. Surface externe concolore. Habitat : Sous les ecorces et bois humides pourris de feuillus, Acer, Corylus, Fraxinus, Quercus, egalement sur Cupressus, ( in litt. sur tiges de grandes plantes telles que Lappa, Beta, Ebulus, Papaver, Scrophularia, Campanula, et Thypha. Spores : Filiformes, regulierement courbees en demi-cercle, hyalines, continues, 10-12-15 x 0,5-1 µm. Asques etroits, tronques au sommet, longuement attenues et souvent eperonnes a la base, octospores, 40-45 x 3-3,5 µm, (Boud.) 25-30 x 5 µm, ( Velenovsky ), ( in Litt. 37-40 X 3 µm ), spores biseriees. Paraphyses greles, simples ou divisee, terminees par une clavule en bouton arrondi, large de 4 a 5 µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire. Peu frequent. Ete-Automne. Remarques : Espece variable par sa couleur. |
Lachnellula succina (W. Phillips) Polhorský & Baral (2020) |
![]() |
Synonymes : Peziza succina W. Phillips (1877), Grevillea, 5(35), p. 116, tab. 89, fig. 12 (Basionyme)
Dasyscyphus succinus (W. Phillips) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 458 Atractobolus succinus (W. Phillips) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446 ('succineus') Lachnella succina (W. Phillips) Seaver (1951), The North American cup-fungi (inoperculates), p. 263 Perrotia succina (W. Phillips) Dennis (1962), Persoonia, 2(2), p. 182 ('succinea') Lachnellula succina (W. Phillips) Polhorský & Baral (2020), Index fungorum, 454, p. 3 (nom actuel) References : FMBDS N° 236 p. 12 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Habitat : Sur branches mortes de Salix. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Espece caracterisee par des spores cylindriques, des poils bruns couverts de granulations et un habitat sur feuillus. Elle appartient desormais au genre Lachnellula en raison des donnees moleculaires. Voir Peziza succina Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 113 (nom. inval. ?) |
Pour vous accompagner lors de vos sorties mycologiques, MycoDB vous recommande les guides suivants :