Il y a 4 champignons qui correspondent ŕ votre recherche par ordre de popularité :
Cyathus striatus (Hudson) Willdenow (1787) |
![]() |
Noms francais : Cyathe strie, Nid d'oiseau Synonymes : Cyathus hirsutus Haller (1768), Historia stirpium indigenarum Helvetiae inchoata, 3, p. 127, n° 2214 Peziza hirsuta (Haller) Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 124, tab. 178 Peziza striata Hudson (1778), Flora Anglica, Edn 2, p. 634 (Basionyme) Sanctionnement : Persoon (1801) Cyathus striatus (Hudson) Willdenow (1787), Florae berolinensis prodromus, p. 399 (nom actuel) Nidularia striata (Hudson) Bulliard (1791), Histoire des champignons de la France, 1, p. 166, tab. 40, fig. 1 Nidularia hirsuta (Haller) Sibthorp (1796), Flora oxoniensis, p. 393 Cyathella striata (Hudson) Brotero (1804), Flora lusitanica, 2, p. 474 Cyathia hirsuta (Haller) V.S. White (1902), Bulletin of the Torrey botanical Club, 29(5), p. 259 References : Bon p. 301 ; BK 2 496 ; CD 1742-486, 68 ; Marchand 375 ; Eyssartier et Roux p. 1052, 1084 4eme edition Groupe : Nids d'oiseau Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Incertae sedis Chapeau/Fructification : Fructification en forme de nid de 0,5-1,5 cm de haut sur env 1 cm de large constituee d'un peridium ovoide a cylindro-conique ferme par un opercule blanchatre membraneux qui se dechire a maturite. Face externe strigueuse couverte de poils brun fonce. Face interne striee cannelee, gris brunatre, luisante. Pas de pied Consistance molle puis coriace. Lames/Pores : Au fond du peridium de developpent de 12 a 16 peridioles blanchatres lenticulaires de 1 a 2 mm contenant les spores qui font penser a des petits oeufs. Ces peridioles sont fixes au fond de la coupe par un filament fin: le funicule. Habitat : Gregaires ou en touffes sur brindilles decomposees sur sol riche en matiere organique Spores : Spores contenues dans les peridioles, elliptiques, lisses, hyalines, a paroi epaisse, 16-20 x 8-10 µm. Basides clavees, tetrasporiques, bouclees. Pas de cystides. Poils du peridium bruns, moniliformes de 3 a 16 µm de large, cloisonnes avec boucles de petite taille. Comestibilite : Sans interet |
Hymenoscyphus scutula (Persoon) W. Phillips (1887) |
![]() |
Synonymes : Peziza herbarum Nees (1817), Das system der pilze und Schwamme, p. 264, tab. 38, fig. 282 (nom. illegit.)
Peziza scutula Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 285 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Peziza virgultorum var. a herbicola Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 494 Ciboria ciliatospora Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 311 Helotium scutula (Persoon) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 233 Helotium gracile Cooke & Peck (1874) [1873], Annual report of the New York state Museum of natural history, 26, p. 83 Phialea scutula (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 108 Helotium virgultorum var. scutula (Persoon) Rehm (1882), Ascomycetes lojkani lecti in Hungaria, Transsylvania et Galicia, p. 7 Helotium virgultorum ss. Patouillard (1883), Tabulae analyticae fungorum, 1, p. 38, fig. 94 Calycella scutula (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 305 Hymenoscyphus scutula (Persoon) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 136 (nom actuel) Phialea gracilis (Cooke & Peck) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 265 (nom. illegit.) Helotium verbenae Cavara (1889), Revue mycologique (Toulouse), 11(44), p. 178, tab. 1, fig. 3 Phialea appendiculata Oudemans (1890), Verslagen en mededeelingen der Koninklijke Akaemie van Wetenschappen, serie 3, 7, p. 313, tab. 2, fig. 6-8 Belonioscypha ciliatospora (Fuckel) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 744 Hymenoscyphus gracilis (Cooke & Peck) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485 Helotium scutula f. potentillae Feltgen (1903), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(3), p. 63 Helotium vitellinum var. pallidostriatum Fairman (1904), The journal of mycology, 10(5), p. 231 Phialea vitellina var. pallidostriata (Fairman) Saccardo & D. Saccardo (1906), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 18, p. 56 Helotium ciliatosporum (Fuckel) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 114 Helotium appendiculatum (Oudemans) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 114 Belospora ciliatospora (Fuckel) Clements (1909), The genera of fungi (Minneapolis), Edn 1, p. 175 Hymenoscyphus scutula var. grossulariae Kauffman (1923) [1921], Papers of the Michigan Academy of science, arts and letters, 1, p. 107 Helotium cyparissias Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 194 Helotium cejpii Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 207 Helotium cejpii var. struthiopteris Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 207 Helotium epilobii Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 194 Helotium acutisporum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 198 Helotium granulosum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 193 Helotium nardi Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 199 Helotium variabile Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 199 Helotium lentisporum Kirschstein (1936), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 34(3), p. 182 ('lentrisporum ') Helotium geranii Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 122 Helotium scutula var. cirsii Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 121 Helotium scutula var. genistae Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 121 Helotium aviculare Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 122 Helotium veledae Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 124 Hymenoscyphus cejpii (Velenovský) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 76 References : BK 1 190 ; Dennis p. 122 pl. XVIf ; Dennis p. 278 fig. 1237 ; Gr. p. 402 n° 669 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, un peu concave au debut, cupuliforme ou infundibuliforme, puis aplani, ferme, blanc jaunatre puis ocrace ou briquete, plus pale, glabre, faiblement fibrilleux en dessous. Marge entiere, aigue, un peu blanchatre. Stipe : Cylindrique, mince, grele, egal, de 1 a 7 mm de long, pale, ordinairement brunatre a la base. Habitat : Dans des endroits humides,sur tiges mortes des plantes herbacees, en particulier des composees, Artemisia, Mentha, Lysimanchia punctata, Filipendula ulmaria, Leucanthemum vulgare etc... Spores : Oblongues-claviformes, lisses, hyalines, presentant plusieurs petites gouttelettes a l'interieur, occasionnellement 1 cloison, garnies aux 2 extremites de soies hyalines,18-27 x 3-4(6) µm. Asques claviformes, octospores, spores biseriees, 80-90(-120) x 8-11-12 µm. Paraphyses simples ou divisees a la base, lineaires, epaisses de 3 a 5 µm, plus ou moins septees, granuleuses interieurement. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole, le plus souvent gregaire. Tres commun. De Juillet jusqu'a Decembre. Cette espece pourtant frequente, n'est pas toujours facile a delimiter. |
Crocicreas culmicola (Desmazieres) S.E. Carpenter (1980) |
![]() |
Synonymes : Peziza culmicola Desmazieres (1836), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 2, 6, p. 244 (Basionyme)
Peziza striata Rabenhorst (1860), Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 221 (nom. illegit.) Belonidium vexatum De Notaris (1863), Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 1(5), p. 380 Peziza palearum Rabenhorst (1863), Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 519 (nom. illegit.) Belonidium moliniae De Notaris (1863), Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 1(5), p. 380 Peziza vexata (De Notaris) P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 139 Helotium culmicolum (Desmazieres) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 237 Belonidium campanula subsp.* vexatum (De Notaris) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 163 Helotium apostata Rehm (1875), Ascomyceten, 6, n° 254-b Peziza subgibbosa Ellis (1876), Bulletin of the Torrey botanical Club, 6(21), p. 108 Phialea incarnata Quelet (1878) [1877], Bulletin de la Societe botanique de France, 24, p. 329 Phialea culmicola (Desmazieres) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 103 Calycella culmicola (Desmazieres) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 306 Calycella incarnata (Quelet) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 305 Helotium incarnatum (Quelet) Brunaud (1886), Journal d'histoire naturelle de Bordeaux et du Sud-Ouest, 1886, 2, p. 22 (nom. illegit.) Belonidium culmicolum (Desmazieres) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 148, tab. 5, fig. 29 Belonidium incarnatum (Quelet) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 315 Cyathicula incarnata (Quelet) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 306 Belonium subgibbosum (Ellis) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 493 Hymenoscyphus culmicola (Desmazieres) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 75 Belonioscypha vexata (De Notaris) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 745 Belonioscypha incarnata (Quelet) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 747 Belonium culmicola (Desmazieres) Seaver (1951), The North American cup-fungi (inoperculates), p. 176 Belonioscypha chrysosperma Le Gal (1955) [1954], Bulletin de la Societe mycologique de France, 70, p. 213 Belonioscypha culmicola (Desmazieres) Dennis (1956), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 62, p. 39 Cyathicula culmicola (Desmazieres) S.E. Carpenter & Dumont (1979) [1978], Mycologia, 70(6), p. 1231 Crocicreas culmicola (Desmazieres) S.E. Carpenter (1980), Brittonia, 32(2), p. 269 (nom actuel) References : Gr. p. 391 n°641 ; Dennis p. 128 pl. XVIIg ; Ellis p. 454 fig. 1738 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, turbine, ferme, blanchatre, disque concave de 0,5 jusqu'a 1,5-2 mm, en forme de coupe avec un bord dente blanc ivoire ou un creux jaunatre a l'exterieur, legerement pruineux. Stipe : Cylindrique, court, egal, epais, parfois legerement rose. Habitat : Necrophyte sur tiges mortes de graminees, Agropyron, Calamagrostis, Deschampsia et Phalaris, egalement sur Juncus,sur plantes dictotyledones, ainsi que sur chaumes d'avoine, de seigle, d'orge et de froment. Spores : Ascospores hyalines, droites ou a peine courbees ou allongees-fusiformes generalement triseptees, avec un revetement gelatineux epais, 19-28(-33) x 3-3,5-4 µm. Asques cylindriques-claviformes 126 x10 µm, spores biseriees (jusqu'a 8 spores ), a foramen bleuissant un peu par l'iode. Paraphyses cylindriques, greles, d'environ 3 µm d'epaisseur. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole ou par petits groupes. Assez commun. Ete,( Juillet-Septembre ). |
Pyrenopeziza pulveracea (Fuckel) Gremmen (1958) |
![]() |
Synonymes : Peziza pulveracea Fuckel (1868), Fungi Rhenani exsiccati, n° 2191 (nom. illegit.)
Trichopeziza pulveracea Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 297 (Basionyme) Lachnum pulveraceum (Fuckel) Brunaud (1886), Journal d'histoire naturelle de Bordeaux et du Sud-Ouest, 1886, 2, p. 21 Mollisia pulveracea (Fuckel) Rehm (1891), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 532 Urceolella pulveracea (Fuckel) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 130 Pyrenopeziza pulveracea (Fuckel) Gremmen (1958), Fungus, Officieel orgaan van de nederlandsche mycologische vereniging, 28(1-4), p. 44 (nom actuel) Mollisia fuscostriata Graddon (1974), Transactions of the British mycological Society, 63(3), p. 484 References : BK 1 283 ; Ellis p. 356 fig. 1492 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Dermateaceae Chapeau/Fructification : Fructification, 0,1-0,4-(0,6 ) mm, globuleuse a l'etat jeune, puis elle se dechire au sommet et devient cupuliforme, sessile. L'hymenium lisse, gris-brun se developpe sous l'epiderme qui se dechire, et est expose + ou - a la surface du substrat. Surface externe brun fonce et finement furfuracee. Marge plus claire et fimbriee. Habitat : Sur tiges mortes de Filipendula ulmaria Spores : Fusiformes-claviformes, lisses, hyalines, parfois biguttulees, quelques-unes avec 1 cloison, 10-12 x 2-2,5 µm (Ellis : 5-8 x 2 µm ). Asques tetraspores a octospores, ( le plus souvent a 4 spores ), uniseriees a biseriees, 45-55 x 5 µm. Paraphyses cylindriques fourchues, legerement renflees au sommet. Poils de la marge brunatres, a parois minces, arrondis au sommet, jusqu'a 35 x 3-4 µm, et agglomeres en fascicules. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire. Peu frequent. Printemps. |
Pour vous accompagner lors de vos sorties mycologiques, MycoDB vous recommande les guides suivants :