Recherche sur MycoDB


Il y a 13 champignons qui correspondent à votre recherche par ordre de popularité :


Cyathus olla (Batsch) Persoon (1800) Noms francais : Cyathe en vase
Synonymes : Peziza lentifera Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1180
Peziza cyathiformis Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 486
Peziza sericea Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 125, tab. 180
Peziza olla Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 127 (Basionyme) Sanctionnement : Persoon (1801)
Cyathus laevis Willdenow (1787), Florae berolinensis prodromus, p. 399
Peziza laevis (Willdenow) Baumgarten (1790), Flora lipsiensis, p. 640
Cyathus nitidus Roth (1791), in Usteri, Annalen der botanik, 1, p. 9
Nidularia vernicosa Bulliard (1791), Herbier de la France, 11, tab. 488, fig. 1
Nidularia campanulata Withering (1792), A botanical arrangement of British plants, Edn 2, 3, p. 445
Cyathus lentiferus (Linnaeus) Roussel (1796), Flore du Calvados et des terreins adjacens, Edn 1, p. 39
Peziza campanulata (Withering) Abbot (1798), Flora bedfordiensis, p. 331
Cyathus olla (Batsch) Persoon (1800), Commentarius fungorum Bavariae indigenorum icones pictas, p. 73 (nom actuel)
Cyathus olla var. ß agrestis Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 238
Cyathus olla var. a nitidus (Roth) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 238
Cyathella laevis (Willdenow) Brotero (1804), Flora lusitanica, 2, p. 474
Cyathus vernicosus (Bulliard) de Candolle (1805), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 270
Nidularia plumbea Persoon (1818), Traite sur les champignons comestibles, p. 110
Cyathus dasypus Nees (1820), Horae physicae berolinenses collectae ex symbolis virorum doctorum, p. 41, tab. 5, fig. 1
Cyathus ollaris Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 587
Nidularia dasypus (Nees) Fries (1823), Systema mycologicum, 2(2), p. 299
Nidularia fascicularis Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 253
Cyathus agrestis (Persoon) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 179, n° 2930
Cyathus campanulatus (Withering) Corda (1842), Anleitung zum studium der mykologie, p. lxxx
Cyathus vernicosus var. γ agrestis (Persoon) Tulasne & C. Tulasne (1844), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 1, p. 83
Cyathus vernicosus var. e chilensisTulasne & C. Tulasne (1844), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 1, p. 84
Cyathus vernicosus var. d merretii Tulasne & C. Tulasne (1844), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 1, p. 84
Cyathus vernicosus var. γ sarraceniiTulasne & C. Tulasne (1844), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 1, p. 83
Cyathus vernicosus var. a nitidus(Roth) Tulasne & C. Tulasne (1844), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 1, p. 83
Cyathus similis Cooke (1879), Grevillea, 8(46), p. 58
Cyathus sericeus (Schaeffer) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 233
Cyathus fascicularis (Schweinitz) De Toni (1888), in Saccardo, Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 7, p. 42
Cyathus nitidus var. sarracenii (Tulasne & C. Tulasne) Saccardo (1888), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 7, p. 39
Cyathodes fasciculare (Schweinitz) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 851
Cyathodes dasypus (Nees) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 851
Cyathodes similis (Cooke) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 851
Cyathus plumbagineus McAlpine (1896), Proceedings of the linnean Society of the New South Wales, 21(1), p. 104, tab. 10, fig. 7-12
Cyathia lentifera (Linnaeus) V.S. White (1902), Bulletin of the Torrey botanical Club, 29(5), p. 264
Cyathus olla f. agrestis (Persoon) Hollos (1903), Gasteromycetes hungariae, a magyar tudomanyos Akademia megbizasabol, p. 121
Crucibulum albosaccum Lloyd (1922), Mycological writings, 7, mycological notes n° 66, p. 1118

References : Bon p. 301 ; BK 2 494 ; CD 1741-486, 68 ; Guinberteau p. 49 ; Champignons de Suisse tome 2 J. Breitenbach/F.Kranzlin : E&R 4eme edition p 1084
Groupe : Nids d'oiseau
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Incertae sedis
Lames/Pores : Fructification ovoide a cylindrique au debut puis turbinee ou infundibuliforme, recurvee a la marge, mesurant de 10 a 15 mm de haut et autant de large. Cette fructification est entouree de l'exoperidie, puis s'aplatit au sommet en murissant. Epiphragme blanchatre se dechirant au fil du temps laissant apparaitre une cavite occupee par 10 peridioles gris-brun lentiformes contenant les spores. La paroi externe de la fructification est formee de trois couches.
Habitat : Sur terre sablonneuse et calcaire, plus rarement sur vegetaux ou bois.
Spores : Spores elliptiques, lisses, hyalines et a paroi epaisse. 9-12 x 5,5-7μm
Comestibilite : Sans interet
Calloria neglecta (Libert) B. Hein (1976) Synonymes : Tremella sepincola Willdenow (1788), in Romer & Usteri, Magazin fur die botanik, 2(4), p. 18
Tremella urticae Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 628
Tremella miniata Rebentisch (1804), Prodomus florae neomarchicae, p. 284
Dacrymyces urticae (Persoon) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 231
Fusarium tremelloides Greville (1823) [1822], Scottish cryptogamic flora, 1, tab. 10
Peziza neglecta Libert (1830), Plantae cryptogamicae, quas in Arduenna collegit, 1, exsiccati n° 29 (Basionyme)
Peziza fusarioides Berkeley (1837), Magazine of zoology and botany, 1, p. 46, tab. 2, fig. 4
Calloria fusarioides (Berkeley) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 359
Cylindrocolla urticae (Persoon) Bonorden (1851), Handbuch der allgemeinen mykologie als anleitung zum studium derselben, p. 149
Cylindrocolla sepincola (Willdenow) Bonorden (1864), Abhandlungen der naturforschenden Gesellschaft zu Halle, 8, p. 116 ('saepincola')
Mollisia fusarioides (Berkeley) Gillet (1881), Champignons de France, les discomycetes, p. 120
Calloria urticae (Persoon) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 121
Callorina fusarioides (Berkeley) Korf (1971), Phytologia, 21(4), p. 203
Calloria neglecta (Libert) B. Hein (1976), Willdenowia, Beih., 9, p. 54 (nom actuel)

References : BK 1 285 ; Dennis p. 191 pl. XXVd
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Dermateaceae
Chapeau/Fructification : 0,5-1 mm,sessile, discoide a lenticulaire, erompant, tres charnue. Hymenium ruguleux, orange puis rougeatre au sec. Surface externe et marge identiques.
Stipe : Ferme, concolore, sans odeur ni saveur particulieres.
Habitat : Sur tiges seches d'Urtica dioica.
Spores : Cylindriques-elliptiques, lisses, hyalines, 1 septee a maturite, 11-15 x3-4 µm. Asques cylindriques-claves, octospores, spores biseriees, 65-85-(95) x 7-10 µm. ) Paraphyses filiformes, fourchues, epaissies au sommet de 3 a 4 µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire a cespiteux. Frequent. Printemps. Remarques : Le stade imparfait est semblable macroscopiquement et se nomme Cylindrocolla urticae. Le stade parfait est tardif et plus rare.
Neobulgaria pura (Persoon) Petrak (1921) Synonymes : Octospora violacea Hedwig (1789), Descripto et adumbratio microscopico analytica muscorum frondorosum, 2, p. 27, tab. 8, fig. a
Peziza violacea (Hedwig) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1452 (nom. illegit.)
Peziza pura Persoon (1796), Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 1, p. 40 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Bulgaria pura (Persoon) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 168
Peziza janthina Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 130
Ombrophila pura (Persoon) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 357
Helotium janthinum (Fries) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355
Phialea janthina (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 102
Phialea lilacea Quelet (1880), Grevillea, 8(47), p. 116
Ombrophila violacea (Hedwig) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 140 (nom. illegit.)
Coryne violacea (Hedwig) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 113
Cudonia violacea (Hedwig) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 267
Bulgaria lilacea (Quelet) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 323
Craterocolla pura (Persoon) Saccardo (1888), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 6, p. 779
Ombrophila lilacea (Quelet) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 614
Burcardia pura (Persoon) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 845
Coryne microspora Ellis & Everhart (1897), Bulletin of the Torrey botanical Club, 24(6), p. 282
Ombrophila microspora (Ellis & Everhart) Saccardo & P. Sydow (1899), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 14, p. 802
Ombrophila violascens Rehm (1918), in Hohnel, Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 127, p. 585
Neobulgaria pura (Persoon) Petrak (1921), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 19(1-2), p. 44 (nom actuel)
Ascotremella turbinata Seaver (1930), Mycologia, 22(2), p. 53
Ascocoryne microspora (Ellis & Everhart) Korf (1971), Phytologia, 21(4), p. 202

References : Bon p. 333 ; BK 1 163 ; BK 1 164 ; Marchand 397
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Comestibilite : Toxique
Olla millepunctata (Libert) Svrček (1986) Synonymes : Peziza millepunctata Libert (1832), Plantae cryptogamicae, quas in Arduenna collegit, 2, exsiccati n° 128 (Basionyme)
Peziza cirrata P. Crouan & H. Crouan (1867), Florule du Finistere, p. 51
Peziza elaphines Berkeley & Broome (1871), The annals and magazine of natural history, series 4, 7, p. 434, tab. 19, fig. 18
Lachnea cirrhata (P. Crouan & H. Crouan) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 80
Mollisia elaphines (Berkeley & Broome) Gillet (1881), Champignons de France, les discomycetes, p. 131 ('elaphinus')
Urceola elaphines (Berkeley & Broome) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 322 ('elaphina')
Lachnella cirrata (P. Crouan & H. Crouan) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 317
Mollisia millepunctata (Libert) Saccardo (1887), Malpighia, rassegna mensuale di botanica, 1, p. 218
Lachnella grisella Cooke & W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 260
Trichopeziza cirrata (P. Crouan & H. Crouan) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 404
Pseudohelotium elaphines (Berkeley & Broome) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 301
Pseudohelotium millepunctatum (Libert) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 294
Trichopeziza grisella (Cooke & W. Phillips) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 413
Pezizella millepunctata (Libert) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 679
Dasyscyphus carmichaelii Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 363
Dasyscyphus elaphines (Berkeley & Broome) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 366
Dasyscyphus digitalincola Rehm (1905), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 3(3), p. 224
Pyrenopeziza grisella (Cooke & W. Phillips) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 134
Hyaloscypha millepunctata (Libert) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 126
Urceolella cirrhata(P. Crouan & H. Crouan) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 130
Urceolella elaphines (Berkeley & Broome) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 129
Hymenoscyphus millepunctata (Libert) Migula (1913), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 3(2), p. 1161
Unguicularia digitalincola (Rehm) Hohnel (1918), Berichte der deutschen botanischen Gesellschaft, 36(6), p. 310
Catinella disseminata Kirschstein (1924), Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 66, p. 24
Olla ulmariae Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 287
Chytrella cosmia Kirschstein (1941), Hedwigia, 80, p. 134
Mycopandora padi Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 143
Unguicularia millepunctata (Libert) Dennis (1949), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 32, p. 79
Unguicularia cirrhata (P. Crouan & H. Crouan) Le Gal (1953), Revue de mycologie, Paris, 18, p. 99
Hyalopeziza millepunctata (Libert) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 34
Unguicularia ulmariae (Velenovský) Dennis (1975), Kew bulletin, 30(2), p. 352
Olla millepunctata (Libert) Svrček (1986), Ceska mykologie, 40(4), p. 216 (nom actuel)

References : BK 1 244 ; Cetto 5 2134 ; Ellis p. 280 & 337 fig. 1245 ; Gr. p. 480 ; Dennis p. 160
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Apothecie jusqu'a 2 mm de diametre, globuleuse a l'etat jeune, puis en forme d'urne avec l'age. Sessile. Hymenium lisse, blanc ou brun tres pale a gris blanchatre ou ocrace. Surface externe blanc-floconneux par la presence de poils de refraction ne depassant pas 25 x 4 µm, ( in litt. jusqu'a 60 µm ), parfois ocrace-brunatre. Marge regulierement arrondie.
Habitat : Surtout sur les tiges mortes des composees et des ombelliferes, sur tiges lignifiees ou non de plantes herbacees, Agrimonia, Epilobium, Ononis, Rubus idaeus, Senecio,et Eupatorium.
Spores : Fusiformes, lisses, 5-7,5 x 1-1,5 µm. Asques octospores, spores biseriees, 35-40 x 6-7 µm. Paraphyses filiformes ne depassant pas les asques, fourchues parfois a la base. Poils hyalins, a parois epaisses, lisses, sans cloisons, prenant parfois une teinte pourpre a l'iode.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire a cespiteux. Tres commun. Mai- Octobre. Remarques : ( in litt. sur Circium arvence d'Avril a Novembre ).
Olla scrupulosa (P. Karsten) Svrček (1986) Synonymes : Peziza papillaris Bulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 467, fig. 1
Cyathicula papillaris (P. Karsten) P. Karsten (1866), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 8, p. 208
Peziza scrupulosa P. Karsten (1867), Fungi Fenniae exsiccati, 7, n° 648 (Basionyme)
Peziza xylita P. Karsten (1867), Fungi Fenniae exsiccati, 7, n° 654
Helotium xylitum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 240
Helotium papillare (Bulliard) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 241
Helotium scrupulosum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 240
Lachnea papillaris (Bulliard) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 80
Helotium scrupulosum var. caulium Saccardo (1882), Michelia, 2(8), p. 612
Lachnella papillaris (Bulliard) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 132
Trichopeziza papillaris (Bulliard) Hazslinszky (1886) [1885], Mathematikai es termeszettudomanyi kozlemenyek, vonatkozolag a hazai vizsonyokra, 21, p. 237
Lachnella scrupulosa (P. Karsten) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 272
Pseudohelotium scrupulosum var. caulium (Saccardo) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 293
Pseudohelotium scrupulosum (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 293
Pseudohelotium scrupulosum var. carpini Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 293
Pseudohelotium xylitum (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 302
Pezizella xylita (P. Karsten) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 656
Pezizella scrupulosa (P. Karsten) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 671
Dasyscyphus papillaris (Bulliard) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 84
Dasyscyphus scrupulosus (P. Karsten) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 365
Pezizella subhirsuta Feltgen (1901), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(2), p. 40
Pezizella dematiicola Feltgen (1903), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(3), p. 48
Unguicularia scrupulosa (P. Karsten) Hohnel (1906), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 115, p. 1276
Tapesia dematiicola (Feltgen) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 140
Urceolella papillaris (Bulliard) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 130
Urceolella scrupulosa (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 129
Urceolella scrupulosa var. caulium(Saccardo) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 129
Trichopeziza subhirsuta (Feltgen) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 132
Mollisiella xylita (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 142
Urceolella scrupulosa var. carpini (Saccardo) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 129
Hymenoscyphus xylitus (P. Karsten) Migula (1913), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 3(2), p. 1149
Cistella xylita (P. Karsten) Nannfeldt (1932), Nova Acta Regiae Societatis Scientiarum Upsaliensis, series 4, 8(2), p. 271
Olla xylita (P. Karsten) Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 287
Clavidisculum xylitum (P. Karsten) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 79
Hyalopeziza scrupulosa (P. Karsten) Raitviir (1977), Folia cryptogamica Estonica, 9, p. 1
Olla scrupulosa (P. Karsten) Svrček (1986), Ceska mykologie, 40(4), p. 216 (nom actuel)

References : Gr. 815
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Reeptacle sessile, urceole, large 0,2-0,5 parfois 1 mm, entierement blanc ou blanchatre et un peu glauque a l'interieur, avec la marge reguliere et tres blanche, couvertb exterieurement dr poils aigus, septes vers la base, droits ou un peu flexueux, a parois epaisses, presentant parfois au sommet des granulations cristallines.
Habitat : Plutot sur brindilles de bois pourris, et sur plantes herbacees.
Spores : Oblongues-fusiformes,lisses, hyalines, 8-9 (-15) x 2-3 µm, sans granulations a l'interieur d'apres Boudier biguttulees et parfois obscurement septees d'apres Saccardo. Asques oblongs, peu attenues a la base, octospores, 25-40 x 6-7 µm, a foramen immargine, bleuissant a peine par l'iode. Paraphyses simples ou divisees, septees, non epaissies au sommet.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire. Peu frequent. Hiver -printemps.
Urceolella aspera (Mougeot) Boudier (1907) Synonymes : Excipula aspera Mougeot (1823), in Fries, Systema mycologicum, 2(2), p. 597 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1823)
Cenangium asperum (Mougeot) Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 736
Urceolella aspera (Mougeot) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 130 (nom actuel)
Unguicularia aspera (Mougeot) Nannfeldt (1932), Nova Acta Regiae Societatis Scientiarum Upsaliensis, series 4, 8(2), p. 278
Hyalopeziza aspera (Mougeot) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 33
Olla aspera (Mougeot) Raitviir (2004), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 20, p. 87

References : Ellis p. 565 fig. 2097 ; Gr. p. 484 n° 825 , Asco.org 12(1) p. 29
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Arrondie, tres ferme, urceole, mais ne s'ouvrant que par l'humidite, large de 3 a 5 dixiemes de millimetres, brunatre, couvert de poils refractifs, continus ou septes seulement a la base, obtus, blanchatres, ondules et reunis en cotes longitudinales, parfois anastomoses, avec un petit passage a la base contenant de la seve brune.
Habitat : Sur tiges mortes et seches d'Osmunda. Isole a gregaire. Assez frequent, d'avril a mai.
Spores : Claviformes, hyalines, legerement ondulees a la base, continues, sans granulations a l'interieur, 10-11-(15) x 2,5-3-(3,5) µm. Asques cylindriques-oblongs, un peu elargis a la base, octospores, 60-70 x 10-11 µm. Spores irregulierement biseriees. Paraphyses simples ou divisees, hyalines, septees et non epaissies au sommet.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole a gregaire. Assez frequent. Avril-Mai.
Ascobolus immersus Persoon (1794) Synonymes : Ascobolus immersus Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 115 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) (nom actuel)
Ascobolus macrosporus P. Crouan & H. Crouan (1857), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 4, 7, p. 173, tab. 4, fig. 5-8
Ascobolus gigasporus De Notaris (1863), Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 1(5), p. 360
Ascobolus globularis Rolland (1888), Bulletin de la Societe mycologique de France, 4(2), p. 57
Ascobolus immersus var. macrosporus (P. Crouan & H. Crouan) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 523
Dasyobolus immersus (Persoon) Saccardo (1895), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 11, p. 421
Ascobolus megalospermus Spegazzini (1899) [1898], Anales del Museo nacional de Buenos Aires, serie 2, 3, p. 307 (nom. conf.)
Boudiera globularis (Rolland) Spegazzini (1899) [1898], Anales del Museo nacional de Buenos Aires, serie 2, 3, p. 307
Dasyobolus immersus var. macrosporus(P. Crouan & H. Crouan) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 73
Sphaeridiobolus globularis (Rolland) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 73
Ascobolus immersus var. andinaSpegazzini (1909), Anales del Museo nacional de Buenos Aires, serie 3, 12, p. 452
Saccobolus exiguus Batista & Pontual (1948), Boletim da Secretaria de agricultura, industria e comercio do Estado de Pernambuco, 15, p. 33
Ascobolus cuniculorum Batista & Pontual (1948), Boletim da Secretaria de agricultura, industria e comercio do Estado de Pernambuco, 15, p. 30
Seliniella macrospora Arx & E. Muller (1955), Acta botanica Neerlandica, 4, p. 119
Ascobolus quezelii Faurel & Schotter (1966) [1965], Revue de mycologie, Paris, 30, p. 336 (nom. inval.)

References : Ellis p. 103 ; Dennis p. 59 pl. VIIIc ; Page Image in Published List. ; Gr. p. 216 n° 339
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Ascobolaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle plus ou moins enfonce dans le substratum, subcylindrique ou hemispherique, a disque plan ou convexe, vert jaunatre ou ambre,, large de 0,3-1 mm, couvert exterieurement de petits poils incolores, epars et fascicules. Les poils marginaux sont souvent absents, les poils exterieurs sont lineaires-obtus, non septes, de grandeur variable ( de 25-50 x 3-6 µm environ ).
Habitat : Sur bouses de vache,, crottes de mouton et crottin de cheval.
Spores : Elliptiques-oblongues, arrondies aux extremites, d'abord incolores, puis violet rose ou lilas, finalement brunes, lisses ou parfois a epispore fendille longitudinalement et ptesentant alors comme de fines stries blanches, simples ou lachement anastamosees, 40-70(-75) x 30-40 µm. Asques largement claviformes ou subelliptiques, brievement attenues a la base et termines en pointe oblique,ordinairement octospores,( ne presentant rarement que 2,4 ou 6 spores, 225-285 x 90-115 µm, bleuissant faiblement par l'iode. Paraphyses greles, incolores, non epaissies au sommet, larges de 2,5-3 µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire. Commun. Toute l'annee,( surtout en automne).
Rectipilus fasciculatus (Persoon) Agerer (1973) Synonymes : Peziza incana Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 675
Peziza solenia de Candolle (1805), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 80
Peziza incana var. ßß candida Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 346
Solenia verticalis Hoffmann (1811), Vegetabilia in hercyniae subterraneis collecta, p. 26, tab. 15, fig. 1
Solenia fasciculata Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 335, tab. 12, fig. 8-9 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Solenia incana (Persoon) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 149
Tubularia fasciculata (Persoon) Colla (1837), Herbarium pedemontanum, 7, p. 187
Cyphella fasciculata (Persoon) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 183 (nom. illegit.)
Henningsomyces incana (Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 483
Henningsomyces fasciculatus (Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 483
Solenia gracilis Copeland (1904), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 2(6), p. 508
Calyptella fasciculata (Persoon) Bourdot & Galzin (1928) [1927], Hymenomycetes de France. Heterobasidies- Homobasidies Gymnocarpes, p. 154
Lachnella fasciculata (Persoon) G. Cunningham (1963), New Zealand Department of scientific and industrial research. Plant diseases division. Bulletin, 145, p. 308 (nom. illegit.)
Rectipilus fasciculatus (Persoon) Agerer (1973), Persoonia, 7(3), p. 419 (nom actuel)

References : BK 2 231
Groupe : Polypores
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Incertae sedis
Habitat : Face inferieure de bois de feuillus ou coniferes.
Spores : 5-6,5 x 3,5-4,5 µm
Comestibilite : Sans interet
Unguicularia costata (Boudier) Dennis (1949) Synonymes : Urceolella costata (Boudier) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 119
Lachnella boudieri Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 317
Pseudohelotium costatum (Boudier) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 300
Unguicularia costata (Boudier) Dennis (1949), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 32, p. 79 (nom actuel)
Hyalopeziza costata (Boudier) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 34
Olla costata (Boudier) Svrček (1986), Ceska mykologie, 40(4), p. 216

References : Ellis p. 549 fig. 2037 ; Gr. p. 477 n° 809
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, globuleux-urceole, margine, large de 2 a 6 dixiemes de mm, lisse, entierement gris blanchatre, couvert d'une pubescence courte a l'exterieur. Marge regulierement arrondie.
Habitat : Dans les bois tourbeux, sur tiges pourries de Juncus effusus, acutiflorus, etc...
Spores : Fusiformes-aigues, hyalines, presentant parfois a l'interieur quelques granulations vers les extremites, 9-10 x 1,5-2 µm. Asques oblongs, non attenues a la base, octospores, 30-35 x 7-9 µm. Paraphyses rares, simples ou fourchues, septees, non epaissies au sommet, hyalines, granuleuses interieurement. Poils blanchatres, peu aigus, septes seulement a la base, ondules, a parois epaisses, reunis en cotes longitudinales, 30-40 x 4-5 µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire a cespiteux. Assez commun. D'Octobre a Juillet.
Stictis mollis Persoon (1822)
Pas de photo disponible
Synonymes : Stictis mollis Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 337 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) (nom actuel)
Stictis pupula Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 193
Peziza pupula (Fries) Sprengel (1827), Systema vegetabilium, Edn 16, 4(1), p. 516
Stictis ollaris Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 445
Schmitzomia pupula (Fries) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 364
Stictis opuntiae Rolland (1891), Bulletin de la Societe mycologique de France, 7(4), p. 212

References : Mycotaxon The Ostropalean Fungi p. 212
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Lecanoromycetes / Ostropales / Stictidaceae
Comestibilite : Sans interet
Pseudombrophila theioleuca Rolland (1888) Synonymes : Pseudombrophila theioleuca Rolland (1888), Bulletin de la Societe mycologique de France, 4(2), p. 57 (Basionyme) (nom actuel)
Humaria theioleuca (Rolland) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 126
Pyronema wagnerianum Rehm (1894), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 967
Humaria dorcadeia Rehm (1894), in Sydow, Mycotheca marchica, cent. 41, n° 4055
Ascophanus wagnerianum (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 77
Fimaria theioleuca (Rolland) Brummelen (1962), Persoonia, 2(3), p. 329

References : Contribution a la connaissance des Pezizales de Rhone-Alpes
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pseudombrophilaceae
Chapeau/Fructification : cupuliforme puis s'etalant, a marge soulignee par un lisere brunatre, legerement debordante.
Stipe : nul
Spores : hyalines a paroi assez epaisse.
Comestibilite : Sans interet
Ascobolus scatigenus (Berkeley & M.A. Curtis) Brummelen (1967) Synonymes : Peziza scatigena Berkeley & M.A. Curtis (1868) [1869], The journal of the linnean Society, botany, 10(46), p. 366 (Basionyme)
Ascobolus leiocarpus Berkeley & Broome (1873) [1875], The journal of the linnean Society, botany, 14(74), p. 109
Ascobolus major Berkeley & M.A. Curtis (1875), Grevillea, 4(29), p. 6
Ascobolus australis Berkeley (1881), The journal of the linnean Society, botany, 18(111), p. 389
Ascobolus baileyi Berkeley & Broome (1883), The transactions of the linnean Society of London, series 2, 2(3), botany, p. 69
Humaria scatigena (Berkeley & M.A. Curtis) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 147
Ascobolus phillipsii Berkeley (1892), in Cooke, Handbook of the Australian fungi, p. 268, n° 1450, tab. 20, fig. 164
Ascobolus sarawacensis Cesati (1893), in Cooke, Grevillea, 21(99), p. 74
Ascobolus gollanii Hennings (1901), Hedwigia, 40(6), p. 338
Ascobolus latus Penzig & Saccardo (1902) [1901], Malpighia, rassegna mensuale di botanica, 15(7-9), p. 218
Ascobolus magnificus B.O. Dodge (1912), Mycologia, 4(4), p. 218
Papulaspora magnifica Hotson (1917), The botanical gazette (Crawfordsville), 64(4), p. 277
Ascobolus notatus Batista & A.F. Vital (1955), Anais da Sociedade de biologia de Pernambuco, 13(2), p. 61
Ascobolus scatigenus (Berkeley & M.A. Curtis) Brummelen (1967), Persoonia, supplement volume 1, p. 159 (nom actuel)

References : BRUMMELEN J., 1967 Le Gal. M. 1953
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Ascobolaceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Espece d'origine tropicale recoltee seulement 3 fois en Europe, dont une en France (voir Mombert A. & Moyne G. 2016. Ascobolus scatigenus (Pezizales), espece tropicale, recolte en Franche-Comte. Ascomycete.org, 8 (1) : 4-6.)
Arachnopeziza candidofulva (Schweinitz) Korf (1952) Synonymes : Peziza candidofulva Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 174 (Basionyme)
Tapesia candidofulva (Schweinitz) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 385
Arachnopeziza candidofulva (Schweinitz) Korf (1952), Lloydia : A quarterly journal of biological science, 14(3), p. 163 (nom actuel)

References : Ellis p. 3
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Arachnopezizaceae
Chapeau/Fructification : Poils se collant pour former des dents.
Spores : Uniseptees.
Comestibilite : Sans interet


Pour vous accompagner lors de vos sorties mycologiques, MycoDB vous recommande les guides suivants :