Il y a 13 champignons qui correspondent à votre recherche par ordre de popularité :
Cyathus olla (Batsch) Persoon (1800) |
![]() |
Noms francais : Cyathe en vase Synonymes : Peziza lentifera Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1180 Peziza cyathiformis Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 486 Peziza sericea Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 125, tab. 180 Peziza olla Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 127 (Basionyme) Sanctionnement : Persoon (1801) Cyathus laevis Willdenow (1787), Florae berolinensis prodromus, p. 399 Peziza laevis (Willdenow) Baumgarten (1790), Flora lipsiensis, p. 640 Cyathus nitidus Roth (1791), in Usteri, Annalen der botanik, 1, p. 9 Nidularia vernicosa Bulliard (1791), Herbier de la France, 11, tab. 488, fig. 1 Nidularia campanulata Withering (1792), A botanical arrangement of British plants, Edn 2, 3, p. 445 Cyathus lentiferus (Linnaeus) Roussel (1796), Flore du Calvados et des terreins adjacens, Edn 1, p. 39 Peziza campanulata (Withering) Abbot (1798), Flora bedfordiensis, p. 331 Cyathus olla (Batsch) Persoon (1800), Commentarius fungorum Bavariae indigenorum icones pictas, p. 73 (nom actuel) Cyathus olla var. ß agrestis Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 238 Cyathus olla var. a nitidus (Roth) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 238 Cyathella laevis (Willdenow) Brotero (1804), Flora lusitanica, 2, p. 474 Cyathus vernicosus (Bulliard) de Candolle (1805), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 270 Nidularia plumbea Persoon (1818), Traite sur les champignons comestibles, p. 110 Cyathus dasypus Nees (1820), Horae physicae berolinenses collectae ex symbolis virorum doctorum, p. 41, tab. 5, fig. 1 Cyathus ollaris Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 587 Nidularia dasypus (Nees) Fries (1823), Systema mycologicum, 2(2), p. 299 Nidularia fascicularis Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 253 Cyathus agrestis (Persoon) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 179, n° 2930 Cyathus campanulatus (Withering) Corda (1842), Anleitung zum studium der mykologie, p. lxxx Cyathus vernicosus var. γ agrestis (Persoon) Tulasne & C. Tulasne (1844), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 1, p. 83 Cyathus vernicosus var. e chilensisTulasne & C. Tulasne (1844), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 1, p. 84 Cyathus vernicosus var. d merretii Tulasne & C. Tulasne (1844), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 1, p. 84 Cyathus vernicosus var. γ sarraceniiTulasne & C. Tulasne (1844), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 1, p. 83 Cyathus vernicosus var. a nitidus(Roth) Tulasne & C. Tulasne (1844), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 1, p. 83 Cyathus similis Cooke (1879), Grevillea, 8(46), p. 58 Cyathus sericeus (Schaeffer) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 233 Cyathus fascicularis (Schweinitz) De Toni (1888), in Saccardo, Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 7, p. 42 Cyathus nitidus var. sarracenii (Tulasne & C. Tulasne) Saccardo (1888), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 7, p. 39 Cyathodes fasciculare (Schweinitz) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 851 Cyathodes dasypus (Nees) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 851 Cyathodes similis (Cooke) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 851 Cyathus plumbagineus McAlpine (1896), Proceedings of the linnean Society of the New South Wales, 21(1), p. 104, tab. 10, fig. 7-12 Cyathia lentifera (Linnaeus) V.S. White (1902), Bulletin of the Torrey botanical Club, 29(5), p. 264 Cyathus olla f. agrestis (Persoon) Hollos (1903), Gasteromycetes hungariae, a magyar tudomanyos Akademia megbizasabol, p. 121 Crucibulum albosaccum Lloyd (1922), Mycological writings, 7, mycological notes n° 66, p. 1118 References : Bon p. 301 ; BK 2 494 ; CD 1741-486, 68 ; Guinberteau p. 49 ; Champignons de Suisse tome 2 J. Breitenbach/F.Kranzlin : E&R 4eme edition p 1084 Groupe : Nids d'oiseau Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Incertae sedis Lames/Pores : Fructification ovoide a cylindrique au debut puis turbinee ou infundibuliforme, recurvee a la marge, mesurant de 10 a 15 mm de haut et autant de large. Cette fructification est entouree de l'exoperidie, puis s'aplatit au sommet en murissant. Epiphragme blanchatre se dechirant au fil du temps laissant apparaitre une cavite occupee par 10 peridioles gris-brun lentiformes contenant les spores. La paroi externe de la fructification est formee de trois couches. Habitat : Sur terre sablonneuse et calcaire, plus rarement sur vegetaux ou bois. Spores : Spores elliptiques, lisses, hyalines et a paroi epaisse. 9-12 x 5,5-7μm Comestibilite : Sans interet |
Calloria neglecta (Libert) B. Hein (1976) |
![]() |
Synonymes : Tremella sepincola Willdenow (1788), in Romer & Usteri, Magazin fur die botanik, 2(4), p. 18
Tremella urticae Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 628 Tremella miniata Rebentisch (1804), Prodomus florae neomarchicae, p. 284 Dacrymyces urticae (Persoon) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 231 Fusarium tremelloides Greville (1823) [1822], Scottish cryptogamic flora, 1, tab. 10 Peziza neglecta Libert (1830), Plantae cryptogamicae, quas in Arduenna collegit, 1, exsiccati n° 29 (Basionyme) Peziza fusarioides Berkeley (1837), Magazine of zoology and botany, 1, p. 46, tab. 2, fig. 4 Calloria fusarioides (Berkeley) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 359 Cylindrocolla urticae (Persoon) Bonorden (1851), Handbuch der allgemeinen mykologie als anleitung zum studium derselben, p. 149 Cylindrocolla sepincola (Willdenow) Bonorden (1864), Abhandlungen der naturforschenden Gesellschaft zu Halle, 8, p. 116 ('saepincola') Mollisia fusarioides (Berkeley) Gillet (1881), Champignons de France, les discomycetes, p. 120 Calloria urticae (Persoon) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 121 Callorina fusarioides (Berkeley) Korf (1971), Phytologia, 21(4), p. 203 Calloria neglecta (Libert) B. Hein (1976), Willdenowia, Beih., 9, p. 54 (nom actuel) References : BK 1 285 ; Dennis p. 191 pl. XXVd Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Dermateaceae Chapeau/Fructification : 0,5-1 mm,sessile, discoide a lenticulaire, erompant, tres charnue. Hymenium ruguleux, orange puis rougeatre au sec. Surface externe et marge identiques. Stipe : Ferme, concolore, sans odeur ni saveur particulieres. Habitat : Sur tiges seches d'Urtica dioica. Spores : Cylindriques-elliptiques, lisses, hyalines, 1 septee a maturite, 11-15 x3-4 µm. Asques cylindriques-claves, octospores, spores biseriees, 65-85-(95) x 7-10 µm. ) Paraphyses filiformes, fourchues, epaissies au sommet de 3 a 4 µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire a cespiteux. Frequent. Printemps. Remarques : Le stade imparfait est semblable macroscopiquement et se nomme Cylindrocolla urticae. Le stade parfait est tardif et plus rare. |
Neobulgaria pura (Persoon) Petrak (1921) |
![]() |
Synonymes : Octospora violacea Hedwig (1789), Descripto et adumbratio microscopico analytica muscorum frondorosum, 2, p. 27, tab. 8, fig. a
Peziza violacea (Hedwig) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1452 (nom. illegit.) Peziza pura Persoon (1796), Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 1, p. 40 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Bulgaria pura (Persoon) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 168 Peziza janthina Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 130 Ombrophila pura (Persoon) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 357 Helotium janthinum (Fries) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355 Phialea janthina (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 102 Phialea lilacea Quelet (1880), Grevillea, 8(47), p. 116 Ombrophila violacea (Hedwig) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 140 (nom. illegit.) Coryne violacea (Hedwig) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 113 Cudonia violacea (Hedwig) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 267 Bulgaria lilacea (Quelet) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 323 Craterocolla pura (Persoon) Saccardo (1888), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 6, p. 779 Ombrophila lilacea (Quelet) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 614 Burcardia pura (Persoon) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 845 Coryne microspora Ellis & Everhart (1897), Bulletin of the Torrey botanical Club, 24(6), p. 282 Ombrophila microspora (Ellis & Everhart) Saccardo & P. Sydow (1899), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 14, p. 802 Ombrophila violascens Rehm (1918), in Hohnel, Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 127, p. 585 Neobulgaria pura (Persoon) Petrak (1921), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 19(1-2), p. 44 (nom actuel) Ascotremella turbinata Seaver (1930), Mycologia, 22(2), p. 53 Ascocoryne microspora (Ellis & Everhart) Korf (1971), Phytologia, 21(4), p. 202 References : Bon p. 333 ; BK 1 163 ; BK 1 164 ; Marchand 397 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Comestibilite : Toxique |
Olla millepunctata (Libert) Svrček (1986) |
![]() |
Synonymes : Peziza millepunctata Libert (1832), Plantae cryptogamicae, quas in Arduenna collegit, 2, exsiccati n° 128 (Basionyme)
Peziza cirrata P. Crouan & H. Crouan (1867), Florule du Finistere, p. 51 Peziza elaphines Berkeley & Broome (1871), The annals and magazine of natural history, series 4, 7, p. 434, tab. 19, fig. 18 Lachnea cirrhata (P. Crouan & H. Crouan) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 80 Mollisia elaphines (Berkeley & Broome) Gillet (1881), Champignons de France, les discomycetes, p. 131 ('elaphinus') Urceola elaphines (Berkeley & Broome) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 322 ('elaphina') Lachnella cirrata (P. Crouan & H. Crouan) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 317 Mollisia millepunctata (Libert) Saccardo (1887), Malpighia, rassegna mensuale di botanica, 1, p. 218 Lachnella grisella Cooke & W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 260 Trichopeziza cirrata (P. Crouan & H. Crouan) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 404 Pseudohelotium elaphines (Berkeley & Broome) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 301 Pseudohelotium millepunctatum (Libert) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 294 Trichopeziza grisella (Cooke & W. Phillips) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 413 Pezizella millepunctata (Libert) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 679 Dasyscyphus carmichaelii Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 363 Dasyscyphus elaphines (Berkeley & Broome) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 366 Dasyscyphus digitalincola Rehm (1905), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 3(3), p. 224 Pyrenopeziza grisella (Cooke & W. Phillips) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 134 Hyaloscypha millepunctata (Libert) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 126 Urceolella cirrhata(P. Crouan & H. Crouan) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 130 Urceolella elaphines (Berkeley & Broome) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 129 Hymenoscyphus millepunctata (Libert) Migula (1913), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 3(2), p. 1161 Unguicularia digitalincola (Rehm) Hohnel (1918), Berichte der deutschen botanischen Gesellschaft, 36(6), p. 310 Catinella disseminata Kirschstein (1924), Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 66, p. 24 Olla ulmariae Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 287 Chytrella cosmia Kirschstein (1941), Hedwigia, 80, p. 134 Mycopandora padi Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 143 Unguicularia millepunctata (Libert) Dennis (1949), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 32, p. 79 Unguicularia cirrhata (P. Crouan & H. Crouan) Le Gal (1953), Revue de mycologie, Paris, 18, p. 99 Hyalopeziza millepunctata (Libert) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 34 Unguicularia ulmariae (Velenovský) Dennis (1975), Kew bulletin, 30(2), p. 352 Olla millepunctata (Libert) Svrček (1986), Ceska mykologie, 40(4), p. 216 (nom actuel) References : BK 1 244 ; Cetto 5 2134 ; Ellis p. 280 & 337 fig. 1245 ; Gr. p. 480 ; Dennis p. 160 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : Apothecie jusqu'a 2 mm de diametre, globuleuse a l'etat jeune, puis en forme d'urne avec l'age. Sessile. Hymenium lisse, blanc ou brun tres pale a gris blanchatre ou ocrace. Surface externe blanc-floconneux par la presence de poils de refraction ne depassant pas 25 x 4 µm, ( in litt. jusqu'a 60 µm ), parfois ocrace-brunatre. Marge regulierement arrondie. Habitat : Surtout sur les tiges mortes des composees et des ombelliferes, sur tiges lignifiees ou non de plantes herbacees, Agrimonia, Epilobium, Ononis, Rubus idaeus, Senecio,et Eupatorium. Spores : Fusiformes, lisses, 5-7,5 x 1-1,5 µm. Asques octospores, spores biseriees, 35-40 x 6-7 µm. Paraphyses filiformes ne depassant pas les asques, fourchues parfois a la base. Poils hyalins, a parois epaisses, lisses, sans cloisons, prenant parfois une teinte pourpre a l'iode. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire a cespiteux. Tres commun. Mai- Octobre. Remarques : ( in litt. sur Circium arvence d'Avril a Novembre ). |
Olla scrupulosa (P. Karsten) Svrček (1986) |
![]() |
Synonymes : Peziza papillaris Bulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 467, fig. 1
Cyathicula papillaris (P. Karsten) P. Karsten (1866), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 8, p. 208 Peziza scrupulosa P. Karsten (1867), Fungi Fenniae exsiccati, 7, n° 648 (Basionyme) Peziza xylita P. Karsten (1867), Fungi Fenniae exsiccati, 7, n° 654 Helotium xylitum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 240 Helotium papillare (Bulliard) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 241 Helotium scrupulosum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 240 Lachnea papillaris (Bulliard) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 80 Helotium scrupulosum var. caulium Saccardo (1882), Michelia, 2(8), p. 612 Lachnella papillaris (Bulliard) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 132 Trichopeziza papillaris (Bulliard) Hazslinszky (1886) [1885], Mathematikai es termeszettudomanyi kozlemenyek, vonatkozolag a hazai vizsonyokra, 21, p. 237 Lachnella scrupulosa (P. Karsten) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 272 Pseudohelotium scrupulosum var. caulium (Saccardo) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 293 Pseudohelotium scrupulosum (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 293 Pseudohelotium scrupulosum var. carpini Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 293 Pseudohelotium xylitum (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 302 Pezizella xylita (P. Karsten) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 656 Pezizella scrupulosa (P. Karsten) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 671 Dasyscyphus papillaris (Bulliard) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 84 Dasyscyphus scrupulosus (P. Karsten) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 365 Pezizella subhirsuta Feltgen (1901), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(2), p. 40 Pezizella dematiicola Feltgen (1903), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(3), p. 48 Unguicularia scrupulosa (P. Karsten) Hohnel (1906), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 115, p. 1276 Tapesia dematiicola (Feltgen) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 140 Urceolella papillaris (Bulliard) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 130 Urceolella scrupulosa (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 129 Urceolella scrupulosa var. caulium(Saccardo) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 129 Trichopeziza subhirsuta (Feltgen) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 132 Mollisiella xylita (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 142 Urceolella scrupulosa var. carpini (Saccardo) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 129 Hymenoscyphus xylitus (P. Karsten) Migula (1913), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 3(2), p. 1149 Cistella xylita (P. Karsten) Nannfeldt (1932), Nova Acta Regiae Societatis Scientiarum Upsaliensis, series 4, 8(2), p. 271 Olla xylita (P. Karsten) Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 287 Clavidisculum xylitum (P. Karsten) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 79 Hyalopeziza scrupulosa (P. Karsten) Raitviir (1977), Folia cryptogamica Estonica, 9, p. 1 Olla scrupulosa (P. Karsten) Svrček (1986), Ceska mykologie, 40(4), p. 216 (nom actuel) References : Gr. 815 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : Reeptacle sessile, urceole, large 0,2-0,5 parfois 1 mm, entierement blanc ou blanchatre et un peu glauque a l'interieur, avec la marge reguliere et tres blanche, couvertb exterieurement dr poils aigus, septes vers la base, droits ou un peu flexueux, a parois epaisses, presentant parfois au sommet des granulations cristallines. Habitat : Plutot sur brindilles de bois pourris, et sur plantes herbacees. Spores : Oblongues-fusiformes,lisses, hyalines, 8-9 (-15) x 2-3 µm, sans granulations a l'interieur d'apres Boudier biguttulees et parfois obscurement septees d'apres Saccardo. Asques oblongs, peu attenues a la base, octospores, 25-40 x 6-7 µm, a foramen immargine, bleuissant a peine par l'iode. Paraphyses simples ou divisees, septees, non epaissies au sommet. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire. Peu frequent. Hiver -printemps. |
Urceolella aspera (Mougeot) Boudier (1907) |
![]() |
Synonymes : Excipula aspera Mougeot (1823), in Fries, Systema mycologicum, 2(2), p. 597 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1823)
Cenangium asperum (Mougeot) Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 736 Urceolella aspera (Mougeot) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 130 (nom actuel) Unguicularia aspera (Mougeot) Nannfeldt (1932), Nova Acta Regiae Societatis Scientiarum Upsaliensis, series 4, 8(2), p. 278 Hyalopeziza aspera (Mougeot) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 33 Olla aspera (Mougeot) Raitviir (2004), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 20, p. 87 References : Ellis p. 565 fig. 2097 ; Gr. p. 484 n° 825 , Asco.org 12(1) p. 29 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : Arrondie, tres ferme, urceole, mais ne s'ouvrant que par l'humidite, large de 3 a 5 dixiemes de millimetres, brunatre, couvert de poils refractifs, continus ou septes seulement a la base, obtus, blanchatres, ondules et reunis en cotes longitudinales, parfois anastomoses, avec un petit passage a la base contenant de la seve brune. Habitat : Sur tiges mortes et seches d'Osmunda. Isole a gregaire. Assez frequent, d'avril a mai. Spores : Claviformes, hyalines, legerement ondulees a la base, continues, sans granulations a l'interieur, 10-11-(15) x 2,5-3-(3,5) µm. Asques cylindriques-oblongs, un peu elargis a la base, octospores, 60-70 x 10-11 µm. Spores irregulierement biseriees. Paraphyses simples ou divisees, hyalines, septees et non epaissies au sommet. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole a gregaire. Assez frequent. Avril-Mai. |
Ascobolus immersus Persoon (1794) |
![]() |
Synonymes : Ascobolus immersus Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 115 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) (nom actuel)
Ascobolus macrosporus P. Crouan & H. Crouan (1857), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 4, 7, p. 173, tab. 4, fig. 5-8 Ascobolus gigasporus De Notaris (1863), Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 1(5), p. 360 Ascobolus globularis Rolland (1888), Bulletin de la Societe mycologique de France, 4(2), p. 57 Ascobolus immersus var. macrosporus (P. Crouan & H. Crouan) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 523 Dasyobolus immersus (Persoon) Saccardo (1895), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 11, p. 421 Ascobolus megalospermus Spegazzini (1899) [1898], Anales del Museo nacional de Buenos Aires, serie 2, 3, p. 307 (nom. conf.) Boudiera globularis (Rolland) Spegazzini (1899) [1898], Anales del Museo nacional de Buenos Aires, serie 2, 3, p. 307 Dasyobolus immersus var. macrosporus(P. Crouan & H. Crouan) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 73 Sphaeridiobolus globularis (Rolland) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 73 Ascobolus immersus var. andinaSpegazzini (1909), Anales del Museo nacional de Buenos Aires, serie 3, 12, p. 452 Saccobolus exiguus Batista & Pontual (1948), Boletim da Secretaria de agricultura, industria e comercio do Estado de Pernambuco, 15, p. 33 Ascobolus cuniculorum Batista & Pontual (1948), Boletim da Secretaria de agricultura, industria e comercio do Estado de Pernambuco, 15, p. 30 Seliniella macrospora Arx & E. Muller (1955), Acta botanica Neerlandica, 4, p. 119 Ascobolus quezelii Faurel & Schotter (1966) [1965], Revue de mycologie, Paris, 30, p. 336 (nom. inval.) References : Ellis p. 103 ; Dennis p. 59 pl. VIIIc ; Page Image in Published List. ; Gr. p. 216 n° 339 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Ascobolaceae Chapeau/Fructification : Receptacle plus ou moins enfonce dans le substratum, subcylindrique ou hemispherique, a disque plan ou convexe, vert jaunatre ou ambre,, large de 0,3-1 mm, couvert exterieurement de petits poils incolores, epars et fascicules. Les poils marginaux sont souvent absents, les poils exterieurs sont lineaires-obtus, non septes, de grandeur variable ( de 25-50 x 3-6 µm environ ). Habitat : Sur bouses de vache,, crottes de mouton et crottin de cheval. Spores : Elliptiques-oblongues, arrondies aux extremites, d'abord incolores, puis violet rose ou lilas, finalement brunes, lisses ou parfois a epispore fendille longitudinalement et ptesentant alors comme de fines stries blanches, simples ou lachement anastamosees, 40-70(-75) x 30-40 µm. Asques largement claviformes ou subelliptiques, brievement attenues a la base et termines en pointe oblique,ordinairement octospores,( ne presentant rarement que 2,4 ou 6 spores, 225-285 x 90-115 µm, bleuissant faiblement par l'iode. Paraphyses greles, incolores, non epaissies au sommet, larges de 2,5-3 µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire. Commun. Toute l'annee,( surtout en automne). |
Rectipilus fasciculatus (Persoon) Agerer (1973) |
![]() |
Synonymes : Peziza incana Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 675
Peziza solenia de Candolle (1805), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 80 Peziza incana var. ßß candida Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 346 Solenia verticalis Hoffmann (1811), Vegetabilia in hercyniae subterraneis collecta, p. 26, tab. 15, fig. 1 Solenia fasciculata Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 335, tab. 12, fig. 8-9 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Solenia incana (Persoon) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 149 Tubularia fasciculata (Persoon) Colla (1837), Herbarium pedemontanum, 7, p. 187 Cyphella fasciculata (Persoon) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 183 (nom. illegit.) Henningsomyces incana (Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 483 Henningsomyces fasciculatus (Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 483 Solenia gracilis Copeland (1904), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 2(6), p. 508 Calyptella fasciculata (Persoon) Bourdot & Galzin (1928) [1927], Hymenomycetes de France. Heterobasidies- Homobasidies Gymnocarpes, p. 154 Lachnella fasciculata (Persoon) G. Cunningham (1963), New Zealand Department of scientific and industrial research. Plant diseases division. Bulletin, 145, p. 308 (nom. illegit.) Rectipilus fasciculatus (Persoon) Agerer (1973), Persoonia, 7(3), p. 419 (nom actuel) References : BK 2 231 Groupe : Polypores Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Incertae sedis Habitat : Face inferieure de bois de feuillus ou coniferes. Spores : 5-6,5 x 3,5-4,5 µm Comestibilite : Sans interet |
Unguicularia costata (Boudier) Dennis (1949) |
![]() |
Synonymes : Urceolella costata (Boudier) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 119
Lachnella boudieri Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 317 Pseudohelotium costatum (Boudier) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 300 Unguicularia costata (Boudier) Dennis (1949), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 32, p. 79 (nom actuel) Hyalopeziza costata (Boudier) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 34 Olla costata (Boudier) Svrček (1986), Ceska mykologie, 40(4), p. 216 References : Ellis p. 549 fig. 2037 ; Gr. p. 477 n° 809 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, globuleux-urceole, margine, large de 2 a 6 dixiemes de mm, lisse, entierement gris blanchatre, couvert d'une pubescence courte a l'exterieur. Marge regulierement arrondie. Habitat : Dans les bois tourbeux, sur tiges pourries de Juncus effusus, acutiflorus, etc... Spores : Fusiformes-aigues, hyalines, presentant parfois a l'interieur quelques granulations vers les extremites, 9-10 x 1,5-2 µm. Asques oblongs, non attenues a la base, octospores, 30-35 x 7-9 µm. Paraphyses rares, simples ou fourchues, septees, non epaissies au sommet, hyalines, granuleuses interieurement. Poils blanchatres, peu aigus, septes seulement a la base, ondules, a parois epaisses, reunis en cotes longitudinales, 30-40 x 4-5 µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire a cespiteux. Assez commun. D'Octobre a Juillet. |
Stictis mollis Persoon (1822) |
Pas de photo disponible |
Synonymes : Stictis mollis Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 337 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) (nom actuel)
Stictis pupula Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 193 Peziza pupula (Fries) Sprengel (1827), Systema vegetabilium, Edn 16, 4(1), p. 516 Stictis ollaris Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 445 Schmitzomia pupula (Fries) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 364 Stictis opuntiae Rolland (1891), Bulletin de la Societe mycologique de France, 7(4), p. 212 References : Mycotaxon The Ostropalean Fungi p. 212 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Lecanoromycetes / Ostropales / Stictidaceae Comestibilite : Sans interet |
Pseudombrophila theioleuca Rolland (1888) |
![]() |
Synonymes : Pseudombrophila theioleuca Rolland (1888), Bulletin de la Societe mycologique de France, 4(2), p. 57 (Basionyme) (nom actuel)
Humaria theioleuca (Rolland) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 126 Pyronema wagnerianum Rehm (1894), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 967 Humaria dorcadeia Rehm (1894), in Sydow, Mycotheca marchica, cent. 41, n° 4055 Ascophanus wagnerianum (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 77 Fimaria theioleuca (Rolland) Brummelen (1962), Persoonia, 2(3), p. 329 References : Contribution a la connaissance des Pezizales de Rhone-Alpes Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pseudombrophilaceae Chapeau/Fructification : cupuliforme puis s'etalant, a marge soulignee par un lisere brunatre, legerement debordante. Stipe : nul Spores : hyalines a paroi assez epaisse. Comestibilite : Sans interet |
Ascobolus scatigenus (Berkeley & M.A. Curtis) Brummelen (1967) |
![]() |
Synonymes : Peziza scatigena Berkeley & M.A. Curtis (1868) [1869], The journal of the linnean Society, botany, 10(46), p. 366 (Basionyme)
Ascobolus leiocarpus Berkeley & Broome (1873) [1875], The journal of the linnean Society, botany, 14(74), p. 109 Ascobolus major Berkeley & M.A. Curtis (1875), Grevillea, 4(29), p. 6 Ascobolus australis Berkeley (1881), The journal of the linnean Society, botany, 18(111), p. 389 Ascobolus baileyi Berkeley & Broome (1883), The transactions of the linnean Society of London, series 2, 2(3), botany, p. 69 Humaria scatigena (Berkeley & M.A. Curtis) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 147 Ascobolus phillipsii Berkeley (1892), in Cooke, Handbook of the Australian fungi, p. 268, n° 1450, tab. 20, fig. 164 Ascobolus sarawacensis Cesati (1893), in Cooke, Grevillea, 21(99), p. 74 Ascobolus gollanii Hennings (1901), Hedwigia, 40(6), p. 338 Ascobolus latus Penzig & Saccardo (1902) [1901], Malpighia, rassegna mensuale di botanica, 15(7-9), p. 218 Ascobolus magnificus B.O. Dodge (1912), Mycologia, 4(4), p. 218 Papulaspora magnifica Hotson (1917), The botanical gazette (Crawfordsville), 64(4), p. 277 Ascobolus notatus Batista & A.F. Vital (1955), Anais da Sociedade de biologia de Pernambuco, 13(2), p. 61 Ascobolus scatigenus (Berkeley & M.A. Curtis) Brummelen (1967), Persoonia, supplement volume 1, p. 159 (nom actuel) References : BRUMMELEN J., 1967 Le Gal. M. 1953 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Ascobolaceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Espece d'origine tropicale recoltee seulement 3 fois en Europe, dont une en France (voir Mombert A. & Moyne G. 2016. Ascobolus scatigenus (Pezizales), espece tropicale, recolte en Franche-Comte. Ascomycete.org, 8 (1) : 4-6.) |
Arachnopeziza candidofulva (Schweinitz) Korf (1952) |
![]() |
Synonymes : Peziza candidofulva Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 174 (Basionyme)
Tapesia candidofulva (Schweinitz) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 385 Arachnopeziza candidofulva (Schweinitz) Korf (1952), Lloydia : A quarterly journal of biological science, 14(3), p. 163 (nom actuel) References : Ellis p. 3 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Arachnopezizaceae Chapeau/Fructification : Poils se collant pour former des dents. Spores : Uniseptees. Comestibilite : Sans interet |
Pour vous accompagner lors de vos sorties mycologiques, MycoDB vous recommande les guides suivants :