Recherche sur MycoDB


Il y a 24 champignons qui correspondent ŕ votre recherche par ordre de popularité :


Bulgaria inquinans (Persoon) Fries (1822) Noms francais : Bulgarie salissante
Synonymes : Tremella agaricoides Retzius (1769), Kongl. vetenskaps akademiens handlingar, 30, p. 250
Peziza polymorpha Oeder (1769), Flora danica, 8, p. 7, tab. 464
Helvella pulla Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 104, tab. 157 ('Elvela ') (nom. rej.)
Tremella turbinata Hudson (1778), Flora Anglica, Edn 2, p. 563
Peziza brunnea Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 125, tab. 12, fig. 50 (nom. illegit.)
Peziza turbinata (Hudson) Relhan (1785), Flora cantabrigiensis, p. 467
Octospora elastica Hedwig (1789), Descripto et adumbratio microscopico analytica muscorum frondorosum, 2, p. 23, tab. 6, fig. e
Peziza nigra Bulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 460, fig. 1
Peziza infundibulum Hoffmann (1790), Vegetabilia cryptogama, 2, p. 22, tab. 6, fig. 2
Peziza elastica (Hedwig) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1459
Burcardia turbinata (Hudson) Schmidel (1793), Icones plantarum et analyses partium, Edn 2, Manipulus 1, p. 261, tab. 70
Peziza agaricoides (Retzius) Humboldt (1793), Florae fribergensis specimen plantas cryptogamicas praesertim suterraneas exibens, p. 127
Peziza inquinans Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 113 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Ascobolus inquinans(Persoon) Nees (1817), Das system der pilze und Schwamme, p. 268, tab. 39, fig. 296
Octospora inquinans (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 667
Peziza nigra var. ß ferruginea Saint-Amans (1821), Flore agenaise, p. 535
Bulgaria inquinans (Persoon) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 167 (nom actuel)
Bulgaria polymorpha (Oeder) Wettstein (1886) [1885], Verhandlungen der kaiserich-koniglichen zoologisch-botanischen Gesellschaft in Wien, 35, p. 595
Scutellinia nigra (Bulliard) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 869
Phaeobulgaria inquinans (Persoon) Nannfeldt (1932), Nova Acta Regiae Societatis Scientiarum Upsaliensis, series 4, 8(2), p. 311
Phaeobulgaria polymorpha (Oeder) Ferdinandsen & Joergensen (1938), Skovtraeernes Sygdomme, 1, p. 207

References : BK 1 170 ; Bon p. 333 ; CD 11 ; Marchand 398 ; Eyssartier et Roux p. 1074
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Bulgariaceae
Chapeau/Fructification : Noir a brun noir, brillant lorsque imbu, mat a l'etat sec, tache de noir les doigts au toucher
Chair : Ocre brunatre, gelatineuse
Stipe : Le plus souvent absent mais parfois reduit a la base en forme de pied
Habitat : Ecorces de chenes abattus. Frequent d'octobre a mars.
Comestibilite : Sans interet
Exidia glandulosa (Bulliard) Fries (1822) Noms francais : Exidie glanduleuse
Synonymes : Tremella atra O.F. Muller (1782), Flora danica, 15, p. 5, tab. 884
Tremella glandulosa Bulliard (1788), Herbier de la France, 9, tab. 420, fig. 1 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Tremella glauca Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 111
Peziza glandulosa (Bulliard) Schrader (1799), Journal fur die botanik, 2(2), p. 59
Tremella spiculosa Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 99
Tremella spiculosa var. ß glauca (Persoon) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 624
Tremella arborea Smith (1812), English botany: or, coloured figures of British plants, Edn 2, tab. 2448 (nom. illegit.)
Tremella flaccida Smith (1812), English botany: or, coloured figures of British plants, Edn 2, tab. 2452
Exidia glandulosa (Bulliard) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 224 (nom actuel)
Gyraria spiculosa (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 594
Auricularia glandulosa (Bulliard) Wahlenberg (1826), Flora suecica enumerans plantas sueciae indigenas, 1, p. 994
Spicularia glandulosa (Bulliard) Chevallier (1826), Flore generale des environs de Paris, 1, p. 94
Exidia spiculosa (Persoon) Sommerfeldt (1826), Supplementum florae lapponica, p. 307
Exidia applanata Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 185
Exidia plicata Klotzsch (1839), in Dietrich, Flora reigni Borussici, Flora des Konigreichs Preussen, 7, tab. 475
Tremella cinerea Bonorden (1851), Handbuch der allgemeinen mykologie als anleitung zum studium derselben, p. 151 (nom. illegit.)
Tremella nigra Bonorden (1851), Handbuch der allgemeinen mykologie als anleitung zum studium derselben, p. 151
Tremella neglectaTulasne (1872), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 5, 15, p. 222
Exidia glandulosa subsp.* plicata(Klotzsch) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 198
Exidia neglecta J. Schroter (1888) [1889], in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 393
Tremella grilletii var. neglecta (Tulasne) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 208
Tremella faginea Britzelmayr (1895), Botanisches centralblatt, 62, p. 313, fig. 29

References : CD 51 ; Eyssartier et Roux p. 1040 ; Phillips p. 262 ; Cetto 4 p. 567 ; Julich 2 p. 394 ; Bon p. 324 ; BK 2 21 ; BG p. 31 n° 43
Groupe : Tremelles
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Auriculariales / Auriculariaceae
Chapeau/Fructification : Cespiteux, sessile ou stipite, globuleux, discoide, puis tres variable de forme, 1-5 cm., bistre noiratre, gelatineux, subvilleux en dessous. Hymenium + ou - limite, bossele, plisse, a papilles coniques, plus ou moins nombreuses. Marge bien delimitee.
Chair : Gelatineuse tendre a coriace. A l'etat sec, la fructification subsiste sous forme d'une pellicule epaisse de 1 mm, noire et brillante. Pourriture blanche active.
Habitat : Sur bois mort, branches, souches et troncs, surtout, Quercus et Corylus, mais egalement sur Alnus, Betula, Robinia, Laurus, Tilia, Prunus, Juniperus et Crataegus, suivant les differentes "formes" de l'espece.
Spores : Cylindriques, + ou - allantoides ou arquees, lisses, hyalines, parfois guttulees, 12-14-16 (-18) x 4,5-5 (-6) µm, I-. Hypobasides ovales, piriformes,sous une couche granuleuse brunie, 15-18-21 x 8-9-13 µm, cloisonnees longitudinalement en croix, avec 4 epibasides. Hyphes gelatineuses, larges,1-3 (-5) µm, parois peu distinctes, a boucles rares ansiformes.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Cespiteux. Tout au long de l'annee. Frequent.
Helvella lacunosa Afzelius (1783) Noms francais : Helvelle lacuneuse
Synonymes : Helvella monachella Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 106, tab. 162 ('Elvela') (nom. illegit.)
Helvella mitra Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 105, tab. 155-156 ('Elvela') (nom. illegit.)
Helvella nigra Bergeret (1783), Phytonomatotechnie universelle, 1, p. 147
Phallus brunneus Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 129
Helvella lacunosa Afzelius (1783), Kongl. vetenskaps akademiens nya handlingar, 4, p. 304 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) (nom actuel)
Phallus mitra Baumgarten (1790), Flora lipsiensis, p. 638
Helvella mitra var. ß monachella Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 615
Helvella lacunosa var. ß Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 301
Helvella mitra var. a nigrescens Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 210
Helvella lacunosa var. b minor Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 15
Helvella lacunosa var. a major Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 15
Helvella lacunosa var. monacella (Persoon) Krombholz (1834), Naturgetreue abbildungen und beschreibungen der essbaren, schadlichen und verdachtigen schwamme, 3, p. 25, tab. 19, fig. 25-26
Helvella tremelloides Schulzer (1870), Verhandlungen der kaiserich-koniglichen zoologisch-botanischen Gesellschaft in Wien, 20, p. 175
Helvella subcostata Cooke (1876), Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 3, p. 90, tab. 41, fig. 162
Helvella lacunosa var. tremelloides (Schulzer) Hazslinszky (1881), Ertekezesek a termeszettudomanyok Korebol, kiadja a magyar tudomanyos Akademia, 11(19), p. 13

References : CD 20 ; BK 1 16 ; Marchand 194 ; Bon p. 329 ; Eyssartier et Roux p. 1072
Groupe : Helvelles/Morilles
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Helvellaceae
Chapeau/Fructification : En selle, lobe, assez regulier, gris sombre a noir.
Stipe : Allonge, assez robuste, tres sillonne cotele, gris fonce a noiratre.
Habitat : Forets, souvent sur terre nue.
Comestibilite : Toxique
Helvella monachella (Scopoli) Fries (1822) Noms francais : Helvelle moine
Synonymes : Boletus albus Battarra (1755), Fungorum agri ariminensis historia, p. 24, tab. 2, fig. H (nom. illegit.)
Phallus monacella Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 476 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Helvella spadicea Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 112, tab. 283 ('Elvela')
Helvella mitra var. a monacella (Scopoli) F.H. Wiggers (1780), Primitiae flora holsaticae, p. 104 ('Elvela')
Helvella grandis Cumino (1805), Memoires de l'Academie imperiale des sciences, litterature et beaux-arts de Turin, 14, p. 230, tab. 2
Coelomorum quadripartitum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 411, tab. 189, fig. 2
Helvella brevipes de Candolle (1815), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 6, p. 28
Helvella monachella (Scopoli) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 18 (nom actuel)
Helvella quinqueloba Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 216
Helvella monachella var. nigraGillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 10
Helvella bicolor Schulzer (1881), in Hazlinszky, Ertekezesek a termeszettudomanyok Korebol, kiadja a magyar tudomanyos Akademia, 11(19), p. 14 (nom. illegit.)
Helvella albipes var. brevipes(de Candolle) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 36
Helvella monachella var. brevistipitata Banhegi (1939), Borbasia, 1(3-7), p. 89

References : Cetto 810 ; Marchand 96
Groupe : Helvelles/Morilles
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Helvellaceae
Chapeau/Fructification : Chapeau brun clair, brun bistre ou noiratre en forme de selle, compose de 3 ou 4 lobes rabattus, incurves, contournes, en partie soudes entre eux et sur le pied.
Comestibilite : Toxique
Peziza saniosa Schrader (1792) Synonymes : Peziza saniosa Schrader (1792), in J.F. Gmelin, Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1459 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) (nom actuel)
Aleuria saniosa (Schrader) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 46
Galactinia saniosa (Schrader) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 106
Plicaria saniosa (Schrader) Rehm (1894), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 1004
Plicaria nigra Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 151

References : Donad. 78 ; Gr. 138 ICO : BK 1 50 ; Cetto 2917 ; Boud. 295 ; Dennis V
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pezizaceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Latex bleu ; hymenium bleu noir ; spores a grosses verrues isolees ou reliees entre elles ; guttules 2 ; ext. brun.
Morchella deliciosa Fries (1822) Noms francais : Morille conique
Synonymes : Fungus cavernosus J.W. Weinmann (1745) [1737-45], Phytanthoza iconographia, tab. 553, fig. h (nom. inval.)
Phallus esculentus Oeder (1761), Flora danica, 1, p. 11, tab. 53 (nom. illegit.)
Morchella continua Trattinnick (1805), Fungi austriaci, 1, p. 67, tab. 6, fig. 11
Morchella conica Persoon (1818), Traite sur les champignons comestibles, p. 257
Morchella esculenta var. d conica (Persoon) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 7
Morchella deliciosa Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 8 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) (nom actuel)
Morchella conica var. ceracea Krombholz (1834), Naturgetreue abbildungen und beschreibungen der essbaren, schadlichen und verdachtigen schwamme, 3, p. 10, tab. 16, fig. 11-12
Morchella crispa Krombholz (1834), Naturgetreue abbildungen und beschreibungen der essbaren, schadlichen und verdachtigen schwamme, 3, p. 12, tab. 5, fig. 26 (nom. illegit.)
Morchella pyramidalis Chevallier (1837), Fungorum et byssorum iIllustrationes, 1, tab. 9-10
Morchella deliciosa var. b crispa (Krombholz) Rabenhorst (1844), Deutschlands kryptogamen-flora, 1, p. 383
Morchella costata var. deliciosa (Fries) Cordier (1870), Les champignons de la France, deuxieme partie, p. 188
Morilla conica (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 271
Morilla deliciosa (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 271
Morchella conica var. a deliciosa (Fries) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 5
Phalloboletus conicus (Persoon) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 865
Phalloboletus deliciosus (Fries) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 865
Morilla olivea Quelet (1892) [1891], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 20(2), p. 465, pl. 2, fig. 7
Morchella olivea (Quelet) Saccardo (1895), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 11, p. 391
Morchella conica f. deliciosa (Fries) Cetto (1973), Funghi dal vero, 2, pl. 801 (nom. inval.)
Morchella conica var. flexuosa Clowez & Luc Martin (2012) [2010], Bulletin de la Societe mycologique de France, 126(3-4), p. 306
Morchella conica var. nigra Clowez & Moyne (2012) [2010], Bulletin de la Societe mycologique de France, 126(3-4), p. 307
Morchella conica var. violeipes Clowez & Y. Mourgues (2012) [2010], Bulletin de la Societe mycologique de France, 126(3-4), p. 311

References : BK 1 1 ; Bon p. 327 ; CD 12 ; Marchand 85 ; Eyssartier et Roux p. 1070
Groupe : Helvelles/Morilles
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Morchellaceae
Chapeau/Fructification : Tronconique, brun olivace a fauve.
Stipe : Un peu renfle a la base
Habitat : Sous coniferes generalement meles de feuillus. Printemps. Frequent.
Spores : Lisses, largement elliptiques, hyalines, 20-24-(28) x 11-14-(16) µm. Presence frequente de fins granules externes aux 2 extremites de la spore.
Comestibilite : Bon comestible
Commentaires : Voir P. Clowez & P.-A. Moreau (2020) Morilles de France et d’Europe, p. 206
Mollisia ligni (Desmazieres) P. Karsten (1871) Synonymes : Phibalis glabra Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 447
Peziza glabra (Wallroth) Rabenhorst (1844), Deutschlands kryptogamen-flora, 1, p. 367
Cenangium ligni Desmazieres (1845), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 3, p. 364 (Basionyme)
Mollisia ligni (Desmazieres) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 204 (nom actuel)
Trochila ligni (Desmazieres) P. Karsten (1874), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 13, p. 235
Pyrenopeziza ligni (Desmazieres) Saccardo (1875), Atti della Societa veneto-trentina di scienze naturali residente in Padova, serie 1, 4(1), p. 133
Tapesia fusca f. myricariaeRehm (1877), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 24, p. 60
Peziza tamaricis Roumeguere (1879), Fungi gallici exsiccati, n° 263
Niptera melaleuca subsp.* tamaricis(Roumeguere) Saccardo (1880), Michelia, 2(6), p. 81
Niptera riparia subsp.* tamaricis (Roumeguere) Roumeguere (1881), Revue mycologique (Toulouse), 3(9), p. 35
Niptera tamaricis (Roumeguere) Spegazzini (1881), Anales de la Sociedad cientifica Argentina, 12(5), p. 224
Niptera ligni (Desmazieres) Rehm (1882), Ascomycetes lojkani lecti in Hungaria, Transsylvania et Galicia, p. 14
Pyrenopeziza tamaricis (Roumeguere) Saccardo (1882), Michelia, 2(8), p. 536
Mollisia myricariae (Rehm) Bresadola (1882), Revue mycologique (Toulouse), 4(16), p. 212 (nom. illegit.)
Mollisia tamaricis (Roumeguere) Bresadola (1883), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 1(3), p. 42, tab. 45, fig. 2
Patellaria ligni (Desmazieres) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 326
Cenangium glabrum (Wallroth) Rehm (1889), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 225
Crustula nigra Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 143
Crustula corylacea Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 143
Crustula quercina Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 143
Haglundia penyardensis Graddon (1986), Transactions of the British mycological Society, 87(2), p. 329

References : Ellis p. 10
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Dermateaceae
Chapeau/Fructification : produisant des cellules excipulaires brunes, nettement clavees.
Stipe : Nul
Habitat : Sur nombreux feuillus.
Spores : Parfois courbes.
Comestibilite : Sans interet
Helvella corium (O. Weberbauer) Massee (1895) Synonymes : Peziza corium O. Weberbauer (1873), Die pilze Nord-Deutschlands, mit besonderer berucksichtigung Schlesiens, 1, p. 7, tab. 3, fig. 7 (Basionyme)
Aleuria corium (O. Weberbauer) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 39
Lachnea corium (O. Weberbauer) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 204
Macropodia corium (O. Weberbauer) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 159
Fuckelina corium (O. Weberbauer) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 852
Sarcoscypha corium (O. Weberbauer) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 59
Helvella corium (O. Weberbauer) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 463 (nom actuel)
Helvella nigra Peck (1899), Bulletin of the Torrey botanical Club, 26(2), p. 70 (nom. illegit.)
Leptopodia corium (O. Weberbauer) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 39
Cyathipodia corium (O. Weberbauer) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 39
Cowlesia corium (O. Weberbauer) Nieuwland (1916), The American midland naturalist, 4, p. 380
Paxina corium (O. Weberbauer) Seaver (1928), The North American cup-fungi (operculates), p. 208
Helvella arctica Nannfeldt (1937), Svensk botanisk tidskrift utgifven af svenska botaniska foreningen, 31, p. 60
Paxina arctica (Nannfeldt) E.K. Cash (1954), Journal of the Washington Academy of science, 44, p. 45
Cyathipodia arctica (Nannfeldt) M.M. Moser (1963), Kleinen kryptogamenflora von mitteleuropa, band 2a, p. 89

References : CD 22 ; Dennis p. 11 fig.4E ; Cetto 7 2913 ; Ellis p. 75 fig. 208 ; Gr. p 42 n° 63
Groupe : Helvelles/Morilles
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Helvellaceae
Chapeau/Fructification : Hauteur totale : 2 a 3 cm. Receptacle regulierement cupule, parfois lateralement comprime, large de 15 a 25 mm, noir a l'interieur, concolore et tres brievement veloute a l'exterieur.
Chair : Tendre et cassante, sans odeur ni saveur particulieres.
Stipe : Cylindrique, noir comme le dessous du receptacle, souvent sillonne et plus pale a la base, duveteux ; les poils a parois minces, varient, passant de hyalin a gris-brun fonce, a presque a noir.
Habitat : Sur sol sablonneux, en particulier dans les dunes cotieres (de Juillet a Octobre,) mais egalement sous Salix.
Spores : Largement elliptiques, hyalines, lisses, presentant a l'interieur une grosse guttule accompagnee ou non d'autres plus petites, 20-22(-25) x 10-12(-14) µm. Asques subcylindriques, octospores, 300 x 18 µm, (320-360 x 15 µm) d'apres Boudier. Paraphyses assez brusquement claviformes, fuligineuses, legerement epaissies, jusqu'a 6-7 µm au sommet.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole ou en petits groupes. Peu frequent. Printemps.
Pseudoplectania nigrella (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70] Synonymes : Helvella hemisphaerica Wulfen (1787), Schriften der berlinischen gesellschaft naturforschender freunde, 8(1), p. 141 ('Elvela')
Peziza nigrella Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 648 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza nigra Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 422 (nom. illegit.)
Pseudoplectania nigrella (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 324 (nom actuel)
Lachnea nigrella (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 78
Peziza epibrya Sauter (1881), Hedwigia, 20(9), p. 133 (nom. illegit.)
Plectania nigrella (Persoon) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 119
Crouania nigrella (Persoon) Hazslinszky (1886) [1885], Mathematikai es termeszettudomanyi kozlemenyek, vonatkozolag a hazai vizsonyokra, 21, p. 261
Sepultaria nigrella (Persoon) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 301
Otidella nigrella (Persoon) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 48
Sphaerospora nigrella (Persoon) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 296

References : Medardi p. 230 ; BK 1 121 ; Dennis p. 69 fig. 6h ; Gr. p. 132 n° 205
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Sarcosomataceae
Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, a base fibrilleuse, plus ou moins radicante, cupule-hemispherique, souvent irregulier, a marge entiere ( incurvee par le sec ), large de 5 a 15-20 mm,( in litt. jusqu'a 25 -30), tres noir en dessus, noir egalement ou fuligineux en dessous( ride par le sec) et couvert d'un tomentum forme de poils cylindriques, filamenteux, obtus, lisses, septes, ondules, noduleux par endroits, fuligineux, feutres, a parois minces, epais de 4 a 7 µm, peu ramifies,
Habitat : Sur terre nue, enfoui parmi les petites mousses, sur souches et aiguilles pourries de coniferes, en particulier Picea, mais egalement, (in litt., sur des sphaignes dans les marais ).
Spores : Monostiques, spheriques, lisses, hyalines, finement granuleuses a l'interieur, parfois uniguttulees, 10-12-(13) µm. Asques cylindriques, arrondis au sommet, longuement attenues a la base, octospores, spores uniseriees, 200-250-(300) x 11-13-(15) µm. Paraphyses, nombreuses, greles, filiformes ou rameuses, septees, fuligineuses dans la partie superieure, un peu plus epaissies au sommet, ( 3 a 4 µm ),a ramifications laterales et droites, non tortueuses.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole a gregaire.Rare. Printemps-Ete-Automne ), plus particulierement en Mai.
Cyathicula cyathoidea (Bulliard) Thumen (1874) Synonymes : Helvella infundibuliformis Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 480 ('Elvela ')
Peziza tenella Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 215, tab. 27, fig. 151
Peziza hirudo Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 213, tab. 27, fig. 149
Octospora hirudo (Batsch) Timm (1788), Florae megapolitanae prodomus, p. 261
Peziza cyathoidea Bulliard (1788), Herbier de la France, 9, tab. 416, fig. 3 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza tenerrima Holmskjold (1799), Beata ruris otia fungis danicis, 2, p. 33, tab. 11
Peziza solani Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 80
Peziza cyathoidea var. ß tenella (Batsch) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 662
Peziza pedicellata Sowerby (1802), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 369, fig. 4
Peziza convexa Lamarck (1804), Encyclopedie methodique, Botanique, 5, p. 217
Peziza cyathoidea var. a communis Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 333
Hymenoscyphus cyathoideus (Bulliard) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 674
Hymenoscyphus tenellus (Batsch) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 674
Peziza cyathoidea subsp.* tenella (Batsch) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 284
Peziza clavata Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 285
Peziza calycioides Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 749
Cyathicula vulgaris De Notaris (1863), Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 1(5), p. 381
Helotium clavatum (Persoon) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 135
Helotium cyathoideum (Bulliard) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 237
Cyathicula cyathoidea (Bulliard) Thumen (1874), Fungi austriaci exsiccati, centurie 12, n° 1115 (nom actuel)
Peziza cyathoidea var. solani (Persoon) Stevenson (1879), Mycologia Scotica, The fungi of Scotland and their geographical distribution, p. 320
Peziza cyathoidea var. clavata (Persoon) Stevenson (1879), Mycologia Scotica, The fungi of Scotland and their geographical distribution, p. 320
Peziza concolor W. Phillips (1879), in Stevenson, Mycologia Scotica, The fungi of Scotland and their geographical distribution, p. 321
Phialea cyathoidea (Bulliard) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 106
Phialea clavata (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 110
Calycella cyathoidea (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 307
Calycella cyathoidea var. clavata(Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 307
Calycella cyathoidea var. tenella(Batsch) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 307
Hymenoscyphus cyathoideus var. solani (Persoon) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 141
Hymenoscyphus concolor (W. Phillips) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 139
Hymenoscyphus clavatus (Persoon) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 141
Phialea solani (Persoon) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 252
Phialea concolor (W. Phillips) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 275
Helotium concolor (W. Phillips) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 247
Hymenoscyphus solani(Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 484
Phialea species Feltgen (1899), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(1), p. 65
Phialea vitigena Feltgen (1901), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(2), p. 47
Phialea cyathoidea var. puberula Feltgen (1903), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(3), p. 58
Micropodia concolor (W. Phillips) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 128
Helotium cyathoideum var. puberulum (Feltgen) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 114
Helotium solani (Persoon) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 114
Helotium vitigenum (Feltgen) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 115 (nom. illegit.)
Helotium septembrinum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 202
Helotium lycopodium Moesz & Smarods (1942), Botanikai kozlemenyek, 39, p. 188
Conchatium cyathoideum (Bulliard) Svrček (1979), Ceska mykologie, 33(4), p. 196
Crocicreas cyathoideum (Bulliard) S.E. Carpenter (1980), Brittonia, 32(2), p. 269

References : Ellis 1 p. 276 fig. 1230 ; Dennis p. 129 pl. XVIIa ; Gr. p. 401 n° 666 (Helotium cyathoideum) ; BK 1 192
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, urceole, puis cyathiforme, ordinairement peu etale, large de 0,5 a 1-1,5 mm, blanchatre, blanc grisatre ou fauve brunatre, parfois un peu rose, glabre ou finement puberulent vers la marge au debut. Marge parfois finement crenelee et un peu plus claire.
Chair : Tendre. odeur et saveur indistinctes.
Stipe : Cylindrique, pale, glabre, egalant ou depassant en longueur le diametre de la cupule.
Habitat : Sur les tiges mortes et les chaumes en voie de decomposition de diverses plantes herbacees : Epilobium, Eupatorium, Dipsacus fullonum, Ballotta nigra, Urtica dioica, egalement sur Rubus,
Spores : Oblongues-subfusiformes, droites ou un peu courbees, hyalines, lisses, presentant parfois une petite gouttelette a chaque extremite, 8-11-12 x 1,6-2-2,5 µm. Asques cylindriques-claviformes, octospores, spores biseriees, 50-60 x 5-6 µm . Paraphyses cylindriques, simples ou divisees a la base, lineaires, droites epaisses de 2,5-3 µm, remplies de granulations, septees seulement dans la partie inferieure. Excipulum constitue d'hyphes paralleles a parois epaisses et translucides.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole a gregaire. Assez commun. Presque toute l'annee, ( in litt. de Mai a Juillet ? ).
Cistella acuum (Albertini & Schweinitz) Svrček (1959) Synonymes : Peziza acuum Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 330 (c) (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza tenerrima Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 128
Peziza perpusilla Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 317
Helotium acuum (Albertini & Schweinitz) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355
Helotium tenerrimum (Fries) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355
Helotium acuum var. tenerrimum(Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 310
Lachnella acuum (Albertini & Schweinitz) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 246
Dasyscyphus acuum (Albertini & Schweinitz) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 443
Phialea acuum (Albertini & Schweinitz) Rehm (1892), Hedwigia, 31(6), p. 301
Hymenoscyphus acuum (Albertini & Schweinitz) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 75
Atractobolus acuum (Albertini & Schweinitz) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445
Calycina tenerrima (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 449
Phialea pertenera Feltgen (1901), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(2), p. 50
Helotium pertenerum (Feltgen) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 111
Pachydisca tenerrima (Fries) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 94
Hyaloscypha acuum (Albertini & Schweinitz) Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 278
Clavidisculum kriegerianum
Kirschstein (1938), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 36(5-6), p. 379
Clavidisculum acuum (Albertini & Schweinitz) Kirschstein (1938), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 36(5-6), p. 380
Cistella acuum (Albertini & Schweinitz) Svrček (1959), Ceska mykologie, 13(4), p. 211 (nom actuel)
Discocistella acuum (Albertini & Schweinitz) Svrček (1962), Ceska mykologie, 16(1), p. 12

References : BK 1 211 ; Ellis p. 166 & 170 fig 743 ; Dennis p. 150 pl. XXIh ; Gr. p. 431 n° 725
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle brievement, mais nettement stipite, d'abord subglobuleux, puis ouvert a disque presque plan, cupuliforme a orbiculaire, large de 0,1 et jusqu'a 0,3 mm, lisse, blanc ou pale. Surface externe et marge finement feutrees et blanches. Poils courts et obtus.
Stipe : Tres court mais distinct.
Habitat : Generalement sur aiguilles et cones de Picea, de Pinus tels que P. nigra var. maritima, P.radiata, P. sylvestris, egalement mais plus rarement sur Abies, Thuya et autres gymnospermes.
Spores : Oblongues fusiformes ou clavees, lisses, hyalines, 4-5-6 x 1,5-2 µm, sans gouttelettes ni granulations a l'interieur. Asques claviformes, octospores, 30-35 x 4,5-5 µm, spores biseriees. Paraphyses greles, lineaires ou fusiformes, ne depassant pas ou de tres peu les asques, parfois rares ou difficiles a bien distinguer. Poils blancs, hyalins, septes ou non, a parois minces, longs de 25 a 30 µm, epais de 4-5 µm environ, finement granuleux a l'interieur.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole ou en croissance serree. Frequent. Automne-Printemps ( Septembre a Mars).
Pachyella violaceonigra (Rehm) Pfister (1974) [1973] Synonymes : Pustularia violaceonigra Rehm (1882), Hedwigia, 21(7), p. 98 (Basionyme)
Humaria violaceonigra (Rehm) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 150
Plicaria violaceonigra (Rehm) Rehm (1894), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 1007
Galactinia violaceonigra (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 47
Peziza violaceonigra (Rehm) Migula (1913), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 3(2), p. 1004
Pachyella violaceonigra (Rehm) Pfister (1974) [1973], Canadian journal of botany, 51(11), p. 2021 (nom actuel)

References : BK 1 57
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pezizaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle globuleux dans la jeunesse, discoide puis etale,20-70, jusqu'a 100mm. Hymenium ondule, souvent avec de grosses veines ou rides fourchues vers le centre, brun-rouge a brun-noir. Face exterieure creme, lisse et furfuracee tres finement, le centre presentant un debut de pied. Marge enroulee vers l'exterieur.
Chair : Epaisse, cassante, blanchatre.
Habitat : Fosses et talus humides, souvent au contact du bois mouille et en decomposition.
Spores : Elliptiques, lisses, hyalines, parfois finement verruqueuses, biguttulees, 21-25-(29) x 10-14 µm. Asques octospores, 400-450 x 15-17 µm. Paraphyses legerement plus longues que les asques, septees, clavees au sommet jusqu'a 7-9 µm, remplies d'un contenu granuleux. Excipulum constitue d'hyphes paralleles faiblement clavees.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole. Rare. Mai-Juin.
Heterosphaeria patella (Tode) Greville (1824) Synonymes : Sphaeria penetrans var. a patella Tode (1791), Fungi mecklenburgenses selecti, 2, p. 45, tab. 15, fig. 121 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1823)
Sphaeria nigra Withering (1796), An arrangement of British plants, Edn 3, 4, p. 394
Sphaeria patella (Tode) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 76
Peziza leucomela var. ß umbelliferaede Candolle (1815), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 6, p. 21
Peziza ligustici de Candolle (1815), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 6, p. 21
Peziza scleropyxis Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 290
Heterosphaeria patella (Tode) Greville (1824), Scottish cryptogamic flora, 2, tab. 103 (nom actuel)
Cenangium patella (Tode) Sommerfeldt (1826), Supplementum florae lapponica, p. 302
Phacidium patella var. ß campestre Fries (1828), Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 2, p. 134
Peziza fimbriata Chaillet (1828), in Fries, Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 1, p. 133
Phacidium patella Fries (1828), Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 2, p. 133
Tympanis patella (Tode) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 425
Tympanis patella var. a sphaeriaeformis Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 425
Tympanis patella var. a campestris (Fries) Rabenhorst (1844), Deutschlands kryptogamen-flora, 1, p. 337
Peziza linariae Rabenhorst (1845), Klotzschii herbarum vivum mycologicum, Edn 1, n° 724
Triblidium patella (Tode) P. Crouan & H. Crouan (1867), Florule du Finistere, p. 43
Pyrenopeziza fuscoatra Hazslinszky (1873), Verhandlungen der kaiserich-koniglichen zoologisch-botanischen Gesellschaft in Wien, 23, p. 368
Heteropatella lacera Fuckel (1874) [1873-74], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 27-28, p. 54
Peziza corneola Cooke & Peck (1876) [1875], Annual report of the New York state Museum of natural history, 28, p. 66
Excipula bonordenii Hazslinszky (1883), Osterreichische botanische zeitschrift, 33(8), p. 250
Heteropatella lacera f. linariae(Rabenhorst) Saccardo (1884), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 3, p. 671
Heterosphaeria linariae (Rabenhorst) Rehm (1888), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 203
Heteropatella bonordenii (Hazslinszky) Lind (1913), Danish fungi as represented in the herbarium of E. Rostrup, p. 473

References : BK 1 208 ; Dennis p. 142 ; Ellis p. 308 & 342 fig. 1350 ; Gr. p. 539 n° 934
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle erumpant, puis libre et sessile, coriace, noir, glabre et luisant, d'abord clos puis urceole, s'ouvrant ensuite et s'etalant tardivement avec la marge denticulee et l'hymenium lisse, gris blanchatre ou pale, large de 0,5 a 1,5 mm. Dans le vieil age la marge parait nettement dechiree en dents aigues.
Habitat : Sur tiges mortes le plus souvent d'ombelliferes, telles que Daucus carota, Angelica sylvestris, etc. Isole ou cespiteux. Printemps-ete. Ce champignon fait son apparition vers la fin de l'automne, sur les tiges mourantes, mais ce n'est que l'ete suivant que les receptacles s'ouvrent et que les spores murissent. Repandu et frequent.
Spores : Elliptiques-oblongues, droites ou un peu courbees, hyalines, lisses, d'abord granuleuses a l'interieur, puis sans granulations et 1-3 septees a la fin, mesurant 12-17 x 3-6 µm, biseriees. Asques subcylindriques, octospores, mesurant 60-100 x 8-12 µm, (in litt. 58-65 X 7-8-(11) µm. Paraphyses simples, hyalines, septees, finement granuleuses ou guttulees a l'interieur, lineaires au debut et epaisses de 2-3 µm, puis un peu renflees au sommet en une petite clavule fusiforme epaisse de 3-5 µm. Les cellules de l'excipulum sont de deux sortes : a. Les unes arrondies (2-8 µm de diametre) sont imbriquees ou en couches epaisses d'un brun fonce. b. Les autres vers la marge sont tres allongees, brunes egalement, septees, fasciculees, rameuses, ce qui fait paraitre la marge veinee ou striee vue au microscope a un faible grossissement.
Comestibilite : Sans interet
Pseudolachnea hispidula (Schrader) B. Sutton (1977) Synonymes : Peziza hispidula Schrader (1792), in J.F. Gmelin, Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1456 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza strigosa var. ß hispidula(Schrader) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 648
Peziza discolor Martius (1817), Flora cryptogamica erlangensis, p. 464 (nom. illegit.)
Dinemasporium hispidulum (Schrader) Saccardo (1876), Nuovo giornale botanico italiano, serie 1, 8(2), p. 211
Excipula hispidula (Schrader) Cooke & Ellis (1876), Grevillea, 4(32), p. 179
Lachnea hispidula (Schrader) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 83
Lachnella hispidula (Schrader) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 313
Pirottaea hispidula (Schrader) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 297
Lachnum hispidulum (Schrader) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 889
Dinemasporiella hispidula (Schrader) Bubak & Kabat (1912), Hedwigia, 52(6), p. 358
Pseudolachnea hispidula (Schrader) B. Sutton (1977), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 141, p. 167 (nom actuel)

References : Ellis 1 p. 299 fig. 1321
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Chaetosphaeriales / Chaetosphaeriaceae
Chapeau/Fructification : Fructification erumpente, ferme au debut, puis ouverte a devenir cupulee, brun fonce a noir. Marge ou bordure fortement arquee, noire, a paroi tres epaisse fortement herissee de soies pointues concolores.
Habitat : Sur tiges mortes de toutes sortes de plantes herbacees telles que : Urtica dioica, Elymus repens, sur bois mort et ecorces. Recolte en hiver sur Ballota nigra, Epilobium hirsutum, foeniculum vulgare et Solanum dulcamara.
Spores : Conidies hyalines, 16-20 x 2-3 µm, septees a l'axe, guttulees,avec setules apicales et basales de 2-3 µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Tres frequent. Tout au long de l'annee.
Hamatocanthoscypha laricionis (Velenovský) Svrček (1977) Synonymes : Peziza acuum subsp.* tenuissimaP. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 181
Peziza crispula subsp.* tenuissima (P. Karsten) P. Karsten (1870), Hedwigia, 9(8), p. 119
Helotium acuum subsp.* tenuissimum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 240
Helotium acuum var. ß tenuissimum(P. Karsten) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 148
Hyaloscypha cuneata Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 274
Hyaloscypha lycopodii Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 282
Uncinia laricionis var. lanensis Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 295
Uncinia laricionis Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 295 (Basionyme)
Hyaloscypha minima Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 278
Dasyscyphus acuum var. tenuissimum (P. Karsten) Le Gal (1939), Revue de mycologie, Paris, 4, p. 26
Hyaloscypha curvipila Grelet (1951), Revue de mycologie, Paris, 16, p. 92
Hyaloscypha laricionis (Velenovský) Nannfeldt (1958), Fungi exsiccati suecici, praesertini upsalienses, 51-52, p. 39
Hyaloscypha juniperi E. Muller (1968) [1967], Sydowia : Annales mycologici, editi in notitiam scientiae mycologicae universalis, series II, 21(1-6), p. 149
Unciniella laricionis (Velenovský) K. Holm & L. Holm (1977), Symbolae botanicae upsalienses, 21(3), p. 17
Hamatocanthoscypha laricionis (Velenovský) Svrček (1977), Ceska mykologie, 31(1), p. 11 (nom actuel)
Hamatocanthoscypha cuneata (Velenovský) Svrček (1985), Ceska mykologie, 39(4), p. 207
Calycellina lycopodii (Velenovský) Svrček (1985), Ceska mykologie, 39(4), p. 211

References : Ellis p. 171 fig. 747
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Fructification 0,2 a 0,4 mm, cupuliforme, subsessile, fixe au support par un point central, Hymenium blanc luisant. Surface externe et marge densement garnies de poils blancs.
Habitat : Sur les feuilles mortes tombees de Pinus. ( in litt. P.nigra, pinaster, sylvestris, ).
Spores : Ascospores hyalines, 4-6 x 1-1,5 µm. Poils hyalins, septes ( 1 ou 2 cloisons ), jusqu'a 50 µ de long et 2-3 µ de large, a la base, et recourbes en crochet.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire. Frequent. Septembre-Juin.
Cenangium ferruginosum Fries (1818) Synonymes : Peziza cervina Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 647
Peziza abietis Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 671
Cenangium ferruginosum Fries (1818), Kongl. vetenskaps akademiens handlingar, 1818, p. 361 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) (nom actuel)
Triblidium pineum var. ß strobilina (Albertini & Schweinitz) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 332
Triblidium pineum Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 332
Cenangium abietis (Persoon) Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 736
Peziza pinicola Lasch (1857), in Rabenhorst, Klotzschii herbarum vivum mycologicum, Edn 2, n° 508 (nom. illegit.)
Dothichiza ferruginosa Saccardo (1884), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 3, p. 672
Dermatea pini W. Phillips & Harkness (1884), Grevillea, 13(65), p. 22 (nom. illegit.)
Cenangium abietis var. olivaceonigraRehm (1889), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 227

References : Ellis p. 182 fig. 801 ; Dennis p. 137 pl. XVIIIe ; Gr. p. 155 n° 1013
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle erumpent, d'abord globuleux et ferme, puis turbine et debouchant par une ouverture irreguliere dechiree, l'exterieur est brun fonce, jaune olive ou jaunatre, pruineux ou farineux, disque profondement concave, jusqu'a 3 mm de diametre, ochrace, completement cache par le revers de la marge brune a l'etat sec.
Habitat : Sur rameaux et branches mortes, de Pinus sylvestris.
Spores : Largement elliptiques-fusiformes, hyalines, non cloisonnees, 12-14 x 5-6 µm. Asques cylindriques-claves,octospores, 80 x 15 µm, arrondis au dessus, spores biseriees parfois dans la partie superieure de l'asque. Paraphyses minces, hyalines, 2 µm d'epaisseur, cloisonnees, gonflees de 4 a 5 µm a l'extemite claviforme, et noyees dans une couche de mucilage ferme, huileux jaunatre.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire. Assez frequent. D'Avril a Juin et d'Aout a Decembre.
Saccobolus depauperatus (Berkeley & Broome) E.C. Hansen (1876) Synonymes : Ascobolus depauperatus Berkeley & Broome (1865), The annals and magazine of natural history, series 3, 15, p. 448, tab. 14, fig. 6 (Basionyme)
Saccobolus neglectus Boudier (1869), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 5, 10, p. 231, tab. 9, fig. 20
Saccobolus depauperatus (Berkeley & Broome) E.C. Hansen (1876), Videnskabelige meddelelser fra den Dansk nathuristoriske forening i Kjobenhavn, 10, p. 293 (nom actuel)
Ascobolus neglectus (Boudier) Stevenson (1879), Mycologia Scotica, The fungi of Scotland and their geographical distribution, p. 338
Ascobolus violascens var. neglectus (Boudier) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 294
Saccobolus depauperatus f. denigratus Rehm (1899), Hedwigia: Beiblatt zur Hedwigia, 38(4-5), p. (243)
Saccobolus aparaphysatus Spegazzini (1899) [1898], Anales del Museo nacional de Buenos Aires, serie 2, 3, p. 308

References : Ellis p. 113 ; Gr. p. 214 n° 236 . Dennis p. 60
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Ascobolaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, plan, glabre, pale ou jaunatre au debut, puis vineux, noircissant en vieillissant, large de 2-3 dixiemes de millimetres.
Habitat : Sur excrements de mouton, de cheval et de cerf. Isole a gregaire et en croissance serree. Difficile a observer. Plutot ete-automne.
Spores : Spores elliptiques-fusiformes, lisses, mais obtuses aux extremites, hyalines au debut, puis d'un beau violet, finalement brunatres, 12-13 (15) x 6-7 µm : glomerules de spores mesurant 30-35 x 12 µm et sont renfermes dans un sac commun, hyalin, mesurant de 37 x 20 µm environ. Asques octospores, mesurant 60-90 x 15-22 µm, brusquement attenues a la base en stipe court, arrondis au sommet a l'etat adulte. Paraphyses simples ou divisees a la base, septees, parfois a articles renfles-vesiculeux dans la jeunesse, legerement jaunatres et plus ou moins epaissies au sommet, 5 a 10 µm environ.
Comestibilite : Sans interet
Pachyella barlaeana (Bresadola) Boudier (1907) Synonymes : Peziza barlaeana Bresadola (1898), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 2(11-13), p. 74, tab. 187 ('barleana') (Basionyme)
Plicaria barlaeana (Bresadola) Magnus (1905), Die pilze (Fungi) von Tirol, Vorarlberg und Liechtenstein, p. 408 ('barleana')
Pachyella barlaeana (Bresadola) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 50 (nom actuel)
Aleuria barlaeana (Bresadola) Bresadola (1933), Iconographia mycologica, 25, tab. 1202

References : Gr. p. 101 n° 154
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pezizaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle sessile ou subsessile, d'abord cupule, mais vite etale, puis convexe et mamelonne avec les bords sinues et recurves, large de 3 a 8 cm, brun en dessus, blanchatre et a peine tomenteux en dessous.
Chair : Epaisse et blanche.
Habitat : A terre, dans les bois ou sur les vieux troncs pourris. Isole ou par petits groupes. Rare. Printemps-automne.
Spores : Elliptiques ou elliptiques-oblongues, lisses, uni-a biguttulees, souvent accompagnees de granulations oleagineuses, 22-28 X 10-15 µm. Asques cylindriques, octospores, attenues a la base, 350-450 x 15-22 µm. Paraphyses septees, larges de 4-5 µm, un peu epaissies au sommet (6-8 µm), et remplies dans la partie superieure de gouttelettes ou de granulations fauvatres.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : A savoir : Rare espece ramenee par Jean Mornand de Belleme. Recolte faite sur saule. Synonyme de Pachyella violaceonigra selon certains auteurs.
Sarea difformis (Fries) Fries (1828) Synonymes : Peziza difformis Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 151 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Sarea difformis (Fries) Fries (1828), Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 2, p. 14 (nom actuel)
Patellaria difformis (Fries) Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 236
Tromera sarcogynoides A. Massal. (1858), Flora, 41(31): 507 (nom. inval.)
Tromera myriospora var. sarcogynoides (A. Massal.) Kremp. (1859), Denkschr. Konigl.-Baier. Bot. Ges. Regensburg 4(2), p. 228 (nom. inval.)
Tromera myriospora f. sarcogynoides (A. Massal.) Anzi (1862), Lich. Rar. Langob. Exs. 7, p. 267B (nom. inval.)
Lecidea resinae f. minor-denigrata Nyl. (1866), Lich. Lapp. Orient., p. 185
Lecidea difformis (Fr.) Nyl. (1868), Observ. Peziz. Fenn., p. 68 (nom. inval.)
Tromera difformis (Fr.) Arnold (1874), Flora 57(6), p. 85
Lecidea difformis (Fr.) Nyl. ex Vain. (1878), Meddeland. Soc. Fauna Fl. Fenn. 2, p. 65 (nom. illegit.)
Tromera difformis (Fries) Rehm (1880), Ascomyceten, 12, n° 577
Biatorella difformis (Fries) Vainio (1883), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 10, p. 143
Coniothyrium resinae Sacc. & Berl. (1885) [1884-1885], Atti Reale Ist. Veneto Sci. Lett. Arti, ser. 6, 3(4), p. 739
Biatora difformis (Fr.) Willey (1888), in Tuckerman, Syn. N. Amer. Lich. 2, p. 130
Clisosporium resinae (Sacc. & Berl.) Kuntze (1898), Revis. gen. pl., 3(3), p. 458
Biatorella difformis (Fr.) H. Olivier (1914), Mem. Real Acad. Ci. Barcelona, [n.s.] 11(15), p. 264 (comb. superfl.)
Lichenoconium resinae (Sacc. & Berl.) Petr. & Syd. (1927), Repert. Spec. Nov. Regni Veg. Beih., 42(3), p. 436
Epithyrium resinae (Sacc. & Berl.) Trotter (1931), Syll. fung., 25, p. 250
Biatorina difformis (Fr.) Kirschst. (1938), Ann. Mycol., 36(5/6), p. 378
Biatoridina pinastri Schczedr. (1964), Bot. Zhurn. (Moscow & Leningrad), 49(9), p. 1315 (nom. inval.)

References : Medardi 255
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Lecanoromycetes / Agyriales / Agyriaceae
Habitat : Sur resine de Pinus silvestris (pin sylvestre).
Comestibilite : Sans interet
Rutstroemia petiolorum (Roberge) W.L. White (1941) Synonymes : Peziza petiolorum Roberge (1842), in Desmazieres, Annales des sciences naturelles, botanique, serie 2, 17, p. 96 (Basionyme)
Helotium petiolorum (Roberge) De Notaris (1863), Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 1(5), p. 378
Peziza denigrans Fuckel (1868), Fungi Rhenani exsiccati, n° 2193
Phialea petiolorum (Roberge) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 102
Calycella petiolorum (Roberge) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 305
Hymenoscyphus petiolorum (Roberge) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 132
Cyathicula petiolorum (Roberge) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 305
Cyathicula denigrans (Fuckel) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 306
Ciboria petiolorum (Roberge) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 61
Rutstroemia petiolorum (Roberge) W.L. White (1941), Lloydia, 4(3), p. 197 (nom actuel)
Calycina petiolorum (Roberge) Seaver (1951), The North American cup-fungi (inoperculates), p. 110
Poculum petiolorum (Roberge) Dumont & Korf (1978), Mycotaxon, 7(2), p. 185

References : Lloydia
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Rutstroemiaceae
Habitat : Sur petioles de hetre (Fagus sylvatica)
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Proche de Rutstromemia sydowiana qui se developpe sur petiole de chene (Quercus) et qui possede des spores moins larges et guttulees.
Otidea propinquata (P. Karsten) Harmaja (1976) Noms francais : Otidee non fendue
Synonymes : Peziza propinquata P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 110 (Basionyme)
Otidea abietina f. nigraRick (1898), Osterreichische botanische zeitschrift, 48(2), p. 62 (nom. inval.)
Pseudotis abietina ss. Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 52
Peziza abietina ss. Seaver (1928), The North American cup-fungi (operculates), p. 228
Otidea abietina ss. Bresadola (1933), Iconographia mycologica, 25, tab. 1228, fig. 1
Otidea indivisa Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 355
Otidea propinquata (P. Karsten) Harmaja (1976), Karstenia, 15, p. 32 (nom actuel)

References : BSLL
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pyronemataceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Marge non ciliee.
Auricularia polytricha (Montagne) Saccardo (1885) Synonymes : Peziza nigrescens Swartz (1788), Nova genera et species plantarum, p. 150
Peziza nigra Sowerby (1802), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 369, fig. 8 (nom. illegit.)
Peziza nigricans Swartz (1806), Florae Indiae occidentalis, 3, p. 1938
Exidia polytricha Montagne (1834), in Belanger, Voyage aux Indes orientales, Cryptogamie, 2, p. 154 (Basionyme)
Exidia purpurascens Junghuhn (1839) [1838], Verhandelingen van het bataviaash Genootsch, van Kunsten en Wettenschappen, 17(2), p. 25
Exidia hispidula Berkeley (1839), Annals of natural history, 3, p. 396
Exidia porphyra Leveille (1844), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 2, p. 218
Hirneola porphyra (Leveille) Fries (1849), Kongl. vetenskaps akademiens handlingar, 1848, p. 147
Hirneola polytricha (Montagne) Fries (1849), Kongl. vetenskaps akademiens handlingar, 1848, p. 146 (Basionyme)
Hirneola nigra Fries (1849), Kongl. vetenskaps akademiens handlingar, 1848, p. 147
Hirneola hispidula (Berkeley) Berkeley (1855), in J.D. Hooker, The botany of the Antartic voyage II, flora of New Zealand, 2, p. 187
Auricularia polytricha (Montagne) Saccardo (1885), Atti del reale Istituto veneto di scienze, lettere ed arti, serie 6, 3, p. 722 (nom actuel)
Auricula hispidula (Berkeley) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 844
Auricula porphyrea (Leveille) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 844
Auricula polytricha (Montagne) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 844
Auricula nigra (Fries) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 844
Auricularia nigra (Fries) Earle (1899), Bulletin of the Torrey botanical Club, 26(12), p. 633
Auricularia hispidula (Berkeley) Farlow (1905), Bibliographical index of North American fungi, 1, p. 307
Auricularia nigrescens (Swartz) Farlow (1905), Bibliographical index of North American fungi, 1, p. 308
Auricularia porphyrea (Leveille) Teixeira (1945), Bragantia, 5, p. 163
Auricularia auricula-judae var. polytricha(Montagne) Rick (1958), Iheringia, serie botanica, 2, p. 22

References : Saccardo, P.A. ; Berlese, A.N., 1885, Atti dell´Istituto veneto Scienze 3: 722
Groupe : Tremelles
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Auriculariales / Auriculariaceae
Comestibilite : Comestible
Geopora cooperi Harkness (1885) Synonymes : Geopora cooperi Harkness (1885), Bulletin of the California Academy of sciences, 1(2), p. 168 (Basionyme) (nom actuel)
Pseudohydnotrya harknessii E. Fischer (1897), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1), p. 282
Geopora schackii Hennings (1898), Hedwigia: Beiblatt zur Hedwigia, 37(1), p. (2)
Pseudohydnotrya nigra Harkness (1899), Proceedings of the California Academy of sciences, series 3, 1, p. 267
Geopora mesenterica Harkness (1899), Proceedings of the California Academy of sciences, series 3, 1, p. 271, tab. 43, fig. 12
Geopora magnata Harkness (1899), Proceedings of the California Academy of sciences, series 3, 1, p. 270, tab. 45, fig. 34
Pseudohydnotrya carnea Harkness (1899), Proceedings of the California Academy of sciences, series 3, 1, p. 267, tab. 43, fig. 16
Geopora brunneola Harkness (1899), Proceedings of the California Academy of sciences, series 3, 1, p. 270
Geopora graveolens W. Obermeyer (1913), Mycologisches centralblatt, zeitschrift für allgemeine und angewandte mycologie, 3(1), p. 3
Geopora magnifica Gilkey (1916), University of California publications in botany, 6(11), p. 334, 346, tab. 30, fig. 35
Pseudobalsamia harknessii (E. Fischer) Szemere (1965), Die unterirdischen pilze des Karpatenbeckens, p. 121 (nom. inval.)
Pseudobalsamia carnea (Harkness) Szemere (1965), Die unterirdischen pilze des Karpatenbeckens, p. 121 (nom. inval.)

References : Contribution a la connaissance des Pezizales de Rhone-Alpes
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pyronemataceae
Chapeau/Fructification : Surface externe irreguliere bosselee, beige ochrace. Interieur constitue d'un hymenium sous forme de feuillets multiples, onduleux, plisses, contournes, de couleur gris beige.
Stipe : nul
Habitat : Hypoge a semi-hypoge, dans les boisements de coniferes de l'etage montagnard a subalpin.
Comestibilite : Sans interet
Morchella castaneae L. Romero & Clowez [2010]
Pas de photo disponible
Noms francais : Morille brun rose
Synonymes : Morchella brunneorosea Clowez & Ant. Rodr. (2012), Bulletin Trimestriel de la Societe Mycologique de France, 126(3-4), p. 250
Morchella brunneorosea var. sordida Clowez (2012), Bulletin Trimestriel de la Societe Mycologique de France, 126(3-4), p. 251
Morchella castaneae L. Romero & Clowez (2012) [2010], Bulletin Trimestriel de la Societe Mycologique de France, 126, p. 251 (basionyme) (nom actuel)

Groupe : Helvelles/Morilles
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Morchellaceae
Habitat : Dans les forets de feuillus. Sous Castanea sativa (chataigner commun), Populus nigra (peuplier noir) et Fraxinus angustifolia (rrene a feuilles etroites). Printemps.
Comestibilite : Bon comestible


Pour vous accompagner lors de vos sorties mycologiques, MycoDB vous recommande les guides suivants :