Recherche sur MycoDB


Il y a 14 champignons qui correspondent ŕ votre recherche par ordre de popularité :


Peziza repanda Persoon (1808) Synonymes : Peziza pedunculata Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 416
Peziza repanda Persoon (1808), Icones pictae specierum rariorum fungorum, 4, p. 49, tab. 20, fig. 3 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) (nom actuel)
Peziza coronata Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 231 (nom. illegit.)
Peziza tenacella Weinmann (1828), Sylloge plantarum novarum itemque minus congnitarum, 2, p. 110 (nom. illegit. ?)
Peziza repanda var. ß tenacella Weinmann (1836), Hymeno et Gastero-mycetes hucusque in imperio Rossico observatos recensuit, p. 417
Peziza amplissima var. pedunculata (Schumacher) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 349
Plicaria repanda (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 328
Peziza repanda var. amplispora Cooke & Peck (1875), Bulletin of the Buffalo Society of natural sciences, 2, p. 288
Peziza pallidula Cooke & Peck (1875), Bulletin of the Buffalo Society of natural sciences, 2, p. 288
Peziza truncicomes W.R. Gerard (1876), Bulletin of the Torrey botanical Club, 6(14), p. 78
Peziza amplispora (Cooke & Peck) Cooke (1877), Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 4, p. 167, tab. 75, fig. 288
Aleuria repanda (Persoon) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 43
Pustularia repanda (Persoon) Rehm (1882), Ascomycetes lojkani lecti in Hungaria, Transsylvania et Galicia, p. 3
Discina repanda (Wahlenberg) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 324
Geopyxis amplispora (Cooke & Peck) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 71
Geopyxis pallidula (Cooke & Peck) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 70
Peziza varia f. lignicola Bresadola (1898), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 2(11-13), p. 76, tab. 189
Aleuria varia f. lignicola (Bresadola) Bresadola (1933), Iconographia mycologica, 25, tab. 1207
Galactinia repanda (Persoon) Le Gal (1962), Bulletin de la Societe mycologique de France, 78, p. 210

References : Gr. 94 ; Cetto 1218 ; Marchand 198
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pezizaceae
Chapeau/Fructification : 0-3 cm, brun, creme, sessile. Marge finement dentelee.
Habitat : Alluvions, dechets organiques, vieux papiers, place a feu.
Spores : 14-16 µm, verrues peu visibles, guttules 1.
Comestibilite : Sans interet
Guepiniopsis buccina (Persoon) L.L. Kennedy (1959) [1958] Synonymes : Peziza buccina Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 659 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza merulina Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 279
Helotium buccina (Persoon) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355
Guepinia peziza Tulasne (1853), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 19, p. 224
Dacrymyces contortus Cesati (1855), in Rabenhorst, Klotzschii herbarum vivum mycologicum, Edn 1, n° 1984
Guepinia tubiformis Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 30
Guepinia buccina Saccardo (1873), Atti della Societa veneto-trentina di scienze naturali residente in Padova, serie 1, 2(1), p. 108
Peziza exarata Berkeley (1875), Grevillea, 3(28), p. 160
Guepinia cochlearis Quelet (1875), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 547(119), tab. 20, fig. 6
Phialea buccina (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 100
Guepinia merulina (Persoon) Quelet (1884) [1883], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 12, p. 507
Guepinia contorta (Cesati) de Bary (1884), Vergleichende morphologie und biologie der pilze mycetozoen und bacterien, p. 62
Phialea exarata (Berkeley) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 268
Calycina buccina (Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448
Hymenoscyphus exaratus (Berkeley) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485
Guepiniopsis merulinus (Persoon) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des hymenomycetes, p. 30, fig. 22
Guepiniopsis merulinus var. peziza(Tulasne) Bigeard & H. Guillemin (1913), Flore des champignons superieurs de France, 2, p. 510
Guepinia crenata Lloyd (1922), Mycological writings, 7, mycological notes n° 67, p. 1152
Ditiola merulina (Persoon) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 743
Guepiniopsis buccina (Persoon) L.L. Kennedy (1959) [1958], Mycologia, 50(6), p. 888 (nom actuel)

References : BG 113 ; Julich p. 441 ; BSM 4/2018 pp. 4-7
Groupe : Tremelles
Classification : Basidiomycota / Dacrymycetes / Dacrymycetales / Dacrymycetaceae
Chapeau/Fructification : Gregaire ou cespiteuse, mesurant 6-15 mm, jaune a ambree, cyphelloide. Stipe cylindrique claviforme, obliquement dilate en cupule, gelatineux, ferme, finement plisse de nervures longitudinales a l'exterieur et descendant jusqu'a la base. Hymenium cupuliforme, concolore, lisse.
Chair : Gelatineuse, ferme, jaune.
Habitat : Sur feuillus tels Quercus, Fagus, Castanea Corylus, Betula, ainsi que d'autres essences. Peu lignivore. Automne-hiver. Assez frequent regionalement a rare.
Spores : Obovales ou oblondes deprimees lateralement 9-13 x 5-6µm. Conidies formees a l'exterieur du receptacle, subspheriques, asperulees, mesurant 9-12 µm portees comme des basides par des hyphes a extremites renflees et a ramification opuntioide. Basides fourchues mesurant 40 x 4-5 µm.
Comestibilite : Sans interet
Exidia recisa (Ditmar) Fries (1822) Synonymes : Tremella sagarum O.F. Muller (1782), Flora danica, 15, p. 5, tab. 885, fig. 3 (nom. illegit.)
Peziza gelatinosa Bulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 460, fig. 2
Tremella boletiformis Smith (1812), English Flora Fungi, 5(2), tab. 1819
Tremella recisa Ditmar (1813), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 1, p. 27, tab. 13 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Exidia recisa (Ditmar) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 223 (nom actuel)
Tremella salicum Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 102
Bulgaria recisa (Ditmar) Chevallier (1826), Flore generale des environs de Paris, 1, p. 305
Exidia gelatinosa (Persoon) Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 732
Exidia straminea Berkeley (1851), in W.J. Hooker, Journal of botany and Kew Garden miscellany, 3, p. 19, tab. 1, fig. 4

References : BK 2 23 ; CD 51 ; Eyssartier et Roux p. 1040 ; Julich 2 p. 393 ; BG p. 29 n° 39
Groupe : Tremelles
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Auriculariales / Auriculariaceae
Chapeau/Fructification : Large de 5-30 mm, 5-15 ( 20 ) mm de haut, brievement stipite en bouton, puis irregulierement obconique, ou conique-discoide, ou conchoide-lobee. Surface hymeniale presque lisse ou ondulee a ridulee-alveolee, parfois grossierement plissee ridee, legerement brillante, sans pustule : face sterile rugueuse et mate. Couleur ambree a brun fonce ou rouge-brun, noir brillant sur le sec.
Chair : Gelatineuse, flasque-elastique, seche,
Habitat : Sur branches ou petites branches mortes depuis peu et tenant encore a l'arbre ; ( habitats variables suivant litt.). ( A )- Salix, Populus, Prunus, Alnus.( B ) - Mespilus, Amelanchier, Rhamnus, Betula. Surtout dans les endroits tres humides.
Spores : Basidiospores cylindriques-allantoides, lisses, hyalines, souvent pourvues de quelques guttules, 14-15 x 3-3,5µm. Hypobasides arrondies a piriformes, cloisonnees longitudinalement, souvent avec 4 epibasides digitees. Hyphes gelatinisees larges, bouclees.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Normalement gregaire. Toute l'annee.( in litt. de l'automne au printemps ). Repandu mais peu frequent. Remarque : Pas lignivore. A l'etat sec, la fructification n'est plus qu'une pellicule brune insignifiante.
Cudoniella clavus (Albertini & Schweinitz) Dennis (1964) Synonymes : Peziza clavus Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 306, tab. 11, fig. 5 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza uliginosa Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 138
Bulgaria clavus (Albertini & Schweinitz) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 516
Helotium uliginosum (Fries) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355
Ombrophila clavus (Albertini & Schweinitz) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 357
Helotium pileatum Peck (1876) [1875], Annual report of the New York state Museum of natural history, 28, p. 67 (nom. illegit.)
Helotium clavus (Albertini & Schweinitz) Quelet (1878) [1877], Bulletin de la Societe botanique de France, 24, p. 329
Helotium palustre Peck (1880) [1879], Annual report of the New York state Museum of natural history, 32, p. 48
Leotia aquatica Libert (1880), in Spegazzini & Roumeguere, Revue mycologique (Toulouse), 2(5), p. 18
Mollisia uliginosa (Fries) Gillet (1881), Champignons de France, les discomycetes, p. 125
Cudonia aquatica (Libert) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 267
Hymenoscyphus uliginosus (Fries) W. Phillips (1888), Grevillea, 17(82), p. 45
Cudoniella aquatica (Libert) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 42
Cudoniella fructigena Rostrup (1891), Meddelelser om Gronland, 3(3), p. 605
Ciboria uliginosa (Fries) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 761
Leotia fructigena (Rostrup) Massee (1897), Annals of botany (London), serie 1, 11, p. 294
Calycina uliginosa (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 449
Cudoniella mildbraedii Hennings (1904), Hedwigia, 43(6), p. 431
Calycella uliginosa (Fries) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 95
Ombrophila aquatica (Libert) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 92
Cudoniella clavus (Albertini & Schweinitz) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 73 (nom actuel)

References : BK 1 180 ; Dennis P. 120 pl. XIIIr ; Ellis 1 p. 89 fig. 347 ; Gr. p. 300 n° 474
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, charnu, orbiculaire, convexe puis aplani et deprime au centre avec la marge mince legerement crenelee, large de 5 a 12 mm, blanchatre ou pale puis roussatre. Hymenium lisse comme le pied qui est parfois brun noir vers la base.
Chair : Molle puis dure sur le sec, sans odeur ni saveur.
Stipe : Ferme, egal, long de 5 a 12, jusqu'a 20 mm, blanchatre ou pale, puis roussatre, parfois a reflet violace.
Habitat : Sur branches mortes d'arbres et d'arbustes ainsi que sur debris lignifies de plantes herbacees, toujours dans des endroits tres humides, ornieres et fosses.
Spores : Elliptiques ou ovales-oblongues, droites, hyalines, lisses, sans gouttelettes ni granulations a l'interieur, 7-8-9,5-(15) x (3,5)-4-5 µm, ( 7-9 X 2 µm d'apres Boudier). Asques claviformes attenues a la base, octospores, 60-80 x 6-8 µm, (in litt. (90)100 x 9-10 µm, ). Paraphyses nombreuses, filiformes ou simples, greles, legerement epaissies dans la parties superieure, remplies de gOuttelettes uniseriees, septees et, parfois fourchues.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole a gregaire. Peu frequent. Printemps-Ete.
Aleurodiscus amorphus (Persoon) Rabenhorst (1874) Noms francais : Corticie amorphe
Synonymes : Peziza amorpha Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 657 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1828)
Thelephora amorpha (Persoon) Fries (1828), Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 1, p. 183
Boletus amorphus (Fries) J. Becker (1828), Flora der Gegend um Frankfurt am Main, zweite abtheilung, p. 597
Corticium amorphum (Persoon) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 559
Stereum amorphum (Persoon) Fuckel (1860), Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 15, p. 102
Aleurodiscus amorphus (Persoon) Rabenhorst (1874), Hedwigia, 13(12), p. 184 (nom actuel)
Lachnea amorpha (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 89
Cyphella amorpha (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 215
Terana amorpha (Persoon) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 872

References : CD 60 ; BK 2 45 ; BG 334
Groupe : Croutes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Russulales / Stereaceae
Chapeau/Fructification : Subglobuleuse, cupulaire puis disciforme applani 3-5-(7) mm de diametre, souvent confluent, cerace, puis subcoriace, blanc tomenteux a l'exterieur. Hymenium lisse, farineux, mat, rose orange, orange pale ou rouge orange, rose gris, palissant dans la vieillesse. Marge frangee-fibreuse et souvent reflechie, un peu plus claire ou blanchatre.
Chair : Consistance ceracee, molle.
Habitat : A la base des branches pendantes ou tombees, des bois morts et cortiques dans les plantations d'Abies, plus rarement sur Picea, Pseudotsuga, Fagus. Peu ou pas lignivore. Toute l'annee, mais surtout en periode humide. Frequent.
Spores : Arrondies a ovales, herissees de poils courts, obtus, hyalines, 25-30 x 22-25 µm. Basides cylindriques, clavees, tetrasporiques non bouclees. Hyphes terminales moniliformes (gleocystides) ; Hypes larges cloisonnees et bouclees.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Cette espece est souvent associee a un ascomycete, Lachnellula subtilissima et souvent parasitee par Phaeotremella simplex par temps humide.
Mollisia ligni (Desmazieres) P. Karsten (1871) Synonymes : Phibalis glabra Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 447
Peziza glabra (Wallroth) Rabenhorst (1844), Deutschlands kryptogamen-flora, 1, p. 367
Cenangium ligni Desmazieres (1845), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 3, p. 364 (Basionyme)
Mollisia ligni (Desmazieres) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 204 (nom actuel)
Trochila ligni (Desmazieres) P. Karsten (1874), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 13, p. 235
Pyrenopeziza ligni (Desmazieres) Saccardo (1875), Atti della Societa veneto-trentina di scienze naturali residente in Padova, serie 1, 4(1), p. 133
Tapesia fusca f. myricariaeRehm (1877), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 24, p. 60
Peziza tamaricis Roumeguere (1879), Fungi gallici exsiccati, n° 263
Niptera melaleuca subsp.* tamaricis(Roumeguere) Saccardo (1880), Michelia, 2(6), p. 81
Niptera riparia subsp.* tamaricis (Roumeguere) Roumeguere (1881), Revue mycologique (Toulouse), 3(9), p. 35
Niptera tamaricis (Roumeguere) Spegazzini (1881), Anales de la Sociedad cientifica Argentina, 12(5), p. 224
Niptera ligni (Desmazieres) Rehm (1882), Ascomycetes lojkani lecti in Hungaria, Transsylvania et Galicia, p. 14
Pyrenopeziza tamaricis (Roumeguere) Saccardo (1882), Michelia, 2(8), p. 536
Mollisia myricariae (Rehm) Bresadola (1882), Revue mycologique (Toulouse), 4(16), p. 212 (nom. illegit.)
Mollisia tamaricis (Roumeguere) Bresadola (1883), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 1(3), p. 42, tab. 45, fig. 2
Patellaria ligni (Desmazieres) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 326
Cenangium glabrum (Wallroth) Rehm (1889), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 225
Crustula nigra Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 143
Crustula corylacea Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 143
Crustula quercina Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 143
Haglundia penyardensis Graddon (1986), Transactions of the British mycological Society, 87(2), p. 329

References : Ellis p. 10
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Dermateaceae
Chapeau/Fructification : produisant des cellules excipulaires brunes, nettement clavees.
Stipe : Nul
Habitat : Sur nombreux feuillus.
Spores : Parfois courbes.
Comestibilite : Sans interet
Crocicreas coronatum (Bulliard) S.E. Carpenter (1980) Synonymes : Peziza coronata Bulliard (1788), Herbier de la France, 9, tab. 416, fig. 4 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza inflexa Bolton (1789), An history of fungusses growing about Halifax, 3, p. 106, tab. 106, fig. 2
Peziza denticulata Vahl (1790), Flora danica, 17, p. 10, tab. 1016, fig. 3
Peziza armata Roth (1797), Catalecta botanica, 1, p. 240
Peziza radiata Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 662, n° 101
Peziza subulata Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 418
Hymenoscyphus radiatus (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 673
Peziza coronilla Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 287
Peziza coronata var. b lignatilisFries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 120
Cenangium coronatum (Bulliard) P. Crouan & H. Crouan (1867), Florule du Finistere, p. 44
Helotium coronatum (Bulliard) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 237
Helotium inflexum (Bolton) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 136
Phialea inflexa (Bolton) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 106
Phialea coronata (Bulliard) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 110
Calycella coronata (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 305
Calycella alba Patouillard (1887), Tabulae analyticae fungorum, 6, p. 37, fig. 594
Hymenoscyphus coronatus var. inflexus(Bolton) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 127
Hymenoscyphus coronatus (Bulliard) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 127, tab. 5, fig. 26
Cyathicula inflexa (Bolton) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 305
Cyathicula alba (Patouillard) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 305
Cyathicula coronata f. inflexa (Bolton) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 741
Cyathicula coronata (Bulliard) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 740
Helotium roseipes Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 192
Crocicreas coronatum (Bulliard) S.E. Carpenter (1980), Brittonia, 32(2), p. 269 (nom actuel)

References : BK 1 191 ; Dennis p. 128 pl. XVIIf ; Ellis p. 276 fig. 1229 ; Gr. p. 411 n° 686
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, concave-hemispherique, lisse, puis etale, avec la marge bordee de dents longues et aigues, dressees ou etalees, larges de 1 a 3 mm, jaunatre a orange blanchatre ou grisatre en dessus, pale ou blanchatre en dessous.
Stipe : Cylindrique, grele, plus ou moins long, de 1-3, jusqu'a 5 mm,droit ou un peu flexueux, glabre, concolore au dessous du receptacle.
Habitat : Sur tiges seches ou pourrissantes de differentes plantes telles que Urtica, Cirsum, rarement sur tiges lignifiees. ( Boudier: sur petites branches mortes dans les bois.)
Spores : Oblongues-fusiformes, obtuses, souvent un peu courbees, presentant a l'interieur 2 ou plusieurs petites gouttelettes et des granulations, 16-17-22 x 4-4,5 µm. Asques cylindriques-claviformes, octospores, 90-110-(114) x 7,5-8-(10)µm, spores biseriees. Paraphyses lineaires, simples ou divisees, septees, finement granuleuses a l'interieur, a peine epaissies dans la partie superieure, 2-3 µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole a gregaire. Tres commun. Presque en toute saison. ( In Litt. Aout-Novembre ) .
Olla millepunctata (Libert) Svrček (1986) Synonymes : Peziza millepunctata Libert (1832), Plantae cryptogamicae, quas in Arduenna collegit, 2, exsiccati n° 128 (Basionyme)
Peziza cirrata P. Crouan & H. Crouan (1867), Florule du Finistere, p. 51
Peziza elaphines Berkeley & Broome (1871), The annals and magazine of natural history, series 4, 7, p. 434, tab. 19, fig. 18
Lachnea cirrhata (P. Crouan & H. Crouan) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 80
Mollisia elaphines (Berkeley & Broome) Gillet (1881), Champignons de France, les discomycetes, p. 131 ('elaphinus')
Urceola elaphines (Berkeley & Broome) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 322 ('elaphina')
Lachnella cirrata (P. Crouan & H. Crouan) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 317
Mollisia millepunctata (Libert) Saccardo (1887), Malpighia, rassegna mensuale di botanica, 1, p. 218
Lachnella grisella Cooke & W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 260
Trichopeziza cirrata (P. Crouan & H. Crouan) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 404
Pseudohelotium elaphines (Berkeley & Broome) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 301
Pseudohelotium millepunctatum (Libert) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 294
Trichopeziza grisella (Cooke & W. Phillips) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 413
Pezizella millepunctata (Libert) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 679
Dasyscyphus carmichaelii Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 363
Dasyscyphus elaphines (Berkeley & Broome) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 366
Dasyscyphus digitalincola Rehm (1905), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 3(3), p. 224
Pyrenopeziza grisella (Cooke & W. Phillips) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 134
Hyaloscypha millepunctata (Libert) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 126
Urceolella cirrhata(P. Crouan & H. Crouan) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 130
Urceolella elaphines (Berkeley & Broome) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 129
Hymenoscyphus millepunctata (Libert) Migula (1913), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 3(2), p. 1161
Unguicularia digitalincola (Rehm) Hohnel (1918), Berichte der deutschen botanischen Gesellschaft, 36(6), p. 310
Catinella disseminata Kirschstein (1924), Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 66, p. 24
Olla ulmariae Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 287
Chytrella cosmia Kirschstein (1941), Hedwigia, 80, p. 134
Mycopandora padi Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 143
Unguicularia millepunctata (Libert) Dennis (1949), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 32, p. 79
Unguicularia cirrhata (P. Crouan & H. Crouan) Le Gal (1953), Revue de mycologie, Paris, 18, p. 99
Hyalopeziza millepunctata (Libert) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 34
Unguicularia ulmariae (Velenovský) Dennis (1975), Kew bulletin, 30(2), p. 352
Olla millepunctata (Libert) Svrček (1986), Ceska mykologie, 40(4), p. 216 (nom actuel)

References : BK 1 244 ; Cetto 5 2134 ; Ellis p. 280 & 337 fig. 1245 ; Gr. p. 480 ; Dennis p. 160
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Apothecie jusqu'a 2 mm de diametre, globuleuse a l'etat jeune, puis en forme d'urne avec l'age. Sessile. Hymenium lisse, blanc ou brun tres pale a gris blanchatre ou ocrace. Surface externe blanc-floconneux par la presence de poils de refraction ne depassant pas 25 x 4 µm, ( in litt. jusqu'a 60 µm ), parfois ocrace-brunatre. Marge regulierement arrondie.
Habitat : Surtout sur les tiges mortes des composees et des ombelliferes, sur tiges lignifiees ou non de plantes herbacees, Agrimonia, Epilobium, Ononis, Rubus idaeus, Senecio,et Eupatorium.
Spores : Fusiformes, lisses, 5-7,5 x 1-1,5 µm. Asques octospores, spores biseriees, 35-40 x 6-7 µm. Paraphyses filiformes ne depassant pas les asques, fourchues parfois a la base. Poils hyalins, a parois epaisses, lisses, sans cloisons, prenant parfois une teinte pourpre a l'iode.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire a cespiteux. Tres commun. Mai- Octobre. Remarques : ( in litt. sur Circium arvence d'Avril a Novembre ).
Vexillomyces atrovirens (Persoon) Baral, Quijada & G. Marson (2020) Synonymes : Peziza atrovirens Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 635 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Tremella virescens Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 439
Tremella cinereoviridis Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 439
Peziza virens Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 338, tab. 10, fig. 10
Ascobolus atrovirens (Persoon) Nees (1817), Das system der pilze und Schwamme, p. 269
Dacrymyces virescens (Schumacher) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 229
Peziza agaricina Carmichael (1836), in Berkeley, The english flora of sir J.E. Smith, fungi, 5(2), p. 207
Calloria atrovirens (Persoon) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 359
Helotium agaricinum (Carmichael) Berkeley (1860), Outlines of british fungology, p. 371
Chlorosplenium atrovirens (Persoon) De Notaris (1863), Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 1(5), p. 377
Coryne virescens Tulasne & C. Tulasne (1865), Selecta fungorum carpologia, 3, p. 193, tab. 18, fig. 12-15
Ombrophila atrovirens (Persoon) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 92
Chlorosplenium virescens (Tulasne & C. Tulasne) Cooke (1875), Bulletin of the Buffalo Society of natural sciences, 2, p. 299
Mollisia atrovirens (Persoon) Gillet (1881), Champignons de France, les discomycetes, p. 126
Tympanis atrovirens (Persoon) Rehm (1881), Ascomyceten, 13, n° 618
Calloria atrovirens var. viridis Chaillet (1883), in Patouillard, Tabulae analyticae fungorum, 2, p. 75, pl. 174
Corynella atrovirens (Persoon) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 114
Coryne atrovirens (Persoon) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 114
Calloria atrovirens var. virens (Albertini & Schweinitz) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 324
Tromera ligniaria P. Karsten (1888), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 16, p. 23
Chlorospleniella atrovirens (Persoon) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 848
Pezizella virens (Albertini & Schweinitz) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 662
Hymenoscyphus virens (Albertini & Schweinitz) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 70
Belonidium agaricinum (Carmichael) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 224
Sarea ligniaria (P. Karsten) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 515
Pachydisca agaricina (Carmichael) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 93
Biatorella ligniaria (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 157
Cudoniella allenii A.L. Smith (1908) [1907], Transactions of the British mycological Society, 3(1), p. 40
Claussenomyces atrovirens (Persoon) Korf & Abawi (1971), Canadian journal of botany, 49(11), p. 1882
Vexillomyces atrovirens (Persoon) Baral, Quijada & G. Marson (2020), Index fungorum, 454, p. 1 (nom actuel)

References : BK 1 168 ; Ellis p. 5 fig. 9 ; Dennis p. 110 pl. XVf ; Gr. p. 331 n° 531
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Phacidiales / Tympanidaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, hemispherique, glabre, brillant a l'etat humide, translucide, large de 3 a 6 dixiemes de mm, vert emeraude ou vert fonce, a hymenium plan ou un peu convexe, plus pale que la marge.
Chair : Gelatineuse, tendre.
Habitat : Sur les morceaux de bois pourris, surtout Fraxinus,
Spores : Oblongues-elliptiques, hyalines, lisses, granuleuses interieurement dans le jeune age, puis triseptees, formant rapidement des spores secondaires, 7-9-12-(15) x 2,5-3-(5) µm. Asques claviformes, tres attenues a la base, d'abord octospores, puis a spores multiples, 70-100-(123) x 10-11,5-(14) µm. Paraphyses greles, septees, rameuses ou ramifiees plusieurs fois et non epaissies au sommet.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Rarement isole, souvent fascicules. Peu frequent. Avril-Octobre.
Sepultariella semi-immersa (P. Karsten) Van Vooren, U. Lindemann & Healy (2017) Synonymes : Peziza semi-immersa P. Karsten (1868), Fungi Fenniae exsiccati, 8, n° 724 (Basionyme)
Leucoloma semi-immersa (P. Karsten) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 318
Humaria semi-immersa (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 143
Sepultaria semi-immersa (P. Karsten) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 391
Humaria bolaris Bresadola (1898), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 2(11-13), p. 79, tab. 193, fig. 1
Pustularia bolaris (Bresadola) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 53
Humarina semi-immersa (P. Karsten) Seaver (1928), The North American cup-fungi (operculates), p. 130
Humaria speluncarum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 326
Sepultaria ligniseda Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 318
Humaria crenulata Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 327 (nom. illegit.)
Lachnea fulva Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 144
Lachnea speluncarum (Velenovský) Svrček (1948), Sbornik Narodniho muzea v Praze, rada B, Prirodni vedy, 4(6), p. 30
Sepultaria speluncarum (Velenovský) Svrček (1962), Ceska mykologie, 16(2), p. 109
Leucoscypha semi-immersa (P. Karsten) Svrček (1974), Ceska mykologie, 28(3), p. 133
Octospora semi-immersa (P. Karsten) K.B. Khare & V.P. Tewari (1978), Canadian journal of botany, 56(17), p. 2118
Byssonectria semi-immersa (P. Karsten) Benkert (1987), Gleditschia, 15(1), p. 181
Sepultariella semi-immersa (P. Karsten) Van Vooren, U. Lindemann & Healy (2017), Ascomycete.org, 9(4), p. 118 (nom actuel)

References : Fungi non delineati Pars XVIII
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pyronemataceae
Comestibilite : Sans interet
Mollisia olivascens (Feltgen) Le Gal & F. Mangenot (1958) Synonymes : Cenangium ligni var. olivascens Feltgen (1903), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(3), p. 88 (Basionyme)
Cenangium olivascens (Feltgen) Hohnel (1906), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 115, p. 1265
Pyrenopeziza ligni var. olivascens(Feltgen) Saccardo & D. Saccardo (1906), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 18, p. 71
Mollisia ligni var. olivascens(Feltgen) Le Gal (1939), Revue de mycologie, Paris, 4(1), p. 58
Mollisia olivascens (Feltgen) Le Gal & F. Mangenot (1958), Revue de mycologie, Paris, 23(1), p. 54 (nom actuel)

References : Gr. p. 513
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Dermateaceae
Comestibilite : Sans interet
Mollisia lignicola W. Phillips (1887)
Pas de photo disponible
Synonymes : Mollisia lignicola W. Phillips (1887), Grevillea, 15(76), p. 113 (Basionyme) (nom actuel)
Pyrenopeziza lignicola (W. Phillips) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 366
Cenangium lignicolum (W. Phillips) Rehm (1912), Berichte der bayerischen botanischen gesellschaft zur erforschung der heimischen flora, 13, p. 185 (nom. illegit.)

References : GR. p. 513
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Dermateaceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Synonyme de Mollisia ligni selon certains auteurs
Ditiola radicata (Albertini & Schweinitz) Fries (1822) Synonymes : Tremella peziza Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 628
Tubercularia pini Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 183
Tubercularia flavescens Rebentisch (1804), Prodomus florae neomarchicae, p. 362, tab. 3, fig. 15 ab
Helotium radicatum Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 348, tab. 8, fig. 5 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Ditiola radicata (Albertini & Schweinitz) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 170 (nom actuel)
Peziza turbo Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 321
Peziza turbo var. ß pelta Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 322
Ditiola luteoalba var. radicata (Albertini & Schweinitz) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 227
Guepinia radicata (Albertini & Schweinitz) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 205
Dacrymyces deliquescens var. radicatus (Albertini & Schweinitz) Bourdot & Galzin (1928) [1927], Hymenomycetes de France. Heterobasidies- Homobasidies Gymnocarpes, p. 68
Dacrymyces radicatus (Albertini & Schweinitz) Donk (1931), Mededeelingen van de Nederlandsche mycologische vereeniging, 18-20, p. 120

References : Julich 2 p. 419 ; BG p. 68
Groupe : Tremelles
Classification : Basidiomycota / Dacrymycetes / Dacrymycetales / Dacrymycetaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle tuberculiforme, hemispherique, discoide, villeux, puis en disque aplani, lisse, avec souvent 1 a 2 plis, ou simplement convexe, 2,5 mm de diametre, jaune d'or ou orange, puis brunissant sur le sec. Stipe bien distinct, attenue a la base, radicant, revetu d'une villosite blanche, 2-4 x 1-2 mm.
Chair : Heterogene, gelatineuse, molle, blanchatre.
Habitat : Sur bois morts ou travailles, arbres ou arbustes de toute essence, sur vieux bois de Pinus, etc...
Spores : Elliptiques, allantoides, hyalines, 8-10-13-(14,5) x 3,5-4,5-(5) µm. Probasides etroitement claviformes, 33-54 x 3-5 µm, non bouclees. Hyphes hyalines, a parois epaisses, non bouclees.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire. Commun. Toute l'annee. Remarques : lignivore serieux produisant une pourriture active. Chez les coniferes surtout, le bois est resorbe; il s'y produit des vides et il devient sec et cassant.
Crocicreas complicatum (P. Karsten) S.E. Carpenter (1980) Synonymes : Peziza complicata P. Karsten (1867), Fungi Fenniae exsiccati, 7, n° 642 (Basionyme)
Peziza cinerea subsp.* lividula Nylander (1868), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 61
Patellaria ligni P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 251
Mollisia complicata (P. Karsten) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 192
Trochila complicata (P. Karsten) P. Karsten (1873), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 13, p. 235
Niptera complicata (P. Karsten) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 152
Phialea complicata (P. Karsten) Dennis (1956), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 62, p. 24
Cyathicula complicata (P. Karsten) Dennis (1975), Kew bulletin, 30(2), p. 348
Conchatium complicatum (P. Karsten) Svrcek (1979), Ceska mykologie, 33(4), p. 197
Crocicreas complicatum (P. Karsten) S.E. Carpenter (1980), Brittonia, 32(2), p. 269 (nom actuel)

References : Asturnatura ; Brittonia 32 (2): 269 (1980°
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Comestibilite : Sans interet


Pour vous accompagner lors de vos sorties mycologiques, MycoDB vous recommande les guides suivants :