Il y a 14 champignons qui correspondent ŕ votre recherche par ordre de popularité :
Peziza repanda Persoon (1808) |
![]() |
Synonymes : Peziza pedunculata Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 416
Peziza repanda Persoon (1808), Icones pictae specierum rariorum fungorum, 4, p. 49, tab. 20, fig. 3 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) (nom actuel) Peziza coronata Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 231 (nom. illegit.) Peziza tenacella Weinmann (1828), Sylloge plantarum novarum itemque minus congnitarum, 2, p. 110 (nom. illegit. ?) Peziza repanda var. ß tenacella Weinmann (1836), Hymeno et Gastero-mycetes hucusque in imperio Rossico observatos recensuit, p. 417 Peziza amplissima var. pedunculata (Schumacher) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 349 Plicaria repanda (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 328 Peziza repanda var. amplispora Cooke & Peck (1875), Bulletin of the Buffalo Society of natural sciences, 2, p. 288 Peziza pallidula Cooke & Peck (1875), Bulletin of the Buffalo Society of natural sciences, 2, p. 288 Peziza truncicomes W.R. Gerard (1876), Bulletin of the Torrey botanical Club, 6(14), p. 78 Peziza amplispora (Cooke & Peck) Cooke (1877), Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 4, p. 167, tab. 75, fig. 288 Aleuria repanda (Persoon) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 43 Pustularia repanda (Persoon) Rehm (1882), Ascomycetes lojkani lecti in Hungaria, Transsylvania et Galicia, p. 3 Discina repanda (Wahlenberg) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 324 Geopyxis amplispora (Cooke & Peck) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 71 Geopyxis pallidula (Cooke & Peck) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 70 Peziza varia f. lignicola Bresadola (1898), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 2(11-13), p. 76, tab. 189 Aleuria varia f. lignicola (Bresadola) Bresadola (1933), Iconographia mycologica, 25, tab. 1207 Galactinia repanda (Persoon) Le Gal (1962), Bulletin de la Societe mycologique de France, 78, p. 210 References : Gr. 94 ; Cetto 1218 ; Marchand 198 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pezizaceae Chapeau/Fructification : 0-3 cm, brun, creme, sessile. Marge finement dentelee. Habitat : Alluvions, dechets organiques, vieux papiers, place a feu. Spores : 14-16 µm, verrues peu visibles, guttules 1. Comestibilite : Sans interet |
Guepiniopsis buccina (Persoon) L.L. Kennedy (1959) [1958] |
![]() |
Synonymes : Peziza buccina Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 659 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza merulina Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 279 Helotium buccina (Persoon) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355 Guepinia peziza Tulasne (1853), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 19, p. 224 Dacrymyces contortus Cesati (1855), in Rabenhorst, Klotzschii herbarum vivum mycologicum, Edn 1, n° 1984 Guepinia tubiformis Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 30 Guepinia buccina Saccardo (1873), Atti della Societa veneto-trentina di scienze naturali residente in Padova, serie 1, 2(1), p. 108 Peziza exarata Berkeley (1875), Grevillea, 3(28), p. 160 Guepinia cochlearis Quelet (1875), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 547(119), tab. 20, fig. 6 Phialea buccina (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 100 Guepinia merulina (Persoon) Quelet (1884) [1883], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 12, p. 507 Guepinia contorta (Cesati) de Bary (1884), Vergleichende morphologie und biologie der pilze mycetozoen und bacterien, p. 62 Phialea exarata (Berkeley) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 268 Calycina buccina (Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448 Hymenoscyphus exaratus (Berkeley) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485 Guepiniopsis merulinus (Persoon) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des hymenomycetes, p. 30, fig. 22 Guepiniopsis merulinus var. peziza(Tulasne) Bigeard & H. Guillemin (1913), Flore des champignons superieurs de France, 2, p. 510 Guepinia crenata Lloyd (1922), Mycological writings, 7, mycological notes n° 67, p. 1152 Ditiola merulina (Persoon) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 743 Guepiniopsis buccina (Persoon) L.L. Kennedy (1959) [1958], Mycologia, 50(6), p. 888 (nom actuel) References : BG 113 ; Julich p. 441 ; BSM 4/2018 pp. 4-7 Groupe : Tremelles Classification : Basidiomycota / Dacrymycetes / Dacrymycetales / Dacrymycetaceae Chapeau/Fructification : Gregaire ou cespiteuse, mesurant 6-15 mm, jaune a ambree, cyphelloide. Stipe cylindrique claviforme, obliquement dilate en cupule, gelatineux, ferme, finement plisse de nervures longitudinales a l'exterieur et descendant jusqu'a la base. Hymenium cupuliforme, concolore, lisse. Chair : Gelatineuse, ferme, jaune. Habitat : Sur feuillus tels Quercus, Fagus, Castanea Corylus, Betula, ainsi que d'autres essences. Peu lignivore. Automne-hiver. Assez frequent regionalement a rare. Spores : Obovales ou oblondes deprimees lateralement 9-13 x 5-6µm. Conidies formees a l'exterieur du receptacle, subspheriques, asperulees, mesurant 9-12 µm portees comme des basides par des hyphes a extremites renflees et a ramification opuntioide. Basides fourchues mesurant 40 x 4-5 µm. Comestibilite : Sans interet |
Exidia recisa (Ditmar) Fries (1822) |
![]() |
Synonymes : Tremella sagarum O.F. Muller (1782), Flora danica, 15, p. 5, tab. 885, fig. 3 (nom. illegit.)
Peziza gelatinosa Bulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 460, fig. 2 Tremella boletiformis Smith (1812), English Flora Fungi, 5(2), tab. 1819 Tremella recisa Ditmar (1813), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 1, p. 27, tab. 13 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Exidia recisa (Ditmar) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 223 (nom actuel) Tremella salicum Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 102 Bulgaria recisa (Ditmar) Chevallier (1826), Flore generale des environs de Paris, 1, p. 305 Exidia gelatinosa (Persoon) Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 732 Exidia straminea Berkeley (1851), in W.J. Hooker, Journal of botany and Kew Garden miscellany, 3, p. 19, tab. 1, fig. 4 References : BK 2 23 ; CD 51 ; Eyssartier et Roux p. 1040 ; Julich 2 p. 393 ; BG p. 29 n° 39 Groupe : Tremelles Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Auriculariales / Auriculariaceae Chapeau/Fructification : Large de 5-30 mm, 5-15 ( 20 ) mm de haut, brievement stipite en bouton, puis irregulierement obconique, ou conique-discoide, ou conchoide-lobee. Surface hymeniale presque lisse ou ondulee a ridulee-alveolee, parfois grossierement plissee ridee, legerement brillante, sans pustule : face sterile rugueuse et mate. Couleur ambree a brun fonce ou rouge-brun, noir brillant sur le sec. Chair : Gelatineuse, flasque-elastique, seche, Habitat : Sur branches ou petites branches mortes depuis peu et tenant encore a l'arbre ; ( habitats variables suivant litt.). ( A )- Salix, Populus, Prunus, Alnus.( B ) - Mespilus, Amelanchier, Rhamnus, Betula. Surtout dans les endroits tres humides. Spores : Basidiospores cylindriques-allantoides, lisses, hyalines, souvent pourvues de quelques guttules, 14-15 x 3-3,5µm. Hypobasides arrondies a piriformes, cloisonnees longitudinalement, souvent avec 4 epibasides digitees. Hyphes gelatinisees larges, bouclees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Normalement gregaire. Toute l'annee.( in litt. de l'automne au printemps ). Repandu mais peu frequent. Remarque : Pas lignivore. A l'etat sec, la fructification n'est plus qu'une pellicule brune insignifiante. |
Cudoniella clavus (Albertini & Schweinitz) Dennis (1964) |
![]() |
Synonymes : Peziza clavus Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 306, tab. 11, fig. 5 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza uliginosa Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 138 Bulgaria clavus (Albertini & Schweinitz) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 516 Helotium uliginosum (Fries) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355 Ombrophila clavus (Albertini & Schweinitz) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 357 Helotium pileatum Peck (1876) [1875], Annual report of the New York state Museum of natural history, 28, p. 67 (nom. illegit.) Helotium clavus (Albertini & Schweinitz) Quelet (1878) [1877], Bulletin de la Societe botanique de France, 24, p. 329 Helotium palustre Peck (1880) [1879], Annual report of the New York state Museum of natural history, 32, p. 48 Leotia aquatica Libert (1880), in Spegazzini & Roumeguere, Revue mycologique (Toulouse), 2(5), p. 18 Mollisia uliginosa (Fries) Gillet (1881), Champignons de France, les discomycetes, p. 125 Cudonia aquatica (Libert) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 267 Hymenoscyphus uliginosus (Fries) W. Phillips (1888), Grevillea, 17(82), p. 45 Cudoniella aquatica (Libert) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 42 Cudoniella fructigena Rostrup (1891), Meddelelser om Gronland, 3(3), p. 605 Ciboria uliginosa (Fries) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 761 Leotia fructigena (Rostrup) Massee (1897), Annals of botany (London), serie 1, 11, p. 294 Calycina uliginosa (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 449 Cudoniella mildbraedii Hennings (1904), Hedwigia, 43(6), p. 431 Calycella uliginosa (Fries) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 95 Ombrophila aquatica (Libert) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 92 Cudoniella clavus (Albertini & Schweinitz) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 73 (nom actuel) References : BK 1 180 ; Dennis P. 120 pl. XIIIr ; Ellis 1 p. 89 fig. 347 ; Gr. p. 300 n° 474 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, charnu, orbiculaire, convexe puis aplani et deprime au centre avec la marge mince legerement crenelee, large de 5 a 12 mm, blanchatre ou pale puis roussatre. Hymenium lisse comme le pied qui est parfois brun noir vers la base. Chair : Molle puis dure sur le sec, sans odeur ni saveur. Stipe : Ferme, egal, long de 5 a 12, jusqu'a 20 mm, blanchatre ou pale, puis roussatre, parfois a reflet violace. Habitat : Sur branches mortes d'arbres et d'arbustes ainsi que sur debris lignifies de plantes herbacees, toujours dans des endroits tres humides, ornieres et fosses. Spores : Elliptiques ou ovales-oblongues, droites, hyalines, lisses, sans gouttelettes ni granulations a l'interieur, 7-8-9,5-(15) x (3,5)-4-5 µm, ( 7-9 X 2 µm d'apres Boudier). Asques claviformes attenues a la base, octospores, 60-80 x 6-8 µm, (in litt. (90)100 x 9-10 µm, ). Paraphyses nombreuses, filiformes ou simples, greles, legerement epaissies dans la parties superieure, remplies de gOuttelettes uniseriees, septees et, parfois fourchues. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole a gregaire. Peu frequent. Printemps-Ete. |
Aleurodiscus amorphus (Persoon) Rabenhorst (1874) |
![]() |
Noms francais : Corticie amorphe Synonymes : Peziza amorpha Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 657 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1828) Thelephora amorpha (Persoon) Fries (1828), Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 1, p. 183 Boletus amorphus (Fries) J. Becker (1828), Flora der Gegend um Frankfurt am Main, zweite abtheilung, p. 597 Corticium amorphum (Persoon) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 559 Stereum amorphum (Persoon) Fuckel (1860), Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 15, p. 102 Aleurodiscus amorphus (Persoon) Rabenhorst (1874), Hedwigia, 13(12), p. 184 (nom actuel) Lachnea amorpha (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 89 Cyphella amorpha (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 215 Terana amorpha (Persoon) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 872 References : CD 60 ; BK 2 45 ; BG 334 Groupe : Croutes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Russulales / Stereaceae Chapeau/Fructification : Subglobuleuse, cupulaire puis disciforme applani 3-5-(7) mm de diametre, souvent confluent, cerace, puis subcoriace, blanc tomenteux a l'exterieur. Hymenium lisse, farineux, mat, rose orange, orange pale ou rouge orange, rose gris, palissant dans la vieillesse. Marge frangee-fibreuse et souvent reflechie, un peu plus claire ou blanchatre. Chair : Consistance ceracee, molle. Habitat : A la base des branches pendantes ou tombees, des bois morts et cortiques dans les plantations d'Abies, plus rarement sur Picea, Pseudotsuga, Fagus. Peu ou pas lignivore. Toute l'annee, mais surtout en periode humide. Frequent. Spores : Arrondies a ovales, herissees de poils courts, obtus, hyalines, 25-30 x 22-25 µm. Basides cylindriques, clavees, tetrasporiques non bouclees. Hyphes terminales moniliformes (gleocystides) ; Hypes larges cloisonnees et bouclees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Cette espece est souvent associee a un ascomycete, Lachnellula subtilissima et souvent parasitee par Phaeotremella simplex par temps humide. |
Mollisia ligni (Desmazieres) P. Karsten (1871) |
![]() |
Synonymes : Phibalis glabra Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 447
Peziza glabra (Wallroth) Rabenhorst (1844), Deutschlands kryptogamen-flora, 1, p. 367 Cenangium ligni Desmazieres (1845), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 3, p. 364 (Basionyme) Mollisia ligni (Desmazieres) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 204 (nom actuel) Trochila ligni (Desmazieres) P. Karsten (1874), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 13, p. 235 Pyrenopeziza ligni (Desmazieres) Saccardo (1875), Atti della Societa veneto-trentina di scienze naturali residente in Padova, serie 1, 4(1), p. 133 Tapesia fusca f. myricariaeRehm (1877), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 24, p. 60 Peziza tamaricis Roumeguere (1879), Fungi gallici exsiccati, n° 263 Niptera melaleuca subsp.* tamaricis(Roumeguere) Saccardo (1880), Michelia, 2(6), p. 81 Niptera riparia subsp.* tamaricis (Roumeguere) Roumeguere (1881), Revue mycologique (Toulouse), 3(9), p. 35 Niptera tamaricis (Roumeguere) Spegazzini (1881), Anales de la Sociedad cientifica Argentina, 12(5), p. 224 Niptera ligni (Desmazieres) Rehm (1882), Ascomycetes lojkani lecti in Hungaria, Transsylvania et Galicia, p. 14 Pyrenopeziza tamaricis (Roumeguere) Saccardo (1882), Michelia, 2(8), p. 536 Mollisia myricariae (Rehm) Bresadola (1882), Revue mycologique (Toulouse), 4(16), p. 212 (nom. illegit.) Mollisia tamaricis (Roumeguere) Bresadola (1883), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 1(3), p. 42, tab. 45, fig. 2 Patellaria ligni (Desmazieres) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 326 Cenangium glabrum (Wallroth) Rehm (1889), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 225 Crustula nigra Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 143 Crustula corylacea Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 143 Crustula quercina Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 143 Haglundia penyardensis Graddon (1986), Transactions of the British mycological Society, 87(2), p. 329 References : Ellis p. 10 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Dermateaceae Chapeau/Fructification : produisant des cellules excipulaires brunes, nettement clavees. Stipe : Nul Habitat : Sur nombreux feuillus. Spores : Parfois courbes. Comestibilite : Sans interet |
Crocicreas coronatum (Bulliard) S.E. Carpenter (1980) |
![]() |
Synonymes : Peziza coronata Bulliard (1788), Herbier de la France, 9, tab. 416, fig. 4 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza inflexa Bolton (1789), An history of fungusses growing about Halifax, 3, p. 106, tab. 106, fig. 2 Peziza denticulata Vahl (1790), Flora danica, 17, p. 10, tab. 1016, fig. 3 Peziza armata Roth (1797), Catalecta botanica, 1, p. 240 Peziza radiata Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 662, n° 101 Peziza subulata Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 418 Hymenoscyphus radiatus (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 673 Peziza coronilla Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 287 Peziza coronata var. b lignatilisFries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 120 Cenangium coronatum (Bulliard) P. Crouan & H. Crouan (1867), Florule du Finistere, p. 44 Helotium coronatum (Bulliard) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 237 Helotium inflexum (Bolton) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 136 Phialea inflexa (Bolton) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 106 Phialea coronata (Bulliard) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 110 Calycella coronata (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 305 Calycella alba Patouillard (1887), Tabulae analyticae fungorum, 6, p. 37, fig. 594 Hymenoscyphus coronatus var. inflexus(Bolton) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 127 Hymenoscyphus coronatus (Bulliard) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 127, tab. 5, fig. 26 Cyathicula inflexa (Bolton) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 305 Cyathicula alba (Patouillard) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 305 Cyathicula coronata f. inflexa (Bolton) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 741 Cyathicula coronata (Bulliard) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 740 Helotium roseipes Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 192 Crocicreas coronatum (Bulliard) S.E. Carpenter (1980), Brittonia, 32(2), p. 269 (nom actuel) References : BK 1 191 ; Dennis p. 128 pl. XVIIf ; Ellis p. 276 fig. 1229 ; Gr. p. 411 n° 686 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, concave-hemispherique, lisse, puis etale, avec la marge bordee de dents longues et aigues, dressees ou etalees, larges de 1 a 3 mm, jaunatre a orange blanchatre ou grisatre en dessus, pale ou blanchatre en dessous. Stipe : Cylindrique, grele, plus ou moins long, de 1-3, jusqu'a 5 mm,droit ou un peu flexueux, glabre, concolore au dessous du receptacle. Habitat : Sur tiges seches ou pourrissantes de differentes plantes telles que Urtica, Cirsum, rarement sur tiges lignifiees. ( Boudier: sur petites branches mortes dans les bois.) Spores : Oblongues-fusiformes, obtuses, souvent un peu courbees, presentant a l'interieur 2 ou plusieurs petites gouttelettes et des granulations, 16-17-22 x 4-4,5 µm. Asques cylindriques-claviformes, octospores, 90-110-(114) x 7,5-8-(10)µm, spores biseriees. Paraphyses lineaires, simples ou divisees, septees, finement granuleuses a l'interieur, a peine epaissies dans la partie superieure, 2-3 µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole a gregaire. Tres commun. Presque en toute saison. ( In Litt. Aout-Novembre ) . |
Olla millepunctata (Libert) Svrček (1986) |
![]() |
Synonymes : Peziza millepunctata Libert (1832), Plantae cryptogamicae, quas in Arduenna collegit, 2, exsiccati n° 128 (Basionyme)
Peziza cirrata P. Crouan & H. Crouan (1867), Florule du Finistere, p. 51 Peziza elaphines Berkeley & Broome (1871), The annals and magazine of natural history, series 4, 7, p. 434, tab. 19, fig. 18 Lachnea cirrhata (P. Crouan & H. Crouan) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 80 Mollisia elaphines (Berkeley & Broome) Gillet (1881), Champignons de France, les discomycetes, p. 131 ('elaphinus') Urceola elaphines (Berkeley & Broome) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 322 ('elaphina') Lachnella cirrata (P. Crouan & H. Crouan) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 317 Mollisia millepunctata (Libert) Saccardo (1887), Malpighia, rassegna mensuale di botanica, 1, p. 218 Lachnella grisella Cooke & W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 260 Trichopeziza cirrata (P. Crouan & H. Crouan) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 404 Pseudohelotium elaphines (Berkeley & Broome) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 301 Pseudohelotium millepunctatum (Libert) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 294 Trichopeziza grisella (Cooke & W. Phillips) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 413 Pezizella millepunctata (Libert) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 679 Dasyscyphus carmichaelii Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 363 Dasyscyphus elaphines (Berkeley & Broome) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 366 Dasyscyphus digitalincola Rehm (1905), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 3(3), p. 224 Pyrenopeziza grisella (Cooke & W. Phillips) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 134 Hyaloscypha millepunctata (Libert) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 126 Urceolella cirrhata(P. Crouan & H. Crouan) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 130 Urceolella elaphines (Berkeley & Broome) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 129 Hymenoscyphus millepunctata (Libert) Migula (1913), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 3(2), p. 1161 Unguicularia digitalincola (Rehm) Hohnel (1918), Berichte der deutschen botanischen Gesellschaft, 36(6), p. 310 Catinella disseminata Kirschstein (1924), Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 66, p. 24 Olla ulmariae Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 287 Chytrella cosmia Kirschstein (1941), Hedwigia, 80, p. 134 Mycopandora padi Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 143 Unguicularia millepunctata (Libert) Dennis (1949), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 32, p. 79 Unguicularia cirrhata (P. Crouan & H. Crouan) Le Gal (1953), Revue de mycologie, Paris, 18, p. 99 Hyalopeziza millepunctata (Libert) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 34 Unguicularia ulmariae (Velenovský) Dennis (1975), Kew bulletin, 30(2), p. 352 Olla millepunctata (Libert) Svrček (1986), Ceska mykologie, 40(4), p. 216 (nom actuel) References : BK 1 244 ; Cetto 5 2134 ; Ellis p. 280 & 337 fig. 1245 ; Gr. p. 480 ; Dennis p. 160 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : Apothecie jusqu'a 2 mm de diametre, globuleuse a l'etat jeune, puis en forme d'urne avec l'age. Sessile. Hymenium lisse, blanc ou brun tres pale a gris blanchatre ou ocrace. Surface externe blanc-floconneux par la presence de poils de refraction ne depassant pas 25 x 4 µm, ( in litt. jusqu'a 60 µm ), parfois ocrace-brunatre. Marge regulierement arrondie. Habitat : Surtout sur les tiges mortes des composees et des ombelliferes, sur tiges lignifiees ou non de plantes herbacees, Agrimonia, Epilobium, Ononis, Rubus idaeus, Senecio,et Eupatorium. Spores : Fusiformes, lisses, 5-7,5 x 1-1,5 µm. Asques octospores, spores biseriees, 35-40 x 6-7 µm. Paraphyses filiformes ne depassant pas les asques, fourchues parfois a la base. Poils hyalins, a parois epaisses, lisses, sans cloisons, prenant parfois une teinte pourpre a l'iode. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire a cespiteux. Tres commun. Mai- Octobre. Remarques : ( in litt. sur Circium arvence d'Avril a Novembre ). |
Vexillomyces atrovirens (Persoon) Baral, Quijada & G. Marson (2020) |
![]() |
Synonymes : Peziza atrovirens Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 635 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Tremella virescens Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 439 Tremella cinereoviridis Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 439 Peziza virens Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 338, tab. 10, fig. 10 Ascobolus atrovirens (Persoon) Nees (1817), Das system der pilze und Schwamme, p. 269 Dacrymyces virescens (Schumacher) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 229 Peziza agaricina Carmichael (1836), in Berkeley, The english flora of sir J.E. Smith, fungi, 5(2), p. 207 Calloria atrovirens (Persoon) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 359 Helotium agaricinum (Carmichael) Berkeley (1860), Outlines of british fungology, p. 371 Chlorosplenium atrovirens (Persoon) De Notaris (1863), Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 1(5), p. 377 Coryne virescens Tulasne & C. Tulasne (1865), Selecta fungorum carpologia, 3, p. 193, tab. 18, fig. 12-15 Ombrophila atrovirens (Persoon) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 92 Chlorosplenium virescens (Tulasne & C. Tulasne) Cooke (1875), Bulletin of the Buffalo Society of natural sciences, 2, p. 299 Mollisia atrovirens (Persoon) Gillet (1881), Champignons de France, les discomycetes, p. 126 Tympanis atrovirens (Persoon) Rehm (1881), Ascomyceten, 13, n° 618 Calloria atrovirens var. viridis Chaillet (1883), in Patouillard, Tabulae analyticae fungorum, 2, p. 75, pl. 174 Corynella atrovirens (Persoon) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 114 Coryne atrovirens (Persoon) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 114 Calloria atrovirens var. virens (Albertini & Schweinitz) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 324 Tromera ligniaria P. Karsten (1888), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 16, p. 23 Chlorospleniella atrovirens (Persoon) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 848 Pezizella virens (Albertini & Schweinitz) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 662 Hymenoscyphus virens (Albertini & Schweinitz) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 70 Belonidium agaricinum (Carmichael) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 224 Sarea ligniaria (P. Karsten) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 515 Pachydisca agaricina (Carmichael) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 93 Biatorella ligniaria (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 157 Cudoniella allenii A.L. Smith (1908) [1907], Transactions of the British mycological Society, 3(1), p. 40 Claussenomyces atrovirens (Persoon) Korf & Abawi (1971), Canadian journal of botany, 49(11), p. 1882 Vexillomyces atrovirens (Persoon) Baral, Quijada & G. Marson (2020), Index fungorum, 454, p. 1 (nom actuel) References : BK 1 168 ; Ellis p. 5 fig. 9 ; Dennis p. 110 pl. XVf ; Gr. p. 331 n° 531 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Phacidiales / Tympanidaceae Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, hemispherique, glabre, brillant a l'etat humide, translucide, large de 3 a 6 dixiemes de mm, vert emeraude ou vert fonce, a hymenium plan ou un peu convexe, plus pale que la marge. Chair : Gelatineuse, tendre. Habitat : Sur les morceaux de bois pourris, surtout Fraxinus, Spores : Oblongues-elliptiques, hyalines, lisses, granuleuses interieurement dans le jeune age, puis triseptees, formant rapidement des spores secondaires, 7-9-12-(15) x 2,5-3-(5) µm. Asques claviformes, tres attenues a la base, d'abord octospores, puis a spores multiples, 70-100-(123) x 10-11,5-(14) µm. Paraphyses greles, septees, rameuses ou ramifiees plusieurs fois et non epaissies au sommet. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Rarement isole, souvent fascicules. Peu frequent. Avril-Octobre. |
Sepultariella semi-immersa (P. Karsten) Van Vooren, U. Lindemann & Healy (2017) |
![]() |
Synonymes : Peziza semi-immersa P. Karsten (1868), Fungi Fenniae exsiccati, 8, n° 724 (Basionyme)
Leucoloma semi-immersa (P. Karsten) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 318 Humaria semi-immersa (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 143 Sepultaria semi-immersa (P. Karsten) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 391 Humaria bolaris Bresadola (1898), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 2(11-13), p. 79, tab. 193, fig. 1 Pustularia bolaris (Bresadola) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 53 Humarina semi-immersa (P. Karsten) Seaver (1928), The North American cup-fungi (operculates), p. 130 Humaria speluncarum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 326 Sepultaria ligniseda Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 318 Humaria crenulata Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 327 (nom. illegit.) Lachnea fulva Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 144 Lachnea speluncarum (Velenovský) Svrček (1948), Sbornik Narodniho muzea v Praze, rada B, Prirodni vedy, 4(6), p. 30 Sepultaria speluncarum (Velenovský) Svrček (1962), Ceska mykologie, 16(2), p. 109 Leucoscypha semi-immersa (P. Karsten) Svrček (1974), Ceska mykologie, 28(3), p. 133 Octospora semi-immersa (P. Karsten) K.B. Khare & V.P. Tewari (1978), Canadian journal of botany, 56(17), p. 2118 Byssonectria semi-immersa (P. Karsten) Benkert (1987), Gleditschia, 15(1), p. 181 Sepultariella semi-immersa (P. Karsten) Van Vooren, U. Lindemann & Healy (2017), Ascomycete.org, 9(4), p. 118 (nom actuel) References : Fungi non delineati Pars XVIII Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pyronemataceae Comestibilite : Sans interet |
Mollisia olivascens (Feltgen) Le Gal & F. Mangenot (1958) |
![]() |
Synonymes : Cenangium ligni var. olivascens Feltgen (1903), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(3), p. 88 (Basionyme)
Cenangium olivascens (Feltgen) Hohnel (1906), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 115, p. 1265 Pyrenopeziza ligni var. olivascens(Feltgen) Saccardo & D. Saccardo (1906), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 18, p. 71 Mollisia ligni var. olivascens(Feltgen) Le Gal (1939), Revue de mycologie, Paris, 4(1), p. 58 Mollisia olivascens (Feltgen) Le Gal & F. Mangenot (1958), Revue de mycologie, Paris, 23(1), p. 54 (nom actuel) References : Gr. p. 513 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Dermateaceae Comestibilite : Sans interet |
Mollisia lignicola W. Phillips (1887) |
Pas de photo disponible |
Synonymes : Mollisia lignicola W. Phillips (1887), Grevillea, 15(76), p. 113 (Basionyme) (nom actuel)
Pyrenopeziza lignicola (W. Phillips) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 366 Cenangium lignicolum (W. Phillips) Rehm (1912), Berichte der bayerischen botanischen gesellschaft zur erforschung der heimischen flora, 13, p. 185 (nom. illegit.) References : GR. p. 513 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Dermateaceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Synonyme de Mollisia ligni selon certains auteurs |
Ditiola radicata (Albertini & Schweinitz) Fries (1822) |
![]() |
Synonymes : Tremella peziza Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 628
Tubercularia pini Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 183 Tubercularia flavescens Rebentisch (1804), Prodomus florae neomarchicae, p. 362, tab. 3, fig. 15 ab Helotium radicatum Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 348, tab. 8, fig. 5 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Ditiola radicata (Albertini & Schweinitz) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 170 (nom actuel) Peziza turbo Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 321 Peziza turbo var. ß pelta Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 322 Ditiola luteoalba var. radicata (Albertini & Schweinitz) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 227 Guepinia radicata (Albertini & Schweinitz) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 205 Dacrymyces deliquescens var. radicatus (Albertini & Schweinitz) Bourdot & Galzin (1928) [1927], Hymenomycetes de France. Heterobasidies- Homobasidies Gymnocarpes, p. 68 Dacrymyces radicatus (Albertini & Schweinitz) Donk (1931), Mededeelingen van de Nederlandsche mycologische vereeniging, 18-20, p. 120 References : Julich 2 p. 419 ; BG p. 68 Groupe : Tremelles Classification : Basidiomycota / Dacrymycetes / Dacrymycetales / Dacrymycetaceae Chapeau/Fructification : Receptacle tuberculiforme, hemispherique, discoide, villeux, puis en disque aplani, lisse, avec souvent 1 a 2 plis, ou simplement convexe, 2,5 mm de diametre, jaune d'or ou orange, puis brunissant sur le sec. Stipe bien distinct, attenue a la base, radicant, revetu d'une villosite blanche, 2-4 x 1-2 mm. Chair : Heterogene, gelatineuse, molle, blanchatre. Habitat : Sur bois morts ou travailles, arbres ou arbustes de toute essence, sur vieux bois de Pinus, etc... Spores : Elliptiques, allantoides, hyalines, 8-10-13-(14,5) x 3,5-4,5-(5) µm. Probasides etroitement claviformes, 33-54 x 3-5 µm, non bouclees. Hyphes hyalines, a parois epaisses, non bouclees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire. Commun. Toute l'annee. Remarques : lignivore serieux produisant une pourriture active. Chez les coniferes surtout, le bois est resorbe; il s'y produit des vides et il devient sec et cassant. |
Crocicreas complicatum (P. Karsten) S.E. Carpenter (1980) |
![]() |
Synonymes : Peziza complicata P. Karsten (1867), Fungi Fenniae exsiccati, 7, n° 642 (Basionyme)
Peziza cinerea subsp.* lividula Nylander (1868), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 61 Patellaria ligni P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 251 Mollisia complicata (P. Karsten) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 192 Trochila complicata (P. Karsten) P. Karsten (1873), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 13, p. 235 Niptera complicata (P. Karsten) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 152 Phialea complicata (P. Karsten) Dennis (1956), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 62, p. 24 Cyathicula complicata (P. Karsten) Dennis (1975), Kew bulletin, 30(2), p. 348 Conchatium complicatum (P. Karsten) Svrcek (1979), Ceska mykologie, 33(4), p. 197 Crocicreas complicatum (P. Karsten) S.E. Carpenter (1980), Brittonia, 32(2), p. 269 (nom actuel) References : Asturnatura ; Brittonia 32 (2): 269 (1980° Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Comestibilite : Sans interet |
Pour vous accompagner lors de vos sorties mycologiques, MycoDB vous recommande les guides suivants :