Il y a 3 champignons qui correspondent à votre recherche par ordre de popularité :
Lachnella villosa (Persoon) Singer (1951) [1949] |
![]() |
Synonymes : Peziza sclerotium Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 84
Peziza incarnata Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 84 Peziza villosa var. ß incarnata (Persoon) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 655 Peziza villosa Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 655 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Peziza granuliformis Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 651 Peziza sessilis Sowerby (1803), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 389, fig. 1 Dasyscyphus sessilis (Sowerby) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 671 Peziza granuliformis var. γ incarnata (Persoon) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 267 Peziza granuliformis var. ß villosa Persoon) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 267 Cyphella villosa (Persoon) Crouan & H. Crouan (1867), Florule du Finistere, p. 61 Trichopeziza villosa (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen Vereins fur Naturkunde, 23-24, p. 296 Lachnea villosa (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 80 Dasyscyphus villosus (Persoon) Rehm (1882), Ascomycetes lojkani lecti in Hungaria, Transsylvania et Galicia, p. 11 Cyphella pezizoides Zopf (1888) [1887], in Morgan, Journal of the Cincinnati Society of natural history, 10(2), p. 202 Chaetocypha villosa (Persoon) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 848 Henningsomyces villosus (Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 483 Lachnella villosa (Persoon) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 345 (nom actuel) References : BK 2 230 ; BG p. 159 n° 252 Groupe : non classe Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Niaceae Chapeau/Fructification : Basidiome cyphelloide, sessile, dur, globuleux, orbiculaire ou discoide, fixe par un point au substrat, puis cupule, mesurant 0,5-1,5(-3) mm de diametre, aplani avec bords releves, blanc villeux ou strigueux. Hymenium lisse, blanchatre, violet pale ou gris clair, gris lilace, glauque ou verdatre et parfois teinte de bleu. Marge enroulee, duveteuse, densement garnie de poils blancs, comme toute la face externe. Chair : Consistance ceracee, molle. Habitat : Sur branches seches de differents feuillus, arbres ou arbustes, mais egalement sur tiges mortes de plantes herbacees. En troupes, cespiteuses et serrees. Mai-septembre (toute l'annee). Peu frequent. Spores : Spores ovales, asymetriques, un peu bossues vers la base, lisses, hyalines, quelquefois avec contenu granuleux, mesurant 7-12 × 5-7 µm, I-. Basides clavees, mesurant 50-70(-80) × 10-12-(16) µm, tetrasporiques, bouclees. Cystides absentes. Monomitique : Hyphes a parois minces, mesurant 1-3,5(-6) µm de largeur, enchevetrees et tres serrees sous l'hymenium, cloisonnees et partiellement bouclees. Poils de la face externe hyalins, parois epaisses, cylindriques, brunatres dans le tiers inferieur, termines en pointes, finement incrustees et mesurant 150-250 × 5-6(-8) µm, dextrinoides. Comestibilite : Sans interet |
Crocicreas culmicola (Desmazieres) S.E. Carpenter (1980) |
![]() |
Synonymes : Peziza culmicola Desmazieres (1836), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 2, 6, p. 244 (Basionyme)
Peziza striata Rabenhorst (1860), Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 221 (nom. illegit.) Belonidium vexatum De Notaris (1863), Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 1(5), p. 380 Peziza palearum Rabenhorst (1863), Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 519 (nom. illegit.) Belonidium moliniae De Notaris (1863), Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 1(5), p. 380 Peziza vexata (De Notaris) P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 139 Helotium culmicolum (Desmazieres) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 237 Belonidium campanula subsp.* vexatum (De Notaris) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 163 Helotium apostata Rehm (1875), Ascomyceten, 6, n° 254-b Peziza subgibbosa Ellis (1876), Bulletin of the Torrey botanical Club, 6(21), p. 108 Phialea incarnata Quelet (1878) [1877], Bulletin de la Societe botanique de France, 24, p. 329 Phialea culmicola (Desmazieres) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 103 Calycella culmicola (Desmazieres) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 306 Calycella incarnata (Quelet) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 305 Helotium incarnatum (Quelet) Brunaud (1886), Journal d'histoire naturelle de Bordeaux et du Sud-Ouest, 1886, 2, p. 22 (nom. illegit.) Belonidium culmicolum (Desmazieres) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 148, tab. 5, fig. 29 Belonidium incarnatum (Quelet) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 315 Cyathicula incarnata (Quelet) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 306 Belonium subgibbosum (Ellis) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 493 Hymenoscyphus culmicola (Desmazieres) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 75 Belonioscypha vexata (De Notaris) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 745 Belonioscypha incarnata (Quelet) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 747 Belonium culmicola (Desmazieres) Seaver (1951), The North American cup-fungi (inoperculates), p. 176 Belonioscypha chrysosperma Le Gal (1955) [1954], Bulletin de la Societe mycologique de France, 70, p. 213 Belonioscypha culmicola (Desmazieres) Dennis (1956), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 62, p. 39 Cyathicula culmicola (Desmazieres) S.E. Carpenter & Dumont (1979) [1978], Mycologia, 70(6), p. 1231 Crocicreas culmicola (Desmazieres) S.E. Carpenter (1980), Brittonia, 32(2), p. 269 (nom actuel) References : Gr. p. 391 n°641 ; Dennis p. 128 pl. XVIIg ; Ellis p. 454 fig. 1738 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, turbine, ferme, blanchatre, disque concave de 0,5 jusqu'a 1,5-2 mm, en forme de coupe avec un bord dente blanc ivoire ou un creux jaunatre a l'exterieur, legerement pruineux. Stipe : Cylindrique, court, egal, epais, parfois legerement rose. Habitat : Necrophyte sur tiges mortes de graminees, Agropyron, Calamagrostis, Deschampsia et Phalaris, egalement sur Juncus,sur plantes dictotyledones, ainsi que sur chaumes d'avoine, de seigle, d'orge et de froment. Spores : Ascospores hyalines, droites ou a peine courbees ou allongees-fusiformes generalement triseptees, avec un revetement gelatineux epais, 19-28(-33) x 3-3,5-4 µm. Asques cylindriques-claviformes 126 x10 µm, spores biseriees (jusqu'a 8 spores ), a foramen bleuissant un peu par l'iode. Paraphyses cylindriques, greles, d'environ 3 µm d'epaisseur. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole ou par petits groupes. Assez commun. Ete,( Juillet-Septembre ). |
Pseudohelotium pineti (Batsch) Fuckel (1870) [1869-70] |
![]() |
Synonymes : Peziza pineti Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 201, tab. 26, fig. 140 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza lurida Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 666 Octospora lurida (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 668 Pseudohelotium pineti (Batsch) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 298 (nom actuel) Helotium pineti (Batsch) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 241 Peziza incarnata Cooke (1873), Grevillea, 1(9), p. 131 (nom. illegit.) Phialea pineti (Batsch) Quelet (1879), Bulletin de la Societe botanique de France, 26, p. 234 Lachnea pineti (Batsch) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 83 Mollisia pineti (Batsch) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 195 Mollisia incarnata W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 191 Mollisia lurida (Persoon) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 197 Pezizella incarnata (W. Phillips) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 285 Belonium pineti (Batsch) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 688 Belonidium jerdonii Cooke & W. Phillips (1895), in Massee, British fungus flora, 4, p. 229 Hymenoscyphus incarnatus (W. Phillips) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485 Hyalinia incarnata (W. Phillips) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 103 Trichobelonium pineti (Batsch) Velenovskŭ (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 146, pl. 5, fig. 20 Belonidium incanescens Kirschstein (1939), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 37(1-2), p. 123 References : Ellis 1 p. 173 fig. 755 ; Dennis p. 115 pl. XXIg ; Gr. p. 507 n° 867 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, urceole, puis aplani, large de 0,50-1,50 mm, chamois, pale ou blanchatre en dessus, gris brunatre en-dessous, a marge blanchatre entiere, obtuse et incurvee, granuleuse ou legerement pubescente exterieurement au moins dans le jeune age. Habitat : Sur les aiguilles tombees et les cones pourris de Pinus (souvent Pinus sylvestris ). Spores : Tres variables de taille et de forme : oblongues-fusiformes; 8-14 x 3µm, et biguttulees d'apres Phillips : cylindriques-fusiformes, 8-12 x 2-3 µm, d'apres Saccardo : allongees tres tenues, aigues aux extremites, pluriguttulees et triseptees a la fin, 25-30 x 1 µm, d'apres Velenovsky : etroitement cylindriques ou legerement en massue,20-30 x 1,5-2 µm, d'apres Dennis. Asques cylindriques-claviformes, octospores, 24 x 8 µm d'apres Saccardo ; 60-80 x 6-8 µm d'apres Velenovsky, spores positionnees + ou- irregulierement . Paraphyses cylindriques-claviformes, greles, epaissies jusqu'a 3µm ou non au sommet,( parfois fourchues en forme de Y,( Ellis ) . Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire ou en croissance serree. Frequent. Automne. |
Pour vous accompagner lors de vos sorties mycologiques, MycoDB vous recommande les guides suivants :