Recherche sur MycoDB


Il y a 3 champignons qui correspondent à votre recherche par ordre de popularité :


Craterium minutum (Leers) Fries (1829) Synonymes : Peziza minuta Leers (1775), Flora herbornensis, Edn 1, p. 277 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1829)
Cyathus minutus (Leers) Hoffmann (1790), Vegetabilia cryptogama, 2, p. 6, tab. 2, fig. 2
Sphaerocarpus turbinatus Bulliard (1791), Herbier de la France, 11, tab. 484, fig. 1
Stemonitis turbinata (Bulliard) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2(2), p. 1469
Trichia minuta (Leers) Relhan (1793), Flora cantabrigiensis, suppl. 3, p. 37
Nidularia minuta (Leers) Withering (1796), An arrangement of British plants, Edn 3, 4, p. 358
Craterium pedunculatum Trentepohl (1797), in Roth, Catalecta botanica, 1, p. 224
Physarum pedunculatum (Trentepohl) Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 206
Physarum turbinatum Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 205
Trichia turbinata (Bulliard) de Candolle (1805), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 252
Craterium vulgare Ditmar (1813), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 1, p. 17, tab. 9
Craterium pyriforme Ditmar (1813), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 1, p. 19, tab. 10
Craterium turbinatum (Schumacher) Fries & Palmquist (1818), Symbolae Gasteromycetum, 3, p. 18
Craterium minutum (Leers) Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 151 (nom actuel)
Craterium nutans Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 151
Craterium friesii Rostafinski (1875) [1874], Sluzowce (Mycetozoa) monografia, p. 122, fig. 105
Craterium oerstedii Rostafinski (1875) [1874], Sluzowce (Mycetozoa) monografia, p. 120, fig. 99
Craterium confusum Massee (1892), A monograph of the Myxogastres, p. 263

References : Cetto 2579 ; Poulain Meyer p. 141 fig. 207 & 208
Groupe : Myxos
Classification : Amoebozoa / Myxogastrea / Physarida / Physaraceae
Chapeau/Fructification : 0,2-0,3, jusqu'a 1,5 mm de haut, en forme de calice, ocre brun olivace ou plus sombre, brun generalement rouge brillant a brunatre sombre. Peridium double, couche externe cartilagineuse, ordinairement sans calcaire, etroitement liee a la couche interne membraneuse ou sans calcaire, visqueuse et blanche.
Chair : Capillitium a nœuds calcaires, grands, irreguliers, blancs ou jaune pale, ( blanc grisatre dans l'eau sous le microscope) ayant tendance a s'agreger au centre pour former une pseudocolumelle.
Stipe : Tres petit, manquant parfois, generalement plus pale que la coupelle, rouge-orange, translucide, strie sur la moitie de sa hauteur, parfois non marque.
Habitat : Sur feuilles mortes, brindilles quelquefois sur bois ou sur ecorce.
Spores : Brun fonce en masse, subglobuleuses, finement verruqueuses, rarement fortement epineuses, reticulees ou subreticulees, 7-8-9-(10) µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole, colonisant le substrat. Commun. Ete-Automne.
Sclerotinia sclerotiorum (Libert) de Bary (1884) Synonymes : Peziza ciborioides Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 307
Peziza friesii Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 277
Peziza sclerotiorum Libert (1837), Plantae cryptogamicae, quas in Arduenna collegit, 4, exsiccati n° 326 (Basionyme)
Peziza sclerotii Fuckel (1861), Botanische zeitung, 19(35), p. 249, tab. 10, fig. 1
Helotium sclerotiorum (Libert) Fuckel (1866), Fungi Rhenani exsiccati, n° 1861
Peziza coemansii J. Kickx f. (1867), in J.J. Kickx, Flore cryptogamique des Flandres, 1, p. 485
Peziza kauffmaniana Tichomirov (1868), Bulletin de la Societe imperiale des naturalistes de Moscou, serie 1, 41(4), p. 295 (non) (?)
Sclerotinia libertiana Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 331
Rutstroemia homocarpa P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 107
Sclerotinia ciborioides (Fries) Rehm (1872), Ascomyceten, 3, n° 107
Phialea sclerotiorum (Libert) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 98
Phialea ciborioides (Fries) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 100
Peziza postuma Berkeley & Wilson (1883), The Gardener's chronicle and agricultural gazette, serie 2, 20, p. 333
Sclerotinia sclerotiorum (Libert) de Bary (1884), Vergleichende morphologie und biologie der pilze mycetozoen und bacterien, p. 56, 236 (nom actuel)
Rutstroemia ciborioides f. tenella P. Karsten (1887), Hedwigia, 26(4-5), p. 124
Hymenoscyphus ciborioides (Fries) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 117
Hymenoscyphus sclerotiorum (Libert) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 115
Ciboria friesii (Persoon) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 207
Sclerotinia kauffmaniana (Tichomirov) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 196
Sclerotinia ficariae Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 815
Sclerotinia henningsiana Kirschstein (1898), in Hennings, Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 40, p. xxvii
Sclerotium opuntiarum Spegazzini (1899) [1898], Anales del Museo nacional de Buenos Aires, serie 2, 3, p. 354
Sclerotinia moelleriana Hennings (1902), Hedwigia, 41(1), p. 27
Sclerotinia opuntiarum (Spegazzini) Saccardo (1906), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 18, p. 44
Sclerotinia friesii (Persoon) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 107
Sclerotinia wisconsinensis Rehm (1908), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 6(4), p. 317
Sclerotinia matthiolae Lendner (1917), Bulletin de la Societe botanique de Geneve, serie 2, 9, p. 23, fig. 1-3
Sclerotinia riograndensis Rick (1931), Broteria, revista de sciencias naturaes do Collegio de S. Fiel, serie botanica, 25, p. 99
Sclerotinia galeopsidis Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 227
Sclerotinia caudata Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 129
Sclerotinia sclerotiorum f. orobanches Narasimhan & Thirumalachar (1954), Phytopath. Zeitschr., 22, p. 426
Sclerotinia sclerotiorum var. opuntiarum (Spegazzini) Alippi (1960), Revista de la Facultad de agronomia y veterinaria, Universidad nacional de La Plata, serie 3, 36, p. 149
Whetzelinia sclerotiorum (Libert) Korf & Dumont (1972), Mycologia, 64(2), p. 250
Sclerotinia xanthorrhoeae G.W. Beaton & Weste (1977), Transactions of the British mycological Society, 68(1), p. 73

References : BK 1 143 ; Ellis p. 279 fig. 1242 Dennis p. 92 pl. XIIIc ; Gr. p. 364 n° 591
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Sclerotiniaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, cyathiforme, puis plan, ou legerement convexe, glabre, large de 3-8-10 mm. Hymenium lisse, ocre brunatre clair. Marge entiere, glabre, mince, parfois un peu foncee. Surface externe concolore.
Stipe : Concolore, grele, glabre, plus ou moins flexueux, long de 1 a 3 cm, cylindrique, creux, finement floconneux-blanchatre, naissant d'un sclerote noir, rugueux ou tuberculeux, ordinairement allonge et long de 1 a 2 cm.
Habitat : Sur diverses tiges de plantes en decomposition. Sur sclerotes formes dans les tiges et les racines de plusieurs plantes : Daucus, Aegopodium, Cerefolium, Brassica napus, Solanum tuberosum, Trollius, Petasites, Phaseolus, Symphytum, Helianthus, etc... Gregaire. Commun sous sa forme anamorphe, mais assez rare sous sa forme parfaite (teleomorphe). Cette espece est tres commune en Amerique, au Colorado sur Mertensia lanceolata et Aconitum columbianum. D'avril a juillet.
Spores : Obliquement monostiques, elliptiques, hyalines, lisses, continues, presentant ordinairement deux petites gouttelettes a l'interieur,9-13 x 4-6 µm. Asques cylindriques, octospores, spores uniseriees, 100-135 x 8-10 µm. J+. Paraphyses cylindriques, greles ou peu ramifiees, faiblement epaissies au sommet, septees.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Cette espece est responsable de la sclerotiniose, detruisant les cultures.
Merismodes ochracea (Hoffmann) D.A. Reid (1964)
Pas de photo disponible
Synonymes : Solenia ochracea Hoffmann (1795), Flore de l'Allemagne, 2, tab. 8, fig. 2 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza ochracea (Hoffmann) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 675 (nom. illegit.)
Peziza ochracea var. ßß laevisAlbertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 347
Peziza hoffmannii Sprengel (1827), Systema vegetabilium, Edn 16, 4(1), p. 516
Cyphella ochracea (Hoffmann) P. Crouan & H. Crouan (1867), Florule du Finistere, p. 61
Cyphella friesii Quelet (1875), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 443(15), tab. 1, fig. 7 (nom. illegit.)
Solenia anomala var. ochracea (Hoffmann) Massee (1892), British fungus flora, 1, p. 144
Henningsomyces ochraceus (Hoffmann) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 483
Phaeocyphellopsis ochracea (Hoffmann) W.B. Cooke (1961), Beihefte zur Sydowia, 4, p. 120
Merismodes ochracea (Hoffmann) D.A. Reid (1964), Persoonia, 3(1), p. 116 ('ochraceus' )

References : Persoonia 3: 116
Groupe : Collybies
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Niaceae
Lames/Pores : Pas vraiment des lames
Habitat : Sur bois
Comestibilite : Sans interet


Pour vous accompagner lors de vos sorties mycologiques, MycoDB vous recommande les guides suivants :