Il y a 3 champignons qui correspondent à votre recherche par ordre de popularité :
Craterium minutum (Leers) Fries (1829) |
![]() |
Synonymes : Peziza minuta Leers (1775), Flora herbornensis, Edn 1, p. 277 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1829)
Cyathus minutus (Leers) Hoffmann (1790), Vegetabilia cryptogama, 2, p. 6, tab. 2, fig. 2 Sphaerocarpus turbinatus Bulliard (1791), Herbier de la France, 11, tab. 484, fig. 1 Stemonitis turbinata (Bulliard) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2(2), p. 1469 Trichia minuta (Leers) Relhan (1793), Flora cantabrigiensis, suppl. 3, p. 37 Nidularia minuta (Leers) Withering (1796), An arrangement of British plants, Edn 3, 4, p. 358 Craterium pedunculatum Trentepohl (1797), in Roth, Catalecta botanica, 1, p. 224 Physarum pedunculatum (Trentepohl) Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 206 Physarum turbinatum Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 205 Trichia turbinata (Bulliard) de Candolle (1805), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 252 Craterium vulgare Ditmar (1813), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 1, p. 17, tab. 9 Craterium pyriforme Ditmar (1813), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 1, p. 19, tab. 10 Craterium turbinatum (Schumacher) Fries & Palmquist (1818), Symbolae Gasteromycetum, 3, p. 18 Craterium minutum (Leers) Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 151 (nom actuel) Craterium nutans Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 151 Craterium friesii Rostafinski (1875) [1874], Sluzowce (Mycetozoa) monografia, p. 122, fig. 105 Craterium oerstedii Rostafinski (1875) [1874], Sluzowce (Mycetozoa) monografia, p. 120, fig. 99 Craterium confusum Massee (1892), A monograph of the Myxogastres, p. 263 References : Cetto 2579 ; Poulain Meyer p. 141 fig. 207 & 208 Groupe : Myxos Classification : Amoebozoa / Myxogastrea / Physarida / Physaraceae Chapeau/Fructification : 0,2-0,3, jusqu'a 1,5 mm de haut, en forme de calice, ocre brun olivace ou plus sombre, brun generalement rouge brillant a brunatre sombre. Peridium double, couche externe cartilagineuse, ordinairement sans calcaire, etroitement liee a la couche interne membraneuse ou sans calcaire, visqueuse et blanche. Chair : Capillitium a nœuds calcaires, grands, irreguliers, blancs ou jaune pale, ( blanc grisatre dans l'eau sous le microscope) ayant tendance a s'agreger au centre pour former une pseudocolumelle. Stipe : Tres petit, manquant parfois, generalement plus pale que la coupelle, rouge-orange, translucide, strie sur la moitie de sa hauteur, parfois non marque. Habitat : Sur feuilles mortes, brindilles quelquefois sur bois ou sur ecorce. Spores : Brun fonce en masse, subglobuleuses, finement verruqueuses, rarement fortement epineuses, reticulees ou subreticulees, 7-8-9-(10) µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole, colonisant le substrat. Commun. Ete-Automne. |
Sclerotinia sclerotiorum (Libert) de Bary (1884) |
![]() |
Synonymes : Peziza ciborioides Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 307
Peziza friesii Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 277 Peziza sclerotiorum Libert (1837), Plantae cryptogamicae, quas in Arduenna collegit, 4, exsiccati n° 326 (Basionyme) Peziza sclerotii Fuckel (1861), Botanische zeitung, 19(35), p. 249, tab. 10, fig. 1 Helotium sclerotiorum (Libert) Fuckel (1866), Fungi Rhenani exsiccati, n° 1861 Peziza coemansii J. Kickx f. (1867), in J.J. Kickx, Flore cryptogamique des Flandres, 1, p. 485 Peziza kauffmaniana Tichomirov (1868), Bulletin de la Societe imperiale des naturalistes de Moscou, serie 1, 41(4), p. 295 (non) (?) Sclerotinia libertiana Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 331 Rutstroemia homocarpa P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 107 Sclerotinia ciborioides (Fries) Rehm (1872), Ascomyceten, 3, n° 107 Phialea sclerotiorum (Libert) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 98 Phialea ciborioides (Fries) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 100 Peziza postuma Berkeley & Wilson (1883), The Gardener's chronicle and agricultural gazette, serie 2, 20, p. 333 Sclerotinia sclerotiorum (Libert) de Bary (1884), Vergleichende morphologie und biologie der pilze mycetozoen und bacterien, p. 56, 236 (nom actuel) Rutstroemia ciborioides f. tenella P. Karsten (1887), Hedwigia, 26(4-5), p. 124 Hymenoscyphus ciborioides (Fries) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 117 Hymenoscyphus sclerotiorum (Libert) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 115 Ciboria friesii (Persoon) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 207 Sclerotinia kauffmaniana (Tichomirov) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 196 Sclerotinia ficariae Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 815 Sclerotinia henningsiana Kirschstein (1898), in Hennings, Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 40, p. xxvii Sclerotium opuntiarum Spegazzini (1899) [1898], Anales del Museo nacional de Buenos Aires, serie 2, 3, p. 354 Sclerotinia moelleriana Hennings (1902), Hedwigia, 41(1), p. 27 Sclerotinia opuntiarum (Spegazzini) Saccardo (1906), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 18, p. 44 Sclerotinia friesii (Persoon) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 107 Sclerotinia wisconsinensis Rehm (1908), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 6(4), p. 317 Sclerotinia matthiolae Lendner (1917), Bulletin de la Societe botanique de Geneve, serie 2, 9, p. 23, fig. 1-3 Sclerotinia riograndensis Rick (1931), Broteria, revista de sciencias naturaes do Collegio de S. Fiel, serie botanica, 25, p. 99 Sclerotinia galeopsidis Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 227 Sclerotinia caudata Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 129 Sclerotinia sclerotiorum f. orobanches Narasimhan & Thirumalachar (1954), Phytopath. Zeitschr., 22, p. 426 Sclerotinia sclerotiorum var. opuntiarum (Spegazzini) Alippi (1960), Revista de la Facultad de agronomia y veterinaria, Universidad nacional de La Plata, serie 3, 36, p. 149 Whetzelinia sclerotiorum (Libert) Korf & Dumont (1972), Mycologia, 64(2), p. 250 Sclerotinia xanthorrhoeae G.W. Beaton & Weste (1977), Transactions of the British mycological Society, 68(1), p. 73 References : BK 1 143 ; Ellis p. 279 fig. 1242 Dennis p. 92 pl. XIIIc ; Gr. p. 364 n° 591 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Sclerotiniaceae Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, cyathiforme, puis plan, ou legerement convexe, glabre, large de 3-8-10 mm. Hymenium lisse, ocre brunatre clair. Marge entiere, glabre, mince, parfois un peu foncee. Surface externe concolore. Stipe : Concolore, grele, glabre, plus ou moins flexueux, long de 1 a 3 cm, cylindrique, creux, finement floconneux-blanchatre, naissant d'un sclerote noir, rugueux ou tuberculeux, ordinairement allonge et long de 1 a 2 cm. Habitat : Sur diverses tiges de plantes en decomposition. Sur sclerotes formes dans les tiges et les racines de plusieurs plantes : Daucus, Aegopodium, Cerefolium, Brassica napus, Solanum tuberosum, Trollius, Petasites, Phaseolus, Symphytum, Helianthus, etc... Gregaire. Commun sous sa forme anamorphe, mais assez rare sous sa forme parfaite (teleomorphe). Cette espece est tres commune en Amerique, au Colorado sur Mertensia lanceolata et Aconitum columbianum. D'avril a juillet. Spores : Obliquement monostiques, elliptiques, hyalines, lisses, continues, presentant ordinairement deux petites gouttelettes a l'interieur,9-13 x 4-6 µm. Asques cylindriques, octospores, spores uniseriees, 100-135 x 8-10 µm. J+. Paraphyses cylindriques, greles ou peu ramifiees, faiblement epaissies au sommet, septees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Cette espece est responsable de la sclerotiniose, detruisant les cultures. |
Merismodes ochracea (Hoffmann) D.A. Reid (1964) |
Pas de photo disponible |
Synonymes : Solenia ochracea Hoffmann (1795), Flore de l'Allemagne, 2, tab. 8, fig. 2 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza ochracea (Hoffmann) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 675 (nom. illegit.) Peziza ochracea var. ßß laevisAlbertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 347 Peziza hoffmannii Sprengel (1827), Systema vegetabilium, Edn 16, 4(1), p. 516 Cyphella ochracea (Hoffmann) P. Crouan & H. Crouan (1867), Florule du Finistere, p. 61 Cyphella friesii Quelet (1875), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 443(15), tab. 1, fig. 7 (nom. illegit.) Solenia anomala var. ochracea (Hoffmann) Massee (1892), British fungus flora, 1, p. 144 Henningsomyces ochraceus (Hoffmann) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 483 Phaeocyphellopsis ochracea (Hoffmann) W.B. Cooke (1961), Beihefte zur Sydowia, 4, p. 120 Merismodes ochracea (Hoffmann) D.A. Reid (1964), Persoonia, 3(1), p. 116 ('ochraceus' ) References : Persoonia 3: 116 Groupe : Collybies Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Niaceae Lames/Pores : Pas vraiment des lames Habitat : Sur bois Comestibilite : Sans interet |
Pour vous accompagner lors de vos sorties mycologiques, MycoDB vous recommande les guides suivants :