Recherche sur MycoDB


Il y a 18 champignons qui correspondent ŕ votre recherche par ordre de popularité :


Morchella esculenta (Linnaeus) Persoon (1794) Noms francais : Morille commune
Synonymes : Phallus esculentus Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1178 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Phallus avolvatus Scopoli (1760), Flora carniolica, Edn 1, p. 49, n° 2-3
Morchella esculenta (Linnaeus) Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 116 (nom actuel)
Helvella esculenta (Linnaeus) Sowerby (1796), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 51 (nom. illegit.)
Boletus esculentus (Linnaeus) Roussel (1796), Flore du Calvados et des terreins adjacens, Edn 1, p. 33
Phallus esculentus var. γ rotunda Persoon (1800), Commentarius fungorum Bavariae indigenorum icones pictas, p. 81
Morchella esculenta var. a rotunda (Persoon) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 619
Coelomorum esculentum (Linnaeus) Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 412, tab. 189, fig. 9-11
Clathrus locellus Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 454, tab. 204, fig. 7
Morellus esculentus (Linnaeus) Eaton (1818), A manual of botany for the Northern and Middle States, Edn 2, p. 324
Morchella esculenta subsp.* pubescens Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 207
Morchella pubescens (Persoon) Fries (1828), Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 2, p. 1
Morchella esculenta var. ß ovalis Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 552
Morilla esculenta (Linnaeus) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 271
Morilla villica Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 272
Phalloboletus esculentus (Linnaeus) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 865
Morchella rotunda (Persoon) Boudier (1897), Bulletin de la Societe mycologique de France, 13(3), p. 135
Morchella rotunda var. pubescens (Persoon) Boudier (1897), Bulletin de la Societe mycologique de France, 13(3), p. 136
Morchella ovalis (Wallroth) Boudier (1897), Bulletin de la Societe mycologique de France, 13(3), p. 137
Morchella hetieri Boudier (1903), Bulletin de la Societe mycologique de France, 19(3), p. 193
Morchella pseudoumbrina Jacquetant (1984), Les Morilles, p. 103 (nom. inval.)
Morchella pseudoviridis Jacquetant (1984), Les Morilles, p. 103 (nom. inval.)
Morchella rotunda var. esculenta (Linnaeus) Jacquetant (1985) [1984], Documents mycologiques, 14(56), p. 1
Morchella pseudoumbrina var. ovalis (Wallroth) Jacquetant (1985) [1984], Documents mycologiques, 14(56), p. 1
Morchella esculenta var. aurantia Clowez (2012) [2010], Bulletin de la Societe mycologique de France, 126(3-4), p. 230
Morchella esculenta var. rubroris Clowez & Luc Martin (2012) [2010], Bulletin de la Societe mycologique de France, 126(3-4), p. 236
Morchella ochraceoviridis Clowez (2012) [2010], Bulletin de la Societe mycologique de France, 126(3-4), p. 239
Morchella ovalis var. minor Clowez & Luc Martin (2012) [2010], Bulletin de la Societe mycologique de France, 126(3-4), p. 242

References : Bon p. 327 ; CD 13 ; BK 1 3 ; BK 1 5 ; BK 1 6 ; Marchand 90 ; Marchand 188 ; Marchand 190 ; Eyssartier et Roux p. 1070 ; LP p. 1281
Groupe : Helvelles/Morilles
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Morchellaceae
Chapeau/Fructification : Chapeau 3,5-8 cm, grossierement spherique a ovale, rattache au pied sans vallecule. Alveoles irreguliers relativement grands de couleur brun creme plus ou moins cendre bordes par des cotes plus pales.
Chair : Chair blanc grisatre, elastique. Odeur faible. Saveur douce.
Stipe : Pied 3-4 x 1-2 cm, blanchatre tache de rouille, plus ou moins difforme, peu sillonne, creux, farci de lambeaux furfurace a la base.
Habitat : Dans les forets de feuillus. Sous Fraxinus excelsior (frene eleve), F. angustifolia (frene a feuilles etroites), Ulmus minor (orme champetre) et Populus spp. (peupliers). Avril-mai. Frequent et repandu.
Spores : Spores largement elliptiques, lisses, hyalines, 18-23 x 11-14 µm avec souvent de fines goutelettes externes aux 2 extremites. Asques octospores, non amyloides, 330-380 x 17-22 µm. Paraphyses septees, ramifiees et renflees au sommet.
Comestibilite : Bon comestible
Commentaires : Voir P. Clowez & P.-A. Moreau (2020) Morilles de France et d’Europe, p. 115
Gyromitra esculenta (Persoon) Fries (1849) Noms francais : Gyromitre ; Gyromitre dit 'comestible'
Synonymes : Octospora menzeliana Timm (1788), Florae megapolitanae prodomus, p. 260
Helvella esculenta Persoon (1800), Commentarius fungorum Bavariae indigenorum icones pictas, p. 64 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Helvella phalloides Cumino (1805), Memoires de l'Academie imperiale des sciences, litterature et beaux-arts de Turin, 14, p. 232
Helvella sinuosa Brondeau (1824), Memoires de la Societe linneenne de Paris, 3, p. 74, tab. 3, fig. 5
Gyrocephalus aginnensis Persoon (1824), Memoires de la Societe linneenne de Paris, 3, p. 77 (nom. illegit.)
Helvella suspecta Krombholz (1834), Naturgetreue abbildungen und beschreibungen der essbaren, schadlichen und verdachtigen schwamme, 3, p. 30, tab. 21, fig. 1-6
Gyromitra esculenta (Persoon) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 346 (nom actuel)
Gyromitra suspecta (Krombholz) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 346
Helvella queletii Schulzer (1885), Hedwigia, 24(4), p. 149 (nom. illegit.)
Physomitra esculenta (Persoon) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 99
Gyromitra queletii Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 17
Gyromitra bubaci Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 893
Helvella menzeliana (Timm) E.H.L. Krause (1933), Zeitschrift fur pilzkunde, 12, p. 63
Maublancomyces suspecta(Krombholz) Herter (1951), Revista Sudamericana de botanica, 10(1), p. 17
Gyromitra esculenta var. bubaci(Velenovský) J. Moravec (1986), Ceska mykologie, 40(1), p. 17

References : CD 18 ; Bon p. 329 ; BK 1 11 ; Marchand 97 ; DM 135-136 p. 77 ; Eyssartier et Roux p. 1072
Groupe : Helvelles/Morilles
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Discinaceae
Chapeau/Fructification : Cerebriforme plus ou moins arrondi, brun jaune a brun sombre ou a reflets rougeatres, soude au stipe en plusieurs endroits.
Stipe : Court, sillonne, blanc.
Habitat : Plutot montagnard, acidophile.
Comestibilite : Mortel
Commentaires : Concernant la comestibilite, lire l'article Consommation des gyromitres dans le Cantal
Cyathus olla (Batsch) Persoon (1800) Noms francais : Cyathe en vase
Synonymes : Peziza lentifera Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1180
Peziza cyathiformis Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 486
Peziza sericea Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 125, tab. 180
Peziza olla Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 127 (Basionyme) Sanctionnement : Persoon (1801)
Cyathus laevis Willdenow (1787), Florae berolinensis prodromus, p. 399
Peziza laevis (Willdenow) Baumgarten (1790), Flora lipsiensis, p. 640
Cyathus nitidus Roth (1791), in Usteri, Annalen der botanik, 1, p. 9
Nidularia vernicosa Bulliard (1791), Herbier de la France, 11, tab. 488, fig. 1
Nidularia campanulata Withering (1792), A botanical arrangement of British plants, Edn 2, 3, p. 445
Cyathus lentiferus (Linnaeus) Roussel (1796), Flore du Calvados et des terreins adjacens, Edn 1, p. 39
Peziza campanulata (Withering) Abbot (1798), Flora bedfordiensis, p. 331
Cyathus olla (Batsch) Persoon (1800), Commentarius fungorum Bavariae indigenorum icones pictas, p. 73 (nom actuel)
Cyathus olla var. ß agrestis Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 238
Cyathus olla var. a nitidus (Roth) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 238
Cyathella laevis (Willdenow) Brotero (1804), Flora lusitanica, 2, p. 474
Cyathus vernicosus (Bulliard) de Candolle (1805), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 270
Nidularia plumbea Persoon (1818), Traite sur les champignons comestibles, p. 110
Cyathus dasypus Nees (1820), Horae physicae berolinenses collectae ex symbolis virorum doctorum, p. 41, tab. 5, fig. 1
Cyathus ollaris Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 587
Nidularia dasypus (Nees) Fries (1823), Systema mycologicum, 2(2), p. 299
Nidularia fascicularis Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 253
Cyathus agrestis (Persoon) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 179, n° 2930
Cyathus campanulatus (Withering) Corda (1842), Anleitung zum studium der mykologie, p. lxxx
Cyathus vernicosus var. γ agrestis (Persoon) Tulasne & C. Tulasne (1844), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 1, p. 83
Cyathus vernicosus var. e chilensisTulasne & C. Tulasne (1844), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 1, p. 84
Cyathus vernicosus var. d merretii Tulasne & C. Tulasne (1844), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 1, p. 84
Cyathus vernicosus var. γ sarraceniiTulasne & C. Tulasne (1844), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 1, p. 83
Cyathus vernicosus var. a nitidus(Roth) Tulasne & C. Tulasne (1844), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 1, p. 83
Cyathus similis Cooke (1879), Grevillea, 8(46), p. 58
Cyathus sericeus (Schaeffer) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 233
Cyathus fascicularis (Schweinitz) De Toni (1888), in Saccardo, Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 7, p. 42
Cyathus nitidus var. sarracenii (Tulasne & C. Tulasne) Saccardo (1888), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 7, p. 39
Cyathodes fasciculare (Schweinitz) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 851
Cyathodes dasypus (Nees) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 851
Cyathodes similis (Cooke) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 851
Cyathus plumbagineus McAlpine (1896), Proceedings of the linnean Society of the New South Wales, 21(1), p. 104, tab. 10, fig. 7-12
Cyathia lentifera (Linnaeus) V.S. White (1902), Bulletin of the Torrey botanical Club, 29(5), p. 264
Cyathus olla f. agrestis (Persoon) Hollos (1903), Gasteromycetes hungariae, a magyar tudomanyos Akademia megbizasabol, p. 121
Crucibulum albosaccum Lloyd (1922), Mycological writings, 7, mycological notes n° 66, p. 1118

References : Bon p. 301 ; BK 2 494 ; CD 1741-486, 68 ; Guinberteau p. 49 ; Champignons de Suisse tome 2 J. Breitenbach/F.Kranzlin : E&R 4eme edition p 1084
Groupe : Nids d'oiseau
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Incertae sedis
Lames/Pores : Fructification ovoide a cylindrique au debut puis turbinee ou infundibuliforme, recurvee a la marge, mesurant de 10 a 15 mm de haut et autant de large. Cette fructification est entouree de l'exoperidie, puis s'aplatit au sommet en murissant. Epiphragme blanchatre se dechirant au fil du temps laissant apparaitre une cavite occupee par 10 peridioles gris-brun lentiformes contenant les spores. La paroi externe de la fructification est formee de trois couches.
Habitat : Sur terre sablonneuse et calcaire, plus rarement sur vegetaux ou bois.
Spores : Spores elliptiques, lisses, hyalines et a paroi epaisse. 9-12 x 5,5-7μm
Comestibilite : Sans interet
Hymenoscyphus scutula (Persoon) W. Phillips (1887) Synonymes : Peziza herbarum Nees (1817), Das system der pilze und Schwamme, p. 264, tab. 38, fig. 282 (nom. illegit.)
Peziza scutula Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 285 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza virgultorum var. a herbicola Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 494
Ciboria ciliatospora Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 311
Helotium scutula (Persoon) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 233
Helotium gracile Cooke & Peck (1874) [1873], Annual report of the New York state Museum of natural history, 26, p. 83
Phialea scutula (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 108
Helotium virgultorum var. scutula (Persoon) Rehm (1882), Ascomycetes lojkani lecti in Hungaria, Transsylvania et Galicia, p. 7
Helotium virgultorum ss. Patouillard (1883), Tabulae analyticae fungorum, 1, p. 38, fig. 94
Calycella scutula (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 305
Hymenoscyphus scutula (Persoon) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 136 (nom actuel)
Phialea gracilis (Cooke & Peck) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 265 (nom. illegit.)
Helotium verbenae Cavara (1889), Revue mycologique (Toulouse), 11(44), p. 178, tab. 1, fig. 3
Phialea appendiculata Oudemans (1890), Verslagen en mededeelingen der Koninklijke Akaemie van Wetenschappen, serie 3, 7, p. 313, tab. 2, fig. 6-8
Belonioscypha ciliatospora (Fuckel) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 744
Hymenoscyphus gracilis (Cooke & Peck) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485
Helotium scutula f. potentillae Feltgen (1903), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(3), p. 63
Helotium vitellinum var. pallidostriatum Fairman (1904), The journal of mycology, 10(5), p. 231
Phialea vitellina var. pallidostriata (Fairman) Saccardo & D. Saccardo (1906), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 18, p. 56
Helotium ciliatosporum (Fuckel) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 114
Helotium appendiculatum (Oudemans) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 114
Belospora ciliatospora (Fuckel) Clements (1909), The genera of fungi (Minneapolis), Edn 1, p. 175
Hymenoscyphus scutula var. grossulariae Kauffman (1923) [1921], Papers of the Michigan Academy of science, arts and letters, 1, p. 107
Helotium cyparissias Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 194
Helotium cejpii Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 207
Helotium cejpii var. struthiopteris Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 207
Helotium epilobii Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 194
Helotium acutisporum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 198
Helotium granulosum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 193
Helotium nardi Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 199
Helotium variabile Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 199
Helotium lentisporum Kirschstein (1936), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 34(3), p. 182 ('lentrisporum ')
Helotium geranii Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 122
Helotium scutula var. cirsii Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 121
Helotium scutula var. genistae Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 121
Helotium aviculare Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 122
Helotium veledae Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 124
Hymenoscyphus cejpii (Velenovský) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 76

References : BK 1 190 ; Dennis p. 122 pl. XVIf ; Dennis p. 278 fig. 1237 ; Gr. p. 402 n° 669
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, un peu concave au debut, cupuliforme ou infundibuliforme, puis aplani, ferme, blanc jaunatre puis ocrace ou briquete, plus pale, glabre, faiblement fibrilleux en dessous. Marge entiere, aigue, un peu blanchatre.
Stipe : Cylindrique, mince, grele, egal, de 1 a 7 mm de long, pale, ordinairement brunatre a la base.
Habitat : Dans des endroits humides,sur tiges mortes des plantes herbacees, en particulier des composees, Artemisia, Mentha, Lysimanchia punctata, Filipendula ulmaria, Leucanthemum vulgare etc...
Spores : Oblongues-claviformes, lisses, hyalines, presentant plusieurs petites gouttelettes a l'interieur, occasionnellement 1 cloison, garnies aux 2 extremites de soies hyalines,18-27 x 3-4(6) µm. Asques claviformes, octospores, spores biseriees, 80-90(-120) x 8-11-12 µm. Paraphyses simples ou divisees a la base, lineaires, epaisses de 3 a 5 µm, plus ou moins septees, granuleuses interieurement.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole, le plus souvent gregaire. Tres commun. De Juillet jusqu'a Decembre. Cette espece pourtant frequente, n'est pas toujours facile a delimiter.
Otidea alutacea (Persoon) Massee (1895) Noms francais : Otidee couleur de cuir
Synonymes : Helvella ochracea Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 103, tab. 155 ('Elvela ')
Peziza ochracea (Schaeffer) Persoon (1800), Commentarius fungorum Bavariae indigenorum icones pictas, p. 61
Peziza alutacea Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 78 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Scodellina alutacea (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 668
Peziza cochleata var. ß alutacea (Persoon) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 50
Peziza alutacea var. ß ochracea (Schaeffer) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 221
Plicaria alutacea (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 327
Aleuria alutacea (Persoon) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 42
Pustularia alutacea (Persoon) Hazslinszky (1886) [1885], Mathematikai es termeszettudomanyi kozlemenyek, vonatkozolag a hazai vizsonyokra, 21, p. 271
Otidea alutacea (Persoon) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 446 (nom actuel)
Otidea alba Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 354, pl. 27, fig. 14-15

References : CD 30 ; BK 1 60 ; CQ ; Dennis p. 25 pl. Vb ; Cetto 5 2098 Gr. p. 109 n° 168
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pyronemataceae
Chapeau/Fructification : Receptacle subsessile ou brievement stipite, fendu d'un cote et dilate en oreille arrondie avec la marge unie, haut de 3 a 5, jusqua 6 cm et large de 2-4 cm, fauve brunatre l'interieur a gris brunatre assez pale, ou argile fonce a gris brun sale, un peu furfurace a l'exterieur, villeux et blanc a la base.
Chair : Epaisse, cassante, jaunatre.
Habitat : Sous feuillus, occasionnellement sous coniferes.
Spores : Elliptiques, hyalines, presentant a l'interieur deux gouttelettes accompagnees parfois de deux ou trois granulations, lisses et mesurant de 15 a 16 x 8 µm d'apres Boudier, legerement asperulees et mesurant de 13 a 15 x 6-7 µm d'apres Saccardo. Asques subcylindriques, attenues a la base, octospores, 200-275 x 15-17 µm, spores uniseriees. Parapyses greles, hyalines, 3 a 4 µm, septees, granuleuses interieurement dans la partie superieure, a sommets courbes en crosse et parfois ramuleux.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole ou gregaire a cespiteux. Occasionnel ou peu frequent. Juillet-septembre-Octobre. Remarques : Autres variations de dimensions des spores et des asques suivant les auteurs. A savoir : Spores- Dennis 1978 = 12-15 x 6-7 µm . Moser 1983 = 13-17 x 6-8 µm. Asques : Dennis 1978 = 250 x 15 µm ; BK = 250-300 x 8-10 µm
Dumontinia tuberosa (Hedwig) L.M. Kohn (1979) Noms francais : Sclerotinie tubereuse
Synonymes : Peziza radicata Reichard (1777), Beschaftigungen der berlinischen Gesellschaft naturforschender freunde, 3, p. 214, tab. 4, fig. 4-6
Octospora tuberosa Hedwig (1789), Descripto et adumbratio microscopico analytica muscorum frondorosum, 2, p. 33, tab. 10, fig. b (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza tuberosa (Hedwig) Dickson (1790), Plantarum cryptogamicarum britanniae, 2, p. 25
Macroscyphus tuberosus (Hedwig) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 672
Macroscyphus radicatus (Reichard) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 671
Peziza tuberosa subsp.* radicata (Reichard) N. Lund (1845), Conspectus hymenomycetum circa Holmiam crescentium, p. 113
Sclerotinia tuberosa (Hedwig) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 331
Helotium tuberosum (Hedwig) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 233
Rutstroemia tuberosa (Hedwig) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 105
Phialea tuberosa (Hedwig) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 97
Hymenoscyphus tuberosus (Hedwig) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 113
Sclerotinia infundibuliformis Peck (1896), Bulletin of the Torrey botanical Club, 23(10), p. 420
Sclerotinia tuberosa f. pallidaHennings (1898), Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 40, p. xxvii
Sclerotinia ulmariae Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 223
Whetzelinia tuberosa (Hedwig) Korf & Dumont (1972), Mycologia, 64(2), p. 250
Dumontinia tuberosa (Hedwig) L.M. Kohn (1979), Mycotaxon, 9(2), p. 432 (nom actuel)

References : CD 9 ; BK 1 145
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Sclerotiniaceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Pousse avec l'anemone sylvie (Anemone nemorosa). Le sclerote noir est greffe aux racines de la plante.
Mollisia ligni (Desmazieres) P. Karsten (1871) Synonymes : Phibalis glabra Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 447
Peziza glabra (Wallroth) Rabenhorst (1844), Deutschlands kryptogamen-flora, 1, p. 367
Cenangium ligni Desmazieres (1845), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 3, p. 364 (Basionyme)
Mollisia ligni (Desmazieres) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 204 (nom actuel)
Trochila ligni (Desmazieres) P. Karsten (1874), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 13, p. 235
Pyrenopeziza ligni (Desmazieres) Saccardo (1875), Atti della Societa veneto-trentina di scienze naturali residente in Padova, serie 1, 4(1), p. 133
Tapesia fusca f. myricariaeRehm (1877), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 24, p. 60
Peziza tamaricis Roumeguere (1879), Fungi gallici exsiccati, n° 263
Niptera melaleuca subsp.* tamaricis(Roumeguere) Saccardo (1880), Michelia, 2(6), p. 81
Niptera riparia subsp.* tamaricis (Roumeguere) Roumeguere (1881), Revue mycologique (Toulouse), 3(9), p. 35
Niptera tamaricis (Roumeguere) Spegazzini (1881), Anales de la Sociedad cientifica Argentina, 12(5), p. 224
Niptera ligni (Desmazieres) Rehm (1882), Ascomycetes lojkani lecti in Hungaria, Transsylvania et Galicia, p. 14
Pyrenopeziza tamaricis (Roumeguere) Saccardo (1882), Michelia, 2(8), p. 536
Mollisia myricariae (Rehm) Bresadola (1882), Revue mycologique (Toulouse), 4(16), p. 212 (nom. illegit.)
Mollisia tamaricis (Roumeguere) Bresadola (1883), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 1(3), p. 42, tab. 45, fig. 2
Patellaria ligni (Desmazieres) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 326
Cenangium glabrum (Wallroth) Rehm (1889), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 225
Crustula nigra Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 143
Crustula corylacea Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 143
Crustula quercina Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 143
Haglundia penyardensis Graddon (1986), Transactions of the British mycological Society, 87(2), p. 329

References : Ellis p. 10
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Dermateaceae
Chapeau/Fructification : produisant des cellules excipulaires brunes, nettement clavees.
Stipe : Nul
Habitat : Sur nombreux feuillus.
Spores : Parfois courbes.
Comestibilite : Sans interet
Sclerotinia sclerotiorum (Libert) de Bary (1884) Synonymes : Peziza ciborioides Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 307
Peziza friesii Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 277
Peziza sclerotiorum Libert (1837), Plantae cryptogamicae, quas in Arduenna collegit, 4, exsiccati n° 326 (Basionyme)
Peziza sclerotii Fuckel (1861), Botanische zeitung, 19(35), p. 249, tab. 10, fig. 1
Helotium sclerotiorum (Libert) Fuckel (1866), Fungi Rhenani exsiccati, n° 1861
Peziza coemansii J. Kickx f. (1867), in J.J. Kickx, Flore cryptogamique des Flandres, 1, p. 485
Peziza kauffmaniana Tichomirov (1868), Bulletin de la Societe imperiale des naturalistes de Moscou, serie 1, 41(4), p. 295 (non) (?)
Sclerotinia libertiana Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 331
Rutstroemia homocarpa P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 107
Sclerotinia ciborioides (Fries) Rehm (1872), Ascomyceten, 3, n° 107
Phialea sclerotiorum (Libert) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 98
Phialea ciborioides (Fries) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 100
Peziza postuma Berkeley & Wilson (1883), The Gardener's chronicle and agricultural gazette, serie 2, 20, p. 333
Sclerotinia sclerotiorum (Libert) de Bary (1884), Vergleichende morphologie und biologie der pilze mycetozoen und bacterien, p. 56, 236 (nom actuel)
Rutstroemia ciborioides f. tenella P. Karsten (1887), Hedwigia, 26(4-5), p. 124
Hymenoscyphus ciborioides (Fries) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 117
Hymenoscyphus sclerotiorum (Libert) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 115
Ciboria friesii (Persoon) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 207
Sclerotinia kauffmaniana (Tichomirov) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 196
Sclerotinia ficariae Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 815
Sclerotinia henningsiana Kirschstein (1898), in Hennings, Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 40, p. xxvii
Sclerotium opuntiarum Spegazzini (1899) [1898], Anales del Museo nacional de Buenos Aires, serie 2, 3, p. 354
Sclerotinia moelleriana Hennings (1902), Hedwigia, 41(1), p. 27
Sclerotinia opuntiarum (Spegazzini) Saccardo (1906), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 18, p. 44
Sclerotinia friesii (Persoon) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 107
Sclerotinia wisconsinensis Rehm (1908), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 6(4), p. 317
Sclerotinia matthiolae Lendner (1917), Bulletin de la Societe botanique de Geneve, serie 2, 9, p. 23, fig. 1-3
Sclerotinia riograndensis Rick (1931), Broteria, revista de sciencias naturaes do Collegio de S. Fiel, serie botanica, 25, p. 99
Sclerotinia galeopsidis Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 227
Sclerotinia caudata Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 129
Sclerotinia sclerotiorum f. orobanches Narasimhan & Thirumalachar (1954), Phytopath. Zeitschr., 22, p. 426
Sclerotinia sclerotiorum var. opuntiarum (Spegazzini) Alippi (1960), Revista de la Facultad de agronomia y veterinaria, Universidad nacional de La Plata, serie 3, 36, p. 149
Whetzelinia sclerotiorum (Libert) Korf & Dumont (1972), Mycologia, 64(2), p. 250
Sclerotinia xanthorrhoeae G.W. Beaton & Weste (1977), Transactions of the British mycological Society, 68(1), p. 73

References : BK 1 143 ; Ellis p. 279 fig. 1242 Dennis p. 92 pl. XIIIc ; Gr. p. 364 n° 591
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Sclerotiniaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, cyathiforme, puis plan, ou legerement convexe, glabre, large de 3-8-10 mm. Hymenium lisse, ocre brunatre clair. Marge entiere, glabre, mince, parfois un peu foncee. Surface externe concolore.
Stipe : Concolore, grele, glabre, plus ou moins flexueux, long de 1 a 3 cm, cylindrique, creux, finement floconneux-blanchatre, naissant d'un sclerote noir, rugueux ou tuberculeux, ordinairement allonge et long de 1 a 2 cm.
Habitat : Sur diverses tiges de plantes en decomposition. Sur sclerotes formes dans les tiges et les racines de plusieurs plantes : Daucus, Aegopodium, Cerefolium, Brassica napus, Solanum tuberosum, Trollius, Petasites, Phaseolus, Symphytum, Helianthus, etc... Gregaire. Commun sous sa forme anamorphe, mais assez rare sous sa forme parfaite (teleomorphe). Cette espece est tres commune en Amerique, au Colorado sur Mertensia lanceolata et Aconitum columbianum. D'avril a juillet.
Spores : Obliquement monostiques, elliptiques, hyalines, lisses, continues, presentant ordinairement deux petites gouttelettes a l'interieur,9-13 x 4-6 µm. Asques cylindriques, octospores, spores uniseriees, 100-135 x 8-10 µm. J+. Paraphyses cylindriques, greles ou peu ramifiees, faiblement epaissies au sommet, septees.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Cette espece est responsable de la sclerotiniose, detruisant les cultures.
Hydropisphaera peziza (Tode) Dumortier (1822) Synonymes : Peziza hydrophora Bulliard (1788), Herbier de la France, 9, tab. 410, fig. 2
Sphaeria peziza Tode (1791), Fungi mecklenburgenses selecti, 2, p. 46, tab. 15, fig. 122 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1823)
Sphaeria miniata Hoffmann (1795), Flore de l'Allemagne, 2, tab. 12, fig. 1
Lycoperdon hydrophorum (Bulliard) Sowerby (1796), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 23
Sphaeria pezizaeformis Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 526
Hydropisphaera peziza (Tode) Dumortier (1822), Commentationes botanicae, p. 89 (nom actuel)
Nectria peziza (Tode) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 388
Nectria miniata (Hoffmann) Fuckel (1860), Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 15, p. 78
Nectria rimicola Cooke (1883), Grevillea, 11(59), p. 108
Nectria lasioderma Ellis (1883), The American naturalist, 17, p. 194
Lasionectria lasioderma (Ellis) Cooke (1884), Grevillea, 12(64), p. 112
Dialonectria peziza (Tode) Cooke (1884), Grevillea, 12(64), p. 110
Nectria umbellulariae Plowright & Harkness (1884), Bulletin of the California Academy of sciences, 1(1), p. 26
Dialonectria umbellulariae (Plowright & Harkness) Cooke (1884), Grevillea, 12(64), p. 110
Cucurbitaria lasioderma (Ellis) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 461
Cucurbitaria umbellulariae (Plowright & Harkness) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 462
Cucurbitaria peziza (Tode) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 461
Nectria betulina Rehm (1906) [1905], Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 3(6), p. 519
Neuronectria peziza (Tode) Munk (1957), Dansk botanisk arkiv, 17(1), p. 58

References : Ellis p. 36
Groupe : Pyrenomycetes
Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Hypocreales / Bionectriaceae
Comestibilite : Sans interet
Otidea concinna (Persoon) Saccardo (1889) Noms francais : Otidee gracieuse
Synonymes : Helvella scutellata Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 101, tab. 150 ('Elvela')
Helvella pyxidataSchaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 111, tab. 175 ('Elvela')
Peziza sepulchralis Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 119 (nom. illegit.)
Helvella vesiculosa Bolton (1791), An history of fungusses growing about Halifax, 4, p. 175, tab. 175
Peziza flavescens Persoon (1800), Commentarius fungorum Bavariae indigenorum icones pictas, p. 59
Peziza marsupium var. ß pyxidata (Schaeffer) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 641
Scodellina pyxidata (Schaeffer) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 669
Peziza concinna Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 221 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza marsupium var. concinna (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 278
Otidea concinna (Persoon) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 96 (nom actuel)

References : BK 1 62 ; Gr. p. 105 n°160 ; BSLL Tome 74 ; Eyssartier et Roux p. 1066 ; Dennis p. 26 pl. Vd ; Cetto 7 2922
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pyronemataceae
Chapeau/Fructification : Receptacle brievement stipite, dresse, fendu des la base, allonge d'un cote en forme d'oreille, haut de 3 a 7 cm et large de 2 a 4 cm, pale-incarnat a l'interieur, blanc et villeux a la base, exterieur jaune pale a jaune citron lumineux.
Chair : Blanche a surface lisse, mince, fragile. Odeur et saveur insignifiantes.
Stipe : Tres court ou indistinct.
Habitat : Sur terre moussue et riche en humus, dans les bois de feuillus et forets mixtes ( en particulier Fagus, egalement mais plus rarement sous Quercus ). ( In litt. Recolte ( exceptionnellement) sous Pseudotsuga.
Spores : Elliptiques, hyalines, lisses, biguttulees, non accompagnees de granulations,10-12-13 x 5-6-7 µm. Asques subcylindriques, octospores, 150-200 x 9-10 µm. Paraphyses greles, generalement divisees ou rameuses vers la base, hyalines, septees, plus ou moins courbees en crosse au sommet qui est epais de 4 a 5 µm, finement granuleuses ou incrustees d'une masse jaunatre interieurement dans la partie superieure.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole ou petits groupes serres. Peu frequent. Rare. Ete-Automne ( Aout-Septembre).
Olla millepunctata (Libert) Svrček (1986) Synonymes : Peziza millepunctata Libert (1832), Plantae cryptogamicae, quas in Arduenna collegit, 2, exsiccati n° 128 (Basionyme)
Peziza cirrata P. Crouan & H. Crouan (1867), Florule du Finistere, p. 51
Peziza elaphines Berkeley & Broome (1871), The annals and magazine of natural history, series 4, 7, p. 434, tab. 19, fig. 18
Lachnea cirrhata (P. Crouan & H. Crouan) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 80
Mollisia elaphines (Berkeley & Broome) Gillet (1881), Champignons de France, les discomycetes, p. 131 ('elaphinus')
Urceola elaphines (Berkeley & Broome) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 322 ('elaphina')
Lachnella cirrata (P. Crouan & H. Crouan) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 317
Mollisia millepunctata (Libert) Saccardo (1887), Malpighia, rassegna mensuale di botanica, 1, p. 218
Lachnella grisella Cooke & W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 260
Trichopeziza cirrata (P. Crouan & H. Crouan) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 404
Pseudohelotium elaphines (Berkeley & Broome) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 301
Pseudohelotium millepunctatum (Libert) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 294
Trichopeziza grisella (Cooke & W. Phillips) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 413
Pezizella millepunctata (Libert) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 679
Dasyscyphus carmichaelii Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 363
Dasyscyphus elaphines (Berkeley & Broome) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 366
Dasyscyphus digitalincola Rehm (1905), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 3(3), p. 224
Pyrenopeziza grisella (Cooke & W. Phillips) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 134
Hyaloscypha millepunctata (Libert) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 126
Urceolella cirrhata(P. Crouan & H. Crouan) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 130
Urceolella elaphines (Berkeley & Broome) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 129
Hymenoscyphus millepunctata (Libert) Migula (1913), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 3(2), p. 1161
Unguicularia digitalincola (Rehm) Hohnel (1918), Berichte der deutschen botanischen Gesellschaft, 36(6), p. 310
Catinella disseminata Kirschstein (1924), Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 66, p. 24
Olla ulmariae Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 287
Chytrella cosmia Kirschstein (1941), Hedwigia, 80, p. 134
Mycopandora padi Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 143
Unguicularia millepunctata (Libert) Dennis (1949), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 32, p. 79
Unguicularia cirrhata (P. Crouan & H. Crouan) Le Gal (1953), Revue de mycologie, Paris, 18, p. 99
Hyalopeziza millepunctata (Libert) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 34
Unguicularia ulmariae (Velenovský) Dennis (1975), Kew bulletin, 30(2), p. 352
Olla millepunctata (Libert) Svrček (1986), Ceska mykologie, 40(4), p. 216 (nom actuel)

References : BK 1 244 ; Cetto 5 2134 ; Ellis p. 280 & 337 fig. 1245 ; Gr. p. 480 ; Dennis p. 160
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Apothecie jusqu'a 2 mm de diametre, globuleuse a l'etat jeune, puis en forme d'urne avec l'age. Sessile. Hymenium lisse, blanc ou brun tres pale a gris blanchatre ou ocrace. Surface externe blanc-floconneux par la presence de poils de refraction ne depassant pas 25 x 4 µm, ( in litt. jusqu'a 60 µm ), parfois ocrace-brunatre. Marge regulierement arrondie.
Habitat : Surtout sur les tiges mortes des composees et des ombelliferes, sur tiges lignifiees ou non de plantes herbacees, Agrimonia, Epilobium, Ononis, Rubus idaeus, Senecio,et Eupatorium.
Spores : Fusiformes, lisses, 5-7,5 x 1-1,5 µm. Asques octospores, spores biseriees, 35-40 x 6-7 µm. Paraphyses filiformes ne depassant pas les asques, fourchues parfois a la base. Poils hyalins, a parois epaisses, lisses, sans cloisons, prenant parfois une teinte pourpre a l'iode.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire a cespiteux. Tres commun. Mai- Octobre. Remarques : ( in litt. sur Circium arvence d'Avril a Novembre ).
Gymnosporangium tremelloides R. Hartig (1882) Synonymes : Tremella juniperina Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1157
Peziza juniperina (Linnaeus) F.H. Wiggers (1780), Primitiae flora holsaticae, p. 105 ('iuniperina ')
Aecidium penicillatum Persoon (1792), in J.F. Gmelin, Systema naturae, Edn 13, 2(2), p. 1472
Gymnosporangium juniperinum (Linnaeus) Nees (1817), Das system der pilze und Schwamme, p. 37, tab. 2, fig. 23
Gyraria juniperina (Linnaeus) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 594
Caeoma penicillatum (Persoon) Schlechtendal (1824), Flora berolinensis, 2, p. 111
Gymnosporangium juniperi Link (1825), Caroli a Linne species plantarum exhibenres plantas rite cognitas ad genera relatas, Edn 4, 6(2), p. 127
Uredo penicillata (Persoon) Sprengel (1827), Systema vegetabilium, Edn 16, 4(1), p. 570
Centridium ariae Desmazieres (1845), Plantes cryptogames du Nord de la France, Edn 1, n° 1378
Podisoma gymnosporangium (Link) Bonorden (1851), Handbuch der allgemeinen mykologie als anleitung zum studium derselben, p. 148
Podisoma tremelloides A. Braun (1867), Botanische zeitung, 25, p. 94
Gymnosporangium tremelloides R. Hartig (1882), Lehrbuch der Baumkaumkrankheiten, p. 55 (Basionyme) (nom actuel)
Puccinia juniperina (Linnaeus) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 507
Tremella penicillata (Persoon) Arthur (1901), Proceedings of the Indianan Academy of sciences, 1900, p. 135
Roestelia fimbriata Arthur (1901), Bulletin of the Torrey botanical Club, 28(12), p. 666
Aecidium fimbriatum Farlow (1905), Bibliographical index of North American fungi, 1, p. 44
Aecidium juniperinum (Linnaeus) Arthur (1906), Resultats scientifiques du Congres international de botanique, Vienne 1905, p. 343
Gymnosporangium ariae-tremelloides Klebahn (1907), Zeitschrift fur pflanzenkrankheiten, organ fur die gesamtinteressen des pflanzenschutzes, 17, p. 138

References : Cetto 785
Groupe : Rouilles
Classification : Basidiomycota / Pucciniomycetes / Pucciniales / Pucciniaceae
Comestibilite : Sans interet
Heterosphaeria patella (Tode) Greville (1824) Synonymes : Sphaeria penetrans var. a patella Tode (1791), Fungi mecklenburgenses selecti, 2, p. 45, tab. 15, fig. 121 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1823)
Sphaeria nigra Withering (1796), An arrangement of British plants, Edn 3, 4, p. 394
Sphaeria patella (Tode) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 76
Peziza leucomela var. ß umbelliferaede Candolle (1815), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 6, p. 21
Peziza ligustici de Candolle (1815), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 6, p. 21
Peziza scleropyxis Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 290
Heterosphaeria patella (Tode) Greville (1824), Scottish cryptogamic flora, 2, tab. 103 (nom actuel)
Cenangium patella (Tode) Sommerfeldt (1826), Supplementum florae lapponica, p. 302
Phacidium patella var. ß campestre Fries (1828), Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 2, p. 134
Peziza fimbriata Chaillet (1828), in Fries, Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 1, p. 133
Phacidium patella Fries (1828), Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 2, p. 133
Tympanis patella (Tode) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 425
Tympanis patella var. a sphaeriaeformis Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 425
Tympanis patella var. a campestris (Fries) Rabenhorst (1844), Deutschlands kryptogamen-flora, 1, p. 337
Peziza linariae Rabenhorst (1845), Klotzschii herbarum vivum mycologicum, Edn 1, n° 724
Triblidium patella (Tode) P. Crouan & H. Crouan (1867), Florule du Finistere, p. 43
Pyrenopeziza fuscoatra Hazslinszky (1873), Verhandlungen der kaiserich-koniglichen zoologisch-botanischen Gesellschaft in Wien, 23, p. 368
Heteropatella lacera Fuckel (1874) [1873-74], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 27-28, p. 54
Peziza corneola Cooke & Peck (1876) [1875], Annual report of the New York state Museum of natural history, 28, p. 66
Excipula bonordenii Hazslinszky (1883), Osterreichische botanische zeitschrift, 33(8), p. 250
Heteropatella lacera f. linariae(Rabenhorst) Saccardo (1884), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 3, p. 671
Heterosphaeria linariae (Rabenhorst) Rehm (1888), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 203
Heteropatella bonordenii (Hazslinszky) Lind (1913), Danish fungi as represented in the herbarium of E. Rostrup, p. 473

References : BK 1 208 ; Dennis p. 142 ; Ellis p. 308 & 342 fig. 1350 ; Gr. p. 539 n° 934
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle erumpant, puis libre et sessile, coriace, noir, glabre et luisant, d'abord clos puis urceole, s'ouvrant ensuite et s'etalant tardivement avec la marge denticulee et l'hymenium lisse, gris blanchatre ou pale, large de 0,5 a 1,5 mm. Dans le vieil age la marge parait nettement dechiree en dents aigues.
Habitat : Sur tiges mortes le plus souvent d'ombelliferes, telles que Daucus carota, Angelica sylvestris, etc. Isole ou cespiteux. Printemps-ete. Ce champignon fait son apparition vers la fin de l'automne, sur les tiges mourantes, mais ce n'est que l'ete suivant que les receptacles s'ouvrent et que les spores murissent. Repandu et frequent.
Spores : Elliptiques-oblongues, droites ou un peu courbees, hyalines, lisses, d'abord granuleuses a l'interieur, puis sans granulations et 1-3 septees a la fin, mesurant 12-17 x 3-6 µm, biseriees. Asques subcylindriques, octospores, mesurant 60-100 x 8-12 µm, (in litt. 58-65 X 7-8-(11) µm. Paraphyses simples, hyalines, septees, finement granuleuses ou guttulees a l'interieur, lineaires au debut et epaisses de 2-3 µm, puis un peu renflees au sommet en une petite clavule fusiforme epaisse de 3-5 µm. Les cellules de l'excipulum sont de deux sortes : a. Les unes arrondies (2-8 µm de diametre) sont imbriquees ou en couches epaisses d'un brun fonce. b. Les autres vers la marge sont tres allongees, brunes egalement, septees, fasciculees, rameuses, ce qui fait paraitre la marge veinee ou striee vue au microscope a un faible grossissement.
Comestibilite : Sans interet
Rutstroemia elatina (Albertini & Schweinitz) Rehm (1893) Synonymes : Peziza elatina Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 330, tab. 2, fig. 3 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Kriegeria olivacea Rabenhorst (1878), Hedwigia, 17(3), p. 32
Ombrophila kriegeriana Rabenhorst (1878), Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 2315
Ciboria kriegeriana (Rabenhorst) Rehm (1882), Ascomyceten, 14, n° 660
Helotium elatinum (Albertini & Schweinitz) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 309
Chlorosplenium kriegerianum (Rabenhorst) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 318
Chlorosplenium elatinum (Albertini & Schweinitz) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 318
Rutstroemia elatina (Albertini & Schweinitz) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 767 (nom actuel)
Ciboria elatina (Albertini & Schweinitz) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 62
Kriegeria elatina (Albertini & Schweinitz) Hohnel (1914), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 123, p. 114
Phialea mariae Boudier (1917), Bulletin de la Societe mycologique de France, 33(1-2), p. 18
Kriegeria kriegeriana (Rabenhorst) Seaver (1943), Mycologia, 35(4), p. 493
Lanzia elatina (Albertini & Schweinitz) Baral & Krieglsteiner (1985), Beihefte zur zeitschrift fur mykologie, 6, p. 20
Poculum elatinum (Albertini & Schweinitz) M.P. Sharma (1991), Himalayan botanical researches, p. 246

References : BK 1 152 ; Cetto 5 2120
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Rutstroemiaceae
Chapeau/Fructification : Cupuliforme a orbiculaire, 2-6 mm, distinctement stipitee. Hymenium lisse, olive-brun fonce a noir. Surface externe et marge concolores. Marge incurvee dans la jeunesse et faiblement fimbriee.
Chair : Gelatineuse.
Stipe : Concolore, long de 1-3 mm. Surface externe et pied faiblement furfuraces et inegaux.
Habitat : Sur aiguilles et branches tombees portant encore des aiguilles d'Abies Alba.
Spores : Fusiformes-elliptiques, lisses, hyalines, biguttlees, le plus souvent pourvues d'une cloison centrale a maturite, 12-17 x 5-6 µm. Asques octospores, spores uniseriees, 130-160 x 10-12 µm. Paraphyses filiformes, septees et legerement renflees au sommet.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole a gregaire. Rare. D'Avril a Juin.
Morchella vulgaris (Persoon) Gray (1821) Noms francais : Morille vulgaire ; morille commune
Synonymes : Phallus tremelloides Bulliard (1784), Herbier de la France, 5, tab. 218, fig. F
Phallus esculentus var. ß vulgaris Persoon (1800), Commentarius fungorum Bavariae indigenorum icones pictas, p. 81 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Morchella esculenta var. ß vulgaris (Persoon) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 619
Morchella tremelloides (Bulliard) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 621
Morchella vulgaris (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 662 (nom actuel)
Gyrocephalus carnutensis Persoon (1825) [1823-24], Memoires de la Societe linneenne de Paris, 3, p. 78
Morilla villica var. tremelloides (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 272
Phalloboletus tremelloides (Bulliard) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 865
Morchella spongiola Boudier (1897), Bulletin de la Societe mycologique de France, 13(3), p. 138
Morchella vulgaris var. tremelloides(Bulliard) Boudier (1897), Bulletin de la Societe mycologique de France, 13(3), p. 140
Morchella andalusiae Clowez & L. Romero (2012) [2010], Bulletin Trimestriel de la Societe mycologique de France, 126(3-4), p. 255
Morchella conica var. pygmaea Clowez & M.-A. Delaunoy (2012) [2010], Bulletin Trimestriel de la Societe mycologique de France, 126(3-4), p. 310
Morchella anthracina Clowez & Vanhille (2012) [2010], Bulletin Trimestriel de la Societe mycologique de France, 126(3-4), p. 258
Morchella lepida Clowez & F. Petit (2012) [2010], Bulletin Trimestriel de la Societe mycologique de France, 126(3-4), p. 259
Morchella vulgaris var. aucupariae Clowez & J.M. Moingeon (2012) [2010], Bulletin Trimestriel de la Societe mycologique de France, 126(3-4), p. 270
Morchella acerina Clowez & C. Boulanger (2012) [2010], Bulletin Trimestriel de la Societe mycologique de France, 126(3-4), p. 274
Morchella robiniae Clowez (2012) [2010], Bulletin Trimestriel de la Societe mycologique de France, 126(3-4), p. 287


References : Bon p. 327 ; Clowez & Moreau
Groupe : Helvelles/Morilles
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Morchellaceae
Comestibilite : Comestible
Phialina ulmariae (Lasch) Dennis (1960) Synonymes : Peziza ulmariae Lasch (1853), in Rabenhorst, Klotzschii herbarum vivum mycologicum, Edn 1, n° 1723 (Basionyme)
Peziza deparcula P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 191
Helotium deparculum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 240
Trichopeziza ulmariae (Lasch) Lambotte (1880), Flore mycologique de la Belgique, p. 524
Urceola ulmariae (Lasch) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 322
Mollisia atrata var. ulmariae (Lasch) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 182
Pseudohelotium deparculum (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 293
Mollisia ulmariae (Lasch) Rehm (1891), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 531
Pezizella deparcula (P. Karsten) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 673
Belonidium deparculum (P. Karsten) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 497
Pyrenopeziza ulmariae (Lasch) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 134
Urceolella deparcula (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 129
Hymenoscyphus deparculus (P. Karsten) Migula (1913), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 3(2), p. 1154
Phialina deparcula (P. Karsten) Hohnel (1926), Mitteilungen aus dem botanischen Institut der technischen hochschule in Wien, 3(2), p. 106
Hyaloscypha deparcula (P. Karsten) Nannfeldt (1949), in Dennis, Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 32, p. 74
Phialina ulmariae (Lasch) Dennis (1960), British Cup Fungi and their Allies, p. 102 (nom actuel)
Phialoscypha spiraeicola Raitviir (1977), Folia cryptogamica Estonica, 8, p. 3
Calycellina ulmariae (Lasch) Korf (1982), Mycotaxon, 14(1), p. 2

References : BK 1 246 ; Gr. p. 476 n° 2 ; Ellis p. 355 fig. 1489 ; Dennis p. 184
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, d'abord urceole ou cupuliforme a orbiculaire, puis aplati, large de 0,2-0,3 ( 0,5 ) mm. Hymenium lisse, jaunatre ocrace ou jaune citron pale, tres brievement pubescent a l'exterieur, marge un peu plus claire, aspect duveteux par les poils blanchatres.
Habitat : Sur les petioles de feuilles mortes ou pourries de Filipendula ulmariae.
Spores : Cylindriques, lisses, non septees, tres legerement teintees de jaunatre, 10,5-13 x 2 µm. Asques octospores, 32-36 (40) x 5,5 (7) µm. J+. Paraphyses rares, peu septees, cylindriques-clavees et remplies de petites guttules ou granulations jaunatres au sommet. Poils aigus, minces, lisses, flexueux, septes seulement a l'extreme base, presque hyalins, 15-25 ( 40 ) x 2-3 µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Rare ou peu frequent. Isole ou gregaire. Du printemps jusqu'en ete, ( in litt. Juin-Octobre ).
Trichopeziza adenostylidis (Rehm) Raitviir (1987) Synonymes : Lachnum adenostylidis Rehm (1913), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 11(5), p. 392 (Basionyme)
Belonidium adenostylidis (Rehm) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 44
Trichopeziza adenostylidis (Rehm) Raitviir (1987), Eesti NSV teaduste akadeemia toimetised. Bioloogiline seeria, 36(4), p. 317 (nom actuel)

References : Schmid N° 66
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Habitat : Sur tiges d'Adenostylles alliariae en zone alpine.
Comestibilite : Sans interet
Tympanis alnea (Persoon) Fries (1822)
Pas de photo disponible
Synonymes : Sphaeria cespitosa Tode (1791), Fungi mecklenburgenses selecti, 2, p. 41, tab. 14, fig. 113
Sphaeria aucupariae Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 51
Peziza alnea Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 673 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Sphaeria conglobata var. γ inversaFries (1817), Kongl. vetenskaps akademiens handlingar, 1817, p. 111
Dothidea caespitosa (Tode) Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 348
Cenangium laminare Fries (1818), Kongl. vetenskaps akademiens handlingar, 1818, p. 360
Tympanis alnea (Persoon) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 174 (nom actuel)
Cenangium aucupariae (Persoon) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 181
Peziza aucupariae (Persoon) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 327
Cenangium laminosum Fries (1823), Mykologische hefte, 2(2), p. 58
Peziza laminaris (Fries) Sprengel (1827), Systema vegetabilium, Edn 16, 4(1), p. 515
Tympanis aucupariae (Persoon) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 427
Cenangium alneum (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 271
Cenangium conspersum var. a nitidaFuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 272
Tympanis conspersa subsp.* alnea (Persoon) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 227
Pocillum alneum (Persoon) Gillet (1886), Champignons de France, les discomycetes, p. 200
Cenangiella alnea (Persoon) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 271
Plagiostoma alneum (Persoon) Arx (1951), Antonie van Leeuwenhoek, 17, p. 264

References : Medardi p. 297
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Tympanidaceae
Chapeau/Fructification : Ascome compose de 20-30 apothecies sessiles, reunies entre elles emergeant d'un stroma commun noir. Apothecie urceolee cupulee.
Stipe : nul
Habitat : Sur bois deteriore d'Alnus.
Comestibilite : Sans interet


Pour vous accompagner lors de vos sorties mycologiques, MycoDB vous recommande les guides suivants :