Il y a 18 champignons qui correspondent à votre recherche par ordre de popularité :
Helvella crispa (Scopoli) Fries (1822) |
![]() |
Noms francais : Helvelle crepue Synonymes : Boletus leucophaeus Battarra (1755), Fungorum agri ariminensis historia, p. 24, tab. 3, fig. B Phallus crispus Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 475 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Helvella pallida Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 112, tab. 282 ('Elvela') Helvella mitra var. ß crispus (Scopoli) F.H. Wiggers (1780), Primitiae flora holsaticae, p. 104 ('Elvela') Helvella alba Bergeret (1783), Phytonomatotechnie universelle, 1, p. 145 Helvella sulcata var. ß cinerea Afzelius (1783), Kongl. vetenskaps akademiens nya handlingar, 4, p. 305 Phallus costatus Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 129 Helvella nivea Schrader (1799), Journal fur die botanik, 2(2), p. 66 Helvella leucophaea (Battarra) Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 19 Coelomorum monachella Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 415, tab. 190, fig. 3 Coelomorum lichenoides Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 414, tab. 190, fig. 1-2 Helvella crispa (Scopoli) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 14 (nom actuel) Helvella sulcata var. ß pallescens (Schaeffer) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 16 Peziza contorta Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 218 Helvella cinerascens Secretan (1833), Mycographie Suisse, 3, p. 267 (nom. inval.) Helvella cinereocandida Hazslinszky (1881), Ertekezesek a termeszettudomanyok Korebol, kiadja a magyar tudomanyos Akademia, 11(19), p. 13 Otidea sparassis Quelet (1892), Revue mycologique (Toulouse), 14(54), p. 65, tab. 126, fig. 4bis Wynnella sparassis (Quelet) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 51 Helvella flavida Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 157 References : CD 19 ; BK 1 14 ; Marchand 193 ; Bon p. 329 ; Eyssartier et Roux p. 1072 Groupe : Helvelles/Morilles Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Helvellaceae Chapeau/Fructification : en selle, lobe ou irregulier, blanchatre. Stipe : souvent robuste, sillonne, lacuneux, blanc. Habitat : Forets, sentiers, talus. Comestibilite : Toxique Commentaires : Les helvelles du complexe crispa-lacunosa contiennent des hemolysines se detruisant a la cuisson, mais vient s'ajouter a celles-ci la methylhydrazine pouvant causer des intoxications et est carcinogene a long terme. |
Mollisia cinerea (Batsch) P. Karsten (1871) |
![]() |
Synonymes : Peziza cinerea Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 197, tab. 26, fig. 137 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza viridis Bulliard (1787), Herbier de la France, 8, tab. 376, fig. 4 Tremella cinerea (Batsch) Relhan (1788), Flora cantabrigiensis, suppl. 2, p. 22 Peziza callosa Batsch (1789), Elenchus fungorum, continuatio secunda, p. 95, tab. 39, fig. 219 Octospora callosa (Batsch) Baumgarten (1790), Flora lipsiensis, p. 648 Peziza glabra Hoffmann (1790), Vegetabilia cryptogama, 2, p. 24, tab. 7, fig. 2 Octospora cinerea (Batsch) Baumgarten (1790), Flora lipsiensis, p. 649 Peziza callosa var. 1 ardosiaceaBulliard (1791), Histoire des champignons de la France, 1, p. 252, tab. 416, fig. 1 Peziza callosa var. 2 albaBulliard (1791), Histoire des champignons de la France, 1, p. 252 Peziza callosa var. 3 viridis (Bulliard) Bulliard (1791), Histoire des champignons de la France, 1, p. 252 Peziza pulvinata J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1457 Peziza crispa J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1458 Peziza plana Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 417 Peziza obconica Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 428 Peziza alnea Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 423 (nom. illegit.) Peziza cinerea var. b subcarneopallens Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 143 Helotium cinereum (Batsch) P. Karsten (1866), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 8, p. 207 Niptera cinerea (Batsch) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 292 Trochila cinerea (Batsch) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 244 Mollisia cinerea (Batsch) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 189 (nom actuel) Mollisia callosa (Batsch) Gillet (1881), Champignons de France, les discomycetes, p. 127 Peziza subcarneopallens (Fries) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 336 Mollisia complicatula var. pallidior Feltgen (1903), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(3), p. 22 Humaria pusilla Feltgen (1903), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(3), p. 5 References : BK 1 274 ; Cetto 4 1653 ; Ellis 2 p. 10 fig. 30 ; Dennis p. 183 pl. XXIIIb ; Page Image for Protologue. Gr. p. 501 n° 865 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Dermateaceae Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, urceole au debut, puis bientot plan, etale-ondule, et meme parfois un peu lobe, large de 0,5 a 1,5, jusqu'a 2 mm, grisatre ou cendre au dessus, gris noiratre cendre obscur en dessous, avec la marge plus claire ou blanchatre a l'etat jeune, formee de cellule allongees ou poils tres courts et obtus. Habitat : Espece commune sur les vieux bois pourris et les branches mortes humides en particulier sur Quercus et Fagus, mais egalement sur Acer, Betula, Castanea, Crataegus, Fraxinus, Pinus, Rhododendron, Rubus, Salix, Ulex, etc... Spores : Elliptiques, parfois faiblement arquees, lisses, hyalines, 7-9 x 2-2,5 µm.( d'apres Boudier 6-12 x 2-3 µm). Asques cylindriques-claviformes, octospores, (40)-50-70 x 5-6 µm, spores uniseriees. Paraphyses simples ou divisees a la base, droites, obtuses, regulierement epaissies de la base au sommet, ou cylindriques arrondies aux extremites, larges de 3-4 µm, septees au-dessous du milieu, remplies au debut d'un liquide oleagineux refringent qui se desagrege ensuite en gouttelettes ou en granulations. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire a cespiteux,(en croissance serree ). Frequent. Toute au long de l'annee. |
Lachnella alboviolascens (Albertini & Schweinitz) Fries (1849) |
![]() |
Synonymes : Peziza nigrocaesia Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 435
Peziza nivea Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 435 (nom. illegit.) Peziza alboviolascens Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 322, tab. 8, fig. 4 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Peziza fallax var. ß alboviolascens (Albertini & Schweinitz) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 266 Peziza alboviolascens var. nigrocaesia (Schumacher) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 96 Peziza fallax Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 266 Peziza velutina Desmazieres (1823), Catalogue des plantes omises dans la botanographie Belgique et dans les flores du Nord de la France, p. 14 Ascobolus vitis Wallroth (1828), in Fries, Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 2, p. 9 Lachnella alboviolascens (Albertini & Schweinitz) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 365 (nom actuel) Peziza syringae Wallroth (1859), in Rabenhorst, Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 32 Cyphella curreyi Berkeley & Broome (1861), The annals and magazine of natural history, series 3, 7, p. 379 Cyphella alboviolascens (Albertini & Schweinitz) P. Crouan & H. Crouan (1867), Florule du Finistere, p. 61 Peziza alboviolascens var. ß alba J. Kickx f. (1867), in J.J. Kickx, Flore cryptogamique des Flandres, 1, p. 489 Cyphella dochmiospora Berkeley & Broome (1873), The annals and magazine of natural history, series 4, 11, p. 343 Corticium dubium Quelet (1875), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 444(16), tab. 1, fig. 10 Cyphella stuppea Berkeley & Broome (1878), The annals and magazine of natural history, series 5, 1, p. 25 Lachnea alboviolascens (Albertini & Schweinitz) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 81 Trichopeziza syringae (Wallroth) Hazslinszky (1886) [1885], Mathematikai es termeszettudomanyi kozlemenyek, vonatkozolag a hazai vizsonyokra, 21, p. 235 Chaetocypha alboviolascens (Albertini & Schweinitz) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 847 Cyphella syringae (Wallroth) Cooke (1891), Grevillea, 20(93), p. 9 Chaetocypha stuppea (Berkeley & Broome) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 848 Chaetocypha dochmiospora (Berkeley & Broome) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 847 Cyphella pseudovillosa Hennings (1904), Botanische jahrbucher fur systematik, pflanzengeschichte und pflanzengeographie, 34(1), p. 43 Cyphella villosa f. dochmiospora (Berkeley & Broome) Jaap (1905), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 3(5), p. 399 Cyphellopsis alboviolascens (Albertini & Schweinitz) Donk (1931), Mededeelingen van de Nederlandsche mycologische vereeniging, 18-20, p. 129 References : BK 2 230 ; BG p. 159 n° 252 Groupe : non classe Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Niaceae Chapeau/Fructification : Basidiome cyphelloide, sessile, dur, globuleux, puis cupule, mesurant 0,5-1,5(-3) mm de diametre, et aplani, avec marge enroulee, duveteuse, densement garnie de poils blancs. Face interne tapissee par hymenium lisse, souvent parseme d'excroissances, gris-clair a blanchatre et souvent teinte de bleu ou legerement de verdatre. . Chair : Consistance ceracee, molle. Habitat : Sur branches seches tombees, notamment de Syringa spp. (lilas), Vitis spp. (vignes), Robinia pseudoacacia (robinier faux-acacia), Tilia spp. (tilleuls), Salix spp. (saules), Sambucus spp. (sureaux), Wisteria spp. (glycine), mais egalement sur tiges mortes de plantes herbacees. Cespiteux, en troupes serrees. Toute l'annee, mais surtout de janvier a juin. Frequent. Spores : Spores ovoides, lisses, hyalines, bossues vers la base ou comme aplaties sur une face, avec apicule lateral, parfois avec des granulations, mesurant 12-15 × 9-12 µm. Basides clavees, tetrasporiques, mesurant 50-70-(80) × 6-12-(16) µm, bouclees. Monomitique : Hyphes a parois minces, mesurant 1-3,5 µm de largeur, en couche horizontale a la base, enchevetrees et tres serrees sous l'hymenium, cloisonnees, partiellement bouclees. Poils du basidiome a parois tres epaisses, cylindriques, brunatres dans le tiers de la partie inferieure, effiles, finement incrustes, mesurant 150-200(-250) × 5-6-(-8) µm, dextrinoides. Comestibilite : Sans interet |
Humaria hemisphaerica (F.H. Wiggers) Fuckel (1870) [1869-70] |
![]() |
Synonymes : Helvella campanulata Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 480 ('Elvela ')
Helvella albida Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 102, tab. 151 ('Elvela ') Peziza hispida Hudson (1778), Flora Anglica, Edn 2, p. 635 Peziza hemisphaerica F.H. Wiggers (1780), Primitiae flora holsaticae, p. 107 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Peziza replicata Tode (1783), Schriften der berlinischen gesellschaft naturforschender freunde, 4, p. 269 Peziza labellum Bulliard (1784), Herbier de la France, 5, tab. 204 Octospora fasciculata Hedwig (1789), Descripto et adumbratio microscopico analytica muscorum frondorosum, 2, p. 14, tab. 4, fig. b Octospora subhirsuta Baumgarten (1790), Flora lipsiensis, p. 647 Peziza labellum var. 1 alba Bulliard (1791), Histoire des champignons de la France, 1, p. 262, tab. 204 Peziza hirsuta Holmskjold (1799), Beata ruris otia fungis danicis, 2, p. 37, tab. 19 Peziza fasciculata (Hedwig) Schrader (1799), Journal fur die botanik, 2(2), p. 60 Peziza albida (Schaeffer) Lamarck (1804), Encyclopedie methodique, Botanique, 5, p. 212 Peziza carniolica Lamarck (1804), Encyclopedie methodique, Botanique, 5, p. 205 Peziza labellum var. a rufaChevallier (1826), Flore generale des environs de Paris, 1, p. 287 Humaria hemisphaerica (F.H. Wiggers) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 322 (nom actuel) Lachnea hemisphaerica (F.H. Wiggers) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 73 Lachnea hirsuta (Holmskjold) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 283 Sepultaria hemisphaerica (F.H. Wiggers) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 302 Lachnea hemisphaerica var. replicata (Tode) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 167 Scutellinia hemisphaerica (F.H. Wiggers) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 869 Sepultaria albida (Schaeffer) Morgan (1902), The journal of mycology, 8(4), p. 188 Patella albida (Schaeffer) Seaver (1916), in Brenckle, Fungi Dakotenses, 17, n° 407 Mycolachnea hemisphaerica (F.H. Wiggers) Maire (1937), Publicaciones del Instituto botanico, Barcelona, 3(4), p. 24 References : BK 1 72 ; CD 35 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pyronemataceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Interieur gris bleute. Poils bruns |
Otidea alutacea (Persoon) Massee (1895) |
![]() |
Noms francais : Otidee couleur de cuir Synonymes : Helvella ochracea Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 103, tab. 155 ('Elvela ') Peziza ochracea (Schaeffer) Persoon (1800), Commentarius fungorum Bavariae indigenorum icones pictas, p. 61 Peziza alutacea Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 78 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Scodellina alutacea (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 668 Peziza cochleata var. ß alutacea (Persoon) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 50 Peziza alutacea var. ß ochracea (Schaeffer) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 221 Plicaria alutacea (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 327 Aleuria alutacea (Persoon) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 42 Pustularia alutacea (Persoon) Hazslinszky (1886) [1885], Mathematikai es termeszettudomanyi kozlemenyek, vonatkozolag a hazai vizsonyokra, 21, p. 271 Otidea alutacea (Persoon) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 446 (nom actuel) Otidea alba Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 354, pl. 27, fig. 14-15 References : CD 30 ; BK 1 60 ; CQ ; Dennis p. 25 pl. Vb ; Cetto 5 2098 Gr. p. 109 n° 168 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pyronemataceae Chapeau/Fructification : Receptacle subsessile ou brievement stipite, fendu d'un cote et dilate en oreille arrondie avec la marge unie, haut de 3 a 5, jusqua 6 cm et large de 2-4 cm, fauve brunatre l'interieur a gris brunatre assez pale, ou argile fonce a gris brun sale, un peu furfurace a l'exterieur, villeux et blanc a la base. Chair : Epaisse, cassante, jaunatre. Habitat : Sous feuillus, occasionnellement sous coniferes. Spores : Elliptiques, hyalines, presentant a l'interieur deux gouttelettes accompagnees parfois de deux ou trois granulations, lisses et mesurant de 15 a 16 x 8 µm d'apres Boudier, legerement asperulees et mesurant de 13 a 15 x 6-7 µm d'apres Saccardo. Asques subcylindriques, attenues a la base, octospores, 200-275 x 15-17 µm, spores uniseriees. Parapyses greles, hyalines, 3 a 4 µm, septees, granuleuses interieurement dans la partie superieure, a sommets courbes en crosse et parfois ramuleux. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole ou gregaire a cespiteux. Occasionnel ou peu frequent. Juillet-septembre-Octobre. Remarques : Autres variations de dimensions des spores et des asques suivant les auteurs. A savoir : Spores- Dennis 1978 = 12-15 x 6-7 µm . Moser 1983 = 13-17 x 6-8 µm. Asques : Dennis 1978 = 250 x 15 µm ; BK = 250-300 x 8-10 µm |
Proliferodiscus pulveraceus (Albertini & Schweinitz) Baral (1985) |
![]() |
Synonymes : Peziza pulveracea Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 342, tab. 8, fig. 2 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Cenangium pulveraceum (Albertini & Schweinitz) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 181 Tympanis seriata Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 237 Phibalis pulveracea (Albertini & Schweinitz) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 446 Cenangium microspermum Saccardo & Ellis (1882), Michelia, 2(8), p. 571 Dasyscyphus caerulescens Rehm (1882), Ascomycetes lojkani lecti in Hungaria, Transsylvania et Galicia, p. 9 ('coerulescens') Trichopeziza caerulescens (Rehm) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 412 ('coerulescens') Dasyscyphus grisellus f. ilicis Feltgen (1903), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(3), p. 67 Dasyscyphus leucomelaena Feltgen (1903), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(3), p. 67 Dasyscyphus caerulescens var. dealbataRehm (1905), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 3(3), p. 225 Trichopeziza grisella f. ilicis(Feltgen) Saccardo & D. Saccardo (1906), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 18, p. 80 Pyrenopeziza grisella var. ilicis(Feltgen) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 134 Trichopeziza leucomelaena (Feltgen) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 131 Dermatea pulveracea (Albertini & Schweinitz) Rehm (1912), Berichte der bayerischen botanischen gesellschaft zur erforschung der heimischen flora, 13, p. 197 Dasyscyphus pulveraceus (Albertini & Schweinitz) Hohnel (1917), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 126, p. 339 Dasyscyphus jevanensis Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 237 Lachnella pulveracea (Albertini & Schweinitz) Seaver (1951), The North American cup-fungi (inoperculates), p. 268 Lachnellula pulveracea (Albertini & Schweinitz) Dennis (1962), Persoonia, 2(2), p. 184 Proliferodiscus pulveraceus (Albertini & Schweinitz) Baral (1985), Beihefte zur zeitschrift fur mykologie, 6, p. 84 (nom actuel) Farinodiscus pulveraceus (Albertini & Schweinitz) Svrček (1987), Ceska mykologie, 41(4), p. 205 References : Ellis p. 7 fig. 17 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : Jusqu'a 0,5 mm de diametre, brun mais couvert d'une incrustation gris pale, disque jaune pale avec une sorte de frange formee par des poils blancs. Habitat : Sur branches mortes de Betula, Fagus, Fraxinus, Hedera, Ilex, Sorbus et Ulex. Spores : Ascospores hyalines, 6-9 x 2-3 µm. Paraphyses greles et cloisonnees.( in litt. 7 cloisons ). Comestibilite : Sans interet Commentaires : En troupes, parfois tres denses. Commun. Juin-Septembre. |
Ciboria rufofusca (O. Weberbauer) Saccardo (1889) |
![]() |
Synonymes : Peziza tuberosa var. ßß strobilina Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 313
Peziza rufofusca O. Weberbauer (1873), Die pilze Nord-Deutschlands, mit besonderer berucksichtigung Schlesiens, 1, p. 7, tab. 3, fig. 4 (Basionyme) Phialea strobilina (Albertini & Schweinitz) Quelet (1878), Bulletin de la Societe botanique de France, 25, p. 291 Ciboria rufofusca (O. Weberbauer) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 203 (nom actuel) Ciboria strobilina (Albertini & Schweinitz) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 203 Ombrophila strobilina (Albertini & Schweinitz) Rehm (1891), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 482 (nom. illegit.) Chlorociboria strobilina (Albertini & Schweinitz) Seaver ex C.S. Ramamurthi, Korf & L.R. Batra (1958) [1957], Mycologia, 49(6), p. 860 References : BK 1 147 ; Medardi p. 34 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Sclerotiniaceae Chapeau/Fructification : stipitee de 15 mm de diametre et 30 mm de hauteur plus ou moins calyciforme, cupulee et subturbinee. Hymenophore lisse, concolore recouvert d'une pruine detersile blanchatre. Chair : ceracee, fragile, blanc brunatre. Stipe : cylindrique, de taille variable, plus large en haut. Habitat : Sur ecaille de cone de Abies alba, au printemps. Spores : lisses, hyalines, non guttulees, uniseriees dans l'asque. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Sur ecailles de cones d'Abies alba. |
Ditiola peziziformis (Leveille) D.A. Reid (1974) |
![]() |
Synonymes : Helvella lentiformis Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 481 ('Elvela ')
Leotia tuberculata Hornemann (1808), Flora danica, 23, p. 8, tab. 1378, fig. 2 Exidia peziziformis Leveille (1848), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 9, p. 127 ('pezizaeformis') (Basionyme) Femsjonia luteoalba Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 341 Ditiola conformis P. Karsten (1867), Fungi Fenniae exsiccati, 7, n° 629 Femsjonia peziziformis (Leveille) P. Karsten (1876), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 25, p. 352 ('pezizaeformis ') Ditiola luteoalba (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 227 Ditiola lentiformis (Scopoli) Wettstein (1886) [1885], Verhandlungen der kaiserich-koniglichen zoologisch-botanischen Gesellschaft in Wien, 35, p. 553 Guepinia femsjoniana Johan-Olsen (1888), in Brefeld, Untersuchungen aus dem gesammtgebiete der mykologie, 7, p. 161 Dacrymyces mesentericus P. Karsten (1889), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 48, p. 459 Dacrymyces radicellatus P. Karsten (1890), Hedwigia, 29(4), p. 178 Guepinia luteoalba (Fries) Lloyd (1920), Mycological writings, 6, mycological notes n° 64, p. 990 Dacrymyces conformis (P. Karsten) Neuhoff (1936), Arkiv for botanik / utgifvet af K. Svenska vetenskaps-akademien i Stockholm, 28A(1), p. 44 Ditiola peziziformis (Leveille) D.A. Reid (1974), Transactions of the British mycological Society, 62(3), p. 474 ('pezizaeformis ') (nom actuel) References : CD 58 ; BK 2 6 ; Julich 2 p. 420 ; FMDS 144 p. 47 ; BG p. 71 n° 115 Groupe : Tremelles Classification : Basidiomycota / Dacrymycetes / Dacrymycetales / Dacrymycetaceae Chapeau/Fructification : Cupule turbinee, large et haut de 3-4-5 jusqu'a 10 mm, en forme de disque plat ou un peu concave, ondule, subcrispe, ou parfois un peu pulvine, lisse, jaune d'oeuf. Marge droite ou un peu sinueuse, comprimee lorsque la croissance est en groupes serres. Face externe legerement floconneuse, blanc pale, retrecie en un semblant de pied a la base. Chair : Gelatineuse, molle, transparente avec, a l'interieur, une moelle pale ou blanchatre. Habitat : Sur bois mort de coniferes ( Abies ),mais egalement sur feuillus ( Quercus, Fagus,surtout a la face infere des branches tombees et cortiquees. Spores : Oblongues, attenuees obliquement ou legerement courbees vers la base, lisses, hyalines, a contenu granuleux, 23-25-30 x 7-9-11 µm, cloisonnees en pleine maturite, atteignant jusqu'a 32 µm de long, et formant des spores secondaires. I-. Basides en forme de diapason, 60-90-100 x 5-6(-9 ) µm, sterigmates subules. Pas de cystide. Hyphes larges, 1,5-5-8 µm, parfois un peu enflees, boucles rares, ansiformes ; la plupart des cloisons sont bouclees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole ou en troupes sur l'ecorce, egalement en groupes fascicules par 2-3 ou 4. Rare. Ete-automne. ( in litt. Decembre ). Remarques : Certaines formes de ce champignon sont tres semblables a certains discomycetes. |
Crocicreas coronatum (Bulliard) S.E. Carpenter (1980) |
![]() |
Synonymes : Peziza coronata Bulliard (1788), Herbier de la France, 9, tab. 416, fig. 4 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza inflexa Bolton (1789), An history of fungusses growing about Halifax, 3, p. 106, tab. 106, fig. 2 Peziza denticulata Vahl (1790), Flora danica, 17, p. 10, tab. 1016, fig. 3 Peziza armata Roth (1797), Catalecta botanica, 1, p. 240 Peziza radiata Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 662, n° 101 Peziza subulata Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 418 Hymenoscyphus radiatus (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 673 Peziza coronilla Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 287 Peziza coronata var. b lignatilisFries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 120 Cenangium coronatum (Bulliard) P. Crouan & H. Crouan (1867), Florule du Finistere, p. 44 Helotium coronatum (Bulliard) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 237 Helotium inflexum (Bolton) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 136 Phialea inflexa (Bolton) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 106 Phialea coronata (Bulliard) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 110 Calycella coronata (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 305 Calycella alba Patouillard (1887), Tabulae analyticae fungorum, 6, p. 37, fig. 594 Hymenoscyphus coronatus var. inflexus(Bolton) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 127 Hymenoscyphus coronatus (Bulliard) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 127, tab. 5, fig. 26 Cyathicula inflexa (Bolton) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 305 Cyathicula alba (Patouillard) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 305 Cyathicula coronata f. inflexa (Bolton) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 741 Cyathicula coronata (Bulliard) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 740 Helotium roseipes Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 192 Crocicreas coronatum (Bulliard) S.E. Carpenter (1980), Brittonia, 32(2), p. 269 (nom actuel) References : BK 1 191 ; Dennis p. 128 pl. XVIIf ; Ellis p. 276 fig. 1229 ; Gr. p. 411 n° 686 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, concave-hemispherique, lisse, puis etale, avec la marge bordee de dents longues et aigues, dressees ou etalees, larges de 1 a 3 mm, jaunatre a orange blanchatre ou grisatre en dessus, pale ou blanchatre en dessous. Stipe : Cylindrique, grele, plus ou moins long, de 1-3, jusqu'a 5 mm,droit ou un peu flexueux, glabre, concolore au dessous du receptacle. Habitat : Sur tiges seches ou pourrissantes de differentes plantes telles que Urtica, Cirsum, rarement sur tiges lignifiees. ( Boudier: sur petites branches mortes dans les bois.) Spores : Oblongues-fusiformes, obtuses, souvent un peu courbees, presentant a l'interieur 2 ou plusieurs petites gouttelettes et des granulations, 16-17-22 x 4-4,5 µm. Asques cylindriques-claviformes, octospores, 90-110-(114) x 7,5-8-(10)µm, spores biseriees. Paraphyses lineaires, simples ou divisees, septees, finement granuleuses a l'interieur, a peine epaissies dans la partie superieure, 2-3 µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole a gregaire. Tres commun. Presque en toute saison. ( In Litt. Aout-Novembre ) . |
Helvella costifera Nannfeldt (1953) |
![]() |
Synonymes : Peziza costata Fries (1851), Novae symbolae mycologicae. Fasciulus primus, sistens fungos in peregrinis terris a botanicis danicis nuper collectos, p. 104
Discina costata (Fries) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 103 Acetabula ancilis var. costata (Fries) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 40 Acetabula vulgaris var. albaVelenovský (1939), Novitates mycologicae, p. 200 Helvella costifera Nannfeldt (1953), Fungi exsiccati suecici, praesertini upsalienses, 41-42, p. 37, n° 2061 (Basionyme) (nom actuel) Paxina costifera (Nannfeldt) Stangl (1963), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 16, p. 115 Acetabula costifera (Nannfeldt) Benedix (1965), Westfalische Pilzbriefe, 5, p. 113 Helvella hyperborea Harmaja (1978), Karstenia, 18(2), p. 57 References : CD 23 ; BK 1 26 ; Eyssartier et Roux p. 1066 Groupe : Helvelles/Morilles Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Helvellaceae Comestibilite : Sans interet |
Cyphella digitalis (Albertini & Schweinitz) Fries (1822) |
![]() |
Noms francais : Cyphelle en forme de doigt Synonymes : Peziza digitalis Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 315, tab. 5, fig. 1 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Cyphella digitalis (Albertini & Schweinitz) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 201 (nom actuel) Solenia digitalis (Albertini & Schweinitz) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 214 Chaetocypha digitalis (Albertini & Schweinitz) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 847 Aleurodiscus digitalis (Albertini & Schweinitz) Donk (1951), Reinwardtia, 1, p. 210 References : BK 2 227 ; BG p. 161 n° 258 Groupe : Tricholomes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Cyphellaceae Chapeau/Fructification : Cupule 5-10 mm, ( in litt. 5-20(35) x 4-15 x 20 mm ),pourvue d'un pied court, membraneuse assez epaisse, digitaliforme ou campanulee, suspendue au sommet. Face externe jaune-brun, gris-brun a fauve brun puis brun fonce et meme brun-noir et rayee de fibrilles concolores, lisse, finement vileuse-poilue, surtout en periode seche. Marge blanchatre, lisse ou crenelee-incisee, finement cilee. Lames/Pores : Hymenium blanchatre ou blanc creme, lisse, un peu glauque. Chair : Mince, membraneuse, coriace, blanche. Odeur et saveur indistinctes. Stipe : Tres court. Habitat : Specifique a l'Abies alba : sur troncs morts couches ou debout, sur branches mortes tombees ou non, sur bois cortique, plus rarement sur bois decortique. Spores : Globuleuses, lisses, hyalines,( subglauscescentes ), a parois minces ou epaissies, quelques-unes tres brievement attenuees a la base, 16-18-21 x 15-16-18 µm. I-. Basides etroitement clavees, 70-110-150 x 12-17-22 µm, tetrasporiques, pourvues d'une boucle basale. Pas de cystide. Monomitique : Hyphes a parois minces, brunatres, larges de 3-8-10 µm, cloisonnees et bouclees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Souvent en troupes denses. Repandu, mais peu frequent. Automne-Hiver. |
Rutstroemia elatina (Albertini & Schweinitz) Rehm (1893) |
![]() |
Synonymes : Peziza elatina Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 330, tab. 2, fig. 3 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Kriegeria olivacea Rabenhorst (1878), Hedwigia, 17(3), p. 32 Ombrophila kriegeriana Rabenhorst (1878), Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 2315 Ciboria kriegeriana (Rabenhorst) Rehm (1882), Ascomyceten, 14, n° 660 Helotium elatinum (Albertini & Schweinitz) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 309 Chlorosplenium kriegerianum (Rabenhorst) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 318 Chlorosplenium elatinum (Albertini & Schweinitz) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 318 Rutstroemia elatina (Albertini & Schweinitz) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 767 (nom actuel) Ciboria elatina (Albertini & Schweinitz) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 62 Kriegeria elatina (Albertini & Schweinitz) Hohnel (1914), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 123, p. 114 Phialea mariae Boudier (1917), Bulletin de la Societe mycologique de France, 33(1-2), p. 18 Kriegeria kriegeriana (Rabenhorst) Seaver (1943), Mycologia, 35(4), p. 493 Lanzia elatina (Albertini & Schweinitz) Baral & Krieglsteiner (1985), Beihefte zur zeitschrift fur mykologie, 6, p. 20 Poculum elatinum (Albertini & Schweinitz) M.P. Sharma (1991), Himalayan botanical researches, p. 246 References : BK 1 152 ; Cetto 5 2120 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Rutstroemiaceae Chapeau/Fructification : Cupuliforme a orbiculaire, 2-6 mm, distinctement stipitee. Hymenium lisse, olive-brun fonce a noir. Surface externe et marge concolores. Marge incurvee dans la jeunesse et faiblement fimbriee. Chair : Gelatineuse. Stipe : Concolore, long de 1-3 mm. Surface externe et pied faiblement furfuraces et inegaux. Habitat : Sur aiguilles et branches tombees portant encore des aiguilles d'Abies Alba. Spores : Fusiformes-elliptiques, lisses, hyalines, biguttlees, le plus souvent pourvues d'une cloison centrale a maturite, 12-17 x 5-6 µm. Asques octospores, spores uniseriees, 130-160 x 10-12 µm. Paraphyses filiformes, septees et legerement renflees au sommet. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole a gregaire. Rare. D'Avril a Juin. |
Pseudoplectania melaena (Fries) Saccardo (1889) |
![]() |
Noms francais : Pezize des Vosges Synonymes : Peziza fuscocana Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 312, tab. 5, fig. 2 Peziza vogesiaca Mougeot & Nestler (1818), Stirpes cryptogamae vogeso-rhenanae, 6, n° 584 Peziza melaena Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 60 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Peziza melania Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 239 Peziza melaena var. ß fuscocana (Albertini & Schweinitz) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 60 Peziza melania var. ß fuscocana (Albertini & Schweinitz) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 239 Peziza melania var. a vogesiana (Mougeot & Nestler) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 239 Aleuria melania(Persoon) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 37 Peziza spongiosa Peck (1880), The botanical gazette (Crawfordsville), 5(3), p. 35 Bulgaria spongiosa (Peck) Peck (1881), The botanical gazette (Crawfordsville), 6(7), p. 241 Melascypha melaena (Fries) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 103 Crouania melaena (Fries) Hazslinszky (1886) [1885], Mathematikai es termeszettudomanyi kozlemenyek, vonatkozolag a hazai vizsonyokra, 21, p. 262 Pseudoplectania melaena (Fries) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 165 (nom actuel) Pseudoplectania melaena var. fuscocana(Albertini & Schweinitz) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 165 Pulparia spongiosa (Peck) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 612 Otidella fuscocana (Albertini & Schweinitz) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 49 Melascypha melaena var. fuscocana(Albertini & Schweinitz) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 56 Melascypha fuscocana (Albertini & Schweinitz) Bigeard & H. Guillemin (1913), Flore des champignons superieurs de France, 2, p. 649 Pseudoplectania vogesiaca (Mougeot & Nestler) Seaver (1913), Mycologia, 5(6), p. 300 Plectania melaena (Fries) Paden (1982), in Korf, Mycotaxon, 14(1), p. 1 References : BK 1 123 ; Dennis p. 69 ; Gr. p. 132 n° 204 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Sarcosomataceae Chapeau/Fructification : Receptacle cupuliforme a etale, stipite, large de 20-50-(80)mm, noir a l'interieur, puis se decolorant avec l'age et prenant une teinte fuligineuse olivatre, noir egalement a l'exterieur, sillonne a l'etat adulte, couvert de poils courts, septes et echinules en brosse au sommet. Marge finement dentee, un peu courbee a nettement debordante. Stipe : Concolore, long de 6 a 10 mm, egal, strie, fibrilleux, fixe au support par de longs poils filamenteux noirs et abondants. Habitat : Dans les forets de coniferes, sur branches et troncs pourrissants d'Abies alba, parfois a terre, parmi les mousses. Spores : Spheriques, lisses, hyalines, uniguttulees, 11-12-(15) µm. Asques subcylindriques, attenues et flexueux a la base, octospores, 320-350 x 13 µm, ( in litt. jusqu'a 380 x 16 µm ). Paraphyses, filiforme, rameuses, peu septees, legerement fuligineuses, a sommets simples ou divises et partiellement fourchus, plus ou moins contournes en spirale. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole a gregaire. Assez frequent, mais en petite quantite. Printemps ( Mars a Mai ). |
Resupinatus conspersus (Persoon) Thorn, Moncalvo & Redhead (2006) [2005] |
![]() |
Synonymes : Thelebolus hirsutus de Candolle (1805), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 272
Peziza conspersa Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 271 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Solenia grisella Quelet (1878) [1877], Bulletin de la Societe botanique de France, 24, p. 329 Lachnea conspersa (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 92 Lachnea grisella (Quelet) Gillet (1886), Champignons de France, les discomycetes, p. 208 Tapesia conspersa (Persoon) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 379 Henningsomyces grisellus (Quelet) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 483 Cyphella grisella (Quelet) Bourdot & Galzin (1928) [1927], Hymenomycetes de France. Heterobasidies- Homobasidies Gymnocarpes, p. 163 Stigmatolemma conspersum (Persoon) Donk (1962), Persoonia, 2(3), p. 339 Resupinatus conspersus (Persoon) Thorn, Moncalvo & Redhead (2006) [2005], Mycologia, 97(5), p. 1148 (nom actuel) References : BK 2 234 ; BG p. 163 n° 263 Groupe : Pleurotes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Pleurotaceae Chapeau/Fructification : Fructification formee d'un stroma portant des cupules serrees de 0,2-0,4 mm de grandeur, le stroma, fixe au substat par un pied court, est gris-brun, un peu fonce, large de 3-10 mm. Les cupules sont blanc-grisatre sur la face externe. Lames/Pores : Finement poudres de blanc, lisses et gris-noiratre sur a face interne. Stipe : Mince et peu visible. Habitat : Sur branches vivantes d' Abies alba, de preference dans la cime. Spores : Cylindriques-elliptiques ou un peu allantoides, lisses, hyalines, 7-8,5 x 3-4 µm. Basides cylindriques clavees, 25-28 x 5-7 µm, tetrasporiques, parfois bouclees. Monomitique : (1)- Hyphes de la face externe de la cupule brunatres, sinueuses-noduleuses, partiellement gelifiees, larges de 1-2,5 µm, cloisonnees, bouclees ( boucles parfois ansiformes). ( 2 ) -Hyphes du stroma a parois epaisses, brunatres, incrustees de piments, larges de 3-4 µm, cloisonnees, bouclees. ( 3 ) - Hyphes de la marge des cupules, garnies de fins cristaux. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Tout au long de l'annee .( in litt. Hiver ). Rare. |
Peziza lilacinoalba Donadini (1978) |
![]() |
Synonymes : Peziza lilacinoalba Donadini (1978), Bulletin de la Societe linneenne de Provence, 31, p. 27 (Basionyme) References : Donad. 69 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pezizaceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Hymenium blanc avec tonalites lilas. Zone alpine. |
Ditiola radicata (Albertini & Schweinitz) Fries (1822) |
![]() |
Synonymes : Tremella peziza Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 628
Tubercularia pini Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 183 Tubercularia flavescens Rebentisch (1804), Prodomus florae neomarchicae, p. 362, tab. 3, fig. 15 ab Helotium radicatum Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 348, tab. 8, fig. 5 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Ditiola radicata (Albertini & Schweinitz) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 170 (nom actuel) Peziza turbo Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 321 Peziza turbo var. ß pelta Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 322 Ditiola luteoalba var. radicata (Albertini & Schweinitz) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 227 Guepinia radicata (Albertini & Schweinitz) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 205 Dacrymyces deliquescens var. radicatus (Albertini & Schweinitz) Bourdot & Galzin (1928) [1927], Hymenomycetes de France. Heterobasidies- Homobasidies Gymnocarpes, p. 68 Dacrymyces radicatus (Albertini & Schweinitz) Donk (1931), Mededeelingen van de Nederlandsche mycologische vereeniging, 18-20, p. 120 References : Julich 2 p. 419 ; BG p. 68 Groupe : Tremelles Classification : Basidiomycota / Dacrymycetes / Dacrymycetales / Dacrymycetaceae Chapeau/Fructification : Receptacle tuberculiforme, hemispherique, discoide, villeux, puis en disque aplani, lisse, avec souvent 1 a 2 plis, ou simplement convexe, 2,5 mm de diametre, jaune d'or ou orange, puis brunissant sur le sec. Stipe bien distinct, attenue a la base, radicant, revetu d'une villosite blanche, 2-4 x 1-2 mm. Chair : Heterogene, gelatineuse, molle, blanchatre. Habitat : Sur bois morts ou travailles, arbres ou arbustes de toute essence, sur vieux bois de Pinus, etc... Spores : Elliptiques, allantoides, hyalines, 8-10-13-(14,5) x 3,5-4,5-(5) µm. Probasides etroitement claviformes, 33-54 x 3-5 µm, non bouclees. Hyphes hyalines, a parois epaisses, non bouclees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire. Commun. Toute l'annee. Remarques : lignivore serieux produisant une pourriture active. Chez les coniferes surtout, le bois est resorbe; il s'y produit des vides et il devient sec et cassant. |
Pulvinula niveoalba J. Moravec (1969) |
Pas de photo disponible |
Synonymes : Pulvinula niveoalba J. Moravec (1969), Ceska mykologie, 23(4), p. 231 (Basionyme) References : Contribution a la connaissance des Pezizales de Rhone-Alpes Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pulvinulaceae Chapeau/Fructification : discoide ou pulvinee Habitat : dans la litiere de coniferes. Spores : multiguttulees a paroi epaisse. Comestibilite : Sans interet |
Choiromyces magnusii (Mattirolo) Paoletti (1889) |
![]() |
Noms francais : Truffe de porc de Magnus Synonymes : Terfezia magnusii Mattirolo (1888), Memorie della reale Accademia delle scienze di Torino, serie 2, 38, p. 390 (basionyme) Choiromyces magnusii (Mattirolo) Paoletti (1889), in Saccardo, Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 901 (nom actuel) Tartufa magnusii (Mattirolo) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 536 References : BSM 4/2018 pp. 16-20 Groupe : Truffes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Tuberaceae Habitat : En foret ou dans le maquis mediterraneen. Sous Fagus sylvatica (hetre commun), Acer spp. (erables), Corylus avellana (noisetier commun), Castanea sativa (chataigner), Abies alba (sapin blanc), Cistus spp. (cistes) ainsi que d'autres essences. Printemps-ete. Rare. Comestibilite : Sans interet |
Pour vous accompagner lors de vos sorties mycologiques, MycoDB vous recommande les guides suivants :