Il y a 34 champignons qui correspondent à votre recherche par ordre de popularité :
Monilinia fructigena Honey (1945) |
![]() |
Noms francais : Monilie des fruits Synonymes : Torula fructigena Persoon (1795), in Usteri, Annalen der botanik, 15, p. 26, tab. 1, fig. 7 (Basionyme) Monilia fructigena (Persoon) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 693 Aleurisma macrosporum Link (1816), Magazin der Gesellschaft naturforschender freunde zu Berlin, 7, p. 38 Oidium fructigenum (Persoon) J.C. Schmidt (1817), Mykologische hefte, 1, p. 80, tab. 2, fig. 23 Sporotrichum fructigenum (Persoon) Link (1818), Jahrbucher der Gewachskunde, 1, p. 169 Acrosporium fructigenum (Persoon) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 24 Sporotrichum macrosporum (Link) Sprengel (1827), Systema vegetabilium, Edn 16, 4(1), p. 548 (nom. illegit.) Oospora fructigena (Persoon) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 182 Oospora candida Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 182 Monilia fructigena var. candida Wallroth) Saccardo (1886), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 4, p. 34 Sclerotinia fructigena (Persoon) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 67 Sclerotinia fructigena Aderhold & Ruhland (1905), Arbeiten aus der biologischen abteilung fur land und forstwirtschaft am kaiserlichen gesundheitsamte, 4, p. 430 (nom. illegit.) Stromatinia fructigena (Persoon) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 109 Monilinia fructigena Honey (1945), in Whetzel, Mycologia, 37(6), p. 672 (nom actuel) References : Ellis 114 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Sclerotiniaceae Chapeau/Fructification : Stade sexue (teleomorphe) forme d'apothecies brunes, stipitees, de petite taille. Tres rarement observe. Stade asexue (anamorphe) tres frequent forme d'un thalle veloute en forme de coussins creme puis brunatres de quelques mm de diametre repartis sur le fruit en cercles concentriques caracteristiques. Habitat : Sur fruits a pepins essentiellement, tres frequent sur pommes encore sur l'arbre ou au sol. Se developpe egalement sur les fleurs et les rameaux. Responsable de la maladie nommee Moniliose. Spores : Conidiophores ramifies, septes se fragmentant en arthrospores produites en chaines acropetales qui s'individualisent ensuite en conidies elliptiques, citriformes, unicellulaires de 15-25 x 9-11-15 µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Lanamorphe est Monilia fructigena |
Botryobasidium capitatum (Link) Rossman & W.C. Allen (2016) |
![]() |
Synonymes : Acladium capitatumLink (1809), Magazin der Gesellschaft naturforschender freunde zu Berlin, 3, p. 12 (Basionyme)
Haplotrichum capitatum (Link) Link (1824), Caroli a Linne species plantarum exhibenres plantas rite cognitas ad genera relatas, Edn 4, 6(1), p. 52 Sporocephalium capitatum (Link) Chevallier (1826), Flore generale des environs de Paris, 1, p. 60, tab. 4, fig. 6 Rhinotrichum bloxamii Berkeley & Broome (1851), The annals and magazine of natural history, series 2, 7, p. 177 Nodulisporium album Preuss (1851), Linnaea, Ein journal fur die botanik, 24, p. 120 Monilia candicans Saccardo (1876), Nuovo giornale botanico italiano, serie 1, 8(2), p. 195 Botrytis alba (Preuss) Saccardo (1886), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 4, p. 135 (nom. illegit.) Rhinotrichum niveum Cooke & Massee (1887), Grevillea, 16(77), p. 10 Physospora albida Hohnel (1903), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 1(6), p. 527 Nematogonum album Bainier (1905), Bulletin de la Societe mycologique de France, 21(4), p. 226 Oidium candicans (Saccardo) Linder (1942), Lloydia : A quarterly journal of biological science, 5, p. 183 Oidium bloxamii (Berkeley & Broome) Linder (1942), Lloydia : A quarterly journal of biological science, 5, p. 197 Botryobasidium candicans J. Eriksson (1958), Svensk botanisk tidskrift utgifven af svenska botaniska foreningen, 52(1), p. 6 Oidium capitatum (Link) Holubova-Jechova (1969), Ceska mykologie, 23(4), p. 210 Botryobasidium capitatum (Link) Rossman & W.C. Allen (2016), IMA fungus (International Mycological Association), 7(1), p. 5 (nom actuel) References : Julich 230 ; BK 2 pl. 62 ; Ellis p. 48 pl. 172 Groupe : Croutes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Cantharellales / Botryobasidiaceae Chapeau/Fructification : Entierement resupinee, lachement adherente au substrat et formant de minces revetements peu denses de quelques centimetres de diametre. Surface poree-reticulee, farineuse, cotonneuse, blanc grisatre a jaunatre, egalement blanche a gris clair. Chair : Consistance molle, fibreuse, facilement separable. Habitat : Sur bois mort ou pourri de feuillus et de coniferes, Betula, Fagus, Quercus, Pinus, Rhododendron, etc..., sur branches ou troncs cortiques ou non. Spores : Basidiospores (1) naviculaires, lisses, hyalines, 8-9 (10) x 3,5-4,3 µm. (2) ovales a parois epaisses, hyalines, 15-17 x 9-12 µm. Basides cylindriques,un peu clavees ou subumiformes, 6 sterigmates non bouclees. Conidiospores. Pas de cystides. Hyphes a parois epaissies, hyalines, larges, cloisonnees, non bouclees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Ete-Automne. Rare . Le stade imparfait de l'espece se nomme Haplotrichum capitatum |
Kuehneola uredinis (Link) Arthur (1912) |
![]() |
Synonymes : Oidium uredinis Link (1824), Caroli a Linne species plantarum exhibenres plantas rite cognitas ad genera relatas, Edn 4, 6(1), p. 123 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1832)
Torula uredinis (Link) Fries (1832), Systema mycologicum, 3(2), p. 503 Oospora uredinis (Link) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 183 Trichobasis vepris-hypophylla G.H. Otth (1869), in Wartmann & B. Schenk, Schweizerische kryptogamen, n° 607 Trichobasis vepris-epiphylla G.H. Otth (1869), in Wartmann & B. Schenk, Schweizerische kryptogamen, n° 608 Chrysomyxa albida J.G. Kuhn (1883), in J. Schroter, Botanisches centralblatt, 16, p. 154 Uredo aecidioides Julius Muller (1885), Berichte der deutschen botanischen Gesellschaft, 3, p. 393 (nom. illegit.) Uredo muelleri J. Schroter (1887) [1889], in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 375 Coleosporium rubi Ellis & Holway (1888), in Saccardo, Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 7, p. 759 Phragmidium albidum (J.G. Kuhn) Lagerheim (1888), Mitteilungen des botanischen vereins fur den Kreis Freiburg und das Land Baden, 1888(46), p. 404 Phragmidium rubi var. corticicola Klebahn (1892), Abhandlungen herausgegeben vom naturwissenschaftlichen verein zu Bremen, 12, p. 368 Kuehneola albida (J.G. Kuhn) Magnus (1898), Botanisches centralblatt, 74, p. 169 Alysidium uredinis (Link) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 442 Kuehneola uredinis (Link) Arthur (1912), North American flora, 7(3), p. 186 (nom actuel) References : Mycobank , Ellis p. 231 ; Kuehneola uredinis A. Karsli, H. Tezcan CABI Compendium 29555 Groupe : Non classe Classification : Basidiomycota / Pucciniomycetes / Pucciniales / Phragmidiaceae Chapeau/Fructification : Spermogonies sous-cuticulaires sur le dessus des feuilles sous forme de pustules rouges de 0,2 mm de diametre. Apparaissent au printemps. Ecidies egalement epiphylles sous forme de pustules souvent annulaires entourant les spermogonies, de couleur jaune plus ou moins orangee. Surtout presentes egalement sur les petioles et les tiges sous forme de boursouflures fusiformes. Printemps - ete. Telies sous les feuilles, pulvinees, jaunes ou blanches. Apparaissent en automne. Rarement observees. Habitat : Sur Rubus Spores : Ecidiospores globuleuses, 19-23 µm env., a paroi hyaline verruqueuse et contenu jaune. Uredospores 21-27 x 16-19 µm a paroi epaisse et hyaline finement verruqueuse et a contenu jaune. Teliospores cylindriques, en chaine de 5-7 cellules, 85-110 x 18-24 µm. Comestibilite : Sans interet |
Botryobasidium aureum Parmasto (1965) |
![]() |
Synonymes : Mucor leprosus Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1185
Pyrenium aureum Tode (1790), Fungi mecklenburgenses selecti, 1, p. 33 Monilia aurea J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1487 Trichoderma dubium Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 233 Trichoderma pyrenium Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 233 Mucor quernea Sowerby (1802), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 378, fig. 12 Oidium aureum (J.F. Gmelin) Link (1809), Magazin der Gesellschaft naturforschender freunde zu Berlin, 3, p. 18 Alysidium fulvum Kunze (1817), Mykologische hefte, 1, p. 12, tab. 1, fig. 6 Acrosporium aureum (J.F. Gmelin) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 25 Acrosporium fulvum (Kunze) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 24 Oidium fulvum (Kunze) Link (1824), Caroli a Linne species plantarum exhibenres plantas rite cognitas ad genera relatas, Edn 4, 6(1), p. 121 Acrotamnium aureum (J.F. Gmelin) Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 25 Acrotamnium fulvum (Kunze & J.C. Schmidt) Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 24 Torula aurea (Link) Corda (1829), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 2, p. 79, tab. 36 Torula fulva (Kunze) Corda (1829), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 2, p. 81, tab. 37 Oospora aurea (J.F. Gmelin) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 183 Oospora fulva (Kunze) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 183 Trichosporum aureum (Link) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 492 Cylindrium aureum (Link) Bonorden (1851), Handbuch der allgemeinen mykologie als anleitung zum studium derselben, p. 34 Monilia hesperidica Saccardo (1877), Michelia, 1(1), p. 86 Oidium murrilliae Sumstine (1913), Mycologia, 5(2), p. 49 Oospora murrilliae (Sumstine) Saccardo (1931), in Trotter, Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 25, p. 639 Botryobasidium aureum Parmasto (1965), Eesti NSV teaduste akadeemia toimetised. Bioloogiline seeria, 14(2), p. 220 (Basionyme) (nom actuel) Haplotrichum aureum (Link) Holubova-Jechova (1976), Ceska mykologie, 30(1), p. 3 Haplotrichum dubium (Persoon) W.A. Baker & Partridge (2001), Mycotaxon, 77, p. 210 References : Julich 231 ; Ellis p. 48 pl. 171 Groupe : Croutes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Cantharellales / Botryobasidiaceae Chapeau/Fructification : Colonies effuses, mince, blanche a jaunatre ou presque orange lorsque la sporulation est libre. Habitat : Sur bois pourri de Betula, Corylus, Fagus, Fraxinus, Ilex, Pinus, Quercus, Sorbus, etc.. Spores : Conidies en chaines ramifiees, 18-28 x 10-12 µm. Hyphes hyalines, 4-9 µm d'epaisseur. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Frequent. Annuel. |
Botryobasidium conspersum J. Eriksson (1958) |
![]() |
Synonymes : Acladium conspersum Link (1809), Magazin der Gesellschaft naturforschender freunde zu Berlin, 3, p. 11
Sporotrichum conspersum (Link) Fries (1832), Systema mycologicum, 3(2), p. 419 Sporotrichum helvolum Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 280 Trichosporum conspersum (Link) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 492 Sporotrichum floccosum Bresadola (1896), Hedwigia, 35(5), p. 301 Rhinocladium olivaceum Bresadola (1900), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 2(14), p. 106, tab. 217, fig. 3 Rhinotrichum bicolor Sumstine (1911), Mycologia, 3(2), p. 50 Rhinotrichum noblesiae Sumstine (1937), Mycologia, 29(2), p. 250 Oidium conspersum (Link) Linder (1942), Lloydia, 5(3), p. 176 Botryobasidium conspersum J. Eriksson (1958), Symbolae botanicae upsalienses, 16(1), p. 133, fig. 42 (Basionyme) (nom actuel) Haplotrichum conspersum (Link) Holubova-Jechova (1976), Ceska mykologie, 30(1), p. 4 References : Julich 2 p. 227 ; Ellis p. 47 fig. 167 Groupe : Croutes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Cantharellales / Botryobasidiaceae Chapeau/Fructification : Carpophore hypochnoide, cotonneux, blanchatre ou pale au debut, puis veloute, fauve ou tabac. Chair : Consistance araneeuse. Habitat : Sur le bois mort et l'ecorce, egalement sur le cote des feuilles et des aiguilles d'Acer, Alnus, Betula, Fagus, Fraxinus, Larix, Picea, Pinus, Prunus, Quercus, Rhododendron, Salix, Ulex, etc.... Spores : Spores hyalines en forme de navette cylindrique, 7-9-(10) x 2,5-3,5µm. Conidiospores jusqu'a 350 x 6-9 µm, subhyalines avec de nombreux denticules cylindriques. Conidies subhyalines ou de couleur paille tres claire, 15-20 x 9-14 µm. Basides 13-18 x 7-9 µm. Hyphes hyalines, a paroi mince, 4-5 µm de diametre, plus large a la base, environ 5-7 µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Tres frequent. Ete-automne. |
Monilinia laxa (Ehrenberg) Honey (1936) |
![]() |
Noms francais : Monilie des fruits Synonymes : Oidium laxum Ehrenberg (1818), Sylvae mycologicae berolinenses, p. 10, 22 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1832) Acrosporium laxum (Ehrenberg) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 25 Oospora laxa (Ehrenberg) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 183 Monilia cinerea Bonorden (1851), Handbuch der allgemeinen mykologie als anleitung zum studium derselben, p. 76 Monilia laxa (Ehrenberg) Saccardo & Voglino (1886), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 4, p. 35 Sclerotinia cerasi Woronin (1888), Memoires de l'Academie des sciences de Saint-Petersbourg, serie 7, 36(6), p. 39 Sclerotinia cinerea (Bonorden) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 67 Sclerotinia laxa (Ehrenberg) Aderhold & Ruhland (1905), Arbeiten aus der biologischen abteilung fur land und forstwirtschaft am kaiserlichen gesundheitsamte, 4, p. 435 Stromatinia cerasi (Woronin) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 109 Oospora cinerea (Bonorden) Sumstine (1913), Mycologia, 5(2), p. 50 (nom. illegit.) Monilia oregonensis Barss & Posey (1923), Oregon state University, agricultural experiment station - Circular of information, 53, p. 5 Monilinia laxa (Ehrenberg) Honey (1936), American journal of botany, 23(2), p. 105 (nom actuel) Stromatinia laxa (Ehrenberg) Naumov (1964), Flora Gribov Leningradskoi oblasti, 2, Diskomitsety, p. 131 References : Ellis p. 195 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Sclerotiniaceae Stipe : long Habitat : Le plus souvent sur Prunus domesticus, mais aussi sur Prunus armeniaca, Prunus cerasus et Prunus persica. Spores : Conidies hyaline 8-23 x 4-15 µm Comestibilite : Sans interet Commentaires : Lanamorphe est Monilia laxa |
Botryobasidium rubiginosum (Fries) Rossman & W.C. Allen (2016) |
![]() |
Synonymes : Sporotrichum rubiginosum Fries (1832), Systema mycologicum, 3(2), p. 417 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1832)
Botrytis rubiginosa (Fries) Rabenhorst (1844), Deutschlands kryptogamen-flora, 1, p. 99 Physospora rubiginosa (Fries) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 495 Physospora elegans Cavara (1889), Revue mycologique (Toulouse), 11(44), p. 182 Zygodesmus serbicus Ranojevic (1910), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 8(3), p. 397 Rhinotrichum rubiginosum (Fries) Sumstine (1911), Mycologia, 3(2), p. 47 Oidium rubiginosum (Fries) Linder (1942), Lloydia, 5(3), p. 191 Botryobasidium robustius Pouzar & Holubova-Jechova (1967), Ceska mykologie, 21(2), p. 69 ('robustior') Haplotrichum rubiginosum (Fries) Holubova-Jechova (1976), Ceska mykologie, 30(1), p. 4 Botryobasidium rubiginosum (Fries) Rossman & W.C. Allen (2016), IMA fungus (International Mycological Association), 7(1), p. 6 (nom actuel) References : A. Bernicchia & S.P. Gorjon ; Mycocharentes Groupe : Croutes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Cantharellales / Botryobasidiaceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Stade anamorphe : Haplotrichum rubiginosum |
Taphrina bullata (Berkeley & Broome) Tulasne & C. Tulasne (1866) |
![]() |
Synonymes : Oidium bullatus Berkeley & Broome (1855), The journal of the horticultural Society of London, 9, p. 51 (Basionyme)
Ascomyces bullatus (Berkeley & Broome) Berkeley (1860), Outlines of british fungology, p. 376, tab. 1, fig. 9-c Ascosporium bullatum (Berkeley & Broome) Berkeley (1860), Outlines of british fungology, p. 444, tab. 1, fig. 9-b Taphrina bullata (Berkeley & Broome) Tulasne & C. Tulasne (1866), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 5, 5, p. 127 (nom actuel) Exoascus bullatus (Berkeley & Broome) Fuckel (1874) [1873-74], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 27-28, p. 49 References : Ellis p. 200 Groupe : Non classe Classification : Ascomycota / Taphrinomycetes / Taphrinales / Taphrinaceae Habitat : Sur feuilles de Pyrus Comestibilite : Sans interet |
Sphaerotheca pannosa (Wallroth) Leveille (1851) |
![]() |
Synonymes : Alphitomorpha pannosa Wallroth (1819), Verhandlungen der Gesellschaft naturforschender freunde zu Berlin, 1(1), p. 43 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1829)
Erysibe pannosa (Wallroth) Link (1824), Caroli a Linne species plantarum exhibenres plantas rite cognitas ad genera relatas, Edn 4, 6(1), p. 104 Eurotium rosarum Greville (1825), Scottish cryptogamic flora, 3, tab. 164, fig. 2 Oidium leucoconium Desmazieres (1828), Plantes cryptogames du Nord de la France, Edn 1, 7, n° 303 Erysiphe pannosa (Wallroth) Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 236 Sphaerotheca pannosa (Wallroth) Leveille (1851), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 15, p. 138 (nom actuel) Podosphaera pannosa (Wallroth) de Bary (1870), Abhandlungen herausgegeben von der senckenbergischen naturforschenden Gesellschaft, 7, p. 408 (nom actuel) Albigo pannosa (Wallroth) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 442 Acrosporium leucoconium (Desmazieres) Sumstine (1913), Mycologia, 5(2), p. 58 References : Ellis p. 230 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Erysiphales / Erysiphaceae Chapeau/Fructification : Forme un epais feutrage mycelien sur toutes les parties aeriennes de la plante, couvert de nombreux conidiophores lui donnant un aspect poudre. Chasmothecies rares. Habitat : Sur feuille de divers Rosa (rosiers), y compris cultives. Toute l'annee. Frequent. Comestibilite : Sans interet |
Erysiphe alphitoides (Griffon & Maublanc) U. Braun & S. Takamatsu (2000) |
![]() |
Noms francais : Oidium du chene Synonymes : Oidium alphitoides Griffon & Maublanc (1910), Bulletin de la Societe mycologique de France, 26(1), p. 137 Microsphaera alphitoides Griffon & Maublanc (1912), Bulletin de la Societe mycologique de France, 28(1), p. 103 (basionyme) Erysiphe alphitoides (Griffon & Maublanc) U. Braun & S. Takamatsu (2000), Schlechtendalia, 4, p. 5 (nom actuel) References : Plant parasites of Europe Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Erysiphales / Erysiphaceae Chapeau/Fructification : Cleistothece spherique, brun fonce ; 10-20 appendices attaches a l'equateur, hyalins, dichotomiques sur 7 generations. Habitat : Sur les feuilles vivantes ou recemment tombees de Quercus canariensis, Quercus castaneifolia, Quercus cerris, Quercus dalechampii, Quercus faginea, Quercus frainetto, Quercus x hispanica, Quercus macanthera, Quercus petraea, Quercus petraea ssp. iberica, Quercus pubescens, Quercus pyrenaica Quercus robur, Quercus x rosacea, Quercus rubra, Quercus x streimii, Aesculus hippocastanum, Castanea sativa, Cotinus coggygria, Fagus sylvatica, Ailanthus altissima. De la pousse des feuilles jusqu'a leur senescence. Frequent. Comestibilite : Sans interet |
Clonostachys buxi (J.C. Schmidt) Schroers (2001) |
Pas de photo disponible |
Synonymes : Tubercularia buxi de Candolle (1815), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 6, p. 110
Psilonia rosea Fries (1821), Scleromyceti sueciae, n° 220 Fusidium buxi J.C. Schmidt (1825), in Link, Caroli a Linne species plantarum exhibenres plantas rite cognitas ad genera relatas, Edn 4, 6(2), p. 97 Psilonia buxi (J.C. Schmidt) Fries (1825), Systema orbis vegetabilis, p. 187 Fusarium buxi Sprengel (1827), Systema vegetabilium, Edn 16, 4(1), p. 565 Fusisporium buxi (J.C. Schmidt) Fries (1832), Systema mycologicum, 3(2), p. 447 Fusisporium erysiphe Chevallier (1837), Fungorum et byssorum iIllustrationes, 1, tab. 5 Chaetostroma buxi (J.C. Schmidt) Corda (1838), Icones fungorum hucusque cognitorum, 2, p. 30, tab. 13, fig. 107 Volutella buxi (J.C. Schmidt) Berkeley & Broome (1860), Outlines of british fungology, p. 340 Nectria rousseliana var. fulva Berkeley (1860), Outlines of british fungology, p. 394 Nectria rousseliana var. viridis Berkeley (1860), Outlines of british fungology, p. 394 (Basionyme) Oidium buxi (J.C. Schmidt) Schulzer (1865), Verhandlungen der kaiserich-koniglichen zoologisch-botanischen Gesellschaft in Wien, 15, p. 785 Verticillium buxi (J.C. Schmidt) Auerswald (1866), in Rabenhorst, Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 979 Paecilomyces buxi (J.C. Schmidt) J.L. Bezerra (1963), Acta botanica Neerlandica, 12, p. 63 Sesquicillium buxi (J.C. Schmidt) W. Gams (1968), Acta botanica Neerlandica, 17(6), p. 455 Clonostachys buxi (J.C. Schmidt) Schroers (2001), Studies in mycology, 46, p. 203 (nom actuel) Pseudonectria buxi (de Candolle) Seifert, Grafenhan & Schroers (2011), Studies in mycology, 68, p. 107 References : Mycobank. Groupe : Pyrenomycetes Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Hypocreales / Bionectriaceae Habitat : sur feuille de Buxus. Comestibilite : Sans interet |
Erysiphe flexuosa (Peck) U. Braun & S. Takamatsu (2000) |
![]() |
Noms francais : Oidium du marronier Synonymes : Uncinula flexuosa Peck (1872), Transactions of the Albany Institute, 7, p. 215 (Basionyme) Uncinuliella flexuosa (Peck) U. Braun (1981), Nova Hedwigia, 3(3-4), p. 712 Erysiphe flexuosa (Peck) U. Braun & S. Takamatsu (2000), Schlechtendalia, 4, p. 19 (nom actuel) Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Erysiphales / Erysiphaceae Chapeau/Fructification : Cleistotheces (chasmothecies) spheriques de couleur jaune, puis orange, brune et enfin brun noiratre, ornees d'appendices ("poils"), ondules se finissant de maniere helicoidale. Stipe : Absent. Habitat : Sur feuilles d'Aesculus spp. (marronniers), plus rarement sur Sapinda spp. (savonnier). Frequent. Spores : Ellipsoidales, mesurant 15-28 x 10-13 μm (Zimmermanova-Pastirčakova & Pastirčak). Comestibilite : Sans interet |
Erysiphe syringae Schweinitz (1832) |
Pas de photo disponible |
Noms francais : Oidium du lilas Synonymes : Erysiphe syringae Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 270 (Basionyme) (nom actuel) Microsphaera syringae (Schweinitz) Magnus (1898), Berichte der deutschen botanischen Gesellschaft, 16, p. 67 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Erysiphales / Erysiphaceae Chapeau/Fructification : Cleistostheces (chasmothecies) spheriques ornees d'appendices hyalins dichotomiques se divisant sur trois dimensions. Habitat : Sur Syringa x chinensis (lilas de Rouen), Syringa vulgaris (lilas commun), Chionanthus virginicus (arbre a neige), Fraxinus ornus (orne) et Ligustrum ovalifolium (troene de Californie) ainsi que d'autres Oleacees. Frequent. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Se serait presque totalement fait remplacer par Erysiphe syringae-japonicae. |
Erysiphe syringae-japonicae (U. Braun) U. Braun & S. Takamatsu (2000) |
![]() |
Noms francais : Oidium du lilas asiatique Synonymes : Microsphaera syringae-japonicae U. Braun (1982), Mycotaxon, 15, p. 121 (Basionyme) Erysiphe syringae-japonicae (U. Braun) U. Braun & S. Takamatsu (2000), Schlechtendalia, 4, p. 14 (nom actuel) Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Erysiphales / Erysiphaceae Chapeau/Fructification : Cleistotheces (chasmothecies) spheriques de couleur brune, mesurant, ornees d'appendices ("poils") en arbre fractal a 4-5 niveaux. Stipe : Absent. Habitat : Sur Syringa spp. (lilas) et Ligustrum vulgare (troene commun). Frequent. Comestibilite : Sans interet |
Phyllactinia corni H.D. Shin & M.J. Park (2012) |
![]() |
Noms francais : Oidium des cornouillers Synonymes : Phyllactinia corni H.D. Shin & M.J. Park (2012), Taxonomic manual of the Erysiphales (Powdery Mildews), p. 241 (Basionyme) References : PPT 41(2) p. 90 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Erysiphales / Erysiphaceae Chapeau/Fructification : Cleistotheces spheriques, jaune, orange puis finalement brun-noir ; 7-16 appendices en poils d'orties. Habitat : Sur les feuilles vivantes ou recemment tombees de Cornus mas (cornouiller male), Cornus sanguinea (cornouiller sanguin). De la pousse des feuilles jusqu'a leur senescence. Frequent. Spores : Spores ellipsoides a ovoides, hyalines a olivacees, mesurant 32-39 x 16-20 μm (d'apres Bacigalova & Brindza). Comestibilite : Sans interet |
Erysiphe convolvuli de Candolle (1805) |
![]() |
Noms francais : Oidium des liserons Synonymes : Erysiphe convolvuli de Candolle (1805), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 274 (Basionyme) Erysibe communis var. convolvulacearumLink (1824), Caroli a Linne species plantarum exhibenres plantas rite cognitas ad genera relatas, Edn 4, 6(1), p. 108 References : Phytoparasitische kleinpilze ; Plant parasites of Europe Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Erysiphales / Erysiphaceae Chair : Cleistothece spherique, brun fonce. Habitat : Sur les feuilles vivantes de Convolvulus et Calystegia Comestibilite : Sans interet |
Erysiphe tortilis (Wallroth) Fries (1829) |
![]() |
Noms francais : Oidium du cornouiller Synonymes : Alphitomorpha tortilis Wallroth (1819), Verhandlungen der Gesellschaft naturforschender Freunde zu Berlin, 1(1), p. 35 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1829) Erysibe tortilis (Wallroth) Link (1824), Caroli a Linne species plantarum exhibenres plantas rite cognitas ad genera relatas, Edn 4, 6(1), p. 111 Erysiphe tortilis (Wallroth) Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 243 (nom actuel) Erysiphe corni Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 870 Erysibe punctiformis Opiz (1852), Seznam rostlin kveteny ceske, p. 124 Trichocladia tortilis (Wallroth) Neger (1905), Kryptogamenflora der Mark Brandenburg und angrenzender Gebiete, 7(1), p. 121 Microsphaera tortilis (Wallroth) Speer (1979) [1978], Sydowia : Annales mycologici, editi in notitiam scientiae mycologicae universalis, series II, 31(1-6), p. 248 References : Phytoparasitische kleinpilze Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Erysiphales / Erysiphaceae Chapeau/Fructification : Cleistothece brun, spherique ; appendices tres longs et filiformes, brunatres. Habitat : Sur feuilles vivantes ou recemment tombees de Cornus spp. (cornouillers). De la pousse des feuilles a leur senescence. Frequent. Comestibilite : Sans interet |
Erysiphe vanbruntiana (W.R. Gerard) U. Braun & S. Takamatsu (2000) |
![]() |
Noms francais : Oidium du sureau Synonymes : Microsphaera vanbruntiana W.R. Gerard (1875), Bulletin of the Torrey botanical Club, 6(4), p. 31 (Basionyme) Microsphaera sambucicola Hennings (1900), Botanische jahrbucher fur systematik, pflanzengeschichte und pflanzengeographie, 29(1), p. 148 Microsphaera vanbruntiana var. sambuci-racemosae U. Braun (1984), Mycotaxon, 19, p. 376 Erysiphe vanbruntiana (W.R. Gerard) U. Braun & S. Takamatsu (2000), Schlechtendalia, 4, p. 15 (nom actuel) References : Plant parasites of Europe Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Erysiphales / Erysiphaceae Chapeau/Fructification : Cleistothece spheriques, jaune, orange puis brun fonce ; 15-25 appendices, disposes sur l'equateur, 1-1,5 x le diametre du cleistothece, hyalins ; apex diverticules sur 3-6 generations. Habitat : Sur Sambucus. De la pousse des feuilles jusqu'a leur senescence. Frequent. Comestibilite : Sans interet |
Erysiphe aquilegiae de Candolle (1815) |
![]() |
Noms francais : Oidium des renoncules Synonymes : Erysiphe aquilegiae de Candolle (1815), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 6, p. 105 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1829) (nom actuel) Erysibe communis var. ranunculacearum Link (1821), Caroli a Linne species plantarum exhibenres plantas rite cognitas ad genera relatas, Edn 4, 6(1), p. 107 Ischnochaeta aquilegiae (de Candolle) Sawada (1959), Special publication College of agriculture, national Taiwan University, 8, p. 17 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Erysiphales / Erysiphaceae Chapeau/Fructification : Cleistothece spherique jaune, orange puis brun. Appendices mycelioides, 0,5-4 fois plus grand que le diametre du cleistothece. Habitat : Sur les feuilles vivantes ou recemment tombees de Ranunculaceae et de Catharanthus roseus (pervenche de Madagascar). De la pousse des feuilles jusqu'a leur senescence. Frequent. Comestibilite : Sans interet |
Erysiphe symphoricarpi (Howe) U. Braun & S. Takamatsu (2000) |
![]() |
Noms francais : Oidium de la symphorine Synonymes : Microsphaera diffusa Cooke & Peck (1872), The journal of botany, british and foreign, 10, p. 13 Microsphaera symphoricarpi Howe (1874), Bulletin of the Torrey botanical Club, 5(1), p. 3 (Basionyme) Trichocladia symphoricarpi (Howe) Jaczewski (1927), Karmannyj opredelitel' gribov, Tom. II. Muchnisto-rosjannye griby (Leningrad), p. 291 Erysiphe symphoricarpi (Howe) U. Braun & S. Takamatsu (2000), Schlechtendalia, 4, p. 14 (nom actuel) References : Plant parasites of Europe Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Erysiphales / Erysiphaceae Chapeau/Fructification : Cleistothece spherique, de couleur brune ; 4-20 appendices, ħ disposees sur l'equateur du cleistothece, dichotomiques irregulierement sur ħ 4-5 generations. Habitat : Sur les feuilles vivantes ou recemment tombees de Symphoricarpos albus. De la pousse des feuilles jusqu'a leur senescence. Peu frequent. Comestibilite : Sans interet |
Erysiphe hyperici (Wallroth) S. Blumer (1933) |
![]() |
Noms francais : Oidium des millepertuis Synonymes : Alphitomorpha hyperici Wallroth (1819), Annalen der wetterauischen gesellschaft fur die gesammte naturkunde, 4(2), p. 239 (basionyme) Erysiphe hyperici (Wallroth) S. Blumer (1933), Beitrage zur kryptogamenflora der Schweiz, 7(1), p. 206 (nom actuel) Microsphaera hypericacearum U. Braun (1981), Nova Hedwigia, 34(3-4), p. 686 References : Phytoparasitische kleinpilze ; Plant parasites of Europe Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Erysiphales / Erysiphaceae Chapeau/Fructification : Cleistothece spherique, brun fonce ; nombreux appendices flexueux disposes radialement. Habitat : Sur tiges et feuilles vivantes ou seches Hypericum spp. (millepertuis). Des le mois d'aout. Frequent. Comestibilite : Sans interet |
Erysiphe arcuata U. Braun, V.P. Heluta & S. Takamatsu (2007) |
![]() |
Noms francais : Oidium du charme Synonymes : Erysiphe arcuata U. Braun, V.P. Heluta & S. Takamatsu (2007), Schlechtendalia, 16, p. 99 (basionyme) (nom actuel) References : Plant parasites of Europe Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Erysiphales / Erysiphaceae Chapeau/Fructification : Cleistothece spherique, brun fonce ; 10-20 appendices hyalins recourbes en crosse a leur extremite. Habitat : Sur feuilles vivantes ou recemment tombees de Carpinus betulus (charme commun). De la pousse des feuilles jusqu'a leur senescence. Frequent. Comestibilite : Sans interet |
Erysiphe urticae (Wallroth) S. Blumer (1933) |
![]() |
Noms francais : Oidium des orties Synonymes : Alphitomorpha urticae Wallroth (1819), Annalen der wetterauischen gesellschaft fur die gesammte naturkunde, 4(2), p. 238 (Basionyme) Erysiphe urticae (Wallroth) S. Blumer (1933), Beitrage zur kryptogamenflora der Schweiz, 7(1), p. 224 (nom actuel) Erysiphe pisi var. urticae (Wallroth) Ialongo (1992), Mycotaxon, 44(1), p. 255 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Erysiphales / Erysiphaceae Chapeau/Fructification : Cleistothece spherique et brun. Habitat : Sur tiges et feuilles vivantes d'Urtica dioica et Urtica urens (Orties). Comestibilite : Sans interet |
Erysiphe berberidis de Candolle (1805) |
![]() |
Noms francais : Oidium de l'epine-vinette Synonymes : Erysiphe berberidis de Candolle (1805), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 275 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1829) (nom actuel) Alphitomorpha penicillata var. γ berberidis(de Candolle) Wallroth (1819), Verhandlungen der Gesellschaft naturforschender freunde zu Berlin, 1(1), p. 40 Erysibe penicillata var. 3 berberidis(de Candolle) Link (1824), Caroli a Linne species plantarum exhibenres plantas rite cognitas ad genera relatas, Edn 4, 6(1), p. 114 Microsphaera berberidis (de Candolle) Leveille (1851), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 15, p. 381 Calocladia berberidis (de Candolle) Leveille (1851), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 15, p. 159 Podosphaera berberidis (de Candolle) Quelet (1875), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 534(106) Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Erysiphales / Erysiphaceae Chapeau/Fructification : Cleistotheces spheriques, de couleur jaune, brun orange et finalement brun fonce ; appendices regulierement ramifies 3-5 fois. Habitat : Sur les feuilles vivantes ou recemment tombees de Berberis spp. (epines-vinettes) et Mahonia spp. (mahonias). Comestibilite : Sans interet |
Golovinomyces cichoracearum (de Candolle) V.P. Heluta (1988) |
![]() |
Noms francais : Oidium des Asteraceae Synonymes : Erysiphe cichoracearum de Candolle (1806), Synopsis plantarum in flora Gallica descriptarum, p. 57 (Basionyme) Erysibe communis var. cichoracearum(de Candolle) Link (1824), Caroli a Linne species plantarum exhibenres plantas rite cognitas ad genera relatas, Edn 4, 6(1), p. 107 Erysiphe communis var. cichoracearum (de Candolle) Johnston (1831), A flora of Berwick-upon-tweed, 2, p. 142 Erysiphe montagnei Leveille (1851), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 15, p. 169, tab. 41, fig. 36 Golovinomyces cichoracearum (de Candolle) V.P. Heluta (1988), Ukrains'kii botanichnii zhurnal, 45(5), p. 62 ('cichoraceorum') (nom actuel) References : Plant parasites of Europe Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Erysiphales / Erysiphaceae Chapeau/Fructification : Cleistothece spherique, brun puis noir ; appendices nombreux, subequatoriaux, mycelioides, hyalins devenant bruns. Habitat : Sur les parties aeriennes des plantes de la famille des Asteraceae, ainsi que sur d'autres plantes. Toute l'annee. Frequent. Comestibilite : Sans interet |
Erysiphe platani (Howe) U. Braun & S. Takamatsu (2000) |
![]() |
Noms francais : Oidium des platanes Synonymes : Microsphaera platani Howe (1874), Bulletin of the Torrey botanical Club, 5(1), p. 4 (Basionyme) Erysiphe platani (Howe) U. Braun & S. Takamatsu (2000), Schlechtendalia, 4, p. 12 (nom actuel) Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Erysiphales / Erysiphaceae Chapeau/Fructification : Cleistotheces spheriques, de couleur noire ; 6-18 appendices, disposes sur l'equateur, ramifies 3-5 fois. Habitat : Sur les feuilles vivantes ou recemment tombees de Platanus spp. (platanes) et Ailanthus altissima (ailante glanduleux). Comestibilite : Sans interet |
Erysiphe azaleae (U. Braun) U. Braun & S. Takamatsu (2000) |
![]() |
Noms francais : Oidium de l'azalee Synonymes : Microsphaera azaleae U. Braun (1982), Mycotaxon, 14(1), p. 370 (Basionyme) Erysiphe azaleae (U. Braun) U. Braun & S. Takamatsu (2000), Schlechtendalia, 4, p. 5 (nom actuel) Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Erysiphales / Erysiphaceae Chapeau/Fructification : Cleistotheces spheriques, bruns puis brun fonce ; 10-40 appendices, disposes de maniere equatoriale, ramifies 3-5 fois. Habitat : Sur les feuilles vivantes ou recemment tombees de Rhododendron spp. (rhododendrons et azalees), Calluna vulgaris (callune) et Erica spp. (bruyeres). Toute l'annee. Peu frequent. Comestibilite : Sans interet |
Erysiphe polygoni de Candolle (1805) |
![]() |
Noms francais : Oidium de la renouee Synonymes : Erysiphe polygoni de Candolle (1805), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 273 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1829) (nom actuel) Erysibe communis var. polygonearum Link (1824), Caroli a Linne species plantarum exhibenres plantas rite cognitas ad genera relatas, Edn 4, 6(1), p. 107 Erysiphe communis var. polygoni (de Candolle) Westendorp (1839) [1838], Annales de la Societe des sciences medicales et naturelles de Bruxelles, 1838, p. 72 Erysibe communis var. clematidis Opiz (1852), Seznam rostlin květeny česke, p. 123 Erysibe communis var. sii-falcariae Opiz (1852), Seznam rostlin květeny česke, p. 123 Erysibe leguminosarum var. trifolii Opiz (1852), Seznam rostlin květeny česke, p. 123 Erysibe leguminosarum var. lathyri Opiz (1852), Seznam rostlin květeny česke, p. 123 Erysibe cruciferarum var. alyssi Opiz (1855), Lotos, Zeitschrift fur Naturmissenschaften, 5, p. 42 References : Plant parasites of Europe Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Erysiphales / Erysiphaceae Chapeau/Fructification : Cleistotheces spheriques, bruns puis noirs ; appendices nombreux, disposes de maniere subequatoriale, mycelioides, hyalins puis finalement bruns. Habitat : Sur les feuilles vivantes de Bistorta spp. (renouees bistortes), Fagopyrum spp. (fagopyres), Persicaria spp. (persicaire), Polygonum spp. (renouees), Rheum spp. (rhubarbes) et Rumex spp. (rumex et oseilles). Toute l'annee. Frequent. Comestibilite : Sans interet |
Erysiphe geraniacearum U. Braun & Simonyan (1984) |
Pas de photo disponible |
Noms francais : Oidium des geraniums Synonymes : Erysiphe geraniacearum U. Braun & Simonyan (1984), Mycotaxon, 19, p. 378 (Basionyme) Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Erysiphales / Erysiphaceae Chapeau/Fructification : Cleistotheces rares, spheriques, bruns a noir ; 7-25 appendices, disposes de maniere subequatoriale, mycelioides. Habitat : Sur les feuilles des Erodium spp. et Geranium spp. (geraniums). Toute l'annee. Peu frequent. Comestibilite : Sans interet |
Erysiphe necator Schweinitz (1832) |
![]() |
Noms francais : Oidium de la vigne Synonymes : Erysiphe necator Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 270 (basionyme) (nom actuel) Uncinula necator (Schweinitz) Burrill (1892), in Ellis & Everhart, The North American Pyrenomycetes, p. 15 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Erysiphales / Erysiphaceae Chapeau/Fructification : Cleistothece spherique, brun ; 10-30 appendices, disposes de maniere equatoriale, circines a l'apex. Habitat : Sur les feuilles et les fruits de diverses especes de Vitaceae, notamment Cissus alata (vigne d'appartement), Cissus antarctica (vigne kangourou), Parthenocissus inserta (creeper), Parthenocissus quinquefolia (vigne vierge), Parthenocissus tricuspidata (vigne vierge a trois pointes) et Vitis vinifera (vigne). Toute l'annee. Frequent. Comestibilite : Sans interet |
Erysiphe vernalis P. Karsten (1873) |
Pas de photo disponible |
Noms francais : Oidium de printemps Synonymes : Erysiphe vernalis P. Karsten (1873), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 23, p. 193 (Basionyme) Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Erysiphales / Erysiphaceae Chapeau/Fructification : Cleistotheces spheriques, bruns ; appendices peu nombreux, attaches sous l'equateur, mycelioides. Habitat : Sur Alnus incana (aulne blanc) et Alnus viridis (aulne vert). Rare. Comestibilite : Sans interet |
Erysiphe euonymi de Candolle (1815) |
![]() |
Noms francais : Oidium du fusain Synonymes : Erysiphe euonymi de Candolle (1815), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 6, p. 105 (basionyme) (nom actuel) Alphitomorpha comata Wallroth (1819), Verhandlungen der Gesellschaft naturforschender freunde zu Berlin, 1(1), p. 40 Erysibe comata (Wallroth) Link (1824), Caroli a Linne species plantarum exhibenres plantas rite cognitas ad genera relatas, Edn 4, 6(1), p. 114 Microsphaera comata (Wallroth) Leveille (1851), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 15, p. 381 Calocladia comata (Wallroth) Leveille (1851), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 15, p. 157 Podosphaera comata (Wallroth) Quelet (1875), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 534(106) Microsphaera euonymi (de Candolle) Saccardo (1882), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 1, p. 11 Trichocladia euonymi (de Candolle) Neger (1905), Kryptogamenflora der Mark Brandenburg und angrenzender gebiete, 7(1), p. 124 References : VIEN p. 121 Pl 26 fig 3 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Erysiphales / Erysiphaceae Chapeau/Fructification : Colonies isolees puis confluentes, blanchatres, pulverulentes sur les feuilles. Habitat : Sur les feuilles d'Euonymus atropurpureus, E. europaeus (fusain d'Europe), E. latifolius (fusain a larges feuilles) et E. verrucosus (fusain verruqueux). Ete-automne. Frequent et repandu. Spores : Conidies en chaine, lisses, cylindriques a paroi mince, 30-40 × 12-16 µm. Cleistotheces epars, hemispheriques, 90-110 µm de diametre. Fulcres greles, cylindriques, divises, dichotomes, long de 3 a 7 fois la longueur de la cleistothece. Ascospores au nombre de 3-4 par asque, 18-24 × 12-14 µm Comestibilite : Sans interet |
Ramularia ajugae (Niessl) Saccardo (1878) |
![]() |
Synonymes : Oidium fusisporioides Fries (1832), Systema mycologicum, 3(2), p. 431
Fusidium ajugae Niessl (1860), in Fuckel, Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 15, p. 35 (Basionyme) Ramularia ajugae (Niessl) Saccardo (1878), Michelia, 1(2), p. 266 (nom actuel) Cylindrosporium ajugae (Niessl) J. Schroter (1897), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 491 Ramularia tozziae Lindau (1906), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(8), p. 501 References : Ellis p. 302 Groupe : Pyrenomycetes Classification : Ascomycota / Dothideomycetes / Capnodiales / Mycosphaerellaceae Habitat : Sur Ajuga Comestibilite : Sans interet |
Erysiphe euonymicola Braun 2012 |
![]() |
Noms francais : Oidium des fusains asiatiques Synonymes : Oidium leucoconium f. euonymi-japonici Arcangeli Atti. Soc. Tosc. Sci. Nat. Pisas Proc. Verb. 12 : 109 (1900) Oidium eounymi-japonici (Arcang.) Sacc. Annales Mycol. 3(1) : 5 (1905) Oidium leucoconium var. euonymi-japonici (Arcang.) Sacc. & D. Sacc. Syll. fung. (Abellini) 18 : 506 (1906) Acrosporium euonymi-japonici (Arcang.) Sumst. Mycologia 5(2) : 58 (1913) Microsphaeria euonymi-japonici (Arcang.) Hara (1921) Uncinula euonymi-japonici (Arcang.) Hara Dendropath. ed 1 : 22 (1923) Microsphaeria euonymi-japonici (Vien. - Bourg.) Viennot- bourgin Bull. SMF 82 : 203 (1966) et 84 : 118 (1968) Erysiphe euonymi-japonici (Vienn.-Bourgin) U. Braun & S. Takamatsu (2000). Erysiphe euonymicola Braun (2012) (Nom actuel) References : VIEN. Texte : p. 122 Ellis p. 121 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Erysiphales / Erysiphaceae Chapeau/Fructification : Colonies circulaires, isolees puis confluentes, farineuses pulverulentes, blanc grisatre, formant des plaques denses sur les feuilles et aussi l'extremite des jeunes rameaux. Habitat : Sur Euonymus japonicus (fusain japonais) et Euonymus fortunei. Repandu. Printemps automne. Spores : Conidies solitaires ou en courtes chaines elliptiques a cylindriques, 30-40 x 13-14 µm. Cleistotheces 0,1- 0,5 mm de diametre, pourvus de 4-8 appendices ( fulcres) ramifies plusieurs fois au sommet de facon dichotomique et a peine plus longs que le diametre de la cleistothece. Comestibilite : Sans interet |
Pour vous accompagner lors de vos sorties mycologiques, MycoDB vous recommande les guides suivants :