Il y a 2 champignons qui correspondent à votre recherche par ordre de popularité :
Lycogala epidendrum (Linnaeus) Fries (1829) |
![]() |
Synonymes : Lycoperdon epidendrum Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1184 (Basionyme)
Mucor lycogala Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 496 Mucor fragiformis Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 132, tab. 193 Lycoperdon pisiforme Jacquin (1778), Miscellanea austriaca, 1, p. 137, tab. 7 (nom. illegit.) Galeperdon epidendrum (Linnaeus) F.H. Wiggers (1780), Primitiae flora holsaticae, p. 109 Lycoperdon chalybaeum Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 155 Reticularia lycogala (Scopoli) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2(2), p. 1471 Lycogala miniatum Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 87 ('miniata') Reticularia rosea de Candolle (1798), Bulletin de la Societe philomatique de Paris, 14, floreal au vi, p. 105, fig. 8 A-C Lycogala ferruginea Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 192 Reticularia punctata Poiret (1804), in Lamarck, Encyclopedie methodique, Botanique, 6, p. 184 Reticularia miniata (Persoon) Poiret (1804), in Lamarck, Encyclopedie methodique, Botanique, 6, p. 184 Lycogala pisiforme (Jacquin) Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 452, tab. 204, fig. 2 Lycogala plumbeum Fries & Lindgren (1817), Symbolae Gasteromycetum, 2, p. 11 Fuligo rosea (de Candolle) Steudel (1824), Nomenclator botanicus enumerans ordine alphabetico nomina atque synonyma, 2, p. 180 Lycogala epidendrum (Linnaeus) Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 80 (nom actuel) Lycogala affine Berkeley & Broome (1873) [1875], The journal of the linnean Society, botany, 14(74), p. 81 Lycogala nigricans Lloyd (1923), Mycological writings, 7, mycological notes n° 68, p. 1184 References : Bon p. 335 ; Cetto 2 p. 693 n° 838 ; Eyssartier et Roux p. 1076 ; Poulain Meyer p. 56 & 57 fig. 57 Groupe : Myxos Classification : Amoebozoa / Myxogastrea / Liceida / Tubiferaceae Chapeau/Fructification : Aethaliums sessiles, epars ou groupes, subglobuleux ou pulvines, 3-12 mm de diametre, deformes par pression, gris fonce ou beiges, rose carmin ou rose saumone quand immatures, recouverts de minuscules ecailles rondes ou lobees, brunes. Chair : Cortex persistant, fragile, dehiscence apicale par une courte fente irreguliere. Plasmode rouge carmin. Habitat : Sur souches et bois mort humide de feuillus et de coniferes, sur sciures. Spores : Pseuocapillitium a tubules ramifies et anastomoses, 6-12 µm de diametre, gris jaunatre presque incolores, transversalemnt rides, lisses ou spinuleux, extremites libres nombreuses, claviformes ou arrondies. Spores globuleuses, presque incolores, 6-7,5 µm, finement cretees-reticulees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Commun. Isoles. Gregaires ou densement groupes. Ete-automne. Remarques : Espece la plus commune du genre. |
Metatrichia vesparium (Batsch) Nannenga-Bremekamp (1966) |
![]() |
Synonymes : Mucor pyriformis Leers (1775), Flora herbornensis, Edn 1, p. 284 (nom. illegit.)
Lycoperdon vesparium Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 253, tab. 30, fig. 172 (basionyme) Lycoperdon cinnabarina Roth (1788), Tentamen florae germanianica, 1, p. 547 Trichia pyriformis Hoffmann (1790), Vegetabilia cryptogama, 2, p. 1, tab. 1, fig. 1 Stemonitis vesparia (Batsch) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1470 Trichia fragiformis Withering (1792), A botanical arrangement of British plants, Edn 2, 3, p. 480 Trichia rubiformis Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 89, tab. 4, fig. 3-6 Lycoperdon ferrugineum R. Hedwig (1802), Observationum botanicarum, 1, p. 14, tab. 10, fig. 1-4 Trichia botrytis Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 210 (nom. illegit.) Trichia chalybaea Chevallier (1826), Flore generale des environs de Paris, 1, p. 323, tab. 9, fig. 24 Craterium porphyrium Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 258 Trichia ayresii Berkeley & Broome (1850), The annals and magazine of natural history, series 2, 5, p. 367 Hemiarcyria rubiformis (Persoon) Rostafinski (1875) [1874], Sluzowce (Mycetozoa) monografia, p. 262, fig. 201, 230-231 Trichia botrytis var. rubiformis (Persoon) Quelet (1875), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 468(40) Arcyria rubiformis (Persoon) Massee (1892), A monograph of the Myxogastres, p. 158 Hemitrichia rubiformis (Persoon) Lister (1894), A monograph of the Mycetozoa, Edn 1, p. 175 Hemitrichia vesparium (Batsch) T. Macbride (1899), The North American slime-molds, Edn 1, p. 203 Metatrichia vesparium (Batsch) Nannenga-Bremekamp (1966), Proceedings of the koninklijke nederlandse Akademie Van Wetenschappen, section C, biological and medical sciences, 69, p. 146 (nom actuel) References : Ing p. 135, Poulain Meyer Groupe : Myxos Classification : Amoebozoa / Myxogastrea / Trichiida / Trichiaceae Chapeau/Fructification : Sporocarpes en groupes souvent importants, de 1 a 4,5mm de hauteur. Sporocystes de 1-1,5mm sur 0.4-0.7mm, rouge fonce, brun-rouge, presque noirs, iridescents. Opercule bombe. Peridium double. Capillitium a filaments epineux, elateres non condenses en helice dans le sporocyste ferme, ornes de 3 a 5 bandes spiralees a epines de 1-3(-4μ)μm. Stipe : Stipe translucide, dresse de 0,2 a 3,5mm de long, strie, brun-rouge, brun fonce, jaunatre fonce. Parfois plusieurs stipes sont coalescents. Parfois specimens sessiles. Habitat : Bois pourri. Spores : Spores verruqueuses de 8 a 12μm de diametre. Comestibilite : Sans interet |
Pour vous accompagner lors de vos sorties mycologiques, MycoDB vous recommande les guides suivants :