Il y a 12 champignons qui correspondent à votre recherche par ordre de popularité :
Scleroderma citrinum Persoon (1801) |
![]() |
Noms francais : Scleroderme commun ; Scleroderme citron Synonymes : Lycoperdon aurantium Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1184 Lycoperdon aurantiacum F.H. Wiggers (1780), Primitiae flora holsaticae, p. 108 Lycoperdon cervinum Bolton (1789), An history of fungusses growing about Halifax, 3, p. 116, tab. 116 (nom. illegit.) Tuber solidum Withering (1792), A botanical arrangement of British plants, Edn 2, 3, p. 459 Scleroderma citrinum Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 153 (Basionyme) Sanctionnement : Persoon (1801) (nom actuel) Scleroderma aurantium (Linnaeus) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 153 Lycoperdon tesselatum Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 191 Lycoperdon pratense Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 446, tab. 201, fig. 3 (nom. illegit.) Lycoperdon citrinum (Persoon) Pollini (1824), Flora veronensis quam in prodomum florae italiae septentrionalis, 3, p. 714 Scleroderma squamosum Chevallier (1826), Flore generale des environs de Paris, 1, p. 357 Scleroderma vulgare Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 46 Pompholyx sapidum Corda (1841), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 5(19-20), p. 47, tab. 15 Scleroderma vulgare var. aurantiacum (F.H. Wiggers) W.G. Smith (1908), Synopsis of the British Basidiomycetes, p. 480 Scleroderma aurantium var. aurantiacum (F.H. Wiggers) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 49 References : Bon p. 303 ; Phillips p. 251 ; CD 1726-482, 68 ; Marchand 351 ; Eyssartier et Roux p. 1048, 1080 4eme edition ; Cetto 1 p. 595 ; BK 2 506 Groupe : Vesses de loup Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Boletales / Sclerodermaceae Chapeau/Fructification : Fructification tuberculeuse, globuleuse, presque sessile, retrecie a la base, legerement enfouie dans le sol, 30-100-(150) mm. Peridie simple, epaisse d'environ 5 mm, grossierement et fortement squameuse, squames brunes sur fond jaune citron ou brun-jaune pale, coriace, tenace, se dechirant a maturite. Chair : Blanchatre au debut avec un reflet violet, ferme, puis brune a noire marbree de blanc, pulverulente a maturite et parcourue d'hyphes. Absence de capillitium. Odeur forte de caoutchouc, saveur douce. Sporee brun olivatre sombre. Stipe : Rudimentaire prolonge par des cordons myceliens. Habitat : Sur sol acide, pauvre et sablonneux ou sur sol tourbeux dans les foret mixtes de feuillus et de coniferes, ainsi qu'en lisieres parmi les mousses, les fougeres, les bruyeres, meme dans les pres, sous les arbres et les arbustes. Tres commun, ete-automne. Spores : Globuleuses, irregulierement cretees-echinulees, ornementation souvent incomplete et irreguliere, 9-11 µm de diametre (sans ornementation), cretes jusqu'a 1,5 µm de hauteur. Basides clavees non bouclees. Hyphes de la gleba brunes, a parois minces ou epaissies, larges, cloisonneees, bouclees. Comestibilite : Toxique Commentaires : Parfois parasite par Pseudoboletus parasiticus. |
Lycogala epidendrum (Linnaeus) Fries (1829) |
![]() |
Synonymes : Lycoperdon epidendrum Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1184 (Basionyme)
Mucor lycogala Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 496 Mucor fragiformis Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 132, tab. 193 Lycoperdon pisiforme Jacquin (1778), Miscellanea austriaca, 1, p. 137, tab. 7 (nom. illegit.) Galeperdon epidendrum (Linnaeus) F.H. Wiggers (1780), Primitiae flora holsaticae, p. 109 Lycoperdon chalybaeum Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 155 Reticularia lycogala (Scopoli) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2(2), p. 1471 Lycogala miniatum Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 87 ('miniata') Reticularia rosea de Candolle (1798), Bulletin de la Societe philomatique de Paris, 14, floreal au vi, p. 105, fig. 8 A-C Lycogala ferruginea Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 192 Reticularia punctata Poiret (1804), in Lamarck, Encyclopedie methodique, Botanique, 6, p. 184 Reticularia miniata (Persoon) Poiret (1804), in Lamarck, Encyclopedie methodique, Botanique, 6, p. 184 Lycogala pisiforme (Jacquin) Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 452, tab. 204, fig. 2 Lycogala plumbeum Fries & Lindgren (1817), Symbolae Gasteromycetum, 2, p. 11 Fuligo rosea (de Candolle) Steudel (1824), Nomenclator botanicus enumerans ordine alphabetico nomina atque synonyma, 2, p. 180 Lycogala epidendrum (Linnaeus) Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 80 (nom actuel) Lycogala affine Berkeley & Broome (1873) [1875], The journal of the linnean Society, botany, 14(74), p. 81 Lycogala nigricans Lloyd (1923), Mycological writings, 7, mycological notes n° 68, p. 1184 References : Bon p. 335 ; Cetto 2 p. 693 n° 838 ; Eyssartier et Roux p. 1076 ; Poulain Meyer p. 56 & 57 fig. 57 Groupe : Myxos Classification : Amoebozoa / Myxogastrea / Liceida / Tubiferaceae Chapeau/Fructification : Aethaliums sessiles, epars ou groupes, subglobuleux ou pulvines, 3-12 mm de diametre, deformes par pression, gris fonce ou beiges, rose carmin ou rose saumone quand immatures, recouverts de minuscules ecailles rondes ou lobees, brunes. Chair : Cortex persistant, fragile, dehiscence apicale par une courte fente irreguliere. Plasmode rouge carmin. Habitat : Sur souches et bois mort humide de feuillus et de coniferes, sur sciures. Spores : Pseuocapillitium a tubules ramifies et anastomoses, 6-12 µm de diametre, gris jaunatre presque incolores, transversalemnt rides, lisses ou spinuleux, extremites libres nombreuses, claviformes ou arrondies. Spores globuleuses, presque incolores, 6-7,5 µm, finement cretees-reticulees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Commun. Isoles. Gregaires ou densement groupes. Ete-automne. Remarques : Espece la plus commune du genre. |
Daldinia concentrica (Bolton) Cesati & De Notaris (1863) |
![]() |
Noms francais : Daldinie concentrique Synonymes : Valsa tuberosa Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 399 Lycoperdon atrum Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 131, tab. 329 Sphaeria tuberosa (Scopoli) Timm (1788), Florae megapolitanae prodomus, p. 279 Sphaeria tunicata Tode (1791), Fungi mecklenburgenses selecti, 2, p. 59, tab. 17, fig. 130 Sphaeria concentrica Bolton (1792) [1791], An history of fungusses growing about Halifax, appendix, p. 180, tab. 180 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1823) Sphaeria fraxinea Sibthorp (1794), Flora oxoniensis, p. 401 Sphaeria concentrica var. a sessilis Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 3 Hypoxylon fuliginosum Cumino (1805), Memoires de l'Academie imperiale des sciences, litterature et beaux-arts de Turin, 14, p. 252 Peripherostoma concentricum (Bolton) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 513 Gamosphaera concentrica (Bolton) Dumortier (1822), Commentationes botanicae, p. 90 Stromatosphaeria concentrica (Bolton) Greville (1824), Flora edinensis, p. 355 Hypoxylon concentricum (Bolton) Greville (1828) [1827], Scottish cryptogamic flora, 6, tab. 324, fig. 1 Sphaeria placenta Link (1830), in Fries, Linnaea, Ein journal fur die botanik, 5, p. 539 Hemisphaeria concentrica (Bolton) Klotzsch (1843), Novorum actorum Academiae Caesareae Leopoldino-Carolinae naturae curiosum, 19, p. 241 Daldinia concentrica (Bolton) Cesati & De Notaris (1863), Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 1(4), p. 198 (nom actuel) Daldinia tuberosa (Scopoli) J. Schroter (1881), Jahresbericht der schlesischen Gesellschaft fur vaterlandische kultur, 59, p. 464 Hypoxylon placenta (Link) Saccardo (1882), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 1, p. 369 Hypoxylon tuberosum (Scopoli) Wettstein (1886) [1885], Verhandlungen der kaiserich-koniglichen zoologisch-botanischen Gesellschaft in Wien, 35, p. 591 Hemisphaeria tuberosa (Scopoli) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 482 Hypoxylon simile Lloyd (1924), Mycological writings, 7, mycological notes n° 72, p. 1282 References : Bon p. 336 ; CD 5 ; Marchand 399 ; Eyssartier et Roux p. 1058 Groupe : Xylaires Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Xylariales / Hypoxylaceae Chapeau/Fructification : Fructification hemispherique jusqu'a 10cm de diametre, brun-roux puis noire, lisse, finement ponctuee, sessile. Chair : Presentant a la coupe des zones concentriques claires et noires. Habitat : Poussant sur bois, surtout sur frene (Fraxinus). Spores : Spores ellipsoidales lisses avec une guttule, 12-17µm. Comestibilite : Sans interet |
Scleroderma bovista Fries (1829) |
![]() |
Synonymes : Lycoperdon defossum Batsch (1789), Elenchus fungorum, continuatio secunda, p. 125, tab. 42, fig. 229
Scleroderma bovista Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 48 (Basionyme) (nom actuel) Scleroderma vulgare var. macrorhizum Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 47 Scleroderma macrorhizum (Fries) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 404 Tuber fuscum Corda (1837), Icones fungorum hucusque cognitorum, 1, p. 25, tab. 7, fig. 298 Phlyctospora fusca (Corda) Corda (1841), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 5(19-20), p. 51, tab. 16 Scleroderma fuscum (Corda) E. Fischer (1899), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 336 Scleroderma columnare Lloyd (1918), Mycological writings, 5, mycological notes n° 53, p. 759, fig. 1139 (nom. illegit.) Scleroderma lycoperdoides var. reticulatum Coker & Couch (1928), The Gasteromycetes of the Eastern United States and Canada, p. 170 Scleroderma verrucosum var. fascirhozum ebek (1953), Sydowia : Annales mycologici, editi in notitiam scientiae mycologicae universalis, series II, 7(1-4), p. 179 Scleroderma verrucosum subsp.* bovista (Fries) ebek (1953), Sydowia : Annales mycologici, editi in notitiam scientiae mycologicae universalis, series II, 7(1-4), p. 177 Scleroderma aurantium var. macrorhizum (Fries) ebek (1953), Sydowia : Annales mycologici, editi in notitiam scientiae mycologicae universalis, series II, 7(1-4), p. 170 Scleroderma verrucosum var. bovista (Fries) ebek (1958), in Pilat, Flora CSR : Gasteromycetes, p. 570 Scleroderma citrinum var. reticulatum (Coker & Couch) Guzman (1967), Ciencia : Revista de la Academia mexicana de ciencias (Mexico), 25, p. 204 References : Bon p. 303 ; Cetto 2069 ; Eyssartier et Roux p. 1048 ; BK 2 505 ; Julich 2 p. 480 Groupe : Vesses de loup Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Boletales / Sclerodermaceae Chapeau/Fructification : Fructification tuberculeuse ou un peu piriforme, sessile ou a pied court sillonne longitudinalement, 20-60 mm de large. Peridium simple, epais de 1 mm environ, lisse, dur, legerement ecailleux avec l'age, squames de couleur rouge-brun sur fond jaunatre, la base parfois violet rougeatre, coriace, tenace, se dechirant irregulierement a maturite, liberant ainsi les spores. Chair : Ferme, blanche au debut, puis brune, marbree de jaune, enfin noire, pulverulente, sans capillitium. Stipe : Long de 10-20 mm, presque enfoui dans le sol, sans transition nette avec la tete et auquel sont fixes les restes de terre et les fragments de mycelium, creme a jaunatre, glabre. Habitat : Sur terre sablonneuse et calcaire des prairies, des forets, des parcs, et des dunes. Spores : Globuleuses, cretees echinulees, ornementations reticulees ( dans KOH), brunes, 8-10-12,5 µm de diametre, ( ornementations non comprises ), cretes hautes de 1,3-1,7-( 2,5 )µm. Hyphes de la gleba brunes, a parois minces ou epaissies, larges de 2,5-5 µm, cloisonnees, bouclees,, en partie moniliformes aux extremites ou enflees-vesiculeuses. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole ou gregaire. Peu frequent. Ete-automne. |
Pisolithus arhizus (Scopoli) Rauschert (1959) |
![]() |
Noms francais : Pisolithe du teinturier ; Pisolithe sans racine (コツブタケ) Synonymes : Lycoperdon tuberosum P. Micheli (1729), Nova plantarum genera, p. 219, tab. 98, fig. 2 (nom. inval.) Lycoperdon conglomeratum P. Micheli (1729), Nova plantarum genera, p. 219, tab. 98, fig. 3 (nom. inval.) Lycoperdon capitatum Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 147 Lycoperdon arrhizon Scopoli (1786), Deliciae florae et faunae insubricae, 1, p. 40, tab. 18 ('arrizon') (Basionyme) Sanctionnement : Persoon (1801) Scleroderma arrhizum (Scopoli) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 152 Scleroderma tinctorium Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 152 Pisolithus arenarius Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 82, tab. 1, fig. 3 Polysaccum acaule de Candolle & F. Desportes (1807), Memoires de la Societe d'agriculture du departement de la Seine, 11, p. 8 Polysaccum crassipes de Candolle & F. Desportes (1807), Memoires de la Societe d'agriculture du departement de la Seine, 11, p. 8 Pisomyces arenarius (Albertini & Schweinitz) Fries & Nordholm (1817), Symbolae Gasteromycetum, 1, p. 4 Pisocarpium arenarium (Albertini & Schweinitz) Nees (1817), Das system der pilze und Schwamme, p. 139 Pisocarpium clavatum Nees (1817), Das system der pilze und Schwamme, p. 138, tab. 13, fig. 131 Polypera arenaria (Albertini & Schweinitz) Persoon (1818), Traite sur les champignons comestibles, p. 116 Polypera clavata (Nees) Persoon (1818), Traite sur les champignons comestibles, p. 116 Polypera crassipes Ficinus (1823), Flora der Gegend um Dresden, Edn 2, 2, p. 306 Polysaccum arenarium (Albertini & Schweinitz) Fries (1827) [1825-26], Stirpes agri femsionensis, 5, p. 81 Polysaccum turgidum Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 53 Polysaccum subarhizum Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 54 Polysaccum pisocarpium Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 54 Polysaccum tuberosum Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 55 Polysaccum conglomeratum Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 55 Polysaccum capsuliferum (Sowerby) Secretan (1833), Mycographie Suisse, 3, p. 373 (nom. inval.) Polysaccum tinctorium (Persoon) Montagne (1840), n P. Barker-Webb & S. Berthelot, Histoire naturelle des Iles Canaries, 3(2), Phytographia canariensis, p. 87, tab. 5, fig. 1 Polysaccum crassipes var. b clavatum (Nees) Rabenhorst (1844), Deutschlands kryptogamen-flora, 1, p. 294 Polysaccum arrhizum (Scopoli) Rabenhorst (1844), Deutschlands kryptogamen-flora, 1, p. 294 Polysaccum australe Leveille (1848), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 9, p. 136, tab. 9, fig. 3 Polysaccum boreale P. Karsten (1866), Fungi Fenniae exsiccati, 6, n° 570 Polysaccum leptothecum Reichardt (1866), Verhandlungen der kaiserich-koniglichen zoologisch-botanischen Gesellschaft in Wien, 16, p. 373 Polysaccum marmoratum Berkeley (1872) [1873], The journal of the linnean Society, botany, 13, p. 171 Pisocarpium crassipes (de Candolle & F. Desportes) Hazslinszky (1877) [1875-76], Mathematikai es termeszettudomanyi kozlemenyek, vonatkozolag a hazai vizsonyokra, 13, p. 8 Polysaccum arenarium var. crassipes (de Candolle & F. Desportes) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 243 Polysaccum pisocarpium var. rafinesquii De Toni (1888), in Saccardo, Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 7, p. 148 Pisolithus crassipes (de Candolle & F. Desportes) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 706 Scleroderma umbrinum Cooke & Massee (1890), Grevillea, 19(90), p. 45 ('umbrina') Lycoperdodes crassipes (de Candolle & F. Desportes) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 859 Lycoperdodes conglomeratum (Fries) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 859 Lycoperdodes australe (Leveille) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 859 Lycoperdodes arhizus (Scopoli) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 859 Lycoperdodes boreale (P. Karsten) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 859 Lycoperdodes tuberosum (Fries) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 859 Lycoperdodes leptothecum (Reichardt) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 859 Lycoperdodes marmatorum (Berkeley) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 859 Lycoperdodes turgidum (Fries) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 859 Pisolithus australis (Leveille) E. Fischer (1900), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 338 Pisolithus marmoratus (Berkeley) E. Fischer (1900), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 338 Polysaccum pusillum Hariot & Patouillard (1903), Journal de botanique, Paris, 17(1), p. 13 Polysaccum umbrinum (Cooke & Massee) Lloyd (1905), Mycological writings, 1, the Lycopodaceae of Australia, New Zealand and neighboring islands, p. 13 Pisolithus kisslingii E. Fischer (1907) [1906], Mitteilungen der naturforschenden Gesellschaft in Bern, 1906, p. 118 Pisolithus turgidus (Fries) Migula (1912), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 2(2), p. 765 Pisolithus tuberosus (Fries) Migula (1912), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 2(2), p. 765 Polysaccum kisslingii (E. Fischer) Saccardo & Trotter (1912), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 21, p. 492 Polysaccum arenarium var. acaule (de Candolle & F. Desportes) Bigeard & H. Guillemin (1913), Flore des champignons superieurs de France, 2, p. 537 Polysaccum pygmaeum Lloyd (1924), Mycological writings, 7, mycological notes n° 73, p. 1306 Pisolithus tinctorius (Persoon) Coker & Couch (1928), The Gasteromycetes of the Eastern United States and Canada, p. 170, tab. 96-97 Melanogaster tuberosum (Fries) Zeller & C.W. Dodge (1936), Annals of the Missouri botanical Garden, 23(4), p. 654 Pisolithus tinctorius f. turgidus (Fries) Pilat (1958), Flora CSR : Gasteromycetes, p. 581 Pisolithus tinctorius f. clavatus (Nees) Pilat (1958), Flora CSR : Gasteromycetes, p. 581 Pisolithus tinctorius f. pisocarpium (Fries) Pilat (1958), Flora CSR : Gasteromycetes, p. 581 Pisolithus tinctorius f. conglomeratus (Fries) Pilat (1958), Flora CSR : Gasteromycetes, p. 582 Pisolithus tinctorius f. tuberosa (Fries) Pilat (1958), Flora CSR : Gasteromycetes, p. 582 Pisolithus tinctorius f. olivaceus (Fries) Pilat (1958), Flora CSR : Gasteromycetes, p. 582 Pisolithus arhizus (Scopoli) Rauschert (1959), Zeitschrift fur pilzkunde, 25(2), p. 51 (nom actuel) References : CD 1724-482, 68 ; Cetto 357 ; Marchand 183 ; Bon p. 303 ; Phillips p. 251 ; IH2 865 ; Yoshimi 89 ; IOH p. 501 ; Mycotaxon 112 p. 306 Groupe : Vesses de loup Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Boletales / Pisolithaceae Chapeau/Fructification : 3-10 x 2-3 cm, subglobuleux a piriforme, souvent turbine a la base. Peridium simple, mince (1 mm), sec, bossele et plus ou moins rugueux, jaune ocrace souvent macule de fauve roussatre ou de brun verdatre sale, noircissant au froissement, dur mais devenant tres friable, bientot rompu a partir du sommet en plaquettes polygonales. Chair : Pateuse puis pulverulente, constituee d'une multitude de logettes en alveoles brun rougeatre a cloisons steriles, minces, molles, garnis de peridioles ellipsoides, revetues d'un duvet jaune. Une coupe verticale du carpophore montre trois zones concentriques differentes etagees: - petits peridioles jaunes immatures a la base, - plus grands (2 x 5 mm), brun noiratre et succulents dans la partie mediane, - secs, pulverulents, brun jaunatre au sommet. Saveur douce. Odeur fongique agreable. Stipe : Subsessile ou muni d'un pied court (1,5-3 cm) enfoui dans le sable, plein et dur, epais de 1-2,5 cm, plus ou moins ramifie pour contourner les obstacles, garni d'un mycelium basal en chevelu brunatre. Habitat : Cosmopolite (Europe, Afrique, Asie, Mexique, Japon...) quoi qu'assez rare, du printemps a l'automne dans les sols pauvres, secs et chauds, souvent sablonneux, les terrils, clairieres des pinedes ou chenaies, a tendance calcifuge. Spores : globuleuses, 7(9)-12-(13) µm, aculeolees, ornees d'epines de 1-1,5 µm de long, 0-1 grosse guttule, jaunatre sombre. Basides piriformes a 2-6 spores. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Peut-etre introduit en Europe depuis l'Australasie avec l'eucalyptus, son aire de repartition s'etend regulierement vers le nord (il a atteint l'Irlande en 1985). Consomme a l'etat jeune selon Marchand, notamment pele et seche en lanieres, pour colorer (l'epithete "tinctorius" = du teinturier" se refere a l'usage en ebenisterie du pigment brun olivace extrait du gelin de la paroi des pseudoperidioles) en brun, mais aussi pour aromatiser les sauces et potages. Pisolithus arhizus est le chef de file d'un complexe de plusieurs taxons tres semblables morphologiquement. |
Geastrum fimbriatum Fries (1829) |
![]() |
Synonymes : Lycoperdon geaster Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 151
Lycoperdon sessile Sowerby (1809), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 401 Geastrum fimbriatum Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 16 (Basionyme) Geastrum tunicatum Vittadini (1842), Memorie della reale Accademia delle scienze di Torino, serie 2, 5, p. 162, tab. 3, fig. 3 Geastrum australis Berkeley (1860), in J.D. Hooker, The botany of the Antarctic voyage III, flora Tasmaniae, 2, p. 265, tab. 183, fig. 10 Geastrum lageniforme ss. Cooke (1871), Handbook of british fungi, Edn 1(1), p. 371 Geastrum djakovense Schulzer (1882), Knj. Rada jugoslavenske Akademije zuanosti i umjetnosti matematicko-priodoslovnoga razzeda, 64, p. 6 Geastrum infrequens Lloyd (1906), Mycological writings, 2, mycological notes n° 22, p. 263, fig. 99 Geastrum rufescens ss. Kits van Waveren (1926), Mededeelingen van de Nederlandsche mycologische vereeniging, 15, p. 118 (pp.) Geastrum sessile (Sowerby) Pouzar (1971), Folia geobotanica phytotaxonomica Bohemoslovaca, 6(1), p. 95 References : Bon p. 303 ; BK 2 501 ; CD 1719 ; Marchand 362 ; Bresadola 1134 ; Phillips p. 252 ; Cetto 1195 ; Eyssartier et Roux p. 1050 Groupe : Geastres Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Geastrales / Geastraceae Habitat : Forets, parcs. Spores : Globuleuses, finement verruqueuses. Comestibilite : Sans interet |
Leocarpus fragilis (Dickson) Rostafinski (1875) [1874] |
![]() |
Synonymes : Lycoperdon fragile Dickson (1785), Plantarum cryptogamicarum britanniae, 1, p. 25, tab. 3, fig. 5 (Basionyme)
Lycoperdon parasiticum Withering (1792), A botanical arrangement of British plants, Edn 2, 3, p. 464 Reticularia fragilis (Dickson) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1471 Diderma vernicosum Persoon (1795), in Usteri, Annalen der botanik, 15, p. 34, tab. 3, fig. 7ag Trichia lutea Trentepohl (1797), in Roth, Catalecta botanica, 1, p. 230 Diderma vernicosum var. ß parasiticum (Withering) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 166 Physarum nitidum Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 205 Spumaria ramosa Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 195 Physarum vernicosum (Persoon) Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 206 Leocarpus spermoides Link (1809), Magazin der Gesellschaft naturforschender freunde zu Berlin, 3, p. 25 Leocarpus vernicosus (Persoon) Swartz (1815), Kongl. vetenskaps akademiens handlingar, 1815, p. 112 Leocarpus atrovirens Fries & Lindgren (1817), Symbolae Gasteromycetum, 2, p. 13 Leocarpus parasiticus (Withering) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 574 Leangium vernicosum (Persoon) Fries (1826), Stirpium agri femsionensis, p. 83 Leangium atrovirens (Fries & Lindgren) Fries (1826), Stirpium agri femsionensis, p. 83 Diderma ramosum (Schumacher) Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 105 (nom. illegit.) Diderma atrovirens (Fries & Lindgren) Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 103 Tripotrichia elegans Corda (1837), Icones fungorum hucusque cognitorum, 1, p. 22, tab. 6, fig. 288-A Leocarpus ramosus (Schumacher) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 450 Leocarpus fragilis (Dickson) Rostafinski (1875) [1874], Sluzowce (Mycetozoa) monografia, p. 132, fig. 93 (nom actuel) Liceopsis jurensis Meylan (1921), Bulletin de la Societe Vaudoise des sciences naturelles, 53(199), p. 459 References : Cetto 2 841 ; Poulain Meyer p. 131 fig. 181 & 182 Groupe : Myxos Classification : Amoebozoa / Myxogastrea / Physarida / Physaraceae Chapeau/Fructification : Courtement stipites ou sessiles, 0,2 a 0,4 cm de haut. Sporocystes ellipsoidaux, obovoides, moins frequemment subglobuleux, 0,6-1,6 mm de diametre, jaunes, jaune-brun, noisette, rouge-brun fonce, acajou, brillants. Peridium cassant, triple, couche externe cartilagineuse, brillante, coloree, couche mediane pale, calcaire, couche interne membreneuse ; dehiscence irreguliere ou par lobes. Chair : Capillitium duplex constitue de masses calcaires plus ou moins reticulees, blanches ou ochrace pale, connectees a un reseau de filaments lisses, incolores, presque sans calcaire. Stipe : Grele, plat, parfois ramifie et pouvant porter plusieurs sporocystes, ochrace pale, a orange pale. Habitat : Sur plantes herbacees, feuilles mortes, herbes vivantes ou pourrissantes, brindilles, bois en decomposition, mais egalement sur les aiguilles de coniferes. Spores : Grossierement verruqueuses, brunes, libres, parfois en groupes, ( 9,5 )-11-13,5-14,5 ( 18 ). Comestibilite : Sans interet Commentaires : En groupes. Assez frequent. Surtout automnal. |
Perichaena corticalis (Batsch) Rostafinski (1875) [1874] |
![]() |
Synonymes : Lycoperdon corticale Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 155 (Basionyme)
Sphaerocarpus sessilis Bulliard (1788), Herbier de la France, 9, tab. 417, fig. 5 Trichia fuscoatra Sibthorp (1794), Flora oxoniensis, p. 407 Trichia gymnosperma Persoon (1796), Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 1, p. 63, tab. 6, fig. 1-2 Trichia circumscissa Schrader (1797), Nova genera plantarum, 1, p. 19 Licea circumscissa (Schrader) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 196 Physarum luteoalbum Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 199 Licea circumscissa var. a populina Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 108 Licea circumscissa var. ßß abietina Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 108 Tubulina circumscissa (Schrader) Poiret (1808), in Lamarck, Encyclopedie methodique, Botanique, 8, p. 131 Perichaena abietina (Albertini & Schweinitz) Fries & Lindgren (1817), Symbolae Gasteromycetum, 2, p. 11 Perichaena populina (Albertini & Schweinitz) Fries & Lindgren (1817), Symbolae Gasteromycetum, 2, p. 12 Pyxidium sessile Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 580 Perichaena marginata Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 258 Perichaena circumscissa (Schrader) Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 258 Licea abietina (Albertini & Schweinitz) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 343 Perichaena corticalis (Batsch) Rostafinski (1875) [1874], Sluzowce (Mycetozoa) monografia, p. 293, fig. 188 (nom actuel) Perichaena fuscoatra (Sibthorp) Rostafinski (1875) [1874], Sluzowce (Mycetozoa) monografia, p. 294 Perichaena liceoides Rostafinski (1875) [1874], Sluzowce (Mycetozoa) monografia, p. 295 Perichaena rostafinskii P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 31, p. 130 Oligonema broomei Massee (1889), Journal of the royal microscopical Society, 1889, p. 346, fig. 22 Perichaena nitens Raunkiaer (1890), Botanisk tidsskrift, udgivet af den botaniske forening i Kioebenhavn, 17, p. 55 Perichaena canoflavescens Raunkiaer (1890), Botanisk tidsskrift, udgivet af den botaniske forening i Kioebenhavn, 17, p. 54 Ophiotheca nitens (Raunkiaer) Massee (1892), A monograph of the Myxogastres, p. 133 Ophiotheca canoflavescens (Raunkiaer) Massee (1892), A monograph of the Myxogastres, p. 134 Lachnobolus pygmaeus Zukal (1893), Osterreichische botanische zeitschrift, 43(4), p. 136, tab. 5, fig. 11-13 Perichaena ochrospora Peck (1902) [1901], Annual report of the New York state Museum of natural history, 54, p. 156 Perichaena corticalis var. ochrospora (Peck) Torrend (1908), Broteria, revista de sciencias naturaes do Collegio de S. Fiel, serie botanica, 7, p. 33 Perichaena corticalis var. marginata (Schweinitz) Torrend (1908), Broteria, revista de sciencias naturaes do Collegio de S. Fiel, serie botanica, 7, p. 33 References : Cetto 2142 ; Poulain Meyer Cles 92 pl. 93 Groupe : Myxos Classification : Amoebozoa / Myxogastrea / Trichiida / Trichiaceae Chapeau/Fructification : Gregaires ou groupes,globuleux ou pulvines,0,2-1 mm de diametre,avec quelques courts plasmodiocarpes,brun-rouge ou brun-jaunatre,avec une ligne de dehiscence ondulee jaune.Peridium double a couches adherentes,l'externe epaisse et opaque,parfois grisatre par depot cristallin,l'interne membraneuse et translucide. Capillitium (parfois absent ) a filaments simples ou ramifies,1,5-4 µm de diametre,lisses ou spinuleux,avec des etranglements irreguliers. Habitat : Sur souches. Sur bois mort ou ecorce surtout de Fraxinus. Spores : En masse,jaune d'or,12,5-14 ( 14,5 )x 11,5-13,5 µm . Comestibilite : Sans interet Commentaires : Commun. Periode propice de Novembre a Mars. |
Metatrichia vesparium (Batsch) Nannenga-Bremekamp (1966) |
![]() |
Synonymes : Mucor pyriformis Leers (1775), Flora herbornensis, Edn 1, p. 284 (nom. illegit.)
Lycoperdon vesparium Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 253, tab. 30, fig. 172 (Basionyme) Lycoperdon cinnabarina Roth (1788), Tentamen florae germanianica, 1, p. 547 Trichia pyriformis Hoffmann (1790), Vegetabilia cryptogama, 2, p. 1, tab. 1, fig. 1 Stemonitis vesparia (Batsch) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1470 Trichia fragiformis Withering (1792), A botanical arrangement of British plants, Edn 2, 3, p. 480 Trichia rubiformis Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 89, tab. 4, fig. 3-6 Lycoperdon ferrugineum R. Hedwig (1802), Observationum botanicarum, 1, p. 14, tab. 10, fig. 1-4 Trichia botrytis Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 210 (nom. illegit.) Trichia chalybaea Chevallier (1826), Flore generale des environs de Paris, 1, p. 323, tab. 9, fig. 24 Craterium porphyrium Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 258 Trichia ayresii Berkeley & Broome (1850), The annals and magazine of natural history, series 2, 5, p. 367 Hemiarcyria rubiformis (Persoon) Rostafinski (1875) [1874], Sluzowce (Mycetozoa) monografia, p. 262, fig. 201, 230-231 Trichia botrytis var. rubiformis (Persoon) Quelet (1875), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 468(40) Arcyria rubiformis (Persoon) Massee (1892), A monograph of the Myxogastres, p. 158 Hemitrichia rubiformis (Persoon) Lister (1894), A monograph of the Mycetozoa, Edn 1, p. 175 Hemitrichia vesparium (Batsch) T. Macbride (1899), The North American slime-molds, Edn 1, p. 203 Metatrichia vesparium (Batsch) Nannenga-Bremekamp (1966), Proceedings of the koninklijke nederlandse Akademie Van Wetenschappen, section C, biological and medical sciences, 69, p. 146 (nom actuel) References : Ing p. 135, Poulain Meyer Groupe : Myxos Classification : Amoebozoa / Myxogastrea / Trichiida / Trichiaceae Chapeau/Fructification : Sporocarpes en groupes souvent importants, de 1 a 4,5mm de hauteur. Sporocystes de 1-1,5mm sur 0.4-0.7mm, rouge fonce, brun-rouge, presque noirs, iridescents. Opercule bombe. Peridium double. Capillitium a filaments epineux, elateres non condenses en helice dans le sporocyste ferme, ornes de 3 a 5 bandes spiralees a epines de 1-3(-4μ)μm. Stipe : Stipe translucide, dresse de 0,2 a 3,5mm de long, strie, brun-rouge, brun fonce, jaunatre fonce. Parfois plusieurs stipes sont coalescents. Parfois specimens sessiles. Habitat : Bois pourri. Spores : Spores verruqueuses de 8 a 12μm de diametre. Comestibilite : Sans interet |
Nidularia deformis (Willdenow) Swartz (1815) |
![]() |
Noms francais : Nidulaire Synonymes : Cyathus deformis Willdenow (1788), in Romer & Usteri, Magazin fur die botanik, 2(4), p. 14, tab. 5, fig. 8 (Basionyme) Sanctionnement : Persoon (1801) Lycoperdon gossypinum Bulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 435, fig. 1 Cyathus farctus Roth (1797), Catalecta botanica, 1, p. 237, tab. 7, fig. 2 Nidularia deformis (Willdenow) Swartz (1815), Kongl. vetenskaps akademiens handlingar, 1815, p. 128 (nom actuel) Nidularia confluens Fries & Nordholm (1817), Symbolae Gasteromycetum, 1, p. 3 Nidularia radicata Fries & Nordholm (1817), Symbolae Gasteromycetum, 1, p. 2 Cyathus globosus Ehrenberg (1818), Sylvae mycologicae berolinenses, p. 16, 28 Cyathus pulvinatus Schweinitz (1822), Schriften der naturforschenden Gesellschaft zu Leipzig, 1, p. 77 Nidularia globosa (Ehrenberg) Fries (1823), Systema mycologicum, 2(2), p. 302 Nidularia pulvinata (Schweinitz) Fries (1823), Systema mycologicum, 2(2), p. 301 Nidularia farcta (Roth) Fries (1823), Systema mycologicum, 2(2), p. 301 Nidularia farcta var. radicata (Fries & Nordholm) Fries (1823), Systema Mycologicum, 2(2), p. 301 Globaria pusilla var. gossypina (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 240 Nidularia berkeleyi Massee (1889), Annals of botany (London), serie 1, 4, p. 59 Nidularia farcta var. confluens (Fries & Nordholm) P. Karsten (1889), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 48, p. 25 Granularia globosa (Ehrenberg) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 855 Granularia pulvinata (Schweinitz) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 855 Granularia farcta (Roth) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 855 Cyathodes deforme (Willdenow) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 851 Granularia confluens (Fries & Nordholm) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 855 Nidularia microspora Velenovskŭ (1939), Novitates mycologicae, p. 169 References : CD 1744-486, 68 ; Sarasini 251 ; BSMF 1902 et 1918 ; Phillips p. 254 ; BK 2 497 Groupe : Nids d'oiseau Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Incertae sedis Chapeau/Fructification : Basidiome subglobuleux, cupiliforme ou irregulier, sessile, 0,5-1,5 cm, a peridium mince, fragile, hirsute ou + ou - feutre en dehors, creme, chamois, jaune brun a brun pale, lisse avec l'age, et se rompant irregulierement, laissant apparaitre de nombreux "ufs biconvexes" ( Peridioles ). Lames/Pores : Peridioles 0,5-1 mm de diametre, lenticulaires, chatain brunatre ou brun rougeatre, brillant, agglomeres dans un humus gelatineux hyalin, sechant rapidement, plisses au sec, puis se liberant par les eclaboussures des gouttes de pluie tombant dans le basidiome. Habitat : Sur debris ligneux ou vegetaux, egalement sur bois pourri dans les milieux humides, ainsi que sur bois flottant des bords des cours d'eau et des lacs, parfois sur sciure et chaumes. Spores : Largement elliptiques, lisses, hyalines, 6-10,5 x 4-6 µm. Basides etroitement clavees,30-40 x 5-7 µm, a 2-4 sterigmates, non bouclees a la base. Dimitique : ( 1)- Hyphes generatrices rarement ramifiees, a paroi mince, hyalines, etroites. (2)-Hyphes squelettiques irregulieres, rigides, a paroi epaissie, epineuses setiformes, jaunatres. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole ou par petits groupes. Occasionnel et tres rare. Plutot automnal. |
Arcyodes incarnata (Albertini & Schweinitz) O.F. Cook (1902) |
![]() |
Synonymes : Lycoperdon pineum Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 155
Licea incarnata Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 105, tab. 10, fig. 6 (Basionyme) Lycogala incarnata (Albertini & Schweinitz) Swartz (1815), Kongl. vetenskaps akademiens handlingar, 1815, p. 112 Physarum congestum Sommerfelt (1826), Supplementum florae lapponica, p. 241 Arcyria circinans Fries (1826), Stirpium agri femsionensis, p. 83 Perichaena incarnata (Albertini & Schweinitz) Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 193 Perichaena congesta (Sommerfelt) Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 192 Licea congesta (Sommerfelt) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 345 Lachnobolus circinans (Fries) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 457 Lachnobolus sauteri Rostafinski (1874) [1873-74], in Fuckel, Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 27-28, p. 76 Arcyria congesta (Sommerfelt) Berkeley & Broome (1876), The annals and magazine of natural history, series 4, 17, p. 140, tab. 9, fig. 2 Lachnobolus congestus (Sommerfelt) Cooke (1877), The Myxomycetes of Great Britain, p. 74 Lachnobolus incarnatus (Albertini & Schweinitz) J. Schroter (1885) [1889], in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 110 Arcyria hariotii Massee (1892), A monograph of the Myxogastres, p. 155 Arcyodes incarnata (Albertini & Schweinitz) O.F. Cook (1902), Science (New York), n.s., 15, p. 651 (nom actuel) References : Ing p. 103 Poulain Meyer p. 103 pl. 124 Groupe : Myxos Classification : Amoebozoa / Myxogastrea / Trichiida / Trichiaceae Chapeau/Fructification : Sessiles,serres,souvent entasses,d'abord gris rose puis ochrace,0,4-0,8 mm de diametre.Peridium membraneux,verruqueux,finement reticule. Chair : Capillitium reticule,non birefringent,en lumiere polarisee,a filaments ornes de verrues et d'epines,3-4 (8) µm de diametre,avec de frequents renflements. Stipe : Non stipe. Habitat : Bois mort . Spores : En masse,rosatres,puis ochracees,6-8µm,tres finements verruqueuses,avec quelques verrues eparses plus grosses. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Plutot hivernal. |
Physarum conglomeratum (Fries) Rostafinski (1875) [1874] |
![]() |
Synonymes : Lycoperdon luteum Jacquin (1778), Miscellanea austriaca, 1, p. 138, tab. 8
Stemonitis vitellina J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1470 Licea macrospora Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 219 Polyangium umbrinum Fries (1828), Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 2, p. 49 Diderma conglomeratum Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 111 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1832) Carcerina conglomerata (Fries) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 451 Physarum conglomeratum (Fries) Rostafinski (1875) [1874], Sluzowce (Mycetozoa) monografia, p. 109, fig. 73, 79, 90 (nom actuel) Physarum rostafinskii Massee (1892), A monograph of the Myxogastres, p. 301 References : Poulain Meyer& Bozonnet 277 Groupe : Myxos Classification : Amoebozoa / Myxogastrea / Physarida / Physaraceae Chapeau/Fructification : Sporocystes sessiles sur une large base, subglobuleux, mesurant de 0,3 a 0,5mm de diametre, jaune pale, chamois, blanchatres. Peridium subsistant apres dehiscence sous forme d'une large coupe, a couche calcaire externe et couche interne translucide. Capillitium a grands et nombreux noeuds calcaires, anguleux ou arrondis, blanc ou jaune pale, formant souvent une pseudocolumelle. Stipe : Non Habitat : Litiere, mousses en foret humide. Spores : Spores claires, finement spinuleuses, mesurant de 8 a 11μm de diametre. Comestibilite : Sans interet |
Pour vous accompagner lors de vos sorties mycologiques, MycoDB vous recommande les guides suivants :