Il y a 3 champignons qui correspondent à votre recherche par ordre de popularité :
| Clitopilus prunulus (Scopoli) P. Kummer (1871) |
|
Noms francais : Clitopile petite prune ; Meunier Synonymes : Agaricus prunulus Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 437 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus obesus Batsch (1789), Elenchus fungorum, continuatio secunda, p. 89, tab. 39, fig. 216 Agaricus orcellus Bulliard (1792), Herbier de la France, 12, tab. 573, fig. 1 & tab. 591 Agaricus pallidus Sowerby (1798), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 143 (nom. illegit.) Dendrosarcus mamola Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 117, tab. 26, fig. 1-2 Hypophyllum farinulentum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 182, tab. 78, fig. 1-2 Agaricus pallescens Swartz (1809), Kongl. vetenskaps akademiens nya handlingar, 30, p. 85 (nom. illegit.) Agaricus prunulus var. ß spodoides Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 203 Gymnopus obesus (Batsch) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 607 Pleuropus prunulus (Scopoli) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 615 Pleuropus orcellus (Bulliard) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 615 Agaricus crassipes V. Briganti (1824), Fasciculo 1 di funghi litografati Napolitani, pl. 3 (nom. illegit.) Agaricus sambucinus var. ß obesus (Batsch) Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 119 Omphalia prunula (Scopoli) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 167, n° 2657 Agaricus sowerbyi Krombholz (1843), Naturgetreue Abbildungen und Beschreibungen der essbaren, schadlichen und verdachtigen Schwamme, 8, tab. 55, fig. 7-8 ('sowerbei') Clitopilus prunulus (Scopoli) P. Kummer (1871), Der Fuhrer in die Pilzkunde, p. 97 (nom actuel) Clitopilus orcella (Bulliard) P. Kummer (1871), Der Fuhrer in die Pilzkunde, p. 97 Agaricus prunulus var. orcella (Bulliard) Cooke (1871), Handbook of british fungi, Edn 1(1), p. 96 Agaricus prunulus subsp.* orcella (Bulliard) J. Stevenson (1886), British fungi (Hymenomycetes), 1, p. 203 Paxillus prunulus (Scopoli) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 92 Paxillus prunulus var. orcella (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 92 Rhodosporus prunulus (Scopoli) J. Schroter (1888), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 618 Hexajuga orcella (Bulliard) Fayod (1889), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 7, 9, p. 389 Hexajuga prunula (Scopoli) Fayod (1889), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 7, 9, p. 389 Orcella prunulus (Scopoli) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 863 Orcella obesa (Batsch) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 863 Hyporrhodius prunulus (Scopoli) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen Pflanzenfamilien, 1(1**), p. 257 Hyporrhodius orcella (Bulliard) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen Pflanzenfamilien, 1(1**), p. 257 Clitopilus obesus (Batsch) Murrill (1917), Mycologia, 9(3), p. 180 Pleuropus obesus (Batsch) Murrill (1917), North American flora, 10(2), p. 105 Paxillopsis prunulus (Scopoli) J.E. Lange (1940), Flora agaricina Danica, 5, taxonomic conspectus, p. vi References : Bon p. 189 ; CD 968-342, 109 ; Marchand 48 ; Eyssartier et Roux p. 618, 636 4eme edition ; BK 4 p.50-51 Groupe : Entolomes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Entolomataceae Chapeau/Fructification : Blanc, mat, parfois tache de gris. Lames/Pores : Decurrentes, parfois peu net. Chair : Blanche, molle et fragile. Odeur de farine. Habitat : Sur terre nue dans les forets de feuillus et de coniferes, les prairies boisees, les bords de chemins. Spores : Sporee rose ou saumon. Comestibilite : Comestible Commentaires : Attention aux confusions avec les clitocybes blancs toxiques. |
| Psathyrella spadiceogrisea (Schaeffer) Maire (1937) |
|
Noms francais : Psathyrelle grisatre Synonymes : Agaricus spadiceogriseus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 59, tab. 237 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus pallescens Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 61 (nom. illegit.) Psathyra spadiceogrisea (Schaeffer) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 70 Drosophila spadiceogrisea (Schaeffer) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 117 Pratella spadiceogrisea (Schaeffer) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 235 Pilosace spadiceogriseus (Schaeffer) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 504 Psilocybe spadiceogrisea (Schaeffer) Boudier (1906) [1905-10], Icones mycologicae, tome 1, tab. 135 Psathyrella spadiceogrisea (Schaeffer) Maire (1937), Memoires de la Societe des sciences naturelles du Maroc, 45, p. 113 (nom actuel) Psathyrella lubrica A.H. Smith (1972), Memoirs of the New York botanical Garden, 24, p. 144 Psathyrella praecox A.H. Smith (1972), Memoirs of the New York botanical Garden, 24, p. 352 Psathyrella amarella A.H. Smith (1972), Memoirs of the New York botanical Garden, 24, p. 353 References : Moser p. 280 ; KR p. 364 ; L 153-D ; KM 40 ; Bresadola 868 ; Cetto 897 ; IH1 313 ; Bon p. 267 ; CD 813 ; Eyssartier et Roux p. 900 Groupe : Coprins/Paneoles/Psathyrelles Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Psathyrellaceae Chapeau/Fructification : 4-6 cm, un peu mamelonne, lisse a micace ou ruguleux, brun chaud a brun jaune, fauve ocrace, souvent terni et grisonnant, plus brun au disque et marge souvent brun chatain, hygrophane, gris brunatre pale au sec. Marge striee, vite glabre. Lames/Pores : Peu serrees, ventrues, grises puis gris brunatre a brun chocolat. Chair : Pale ou sale. Stipe : 8-10-(12) x 0,5 cm, blanchatre a ochrace jaunatre ou brunatre, fibrillo-soyeux. Habitat : En sous-bois et lisieres herbeuses, sur la terre nue ou debris divers. Assez commun des le printemps, en Europe, Afrique du Nord, Asie. Spores : 9 x 5 µm, sub-reniformes, a pore moyen. Pleurocystides utrifomes, marginales, sphero-pedonculees. Comestibilite : Sans interet |
| Helvella crispa (Scopoli) Fries (1822) |
|
Noms francais : Helvelle crepue Synonymes : Boletus leucophaeus Battarra (1755), Fungorum agri ariminensis historia, p. 24, tab. 3, fig. B Phallus crispus Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 475 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Helvella pallida Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 112, tab. 282 ('Elvela') Helvella mitra var. ß crispus (Scopoli) F.H. Wiggers (1780), Primitiae flora holsaticae, p. 104 ('Elvela') Helvella alba Bergeret (1783), Phytonomatotechnie universelle, 1, p. 145 Helvella sulcata var. ß cinerea Afzelius (1783), Kongl. vetenskaps akademiens nya handlingar, 4, p. 305 Phallus costatus Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 129 Helvella nivea Schrader (1799), Journal fur die botanik, 2(2), p. 66 Helvella leucophaea (Battarra) Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 19 Coelomorum monachella Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 415, tab. 190, fig. 3 Coelomorum lichenoides Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 414, tab. 190, fig. 1-2 Helvella crispa (Scopoli) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 14 (nom actuel) Helvella sulcata var. ß pallescens (Schaeffer) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 16 Peziza contorta Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 218 Helvella cinerascens Secretan (1833), Mycographie Suisse, 3, p. 267 (nom. inval.) Helvella cinereocandida Hazslinszky (1881), Ertekezesek a termeszettudomanyok Korebol, kiadja a magyar tudomanyos Akademia, 11(19), p. 13 Otidea sparassis Quelet (1892), Revue mycologique (Toulouse), 14(54), p. 65, tab. 126, fig. 4bis Wynnella sparassis (Quelet) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 51 Helvella flavida Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 157 References : CD 19 ; BK 1 14 ; Marchand 193 ; Bon p. 329 ; Eyssartier et Roux p. 1072 Groupe : Helvelles/Morilles Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Helvellaceae Chapeau/Fructification : en selle, lobe ou irregulier, blanchatre. Stipe : souvent robuste, sillonne, lacuneux, blanc. Habitat : Forets, sentiers, talus. Comestibilite : Toxique Commentaires : Les helvelles du complexe crispa-lacunosa contiennent des hemolysines se detruisant a la cuisson, mais vient s'ajouter a celles-ci la methylhydrazine pouvant causer des intoxications et est carcinogene a long terme. |
Pour vous accompagner lors de vos sorties mycologiques, MycoDB vous recommande les guides suivants :