Il y a 4 champignons qui correspondent à votre recherche par ordre de popularité :
Sistotrema confluens Persoon (1794) |
![]() |
Synonymes : Hydnum sublamellosum Bulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 453, fig. 1
Sistotrema confluens Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 108 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) (nom actuel) Hydnum lamellosum Roussel (1806), Flore du Calvados et des terreins adjacens, Edn 2, p. 72 Hydnotrema confluens (Persoon) Link (1833), Handbuch zur Erkennung der natuzbarsten und am haufigsten vorkommenden Gewachse, 3, p. 298 Irpex confluens (Persoon) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 49 Sistotrema membranaceum Oudemans (1878), Nederlandsch kruidkundig archief, serie 2, 3(2), p. 250 (nom. illegit.) Sistotrema confluens var. membranaceum (Oudemans) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 84 Irpex anomalus Wettstein (1887), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 94, p. 62 Sistotrema sublamellosum (Bulliard) Quelet (1896) [1895], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 24(2), p. 24(2), p. 621 Sistotrema sublamellosum subsp.* ericetorum Bourdot & Galzin (1914), Bulletin de la Societe mycologique de France, 30(3), p. 272 Sistotrema ericetorum (Bourdot & Galzin) Saccardo & Trotter (1925), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 23, p. 479 Sistotrema confluens subsp.* ericetorum(Bourdot & Galzin) Pilat (1942), Atlas des champignons de l'Europe, 3, Polyporaceae, p. 477 Trechispora ericetorum (Bourdot & Galzin) Bondartsev & Singer (1953), Bracket Fungi Europ. USSR & Caucasus, p. 51 References : Cetto 4 1581 ; E.P. 2 p. 612 fig. 326 ; BG p. 437 n° 689 Groupe : Polypores Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Cantharellales / Hydnaceae Chapeau/Fructification : Orbiculaire, stipite, plus ordinairement spatule ou etroitement etale-reflechi a infundibuliforme, jusqu'a 2,5 cm de diametre, irregulier, glabre, finement tomenteux a veloute, blanc ou jonquille, creme pale a jaunatre au frais, chamois pale au sec. Marge inferieure byssoide araneeuse ou satinee. Lames/Pores : Reticule puis irpiciforme ou hydnoide, sublamelle, blanc ou sulfurin. Tubes decurrents. Sporee blanche. Chair : Consistance molle, fragile. Odeur forte penetrante, de desinfectant (salol). Stipe : Jusqu'a 1 cm de long et 3 mm de diametre, excentre a lateral, glabre, chamois pale. Habitat : Souvent sur sol, sur les brindilles, litieres de toute sorte, sous les mousses, dans les bruyeres, sur bois mort de feuillus et de coniferes, Fagus, Larix, Pinus, Populus, Quercus. Isole a gregaire, souvent confluents. Annuel. commun, du printemps a l'automne. Spores : Obovales ou oblongues, etroitement ellipsoides a cylindriques courtes, lisses, hyalines, negatives dans le Melzer, (3)-4-5,5 x 2-2,5-(3,5) µm. Basides souvent uniformes ou un peu renflees et bouclees a la base, 20-25 6-8 µm, a 6-8 sterigmates longs de 4 µm. Pas de cystide. Monomitique : Hyphes generatrices du subiculum abondamment bouclees, a paroi mince, parfois ramifiees, 2-5 µm de diametre. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole a gregaire, souvent confluents. Annuel. Assez repandu. Printemps et automne pluvieux,( In litt. Septembre-Novembre ). |
Lichenomphalia umbellifera (Linnaeus) Redhead, Lutzoni, Moncalvo & Vilgalys (2002) |
![]() |
Noms francais : Omphale lichenisee, Omphale des bruyeres Synonymes : Byssus botryoides Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1169 Agaricus umbelliferus Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1175 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Tremella botryoides (Linnaeus) Schreber (1771), Spicilegium florae lipsicae, p. 141 Byssus viridis Lamarck (1778), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 1, 1, p. 103 Agaricus niveus Vahl (1790), Flora danica, 17, p. 10, tab. 1015, fig. 1 (nom. illegit.) Agaricus ericetorum Persoon (1796), Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 1, p. 50, tab. 4, fig. 12 Amanita umbellifera (Linnaeus) Roussel (1796), Flore du Calvados et des terreins adjacens, Edn 1, p. 34 Micromphale ericetorum (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 623 Merulius turfosus Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 26 Agaricus hygrophilus Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 113 Agaricus laeteviridis Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 88 Agaricus grisellus Secretan (1833), Mycographie Suisse, 2, p. 220 (nom. inval.) Omphalia ericetorum (Persoon) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 167, n° 2669 Agaricus umbelliferus var. b grisellus Weinmann (1836), Hymeno et Gastero-mycetes hucusque in imperio Rossico observatos recensuit, p. 91 Botrydina vulgaris Brebisson (1839), Memoires de la Societe academique, agricole, industrielle et d'instruction de l'arrondissement de Falaise, 1839, p. 36 (nom. rej.) Omphalia umbellifera (Linnaeus) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 107 Omphalia umbellifera var. grisella (Weinmann) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 134 Omphalina umbellifera (Linnaeus) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 44 Omphalia luteola Peck (1896), Bulletin of the Torrey botanical Club, 23(10), p. 411 Omphalia sphagnophila Peck (1904), Harriman Alaska expedition, cryptogamic botany, 5, the fungi of Alaska, p. 47 Omphalina ericetorum (Persoon) M. Lange (1955), Meddelelser om Gronland, 147(11), p. 25 Clitocybe umbellifera (Linnaeus) H.E. Bigelow (1959), Canadian journal of botany, 37, p. 773 Omphalina sphagnophila (Peck) H.E. Bigelow (1970), Mycologia, 62(1), p. 9 Gerronema ericetorum (Persoon) Singer (1973), Beihefte zur Sydowia, 7, p. 14 Botrydina botryoides (Linnaeus) Redhead & Kuyper (1987), Arctic and alpine mycology (New York), 2, p. 333 Phytoconis ericetorum (Persoon) Redhead & Kuyper (1988), Mycotaxon, 31(1), p. 222 Lichenomphalia umbellifera (Linnaeus) Redhead, Lutzoni, Moncalvo & Vilgalys (2002), Mycotaxon, 83, p. 38 (nom actuel) References : Bon p. 129 ; BK 3 212 ; CD 346-226, 108, 109 ; Eyssartier et Roux p. 562 , 578 4eme edition Groupe : Omphales Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Hygrophoraceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Dans les tourbieres, sur sphaignes degradees, associee a un lichen. |
Arrhenia chlorocyanea (Patouillard) Redhead, Lutzoni, Moncalvo & Vilgalys (2002) |
![]() |
Noms francais : omphale vert-bleu Synonymes : Agaricus ericetorum var. viridis Hornemann (1819), Flora danica, 28, p. 10, tab. 1672, fig. 1 Agaricus umbelliferus var. b chalybaeusNiessl (1865), Verhandlungen des naturforschenden vereines in Brunn, 3, p. 123 Agaricus chlorocyaneus Patouillard (1885), Tabulae analyticae fungorum, 4, p. 145, fig. 318 (Basionyme) Omphalina umbellifera var. viridis (Hornemann) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 44 Omphalia chlorocyanea (Patouillard) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 336 Omphalia umbellifera var. viridis (Hornemann) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 39 Omphalia viridis (Hornemann) J.E. Lange (1930), Dansk botanisk arkiv, 6(5), p. 12 (nom. illegit.) Omphalia umbellifera f. viridis (Hornemann) Cejp (1936), Atlas des champignons de l'Europe, 4, Omphalia, p. 43 Omphalina chlorocyanea (Patouillard) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 212 Omphalina viridis (Hornemann) Kuyper (1984), Persoonia, 12(2), p. 188 Arrhenia chlorocyanea (Patouillard) Redhead, Lutzoni, Moncalvo & Vilgalys (2002), Mycotaxon, 83, p. 46 (nom actuel) References : DM Hors Serie n°4 p. 120 ; ER p. 600 Groupe : Omphales Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Hygrophoraceae Chapeau/Fructification : 0,5-2 cm, nettement strie, en entonnoir, faiblement hygrophane, veloute au centre, gris bleu a centre bleu vert sombre noiratre. Lames/Pores : Decurrentes, tres espacees, blanchatres a bleuatres. Chair : Tres mince. Stipe : 0,8-2,5 x 0,1-0,3 cm, concolore au chapeau. Habitat : Sur sol sablonneux, secs et maigres parmi les mousses et les lichens en hiver et debut du printemps. Spores : Elliptiques, lisses, 9-10 x 4-5 µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Espece rare et remarquable par ses couleurs "naviguant" entre le bleu et le vert et qui fut signalee par Patrice Tanchaud mycologue en Charente-Maritime (voir son site mycocharentes) |
Bovista aestivalis (Bonorden) Demoulin (1979) |
![]() |
Synonymes : Lycoperdon furfuraceum Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 131, tab. 294
Lycoperdon lacerum Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 145 Lycoperdon proteus var. cepiforme Bulliard (1791), Histoire des champignons de la France, 1, p. 148, tab. 435, fig. 2 ('cepaeforme') Lycoperdon proteus J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1463 (nom. illegit.) Lycoperdon cepiforme (Bulliard) Roussel (1806), Flore du Calvados et des terreins adjacens, Edn 2, p. 56 (nom. illegit.) Lycoperdon polymorphum Vittadini (1842), Memorie della reale Accademia delle scienze di Torino, serie 2, 5, p. 183, tab. 2, fig. 8 Lycoperdon aestivale Bonorden (1851), Handbuch der allgemeinen mykologie als anleitung zum studium derselben, p. 251 (Basionyme) Globaria furfuracea (Schaeffer) Quelet (1873), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 370(361), tab. 3, fig. 7 Globaria aestivalis (Bonorden) Hazslinszky (1877) [1876], Verhandlungen der kaiserich-koniglichen zoologisch-botanischen Gesellschaft in Wien, 26, p. 225 Lycoperdon coloratum Peck (1878) [1876], Annual report of the New York state Museum of natural history, 29, p. 46 Lycoperdon annularium Beck (1886), Verhandlungen der kaiserich-koniglichen zoologisch-botanischen Gesellschaft in Wien, 35, p. 369 Utraria furfuracea (Schaeffer) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 241 Bovista cepiforme (Bulliard) Massee (1889), Annals of botany (London), serie 1, 4, p. 65 ('cepaeforme') (nom. illegit.) Lycoperdon rollandii Patouillard (1898), in Rolland, Bulletin de la Societe mycologique de France, 14(2), p. 81 Lycoperdon crocatum Patouillard (1901), Bulletin de la Societe mycologique de France, 17(1), p. 29 Lycoperdon hungaricum Hollos (1901), Mathematikai es Termeszettudomanyi Ertesito, 19, p. 510(87) Lycoperdon nigrum Lloyd (1905), Mycological writings, 1, the Lycopodaceae of Australia, New Zealand and neighboring islands, p. 30 Lycoperdon polymorphum var. cepiforme (Bulliard) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 37 ('cepaeforme') Lycoperdon ericetorum var. cepiforme (Bulliard) Bowerman (1961), Canadian journal of botany, 39, p. 364 ('cepaeforme') Lycoperdon pusilliforme Kreisel (1962), Feddes repertorium, specierum novarum regni vegetabilis, 64, p. 132 Bovista polymorpha (Vittadini) Kreisel (1964), Feddes repertorium, specierum novarum regni vegetabilis, 69(2), p. 201 Bovista colorata (Peck) Kreisel (1964), Feddes repertorium, specierum novarum regni vegetabilis, 69(2), p. 201 Bovista pusilliformis (Kreisel) Kreisel (1964), Feddes repertorium, specierum novarum regni vegetabilis, 69(2), p. 202 Bovista promontorii Kreisel (1967), Beihefte zur Nova Hedwigia, 25, p. 225 Bovista aestivalis (Bonorden) Demoulin (1979), Beihefte zur Sydowia, 8, p. 143 (nom actuel) References : Sarasini p. 128 Groupe : Vesses de loup Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Lycoperdaceae Habitat : De preference en terrains sablonneux de la zone mediterraneenne. Spores : 3-7 μm Comestibilite : Sans interet |
Pour vous accompagner lors de vos sorties mycologiques, MycoDB vous recommande les guides suivants :