Il y a 17 champignons qui correspondent à votre recherche par ordre de popularité :
Craterellus tubaeformis (Fries) Quelet (1888) |
![]() |
Noms francais : Chanterelle en tube Synonymes : Merulius hispidulus Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 462 Merulius infundibuliformis Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 462 Agaricus degener Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 62, tab. 243 (nom. illegit.) Agaricus pruinatus Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 93, tab. 9, fig. 35 Agaricus cornucopioides Bulliard (1784), Herbier de la France, 5, tab. 208 (nom. illegit.) Agaricus cornucopioides bulliardii Hoffmann (1789), Nomenclator fungorum, 1, p. 148 Agaricus inflexus Hoffmann (1789), Nomenclator fungorum, 1, p. 145 Peziza undulata Bolton (1789), An history of fungusses growing about Halifax, 3, p. 105, tab. 105, fig. 2 Helvella tubaeformis Bulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 461 Agaricus cantharelloides Bulliard (1791), Herbier de la France, 11, tab. 506, fig. 2 Agaricus cantharelloides Sowerby (1796), Coloured figures of English fungi or mushrooms (London), 1(no. 9), tab. 47 (nom. illegit.) Merulius cantharelloides (Bulliard) J.F. Gmelin (1792), naturae, Edn 13, 2, p. 1430 Merulius pruinatus (Batsch) J.F. Gmelin (1792), naturae, Edn 13, 2(2), p. 1430 Merulius cyathus J.F. Gmelin (1792), naturae, Edn 13, 2, p. 1430 Merulius agaricoides J.F. Gmelin (1792), Naturae, Edn 13, 2, p. 1430 Merulius helvelloides J.F. Gmelin (1792), Naturae, Edn 13, 2, p. 1430 Cantharellus infundibuliformis (Scopoli) Roussel (1796), Flore du Calvados et des terreins adjacens, Edn 1, p. 33 Merulius lutescens Persoon, Synopsis methodica fungorum (1801), 2, p. 489 Merulius tubiformis (Bulliard) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, 2, p. 489 Merulius fuligineus Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, 2, p. 490 Merulius fuligineus var. pruinatus (Batsch) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, 2, p. 490 Hyponevris pruinata (Batsch) Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 130, tab. 37, fig. 1 Cantharellus tubaeformis Fries (1821), mycologicum, 1, p. 319 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Cantharellus tubaeformis var. zonatus Fries (1821), mycologicum, 1, p. 320 Merulius hydrolips var. fuligineus (Persoon) Merat (1821), Nouvelle Flore des Environs de Paris, Edn 2, 1, p. 48 Merulius tubiformis var. lutescens (Persoon) Persoon (1825), Mycologia Europaea (Erlanga), 2, p. 17 Merulius xanthopus Persoon (1825), Mycologia Europaea (Erlanga), 2, p. 19 Merulius tubaeformis (Fries) J. Becker (1828), Flora der Gegend um Frankfurt am Main, zweite abtheilung, p. 562 (nom. illegit.) Merulius tubaeformis var. β zonatus(Fries) J. Becker (1828), Flora der Gegend um Frankfurt am Main, zweite abtheilung, p. 562 Cantharellus xanthopus (Pers.) Duby (1830), Botanicon Gallicum seu Synopsis Plantarum in flora GalIica descriptarum, Edn 2 (Paris), 2, p. 799 Cantharellus infundibuliformis (Scopoli) Fries (1838) [1836-1838], Epicrisis mycologicum (Upsaliae), p. 366 Cantharellus tubaeformis var. pallidus Gillet (1878), Hymenomycetes (Alencon)(fasc. suppl.), p. 4 Cantharellus tubaeformis var. infundibuliformis(Scopoli) Gillet (1884), Tableaux analytiques des Hymenomycetes de France (Alencon), p. 36 Cantharellus infundibuliformis var. subramosus Bresadola (1887), Fungi Tridentini novi, vel nondum delineati, descripti et iconibus illustrati, 1(6-7), p. 87 Craterellus tubaeformis (Fries) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 36 (nom actuel) Craterellus infundibuliformis (Scopoli) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 36 Trombetta lutescens (Pers.) Kuntze (1891), Revista Genera Plantarum (Leipzig), 2, p. 873 Cantharellus cantharelloides Quelet (1896) [1895], Compte Rendu de la Association Francaise pour l'Avancement des Sciences, 24(2), p. 619 Craterellus cantharelloides var. lutescens (Persoon) Quelet (1896) [1895], Compte Rendu de la Association Francaise pour l'Avancement des Sciences, 24(2), p. 619 Chanterel infundibuliformis (Scopoli) Murrill (1910), North American Flora (New York), 9(3), p. 168 Cantharellus infundibuliformis var. nigricansPeck (1911) [1910], Bulletin of the New York state Museum, 150, p. 42 Cantharellus infundibuliformis var. tubiformis (Fries) Maire (1933), Treballs del Museu nacional de ciencies naturals de Barcelona, serie botanica, 15(2), p. 44 Cantharellus tubaeformis var. lutescens J.E. Lange (1940), Flora Agaricina Danica 5, p. 85 Cantharellus infundibuliformis var. lutescens (Persoon) Corner (1966), Annals of Botany Memoirs, 2, p. 70 Cantharellus tubaeformis var. subramosus (Bresadola) Cetto (1987), Enzyklopadie der Pilze, Band 1: Leistlinge, Korallen, Porlinge, Rohrlinge, Kremplinge u.a. (Munchen), p. 135 Cantharellus tubaeformis f. pallidus (Gillet) Neville & Alpago-Novello, Bulletin trimestriel de la Socete mycologique de France, 114(4), p. 18 (1998) Craterellus tubaeformis f. pallidus (Gillet) Vila (2006), Errotari 3, p. 59 References : CD 112 ; Bon p. 307 ; Marchand 177 ; Eyssartier et Roux p. 596 ; BK 2 485 Groupe : Chanterelles Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Cantharellales / Hydnaceae Chapeau/Fructification : Mesurant 3-6 cm, gris ocre a gris brun, plan puis ombilique. Marge etalee. Lames/Pores : Hymenium jaunatre a gris orange, a plis fourchus. Chair : Mince, plus ou moins jaune. Odeur faible. Stipe : Creux. Habitat : En foret, sous coniferes. A terre ou sur les troncs moussus et degrades. Gregaire ou cespiteux. Automne-hiver. Repandu et frequent. Spores : Mesurant 11 × 9 µm, ochrace pale, lisses. Comestibilite : Bon comestible Commentaires : Attention ! cette espece est parfois trouvee en melange dans la mousse avec Leotia lubrica qui est toxique. |
Verpa conica (O.F. Muller) Swartz (1815) |
![]() |
Noms francais : Verpe conique Synonymes : Phallus conicus O.F. Muller (1775), Flora danica, 11, p. 7, tab. 654, fig. 2 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Helvella relhani Sowerby (1796), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 11 Leotia conica (O.F. Muller) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 613 Leotia conica var. ß relhani (Sowerby) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 614 Merulius conicus (O.F. Muller) Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 369 Morchella agaricoides de Candolle (1805), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 212 Verpa conica (O.F. Muller) Swartz (1815), Kongl. vetenskaps akademiens handlingar, 1815, p. 131 (nom actuel) Relhanum conicum (O.F. Muller) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 661 Verpa digitaliformis Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 202, tab. 7, fig. 1-3 Verpa morchellula Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 24 Verpa agaricoides (de Candolle) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 203, tab. 7, fig. 4-5 Morchella serpoides L. Marchand (1826), Bijdragen tot de natuurkundige wetenschappen, 1, p. 420 Verpa krombholzii Corda (1829), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 2, p. 5, tab. 1 Verpa helvelloides Krombholz (1831), Naturgetreue Abbildungen und Beschreibungen der essbaren, schadlichen und verdachtigen Schwamme, 1, p. 76, tab. 5, fig. 32-33 ? Verpa fulvocincta Bresadola (1883), Fungi tridentini, 1(3), p. 40 Verpa digitaliformis var. agaricoides (de Candolle) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 270 Verpa conica var. helvelloides (Krombholz) Rehm (1895), Rabenhorst's Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 1197 Verpa relhani (Sowerby) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 470 Verpa chicoensis Copeland (1904), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 2(6), p. 508, tab. 12, fig. 4-5 Verpa conica var. relhani (Sowerby) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 34 References : Bon p. 327 ; CD 15 ; BK 1 8 ; Marchand 94 ; Eyssartier et Roux p. 1070 Groupe : Helvelles/Morilles Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Morchellaceae Chapeau/Fructification : Chapeau en de a coudre, retourne, ocre miel a brun rougeatre, lisse a ridule irregulieremment. Chair : Fragile, peu epaisse. Odeur faible. Saveur douce. Stipe : Cylindrique, fragile, faiblement granuleux, parfois avec des chinures concentriques. Habitat : Dans les forets humides. Printemps. Peu frequent. Comestibilite : Comestible |
Mitrula paludosa Fries (1816) |
![]() |
Synonymes : Helvella laricina Villars (1789), Histoire des plantes de Dauphine, 3(2), p. 1045, tab. 55
Clavaria phalloides Bulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 463, fig. 3 Clavaria epiphyllaDickson (1793), Plantarum cryptogamicarum britanniae, 3, p. 22, tab. 9, fig. 10 Leotia ludwigii Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 611, tab. 3, fig. 13 Leotia bulliardii Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 612 Leotia dicksonii Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 612 Leotia laricina (Villars) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 614, tab. 3, fig. 13 Helvella bulliardii (Persoon) de Candolle (1805), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 95 Mitrula paludosa Fries (1816), in Liljeblad, Utkast till en Svensk flora, Edn 3, p. 664 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) (nom actuel) Mitrula dicksonii (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 660 Leotia uliginosa var. ß ludwigii (Persoon) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 200 Leotia uliginosa Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 200 Leotia uliginosa var. a bulliardii (Persoon) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 200 Mitrula phalloides (Bulliard) Chevallier (1826), Flore generale des environs de Paris, 1, p. 114 Mitrula laricina (Persoon) Massee (1897), Annals of botany (London), serie 1, 11, p. 271 Mitrula norvegica Rostrup (1905) [1904], Skrifter udgivne af videnskabs-selskabet i Christiania: Mathematisk-naturvidenskabelig klasse, 1904(4), p. 5 Microglossum norvegicum (Rostrup) Saccardo (1906), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 18, p. 6 References : Bon p. 333 ; BK 1 139 ; Page Image In Publisched List. ; Gr. p. 278 n° 448 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Sclerotiniaceae Chapeau/Fructification : Hauteur totale : 4 a 6 cm . Receptacle en massue ovoide-oblongue, mais souvent irreguliere, lisse, quelque peu ridee longitudinalement, jaune ou jaune-orange (de 5 a 15 mm de hauteur) a sommet attenue ou renfle, rarement bifide, creuse interieurement, entierement adnee mais cependant bien distincte au pied. Stipe : Long de 2-3 cm, et epais de 2-4 mm, lisse, soyeux, droit ou un peu flexueux, creux, blanc, legerement carne ou jaunatre. Habitat : Dans les fosse des marais, sur les sphaignes, les aiguilles, les feuilles pourries et les debris vegetaux de toute espece recouverts d'eau. Gregaire. Toute l'annee. Repandu mais peu frequent. Spores : Cylindriques, arrondies aux extremites, lisses, hyalines, continues mais uniseptees dans le vieil age, (in litt. 10-1,5 × 2,5-3 µm), 19-23 × 3-4 µm d'apres Boudier, subfusiformes et mesurant 12-14 × 3,5-4 µm d'apres Saccardo. Asques cylindriques claviformes, octospores, 90-150 × 8-9 µm, (100-200 × 8-12, a foramen seul bleuissant par l'iode, spores biseriees.¨Paraphyses greles, rameuses, filiformes, septees, parfois ramifiees, a sommet peu ou point epaissi plus ou moins garni interieurement de granulations jaunes ou orangees. Comestibilite : Sans interet |
Leotia lubrica (Scopoli) Persoon (1794) |
![]() |
Noms francais : Leotie lubrique Synonymes : Leotia gelatinosa Hill (1751), A general natural history of plants, 2, p. 43 (nom. inval.) Helvella lubrica Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 477 ('Elvela') (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Phallus lubricus (Scopoli) O.F. Muller (1777), Flora danica, 12, p. 8, tab. 719 Helvella revoluta Afzelius (1783), Kongl. vetenskaps akademiens nya handlingar, 4, p. 309 Helvella lutea Bergeret (1783), Phytonomatotechnie universelle, 1, p. 151 (nom. illegit.) Clavaria tremula Holmskjold (1790), Beata ruris otia fungis danicis, 1, p. 27 Peziza cornucopiae Hoffmann (1790), Vegetabilia cryptogama, 2, p. 21, tab. 6, fig. 1 Helvella gelatinosa Bulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 473, fig. 2 Helvella clavata Withering (1792), A botanical arrangement of British plants, Edn 2, 3, p. 431 Leotia lubrica (Scopoli) Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 97 (nom actuel) Leotia tremula (Holmskjold) Persoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 32, tab. 3, fig. 1 Merulius lubricus (Scopoli) Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 368 Peziza lubrica (Scopoli) Lamarck (1804), Encyclopedie methodique, Botanique, 5, p. 202 Helotium lubricum (Scopoli) Swartz (1812), Kongl. vetenskaps akademiens nya handlingar, 33, p. 15 Hygromitra tremula (Holmskjold) Nees (1817), Das system der pilze und Schwamme, p. 157(40), tab. 15, fig. 144-b Helvella flavovirens Nees (1817), Das system der pilze und Schwamme, p. 175, tab. 18, fig. 162 Leotia gelatinosa var. a flavovirens (Nees) Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 759 Leotia gelatinosa var. γ cornucopiae (Hoffmann) Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 759 Leotia gelatinosa var. ß vulgaris Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 759 Leotia lubrica var. a lacunosa Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 551 Leotia lubrica var. a flavovirens (Nees) Corda (1838), Icones fungorum hucusque cognitorum, 2, p. 36, tab. 15, fig. 126 Fungodaster lubricus (Scopoli) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 852 Fungodaster stipitatus (Bosc) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 852 Leotia punctipes Peck (1907), Bulletin of the Torrey botanical Club, 34(2), p. 102 Leotia affinis Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 379 Leotia gelatinosa f. affinis (Velenovský) Benedix (1962), Kulturpflanze, Berlin, 10, p. 393 References : Bon p. 333 ; BK 1 136 ; Eyssartier et Roux p. 1072 Groupe : Helvelles/Morilles Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Leotiaceae Chapeau/Fructification : 4-6 cm, jaune brun, a marge incurvee, lobee, plus ou moins visqueux. Chair : jaunatre, elastique Stipe : Jaune ochrace vif, parfois ponctue de verdatre Habitat : En troupe sous feuillus Spores : 18-28 x 5-6 µm Comestibilite : Toxique Commentaires : Attention car parfois en melange avec les chanterelles en tube Craterellus tubaeformis dans la mousse |
Cudoniella clavus (Albertini & Schweinitz) Dennis (1964) |
![]() |
Synonymes : Peziza clavus Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 306, tab. 11, fig. 5 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza uliginosa Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 138 Bulgaria clavus (Albertini & Schweinitz) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 516 Helotium uliginosum (Fries) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355 Ombrophila clavus (Albertini & Schweinitz) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 357 Helotium pileatum Peck (1876) [1875], Annual report of the New York state Museum of natural history, 28, p. 67 (nom. illegit.) Helotium clavus (Albertini & Schweinitz) Quelet (1878) [1877], Bulletin de la Societe botanique de France, 24, p. 329 Helotium palustre Peck (1880) [1879], Annual report of the New York state Museum of natural history, 32, p. 48 Leotia aquatica Libert (1880), in Spegazzini & Roumeguere, Revue mycologique (Toulouse), 2(5), p. 18 Mollisia uliginosa (Fries) Gillet (1881), Champignons de France, les discomycetes, p. 125 Cudonia aquatica (Libert) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 267 Hymenoscyphus uliginosus (Fries) W. Phillips (1888), Grevillea, 17(82), p. 45 Cudoniella aquatica (Libert) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 42 Cudoniella fructigena Rostrup (1891), Meddelelser om Gronland, 3(3), p. 605 Ciboria uliginosa (Fries) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 761 Leotia fructigena (Rostrup) Massee (1897), Annals of botany (London), serie 1, 11, p. 294 Calycina uliginosa (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 449 Cudoniella mildbraedii Hennings (1904), Hedwigia, 43(6), p. 431 Calycella uliginosa (Fries) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 95 Ombrophila aquatica (Libert) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 92 Cudoniella clavus (Albertini & Schweinitz) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 73 (nom actuel) References : BK 1 180 ; Dennis P. 120 pl. XIIIr ; Ellis 1 p. 89 fig. 347 ; Gr. p. 300 n° 474 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, charnu, orbiculaire, convexe puis aplani et deprime au centre avec la marge mince legerement crenelee, large de 5 a 12 mm, blanchatre ou pale puis roussatre. Hymenium lisse comme le pied qui est parfois brun noir vers la base. Chair : Molle puis dure sur le sec, sans odeur ni saveur. Stipe : Ferme, egal, long de 5 a 12, jusqu'a 20 mm, blanchatre ou pale, puis roussatre, parfois a reflet violace. Habitat : Sur branches mortes d'arbres et d'arbustes ainsi que sur debris lignifies de plantes herbacees, toujours dans des endroits tres humides, ornieres et fosses. Spores : Elliptiques ou ovales-oblongues, droites, hyalines, lisses, sans gouttelettes ni granulations a l'interieur, 7-8-9,5-(15) x (3,5)-4-5 µm, ( 7-9 X 2 µm d'apres Boudier). Asques claviformes attenues a la base, octospores, 60-80 x 6-8 µm, (in litt. (90)100 x 9-10 µm, ). Paraphyses nombreuses, filiformes ou simples, greles, legerement epaissies dans la parties superieure, remplies de gOuttelettes uniseriees, septees et, parfois fourchues. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole a gregaire. Peu frequent. Printemps-Ete. |
Thuemenidium atropurpureum (Batsch) Kuntze (1891) |
![]() |
Synonymes : Clavaria atropurpurea Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 133, tab. 11, fig. 47 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Clavaria mitrata Holmskjold (1790), Beata ruris otia fungis danicis, 1, p. 21 Geoglossum lilacinum Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 117 Geoglossum purpurascens var. ß ventricosumPersoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 39 Geoglossum purpurascens Persoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 39 Geoglossum atropurpureum (Batsch) Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 62, tab. 3, fig. 5 Clavaria atra Paulet (1808) [1793-1829], Traite des champignons, 2, tab. 192, fig. 11 Leotia atropurpurea (Batsch) Corda (1842), Icones fungorum hucusque cognitorum, 5, p. 79, tab. 9, fig. 71 Geoglossum microsporum Cooke & Peck (1873) [1872], Annual report of the New York state Museum of natural history, 25, p. 97 Geoglossum hookeri Cooke (1875), Hedwigia, 14(1), p. 9 Geoglossum microsporum var. tremellosum Cooke (1876), Grevillea, 4(31), p. 109 Geoglossum tremellosum (Cooke) Cooke (1878), Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 5, p. 206, tab. 96, fig. 347 Corynetes microsporus (Cooke & Peck) Hazslinszky (1881), Ertekezesek a termeszettudomanyok Korebol, kiadja a magyar tudomanyos Akademia, 11(19), p. 7 Leptoglossum microsporum (Cooke & Peck) Saccardo (1884), Botanisches centralblatt, 18, p. 214 Microglossum atropurpureum (Batsch) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 110 Leptoglossum tremellosum (Cooke) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 47 Microglossum hookeri (Cooke) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 39 Microglossum partitum Patouillard (1890), Revue mycologique (Toulouse), 12(47), p. 135, tab. 107bis, fig. 2 Thuemenidium atropurpureum (Batsch) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 873 (nom actuel) Thuemenidium hookeri (Cooke) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 873 Xanthoglossum tremellosum (Cooke) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 875 ('tremulosum') Xanthoglossum microsporum (Cooke & Peck) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 875 Mitrula microspora var. tremellosum (Cooke) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 484 Mitrula microspora (Cooke & Peck) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 483 Mitrula partita (Patouillard) Massee (1897), Annals of botany (London), serie 1, 11, p. 283 Mitrula purpurascens (Persoon) Massee (1897), Annals of botany (London), serie 1, 11, p. 266 Xanthoglossum latum (Peck) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 540 Corynetes atropurpureus (Batsch) E.J. Durand (1908), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 6(5), p. 414 Corynetes robustus E.J. Durand (1908), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 6(5), p. 416 Corynetes purpurascens (Persoon) E.J. Durand (1908), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 6(5), p. 413 Leptoglossum robustum (E.J. Durand) Saccardo & Traverso (1911), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 20, p. 83 Microglossum robustum (E.J. Durand) A.L. Smith & Ramsbotton (1914) [1913], Transactions of the British mycological Society, 4(2), p. 320 References : BK 1 134 Groupe : Clavaires Classification : Ascomycota / Geoglossomycetes / Geoglossales / Geoglossaceae Chapeau/Fructification : Fructification jusqu'a 9 cm de haut, pourpre noire dans son ensemble a l'etat imbu, noir mat sur le sec. Lames/Pores : clave a linguiforme, lisse, aplati, irregulierement sillonne. Stipe : Pied grele, cylindrique, squamuleux. Habitat : Prairies acides moussues, landes parmi les Calluna, Aquilegia, Molinia, Polytrichum. Automne. Peu frequent Spores : Spores cylindriques, legerement arquees, hyalines, multicloisonnees, 20-35 x 5-6 µm. Asques octospores, cylindriques claves, I+ Paraphyses greles a extremite elargie brun rouge. Comestibilite : Sans interet Commentaires : |
Ditiola peziziformis (Leveille) D.A. Reid (1974) |
![]() |
Synonymes : Helvella lentiformis Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 481 ('Elvela ')
Leotia tuberculata Hornemann (1808), Flora danica, 23, p. 8, tab. 1378, fig. 2 Exidia peziziformis Leveille (1848), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 9, p. 127 ('pezizaeformis') (Basionyme) Femsjonia luteoalba Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 341 Ditiola conformis P. Karsten (1867), Fungi Fenniae exsiccati, 7, n° 629 Femsjonia peziziformis (Leveille) P. Karsten (1876), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 25, p. 352 ('pezizaeformis ') Ditiola luteoalba (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 227 Ditiola lentiformis (Scopoli) Wettstein (1886) [1885], Verhandlungen der kaiserich-koniglichen zoologisch-botanischen Gesellschaft in Wien, 35, p. 553 Guepinia femsjoniana Johan-Olsen (1888), in Brefeld, Untersuchungen aus dem gesammtgebiete der mykologie, 7, p. 161 Dacrymyces mesentericus P. Karsten (1889), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 48, p. 459 Dacrymyces radicellatus P. Karsten (1890), Hedwigia, 29(4), p. 178 Guepinia luteoalba (Fries) Lloyd (1920), Mycological writings, 6, mycological notes n° 64, p. 990 Dacrymyces conformis (P. Karsten) Neuhoff (1936), Arkiv for botanik / utgifvet af K. Svenska vetenskaps-akademien i Stockholm, 28A(1), p. 44 Ditiola peziziformis (Leveille) D.A. Reid (1974), Transactions of the British mycological Society, 62(3), p. 474 ('pezizaeformis ') (nom actuel) References : CD 58 ; BK 2 6 ; Julich 2 p. 420 ; FMDS 144 p. 47 ; BG p. 71 n° 115 Groupe : Tremelles Classification : Basidiomycota / Dacrymycetes / Dacrymycetales / Dacrymycetaceae Chapeau/Fructification : Cupule turbinee, large et haut de 3-4-5 jusqu'a 10 mm, en forme de disque plat ou un peu concave, ondule, subcrispe, ou parfois un peu pulvine, lisse, jaune d'oeuf. Marge droite ou un peu sinueuse, comprimee lorsque la croissance est en groupes serres. Face externe legerement floconneuse, blanc pale, retrecie en un semblant de pied a la base. Chair : Gelatineuse, molle, transparente avec, a l'interieur, une moelle pale ou blanchatre. Habitat : Sur bois mort de coniferes ( Abies ),mais egalement sur feuillus ( Quercus, Fagus,surtout a la face infere des branches tombees et cortiquees. Spores : Oblongues, attenuees obliquement ou legerement courbees vers la base, lisses, hyalines, a contenu granuleux, 23-25-30 x 7-9-11 µm, cloisonnees en pleine maturite, atteignant jusqu'a 32 µm de long, et formant des spores secondaires. I-. Basides en forme de diapason, 60-90-100 x 5-6(-9 ) µm, sterigmates subules. Pas de cystide. Hyphes larges, 1,5-5-8 µm, parfois un peu enflees, boucles rares, ansiformes ; la plupart des cloisons sont bouclees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole ou en troupes sur l'ecorce, egalement en groupes fascicules par 2-3 ou 4. Rare. Ete-automne. ( in litt. Decembre ). Remarques : Certaines formes de ce champignon sont tres semblables a certains discomycetes. |
Cudoniella acicularis (Bulliard) J. Schroter (1893) |
![]() |
Synonymes : Helvella agariciformis Bolton (1789), An history of fungusses growing about Halifax, 3, p. 98, tab. 98, fig. 1
Helvella acicularis Bulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 473, fig. 1 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Helotium agaricoides J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1442 Helotium aciculare (Bulliard) Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 112 Leotia acicularis (Bulliard) Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 20, tab. 5, fig. 1ac, tab. 6, fig. 1-2 Helotium agariciforme (Bolton) de Candolle (1805), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 75 Peziza acicularis (Bulliard) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 156 Sarea acicularis (Bulliard) Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 178 Cudoniella acicularis (Bulliard) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 21 (nom actuel) Helotium cudonioides Seaver (1945), Mycologia, 37(2), p. 267 References : BK 1 179 ; Dennis p. 120 fig. 7 M 1 1c ; Cetto 5 p. 639 n° 2117 ; Ellis p. 210 fig. 946 ; Gr. p. 287 n° 460 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : Receptacle orbiculaire, d'abord plan sur les deux faces, puis convexe en dessus et concave en dessous, glabre, a marge droite et unie, parfois recurvee, large de 2 a 4 mm, entierement blanc au debut, puis roussatre, brunatre ou gris noiratre. Surface externe lisse. Chair : Ferme, sans odeur ni saveur distinctes. Stipe : Cylindrique, subegal, droit ou un peu courbe, simple ou fourchu a la base, blanc puis prenant la teinte du chapeau, farci puis creux. haut de 2-6 jusqu'a 10 mm et epais de 1 a 2 mm, Habitat : Sur bois pourri et enfoui de feuillus, egalement sur souches, principalement de Quercus, quelquefois mais rarement sur resineux. Spores : Le plus souvent distiques, irregulierement subfusiformes, obtuses, lisses, hyalines, non guttulees, d'abord continues, puis 1-3 septees, droites et regulieres, mais aussi parfois a cotes un peu inegaux, 12-15-20(-22) x 4-5 µm. Asques allonges, attenues a la base et un peu au sommet, octospores, 100-110-135 x 10-12-15 µm, spores irregulierement biseriees. Paraphyses filiformes, droites, simples ou divisees a la base, plus ou moins nettement septees, larges de 2,5 µm vers le milieu, un peu plus epaisses dans la partie superieure (3-5 µm) presentant a l'interieur de nombreuses petites gouttelettes ou granulations. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire. Frequent. Ete-Automne, ( Septembre a Decembre ). |
Vibrissea truncorum (Albertini & Schweinitz) Fries (1822) |
![]() |
Noms francais : Leotie des troncs Synonymes : Helvella fibuliformis Bolton (1791), An history of fungusses growing about Halifax, 4, p. 176, tab. 176 Peziza fibula Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 660 Leotia truncorum Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 297, tab. 3, fig. 2 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Hymenoscyphus fibulaeforme (Bolton) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 673 Vibrissea truncorum (Albertini & Schweinitz) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 31 (nom actuel) Peziza fibuliformis (Bolton) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 155 Helotium fibuliforme (Bolton) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 345 Leotia clavus Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 200, tab. 11, fig. 11-12 Vibrissea margarita F.B. White (1874), The Scottish naturalist, 2, p. 218 Vibrissea truncorum var. albipes Peck (1891) [1890], Annual report of the New York state Museum of natural history, 44, p. 37 Calycina fibuliformis (Bolton) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448 Pachydisca fibuliformis (Bolton) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 94 Vibrissea foliorum Thaxter (1908), in E.J. Durand, Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 6(5), p. 454 References : BK 1 299 ; Ellis p. 17 pl. 69 ; Gr. 292 Groupe : Non classe Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Vibrisseaceae Chapeau/Fructification : Receptacle en tete arrondie, a marge enroulee et souvent sinuee separee du pied par une vallecule profonde, large de 3 a 6 mm, d'un beau jaune orange en dessus, blanchatre en dessous, glabre mais paraissant parfois veloute sur l'hymenium par la presence des spores. Stipe : Rigide, farci puis creux, haut de 4 a 12 mm et epais de 1 a 3 mm, noir olivatre, attenue a la base, plus clair, glauque-verdoyant au sommet, lisse avec des petits poils noiratres, obtus et serres, abondants, sur la partie inferieure. Habitat : Sur rameaux ou bois pourris (Alnus, Betula, Pinus, etc..) bords des ruisseaux ou immerges dans l'eau, surtout dans les marais, parmi les Sphagnum Spores : Spores filiformes, lisses, hyalines, multiseptees, 185-190 x 1,5 µm, (Gr. jusqu'a 250-265 x 1,5 µm). Theques longues, cylindriques, retrecies a la base, octospores, 300-350 x 5-7 µm. J+. Paraphyses greles, droites, septees, clavees au sommet et terminees par une petite clavule oblongue, jaune a brunatre, simple ou bifurquee. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Espece assez rare, eparse ou groupee. Du printemps a l'automne. La fructification pouvant atteindre 10-15(20) mm de hauteur. |
Heyderia cucullata (Batsch) Boudier (1885) |
![]() |
Synonymes : Helvella cucullata Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 189, tab. 26, fig. 132 ('Elvela') (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Helotium cucullatum (Batsch) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1442 Mitrula heyderi Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 116 Clavaria ferruginea Sowerby (1797), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 84 Leotia mitrula Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 611 Mitrula abietis Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 492 Geoglossum cucullatum (Batsch) Fries (1827) [1825-26], Stirpes agri femsionensis, 4, p. 67 Verpa ferruginea (Sowerby) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 549 Heyderia abietis (Fries) Link (1833), Handbuch zur Erkennung der natuzbarsten und am haufigsten vorkommenden Gewachse, 3, p. 312 Mitrula cucullata (Batsch) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 584 Mitrula cucullata var. a abietis (Fries) Desmazieres (1840), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 2, 14, p. 11 Heyderia cucullata (Batsch) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1, p. 110 (nom actuel) Gymnomitrula cucullata (Batsch) S. Imai (1941), Journal of the Faculty of agriculture Hokkaido university, 45, p. 172 Gymnomitrula abietis (Fries) S. Imai (1941), Journal of the Faculty of agriculture Hokkaido university, 45, p. 173 References : BK 1 140 ; Dennis p. 89 pl. Xh ; Ellis 2 p. 66 ; Cetto 7 2980 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hemiphacidiaceae Chapeau/Fructification : Fructification 20-30 mm de haut, et composee d'une tete et d'un pied. La tete cylindrique-campanulee, constitue le 1/5 ou 1/4 de la hauteur totale du champignon, est large de 3 mm, lisse et de couleur jaune-brun a brun-ocrace. Stipe : Concolore et un peu fonce vers la base, cylindrique, lisse, finement pruineux, nettement distinct de la tete et large jusqu'a 1 mm. Habitat : Sur aiguilles tombees de coniferes, surtout Pinus. Isole (sur une aiguille), gregaire. Rare. Septembre-Novembre. Spores : Cylindriques-fusiformes, lisses, non septees, hyalines avec quelques guttules, 11-15 x 1,7-2,5 µm. Asques octospores, 70-75 x 5-7 µm. Paraphyses filiformes et faiblement renflees au sommet. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole ( sur une aiguille ), gregaire. Rare. Septembre-Novembre. |
Microglossum viride (Persoon) Gillet (1879) |
![]() |
Noms francais : Microglosse vert Synonymes : Clavaria indivisa Haller (1768), Historia stirpium indigenarum Helvetiae inchoata, 3, n° 2205 Clavaria serpentina Schrank (1789), Baiersche flora, 2, p. 571 Clavaria mitrata var. viridis Holmskjold (1790), Beata ruris otia fungis danicis, 1, p. 24 Clavaria viridis Schrader (1792), in J.F. Gmelin, Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1443 Geoglossum viride Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 117 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Clavaria mitrata Dickson (1801), Plantarum cryptogamicarum britanniae, 4, p. 27 Geoglossum viride var. a aeruginosum Kunze & J.C. Schmidt (1817), Mykologische hefte, 1, p. 104 Geoglossum viride var. ß atrovirens Kunze & J.C. Schmidt (1817), Mykologische hefte, 1, p. 104 Geoglossum glutinosum Nees (1817), Das system der pilze und Schwamme, p. 173, tab. 17, fig. 159 (nom. illegit.) Leotia geoglossoides Corda (1839), Icones fungorum hucusque cognitorum, 3, p. 37, tab. 6, fig. 94 Leotia viridis (J.F. Gmelin) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 284 Mitrula viridis (Persoon) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 29 Microglossum viride (Persoon) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 26 (nom actuel) Helote viridis (Persoon) Hazslinszky (1881), Ertekezesek a termeszettudomanyok Korebol, kiadja a magyar tudomanyos Akademia, 11(19), p. 8 Leptoglossum viride (Persoon) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 32, tab. 2, fig. 8 Microglossum lutescens Boudier (1896), Bulletin de la Societe mycologique de France, 12(1), p. 14 Mitrula lutescens (Boudier) Massee (1897), Annals of botany (London), serie 1, 11, p. 271 (nom. illegit.) Leptoglossum alabamense Underwood (1897), Bulletin of the Torrey botanical Club, 24(2), p. 82 Mitrula serpentina (Schrank) Massee (1897), Annals of botany (London), serie 1, 11, p. 268 References : Bon p. 336 ; CD 8 ; BK 1 137 ; Cetto 5 2115 ; Dennis p. 88 pl. Xk ; Gr. p. 272 n° 438 Groupe : Clavaires Classification : Ascomycota / Geoglossomycetes / Geoglossales / Geoglossaceae Chapeau/Fructification : Receptacle 25-60, jusqu'a 70 mm de hauteur, a clavule oblongue, obtuse, souvent comprimee ou sillonnee longitudinalement, glabre, mais legerement visqueuse par temps humide, nettement distincte du pied. Partie superieure fertile, large de 3-7 mm, vert sombre ou olivatre. Stipe : Plus court ou plus long que la clavule, 2-4 mm de large, verdatre ou d'un vert plus clair et brillant, plus ou moins finement squamuleux a finement furfurace, blanchatre vers la base, ondule-contourne et quelque peu sillonne. Habitat : Sur la terre. Dans les bois, au bord des ruisseaux. Parmi les hepatiques (surtout du genre Pellia) ou aussi les graminees, les mousses ou les debris vegetaux. Gregaire a subfascicule. Septembre-novembre. Peu frequent a rare. Spores : Oblongues-fusiformes, lisses, hyalines, 4 guttulees, non septee a septees a maturite (3-4 cloisons), 12-14-(21) x 5-6 µm. Asques cylindriques-claviformes, octospores, 100-130-(150) x 8-10 µm, spores irregulierement biseriees. J+. Paraphyses nombreuses, greles, hyalines, epaissies ou clavulees au sommet (3-4 µm). Comestibilite : Sans interet Commentaires : Les especes des genres Microglossum, Geoglossum et Trichoglossum sont tres semblables macroscopiquement. |
Cudonia circinans (Persoon) Fries (1849) |
![]() |
Synonymes : Helvella revoluta J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1449 (nom. illegit.)
Leotia circinans Persoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 31 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Helotium circinans (Persoon) Swartz (1812), Kongl. vetenskaps akademiens nya handlingar, 33, p. 15 ('circinnans') Helvella circinans (Persoon) Martius (1817), Flora cryptogamica erlangensis, p. 402 Leotia gracilis Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 198 Cudonia circinans (Persoon) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 348 (nom actuel) Vibrissea circinans (Persoon) Hazslinszky (1881), Ertekezesek a termeszettudomanyok Korebol, kiadja a magyar tudomanyos Akademia, 11(19), p. 9 References : Medardi p. 44 ; Eyssartier et Roux p. 1072 ; BK 1 p. 138 ; Gr. p. 286 ; BMBDS 58 p. 16 Groupe : Helvelles/Morilles Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Cudoniaceae Chapeau/Fructification : Receptacle d'abord convexe, puis plus ou moins deprime, ondule, a marge inflechie (parfois un peu helvelloide) sinuee-lobee, large de 1 a 2 cm, ochrace en dessus, gris violace et souvent flexueux en dessous. Chair : Non gelatineuse, ocre blanchatre. Odeur et saveur insignifiantes. Stipe : Stipe haut de 3 a 6 cm et epais de 4 a 6 mm, creux, subcylindrique ou peu renfle a la base, souvent flexueux, parfois sillonne longitudinalement, gelatineux, elastique, concolore dans la partie superieure, rougeatre-brun vers la base, et d'un violet sombre un peu plus pale au sommet, legerement furfurace. Habitat : Gregaire a fascicule, croissant egalement en ronds de sorcieres, parmi les aiguilles de sapins, surtout en regions montagneuses, mais egalement sous epiceas, souvent dans les mousses. Ete-automne. Souvent en masse, mais peu repandu. Spores : Spores aciculaires-claviformes, parfois arquees, hyalines, presentant a l'interieur de tres petites gouttelettes et des granulations, 35-45 x 2,5-3 µm, longtemps continues, puis obscurement pluriseptees. Asques fusoides-claviformes, octospores, mesurant 125-165 x 10-12 µm ; J-. Paraphyses incolores, lineaires ou filiformes, epaisses de 2 µm environ, simples ou divisees a la base, fortement courbees en crosse au sommet, finement granuleuses a l'interieur. Comestibilite : Toxique |
Leotia atrovirens Persoon (1822) |
![]() |
Synonymes : Leotia atrovirens Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 202, tab. 9, fig. 1-3 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Leotia chlorocephala Schweinitz (1822), Schriften der naturforschenden Gesellschaft zu Leipzig, 1, p. 114 Helotium atrovirens (Persoon) Sprengel (1827), Systema vegetabilium, Edn 16, 4(1), p. 489 Fungodaster chlorocephalus (Schweinitz) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 852 Fungodaster atrovirens (Persoon) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 852 Leotia lubrica f. chlorocephala(Schweinitz) Massee (1897), Annals of botany (London), serie 1, 11, p. 290 Leotia lubrica f. atrovirens (Persoon) S. Imai (1936), The botanical magazine, Tokyo, 50(1), p. 15 References : CD p. 59 ; BK 1 135 Groupe : Helvelles/Morilles Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Leotiaceae Spores : hyalines fusiformes souvent un peu courbees, avec de grosses gouttelettes oleagineuses. Comestibilite : Sans interet |
Neocudoniella albiceps (Peck) Korf (1971) |
![]() |
Noms francais : Leotie a tete blanche ; Fausse leotie visqueuse (ニセズキンタケ) Synonymes : Ombrophila albiceps Peck (1889) [1888], Annual report of the New York state Museum of natural history, 42, p. 34, tab. 2, fig. 1-5 (Basionyme) Leotia albiceps (Peck) Mains (1956), Mycologia, 48(5), p. 700 Neocudoniella albiceps (Peck) Korf (1971), Phytologia, 21(4), p. 204 (nom actuel) References : Kinoko Field Book p. 301 ; CQ Roland Labbe & Jacqueline Labrecque, mai 2014 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : de 1-4 cm de hauteur, 0,5-1,5 cm de diametre, a tete bien differenciee, globuleuse, bosselee irreguliere, parfois deprimee au centre ou cyathiforme, de consistance gelatineuse, d'un blanc opalescent a gris translucide, souvent rose a brun roux. Chair : tres gelatineuse, concolore. Saveur acidule. Stipe : de 0,5-2,5 x 0,5-1,5 cm, gommeux, evase au sommet et egalement a la base, brun rougeatre fonce, recouvert d'une couche de gelin translucide. Habitat : Assez rare a tres rare, sur le bois pourri de feuillus ou de coniferes, en ete et debut d'automne. Amerique du Nord, Coree, Japon... Spores : fusiformes a ellipsoides, 5-8 x 2-3 µm Comestibilite : Inconnu Commentaires : Le genre Neocudoniella fut cree par le mycologue japonais Sanshi Imai, Journal of the Faculty of Agriculture of the Hokkaido Imperial University 45 (4): 233 (1941) |
Ascocoryne turficola (Boudier) Korf (1971) |
![]() |
Synonymes : Coryne turficola Boudier (1905), Bulletin de la Societe mycologique de France, 21(2), p. 71 (Basionyme)
Ombrophila turficola (Boudier) Svrcek (1957), Ceska mykologie, 11(1), p. 40 Sarcoleotia turficola (Boudier) Dennis (1971), Kew bulletin, 25(2), p. 345 Ascocoryne turficola (Boudier) Korf (1971), Phytologia, 21(4), p. 202 (nom actuel) References : Boud. Pl. 451 ; Dennis p. 110 ; Gr. p. 326 n° 525 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : Receptacle longuement stipite, charnu-gelatineux, de moyenne et meme de grande taille, haut de 2 a 4 centimetres, a disque plan ou legerement ondule, olivace fonce, tres glabre, lisse rose vineux en dessous. Stipe : Pedoncule allonge, souvent sillonne, attenue a la base et entierement d'un rose rouge vineux. Habitat : Plutot montagnarde, dans les tourbieres parmi les Sphagnum. Spores : Oblongues-fusiformes, hyalines, lisses, granuleuses a l'interieur avec une vacuole centrale arrondie, 18-24 x 5-6 µm. Asques cylindriques-claviformes, octospores, 150-160 x 10-14 µm. Paraphyses simples ou peu divisees, epaisses de 2,5 a 3 µm, remplies dans leur partie superieure de gouttelettes ou de granulations olivacees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Cespiteux. Rare ou peu frequent. Ete-automne. |
Sarcoleotia globosa (Sommerfelt) Korf (1971) |
![]() |
Synonymes : Mitrula globosa Sommerfelt (1826), Supplementum florae lapponica, p. 287, tab. 3 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1832)(index)
Geoglossum globosum (Sommerfelt) Fries (1828), Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 1, p. 234 Corynetes globosus (Sommerfelt) E.J. Durand (1908), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 6(5), p. 417 Sarcoleotia globosa (Sommerfelt) Korf (1971), Phytologia, 21(4), p. 206 (nom actuel) References : FMBDS N° 218 p. 42 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Geoglossomycetes / Geoglossales / Geoglossaceae Chapeau/Fructification : partie fertile subglobuleuse, convexe, lisse Stipe : un peu courbe, tordu, lisse a legerement squamuleux ou granuleux. Habitat : dans la mousse aux environs des sources restant humides. Comestibilite : Sans interet |
Stilbella fimetaria (Persoon) Lindau (1905) |
Pas de photo disponible |
Synonymes : Leotia fimetaria Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 21, tab. 5, fig. 4-5 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Helotium fimetarium (Persoon) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 678 Stilbum erythrocephalum Ditmar (1816) [1817], in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 1, p. 91, tab. 45 Peziza fimetaria (Persoon) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 157 (nom. illegit.) Sarea fimetaria (Persoon) Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 178 Stilbum fimetarium (Persoon) Berkeley & Broome (1850), The annals and magazine of natural history, series 2, 5, p. 465 (nom. illegit.) Botryonipha erythrocephala (Ditmar) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 845 Calycina fimetaria (Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448 Stilbella erythrocephala (Ditmar) Lindau (1900), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 489 Stilbella fimetaria (Persoon) Lindau (1905), Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 47, p. 75 (nom actuel) Dendrostilbella fimetaria (Persoon) Hohnel (1916), Osterreichische botanische zeitschrift, 66, p. 110 References : Ferraris p. 135 Groupe : Clavaires Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Hypocreales / Incertae sedis Habitat : Excrements. Comestibilite : Sans interet |
Pour vous accompagner lors de vos sorties mycologiques, MycoDB vous recommande les guides suivants :