Il y a 81 champignons qui correspondent à votre recherche par ordre de popularité :
Lachnum virgineum (Batsch) P. Karsten (1871) |
![]() |
Synonymes : Lachnum agaricinum Retzius (1769), Kongl. vetenskaps akademiens handlingar, 30, p. 255
Peziza virginea Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 125 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Peziza nivea Dickson (1785), Plantarum cryptogamicarum britanniae, 1, p. 21 (nom. illegit.) Peziza annularis Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 201, tab. 26, fig. 139 Peziza lactea Bulliard (1787), Herbier de la France, 8, tab. 376, fig. 3 Peziza parvula Vahl (1790), Flora danica, 17, p. 10, tab. 1016, fig. 4 Peziza virginea var. a vulgaris Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 324 Dasyscyphus virgineus (Batsch) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 671 Cyathicula virginea (Batsch) P. Karsten (1866), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 8, p. 207 Lachnea virginea (Batsch) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 249 Lachnum virgineum (Batsch) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 169 (nom actuel) Erinella virginea (Batsch) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 304 Lachnella virginea (Batsch) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 248 Trichopeziza lactea (Bulliard) Oudemans (1898), Nederlandsch kruidkundig archief, serie 3, 1(3), p. 468 Atractobolus virgineus (Batsch) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445 References : BK 1 228 ; Eyssartier et Roux p. 1062 ; Cetto 7 2972 ; Ellis 1 p. 7 & 68 fig. 18 ; Gr. p. 424 n° 711 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Lachnaceae Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, globuleux-urceole, puis cupuliforme, large de 0,5 a 1 -1,5 mm, blanc a blanc creme, un peu grisatre au debut et jaunatre par le sec. Surface externe et marge blanches et densement couvertes de poils blancs. Chair : Molle puis seche et cassante. Odeur et saveur non distinctes. Stipe : Court, 0,5 a 1 mm. Habitat : Sur bois pourri, rameaux, brindilles, sur feuilles tombees de Rubus, egalement sur cones, faines de Fagus, etc.... Spores : Oblongues ou oblongues-fusiformes, hyalines, lisses, 6-8-(12) x 2-2,5-3 µm. Asques cylindriques-claviformes, octospores, spores uniseriees, 45-50-(55) x 3-4-(5) µm. Paraphyses, fusiforme a lanceoleess, septees generalement vers la base, plus longues que les asques, (55-60 µm), epaisses de 2,5- 3-4-(5) µm environ. Poils assez robustes, longs de 50-80 µm, epais de 3 µm, hyalins, a parois minces, souvent epaissis en massue au sommet, 4 a 6 µm, couverts de granulations et obscurement septes. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire a cespiteux. Frequent. Tout au long de l'annee, ( in litt. de Mars a Aout ). |
Psilachnum chrysostigmum (Fries) Raitviir (1970) |
![]() |
Synonymes : Peziza chrysostigma Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 128 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza mellina Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 290 Helotium chrysostigma (Fries) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355 Peziza versicolor Desmazieres (1853), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 20, p. 230 (nom. illegit.) Peziza aspidiicola Berkeley & Broome (1854), The annals and magazine of natural history, series 2, 13, p. 465 Helotium versicolor P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 239 Mollisia aspidiicola (Berkeley & Broome) Quelet (1879), Bulletin de la Societe botanique de France, 26, p. 234 Phialea versicolor (P. Karsten) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 106 (nom. illegit.) Helotium aspidiicolum (Berkeley & Broome) Rehm (1880), Ascomyceten, 12, n° 560 Erinella chrysostigma (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 304 Cistella versicolor (P. Karsten) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 320 Erinella aspidiicola (Berkeley & Broome) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 304 Calloria chrysostigma (Fries) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 328 Lachnella aspidiicola (Berkeley & Broome) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 245 Mollisia versicolor (P. Karsten) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 195 Pezizella chrysostigma (Fries) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 288 Dasyscyphus aspidiicolus (Berkeley & Broome) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 451 Pseudohelotium versicolor (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 296 Pezizella aspidiicola (Berkeley & Broome) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 684 Pezizella versicolor (P. Karsten) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 683 Hymenoscyphus aspidiicola (Berkeley & Broome) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 72 Hymenoscyphus chrysostigma (Fries) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 71 Mollisia chrysostigma (Fries) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 218 Atractobolus aspidiicola (Berkeley & Broome) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445 Urceolella versicolor (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 129 Micropodia aspidiicola (Berkeley & Broome) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 128 Micropodia chrysostigma (Fries) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 128 Pezizella aspidiicola f. robertianiAde (1923), Hedwigia, 64(1-6), p. 317 Phialea chrysostigma (Fries) Hohnel (1926), Mitteilungen aus dem botanischen Institut der technischen hochschule in Wien, 3(2), p. 78 Hyaloscypha pteridina Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 282 Pezizella sulphurea Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 174 Allophylaria chrysostigma (Fries) Nannfeldt (1939), Transactions of the British mycological Society, 23(3), p. 246 Psilachnum chrysostigmum (Fries) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 104 (nom actuel) Lachnum aspidiicola (Berkeley & Broome) M.P. Sharma (1986), Nova Hedwigia, 43(3-4), p. 402 References : BK 1 196 ; Gr. p. 472 . Ellis p. 567 ; Dennis p. 132 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : Apothecie superficielle, sessile ou faiblement pedicellee, environ 0,6 mm de diametre. Hymenium finement duveteux, blanc a blanchatre comme d'ailleurs la marge et la surface externe. Stipe : Indistinct ou tres court, finement duveteux, cylindrique. Habitat : Tres souvent ur tiges mortes de Pteridium aquilinum ( fougere imperiale ), mais egalement sur tiges d'autres fougeres, ainsi que sur petioles morts de Nephrodium filix-mas. Spores : Claviformes a larmiformes, lisses, hyalines, non guttulees, 4-6 ( 7 ) x 1-1,25 (1,4)µm, J-. Asques cylindriques,un peu en massue, 28-38 x 4-5 µm, octospores, spores biseriees. Paraphyses cylindriques, filiformes, larges d' environ 1,5µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole a gregaire. Assez commun. De Novembre a Mai. |
Lasiobelonium nidulum (J.C. Schmidt & Kunze) Spooner (1987) |
![]() |
Synonymes : Peziza nidulus J.C. Schmidt & Kunze (1816), Deutschlands Schwamme in Getrockneten exemplaren, 3, n° 72 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Trichopeziza nidulus (J.C. Schmidt & Kunze) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 297 Lachnum nidulus (J.C. Schmidt & Kunze) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 181 Lachnea nidulus (J.C. Schmidt & Kunze) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 251 Lachnella nidulus (J.C. Schmidt & Kunze) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 117 Dasyscyphus nidulus (J.C. Schmidt & Kunze) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 350 Lachnum cannabinum f. dipsaciFeltgen (1901), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(2), p. 70 Trichopezizella nidulus (J.C. Schmidt & Kunze) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 59 Lasiobelonium nidulum (J.C. Schmidt & Kunze) Spooner (1987), Bibliotheca mycologica, 116, p. 576 (nom actuel) References : BK 1 222 ; Dennis p. 153 pl. XIXj ; Ellis p. 277 fig. 1233 ; Gr. p. 451 n° 767 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, subhemispherique, urceole puis cupuliforme a orbiculaire, large de 0,5 a 1 mm, blanchatre ou jaune pale a l'interieur, brun et velu a l'exterieur, globuleux et ferme par le sec. Marge garnie de poils brun-rouge rigides. Habitat : Sur tiges mortes de Polygonatum, Gentiana et autres plantes herbacees. ( Voir liste des recoltes ). Spores : Cylindriques a fusiformes, lisses, hyalines, sans granulations a l'interieur, (6) 7-9,5 x 1,5 µm,( in litt. 10-12 X 1,5-2,5 µm. Asques claviformes, octospores, 40-50-(60) x 4-5(8) µm, spores biseriees. Paraphyses lanceolees ou fusiformes-aigues, hyalines, septees vers la base, souvent granuleuse interieurement, larges de 3,5 a 4,5 µm, depassant un peu les asques. Poils brun-rouge a parois epaisses, droits, serres, lisses, tres septes, longs de 70 a 120 µm environ et epais de 5 a 8 µm ; la cellule terminale plus claire secrete parfois d'apres la litterature, une substance amorphe. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole a gregaire. Repandu. Mai a Aout. |
Dasyscyphella nivea (R. Hedwig) Raitviir (1970) |
![]() |
Synonymes : Octospora nivea R. Hedwig (1802), Observationum botanicarum, p. 13 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza virginea Hornemann (1810), Flora danica, 24, p. 6, tab. 1440, fig. 2 (nom. illegit.) Peziza nivea (R. Hedwig) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 90 Cyathipodia nivea (R. Hedwig) P. Karsten (1866), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 8, p. 207 Trichopeziza nivea (R. Hedwig) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 296 Lachnea nivea (R. Hedwig) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 249 Lachnum niveum (R. Hedwig) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 168 Dasyscyphus niveus (R. Hedwig) Hazslinszky (1886) [1885], Mathematikai es termeszettudomanyi kozlemenyek, vonatkozolag a hazai vizsonyokra, 21, p. 245 Lachnella nivea (R. Hedwig) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 245 Atractobolus niveus (R. Hedwig) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446 Dasyscyphus dryinus var. quercinus Feltgen (1903), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(3), p. 67 Dasyscyphella nivea (R. Hedwig) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 72 (nom actuel) References : BK 1 223 ; Eyssartier et Roux p. 1062 ; Dennis p. 152 pl. 7b ; Cetto 7 2971 ; Ellis 1 p. 213 fig. 949 ; Gr. p. 426 n° 714 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : Receptacle brievement stipite, turbine puis cupule, large de 0,5 a 1,5-2 mm, entierement blanc a creme, lisse, devenant un peu orange avec l'age, totalement velu exterieurement. Marge souvent garnie de fines gouttelettes de guttation aux endroits humides. Chair : Tendre, sans odeur ni saveur particulieres. Stipe : Court, concolore. Habitat : Sur vieilles souches, bois pourri, branches mortes, dans les cavites ou anfractuosites du bois ou sur bois enfoui de Quercus, Carpinus, Castanea, etc ..., plus rarement sur Fagus. Spores : Oblongues ou oblonguse-subfusiformes a fusiformes-claviformes, parfois plus amincies a une extremite, hyalines, lisses, 7-8-10 x 2-2,5-3 µm. Asques subcylindriques, octospores, amyloides; spores irregulierement uniseriees, 70-80 x 6 µm, ( in litt. 40-50 X 4-5 µm ? ). Paraphyses lineaires aigues ou a peine fusiformes, septees, egalant ou depassant les asques, larges de 1-1,5-2 -(3) µm. Poils plutot greles, long de 50 a 90 µm, epais de 2 a 2,5 µm environ, assez longuement elargis au sommet et epais de 3-4 µm, septes, finement granuleux exterieurement ou avec parfois des restes d'une substance de secretion. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire a cespiteux. Commun. Toute l'annee ( surtout au Printemps et en Automne ). ( In litt. Mai & Septembre ). |
Neodasyscypha cerina (Persoon) Spooner (2005) |
![]() |
Synonymes : Peziza lutescens Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 113 (indisponible)
Peziza cerina Persoon (1796), Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 1, p. 43 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Peziza marginata Holmskjold (1799), Beata ruris otia fungis danicis, 2, p. 39, tab. 20 (nom. illegit.) Peziza bicolor Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 425 (nom. illegit.) Peziza biformis Hornemann (1818), Flora danica, 27, p. 11, tab. 1620, fig. 2 Peziza pulchella var. γ bicolorPersoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 261 Peziza pulchella var. lutescens (Persoon) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 261 Dasyscyphus cerinus (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 305 Helotium cerinum (Persoon) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 242 Dasyscyphus atro-olivaceus Fuckel (1871) [1871-72], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 25-26, p. 337 Lachnea cerina (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 70 Lachnella cerina (Persoon) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 131 Erinella cerina (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 303 Lachnella virginica Ellis & Everhart (1894), Proceedings of the Academy of natural sciences of Philadelphia, 46, p. 349 Atractobolus cerinus (Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445 Lachnum cerinum (Persoon) Morgan (1902), The journal of mycology, 8(4), p. 187 Lachnum olivaceosulphureum Rick (1906), Broteria, revista de sciencias naturaes do Collegio de S. Fiel, 5, p. 34 Trichodiscus cerinus (Persoon) Kirschstein (1938), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 36(5-6), p. 398 Perrotia cerina (Persoon) Svrcek (1962), Ceska mykologie, 16(2), p. 96 Belonidium cerinum (Persoon) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 49 Neodasyscypha cerina (Persoon) Spooner (2005), in Sukova, Czech mycology, 57(1-2), p. 168 (nom actuel) References : BK 1 217 ; Cetto 4 p. 585 ; Dennis p. 152 ; Ellis p. 6 ; Gr. p. 439 n° 741 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : Receptacle tres brievement stipite ou subsessile, urceole, puis cupuliforme, ferme par le sec, large de 0,6 a 1,5 -(2) mm, avec une marge enroulee, brun jaunatre ou couleur de cire a l'interieur, brun fauve et pubescent a l'exterieur. Stipe : Long de 0,25 mm a peine, et noiratre. Habitat : Sur bois mort et cortique de feuillus, Malus, Prunus, Castanea, Corylus, Lagerstroemia, Alnus, Betula, Crataegus, Fagus, Fraxinus, Quercus et Salix. Spores : Ovales-oblongues, ou subfusiformes, lisses, hyalines, sans gouttelettes ni granulations a l'interieur, non septees, 6-8-(10) x 3-4 µm, ( Boudier ). ( in litt. 4-5,5 x 2-2,5 µm). Theques subcylindriques, peu attenuees a la base, octospores, 45-60 x 6-7 µm, spores irregulierement biseriees. Paraphyses lineaires-aigues ou a peine fusiformes, plus longues que les asques, epaisses de 2 a 3 µm, presentant a l'interieur, dans toute leur etendue, de fines gouttelettes ou des granulations jaunatres. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Densement groupe. Commun. Presque toute l'annee, plus particulierement Printemps et Automne. |
Belonidium mollissimum (Fuckel) Raitviir (1970) |
![]() |
Synonymes : Peziza mollissima Lasch (1858), in Rabenhorst, Klotzschii herbarum vivum mycologicum, Edn 2, n° 708 (nom. illegit.)
Trichopeziza mollissima Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 296 (Basionyme) Lachnum mollissimum (Fuckel) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 174 Lachnea mollissima (Fuckel) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 251 Lachnella lactea Quelet (1880), Grevillea, 8(47), p. 117, tab. 131, fig. 10 Dasyscyphus mollissimus (Fuckel) Rehm (1882), Ascomycetes lojkani lecti in Hungaria, Transsylvania et Galicia, p. 10 Lachnella mollissima (Fuckel) Quelet (1883) [1882], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 11, p. 406 Lachnum lacteum (Quelet) Brunaud (1886), Journal d'histoire naturelle de Bordeaux et du Sud-Ouest, 1886, 2, p. 20 Erinella lactea (Quelet) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 911 Dyslachnum mollissimum (Fuckel) Clements (1909), The genera of fungi (Minneapolis), Edn 1, p. 87, 175 Belonidium mollissimum (Fuckel) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 45 (nom actuel) References : BK 1 221 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Sur tiges mortes d'ombelliferes. |
Brunnipila fuscescens (Persoon) Baral (1985) |
![]() |
Synonymes : Peziza fuscescens Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 654 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Dasyscyphus fuscescens (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 671 Peziza marginata Cooke (1875), Hedwigia, 14(6), p. 82 (nom. illegit.) Lachnella fuscescens (Persoon) Quelet (1879), Bulletin de la Societe botanique de France, 26, p. 234 Lachnum fuscescens (Persoon) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 134 Trichopeziza marginata (Cooke) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 416 Atractobolus fuscescens (Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445 Lachnum corni E.K. Cash (1939), Journal of the Washington Academy of science, 29, p. 47 Lachnella corni (E.K. Cash) Seaver (1951), The North American cup-fungi (inoperculates), p. 271 (nom. illegit.) Dasyscyphus corni (E.K. Cash) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 86 (nom. illegit.) Brunnipila fuscescens (Persoon) Baral (1985), Beihefte zur zeitschrift fur mykologie, 6, p. 50 (nom actuel) References : BK 1 220 ; Ellis 1 p. 205 fig. 896 ; Dennis p. 150 fig. XIXh ; Gr. p. 441 n° 746 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : Receptacle brievement stipite, d'abord subglobuleux, puis aplani, large de 0,4 a 0,8 jusqu'a 1 mm, blanchatre a l'interieur, brun fauve et pubescent a l'exterieur. Marge densement garnies de poils brun clair. Chair : Tendre puis seche, sans odeur ni saveur particulieres. Stipe : Tres court, glabre, blanc d'ivoire. Habitat : Sur feuilles mortes de Fagus, egalement de Quercus, aux endroits humides. Spores : Oblongues-fusiformes, droites, continues, hyalines lisses, sans gouttelettes ni granulations a l'interieur, 7-9-10 x 2-2,5 µm. Asques cylindriques-claviformes, octospores, spores irregulierement biseriees, 40-45-55 x 4-6-7 µm. Paraphyses lanceolees-aigues, epaisses de 3-4 et meme 6 µm, dans la partie la plus large, plus longues que les asques. Poils brun roux, septes a parois minces, obtus ou un peu epaissis au sommet, et parfois coiffes de cristaux, 80-100 (-150) x 5-6 µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole a gregaires. Repandu. De Mai a Septembre. Remarques : Souvent en petits groupes serres au niveau des nervures. |
Lasiobelonium corticale (Persoon) Raitviir (1980) |
![]() |
Synonymes : Peziza urceolata Rutstrom (1794), Spicilegium plantarum cryptogamarum Suecicae, p. 19 (nom. illegit.)
Peziza corticalis Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 113 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Peziza barbata var. ß pellita (Persoon) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 99 Peziza pellita Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 264 Lachnella corticalis (Persoon) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 365 Helotium barbatum var. ß pellitum (Persoon) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 158 Helotium corticale (Persoon) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 242 Lachnella barbata var. pellita (Persoon) Quelet (1873), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 418(414a Lachnea corticalis (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 84 Lachnea pellita (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 83 Lachnea glandulosa Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 83 Lachnella pellita (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 313 Lachnella stockii Cooke & W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 261 Belonium stockii (Cooke & W. Phillips) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 496 Trichopeziza glandulosa (Gillet) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 410 Dasyscyphus corticalis (Persoon) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 87 Lachnella rhizophila Ellis & Everhart (1894), Proceedings of the Academy of natural sciences of Philadelphia, 46, p. 348 Echinella stockii (Cooke & W. Phillips) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 307 Solenopezia corticalis (Persoon) Hennings (1904), Hedwigia, 43(2), p. 72 Lachnum corticale (Persoon) Clements (1906), Cryptogamae formationum coloradensium, 1, n° 86 Niptera stockii (Cooke & W. Phillips) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 141 Lachnella glandulosa (Gillet) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 124 Belonidium corticale (Persoon) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 49 Lasiobelonium corticale (Persoon) Raitviir (1980), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 9, p. 106 (nom actuel) References : BK 1 219 ; Ellis p. 6 fig. 14 ; Gr. p. 447 n° 756 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, d'abord urceole, puis cupule-etale, lisse, large de 1 a 2 mm, creme ou legerement carne a l'interieur, brunatre et couvert de poils a l'exterieur, plus pale vers la marge, incarnat a rose pale-ochrace, gris rose par le sec. Habitat : Sur ecorces et bois pourris de feuillus, Quercus, Fraxinus, Populus tremula, souvent dans les anfractuosites des souches. Spores : Oblongues, obtuses, droites ou fusiformes, lisses, hyalines, granuleuses ou non a l'interieur, 14-16-20 x 3-4 µm, continues ou parfois obscurement uniseptees a la fin. Asques cylindriques-claviformes, octospores, 47-100 x µm, spores biseriees. Paraphyses greles, lineaires ou etroitement fusiformes, septees dans la partie inferieure, epaisses de 2 a 2,5 µm, plus longues que les asques. Poils cylindriques, obtus ou legerement attenues au sommet, le plus souvent flexueux ou courbes, a parois minces, septes, de longueur irreguliere, epais de 3-4 µm, bruns, plus pales dans la partie superieure et y presentant parfois ca et la des cristaux caducs ou lachement incrustes et a terminaison + / - aigue. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire, (en croissance serree ). Frequent. Plutot au Printemps. |
Lachnum apalum (Berkeley & Broome) Brunaud (1886) |
![]() |
Synonymes : Peziza apala Berkeley & Broome (1851), The annals and magazine of natural history, series 2, 7, p. 180 (Basionyme)
Peziza albocarnea P. Crouan & H. Crouan (1867), Florule du Finistere, p. 52 Dasyscyphus juncicola Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 305 Lachnea albocarnea (P. Crouan & H. Crouan) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 87 Lachnum apalum (Berkeley & Broome) Brunaud (1886), Journal d'histoire naturelle de Bordeaux et du Sud-Ouest, 1886, 2, p. 20 ('apala') (nom actuel) Lachnella albocarnea (P. Crouan & H. Crouan) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 317 Lachnella apala (Berkeley & Broome) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 253 Trichopeziza albocarnea (P. Crouan & H. Crouan) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 296 Lachnum juncicola (Fuckel) Rehm (1889), Hedwigia, 28(5), p. 349 Erinella juncicola (Fuckel) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 509 Erinella apala (Berkeley & Broome) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 509 Erinella albocarnea (P. Crouan & H. Crouan) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 510 Dasyscyphus apalus (Berkeley & Broome) W. Voss (1891), Mittheilungen des Musealvereines fur Krain, 4, p. 63 References : BK 1 212 ; Dennis p. 149 fig. 7C ; Ellis p. 546 fig. 2025 Gr. p. 423 n° 707 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Lachnaceae Chapeau/Fructification : Receptacle brievement stipite, patelliforme, blanc de lait ou creme ocrace a jaune tres pale et meme jaune rougeatre. Surface externe et marge blanches et densement couvertes de poils blancs, obtus. Habitat : Sur tiges mortes et pourries couchees au sol de Juncus. Isole a gregaire. Repandu. De l'automne au printemps. Spores : Filiformes, lisses, bacillaires un peu attenuees a une extremite, plutot granuleuses que guttulees, pourvues ou non de plusieurs septees, 35-40 x 1,5-2 µm. Asques octospores, spores disposees longitudinalement, 60 x 7,5 µm. Paraphyses fusiformes aigues a lanceolees, depassant les asques. Poils hyalins, a parois minces, assez courts, peu septes et finement incrustes. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole a gregaire. Repandu. Automne-Printemps Remarques : Dans la litterature, sous le nom de Dasyscyphus en general. Espece courante mais peu observee, a cause du manque de recherche et de sa petite taille. Fidele aux Juncus. Surtout hivernal. |
Cistella grevillei (Berkeley) Raitviir (1978) |
![]() |
Synonymes : Peziza nidulus Greville (1824), Flora edinensis, p. 420 (nom. illegit.)
Peziza grevillei Berkeley (1836), The english flora of sir J.E. Smith, fungi, 5(2), p. 198 (Basionyme) Peziza berkeleyi A. Bloxam (1854), in Berkeley & Broome, The annals and magazine of natural history, series 2, 13, p. 464 Peziza urticina Peck (1880) [1879], Annual report of the New York state Museum of natural history, 32, p. 46 Calloria coniicola Cooke & W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 333 Lachnella berkeleyi (A. Bloxam) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 270 Mollisia grevillei (Berkeley) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 180 Trichopeziza grevillei (Berkeley) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 407 Trichopeziza berkeleyi (A. Bloxam) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 407 Trichopeziza urticina (Peck) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 403 Dasyscyphus grevillei (Berkeley) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 359 Dasyscyphus berkeleyi (A. Bloxam) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 358 Lachnum urticinum (Peck) Lindau (1896), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1), p. 203 Trichopeziza galii Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 132 Urceolella berkeleyi (A. Bloxam) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 130 Dyslachnum brevipilum Hohnel (1926), Mitteilungen aus dem botanischen Institut der technischen hochschule in Wien, 3(2), p. 117 Lachnum brevipilum (Hohnel) Nannfeldt (1932), Nova Acta Regiae Societatis Scientiarum Upsaliensis, series 4, 8(2), p. 262 (nom. illegit.) Dasyscyphus lupini Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 129 Discocistella grevillei (Berkeley) Svrček (1962), Ceska mykologie, 16(1), p. 12 Clavidisculum grevillei (Berkeley) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 77 Cistella grevillei (Berkeley) Raitviir (1978), Sistematiki i rasprostranenie Gribov (Tartu), p. 151 (nom actuel) Lachnum grevillei (Berkeley) Nannfeldt (1992), Thunbergia, 17, p. 7 References : Ellis p. 207 fig. 1231 ; Boudier pl. 536 ; Gr. p. 491 n° 840 . Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, arrondi, urceole puis etale, large de 3 a 5 dixiemes de millimetre, blanc ivoire ou blanc grisatre, souvent un peu rose, brievement pubescent a l'exterieur. Habitat : Sur tiges mortes d'ombelliferes telles que, Heracleum sphondylium, Polygonum, egalement sur Galium aparine, Dalhia, Urtica dioica. ( Voir liste des recoltes ). Spores : Oblongues-fusiformes ou un peu claviformes, droites ou legerement courbees, hyalines, continues, sans gouttelettes ni granulations a l'interieur, 6-9-(10) x 1-1,5-(3) µm. Asques cylindriques-claviformes, octospores, 25-35 x 4-5 µm (Sacc.); 40-50 x 5-7 µm (Boud.) Paraphyses greles, hyalines, etroitement lanceolees, epaisses de 2 µm environ, pas nettement septees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole, ou en croissance serree. Printemps-Ete. ( Avril-Aout ). |
Trichopezizella barbata (Kunze) Raitviir (1970) |
![]() |
Synonymes : Peziza barbata Kunze (1822), in Fries, Systema mycologicum, 2(1), p. 99 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza tryblidioides Rabenhorst (1848), Klotzschii herbarum vivum mycologicum, Edn 1, n° 1130 ('triblidioides') Lachnella barbata (Kunze) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 365 Helotium barbatum (Kunze) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 241 Lachnea barbata (Kunze) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 82 Trichopeziza tryblidioides (Rabenhorst) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 429 Lachnella tryblidioides (Rabenhorst) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 861 Lachnum barbatum (Kunze) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 92 Dasyscyphus barbatus (Kunze) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 361 Pyrenopeziza tryblidioides (Rabenhorst) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 134 Trichopezizella barbata (Kunze) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 59 (nom actuel) References : BK 1 213 ; Dennis p. 153 fig.XIX I ; Ellis p. 159 ; Gr. p. 446 n° 755 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, d'abord subglobuleux, cupule puis presque plan, mais legerement margine, ferme, larde de 1 a 1,5 mm, pale en dessus, brun en dessous et couvert d'un epais tomentum forme de poils bruns serres, plus clairs et meme blancs pulverulents, appliques plus longs vers la marge, qu'ils depassent et font paraitre barbue. Habitat : Sur extremites de branches cortiquees, vivantes ou mortes de Lonicera xylostum, egalement sur Clematis, dans les bois calcaires. Plus rarement sur Lonicera caprifolium. Spores : Cylindriques-fusiformes, ou etroitement claviformes et obtuses aux extremites, pourvues de 2 ou 3 petites guttules,8-10-12 x 1,5-2,5-3 µm. Asques cylindrique-claviformes, octospores, 67-80-90 x 5-7 µm, spores biseriees. Paraphyses lanceolees ou lineaires-aigues, de 3 a 4 µm d'epaisseur, depassant les asques. Poils brun-ferrugineux, lisses, obtus, cylindriques ou legerement epaissis au sommet, septes,( plusieurs cloisons ) et longs de 150-250-(270) µm environ, epais de 4 a 5 µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire, souvent situe aux ramifications des branches. Peu frequent. Printemps-Ete. |
Lachnum pygmaeum (Fries) Bresadola (1903) |
![]() |
Synonymes : Octospora fungoidaster Hedwig (1789), Descripto et adumbratio microscopico analytica muscorum frondorosum, 2, p. 53, tab. 19, fig. a
Peziza fungoidaster (Hedwig) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1452 Peziza fructigena var. ß fungoidaster (Hedwig) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 661 Peziza pygmaea Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 79 ('pygmea') (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Helotium luteolum Currey (1864) [1863], The transactions of the linnean Society of London, series 1, 24(2), p. 153, tab. 25, fig. 18 Helotium rhizophilum Fuckel (1865), Fungi Rhenani exsiccati, n° 1598 Ciboria rhizophila (Fuckel) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 312 Helotium pygmaeum (Fries) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 214 Lachnea pygmaea (Fries) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 249 Helotium tuba var. ochracea Berkeley & Broome (1875), The annals and magazine of natural history, series 4, 15, p. 38 Peziza nuda W. Phillips (1880), Grevillea, 8(47), p. 101 Helotium affinissimum Peck (1883) [1880], Annual report of the New York state Museum of natural history, 33, p. 32 Lachnella pygmaea (Fries) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 131 Erinella calycina var. pygmaea (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 303 Ciboria carniolica Rehm (1887), in W. Voss, Verhandlungen der kaiserich-koniglichen zoologisch-botanischen Gesellschaft in Wien, 37, p. 226 Hymenoscyphus hedwigii W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 130 Hymenoscyphus tuba var. ochracea (Berkeley & Broome) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 126 Hymenoscyphus rhizophilus (Fuckel) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 144 Lachnella nuda (W. Phillips) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 247 Lachnella luteola (Currey) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 247 Helotium rhizogenum Ellis & Everhart (1888), The journal of mycology, 4(10), p. 100 Dasyscyphus luteolus (Currey) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 440 Phialea affinissima (Peck) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 272 Helotium phillipsii Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 220 Dasyscyphus pygmaeus (Fries) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 436 Phialea hedwigii (W. Phillips) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 260 Hymenoscyphus flexipes Cooke & W. Phillips (1891), Grevillea, 19(92), p. 106 Phialea flexipes (Cooke & W. Phillips) Saccardo (1892), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 10, p. 9 Ciboria pygmaea (Fries) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 760 Helotium hedwigii (W. Phillips) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 243 Helotium nudum (W. Phillips) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 498 Ciboria ochracea (Berkeley & Broome) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 276 Phialea arenicola Ellis & Everhart (1897), The American naturalist, 31, p. 426 Hymenoscyphus fungoidaster (Hedwig) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485 Hymenoscyphus affinissimus (Peck) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485 Calycina rhizophila (Fuckel) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 449 Calycina rhizogena (Ellis & Everhart) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 449 Atractobolus pygmaeus (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446 Calycina nuda (W. Phillips) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448 Atractobolus luteolus (Currey) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446 Lachnum pygmaeum (Fries) Bresadola (1903), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 1(2), p. 121 (nom actuel) Lachnum hedwigii (W. Phillips) Bresadola (1903), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 1(2), p. 121 Ciboria carbonaria Feltgen (1903), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(3), p. 44 Helotium flexipes (Cooke & W. Phillips) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 114 Hyphoscypha nuda (W. Phillips) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 122 Helotium carbonarium (Feltgen) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 113 Helotium subrubescens Rehm (1909), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 7(6), p. 524 Helolachnum aurantiacum Torrend (1910), Broteria, revista de sciencias naturaes do Collegio de S. Fiel, serie botanica, 9(1), p. 53 Ciboria subrubescens (Rehm) B.O. Dodge (1914), Transactions of the Wisconsin Academy of sciences, arts and letters, 17(2), p. 1033 Lachnum rhizophilum (Fuckel) Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 258 Sarcoscypha pusilla Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 317 Helotium smardae Velenovský (1939), Novitates mycologicae, p. 186 Dasyscyphus rhizophilus (Fuckel) Grelet (1950), Revue de mycologie, Paris, 15(1), p. 56 Helotium arenicolum (Ellis & Everhart) Seaver (1951), The North American cup-fungi (inoperculates), p. 148 References : Ellis 1 p. 263 fig. 1183 ; Dennis p. 148 pl. XIXa ; Gr. p. 437 n° 738 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Lachnaceae Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, cupule, puis etale, avec la marge parfois ondulee, large de 2 a 4 mm et haut de 2 a 6 mm, jaune ou orange en dessus, plus pale et pubescent en dessous, bord plus blanchatre. Chair : Tendre, molle sans odeur ni saveur particulieres. Stipe : Blanc, souvent flexueux, un peu epaissi dans la partie superieure, 1/2 mm environ, plus ou moins pubescent. Habitat : Sur les racines et les branches enfouies dans le sol, dans les herbes emmelees et dans les lieux brules. Spores : Oblongues subfusiformes, halines, droites, plus rarement un peu courbees, tres finement guttulees ou granuleuses a l'interieur. Asques cylindriques-claviformes, octospores, 40-70 x 5-6 µm, a foramen bleuissant faiblement par l'iode, spores biseriees; Paraphyses lineaires-aigues ou lanceolees aigues, depassant les asques, 70-85 µm environ, d'epaisseur tres variable 2-6 µm dans la partie la plus large, septees, simples ou parfois divisees a la base. Poils blancs courts mais robustes, obtus ou arrondis et meme parfois un peu clavules au sommet, septes, toujours nettement granuleux exterieurement, 30-55 x 4-6 µm environ. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole a gregaire( groupe-cespiteux). Peu frequent. Ete, ( in litt. de Mai a Octobre ). |
Lachnum tenuissimum (Quelet) Korf & W.Y. Zhuang (1985) |
![]() |
Synonymes : Peziza tenuissima Quelet (1879), Grevillea, 8(45), p. 38 (nom. illegit.)
Phialea tenuissima Quelet (1881) [1880], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 9, p. 673, pl. 9, fig. 9 (Basionyme) Lachnea tenuissima (Quelet) Gillet (1886), Champignons de France, les discomycetes, p. 208 Hymenoscyphus tenuissimus (Quelet) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 486 Helotium tenuissimum (Quelet) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 112 Dasyscyphus tenuissimus (Quelet) Dennis (1963), Kew bulletin, 17(2), p. 370 Lachnum tenuissimum (Quelet) Korf & W.Y. Zhuang (1985), Mycotaxon, 22(2), p. 501 (nom actuel) References : Ellis p. 456 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Lachnaceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Sur tiges mortes d'Arrhenatherum, Glyceria, Holcus, Phragmites. |
Lachnum controversum (Rehm) Rehm (1888) |
![]() |
Synonymes : Peziza litorea Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 121
Helotium litoreum (Fries) P. Crouan & H. Crouan (1867), Florule du Finistere, p. 48 Belonidium litoreum (Fries) P. Karsten (1868), Fungi Fenniae exsiccati, 8, n° 737 Belonidium campanula var. ß litoreum (Fries) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 163 Peziza controversa Cooke (1875), Grevillea, 4(29), p. 41 (nom. illegit.) Niptera riparia Saccardo (1880), Michelia, 2(6), p. 81 Phialea litorea (Fries) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 103 Mollisia riparia (Saccardo) Gillet (1881), Champignons de France, les discomycetes, p. 122 Dasyscyphus controversus Rehm (1881), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 26, p. 31 (Basionyme) Calycella litorea (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 305 Lachnum controversum (Rehm) Rehm (1888), Hedwigia, 27(5-6), p. 165 (nom actuel) Belonidium vexatum var. litoreum(Fries) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 504 Belonioscypha vexata var. litorea (Fries) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 746 Hymenoscyphus litoreus (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485 Atractobolus controversus (Rehm) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445 Cyathicula litorea (Fries) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 116 References : Ellis p. 456 & 490 fig 1745 ; Dennis p. 148 ; Page Image for Protologue ; Gr. p. 435 n° 735 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Lachnaceae Chapeau/Fructification : Receptacle brievement stipite, cupule, subhemispherique, large de 0,75 a 1,5 mm, de couleur pale, a disque chamois, rose pale, brun-rougissant au sechage, pubescent a l'exterieur, borde de poils blancs ou jaunes. Stipe : Tres petit et fin, concolore. Habitat : Sur tiges mortes de Phragmites, egalement sur graminees et autres plantes aquatiques, Calamagrostis, Glyceria, Holcus et Phalaris, occasionnellement sur Caldium mariscus et Typha latifolia. Spores : Etroitement elliptiques-fusiformes, arrondies aux extremites, hyalines, droites,( in litt., presentant parfois de fines gouttelettes a l'interieur ), (6)-8-11 x 1,5-2,5 µm. Asques claviformes, octospores, 36-40 x 5 µm. Paraphyses lanceolees-aigues, septees vers la base, beaucoup plus longues que les asques, large de 4 a 5 µm, devenant olivacees. Poils 50-60 70 ( parfois 100 ) x 3-4-4,5 µm, cylindriques ou a peine epaissis au sommet, septes, hyalins dans la partie superieure, un peu brunatres a la base, finement granuleux a l'exterieur. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire a cespiteux. Frequent. Ete-Automne ( Mai-Octobre ). |
Lachnum pudibundum (Quelet) J. Schroter (1893) |
![]() |
Synonymes : Erinella pudibunda Quelet (1886) [1885], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 14(2), p. 452, pl. 12, fig. 23 (Basionyme)
Erinella nivea var. pudibunda(Quelet) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 304 Dasyscyphus pudibundus (Quelet) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 433 Lachnum pudibundum (Quelet) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 91 (nom actuel) Atractobolus pudibundus (Quelet) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446 Lachnum crataegi Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 248 References : Ellis 1 p. 248 fig. 1121 ; Dennis p. 149 ; Gr. p. 425 n° 712 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Lachnaceae Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, urceole puis cupuliforme, a la fin ondule, large de 1 a 3 mm, blanc puis rose, velu exterieurement. Chair : Tendre puis seche. Odeur et saveur indistinctes. Stipe : Tres court. Habitat : Sur rameaux morts de Salix, egalement de Quercus. Spores : Oblongues-subfusiformes, hyalines, lisses, 7-10 x 2-3 µm. Asques cylindriques-claviformes, octospores, 45-64 x 5-6 µm; Paraphyses fusiformes, beaucoup plus longues que les asques, septees generalement vers la base, guttulees-granuleuses a l'interieur, epaisses de 4 a 6 µm dans la partie la plus large. Poils longs de 40-80 µm et epais de 3-4 µm, souvent termines par une petite clavule arrondie et large de 5-6 µm, couverts de granulations et obscurement septes. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole a gregaire. Peu frequent. Plutot en Ete. |
Lasiobelonium variegatum (Fuckel) Raitviir (1980) |
![]() |
Synonymes : Dasyscyphus variegatus Fuckel (1873), Fungi Rhenani exsiccati, n° 2577 (Basionyme)
Lachnella canescens Cooke (1887), in W. Phillips, A manual of the British Discomycetes, p. 259 Lachnum variegatum (Fuckel) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 899 Dasyscyphus canescens (Cooke) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 346 Atractobolus variegatus (Fuckel) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446 Lachnella corticalis ss. Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 123 Sponheimeria crypta Kirschstein (1941), Hedwigia, 80, p. 131 Lachnella carpinacea Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 133 Lachnella capreae Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 134 Lasiobelonium variegatum (Fuckel) Raitviir (1980), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 9, p. 116 (nom actuel) References : Baral p. 69 ; Gr. p. 447 n° 757 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, hemispherique, large de 0,5 mm environ, brunatre a l'interieur, brun et couvert de poils longs a l'exterieur, ferme par le sec. Habitat : Sur branches mortes de feuillus mais egalement( suivant litt., de coniferes ). Spores : Fusiformes, hyalines, presentant ou non quelques fines granulations vers les extremites,8-13(-15) x 1,5-2 µm. Asques cylindriques-claviformes, octospores, 41-46 x 5 µm. Paraphyses hyalines, fusiformes ou lanceolees, plus ou moins nettement septees, epaisses de 3 a 4 µm, finement granuleuses a l'interieur, spores biseriees. Poils bruns, plus pales ou incolores dans la partie superieure, lisses, septes, epais de 4 µm environ, souvent flexueux, parfois un peu rameux, obtus au sommet. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire, en croissance serree. Frequent. Printemps. |
Lachnum pudicellum (Quelet) J. Schroter (1893) |
![]() |
Synonymes : Peziza palliderosea Sauter (1876), Hedwigia, 15(10), p. 150
Erinella pudicella Quelet (1886) [1885], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 14(2), p. 452, pl. 12, fig. 25 (Basionyme) Dasyscyphus pudicellus (Quelet) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 451 Phialea palliderosea (Sauter) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 264 Lachnum pudicellum (Quelet) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 95 (nom actuel) Lachnum pallideroseum (Sauter) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 885 Atractobolus pudicellus (Quelet) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446 Hymenoscyphus pallideroseus (Sauter) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485 Helotium pallideroseum (Sauter) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 112 References : Ellis p. 456 fig. 1747 ; Gr. p. 435 n° 734 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Lachnaceae Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, cyathiforme, large de 3 a 5 dixiemes de mm, d'abord d'un blanc pur, puis rose, pubescent a l'exterieur. Habitat : Sur tiges seches de petites graminees, telles que, Arrhenatherum, Glyceria, Holcus et Phragmites. Spores : Etroitement subnaviculaires, souvent un peu courbees, finement pluriguttulees,,8-11 x 1-1,5 µm. Asques cylindriques-claviformes, octospores, 26-32 x4-4-,5 µm. Paraphyses fusiformes, septees vers la base, depassant les asques de 15 a 24 µm environ et larges de 4,5 a 6 µm. Poils, 40-65 x 3-4 µm, plus ou moins longuement elargis au sommet ou brusquement renfles en boule jusqu'a 6,5 µm, un peu brunatres a la base sur les vieux exemplaires, assez finement incrustes. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole a gregaire. Peu frequent. Mai- Aout. Souvent cite comme synonyme de Lachnum tenuissimum |
Lachnum relicinum (Fries) P. Karsten (1871) |
![]() |
Synonymes : Peziza atropae Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 114
Peziza relicina Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 103 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Peziza atropae var. ß cacaliaePersoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 249 Peziza hispida cacaliae Secretan (1833), Mycographie Suisse, 3, p. 305 (nom. inval.) Excipula phaeotricha Rabenhorst (1857), Klotzschii herbarum vivum mycologicum, Edn 2, n° 515 Trichopeziza relicina (Fries) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 296 Lachnum relicinum (Fries) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 182 (nom actuel) Lachnea relicina (Fries) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 90 Peziza longipila Peck (1880) [1879], Annual report of the New York state Museum of natural history, 32, p. 46 Dasyscyphus relicina (Fries) Rehm (1882), Ascomycetes lojkani lecti in Hungaria, Transsylvania et Galicia, p. 11 Amerosporium phaeotrichum (Rabenhorst) Saccardo (1884), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 3, p. 681 Lachnella relicina var. atropae (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 313 Lachnella relicina (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 313 Dasyscyphus longipilus (Peck) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 463 Lachnum atropae (Persoon) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 902 Atractobolus longipilus (Peck) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446 Dasyscyphus atropilus Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 121 Erinella hystrix Bubak (1915), Botanikai kozlemenyek, 14(3-4), p. (50) Trichopezizella relicina (Fries) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 60 References : BK 1 192 ; Medardi p. 111 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Lachnaceae Habitat : Sur tiges mortes de Veratrum album en montagne. Comestibilite : Sans interet |
Incrucipulum ciliare (Schrader) Baral (1985) |
![]() |
Synonymes : Peziza ciliaris Schrader (1792), in J.F. Gmelin, Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1453 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza ciliaris subsp.* globuliferaPersoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 253 Peziza echinulata Auerswald (1868), Hedwigia, 7(9), p. 136 Hyalopeziza ciliaris (Schrader) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 298 Lachnea ciliaris (Schrader) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 68 Trichopeziza ciliaris (Schrader) Rehm (1881), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 26, p. 64 Erinella ciliaris (Schrader) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 304 Lachnum ciliare (Schrader) Brunaud (1886), Journal d'histoire naturelle de Bordeaux et du Sud-Ouest, 1886, 2, p. 20 Lachnella echinulata (Auerswald) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 249 Lachnella ciliaris (Schrader) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 251 Hyalopeziza echinulata (Auerswald) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 293 (nom. illegit.) Dasyscyphus ciliaris (Schrader) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 443 Atractobolus ciliaris (Schrader) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445 Incrucipulum ciliare (Schrader) Baral (1985), Beihefte zur zeitschrift fur mykologie, 6, p. 72 (nom actuel) References : Ellis p. 205 ; LP 2 p. 1398 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : Fructification stipitee discoide, de petite taille ne depassant pas 0,5 mm de diametre, entierement blanche entouree au niveau de la marge d'une couronne de longs et fins poils blancs brillants. Excipulum egalement recouvert de courts poils blancs. Hymenium lisse, blanc a blanc creme avec l'age. Chair : Blanche, tres reduite, molle. Stipe : Pied relativement court blanc hyalin. Habitat : Sur feuilles de chene principalement. En ete et automne . Largement repandu. Commun. Spores : Spores etroitement fusiformes, plus ou moins flexueuses, hyalines a contenu guttule, 15-25 x 2-2,5-(3)µm. Asques subcylindriques, octospores. Paraphyses etroites, lanceolees, 2,5 µm de large environ, plus ou moins cloisonnees, la plupart depassant les asques. Poils de la marge longs de 70-100 x 5-6 µm, septes, a paroi epaissie, finement incrustee. Sommet recouvert d'une couronne de gros cristaux. Comestibilite : Sans interet |
Fuscolachnum pteridis (Albertini & Schweinitz) J.H. Haines (1989) |
![]() |
Synonymes : Peziza pteridis Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 338, tab. 12, fig. 7 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Trichopeziza pteridis (Albertini & Schweinitz) Rehm (1881), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 26, p. 100 Mollisia pteridis (Albertini & Schweinitz) Gillet (1881), Champignons de France, les discomycetes, p. 121 Micropeziza pteridis (Albertini & Schweinitz) Hazslinszky (1886) [1885], Mathematikai es termeszettudomanyi kozlemenyek, vonatkozolag a hazai vizsonyokra, 21, p. 231 Urceola pteridis (Albertini & Schweinitz) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 321 Lachnella pteridis (Albertini & Schweinitz) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 256, tab. 8, fig. 47 Peziza frondicola Ellis & Everhart (1888), The journal of mycology, 4(10), p. 99 Pirottaea frondicola (Ellis & Everhart) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 388 Dasyscyphus pteridis (Albertini & Schweinitz) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 846 Urceolella pteridis (Albertini & Schweinitz) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 130 Fuscolachnum pteridis (Albertini & Schweinitz) J.H. Haines (1989), Memoirs of the New York botanical Garden, 49, p. 317 (nom actuel) References : Ellis p. 567 fig. 2012 & 2018 ; Dennis p. 150 ; Gr. p. 483 n° 824 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, globuleux, puis hemispherique, cerace, mou, large de 0,2 et jusqu'a 0,5 mm, jaune sale a l'interieur, brun noiratre-olivace a l'exterieur et couvert de poils tres courts, bruns, obtus, presses les uns contre les autres, plus longs mais de longueur inegale vers la marge qui parait ainsi crenelee-fimbriee. Habitat : Sur tiges mortes de Pteridium. Spores : Oblongues, oblongues-fusiformes ou claviformes, hyalines, continues, 5-9 x 2-3 µm. Asques claviformes ou oblongs-subfusiformes, octospores, 30- x 7 µm. Paraphyses filiformes. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole a gregaire. Peu frequent. |
Capitotricha rubi (Bresadola) Baral (1985) |
![]() |
Synonymes : Lachnum bicolor var. rubiBresadola (1897), Malpighia, rassegna mensuale di botanica, 11, p. 269 (Basionyme)
Dasyscyphus bicolor var. rubi (Bresadola) Dennis (1949), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 32, p. 36 Lachnum rubi (Bresadola) Raitviir (1985), Folia cryptogamica Estonica, 17, p. 3 Capitotricha rubi (Bresadola) Baral (1985), Beihefte zur zeitschrift fur mykologie, 6, p. 61 (nom actuel) Capitotricha bicolor var. rubi (Bresadola) Courtecuisse (1998), Documents mycologiques, 28(112), p. 48 References : Funghi alpini p. 28 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Comestibilite : Sans interet |
Capitotricha bicolor (Bulliard) Baral (1985) |
![]() |
Synonymes : Helvella minuta O.F. Muller (1778), Flora danica, 13, p. 8, tab. 779, fig. 2 (‘Elvela ')
Peziza bicolor Bulliard (1788), Herbier de la France, 9, tab. 410, fig. 3 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Octospora calyciformis Hedwig (1789), Descriptio et adumbratio microscopico-analytica muscorum frondosorum, 2, p. 64, tab. 22, fig. b Peziza minuta (O.F. Muller) Dickson (1790), Plantarum cryptogamicarum britanniae, 2, p. 25 Peziza oxyacanthae Persoon (1796), Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 1, p. 41 Peziza transparens Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 84 Peziza pulchella Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 653 Peziza pulchella var. a vulgaris Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 323 Dasyscyphus pulchellus (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 670 Peziza quercina Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 260 Cyathicula bicolor (Bulliard) P. Karsten (1866), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 8, p. 207 Dasyscyphus bicolor (Bulliard) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 305 Lachnum bicolor (Bulliard) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 172 Lachnea bicolor (Bulliard) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 249 Lachnea pulchella (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 70 Erinella calycina (Hedwig) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 303 Erinella bicolor (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 303 Lachnella bicolor (Bulliard) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 249 Trichopeziza bicolor (Bulliard) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 294 Lachnella hispanica Cooke & W. Phillips (1891), Grevillea, 19(91), p. 73 Dasyscyphus hispanicus (Cooke & W. Phillips) Saccardo (1892), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 10, p. 21 Atractobolus bicolor (Bulliard) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445 Atractobolus hispanicus (Cooke & W. Phillips) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446 Capitotricha bicolor (Bulliard) Baral (1985), Beihefte zur zeitschrift fur mykologie, 6, p. 60 (nom actuel) References : BK 1 214 ; Dennis p. 150 pl. XIXc ; Cetto 4 1640 ; Ellis p. 213 fig. 947 ; Gr. p. 426 n° 715 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : Receptacle tres brievement stipite, urceole puis cupuliforme, a la fin aplani et souvent un peu ondule, large de 1 a 2 mm. Hymenium jaune d'œuf a jaune orange a l'interieur, couvert a l'exterieur de longs poils blancs granuleux qui depassent la marge et la font paraitre ciliee. Celle-ci s'enroule fortement a la dessiccation. Chair : Odeur et saveur indistinctes. Stipe : Tres petit, a peine visible. Habitat : Sur branches et rameaux tombes de Quercus, d'Alnus viridis, ainsi que quelques autres feuillus, mais plus rarement sur Fraxinus. Spores : Oblongues-fusiformes a fusiformes-clavees, hyalines, lisses, 7-9-10(-14) x 1,5-2,5-3 µm. Asques cylindriques-claviformes, octospores, 50-60 x 4,5-5-7 µm, spores biseriees. Paraphyses fusiformes-aigues a lanceolees, plus longues que les asques, 2-3 septees, epaisses de 5-6 µm, dans la partie la plus large, presentant dans la moitie inferieure quelques gouttelettes et granulations jaunatres, qui disparaissent avec l'age. Poils hyalins,cylindriques, obtus ou subaigus, longs de 60 a 185 µm et epais de 4 a 5 µm, septes, finement granuleux-incrustes exterieurement, et portant parfois au sommet, une masse cristaline. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire a cespiteux. Repandu. Printemps. |
Belonidium sulphureum (Persoon) Raitviir (1970) |
![]() |
Synonymes : Peziza sulphurea Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 113 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza hydnoides Sowerby (1798), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 178 Peziza citrinella de Candolle (1815), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 6, p. 24 Trichopeziza sulphurea (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 296 Lachnum sulphureum (Persoon) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 176 ('sulfureum') Lachnea sulphurea (Persoon) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 251 Lachnella sulphurea (Persoon) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 117 ('sulfurea') Dasyscyphus sulphureus (Persoon) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 352 ('sulfureus ') Belonidium sulphureum (Persoon) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 45 (nom actuel) References : BK 1 226 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Habitat : Saprotrophe herbicole sur tiges d'ombelliferes (orties et autres), en automne. Comestibilite : Sans interet Commentaires : T.mollissima est tres voisine mais differe par ses spores plus courtes de 13-15x2, et par sa venue au printemps. |
Pseudolachnea hispidula (Schrader) B. Sutton (1977) |
![]() |
Synonymes : Peziza hispidula Schrader (1792), in J.F. Gmelin, Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1456 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza strigosa var. ß hispidula(Schrader) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 648 Peziza discolor Martius (1817), Flora cryptogamica erlangensis, p. 464 (nom. illegit.) Dinemasporium hispidulum (Schrader) Saccardo (1876), Nuovo giornale botanico italiano, serie 1, 8(2), p. 211 Excipula hispidula (Schrader) Cooke & Ellis (1876), Grevillea, 4(32), p. 179 Lachnea hispidula (Schrader) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 83 Lachnella hispidula (Schrader) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 313 Pirottaea hispidula (Schrader) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 297 Lachnum hispidulum (Schrader) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 889 Dinemasporiella hispidula (Schrader) Bubak & Kabat (1912), Hedwigia, 52(6), p. 358 Pseudolachnea hispidula (Schrader) B. Sutton (1977), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 141, p. 167 (nom actuel) References : Ellis 1 p. 299 fig. 1321 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Chaetosphaeriales / Chaetosphaeriaceae Chapeau/Fructification : Fructification erumpente, ferme au debut, puis ouverte a devenir cupulee, brun fonce a noir. Marge ou bordure fortement arquee, noire, a paroi tres epaisse fortement herissee de soies pointues concolores. Habitat : Sur tiges mortes de toutes sortes de plantes herbacees telles que : Urtica dioica, Elymus repens, sur bois mort et ecorces. Recolte en hiver sur Ballota nigra, Epilobium hirsutum, foeniculum vulgare et Solanum dulcamara. Spores : Conidies hyalines, 16-20 x 2-3 µm, septees a l'axe, guttulees,avec setules apicales et basales de 2-3 µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Tres frequent. Tout au long de l'annee. |
Lasiobelonium lonicerae (Albertini & Schweinitz) Raitviir (1980) |
![]() |
Synonymes : Peziza lonicerae Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 328, tab. 11, fig. 8 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Lachnella periclymeni Fuckel (1867), Fungi Rhenani exsiccati, n° 2071 Lachnella lonicerae (Albertini & Schweinitz) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 280 Lachnea lonicerae (Albertini & Schweinitz) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 65 Urceola lonicerae (Albertini & Schweinitz) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 322 Dasyscyphus lonicerae (Albertini & Schweinitz) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 89 Lachnum lonicerae (Albertini & Schweinitz) Bresadola (1897), Malpighia, rassegna mensuale di botanica, 11, p. 269 Trichopeziza lonicerae (Albertini & Schweinitz) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 132 Perrotia lonicerae (Albertini & Schweinitz) E. Muller & Dennis (1959), Sydowia : Annales mycologici, editi in notitiam scientiae mycologicae universalis, series II, 13(1-6), p. 45 Belonidium lonicerae (Albertini & Schweinitz) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 50 Lasiobelonium lonicerae (Albertini & Schweinitz) Raitviir (1980), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 9, p. 115 (nom actuel) References : Baral p. 69 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Comestibilite : Sans interet |
Lachnum brevipilosum Baral (1985) |
![]() |
Synonymes : Dasyscyphus brevipilus Le Gal (1939), Revue de mycologie, Paris, 4, p. 26
Lachnum brevipilosum Baral (1985), Beihefte zur zeitschrift fur mykologie, 6, p. 74 (Basionyme) (nom actuel) Lachnum curtipilum Spooner (1987), Bibliotheca mycologica, 116, p. 542 Lachnum legaliae W.Y. Zhuang & Zheng Wang (1998), Mycotaxon, 69, p. 346 ('legalii') References : Ellis 1 p. 127 fig. 557 ; Dennis p. 148 ; Gr. p. 431 n° 726 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Lachnaceae Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, blanc pur, large de 1 a 1 1/2 mm, a marge finement dentee-lobee et ornee de poils courts, peu visibles au premier abord. Chair : Molle, puis seche et cassante. Odeur et saveur indistinctes. Stipe : Pubescent, long de 1/2 a 1 mm, grele, un peu epaissi sous le receptacle. Habitat : Sur branches mortes et bois pourri, egalement sur tiges de Clematis vitalba. Spores : Subnaviculaires, mais egalement arrondies aux extremites, 6-8-11 x 2-2,5 µm. Asques cylindriques-claviformes,34-50 x 4-5 µm. Paraphyses filiformes ou parfois tres etroitement fusiformes, septees, legerement granuleuses a l'interieur. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole a gregaire. Peu frequent. Ete-Automne. |
Brunnipila clandestina (Bulliard) Baral (1985) |
![]() |
Synonymes : Peziza clandestina Bulliard (1788), Herbier de la France, 9, tab. 416, fig. 5 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza albofurfuracea Sauter (1841), Flora oder allgemeine botanische Zeitung, 24, p. 309 Cyathicula clandestina (Bulliard) P. Karsten (1866), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 8, p. 207 Dasyscyphus clandestinus (Bulliard) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 305 Lachnum clandestinum (Bulliard) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 178 Lachnea clandestina (Bulliard) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 250 Erinella clandestina (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 302 Lachnella clandestina (Bulliard) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 236 Dasyscyphus albofurfuraceus (Sauter) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 458 Atractobolus clandestinus (Bulliard) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445 Atractobolus albofurfuraceus (Sauter) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445 Brunnipila clandestina (Bulliard) Baral (1985), Beihefte zur zeitschrift fur mykologie, 6, p. 49 (nom actuel) References : Ellis p. 232 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Sur Rubus idaeus. |
Pyrenopeziza pulveracea (Fuckel) Gremmen (1958) |
![]() |
Synonymes : Peziza pulveracea Fuckel (1868), Fungi Rhenani exsiccati, n° 2191 (nom. illegit.)
Trichopeziza pulveracea Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 297 (Basionyme) Lachnum pulveraceum (Fuckel) Brunaud (1886), Journal d'histoire naturelle de Bordeaux et du Sud-Ouest, 1886, 2, p. 21 Mollisia pulveracea (Fuckel) Rehm (1891), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 532 Urceolella pulveracea (Fuckel) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 130 Pyrenopeziza pulveracea (Fuckel) Gremmen (1958), Fungus, Officieel orgaan van de nederlandsche mycologische vereniging, 28(1-4), p. 44 (nom actuel) Mollisia fuscostriata Graddon (1974), Transactions of the British mycological Society, 63(3), p. 484 References : BK 1 283 ; Ellis p. 356 fig. 1492 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Dermateaceae Chapeau/Fructification : Fructification, 0,1-0,4-(0,6 ) mm, globuleuse a l'etat jeune, puis elle se dechire au sommet et devient cupuliforme, sessile. L'hymenium lisse, gris-brun se developpe sous l'epiderme qui se dechire, et est expose + ou - a la surface du substrat. Surface externe brun fonce et finement furfuracee. Marge plus claire et fimbriee. Habitat : Sur tiges mortes de Filipendula ulmaria Spores : Fusiformes-claviformes, lisses, hyalines, parfois biguttulees, quelques-unes avec 1 cloison, 10-12 x 2-2,5 µm (Ellis : 5-8 x 2 µm ). Asques tetraspores a octospores, ( le plus souvent a 4 spores ), uniseriees a biseriees, 45-55 x 5 µm. Paraphyses cylindriques fourchues, legerement renflees au sommet. Poils de la marge brunatres, a parois minces, arrondis au sommet, jusqu'a 35 x 3-4 µm, et agglomeres en fascicules. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire. Peu frequent. Printemps. |
Psilachnum inquilinum (P. Karsten) Dennis (1962) |
![]() |
Synonymes : Helotium inquilinum P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 241 (Basionyme)
Dasyscyphus inquilinus (P. Karsten) G. Winter (1883), Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 2841 Lachnella inquilina (P. Karsten) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 132 Trichopeziza inquilina (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 424 Pezizella inquilina (P. Karsten) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 675 Lachnum inquilinum (P. Karsten) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 96 Hymenoscyphus inquilinus (P. Karsten) Migula (1913), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 3(2), p. 1160 Dyslachnum inquilinum (P. Karsten) Hohnel (1926), Mitteilungen aus dem botanischen Institut der technischen hochschule in Wien, 3(2), p. 68 Helotium telmateiae Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 207 Psilachnum inquilinum (P. Karsten) Dennis (1962), Persoonia, 2(2), p. 182 (nom actuel) References : Ellis p. 564 fig. 2090 ; Dennis p. 156 ; BK 1 238 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : Apothecie 0,5-0,75-1-(2)mm, a petiole court, cupuliforme a orbiculaire, quelques fois plus ou moins ondulee. Hymenium lisse, blanc ou creme, ou avec des disques jaunatres. Surface externe et marge concolores duveteuses, avec des poils marginaux cylindriques obtus. Habitat : A la base des tiges mortes ou en decomposition de l'annee precedente d'Equisetum arvense, E. palustre, etc... Spores : Elliptiques, parfois un peu arquees, lisses, hyalines, biguttulees, 5-7-9 X 1,5-2 µm. Asques octospores, 40-55 x 5-8 µm, spores biseriees. Paraphyses lanceolees plus longues que les asques. Poils hyalins, lisses, a parois minces, legerement amincis et arrondis au sommet, septes, ( 1-2 cloisons ), 50-60 x 2-2,5-(3) µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole a gregaire. Tres frequent ( in.ltt. peu frequent )?. Mars a Octobre ( in. litt. Mars-Mai )?. |
Psilachnum lanceolatoparaphysatum (Rehm) Hohnel (1926) |
![]() |
Synonymes : Pezizella lanceolatoparaphysata Rehm (1908), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 6(4), p. 316 (Basionyme)
Psilachnum lanceolatoparaphysatum (Rehm) Hohnel (1926), Mitteilungen aus dem botanischen Institut der technischen hochschule in Wien, 3(2), p. 73 (nom actuel) Helotium lanceolatoparaphysatum (Rehm) Seaver (1951), The North American cup-fungi (inoperculates), p. 145 References : Rubio p. 255 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Sur Valeriana pyrenaica |
Phaeohelotium vernum (Boudier) Declercq (2014) |
![]() |
Synonymes : Ombrophila verna Boudier (1889) [1888], Bulletin de la Societe mycologique de France, 4(3), p. 77 (Basionyme)
Helotium pruni Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 851 Helotium pileatum Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 850 (nom. illegit.) Helotium praecox Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 187 Helotium infundibulum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 185, pl. 20, fig. 27 Lachnum grande Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 247, pl. 9, fig. 34 Helotium niveum Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 119 (nom. illegit.) Helotium dianae Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 118 Helotium vernalis Dennis (1956), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 62, p. 73 Hymenoscyphus vernus (Boudier) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 78 Phaeohelotium vernum (Boudier) Declercq (2014), Index fungorum, 173, p. 1 (nom actuel) References : Ellis p. 8 fig. 25 ; Dennis p. 122 pl. XVIh ; Gr. p. 299 n° 471 ; Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, aplati-lentiforme, ou pulvine a discoide, avec la marge entiere ou peu crenelee, large de 4 a 5 mm, ocrace ou ocrace-fauve en dessus, plus pale et tres finement fibrilleux en dessous, jaunatre au frais, brun bordeaux au sec. Stipe : Plus ou moins long, 4 a 8 mm, egal, fin, puberulent ou fibrilleux, brun noiratre vers la base. Habitat : Sur les branches pourries, dans les bois marecageux, en particulier, Alnus, Quercus, Populus, Salix etc.... Spores : Oblongues-elliptiques, de taille assez irreguliere, hyalines verdatres, lisses, continues, presentant le plus souvent un tres petit granule oleagineux ou seulement quelques nebulosites a chaque extremite, 9-11 x 4-5 µm. Asques cylindriques-claviformes, legerement retrecis a la base, octospores, 90-95 x 10 µm. Paraphyses hyalines, simples, obtuses et legerement epaissies au sommet, granuleuses interieurement. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire, en croissance serree. Rare. De Fevrier a Septembre. |
Lachnum nudipes (Fuckel) Nannfeldt (1928) |
![]() |
Synonymes : Peziza nudipes Fuckel (1866), Fungi Rhenani exsiccati, n° 1863 (Basionyme)
Peziza virginea subsp.* spiraeaecola P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 192 Lachnum virgineum subsp.* spiraeaecola (P. Karsten) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 170 Lachnea spiraeaecola (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 249 Helotium nudipes (Fuckel) Saccardo (1882), Michelia, 2(8), p. 612 Erinella spiraecola (P. Karsten) Patouillard (1887), Tabulae analyticae fungorum, 6, p. 36, fig. 591 Dasyscyphus spiraeicola (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 442 Dasyscyphus nudipes (Fuckel) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 442 Lachnum spiraeicolum (P. Karsten) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 880 Atractobolus spiraeicola (P. Karsten) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446 Atractobolus nudipes (Fuckel) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446 Lachnum nudipes (Fuckel) Nannfeldt (1928), Svensk botanisk tidskrift utgifven af svenska botaniska foreningen, 22, p. 124 (nom actuel) References : Ellis p. 355 fig. 1485 ; Dennis p. 148 pl. XIXb ; Gr. p. 427 n° 718 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Lachnaceae Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, plus rarement subsessile, d'abord urceole, puis etale-patelliforme, souvent un peu ondule a la fin, large de 0,5-1,5 mm, blanc, avec l'hymenium jaunatre ou orange dans le vieil age ou par le sec, couvert en dessous de poils blancs, granuleux exterieurement. Habitat : Dans les endroits marecageux, sur tiges mortes de Filipendula ulmaria, egalement sur Eupatorium. Spores : Fusiformes, hyalines, lisses, 8-10-(13) x 2-2,5 µm. Asques subcylindriques-claviformes, octospores, 45-65 x 5-6 µm, biseriees. Paraphyses fusiformes-aigues, beaucoup plus longues que les asques, 100-117 µm, generalement 1-2 septees vers la base, granuleuses ou non a l'interieur, epaisses de 6 a7 µm dans la partie la plus large. Poils septes, finements incrustes, entremeles de gros cristaux. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire a cespiteux. Tres frequent, ete (mai-septembre). |
Lachnum salicariae (Rehm) Raitviir (1991) |
![]() |
Synonymes : Dasyscyphus salicariae Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 851 (Basionyme)
Atractobolus salicariae (Rehm) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446 Helotium microsporum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 192 Lachnum salicariae (Rehm) Raitviir (1991), Nizshie rasteniya, griby i mokhoobraznye sovetskogo dal'nego vostoka rossii, 2, p. 293 (nom actuel) References : Mycocharentes ; Ellis 2 p. 384 fig. 1568 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Lachnaceae Chapeau/Fructification : Fructification,0,5-0,3 mm, cupuliforme a orbiculaire, pedicellee, junatre pale, garnie de poils septes, blancs de 40-50 x 3-4 µm. Stipe : Densement couvert de poils. Habitat : Dans les endroits humides et marecageux, commune a la base et a l'interieur des tige de Lythrum salicaria (salcaire) mais aussi autres plantes. Spores : Spores fusiformes, hyalines, 5-6-11 x 1,5-2 µm, guttulees. Asques octospores. Paraphyses lanceolees depassant les asques, spores biseriees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole a gregaire. Assez frequent. Ete -( Aout .) |
Cistella aconiti (Rehm) Raitviir & Jarv (1997) |
![]() |
Synonymes : Pezizella aconiti Rehm (1873), Ascomyceten, 4, n° 163 (Basionyme)
Pezizella rehmii Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 282 Mollisiella rehmii (Saccardo) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 142 Dasyscyphus aconiti (Rehm) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 31 Lachnum aconiti (Rehm) W.Y. Zhuang (1988), Mycotaxon, 32, p. 74 Cistella aconiti (Rehm) Raitviir & Jarv (1997), Eesti NSV teaduste akadeemia toimetised. Bioloogiline seeria, 46(1-2), p. 98 (nom actuel) References : Rubio p. 214 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : urceolees et cupuliformes, jusqu'a 0,4 cm de diametre Stipe : subsessiles Comestibilite : Sans interet |
Brunnipila dumorum (Roberge) Baral, Helleman & Hairaud (2015) |
![]() |
Synonymes : Peziza dumorum Roberge (1850), in Desmazieres, Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 14, p. 110 (Basionyme)
Trichopeziza dumorum (Roberge) Saccardo (1880), Michelia, 2(6), p. 80 Lachnella dumorum (Roberge) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 314 Phialea dumorum (Roberge) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 715 Hymenoscyphus dumorum (Roberge) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 74 Dasyscyphus dumorum (Roberge) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 357 Micropodia dumorum (Roberge) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 128 Lachnum dumorum (Roberge) Huhtinen (1985), Naturaliste canadien, 112(4), p. 502 Fuscolachnum dumorum (Roberge) J.H. Haines (1989), Memoirs of the New York botanical Garden, 49, p. 322 Brunnipila dumorum (Roberge) Baral, Helleman & Hairaud (2015), Index fungorum, 271, p. 1 (nom actuel) References : Ellis p. 232 fig. 1050 ; Gr. p. 473 n° 800 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : Receptacle sessile ou subsessile, d'abord turbine et clos, puis ouvert et cupule, large de 0,2 a 0,4 mm, blanc ou teinte de jaune a l'interieur, brun fonce et velu a l'exterieur. Habitat : Sur la face inferieure des feuilles mortes de Rubus fruticosus et R.iadeus. Recolte egalement sur feuilles de Ledum groenlandicum Spores : Subfusiformes, hyalines, continues, 5-8 x 1,5-2 µm ( Saccardo ), 4-5 x 1 µm d'apres Phillips et Massee. Ascospores cylindriques-claviformes, octospores, 27-29 x 4-5 µm. Paraphyses greles, lineaires. Poils brun noiratre, lineaires ou un peu attenues au sommet, lisses, ordinairement non septes, 30-40-(50) x 3-4 µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire a cespiteux. Tres frequent. Toute l'annee, surtout de Mars a Novembre. |
Brunnipila palearum (Desmazieres) Baral (1985) |
![]() |
Synonymes : Peziza clandestina var. ßß patula Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 326
Peziza clandestina var. ß discoidea Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 263 Peziza clandestina var. ß patensFries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 94 Peziza palearum Desmazieres (1845), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 3, p. 365 (Basionyme) Peziza schweinitzii Auerswald (1868), in Rabenhorst, Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 1118 Lachnum patens (Fries) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 179 Lachnea patens (Fries) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 250 Dasyscyphus schweinitzii (Auerswald) Rehm (1873), Ascomyceten, 4, n° 156 Erinella palearum (Desmazieres) Quelet (1879), Bulletin de la Societe botanique de France, 26, p. 235 Lachnea palearum (Desmazieres) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 67 Trichopeziza patens (Fries) Saccardo (1881), Michelia, 2(7), p. 330 Lachnella palearum (Desmazieres) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 239 Trichopeziza palearum (Desmazieres) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 296 Dasyscyphus patens (Fries) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 466 Dasyscyphus palearum (Desmazieres) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 347 Atractobolus patens (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446 Lachnum palearum (Desmazieres) Korf (1982), Mycotaxon, 14(1), p. 2 Brunnipila palearum (Desmazieres) Baral (1985), Beihefte zur zeitschrift fur mykologie, 6, p. 51 (nom actuel) References : Ellis 1 p. 456 fig. 1746 ; Dennis p. 149 pl. XIXg ; Gr. p. 442 n° 749 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, cyathiforme, puis etale, large de 0,5- 1 mm environ, blanc ou blanchatre a l'interieur, fauve pale et pubescent a l'exterieur. Marge souvent garnie de petites gouttelettes de guttation aux endroits humides. Stipe : Tres court, grele, subegal ou un peu attenue a la base, brievement pubescent. Habitat : Sur plantes aquatiques tel Agropyron, sur paille pourrie se froment de seigle et sur chaumes de differents graminees, Amnophila, Arrhenatherum, Phragmites, et Triticum . Spores : Fusiformes-aigues, hyalines, avec ou sans gouttelettes a l'interieur, souvent un peu courbees, 8-12-15 x 1,5-2 µm, Saccardo 10-12 x 1,5-2 µm, Boudier 15-18 x 2-2,5 µm. Asques cylindriques, a peine attenues a la base, octospores, Saccardo 35-46 x 4,5 µm, Boudier 70 a75 x 7-8 µm, spores irregulierement biseriees. Poils jusqu'a 100 x 3,5 µm, septes, obtus, fauve brunatre dans la partie inferieure, plus pales au sommet, les extremites hyalines on tendance a se tacher dans le bleu coton, granuleux exterieurement. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire a cespiteux. Assez rare. Mars a Aout. |
Lachnum rhytismatis (W. Phillips) Nannfeldt (1939) |
![]() |
Synonymes : Peziza minutissima P. Crouan & H. Crouan (1867), Florule du Finistere, p. 52 (nom. illegit.)
Hyalopeziza echinulata Rehm (1875), Ascomyceten, 6, n° 259 Peziza rhytismae W. Phillips (1880), Grevillea, 8(47), p. 101 (Basionyme) Lachnea minutissima Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 72 Trichopeziza echinulata (Rehm) Rehm (1881), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 26, p. 65 Lachnella rhytismatis (W. Phillips) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 250 ('rhytismae') Dasyscyphus rhytismatis (W. Phillips) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 453 Erinella minutissima (Gillet) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 508 Dasyscyphus echinulatus (Rehm) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 444 Lachnum echinulatum (Rehm) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 876 Atractobolus rhytismatis (W. Phillips) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446 Atractobolus echinulatus (Rehm) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445 Lachnum rhytismatis (W. Phillips) Nannfeldt (1939), Transactions of the British mycological Society, 23(3), p. 242 (nom actuel) Dasyscyphus minutissimus (Gillet) Le Gal (1953), Revue de mycologie, Paris, 18, p. 95 Lachnum minutissimum (Gillet) Baral (1985), Beihefte zur zeitschrift fur mykologie, 6, p. 79 References : Ellis 1 p. 78 fig. 296 ; BK 1 225 ; Gr. p. 431 n°724 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Lachnaceae Chapeau/Fructification : Receptacle brievement stipite ou sessile, globuleux puis ouvert, large de 0,2-0,4 ( in litt. 0,7 mm de diametre ). Hymenium lisse blanc creme, ( a disque jaune roussatre avec l'age ). Surface externe et marge duveteuse a poils raides et obtus. Chair : Molle sans odeur ni saveur particulieres. Stipe : Court, duveteux et blanc. Habitat : Sur la face inferieure des feuilles mortes tombees et entassees de feuillus, principalement d'Acer pseudoplanatus, mais egalement Quercus, Vaccinium myrtillus, (in litt. sur feuilles d' autres feuillus et buissons. ( Souvent le long des nervures des feuilles ). Spores : Oblongues, etroitement elliptiques ou claviformes, hyalines, lisses, parfois avec 2 guttules peu nettes. 4-5-6 X 1-1,5-1,7 µm. Asques claviformes, octospores, spores biseriees, 25-35-(40) x 4-5 µm. Paraphyses lineaires-aigues ou subfusiformes, ou lanceolees, 50 µm de long, larges de 5 µm environ, . Poils blancs raides, a parois minces, optus, septes, longs de 30 a 60 µm et epais de 2 a 3-5 µm ( et jusqu'a 8 µm environ d'apres Velenovsky), presentant au sommet de fins cristaux d'oxalate de chaux, et des cellules ventrues a la base. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole ou gregaires. Repandu. Printemps-Ete. Remarques : Souvent associe a Rhytisma acerinum. |
Lachnum carneolum (Saccardo) Rehm (1893) |
![]() |
Synonymes : Hyalopeziza carneola Saccardo (1878), Michelia, 1(2), p. 253 (Basionyme)
Dasyscyphus carneolus (Saccardo) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 447 Lachnum carneolum (Saccardo) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 881 (nom actuel) Atractobolus carneolus (Saccardo) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445 References : Ellis p. 455 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Lachnaceae Habitat : Sur tige morte de Molinia et Glyceria. Comestibilite : Sans interet |
Lachnellula arida (W. Phillips) Dennis (1962) |
![]() |
Synonymes : Peziza arida W. Phillips (1877), Grevillea, 5(35), p. 117, tab. 89, fig. 13 (Basionyme)
Dasyscyphus aridus (W. Phillips) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 455 Atractobolus aridus (W. Phillips) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445 Lachnum engelmanii Tracy & Earle (1901), in Greene, Plantae bakerianae, 1, p. 25 Trichopeziza engelmanii (Tracy & Earle) Saccardo & P. Sydow (1902), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 16, p. 1148 Lachnella arida (W. Phillips) Seaver (1951), The North American cup-fungi (inoperculates), p. 268 Trichoscyphella arida (W. Phillips) E. Muller & S. Ahmad (1962), Biologia, Lahore, 8(2), p. 159 Lachnellula arida (W. Phillips) Dennis (1962), Persoonia, 2(2), p. 183 (nom actuel) References : BK 2 229 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : Fructification 3-5 (7)mm,cupuliforme a orbiculaire,mais aussi pulvinee dans la vieillesse,brievement stipitee. Chair : Hymenium lisse,pale a jaune d'or. Habitat : Sur branches mortes cortiquees, encore attenantes ou tombees au sol, surtout sur Larix, mais egalement sur Pinus, de l'etage montagnard a l'etage subalpin. Spores : Elliptiques,lisses,hyalines,parfois uniguttulees.Asques octopores,spores uniseriees 55-60 x 7,5-8µm. Paraphyses cylindriques,legerement clavees au sommet. Poils brun fonce a parois plus ou moins minces.Excipulum forme d'une texture angulaire/globuleuse. Comestibilite : Sans interet Commentaires : En ete. Peu commun. |
Brunnipila calyculiformis (Schumacher) Baral (1985) |
![]() |
Synonymes : Peziza calyculaeformis Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 425 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Cyathicula calyculaeformis (Schumacher) P. Karsten (1866), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 8, p. 207 Lachnum calyculiforme (Schumacher) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 178 Dasyscyphus calyculiformis (Schumacher) Rehm (1872), Ascomyceten, 3, n° 111 Lachnea calyculaeformis (Schumacher) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 69 Trichopeziza calyculiformis (Schumacher) Rehm (1881), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 26, p. 53 Erinella calyculiformis (Schumacher) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 301 Lachnella calyculiformis (Schumacher) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 237 Brunnipila calyculiformis (Schumacher) Baral (1985), Beihefte zur zeitschrift fur mykologie, 6, p. 49 (nom actuel) References : Ellis p. 111 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Habitat : Souvent sur Corylus. Comestibilite : Sans interet |
Brunnipila calycioides (Rehm) Baral (1985) |
![]() |
Synonymes : Peziza calycioides Rehm (1873), Ascomyceten, 4, n° 159 (nom. illegit.)
Trichopeziza calycioides Rehm (1880), Ascomyceten, 12, n° 567 (Basionyme) Dasyscyphus calycioides (Rehm) Rehm (1881), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 26, p. 42 Trichopeziza rehmii Staritz (1882), in Rehm, Ascomyceten, 14, n° 658 Helotium calycioides (Rehm) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 309 Dasyscyphus rehmii (Staritz) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 466 Dasyscyphus calyciformis Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 1143 (nom. illegit.) Lachnella brunneociliata W. Phillips (1891), The Scottish naturalist, 11, p.90 Lachnum rehmii (Staritz) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 908 Lachnum calycioides (Rehm) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 909 Atractobolus rehmii (Staritz) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446 Atractobolus caliciiformis (Saccardo) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445 Brunnipila calycioides (Rehm) Baral (1985), Beihefte zur zeitschrift fur mykologie, 6, p. 49 (nom actuel) References : Rubio p. 208 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Sur Juncus |
Albotricha acutipila (P. Karsten) Raitviir (1970) |
![]() |
Synonymes : Peziza acutipila P. Karsten (1867), Fungi Fenniae exsiccati, 7, n° 662 (Basionyme)
Lachnum acutipilum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 173 Lachnella acutipila (P. Karsten) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 252 Dasyscyphus acutipilus (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 447 Atractobolus acutipilus (P. Karsten) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445 Albotricha acutipila (P. Karsten) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 40 (nom actuel) Dasyscyphella acutipilosa Baral & E. Weber (1992), Bibliotheca mycologica, 140, p. 103 References : BK 1 210 ; Cetto 6 p. 645 ; Ellis p. 455 fig. 1740 ; Gr. p. 433 n° 730 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : Receptacle brievement stipite ou subsessile, cupuliforme puis etale, ferme par le sec, large de 3 a 8 dixiemes de mm, entierement blanc ou un peu jaunatre sur l'hymenium, couvert de longs poils blancs aigus a l'exterieur. Habitat : Sur tiges mortes et chaumes pourris de graminees, Agrostis spp. (agrostis), Arrhenatherum spp. (arrhenathera), Brachypodium spp. (brachypodes), Calamagrostis spp. (calamagrostis), Carex spp. (laiches), Dactylis spp. (dactyles), Deschampsia spp. (dechampsias), Glyceria spp. (glyceries), Phalaris spp. (phalaris), Phragmites spp. (roseaux), ainsi que sur d'autres plantes herbacees. Dans les lieux marecageux ou humides. Mai-juillet (avril-octobre). Gregaire. Assez rare, mais passe probablement inapercu par sa petite taille. Spores : Fusiformes-aciculaires, le plus souvent droites, presentant plusieurs gouttelettes tres fines a l'interieur, 7,5-10 (-12-16) x 1,5-2 µm. Theques cylindriques-claviformes, octospores, spores biserieees, 40-50 x 5-6 µm. Paraphyses fusiformes aigues, beaucoup plus longues que les asques,, epaisses de 4 a 5 µ dans la partie la plus large, septees vers la base. Poils longs de 100 a 200 µ environ et epais de 3-4 % vers la base, longuement attenues dans la partie superieure, couverts ou non de fines granulations. Comestibilite : Sans interet |
Unguicularia carestiana (Rabenhorst) Hohnel (1909) |
![]() |
Synonymes : Peziza struthiopteridis Sauter (1841), Flora oder allgemeine botanische Zeitung, 24, p. 311
Peziza carestiana Rabenhorst (1866), Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 913 (Basionyme) Helotium carestianum (Rabenhorst) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 161 Trichopeziza carestiana (Rabenhorst) Rehm (1883), Ascomyceten, 15, n° 706 Lachnella carestiana (Rabenhorst) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 132 Trichopeziza struthiopteridis (Sauter) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 432 Dasyscyphus carestianus (Rabenhorst) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 452 Lachnum struthiopteridis (Sauter) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 887 Trichopeziza carinata Cooke & Massee (1893), Grevillea, 21(100), p. 121 Dasyscyphus carinata (Cooke & Massee) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 339 Atractobolus carestianus (Rabenhorst) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445 Urceolella struthiopteridis (Sauter) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 130 Micropodia carestiae (Rabenhorst) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 128 Unguicularia carestiana (Rabenhorst) Hohnel (1909), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 118, p. 391 (nom actuel) Urceolella carestiana (Rabenhorst) Dennis (1963), Kew bulletin, 17(2), p. 335 Hyalopeziza carestiana (Rabenhorst) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 33 References : BK 1 243 ; FMDS 169 p. 54 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : Urceollee a cupuliforme, subsessile, globuleuse a l'etat jeune, tout entierement blanchatre a creme, 0,2-0,3 mm. Surface externe lachement couverte de poils raides, blancs en partie agglutines en touffes, fixes le plus souvent lateralement a la marge. Habitat : Sur tiges pourries de fougeres surtout a l'etage subalpin. Spores : Claviformes a larmiformes, plus rarement fusiformes, lisses, hyalines, avec quelques tres fines gouttelettes a l'interieur, 7-10 (-11) x 1,5-2,5 (-3) µm. Asques octospores, spores biseriees, 40 x 4-6 µm. Paraphyses simples, non septees,ne depassant pas les asques. Poils a parois relativement epaisses, hyalins, lisses, sans cloisons, se terminant par une pointe + ou - effilee ou arrondie, jusqu'a 100 x 5 µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire. Peu frequent. De Mai a Aout. |
Trichopeziza leucophaea (Persoon) Rehm (1871) |
![]() |
Synonymes : Peziza sulphurea var. γ leucophaeaPersoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 250 (Basionyme)
Peziza leucophaea (Persoon) Nylander (1868), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 31 (nom. illegit.) Trichopeziza leucophaea (Persoon) Rehm (1871), Ascomyceten, 2, n° 65-a (nom actuel) Lachnum leucophaeum(Persoon) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 177 Lachnea leucophaea (Persoon) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 251 Dasyscyphus leucophaeus (Persoon) Rehm (1882), Ascomycetes lojkani lecti in Hungaria, Transsylvania et Galicia, p. 9 Lachnella sulphurea var. leucophaea(Persoon) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 265 Lachnella bicolor Peck (1902) [1901], Annual report of the New York state Museum of natural history, 54, p. 157 (nom. illegit.) Lachnella leucophaea (Persoon) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 123 Belonidium leucophaeum(Persoon) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 45 References : Gr. 754 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Habitat : Sur plantes herbacees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Synonyme de Belonidium mollissimum selon certains auteurs |
Trichopeziza adenostylidis (Rehm) Raitviir (1987) |
![]() |
Synonymes : Lachnum adenostylidis Rehm (1913), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 11(5), p. 392 (Basionyme)
Belonidium adenostylidis (Rehm) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 44 Trichopeziza adenostylidis (Rehm) Raitviir (1987), Eesti NSV teaduste akadeemia toimetised. Bioloogiline seeria, 36(4), p. 317 (nom actuel) References : Schmid N° 66 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Habitat : Sur tiges d'Adenostylles alliariae en zone alpine. Comestibilite : Sans interet |
Psilachnum rubrotinctum Graddon (1974) |
![]() |
Synonymes : Psilachnum rubrotinctum Graddon (1974), Transactions of the British mycological Society, 63(3), p. 479 (Basionyme) References : Rubio p. 256 ; Ellis 1 p. 356 fig. 1490 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : Subsessile, jusqu'a 0,5 mm de diametre, jaune pale au sec,( instantanement rouge brique a l'exposition de NH4OH ). Habitat : Sur Valeriana pyrenaica et Filipendula ulmaria Spores : Ascospores fusiformes, hyalines, 6-7 x 1,5-2 µm. Asques claviformes, octospores, spores disposees irregulierement. Paraphyses lanceolees, pointues a une extremite, une septee. Poils hyalins, lisses, septes, ( 3 a 4 cloisons ),jusqu'a 60 x 5 µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire. Commun. Ete-automne. |
Psilachnum pteridigenum Graddon (1977) |
![]() |
Synonymes : Psilachnum pteridigenum Graddon (1977), Transactions of the British mycological Society, 69(2), p. 263 (Basionyme) References : Medardi p. 232 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : poils jusqu'a 35 µm. Stipe : substipite Habitat : Sur fougeres Comestibilite : Sans interet |
Psilachnum tami (Lamy) Dennis (1963) |
![]() |
Synonymes : Peziza tami Lamy (1836), in Desmazieres, Annales des sciences naturelles, botanique, serie 2, 6, p. 244 (Basionyme)
Belonidium tami (Lamy) De Notaris (1863), Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 1(5), p. 380 Helotium tami (Lamy) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 241 Lachnea tami (Lamy) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 79 Lachnella tami (Lamy) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 270 Trichopeziza tami (Lamy) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 408 Dasyscyphus tami (Lamy) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 340 Urceolella tami (Lamy) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 130 Pezizellaster tami (Lamy) Hohnel (1917), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 15(5), p. 350 Psilachnum tami (Lamy) Dennis (1963), Kew bulletin, 17(2), p. 368 (nom actuel) References : Gr. 819 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Habitat : Sur Tamus communis Comestibilite : Sans interet Commentaires : Ancienne recolte citee par Aime de Soland en 1858, a Avrille, sur Tamus communis. |
Psilachnum lateritioalbum (P. Karsten) Hohnel (1926) |
![]() |
Synonymes : Helotium lateritioalbum P. Karsten (1887), Revue mycologique (Toulouse), 9(36), p. 159 (Basionyme)
Phialea lateritioalba (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 272 Micropodia lateritioalba (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 128 Psilachnum lateritioalbum (P. Karsten) Hohnel (1926), Mitteilungen aus dem botanischen Institut der technischen hochschule in Wien, 3(2), p. 73 (nom actuel) References : Ellis p. 529 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : sessile, gregaire,poil fin, marge blanche. Habitat : Sur les feuilles morte de typha, graminee... Comestibilite : Sans interet |
Pezizella eburnea (Roberge) Dennis (1956) |
![]() |
Synonymes : Peziza eburnea Roberge (1851), in Desmazieres, Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 16, p. 323 (Basionyme)
Helotium eburneum (Roberge) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 240 (nom. illegit.) Hymenoscyphus eburneus (Roberge) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 145 Phialea eburnea (Roberge) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 258 Helotium pezizoides Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 198 Pezizella eburnea (Roberge) Dennis (1956), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 62, p. 61 (nom actuel) Psilachnum eburneum (Roberge) Baral (1985), Beihefte zur zeitschrift fur mykologie, 6, p. 87 References : Gr. 642 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Pezizellaceae Stipe : court, plus ou moins coube Habitat : Sur feuilles mortes de graminees. Comestibilite : Sans interet |
Lachnum diminutum (Roberge) Rehm (1883) |
![]() |
Synonymes : Peziza diminuta Roberge (1847), in Desmazieres, Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 8, p. 185 (Basionyme)
Lachnea diminuta (Roberge) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 71 Lachnum diminutum (Roberge) Rehm (1883), Ascomyceten, 15, n° 707 (nom actuel) Lachnum staritzii Rehm (1883), Ascomyceten, 15, n° 709 Erinella diminuta (Roberge) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 304 Lachnella diminuta (Roberge) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 253 Dasyscyphus staritzii (Rehm) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 465 Dasyscyphus diminutus (Roberge) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 449 ('deminutus') Lachnella conformis Cooke (1891), in W. Phillips, Grevillea, 19(92), p. 107 Dasyscyphus conformis (Cooke) Saccardo (1892), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 10, p. 21 Lachnum moutonii Rehm (1897), in Mouton, Bulletin de la Societe royale de botanique de Belgique, 36(2), p. 19 Atractobolus staritzii (Rehm) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446 Atractobolus diminutus (Roberge) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445 Atractobolus conformis (Cooke) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445 Dasyscyphus moutonii (Rehm) Saccardo & P. Sydow (1899), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 14, p. 780 References : Gr. p. 437 n° 739 ; Dennis p. 150 ; Ellis p. 546 fig. 2026 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Lachnaceae Chapeau/Fructification : Receptacle tres brievement stipite ou subsessile, d'abord globuleux, puis ouvert et hemispherique, large de 0,5 mm environ, jaune pale, jaune d'or ou jaune orange a l'interieur, blanc et pubescent a l'exterieur. Habitat : Sur les tiges seches, en particulier de Juncus. Spores : Oblongues ou oblongues fusiformes, 12-18 x 2 µm. Asques cylindriques-claviformes, octospores, 50-60 x 5 µm. Paraphyses fusiformes ou lanceolees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole a gregaire. Assez frequent. Ete ( de Mai a Octobre ). |
Lachnum rhodoleucum (Saccardo) Rehm (1893) |
![]() |
Synonymes : Hyalopeziza carneola subsp.* rhodoleuca Saccardo (1880), Michelia, 2(6), p. 79 (Basionyme)
Lachnum carneolum var. rhodoleucum(Saccardo) Brunaud (1886), Journal d'histoire naturelle de Bordeaux et du Sud-Ouest, 1886, 2, p. 21 Dasyscyphus carneolus subsp.* rhodoleucus(Saccardo) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 447 Lachnum rhodoleucum (Saccardo) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 885 (nom actuel) Hyalopeziza rhodoleuca (Saccardo) Saccardo (1901), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 15, p. 168 Dasyscyphus rhodoleucus (Saccardo) Grelet (1950), Revue de mycologie, Paris, 15(1), p. 53 References : Ellis p. 456 ; Gr. p. 433 n° 729 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Lachnaceae Chapeau/Fructification : Receptacle brievement stipite, un peu concave au debut puis etale, large de 0,3 jusqu'a 0,8 mm, d'abord blanc, puis prenant avec l'age et le frottement une teinte rosee, pubescent a l'exterieur. Stipe : Tres court et pratiquement indistinct. Habitat : Sur toutes sortes de plantes herbacees, egalement sur chaumes de graminees. Spores : Fusiformes-aciculaires, souvent un peu courbees, 10-11 x 1-2,5 µm d'apres Saccardo, 14-24 µm de longueur d'apres Velenovsky. Asques subcylindriques, octospores, 40-45 x 6 µm d'apres Saccardo, 25-35 x 5 µm, d' apres Velenovsky. Paraphyses fusiformes-aigues, plus longues que les asques. Poils : 50-70 x 4-5 µm, epaissis au sommet en clavule arrondie( jusqu'a 10 µm ), finement granuleux exterieurement. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaires a cespiteux. Rare. Printemps-Ete ?. |
Lachnum patulum (Persoon) Brunaud (1886) |
![]() |
Synonymes : Peziza patula Persoon (1796), Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 1, p. 42 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Dasyscyphus patulus (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 671 Hyalopeziza patula (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 298 Lachnea patula (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 72 Lachnum patulum (Persoon) Brunaud (1886), Journal d'histoire naturelle de Bordeaux et du Sud-Ouest, 1886, 2, p. 20 (nom actuel) Erinella patula (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 304 Lachnella patula (Persoon) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 251 Atractobolus patulus (Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446 References : BSMF 116 Fascicule 2 ; Ellis p. 205 ; Medardi p. 110 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Lachnaceae Chapeau/Fructification : Petite coupe plus ou moins ouverte. Stipe : Subsessile. Habitat : Sur feuilles de Quercus Comestibilite : Sans interet Commentaires : Peut-etre seulement une forme de Capitotricha bicolor. |
Lachnum fasciculare Velenovský (1934) |
![]() |
Synonymes : Lachnum fasciculare Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 247, pl. 9, fig. 32 (Basionyme) (nom actuel)
Dasyscyphus fascicularis (Velenovský) Le Gal (1939), Revue de mycologie, Paris, 4, p. 37 References : Ellis p. 7 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Lachnaceae Comestibilite : Sans interet |
Lachnum crystallinum (Fuckel) Rehm (1893) |
![]() |
Synonymes : Peziza crystallina Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 306 (Basionyme)
Dasyscyphus crystallinus (Fuckel) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 440 Lachnum crystallinum (Fuckel) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 873 (nom actuel) Atractobolus crystallinus (Fuckel) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445 Dasyscyphella crystallina (Fuckel) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 72 References : Medardi p. 109 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Lachnaceae Comestibilite : Sans interet |
Lachnum juncinum Spooner (1987) |
![]() |
Synonymes : Lachnum juncinum Spooner (1987), Bibliotheca mycologica, 116, p. 496 (Basionyme) Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Lachnaceae Stipe : Court Habitat : Sur Cyperaceae et Juncaceae Comestibilite : Sans interet |
Lachnum clavigerum (Svrček) Raitviir (1985) |
![]() |
Synonymes : Dasyscyphus clavigerus Svrček (1967), Ceska mykologie, 21(2), p. 64 (Basionyme)
Lachnum clavigerum (Svrček) Raitviir (1985), Folia cryptogamica Estonica, 17, p. 3 (nom actuel) References : Ellis p. 347 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Lachnaceae Habitat : Sur Epilobium |
Lachnum impudicum Baral (1985) |
Pas de photo disponible |
Synonymes : Lachnum impudicum Baral (1985), Beihefte zur zeitschrift fur mykologie, 6, p. 77 (Basionyme) References : Baral in BZM (1985) Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Lachnaceae Habitat : Sur bois mort de feuillus. Comestibilite : Sans interet |
Lachnum morthieri (Cooke) Rehm (1893) |
![]() |
Synonymes : Lachnella morthieri Cooke (1891), Grevillea, 19(91), p. 73 (Basionyme)
Dasyscyphus morthieri (Cooke) Saccardo (1892), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 10, p. 21 Lachnum morthieri (Cooke) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 881 (nom actuel) Atractobolus morthieri (Cooke) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446 Dasyscyphus nudipes var. minor Dennis (1949), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 32, p. 90 References : Gr. 719 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Lachnaceae Comestibilite : Sans interet |
Lachnum papyraceum (P. Karsten) P. Karsten (1871) |
Pas de photo disponible |
Synonymes : Peziza virginea subsp.* selecta P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 192
Peziza papyracea P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 193 (Basionyme) Lachnum papyraceum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 169 (nom actuel) Lachnum virgineum var. ß selectum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 170 Lachnea virginea subsp.* selecta (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 249 Lachnea papyracea (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 249 Dasyscyphus papyraceus (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 434 Lachnella virginea var. ß selecta (P. Karsten) W. Phillips (1890), Grevillea, 18(88), p. 84 Atractobolus papyraceus (P. Karsten) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446 References : Ellis p. 7 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Lachnaceae Comestibilite : Sans interet |
Incrucipulum sulphurellum (Peck) Baral (1985) |
Pas de photo disponible |
Synonymes : Peziza sulphurella Peck (1878) [1877], Annual report of the New York state Museum of natural history, 30, p. 59 (Basionyme)
Peziza crucifera W. Phillips (1878), The Gardener's chronicle and agricultural gazette, serie 2, 10, p. 397, fig. 71 Lachnella crucifera (W. Phillips) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 250 Dasyscyphus sulphurellus (Peck) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 459 Dasyscyphus cruciferus (W. Phillips) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 440 Atractobolus sulphurellus (Peck) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446 ('sulfurellus') Atractobolus cruciferus (W. Phillips) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445 Lachnum cruciferum (W. Phillips) Nannfeldt (1936) [1935-36], Transactions of the British mycological Society, 20(3-4), p. 194 Incrucipulum sulphurellum (Peck) Baral (1985), Beihefte zur zeitschrift fur mykologie, 6, p. 72 (nom actuel) Lachnum sulphurellum (Peck) Raitviir (1986), Folia cryptogamica Estonica, 20, p. 2 Belonidium sulphurellum (Peck) Raitviir & Leenurm (2001) [2000], Folia cryptogamica Estonica, 37, p. 88 References : Ascofrance Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Habitat : Sur Myrica galle Comestibilite : Sans interet |
Dasyscyphus atropila Boudier (1907) |
![]() |
Synonymes : Dasyscyphus atropila Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 121 References : Gr. 752 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Synonyme de Lachnum relicinum selon certains auteurs |
Calycina ellisii (Dennis) Raitviir (2004) |
Pas de photo disponible |
Synonymes : Microscypha ellisii Dennis (1971), Kew bulletin, 25(2), p. 358 (Basionyme)
Psilachnum ellisii (Dennis) Baral & E. Weber (1992), Bibliotheca mycologica, 140, p. 106 Calycina ellisii (Dennis) Raitviir (2004), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 20, p. 17 (nom actuel) References : Kew Bulletin 25 (2): 358 (1971) Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Pezizellaceae Habitat : Sur Carex Comestibilite : Sans interet |
Brunnipila brunneola (Desmazieres) Baral (2018) |
![]() |
Synonymes : Peziza brunneola Desmazieres (1842), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 2, 17, p. 96 (Basionyme)
Lachnum brunneolum (Desmazieres) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 180 Lachnella brunneola (Desmazieres) Saccardo (1877), Michelia, 1(1), p. 66 Lachnea brunneola (Desmazieres) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 67 Dasyscyphus brunneolus (Desmazieres) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 460 Atractobolus brunneolus (Desmazieres) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445 Brunnipila brunneola (Desmazieres) Baral (2018), in Læssoe & J.H. Petersen, Index fungorum, 369, p. 1 (nom actuel) References : Gr. 746 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Habitat : Feuilles mortes de Quercus et Fagus. Comestibilite : Sans interet |
Arachnopeziza aranea (De Notaris) Boudier (1907) |
![]() |
Synonymes : Peziza aranea De Notaris (1841), Memorie della reale Accademia delle scienze di Torino, serie 2, 3, p. 57, tab. 1 (Basionyme)
Trichopeziza aranea (De Notaris) Saccardo (1878), Michelia, 1(2), p. 253 Phialea aranea (De Notaris) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 111 Arachnoscypha aranea (De Notaris) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 118 Lachnella aranea (De Notaris) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 272 Dasyscyphus araneus (De Notaris) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 336 Lachnum aranea (De Notaris) Lindau (1896), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1), p. 203 Arachnopeziza aranea (De Notaris) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 126 (nom actuel) References : Gr. 774 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Arachnopezizaceae Spores : uniseptees Comestibilite : Sans interet |
Lasiobelonium horridulum (Desmazieres) Dougoud (2012) |
![]() |
Synonymes : Peziza horridula Desmazieres (1847), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 8, p. 185 (Basionyme)
Peziza secalis Libert (1880), in Cooke, Grevillea, 8(47), p. 84 Trichopeziza horridula (Desmazieres) Saccardo (1880), Michelia, 2(6), p. 80 Lachnea horridula (Desmazieres) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 82 Trichopeziza secalis (Libert) Saccardo (1881), Michelia, 2(7), p. 330 Lachnella albotestacea var. horridula (Desmazieres) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 315 Hyalopeziza secalis (Libert) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 419 Lachnum secalis (Libert) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 897 Dasyscyphus horridulus (Desmazieres) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 345 Lachnella horridula (Desmazieres) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 124 Trichopezizella horridula (Desmazieres) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 60 Lasiobelonium horridulum (Desmazieres) Dougoud (2012), Mycologia Montenegrina, 15, p. 9 (nom actuel) References : Schmid n° 24 ; Gr. p. 453 n° 771 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, d'abord subglobuleux, hemispherique, puis etale, large de 2/3 de mm environ, blanc ou blanchatre a l'interieur, recouvert exterieurement de poils bruns. Habitat : Sur tiges de Carex ou de Triticum, egalement sur paille pourrie de froment ( suivant litterature ). Spores : Lineaires-fusiformes, hyalines, 15-20 x 1,5 µm, uniseptees a la maturite. Asques etroitement claviformes, octospores, 50 x 5 µm. Paraphyses lanceolees-aigues, hyalines, epaisses de 4 µm environ, plus longues que les asques. Poils cylindriques, droits ou legerement flexueux, d'un brun brillant, incolores et parfois un peu rameux dans la partie superieure, lisses, septes, longs de 80 a 150 µm environ et epais de 5 a 6 µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire. Peu frequent. Printemps-ete. Ancienne recolte citee par Aime de Soland, en 1858, sur pailler expose au nord. |
Psilachnum acutum (Velenovský) Raitviir (1968) |
![]() |
Synonymes : Lachnum acutum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 254 (Basionyme)
Hyaloscypha substipitata Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 137 Dasyscyphus acutus (Velenovský) Dennis (1949), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 32, p. 50 Psilachnum acutum (Velenovský) Raitviir (1968), Eesti NSV teaduste akadeemia toimetised. Bioloogiline seeria, 17, p. 328 (nom actuel) References : Ellis p. 455 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Sur tiges et feuilles mortes d'Arrhenatherum, Deschampia, etc. |
Lachnellula pulverulenta (Libert) Sasagawa & Hosoya (2010) |
Pas de photo disponible |
Synonymes : Peziza pulverulenta Libert (1832), Plantae cryptogamicae, quas in Arduenna collegit, 2, exsiccati n° 125 (Basionyme)
Trichopeziza pulverulenta (Libert) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 297 Lachnum pulverulentum (Libert) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 175 Lachnea pulverulenta (Libert) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 250 Peziza solfatera Cooke & Ellis (1878), Grevillea, 7(41), p. 7 Lachnella pulverulenta (Libert) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 316 (nom. illegit.) Lachnella solfatera (Cooke & Ellis) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 246 Dasyscyphus solfaterus (Cooke & Ellis) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 463 Dasyscyphus pulverulentus (Libert) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 462 Trichopeziza eximia Montagne & Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 418 Atractobolus solfaterus (Cooke & Ellis) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446 Atractobolus pulverulentus (Libert) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446 Lachnella eximia (Mouton & Saccardo) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 124 Dasyscyphus pulverulentus f. purpurascensRehm (1910), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 8(3), p. 298 Dasyscyphella pulverulenta (Libert) Baral (1993), Zeitschrift fur mykologie, 59(1), p. 6 Lachnellula pulverulenta (Libert) Sasagawa & Hosoya (2010), Mycoscience, The mycological Society of Japan and Springer-Verlag Tokyo, 51(3), p. 177 (nom actuel) References : Gr. 436 ; Mycocharentes Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : Poils septes entierement couvert de granulations Stipe : court Habitat : Sur aiguilles de pins Comestibilite : Sans interet |
Hyalopeziza ciliata Fuckel (1870) [1869-70] |
Pas de photo disponible |
Synonymes : Hyalopeziza ciliata Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 298 (Basionyme) (nom actuel)
Trichopeziza ciliata (Fuckel) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 417 Lachnum ciliatum (Fuckel) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 878 Lachnella ciliata (Fuckel) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 124 Dasyscyphus inconspicuus Hennings (1908), Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 50, p. 134 Hyaloscypha ciliata Fuckel (1913), in Migula, Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 3(2), p. 1092 (' lapsus = Hyalopeziza') Dasyscyphus ciliatus (Fuckel) Hohnel (1918), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 127, p. 607 Hyaloscypha subtilis Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 273 Hyaloscypha pellucida Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 283 Hyaloscypha mirabilis Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 283 Zoellneria acerum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 298 References : Medardi p. 88 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : poils blancs jusqu' a 200 µm de long Stipe : nul Habitat : sur feuilles degradees de Alnus, Carpinus, Fagus et Quercus Comestibilite : Sans interet |
Albotricha albotestacea (Desmazieres) Raitviir (1970) |
Pas de photo disponible |
Synonymes : Peziza arundinis Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 105
Peziza albotestacea Desmazieres (1843), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 2, 19, p. 368 (Basionyme) Lachnea albotestacea (Desmazieres) P. Karsten (1869), Fungi Fenniae exsiccati, 9, n° 829 Lachnum albotestaceum (Desmazieres) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 175 Lachnea arundinis (Fries) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 90 Trichopeziza albotestacea (Desmazieres) Saccardo (1884), Atti del reale Istituto veneto di scienze, lettere ed arti, serie 6, 2, p. (8) Lachnella albotestacea (Desmazieres) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 315 Trichopeziza arundinis (Fries) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 431 Lachnum arundinis (Fries) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 896 Dasyscyphus albotestaceus (Desmazieres) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 346 Urceolella arundinis (Fries) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 130 Albotricha albotestacea (Desmazieres) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 40 (nom actuel) References : Gr. 769 ; Medardi Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : exterieur dote de poils rosatres; subglobuleuse puis hemispherique. Stipe : sessile ou brievement stipite Habitat : Sur feuilles pourries de plantes herbacees, surtout Phragmites spp. (roseaux). Ete. Rare. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Ancienne recolte citee par Aime de Soland, en 1858, sur graminee. |
Dasyscyphella castaneicola (Graddon) Raitviir (2002) |
Pas de photo disponible |
Synonymes : Dasyscyphus castaneicola Graddon (1977), Transactions of the British mycological Society, 69(2), p. 259 (Basionyme)
Lachnum castaneicola (Graddon) R. Galan (1986), Transactions of the British mycological Society, 87(2), p. 334 Dasyscyphella castaneicola (Graddon) Raitviir (2002), Polish botanical journal, 47(2), p. 231 (nom actuel) References : Medardi p. 113 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : poils jusqu'a 100 µm avec des cristaux sur toute la superficie. Stipe : subnul Habitat : restes deteriores de chataigniers. Comestibilite : Sans interet |
Pirottaea brevipila (Roberge) J. Schroter (1893) |
Pas de photo disponible |
Synonymes : Peziza brevipila Roberge (1849), in Desmazieres, Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 11, p. 362 (Basionyme)
Pyrenopeziza aterrima Rehm (1879), Ascomyceten, 11, n° 512 Lachnea brevipila (Roberge) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 82 Lachnella brevipila (Roberge) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 313 Pyrenopeziza centaureae Rehm (1888), in Lambotte, Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 290 Belonidium brevipilum (Roberge) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 315 Trichopeziza brevipila (Roberge) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 404 Erinella brevipila (Roberge) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 510 Mollisia brevipila (Roberge) Rehm (1891), in W. Voss, Mittheilungen des Musealvereines fur Krain, 4, p. 58 Beloniella brevipila (Roberge) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 641 Pirottaea brevipila (Roberge) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 119 (nom actuel) Lachnum brevipilum (Roberge) Lindau (1896), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1), p. 203 References : Gr. 861 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Dermateaceae Chapeau/Fructification : brun-noiratre en dessous et couvert surtout vers la marge de poils courts, septes, obtus, bruns, granuleux exterieurement (25-35 x 2-3 µm) Spores : triseptees a maturite Comestibilite : Sans interet |
Psilachnum asemum (W. Phillips) Dennis (1963) |
Pas de photo disponible |
Synonymes : Lachnella asema W. Phillips (1891), in Cooke, Grevillea, 19(91), p. 73 (Basionyme)
Trichopeziza asema (W. Phillips) Saccardo (1892), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 10, p. 20 Dasyscyphus asemus (W. Phillips) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 336 Psilachnum asemum (W. Phillips) Dennis (1963), Kew bulletin, 17(2), p. 326 (nom actuel) References : Medardi p. 232 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : poils jusqu'a 25 µm. Stipe : substipite Habitat : sur Carex. Comestibilite : Sans interet |
Psilachnum auranticolor Graddon (1977) |
Pas de photo disponible |
Synonymes : Psilachnum auranticolor Graddon (1977), Transactions of the British mycological Society, 69(2), p. 263 (Basionyme) References : Medardi p. 232 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : poils jusqu'a 60 µm Habitat : Sur fougeres. Comestibilite : Sans interet |
Fuscolachnum misellum (Roberge) J.H. Haines (1989) |
![]() |
Synonymes : Peziza misella Roberge (1847), in Desmazieres, Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 8, p. 186 (Basionyme)
Peziza acerina Cooke & Ellis (1878), Grevillea, 7(42), p. 40 Trichopeziza misella (Roberge) Saccardo (1880), Michelia, 2(6), p. 80 Lachnea misella (Roberge) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 85 Lachnella misella (Roberge) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 313 Trichopeziza acerina (Cooke & Ellis) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 417 Urceolella misella (Roberge) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 130 Dasypezis misella (Roberge) Hohnel (1918), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 127, p. 607 Dasyscyphus acerinus (Cooke & Ellis) E.K. Cash (1939), Journal of the Washington Academy of science, 29, p. 49 Dasyscyphus misellus (Roberge) Dennis (1978), British Ascomycetes, Edn 3, p. 168 (nom. inval.) Lachnum misellum (Roberge) Huhtinen (1985), Naturaliste canadien, 112(4), p. 504 Fuscolachnum misellum (Roberge) J.H. Haines (1989), Memoirs of the New York botanical Garden, 49, p. 321 (nom actuel) References : Gr. 823 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Habitat : Sur feuilles de Rubus. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Ancienne recolte citee par aime De Soland en 1858 qui le dit commun sur Rubus radula. |
Cenangiopsis chlorospleniella (Rehm) Dennis (1962) |
Pas de photo disponible |
Synonymes : Trichopeziza chlorospleniella Rehm (1882), Hedwigia, 21(7), p. 100 (Basionyme)
Lachnum chlorospleniellum (Rehm) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 894 Lachnella chlorospleniella (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 124 Heterosphaeria chlorospleniella (Rehm) Rehm (1912), Berichte der bayerischen botanischen gesellschaft zur erforschung der heimischen flora, 13, p. 164 Cenangiopsis chlorospleniella (Rehm) Dennis (1962), Persoonia, 2(2), p. 186 (nom actuel) References : Schmid N° 12 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Habitat : Sur tiges d'Aconitum et Gentiana. Comestibilite : Sans interet |
Incrupila aspidii (Libert) Raitviir (1970) |
Pas de photo disponible |
Synonymes : Peziza aspidii Libert (1834), Plantae cryptogamicae, quas in Arduenna collegit, 3, exsiccati n° 226 (Basionyme)
Trichopeziza aspidii (Libert) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 297 Mollisia aspidii (Libert) Quelet (1879), Bulletin de la Societe botanique de France, 26, p. 234 Lachnella aspidii (Libert) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 317 Lachnum aspidii (Libert) P. Karsten (1888), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 16, p. 27 Urceolella aspidii (Libert) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 130 Dasyscyphus asperrimus Rehm (1923), in Ade, Hedwigia, 64(1-6), p. 311 Hyaloscypha lonchitidis Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 286, pl. 15-45 Dasyscyphus aspidii (Libert) E.K.Cash (1954), Journal of the Washington Academy of science, 44, p. 45 Pezizella aspidii (Libert) Dennis (1962), Persoonia, 2(2), p. 176 Incrupila aspidii (Libert) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 31 (nom actuel) References : Schmid N° 22 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Habitat : Sur Polystichum Comestibilite : Sans interet |
Lachnum subvirgineum Baral (1985) (nom. inval.) |
![]() |
Synonymes : Lachnum subvirgineum Baral (1985), Beihefte zur zeitschrift fur mykologie, 6, p. 83 (nom. inval.) References : Ascofrance Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Lachnaceae Comestibilite : Sans interet |
Dennisiodiscus prasinus (Quelet) Svrček (1976) |
![]() |
Synonymes : Lachnella prasina Quelet (1881) [1880], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 9, p. 673, pl. 9, fig. 5 (Basionyme)
Peziza prasina (Quelet) W. Phillips & Plowright (1885), Grevillea, 13(67), p. 74 Lachnea prasina (Quelet) Gillet (1886), Champignons de France, les discomycetes, p. 210 Trichopeziza prasina (Quelet) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 420 Dasyscyphus prasinus (Quelet) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 89 Trichodiscus prasinus (Quelet) Kirschstein (1924), Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 66, p. 25 Lachnum prasinum (Quelet) Nannfeldt (1932), Nova acta regiae Societatis scientiarum Upsaliensis, series 4, 8(2), p. 265 Dennisiodiscus prasinus (Quelet) Svrček (1976), Ceska mykologie, 30(1), p. 9 (nom actuel) Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Dermateaceae Comestibilite : Sans interet |
Lachnum pubescens (Rehm) Svrček (1989) |
Pas de photo disponible |
Synonymes : Dasyscyphus pubescens Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 836 (Basionyme)
Atractobolus pubescens (Rehm) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446 Lachnum pubescens (Rehm) Svrček (1989), Ceska mykologie, 43(4), p. 255 (nom actuel) References : FMBDS N° 237 p. 42 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Lachnaceae Habitat : Sur Salix. Comestibilite : Sans interet |
Lachnum schoenoplecti Raitv. & P.Blank, 1988 |
![]() |
References : Ascofrance Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Lachnaceae Comestibilite : Sans interet |
Pour vous accompagner lors de vos sorties mycologiques, MycoDB vous recommande les guides suivants :