Recherche sur MycoDB


Il y a 107 champignons qui correspondent à votre recherche par ordre de popularité :


Lachnum virgineum (Batsch) P. Karsten (1871) Synonymes : Lachnum agaricinum Retzius (1769), Kongl. vetenskaps akademiens handlingar, 30, p. 255
Peziza virginea Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 125 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza nivea Dickson (1785), Plantarum cryptogamicarum britanniae, 1, p. 21 (nom. illegit.)
Peziza annularis Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 201, tab. 26, fig. 139
Peziza lactea Bulliard (1787), Herbier de la France, 8, tab. 376, fig. 3
Peziza parvula Vahl (1790), Flora danica, 17, p. 10, tab. 1016, fig. 4
Peziza virginea var. a vulgaris Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 324
Dasyscyphus virgineus (Batsch) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 671
Cyathicula virginea (Batsch) P. Karsten (1866), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 8, p. 207
Lachnea virginea (Batsch) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 249
Lachnum virgineum (Batsch) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 169 (nom actuel)
Erinella virginea (Batsch) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 304
Lachnella virginea (Batsch) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 248
Trichopeziza lactea (Bulliard) Oudemans (1898), Nederlandsch kruidkundig archief, serie 3, 1(3), p. 468
Atractobolus virgineus (Batsch) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445

References : BK 1 228 ; Eyssartier et Roux p. 1062 ; Cetto 7 2972 ; Ellis 1 p. 7 & 68 fig. 18 ; Gr. p. 424 n° 711
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Lachnaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, globuleux-urceole, puis cupuliforme, large de 0,5 a 1 -1,5 mm, blanc a blanc creme, un peu grisatre au debut et jaunatre par le sec. Surface externe et marge blanches et densement couvertes de poils blancs.
Chair : Molle puis seche et cassante. Odeur et saveur non distinctes.
Stipe : Court, 0,5 a 1 mm.
Habitat : Sur bois pourri, rameaux, brindilles, sur feuilles tombees de Rubus, egalement sur cones, faines de Fagus, etc....
Spores : Oblongues ou oblongues-fusiformes, hyalines, lisses, 6-8-(12) x 2-2,5-3 µm. Asques cylindriques-claviformes, octospores, spores uniseriees, 45-50-(55) x 3-4-(5) µm. Paraphyses, fusiforme a lanceoleess, septees generalement vers la base, plus longues que les asques, (55-60 µm), epaisses de 2,5- 3-4-(5) µm environ. Poils assez robustes, longs de 50-80 µm, epais de 3 µm, hyalins, a parois minces, souvent epaissis en massue au sommet, 4 a 6 µm, couverts de granulations et obscurement septes.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire a cespiteux. Frequent. Tout au long de l'annee, ( in litt. de Mars a Aout ).
Psilachnum chrysostigmum (Fries) Raitviir (1970) Synonymes : Peziza chrysostigma Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 128 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza mellina Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 290
Helotium chrysostigma (Fries) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355
Peziza versicolor Desmazieres (1853), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 20, p. 230 (nom. illegit.)
Peziza aspidiicola Berkeley & Broome (1854), The annals and magazine of natural history, series 2, 13, p. 465
Helotium versicolor P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 239
Mollisia aspidiicola (Berkeley & Broome) Quelet (1879), Bulletin de la Societe botanique de France, 26, p. 234
Phialea versicolor (P. Karsten) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 106 (nom. illegit.)
Helotium aspidiicolum (Berkeley & Broome) Rehm (1880), Ascomyceten, 12, n° 560
Erinella chrysostigma (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 304
Cistella versicolor (P. Karsten) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 320
Erinella aspidiicola (Berkeley & Broome) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 304
Calloria chrysostigma (Fries) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 328
Lachnella aspidiicola (Berkeley & Broome) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 245
Mollisia versicolor (P. Karsten) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 195
Pezizella chrysostigma (Fries) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 288
Dasyscyphus aspidiicolus (Berkeley & Broome) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 451
Pseudohelotium versicolor (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 296
Pezizella aspidiicola (Berkeley & Broome) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 684
Pezizella versicolor (P. Karsten) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 683
Hymenoscyphus aspidiicola (Berkeley & Broome) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 72
Hymenoscyphus chrysostigma (Fries) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 71
Mollisia chrysostigma (Fries) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 218
Atractobolus aspidiicola (Berkeley & Broome) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445
Urceolella versicolor (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 129
Micropodia aspidiicola (Berkeley & Broome) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 128
Micropodia chrysostigma (Fries) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 128
Pezizella aspidiicola f. robertianiAde (1923), Hedwigia, 64(1-6), p. 317
Phialea chrysostigma (Fries) Hohnel (1926), Mitteilungen aus dem botanischen Institut der technischen hochschule in Wien, 3(2), p. 78
Hyaloscypha pteridina Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 282
Pezizella sulphurea Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 174
Allophylaria chrysostigma (Fries) Nannfeldt (1939), Transactions of the British mycological Society, 23(3), p. 246
Psilachnum chrysostigmum (Fries) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 104 (nom actuel)
Lachnum aspidiicola (Berkeley & Broome) M.P. Sharma (1986), Nova Hedwigia, 43(3-4), p. 402

References : BK 1 196 ; Gr. p. 472 . Ellis p. 567 ; Dennis p. 132
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Apothecie superficielle, sessile ou faiblement pedicellee, environ 0,6 mm de diametre. Hymenium finement duveteux, blanc a blanchatre comme d'ailleurs la marge et la surface externe.
Stipe : Indistinct ou tres court, finement duveteux, cylindrique.
Habitat : Tres souvent ur tiges mortes de Pteridium aquilinum ( fougere imperiale ), mais egalement sur tiges d'autres fougeres, ainsi que sur petioles morts de Nephrodium filix-mas.
Spores : Claviformes a larmiformes, lisses, hyalines, non guttulees, 4-6 ( 7 ) x 1-1,25 (1,4)µm, J-. Asques cylindriques,un peu en massue, 28-38 x 4-5 µm, octospores, spores biseriees. Paraphyses cylindriques, filiformes, larges d' environ 1,5µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole a gregaire. Assez commun. De Novembre a Mai.
Lasiobelonium nidulum (J.C. Schmidt & Kunze) Spooner (1987) Synonymes : Peziza nidulus J.C. Schmidt & Kunze (1816), Deutschlands Schwamme in Getrockneten exemplaren, 3, n° 72 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Trichopeziza nidulus (J.C. Schmidt & Kunze) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 297
Lachnum nidulus (J.C. Schmidt & Kunze) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 181
Lachnea nidulus (J.C. Schmidt & Kunze) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 251
Lachnella nidulus (J.C. Schmidt & Kunze) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 117
Dasyscyphus nidulus (J.C. Schmidt & Kunze) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 350
Lachnum cannabinum f. dipsaciFeltgen (1901), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(2), p. 70
Trichopezizella nidulus (J.C. Schmidt & Kunze) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 59
Lasiobelonium nidulum (J.C. Schmidt & Kunze) Spooner (1987), Bibliotheca mycologica, 116, p. 576 (nom actuel)

References : BK 1 222 ; Dennis p. 153 pl. XIXj ; Ellis p. 277 fig. 1233 ; Gr. p. 451 n° 767
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, subhemispherique, urceole puis cupuliforme a orbiculaire, large de 0,5 a 1 mm, blanchatre ou jaune pale a l'interieur, brun et velu a l'exterieur, globuleux et ferme par le sec. Marge garnie de poils brun-rouge rigides.
Habitat : Sur tiges mortes de Polygonatum, Gentiana et autres plantes herbacees. ( Voir liste des recoltes ).
Spores : Cylindriques a fusiformes, lisses, hyalines, sans granulations a l'interieur, (6) 7-9,5 x 1,5 µm,( in litt. 10-12 X 1,5-2,5 µm. Asques claviformes, octospores, 40-50-(60) x 4-5(8) µm, spores biseriees. Paraphyses lanceolees ou fusiformes-aigues, hyalines, septees vers la base, souvent granuleuse interieurement, larges de 3,5 a 4,5 µm, depassant un peu les asques. Poils brun-rouge a parois epaisses, droits, serres, lisses, tres septes, longs de 70 a 120 µm environ et epais de 5 a 8 µm ; la cellule terminale plus claire secrete parfois d'apres la litterature, une substance amorphe.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole a gregaire. Repandu. Mai a Aout.
Dasyscyphella nivea (R. Hedwig) Raitviir (1970) Synonymes : Octospora nivea R. Hedwig (1802), Observationum botanicarum, p. 13 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza virginea Hornemann (1810), Flora danica, 24, p. 6, tab. 1440, fig. 2 (nom. illegit.)
Peziza nivea (R. Hedwig) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 90
Cyathipodia nivea (R. Hedwig) P. Karsten (1866), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 8, p. 207
Trichopeziza nivea (R. Hedwig) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 296
Lachnea nivea (R. Hedwig) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 249
Lachnum niveum (R. Hedwig) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 168
Dasyscyphus niveus (R. Hedwig) Hazslinszky (1886) [1885], Mathematikai es termeszettudomanyi kozlemenyek, vonatkozolag a hazai vizsonyokra, 21, p. 245
Lachnella nivea (R. Hedwig) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 245
Atractobolus niveus (R. Hedwig) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446
Dasyscyphus dryinus var. quercinus Feltgen (1903), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(3), p. 67
Dasyscyphella nivea (R. Hedwig) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 72 (nom actuel)

References : BK 1 223 ; Eyssartier et Roux p. 1062 ; Dennis p. 152 pl. 7b ; Cetto 7 2971 ; Ellis 1 p. 213 fig. 949 ; Gr. p. 426 n° 714
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle brievement stipite, turbine puis cupule, large de 0,5 a 1,5-2 mm, entierement blanc a creme, lisse, devenant un peu orange avec l'age, totalement velu exterieurement. Marge souvent garnie de fines gouttelettes de guttation aux endroits humides.
Chair : Tendre, sans odeur ni saveur particulieres.
Stipe : Court, concolore.
Habitat : Sur vieilles souches, bois pourri, branches mortes, dans les cavites ou anfractuosites du bois ou sur bois enfoui de Quercus, Carpinus, Castanea, etc ..., plus rarement sur Fagus.
Spores : Oblongues ou oblonguse-subfusiformes a fusiformes-claviformes, parfois plus amincies a une extremite, hyalines, lisses, 7-8-10 x 2-2,5-3 µm. Asques subcylindriques, octospores, amyloides; spores irregulierement uniseriees, 70-80 x 6 µm, ( in litt. 40-50 X 4-5 µm ? ). Paraphyses lineaires aigues ou a peine fusiformes, septees, egalant ou depassant les asques, larges de 1-1,5-2 -(3) µm. Poils plutot greles, long de 50 a 90 µm, epais de 2 a 2,5 µm environ, assez longuement elargis au sommet et epais de 3-4 µm, septes, finement granuleux exterieurement ou avec parfois des restes d'une substance de secretion.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire a cespiteux. Commun. Toute l'annee ( surtout au Printemps et en Automne ). ( In litt. Mai & Septembre ).
Eriopezia caesia (Persoon) Rehm (1892) Synonymes : Peziza lichenoides Persoon (1800), Icones et descriptiones fungorum minus cognitorum, 2, p. 29, tab. 7, fig. 1
Peziza caesia Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 657 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza erratica Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 108
Peziza chavetiae Libert (1830), Plantae cryptogamicae, quas in Arduenna collegit, 1, exsiccati n° 26
Tapesia caesia (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 301
Tapesia chavetiae (Libert) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 301
Tapesia erratica (Fries) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 301
Lachnea caesia (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 92
Lachnella erratica (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 316
Humaria chavetiae (Libert) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 290
Lachnella caesia (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 316
Eriopezia caesia (Persoon) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 696 (nom actuel)
Eriopezia erratica (Fries) Saccardo & D. Saccardo (1906), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 18, p. 73
Eriopezia chavetiae (Libert) Saccardo & D. Saccardo (1906), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 18, p. 73
Trichopeziza caesia (Persoon) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 131
Trichopeziza erratica (Fries) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 131
Trichopeziza chavetiae (Libert) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 131

References : Ellis p. 214 fig. 953 ; Dennis p. 156 pl. XXi ; Cetto 6 2561 ; Gr. p. 486 n° 830
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Arachnopezizaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, orbiculaire, un peu concave puis aplati, subgelatineux, large de 0,3-0,4 parfois jusqu'a 0,7 mm, brun-olive a gris bleuatre ou gris brunatre en dessus, blanchatre et villeux en dessous, naissant d'un subiculum araneeux, poils minces d'environ 2-3 µm d'epaisseur.
Habitat : Sur bois pourri decortique de divers feuillus, principalement de Quercus et de Carpinus.
Spores : Cylindriques ou etroitement elliptiques, hyalines, continues, droites ou courbees,( 4)5-6 x 1-2 µm, non cloisonnees. Ascospores cylindriques-claviformes, octospores, 30-50 x 5 µm, spores irregulierement biseriees. Paraphyses filiformes, souvent divisees a la base, jusqu'a 1,5 µm d'epaisseur, ramifiees. Hyphes du subiculum, blanchatres, rameuses, septees, entrelacees, epaisses de 3 µm environ, incrustees de granules incolores grossieres.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire. Tres frequent. Tout au long de l'annee, en automne, mais surtout dans les mois d'hiver.
Lachnella alboviolascens (Albertini & Schweinitz) Fries (1849) Synonymes : Peziza nigrocaesia Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 435
Peziza nivea Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 435 (nom. illegit.)
Peziza alboviolascens Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 322, tab. 8, fig. 4 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza fallax var. ß alboviolascens (Albertini & Schweinitz) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 266
Peziza alboviolascens var. nigrocaesia (Schumacher) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 96
Peziza fallax Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 266
Peziza velutina Desmazieres (1823), Catalogue des plantes omises dans la botanographie Belgique et dans les flores du Nord de la France, p. 14
Ascobolus vitis Wallroth (1828), in Fries, Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 2, p. 9
Lachnella alboviolascens (Albertini & Schweinitz) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 365 (nom actuel)
Peziza syringae Wallroth (1859), in Rabenhorst, Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 32
Cyphella curreyi Berkeley & Broome (1861), The annals and magazine of natural history, series 3, 7, p. 379
Cyphella alboviolascens (Albertini & Schweinitz) P. Crouan & H. Crouan (1867), Florule du Finistere, p. 61
Peziza alboviolascens var. ß alba J. Kickx f. (1867), in J.J. Kickx, Flore cryptogamique des Flandres, 1, p. 489
Cyphella dochmiospora Berkeley & Broome (1873), The annals and magazine of natural history, series 4, 11, p. 343
Corticium dubium Quelet (1875), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 444(16), tab. 1, fig. 10
Cyphella stuppea Berkeley & Broome (1878), The annals and magazine of natural history, series 5, 1, p. 25
Lachnea alboviolascens (Albertini & Schweinitz) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 81
Trichopeziza syringae (Wallroth) Hazslinszky (1886) [1885], Mathematikai es termeszettudomanyi kozlemenyek, vonatkozolag a hazai vizsonyokra, 21, p. 235
Chaetocypha alboviolascens (Albertini & Schweinitz) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 847
Cyphella syringae (Wallroth) Cooke (1891), Grevillea, 20(93), p. 9
Chaetocypha stuppea (Berkeley & Broome) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 848
Chaetocypha dochmiospora (Berkeley & Broome) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 847
Cyphella pseudovillosa Hennings (1904), Botanische jahrbucher fur systematik, pflanzengeschichte und pflanzengeographie, 34(1), p. 43
Cyphella villosa f. dochmiospora (Berkeley & Broome) Jaap (1905), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 3(5), p. 399
Cyphellopsis alboviolascens (Albertini & Schweinitz) Donk (1931), Mededeelingen van de Nederlandsche mycologische vereeniging, 18-20, p. 129

References : BK 2 230 ; BG p. 159 n° 252
Groupe : non classe
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Niaceae
Chapeau/Fructification : Basidiome cyphelloide, sessile, dur, globuleux, puis cupule, mesurant 0,5-1,5(-3) mm de diametre, et aplani, avec marge enroulee, duveteuse, densement garnie de poils blancs. Face interne tapissee par hymenium lisse, souvent parseme d'excroissances, gris-clair a blanchatre et souvent teinte de bleu ou legerement de verdatre. .
Chair : Consistance ceracee, molle.
Habitat : Sur branches seches tombees, notamment de Syringa spp. (lilas), Vitis spp. (vignes), Robinia pseudoacacia (robinier faux-acacia), Tilia spp. (tilleuls), Salix spp. (saules), Sambucus spp. (sureaux), Wisteria spp. (glycine), mais egalement sur tiges mortes de plantes herbacees. Cespiteux, en troupes serrees. Toute l'annee, mais surtout de janvier a juin. Frequent.
Spores : Spores ovoides, lisses, hyalines, bossues vers la base ou comme aplaties sur une face, avec apicule lateral, parfois avec des granulations, mesurant 12-15 × 9-12 µm. Basides clavees, tetrasporiques, mesurant 50-70-(80) × 6-12-(16) µm, bouclees. Monomitique : Hyphes a parois minces, mesurant 1-3,5 µm de largeur, en couche horizontale a la base, enchevetrees et tres serrees sous l'hymenium, cloisonnees, partiellement bouclees. Poils du basidiome a parois tres epaisses, cylindriques, brunatres dans le tiers de la partie inferieure, effiles, finement incrustes, mesurant 150-200(-250) × 5-6-(-8) µm, dextrinoides.
Comestibilite : Sans interet
Merismodes anomala (Persoon) Singer (1975) Synonymes : Peziza anomala Persoon (1795), in Usteri, Annalen der botanik, 15, p. 29 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza rugosa Sowerby (1802), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 369, fig. 3
Peziza anomala var. a vulgaris Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 326
Peziza stipata Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 270
Trichia faginea Johnston (1831), A flora of Berwick-upon-tweed, 2, p. 191
Cyphella hoffmannii Tulasne & C. Tulasne (1861), Selecta fungorum carpologia, 1, p. 136
Cyphella anomala (Persoon) P. Karsten (1866), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 8, p. 202
Tapesia anomala (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 300
Solenia anomala (Persoon) Fuckel (1871) [1871-72], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 25-26, p. 290
Solenia exigua Saccardo (1878), Michelia, 1(2), p. 117
Lachnea anomala (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 90
Solenia ochracea subsp.* anomala(Persoon) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 22
Solenia amoena Oudemans (1888), Nederlandsch kruidkundig archief, serie 2, 5(2), p. 160
Henningsomyces anomalus (Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 483
Henningsomyces exiguus (Saccardo) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 483
Henningsomyces amoenus (Oudemans) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 483
Solenia anomaloides Peck (1898), Bulletin of the Torrey botanical Club, 25(6), p. 326
Cyphellopsis anomala (Persoon) Donk (1931), Mededeelingen van de Nederlandsche mycologische vereeniging, 18-20, p. 128
Lachnella anomala (Persoon) G. Cunningham (1963), New Zealand Department of scientific and industrial research. Plant diseases division. Bulletin, 145, p. 309
Merismodes anomala (Persoon) Singer (1975), The Agaricales in modern taxonomy, Edn 3, p. 665 ('anomalus ')

References : BK 2 224
Groupe : Collybies
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Niaceae
Chapeau/Fructification : Fructification cyphelloide en forme de coupe sessile de 0,2-0,5 mm de diametre fixee sur un subiculum. Hymenium lisse, creme a ocrace. Face externe feutree par la presence de poils bruns apprimes et denses. Marge creme, floconneuse fimbriee par la presence de poils emergents.
Lames/Pores : Pas de lames. Hymenium tapissant l'interieur de la coupe.
Chair : Tres reduite. Consistance molle sur le frais, dure et cornee a l'etat sec.
Stipe : Subnul
Habitat : Sur bois mort de feuillus, plus frequent sur Corylus, rarement sur Picea.
Spores : Elliptiques, amygdaliformes, lisses, hyalines, plus ou moins finement guttulees, 8-9,5 x 3,7 4,5-(5) µm. Basides clavees, tetrasporiques, bouclees. Pas de cystides. Systeme monomitique : Hyphes a paroi mince, cloisonnees, non bouclees,larges de 1 a 2 µm. Poils bruns, a paroi epaisse, incrustes dans la partie superieure, larges de 2-4 µm, elargis au sommet, env. 150 µm de long.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Les genres en "odes" sont du feminin, souvent nomme a tort Merismodes anomalus.
Neodasyscypha cerina (Persoon) Spooner (2005) Synonymes : Peziza lutescens Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 113 (indisponible)
Peziza cerina Persoon (1796), Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 1, p. 43 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza marginata Holmskjold (1799), Beata ruris otia fungis danicis, 2, p. 39, tab. 20 (nom. illegit.)
Peziza bicolor Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 425 (nom. illegit.)
Peziza biformis Hornemann (1818), Flora danica, 27, p. 11, tab. 1620, fig. 2
Peziza pulchella var. γ bicolorPersoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 261
Peziza pulchella var. lutescens (Persoon) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 261
Dasyscyphus cerinus (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 305
Helotium cerinum (Persoon) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 242
Dasyscyphus atro-olivaceus Fuckel (1871) [1871-72], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 25-26, p. 337
Lachnea cerina (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 70
Lachnella cerina (Persoon) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 131
Erinella cerina (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 303
Lachnella virginica Ellis & Everhart (1894), Proceedings of the Academy of natural sciences of Philadelphia, 46, p. 349
Atractobolus cerinus (Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445
Lachnum cerinum (Persoon) Morgan (1902), The journal of mycology, 8(4), p. 187
Lachnum olivaceosulphureum Rick (1906), Broteria, revista de sciencias naturaes do Collegio de S. Fiel, 5, p. 34
Trichodiscus cerinus (Persoon) Kirschstein (1938), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 36(5-6), p. 398
Perrotia cerina (Persoon) Svrcek (1962), Ceska mykologie, 16(2), p. 96
Belonidium cerinum (Persoon) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 49
Neodasyscypha cerina (Persoon) Spooner (2005), in Sukova, Czech mycology, 57(1-2), p. 168 (nom actuel)

References : BK 1 217 ; Cetto 4 p. 585 ; Dennis p. 152 ; Ellis p. 6 ; Gr. p. 439 n° 741
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle tres brievement stipite ou subsessile, urceole, puis cupuliforme, ferme par le sec, large de 0,6 a 1,5 -(2) mm, avec une marge enroulee, brun jaunatre ou couleur de cire a l'interieur, brun fauve et pubescent a l'exterieur.
Stipe : Long de 0,25 mm a peine, et noiratre.
Habitat : Sur bois mort et cortique de feuillus, Malus, Prunus, Castanea, Corylus, Lagerstroemia, Alnus, Betula, Crataegus, Fagus, Fraxinus, Quercus et Salix.
Spores : Ovales-oblongues, ou subfusiformes, lisses, hyalines, sans gouttelettes ni granulations a l'interieur, non septees, 6-8-(10) x 3-4 µm, ( Boudier ). ( in litt. 4-5,5 x 2-2,5 µm). Theques subcylindriques, peu attenuees a la base, octospores, 45-60 x 6-7 µm, spores irregulierement biseriees. Paraphyses lineaires-aigues ou a peine fusiformes, plus longues que les asques, epaisses de 2 a 3 µm, presentant a l'interieur, dans toute leur etendue, de fines gouttelettes ou des granulations jaunatres.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Densement groupe. Commun. Presque toute l'annee, plus particulierement Printemps et Automne.
Belonidium mollissimum (Fuckel) Raitviir (1970) Synonymes : Peziza mollissima Lasch (1858), in Rabenhorst, Klotzschii herbarum vivum mycologicum, Edn 2, n° 708 (nom. illegit.)
Trichopeziza mollissima Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 296 (Basionyme)
Lachnum mollissimum (Fuckel) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 174
Lachnea mollissima (Fuckel) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 251
Lachnella lactea Quelet (1880), Grevillea, 8(47), p. 117, tab. 131, fig. 10
Dasyscyphus mollissimus (Fuckel) Rehm (1882), Ascomycetes lojkani lecti in Hungaria, Transsylvania et Galicia, p. 10
Lachnella mollissima (Fuckel) Quelet (1883) [1882], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 11, p. 406
Lachnum lacteum (Quelet) Brunaud (1886), Journal d'histoire naturelle de Bordeaux et du Sud-Ouest, 1886, 2, p. 20
Erinella lactea (Quelet) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 911
Dyslachnum mollissimum (Fuckel) Clements (1909), The genera of fungi (Minneapolis), Edn 1, p. 87, 175
Belonidium mollissimum (Fuckel) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 45 (nom actuel)

References : BK 1 221
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Sur tiges mortes d'ombelliferes.
Proliferodiscus pulveraceus (Albertini & Schweinitz) Baral (1985) Synonymes : Peziza pulveracea Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 342, tab. 8, fig. 2 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Cenangium pulveraceum (Albertini & Schweinitz) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 181
Tympanis seriata Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 237
Phibalis pulveracea (Albertini & Schweinitz) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 446
Cenangium microspermum Saccardo & Ellis (1882), Michelia, 2(8), p. 571
Dasyscyphus caerulescens Rehm (1882), Ascomycetes lojkani lecti in Hungaria, Transsylvania et Galicia, p. 9 ('coerulescens')
Trichopeziza caerulescens (Rehm) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 412 ('coerulescens')
Dasyscyphus grisellus f. ilicis Feltgen (1903), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(3), p. 67
Dasyscyphus leucomelaena Feltgen (1903), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(3), p. 67
Dasyscyphus caerulescens var. dealbataRehm (1905), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 3(3), p. 225
Trichopeziza grisella f. ilicis(Feltgen) Saccardo & D. Saccardo (1906), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 18, p. 80
Pyrenopeziza grisella var. ilicis(Feltgen) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 134
Trichopeziza leucomelaena (Feltgen) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 131
Dermatea pulveracea (Albertini & Schweinitz) Rehm (1912), Berichte der bayerischen botanischen gesellschaft zur erforschung der heimischen flora, 13, p. 197
Dasyscyphus pulveraceus (Albertini & Schweinitz) Hohnel (1917), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 126, p. 339
Dasyscyphus jevanensis Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 237
Lachnella pulveracea (Albertini & Schweinitz) Seaver (1951), The North American cup-fungi (inoperculates), p. 268
Lachnellula pulveracea (Albertini & Schweinitz) Dennis (1962), Persoonia, 2(2), p. 184
Proliferodiscus pulveraceus (Albertini & Schweinitz) Baral (1985), Beihefte zur zeitschrift fur mykologie, 6, p. 84 (nom actuel)
Farinodiscus pulveraceus (Albertini & Schweinitz) Svrček (1987), Ceska mykologie, 41(4), p. 205

References : Ellis p. 7 fig. 17
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Jusqu'a 0,5 mm de diametre, brun mais couvert d'une incrustation gris pale, disque jaune pale avec une sorte de frange formee par des poils blancs.
Habitat : Sur branches mortes de Betula, Fagus, Fraxinus, Hedera, Ilex, Sorbus et Ulex.
Spores : Ascospores hyalines, 6-9 x 2-3 µm. Paraphyses greles et cloisonnees.( in litt. 7 cloisons ).
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : En troupes, parfois tres denses. Commun. Juin-Septembre.
Pithya cupressina (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70] Synonymes : Peziza cupressi Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 119
Peziza rufa var. γ cupressina Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 667 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza cupressina (Persoon) Fries (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 290
Peziza euspora P. Karsten (1861), Synopsis Pezizarum et Ascobolorum Fenniae, p. 31
Pithya cupressina (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 317 (nom actuel)
Helotium thujinum Peck (1874) [1873], Annual report of the New York state Museum of natural history, 26, p. 82
Phialea cupressina (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 107
Humaria cupressina (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 289
Lachnella cupressi (Batsch) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 240, tab. 8, fig. 45
Pithya thujina (Peck) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 210
Pithya cupressi (Batsch) Rehm (1894), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 926
Molliardiomyces cupressinus Paden (1984), Canadian journal of botany, 62(3), p. 215

References : Ellis p. 151 fig. 659 ; Gr. p. 198 n° 306 ; BK 1 n° 132 p. 130
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Sarcoscyphaceae
Chapeau/Fructification : D'abord turbine puis plus nettement stipite, jaune-orange, a la fin carne roussatre, large de 1-2 mm. Hymenium un peu concave, puis aplati et legerement convexe. Marge tres entiere, epaisse, glabre.
Stipe : Court, 1/2 mm environ de hauteur et d'epaisseur, parfois jusqu'a 1 mm de diametre, couvert d'une villosite apprimee.
Habitat : Sur les rameaux morts, les feuilles mortes de Cupressus et de Juniperus. Toute l'annee dans des zones humides. Isole a gregaire. Rare.
Spores : Monostiques, parfaitement rondes, lisses, hyalines, presentant quelques granulations a l'interieur, 9-10-(12) µm. Theques subcylindriques, longuement attenuees a la base, octospores, 230-250 x 10-12 µm. Paraphyses pour la plupart divisees ou rameuses, septees, epaisses de 2,5-3 µm. legerement epaissies dans la partie superieure qui est large de 3 a 5 µm au sommet.
Comestibilite : Sans interet
Lachnella villosa (Persoon) Singer (1951) [1949] Synonymes : Peziza sclerotium Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 84
Peziza incarnata Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 84
Peziza villosa var. ß incarnata (Persoon) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 655
Peziza villosa Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 655 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza granuliformis Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 651
Peziza sessilis Sowerby (1803), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 389, fig. 1
Dasyscyphus sessilis (Sowerby) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 671
Peziza granuliformis var. γ incarnata (Persoon) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 267
Peziza granuliformis var. ß villosa Persoon) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 267
Cyphella villosa (Persoon) Crouan & H. Crouan (1867), Florule du Finistere, p. 61
Trichopeziza villosa (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen Vereins fur Naturkunde, 23-24, p. 296
Lachnea villosa (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 80
Dasyscyphus villosus (Persoon) Rehm (1882), Ascomycetes lojkani lecti in Hungaria, Transsylvania et Galicia, p. 11
Cyphella pezizoides Zopf (1888) [1887], in Morgan, Journal of the Cincinnati Society of natural history, 10(2), p. 202
Chaetocypha villosa (Persoon) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 848
Henningsomyces villosus (Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 483
Lachnella villosa (Persoon) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 345 (nom actuel)

References : BK 2 230 ; BG p. 159 n° 252
Groupe : non classe
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Niaceae
Chapeau/Fructification : Basidiome cyphelloide, sessile, dur, globuleux, orbiculaire ou discoide, fixe par un point au substrat, puis cupule, mesurant 0,5-1,5(-3) mm de diametre, aplani avec bords releves, blanc villeux ou strigueux. Hymenium lisse, blanchatre, violet pale ou gris clair, gris lilace, glauque ou verdatre et parfois teinte de bleu. Marge enroulee, duveteuse, densement garnie de poils blancs, comme toute la face externe.
Chair : Consistance ceracee, molle.
Habitat : Sur branches seches de differents feuillus, arbres ou arbustes, mais egalement sur tiges mortes de plantes herbacees. En troupes, cespiteuses et serrees. Mai-septembre (toute l'annee). Peu frequent.
Spores : Spores ovales, asymetriques, un peu bossues vers la base, lisses, hyalines, quelquefois avec contenu granuleux, mesurant 7-12 × 5-7 µm, I-. Basides clavees, mesurant 50-70(-80) × 10-12-(16) µm, tetrasporiques, bouclees. Cystides absentes. Monomitique : Hyphes a parois minces, mesurant 1-3,5(-6) µm de largeur, enchevetrees et tres serrees sous l'hymenium, cloisonnees et partiellement bouclees. Poils de la face externe hyalins, parois epaisses, cylindriques, brunatres dans le tiers inferieur, termines en pointes, finement incrustees et mesurant 150-250 × 5-6(-8) µm, dextrinoides.
Comestibilite : Sans interet
Lachnellula subtilissima (Cooke) Dennis (1962) Synonymes : Peziza calycina Nylander (1868), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 24 (nom. illegit.)
Helotium calycinum P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 242
Peziza subtilissima Cooke (1875), Grevillea, 3(27), p. 121 (Basionyme)
Peziza comitessae Cooke (1876), Grevillea, 4(31), p. 111
Peziza bruyeriensis Roumeguere (1880), Fungi gallici exsiccati, n° 646
Dasyscyphus bruyeriensis (Roumeguere) Saccardo (1881), Michelia, 2(7), p. 330
Lachnella subtilissima (Cooke) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 244
Lachnella comitessae (Cooke) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 243
Dasyscyphus subtilissimus (Cooke) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 438
Dasyscyphus comitessae (Cooke) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 440
Atractobolus subtilissimus (Cooke) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446
Atractobolus comitessae (Cooke) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445
Trichoscypha subtilissima (Cooke) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 125
Lachnellula subtilissima (Cooke) Dennis (1962), Persoonia, 2(2), p. 184 (nom actuel)

References : BK 1 235 ; Dennis p. 155 ; Gr. p. 463 n° 784
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle brievement stipite,1-5-(8) mm d'abord globuleux, puis hemispherique, a la fin etale. Hymenium bossele-ondule, jaune a jaune -orange. Surface externe plus claire Marge entiere, ondulee, fimbriee, garnie de poils blancs, large de 4 a 6 dixiemes de mm.
Chair : Tendre et cassante, odeur et saveur insignifiantes.
Stipe : Court.
Habitat : Surtout sur branches mortes et cortiquees d'Abies, mais egalement sur d'autres coniferes tels que Picea, Pinus, Larix ou Pseudotsuga, parfois sur aiguilles de Pinus.
Spores : Cylindriques a fusiformes-courbees, typiquement avec une extremite plus etroite que l'autre, hyalines, obtuses, 6-11 x 2-3 µm. Asques subclaviformes, octospores, spores irregulierement biseriees, 45-50 x 4-5-6 µm. Paraphyses simples, filiformes, septees, parfois ramifiees a la bases rt depassant nettement les asques. Poils hyalins a parois relativement epaisses, multiseptes, finement incrustes, plus epais au sommet et parfois clave.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire a cespiteux. Tres frequent. Tout au long de l'annee. Remarque : Espece precoce, frequente, sur branches a terre de divers resineux.
Brunnipila fuscescens (Persoon) Baral (1985) Synonymes : Peziza fuscescens Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 654 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Dasyscyphus fuscescens (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 671
Peziza marginata Cooke (1875), Hedwigia, 14(6), p. 82 (nom. illegit.)
Lachnella fuscescens (Persoon) Quelet (1879), Bulletin de la Societe botanique de France, 26, p. 234
Lachnum fuscescens (Persoon) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 134
Trichopeziza marginata (Cooke) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 416
Atractobolus fuscescens (Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445
Lachnum corni E.K. Cash (1939), Journal of the Washington Academy of science, 29, p. 47
Lachnella corni (E.K. Cash) Seaver (1951), The North American cup-fungi (inoperculates), p. 271 (nom. illegit.)
Dasyscyphus corni (E.K. Cash) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 86 (nom. illegit.)
Brunnipila fuscescens (Persoon) Baral (1985), Beihefte zur zeitschrift fur mykologie, 6, p. 50 (nom actuel)

References : BK 1 220 ; Ellis 1 p. 205 fig. 896 ; Dennis p. 150 fig. XIXh ; Gr. p. 441 n° 746
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle brievement stipite, d'abord subglobuleux, puis aplani, large de 0,4 a 0,8 jusqu'a 1 mm, blanchatre a l'interieur, brun fauve et pubescent a l'exterieur. Marge densement garnies de poils brun clair.
Chair : Tendre puis seche, sans odeur ni saveur particulieres.
Stipe : Tres court, glabre, blanc d'ivoire.
Habitat : Sur feuilles mortes de Fagus, egalement de Quercus, aux endroits humides.
Spores : Oblongues-fusiformes, droites, continues, hyalines lisses, sans gouttelettes ni granulations a l'interieur, 7-9-10 x 2-2,5 µm. Asques cylindriques-claviformes, octospores, spores irregulierement biseriees, 40-45-55 x 4-6-7 µm. Paraphyses lanceolees-aigues, epaisses de 3-4 et meme 6 µm, dans la partie la plus large, plus longues que les asques. Poils brun roux, septes a parois minces, obtus ou un peu epaissis au sommet, et parfois coiffes de cristaux, 80-100 (-150) x 5-6 µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole a gregaires. Repandu. De Mai a Septembre. Remarques : Souvent en petits groupes serres au niveau des nervures.
Lasiobelonium corticale (Persoon) Raitviir (1980) Synonymes : Peziza urceolata Rutstrom (1794), Spicilegium plantarum cryptogamarum Suecicae, p. 19 (nom. illegit.)
Peziza corticalis Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 113 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza barbata var. ß pellita (Persoon) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 99
Peziza pellita Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 264
Lachnella corticalis (Persoon) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 365
Helotium barbatum var. ß pellitum (Persoon) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 158
Helotium corticale (Persoon) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 242
Lachnella barbata var. pellita (Persoon) Quelet (1873), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 418(414a
Lachnea corticalis (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 84
Lachnea pellita (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 83
Lachnea glandulosa Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 83
Lachnella pellita (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 313
Lachnella stockii Cooke & W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 261
Belonium stockii (Cooke & W. Phillips) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 496
Trichopeziza glandulosa (Gillet) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 410
Dasyscyphus corticalis (Persoon) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 87
Lachnella rhizophila Ellis & Everhart (1894), Proceedings of the Academy of natural sciences of Philadelphia, 46, p. 348
Echinella stockii (Cooke & W. Phillips) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 307
Solenopezia corticalis (Persoon) Hennings (1904), Hedwigia, 43(2), p. 72
Lachnum corticale (Persoon) Clements (1906), Cryptogamae formationum coloradensium, 1, n° 86
Niptera stockii (Cooke & W. Phillips) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 141
Lachnella glandulosa (Gillet) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 124
Belonidium corticale (Persoon) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 49
Lasiobelonium corticale (Persoon) Raitviir (1980), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 9, p. 106 (nom actuel)

References : BK 1 219 ; Ellis p. 6 fig. 14 ; Gr. p. 447 n° 756
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, d'abord urceole, puis cupule-etale, lisse, large de 1 a 2 mm, creme ou legerement carne a l'interieur, brunatre et couvert de poils a l'exterieur, plus pale vers la marge, incarnat a rose pale-ochrace, gris rose par le sec.
Habitat : Sur ecorces et bois pourris de feuillus, Quercus, Fraxinus, Populus tremula, souvent dans les anfractuosites des souches.
Spores : Oblongues, obtuses, droites ou fusiformes, lisses, hyalines, granuleuses ou non a l'interieur, 14-16-20 x 3-4 µm, continues ou parfois obscurement uniseptees a la fin. Asques cylindriques-claviformes, octospores, 47-100 x µm, spores biseriees. Paraphyses greles, lineaires ou etroitement fusiformes, septees dans la partie inferieure, epaisses de 2 a 2,5 µm, plus longues que les asques. Poils cylindriques, obtus ou legerement attenues au sommet, le plus souvent flexueux ou courbes, a parois minces, septes, de longueur irreguliere, epais de 3-4 µm, bruns, plus pales dans la partie superieure et y presentant parfois ca et la des cristaux caducs ou lachement incrustes et a terminaison + / - aigue.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire, (en croissance serree ). Frequent. Plutot au Printemps.
Lachnum apalum (Berkeley & Broome) Brunaud (1886) Synonymes : Peziza apala Berkeley & Broome (1851), The annals and magazine of natural history, series 2, 7, p. 180 (Basionyme)
Peziza albocarnea P. Crouan & H. Crouan (1867), Florule du Finistere, p. 52
Dasyscyphus juncicola Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 305
Lachnea albocarnea (P. Crouan & H. Crouan) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 87
Lachnum apalum (Berkeley & Broome) Brunaud (1886), Journal d'histoire naturelle de Bordeaux et du Sud-Ouest, 1886, 2, p. 20 ('apala') (nom actuel)
Lachnella albocarnea (P. Crouan & H. Crouan) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 317
Lachnella apala (Berkeley & Broome) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 253
Trichopeziza albocarnea (P. Crouan & H. Crouan) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 296
Lachnum juncicola (Fuckel) Rehm (1889), Hedwigia, 28(5), p. 349
Erinella juncicola (Fuckel) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 509
Erinella apala (Berkeley & Broome) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 509
Erinella albocarnea (P. Crouan & H. Crouan) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 510
Dasyscyphus apalus (Berkeley & Broome) W. Voss (1891), Mittheilungen des Musealvereines fur Krain, 4, p. 63

References : BK 1 212 ; Dennis p. 149 fig. 7C ; Ellis p. 546 fig. 2025 Gr. p. 423 n° 707
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Lachnaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle brievement stipite, patelliforme, blanc de lait ou creme ocrace a jaune tres pale et meme jaune rougeatre. Surface externe et marge blanches et densement couvertes de poils blancs, obtus.
Habitat : Sur tiges mortes et pourries couchees au sol de Juncus. Isole a gregaire. Repandu. De l'automne au printemps.
Spores : Filiformes, lisses, bacillaires un peu attenuees a une extremite, plutot granuleuses que guttulees, pourvues ou non de plusieurs septees, 35-40 x 1,5-2 µm. Asques octospores, spores disposees longitudinalement, 60 x 7,5 µm. Paraphyses fusiformes aigues a lanceolees, depassant les asques. Poils hyalins, a parois minces, assez courts, peu septes et finement incrustes.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole a gregaire. Repandu. Automne-Printemps Remarques : Dans la litterature, sous le nom de Dasyscyphus en general. Espece courante mais peu observee, a cause du manque de recherche et de sa petite taille. Fidele aux Juncus. Surtout hivernal.
Arachnopeziza aurelia (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70] Synonymes : Peziza aurelia Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 270 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza wauchii Greville (1825) [1824], Scottish cryptogamic flora, 3, tab. 139
Peziza chrysops Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 351
Belonidium aurelia (Persoon) De Notaris (1863), Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 1(5), p. 381
Patellaria bicolor Currey (1864), The transactions of the linnean Society of London, series 1, 24(3), p. 494, tab. 51, fig. 15
Peziza pileocrocata P. Crouan & H. Crouan (1867), Florule du Finistere, p. 51
Arachnopeziza aurelia (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 303 (nom actuel)
Polynema aurelium (Persoon) Fuckel (1871) [1871-72], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 25-26, p. 337
Lachnea pileocrocata (P. Crouan & H. Crouan) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 91
Lachnea aurelia (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 91
Tapesia fulgens Hazslinszky (1886) [1885], Mathematikai es termeszettudomanyi kozlemenyek, vonatkozolag a hazai vizsonyokra, 21, p. 243
Lachnella aurelia (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 315
Tapesia aurelia (Persoon) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 280
Lecanidion bicolor (Currey) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 273
Tapesia pileocrocata (P. Crouan & H. Crouan) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 384
Belonidium fulgens (Hazslinszky) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 500
Lachnella commixta Bresadola (1903), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 1(2), p. 122
Perrotia commixta (Bresadola) Saccardo & D. Saccardo (1906), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 18, p. 91
Eriopezia pileocrocata (P. Crouan & H. Crouan) Saccardo & D. Saccardo (1906), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 18, p. 73
Arachnopeziza fulgens (Hazslinszky) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 126
Arachnopeziza pileocrocata (P. Crouan & H. Crouan) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 126
Trichopeziza commixta (Bresadola) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 131

References : BK 1 248 ; Dennis p. 166 ; Ellis p. 211 fig. 938 ; Gr. p. 457 n° 775
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Arachnopezizaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, fixe sur un mycellium araneeux blanc ou jaunatre,d'abord urceole, cupule, puis presque plan, large de 0,3 a 1 mm, et ( jusqu'a 3mm ), jaune pale a l'interieur, couvert a l'exterieur de longs poils, fascicules a la marge en dents aigues, d'une belle couleur jaune orange ou jaune d'or.. Hymenium lisse .
Habitat : Sur debris, brindilles non decortiquees, feuilles et faces inferes de bois humides et pourrissants de feuillus ; signale sur fragments de bois pourris de Pinus, et sur cupules tombees et pourrissantes. ( Voir liste des recoltes ).
Spores : Oblongues-fusiformes, obtuses, droites ou un peu courbees, lisses, hyalines, 15-17-(22-25) x 3-5,5 µm, sans granulations a l'interieur, triseptees a la maturite, presentant parfois a chaque extremite un appendice aigu qui semble disparaitre avec l'age. Asques un peu attenues au sommet et a la base, octospores, spores biseriees, 80-110 x 10-12µm, a foramen bleuissant legerement par l'iode. Paraphyses simples et rameuses, incolores lineaires, septees, sommet obtus et large de 2,5 a 3 µm. Poils longs et tres effiles, jusqu'a 270 x 5 µm, plus ou moins septes, avec a l'interieur et vers le milieu des granulations colorees. Hyphes du subiculum hyalines, septees, a paroi mince, peu ou pas garnies de cristaux et larges de 2-3 µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Cespiteux. Tout au long de l'annee ? . (In litt. Printemps ou Octobre-Juin ). Peu frequent.
Flagelloscypha minutissima (Burt) Donk (1951) [1949] Synonymes : Cyphella minutissima Burt (1914), Annals of the Missouri botanical Garden, 1, p. 367 (Basionyme)
Cyphella langloisii Burt (1914), Annals of the Missouri botanical Garden, 1, p. 368
Cyphella jancheni Pilat (1924), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 22(1-2), p. 210
Cyphella citrispora Pilat (1924), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 22(1-2), p. 209
Cyphella punctiformis var. corticolaBourdot & Galzin (1928) [1927], Hymenomycetes de France. Heterobasidies- Homobasidies Gymnocarpes, p. 161
Flagelloscypha minutissima (Burt) Donk (1951) [1949], in Singer, Lilloa, 22, p. 312 (nom actuel)
Lachnella citrispora (Pilat) Parker-Rhodes (1954), Transactions of the British mycological Society, 37(4), p. 338
Flagelloscypha citrispora (Pilat) D.A. Reid (1964), Persoonia, 3(1), p. 98
Flagelloscypha langloisii (Burt) Agerer (1975) [1973-74], Sydowia : Annales mycologici, editi in notitiam scientiae mycologicae universalis, series II, 27(1-6), p. 227

References : BK 2 228
Groupe : Tricholomes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Niaceae
Chapeau/Fructification : Fructification en forme de cupule reguliere, voire orbiculaire, sessile ou brievement pedicellee, tres petite, 0,3-1 mm. Face externe blanche, densement velue: poils a paroi epaisse larges de 2-3,5 µm charges de cristaux aciculaires longs de 5 µm. Sommet termine en fouet lisse hyalin long de 20 a 50 µm. A l'etat frais les cupules sont evasees, et liberent un hymenium gris-ocrace a l'etat sec. Marge plus ou moins enroulee et recouvrant totalement l'hymenium.
Chair : Consistance delicate, molle.
Stipe : Peu visible.
Habitat : Sur branches mortes d'Abies. In litt. egalement sur d'autres coniferes et feuillus ainsi que sur tiges lignifiees de plantes herbacees, souvent aux endroits herbeux.
Spores : Citriformes ou legerement naviculaires, lisses, hyalines, guttulees, 7-10 x 3,5-4,5 µm. Basides etroitement clavees,22-30 x 5-6 µm, bisporiques, bouclees, ( in litt. egalement tetrasporiques ). Cystides absentes. Monomitique : Hyphes a parois minces, larges de 1,5-5 µm, cloisonnees et bouclees. Poils de la marge a parois epaisses, larges de 2 a 3,5 µm, charges de cristaux aciculaires longs de 5 µm, le sommet est termine en fouet lisse, cloisonne, long de 22-50 µm, ( et ne gonfle pas dans le KOH ).
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : En troupe parfois serrees. Peu frequent. Rare. Ete-Automne.
Cistella acuum (Albertini & Schweinitz) Svrček (1959) Synonymes : Peziza acuum Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 330 (c) (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza tenerrima Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 128
Peziza perpusilla Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 317
Helotium acuum (Albertini & Schweinitz) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355
Helotium tenerrimum (Fries) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355
Helotium acuum var. tenerrimum(Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 310
Lachnella acuum (Albertini & Schweinitz) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 246
Dasyscyphus acuum (Albertini & Schweinitz) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 443
Phialea acuum (Albertini & Schweinitz) Rehm (1892), Hedwigia, 31(6), p. 301
Hymenoscyphus acuum (Albertini & Schweinitz) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 75
Atractobolus acuum (Albertini & Schweinitz) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445
Calycina tenerrima (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 449
Phialea pertenera Feltgen (1901), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(2), p. 50
Helotium pertenerum (Feltgen) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 111
Pachydisca tenerrima (Fries) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 94
Hyaloscypha acuum (Albertini & Schweinitz) Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 278
Clavidisculum kriegerianum
Kirschstein (1938), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 36(5-6), p. 379
Clavidisculum acuum (Albertini & Schweinitz) Kirschstein (1938), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 36(5-6), p. 380
Cistella acuum (Albertini & Schweinitz) Svrček (1959), Ceska mykologie, 13(4), p. 211 (nom actuel)
Discocistella acuum (Albertini & Schweinitz) Svrček (1962), Ceska mykologie, 16(1), p. 12

References : BK 1 211 ; Ellis p. 166 & 170 fig 743 ; Dennis p. 150 pl. XXIh ; Gr. p. 431 n° 725
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle brievement, mais nettement stipite, d'abord subglobuleux, puis ouvert a disque presque plan, cupuliforme a orbiculaire, large de 0,1 et jusqu'a 0,3 mm, lisse, blanc ou pale. Surface externe et marge finement feutrees et blanches. Poils courts et obtus.
Stipe : Tres court mais distinct.
Habitat : Generalement sur aiguilles et cones de Picea, de Pinus tels que P. nigra var. maritima, P.radiata, P. sylvestris, egalement mais plus rarement sur Abies, Thuya et autres gymnospermes.
Spores : Oblongues fusiformes ou clavees, lisses, hyalines, 4-5-6 x 1,5-2 µm, sans gouttelettes ni granulations a l'interieur. Asques claviformes, octospores, 30-35 x 4,5-5 µm, spores biseriees. Paraphyses greles, lineaires ou fusiformes, ne depassant pas ou de tres peu les asques, parfois rares ou difficiles a bien distinguer. Poils blancs, hyalins, septes ou non, a parois minces, longs de 25 a 30 µm, epais de 4-5 µm environ, finement granuleux a l'interieur.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole ou en croissance serree. Frequent. Automne-Printemps ( Septembre a Mars).
Cistella grevillei (Berkeley) Raitviir (1978) Synonymes : Peziza nidulus Greville (1824), Flora edinensis, p. 420 (nom. illegit.)
Peziza grevillei Berkeley (1836), The english flora of sir J.E. Smith, fungi, 5(2), p. 198 (Basionyme)
Peziza berkeleyi A. Bloxam (1854), in Berkeley & Broome, The annals and magazine of natural history, series 2, 13, p. 464
Peziza urticina Peck (1880) [1879], Annual report of the New York state Museum of natural history, 32, p. 46
Calloria coniicola Cooke & W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 333
Lachnella berkeleyi (A. Bloxam) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 270
Mollisia grevillei (Berkeley) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 180
Trichopeziza grevillei (Berkeley) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 407
Trichopeziza berkeleyi (A. Bloxam) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 407
Trichopeziza urticina (Peck) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 403
Dasyscyphus grevillei (Berkeley) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 359
Dasyscyphus berkeleyi (A. Bloxam) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 358
Lachnum urticinum (Peck) Lindau (1896), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1), p. 203
Trichopeziza galii Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 132
Urceolella berkeleyi (A. Bloxam) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 130
Dyslachnum brevipilum Hohnel (1926), Mitteilungen aus dem botanischen Institut der technischen hochschule in Wien, 3(2), p. 117
Lachnum brevipilum (Hohnel) Nannfeldt (1932), Nova Acta Regiae Societatis Scientiarum Upsaliensis, series 4, 8(2), p. 262 (nom. illegit.)
Dasyscyphus lupini Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 129
Discocistella grevillei (Berkeley) Svrček (1962), Ceska mykologie, 16(1), p. 12
Clavidisculum grevillei (Berkeley) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 77
Cistella grevillei (Berkeley) Raitviir (1978), Sistematiki i rasprostranenie Gribov (Tartu), p. 151 (nom actuel)
Lachnum grevillei (Berkeley) Nannfeldt (1992), Thunbergia, 17, p. 7

References : Ellis p. 207 fig. 1231 ; Boudier pl. 536 ; Gr. p. 491 n° 840 .
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, arrondi, urceole puis etale, large de 3 a 5 dixiemes de millimetre, blanc ivoire ou blanc grisatre, souvent un peu rose, brievement pubescent a l'exterieur.
Habitat : Sur tiges mortes d'ombelliferes telles que, Heracleum sphondylium, Polygonum, egalement sur Galium aparine, Dalhia, Urtica dioica. ( Voir liste des recoltes ).
Spores : Oblongues-fusiformes ou un peu claviformes, droites ou legerement courbees, hyalines, continues, sans gouttelettes ni granulations a l'interieur, 6-9-(10) x 1-1,5-(3) µm. Asques cylindriques-claviformes, octospores, 25-35 x 4-5 µm (Sacc.); 40-50 x 5-7 µm (Boud.) Paraphyses greles, hyalines, etroitement lanceolees, epaisses de 2 µm environ, pas nettement septees.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole, ou en croissance serree. Printemps-Ete. ( Avril-Aout ).
Trichopezizella barbata (Kunze) Raitviir (1970) Synonymes : Peziza barbata Kunze (1822), in Fries, Systema mycologicum, 2(1), p. 99 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza tryblidioides Rabenhorst (1848), Klotzschii herbarum vivum mycologicum, Edn 1, n° 1130 ('triblidioides')
Lachnella barbata (Kunze) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 365
Helotium barbatum (Kunze) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 241
Lachnea barbata (Kunze) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 82
Trichopeziza tryblidioides (Rabenhorst) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 429
Lachnella tryblidioides (Rabenhorst) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 861
Lachnum barbatum (Kunze) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 92
Dasyscyphus barbatus (Kunze) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 361
Pyrenopeziza tryblidioides (Rabenhorst) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 134
Trichopezizella barbata (Kunze) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 59 (nom actuel)

References : BK 1 213 ; Dennis p. 153 fig.XIX I ; Ellis p. 159 ; Gr. p. 446 n° 755
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, d'abord subglobuleux, cupule puis presque plan, mais legerement margine, ferme, larde de 1 a 1,5 mm, pale en dessus, brun en dessous et couvert d'un epais tomentum forme de poils bruns serres, plus clairs et meme blancs pulverulents, appliques plus longs vers la marge, qu'ils depassent et font paraitre barbue.
Habitat : Sur extremites de branches cortiquees, vivantes ou mortes de Lonicera xylostum, egalement sur Clematis, dans les bois calcaires. Plus rarement sur Lonicera caprifolium.
Spores : Cylindriques-fusiformes, ou etroitement claviformes et obtuses aux extremites, pourvues de 2 ou 3 petites guttules,8-10-12 x 1,5-2,5-3 µm. Asques cylindrique-claviformes, octospores, 67-80-90 x 5-7 µm, spores biseriees. Paraphyses lanceolees ou lineaires-aigues, de 3 a 4 µm d'epaisseur, depassant les asques. Poils brun-ferrugineux, lisses, obtus, cylindriques ou legerement epaissis au sommet, septes,( plusieurs cloisons ) et longs de 150-250-(270) µm environ, epais de 4 a 5 µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire, souvent situe aux ramifications des branches. Peu frequent. Printemps-Ete.
Lachnum pygmaeum (Fries) Bresadola (1903) Synonymes : Octospora fungoidaster Hedwig (1789), Descripto et adumbratio microscopico analytica muscorum frondorosum, 2, p. 53, tab. 19, fig. a
Peziza fungoidaster (Hedwig) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1452
Peziza fructigena var. ß fungoidaster (Hedwig) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 661
Peziza pygmaea Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 79 ('pygmea') (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Helotium luteolum Currey (1864) [1863], The transactions of the linnean Society of London, series 1, 24(2), p. 153, tab. 25, fig. 18
Helotium rhizophilum Fuckel (1865), Fungi Rhenani exsiccati, n° 1598
Ciboria rhizophila (Fuckel) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 312
Helotium pygmaeum (Fries) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 214
Lachnea pygmaea (Fries) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 249
Helotium tuba var. ochracea Berkeley & Broome (1875), The annals and magazine of natural history, series 4, 15, p. 38
Peziza nuda W. Phillips (1880), Grevillea, 8(47), p. 101
Helotium affinissimum Peck (1883) [1880], Annual report of the New York state Museum of natural history, 33, p. 32
Lachnella pygmaea (Fries) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 131
Erinella calycina var. pygmaea (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 303
Ciboria carniolica Rehm (1887), in W. Voss, Verhandlungen der kaiserich-koniglichen zoologisch-botanischen Gesellschaft in Wien, 37, p. 226
Hymenoscyphus hedwigii W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 130
Hymenoscyphus tuba var. ochracea (Berkeley & Broome) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 126
Hymenoscyphus rhizophilus (Fuckel) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 144
Lachnella nuda (W. Phillips) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 247
Lachnella luteola (Currey) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 247
Helotium rhizogenum Ellis & Everhart (1888), The journal of mycology, 4(10), p. 100
Dasyscyphus luteolus (Currey) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 440
Phialea affinissima (Peck) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 272
Helotium phillipsii Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 220
Dasyscyphus pygmaeus (Fries) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 436
Phialea hedwigii (W. Phillips) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 260
Hymenoscyphus flexipes Cooke & W. Phillips (1891), Grevillea, 19(92), p. 106
Phialea flexipes (Cooke & W. Phillips) Saccardo (1892), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 10, p. 9
Ciboria pygmaea (Fries) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 760
Helotium hedwigii (W. Phillips) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 243
Helotium nudum (W. Phillips) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 498
Ciboria ochracea (Berkeley & Broome) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 276
Phialea arenicola Ellis & Everhart (1897), The American naturalist, 31, p. 426
Hymenoscyphus fungoidaster (Hedwig) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485
Hymenoscyphus affinissimus (Peck) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485
Calycina rhizophila (Fuckel) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 449
Calycina rhizogena (Ellis & Everhart) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 449
Atractobolus pygmaeus (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446
Calycina nuda (W. Phillips) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448
Atractobolus luteolus (Currey) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446
Lachnum pygmaeum (Fries) Bresadola (1903), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 1(2), p. 121 (nom actuel)
Lachnum hedwigii (W. Phillips) Bresadola (1903), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 1(2), p. 121
Ciboria carbonaria Feltgen (1903), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(3), p. 44
Helotium flexipes (Cooke & W. Phillips) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 114
Hyphoscypha nuda (W. Phillips) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 122
Helotium carbonarium (Feltgen) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 113
Helotium subrubescens Rehm (1909), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 7(6), p. 524
Helolachnum aurantiacum Torrend (1910), Broteria, revista de sciencias naturaes do Collegio de S. Fiel, serie botanica, 9(1), p. 53
Ciboria subrubescens (Rehm) B.O. Dodge (1914), Transactions of the Wisconsin Academy of sciences, arts and letters, 17(2), p. 1033
Lachnum rhizophilum (Fuckel) Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 258
Sarcoscypha pusilla Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 317
Helotium smardae Velenovský (1939), Novitates mycologicae, p. 186
Dasyscyphus rhizophilus (Fuckel) Grelet (1950), Revue de mycologie, Paris, 15(1), p. 56
Helotium arenicolum (Ellis & Everhart) Seaver (1951), The North American cup-fungi (inoperculates), p. 148

References : Ellis 1 p. 263 fig. 1183 ; Dennis p. 148 pl. XIXa ; Gr. p. 437 n° 738
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Lachnaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, cupule, puis etale, avec la marge parfois ondulee, large de 2 a 4 mm et haut de 2 a 6 mm, jaune ou orange en dessus, plus pale et pubescent en dessous, bord plus blanchatre.
Chair : Tendre, molle sans odeur ni saveur particulieres.
Stipe : Blanc, souvent flexueux, un peu epaissi dans la partie superieure, 1/2 mm environ, plus ou moins pubescent.
Habitat : Sur les racines et les branches enfouies dans le sol, dans les herbes emmelees et dans les lieux brules.
Spores : Oblongues subfusiformes, halines, droites, plus rarement un peu courbees, tres finement guttulees ou granuleuses a l'interieur. Asques cylindriques-claviformes, octospores, 40-70 x 5-6 µm, a foramen bleuissant faiblement par l'iode, spores biseriees; Paraphyses lineaires-aigues ou lanceolees aigues, depassant les asques, 70-85 µm environ, d'epaisseur tres variable 2-6 µm dans la partie la plus large, septees, simples ou parfois divisees a la base. Poils blancs courts mais robustes, obtus ou arrondis et meme parfois un peu clavules au sommet, septes, toujours nettement granuleux exterieurement, 30-55 x 4-6 µm environ.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole a gregaire( groupe-cespiteux). Peu frequent. Ete, ( in litt. de Mai a Octobre ).
Hyaloscypha aureliella (Nylander) Huthinen (1990) [1989] Synonymes : Peziza aureliella Nylander (1868), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 49 (Basionyme)
Mollisia aureliella (Nylander) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 206
Peziza stevensonii Berkeley & Broome (1875), The annals and magazine of natural history, series 4, 15, p. 38
Tapesia aureliella (Nylander) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 137
Lachnella stevensonii (Berkeley & Broome) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 235
Dasyscyphus stevensonii (Berkeley & Broome) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 454
Pezizella granulosella var. sydowii Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 655
Eriopezia aureliella (Nylander) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 695
Atractobolus stevensonii (Berkeley & Broome) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446
Pseudohelotium granulosellum var. sydowii(Rehm) Saccardo & P. Sydow (1899), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 14, p. 773
Dasyscyphus resiniferus Hohnel (1903), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 1(5), p. 396
Mollisiella granulosella var. sydowii (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 142
Hyaloscypha resinifera (Hohnel) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 127
Urceolella stevensonii (Berkeley & Broome) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 130 ('stephensoni')
Hyaloscypha albolutea var. obscura Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 272
Hyaloscypha falcata Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 278
Chrysothallus pinaceus Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 270
Hyaloscypha stevensonii (Berkeley & Broome) Nannfeldt (1936) [1935-36], Transactions of the British mycological Society, 20(3-4), p. 206
Truncicola copiosa Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 142
Hyaloscypha velenovskyi Graddon (1972), Transactions of the British mycological Society, 58(1), p. 152
Hyaloscypha aureliella (Nylander) Huthinen (1990) [1989], Karstenia, 29(2), p. 107 (nom actuel)

References : Ellis p. 183
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Comestibilite : Sans interet
Velutarina rufo-olivacea (Albertini & Schweinitz) Korf (1971) Synonymes : Peziza rufo-olivacea Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 320, tab. 11, fig. 4 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Velutaria rufo-olivacea (Albertini & Schweinitz) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 300
Peziza umbilicata Berkeley & M.A. Curtis (1875), Grevillea, 3(28), p. 157 (nom. illegit.)
Peziza curtisii Cooke (1877) [1875], Bulletin of the Buffalo Society of natural sciences, 3, p. 22
Velutaria aeruginosa Saccardo & Spegazzini (1878), Michelia, 1(4), p. 443
Lachnea rufo-olivacea (Albertini & Schweinitz) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 85
Cenangium phaeosporum Cooke (1883), Grevillea, 12(62), p. 44
Humaria rufo-olivacea (Albertini & Schweinitz) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 291
Lachnella rufo-olivacea (Albertini & Schweinitz) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 275, tab. 8, fig. 49
Trichopeziza umbilicata (Berkeley & M.A. Curtis) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 430
Lachnella aeruginosa (Saccardo & Spegazzini) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 399
Schweinitzia rufo-olivacea (Albertini & Schweinitz) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 135, 494
Schweinitzia phaeospora (Cooke) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 135
Cenangium rubi Baumler (1898), Annalen des K. K. naturhistorischen hofmuseums Wien, 13, p. 440, tab. 16, fig. 3 (nom. illegit.)
Phaeangium phaeosporum (Cooke) Saccardo & P. Sydow (1902), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 16, p. 765
Phaeangium rubi Saccardo & P. Sydow (1902), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 16, p. 764
Encoelia rufo-olivacea (Albertini & Schweinitz) Kirschstein (1938), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 36(5-6), p. 371
Velutarina rufo-olivacea (Albertini & Schweinitz) Korf (1971), Phytologia, 21(4), p. 207 (nom actuel)

References : Gr. p. 579 n° 998 ; Dennis p. 151 ; Ellis p. 17 fig. 68
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, urceole, puis cupule, large de 3 a 5 mm, tres epais, margine, exterieurement roux-ferrugineux et couvert de poils courts, septes, tuberculeux, difformes, avec l'hymenium olivatre, puis noiratre.
Habitat : Dans les bois, sur les petites tiges mortes de Rubus, les branches de Fagus, Acer, Fraxinus, Rosa, Ulex, Ulmus, ... Pas rare mais peu abondant. Gregaire a cespiteux. De decembre a mai.
Spores : Brievement elliptiques, incolores, puis olivatres, lisses, presentant a l'interieur deux grosses gouttelettes accompagnees de tres nombreuses petites granulations, 13-15 x 8-9 µm (Boudier), 10-14 x 6-7 µm, (Saccardo). Theques cylindriques-claviformes, octospores, 130-160 x 14-15 µm. Paraphyses droites, septees, incolores dans la partie inferieure, epaissies au sommet en une clavule allongee et verdatre.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Espece epixyle, plus rarement epiphyte.
Olla millepunctata (Libert) Svrček (1986) Synonymes : Peziza millepunctata Libert (1832), Plantae cryptogamicae, quas in Arduenna collegit, 2, exsiccati n° 128 (Basionyme)
Peziza cirrata P. Crouan & H. Crouan (1867), Florule du Finistere, p. 51
Peziza elaphines Berkeley & Broome (1871), The annals and magazine of natural history, series 4, 7, p. 434, tab. 19, fig. 18
Lachnea cirrhata (P. Crouan & H. Crouan) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 80
Mollisia elaphines (Berkeley & Broome) Gillet (1881), Champignons de France, les discomycetes, p. 131 ('elaphinus')
Urceola elaphines (Berkeley & Broome) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 322 ('elaphina')
Lachnella cirrata (P. Crouan & H. Crouan) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 317
Mollisia millepunctata (Libert) Saccardo (1887), Malpighia, rassegna mensuale di botanica, 1, p. 218
Lachnella grisella Cooke & W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 260
Trichopeziza cirrata (P. Crouan & H. Crouan) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 404
Pseudohelotium elaphines (Berkeley & Broome) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 301
Pseudohelotium millepunctatum (Libert) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 294
Trichopeziza grisella (Cooke & W. Phillips) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 413
Pezizella millepunctata (Libert) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 679
Dasyscyphus carmichaelii Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 363
Dasyscyphus elaphines (Berkeley & Broome) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 366
Dasyscyphus digitalincola Rehm (1905), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 3(3), p. 224
Pyrenopeziza grisella (Cooke & W. Phillips) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 134
Hyaloscypha millepunctata (Libert) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 126
Urceolella cirrhata(P. Crouan & H. Crouan) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 130
Urceolella elaphines (Berkeley & Broome) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 129
Hymenoscyphus millepunctata (Libert) Migula (1913), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 3(2), p. 1161
Unguicularia digitalincola (Rehm) Hohnel (1918), Berichte der deutschen botanischen Gesellschaft, 36(6), p. 310
Catinella disseminata Kirschstein (1924), Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 66, p. 24
Olla ulmariae Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 287
Chytrella cosmia Kirschstein (1941), Hedwigia, 80, p. 134
Mycopandora padi Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 143
Unguicularia millepunctata (Libert) Dennis (1949), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 32, p. 79
Unguicularia cirrhata (P. Crouan & H. Crouan) Le Gal (1953), Revue de mycologie, Paris, 18, p. 99
Hyalopeziza millepunctata (Libert) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 34
Unguicularia ulmariae (Velenovský) Dennis (1975), Kew bulletin, 30(2), p. 352
Olla millepunctata (Libert) Svrček (1986), Ceska mykologie, 40(4), p. 216 (nom actuel)

References : BK 1 244 ; Cetto 5 2134 ; Ellis p. 280 & 337 fig. 1245 ; Gr. p. 480 ; Dennis p. 160
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Apothecie jusqu'a 2 mm de diametre, globuleuse a l'etat jeune, puis en forme d'urne avec l'age. Sessile. Hymenium lisse, blanc ou brun tres pale a gris blanchatre ou ocrace. Surface externe blanc-floconneux par la presence de poils de refraction ne depassant pas 25 x 4 µm, ( in litt. jusqu'a 60 µm ), parfois ocrace-brunatre. Marge regulierement arrondie.
Habitat : Surtout sur les tiges mortes des composees et des ombelliferes, sur tiges lignifiees ou non de plantes herbacees, Agrimonia, Epilobium, Ononis, Rubus idaeus, Senecio,et Eupatorium.
Spores : Fusiformes, lisses, 5-7,5 x 1-1,5 µm. Asques octospores, spores biseriees, 35-40 x 6-7 µm. Paraphyses filiformes ne depassant pas les asques, fourchues parfois a la base. Poils hyalins, a parois epaisses, lisses, sans cloisons, prenant parfois une teinte pourpre a l'iode.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire a cespiteux. Tres commun. Mai- Octobre. Remarques : ( in litt. sur Circium arvence d'Avril a Novembre ).
Merismodes fasciculata (Schweinitz) Earle (1909) Synonymes : Cantharellus fasciculatus Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 153 (Basionyme)
Cyphella fulva Berkeley & Broome (1861), The annals and magazine of natural history, series 3, 7, p. 379
Cyphella furcata Berkeley & M.A. Curtis (1873), Grevillea, 2(13), p. 5
Cyphella fasciculata (Schweinitz) Berkeley & M.A. Curtis (1873), Grevillea, 2(13), p. 6
Cyphella ravenelii Saccardo (1888), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 6, p. 672 (nom. illegit.)
Merulius fasciculatus (Schweinitz) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 862
Chaetocypha furcata (Berkeley & M.A. Curtis) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 847
Chaetocypha fulva (Berkeley & Broome) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 847
Chaetocypha fasciculata (Schweinitz) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 847
Solenia anomala var. orbicularis Peck (1894) [1893], Annual report of the New York state Museum of natural history, 47, p. 42
Cyphella saccardoi P. Sydow (1899), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 14, p. 233
Merismodes fasciculata (Schweinitz) Earle (1909), Bulletin of the New York botanical Garden, 5(18), p. 407 ('fasciculatus ') (nom actuel)
Calyptella fulva (Berkeley & Broome) Bigeard & H. Guillemin (1913), Flore des champignons superieurs de France, 2, p. 480
Cyphella quercina Lloyd (1925), Mycological writings, 7, mycological notes n° 75, p. 1357
Lachnella fasciculata (Schweinitz) Locquin (1952), Bulletin de la Societe mycologique de France, 68, p. 166 (nom. illegit.)
Merismodes fasciculata var. occidentalis W.B. Cooke (1961), Beihefte zur Sydowia, 4, p. 102
Merismodes fasciculata var. oregonus W.B. Cooke (1961), Beihefte zur Sydowia, 4, p. 102
Merismodes fasciculata var. carolinensis W.B. Cooke (1961), Beihefte zur Sydowia, 4, p. 103
Merismodes fasciculata var. quercinus (Lloyd) W.B. Cooke (1961), Beihefte zur Sydowia, 4, p. 103

References : BG p. 154, BK p. 198
Groupe : Collybies
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Niaceae
Chapeau/Fructification : Fructifications fasciculees, cyphelloides en forme de coupe de 0,2 a 0,5 mm de diametre. Hymenium lisse, creme ochrace. Face externe feutree par la presence de poils bruns apprimes et denses depassant au niveau de la marge, lui donnant un aspect floconneux fimbrie.
Lames/Pores : Pas de lames. Hymenium creme, tapissant l'interieur de la coupe.
Chair : Tres reduite. Consistance molle a l'etat frais, dure et cornee a l'etat sec.
Stipe : Subnul.
Habitat : Sur bois mort de feuillus. Frequent.
Spores : Elliptiques, amygdaliformes, lisses, hyalines, 6,5-8,5 x (2)-2,5-3,5 µm. Basides clavees, tetrasporiques, bouclees. Pas de cystides. Systeme monomitique : Hyphes a paroi mince, non bouclees. Poils bruns, a paroi epaisse, finement incrustes, sinueux a l'extremite, arrondis, non claves.
Comestibilite : Sans interet
Lachnellula suecica (de Bary) Nannfeldt (1953) Synonymes : Peziza pulchella var. ßß flavococcinea Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 323
Peziza chrysophthalma Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 259
Peziza calycina var. ß abietis Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 91
Peziza calycina var. ß chrysophtalma (Persoon) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 458
Peziza calycina var. flavococcinea (Albertini & Schweinitz) Sauter (1846), in Rabenhorst, Klotzschii herbarum vivum mycologicum, Edn 1, n° 1021
Helotium chrysophthalmum (Persoon) P. Karsten (1869), Fungi Fenniae exsiccati, 9, n° 832
Pithya suecica de Bary (1874), in Fuckel, Fungi Rhenani exsiccati, n° 2686 (Basionyme)
Dasyscyphus chrysophthalmus (Persoon) Rehm (1882), Ascomycetes lojkani lecti in Hungaria, Transsylvania et Galicia, p. 8
Lachnellula chrysophthalma (Persoon) P. Karsten (1884), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 11, p. 138
Pithya chrysophthalma (Persoon) Rehm (1885), Hedwigia, 24(2), p. 71
Lachnella chrysophthalma (Persoon) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 132
Trichoscypha chrysophthalma (Persoon) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 125
Pithya malochi Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 319
Lachnellula suecica (de Bary) Nannfeldt (1953), Fungi exsiccati suecici, praesertini upsalienses, 41-42, p. 48 (nom actuel)

References : BK 1 236
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Fructification 1-4mm, cupuliforme a l'etat jeune, puis irregulierement ondulee, orbiculaire et brievement stipitee.
Chair : Hymenium lisse jaune d'oeuf. Surface externe et marge couverte d'un feutrage de poils blancs. Marge souvent incisee ou crenelee et fortement enroulee a l'etat sec.
Habitat : Sur branches mortes, cortiquees et tenant encore a l'arbre de Pinus, (Pinus mugo et Pinus cembra) ainsi que de Larix, de l'etage montagnard a l'etage subalpin.
Spores : Spheriques, hyalines, lisses, parfois guttulees. Asques octopores. Spores uniseriees. Paraphyses filiformes, parfois fourchues aux extremites. Poils hyalins a parois minces, multiseptes, incrustes et arrondis au sommet.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Repandu. Ete, surtout de Juillet a Septembre.
Lachnellula occidentalis (G.G. Hahn & Ayers) Dharne (1965) Synonymes : Dasyscyphus occidentalis G.G. Hahn & Ayers (1934), Mycologia, 26(1), p. 90 (Basionyme)
Lachnella occidentalis (G.G. Hahn & Ayers) Seaver (1951), The North American cup-fungi (inoperculates), p. 244
Lachnella hahniana Seaver (1951), The North American cup-fungi (inoperculates), p. 245
Dasyscyphus willkommii var. hahniana (Seaver) Robak (1952), Meddelelser fra vestlandets forstlige forsoksstatjion, 9, p. 204
Trichoscyphella hahniana (Seaver) Manners (1953), Transactions of the British mycological Society, 36(4), p. 364
Lachnellula hahniana (Seaver) Dennis (1962), Persoonia, 2(2), p. 184
Lachnellula occidentalis (G.G. Hahn & Ayers) Dharne (1965), Phytopathologische zeitschrift, 53(2), p. 129 (nom actuel)

References : BK 1 233 ; Dennis p. 155 pl. XIXl ; Ellis 1 p. 155 fig. 674
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Fructification de 1-3 a 5 mm, cupuliforme a l'etat jeune, puis orbiculaire et brievement stipitee. Hymenium lisses, jaune d'œuf a orange. Surface externe et marge densement couvertes de poils blancs fortement enroules a l'etat sec.
Chair : Tendre et cassante. Odeur et saveur insignifiantes.
Stipe : Court.
Habitat : Sur branches mortes et cortiquees de Larix, plus rarement d'autres coniferes, de l'etage collineen a l'etage subalpin.
Spores : Fusiformes-elliptiques, lisses, hyalines, 12-17 x 3,5-6 µm, ( in litt. 15-20 x 5-6µm). Asques octospores, spores uniseriees a biseriees, 110 x 9-10 µm. Paraphyses filiformes, septees, fourchues, et submoniliformes vers l'extremite. Poils hyalins a parois minces, septes, finement incrustes et arrondis au sommet.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire. Repandu dans toute l'aire de repartition de Larix. Toute l'annee.
Henningsomyces candidus (Persoon) Kuntze (1898) Synonymes : Solenia candida Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 116 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza candida (Persoon) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 676
Solenia sparsa Chevallier (1826), Flore generale des environs de Paris, 1, p. 310
Cyphella candida (Persoon) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 183 (nom. illegit.)
Chaetocypha candida (Persoon) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 847
Henningsomyces candidus (Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 483 (nom actuel)
Calyptella candida (Persoon) Bourdot & Galzin (1928) [1927], Hymenomycetes de France. Heterobasidies- Homobasidies Gymnocarpes, p. 155
Lachnella candida (Persoon) G. Cunningham (1963), New Zealand Department of scientific and industrial research. Plant diseases division. Bulletin, 145, p. 309

References : BK 2 229 ; BG p. 155 n° 240
Groupe : Marasmes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Incertae sedis
Chapeau/Fructification : Urceoles, rarement piriformes, puis tubuleux, longs de 0,5-1 mm, epais de 0,2- jusqu'a 0,4 mm tout blancs ou blanc-creme, tres delicats, se fletrissant et jaunissant sur le sec. L'hymenium tapisse l'interieur du tube. La surface externe est lisse a faiblement furfuracee. La base est un peu retrecie. Absence de subiculum.
Chair : Consistance tendre et delicate.
Habitat : A la face infere de bois pourris de coniferes, sur debris d'ecorce, egalement sur souches d'Alnus, Fraxinus, etc.
Spores : Obovales-subglobuleuses, brievement attenuees ou apiculees a la base, lisses, hyalines, ordinairement 1 guttulees, 4,3-6 x 3-4-5 µm. I-. Basides clavees, 15-20(-24) x 4-6-7 µm, tetrasporiques, occasionnellement bouclees a la base. Pas de cystide. Paraphyses rameuses tres fines. Monomitiques : Hyphes paralleles subcoherentes, 0,5-2,5 µm, generalement bouclees. Poils marginaux hyalins, lisses, et finement ramifies.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isoles ou en groupes denses et serres. Peu frequent. De l'ete a l'hiver, (mai a decembre).
Cistella fugiens (W. Phillips) Matheis (1977) [1976]
Pas de photo disponible
Synonymes : Peziza fugiens W. Phillips (1880), in Bucknall, Proceedings of the Bristol naturalist's Society, series 2, 4, p. 137, tab. 4, fig. 2 (Basionyme)
Lachnella fugiens (W. Phillips) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 268
Trichopeziza fugiens (W. Phillips) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 423
Dasyscyphus fugiens (W. Phillips) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 341
Urceolella fugiens (W. Phillips) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 130
Hyaloscypha lachnoides Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 281
Discocistella fugiens (W. Phillips) Svrček (1962), Ceska mykologie, 16(1), p. 11
Clavidisculum fugiens (W. Phillips) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 77
Cistella fugiens (W. Phillips) Matheis (1977) [1976], Friesia, nordisk mykologisk tidsskrift, 11(2), p. 92 (nom actuel)

References : Dennis p. 168
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Comestibilite : Sans interet
Olla scrupulosa (P. Karsten) Svrček (1986) Synonymes : Peziza papillaris Bulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 467, fig. 1
Cyathicula papillaris (P. Karsten) P. Karsten (1866), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 8, p. 208
Peziza scrupulosa P. Karsten (1867), Fungi Fenniae exsiccati, 7, n° 648 (Basionyme)
Peziza xylita P. Karsten (1867), Fungi Fenniae exsiccati, 7, n° 654
Helotium xylitum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 240
Helotium papillare (Bulliard) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 241
Helotium scrupulosum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 240
Lachnea papillaris (Bulliard) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 80
Helotium scrupulosum var. caulium Saccardo (1882), Michelia, 2(8), p. 612
Lachnella papillaris (Bulliard) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 132
Trichopeziza papillaris (Bulliard) Hazslinszky (1886) [1885], Mathematikai es termeszettudomanyi kozlemenyek, vonatkozolag a hazai vizsonyokra, 21, p. 237
Lachnella scrupulosa (P. Karsten) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 272
Pseudohelotium scrupulosum var. caulium (Saccardo) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 293
Pseudohelotium scrupulosum (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 293
Pseudohelotium scrupulosum var. carpini Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 293
Pseudohelotium xylitum (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 302
Pezizella xylita (P. Karsten) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 656
Pezizella scrupulosa (P. Karsten) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 671
Dasyscyphus papillaris (Bulliard) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 84
Dasyscyphus scrupulosus (P. Karsten) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 365
Pezizella subhirsuta Feltgen (1901), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(2), p. 40
Pezizella dematiicola Feltgen (1903), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(3), p. 48
Unguicularia scrupulosa (P. Karsten) Hohnel (1906), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 115, p. 1276
Tapesia dematiicola (Feltgen) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 140
Urceolella papillaris (Bulliard) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 130
Urceolella scrupulosa (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 129
Urceolella scrupulosa var. caulium(Saccardo) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 129
Trichopeziza subhirsuta (Feltgen) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 132
Mollisiella xylita (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 142
Urceolella scrupulosa var. carpini (Saccardo) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 129
Hymenoscyphus xylitus (P. Karsten) Migula (1913), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 3(2), p. 1149
Cistella xylita (P. Karsten) Nannfeldt (1932), Nova Acta Regiae Societatis Scientiarum Upsaliensis, series 4, 8(2), p. 271
Olla xylita (P. Karsten) Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 287
Clavidisculum xylitum (P. Karsten) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 79
Hyalopeziza scrupulosa (P. Karsten) Raitviir (1977), Folia cryptogamica Estonica, 9, p. 1
Olla scrupulosa (P. Karsten) Svrček (1986), Ceska mykologie, 40(4), p. 216 (nom actuel)

References : Gr. 815
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Reeptacle sessile, urceole, large 0,2-0,5 parfois 1 mm, entierement blanc ou blanchatre et un peu glauque a l'interieur, avec la marge reguliere et tres blanche, couvertb exterieurement dr poils aigus, septes vers la base, droits ou un peu flexueux, a parois epaisses, presentant parfois au sommet des granulations cristallines.
Habitat : Plutot sur brindilles de bois pourris, et sur plantes herbacees.
Spores : Oblongues-fusiformes,lisses, hyalines, 8-9 (-15) x 2-3 µm, sans granulations a l'interieur d'apres Boudier biguttulees et parfois obscurement septees d'apres Saccardo. Asques oblongs, peu attenues a la base, octospores, 25-40 x 6-7 µm, a foramen immargine, bleuissant a peine par l'iode. Paraphyses simples ou divisees, septees, non epaissies au sommet.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire. Peu frequent. Hiver -printemps.
Lasiobelonium variegatum (Fuckel) Raitviir (1980) Synonymes : Dasyscyphus variegatus Fuckel (1873), Fungi Rhenani exsiccati, n° 2577 (Basionyme)
Lachnella canescens Cooke (1887), in W. Phillips, A manual of the British Discomycetes, p. 259
Lachnum variegatum (Fuckel) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 899
Dasyscyphus canescens (Cooke) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 346
Atractobolus variegatus (Fuckel) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446
Lachnella corticalis ss. Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 123
Sponheimeria crypta Kirschstein (1941), Hedwigia, 80, p. 131
Lachnella carpinacea Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 133
Lachnella capreae Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 134
Lasiobelonium variegatum (Fuckel) Raitviir (1980), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 9, p. 116 (nom actuel)

References : Baral p. 69 ; Gr. p. 447 n° 757
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, hemispherique, large de 0,5 mm environ, brunatre a l'interieur, brun et couvert de poils longs a l'exterieur, ferme par le sec.
Habitat : Sur branches mortes de feuillus mais egalement( suivant litt., de coniferes ).
Spores : Fusiformes, hyalines, presentant ou non quelques fines granulations vers les extremites,8-13(-15) x 1,5-2 µm. Asques cylindriques-claviformes, octospores, 41-46 x 5 µm. Paraphyses hyalines, fusiformes ou lanceolees, plus ou moins nettement septees, epaisses de 3 a 4 µm, finement granuleuses a l'interieur, spores biseriees. Poils bruns, plus pales ou incolores dans la partie superieure, lisses, septes, epais de 4 µm environ, souvent flexueux, parfois un peu rameux, obtus au sommet.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire, en croissance serree. Frequent. Printemps.
Lachnum relicinum (Fries) P. Karsten (1871) Synonymes : Peziza atropae Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 114
Peziza relicina Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 103 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza atropae var. ß cacaliaePersoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 249
Peziza hispida cacaliae Secretan (1833), Mycographie Suisse, 3, p. 305 (nom. inval.)
Excipula phaeotricha Rabenhorst (1857), Klotzschii herbarum vivum mycologicum, Edn 2, n° 515
Trichopeziza relicina (Fries) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 296
Lachnum relicinum (Fries) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 182 (nom actuel)
Lachnea relicina (Fries) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 90
Peziza longipila Peck (1880) [1879], Annual report of the New York state Museum of natural history, 32, p. 46
Dasyscyphus relicina (Fries) Rehm (1882), Ascomycetes lojkani lecti in Hungaria, Transsylvania et Galicia, p. 11
Amerosporium phaeotrichum (Rabenhorst) Saccardo (1884), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 3, p. 681
Lachnella relicina var. atropae (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 313
Lachnella relicina (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 313
Dasyscyphus longipilus (Peck) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 463
Lachnum atropae (Persoon) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 902
Atractobolus longipilus (Peck) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446
Dasyscyphus atropilus Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 121
Erinella hystrix Bubak (1915), Botanikai kozlemenyek, 14(3-4), p. (50)
Trichopezizella relicina (Fries) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 60

References : BK 1 192 ; Medardi p. 111
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Lachnaceae
Habitat : Sur tiges mortes de Veratrum album en montagne.
Comestibilite : Sans interet
Incrucipulum ciliare (Schrader) Baral (1985) Synonymes : Peziza ciliaris Schrader (1792), in J.F. Gmelin, Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1453 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza ciliaris subsp.* globuliferaPersoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 253
Peziza echinulata Auerswald (1868), Hedwigia, 7(9), p. 136
Hyalopeziza ciliaris (Schrader) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 298
Lachnea ciliaris (Schrader) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 68
Trichopeziza ciliaris (Schrader) Rehm (1881), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 26, p. 64
Erinella ciliaris (Schrader) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 304
Lachnum ciliare (Schrader) Brunaud (1886), Journal d'histoire naturelle de Bordeaux et du Sud-Ouest, 1886, 2, p. 20
Lachnella echinulata (Auerswald) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 249
Lachnella ciliaris (Schrader) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 251
Hyalopeziza echinulata (Auerswald) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 293 (nom. illegit.)
Dasyscyphus ciliaris (Schrader) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 443
Atractobolus ciliaris (Schrader) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445
Incrucipulum ciliare (Schrader) Baral (1985), Beihefte zur zeitschrift fur mykologie, 6, p. 72 (nom actuel)

References : Ellis p. 205 ; LP 2 p. 1398
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Fructification stipitee discoide, de petite taille ne depassant pas 0,5 mm de diametre, entierement blanche entouree au niveau de la marge d'une couronne de longs et fins poils blancs brillants. Excipulum egalement recouvert de courts poils blancs. Hymenium lisse, blanc a blanc creme avec l'age.
Chair : Blanche, tres reduite, molle.
Stipe : Pied relativement court blanc hyalin.
Habitat : Sur feuilles de chene principalement. En ete et automne . Largement repandu. Commun.
Spores : Spores etroitement fusiformes, plus ou moins flexueuses, hyalines a contenu guttule, 15-25 x 2-2,5-(3)µm. Asques subcylindriques, octospores. Paraphyses etroites, lanceolees, 2,5 µm de large environ, plus ou moins cloisonnees, la plupart depassant les asques. Poils de la marge longs de 70-100 x 5-6 µm, septes, a paroi epaissie, finement incrustee. Sommet recouvert d'une couronne de gros cristaux.
Comestibilite : Sans interet
Fuscolachnum pteridis (Albertini & Schweinitz) J.H. Haines (1989) Synonymes : Peziza pteridis Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 338, tab. 12, fig. 7 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Trichopeziza pteridis (Albertini & Schweinitz) Rehm (1881), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 26, p. 100
Mollisia pteridis (Albertini & Schweinitz) Gillet (1881), Champignons de France, les discomycetes, p. 121
Micropeziza pteridis (Albertini & Schweinitz) Hazslinszky (1886) [1885], Mathematikai es termeszettudomanyi kozlemenyek, vonatkozolag a hazai vizsonyokra, 21, p. 231
Urceola pteridis (Albertini & Schweinitz) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 321
Lachnella pteridis (Albertini & Schweinitz) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 256, tab. 8, fig. 47
Peziza frondicola Ellis & Everhart (1888), The journal of mycology, 4(10), p. 99
Pirottaea frondicola (Ellis & Everhart) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 388
Dasyscyphus pteridis (Albertini & Schweinitz) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 846
Urceolella pteridis (Albertini & Schweinitz) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 130
Fuscolachnum pteridis (Albertini & Schweinitz) J.H. Haines (1989), Memoirs of the New York botanical Garden, 49, p. 317 (nom actuel)

References : Ellis p. 567 fig. 2012 & 2018 ; Dennis p. 150 ; Gr. p. 483 n° 824
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, globuleux, puis hemispherique, cerace, mou, large de 0,2 et jusqu'a 0,5 mm, jaune sale a l'interieur, brun noiratre-olivace a l'exterieur et couvert de poils tres courts, bruns, obtus, presses les uns contre les autres, plus longs mais de longueur inegale vers la marge qui parait ainsi crenelee-fimbriee.
Habitat : Sur tiges mortes de Pteridium.
Spores : Oblongues, oblongues-fusiformes ou claviformes, hyalines, continues, 5-9 x 2-3 µm. Asques claviformes ou oblongs-subfusiformes, octospores, 30- x 7 µm. Paraphyses filiformes.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole a gregaire. Peu frequent.
Capitotricha bicolor (Bulliard) Baral (1985) Synonymes : Helvella minuta O.F. Muller (1778), Flora danica, 13, p. 8, tab. 779, fig. 2 (‘Elvela ')
Peziza bicolor Bulliard (1788), Herbier de la France, 9, tab. 410, fig. 3 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Octospora calyciformis Hedwig (1789), Descriptio et adumbratio microscopico-analytica muscorum frondosorum, 2, p. 64, tab. 22, fig. b
Peziza minuta (O.F. Muller) Dickson (1790), Plantarum cryptogamicarum britanniae, 2, p. 25
Peziza oxyacanthae Persoon (1796), Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 1, p. 41
Peziza transparens Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 84
Peziza pulchella Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 653
Peziza pulchella var. a vulgaris Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 323
Dasyscyphus pulchellus (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 670
Peziza quercina Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 260
Cyathicula bicolor (Bulliard) P. Karsten (1866), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 8, p. 207
Dasyscyphus bicolor (Bulliard) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 305
Lachnum bicolor (Bulliard) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 172
Lachnea bicolor (Bulliard) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 249
Lachnea pulchella (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 70
Erinella calycina (Hedwig) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 303
Erinella bicolor (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 303
Lachnella bicolor (Bulliard) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 249
Trichopeziza bicolor (Bulliard) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 294
Lachnella hispanica Cooke & W. Phillips (1891), Grevillea, 19(91), p. 73
Dasyscyphus hispanicus (Cooke & W. Phillips) Saccardo (1892), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 10, p. 21
Atractobolus bicolor (Bulliard) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445
Atractobolus hispanicus (Cooke & W. Phillips) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446
Capitotricha bicolor (Bulliard) Baral (1985), Beihefte zur zeitschrift fur mykologie, 6, p. 60 (nom actuel)

References : BK 1 214 ; Dennis p. 150 pl. XIXc ; Cetto 4 1640 ; Ellis p. 213 fig. 947 ; Gr. p. 426 n° 715
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle tres brievement stipite, urceole puis cupuliforme, a la fin aplani et souvent un peu ondule, large de 1 a 2 mm. Hymenium jaune d'œuf a jaune orange a l'interieur, couvert a l'exterieur de longs poils blancs granuleux qui depassent la marge et la font paraitre ciliee. Celle-ci s'enroule fortement a la dessiccation.
Chair : Odeur et saveur indistinctes.
Stipe : Tres petit, a peine visible.
Habitat : Sur branches et rameaux tombes de Quercus, d'Alnus viridis, ainsi que quelques autres feuillus, mais plus rarement sur Fraxinus.
Spores : Oblongues-fusiformes a fusiformes-clavees, hyalines, lisses, 7-9-10(-14) x 1,5-2,5-3 µm. Asques cylindriques-claviformes, octospores, 50-60 x 4,5-5-7 µm, spores biseriees. Paraphyses fusiformes-aigues a lanceolees, plus longues que les asques, 2-3 septees, epaisses de 5-6 µm, dans la partie la plus large, presentant dans la moitie inferieure quelques gouttelettes et granulations jaunatres, qui disparaissent avec l'age. Poils hyalins,cylindriques, obtus ou subaigus, longs de 60 a 185 µm et epais de 4 a 5 µm, septes, finement granuleux-incrustes exterieurement, et portant parfois au sommet, une masse cristaline.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire a cespiteux. Repandu. Printemps.
Belonidium sulphureum (Persoon) Raitviir (1970) Synonymes : Peziza sulphurea Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 113 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza hydnoides Sowerby (1798), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 178
Peziza citrinella de Candolle (1815), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 6, p. 24
Trichopeziza sulphurea (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 296
Lachnum sulphureum (Persoon) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 176 ('sulfureum')
Lachnea sulphurea (Persoon) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 251
Lachnella sulphurea (Persoon) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 117 ('sulfurea')
Dasyscyphus sulphureus (Persoon) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 352 ('sulfureus ')
Belonidium sulphureum (Persoon) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 45 (nom actuel)

References : BK 1 226
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Habitat : Saprotrophe herbicole sur tiges d'ombelliferes (orties et autres), en automne.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : T.mollissima est tres voisine mais differe par ses spores plus courtes de 13-15x2, et par sa venue au printemps.
Urceolella crispula (P. Karsten) Boudier (1885) Synonymes : Peziza crispula P. Karsten (1867), Fungi Fenniae exsiccati, 7, n° 653 (Basionyme)
Helotium crispulum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 241
Peziza spirotricha Oudemans (1872), Nederlandsch kruidkundig archief, serie 2, 1(2), p. 182
Peziza asterostoma W. Phillips (1879), Grevillea, 7(44), p. 140
Trichopeziza longeciliata Rehm (1879), Ascomyceten, 11, n° 510
Dasyscyphus spirotrichus (Oudemans) Rehm (1881), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 26, p. 123
Urceolella crispula (P. Karsten) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 119 (nom actuel)
Urceolella asterostoma (W. Phillips) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 119
Lachnella crispula (P. Karsten) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 132
Lachnella spirotricha (Oudemans) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 266 ('sporotricha')
Trichopeziza crispula (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 403
Trichopeziza spirotricha (Oudemans) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 405
Dasyscyphus asterostoma (W. Phillips) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 339
Urceolella spirotricha (Oudemans) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 130 ('sporotricha')
Unguicularia crispula (P. Karsten) Nannfeldt (1928), Svensk botanisk tidskrift utgifven af svenska botaniska foreningen, 22, p. 138
Pilatia minima Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 290
Pilatia spirotricha (Oudemans) Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 289
Hyalotricha crispula (P. Karsten) Dennis (1949), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 32, p. 77
Pilatia crispula (P. Karsten) Svrček (1962), Ceska mykologie, 16(2), p. 96
Hyalopeziza crispula (P. Karsten) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 34

References : Ellis p. 280 fig. 1248 ; Dennis p. 180 ; Gr. p. 481 n°12
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, globuleux, urceole, large de 2 a 3 dixiemes de mm, mais pouvant atteindre 2 mm ( suivant W.Phillips), entierement blanc ou fauve tres pale, couvert exterieurement de poils groupes incolores, ondules, aigus, a parois epaisses, continus, courbes a la base, plus longs vers la marge, 70-100 (-130) x 4-5 (-6) µm et reunis en faisceaux pointus ressemblant a des epines placees obliquement sur la marge.
Habitat : Sur tiges mortes des ombelliferes, Anthiscus, Heracleum, Smyrnium, mais aussi parfois sur d'autres plantes comme Artemisia vulgaris, et meme sur tiges pourries de Sambucus ebulus d'apres Boudier.
Spores : Fusiformes, droites ou un peu courbees, hyalines, continues, sans granulations a l'interieur, 6-9(-10 )x 1,5-2µm. Theques petites, a peine attenuees a la base, octospores, 30-40 x 6-7µm. Paraphyses rares, greles, septees, non ou a peine epaissies au sommet, simples, ou divisees a la base.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire. Peu frequent. Printemps.
Trichophaeopsis bicuspis (Boudier) Korf & Erb (1972) Synonymes : Ciliaria bicuspis Boudier (1896), Bulletin de la Societe mycologique de France, 12(1), p. 11 (Basionyme)
Lachnea bicuspis (Boudier) Saccardo & P. Sydow (1899), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 14, p. 757
Lachnea eichleri Bresadola (1903), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 1(2), p. 119
Tricharia eichleri (Bresadola) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 57
Trichophaea bicuspis (Boudier) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 60
Lachnella setiformis Rehm (1914), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 12(2), p. 174
Trichophaeopsis bicuspis (Boudier) Korf & Erb (1972), Phytologia, 24(1), p. 18 (nom actuel)

References : BK 1 77 ; Dennis p. 40 pl. VIf ; Ellis p. 17 fig. 66 ; Gr. p. 149 n° 231 fig. 9
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pyronemataceae
Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, non cupule, hemispherique, large de 1 a 4 mm, plan, blanchatre ou glauque en dessus, ocrace pale et couvert en dessous de poils bruns, raides, aigus, dresses, depassant la marge a zone plus foncee.
Habitat : Sur branches mortes decortiquees et humides de feuillus, sur bois pourrissant, sur terre tres humide, sur les rameaux et feuilles pourries, sur terre fangeuse des marecages
Spores : Elliptiques, hyalines, lisses, d'abord granuleuses a l'interieur, puis biguttulees, 15-18 x 10-12 µm. Theques cylindriques, plus ou moins attenuees a la base, octospores, 240-270 x 13-16 µm. Paraphyses filiformes, divisees ou rameuses, hyalines, greles, multiseptees, larges de 2 a 3 µm environ, non epaissies au sommet, un peu granuleuses interieurement. Poils exterieurs tres aigus, septes ou continus, de longueur variable allant de 200 a 600 µ, epais de 12 a 17 µ, fixes lateralement, attenes et pointus aux 2 extremites.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire et en croissance serree. Rare. Juin-Octobre. Remarque et commentaire de J.P. Dechaume : Remarquable par ses poils " a bascule", fixes en leur milieu a l'excipulum, avec les deux extremites libres en pointe, vers le bas comme vers le haut.
Pseudolachnea hispidula (Schrader) B. Sutton (1977) Synonymes : Peziza hispidula Schrader (1792), in J.F. Gmelin, Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1456 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza strigosa var. ß hispidula(Schrader) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 648
Peziza discolor Martius (1817), Flora cryptogamica erlangensis, p. 464 (nom. illegit.)
Dinemasporium hispidulum (Schrader) Saccardo (1876), Nuovo giornale botanico italiano, serie 1, 8(2), p. 211
Excipula hispidula (Schrader) Cooke & Ellis (1876), Grevillea, 4(32), p. 179
Lachnea hispidula (Schrader) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 83
Lachnella hispidula (Schrader) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 313
Pirottaea hispidula (Schrader) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 297
Lachnum hispidulum (Schrader) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 889
Dinemasporiella hispidula (Schrader) Bubak & Kabat (1912), Hedwigia, 52(6), p. 358
Pseudolachnea hispidula (Schrader) B. Sutton (1977), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 141, p. 167 (nom actuel)

References : Ellis 1 p. 299 fig. 1321
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Chaetosphaeriales / Chaetosphaeriaceae
Chapeau/Fructification : Fructification erumpente, ferme au debut, puis ouverte a devenir cupulee, brun fonce a noir. Marge ou bordure fortement arquee, noire, a paroi tres epaisse fortement herissee de soies pointues concolores.
Habitat : Sur tiges mortes de toutes sortes de plantes herbacees telles que : Urtica dioica, Elymus repens, sur bois mort et ecorces. Recolte en hiver sur Ballota nigra, Epilobium hirsutum, foeniculum vulgare et Solanum dulcamara.
Spores : Conidies hyalines, 16-20 x 2-3 µm, septees a l'axe, guttulees,avec setules apicales et basales de 2-3 µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Tres frequent. Tout au long de l'annee.
Lasiobelonium lonicerae (Albertini & Schweinitz) Raitviir (1980) Synonymes : Peziza lonicerae Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 328, tab. 11, fig. 8 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Lachnella periclymeni Fuckel (1867), Fungi Rhenani exsiccati, n° 2071
Lachnella lonicerae (Albertini & Schweinitz) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 280
Lachnea lonicerae (Albertini & Schweinitz) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 65
Urceola lonicerae (Albertini & Schweinitz) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 322
Dasyscyphus lonicerae (Albertini & Schweinitz) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 89
Lachnum lonicerae (Albertini & Schweinitz) Bresadola (1897), Malpighia, rassegna mensuale di botanica, 11, p. 269
Trichopeziza lonicerae (Albertini & Schweinitz) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 132
Perrotia lonicerae (Albertini & Schweinitz) E. Muller & Dennis (1959), Sydowia : Annales mycologici, editi in notitiam scientiae mycologicae universalis, series II, 13(1-6), p. 45
Belonidium lonicerae (Albertini & Schweinitz) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 50
Lasiobelonium lonicerae (Albertini & Schweinitz) Raitviir (1980), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 9, p. 115 (nom actuel)

References : Baral p. 69
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Comestibilite : Sans interet
Hyaloscypha leuconica (Cooke) Nannfeldt (1936) [1935-36] Synonymes : Peziza leuconica Cooke (1879), in Stevenson, Mycologia Scotica, The fungi of Scotland and their geographical distribution, p. 317 (Basionyme)
Lachnella leuconica (Cooke) Cooke (1887), in W. Phillips, A manual of the British Discomycetes, p. 267
Trichopeziza leuconica (Cooke) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 414
Dasyscyphus leuconicus (Cooke) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 334
Urceolella leuconica (Cooke) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 130
Hyaloscypha leuconica (Cooke) Nannfeldt (1936) [1935-36], Transactions of the British mycological Society, 20(3-4), p. 206 (nom actuel)
Helotium thymicolum Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 122
Hyaloscypha cincinnata Sherwood (1975), Phytologia, 28(1), p. 15

References : BK 1 241 ; Dennis p. 158 fig. 7F ; Ellis tome 2 p. 154 fig 672
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Fructification, 3 mm et jusqu'a 5 mm de diametre, concave ou cupuliforme, subsessile. Hymenium blanc. Surface externe et marge frangees ou densement garnies de petits poils blancs a ocraces pales, puis jaunatres sales au sechage.
Stipe : Indistinct.
Habitat : Sur bois tombe, pourri, decortique, egalement sur cones, en particulier de Larix et Pinus. ( In litt. sur rameaux morts et cupules de Fagus, egalement mais plus rarement, sur d'autres arbres a feuilles caduques.
Spores : Fusiformes, lisses, biguttulees, 6-8 x 1,8-2,2 µm. Asques cylindriques en massue, octospores, 40-50 x 5 µm, spores biseriees. Paraphyses filiformes et septees. Poils hyalins,lisses, a parois minces, non septes, coniques et effiles jusqu'a 100-140 µm de long, epais de (3)-5-8 µm a la base.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire. Commun.( in litt. peu frequent ). Printemps. Remarques : Peu remarquable en raison de sa tres petite taille. Les poils a la marge ont tendance a jaunir avec l'age. Sur bois decortique de resineux.
Chaetocalathus craterellus (Durieu & Leveille) Singer (1943) [1942] Synonymes : Agaricus craterellus Durieu & Leveille (1863), in De Seynes, Essai d'une flore mycologique de la region de Montpellier et du Gard, p. 132 (Basionyme)
Pleurotus craterellus (Durieu & Leveille) Quelet (1884) [1883], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 12, p. 499
Calathinus craterellus (Durieu & Leveille) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 48
Pleurotellus craterellus (Durieu & Leveille) Fayod (1889), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 7, 9, p. 339
Crinipellis craterellus (Durieu & Leveille) Patouillard (1897), Bulletin de la Societe mycologique de France, 13(4), p. 198
Dendrosarcus craterellus (Durieu & Leveille) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 463
Chaetocalathus craterellus (Durieu & Leveille) Singer (1943) [1942], Lilloa, 8, p. 518 (nom actuel)
Lachnella craterellus (Durieu & Leveille) Locquin (1952), Bulletin de la Societe mycologique de France, 68, p. 168
Pleurotellus patelloides P.D. Orton (1960), Transactions of the British mycological Society, 43(2), p. 341

References : FMDS 106 : 16 ; Eyssartier et Roux p. 948
Groupe : Marasmes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Marasmiaceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Sur brindilles diverses de plantes arbusives plus ou moins thermophiles.
Brunnipila clandestina (Bulliard) Baral (1985) Synonymes : Peziza clandestina Bulliard (1788), Herbier de la France, 9, tab. 416, fig. 5 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza albofurfuracea Sauter (1841), Flora oder allgemeine botanische Zeitung, 24, p. 309
Cyathicula clandestina (Bulliard) P. Karsten (1866), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 8, p. 207
Dasyscyphus clandestinus (Bulliard) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 305
Lachnum clandestinum (Bulliard) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 178
Lachnea clandestina (Bulliard) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 250
Erinella clandestina (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 302
Lachnella clandestina (Bulliard) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 236
Dasyscyphus albofurfuraceus (Sauter) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 458
Atractobolus clandestinus (Bulliard) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445
Atractobolus albofurfuraceus (Sauter) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445
Brunnipila clandestina (Bulliard) Baral (1985), Beihefte zur zeitschrift fur mykologie, 6, p. 49 (nom actuel)

References : Ellis p. 232
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Sur Rubus idaeus.
Psilachnum inquilinum (P. Karsten) Dennis (1962) Synonymes : Helotium inquilinum P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 241 (Basionyme)
Dasyscyphus inquilinus (P. Karsten) G. Winter (1883), Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 2841
Lachnella inquilina (P. Karsten) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 132
Trichopeziza inquilina (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 424
Pezizella inquilina (P. Karsten) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 675
Lachnum inquilinum (P. Karsten) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 96
Hymenoscyphus inquilinus (P. Karsten) Migula (1913), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 3(2), p. 1160
Dyslachnum inquilinum (P. Karsten) Hohnel (1926), Mitteilungen aus dem botanischen Institut der technischen hochschule in Wien, 3(2), p. 68
Helotium telmateiae Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 207
Psilachnum inquilinum (P. Karsten) Dennis (1962), Persoonia, 2(2), p. 182 (nom actuel)

References : Ellis p. 564 fig. 2090 ; Dennis p. 156 ; BK 1 238
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Apothecie 0,5-0,75-1-(2)mm, a petiole court, cupuliforme a orbiculaire, quelques fois plus ou moins ondulee. Hymenium lisse, blanc ou creme, ou avec des disques jaunatres. Surface externe et marge concolores duveteuses, avec des poils marginaux cylindriques obtus.
Habitat : A la base des tiges mortes ou en decomposition de l'annee precedente d'Equisetum arvense, E. palustre, etc...
Spores : Elliptiques, parfois un peu arquees, lisses, hyalines, biguttulees, 5-7-9 X 1,5-2 µm. Asques octospores, 40-55 x 5-8 µm, spores biseriees. Paraphyses lanceolees plus longues que les asques. Poils hyalins, lisses, a parois minces, legerement amincis et arrondis au sommet, septes, ( 1-2 cloisons ), 50-60 x 2-2,5-(3) µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole a gregaire. Tres frequent ( in.ltt. peu frequent )?. Mars a Octobre ( in. litt. Mars-Mai )?.
Lachnellula calycina (Schumacher) Saccardo (1889) Synonymes : Peziza calycina Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 424 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Cyathicula calycina(Schumacher) P. Karsten (1866), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 8, p. 207
Dasyscyphus calycinus (Schumacher) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 305
Lachnea calycina (Schumacher) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 71
Trichoscypha calycina (Schumacher) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 117
Lachnella calycina (Schumacher) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 131
Lachnellula calycina (Schumacher) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 391 (nom actuel)
Lachnellula schumannii Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 863
Atractobolus calycinus (Schumacher) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445
Trichoscypha vuilleminii Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 125
Trichoscyphella calycina (Schumacher) Nannfeldt (1932), Nova Acta Regiae Societatis Scientiarum Upsaliensis, series 4, 8(2), p. 299
Pithya microspora Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 319
Lachnellula rehmii Ferdinandsen & Joergensen (1938), Skovtraeernes Sygdomme, 1, p. 182, 191
Lachnellula resinaria var. calycina(Schumacher) Baral (2000), Zeitschrift fur mykologie, 66(1), p. 55

References : Gr. p. 465 n° 767
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle d'abord attenue en stipe court, puis sessile, cupule par l'humidite, ferme par le sec et dans le jeune age, large de1 a 2 mm, orange pale en dessus, blanc et tomenteux en dessous.
Chair : Molle, odeur et saveur insignifiantes.
Stipe : Tres court.
Habitat : Sur la resine des troncs et branches de Pinus, rarement sur d'autres coniferes.
Spores : Monostiques, rondes, lisses, environ 2 µm de diametre. Asques cylindriques-claviformes, octospores, 35-40 x 3µm. Paraphyses filiformes, septees.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire et en croissances denses. Peu frequent. Toute l'annee.
Dematioscypha dematiicola (Berkeley & Broome) Svrček (1977) Synonymes : Haplographium delicatum Berkeley & Broome (1859), The annals and magazine of natural history, series 3, 3, p. 360
Peziza dematiicola Berkeley & Broome (1865), The annals and magazine of natural history, series 3, 15, p. 446, tab. 15, fig. 20 (Basionyme)
Pyrenopeziza stilbumFuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 294
Haplographium bicolor Grove (1885), Hardwicke's science Gossip, (London), 21, p. 197
Lachnella dematiicola (Berkeley & Broome) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 314
Peziza rehmiana Saccardo, E. Bommer & M. Rousseau (1887), Bulletin de la Societe royale de botanique de Belgique, 26(1), p. 189 (nom. illegit.)
Tapesia rehmiana Rehm (1887), Hedwigia, 26(3), p. 85
Stictis parasitica Ellis & Everhart (1888), The journal of mycology, 4(6), p. 54
Trichopeziza dematiicola (Berkeley & Broome) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 295
Propolis parasitica (Ellis & Everhart) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 653
Tapesia stilbum (Fuckel) Rehm (1891), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 585
Dasyscyphus dematiicola (Berkeley & Broome) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 364
Dasyscyphus heimerlii Hohnel (1902), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 111, p. 1002
Eriopezia rehmiana (Rehm) Saccardo & D. Saccardo (1906), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 18, p. 73
Pyrenopeziza heimerlii (Hohnel) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 133
Urceolella rehmiana (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 130
Urceolella stilbum (Fuckel) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 129
Trichodiscus heimerlii (Hohnel) Kirschstein (1924), Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 66, p. 26
Hyaloscypha dematiicola (Berkeley & Broome) Nannfeldt (1936) [1935-36], Transactions of the British mycological Society, 20(3-4), p. 205
Hyaloscypha parasitica (Ellis & Everhart) Sherwood (1977), Mycotaxon, 5(1), p. 222
Dematioscypha dematiicola (Berkeley & Broome) Svrček (1977), Ceska mykologie, 31(4), p. 193 (nom actuel)

References : BK 1 239
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : poussant parmi les sporanges hirsutes du stade imparfait.
Stipe : nul
Habitat : Sur branches pourrissantes de feuillus
Spores : 1 cloison
Comestibilite : Sans interet
Brunnipila dumorum (Roberge) Baral, Helleman & Hairaud (2015) Synonymes : Peziza dumorum Roberge (1850), in Desmazieres, Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 14, p. 110 (Basionyme)
Trichopeziza dumorum (Roberge) Saccardo (1880), Michelia, 2(6), p. 80
Lachnella dumorum (Roberge) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 314
Phialea dumorum (Roberge) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 715
Hymenoscyphus dumorum (Roberge) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 74
Dasyscyphus dumorum (Roberge) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 357
Micropodia dumorum (Roberge) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 128
Lachnum dumorum (Roberge) Huhtinen (1985), Naturaliste canadien, 112(4), p. 502
Fuscolachnum dumorum (Roberge) J.H. Haines (1989), Memoirs of the New York botanical Garden, 49, p. 322
Brunnipila dumorum (Roberge) Baral, Helleman & Hairaud (2015), Index fungorum, 271, p. 1 (nom actuel)

References : Ellis p. 232 fig. 1050 ; Gr. p. 473 n° 800
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle sessile ou subsessile, d'abord turbine et clos, puis ouvert et cupule, large de 0,2 a 0,4 mm, blanc ou teinte de jaune a l'interieur, brun fonce et velu a l'exterieur.
Habitat : Sur la face inferieure des feuilles mortes de Rubus fruticosus et R.iadeus. Recolte egalement sur feuilles de Ledum groenlandicum
Spores : Subfusiformes, hyalines, continues, 5-8 x 1,5-2 µm ( Saccardo ), 4-5 x 1 µm d'apres Phillips et Massee. Ascospores cylindriques-claviformes, octospores, 27-29 x 4-5 µm. Paraphyses greles, lineaires. Poils brun noiratre, lineaires ou un peu attenues au sommet, lisses, ordinairement non septes, 30-40-(50) x 3-4 µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire a cespiteux. Tres frequent. Toute l'annee, surtout de Mars a Novembre.
Brunnipila palearum (Desmazieres) Baral (1985) Synonymes : Peziza clandestina var. ßß patula Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 326
Peziza clandestina var. ß discoidea Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 263
Peziza clandestina var. ß patensFries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 94
Peziza palearum Desmazieres (1845), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 3, p. 365 (Basionyme)
Peziza schweinitzii Auerswald (1868), in Rabenhorst, Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 1118
Lachnum patens (Fries) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 179
Lachnea patens (Fries) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 250
Dasyscyphus schweinitzii (Auerswald) Rehm (1873), Ascomyceten, 4, n° 156
Erinella palearum (Desmazieres) Quelet (1879), Bulletin de la Societe botanique de France, 26, p. 235
Lachnea palearum (Desmazieres) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 67
Trichopeziza patens (Fries) Saccardo (1881), Michelia, 2(7), p. 330
Lachnella palearum (Desmazieres) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 239
Trichopeziza palearum (Desmazieres) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 296
Dasyscyphus patens (Fries) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 466
Dasyscyphus palearum (Desmazieres) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 347
Atractobolus patens (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446
Lachnum palearum (Desmazieres) Korf (1982), Mycotaxon, 14(1), p. 2
Brunnipila palearum (Desmazieres) Baral (1985), Beihefte zur zeitschrift fur mykologie, 6, p. 51 (nom actuel)

References : Ellis 1 p. 456 fig. 1746 ; Dennis p. 149 pl. XIXg ; Gr. p. 442 n° 749
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, cyathiforme, puis etale, large de 0,5- 1 mm environ, blanc ou blanchatre a l'interieur, fauve pale et pubescent a l'exterieur. Marge souvent garnie de petites gouttelettes de guttation aux endroits humides.
Stipe : Tres court, grele, subegal ou un peu attenue a la base, brievement pubescent.
Habitat : Sur plantes aquatiques tel Agropyron, sur paille pourrie se froment de seigle et sur chaumes de differents graminees, Amnophila, Arrhenatherum, Phragmites, et Triticum .
Spores : Fusiformes-aigues, hyalines, avec ou sans gouttelettes a l'interieur, souvent un peu courbees, 8-12-15 x 1,5-2 µm, Saccardo 10-12 x 1,5-2 µm, Boudier 15-18 x 2-2,5 µm. Asques cylindriques, a peine attenues a la base, octospores, Saccardo 35-46 x 4,5 µm, Boudier 70 a75 x 7-8 µm, spores irregulierement biseriees. Poils jusqu'a 100 x 3,5 µm, septes, obtus, fauve brunatre dans la partie inferieure, plus pales au sommet, les extremites hyalines on tendance a se tacher dans le bleu coton, granuleux exterieurement.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire a cespiteux. Assez rare. Mars a Aout.
Rectipilus fasciculatus (Persoon) Agerer (1973) Synonymes : Peziza incana Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 675
Peziza solenia de Candolle (1805), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 80
Peziza incana var. ßß candida Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 346
Solenia verticalis Hoffmann (1811), Vegetabilia in hercyniae subterraneis collecta, p. 26, tab. 15, fig. 1
Solenia fasciculata Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 335, tab. 12, fig. 8-9 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Solenia incana (Persoon) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 149
Tubularia fasciculata (Persoon) Colla (1837), Herbarium pedemontanum, 7, p. 187
Cyphella fasciculata (Persoon) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 183 (nom. illegit.)
Henningsomyces incana (Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 483
Henningsomyces fasciculatus (Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 483
Solenia gracilis Copeland (1904), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 2(6), p. 508
Calyptella fasciculata (Persoon) Bourdot & Galzin (1928) [1927], Hymenomycetes de France. Heterobasidies- Homobasidies Gymnocarpes, p. 154
Lachnella fasciculata (Persoon) G. Cunningham (1963), New Zealand Department of scientific and industrial research. Plant diseases division. Bulletin, 145, p. 308 (nom. illegit.)
Rectipilus fasciculatus (Persoon) Agerer (1973), Persoonia, 7(3), p. 419 (nom actuel)

References : BK 2 231
Groupe : Polypores
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Incertae sedis
Habitat : Face inferieure de bois de feuillus ou coniferes.
Spores : 5-6,5 x 3,5-4,5 µm
Comestibilite : Sans interet
Pyrenopeziza rubi (Fries) Rehm (1878) Synonymes : Excipula rubi Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 190 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Cenangium rubi (Fries) Fries (1827) [1825-26], Stirpes agri femsionensis, 5, p. 79
Phlyctidium rubi (Fries) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 419
Tympanis rubi (Fries) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 424
Phacidium pusillum Libert (1834), Plantae cryptogamicae, quas in Arduenna collegit, 3, exsiccati n° 268
Peziza pileomoniliformis P. Crouan & H. Crouan (1867), Florule du Finistere, p. 50
Peziza cinerella P. Crouan & H. Crouan (1867), Florule du Finistere, p. 51
Peziza rubina P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 160
Mollisia atrata subsp.* rubi(Fries) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 202
Trochila atrata subsp.* rubi(Fries) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 245
Cenangium rugosum Niessl (1876), in Rabenhorst, Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 2021
Pyrenopeziza rubi (Fries) Rehm (1878), Ascomyceten, 9, n° 416 (nom actuel)
Lachnea cinerella (P. Crouan & H. Crouan) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 85
Mollisia rubi (Fries) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 136
Lachnella cinerella (P. Crouan & H. Crouan) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 313
Lachnella pileomoniliformis (P. Crouan & H. Crouan) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 313
Pezicula rubina (P. Karsten) Hazslinszky (1886) [1885], Mathematikai es termeszettudomanyi kozlemenyek, vonatkozolag a hazai vizsonyokra, 21, p. 220
Niptera sensitiva Hazslinszky (1886) [1885], Mathematikai es termeszettudomanyi kozlemenyek, vonatkozolag a hazai vizsonyokra, 21, p. 233
Trichopeziza cinerella (P. Crouan & H. Crouan) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 294
Mollisia sensitiva (Hazslinszky) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 335
Cryptodiscus pusillus (Libert) Rehm (1891), Hedwigia, 30(5), p. 252
Pseudopeziza rubi (Fries) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 198
Beloniella galii-veri var. pilosula Starback (1898), Botaniska notiser for ar 1898, p. 207
Pyrenopeziza galii-veri var. pilosula (Starback) Saccardo & P. Sydow (1902), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 16, p. 733
Beloniella galii-veri f. subalpina Rehm (1905), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 3(5), p. 412
Haglundia sarmentorum Svrcek (1967), Ceska mykologie, 21(3), p. 147

References : Ellis p. 235
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Dermateaceae
Comestibilite : Sans interet
Mollisia rosae (Persoon) P. Karsten (1871) Synonymes : Myrothecium hispidum Tode (1790), Fungi mecklenburgenses selecti, 1, p. 27, tab. 5, fig. 41
Peziza rosae Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 82 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Tympanis obtexta var. ß pezizaeformis Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 429
Tapesia rosae (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 301
Mollisia rosae (Persoon) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 208 (nom actuel)
Trochila rosae (Persoon) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 244
Lachnea rosae (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 92
Lachnella rosae (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 312
Tapesia libertiana Roumeguere (1888), in Lambotte, Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 304
Tapesia fusca var. rosae (Persoon) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 298
Tapesia corni Velenovský (1939), Novitates mycologicae, p. 179 (nom. illegit.)

References : BK 1 269
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Dermateaceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : En principe sur branches mortes d'eglantier, d'ou son nom.
Mollisia obscura (Rehm) Baral & Gminder (2008) Synonymes : Gorgoniceps obscura Rehm (1883), Ascomyceten, 15, n° 714 (Basionyme)
Trichobelonium obscurum (Rehm) Rehm (1891), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 590
Echinella setulosa Massee & Crossland (1895), British fungus flora, 4, p. 305
Pirottaea setulosa (Massee & Crossland) Saccardo (1896), Hedwigia: Beiblatt zur Hedwigia, 35(7), p. xxxvi
Apostemidium obscura (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 91
Lachnella setulosa (Massee & Crossland) Boudier (1914) [1913], in Ramsbottom, Transactions of the British mycological Society, 4(2), p. 375
Belonopsis obscura (Rehm) Aebi (1972), Nova Hedwigia, 23(1), p. 104
Mollisia obscura (Rehm) Baral & Gminder (2008), Boletus, Zeitschrift des bundesfachausschusses mykologie beim naturschutzbund Deutschland, 31(1), p. 59 (nom actuel)

References : Ellis p. 323 fig. 1401 ; Dennis p. 180 pl. XXIVh
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Dermateaceae
Chapeau/Fructification : Jusqu'a 2 mm de diametre exterieur, en forme de soucoupe, brun fonce avec une marge pale, disque quelque peu concave, et gris clair, veloute, reposant sur un subiculum, mince dense.
Habitat : Sur vieilles tiges de Calluna.
Spores : Cylindriques-claviformes, hyalines, septees, 3 a 7 cloisons, 30-40 x 2,5-3 µm. Asques cylindriques en massue, octospores, 90 x 9µm, spores irregulierement disposees.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole. Assez commun. Avril-Aout.
Microscypha grisella (Rehm) Sydow & P. Sydow (1919) Synonymes : Peziza arenula Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 341 (c)
Mollisia arenula (Albertini & Schweinitz) P. Karsten (1874), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 13, p. 450
Helotium grisellum Rehm (1884), Ascomyceten, 16, n° 768 (Basionyme)
Urceola hyalina var. arenula(Albertini & Schweinitz) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 321
Niptera arenula (Albertini & Schweinitz) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 288
Dasyscyphus grisellus (Rehm) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 467
Pyrenopeziza arenula (Albertini & Schweinitz) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 370
Lachnella grisella (Rehm) W. Phillips (1890), Grevillea, 18(88), p. 84
Phialea grisella (Rehm) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 737
Hymenoscyphus grisellus (Rehm) Lindau (1896), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1), p. 205
Atractobolus grisellus (Rehm) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446
Micropodia grisella (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 128
Micropodia arenula (Albertini & Schweinitz) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 128
Microscypha grisella (Rehm) Sydow & P. Sydow (1919), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 17(1), p. 38 (nom actuel)
Mollisiaster hastulosus Kirschstein (1939), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 37(1-2), p. 140
Microscypha arenula (Albertini & Schweinitz) Svrček (1976), Ceska mykologie, 30(1), p. 12

References : Ellis p. 567 fig. 2106 ; Dennis p. 163 pl. XXg ; Gr. p. 475 n° 805
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle d'abord globuleux et attenue en stipe tres court, puis etale-scutelliforme, large de 2-3 -(4) dixiemes de mm, grisatre en dessus, finement pubescent, brun ou subhyalin en dessous avec une marge blanchatre due a la frange de couleur claire des poils.
Habitat : Hote des Pteridium, sur la face inferieure des frondes mortes ( en decomposition ), en particulier de Pteridium aquilinum.
Spores : Irregulierement biseriees, cylindriques ou subclaviformes, droites ou un peu en massue, hyalines, continues, 6-10 x 1-1,5(2)µm. Asques octospores, courts, legerement retrecis au sommet,plutot larges a la base, 30-(40) x 6-7µm. Paraphyses greles, hyalines, filiformes, aussi longues que les asques. Poils legerement brunatres ou subhyalins, ondules, obtus, le plus souvent septes,30-60 x 2,5-3 µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire. Tres frequent. Printemps-ete.
Lachnum rhytismatis (W. Phillips) Nannfeldt (1939) Synonymes : Peziza minutissima P. Crouan & H. Crouan (1867), Florule du Finistere, p. 52 (nom. illegit.)
Hyalopeziza echinulata Rehm (1875), Ascomyceten, 6, n° 259
Peziza rhytismae W. Phillips (1880), Grevillea, 8(47), p. 101 (Basionyme)
Lachnea minutissima Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 72
Trichopeziza echinulata (Rehm) Rehm (1881), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 26, p. 65
Lachnella rhytismatis (W. Phillips) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 250 ('rhytismae')
Dasyscyphus rhytismatis (W. Phillips) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 453
Erinella minutissima (Gillet) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 508
Dasyscyphus echinulatus (Rehm) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 444
Lachnum echinulatum (Rehm) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 876
Atractobolus rhytismatis (W. Phillips) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446
Atractobolus echinulatus (Rehm) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445
Lachnum rhytismatis (W. Phillips) Nannfeldt (1939), Transactions of the British mycological Society, 23(3), p. 242 (nom actuel)
Dasyscyphus minutissimus (Gillet) Le Gal (1953), Revue de mycologie, Paris, 18, p. 95
Lachnum minutissimum (Gillet) Baral (1985), Beihefte zur zeitschrift fur mykologie, 6, p. 79

References : Ellis 1 p. 78 fig. 296 ; BK 1 225 ; Gr. p. 431 n°724
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Lachnaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle brievement stipite ou sessile, globuleux puis ouvert, large de 0,2-0,4 ( in litt. 0,7 mm de diametre ). Hymenium lisse blanc creme, ( a disque jaune roussatre avec l'age ). Surface externe et marge duveteuse a poils raides et obtus.
Chair : Molle sans odeur ni saveur particulieres.
Stipe : Court, duveteux et blanc.
Habitat : Sur la face inferieure des feuilles mortes tombees et entassees de feuillus, principalement d'Acer pseudoplanatus, mais egalement Quercus, Vaccinium myrtillus, (in litt. sur feuilles d' autres feuillus et buissons. ( Souvent le long des nervures des feuilles ).
Spores : Oblongues, etroitement elliptiques ou claviformes, hyalines, lisses, parfois avec 2 guttules peu nettes. 4-5-6 X 1-1,5-1,7 µm. Asques claviformes, octospores, spores biseriees, 25-35-(40) x 4-5 µm. Paraphyses lineaires-aigues ou subfusiformes, ou lanceolees, 50 µm de long, larges de 5 µm environ, . Poils blancs raides, a parois minces, optus, septes, longs de 30 a 60 µm et epais de 2 a 3-5 µm ( et jusqu'a 8 µm environ d'apres Velenovsky), presentant au sommet de fins cristaux d'oxalate de chaux, et des cellules ventrues a la base.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole ou gregaires. Repandu. Printemps-Ete. Remarques : Souvent associe a Rhytisma acerinum.
Lachnellula gallica (P. Karsten & Hariot) Dennis (1962) Synonymes : Lachnella gallica P. Karsten & Hariot (1890), Revue mycologique (Toulouse), 12(48), p. 170 (Basionyme)
Dasyscyphus gallicus (P. Karsten & Hariot) Saccardo (1892), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 10, p. 22
Atractobolus gallicus (P. Karsten & Hariot) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445
Trichoscypha gallica (P. Karsten & Hariot) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 125
Trichoscyphella phyllocladi Dennis (1961), Kew bulletin, 15(2), p. 302
Lachnellula gallica (P. Karsten & Hariot) Dennis (1962), Persoonia, 2(2), p. 184 (nom actuel)
Lachnellula phyllocladi (Dennis) Dennis (1962), Persoonia, 2(2), p. 184
Trichoscyphella carpatica Svrček (1962), Ceska mykologie, 16(2), p. 104
Trichoscyphella gallica (P. Karsten & Hariot) Berthet (1965), Bulletin mensuel de la Societe linneenne de Lyon, 34, p. 228
Perrotia gallica (P. Karsten & Hariot) Spooner (1987), Bibliotheca mycologica, 116, p. 612
Perrotia gallica var. phyllocladi (Dennis) Spooner (1987), Bibliotheca mycologica, 116, p. 616

References : Gr. p. 464
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle attenue a la base, cupule-etale, large de 2 a 3-4 mm, jaune orange en dessus, blanc et villeux en dessous.
Habitat : Sur branches mortes, cortiquees, attenantes ou au sol, de coniferes, surtout sur Abies, plus rarement sur Picea et Pseudotsuga.
Spores : Monostiques, largement elliptiques, non guttulees, 8-10-12 x 6-7 µm. Asques cylindriques-claviformes, octospores, 95-110 x 9-10 µm. Paraphyses filiformes a peine ou legerement epaissies au sommet (1-1,5 µm).
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole a gregaire. Peu commun. Toute l'annee.
Lachnellula resinaria (Cooke & W. Phillips) Rehm (1893) Synonymes : Peziza resinaria Cooke & W. Phillips (1875), Grevillea, 3(28), p. 185 (Basionyme)
Dasyscyphus resinarius (Cooke & W. Phillips) Rehm (1882), Ascomycetes lojkani lecti in Hungaria, Transsylvania et Galicia, p. 11
Lachnella resinaria (Cooke & W. Phillips) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 242
Lachnellula resinaria (Cooke & W. Phillips) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 864 (nom actuel)
Atractobolus resinarius (Cooke & W. Phillips) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446
Trichoscypha resinaria (Cooke & W. Phillips) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 125
Trichoscyphella resinaria (Cooke & W. Phillips) Dennis (1949), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 32, p. 93

References : Ellis 1 p. 168 ; Gr. p. 465 n° 786
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle turbine, puis cupule et brievement stipite, large de 0,5 a 1 mm, jaune a l'interieur, blanc et velu a l'exterieur .
Chair : Tendre a odeur et saveur indistinctes.
Stipe : Tres court.
Habitat : Sur la resine des troncs et branches de coniferes, surtout sur Picea, plus rarement sur d'autres coniferes tels que Pinus.
Spores : Elliptiques, 5 x 2 µm ou rondes, presentant a l'interieur une ou deux minuscules gouttelettes . Asques cylindriques-claviformes, octospores, 42-50 x 4-5 µm. Paraphyses simples ou divisees, hyalines, freles,lineaires, epaisses de 1,5-2 µm, depassant ordinairement les asques. Poils blancs, lineaires, obtus, septes, 70-90 x 3 µm environ.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire, souvent en croissances denses. Peu frequent. Toute l'annee.
Lachnellula pseudofarinacea (P. Crouan & H. Crouan) Dennis (1962) Synonymes : Peziza pseudofarinacea P. Crouan & H. Crouan (1867), Florule du Finistere, p. 52 (Basionyme)
Lachnea pseudofarinacea (P. Crouan & H. Crouan) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 87
Lachnella pseudofarinacea (P. Crouan & H. Crouan) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 316
Erinella pseudofarinacea (P. Crouan & H. Crouan) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 509
Erinella pommeranica Ruhland (1900) [1899], Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 41, p. 82
Dasyscyphella pommeranica (Ruhland) Kirschstein (1935), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 33(3-4), p. 228
Trichoscyphella pseudofarinacea (P. Crouan & H. Crouan) Dennis (1960), British Cup Fungi and their Allies, p. 98
Lachnellula pseudofarinacea (P. Crouan & H. Crouan) Dennis (1962), Persoonia, 2(2), p. 184 (nom actuel)

References : Ellis p. 183
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Habitat : Sur branches mortes de Pinus, plus rarement de Picea.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Espece aisement reconnaissable au microscope a ses longues spores filiformes.
Lachnellula arida (W. Phillips) Dennis (1962) Synonymes : Peziza arida W. Phillips (1877), Grevillea, 5(35), p. 117, tab. 89, fig. 13 (Basionyme)
Dasyscyphus aridus (W. Phillips) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 455
Atractobolus aridus (W. Phillips) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445
Lachnum engelmanii Tracy & Earle (1901), in Greene, Plantae bakerianae, 1, p. 25
Trichopeziza engelmanii (Tracy & Earle) Saccardo & P. Sydow (1902), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 16, p. 1148
Lachnella arida (W. Phillips) Seaver (1951), The North American cup-fungi (inoperculates), p. 268
Trichoscyphella arida (W. Phillips) E. Muller & S. Ahmad (1962), Biologia, Lahore, 8(2), p. 159
Lachnellula arida
(W. Phillips) Dennis (1962), Persoonia, 2(2), p. 183 (nom actuel)

References : BK 2 229
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Fructification 3-5 (7)mm,cupuliforme a orbiculaire,mais aussi pulvinee dans la vieillesse,brievement stipitee.
Chair : Hymenium lisse,pale a jaune d'or.
Habitat : Sur branches mortes cortiquees, encore attenantes ou tombees au sol, surtout sur Larix, mais egalement sur Pinus, de l'etage montagnard a l'etage subalpin.
Spores : Elliptiques,lisses,hyalines,parfois uniguttulees.Asques octopores,spores uniseriees 55-60 x 7,5-8µm. Paraphyses cylindriques,legerement clavees au sommet. Poils brun fonce a parois plus ou moins minces.Excipulum forme d'une texture angulaire/globuleuse.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : En ete. Peu commun.
Hyaloscypha hyalina (Persoon) Boudier (1907) Synonymes : Peziza hyalina Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 655 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Octospora hyalina (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 667
Cyathicula hyaline (Persoon) P. Karsten (1866), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 8, p. 208
Pseudohelotium hyalinum (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 298
Helotium hyalinum (Persoon) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 240
Lachnea hyalina (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 79
Urceola hyalina (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 321
Lachnella hyalina (Persoon) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 267, tab. 8, fig. 48
Dasyscyphus hyalinus (Persoon) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 449
Pezizella hyalina (Persoon) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 653
Hymenoscyphus hyalinus (Persoon) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 69
Atractobolus hyalinus (Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446
Hyaloscypha hyalina (Persoon) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 126 (nom actuel)
Micropodia hyalina (Persoon) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 128
Hyaloscypha quercus Nannfeldt (1932), Nova Acta Regiae Societatis Scientiarum Upsaliensis, series 4, 8(2), p. 274

References : BK 1 240 ; Ellis 1 p. 253 fig. 1053 ; Dennis p. 157 pl. 7e
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : 0,2-0,5 mm, cupuliforme a uniforme a l'etat jeune, puis acetabulee. Sessile. Hymenium lisse, gris blanchatre, translucide. Surface externe et marge blanches et finement feutrees-velues, parfois presque entierement ochrace.
Habitat : Sur bois decortique de feuillus, tels que, Fraxinus, mais, plus souvent sur Quercus, egalement sur Betula, Sorbus, et meme Rubus fruticosus. ( Voir liste des recoltes).
Spores : Elliptiques, lisses, hyalines, parfois garnies de petites guttules, 6-10 2-2,5-3 µm. Asques cylindriques-claviformes, octospores, spores biseriees, 35-(45) x 6 µm. Paraphyses cylindriques, filiformes, legerement renflees au sommet, parfois fourchues. Poils hyalins, a parois minces, avec 1 a 3 cloisons vers la base, effiles au sommet 110 x 6 µm. ( D'apres Dennis, non septes, et de 30 x 3 µm, Ellis : non septes et 45 x 3µm ). ??
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire a cespiteux. Peu frequent. De Mars a Mai. ( In litt. Commun ou assez frequent, de Septembre a Mars, ou tout au long de l'annee ).
Diplocarpa bloxamii (Berkeley) Seaver (1937) Synonymes : Peziza diplocarpa Currey (1864) [1863], The transactions of the linnean Society of London, series 1, 24(2), p. 153, tab. 30, fig. 33
Lachnella diplocarpa (Currey) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 232
Encoelia bloxamii Berkeley (1887), in W. Phillips, Grevillea, 15(76), p. 113 (Basionyme)
Cenangium bloxamii (Berkeley) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 568
Diplocarpa curreyana Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 307
Dasyscyphus diplocarpus (Currey) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 121
Diplocarpa bloxamii (Berkeley) Seaver (1937), Mycologia, 29(2), p. 177 (nom actuel)

References : Ellis p. 7
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Dermateaceae
Comestibilite : Sans interet
Brunnipila calyculiformis (Schumacher) Baral (1985) Synonymes : Peziza calyculaeformis Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 425 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Cyathicula calyculaeformis (Schumacher) P. Karsten (1866), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 8, p. 207
Lachnum calyculiforme (Schumacher) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 178
Dasyscyphus calyculiformis (Schumacher) Rehm (1872), Ascomyceten, 3, n° 111
Lachnea calyculaeformis (Schumacher) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 69
Trichopeziza calyculiformis (Schumacher) Rehm (1881), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 26, p. 53
Erinella calyculiformis (Schumacher) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 301
Lachnella calyculiformis (Schumacher) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 237
Brunnipila calyculiformis (Schumacher) Baral (1985), Beihefte zur zeitschrift fur mykologie, 6, p. 49 (nom actuel)

References : Ellis p. 111
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Habitat : Souvent sur Corylus.
Comestibilite : Sans interet
Brunnipila calycioides (Rehm) Baral (1985) Synonymes : Peziza calycioides Rehm (1873), Ascomyceten, 4, n° 159 (nom. illegit.)
Trichopeziza calycioides Rehm (1880), Ascomyceten, 12, n° 567 (Basionyme)
Dasyscyphus calycioides (Rehm) Rehm (1881), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 26, p. 42
Trichopeziza rehmii Staritz (1882), in Rehm, Ascomyceten, 14, n° 658
Helotium calycioides (Rehm) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 309
Dasyscyphus rehmii (Staritz) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 466
Dasyscyphus calyciformis Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 1143 (nom. illegit.)
Lachnella brunneociliata W. Phillips (1891), The Scottish naturalist, 11, p.90
Lachnum rehmii (Staritz) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 908
Lachnum calycioides (Rehm) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 909
Atractobolus rehmii (Staritz) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446
Atractobolus caliciiformis (Saccardo) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445
Brunnipila calycioides (Rehm) Baral (1985), Beihefte zur zeitschrift fur mykologie, 6, p. 49 (nom actuel)

References : Rubio p. 208
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Sur Juncus
Albotricha acutipila (P. Karsten) Raitviir (1970) Synonymes : Peziza acutipila P. Karsten (1867), Fungi Fenniae exsiccati, 7, n° 662 (Basionyme)
Lachnum acutipilum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 173
Lachnella acutipila (P. Karsten) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 252
Dasyscyphus acutipilus (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 447
Atractobolus acutipilus (P. Karsten) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445
Albotricha acutipila (P. Karsten) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 40 (nom actuel)
Dasyscyphella acutipilosa Baral & E. Weber (1992), Bibliotheca mycologica, 140, p. 103

References : BK 1 210 ; Cetto 6 p. 645 ; Ellis p. 455 fig. 1740 ; Gr. p. 433 n° 730
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle brievement stipite ou subsessile, cupuliforme puis etale, ferme par le sec, large de 3 a 8 dixiemes de mm, entierement blanc ou un peu jaunatre sur l'hymenium, couvert de longs poils blancs aigus a l'exterieur.
Habitat : Sur tiges mortes et chaumes pourris de graminees, Agrostis spp. (agrostis), Arrhenatherum spp. (arrhenathera), Brachypodium spp. (brachypodes), Calamagrostis spp. (calamagrostis), Carex spp. (laiches), Dactylis spp. (dactyles), Deschampsia spp. (dechampsias), Glyceria spp. (glyceries), Phalaris spp. (phalaris), Phragmites spp. (roseaux), ainsi que sur d'autres plantes herbacees. Dans les lieux marecageux ou humides. Mai-juillet (avril-octobre). Gregaire. Assez rare, mais passe probablement inapercu par sa petite taille.
Spores : Fusiformes-aciculaires, le plus souvent droites, presentant plusieurs gouttelettes tres fines a l'interieur, 7,5-10 (-12-16) x 1,5-2 µm. Theques cylindriques-claviformes, octospores, spores biserieees, 40-50 x 5-6 µm. Paraphyses fusiformes aigues, beaucoup plus longues que les asques,, epaisses de 4 a 5 µ dans la partie la plus large, septees vers la base. Poils longs de 100 a 200 µ environ et epais de 3-4 % vers la base, longuement attenues dans la partie superieure, couverts ou non de fines granulations.
Comestibilite : Sans interet
Unguiculariopsis robergei (Desmazieres) Korf & W.Y. Zhuang (1988) Synonymes : Peziza robergei Desmazieres (1845), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 3, p. 365 (Basionyme)
Lachnea robergei (Desmazieres) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 84
Lachnella flammea var. robergei (Desmazieres) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 314
Lachnella robergei (Desmazieres) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 395
Trichangium vinosum Kirschstein (1935), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 33(3-4), p. 204
Unguiculella robergei (Desmazieres) Dennis (1955), Kew bulletin, 10, p. 136
Unguiculariopsis robergei (Desmazieres) Korf & W.Y. Zhuang (1988), Mycotaxon, 32, p. 57, nom actuel

References : Ellis p. 159 fig. 701 Dennis p. 162 fig. 29D ; Page Image In For Protologue. Mycotaxon, 32, p. 57
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Apothecium discoide ou cupuliforme, disque rouge sombre a rouge fonce, 0,5-0,8 et jusqu'a 1 mm maximum de diametre, duveteux ; poils de 35 a 55 µm de long et de 3-4 µm d'epaisseur vers la base, brusquement contractee par une longue pointe solide courbe de 1µm a peine de largeur.
Stipe : Nul ou tres court, et de 0,5-0,8 mm de diametre environ.
Habitat : Sur tiges mortes ou entre les organes des fruits de Lonicera spp. (chevrefeuille), mais egalement sur Rosa spp. (rosier) et Amphisphaerella xylostei. (Voir egalement la liste des recoltes ). Isole a gregaire. Tres rare. Avril.
Spores : Spores elliptiques, hyalines, biguttulees, 4,4-7,3-8 x 2,5-3,5 µm. Asques claves, octospores, 29-35 x 5-7 µm, spores biseriees. Paraphyses cylindriques, 2 µm de large, 2-3 septees, fourchues.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Ancienne recolte citee par Aime de Soland, en 1858 dans le baugeois.
Unguicularia carestiana (Rabenhorst) Hohnel (1909) Synonymes : Peziza struthiopteridis Sauter (1841), Flora oder allgemeine botanische Zeitung, 24, p. 311
Peziza carestiana Rabenhorst (1866), Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 913 (Basionyme)
Helotium carestianum (Rabenhorst) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 161
Trichopeziza carestiana (Rabenhorst) Rehm (1883), Ascomyceten, 15, n° 706
Lachnella carestiana (Rabenhorst) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 132
Trichopeziza struthiopteridis (Sauter) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 432
Dasyscyphus carestianus (Rabenhorst) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 452
Lachnum struthiopteridis (Sauter) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 887
Trichopeziza carinata Cooke & Massee (1893), Grevillea, 21(100), p. 121
Dasyscyphus carinata (Cooke & Massee) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 339
Atractobolus carestianus (Rabenhorst) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445
Urceolella struthiopteridis (Sauter) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 130
Micropodia carestiae (Rabenhorst) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 128
Unguicularia carestiana (Rabenhorst) Hohnel (1909), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 118, p. 391 (nom actuel)
Urceolella carestiana (Rabenhorst) Dennis (1963), Kew bulletin, 17(2), p. 335
Hyalopeziza carestiana (Rabenhorst) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 33

References : BK 1 243 ; FMDS 169 p. 54
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Urceollee a cupuliforme, subsessile, globuleuse a l'etat jeune, tout entierement blanchatre a creme, 0,2-0,3 mm. Surface externe lachement couverte de poils raides, blancs en partie agglutines en touffes, fixes le plus souvent lateralement a la marge.
Habitat : Sur tiges pourries de fougeres surtout a l'etage subalpin.
Spores : Claviformes a larmiformes, plus rarement fusiformes, lisses, hyalines, avec quelques tres fines gouttelettes a l'interieur, 7-10 (-11) x 1,5-2,5 (-3) µm. Asques octospores, spores biseriees, 40 x 4-6 µm. Paraphyses simples, non septees,ne depassant pas les asques. Poils a parois relativement epaisses, hyalins, lisses, sans cloisons, se terminant par une pointe + ou - effilee ou arrondie, jusqu'a 100 x 5 µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire. Peu frequent. De Mai a Aout.
Unguicularia costata (Boudier) Dennis (1949) Synonymes : Urceolella costata (Boudier) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 119
Lachnella boudieri Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 317
Pseudohelotium costatum (Boudier) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 300
Unguicularia costata (Boudier) Dennis (1949), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 32, p. 79 (nom actuel)
Hyalopeziza costata (Boudier) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 34
Olla costata (Boudier) Svrček (1986), Ceska mykologie, 40(4), p. 216

References : Ellis p. 549 fig. 2037 ; Gr. p. 477 n° 809
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, globuleux-urceole, margine, large de 2 a 6 dixiemes de mm, lisse, entierement gris blanchatre, couvert d'une pubescence courte a l'exterieur. Marge regulierement arrondie.
Habitat : Dans les bois tourbeux, sur tiges pourries de Juncus effusus, acutiflorus, etc...
Spores : Fusiformes-aigues, hyalines, presentant parfois a l'interieur quelques granulations vers les extremites, 9-10 x 1,5-2 µm. Asques oblongs, non attenues a la base, octospores, 30-35 x 7-9 µm. Paraphyses rares, simples ou fourchues, septees, non epaissies au sommet, hyalines, granuleuses interieurement. Poils blanchatres, peu aigus, septes seulement a la base, ondules, a parois epaisses, reunis en cotes longitudinales, 30-40 x 4-5 µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire a cespiteux. Assez commun. D'Octobre a Juillet.
Trichopeziza leucophaea (Persoon) Rehm (1871) Synonymes : Peziza sulphurea var. γ leucophaeaPersoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 250 (Basionyme)
Peziza leucophaea (Persoon) Nylander (1868), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 31 (nom. illegit.)
Trichopeziza leucophaea (Persoon) Rehm (1871), Ascomyceten, 2, n° 65-a (nom actuel)
Lachnum leucophaeum(Persoon) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 177
Lachnea leucophaea (Persoon) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 251
Dasyscyphus leucophaeus (Persoon) Rehm (1882), Ascomycetes lojkani lecti in Hungaria, Transsylvania et Galicia, p. 9
Lachnella sulphurea var. leucophaea(Persoon) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 265
Lachnella bicolor Peck (1902) [1901], Annual report of the New York state Museum of natural history, 54, p. 157 (nom. illegit.)
Lachnella leucophaea (Persoon) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 123
Belonidium leucophaeum(Persoon) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 45

References : Gr. 754
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Habitat : Sur plantes herbacees.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Synonyme de Belonidium mollissimum selon certains auteurs
Psilachnum tami (Lamy) Dennis (1963) Synonymes : Peziza tami Lamy (1836), in Desmazieres, Annales des sciences naturelles, botanique, serie 2, 6, p. 244 (Basionyme)
Belonidium tami (Lamy) De Notaris (1863), Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 1(5), p. 380
Helotium tami (Lamy) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 241
Lachnea tami (Lamy) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 79
Lachnella tami (Lamy) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 270
Trichopeziza tami (Lamy) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 408
Dasyscyphus tami (Lamy) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 340
Urceolella tami (Lamy) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 130
Pezizellaster tami (Lamy) Hohnel (1917), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 15(5), p. 350
Psilachnum tami (Lamy) Dennis (1963), Kew bulletin, 17(2), p. 368 (nom actuel)

References : Gr. 819
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Habitat : Sur Tamus communis
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Ancienne recolte citee par Aime de Soland en 1858, a Avrille, sur Tamus communis.
Proliferodiscus tricolor (Sowerby) Baral (2009) Synonymes : Peziza tricolor Sowerby (1802), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 369, fig. 6 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Dasyscyphus tricolor (Sowerby) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 671
Peziza godroniana Montagne (1842), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 2, 18, p. 245
Peziza episcopalis Desmazieres (1843), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 2, 19, p. 367
Lachnella tricolor (Sowerby) Saccardo (1880), Michelia, 2(6), p. 80
Lachnea episcopalis (Desmazieres) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 87
Erinella tricolor (Sowerby) Quelet (1883) [1882], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 11, p. 406, pl. 12, fig. 6
Erinella tricolor var. episcopalis (Desmazieres) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 303
Dasyscyphus coeruleus J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 86
Trichopeziza coerulea (J. Schroter) Saccardo (1895), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 11, p. 412
Lachnellula tricolor (Sowerby) Dennis (1962), Persoonia, 2(2), p. 184
Proliferodiscus tricolor (Sowerby) Baral (2009), Agarica, 28, p. 35 (nom actuel)

References : Gr. p. 448 n° 759
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle subsessile ou tres brievement stipite, d'abord turbine et clos, puis ouvert et hemispherique avec la marge incurvee, large de 1 a 2 mm, incarnat puis creme ocrace a l'interieur, lilas azure et villeux a l'exterieur, farineux et blanc a la base.
Habitat : Sur l'ecorce ( humide ? ) de Quercus.
Spores : Oblongues-cylindriques, ou allongees et etroitement elliptiques, hyalines, continues, 12-15 x 2-3 µm, guttulees, 2 a 4 gouttelettes.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Eparse. Rare. Printemps.
Pezizella parilis (P. Karsten) Dennis (1956) Synonymes : Peziza parilis P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 146 (Basionyme)
Helotium parile (P. Karsten) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 115
Helotium citrinum var. subniveum P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 125
Hymenoscyphus emergens Cooke & W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 139
Phialea emergens (Cooke & W. Phillips) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 268
Lachnella brachytricha Cooke & W. Phillips (1891), Grevillea, 19(91), p. 73
Dasyscyphus brachytrichus (Cooke & W. Phillips) Saccardo (1892), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 10, p. 22
Helotium emergens (Cooke & W. Phillips) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 251
Calycina parilis (P. Karsten) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448
Atractobolus brachytrichus (Cooke & W. Phillips) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445
Helotium milliare Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 185
Helotium glochidiatum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 185
Helotium alnisedum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 185
Pezizella parilis (P. Karsten) Dennis (1956), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 62, p. 49 (nom actuel)
Hymenoscyphus parilis (P. Karsten) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 74

References : Medardi CXLVII ; Ellis p. 14 & 96 fig. 51
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Pezizellaceae
Chapeau/Fructification : Jusqu'a 2 mm ou plus de diametre, blanc creme, couleur miel au sechage.
Habitat : Sur les rameaux morts d'Acer, Alnus, Quercus, Betula, Salix,etc...
Spores : Ascospores hyalines, 1 cloison, 10-14 x 2 µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Peu frequent. De Mai a Janvier, plus specialement Septembre-Novembre.
Pezizella punctoidea (P. Karsten) Rehm (1892) Synonymes : Helotium punctoideum P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 215 (Basionyme)
Pezizella chlorotica Rehm (1873), Ascomyceten, 4, n° 162
Peziza punctoidea (P. Karsten) Cooke (1876), Grevillea, 5(34), p. 61
Pseudohelotium chloroticum (Rehm) J. Kunze (1879), Fungi selecti exsiccati, n° 292
Lachnella punctoidea (P. Karsten) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 268
Pseudohelotium punctoideum (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 295
Pezizella punctoidea (P. Karsten) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 668 (nom actuel)
Dasyscyphus punctoideus (P. Karsten) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 341
Pezizella epidemica Rehm (1905), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 3(3), p. 225
Hyaloscypha punctoidea (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 126
Hymenoscyphus punctoideus (P. Karsten) Migula (1913), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 3(2), p. 1154
Hymenoscyphus epidemicus (Rehm) Migula (1913), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 3(2), p. 1153
Pseudopeziza punctoidea (P. Karsten) Hohnel (1926), Mitteilungen aus dem botanischen Institut der technischen hochschule in Wien, 3(2), p. 64

References : Ellis p. 347
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Pezizellaceae
Comestibilite : Sans interet
Lachnum diminutum (Roberge) Rehm (1883) Synonymes : Peziza diminuta Roberge (1847), in Desmazieres, Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 8, p. 185 (Basionyme)
Lachnea diminuta (Roberge) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 71
Lachnum diminutum (Roberge) Rehm (1883), Ascomyceten, 15, n° 707 (nom actuel)
Lachnum staritzii Rehm (1883), Ascomyceten, 15, n° 709
Erinella diminuta (Roberge) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 304
Lachnella diminuta (Roberge) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 253
Dasyscyphus staritzii (Rehm) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 465
Dasyscyphus diminutus (Roberge) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 449 ('deminutus')
Lachnella conformis Cooke (1891), in W. Phillips, Grevillea, 19(92), p. 107
Dasyscyphus conformis (Cooke) Saccardo (1892), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 10, p. 21
Lachnum moutonii Rehm (1897), in Mouton, Bulletin de la Societe royale de botanique de Belgique, 36(2), p. 19
Atractobolus staritzii (Rehm) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446
Atractobolus diminutus (Roberge) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445
Atractobolus conformis (Cooke) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445
Dasyscyphus moutonii (Rehm) Saccardo & P. Sydow (1899), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 14, p. 780

References : Gr. p. 437 n° 739 ; Dennis p. 150 ; Ellis p. 546 fig. 2026
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Lachnaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle tres brievement stipite ou subsessile, d'abord globuleux, puis ouvert et hemispherique, large de 0,5 mm environ, jaune pale, jaune d'or ou jaune orange a l'interieur, blanc et pubescent a l'exterieur.
Habitat : Sur les tiges seches, en particulier de Juncus.
Spores : Oblongues ou oblongues fusiformes, 12-18 x 2 µm. Asques cylindriques-claviformes, octospores, 50-60 x 5 µm. Paraphyses fusiformes ou lanceolees.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole a gregaire. Assez frequent. Ete ( de Mai a Octobre ).
Lachnum patulum (Persoon) Brunaud (1886) Synonymes : Peziza patula Persoon (1796), Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 1, p. 42 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Dasyscyphus patulus (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 671
Hyalopeziza patula (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 298
Lachnea patula (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 72
Lachnum patulum (Persoon) Brunaud (1886), Journal d'histoire naturelle de Bordeaux et du Sud-Ouest, 1886, 2, p. 20 (nom actuel)
Erinella patula (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 304
Lachnella patula (Persoon) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 251
Atractobolus patulus (Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446

References : BSMF 116 Fascicule 2 ; Ellis p. 205 ; Medardi p. 110
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Lachnaceae
Chapeau/Fructification : Petite coupe plus ou moins ouverte.
Stipe : Subsessile.
Habitat : Sur feuilles de Quercus
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Peut-etre seulement une forme de Capitotricha bicolor.
Lachnum morthieri (Cooke) Rehm (1893) Synonymes : Lachnella morthieri Cooke (1891), Grevillea, 19(91), p. 73 (Basionyme)
Dasyscyphus morthieri (Cooke) Saccardo (1892), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 10, p. 21
Lachnum morthieri (Cooke) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 881 (nom actuel)
Atractobolus morthieri (Cooke) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446
Dasyscyphus nudipes var. minor Dennis (1949), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 32, p. 90

References : Gr. 719
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Lachnaceae
Comestibilite : Sans interet
Lachnum papyraceum (P. Karsten) P. Karsten (1871)
Pas de photo disponible
Synonymes : Peziza virginea subsp.* selecta P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 192
Peziza papyracea P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 193 (Basionyme)
Lachnum papyraceum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 169 (nom actuel)
Lachnum virgineum var. ß selectum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 170
Lachnea virginea subsp.* selecta (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 249
Lachnea papyracea (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 249
Dasyscyphus papyraceus (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 434
Lachnella virginea var. ß selecta (P. Karsten) W. Phillips (1890), Grevillea, 18(88), p. 84
Atractobolus papyraceus (P. Karsten) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446

References : Ellis p. 7
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Lachnaceae
Comestibilite : Sans interet
Lachnellula fuscosanguinea (Rehm) Dennis (1962) Synonymes : Dasyscyphus fuscosanguineus Rehm (1872), Ascomyceten, 3, n° 112-ab (basionyme)
Trichopeziza fuscosanguinea (Rehm) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 294
Lachnella fuscosanguinea (Rehm) P. Karsten (1888), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 16, p. 16
Hymenoscyphus fuscosanguineus (Rehm) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485
Atractobolus fuscosanguineus (Rehm) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445
Trichoscyphella fuscosanguinea (Rehm) Svrček (1962), Ceska mykologie, 16(2), p. 104
Lachnellula fuscosanguinea (Rehm) Dennis (1962), Persoonia, 2(2), p. 184 (nom actuel)

References : Gr. 745 ; Medardi p. 101
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : globuleux puis aplani. Poils courts, bruns, obtus.
Stipe : court
Habitat : Sur branches mortes cortiquees, encore attenantes ou tombees au sol, de Pinus (Pinus mugo et Pinus cembra), de l'etage montagnard a l'etage subalpin.
Comestibilite : Sans interet
Lachnellula abietis (P. Karsten) Dennis (1962) Synonymes : Helotium abietis P. Karsten (1869), Fungi Fenniae exsiccati, 9, n° 837 (Basionyme)
Lachnella abietis (P. Karsten) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 131
Dasyscyphus abietis (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 438
Atractobolus abietis (P. Karsten) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445
Trichoscypha abietis (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 125
Trichoscyphella abietis (P. Karsten) Nannfeldt (1953), Fungi exsiccati suecici, praesertini upsalienses, 41-42, p. 49
Lachnellula abietis (P. Karsten) Dennis (1962), Persoonia, 2(2), p. 183 (nom actuel)
Perrotia abietis (P. Karsten) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 63

References : Lachnellula Key
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Habitat : Sur branches mortes cortiquees, encore attenantes ou tombees au sol, de Picea abies, a l'etage montagnard.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Espece limitee a Picea, a spores typiquement fusiformes avec de grosses guttules.
Lachnellula laricis (Chaillet) Dharne (1965) Synonymes : Peziza calycina var. laricisChaillet (1828), in Fries, Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 2, p. 8 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1828)
Peziza laricis (Chaillet) Rehm (1876), Grevillea, 4(32), p. 169
Dasyscyphus calycinus var. laricis (Chaillet) Hazslinszky (1886) [1885], Mathematikai es termeszettudomanyi kozlemenyek, vonatkozolag a hazai vizsonyokra, 21, p. 244
Dasyscyphus oblongosporus G.G. Hahn & Ayers (1934), Mycologia, 26(1), p. 88
Lachnella oblongospora (G.G. Hahn & Ayers) Seaver (1951), The North American cup-fungi (inoperculates), p. 245
Lachnellula laricis (Chaillet) Dharne (1965), Phytopathologische zeitschrift, 53(2), p. 132 (nom actuel)

References : Lachnellula Key
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Habitat : Sur branches de Larix.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Espece rare en Europe autrefois connue que du Liechtenstein. Premiere recolte francaise.
Lachnellula succina (W. Phillips) Polhorský & Baral (2020) Synonymes : Peziza succina W. Phillips (1877), Grevillea, 5(35), p. 116, tab. 89, fig. 12 (Basionyme)
Dasyscyphus succinus (W. Phillips) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 458
Atractobolus succinus (W. Phillips) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446 ('succineus')
Lachnella succina (W. Phillips) Seaver (1951), The North American cup-fungi (inoperculates), p. 263
Perrotia succina (W. Phillips) Dennis (1962), Persoonia, 2(2), p. 182 ('succinea')
Lachnellula succina (W. Phillips) Polhorský & Baral (2020), Index fungorum, 454, p. 3 (nom actuel)

References : FMBDS N° 236 p. 12
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Habitat : Sur branches mortes de Salix.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Espece caracterisee par des spores cylindriques, des poils bruns couverts de granulations et un habitat sur feuillus. Elle appartient desormais au genre Lachnellula en raison des donnees moleculaires. Voir Peziza succina Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 113 (nom. inval. ?)
Incrucipulum sulphurellum (Peck) Baral (1985)
Pas de photo disponible
Synonymes : Peziza sulphurella Peck (1878) [1877], Annual report of the New York state Museum of natural history, 30, p. 59 (Basionyme)
Peziza crucifera W. Phillips (1878), The Gardener's chronicle and agricultural gazette, serie 2, 10, p. 397, fig. 71
Lachnella crucifera (W. Phillips) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 250
Dasyscyphus sulphurellus (Peck) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 459
Dasyscyphus cruciferus (W. Phillips) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 440
Atractobolus sulphurellus (Peck) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446 ('sulfurellus')
Atractobolus cruciferus (W. Phillips) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445
Lachnum cruciferum (W. Phillips) Nannfeldt (1936) [1935-36], Transactions of the British mycological Society, 20(3-4), p. 194
Incrucipulum sulphurellum (Peck) Baral (1985), Beihefte zur zeitschrift fur mykologie, 6, p. 72 (nom actuel)
Lachnum sulphurellum (Peck) Raitviir (1986), Folia cryptogamica Estonica, 20, p. 2
Belonidium sulphurellum (Peck) Raitviir & Leenurm (2001) [2000], Folia cryptogamica Estonica, 37, p. 88

References : Ascofrance
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Habitat : Sur Myrica galle
Comestibilite : Sans interet
Hyalopeziza trichodea (W. Phillips & Plowright) Raitviir (1970)
Pas de photo disponible
Synonymes : Peziza trichodea W. Phillips & Plowright (1875), Grevillea, 3(27), p. 125, tab. 42, fig. 4 (Basionyme)
Lachnella trichodea (W. Phillips & Plowright) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 234
Dasyscyphus trichodeus (W. Phillips & Plowright) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 462
Atractobolus trichodeus (W. Phillips & Plowright) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446
Trichopeziza marchica Kirschstein (1907) [1906], Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 48, p. 46
Dasyscyphus triglitziensis Jaap (1917), Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 59, p. 26
Trichodiscus marchicus (Kirschstein) Kirschstein (1924), Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 66, p. 26
Hyalotricha trichodea (W. Phillips & Plowright) Dennis (1949), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 32, p. 76
Urceolella trichodea (W. Phillips & Plowright) Dennis (1963), Kew bulletin, 17(2), p. 372
Hyalopeziza trichodea (W. Phillips & Plowright) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 34 (nom actuel)

References : Ellis p. 173
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Habitat : Sur aiguilles au sol.
Comestibilite : Sans interet
Crumenulopsis pinicola (Rebentisch) J.W. Groves (1969)
Pas de photo disponible
Synonymes : Peziza pinicola Rebentisch (1804), Prodomus florae neomarchicae, p. 385 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Heterosphaeria pinicola (Rebentisch) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 365
Hysterium pinicola (Rebentisch) Nylander (1868), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 77
Crumenula pinicola (Rebentisch) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 251
Trochila pinicola (Rebentisch) P. Karsten (1873), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 13, p. 235
Triblidium pinicolum (Rebentisch) Cooke (1876), Grevillea, 4(32), p. 182, tab. 67, fig. 8
Lachnea pinicola (Rebentisch) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 65
Pseudographis pinicola (Rebentisch) Rehm (1881), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 26, p. 10
Godronia pinicola (Rebentisch) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 144
Pseudographis elatina subsp.* pinicola (Rebentisch) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 158
Lachnella pinicola (Rebentisch) Hazslinszky (1886) [1885], Mathematikai es termeszettudomanyi kozlemenyek, vonatkozolag a hazai vizsonyokra, 21, p. 221
Cenangium pinicola (Rebentisch) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 328
Crumenulopsis pinicola (Rebentisch) J.W. Groves (1969), Canadian journal of botany, 47, p. 48 (nom actuel)

References : Ellis p. 182
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Habitat : Sur Pinus.
Comestibilite : Sans interet
Calycellina punctata (Fries) Lowen & Dumont (1984) Synonymes : Peziza punctata Greville (1824), Flora edinensis, p. 424 (nom. illegit.)
Peziza punctiformis Greville (1824) [1823], Scottish cryptogamic flora, 2, tab. 63 (nom. illegit.)
Peziza xanthosticta Schrader (1827), Systema vegetabilium, Edn 16, 4(1), p. 513
Helotium punctatum Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 356 (Basionyme)
Peziza puberula Lasch (1851), in Rabenhorst, Klotzschii herbarum vivum mycologicum, Edn 1, n° 1529
Helotium puberulum (Lasch) Fuckel (1864), Fungi Rhenani exsiccati, n° 1150
Pseudohelotium puberulum (Lasch) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 298
Helotium querceti Saccardo (1877), Michelia, 1(1), p. 68
Urceola punctata (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 321
Helotium punctiforme W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 168
Pseudohelotium punctiforme (W. Phillips) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 295
Lachnella puberula (Lasch) W. Phillips (1890), Grevillea, 18(88), p. 85
Pezizella puberula (Lasch) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 665
Pezizella punctiformis (W. Phillips) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 664
Dasyscyphus pulchellus J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 88 (nom. illegit.)
Hymenoscyphus punctiformis (W. Phillips) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 71
Dasyscyphus puberulus (Lasch) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 355
Belonium sulphureotinctum Rehm (1896), Hedwigia: Beiblatt zur Hedwigia, 35(6), p. (146) ('sulfureotinctum')
Atractobolus pulchellus Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446
Calycina querceti (Saccardo) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 449
Niptera sulfureotincta (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 141
Urceolella puberula (Lasch) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 129
Hyaloscypha punctiformis (W. Phillips) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 126
Hyalinia querceti (Saccardo) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 104
Hymenoscyphus puberulus (Lasch) Migula (1913), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 3(2), p. 1151
Calycellina punctiformis (W. Phillips) Hohnel (1918), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 127, p. 601
Phialina puberula (Lasch) Hohnel (1926), Mitteilungen aus dem botanischen Institut der technischen hochschule in Wien, 3(2), p. 106
Hyaloscypha puberula (Lasch) Nannfeldt (1949), in Dennis, Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 32, p. 73
Calycellina punctata (Fries) Lowen & Dumont (1984), Mycologia, 76(6), p. 1006 (nom actuel)

References : BK 1 245 ; Ellis p. 203
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Sur feuilles de chenes pourries.
Brunnipila brunneola (Desmazieres) Baral (2018) Synonymes : Peziza brunneola Desmazieres (1842), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 2, 17, p. 96 (Basionyme)
Lachnum brunneolum (Desmazieres) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 180
Lachnella brunneola (Desmazieres) Saccardo (1877), Michelia, 1(1), p. 66
Lachnea brunneola (Desmazieres) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 67
Dasyscyphus brunneolus (Desmazieres) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 460
Atractobolus brunneolus (Desmazieres) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445
Brunnipila brunneola (Desmazieres) Baral (2018), in Læssoe & J.H. Petersen, Index fungorum, 369, p. 1 (nom actuel)

References : Gr. 746
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Habitat : Feuilles mortes de Quercus et Fagus.
Comestibilite : Sans interet
Arachnopeziza aranea (De Notaris) Boudier (1907) Synonymes : Peziza aranea De Notaris (1841), Memorie della reale Accademia delle scienze di Torino, serie 2, 3, p. 57, tab. 1 (Basionyme)
Trichopeziza aranea (De Notaris) Saccardo (1878), Michelia, 1(2), p. 253
Phialea aranea (De Notaris) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 111
Arachnoscypha aranea (De Notaris) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 118
Lachnella aranea (De Notaris) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 272
Dasyscyphus araneus (De Notaris) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 336
Lachnum aranea (De Notaris) Lindau (1896), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1), p. 203
Arachnopeziza aranea (De Notaris) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 126 (nom actuel)

References : Gr. 774
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Arachnopezizaceae
Spores : uniseptees
Comestibilite : Sans interet
Amicodisca virella (P. Karsten) Huhtinen (1994) Synonymes : Peziza virella P. Karsten (1867), Fungi Fenniae exsiccati, 7, n° 627 (Basionyme)
Helotium virellum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 241
Ombrophila virella (P. Karsten) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 94
Peziza citricolor Berkeley & Broome (1871), The annals and magazine of natural history, series 4, 7, p. 433, tab. 19, fig. 14
Chlorospleniella virella (P. Karsten) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 141
Dasyscyphus citricolor (Berkeley & Broome) Massee (1885), British fungus flora, 4, p. 356
Lachnella citricolor (Berkeley & Broome) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 260
Coryne virella (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 645
Trichopeziza citricolor (Berkeley & Broome) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 414 ('vitricolor ')
Corynella virella (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 99
Amicodisca virella (P. Karsten) Huhtinen (1994), Karstenia, 34(1), p. 5 (nom actuel)

References : Grelet 532
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Comestibilite : Sans interet
Lasiobelonium horridulum (Desmazieres) Dougoud (2012) Synonymes : Peziza horridula Desmazieres (1847), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 8, p. 185 (Basionyme)
Peziza secalis Libert (1880), in Cooke, Grevillea, 8(47), p. 84
Trichopeziza horridula (Desmazieres) Saccardo (1880), Michelia, 2(6), p. 80
Lachnea horridula (Desmazieres) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 82
Trichopeziza secalis (Libert) Saccardo (1881), Michelia, 2(7), p. 330
Lachnella albotestacea var. horridula (Desmazieres) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 315
Hyalopeziza secalis (Libert) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 419
Lachnum secalis (Libert) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 897
Dasyscyphus horridulus (Desmazieres) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 345
Lachnella horridula (Desmazieres) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 124
Trichopezizella horridula (Desmazieres) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 60
Lasiobelonium horridulum (Desmazieres) Dougoud (2012), Mycologia Montenegrina, 15, p. 9 (nom actuel)

References : Schmid n° 24 ; Gr. p. 453 n° 771
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, d'abord subglobuleux, hemispherique, puis etale, large de 2/3 de mm environ, blanc ou blanchatre a l'interieur, recouvert exterieurement de poils bruns.
Habitat : Sur tiges de Carex ou de Triticum, egalement sur paille pourrie de froment ( suivant litterature ).
Spores : Lineaires-fusiformes, hyalines, 15-20 x 1,5 µm, uniseptees a la maturite. Asques etroitement claviformes, octospores, 50 x 5 µm. Paraphyses lanceolees-aigues, hyalines, epaisses de 4 µm environ, plus longues que les asques. Poils cylindriques, droits ou legerement flexueux, d'un brun brillant, incolores et parfois un peu rameux dans la partie superieure, lisses, septes, longs de 80 a 150 µm environ et epais de 5 a 6 µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire. Peu frequent. Printemps-ete. Ancienne recolte citee par Aime de Soland, en 1858, sur pailler expose au nord.
Pezicula rubi (Libert) Niessl (1876) Synonymes : Patellaria rubi Libert (1834), Plantae cryptogamicae, quas in Arduenna collegit, 3, exsiccati n° 231 (Basionyme)
Peziza rhabarbarina Berkeley (1836), The english flora of sir J.E. Smith, fungi, 5(2), p. 197
Peziza arduennensis Montagne (1836), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 2, 5, p. 287, tab. 13, fig. 5 ('ardennensis')
Lachnella rhabarbarina (Berkeley) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 365
Peziza arduennensis var. rosae Westendorp (1859), Herbier cryptogamique ou collection des plantes cryptogames et agames qui croissent en Belgique, n° 1281
Patellaria rhabarbarina (Berkeley) Berkeley (1860), Outlines of british fungology, p. 373
Helotium rubi (Libert) Spree (1865), in Rabenhorst, Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 717
Pezicula rhabarbarina (Berkeley) Tulasne & C. Tulasne (1865), Selecta fungorum carpologia, 3, p. 183
Pezicula rubi (Libert) Niessl (1876), in Rabenhorst, Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 2122 (nom actuel)
Dermatea rhabarbarina (Berkeley) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 343
Dermatea rubi (Libert) Rehm (1889), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 258
Scleroderris rubi (Libert) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 123

References : Ellis p. 234
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Dermateaceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Sur rameaux morts de Rubus fructicosus.
Pyrenopeziza escharodes (Berkeley & Broome) Rehm (1892) Synonymes : Peziza escharodes Berkeley & Broome (1871), The annals and magazine of natural history, series 4, 7, p. 433, tab. 19, fig. 15 (Basionyme)
Lachnella escharodes (Berkeley & Broome) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 262
Pyrenopeziza escharodes (Berkeley & Broome) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 612 (nom actuel)
Tapesia escharodes (Berkeley & Broome) Rehm (1896), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 1265
Trichopeziza escharodes (Berkeley & Broome) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 131 ('escharoides')
Mollisia escharodes (Berkeley & Broome) Gremmen (1954), Fungus, Officieel orgaan van de nederlandsche mycologische vereniging, 24(1-4), p. 5

References : BK 1 281
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Dermateaceae
Chapeau/Fructification : Fructification globuleuse, se dechirant en prenant une forme cupulaire. Hymenium lisse, ocre a tendance gris ocrace. Surface externe brune et furfuracee. Marge plus claire, fimbriee.
Habitat : Sur tiges mortes de Rubus. Se rencontre plus frequemment au printemps
Spores : Fusiformes-claviformes, lisses, hyalines sans cloisons
Comestibilite : Sans interet
Lachnellula pulverulenta (Libert) Sasagawa & Hosoya (2010)
Pas de photo disponible
Synonymes : Peziza pulverulenta Libert (1832), Plantae cryptogamicae, quas in Arduenna collegit, 2, exsiccati n° 125 (Basionyme)
Trichopeziza pulverulenta (Libert) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 297
Lachnum pulverulentum (Libert) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 175
Lachnea pulverulenta (Libert) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 250
Peziza solfatera Cooke & Ellis (1878), Grevillea, 7(41), p. 7
Lachnella pulverulenta (Libert) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 316 (nom. illegit.)
Lachnella solfatera (Cooke & Ellis) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 246
Dasyscyphus solfaterus (Cooke & Ellis) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 463
Dasyscyphus pulverulentus (Libert) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 462
Trichopeziza eximia Montagne & Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 418
Atractobolus solfaterus (Cooke & Ellis) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446
Atractobolus pulverulentus (Libert) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446
Lachnella eximia (Mouton & Saccardo) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 124
Dasyscyphus pulverulentus f. purpurascensRehm (1910), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 8(3), p. 298
Dasyscyphella pulverulenta (Libert) Baral (1993), Zeitschrift fur mykologie, 59(1), p. 6
Lachnellula pulverulenta (Libert) Sasagawa & Hosoya (2010), Mycoscience, The mycological Society of Japan and Springer-Verlag Tokyo, 51(3), p. 177 (nom actuel)

References : Gr. 436 ; Mycocharentes
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Poils septes entierement couvert de granulations
Stipe : court
Habitat : Sur aiguilles de pins
Comestibilite : Sans interet
Lachnellula willkommii (R. Hartig) Dennis (1962) Synonymes : Peziza willkommii R. Hartig (1874), Wichtige krankheiten der waldbaume: Beitrage zur mykologie und phytopathologie fur botaniker und forstmanner, 11, p. 118, tab. 11, fig. 10-19 (Basionyme)
Peziza calycina var. trevelyani Cooke (1875), Grevillea, 3(27), p. 121
Dasyscyphus willkommii (R. Hartig) Rehm (1881), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 26, p. 19
Helotium willkommii (R. Hartig) Wettstein (1887), Botanisches centralblatt, 31, p. 285, 319
Lachnella calycina var. trevelyani (Cooke) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 242
Dasyscyphus calycinus var. trevelyani (Cooke) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 438
Trichoscypha willkommii (R. Hartig) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 125
Trichoscypha calycina var. trevelyani(Cooke) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 125
Trichoscyphella willkommii (R. Hartig) Nannfeldt (1932), Nova Acta Regiae Societatis Scientiarum Upsaliensis, series 4, 8(2), p. 300
Lachnella willkommii (R. Hartig) Seaver (1951), The North American cup-fungi (inoperculates), p. 243
Lachnellula willkommii (R. Hartig) Dennis (1962), Persoonia, 2(2), p. 184 (nom actuel)

References : Medardi p. 104 ; BK 1 237 ; Dennis p. 155 ; Cetto 4 1642 ; Ellis 1 p. 155 fig. 675 ; Gr. p. 463 n° 783
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle brievement stipite, d'abord globuleux ou cupuliforme a l'etat jeune, puis hemispherique, ensuite etale, a marge entiere, large de 1 a 3 -5 mm. Hymenium lisse, jaune orange au dessus, blanc et villeux en dessous. Surface externe blanche recouverte de poils blancs. La marge s'enroule fortement a l'etat sec.
Chair : Tendre et cassante, sans odeur ni saveur particulieres.
Stipe : Court.
Habitat : Sur branches pendantes et sur ou au voisinage des chancres et tumeurs de Larix, de la plaine a l'etage subalpin.
Spores : Oblongues-elliptiques ou ellipsoides-fusiformes, hyalines, lisses, continues, sans gouttelettes a l'interieur ou avec parfois une minuscule gouttelette vers chaque extremite, 18-20-25 x 6-7-8 µm. Asques Cylindriques, subclaviformes, octospores, spores uniseriees,100-120 x 10-11 µm, ( Boudier jusqu'a 180 x 12µm ). Paraphyses filiformes, hyalines, a peine ou legerement epaissies au sommet, septees et depassant les asques. Poils cylindriques, obtus, hyalins a parois minces, multiseptes, finement incrustes ou granuleux a l'exterieur, arrondis au sommet, 100-120 x 4-5 µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire. Frequent. Espece parasite.
Encoelia siparia (Berkeley & Broome) Nannfeldt (1936) [1935-36]
Pas de photo disponible
Synonymes : Peziza siparia Berkeley & Broome (1854), The annals and magazine of natural history, series 2, 13, p. 465 (Basionyme)
Cenangium ulmi Tulasne & C. Tulasne (1865), Selecta fungorum carpologia, 3, p. 170
Dermatea ulmi (Tulasne & C. Tulasne) Fuckel (1873), Fungi Rhenani exsiccati, n° 2567
Lachnella siparia (Berkeley & Broome) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 276
Dasyscyphus siparius (Berkeley & Broome) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 367
Encoelia ulmi (Tulasne & C. Tulasne) Kirschtein (1935), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 33(3-4), p. 223
Encoelia siparia (Berkeley & Broome) Nannfeldt (1936) [1935-36], Transactions of the British mycological Society, 20(3-4), p. 197 (nom actuel)
Phibalis siparia (Berkeley & Broome) Korf & L.M. Kohn (1976), Memoirs of the New York botanical Garden, 28(1), p. 116

References : Medardi p. 58
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Sclerotiniaceae
Chapeau/Fructification : forme de coupe. Surface externe brun-noir, finement furfuracee.
Stipe : nul
Habitat : sur bois degrade d'Ulmus.
Spores : allantoides
Comestibilite : Sans interet
Hyalopeziza ciliata Fuckel (1870) [1869-70]
Pas de photo disponible
Synonymes : Hyalopeziza ciliata Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 298 (Basionyme) (nom actuel)
Trichopeziza ciliata (Fuckel) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 417
Lachnum ciliatum (Fuckel) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 878
Lachnella ciliata (Fuckel) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 124
Dasyscyphus inconspicuus Hennings (1908), Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 50, p. 134
Hyaloscypha ciliata Fuckel (1913), in Migula, Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 3(2), p. 1092 (' lapsus = Hyalopeziza')
Dasyscyphus ciliatus (Fuckel) Hohnel (1918), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 127, p. 607
Hyaloscypha subtilis Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 273
Hyaloscypha pellucida Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 283
Hyaloscypha mirabilis Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 283
Zoellneria acerum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 298

References : Medardi p. 88
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : poils blancs jusqu' a 200 µm de long
Stipe : nul
Habitat : sur feuilles degradees de Alnus, Carpinus, Fagus et Quercus
Comestibilite : Sans interet
Albotricha albotestacea (Desmazieres) Raitviir (1970)
Pas de photo disponible
Synonymes : Peziza arundinis Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 105
Peziza albotestacea Desmazieres (1843), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 2, 19, p. 368 (Basionyme)
Lachnea albotestacea (Desmazieres) P. Karsten (1869), Fungi Fenniae exsiccati, 9, n° 829
Lachnum albotestaceum (Desmazieres) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 175
Lachnea arundinis (Fries) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 90
Trichopeziza albotestacea (Desmazieres) Saccardo (1884), Atti del reale Istituto veneto di scienze, lettere ed arti, serie 6, 2, p. (8)
Lachnella albotestacea (Desmazieres) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 315
Trichopeziza arundinis (Fries) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 431
Lachnum arundinis (Fries) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 896
Dasyscyphus albotestaceus (Desmazieres) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 346
Urceolella arundinis (Fries) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 130
Albotricha albotestacea (Desmazieres) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 40 (nom actuel)

References : Gr. 769 ; Medardi
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : exterieur dote de poils rosatres; subglobuleuse puis hemispherique.
Stipe : sessile ou brievement stipite
Habitat : Sur feuilles pourries de plantes herbacees, surtout Phragmites spp. (roseaux). Ete. Rare.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Ancienne recolte citee par Aime de Soland, en 1858, sur graminee.
Pirottaea brevipila (Roberge) J. Schroter (1893)
Pas de photo disponible
Synonymes : Peziza brevipila Roberge (1849), in Desmazieres, Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 11, p. 362 (Basionyme)
Pyrenopeziza aterrima Rehm (1879), Ascomyceten, 11, n° 512
Lachnea brevipila (Roberge) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 82
Lachnella brevipila (Roberge) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 313
Pyrenopeziza centaureae Rehm (1888), in Lambotte, Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 290
Belonidium brevipilum (Roberge) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 315
Trichopeziza brevipila (Roberge) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 404
Erinella brevipila (Roberge) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 510
Mollisia brevipila (Roberge) Rehm (1891), in W. Voss, Mittheilungen des Musealvereines fur Krain, 4, p. 58
Beloniella brevipila (Roberge) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 641
Pirottaea brevipila (Roberge) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 119 (nom actuel)
Lachnum brevipilum (Roberge) Lindau (1896), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1), p. 203

References : Gr. 861
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Dermateaceae
Chapeau/Fructification : brun-noiratre en dessous et couvert surtout vers la marge de poils courts, septes, obtus, bruns, granuleux exterieurement (25-35 x 2-3 µm)
Spores : triseptees a maturite
Comestibilite : Sans interet
Psilachnum asemum (W. Phillips) Dennis (1963)
Pas de photo disponible
Synonymes : Lachnella asema W. Phillips (1891), in Cooke, Grevillea, 19(91), p. 73 (Basionyme)
Trichopeziza asema (W. Phillips) Saccardo (1892), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 10, p. 20
Dasyscyphus asemus (W. Phillips) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 336
Psilachnum asemum (W. Phillips) Dennis (1963), Kew bulletin, 17(2), p. 326 (nom actuel)

References : Medardi p. 232
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : poils jusqu'a 25 µm.
Stipe : substipite
Habitat : sur Carex.
Comestibilite : Sans interet
Fuscolachnum misellum (Roberge) J.H. Haines (1989) Synonymes : Peziza misella Roberge (1847), in Desmazieres, Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 8, p. 186 (Basionyme)
Peziza acerina Cooke & Ellis (1878), Grevillea, 7(42), p. 40
Trichopeziza misella (Roberge) Saccardo (1880), Michelia, 2(6), p. 80
Lachnea misella (Roberge) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 85
Lachnella misella (Roberge) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 313
Trichopeziza acerina (Cooke & Ellis) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 417
Urceolella misella (Roberge) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 130
Dasypezis misella (Roberge) Hohnel (1918), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 127, p. 607
Dasyscyphus acerinus (Cooke & Ellis) E.K. Cash (1939), Journal of the Washington Academy of science, 29, p. 49
Dasyscyphus misellus (Roberge) Dennis (1978), British Ascomycetes, Edn 3, p. 168 (nom. inval.)
Lachnum misellum (Roberge) Huhtinen (1985), Naturaliste canadien, 112(4), p. 504
Fuscolachnum misellum (Roberge) J.H. Haines (1989), Memoirs of the New York botanical Garden, 49, p. 321 (nom actuel)

References : Gr. 823
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Habitat : Sur feuilles de Rubus.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Ancienne recolte citee par aime De Soland en 1858 qui le dit commun sur Rubus radula.
Mollisina oedema (Desmazieres) Dennis (1963)
Pas de photo disponible
Synonymes : Peziza oedema Desmazieres (1850), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 14, p. 110 (Basionyme)
Mollisia oedema (Desmazieres) Gillet (1881), Champignons de France, les discomycetes, p. 128
Urceola oedema (Desmazieres) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 321
Lachnella oedema (Desmazieres) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 271
Trichopeziza oedema (Desmazieres) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 424
Pezizella sclerotinioides Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 667
Dasyscyphus oedemus (Desmazieres) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 357
Hymenoscyphus sclerotinioides (Rehm) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 486
Mollisiella sclerotinioides (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 142
Micropodia oedema (Desmazieres) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 128
Pseudopeziza sclerotinioides (Rehm) Rehm (1912), Berichte der bayerischen botanischen gesellschaft zur erforschung der heimischen flora, 13, p. 168
Calycella oedema (Desmazieres) Hohnel (1918), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 127, p. 604
Mollisina oedema (Desmazieres) Dennis (1963), Kew bulletin, 17(2), p. 355 (nom actuel)

References : Gr. 802
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Habitat : Sur la face inferieure des feuilles de Rubus.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Ancienne recolte citee par Aime de Soland en 1858 sur feuille de Rubus : leg. Docteur Guepin
Cejpia hystrix (De Notaris) Baral (1994) Synonymes : Peziza graminis Desmazieres (1841), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 2, 15, p. 133
Peziza hystrix De Notaris (1863), Erbario crittogamico italiano, serie 1, n° 978 (nom. illegit.)
Belonidium hystrix De Notaris (1863), Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 1(5), p. 381 (Basionyme)
Niptera graminis (Desmazieres) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 247
Micropeziza graminis (Desmazieres) Rehm (1872), Ascomyceten, 3, n° 115
Trochila graminis (Desmazieres) P. Karsten (1874), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 13, p. 235
Pyrenopeziza hysterina Saccardo (1878), Michelia, 1(2), p. 254
Mollisia graminis (Desmazieres) Gillet (1881), Champignons de France, les discomycetes, p. 122
Pyrenopeziza graminis (Desmazieres) Saccardo (1881), Michelia, 2(7), p. 329
Pirottaea graminis (Desmazieres) G. Winter (1882), Hedwigia, 21(2), p. 19
Belonium graminis (Desmazieres) Saccardo (1884), Botanisches centralblatt, 18, p. 219
Lachnella graminis (Desmazieres) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 314
Belonidium graminis (Desmazieres) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 314
Belonidium hysterinum (Saccardo) Spegazzini (1889), in Saccardo, Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 493
Beloniella graminis (Desmazieres) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 643
Pseudopeziza graminis (Desmazieres) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 196
Beloniella hystrix (De Notaris) Rehm (1912), Berichte der bayerischen botanischen gesellschaft zur erforschung der heimischen flora, 13, p. 182
Belonium hystrix (De Notaris) Hohnel (1917), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 15(5), p. 345
Excipula graminis (Desmazieres) Hohnel (1917), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 15(5), p. 345
Cejpia hystrix (De Notaris) Baral (1994), Systema Ascomycetum, 13(1), p. 116 (nom actuel)

References : Schmid N° 59
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Dermateaceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Ancienne recolte citee par Aime de Soland, en 1858, sur Triticum caninum aux bords des routes aux environs d'Angers sous le nom de Pyrenopeziza graminis Boudier, pl. 548
Cenangiopsis chlorospleniella (Rehm) Dennis (1962)
Pas de photo disponible
Synonymes : Trichopeziza chlorospleniella Rehm (1882), Hedwigia, 21(7), p. 100 (Basionyme)
Lachnum chlorospleniellum (Rehm) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 894
Lachnella chlorospleniella (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 124
Heterosphaeria chlorospleniella (Rehm) Rehm (1912), Berichte der bayerischen botanischen gesellschaft zur erforschung der heimischen flora, 13, p. 164
Cenangiopsis chlorospleniella (Rehm) Dennis (1962), Persoonia, 2(2), p. 186 (nom actuel)

References : Schmid N° 12
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Habitat : Sur tiges d'Aconitum et Gentiana.
Comestibilite : Sans interet
Incrupila aspidii (Libert) Raitviir (1970)
Pas de photo disponible
Synonymes : Peziza aspidii Libert (1834), Plantae cryptogamicae, quas in Arduenna collegit, 3, exsiccati n° 226 (Basionyme)
Trichopeziza aspidii (Libert) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 297
Mollisia aspidii (Libert) Quelet (1879), Bulletin de la Societe botanique de France, 26, p. 234
Lachnella aspidii (Libert) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 317
Lachnum aspidii (Libert) P. Karsten (1888), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 16, p. 27
Urceolella aspidii (Libert) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 130
Dasyscyphus asperrimus Rehm (1923), in Ade, Hedwigia, 64(1-6), p. 311
Hyaloscypha lonchitidis Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 286, pl. 15-45
Dasyscyphus aspidii (Libert) E.K.Cash (1954), Journal of the Washington Academy of science, 44, p. 45
Pezizella aspidii (Libert) Dennis (1962), Persoonia, 2(2), p. 176
Incrupila aspidii (Libert) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 31 (nom actuel)

References : Schmid N° 22
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Habitat : Sur Polystichum
Comestibilite : Sans interet
Lasiobelonium elegantulum (P. Karsten) Šandova (2016)
Pas de photo disponible
Synonymes : Peziza elegantula P. Karsten (1861), Synopsis Pezizarum et Ascobolorum Fenniae, p. 24 (Basionyme)
Cyathicula elegantula (P. Karsten) P. Karsten (1866), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 8, p. 207
Helotium elegantulum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 157
Trichopeziza cyphelioides Rehm (1882), Hedwigia, 21(7), p. 101
Lachnella elegantula (P. Karsten) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 132
Trichopeziza elegantula (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 405
Dasyscyphus cyphelioides (Rehm) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 464
Dasyscyphus elegantulus (P. Karsten) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 852
Atractobolus cyphelioides (Rehm) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445
Urceolella elegantula (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 130
Belonidium elegantulum (P. Karsten) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 47
Lasiobelonium elegantulum (P. Karsten) Šandova (2016), Sbornik Narodniho muzea v Praze, řada B, Přirodni vědy, 71(3-4), p. 403 (nom actuel)

References : Schmid N° 67
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Comestibilite : Sans interet
Trichophaea flavobrunnea (Richon) Priou, B. Peric, Van Vooren & Hairaud (2015) [2014]
Pas de photo disponible
Synonymes : Peziza flavobrunnea Richon (1879), Description et dessins de plantes cryptogames nouvelles, p. 6, tab. 2, fig. 1-6 (Basionyme)
Lachnella juniperi Richon (1889), Catalogue raisonne des champignons qui croissent dans le departement de la Marne, n° 988
Lachnea flavobrunnea (Richon) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 171
Scutellinia flavobrunnea (Richon) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 869
Trichophaea flavobrunnea (Richon) Priou, B. Peric, Van Vooren & Hairaud (2015) [2014], Mycologia Montenegrina, 17, p. 68 (nom actuel)

References : Grelet p. 217
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pyronemataceae
Habitat : Sur Juniperus
Comestibilite : Sans interet
Dennisiodiscus prasinus (Quelet) Svrček (1976) Synonymes : Lachnella prasina Quelet (1881) [1880], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 9, p. 673, pl. 9, fig. 5 (Basionyme)
Peziza prasina (Quelet) W. Phillips & Plowright (1885), Grevillea, 13(67), p. 74
Lachnea prasina (Quelet) Gillet (1886), Champignons de France, les discomycetes, p. 210
Trichopeziza prasina (Quelet) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 420
Dasyscyphus prasinus (Quelet) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 89
Trichodiscus prasinus (Quelet) Kirschstein (1924), Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 66, p. 25
Lachnum prasinum (Quelet) Nannfeldt (1932), Nova acta regiae Societatis scientiarum Upsaliensis, series 4, 8(2), p. 265
Dennisiodiscus prasinus (Quelet) Svrček (1976), Ceska mykologie, 30(1), p. 9 (nom actuel)

Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Dermateaceae
Comestibilite : Sans interet
Perrotia flammea (Albertini & Schweinitz) Boudier (1901)
Pas de photo disponible
Synonymes : Peziza flammea Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 319, tab. 11, fig. 6 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza cinnabarina Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 173
Peziza maculicola Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 174 ('maculincola')
Lachnella flammea (Albertini & Schweinitz) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 365
Helotium flammeum (Albertini & Schweinitz) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 242
Lachnea flammea (Albertini & Schweinitz) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 89
Lachnella cinnabarina (Schweinitz) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 399
Lachnella maculicola (Schweinitz) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 400
Dasyscyphus flammeus (Albertini & Schweinitz) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 87
Dasyscyphus allantospora Earle (1901), in Greene, Plantae bakerianae, 2(1), p. 5
Perrotia flammea (Albertini & Schweinitz) Boudier (1901), Bulletin de la Societe mycologique de France, 17(1), p. 24 (nom actuel)
Lachnella rhoina Earle (1901), in Greene, Plantae bakerianae, 2(1), p. 6
Dasyscyphus rubrifulvus Clements (1903), Bulletin of the Torrey botanical Club, 30(2), p. 89
Lachnea cinnabarina (Schweinitz) Massee & Crossland (1906), The naturalist, 1906(366), p. 8
Cheilymenia cinnabarina (Schweinitz) Rea (1917) [1916], Transactions of the British mycological Society, 5(3), p. 440

References : FMBDS N° 238 p. 12
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Stipe : Nul
Hyalorbilia erythrostigma (W. Phillips) Baral & G. Marson 2001 Synonymes : Peziza erythrostigma Berk. & Broome (1866), Ann. Mag. nat. Hist., Ser. 3 18, p. 126 (nom. illeg.)
Lachnella erythrostigma W. Phillips (1887), Man. Brit. Discomyc. (London), p. 254 (basionyme)
Dasyscyphus erythrostigmus (W. Phillips) Sacc. (1889), Syll. fung. (Abellini), 8, p. 453 ['Dasyscypha erythrostigma']
Atractobolus erythrostigma (W. Phillips) Kuntze (1898), Revis. gen. pl. (Leipzig), 3(3), p. 445
Pithyella erythrostigma (W. Phillips) Boud. (1907), Hist. Class. Discom. Eur. (Paris), p. 125
Hyalorbilia erythrostigma (W. Phillips) Baral & G. Marson (2001), Micologia 2000 (Trento), p. 44 (nom actuel)

References : Baral
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Orbiliomycetes / Orbiliales / Orbiliaceae
Comestibilite : Sans interet


Pour vous accompagner lors de vos sorties mycologiques, MycoDB vous recommande les guides suivants :