Il y a 16 champignons qui correspondent à votre recherche par ordre de popularité :
Lachnum virgineum (Batsch) P. Karsten (1871) |
![]() |
Synonymes : Lachnum agaricinum Retzius (1769), Kongl. vetenskaps akademiens handlingar, 30, p. 255
Peziza virginea Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 125 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Peziza nivea Dickson (1785), Plantarum cryptogamicarum britanniae, 1, p. 21 (nom. illegit.) Peziza annularis Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 201, tab. 26, fig. 139 Peziza lactea Bulliard (1787), Herbier de la France, 8, tab. 376, fig. 3 Peziza parvula Vahl (1790), Flora danica, 17, p. 10, tab. 1016, fig. 4 Peziza virginea var. a vulgaris Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 324 Dasyscyphus virgineus (Batsch) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 671 Cyathicula virginea (Batsch) P. Karsten (1866), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 8, p. 207 Lachnea virginea (Batsch) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 249 Lachnum virgineum (Batsch) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 169 (nom actuel) Erinella virginea (Batsch) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 304 Lachnella virginea (Batsch) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 248 Trichopeziza lactea (Bulliard) Oudemans (1898), Nederlandsch kruidkundig archief, serie 3, 1(3), p. 468 Atractobolus virgineus (Batsch) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445 References : BK 1 228 ; Eyssartier et Roux p. 1062 ; Cetto 7 2972 ; Ellis 1 p. 7 & 68 fig. 18 ; Gr. p. 424 n° 711 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Lachnaceae Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, globuleux-urceole, puis cupuliforme, large de 0,5 a 1 -1,5 mm, blanc a blanc creme, un peu grisatre au debut et jaunatre par le sec. Surface externe et marge blanches et densement couvertes de poils blancs. Chair : Molle puis seche et cassante. Odeur et saveur non distinctes. Stipe : Court, 0,5 a 1 mm. Habitat : Sur bois pourri, rameaux, brindilles, sur feuilles tombees de Rubus, egalement sur cones, faines de Fagus, etc.... Spores : Oblongues ou oblongues-fusiformes, hyalines, lisses, 6-8-(12) x 2-2,5-3 µm. Asques cylindriques-claviformes, octospores, spores uniseriees, 45-50-(55) x 3-4-(5) µm. Paraphyses, fusiforme a lanceoleess, septees generalement vers la base, plus longues que les asques, (55-60 µm), epaisses de 2,5- 3-4-(5) µm environ. Poils assez robustes, longs de 50-80 µm, epais de 3 µm, hyalins, a parois minces, souvent epaissis en massue au sommet, 4 a 6 µm, couverts de granulations et obscurement septes. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire a cespiteux. Frequent. Tout au long de l'annee, ( in litt. de Mars a Aout ). |
Scutellinia olivascens (Cooke) Kuntze (1891) |
![]() |
Synonymes : Peziza scutellata var. ß macrochaetaDe Notaris (1861), Erbario crittogamico italiano, serie 1, n° 585
Peziza macrochaeta (De Notaris) Gonnermann & Rabenhorst (1869), Mycologia europaea, abbildungen sammtlicher pilze europas, 3, tab. 5, fig. 4 (nom. illegit.) Peziza olivascens Cooke (1876), Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 2, p. 78, tab. 36, fig. 142 (Basionyme) Peziza lusatiae Cooke (1876), Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 2, p. 80, tab. 37, fig. 146 Peziza ampullacea Limminghe (1878), in Cooke, Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 5, p. 214, tab. 100, fig. 363 Lachnea ampullacea (Limminghe) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 73 Humaria olivascens (Cooke) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 285 Lachnea lusatiae (Cooke) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 178 Lachnea olivascens (Cooke) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 187 Scutellinia olivascens (Cooke) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 869 (nom actuel) Scutellinia lusatiae (Cooke) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 869 Scutellinia ampullacea (Limminghe) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 869 Ciliaria olivascens (Cooke) Patouillard (1897), Catalogue raisonne des plantes cellulaires de la Tunisie, p. 93 Tricharia olivascens (Cooke) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 58 Ciliaria ampullacea (Limminghe) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 62 Ciliaria lusatiae (Cooke) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 62 Patella lusatiae (Cooke) Seaver (1928), The North American cup-fungi (operculates), p. 162 Lachnea hystrix var. carpathica Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 306 Humaria lusatiae (Cooke) Kanouse (1948) [1947], Mycologia, 39(6), p. 656 Scutellinia ampullacea var. parvulaLe Gal (1966), Bulletin de la Societe mycologique de France, 82, p. 331 Scutellinia heteroclitaLe Gal (1972) [1971], Bulletin de la Societe mycologique de France, 87(3), p. 433 References : Schumacher 64 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pyronemataceae Comestibilite : Sans interet |
Lachnella alboviolascens (Albertini & Schweinitz) Fries (1849) |
![]() |
Synonymes : Peziza nigrocaesia Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 435
Peziza nivea Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 435 (nom. illegit.) Peziza alboviolascens Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 322, tab. 8, fig. 4 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Peziza fallax var. ß alboviolascens (Albertini & Schweinitz) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 266 Peziza alboviolascens var. nigrocaesia (Schumacher) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 96 Peziza fallax Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 266 Peziza velutina Desmazieres (1823), Catalogue des plantes omises dans la botanographie Belgique et dans les flores du Nord de la France, p. 14 Ascobolus vitis Wallroth (1828), in Fries, Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 2, p. 9 Lachnella alboviolascens (Albertini & Schweinitz) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 365 (nom actuel) Peziza syringae Wallroth (1859), in Rabenhorst, Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 32 Cyphella curreyi Berkeley & Broome (1861), The annals and magazine of natural history, series 3, 7, p. 379 Cyphella alboviolascens (Albertini & Schweinitz) P. Crouan & H. Crouan (1867), Florule du Finistere, p. 61 Peziza alboviolascens var. ß alba J. Kickx f. (1867), in J.J. Kickx, Flore cryptogamique des Flandres, 1, p. 489 Cyphella dochmiospora Berkeley & Broome (1873), The annals and magazine of natural history, series 4, 11, p. 343 Corticium dubium Quelet (1875), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 444(16), tab. 1, fig. 10 Cyphella stuppea Berkeley & Broome (1878), The annals and magazine of natural history, series 5, 1, p. 25 Lachnea alboviolascens (Albertini & Schweinitz) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 81 Trichopeziza syringae (Wallroth) Hazslinszky (1886) [1885], Mathematikai es termeszettudomanyi kozlemenyek, vonatkozolag a hazai vizsonyokra, 21, p. 235 Chaetocypha alboviolascens (Albertini & Schweinitz) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 847 Cyphella syringae (Wallroth) Cooke (1891), Grevillea, 20(93), p. 9 Chaetocypha stuppea (Berkeley & Broome) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 848 Chaetocypha dochmiospora (Berkeley & Broome) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 847 Cyphella pseudovillosa Hennings (1904), Botanische jahrbucher fur systematik, pflanzengeschichte und pflanzengeographie, 34(1), p. 43 Cyphella villosa f. dochmiospora (Berkeley & Broome) Jaap (1905), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 3(5), p. 399 Cyphellopsis alboviolascens (Albertini & Schweinitz) Donk (1931), Mededeelingen van de Nederlandsche mycologische vereeniging, 18-20, p. 129 References : BK 2 230 ; BG p. 159 n° 252 Groupe : non classe Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Niaceae Chapeau/Fructification : Basidiome cyphelloide, sessile, dur, globuleux, puis cupule, mesurant 0,5-1,5(-3) mm de diametre, et aplani, avec marge enroulee, duveteuse, densement garnie de poils blancs. Face interne tapissee par hymenium lisse, souvent parseme d'excroissances, gris-clair a blanchatre et souvent teinte de bleu ou legerement de verdatre. . Chair : Consistance ceracee, molle. Habitat : Sur branches seches tombees, notamment de Syringa spp. (lilas), Vitis spp. (vignes), Robinia pseudoacacia (robinier faux-acacia), Tilia spp. (tilleuls), Salix spp. (saules), Sambucus spp. (sureaux), Wisteria spp. (glycine), mais egalement sur tiges mortes de plantes herbacees. Cespiteux, en troupes serrees. Toute l'annee, mais surtout de janvier a juin. Frequent. Spores : Spores ovoides, lisses, hyalines, bossues vers la base ou comme aplaties sur une face, avec apicule lateral, parfois avec des granulations, mesurant 12-15 × 9-12 µm. Basides clavees, tetrasporiques, mesurant 50-70-(80) × 6-12-(16) µm, bouclees. Monomitique : Hyphes a parois minces, mesurant 1-3,5 µm de largeur, en couche horizontale a la base, enchevetrees et tres serrees sous l'hymenium, cloisonnees, partiellement bouclees. Poils du basidiome a parois tres epaisses, cylindriques, brunatres dans le tiers de la partie inferieure, effiles, finement incrustes, mesurant 150-200(-250) × 5-6-(-8) µm, dextrinoides. Comestibilite : Sans interet |
Merismodes anomala (Persoon) Singer (1975) |
![]() |
Synonymes : Peziza anomala Persoon (1795), in Usteri, Annalen der botanik, 15, p. 29 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza rugosa Sowerby (1802), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 369, fig. 3 Peziza anomala var. a vulgaris Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 326 Peziza stipata Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 270 Trichia faginea Johnston (1831), A flora of Berwick-upon-tweed, 2, p. 191 Cyphella hoffmannii Tulasne & C. Tulasne (1861), Selecta fungorum carpologia, 1, p. 136 Cyphella anomala (Persoon) P. Karsten (1866), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 8, p. 202 Tapesia anomala (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 300 Solenia anomala (Persoon) Fuckel (1871) [1871-72], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 25-26, p. 290 Solenia exigua Saccardo (1878), Michelia, 1(2), p. 117 Lachnea anomala (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 90 Solenia ochracea subsp.* anomala(Persoon) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 22 Solenia amoena Oudemans (1888), Nederlandsch kruidkundig archief, serie 2, 5(2), p. 160 Henningsomyces anomalus (Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 483 Henningsomyces exiguus (Saccardo) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 483 Henningsomyces amoenus (Oudemans) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 483 Solenia anomaloides Peck (1898), Bulletin of the Torrey botanical Club, 25(6), p. 326 Cyphellopsis anomala (Persoon) Donk (1931), Mededeelingen van de Nederlandsche mycologische vereeniging, 18-20, p. 128 Lachnella anomala (Persoon) G. Cunningham (1963), New Zealand Department of scientific and industrial research. Plant diseases division. Bulletin, 145, p. 309 Merismodes anomala (Persoon) Singer (1975), The Agaricales in modern taxonomy, Edn 3, p. 665 ('anomalus ') References : BK 2 224 Groupe : Collybies Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Niaceae Chapeau/Fructification : Fructification cyphelloide en forme de coupe sessile de 0,2-0,5 mm de diametre fixee sur un subiculum. Hymenium lisse, creme a ocrace. Face externe feutree par la presence de poils bruns apprimes et denses. Marge creme, floconneuse fimbriee par la presence de poils emergents. Lames/Pores : Pas de lames. Hymenium tapissant l'interieur de la coupe. Chair : Tres reduite. Consistance molle sur le frais, dure et cornee a l'etat sec. Stipe : Subnul Habitat : Sur bois mort de feuillus, plus frequent sur Corylus, rarement sur Picea. Spores : Elliptiques, amygdaliformes, lisses, hyalines, plus ou moins finement guttulees, 8-9,5 x 3,7 4,5-(5) µm. Basides clavees, tetrasporiques, bouclees. Pas de cystides. Systeme monomitique : Hyphes a paroi mince, cloisonnees, non bouclees,larges de 1 a 2 µm. Poils bruns, a paroi epaisse, incrustes dans la partie superieure, larges de 2-4 µm, elargis au sommet, env. 150 µm de long. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Les genres en "odes" sont du feminin, souvent nomme a tort Merismodes anomalus. |
Anthracobia melaloma (Albertini & Schweinitz) Boudier (1885) |
![]() |
Synonymes : Peziza melaloma Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 336, tab. 2, fig. 5 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza intermixta P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 119 Pyronema melaloma (Albertini & Schweinitz) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 319 Aleuria melaloma (Albertini & Schweinitz) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 54 Humaria melalomoides Rehm (1884), in P. Sydow, Mycotheca marchica, n° 778 Humaria melaloma (Albertini & Schweinitz) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 120 Anthracobia melaloma (Albertini & Schweinitz) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 106 (nom actuel) Lachnea melaloma (Albertini & Schweinitz) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 181 Humaria intermixta (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 134 Scutellinia melaloma (Albertini & Schweinitz) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 869 Humariella melaloma (Albertini & Schweinitz) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 37 Lachnea intermixta (P. Karsten) Rehm (1895), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 1047 Humaria flavoaurantiaca Rehm (1904), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 2(1), p. 35 Anthracobia intermixta (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 65 Patella melaloma (Albertini & Schweinitz) Seaver (1928), The North American cup-fungi (operculates), p. 167 References : BK 1 96 ; CD 42 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pyronemataceae Chapeau/Fructification : Fructification sessile de 1-3 mm de diametre, hemispherique puis cupuliforme. Hymenium legerement deprime au centre, orange plus ou moins pale. Surface externe plus claire ponctuee de taches foncees correspondant a des poils agglutines. Gregaire. Stipe : Absent Habitat : Sur places a feu. Spores : Spores etroitement elliptiques, hyalines, lisses, bi-guttulees, 16-18 x 8-9 µm. Asques octospores 160-190 x 11-12 µm. J- Paraphyses greles, cylindriques, septees renflees au sommet. Poils legerement brunatres, a paroi mince, lisses, cloisonnes et agglutines en touffes. Comestibilite : Sans interet |
Plectania melastoma (Sowerby) Fuckel (1870) [1869-70] |
![]() |
Synonymes : Peziza melastoma Sowerby (1798), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 149 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Sphaeria monocarpa Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 173 Peziza rhizopus Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 317, tab. 1, fig. 4 Calycina melastoma (Sowerby) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 670 Peziza atrorufa Greville (1828) [1827], Scottish cryptogamic flora, 6, tab. 315 Peziza crenulata Fuckel (1861), Botanische zeitung, 19(35), p. 250, tab. 10, fig. 6 Plectania melastoma (Sowerby) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 324 (nom actuel) Peziza hirtipes Cooke (1875), Hedwigia, 14(6), p. 81 Lachnea melastoma (Sowerby) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 66 Rhizopodella melastoma (Sowerby) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 103 Peziza rhizomorpha Ellis & Everhart (1888), The journal of mycology, 4(10), p. 98 Plectania rhizomorpha (Ellis & Everhart) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 164 Plectania hirtipes (Cooke) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 163 Sarcoscypha melastoma (Sowerby) Cleland (1892), in Cooke, Handbook of the Australian fungi, p. 259 Lachnea hirtipes (Cooke) Lindau (1896), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1), p. 181 Scutellinia melastoma (Sowerby) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 520 Scutellinia hirtipes (Cooke) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 520 Scutellinia rhizomorphae (Ellis & Everhart) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 520 Bulgaria sydowii Hennings (1898), Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 40, p. xxix Urnula melastoma (Sowerby) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 55 Bulgaria melastoma (Sowerby) Seaver (1928), The North American cup-fungi (operculates), p. 197 References : Gr. p. 130 n° 203 ; Ellis p. 234 ; FMDS 109 p. 2 ; Dennis p. 78 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Sarcosomataceae Chapeau/Fructification : Receptacle subsessile ou brievement stipite, cupule, large de 10-15 (20) mm, parfois le double, noir interieurement, brun-noiratre, brievement veloute-tomenteux, parfois sillonne a l'exterieur a marge cannelee, herisse a la base, longues fibrilles noires qui se confondent avec le mycelium concolore ; marge couverte de poils courts, bruns, septes, obtus, epais de 5-6 µm, couverts au debut de granulations rouge-brique, caduques. Habitat : Cette interessante espece croit a terre, dans les bois et les haies, sur les tissus vegetaux morts : racines ou radicelles d'arbres, d' arbustes, de plantes, sur les brindilles et meme les tiges mortes des mousses, enfoncees dans le sol. Spores : Spores elliptiques-oblongues, legerement fusiformes, incolores, lisses,finement granuleuses a l'interieur, 20-27 x 10-12 µm. Theques cylindriques, longuement attenuees et flexueuses a la base, octospores, 375-435 µm x 10-14µm, ne bleuissant pas par l'iode. Paraphyses greles, septees, rameuses, legerement fuligineuses, 3-4µm d'epaisseur. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole ou par petits groupes. Assez rare ou peu frequent. De Janvier a Juin ( souvent en Avril-Mai ). |
Cheilymenia theleboloides (Albertini & Schweinitz) Patouillard (1897) |
![]() |
Synonymes : Peziza theleboloides Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 321, tab. 12, fig. 4 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza ascoboloides Bertero (1837), in Montagne, Annales des sciences naturelles, botanique, serie 2, 8, p. 363 Peziza eclecta Berkeley & Cooke (1876), Grevillea, 5(34), p. 60 Lachnea theleboloides (Albertini & Schweinitz) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 74 Humaria theleboloides (Albertini & Schweinitz) Rehm (1881), Ascomyceten, 13, n° 604 Humaria ascoboloides (Bertero) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 288 Scutellinia theleboloides (Albertini & Schweinitz) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 300 Leucoloma ascoboloides (Bertero) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 318 Neottiella ascoboloides (Bertero) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 193 Lachnea ascoboloides (Bertero) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 314 Cheilymenia theleboloides (Albertini & Schweinitz) Patouillard (1897), Catalogue raisonne des plantes cellulaires de la Tunisie, p. 93 (nom actuel) Cheilymenia ascoboloides (Bertero) Boudier (1914) [1913], in Ramsbottom, Transactions of the British mycological Society, 4(2), p. 367 Humaria subhirsuta var. theleboloides (Albertini & Schweinitz) Keissler (1921), Beihefte zum botanischen centralblatt, zweite abteilung, 38, p. 415 Patella theleboloides (Albertini & Schweinitz) Seaver (1928), The North American cup-fungi (operculates), p. 170 Fimaria humana Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 331 (Basionyme) Patella ascoboloides (Bertero) Teng (1938), Sinensia, Shanghai, 9, p. 254 Scutellinia ascoboloides (Bertero) Teng (1963), Chung-kuo ti chen-chun, p. 763 Coprobia humana (Velenovský) Svrček (1977), Ceska mykologie, 31(2), p. 69 Cheilymenia hyphopila J. Moravec (1984), Ceska mykologie, 38(3), p. 150 Coprobia theleboloides (Albertini & Schweinitz) J. Moravec (1987), Mycotaxon, 28(2), p. 506 References : BK 1 88 ; Dennis p. 42 pl. VIm ; Gr. p. 162 n° 250 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pyronemataceae Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, d'abord cupule, margine, puis etale et parfois un peu ondule, large de 2-8-(10) mm. Hymenyum jaune, jaune-orange, ou jaune olive. Marge un peu plus foncee. Face externe un peu plus pale et ne presentant que de rares poils hyalins, isoles et peu visibles. Habitat : Sur debris de vegetaux pourrissants, tas de cendres lessivees, crottin et fumier de cheval, sur vieux papiers en decomposition, etc.... ( Repose directement dur le sol ). Spores : Elliptiques, lisses, hyalines, non guttulees, (faiblement ridees longitudinalement si elles sont chauffees dans le KOH ), 15-20 x 9-10 µm. Asques cylindriques, octospores, 200-250-(280) x 13,5-15-(17) µm. Paraphyses greles, simples ou divisees a la base, faiblement clavees, peu septees, larges de 4 µm a 6 µm environ, a peine epaissies au sommet, tres finement granuleuses a l'interieur, d'un jaune tres pale dans la partie superieure, plus granuleuses, plus colorees et orangees dans la partie inferieure. Poils hyalins ou d'un fauve tres pale, peu septes ou uniseptes vers la base qui est large de 10-12 µm, (1-3 a exeptionnellement 4 cloisons ), attenues en longue pointe et effilee, large de 5 a 6 µm vers le milieu . La longueur varie de 200 a 300-(500) µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire. Assez commun. Presque toute l'annee. ( in litt. de Mai a Octobre et peu frequent. |
Velutarina rufo-olivacea (Albertini & Schweinitz) Korf (1971) |
![]() |
Synonymes : Peziza rufo-olivacea Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 320, tab. 11, fig. 4 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Velutaria rufo-olivacea (Albertini & Schweinitz) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 300 Peziza umbilicata Berkeley & M.A. Curtis (1875), Grevillea, 3(28), p. 157 (nom. illegit.) Peziza curtisii Cooke (1877) [1875], Bulletin of the Buffalo Society of natural sciences, 3, p. 22 Velutaria aeruginosa Saccardo & Spegazzini (1878), Michelia, 1(4), p. 443 Lachnea rufo-olivacea (Albertini & Schweinitz) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 85 Cenangium phaeosporum Cooke (1883), Grevillea, 12(62), p. 44 Humaria rufo-olivacea (Albertini & Schweinitz) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 291 Lachnella rufo-olivacea (Albertini & Schweinitz) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 275, tab. 8, fig. 49 Trichopeziza umbilicata (Berkeley & M.A. Curtis) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 430 Lachnella aeruginosa (Saccardo & Spegazzini) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 399 Schweinitzia rufo-olivacea (Albertini & Schweinitz) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 135, 494 Schweinitzia phaeospora (Cooke) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 135 Cenangium rubi Baumler (1898), Annalen des K. K. naturhistorischen hofmuseums Wien, 13, p. 440, tab. 16, fig. 3 (nom. illegit.) Phaeangium phaeosporum (Cooke) Saccardo & P. Sydow (1902), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 16, p. 765 Phaeangium rubi Saccardo & P. Sydow (1902), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 16, p. 764 Encoelia rufo-olivacea (Albertini & Schweinitz) Kirschstein (1938), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 36(5-6), p. 371 Velutarina rufo-olivacea (Albertini & Schweinitz) Korf (1971), Phytologia, 21(4), p. 207 (nom actuel) References : Gr. p. 579 n° 998 ; Dennis p. 151 ; Ellis p. 17 fig. 68 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, urceole, puis cupule, large de 3 a 5 mm, tres epais, margine, exterieurement roux-ferrugineux et couvert de poils courts, septes, tuberculeux, difformes, avec l'hymenium olivatre, puis noiratre. Habitat : Dans les bois, sur les petites tiges mortes de Rubus, les branches de Fagus, Acer, Fraxinus, Rosa, Ulex, Ulmus, ... Pas rare mais peu abondant. Gregaire a cespiteux. De decembre a mai. Spores : Brievement elliptiques, incolores, puis olivatres, lisses, presentant a l'interieur deux grosses gouttelettes accompagnees de tres nombreuses petites granulations, 13-15 x 8-9 µm (Boudier), 10-14 x 6-7 µm, (Saccardo). Theques cylindriques-claviformes, octospores, 130-160 x 14-15 µm. Paraphyses droites, septees, incolores dans la partie inferieure, epaissies au sommet en une clavule allongee et verdatre. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Espece epixyle, plus rarement epiphyte. |
Capitotricha bicolor (Bulliard) Baral (1985) |
![]() |
Synonymes : Helvella minuta O.F. Muller (1778), Flora danica, 13, p. 8, tab. 779, fig. 2 (‘Elvela ')
Peziza bicolor Bulliard (1788), Herbier de la France, 9, tab. 410, fig. 3 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Octospora calyciformis Hedwig (1789), Descriptio et adumbratio microscopico-analytica muscorum frondosorum, 2, p. 64, tab. 22, fig. b Peziza minuta (O.F. Muller) Dickson (1790), Plantarum cryptogamicarum britanniae, 2, p. 25 Peziza oxyacanthae Persoon (1796), Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 1, p. 41 Peziza transparens Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 84 Peziza pulchella Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 653 Peziza pulchella var. a vulgaris Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 323 Dasyscyphus pulchellus (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 670 Peziza quercina Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 260 Cyathicula bicolor (Bulliard) P. Karsten (1866), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 8, p. 207 Dasyscyphus bicolor (Bulliard) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 305 Lachnum bicolor (Bulliard) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 172 Lachnea bicolor (Bulliard) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 249 Lachnea pulchella (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 70 Erinella calycina (Hedwig) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 303 Erinella bicolor (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 303 Lachnella bicolor (Bulliard) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 249 Trichopeziza bicolor (Bulliard) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 294 Lachnella hispanica Cooke & W. Phillips (1891), Grevillea, 19(91), p. 73 Dasyscyphus hispanicus (Cooke & W. Phillips) Saccardo (1892), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 10, p. 21 Atractobolus bicolor (Bulliard) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445 Atractobolus hispanicus (Cooke & W. Phillips) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446 Capitotricha bicolor (Bulliard) Baral (1985), Beihefte zur zeitschrift fur mykologie, 6, p. 60 (nom actuel) References : BK 1 214 ; Dennis p. 150 pl. XIXc ; Cetto 4 1640 ; Ellis p. 213 fig. 947 ; Gr. p. 426 n° 715 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : Receptacle tres brievement stipite, urceole puis cupuliforme, a la fin aplani et souvent un peu ondule, large de 1 a 2 mm. Hymenium jaune d'œuf a jaune orange a l'interieur, couvert a l'exterieur de longs poils blancs granuleux qui depassent la marge et la font paraitre ciliee. Celle-ci s'enroule fortement a la dessiccation. Chair : Odeur et saveur indistinctes. Stipe : Tres petit, a peine visible. Habitat : Sur branches et rameaux tombes de Quercus, d'Alnus viridis, ainsi que quelques autres feuillus, mais plus rarement sur Fraxinus. Spores : Oblongues-fusiformes a fusiformes-clavees, hyalines, lisses, 7-9-10(-14) x 1,5-2,5-3 µm. Asques cylindriques-claviformes, octospores, 50-60 x 4,5-5-7 µm, spores biseriees. Paraphyses fusiformes-aigues a lanceolees, plus longues que les asques, 2-3 septees, epaisses de 5-6 µm, dans la partie la plus large, presentant dans la moitie inferieure quelques gouttelettes et granulations jaunatres, qui disparaissent avec l'age. Poils hyalins,cylindriques, obtus ou subaigus, longs de 60 a 185 µm et epais de 4 a 5 µm, septes, finement granuleux-incrustes exterieurement, et portant parfois au sommet, une masse cristaline. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire a cespiteux. Repandu. Printemps. |
Sphaerosporella brunnea (Albertini & Schweinitz) Svrček & Kubicka (1961) |
![]() |
Synonymes : Peziza brunnea Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 317, tab. 9, fig. 8 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Humaria brunnea (Albertini & Schweinitz) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 323 Peziza schizospora W. Phillips (1873), in Cooke, Grevillea, 1(9), p. 129 Peziza confusa Cooke (1875), Bulletin of the Buffalo Society of natural sciences, 2, p. 291 Peziza sphaeroplea Berkeley & M.A. Curtis (1875), in Cooke, Bulletin of the Buffalo Society of natural sciences, 2, p. 289 Lachnea brunnea (Albertini & Schweinitz) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 72 Sepultaria brunnea (Albertini & Schweinitz) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 302 Barlaea schizospora (W. Phillips) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 116 Barlaea globifera var. sphaeroplea(Berkeley & M.A. Curtis) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 114 Sphaerospora confusa (Cooke) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 190 Lachnea confusa (Cooke) W. Phillips (1890), Grevillea, 18(88), p. 83 Scutellinia brunnea (Albertini & Schweinitz) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 869 Sphaerospora brunnea (Albertini & Schweinitz) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 39 Sphaerosporula confusa (Cooke) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 530 Ciliaria brunnea (Albertini & Schweinitz) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 62 Ciliaria confusa (Cooke) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 62 Ciliaria schizospora (W. Phillips) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 62 Rubelia confusa (Cooke) Nieuwland (1916), The American midland naturalist, 4, p. 386 Sphaerosporella brunnea (Albertini & Schweinitz) Svrček & Kubicka (1961), Ceska mykologie, 15(2), p. 65 (nom actuel) Trichophaea brunnea (Albertini & Schweinitz) L.R. Batra (1963), The University of Kansas science bulletin, 44(6), p. 167 Trichophaea confusa (Cooke) Berthet (1967) [1966], Bulletin de la Societe mycologique de France, 82(4), p. 473 Dichobotrys brunnea Hennebert (1973), Persoonia, 7(2), p. 194 References : BK 1 84 ; Dennis p. 39 pl. VIi ; Cetto 5 2104 & Cetto 7 2928 ; Gr. p. 161 n° 249 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pyronemataceae Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, epais, cupuliforme-patelliforme ou discoide, puis aplani, large de 2 a 5 mm, fauve brunatre a rouge brun fonce en dessus( parfois un peu ocrace ou rose ), couvert en dessous de petits poils courts et brunatres, plus abondants et fascicules vers la marge. Habitat : Dans les bois, sur la terre brulee et les charbonnieres . Spores : Spheriques, hyalines, lisses, 13-16 µm de diametre, presentant a l'interieur une grosse gouttelette, parfois divisee, accompagnee de quelques petites granulations. Asques cylindriques, legerement attenues a la base, octospores, 200-220-(250) x 20-25 µm. Paraphyses epaisses de 3 µm environ, terminee par une massue allongee, large de 6 a 10 µm au sommet et portant souvent des parcelles de l'epithecium, septees . Poils de la marge brun clair, 50-100 x 10 µm, legerement ondules, acumines, a 2 ou 3 cloisons, a parois epaisses. Poils de la surface externe brunatres, aigus et obtus uniseptes ou biseptes longs de 65 175 µm environ et epais de 5 a 10 µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole ou en colonies serrees. Rare. Surtout Ete. |
Lasiobelonium lonicerae (Albertini & Schweinitz) Raitviir (1980) |
![]() |
Synonymes : Peziza lonicerae Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 328, tab. 11, fig. 8 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Lachnella periclymeni Fuckel (1867), Fungi Rhenani exsiccati, n° 2071 Lachnella lonicerae (Albertini & Schweinitz) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 280 Lachnea lonicerae (Albertini & Schweinitz) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 65 Urceola lonicerae (Albertini & Schweinitz) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 322 Dasyscyphus lonicerae (Albertini & Schweinitz) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 89 Lachnum lonicerae (Albertini & Schweinitz) Bresadola (1897), Malpighia, rassegna mensuale di botanica, 11, p. 269 Trichopeziza lonicerae (Albertini & Schweinitz) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 132 Perrotia lonicerae (Albertini & Schweinitz) E. Muller & Dennis (1959), Sydowia : Annales mycologici, editi in notitiam scientiae mycologicae universalis, series II, 13(1-6), p. 45 Belonidium lonicerae (Albertini & Schweinitz) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 50 Lasiobelonium lonicerae (Albertini & Schweinitz) Raitviir (1980), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 9, p. 115 (nom actuel) References : Baral p. 69 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Comestibilite : Sans interet |
Leucoscypha leucotricha (Albertini & Schweinitz) Boudier (1885) |
![]() |
Synonymes : Peziza leucotricha Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 322, tab. 7, fig. 5 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza plana Secretan (1833), Mycographie Suisse, 3, p. 299 (nom. inval.) Lachnea leucotricha (Albertini & Schweinitz) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 79 Leucoscypha leucotricha (Albertini & Schweinitz) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 104 (nom actuel) Humaria albostrigosa Rehm (1885), in P. Sydow, Mycotheca marchica, n° 880 Neottiella leucotricha (Albertini & Schweinitz) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 194 References : BK 1 69 ; Medardi 243 ; Cetto 5 p. 623 ; Dennis p. 32 fig. 6i ; Gr. p. 135 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pyronemataceae Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, cupuliforme a irregulierement orbiculaire, large de 3-5, jusqu'a 10 mm, entierement blanc, couvert exterieurement de poils concolores, septes, aigus, a paroi mince, legerement gonfles a la base, environ 15 µm, plus longs vers la marge ou ils atteignent 450 µm de longueur,( in.litt. jusqu'a 1000 ), et 10 µm d'epaisseur. Habitat : Sur sol humide, terre sablonneuse, sous les feuilles en decomposition, dans les endroits ombrages a proximite de tourbieres, sous Alnus, dans les zones marecageuses a fougeres. A ete signale sur bois en decomposition de Fagus. Spores : Elliptiques-fusiformes, hyalines, biguttulees, densement et finement verruqueuses, 25-30-35-(38) x 12-15-16 µm. Asques cylindriques, octospores, 300-310-(317) x 13-15-(20)µm. Paraphyses cylindriques legerement en massue,robustes, simples ou divisees, septees et un peu epaissies au sommet d'environ 6 µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire. Juillet- Septembre. Rare. |
Brunnipila palearum (Desmazieres) Baral (1985) |
![]() |
Synonymes : Peziza clandestina var. ßß patula Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 326
Peziza clandestina var. ß discoidea Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 263 Peziza clandestina var. ß patensFries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 94 Peziza palearum Desmazieres (1845), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 3, p. 365 (Basionyme) Peziza schweinitzii Auerswald (1868), in Rabenhorst, Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 1118 Lachnum patens (Fries) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 179 Lachnea patens (Fries) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 250 Dasyscyphus schweinitzii (Auerswald) Rehm (1873), Ascomyceten, 4, n° 156 Erinella palearum (Desmazieres) Quelet (1879), Bulletin de la Societe botanique de France, 26, p. 235 Lachnea palearum (Desmazieres) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 67 Trichopeziza patens (Fries) Saccardo (1881), Michelia, 2(7), p. 330 Lachnella palearum (Desmazieres) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 239 Trichopeziza palearum (Desmazieres) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 296 Dasyscyphus patens (Fries) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 466 Dasyscyphus palearum (Desmazieres) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 347 Atractobolus patens (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446 Lachnum palearum (Desmazieres) Korf (1982), Mycotaxon, 14(1), p. 2 Brunnipila palearum (Desmazieres) Baral (1985), Beihefte zur zeitschrift fur mykologie, 6, p. 51 (nom actuel) References : Ellis 1 p. 456 fig. 1746 ; Dennis p. 149 pl. XIXg ; Gr. p. 442 n° 749 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, cyathiforme, puis etale, large de 0,5- 1 mm environ, blanc ou blanchatre a l'interieur, fauve pale et pubescent a l'exterieur. Marge souvent garnie de petites gouttelettes de guttation aux endroits humides. Stipe : Tres court, grele, subegal ou un peu attenue a la base, brievement pubescent. Habitat : Sur plantes aquatiques tel Agropyron, sur paille pourrie se froment de seigle et sur chaumes de differents graminees, Amnophila, Arrhenatherum, Phragmites, et Triticum . Spores : Fusiformes-aigues, hyalines, avec ou sans gouttelettes a l'interieur, souvent un peu courbees, 8-12-15 x 1,5-2 µm, Saccardo 10-12 x 1,5-2 µm, Boudier 15-18 x 2-2,5 µm. Asques cylindriques, a peine attenues a la base, octospores, Saccardo 35-46 x 4,5 µm, Boudier 70 a75 x 7-8 µm, spores irregulierement biseriees. Poils jusqu'a 100 x 3,5 µm, septes, obtus, fauve brunatre dans la partie inferieure, plus pales au sommet, les extremites hyalines on tendance a se tacher dans le bleu coton, granuleux exterieurement. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire a cespiteux. Assez rare. Mars a Aout. |
Aeruginoscyphus sericeus (Albertini & Schweinitz) Dougoud (2012) |
![]() |
Synonymes : Peziza sericea Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 325, tab. 3, fig. 7 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Lachnea sericea (Albertini & Schweinitz) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 90 Erinella sericea (Albertini & Schweinitz) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 301 Dasyscyphus sericeus (Albertini & Schweinitz) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 456 Erinella aeruginosa Hennings (1905), Hedwigia, 45(1), p. 30 Chlorosplenium sericeum (Albertini & Schweinitz) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 110 Belonidium sericeum (Albertini & Schweinitz) Lorton (1914), Bulletin de la Societe mycologique de France, 30(2), p. 227 Dasyscyphella aeruginosa (Hennings) Jaczewski (1954), in Kursanov, Opred. Nizschikh Rast., 3, Griby, p. 386 Trichopeziza sericea (Albertini & Schweinitz) Arnolds, Kuyper & Noordeloos (1995), Overzicht van de paddestoelen in Nederland (Leiden), p. ? Aeruginoscyphus sericeus (Albertini & Schweinitz) Dougoud (2012), Ascomycete.org, 4(1), p. 2 (nom actuel) References : FMDS 111 p. 14 (1988) ; Gr. p. 415 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : Receptacle cupule bievement stipite ; plus ou moins cespiteux, puis ± etale, large de 1-3 mm environ. Hymenium blanc verdatre, jaune verdatre ou olivace a l'interieur, a surface rugueuse. Excipulum recouvert d'une villosite verte, apprimee, soyeuse et brillante, blanchatre vers la marge. Habitat : Gregaires. Sur eclats de bois decortique, dans les cavites de troncs de feuillus, sur ecorces. Principalement sur Quercus spp. (chenes) et Fagus spp. (hetres). Colore le bois de vert fonce. Toute l'annee excepte de mars a juin. Rare. Spores : Spores allongees, triseptees a contenu granuleux, legerement attenuees a une extremite, hyalines, mesurant 43-50(-60) × 3,5-4,5(-5) µm. Asques cylindriques-claviformes, octospores, 180 × 15 µm. Paraphyses simples, continues, verdatres, egales, larges de 4 µm environ, filiformes, plus longues que les asques, mesurant 2,3-2,8(-4) µm. Poils de meme largeur que les paraphyses et teintes de vert par places. Comestibilite : Sans interet |
Scutellinia macrospora (Svrček) Le Gal (1964) |
![]() |
Synonymes : Lachnea lusatiae var. macrosporaSvrček (1948), Sbornik Narodniho muzea v Praze, rada B, Prirodni vedy, 4(6), p. 58 (Basionyme)
Scutellinia macrospora (Svrček) Le Gal (1964), Bulletin de la Societe mycologique de France, 80(2), p. 123 (nom actuel) References : Jeannerot B. -Notes on scutellioid fungi in collections of the Viena University herbarium ; Schumacher T. 1993 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pyronemataceae Stipe : Nul Habitat : Saprophyte humicole des regions artico-boreales et alpines. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Se caracterise par ses grandes spores ellipsoidales-fusiformes faisant penser a un calisson. |
Perrotia flammea (Albertini & Schweinitz) Boudier (1901) |
Pas de photo disponible |
Synonymes : Peziza flammea Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 319, tab. 11, fig. 6 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza cinnabarina Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 173 Peziza maculicola Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 174 ('maculincola') Lachnella flammea (Albertini & Schweinitz) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 365 Helotium flammeum (Albertini & Schweinitz) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 242 Lachnea flammea (Albertini & Schweinitz) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 89 Lachnella cinnabarina (Schweinitz) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 399 Lachnella maculicola (Schweinitz) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 400 Dasyscyphus flammeus (Albertini & Schweinitz) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 87 Dasyscyphus allantospora Earle (1901), in Greene, Plantae bakerianae, 2(1), p. 5 Perrotia flammea (Albertini & Schweinitz) Boudier (1901), Bulletin de la Societe mycologique de France, 17(1), p. 24 (nom actuel) Lachnella rhoina Earle (1901), in Greene, Plantae bakerianae, 2(1), p. 6 Dasyscyphus rubrifulvus Clements (1903), Bulletin of the Torrey botanical Club, 30(2), p. 89 Lachnea cinnabarina (Schweinitz) Massee & Crossland (1906), The naturalist, 1906(366), p. 8 Cheilymenia cinnabarina (Schweinitz) Rea (1917) [1916], Transactions of the British mycological Society, 5(3), p. 440 References : FMBDS N° 238 p. 12 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Stipe : Nul |
Pour vous accompagner lors de vos sorties mycologiques, MycoDB vous recommande les guides suivants :