Il y a 17 champignons qui correspondent à votre recherche par ordre de popularité :
| Echinoderma asperum (Persoon) Bon (1991) |
|
Noms francais : Lepiote a lames fourchues Synonymes : Agaricus asper Persoon (1793), in Hoffmann, Abbildungen der Schwamme, 3, tab. 21 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Amanita aspera (Persoon) Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 38 Agaricus acutesquamosus Weinmann (1824), Sylloge plantarum novarum itemque minus congnitarum, 1, p. 70 Agaricus trichochtoides Krombholz (1831), Naturgetreue abbildungen und beschreibungen der essbaren, schadlichen und verdachtigen schwamme, 1, p. 72, tab. 1, fig. 18-20 Lepiota acutesquamosa (Weinmann) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 136 Lepiota friesii var. acutesquamosa(Weinmann) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 72(34) Agaricus friesii subsp.* acutesquamosus(Weinmann) Fries (1874), Hymenomycetes europaei sive epicriseos systematis mycologici, p. 31 Lepiota aspera (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 5 Agaricus revocans Cooke & Massee (1889), Grevillea, 18(85), p. 2 Mastocephalus acutesquamosus (Weinmann) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 859 Schulzeria revocans (Cooke & Massee) Saccardo (1891), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 9, p. 11 Lepiota aspera var. acutesquamosa (Weinmann) Quelet & Bataille (1902), Flore monographique des Amanites et Lepiotes, p. 65 Lepiota acutesquamosa var. furcataKuhner (1936), Bulletin de la Societe mycologique de France, 52(3), p. 210 Lepiota revocans (Cooke & Massee) Aberdeen (1962), Kew bulletin, 16(1), p. 135 Cystolepiota acutesquamosa (Weinmann) Bon (1977), Documents mycologiques, 7(27-28), p. 11 Cystolepiota aspera (Persoon) Bon (1977), Documents mycologiques, 7(27-28), p. 11 Echinoderma asperum (Persoon) Bon (1991), Documents mycologiques, 21(82), p. 62 (nom actuel) Echinoderma acutesquamosum (Weinmann) Bon (1993), Documents mycologiques, 22(88), p. 28 References : Bon p. 283 ; CD 660-280, 107 ; Cetto 26 ; Eyssartier et Roux p. 340, 354 4eme edition Groupe : Lepiotes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Agaricaceae Spores : 7-10 x 2,5-3,5µm +/- Fusoides Comestibilite : Toxique Commentaires : Forte odeur de Lepiota cristata. |
| Xanthoporia radiata (Sowerby) Ţura, Zmitrovich, Wasser, Raats & Nevo (2012) |
|
Noms francais : Polypore de l'aulne Synonymes : Boletus radiatus Sowerby (1799), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 196 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Polyporus radiatus (Sowerby) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 369 Polyporus triqueter var. ß alneus (Persoon) Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 57 Trametes radiata (Sowerby) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 323 Polystictus radiatus (Sowerby) Fries (1851), Novae symbolae mycologicae. Fasciulus primus, sistens fungos in peregrinis terris a botanicis danicis nuper collectos, p. 64 Inoderma radiatum (Sowerby) P. Karsten (1879), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 5, p. 39 Inonotus radiatus (Sowerby) P. Karsten (1881), Revue mycologique (Toulouse), 3(9), p. 19 Inonotus radiatus var. scrobiculatus P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 238 Inodermus radiatus (Sowerby) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 174 Ochroporus radiatus (Sowerby) J. Schroter (1888) [1889], in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 485 Polystictus radiatus subsp.* scrobiculatus (P. Karsten) Saccardo (1888), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 6, p. 247 Inonotus radiatus subsp.* scrobiculatus (P. Karsten) P. Karsten (1889), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 48, p. 331 Polyporus aureonitens Patouillard (1889) [1888], in Peck, Annual report of the New York state Museum of natural history, 42, p. 25 Polystictus aureonitens (Patouillard) Saccardo (1891), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 9, p. 183 Poria setigera Peck (1898), Annual report of the New York state Museum of natural history, 51, p. 293 Microporus radiatus (Sowerby) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 497 Microporus aureonitens (Patouillard) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 495 Xanthochrous aureonitens (Patouillard) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des hymenomycetes, p. 100 Xanthochrous radiatus (Sowerby) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des hymenomycetes, p. 100 Mensularia radiata (Sowerby) Lazaro Ibiza (1916), Revista de la real Academia de ciencias exactas, fiscicas y naturales de Madrid, 14, p. 736 Polyporus coffeaceus Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 684 (nom. illegit.) Polyporus minutus Vanin (1923), Notulae systematicae ex Instituto cryptogamico Horti botanici petropolitani, 2, p. 15 Polyporus alneus (Persoon) E.H.L. Krause (1928), Basidiomycetum Rostochiensium, p. 53 Inonotus rheades f. coffeaceus(Velenovský) Pilat (1942), Atlas des champignons de l'Europe, 3, Polyporaceae, p. 563 Xanthoporia radiata (Sowerby) Ţura, Zmitrovich, Wasser, Raats & Nevo (2012), Progress in Mycological research (St Helier), 2, p. 270 (nom actuel) References : Bon p. 321 ; CD 79 ; Marchand 4 316 ; BK 2 307 ; E.P. p. 337 fig. 160 Groupe : Polypores Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Hymenochaetales / Hymenochaetaceae Chapeau/Fructification : 2-6-(8) cm de long, 1,5-4-(6) cm de projection, 0,5-1,5-(2) cm d'epaisseur a la base, semi-circulaire, etale-reflechi, radie-ruguleux a radie-plisse, parfois bossele, veloute-feutre, glabrescent, subzone, fauve olivatre a fauve rouille, brunissant avec l'age, souvent roux noiratre a la fin. Marge presque aigue, incurvee, ondulee, lobee, d'abord jaune clair, jaune rouille a la fin. Lames/Pores : Face inferieure finement poree, blanchatre au debut, puis brun-clair ou gris brun, a reflets jaune argente. Pores arrondis-anguleux ou dechires, 2-4-5 par mm. Tubes unistratifies longs jusqu'a 10 mm, a paroi mince, brun-jaune assez sombre. Sporee blanche ou blanc jaunatre. Chair : Mince, atteignant 5 a 10 mm d'epaisseur, brun-rouille ou fauve a brun canelle, molle, juteuse ou subero-fibreuse, subzonee, brillante cassante a l'etat sec, sans odeur ni saveur particulieres. Habitat : Sur bois mort, branches ou troncs tombes, d'Alnus, egalement sur d'autres feuillus tels que : Betula, Carpinus, Corylus, Fagus, Fraxinus, Juglans, Prunus, Pyrus, Quercus, Rosa, Salis, Sambucus, Sorbus, Syringa et Tilia, ( in litt. tres rarement sur coniferes, Abies ). Spores : Largement elliptiques, lisses, hyalines a faiblement jaunatres, 4,5-5,5-6,5 x 3,5-4,5 µm, I-. Basides ellipsoides a cylindriques-clavees, tetrasporiques, simple septee a la base, non bouclees, 12-15-17 x 4,5-5-6 µm. Pas de cystide. Soies brunes, a parois epaisses, parfois emergentes, parfois en forme de crochet, 20-30 x 3-9 µm. Monomitique : Hyphes a parois minces ou epaissies, hyalines a brunes, larges de 2 -7 µm, cloisonnees, non bouclees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Rare. Annuel. Ete-Automne. Remarques : Souvent plusieurs exemplaires confluents,( parfois par centaines), entierement resupines a la face infere du support. Pourriture blanche active, fibreuse, qui debite le bois selon les zones de croissance. |
| Pycnoporellus fulgens (Fries) Donk (1971) |
|
Noms francais : Polypore flamboyant Synonymes : Hydnum fulgens Fries (1852), Ofversigt af konglelige vetenskaps-akademiens forhandlingar, 9, p. 130 (Basionyme) Polyporus fibrillosus P. Karsten (1859), Sydvestra Finlands polyporeer, p. 30 Polyporus aurantiacus Peck (1874) [1873], Annual report of the New York state Museum of natural history, 26, p. 69 (nom. illegit.) Creolophus fulgens (Fries) P. Karsten (1879), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 5, p. 42 Inonotus fibrillosus (P. Karsten) P. Karsten (1881), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(1), p. 32 Inoderma fibrillosum (P. Karsten) P. Karsten (1881), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 6, p. 10 Dryodon fulgens (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 193 Polystictus aurantiacus (Peck) Cooke (1886), Grevillea, 14(71), p. 82 Ochroporus lithuanicus Blonski (1889), Hedwigia, 28(4), p. 280 Polystictus lithuanicus (Blonski) Saccardo (1891), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 9, p. 184 Microporus lithuanicus (Blonski) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 496 Microporus aurantiacus (Peck) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 495 Polyporus shiraianus Hennings (1900), Botanische jahrbucher fur systematik, pflanzengeschichte und pflanzengeographie, 28(2), p. 269 Phaeolus aurantiacus (Peck) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des hymenomycetes, p. 86 Pycnoporellus fibrillosus (P. Karsten) Murrill (1905), Bulletin of the Torrey botanical Club, 32(9), p. 489 Phaeolus fibrillosus (P. Karsten) A. Ames (1913), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 11(3), p. 241 Pleurodon fulgens (Fries) Ricken (1918), Vademecum fur pilzfreunde, Edn 1, p. 241 Hapalopilus fibrillosus (P. Karsten) Bondartsev & Singer (1941), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 39(1), p. 52 Pycnoporellus fulgens (Fries) Donk (1971), Persoonia, 6(2), p. 216 (nom actuel) References : Borgarino p. 74 ; FE 10 p. 478 Groupe : Polypores Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Polyporales / Pycnoporellaceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Espece rare, remarquable par sa couleur lumineuse, venant en ete sur troncs a terre de resineux, Abies ou Picea. Il semble qu'elle soit en extension nette vers l'ouest depuis quelques annees, venant des pays d'Europe de l'Est. Souvent en association avec Fomitopsis pinicola (symbiose, parasitisme ?) |
| Echinoderma echinaceum (J.E. Lange) Bon (1991) |
|
Noms francais : Lepiote herissee ; Lepiote epineuse Synonymes : Lepiota hispida ss. J.E. Lange (1915), Dansk botanisk arkiv, 2(3), p. 28 Lepiota echinacea J.E. Lange (1940), Flora agaricina Danica, 5, taxonomic conspectus, p. v (Basionyme) Lepiota porphyrea F.H. Moller (1967) [1965], Friesia, nordisk mykologisk tidsskrift, 7(4), p. 454 (nom. inval.) Lepiota echinacea var. marginata Bon (1976), Bulletin de la Societe mycologique de France, 92(3), p. 323 (nom. inval.) Cystolepiota echinacea (J.E. Lange) Knudsen (1978), Botanisk tidsskrift, udgivet af den botaniske forening i Kioebenhavn, 73(2), p. 127 Echinoderma echinaceum (J.E. Lange) Bon (1991), Documents mycologiques, 21(82), p. 63 (nom actuel) References : Bon p. 283 ; CD 657-280 ; DM Hors Serie N° 3 ; Eyssartier et Roux p. 342, 356 4eme edition Groupe : Lepiotes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Agaricaceae Comestibilite : Toxique |
| Mensularia nodulosa (Fries) T. Wagner & M. Fischer (2001) |
|
Noms francais : Polypore du hetre ; Inonotus noduleux Synonymes : Polyporus nodulosus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 474 (Basionyme) Trametes nodulosa (Fries) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 323 Polyporus salebrosus Lasch (1852), in Rabenhorst, Klotzschii herbarum vivum mycologicum, Edn 1, n° 1606 Trametes fagiG.H. Otth (1871) [1870], Mitteilungen der naturforschenden Gesellschaft in Bern, 1870, p. 93 Inoderma nodulosum (Fries) P. Karsten (1879), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 5, p. 39 Inonotus nodulosus (Fries) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 73 Polystictus nodulosus (Fries) Cooke (1886), Grevillea, 14(71), p. 82 Inodermus radiatus var. nodulosus (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 174 Inodermus nodulosus (Fries) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 392 Microporus nodulosus (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 496 Xanthochrous nodulosus (Fries) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des hymenomycetes, p. 100 Polyporus armatus Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 680 Polyporus dentifer Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 673 Xanthochrous radiatus var. nodulosus(Fries) Bourdot & Galzin (1925), Bulletin de la Societe mycologique de France, 41(2), p. 199 Inonotus radiatus f. nodulosus (Fries) Donk (1933), Mededelingen van het botanisch Museum en herbarium van de Rijksuniversiteit te Utrecht, 9, p. 245 Inonotus radiatus var. nodulosus(Fries) Pilat (1942), Atlas des champignons de l'Europe, 3, Polyporaceae, p. 558 Mensularia nodulosa (Fries) T. Wagner & M. Fischer (2001), Mycological research, 105(7), p. 781 (nom actuel) Xanthoporia nodulosa (Fries) Tura, Zmitrovich, Wasser, Raats & Nevo (2012), Progress in Mycological research (St Helier), 2, p. 270 (nom. inval.) References : BK 2 305 ; Marchand 4 315 ; BG 634 Groupe : Polypores Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Hymenochaetales / Hymenochaetaceae Chapeau/Fructification : Etale, reflechi, fixe au substrat, 0,5-3 cm de long, 0,5-1,5 cm de projection, jusqu'a 1,5 cm d'epaisseur a la base, pruineux, blanchatre, tomenteux-feutre, fibreux-radie, ruguleux, non (ou vaguement) zone, brun, brun-jaune ou brun-fauve rouille. Trame 4-12 mm d'epaisseur, brun-jaune un peu olivacee. Marge epaisse, aigue, concolore ou plus claire. Lames/Pores : Arrondis, 0,2-0,4 mm de diametre, decurrents, anguleux, subdentes, chatoyants et un peu plus pales que les tubes de 5-6 mm. De 2 a 4 pores par mm. Chair : Blanche a creme, puis brune dans la vieillesse, tenace, subereuse. Habitat : Saprophyte sur bois mort de Fagus et parasite par predilection sur les arbres affaiblis qu'il attaque a plusieurs metres du sol. Occasionnellement sur Alnus, Carpinus, Corylus. Pourriture blanche. Repandu. Annuel. Du printemps a la fin de l'automne. Spores : Ovoides ou ellipsoides, lisses, hyalines, cyanophiles, 5-5,5 x 3,75-4,25 µm, apicule indistinct. Sporee blanche ou blanc-jaunatre. Basides 10-15 x 5-7 (8,5) µm, incolores a 2-4 sterigmates longs de 3,75 µm, clavees, non bouclees. Spinules assez rares, fusiformes ou coniques, a parois epaisses, coudees a la base, brun-jaune. Hyphes a parois minces ou epaissies, hyalines a brunatres ou jaunatre-olivace, cloisonnees, non bouclees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Repandu. Annuel. Du printemps a la fin de l'automne. |
| Echinoderma carinii (Bresadola) Bon (1991) |
|
Noms francais : Lepiote de Carini Synonymes : Lepiota echinella ss. J.E. Lange (1915), Dansk botanisk arkiv, 2(3), p. 29 Lepiota carinii Bresadola (1929), Iconographia mycologica, 12, tab. 598 (Basionyme) Lepiota eriophora var. asperulass. Malencon & Bertault (1970), Flore des champignons superieurs du Maroc, 1, p. 126 Echinoderma carinii (Bresadola) Bon (1991), Documents mycologiques, 21(82), p. 63 (nom actuel) References : CD 658-280, 107 ; Eyssartier et Roux p. 342, 356 4eme edition Groupe : Lepiotes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Agaricaceae Spores : 3,5-5 x 2-3µm Elliptiques Cystides: Absentes ou rares Comestibilite : Toxique |
| Inocutis rheades (Persoon) Fiasson & Niemela (1984) |
|
Noms francais : Polypore couleur de rhubarbe Synonymes : Polyporus rheades Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 69 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1832)(index) Boletus cuticularis Wahlenberg (1826), Flora suecica enumerans plantas sueciae indigenas, 1, p. 956 (nom. illegit.) Polyporus hispidus Rostkovius (1830), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 4(16-17), p. 65, tab. 31 (nom. illegit.) Polyporus fulvus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 466 Trametes fulva (Fries) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 323 Polyporus vulpinus Fries (1852), Ofversigt af konglelige vetenskaps-akademiens forhandlingar, 9, p. 130 (nom. illegit.) Inoderma vulpinum P. Karsten (1879), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 5, p. 39 Fomes fulvus (Fries) P. Karsten (1881), Revue mycologique (Toulouse), 3(9), p. 18 (nom. illegit.) Inonotus rheades (Persoon) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 70 Inonotus vulpinus var. hisingeriP. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 238 Inonotus vulpinus (P. Karsten) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 72 Inonotus hisingeri (P. Karsten) P. Karsten (1882), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 9, p. 49 Phellinus fulvus (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 173 Inodermus rheades (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 174 Inodermus vulpinus (P. Karsten) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 174 Polystictus vulpinus (P. Karsten) Cooke (1886), Grevillea, 14(71), p. 82 Polyporus levis (P. Karsten) Saccardo (1888), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 6, p. 129 (nom. illegit.) Polyporus inonotus Saccardo (1888), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 6, p. 118 Ochroporus vulpinus (P. Karsten) J. Schroter (1888) [1889], in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 485 Inonotus fulvus (Fries) P. Karsten (1889), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 48, p. 330 Xanthochrous rheades (Persoon) Patouillard (1897), Bulletin de la Societe mycologique de France, 13(4), p. 200 Microporus vulpinus (P. Karsten) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 497 Polyporus friesii Bresadola (1905), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 3(2), p. 163 (nom. illegit.) Polystictus rheades (Persoon) Bigeard & H. Guillemin (1913), Flore des champignons superieurs de France, 2, p. 366 Hemidiscia rheades (Persoon) Lazaro Ibiza (1916), Revista de la real Academia de ciencias exactas, fiscicas y naturales de Madrid, 14, p. 580 Xanthochrous rheades subsp.* vulpinus (P. Karsten) Bourdot & Galzin (1925), Bulletin de la Societe mycologique de France, 41, p. 202 nonotus rheades f. vulpinus(P. Karsten) Pilat (1942), Atlas des champignons de l'Europe, 3, Polyporaceae, p. 563 Inocutis rheades (Persoon) Fiasson & Niemela (1984), Karstenia, 24(1-2), p. 25 (nom actuel) Phylloporia rheades (Persoon) Teixeira (1992), Revista Brasileira de Botanica, 15(2), p. 126 References : BK 2 308 ; E.P. p. 339 fig. 161 ; BG p. 635 n° 956 Groupe : Polypores Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Hymenochaetales / Hymenochaetaceae Chapeau/Fructification : Fructification en forme de console, largement adherente au substrat, plus ou moins decurrente. Chapeau 40-100-(150) mm de large, 20-60-(90) mm de projection, Suface pileique feutree, veloutee, peu ou pas zonee, faiblement sinueuse ou legerement umbonee, jaune-orange a orange-roux. Marge aigue sinueuse, blanchatre ou pale, subobtuse. Lames/Pores : Face inferieure ventrue, finement poree, creme a jaune pale d'abord, puis ochracee a brune avec des reflets argentes. Pores anguleux, partiellement labyrinthes, 0,25-0,5 mm. Tubes cannelle, longs de 3 a 15 mm. Chair : Epaisse de 5-20 mm, fauve ou rouge brun grossierement fibreuse-soyeuse, molle, plus pale vers la surface et a la partie anterieure du chapeau ; noyau mycelien marbre d'elements blanchatres. Habitat : Sur bois mort de Populus tremula, plus rarement sur d'autres peupliers, ( in litt. tres rarement ou occasionnellement sur Betula, Fagus, Quercus, Salix et Sorbus ). Spores : Elliptiques ou ovoides, lisses, brunes ou ambrees a fauve clair, 5-6-7,5 -(8) x 3,5-4,5 µm. Basides cylindriques clavees, 18-25 x 5,5-6,5 µm, tetrasporiques, non bouclees. Pas de cystide ni de soie. Monomitique : ( 1 )-Hyphes a parois minces ou epaissies, hyaline a brunes ou jaune fauve, larges de 2,5-7 µm, cloisonnees, non bouclees. ( 2 )- Hyphes enflees du noyau mycelien. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Rare. Annuel. Ete-Automne.( in litt. fin Printemps-Ete). Remarques : Gregaires. Imbriques ou en series. Pourriture blanche filamenteuse a l'interieur. Dans la jeunesse le champignon est pale unicolore, a peine pubescent. Pores blanchatres, chair bistree a la base, pale et zonee dans le reste du chapeau. Dans la vieillesse, il est tout different, glabrescent, brun rouille, fendille radialement, trame assez legere, brun fauve, cassante. |
| Echinoderma calcicola (Knudsen) Bon (1991) |
|
Synonymes : Lepiota hispida ss. J.E. Lange (1935), Flora agaricina Danica, 1, p. 26
Lepiota calcicola Knudsen (1980), Botanisk tidsskrift, udgivet af den botaniske forening i Kioebenhavn, 75(2-3), p. 140 (Basionyme) Cystolepiota calcicola (Knudsen) Bon & Courtecuisse (1987), Documents mycologiques, 18(69), p. 38 Echinoderma calcicola (Knudsen) Bon (1991), Documents mycologiques, 21(82), p. 62 (nom actuel) References : Eyssartier et Roux p. 340, 354 4eme edition ; BK 4 p. 194 ; Cetto 6 p. 27 ; CD 107 Groupe : Lepiotes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Agaricaceae Chapeau/Fructification : Hemispherique a conique au debut, puis convexe a etale, couvert de verrues epineuses hautes de 1-3 jusqu'a 5 mm, brun tabac a brun fonce rappelant E. echinaceum, marge un peu brun jaune. Lames/Pores : Libres, serrees, creme a plus ou moins jaunatres. Chair : Blanchatre, a odeur peu agreable de Lepiota cristata, saveur douce desagreable. Stipe : 3-8 (9) x 0,4-1(1,5) cm, subegal, un peu bulbeux ou clave vers la base, plein, cassant, concolore au chapeau, blanchatre vers le haut, a zone subannulaire squamuleuse, fibrilleuse, couvert de verrues epineuses, Habitat : Sous feuillus meles, dans les parcs et jardins, sur sols humides et calcaires. Spores : Elliptiques, lisses, hyalines, dextrinoides, 4-5(5,5) x 2,5-3 ( 3,5)µm. Cheilocystides 20-25 (30) x 4-7 (10)µm, cylindroclavees, subfusiformes ou a sommet subogival plus ou moins capite. Cuticule a hyphes terminales plus ou moins allongees, 60 (120) x (6) 10-15 (25) µm avec chainettes d'elements courts. Comestibilite : Toxique Commentaires : Isole a gregaire. Rare. Fin d'ete jusqu'en automne. |
| Echinoderma pseudoasperulum (Knudsen) Bon (1991) |
|
Synonymes : Lepiota echinella var. asperula ss. J.E. Lange (1935), Flora agaricina Danica, 1, p. 27, pl. 10, fig. C
Lepiota eriophora ss. D.A. Reid (1958), Transactions of the British mycological Society, 41(4), p. 426 Cystolepiota pseudoasperula Knudsen (1978), Botanisk tidsskrift, udgivet af den botaniske forening i Kioebenhavn, 73(2), p. 125 (Basionyme) Lepiota pseudoasperula (Knudsen) Knudsen (1980), Botanisk tidsskrift, udgivet af den botaniske forening i Kioebenhavn, 75(2-3), p. 128 Echinoderma pseudoasperulum (Knudsen) Bon (1991), Documents mycologiques, 21(82), p. 63 (nom actuel) References : CD 659-280, 107 ; Eyssartier et Roux p. 340, 354 4eme edition Groupe : Lepiotes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Agaricaceae Comestibilite : Toxique |
| Echinoderma perplexum (Knudsen) Bon (1991) |
|
Synonymes : Lepiota perplexa Knudsen (1980), Botanisk tidsskrift, udgivet af den botaniske forening i Kioebenhavn, 75(2-3), p. 137 (Basionyme)
Cystolepiota perplexa (Knudsen) Bon (1985), Documents mycologiques, 15(60), p. 38 Echinoderma perplexum (Knudsen) Bon (1991), Documents mycologiques, 21(82), p. 63 (nom actuel) References : Cetto 2589 ; DM Hors Serie N° 3 ; Eyssartier et Roux p. 342, 356 4eme edition ; CD 660-280, 107 Groupe : Lepiotes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Agaricaceae Chapeau/Fructification : Conico-mamelonne a squames coniques, fauve sur fond subconcolore. Lames/Pores : Plus ou moins serrees Chair : Odeur peu remarquable de scleroderme Stipe : Souvent court ou trapu plus ou moins cortine ou a armille basale fibrillo-laineuse et subconcolore. Habitat : Feuillus, parfois coniferes ruderalises ou calcicoles. Spores : Jusqu'a a 7 µm, elliptiques a subfusiformes Comestibilite : Toxique Commentaires : Pourrait rappeler Echinoderma aserum qui est plus grand et a lames tres serrees, Echinoderma calcicola a chapeau plus sombre avec squames plus denses et plus grandes ou Echiderma echinaceum a cystides absentes. |
| Trichaptum byssogenum (Junghuhn) Ryvarden (1972) |
|
Synonymes : Polyporus byssogenus Junghuhn (1839) [1838], Verhandelingen van het bataviaash Genootsch, van Kunsten en Wettenschappen, 17(2), p. 43 (Basionyme)
Hexagonia ciliata Klotzsch (1843), Novorum actorum Academiae Caesareae Leopoldino-Carolinae naturae curiosum, 19, p. 235 Polyporus venustus Berkeley (1845), in W.J. Hooker, The London journal of botany, 4, p. 55 Polyporus zollingerianus Leveille (1846), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 5, p. 131 Polystictus venustus (Berkeley) Fries (1851), Nova acta regiae Societatis scientiarum Upsaliensis, series 3, 1, p. 81 Daedalea pendula Berkeley (1855), in J.D. Hooker, The botany of the Antartic voyage II, flora of New Zealand, 2, p. 181, tab. 105, fig. 4 Polyporus cladotrichus Berkeley & M.A. Curtis (1867) [1869], The journal of the linnean Society, botany, 10(45), p. 309 Daedalea bowmannii Berkeley (1872) [1873], The journal of the linnean Society, botany, 13, p. 165 ('bowmani ') Inoderma venustum (Berkeley) P. Karsten (1879), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 5, p. 39 Polyporus phytoderma Spegazzini (1884), Anales de la Sociedad cientifica Argentina, 17(1), p. 47 Poria byssogena (Junghuhn) Cooke (1886), Grevillea, 14(72), p. 114 Polystictus cladotrichus (Berkeley & M.A. Curtis) Cooke (1886), Grevillea, 14(71), p. 81 Poria phytoderma (Spegazzini) Saccardo (1888), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 6, p. 308 Trametes zollingeriana (Leveille) Saccardo (1888), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 6, p. 347 Striglia pendula (Berkeley) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 871 Striglia bowmannii (Berkeley) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 871 Microporus cladotrichus (Berkeley & M.A. Curtis) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 495 Scenidium ciliatum (Klotzsch) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 516 Microporus venustus (Berkeley) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 497 Funalia cladotricha (Berkeley & M.A. Curtis) Murrill (1905), Bulletin of the Torrey botanical Club, 32(7), p. 357 Favolus ciliatus (Klotzsch) Ricker (1906), The Philippine journal of science, 1, supplement 4, p. 286 Funalia boueiPatouillard (1907), Bulletin de la Societe mycologique de France, 23(2), p. 81 Polystictus bouei (Patouillard) Saccardo (1912), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 21, p. 321 Trametes iodes Patouillard (1914), Bulletin de la Societe mycologique de France, 30(3), p. 341 Trametes rubricosa Bresadola (1925), Mycologia, 17(2), p. 74 Coriolus bowmannii (Berkeley) G. Cunningham (1950), Proceedings of the linnean Society of the New South Wales, 75(3-4), p. 219 Trichaptum venustum (Berkeley) G. Cunningham (1965), New Zealand Department of scientific and industrial research. Plant diseases division. Bulletin, 164, p. 97 Trichaptum byssogenum (Junghuhn) Ryvarden (1972), Norwegian journal of botany, 19(3-4), p. 237 (nom actuel) References : Ryvarden L. 1972 Norweg. J. Bot. 19 Groupe : Polypores Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Hymenochaetales / Incertae sedis Comestibilite : Sans interet |
| Echinoderma bettinae (Dorfelt) Bon (1993) |
|
Synonymes : Lepiota bettinae Dorfelt (1982), Zeitschrift fur mykologie, 48(2), p. 245 (Basionyme)
Echinoderma bettinae (Dorfelt) Bon (1993), Documents mycologiques, 22(88), p. 28 (nom actuel) Lepiota rubella ss. Vellinga (1998), Sydowia : An international journal of mycology, 50, p. 272 References : Les Lepiotes M. Bon p. 45 pl. 1F Groupe : Lepiotes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Agaricaceae Comestibilite : Toxique Commentaires : Serres ou pots de fleurs. |
| Echinoderma jacobi (Vellinga & Knudsen) Gminder (2003) |
|
Noms francais : Lepiote de Jacob Synonymes : Lepiota langei Knudsen (1980), Botanisk tidsskrift, udgivet af den botaniske forening i Kioebenhavn, 75(2-3), p. 130 (nom. illegit.) Lepiota jacobi Vellinga & Knudsen (1992), Persoonia, 14(4), p. 407 (Basionyme) Echinoderma jacobi (Vellinga & Knudsen) Gminder (2003), Die großpilze Baden-Wurttembergs, 4. Standerpilze: Blatterpilze II (Stuttgart), p. 443 (nom actuel) References : Bon p. 283 ; Eyssartier et Roux p. 340, 354 4eme editon, CD 107 Groupe : Lepiotes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Agaricaceae Comestibilite : Toxique Commentaires : Synonyme de Echinoderma eriophorum selon certains auteurs |
| Podaxis pistillaris (Linnaeus) Fries (1829) |
|
Synonymes : Lycoperdon pistillare Linnaeus (1771), Mantissa plantarum, p. 313 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1829)
Lycoperdon carcinomale Linnaeus (1782) [1781], Supplementum Plantarum, p. 453 Lycoperdon axatum Bosc (1792), Actes de la Societe d'histoire naturelles de Paris, 1(1), p. 47, tab. 6, fig. 9 Scleroderma pistillare (Linnaeus) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 150 Scleroderma carcinomale (Linnaeus) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 151 Podaxis senegalensis Desvaux (1809), Journal de botanique, redige par une Societe de botanistes, 2(2), p. 97 Schweinitzia carcinomalis (Linnaeus) Greville (1823), The Edinburgh philosophical journal, 8(16), p. 258, tab. 6 Schweinitzia pistillaris (Linnaeus) Greville (1823), The Edinburgh philosophical journal, 8(16), p. 258, tab. 6 Cionium senegalense Sprengel (1827), Systema vegetabilium, Edn 16, 4(1), p. 529 Mitremyces indicus Sprengel (1827), Systema vegetabilium, Edn 16, 4(1), p. 518 Podaxis carcinomalis (Linnaeus) Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 62 Podaxis pistillaris (Linnaeus) Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 63 (nom actuel) Podaxis calyptratus Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 63 Catachyon carcinomalis (Linnaeus) Fries (1832), Systema mycologicum, 3(2), index alphabeticus, p. 68 Podaxis aegyptiacus Montagne (1835), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 2, 4, p. 195 Cauloglossum aegyptiacum (Montagne) Corda (1854), Icones fungorum hucusque cognitorum, 6, p. 18, tab. 3, fig. 44 Podaxis elatus Welwitsch & Currey (1870) [1868], The transactions of the linnean Society of London, series 1, 26(1), p. 288, tab. 19, fig. 4-5 Podaxis mossamedensis Welwitsch & Currey (1870) [1868], The transactions of the linnean Society of London, series 1, 26(1), p. 288, tab. 17, fig. 23, tab. 19, fig. 1-2 Podaxis loandensis Welwitsch & Currey (1870) [1868], The transactions of the linnean Society of London, series 1, 26(1), p. 288, tab. 20, fig. 5-7 Secotium drummondii Berkeley (1882), in Cooke, Grevillea, 11(58), p. 59 Podaxis arabicus Patouillard (1887), Bulletin de la Societe mycologique de France, 3(2), p. 122 Chainoderma drummondii (Berkeley) Massee (1890), in Cooke, Grevillea, 19(90), p. 46 Podaxis deflersii Patouillard (1890), Bulletin de la Societe mycologique de France, 6(4), p. 165 Podaxis emerici Berkeley (1890), in Massee, The journal of botany, british and foreign, 28, p. 77 Podaxis axata (Bosc) Massee (1890), The journal of botany, british and foreign, 28, p. 75 Podaxis farlowii Massee (1890), The journal of botany, british and foreign, 28, p. 76 Podaxis schweinfurthii Patouillard (1890), Bulletin de la Societe mycologique de France, 6(4), p. 165 Podaxis indica (Sprengel) Massee (1890), The journal of botany, british and foreign, 28, p. 74 Podaxis squamosus Patouillard (1891), Bulletin de la Societe mycologique de France, 7(4), p. 209 Podaxis mexicanus Ellis (1893), The journal of mycology, 7(3), p. 274 Podaxis glaziovii Hennings (1897), Hedwigia, 36(4), p. 210 Podaxis perraldieri Patouillard (1897), Catalogue raisonne des plantes cellulaires de la Tunisie, p. 68 Podaxis ghattasensis Hennings (1898), Hedwigia, 37(6), p. 287 Podaxis gollanii Hennings (1901), Hedwigia, 40(6), p. 338 Podaxis muelleri Hennings (1904), Hedwigia, 43(3), p. 187 Podaxis algericus Patouillard (1904), Bulletin de la Societe mycologique de France, 20(2), p. 53 Podaxis macrosporus Spegazzini (1906), Anales del Museo nacional de Buenos Aires, serie 3, 9, p. 26 Podaxis termitophilus Jumelle & H. Perrier (1907), Compte rendu hebdomadaire des seances de l'Academie des sciences, Paris, 145, p. 274 Podaxis anomalum Lloyd (1920), Mycological writings, 6, mycological notes n° 64, p. 992 Groupe : Non classe Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Agaricaceae Chapeau/Fructification : Ressemble a un Coprin chevelu. Habitat : Desert Spores : 10-16 x 8-12 μm Comestibilite : Sans interet Commentaires : En Australie, il a ete utilise par de nombreuses tribus du desert pour assombrir les cheveux blancs dans les favoris de vieux hommes et pour la peinture corporelle. Le champignon a ete probablement utilise par de nombreux desert Aborigenes en raison de sa distribution dans les zones plus seches de l' Australie . Il y a des rapports de son etre egalement utilise comme repulsif mouche. En dehors de la plus commune, sol habitant podaxis pistillaris, il y a une autre espece Podaxis en Australie - Podaxis beringamensis, trouves sur les termitieres et probablement les deux especes ont ete utilisees. |
| Echinoderma sinopicum (Romagnesi) Bon (1991) |
|
Synonymes : Lepiota sinopica Romagnesi (1957), Bulletin de la Societe des naturalistes d'Oyonnax, 10-11, h.s. 2, p. 4, 91 (Basionyme)
Cystolepiota sinopica (Romagnesi) Bon (1981), Documents mycologiques, 11(43), p. 28 Echinoderma sinopicum (Romagnesi) Bon (1991), Documents mycologiques, 21(82), p. 63 (nom actuel) References : Eyssartier et Roux p. 342, 356 4eme edition ; CD 659-280, 107 Groupe : Lepiotes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Agaricaceae Comestibilite : Toxique |
| Onnia triquetra (Fries) Imazeki (1955) |
|
Noms francais : Polypore triangulaire Synonymes : Polyporus triqueterFries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 474 (nom. illegit.) Trametes triquetra Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 323 (Basionyme) Inoderma triquetrum (Fries) P. Karsten (1879), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 5, p. 39 Inonotus triqueter (Fries) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 73 Polystictus triqueter (Fries) Cooke (1886), Grevillea, 14(71), p. 82 Polyporus perplexus Peck (1897) [1895], Annual report of the New York state Museum of natural history, 49, p. 33 Microporus triqueter (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 497 Polystictus circinatus var. triqueter (Fries) Bresadola (1903), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 1(1), p. 75 Inonotus perplexus (Peck) Murrill (1904), Bulletin of the Torrey botanical Club, 31(11), p. 596 Xanthochrous circinatus var. triqueter(Fries) Bourdot & Galzin (1925), Bulletin de la Societe mycologique de France, 41, p. 198 Daedalea pinacea Velenovský (1926), Mykologia, Praha, 3(7-8), p. 101 Xanthochrous triqueter (Fries) Maire (1933), Treballs del Museu nacional de ciencies naturals de Barcelona, serie botanica, 15(2), p. 38 Onnia triquetra (Fries) Imazeki (1955), Mycological flora of Japan, 2(4), p. 386 ('triqueter ') (nom actuel) Mucronoporus tomentosus var. triqueter (Fries) Domanski (1967), Flora Polska, Grzyby, 3, p. 321 References : BK 2 300 ; Gr. p. 632 n° 950 Groupe : Polypores Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Hymenochaetales / Hymenochaetaceae Chapeau/Fructification : Fructification stipitee et pilee. Chapeau 30-100 mm de largeur, arrondi a ovale, souvent a plusieurs reunis. Surface pileique bosselee, ondulee, parfois zonee concentriquement, finement feutree, bosses et feutre un peu disposes radialement, jaune-brun a brun-cannelle, brun-rouille avec l'age. Marge plus claire, aigue et sinueuse. Lames/Pores : Face inferieure poree, grise a gris-brun, pores irregulierement arrondis-anguleux, fortement decurrents, (1)-2-4/mm. Tubes longs de 2-5 mm. Chair : Chair a structure double, la couche superieure molle, comme de l'etoupe, la couche inferieure dure, brun-or, brillante au centre. Odeur indistincte, saveur douce. Stipe : Turbine, conique, 10-20 mm de long et autant de large, parfois excentrique, base laineuse-feutree. Habitat : Sur souches de Pinus spp. (pins), egalement sur racines (parasite). Cause une pourriture blanche. Isoles ou gregaires. Annuel. Ete-automne. Rare. Spores : Spores elliptiques, lisses, jaunatres, a parois legerement epaissies, guttulees, 5,5-7 x 3-4 µm, I-. Basides clavees, 15-18 x 4-4,5µm, tetrasporiques, non bouclees. Pas de cystide. Soies brun-rouge a parois epaisses, subulees, terminees en crochets, parfois aussi fourchues, 40-80 x 10-20 µm, en partie emergentes. Monomitique : Hyphes a parois minces ou epaissies, larges de 2,5-6 µm, cloisonnees, non bouclees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : |
| Echinoderma hystrix (F.H. Moller & J.E. Lange) Bon (1991) |
|
Synonymes : Lepiota acutesquamosa f. typica Kuhner (1936), Bulletin de la Societe mycologique de France, 52(2), p. 209 (nom. inval.)
Lepiota hystrix F.H. Moller & J.E. Lange (1940), Flora agaricina Danica, 5, taxonomic conspectus, p. v (Basionyme) Cystolepiota hystrix (F.H. Moller & J.E. Lange) Knudsen (1978), Botanisk tidsskrift, udgivet af den botaniske forening i Kioebenhavn, 73(2), p. 128 Echinoderma hystrix (F.H. Moller & J.E. Lange) Bon (1991), Documents mycologiques, 21(82), p. 63 References : Cetto 408 ; Eyssartier et Roux p. 340, 354 4eme edition, CD 657-280 Groupe : Lepiotes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Agaricaceae Comestibilite : Toxique |
Pour vous accompagner lors de vos sorties mycologiques, MycoDB vous recommande les guides suivants :