Il y a 3 champignons qui correspondent à votre recherche par ordre de popularité :
Arrhenia spathulata (Fries) Redhead (1984) |
![]() |
Noms francais : Leptoglosse en forme de spatule Synonymes : Agaricus foliolum Afzelius (1785), De vegetabilibus suecanis observationes et experimenta, p. 17 Agaricus muscigenus Bulliard (1785), Herbier de la France, 6, tab. 288 (indisponible) Helvella dimidiata Bulliard (1791), Herbier de la France, 11, tab. 498, fig. 1 Merulius dimidiatus (Bulliard) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1431 Merulius muscigenus (Bulliard) Withering (1792), A botanical arrangement of British plants, Edn 2, 3, p. 283 Helvella verticalis Vahl (1792), Skr. Naturhist.-Selsk., 2(1), p. 26 ('Elvela') Peziza inaequilatera Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 421 Merulius retirugus Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 370 ('retrirugus ') (nom. illegit.) Cantharellus muscigenus (Bulliard) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 323 Corniola muscigena (Bulliard) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 637 Cyphella muscicola var. ß inaequilatera (Schumacher) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 202 Merulius serotinus Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 22 Cantharellus spathulatus Fries (1828), Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 1, p. 53 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1828) Leptoglossum muscigenum (Bulliard) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 242 Dictyolus muscigenus (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 140 Dictyolus spathulatus (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 140 Merulius spathulatus (Fries) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 862 Leptoglossum spathulatum (Fries) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 201 Leptotus muscigenus (Bulliard) Maire (1933), Treballs del Museu nacional de ciencies naturals de Barcelona, serie botanica, 15(2), p. 52 Leptotus queletii Pilat & Svrček (1953), Ceska mykologie, 7(1), p. 12 Leptoglossum queletii (Pilat & Svrček) Corner (1966), A monograph of Cantharelloid fungi: Annals of botany memoirs, 2, p. 146 Arrhenia muscigena (Bulliard) Honrubia & Folgado (1984), International journal of mycology and lichenology, 1(3), p. 357 Arrhenia spathulata (Fries) Redhead (1984), Canadian journal of botany, 62(5), p. 876 (nom actuel) References : CD 167-192, 99 ; Bon p. 125 ; Eyssartier et Roux p. 946, 976 4eme edition ; Guinberteau p. 44 ; BK 3 n° 139 p. 142 Groupe : Omphales Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Hygrophoraceae Chapeau/Fructification : Chapeau 8-20 mm, en forme de spatule ou d'entonnoir, a bord tres lobe, brun beige, fonce a l'etat humide, gris blanchatre en sechant. Lames/Pores : Lames decurrentes, reduites a des veines tres anstomosees, concolores au chapeau. Chair : Chair blanche a gris-brun, membraneuse,tres mince. Stipe : Pied lateral en general, rudimentaire, 1-4 mm de long, conique, finement feutre, concolore. Habitat : Sur mousses vivantes. Du printemps a l'automne. Repandu. Spores : Spores elliptiques ou guttuliformes, lisses, hyalines, 7-9,5 x 3,5-5 µm, I-. Sporee blanche. Basides tetrasporiques, non bouclees 30-35 x 4-8 µm. Pas de cystides. Presence de conidies hyalines, pourvues d'appendices, en paquets dans la cuticule. Comestibilite : Sans interet |
Clavariadelphus pistillaris (Linnaeus) Donk (1933) |
![]() |
Noms francais : Clavaire en pilon ; Clavaire en massue Synonymes : Clavaria pistillaris Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1182 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Clavaria simplex Scopoli (1760), Flora carniolica, Edn 1, p. 59 Clavaria pistillaris var. ζ Scopoli(1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 483 Clavaria gemmata Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 122, tab. 290 Clavaria herculeana Lightfoot (1777), Flora scotica, 2, p. 1056 Clavaria militaris Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 135 Helvella fuliginosa J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1449 (nom. illegit.) Clavaria pulvinata Persoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 65 Clavaria pistillaris var. d divisa Persoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 64 Clavaria pistillaris var. γ gemmata (Schaeffer) Persoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 63 Clavaria pistillaris var. ß herculeana (Lightfoot) Persoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 63 Clavaria pistillaris var. γ pulvinata (Persoon) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 597 Clavaria spathulata Chevallier (1826), Flore generale des environs de Paris, 1, p. 108, tab. 8, fig. 2 Clavariella pistillaris (Linnaeus) P. Karsten (1881), Revue mycologique (Toulouse), 3(9), p. 21 Clavariadelphus pistillaris (Linnaeus) Donk (1933), Mededeelingen van de Nederlandsche mycologische vereeniging, 22, p. 73 (nom actuel) References : Bon p. 309 ; CD 120 ; Eyssartier et Roux p. 1012 ; BK 2 453 ; Funghi Clavarioidi 1 p. 271 Groupe : Clavaires Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Gomphales / Clavariadelphaceae Chapeau/Fructification : KOH : colore la surface en orange ou jaune d'or Spores : 11-15 x 5-7.5 µm Comestibilite : Sans interet |
Spathularia flavida Persoon (1794) |
![]() |
Noms francais : Spathulaire jaune Synonymes : Helvella clavata Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 100, tab. 149 ('Elvela') Clavaria spathulata O.F. Muller (1775), Flora danica, 11, p. 8, tab. 658 ('spathula ') Helvella spathulata (O.F. Muller) Afzelius (1783), Kongl. vetenskaps akademiens nya handlingar, 4, p. 312 Helvella feritoria Bolton (1789), An history of fungusses growing about Halifax, 3, p. 97, tab. 97 Spathularia flavida Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 116 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) (nom actuel) Spathularia flava var. ß feritoria (Bolton) Persoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 35 Spathularia flava Persoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 34 Spathularia rufa Swartz (1812), Kongl. vetenskaps akademiens nya handlingar, 33, p. 11 Mitrula spathulata (O.F. Muller) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 583 Spathularia flaccida Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 347 ('flacida') Spathularia clavata (Schaeffer) Saccardo (1880), Michelia, 2(6), p. 77 Spathularia flavida var. rugosa Peck (1886) [1885], Annual report of the New York state Museum of natural history, 39, p. 58 Spathularia rugosa (Peck) Peck (1898) [1897], Annual report of the New York state Museum of natural history, 50, p. 118 References : Bon p. 333 ; BK 1 141 ; Marchand 4 395 ; Dennis p. 90 pl. Xi ; Gr. p. 246 n° 444 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Cudoniaceae Chapeau/Fructification : Receptacle d'une hauteur totale d'environ 20-50 jusqu'a 80 mm, en forme de spatule ou en massue aplatie, plus rarement arrondie, entiere ou lobee au sommet, presque lisse, a bords ondules, se prolongeant en y adherant sur deux cotes du pied, d'un jaune + ou - fonce, ayant de 1 a 3 cm de haut et autant de largeur. Sporee blanche. Chair : Consistance gelatineuse. Odeur et saveur indistinctes. Stipe : Distinct, droit, cylindrique ou un peu comprime, blanchatre, puis jaunatre mais plus pale que le receptacle, ayant de 2 a 5 cm de long et de 4 a 6 mm d'epaisseur. Habitat : Dans les forets de coniferes, sur sol couvert d'aiguilles, dans les bois humides, parmi les mousses, parfois dans d'autres essences, ( in litt. en pleine hetraie, loin de tout resineux). Spores : Tres allongees, obtuses aux deux extremites ou etroitement claviformes, lisses, hyalines, ordinairement un peu courbees ou flexueuses, finement granuleuses a l'interieur, obscurement pluriseptees a maturite, 38-52-(75) x 2-2,5-(3) µm. Asques octospores, attenues au sommet et a la base, 95-105-(125) x 10-13 µm. Paraphyses greles, courbees ou diversement contournees au sommet, epaisses de 2 µm environ, tres finement granuleuses a l'interieur. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire a fascicule. Aout-Novembre. Souvent sous Larix |
Pour vous accompagner lors de vos sorties mycologiques, MycoDB vous recommande les guides suivants :