Il y a 2 champignons qui correspondent à votre recherche par ordre de popularité :
Helvella monachella (Scopoli) Fries (1822) |
![]() |
Noms francais : Helvelle moine Synonymes : Boletus albus Battarra (1755), Fungorum agri ariminensis historia, p. 24, tab. 2, fig. H (nom. illegit.) Phallus monacella Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 476 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Helvella spadicea Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 112, tab. 283 ('Elvela') Helvella mitra var. a monacella (Scopoli) F.H. Wiggers (1780), Primitiae flora holsaticae, p. 104 ('Elvela') Helvella grandis Cumino (1805), Memoires de l'Academie imperiale des sciences, litterature et beaux-arts de Turin, 14, p. 230, tab. 2 Coelomorum quadripartitum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 411, tab. 189, fig. 2 Helvella brevipes de Candolle (1815), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 6, p. 28 Helvella monachella (Scopoli) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 18 (nom actuel) Helvella quinqueloba Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 216 Helvella monachella var. nigraGillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 10 Helvella bicolor Schulzer (1881), in Hazlinszky, Ertekezesek a termeszettudomanyok Korebol, kiadja a magyar tudomanyos Akademia, 11(19), p. 14 (nom. illegit.) Helvella albipes var. brevipes(de Candolle) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 36 Helvella monachella var. brevistipitata Banhegi (1939), Borbasia, 1(3-7), p. 89 References : Cetto 810 ; Marchand 96 Groupe : Helvelles/Morilles Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Helvellaceae Chapeau/Fructification : Chapeau brun clair, brun bistre ou noiratre en forme de selle, compose de 3 ou 4 lobes rabattus, incurves, contournes, en partie soudes entre eux et sur le pied. Comestibilite : Toxique |
Vibrissea truncorum (Albertini & Schweinitz) Fries (1822) |
![]() |
Noms francais : Leotie des troncs Synonymes : Helvella fibuliformis Bolton (1791), An history of fungusses growing about Halifax, 4, p. 176, tab. 176 Peziza fibula Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 660 Leotia truncorum Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 297, tab. 3, fig. 2 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Hymenoscyphus fibulaeforme (Bolton) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 673 Vibrissea truncorum (Albertini & Schweinitz) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 31 (nom actuel) Peziza fibuliformis (Bolton) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 155 Helotium fibuliforme (Bolton) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 345 Leotia clavus Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 200, tab. 11, fig. 11-12 Vibrissea margarita F.B. White (1874), The Scottish naturalist, 2, p. 218 Vibrissea truncorum var. albipes Peck (1891) [1890], Annual report of the New York state Museum of natural history, 44, p. 37 Calycina fibuliformis (Bolton) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448 Pachydisca fibuliformis (Bolton) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 94 Vibrissea foliorum Thaxter (1908), in E.J. Durand, Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 6(5), p. 454 References : BK 1 299 ; Ellis p. 17 pl. 69 ; Gr. 292 Groupe : Non classe Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Vibrisseaceae Chapeau/Fructification : Receptacle en tete arrondie, a marge enroulee et souvent sinuee separee du pied par une vallecule profonde, large de 3 a 6 mm, d'un beau jaune orange en dessus, blanchatre en dessous, glabre mais paraissant parfois veloute sur l'hymenium par la presence des spores. Stipe : Rigide, farci puis creux, haut de 4 a 12 mm et epais de 1 a 3 mm, noir olivatre, attenue a la base, plus clair, glauque-verdoyant au sommet, lisse avec des petits poils noiratres, obtus et serres, abondants, sur la partie inferieure. Habitat : Sur rameaux ou bois pourris (Alnus, Betula, Pinus, etc..) bords des ruisseaux ou immerges dans l'eau, surtout dans les marais, parmi les Sphagnum Spores : Spores filiformes, lisses, hyalines, multiseptees, 185-190 x 1,5 µm, (Gr. jusqu'a 250-265 x 1,5 µm). Theques longues, cylindriques, retrecies a la base, octospores, 300-350 x 5-7 µm. J+. Paraphyses greles, droites, septees, clavees au sommet et terminees par une petite clavule oblongue, jaune a brunatre, simple ou bifurquee. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Espece assez rare, eparse ou groupee. Du printemps a l'automne. La fructification pouvant atteindre 10-15(20) mm de hauteur. |
Pour vous accompagner lors de vos sorties mycologiques, MycoDB vous recommande les guides suivants :