Il y a 10 champignons qui correspondent ŕ votre recherche par ordre de popularité :
Guepiniopsis buccina (Persoon) L.L. Kennedy (1959) [1958] |
![]() |
Synonymes : Peziza buccina Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 659 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza merulina Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 279 Helotium buccina (Persoon) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355 Guepinia peziza Tulasne (1853), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 19, p. 224 Dacrymyces contortus Cesati (1855), in Rabenhorst, Klotzschii herbarum vivum mycologicum, Edn 1, n° 1984 Guepinia tubiformis Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 30 Guepinia buccina Saccardo (1873), Atti della Societa veneto-trentina di scienze naturali residente in Padova, serie 1, 2(1), p. 108 Peziza exarata Berkeley (1875), Grevillea, 3(28), p. 160 Guepinia cochlearis Quelet (1875), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 547(119), tab. 20, fig. 6 Phialea buccina (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 100 Guepinia merulina (Persoon) Quelet (1884) [1883], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 12, p. 507 Guepinia contorta (Cesati) de Bary (1884), Vergleichende morphologie und biologie der pilze mycetozoen und bacterien, p. 62 Phialea exarata (Berkeley) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 268 Calycina buccina (Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448 Hymenoscyphus exaratus (Berkeley) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485 Guepiniopsis merulinus (Persoon) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des hymenomycetes, p. 30, fig. 22 Guepiniopsis merulinus var. peziza(Tulasne) Bigeard & H. Guillemin (1913), Flore des champignons superieurs de France, 2, p. 510 Guepinia crenata Lloyd (1922), Mycological writings, 7, mycological notes n° 67, p. 1152 Ditiola merulina (Persoon) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 743 Guepiniopsis buccina (Persoon) L.L. Kennedy (1959) [1958], Mycologia, 50(6), p. 888 (nom actuel) References : BG 113 ; Julich p. 441 ; BSM 4/2018 pp. 4-7 Groupe : Tremelles Classification : Basidiomycota / Dacrymycetes / Dacrymycetales / Dacrymycetaceae Chapeau/Fructification : Gregaire ou cespiteuse, mesurant 6-15 mm, jaune a ambree, cyphelloide. Stipe cylindrique claviforme, obliquement dilate en cupule, gelatineux, ferme, finement plisse de nervures longitudinales a l'exterieur et descendant jusqu'a la base. Hymenium cupuliforme, concolore, lisse. Chair : Gelatineuse, ferme, jaune. Habitat : Sur feuillus tels Quercus, Fagus, Castanea Corylus, Betula, ainsi que d'autres essences. Peu lignivore. Automne-hiver. Assez frequent regionalement a rare. Spores : Obovales ou oblondes deprimees lateralement 9-13 x 5-6µm. Conidies formees a l'exterieur du receptacle, subspheriques, asperulees, mesurant 9-12 µm portees comme des basides par des hyphes a extremites renflees et a ramification opuntioide. Basides fourchues mesurant 40 x 4-5 µm. Comestibilite : Sans interet |
Hymenoscyphus scutula (Persoon) W. Phillips (1887) |
![]() |
Synonymes : Peziza herbarum Nees (1817), Das system der pilze und Schwamme, p. 264, tab. 38, fig. 282 (nom. illegit.)
Peziza scutula Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 285 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Peziza virgultorum var. a herbicola Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 494 Ciboria ciliatospora Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 311 Helotium scutula (Persoon) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 233 Helotium gracile Cooke & Peck (1874) [1873], Annual report of the New York state Museum of natural history, 26, p. 83 Phialea scutula (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 108 Helotium virgultorum var. scutula (Persoon) Rehm (1882), Ascomycetes lojkani lecti in Hungaria, Transsylvania et Galicia, p. 7 Helotium virgultorum ss. Patouillard (1883), Tabulae analyticae fungorum, 1, p. 38, fig. 94 Calycella scutula (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 305 Hymenoscyphus scutula (Persoon) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 136 (nom actuel) Phialea gracilis (Cooke & Peck) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 265 (nom. illegit.) Helotium verbenae Cavara (1889), Revue mycologique (Toulouse), 11(44), p. 178, tab. 1, fig. 3 Phialea appendiculata Oudemans (1890), Verslagen en mededeelingen der Koninklijke Akaemie van Wetenschappen, serie 3, 7, p. 313, tab. 2, fig. 6-8 Belonioscypha ciliatospora (Fuckel) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 744 Hymenoscyphus gracilis (Cooke & Peck) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485 Helotium scutula f. potentillae Feltgen (1903), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(3), p. 63 Helotium vitellinum var. pallidostriatum Fairman (1904), The journal of mycology, 10(5), p. 231 Phialea vitellina var. pallidostriata (Fairman) Saccardo & D. Saccardo (1906), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 18, p. 56 Helotium ciliatosporum (Fuckel) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 114 Helotium appendiculatum (Oudemans) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 114 Belospora ciliatospora (Fuckel) Clements (1909), The genera of fungi (Minneapolis), Edn 1, p. 175 Hymenoscyphus scutula var. grossulariae Kauffman (1923) [1921], Papers of the Michigan Academy of science, arts and letters, 1, p. 107 Helotium cyparissias Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 194 Helotium cejpii Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 207 Helotium cejpii var. struthiopteris Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 207 Helotium epilobii Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 194 Helotium acutisporum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 198 Helotium granulosum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 193 Helotium nardi Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 199 Helotium variabile Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 199 Helotium lentisporum Kirschstein (1936), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 34(3), p. 182 ('lentrisporum ') Helotium geranii Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 122 Helotium scutula var. cirsii Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 121 Helotium scutula var. genistae Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 121 Helotium aviculare Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 122 Helotium veledae Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 124 Hymenoscyphus cejpii (Velenovský) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 76 References : BK 1 190 ; Dennis p. 122 pl. XVIf ; Dennis p. 278 fig. 1237 ; Gr. p. 402 n° 669 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, un peu concave au debut, cupuliforme ou infundibuliforme, puis aplani, ferme, blanc jaunatre puis ocrace ou briquete, plus pale, glabre, faiblement fibrilleux en dessous. Marge entiere, aigue, un peu blanchatre. Stipe : Cylindrique, mince, grele, egal, de 1 a 7 mm de long, pale, ordinairement brunatre a la base. Habitat : Dans des endroits humides,sur tiges mortes des plantes herbacees, en particulier des composees, Artemisia, Mentha, Lysimanchia punctata, Filipendula ulmaria, Leucanthemum vulgare etc... Spores : Oblongues-claviformes, lisses, hyalines, presentant plusieurs petites gouttelettes a l'interieur, occasionnellement 1 cloison, garnies aux 2 extremites de soies hyalines,18-27 x 3-4(6) µm. Asques claviformes, octospores, spores biseriees, 80-90(-120) x 8-11-12 µm. Paraphyses simples ou divisees a la base, lineaires, epaisses de 3 a 5 µm, plus ou moins septees, granuleuses interieurement. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole, le plus souvent gregaire. Tres commun. De Juillet jusqu'a Decembre. Cette espece pourtant frequente, n'est pas toujours facile a delimiter. |
Mollisia fusca (Persoon) P. Karsten (1871) |
![]() |
Synonymes : Peziza fusca Persoon (1795), in Usteri, Annalen der botanik, 15, p. 29 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza pruni-avium Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 82 Peziza fusca var. ß obscura de Candolle (1815), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 6, p. 18 Peziza griseopulveracea Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 174 Peziza subiculata Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 174 Peziza mortuaria Cesati (1855), in Rabenhorst, Klotzschii herbarum vivum mycologicum, Edn 2, n° 18 Helotium fuscum (Persoon) P. Karsten (1866), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 8, p. 206 Tapesia fusca (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 302 Trochila fusca (Persoon) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 244 Mollisia fusca (Persoon) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 207 (nom actuel) Peziza vincta Cooke & Peck (1872), Grevillea, 1(1), p. 6 Peziza atrofusca Berkeley & M.A. Curtis (1875), Grevillea, 3(28), p. 156 Tapesia pruni-avium (Persoon) Quelet (1879), Bulletin de la Societe botanique de France, 26, p. 235 Phialea fusca (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 113 Tapesia mortuaria (Cesati) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 378 Tapesia subiculata (Schweinitz) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 380 Tapesia vincta (Cooke & Peck) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 372 Tapesia atrofusca (Berkeley & M.A. Curtis) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 373 Tapesia griseopulveracea (Schweinitz) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 380 Tapesia rhois Fairman (1896), Proceedings of the Rochester Academy of science, 3, p. 216 Niptera atrofusca (Berkeley & M.A. Curtis) Underwood & Earle (1897), Bulletin of the Alabama agricultural experiment station,80, p. 203 Tapesia corni f. alniFeltgen (1901), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(2), p. 15 Mollisia convexula Feltgen (1903), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(3), p. 18 Tapesia fusca var. fagiFeltgen (1903), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(3), p. 11 Trichobelonium tomentosum Feltgen (1903), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(3), p. 12 Belonium tomentosum (Feltgen) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 118 References : BK 1 266 ; Gr. p. 522 n°905 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Dermateaceae Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, d'abord noiratre et urceole, puis etale et un peu ondule, large de 0,5-1,5-2 mm, blanchatre ou creme en dessus, brun ou noiratre en dessous et couvert de cellules piliformes clavulees, fuligineuses, plus allongees et plus pales vers la marge. Habitat : Sur ecorce et bois en decomposition de diverses especes, en particulier de feuillus tels que Prunus, Castanea, Alnus, et meme sur tiges mortes de framboisier. Spores : Allongees, subcylindriques ou un peu fusiformes, lisses, hyalines, non septees, ou, et puis parfois uniseptees a la fin, non guttulees ou presentant a l'interieur quelques minuscules gouttelettes ou granulations, 7-12-(15 )x 1,6-2,2-(3)µm. Asques claviformes, attenues au sommet et dans la partie inferieure, octospores, spores biseriees, 45-50 x 6-7 µm, ( d'apres Boudier 65-90 x 6-7 µm), foramen bleuissant faiblement a l'iode. Paraphyses simples ou divisees a la base, obtuses, parfois septees et legerement renflees au sommet, d' abord oleiferes puis granuleuses interieurement, epaisses de 2,5-3 µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire a cespiteux. Frequent. Du Printemps a l'automne. |
Trichopezizella barbata (Kunze) Raitviir (1970) |
![]() |
Synonymes : Peziza barbata Kunze (1822), in Fries, Systema mycologicum, 2(1), p. 99 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza tryblidioides Rabenhorst (1848), Klotzschii herbarum vivum mycologicum, Edn 1, n° 1130 ('triblidioides') Lachnella barbata (Kunze) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 365 Helotium barbatum (Kunze) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 241 Lachnea barbata (Kunze) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 82 Trichopeziza tryblidioides (Rabenhorst) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 429 Lachnella tryblidioides (Rabenhorst) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 861 Lachnum barbatum (Kunze) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 92 Dasyscyphus barbatus (Kunze) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 361 Pyrenopeziza tryblidioides (Rabenhorst) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 134 Trichopezizella barbata (Kunze) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 59 (nom actuel) References : BK 1 213 ; Dennis p. 153 fig.XIX I ; Ellis p. 159 ; Gr. p. 446 n° 755 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, d'abord subglobuleux, cupule puis presque plan, mais legerement margine, ferme, larde de 1 a 1,5 mm, pale en dessus, brun en dessous et couvert d'un epais tomentum forme de poils bruns serres, plus clairs et meme blancs pulverulents, appliques plus longs vers la marge, qu'ils depassent et font paraitre barbue. Habitat : Sur extremites de branches cortiquees, vivantes ou mortes de Lonicera xylostum, egalement sur Clematis, dans les bois calcaires. Plus rarement sur Lonicera caprifolium. Spores : Cylindriques-fusiformes, ou etroitement claviformes et obtuses aux extremites, pourvues de 2 ou 3 petites guttules,8-10-12 x 1,5-2,5-3 µm. Asques cylindrique-claviformes, octospores, 67-80-90 x 5-7 µm, spores biseriees. Paraphyses lanceolees ou lineaires-aigues, de 3 a 4 µm d'epaisseur, depassant les asques. Poils brun-ferrugineux, lisses, obtus, cylindriques ou legerement epaissis au sommet, septes,( plusieurs cloisons ) et longs de 150-250-(270) µm environ, epais de 4 a 5 µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire, souvent situe aux ramifications des branches. Peu frequent. Printemps-Ete. |
Hymenoscyphus herbarum (Persoon) Dennis (1964) |
![]() |
Synonymes : Peziza herbarum Persoon (1794), in Usteri, Annalen der botanik, 11, p. 30 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Hymenella ebuli Fries (1821), Scleromyceti sueciae, n° 216 Calycina herbarum (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 670 Hymenella vulgaris Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 234 Tremella elliptica Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 109 Hymenula vulgaris (Fries) Libert (1832), Plantae cryptogamicae, quas in Arduenna collegit, 2, exsiccati n° 136 Peziza pastinacae Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 176 Hymenula georginae Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 525 Helotium herbarum (Persoon) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 356 Peziza ebuli Cesati (1851), in Rabenhorst, Klotzschii herbarum vivum mycologicum, Edn 1, n° 1424 Peziza hymenula Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 308 Patellaria sanguinea var. herbarum (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 326 Helotium hymenula (Fuckel) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 310 ('hymenulum') Phialea hymenula (Fuckel) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 262 Pezizella pastinacae (Schweinitz) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 290 Hymenoscyphus hymenula (Fuckel) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485 Hymenoscyphus pastinacae (Schweinitz) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485 Pezizella albotincta Rehm (1904), Hedwigia: Beiblatt zur Hedwigia, 43(1), p. (31) Mollisiella albotincta (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 142 Hymenoscyphus albotinctus (Rehm) Migula (1913), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 3(2), p. 1156 Malotium herbarum (Persoon) Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 210 Helotium ebuli Velenovský (1939), Novitates mycologicae, p. 186 Hymenoscyphus herbarum (Persoon) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 77 (nom actuel) References : BK 1 186 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Espece courante sur tiges mortes d'orties, d'octobre a janvier. |
Lachnellula suecica (de Bary) Nannfeldt (1953) |
![]() |
Synonymes : Peziza pulchella var. ßß flavococcinea Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 323
Peziza chrysophthalma Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 259 Peziza calycina var. ß abietis Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 91 Peziza calycina var. ß chrysophtalma (Persoon) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 458 Peziza calycina var. flavococcinea (Albertini & Schweinitz) Sauter (1846), in Rabenhorst, Klotzschii herbarum vivum mycologicum, Edn 1, n° 1021 Helotium chrysophthalmum (Persoon) P. Karsten (1869), Fungi Fenniae exsiccati, 9, n° 832 Pithya suecica de Bary (1874), in Fuckel, Fungi Rhenani exsiccati, n° 2686 (Basionyme) Dasyscyphus chrysophthalmus (Persoon) Rehm (1882), Ascomycetes lojkani lecti in Hungaria, Transsylvania et Galicia, p. 8 Lachnellula chrysophthalma (Persoon) P. Karsten (1884), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 11, p. 138 Pithya chrysophthalma (Persoon) Rehm (1885), Hedwigia, 24(2), p. 71 Lachnella chrysophthalma (Persoon) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 132 Trichoscypha chrysophthalma (Persoon) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 125 Pithya malochi Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 319 Lachnellula suecica (de Bary) Nannfeldt (1953), Fungi exsiccati suecici, praesertini upsalienses, 41-42, p. 48 (nom actuel) References : BK 1 236 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : Fructification 1-4mm, cupuliforme a l'etat jeune, puis irregulierement ondulee, orbiculaire et brievement stipitee. Chair : Hymenium lisse jaune d'oeuf. Surface externe et marge couverte d'un feutrage de poils blancs. Marge souvent incisee ou crenelee et fortement enroulee a l'etat sec. Habitat : Sur branches mortes, cortiquees et tenant encore a l'arbre de Pinus, (Pinus mugo et Pinus cembra) ainsi que de Larix, de l'etage montagnard a l'etage subalpin. Spores : Spheriques, hyalines, lisses, parfois guttulees. Asques octopores. Spores uniseriees. Paraphyses filiformes, parfois fourchues aux extremites. Poils hyalins a parois minces, multiseptes, incrustes et arrondis au sommet. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Repandu. Ete, surtout de Juillet a Septembre. |
Phialina ulmariae (Lasch) Dennis (1960) |
![]() |
Synonymes : Peziza ulmariae Lasch (1853), in Rabenhorst, Klotzschii herbarum vivum mycologicum, Edn 1, n° 1723 (Basionyme)
Peziza deparcula P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 191 Helotium deparculum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 240 Trichopeziza ulmariae (Lasch) Lambotte (1880), Flore mycologique de la Belgique, p. 524 Urceola ulmariae (Lasch) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 322 Mollisia atrata var. ulmariae (Lasch) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 182 Pseudohelotium deparculum (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 293 Mollisia ulmariae (Lasch) Rehm (1891), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 531 Pezizella deparcula (P. Karsten) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 673 Belonidium deparculum (P. Karsten) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 497 Pyrenopeziza ulmariae (Lasch) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 134 Urceolella deparcula (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 129 Hymenoscyphus deparculus (P. Karsten) Migula (1913), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 3(2), p. 1154 Phialina deparcula (P. Karsten) Hohnel (1926), Mitteilungen aus dem botanischen Institut der technischen hochschule in Wien, 3(2), p. 106 Hyaloscypha deparcula (P. Karsten) Nannfeldt (1949), in Dennis, Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 32, p. 74 Phialina ulmariae (Lasch) Dennis (1960), British Cup Fungi and their Allies, p. 102 (nom actuel) Phialoscypha spiraeicola Raitviir (1977), Folia cryptogamica Estonica, 8, p. 3 Calycellina ulmariae (Lasch) Korf (1982), Mycotaxon, 14(1), p. 2 References : BK 1 246 ; Gr. p. 476 n° 2 ; Ellis p. 355 fig. 1489 ; Dennis p. 184 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, d'abord urceole ou cupuliforme a orbiculaire, puis aplati, large de 0,2-0,3 ( 0,5 ) mm. Hymenium lisse, jaunatre ocrace ou jaune citron pale, tres brievement pubescent a l'exterieur, marge un peu plus claire, aspect duveteux par les poils blanchatres. Habitat : Sur les petioles de feuilles mortes ou pourries de Filipendula ulmariae. Spores : Cylindriques, lisses, non septees, tres legerement teintees de jaunatre, 10,5-13 x 2 µm. Asques octospores, 32-36 (40) x 5,5 (7) µm. J+. Paraphyses rares, peu septees, cylindriques-clavees et remplies de petites guttules ou granulations jaunatres au sommet. Poils aigus, minces, lisses, flexueux, septes seulement a l'extreme base, presque hyalins, 15-25 ( 40 ) x 2-3 µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Rare ou peu frequent. Isole ou gregaire. Du printemps jusqu'en ete, ( in litt. Juin-Octobre ). |
Helotium herbicola (Rabenhorst) Saccardo (1889) |
Pas de photo disponible |
Synonymes : Peziza rubi var. herbicola Rabenhorst (1860), Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 218 (Basionyme)
Peziza herbarum subsp.* herbicola (Rabenhorst) P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 147 Peziza discreta subsp.* herbicola (Rabenhorst) P. Karsten (1870), Hedwigia, 9(6), p. 83 Helotium herbarum subsp.* herbicola (Rabenhorst) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 235 Helotium herbarum f. herbicola (Rabenhorst) Rehm (1882), Ascomycetes lojkani lecti in Hungaria, Transsylvania et Galicia, p. 6 Helotium herbicola (Rabenhorst) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 218 ('herbicolum') (nom actuel) Calycina herbicola (Rabenhorst) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448 References : Gr. 631 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Comestibilite : Sans interet |
Calycellina punctata (Fries) Lowen & Dumont (1984) |
![]() |
Synonymes : Peziza punctata Greville (1824), Flora edinensis, p. 424 (nom. illegit.)
Peziza punctiformis Greville (1824) [1823], Scottish cryptogamic flora, 2, tab. 63 (nom. illegit.) Peziza xanthosticta Schrader (1827), Systema vegetabilium, Edn 16, 4(1), p. 513 Helotium punctatum Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 356 (Basionyme) Peziza puberula Lasch (1851), in Rabenhorst, Klotzschii herbarum vivum mycologicum, Edn 1, n° 1529 Helotium puberulum (Lasch) Fuckel (1864), Fungi Rhenani exsiccati, n° 1150 Pseudohelotium puberulum (Lasch) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 298 Helotium querceti Saccardo (1877), Michelia, 1(1), p. 68 Urceola punctata (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 321 Helotium punctiforme W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 168 Pseudohelotium punctiforme (W. Phillips) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 295 Lachnella puberula (Lasch) W. Phillips (1890), Grevillea, 18(88), p. 85 Pezizella puberula (Lasch) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 665 Pezizella punctiformis (W. Phillips) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 664 Dasyscyphus pulchellus J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 88 (nom. illegit.) Hymenoscyphus punctiformis (W. Phillips) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 71 Dasyscyphus puberulus (Lasch) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 355 Belonium sulphureotinctum Rehm (1896), Hedwigia: Beiblatt zur Hedwigia, 35(6), p. (146) ('sulfureotinctum') Atractobolus pulchellus Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446 Calycina querceti (Saccardo) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 449 Niptera sulfureotincta (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 141 Urceolella puberula (Lasch) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 129 Hyaloscypha punctiformis (W. Phillips) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 126 Hyalinia querceti (Saccardo) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 104 Hymenoscyphus puberulus (Lasch) Migula (1913), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 3(2), p. 1151 Calycellina punctiformis (W. Phillips) Hohnel (1918), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 127, p. 601 Phialina puberula (Lasch) Hohnel (1926), Mitteilungen aus dem botanischen Institut der technischen hochschule in Wien, 3(2), p. 106 Hyaloscypha puberula (Lasch) Nannfeldt (1949), in Dennis, Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 32, p. 73 Calycellina punctata (Fries) Lowen & Dumont (1984), Mycologia, 76(6), p. 1006 (nom actuel) References : BK 1 245 ; Ellis p. 203 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Sur feuilles de chenes pourries. |
Hymenoscyphus humuli (Lasch) Dennis (1964) |
Pas de photo disponible |
Synonymes : Peziza humuli Lasch (1845), in Rabenhorst, Klotzschii herbarum vivum mycologicum, Edn 1, n° 630 (Basionyme)
Peziza humilis Desmazieres (1847), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 8, p. 188 Helotium humuli (Lasch) De Notaris (1863), Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 1(5), p. 379 Helotium scutula subsp.* humuli(Lasch) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 234 Mollisia humilis (Desmazieres) Gillet (1881), Champignons de France, les discomycetes, p. 131 Urceola humilis (Desmazieres) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 321 Helotium fructigenum var. humuli(Lasch) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 308 Calycina humuli (Lasch) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448 Calycella humuli (Lasch) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 96 Hymenoscyphus humuli (Lasch) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 77 (nom actuel) References : Gr. 317 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Habitat : Sur Humulus, mais aussi sur tiges de Sirpaea ulmaria Comestibilite : Sans interet Commentaires : Ancienne recolte cite par Aime de Soland, en 1858, au bord de la Lys a Aubigne. |
Pour vous accompagner lors de vos sorties mycologiques, MycoDB vous recommande les guides suivants :