Il y a 205 champignons qui correspondent ŕ votre recherche par ordre de popularité :
Chlorociboria aeruginascens (Nylander) Kanouse ex C.S. Ramamurthi, Korf & L.R. Batra (1958) [1957] |
![]() |
Synonymes : Peziza subgrisea Holmskjold (1799), Beata ruris otia fungis danicis, 2, p. 28, tab. 12
Peziza aeruginosa var. b subgrisea (Holmskjold) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 130 Cantharellus viridis Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 153 Peziza aeruginascens Nylander (1868), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 42 (Basionyme) Chlorosplenium aeruginosum subsp.* aeruginascens (Nylander) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 233 Chlorosplenium aeruginascens (Nylander) Wunsche (1877), Die pilze. Eeine anleitung zur kenntniss derselben, p. 246 Chlorosplenium aeruginosum var. subgriseum (Holmskjold) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 316 Helotium aeruginascens (Nylander) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 83 Leptoglossum viride (Schweinitz) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 201 Chlorosplenium viride (Schweinitz) Morgan (1902), The journal of mycology, 8(4), p. 185 Chlorociboria aeruginascens (Nylander) Kanouse ex C.S. Ramamurthi, Korf & L.R. Batra (1958) [1957], Mycologia, 49(6), p. 858 (nom actuel) References : Bon p. 333 ; BK 1 199 ; CD 10 ; Eyssartier et Roux p. 1062 ; Medardi p. 30 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Chlorociboriaceae Chapeau/Fructification : Brievement stipitee, de 3 a 4 mm de hauteur, cupulee, parfois plate, souvent deformee a cause de la croissance cespiteuse. Chair : Fragile, ceracee, bleuatre. Stipe : 2 a 3 mm Habitat : Sur bois de feuillus, le teintant de vert-de-gris. Assez frequent, mais l'observation des fructifications est plus rare. Spores : Pluriguttulees, mesurant 5-8 x 0.7-2.8 µm . Comestibilite : Sans interet |
Ciboria amentacea (Balbis) Fuckel (1870) [1869-70] |
![]() |
Noms francais : Ciborie de l'aulne Synonymes : Peziza amentalis Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 418 Peziza amentacea Balbis (1805), Memoires de l'Academie imperiale des sciences, litterature et beaux-arts de Turin, 14, p. 79(14), tab. 2 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Peziza julacea Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 285 Helotium amentaceum (Balbis) P. Karsten (1866), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 8, p. 206 Ciboria amentacea (Balbis) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 311 (nom actuel) Rutstroemia amentacea (Balbis) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 106 Hymenoscyphus amentaceus (Balbis) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 120 Helotium julaceum (Persoon) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 308 Helotium brevisporum Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 849 (nom. illegit.) References : BK 1 146 ; Dennis p. 99 pl. XIIIl ; Cetto 7 2960 ; Ellis p. 87 fig. 342 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Sclerotiniaceae Chapeau/Fructification : Fructification 3-7 (10) mm, cupuliforme, etalee dans la vieillesse . Marge recurvee, finement ciliee de blanc et bientot crenelee et incisee. . Surface externe concolore et faiblement furfauracee. Hymenium ocre aocre-brun, lisse. Stipe : Plus ou moins long, filiforme ( qui prend naissance d'un chaton ), concolore, faiblement furfurace, 5 a 25 mm de long,souvent contourne. Habitat : Sur chatons males d'Alnus sur sol humide, ( in litt. egalement sur chaton momifies de Salix ). Spores : Elliptiques a irregulierement ovales, lisses, hyalines, non guttulees, 8-10 x 4-5 µm. Asques octospores, spores uniseriees, 120-130 x 7-10 µm. Paraphyses filiformes, non septees et un peu elargies vers les extemites jusqu'a 5 µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole ou en petit nombre. Repandu. Fevrier-Avril. |
Hymenoscyphus albidus (P. Karsten) W. Phillips (1887) |
![]() |
Synonymes : Peziza albida Roberge (1851), in Desmazieres, Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 16, p. 323 (nom. illegit.)
Helotium scutula var. η albidumP. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 112 (Basionyme) Phialea albida (P. Karsten) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 105 Helotium scutula subsp.* albidum(Roberge) Saccardo (1882), Michelia, 2(8), p. 612 Helotium albidum (P. Karsten) Patouillard (1885), Tabulae analyticae fungorum, 4, fig. 382 (nom. illegit.) Hymenoscyphus albidus (P. Karsten) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 138 (nom actuel) Helotium robergei Dennis (1956), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 62, p. 93 Lanzia albida (P. Karsten) S.E. Carpenter (1981), Memoirs of the New York botanical Garden, 33, p. 187 Lambertella albida (P. Karsten) Korf (1982), Mycotaxon, 14(1), p. 2 f 1982 References : BK 1 181 ; Ellis p. 137 fig. 600 ; Gr. p. 386 n° 629 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, d'abord cupule, puis etale et meme un peu convexe a la fin, a marge entiere, blanc d'ivoire, large de 1 a 3 mm, finement tomenteux a l'exterieur, se tachant de brunatre avec l'age. Stipe : Court et epais, parfois brunatre a la base. Habitat : Cette espece se rencontre dans les lieux humides, sur les petioles des feuilles tombees et pourries de Fraxinus spp. (frenes) qu'elle noircit. Gregaire. Assez commun. Printemps-automne. Spores : Spores blongues, subclaviformes, souvent un peu etranglees au milieu, lisses, hyalines, uniguttulees ou biguttulees, mesurant 13-18-(19) x 3-5-(6) µm. Asques claviformes octospores, spores irregulierement biseriees, mesurant 80-90-(100) x 8-10-(11)µm, J+. Paraphyses lineaires, assez epaisses, hyalines, septees. Comestibilite : Sans interet |
Hemimycena lactea (Persoon) Singer (1938) |
![]() |
Noms francais : Mycene blanc de lait Synonymes : Agaricus nanus Bulliard (1792), Herbier de la France, 12, tab. 563, fig. N-0 (nom. illegit.) Agaricus lacteus Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 394, n° 257 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus lacteus var. ß flavescensPersoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 267 Mycena lactea (Persoon) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 169, n° 2715 Agaricus ludius Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 94 Collybia ludia (Fries) Gillet (1875), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 327 ('ludius') Agaricus delicatellus Peck (1878) [1877], Annual report of the New York state Museum of natural history, 30, p. 38 Mycena lactea var. ludius (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 35 Collybia delicatella (Peck) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 224 Mycena crystalline Peck (1888) [1887], Annual report of the New York state Museum of natural history, 41, p. 63 Mycena nana P. Karsten (1890) [1889], Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 16, p. 89 Mycena ludia (Fries) Ricken (1915), Die Blatterpilze, p. 434 Gymnopus delicatellus (Peck) Murrill (1916), North American flora, 9(5), p. 354 Prunulus crystallinus (Peck) Murrill (1916), North American flora, 9(5), p. 322 Mycena pithya ss. J.E. Lange (1930), Dansk botanisk arkiv, 6(5), p. 18 Mycena lactea var. pithya (Albertini & Schweinitz) J.E. Lange (1936), Flora agaricina Danica, 2, p. 42, pl. 53, fig. C (nom. illegit.) Hemimycena lactea (Persoon) Singer (1938), Revue de mycologie, Paris, 3(4), p. 195 (nom actuel) Mycena delicatella (Peck) A.H. Smith (1947), North American species of Mycena, p. 161 Marasmiellus delicatellus (Peck) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 298 Marasmiellus lacteus (Persoon) S. Ito (1959), Mycological Flora of Japan, 2(5), p. 185 Hemimycena delicatella (Peck) Singer (1962) [1961], Sydowia : Annales mycologici, editi in notitiam scientiae mycologicae universalis, series II, 15(1-6), p. 60 Trogia lactea (Persoon) Corner (1966), A monograph of Cantharelloid fungi: Annals of botany memoirs, 2, p. 221 Helotium delicatellum (Peck) Redhead (1982), Canadian journal of botany, 60(10), p. 2004 References : Bon p. 187 ; CD 541 ; Eyssartier et Roux p. 372 , p. 386 ed.4 ; LP p. 191 Groupe : Mycenes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Mycenaceae Chapeau/Fructification : Chapeau 8 -25 mm, campanule puis aplati. Centre mamelonne et marge recurvee. Surface lisse, mate, blanc de lait souvent jaunatre au centre. Marge aigue. Lames/Pores : Lames larges, adnees decurrentes en filet, assez espacees. Chair : Chair mince sauf pres du pied, blanche. Odeur et saveur desagreables. Stipe : Pied 20-50 x 1-2,5 mm, cylindrique, lisse, mat, blanc creme poudre de blanc. Base strigueuse ornee de rhizomorphes blancs. Habitat : Parmi les aiguilles de coniferes. Spores : Spores elliptiques a fusiformes, lisses, hyalines, guttulees, 7,8-10,5 x 2,7-4,2 µm. Sporee blanche. Basides clavees, (2)-4 sterigmates, bouclees. Cheilocystides fusiformes a cylindriques, 15-45 x 4,5-6 µm. Cuticule faite d'hyphes bouclees plus ou moins paralleles avec excroissances digitees dans la couche superficielle, melees a des dermatocystides. Caulocystides au sommet du pied. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Sur aiguilles de pins. |
Psilachnum chrysostigmum (Fries) Raitviir (1970) |
![]() |
Synonymes : Peziza chrysostigma Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 128 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza mellina Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 290 Helotium chrysostigma (Fries) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355 Peziza versicolor Desmazieres (1853), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 20, p. 230 (nom. illegit.) Peziza aspidiicola Berkeley & Broome (1854), The annals and magazine of natural history, series 2, 13, p. 465 Helotium versicolor P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 239 Mollisia aspidiicola (Berkeley & Broome) Quelet (1879), Bulletin de la Societe botanique de France, 26, p. 234 Phialea versicolor (P. Karsten) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 106 (nom. illegit.) Helotium aspidiicolum (Berkeley & Broome) Rehm (1880), Ascomyceten, 12, n° 560 Erinella chrysostigma (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 304 Cistella versicolor (P. Karsten) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 320 Erinella aspidiicola (Berkeley & Broome) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 304 Calloria chrysostigma (Fries) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 328 Lachnella aspidiicola (Berkeley & Broome) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 245 Mollisia versicolor (P. Karsten) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 195 Pezizella chrysostigma (Fries) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 288 Dasyscyphus aspidiicolus (Berkeley & Broome) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 451 Pseudohelotium versicolor (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 296 Pezizella aspidiicola (Berkeley & Broome) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 684 Pezizella versicolor (P. Karsten) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 683 Hymenoscyphus aspidiicola (Berkeley & Broome) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 72 Hymenoscyphus chrysostigma (Fries) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 71 Mollisia chrysostigma (Fries) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 218 Atractobolus aspidiicola (Berkeley & Broome) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445 Urceolella versicolor (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 129 Micropodia aspidiicola (Berkeley & Broome) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 128 Micropodia chrysostigma (Fries) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 128 Pezizella aspidiicola f. robertianiAde (1923), Hedwigia, 64(1-6), p. 317 Phialea chrysostigma (Fries) Hohnel (1926), Mitteilungen aus dem botanischen Institut der technischen hochschule in Wien, 3(2), p. 78 Hyaloscypha pteridina Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 282 Pezizella sulphurea Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 174 Allophylaria chrysostigma (Fries) Nannfeldt (1939), Transactions of the British mycological Society, 23(3), p. 246 Psilachnum chrysostigmum (Fries) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 104 (nom actuel) Lachnum aspidiicola (Berkeley & Broome) M.P. Sharma (1986), Nova Hedwigia, 43(3-4), p. 402 References : BK 1 196 ; Gr. p. 472 . Ellis p. 567 ; Dennis p. 132 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : Apothecie superficielle, sessile ou faiblement pedicellee, environ 0,6 mm de diametre. Hymenium finement duveteux, blanc a blanchatre comme d'ailleurs la marge et la surface externe. Stipe : Indistinct ou tres court, finement duveteux, cylindrique. Habitat : Tres souvent ur tiges mortes de Pteridium aquilinum ( fougere imperiale ), mais egalement sur tiges d'autres fougeres, ainsi que sur petioles morts de Nephrodium filix-mas. Spores : Claviformes a larmiformes, lisses, hyalines, non guttulees, 4-6 ( 7 ) x 1-1,25 (1,4)µm, J-. Asques cylindriques,un peu en massue, 28-38 x 4-5 µm, octospores, spores biseriees. Paraphyses cylindriques, filiformes, larges d' environ 1,5µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole a gregaire. Assez commun. De Novembre a Mai. |
Mollisia cinerea (Batsch) P. Karsten (1871) |
![]() |
Synonymes : Peziza cinerea Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 197, tab. 26, fig. 137 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza viridis Bulliard (1787), Herbier de la France, 8, tab. 376, fig. 4 Tremella cinerea (Batsch) Relhan (1788), Flora cantabrigiensis, suppl. 2, p. 22 Peziza callosa Batsch (1789), Elenchus fungorum, continuatio secunda, p. 95, tab. 39, fig. 219 Octospora callosa (Batsch) Baumgarten (1790), Flora lipsiensis, p. 648 Peziza glabra Hoffmann (1790), Vegetabilia cryptogama, 2, p. 24, tab. 7, fig. 2 Octospora cinerea (Batsch) Baumgarten (1790), Flora lipsiensis, p. 649 Peziza callosa var. 1 ardosiaceaBulliard (1791), Histoire des champignons de la France, 1, p. 252, tab. 416, fig. 1 Peziza callosa var. 2 albaBulliard (1791), Histoire des champignons de la France, 1, p. 252 Peziza callosa var. 3 viridis (Bulliard) Bulliard (1791), Histoire des champignons de la France, 1, p. 252 Peziza pulvinata J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1457 Peziza crispa J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1458 Peziza plana Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 417 Peziza obconica Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 428 Peziza alnea Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 423 (nom. illegit.) Peziza cinerea var. b subcarneopallens Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 143 Helotium cinereum (Batsch) P. Karsten (1866), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 8, p. 207 Niptera cinerea (Batsch) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 292 Trochila cinerea (Batsch) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 244 Mollisia cinerea (Batsch) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 189 (nom actuel) Mollisia callosa (Batsch) Gillet (1881), Champignons de France, les discomycetes, p. 127 Peziza subcarneopallens (Fries) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 336 Mollisia complicatula var. pallidior Feltgen (1903), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(3), p. 22 Humaria pusilla Feltgen (1903), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(3), p. 5 References : BK 1 274 ; Cetto 4 1653 ; Ellis 2 p. 10 fig. 30 ; Dennis p. 183 pl. XXIIIb ; Page Image for Protologue. Gr. p. 501 n° 865 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Dermateaceae Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, urceole au debut, puis bientot plan, etale-ondule, et meme parfois un peu lobe, large de 0,5 a 1,5, jusqu'a 2 mm, grisatre ou cendre au dessus, gris noiratre cendre obscur en dessous, avec la marge plus claire ou blanchatre a l'etat jeune, formee de cellule allongees ou poils tres courts et obtus. Habitat : Espece commune sur les vieux bois pourris et les branches mortes humides en particulier sur Quercus et Fagus, mais egalement sur Acer, Betula, Castanea, Crataegus, Fraxinus, Pinus, Rhododendron, Rubus, Salix, Ulex, etc... Spores : Elliptiques, parfois faiblement arquees, lisses, hyalines, 7-9 x 2-2,5 µm.( d'apres Boudier 6-12 x 2-3 µm). Asques cylindriques-claviformes, octospores, (40)-50-70 x 5-6 µm, spores uniseriees. Paraphyses simples ou divisees a la base, droites, obtuses, regulierement epaissies de la base au sommet, ou cylindriques arrondies aux extremites, larges de 3-4 µm, septees au-dessous du milieu, remplies au debut d'un liquide oleagineux refringent qui se desagrege ensuite en gouttelettes ou en granulations. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire a cespiteux,(en croissance serree ). Frequent. Toute au long de l'annee. |
Rutstroemia firma (Persoon) P. Karsten (1871) |
![]() |
Synonymes : Peziza ochroleuca Bolton (1789), An history of fungusses growing about Halifax, 3, p. 105, tab. 105, fig. 1 (nom. illegit.)
Peziza firma Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 658 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Peziza stipitum Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 431 Peziza alutacea Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 431 (nom. illegit.) Calycina firma (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 670 Helotium firmum (Persoon) P. Karsten (1866), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 8, p. 206 Ciboria firma (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 312 Rutstroemia firma (Persoon) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 108 (nom actuel) Phialea firma (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 101 Hymenoscyphus firmus (Persoon) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 123 Ciboria ochroleuca Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 274 Helotium quercinum Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 848 Poculum firmum (Persoon) Dumont (1976), Mycologia, 68(4), p. 870 References : Bon p. 333 ; BK 1 153 ; Medardi p. 249 ; Eyssartier et Roux p. 1064 Dennis p. 101 pl. XIIIk ; Ellis 1 p. 215 fig. 959 ; Gr. p. 378 n° 614 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Rutstroemiaceae Chapeau/Fructification : Apothecie stipitee, en entonnoir, ou cupuliforme a l'etat jeune, infundibuliforme dans la vieillesse, avec la marge plus foncee, parfois redressee, finement crenelee, large de 3 a 10 mm, lisse, fauve ou fauve brunatre a rouge-brun en dessus, olive brun a fauve olivatre en dessous et couvert de fibrilles appliquees, parfois ride a la fin. Stipe : Plus ou moins long, mesurant 2-5-(15) mm, brun, ordinairement droit, veloute et noiratre a la base. Habitat : Sur ecorce et branches de feuillus, tels que Quercus spp. (chenes) et Corylus spp. (noisetiers). Gregaire. Assez commun. Hiver-printemps (in litt. Avril-octobre). Spores : Oblongues ou oblongues fusiformes, droites ou souvent un peu courbees, lisses, hyalines, 1 a 3 cloisons ou + a la fin, guttulees, parfois divisees, accompagnees de nombreuses granulations et terminees par une sporule conidienne arrondie, mesurant 13-17(-20) × 3-4(-7) µm. Asques cylindriques, un peu attenues a la base, octospores, spores uniseriees, mesurant 120-130(-160) × 7-8(-12) µm. Paraphyses filiformes, hyalines, divisees, septees, legerement clavees aux extremites, fourchues a la base, epaisses de 2,5-3 µm. Comestibilite : Sans interet |
Guepiniopsis buccina (Persoon) L.L. Kennedy (1959) [1958] |
![]() |
Synonymes : Peziza buccina Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 659 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza merulina Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 279 Helotium buccina (Persoon) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355 Guepinia peziza Tulasne (1853), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 19, p. 224 Dacrymyces contortus Cesati (1855), in Rabenhorst, Klotzschii herbarum vivum mycologicum, Edn 1, n° 1984 Guepinia tubiformis Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 30 Guepinia buccina Saccardo (1873), Atti della Societa veneto-trentina di scienze naturali residente in Padova, serie 1, 2(1), p. 108 Peziza exarata Berkeley (1875), Grevillea, 3(28), p. 160 Guepinia cochlearis Quelet (1875), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 547(119), tab. 20, fig. 6 Phialea buccina (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 100 Guepinia merulina (Persoon) Quelet (1884) [1883], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 12, p. 507 Guepinia contorta (Cesati) de Bary (1884), Vergleichende morphologie und biologie der pilze mycetozoen und bacterien, p. 62 Phialea exarata (Berkeley) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 268 Calycina buccina (Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448 Hymenoscyphus exaratus (Berkeley) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485 Guepiniopsis merulinus (Persoon) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des hymenomycetes, p. 30, fig. 22 Guepiniopsis merulinus var. peziza(Tulasne) Bigeard & H. Guillemin (1913), Flore des champignons superieurs de France, 2, p. 510 Guepinia crenata Lloyd (1922), Mycological writings, 7, mycological notes n° 67, p. 1152 Ditiola merulina (Persoon) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 743 Guepiniopsis buccina (Persoon) L.L. Kennedy (1959) [1958], Mycologia, 50(6), p. 888 (nom actuel) References : BG 113 ; Julich p. 441 ; BSM 4/2018 pp. 4-7 Groupe : Tremelles Classification : Basidiomycota / Dacrymycetes / Dacrymycetales / Dacrymycetaceae Chapeau/Fructification : Gregaire ou cespiteuse, mesurant 6-15 mm, jaune a ambree, cyphelloide. Stipe cylindrique claviforme, obliquement dilate en cupule, gelatineux, ferme, finement plisse de nervures longitudinales a l'exterieur et descendant jusqu'a la base. Hymenium cupuliforme, concolore, lisse. Chair : Gelatineuse, ferme, jaune. Habitat : Sur feuillus tels Quercus, Fagus, Castanea Corylus, Betula, ainsi que d'autres essences. Peu lignivore. Automne-hiver. Assez frequent regionalement a rare. Spores : Obovales ou oblondes deprimees lateralement 9-13 x 5-6µm. Conidies formees a l'exterieur du receptacle, subspheriques, asperulees, mesurant 9-12 µm portees comme des basides par des hyphes a extremites renflees et a ramification opuntioide. Basides fourchues mesurant 40 x 4-5 µm. Comestibilite : Sans interet |
Leotia lubrica (Scopoli) Persoon (1794) |
![]() |
Noms francais : Leotie lubrique Synonymes : Leotia gelatinosa Hill (1751), A general natural history of plants, 2, p. 43 (nom. inval.) Helvella lubrica Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 477 ('Elvela') (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Phallus lubricus (Scopoli) O.F. Muller (1777), Flora danica, 12, p. 8, tab. 719 Helvella revoluta Afzelius (1783), Kongl. vetenskaps akademiens nya handlingar, 4, p. 309 Helvella lutea Bergeret (1783), Phytonomatotechnie universelle, 1, p. 151 (nom. illegit.) Clavaria tremula Holmskjold (1790), Beata ruris otia fungis danicis, 1, p. 27 Peziza cornucopiae Hoffmann (1790), Vegetabilia cryptogama, 2, p. 21, tab. 6, fig. 1 Helvella gelatinosa Bulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 473, fig. 2 Helvella clavata Withering (1792), A botanical arrangement of British plants, Edn 2, 3, p. 431 Leotia lubrica (Scopoli) Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 97 (nom actuel) Leotia tremula (Holmskjold) Persoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 32, tab. 3, fig. 1 Merulius lubricus (Scopoli) Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 368 Peziza lubrica (Scopoli) Lamarck (1804), Encyclopedie methodique, Botanique, 5, p. 202 Helotium lubricum (Scopoli) Swartz (1812), Kongl. vetenskaps akademiens nya handlingar, 33, p. 15 Hygromitra tremula (Holmskjold) Nees (1817), Das system der pilze und Schwamme, p. 157(40), tab. 15, fig. 144-b Helvella flavovirens Nees (1817), Das system der pilze und Schwamme, p. 175, tab. 18, fig. 162 Leotia gelatinosa var. a flavovirens (Nees) Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 759 Leotia gelatinosa var. γ cornucopiae (Hoffmann) Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 759 Leotia gelatinosa var. ß vulgaris Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 759 Leotia lubrica var. a lacunosa Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 551 Leotia lubrica var. a flavovirens (Nees) Corda (1838), Icones fungorum hucusque cognitorum, 2, p. 36, tab. 15, fig. 126 Fungodaster lubricus (Scopoli) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 852 Fungodaster stipitatus (Bosc) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 852 Leotia punctipes Peck (1907), Bulletin of the Torrey botanical Club, 34(2), p. 102 Leotia affinis Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 379 Leotia gelatinosa f. affinis (Velenovský) Benedix (1962), Kulturpflanze, Berlin, 10, p. 393 References : Bon p. 333 ; BK 1 136 ; Eyssartier et Roux p. 1072 Groupe : Helvelles/Morilles Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Leotiaceae Chapeau/Fructification : 4-6 cm, jaune brun, a marge incurvee, lobee, plus ou moins visqueux. Chair : jaunatre, elastique Stipe : Jaune ochrace vif, parfois ponctue de verdatre Habitat : En troupe sous feuillus Spores : 18-28 x 5-6 µm Comestibilite : Toxique Commentaires : Attention car parfois en melange avec les chanterelles en tube Craterellus tubaeformis dans la mousse |
Bisporella sulfurina (Quelet) S.E. Carpenter (1974) |
![]() |
Synonymes : Helotium sulfurinum Quelet (1880), Grevillea, 8(47), p. 116 (Basionyme)
Calycella sulfurina (Quelet) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 112 Calycina sulfurina (Quelet) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 449 Bisporella sulfurina (Quelet) S.E. Carpenter (1974), Mycotaxon, 1(1), p. 59 (nom actuel) References : BK 1 178 ; Eyssartier et Roux p. 1062 ; Ellis p. 4 fig. 5 ; Gr. p. 313 n° 502 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : Receptacle sessile ou substipite, d'abord turbine et urceole, puis etale, mais toujours cupule avec la marge souvent un peu ondulee, large de 0,5 a 2 mm, lisse, jaune sulfurin dore, parfois entierement blanc, pruineux-pulverulent a l'exterieur. Habitat : Sur branches mortes de feuillus, Acer, Cornus, Crataegus, Fagus, Fraxinus, Quercus, Tilia, Ulex et Ulmus. ( in litt. trouve sur branches mortes de Pinus ). Spores : Oblongues-subfusiformes, droites ou un peu courbees, hyalines, lisses, presentant a l'interieur plusieurs petites gouttelettes ou des granulations jaunatres, parfois un peu etranglees vers le milieu et 1-septees, 9-12 x 3-4 µm.( Boudier ),(in litt. 8-10(12) x 2 µm.). Theques cylindriques-claviformes assez longuement attenuees a la base, octospores, 80-100-(150) x 5-8-(10) µm.( in litt. 60-90 X 4-4,5µm ). Paraphyses filiformes et remplies de guttules jaunatres. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole mais le plus souvent fascicules et soudes a la base. Rare. De Septembre a debut Mars. Remarques : Le plus souvent sur vieilles fructifications de Sphaeriales ; exemple : Diatrype stigma et Diatrypella favacea ). |
Miladina lechithina (Cooke) Svrček (1972) |
![]() |
Synonymes : Peziza lechithina Cooke (1876), Grevillea, 4(31), p. 110 (Basionyme)
Humaria lechithina (Cooke) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 126 Helotium lechithinum (Cooke) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 233 Pustularia lecithina (Cooke) Rea (1921), Transactions of the British mycological Society, 7(1-2), p. 58 Humaria aurorea Kirschstein (1954), in Schieferdecker, Die Schlauchpilze der flora von Hildesheim, p. 99 Miladina lechithina (Cooke) Svrček (1972), Ceska mykologie, 26(4), p. 214 (nom actuel) Inermisia lecithina (Cooke) Dennis & Itzerott (1973), Kew bulletin, 28(1), p. 22 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pyronemataceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Sur bois trempant dans les ruisseaux. |
Hymenoscyphus scutula (Persoon) W. Phillips (1887) |
![]() |
Synonymes : Peziza herbarum Nees (1817), Das system der pilze und Schwamme, p. 264, tab. 38, fig. 282 (nom. illegit.)
Peziza scutula Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 285 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Peziza virgultorum var. a herbicola Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 494 Ciboria ciliatospora Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 311 Helotium scutula (Persoon) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 233 Helotium gracile Cooke & Peck (1874) [1873], Annual report of the New York state Museum of natural history, 26, p. 83 Phialea scutula (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 108 Helotium virgultorum var. scutula (Persoon) Rehm (1882), Ascomycetes lojkani lecti in Hungaria, Transsylvania et Galicia, p. 7 Helotium virgultorum ss. Patouillard (1883), Tabulae analyticae fungorum, 1, p. 38, fig. 94 Calycella scutula (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 305 Hymenoscyphus scutula (Persoon) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 136 (nom actuel) Phialea gracilis (Cooke & Peck) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 265 (nom. illegit.) Helotium verbenae Cavara (1889), Revue mycologique (Toulouse), 11(44), p. 178, tab. 1, fig. 3 Phialea appendiculata Oudemans (1890), Verslagen en mededeelingen der Koninklijke Akaemie van Wetenschappen, serie 3, 7, p. 313, tab. 2, fig. 6-8 Belonioscypha ciliatospora (Fuckel) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 744 Hymenoscyphus gracilis (Cooke & Peck) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485 Helotium scutula f. potentillae Feltgen (1903), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(3), p. 63 Helotium vitellinum var. pallidostriatum Fairman (1904), The journal of mycology, 10(5), p. 231 Phialea vitellina var. pallidostriata (Fairman) Saccardo & D. Saccardo (1906), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 18, p. 56 Helotium ciliatosporum (Fuckel) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 114 Helotium appendiculatum (Oudemans) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 114 Belospora ciliatospora (Fuckel) Clements (1909), The genera of fungi (Minneapolis), Edn 1, p. 175 Hymenoscyphus scutula var. grossulariae Kauffman (1923) [1921], Papers of the Michigan Academy of science, arts and letters, 1, p. 107 Helotium cyparissias Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 194 Helotium cejpii Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 207 Helotium cejpii var. struthiopteris Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 207 Helotium epilobii Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 194 Helotium acutisporum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 198 Helotium granulosum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 193 Helotium nardi Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 199 Helotium variabile Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 199 Helotium lentisporum Kirschstein (1936), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 34(3), p. 182 ('lentrisporum ') Helotium geranii Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 122 Helotium scutula var. cirsii Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 121 Helotium scutula var. genistae Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 121 Helotium aviculare Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 122 Helotium veledae Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 124 Hymenoscyphus cejpii (Velenovský) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 76 References : BK 1 190 ; Dennis p. 122 pl. XVIf ; Dennis p. 278 fig. 1237 ; Gr. p. 402 n° 669 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, un peu concave au debut, cupuliforme ou infundibuliforme, puis aplani, ferme, blanc jaunatre puis ocrace ou briquete, plus pale, glabre, faiblement fibrilleux en dessous. Marge entiere, aigue, un peu blanchatre. Stipe : Cylindrique, mince, grele, egal, de 1 a 7 mm de long, pale, ordinairement brunatre a la base. Habitat : Dans des endroits humides,sur tiges mortes des plantes herbacees, en particulier des composees, Artemisia, Mentha, Lysimanchia punctata, Filipendula ulmaria, Leucanthemum vulgare etc... Spores : Oblongues-claviformes, lisses, hyalines, presentant plusieurs petites gouttelettes a l'interieur, occasionnellement 1 cloison, garnies aux 2 extremites de soies hyalines,18-27 x 3-4(6) µm. Asques claviformes, octospores, spores biseriees, 80-90(-120) x 8-11-12 µm. Paraphyses simples ou divisees a la base, lineaires, epaisses de 3 a 5 µm, plus ou moins septees, granuleuses interieurement. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole, le plus souvent gregaire. Tres commun. De Juillet jusqu'a Decembre. Cette espece pourtant frequente, n'est pas toujours facile a delimiter. |
Mollisia fusca (Persoon) P. Karsten (1871) |
![]() |
Synonymes : Peziza fusca Persoon (1795), in Usteri, Annalen der botanik, 15, p. 29 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza pruni-avium Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 82 Peziza fusca var. ß obscura de Candolle (1815), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 6, p. 18 Peziza griseopulveracea Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 174 Peziza subiculata Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 174 Peziza mortuaria Cesati (1855), in Rabenhorst, Klotzschii herbarum vivum mycologicum, Edn 2, n° 18 Helotium fuscum (Persoon) P. Karsten (1866), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 8, p. 206 Tapesia fusca (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 302 Trochila fusca (Persoon) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 244 Mollisia fusca (Persoon) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 207 (nom actuel) Peziza vincta Cooke & Peck (1872), Grevillea, 1(1), p. 6 Peziza atrofusca Berkeley & M.A. Curtis (1875), Grevillea, 3(28), p. 156 Tapesia pruni-avium (Persoon) Quelet (1879), Bulletin de la Societe botanique de France, 26, p. 235 Phialea fusca (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 113 Tapesia mortuaria (Cesati) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 378 Tapesia subiculata (Schweinitz) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 380 Tapesia vincta (Cooke & Peck) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 372 Tapesia atrofusca (Berkeley & M.A. Curtis) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 373 Tapesia griseopulveracea (Schweinitz) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 380 Tapesia rhois Fairman (1896), Proceedings of the Rochester Academy of science, 3, p. 216 Niptera atrofusca (Berkeley & M.A. Curtis) Underwood & Earle (1897), Bulletin of the Alabama agricultural experiment station,80, p. 203 Tapesia corni f. alniFeltgen (1901), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(2), p. 15 Mollisia convexula Feltgen (1903), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(3), p. 18 Tapesia fusca var. fagiFeltgen (1903), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(3), p. 11 Trichobelonium tomentosum Feltgen (1903), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(3), p. 12 Belonium tomentosum (Feltgen) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 118 References : BK 1 266 ; Gr. p. 522 n°905 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Dermateaceae Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, d'abord noiratre et urceole, puis etale et un peu ondule, large de 0,5-1,5-2 mm, blanchatre ou creme en dessus, brun ou noiratre en dessous et couvert de cellules piliformes clavulees, fuligineuses, plus allongees et plus pales vers la marge. Habitat : Sur ecorce et bois en decomposition de diverses especes, en particulier de feuillus tels que Prunus, Castanea, Alnus, et meme sur tiges mortes de framboisier. Spores : Allongees, subcylindriques ou un peu fusiformes, lisses, hyalines, non septees, ou, et puis parfois uniseptees a la fin, non guttulees ou presentant a l'interieur quelques minuscules gouttelettes ou granulations, 7-12-(15 )x 1,6-2,2-(3)µm. Asques claviformes, attenues au sommet et dans la partie inferieure, octospores, spores biseriees, 45-50 x 6-7 µm, ( d'apres Boudier 65-90 x 6-7 µm), foramen bleuissant faiblement a l'iode. Paraphyses simples ou divisees a la base, obtuses, parfois septees et legerement renflees au sommet, d' abord oleiferes puis granuleuses interieurement, epaisses de 2,5-3 µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire a cespiteux. Frequent. Du Printemps a l'automne. |
Nectria cinnabarina (Tode) Fries (1849) |
![]() |
Noms francais : Nectrie couleur de cinabre Synonymes : Tremella purpurea Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1158 Helvella purpurea (Linnaeus) Schreber (1771), Spicilegium florae lipsicae, p. 112 ('Elvela ') Sphaeria tremelloides Weigel (1772), Observationes botanicae, p. 46, tab. 3, fig. 1 (nom. illegit.) Lichen agaricus caespitosus O.F. Muller (1780), Flora danica, 14, p. tab. 840, fig. 2 (nom. inval.) Sphaeria miniata Bolton (1789), An history of fungusses growing about Halifax, 3, p. 127, tab. 127, fig. 1 Sphaeria purpurea (Linnaeus) Schrank (1789), Baiersche flora, 2, p. 505 (nom. illegit.) Tubercularia vulgaris var. subsessilis Tode (1790), Fungi mecklenburgenses selecti, 1, p. 18, tab. 4, fig. 30 Tubercularia vulgaris Tode (1790), Fungi mecklenburgenses selecti, 1, p. 18 Tremella nigricans Bulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 455, fig. 1 (nom. illegit.) Sphaeria cinnabarina Tode (1791), Fungi mecklenburgenses selecti, 2, p. 9, tab. 9, fig. 68 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1823) Tubercularia nigricans (Bulliard) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1482 Sphaeria fragiformis Withering (1792), A botanical arrangement of British plants, Edn 2, 3, p. 473 (nom. illegit.) Sphaeria decolorans Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 83 Tubercularia discoidea Persoon (1796), Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 1, p. 79 Clavaria coccinea Sowerby (1800), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 294 Tubercularia confluens Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 113 Tubercularia castaneae Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 114 Tubercularia granulata Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 113 Tubercularia pruni Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 183 Tubercularia pseudacaciae Rebentisch (1804), Prodomus florae neomarchicae, p. 363 Tubercularia sarmentorum Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 208 Sphaeria pezizoidea var. a rubrofusca de Candolle (1815), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 6, p. 125 Tubercularia menispermi Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 208 Tubercularia nigrescens Saint-Amans (1821), Flore agenaise, p. 615 Ephedrosphaera decolorans (Persoon) Dumortier (1822), Commentationes botanicae, p. 90 Helotium coccineum (Sowerby) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 346 Cucurbitaria decolorans (Persoon) Greville (1824), Flora edinensis, p. 359 Cucurbitaria cinnabarina (Tode) Greville (1825) [1824], Scottish cryptogamic flora, 3, tab. 135 Tubercularia vulgaris var. confluensChevallier (1826), Flore generale des environs de Paris, 1, p. 100 Tubercularia expallens Fries (1832), Systema mycologicum, 3(2), index alphabeticus, p. 197 Tubercularia vulgaris var. sarmentorum (Fries) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 238 Hypoxylon cinnabarinum (Tode) Westendorp (1839) [1838], Annales de la Societe des sciences medicales et naturelles de Bruxelles, 1838, p. 71 Nectria cinnabarina (Tode) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 388 (nom actuel) Knyaria granulata (Persoon) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 856 Knyaria expallens (Fries) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 856 Knyaria menispermi (Fries) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 856 Knyaria nigricans (Link) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 856 Knyaria vulgaris (Tode) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 856 Knyaria confluens (Persoon) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 856 Knyaria sarmentorum (Fries) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 856 Knyaria purpurea (Linnaeus) Pound & Clements (1897), Minnesota botanical studies, 1(9), p. 732 Cucurbitaria purpurea (Linnaeus) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 462 Nectria purpurea (Linnaeus) Seaver (1907), The journal of mycology, 13(2), p. 51 Creonectria purpurea (Linnaeus) Seaver (1909), Mycologia, 1(5), p. 184 References : Bon p. 335 ; CD 3 Groupe : Pyrenomycetes Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Hypocreales / Nectriaceae Chapeau/Fructification : Forme globuleuse irreguliere de couleur rouge vif (ou rouge cinabre), x1-1,5mm, sorte de pustule granuleuse coriace, gregaire (s'agglomerant en petites colonies ou grappes). Habitat : Sur branches mortes de feuillus, generalement en grand nombre, durant toute l'annee. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Visible tout au long de l'annee, sur bois. L'anamorphe en coussinet de couleur rose pale et brievement a longuement stipite est souvent appele Tubercularia vulgaris. |
Hymenoscyphus imberbis (Bulliard) Dennis (1964) |
![]() |
Synonymes : Peziza imberbis Bulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 467, fig. 2 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Helotium imberbis (Bulliard) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 356 Pezizella bresadolae Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 657 Calycina imberbis (Bulliard) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448 Hymenoscyphus bresadolae (Rehm) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485 Cenangella alnicola Feltgen (1903), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(3), p. 89 Hyalinia alnicola (Feltgen) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 104 Ombrophila imberbis (Bulliard) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 92 Mollisiella bresadolae (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 142 Helotium franciscae Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 190 Helotium calamariumVelenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 207 Helotium acaciae Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 186 Helotium decolorans Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 201 (nom. illegit.) Helotium roburneum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 184 Helotium obliquum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 407 Hymenoscyphus imberbis (Bulliard) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 75 Phaeohelotium imberbe (Bulliard) Svrček (1985) [1984], Sbornik Narodniho muzea v Praze, rada B, Prirodni vedy, 40(3-4), p. 152 Hymenoscyphus calamarius (Velenovský) M.P. Sharma (1997), Achievements and prospects in mycology and plants pathology (Dehra Dun), p. 36 Pezoloma iodopedis Korf, Lizon & Iturriaga (1998), Mycotaxon, 67, p. 75 References : Ellis p. 8 fig. 23 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : Receptacle cupuliforme a orbiculaire, stipite, 1 a 2 mm de diametre, blanchatre, puis incarnat pale, et enfin brun rougeatre au sechage. Stipe : Mince, concolore, avec des poils courts legerement recourbes. Habitat : Sur branches mortes et rameaux tombes dans des endroits humides tels que, Alnus, Corylus, Crataegus, Salix, Sambucus, etc... Spores : Ascospores hyalines, 8-11 x 3-4 µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole a gregaire. Peu frequent. Aout-Decembre. |
Neodasyscypha cerina (Persoon) Spooner (2005) |
![]() |
Synonymes : Peziza lutescens Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 113 (indisponible)
Peziza cerina Persoon (1796), Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 1, p. 43 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Peziza marginata Holmskjold (1799), Beata ruris otia fungis danicis, 2, p. 39, tab. 20 (nom. illegit.) Peziza bicolor Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 425 (nom. illegit.) Peziza biformis Hornemann (1818), Flora danica, 27, p. 11, tab. 1620, fig. 2 Peziza pulchella var. γ bicolorPersoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 261 Peziza pulchella var. lutescens (Persoon) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 261 Dasyscyphus cerinus (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 305 Helotium cerinum (Persoon) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 242 Dasyscyphus atro-olivaceus Fuckel (1871) [1871-72], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 25-26, p. 337 Lachnea cerina (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 70 Lachnella cerina (Persoon) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 131 Erinella cerina (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 303 Lachnella virginica Ellis & Everhart (1894), Proceedings of the Academy of natural sciences of Philadelphia, 46, p. 349 Atractobolus cerinus (Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445 Lachnum cerinum (Persoon) Morgan (1902), The journal of mycology, 8(4), p. 187 Lachnum olivaceosulphureum Rick (1906), Broteria, revista de sciencias naturaes do Collegio de S. Fiel, 5, p. 34 Trichodiscus cerinus (Persoon) Kirschstein (1938), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 36(5-6), p. 398 Perrotia cerina (Persoon) Svrcek (1962), Ceska mykologie, 16(2), p. 96 Belonidium cerinum (Persoon) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 49 Neodasyscypha cerina (Persoon) Spooner (2005), in Sukova, Czech mycology, 57(1-2), p. 168 (nom actuel) References : BK 1 217 ; Cetto 4 p. 585 ; Dennis p. 152 ; Ellis p. 6 ; Gr. p. 439 n° 741 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : Receptacle tres brievement stipite ou subsessile, urceole, puis cupuliforme, ferme par le sec, large de 0,6 a 1,5 -(2) mm, avec une marge enroulee, brun jaunatre ou couleur de cire a l'interieur, brun fauve et pubescent a l'exterieur. Stipe : Long de 0,25 mm a peine, et noiratre. Habitat : Sur bois mort et cortique de feuillus, Malus, Prunus, Castanea, Corylus, Lagerstroemia, Alnus, Betula, Crataegus, Fagus, Fraxinus, Quercus et Salix. Spores : Ovales-oblongues, ou subfusiformes, lisses, hyalines, sans gouttelettes ni granulations a l'interieur, non septees, 6-8-(10) x 3-4 µm, ( Boudier ). ( in litt. 4-5,5 x 2-2,5 µm). Theques subcylindriques, peu attenuees a la base, octospores, 45-60 x 6-7 µm, spores irregulierement biseriees. Paraphyses lineaires-aigues ou a peine fusiformes, plus longues que les asques, epaisses de 2 a 3 µm, presentant a l'interieur, dans toute leur etendue, de fines gouttelettes ou des granulations jaunatres. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Densement groupe. Commun. Presque toute l'annee, plus particulierement Printemps et Automne. |
Hemimycena mairei (E.-J. Gilbert) Singer (1943) |
![]() |
Noms francais : Mycene de Maire Synonymes : Omphalia mairei E.-J. Gilbert (1926), Bulletin de la Societe mycologique de France, 42(1-2), p. 63 (Basionyme) Mycena mairei (E.-J. Gilbert) Kuhner (1938), Encyclopedie mycologique, 10, p. 661, fig. 237 Hemimycena mairei (E.-J. Gilbert) Singer (1943), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 41(1-3), p. 121 (nom actuel) Marasmiellus mairei (E.-J. Gilbert) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 299 Delicatula mairei (E.-J. Gilbert) Kuhner & Romagnesi (1953), Flore analytique des champignons superieurs, p. 119 (nom. inval.) Camarophyllus nebularis Clemencon (1982), Beihefte zur zeitschrift fur mykologie, 4, p. 55 (nom. inval.) Helotium mairei (E.-J. Gilbert) Redhead (1982), Canadian journal of botany, 60(10), p. 2005 Cuphophyllus nebularis Clemencon ex Bon (1985) [1984], Documents mycologiques, 14(56), p. 10 Hygrocybe griseopallida Arnolds (1985), Persoonia, 12(4), p. 476 References : Bon p. 187 ; CD 539 ; Eyssartier et Roux p. 370 Groupe : Mycenes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Mycenaceae Habitat : Dans l'herbe des pelouses. Comestibilite : Sans interet |
Cudoniella clavus (Albertini & Schweinitz) Dennis (1964) |
![]() |
Synonymes : Peziza clavus Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 306, tab. 11, fig. 5 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza uliginosa Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 138 Bulgaria clavus (Albertini & Schweinitz) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 516 Helotium uliginosum (Fries) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355 Ombrophila clavus (Albertini & Schweinitz) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 357 Helotium pileatum Peck (1876) [1875], Annual report of the New York state Museum of natural history, 28, p. 67 (nom. illegit.) Helotium clavus (Albertini & Schweinitz) Quelet (1878) [1877], Bulletin de la Societe botanique de France, 24, p. 329 Helotium palustre Peck (1880) [1879], Annual report of the New York state Museum of natural history, 32, p. 48 Leotia aquatica Libert (1880), in Spegazzini & Roumeguere, Revue mycologique (Toulouse), 2(5), p. 18 Mollisia uliginosa (Fries) Gillet (1881), Champignons de France, les discomycetes, p. 125 Cudonia aquatica (Libert) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 267 Hymenoscyphus uliginosus (Fries) W. Phillips (1888), Grevillea, 17(82), p. 45 Cudoniella aquatica (Libert) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 42 Cudoniella fructigena Rostrup (1891), Meddelelser om Gronland, 3(3), p. 605 Ciboria uliginosa (Fries) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 761 Leotia fructigena (Rostrup) Massee (1897), Annals of botany (London), serie 1, 11, p. 294 Calycina uliginosa (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 449 Cudoniella mildbraedii Hennings (1904), Hedwigia, 43(6), p. 431 Calycella uliginosa (Fries) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 95 Ombrophila aquatica (Libert) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 92 Cudoniella clavus (Albertini & Schweinitz) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 73 (nom actuel) References : BK 1 180 ; Dennis P. 120 pl. XIIIr ; Ellis 1 p. 89 fig. 347 ; Gr. p. 300 n° 474 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, charnu, orbiculaire, convexe puis aplani et deprime au centre avec la marge mince legerement crenelee, large de 5 a 12 mm, blanchatre ou pale puis roussatre. Hymenium lisse comme le pied qui est parfois brun noir vers la base. Chair : Molle puis dure sur le sec, sans odeur ni saveur. Stipe : Ferme, egal, long de 5 a 12, jusqu'a 20 mm, blanchatre ou pale, puis roussatre, parfois a reflet violace. Habitat : Sur branches mortes d'arbres et d'arbustes ainsi que sur debris lignifies de plantes herbacees, toujours dans des endroits tres humides, ornieres et fosses. Spores : Elliptiques ou ovales-oblongues, droites, hyalines, lisses, sans gouttelettes ni granulations a l'interieur, 7-8-9,5-(15) x (3,5)-4-5 µm, ( 7-9 X 2 µm d'apres Boudier). Asques claviformes attenues a la base, octospores, 60-80 x 6-8 µm, (in litt. (90)100 x 9-10 µm, ). Paraphyses nombreuses, filiformes ou simples, greles, legerement epaissies dans la parties superieure, remplies de gOuttelettes uniseriees, septees et, parfois fourchues. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole a gregaire. Peu frequent. Printemps-Ete. |
Polydesmia pruinosa (Berkeley & Broome) Boudier (1885) |
![]() |
Synonymes : Helotium pruinosum Berkeley & Broome (1866), The annals and magazine of natural history, series 3, 18, p. 127, tab. 5, fig. 33 (Basionyme)
Polydesmia pruinosa (Berkeley & Broome) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 113 (nom actuel) Pseudohelotium jerdonii Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 296 Belonidium pruinosum (Berkeley & Broome) Rehm (1891), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 562 Belonium pruinosum (Berkeley & Broome) Hohnel (1912), in Rehm, Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 10(6), p. 536 Belonium pyrenomycetum Velenovský (1939), Novitates mycologicae, p. 182 Allophylaria schieferdeckeriana Kirschstein (1954), in Schieferdecker, Die Schlauchpilze der flora von Hildesheim, p. 92 References : BK 1 209 ; Dennis p. 144 pl. 9d ; Cetto 7 2969 ; Ellis p. 15 fig. 60 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : Fructification 0,3-0,5 mm, ronde a pulvinee et reposant directement sur le substrat, sans pedicelle. Hymenium blanc et farineux ( etat du aux paraphyses proeminentes ). Marge et surface externe egalement blanches et finement feutrees. Habitat : Sur Sphaeriales recouvrant les branches mortes. ( Voir liste des recoltes). Spores : Elliptiques-fusiformes, parfois un peu arquees, lisses, hyalines, 4 guttules, parfois avec une cloison indistincte, 15-21 x 4-4,5 µm. Asques octospores, spores biseriees, 105-120 x 11 µm. Paraphyses filiformes, cylindriques et fortement fourchues au sommet. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole ou en troupes. Frequent. Toute l'annee. |
Marasmius epiphyllus (Persoon) Fries (1838) [1836-38] |
![]() |
Noms francais : Marasme des feuilles Synonymes : Agaricus squamula Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 95, tab. 17, fig. 84 Agaricus umbelliferus Bolton (1788), An history of fungusses growing about Halifax, 1, p. 39, tab. 39, fig. A (nom. illegit.) Agaricus acicularis Hoffmann (1789), Nomenclator fungorum, 1, p. 225, tab. 5, fig. 2 Merulius squamula (Batsch) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1430 Agaricus lacteus Bulliard (1793), Herbier de la France, 13, tab. 601, fig. 2 (nom. illegit.) Merulius umbelliferus Withering (1796), An arrangement of British plants, Edn 3, 4, p. 147 Agaricus rugatus Vahl (1797), Flora danica, 20, p. 8, tab. 1194, fig. 1 Helotium melanopus Persoon (1800), Icones et descriptiones fungorum minus cognitorum, 2, p. 36, tab. 9, fig. 7-8 Agaricus epiphyllus var. γ rugatus (Vahl) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 469 Agaricus epiphyllus Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 468 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Micromphale epiphyllum (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 622 Perona melanopus (Persoon) Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 4 Agaricus epiphyllus var. ß epixylus Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 273 Agaricus capillaris subsp.* acicularis (Hoffmann) Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 272 Omphalia epiphylla (Persoon) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 167, n° 2670 Marasmius epiphyllus (Persoon) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 386 (nom actuel) Marasmius subvenosus Peck (1872) [1869], Annual report of the state Cabinet of natural history, 23, p. 125 Marasmius squamula (Batsch) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 556 Androsaceus epiphyllus (Persoon) P. Karsten (1889), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 48, p. 110 Chamaeceras squamula (Batsch) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 455 Chamaeceras subvenosus (Peck) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 457 Marasmius tremulae Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 17 Marasmius tenuiparietalis Singer (1969), Beihefte zur Nova Hedwigia, 29, p. 99 References : CD 495, edition 2017 p 496-254, 118 ; Eyssartier et Roux p. 382, 456 4eme edition ; BK 3 n° 285 p. 238 ; LP p. 310. Groupe : Marasmes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Marasmiaceae Chapeau/Fructification : Chapeau 4-10 mm, convexe, mat, ridule strie radialement, blanc puis creme en sechant. Marge aigue Lames/Pores : Lames adnees rudimentaires, peu nombreuses (6 a 10), tres espacees, blanches, non collariees. Chair : Chair blanche. Saveur douce. Odeur faible. Stipe : Pied tres grele, cylindrique, pruineux, blanc graduellement brun rougeatre sombre vers le bas. Habitat : Feuilles ou debris feuillus dans les lieux humides. Repandu. Spores : Spores fusiformes larmiformes, lisses, hyalines, non amyloides, 9-12 x 3.5-5 µm. Sporee blanche. Basides clavees, tetrasporiques, bouclees. Cheilocystides cylindriques a fusiformes plus ou moins clavees, 38-50 x 6-8 µm. Cuticule hymeniforme formee de cellules clavees a paroi epaisse au sommet, 10-25 x 4-8 µm, entremelees de dermatocystides fusiformes, 30-40 x 4-7 µm.. Comestibilite : Sans interet |
Hemimycena cucullata (Persoon) Singer (1961) |
![]() |
Noms francais : Mycene en capuchon Synonymes : Agaricus fistulosus Bulliard (1791), Herbier de la France, 11, tab. 518, fig. 2 & tab. 563, fig. 4 Agaricus cucullatus Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 372 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus varius var. 3 Purton (1821), An appendix to Midland flora, 3(1), p. 217 Agaricus leucopilus Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 268 Gymnopus cucullatus (Persoon) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 164, n° 2603 Agaricus gypseus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 104 Hygrophorus niveus var. cucullatus (Persoon) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 190(164) Mycena gypsea (Fries) Quelet (1873), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 342(331) Mycena nivea Quelet (1876), Bulletin de la Societe botanique de France, 23, p. 325, tab. 2, fig. 1 Hemimycena nivea (Quelet) Singer (1938), Revue de mycologie, Paris, 3, p. 195 Hemimycena gypsea (Fries) Singer (1943), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 41(1-3), p. 121 Marasmiellus gypseus (Fries) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 298 Hemimycena cucullata (Persoon) Singer (1961), Persoonia, 2(1), p. 20 (nom actuel) Trogia gypsea (Fries) Corner (1966), A monograph of Cantharelloid fungi: Annals of botany memoirs, 2, p. 213 Mycena cucullata (Persoon) Bon (1973), Documents mycologiques, 3(9), p. 30 (nom. inval.) Helotium cucullatum (Persoon) Redhead (1982), Canadian journal of botany, 60, p. 2004 References : Bon p. 187 ; CD 542 ; Eyssartier et Roux p. 372 Groupe : Mycenes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Mycenaceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Feuilles mortes. |
Neobulgaria pura (Persoon) Petrak (1921) |
![]() |
Noms francais : Bulgarie pure Synonymes : Octospora violacea Hedwig (1789), Descripto et adumbratio microscopico analytica muscorum frondorosum, 2, p. 27, tab. 8, fig. a Peziza violacea (Hedwig) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1452 (nom. illegit.) Peziza pura Persoon (1796), Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 1, p. 40 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Bulgaria pura (Persoon) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 168 Peziza janthina Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 130 Ombrophila pura (Persoon) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 357 Helotium janthinum (Fries) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355 Phialea janthina (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 102 Phialea lilacea Quelet (1880), Grevillea, 8(47), p. 116 Ombrophila violacea (Hedwig) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 140 (nom. illegit.) Coryne violacea (Hedwig) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 113 Cudonia violacea (Hedwig) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 267 Bulgaria lilacea (Quelet) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 323 Craterocolla pura (Persoon) Saccardo (1888), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 6, p. 779 Ombrophila lilacea (Quelet) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 614 Burcardia pura (Persoon) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 845 Coryne microspora Ellis & Everhart (1897), Bulletin of the Torrey botanical Club, 24(6), p. 282 Ombrophila microspora (Ellis & Everhart) Saccardo & P. Sydow (1899), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 14, p. 802 Ombrophila violascens Rehm (1918), in Hohnel, Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 127, p. 585 Neobulgaria pura (Persoon) Petrak (1921), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 19(1-2), p. 44 (nom actuel) Ascotremella turbinata Seaver (1930), Mycologia, 22(2), p. 53 Ascocoryne microspora (Ellis & Everhart) Korf (1971), Phytologia, 21(4), p. 202 References : Bon p. 333 ; BK 1 163 ; BK 1 164 ; Marchand 397 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Comestibilite : Toxique |
Hymenoscyphus umbilicatus (Le Gal) Dumont (1981) |
![]() |
Synonymes : Calycella citrina var. terrestris Boudier (1909) [1905-10], Icones mycologicae, tome 3, tab. 441
Rutstroemia terrestris Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 230, pl. 22-24 Pachydisca umbilicata Le Gal (1938), Revue de mycologie, Paris, 3, p. 133 (Basionyme) Calycella terrestris (Boudier) Le Gal (1938), Revue de mycologie, Paris, 3, p. 135 Helotium umbilicatum (Le Gal) Dennis (1954), Kew bulletin, 9, p. 326 Phaeohelotium umbilicatum (Le Gal) Dennis (1971), Kew bulletin, 25(2), p. 357 Hymenoscyphus umbilicatus (Le Gal) Dumont (1981), Mycotaxon, 12(2), p. 368 (nom actuel) Phaeohelotium terrestre (Velenovský) Svrček (1987), Ceska mykologie, 41(1), p. 23 References : BK 1 174 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Sur cone d'epiceas en plus des supports classiques. |
Hemimycena tortuosa (P.D. Orton) Redhead (1980) |
![]() |
Noms francais : Mycene a poils tortueux Synonymes : Mycena tortuosa P.D. Orton (1960), Transactions of the British mycological Society, 43(2), p. 307 (Basionyme) Hemimycena tortuosa (P.D. Orton) Redhead (1980), Fungi Canadenses - Biosystematic Research Institut, Ottawa, 177, fig. 84-a (nom actuel) Helotium tortuosum (P.D. Orton) Redhead (1982), Canadian journal of botany, 60(10), p. 2005 References : CD 540-260, 99 ; Eyssartier et Roux p. 372, 386 4eme edition Groupe : Mycenes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Mycenaceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Le stipe retient des gouttelettes de rosee. |
Dumontinia tuberosa (Hedwig) L.M. Kohn (1979) |
![]() |
Noms francais : Sclerotinie tubereuse Synonymes : Peziza radicata Reichard (1777), Beschaftigungen der berlinischen Gesellschaft naturforschender freunde, 3, p. 214, tab. 4, fig. 4-6 Octospora tuberosa Hedwig (1789), Descripto et adumbratio microscopico analytica muscorum frondorosum, 2, p. 33, tab. 10, fig. b (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Peziza tuberosa (Hedwig) Dickson (1790), Plantarum cryptogamicarum britanniae, 2, p. 25 Macroscyphus tuberosus (Hedwig) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 672 Macroscyphus radicatus (Reichard) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 671 Peziza tuberosa subsp.* radicata (Reichard) N. Lund (1845), Conspectus hymenomycetum circa Holmiam crescentium, p. 113 Sclerotinia tuberosa (Hedwig) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 331 Helotium tuberosum (Hedwig) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 233 Rutstroemia tuberosa (Hedwig) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 105 Phialea tuberosa (Hedwig) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 97 Hymenoscyphus tuberosus (Hedwig) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 113 Sclerotinia infundibuliformis Peck (1896), Bulletin of the Torrey botanical Club, 23(10), p. 420 Sclerotinia tuberosa f. pallidaHennings (1898), Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 40, p. xxvii Sclerotinia ulmariae Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 223 Whetzelinia tuberosa (Hedwig) Korf & Dumont (1972), Mycologia, 64(2), p. 250 Dumontinia tuberosa (Hedwig) L.M. Kohn (1979), Mycotaxon, 9(2), p. 432 (nom actuel) References : CD 9 ; BK 1 145 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Sclerotiniaceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Pousse avec l'anemone sylvie (Anemone nemorosa). Le sclerote noir est greffe aux racines de la plante. |
Bisporella citrina (Batsch) Korf & S.E. Carpenter (1974) |
![]() |
Synonymes : Peziza citrina Batsch (1789), Elenchus fungorum, continuatio secunda, p. 95, tab. 39, fig. 218 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Octospora citrina (Batsch) Hedwig (1789), Descripto et adumbratio microscopico analytica muscorum frondorosum, 2, p. 28, tab. 8, fig. b Peziza cyathoides Withering (1792), A botanical arrangement of British plants, Edn 2, 3, p. 439 Peziza flava Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 418 Peziza citrina var. ß filicina Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 306 Calycina citrina (Batsch) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 670 Helotium citrinum (Batsch) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355 Phialea citrina (Batsch) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 109 Calycella citrina (Batsch) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 112 Helotium flavum Klotzsch (1887), in W. Phillips, A manual of the British Discomycetes, p. 156 Helotium alaskae Saccardo (1904), Harriman Alaska expedition, cryptogamic botany, 5, the fungi of Alaska, p. 25, tab. 2, fig. 3 Hyalinia subaurantia (Feltgen) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 107 Calycella flava (Klotzsch) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 95 Helotiella bubakii Rehm (1907), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 5(1), p. 78 Bisporella citrina (Batsch) Korf & S.E. Carpenter (1974), Mycotaxon, 1(1), p. 58 (nom actuel) References : Bon p. 333 ; BK 1 175 ; Eyssartier et Roux p. 1062 ; Dennis p. 119 pl. XVI a ; Ellis 1 p. 4 fig. 23 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : Receptacle sessile ou brievement stipite, charnu, ferme, un peu cupule au debut, puis presque plan avec la marge proeminente et entiere, large de 1 a 2 - 3 mm, (pas +), citrin, jaune dore ou orange en dessus, a peine plus pale et glabre en dessous. Chair : Charnue, elastique, jaunatre. Stipe : Indistinct. Concolore. Habitat : Ordinairement groupee sur les branches mortes et le bois pourri, (Fagus), in litt. egalement sur d'autres bois pourri de feuillus ). Spores : Oblongues, obtuses ou oblongues-elliptiques, droites ou un peu courbees, hyalines, lisses, presentant a l'interieur 2 gouttelettes assez grosses, souvent accompagnees d'autres plus petites et de quelques granulations, 12-17 x 4,5 µm( in litt. 8-12-(14) x -3,5-5 µm. Asques claviformes octospores, spores irregulierement uniseriees, 100-125-(160) x 7-10-(12) µm. Paraphyses filiformes, simples ou divisees a la base, tres greles, lineaires, non epaissies au sommet, larges de 1,5- a 2 µm environ. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire et cespiteux. Frequent. Ete-Automne. |
Pithya cupressina (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70] |
![]() |
Synonymes : Peziza cupressi Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 119
Peziza rufa var. γ cupressina Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 667 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Peziza cupressina (Persoon) Fries (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 290 Peziza euspora P. Karsten (1861), Synopsis Pezizarum et Ascobolorum Fenniae, p. 31 Pithya cupressina (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 317 (nom actuel) Helotium thujinum Peck (1874) [1873], Annual report of the New York state Museum of natural history, 26, p. 82 Phialea cupressina (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 107 Humaria cupressina (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 289 Lachnella cupressi (Batsch) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 240, tab. 8, fig. 45 Pithya thujina (Peck) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 210 Pithya cupressi (Batsch) Rehm (1894), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 926 Molliardiomyces cupressinus Paden (1984), Canadian journal of botany, 62(3), p. 215 References : Ellis p. 151 fig. 659 ; Gr. p. 198 n° 306 ; BK 1 n° 132 p. 130 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Sarcoscyphaceae Chapeau/Fructification : D'abord turbine puis plus nettement stipite, jaune-orange, a la fin carne roussatre, large de 1-2 mm. Hymenium un peu concave, puis aplati et legerement convexe. Marge tres entiere, epaisse, glabre. Stipe : Court, 1/2 mm environ de hauteur et d'epaisseur, parfois jusqu'a 1 mm de diametre, couvert d'une villosite apprimee. Habitat : Sur les rameaux morts, les feuilles mortes de Cupressus et de Juniperus. Toute l'annee dans des zones humides. Isole a gregaire. Rare. Spores : Monostiques, parfaitement rondes, lisses, hyalines, presentant quelques granulations a l'interieur, 9-10-(12) µm. Theques subcylindriques, longuement attenuees a la base, octospores, 230-250 x 10-12 µm. Paraphyses pour la plupart divisees ou rameuses, septees, epaisses de 2,5-3 µm. legerement epaissies dans la partie superieure qui est large de 3 a 5 µm au sommet. Comestibilite : Sans interet |
Hymenoscyphus fructigenus (Bulliard) Gray (1821) |
![]() |
Synonymes : Peziza calyculus Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 123, tab. 12, fig. 57 (nom. illegit.)
Peziza fructigena Bulliard (1784), Herbier de la France, 5, tab. 228 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Peziza infundibulum Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 211, tab. 27, fig. 147 Octospora calyculus (Batsch) Timm (1788), Florae megapolitanae prodomus, p. 261 Cyathus fructiger J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1461 Peziza convexa Holmskjold (1799), Beata ruris otia fungis danicis, 2, p. 34, tab. 16 Peziza calycula Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 429 Hymenoscyphus fructigenus (Bulliard) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 673 (nom actuel) Hymenoscyphus infundibuliformis Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 673 Peziza calyculus var. ß infundibulum (Batsch) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 130 Helotium flavescens Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 346 Peziza virgultorum var. γ fructicola Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 494 Helotium calyculus var. ß infundibulum (Batsch) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355 Helotium virgultorum var. flavescens (Persoon) Berkeley (1860), Outlines of british fungology, p. 372 Helotium infundibulum (Batsch) Berkeley & Broome (1861), The annals and magazine of natural history, series 3, 7, p. 450 Helotium fructigenum (Bulliard) P. Crouan & H. Crouan (1867), Florule du Finistere, p. 49 Phialea fructigena (Bulliard) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 99 Helotium virgultorum var. fructigenum (Bulliard) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 783 Hymenoscyphus infundibulum (Batsch) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 484 Ciboria fructigena (Bulliard) Killermann (1935), Kryptogamen forschungen der bayerischen botanischen gesellschaft zur Erforschung der heimischen flora, 2(3), p. 278 Helotium nyssicola Seaver (1938), Mycologia, 30(1), p. 79 References : BK 1 185 ; Dennis p. 123 pl. XVIm ; Ellis p. 69 & 110 fig. 473 ; Gr. p. 395 n° 651 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : Receptacle cupule puis plan disciforme, large de 1 a 4 mm, blanchatre, jaune clair ou orange tres clair en dessus, plus pale en dessous et couvert de filaments apprimes, hyalins, septes, epais de 2,5 a 3 µm, dont l'extremite obtuse depasse un peu la marge. Stipe : Cylindrique, blanchatre, glabre ou finement puberulent, grele, epais de 0,5 mm et long de de 5 mm, (quelquefois 12 mm) selon que le substratum est a la surface du sol ou plus ou moins profondement enfonce en terre. Habitat : Sur fruits pourrissants, tels que cupules de Fagus spp. (hetres) et Quercus spp. (chenes), noisettes de Corylus spp. (noisetier), chatons femelles d'Alnus spp. (aulnes) et chataignes sur Castanea spp. (chataigners). Isole ou en croissance serree. Toute l'annee, plus specialement d'aout-octobre. Frequent. Spores : Oblongues-claviformes a irregulierement fusiformes, lisses, hyalines, avec une ou plusieurs guttules, 13-19(-25) × 3-4-5 µm, ayant tendance a se septer a la fin vers le milieu. Asques cylindriques-claviformes, attenuees a la base, octospores, 95-135(-180) × 7-8(-11) µm, spores uni-ou biseriees. Paraphyses simples ou divisees a la base, parfois fourchues epaisses de 2 µm, septees. Comestibilite : Sans interet |
Cudoniella acicularis (Bulliard) J. Schroter (1893) |
![]() |
Synonymes : Helvella agariciformis Bolton (1789), An history of fungusses growing about Halifax, 3, p. 98, tab. 98, fig. 1
Helvella acicularis Bulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 473, fig. 1 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Helotium agaricoides J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1442 Helotium aciculare (Bulliard) Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 112 Leotia acicularis (Bulliard) Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 20, tab. 5, fig. 1ac, tab. 6, fig. 1-2 Helotium agariciforme (Bolton) de Candolle (1805), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 75 Peziza acicularis (Bulliard) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 156 Sarea acicularis (Bulliard) Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 178 Cudoniella acicularis (Bulliard) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 21 (nom actuel) Helotium cudonioides Seaver (1945), Mycologia, 37(2), p. 267 References : BK 1 179 ; Dennis p. 120 fig. 7 M 1 1c ; Cetto 5 p. 639 n° 2117 ; Ellis p. 210 fig. 946 ; Gr. p. 287 n° 460 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : Receptacle orbiculaire, d'abord plan sur les deux faces, puis convexe en dessus et concave en dessous, glabre, a marge droite et unie, parfois recurvee, large de 2 a 4 mm, entierement blanc au debut, puis roussatre, brunatre ou gris noiratre. Surface externe lisse. Chair : Ferme, sans odeur ni saveur distinctes. Stipe : Cylindrique, subegal, droit ou un peu courbe, simple ou fourchu a la base, blanc puis prenant la teinte du chapeau, farci puis creux. haut de 2-6 jusqu'a 10 mm et epais de 1 a 2 mm, Habitat : Sur bois pourri et enfoui de feuillus, egalement sur souches, principalement de Quercus, quelquefois mais rarement sur resineux. Spores : Le plus souvent distiques, irregulierement subfusiformes, obtuses, lisses, hyalines, non guttulees, d'abord continues, puis 1-3 septees, droites et regulieres, mais aussi parfois a cotes un peu inegaux, 12-15-20(-22) x 4-5 µm. Asques allonges, attenues a la base et un peu au sommet, octospores, 100-110-135 x 10-12-15 µm, spores irregulierement biseriees. Paraphyses filiformes, droites, simples ou divisees a la base, plus ou moins nettement septees, larges de 2,5 µm vers le milieu, un peu plus epaisses dans la partie superieure (3-5 µm) presentant a l'interieur de nombreuses petites gouttelettes ou granulations. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire. Frequent. Ete-Automne, ( Septembre a Decembre ). |
Mollisia retincola (Rabenhorst) P. Karsten (1871) |
![]() |
Synonymes : Peziza retincola Rabenhorst (1860), Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 225 ('retinicola ') (Basionyme)
Helotium retincolum Rabenhorst (1865), in Kalchbrenner, The annals and magazine of natural history, series 3, 15, p. 238 Mollisia retincola (Rabenhorst) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 209 (nom actuel) Tapesia retincola (Rabenhorst) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 137 Mollisia cyanites W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 176 Tapesina retincola (Rabenhorst) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 305 Belonium retincolum (Rabenhorst) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 495 Belonidium rhenopalaticum Rehm (1891), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 565 Trichobelonium retincolum (Rabenhorst) Rehm (1891), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 592 Belonidium cyanites (W. Phillips) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 225 Belonium rhenopalaticum (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 117 Pyrenopeziza cyanites (W. Phillips) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 133 Belonopsis rhenopalatica (Rehm) Dennis (1962), Persoonia, 2(2), p. 187 Belonopsis retincola (Rabenhorst) Le Gal & F. Mangenot (1966), Revue de mycologie, Paris, 31, p. 5 Niptera rhenopalatica (Rehm) Dennis (1972), Kew bulletin, 26(3), p. 443 References : BK 1 268 Gr. p. 527 n° 915 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Dermateaceae Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, d'abord urceole, puis aplati-margine et un peu ondule, large de 1-2-4 mm et +, blanc jaunatre a ocre jaune au dessus, glabre et noiratre ou fuligineux en dessous, se developpant sur un mycelium noir abondant. Stipe : Tres court, a peine distinct. Habitat : Dans les ruisseaux, a la base des tiges mortes de Phragmites communis et autres. Spores : Cylindriques, mais un peu attenuees aux extremites, droites ou courbees, hyalines, lisses, presentant a l'interieur de petites gouttelettes ou des granulations vers les extremites, 16-21 x 2-3 µm,( Boudier 20-27 x 3-4 µm ), ( parfois obscurement septees a la fin). Asques cylindriques-claviformes, octospores,86-94 x 6 µm ( Boudier 150-180 x 8-10 µm ). Paraphyses simples, lineaires, septees a la base, parfois legerement renflees aux extremites, remplies d'un liquide oleagineux jaunatre. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole a gregaire. Peu frequent. Ete ( Mai-Juillet ). Synonyme deTrichobelonium kneiffii selon certains auteurs |
Lachnellula subtilissima (Cooke) Dennis (1962) |
![]() |
Synonymes : Peziza calycina Nylander (1868), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 24 (nom. illegit.)
Helotium calycinum P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 242 Peziza subtilissima Cooke (1875), Grevillea, 3(27), p. 121 (Basionyme) Peziza comitessae Cooke (1876), Grevillea, 4(31), p. 111 Peziza bruyeriensis Roumeguere (1880), Fungi gallici exsiccati, n° 646 Dasyscyphus bruyeriensis (Roumeguere) Saccardo (1881), Michelia, 2(7), p. 330 Lachnella subtilissima (Cooke) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 244 Lachnella comitessae (Cooke) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 243 Dasyscyphus subtilissimus (Cooke) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 438 Dasyscyphus comitessae (Cooke) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 440 Atractobolus subtilissimus (Cooke) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446 Atractobolus comitessae (Cooke) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445 Trichoscypha subtilissima (Cooke) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 125 Lachnellula subtilissima (Cooke) Dennis (1962), Persoonia, 2(2), p. 184 (nom actuel) References : BK 1 235 ; Dennis p. 155 ; Gr. p. 463 n° 784 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : Receptacle brievement stipite,1-5-(8) mm d'abord globuleux, puis hemispherique, a la fin etale. Hymenium bossele-ondule, jaune a jaune -orange. Surface externe plus claire Marge entiere, ondulee, fimbriee, garnie de poils blancs, large de 4 a 6 dixiemes de mm. Chair : Tendre et cassante, odeur et saveur insignifiantes. Stipe : Court. Habitat : Surtout sur branches mortes et cortiquees d'Abies, mais egalement sur d'autres coniferes tels que Picea, Pinus, Larix ou Pseudotsuga, parfois sur aiguilles de Pinus. Spores : Cylindriques a fusiformes-courbees, typiquement avec une extremite plus etroite que l'autre, hyalines, obtuses, 6-11 x 2-3 µm. Asques subclaviformes, octospores, spores irregulierement biseriees, 45-50 x 4-5-6 µm. Paraphyses simples, filiformes, septees, parfois ramifiees a la bases rt depassant nettement les asques. Poils hyalins a parois relativement epaisses, multiseptes, finement incrustes, plus epais au sommet et parfois clave. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire a cespiteux. Tres frequent. Tout au long de l'annee. Remarque : Espece precoce, frequente, sur branches a terre de divers resineux. |
Lasiobelonium corticale (Persoon) Raitviir (1980) |
![]() |
Synonymes : Peziza urceolata Rutstrom (1794), Spicilegium plantarum cryptogamarum Suecicae, p. 19 (nom. illegit.)
Peziza corticalis Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 113 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Peziza barbata var. ß pellita (Persoon) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 99 Peziza pellita Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 264 Lachnella corticalis (Persoon) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 365 Helotium barbatum var. ß pellitum (Persoon) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 158 Helotium corticale (Persoon) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 242 Lachnella barbata var. pellita (Persoon) Quelet (1873), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 418(414a Lachnea corticalis (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 84 Lachnea pellita (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 83 Lachnea glandulosa Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 83 Lachnella pellita (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 313 Lachnella stockii Cooke & W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 261 Belonium stockii (Cooke & W. Phillips) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 496 Trichopeziza glandulosa (Gillet) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 410 Dasyscyphus corticalis (Persoon) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 87 Lachnella rhizophila Ellis & Everhart (1894), Proceedings of the Academy of natural sciences of Philadelphia, 46, p. 348 Echinella stockii (Cooke & W. Phillips) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 307 Solenopezia corticalis (Persoon) Hennings (1904), Hedwigia, 43(2), p. 72 Lachnum corticale (Persoon) Clements (1906), Cryptogamae formationum coloradensium, 1, n° 86 Niptera stockii (Cooke & W. Phillips) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 141 Lachnella glandulosa (Gillet) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 124 Belonidium corticale (Persoon) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 49 Lasiobelonium corticale (Persoon) Raitviir (1980), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 9, p. 106 (nom actuel) References : BK 1 219 ; Ellis p. 6 fig. 14 ; Gr. p. 447 n° 756 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, d'abord urceole, puis cupule-etale, lisse, large de 1 a 2 mm, creme ou legerement carne a l'interieur, brunatre et couvert de poils a l'exterieur, plus pale vers la marge, incarnat a rose pale-ochrace, gris rose par le sec. Habitat : Sur ecorces et bois pourris de feuillus, Quercus, Fraxinus, Populus tremula, souvent dans les anfractuosites des souches. Spores : Oblongues, obtuses, droites ou fusiformes, lisses, hyalines, granuleuses ou non a l'interieur, 14-16-20 x 3-4 µm, continues ou parfois obscurement uniseptees a la fin. Asques cylindriques-claviformes, octospores, 47-100 x µm, spores biseriees. Paraphyses greles, lineaires ou etroitement fusiformes, septees dans la partie inferieure, epaisses de 2 a 2,5 µm, plus longues que les asques. Poils cylindriques, obtus ou legerement attenues au sommet, le plus souvent flexueux ou courbes, a parois minces, septes, de longueur irreguliere, epais de 3-4 µm, bruns, plus pales dans la partie superieure et y presentant parfois ca et la des cristaux caducs ou lachement incrustes et a terminaison + / - aigue. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire, (en croissance serree ). Frequent. Plutot au Printemps. |
Hymenoscyphus repandus (W. Phillips) Dennis (1964) |
![]() |
Synonymes : Helotium repandum W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 161 (Basionyme)
Hymenoscyphus symphoricarpi W. Phillips (1891), The Scottish naturalist, 11, p. 89 Calycina repanda (W. Phillips) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 449 Phialea symphoricarpi (W. Phillips) Saccardo (1928), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 24, p. 1184 Helotium vaginale Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 200 Hymenoscyphus repandus (W. Phillips) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 75 (nom actuel) References : BK 1 188 ; Dennis p. 123 pl. XIVg ; Ellis p. 347 fig. 1455 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, un peu concave au debut, cupuliforme, 0,5-1,5, parfois 2 mm de diametre, lisse, jaune pale a l'etat frais, puis ocre-blanchatre, enfin ochrace. Surface externe concolore. Marge blanchatre parfois finement duveteuse. Stipe : Court, jusqu'a 2,5 mm de haut et epais de 0,5 mm environ, Habitat : Sur les tiges mortes de Cirsium, Rubus idaeus, Epilodium, Eupatorium, Iris, Mentha, Halimione, Ulex, Mercurialis, Juncus, Filipendula ulmaria, sur bogues d'Aesculus, rarement sur bois. Spores : Irregulierement cylindriques, lisses, hyalines, 8-10,5(-12) x 2,5µm, parfois guttulees, sans appendices. Asques octospores, spores biseriees, 60-70 x 5-6 µm. Paraphyses cylindriques et large de 2,5 a 3 µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole a gregaire. Commun. Mai-Novembre. |
Hyaloscypha albohyalina (P. Karsten) Boudier (1907) |
![]() |
Synonymes : Peziza lectissima P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 184
Peziza albohyalina P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 189 (Basionyme) Helotium lectissimum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 242 Helotium albohyalinum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 241 Phialea lectissima (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 274 Hymenoscyphus lectissimus (P. Karsten) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485 Pezizella albohyalina (P. Karsten) Rehm (1906), in Saccardo & D. Saccardo, Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 18, p. 57 Hyaloscypha albohyalina (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 127 (nom actuel) Micropodia lectissima (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 128 Chrysothallus pezizellaeformis Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 269 Mollisia pilifera Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 107 Hyaloscypha protonematosa Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 138 Hyaloscypha lectissima (P. Karsten) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 29 References : Ellis p. 233 fig. 1054 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : 0,2-0,35-jusqu'a 0,6 mm de diametre, cupuliforme a urniforme a l'etat jeune, Hymenium lisse, cremeux jaune, borde de poils hyalins. Habitat : Sur tige mortes de Rubus fructicosus. Spores : Elliptiques, lisses, 8-11 x 2-3 µm,. Asques cylindriques-claviformes, octospores, spores uni-biseriees. Paraphyses filiformes. Poils hyalins renfles a la base, " en forme de massue",longs de 40 µm environ, et larges de 3,5µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire a cespiteux. Peu frequent. Novembre a Janvier. |
Chlorociboria aeruginosa (Oeder) Seaver ex C.S. Ramamurthi, Korf & L.R. Batra (1958) [1957] |
![]() |
Synonymes : Peziza viridissima Haller (1768), Historia stirpium indigenarum Helvetiae inchoata, 3, p. 131
Helvella aeruginosa Oeder (1770), Flora danica, 9, p. 7, tab. 534, fig. 2 ('Elvela') (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Peziza viridis F.H. Wiggers (1780), Primitiae flora holsaticae, p. 106 Peziza aeruginosa (Oeder) Persoon (1795), in Usteri, Annalen der botanik, 15, p. 27 Helotium aeruginosum (Oeder) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 661 Chlorosplenium aeruginosum (Oeder) De Notaris (1863), Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 1(5), p. 376 Chlorosplenium discoideum Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 286 Chlorociboria aeruginosa (Oeder) Seaver ex C.S. Ramamurthi, Korf & L.R. Batra (1958) [1957], Mycologia, 49(6), p. 859 (nom actuel) References : Medardi 30 ; Eyssartier et Roux p. 1062 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Chlorociboriaceae Comestibilite : Sans interet |
Hymenoscyphus menthae (W. Phillips) Baral (1985) |
![]() |
Synonymes : Helotium menthae W. Phillips (1881), Grevillea, 10(54), p. 69 (Basionyme)
Hymenoscyphus scutula var. menthae (W. Phillips) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 137 Phialea scutula var. menthae (W. Phillips) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 266 Helotium scutula var. menthae(W. Phillips) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 793 Helotium scutula f. menthae (W. Phillips) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 254 Helotium geiphilum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 193 Helotium stramineum Velenovský (1939), Novitates mycologicae, p. 185 Helotium julianum Velenovský (1939), Novitates mycologicae, p. 185 Hymenoscyphus menthae (W. Phillips) Baral (1985), Beihefte zur zeitschrift fur mykologie, 6, p. 131 (nom actuel) References : Gr. 672 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, cupule puis aplani, a marge entiere, large de 1 a 2 mm, jaune en dessus, concolore et glabre en dessous. Stipe : Blanchatre, velu et bulbeux a la base, long de 2 a 3 mm environ. Habitat : Sur tiges pourries de plantes, en particulier sur Mentha, (in litt. sur Rumex acetosa ). ( Voir liste des recoltes ). Spores : Fusiformes, hyalines, a peu pres aussi attenuees a un bout qu'a l'autre,droites ou un peu flexueuses, presentant a l'interieur, vers les extremites, de fines granulations, mesurant 15-26 x 3-5 µm, se cloisonnant au milieu a la fin. Asques claviformes, octospores, 70-90 x 8-10 µm. Paraphyses lineaires, remplies de granulations jaunes, epaisses de 3 a 4 µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole a gregaire. Peu commun. Ete-Automne . |
Vibrissea flavovirens (Persoon) Korf & J.R. Dixon (1974) |
![]() |
Synonymes : Peziza flavovirens Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 323 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Helotium flavovirens (Persoon) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355 Vibrissea pezizoides Libert (1880), in Cooke, Grevillea, 8(47), p. 84 Coryne flavovirens (Persoon) Rehm (1891), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 488 Calycina flavovirens (Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448 Pachydisca flavovirens (Persoon) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 93 Apostemidium torrenticola Graddon (1965), Transactions of the British mycological Society, 48(4), p. 643 Vibrissea flavovirens (Persoon) Korf & J.R. Dixon (1974), Mycotaxon, 1(2), p. 134 (nom actuel) References : Ellis p. 215 ; Gr. p. 306 n° 486 Groupe : Non classe Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Vibrisseaceae Chapeau/Fructification : Receptacle tres brievement stipite, un peu concave au debut, plan, puis convexe, large de 2-2,5, jusqu'a 3 mm de diametre. Hymenium variable du gris au jaunatre ou jaunatre verdoyant, roussatre a brun noiratre par le sec. Chair : Molle, ceracee. Stipe : Tres court et epais, gris a noiratre. Habitat : Sur bois pourri dans les endroits humides,( voir remarques et recoltes). Spores : Ascospores hyalines, filiformes, 160-190 µm, de long. Asques partiellement remplis, 245-260-(300) x 6µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire. Rare. Ete ( Mai-Juin ). Remarques : Espece des ruisseaux frais et rapides, sur bois mort decortique tres dur, trempant dans l'eau en permanence. Les spores, tres longs fils, sont plus facilement liberees dans l'eau que dans l'air. Hors de l'eau, elles restent collees sur l'hymenium comme un feutrage blanc. |
Sclerotinia sclerotiorum (Libert) de Bary (1884) |
![]() |
Synonymes : Peziza ciborioides Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 307
Peziza friesii Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 277 Peziza sclerotiorum Libert (1837), Plantae cryptogamicae, quas in Arduenna collegit, 4, exsiccati n° 326 (Basionyme) Peziza sclerotii Fuckel (1861), Botanische zeitung, 19(35), p. 249, tab. 10, fig. 1 Helotium sclerotiorum (Libert) Fuckel (1866), Fungi Rhenani exsiccati, n° 1861 Peziza coemansii J. Kickx f. (1867), in J.J. Kickx, Flore cryptogamique des Flandres, 1, p. 485 Peziza kauffmaniana Tichomirov (1868), Bulletin de la Societe imperiale des naturalistes de Moscou, serie 1, 41(4), p. 295 (non) (?) Sclerotinia libertiana Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 331 Rutstroemia homocarpa P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 107 Sclerotinia ciborioides (Fries) Rehm (1872), Ascomyceten, 3, n° 107 Phialea sclerotiorum (Libert) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 98 Phialea ciborioides (Fries) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 100 Peziza postuma Berkeley & Wilson (1883), The Gardener's chronicle and agricultural gazette, serie 2, 20, p. 333 Sclerotinia sclerotiorum (Libert) de Bary (1884), Vergleichende morphologie und biologie der pilze mycetozoen und bacterien, p. 56, 236 (nom actuel) Rutstroemia ciborioides f. tenella P. Karsten (1887), Hedwigia, 26(4-5), p. 124 Hymenoscyphus ciborioides (Fries) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 117 Hymenoscyphus sclerotiorum (Libert) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 115 Ciboria friesii (Persoon) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 207 Sclerotinia kauffmaniana (Tichomirov) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 196 Sclerotinia ficariae Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 815 Sclerotinia henningsiana Kirschstein (1898), in Hennings, Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 40, p. xxvii Sclerotium opuntiarum Spegazzini (1899) [1898], Anales del Museo nacional de Buenos Aires, serie 2, 3, p. 354 Sclerotinia moelleriana Hennings (1902), Hedwigia, 41(1), p. 27 Sclerotinia opuntiarum (Spegazzini) Saccardo (1906), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 18, p. 44 Sclerotinia friesii (Persoon) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 107 Sclerotinia wisconsinensis Rehm (1908), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 6(4), p. 317 Sclerotinia matthiolae Lendner (1917), Bulletin de la Societe botanique de Geneve, serie 2, 9, p. 23, fig. 1-3 Sclerotinia riograndensis Rick (1931), Broteria, revista de sciencias naturaes do Collegio de S. Fiel, serie botanica, 25, p. 99 Sclerotinia galeopsidis Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 227 Sclerotinia caudata Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 129 Sclerotinia sclerotiorum f. orobanches Narasimhan & Thirumalachar (1954), Phytopath. Zeitschr., 22, p. 426 Sclerotinia sclerotiorum var. opuntiarum (Spegazzini) Alippi (1960), Revista de la Facultad de agronomia y veterinaria, Universidad nacional de La Plata, serie 3, 36, p. 149 Whetzelinia sclerotiorum (Libert) Korf & Dumont (1972), Mycologia, 64(2), p. 250 Sclerotinia xanthorrhoeae G.W. Beaton & Weste (1977), Transactions of the British mycological Society, 68(1), p. 73 References : BK 1 143 ; Ellis p. 279 fig. 1242 Dennis p. 92 pl. XIIIc ; Gr. p. 364 n° 591 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Sclerotiniaceae Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, cyathiforme, puis plan, ou legerement convexe, glabre, large de 3-8-10 mm. Hymenium lisse, ocre brunatre clair. Marge entiere, glabre, mince, parfois un peu foncee. Surface externe concolore. Stipe : Concolore, grele, glabre, plus ou moins flexueux, long de 1 a 3 cm, cylindrique, creux, finement floconneux-blanchatre, naissant d'un sclerote noir, rugueux ou tuberculeux, ordinairement allonge et long de 1 a 2 cm. Habitat : Sur diverses tiges de plantes en decomposition. Sur sclerotes formes dans les tiges et les racines de plusieurs plantes : Daucus, Aegopodium, Cerefolium, Brassica napus, Solanum tuberosum, Trollius, Petasites, Phaseolus, Symphytum, Helianthus, etc... Gregaire. Commun sous sa forme anamorphe, mais assez rare sous sa forme parfaite (teleomorphe). Cette espece est tres commune en Amerique, au Colorado sur Mertensia lanceolata et Aconitum columbianum. D'avril a juillet. Spores : Obliquement monostiques, elliptiques, hyalines, lisses, continues, presentant ordinairement deux petites gouttelettes a l'interieur,9-13 x 4-6 µm. Asques cylindriques, octospores, spores uniseriees, 100-135 x 8-10 µm. J+. Paraphyses cylindriques, greles ou peu ramifiees, faiblement epaissies au sommet, septees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Cette espece est responsable de la sclerotiniose, detruisant les cultures. |
Hymenoscyphus conscriptus (P. Karsten) Korf (1967) |
![]() |
Synonymes : Peziza salicella Lasch (1863), in Rabenhorst, Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 520
Peziza conscripta P. Karsten (1867), Fungi Fenniae exsiccati, 7, n° 638 (Basionyme) Helotium sublenticulare subsp.* conscriptum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 119 Helotium conscriptum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 236 Helotium sublenticulare var. conscriptum(P. Karsten) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 785 Phialea ampla Ellis & Everhart (1897), Bulletin of the Torrey botanical Club, 24(3), p. 135 Calycina conscripta (P. Karsten) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448 Calycella conscripta (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 95 Helotium mali Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 186 Helotium amplum (Ellis & Everhart) Seaver (1951), The North American cup-fungi (inoperculates), p. 133 Hymenoscyphus conscriptus (P. Karsten) Korf (1967), in Kobayasi & al., Annual report Institute for fermentation, Osaka, 1965-66(3), p. 55 (nom actuel) References : Medardi p. 91 ; BK 1 183 ; Dennis p. 123 ; Ellis p. 248 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : Recepatacle 3-5-( 7 mm ) de large, stipite, cupuliforme a l'etat jeune, puis discoide-etale a pulvine, lisse, ou un peu ride, blanc ou jaunatre en dessus, lisse et blanchatre en dessous, puis brunatre a ferrugineux a l'etat sec. Stipe : 2-4 et jusqu'a 7 mm de long, cylindrique, epais de 2-3 mm, avec la base faiblement feutree, pale a blanchatre. Habitat : Sur branches mortes et dans les fentes d'ecorce des troncs secs ou en mauvais etat, en particulier sur Salix, mais egalement sur Corylus. Spores : Irregulierement cylindriques, lisses, hyalines, parfois 1 cloison, 2 grosses guttules ou plusieurs autres gouttelettes, et des extremites pointues, 12-14(-16) x 3-4 µm. Asques octospores,, spores irregulierement biseriees,120-130 x 9 µm. J+ faible. Paraphyses filiformes et large de 2 µm environ. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire ou fascicule. Rare. Automne-Hiver,( D'Octobre a Janvier ). Remarques : Spores septees a maturite. Amyloidie tres legere, difficile a mettre en evidence. |
Cyathicula cyathoidea (Bulliard) Thumen (1874) |
![]() |
Synonymes : Helvella infundibuliformis Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 480 ('Elvela ')
Peziza tenella Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 215, tab. 27, fig. 151 Peziza hirudo Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 213, tab. 27, fig. 149 Octospora hirudo (Batsch) Timm (1788), Florae megapolitanae prodomus, p. 261 Peziza cyathoidea Bulliard (1788), Herbier de la France, 9, tab. 416, fig. 3 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Peziza tenerrima Holmskjold (1799), Beata ruris otia fungis danicis, 2, p. 33, tab. 11 Peziza solani Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 80 Peziza cyathoidea var. ß tenella (Batsch) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 662 Peziza pedicellata Sowerby (1802), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 369, fig. 4 Peziza convexa Lamarck (1804), Encyclopedie methodique, Botanique, 5, p. 217 Peziza cyathoidea var. a communis Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 333 Hymenoscyphus cyathoideus (Bulliard) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 674 Hymenoscyphus tenellus (Batsch) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 674 Peziza cyathoidea subsp.* tenella (Batsch) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 284 Peziza clavata Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 285 Peziza calycioides Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 749 Cyathicula vulgaris De Notaris (1863), Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 1(5), p. 381 Helotium clavatum (Persoon) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 135 Helotium cyathoideum (Bulliard) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 237 Cyathicula cyathoidea (Bulliard) Thumen (1874), Fungi austriaci exsiccati, centurie 12, n° 1115 (nom actuel) Peziza cyathoidea var. solani (Persoon) Stevenson (1879), Mycologia Scotica, The fungi of Scotland and their geographical distribution, p. 320 Peziza cyathoidea var. clavata (Persoon) Stevenson (1879), Mycologia Scotica, The fungi of Scotland and their geographical distribution, p. 320 Peziza concolor W. Phillips (1879), in Stevenson, Mycologia Scotica, The fungi of Scotland and their geographical distribution, p. 321 Phialea cyathoidea (Bulliard) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 106 Phialea clavata (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 110 Calycella cyathoidea (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 307 Calycella cyathoidea var. clavata(Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 307 Calycella cyathoidea var. tenella(Batsch) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 307 Hymenoscyphus cyathoideus var. solani (Persoon) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 141 Hymenoscyphus concolor (W. Phillips) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 139 Hymenoscyphus clavatus (Persoon) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 141 Phialea solani (Persoon) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 252 Phialea concolor (W. Phillips) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 275 Helotium concolor (W. Phillips) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 247 Hymenoscyphus solani(Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 484 Phialea species Feltgen (1899), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(1), p. 65 Phialea vitigena Feltgen (1901), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(2), p. 47 Phialea cyathoidea var. puberula Feltgen (1903), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(3), p. 58 Micropodia concolor (W. Phillips) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 128 Helotium cyathoideum var. puberulum (Feltgen) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 114 Helotium solani (Persoon) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 114 Helotium vitigenum (Feltgen) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 115 (nom. illegit.) Helotium septembrinum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 202 Helotium lycopodium Moesz & Smarods (1942), Botanikai kozlemenyek, 39, p. 188 Conchatium cyathoideum (Bulliard) Svrček (1979), Ceska mykologie, 33(4), p. 196 Crocicreas cyathoideum (Bulliard) S.E. Carpenter (1980), Brittonia, 32(2), p. 269 References : Ellis 1 p. 276 fig. 1230 ; Dennis p. 129 pl. XVIIa ; Gr. p. 401 n° 666 (Helotium cyathoideum) ; BK 1 192 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, urceole, puis cyathiforme, ordinairement peu etale, large de 0,5 a 1-1,5 mm, blanchatre, blanc grisatre ou fauve brunatre, parfois un peu rose, glabre ou finement puberulent vers la marge au debut. Marge parfois finement crenelee et un peu plus claire. Chair : Tendre. odeur et saveur indistinctes. Stipe : Cylindrique, pale, glabre, egalant ou depassant en longueur le diametre de la cupule. Habitat : Sur les tiges mortes et les chaumes en voie de decomposition de diverses plantes herbacees : Epilobium, Eupatorium, Dipsacus fullonum, Ballotta nigra, Urtica dioica, egalement sur Rubus, Spores : Oblongues-subfusiformes, droites ou un peu courbees, hyalines, lisses, presentant parfois une petite gouttelette a chaque extremite, 8-11-12 x 1,6-2-2,5 µm. Asques cylindriques-claviformes, octospores, spores biseriees, 50-60 x 5-6 µm . Paraphyses cylindriques, simples ou divisees a la base, lineaires, droites epaisses de 2,5-3 µm, remplies de granulations, septees seulement dans la partie inferieure. Excipulum constitue d'hyphes paralleles a parois epaisses et translucides. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole a gregaire. Assez commun. Presque toute l'annee, ( in litt. de Mai a Juillet ? ). |
Crocicreas coronatum (Bulliard) S.E. Carpenter (1980) |
![]() |
Synonymes : Peziza coronata Bulliard (1788), Herbier de la France, 9, tab. 416, fig. 4 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza inflexa Bolton (1789), An history of fungusses growing about Halifax, 3, p. 106, tab. 106, fig. 2 Peziza denticulata Vahl (1790), Flora danica, 17, p. 10, tab. 1016, fig. 3 Peziza armata Roth (1797), Catalecta botanica, 1, p. 240 Peziza radiata Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 662, n° 101 Peziza subulata Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 418 Hymenoscyphus radiatus (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 673 Peziza coronilla Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 287 Peziza coronata var. b lignatilisFries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 120 Cenangium coronatum (Bulliard) P. Crouan & H. Crouan (1867), Florule du Finistere, p. 44 Helotium coronatum (Bulliard) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 237 Helotium inflexum (Bolton) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 136 Phialea inflexa (Bolton) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 106 Phialea coronata (Bulliard) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 110 Calycella coronata (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 305 Calycella alba Patouillard (1887), Tabulae analyticae fungorum, 6, p. 37, fig. 594 Hymenoscyphus coronatus var. inflexus(Bolton) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 127 Hymenoscyphus coronatus (Bulliard) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 127, tab. 5, fig. 26 Cyathicula inflexa (Bolton) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 305 Cyathicula alba (Patouillard) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 305 Cyathicula coronata f. inflexa (Bolton) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 741 Cyathicula coronata (Bulliard) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 740 Helotium roseipes Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 192 Crocicreas coronatum (Bulliard) S.E. Carpenter (1980), Brittonia, 32(2), p. 269 (nom actuel) References : BK 1 191 ; Dennis p. 128 pl. XVIIf ; Ellis p. 276 fig. 1229 ; Gr. p. 411 n° 686 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, concave-hemispherique, lisse, puis etale, avec la marge bordee de dents longues et aigues, dressees ou etalees, larges de 1 a 3 mm, jaunatre a orange blanchatre ou grisatre en dessus, pale ou blanchatre en dessous. Stipe : Cylindrique, grele, plus ou moins long, de 1-3, jusqu'a 5 mm,droit ou un peu flexueux, glabre, concolore au dessous du receptacle. Habitat : Sur tiges seches ou pourrissantes de differentes plantes telles que Urtica, Cirsum, rarement sur tiges lignifiees. ( Boudier: sur petites branches mortes dans les bois.) Spores : Oblongues-fusiformes, obtuses, souvent un peu courbees, presentant a l'interieur 2 ou plusieurs petites gouttelettes et des granulations, 16-17-22 x 4-4,5 µm. Asques cylindriques-claviformes, octospores, 90-110-(114) x 7,5-8-(10)µm, spores biseriees. Paraphyses lineaires, simples ou divisees, septees, finement granuleuses a l'interieur, a peine epaissies dans la partie superieure, 2-3 µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole a gregaire. Tres commun. Presque en toute saison. ( In Litt. Aout-Novembre ) . |
Cistella acuum (Albertini & Schweinitz) Svrček (1959) |
![]() |
Synonymes : Peziza acuum Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 330 (c) (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza tenerrima Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 128 Peziza perpusilla Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 317 Helotium acuum (Albertini & Schweinitz) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355 Helotium tenerrimum (Fries) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355 Helotium acuum var. tenerrimum(Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 310 Lachnella acuum (Albertini & Schweinitz) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 246 Dasyscyphus acuum (Albertini & Schweinitz) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 443 Phialea acuum (Albertini & Schweinitz) Rehm (1892), Hedwigia, 31(6), p. 301 Hymenoscyphus acuum (Albertini & Schweinitz) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 75 Atractobolus acuum (Albertini & Schweinitz) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445 Calycina tenerrima (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 449 Phialea pertenera Feltgen (1901), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(2), p. 50 Helotium pertenerum (Feltgen) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 111 Pachydisca tenerrima (Fries) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 94 Hyaloscypha acuum (Albertini & Schweinitz) Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 278 Clavidisculum kriegerianum Kirschstein (1938), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 36(5-6), p. 379 Clavidisculum acuum (Albertini & Schweinitz) Kirschstein (1938), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 36(5-6), p. 380 Cistella acuum (Albertini & Schweinitz) Svrček (1959), Ceska mykologie, 13(4), p. 211 (nom actuel) Discocistella acuum (Albertini & Schweinitz) Svrček (1962), Ceska mykologie, 16(1), p. 12 References : BK 1 211 ; Ellis p. 166 & 170 fig 743 ; Dennis p. 150 pl. XXIh ; Gr. p. 431 n° 725 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : Receptacle brievement, mais nettement stipite, d'abord subglobuleux, puis ouvert a disque presque plan, cupuliforme a orbiculaire, large de 0,1 et jusqu'a 0,3 mm, lisse, blanc ou pale. Surface externe et marge finement feutrees et blanches. Poils courts et obtus. Stipe : Tres court mais distinct. Habitat : Generalement sur aiguilles et cones de Picea, de Pinus tels que P. nigra var. maritima, P.radiata, P. sylvestris, egalement mais plus rarement sur Abies, Thuya et autres gymnospermes. Spores : Oblongues fusiformes ou clavees, lisses, hyalines, 4-5-6 x 1,5-2 µm, sans gouttelettes ni granulations a l'interieur. Asques claviformes, octospores, 30-35 x 4,5-5 µm, spores biseriees. Paraphyses greles, lineaires ou fusiformes, ne depassant pas ou de tres peu les asques, parfois rares ou difficiles a bien distinguer. Poils blancs, hyalins, septes ou non, a parois minces, longs de 25 a 30 µm, epais de 4-5 µm environ, finement granuleux a l'interieur. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole ou en croissance serree. Frequent. Automne-Printemps ( Septembre a Mars). |
Vibrissea truncorum (Albertini & Schweinitz) Fries (1822) |
![]() |
Noms francais : Leotie des troncs Synonymes : Helvella fibuliformis Bolton (1791), An history of fungusses growing about Halifax, 4, p. 176, tab. 176 Peziza fibula Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 660 Leotia truncorum Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 297, tab. 3, fig. 2 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Hymenoscyphus fibulaeforme (Bolton) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 673 Vibrissea truncorum (Albertini & Schweinitz) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 31 (nom actuel) Peziza fibuliformis (Bolton) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 155 Helotium fibuliforme (Bolton) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 345 Leotia clavus Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 200, tab. 11, fig. 11-12 Vibrissea margarita F.B. White (1874), The Scottish naturalist, 2, p. 218 Vibrissea truncorum var. albipes Peck (1891) [1890], Annual report of the New York state Museum of natural history, 44, p. 37 Calycina fibuliformis (Bolton) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448 Pachydisca fibuliformis (Bolton) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 94 Vibrissea foliorum Thaxter (1908), in E.J. Durand, Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 6(5), p. 454 References : BK 1 299 ; Ellis p. 17 pl. 69 ; Gr. 292 Groupe : Non classe Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Vibrisseaceae Chapeau/Fructification : Receptacle en tete arrondie, a marge enroulee et souvent sinuee separee du pied par une vallecule profonde, large de 3 a 6 mm, d'un beau jaune orange en dessus, blanchatre en dessous, glabre mais paraissant parfois veloute sur l'hymenium par la presence des spores. Stipe : Rigide, farci puis creux, haut de 4 a 12 mm et epais de 1 a 3 mm, noir olivatre, attenue a la base, plus clair, glauque-verdoyant au sommet, lisse avec des petits poils noiratres, obtus et serres, abondants, sur la partie inferieure. Habitat : Sur rameaux ou bois pourris (Alnus, Betula, Pinus, etc..) bords des ruisseaux ou immerges dans l'eau, surtout dans les marais, parmi les Sphagnum Spores : Spores filiformes, lisses, hyalines, multiseptees, 185-190 x 1,5 µm, (Gr. jusqu'a 250-265 x 1,5 µm). Theques longues, cylindriques, retrecies a la base, octospores, 300-350 x 5-7 µm. J+. Paraphyses greles, droites, septees, clavees au sommet et terminees par une petite clavule oblongue, jaune a brunatre, simple ou bifurquee. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Espece assez rare, eparse ou groupee. Du printemps a l'automne. La fructification pouvant atteindre 10-15(20) mm de hauteur. |
Trichopezizella barbata (Kunze) Raitviir (1970) |
![]() |
Synonymes : Peziza barbata Kunze (1822), in Fries, Systema mycologicum, 2(1), p. 99 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza tryblidioides Rabenhorst (1848), Klotzschii herbarum vivum mycologicum, Edn 1, n° 1130 ('triblidioides') Lachnella barbata (Kunze) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 365 Helotium barbatum (Kunze) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 241 Lachnea barbata (Kunze) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 82 Trichopeziza tryblidioides (Rabenhorst) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 429 Lachnella tryblidioides (Rabenhorst) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 861 Lachnum barbatum (Kunze) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 92 Dasyscyphus barbatus (Kunze) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 361 Pyrenopeziza tryblidioides (Rabenhorst) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 134 Trichopezizella barbata (Kunze) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 59 (nom actuel) References : BK 1 213 ; Dennis p. 153 fig.XIX I ; Ellis p. 159 ; Gr. p. 446 n° 755 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, d'abord subglobuleux, cupule puis presque plan, mais legerement margine, ferme, larde de 1 a 1,5 mm, pale en dessus, brun en dessous et couvert d'un epais tomentum forme de poils bruns serres, plus clairs et meme blancs pulverulents, appliques plus longs vers la marge, qu'ils depassent et font paraitre barbue. Habitat : Sur extremites de branches cortiquees, vivantes ou mortes de Lonicera xylostum, egalement sur Clematis, dans les bois calcaires. Plus rarement sur Lonicera caprifolium. Spores : Cylindriques-fusiformes, ou etroitement claviformes et obtuses aux extremites, pourvues de 2 ou 3 petites guttules,8-10-12 x 1,5-2,5-3 µm. Asques cylindrique-claviformes, octospores, 67-80-90 x 5-7 µm, spores biseriees. Paraphyses lanceolees ou lineaires-aigues, de 3 a 4 µm d'epaisseur, depassant les asques. Poils brun-ferrugineux, lisses, obtus, cylindriques ou legerement epaissis au sommet, septes,( plusieurs cloisons ) et longs de 150-250-(270) µm environ, epais de 4 a 5 µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire, souvent situe aux ramifications des branches. Peu frequent. Printemps-Ete. |
Rutstroemia conformata (P. Karsten) Nannfeldt (1942) |
![]() |
Synonymes : Xyloma nervale Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 64, tab. 7, fig. 7
Xyloma trientalis Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 200 Sclerotium nervale (Albertini & Schweinitz) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 260 Sclerotium trientalis (Fries) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 260 Rhytisma nervale (Albertini & Schweinitz) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 371 Peziza conformata P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 149 (Basionyme) Helotium conformatum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 236 Sclerotinia nervisequa J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 65 Calycina conformata (P. Karsten) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448 Phialea violascens Rehm (1899), in Saccardo & P. Sydow, Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 14, p. 767 Helotium violascens (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 112 Ombrophila conformata (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 92 Ciboria violascens (Rehm) Jaap (1910), Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 52, p. 5 Hymenoscyphus violascens (Rehm) Migula (1913), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 3(2), p. 1166 Ombrophila umbonata f. violascens(Rehm) Rehm (1915), Berichte der bayerischen botanischen gesellschaft zur erforschung der heimischen flora, 15, p. 248 Rutstroemia nervisequa (J. Schroter) W.L. White (1941), Lloydia, 4(3), p. 223 Rutstroemia conformata (P. Karsten) Nannfeldt (1942), Fungi exsiccati suecici, praesertini upsalienses, 23-24, n° 1174 (nom actuel) Stromatinia nervisequa (J. Schroter) Naumov (1964), Flora Gribov Leningradskoi oblasti, 2, Diskomitsety, p. 128 Ciboria conformata (P. Karsten) Svrček (1982), Ceska mykologie, 36(3), p. 152 References : Ellis p. 86 & 191 fig. 336 ; Dennis p. 102 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Rutstroemiaceae Chapeau/Fructification : Fructification 1-3 mm de diametre, cupuliforme, disque concave ou plat, fixe au substrat par un pied. Hymenium lisse, brun clair. Surface externe et marge concolores. Stipe : Court, environ 5 mm de long, parfois jusqu'a 1,5 cm ( si enfoui dans la litiere ), concolore ou legerement plus fonce vers la base. Habitat : Sur les nervures des feuilles tombees et pourries d'Alnus, quelquefois sur feuilles "squelettiques" de Populus canescens. Spores : Elliptiques, legerement pointues aux extremites, 10-12 x 5-5,5 µm. Asques cylindriques-claves, octospores, jusqu'a 110 x 6-7 µm, spores uniseriees. Paraphyses cylindriques, epaisses de 4µm a l'extremite. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole a gregaire. Tres frequent. Avril-Juin. |
Phaeohelotium epiphyllum (Persoon) Hengstmengel (2009) |
![]() |
Synonymes : Peziza epiphylla Persoon (1794), in Usteri, Annalen der botanik, 11, p. 30 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza umbonata var. ßß epiphylla (Persoon) Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 339 Helotium umbonatum var. epiphylla Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 184 Helotium epiphyllum (Persoon) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 356 Peziza stizenbergeri Rabenhorst (1862), Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 427 Helotium aurantiacum Cooke (1891), in W. Phillips, Grevillea, 19(92), p. 106 (nom. illegit.) Calycina epiphylla (Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448 Calycina aurantiaca Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448 Helotium lunatum Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 851 Hymenoscyphus epiphyllus (Persoon) Rehm (1929), in Kauffman, Papers of the Michigan Academy of science, arts and letters, 9, p. 177 Helotium rubicolum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 190 (nom. illegit.) Helotium dentatum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 187 Helotium culmigenum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 200 (nom. illegit.) Helotium agrostideum var. bipunctatum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 198 Phaeohelotium epiphyllum (Persoon) Hengstmengel (2009), Mycotaxon, 107, p. 272 (nom actuel) References : Medardi 93 ; Dennis p. 126 pl. XVIJ ; Ellis p. 205 fig. 900 ; Gr. p. 397 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : Receptacle subsessile ou stipite, ferme, plan disciforme, a marge tres entiere, large de 1 a 3 mm,(occasionnellement jusqu'a 6 mm), jaune vif ou jaunatre ou ocrace en dessus ( parfois orange a roussatre dans le vieil age ), plus pale et glabre en dessous. Stipe : Ferme, egal, glabre, concolore comme le dessous du receptacle, 1 a 3 mm, epais de 2/3 de mm environ. Habitat : Sur feuilles tombees et pourries de differents feuillus, Quercus, Fagus, Castanea, Carpinus, betula etc...et sur autres detritus. Spores : Elliptiques-oblongues, ou oblongues-subfusiformes, droites ou un peu courbees, hyalines, lisses, presentant a l'interieur 2 ou 4 gouttelettes ( parfois divisees), (10)-15-16-(20) x 3,5-4-5 µm, parfois uniseptees a la fin. Asques cylindriques-claviformes, octospores, 80-110 x 7-10 µm, spores souvent biseriees, a foramen bleuissant tres legerement par l'iode. Paraphyses simples ou divisees,souvent ramifiees, lineaires, septees, epaisses de 2,5 a 3 µm, finement granuleuses a l'interieur surtout dans la partie superieure. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole a gregaire. Commun. Ete-automne. |
Lachnum pygmaeum (Fries) Bresadola (1903) |
![]() |
Synonymes : Octospora fungoidaster Hedwig (1789), Descripto et adumbratio microscopico analytica muscorum frondorosum, 2, p. 53, tab. 19, fig. a
Peziza fungoidaster (Hedwig) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1452 Peziza fructigena var. ß fungoidaster (Hedwig) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 661 Peziza pygmaea Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 79 ('pygmea') (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Helotium luteolum Currey (1864) [1863], The transactions of the linnean Society of London, series 1, 24(2), p. 153, tab. 25, fig. 18 Helotium rhizophilum Fuckel (1865), Fungi Rhenani exsiccati, n° 1598 Ciboria rhizophila (Fuckel) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 312 Helotium pygmaeum (Fries) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 214 Lachnea pygmaea (Fries) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 249 Helotium tuba var. ochracea Berkeley & Broome (1875), The annals and magazine of natural history, series 4, 15, p. 38 Peziza nuda W. Phillips (1880), Grevillea, 8(47), p. 101 Helotium affinissimum Peck (1883) [1880], Annual report of the New York state Museum of natural history, 33, p. 32 Lachnella pygmaea (Fries) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 131 Erinella calycina var. pygmaea (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 303 Ciboria carniolica Rehm (1887), in W. Voss, Verhandlungen der kaiserich-koniglichen zoologisch-botanischen Gesellschaft in Wien, 37, p. 226 Hymenoscyphus hedwigii W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 130 Hymenoscyphus tuba var. ochracea (Berkeley & Broome) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 126 Hymenoscyphus rhizophilus (Fuckel) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 144 Lachnella nuda (W. Phillips) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 247 Lachnella luteola (Currey) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 247 Helotium rhizogenum Ellis & Everhart (1888), The journal of mycology, 4(10), p. 100 Dasyscyphus luteolus (Currey) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 440 Phialea affinissima (Peck) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 272 Helotium phillipsii Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 220 Dasyscyphus pygmaeus (Fries) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 436 Phialea hedwigii (W. Phillips) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 260 Hymenoscyphus flexipes Cooke & W. Phillips (1891), Grevillea, 19(92), p. 106 Phialea flexipes (Cooke & W. Phillips) Saccardo (1892), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 10, p. 9 Ciboria pygmaea (Fries) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 760 Helotium hedwigii (W. Phillips) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 243 Helotium nudum (W. Phillips) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 498 Ciboria ochracea (Berkeley & Broome) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 276 Phialea arenicola Ellis & Everhart (1897), The American naturalist, 31, p. 426 Hymenoscyphus fungoidaster (Hedwig) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485 Hymenoscyphus affinissimus (Peck) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485 Calycina rhizophila (Fuckel) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 449 Calycina rhizogena (Ellis & Everhart) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 449 Atractobolus pygmaeus (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446 Calycina nuda (W. Phillips) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448 Atractobolus luteolus (Currey) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446 Lachnum pygmaeum (Fries) Bresadola (1903), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 1(2), p. 121 (nom actuel) Lachnum hedwigii (W. Phillips) Bresadola (1903), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 1(2), p. 121 Ciboria carbonaria Feltgen (1903), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(3), p. 44 Helotium flexipes (Cooke & W. Phillips) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 114 Hyphoscypha nuda (W. Phillips) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 122 Helotium carbonarium (Feltgen) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 113 Helotium subrubescens Rehm (1909), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 7(6), p. 524 Helolachnum aurantiacum Torrend (1910), Broteria, revista de sciencias naturaes do Collegio de S. Fiel, serie botanica, 9(1), p. 53 Ciboria subrubescens (Rehm) B.O. Dodge (1914), Transactions of the Wisconsin Academy of sciences, arts and letters, 17(2), p. 1033 Lachnum rhizophilum (Fuckel) Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 258 Sarcoscypha pusilla Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 317 Helotium smardae Velenovský (1939), Novitates mycologicae, p. 186 Dasyscyphus rhizophilus (Fuckel) Grelet (1950), Revue de mycologie, Paris, 15(1), p. 56 Helotium arenicolum (Ellis & Everhart) Seaver (1951), The North American cup-fungi (inoperculates), p. 148 References : Ellis 1 p. 263 fig. 1183 ; Dennis p. 148 pl. XIXa ; Gr. p. 437 n° 738 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Lachnaceae Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, cupule, puis etale, avec la marge parfois ondulee, large de 2 a 4 mm et haut de 2 a 6 mm, jaune ou orange en dessus, plus pale et pubescent en dessous, bord plus blanchatre. Chair : Tendre, molle sans odeur ni saveur particulieres. Stipe : Blanc, souvent flexueux, un peu epaissi dans la partie superieure, 1/2 mm environ, plus ou moins pubescent. Habitat : Sur les racines et les branches enfouies dans le sol, dans les herbes emmelees et dans les lieux brules. Spores : Oblongues subfusiformes, halines, droites, plus rarement un peu courbees, tres finement guttulees ou granuleuses a l'interieur. Asques cylindriques-claviformes, octospores, 40-70 x 5-6 µm, a foramen bleuissant faiblement par l'iode, spores biseriees; Paraphyses lineaires-aigues ou lanceolees aigues, depassant les asques, 70-85 µm environ, d'epaisseur tres variable 2-6 µm dans la partie la plus large, septees, simples ou parfois divisees a la base. Poils blancs courts mais robustes, obtus ou arrondis et meme parfois un peu clavules au sommet, septes, toujours nettement granuleux exterieurement, 30-55 x 4-6 µm environ. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole a gregaire( groupe-cespiteux). Peu frequent. Ete, ( in litt. de Mai a Octobre ). |
Lachnum tenuissimum (Quelet) Korf & W.Y. Zhuang (1985) |
![]() |
Synonymes : Peziza tenuissima Quelet (1879), Grevillea, 8(45), p. 38 (nom. illegit.)
Phialea tenuissima Quelet (1881) [1880], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 9, p. 673, pl. 9, fig. 9 (Basionyme) Lachnea tenuissima (Quelet) Gillet (1886), Champignons de France, les discomycetes, p. 208 Hymenoscyphus tenuissimus (Quelet) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 486 Helotium tenuissimum (Quelet) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 112 Dasyscyphus tenuissimus (Quelet) Dennis (1963), Kew bulletin, 17(2), p. 370 Lachnum tenuissimum (Quelet) Korf & W.Y. Zhuang (1985), Mycotaxon, 22(2), p. 501 (nom actuel) References : Ellis p. 456 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Lachnaceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Sur tiges mortes d'Arrhenatherum, Glyceria, Holcus, Phragmites. |
Lachnellula calyciformis (Willdenow) Dharne (1965) |
![]() |
Synonymes : Peziza calyciformis Willdenow (1787), Florae berolinensis prodromus, p. 404 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza calycina Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 653 (nom. illegit.) Helotium calyciforme (Willdenow) Wettstein (1887), Botanisches centralblatt, 31, p. 319 Dasyscyphus calyciformis (Willdenow) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 834 (nom. illegit.) Trichoscypha calyciformis (Willdenow) Grelet (1951), Revue de mycologie, Paris, 16, p. 87 Lachnellula calyciformis (Willdenow) Dharne (1965), Phytopathologische zeitschrift, 53(2), p. 124 (nom actuel) Lachnellula minuscula Raitviir (1977), Folia cryptogamica Estonica, 9, p. 3 References : BK 1 230 ; Cetto 5 2122 ; Ellis 1 p. 199 fig. 879 ; Gr. p. 462 n° 782 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : Receptacle brievement stipite, d'abord urceole, puis cupule et regulier, a la fin etale et plus ou moins ondule avec la marge parfois recourbee et lobulee, large de 2 a 5 mm, jaune orange en dessus, blanc et tomenteux-pubescent en dessous et sur le stipe ; la surface externe et la marge sont recouvertes de poils blancs. Chair : Molle a odeur et saveur insignifiantes. Stipe : Peu visible. Habitat : Sur branches mortes et cortiquees d'Abies et de Picea, encore attenantes ou tombees au sol. Spores : Oblongues, subfusiformes ou ovales oblongues, hyalines, lisses, continues, sans gouttelettes ni granulations,4,5-7 x 2,5-3,5 µm. Asques cylindriques-claviformes, octospores, spores uniseriees, 45-55 x 4,5-5 µm ( Grelet : 50-75 x 5-7 µm ). Paraphyses greles, filiformes, simples ou divisees, peu ou point septees, parfois legerement lanceolees, epaisses de 1,5-2 µm, avec quelques fines granulations a l'interieur. Poils hyalins, cylindriques, obtus, finement granuleux a l'exterieur, 25-125 x 3-5 µm; ordinairement plus longs,100-300 vers la marge qu'ils depassent et font paraitre ciliee. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole ou gregaire a cespiteux. Repandu. Printemps et Automne. |
Hymenoscyphus calyculus (Sowerby) W. Phillips (1887) |
![]() |
Synonymes : Peziza virgultorum F.H. Wiggers (1780), Primitiae flora holsaticae, p. 106
Peziza calyculus Sowerby (1797), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 116 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Peziza fructigena var. b virgultorum (F.H. Wiggers) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 118 Peziza infundibulum Greville (1824), Flora edinensis, p. 423 Peziza citrina Hornemann (1829), Flora danica, 33, p. 12, tab. 1971, fig. 3 (nom. illegit.) Peziza virgultorum var. ß ramicola Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 494 Helotium calyculus (Sowerby) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355 Helotium sublenticulare Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355 Helotium virgultorum (F.H. Wiggers) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355 Peziza citrina subsp.* sublenticularis (Fries) Nylander (1868), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 44 Phialea calyculus (Sowerby) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 108 Helotium fructigenum subsp.* virgultorum(F.H. Wiggers) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 125 Erinella calyculus (Sowerby) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 303 Hymenoscyphus virgultorum (F.H. Wiggers) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 134 Hymenoscyphus calyculus (Sowerby) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 136 (nom actuel) Phialea virgultorum (F.H. Wiggers) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 266 Calycina sublenticularis (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 449 Calycella sublenticularis (Fries) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 95 References : BK 1 182 ; Cetto 3 1262 ; Ellis p. 8 fig. 128 ; Dennis p. 123 pl. XVIg ; Gr. p. 405 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : 0,5-2,jusqu'a 5 mm, cupuliforme a discoide, stipitee. Hymenium lisse, brillant a jaune d'or, jaune citron ou jaune ocre ; surface interne lisse a finement duveteuse, (comme d'ailleurs la marge,) plus pale, blanchatre a jaune pale. Stipe : 0,5-5,jusqu'a 10 mm de longueur, presque cylindrique, lisse a pubescent et aminci vers la base, blanchatre a jaune pale, brunissant avec l'age. Habitat : Sur bois mort decortique, branches tombees et enfouies, parmi les feuilles,sur brindilles, dans des endroits humides, en forets de feuillus, principalement sur Fagus. Spores : Fusiformes irregulieres, legerement arquees avec une extremite en pointe, lisses, hyalines, parfois septees,(une cloison), 15-22-(24) x 3-4,5 µm. Asques cylindriques en massue, octospores, spores irregulierement biseriees, 110-125-(140) x 10 µm, amyloides. Paraphyses cylindriques-lineaires, 2-3µm d'epaisseur, etroites, septees, et legerement epaissies au sommet. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire a fascicule. Repandu mais rarement abondant, (in litt. peu frequent). Septembre a Janvier( parfois au printemps ). |
Hymenoscyphus herbarum (Persoon) Dennis (1964) |
![]() |
Synonymes : Peziza herbarum Persoon (1794), in Usteri, Annalen der botanik, 11, p. 30 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Hymenella ebuli Fries (1821), Scleromyceti sueciae, n° 216 Calycina herbarum (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 670 Hymenella vulgaris Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 234 Tremella elliptica Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 109 Hymenula vulgaris (Fries) Libert (1832), Plantae cryptogamicae, quas in Arduenna collegit, 2, exsiccati n° 136 Peziza pastinacae Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 176 Hymenula georginae Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 525 Helotium herbarum (Persoon) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 356 Peziza ebuli Cesati (1851), in Rabenhorst, Klotzschii herbarum vivum mycologicum, Edn 1, n° 1424 Peziza hymenula Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 308 Patellaria sanguinea var. herbarum (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 326 Helotium hymenula (Fuckel) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 310 ('hymenulum') Phialea hymenula (Fuckel) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 262 Pezizella pastinacae (Schweinitz) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 290 Hymenoscyphus hymenula (Fuckel) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485 Hymenoscyphus pastinacae (Schweinitz) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485 Pezizella albotincta Rehm (1904), Hedwigia: Beiblatt zur Hedwigia, 43(1), p. (31) Mollisiella albotincta (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 142 Hymenoscyphus albotinctus (Rehm) Migula (1913), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 3(2), p. 1156 Malotium herbarum (Persoon) Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 210 Helotium ebuli Velenovský (1939), Novitates mycologicae, p. 186 Hymenoscyphus herbarum (Persoon) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 77 (nom actuel) References : BK 1 186 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Espece courante sur tiges mortes d'orties, d'octobre a janvier. |
Hyaloscypha aureliella (Nylander) Huthinen (1990) [1989] |
![]() |
Synonymes : Peziza aureliella Nylander (1868), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 49 (Basionyme)
Mollisia aureliella (Nylander) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 206 Peziza stevensonii Berkeley & Broome (1875), The annals and magazine of natural history, series 4, 15, p. 38 Tapesia aureliella (Nylander) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 137 Lachnella stevensonii (Berkeley & Broome) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 235 Dasyscyphus stevensonii (Berkeley & Broome) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 454 Pezizella granulosella var. sydowii Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 655 Eriopezia aureliella (Nylander) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 695 Atractobolus stevensonii (Berkeley & Broome) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446 Pseudohelotium granulosellum var. sydowii(Rehm) Saccardo & P. Sydow (1899), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 14, p. 773 Dasyscyphus resiniferus Hohnel (1903), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 1(5), p. 396 Mollisiella granulosella var. sydowii (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 142 Hyaloscypha resinifera (Hohnel) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 127 Urceolella stevensonii (Berkeley & Broome) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 130 ('stephensoni') Hyaloscypha albolutea var. obscura Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 272 Hyaloscypha falcata Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 278 Chrysothallus pinaceus Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 270 Hyaloscypha stevensonii (Berkeley & Broome) Nannfeldt (1936) [1935-36], Transactions of the British mycological Society, 20(3-4), p. 206 Truncicola copiosa Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 142 Hyaloscypha velenovskyi Graddon (1972), Transactions of the British mycological Society, 58(1), p. 152 Hyaloscypha aureliella (Nylander) Huthinen (1990) [1989], Karstenia, 29(2), p. 107 (nom actuel) References : Ellis p. 183 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Comestibilite : Sans interet |
Hemimycena crispula (Quelet) Singer (1943) |
![]() |
Noms francais : Mycene frisee Synonymes : Helotium hirsutum Tode (1790), Fungi mecklenburgenses selecti, 1, p. 23, tab. 4, fig. 36 Helotium gibbum Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 350, tab. 4, fig. 1 Perona hirsuta (Tode) Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 3 Perona gibba(Albertini & Schweinitz) Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 3 Peziza tubaeformis Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 492 Cyphella infundibuliformis Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 336 Omphalia crispula Quelet (1881) [1880], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 9, p. 663, pl. 8, fig. 4 (Basionyme) Omphalina crispula (Quelet) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 46 Cyphella gibba (Albertini & Schweinitz) J. Schroter (1888) [1889], in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 434 Phialea gibba (Albertini & Schweinitz) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 271 Omphalina hirsuta (Tode) Quelet (1890) [1889], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 18(2), p. 509, pl. 15, fig. 8 Omphalia hirsuta(Tode) Saccardo (1891), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 9, p. 45 Chaetocypha infundibuliformis (Fries) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 847 Hymenoscyphus gibbus (Albertini & Schweinitz) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485 Delicatula crispula (Quelet) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des hymenomycetes, p. 157 Delicatula gibba (Albertini & Schweinitz) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des hymenomycetes, p. 157 Delicatula hirsuta (Tode) Cejp (1929), Spisy prirodovedeckou Karlovy University, 100, p. 84 Mycena crispula (Quelet) Kuhner (1938), Encyclopedie mycologique, 10, p. 642, fig. 230 Hemimycena crispula (Quelet) Singer (1943), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 41(1-3), p. 121 (nom actuel) Marasmiellus crispulus (Quelet) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 298 Hemimycena hirsuta (Tode) Singer (1986), The Agaricales in modern taxonomy, Edn 4, p. 397 References : BK 3 215 Groupe : Mycenes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Mycenaceae Comestibilite : Sans interet |
Orbilia luteorubella (Nylander) P. Karsten (1871) |
![]() |
Synonymes : Peziza luteorubella Nylander (1868), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 55 (Basionyme)
Orbilia luteorubella (Nylander) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 248 (nom actuel) Helotium karstenii Roumeguere (1879), Fungi gallici exsiccati, n° 65 Calloria luteorubella (Nylander) Saccardo (1880), Michelia, 2(6), p. 78 Orbilia luteorubella f. microspora Saccardo (1882), in Roumeguere, Fungi gallici exsiccati, n° 1897 Orbilia spinosae Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 93, 401 Orbilia salicina Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 94 Orbilia pseudorubella var. alnea Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 401 Orbilia pseudorubella Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 400 Orbilia juniperi Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 94 References : Ellis p. 12 fig. 41 ; Dennis p. 167 pl. XXIb ; Gr. p. 341 n° 548 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Orbiliomycetes / Orbiliales / Orbiliaceae Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, plan ou lenticulaire, large de 1 a 1,5 mm, jaune rougeatre ou jaune brunatre, mince, glabre, pellucide a l'etat humide, jaune au sechage. Habitat : Sur ecorces et bois mort de feuillus, Alnus, Populus, Salix, etc... ainsi que sur toiles pourries et vieux specimens de Fomes igniarius. Spores : Fusiformes-aigues ou aciculaires, droites, incolores, continues, 6-12 x 1-1,5 µm. Asques cylindriques-claviformes longuement attenues et flexueux dans la partie inferieure, octospores, 30-40-(50) x 4-5 µm, spores biseriees. Paraphyses greles, terminees par une clavule arrondie, epaisse ou brusquement gonflee de 3 a 5 µm a la pointe. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire. Assez frequent. Ete-automne. |
Olla millepunctata (Libert) Svrček (1986) |
![]() |
Synonymes : Peziza millepunctata Libert (1832), Plantae cryptogamicae, quas in Arduenna collegit, 2, exsiccati n° 128 (Basionyme)
Peziza cirrata P. Crouan & H. Crouan (1867), Florule du Finistere, p. 51 Peziza elaphines Berkeley & Broome (1871), The annals and magazine of natural history, series 4, 7, p. 434, tab. 19, fig. 18 Lachnea cirrhata (P. Crouan & H. Crouan) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 80 Mollisia elaphines (Berkeley & Broome) Gillet (1881), Champignons de France, les discomycetes, p. 131 ('elaphinus') Urceola elaphines (Berkeley & Broome) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 322 ('elaphina') Lachnella cirrata (P. Crouan & H. Crouan) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 317 Mollisia millepunctata (Libert) Saccardo (1887), Malpighia, rassegna mensuale di botanica, 1, p. 218 Lachnella grisella Cooke & W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 260 Trichopeziza cirrata (P. Crouan & H. Crouan) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 404 Pseudohelotium elaphines (Berkeley & Broome) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 301 Pseudohelotium millepunctatum (Libert) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 294 Trichopeziza grisella (Cooke & W. Phillips) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 413 Pezizella millepunctata (Libert) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 679 Dasyscyphus carmichaelii Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 363 Dasyscyphus elaphines (Berkeley & Broome) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 366 Dasyscyphus digitalincola Rehm (1905), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 3(3), p. 224 Pyrenopeziza grisella (Cooke & W. Phillips) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 134 Hyaloscypha millepunctata (Libert) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 126 Urceolella cirrhata(P. Crouan & H. Crouan) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 130 Urceolella elaphines (Berkeley & Broome) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 129 Hymenoscyphus millepunctata (Libert) Migula (1913), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 3(2), p. 1161 Unguicularia digitalincola (Rehm) Hohnel (1918), Berichte der deutschen botanischen Gesellschaft, 36(6), p. 310 Catinella disseminata Kirschstein (1924), Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 66, p. 24 Olla ulmariae Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 287 Chytrella cosmia Kirschstein (1941), Hedwigia, 80, p. 134 Mycopandora padi Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 143 Unguicularia millepunctata (Libert) Dennis (1949), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 32, p. 79 Unguicularia cirrhata (P. Crouan & H. Crouan) Le Gal (1953), Revue de mycologie, Paris, 18, p. 99 Hyalopeziza millepunctata (Libert) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 34 Unguicularia ulmariae (Velenovský) Dennis (1975), Kew bulletin, 30(2), p. 352 Olla millepunctata (Libert) Svrček (1986), Ceska mykologie, 40(4), p. 216 (nom actuel) References : BK 1 244 ; Cetto 5 2134 ; Ellis p. 280 & 337 fig. 1245 ; Gr. p. 480 ; Dennis p. 160 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : Apothecie jusqu'a 2 mm de diametre, globuleuse a l'etat jeune, puis en forme d'urne avec l'age. Sessile. Hymenium lisse, blanc ou brun tres pale a gris blanchatre ou ocrace. Surface externe blanc-floconneux par la presence de poils de refraction ne depassant pas 25 x 4 µm, ( in litt. jusqu'a 60 µm ), parfois ocrace-brunatre. Marge regulierement arrondie. Habitat : Surtout sur les tiges mortes des composees et des ombelliferes, sur tiges lignifiees ou non de plantes herbacees, Agrimonia, Epilobium, Ononis, Rubus idaeus, Senecio,et Eupatorium. Spores : Fusiformes, lisses, 5-7,5 x 1-1,5 µm. Asques octospores, spores biseriees, 35-40 x 6-7 µm. Paraphyses filiformes ne depassant pas les asques, fourchues parfois a la base. Poils hyalins, a parois epaisses, lisses, sans cloisons, prenant parfois une teinte pourpre a l'iode. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire a cespiteux. Tres commun. Mai- Octobre. Remarques : ( in litt. sur Circium arvence d'Avril a Novembre ). |
Lanzia luteovirescens (Roberge) Dumont & Korf (1978) |
![]() |
Synonymes : Peziza luteovirescens Roberge (1847), in Desmazieres, Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 8, p. 188 (Basionyme)
Helotium subolivaceum P. Karsten (1874), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 13, p. 449 Peziza pallidovirescens W. Phillips (1877), Grevillea, 6(37), p. 24 Phialea luteovirescens (Roberge) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 108 Helotium luteovirescens (Roberge) P. Karsten (1883), Hedwigia, 22(11), p. 164 Calycella luteovirescens (Roberge) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 306 Ciboria tabacina Ellis & Holway (1887), Geological and natural history survey of Minnesota, bulletin n° 3, p. 35 Hymenoscyphus luteovirescens (Roberge) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 121 Helotium pallidovirescens (W. Phillips) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 311 Ciboria luteovirescens (Roberge) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 206 Calycina subolivacea (P. Karsten) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 449 Phialea anomala Peck (1913) [1912], Bulletin of the New York state Museum, 167, p. 29 Rutstroemia luteovirescens (Roberge) W.L. White (1941), Lloydia, 4(3), p. 211 Lanzia luteovirescens (Roberge) Dumont & Korf (1978), Mycotaxon, 7(2), p. 185 (nom actuel) References : BK 1 154 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Rutstroemiaceae Chapeau/Fructification : Fructification 2-3 mm, cupuliforme a orbiculaire, pedicellee, erompant des zones noircies du substrat. Hymenium jaune-olive et lisse. Surface externe concolore et lisse. Marge un peu plus foncee. Stipe : Cylindrique et legerement contourne, atteignant 10 mm de longueur, concolore a la surface externe. Habitat : Sur petioles en putrefaction d'Acer,( in litt. egalement sur feuilles de Tillia ). Spores : Irregulierement elliptiques, lisses, hyalines, biguttulees, non septees, 12-13 x 6-7 µm. Asques octospores, spores uniseriees, 150 x 10-12 µm. Paraphyses filiformes, legerement elargies vers le sommet jusqu'a 3µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole ou en troupes. Automne, ( Septembre-Octobre ). Rare. |
Lachnum controversum (Rehm) Rehm (1888) |
![]() |
Synonymes : Peziza litorea Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 121
Helotium litoreum (Fries) P. Crouan & H. Crouan (1867), Florule du Finistere, p. 48 Belonidium litoreum (Fries) P. Karsten (1868), Fungi Fenniae exsiccati, 8, n° 737 Belonidium campanula var. ß litoreum (Fries) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 163 Peziza controversa Cooke (1875), Grevillea, 4(29), p. 41 (nom. illegit.) Niptera riparia Saccardo (1880), Michelia, 2(6), p. 81 Phialea litorea (Fries) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 103 Mollisia riparia (Saccardo) Gillet (1881), Champignons de France, les discomycetes, p. 122 Dasyscyphus controversus Rehm (1881), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 26, p. 31 (Basionyme) Calycella litorea (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 305 Lachnum controversum (Rehm) Rehm (1888), Hedwigia, 27(5-6), p. 165 (nom actuel) Belonidium vexatum var. litoreum(Fries) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 504 Belonioscypha vexata var. litorea (Fries) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 746 Hymenoscyphus litoreus (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485 Atractobolus controversus (Rehm) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445 Cyathicula litorea (Fries) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 116 References : Ellis p. 456 & 490 fig 1745 ; Dennis p. 148 ; Page Image for Protologue ; Gr. p. 435 n° 735 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Lachnaceae Chapeau/Fructification : Receptacle brievement stipite, cupule, subhemispherique, large de 0,75 a 1,5 mm, de couleur pale, a disque chamois, rose pale, brun-rougissant au sechage, pubescent a l'exterieur, borde de poils blancs ou jaunes. Stipe : Tres petit et fin, concolore. Habitat : Sur tiges mortes de Phragmites, egalement sur graminees et autres plantes aquatiques, Calamagrostis, Glyceria, Holcus et Phalaris, occasionnellement sur Caldium mariscus et Typha latifolia. Spores : Etroitement elliptiques-fusiformes, arrondies aux extremites, hyalines, droites,( in litt., presentant parfois de fines gouttelettes a l'interieur ), (6)-8-11 x 1,5-2,5 µm. Asques claviformes, octospores, 36-40 x 5 µm. Paraphyses lanceolees-aigues, septees vers la base, beaucoup plus longues que les asques, large de 4 a 5 µm, devenant olivacees. Poils 50-60 70 ( parfois 100 ) x 3-4-4,5 µm, cylindriques ou a peine epaissis au sommet, septes, hyalins dans la partie superieure, un peu brunatres a la base, finement granuleux a l'exterieur. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire a cespiteux. Frequent. Ete-Automne ( Mai-Octobre ). |
Lachnellula suecica (de Bary) Nannfeldt (1953) |
![]() |
Synonymes : Peziza pulchella var. ßß flavococcinea Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 323
Peziza chrysophthalma Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 259 Peziza calycina var. ß abietis Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 91 Peziza calycina var. ß chrysophtalma (Persoon) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 458 Peziza calycina var. flavococcinea (Albertini & Schweinitz) Sauter (1846), in Rabenhorst, Klotzschii herbarum vivum mycologicum, Edn 1, n° 1021 Helotium chrysophthalmum (Persoon) P. Karsten (1869), Fungi Fenniae exsiccati, 9, n° 832 Pithya suecica de Bary (1874), in Fuckel, Fungi Rhenani exsiccati, n° 2686 (Basionyme) Dasyscyphus chrysophthalmus (Persoon) Rehm (1882), Ascomycetes lojkani lecti in Hungaria, Transsylvania et Galicia, p. 8 Lachnellula chrysophthalma (Persoon) P. Karsten (1884), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 11, p. 138 Pithya chrysophthalma (Persoon) Rehm (1885), Hedwigia, 24(2), p. 71 Lachnella chrysophthalma (Persoon) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 132 Trichoscypha chrysophthalma (Persoon) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 125 Pithya malochi Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 319 Lachnellula suecica (de Bary) Nannfeldt (1953), Fungi exsiccati suecici, praesertini upsalienses, 41-42, p. 48 (nom actuel) References : BK 1 236 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : Fructification 1-4mm, cupuliforme a l'etat jeune, puis irregulierement ondulee, orbiculaire et brievement stipitee. Chair : Hymenium lisse jaune d'oeuf. Surface externe et marge couverte d'un feutrage de poils blancs. Marge souvent incisee ou crenelee et fortement enroulee a l'etat sec. Habitat : Sur branches mortes, cortiquees et tenant encore a l'arbre de Pinus, (Pinus mugo et Pinus cembra) ainsi que de Larix, de l'etage montagnard a l'etage subalpin. Spores : Spheriques, hyalines, lisses, parfois guttulees. Asques octopores. Spores uniseriees. Paraphyses filiformes, parfois fourchues aux extremites. Poils hyalins a parois minces, multiseptes, incrustes et arrondis au sommet. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Repandu. Ete, surtout de Juillet a Septembre. |
Hymenoscyphus monticola (Berkeley) Baral (2005) |
![]() |
Synonymes : Helotium monticola Berkeley (1875), Grevillea, 4(29), p. 1 (Basionyme)
Calycina monticola (Berkeley) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448 Phaeohelotium flavum Kanouse (1935), Papers of the Michigan Academy of science, arts and letters, 20, p. 75 Phaeohelotium monticola (Berkeley) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 54 Hymenoscyphus monticola (Berkeley) Baral (2005), Flora mediterranea, Trento, 15, p. 67 (nom actuel) References : BK 1 172 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Comestibilite : Sans interet |
Cyathicula amenti (Batsch) Baral & R. Galan (2013) |
![]() |
Synonymes : Peziza amenti Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 211, tab. 27, fig. 148 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Helotium amenti (Batsch) Fuckel (1860), Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 15, p. 92 Phialea amenti (Batsch) Quelet (1879), Bulletin de la Societe botanique de France, 26, p. 234 Erinella amenti (Batsch) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 304 Hymenoscyphus amenti (Batsch) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 143 Ciboria amenti (Batsch) Whetzel (1945), Mycologia, 37(6), p. 675 Pezizella amenti (Batsch) Dennis (1956), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 62, p. 55 Crocicreas amenti (Batsch) S.E. Carpenter (1980), Brittonia, 32(2), p. 269 Cyathicula amenti (Batsch) Baral & R. Galan (2013), Mycosystema, 32(3), p. 420 (nom actuel) References : BK 1 195 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Comestibilite : Sans interet |
Bisporella subpallida (Rehm) Dennis (1978) |
![]() |
Synonymes : Phialea subpallida Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 710 (Basionyme)
Hymenoscyphus subpallidus (Rehm) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 486 Helotium subconfluens Bresadola (1903), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 1(2), p. 120 Helotium subpallidum (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 113 Calycella subconfluens (Bresadola) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 95 Helotium kunicense Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 184 Discorehmia gregaria Kirschstein (1938), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 36(5-6), p. 381 Calycella subpallida (Rehm) Dennis (1956), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 62, p. 45 Bisporella subpallida (Rehm) Dennis (1978), British Ascomycetes, Edn 3, p. 132 (nom actuel) References : BK 1 177 ; Medardi p. 19 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : Surface externe lisse, concolore. Chair : Fragile, ceracee, ocracee. Stipe : Nul Habitat : Sur bois decortique de feuillus. Spores : ellipsoIdes Comestibilite : Sans interet |
Arachnopeziza trabinelloides (Rehm) Korf (1952) |
![]() |
Synonymes : Helotium trabinelloides Rehm (1887), Hedwigia, 26(3), p. 82 (Basionyme)
Solenopezia trabinelloides (Rehm) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 477 Helotiella nuttallii Ellis & Everhart (1894), Proceedings of the Academy of natural sciences of Philadelphia, 46, p. 351 Dasyscyphus trabinelloides (Rehm) Massee (1896), The journal of botany, british and foreign, 34, p. 145, tab. 357, fig. 4 Helotiella trabinelloides (Rehm) Rehm (1904), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 2(1), p. 36 Trichopeziza trabinelloides (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 131 ('trabilennoides ') Arachnopeziza trabinelloides (Rehm) Korf (1952), Lloydia : A quarterly journal of biological science, 14(3), p. 169 (nom actuel) References : SMMA N° 28 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Arachnopezizaceae Comestibilite : Sans interet |
Vexillomyces atrovirens (Persoon) Baral, Quijada & G. Marson (2020) |
![]() |
Synonymes : Peziza atrovirens Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 635 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Tremella virescens Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 439 Tremella cinereoviridis Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 439 Peziza virens Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 338, tab. 10, fig. 10 Ascobolus atrovirens (Persoon) Nees (1817), Das system der pilze und Schwamme, p. 269 Dacrymyces virescens (Schumacher) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 229 Peziza agaricina Carmichael (1836), in Berkeley, The english flora of sir J.E. Smith, fungi, 5(2), p. 207 Calloria atrovirens (Persoon) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 359 Helotium agaricinum (Carmichael) Berkeley (1860), Outlines of british fungology, p. 371 Chlorosplenium atrovirens (Persoon) De Notaris (1863), Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 1(5), p. 377 Coryne virescens Tulasne & C. Tulasne (1865), Selecta fungorum carpologia, 3, p. 193, tab. 18, fig. 12-15 Ombrophila atrovirens (Persoon) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 92 Chlorosplenium virescens (Tulasne & C. Tulasne) Cooke (1875), Bulletin of the Buffalo Society of natural sciences, 2, p. 299 Mollisia atrovirens (Persoon) Gillet (1881), Champignons de France, les discomycetes, p. 126 Tympanis atrovirens (Persoon) Rehm (1881), Ascomyceten, 13, n° 618 Calloria atrovirens var. viridis Chaillet (1883), in Patouillard, Tabulae analyticae fungorum, 2, p. 75, pl. 174 Corynella atrovirens (Persoon) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 114 Coryne atrovirens (Persoon) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 114 Calloria atrovirens var. virens (Albertini & Schweinitz) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 324 Tromera ligniaria P. Karsten (1888), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 16, p. 23 Chlorospleniella atrovirens (Persoon) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 848 Pezizella virens (Albertini & Schweinitz) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 662 Hymenoscyphus virens (Albertini & Schweinitz) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 70 Belonidium agaricinum (Carmichael) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 224 Sarea ligniaria (P. Karsten) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 515 Pachydisca agaricina (Carmichael) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 93 Biatorella ligniaria (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 157 Cudoniella allenii A.L. Smith (1908) [1907], Transactions of the British mycological Society, 3(1), p. 40 Claussenomyces atrovirens (Persoon) Korf & Abawi (1971), Canadian journal of botany, 49(11), p. 1882 Vexillomyces atrovirens (Persoon) Baral, Quijada & G. Marson (2020), Index fungorum, 454, p. 1 (nom actuel) References : BK 1 168 ; Ellis p. 5 fig. 9 ; Dennis p. 110 pl. XVf ; Gr. p. 331 n° 531 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Phacidiales / Tympanidaceae Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, hemispherique, glabre, brillant a l'etat humide, translucide, large de 3 a 6 dixiemes de mm, vert emeraude ou vert fonce, a hymenium plan ou un peu convexe, plus pale que la marge. Chair : Gelatineuse, tendre. Habitat : Sur les morceaux de bois pourris, surtout Fraxinus, Spores : Oblongues-elliptiques, hyalines, lisses, granuleuses interieurement dans le jeune age, puis triseptees, formant rapidement des spores secondaires, 7-9-12-(15) x 2,5-3-(5) µm. Asques claviformes, tres attenues a la base, d'abord octospores, puis a spores multiples, 70-100-(123) x 10-11,5-(14) µm. Paraphyses greles, septees, rameuses ou ramifiees plusieurs fois et non epaissies au sommet. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Rarement isole, souvent fascicules. Peu frequent. Avril-Octobre. |
Pithya vulgaris Fuckel (1870) [1869-70] |
![]() |
Synonymes : Peziza pithya Persoon (1800), Icones et descriptiones fungorum minus cognitorum, 2, p. 43, tab. 11, fig. 2
Helotium pithyum (Persoon) Steudel (1824), Nomenclator botanicus enumerans ordine alphabetico nomina atque synonyma, 2, p. 197 Sarea pithya (Persoon) Schweinitz (1833), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 178 Peziza leineri Gonnermann & Rabenhorst (1864), Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 617 Pithya vulgaris Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 317 (Basionyme) (nom actuel) Helotium leineri (Gonnermann & Rabenhorst) Wunsche (1877), Die pilze. Eeine anleitung zur kenntniss derselben, p. 245 Peziza epichrysea Beck (1884), Flora von Hernstein in Niederosterreich und der weiteren Umgebung, p. 131 Pithya pithya (Persoon) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 117 Humaria pithya (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 289 Geoscypha leineri (Gonnermann & Rabenhorst) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 322 Barlaea epichrysea (Beck) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 115 Pithya epichrysea (Beck) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 69 References : BK 1 119 ; Dennis p. 67 ; Gr. p. 197 n° 305 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Sarcoscyphaceae Chapeau/Fructification : Receptacle epais, large de 2-5 mm et jusqu'a 15 mm, insensiblement attenue en stipe court, a hymenium rouge-orange ou jaune d'oeuf,borde d'une marge obscurement dentee, extremement pale et tomenteux, villeux et blanc a la base. La base est recouverte d'un feutrage mycelien blanc. Habitat : Sur petites branches mortes d'Abies, mais egalement sur Picea et Pinus d'apres la litterature. Spores : Spheriques, lisses, hyalines, a peine nebuleuses interieurement, 10-15 µm, (Boudier : 15 a 17 µm de diametre). Asques subcylindriques, un peu retrecis dans la partie inferieure, octospores, 200-232(-280) x 12-15(-20) µm. ( Moser donne 180-300 x 12-15 µm). Paraphyses simples ou rameuses un peu epaissies et irregulierement lanceolees ou fourchues dans la partie superieure, presentant a l'interieur des granulations peu colorees, septees partiellement . Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole ou gregaire. Rare. Surtout en automne,(in litt. de Janvier a Fevrier ). Remarques : Espece des pentes sud des massifs montagneux, Alpes du sud, Massif Central, Pyrenees, ou elle peut etre abondante. Apparemment inexistante ailleurs ou tres rare. L'exterieur de la coupe est feutre plutot que poilu, interpretation difficile. |
Pezizella alniella (Nylander) Dennis (1956) |
![]() |
Synonymes : Helotium grenseri Auerswald (1868), in Rabenhorst, Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 1122
Peziza alniella Nylander (1868), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 45 (Basionyme) Helotium alniellum (Nylander) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 239 Phialea alniella (Nylander) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 257 Hymenoscyphus alniellus (Nylander) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 73 Ombrophila alniella (Nylander) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 92 Mollisia amenticola Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 123, tab. 13, fig. 25 (nom. illegit.) Pezizella alniella (Nylander) Dennis (1956), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 62, p. 56 (nom actuel) Calycina alniella (Nylander) Baral (1985), Beihefte zur zeitschrift fur mykologie, 6, p. 51 Calycellina alniella (Nylander) Baral (1993), Zeitschrift fur mykologie, 59(1), p. 4 References : BK 1 194 ; Ellis p. 88 fig. 345 ; Dennis p. 131 pl. XVIIh ; Gr. p. 301 n° 476 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Pezizellaceae Chapeau/Fructification : Receptacle tres brievement stipite, d'abord turbine, puis etale, devenant meme convexe et large de 0,5-0,7-(1 mm ) . Hymenium blanc creme a jaune pale, ou legerement jaunatre en dessus, legerement puberulent et grisatre, puis glabre et blanchatre en dessous. Marge reflechie et un peu sinuee ou plus ou moins irregulierement crenelee. Stipe : Tres court, mince, blanchatre, noiratre a la base, ( parfois reduit a un point central ). Habitat : Sur chatons femelles pourris et au sol dans les endroits marecageux d' Alnus ( in litt. Alnus incana ). Spores : Oblongues-fusiformes, hyalines, lisses, parfois a 2 guttules, presentant ordinairement a l'interieur quelques petites granulations vers les extremites, 8-9-11 x 2,5-3-4 µm, d'apres Nylander,( 12-15 x 3,5-4 µm, d'apres Boudier ). Asques claviformes un peu attenues a la base, octospores, spores irregulierement biseriees, 56-61 x 5,5 µm, ( Boudier : 50-80 X 7-10 µm ). Paraphyses simples, lineaires-obtuses, septees et larges de 2 µm, sommet renfle jusqu'a 3 µm, non granuleuses interieurement, hyalines ou legerement jaunatres. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole ou groupes. Assez repandu. Precoce au printemps et a la fin de l'automne( in litt. surtout en Fevrier-Mars ). Remarque : Souvent en compagnie de Ciboria viridifusca. |
Olla scrupulosa (P. Karsten) Svrček (1986) |
![]() |
Synonymes : Peziza papillaris Bulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 467, fig. 1
Cyathicula papillaris (P. Karsten) P. Karsten (1866), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 8, p. 208 Peziza scrupulosa P. Karsten (1867), Fungi Fenniae exsiccati, 7, n° 648 (Basionyme) Peziza xylita P. Karsten (1867), Fungi Fenniae exsiccati, 7, n° 654 Helotium xylitum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 240 Helotium papillare (Bulliard) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 241 Helotium scrupulosum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 240 Lachnea papillaris (Bulliard) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 80 Helotium scrupulosum var. caulium Saccardo (1882), Michelia, 2(8), p. 612 Lachnella papillaris (Bulliard) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 132 Trichopeziza papillaris (Bulliard) Hazslinszky (1886) [1885], Mathematikai es termeszettudomanyi kozlemenyek, vonatkozolag a hazai vizsonyokra, 21, p. 237 Lachnella scrupulosa (P. Karsten) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 272 Pseudohelotium scrupulosum var. caulium (Saccardo) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 293 Pseudohelotium scrupulosum (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 293 Pseudohelotium scrupulosum var. carpini Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 293 Pseudohelotium xylitum (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 302 Pezizella xylita (P. Karsten) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 656 Pezizella scrupulosa (P. Karsten) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 671 Dasyscyphus papillaris (Bulliard) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 84 Dasyscyphus scrupulosus (P. Karsten) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 365 Pezizella subhirsuta Feltgen (1901), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(2), p. 40 Pezizella dematiicola Feltgen (1903), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(3), p. 48 Unguicularia scrupulosa (P. Karsten) Hohnel (1906), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 115, p. 1276 Tapesia dematiicola (Feltgen) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 140 Urceolella papillaris (Bulliard) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 130 Urceolella scrupulosa (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 129 Urceolella scrupulosa var. caulium(Saccardo) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 129 Trichopeziza subhirsuta (Feltgen) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 132 Mollisiella xylita (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 142 Urceolella scrupulosa var. carpini (Saccardo) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 129 Hymenoscyphus xylitus (P. Karsten) Migula (1913), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 3(2), p. 1149 Cistella xylita (P. Karsten) Nannfeldt (1932), Nova Acta Regiae Societatis Scientiarum Upsaliensis, series 4, 8(2), p. 271 Olla xylita (P. Karsten) Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 287 Clavidisculum xylitum (P. Karsten) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 79 Hyalopeziza scrupulosa (P. Karsten) Raitviir (1977), Folia cryptogamica Estonica, 9, p. 1 Olla scrupulosa (P. Karsten) Svrček (1986), Ceska mykologie, 40(4), p. 216 (nom actuel) References : Gr. 815 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : Reeptacle sessile, urceole, large 0,2-0,5 parfois 1 mm, entierement blanc ou blanchatre et un peu glauque a l'interieur, avec la marge reguliere et tres blanche, couvertb exterieurement dr poils aigus, septes vers la base, droits ou un peu flexueux, a parois epaisses, presentant parfois au sommet des granulations cristallines. Habitat : Plutot sur brindilles de bois pourris, et sur plantes herbacees. Spores : Oblongues-fusiformes,lisses, hyalines, 8-9 (-15) x 2-3 µm, sans granulations a l'interieur d'apres Boudier biguttulees et parfois obscurement septees d'apres Saccardo. Asques oblongs, peu attenues a la base, octospores, 25-40 x 6-7 µm, a foramen immargine, bleuissant a peine par l'iode. Paraphyses simples ou divisees, septees, non epaissies au sommet. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire. Peu frequent. Hiver -printemps. |
Lachnum pudicellum (Quelet) J. Schroter (1893) |
![]() |
Synonymes : Peziza palliderosea Sauter (1876), Hedwigia, 15(10), p. 150
Erinella pudicella Quelet (1886) [1885], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 14(2), p. 452, pl. 12, fig. 25 (Basionyme) Dasyscyphus pudicellus (Quelet) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 451 Phialea palliderosea (Sauter) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 264 Lachnum pudicellum (Quelet) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 95 (nom actuel) Lachnum pallideroseum (Sauter) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 885 Atractobolus pudicellus (Quelet) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446 Hymenoscyphus pallideroseus (Sauter) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485 Helotium pallideroseum (Sauter) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 112 References : Ellis p. 456 fig. 1747 ; Gr. p. 435 n° 734 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Lachnaceae Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, cyathiforme, large de 3 a 5 dixiemes de mm, d'abord d'un blanc pur, puis rose, pubescent a l'exterieur. Habitat : Sur tiges seches de petites graminees, telles que, Arrhenatherum, Glyceria, Holcus et Phragmites. Spores : Etroitement subnaviculaires, souvent un peu courbees, finement pluriguttulees,,8-11 x 1-1,5 µm. Asques cylindriques-claviformes, octospores, 26-32 x4-4-,5 µm. Paraphyses fusiformes, septees vers la base, depassant les asques de 15 a 24 µm environ et larges de 4,5 a 6 µm. Poils, 40-65 x 3-4 µm, plus ou moins longuement elargis au sommet ou brusquement renfles en boule jusqu'a 6,5 µm, un peu brunatres a la base sur les vieux exemplaires, assez finement incrustes. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole a gregaire. Peu frequent. Mai- Aout. Souvent cite comme synonyme de Lachnum tenuissimum |
Hymenoscyphus salicellus (Fries) Dennis (1964) |
![]() |
Synonymes : Peziza salicella Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 133 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Helotium salicellum (Fries) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 356 Helotium lenticularis var. salicellum (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 310 Helotium badium W. Phillips (1887), Grevillea, 15(76), p. 113 Calycina salicella (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 449 Calycina badia (W. Phillips) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448 Pachydisca badia (W. Phillips) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 94 Helotium suzannae Boudier (1917), Bulletin de la Societe mycologique de France, 33(1-2), p. 18 Helotium rehbergense Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 188 Helotium rehbergense var. pulchellumVelenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 188 Helotium crassum Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 119 Hymenoscyphus salicellus (Fries) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 73 (nom actuel) References : Ellis p. 248 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Habitat : Sur brindilles mortes de saule. Comestibilite : Sans interet |
Heyderia cucullata (Batsch) Boudier (1885) |
![]() |
Synonymes : Helvella cucullata Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 189, tab. 26, fig. 132 ('Elvela') (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Helotium cucullatum (Batsch) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1442 Mitrula heyderi Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 116 Clavaria ferruginea Sowerby (1797), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 84 Leotia mitrula Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 611 Mitrula abietis Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 492 Geoglossum cucullatum (Batsch) Fries (1827) [1825-26], Stirpes agri femsionensis, 4, p. 67 Verpa ferruginea (Sowerby) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 549 Heyderia abietis (Fries) Link (1833), Handbuch zur Erkennung der natuzbarsten und am haufigsten vorkommenden Gewachse, 3, p. 312 Mitrula cucullata (Batsch) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 584 Mitrula cucullata var. a abietis (Fries) Desmazieres (1840), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 2, 14, p. 11 Heyderia cucullata (Batsch) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1, p. 110 (nom actuel) Gymnomitrula cucullata (Batsch) S. Imai (1941), Journal of the Faculty of agriculture Hokkaido university, 45, p. 172 Gymnomitrula abietis (Fries) S. Imai (1941), Journal of the Faculty of agriculture Hokkaido university, 45, p. 173 References : BK 1 140 ; Dennis p. 89 pl. Xh ; Ellis 2 p. 66 ; Cetto 7 2980 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hemiphacidiaceae Chapeau/Fructification : Fructification 20-30 mm de haut, et composee d'une tete et d'un pied. La tete cylindrique-campanulee, constitue le 1/5 ou 1/4 de la hauteur totale du champignon, est large de 3 mm, lisse et de couleur jaune-brun a brun-ocrace. Stipe : Concolore et un peu fonce vers la base, cylindrique, lisse, finement pruineux, nettement distinct de la tete et large jusqu'a 1 mm. Habitat : Sur aiguilles tombees de coniferes, surtout Pinus. Isole (sur une aiguille), gregaire. Rare. Septembre-Novembre. Spores : Cylindriques-fusiformes, lisses, non septees, hyalines avec quelques guttules, 11-15 x 1,7-2,5 µm. Asques octospores, 70-75 x 5-7 µm. Paraphyses filiformes et faiblement renflees au sommet. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole ( sur une aiguille ), gregaire. Rare. Septembre-Novembre. |
Vibrissea decolorans (Sauter) Korf & A. Sanchez (1967) |
![]() |
Synonymes : Peziza decolorans Sauter (1841), Flora oder allgemeine botanische Zeitung, 24, p. 312 (nom. illegit.)
Helotium decolorans Sauter (1866), Mitteilungen der Gesellschaft fur salzburger landeskunde, 6, p. 48 (Basionyme) Peziza leptospora Berkeley & Broome (1866), The annals and magazine of natural history, series 3, 18, p. 126, tab. 4, fig. 30 Helotium vibrisseoides Peck (1880) [1879], Annual report of the New York state Museum of natural history, 32, p. 48 Vibrissea leptospora (Berkeley & Broome) W. Phillips (1881), The transactions of the linnean Society of London, series 2, 2(1), botany, p. 8, tab. 2, fig. 19-23 Vibrissea turbinata W. Phillips (1881), The transactions of the linnean Society of London, series 2, 2(1), botany, p. 8 Gorgoniceps turbinata (W. Phillips) Saccardo (1884), Botanisches centralblatt, 18, p. 219 Gorgoniceps vibrisseoides (Peck) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 505 Gorgoniceps leptospora (Berkeley & Broome) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 506 Gorgoniceps decolorans (Sauter) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 505 Belonopsis decolorans (Sauter) Rehm (1891), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 572 Vibrissea guernisacii var. vibrisseoides (Peck) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 488 Vibrissea guernisacii var. leptospora (Berkeley & Broome) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 488 Gorgoniceps turbinulata Rehm (1904), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 2(4), p. 353 Apostemidium vibrisseoides (Peck) Boudier (1906), in Lagarde, Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 4(3), p. 240 Apostemidium decolorans (Sauter) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 91 Apostemidium leptosporum (Berkeley & Broome) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 91 Vibrissea vibrisseoides (Peck) Kjoller (1960), Botanisk tidsskrift, udgivet af den botaniske forening i Kioebenhavn, 56(3), p. 242 Vibrissea decolorans (Sauter) Korf & A. Sanchez (1967), Journal of agriculture of the University of Puerto Rico, 51(1), p. 83 (nom actuel) References : BK 1 301 ; Dennis p. 222 ; Ellis p. 194 fig. 860 Groupe : Non classe Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Vibrisseaceae Chapeau/Fructification : Fructification 0,5 - 2 mm, globuleuse a l'etat jeune, puis discoide a lenticulaire, sessile. Hymenium jaune pale a jaune-olive, avec une teinte orange parfois. Surface externe noir-brun, lisse et mate. Marge debordante le plus souvent brun-noir et garnie de fines dents. Habitat : Sur bois mouille et decortique de feuillus, aux endroits humides, de preference sur Rosaceae,( exemple Prunus padus ). Spores : Spores filiformes, multiseptees, lisses, hyalines, 270-300µm x 1,5-2 µm. Asques octospores, spores disposees parallelement, 275-315 x 7µm. J+. Paraphyses cylindriques, septees, parfois fourchues, faiblement renflees au sommet et depassant les asques. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire a cespiteux. Repandu. De Mars a Juin (in litt. Septembre ). |
Urceolella crispula (P. Karsten) Boudier (1885) |
![]() |
Synonymes : Peziza crispula P. Karsten (1867), Fungi Fenniae exsiccati, 7, n° 653 (Basionyme)
Helotium crispulum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 241 Peziza spirotricha Oudemans (1872), Nederlandsch kruidkundig archief, serie 2, 1(2), p. 182 Peziza asterostoma W. Phillips (1879), Grevillea, 7(44), p. 140 Trichopeziza longeciliata Rehm (1879), Ascomyceten, 11, n° 510 Dasyscyphus spirotrichus (Oudemans) Rehm (1881), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 26, p. 123 Urceolella crispula (P. Karsten) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 119 (nom actuel) Urceolella asterostoma (W. Phillips) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 119 Lachnella crispula (P. Karsten) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 132 Lachnella spirotricha (Oudemans) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 266 ('sporotricha') Trichopeziza crispula (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 403 Trichopeziza spirotricha (Oudemans) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 405 Dasyscyphus asterostoma (W. Phillips) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 339 Urceolella spirotricha (Oudemans) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 130 ('sporotricha') Unguicularia crispula (P. Karsten) Nannfeldt (1928), Svensk botanisk tidskrift utgifven af svenska botaniska foreningen, 22, p. 138 Pilatia minima Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 290 Pilatia spirotricha (Oudemans) Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 289 Hyalotricha crispula (P. Karsten) Dennis (1949), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 32, p. 77 Pilatia crispula (P. Karsten) Svrček (1962), Ceska mykologie, 16(2), p. 96 Hyalopeziza crispula (P. Karsten) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 34 References : Ellis p. 280 fig. 1248 ; Dennis p. 180 ; Gr. p. 481 n°12 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, globuleux, urceole, large de 2 a 3 dixiemes de mm, mais pouvant atteindre 2 mm ( suivant W.Phillips), entierement blanc ou fauve tres pale, couvert exterieurement de poils groupes incolores, ondules, aigus, a parois epaisses, continus, courbes a la base, plus longs vers la marge, 70-100 (-130) x 4-5 (-6) µm et reunis en faisceaux pointus ressemblant a des epines placees obliquement sur la marge. Habitat : Sur tiges mortes des ombelliferes, Anthiscus, Heracleum, Smyrnium, mais aussi parfois sur d'autres plantes comme Artemisia vulgaris, et meme sur tiges pourries de Sambucus ebulus d'apres Boudier. Spores : Fusiformes, droites ou un peu courbees, hyalines, continues, sans granulations a l'interieur, 6-9(-10 )x 1,5-2µm. Theques petites, a peine attenuees a la base, octospores, 30-40 x 6-7µm. Paraphyses rares, greles, septees, non ou a peine epaissies au sommet, simples, ou divisees a la base. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire. Peu frequent. Printemps. |
Strossmayeria basitricha (Saccardo) Dennis (1960) |
![]() |
Synonymes : Peziza minutissima Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 205, tab. 27, fig. 143
Helminthosporium fusiforme Corda (1837), Icones fungorum hucusque cognitorum, 1, p. 13, tab. 3, fig. 194 Helminthosporium gongrotrichum Corda (1837), Icones fungorum hucusque cognitorum, 1, p. 13, tab. 3, fig. 192 Arthrinium fusiforme (Corda) Bonorden (1851), Handbuch der allgemeinen mykologie als anleitung zum studium derselben, p. 84 Arthrinium gongrotrichum (Corda) Bonorden (1851), Handbuch der allgemeinen mykologie als anleitung zum studium derselben, p. 84 Belonidium basitrichum Saccardo (1875), Atti della Societa veneto-trentina di scienze naturali residente in Padova, serie 1, 4(1), p. 135 (Basionyme) Helminthosporium belonidium Saccardo (1877), Fungi italici autographice delineati, tab. 113, fig. A Peziza heterosperma Schulzer (1878), Osterreichische botanische zeitschrift, 28(10), p. 320 Strossmayeria rackii Schulzer (1881), Osterreichische botanische zeitschrift, 31(10), p. 314 Helotium albellum Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 312 (nom. illegit.) Calycella minutissima (Batsch) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 307 Belonidium marchalianum Saccardo, E. Bommer & M. Rousseau (1886), Bulletin de la Societe royale de botanique de Belgique, 25(1), p. 167 Peziza helminthosporii A. Bloxam (1887), in W. Phillips, A manual of the British Discomycetes, p. 149 Belonidium minutissimum (Batsch) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 149 Belonidium fructigenum Hennings & E. Nyman (1900) [1899], in O. Warburg, Monsunia. Beitrage zur kenntniss der vegetation des Sud- und Ostasiatischen Monsungebietes, band 1, p. 31 Belonidium albocereum Penzig & Saccardo (1902) [1901], Malpighia, rassegna mensuale di botanica, 15(7-9), p. 215 Gorgoniceps iowensis Rehm (1906), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 4(4), p. 338 ('jowensis') Arachnopeziza basitricha (Saccardo) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 126 Peziza helminthicola (A. Bloxam) Hohnel (1909), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 118, p. 884 Belonioscypha basitricha (Saccardo) Hohnel (1909), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 118, p. 386 Belonioscypha helminthicola (A. Bloxam) Hohnel (1909), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 118, p. 885 Belonidium heterospermum (Schulzer) Saccardo & Trotter (1913), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 22, p. 694 Belonium basitrichum (Saccardo) Keissler (1917), Annalen des K. K. naturhistorischen hofmuseums Wien, 31, p. 88 Belonium helminthosporii (A. Bloxam) Keissler (1917), Annalen des K. K. naturhistorischen hofmuseums Wien, 31, p. 88 Leptobelonium helminthicola (A. Bloxam) Hohnel (1923), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 132, p. 112 Gorgoniceps pilatii Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 182 Strossmayeria basitricha (Saccardo) Dennis (1960), British Cup Fungi and their Allies, p. 73 (nom actuel) References : Ellis p. 215 fig. 961 ; Dennis p. 116 fig. 20E Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : Apothecies dispersees ou en petits groupes coherents, en forme de soucoupe, sessiles ou substipitees, de couleur blanchatre, puis ambre au sechage, receptacle lisse, disque plat, 0,5 mm de diametre. Habitat : Sur bois mort decortique de Quercus, Fagus, parmi les conidiophores brun-noir de Pseudospiropes simplex, ainsi qu'en association avec le mycelium de Helminthosporum simplex. Spores : Ascospores 2-3 seriees, fusiformes, hyalines, jusqu'a 7 cloisons, legerement resserrees aux cloisons, 30-40 x 4-5 µm. Asques en massue, octospores,100-120 x 10-14 µm. Hyphes du receptacle a parois minces, paralleles, 2,5-3 µm de large. Paraphyses filiformes, hyalines. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire.( in litt. Rare.) Printemps-ete ?. |
Rutstroemia bulgarioides (Rabenhorst) P. Karsten (1871) |
![]() |
Synonymes : Peziza versiformis var. ßß livida Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 314
Peziza abietis var. ßß strobilina Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 342 Peziza strobilina (Albertini & Schweinitz) de Candolle (1815), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 6, p. 21 (nom. illegit.) Peziza versiformis var. lividopurpurascensPersoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 243 Cenangium ferruginosum var. ß strobilina (Albertini & Schweinitz) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 187 Cenangium abietis var. ß strobilinum (Albertini & Schweinitz) Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 736 Peziza versiformis var. nigrescenteolivaceaWeinmann (1836), Hymeno et Gastero-mycetes hucusque in imperio Rossico observatos recensuit, p. 467 Niptera erumpens Desmazieres (1845), Plantes cryptogames du Nord de la France, Edn 1, 29, n° 1420 Peziza bulgarioides Rabenhorst (1867), in Kalchbrenner, Mathematikai es termeszettudomanyi kozlemenyek, vonatkozolag a hazai vizsonyokra, 5, p. 269 (Basionyme) Peziza ciborioides var. strobilina(Albertini & Schweinitz) Nylander (1868), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 36 Rutstroemia bulgarioides (Rabenhorst) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 105 (nom actuel) Chlorosplenium bulgarioides (Rabenhorst) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 233 Chlorosplenium nigrescenteolivaceum (Weinmann) P. Karsten (1882), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 9, p. 56 Helotium versiforme var. lividopurpurascens (Persoon) Gillet (1883), Champ. France, Discomyc., 6, p. 158 Cenangium strobilinum Saccardo (1883), Fungi italici autographice delineati, tab. 1306 Chlorosplenium lividum (Albertini & Schweinitz) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 124 Plectania bulgarioides (Rabenhorst) Hazslinszky (1886) [1885], Mathematikai es termeszettudomanyi kozlemenyek, vonatkozolag a hazai vizsonyokra, 21, p. 267 Humaria bulgarioides (Rabenhorst) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 149 Helotium lividum (Albertini & Schweinitz) Quelet (1890) [1889], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 18(2), p. 513, pl. 15, fig. 16 (nom. illegit.) Ciboria bulgarioides (Rabenhorst) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 106 Ciboria livida (Albertini & Schweinitz) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 106 Ciboria strobilina var. bresadolae Boudier (1909) 1905-10], Icones mycologicae, tome 3, tab. 480-bis Ombrophila livida (Albertini & Schweinitz) Lind (1913), Danish fungi as represented in the herbarium of E. Rostrup, p. 123 Piceomphale bulgarioides (Rabenhorst) Svrček (1957), Ceska mykologie, 11(4), p. 240 Chlorociboria bulgarioides (Rabenhorst) C.S. Ramamurthi, Korf & L.R. Batra (1958) [1957], Mycologia, 49(6), p. 860 References : BK 1 150 ; Cetto 4 1639 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Rutstroemiaceae Chapeau/Fructification : cupuliforme, 3-10 mm. Hymenium olive-brun fonce a noir-brun, mat et lisse. Surface externe concolore, mais plus claire. Marge lisse et plus foncee que l'hymenium. Stipe : tres court et epais, relativement charnu. Habitat : Sur cones imbus d'epiceas couches sur le sol, immediatement apres la fonte des neiges. Spores : etroitement elliptiques, lisses, hyalines, non guttulees, (6,5)7-9(10,5) x 3,5-5 µm. Asques octospores, spores uniseriees,95-100 x 7-8 µm. Paraphyses filiformes, cylindriques, septees et fourchues a la base. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Croissance en troupes denses. Repandu. Fevrier-Mai. |
Rutstroemia bolaris (Batsch) Rehm (1893) |
![]() |
Synonymes : Peziza bolaris Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 221, tab. 28, fig. 155 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Ciboria bolaris (Batsch) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 311 Lachnea bolaris (Batsch) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 65 Phialea bolaris (Batsch) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 116 Hymenoscyphus bolaris (Batsch) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 124 Rutstroemia bolaris (Batsch) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 765 (nom actuel) Helotium bolare (Batsch) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 247 Calycina bolaris (Batsch) Seaver (1934), Mycologia, 26(4), p. 346 References : BK 1 149 ; Medardi 249 ; Gr. p. 379 n° 615 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Rutstroemiaceae Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, cupule, puis etale, avec la marge relevee et furfuracee-denticulee, large de 3 a 9-(10) mm, jaune fonce a jaune olive clair ou fauve-ferrugineux, fauve-brunatre, fauve-rougeatre en dessus, un peu plus pale, subfurfurace ou veine-ride en dessous. Stipe : Concolore ou plus fonce a la base, long de 1-3-5-(10) mm et epais de 1 mm environ. Habitat : Sur branches tombees de Carpinus betulus (charme commun), egalement sur brindilles mortes et enfouies, in litt. egalement sur feuilles tombees de Castanea sativa (chataigner commun). Isoles ou fascicules ou gregaires. Ete-fin de l'hiver. Frequent a rare. Spores : Elliptiques, oblongues-elliptiques ou oblongues-fusiformes, parfois inequilaterales, hyalines, lisses, remplies de fines granulations et presentant aussi ordinairement a l'interieur deux gouttelettes ou simplement une ou deux vacuoles arrondies, 16-20-25 x 6-9 µm. Dans le vieil age, les gouttelettes et les granulations disparaissent et les spores sont triseptees avec, a chaque extremite un court appendice hyalin termine par une sporule conidienne arrondie. Asques subcylindriques, a peine attenues a la base, octospores, 125-143-(195) x 10-11,5-(17) µm. Paraphyses filiformes, rameuses a la base, septees dans la partie inferieure, un peu epaissies au sommet, 3-4 µm, remplies dans la partie superieure d'une matiere brunatre. Comestibilite : Sans interet |
Phaeohelotium fagineum (Persoon) Hengstmengel (2009) |
![]() |
Synonymes : Helvella fungiformis Scopoli (1770), Annus 4, historico-naturalis 4, p. 150, tab. 1, fig. 8 ('Elvela')
Peziza faginea Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 114 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Helotium fagineum (Persoon) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 356 Calycina fungiformis (Scopoli) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 447 Ombrophila faginea (Persoon) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 92 Hymenoscyphus fagineus (Persoon) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 74 Phaeohelotium fagineum (Persoon) Hengstmengel (2009), Mycotaxon, 107, p. 273 (nom actuel) References : Medardi p. 93 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Habitat : Sur feuille de Fagus. Comestibilite : Sans interet |
Pezicula livida (Berkeley & Broome) Rehm (1878) |
![]() |
Synonymes : Patellaria livida Berkeley & Broome (1854), The annals and magazine of natural history, series 2, 13, p. 466 (Basionyme)
Dermatea laricicola Fuckel (1867), Fungi Rhenani exsiccati, n° 2074 Pezicula laricicola (Fuckel) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 279 Patellaria constipata A. Bloxam (1871), in Cooke, Handbook of british fungi, Edn 1(2), p. 720 Pezicula livida (Berkeley & Broome) Rehm (1878), Ascomyceten, 10, n° 462 (nom actuel) Dermatea nectrioides W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 340 Dermatea livida (Berkeley & Broome) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 340 Lecanidion lividum (Berkeley & Broome) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 274 Pezicula nectrioides (W. Phillips) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 313 Durella livida (Berkeley & Broome) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 795 Dermatella livida (Berkeley & Broome) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 490 Cenangium nectrioides (W. Phillips) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 119 Scleroderris livida (Berkeley & Broome) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 127, 494 Helotium bodeni Hennings (1900), Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 42, p. xvii Myxosporium abietinum Rostrup (1901), Tidsskrift for Skovbrug, 13, p. 89 Pachydisca bodeni (Hennings) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 94 References : BK 1 259 ; Ellis p. 184 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Dermateaceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Sur branches et cones de coniferes, au sol. |
Octospora axillaris (Nees) M.M. Moser (1963) |
![]() |
Synonymes : Peziza axillaries Nees (1817), Das system der pilze und Schwamme, p. 253(67), tab. 37, fig. 267 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Leucoloma axillaris (Nees) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 318 Mollisia axillaris (Nees) Gillet (1881), Champignons de France, les discomycetes, p. 132 Humaria axillaris (Nees) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 290 Helotium axillaris (Nees) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 114 Humarina axillaries (Nees) Seaver (1928), The North American cup-fungi (operculates), p. 124 Octospora axillaris (Nees) M.M. Moser (1963), Kleinen kryptogamenflora von mitteleuropa, band 2a, p. 110 (nom actuel) References : Caillet et Moyne p. 194 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pyronemataceae Comestibilite : Sans interet |
Mollisia lividofusca (Fries) Gillet (1881) |
![]() |
Synonymes : Peziza rimosa Sowerby (1802), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 369, fig. 12
Patellaria rimosa (Sowerby) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 664 Peziza lividofusca Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 147 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Peziza fusca var. ß astromatica Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 483 Peziza fallaxDesmazieres (1845), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 3, p. 367 (nom. illegit.) Helotium lividofuscum (Fries) P. Karsten (1866), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 8, p. 207 Tapesia byssina Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 302 Niptera riccia Saccardo (1873), Atti della Societa veneto-trentina di scienze naturali residente in Padova, serie 1, 2(1), p. 210 Niptera lividofusca (Fries) Fuckel (1873), Fungi Rhenani exsiccati, n° 2573 Mollisia lividofusca (Fries) Gillet (1881), Champignons de France, les discomycetes, p. 127 (nom actuel) Mollisia fallax Gillet (1881), Champignons de France, les discomycetes, p. 119 Tapesia melaleuca var. strobincola Rehm (1885), Hedwigia, 24(1), p. 11 Mollisia discolor var. riccia (Saccardo) W. Phillips & Plowright (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 175 Mollisia riccia (Saccardo) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 338 Hymenula riccia (Saccardo) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 338 Mollisia fallax f. strobilorumRoumeguere (1890), Revue mycologique (Toulouse), 12(48), p. 161 Tapesia riccia (Saccardo) Rehm (1891), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 575 Tapesia lividofusca (Fries) Rehm (1891), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 576 Tapesia lividofusca var. fallax (Gillet) Rehm (1891), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 577 Pyrenopeziza riccia (Saccardo) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 133 Tapesia riccia var. fallax (Gillet) Rehm (1914), Berichte der bayerischen botanischen gesellschaft zur erforschung der heimischen flora, 14, p. 98 Mollisia genistae Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 121 (Basionyme) References : Ellis p. 89 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Dermateaceae Comestibilite : Sans interet |
Hyaloscypha leuconica (Cooke) Nannfeldt (1936) [1935-36] |
![]() |
Synonymes : Peziza leuconica Cooke (1879), in Stevenson, Mycologia Scotica, The fungi of Scotland and their geographical distribution, p. 317 (Basionyme)
Lachnella leuconica (Cooke) Cooke (1887), in W. Phillips, A manual of the British Discomycetes, p. 267 Trichopeziza leuconica (Cooke) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 414 Dasyscyphus leuconicus (Cooke) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 334 Urceolella leuconica (Cooke) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 130 Hyaloscypha leuconica (Cooke) Nannfeldt (1936) [1935-36], Transactions of the British mycological Society, 20(3-4), p. 206 (nom actuel) Helotium thymicolum Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 122 Hyaloscypha cincinnata Sherwood (1975), Phytologia, 28(1), p. 15 References : BK 1 241 ; Dennis p. 158 fig. 7F ; Ellis tome 2 p. 154 fig 672 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : Fructification, 3 mm et jusqu'a 5 mm de diametre, concave ou cupuliforme, subsessile. Hymenium blanc. Surface externe et marge frangees ou densement garnies de petits poils blancs a ocraces pales, puis jaunatres sales au sechage. Stipe : Indistinct. Habitat : Sur bois tombe, pourri, decortique, egalement sur cones, en particulier de Larix et Pinus. ( In litt. sur rameaux morts et cupules de Fagus, egalement mais plus rarement, sur d'autres arbres a feuilles caduques. Spores : Fusiformes, lisses, biguttulees, 6-8 x 1,8-2,2 µm. Asques cylindriques en massue, octospores, 40-50 x 5 µm, spores biseriees. Paraphyses filiformes et septees. Poils hyalins,lisses, a parois minces, non septes, coniques et effiles jusqu'a 100-140 µm de long, epais de (3)-5-8 µm a la base. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire. Commun.( in litt. peu frequent ). Printemps. Remarques : Peu remarquable en raison de sa tres petite taille. Les poils a la marge ont tendance a jaunir avec l'age. Sur bois decortique de resineux. |
Hamatocanthoscypha laricionis (Velenovský) Svrček (1977) |
![]() |
Synonymes : Peziza acuum subsp.* tenuissimaP. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 181
Peziza crispula subsp.* tenuissima (P. Karsten) P. Karsten (1870), Hedwigia, 9(8), p. 119 Helotium acuum subsp.* tenuissimum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 240 Helotium acuum var. ß tenuissimum(P. Karsten) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 148 Hyaloscypha cuneata Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 274 Hyaloscypha lycopodii Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 282 Uncinia laricionis var. lanensis Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 295 Uncinia laricionis Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 295 (Basionyme) Hyaloscypha minima Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 278 Dasyscyphus acuum var. tenuissimum (P. Karsten) Le Gal (1939), Revue de mycologie, Paris, 4, p. 26 Hyaloscypha curvipila Grelet (1951), Revue de mycologie, Paris, 16, p. 92 Hyaloscypha laricionis (Velenovský) Nannfeldt (1958), Fungi exsiccati suecici, praesertini upsalienses, 51-52, p. 39 Hyaloscypha juniperi E. Muller (1968) [1967], Sydowia : Annales mycologici, editi in notitiam scientiae mycologicae universalis, series II, 21(1-6), p. 149 Unciniella laricionis (Velenovský) K. Holm & L. Holm (1977), Symbolae botanicae upsalienses, 21(3), p. 17 Hamatocanthoscypha laricionis (Velenovský) Svrček (1977), Ceska mykologie, 31(1), p. 11 (nom actuel) Hamatocanthoscypha cuneata (Velenovský) Svrček (1985), Ceska mykologie, 39(4), p. 207 Calycellina lycopodii (Velenovský) Svrček (1985), Ceska mykologie, 39(4), p. 211 References : Ellis p. 171 fig. 747 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : Fructification 0,2 a 0,4 mm, cupuliforme, subsessile, fixe au support par un point central, Hymenium blanc luisant. Surface externe et marge densement garnies de poils blancs. Habitat : Sur les feuilles mortes tombees de Pinus. ( in litt. P.nigra, pinaster, sylvestris, ). Spores : Ascospores hyalines, 4-6 x 1-1,5 µm. Poils hyalins, septes ( 1 ou 2 cloisons ), jusqu'a 50 µ de long et 2-3 µ de large, a la base, et recourbes en crochet. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire. Frequent. Septembre-Juin. |
Crocicreas culmicola (Desmazieres) S.E. Carpenter (1980) |
![]() |
Synonymes : Peziza culmicola Desmazieres (1836), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 2, 6, p. 244 (Basionyme)
Peziza striata Rabenhorst (1860), Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 221 (nom. illegit.) Belonidium vexatum De Notaris (1863), Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 1(5), p. 380 Peziza palearum Rabenhorst (1863), Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 519 (nom. illegit.) Belonidium moliniae De Notaris (1863), Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 1(5), p. 380 Peziza vexata (De Notaris) P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 139 Helotium culmicolum (Desmazieres) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 237 Belonidium campanula subsp.* vexatum (De Notaris) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 163 Helotium apostata Rehm (1875), Ascomyceten, 6, n° 254-b Peziza subgibbosa Ellis (1876), Bulletin of the Torrey botanical Club, 6(21), p. 108 Phialea incarnata Quelet (1878) [1877], Bulletin de la Societe botanique de France, 24, p. 329 Phialea culmicola (Desmazieres) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 103 Calycella culmicola (Desmazieres) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 306 Calycella incarnata (Quelet) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 305 Helotium incarnatum (Quelet) Brunaud (1886), Journal d'histoire naturelle de Bordeaux et du Sud-Ouest, 1886, 2, p. 22 (nom. illegit.) Belonidium culmicolum (Desmazieres) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 148, tab. 5, fig. 29 Belonidium incarnatum (Quelet) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 315 Cyathicula incarnata (Quelet) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 306 Belonium subgibbosum (Ellis) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 493 Hymenoscyphus culmicola (Desmazieres) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 75 Belonioscypha vexata (De Notaris) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 745 Belonioscypha incarnata (Quelet) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 747 Belonium culmicola (Desmazieres) Seaver (1951), The North American cup-fungi (inoperculates), p. 176 Belonioscypha chrysosperma Le Gal (1955) [1954], Bulletin de la Societe mycologique de France, 70, p. 213 Belonioscypha culmicola (Desmazieres) Dennis (1956), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 62, p. 39 Cyathicula culmicola (Desmazieres) S.E. Carpenter & Dumont (1979) [1978], Mycologia, 70(6), p. 1231 Crocicreas culmicola (Desmazieres) S.E. Carpenter (1980), Brittonia, 32(2), p. 269 (nom actuel) References : Gr. p. 391 n°641 ; Dennis p. 128 pl. XVIIg ; Ellis p. 454 fig. 1738 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, turbine, ferme, blanchatre, disque concave de 0,5 jusqu'a 1,5-2 mm, en forme de coupe avec un bord dente blanc ivoire ou un creux jaunatre a l'exterieur, legerement pruineux. Stipe : Cylindrique, court, egal, epais, parfois legerement rose. Habitat : Necrophyte sur tiges mortes de graminees, Agropyron, Calamagrostis, Deschampsia et Phalaris, egalement sur Juncus,sur plantes dictotyledones, ainsi que sur chaumes d'avoine, de seigle, d'orge et de froment. Spores : Ascospores hyalines, droites ou a peine courbees ou allongees-fusiformes generalement triseptees, avec un revetement gelatineux epais, 19-28(-33) x 3-3,5-4 µm. Asques cylindriques-claviformes 126 x10 µm, spores biseriees (jusqu'a 8 spores ), a foramen bleuissant un peu par l'iode. Paraphyses cylindriques, greles, d'environ 3 µm d'epaisseur. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole ou par petits groupes. Assez commun. Ete,( Juillet-Septembre ). |
Tympanis conspersa (Fries) Fries (1822) |
![]() |
Synonymes : Peziza sphaerioides Roth (1791), in Usteri, Annalen der botanik, 1, p. 11, tab. 1, fig. 6
Sphaeria fissivela Tode (1791), Fungi mecklenburgenses selecti, 2, p. 18, tab. 10, fig. 86 Peziza pyri Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 671 Peziza sphaeriaeformis Rebentisch (1804), Prodomus florae neomarchicae, p. 387 Peziza conglomerata Wahlenberg (1812), Flora lapponica, p. 534 Sphaeria conspersa Fries (1817), Kongl. vetenskaps akademiens handlingar, 1817, p. 112 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Tympanis conspersa (Fries) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 175 (nom actuel) Diatrype conspersa (Fries) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 385 Tympanis pyri (Persoon) De Notaris (1863), Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 1(5), p. 382 Cenangium conspersum (Fries) De Notaris (1863), Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 1(5), p. 383 Helotium pyri (Persoon) P. Crouan & H. Crouan (1867), Florule du Finistere, p. 47 Cenangium sphaerioides (Roth) Quelet (1885) [1884], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 13(2), p. 285 References : Dennis p. 112 fig. 9A ; Ellis p. 163 fig.716 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Tympanidaceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Espece cespiteuse erompante, sur ecorce de pommier, poirier, sorbier, surtout au printemps. Seule la forme avec asques contenant des centaines de conidies est presentee ici. La forme avec spores est rarement vue. |
Rutstroemia elatina (Albertini & Schweinitz) Rehm (1893) |
![]() |
Synonymes : Peziza elatina Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 330, tab. 2, fig. 3 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Kriegeria olivacea Rabenhorst (1878), Hedwigia, 17(3), p. 32 Ombrophila kriegeriana Rabenhorst (1878), Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 2315 Ciboria kriegeriana (Rabenhorst) Rehm (1882), Ascomyceten, 14, n° 660 Helotium elatinum (Albertini & Schweinitz) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 309 Chlorosplenium kriegerianum (Rabenhorst) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 318 Chlorosplenium elatinum (Albertini & Schweinitz) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 318 Rutstroemia elatina (Albertini & Schweinitz) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 767 (nom actuel) Ciboria elatina (Albertini & Schweinitz) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 62 Kriegeria elatina (Albertini & Schweinitz) Hohnel (1914), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 123, p. 114 Phialea mariae Boudier (1917), Bulletin de la Societe mycologique de France, 33(1-2), p. 18 Kriegeria kriegeriana (Rabenhorst) Seaver (1943), Mycologia, 35(4), p. 493 Lanzia elatina (Albertini & Schweinitz) Baral & Krieglsteiner (1985), Beihefte zur zeitschrift fur mykologie, 6, p. 20 Poculum elatinum (Albertini & Schweinitz) M.P. Sharma (1991), Himalayan botanical researches, p. 246 References : BK 1 152 ; Cetto 5 2120 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Rutstroemiaceae Chapeau/Fructification : Cupuliforme a orbiculaire, 2-6 mm, distinctement stipitee. Hymenium lisse, olive-brun fonce a noir. Surface externe et marge concolores. Marge incurvee dans la jeunesse et faiblement fimbriee. Chair : Gelatineuse. Stipe : Concolore, long de 1-3 mm. Surface externe et pied faiblement furfuraces et inegaux. Habitat : Sur aiguilles et branches tombees portant encore des aiguilles d'Abies Alba. Spores : Fusiformes-elliptiques, lisses, hyalines, biguttlees, le plus souvent pourvues d'une cloison centrale a maturite, 12-17 x 5-6 µm. Asques octospores, spores uniseriees, 130-160 x 10-12 µm. Paraphyses filiformes, septees et legerement renflees au sommet. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole a gregaire. Rare. D'Avril a Juin. |
Psilachnum inquilinum (P. Karsten) Dennis (1962) |
![]() |
Synonymes : Helotium inquilinum P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 241 (Basionyme)
Dasyscyphus inquilinus (P. Karsten) G. Winter (1883), Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 2841 Lachnella inquilina (P. Karsten) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 132 Trichopeziza inquilina (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 424 Pezizella inquilina (P. Karsten) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 675 Lachnum inquilinum (P. Karsten) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 96 Hymenoscyphus inquilinus (P. Karsten) Migula (1913), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 3(2), p. 1160 Dyslachnum inquilinum (P. Karsten) Hohnel (1926), Mitteilungen aus dem botanischen Institut der technischen hochschule in Wien, 3(2), p. 68 Helotium telmateiae Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 207 Psilachnum inquilinum (P. Karsten) Dennis (1962), Persoonia, 2(2), p. 182 (nom actuel) References : Ellis p. 564 fig. 2090 ; Dennis p. 156 ; BK 1 238 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : Apothecie 0,5-0,75-1-(2)mm, a petiole court, cupuliforme a orbiculaire, quelques fois plus ou moins ondulee. Hymenium lisse, blanc ou creme, ou avec des disques jaunatres. Surface externe et marge concolores duveteuses, avec des poils marginaux cylindriques obtus. Habitat : A la base des tiges mortes ou en decomposition de l'annee precedente d'Equisetum arvense, E. palustre, etc... Spores : Elliptiques, parfois un peu arquees, lisses, hyalines, biguttulees, 5-7-9 X 1,5-2 µm. Asques octospores, 40-55 x 5-8 µm, spores biseriees. Paraphyses lanceolees plus longues que les asques. Poils hyalins, lisses, a parois minces, legerement amincis et arrondis au sommet, septes, ( 1-2 cloisons ), 50-60 x 2-2,5-(3) µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole a gregaire. Tres frequent ( in.ltt. peu frequent )?. Mars a Octobre ( in. litt. Mars-Mai )?. |
Psilachnum lanceolatoparaphysatum (Rehm) Hohnel (1926) |
![]() |
Synonymes : Pezizella lanceolatoparaphysata Rehm (1908), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 6(4), p. 316 (Basionyme)
Psilachnum lanceolatoparaphysatum (Rehm) Hohnel (1926), Mitteilungen aus dem botanischen Institut der technischen hochschule in Wien, 3(2), p. 73 (nom actuel) Helotium lanceolatoparaphysatum (Rehm) Seaver (1951), The North American cup-fungi (inoperculates), p. 145 References : Rubio p. 255 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Sur Valeriana pyrenaica |
Phaeohelotium vernum (Boudier) Declercq (2014) |
![]() |
Synonymes : Ombrophila verna Boudier (1889) [1888], Bulletin de la Societe mycologique de France, 4(3), p. 77 (Basionyme)
Helotium pruni Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 851 Helotium pileatum Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 850 (nom. illegit.) Helotium praecox Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 187 Helotium infundibulum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 185, pl. 20, fig. 27 Lachnum grande Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 247, pl. 9, fig. 34 Helotium niveum Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 119 (nom. illegit.) Helotium dianae Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 118 Helotium vernalis Dennis (1956), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 62, p. 73 Hymenoscyphus vernus (Boudier) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 78 Phaeohelotium vernum (Boudier) Declercq (2014), Index fungorum, 173, p. 1 (nom actuel) References : Ellis p. 8 fig. 25 ; Dennis p. 122 pl. XVIh ; Gr. p. 299 n° 471 ; Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, aplati-lentiforme, ou pulvine a discoide, avec la marge entiere ou peu crenelee, large de 4 a 5 mm, ocrace ou ocrace-fauve en dessus, plus pale et tres finement fibrilleux en dessous, jaunatre au frais, brun bordeaux au sec. Stipe : Plus ou moins long, 4 a 8 mm, egal, fin, puberulent ou fibrilleux, brun noiratre vers la base. Habitat : Sur les branches pourries, dans les bois marecageux, en particulier, Alnus, Quercus, Populus, Salix etc.... Spores : Oblongues-elliptiques, de taille assez irreguliere, hyalines verdatres, lisses, continues, presentant le plus souvent un tres petit granule oleagineux ou seulement quelques nebulosites a chaque extremite, 9-11 x 4-5 µm. Asques cylindriques-claviformes, legerement retrecis a la base, octospores, 90-95 x 10 µm. Paraphyses hyalines, simples, obtuses et legerement epaissies au sommet, granuleuses interieurement. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire, en croissance serree. Rare. De Fevrier a Septembre. |
Phaeohelotium geogenum (Cooke) Svrček & Matheis (1979 |
![]() |
Synonymes : Helotium geogenum Cooke (1877), Grevillea, 6(38), p. 65 (Basionyme)
Calycina geogena (Cooke) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448 Pachydisca geogena (Cooke) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 93 Ombrophila albescens Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 107 Helotium longisporum Schweers (1939), Revue de mycologie, Paris, 4, p. 131 Helotium ulmariae Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 121 (nom. illegit.) Phaeohelotium geogenum (Cooke) Svrcek & Matheis (1979), Ceska mykologie, 33(4), p. 225 (nom actuel) Hymenoscyphus geogenum (Cooke) Milekhin & Prokhorov (2008), Moscow University biological sciences bulletin, 63(4), p. 178 References : Gr. p. 305 n° 483 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : Receptacle obconique, attenue en stipe tres court, blanc pur, plan, puis convexe, large de 2 a 3 mm. Habitat : A terre, sur debris de bois enfouis, egalement sur plantes et feuilles pourrissantes. Spores : Fusiformes, 25-35 x 5-7 µm. Paraphyses minces, lineaires. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole a gregaire. Rare. Plutot automnal. |
Lachnum nudipes (Fuckel) Nannfeldt (1928) |
![]() |
Synonymes : Peziza nudipes Fuckel (1866), Fungi Rhenani exsiccati, n° 1863 (Basionyme)
Peziza virginea subsp.* spiraeaecola P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 192 Lachnum virgineum subsp.* spiraeaecola (P. Karsten) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 170 Lachnea spiraeaecola (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 249 Helotium nudipes (Fuckel) Saccardo (1882), Michelia, 2(8), p. 612 Erinella spiraecola (P. Karsten) Patouillard (1887), Tabulae analyticae fungorum, 6, p. 36, fig. 591 Dasyscyphus spiraeicola (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 442 Dasyscyphus nudipes (Fuckel) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 442 Lachnum spiraeicolum (P. Karsten) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 880 Atractobolus spiraeicola (P. Karsten) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446 Atractobolus nudipes (Fuckel) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446 Lachnum nudipes (Fuckel) Nannfeldt (1928), Svensk botanisk tidskrift utgifven af svenska botaniska foreningen, 22, p. 124 (nom actuel) References : Ellis p. 355 fig. 1485 ; Dennis p. 148 pl. XIXb ; Gr. p. 427 n° 718 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Lachnaceae Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, plus rarement subsessile, d'abord urceole, puis etale-patelliforme, souvent un peu ondule a la fin, large de 0,5-1,5 mm, blanc, avec l'hymenium jaunatre ou orange dans le vieil age ou par le sec, couvert en dessous de poils blancs, granuleux exterieurement. Habitat : Dans les endroits marecageux, sur tiges mortes de Filipendula ulmaria, egalement sur Eupatorium. Spores : Fusiformes, hyalines, lisses, 8-10-(13) x 2-2,5 µm. Asques subcylindriques-claviformes, octospores, 45-65 x 5-6 µm, biseriees. Paraphyses fusiformes-aigues, beaucoup plus longues que les asques, 100-117 µm, generalement 1-2 septees vers la base, granuleuses ou non a l'interieur, epaisses de 6 a7 µm dans la partie la plus large. Poils septes, finements incrustes, entremeles de gros cristaux. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire a cespiteux. Tres frequent, ete (mai-septembre). |
Lachnum salicariae (Rehm) Raitviir (1991) |
![]() |
Synonymes : Dasyscyphus salicariae Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 851 (Basionyme)
Atractobolus salicariae (Rehm) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446 Helotium microsporum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 192 Lachnum salicariae (Rehm) Raitviir (1991), Nizshie rasteniya, griby i mokhoobraznye sovetskogo dal'nego vostoka rossii, 2, p. 293 (nom actuel) References : Mycocharentes ; Ellis 2 p. 384 fig. 1568 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Lachnaceae Chapeau/Fructification : Fructification,0,5-0,3 mm, cupuliforme a orbiculaire, pedicellee, junatre pale, garnie de poils septes, blancs de 40-50 x 3-4 µm. Stipe : Densement couvert de poils. Habitat : Dans les endroits humides et marecageux, commune a la base et a l'interieur des tige de Lythrum salicaria (salcaire) mais aussi autres plantes. Spores : Spores fusiformes, hyalines, 5-6-11 x 1,5-2 µm, guttulees. Asques octospores. Paraphyses lanceolees depassant les asques, spores biseriees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole a gregaire. Assez frequent. Ete -( Aout .) |
Hyphodiscus hymeniophilus (P. Karsten) Baral (1993) |
![]() |
Synonymes : Peziza hymeniophila P. Karsten (1861), Synopsis Pezizarum et Ascobolorum Fenniae, p. 21 ('hymenophila') (Basionyme)
Cyathicula hymeniophila (P. Karsten) P. Karsten (1866), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 8, p. 207 Tapesia atrosanguinea Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 303 Helotium hymeniophilum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 241 Patellea pseudosanguinea Rehm (1889), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 284 Pseudohelotium hymeniophilum (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 303 Tapesia pseudosanguinea (Rehm) Saccardo (1892), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 10, p. 19 Phialea atrosanguinea (Fuckel) Hohnel (1905), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 3(4), p. 331 Micropodia hymeniophila (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 127 Hymenoscyphus atrosanguineus (Fuckel) Migula (1913), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 3(2), p. 1164 Patellea atrosanguinea (Fuckel) Kirschstein (1938), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 36(5-6), p. 390 Durella polyporicola Svrček (1967), Ceska mykologie, 21(3), p. 146 Cistella rubescens Raschle (1979) [1978], Nova Hedwigia, 30, p. 664 Cistella hymeniophila (P. Karsten) Korf (1982), Mycotaxon, 14(1), p. 2 Cistellina hymeniophila (P. Karsten) Svrček (1987), Ceska mykologie, 41(4), p. 202 Hyphodiscus hymeniophilus (P. Karsten) Baral (1993), Zeitschrift fur mykologie, 59(1), p. 7 (nom actuel) References : Gr. 471 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : Receptacle attenue en un stipe court et brun, d'abord urceole, margine, puis aplati, large de 2 a 5 dixiemes de millimetre, fauve ou brun-poupre a l'interieur, ocrace-fauve a l'exterieur et couvert de petits poils courts, obtus, septes, granuleux exterieurement, fauve pale, mais blanchatres vers la marge. Stipe : Tres court, brun. Habitat : Cette espece croit ordinairement sur l'hymenium des polypores resupines. Spores : Theques cylindriques-claviformes, octospores, 45 x 7 µm environ . Paraphyses greles, lineaires, incolores. . Spores oblongues, incolores, continues, sans granulations a l'interieur, 5-6,5 x 1,5-2 µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Cette espece a ete recoltee, en France, a Rouen, par Mr Niel, sur des branches mortes de merisier dont elle teignait le bois en rouge ( ce qui parait-il est caracteristique ) et soulevait l'ecorce pour se developper a l'air. |
Hymenoscyphus caudatus (P. Karsten) Dennis (1964) |
![]() |
Synonymes : Peziza caudata P. Karsten (1866), Fungi Fenniae exsiccati, 6, n° 547 (Basionyme)
Helotium scutula var. γ caudatum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 112 Helotium scutula subsp.* caudatum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 234 Helotium miserrimum P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 215 Helotium naviculasporum Ellis (1874), Bulletin of the Torrey botanical Club, 5(11), p. 46 Helotium saprophyllum Peck (1878) [1876], Annual report of the New York state Museum of natural history, 29, p. 55 Calycina saprophylla (Peck) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 449 Calycina naviculaspora (Ellis) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448 Helotium scutula var. petiolicola Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 114 Helotium strangulatum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 205 Helotium caudatum (P. Karsten) Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 206 Helotium linderi W.L. White (1943), Farlowia, 1, p. 154 Hymenoscyphus caudatus (P. Karsten) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 76 (nom actuel) Hymenoscyphus strangulatus (Velenovský) Svrček (1985) [1984], Sbornik Narodniho muzea v Praze, rada B, Prirodni vedy, 40(3-4), p. 178 References : Ellis p. 69 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : 1 mm de diametre Stipe : court Habitat : Sur feuilles de feuillus. Spores : plus pointues a la base qu'a l'apex. Comestibilite : Sans interet |
Hemimycena candida (Bresadola) Singer (1938) |
![]() |
Noms francais : Mycene des consoudes. Synonymes : Omphalia candida Bresadola (1900), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 2(14), p. 87, tab. 199 (Basionyme) Agaricus subcandidus Migula (1912), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 2(2), p. 617 Mycena candida (Bresadola) Kuhner (1938), Encyclopedie mycologique, 10, p. 659, fig. 236 Hemimycena candida (Bresadola) Singer (1938), Revue de mycologie, Paris, 3(4), p. 195 (nom actuel) Marasmiellus candidus (Bresadola) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 299 (nom. illegit.) Delicatula candida (Bresadola) Kuhner & Romagnesi (1953), Flore analytique des champignons superieurs, p. 119 (nom. inval.) Helotium candidum (Bresadola) Redhead (1982), Canadian journal of botany, 60(10), p. 2004 References : CD 537-260, 109 ; Eyssartier et Roux p. 370, 384 4eme edition Groupe : Mycenes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Mycenaceae Habitat : Sur les touffes de consoudes fanees. Comestibilite : Sans interet |
Hemimycena cephalotricha (Josserand) Singer (1938) |
![]() |
Synonymes : Omphalia cephalotricha Josserand (1937) [1936], Annales du bulletin de la Societe linneenne de Lyon, 80, p. 85 (Basionyme)
Mycena cephalotricha (Josserand) Kuhner (1938), Encyclopedie mycologique, 10, p. 635 (nom. inval.) Delicatula cephalotricha (Josserand) Cejp (1938), Atlas des champignons de l'Europe, 4-b, Delicatula, p. 138 Hemimycena cephalotricha (Josserand) Singer (1938), Revue de mycologie, Paris, 3(4), p. 195 (nom actuel) Marasmiellus cephalotrichus (Josserand) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 298 Helotium cephalotrichum Josserand ex Redhead (1982), Canadian journal of botany, 60(10), p. 2004 References : CD 540 ; Eyssartier et Roux p. 372 Groupe : Mycenes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Mycenaceae Comestibilite : Sans interet |
Hemimycena mauretanica (Maire) Singer (1943) |
![]() |
Synonymes : Omphalia mauretanica Maire (1928), Bulletin de la Societe mycologique de France, 44(1), p. 43 (Basionyme)
Mycena mauretanica (Maire) Kuhner (1938), Encyclopedie mycologique, 10, p. 639, fig. 228-229 Hemimycena mauretanica (Maire) Singer (1943), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 41(1-3), p. 121 (nom actuel) Marasmiellus mauretanicus (Maire) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 298 Delicatula mauretanica (Maire) Kuhner & Romagnesi (1953), Flore analytique des champignons superieurs, p. 117 (nom. inval.) Helotium mauretanicum (Maire) Redhead (1982), Canadian journal of botany, 60(10), p. 2005 References : AN p. 54 Groupe : Mycenes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Mycenaceae Chapeau/Fructification : Poilu. Les poils retiennent parfois les gouttelettes d'eau. Habitat : Sur debris vegetaux. Spores : 6.5-10 x 2-3.5 µm Comestibilite : Sans interet Commentaires : Proche de H. angustispora. |
Cyathicula pteridicola (P. Crouan & H. Crouan) Dennis (1975) |
![]() |
Synonymes : Peziza pteridicola P. Crouan & H. Crouan (1867), Florule du Finistere, p. 50 (Basionyme)
Phialea pteridicola (P. Crouan & H. Crouan) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 104 Hymenoscyphus pteridicola (P. Crouan & H. Crouan) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485 Helotium pteridicola (P. Crouan & H. Crouan) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 112 Cyathicula pteridicola (P. Crouan & H. Crouan) Dennis (1975), Kew bulletin, 30(2), p. 349 (nom actuel) Conchatium pteridicola (P. Crouan & H. Crouan) Svrček (1979), Ceska mykologie, 33(4), p. 197 Crocicreas cyathoideum var. pteridicola (P. Crouan & H. Crouan) S.E. Carpenter (1980), Brittonia, 32(2), p. 270 References : Medardi 41 ; Dennis p. 129 pl. XVIIc ; Ellis 1 p. 566 fig. 2099 ; Gr. p. 393 n° 648 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : Receptacle d'abord cupule-globuleux, jusqu'a 0,5 mm, puis etale-convexe et subsessile, large de 0,5 a 1 mm, d'un blanc grisatre glauque, a marge dentelee et flexueuse, exterieurement comme striee par des granulations brun fonce disposees en files longitudinales. Chair : Tendre . Odeur et saveur insignifiantes. Stipe : Assez court. Habitat : Sur tiges mortes de Pteris aquilina. Spores : Subcylindriques, parfois naviculaires, droites ou un peu courbees, finement guttulees vers les extremites, legerement teintees de verdatre, 8-10-11 x 1,5-2 µm. Asques claviformes, peu retrecis a la base, 40-50 x 4-5 µm. Paraphyses droites simples ou divisees, epaissies dans la partie superieure, septees, granuleuses, d'un joli vert clair. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole a gregaire. Peu frequent. Printemps. Synonyme de Cyathicula cyathoidea selon certains auteurs |
Craterium leucocephalum (Persoon) Ditmar (1813) |
![]() |
Synonymes : Peziza convivialis Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 121
Stemonitis cyathiformis Schrank (1790), in Romer & Usteri, Magazin fur die botanik, 4(12), p. 19 Stemonitis leucocephala Persoon (1792), in J.F. Gmelin, Systema naturae, Edn 13, 2(2), p. 1467 (Basionyme) Arcyria leucocephala (Persoon) Hoffmann (1795), Flore de l'Allemagne, 2, tab. 6, fig. 1 Trichia cinerea Trentepohl (1797), in Roth, Catalecta botanica, 1, p. 227 (nom. illegit.) Trichia aurea Hornemann (1806), Flora danica, 22, p. 9, tab. 1314, fig. 2 Craterium leucocephalum (Persoon) Ditmar (1813), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 1, p. 21, tab. 11 (nom actuel) Cyathus cinereus Purton (1821), An appendix to Midland flora, 3(1), p. 309, tab. 35 Peziza cyathoidea var. ß convivialis (Batsch) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 124 Craterium vulgare Chevallier (1826), Flore generale des environs de Paris, 1, p. 340, tab. 4, fig. 26 (nom. illegit.) Cupularia leucocephala (Persoon) Link (1833), Handbuch zur Erkennung der natuzbarsten und am haufigsten vorkommenden Gewachse, 3, p. 421 Craterium xanthopus Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 358 Craterium deoperculatum Fries (1836), in Weinmann, Hymeno et Gastero-mycetes hucusque in imperio Rossico observatos recensuit, p. 597 Cupularia xanthopus (Wallroth) Rabenhorst (1844), Deutschlands kryptogamen-flora, 1, p. 271 Craterium pruinosum Corda (1854), Icones fungorum hucusque cognitorum, 6, p. 13, tab. 2, fig. 33 Craterium minimum Berkeley & M.A. Curtis (1873), Grevillea, 2(17), p. 67 Helotium cyathoideum var. conviviale (Batsch) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 252 Physarum scyphoides Cooke & Balfour f. (1889), in Massee, The journal of mycology, 5(4), p. 186 Craterium cylindricum Massee (1892), A monograph of the Myxogastres, p. 268 Craterium fuckelii Massee (1892), A monograph of the Myxogastres, p. 272 Craterium convivale (Batsch) Morgan (1896), Journal of the Cincinnati Society of natural history, 19(1), p. 14 Lignydium scyphoides (Cooke & Balfour f.) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 490 Craterium leucocephalum var. scyphoides (Cooke & Balfour f.) G. Lister (1911), A monograph of the Mycetozoa, Edn 2, p. 97 Craterium leucocephalum var. cylindricum (Massee) G. Lister (1911), A monograph of the Mycetozoa, Edn 2, p. 97 References : Ing p. 237 Groupe : Myxos Classification : Amoebozoa / Myxogastrea / Physarida / Physaraceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : De nombreuses varietes dont scyphoides et cylindricum. |
Ciboria viridifusca (Fuckel) Hohnel (1926) |
![]() |
Synonymes : Peziza viridifusca Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 309 (Basionyme)
Helotium amenti f. alni Saccardo (1882), Michelia, 2(8), p. 612 Ombrophila baeumleri Rehm (1885), Ascomyceten, 17, n° 806 Chlorosplenium amenticolum P. Karsten (1887), Revue mycologique (Toulouse), 9(33), p. 11 Phialea viridifusca (Fuckel) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 275 Helotium baeumleri (Rehm) P. Sydow (1894), Mycotheca marchica, n° 4047 Ombrophila viridifusca (Fuckel) Rehm (1896), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 1262 Hymenoscyphus viridifuscus (Fuckel) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 486 Ciboria amenticola (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 106 Ciboria viridifusca (Fuckel) Hohnel (1926), Mitteilungen aus dem botanischen Institut der technischen hochschule in Wien, 3(3), p. 101 (nom actuel) Rutstroemia baeumleri (Rehm) Berthet (1965), Bulletin mensuel de la Societe linneenne de Lyon, 34, p. 228 References : BK 1 142 ; Dennis p. 100 pl. XIV/A ; Ellis p. 87 fig. 343 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Sclerotiniaceae Habitat : Sur chatons femelles pourris et au sol dans les endroits marecageux d' Alnus |
Bisporella pallescens (Persoon) S.E. Carpenter & Korf (1974) |
![]() |
Synonymes : Peziza citrina Sowerby (1798), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 151 (nom. illegit.)
Peziza pallescens Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 85 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Peziza elongata Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 429 Calycina pallescens (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 670 Helotium pallescens (Persoon) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355 Niptera pallescens (Persoon) Fuckel (1871) [1871-72], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 25-26, p. 334 Helotium pallidulum Saccardo (1875), Atti della Societa veneto-trentina di scienze naturali residente in Padova, serie 1, 4(1), p. 136 Phialea pallescens (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 109 Calycella pallescens (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 306 Helotium citrinum var. pallescens (Persoon) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 239 Calycina pallidula (Saccardo) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448 Bisporella pallescens (Persoon) S.E. Carpenter & Korf (1974), Mycotaxon, 1(1), p. 58 (nom actuel) References : BK 1 176 ; Ellis 1 p. 4 ; Page Image In Published List. Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : Fructification 0,5-1 mm, globuleuse a l'etat jeune, puis cupuliforme a orbiculaire. Hymenium blanchatre a ochrace, lisse, surface externe lisse egalement. Stipe : Tres court, fixe sur une surface mate-feutree due au stade conidien de Bispora antennata ( Pers.) = B. monilioides ( Corda ). Habitat : Sur les coupes frontales de Fagus, sur taches noires du champignon imparfait. Spores : Fusiformes-elliptiques, lisses, hyalines, biguttulees (2 petites gouttes ), 10-13 x 2,5-4 µm. Asques octospores, spores irregulierement biseriees, 80-100 x 6-8 µm. J+ ( faible ). Paraphyses filiformes, septees, quelquefois legerement renflees-clavees au sommet. Conidies brunes, biguttulees, 10 x 4 µm, catenulees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Cespiteux ou en croissance serree. Frequent. Tout au long de l'annee. |
Rutstroemia petiolorum (Roberge) W.L. White (1941) |
![]() |
Synonymes : Peziza petiolorum Roberge (1842), in Desmazieres, Annales des sciences naturelles, botanique, serie 2, 17, p. 96 (Basionyme)
Helotium petiolorum (Roberge) De Notaris (1863), Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 1(5), p. 378 Peziza denigrans Fuckel (1868), Fungi Rhenani exsiccati, n° 2193 Phialea petiolorum (Roberge) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 102 Calycella petiolorum (Roberge) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 305 Hymenoscyphus petiolorum (Roberge) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 132 Cyathicula petiolorum (Roberge) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 305 Cyathicula denigrans (Fuckel) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 306 Ciboria petiolorum (Roberge) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 61 Rutstroemia petiolorum (Roberge) W.L. White (1941), Lloydia, 4(3), p. 197 (nom actuel) Calycina petiolorum (Roberge) Seaver (1951), The North American cup-fungi (inoperculates), p. 110 Poculum petiolorum (Roberge) Dumont & Korf (1978), Mycotaxon, 7(2), p. 185 References : Lloydia Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Rutstroemiaceae Habitat : Sur petioles de hetre (Fagus sylvatica) Comestibilite : Sans interet Commentaires : Proche de Rutstromemia sydowiana qui se developpe sur petiole de chene (Quercus) et qui possede des spores moins larges et guttulees. |
Phialina ulmariae (Lasch) Dennis (1960) |
![]() |
Synonymes : Peziza ulmariae Lasch (1853), in Rabenhorst, Klotzschii herbarum vivum mycologicum, Edn 1, n° 1723 (Basionyme)
Peziza deparcula P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 191 Helotium deparculum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 240 Trichopeziza ulmariae (Lasch) Lambotte (1880), Flore mycologique de la Belgique, p. 524 Urceola ulmariae (Lasch) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 322 Mollisia atrata var. ulmariae (Lasch) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 182 Pseudohelotium deparculum (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 293 Mollisia ulmariae (Lasch) Rehm (1891), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 531 Pezizella deparcula (P. Karsten) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 673 Belonidium deparculum (P. Karsten) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 497 Pyrenopeziza ulmariae (Lasch) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 134 Urceolella deparcula (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 129 Hymenoscyphus deparculus (P. Karsten) Migula (1913), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 3(2), p. 1154 Phialina deparcula (P. Karsten) Hohnel (1926), Mitteilungen aus dem botanischen Institut der technischen hochschule in Wien, 3(2), p. 106 Hyaloscypha deparcula (P. Karsten) Nannfeldt (1949), in Dennis, Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 32, p. 74 Phialina ulmariae (Lasch) Dennis (1960), British Cup Fungi and their Allies, p. 102 (nom actuel) Phialoscypha spiraeicola Raitviir (1977), Folia cryptogamica Estonica, 8, p. 3 Calycellina ulmariae (Lasch) Korf (1982), Mycotaxon, 14(1), p. 2 References : BK 1 246 ; Gr. p. 476 n° 2 ; Ellis p. 355 fig. 1489 ; Dennis p. 184 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, d'abord urceole ou cupuliforme a orbiculaire, puis aplati, large de 0,2-0,3 ( 0,5 ) mm. Hymenium lisse, jaunatre ocrace ou jaune citron pale, tres brievement pubescent a l'exterieur, marge un peu plus claire, aspect duveteux par les poils blanchatres. Habitat : Sur les petioles de feuilles mortes ou pourries de Filipendula ulmariae. Spores : Cylindriques, lisses, non septees, tres legerement teintees de jaunatre, 10,5-13 x 2 µm. Asques octospores, 32-36 (40) x 5,5 (7) µm. J+. Paraphyses rares, peu septees, cylindriques-clavees et remplies de petites guttules ou granulations jaunatres au sommet. Poils aigus, minces, lisses, flexueux, septes seulement a l'extreme base, presque hyalins, 15-25 ( 40 ) x 2-3 µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Rare ou peu frequent. Isole ou gregaire. Du printemps jusqu'en ete, ( in litt. Juin-Octobre ). |
Phaeohelotium nobile (Velenovský) Dennis (1971) |
![]() |
Synonymes : Pezizella nobilis Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 155, pl. 12, fig. 36 (Basionyme)
Pachydisca nobilis (Velenovský) Le Gal (1938), Revue de mycologie, Paris, 3, p. 132 Phaeohelotium nobile (Velenovský) Dennis (1971), Kew bulletin, 25(2), p. 356 (nom actuel) References : Medardi 214 ; Dennis p. 118 ; Ellis p. 15 ; Gr. 57 n° 494 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : Receptacle epais, obconique, indistinctement stipite, d'abord un peu deprime ou plan, puis legerement convexe, large de 1-1,5 a 2-2,5 mm, d'un joli jaune citrin . Stipe : Nul Habitat : Sur debris de chenes ou de residus vegetaux, en particulier, debris de mousse et de brindilles pourries. Spores : Ellipsoides et etroitement fusiformes, parfois un peu courbees, avec a l'interieur, de fines gouttelettes qui disparaisent plus ou moins a maturite, uniseptees a la fin, 11-14-(16) x 3-4 µm. Asques claviformes, octospores, 85-100 x 9-11,5 µm. Paraphyses nombreuses, filiformes, rameuses. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole a gregaire. Peut frequent. Ete ( Juillet-Aout ). |
Pezoloma ciliifera (P. Karsten) Korf (1971) |
![]() |
Synonymes : Peziza ciliifera P. Karsten (1866), Fungi Fenniae exsiccati, 6, n° 546 (Basionyme)
Helotium ciliiferum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 237 Ombrophila ciliifera (P. Karsten) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 91 Hyaloscypha ciliifera (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 127 Lachnea ciliata Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 877 Sphagnicola ciliifera (P. Karsten) Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 111 Pseudodiscinella ciliifera (P. Karsten) Dennis (1956) [1955], Kew bulletin, 10, p. 567 Pezoloma ciliifera (P. Karsten) Korf (1971), Phytologia, 21(4), p. 205 (nom actuel) Ciliatula ciliifera (P. Karsten) Pouzar (1972), Casopis Slezskeho musea v Opave, serie A, 21(2), p. 156 References : BSLL n° 74 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Lachnaceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Determination Jean Paul Priou. |
Mollisia conigena (Persoon) Boudier (1907) |
![]() |
Synonymes : Peziza conigena Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 634 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Helotium conigenum (Persoon) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355 Calycina conigena (Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448 Mollisia conigena (Persoon) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 138 (nom actuel) References : Gr. p. 512 n° 881 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Dermateaceae Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, urceole, cupule, puis aplati, large de 1/2 a 1 mm, nettement margine, entierement d'un blanc jaunatre, legerement furfurace en dessous. Chair : Molle, blanchatre, odeur et saveur insignifiantes. Habitat : Sur les ecailles des cones pourris de Pinus et d'Abies,( voir liste des recoltes ). Spores : Fusiformes, incolores, a peine nebuleuses ou granuleuses a l'interieur, 6-8 x 2-2,5 µm. Asques claviformes, octospores, 40-45 x 5-6 µm. Paraphyses dressees, oleiferes, hyalines. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole a gregaire. Peu frequent. Automne-Hiver. |
Mniaecia jungermanniae (Nees) Boudier (1885) |
![]() |
Synonymes : Peziza jungermanniae Nees (1822), in Fries, Systema mycologicum, 2(1), p. 2(1), p. 144 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza bryophila Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 305 Ascobolus jungermanniae (Nees) Berkeley & Broome (1865), The annals and magazine of natural history, series 3, 15, p. 447, tab. 16, fig. 23 Helotium jungermanniae (Nees) P. Crouan & H. Crouan (1867), Florule du Finistere, p. 47 Pseudopeziza jungermanniae (Nees) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 291 Calloria jungermanniae (Nees) Quelet (1883) [1882], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 11, p. 408 Mniaecia jungermanniae (Nees) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 114 (nom actuel) Humaria jungermanniae (Nees) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 146 Mollisia jungermanniae (Nees) Rehm (1891), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 548 References : Ellis 2 p. 5 ; Dennis p. 214 pl. VVo ; Gr. p. 353 n° 574 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, hemispherique, a hymenium plan, finement margine, large de 1 a 3 dixiemes de mm, d'aptres Boudier ( forma minor), de 1 a 2 mm, d'apres Massee ( forma major ), glabre, vert bleuatre fonce, noir par le sec. Habitat : Sur les petites jongermannes, le long des chemins sablonneux et sur les talus ( Boudier ); a terre parmi les Jongermannes ( Massee ), egalement sur Aplozia, Calypogeia, Diplophyllum, Jungermannia etc.... Spores : Ovales, souvent irregulieres, hyalines ou legerement teintees de vert a la maturite, lisses, continues, remplies de petites gouttelettes, mesurant 21-30 x 13-20 µm, d'apres Boudier, 15-18 x 8-9 µm, d'apres Massee ).( In litt. 16-20 x 8-10 µm). Asques claviformes, retrecis a la base, octospores, 80-100 x 15-18 µm, (in litt. 180 X 20 µm ), a parois assez epaisses, legerement verdatres, spores uniseriees. Paraphyses simples ou divisees, minces et fourchues, peu septees, clavulees au sommet, a contenu verdatre a bleu-vert. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Sur Hepatiques. Isole a gregaire. Rare. (Tres rare.) Fevrier-Avril. |
Microscypha grisella (Rehm) Sydow & P. Sydow (1919) |
![]() |
Synonymes : Peziza arenula Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 341 (c)
Mollisia arenula (Albertini & Schweinitz) P. Karsten (1874), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 13, p. 450 Helotium grisellum Rehm (1884), Ascomyceten, 16, n° 768 (Basionyme) Urceola hyalina var. arenula(Albertini & Schweinitz) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 321 Niptera arenula (Albertini & Schweinitz) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 288 Dasyscyphus grisellus (Rehm) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 467 Pyrenopeziza arenula (Albertini & Schweinitz) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 370 Lachnella grisella (Rehm) W. Phillips (1890), Grevillea, 18(88), p. 84 Phialea grisella (Rehm) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 737 Hymenoscyphus grisellus (Rehm) Lindau (1896), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1), p. 205 Atractobolus grisellus (Rehm) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446 Micropodia grisella (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 128 Micropodia arenula (Albertini & Schweinitz) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 128 Microscypha grisella (Rehm) Sydow & P. Sydow (1919), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 17(1), p. 38 (nom actuel) Mollisiaster hastulosus Kirschstein (1939), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 37(1-2), p. 140 Microscypha arenula (Albertini & Schweinitz) Svrček (1976), Ceska mykologie, 30(1), p. 12 References : Ellis p. 567 fig. 2106 ; Dennis p. 163 pl. XXg ; Gr. p. 475 n° 805 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : Receptacle d'abord globuleux et attenue en stipe tres court, puis etale-scutelliforme, large de 2-3 -(4) dixiemes de mm, grisatre en dessus, finement pubescent, brun ou subhyalin en dessous avec une marge blanchatre due a la frange de couleur claire des poils. Habitat : Hote des Pteridium, sur la face inferieure des frondes mortes ( en decomposition ), en particulier de Pteridium aquilinum. Spores : Irregulierement biseriees, cylindriques ou subclaviformes, droites ou un peu en massue, hyalines, continues, 6-10 x 1-1,5(2)µm. Asques octospores, courts, legerement retrecis au sommet,plutot larges a la base, 30-(40) x 6-7µm. Paraphyses greles, hyalines, filiformes, aussi longues que les asques. Poils legerement brunatres ou subhyalins, ondules, obtus, le plus souvent septes,30-60 x 2,5-3 µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire. Tres frequent. Printemps-ete. |
Hymenoscyphus lutescens (Hedwig) W. Phillips (1887) |
![]() |
Synonymes : Octospora lutescens Hedwig (1789), Descripto et adumbratio microscopico analytica muscorum frondorosum, 2, p. 31, tab. 9, fig. c (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza lutescens (Hedwig) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1454 Helotium lutescens (Hedwig) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355 Hymenoscyphus lutescens (Hedwig) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 131 (nom actuel) Phialea lutescens (Hedwig) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 713 Calycina lutescens (Hedwig) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448 Helotium conigenum ss. P. Sydow (1905), Mycotheca germanica, exs., n° 395 References : Ellis p. 178 fig. 781 ; Gr. p. 394 n° 649 ; Page Image In Published List. Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, turbine puis patelliforme, un peu convexe a la fin, 1-(3) mm, jaune ou jaune brunatre en dessus, glabre et blanc jaunatre en dessous, puis brun rougeatre au sechage. Stipe : Glabre, ordinairement court, 1 a 2 mm, subcylindrique, un peu flexueux, concolore. Habitat : Dans les bois humides, sur les brindilles tombees parmi les mousses, sur les cones et les aiguilles de coniferes. Spores : Oblongues-obtuses ou oblongues elliptiques, hyalines, droites, 10-15 x 3-4 µm. Asques claviformes, octospores, attenues a la base, spores unseriees. Paraphyses filiformes, greles, incolores. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole a gregaire. Peu frequent. Automne. |
Hymenoscyphus vitellinus (Rehm) Kuntze (1898) |
![]() |
Synonymes : Helotium vitellinum Rehm (1881), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 26, p. 124 (Basionyme)
Phialea vitellina (Rehm) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 262 Helotium scutula f. vitellina(Rehm) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 794 Hymenoscyphus vitellinus (Rehm) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 486 (nom actuel) References : Medardi 94 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Sur debris ligneux ou herbaces pourissants. |
Hymenoscyphus immutabilis (Fuckel) Dennis (1964) |
![]() |
Synonymes : Helotium immutabile Fuckel (1871) [1871-72], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 25-26, p. 338 (Basionyme)
Pachydisca immutabilis (Fuckel) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 94 Helotium trapezoideum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 207, pl. 20, fig. 42 Hymenoscyphus immutabilis (Fuckel) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 76 (nom actuel) References : Ellis p. 69 & 191 ; Gr. p. 398 n° 660 ; BK 1 187 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : Cupuliformes a infundibuliformes ou disciformes, courtement stipitees. Receptacle sessile ou attenue,d'abord un peu concave, puis plan, orbiculaire, a marge unie, large de 1 a 2 mm, blanc, ou d'un jaune pale en dessus, un peu plus pale ou blanchatre en dessous et sur le stipe, glabre, assez charnu pour sa taille et devenant brun dore au sechage. Stipe : Suivant litterature : Tres court ou long, jusqu'a 0,8 mm. Habitat : Sur feuilles mortes tombees et en decomposition de Populus, egalement sur petioles d'Aluns incana, et bien d'autres feuillus. Spores : Ovales-oblongues ou oblongues-fusiformes, hyalines, lisses, continues, presentant a l'interieur dans le jeune age, quelques granulations qui disparaissent a la maturite, 10-15 x 4-5 µm. Asques claviformes octospores, 90-125 x 8-10 µm, (in litt. 78-84 x 7,5-8 µm ), a foramen margine, spores uniseriees. ( Dennis 1978 : biseriees, Paraphyses lineaires, pas tellement septees, finement granuleuses interieurement, epaisses de 3 µm environ. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole a gregaire. Peu frequent. D'Octobre a Decembre. |
Hymenoscyphus subferrugineus (Nylander) Dennis (1964) |
![]() |
Synonymes : Peziza araneosa Sowerby (1802), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 369, fig. 5 (nom. illegit.)
Peziza subferruginea Nylander (1868), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 42 (Basionyme) Peziza sowerbyi Cooke (1875), Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 1, p. 32, tab. 15, fig. 55 Helotium subferrugineum (Nylander) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 125 Hymenoscyphus broomei W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 129, tab. 5, fig. 27 Humaria sowerbyi (Cooke) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 122 Phialea broomei (W. Phillips) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 264 Helotium sowerbyi (Cooke) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 248 Helotium broomei (W. Phillips) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 244 Ciboria broomei (W. Phillips) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 106 Hymenoscyphus subferrugineus (Nylander) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 73 (nom actuel) References : Dennis p. 248 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Habitat : Sur Salix Comestibilite : Sans interet |
Hyaloscypha hyalina (Persoon) Boudier (1907) |
![]() |
Synonymes : Peziza hyalina Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 655 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Octospora hyalina (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 667 Cyathicula hyaline (Persoon) P. Karsten (1866), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 8, p. 208 Pseudohelotium hyalinum (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 298 Helotium hyalinum (Persoon) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 240 Lachnea hyalina (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 79 Urceola hyalina (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 321 Lachnella hyalina (Persoon) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 267, tab. 8, fig. 48 Dasyscyphus hyalinus (Persoon) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 449 Pezizella hyalina (Persoon) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 653 Hymenoscyphus hyalinus (Persoon) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 69 Atractobolus hyalinus (Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446 Hyaloscypha hyalina (Persoon) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 126 (nom actuel) Micropodia hyalina (Persoon) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 128 Hyaloscypha quercus Nannfeldt (1932), Nova Acta Regiae Societatis Scientiarum Upsaliensis, series 4, 8(2), p. 274 References : BK 1 240 ; Ellis 1 p. 253 fig. 1053 ; Dennis p. 157 pl. 7e Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : 0,2-0,5 mm, cupuliforme a uniforme a l'etat jeune, puis acetabulee. Sessile. Hymenium lisse, gris blanchatre, translucide. Surface externe et marge blanches et finement feutrees-velues, parfois presque entierement ochrace. Habitat : Sur bois decortique de feuillus, tels que, Fraxinus, mais, plus souvent sur Quercus, egalement sur Betula, Sorbus, et meme Rubus fruticosus. ( Voir liste des recoltes). Spores : Elliptiques, lisses, hyalines, parfois garnies de petites guttules, 6-10 2-2,5-3 µm. Asques cylindriques-claviformes, octospores, spores biseriees, 35-(45) x 6 µm. Paraphyses cylindriques, filiformes, legerement renflees au sommet, parfois fourchues. Poils hyalins, a parois minces, avec 1 a 3 cloisons vers la base, effiles au sommet 110 x 6 µm. ( D'apres Dennis, non septes, et de 30 x 3 µm, Ellis : non septes et 45 x 3µm ). ?? Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire a cespiteux. Peu frequent. De Mars a Mai. ( In litt. Commun ou assez frequent, de Septembre a Mars, ou tout au long de l'annee ). |
Gemmina gemmarum (Boudier) Raitviir (2004) |
![]() |
Synonymes : Helotium gemmarum Boudier (1889) [1888], Bulletin de la Societe mycologique de France, 4(3), p. 81 (Basionyme)
Phialea gemmarum (Boudier) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 271 Hymenoscyphus gemmarum (Boudier) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485 Pezizella gemmarum (Boudier) Dennis (1956), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 62, p. 55 Calycina gemmarum (Boudier) Baral (1985), Beihefte zur zeitschrift fur mykologie, 6, p. 57 Hyphodiscus gemmarum (Boudier) Raitviir & R. Galan (1994), Systema Ascomycetum, 13(2), p. 160 Gemmina gemmarum (Boudier) Raitviir (2004), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 20, p. 44 (nom actuel) References : BK 1 197 ; Dennis p. 132 ; Cetto 7 2968 ; Ellis p. 191 fig. 847 ; Gr. p. 390 n° 638 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, d'abord cupule, puis pateriforme, margine, large de 0,3 a 0,7,( 1 mm ), blanc, finement puberulent a l'exterieur. Stipe : Concolore a legerement jaunatre a la base,, pouvant atteindre jusqu'a 1 mm de longueur, grele, finement pubescent . Habitat : Sur ecailles et bourgeons tombes, pourris et gorges d'eau de Populus nigra, enfouis sous les feuilles et provenant de l'annee precedente. Spores : Elliptiques a fusiformes-clavees, lisses, hyalines, garnies parfois de fines gouttelettes aux extremites, 5-7 X 2-2,2 µm.( d'apres Boudier, 6-9 x 2,5-3 µm). Asques cylindriques-claviformes, octospores, 35-40 x 4,5 µm, spores biseriees,( d'apres Boudier, 45-50 x5-7 µm). Paraphyses peu nombreuses, simples ou divisees, cylindriques et non septees, larges de 2 a 3 µm, non epaissies au sommet, presentant quelques granulations a l'interieur. J+ faible. Les terminaisons des hyphes saillantes de l'excipulum sont globuleuses-capitees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole a gregaire. Rare. Fevrier a Avril. |
Cudonia circinans (Persoon) Fries (1849) |
![]() |
Synonymes : Helvella revoluta J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1449 (nom. illegit.)
Leotia circinans Persoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 31 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Helotium circinans (Persoon) Swartz (1812), Kongl. vetenskaps akademiens nya handlingar, 33, p. 15 ('circinnans') Helvella circinans (Persoon) Martius (1817), Flora cryptogamica erlangensis, p. 402 Leotia gracilis Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 198 Cudonia circinans (Persoon) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 348 (nom actuel) Vibrissea circinans (Persoon) Hazslinszky (1881), Ertekezesek a termeszettudomanyok Korebol, kiadja a magyar tudomanyos Akademia, 11(19), p. 9 References : Medardi p. 44 ; Eyssartier et Roux p. 1072 ; BK 1 p. 138 ; Gr. p. 286 ; BMBDS 58 p. 16 Groupe : Helvelles/Morilles Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Cudoniaceae Chapeau/Fructification : Receptacle d'abord convexe, puis plus ou moins deprime, ondule, a marge inflechie (parfois un peu helvelloide) sinuee-lobee, large de 1 a 2 cm, ochrace en dessus, gris violace et souvent flexueux en dessous. Chair : Non gelatineuse, ocre blanchatre. Odeur et saveur insignifiantes. Stipe : Stipe haut de 3 a 6 cm et epais de 4 a 6 mm, creux, subcylindrique ou peu renfle a la base, souvent flexueux, parfois sillonne longitudinalement, gelatineux, elastique, concolore dans la partie superieure, rougeatre-brun vers la base, et d'un violet sombre un peu plus pale au sommet, legerement furfurace. Habitat : Gregaire a fascicule, croissant egalement en ronds de sorcieres, parmi les aiguilles de sapins, surtout en regions montagneuses, mais egalement sous epiceas, souvent dans les mousses. Ete-automne. Souvent en masse, mais peu repandu. Spores : Spores aciculaires-claviformes, parfois arquees, hyalines, presentant a l'interieur de tres petites gouttelettes et des granulations, 35-45 x 2,5-3 µm, longtemps continues, puis obscurement pluriseptees. Asques fusoides-claviformes, octospores, mesurant 125-165 x 10-12 µm ; J-. Paraphyses incolores, lineaires ou filiformes, epaisses de 2 µm environ, simples ou divisees a la base, fortement courbees en crosse au sommet, finement granuleuses a l'interieur. Comestibilite : Toxique |
Chlorencoelia versiformis (Persoon) J.R. Dixon (1975) |
![]() |
Synonymes : Peziza versiformis Persoon (1798), Icones et descriptiones fungorum minus cognitorum, 1, p. 25, tab. 7, fig. 7 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Helotium versiforme (Persoon) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 356 Chlorosplenium versiforme (Persoon) De Notaris (1863), Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 1(5), p. 376 Craterellus caespitosus Peck (1873), Bulletin of the Buffalo Society of natural sciences, 1(2), p. 61 Cenangium pulveraceum var. versiforme (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 328 Coryne versiformis (Persoon) Rabenhorst (1891), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 492 Coryne sarcoides var. viridescens Rehm (1891), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 492 Midotis versiformis (Persoon) Seaver (1951), The North American cup-fungi (inoperculates), p. 94 Chlorociboria versiformis (Persoon) Seaver ex C.S. Ramamurthi, Korf & L.R. Batra (1958) [1957], Mycologia, 49(6), p. 860 Chlorencoelia versiformis (Persoon) J.R. Dixon (1975), Mycotaxon, 1(3), p. 224 (nom actuel) References : BK 1 201 ; Dennis p. 134 ; Gr. p. 384 ; Ellis p. 5 fig. 8 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hemiphacidiaceae Chapeau/Fructification : Receptacle brievement stipite ou subsessile, cupule, globuleux a l'etat jeune, puis etale, le plus souvent irregulier, contourne ou festonne, large de 1-1,5 -( 3 cm,) vert olivatre fonce en dessus, un peu plus pale et finement furfurace en dessous, avec parfois une teinte violacee ou purpurine. Marge incurvee et recurvee suivant maturite. Stipe : Court, 2-5 mm de long, parfois excentrique. Habitat : Sur branches en decomposition et humides, souches, troncs caries, principalement d'Abies et Pinus, mais egalement de Fraxinus, Quercus, Alnus, Populus, ( in litt. quelquefois Salix et Betula ). Spores : Oblongues-fusiformes ou claviformes, souvent un peu courbees ou ondulees, extremites arrondies, droites ou incurvees, lisses, hyalines ou a peine teintees, 9-13 x 3 µm, ( Boudier,15-20 x 4-5 µm), biguttulees ou avec des granulations, ( parfois 1-septee ). Ascospores cylindriques-claviformes, octosporees, spores biseriees, 80-100 x 7µm, ( Boudier 170-200 x 9-10 µm ).Paraphyses greles, lineaires, septees, colorees, epaisses de 2 µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole a gregaire. Rare. D'Aout a Novembre. Remarques : Le bois ne se colore pas de bleu-vert. |
Calycellina phalaridis (Libert) Hohnel (1918) |
![]() |
Synonymes : Peziza phalaridis Libert (1869), in P. Karsten, Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 139 (Basionyme)
Helotium citrinum var. phalaridis (Libert) Spegazzini & Roumeguere (1880), Revue mycologique (Toulouse), 2(5), p. 19 Mollisia phalaridis (Libert) Rehm (1891), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 543 Calycella citrina var. phalaridis (Libert) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 95 Calycellina phalaridis (Libert) Hohnel (1918), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 127, p. 603 (nom actuel) References : Gr. p. 312 n°500 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : Receptacle sessile ou brievement stipite, charnu, ferme, un peu cupule au debut, puis presque plan avec la marge proeminente entiere, large de 1 a 2 mm, rarement plus, blanc roussatre en dessus et brun en dessous. Stipe : Rudimentaire, concolore. Habitat : Sur chaumes secs de Phalaris arundinacea Spores : Oblongues, obtuses ou oblongues-elliptiques, droites ou un peu courbees, hyalines, lisses, presentant a l'interieur deux gouttelettes assez grosses souvent accompagnees d'autre plus petites et de quelques granulations, 12-17 x 4-5 µm, parfois uniseptees au milieu a la maturite. Asques claviformes, octospores, 100-160 x 10-12, a foramen margine. Parapyses simples ou divisees a la base, tres greles, lineaires, non epaissies au sommet, larges de 1,5 a 2 µm environ. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire. Tout au long de l'annee. Assez frequent. |
Bryoscyphus dicrani (Ade & Hohnel) Spooner (1984) |
![]() |
Synonymes : Helotium dicrani Ade & Hohnel (1918), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 127, p. 595 (Basionyme)
Helotium caraborum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 208 Bryoscyphus dicrani (Ade & Hohnel) Spooner (1984), Kew bulletin, 38(4), p. 561 (nom actuel) Hymenoscyphus diabasicus Svrček (1992), Ceska mykologie, 45(4), p. 134 References : SMMA N° 31 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Habitat : Sur les mousses et les hepatiques. Toute l'annee. Comestibilite : Sans interet |
Brunnipila calycioides (Rehm) Baral (1985) |
![]() |
Synonymes : Peziza calycioides Rehm (1873), Ascomyceten, 4, n° 159 (nom. illegit.)
Trichopeziza calycioides Rehm (1880), Ascomyceten, 12, n° 567 (Basionyme) Dasyscyphus calycioides (Rehm) Rehm (1881), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 26, p. 42 Trichopeziza rehmii Staritz (1882), in Rehm, Ascomyceten, 14, n° 658 Helotium calycioides (Rehm) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 309 Dasyscyphus rehmii (Staritz) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 466 Dasyscyphus calyciformis Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 1143 (nom. illegit.) Lachnella brunneociliata W. Phillips (1891), The Scottish naturalist, 11, p.90 Lachnum rehmii (Staritz) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 908 Lachnum calycioides (Rehm) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 909 Atractobolus rehmii (Staritz) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446 Atractobolus caliciiformis (Saccardo) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445 Brunnipila calycioides (Rehm) Baral (1985), Beihefte zur zeitschrift fur mykologie, 6, p. 49 (nom actuel) References : Rubio p. 208 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Sur Juncus |
Bisporella confluens (Saccardo) Korf & Bujakiewicz (1985) |
![]() |
Synonymes : Peziza confluens Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 176 (Basionyme)
Helotium confluens (Schweinitz) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 222 Calycina confluens (Schweinitz) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448 Bisporella confluens (Saccardo) Korf & Bujakiewicz (1985), Agarica, 6(12), p. 306 (nom actuel) References : Agarica 1985 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Comestibilite : Sans interet |
Unguiculella eurotioides (P. Karsten) Nannfeldt (1936) [1935-36] |
Pas de photo disponible |
Synonymes : Peziza eurotioides P. Karsten (1867), Fungi Fenniae exsiccati, 7, n° 652 (Basionyme)
Helotium eurotioides (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 241 Urceola punctata var. eurotioides (P. Karsten) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 321 Pseudohelotium eurotioides (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 297 Urceolella eurotioides (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 129 Dasyscyphus campylotrichia A.L. Smith (1909) [1908], Transactions of the British mycological Society, 3(2), p. 112, tab. 6, fig. 3 Pezizella eurotioides (P. Karsten) Nannfeldt (1928), Svensk botanisk tidskrift utgifven af svenska botaniska foreningen, 22(1-2), p. 131 Uncinia sarothamni Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 296 Uncinia galiorum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 296, pl. 14-20 Unguiculella eurotioides (P. Karsten) Nannfeldt (1936) [1935-36], Transactions of the British mycological Society, 20(3-4), p. 194 (nom actuel) References : Ellis p. 280 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Comestibilite : Sans interet |
Unguiculariopsis ilicincola (Berk. & Broome) Rehm (1909) |
![]() |
Synonymes : Peziza ilicincola Berk. & Broome, Ann. Mag. nat. Hist., Ser. 3 7: 450 (1861) (Basionyme)
Mollisia ilicincola (Berk. & Broome) W. Phillips, Man. Brit. Discomyc. (London): 193 (1887) Pseudohelotium ilicincola (Berk. & Broome) Sacc., Syll. fung. (Abellini) 8: 304 (1889) Mollisiella ilicincola (Berk. & Broome) Massee, Brit. Fung.-Fl. (London) 4: 222 (1895) Pithyella ilicincola (Berk. & Broome) Boud., Hist. Class. Discom. Eur. (Paris): 125 (1907) Unguiculariopsis ilicincola (Berk. & Broome) Rehm, Annls mycol. 7(5): 400 (1909) (nom actuel) Hyalopeziza ilicincola (Berk. & Broome) Korf & L.M. Kohn, Mycotaxon 10(2): 509 (1980) References : Ascofrance Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Habitat : Sur branches mortes de feuillus, generalement en relation avec des coelomycetes. Comestibilite : Sans interet |
Unguicularia carestiana (Rabenhorst) Hohnel (1909) |
![]() |
Synonymes : Peziza struthiopteridis Sauter (1841), Flora oder allgemeine botanische Zeitung, 24, p. 311
Peziza carestiana Rabenhorst (1866), Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 913 (Basionyme) Helotium carestianum (Rabenhorst) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 161 Trichopeziza carestiana (Rabenhorst) Rehm (1883), Ascomyceten, 15, n° 706 Lachnella carestiana (Rabenhorst) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 132 Trichopeziza struthiopteridis (Sauter) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 432 Dasyscyphus carestianus (Rabenhorst) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 452 Lachnum struthiopteridis (Sauter) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 887 Trichopeziza carinata Cooke & Massee (1893), Grevillea, 21(100), p. 121 Dasyscyphus carinata (Cooke & Massee) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 339 Atractobolus carestianus (Rabenhorst) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445 Urceolella struthiopteridis (Sauter) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 130 Micropodia carestiae (Rabenhorst) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 128 Unguicularia carestiana (Rabenhorst) Hohnel (1909), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 118, p. 391 (nom actuel) Urceolella carestiana (Rabenhorst) Dennis (1963), Kew bulletin, 17(2), p. 335 Hyalopeziza carestiana (Rabenhorst) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 33 References : BK 1 243 ; FMDS 169 p. 54 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : Urceollee a cupuliforme, subsessile, globuleuse a l'etat jeune, tout entierement blanchatre a creme, 0,2-0,3 mm. Surface externe lachement couverte de poils raides, blancs en partie agglutines en touffes, fixes le plus souvent lateralement a la marge. Habitat : Sur tiges pourries de fougeres surtout a l'etage subalpin. Spores : Claviformes a larmiformes, plus rarement fusiformes, lisses, hyalines, avec quelques tres fines gouttelettes a l'interieur, 7-10 (-11) x 1,5-2,5 (-3) µm. Asques octospores, spores biseriees, 40 x 4-6 µm. Paraphyses simples, non septees,ne depassant pas les asques. Poils a parois relativement epaisses, hyalins, lisses, sans cloisons, se terminant par une pointe + ou - effilee ou arrondie, jusqu'a 100 x 5 µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire. Peu frequent. De Mai a Aout. |
Unguicularia costata (Boudier) Dennis (1949) |
![]() |
Synonymes : Urceolella costata (Boudier) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 119
Lachnella boudieri Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 317 Pseudohelotium costatum (Boudier) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 300 Unguicularia costata (Boudier) Dennis (1949), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 32, p. 79 (nom actuel) Hyalopeziza costata (Boudier) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 34 Olla costata (Boudier) Svrček (1986), Ceska mykologie, 40(4), p. 216 References : Ellis p. 549 fig. 2037 ; Gr. p. 477 n° 809 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, globuleux-urceole, margine, large de 2 a 6 dixiemes de mm, lisse, entierement gris blanchatre, couvert d'une pubescence courte a l'exterieur. Marge regulierement arrondie. Habitat : Dans les bois tourbeux, sur tiges pourries de Juncus effusus, acutiflorus, etc... Spores : Fusiformes-aigues, hyalines, presentant parfois a l'interieur quelques granulations vers les extremites, 9-10 x 1,5-2 µm. Asques oblongs, non attenues a la base, octospores, 30-35 x 7-9 µm. Paraphyses rares, simples ou fourchues, septees, non epaissies au sommet, hyalines, granuleuses interieurement. Poils blanchatres, peu aigus, septes seulement a la base, ondules, a parois epaisses, reunis en cotes longitudinales, 30-40 x 4-5 µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire a cespiteux. Assez commun. D'Octobre a Juillet. |
Tatraea dumbirensis (Velenovský) Svrček (1993) [1992] |
![]() |
Synonymes : Helotium dumbirensis Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 188 (Basionyme)
Ciboria dumbirensis (Velenovský) Spooner (1988), Transactions of the British mycological Society, 91(3), p. 517 Tatraea dumbirensis (Velenovský) Svrček (1993) [1992], Ceska mykologie, 46(3-4), p. 161 (nom actuel) Lanzia dumbirensis (Velenovský) K. Woldecke (1998), Die großpilze Niedersachsens und Bremens, naturschutz und landschaftspflege in Niedersachsen, 39, p. 277 References : Ellis p. 579 ; BSM 1/2016 pp. 28-31 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : Apothecie mesurant 5-7(-10) mm de diametre, cupuliforme-etalee a discoide, creme a marron tres clair violace. Stipe : Court et plus ou moins evase, 3-5 mm, jaunatre pale. Habitat : Sur bois mort decortique a terre, particulierement de Fagus sylvatica (hetre commun). Isole ou fascicule, egalement gregaire. Plutot estival. Assez rare. Spores : Spores allantoides, mesurant 18-25-(30) x 5,5-7,5 µm. Asques octospores, spores uniseriees, 150-200 x 11-13 µm. Paraphyses cylindriques a parois peu epaisses, legerement ondulees, cloisonnees. Comestibilite : Sans interet |
Rutstroemia calopus (Fries) Rehm (1893) |
Pas de photo disponible |
Synonymes : Peziza calopus Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 307 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Helotium calopus (Fries) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355 Ciboria calopus (Fries) Fuckel (1874) [1873-74], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 27-28, p. 62 Phialea calopus (Fries) Quelet (1879), Bulletin de la Societe botanique de France, 26, p. 234 Calycella calopus (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 306 Helotium graminium W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 155 Rutstroemia calopus (Fries) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 768 (nom actuel) Helotium cerastii Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 192 Helotium ammonis Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 200 Hymenoscyphus graminium (W. Phillips) Svrček (1985) [1984], Sbornik Narodniho muzea v Praze, rada B, Prirodni vedy, 40(3-4), p. 151 Poculum calopus (Fries) M.P. Sharma (1986), Plant disease research, 1(1-2), p. 44 References : Ellis p. 498 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Rutstroemiaceae Stipe : jusqu'a 3 mm Comestibilite : Sans interet |
Rodwayella citrinula (P. Karsten) Spooner (1986) [1985] |
![]() |
Synonymes : Helotium citrinulum P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 238 (Basionyme)
Pezizella citrinula (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 288 Hymenoscyphus citrinulus (P. Karsten) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 71 Helotium citrinulum var. seaveriRehm (1906), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 4(1), p. 67 Mollisiella citrinula (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 142 Rodwayella citrinula (P. Karsten) Spooner (1986) [1985], Sydowia : Annales mycologici, editi in notitiam scientiae mycologicae universalis, series II, 38, p. 312 (nom actuel) References : Gr. 532 n° 924 ; Ellis p. 526 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, patelliforme a marge entiere ou un peu sinuee a la fin, large de 1/2 a 1 mm de diametre, jaune suborange ou citrin, cerace, ochrace a sec, avec quelques poils en surface. Habitat : Sur les tiges et feuilles mortes de Carex tels que C. otrubae, C. sylvatica etc...,egalement sur les graines et les chaumes de Phragmites communis. Spores : Theques cylindriques-claviformes, octospores, 50-55 x 4-5 µm. Paraphyses greles, peu nombreuses. Spores lineaires, souvent courbees, incolores, parfois avec une cloison, 8-9 x 2-2,5 µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire a fascicule. Pas rare. De Fevrier a fin Mai, mais egalement en ete. |
Psilachnum tami (Lamy) Dennis (1963) |
![]() |
Synonymes : Peziza tami Lamy (1836), in Desmazieres, Annales des sciences naturelles, botanique, serie 2, 6, p. 244 (Basionyme)
Belonidium tami (Lamy) De Notaris (1863), Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 1(5), p. 380 Helotium tami (Lamy) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 241 Lachnea tami (Lamy) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 79 Lachnella tami (Lamy) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 270 Trichopeziza tami (Lamy) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 408 Dasyscyphus tami (Lamy) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 340 Urceolella tami (Lamy) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 130 Pezizellaster tami (Lamy) Hohnel (1917), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 15(5), p. 350 Psilachnum tami (Lamy) Dennis (1963), Kew bulletin, 17(2), p. 368 (nom actuel) References : Gr. 819 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Habitat : Sur Tamus communis Comestibilite : Sans interet Commentaires : Ancienne recolte citee par Aime de Soland en 1858, a Avrille, sur Tamus communis. |
Psilachnum lateritioalbum (P. Karsten) Hohnel (1926) |
![]() |
Synonymes : Helotium lateritioalbum P. Karsten (1887), Revue mycologique (Toulouse), 9(36), p. 159 (Basionyme)
Phialea lateritioalba (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 272 Micropodia lateritioalba (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 128 Psilachnum lateritioalbum (P. Karsten) Hohnel (1926), Mitteilungen aus dem botanischen Institut der technischen hochschule in Wien, 3(2), p. 73 (nom actuel) References : Ellis p. 529 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : sessile, gregaire,poil fin, marge blanche. Habitat : Sur les feuilles morte de typha, graminee... Comestibilite : Sans interet |
Pseudohelotium pineti (Batsch) Fuckel (1870) [1869-70] |
![]() |
Synonymes : Peziza pineti Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 201, tab. 26, fig. 140 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza lurida Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 666 Octospora lurida (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 668 Pseudohelotium pineti (Batsch) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 298 (nom actuel) Helotium pineti (Batsch) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 241 Peziza incarnata Cooke (1873), Grevillea, 1(9), p. 131 (nom. illegit.) Phialea pineti (Batsch) Quelet (1879), Bulletin de la Societe botanique de France, 26, p. 234 Lachnea pineti (Batsch) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 83 Mollisia pineti (Batsch) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 195 Mollisia incarnata W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 191 Mollisia lurida (Persoon) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 197 Pezizella incarnata (W. Phillips) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 285 Belonium pineti (Batsch) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 688 Belonidium jerdonii Cooke & W. Phillips (1895), in Massee, British fungus flora, 4, p. 229 Hymenoscyphus incarnatus (W. Phillips) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485 Hyalinia incarnata (W. Phillips) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 103 Trichobelonium pineti (Batsch) Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 146, pl. 5, fig. 20 Belonidium incanescens Kirschstein (1939), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 37(1-2), p. 123 References : Ellis 1 p. 173 fig. 755 ; Dennis p. 115 pl. XXIg ; Gr. p. 507 n° 867 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, urceole, puis aplani, large de 0,50-1,50 mm, chamois, pale ou blanchatre en dessus, gris brunatre en-dessous, a marge blanchatre entiere, obtuse et incurvee, granuleuse ou legerement pubescente exterieurement au moins dans le jeune age. Habitat : Sur les aiguilles tombees et les cones pourris de Pinus (souvent Pinus sylvestris ). Spores : Tres variables de taille et de forme : oblongues-fusiformes; 8-14 x 3µm, et biguttulees d'apres Phillips : cylindriques-fusiformes, 8-12 x 2-3 µm, d'apres Saccardo : allongees tres tenues, aigues aux extremites, pluriguttulees et triseptees a la fin, 25-30 x 1 µm, d'apres Velenovsky : etroitement cylindriques ou legerement en massue,20-30 x 1,5-2 µm, d'apres Dennis. Asques cylindriques-claviformes, octospores, 24 x 8 µm d'apres Saccardo ; 60-80 x 6-8 µm d'apres Velenovsky, spores positionnees + ou- irregulierement . Paraphyses cylindriques-claviformes, greles, epaissies jusqu'a 3µm ou non au sommet,( parfois fourchues en forme de Y,( Ellis ) . Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire ou en croissance serree. Frequent. Automne. |
Pseudohelotium alaunae Graddon (1972) |
![]() |
Synonymes : Pseudohelotium alaunae Graddon (1972), Transactions of the British Mycological Society 58 (1) p. 149 (Basionyme). References : Ellis p. 493 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : sessile → 500 µm de diametre. Habitat : A la base de feuille seche de carex en milieu humide. Spores : ascospores:(20) 31-41 (68) / 2-3.2 µm guttulees, quelques-unes septees; asques: 45-65 (70) / 7-10 µm, IKI bb, Cr+; Paraphyses : cylindriques septees. |
Phillipsia domingensis (Berkeley) Berkeley (1881) |
![]() |
Synonymes : Peziza domingensis Berkeley (1852), The annals and magazine of natural history, series 2, 9, p. 201 (Basionyme)
Peziza harmoge Berkeley & Broome (1873) [1875], The journal of the linnean Society, botany, 14(74), p. 104 Peziza cordovensis Cooke (1875), Hedwigia, 14(6), p. 81 Helotium purpuratum Kalchbrenner (1880), in Thumen, Mycotheca universalis, centurie 17, n° 1614 Phillipsia kermesina Kalchbrenner & Cooke (1880), Grevillea, 9(49), p. 25 Phillipsia domingensis (Berkeley) Berkeley (1881), The journal of the linnean Society, botany, 18(111), p. 388 (nom actuel) Phillipsia polyporoides Berkeley (1881), The journal of the linnean Society, botany, 18(111), p. 388 Phillipsia subpurpurea Berkeley & Broome (1883), The transactions of the linnean Society of London, series 2, 2(3), botany, p. 69 Geopyxis harmoge (Berkeley & Broome) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 65 Otidea domingensis (Berkeley) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 97 Calycina purpurata (Kalchbrenner) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448 Phillipsia chardoniana Seaver (1925), Mycologia, 17(2), p. 48 Phillipsia gigantea Seaver (1926), The North American cup-fungi (operculates), p. 183 Molliardiomyces domingensis Paden (1984), Canadian journal of botany, 62(3), p. 214 References : Pezizales du Costa-Rica Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Sarcoscyphaceae Chapeau/Fructification : Fructification "pezizale" en forme de disque de 0,5 a 7,5 cm de diametre. Surface fertile lisse, rouge vif a rouge vineux ; face inferieure, lisse, blanc a blanc creme rose. Chair : Coriace, solide, blanche ; saveur et odeur indistinctes. Stipe : Dans certains cas, de 1,5 cm de long, et de 0,6 cm de large, blanc-creme. Habitat : Sur bois pourri. Spores : Asques octospores. Ascospores 24-28 x 11-14 a extremites pointues et remarquablement marquees par 3 a 5 stries longitudinales. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Pas rare. De Mai a Decembre. Espece des Iles Caraibes,de Guyane, Mexique, Afrique, Australie, Japon. |
Phaeohelotium carneum (Fries) Hengstmengel (2009) |
![]() |
Synonymes : Peziza subcarnea Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 427
Peziza carnea Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 135 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Helotium carneum (Persoon) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 356 Helotium subcarneum(Schumacher) Saccardo (1881), Michelia, 2(7), p. 260 Pezizella subcarnea (Schumacher) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 657 Hymenoscyphus subcarneus (Schumacher) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 69 Calycina subcarnea (Schumacher) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 449 Hyalinia subcarnea (Schumacher) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 104 Pezizella carnea (Fries) Lind (1913), Danish fungi as represented in the herbarium of E. Rostrup, p. 19 Orbiliopsis subcarnea (Schumacher) Hohnel (1926), Mitteilungen aus dem botanischen Institut der technischen hochschule in Wien, 3(3), p. 103 Belonidium subcarneum (Schumacher) Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 177, pl. 4, fig. 10 (nom. illegit.) Discorehmia subsyringae Kirschstein (1938), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 36(5-6), p. 380 Phaeohelotium subcarneum (Schumacher) Dennis (1971), Kew bulletin, 25(2), p. 355 Phaeohelotium carneum (Fries) Hengstmengel (2009), Mycotaxon, 107, p. 272 (nom actuel) References : Medardi p. 215 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : discoIde a legerement cupulee Stipe : nul Habitat : Bois deteriore de feuillus Spores : de hyalines a brunatres. Comestibilite : Sans interet |
Phaeohelotium lilacinum (Bresadola) Dennis (1968) |
![]() |
Synonymes : Pezicula lilacina Bresadola (1884), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 1(4-5), p. 68, tab. 74, fig. 1 (Basionyme)
Humaria lilacina (Bresadola) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 286 Dermatea lilacina (Bresadola) Rehm (1896), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 1255 Pachydisca lilacina (Bresadola) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 95 Cenangium lilacinum (Bresadola) Rehm (1912), Berichte der bayerischen botanischen gesellschaft zur erforschung der heimischen flora, 13, p. 184 (nom. illegit.) Phaeohelotium lilacinum (Bresadola) Dennis (1968), British Ascomycetes, Edn 1, p. 118 (nom actuel) References : Medardi p. 215 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : discoide Stipe : nul Habitat : sur bois pourri de Fagus, plus rarement sur plante herbacee. Comestibilite : Sans interet |
Phaeohelotium flexuosum (Crossland) Dennis (1971) |
Pas de photo disponible |
Synonymes : Orbilia flexuosa Crossland (1893), in Massee, Grevillea, 22(102), p. 44 (Basionyme)
Phaeohelotium flexuosum (Crossland) Dennis (1971), Kew bulletin, 25(2), p. 354 (nom actuel) References : Medardi p. 216 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : discoide Stipe : nul Habitat : Bois deteriore de feuillus Comestibilite : Sans interet |
Phaeohelotium fulvidulum (Boudier) Baral & Declercq (2013) |
![]() |
Synonymes : Pachydisca fulvidula Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 94 (Basionyme)
Helotium fulvidulum (Boudier) Saccardo & Traverso (1910), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 19, p. 838 Phaeohelotium fulvidulum (Boudier) Baral & Declercq (2013), Mycosystema, 32(3), p. 420 (nom actuel) References : Gr. 307 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Habitat : rougissant au toucher Comestibilite : Sans interet Commentaires : Proche de Phaeohelotium epiphyllum, mais asques sans crochet |
Pezizella parilis (P. Karsten) Dennis (1956) |
![]() |
Synonymes : Peziza parilis P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 146 (Basionyme)
Helotium parile (P. Karsten) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 115 Helotium citrinum var. subniveum P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 125 Hymenoscyphus emergens Cooke & W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 139 Phialea emergens (Cooke & W. Phillips) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 268 Lachnella brachytricha Cooke & W. Phillips (1891), Grevillea, 19(91), p. 73 Dasyscyphus brachytrichus (Cooke & W. Phillips) Saccardo (1892), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 10, p. 22 Helotium emergens (Cooke & W. Phillips) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 251 Calycina parilis (P. Karsten) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448 Atractobolus brachytrichus (Cooke & W. Phillips) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445 Helotium milliare Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 185 Helotium glochidiatum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 185 Helotium alnisedum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 185 Pezizella parilis (P. Karsten) Dennis (1956), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 62, p. 49 (nom actuel) Hymenoscyphus parilis (P. Karsten) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 74 References : Medardi CXLVII ; Ellis p. 14 & 96 fig. 51 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Pezizellaceae Chapeau/Fructification : Jusqu'a 2 mm ou plus de diametre, blanc creme, couleur miel au sechage. Habitat : Sur les rameaux morts d'Acer, Alnus, Quercus, Betula, Salix,etc... Spores : Ascospores hyalines, 1 cloison, 10-14 x 2 µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Peu frequent. De Mai a Janvier, plus specialement Septembre-Novembre. |
Pezizella vulgaris (Fries) Lambotte (1888) |
![]() |
Synonymes : Peziza albella Withering (1792), A botanical arrangement of British plants, Edn 2, 3, p. 440 ('albida ')
Peziza vulgaris Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 146 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Peziza avellanae Lasch (1859), in Rabenhorst, Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 28 Helotium vulgare (Fries) P. Karsten (1866), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 8, p. 207 Peziza sordida Fuckel (1867), Fungi Rhenani exsiccati, n° 2078 Pezizella avellanae (Lasch) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 299 Pezizella sordida (Fuckel) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 299 Helotium albellum (Withering) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 116 Peziza translucida Berkeley & M.A. Curtis (1875), Grevillea, 3(28), p. 155 Calloria vulgaris (Fries) Saccardo (1877), Michelia, 1(1), p. 63 Helotium sordidum (Fuckel) Rehm (1881), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 26, p. 101 Mollisia vulgaris (Fries) Gillet (1881), Champignons de France, les discomycetes, p. 119 Niptera vulgaris (Fries) Hazslinszky (1886) [1885], Mathematikai es termeszettudomanyi kozlemenyek, vonatkozolag a hazai vizsonyokra, 21, p. 233 (nom. illegit.) Hymenoscyphus sordidus (Fuckel) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 144 Pezizella vulgaris (Fries) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 292 (nom actuel) Dasyscyphus translucidus (Berkeley & M.A. Curtis) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 439 Pezizella albella (Withering) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 280 Phialea sordida (Fuckel) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 269 Phialea subgalbula Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 711 Phialea vulgaris (Fries) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 709 Helotium fuckelii Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 239 Pseudopeziza albella (Withering) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 202 Hymenoscyphus vulgaris (Fries) Lindau (1896), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1), p. 204 Hymenoscyphus subgalbulus (Rehm) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 486 Atractobolus translucidus (Berkeley & M.A. Curtis) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446 Hymenoscyphus albellus (Withering) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485 Hyalinia vulgaris (Fries) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 103 Helotium subgalbulum (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 113 Hyalinia albella (Withering) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 103 Allophylaria vulgaris (Fries) Nannfeldt (1932), Nova Acta Regiae Societatis Scientiarum Upsaliensis, series 4, 8(2), p. 291 Helotium erumpens Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 194 Helotium lachnoides Velenovský (1939), Novitates mycologicae, p. 183 Helotium capreae Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 119 Hymenoscyphus capreae (Velenovský) Svrček (1985) [1984], Sbornik Narodniho muzea v Praze, rada B, Prirodni vedy, 40(3-4), p. 136 Calycina vulgaris (Fries) Baral (1989), Beitrage zur kenntnis der pilze mitteleuropas, 5, p. 227 References : Ellis T.2 N°52 ; Dennis p. 145 . Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Pezizellaceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Sur Salix, Corylus, Rosa, ... |
Pezizella eburnea (Roberge) Dennis (1956) |
![]() |
Synonymes : Peziza eburnea Roberge (1851), in Desmazieres, Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 16, p. 323 (Basionyme)
Helotium eburneum (Roberge) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 240 (nom. illegit.) Hymenoscyphus eburneus (Roberge) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 145 Phialea eburnea (Roberge) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 258 Helotium pezizoides Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 198 Pezizella eburnea (Roberge) Dennis (1956), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 62, p. 61 (nom actuel) Psilachnum eburneum (Roberge) Baral (1985), Beihefte zur zeitschrift fur mykologie, 6, p. 87 References : Gr. 642 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Pezizellaceae Stipe : court, plus ou moins coube Habitat : Sur feuilles mortes de graminees. Comestibilite : Sans interet |
Pezizella punctoidea (P. Karsten) Rehm (1892) |
![]() |
Synonymes : Helotium punctoideum P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 215 (Basionyme)
Pezizella chlorotica Rehm (1873), Ascomyceten, 4, n° 162 Peziza punctoidea (P. Karsten) Cooke (1876), Grevillea, 5(34), p. 61 Pseudohelotium chloroticum (Rehm) J. Kunze (1879), Fungi selecti exsiccati, n° 292 Lachnella punctoidea (P. Karsten) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 268 Pseudohelotium punctoideum (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 295 Pezizella punctoidea (P. Karsten) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 668 (nom actuel) Dasyscyphus punctoideus (P. Karsten) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 341 Pezizella epidemica Rehm (1905), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 3(3), p. 225 Hyaloscypha punctoidea (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 126 Hymenoscyphus punctoideus (P. Karsten) Migula (1913), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 3(2), p. 1154 Hymenoscyphus epidemicus (Rehm) Migula (1913), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 3(2), p. 1153 Pseudopeziza punctoidea (P. Karsten) Hohnel (1926), Mitteilungen aus dem botanischen Institut der technischen hochschule in Wien, 3(2), p. 64 References : Ellis p. 347 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Pezizellaceae Comestibilite : Sans interet |
Pezicula sepium (Desmazieres) Dennis (1964) |
![]() |
Synonymes : Peziza sepium Desmazieres (1850), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 14, p. 111 (Basionyme)
Tympanis crataegi Lasch (1861), in Rabenhorst, Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 353 Pezicula crataegi (Auerswald) Fuckel (1874) [1873-74], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 27-28, p. 56 Helotium sepium (Desmazieres) Gillet (1883), Champignons de France, les discomycetes, p. 152 Dermatea crataegi (Lasch) Jaap (1888), Fungi selecti exsiccati, n° 413 Ocellaria aurantiaca var. crataegi(Lasch) Rehm (1888), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 135 Calycina sepium (Desmazieres) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 449 Dermatea crataegicola E.J. Durand (1904), The journal of mycology, 10(3), p. 100 Pachydisca sepium (Desmazieres) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 93 Dermatea olivascens Rehm (1907), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 5(1), p. 80 Pezicula crataegicola (E.J. Durand) J.W. Groves (1946), Mycologia, 38(4), p. 414 Pezicula olivascens (Rehm) Seaver (1951), The North American cup-fungi (inoperculates), p. 339 Pezicula sepium (Desmazieres) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 65 (nom actuel) References : Ellis 1 p. 115 fig. 495 ; Gr. p. 306 n° 487 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Dermateaceae Chapeau/Fructification : Receptacle 0,5 mm de diametre, erumpent, stipite-turbine, charnu-cerace, glabre, plan, puis convexe, ochrace brunatre ou brun-rouge, disque rouge-brun fonce, pruineux, avec la marge un peu sinuee, orangee ou briquetee, legerement tuberculeuse. Chair : Ferme, concolore, sans odeur ni saveur particulieres. Stipe : Tres court de couleur pale. Habitat : Rameaux morts de Crataegus( oxyacantha ). Spores : Grandes, elliptiques, hyalines, 20-25-(30) x 9-12 µm, triseptees a maturite. . Asques amples et claviformes, 125-150µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole ou cespiteux. Peu frequent. Novembre-Mars. |
Pezicula myrtillina (P. Karsten) P. Karsten (1871) |
![]() |
Synonymes : Helotium myrtillinum P. Karsten (1869), Fungi Fenniae exsiccati, 9, n° 827 (Basionyme)
Pezicula myrtillina (P. Karsten) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 165 (nom actuel) Orbilia boydii A.L. Smith & Ramsbottom (1913) [1912], Transactions of the British mycological Society, 4(1), p. 168 References : Ellis p. 271 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Dermateaceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Sur branches mortes de Vaccinium myrtillus. |
Ombrophila limosella (P. Karsten) Rehm (1881) |
![]() |
Synonymes : Peziza limosella P. Karsten (1866), Fungi Fenniae exsiccati, 6, n° 538 (Basionyme)
Ombrophila violacea var. γ limosella(P. Karsten) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 88 Helotium limosellum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 236 Ombrophila limosella (P. Karsten) Rehm (1881), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 26, p. 122 (nom actuel) Geoscypha limosella (P. Karsten) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 320 Humaria lividopurpurea (Boudier) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 124 Discinella lividopurpurea Boudier (1889) [1888], Bulletin de la Societe mycologique de France, 4(3), p. 85 Discinella limosella (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 96 References : Page Image In Published List ; Gr. p. 321 n° 518 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : Receptacle subsessile, epais, d'abord lenticulaire, puis etale-ondule, un peu deprime au centre, large de 2-4 mm, fauve-pourpre a brun violace, marge obtuse. Chair : Gelatineuse, pale, plus claire que le receptacle. Stipe : Indistinct ou en forme tronconique. Habitat : A terre en terrains humides et ombrages, dans les bois, sur terre nue des chemins peu frequentes, sur limon au bord des mares. Spores : Ellipsoides a fusiformes, hyalines, 10-15 x 4-4 µm, non lisses, mais finement grenelees, et contenant de tres petites guttules assez diffuses dont deux amas polaires plus nettement visibles, 11-12 x 4-4,5 µ, parfois plus amincies a une extremite et un peu courbees. Asques cylindriques, un peu attenues a la base, octospores, spores uniseriees, 100x 10 µm. Paraphyses simples, filiformes, septees a la base, a peine epaissies au sommet(3-4µm), hyaline, mais contenant un protoplasma oleagineux legerement colore. Exipulum macule ou comme teinte de "rouille". Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole a gregaire ou confluent. Rare ou peu frequent. Ete-automne. |
Mollisia ramealis (P. Karsten) P. Karsten (1871) |
Pas de photo disponible |
Synonymes : Peziza ramealis P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 155 (Basionyme)
Trochila ramealis (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 243 Mollisia ramealis (P. Karsten) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 187 (nom actuel) Niptera ramealis (P. Karsten) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 152 Mollisia populi Bayliss Elliott (1920) [1919], Transactions of the British mycological Society, 6(3), p. 266 Pseudohelotium rameale (P. Karsten) Hohnel (1923), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 132, p. 115 References : BK 1 265 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Dermateaceae Comestibilite : Sans interet |
Moellerodiscus lentus (Berkeley & Broome) Dumont (1976) |
![]() |
Synonymes : Helotium lentum Berkeley & Broome (1873) [1875], The journal of the linnean Society, botany, 14(74), p. 108 (Basionyme)
Calycina lenta (Berkeley & Broome) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448 Phialea uleana Rehm (1900), Hedwigia, 39(2), p. 93 Helotium phlebophorum Patouillard (1902), Bulletin de la Societe mycologique de France, 18(2), p. 179 Helotium cecropiae Hennings (1902), Hedwigia, 41(1), p. 25 Moellerodiscus brockesiae Hennings (1902), Hedwigia, 41(1), p. 33 Ciboria brockesiae (Hennings) Hohnel (1911), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 120, p. 387 Phialea cecropiae (Hennings) Seaver (1925), Mycologia, 17(2), p. 50 Helotium uleanum (Rehm) Dennis (1954), Kew bulletin, 9, p. 323 Ciboriopsis uleana (Rehm) Dennis (1962), Kew bulletin, 16(2), p. 319 Ciboriopsis phlebophora (Patouillard) Dennis (1962), Kew bulletin, 16(2), p. 319 Ciboriopsis lenta (Berkeley & Broome) Dennis (1962), Kew bulletin, 16(2), p. 319 Ciboriopsis cecropiae (Hennings) Dennis (1962), Kew bulletin, 16(2), p. 320 Moellerodiscus lentus (Berkeley & Broome) Dumont (1976), Mycologia, 68(2), p. 245 (nom actuel) References : Baral p. 21 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Sclerotiniaceae Comestibilite : Sans interet |
Moellerodiscus tenuistipes (J. Schroter) Dumont (1976) |
Pas de photo disponible |
Synonymes : Ciboria tenuistipes J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 61 (Basionyme)
Helotium ludmilae Velenovský (1939), Novitates mycologicae, p. 185 Ciboriopsis bramleyi Dennis (1962), Kew bulletin, 16(2), p. 319 Ciboriopsis tenuistipes (J. Schroter) J.T. Palmer (1969), Acta mycologica, Warszawa, 5, p. 251 Moellerodiscus tenuistipes (J. Schroter) Dumont (1976), Mycologia, 68(2), p. 260 (nom actuel) References : Dennis p. 114 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Sclerotiniaceae Habitat : Sur feuilles ou tiges mortes de Chamaenerion, Filipendula et Potentilla. Comestibilite : Sans interet |
Leptodontidium trabinellum (P. Karsten) Baral, Platas & R. Galan (2015) |
![]() |
Synonymes : Peziza trabinella P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 147 (Basionyme)
Helotium trabinellum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 235 Helotium immarginatum P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 127 Calycina trabinella (P. Karsten) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 449 Calycina immarginata (P. Karsten) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448 Calloria austriaca Hohnel (1903), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 1(5), p. 396 Pachydisca trabinella (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 94 Pachydisca immarginata (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 94 Orbiliopsis austriaca (Hohnel) Hohnel (1926), Mitteilungen aus dem botanischen Institut der technischen hochschule in Wien, 3(3), p. 101 Cistella trabinella (P. Karsten) Nannfeldt (1932), Nova Acta Regiae Societatis Scientiarum Upsaliensis, series 4, 8(2), p. 271 Phaeohelotium trabinellum (P. Karsten) Dennis (1971), Kew bulletin, 25(2), p. 354 Hymenoscyphus immarginatus (P. Karsten) M.P. Sharma (1991), Himalayan botanical researches, p. 152 Leptodontidium trabinellum (P. Karsten) Baral, Platas & R. Galan (2015), Index fungorum, 271, p. 1 (nom actuel) References : Ellis p. 15 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Leptodontidiaceae Chapeau/Fructification : 0.3-0.9 mm Comestibilite : Sans interet |
Leotia atrovirens Persoon (1822) |
![]() |
Synonymes : Leotia atrovirens Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 202, tab. 9, fig. 1-3 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Leotia chlorocephala Schweinitz (1822), Schriften der naturforschenden Gesellschaft zu Leipzig, 1, p. 114 Helotium atrovirens (Persoon) Sprengel (1827), Systema vegetabilium, Edn 16, 4(1), p. 489 Fungodaster chlorocephalus (Schweinitz) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 852 Fungodaster atrovirens (Persoon) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 852 Leotia lubrica f. chlorocephala(Schweinitz) Massee (1897), Annals of botany (London), serie 1, 11, p. 290 Leotia lubrica f. atrovirens (Persoon) S. Imai (1936), The botanical magazine, Tokyo, 50(1), p. 15 References : CD p. 59 ; BK 1 135 Groupe : Helvelles/Morilles Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Leotiaceae Spores : hyalines fusiformes souvent un peu courbees, avec de grosses gouttelettes oleagineuses. Comestibilite : Sans interet |
Lanzia cuniculi (Boudier) Dumont (1975) |
![]() |
Synonymes : Helotium cuniculi Boudier (1897), Bulletin de la Societe mycologique de France, 13(1), p. 16 (Basionyme)
Coprotinia cuniculi (Boudier) Dennis (1962), Kew bulletin, 16(2), p. 323 Rutstroemia cuniculi (Boudier) M.E. Elliott (1967), Canadian journal of botany, 45, p. 521 Lanzia cuniculi (Boudier) Dumont (1975), Mycologia, 67(2), p. 326 (nom actuel) References : Dennis p. 114 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Rutstroemiaceae Chapeau/Fructification : cupuliforme Stipe : cylindrique court Habitat : Excrement de lapin |
Lachnellula abietis (P. Karsten) Dennis (1962) |
![]() |
Synonymes : Helotium abietis P. Karsten (1869), Fungi Fenniae exsiccati, 9, n° 837 (Basionyme)
Lachnella abietis (P. Karsten) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 131 Dasyscyphus abietis (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 438 Atractobolus abietis (P. Karsten) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445 Trichoscypha abietis (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 125 Trichoscyphella abietis (P. Karsten) Nannfeldt (1953), Fungi exsiccati suecici, praesertini upsalienses, 41-42, p. 49 Lachnellula abietis (P. Karsten) Dennis (1962), Persoonia, 2(2), p. 183 (nom actuel) Perrotia abietis (P. Karsten) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 63 References : Lachnellula Key Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Habitat : Sur branches mortes cortiquees, encore attenantes ou tombees au sol, de Picea abies, a l'etage montagnard. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Espece limitee a Picea, a spores typiquement fusiformes avec de grosses guttules. |
Iodophanus testaceus (Mougeot) Korf (1967) |
![]() |
Synonymes : Peziza testacea Mougeot (1828), in Fries, Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 2, p. 11 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1828)
Ascobolus testaceus (Mougeot) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 513 Calloria testacea (Mougeot) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 359 Helotium testaceum (Mougeot) Berkeley (1860), Outlines of british fungology, p. 372 Peziza antonii Roumeguere (1879), Revue mycologique (Toulouse), 1(3), p. 103 Mollisia testacea (Mougeot) Gillet (1881), Champignons de France, les discomycetes, p. 132 Ascophanus testaceus (Mougeot) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 310, tab. 9, fig. 58 Humaria antonii (Roumeguere) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 121 Humaria testacea (Mougeot) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 36 Ascophanus carneus var. testaceus (Mougeot) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 178 Ocellaria charticola Feltgen (1901), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(2), p. 84 Humarina testacea (Mougeot) Seaver (1928), The North American cup-fungi (operculates), p. 125 Iodophanus testaceus (Mougeot) Korf (1967), American journal of botany, 54(1), p. 19 (nom actuel) References : Doveri p. 469 Gr. p. 231 n° 360 ; Dennis p. 64 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pezizaceae Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, puis hemispherique et un peu cupule, parfois irregulier, large de 1 a 3 mm, rouge brique ou orange terne, avec une marge mince et finement denticulee, concolore et glabre en dessous. Chair : Excipulum constitue de cellules globuleuses. Stipe : Nul Habitat : Sur toile pourrie, crottes de lapins et de souris. Spores : Spores elliptiques, lisses, puis granuleuses exterieurement a la maturite, 18-20 x 9-11 µm d'apres Phillips, 24-12 d'apres Fuckel. Asques largement claviformes, octospores,intensement amyloides. Paraphyses simples, septees, epaissies au sommet, et remplies de granulations colorees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire. Rare. Tout au long de l'annee ?, ( plutot automnal ). |
Hymenoscyphus laetus (Boudier) Dennis (1964) |
![]() |
Synonymes : Pachydisca laeta Boudier (1889) [1888], Bulletin de la Societe mycologique de France, 4(3), p. 78 (Basionyme)
Helotium laetum (Boudier) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 248 Calycina laeta (Boudier) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448 Hymenoscyphus laetus (Boudier) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 73 (nom actuel) References : Ellis p. 8 fig. 24 ; Gr. p. 310 n° 496 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, charnu, d'abord plan, puis convexe, lentiforme a marge unie ou un peu denticulee, tres finement furfuracee a l'exterieur, large de 1 a 2-3 mm, entierement jaune orange, brun jaunatre au sechage. Chair : Charnue, concolore au receptacle.. Odeur et saveur indistinctes. Stipe : Epais et court de 2 mm de hauteur environ, plus pale que le receptacle. Habitat : Sur branches mortes de feuillus, Alnus, Betula, Fraxinus, Quercus, etc..., dans les endroits humides, egalement trouve sur racines pourries pres d'un ruisseau. Spores : Fusiformes, hyalines, un peu flexueuses, parfois avec une cloison, presentant a l'interieur des granulations de diverses grosseurs vers les extremites, 18-24-(30) x 5-6-(7) µm. Asques cylindriques-claviformes, octospores, ayant a l'etat de vacuite un foramen margine et crenele, 17 -180 x 10 µm. Paraphyses simples, peu septees, hyalines ou jaunatres, remplies de granulations, larges de 3 a 4 µm, non ou a peine epaissies au sommet. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire. Rare. Septembre a Mars. |
Hymenoscyphus phyllophilus (Desmazieres) Kuntze (1898) |
![]() |
Synonymes : Peziza phyllophila Desmazieres (1842), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 2, 17, p. 98 (basionyme)
Helotium phyllophilum (Desmazieres) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 356 Pezicula phyllophila (Desmazieres) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 167 Allophylaria phyllophila (Desmazieres) P. Karsten (1873), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 13, p. 234 Phialea phyllophila (Desmazieres) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 105 Helotium albopunctum Bucknall (1882), Proceedings of the Bristol naturalist's Society, series 2, n° 805 (nom. illegit.) Hymenoscyphus phyllophilus (Desmazieres) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485 (nom actuel) Phialea phyllophila var. jaapii Rehm (1907), in Jaap, Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 49, p. 10 Hyaloscypha phyllophila (Desmazieres) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 127 Calycina phyllophila (Desmazieres) Baral (1985), Beihefte zur zeitschrift fur mykologie, 6, p. 59 References : Ellis p. 121 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : Calycina phyllophila Stipe : court Habitat : Sur feuilles de chenes ou hetres pres des nervures. Comestibilite : Sans interet |
Hymenoscyphus serotinus (Persoon) W. Phillips (1887) |
![]() |
Synonymes : Helvella aurea Bolton (1789), An history of fungusses growing about Halifax, 3, p. 98, tab. 98, fig. 2
Helotium aureum (Bolton) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1442 (nom. illegit.) Peziza aurea (Bolton) Sowerby (1798), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 150 Peziza serotina Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 661 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Peziza serotina var. ßß verna Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 331 Helotium umbelliforme Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 346 Helotium serotinum (Persoon) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355 Hymenoscyphus serotinus (Persoon) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 125 (nom actuel) Calycina aurea (Bolton) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448 Helotium terrestre Feltgen (1901), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(2), p. 63 (nom. illegit.) Pachydisca terrestris Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 93 Lanzia serotina (Persoon) Korf & W.Y. Zhuang (1985), Mycotaxon, 22(2), p. 506 References : Medardi p. 90 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : Surface externe lisse et finement pruineuse. Stipe : Court. Habitat : Sur brindilles de Fagus. Comestibilite : Sans interet |
Hymenoscyphus vasaensis (P. Karsten) Dennis (1964) |
![]() |
Synonymes : Peziza vasaensis P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 150 (Basionyme)
Helotium vasaense (P. Karsten) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 125 Calycina vasaensis (P. Karsten) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 449 Pachydisca vasaensis (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 94 Hymenoscyphus vasaensis (P. Karsten) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 77 (nom actuel) Phaeohelotium vasaense (P. Karsten) Svrček (1985) [1984], Sbornik Narodniho muzea v Praze, rada B, Prirodni vedy, 40(3-4), p. 139 References : Dennis p. 141 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Habitat : Sur Sphagnum Comestibilite : Sans interet |
Hymenoscyphus rokebyensis (Svrček) Matheis (1979) |
Pas de photo disponible |
Synonymes : Helotium rokebyense Svrček (1962), Ceska mykologie, 16(2), p. 101 (Basionyme)
Hymenoscyphus rokebyensis (Svrček) Matheis (1979), Mitteilungen der thurgauischen naturforschenden Gesellschaft, 43, p. 157 (nom actuel) References : Ellis p. 124 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Synonyme de Hymenoscyphus fructigenus var. coryli selon certains auteurs |
Hymenoscyphus robustior (P. Karsten) Dennis (1964) |
![]() |
Synonymes : Peziza rhodoleuca subsp.* robustior P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 139 (Basionyme)
Peziza aeruginella subsp.* robustior (P. Karsten) P. Karsten (1870), Hedwigia, 9(6), p. 82 Helotium robustior (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 238 Calycina robustior (P. Karsten) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 449 Helotium rhizicola Seaver (1951), The North American cup-fungi (inoperculates), p. 142 Hymenoscyphus robustior (P. Karsten) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 75 (nom actuel) References : Dennis p. 139 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Comestibilite : Sans interet |
Hymenoscyphus albopunctus (Peck) Kuntze (1898) |
Pas de photo disponible |
Synonymes : Helotium albopunctum Peck (1879) [1878], Annual report of the New York state Museum of natural history, 31, p. 47 (Basionyme)
Pezizella albopuncta (Peck) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 276 Hymenoscyphus albopunctus (Peck) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485 (nom actuel) Ciboria minima Rick (1931), Broteria, revista de sciencias naturaes do Collegio de S. Fiel, serie botanica, 25, p. 119 References : Ellis p. 69 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Habitat : Sur feuilles. Comestibilite : Sans interet |
Hyaloscypha ceracella (Fries) Boudier (1907) |
Pas de photo disponible |
Synonymes : Peziza ceracella Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 114 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Helotium ceracellum (Fries) Saccardo (1879), Michelia, 1(5), p. 578 Pseudohelotium ceracellum (Fries) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 292 Hyaloscypha ceracella (Fries) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 126 (nom actuel) Pezizella ceracella (Fries) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 655 Hymenoscyphus ceracellus (Fries) Migula (1913), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 3(2), p. 1148 References : Gr. 792 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Comestibilite : Sans interet |
Hemimycena pseudocrispula (Kuhner) Singer (1943) |
![]() |
Noms francais : Mycene frangee Synonymes : Mycena pseudocrispula Kuhner (1938), Encyclopedie mycologique, 10, p. 645 (Basionyme) Hemimycena pseudocrispula (Kuhner) Singer (1943), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 41(1-3), p. 121 (nom actuel) Marasmiellus pseudocrispulus (Kuhner) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 298 Delicatula pseudocrispula (Kuhner) Kuhner & Romagnesi (1953), Flore analytique des champignons superieurs, p. 117 (nom. inval.) Helotium pseudocrispulum (Kuhner) Redhead (1982), Canadian journal of botany, 60(10), p. 2005 References : BK 3 220 Groupe : Mycenes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Mycenaceae Comestibilite : Sans interet |
Hemimycena epichloe (Kuhner) Singer (1943) |
Pas de photo disponible |
Synonymes : Mycena epichloe Kuhner (1938), Encyclopedie mycologique, 10, p. 653 (‘epichloe ‘) (Basionyme)
Hemimycena epichloe (Kuhner) Singer (1943), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 41(1-3), p. 121 (‘epichloe ‘) (nom actuel) Delicatula epichloe (Kuhner) Kuhner & Romagnesi (1953), Flore analytique des champignons superieurs, p. 117 (‘epichloe ‘) (nom. inval.) Helotium epichloe (Kuhner) Redhead (1982), Canadian journal of botany, 60(10), p. 2005 (‘epichloe ‘) References : AN p. 102 Groupe : Mycenes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Mycenaceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Recolte sur Juncus. |
Hemimycena crispata (Kuhner) Singer (1943) |
![]() |
Synonymes : Mycena crispata Kuhner (1938), Encyclopedie mycologique, 10, p. 655, fig. 234 (Basionyme)
Hemimycena crispata (Kuhner) Singer (1943), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 41(1-3), p. 121 (nom actuel) Marasmiellus crispatus (Kuhner) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 299 Delicatula crispata (Kuhner) Kuhner & Romagnesi (1953), Flore analytique des champignons superieurs, p. 117 (nom. inval.) Helotium crispatum (Kuhner) Redhead (1982), Canadian journal of botany, 60(10), p. 2004 References : Eyssartier et Roux Groupe : Mycenes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Mycenaceae Comestibilite : Sans interet |
Hemimycena angustispora (P.D. Orton) Singer (1962) [1961] |
![]() |
Synonymes : Omphalia angustispora Josserand (1937) [1936], Annales du bulletin de la Societe linneenne de Lyon, 80, p. 81, fig. 82-2 (nom. inval.)
Marasmiellus angustisporus (Josserand) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 298 (nom. inval.) Delicatula angustispora (Josserand) Kuhner & Romagnesi (1953), Flore analytique des champignons superieurs, p. 118 (nom. inval.) Mycena angustispora P.D. Orton (1960), Transactions of the British mycological Society, 43(2), p. 305 (Basionyme) Hemimycena angustispora (P.D. Orton) Singer (1962) [1961], Sydowia : Annales mycologici, editi in notitiam scientiae mycologicae universalis, series II, 15(1-6), p. 62 (nom actuel) Helotium angustisporum (P.D. Orton) Redhead (1982), Canadian journal of botany, 60(10), p. 2004 References : AN p. 71 Groupe : Mycenes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Mycenaceae Stipe : Assez long Habitat : Sur debris vegetaux Spores : 8-11.5 x 2.5-3.5 µm |
Hemimycena pseudogibba (Valla) Antonin & Noordeloos (2004) |
Pas de photo disponible |
Synonymes : Mycena pseudogibba Valla (1972), Travaux du Laboratoire de a Jaysinia a Samoens (Haute-Savoie), 4, p. 35, 69 (Basionyme)
Helotium pseudogibbum (Valla) Redhead (1972), Canadian journal of botany, 60(10), p. 2005 Hemimycena pseudogibba (Valla) Antonin & Noordeloos (2004), A monograph of the genera Hemymycena, Delicatula, Fayodia, Gamundia, Myxomphalia, Resinomycena, Rickenella and Xeromphalina in Europe, (Tribus Mycenae sensu Singer), p. 118 (nom actuel) References : AN p. 118 ; Mycocharentes Groupe : Mycenes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Mycenaceae Chapeau/Fructification : minuscule depassant rarement 1 mm Lames/Pores : Absentes ou tres rares Stipe : fin, long, pouvant mesurer jusqu'a 4-5 mm Habitat : Sur feuilles mortes de Salix ou Corylus Spores : 10-12 x 3-4 µm Comestibilite : Sans interet |
Helotium herbicola (Rabenhorst) Saccardo (1889) |
Pas de photo disponible |
Synonymes : Peziza rubi var. herbicola Rabenhorst (1860), Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 218 (Basionyme)
Peziza herbarum subsp.* herbicola (Rabenhorst) P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 147 Peziza discreta subsp.* herbicola (Rabenhorst) P. Karsten (1870), Hedwigia, 9(6), p. 83 Helotium herbarum subsp.* herbicola (Rabenhorst) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 235 Helotium herbarum f. herbicola (Rabenhorst) Rehm (1882), Ascomycetes lojkani lecti in Hungaria, Transsylvania et Galicia, p. 6 Helotium herbicola (Rabenhorst) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 218 ('herbicolum') (nom actuel) Calycina herbicola (Rabenhorst) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448 References : Gr. 631 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Comestibilite : Sans interet |
Ditiola radicata (Albertini & Schweinitz) Fries (1822) |
![]() |
Synonymes : Tremella peziza Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 628
Tubercularia pini Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 183 Tubercularia flavescens Rebentisch (1804), Prodomus florae neomarchicae, p. 362, tab. 3, fig. 15 ab Helotium radicatum Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 348, tab. 8, fig. 5 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Ditiola radicata (Albertini & Schweinitz) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 170 (nom actuel) Peziza turbo Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 321 Peziza turbo var. ß pelta Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 322 Ditiola luteoalba var. radicata (Albertini & Schweinitz) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 227 Guepinia radicata (Albertini & Schweinitz) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 205 Dacrymyces deliquescens var. radicatus (Albertini & Schweinitz) Bourdot & Galzin (1928) [1927], Hymenomycetes de France. Heterobasidies- Homobasidies Gymnocarpes, p. 68 Dacrymyces radicatus (Albertini & Schweinitz) Donk (1931), Mededeelingen van de Nederlandsche mycologische vereeniging, 18-20, p. 120 References : Julich 2 p. 419 ; BG p. 68 Groupe : Tremelles Classification : Basidiomycota / Dacrymycetes / Dacrymycetales / Dacrymycetaceae Chapeau/Fructification : Receptacle tuberculiforme, hemispherique, discoide, villeux, puis en disque aplani, lisse, avec souvent 1 a 2 plis, ou simplement convexe, 2,5 mm de diametre, jaune d'or ou orange, puis brunissant sur le sec. Stipe bien distinct, attenue a la base, radicant, revetu d'une villosite blanche, 2-4 x 1-2 mm. Chair : Heterogene, gelatineuse, molle, blanchatre. Habitat : Sur bois morts ou travailles, arbres ou arbustes de toute essence, sur vieux bois de Pinus, etc... Spores : Elliptiques, allantoides, hyalines, 8-10-13-(14,5) x 3,5-4,5-(5) µm. Probasides etroitement claviformes, 33-54 x 3-5 µm, non bouclees. Hyphes hyalines, a parois epaisses, non bouclees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire. Commun. Toute l'annee. Remarques : lignivore serieux produisant une pourriture active. Chez les coniferes surtout, le bois est resorbe; il s'y produit des vides et il devient sec et cassant. |
Crocicreas pallidum (Velenovský) S.E. Carpenter (1980) |
![]() |
Synonymes : Octospora albidula Hedwig (1789), Descripto et adumbratio microscopico analytica muscorum frondorosum, 2, p. 30, tab. 9, fig. b
Peziza albidula (Hedwig) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1454 Peziza cyathoidea subsp.* albidula (Hedwig) P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 137 Helotium cyathoideum subsp.* albidulum (Hedwig) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 237 Phialea cyathoidea var. albidula(Hedwig) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 724 Cyathicula pallida Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 216 (Basionyme) Crocicreas pallidum (Velenovský) S.E. Carpenter (1980), Brittonia, 32(2), p. 271 (nom actuel) References : Baral p. 110 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Comestibilite : Sans interet |
Crocicreas calathicola (Rehm) S.E. Carpenter (1980) |
![]() |
Synonymes : Helotium calathicolum Rehm (1876), Ascomyceten, 7, n° 305 (Basionyme)
Phialea calathicola (Rehm) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 274 Ciboria calathicola (Rehm) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 759 Hymenoscyphus calathicola (Rehm) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485 Micropodia calathicola (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 128 Conchatium calathicola (Rehm) Svrček (1979), Ceska mykologie, 33(4), p. 196 Crocicreas calathicola (Rehm) S.E. Carpenter (1980), Brittonia, 32(2), p. 269, fig. 9 (nom actuel) References : Page Image in Published list ; FMDS 158 p. 43 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : Receptacle turbine,grossierement stipite, a cupule large de 2-4-6 mm, haut de 2,5 a 3 mm, jaune d'or ou un peu orange a l'interieur, incarnat-ocrace clair et villeux a l'exterieur. Marge festonnee, pubescente, blanche, legerement enroulee a la fin. Stipe : Concolore, lisse, faiblement sillonne, 0,5 mm d'epaisseur sur 1 mm environ de haut. Habitat : Sur aigrettes des capitules desseches de Cirsum et de Carlina. Spores : Ovales-oblongues, hyalines, 6-8-8,5-(9) x 2-3 µm, uniseriees. Asques octospores, allonges, en massue, epaissi a l'apex ; pore apical peu prononce. Paraphyses lineaires, obtuses, cylindriques, larges de 3 a 4 µm, un peu renflees vers l'apex et retrecies quelquefois au sommet. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaires. Rare. Ete. |
Coprotus lacteus (Cooke & W. Phillips) Kimbrough, Luck-Allen & Cain (1972) |
![]() |
Synonymes : Ascobolus lacteus Cooke & W. Phillips (1877), Grevillea, 5(35), p. 119 (Basionyme)
Ascophanus lacteus (Cooke & W. Phillips) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 306 Helotium lacteum (Cooke & W. Phillips) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 269 (nom. illegit.) Coprotus lacteus (Cooke & W. Phillips) Kimbrough, Luck-Allen & Cain (1972), Canadian journal of botany, 50(5), p. 965 (nom actuel) References : Ellis p. 108 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Thelebolales / Thelebolaceae Comestibilite : Sans interet |
Claussenomyces prasinulus (P. Karsten) Korf & Abawi (1971) |
![]() |
Synonymes : Peziza prasinula P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 156 (Basionyme)
Agyriopsis prasinula (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 243 Ombrophila atrovirens var. ß prasinula (P. Karsten) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 93 Helotium albovirens Cooke (1875), Bulletin of the Buffalo Society of natural sciences, 2, p. 299 Ombrophila prasinula (P. Karsten) Rehm (1881), Ascomyceten, 13, n° 620 Helotium glabrovirens Boudier (1881), Bulletin de la Societe botanique de France, 28, p. 95, tab. 3, fig. 8 Coryne prasinula (P. Karsten) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 140 Corynella glabrovirens (Boudier) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 114 Mollisia glabrovirens (Boudier) Gillet (1886), Champignons de France, les discomycetes, p. 212 Belonidium glabrovirens (Boudier) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 498 Chlorospleniella prasinula (P. Karsten) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 848 Calycina albovirens (Cooke) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448 Belonidium clarkii Massee & Crossland (1901), The naturalist, 1901, p. 181, fig. 1-6 Dendrostilbella prasinula Hohnel (1905), Osterreichische botanische zeitschrift, 55(1), p. 22 Corynella prasinula (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 99 Claussenomyces prasinulus (P. Karsten) Korf & Abawi (1971), Canadian journal of botany, 49(11), p. 1882 (nom actuel) References : Ellis p. 5 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Phacidiales / Tympanidaceae Stipe : Nul Habitat : Sur bois mort de Betula, Fagus, Sambucus, etc. Comestibilite : Sans interet |
Calycina subtilis (Fries) Baral (1985) |
![]() |
Synonymes : Helotium subtile Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 310 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza subtilis (Fries) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 157 Sarea subtilis (Fries) Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 178 Hymenoscyphus subtilis (Fries) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 132 Phialea subtilis (Fries) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 255 Pezizella subtilis (Fries) Dennis (1956), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 62, p. 58 Calycina subtilis (Fries) Baral (1985), Beihefte zur zeitschrift fur mykologie, 6, p. 59 (nom actuel) References : Ellis p. 167 fig. 729 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Pezizellaceae Chapeau/Fructification : Fructification cupuliforme jusqu'a 1 mm de diametre, sessile a faiblement pedicellee. Surface hymeniale blanche, devenant cremeuse au sechage. Stipe : Tres court, concolore. Habitat : Sur aiguilles de Pinus, sur feuilles en aiguilles tetragones de Picea excelsa. Spores : Ascospores hyalines 5-8 x 1-1,5µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole a gregaire. Rare. Octobre-Novembre. |
Calycina scolochloae (De Notaris) Baral (2013) |
![]() |
Synonymes : Helotium scolochloae De Notaris (1863), Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 1(5), p. 379 (Basionyme)
Belonidium scolochloae (De Notaris) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 497 Calycella scolochloae (De Notaris) Dennis (1964), Kew bulletin, 19(1), p. 117 Bisporella scolochloae(De Notaris) Spooner (1984), Kew bulletin, 38(4), p. 557 Calycina scolochloae (De Notaris) Baral (2013), Mycosystema, 32(3), p. 423 (nom actuel) References : Ellis 2 p. 454 fig. 1737 ; Gr. p. 415 n°396 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Pezizellaceae Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, d'abord concave puis patelliforme, large de 0,25-0,50, jusqu'a 0,80 mm, glabre, blanchatre par l'humidite, jaunissant par le sec, marge relevee. Chair : Un peu gelatineuse, concolore, sans odeur ni saveur particulieres. Stipe : Nul Habitat : Sur tiges mortes de plantes, en particulier d' Agropyron repens, Arrhenatium elatius, Arundo donax, etc... Spores : Oblongues, fusiformes ou lanceolees, droites ou un peu courbees, hyalines, presentant quelquefois a l'interieur plusieurs petites gouttelettes et des granulations, 10-12-16-(25) x 2,5-4 µm, (le plus souvent 15 x 3 µm ), triseptees a la fin et un peu etranglees aux cloisons. Asques claviformes, octospores, 75-100 x 5-7 µm. Paraphyses filiformes, hyalines, simples ou divisees, non epaissies au sommet, larges de 1,5-2 µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire et cespiteux. Assez frequent. Ete-Automne ( Mai-Aout ). |
Calycina discreta (P. Karsten) Kuntze (1898) |
Pas de photo disponible |
Synonymes : Peziza rubi Lasch (1863), in Rabenhorst, Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 518
Peziza discreta P. Karsten (1867), Fungi Fenniae exsiccati, 7, n° 637 (Basionyme) Helotium discretum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 235 Phialea discreta (P. Karsten) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 729 Calycina discreta (P. Karsten) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448 (nom actuel) Hymenoscyphus discretus (P. Karsten) Migula (1913), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 3(2), p. 1171 Helotium knautiae Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 194 Helotium tehovense Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 201 Helotium lounense Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 407 Helotium loti var. roseipesVelenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 191 Helotium loti var. coronillaeVelenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 191 Helotium loti Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 191 Helotium euphorbiae Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 191 Helotium confertum Velenovský (1939), Novitates mycologicae, p. 184 Helotium octobrinum Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 122 Pezizella discreta (P. Karsten) Dennis (1956), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 62, p. 57 Cystopezizella knautiae (Velenovský) Svrcek (1985) [1984], Sbornik Narodniho muzea v Praze, rada B, Prirodni vedy, 40(3-4), p. 154 Hymenoscyphus tehovensis (Velenovský) Svrcek (1985) [1984], Sbornik Narodniho muzea v Praze, rada B, Prirodni vedy, 40(3-4), p. 180 Hymenoscyphus euphorbiae (Velenovský) Svrcek (1985) [1984], Sbornik Narodniho muzea v Praze, rada B, Prirodni vedy, 40(3-4), p. 147 References : Dennis p. 146 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Pezizellaceae Stipe : court Comestibilite : Sans interet |
Calycellina punctata (Fries) Lowen & Dumont (1984) |
![]() |
Synonymes : Peziza punctata Greville (1824), Flora edinensis, p. 424 (nom. illegit.)
Peziza punctiformis Greville (1824) [1823], Scottish cryptogamic flora, 2, tab. 63 (nom. illegit.) Peziza xanthosticta Schrader (1827), Systema vegetabilium, Edn 16, 4(1), p. 513 Helotium punctatum Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 356 (Basionyme) Peziza puberula Lasch (1851), in Rabenhorst, Klotzschii herbarum vivum mycologicum, Edn 1, n° 1529 Helotium puberulum (Lasch) Fuckel (1864), Fungi Rhenani exsiccati, n° 1150 Pseudohelotium puberulum (Lasch) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 298 Helotium querceti Saccardo (1877), Michelia, 1(1), p. 68 Urceola punctata (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 321 Helotium punctiforme W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 168 Pseudohelotium punctiforme (W. Phillips) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 295 Lachnella puberula (Lasch) W. Phillips (1890), Grevillea, 18(88), p. 85 Pezizella puberula (Lasch) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 665 Pezizella punctiformis (W. Phillips) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 664 Dasyscyphus pulchellus J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 88 (nom. illegit.) Hymenoscyphus punctiformis (W. Phillips) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 71 Dasyscyphus puberulus (Lasch) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 355 Belonium sulphureotinctum Rehm (1896), Hedwigia: Beiblatt zur Hedwigia, 35(6), p. (146) ('sulfureotinctum') Atractobolus pulchellus Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446 Calycina querceti (Saccardo) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 449 Niptera sulfureotincta (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 141 Urceolella puberula (Lasch) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 129 Hyaloscypha punctiformis (W. Phillips) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 126 Hyalinia querceti (Saccardo) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 104 Hymenoscyphus puberulus (Lasch) Migula (1913), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 3(2), p. 1151 Calycellina punctiformis (W. Phillips) Hohnel (1918), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 127, p. 601 Phialina puberula (Lasch) Hohnel (1926), Mitteilungen aus dem botanischen Institut der technischen hochschule in Wien, 3(2), p. 106 Hyaloscypha puberula (Lasch) Nannfeldt (1949), in Dennis, Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 32, p. 73 Calycellina punctata (Fries) Lowen & Dumont (1984), Mycologia, 76(6), p. 1006 (nom actuel) References : BK 1 245 ; Ellis p. 203 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Sur feuilles de chenes pourries. |
Calycellina leucella (P. Karsten) Dennis ex E. Muller (1977) |
![]() |
Synonymes : Peziza leucella P. Karsten (1867), Fungi Fenniae exsiccati, 7, n° 651 (Basionyme)
Helotium leucellum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 240 Pezizella leucella (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 276 Hymenoscyphus leucellus(P. Karsten) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485 Hyaloscypha leucella (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 126 Calycellina leucella (P. Karsten) Dennis ex E. Muller (1977), Beitrage zur kryptogamenflora der Schweiz, 15(1), p. 29 (nom actuel) Cyathicula leucella (P. Karsten) Raschle (1979) [1978], Nova Hedwigia, 30, p. 671 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Stipe : noiratre a la base. Habitat : fruit d'Alnus, mais aussi feuilles d'Alnus et de Salix. Comestibilite : Sans interet |
Belonopsis iridis (P. Crouan & H. Crouan) Graddon (1961) |
![]() |
Synonymes : Helotium iridis P. Crouan & H. Crouan (1867), Florule du Finistere, p. 48 (Basionyme)
Calycina iridis (P. Crouan & H. Crouan) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448 Pachydisca iridis (P. Crouan & H. Crouan) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 94 Mollisia iridis (P. Crouan & H. Crouan) Le Gal (1953), Revue de mycologie, Paris, 18, p. 122 (nom. illegit.) Belonopsis iridis (P. Crouan & H. Crouan) Graddon (1961), Transactions of the British mycological Society, 44(4), p. 612 (nom actuel) References : Dennis p. 202 ; Ellis p. 373 & 545 fig. 1536 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Dermateaceae Chapeau/Fructification : Apohecie mollisioId, 1-3 (5) mm de diametre. Habitat : Sur tiges mortes de Iris pseudacorus, mais egalement sur Juncus. Spores : ( Ellis). Ascospores, 45-65 x 2,5-3 µm, hyalines, avec 3 ou parfois 4 cloisons. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Rare. Periode propice en Juin. |
Atheniella delectabilis (Peck) Luderitz & H. Lehmann (2019) |
Pas de photo disponible |
Synonymes : Agaricus buccinalis Sowerby (1797), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 107, fig. 1 (nom. illegit.)
Agaricus stellatus Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 85 Omphalia stellata (Fries) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 106 Agaricus delectabilis Peck (1875) [1874], Annual report of the New York state Museum of natural history, 27, p. 93 (Basionyme) Omphalina stellata (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 45 Mycena delectabilis (Peck) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 262 Mycena leucophaea (Murrill) Murrill (1916), Mycologia, 8(4), p. 220 Prunulus delectabilis (Peck) Murrill (1916), North American flora, 9(5), p. 323 Prunulus leucophaeus Murrill (1916), North American flora, 9(5), p. 336 Omphalia nitrosa Kauffman (1930), Papers of the Michigan Academy of science, arts and letters, 11, p. 202 Omphalia gracillima ss. J.E. Lange (1936), Flora agaricina Danica, 2, p. 62, pl. 61, fig. A Omphalia delectabilis (Peck) A.H. Smith (1937), Bulletin of the Torrey botanical Club, 64, p. 482 Hemimycena delectabilis (Peck) Singer (1943), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 41(1-3), p. 121 Marasmiellus delectabilis (Peck) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 299 Delicatula delectabilis (Peck) Kuhner & Romagnesi (1953), Flore analytique des champignons superieurs, p. 118 (nom. inval.) Hemimycena stellata (Fries) Raithelhuber (1977), Metrodiana, 6(3), p. 86 Helotium leucophaeum (Murrill) Redhead (1982), Canadian journal of botany, 60(10), p. 2005 Atheniella delectabilis (Peck) Luderitz & H. Lehmann (2019), Index fungorum, 416, p. 1 (nom actuel) References : CD 539-260, 110 ; Bon p 186 Groupe : Mycenes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Mycenaceae Chair : Odeur nitreuse forte. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Forte odeur nitreuse. |
Amicodisca virella (P. Karsten) Huhtinen (1994) |
![]() |
Synonymes : Peziza virella P. Karsten (1867), Fungi Fenniae exsiccati, 7, n° 627 (Basionyme)
Helotium virellum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 241 Ombrophila virella (P. Karsten) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 94 Peziza citricolor Berkeley & Broome (1871), The annals and magazine of natural history, series 4, 7, p. 433, tab. 19, fig. 14 Chlorospleniella virella (P. Karsten) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 141 Dasyscyphus citricolor (Berkeley & Broome) Massee (1885), British fungus flora, 4, p. 356 Lachnella citricolor (Berkeley & Broome) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 260 Coryne virella (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 645 Trichopeziza citricolor (Berkeley & Broome) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 414 ('vitricolor ') Corynella virella (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 99 Amicodisca virella (P. Karsten) Huhtinen (1994), Karstenia, 34(1), p. 5 (nom actuel) References : Grelet 532 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Comestibilite : Sans interet |
Hemimycena pseudolactea (Kuhner) Singer (1943) |
![]() |
Noms francais : Mycene blanchatre Synonymes : Mycena pseudolactea Kuhner (1938), Encyclopedie mycologique, 10, p. 632 (Basionyme) Hemimycena pseudolactea (Kuhner) Singer (1943), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 41(1-3), p. 121 (nom actuel) Marasmiellus pseudolacteus (Kuhner) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 298 Helotium pseudolacteum (Kuhner) Redhead (1982), Canadian journal of botany, 60, p. 2005 References : BK 3 221 ; Eyssartier et Roux p. 372 Groupe : Mycenes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Mycenaceae Comestibilite : Sans interet |
Cyathicula starbaeckii (Rehm) S.E. Carpenter ex Tholl, Baral, Schultheis, G. Marson & Diederich (2000) |
![]() |
Synonymes : Phialea starbaeckii Rehm (1895), in Starback, Bihang till konglica svenska vetenskaps-akademiens handlingar, 21, 3(5), p. 33, fig. 24 (Basionyme)
Phialea turbinata Sydow & P. Sydow (1907), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 5(5), p. 397 Helotium starbaeckii (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 114 Cyathicula turbinata (Sydow) Dennis (1975), Kew bulletin, 30(2), p. 349 Crocicreas starbaeckii (Rehm) S.E. Carpenter (1981), Memoirs of the New York botanical Garden, 33, p. 173 Cyathicula starbaeckii (Rehm) S.E. Carpenter ex Tholl, Baral, Schultheis, G. Marson & Diederich (2000), Bulletin de la Societe des naturalistes luxembourgeois, 100, p. 48 (nom actuel) References : Ellis p. 411 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Sur Ranunculus repens. |
Roseodiscus rhodoleucus (Fries) Baral (2006) |
![]() |
Synonymes : Peziza rhodoleuca Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 306 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Helotium rhodoleucum (Fries) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355 Hymenoscyphus rhodoleucus (Fries) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 131 Phialea rhodoleuca (Fries) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 264 Roseodiscus rhodoleucus (Fries) Baral (2006), Acta mycologica, Warszawa, 41(1), p. 16 (nom actuel) References : Ellis p. 564 fig. 2089 ; Dennis p. 124 pl. XVId ; BK 1 189 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, 1 a 2 mm de diametre, cupuliforme a l'etat jeune, puis discoide-etale, parfois convexe. Hymenium et surface externe lisse, rose pale au frais puis jaune brunatre en sechant. Stipe : Long jusqu'a 1 mm, mince et concolore. Habitat : Sur tiges mortes d'Equisetum arvense, fluviatile et palustre, a l'etage montagnard et subalpin, dans les prairies humides. Spores : Etroitement elliptiques, lisses, hyalines, 9-10-12 x3-4-5(-6) µm, non septees. Asques cylindriques-claves, octospores, spores uni- ou biseriees, 60-70 x 5-6 µm. Paraphyses filiformes epaisses jusqu'a 2 µm et ne depassant pas les asques. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole a gregaire.. Commun. Avril-Septembre. |
Hyaloscypha vitreola (P. Karsten) Boudier (1885) |
![]() |
Synonymes : Peziza vitreola P. Karsten (1866), Fungi Fenniae exsiccati, 6, n° 531 (Basionyme)
Helotium hyalinum subsp.* vitreolum(P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 240 Hyaloscypha vitreola (P. Karsten) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 118 (nom actuel) Helotium vitreolum (P. Karsten) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 127 Pseudohelotium vitreolum (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 291 Pezizella incerta Allescher (1898), Bericht des botanischen vereines in Landshut, 15, p. 76 Dasyscyphus vitreolus (P. Karsten) Massee (1901), The Naturalist, 1901, p. 183 Pseudohelotium incertum (Allescher) Saccardo & P. Sydow (1902), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 16, p. 729 Hyaloscypha incerta (Allescher) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 126 Microscypha incerta (Allescher) Killermann (1935), Kryptogamen forschungen der bayerischen botanischen gesellschaft zur Erforschung der heimischen flora, 2(3), p. 264 Uncinia spinosae Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 139 Uncinia maxima Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 139 References : Boud. 524 ; Gr. p. 468 n° 791 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, assez epais, patelliforme, puis aplani, large de 0,5 a 1 mm, blanc, transparent, a aspect vitreux, finement pubescent a l'exterieur, surtout vers la marge qui parait fimbriee. Habitat : Sur bois pourri (in litt. sur Pyrus et Populus ). Spores : Generalement distiques, oblongues-elliptiques, hyalines, continues, bi-gutullees( 2 petites gouttelettes parfois divisees), 8-12 x 3 µm. Asques cylindriques-claviformes, peu ou point attenues a la base, octospores, 50-60 x 8-10 µm. Paraphyses peu nombreuses, rameuses, septees, obtuses, a peine epaissies au sommet, larges de 2-2,5 µm. Poils hyalins, septes, longs de 30 a 40 µm, elargis a la base, 2-5 µm, attenues en pointe aigue ou subaigue, parfois tres finement granuleux exterieurement a la partie superieure ; ils paraissent caducs et disparaissent avec l'age. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire. Peu commun. Automne-Hiver. |
Ombrophila pileata (P. Karsten) P. Karsten (1871) |
![]() |
Synonymes : Peziza pileata P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 150 (Basionyme)
Helotium pileatum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 130 Ombrophila pileata (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 243 (nom actuel) Ombrophila helotioides W. Phillips (1888), Grevillea, 16(79), p. 94 Phialea pileata (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 259 Helotium terrigenum Cooke & W. Phillips (1895), in Massee, British fungus flora, 4, p. 238 Hymenoscyphus pileatus (P. Karsten) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485 Pachydisca helotioides (W. Phillips) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 95 Ombrophila longispora Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 108 Helotium agrostideum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 198 References : Baral p. 144 ; Dennis p. 135 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Comestibilite : Sans interet |
Pezicula rubi (Libert) Niessl (1876) |
![]() |
Synonymes : Patellaria rubi Libert (1834), Plantae cryptogamicae, quas in Arduenna collegit, 3, exsiccati n° 231 (Basionyme)
Peziza rhabarbarina Berkeley (1836), The english flora of sir J.E. Smith, fungi, 5(2), p. 197 Peziza arduennensis Montagne (1836), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 2, 5, p. 287, tab. 13, fig. 5 ('ardennensis') Lachnella rhabarbarina (Berkeley) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 365 Peziza arduennensis var. rosae Westendorp (1859), Herbier cryptogamique ou collection des plantes cryptogames et agames qui croissent en Belgique, n° 1281 Patellaria rhabarbarina (Berkeley) Berkeley (1860), Outlines of british fungology, p. 373 Helotium rubi (Libert) Spree (1865), in Rabenhorst, Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 717 Pezicula rhabarbarina (Berkeley) Tulasne & C. Tulasne (1865), Selecta fungorum carpologia, 3, p. 183 Pezicula rubi (Libert) Niessl (1876), in Rabenhorst, Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 2122 (nom actuel) Dermatea rhabarbarina (Berkeley) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 343 Dermatea rubi (Libert) Rehm (1889), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 258 Scleroderris rubi (Libert) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 123 References : Ellis p. 234 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Dermateaceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Sur rameaux morts de Rubus fructicosus. |
Phaeohelotium tamaricis (R. Galan, Baral & A. Ortega) Baral, R. Galan & Platas (2013) |
![]() |
Synonymes : Hymenoscyphus tamaricis R. Galan, Baral & A. Ortega (1997), Beitrage zur kenntnis der pilze mitteleuropas, 11, p. 57 (Basionyme)
Phaeohelotium tamaricis (R. Galan, Baral & A. Ortega) Baral, R. Galan & Platas (2013), Mycosystema, 32(3), p. 420 (nom actuel) References : Beitrage zur Kenntnis der Pilze Mitteleuropas 11: 58 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Sur Tamaris. |
Orbilia blumenaviensis (Hennings) Baral & E. Weber (2012) |
![]() |
Synonymes : Helotium blumenaviense Hennings (1902), Hedwigia, 41(1), p. 24 (Basionyme)
Dactylaria vermicola R.C. Cooke & Satchuthanthavale (1966), Transactions of the British mycological Society, 49(1), p. 27 Arthrobotrys vermicola (R.C. Cooke & Satchuthanthavale) Rifai (1968), Reinwardtia, 7(4), p. 371 Nematophagus vermicola (R.C. Cooke & Satchuthanthavale) Mekhtijeva (1979), Khishchnye nematofagovye Griby-Gifomitsety (Baku), p. 105 Orbilia blumenaviensis (Hennings) Baral & E. Weber (2012), Mycological progress, 11(1), p. 257 (nom actuel) Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Orbiliomycetes / Orbiliales / Orbiliaceae Habitat : Sur ecorces, en foret de coniferes. Subtropical. Spores : Morphologie des conidies differentes : ellipsoides, fusoides, cloisonnees suivant la forme, variation du nombre de cloisons, paraphyses lanceolees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Espece liee a Orbilia auricolor. L’anamorphe est Dactylaria vermicola |
Pseudombrophila merdaria (Fries) Brummelen (1995) |
![]() |
Synonymes : Peziza merdaria Fries (1828), Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 2, p. 11 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1828)
Peziza canina P. Karsten (1861), Synopsis Pezizarum et Ascobolorum Fenniae, p. 9 Peziza nobilis P. Karsten (1867), Fungi Fenniae exsiccati, 7, n° 635 Peziza subfurfuracea Nylander (1868), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 51 Peziza deerrata P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 119 Peziza canina var. ß nobilis (P. Karsten) P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 118 Peziza cucurbitae W.R. Gerard (1874), Bulletin of the Torrey botanical Club, 5(6), p. 26 Peziza brassicaecola Berkeley (1875), Grevillea, 3(28), p. 157 Peziza rufescens J. Schroter (1878), in Rabenhorst, Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 2311 (nom. illegit.) Humaria chartarum Quelet (1878), Bulletin de la Societe botanique de France, 25, p. 291 Peziza schroeteri Cooke (1878), Grevillea, 6(40), p. 110 Aleuria merdaria (Fries) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 53 Peziza chartarum (Quelet) Cooke (1879), Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 6, p. 234, tab. 110, fig. 394 Aleuria chartarum (Quelet) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 49 Humaria merdaria (Fries) Quelet (1881) [1880], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 9, p. 672 Helotium pedrottii Bresadola (1881), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 1(1), p. 14, 98, tab. 15 Humaria glacialis Rehm (1882), Hedwigia, 21(7), p. 97 Dermatea sydowii Rehm (1882), in P. Sydow, Mycotheca marchica, cent. 4, n° 379 Humaria pedrottii (Bresadola) Rehm (1884), Ascomyceten, 16, n° 754 Pseudombrophila pedrottii (Bresadola) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 106 Pseudombrophila chartarum (Quelet) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 106 Humaria canina (P. Karsten) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 291 Geoscypha schroeteri (Cooke) Rehm (1888), Hedwigia, 27(5-6), p. 163 Pyronema chartarum (Quelet) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 109 Pezizella cucurbitae (W.R. Gerard) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 285 Pezizella brassicaecola (Berkeley) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 283 Humaria nobilis (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 138 Humaria canina subsp.* nobilis (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 138 Humaria schroeteri (Cooke) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 141 Humaria deerrata (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 140 Humaria pictilis Quelet (1892) [1891], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 20(2), p. 464, pl. 2, fig. 4 Hymenoscyphus brassicicola (Berkeley) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485 Hymenoscyphus cucurbitae (W.R. Gerard) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485 Ascophanus caninus var. nobilis (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 76 Ascophanus caninus(P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 76 Ascophanus deerratus (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 76 Ascophanus merdarius (Fries) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 76 Ascophanus pictilis (Quelet) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 76 Pachyella schroeteri (Cooke) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 51 Peziza pedrottii (Bresadola) Migula (1913), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 3(2), p. 1015 Pseudombrophila deerrata (P. Karsten) Seaver (1928), The North American cup-fungi (operculates), p. 141 Pyronema canina Dearness & Bisby (1929), The Fungi of Manitoba, p. 60 Infundibulum tiliaceum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 351 Humaria ustulina Velenovský (1939), Novitates mycologicae, p. 199 Humaria nivea Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 148 Orbilia cucurbitae (W.R. Gerard) Seaver (1951), The North American cup-fungi (inoperculates), p. 155 Pseudombrophila merdaria (Fries) Brummelen (1995), Libri botanici, 14, p. 45 (nom actuel) References : Medardi p. 228 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pseudombrophilaceae Chapeau/Fructification : sessile, legerement cupulee. Chair : ceracee, fragile, brunatre. Stipe : Nul Habitat : Sur excrements de cheval. Spores : lisses, hyalines, non guttulees, uniseriees dans l'asque. Comestibilite : Sans interet |
Calycina conorum (Rehm) Baral (1985) |
![]() |
Synonymes : Niptera vulgaris Fuckel (1874) [1873-74], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 27-28, p. 59
Pezizella conorum Rehm (1878), Ascomyceten, 9, n° 415 (Basionyme) Helotium conigenum Rehm (1881), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 26, p. 101 (nom. illegit.) Helotium libertianum Saccardo & Roumeguere (1884), Revue mycologique (Toulouse), 6(21), p. 28 Pezizella vulgaris (Fuckel) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 279 (nom. illegit.) Mollisia vulgaris (Fuckel) Rehm (1891), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 541 (nom. illegit.) Calycina libertiana (Saccardo & Roumeguere) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448 Calycella libertiana (Saccardo & Roumeguere) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 95 Pezizella libertiana (Saccardo & Roumeguere) Keissler (1912), Beihefte zum botanischen centralblatt, zweite abteilung, 29, p. 409 Hymenoscyphus conorum (Rehm) Migula (1913), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 3(2), p. 1150 Helotium vulgare (Fuckel) Hohnel (1926), Mitteilungen aus dem botanischen Institut der technischen hochschule in Wien, 3(3), p. 105 Pezizella caudata Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 163 Cystopezizella conorum(Rehm) Svrček (1983), Ceska mykologie, 37(2), p. 69 Calycina conorum (Rehm) Baral (1985), Beihefte zur zeitschrift fur mykologie, 6, p. 56 (nom actuel) References : Mycocharentes Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Pezizellaceae Chapeau/Fructification : Rougissante a la manipulation Stipe : Nul Habitat : Sur cones de pin sylvestre Spores : Spores elliptiques souvent avec une extremite deprimee leur donnant une forme de massue, non septees. Paraphyses cylindriques, larges de 2 µm Comestibilite : Sans interet Commentaires : Espece hivernale et printaniere, peu frequente |
Hemimycena persimilis (Malencon ex Redhead) Antonin & Noordeloos (2004) |
Pas de photo disponible |
Synonymes : Delicatula persimilis Malencon (1975), Flore des champignons superieurs du Maroc, 2, p. 333, fig. 70 (nom. inval.)
Helotium persimile Malencon ex Redhead (1982), Canadian journal of botany, 60(10), p. 2005 (Basionyme) Mycena persimilis (Malencon) Romagnesi (1992), Bulletin de la Societe mycologique de France, 108(1), p. 14, note 5 (nom. inval.) Hemimycena persimilis (Malencon ex Redhead) Antonin & Noordeloos (2004), A monograph of the genera Hemymycena, Delicatula, Fayodia, Gamundia, Myxomphalia, Resinomycena, Rickenella and Xeromphalina in Europe, (Tribus Mycenae sensu Singer), p. 114 References : Mycocharentes Groupe : Mycenes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Mycenaceae Chapeau/Fructification : subglabre ou finement veloute. Lames/Pores : adnees ou brievement decurrentes par une dent. Chair : Sans saveur, ni odeur. Stipe : filiforme, cylindrique, rigide, avec des tons jaunes a la base, entierement pubescent avec des rhizoides. Habitat : Sur divers debris vegetaux. Spores : 10-12.5 x 2.7-3.5 µm Comestibilite : Sans interet |
Hemimycena subtilis (Velenovský) Antonin (2003) |
Pas de photo disponible |
Synonymes : Omphalia gibba (Albertini & Schweinitz) Patouillard (1887), Tabulae analyticae fungorum, 6, p. 26, fig. 560 (nom. illegit.)
Mycena pseudocrispula f. bisporiqueKuhner (1938), Encyclopedie mycologique, 10, p. 646 Delicatula subtilis Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 50 (Basionyme) Mycena cyphelloides P.D. Orton (1960), Transactions of the British mycological Society, 43(2), p. 178 (nom. inval.) Hemimycena cyphelloides (P.D. Orton) Maas Geesteranus (1981), Proceedings of the koninklijke nederlandse Akademie Van Wetenschappen, section C, biological and medical sciences, 84(4), p. 437 (nom. inval.) Helotium cyphelloides Redhead (1982), Canadian journal of botany, 60(10), p. 2006 Hemimycena subtilis (Velenovský) Antonin (2003), Czech mycology, 54(3-4), p. 230 (nom actuel) References : AN p. 68 ; Mycocharentes Groupe : Mycenes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Mycenaceae Chapeau/Fructification : finement pruineux Lames/Pores : le plus souvent absentes Chair : tres mince Stipe : couvert de poils Habitat : Debris herbaces ou feuilles Spores : 10-16 x 3.5-5 µm Comestibilite : Sans interet |
Pocillum cesatii (Montagne) De Notaris (1863) |
Pas de photo disponible |
Synonymes : Peziza turbinella Berkeley (1851), in W.J. Hooker, Journal of botany and Kew Garden miscellany, 3, p. 204
Peziza stilboidea Berkeley (1851), in W.J. Hooker, Journal of botany and Kew Garden miscellany, 3, p. 204 Peziza cesatii Montagne (1855), in Cesati, Hedwigia, 1(10), p. 72 (Basionyme) Helotium cesatii (Montagne) Montagne (1856), Sylloge generum specierumque plantarum cryptogamarum, p. 187 Pocillum cesatii (Montagne) De Notaris (1863), Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 1(5), p. 361 (nom actuel) Vibrissea turbinella (Berkeley) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 52 Vibrissea stilboidea (Berkeley) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 53 References : Gr. p. 597 Groupe : Non classe Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : Hymenium bombe et livide et face externe brune, notamment a la base. Lames/Pores : absente Stipe : nul Habitat : Feuilles de chenes. Spores : 125-137, filiformes droites a courbees Comestibilite : Sans interet |
Lachnellula willkommii (R. Hartig) Dennis (1962) |
![]() |
Synonymes : Peziza willkommii R. Hartig (1874), Wichtige krankheiten der waldbaume: Beitrage zur mykologie und phytopathologie fur botaniker und forstmanner, 11, p. 118, tab. 11, fig. 10-19 (Basionyme)
Peziza calycina var. trevelyani Cooke (1875), Grevillea, 3(27), p. 121 Dasyscyphus willkommii (R. Hartig) Rehm (1881), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 26, p. 19 Helotium willkommii (R. Hartig) Wettstein (1887), Botanisches centralblatt, 31, p. 285, 319 Lachnella calycina var. trevelyani (Cooke) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 242 Dasyscyphus calycinus var. trevelyani (Cooke) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 438 Trichoscypha willkommii (R. Hartig) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 125 Trichoscypha calycina var. trevelyani(Cooke) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 125 Trichoscyphella willkommii (R. Hartig) Nannfeldt (1932), Nova Acta Regiae Societatis Scientiarum Upsaliensis, series 4, 8(2), p. 300 Lachnella willkommii (R. Hartig) Seaver (1951), The North American cup-fungi (inoperculates), p. 243 Lachnellula willkommii (R. Hartig) Dennis (1962), Persoonia, 2(2), p. 184 (nom actuel) References : Medardi p. 104 ; BK 1 237 ; Dennis p. 155 ; Cetto 4 1642 ; Ellis 1 p. 155 fig. 675 ; Gr. p. 463 n° 783 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : Receptacle brievement stipite, d'abord globuleux ou cupuliforme a l'etat jeune, puis hemispherique, ensuite etale, a marge entiere, large de 1 a 3 -5 mm. Hymenium lisse, jaune orange au dessus, blanc et villeux en dessous. Surface externe blanche recouverte de poils blancs. La marge s'enroule fortement a l'etat sec. Chair : Tendre et cassante, sans odeur ni saveur particulieres. Stipe : Court. Habitat : Sur branches pendantes et sur ou au voisinage des chancres et tumeurs de Larix, de la plaine a l'etage subalpin. Spores : Oblongues-elliptiques ou ellipsoides-fusiformes, hyalines, lisses, continues, sans gouttelettes a l'interieur ou avec parfois une minuscule gouttelette vers chaque extremite, 18-20-25 x 6-7-8 µm. Asques Cylindriques, subclaviformes, octospores, spores uniseriees,100-120 x 10-11 µm, ( Boudier jusqu'a 180 x 12µm ). Paraphyses filiformes, hyalines, a peine ou legerement epaissies au sommet, septees et depassant les asques. Poils cylindriques, obtus, hyalins a parois minces, multiseptes, finement incrustes ou granuleux a l'exterieur, arrondis au sommet, 100-120 x 4-5 µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire. Frequent. Espece parasite. |
Cudoniella junciseda (Velenovský) Dennis (1968) |
Pas de photo disponible |
Synonymes : Helotium juncisedum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 201 (Basionyme)
Hymenoscyphus juncisedus (Velenovský) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 75 Cudoniella junciseda (Velenovský) Dennis (1968), British Ascomycetes, Edn 1, p. 121 (nom actuel) References : Medardi p. 46 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Stipe : concolore Habitat : Sur restes degrades de Juncus effusus. Comestibilite : Sans interet |
Hymenoscyphus sublateritius (Berkeley & Broome) Dennis (1964) |
Pas de photo disponible |
Synonymes : Helotium sublateritium Berkeley & Broome (1875), The annals and magazine of natural history, series 4, 15, p. 38 (Basionyme)
Calycina sublateritia (Berkeley & Broome) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 449 Hymenoscyphus sublateritius (Berkeley & Broome) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 75 (nom actuel) References : Medardi p. 93 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Habitat : Sur cupules deteriorees de Fagus et sur bois pourri de feuillus Comestibilite : Sans interet |
Hymenoscyphus limonium (Cooke & Peck) Dennis (1964) |
Pas de photo disponible |
Synonymes : Helotium limonium Cooke & Peck (1874) [1873], Annual report of the New York state Museum of natural history, 26, p. 83 (Basionyme)
Calycina limonium (Cooke & Peck) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448 Hymenoscyphus limonium (Cooke & Peck) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 51 (nom actuel) References : Medardi p. 94 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Habitat : Sur tiges pourries de Centaurea, Senecio et Rumex Comestibilite : Sans interet |
Parorbiliopsis extumescens (P. Karsten) Spooner & Dennis (1986) [1985] |
Pas de photo disponible |
Noms francais : Calloria extumescens P. Karst. (1871)
Parorbiliopsis extumescens Synonymes : Peziza extumescens P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 177 (Basionyme) Calloria extumescens (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 249 Ombrophila extumescens (P. Karsten) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 141 Phaeohelotium extumescens (P. Karsten) Dennis (1971), Kew bulletin, 25(2), p. 353 Parorbiliopsis extumescens (P. Karsten) Spooner & Dennis (1986) [1985], Sydowia : Annales mycologici, editi in notitiam scientiae mycologicae universalis, series II, 38, p. 306 (nom actuel) References : Medardi p. 214 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : cupulee. Stipe : nul Habitat : Sur vieilles fructifications de Pyrenomycetes. Spores : cylindriques claviformes Comestibilite : Sans interet |
Phaeohelotium italicum (Saccardo) Dennis (1971) |
Pas de photo disponible |
Synonymes : Helotium trabinellum subsp.* italicum Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 246 (Basionyme)
Pachydisca trabinella var. italica(Saccardo) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 94 Phaeohelotium italicum (Saccardo) Dennis (1971), Kew bulletin, 25(2), p. 355 (nom actuel) References : Medardi p. 216 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : discoide Stipe : Nul Habitat : Sur bois deteriore de feuillus. Comestibilite : Sans interet |
Bryoscyphus conocephali (Boyd) Spooner (1984) |
Pas de photo disponible |
Synonymes : Helotium marchantiae var. conocephali Boyd (1909) [1908], in A.L. Smith, Transactions of the British mycological Society, 3(2), p. 113 (Basionyme)
Pachydisca marchantiae var. conocephali (Boyd) Ramsbottom (1914) [1913], Transactions of the British mycological Society, 4(2), p. 371 Bryoscyphus conocephali (Boyd) Spooner (1984), Kew bulletin, 38(4), p. 558 (nom actuel) References : Ellis p. 2 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : cupulee Stipe : tres court pied Habitat : Sur Conocephalum conicum vivant ou mort Comestibilite : Sans interet |
Bryoscyphus marchantiae (Berkeley) Spooner (1984) |
Pas de photo disponible |
Synonymes : Peziza marchantiae Berkeley (1836), The english flora of sir J.E. Smith, fungi, 5(2), p. 204 (Basionyme)
Helotium marchantiae (Berkeley) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 356 Helotium epiphyllum var. γ marchantiae (Berkeley) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 123 Helotium epiphyllum subsp.* marchantiae (Berkeley) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 235 Calycina marchantiae (Berkeley) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448 Pachydisca marchantiae (Berkeley) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 94 Hymenoscyphus marchantiae (Berkeley) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 77 Bryoscyphus marchantiae (Berkeley) Spooner (1984), Kew bulletin, 38(4), p. 560 (nom actuel) References : Ellis p. 2 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Stipe : court Habitat : Sur Reboulia hemispherica Comestibilite : Sans interet |
Chlorociboria aeruginella (P. Karsten) Dennis ex C.S. Ramamurthi, Korf & L.R. Batra (1958) [1957] |
![]() |
Synonymes : Helotium aeruginellum P. Karsten (1868), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 9, p. 329 (Basionyme)
Peziza aeruginella (P. Karsten) Nylander (1868), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 40 Chlorosplenium aeruginellum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 104 Chlorociboria aeruginella (P. Karsten) Dennis ex C.S. Ramamurthi, Korf & L.R. Batra (1958) [1957], Mycologia, 49(6), p. 859 (nom actuel) Dasyscyphus aeruginellus (P. Karsten) Korf & J.R. Dixon (1974), Mycotaxon, 1(2), p. 85 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Chlorociboriaceae Habitat : Sur diverses plantes herbacees telles que Filipendula, Reynoutria. Spores : 8,6-12,7 x 2,7-3,6 μm Comestibilite : Sans interet |
Hymenoscyphus eichleri (Bresadola) Baral (2012) |
Pas de photo disponible |
Synonymes : Helotium eichleri Bresadola (1903), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 1(2), p. 120 (Basionyme)
Hymenoscyphus eichleri (Bresadola) Baral (2012), in Van Vooren, Ascomycete.org, 4(5), p. 110 (nom actuel) References : Baral (Bresadola), Ascomycete 4 (5): 110 (2012) Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Habitat : Sur bois de coniferes. Comestibilite : Sans interet |
Pyrenopeziza arenivaga (Desmazieres) Boudier (1907) |
Pas de photo disponible |
Synonymes : Peziza arenivaga Desmazieres (1852), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 18, p. 373 (Basionyme)
Helotium arenivaga (Desmazieres) Gillet (1883), Champignons de France, les discomycetes, p. 160 Urceola sphaerioides var. arenivaga (Desmazieres) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 322 Mollisia arenivaga (Desmazieres) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 186 ('arenevaga ') Niptera arenivaga (Desmazieres) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 287 Pseudopeziza arenivaga (Desmazieres) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 197 Pyrenopeziza arenivaga (Desmazieres) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 133 (nom actuel) References : Gr. 495 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Dermateaceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Ancienne recolte par Aime de Soland en 1858, sur feuilles de Calamagrostis epigejos. |
Hymenoscyphus humuli (Lasch) Dennis (1964) |
Pas de photo disponible |
Synonymes : Peziza humuli Lasch (1845), in Rabenhorst, Klotzschii herbarum vivum mycologicum, Edn 1, n° 630 (Basionyme)
Peziza humilis Desmazieres (1847), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 8, p. 188 Helotium humuli (Lasch) De Notaris (1863), Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 1(5), p. 379 Helotium scutula subsp.* humuli(Lasch) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 234 Mollisia humilis (Desmazieres) Gillet (1881), Champignons de France, les discomycetes, p. 131 Urceola humilis (Desmazieres) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 321 Helotium fructigenum var. humuli(Lasch) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 308 Calycina humuli (Lasch) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448 Calycella humuli (Lasch) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 96 Hymenoscyphus humuli (Lasch) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 77 (nom actuel) References : Gr. 317 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Habitat : Sur Humulus, mais aussi sur tiges de Sirpaea ulmaria Comestibilite : Sans interet Commentaires : Ancienne recolte cite par Aime de Soland, en 1858, au bord de la Lys a Aubigne. |
Stamnaria persoonii (Mougeot) Fuckel (1870) [1869-70] |
Pas de photo disponible |
Synonymes : Lycoperdon equiseti Hoffmann (1790), Vegetabilia cryptogama, 2, p. 17, tab. 5, fig. 1
Peziza persoonii Mougeot (1822), in Persoon, Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 288, tab. 12, fig. 1 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Peziza equiseti (Hoffmann) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 121 Stamnaria persoonii (Mougeot) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 309 (nom actuel) Helotium persoonii (Mougeot) P. Karsten (1876), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 1, p. 56 (nom. illegit.) Phialea persoonii (Mougeot) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 106 Habrostictis persoonii (Mougeot) Rehm (1881), Ascomyceten, 13, n° 615 Stamnaria equiseti (Hoffmann) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 139 Calycella persoonii (Mougeot) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 305 Scleroderris equisetina Feltgen (1901), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(2), p. 91 References : Ellis p. 564 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Habitat : Sur Equisetum palustre Comestibilite : Sans interet Commentaires : Ancienne recolte citee par Aime de Soland en 1858, sur Equisetum telmateia, au bord du Layon a Thouarce. |
Mollisia tumidula (Roberge) Hohnel (1906) |
Pas de photo disponible |
Synonymes : Peziza tumidula Roberge (1851), in Desmazieres, Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 16, p. 325 (Basionyme)
Pezizella tumidula (Roberge) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 276 Hymenoscyphus tumidula (Roberge) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 486 Helotium tumidulum (Roberge) Massee (1905), The fungus flora of Yorkshire, p. 285 Mollisia tumidula (Roberge) Hohnel (1906), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 115, p. 1284 (nom actuel) Hyalinia tumidula (Roberge) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 104 Discorehmia tumidula (Roberge) Kirschstein (1936), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 34(3), p. 204 Hyaloscypha tumidula (Roberge) Grelet (1951), Revue de mycologie, Paris, 16(2), p. 95 References : Gr. 796 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Dermateaceae Habitat : Sur feuilles Comestibilite : Sans interet Commentaires : Ancienne recolte citee par Aime de Soland, en 1858, sur feuille de Betula. |
Lasiobelonium elegantulum (P. Karsten) Šandova (2016) |
Pas de photo disponible |
Synonymes : Peziza elegantula P. Karsten (1861), Synopsis Pezizarum et Ascobolorum Fenniae, p. 24 (Basionyme)
Cyathicula elegantula (P. Karsten) P. Karsten (1866), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 8, p. 207 Helotium elegantulum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 157 Trichopeziza cyphelioides Rehm (1882), Hedwigia, 21(7), p. 101 Lachnella elegantula (P. Karsten) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 132 Trichopeziza elegantula (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 405 Dasyscyphus cyphelioides (Rehm) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 464 Dasyscyphus elegantulus (P. Karsten) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 852 Atractobolus cyphelioides (Rehm) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445 Urceolella elegantula (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 130 Belonidium elegantulum (P. Karsten) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 47 Lasiobelonium elegantulum (P. Karsten) Šandova (2016), Sbornik Narodniho muzea v Praze, řada B, Přirodni vědy, 71(3-4), p. 403 (nom actuel) References : Schmid N° 67 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Comestibilite : Sans interet |
Stilbella fimetaria (Persoon) Lindau (1905) |
Pas de photo disponible |
Synonymes : Leotia fimetaria Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 21, tab. 5, fig. 4-5 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Helotium fimetarium (Persoon) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 678 Stilbum erythrocephalum Ditmar (1816) [1817], in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 1, p. 91, tab. 45 Peziza fimetaria (Persoon) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 157 (nom. illegit.) Sarea fimetaria (Persoon) Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 178 Stilbum fimetarium (Persoon) Berkeley & Broome (1850), The annals and magazine of natural history, series 2, 5, p. 465 (nom. illegit.) Botryonipha erythrocephala (Ditmar) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 845 Calycina fimetaria (Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448 Stilbella erythrocephala (Ditmar) Lindau (1900), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 489 Stilbella fimetaria (Persoon) Lindau (1905), Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 47, p. 75 (nom actuel) Dendrostilbella fimetaria (Persoon) Hohnel (1916), Osterreichische botanische zeitschrift, 66, p. 110 References : Ferraris p. 135 Groupe : Clavaires Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Hypocreales / Incertae sedis Habitat : Excrements. Comestibilite : Sans interet |
Perrotia flammea (Albertini & Schweinitz) Boudier (1901) |
Pas de photo disponible |
Synonymes : Peziza flammea Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 319, tab. 11, fig. 6 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza cinnabarina Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 173 Peziza maculicola Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 174 ('maculincola') Lachnella flammea (Albertini & Schweinitz) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 365 Helotium flammeum (Albertini & Schweinitz) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 242 Lachnea flammea (Albertini & Schweinitz) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 89 Lachnella cinnabarina (Schweinitz) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 399 Lachnella maculicola (Schweinitz) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 400 Dasyscyphus flammeus (Albertini & Schweinitz) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 87 Dasyscyphus allantospora Earle (1901), in Greene, Plantae bakerianae, 2(1), p. 5 Perrotia flammea (Albertini & Schweinitz) Boudier (1901), Bulletin de la Societe mycologique de France, 17(1), p. 24 (nom actuel) Lachnella rhoina Earle (1901), in Greene, Plantae bakerianae, 2(1), p. 6 Dasyscyphus rubrifulvus Clements (1903), Bulletin of the Torrey botanical Club, 30(2), p. 89 Lachnea cinnabarina (Schweinitz) Massee & Crossland (1906), The naturalist, 1906(366), p. 8 Cheilymenia cinnabarina (Schweinitz) Rea (1917) [1916], Transactions of the British mycological Society, 5(3), p. 440 References : FMBDS N° 238 p. 12 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Stipe : Nul |
Pour vous accompagner lors de vos sorties mycologiques, MycoDB vous recommande les guides suivants :