Recherche sur MycoDB


Il y a 205 champignons qui correspondent ŕ votre recherche par ordre de popularité :


Chlorociboria aeruginascens (Nylander) Kanouse ex C.S. Ramamurthi, Korf & L.R. Batra (1958) [1957] Synonymes : Peziza subgrisea Holmskjold (1799), Beata ruris otia fungis danicis, 2, p. 28, tab. 12
Peziza aeruginosa var. b subgrisea (Holmskjold) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 130
Cantharellus viridis Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 153
Peziza aeruginascens Nylander (1868), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 42 (Basionyme)
Chlorosplenium aeruginosum subsp.* aeruginascens (Nylander) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 233
Chlorosplenium aeruginascens (Nylander) Wunsche (1877), Die pilze. Eeine anleitung zur kenntniss derselben, p. 246
Chlorosplenium aeruginosum var. subgriseum (Holmskjold) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 316
Helotium aeruginascens (Nylander) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 83
Leptoglossum viride (Schweinitz) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 201
Chlorosplenium viride (Schweinitz) Morgan (1902), The journal of mycology, 8(4), p. 185
Chlorociboria aeruginascens (Nylander) Kanouse ex C.S. Ramamurthi, Korf & L.R. Batra (1958) [1957], Mycologia, 49(6), p. 858 (nom actuel)

References : Bon p. 333 ; BK 1 199 ; CD 10 ; Eyssartier et Roux p. 1062 ; Medardi p. 30
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Chlorociboriaceae
Chapeau/Fructification : Brievement stipitee, de 3 a 4 mm de hauteur, cupulee, parfois plate, souvent deformee a cause de la croissance cespiteuse.
Chair : Fragile, ceracee, bleuatre.
Stipe : 2 a 3 mm
Habitat : Sur bois de feuillus, le teintant de vert-de-gris. Assez frequent, mais l'observation des fructifications est plus rare.
Spores : Pluriguttulees, mesurant 5-8 x 0.7-2.8 µm .
Comestibilite : Sans interet
Ciboria amentacea (Balbis) Fuckel (1870) [1869-70] Noms francais : Ciborie de l'aulne
Synonymes : Peziza amentalis Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 418
Peziza amentacea Balbis (1805), Memoires de l'Academie imperiale des sciences, litterature et beaux-arts de Turin, 14, p. 79(14), tab. 2 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza julacea Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 285
Helotium amentaceum (Balbis) P. Karsten (1866), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 8, p. 206
Ciboria amentacea (Balbis) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 311 (nom actuel)
Rutstroemia amentacea (Balbis) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 106
Hymenoscyphus amentaceus (Balbis) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 120
Helotium julaceum (Persoon) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 308
Helotium brevisporum Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 849 (nom. illegit.)

References : BK 1 146 ; Dennis p. 99 pl. XIIIl ; Cetto 7 2960 ; Ellis p. 87 fig. 342
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Sclerotiniaceae
Chapeau/Fructification : Fructification 3-7 (10) mm, cupuliforme, etalee dans la vieillesse . Marge recurvee, finement ciliee de blanc et bientot crenelee et incisee. . Surface externe concolore et faiblement furfauracee. Hymenium ocre aocre-brun, lisse.
Stipe : Plus ou moins long, filiforme ( qui prend naissance d'un chaton ), concolore, faiblement furfurace, 5 a 25 mm de long,souvent contourne.
Habitat : Sur chatons males d'Alnus sur sol humide, ( in litt. egalement sur chaton momifies de Salix ).
Spores : Elliptiques a irregulierement ovales, lisses, hyalines, non guttulees, 8-10 x 4-5 µm. Asques octospores, spores uniseriees, 120-130 x 7-10 µm. Paraphyses filiformes, non septees et un peu elargies vers les extemites jusqu'a 5 µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole ou en petit nombre. Repandu. Fevrier-Avril.
Hymenoscyphus albidus (P. Karsten) W. Phillips (1887) Synonymes : Peziza albida Roberge (1851), in Desmazieres, Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 16, p. 323 (nom. illegit.)
Helotium scutula var. η albidumP. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 112 (Basionyme)
Phialea albida (P. Karsten) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 105
Helotium scutula subsp.* albidum(Roberge) Saccardo (1882), Michelia, 2(8), p. 612
Helotium albidum (P. Karsten) Patouillard (1885), Tabulae analyticae fungorum, 4, fig. 382 (nom. illegit.)
Hymenoscyphus albidus (P. Karsten) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 138 (nom actuel)
Helotium robergei Dennis (1956), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 62, p. 93
Lanzia albida (P. Karsten) S.E. Carpenter (1981), Memoirs of the New York botanical Garden, 33, p. 187
Lambertella albida (P. Karsten) Korf (1982), Mycotaxon, 14(1), p. 2
f 1982

References : BK 1 181 ; Ellis p. 137 fig. 600 ; Gr. p. 386 n° 629
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, d'abord cupule, puis etale et meme un peu convexe a la fin, a marge entiere, blanc d'ivoire, large de 1 a 3 mm, finement tomenteux a l'exterieur, se tachant de brunatre avec l'age.
Stipe : Court et epais, parfois brunatre a la base.
Habitat : Cette espece se rencontre dans les lieux humides, sur les petioles des feuilles tombees et pourries de Fraxinus spp. (frenes) qu'elle noircit. Gregaire. Assez commun. Printemps-automne.
Spores : Spores blongues, subclaviformes, souvent un peu etranglees au milieu, lisses, hyalines, uniguttulees ou biguttulees, mesurant 13-18-(19) x 3-5-(6) µm. Asques claviformes octospores, spores irregulierement biseriees, mesurant 80-90-(100) x 8-10-(11)µm, J+. Paraphyses lineaires, assez epaisses, hyalines, septees.
Comestibilite : Sans interet
Hemimycena lactea (Persoon) Singer (1938) Noms francais : Mycene blanc de lait
Synonymes : Agaricus nanus Bulliard (1792), Herbier de la France, 12, tab. 563, fig. N-0 (nom. illegit.)
Agaricus lacteus Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 394, n° 257 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus lacteus var. ß flavescensPersoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 267
Mycena lactea (Persoon) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 169, n° 2715
Agaricus ludius Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 94
Collybia ludia (Fries) Gillet (1875), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 327 ('ludius')
Agaricus delicatellus Peck (1878) [1877], Annual report of the New York state Museum of natural history, 30, p. 38
Mycena lactea var. ludius (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 35
Collybia delicatella (Peck) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 224
Mycena crystalline Peck (1888) [1887], Annual report of the New York state Museum of natural history, 41, p. 63
Mycena nana P. Karsten (1890) [1889], Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 16, p. 89
Mycena ludia (Fries) Ricken (1915), Die Blatterpilze, p. 434
Gymnopus delicatellus (Peck) Murrill (1916), North American flora, 9(5), p. 354
Prunulus crystallinus (Peck) Murrill (1916), North American flora, 9(5), p. 322
Mycena pithya ss. J.E. Lange (1930), Dansk botanisk arkiv, 6(5), p. 18
Mycena lactea var. pithya (Albertini & Schweinitz) J.E. Lange (1936), Flora agaricina Danica, 2, p. 42, pl. 53, fig. C (nom. illegit.)
Hemimycena lactea (Persoon) Singer (1938), Revue de mycologie, Paris, 3(4), p. 195 (nom actuel)
Mycena delicatella (Peck) A.H. Smith (1947), North American species of Mycena, p. 161
Marasmiellus delicatellus (Peck) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 298
Marasmiellus lacteus (Persoon) S. Ito (1959), Mycological Flora of Japan, 2(5), p. 185
Hemimycena delicatella (Peck) Singer (1962) [1961], Sydowia : Annales mycologici, editi in notitiam scientiae mycologicae universalis, series II, 15(1-6), p. 60
Trogia lactea (Persoon) Corner (1966), A monograph of Cantharelloid fungi: Annals of botany memoirs, 2, p. 221
Helotium delicatellum (Peck) Redhead (1982), Canadian journal of botany, 60(10), p. 2004

References : Bon p. 187 ; CD 541 ; Eyssartier et Roux p. 372 , p. 386 ed.4 ; LP p. 191
Groupe : Mycenes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Mycenaceae
Chapeau/Fructification : Chapeau 8 -25 mm, campanule puis aplati. Centre mamelonne et marge recurvee. Surface lisse, mate, blanc de lait souvent jaunatre au centre. Marge aigue.
Lames/Pores : Lames larges, adnees decurrentes en filet, assez espacees.
Chair : Chair mince sauf pres du pied, blanche. Odeur et saveur desagreables.
Stipe : Pied 20-50 x 1-2,5 mm, cylindrique, lisse, mat, blanc creme poudre de blanc. Base strigueuse ornee de rhizomorphes blancs.
Habitat : Parmi les aiguilles de coniferes.
Spores : Spores elliptiques a fusiformes, lisses, hyalines, guttulees, 7,8-10,5 x 2,7-4,2 µm. Sporee blanche. Basides clavees, (2)-4 sterigmates, bouclees. Cheilocystides fusiformes a cylindriques, 15-45 x 4,5-6 µm. Cuticule faite d'hyphes bouclees plus ou moins paralleles avec excroissances digitees dans la couche superficielle, melees a des dermatocystides. Caulocystides au sommet du pied.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Sur aiguilles de pins.
Psilachnum chrysostigmum (Fries) Raitviir (1970) Synonymes : Peziza chrysostigma Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 128 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza mellina Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 290
Helotium chrysostigma (Fries) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355
Peziza versicolor Desmazieres (1853), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 20, p. 230 (nom. illegit.)
Peziza aspidiicola Berkeley & Broome (1854), The annals and magazine of natural history, series 2, 13, p. 465
Helotium versicolor P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 239
Mollisia aspidiicola (Berkeley & Broome) Quelet (1879), Bulletin de la Societe botanique de France, 26, p. 234
Phialea versicolor (P. Karsten) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 106 (nom. illegit.)
Helotium aspidiicolum (Berkeley & Broome) Rehm (1880), Ascomyceten, 12, n° 560
Erinella chrysostigma (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 304
Cistella versicolor (P. Karsten) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 320
Erinella aspidiicola (Berkeley & Broome) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 304
Calloria chrysostigma (Fries) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 328
Lachnella aspidiicola (Berkeley & Broome) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 245
Mollisia versicolor (P. Karsten) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 195
Pezizella chrysostigma (Fries) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 288
Dasyscyphus aspidiicolus (Berkeley & Broome) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 451
Pseudohelotium versicolor (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 296
Pezizella aspidiicola (Berkeley & Broome) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 684
Pezizella versicolor (P. Karsten) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 683
Hymenoscyphus aspidiicola (Berkeley & Broome) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 72
Hymenoscyphus chrysostigma (Fries) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 71
Mollisia chrysostigma (Fries) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 218
Atractobolus aspidiicola (Berkeley & Broome) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445
Urceolella versicolor (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 129
Micropodia aspidiicola (Berkeley & Broome) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 128
Micropodia chrysostigma (Fries) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 128
Pezizella aspidiicola f. robertianiAde (1923), Hedwigia, 64(1-6), p. 317
Phialea chrysostigma (Fries) Hohnel (1926), Mitteilungen aus dem botanischen Institut der technischen hochschule in Wien, 3(2), p. 78
Hyaloscypha pteridina Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 282
Pezizella sulphurea Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 174
Allophylaria chrysostigma (Fries) Nannfeldt (1939), Transactions of the British mycological Society, 23(3), p. 246
Psilachnum chrysostigmum (Fries) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 104 (nom actuel)
Lachnum aspidiicola (Berkeley & Broome) M.P. Sharma (1986), Nova Hedwigia, 43(3-4), p. 402

References : BK 1 196 ; Gr. p. 472 . Ellis p. 567 ; Dennis p. 132
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Apothecie superficielle, sessile ou faiblement pedicellee, environ 0,6 mm de diametre. Hymenium finement duveteux, blanc a blanchatre comme d'ailleurs la marge et la surface externe.
Stipe : Indistinct ou tres court, finement duveteux, cylindrique.
Habitat : Tres souvent ur tiges mortes de Pteridium aquilinum ( fougere imperiale ), mais egalement sur tiges d'autres fougeres, ainsi que sur petioles morts de Nephrodium filix-mas.
Spores : Claviformes a larmiformes, lisses, hyalines, non guttulees, 4-6 ( 7 ) x 1-1,25 (1,4)µm, J-. Asques cylindriques,un peu en massue, 28-38 x 4-5 µm, octospores, spores biseriees. Paraphyses cylindriques, filiformes, larges d' environ 1,5µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole a gregaire. Assez commun. De Novembre a Mai.
Mollisia cinerea (Batsch) P. Karsten (1871) Synonymes : Peziza cinerea Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 197, tab. 26, fig. 137 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza viridis Bulliard (1787), Herbier de la France, 8, tab. 376, fig. 4
Tremella cinerea (Batsch) Relhan (1788), Flora cantabrigiensis, suppl. 2, p. 22
Peziza callosa Batsch (1789), Elenchus fungorum, continuatio secunda, p. 95, tab. 39, fig. 219
Octospora callosa (Batsch) Baumgarten (1790), Flora lipsiensis, p. 648
Peziza glabra Hoffmann (1790), Vegetabilia cryptogama, 2, p. 24, tab. 7, fig. 2
Octospora cinerea (Batsch) Baumgarten (1790), Flora lipsiensis, p. 649
Peziza callosa var. 1 ardosiaceaBulliard (1791), Histoire des champignons de la France, 1, p. 252, tab. 416, fig. 1
Peziza callosa var. 2 albaBulliard (1791), Histoire des champignons de la France, 1, p. 252
Peziza callosa var. 3 viridis (Bulliard) Bulliard (1791), Histoire des champignons de la France, 1, p. 252
Peziza pulvinata J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1457
Peziza crispa J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1458
Peziza plana Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 417
Peziza obconica Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 428
Peziza alnea Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 423 (nom. illegit.)
Peziza cinerea var. b subcarneopallens Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 143
Helotium cinereum (Batsch) P. Karsten (1866), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 8, p. 207
Niptera cinerea (Batsch) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 292
Trochila cinerea (Batsch) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 244
Mollisia cinerea (Batsch) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 189 (nom actuel)
Mollisia callosa (Batsch) Gillet (1881), Champignons de France, les discomycetes, p. 127
Peziza subcarneopallens (Fries) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 336
Mollisia complicatula var. pallidior Feltgen (1903), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(3), p. 22
Humaria pusilla Feltgen (1903), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(3), p. 5

References : BK 1 274 ; Cetto 4 1653 ; Ellis 2 p. 10 fig. 30 ; Dennis p. 183 pl. XXIIIb ; Page Image for Protologue. Gr. p. 501 n° 865
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Dermateaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, urceole au debut, puis bientot plan, etale-ondule, et meme parfois un peu lobe, large de 0,5 a 1,5, jusqu'a 2 mm, grisatre ou cendre au dessus, gris noiratre cendre obscur en dessous, avec la marge plus claire ou blanchatre a l'etat jeune, formee de cellule allongees ou poils tres courts et obtus.
Habitat : Espece commune sur les vieux bois pourris et les branches mortes humides en particulier sur Quercus et Fagus, mais egalement sur Acer, Betula, Castanea, Crataegus, Fraxinus, Pinus, Rhododendron, Rubus, Salix, Ulex, etc...
Spores : Elliptiques, parfois faiblement arquees, lisses, hyalines, 7-9 x 2-2,5 µm.( d'apres Boudier 6-12 x 2-3 µm). Asques cylindriques-claviformes, octospores, (40)-50-70 x 5-6 µm, spores uniseriees. Paraphyses simples ou divisees a la base, droites, obtuses, regulierement epaissies de la base au sommet, ou cylindriques arrondies aux extremites, larges de 3-4 µm, septees au-dessous du milieu, remplies au debut d'un liquide oleagineux refringent qui se desagrege ensuite en gouttelettes ou en granulations.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire a cespiteux,(en croissance serree ). Frequent. Toute au long de l'annee.
Rutstroemia firma (Persoon) P. Karsten (1871) Synonymes : Peziza ochroleuca Bolton (1789), An history of fungusses growing about Halifax, 3, p. 105, tab. 105, fig. 1 (nom. illegit.)
Peziza firma Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 658 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza stipitum Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 431
Peziza alutacea Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 431 (nom. illegit.)
Calycina firma (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 670
Helotium firmum (Persoon) P. Karsten (1866), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 8, p. 206
Ciboria firma (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 312
Rutstroemia firma (Persoon) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 108 (nom actuel)
Phialea firma (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 101
Hymenoscyphus firmus (Persoon) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 123
Ciboria ochroleuca Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 274
Helotium quercinum Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 848
Poculum firmum (Persoon) Dumont (1976), Mycologia, 68(4), p. 870

References : Bon p. 333 ; BK 1 153 ; Medardi p. 249 ; Eyssartier et Roux p. 1064 Dennis p. 101 pl. XIIIk ; Ellis 1 p. 215 fig. 959 ; Gr. p. 378 n° 614
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Rutstroemiaceae
Chapeau/Fructification : Apothecie stipitee, en entonnoir, ou cupuliforme a l'etat jeune, infundibuliforme dans la vieillesse, avec la marge plus foncee, parfois redressee, finement crenelee, large de 3 a 10 mm, lisse, fauve ou fauve brunatre a rouge-brun en dessus, olive brun a fauve olivatre en dessous et couvert de fibrilles appliquees, parfois ride a la fin.
Stipe : Plus ou moins long, mesurant 2-5-(15) mm, brun, ordinairement droit, veloute et noiratre a la base.
Habitat : Sur ecorce et branches de feuillus, tels que Quercus spp. (chenes) et Corylus spp. (noisetiers). Gregaire. Assez commun. Hiver-printemps (in litt. Avril-octobre).
Spores : Oblongues ou oblongues fusiformes, droites ou souvent un peu courbees, lisses, hyalines, 1 a 3 cloisons ou + a la fin, guttulees, parfois divisees, accompagnees de nombreuses granulations et terminees par une sporule conidienne arrondie, mesurant 13-17(-20) × 3-4(-7) µm. Asques cylindriques, un peu attenues a la base, octospores, spores uniseriees, mesurant 120-130(-160) × 7-8(-12) µm. Paraphyses filiformes, hyalines, divisees, septees, legerement clavees aux extremites, fourchues a la base, epaisses de 2,5-3 µm.
Comestibilite : Sans interet
Guepiniopsis buccina (Persoon) L.L. Kennedy (1959) [1958] Synonymes : Peziza buccina Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 659 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza merulina Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 279
Helotium buccina (Persoon) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355
Guepinia peziza Tulasne (1853), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 19, p. 224
Dacrymyces contortus Cesati (1855), in Rabenhorst, Klotzschii herbarum vivum mycologicum, Edn 1, n° 1984
Guepinia tubiformis Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 30
Guepinia buccina Saccardo (1873), Atti della Societa veneto-trentina di scienze naturali residente in Padova, serie 1, 2(1), p. 108
Peziza exarata Berkeley (1875), Grevillea, 3(28), p. 160
Guepinia cochlearis Quelet (1875), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 547(119), tab. 20, fig. 6
Phialea buccina (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 100
Guepinia merulina (Persoon) Quelet (1884) [1883], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 12, p. 507
Guepinia contorta (Cesati) de Bary (1884), Vergleichende morphologie und biologie der pilze mycetozoen und bacterien, p. 62
Phialea exarata (Berkeley) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 268
Calycina buccina (Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448
Hymenoscyphus exaratus (Berkeley) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485
Guepiniopsis merulinus (Persoon) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des hymenomycetes, p. 30, fig. 22
Guepiniopsis merulinus var. peziza(Tulasne) Bigeard & H. Guillemin (1913), Flore des champignons superieurs de France, 2, p. 510
Guepinia crenata Lloyd (1922), Mycological writings, 7, mycological notes n° 67, p. 1152
Ditiola merulina (Persoon) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 743
Guepiniopsis buccina (Persoon) L.L. Kennedy (1959) [1958], Mycologia, 50(6), p. 888 (nom actuel)

References : BG 113 ; Julich p. 441 ; BSM 4/2018 pp. 4-7
Groupe : Tremelles
Classification : Basidiomycota / Dacrymycetes / Dacrymycetales / Dacrymycetaceae
Chapeau/Fructification : Gregaire ou cespiteuse, mesurant 6-15 mm, jaune a ambree, cyphelloide. Stipe cylindrique claviforme, obliquement dilate en cupule, gelatineux, ferme, finement plisse de nervures longitudinales a l'exterieur et descendant jusqu'a la base. Hymenium cupuliforme, concolore, lisse.
Chair : Gelatineuse, ferme, jaune.
Habitat : Sur feuillus tels Quercus, Fagus, Castanea Corylus, Betula, ainsi que d'autres essences. Peu lignivore. Automne-hiver. Assez frequent regionalement a rare.
Spores : Obovales ou oblondes deprimees lateralement 9-13 x 5-6µm. Conidies formees a l'exterieur du receptacle, subspheriques, asperulees, mesurant 9-12 µm portees comme des basides par des hyphes a extremites renflees et a ramification opuntioide. Basides fourchues mesurant 40 x 4-5 µm.
Comestibilite : Sans interet
Leotia lubrica (Scopoli) Persoon (1794) Noms francais : Leotie lubrique
Synonymes : Leotia gelatinosa Hill (1751), A general natural history of plants, 2, p. 43 (nom. inval.)
Helvella lubrica Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 477 ('Elvela') (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Phallus lubricus (Scopoli) O.F. Muller (1777), Flora danica, 12, p. 8, tab. 719
Helvella revoluta Afzelius (1783), Kongl. vetenskaps akademiens nya handlingar, 4, p. 309
Helvella lutea Bergeret (1783), Phytonomatotechnie universelle, 1, p. 151 (nom. illegit.)
Clavaria tremula Holmskjold (1790), Beata ruris otia fungis danicis, 1, p. 27
Peziza cornucopiae Hoffmann (1790), Vegetabilia cryptogama, 2, p. 21, tab. 6, fig. 1
Helvella gelatinosa Bulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 473, fig. 2
Helvella clavata Withering (1792), A botanical arrangement of British plants, Edn 2, 3, p. 431
Leotia lubrica (Scopoli) Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 97 (nom actuel)
Leotia tremula (Holmskjold) Persoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 32, tab. 3, fig. 1
Merulius lubricus (Scopoli) Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 368
Peziza lubrica (Scopoli) Lamarck (1804), Encyclopedie methodique, Botanique, 5, p. 202
Helotium lubricum (Scopoli) Swartz (1812), Kongl. vetenskaps akademiens nya handlingar, 33, p. 15
Hygromitra tremula (Holmskjold) Nees (1817), Das system der pilze und Schwamme, p. 157(40), tab. 15, fig. 144-b
Helvella flavovirens Nees (1817), Das system der pilze und Schwamme, p. 175, tab. 18, fig. 162
Leotia gelatinosa var. a flavovirens (Nees) Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 759
Leotia gelatinosa var. γ cornucopiae (Hoffmann) Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 759
Leotia gelatinosa var. ß vulgaris Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 759
Leotia lubrica var. a lacunosa Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 551
Leotia lubrica var. a flavovirens (Nees) Corda (1838), Icones fungorum hucusque cognitorum, 2, p. 36, tab. 15, fig. 126
Fungodaster lubricus (Scopoli) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 852
Fungodaster stipitatus (Bosc) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 852
Leotia punctipes Peck (1907), Bulletin of the Torrey botanical Club, 34(2), p. 102
Leotia affinis Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 379
Leotia gelatinosa f. affinis (Velenovský) Benedix (1962), Kulturpflanze, Berlin, 10, p. 393

References : Bon p. 333 ; BK 1 136 ; Eyssartier et Roux p. 1072
Groupe : Helvelles/Morilles
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Leotiaceae
Chapeau/Fructification : 4-6 cm, jaune brun, a marge incurvee, lobee, plus ou moins visqueux.
Chair : jaunatre, elastique
Stipe : Jaune ochrace vif, parfois ponctue de verdatre
Habitat : En troupe sous feuillus
Spores : 18-28 x 5-6 µm
Comestibilite : Toxique
Commentaires : Attention car parfois en melange avec les chanterelles en tube Craterellus tubaeformis dans la mousse
Bisporella sulfurina (Quelet) S.E. Carpenter (1974) Synonymes : Helotium sulfurinum Quelet (1880), Grevillea, 8(47), p. 116 (Basionyme)
Calycella sulfurina (Quelet) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 112
Calycina sulfurina (Quelet) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 449
Bisporella sulfurina (Quelet) S.E. Carpenter (1974), Mycotaxon, 1(1), p. 59 (nom actuel)

References : BK 1 178 ; Eyssartier et Roux p. 1062 ; Ellis p. 4 fig. 5 ; Gr. p. 313 n° 502
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle sessile ou substipite, d'abord turbine et urceole, puis etale, mais toujours cupule avec la marge souvent un peu ondulee, large de 0,5 a 2 mm, lisse, jaune sulfurin dore, parfois entierement blanc, pruineux-pulverulent a l'exterieur.
Habitat : Sur branches mortes de feuillus, Acer, Cornus, Crataegus, Fagus, Fraxinus, Quercus, Tilia, Ulex et Ulmus. ( in litt. trouve sur branches mortes de Pinus ).
Spores : Oblongues-subfusiformes, droites ou un peu courbees, hyalines, lisses, presentant a l'interieur plusieurs petites gouttelettes ou des granulations jaunatres, parfois un peu etranglees vers le milieu et 1-septees, 9-12 x 3-4 µm.( Boudier ),(in litt. 8-10(12) x 2 µm.). Theques cylindriques-claviformes assez longuement attenuees a la base, octospores, 80-100-(150) x 5-8-(10) µm.( in litt. 60-90 X 4-4,5µm ). Paraphyses filiformes et remplies de guttules jaunatres.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole mais le plus souvent fascicules et soudes a la base. Rare. De Septembre a debut Mars. Remarques : Le plus souvent sur vieilles fructifications de Sphaeriales ; exemple : Diatrype stigma et Diatrypella favacea ).
Miladina lechithina (Cooke) Svrček (1972) Synonymes : Peziza lechithina Cooke (1876), Grevillea, 4(31), p. 110 (Basionyme)
Humaria lechithina (Cooke) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 126
Helotium lechithinum (Cooke) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 233
Pustularia lecithina (Cooke) Rea (1921), Transactions of the British mycological Society, 7(1-2), p. 58
Humaria aurorea Kirschstein (1954), in Schieferdecker, Die Schlauchpilze der flora von Hildesheim, p. 99
Miladina lechithina (Cooke) Svrček (1972), Ceska mykologie, 26(4), p. 214 (nom actuel)
Inermisia lecithina (Cooke) Dennis & Itzerott (1973), Kew bulletin, 28(1), p. 22

Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pyronemataceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Sur bois trempant dans les ruisseaux.
Hymenoscyphus scutula (Persoon) W. Phillips (1887) Synonymes : Peziza herbarum Nees (1817), Das system der pilze und Schwamme, p. 264, tab. 38, fig. 282 (nom. illegit.)
Peziza scutula Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 285 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza virgultorum var. a herbicola Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 494
Ciboria ciliatospora Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 311
Helotium scutula (Persoon) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 233
Helotium gracile Cooke & Peck (1874) [1873], Annual report of the New York state Museum of natural history, 26, p. 83
Phialea scutula (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 108
Helotium virgultorum var. scutula (Persoon) Rehm (1882), Ascomycetes lojkani lecti in Hungaria, Transsylvania et Galicia, p. 7
Helotium virgultorum ss. Patouillard (1883), Tabulae analyticae fungorum, 1, p. 38, fig. 94
Calycella scutula (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 305
Hymenoscyphus scutula (Persoon) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 136 (nom actuel)
Phialea gracilis (Cooke & Peck) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 265 (nom. illegit.)
Helotium verbenae Cavara (1889), Revue mycologique (Toulouse), 11(44), p. 178, tab. 1, fig. 3
Phialea appendiculata Oudemans (1890), Verslagen en mededeelingen der Koninklijke Akaemie van Wetenschappen, serie 3, 7, p. 313, tab. 2, fig. 6-8
Belonioscypha ciliatospora (Fuckel) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 744
Hymenoscyphus gracilis (Cooke & Peck) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485
Helotium scutula f. potentillae Feltgen (1903), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(3), p. 63
Helotium vitellinum var. pallidostriatum Fairman (1904), The journal of mycology, 10(5), p. 231
Phialea vitellina var. pallidostriata (Fairman) Saccardo & D. Saccardo (1906), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 18, p. 56
Helotium ciliatosporum (Fuckel) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 114
Helotium appendiculatum (Oudemans) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 114
Belospora ciliatospora (Fuckel) Clements (1909), The genera of fungi (Minneapolis), Edn 1, p. 175
Hymenoscyphus scutula var. grossulariae Kauffman (1923) [1921], Papers of the Michigan Academy of science, arts and letters, 1, p. 107
Helotium cyparissias Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 194
Helotium cejpii Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 207
Helotium cejpii var. struthiopteris Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 207
Helotium epilobii Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 194
Helotium acutisporum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 198
Helotium granulosum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 193
Helotium nardi Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 199
Helotium variabile Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 199
Helotium lentisporum Kirschstein (1936), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 34(3), p. 182 ('lentrisporum ')
Helotium geranii Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 122
Helotium scutula var. cirsii Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 121
Helotium scutula var. genistae Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 121
Helotium aviculare Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 122
Helotium veledae Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 124
Hymenoscyphus cejpii (Velenovský) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 76

References : BK 1 190 ; Dennis p. 122 pl. XVIf ; Dennis p. 278 fig. 1237 ; Gr. p. 402 n° 669
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, un peu concave au debut, cupuliforme ou infundibuliforme, puis aplani, ferme, blanc jaunatre puis ocrace ou briquete, plus pale, glabre, faiblement fibrilleux en dessous. Marge entiere, aigue, un peu blanchatre.
Stipe : Cylindrique, mince, grele, egal, de 1 a 7 mm de long, pale, ordinairement brunatre a la base.
Habitat : Dans des endroits humides,sur tiges mortes des plantes herbacees, en particulier des composees, Artemisia, Mentha, Lysimanchia punctata, Filipendula ulmaria, Leucanthemum vulgare etc...
Spores : Oblongues-claviformes, lisses, hyalines, presentant plusieurs petites gouttelettes a l'interieur, occasionnellement 1 cloison, garnies aux 2 extremites de soies hyalines,18-27 x 3-4(6) µm. Asques claviformes, octospores, spores biseriees, 80-90(-120) x 8-11-12 µm. Paraphyses simples ou divisees a la base, lineaires, epaisses de 3 a 5 µm, plus ou moins septees, granuleuses interieurement.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole, le plus souvent gregaire. Tres commun. De Juillet jusqu'a Decembre. Cette espece pourtant frequente, n'est pas toujours facile a delimiter.
Mollisia fusca (Persoon) P. Karsten (1871) Synonymes : Peziza fusca Persoon (1795), in Usteri, Annalen der botanik, 15, p. 29 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza pruni-avium Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 82
Peziza fusca var. ß obscura de Candolle (1815), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 6, p. 18
Peziza griseopulveracea Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 174
Peziza subiculata Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 174
Peziza mortuaria Cesati (1855), in Rabenhorst, Klotzschii herbarum vivum mycologicum, Edn 2, n° 18
Helotium fuscum (Persoon) P. Karsten (1866), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 8, p. 206
Tapesia fusca (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 302
Trochila fusca (Persoon) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 244
Mollisia fusca (Persoon) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 207 (nom actuel)
Peziza vincta Cooke & Peck (1872), Grevillea, 1(1), p. 6
Peziza atrofusca Berkeley & M.A. Curtis (1875), Grevillea, 3(28), p. 156
Tapesia pruni-avium (Persoon) Quelet (1879), Bulletin de la Societe botanique de France, 26, p. 235
Phialea fusca (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 113
Tapesia mortuaria (Cesati) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 378
Tapesia subiculata (Schweinitz) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 380
Tapesia vincta (Cooke & Peck) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 372
Tapesia atrofusca (Berkeley & M.A. Curtis) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 373
Tapesia griseopulveracea (Schweinitz) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 380
Tapesia rhois Fairman (1896), Proceedings of the Rochester Academy of science, 3, p. 216
Niptera atrofusca (Berkeley & M.A. Curtis) Underwood & Earle (1897), Bulletin of the Alabama agricultural experiment station,80, p. 203
Tapesia corni f. alniFeltgen (1901), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(2), p. 15
Mollisia convexula Feltgen (1903), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(3), p. 18
Tapesia fusca var. fagiFeltgen (1903), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(3), p. 11
Trichobelonium tomentosum Feltgen (1903), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(3), p. 12
Belonium tomentosum (Feltgen) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 118

References : BK 1 266 ; Gr. p. 522 n°905
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Dermateaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, d'abord noiratre et urceole, puis etale et un peu ondule, large de 0,5-1,5-2 mm, blanchatre ou creme en dessus, brun ou noiratre en dessous et couvert de cellules piliformes clavulees, fuligineuses, plus allongees et plus pales vers la marge.
Habitat : Sur ecorce et bois en decomposition de diverses especes, en particulier de feuillus tels que Prunus, Castanea, Alnus, et meme sur tiges mortes de framboisier.
Spores : Allongees, subcylindriques ou un peu fusiformes, lisses, hyalines, non septees, ou, et puis parfois uniseptees a la fin, non guttulees ou presentant a l'interieur quelques minuscules gouttelettes ou granulations, 7-12-(15 )x 1,6-2,2-(3)µm. Asques claviformes, attenues au sommet et dans la partie inferieure, octospores, spores biseriees, 45-50 x 6-7 µm, ( d'apres Boudier 65-90 x 6-7 µm), foramen bleuissant faiblement a l'iode. Paraphyses simples ou divisees a la base, obtuses, parfois septees et legerement renflees au sommet, d' abord oleiferes puis granuleuses interieurement, epaisses de 2,5-3 µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire a cespiteux. Frequent. Du Printemps a l'automne.
Nectria cinnabarina (Tode) Fries (1849) Noms francais : Nectrie couleur de cinabre
Synonymes : Tremella purpurea Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1158
Helvella purpurea (Linnaeus) Schreber (1771), Spicilegium florae lipsicae, p. 112 ('Elvela ')
Sphaeria tremelloides Weigel (1772), Observationes botanicae, p. 46, tab. 3, fig. 1 (nom. illegit.)
Lichen agaricus caespitosus O.F. Muller (1780), Flora danica, 14, p. tab. 840, fig. 2 (nom. inval.)
Sphaeria miniata Bolton (1789), An history of fungusses growing about Halifax, 3, p. 127, tab. 127, fig. 1
Sphaeria purpurea (Linnaeus) Schrank (1789), Baiersche flora, 2, p. 505 (nom. illegit.)
Tubercularia vulgaris var. subsessilis Tode (1790), Fungi mecklenburgenses selecti, 1, p. 18, tab. 4, fig. 30
Tubercularia vulgaris Tode (1790), Fungi mecklenburgenses selecti, 1, p. 18
Tremella nigricans Bulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 455, fig. 1 (nom. illegit.)
Sphaeria cinnabarina Tode (1791), Fungi mecklenburgenses selecti, 2, p. 9, tab. 9, fig. 68 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1823)
Tubercularia nigricans (Bulliard) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1482
Sphaeria fragiformis Withering (1792), A botanical arrangement of British plants, Edn 2, 3, p. 473 (nom. illegit.)
Sphaeria decolorans Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 83
Tubercularia discoidea Persoon (1796), Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 1, p. 79
Clavaria coccinea Sowerby (1800), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 294
Tubercularia confluens Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 113
Tubercularia castaneae Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 114
Tubercularia granulata Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 113
Tubercularia pruni Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 183
Tubercularia pseudacaciae Rebentisch (1804), Prodomus florae neomarchicae, p. 363
Tubercularia sarmentorum Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 208
Sphaeria pezizoidea var. a rubrofusca de Candolle (1815), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 6, p. 125
Tubercularia menispermi Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 208
Tubercularia nigrescens Saint-Amans (1821), Flore agenaise, p. 615
Ephedrosphaera decolorans (Persoon) Dumortier (1822), Commentationes botanicae, p. 90
Helotium coccineum (Sowerby) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 346
Cucurbitaria decolorans (Persoon) Greville (1824), Flora edinensis, p. 359
Cucurbitaria cinnabarina (Tode) Greville (1825) [1824], Scottish cryptogamic flora, 3, tab. 135
Tubercularia vulgaris var. confluensChevallier (1826), Flore generale des environs de Paris, 1, p. 100
Tubercularia expallens Fries (1832), Systema mycologicum, 3(2), index alphabeticus, p. 197
Tubercularia vulgaris var. sarmentorum (Fries) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 238
Hypoxylon cinnabarinum (Tode) Westendorp (1839) [1838], Annales de la Societe des sciences medicales et naturelles de Bruxelles, 1838, p. 71
Nectria cinnabarina (Tode) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 388 (nom actuel)
Knyaria granulata (Persoon) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 856
Knyaria expallens (Fries) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 856
Knyaria menispermi (Fries) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 856
Knyaria nigricans (Link) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 856
Knyaria vulgaris (Tode) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 856
Knyaria confluens (Persoon) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 856
Knyaria sarmentorum (Fries) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 856
Knyaria purpurea (Linnaeus) Pound & Clements (1897), Minnesota botanical studies, 1(9), p. 732
Cucurbitaria purpurea (Linnaeus) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 462
Nectria purpurea (Linnaeus) Seaver (1907), The journal of mycology, 13(2), p. 51
Creonectria purpurea (Linnaeus) Seaver (1909), Mycologia, 1(5), p. 184

References : Bon p. 335 ; CD 3
Groupe : Pyrenomycetes
Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Hypocreales / Nectriaceae
Chapeau/Fructification : Forme globuleuse irreguliere de couleur rouge vif (ou rouge cinabre), x1-1,5mm, sorte de pustule granuleuse coriace, gregaire (s'agglomerant en petites colonies ou grappes).
Habitat : Sur branches mortes de feuillus, generalement en grand nombre, durant toute l'annee.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Visible tout au long de l'annee, sur bois. L'anamorphe en coussinet de couleur rose pale et brievement a longuement stipite est souvent appele Tubercularia vulgaris.
Hymenoscyphus imberbis (Bulliard) Dennis (1964) Synonymes : Peziza imberbis Bulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 467, fig. 2 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Helotium imberbis (Bulliard) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 356
Pezizella bresadolae Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 657
Calycina imberbis (Bulliard) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448
Hymenoscyphus bresadolae (Rehm) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485
Cenangella alnicola Feltgen (1903), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(3), p. 89
Hyalinia alnicola (Feltgen) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 104
Ombrophila imberbis (Bulliard) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 92
Mollisiella bresadolae (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 142
Helotium franciscae Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 190
Helotium calamariumVelenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 207
Helotium acaciae Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 186
Helotium decolorans Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 201 (nom. illegit.)
Helotium roburneum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 184
Helotium obliquum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 407
Hymenoscyphus imberbis (Bulliard) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 75
Phaeohelotium imberbe (Bulliard) Svrček (1985) [1984], Sbornik Narodniho muzea v Praze, rada B, Prirodni vedy, 40(3-4), p. 152
Hymenoscyphus calamarius (Velenovský) M.P. Sharma (1997), Achievements and prospects in mycology and plants pathology (Dehra Dun), p. 36
Pezoloma iodopedis Korf, Lizon & Iturriaga (1998), Mycotaxon, 67, p. 75

References : Ellis p. 8 fig. 23
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle cupuliforme a orbiculaire, stipite, 1 a 2 mm de diametre, blanchatre, puis incarnat pale, et enfin brun rougeatre au sechage.
Stipe : Mince, concolore, avec des poils courts legerement recourbes.
Habitat : Sur branches mortes et rameaux tombes dans des endroits humides tels que, Alnus, Corylus, Crataegus, Salix, Sambucus, etc...
Spores : Ascospores hyalines, 8-11 x 3-4 µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole a gregaire. Peu frequent. Aout-Decembre.
Neodasyscypha cerina (Persoon) Spooner (2005) Synonymes : Peziza lutescens Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 113 (indisponible)
Peziza cerina Persoon (1796), Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 1, p. 43 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza marginata Holmskjold (1799), Beata ruris otia fungis danicis, 2, p. 39, tab. 20 (nom. illegit.)
Peziza bicolor Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 425 (nom. illegit.)
Peziza biformis Hornemann (1818), Flora danica, 27, p. 11, tab. 1620, fig. 2
Peziza pulchella var. γ bicolorPersoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 261
Peziza pulchella var. lutescens (Persoon) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 261
Dasyscyphus cerinus (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 305
Helotium cerinum (Persoon) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 242
Dasyscyphus atro-olivaceus Fuckel (1871) [1871-72], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 25-26, p. 337
Lachnea cerina (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 70
Lachnella cerina (Persoon) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 131
Erinella cerina (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 303
Lachnella virginica Ellis & Everhart (1894), Proceedings of the Academy of natural sciences of Philadelphia, 46, p. 349
Atractobolus cerinus (Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445
Lachnum cerinum (Persoon) Morgan (1902), The journal of mycology, 8(4), p. 187
Lachnum olivaceosulphureum Rick (1906), Broteria, revista de sciencias naturaes do Collegio de S. Fiel, 5, p. 34
Trichodiscus cerinus (Persoon) Kirschstein (1938), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 36(5-6), p. 398
Perrotia cerina (Persoon) Svrcek (1962), Ceska mykologie, 16(2), p. 96
Belonidium cerinum (Persoon) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 49
Neodasyscypha cerina (Persoon) Spooner (2005), in Sukova, Czech mycology, 57(1-2), p. 168 (nom actuel)

References : BK 1 217 ; Cetto 4 p. 585 ; Dennis p. 152 ; Ellis p. 6 ; Gr. p. 439 n° 741
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle tres brievement stipite ou subsessile, urceole, puis cupuliforme, ferme par le sec, large de 0,6 a 1,5 -(2) mm, avec une marge enroulee, brun jaunatre ou couleur de cire a l'interieur, brun fauve et pubescent a l'exterieur.
Stipe : Long de 0,25 mm a peine, et noiratre.
Habitat : Sur bois mort et cortique de feuillus, Malus, Prunus, Castanea, Corylus, Lagerstroemia, Alnus, Betula, Crataegus, Fagus, Fraxinus, Quercus et Salix.
Spores : Ovales-oblongues, ou subfusiformes, lisses, hyalines, sans gouttelettes ni granulations a l'interieur, non septees, 6-8-(10) x 3-4 µm, ( Boudier ). ( in litt. 4-5,5 x 2-2,5 µm). Theques subcylindriques, peu attenuees a la base, octospores, 45-60 x 6-7 µm, spores irregulierement biseriees. Paraphyses lineaires-aigues ou a peine fusiformes, plus longues que les asques, epaisses de 2 a 3 µm, presentant a l'interieur, dans toute leur etendue, de fines gouttelettes ou des granulations jaunatres.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Densement groupe. Commun. Presque toute l'annee, plus particulierement Printemps et Automne.
Hemimycena mairei (E.-J. Gilbert) Singer (1943) Noms francais : Mycene de Maire
Synonymes : Omphalia mairei E.-J. Gilbert (1926), Bulletin de la Societe mycologique de France, 42(1-2), p. 63 (Basionyme)
Mycena mairei (E.-J. Gilbert) Kuhner (1938), Encyclopedie mycologique, 10, p. 661, fig. 237
Hemimycena mairei (E.-J. Gilbert) Singer (1943), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 41(1-3), p. 121 (nom actuel)
Marasmiellus mairei (E.-J. Gilbert) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 299
Delicatula mairei (E.-J. Gilbert) Kuhner & Romagnesi (1953), Flore analytique des champignons superieurs, p. 119 (nom. inval.)
Camarophyllus nebularis Clemencon (1982), Beihefte zur zeitschrift fur mykologie, 4, p. 55 (nom. inval.)
Helotium mairei (E.-J. Gilbert) Redhead (1982), Canadian journal of botany, 60(10), p. 2005
Cuphophyllus nebularis Clemencon ex Bon (1985) [1984], Documents mycologiques, 14(56), p. 10
Hygrocybe griseopallida Arnolds (1985), Persoonia, 12(4), p. 476

References : Bon p. 187 ; CD 539 ; Eyssartier et Roux p. 370
Groupe : Mycenes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Mycenaceae
Habitat : Dans l'herbe des pelouses.
Comestibilite : Sans interet
Cudoniella clavus (Albertini & Schweinitz) Dennis (1964) Synonymes : Peziza clavus Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 306, tab. 11, fig. 5 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza uliginosa Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 138
Bulgaria clavus (Albertini & Schweinitz) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 516
Helotium uliginosum (Fries) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355
Ombrophila clavus (Albertini & Schweinitz) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 357
Helotium pileatum Peck (1876) [1875], Annual report of the New York state Museum of natural history, 28, p. 67 (nom. illegit.)
Helotium clavus (Albertini & Schweinitz) Quelet (1878) [1877], Bulletin de la Societe botanique de France, 24, p. 329
Helotium palustre Peck (1880) [1879], Annual report of the New York state Museum of natural history, 32, p. 48
Leotia aquatica Libert (1880), in Spegazzini & Roumeguere, Revue mycologique (Toulouse), 2(5), p. 18
Mollisia uliginosa (Fries) Gillet (1881), Champignons de France, les discomycetes, p. 125
Cudonia aquatica (Libert) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 267
Hymenoscyphus uliginosus (Fries) W. Phillips (1888), Grevillea, 17(82), p. 45
Cudoniella aquatica (Libert) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 42
Cudoniella fructigena Rostrup (1891), Meddelelser om Gronland, 3(3), p. 605
Ciboria uliginosa (Fries) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 761
Leotia fructigena (Rostrup) Massee (1897), Annals of botany (London), serie 1, 11, p. 294
Calycina uliginosa (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 449
Cudoniella mildbraedii Hennings (1904), Hedwigia, 43(6), p. 431
Calycella uliginosa (Fries) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 95
Ombrophila aquatica (Libert) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 92
Cudoniella clavus (Albertini & Schweinitz) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 73 (nom actuel)

References : BK 1 180 ; Dennis P. 120 pl. XIIIr ; Ellis 1 p. 89 fig. 347 ; Gr. p. 300 n° 474
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, charnu, orbiculaire, convexe puis aplani et deprime au centre avec la marge mince legerement crenelee, large de 5 a 12 mm, blanchatre ou pale puis roussatre. Hymenium lisse comme le pied qui est parfois brun noir vers la base.
Chair : Molle puis dure sur le sec, sans odeur ni saveur.
Stipe : Ferme, egal, long de 5 a 12, jusqu'a 20 mm, blanchatre ou pale, puis roussatre, parfois a reflet violace.
Habitat : Sur branches mortes d'arbres et d'arbustes ainsi que sur debris lignifies de plantes herbacees, toujours dans des endroits tres humides, ornieres et fosses.
Spores : Elliptiques ou ovales-oblongues, droites, hyalines, lisses, sans gouttelettes ni granulations a l'interieur, 7-8-9,5-(15) x (3,5)-4-5 µm, ( 7-9 X 2 µm d'apres Boudier). Asques claviformes attenues a la base, octospores, 60-80 x 6-8 µm, (in litt. (90)100 x 9-10 µm, ). Paraphyses nombreuses, filiformes ou simples, greles, legerement epaissies dans la parties superieure, remplies de gOuttelettes uniseriees, septees et, parfois fourchues.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole a gregaire. Peu frequent. Printemps-Ete.
Polydesmia pruinosa (Berkeley & Broome) Boudier (1885) Synonymes : Helotium pruinosum Berkeley & Broome (1866), The annals and magazine of natural history, series 3, 18, p. 127, tab. 5, fig. 33 (Basionyme)
Polydesmia pruinosa (Berkeley & Broome) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 113 (nom actuel)
Pseudohelotium jerdonii Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 296
Belonidium pruinosum (Berkeley & Broome) Rehm (1891), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 562
Belonium pruinosum (Berkeley & Broome) Hohnel (1912), in Rehm, Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 10(6), p. 536
Belonium pyrenomycetum Velenovský (1939), Novitates mycologicae, p. 182
Allophylaria schieferdeckeriana Kirschstein (1954), in Schieferdecker, Die Schlauchpilze der flora von Hildesheim, p. 92

References : BK 1 209 ; Dennis p. 144 pl. 9d ; Cetto 7 2969 ; Ellis p. 15 fig. 60
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Fructification 0,3-0,5 mm, ronde a pulvinee et reposant directement sur le substrat, sans pedicelle. Hymenium blanc et farineux ( etat du aux paraphyses proeminentes ). Marge et surface externe egalement blanches et finement feutrees.
Habitat : Sur Sphaeriales recouvrant les branches mortes. ( Voir liste des recoltes).
Spores : Elliptiques-fusiformes, parfois un peu arquees, lisses, hyalines, 4 guttules, parfois avec une cloison indistincte, 15-21 x 4-4,5 µm. Asques octospores, spores biseriees, 105-120 x 11 µm. Paraphyses filiformes, cylindriques et fortement fourchues au sommet.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole ou en troupes. Frequent. Toute l'annee.
Marasmius epiphyllus (Persoon) Fries (1838) [1836-38] Noms francais : Marasme des feuilles
Synonymes : Agaricus squamula Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 95, tab. 17, fig. 84
Agaricus umbelliferus Bolton (1788), An history of fungusses growing about Halifax, 1, p. 39, tab. 39, fig. A (nom. illegit.)
Agaricus acicularis Hoffmann (1789), Nomenclator fungorum, 1, p. 225, tab. 5, fig. 2
Merulius squamula (Batsch) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1430
Agaricus lacteus Bulliard (1793), Herbier de la France, 13, tab. 601, fig. 2 (nom. illegit.)
Merulius umbelliferus Withering (1796), An arrangement of British plants, Edn 3, 4, p. 147
Agaricus rugatus Vahl (1797), Flora danica, 20, p. 8, tab. 1194, fig. 1
Helotium melanopus Persoon (1800), Icones et descriptiones fungorum minus cognitorum, 2, p. 36, tab. 9, fig. 7-8
Agaricus epiphyllus var. γ rugatus (Vahl) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 469
Agaricus epiphyllus Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 468 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Micromphale epiphyllum (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 622
Perona melanopus (Persoon) Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 4
Agaricus epiphyllus var. ß epixylus Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 273
Agaricus capillaris subsp.* acicularis (Hoffmann) Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 272
Omphalia epiphylla (Persoon) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 167, n° 2670
Marasmius epiphyllus (Persoon) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 386 (nom actuel)
Marasmius subvenosus Peck (1872) [1869], Annual report of the state Cabinet of natural history, 23, p. 125
Marasmius squamula (Batsch) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 556
Androsaceus epiphyllus (Persoon) P. Karsten (1889), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 48, p. 110
Chamaeceras squamula (Batsch) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 455
Chamaeceras subvenosus (Peck) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 457
Marasmius tremulae Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 17
Marasmius tenuiparietalis Singer (1969), Beihefte zur Nova Hedwigia, 29, p. 99

References : CD 495, edition 2017 p 496-254, 118 ; Eyssartier et Roux p. 382, 456 4eme edition ; BK 3 n° 285 p. 238 ; LP p. 310.
Groupe : Marasmes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Marasmiaceae
Chapeau/Fructification : Chapeau 4-10 mm, convexe, mat, ridule strie radialement, blanc puis creme en sechant. Marge aigue
Lames/Pores : Lames adnees rudimentaires, peu nombreuses (6 a 10), tres espacees, blanches, non collariees.
Chair : Chair blanche. Saveur douce. Odeur faible.
Stipe : Pied tres grele, cylindrique, pruineux, blanc graduellement brun rougeatre sombre vers le bas.
Habitat : Feuilles ou debris feuillus dans les lieux humides. Repandu.
Spores : Spores fusiformes larmiformes, lisses, hyalines, non amyloides, 9-12 x 3.5-5 µm. Sporee blanche. Basides clavees, tetrasporiques, bouclees. Cheilocystides cylindriques a fusiformes plus ou moins clavees, 38-50 x 6-8 µm. Cuticule hymeniforme formee de cellules clavees a paroi epaisse au sommet, 10-25 x 4-8 µm, entremelees de dermatocystides fusiformes, 30-40 x 4-7 µm..
Comestibilite : Sans interet
Hemimycena cucullata (Persoon) Singer (1961) Noms francais : Mycene en capuchon
Synonymes : Agaricus fistulosus Bulliard (1791), Herbier de la France, 11, tab. 518, fig. 2 & tab. 563, fig. 4
Agaricus cucullatus Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 372 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus varius var. 3 Purton (1821), An appendix to Midland flora, 3(1), p. 217
Agaricus leucopilus Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 268
Gymnopus cucullatus (Persoon) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 164, n° 2603
Agaricus gypseus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 104
Hygrophorus niveus var. cucullatus (Persoon) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 190(164)
Mycena gypsea (Fries) Quelet (1873), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 342(331)
Mycena nivea Quelet (1876), Bulletin de la Societe botanique de France, 23, p. 325, tab. 2, fig. 1
Hemimycena nivea (Quelet) Singer (1938), Revue de mycologie, Paris, 3, p. 195
Hemimycena gypsea (Fries) Singer (1943), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 41(1-3), p. 121
Marasmiellus gypseus (Fries) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 298
Hemimycena cucullata (Persoon) Singer (1961), Persoonia, 2(1), p. 20 (nom actuel)
Trogia gypsea (Fries) Corner (1966), A monograph of Cantharelloid fungi: Annals of botany memoirs, 2, p. 213
Mycena cucullata (Persoon) Bon (1973), Documents mycologiques, 3(9), p. 30 (nom. inval.)
Helotium cucullatum (Persoon) Redhead (1982), Canadian journal of botany, 60, p. 2004

References : Bon p. 187 ; CD 542 ; Eyssartier et Roux p. 372
Groupe : Mycenes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Mycenaceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Feuilles mortes.
Neobulgaria pura (Persoon) Petrak (1921) Noms francais : Bulgarie pure
Synonymes : Octospora violacea Hedwig (1789), Descripto et adumbratio microscopico analytica muscorum frondorosum, 2, p. 27, tab. 8, fig. a
Peziza violacea (Hedwig) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1452 (nom. illegit.)
Peziza pura Persoon (1796), Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 1, p. 40 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Bulgaria pura (Persoon) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 168
Peziza janthina Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 130
Ombrophila pura (Persoon) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 357
Helotium janthinum (Fries) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355
Phialea janthina (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 102
Phialea lilacea Quelet (1880), Grevillea, 8(47), p. 116
Ombrophila violacea (Hedwig) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 140 (nom. illegit.)
Coryne violacea (Hedwig) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 113
Cudonia violacea (Hedwig) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 267
Bulgaria lilacea (Quelet) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 323
Craterocolla pura (Persoon) Saccardo (1888), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 6, p. 779
Ombrophila lilacea (Quelet) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 614
Burcardia pura (Persoon) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 845
Coryne microspora Ellis & Everhart (1897), Bulletin of the Torrey botanical Club, 24(6), p. 282
Ombrophila microspora (Ellis & Everhart) Saccardo & P. Sydow (1899), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 14, p. 802
Ombrophila violascens Rehm (1918), in Hohnel, Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 127, p. 585
Neobulgaria pura (Persoon) Petrak (1921), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 19(1-2), p. 44 (nom actuel)
Ascotremella turbinata Seaver (1930), Mycologia, 22(2), p. 53
Ascocoryne microspora (Ellis & Everhart) Korf (1971), Phytologia, 21(4), p. 202

References : Bon p. 333 ; BK 1 163 ; BK 1 164 ; Marchand 397
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Comestibilite : Toxique
Hymenoscyphus umbilicatus (Le Gal) Dumont (1981) Synonymes : Calycella citrina var. terrestris Boudier (1909) [1905-10], Icones mycologicae, tome 3, tab. 441
Rutstroemia terrestris Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 230, pl. 22-24
Pachydisca umbilicata Le Gal (1938), Revue de mycologie, Paris, 3, p. 133 (Basionyme)
Calycella terrestris (Boudier) Le Gal (1938), Revue de mycologie, Paris, 3, p. 135
Helotium umbilicatum (Le Gal) Dennis (1954), Kew bulletin, 9, p. 326
Phaeohelotium umbilicatum (Le Gal) Dennis (1971), Kew bulletin, 25(2), p. 357
Hymenoscyphus umbilicatus (Le Gal) Dumont (1981), Mycotaxon, 12(2), p. 368 (nom actuel)
Phaeohelotium terrestre (Velenovský) Svrček (1987), Ceska mykologie, 41(1), p. 23

References : BK 1 174
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Sur cone d'epiceas en plus des supports classiques.
Hemimycena tortuosa (P.D. Orton) Redhead (1980) Noms francais : Mycene a poils tortueux
Synonymes : Mycena tortuosa P.D. Orton (1960), Transactions of the British mycological Society, 43(2), p. 307 (Basionyme)
Hemimycena tortuosa (P.D. Orton) Redhead (1980), Fungi Canadenses - Biosystematic Research Institut, Ottawa, 177, fig. 84-a (nom actuel)
Helotium tortuosum (P.D. Orton) Redhead (1982), Canadian journal of botany, 60(10), p. 2005

References : CD 540-260, 99 ; Eyssartier et Roux p. 372, 386 4eme edition
Groupe : Mycenes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Mycenaceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Le stipe retient des gouttelettes de rosee.
Dumontinia tuberosa (Hedwig) L.M. Kohn (1979) Noms francais : Sclerotinie tubereuse
Synonymes : Peziza radicata Reichard (1777), Beschaftigungen der berlinischen Gesellschaft naturforschender freunde, 3, p. 214, tab. 4, fig. 4-6
Octospora tuberosa Hedwig (1789), Descripto et adumbratio microscopico analytica muscorum frondorosum, 2, p. 33, tab. 10, fig. b (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza tuberosa (Hedwig) Dickson (1790), Plantarum cryptogamicarum britanniae, 2, p. 25
Macroscyphus tuberosus (Hedwig) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 672
Macroscyphus radicatus (Reichard) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 671
Peziza tuberosa subsp.* radicata (Reichard) N. Lund (1845), Conspectus hymenomycetum circa Holmiam crescentium, p. 113
Sclerotinia tuberosa (Hedwig) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 331
Helotium tuberosum (Hedwig) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 233
Rutstroemia tuberosa (Hedwig) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 105
Phialea tuberosa (Hedwig) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 97
Hymenoscyphus tuberosus (Hedwig) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 113
Sclerotinia infundibuliformis Peck (1896), Bulletin of the Torrey botanical Club, 23(10), p. 420
Sclerotinia tuberosa f. pallidaHennings (1898), Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 40, p. xxvii
Sclerotinia ulmariae Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 223
Whetzelinia tuberosa (Hedwig) Korf & Dumont (1972), Mycologia, 64(2), p. 250
Dumontinia tuberosa (Hedwig) L.M. Kohn (1979), Mycotaxon, 9(2), p. 432 (nom actuel)

References : CD 9 ; BK 1 145
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Sclerotiniaceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Pousse avec l'anemone sylvie (Anemone nemorosa). Le sclerote noir est greffe aux racines de la plante.
Bisporella citrina (Batsch) Korf & S.E. Carpenter (1974) Synonymes : Peziza citrina Batsch (1789), Elenchus fungorum, continuatio secunda, p. 95, tab. 39, fig. 218 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Octospora citrina (Batsch) Hedwig (1789), Descripto et adumbratio microscopico analytica muscorum frondorosum, 2, p. 28, tab. 8, fig. b
Peziza cyathoides Withering (1792), A botanical arrangement of British plants, Edn 2, 3, p. 439
Peziza flava Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 418
Peziza citrina var. ß filicina Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 306
Calycina citrina (Batsch) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 670
Helotium citrinum (Batsch) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355
Phialea citrina (Batsch) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 109
Calycella citrina (Batsch) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 112
Helotium flavum Klotzsch (1887), in W. Phillips, A manual of the British Discomycetes, p. 156
Helotium alaskae Saccardo (1904), Harriman Alaska expedition, cryptogamic botany, 5, the fungi of Alaska, p. 25, tab. 2, fig. 3
Hyalinia subaurantia (Feltgen) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 107
Calycella flava (Klotzsch) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 95
Helotiella bubakii Rehm (1907), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 5(1), p. 78
Bisporella citrina (Batsch) Korf & S.E. Carpenter (1974), Mycotaxon, 1(1), p. 58 (nom actuel)

References : Bon p. 333 ; BK 1 175 ; Eyssartier et Roux p. 1062 ; Dennis p. 119 pl. XVI a ; Ellis 1 p. 4 fig. 23
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle sessile ou brievement stipite, charnu, ferme, un peu cupule au debut, puis presque plan avec la marge proeminente et entiere, large de 1 a 2 - 3 mm, (pas +), citrin, jaune dore ou orange en dessus, a peine plus pale et glabre en dessous.
Chair : Charnue, elastique, jaunatre.
Stipe : Indistinct. Concolore.
Habitat : Ordinairement groupee sur les branches mortes et le bois pourri, (Fagus), in litt. egalement sur d'autres bois pourri de feuillus ).
Spores : Oblongues, obtuses ou oblongues-elliptiques, droites ou un peu courbees, hyalines, lisses, presentant a l'interieur 2 gouttelettes assez grosses, souvent accompagnees d'autres plus petites et de quelques granulations, 12-17 x 4,5 µm( in litt. 8-12-(14) x -3,5-5 µm. Asques claviformes octospores, spores irregulierement uniseriees, 100-125-(160) x 7-10-(12) µm. Paraphyses filiformes, simples ou divisees a la base, tres greles, lineaires, non epaissies au sommet, larges de 1,5- a 2 µm environ.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire et cespiteux. Frequent. Ete-Automne.
Pithya cupressina (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70] Synonymes : Peziza cupressi Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 119
Peziza rufa var. γ cupressina Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 667 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza cupressina (Persoon) Fries (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 290
Peziza euspora P. Karsten (1861), Synopsis Pezizarum et Ascobolorum Fenniae, p. 31
Pithya cupressina (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 317 (nom actuel)
Helotium thujinum Peck (1874) [1873], Annual report of the New York state Museum of natural history, 26, p. 82
Phialea cupressina (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 107
Humaria cupressina (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 289
Lachnella cupressi (Batsch) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 240, tab. 8, fig. 45
Pithya thujina (Peck) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 210
Pithya cupressi (Batsch) Rehm (1894), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 926
Molliardiomyces cupressinus Paden (1984), Canadian journal of botany, 62(3), p. 215

References : Ellis p. 151 fig. 659 ; Gr. p. 198 n° 306 ; BK 1 n° 132 p. 130
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Sarcoscyphaceae
Chapeau/Fructification : D'abord turbine puis plus nettement stipite, jaune-orange, a la fin carne roussatre, large de 1-2 mm. Hymenium un peu concave, puis aplati et legerement convexe. Marge tres entiere, epaisse, glabre.
Stipe : Court, 1/2 mm environ de hauteur et d'epaisseur, parfois jusqu'a 1 mm de diametre, couvert d'une villosite apprimee.
Habitat : Sur les rameaux morts, les feuilles mortes de Cupressus et de Juniperus. Toute l'annee dans des zones humides. Isole a gregaire. Rare.
Spores : Monostiques, parfaitement rondes, lisses, hyalines, presentant quelques granulations a l'interieur, 9-10-(12) µm. Theques subcylindriques, longuement attenuees a la base, octospores, 230-250 x 10-12 µm. Paraphyses pour la plupart divisees ou rameuses, septees, epaisses de 2,5-3 µm. legerement epaissies dans la partie superieure qui est large de 3 a 5 µm au sommet.
Comestibilite : Sans interet
Hymenoscyphus fructigenus (Bulliard) Gray (1821) Synonymes : Peziza calyculus Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 123, tab. 12, fig. 57 (nom. illegit.)
Peziza fructigena Bulliard (1784), Herbier de la France, 5, tab. 228 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza infundibulum Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 211, tab. 27, fig. 147
Octospora calyculus (Batsch) Timm (1788), Florae megapolitanae prodomus, p. 261
Cyathus fructiger J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1461
Peziza convexa Holmskjold (1799), Beata ruris otia fungis danicis, 2, p. 34, tab. 16
Peziza calycula Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 429
Hymenoscyphus fructigenus (Bulliard) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 673 (nom actuel)
Hymenoscyphus infundibuliformis Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 673
Peziza calyculus var. ß infundibulum (Batsch) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 130
Helotium flavescens Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 346
Peziza virgultorum var. γ fructicola Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 494
Helotium calyculus var. ß infundibulum (Batsch) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355
Helotium virgultorum var. flavescens (Persoon) Berkeley (1860), Outlines of british fungology, p. 372
Helotium infundibulum (Batsch) Berkeley & Broome (1861), The annals and magazine of natural history, series 3, 7, p. 450
Helotium fructigenum (Bulliard) P. Crouan & H. Crouan (1867), Florule du Finistere, p. 49
Phialea fructigena (Bulliard) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 99
Helotium virgultorum var. fructigenum (Bulliard) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 783
Hymenoscyphus infundibulum (Batsch) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 484
Ciboria fructigena (Bulliard) Killermann (1935), Kryptogamen forschungen der bayerischen botanischen gesellschaft zur Erforschung der heimischen flora, 2(3), p. 278
Helotium nyssicola Seaver (1938), Mycologia, 30(1), p. 79

References : BK 1 185 ; Dennis p. 123 pl. XVIm ; Ellis p. 69 & 110 fig. 473 ; Gr. p. 395 n° 651
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle cupule puis plan disciforme, large de 1 a 4 mm, blanchatre, jaune clair ou orange tres clair en dessus, plus pale en dessous et couvert de filaments apprimes, hyalins, septes, epais de 2,5 a 3 µm, dont l'extremite obtuse depasse un peu la marge.
Stipe : Cylindrique, blanchatre, glabre ou finement puberulent, grele, epais de 0,5 mm et long de de 5 mm, (quelquefois 12 mm) selon que le substratum est a la surface du sol ou plus ou moins profondement enfonce en terre.
Habitat : Sur fruits pourrissants, tels que cupules de Fagus spp. (hetres) et Quercus spp. (chenes), noisettes de Corylus spp. (noisetier), chatons femelles d'Alnus spp. (aulnes) et chataignes sur Castanea spp. (chataigners). Isole ou en croissance serree. Toute l'annee, plus specialement d'aout-octobre. Frequent.
Spores : Oblongues-claviformes a irregulierement fusiformes, lisses, hyalines, avec une ou plusieurs guttules, 13-19(-25) × 3-4-5 µm, ayant tendance a se septer a la fin vers le milieu. Asques cylindriques-claviformes, attenuees a la base, octospores, 95-135(-180) × 7-8(-11) µm, spores uni-ou biseriees. Paraphyses simples ou divisees a la base, parfois fourchues epaisses de 2 µm, septees.
Comestibilite : Sans interet
Cudoniella acicularis (Bulliard) J. Schroter (1893) Synonymes : Helvella agariciformis Bolton (1789), An history of fungusses growing about Halifax, 3, p. 98, tab. 98, fig. 1
Helvella acicularis Bulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 473, fig. 1 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Helotium agaricoides J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1442
Helotium aciculare (Bulliard) Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 112
Leotia acicularis (Bulliard) Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 20, tab. 5, fig. 1ac, tab. 6, fig. 1-2
Helotium agariciforme (Bolton) de Candolle (1805), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 75
Peziza acicularis (Bulliard) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 156
Sarea acicularis (Bulliard) Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 178
Cudoniella acicularis (Bulliard) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 21 (nom actuel)
Helotium cudonioides Seaver (1945), Mycologia, 37(2), p. 267

References : BK 1 179 ; Dennis p. 120 fig. 7 M 1 1c ; Cetto 5 p. 639 n° 2117 ; Ellis p. 210 fig. 946 ; Gr. p. 287 n° 460
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle orbiculaire, d'abord plan sur les deux faces, puis convexe en dessus et concave en dessous, glabre, a marge droite et unie, parfois recurvee, large de 2 a 4 mm, entierement blanc au debut, puis roussatre, brunatre ou gris noiratre. Surface externe lisse.
Chair : Ferme, sans odeur ni saveur distinctes.
Stipe : Cylindrique, subegal, droit ou un peu courbe, simple ou fourchu a la base, blanc puis prenant la teinte du chapeau, farci puis creux. haut de 2-6 jusqu'a 10 mm et epais de 1 a 2 mm,
Habitat : Sur bois pourri et enfoui de feuillus, egalement sur souches, principalement de Quercus, quelquefois mais rarement sur resineux.
Spores : Le plus souvent distiques, irregulierement subfusiformes, obtuses, lisses, hyalines, non guttulees, d'abord continues, puis 1-3 septees, droites et regulieres, mais aussi parfois a cotes un peu inegaux, 12-15-20(-22) x 4-5 µm. Asques allonges, attenues a la base et un peu au sommet, octospores, 100-110-135 x 10-12-15 µm, spores irregulierement biseriees. Paraphyses filiformes, droites, simples ou divisees a la base, plus ou moins nettement septees, larges de 2,5 µm vers le milieu, un peu plus epaisses dans la partie superieure (3-5 µm) presentant a l'interieur de nombreuses petites gouttelettes ou granulations.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire. Frequent. Ete-Automne, ( Septembre a Decembre ).
Mollisia retincola (Rabenhorst) P. Karsten (1871) Synonymes : Peziza retincola Rabenhorst (1860), Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 225 ('retinicola ') (Basionyme)
Helotium retincolum Rabenhorst (1865), in Kalchbrenner, The annals and magazine of natural history, series 3, 15, p. 238
Mollisia retincola (Rabenhorst) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 209 (nom actuel)
Tapesia retincola (Rabenhorst) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 137
Mollisia cyanites W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 176
Tapesina retincola (Rabenhorst) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 305
Belonium retincolum (Rabenhorst) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 495
Belonidium rhenopalaticum Rehm (1891), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 565
Trichobelonium retincolum (Rabenhorst) Rehm (1891), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 592
Belonidium cyanites (W. Phillips) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 225
Belonium rhenopalaticum (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 117
Pyrenopeziza cyanites (W. Phillips) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 133
Belonopsis rhenopalatica (Rehm) Dennis (1962), Persoonia, 2(2), p. 187
Belonopsis retincola (Rabenhorst) Le Gal & F. Mangenot (1966), Revue de mycologie, Paris, 31, p. 5
Niptera rhenopalatica (Rehm) Dennis (1972), Kew bulletin, 26(3), p. 443

References : BK 1 268 Gr. p. 527 n° 915
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Dermateaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, d'abord urceole, puis aplati-margine et un peu ondule, large de 1-2-4 mm et +, blanc jaunatre a ocre jaune au dessus, glabre et noiratre ou fuligineux en dessous, se developpant sur un mycelium noir abondant.
Stipe : Tres court, a peine distinct.
Habitat : Dans les ruisseaux, a la base des tiges mortes de Phragmites communis et autres.
Spores : Cylindriques, mais un peu attenuees aux extremites, droites ou courbees, hyalines, lisses, presentant a l'interieur de petites gouttelettes ou des granulations vers les extremites, 16-21 x 2-3 µm,( Boudier 20-27 x 3-4 µm ), ( parfois obscurement septees a la fin). Asques cylindriques-claviformes, octospores,86-94 x 6 µm ( Boudier 150-180 x 8-10 µm ). Paraphyses simples, lineaires, septees a la base, parfois legerement renflees aux extremites, remplies d'un liquide oleagineux jaunatre.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole a gregaire. Peu frequent. Ete ( Mai-Juillet ). Synonyme deTrichobelonium kneiffii selon certains auteurs
Lachnellula subtilissima (Cooke) Dennis (1962) Synonymes : Peziza calycina Nylander (1868), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 24 (nom. illegit.)
Helotium calycinum P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 242
Peziza subtilissima Cooke (1875), Grevillea, 3(27), p. 121 (Basionyme)
Peziza comitessae Cooke (1876), Grevillea, 4(31), p. 111
Peziza bruyeriensis Roumeguere (1880), Fungi gallici exsiccati, n° 646
Dasyscyphus bruyeriensis (Roumeguere) Saccardo (1881), Michelia, 2(7), p. 330
Lachnella subtilissima (Cooke) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 244
Lachnella comitessae (Cooke) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 243
Dasyscyphus subtilissimus (Cooke) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 438
Dasyscyphus comitessae (Cooke) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 440
Atractobolus subtilissimus (Cooke) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446
Atractobolus comitessae (Cooke) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445
Trichoscypha subtilissima (Cooke) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 125
Lachnellula subtilissima (Cooke) Dennis (1962), Persoonia, 2(2), p. 184 (nom actuel)

References : BK 1 235 ; Dennis p. 155 ; Gr. p. 463 n° 784
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle brievement stipite,1-5-(8) mm d'abord globuleux, puis hemispherique, a la fin etale. Hymenium bossele-ondule, jaune a jaune -orange. Surface externe plus claire Marge entiere, ondulee, fimbriee, garnie de poils blancs, large de 4 a 6 dixiemes de mm.
Chair : Tendre et cassante, odeur et saveur insignifiantes.
Stipe : Court.
Habitat : Surtout sur branches mortes et cortiquees d'Abies, mais egalement sur d'autres coniferes tels que Picea, Pinus, Larix ou Pseudotsuga, parfois sur aiguilles de Pinus.
Spores : Cylindriques a fusiformes-courbees, typiquement avec une extremite plus etroite que l'autre, hyalines, obtuses, 6-11 x 2-3 µm. Asques subclaviformes, octospores, spores irregulierement biseriees, 45-50 x 4-5-6 µm. Paraphyses simples, filiformes, septees, parfois ramifiees a la bases rt depassant nettement les asques. Poils hyalins a parois relativement epaisses, multiseptes, finement incrustes, plus epais au sommet et parfois clave.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire a cespiteux. Tres frequent. Tout au long de l'annee. Remarque : Espece precoce, frequente, sur branches a terre de divers resineux.
Lasiobelonium corticale (Persoon) Raitviir (1980) Synonymes : Peziza urceolata Rutstrom (1794), Spicilegium plantarum cryptogamarum Suecicae, p. 19 (nom. illegit.)
Peziza corticalis Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 113 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza barbata var. ß pellita (Persoon) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 99
Peziza pellita Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 264
Lachnella corticalis (Persoon) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 365
Helotium barbatum var. ß pellitum (Persoon) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 158
Helotium corticale (Persoon) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 242
Lachnella barbata var. pellita (Persoon) Quelet (1873), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 418(414a
Lachnea corticalis (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 84
Lachnea pellita (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 83
Lachnea glandulosa Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 83
Lachnella pellita (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 313
Lachnella stockii Cooke & W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 261
Belonium stockii (Cooke & W. Phillips) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 496
Trichopeziza glandulosa (Gillet) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 410
Dasyscyphus corticalis (Persoon) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 87
Lachnella rhizophila Ellis & Everhart (1894), Proceedings of the Academy of natural sciences of Philadelphia, 46, p. 348
Echinella stockii (Cooke & W. Phillips) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 307
Solenopezia corticalis (Persoon) Hennings (1904), Hedwigia, 43(2), p. 72
Lachnum corticale (Persoon) Clements (1906), Cryptogamae formationum coloradensium, 1, n° 86
Niptera stockii (Cooke & W. Phillips) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 141
Lachnella glandulosa (Gillet) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 124
Belonidium corticale (Persoon) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 49
Lasiobelonium corticale (Persoon) Raitviir (1980), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 9, p. 106 (nom actuel)

References : BK 1 219 ; Ellis p. 6 fig. 14 ; Gr. p. 447 n° 756
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, d'abord urceole, puis cupule-etale, lisse, large de 1 a 2 mm, creme ou legerement carne a l'interieur, brunatre et couvert de poils a l'exterieur, plus pale vers la marge, incarnat a rose pale-ochrace, gris rose par le sec.
Habitat : Sur ecorces et bois pourris de feuillus, Quercus, Fraxinus, Populus tremula, souvent dans les anfractuosites des souches.
Spores : Oblongues, obtuses, droites ou fusiformes, lisses, hyalines, granuleuses ou non a l'interieur, 14-16-20 x 3-4 µm, continues ou parfois obscurement uniseptees a la fin. Asques cylindriques-claviformes, octospores, 47-100 x µm, spores biseriees. Paraphyses greles, lineaires ou etroitement fusiformes, septees dans la partie inferieure, epaisses de 2 a 2,5 µm, plus longues que les asques. Poils cylindriques, obtus ou legerement attenues au sommet, le plus souvent flexueux ou courbes, a parois minces, septes, de longueur irreguliere, epais de 3-4 µm, bruns, plus pales dans la partie superieure et y presentant parfois ca et la des cristaux caducs ou lachement incrustes et a terminaison + / - aigue.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire, (en croissance serree ). Frequent. Plutot au Printemps.
Hymenoscyphus repandus (W. Phillips) Dennis (1964) Synonymes : Helotium repandum W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 161 (Basionyme)
Hymenoscyphus symphoricarpi W. Phillips (1891), The Scottish naturalist, 11, p. 89
Calycina repanda (W. Phillips) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 449
Phialea symphoricarpi (W. Phillips) Saccardo (1928), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 24, p. 1184
Helotium vaginale Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 200
Hymenoscyphus repandus (W. Phillips) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 75 (nom actuel)

References : BK 1 188 ; Dennis p. 123 pl. XIVg ; Ellis p. 347 fig. 1455
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, un peu concave au debut, cupuliforme, 0,5-1,5, parfois 2 mm de diametre, lisse, jaune pale a l'etat frais, puis ocre-blanchatre, enfin ochrace. Surface externe concolore. Marge blanchatre parfois finement duveteuse.
Stipe : Court, jusqu'a 2,5 mm de haut et epais de 0,5 mm environ,
Habitat : Sur les tiges mortes de Cirsium, Rubus idaeus, Epilodium, Eupatorium, Iris, Mentha, Halimione, Ulex, Mercurialis, Juncus, Filipendula ulmaria, sur bogues d'Aesculus, rarement sur bois.
Spores : Irregulierement cylindriques, lisses, hyalines, 8-10,5(-12) x 2,5µm, parfois guttulees, sans appendices. Asques octospores, spores biseriees, 60-70 x 5-6 µm. Paraphyses cylindriques et large de 2,5 a 3 µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole a gregaire. Commun. Mai-Novembre.
Hyaloscypha albohyalina (P. Karsten) Boudier (1907) Synonymes : Peziza lectissima P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 184
Peziza albohyalina P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 189 (Basionyme)
Helotium lectissimum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 242
Helotium albohyalinum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 241
Phialea lectissima (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 274
Hymenoscyphus lectissimus (P. Karsten) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485
Pezizella albohyalina (P. Karsten) Rehm (1906), in Saccardo & D. Saccardo, Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 18, p. 57
Hyaloscypha albohyalina (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 127 (nom actuel)
Micropodia lectissima (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 128
Chrysothallus pezizellaeformis Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 269
Mollisia pilifera Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 107
Hyaloscypha protonematosa Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 138
Hyaloscypha lectissima (P. Karsten) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 29


References : Ellis p. 233 fig. 1054
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : 0,2-0,35-jusqu'a 0,6 mm de diametre, cupuliforme a urniforme a l'etat jeune, Hymenium lisse, cremeux jaune, borde de poils hyalins.
Habitat : Sur tige mortes de Rubus fructicosus.
Spores : Elliptiques, lisses, 8-11 x 2-3 µm,. Asques cylindriques-claviformes, octospores, spores uni-biseriees. Paraphyses filiformes. Poils hyalins renfles a la base, " en forme de massue",longs de 40 µm environ, et larges de 3,5µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire a cespiteux. Peu frequent. Novembre a Janvier.
Chlorociboria aeruginosa (Oeder) Seaver ex C.S. Ramamurthi, Korf & L.R. Batra (1958) [1957] Synonymes : Peziza viridissima Haller (1768), Historia stirpium indigenarum Helvetiae inchoata, 3, p. 131
Helvella aeruginosa Oeder (1770), Flora danica, 9, p. 7, tab. 534, fig. 2 ('Elvela') (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza viridis F.H. Wiggers (1780), Primitiae flora holsaticae, p. 106
Peziza aeruginosa (Oeder) Persoon (1795), in Usteri, Annalen der botanik, 15, p. 27
Helotium aeruginosum (Oeder) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 661
Chlorosplenium aeruginosum (Oeder) De Notaris (1863), Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 1(5), p. 376
Chlorosplenium discoideum Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 286
Chlorociboria aeruginosa (Oeder) Seaver ex C.S. Ramamurthi, Korf & L.R. Batra (1958) [1957], Mycologia, 49(6), p. 859 (nom actuel)

References : Medardi 30 ; Eyssartier et Roux p. 1062
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Chlorociboriaceae
Comestibilite : Sans interet
Hymenoscyphus menthae (W. Phillips) Baral (1985) Synonymes : Helotium menthae W. Phillips (1881), Grevillea, 10(54), p. 69 (Basionyme)
Hymenoscyphus scutula var. menthae (W. Phillips) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 137
Phialea scutula var. menthae (W. Phillips) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 266
Helotium scutula var. menthae(W. Phillips) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 793
Helotium scutula f. menthae (W. Phillips) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 254
Helotium geiphilum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 193
Helotium stramineum Velenovský (1939), Novitates mycologicae, p. 185
Helotium julianum Velenovský (1939), Novitates mycologicae, p. 185
Hymenoscyphus menthae (W. Phillips) Baral (1985), Beihefte zur zeitschrift fur mykologie, 6, p. 131 (nom actuel)

References : Gr. 672
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, cupule puis aplani, a marge entiere, large de 1 a 2 mm, jaune en dessus, concolore et glabre en dessous.
Stipe : Blanchatre, velu et bulbeux a la base, long de 2 a 3 mm environ.
Habitat : Sur tiges pourries de plantes, en particulier sur Mentha, (in litt. sur Rumex acetosa ). ( Voir liste des recoltes ).
Spores : Fusiformes, hyalines, a peu pres aussi attenuees a un bout qu'a l'autre,droites ou un peu flexueuses, presentant a l'interieur, vers les extremites, de fines granulations, mesurant 15-26 x 3-5 µm, se cloisonnant au milieu a la fin. Asques claviformes, octospores, 70-90 x 8-10 µm. Paraphyses lineaires, remplies de granulations jaunes, epaisses de 3 a 4 µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole a gregaire. Peu commun. Ete-Automne .
Vibrissea flavovirens (Persoon) Korf & J.R. Dixon (1974) Synonymes : Peziza flavovirens Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 323 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Helotium flavovirens (Persoon) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355
Vibrissea pezizoides Libert (1880), in Cooke, Grevillea, 8(47), p. 84
Coryne flavovirens (Persoon) Rehm (1891), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 488
Calycina flavovirens (Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448
Pachydisca flavovirens (Persoon) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 93
Apostemidium torrenticola Graddon (1965), Transactions of the British mycological Society, 48(4), p. 643
Vibrissea flavovirens (Persoon) Korf & J.R. Dixon (1974), Mycotaxon, 1(2), p. 134 (nom actuel)

References : Ellis p. 215 ; Gr. p. 306 n° 486
Groupe : Non classe
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Vibrisseaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle tres brievement stipite, un peu concave au debut, plan, puis convexe, large de 2-2,5, jusqu'a 3 mm de diametre. Hymenium variable du gris au jaunatre ou jaunatre verdoyant, roussatre a brun noiratre par le sec.
Chair : Molle, ceracee.
Stipe : Tres court et epais, gris a noiratre.
Habitat : Sur bois pourri dans les endroits humides,( voir remarques et recoltes).
Spores : Ascospores hyalines, filiformes, 160-190 µm, de long. Asques partiellement remplis, 245-260-(300) x 6µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire. Rare. Ete ( Mai-Juin ). Remarques : Espece des ruisseaux frais et rapides, sur bois mort decortique tres dur, trempant dans l'eau en permanence. Les spores, tres longs fils, sont plus facilement liberees dans l'eau que dans l'air. Hors de l'eau, elles restent collees sur l'hymenium comme un feutrage blanc.
Sclerotinia sclerotiorum (Libert) de Bary (1884) Synonymes : Peziza ciborioides Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 307
Peziza friesii Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 277
Peziza sclerotiorum Libert (1837), Plantae cryptogamicae, quas in Arduenna collegit, 4, exsiccati n° 326 (Basionyme)
Peziza sclerotii Fuckel (1861), Botanische zeitung, 19(35), p. 249, tab. 10, fig. 1
Helotium sclerotiorum (Libert) Fuckel (1866), Fungi Rhenani exsiccati, n° 1861
Peziza coemansii J. Kickx f. (1867), in J.J. Kickx, Flore cryptogamique des Flandres, 1, p. 485
Peziza kauffmaniana Tichomirov (1868), Bulletin de la Societe imperiale des naturalistes de Moscou, serie 1, 41(4), p. 295 (non) (?)
Sclerotinia libertiana Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 331
Rutstroemia homocarpa P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 107
Sclerotinia ciborioides (Fries) Rehm (1872), Ascomyceten, 3, n° 107
Phialea sclerotiorum (Libert) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 98
Phialea ciborioides (Fries) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 100
Peziza postuma Berkeley & Wilson (1883), The Gardener's chronicle and agricultural gazette, serie 2, 20, p. 333
Sclerotinia sclerotiorum (Libert) de Bary (1884), Vergleichende morphologie und biologie der pilze mycetozoen und bacterien, p. 56, 236 (nom actuel)
Rutstroemia ciborioides f. tenella P. Karsten (1887), Hedwigia, 26(4-5), p. 124
Hymenoscyphus ciborioides (Fries) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 117
Hymenoscyphus sclerotiorum (Libert) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 115
Ciboria friesii (Persoon) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 207
Sclerotinia kauffmaniana (Tichomirov) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 196
Sclerotinia ficariae Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 815
Sclerotinia henningsiana Kirschstein (1898), in Hennings, Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 40, p. xxvii
Sclerotium opuntiarum Spegazzini (1899) [1898], Anales del Museo nacional de Buenos Aires, serie 2, 3, p. 354
Sclerotinia moelleriana Hennings (1902), Hedwigia, 41(1), p. 27
Sclerotinia opuntiarum (Spegazzini) Saccardo (1906), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 18, p. 44
Sclerotinia friesii (Persoon) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 107
Sclerotinia wisconsinensis Rehm (1908), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 6(4), p. 317
Sclerotinia matthiolae Lendner (1917), Bulletin de la Societe botanique de Geneve, serie 2, 9, p. 23, fig. 1-3
Sclerotinia riograndensis Rick (1931), Broteria, revista de sciencias naturaes do Collegio de S. Fiel, serie botanica, 25, p. 99
Sclerotinia galeopsidis Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 227
Sclerotinia caudata Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 129
Sclerotinia sclerotiorum f. orobanches Narasimhan & Thirumalachar (1954), Phytopath. Zeitschr., 22, p. 426
Sclerotinia sclerotiorum var. opuntiarum (Spegazzini) Alippi (1960), Revista de la Facultad de agronomia y veterinaria, Universidad nacional de La Plata, serie 3, 36, p. 149
Whetzelinia sclerotiorum (Libert) Korf & Dumont (1972), Mycologia, 64(2), p. 250
Sclerotinia xanthorrhoeae G.W. Beaton & Weste (1977), Transactions of the British mycological Society, 68(1), p. 73

References : BK 1 143 ; Ellis p. 279 fig. 1242 Dennis p. 92 pl. XIIIc ; Gr. p. 364 n° 591
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Sclerotiniaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, cyathiforme, puis plan, ou legerement convexe, glabre, large de 3-8-10 mm. Hymenium lisse, ocre brunatre clair. Marge entiere, glabre, mince, parfois un peu foncee. Surface externe concolore.
Stipe : Concolore, grele, glabre, plus ou moins flexueux, long de 1 a 3 cm, cylindrique, creux, finement floconneux-blanchatre, naissant d'un sclerote noir, rugueux ou tuberculeux, ordinairement allonge et long de 1 a 2 cm.
Habitat : Sur diverses tiges de plantes en decomposition. Sur sclerotes formes dans les tiges et les racines de plusieurs plantes : Daucus, Aegopodium, Cerefolium, Brassica napus, Solanum tuberosum, Trollius, Petasites, Phaseolus, Symphytum, Helianthus, etc... Gregaire. Commun sous sa forme anamorphe, mais assez rare sous sa forme parfaite (teleomorphe). Cette espece est tres commune en Amerique, au Colorado sur Mertensia lanceolata et Aconitum columbianum. D'avril a juillet.
Spores : Obliquement monostiques, elliptiques, hyalines, lisses, continues, presentant ordinairement deux petites gouttelettes a l'interieur,9-13 x 4-6 µm. Asques cylindriques, octospores, spores uniseriees, 100-135 x 8-10 µm. J+. Paraphyses cylindriques, greles ou peu ramifiees, faiblement epaissies au sommet, septees.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Cette espece est responsable de la sclerotiniose, detruisant les cultures.
Hymenoscyphus conscriptus (P. Karsten) Korf (1967) Synonymes : Peziza salicella Lasch (1863), in Rabenhorst, Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 520
Peziza conscripta P. Karsten (1867), Fungi Fenniae exsiccati, 7, n° 638 (Basionyme)
Helotium sublenticulare subsp.* conscriptum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 119
Helotium conscriptum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 236
Helotium sublenticulare var. conscriptum(P. Karsten) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 785
Phialea ampla Ellis & Everhart (1897), Bulletin of the Torrey botanical Club, 24(3), p. 135
Calycina conscripta (P. Karsten) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448
Calycella conscripta (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 95
Helotium mali Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 186
Helotium amplum (Ellis & Everhart) Seaver (1951), The North American cup-fungi (inoperculates), p. 133
Hymenoscyphus conscriptus (P. Karsten) Korf (1967), in Kobayasi & al., Annual report Institute for fermentation, Osaka, 1965-66(3), p. 55 (nom actuel)

References : Medardi p. 91 ; BK 1 183 ; Dennis p. 123 ; Ellis p. 248
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Recepatacle 3-5-( 7 mm ) de large, stipite, cupuliforme a l'etat jeune, puis discoide-etale a pulvine, lisse, ou un peu ride, blanc ou jaunatre en dessus, lisse et blanchatre en dessous, puis brunatre a ferrugineux a l'etat sec.
Stipe : 2-4 et jusqu'a 7 mm de long, cylindrique, epais de 2-3 mm, avec la base faiblement feutree, pale a blanchatre.
Habitat : Sur branches mortes et dans les fentes d'ecorce des troncs secs ou en mauvais etat, en particulier sur Salix, mais egalement sur Corylus.
Spores : Irregulierement cylindriques, lisses, hyalines, parfois 1 cloison, 2 grosses guttules ou plusieurs autres gouttelettes, et des extremites pointues, 12-14(-16) x 3-4 µm. Asques octospores,, spores irregulierement biseriees,120-130 x 9 µm. J+ faible. Paraphyses filiformes et large de 2 µm environ.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire ou fascicule. Rare. Automne-Hiver,( D'Octobre a Janvier ). Remarques : Spores septees a maturite. Amyloidie tres legere, difficile a mettre en evidence.
Cyathicula cyathoidea (Bulliard) Thumen (1874) Synonymes : Helvella infundibuliformis Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 480 ('Elvela ')
Peziza tenella Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 215, tab. 27, fig. 151
Peziza hirudo Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 213, tab. 27, fig. 149
Octospora hirudo (Batsch) Timm (1788), Florae megapolitanae prodomus, p. 261
Peziza cyathoidea Bulliard (1788), Herbier de la France, 9, tab. 416, fig. 3 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza tenerrima Holmskjold (1799), Beata ruris otia fungis danicis, 2, p. 33, tab. 11
Peziza solani Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 80
Peziza cyathoidea var. ß tenella (Batsch) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 662
Peziza pedicellata Sowerby (1802), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 369, fig. 4
Peziza convexa Lamarck (1804), Encyclopedie methodique, Botanique, 5, p. 217
Peziza cyathoidea var. a communis Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 333
Hymenoscyphus cyathoideus (Bulliard) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 674
Hymenoscyphus tenellus (Batsch) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 674
Peziza cyathoidea subsp.* tenella (Batsch) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 284
Peziza clavata Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 285
Peziza calycioides Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 749
Cyathicula vulgaris De Notaris (1863), Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 1(5), p. 381
Helotium clavatum (Persoon) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 135
Helotium cyathoideum (Bulliard) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 237
Cyathicula cyathoidea (Bulliard) Thumen (1874), Fungi austriaci exsiccati, centurie 12, n° 1115 (nom actuel)
Peziza cyathoidea var. solani (Persoon) Stevenson (1879), Mycologia Scotica, The fungi of Scotland and their geographical distribution, p. 320
Peziza cyathoidea var. clavata (Persoon) Stevenson (1879), Mycologia Scotica, The fungi of Scotland and their geographical distribution, p. 320
Peziza concolor W. Phillips (1879), in Stevenson, Mycologia Scotica, The fungi of Scotland and their geographical distribution, p. 321
Phialea cyathoidea (Bulliard) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 106
Phialea clavata (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 110
Calycella cyathoidea (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 307
Calycella cyathoidea var. clavata(Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 307
Calycella cyathoidea var. tenella(Batsch) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 307
Hymenoscyphus cyathoideus var. solani (Persoon) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 141
Hymenoscyphus concolor (W. Phillips) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 139
Hymenoscyphus clavatus (Persoon) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 141
Phialea solani (Persoon) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 252
Phialea concolor (W. Phillips) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 275
Helotium concolor (W. Phillips) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 247
Hymenoscyphus solani(Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 484
Phialea species Feltgen (1899), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(1), p. 65
Phialea vitigena Feltgen (1901), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(2), p. 47
Phialea cyathoidea var. puberula Feltgen (1903), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(3), p. 58
Micropodia concolor (W. Phillips) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 128
Helotium cyathoideum var. puberulum (Feltgen) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 114
Helotium solani (Persoon) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 114
Helotium vitigenum (Feltgen) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 115 (nom. illegit.)
Helotium septembrinum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 202
Helotium lycopodium Moesz & Smarods (1942), Botanikai kozlemenyek, 39, p. 188
Conchatium cyathoideum (Bulliard) Svrček (1979), Ceska mykologie, 33(4), p. 196
Crocicreas cyathoideum (Bulliard) S.E. Carpenter (1980), Brittonia, 32(2), p. 269

References : Ellis 1 p. 276 fig. 1230 ; Dennis p. 129 pl. XVIIa ; Gr. p. 401 n° 666 (Helotium cyathoideum) ; BK 1 192
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, urceole, puis cyathiforme, ordinairement peu etale, large de 0,5 a 1-1,5 mm, blanchatre, blanc grisatre ou fauve brunatre, parfois un peu rose, glabre ou finement puberulent vers la marge au debut. Marge parfois finement crenelee et un peu plus claire.
Chair : Tendre. odeur et saveur indistinctes.
Stipe : Cylindrique, pale, glabre, egalant ou depassant en longueur le diametre de la cupule.
Habitat : Sur les tiges mortes et les chaumes en voie de decomposition de diverses plantes herbacees : Epilobium, Eupatorium, Dipsacus fullonum, Ballotta nigra, Urtica dioica, egalement sur Rubus,
Spores : Oblongues-subfusiformes, droites ou un peu courbees, hyalines, lisses, presentant parfois une petite gouttelette a chaque extremite, 8-11-12 x 1,6-2-2,5 µm. Asques cylindriques-claviformes, octospores, spores biseriees, 50-60 x 5-6 µm . Paraphyses cylindriques, simples ou divisees a la base, lineaires, droites epaisses de 2,5-3 µm, remplies de granulations, septees seulement dans la partie inferieure. Excipulum constitue d'hyphes paralleles a parois epaisses et translucides.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole a gregaire. Assez commun. Presque toute l'annee, ( in litt. de Mai a Juillet ? ).
Crocicreas coronatum (Bulliard) S.E. Carpenter (1980) Synonymes : Peziza coronata Bulliard (1788), Herbier de la France, 9, tab. 416, fig. 4 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza inflexa Bolton (1789), An history of fungusses growing about Halifax, 3, p. 106, tab. 106, fig. 2
Peziza denticulata Vahl (1790), Flora danica, 17, p. 10, tab. 1016, fig. 3
Peziza armata Roth (1797), Catalecta botanica, 1, p. 240
Peziza radiata Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 662, n° 101
Peziza subulata Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 418
Hymenoscyphus radiatus (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 673
Peziza coronilla Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 287
Peziza coronata var. b lignatilisFries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 120
Cenangium coronatum (Bulliard) P. Crouan & H. Crouan (1867), Florule du Finistere, p. 44
Helotium coronatum (Bulliard) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 237
Helotium inflexum (Bolton) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 136
Phialea inflexa (Bolton) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 106
Phialea coronata (Bulliard) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 110
Calycella coronata (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 305
Calycella alba Patouillard (1887), Tabulae analyticae fungorum, 6, p. 37, fig. 594
Hymenoscyphus coronatus var. inflexus(Bolton) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 127
Hymenoscyphus coronatus (Bulliard) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 127, tab. 5, fig. 26
Cyathicula inflexa (Bolton) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 305
Cyathicula alba (Patouillard) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 305
Cyathicula coronata f. inflexa (Bolton) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 741
Cyathicula coronata (Bulliard) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 740
Helotium roseipes Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 192
Crocicreas coronatum (Bulliard) S.E. Carpenter (1980), Brittonia, 32(2), p. 269 (nom actuel)

References : BK 1 191 ; Dennis p. 128 pl. XVIIf ; Ellis p. 276 fig. 1229 ; Gr. p. 411 n° 686
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, concave-hemispherique, lisse, puis etale, avec la marge bordee de dents longues et aigues, dressees ou etalees, larges de 1 a 3 mm, jaunatre a orange blanchatre ou grisatre en dessus, pale ou blanchatre en dessous.
Stipe : Cylindrique, grele, plus ou moins long, de 1-3, jusqu'a 5 mm,droit ou un peu flexueux, glabre, concolore au dessous du receptacle.
Habitat : Sur tiges seches ou pourrissantes de differentes plantes telles que Urtica, Cirsum, rarement sur tiges lignifiees. ( Boudier: sur petites branches mortes dans les bois.)
Spores : Oblongues-fusiformes, obtuses, souvent un peu courbees, presentant a l'interieur 2 ou plusieurs petites gouttelettes et des granulations, 16-17-22 x 4-4,5 µm. Asques cylindriques-claviformes, octospores, 90-110-(114) x 7,5-8-(10)µm, spores biseriees. Paraphyses lineaires, simples ou divisees, septees, finement granuleuses a l'interieur, a peine epaissies dans la partie superieure, 2-3 µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole a gregaire. Tres commun. Presque en toute saison. ( In Litt. Aout-Novembre ) .
Cistella acuum (Albertini & Schweinitz) Svrček (1959) Synonymes : Peziza acuum Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 330 (c) (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza tenerrima Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 128
Peziza perpusilla Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 317
Helotium acuum (Albertini & Schweinitz) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355
Helotium tenerrimum (Fries) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355
Helotium acuum var. tenerrimum(Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 310
Lachnella acuum (Albertini & Schweinitz) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 246
Dasyscyphus acuum (Albertini & Schweinitz) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 443
Phialea acuum (Albertini & Schweinitz) Rehm (1892), Hedwigia, 31(6), p. 301
Hymenoscyphus acuum (Albertini & Schweinitz) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 75
Atractobolus acuum (Albertini & Schweinitz) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445
Calycina tenerrima (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 449
Phialea pertenera Feltgen (1901), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(2), p. 50
Helotium pertenerum (Feltgen) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 111
Pachydisca tenerrima (Fries) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 94
Hyaloscypha acuum (Albertini & Schweinitz) Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 278
Clavidisculum kriegerianum
Kirschstein (1938), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 36(5-6), p. 379
Clavidisculum acuum (Albertini & Schweinitz) Kirschstein (1938), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 36(5-6), p. 380
Cistella acuum (Albertini & Schweinitz) Svrček (1959), Ceska mykologie, 13(4), p. 211 (nom actuel)
Discocistella acuum (Albertini & Schweinitz) Svrček (1962), Ceska mykologie, 16(1), p. 12

References : BK 1 211 ; Ellis p. 166 & 170 fig 743 ; Dennis p. 150 pl. XXIh ; Gr. p. 431 n° 725
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle brievement, mais nettement stipite, d'abord subglobuleux, puis ouvert a disque presque plan, cupuliforme a orbiculaire, large de 0,1 et jusqu'a 0,3 mm, lisse, blanc ou pale. Surface externe et marge finement feutrees et blanches. Poils courts et obtus.
Stipe : Tres court mais distinct.
Habitat : Generalement sur aiguilles et cones de Picea, de Pinus tels que P. nigra var. maritima, P.radiata, P. sylvestris, egalement mais plus rarement sur Abies, Thuya et autres gymnospermes.
Spores : Oblongues fusiformes ou clavees, lisses, hyalines, 4-5-6 x 1,5-2 µm, sans gouttelettes ni granulations a l'interieur. Asques claviformes, octospores, 30-35 x 4,5-5 µm, spores biseriees. Paraphyses greles, lineaires ou fusiformes, ne depassant pas ou de tres peu les asques, parfois rares ou difficiles a bien distinguer. Poils blancs, hyalins, septes ou non, a parois minces, longs de 25 a 30 µm, epais de 4-5 µm environ, finement granuleux a l'interieur.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole ou en croissance serree. Frequent. Automne-Printemps ( Septembre a Mars).
Vibrissea truncorum (Albertini & Schweinitz) Fries (1822) Noms francais : Leotie des troncs
Synonymes : Helvella fibuliformis Bolton (1791), An history of fungusses growing about Halifax, 4, p. 176, tab. 176
Peziza fibula Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 660
Leotia truncorum Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 297, tab. 3, fig. 2 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Hymenoscyphus fibulaeforme (Bolton) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 673
Vibrissea truncorum (Albertini & Schweinitz) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 31 (nom actuel)
Peziza fibuliformis (Bolton) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 155
Helotium fibuliforme (Bolton) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 345
Leotia clavus Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 200, tab. 11, fig. 11-12
Vibrissea margarita F.B. White (1874), The Scottish naturalist, 2, p. 218
Vibrissea truncorum var. albipes Peck (1891) [1890], Annual report of the New York state Museum of natural history, 44, p. 37
Calycina fibuliformis (Bolton) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448
Pachydisca fibuliformis (Bolton) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 94
Vibrissea foliorum Thaxter (1908), in E.J. Durand, Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 6(5), p. 454

References : BK 1 299 ; Ellis p. 17 pl. 69 ; Gr. 292
Groupe : Non classe
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Vibrisseaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle en tete arrondie, a marge enroulee et souvent sinuee separee du pied par une vallecule profonde, large de 3 a 6 mm, d'un beau jaune orange en dessus, blanchatre en dessous, glabre mais paraissant parfois veloute sur l'hymenium par la presence des spores.
Stipe : Rigide, farci puis creux, haut de 4 a 12 mm et epais de 1 a 3 mm, noir olivatre, attenue a la base, plus clair, glauque-verdoyant au sommet, lisse avec des petits poils noiratres, obtus et serres, abondants, sur la partie inferieure.
Habitat : Sur rameaux ou bois pourris (Alnus, Betula, Pinus, etc..) bords des ruisseaux ou immerges dans l'eau, surtout dans les marais, parmi les Sphagnum
Spores : Spores filiformes, lisses, hyalines, multiseptees, 185-190 x 1,5 µm, (Gr. jusqu'a 250-265 x 1,5 µm). Theques longues, cylindriques, retrecies a la base, octospores, 300-350 x 5-7 µm. J+. Paraphyses greles, droites, septees, clavees au sommet et terminees par une petite clavule oblongue, jaune a brunatre, simple ou bifurquee.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Espece assez rare, eparse ou groupee. Du printemps a l'automne. La fructification pouvant atteindre 10-15(20) mm de hauteur.
Trichopezizella barbata (Kunze) Raitviir (1970) Synonymes : Peziza barbata Kunze (1822), in Fries, Systema mycologicum, 2(1), p. 99 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza tryblidioides Rabenhorst (1848), Klotzschii herbarum vivum mycologicum, Edn 1, n° 1130 ('triblidioides')
Lachnella barbata (Kunze) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 365
Helotium barbatum (Kunze) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 241
Lachnea barbata (Kunze) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 82
Trichopeziza tryblidioides (Rabenhorst) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 429
Lachnella tryblidioides (Rabenhorst) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 861
Lachnum barbatum (Kunze) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 92
Dasyscyphus barbatus (Kunze) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 361
Pyrenopeziza tryblidioides (Rabenhorst) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 134
Trichopezizella barbata (Kunze) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 59 (nom actuel)

References : BK 1 213 ; Dennis p. 153 fig.XIX I ; Ellis p. 159 ; Gr. p. 446 n° 755
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, d'abord subglobuleux, cupule puis presque plan, mais legerement margine, ferme, larde de 1 a 1,5 mm, pale en dessus, brun en dessous et couvert d'un epais tomentum forme de poils bruns serres, plus clairs et meme blancs pulverulents, appliques plus longs vers la marge, qu'ils depassent et font paraitre barbue.
Habitat : Sur extremites de branches cortiquees, vivantes ou mortes de Lonicera xylostum, egalement sur Clematis, dans les bois calcaires. Plus rarement sur Lonicera caprifolium.
Spores : Cylindriques-fusiformes, ou etroitement claviformes et obtuses aux extremites, pourvues de 2 ou 3 petites guttules,8-10-12 x 1,5-2,5-3 µm. Asques cylindrique-claviformes, octospores, 67-80-90 x 5-7 µm, spores biseriees. Paraphyses lanceolees ou lineaires-aigues, de 3 a 4 µm d'epaisseur, depassant les asques. Poils brun-ferrugineux, lisses, obtus, cylindriques ou legerement epaissis au sommet, septes,( plusieurs cloisons ) et longs de 150-250-(270) µm environ, epais de 4 a 5 µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire, souvent situe aux ramifications des branches. Peu frequent. Printemps-Ete.
Rutstroemia conformata (P. Karsten) Nannfeldt (1942) Synonymes : Xyloma nervale Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 64, tab. 7, fig. 7
Xyloma trientalis Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 200
Sclerotium nervale (Albertini & Schweinitz) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 260
Sclerotium trientalis (Fries) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 260
Rhytisma nervale (Albertini & Schweinitz) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 371
Peziza conformata P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 149 (Basionyme)
Helotium conformatum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 236
Sclerotinia nervisequa J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 65
Calycina conformata (P. Karsten) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448
Phialea violascens Rehm (1899), in Saccardo & P. Sydow, Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 14, p. 767
Helotium violascens (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 112
Ombrophila conformata (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 92
Ciboria violascens (Rehm) Jaap (1910), Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 52, p. 5
Hymenoscyphus violascens (Rehm) Migula (1913), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 3(2), p. 1166
Ombrophila umbonata f. violascens(Rehm) Rehm (1915), Berichte der bayerischen botanischen gesellschaft zur erforschung der heimischen flora, 15, p. 248
Rutstroemia nervisequa (J. Schroter) W.L. White (1941), Lloydia, 4(3), p. 223
Rutstroemia conformata (P. Karsten) Nannfeldt (1942), Fungi exsiccati suecici, praesertini upsalienses, 23-24, n° 1174 (nom actuel)
Stromatinia nervisequa (J. Schroter) Naumov (1964), Flora Gribov Leningradskoi oblasti, 2, Diskomitsety, p. 128
Ciboria conformata (P. Karsten) Svrček (1982), Ceska mykologie, 36(3), p. 152

References : Ellis p. 86 & 191 fig. 336 ; Dennis p. 102
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Rutstroemiaceae
Chapeau/Fructification : Fructification 1-3 mm de diametre, cupuliforme, disque concave ou plat, fixe au substrat par un pied. Hymenium lisse, brun clair. Surface externe et marge concolores.
Stipe : Court, environ 5 mm de long, parfois jusqu'a 1,5 cm ( si enfoui dans la litiere ), concolore ou legerement plus fonce vers la base.
Habitat : Sur les nervures des feuilles tombees et pourries d'Alnus, quelquefois sur feuilles "squelettiques" de Populus canescens.
Spores : Elliptiques, legerement pointues aux extremites, 10-12 x 5-5,5 µm. Asques cylindriques-claves, octospores, jusqu'a 110 x 6-7 µm, spores uniseriees. Paraphyses cylindriques, epaisses de 4µm a l'extremite.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole a gregaire. Tres frequent. Avril-Juin.
Phaeohelotium epiphyllum (Persoon) Hengstmengel (2009) Synonymes : Peziza epiphylla Persoon (1794), in Usteri, Annalen der botanik, 11, p. 30 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza umbonata var. ßß epiphylla (Persoon) Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 339
Helotium umbonatum var. epiphylla Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 184
Helotium epiphyllum (Persoon) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 356
Peziza stizenbergeri Rabenhorst (1862), Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 427
Helotium aurantiacum Cooke (1891), in W. Phillips, Grevillea, 19(92), p. 106 (nom. illegit.)
Calycina epiphylla (Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448
Calycina aurantiaca Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448
Helotium lunatum Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 851
Hymenoscyphus epiphyllus (Persoon) Rehm (1929), in Kauffman, Papers of the Michigan Academy of science, arts and letters, 9, p. 177
Helotium rubicolum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 190 (nom. illegit.)
Helotium dentatum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 187
Helotium culmigenum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 200 (nom. illegit.)
Helotium agrostideum var. bipunctatum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 198
Phaeohelotium epiphyllum (Persoon) Hengstmengel (2009), Mycotaxon, 107, p. 272 (nom actuel)

References : Medardi 93 ; Dennis p. 126 pl. XVIJ ; Ellis p. 205 fig. 900 ; Gr. p. 397
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle subsessile ou stipite, ferme, plan disciforme, a marge tres entiere, large de 1 a 3 mm,(occasionnellement jusqu'a 6 mm), jaune vif ou jaunatre ou ocrace en dessus ( parfois orange a roussatre dans le vieil age ), plus pale et glabre en dessous.
Stipe : Ferme, egal, glabre, concolore comme le dessous du receptacle, 1 a 3 mm, epais de 2/3 de mm environ.
Habitat : Sur feuilles tombees et pourries de differents feuillus, Quercus, Fagus, Castanea, Carpinus, betula etc...et sur autres detritus.
Spores : Elliptiques-oblongues, ou oblongues-subfusiformes, droites ou un peu courbees, hyalines, lisses, presentant a l'interieur 2 ou 4 gouttelettes ( parfois divisees), (10)-15-16-(20) x 3,5-4-5 µm, parfois uniseptees a la fin. Asques cylindriques-claviformes, octospores, 80-110 x 7-10 µm, spores souvent biseriees, a foramen bleuissant tres legerement par l'iode. Paraphyses simples ou divisees,souvent ramifiees, lineaires, septees, epaisses de 2,5 a 3 µm, finement granuleuses a l'interieur surtout dans la partie superieure.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole a gregaire. Commun. Ete-automne.
Lachnum pygmaeum (Fries) Bresadola (1903) Synonymes : Octospora fungoidaster Hedwig (1789), Descripto et adumbratio microscopico analytica muscorum frondorosum, 2, p. 53, tab. 19, fig. a
Peziza fungoidaster (Hedwig) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1452
Peziza fructigena var. ß fungoidaster (Hedwig) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 661
Peziza pygmaea Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 79 ('pygmea') (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Helotium luteolum Currey (1864) [1863], The transactions of the linnean Society of London, series 1, 24(2), p. 153, tab. 25, fig. 18
Helotium rhizophilum Fuckel (1865), Fungi Rhenani exsiccati, n° 1598
Ciboria rhizophila (Fuckel) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 312
Helotium pygmaeum (Fries) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 214
Lachnea pygmaea (Fries) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 249
Helotium tuba var. ochracea Berkeley & Broome (1875), The annals and magazine of natural history, series 4, 15, p. 38
Peziza nuda W. Phillips (1880), Grevillea, 8(47), p. 101
Helotium affinissimum Peck (1883) [1880], Annual report of the New York state Museum of natural history, 33, p. 32
Lachnella pygmaea (Fries) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 131
Erinella calycina var. pygmaea (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 303
Ciboria carniolica Rehm (1887), in W. Voss, Verhandlungen der kaiserich-koniglichen zoologisch-botanischen Gesellschaft in Wien, 37, p. 226
Hymenoscyphus hedwigii W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 130
Hymenoscyphus tuba var. ochracea (Berkeley & Broome) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 126
Hymenoscyphus rhizophilus (Fuckel) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 144
Lachnella nuda (W. Phillips) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 247
Lachnella luteola (Currey) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 247
Helotium rhizogenum Ellis & Everhart (1888), The journal of mycology, 4(10), p. 100
Dasyscyphus luteolus (Currey) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 440
Phialea affinissima (Peck) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 272
Helotium phillipsii Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 220
Dasyscyphus pygmaeus (Fries) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 436
Phialea hedwigii (W. Phillips) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 260
Hymenoscyphus flexipes Cooke & W. Phillips (1891), Grevillea, 19(92), p. 106
Phialea flexipes (Cooke & W. Phillips) Saccardo (1892), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 10, p. 9
Ciboria pygmaea (Fries) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 760
Helotium hedwigii (W. Phillips) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 243
Helotium nudum (W. Phillips) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 498
Ciboria ochracea (Berkeley & Broome) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 276
Phialea arenicola Ellis & Everhart (1897), The American naturalist, 31, p. 426
Hymenoscyphus fungoidaster (Hedwig) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485
Hymenoscyphus affinissimus (Peck) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485
Calycina rhizophila (Fuckel) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 449
Calycina rhizogena (Ellis & Everhart) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 449
Atractobolus pygmaeus (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446
Calycina nuda (W. Phillips) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448
Atractobolus luteolus (Currey) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446
Lachnum pygmaeum (Fries) Bresadola (1903), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 1(2), p. 121 (nom actuel)
Lachnum hedwigii (W. Phillips) Bresadola (1903), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 1(2), p. 121
Ciboria carbonaria Feltgen (1903), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(3), p. 44
Helotium flexipes (Cooke & W. Phillips) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 114
Hyphoscypha nuda (W. Phillips) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 122
Helotium carbonarium (Feltgen) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 113
Helotium subrubescens Rehm (1909), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 7(6), p. 524
Helolachnum aurantiacum Torrend (1910), Broteria, revista de sciencias naturaes do Collegio de S. Fiel, serie botanica, 9(1), p. 53
Ciboria subrubescens (Rehm) B.O. Dodge (1914), Transactions of the Wisconsin Academy of sciences, arts and letters, 17(2), p. 1033
Lachnum rhizophilum (Fuckel) Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 258
Sarcoscypha pusilla Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 317
Helotium smardae Velenovský (1939), Novitates mycologicae, p. 186
Dasyscyphus rhizophilus (Fuckel) Grelet (1950), Revue de mycologie, Paris, 15(1), p. 56
Helotium arenicolum (Ellis & Everhart) Seaver (1951), The North American cup-fungi (inoperculates), p. 148

References : Ellis 1 p. 263 fig. 1183 ; Dennis p. 148 pl. XIXa ; Gr. p. 437 n° 738
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Lachnaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, cupule, puis etale, avec la marge parfois ondulee, large de 2 a 4 mm et haut de 2 a 6 mm, jaune ou orange en dessus, plus pale et pubescent en dessous, bord plus blanchatre.
Chair : Tendre, molle sans odeur ni saveur particulieres.
Stipe : Blanc, souvent flexueux, un peu epaissi dans la partie superieure, 1/2 mm environ, plus ou moins pubescent.
Habitat : Sur les racines et les branches enfouies dans le sol, dans les herbes emmelees et dans les lieux brules.
Spores : Oblongues subfusiformes, halines, droites, plus rarement un peu courbees, tres finement guttulees ou granuleuses a l'interieur. Asques cylindriques-claviformes, octospores, 40-70 x 5-6 µm, a foramen bleuissant faiblement par l'iode, spores biseriees; Paraphyses lineaires-aigues ou lanceolees aigues, depassant les asques, 70-85 µm environ, d'epaisseur tres variable 2-6 µm dans la partie la plus large, septees, simples ou parfois divisees a la base. Poils blancs courts mais robustes, obtus ou arrondis et meme parfois un peu clavules au sommet, septes, toujours nettement granuleux exterieurement, 30-55 x 4-6 µm environ.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole a gregaire( groupe-cespiteux). Peu frequent. Ete, ( in litt. de Mai a Octobre ).
Lachnum tenuissimum (Quelet) Korf & W.Y. Zhuang (1985) Synonymes : Peziza tenuissima Quelet (1879), Grevillea, 8(45), p. 38 (nom. illegit.)
Phialea tenuissima Quelet (1881) [1880], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 9, p. 673, pl. 9, fig. 9 (Basionyme)
Lachnea tenuissima (Quelet) Gillet (1886), Champignons de France, les discomycetes, p. 208
Hymenoscyphus tenuissimus (Quelet) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 486
Helotium tenuissimum (Quelet) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 112
Dasyscyphus tenuissimus (Quelet) Dennis (1963), Kew bulletin, 17(2), p. 370
Lachnum tenuissimum (Quelet) Korf & W.Y. Zhuang (1985), Mycotaxon, 22(2), p. 501 (nom actuel)

References : Ellis p. 456
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Lachnaceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Sur tiges mortes d'Arrhenatherum, Glyceria, Holcus, Phragmites.
Lachnellula calyciformis (Willdenow) Dharne (1965) Synonymes : Peziza calyciformis Willdenow (1787), Florae berolinensis prodromus, p. 404 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza calycina Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 653 (nom. illegit.)
Helotium calyciforme (Willdenow) Wettstein (1887), Botanisches centralblatt, 31, p. 319
Dasyscyphus calyciformis (Willdenow) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 834 (nom. illegit.)
Trichoscypha calyciformis (Willdenow) Grelet (1951), Revue de mycologie, Paris, 16, p. 87
Lachnellula calyciformis (Willdenow) Dharne (1965), Phytopathologische zeitschrift, 53(2), p. 124 (nom actuel)
Lachnellula minuscula Raitviir (1977), Folia cryptogamica Estonica, 9, p. 3

References : BK 1 230 ; Cetto 5 2122 ; Ellis 1 p. 199 fig. 879 ; Gr. p. 462 n° 782
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle brievement stipite, d'abord urceole, puis cupule et regulier, a la fin etale et plus ou moins ondule avec la marge parfois recourbee et lobulee, large de 2 a 5 mm, jaune orange en dessus, blanc et tomenteux-pubescent en dessous et sur le stipe ; la surface externe et la marge sont recouvertes de poils blancs.
Chair : Molle a odeur et saveur insignifiantes.
Stipe : Peu visible.
Habitat : Sur branches mortes et cortiquees d'Abies et de Picea, encore attenantes ou tombees au sol.
Spores : Oblongues, subfusiformes ou ovales oblongues, hyalines, lisses, continues, sans gouttelettes ni granulations,4,5-7 x 2,5-3,5 µm. Asques cylindriques-claviformes, octospores, spores uniseriees, 45-55 x 4,5-5 µm ( Grelet : 50-75 x 5-7 µm ). Paraphyses greles, filiformes, simples ou divisees, peu ou point septees, parfois legerement lanceolees, epaisses de 1,5-2 µm, avec quelques fines granulations a l'interieur. Poils hyalins, cylindriques, obtus, finement granuleux a l'exterieur, 25-125 x 3-5 µm; ordinairement plus longs,100-300 vers la marge qu'ils depassent et font paraitre ciliee.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole ou gregaire a cespiteux. Repandu. Printemps et Automne.
Hymenoscyphus calyculus (Sowerby) W. Phillips (1887) Synonymes : Peziza virgultorum F.H. Wiggers (1780), Primitiae flora holsaticae, p. 106
Peziza calyculus Sowerby (1797), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 116 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza fructigena var. b virgultorum (F.H. Wiggers) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 118
Peziza infundibulum Greville (1824), Flora edinensis, p. 423
Peziza citrina Hornemann (1829), Flora danica, 33, p. 12, tab. 1971, fig. 3 (nom. illegit.)
Peziza virgultorum var. ß ramicola Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 494
Helotium calyculus (Sowerby) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355
Helotium sublenticulare Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355
Helotium virgultorum (F.H. Wiggers) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355
Peziza citrina subsp.* sublenticularis (Fries) Nylander (1868), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 44
Phialea calyculus (Sowerby) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 108
Helotium fructigenum subsp.* virgultorum(F.H. Wiggers) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 125
Erinella calyculus (Sowerby) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 303
Hymenoscyphus virgultorum (F.H. Wiggers) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 134
Hymenoscyphus calyculus (Sowerby) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 136 (nom actuel)
Phialea virgultorum (F.H. Wiggers) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 266
Calycina sublenticularis (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 449
Calycella sublenticularis (Fries) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 95

References : BK 1 182 ; Cetto 3 1262 ; Ellis p. 8 fig. 128 ; Dennis p. 123 pl. XVIg ; Gr. p. 405
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : 0,5-2,jusqu'a 5 mm, cupuliforme a discoide, stipitee. Hymenium lisse, brillant a jaune d'or, jaune citron ou jaune ocre ; surface interne lisse a finement duveteuse, (comme d'ailleurs la marge,) plus pale, blanchatre a jaune pale.
Stipe : 0,5-5,jusqu'a 10 mm de longueur, presque cylindrique, lisse a pubescent et aminci vers la base, blanchatre a jaune pale, brunissant avec l'age.
Habitat : Sur bois mort decortique, branches tombees et enfouies, parmi les feuilles,sur brindilles, dans des endroits humides, en forets de feuillus, principalement sur Fagus.
Spores : Fusiformes irregulieres, legerement arquees avec une extremite en pointe, lisses, hyalines, parfois septees,(une cloison), 15-22-(24) x 3-4,5 µm. Asques cylindriques en massue, octospores, spores irregulierement biseriees, 110-125-(140) x 10 µm, amyloides. Paraphyses cylindriques-lineaires, 2-3µm d'epaisseur, etroites, septees, et legerement epaissies au sommet.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire a fascicule. Repandu mais rarement abondant, (in litt. peu frequent). Septembre a Janvier( parfois au printemps ).
Hymenoscyphus herbarum (Persoon) Dennis (1964) Synonymes : Peziza herbarum Persoon (1794), in Usteri, Annalen der botanik, 11, p. 30 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Hymenella ebuli Fries (1821), Scleromyceti sueciae, n° 216
Calycina herbarum (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 670
Hymenella vulgaris Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 234
Tremella elliptica Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 109
Hymenula vulgaris (Fries) Libert (1832), Plantae cryptogamicae, quas in Arduenna collegit, 2, exsiccati n° 136
Peziza pastinacae Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 176
Hymenula georginae Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 525
Helotium herbarum (Persoon) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 356
Peziza ebuli Cesati (1851), in Rabenhorst, Klotzschii herbarum vivum mycologicum, Edn 1, n° 1424
Peziza hymenula Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 308
Patellaria sanguinea var. herbarum (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 326
Helotium hymenula (Fuckel) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 310 ('hymenulum')
Phialea hymenula (Fuckel) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 262
Pezizella pastinacae (Schweinitz) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 290
Hymenoscyphus hymenula (Fuckel) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485
Hymenoscyphus pastinacae (Schweinitz) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485
Pezizella albotincta Rehm (1904), Hedwigia: Beiblatt zur Hedwigia, 43(1), p. (31)
Mollisiella albotincta (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 142
Hymenoscyphus albotinctus (Rehm) Migula (1913), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 3(2), p. 1156
Malotium herbarum (Persoon) Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 210
Helotium ebuli Velenovský (1939), Novitates mycologicae, p. 186
Hymenoscyphus herbarum (Persoon) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 77 (nom actuel)

References : BK 1 186
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Espece courante sur tiges mortes d'orties, d'octobre a janvier.
Hyaloscypha aureliella (Nylander) Huthinen (1990) [1989] Synonymes : Peziza aureliella Nylander (1868), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 49 (Basionyme)
Mollisia aureliella (Nylander) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 206
Peziza stevensonii Berkeley & Broome (1875), The annals and magazine of natural history, series 4, 15, p. 38
Tapesia aureliella (Nylander) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 137
Lachnella stevensonii (Berkeley & Broome) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 235
Dasyscyphus stevensonii (Berkeley & Broome) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 454
Pezizella granulosella var. sydowii Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 655
Eriopezia aureliella (Nylander) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 695
Atractobolus stevensonii (Berkeley & Broome) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446
Pseudohelotium granulosellum var. sydowii(Rehm) Saccardo & P. Sydow (1899), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 14, p. 773
Dasyscyphus resiniferus Hohnel (1903), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 1(5), p. 396
Mollisiella granulosella var. sydowii (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 142
Hyaloscypha resinifera (Hohnel) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 127
Urceolella stevensonii (Berkeley & Broome) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 130 ('stephensoni')
Hyaloscypha albolutea var. obscura Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 272
Hyaloscypha falcata Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 278
Chrysothallus pinaceus Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 270
Hyaloscypha stevensonii (Berkeley & Broome) Nannfeldt (1936) [1935-36], Transactions of the British mycological Society, 20(3-4), p. 206
Truncicola copiosa Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 142
Hyaloscypha velenovskyi Graddon (1972), Transactions of the British mycological Society, 58(1), p. 152
Hyaloscypha aureliella (Nylander) Huthinen (1990) [1989], Karstenia, 29(2), p. 107 (nom actuel)

References : Ellis p. 183
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Comestibilite : Sans interet
Hemimycena crispula (Quelet) Singer (1943) Noms francais : Mycene frisee
Synonymes : Helotium hirsutum Tode (1790), Fungi mecklenburgenses selecti, 1, p. 23, tab. 4, fig. 36
Helotium gibbum Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 350, tab. 4, fig. 1
Perona hirsuta (Tode) Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 3
Perona gibba(Albertini & Schweinitz) Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 3
Peziza tubaeformis Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 492
Cyphella infundibuliformis Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 336
Omphalia crispula Quelet (1881) [1880], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 9, p. 663, pl. 8, fig. 4 (Basionyme)
Omphalina crispula (Quelet) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 46
Cyphella gibba (Albertini & Schweinitz) J. Schroter (1888) [1889], in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 434
Phialea gibba (Albertini & Schweinitz) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 271
Omphalina hirsuta (Tode) Quelet (1890) [1889], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 18(2), p. 509, pl. 15, fig. 8
Omphalia hirsuta(Tode) Saccardo (1891), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 9, p. 45
Chaetocypha infundibuliformis (Fries) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 847
Hymenoscyphus gibbus (Albertini & Schweinitz) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485
Delicatula crispula (Quelet) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des hymenomycetes, p. 157
Delicatula gibba (Albertini & Schweinitz) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des hymenomycetes, p. 157
Delicatula hirsuta (Tode) Cejp (1929), Spisy prirodovedeckou Karlovy University, 100, p. 84
Mycena crispula (Quelet) Kuhner (1938), Encyclopedie mycologique, 10, p. 642, fig. 230
Hemimycena crispula (Quelet) Singer (1943), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 41(1-3), p. 121 (nom actuel)
Marasmiellus crispulus (Quelet) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 298
Hemimycena hirsuta (Tode) Singer (1986), The Agaricales in modern taxonomy, Edn 4, p. 397

References : BK 3 215
Groupe : Mycenes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Mycenaceae
Comestibilite : Sans interet
Orbilia luteorubella (Nylander) P. Karsten (1871) Synonymes : Peziza luteorubella Nylander (1868), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 55 (Basionyme)
Orbilia luteorubella (Nylander) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 248 (nom actuel)
Helotium karstenii Roumeguere (1879), Fungi gallici exsiccati, n° 65
Calloria luteorubella (Nylander) Saccardo (1880), Michelia, 2(6), p. 78
Orbilia luteorubella f. microspora Saccardo (1882), in Roumeguere, Fungi gallici exsiccati, n° 1897
Orbilia spinosae Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 93, 401
Orbilia salicina Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 94
Orbilia pseudorubella var. alnea Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 401
Orbilia pseudorubella Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 400
Orbilia juniperi Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 94

References : Ellis p. 12 fig. 41 ; Dennis p. 167 pl. XXIb ; Gr. p. 341 n° 548
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Orbiliomycetes / Orbiliales / Orbiliaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, plan ou lenticulaire, large de 1 a 1,5 mm, jaune rougeatre ou jaune brunatre, mince, glabre, pellucide a l'etat humide, jaune au sechage.
Habitat : Sur ecorces et bois mort de feuillus, Alnus, Populus, Salix, etc... ainsi que sur toiles pourries et vieux specimens de Fomes igniarius.
Spores : Fusiformes-aigues ou aciculaires, droites, incolores, continues, 6-12 x 1-1,5 µm. Asques cylindriques-claviformes longuement attenues et flexueux dans la partie inferieure, octospores, 30-40-(50) x 4-5 µm, spores biseriees. Paraphyses greles, terminees par une clavule arrondie, epaisse ou brusquement gonflee de 3 a 5 µm a la pointe.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire. Assez frequent. Ete-automne.
Olla millepunctata (Libert) Svrček (1986) Synonymes : Peziza millepunctata Libert (1832), Plantae cryptogamicae, quas in Arduenna collegit, 2, exsiccati n° 128 (Basionyme)
Peziza cirrata P. Crouan & H. Crouan (1867), Florule du Finistere, p. 51
Peziza elaphines Berkeley & Broome (1871), The annals and magazine of natural history, series 4, 7, p. 434, tab. 19, fig. 18
Lachnea cirrhata (P. Crouan & H. Crouan) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 80
Mollisia elaphines (Berkeley & Broome) Gillet (1881), Champignons de France, les discomycetes, p. 131 ('elaphinus')
Urceola elaphines (Berkeley & Broome) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 322 ('elaphina')
Lachnella cirrata (P. Crouan & H. Crouan) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 317
Mollisia millepunctata (Libert) Saccardo (1887), Malpighia, rassegna mensuale di botanica, 1, p. 218
Lachnella grisella Cooke & W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 260
Trichopeziza cirrata (P. Crouan & H. Crouan) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 404
Pseudohelotium elaphines (Berkeley & Broome) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 301
Pseudohelotium millepunctatum (Libert) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 294
Trichopeziza grisella (Cooke & W. Phillips) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 413
Pezizella millepunctata (Libert) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 679
Dasyscyphus carmichaelii Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 363
Dasyscyphus elaphines (Berkeley & Broome) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 366
Dasyscyphus digitalincola Rehm (1905), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 3(3), p. 224
Pyrenopeziza grisella (Cooke & W. Phillips) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 134
Hyaloscypha millepunctata (Libert) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 126
Urceolella cirrhata(P. Crouan & H. Crouan) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 130
Urceolella elaphines (Berkeley & Broome) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 129
Hymenoscyphus millepunctata (Libert) Migula (1913), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 3(2), p. 1161
Unguicularia digitalincola (Rehm) Hohnel (1918), Berichte der deutschen botanischen Gesellschaft, 36(6), p. 310
Catinella disseminata Kirschstein (1924), Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 66, p. 24
Olla ulmariae Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 287
Chytrella cosmia Kirschstein (1941), Hedwigia, 80, p. 134
Mycopandora padi Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 143
Unguicularia millepunctata (Libert) Dennis (1949), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 32, p. 79
Unguicularia cirrhata (P. Crouan & H. Crouan) Le Gal (1953), Revue de mycologie, Paris, 18, p. 99
Hyalopeziza millepunctata (Libert) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 34
Unguicularia ulmariae (Velenovský) Dennis (1975), Kew bulletin, 30(2), p. 352
Olla millepunctata (Libert) Svrček (1986), Ceska mykologie, 40(4), p. 216 (nom actuel)

References : BK 1 244 ; Cetto 5 2134 ; Ellis p. 280 & 337 fig. 1245 ; Gr. p. 480 ; Dennis p. 160
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Apothecie jusqu'a 2 mm de diametre, globuleuse a l'etat jeune, puis en forme d'urne avec l'age. Sessile. Hymenium lisse, blanc ou brun tres pale a gris blanchatre ou ocrace. Surface externe blanc-floconneux par la presence de poils de refraction ne depassant pas 25 x 4 µm, ( in litt. jusqu'a 60 µm ), parfois ocrace-brunatre. Marge regulierement arrondie.
Habitat : Surtout sur les tiges mortes des composees et des ombelliferes, sur tiges lignifiees ou non de plantes herbacees, Agrimonia, Epilobium, Ononis, Rubus idaeus, Senecio,et Eupatorium.
Spores : Fusiformes, lisses, 5-7,5 x 1-1,5 µm. Asques octospores, spores biseriees, 35-40 x 6-7 µm. Paraphyses filiformes ne depassant pas les asques, fourchues parfois a la base. Poils hyalins, a parois epaisses, lisses, sans cloisons, prenant parfois une teinte pourpre a l'iode.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire a cespiteux. Tres commun. Mai- Octobre. Remarques : ( in litt. sur Circium arvence d'Avril a Novembre ).
Lanzia luteovirescens (Roberge) Dumont & Korf (1978) Synonymes : Peziza luteovirescens Roberge (1847), in Desmazieres, Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 8, p. 188 (Basionyme)
Helotium subolivaceum P. Karsten (1874), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 13, p. 449
Peziza pallidovirescens W. Phillips (1877), Grevillea, 6(37), p. 24
Phialea luteovirescens (Roberge) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 108
Helotium luteovirescens (Roberge) P. Karsten (1883), Hedwigia, 22(11), p. 164
Calycella luteovirescens (Roberge) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 306
Ciboria tabacina Ellis & Holway (1887), Geological and natural history survey of Minnesota, bulletin n° 3, p. 35
Hymenoscyphus luteovirescens (Roberge) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 121
Helotium pallidovirescens (W. Phillips) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 311
Ciboria luteovirescens (Roberge) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 206
Calycina subolivacea (P. Karsten) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 449
Phialea anomala Peck (1913) [1912], Bulletin of the New York state Museum, 167, p. 29
Rutstroemia luteovirescens (Roberge) W.L. White (1941), Lloydia, 4(3), p. 211
Lanzia luteovirescens (Roberge) Dumont & Korf (1978), Mycotaxon, 7(2), p. 185 (nom actuel)

References : BK 1 154
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Rutstroemiaceae
Chapeau/Fructification : Fructification 2-3 mm, cupuliforme a orbiculaire, pedicellee, erompant des zones noircies du substrat. Hymenium jaune-olive et lisse. Surface externe concolore et lisse. Marge un peu plus foncee.
Stipe : Cylindrique et legerement contourne, atteignant 10 mm de longueur, concolore a la surface externe.
Habitat : Sur petioles en putrefaction d'Acer,( in litt. egalement sur feuilles de Tillia ).
Spores : Irregulierement elliptiques, lisses, hyalines, biguttulees, non septees, 12-13 x 6-7 µm. Asques octospores, spores uniseriees, 150 x 10-12 µm. Paraphyses filiformes, legerement elargies vers le sommet jusqu'a 3µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole ou en troupes. Automne, ( Septembre-Octobre ). Rare.
Lachnum controversum (Rehm) Rehm (1888) Synonymes : Peziza litorea Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 121
Helotium litoreum (Fries) P. Crouan & H. Crouan (1867), Florule du Finistere, p. 48
Belonidium litoreum (Fries) P. Karsten (1868), Fungi Fenniae exsiccati, 8, n° 737
Belonidium campanula var. ß litoreum (Fries) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 163
Peziza controversa Cooke (1875), Grevillea, 4(29), p. 41 (nom. illegit.)
Niptera riparia Saccardo (1880), Michelia, 2(6), p. 81
Phialea litorea (Fries) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 103
Mollisia riparia (Saccardo) Gillet (1881), Champignons de France, les discomycetes, p. 122
Dasyscyphus controversus Rehm (1881), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 26, p. 31 (Basionyme)
Calycella litorea (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 305
Lachnum controversum (Rehm) Rehm (1888), Hedwigia, 27(5-6), p. 165 (nom actuel)
Belonidium vexatum var. litoreum(Fries) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 504
Belonioscypha vexata var. litorea (Fries) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 746
Hymenoscyphus litoreus (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485
Atractobolus controversus (Rehm) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445
Cyathicula litorea (Fries) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 116

References : Ellis p. 456 & 490 fig 1745 ; Dennis p. 148 ; Page Image for Protologue ; Gr. p. 435 n° 735
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Lachnaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle brievement stipite, cupule, subhemispherique, large de 0,75 a 1,5 mm, de couleur pale, a disque chamois, rose pale, brun-rougissant au sechage, pubescent a l'exterieur, borde de poils blancs ou jaunes.
Stipe : Tres petit et fin, concolore.
Habitat : Sur tiges mortes de Phragmites, egalement sur graminees et autres plantes aquatiques, Calamagrostis, Glyceria, Holcus et Phalaris, occasionnellement sur Caldium mariscus et Typha latifolia.
Spores : Etroitement elliptiques-fusiformes, arrondies aux extremites, hyalines, droites,( in litt., presentant parfois de fines gouttelettes a l'interieur ), (6)-8-11 x 1,5-2,5 µm. Asques claviformes, octospores, 36-40 x 5 µm. Paraphyses lanceolees-aigues, septees vers la base, beaucoup plus longues que les asques, large de 4 a 5 µm, devenant olivacees. Poils 50-60 70 ( parfois 100 ) x 3-4-4,5 µm, cylindriques ou a peine epaissis au sommet, septes, hyalins dans la partie superieure, un peu brunatres a la base, finement granuleux a l'exterieur.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire a cespiteux. Frequent. Ete-Automne ( Mai-Octobre ).
Lachnellula suecica (de Bary) Nannfeldt (1953) Synonymes : Peziza pulchella var. ßß flavococcinea Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 323
Peziza chrysophthalma Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 259
Peziza calycina var. ß abietis Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 91
Peziza calycina var. ß chrysophtalma (Persoon) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 458
Peziza calycina var. flavococcinea (Albertini & Schweinitz) Sauter (1846), in Rabenhorst, Klotzschii herbarum vivum mycologicum, Edn 1, n° 1021
Helotium chrysophthalmum (Persoon) P. Karsten (1869), Fungi Fenniae exsiccati, 9, n° 832
Pithya suecica de Bary (1874), in Fuckel, Fungi Rhenani exsiccati, n° 2686 (Basionyme)
Dasyscyphus chrysophthalmus (Persoon) Rehm (1882), Ascomycetes lojkani lecti in Hungaria, Transsylvania et Galicia, p. 8
Lachnellula chrysophthalma (Persoon) P. Karsten (1884), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 11, p. 138
Pithya chrysophthalma (Persoon) Rehm (1885), Hedwigia, 24(2), p. 71
Lachnella chrysophthalma (Persoon) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 132
Trichoscypha chrysophthalma (Persoon) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 125
Pithya malochi Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 319
Lachnellula suecica (de Bary) Nannfeldt (1953), Fungi exsiccati suecici, praesertini upsalienses, 41-42, p. 48 (nom actuel)

References : BK 1 236
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Fructification 1-4mm, cupuliforme a l'etat jeune, puis irregulierement ondulee, orbiculaire et brievement stipitee.
Chair : Hymenium lisse jaune d'oeuf. Surface externe et marge couverte d'un feutrage de poils blancs. Marge souvent incisee ou crenelee et fortement enroulee a l'etat sec.
Habitat : Sur branches mortes, cortiquees et tenant encore a l'arbre de Pinus, (Pinus mugo et Pinus cembra) ainsi que de Larix, de l'etage montagnard a l'etage subalpin.
Spores : Spheriques, hyalines, lisses, parfois guttulees. Asques octopores. Spores uniseriees. Paraphyses filiformes, parfois fourchues aux extremites. Poils hyalins a parois minces, multiseptes, incrustes et arrondis au sommet.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Repandu. Ete, surtout de Juillet a Septembre.
Hymenoscyphus monticola (Berkeley) Baral (2005) Synonymes : Helotium monticola Berkeley (1875), Grevillea, 4(29), p. 1 (Basionyme)
Calycina monticola (Berkeley) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448
Phaeohelotium flavum Kanouse (1935), Papers of the Michigan Academy of science, arts and letters, 20, p. 75
Phaeohelotium monticola (Berkeley) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 54
Hymenoscyphus monticola (Berkeley) Baral (2005), Flora mediterranea, Trento, 15, p. 67 (nom actuel)

References : BK 1 172
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Comestibilite : Sans interet
Cyathicula amenti (Batsch) Baral & R. Galan (2013) Synonymes : Peziza amenti Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 211, tab. 27, fig. 148 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Helotium amenti (Batsch) Fuckel (1860), Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 15, p. 92
Phialea amenti (Batsch) Quelet (1879), Bulletin de la Societe botanique de France, 26, p. 234
Erinella amenti (Batsch) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 304
Hymenoscyphus amenti (Batsch) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 143
Ciboria amenti (Batsch) Whetzel (1945), Mycologia, 37(6), p. 675
Pezizella amenti (Batsch) Dennis (1956), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 62, p. 55
Crocicreas amenti (Batsch) S.E. Carpenter (1980), Brittonia, 32(2), p. 269
Cyathicula amenti (Batsch) Baral & R. Galan (2013), Mycosystema, 32(3), p. 420 (nom actuel)

References : BK 1 195
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Comestibilite : Sans interet
Bisporella subpallida (Rehm) Dennis (1978) Synonymes : Phialea subpallida Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 710 (Basionyme)
Hymenoscyphus subpallidus (Rehm) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 486
Helotium subconfluens Bresadola (1903), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 1(2), p. 120
Helotium subpallidum (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 113
Calycella subconfluens (Bresadola) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 95
Helotium kunicense Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 184
Discorehmia gregaria Kirschstein (1938), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 36(5-6), p. 381
Calycella subpallida (Rehm) Dennis (1956), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 62, p. 45
Bisporella subpallida (Rehm) Dennis (1978), British Ascomycetes, Edn 3, p. 132 (nom actuel)

References : BK 1 177 ; Medardi p. 19
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Surface externe lisse, concolore.
Chair : Fragile, ceracee, ocracee.
Stipe : Nul
Habitat : Sur bois decortique de feuillus.
Spores : ellipsoIdes
Comestibilite : Sans interet
Arachnopeziza trabinelloides (Rehm) Korf (1952) Synonymes : Helotium trabinelloides Rehm (1887), Hedwigia, 26(3), p. 82 (Basionyme)
Solenopezia trabinelloides (Rehm) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 477
Helotiella nuttallii Ellis & Everhart (1894), Proceedings of the Academy of natural sciences of Philadelphia, 46, p. 351
Dasyscyphus trabinelloides (Rehm) Massee (1896), The journal of botany, british and foreign, 34, p. 145, tab. 357, fig. 4
Helotiella trabinelloides (Rehm) Rehm (1904), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 2(1), p. 36
Trichopeziza trabinelloides (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 131 ('trabilennoides ')
Arachnopeziza trabinelloides (Rehm) Korf (1952), Lloydia : A quarterly journal of biological science, 14(3), p. 169 (nom actuel)

References : SMMA N° 28
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Arachnopezizaceae
Comestibilite : Sans interet
Vexillomyces atrovirens (Persoon) Baral, Quijada & G. Marson (2020) Synonymes : Peziza atrovirens Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 635 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Tremella virescens Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 439
Tremella cinereoviridis Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 439
Peziza virens Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 338, tab. 10, fig. 10
Ascobolus atrovirens (Persoon) Nees (1817), Das system der pilze und Schwamme, p. 269
Dacrymyces virescens (Schumacher) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 229
Peziza agaricina Carmichael (1836), in Berkeley, The english flora of sir J.E. Smith, fungi, 5(2), p. 207
Calloria atrovirens (Persoon) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 359
Helotium agaricinum (Carmichael) Berkeley (1860), Outlines of british fungology, p. 371
Chlorosplenium atrovirens (Persoon) De Notaris (1863), Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 1(5), p. 377
Coryne virescens Tulasne & C. Tulasne (1865), Selecta fungorum carpologia, 3, p. 193, tab. 18, fig. 12-15
Ombrophila atrovirens (Persoon) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 92
Chlorosplenium virescens (Tulasne & C. Tulasne) Cooke (1875), Bulletin of the Buffalo Society of natural sciences, 2, p. 299
Mollisia atrovirens (Persoon) Gillet (1881), Champignons de France, les discomycetes, p. 126
Tympanis atrovirens (Persoon) Rehm (1881), Ascomyceten, 13, n° 618
Calloria atrovirens var. viridis Chaillet (1883), in Patouillard, Tabulae analyticae fungorum, 2, p. 75, pl. 174
Corynella atrovirens (Persoon) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 114
Coryne atrovirens (Persoon) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 114
Calloria atrovirens var. virens (Albertini & Schweinitz) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 324
Tromera ligniaria P. Karsten (1888), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 16, p. 23
Chlorospleniella atrovirens (Persoon) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 848
Pezizella virens (Albertini & Schweinitz) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 662
Hymenoscyphus virens (Albertini & Schweinitz) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 70
Belonidium agaricinum (Carmichael) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 224
Sarea ligniaria (P. Karsten) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 515
Pachydisca agaricina (Carmichael) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 93
Biatorella ligniaria (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 157
Cudoniella allenii A.L. Smith (1908) [1907], Transactions of the British mycological Society, 3(1), p. 40
Claussenomyces atrovirens (Persoon) Korf & Abawi (1971), Canadian journal of botany, 49(11), p. 1882
Vexillomyces atrovirens (Persoon) Baral, Quijada & G. Marson (2020), Index fungorum, 454, p. 1 (nom actuel)

References : BK 1 168 ; Ellis p. 5 fig. 9 ; Dennis p. 110 pl. XVf ; Gr. p. 331 n° 531
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Phacidiales / Tympanidaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, hemispherique, glabre, brillant a l'etat humide, translucide, large de 3 a 6 dixiemes de mm, vert emeraude ou vert fonce, a hymenium plan ou un peu convexe, plus pale que la marge.
Chair : Gelatineuse, tendre.
Habitat : Sur les morceaux de bois pourris, surtout Fraxinus,
Spores : Oblongues-elliptiques, hyalines, lisses, granuleuses interieurement dans le jeune age, puis triseptees, formant rapidement des spores secondaires, 7-9-12-(15) x 2,5-3-(5) µm. Asques claviformes, tres attenues a la base, d'abord octospores, puis a spores multiples, 70-100-(123) x 10-11,5-(14) µm. Paraphyses greles, septees, rameuses ou ramifiees plusieurs fois et non epaissies au sommet.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Rarement isole, souvent fascicules. Peu frequent. Avril-Octobre.
Pithya vulgaris Fuckel (1870) [1869-70] Synonymes : Peziza pithya Persoon (1800), Icones et descriptiones fungorum minus cognitorum, 2, p. 43, tab. 11, fig. 2
Helotium pithyum (Persoon) Steudel (1824), Nomenclator botanicus enumerans ordine alphabetico nomina atque synonyma, 2, p. 197
Sarea pithya (Persoon) Schweinitz (1833), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 178
Peziza leineri Gonnermann & Rabenhorst (1864), Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 617
Pithya vulgaris Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 317 (Basionyme) (nom actuel)
Helotium leineri (Gonnermann & Rabenhorst) Wunsche (1877), Die pilze. Eeine anleitung zur kenntniss derselben, p. 245
Peziza epichrysea Beck (1884), Flora von Hernstein in Niederosterreich und der weiteren Umgebung, p. 131
Pithya pithya (Persoon) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 117
Humaria pithya (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 289
Geoscypha leineri (Gonnermann & Rabenhorst) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 322
Barlaea epichrysea (Beck) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 115
Pithya epichrysea (Beck) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 69

References : BK 1 119 ; Dennis p. 67 ; Gr. p. 197 n° 305
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Sarcoscyphaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle epais, large de 2-5 mm et jusqu'a 15 mm, insensiblement attenue en stipe court, a hymenium rouge-orange ou jaune d'oeuf,borde d'une marge obscurement dentee, extremement pale et tomenteux, villeux et blanc a la base. La base est recouverte d'un feutrage mycelien blanc.
Habitat : Sur petites branches mortes d'Abies, mais egalement sur Picea et Pinus d'apres la litterature.
Spores : Spheriques, lisses, hyalines, a peine nebuleuses interieurement, 10-15 µm, (Boudier : 15 a 17 µm de diametre). Asques subcylindriques, un peu retrecis dans la partie inferieure, octospores, 200-232(-280) x 12-15(-20) µm. ( Moser donne 180-300 x 12-15 µm). Paraphyses simples ou rameuses un peu epaissies et irregulierement lanceolees ou fourchues dans la partie superieure, presentant a l'interieur des granulations peu colorees, septees partiellement .
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole ou gregaire. Rare. Surtout en automne,(in litt. de Janvier a Fevrier ). Remarques : Espece des pentes sud des massifs montagneux, Alpes du sud, Massif Central, Pyrenees, ou elle peut etre abondante. Apparemment inexistante ailleurs ou tres rare. L'exterieur de la coupe est feutre plutot que poilu, interpretation difficile.
Pezizella alniella (Nylander) Dennis (1956) Synonymes : Helotium grenseri Auerswald (1868), in Rabenhorst, Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 1122
Peziza alniella Nylander (1868), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 45 (Basionyme)
Helotium alniellum (Nylander) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 239
Phialea alniella (Nylander) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 257
Hymenoscyphus alniellus (Nylander) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 73
Ombrophila alniella (Nylander) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 92
Mollisia amenticola Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 123, tab. 13, fig. 25 (nom. illegit.)
Pezizella alniella (Nylander) Dennis (1956), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 62, p. 56 (nom actuel)
Calycina alniella (Nylander) Baral (1985), Beihefte zur zeitschrift fur mykologie, 6, p. 51
Calycellina alniella (Nylander) Baral (1993), Zeitschrift fur mykologie, 59(1), p. 4

References : BK 1 194 ; Ellis p. 88 fig. 345 ; Dennis p. 131 pl. XVIIh ; Gr. p. 301 n° 476
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Pezizellaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle tres brievement stipite, d'abord turbine, puis etale, devenant meme convexe et large de 0,5-0,7-(1 mm ) . Hymenium blanc creme a jaune pale, ou legerement jaunatre en dessus, legerement puberulent et grisatre, puis glabre et blanchatre en dessous. Marge reflechie et un peu sinuee ou plus ou moins irregulierement crenelee.
Stipe : Tres court, mince, blanchatre, noiratre a la base, ( parfois reduit a un point central ).
Habitat : Sur chatons femelles pourris et au sol dans les endroits marecageux d' Alnus ( in litt. Alnus incana ).
Spores : Oblongues-fusiformes, hyalines, lisses, parfois a 2 guttules, presentant ordinairement a l'interieur quelques petites granulations vers les extremites, 8-9-11 x 2,5-3-4 µm, d'apres Nylander,( 12-15 x 3,5-4 µm, d'apres Boudier ). Asques claviformes un peu attenues a la base, octospores, spores irregulierement biseriees, 56-61 x 5,5 µm, ( Boudier : 50-80 X 7-10 µm ). Paraphyses simples, lineaires-obtuses, septees et larges de 2 µm, sommet renfle jusqu'a 3 µm, non granuleuses interieurement, hyalines ou legerement jaunatres.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole ou groupes. Assez repandu. Precoce au printemps et a la fin de l'automne( in litt. surtout en Fevrier-Mars ). Remarque : Souvent en compagnie de Ciboria viridifusca.
Olla scrupulosa (P. Karsten) Svrček (1986) Synonymes : Peziza papillaris Bulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 467, fig. 1
Cyathicula papillaris (P. Karsten) P. Karsten (1866), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 8, p. 208
Peziza scrupulosa P. Karsten (1867), Fungi Fenniae exsiccati, 7, n° 648 (Basionyme)
Peziza xylita P. Karsten (1867), Fungi Fenniae exsiccati, 7, n° 654
Helotium xylitum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 240
Helotium papillare (Bulliard) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 241
Helotium scrupulosum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 240
Lachnea papillaris (Bulliard) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 80
Helotium scrupulosum var. caulium Saccardo (1882), Michelia, 2(8), p. 612
Lachnella papillaris (Bulliard) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 132
Trichopeziza papillaris (Bulliard) Hazslinszky (1886) [1885], Mathematikai es termeszettudomanyi kozlemenyek, vonatkozolag a hazai vizsonyokra, 21, p. 237
Lachnella scrupulosa (P. Karsten) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 272
Pseudohelotium scrupulosum var. caulium (Saccardo) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 293
Pseudohelotium scrupulosum (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 293
Pseudohelotium scrupulosum var. carpini Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 293
Pseudohelotium xylitum (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 302
Pezizella xylita (P. Karsten) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 656
Pezizella scrupulosa (P. Karsten) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 671
Dasyscyphus papillaris (Bulliard) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 84
Dasyscyphus scrupulosus (P. Karsten) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 365
Pezizella subhirsuta Feltgen (1901), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(2), p. 40
Pezizella dematiicola Feltgen (1903), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(3), p. 48
Unguicularia scrupulosa (P. Karsten) Hohnel (1906), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 115, p. 1276
Tapesia dematiicola (Feltgen) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 140
Urceolella papillaris (Bulliard) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 130
Urceolella scrupulosa (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 129
Urceolella scrupulosa var. caulium(Saccardo) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 129
Trichopeziza subhirsuta (Feltgen) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 132
Mollisiella xylita (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 142
Urceolella scrupulosa var. carpini (Saccardo) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 129
Hymenoscyphus xylitus (P. Karsten) Migula (1913), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 3(2), p. 1149
Cistella xylita (P. Karsten) Nannfeldt (1932), Nova Acta Regiae Societatis Scientiarum Upsaliensis, series 4, 8(2), p. 271
Olla xylita (P. Karsten) Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 287
Clavidisculum xylitum (P. Karsten) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 79
Hyalopeziza scrupulosa (P. Karsten) Raitviir (1977), Folia cryptogamica Estonica, 9, p. 1
Olla scrupulosa (P. Karsten) Svrček (1986), Ceska mykologie, 40(4), p. 216 (nom actuel)

References : Gr. 815
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Reeptacle sessile, urceole, large 0,2-0,5 parfois 1 mm, entierement blanc ou blanchatre et un peu glauque a l'interieur, avec la marge reguliere et tres blanche, couvertb exterieurement dr poils aigus, septes vers la base, droits ou un peu flexueux, a parois epaisses, presentant parfois au sommet des granulations cristallines.
Habitat : Plutot sur brindilles de bois pourris, et sur plantes herbacees.
Spores : Oblongues-fusiformes,lisses, hyalines, 8-9 (-15) x 2-3 µm, sans granulations a l'interieur d'apres Boudier biguttulees et parfois obscurement septees d'apres Saccardo. Asques oblongs, peu attenues a la base, octospores, 25-40 x 6-7 µm, a foramen immargine, bleuissant a peine par l'iode. Paraphyses simples ou divisees, septees, non epaissies au sommet.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire. Peu frequent. Hiver -printemps.
Lachnum pudicellum (Quelet) J. Schroter (1893) Synonymes : Peziza palliderosea Sauter (1876), Hedwigia, 15(10), p. 150
Erinella pudicella Quelet (1886) [1885], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 14(2), p. 452, pl. 12, fig. 25 (Basionyme)
Dasyscyphus pudicellus (Quelet) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 451
Phialea palliderosea (Sauter) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 264
Lachnum pudicellum (Quelet) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 95 (nom actuel)
Lachnum pallideroseum (Sauter) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 885
Atractobolus pudicellus (Quelet) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446
Hymenoscyphus pallideroseus (Sauter) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485
Helotium pallideroseum (Sauter) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 112

References : Ellis p. 456 fig. 1747 ; Gr. p. 435 n° 734
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Lachnaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, cyathiforme, large de 3 a 5 dixiemes de mm, d'abord d'un blanc pur, puis rose, pubescent a l'exterieur.
Habitat : Sur tiges seches de petites graminees, telles que, Arrhenatherum, Glyceria, Holcus et Phragmites.
Spores : Etroitement subnaviculaires, souvent un peu courbees, finement pluriguttulees,,8-11 x 1-1,5 µm. Asques cylindriques-claviformes, octospores, 26-32 x4-4-,5 µm. Paraphyses fusiformes, septees vers la base, depassant les asques de 15 a 24 µm environ et larges de 4,5 a 6 µm. Poils, 40-65 x 3-4 µm, plus ou moins longuement elargis au sommet ou brusquement renfles en boule jusqu'a 6,5 µm, un peu brunatres a la base sur les vieux exemplaires, assez finement incrustes.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole a gregaire. Peu frequent. Mai- Aout. Souvent cite comme synonyme de Lachnum tenuissimum
Hymenoscyphus salicellus (Fries) Dennis (1964) Synonymes : Peziza salicella Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 133 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Helotium salicellum (Fries) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 356
Helotium lenticularis var. salicellum (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 310
Helotium badium W. Phillips (1887), Grevillea, 15(76), p. 113
Calycina salicella (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 449
Calycina badia (W. Phillips) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448
Pachydisca badia (W. Phillips) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 94
Helotium suzannae Boudier (1917), Bulletin de la Societe mycologique de France, 33(1-2), p. 18
Helotium rehbergense Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 188
Helotium rehbergense var. pulchellumVelenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 188
Helotium crassum Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 119
Hymenoscyphus salicellus (Fries) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 73 (nom actuel)

References : Ellis p. 248
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Habitat : Sur brindilles mortes de saule.
Comestibilite : Sans interet
Heyderia cucullata (Batsch) Boudier (1885) Synonymes : Helvella cucullata Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 189, tab. 26, fig. 132 ('Elvela') (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Helotium cucullatum (Batsch) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1442
Mitrula heyderi Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 116
Clavaria ferruginea Sowerby (1797), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 84
Leotia mitrula Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 611
Mitrula abietis Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 492
Geoglossum cucullatum (Batsch) Fries (1827) [1825-26], Stirpes agri femsionensis, 4, p. 67
Verpa ferruginea (Sowerby) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 549
Heyderia abietis (Fries) Link (1833), Handbuch zur Erkennung der natuzbarsten und am haufigsten vorkommenden Gewachse, 3, p. 312
Mitrula cucullata (Batsch) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 584
Mitrula cucullata var. a abietis (Fries) Desmazieres (1840), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 2, 14, p. 11
Heyderia cucullata (Batsch) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1, p. 110 (nom actuel)
Gymnomitrula cucullata (Batsch) S. Imai (1941), Journal of the Faculty of agriculture Hokkaido university, 45, p. 172
Gymnomitrula abietis (Fries) S. Imai (1941), Journal of the Faculty of agriculture Hokkaido university, 45, p. 173

References : BK 1 140 ; Dennis p. 89 pl. Xh ; Ellis 2 p. 66 ; Cetto 7 2980
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hemiphacidiaceae
Chapeau/Fructification : Fructification 20-30 mm de haut, et composee d'une tete et d'un pied. La tete cylindrique-campanulee, constitue le 1/5 ou 1/4 de la hauteur totale du champignon, est large de 3 mm, lisse et de couleur jaune-brun a brun-ocrace.
Stipe : Concolore et un peu fonce vers la base, cylindrique, lisse, finement pruineux, nettement distinct de la tete et large jusqu'a 1 mm.
Habitat : Sur aiguilles tombees de coniferes, surtout Pinus. Isole (sur une aiguille), gregaire. Rare. Septembre-Novembre.
Spores : Cylindriques-fusiformes, lisses, non septees, hyalines avec quelques guttules, 11-15 x 1,7-2,5 µm. Asques octospores, 70-75 x 5-7 µm. Paraphyses filiformes et faiblement renflees au sommet.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole ( sur une aiguille ), gregaire. Rare. Septembre-Novembre.
Vibrissea decolorans (Sauter) Korf & A. Sanchez (1967) Synonymes : Peziza decolorans Sauter (1841), Flora oder allgemeine botanische Zeitung, 24, p. 312 (nom. illegit.)
Helotium decolorans Sauter (1866), Mitteilungen der Gesellschaft fur salzburger landeskunde, 6, p. 48 (Basionyme)
Peziza leptospora Berkeley & Broome (1866), The annals and magazine of natural history, series 3, 18, p. 126, tab. 4, fig. 30
Helotium vibrisseoides Peck (1880) [1879], Annual report of the New York state Museum of natural history, 32, p. 48
Vibrissea leptospora (Berkeley & Broome) W. Phillips (1881), The transactions of the linnean Society of London, series 2, 2(1), botany, p. 8, tab. 2, fig. 19-23
Vibrissea turbinata W. Phillips (1881), The transactions of the linnean Society of London, series 2, 2(1), botany, p. 8
Gorgoniceps turbinata (W. Phillips) Saccardo (1884), Botanisches centralblatt, 18, p. 219
Gorgoniceps vibrisseoides (Peck) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 505
Gorgoniceps leptospora (Berkeley & Broome) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 506
Gorgoniceps decolorans (Sauter) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 505
Belonopsis decolorans (Sauter) Rehm (1891), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 572
Vibrissea guernisacii var. vibrisseoides (Peck) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 488
Vibrissea guernisacii var. leptospora (Berkeley & Broome) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 488
Gorgoniceps turbinulata Rehm (1904), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 2(4), p. 353
Apostemidium vibrisseoides (Peck) Boudier (1906), in Lagarde, Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 4(3), p. 240
Apostemidium decolorans (Sauter) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 91
Apostemidium leptosporum (Berkeley & Broome) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 91
Vibrissea vibrisseoides (Peck) Kjoller (1960), Botanisk tidsskrift, udgivet af den botaniske forening i Kioebenhavn, 56(3), p. 242
Vibrissea decolorans (Sauter) Korf & A. Sanchez (1967), Journal of agriculture of the University of Puerto Rico, 51(1), p. 83 (nom actuel)

References : BK 1 301 ; Dennis p. 222 ; Ellis p. 194 fig. 860
Groupe : Non classe
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Vibrisseaceae
Chapeau/Fructification : Fructification 0,5 - 2 mm, globuleuse a l'etat jeune, puis discoide a lenticulaire, sessile. Hymenium jaune pale a jaune-olive, avec une teinte orange parfois. Surface externe noir-brun, lisse et mate. Marge debordante le plus souvent brun-noir et garnie de fines dents.
Habitat : Sur bois mouille et decortique de feuillus, aux endroits humides, de preference sur Rosaceae,( exemple Prunus padus ).
Spores : Spores filiformes, multiseptees, lisses, hyalines, 270-300µm x 1,5-2 µm. Asques octospores, spores disposees parallelement, 275-315 x 7µm. J+. Paraphyses cylindriques, septees, parfois fourchues, faiblement renflees au sommet et depassant les asques.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire a cespiteux. Repandu. De Mars a Juin (in litt. Septembre ).
Urceolella crispula (P. Karsten) Boudier (1885) Synonymes : Peziza crispula P. Karsten (1867), Fungi Fenniae exsiccati, 7, n° 653 (Basionyme)
Helotium crispulum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 241
Peziza spirotricha Oudemans (1872), Nederlandsch kruidkundig archief, serie 2, 1(2), p. 182
Peziza asterostoma W. Phillips (1879), Grevillea, 7(44), p. 140
Trichopeziza longeciliata Rehm (1879), Ascomyceten, 11, n° 510
Dasyscyphus spirotrichus (Oudemans) Rehm (1881), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 26, p. 123
Urceolella crispula (P. Karsten) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 119 (nom actuel)
Urceolella asterostoma (W. Phillips) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 119
Lachnella crispula (P. Karsten) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 132
Lachnella spirotricha (Oudemans) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 266 ('sporotricha')
Trichopeziza crispula (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 403
Trichopeziza spirotricha (Oudemans) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 405
Dasyscyphus asterostoma (W. Phillips) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 339
Urceolella spirotricha (Oudemans) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 130 ('sporotricha')
Unguicularia crispula (P. Karsten) Nannfeldt (1928), Svensk botanisk tidskrift utgifven af svenska botaniska foreningen, 22, p. 138
Pilatia minima Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 290
Pilatia spirotricha (Oudemans) Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 289
Hyalotricha crispula (P. Karsten) Dennis (1949), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 32, p. 77
Pilatia crispula (P. Karsten) Svrček (1962), Ceska mykologie, 16(2), p. 96
Hyalopeziza crispula (P. Karsten) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 34

References : Ellis p. 280 fig. 1248 ; Dennis p. 180 ; Gr. p. 481 n°12
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, globuleux, urceole, large de 2 a 3 dixiemes de mm, mais pouvant atteindre 2 mm ( suivant W.Phillips), entierement blanc ou fauve tres pale, couvert exterieurement de poils groupes incolores, ondules, aigus, a parois epaisses, continus, courbes a la base, plus longs vers la marge, 70-100 (-130) x 4-5 (-6) µm et reunis en faisceaux pointus ressemblant a des epines placees obliquement sur la marge.
Habitat : Sur tiges mortes des ombelliferes, Anthiscus, Heracleum, Smyrnium, mais aussi parfois sur d'autres plantes comme Artemisia vulgaris, et meme sur tiges pourries de Sambucus ebulus d'apres Boudier.
Spores : Fusiformes, droites ou un peu courbees, hyalines, continues, sans granulations a l'interieur, 6-9(-10 )x 1,5-2µm. Theques petites, a peine attenuees a la base, octospores, 30-40 x 6-7µm. Paraphyses rares, greles, septees, non ou a peine epaissies au sommet, simples, ou divisees a la base.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire. Peu frequent. Printemps.
Strossmayeria basitricha (Saccardo) Dennis (1960) Synonymes : Peziza minutissima Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 205, tab. 27, fig. 143
Helminthosporium fusiforme Corda (1837), Icones fungorum hucusque cognitorum, 1, p. 13, tab. 3, fig. 194
Helminthosporium gongrotrichum Corda (1837), Icones fungorum hucusque cognitorum, 1, p. 13, tab. 3, fig. 192
Arthrinium fusiforme (Corda) Bonorden (1851), Handbuch der allgemeinen mykologie als anleitung zum studium derselben, p. 84
Arthrinium gongrotrichum (Corda) Bonorden (1851), Handbuch der allgemeinen mykologie als anleitung zum studium derselben, p. 84
Belonidium basitrichum Saccardo (1875), Atti della Societa veneto-trentina di scienze naturali residente in Padova, serie 1, 4(1), p. 135 (Basionyme)
Helminthosporium belonidium Saccardo (1877), Fungi italici autographice delineati, tab. 113, fig. A
Peziza heterosperma Schulzer (1878), Osterreichische botanische zeitschrift, 28(10), p. 320
Strossmayeria rackii Schulzer (1881), Osterreichische botanische zeitschrift, 31(10), p. 314
Helotium albellum Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 312 (nom. illegit.)
Calycella minutissima (Batsch) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 307
Belonidium marchalianum Saccardo, E. Bommer & M. Rousseau (1886), Bulletin de la Societe royale de botanique de Belgique, 25(1), p. 167
Peziza helminthosporii A. Bloxam (1887), in W. Phillips, A manual of the British Discomycetes, p. 149
Belonidium minutissimum (Batsch) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 149
Belonidium fructigenum Hennings & E. Nyman (1900) [1899], in O. Warburg, Monsunia. Beitrage zur kenntniss der vegetation des Sud- und Ostasiatischen Monsungebietes, band 1, p. 31
Belonidium albocereum Penzig & Saccardo (1902) [1901], Malpighia, rassegna mensuale di botanica, 15(7-9), p. 215
Gorgoniceps iowensis Rehm (1906), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 4(4), p. 338 ('jowensis')
Arachnopeziza basitricha (Saccardo) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 126
Peziza helminthicola (A. Bloxam) Hohnel (1909), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 118, p. 884
Belonioscypha basitricha (Saccardo) Hohnel (1909), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 118, p. 386
Belonioscypha helminthicola (A. Bloxam) Hohnel (1909), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 118, p. 885
Belonidium heterospermum (Schulzer) Saccardo & Trotter (1913), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 22, p. 694
Belonium basitrichum (Saccardo) Keissler (1917), Annalen des K. K. naturhistorischen hofmuseums Wien, 31, p. 88
Belonium helminthosporii (A. Bloxam) Keissler (1917), Annalen des K. K. naturhistorischen hofmuseums Wien, 31, p. 88
Leptobelonium helminthicola (A. Bloxam) Hohnel (1923), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 132, p. 112
Gorgoniceps pilatii Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 182
Strossmayeria basitricha (Saccardo) Dennis (1960), British Cup Fungi and their Allies, p. 73 (nom actuel)

References : Ellis p. 215 fig. 961 ; Dennis p. 116 fig. 20E
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Apothecies dispersees ou en petits groupes coherents, en forme de soucoupe, sessiles ou substipitees, de couleur blanchatre, puis ambre au sechage, receptacle lisse, disque plat, 0,5 mm de diametre.
Habitat : Sur bois mort decortique de Quercus, Fagus, parmi les conidiophores brun-noir de Pseudospiropes simplex, ainsi qu'en association avec le mycelium de Helminthosporum simplex.
Spores : Ascospores 2-3 seriees, fusiformes, hyalines, jusqu'a 7 cloisons, legerement resserrees aux cloisons, 30-40 x 4-5 µm. Asques en massue, octospores,100-120 x 10-14 µm. Hyphes du receptacle a parois minces, paralleles, 2,5-3 µm de large. Paraphyses filiformes, hyalines.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire.( in litt. Rare.) Printemps-ete ?.
Rutstroemia bulgarioides (Rabenhorst) P. Karsten (1871) Synonymes : Peziza versiformis var. ßß livida Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 314
Peziza abietis var. ßß strobilina Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 342
Peziza strobilina (Albertini & Schweinitz) de Candolle (1815), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 6, p. 21 (nom. illegit.)
Peziza versiformis var. lividopurpurascensPersoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 243
Cenangium ferruginosum var. ß strobilina (Albertini & Schweinitz) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 187
Cenangium abietis var. ß strobilinum (Albertini & Schweinitz) Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 736
Peziza versiformis var. nigrescenteolivaceaWeinmann (1836), Hymeno et Gastero-mycetes hucusque in imperio Rossico observatos recensuit, p. 467
Niptera erumpens Desmazieres (1845), Plantes cryptogames du Nord de la France, Edn 1, 29, n° 1420
Peziza bulgarioides Rabenhorst (1867), in Kalchbrenner, Mathematikai es termeszettudomanyi kozlemenyek, vonatkozolag a hazai vizsonyokra, 5, p. 269 (Basionyme)
Peziza ciborioides var. strobilina(Albertini & Schweinitz) Nylander (1868), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 36
Rutstroemia bulgarioides (Rabenhorst) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 105 (nom actuel)
Chlorosplenium bulgarioides (Rabenhorst) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 233
Chlorosplenium nigrescenteolivaceum (Weinmann) P. Karsten (1882), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 9, p. 56
Helotium versiforme var. lividopurpurascens (Persoon) Gillet (1883), Champ. France, Discomyc., 6, p. 158
Cenangium strobilinum Saccardo (1883), Fungi italici autographice delineati, tab. 1306
Chlorosplenium lividum (Albertini & Schweinitz) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 124
Plectania bulgarioides (Rabenhorst) Hazslinszky (1886) [1885], Mathematikai es termeszettudomanyi kozlemenyek, vonatkozolag a hazai vizsonyokra, 21, p. 267
Humaria bulgarioides (Rabenhorst) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 149
Helotium lividum (Albertini & Schweinitz) Quelet (1890) [1889], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 18(2), p. 513, pl. 15, fig. 16 (nom. illegit.)
Ciboria bulgarioides (Rabenhorst) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 106
Ciboria livida (Albertini & Schweinitz) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 106
Ciboria strobilina var. bresadolae Boudier (1909) 1905-10], Icones mycologicae, tome 3, tab. 480-bis
Ombrophila livida (Albertini & Schweinitz) Lind (1913), Danish fungi as represented in the herbarium of E. Rostrup, p. 123
Piceomphale bulgarioides (Rabenhorst) Svrček (1957), Ceska mykologie, 11(4), p. 240
Chlorociboria bulgarioides (Rabenhorst) C.S. Ramamurthi, Korf & L.R. Batra (1958) [1957], Mycologia, 49(6), p. 860

References : BK 1 150 ; Cetto 4 1639
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Rutstroemiaceae
Chapeau/Fructification : cupuliforme, 3-10 mm. Hymenium olive-brun fonce a noir-brun, mat et lisse. Surface externe concolore, mais plus claire. Marge lisse et plus foncee que l'hymenium.
Stipe : tres court et epais, relativement charnu.
Habitat : Sur cones imbus d'epiceas couches sur le sol, immediatement apres la fonte des neiges.
Spores : etroitement elliptiques, lisses, hyalines, non guttulees, (6,5)7-9(10,5) x 3,5-5 µm. Asques octospores, spores uniseriees,95-100 x 7-8 µm. Paraphyses filiformes, cylindriques, septees et fourchues a la base.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Croissance en troupes denses. Repandu. Fevrier-Mai.
Rutstroemia bolaris (Batsch) Rehm (1893) Synonymes : Peziza bolaris Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 221, tab. 28, fig. 155 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Ciboria bolaris (Batsch) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 311
Lachnea bolaris (Batsch) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 65
Phialea bolaris (Batsch) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 116
Hymenoscyphus bolaris (Batsch) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 124
Rutstroemia bolaris (Batsch) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 765 (nom actuel)
Helotium bolare (Batsch) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 247
Calycina bolaris (Batsch) Seaver (1934), Mycologia, 26(4), p. 346

References : BK 1 149 ; Medardi 249 ; Gr. p. 379 n° 615
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Rutstroemiaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, cupule, puis etale, avec la marge relevee et furfuracee-denticulee, large de 3 a 9-(10) mm, jaune fonce a jaune olive clair ou fauve-ferrugineux, fauve-brunatre, fauve-rougeatre en dessus, un peu plus pale, subfurfurace ou veine-ride en dessous.
Stipe : Concolore ou plus fonce a la base, long de 1-3-5-(10) mm et epais de 1 mm environ.
Habitat : Sur branches tombees de Carpinus betulus (charme commun), egalement sur brindilles mortes et enfouies, in litt. egalement sur feuilles tombees de Castanea sativa (chataigner commun). Isoles ou fascicules ou gregaires. Ete-fin de l'hiver. Frequent a rare.
Spores : Elliptiques, oblongues-elliptiques ou oblongues-fusiformes, parfois inequilaterales, hyalines, lisses, remplies de fines granulations et presentant aussi ordinairement a l'interieur deux gouttelettes ou simplement une ou deux vacuoles arrondies, 16-20-25 x 6-9 µm. Dans le vieil age, les gouttelettes et les granulations disparaissent et les spores sont triseptees avec, a chaque extremite un court appendice hyalin termine par une sporule conidienne arrondie. Asques subcylindriques, a peine attenues a la base, octospores, 125-143-(195) x 10-11,5-(17) µm. Paraphyses filiformes, rameuses a la base, septees dans la partie inferieure, un peu epaissies au sommet, 3-4 µm, remplies dans la partie superieure d'une matiere brunatre.
Comestibilite : Sans interet
Phaeohelotium fagineum (Persoon) Hengstmengel (2009) Synonymes : Helvella fungiformis Scopoli (1770), Annus 4, historico-naturalis 4, p. 150, tab. 1, fig. 8 ('Elvela')
Peziza faginea Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 114 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Helotium fagineum (Persoon) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 356
Calycina fungiformis (Scopoli) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 447
Ombrophila faginea (Persoon) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 92
Hymenoscyphus fagineus (Persoon) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 74
Phaeohelotium fagineum (Persoon) Hengstmengel (2009), Mycotaxon, 107, p. 273 (nom actuel)

References : Medardi p. 93
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Habitat : Sur feuille de Fagus.
Comestibilite : Sans interet
Pezicula livida (Berkeley & Broome) Rehm (1878) Synonymes : Patellaria livida Berkeley & Broome (1854), The annals and magazine of natural history, series 2, 13, p. 466 (Basionyme)
Dermatea laricicola Fuckel (1867), Fungi Rhenani exsiccati, n° 2074
Pezicula laricicola (Fuckel) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 279
Patellaria constipata A. Bloxam (1871), in Cooke, Handbook of british fungi, Edn 1(2), p. 720
Pezicula livida (Berkeley & Broome) Rehm (1878), Ascomyceten, 10, n° 462 (nom actuel)
Dermatea nectrioides W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 340
Dermatea livida (Berkeley & Broome) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 340
Lecanidion lividum (Berkeley & Broome) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 274
Pezicula nectrioides (W. Phillips) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 313
Durella livida (Berkeley & Broome) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 795
Dermatella livida (Berkeley & Broome) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 490
Cenangium nectrioides (W. Phillips) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 119
Scleroderris livida (Berkeley & Broome) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 127, 494
Helotium bodeni Hennings (1900), Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 42, p. xvii
Myxosporium abietinum Rostrup (1901), Tidsskrift for Skovbrug, 13, p. 89
Pachydisca bodeni (Hennings) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 94

References : BK 1 259 ; Ellis p. 184
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Dermateaceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Sur branches et cones de coniferes, au sol.
Octospora axillaris (Nees) M.M. Moser (1963) Synonymes : Peziza axillaries Nees (1817), Das system der pilze und Schwamme, p. 253(67), tab. 37, fig. 267 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Leucoloma axillaris (Nees) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 318
Mollisia axillaris (Nees) Gillet (1881), Champignons de France, les discomycetes, p. 132
Humaria axillaris (Nees) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 290
Helotium axillaris (Nees) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 114
Humarina axillaries (Nees) Seaver (1928), The North American cup-fungi (operculates), p. 124
Octospora axillaris (Nees) M.M. Moser (1963), Kleinen kryptogamenflora von mitteleuropa, band 2a, p. 110 (nom actuel)

References : Caillet et Moyne p. 194
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pyronemataceae
Comestibilite : Sans interet
Mollisia lividofusca (Fries) Gillet (1881) Synonymes : Peziza rimosa Sowerby (1802), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 369, fig. 12
Patellaria rimosa (Sowerby) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 664
Peziza lividofusca Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 147 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza fusca var. ß astromatica Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 483
Peziza fallaxDesmazieres (1845), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 3, p. 367 (nom. illegit.)
Helotium lividofuscum (Fries) P. Karsten (1866), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 8, p. 207
Tapesia byssina Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 302
Niptera riccia Saccardo (1873), Atti della Societa veneto-trentina di scienze naturali residente in Padova, serie 1, 2(1), p. 210
Niptera lividofusca (Fries) Fuckel (1873), Fungi Rhenani exsiccati, n° 2573
Mollisia lividofusca (Fries) Gillet (1881), Champignons de France, les discomycetes, p. 127 (nom actuel)
Mollisia fallax Gillet (1881), Champignons de France, les discomycetes, p. 119
Tapesia melaleuca var. strobincola Rehm (1885), Hedwigia, 24(1), p. 11
Mollisia discolor var. riccia (Saccardo) W. Phillips & Plowright (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 175
Mollisia riccia (Saccardo) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 338
Hymenula riccia (Saccardo) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 338
Mollisia fallax f. strobilorumRoumeguere (1890), Revue mycologique (Toulouse), 12(48), p. 161
Tapesia riccia (Saccardo) Rehm (1891), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 575
Tapesia lividofusca (Fries) Rehm (1891), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 576
Tapesia lividofusca var. fallax (Gillet) Rehm (1891), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 577
Pyrenopeziza riccia (Saccardo) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 133
Tapesia riccia var. fallax (Gillet) Rehm (1914), Berichte der bayerischen botanischen gesellschaft zur erforschung der heimischen flora, 14, p. 98
Mollisia genistae Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 121 (Basionyme)

References : Ellis p. 89
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Dermateaceae
Comestibilite : Sans interet
Hyaloscypha leuconica (Cooke) Nannfeldt (1936) [1935-36] Synonymes : Peziza leuconica Cooke (1879), in Stevenson, Mycologia Scotica, The fungi of Scotland and their geographical distribution, p. 317 (Basionyme)
Lachnella leuconica (Cooke) Cooke (1887), in W. Phillips, A manual of the British Discomycetes, p. 267
Trichopeziza leuconica (Cooke) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 414
Dasyscyphus leuconicus (Cooke) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 334
Urceolella leuconica (Cooke) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 130
Hyaloscypha leuconica (Cooke) Nannfeldt (1936) [1935-36], Transactions of the British mycological Society, 20(3-4), p. 206 (nom actuel)
Helotium thymicolum Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 122
Hyaloscypha cincinnata Sherwood (1975), Phytologia, 28(1), p. 15

References : BK 1 241 ; Dennis p. 158 fig. 7F ; Ellis tome 2 p. 154 fig 672
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Fructification, 3 mm et jusqu'a 5 mm de diametre, concave ou cupuliforme, subsessile. Hymenium blanc. Surface externe et marge frangees ou densement garnies de petits poils blancs a ocraces pales, puis jaunatres sales au sechage.
Stipe : Indistinct.
Habitat : Sur bois tombe, pourri, decortique, egalement sur cones, en particulier de Larix et Pinus. ( In litt. sur rameaux morts et cupules de Fagus, egalement mais plus rarement, sur d'autres arbres a feuilles caduques.
Spores : Fusiformes, lisses, biguttulees, 6-8 x 1,8-2,2 µm. Asques cylindriques en massue, octospores, 40-50 x 5 µm, spores biseriees. Paraphyses filiformes et septees. Poils hyalins,lisses, a parois minces, non septes, coniques et effiles jusqu'a 100-140 µm de long, epais de (3)-5-8 µm a la base.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire. Commun.( in litt. peu frequent ). Printemps. Remarques : Peu remarquable en raison de sa tres petite taille. Les poils a la marge ont tendance a jaunir avec l'age. Sur bois decortique de resineux.
Hamatocanthoscypha laricionis (Velenovský) Svrček (1977) Synonymes : Peziza acuum subsp.* tenuissimaP. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 181
Peziza crispula subsp.* tenuissima (P. Karsten) P. Karsten (1870), Hedwigia, 9(8), p. 119
Helotium acuum subsp.* tenuissimum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 240
Helotium acuum var. ß tenuissimum(P. Karsten) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 148
Hyaloscypha cuneata Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 274
Hyaloscypha lycopodii Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 282
Uncinia laricionis var. lanensis Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 295
Uncinia laricionis Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 295 (Basionyme)
Hyaloscypha minima Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 278
Dasyscyphus acuum var. tenuissimum (P. Karsten) Le Gal (1939), Revue de mycologie, Paris, 4, p. 26
Hyaloscypha curvipila Grelet (1951), Revue de mycologie, Paris, 16, p. 92
Hyaloscypha laricionis (Velenovský) Nannfeldt (1958), Fungi exsiccati suecici, praesertini upsalienses, 51-52, p. 39
Hyaloscypha juniperi E. Muller (1968) [1967], Sydowia : Annales mycologici, editi in notitiam scientiae mycologicae universalis, series II, 21(1-6), p. 149
Unciniella laricionis (Velenovský) K. Holm & L. Holm (1977), Symbolae botanicae upsalienses, 21(3), p. 17
Hamatocanthoscypha laricionis (Velenovský) Svrček (1977), Ceska mykologie, 31(1), p. 11 (nom actuel)
Hamatocanthoscypha cuneata (Velenovský) Svrček (1985), Ceska mykologie, 39(4), p. 207
Calycellina lycopodii (Velenovský) Svrček (1985), Ceska mykologie, 39(4), p. 211

References : Ellis p. 171 fig. 747
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Fructification 0,2 a 0,4 mm, cupuliforme, subsessile, fixe au support par un point central, Hymenium blanc luisant. Surface externe et marge densement garnies de poils blancs.
Habitat : Sur les feuilles mortes tombees de Pinus. ( in litt. P.nigra, pinaster, sylvestris, ).
Spores : Ascospores hyalines, 4-6 x 1-1,5 µm. Poils hyalins, septes ( 1 ou 2 cloisons ), jusqu'a 50 µ de long et 2-3 µ de large, a la base, et recourbes en crochet.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire. Frequent. Septembre-Juin.
Crocicreas culmicola (Desmazieres) S.E. Carpenter (1980) Synonymes : Peziza culmicola Desmazieres (1836), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 2, 6, p. 244 (Basionyme)
Peziza striata Rabenhorst (1860), Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 221 (nom. illegit.)
Belonidium vexatum De Notaris (1863), Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 1(5), p. 380
Peziza palearum Rabenhorst (1863), Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 519 (nom. illegit.)
Belonidium moliniae De Notaris (1863), Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 1(5), p. 380
Peziza vexata (De Notaris) P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 139
Helotium culmicolum (Desmazieres) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 237
Belonidium campanula subsp.* vexatum (De Notaris) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 163
Helotium apostata Rehm (1875), Ascomyceten, 6, n° 254-b
Peziza subgibbosa Ellis (1876), Bulletin of the Torrey botanical Club, 6(21), p. 108
Phialea incarnata Quelet (1878) [1877], Bulletin de la Societe botanique de France, 24, p. 329
Phialea culmicola (Desmazieres) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 103
Calycella culmicola (Desmazieres) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 306
Calycella incarnata (Quelet) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 305
Helotium incarnatum (Quelet) Brunaud (1886), Journal d'histoire naturelle de Bordeaux et du Sud-Ouest, 1886, 2, p. 22 (nom. illegit.)
Belonidium culmicolum (Desmazieres) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 148, tab. 5, fig. 29
Belonidium incarnatum (Quelet) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 315
Cyathicula incarnata (Quelet) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 306
Belonium subgibbosum (Ellis) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 493
Hymenoscyphus culmicola (Desmazieres) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 75
Belonioscypha vexata (De Notaris) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 745
Belonioscypha incarnata (Quelet) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 747
Belonium culmicola (Desmazieres) Seaver (1951), The North American cup-fungi (inoperculates), p. 176
Belonioscypha chrysosperma Le Gal (1955) [1954], Bulletin de la Societe mycologique de France, 70, p. 213
Belonioscypha culmicola (Desmazieres) Dennis (1956), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 62, p. 39
Cyathicula culmicola (Desmazieres) S.E. Carpenter & Dumont (1979) [1978], Mycologia, 70(6), p. 1231
Crocicreas culmicola (Desmazieres) S.E. Carpenter (1980), Brittonia, 32(2), p. 269 (nom actuel)

References : Gr. p. 391 n°641 ; Dennis p. 128 pl. XVIIg ; Ellis p. 454 fig. 1738
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, turbine, ferme, blanchatre, disque concave de 0,5 jusqu'a 1,5-2 mm, en forme de coupe avec un bord dente blanc ivoire ou un creux jaunatre a l'exterieur, legerement pruineux.
Stipe : Cylindrique, court, egal, epais, parfois legerement rose.
Habitat : Necrophyte sur tiges mortes de graminees, Agropyron, Calamagrostis, Deschampsia et Phalaris, egalement sur Juncus,sur plantes dictotyledones, ainsi que sur chaumes d'avoine, de seigle, d'orge et de froment.
Spores : Ascospores hyalines, droites ou a peine courbees ou allongees-fusiformes generalement triseptees, avec un revetement gelatineux epais, 19-28(-33) x 3-3,5-4 µm. Asques cylindriques-claviformes 126 x10 µm, spores biseriees (jusqu'a 8 spores ), a foramen bleuissant un peu par l'iode. Paraphyses cylindriques, greles, d'environ 3 µm d'epaisseur.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole ou par petits groupes. Assez commun. Ete,( Juillet-Septembre ).
Tympanis conspersa (Fries) Fries (1822) Synonymes : Peziza sphaerioides Roth (1791), in Usteri, Annalen der botanik, 1, p. 11, tab. 1, fig. 6
Sphaeria fissivela Tode (1791), Fungi mecklenburgenses selecti, 2, p. 18, tab. 10, fig. 86
Peziza pyri Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 671
Peziza sphaeriaeformis Rebentisch (1804), Prodomus florae neomarchicae, p. 387
Peziza conglomerata Wahlenberg (1812), Flora lapponica, p. 534
Sphaeria conspersa Fries (1817), Kongl. vetenskaps akademiens handlingar, 1817, p. 112 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Tympanis conspersa (Fries) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 175 (nom actuel)
Diatrype conspersa (Fries) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 385
Tympanis pyri (Persoon) De Notaris (1863), Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 1(5), p. 382
Cenangium conspersum (Fries) De Notaris (1863), Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 1(5), p. 383
Helotium pyri (Persoon) P. Crouan & H. Crouan (1867), Florule du Finistere, p. 47
Cenangium sphaerioides (Roth) Quelet (1885) [1884], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 13(2), p. 285

References : Dennis p. 112 fig. 9A ; Ellis p. 163 fig.716
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Tympanidaceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Espece cespiteuse erompante, sur ecorce de pommier, poirier, sorbier, surtout au printemps. Seule la forme avec asques contenant des centaines de conidies est presentee ici. La forme avec spores est rarement vue.
Rutstroemia elatina (Albertini & Schweinitz) Rehm (1893) Synonymes : Peziza elatina Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 330, tab. 2, fig. 3 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Kriegeria olivacea Rabenhorst (1878), Hedwigia, 17(3), p. 32
Ombrophila kriegeriana Rabenhorst (1878), Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 2315
Ciboria kriegeriana (Rabenhorst) Rehm (1882), Ascomyceten, 14, n° 660
Helotium elatinum (Albertini & Schweinitz) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 309
Chlorosplenium kriegerianum (Rabenhorst) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 318
Chlorosplenium elatinum (Albertini & Schweinitz) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 318
Rutstroemia elatina (Albertini & Schweinitz) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 767 (nom actuel)
Ciboria elatina (Albertini & Schweinitz) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 62
Kriegeria elatina (Albertini & Schweinitz) Hohnel (1914), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 123, p. 114
Phialea mariae Boudier (1917), Bulletin de la Societe mycologique de France, 33(1-2), p. 18
Kriegeria kriegeriana (Rabenhorst) Seaver (1943), Mycologia, 35(4), p. 493
Lanzia elatina (Albertini & Schweinitz) Baral & Krieglsteiner (1985), Beihefte zur zeitschrift fur mykologie, 6, p. 20
Poculum elatinum (Albertini & Schweinitz) M.P. Sharma (1991), Himalayan botanical researches, p. 246

References : BK 1 152 ; Cetto 5 2120
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Rutstroemiaceae
Chapeau/Fructification : Cupuliforme a orbiculaire, 2-6 mm, distinctement stipitee. Hymenium lisse, olive-brun fonce a noir. Surface externe et marge concolores. Marge incurvee dans la jeunesse et faiblement fimbriee.
Chair : Gelatineuse.
Stipe : Concolore, long de 1-3 mm. Surface externe et pied faiblement furfuraces et inegaux.
Habitat : Sur aiguilles et branches tombees portant encore des aiguilles d'Abies Alba.
Spores : Fusiformes-elliptiques, lisses, hyalines, biguttlees, le plus souvent pourvues d'une cloison centrale a maturite, 12-17 x 5-6 µm. Asques octospores, spores uniseriees, 130-160 x 10-12 µm. Paraphyses filiformes, septees et legerement renflees au sommet.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole a gregaire. Rare. D'Avril a Juin.
Psilachnum inquilinum (P. Karsten) Dennis (1962) Synonymes : Helotium inquilinum P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 241 (Basionyme)
Dasyscyphus inquilinus (P. Karsten) G. Winter (1883), Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 2841
Lachnella inquilina (P. Karsten) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 132
Trichopeziza inquilina (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 424
Pezizella inquilina (P. Karsten) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 675
Lachnum inquilinum (P. Karsten) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 96
Hymenoscyphus inquilinus (P. Karsten) Migula (1913), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 3(2), p. 1160
Dyslachnum inquilinum (P. Karsten) Hohnel (1926), Mitteilungen aus dem botanischen Institut der technischen hochschule in Wien, 3(2), p. 68
Helotium telmateiae Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 207
Psilachnum inquilinum (P. Karsten) Dennis (1962), Persoonia, 2(2), p. 182 (nom actuel)

References : Ellis p. 564 fig. 2090 ; Dennis p. 156 ; BK 1 238
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Apothecie 0,5-0,75-1-(2)mm, a petiole court, cupuliforme a orbiculaire, quelques fois plus ou moins ondulee. Hymenium lisse, blanc ou creme, ou avec des disques jaunatres. Surface externe et marge concolores duveteuses, avec des poils marginaux cylindriques obtus.
Habitat : A la base des tiges mortes ou en decomposition de l'annee precedente d'Equisetum arvense, E. palustre, etc...
Spores : Elliptiques, parfois un peu arquees, lisses, hyalines, biguttulees, 5-7-9 X 1,5-2 µm. Asques octospores, 40-55 x 5-8 µm, spores biseriees. Paraphyses lanceolees plus longues que les asques. Poils hyalins, lisses, a parois minces, legerement amincis et arrondis au sommet, septes, ( 1-2 cloisons ), 50-60 x 2-2,5-(3) µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole a gregaire. Tres frequent ( in.ltt. peu frequent )?. Mars a Octobre ( in. litt. Mars-Mai )?.
Psilachnum lanceolatoparaphysatum (Rehm) Hohnel (1926) Synonymes : Pezizella lanceolatoparaphysata Rehm (1908), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 6(4), p. 316 (Basionyme)
Psilachnum lanceolatoparaphysatum (Rehm) Hohnel (1926), Mitteilungen aus dem botanischen Institut der technischen hochschule in Wien, 3(2), p. 73 (nom actuel)
Helotium lanceolatoparaphysatum (Rehm) Seaver (1951), The North American cup-fungi (inoperculates), p. 145

References : Rubio p. 255
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Sur Valeriana pyrenaica
Phaeohelotium vernum (Boudier) Declercq (2014) Synonymes : Ombrophila verna Boudier (1889) [1888], Bulletin de la Societe mycologique de France, 4(3), p. 77 (Basionyme)
Helotium pruni Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 851
Helotium pileatum Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 850 (nom. illegit.)
Helotium praecox Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 187
Helotium infundibulum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 185, pl. 20, fig. 27
Lachnum grande Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 247, pl. 9, fig. 34
Helotium niveum Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 119 (nom. illegit.)
Helotium dianae Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 118
Helotium vernalis Dennis (1956), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 62, p. 73
Hymenoscyphus vernus (Boudier) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 78
Phaeohelotium vernum (Boudier) Declercq (2014), Index fungorum, 173, p. 1 (nom actuel)

References : Ellis p. 8 fig. 25 ; Dennis p. 122 pl. XVIh ; Gr. p. 299 n° 471 ;
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, aplati-lentiforme, ou pulvine a discoide, avec la marge entiere ou peu crenelee, large de 4 a 5 mm, ocrace ou ocrace-fauve en dessus, plus pale et tres finement fibrilleux en dessous, jaunatre au frais, brun bordeaux au sec.
Stipe : Plus ou moins long, 4 a 8 mm, egal, fin, puberulent ou fibrilleux, brun noiratre vers la base.
Habitat : Sur les branches pourries, dans les bois marecageux, en particulier, Alnus, Quercus, Populus, Salix etc....
Spores : Oblongues-elliptiques, de taille assez irreguliere, hyalines verdatres, lisses, continues, presentant le plus souvent un tres petit granule oleagineux ou seulement quelques nebulosites a chaque extremite, 9-11 x 4-5 µm. Asques cylindriques-claviformes, legerement retrecis a la base, octospores, 90-95 x 10 µm. Paraphyses hyalines, simples, obtuses et legerement epaissies au sommet, granuleuses interieurement.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire, en croissance serree. Rare. De Fevrier a Septembre.
Phaeohelotium geogenum (Cooke) Svrček & Matheis (1979 Synonymes : Helotium geogenum Cooke (1877), Grevillea, 6(38), p. 65 (Basionyme)
Calycina geogena (Cooke) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448
Pachydisca geogena (Cooke) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 93
Ombrophila albescens Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 107
Helotium longisporum Schweers (1939), Revue de mycologie, Paris, 4, p. 131
Helotium ulmariae Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 121 (nom. illegit.)
Phaeohelotium geogenum (Cooke) Svrcek & Matheis (1979), Ceska mykologie, 33(4), p. 225 (nom actuel)
Hymenoscyphus geogenum (Cooke) Milekhin & Prokhorov (2008), Moscow University biological sciences bulletin, 63(4), p. 178

References : Gr. p. 305 n° 483
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle obconique, attenue en stipe tres court, blanc pur, plan, puis convexe, large de 2 a 3 mm.
Habitat : A terre, sur debris de bois enfouis, egalement sur plantes et feuilles pourrissantes.
Spores : Fusiformes, 25-35 x 5-7 µm. Paraphyses minces, lineaires.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole a gregaire. Rare. Plutot automnal.
Lachnum nudipes (Fuckel) Nannfeldt (1928) Synonymes : Peziza nudipes Fuckel (1866), Fungi Rhenani exsiccati, n° 1863 (Basionyme)
Peziza virginea subsp.* spiraeaecola P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 192
Lachnum virgineum subsp.* spiraeaecola (P. Karsten) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 170
Lachnea spiraeaecola (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 249
Helotium nudipes (Fuckel) Saccardo (1882), Michelia, 2(8), p. 612
Erinella spiraecola (P. Karsten) Patouillard (1887), Tabulae analyticae fungorum, 6, p. 36, fig. 591
Dasyscyphus spiraeicola (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 442
Dasyscyphus nudipes (Fuckel) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 442
Lachnum spiraeicolum (P. Karsten) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 880
Atractobolus spiraeicola (P. Karsten) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446
Atractobolus nudipes (Fuckel) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446
Lachnum nudipes (Fuckel) Nannfeldt (1928), Svensk botanisk tidskrift utgifven af svenska botaniska foreningen, 22, p. 124 (nom actuel)

References : Ellis p. 355 fig. 1485 ; Dennis p. 148 pl. XIXb ; Gr. p. 427 n° 718
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Lachnaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, plus rarement subsessile, d'abord urceole, puis etale-patelliforme, souvent un peu ondule a la fin, large de 0,5-1,5 mm, blanc, avec l'hymenium jaunatre ou orange dans le vieil age ou par le sec, couvert en dessous de poils blancs, granuleux exterieurement.
Habitat : Dans les endroits marecageux, sur tiges mortes de Filipendula ulmaria, egalement sur Eupatorium.
Spores : Fusiformes, hyalines, lisses, 8-10-(13) x 2-2,5 µm. Asques subcylindriques-claviformes, octospores, 45-65 x 5-6 µm, biseriees. Paraphyses fusiformes-aigues, beaucoup plus longues que les asques, 100-117 µm, generalement 1-2 septees vers la base, granuleuses ou non a l'interieur, epaisses de 6 a7 µm dans la partie la plus large. Poils septes, finements incrustes, entremeles de gros cristaux.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire a cespiteux. Tres frequent, ete (mai-septembre).
Lachnum salicariae (Rehm) Raitviir (1991) Synonymes : Dasyscyphus salicariae Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 851 (Basionyme)
Atractobolus salicariae (Rehm) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446
Helotium microsporum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 192
Lachnum salicariae (Rehm) Raitviir (1991), Nizshie rasteniya, griby i mokhoobraznye sovetskogo dal'nego vostoka rossii, 2, p. 293 (nom actuel)

References : Mycocharentes ; Ellis 2 p. 384 fig. 1568
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Lachnaceae
Chapeau/Fructification : Fructification,0,5-0,3 mm, cupuliforme a orbiculaire, pedicellee, junatre pale, garnie de poils septes, blancs de 40-50 x 3-4 µm.
Stipe : Densement couvert de poils.
Habitat : Dans les endroits humides et marecageux, commune a la base et a l'interieur des tige de Lythrum salicaria (salcaire) mais aussi autres plantes.
Spores : Spores fusiformes, hyalines, 5-6-11 x 1,5-2 µm, guttulees. Asques octospores. Paraphyses lanceolees depassant les asques, spores biseriees.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole a gregaire. Assez frequent. Ete -( Aout .)
Hyphodiscus hymeniophilus (P. Karsten) Baral (1993) Synonymes : Peziza hymeniophila P. Karsten (1861), Synopsis Pezizarum et Ascobolorum Fenniae, p. 21 ('hymenophila') (Basionyme)
Cyathicula hymeniophila (P. Karsten) P. Karsten (1866), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 8, p. 207
Tapesia atrosanguinea Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 303
Helotium hymeniophilum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 241
Patellea pseudosanguinea Rehm (1889), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 284
Pseudohelotium hymeniophilum (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 303
Tapesia pseudosanguinea (Rehm) Saccardo (1892), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 10, p. 19
Phialea atrosanguinea (Fuckel) Hohnel (1905), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 3(4), p. 331
Micropodia hymeniophila (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 127
Hymenoscyphus atrosanguineus (Fuckel) Migula (1913), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 3(2), p. 1164
Patellea atrosanguinea (Fuckel) Kirschstein (1938), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 36(5-6), p. 390
Durella polyporicola Svrček (1967), Ceska mykologie, 21(3), p. 146
Cistella rubescens Raschle (1979) [1978], Nova Hedwigia, 30, p. 664
Cistella hymeniophila (P. Karsten) Korf (1982), Mycotaxon, 14(1), p. 2
Cistellina hymeniophila (P. Karsten) Svrček (1987), Ceska mykologie, 41(4), p. 202
Hyphodiscus hymeniophilus (P. Karsten) Baral (1993), Zeitschrift fur mykologie, 59(1), p. 7 (nom actuel)

References : Gr. 471
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle attenue en un stipe court et brun, d'abord urceole, margine, puis aplati, large de 2 a 5 dixiemes de millimetre, fauve ou brun-poupre a l'interieur, ocrace-fauve a l'exterieur et couvert de petits poils courts, obtus, septes, granuleux exterieurement, fauve pale, mais blanchatres vers la marge.
Stipe : Tres court, brun.
Habitat : Cette espece croit ordinairement sur l'hymenium des polypores resupines.
Spores : Theques cylindriques-claviformes, octospores, 45 x 7 µm environ . Paraphyses greles, lineaires, incolores. . Spores oblongues, incolores, continues, sans granulations a l'interieur, 5-6,5 x 1,5-2 µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Cette espece a ete recoltee, en France, a Rouen, par Mr Niel, sur des branches mortes de merisier dont elle teignait le bois en rouge ( ce qui parait-il est caracteristique ) et soulevait l'ecorce pour se developper a l'air.
Hymenoscyphus caudatus (P. Karsten) Dennis (1964) Synonymes : Peziza caudata P. Karsten (1866), Fungi Fenniae exsiccati, 6, n° 547 (Basionyme)
Helotium scutula var. γ caudatum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 112
Helotium scutula subsp.* caudatum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 234
Helotium miserrimum P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 215
Helotium naviculasporum Ellis (1874), Bulletin of the Torrey botanical Club, 5(11), p. 46
Helotium saprophyllum Peck (1878) [1876], Annual report of the New York state Museum of natural history, 29, p. 55
Calycina saprophylla (Peck) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 449
Calycina naviculaspora (Ellis) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448
Helotium scutula var. petiolicola Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 114
Helotium strangulatum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 205
Helotium caudatum (P. Karsten) Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 206
Helotium linderi W.L. White (1943), Farlowia, 1, p. 154
Hymenoscyphus caudatus (P. Karsten) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 76 (nom actuel)
Hymenoscyphus strangulatus (Velenovský) Svrček (1985) [1984], Sbornik Narodniho muzea v Praze, rada B, Prirodni vedy, 40(3-4), p. 178

References : Ellis p. 69
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : 1 mm de diametre
Stipe : court
Habitat : Sur feuilles de feuillus.
Spores : plus pointues a la base qu'a l'apex.
Comestibilite : Sans interet
Hemimycena candida (Bresadola) Singer (1938) Noms francais : Mycene des consoudes.
Synonymes : Omphalia candida Bresadola (1900), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 2(14), p. 87, tab. 199 (Basionyme)
Agaricus subcandidus Migula (1912), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 2(2), p. 617
Mycena candida (Bresadola) Kuhner (1938), Encyclopedie mycologique, 10, p. 659, fig. 236
Hemimycena candida (Bresadola) Singer (1938), Revue de mycologie, Paris, 3(4), p. 195 (nom actuel)
Marasmiellus candidus (Bresadola) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 299 (nom. illegit.)
Delicatula candida (Bresadola) Kuhner & Romagnesi (1953), Flore analytique des champignons superieurs, p. 119 (nom. inval.)
Helotium candidum (Bresadola) Redhead (1982), Canadian journal of botany, 60(10), p. 2004

References : CD 537-260, 109 ; Eyssartier et Roux p. 370, 384 4eme edition
Groupe : Mycenes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Mycenaceae
Habitat : Sur les touffes de consoudes fanees.
Comestibilite : Sans interet
Hemimycena cephalotricha (Josserand) Singer (1938) Synonymes : Omphalia cephalotricha Josserand (1937) [1936], Annales du bulletin de la Societe linneenne de Lyon, 80, p. 85 (Basionyme)
Mycena cephalotricha (Josserand) Kuhner (1938), Encyclopedie mycologique, 10, p. 635 (nom. inval.)
Delicatula cephalotricha (Josserand) Cejp (1938), Atlas des champignons de l'Europe, 4-b, Delicatula, p. 138
Hemimycena cephalotricha (Josserand) Singer (1938), Revue de mycologie, Paris, 3(4), p. 195 (nom actuel)
Marasmiellus cephalotrichus (Josserand) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 298
Helotium cephalotrichum Josserand ex Redhead (1982), Canadian journal of botany, 60(10), p. 2004

References : CD 540 ; Eyssartier et Roux p. 372
Groupe : Mycenes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Mycenaceae
Comestibilite : Sans interet
Hemimycena mauretanica (Maire) Singer (1943) Synonymes : Omphalia mauretanica Maire (1928), Bulletin de la Societe mycologique de France, 44(1), p. 43 (Basionyme)
Mycena mauretanica (Maire) Kuhner (1938), Encyclopedie mycologique, 10, p. 639, fig. 228-229
Hemimycena mauretanica (Maire) Singer (1943), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 41(1-3), p. 121 (nom actuel)
Marasmiellus mauretanicus (Maire) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 298
Delicatula mauretanica (Maire) Kuhner & Romagnesi (1953), Flore analytique des champignons superieurs, p. 117 (nom. inval.)
Helotium mauretanicum (Maire) Redhead (1982), Canadian journal of botany, 60(10), p. 2005

References : AN p. 54
Groupe : Mycenes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Mycenaceae
Chapeau/Fructification : Poilu. Les poils retiennent parfois les gouttelettes d'eau.
Habitat : Sur debris vegetaux.
Spores : 6.5-10 x 2-3.5 µm
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Proche de H. angustispora.
Cyathicula pteridicola (P. Crouan & H. Crouan) Dennis (1975) Synonymes : Peziza pteridicola P. Crouan & H. Crouan (1867), Florule du Finistere, p. 50 (Basionyme)
Phialea pteridicola (P. Crouan & H. Crouan) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 104
Hymenoscyphus pteridicola (P. Crouan & H. Crouan) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485
Helotium pteridicola (P. Crouan & H. Crouan) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 112
Cyathicula pteridicola (P. Crouan & H. Crouan) Dennis (1975), Kew bulletin, 30(2), p. 349 (nom actuel)
Conchatium pteridicola (P. Crouan & H. Crouan) Svrček (1979), Ceska mykologie, 33(4), p. 197
Crocicreas cyathoideum var. pteridicola (P. Crouan & H. Crouan) S.E. Carpenter (1980), Brittonia, 32(2), p. 270

References : Medardi 41 ; Dennis p. 129 pl. XVIIc ; Ellis 1 p. 566 fig. 2099 ; Gr. p. 393 n° 648
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle d'abord cupule-globuleux, jusqu'a 0,5 mm, puis etale-convexe et subsessile, large de 0,5 a 1 mm, d'un blanc grisatre glauque, a marge dentelee et flexueuse, exterieurement comme striee par des granulations brun fonce disposees en files longitudinales.
Chair : Tendre . Odeur et saveur insignifiantes.
Stipe : Assez court.
Habitat : Sur tiges mortes de Pteris aquilina.
Spores : Subcylindriques, parfois naviculaires, droites ou un peu courbees, finement guttulees vers les extremites, legerement teintees de verdatre, 8-10-11 x 1,5-2 µm. Asques claviformes, peu retrecis a la base, 40-50 x 4-5 µm. Paraphyses droites simples ou divisees, epaissies dans la partie superieure, septees, granuleuses, d'un joli vert clair.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole a gregaire. Peu frequent. Printemps. Synonyme de Cyathicula cyathoidea selon certains auteurs
Craterium leucocephalum (Persoon) Ditmar (1813) Synonymes : Peziza convivialis Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 121
Stemonitis cyathiformis Schrank (1790), in Romer & Usteri, Magazin fur die botanik, 4(12), p. 19
Stemonitis leucocephala Persoon (1792), in J.F. Gmelin, Systema naturae, Edn 13, 2(2), p. 1467 (Basionyme)
Arcyria leucocephala (Persoon) Hoffmann (1795), Flore de l'Allemagne, 2, tab. 6, fig. 1
Trichia cinerea Trentepohl (1797), in Roth, Catalecta botanica, 1, p. 227 (nom. illegit.)
Trichia aurea Hornemann (1806), Flora danica, 22, p. 9, tab. 1314, fig. 2
Craterium leucocephalum (Persoon) Ditmar (1813), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 1, p. 21, tab. 11 (nom actuel)
Cyathus cinereus Purton (1821), An appendix to Midland flora, 3(1), p. 309, tab. 35
Peziza cyathoidea var. ß convivialis (Batsch) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 124
Craterium vulgare Chevallier (1826), Flore generale des environs de Paris, 1, p. 340, tab. 4, fig. 26 (nom. illegit.)
Cupularia leucocephala (Persoon) Link (1833), Handbuch zur Erkennung der natuzbarsten und am haufigsten vorkommenden Gewachse, 3, p. 421
Craterium xanthopus Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 358
Craterium deoperculatum Fries (1836), in Weinmann, Hymeno et Gastero-mycetes hucusque in imperio Rossico observatos recensuit, p. 597
Cupularia xanthopus (Wallroth) Rabenhorst (1844), Deutschlands kryptogamen-flora, 1, p. 271
Craterium pruinosum Corda (1854), Icones fungorum hucusque cognitorum, 6, p. 13, tab. 2, fig. 33
Craterium minimum Berkeley & M.A. Curtis (1873), Grevillea, 2(17), p. 67
Helotium cyathoideum var. conviviale (Batsch) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 252
Physarum scyphoides Cooke & Balfour f. (1889), in Massee, The journal of mycology, 5(4), p. 186
Craterium cylindricum Massee (1892), A monograph of the Myxogastres, p. 268
Craterium fuckelii Massee (1892), A monograph of the Myxogastres, p. 272
Craterium convivale (Batsch) Morgan (1896), Journal of the Cincinnati Society of natural history, 19(1), p. 14
Lignydium scyphoides (Cooke & Balfour f.) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 490
Craterium leucocephalum var. scyphoides (Cooke & Balfour f.) G. Lister (1911), A monograph of the Mycetozoa, Edn 2, p. 97
Craterium leucocephalum var. cylindricum (Massee) G. Lister (1911), A monograph of the Mycetozoa, Edn 2, p. 97

References : Ing p. 237
Groupe : Myxos
Classification : Amoebozoa / Myxogastrea / Physarida / Physaraceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : De nombreuses varietes dont scyphoides et cylindricum.
Ciboria viridifusca (Fuckel) Hohnel (1926) Synonymes : Peziza viridifusca Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 309 (Basionyme)
Helotium amenti f. alni Saccardo (1882), Michelia, 2(8), p. 612
Ombrophila baeumleri Rehm (1885), Ascomyceten, 17, n° 806
Chlorosplenium amenticolum P. Karsten (1887), Revue mycologique (Toulouse), 9(33), p. 11
Phialea viridifusca (Fuckel) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 275
Helotium baeumleri (Rehm) P. Sydow (1894), Mycotheca marchica, n° 4047
Ombrophila viridifusca (Fuckel) Rehm (1896), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 1262
Hymenoscyphus viridifuscus (Fuckel) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 486
Ciboria amenticola (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 106
Ciboria viridifusca (Fuckel) Hohnel (1926), Mitteilungen aus dem botanischen Institut der technischen hochschule in Wien, 3(3), p. 101 (nom actuel)
Rutstroemia baeumleri (Rehm) Berthet (1965), Bulletin mensuel de la Societe linneenne de Lyon, 34, p. 228

References : BK 1 142 ; Dennis p. 100 pl. XIV/A ; Ellis p. 87 fig. 343
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Sclerotiniaceae
Habitat : Sur chatons femelles pourris et au sol dans les endroits marecageux d' Alnus
Bisporella pallescens (Persoon) S.E. Carpenter & Korf (1974) Synonymes : Peziza citrina Sowerby (1798), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 151 (nom. illegit.)
Peziza pallescens Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 85 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza elongata Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 429
Calycina pallescens (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 670
Helotium pallescens (Persoon) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355
Niptera pallescens (Persoon) Fuckel (1871) [1871-72], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 25-26, p. 334
Helotium pallidulum Saccardo (1875), Atti della Societa veneto-trentina di scienze naturali residente in Padova, serie 1, 4(1), p. 136
Phialea pallescens (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 109
Calycella pallescens (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 306
Helotium citrinum var. pallescens (Persoon) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 239
Calycina pallidula (Saccardo) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448
Bisporella pallescens (Persoon) S.E. Carpenter & Korf (1974), Mycotaxon, 1(1), p. 58 (nom actuel)

References : BK 1 176 ; Ellis 1 p. 4 ; Page Image In Published List.
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Fructification 0,5-1 mm, globuleuse a l'etat jeune, puis cupuliforme a orbiculaire. Hymenium blanchatre a ochrace, lisse, surface externe lisse egalement.
Stipe : Tres court, fixe sur une surface mate-feutree due au stade conidien de Bispora antennata ( Pers.) = B. monilioides ( Corda ).
Habitat : Sur les coupes frontales de Fagus, sur taches noires du champignon imparfait.
Spores : Fusiformes-elliptiques, lisses, hyalines, biguttulees (2 petites gouttes ), 10-13 x 2,5-4 µm. Asques octospores, spores irregulierement biseriees, 80-100 x 6-8 µm. J+ ( faible ). Paraphyses filiformes, septees, quelquefois legerement renflees-clavees au sommet. Conidies brunes, biguttulees, 10 x 4 µm, catenulees.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Cespiteux ou en croissance serree. Frequent. Tout au long de l'annee.
Rutstroemia petiolorum (Roberge) W.L. White (1941) Synonymes : Peziza petiolorum Roberge (1842), in Desmazieres, Annales des sciences naturelles, botanique, serie 2, 17, p. 96 (Basionyme)
Helotium petiolorum (Roberge) De Notaris (1863), Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 1(5), p. 378
Peziza denigrans Fuckel (1868), Fungi Rhenani exsiccati, n° 2193
Phialea petiolorum (Roberge) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 102
Calycella petiolorum (Roberge) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 305
Hymenoscyphus petiolorum (Roberge) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 132
Cyathicula petiolorum (Roberge) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 305
Cyathicula denigrans (Fuckel) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 306
Ciboria petiolorum (Roberge) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 61
Rutstroemia petiolorum (Roberge) W.L. White (1941), Lloydia, 4(3), p. 197 (nom actuel)
Calycina petiolorum (Roberge) Seaver (1951), The North American cup-fungi (inoperculates), p. 110
Poculum petiolorum (Roberge) Dumont & Korf (1978), Mycotaxon, 7(2), p. 185

References : Lloydia
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Rutstroemiaceae
Habitat : Sur petioles de hetre (Fagus sylvatica)
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Proche de Rutstromemia sydowiana qui se developpe sur petiole de chene (Quercus) et qui possede des spores moins larges et guttulees.
Phialina ulmariae (Lasch) Dennis (1960) Synonymes : Peziza ulmariae Lasch (1853), in Rabenhorst, Klotzschii herbarum vivum mycologicum, Edn 1, n° 1723 (Basionyme)
Peziza deparcula P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 191
Helotium deparculum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 240
Trichopeziza ulmariae (Lasch) Lambotte (1880), Flore mycologique de la Belgique, p. 524
Urceola ulmariae (Lasch) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 322
Mollisia atrata var. ulmariae (Lasch) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 182
Pseudohelotium deparculum (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 293
Mollisia ulmariae (Lasch) Rehm (1891), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 531
Pezizella deparcula (P. Karsten) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 673
Belonidium deparculum (P. Karsten) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 497
Pyrenopeziza ulmariae (Lasch) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 134
Urceolella deparcula (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 129
Hymenoscyphus deparculus (P. Karsten) Migula (1913), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 3(2), p. 1154
Phialina deparcula (P. Karsten) Hohnel (1926), Mitteilungen aus dem botanischen Institut der technischen hochschule in Wien, 3(2), p. 106
Hyaloscypha deparcula (P. Karsten) Nannfeldt (1949), in Dennis, Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 32, p. 74
Phialina ulmariae (Lasch) Dennis (1960), British Cup Fungi and their Allies, p. 102 (nom actuel)
Phialoscypha spiraeicola Raitviir (1977), Folia cryptogamica Estonica, 8, p. 3
Calycellina ulmariae (Lasch) Korf (1982), Mycotaxon, 14(1), p. 2

References : BK 1 246 ; Gr. p. 476 n° 2 ; Ellis p. 355 fig. 1489 ; Dennis p. 184
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, d'abord urceole ou cupuliforme a orbiculaire, puis aplati, large de 0,2-0,3 ( 0,5 ) mm. Hymenium lisse, jaunatre ocrace ou jaune citron pale, tres brievement pubescent a l'exterieur, marge un peu plus claire, aspect duveteux par les poils blanchatres.
Habitat : Sur les petioles de feuilles mortes ou pourries de Filipendula ulmariae.
Spores : Cylindriques, lisses, non septees, tres legerement teintees de jaunatre, 10,5-13 x 2 µm. Asques octospores, 32-36 (40) x 5,5 (7) µm. J+. Paraphyses rares, peu septees, cylindriques-clavees et remplies de petites guttules ou granulations jaunatres au sommet. Poils aigus, minces, lisses, flexueux, septes seulement a l'extreme base, presque hyalins, 15-25 ( 40 ) x 2-3 µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Rare ou peu frequent. Isole ou gregaire. Du printemps jusqu'en ete, ( in litt. Juin-Octobre ).
Phaeohelotium nobile (Velenovský) Dennis (1971) Synonymes : Pezizella nobilis Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 155, pl. 12, fig. 36 (Basionyme)
Pachydisca nobilis (Velenovský) Le Gal (1938), Revue de mycologie, Paris, 3, p. 132
Phaeohelotium nobile (Velenovský) Dennis (1971), Kew bulletin, 25(2), p. 356 (nom actuel)

References : Medardi 214 ; Dennis p. 118 ; Ellis p. 15 ; Gr. 57 n° 494
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle epais, obconique, indistinctement stipite, d'abord un peu deprime ou plan, puis legerement convexe, large de 1-1,5 a 2-2,5 mm, d'un joli jaune citrin .
Stipe : Nul
Habitat : Sur debris de chenes ou de residus vegetaux, en particulier, debris de mousse et de brindilles pourries.
Spores : Ellipsoides et etroitement fusiformes, parfois un peu courbees, avec a l'interieur, de fines gouttelettes qui disparaisent plus ou moins a maturite, uniseptees a la fin, 11-14-(16) x 3-4 µm. Asques claviformes, octospores, 85-100 x 9-11,5 µm. Paraphyses nombreuses, filiformes, rameuses.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole a gregaire. Peut frequent. Ete ( Juillet-Aout ).
Pezoloma ciliifera (P. Karsten) Korf (1971) Synonymes : Peziza ciliifera P. Karsten (1866), Fungi Fenniae exsiccati, 6, n° 546 (Basionyme)
Helotium ciliiferum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 237
Ombrophila ciliifera (P. Karsten) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 91
Hyaloscypha ciliifera (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 127
Lachnea ciliata Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 877
Sphagnicola ciliifera (P. Karsten) Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 111
Pseudodiscinella ciliifera (P. Karsten) Dennis (1956) [1955], Kew bulletin, 10, p. 567
Pezoloma ciliifera (P. Karsten) Korf (1971), Phytologia, 21(4), p. 205 (nom actuel)
Ciliatula ciliifera (P. Karsten) Pouzar (1972), Casopis Slezskeho musea v Opave, serie A, 21(2), p. 156

References : BSLL n° 74
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Lachnaceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Determination Jean Paul Priou.
Mollisia conigena (Persoon) Boudier (1907) Synonymes : Peziza conigena Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 634 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Helotium conigenum (Persoon) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355
Calycina conigena (Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448
Mollisia conigena (Persoon) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 138 (nom actuel)

References : Gr. p. 512 n° 881
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Dermateaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, urceole, cupule, puis aplati, large de 1/2 a 1 mm, nettement margine, entierement d'un blanc jaunatre, legerement furfurace en dessous.
Chair : Molle, blanchatre, odeur et saveur insignifiantes.
Habitat : Sur les ecailles des cones pourris de Pinus et d'Abies,( voir liste des recoltes ).
Spores : Fusiformes, incolores, a peine nebuleuses ou granuleuses a l'interieur, 6-8 x 2-2,5 µm. Asques claviformes, octospores, 40-45 x 5-6 µm. Paraphyses dressees, oleiferes, hyalines.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole a gregaire. Peu frequent. Automne-Hiver.
Mniaecia jungermanniae (Nees) Boudier (1885) Synonymes : Peziza jungermanniae Nees (1822), in Fries, Systema mycologicum, 2(1), p. 2(1), p. 144 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza bryophila Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 305
Ascobolus jungermanniae (Nees) Berkeley & Broome (1865), The annals and magazine of natural history, series 3, 15, p. 447, tab. 16, fig. 23
Helotium jungermanniae (Nees) P. Crouan & H. Crouan (1867), Florule du Finistere, p. 47
Pseudopeziza jungermanniae (Nees) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 291
Calloria jungermanniae (Nees) Quelet (1883) [1882], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 11, p. 408
Mniaecia jungermanniae (Nees) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 114 (nom actuel)
Humaria jungermanniae (Nees) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 146
Mollisia jungermanniae (Nees) Rehm (1891), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 548

References : Ellis 2 p. 5 ; Dennis p. 214 pl. VVo ; Gr. p. 353 n° 574
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, hemispherique, a hymenium plan, finement margine, large de 1 a 3 dixiemes de mm, d'aptres Boudier ( forma minor), de 1 a 2 mm, d'apres Massee ( forma major ), glabre, vert bleuatre fonce, noir par le sec.
Habitat : Sur les petites jongermannes, le long des chemins sablonneux et sur les talus ( Boudier ); a terre parmi les Jongermannes ( Massee ), egalement sur Aplozia, Calypogeia, Diplophyllum, Jungermannia etc....
Spores : Ovales, souvent irregulieres, hyalines ou legerement teintees de vert a la maturite, lisses, continues, remplies de petites gouttelettes, mesurant 21-30 x 13-20 µm, d'apres Boudier, 15-18 x 8-9 µm, d'apres Massee ).( In litt. 16-20 x 8-10 µm). Asques claviformes, retrecis a la base, octospores, 80-100 x 15-18 µm, (in litt. 180 X 20 µm ), a parois assez epaisses, legerement verdatres, spores uniseriees. Paraphyses simples ou divisees, minces et fourchues, peu septees, clavulees au sommet, a contenu verdatre a bleu-vert.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Sur Hepatiques. Isole a gregaire. Rare. (Tres rare.) Fevrier-Avril.
Microscypha grisella (Rehm) Sydow & P. Sydow (1919) Synonymes : Peziza arenula Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 341 (c)
Mollisia arenula (Albertini & Schweinitz) P. Karsten (1874), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 13, p. 450
Helotium grisellum Rehm (1884), Ascomyceten, 16, n° 768 (Basionyme)
Urceola hyalina var. arenula(Albertini & Schweinitz) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 321
Niptera arenula (Albertini & Schweinitz) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 288
Dasyscyphus grisellus (Rehm) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 467
Pyrenopeziza arenula (Albertini & Schweinitz) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 370
Lachnella grisella (Rehm) W. Phillips (1890), Grevillea, 18(88), p. 84
Phialea grisella (Rehm) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 737
Hymenoscyphus grisellus (Rehm) Lindau (1896), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1), p. 205
Atractobolus grisellus (Rehm) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446
Micropodia grisella (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 128
Micropodia arenula (Albertini & Schweinitz) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 128
Microscypha grisella (Rehm) Sydow & P. Sydow (1919), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 17(1), p. 38 (nom actuel)
Mollisiaster hastulosus Kirschstein (1939), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 37(1-2), p. 140
Microscypha arenula (Albertini & Schweinitz) Svrček (1976), Ceska mykologie, 30(1), p. 12

References : Ellis p. 567 fig. 2106 ; Dennis p. 163 pl. XXg ; Gr. p. 475 n° 805
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle d'abord globuleux et attenue en stipe tres court, puis etale-scutelliforme, large de 2-3 -(4) dixiemes de mm, grisatre en dessus, finement pubescent, brun ou subhyalin en dessous avec une marge blanchatre due a la frange de couleur claire des poils.
Habitat : Hote des Pteridium, sur la face inferieure des frondes mortes ( en decomposition ), en particulier de Pteridium aquilinum.
Spores : Irregulierement biseriees, cylindriques ou subclaviformes, droites ou un peu en massue, hyalines, continues, 6-10 x 1-1,5(2)µm. Asques octospores, courts, legerement retrecis au sommet,plutot larges a la base, 30-(40) x 6-7µm. Paraphyses greles, hyalines, filiformes, aussi longues que les asques. Poils legerement brunatres ou subhyalins, ondules, obtus, le plus souvent septes,30-60 x 2,5-3 µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire. Tres frequent. Printemps-ete.
Hymenoscyphus lutescens (Hedwig) W. Phillips (1887) Synonymes : Octospora lutescens Hedwig (1789), Descripto et adumbratio microscopico analytica muscorum frondorosum, 2, p. 31, tab. 9, fig. c (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza lutescens (Hedwig) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1454
Helotium lutescens (Hedwig) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355
Hymenoscyphus lutescens (Hedwig) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 131 (nom actuel)
Phialea lutescens (Hedwig) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 713
Calycina lutescens (Hedwig) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448
Helotium conigenum ss. P. Sydow (1905), Mycotheca germanica, exs., n° 395

References : Ellis p. 178 fig. 781 ; Gr. p. 394 n° 649 ; Page Image In Published List.
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, turbine puis patelliforme, un peu convexe a la fin, 1-(3) mm, jaune ou jaune brunatre en dessus, glabre et blanc jaunatre en dessous, puis brun rougeatre au sechage.
Stipe : Glabre, ordinairement court, 1 a 2 mm, subcylindrique, un peu flexueux, concolore.
Habitat : Dans les bois humides, sur les brindilles tombees parmi les mousses, sur les cones et les aiguilles de coniferes.
Spores : Oblongues-obtuses ou oblongues elliptiques, hyalines, droites, 10-15 x 3-4 µm. Asques claviformes, octospores, attenues a la base, spores unseriees. Paraphyses filiformes, greles, incolores.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole a gregaire. Peu frequent. Automne.
Hymenoscyphus vitellinus (Rehm) Kuntze (1898) Synonymes : Helotium vitellinum Rehm (1881), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 26, p. 124 (Basionyme)
Phialea vitellina (Rehm) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 262
Helotium scutula f. vitellina(Rehm) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 794
Hymenoscyphus vitellinus (Rehm) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 486 (nom actuel)

References : Medardi 94
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Sur debris ligneux ou herbaces pourissants.
Hymenoscyphus immutabilis (Fuckel) Dennis (1964) Synonymes : Helotium immutabile Fuckel (1871) [1871-72], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 25-26, p. 338 (Basionyme)
Pachydisca immutabilis (Fuckel) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 94
Helotium trapezoideum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 207, pl. 20, fig. 42
Hymenoscyphus immutabilis (Fuckel) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 76 (nom actuel)

References : Ellis p. 69 & 191 ; Gr. p. 398 n° 660 ; BK 1 187
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Cupuliformes a infundibuliformes ou disciformes, courtement stipitees. Receptacle sessile ou attenue,d'abord un peu concave, puis plan, orbiculaire, a marge unie, large de 1 a 2 mm, blanc, ou d'un jaune pale en dessus, un peu plus pale ou blanchatre en dessous et sur le stipe, glabre, assez charnu pour sa taille et devenant brun dore au sechage.
Stipe : Suivant litterature : Tres court ou long, jusqu'a 0,8 mm.
Habitat : Sur feuilles mortes tombees et en decomposition de Populus, egalement sur petioles d'Aluns incana, et bien d'autres feuillus.
Spores : Ovales-oblongues ou oblongues-fusiformes, hyalines, lisses, continues, presentant a l'interieur dans le jeune age, quelques granulations qui disparaissent a la maturite, 10-15 x 4-5 µm. Asques claviformes octospores, 90-125 x 8-10 µm, (in litt. 78-84 x 7,5-8 µm ), a foramen margine, spores uniseriees. ( Dennis 1978 : biseriees, Paraphyses lineaires, pas tellement septees, finement granuleuses interieurement, epaisses de 3 µm environ.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole a gregaire. Peu frequent. D'Octobre a Decembre.
Hymenoscyphus subferrugineus (Nylander) Dennis (1964) Synonymes : Peziza araneosa Sowerby (1802), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 369, fig. 5 (nom. illegit.)
Peziza subferruginea Nylander (1868), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 42 (Basionyme)
Peziza sowerbyi Cooke (1875), Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 1, p. 32, tab. 15, fig. 55
Helotium subferrugineum (Nylander) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 125
Hymenoscyphus broomei W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 129, tab. 5, fig. 27
Humaria sowerbyi (Cooke) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 122
Phialea broomei (W. Phillips) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 264
Helotium sowerbyi (Cooke) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 248
Helotium broomei (W. Phillips) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 244
Ciboria broomei (W. Phillips) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 106
Hymenoscyphus subferrugineus (Nylander) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 73 (nom actuel)

References : Dennis p. 248
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Habitat : Sur Salix
Comestibilite : Sans interet
Hyaloscypha hyalina (Persoon) Boudier (1907) Synonymes : Peziza hyalina Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 655 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Octospora hyalina (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 667
Cyathicula hyaline (Persoon) P. Karsten (1866), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 8, p. 208
Pseudohelotium hyalinum (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 298
Helotium hyalinum (Persoon) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 240
Lachnea hyalina (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 79
Urceola hyalina (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 321
Lachnella hyalina (Persoon) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 267, tab. 8, fig. 48
Dasyscyphus hyalinus (Persoon) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 449
Pezizella hyalina (Persoon) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 653
Hymenoscyphus hyalinus (Persoon) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 69
Atractobolus hyalinus (Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446
Hyaloscypha hyalina (Persoon) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 126 (nom actuel)
Micropodia hyalina (Persoon) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 128
Hyaloscypha quercus Nannfeldt (1932), Nova Acta Regiae Societatis Scientiarum Upsaliensis, series 4, 8(2), p. 274

References : BK 1 240 ; Ellis 1 p. 253 fig. 1053 ; Dennis p. 157 pl. 7e
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : 0,2-0,5 mm, cupuliforme a uniforme a l'etat jeune, puis acetabulee. Sessile. Hymenium lisse, gris blanchatre, translucide. Surface externe et marge blanches et finement feutrees-velues, parfois presque entierement ochrace.
Habitat : Sur bois decortique de feuillus, tels que, Fraxinus, mais, plus souvent sur Quercus, egalement sur Betula, Sorbus, et meme Rubus fruticosus. ( Voir liste des recoltes).
Spores : Elliptiques, lisses, hyalines, parfois garnies de petites guttules, 6-10 2-2,5-3 µm. Asques cylindriques-claviformes, octospores, spores biseriees, 35-(45) x 6 µm. Paraphyses cylindriques, filiformes, legerement renflees au sommet, parfois fourchues. Poils hyalins, a parois minces, avec 1 a 3 cloisons vers la base, effiles au sommet 110 x 6 µm. ( D'apres Dennis, non septes, et de 30 x 3 µm, Ellis : non septes et 45 x 3µm ). ??
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire a cespiteux. Peu frequent. De Mars a Mai. ( In litt. Commun ou assez frequent, de Septembre a Mars, ou tout au long de l'annee ).
Gemmina gemmarum (Boudier) Raitviir (2004) Synonymes : Helotium gemmarum Boudier (1889) [1888], Bulletin de la Societe mycologique de France, 4(3), p. 81 (Basionyme)
Phialea gemmarum (Boudier) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 271
Hymenoscyphus gemmarum (Boudier) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485
Pezizella gemmarum (Boudier) Dennis (1956), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 62, p. 55
Calycina gemmarum (Boudier) Baral (1985), Beihefte zur zeitschrift fur mykologie, 6, p. 57
Hyphodiscus gemmarum (Boudier) Raitviir & R. Galan (1994), Systema Ascomycetum, 13(2), p. 160
Gemmina gemmarum (Boudier) Raitviir (2004), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 20, p. 44 (nom actuel)

References : BK 1 197 ; Dennis p. 132 ; Cetto 7 2968 ; Ellis p. 191 fig. 847 ; Gr. p. 390 n° 638
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, d'abord cupule, puis pateriforme, margine, large de 0,3 a 0,7,( 1 mm ), blanc, finement puberulent a l'exterieur.
Stipe : Concolore a legerement jaunatre a la base,, pouvant atteindre jusqu'a 1 mm de longueur, grele, finement pubescent .
Habitat : Sur ecailles et bourgeons tombes, pourris et gorges d'eau de Populus nigra, enfouis sous les feuilles et provenant de l'annee precedente.
Spores : Elliptiques a fusiformes-clavees, lisses, hyalines, garnies parfois de fines gouttelettes aux extremites, 5-7 X 2-2,2 µm.( d'apres Boudier, 6-9 x 2,5-3 µm). Asques cylindriques-claviformes, octospores, 35-40 x 4,5 µm, spores biseriees,( d'apres Boudier, 45-50 x5-7 µm). Paraphyses peu nombreuses, simples ou divisees, cylindriques et non septees, larges de 2 a 3 µm, non epaissies au sommet, presentant quelques granulations a l'interieur. J+ faible. Les terminaisons des hyphes saillantes de l'excipulum sont globuleuses-capitees.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole a gregaire. Rare. Fevrier a Avril.
Cudonia circinans (Persoon) Fries (1849) Synonymes : Helvella revoluta J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1449 (nom. illegit.)
Leotia circinans Persoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 31 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Helotium circinans (Persoon) Swartz (1812), Kongl. vetenskaps akademiens nya handlingar, 33, p. 15 ('circinnans')
Helvella circinans (Persoon) Martius (1817), Flora cryptogamica erlangensis, p. 402
Leotia gracilis Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 198
Cudonia circinans (Persoon) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 348 (nom actuel)
Vibrissea circinans (Persoon) Hazslinszky (1881), Ertekezesek a termeszettudomanyok Korebol, kiadja a magyar tudomanyos Akademia, 11(19), p. 9

References : Medardi p. 44 ; Eyssartier et Roux p. 1072 ; BK 1 p. 138 ; Gr. p. 286 ; BMBDS 58 p. 16
Groupe : Helvelles/Morilles
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Cudoniaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle d'abord convexe, puis plus ou moins deprime, ondule, a marge inflechie (parfois un peu helvelloide) sinuee-lobee, large de 1 a 2 cm, ochrace en dessus, gris violace et souvent flexueux en dessous.
Chair : Non gelatineuse, ocre blanchatre. Odeur et saveur insignifiantes.
Stipe : Stipe haut de 3 a 6 cm et epais de 4 a 6 mm, creux, subcylindrique ou peu renfle a la base, souvent flexueux, parfois sillonne longitudinalement, gelatineux, elastique, concolore dans la partie superieure, rougeatre-brun vers la base, et d'un violet sombre un peu plus pale au sommet, legerement furfurace.
Habitat : Gregaire a fascicule, croissant egalement en ronds de sorcieres, parmi les aiguilles de sapins, surtout en regions montagneuses, mais egalement sous epiceas, souvent dans les mousses. Ete-automne. Souvent en masse, mais peu repandu.
Spores : Spores aciculaires-claviformes, parfois arquees, hyalines, presentant a l'interieur de tres petites gouttelettes et des granulations, 35-45 x 2,5-3 µm, longtemps continues, puis obscurement pluriseptees. Asques fusoides-claviformes, octospores, mesurant 125-165 x 10-12 µm ; J-. Paraphyses incolores, lineaires ou filiformes, epaisses de 2 µm environ, simples ou divisees a la base, fortement courbees en crosse au sommet, finement granuleuses a l'interieur.
Comestibilite : Toxique
Chlorencoelia versiformis (Persoon) J.R. Dixon (1975) Synonymes : Peziza versiformis Persoon (1798), Icones et descriptiones fungorum minus cognitorum, 1, p. 25, tab. 7, fig. 7 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Helotium versiforme (Persoon) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 356
Chlorosplenium versiforme (Persoon) De Notaris (1863), Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 1(5), p. 376
Craterellus caespitosus Peck (1873), Bulletin of the Buffalo Society of natural sciences, 1(2), p. 61
Cenangium pulveraceum var. versiforme (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 328
Coryne versiformis (Persoon) Rabenhorst (1891), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 492
Coryne sarcoides var. viridescens Rehm (1891), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 492
Midotis versiformis (Persoon) Seaver (1951), The North American cup-fungi (inoperculates), p. 94
Chlorociboria versiformis (Persoon) Seaver ex C.S. Ramamurthi, Korf & L.R. Batra (1958) [1957], Mycologia, 49(6), p. 860
Chlorencoelia versiformis (Persoon) J.R. Dixon (1975), Mycotaxon, 1(3), p. 224 (nom actuel)

References : BK 1 201 ; Dennis p. 134 ; Gr. p. 384 ; Ellis p. 5 fig. 8
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hemiphacidiaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle brievement stipite ou subsessile, cupule, globuleux a l'etat jeune, puis etale, le plus souvent irregulier, contourne ou festonne, large de 1-1,5 -( 3 cm,) vert olivatre fonce en dessus, un peu plus pale et finement furfurace en dessous, avec parfois une teinte violacee ou purpurine. Marge incurvee et recurvee suivant maturite.
Stipe : Court, 2-5 mm de long, parfois excentrique.
Habitat : Sur branches en decomposition et humides, souches, troncs caries, principalement d'Abies et Pinus, mais egalement de Fraxinus, Quercus, Alnus, Populus, ( in litt. quelquefois Salix et Betula ).
Spores : Oblongues-fusiformes ou claviformes, souvent un peu courbees ou ondulees, extremites arrondies, droites ou incurvees, lisses, hyalines ou a peine teintees, 9-13 x 3 µm, ( Boudier,15-20 x 4-5 µm), biguttulees ou avec des granulations, ( parfois 1-septee ). Ascospores cylindriques-claviformes, octosporees, spores biseriees, 80-100 x 7µm, ( Boudier 170-200 x 9-10 µm ).Paraphyses greles, lineaires, septees, colorees, epaisses de 2 µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole a gregaire. Rare. D'Aout a Novembre. Remarques : Le bois ne se colore pas de bleu-vert.
Calycellina phalaridis (Libert) Hohnel (1918) Synonymes : Peziza phalaridis Libert (1869), in P. Karsten, Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 139 (Basionyme)
Helotium citrinum var. phalaridis (Libert) Spegazzini & Roumeguere (1880), Revue mycologique (Toulouse), 2(5), p. 19
Mollisia phalaridis (Libert) Rehm (1891), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 543
Calycella citrina var. phalaridis (Libert) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 95
Calycellina phalaridis (Libert) Hohnel (1918), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 127, p. 603 (nom actuel)

References : Gr. p. 312 n°500
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle sessile ou brievement stipite, charnu, ferme, un peu cupule au debut, puis presque plan avec la marge proeminente entiere, large de 1 a 2 mm, rarement plus, blanc roussatre en dessus et brun en dessous.
Stipe : Rudimentaire, concolore.
Habitat : Sur chaumes secs de Phalaris arundinacea
Spores : Oblongues, obtuses ou oblongues-elliptiques, droites ou un peu courbees, hyalines, lisses, presentant a l'interieur deux gouttelettes assez grosses souvent accompagnees d'autre plus petites et de quelques granulations, 12-17 x 4-5 µm, parfois uniseptees au milieu a la maturite. Asques claviformes, octospores, 100-160 x 10-12, a foramen margine. Parapyses simples ou divisees a la base, tres greles, lineaires, non epaissies au sommet, larges de 1,5 a 2 µm environ.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire. Tout au long de l'annee. Assez frequent.
Bryoscyphus dicrani (Ade & Hohnel) Spooner (1984) Synonymes : Helotium dicrani Ade & Hohnel (1918), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 127, p. 595 (Basionyme)
Helotium caraborum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 208
Bryoscyphus dicrani (Ade & Hohnel) Spooner (1984), Kew bulletin, 38(4), p. 561 (nom actuel)
Hymenoscyphus diabasicus Svrček (1992), Ceska mykologie, 45(4), p. 134

References : SMMA N° 31
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Habitat : Sur les mousses et les hepatiques. Toute l'annee.
Comestibilite : Sans interet
Brunnipila calycioides (Rehm) Baral (1985) Synonymes : Peziza calycioides Rehm (1873), Ascomyceten, 4, n° 159 (nom. illegit.)
Trichopeziza calycioides Rehm (1880), Ascomyceten, 12, n° 567 (Basionyme)
Dasyscyphus calycioides (Rehm) Rehm (1881), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 26, p. 42
Trichopeziza rehmii Staritz (1882), in Rehm, Ascomyceten, 14, n° 658
Helotium calycioides (Rehm) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 309
Dasyscyphus rehmii (Staritz) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 466
Dasyscyphus calyciformis Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 1143 (nom. illegit.)
Lachnella brunneociliata W. Phillips (1891), The Scottish naturalist, 11, p.90
Lachnum rehmii (Staritz) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 908
Lachnum calycioides (Rehm) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 909
Atractobolus rehmii (Staritz) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446
Atractobolus caliciiformis (Saccardo) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445
Brunnipila calycioides (Rehm) Baral (1985), Beihefte zur zeitschrift fur mykologie, 6, p. 49 (nom actuel)

References : Rubio p. 208
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Sur Juncus
Bisporella confluens (Saccardo) Korf & Bujakiewicz (1985) Synonymes : Peziza confluens Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 176 (Basionyme)
Helotium confluens (Schweinitz) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 222
Calycina confluens (Schweinitz) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448
Bisporella confluens (Saccardo) Korf & Bujakiewicz (1985), Agarica, 6(12), p. 306 (nom actuel)

References : Agarica 1985
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Comestibilite : Sans interet
Unguiculella eurotioides (P. Karsten) Nannfeldt (1936) [1935-36]
Pas de photo disponible
Synonymes : Peziza eurotioides P. Karsten (1867), Fungi Fenniae exsiccati, 7, n° 652 (Basionyme)
Helotium eurotioides (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 241
Urceola punctata var. eurotioides (P. Karsten) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 321
Pseudohelotium eurotioides (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 297
Urceolella eurotioides (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 129
Dasyscyphus campylotrichia A.L. Smith (1909) [1908], Transactions of the British mycological Society, 3(2), p. 112, tab. 6, fig. 3
Pezizella eurotioides (P. Karsten) Nannfeldt (1928), Svensk botanisk tidskrift utgifven af svenska botaniska foreningen, 22(1-2), p. 131
Uncinia sarothamni Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 296
Uncinia galiorum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 296, pl. 14-20
Unguiculella eurotioides (P. Karsten) Nannfeldt (1936) [1935-36], Transactions of the British mycological Society, 20(3-4), p. 194 (nom actuel)

References : Ellis p. 280
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Comestibilite : Sans interet
Unguiculariopsis ilicincola (Berk. & Broome) Rehm (1909) Synonymes : Peziza ilicincola Berk. & Broome, Ann. Mag. nat. Hist., Ser. 3 7: 450 (1861) (Basionyme)
Mollisia ilicincola (Berk. & Broome) W. Phillips, Man. Brit. Discomyc. (London): 193 (1887)
Pseudohelotium ilicincola (Berk. & Broome) Sacc., Syll. fung. (Abellini) 8: 304 (1889)
Mollisiella ilicincola (Berk. & Broome) Massee, Brit. Fung.-Fl. (London) 4: 222 (1895)
Pithyella ilicincola (Berk. & Broome) Boud., Hist. Class. Discom. Eur. (Paris): 125 (1907)
Unguiculariopsis ilicincola (Berk. & Broome) Rehm, Annls mycol. 7(5): 400 (1909) (nom actuel)
Hyalopeziza ilicincola (Berk. & Broome) Korf & L.M. Kohn, Mycotaxon 10(2): 509 (1980)

References : Ascofrance
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Habitat : Sur branches mortes de feuillus, generalement en relation avec des coelomycetes.
Comestibilite : Sans interet
Unguicularia carestiana (Rabenhorst) Hohnel (1909) Synonymes : Peziza struthiopteridis Sauter (1841), Flora oder allgemeine botanische Zeitung, 24, p. 311
Peziza carestiana Rabenhorst (1866), Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 913 (Basionyme)
Helotium carestianum (Rabenhorst) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 161
Trichopeziza carestiana (Rabenhorst) Rehm (1883), Ascomyceten, 15, n° 706
Lachnella carestiana (Rabenhorst) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 132
Trichopeziza struthiopteridis (Sauter) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 432
Dasyscyphus carestianus (Rabenhorst) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 452
Lachnum struthiopteridis (Sauter) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 887
Trichopeziza carinata Cooke & Massee (1893), Grevillea, 21(100), p. 121
Dasyscyphus carinata (Cooke & Massee) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 339
Atractobolus carestianus (Rabenhorst) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445
Urceolella struthiopteridis (Sauter) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 130
Micropodia carestiae (Rabenhorst) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 128
Unguicularia carestiana (Rabenhorst) Hohnel (1909), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 118, p. 391 (nom actuel)
Urceolella carestiana (Rabenhorst) Dennis (1963), Kew bulletin, 17(2), p. 335
Hyalopeziza carestiana (Rabenhorst) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 33

References : BK 1 243 ; FMDS 169 p. 54
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Urceollee a cupuliforme, subsessile, globuleuse a l'etat jeune, tout entierement blanchatre a creme, 0,2-0,3 mm. Surface externe lachement couverte de poils raides, blancs en partie agglutines en touffes, fixes le plus souvent lateralement a la marge.
Habitat : Sur tiges pourries de fougeres surtout a l'etage subalpin.
Spores : Claviformes a larmiformes, plus rarement fusiformes, lisses, hyalines, avec quelques tres fines gouttelettes a l'interieur, 7-10 (-11) x 1,5-2,5 (-3) µm. Asques octospores, spores biseriees, 40 x 4-6 µm. Paraphyses simples, non septees,ne depassant pas les asques. Poils a parois relativement epaisses, hyalins, lisses, sans cloisons, se terminant par une pointe + ou - effilee ou arrondie, jusqu'a 100 x 5 µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire. Peu frequent. De Mai a Aout.
Unguicularia costata (Boudier) Dennis (1949) Synonymes : Urceolella costata (Boudier) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 119
Lachnella boudieri Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 317
Pseudohelotium costatum (Boudier) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 300
Unguicularia costata (Boudier) Dennis (1949), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 32, p. 79 (nom actuel)
Hyalopeziza costata (Boudier) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 34
Olla costata (Boudier) Svrček (1986), Ceska mykologie, 40(4), p. 216

References : Ellis p. 549 fig. 2037 ; Gr. p. 477 n° 809
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, globuleux-urceole, margine, large de 2 a 6 dixiemes de mm, lisse, entierement gris blanchatre, couvert d'une pubescence courte a l'exterieur. Marge regulierement arrondie.
Habitat : Dans les bois tourbeux, sur tiges pourries de Juncus effusus, acutiflorus, etc...
Spores : Fusiformes-aigues, hyalines, presentant parfois a l'interieur quelques granulations vers les extremites, 9-10 x 1,5-2 µm. Asques oblongs, non attenues a la base, octospores, 30-35 x 7-9 µm. Paraphyses rares, simples ou fourchues, septees, non epaissies au sommet, hyalines, granuleuses interieurement. Poils blanchatres, peu aigus, septes seulement a la base, ondules, a parois epaisses, reunis en cotes longitudinales, 30-40 x 4-5 µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire a cespiteux. Assez commun. D'Octobre a Juillet.
Tatraea dumbirensis (Velenovský) Svrček (1993) [1992] Synonymes : Helotium dumbirensis Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 188 (Basionyme)
Ciboria dumbirensis (Velenovský) Spooner (1988), Transactions of the British mycological Society, 91(3), p. 517
Tatraea dumbirensis (Velenovský) Svrček (1993) [1992], Ceska mykologie, 46(3-4), p. 161 (nom actuel)
Lanzia dumbirensis (Velenovský) K. Woldecke (1998), Die großpilze Niedersachsens und Bremens, naturschutz und landschaftspflege in Niedersachsen, 39, p. 277

References : Ellis p. 579 ; BSM 1/2016 pp. 28-31
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Apothecie mesurant 5-7(-10) mm de diametre, cupuliforme-etalee a discoide, creme a marron tres clair violace.
Stipe : Court et plus ou moins evase, 3-5 mm, jaunatre pale.
Habitat : Sur bois mort decortique a terre, particulierement de Fagus sylvatica (hetre commun). Isole ou fascicule, egalement gregaire. Plutot estival. Assez rare.
Spores : Spores allantoides, mesurant 18-25-(30) x 5,5-7,5 µm. Asques octospores, spores uniseriees, 150-200 x 11-13 µm. Paraphyses cylindriques a parois peu epaisses, legerement ondulees, cloisonnees.
Comestibilite : Sans interet
Rutstroemia calopus (Fries) Rehm (1893)
Pas de photo disponible
Synonymes : Peziza calopus Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 307 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Helotium calopus (Fries) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355
Ciboria calopus (Fries) Fuckel (1874) [1873-74], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 27-28, p. 62
Phialea calopus (Fries) Quelet (1879), Bulletin de la Societe botanique de France, 26, p. 234
Calycella calopus (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 306
Helotium graminium W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 155
Rutstroemia calopus (Fries) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 768 (nom actuel)
Helotium cerastii Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 192
Helotium ammonis Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 200
Hymenoscyphus graminium (W. Phillips) Svrček (1985) [1984], Sbornik Narodniho muzea v Praze, rada B, Prirodni vedy, 40(3-4), p. 151
Poculum calopus (Fries) M.P. Sharma (1986), Plant disease research, 1(1-2), p. 44

References : Ellis p. 498
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Rutstroemiaceae
Stipe : jusqu'a 3 mm
Comestibilite : Sans interet
Rodwayella citrinula (P. Karsten) Spooner (1986) [1985] Synonymes : Helotium citrinulum P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 238 (Basionyme)
Pezizella citrinula (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 288
Hymenoscyphus citrinulus (P. Karsten) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 71
Helotium citrinulum var. seaveriRehm (1906), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 4(1), p. 67
Mollisiella citrinula (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 142
Rodwayella citrinula (P. Karsten) Spooner (1986) [1985], Sydowia : Annales mycologici, editi in notitiam scientiae mycologicae universalis, series II, 38, p. 312 (nom actuel)

References : Gr. 532 n° 924 ; Ellis p. 526
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, patelliforme a marge entiere ou un peu sinuee a la fin, large de 1/2 a 1 mm de diametre, jaune suborange ou citrin, cerace, ochrace a sec, avec quelques poils en surface.
Habitat : Sur les tiges et feuilles mortes de Carex tels que C. otrubae, C. sylvatica etc...,egalement sur les graines et les chaumes de Phragmites communis.
Spores : Theques cylindriques-claviformes, octospores, 50-55 x 4-5 µm. Paraphyses greles, peu nombreuses. Spores lineaires, souvent courbees, incolores, parfois avec une cloison, 8-9 x 2-2,5 µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire a fascicule. Pas rare. De Fevrier a fin Mai, mais egalement en ete.
Psilachnum tami (Lamy) Dennis (1963) Synonymes : Peziza tami Lamy (1836), in Desmazieres, Annales des sciences naturelles, botanique, serie 2, 6, p. 244 (Basionyme)
Belonidium tami (Lamy) De Notaris (1863), Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 1(5), p. 380
Helotium tami (Lamy) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 241
Lachnea tami (Lamy) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 79
Lachnella tami (Lamy) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 270
Trichopeziza tami (Lamy) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 408
Dasyscyphus tami (Lamy) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 340
Urceolella tami (Lamy) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 130
Pezizellaster tami (Lamy) Hohnel (1917), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 15(5), p. 350
Psilachnum tami (Lamy) Dennis (1963), Kew bulletin, 17(2), p. 368 (nom actuel)

References : Gr. 819
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Habitat : Sur Tamus communis
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Ancienne recolte citee par Aime de Soland en 1858, a Avrille, sur Tamus communis.
Psilachnum lateritioalbum (P. Karsten) Hohnel (1926) Synonymes : Helotium lateritioalbum P. Karsten (1887), Revue mycologique (Toulouse), 9(36), p. 159 (Basionyme)
Phialea lateritioalba (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 272
Micropodia lateritioalba (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 128
Psilachnum lateritioalbum (P. Karsten) Hohnel (1926), Mitteilungen aus dem botanischen Institut der technischen hochschule in Wien, 3(2), p. 73 (nom actuel)

References : Ellis p. 529
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : sessile, gregaire,poil fin, marge blanche.
Habitat : Sur les feuilles morte de typha, graminee...
Comestibilite : Sans interet
Pseudohelotium pineti (Batsch) Fuckel (1870) [1869-70] Synonymes : Peziza pineti Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 201, tab. 26, fig. 140 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza lurida Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 666
Octospora lurida (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 668
Pseudohelotium pineti (Batsch) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 298 (nom actuel)
Helotium pineti (Batsch) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 241
Peziza incarnata Cooke (1873), Grevillea, 1(9), p. 131 (nom. illegit.)
Phialea pineti (Batsch) Quelet (1879), Bulletin de la Societe botanique de France, 26, p. 234
Lachnea pineti (Batsch) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 83
Mollisia pineti (Batsch) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 195
Mollisia incarnata W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 191
Mollisia lurida (Persoon) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 197
Pezizella incarnata (W. Phillips) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 285
Belonium pineti (Batsch) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 688
Belonidium jerdonii Cooke & W. Phillips (1895), in Massee, British fungus flora, 4, p. 229
Hymenoscyphus incarnatus (W. Phillips) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485
Hyalinia incarnata (W. Phillips) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 103
Trichobelonium pineti (Batsch) Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 146, pl. 5, fig. 20
Belonidium incanescens Kirschstein (1939), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 37(1-2), p. 123

References : Ellis 1 p. 173 fig. 755 ; Dennis p. 115 pl. XXIg ; Gr. p. 507 n° 867
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, urceole, puis aplani, large de 0,50-1,50 mm, chamois, pale ou blanchatre en dessus, gris brunatre en-dessous, a marge blanchatre entiere, obtuse et incurvee, granuleuse ou legerement pubescente exterieurement au moins dans le jeune age.
Habitat : Sur les aiguilles tombees et les cones pourris de Pinus (souvent Pinus sylvestris ).
Spores : Tres variables de taille et de forme : oblongues-fusiformes; 8-14 x 3µm, et biguttulees d'apres Phillips : cylindriques-fusiformes, 8-12 x 2-3 µm, d'apres Saccardo : allongees tres tenues, aigues aux extremites, pluriguttulees et triseptees a la fin, 25-30 x 1 µm, d'apres Velenovsky : etroitement cylindriques ou legerement en massue,20-30 x 1,5-2 µm, d'apres Dennis. Asques cylindriques-claviformes, octospores, 24 x 8 µm d'apres Saccardo ; 60-80 x 6-8 µm d'apres Velenovsky, spores positionnees + ou- irregulierement . Paraphyses cylindriques-claviformes, greles, epaissies jusqu'a 3µm ou non au sommet,( parfois fourchues en forme de Y,( Ellis ) .
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire ou en croissance serree. Frequent. Automne.
Pseudohelotium alaunae Graddon (1972) Synonymes : Pseudohelotium alaunae Graddon (1972), Transactions of the British Mycological Society 58 (1) p. 149 (Basionyme).
References : Ellis p. 493
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : sessile → 500 µm de diametre.
Habitat : A la base de feuille seche de carex en milieu humide.
Spores : ascospores:(20) 31-41 (68) / 2-3.2 µm guttulees, quelques-unes septees; asques: 45-65 (70) / 7-10 µm, IKI bb, Cr+; Paraphyses : cylindriques septees.
Phillipsia domingensis (Berkeley) Berkeley (1881) Synonymes : Peziza domingensis Berkeley (1852), The annals and magazine of natural history, series 2, 9, p. 201 (Basionyme)
Peziza harmoge Berkeley & Broome (1873) [1875], The journal of the linnean Society, botany, 14(74), p. 104
Peziza cordovensis Cooke (1875), Hedwigia, 14(6), p. 81
Helotium purpuratum Kalchbrenner (1880), in Thumen, Mycotheca universalis, centurie 17, n° 1614
Phillipsia kermesina Kalchbrenner & Cooke (1880), Grevillea, 9(49), p. 25
Phillipsia domingensis (Berkeley) Berkeley (1881), The journal of the linnean Society, botany, 18(111), p. 388 (nom actuel)
Phillipsia polyporoides Berkeley (1881), The journal of the linnean Society, botany, 18(111), p. 388
Phillipsia subpurpurea Berkeley & Broome (1883), The transactions of the linnean Society of London, series 2, 2(3), botany, p. 69
Geopyxis harmoge (Berkeley & Broome) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 65
Otidea domingensis (Berkeley) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 97
Calycina purpurata (Kalchbrenner) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448
Phillipsia chardoniana Seaver (1925), Mycologia, 17(2), p. 48
Phillipsia gigantea Seaver (1926), The North American cup-fungi (operculates), p. 183
Molliardiomyces domingensis Paden (1984), Canadian journal of botany, 62(3), p. 214

References : Pezizales du Costa-Rica
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Sarcoscyphaceae
Chapeau/Fructification : Fructification "pezizale" en forme de disque de 0,5 a 7,5 cm de diametre. Surface fertile lisse, rouge vif a rouge vineux ; face inferieure, lisse, blanc a blanc creme rose.
Chair : Coriace, solide, blanche ; saveur et odeur indistinctes.
Stipe : Dans certains cas, de 1,5 cm de long, et de 0,6 cm de large, blanc-creme.
Habitat : Sur bois pourri.
Spores : Asques octospores. Ascospores 24-28 x 11-14 a extremites pointues et remarquablement marquees par 3 a 5 stries longitudinales.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Pas rare. De Mai a Decembre. Espece des Iles Caraibes,de Guyane, Mexique, Afrique, Australie, Japon.
Phaeohelotium carneum (Fries) Hengstmengel (2009) Synonymes : Peziza subcarnea Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 427
Peziza carnea Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 135 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Helotium carneum (Persoon) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 356
Helotium subcarneum(Schumacher) Saccardo (1881), Michelia, 2(7), p. 260
Pezizella subcarnea (Schumacher) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 657
Hymenoscyphus subcarneus (Schumacher) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 69
Calycina subcarnea (Schumacher) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 449
Hyalinia subcarnea (Schumacher) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 104
Pezizella carnea (Fries) Lind (1913), Danish fungi as represented in the herbarium of E. Rostrup, p. 19
Orbiliopsis subcarnea (Schumacher) Hohnel (1926), Mitteilungen aus dem botanischen Institut der technischen hochschule in Wien, 3(3), p. 103
Belonidium subcarneum (Schumacher) Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 177, pl. 4, fig. 10 (nom. illegit.)
Discorehmia subsyringae Kirschstein (1938), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 36(5-6), p. 380
Phaeohelotium subcarneum (Schumacher) Dennis (1971), Kew bulletin, 25(2), p. 355
Phaeohelotium carneum (Fries) Hengstmengel (2009), Mycotaxon, 107, p. 272 (nom actuel)

References : Medardi p. 215
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : discoIde a legerement cupulee
Stipe : nul
Habitat : Bois deteriore de feuillus
Spores : de hyalines a brunatres.
Comestibilite : Sans interet
Phaeohelotium lilacinum (Bresadola) Dennis (1968) Synonymes : Pezicula lilacina Bresadola (1884), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 1(4-5), p. 68, tab. 74, fig. 1 (Basionyme)
Humaria lilacina (Bresadola) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 286
Dermatea lilacina (Bresadola) Rehm (1896), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 1255
Pachydisca lilacina (Bresadola) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 95
Cenangium lilacinum (Bresadola) Rehm (1912), Berichte der bayerischen botanischen gesellschaft zur erforschung der heimischen flora, 13, p. 184 (nom. illegit.)
Phaeohelotium lilacinum (Bresadola) Dennis (1968), British Ascomycetes, Edn 1, p. 118 (nom actuel)

References : Medardi p. 215
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : discoide
Stipe : nul
Habitat : sur bois pourri de Fagus, plus rarement sur plante herbacee.
Comestibilite : Sans interet
Phaeohelotium flexuosum (Crossland) Dennis (1971)
Pas de photo disponible
Synonymes : Orbilia flexuosa Crossland (1893), in Massee, Grevillea, 22(102), p. 44 (Basionyme)
Phaeohelotium flexuosum (Crossland) Dennis (1971), Kew bulletin, 25(2), p. 354 (nom actuel)

References : Medardi p. 216
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : discoide
Stipe : nul
Habitat : Bois deteriore de feuillus
Comestibilite : Sans interet
Phaeohelotium fulvidulum (Boudier) Baral & Declercq (2013) Synonymes : Pachydisca fulvidula Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 94 (Basionyme)
Helotium fulvidulum (Boudier) Saccardo & Traverso (1910), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 19, p. 838
Phaeohelotium fulvidulum (Boudier) Baral & Declercq (2013), Mycosystema, 32(3), p. 420 (nom actuel)

References : Gr. 307
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Habitat : rougissant au toucher
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Proche de Phaeohelotium epiphyllum, mais asques sans crochet
Pezizella parilis (P. Karsten) Dennis (1956) Synonymes : Peziza parilis P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 146 (Basionyme)
Helotium parile (P. Karsten) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 115
Helotium citrinum var. subniveum P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 125
Hymenoscyphus emergens Cooke & W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 139
Phialea emergens (Cooke & W. Phillips) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 268
Lachnella brachytricha Cooke & W. Phillips (1891), Grevillea, 19(91), p. 73
Dasyscyphus brachytrichus (Cooke & W. Phillips) Saccardo (1892), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 10, p. 22
Helotium emergens (Cooke & W. Phillips) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 251
Calycina parilis (P. Karsten) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448
Atractobolus brachytrichus (Cooke & W. Phillips) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445
Helotium milliare Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 185
Helotium glochidiatum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 185
Helotium alnisedum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 185
Pezizella parilis (P. Karsten) Dennis (1956), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 62, p. 49 (nom actuel)
Hymenoscyphus parilis (P. Karsten) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 74

References : Medardi CXLVII ; Ellis p. 14 & 96 fig. 51
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Pezizellaceae
Chapeau/Fructification : Jusqu'a 2 mm ou plus de diametre, blanc creme, couleur miel au sechage.
Habitat : Sur les rameaux morts d'Acer, Alnus, Quercus, Betula, Salix,etc...
Spores : Ascospores hyalines, 1 cloison, 10-14 x 2 µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Peu frequent. De Mai a Janvier, plus specialement Septembre-Novembre.
Pezizella vulgaris (Fries) Lambotte (1888) Synonymes : Peziza albella Withering (1792), A botanical arrangement of British plants, Edn 2, 3, p. 440 ('albida ')
Peziza vulgaris Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 146 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza avellanae Lasch (1859), in Rabenhorst, Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 28
Helotium vulgare (Fries) P. Karsten (1866), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 8, p. 207
Peziza sordida Fuckel (1867), Fungi Rhenani exsiccati, n° 2078
Pezizella avellanae (Lasch) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 299
Pezizella sordida (Fuckel) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 299
Helotium albellum (Withering) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 116
Peziza translucida Berkeley & M.A. Curtis (1875), Grevillea, 3(28), p. 155
Calloria vulgaris (Fries) Saccardo (1877), Michelia, 1(1), p. 63
Helotium sordidum (Fuckel) Rehm (1881), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 26, p. 101
Mollisia vulgaris (Fries) Gillet (1881), Champignons de France, les discomycetes, p. 119
Niptera vulgaris (Fries) Hazslinszky (1886) [1885], Mathematikai es termeszettudomanyi kozlemenyek, vonatkozolag a hazai vizsonyokra, 21, p. 233 (nom. illegit.)
Hymenoscyphus sordidus (Fuckel) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 144
Pezizella vulgaris (Fries) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 292 (nom actuel)
Dasyscyphus translucidus (Berkeley & M.A. Curtis) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 439
Pezizella albella (Withering) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 280
Phialea sordida (Fuckel) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 269
Phialea subgalbula Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 711
Phialea vulgaris (Fries) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 709
Helotium fuckelii Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 239
Pseudopeziza albella (Withering) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 202
Hymenoscyphus vulgaris (Fries) Lindau (1896), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1), p. 204
Hymenoscyphus subgalbulus (Rehm) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 486
Atractobolus translucidus (Berkeley & M.A. Curtis) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446
Hymenoscyphus albellus (Withering) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485
Hyalinia vulgaris (Fries) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 103
Helotium subgalbulum (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 113
Hyalinia albella (Withering) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 103
Allophylaria vulgaris (Fries) Nannfeldt (1932), Nova Acta Regiae Societatis Scientiarum Upsaliensis, series 4, 8(2), p. 291
Helotium erumpens Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 194
Helotium lachnoides Velenovský (1939), Novitates mycologicae, p. 183
Helotium capreae Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 119
Hymenoscyphus capreae (Velenovský) Svrček (1985) [1984], Sbornik Narodniho muzea v Praze, rada B, Prirodni vedy, 40(3-4), p. 136
Calycina vulgaris (Fries) Baral (1989), Beitrage zur kenntnis der pilze mitteleuropas, 5, p. 227

References : Ellis T.2 N°52 ; Dennis p. 145 .
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Pezizellaceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Sur Salix, Corylus, Rosa, ...
Pezizella eburnea (Roberge) Dennis (1956) Synonymes : Peziza eburnea Roberge (1851), in Desmazieres, Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 16, p. 323 (Basionyme)
Helotium eburneum (Roberge) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 240 (nom. illegit.)
Hymenoscyphus eburneus (Roberge) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 145
Phialea eburnea (Roberge) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 258
Helotium pezizoides Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 198
Pezizella eburnea (Roberge) Dennis (1956), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 62, p. 61 (nom actuel)
Psilachnum eburneum (Roberge) Baral (1985), Beihefte zur zeitschrift fur mykologie, 6, p. 87

References : Gr. 642
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Pezizellaceae
Stipe : court, plus ou moins coube
Habitat : Sur feuilles mortes de graminees.
Comestibilite : Sans interet
Pezizella punctoidea (P. Karsten) Rehm (1892) Synonymes : Helotium punctoideum P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 215 (Basionyme)
Pezizella chlorotica Rehm (1873), Ascomyceten, 4, n° 162
Peziza punctoidea (P. Karsten) Cooke (1876), Grevillea, 5(34), p. 61
Pseudohelotium chloroticum (Rehm) J. Kunze (1879), Fungi selecti exsiccati, n° 292
Lachnella punctoidea (P. Karsten) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 268
Pseudohelotium punctoideum (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 295
Pezizella punctoidea (P. Karsten) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 668 (nom actuel)
Dasyscyphus punctoideus (P. Karsten) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 341
Pezizella epidemica Rehm (1905), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 3(3), p. 225
Hyaloscypha punctoidea (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 126
Hymenoscyphus punctoideus (P. Karsten) Migula (1913), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 3(2), p. 1154
Hymenoscyphus epidemicus (Rehm) Migula (1913), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 3(2), p. 1153
Pseudopeziza punctoidea (P. Karsten) Hohnel (1926), Mitteilungen aus dem botanischen Institut der technischen hochschule in Wien, 3(2), p. 64

References : Ellis p. 347
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Pezizellaceae
Comestibilite : Sans interet
Pezicula sepium (Desmazieres) Dennis (1964) Synonymes : Peziza sepium Desmazieres (1850), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 14, p. 111 (Basionyme)
Tympanis crataegi Lasch (1861), in Rabenhorst, Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 353
Pezicula crataegi (Auerswald) Fuckel (1874) [1873-74], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 27-28, p. 56
Helotium sepium (Desmazieres) Gillet (1883), Champignons de France, les discomycetes, p. 152
Dermatea crataegi (Lasch) Jaap (1888), Fungi selecti exsiccati, n° 413
Ocellaria aurantiaca var. crataegi(Lasch) Rehm (1888), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 135
Calycina sepium (Desmazieres) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 449
Dermatea crataegicola E.J. Durand (1904), The journal of mycology, 10(3), p. 100
Pachydisca sepium (Desmazieres) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 93
Dermatea olivascens Rehm (1907), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 5(1), p. 80
Pezicula crataegicola (E.J. Durand) J.W. Groves (1946), Mycologia, 38(4), p. 414
Pezicula olivascens (Rehm) Seaver (1951), The North American cup-fungi (inoperculates), p. 339
Pezicula sepium (Desmazieres) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 65 (nom actuel)

References : Ellis 1 p. 115 fig. 495 ; Gr. p. 306 n° 487
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Dermateaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle 0,5 mm de diametre, erumpent, stipite-turbine, charnu-cerace, glabre, plan, puis convexe, ochrace brunatre ou brun-rouge, disque rouge-brun fonce, pruineux, avec la marge un peu sinuee, orangee ou briquetee, legerement tuberculeuse.
Chair : Ferme, concolore, sans odeur ni saveur particulieres.
Stipe : Tres court de couleur pale.
Habitat : Rameaux morts de Crataegus( oxyacantha ).
Spores : Grandes, elliptiques, hyalines, 20-25-(30) x 9-12 µm, triseptees a maturite. . Asques amples et claviformes, 125-150µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole ou cespiteux. Peu frequent. Novembre-Mars.
Pezicula myrtillina (P. Karsten) P. Karsten (1871) Synonymes : Helotium myrtillinum P. Karsten (1869), Fungi Fenniae exsiccati, 9, n° 827 (Basionyme)
Pezicula myrtillina (P. Karsten) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 165 (nom actuel)
Orbilia boydii A.L. Smith & Ramsbottom (1913) [1912], Transactions of the British mycological Society, 4(1), p. 168

References : Ellis p. 271
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Dermateaceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Sur branches mortes de Vaccinium myrtillus.
Ombrophila limosella (P. Karsten) Rehm (1881) Synonymes : Peziza limosella P. Karsten (1866), Fungi Fenniae exsiccati, 6, n° 538 (Basionyme)
Ombrophila violacea var. γ limosella(P. Karsten) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 88
Helotium limosellum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 236
Ombrophila limosella (P. Karsten) Rehm (1881), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 26, p. 122 (nom actuel)
Geoscypha limosella (P. Karsten) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 320
Humaria lividopurpurea (Boudier) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 124
Discinella lividopurpurea Boudier (1889) [1888], Bulletin de la Societe mycologique de France, 4(3), p. 85
Discinella limosella (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 96

References : Page Image In Published List ; Gr. p. 321 n° 518
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle subsessile, epais, d'abord lenticulaire, puis etale-ondule, un peu deprime au centre, large de 2-4 mm, fauve-pourpre a brun violace, marge obtuse.
Chair : Gelatineuse, pale, plus claire que le receptacle.
Stipe : Indistinct ou en forme tronconique.
Habitat : A terre en terrains humides et ombrages, dans les bois, sur terre nue des chemins peu frequentes, sur limon au bord des mares.
Spores : Ellipsoides a fusiformes, hyalines, 10-15 x 4-4 µm, non lisses, mais finement grenelees, et contenant de tres petites guttules assez diffuses dont deux amas polaires plus nettement visibles, 11-12 x 4-4,5 µ, parfois plus amincies a une extremite et un peu courbees. Asques cylindriques, un peu attenues a la base, octospores, spores uniseriees, 100x 10 µm. Paraphyses simples, filiformes, septees a la base, a peine epaissies au sommet(3-4µm), hyaline, mais contenant un protoplasma oleagineux legerement colore. Exipulum macule ou comme teinte de "rouille".
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole a gregaire ou confluent. Rare ou peu frequent. Ete-automne.
Mollisia ramealis (P. Karsten) P. Karsten (1871)
Pas de photo disponible
Synonymes : Peziza ramealis P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 155 (Basionyme)
Trochila ramealis (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 243
Mollisia ramealis (P. Karsten) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 187 (nom actuel)
Niptera ramealis (P. Karsten) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 152
Mollisia populi Bayliss Elliott (1920) [1919], Transactions of the British mycological Society, 6(3), p. 266
Pseudohelotium rameale (P. Karsten) Hohnel (1923), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 132, p. 115

References : BK 1 265
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Dermateaceae
Comestibilite : Sans interet
Moellerodiscus lentus (Berkeley & Broome) Dumont (1976) Synonymes : Helotium lentum Berkeley & Broome (1873) [1875], The journal of the linnean Society, botany, 14(74), p. 108 (Basionyme)
Calycina lenta (Berkeley & Broome) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448
Phialea uleana Rehm (1900), Hedwigia, 39(2), p. 93
Helotium phlebophorum Patouillard (1902), Bulletin de la Societe mycologique de France, 18(2), p. 179
Helotium cecropiae Hennings (1902), Hedwigia, 41(1), p. 25
Moellerodiscus brockesiae Hennings (1902), Hedwigia, 41(1), p. 33
Ciboria brockesiae (Hennings) Hohnel (1911), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 120, p. 387
Phialea cecropiae (Hennings) Seaver (1925), Mycologia, 17(2), p. 50
Helotium uleanum (Rehm) Dennis (1954), Kew bulletin, 9, p. 323
Ciboriopsis uleana (Rehm) Dennis (1962), Kew bulletin, 16(2), p. 319
Ciboriopsis phlebophora (Patouillard) Dennis (1962), Kew bulletin, 16(2), p. 319
Ciboriopsis lenta (Berkeley & Broome) Dennis (1962), Kew bulletin, 16(2), p. 319
Ciboriopsis cecropiae (Hennings) Dennis (1962), Kew bulletin, 16(2), p. 320
Moellerodiscus lentus (Berkeley & Broome) Dumont (1976), Mycologia, 68(2), p. 245 (nom actuel)

References : Baral p. 21
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Sclerotiniaceae
Comestibilite : Sans interet
Moellerodiscus tenuistipes (J. Schroter) Dumont (1976)
Pas de photo disponible
Synonymes : Ciboria tenuistipes J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 61 (Basionyme)
Helotium ludmilae Velenovský (1939), Novitates mycologicae, p. 185
Ciboriopsis bramleyi Dennis (1962), Kew bulletin, 16(2), p. 319
Ciboriopsis tenuistipes (J. Schroter) J.T. Palmer (1969), Acta mycologica, Warszawa, 5, p. 251
Moellerodiscus tenuistipes (J. Schroter) Dumont (1976), Mycologia, 68(2), p. 260 (nom actuel)

References : Dennis p. 114
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Sclerotiniaceae
Habitat : Sur feuilles ou tiges mortes de Chamaenerion, Filipendula et Potentilla.
Comestibilite : Sans interet
Leptodontidium trabinellum (P. Karsten) Baral, Platas & R. Galan (2015) Synonymes : Peziza trabinella P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 147 (Basionyme)
Helotium trabinellum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 235
Helotium immarginatum P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 127
Calycina trabinella (P. Karsten) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 449
Calycina immarginata (P. Karsten) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448
Calloria austriaca Hohnel (1903), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 1(5), p. 396
Pachydisca trabinella (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 94
Pachydisca immarginata (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 94
Orbiliopsis austriaca (Hohnel) Hohnel (1926), Mitteilungen aus dem botanischen Institut der technischen hochschule in Wien, 3(3), p. 101
Cistella trabinella (P. Karsten) Nannfeldt (1932), Nova Acta Regiae Societatis Scientiarum Upsaliensis, series 4, 8(2), p. 271
Phaeohelotium trabinellum (P. Karsten) Dennis (1971), Kew bulletin, 25(2), p. 354
Hymenoscyphus immarginatus (P. Karsten) M.P. Sharma (1991), Himalayan botanical researches, p. 152
Leptodontidium trabinellum (P. Karsten) Baral, Platas & R. Galan (2015), Index fungorum, 271, p. 1 (nom actuel)

References : Ellis p. 15
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Leptodontidiaceae
Chapeau/Fructification : 0.3-0.9 mm
Comestibilite : Sans interet
Leotia atrovirens Persoon (1822) Synonymes : Leotia atrovirens Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 202, tab. 9, fig. 1-3 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Leotia chlorocephala Schweinitz (1822), Schriften der naturforschenden Gesellschaft zu Leipzig, 1, p. 114
Helotium atrovirens (Persoon) Sprengel (1827), Systema vegetabilium, Edn 16, 4(1), p. 489
Fungodaster chlorocephalus (Schweinitz) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 852
Fungodaster atrovirens (Persoon) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 852
Leotia lubrica f. chlorocephala(Schweinitz) Massee (1897), Annals of botany (London), serie 1, 11, p. 290
Leotia lubrica f. atrovirens (Persoon) S. Imai (1936), The botanical magazine, Tokyo, 50(1), p. 15

References : CD p. 59 ; BK 1 135
Groupe : Helvelles/Morilles
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Leotiaceae
Spores : hyalines fusiformes souvent un peu courbees, avec de grosses gouttelettes oleagineuses.
Comestibilite : Sans interet
Lanzia cuniculi (Boudier) Dumont (1975) Synonymes : Helotium cuniculi Boudier (1897), Bulletin de la Societe mycologique de France, 13(1), p. 16 (Basionyme)
Coprotinia cuniculi (Boudier) Dennis (1962), Kew bulletin, 16(2), p. 323
Rutstroemia cuniculi (Boudier) M.E. Elliott (1967), Canadian journal of botany, 45, p. 521
Lanzia cuniculi (Boudier) Dumont (1975), Mycologia, 67(2), p. 326 (nom actuel)

References : Dennis p. 114
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Rutstroemiaceae
Chapeau/Fructification : cupuliforme
Stipe : cylindrique court
Habitat : Excrement de lapin
Lachnellula abietis (P. Karsten) Dennis (1962) Synonymes : Helotium abietis P. Karsten (1869), Fungi Fenniae exsiccati, 9, n° 837 (Basionyme)
Lachnella abietis (P. Karsten) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 131
Dasyscyphus abietis (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 438
Atractobolus abietis (P. Karsten) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445
Trichoscypha abietis (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 125
Trichoscyphella abietis (P. Karsten) Nannfeldt (1953), Fungi exsiccati suecici, praesertini upsalienses, 41-42, p. 49
Lachnellula abietis (P. Karsten) Dennis (1962), Persoonia, 2(2), p. 183 (nom actuel)
Perrotia abietis (P. Karsten) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 63

References : Lachnellula Key
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Habitat : Sur branches mortes cortiquees, encore attenantes ou tombees au sol, de Picea abies, a l'etage montagnard.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Espece limitee a Picea, a spores typiquement fusiformes avec de grosses guttules.
Iodophanus testaceus (Mougeot) Korf (1967) Synonymes : Peziza testacea Mougeot (1828), in Fries, Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 2, p. 11 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1828)
Ascobolus testaceus (Mougeot) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 513
Calloria testacea (Mougeot) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 359
Helotium testaceum (Mougeot) Berkeley (1860), Outlines of british fungology, p. 372
Peziza antonii Roumeguere (1879), Revue mycologique (Toulouse), 1(3), p. 103
Mollisia testacea (Mougeot) Gillet (1881), Champignons de France, les discomycetes, p. 132
Ascophanus testaceus (Mougeot) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 310, tab. 9, fig. 58
Humaria antonii (Roumeguere) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 121
Humaria testacea (Mougeot) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 36
Ascophanus carneus var. testaceus (Mougeot) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 178
Ocellaria charticola Feltgen (1901), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(2), p. 84
Humarina testacea (Mougeot) Seaver (1928), The North American cup-fungi (operculates), p. 125
Iodophanus testaceus (Mougeot) Korf (1967), American journal of botany, 54(1), p. 19 (nom actuel)

References : Doveri p. 469 Gr. p. 231 n° 360 ; Dennis p. 64
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pezizaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, puis hemispherique et un peu cupule, parfois irregulier, large de 1 a 3 mm, rouge brique ou orange terne, avec une marge mince et finement denticulee, concolore et glabre en dessous.
Chair : Excipulum constitue de cellules globuleuses.
Stipe : Nul
Habitat : Sur toile pourrie, crottes de lapins et de souris.
Spores : Spores elliptiques, lisses, puis granuleuses exterieurement a la maturite, 18-20 x 9-11 µm d'apres Phillips, 24-12 d'apres Fuckel. Asques largement claviformes, octospores,intensement amyloides. Paraphyses simples, septees, epaissies au sommet, et remplies de granulations colorees.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire. Rare. Tout au long de l'annee ?, ( plutot automnal ).
Hymenoscyphus laetus (Boudier) Dennis (1964) Synonymes : Pachydisca laeta Boudier (1889) [1888], Bulletin de la Societe mycologique de France, 4(3), p. 78 (Basionyme)
Helotium laetum (Boudier) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 248
Calycina laeta (Boudier) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448
Hymenoscyphus laetus (Boudier) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 73 (nom actuel)

References : Ellis p. 8 fig. 24 ; Gr. p. 310 n° 496
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, charnu, d'abord plan, puis convexe, lentiforme a marge unie ou un peu denticulee, tres finement furfuracee a l'exterieur, large de 1 a 2-3 mm, entierement jaune orange, brun jaunatre au sechage.
Chair : Charnue, concolore au receptacle.. Odeur et saveur indistinctes.
Stipe : Epais et court de 2 mm de hauteur environ, plus pale que le receptacle.
Habitat : Sur branches mortes de feuillus, Alnus, Betula, Fraxinus, Quercus, etc..., dans les endroits humides, egalement trouve sur racines pourries pres d'un ruisseau.
Spores : Fusiformes, hyalines, un peu flexueuses, parfois avec une cloison, presentant a l'interieur des granulations de diverses grosseurs vers les extremites, 18-24-(30) x 5-6-(7) µm. Asques cylindriques-claviformes, octospores, ayant a l'etat de vacuite un foramen margine et crenele, 17 -180 x 10 µm. Paraphyses simples, peu septees, hyalines ou jaunatres, remplies de granulations, larges de 3 a 4 µm, non ou a peine epaissies au sommet.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire. Rare. Septembre a Mars.
Hymenoscyphus phyllophilus (Desmazieres) Kuntze (1898) Synonymes : Peziza phyllophila Desmazieres (1842), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 2, 17, p. 98 (basionyme)
Helotium phyllophilum (Desmazieres) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 356
Pezicula phyllophila (Desmazieres) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 167
Allophylaria phyllophila (Desmazieres) P. Karsten (1873), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 13, p. 234
Phialea phyllophila (Desmazieres) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 105
Helotium albopunctum Bucknall (1882), Proceedings of the Bristol naturalist's Society, series 2, n° 805 (nom. illegit.)
Hymenoscyphus phyllophilus (Desmazieres) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485 (nom actuel)
Phialea phyllophila var. jaapii Rehm (1907), in Jaap, Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 49, p. 10
Hyaloscypha phyllophila (Desmazieres) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 127
Calycina phyllophila (Desmazieres) Baral (1985), Beihefte zur zeitschrift fur mykologie, 6, p. 59

References : Ellis p. 121
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Calycina phyllophila
Stipe : court
Habitat : Sur feuilles de chenes ou hetres pres des nervures.
Comestibilite : Sans interet
Hymenoscyphus serotinus (Persoon) W. Phillips (1887) Synonymes : Helvella aurea Bolton (1789), An history of fungusses growing about Halifax, 3, p. 98, tab. 98, fig. 2
Helotium aureum (Bolton) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1442 (nom. illegit.)
Peziza aurea (Bolton) Sowerby (1798), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 150
Peziza serotina Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 661 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza serotina var. ßß verna Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 331
Helotium umbelliforme Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 346
Helotium serotinum (Persoon) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355
Hymenoscyphus serotinus (Persoon) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 125 (nom actuel)
Calycina aurea (Bolton) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448
Helotium terrestre Feltgen (1901), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(2), p. 63 (nom. illegit.)
Pachydisca terrestris Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 93
Lanzia serotina (Persoon) Korf & W.Y. Zhuang (1985), Mycotaxon, 22(2), p. 506

References : Medardi p. 90
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Surface externe lisse et finement pruineuse.
Stipe : Court.
Habitat : Sur brindilles de Fagus.
Comestibilite : Sans interet
Hymenoscyphus vasaensis (P. Karsten) Dennis (1964) Synonymes : Peziza vasaensis P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 150 (Basionyme)
Helotium vasaense (P. Karsten) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 125
Calycina vasaensis (P. Karsten) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 449
Pachydisca vasaensis (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 94
Hymenoscyphus vasaensis (P. Karsten) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 77 (nom actuel)
Phaeohelotium vasaense (P. Karsten) Svrček (1985) [1984], Sbornik Narodniho muzea v Praze, rada B, Prirodni vedy, 40(3-4), p. 139

References : Dennis p. 141
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Habitat : Sur Sphagnum
Comestibilite : Sans interet
Hymenoscyphus rokebyensis (Svrček) Matheis (1979)
Pas de photo disponible
Synonymes : Helotium rokebyense Svrček (1962), Ceska mykologie, 16(2), p. 101 (Basionyme)
Hymenoscyphus rokebyensis (Svrček) Matheis (1979), Mitteilungen der thurgauischen naturforschenden Gesellschaft, 43, p. 157 (nom actuel)

References : Ellis p. 124
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Synonyme de Hymenoscyphus fructigenus var. coryli selon certains auteurs
Hymenoscyphus robustior (P. Karsten) Dennis (1964) Synonymes : Peziza rhodoleuca subsp.* robustior P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 139 (Basionyme)
Peziza aeruginella subsp.* robustior (P. Karsten) P. Karsten (1870), Hedwigia, 9(6), p. 82
Helotium robustior (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 238
Calycina robustior (P. Karsten) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 449
Helotium rhizicola Seaver (1951), The North American cup-fungi (inoperculates), p. 142
Hymenoscyphus robustior (P. Karsten) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 75 (nom actuel)

References : Dennis p. 139
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Comestibilite : Sans interet
Hymenoscyphus albopunctus (Peck) Kuntze (1898)
Pas de photo disponible
Synonymes : Helotium albopunctum Peck (1879) [1878], Annual report of the New York state Museum of natural history, 31, p. 47 (Basionyme)
Pezizella albopuncta (Peck) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 276
Hymenoscyphus albopunctus (Peck) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485 (nom actuel)
Ciboria minima Rick (1931), Broteria, revista de sciencias naturaes do Collegio de S. Fiel, serie botanica, 25, p. 119

References : Ellis p. 69
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Habitat : Sur feuilles.
Comestibilite : Sans interet
Hyaloscypha ceracella (Fries) Boudier (1907)
Pas de photo disponible
Synonymes : Peziza ceracella Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 114 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Helotium ceracellum (Fries) Saccardo (1879), Michelia, 1(5), p. 578
Pseudohelotium ceracellum (Fries) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 292
Hyaloscypha ceracella (Fries) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 126 (nom actuel)
Pezizella ceracella (Fries) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 655
Hymenoscyphus ceracellus (Fries) Migula (1913), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 3(2), p. 1148

References : Gr. 792
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Comestibilite : Sans interet
Hemimycena pseudocrispula (Kuhner) Singer (1943) Noms francais : Mycene frangee
Synonymes : Mycena pseudocrispula Kuhner (1938), Encyclopedie mycologique, 10, p. 645 (Basionyme)
Hemimycena pseudocrispula (Kuhner) Singer (1943), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 41(1-3), p. 121 (nom actuel)
Marasmiellus pseudocrispulus (Kuhner) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 298
Delicatula pseudocrispula (Kuhner) Kuhner & Romagnesi (1953), Flore analytique des champignons superieurs, p. 117 (nom. inval.)
Helotium pseudocrispulum (Kuhner) Redhead (1982), Canadian journal of botany, 60(10), p. 2005

References : BK 3 220
Groupe : Mycenes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Mycenaceae
Comestibilite : Sans interet
Hemimycena epichloe (Kuhner) Singer (1943)
Pas de photo disponible
Synonymes : Mycena epichloe Kuhner (1938), Encyclopedie mycologique, 10, p. 653 (‘epichloe ‘) (Basionyme)
Hemimycena epichloe (Kuhner) Singer (1943), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 41(1-3), p. 121 (‘epichloe ‘) (nom actuel)
Delicatula epichloe (Kuhner) Kuhner & Romagnesi (1953), Flore analytique des champignons superieurs, p. 117 (‘epichloe ‘) (nom. inval.)
Helotium epichloe (Kuhner) Redhead (1982), Canadian journal of botany, 60(10), p. 2005 (‘epichloe ‘)

References : AN p. 102
Groupe : Mycenes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Mycenaceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Recolte sur Juncus.
Hemimycena crispata (Kuhner) Singer (1943) Synonymes : Mycena crispata Kuhner (1938), Encyclopedie mycologique, 10, p. 655, fig. 234 (Basionyme)
Hemimycena crispata (Kuhner) Singer (1943), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 41(1-3), p. 121 (nom actuel)
Marasmiellus crispatus (Kuhner) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 299
Delicatula crispata (Kuhner) Kuhner & Romagnesi (1953), Flore analytique des champignons superieurs, p. 117 (nom. inval.)
Helotium crispatum (Kuhner) Redhead (1982), Canadian journal of botany, 60(10), p. 2004

References : Eyssartier et Roux
Groupe : Mycenes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Mycenaceae
Comestibilite : Sans interet
Hemimycena angustispora (P.D. Orton) Singer (1962) [1961] Synonymes : Omphalia angustispora Josserand (1937) [1936], Annales du bulletin de la Societe linneenne de Lyon, 80, p. 81, fig. 82-2 (nom. inval.)
Marasmiellus angustisporus (Josserand) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 298 (nom. inval.)
Delicatula angustispora (Josserand) Kuhner & Romagnesi (1953), Flore analytique des champignons superieurs, p. 118 (nom. inval.)
Mycena angustispora P.D. Orton (1960), Transactions of the British mycological Society, 43(2), p. 305 (Basionyme)
Hemimycena angustispora (P.D. Orton) Singer (1962) [1961], Sydowia : Annales mycologici, editi in notitiam scientiae mycologicae universalis, series II, 15(1-6), p. 62 (nom actuel)
Helotium angustisporum (P.D. Orton) Redhead (1982), Canadian journal of botany, 60(10), p. 2004

References : AN p. 71
Groupe : Mycenes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Mycenaceae
Stipe : Assez long
Habitat : Sur debris vegetaux
Spores : 8-11.5 x 2.5-3.5 µm
Hemimycena pseudogibba (Valla) Antonin & Noordeloos (2004)
Pas de photo disponible
Synonymes : Mycena pseudogibba Valla (1972), Travaux du Laboratoire de a Jaysinia a Samoens (Haute-Savoie), 4, p. 35, 69 (Basionyme)
Helotium pseudogibbum (Valla) Redhead (1972), Canadian journal of botany, 60(10), p. 2005
Hemimycena pseudogibba (Valla) Antonin & Noordeloos (2004), A monograph of the genera Hemymycena, Delicatula, Fayodia, Gamundia, Myxomphalia, Resinomycena, Rickenella and Xeromphalina in Europe, (Tribus Mycenae sensu Singer), p. 118 (nom actuel)

References : AN p. 118 ; Mycocharentes
Groupe : Mycenes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Mycenaceae
Chapeau/Fructification : minuscule depassant rarement 1 mm
Lames/Pores : Absentes ou tres rares
Stipe : fin, long, pouvant mesurer jusqu'a 4-5 mm
Habitat : Sur feuilles mortes de Salix ou Corylus
Spores : 10-12 x 3-4 µm
Comestibilite : Sans interet
Helotium herbicola (Rabenhorst) Saccardo (1889)
Pas de photo disponible
Synonymes : Peziza rubi var. herbicola Rabenhorst (1860), Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 218 (Basionyme)
Peziza herbarum subsp.* herbicola (Rabenhorst) P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 147
Peziza discreta subsp.* herbicola (Rabenhorst) P. Karsten (1870), Hedwigia, 9(6), p. 83
Helotium herbarum subsp.* herbicola (Rabenhorst) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 235
Helotium herbarum f. herbicola (Rabenhorst) Rehm (1882), Ascomycetes lojkani lecti in Hungaria, Transsylvania et Galicia, p. 6
Helotium herbicola (Rabenhorst) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 218 ('herbicolum') (nom actuel)
Calycina herbicola (Rabenhorst) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448

References : Gr. 631
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Comestibilite : Sans interet
Ditiola radicata (Albertini & Schweinitz) Fries (1822) Synonymes : Tremella peziza Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 628
Tubercularia pini Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 183
Tubercularia flavescens Rebentisch (1804), Prodomus florae neomarchicae, p. 362, tab. 3, fig. 15 ab
Helotium radicatum Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 348, tab. 8, fig. 5 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Ditiola radicata (Albertini & Schweinitz) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 170 (nom actuel)
Peziza turbo Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 321
Peziza turbo var. ß pelta Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 322
Ditiola luteoalba var. radicata (Albertini & Schweinitz) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 227
Guepinia radicata (Albertini & Schweinitz) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 205
Dacrymyces deliquescens var. radicatus (Albertini & Schweinitz) Bourdot & Galzin (1928) [1927], Hymenomycetes de France. Heterobasidies- Homobasidies Gymnocarpes, p. 68
Dacrymyces radicatus (Albertini & Schweinitz) Donk (1931), Mededeelingen van de Nederlandsche mycologische vereeniging, 18-20, p. 120

References : Julich 2 p. 419 ; BG p. 68
Groupe : Tremelles
Classification : Basidiomycota / Dacrymycetes / Dacrymycetales / Dacrymycetaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle tuberculiforme, hemispherique, discoide, villeux, puis en disque aplani, lisse, avec souvent 1 a 2 plis, ou simplement convexe, 2,5 mm de diametre, jaune d'or ou orange, puis brunissant sur le sec. Stipe bien distinct, attenue a la base, radicant, revetu d'une villosite blanche, 2-4 x 1-2 mm.
Chair : Heterogene, gelatineuse, molle, blanchatre.
Habitat : Sur bois morts ou travailles, arbres ou arbustes de toute essence, sur vieux bois de Pinus, etc...
Spores : Elliptiques, allantoides, hyalines, 8-10-13-(14,5) x 3,5-4,5-(5) µm. Probasides etroitement claviformes, 33-54 x 3-5 µm, non bouclees. Hyphes hyalines, a parois epaisses, non bouclees.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire. Commun. Toute l'annee. Remarques : lignivore serieux produisant une pourriture active. Chez les coniferes surtout, le bois est resorbe; il s'y produit des vides et il devient sec et cassant.
Crocicreas pallidum (Velenovský) S.E. Carpenter (1980) Synonymes : Octospora albidula Hedwig (1789), Descripto et adumbratio microscopico analytica muscorum frondorosum, 2, p. 30, tab. 9, fig. b
Peziza albidula (Hedwig) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1454
Peziza cyathoidea subsp.* albidula (Hedwig) P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 137
Helotium cyathoideum subsp.* albidulum (Hedwig) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 237
Phialea cyathoidea var. albidula(Hedwig) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 724
Cyathicula pallida Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 216 (Basionyme)
Crocicreas pallidum (Velenovský) S.E. Carpenter (1980), Brittonia, 32(2), p. 271 (nom actuel)

References : Baral p. 110
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Comestibilite : Sans interet
Crocicreas calathicola (Rehm) S.E. Carpenter (1980) Synonymes : Helotium calathicolum Rehm (1876), Ascomyceten, 7, n° 305 (Basionyme)
Phialea calathicola (Rehm) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 274
Ciboria calathicola (Rehm) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 759
Hymenoscyphus calathicola (Rehm) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485
Micropodia calathicola (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 128
Conchatium calathicola (Rehm) Svrček (1979), Ceska mykologie, 33(4), p. 196
Crocicreas calathicola (Rehm) S.E. Carpenter (1980), Brittonia, 32(2), p. 269, fig. 9 (nom actuel)

References : Page Image in Published list ; FMDS 158 p. 43
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle turbine,grossierement stipite, a cupule large de 2-4-6 mm, haut de 2,5 a 3 mm, jaune d'or ou un peu orange a l'interieur, incarnat-ocrace clair et villeux a l'exterieur. Marge festonnee, pubescente, blanche, legerement enroulee a la fin.
Stipe : Concolore, lisse, faiblement sillonne, 0,5 mm d'epaisseur sur 1 mm environ de haut.
Habitat : Sur aigrettes des capitules desseches de Cirsum et de Carlina.
Spores : Ovales-oblongues, hyalines, 6-8-8,5-(9) x 2-3 µm, uniseriees. Asques octospores, allonges, en massue, epaissi a l'apex ; pore apical peu prononce. Paraphyses lineaires, obtuses, cylindriques, larges de 3 a 4 µm, un peu renflees vers l'apex et retrecies quelquefois au sommet.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaires. Rare. Ete.
Coprotus lacteus (Cooke & W. Phillips) Kimbrough, Luck-Allen & Cain (1972) Synonymes : Ascobolus lacteus Cooke & W. Phillips (1877), Grevillea, 5(35), p. 119 (Basionyme)
Ascophanus lacteus (Cooke & W. Phillips) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 306
Helotium lacteum (Cooke & W. Phillips) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 269 (nom. illegit.)
Coprotus lacteus (Cooke & W. Phillips) Kimbrough, Luck-Allen & Cain (1972), Canadian journal of botany, 50(5), p. 965 (nom actuel)


References : Ellis p. 108
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Thelebolales / Thelebolaceae
Comestibilite : Sans interet
Claussenomyces prasinulus (P. Karsten) Korf & Abawi (1971) Synonymes : Peziza prasinula P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 156 (Basionyme)
Agyriopsis prasinula (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 243
Ombrophila atrovirens var. ß prasinula (P. Karsten) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 93
Helotium albovirens Cooke (1875), Bulletin of the Buffalo Society of natural sciences, 2, p. 299
Ombrophila prasinula (P. Karsten) Rehm (1881), Ascomyceten, 13, n° 620
Helotium glabrovirens Boudier (1881), Bulletin de la Societe botanique de France, 28, p. 95, tab. 3, fig. 8
Coryne prasinula (P. Karsten) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 140
Corynella glabrovirens (Boudier) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 114
Mollisia glabrovirens (Boudier) Gillet (1886), Champignons de France, les discomycetes, p. 212
Belonidium glabrovirens (Boudier) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 498
Chlorospleniella prasinula (P. Karsten) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 848
Calycina albovirens (Cooke) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448
Belonidium clarkii Massee & Crossland (1901), The naturalist, 1901, p. 181, fig. 1-6
Dendrostilbella prasinula Hohnel (1905), Osterreichische botanische zeitschrift, 55(1), p. 22
Corynella prasinula (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 99
Claussenomyces prasinulus (P. Karsten) Korf & Abawi (1971), Canadian journal of botany, 49(11), p. 1882 (nom actuel)

References : Ellis p. 5
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Phacidiales / Tympanidaceae
Stipe : Nul
Habitat : Sur bois mort de Betula, Fagus, Sambucus, etc.
Comestibilite : Sans interet
Calycina subtilis (Fries) Baral (1985) Synonymes : Helotium subtile Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 310 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza subtilis (Fries) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 157
Sarea subtilis (Fries) Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 178
Hymenoscyphus subtilis (Fries) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 132
Phialea subtilis (Fries) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 255
Pezizella subtilis (Fries) Dennis (1956), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 62, p. 58
Calycina subtilis (Fries) Baral (1985), Beihefte zur zeitschrift fur mykologie, 6, p. 59 (nom actuel)

References : Ellis p. 167 fig. 729
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Pezizellaceae
Chapeau/Fructification : Fructification cupuliforme jusqu'a 1 mm de diametre, sessile a faiblement pedicellee. Surface hymeniale blanche, devenant cremeuse au sechage.
Stipe : Tres court, concolore.
Habitat : Sur aiguilles de Pinus, sur feuilles en aiguilles tetragones de Picea excelsa.
Spores : Ascospores hyalines 5-8 x 1-1,5µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole a gregaire. Rare. Octobre-Novembre.
Calycina scolochloae (De Notaris) Baral (2013) Synonymes : Helotium scolochloae De Notaris (1863), Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 1(5), p. 379 (Basionyme)
Belonidium scolochloae (De Notaris) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 497
Calycella scolochloae (De Notaris) Dennis (1964), Kew bulletin, 19(1), p. 117
Bisporella scolochloae(De Notaris) Spooner (1984), Kew bulletin, 38(4), p. 557
Calycina scolochloae (De Notaris) Baral (2013), Mycosystema, 32(3), p. 423 (nom actuel)

References : Ellis 2 p. 454 fig. 1737 ; Gr. p. 415 n°396
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Pezizellaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, d'abord concave puis patelliforme, large de 0,25-0,50, jusqu'a 0,80 mm, glabre, blanchatre par l'humidite, jaunissant par le sec, marge relevee.
Chair : Un peu gelatineuse, concolore, sans odeur ni saveur particulieres.
Stipe : Nul
Habitat : Sur tiges mortes de plantes, en particulier d' Agropyron repens, Arrhenatium elatius, Arundo donax, etc...
Spores : Oblongues, fusiformes ou lanceolees, droites ou un peu courbees, hyalines, presentant quelquefois a l'interieur plusieurs petites gouttelettes et des granulations, 10-12-16-(25) x 2,5-4 µm, (le plus souvent 15 x 3 µm ), triseptees a la fin et un peu etranglees aux cloisons. Asques claviformes, octospores, 75-100 x 5-7 µm. Paraphyses filiformes, hyalines, simples ou divisees, non epaissies au sommet, larges de 1,5-2 µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire et cespiteux. Assez frequent. Ete-Automne ( Mai-Aout ).
Calycina discreta (P. Karsten) Kuntze (1898)
Pas de photo disponible
Synonymes : Peziza rubi Lasch (1863), in Rabenhorst, Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 518
Peziza discreta P. Karsten (1867), Fungi Fenniae exsiccati, 7, n° 637 (Basionyme)
Helotium discretum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 235
Phialea discreta (P. Karsten) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 729
Calycina discreta (P. Karsten) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448 (nom actuel)
Hymenoscyphus discretus (P. Karsten) Migula (1913), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 3(2), p. 1171
Helotium knautiae Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 194
Helotium tehovense Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 201
Helotium lounense Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 407
Helotium loti var. roseipesVelenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 191
Helotium loti var. coronillaeVelenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 191
Helotium loti Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 191
Helotium euphorbiae Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 191
Helotium confertum Velenovský (1939), Novitates mycologicae, p. 184
Helotium octobrinum Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 122
Pezizella discreta (P. Karsten) Dennis (1956), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 62, p. 57
Cystopezizella knautiae (Velenovský) Svrcek (1985) [1984], Sbornik Narodniho muzea v Praze, rada B, Prirodni vedy, 40(3-4), p. 154
Hymenoscyphus tehovensis (Velenovský) Svrcek (1985) [1984], Sbornik Narodniho muzea v Praze, rada B, Prirodni vedy, 40(3-4), p. 180
Hymenoscyphus euphorbiae (Velenovský) Svrcek (1985) [1984], Sbornik Narodniho muzea v Praze, rada B, Prirodni vedy, 40(3-4), p. 147

References : Dennis p. 146
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Pezizellaceae
Stipe : court
Comestibilite : Sans interet
Calycellina punctata (Fries) Lowen & Dumont (1984) Synonymes : Peziza punctata Greville (1824), Flora edinensis, p. 424 (nom. illegit.)
Peziza punctiformis Greville (1824) [1823], Scottish cryptogamic flora, 2, tab. 63 (nom. illegit.)
Peziza xanthosticta Schrader (1827), Systema vegetabilium, Edn 16, 4(1), p. 513
Helotium punctatum Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 356 (Basionyme)
Peziza puberula Lasch (1851), in Rabenhorst, Klotzschii herbarum vivum mycologicum, Edn 1, n° 1529
Helotium puberulum (Lasch) Fuckel (1864), Fungi Rhenani exsiccati, n° 1150
Pseudohelotium puberulum (Lasch) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 298
Helotium querceti Saccardo (1877), Michelia, 1(1), p. 68
Urceola punctata (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 321
Helotium punctiforme W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 168
Pseudohelotium punctiforme (W. Phillips) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 295
Lachnella puberula (Lasch) W. Phillips (1890), Grevillea, 18(88), p. 85
Pezizella puberula (Lasch) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 665
Pezizella punctiformis (W. Phillips) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 664
Dasyscyphus pulchellus J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 88 (nom. illegit.)
Hymenoscyphus punctiformis (W. Phillips) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 71
Dasyscyphus puberulus (Lasch) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 355
Belonium sulphureotinctum Rehm (1896), Hedwigia: Beiblatt zur Hedwigia, 35(6), p. (146) ('sulfureotinctum')
Atractobolus pulchellus Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446
Calycina querceti (Saccardo) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 449
Niptera sulfureotincta (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 141
Urceolella puberula (Lasch) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 129
Hyaloscypha punctiformis (W. Phillips) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 126
Hyalinia querceti (Saccardo) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 104
Hymenoscyphus puberulus (Lasch) Migula (1913), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 3(2), p. 1151
Calycellina punctiformis (W. Phillips) Hohnel (1918), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 127, p. 601
Phialina puberula (Lasch) Hohnel (1926), Mitteilungen aus dem botanischen Institut der technischen hochschule in Wien, 3(2), p. 106
Hyaloscypha puberula (Lasch) Nannfeldt (1949), in Dennis, Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 32, p. 73
Calycellina punctata (Fries) Lowen & Dumont (1984), Mycologia, 76(6), p. 1006 (nom actuel)

References : BK 1 245 ; Ellis p. 203
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Sur feuilles de chenes pourries.
Calycellina leucella (P. Karsten) Dennis ex E. Muller (1977) Synonymes : Peziza leucella P. Karsten (1867), Fungi Fenniae exsiccati, 7, n° 651 (Basionyme)
Helotium leucellum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 240
Pezizella leucella (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 276
Hymenoscyphus leucellus(P. Karsten) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485
Hyaloscypha leucella (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 126
Calycellina leucella (P. Karsten) Dennis ex E. Muller (1977), Beitrage zur kryptogamenflora der Schweiz, 15(1), p. 29 (nom actuel)
Cyathicula leucella (P. Karsten) Raschle (1979) [1978], Nova Hedwigia, 30, p. 671

Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Stipe : noiratre a la base.
Habitat : fruit d'Alnus, mais aussi feuilles d'Alnus et de Salix.
Comestibilite : Sans interet
Belonopsis iridis (P. Crouan & H. Crouan) Graddon (1961) Synonymes : Helotium iridis P. Crouan & H. Crouan (1867), Florule du Finistere, p. 48 (Basionyme)
Calycina iridis (P. Crouan & H. Crouan) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448
Pachydisca iridis (P. Crouan & H. Crouan) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 94
Mollisia iridis (P. Crouan & H. Crouan) Le Gal (1953), Revue de mycologie, Paris, 18, p. 122 (nom. illegit.)
Belonopsis iridis (P. Crouan & H. Crouan) Graddon (1961), Transactions of the British mycological Society, 44(4), p. 612 (nom actuel)

References : Dennis p. 202 ; Ellis p. 373 & 545 fig. 1536
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Dermateaceae
Chapeau/Fructification : Apohecie mollisioId, 1-3 (5) mm de diametre.
Habitat : Sur tiges mortes de Iris pseudacorus, mais egalement sur Juncus.
Spores : ( Ellis). Ascospores, 45-65 x 2,5-3 µm, hyalines, avec 3 ou parfois 4 cloisons.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Rare. Periode propice en Juin.
Atheniella delectabilis (Peck) Luderitz & H. Lehmann (2019)
Pas de photo disponible
Synonymes : Agaricus buccinalis Sowerby (1797), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 107, fig. 1 (nom. illegit.)
Agaricus stellatus Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 85
Omphalia stellata (Fries) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 106
Agaricus delectabilis Peck (1875) [1874], Annual report of the New York state Museum of natural history, 27, p. 93 (Basionyme)
Omphalina stellata (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 45
Mycena delectabilis (Peck) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 262
Mycena leucophaea (Murrill) Murrill (1916), Mycologia, 8(4), p. 220
Prunulus delectabilis (Peck) Murrill (1916), North American flora, 9(5), p. 323
Prunulus leucophaeus Murrill (1916), North American flora, 9(5), p. 336
Omphalia nitrosa Kauffman (1930), Papers of the Michigan Academy of science, arts and letters, 11, p. 202
Omphalia gracillima ss. J.E. Lange (1936), Flora agaricina Danica, 2, p. 62, pl. 61, fig. A
Omphalia delectabilis (Peck) A.H. Smith (1937), Bulletin of the Torrey botanical Club, 64, p. 482
Hemimycena delectabilis (Peck) Singer (1943), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 41(1-3), p. 121
Marasmiellus delectabilis (Peck) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 299
Delicatula delectabilis (Peck) Kuhner & Romagnesi (1953), Flore analytique des champignons superieurs, p. 118 (nom. inval.)
Hemimycena stellata (Fries) Raithelhuber (1977), Metrodiana, 6(3), p. 86
Helotium leucophaeum (Murrill) Redhead (1982), Canadian journal of botany, 60(10), p. 2005
Atheniella delectabilis (Peck) Luderitz & H. Lehmann (2019), Index fungorum, 416, p. 1 (nom actuel)

References : CD 539-260, 110 ; Bon p 186
Groupe : Mycenes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Mycenaceae
Chair : Odeur nitreuse forte.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Forte odeur nitreuse.
Amicodisca virella (P. Karsten) Huhtinen (1994) Synonymes : Peziza virella P. Karsten (1867), Fungi Fenniae exsiccati, 7, n° 627 (Basionyme)
Helotium virellum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 241
Ombrophila virella (P. Karsten) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 94
Peziza citricolor Berkeley & Broome (1871), The annals and magazine of natural history, series 4, 7, p. 433, tab. 19, fig. 14
Chlorospleniella virella (P. Karsten) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 141
Dasyscyphus citricolor (Berkeley & Broome) Massee (1885), British fungus flora, 4, p. 356
Lachnella citricolor (Berkeley & Broome) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 260
Coryne virella (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 645
Trichopeziza citricolor (Berkeley & Broome) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 414 ('vitricolor ')
Corynella virella (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 99
Amicodisca virella (P. Karsten) Huhtinen (1994), Karstenia, 34(1), p. 5 (nom actuel)

References : Grelet 532
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Comestibilite : Sans interet
Hemimycena pseudolactea (Kuhner) Singer (1943) Noms francais : Mycene blanchatre
Synonymes : Mycena pseudolactea Kuhner (1938), Encyclopedie mycologique, 10, p. 632 (Basionyme)
Hemimycena pseudolactea (Kuhner) Singer (1943), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 41(1-3), p. 121 (nom actuel)
Marasmiellus pseudolacteus (Kuhner) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 298
Helotium pseudolacteum (Kuhner) Redhead (1982), Canadian journal of botany, 60, p. 2005

References : BK 3 221 ; Eyssartier et Roux p. 372
Groupe : Mycenes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Mycenaceae
Comestibilite : Sans interet
Cyathicula starbaeckii (Rehm) S.E. Carpenter ex Tholl, Baral, Schultheis, G. Marson & Diederich (2000) Synonymes : Phialea starbaeckii Rehm (1895), in Starback, Bihang till konglica svenska vetenskaps-akademiens handlingar, 21, 3(5), p. 33, fig. 24 (Basionyme)
Phialea turbinata Sydow & P. Sydow (1907), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 5(5), p. 397
Helotium starbaeckii (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 114
Cyathicula turbinata (Sydow) Dennis (1975), Kew bulletin, 30(2), p. 349
Crocicreas starbaeckii (Rehm) S.E. Carpenter (1981), Memoirs of the New York botanical Garden, 33, p. 173
Cyathicula starbaeckii (Rehm) S.E. Carpenter ex Tholl, Baral, Schultheis, G. Marson & Diederich (2000), Bulletin de la Societe des naturalistes luxembourgeois, 100, p. 48 (nom actuel)

References : Ellis p. 411
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Sur Ranunculus repens.
Roseodiscus rhodoleucus (Fries) Baral (2006) Synonymes : Peziza rhodoleuca Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 306 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Helotium rhodoleucum (Fries) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355
Hymenoscyphus rhodoleucus (Fries) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 131
Phialea rhodoleuca (Fries) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 264
Roseodiscus rhodoleucus (Fries) Baral (2006), Acta mycologica, Warszawa, 41(1), p. 16 (nom actuel)

References : Ellis p. 564 fig. 2089 ; Dennis p. 124 pl. XVId ; BK 1 189
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, 1 a 2 mm de diametre, cupuliforme a l'etat jeune, puis discoide-etale, parfois convexe. Hymenium et surface externe lisse, rose pale au frais puis jaune brunatre en sechant.
Stipe : Long jusqu'a 1 mm, mince et concolore.
Habitat : Sur tiges mortes d'Equisetum arvense, fluviatile et palustre, a l'etage montagnard et subalpin, dans les prairies humides.
Spores : Etroitement elliptiques, lisses, hyalines, 9-10-12 x3-4-5(-6) µm, non septees. Asques cylindriques-claves, octospores, spores uni- ou biseriees, 60-70 x 5-6 µm. Paraphyses filiformes epaisses jusqu'a 2 µm et ne depassant pas les asques.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole a gregaire.. Commun. Avril-Septembre.
Hyaloscypha vitreola (P. Karsten) Boudier (1885) Synonymes : Peziza vitreola P. Karsten (1866), Fungi Fenniae exsiccati, 6, n° 531 (Basionyme)
Helotium hyalinum subsp.* vitreolum(P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 240
Hyaloscypha vitreola (P. Karsten) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 118 (nom actuel)
Helotium vitreolum (P. Karsten) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 127
Pseudohelotium vitreolum (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 291
Pezizella incerta Allescher (1898), Bericht des botanischen vereines in Landshut, 15, p. 76
Dasyscyphus vitreolus (P. Karsten) Massee (1901), The Naturalist, 1901, p. 183
Pseudohelotium incertum (Allescher) Saccardo & P. Sydow (1902), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 16, p. 729
Hyaloscypha incerta (Allescher) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 126
Microscypha incerta (Allescher) Killermann (1935), Kryptogamen forschungen der bayerischen botanischen gesellschaft zur Erforschung der heimischen flora, 2(3), p. 264
Uncinia spinosae Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 139
Uncinia maxima Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 139

References : Boud. 524 ; Gr. p. 468 n° 791
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, assez epais, patelliforme, puis aplani, large de 0,5 a 1 mm, blanc, transparent, a aspect vitreux, finement pubescent a l'exterieur, surtout vers la marge qui parait fimbriee.
Habitat : Sur bois pourri (in litt. sur Pyrus et Populus ).
Spores : Generalement distiques, oblongues-elliptiques, hyalines, continues, bi-gutullees( 2 petites gouttelettes parfois divisees), 8-12 x 3 µm. Asques cylindriques-claviformes, peu ou point attenues a la base, octospores, 50-60 x 8-10 µm. Paraphyses peu nombreuses, rameuses, septees, obtuses, a peine epaissies au sommet, larges de 2-2,5 µm. Poils hyalins, septes, longs de 30 a 40 µm, elargis a la base, 2-5 µm, attenues en pointe aigue ou subaigue, parfois tres finement granuleux exterieurement a la partie superieure ; ils paraissent caducs et disparaissent avec l'age.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire. Peu commun. Automne-Hiver.
Ombrophila pileata (P. Karsten) P. Karsten (1871) Synonymes : Peziza pileata P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 150 (Basionyme)
Helotium pileatum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 130
Ombrophila pileata (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 243 (nom actuel)
Ombrophila helotioides W. Phillips (1888), Grevillea, 16(79), p. 94
Phialea pileata (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 259
Helotium terrigenum Cooke & W. Phillips (1895), in Massee, British fungus flora, 4, p. 238
Hymenoscyphus pileatus (P. Karsten) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485
Pachydisca helotioides (W. Phillips) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 95
Ombrophila longispora Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 108
Helotium agrostideum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 198

References : Baral p. 144 ; Dennis p. 135
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Comestibilite : Sans interet
Pezicula rubi (Libert) Niessl (1876) Synonymes : Patellaria rubi Libert (1834), Plantae cryptogamicae, quas in Arduenna collegit, 3, exsiccati n° 231 (Basionyme)
Peziza rhabarbarina Berkeley (1836), The english flora of sir J.E. Smith, fungi, 5(2), p. 197
Peziza arduennensis Montagne (1836), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 2, 5, p. 287, tab. 13, fig. 5 ('ardennensis')
Lachnella rhabarbarina (Berkeley) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 365
Peziza arduennensis var. rosae Westendorp (1859), Herbier cryptogamique ou collection des plantes cryptogames et agames qui croissent en Belgique, n° 1281
Patellaria rhabarbarina (Berkeley) Berkeley (1860), Outlines of british fungology, p. 373
Helotium rubi (Libert) Spree (1865), in Rabenhorst, Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 717
Pezicula rhabarbarina (Berkeley) Tulasne & C. Tulasne (1865), Selecta fungorum carpologia, 3, p. 183
Pezicula rubi (Libert) Niessl (1876), in Rabenhorst, Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 2122 (nom actuel)
Dermatea rhabarbarina (Berkeley) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 343
Dermatea rubi (Libert) Rehm (1889), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 258
Scleroderris rubi (Libert) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 123

References : Ellis p. 234
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Dermateaceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Sur rameaux morts de Rubus fructicosus.
Phaeohelotium tamaricis (R. Galan, Baral & A. Ortega) Baral, R. Galan & Platas (2013) Synonymes : Hymenoscyphus tamaricis R. Galan, Baral & A. Ortega (1997), Beitrage zur kenntnis der pilze mitteleuropas, 11, p. 57 (Basionyme)
Phaeohelotium tamaricis (R. Galan, Baral & A. Ortega) Baral, R. Galan & Platas (2013), Mycosystema, 32(3), p. 420 (nom actuel)

References : Beitrage zur Kenntnis der Pilze Mitteleuropas 11: 58
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Sur Tamaris.
Orbilia blumenaviensis (Hennings) Baral & E. Weber (2012) Synonymes : Helotium blumenaviense Hennings (1902), Hedwigia, 41(1), p. 24 (Basionyme)
Dactylaria vermicola R.C. Cooke & Satchuthanthavale (1966), Transactions of the British mycological Society, 49(1), p. 27
Arthrobotrys vermicola (R.C. Cooke & Satchuthanthavale) Rifai (1968), Reinwardtia, 7(4), p. 371
Nematophagus vermicola (R.C. Cooke & Satchuthanthavale) Mekhtijeva (1979), Khishchnye nematofagovye Griby-Gifomitsety (Baku), p. 105
Orbilia blumenaviensis (Hennings) Baral & E. Weber (2012), Mycological progress, 11(1), p. 257 (nom actuel)

Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Orbiliomycetes / Orbiliales / Orbiliaceae
Habitat : Sur ecorces, en foret de coniferes. Subtropical.
Spores : Morphologie des conidies differentes : ellipsoides, fusoides, cloisonnees suivant la forme, variation du nombre de cloisons, paraphyses lanceolees.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Espece liee a Orbilia auricolor. L’anamorphe est Dactylaria vermicola
Pseudombrophila merdaria (Fries) Brummelen (1995) Synonymes : Peziza merdaria Fries (1828), Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 2, p. 11 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1828)
Peziza canina P. Karsten (1861), Synopsis Pezizarum et Ascobolorum Fenniae, p. 9
Peziza nobilis P. Karsten (1867), Fungi Fenniae exsiccati, 7, n° 635
Peziza subfurfuracea Nylander (1868), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 51
Peziza deerrata P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 119
Peziza canina var. ß nobilis (P. Karsten) P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 118
Peziza cucurbitae W.R. Gerard (1874), Bulletin of the Torrey botanical Club, 5(6), p. 26
Peziza brassicaecola Berkeley (1875), Grevillea, 3(28), p. 157
Peziza rufescens J. Schroter (1878), in Rabenhorst, Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 2311 (nom. illegit.)
Humaria chartarum Quelet (1878), Bulletin de la Societe botanique de France, 25, p. 291
Peziza schroeteri Cooke (1878), Grevillea, 6(40), p. 110
Aleuria merdaria (Fries) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 53
Peziza chartarum (Quelet) Cooke (1879), Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 6, p. 234, tab. 110, fig. 394
Aleuria chartarum (Quelet) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 49
Humaria merdaria (Fries) Quelet (1881) [1880], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 9, p. 672
Helotium pedrottii Bresadola (1881), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 1(1), p. 14, 98, tab. 15
Humaria glacialis Rehm (1882), Hedwigia, 21(7), p. 97
Dermatea sydowii Rehm (1882), in P. Sydow, Mycotheca marchica, cent. 4, n° 379
Humaria pedrottii (Bresadola) Rehm (1884), Ascomyceten, 16, n° 754
Pseudombrophila pedrottii (Bresadola) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 106
Pseudombrophila chartarum (Quelet) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 106
Humaria canina (P. Karsten) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 291
Geoscypha schroeteri (Cooke) Rehm (1888), Hedwigia, 27(5-6), p. 163
Pyronema chartarum (Quelet) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 109
Pezizella cucurbitae (W.R. Gerard) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 285
Pezizella brassicaecola (Berkeley) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 283
Humaria nobilis (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 138
Humaria canina subsp.* nobilis (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 138
Humaria schroeteri (Cooke) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 141
Humaria deerrata (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 140
Humaria pictilis Quelet (1892) [1891], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 20(2), p. 464, pl. 2, fig. 4
Hymenoscyphus brassicicola (Berkeley) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485
Hymenoscyphus cucurbitae (W.R. Gerard) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485
Ascophanus caninus var. nobilis (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 76
Ascophanus caninus(P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 76
Ascophanus deerratus (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 76
Ascophanus merdarius (Fries) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 76
Ascophanus pictilis (Quelet) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 76
Pachyella schroeteri (Cooke) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 51
Peziza pedrottii (Bresadola) Migula (1913), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 3(2), p. 1015
Pseudombrophila deerrata (P. Karsten) Seaver (1928), The North American cup-fungi (operculates), p. 141
Pyronema canina Dearness & Bisby (1929), The Fungi of Manitoba, p. 60
Infundibulum tiliaceum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 351
Humaria ustulina Velenovský (1939), Novitates mycologicae, p. 199
Humaria nivea Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 148
Orbilia cucurbitae (W.R. Gerard) Seaver (1951), The North American cup-fungi (inoperculates), p. 155
Pseudombrophila merdaria (Fries) Brummelen (1995), Libri botanici, 14, p. 45 (nom actuel)

References : Medardi p. 228
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pseudombrophilaceae
Chapeau/Fructification : sessile, legerement cupulee.
Chair : ceracee, fragile, brunatre.
Stipe : Nul
Habitat : Sur excrements de cheval.
Spores : lisses, hyalines, non guttulees, uniseriees dans l'asque.
Comestibilite : Sans interet
Calycina conorum (Rehm) Baral (1985) Synonymes : Niptera vulgaris Fuckel (1874) [1873-74], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 27-28, p. 59
Pezizella conorum Rehm (1878), Ascomyceten, 9, n° 415 (Basionyme)
Helotium conigenum Rehm (1881), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 26, p. 101 (nom. illegit.)
Helotium libertianum Saccardo & Roumeguere (1884), Revue mycologique (Toulouse), 6(21), p. 28
Pezizella vulgaris (Fuckel) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 279 (nom. illegit.)
Mollisia vulgaris (Fuckel) Rehm (1891), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 541 (nom. illegit.)
Calycina libertiana (Saccardo & Roumeguere) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448
Calycella libertiana (Saccardo & Roumeguere) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 95
Pezizella libertiana (Saccardo & Roumeguere) Keissler (1912), Beihefte zum botanischen centralblatt, zweite abteilung, 29, p. 409
Hymenoscyphus conorum (Rehm) Migula (1913), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 3(2), p. 1150
Helotium vulgare (Fuckel) Hohnel (1926), Mitteilungen aus dem botanischen Institut der technischen hochschule in Wien, 3(3), p. 105
Pezizella caudata Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 163
Cystopezizella conorum(Rehm) Svrček (1983), Ceska mykologie, 37(2), p. 69
Calycina conorum (Rehm) Baral (1985), Beihefte zur zeitschrift fur mykologie, 6, p. 56 (nom actuel)

References : Mycocharentes
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Pezizellaceae
Chapeau/Fructification : Rougissante a la manipulation
Stipe : Nul
Habitat : Sur cones de pin sylvestre
Spores : Spores elliptiques souvent avec une extremite deprimee leur donnant une forme de massue, non septees. Paraphyses cylindriques, larges de 2 µm
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Espece hivernale et printaniere, peu frequente
Hemimycena persimilis (Malencon ex Redhead) Antonin & Noordeloos (2004)
Pas de photo disponible
Synonymes : Delicatula persimilis Malencon (1975), Flore des champignons superieurs du Maroc, 2, p. 333, fig. 70 (nom. inval.)
Helotium persimile Malencon ex Redhead (1982), Canadian journal of botany, 60(10), p. 2005 (Basionyme)
Mycena persimilis (Malencon) Romagnesi (1992), Bulletin de la Societe mycologique de France, 108(1), p. 14, note 5 (nom. inval.)
Hemimycena persimilis (Malencon ex Redhead) Antonin & Noordeloos (2004), A monograph of the genera Hemymycena, Delicatula, Fayodia, Gamundia, Myxomphalia, Resinomycena, Rickenella and Xeromphalina in Europe, (Tribus Mycenae sensu Singer), p. 114

References : Mycocharentes
Groupe : Mycenes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Mycenaceae
Chapeau/Fructification : subglabre ou finement veloute.
Lames/Pores : adnees ou brievement decurrentes par une dent.
Chair : Sans saveur, ni odeur.
Stipe : filiforme, cylindrique, rigide, avec des tons jaunes a la base, entierement pubescent avec des rhizoides.
Habitat : Sur divers debris vegetaux.
Spores : 10-12.5 x 2.7-3.5 µm
Comestibilite : Sans interet
Hemimycena subtilis (Velenovský) Antonin (2003)
Pas de photo disponible
Synonymes : Omphalia gibba (Albertini & Schweinitz) Patouillard (1887), Tabulae analyticae fungorum, 6, p. 26, fig. 560 (nom. illegit.)
Mycena pseudocrispula f. bisporiqueKuhner (1938), Encyclopedie mycologique, 10, p. 646
Delicatula subtilis Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 50 (Basionyme)
Mycena cyphelloides P.D. Orton (1960), Transactions of the British mycological Society, 43(2), p. 178 (nom. inval.)
Hemimycena cyphelloides (P.D. Orton) Maas Geesteranus (1981), Proceedings of the koninklijke nederlandse Akademie Van Wetenschappen, section C, biological and medical sciences, 84(4), p. 437 (nom. inval.)
Helotium cyphelloides Redhead (1982), Canadian journal of botany, 60(10), p. 2006
Hemimycena subtilis (Velenovský) Antonin (2003), Czech mycology, 54(3-4), p. 230 (nom actuel)

References : AN p. 68 ; Mycocharentes
Groupe : Mycenes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Mycenaceae
Chapeau/Fructification : finement pruineux
Lames/Pores : le plus souvent absentes
Chair : tres mince
Stipe : couvert de poils
Habitat : Debris herbaces ou feuilles
Spores : 10-16 x 3.5-5 µm
Comestibilite : Sans interet
Pocillum cesatii (Montagne) De Notaris (1863)
Pas de photo disponible
Synonymes : Peziza turbinella Berkeley (1851), in W.J. Hooker, Journal of botany and Kew Garden miscellany, 3, p. 204
Peziza stilboidea Berkeley (1851), in W.J. Hooker, Journal of botany and Kew Garden miscellany, 3, p. 204
Peziza cesatii Montagne (1855), in Cesati, Hedwigia, 1(10), p. 72 (Basionyme)
Helotium cesatii (Montagne) Montagne (1856), Sylloge generum specierumque plantarum cryptogamarum, p. 187
Pocillum cesatii (Montagne) De Notaris (1863), Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 1(5), p. 361 (nom actuel)
Vibrissea turbinella (Berkeley) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 52
Vibrissea stilboidea (Berkeley) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 53

References : Gr. p. 597
Groupe : Non classe
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Hymenium bombe et livide et face externe brune, notamment a la base.
Lames/Pores : absente
Stipe : nul
Habitat : Feuilles de chenes.
Spores : 125-137, filiformes droites a courbees
Comestibilite : Sans interet
Lachnellula willkommii (R. Hartig) Dennis (1962) Synonymes : Peziza willkommii R. Hartig (1874), Wichtige krankheiten der waldbaume: Beitrage zur mykologie und phytopathologie fur botaniker und forstmanner, 11, p. 118, tab. 11, fig. 10-19 (Basionyme)
Peziza calycina var. trevelyani Cooke (1875), Grevillea, 3(27), p. 121
Dasyscyphus willkommii (R. Hartig) Rehm (1881), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 26, p. 19
Helotium willkommii (R. Hartig) Wettstein (1887), Botanisches centralblatt, 31, p. 285, 319
Lachnella calycina var. trevelyani (Cooke) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 242
Dasyscyphus calycinus var. trevelyani (Cooke) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 438
Trichoscypha willkommii (R. Hartig) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 125
Trichoscypha calycina var. trevelyani(Cooke) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 125
Trichoscyphella willkommii (R. Hartig) Nannfeldt (1932), Nova Acta Regiae Societatis Scientiarum Upsaliensis, series 4, 8(2), p. 300
Lachnella willkommii (R. Hartig) Seaver (1951), The North American cup-fungi (inoperculates), p. 243
Lachnellula willkommii (R. Hartig) Dennis (1962), Persoonia, 2(2), p. 184 (nom actuel)

References : Medardi p. 104 ; BK 1 237 ; Dennis p. 155 ; Cetto 4 1642 ; Ellis 1 p. 155 fig. 675 ; Gr. p. 463 n° 783
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle brievement stipite, d'abord globuleux ou cupuliforme a l'etat jeune, puis hemispherique, ensuite etale, a marge entiere, large de 1 a 3 -5 mm. Hymenium lisse, jaune orange au dessus, blanc et villeux en dessous. Surface externe blanche recouverte de poils blancs. La marge s'enroule fortement a l'etat sec.
Chair : Tendre et cassante, sans odeur ni saveur particulieres.
Stipe : Court.
Habitat : Sur branches pendantes et sur ou au voisinage des chancres et tumeurs de Larix, de la plaine a l'etage subalpin.
Spores : Oblongues-elliptiques ou ellipsoides-fusiformes, hyalines, lisses, continues, sans gouttelettes a l'interieur ou avec parfois une minuscule gouttelette vers chaque extremite, 18-20-25 x 6-7-8 µm. Asques Cylindriques, subclaviformes, octospores, spores uniseriees,100-120 x 10-11 µm, ( Boudier jusqu'a 180 x 12µm ). Paraphyses filiformes, hyalines, a peine ou legerement epaissies au sommet, septees et depassant les asques. Poils cylindriques, obtus, hyalins a parois minces, multiseptes, finement incrustes ou granuleux a l'exterieur, arrondis au sommet, 100-120 x 4-5 µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire. Frequent. Espece parasite.
Cudoniella junciseda (Velenovský) Dennis (1968)
Pas de photo disponible
Synonymes : Helotium juncisedum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 201 (Basionyme)
Hymenoscyphus juncisedus (Velenovský) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 75
Cudoniella junciseda (Velenovský) Dennis (1968), British Ascomycetes, Edn 1, p. 121 (nom actuel)

References : Medardi p. 46
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Stipe : concolore
Habitat : Sur restes degrades de Juncus effusus.
Comestibilite : Sans interet
Hymenoscyphus sublateritius (Berkeley & Broome) Dennis (1964)
Pas de photo disponible
Synonymes : Helotium sublateritium Berkeley & Broome (1875), The annals and magazine of natural history, series 4, 15, p. 38 (Basionyme)
Calycina sublateritia (Berkeley & Broome) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 449
Hymenoscyphus sublateritius (Berkeley & Broome) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 75 (nom actuel)

References : Medardi p. 93
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Habitat : Sur cupules deteriorees de Fagus et sur bois pourri de feuillus
Comestibilite : Sans interet
Hymenoscyphus limonium (Cooke & Peck) Dennis (1964)
Pas de photo disponible
Synonymes : Helotium limonium Cooke & Peck (1874) [1873], Annual report of the New York state Museum of natural history, 26, p. 83 (Basionyme)
Calycina limonium (Cooke & Peck) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448
Hymenoscyphus limonium (Cooke & Peck) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 51 (nom actuel)

References : Medardi p. 94
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Habitat : Sur tiges pourries de Centaurea, Senecio et Rumex
Comestibilite : Sans interet
Parorbiliopsis extumescens (P. Karsten) Spooner & Dennis (1986) [1985]
Pas de photo disponible
Noms francais : Calloria extumescens P. Karst. (1871) Parorbiliopsis extumescens
Synonymes : Peziza extumescens P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 177 (Basionyme)
Calloria extumescens (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 249
Ombrophila extumescens (P. Karsten) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 141
Phaeohelotium extumescens (P. Karsten) Dennis (1971), Kew bulletin, 25(2), p. 353
Parorbiliopsis extumescens (P. Karsten) Spooner & Dennis (1986) [1985], Sydowia : Annales mycologici, editi in notitiam scientiae mycologicae universalis, series II, 38, p. 306 (nom actuel)

References : Medardi p. 214
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : cupulee.
Stipe : nul
Habitat : Sur vieilles fructifications de Pyrenomycetes.
Spores : cylindriques claviformes
Comestibilite : Sans interet
Phaeohelotium italicum (Saccardo) Dennis (1971)
Pas de photo disponible
Synonymes : Helotium trabinellum subsp.* italicum Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 246 (Basionyme)
Pachydisca trabinella var. italica(Saccardo) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 94
Phaeohelotium italicum (Saccardo) Dennis (1971), Kew bulletin, 25(2), p. 355 (nom actuel)

References : Medardi p. 216
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : discoide
Stipe : Nul
Habitat : Sur bois deteriore de feuillus.
Comestibilite : Sans interet
Bryoscyphus conocephali (Boyd) Spooner (1984)
Pas de photo disponible
Synonymes : Helotium marchantiae var. conocephali Boyd (1909) [1908], in A.L. Smith, Transactions of the British mycological Society, 3(2), p. 113 (Basionyme)
Pachydisca marchantiae var. conocephali (Boyd) Ramsbottom (1914) [1913], Transactions of the British mycological Society, 4(2), p. 371
Bryoscyphus conocephali (Boyd) Spooner (1984), Kew bulletin, 38(4), p. 558 (nom actuel)

References : Ellis p. 2
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : cupulee
Stipe : tres court pied
Habitat : Sur Conocephalum conicum vivant ou mort
Comestibilite : Sans interet
Bryoscyphus marchantiae (Berkeley) Spooner (1984)
Pas de photo disponible
Synonymes : Peziza marchantiae Berkeley (1836), The english flora of sir J.E. Smith, fungi, 5(2), p. 204 (Basionyme)
Helotium marchantiae (Berkeley) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 356
Helotium epiphyllum var. γ marchantiae (Berkeley) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 123
Helotium epiphyllum subsp.* marchantiae (Berkeley) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 235
Calycina marchantiae (Berkeley) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448
Pachydisca marchantiae (Berkeley) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 94
Hymenoscyphus marchantiae (Berkeley) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 77
Bryoscyphus marchantiae (Berkeley) Spooner (1984), Kew bulletin, 38(4), p. 560 (nom actuel)

References : Ellis p. 2
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Stipe : court
Habitat : Sur Reboulia hemispherica
Comestibilite : Sans interet
Chlorociboria aeruginella (P. Karsten) Dennis ex C.S. Ramamurthi, Korf & L.R. Batra (1958) [1957] Synonymes : Helotium aeruginellum P. Karsten (1868), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 9, p. 329 (Basionyme)
Peziza aeruginella (P. Karsten) Nylander (1868), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 40
Chlorosplenium aeruginellum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 104
Chlorociboria aeruginella (P. Karsten) Dennis ex C.S. Ramamurthi, Korf & L.R. Batra (1958) [1957], Mycologia, 49(6), p. 859 (nom actuel)
Dasyscyphus aeruginellus (P. Karsten) Korf & J.R. Dixon (1974), Mycotaxon, 1(2), p. 85

Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Chlorociboriaceae
Habitat : Sur diverses plantes herbacees telles que Filipendula, Reynoutria.
Spores : 8,6-12,7 x 2,7-3,6 μm
Comestibilite : Sans interet
Hymenoscyphus eichleri (Bresadola) Baral (2012)
Pas de photo disponible
Synonymes : Helotium eichleri Bresadola (1903), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 1(2), p. 120 (Basionyme)
Hymenoscyphus eichleri (Bresadola) Baral (2012), in Van Vooren, Ascomycete.org, 4(5), p. 110 (nom actuel)

References : Baral (Bresadola), Ascomycete 4 (5): 110 (2012)
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Habitat : Sur bois de coniferes.
Comestibilite : Sans interet
Pyrenopeziza arenivaga (Desmazieres) Boudier (1907)
Pas de photo disponible
Synonymes : Peziza arenivaga Desmazieres (1852), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 18, p. 373 (Basionyme)
Helotium arenivaga (Desmazieres) Gillet (1883), Champignons de France, les discomycetes, p. 160
Urceola sphaerioides var. arenivaga (Desmazieres) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 322
Mollisia arenivaga (Desmazieres) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 186 ('arenevaga ')
Niptera arenivaga (Desmazieres) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 287
Pseudopeziza arenivaga (Desmazieres) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 197
Pyrenopeziza arenivaga (Desmazieres) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 133 (nom actuel)

References : Gr. 495
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Dermateaceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Ancienne recolte par Aime de Soland en 1858, sur feuilles de Calamagrostis epigejos.
Hymenoscyphus humuli (Lasch) Dennis (1964)
Pas de photo disponible
Synonymes : Peziza humuli Lasch (1845), in Rabenhorst, Klotzschii herbarum vivum mycologicum, Edn 1, n° 630 (Basionyme)
Peziza humilis Desmazieres (1847), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 8, p. 188
Helotium humuli (Lasch) De Notaris (1863), Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 1(5), p. 379
Helotium scutula subsp.* humuli(Lasch) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 234
Mollisia humilis (Desmazieres) Gillet (1881), Champignons de France, les discomycetes, p. 131
Urceola humilis (Desmazieres) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 321
Helotium fructigenum var. humuli(Lasch) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 308
Calycina humuli (Lasch) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448
Calycella humuli (Lasch) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 96
Hymenoscyphus humuli (Lasch) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 77 (nom actuel)

References : Gr. 317
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Habitat : Sur Humulus, mais aussi sur tiges de Sirpaea ulmaria
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Ancienne recolte cite par Aime de Soland, en 1858, au bord de la Lys a Aubigne.
Stamnaria persoonii (Mougeot) Fuckel (1870) [1869-70]
Pas de photo disponible
Synonymes : Lycoperdon equiseti Hoffmann (1790), Vegetabilia cryptogama, 2, p. 17, tab. 5, fig. 1
Peziza persoonii Mougeot (1822), in Persoon, Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 288, tab. 12, fig. 1 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza equiseti (Hoffmann) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 121
Stamnaria persoonii (Mougeot) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 309 (nom actuel)
Helotium persoonii (Mougeot) P. Karsten (1876), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 1, p. 56 (nom. illegit.)
Phialea persoonii (Mougeot) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 106
Habrostictis persoonii (Mougeot) Rehm (1881), Ascomyceten, 13, n° 615
Stamnaria equiseti (Hoffmann) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 139
Calycella persoonii (Mougeot) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 305
Scleroderris equisetina Feltgen (1901), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(2), p. 91

References : Ellis p. 564
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Habitat : Sur Equisetum palustre
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Ancienne recolte citee par Aime de Soland en 1858, sur Equisetum telmateia, au bord du Layon a Thouarce.
Mollisia tumidula (Roberge) Hohnel (1906)
Pas de photo disponible
Synonymes : Peziza tumidula Roberge (1851), in Desmazieres, Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 16, p. 325 (Basionyme)
Pezizella tumidula (Roberge) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 276
Hymenoscyphus tumidula (Roberge) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 486
Helotium tumidulum (Roberge) Massee (1905), The fungus flora of Yorkshire, p. 285
Mollisia tumidula (Roberge) Hohnel (1906), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 115, p. 1284 (nom actuel)
Hyalinia tumidula (Roberge) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 104
Discorehmia tumidula (Roberge) Kirschstein (1936), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 34(3), p. 204
Hyaloscypha tumidula (Roberge) Grelet (1951), Revue de mycologie, Paris, 16(2), p. 95

References : Gr. 796
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Dermateaceae
Habitat : Sur feuilles
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Ancienne recolte citee par Aime de Soland, en 1858, sur feuille de Betula.
Lasiobelonium elegantulum (P. Karsten) Šandova (2016)
Pas de photo disponible
Synonymes : Peziza elegantula P. Karsten (1861), Synopsis Pezizarum et Ascobolorum Fenniae, p. 24 (Basionyme)
Cyathicula elegantula (P. Karsten) P. Karsten (1866), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 8, p. 207
Helotium elegantulum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 157
Trichopeziza cyphelioides Rehm (1882), Hedwigia, 21(7), p. 101
Lachnella elegantula (P. Karsten) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 132
Trichopeziza elegantula (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 405
Dasyscyphus cyphelioides (Rehm) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 464
Dasyscyphus elegantulus (P. Karsten) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 852
Atractobolus cyphelioides (Rehm) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445
Urceolella elegantula (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 130
Belonidium elegantulum (P. Karsten) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 47
Lasiobelonium elegantulum (P. Karsten) Šandova (2016), Sbornik Narodniho muzea v Praze, řada B, Přirodni vědy, 71(3-4), p. 403 (nom actuel)

References : Schmid N° 67
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Comestibilite : Sans interet
Stilbella fimetaria (Persoon) Lindau (1905)
Pas de photo disponible
Synonymes : Leotia fimetaria Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 21, tab. 5, fig. 4-5 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Helotium fimetarium (Persoon) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 678
Stilbum erythrocephalum Ditmar (1816) [1817], in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 1, p. 91, tab. 45
Peziza fimetaria (Persoon) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 157 (nom. illegit.)
Sarea fimetaria (Persoon) Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 178
Stilbum fimetarium (Persoon) Berkeley & Broome (1850), The annals and magazine of natural history, series 2, 5, p. 465 (nom. illegit.)
Botryonipha erythrocephala (Ditmar) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 845
Calycina fimetaria (Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448
Stilbella erythrocephala (Ditmar) Lindau (1900), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 489
Stilbella fimetaria (Persoon) Lindau (1905), Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 47, p. 75 (nom actuel)
Dendrostilbella fimetaria (Persoon) Hohnel (1916), Osterreichische botanische zeitschrift, 66, p. 110

References : Ferraris p. 135
Groupe : Clavaires
Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Hypocreales / Incertae sedis
Habitat : Excrements.
Comestibilite : Sans interet
Perrotia flammea (Albertini & Schweinitz) Boudier (1901)
Pas de photo disponible
Synonymes : Peziza flammea Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 319, tab. 11, fig. 6 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza cinnabarina Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 173
Peziza maculicola Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 174 ('maculincola')
Lachnella flammea (Albertini & Schweinitz) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 365
Helotium flammeum (Albertini & Schweinitz) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 242
Lachnea flammea (Albertini & Schweinitz) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 89
Lachnella cinnabarina (Schweinitz) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 399
Lachnella maculicola (Schweinitz) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 400
Dasyscyphus flammeus (Albertini & Schweinitz) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 87
Dasyscyphus allantospora Earle (1901), in Greene, Plantae bakerianae, 2(1), p. 5
Perrotia flammea (Albertini & Schweinitz) Boudier (1901), Bulletin de la Societe mycologique de France, 17(1), p. 24 (nom actuel)
Lachnella rhoina Earle (1901), in Greene, Plantae bakerianae, 2(1), p. 6
Dasyscyphus rubrifulvus Clements (1903), Bulletin of the Torrey botanical Club, 30(2), p. 89
Lachnea cinnabarina (Schweinitz) Massee & Crossland (1906), The naturalist, 1906(366), p. 8
Cheilymenia cinnabarina (Schweinitz) Rea (1917) [1916], Transactions of the British mycological Society, 5(3), p. 440

References : FMBDS N° 238 p. 12
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Stipe : Nul


Pour vous accompagner lors de vos sorties mycologiques, MycoDB vous recommande les guides suivants :