Recherche sur MycoDB


Il y a 24 champignons qui correspondent à votre recherche par ordre de popularité :


Sarcoscypha coccinea (Scopoli) Boudier (1885) Noms francais : Pezize ecarlate
Synonymes : Peziza cyathoides Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1181
Helvella coccinea Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 479 ('Elvela ') (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza coccinea Jacquin (1774), Florae austriacae sive plantarum selectarum in Austriae archiducatu sponte crescentium, 2, p. 40, tab. 163
Octospora cyathoides (Linnaeus) Timm (1788), Florae megapolitanae prodomus, p. 260
Octospora coccinea (Jacquin) Timm (1788), Florae megapolitanae prodomus, p. 261
Octospora craterella Hedwig (1789), Descripto et adumbratio microscopico analytica muscorum frondorosum, 2, p. 55, tab. 19, fig. c
Peziza poculiformis Hoffmann (1790), Vegetabilia cryptogama, 2, p. 27, tab. 7, fig. 5
Peziza epidendra Bulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 467, fig. 3
Peziza craterella (Hedwig) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1452
Peziza pulcherrima Rafinesque-Schmaltz (1808), The medical repository, and rewiew of American publications on medecine and the auxillary branches of sciences, Hexade 2, 5, p. 362
Macroscyphus coccineus (Scopoli) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 672
Plectania coccinea (Scopoli) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 324
Lachnea coccinea (Scopoli) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 66
Sarcoscypha coccinea (Scopoli) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 103 (nom actuel)
Helvella craterella (Hedwig) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 274
Macropodia craterella (Hedwig) Rehm (1894), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 986
Geopyxis coccinea (Scopoli) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 377
Calycina cyathoides (Withering) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 447
Leptopodia craterella (Hedwig) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 37
Molliardiomyces eucoccinea F.A. Harrington (1990), Mycotaxon, 38, p. 434

References : Bon p. 331 ; BK 1 120 ; CD 32 ; Marchand 391 ; Eyssartier et Roux p. 1060
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Sarcoscyphaceae
Chapeau/Fructification : En forme de coupe rouge ecarlate (parfois orange ou jaune).
Stipe : Assez court, pale.
Habitat : Normalement sur bois moussu.
Comestibilite : Sans interet
Helvella leucomelaena (Persoon) Nannfeldt (1941) Noms francais : Helvelle blanche et noire
Synonymes : Peziza leucomelas Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 219, tab. 30, fig. 1-ac (basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza sulcata var. ß leucomelas (Persoon) Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 739
Acetabula calyx Saccardo (1873), Atti della Societa veneto-trentina di scienze naturali residente in Padova, serie 1, 2(1), p. 216
Peziza ciborium var. major Berkeley & Broome (1875), The annals and magazine of natural history, series 4, 15, p. 37
Peziza percevalii Berkeley & Cooke (1876), Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 3, p. 111, tab. 49, fig. 192
Peziza calyx (Saccardo) Cooke (1876), Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 3, p. 104, tab. 47, fig. 184
Aleuria leucomelas (Persoon) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 37
Peziza debeauxii Roumeguere (1882), Fungi gallici exsiccati, n° 2174
Acetabula leucomelas (Persoon) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 100
Acetabula debeauxii (Roumeguere) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 60
Geopyxis percevalii (Berkeley & Cooke) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 69
Paxina leucomelas (Persoon) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 864
Paxina debeauxii (Roumeguere) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 864
Paxina calyx (Saccardo) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 864
Acetabula percevalii (Berkeley & Cooke) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 452
Acetabula leucomelas var. percevalii (Berkeley & Cooke) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 40
Helvella leucomelaena (Persoon) Nannfeldt (1941), Fungi exsiccati suecici, praesertini upsalienses, 19-20, p. 21, n° 952 (nom actuel)
Helvella pedunculata Harmaja (1978), Karstenia, 18(2), p. 57
Dissingia leucomelaena (Persoon) K. Hansen & X.H. Wang (2019), Persoonia, 42, p. 198

References : BK 1 27 ; CD 24 ; Marchand 195 ; Bon p. 329 ; LP p. 1298
Groupe : Helvelles/Morilles
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Helvellaceae
Chapeau/Fructification : Fructification cupuliforme de 4-5 cm de diametre portee par un pied court. Hymenium lisse, gris brun fonce a noiratre. Marge s'etalant et se dechirant avec l'age. La face externe est concolore nettement plus claire vers la base, duveteuse.
Stipe : Pied court, souvent lacuneux, plus ou moins enfoui dans le sol, sillonne de courtes cotes arrondies jusqu'a la base de l'apothecie. Surface finement duveteuse gris brunatre au sommet puis de plus en plus claire et blanche a la base.
Habitat : Sous Pinus spp. (pins) sur sol calcaire pauvre et pierreux. Printanier.
Spores : Spores lisses, largement elliptiques, hyalines, uniguttulees, 18-23 x 10-14 µm. Asques octospores, non amyloides, 250-300 x 13-16 µm. Paraphyses cylindriques, elargies au sommet jusqu'a 8 µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Profondement cupule. Interieur gris brun a noiratre et exterieur pubescent, gris brunatre au sommet et blanc a la base.
Peziza varia (Hedwig) J.F. Gmelin (1792) Noms francais : Pezize variable
Synonymes : Octospora varia Hedwig (1789), Descriptio et adumbratio microscopico-analytica muscorum frondosorum, 2, p. 22, tab. 6, fig. d (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Octospora variabilis Baumgarten (1790), Flora lipsiensis, p. 643
Peziza varia (Hedwig) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2(2), p. 1452 (nom actuel)
Peziza cerea Sowerby (1795), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 3
Peziza micropus Persoon (1800), Icones et descriptiones fungorum minus cognitorum, 2, p. 30, tab. 8, fig. 3
Peziza verrucosa Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 646
Macroscyphus cereus (Sowerby) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 672
Plicaria cerea (Sowerby) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 327
Pustularia micropus (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 328
Pustularia vesiculosa var. cerea (Sowerby) Rehm (1874), Ascomyceten, 5, n° 201
Peziza cocotina Cooke (1876), Grevillea, 5(34), p. 61
Aleuria cerea (Sowerby) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 44
Pustularia cerea (Sowerby) Rehm (1882), Ascomycetes lojkani lecti in Hungaria, Transsylvania et Galicia, p. 3
Peziza stevensoniana Ellis (1882), in Rehm, Ascomycetes lojkani lecti in Hungaria, Transsylvania et Galicia, p. 3 ('stephensoniana ') (nom. inval.)
Peziza vesiculosa subsp.* cerea (Sowerby) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 115
Aleuria micropus (Persoon) Gillet (1886), Champignons de France, les discomycetes, p. 204
Lachnea cocotina (Cooke) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 206
Sarcoscypha cocotina (Cooke) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 158
Otidea micropus (Persoon) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 98
Discina repanda subsp.* stevensoniana Ellis ex Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 100 ('stephensoniana ')
Humaria varia (Hedwig) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 142
Peziza pustulata ss. J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 41
Geopyxis varia (Hedwig) Rehm (1894), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 975
Geopyxis micropus (Persoon) Rehm (1894), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 975
Geopyxis verrucosa (Persoon) Rehm (1894), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 976
Pustularia stevensoniana (Ellis ex Saccardo) Rehm (1894), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 1019
Geopyxis cocotina (Cooke) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 380
Discina stevensoniana (Ellis ex Saccardo) Oudemans (1903), Nederlandsch kruidkundig archief, serie 3, 2(4), p. 864
Aleuria varia (Hedwig) Boudier (1904), Icones mycologicae, liste preliminaire, p. (2)
Plicaria repandoides Rehm (1906) [1905], Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 3(6), p. 518
Aleuria cerea var. cocotina(Cooke) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 44
Pachyella barlaeana var. stephensoniana(Ellis ex Saccardo) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 50 ('stephensonii')
Plicaria vesiculosa var. cerea (Sowerby) D.S. Hone (1909), Minnesota botanical studies, 4(2), p. 78
Peziza repandoides (Rehm) Saccardo & Trotter (1913), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 22, p. 614
Plicaria crenulata Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 867
Pustularia vesiculosa var. stevensoniana (Ellis ex Saccardo) Keissler (1922), Annalen des naturhistorischen museums in Wien, 35, p. 12
Plicaria micropus (Persoon) Banhegi (1939), Borbasia, 1, p. 85
Galactinia vesiculosa f. cerea (Sowerby) Svrcek (1960), Ceska mykologie, 14(4), p. 219
Galactinia micropus (Persoon) Svrcek (1962), Ceska mykologie, 16(2), p. 111
Galactinia cerea (Sowerby) Le Gal (1962), Bulletin de la Societe mycologique de France, 78, p. 208
Galactinia varia (Hedwig) Le Gal (1962), Bulletin de la Societe mycologique de France, 78, p. 210

References : Donad. 21 ; Gr. 103 ; Boud. 267 ; BK 1 53 ; Dennis V ; Cetto 1219 ; LP p. 1320
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pezizaceae
Chapeau/Fructification : Fructification de 2-6 cm de diametre en forme de coupe s'etalant a maturite. Marge ondulee, legerement crenelee. Hymenium lisse, couleur ochrace noisette. Face externe blanchatre finement furfuracee.
Chair : Chair blanchatre presentant une trame stratifiee dont la couche centrale apparait sous l'aspect d'une ligne foncee a la loupe.
Stipe : Court, pratiquement inexistant.
Habitat : Sur le sol avec debris organiques, bois en decomposition.
Spores : Spores elliptiques, lisses, hyalines, non guttulees, 14-16 x 8-10 µm. Asques octospores amyloides, 250-300 x 12-13 µm. Paraphyses septees, plus ou moins moniliformes avec l'age et a cellule terminale etroite.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : D'apres Karen Hansen & al. (2002), Mycological research, 106(8), p. 895, Peziza cerea et Peziza micropus sont des synonymes
Peziza repanda Persoon (1808) Synonymes : Peziza pedunculata Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 416
Peziza repanda Persoon (1808), Icones pictae specierum rariorum fungorum, 4, p. 49, tab. 20, fig. 3 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) (nom actuel)
Peziza coronata Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 231 (nom. illegit.)
Peziza tenacella Weinmann (1828), Sylloge plantarum novarum itemque minus congnitarum, 2, p. 110 (nom. illegit. ?)
Peziza repanda var. ß tenacella Weinmann (1836), Hymeno et Gastero-mycetes hucusque in imperio Rossico observatos recensuit, p. 417
Peziza amplissima var. pedunculata (Schumacher) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 349
Plicaria repanda (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 328
Peziza repanda var. amplispora Cooke & Peck (1875), Bulletin of the Buffalo Society of natural sciences, 2, p. 288
Peziza pallidula Cooke & Peck (1875), Bulletin of the Buffalo Society of natural sciences, 2, p. 288
Peziza truncicomes W.R. Gerard (1876), Bulletin of the Torrey botanical Club, 6(14), p. 78
Peziza amplispora (Cooke & Peck) Cooke (1877), Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 4, p. 167, tab. 75, fig. 288
Aleuria repanda (Persoon) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 43
Pustularia repanda (Persoon) Rehm (1882), Ascomycetes lojkani lecti in Hungaria, Transsylvania et Galicia, p. 3
Discina repanda (Wahlenberg) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 324
Geopyxis amplispora (Cooke & Peck) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 71
Geopyxis pallidula (Cooke & Peck) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 70
Peziza varia f. lignicola Bresadola (1898), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 2(11-13), p. 76, tab. 189
Aleuria varia f. lignicola (Bresadola) Bresadola (1933), Iconographia mycologica, 25, tab. 1207
Galactinia repanda (Persoon) Le Gal (1962), Bulletin de la Societe mycologique de France, 78, p. 210

References : Gr. 94 ; Cetto 1218 ; Marchand 198
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pezizaceae
Chapeau/Fructification : 0-3 cm, brun, creme, sessile. Marge finement dentelee.
Habitat : Alluvions, dechets organiques, vieux papiers, place a feu.
Spores : 14-16 µm, verrues peu visibles, guttules 1.
Comestibilite : Sans interet
Tarzetta cupularis (Linnaeus) Lambotte (1888) Synonymes : Peziza cupularis Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1181 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza ochroleuca Bergeret (1784), Phytonomatotechnie universelle, 2, p. 50
Peziza crenata Bulliard (1788), Herbier de la France, 9, tab. 396, fig. 3
Pustularia cupularis (Linnaeus) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 328
Peziza suburceolata W. Phillips (1878), Grevillea, 7(41), p. 21
Aleuria cupularis (Linnaeus) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 39
Plectania cupularis (Linnaeus) Hazslinszky (1886) [1885], Mathematikai es termeszettudomanyi kozlemenyek, vonatkozolag a hazai vizsonyokra, 21, p. 268
Tarzetta cupularis (Linnaeus) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 325 (nom actuel)
Geopyxis suburceolata (W. Phillips) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 72
Geopyxis cupularis (Linnaeus) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 72
Pustulina cupularis (Linnaeus) Eckblad (1968), Nytt magasin for botanik, 15(1-2), p. 85

References : BK 1 64 ; Ellis 2 p. 96 ; Dennis p. 28 pl. Ij ; Gr. p. 116 n° 178
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Tarzettaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle sessile ou subsessile, fragile, toujours cupule, large de 5 -15-(20 mm), gris ochrace ou creme a l'interieur, un peu plus fonce ou concolore et finement furfurace-tomenteux a l'exterieur. Marge elegamment crenelee-dentee.
Chair : Mince et cassante, concolore . Odeur et saveur insignifiantes.
Stipe : Indistinct ou nettement individualise et enfonce dans le sol.
Habitat : Sur talus et bords de chemins argileux, sur la terre dans les bois, sous les arbres parmi les herbes. Isole a gregaire. Avril-octobre. Rare.
Spores : Ovales-elliptiques, lisses, hyalines, presentant a l'interieur deux grosses gouttelettes accompagnees de fines granulations, mesurant 18-22 x 12-15 µm. Asques subcylindriques, attenues et flexueux, octospores, mesurant 250-280-(340) x 13-15-(16) µm. Paraphyses greles, septees et ramifiees, ordinairement divisees dans la partie inferieure, septees, un peu epaissies, 4-5 µm, parfois bossues au sommet. Hyphes dressees a la surface externe du receptacle.
Comestibilite : Sans interet
Tarzetta catinus (Holmskjold) Korf & J.K. Rogers (1971) Synonymes : Peziza cerea Bulliard (1781), Herbier de la France, 2, tab. 44, fig. 6 (nom. illegit.)
Peziza cochleata var. ß Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 117
Peziza floccosa Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 223, tab. 28, fig. 156
Peziza crenata Willdenow (1787), Florae berolinensis prodromus, p. 402 (nom. illegit.)
Octospora pustulata Hedwig (1789), Descriptio et adumbratio microscopico-analytica muscorum frondosorum, 2, p. 19, tab. 6, fig. a
Peziza pustulata (Hedwig) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2(2), p. 1455
Peziza catinus Holmskjold (1799), Beata ruris otia fungis danicis, 2, p. 22, tab. 8, fig. 9 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza sphacelata Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 419
Peziza varia var. ßß pallens Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 311
Peziza cerea var. ß campanulatade Candolle (1815), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 6, p. 27
Peziza hypocrateriformis Hornemann (1816), Flora danica, 26, p. 10, tab. 1558, fig. 1 (nom. illegit.)
Scodellina pustulata (Hedwig) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 669
Peziza plicata Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 226
Peziza sphacelata subsp.* catinus (Holmskjold) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 231
Peziza pustulata var. ß plicata (Persoon) Weinmann (1836), Hymeno et Gastero-mycetes hucusque in imperio Rossico observatos recensuit, p. 419
Peziza assimilata P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 113
Pustularia catinus (Holmskjold) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 328
Aleuria catinus (Holmskjold) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 39
Aleuria pustulata (Hedwig) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 45
Plicaria pustulata (Hedwig) Rehm (1881), Ascomyceten, n° 552 (nom. illegit.)
Plicaria fuckelii Rehm (1884), Ascomyceten, 16, n° 753
Peziza cupularis var. catinus (Holmskjold) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 277
Pustularia pustulata (Hedwig) Hazslinszky (1886) [1885], Mathematikai es termeszettudomanyi kozlemenyek, vonatkozolag a hazai vizsonyokra, 21, p. 270
Peziza pustulata var. fuckelii(Rehm) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 85
Peziza pustulata var. rehmii(Rehm) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 85
Geopyxis catinus (Holmskjold) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 71
Galactinia fuckelii (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 48
Galactinia pustulata var. fuckelii(Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 48
Galactinia pustulata var. rehmii(Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 48
Aleuria umbrina var. assimilata(P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 46
Galactinia pustulata (Hedwig) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 48
Sarcoscypha floccosa (Batsch) D.S. Hone (1909), Minnesota botanical studies, 4(2), p. 95 (nom. illegit.)
Pustulina catinus (Holmskjold) Eckblad (1968), Nytt magasin for botanik, 15(1-2), p. 84
Tarzetta catinus (Holmskjold) Korf & J.K. Rogers (1971), Phytologia, 21(4), p. 206 (nom actuel)

References : Bon p. 331 ; BK 1 63 ; CD 29 ; Dennis p. 27 pl. I/g
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Tarzettaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle 10-40 mm de diametre, longtemps en forme de calice ou de coupe, etale parfois dans la vieillesse et aplati ou se dechirant en lobes. Hymenium creme a noisette, face externe duveteuse a feutree, concolore ou un peu plus pale, le fond parfois bossele veine.
Chair : Mince et cassante. Odeur et saveur insignifiantes.
Stipe : Plus ou moins long enfonce dans la terre.
Habitat : Sur terre nue, limon et sable, les jardins, au bord des chemins, dans les bois de coniferes ou de feuillus, en particulier sous Fagus.
Spores : Elliptiques, lisses, hyalines, 20-24 x 11-12 µm, biguttulees. Asques octospores, 280 x 16 µm, ( Dennis : 350 x 20 µm ). Paraphyses greles, septees et ramifiees a la base, sommet un peu renfle jusqu'a 4 µm, ou plus souvent lobe.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isoles mais le plus souvent en groupes et alors comprimes. Repandu. Juin-Septembre.
Otidea bufonia (Persoon) Boudier (1907) Noms francais : Otidee peau de crapaud
Synonymes : Peziza bufonia Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 225 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza umbrina Boudier (1879), In Cooke, Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 6, p. 228, tab. 106, fig. 378 (nom. illegit.)
Aleuria umbrina Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 101
Geopyxis bufonia (Persoon) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 73
Otidea umbrina ss. Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 52
Otidea bufonia (Persoon) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 52 (nom actuel)
Galactinia bufonia (Persoon) Bigeard & H. Guillemin (1913), Flore des champignons superieurs de France, 2, p. 632

References : CD 30 ; Eyssartier et Roux p. 1066
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pyronemataceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Brun fonce. Exterieur bossele.
Cudoniella tenuispora (Cooke & Massee) Dennis (1974) Synonymes : Sarcoscypha tenuispora Cooke & Massee (1893), Grevillea, 21(100), p. 121 (Basionyme)
Geopyxis parvispora Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 381
Pseudombrophila tenuispora (Cooke & Massee) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 65
Ombrophila bataillei Boudier (1917), Bulletin de la Societe mycologique de France, 33(1-2), p. 17
Ombrophila carnosa Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 118
Cudoniella bataillei (Boudier) Bon & Chevassut (1973), Documents mycologiques, 3(11), p. 45
Cudoniella tenuispora (Cooke & Massee) Dennis (1974), Kew bulletin, 29(1) p. 157 (nom actuel)
Isosoma carnosum (Velenovský) Svrček (1989), Ceska mykologie, 43(2), p. 65

References : Dennis p. 133 ; Ellis p. 6 ; Gr. p. 298 n° 470
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, large de 5 a 15 mm, charnu, convexe, ondule-bossele, avec la marge inflechie et lobulee, d'abord blanchatre ou creme incarnat, puis prenant avec l'age une teinte fauvatre en dessus, blanchatre et ponctue de quelques petites squamules noiratres en dessous.
Chair : Blanche, ferme et cassante.
Stipe : Court et epais, parfois presque nul, blanchatre, ponctue de quelques petites squamules noires au sommet, subtomenteux a la bases.
Habitat : Dans les bois, dans les endroits frais et ombrages, ( voir liste des recoltes ).
Spores : Oblongues-subfusiformes, hyalines, lisses, presentant a l'intereiur de fine granulation ou de petites gouttelettes vers le extremites, 9-16 x 4-5 µm, continues mais souvent uniseptees au moment de la germination. Asques subclaviformes, attenues a la base, octospores, 80-110 x 8-10 µm, a foramen margine. Paraphyses incolores, simples, lineaires-obtuses, epaisses de 3 µm environ, granuleuses interieurement.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole a gregaire. Peu frequent. Ete.
Sowerbyella radiculata (Sowerby) Nannfeldt (1938) Synonymes : Peziza radiculata Sowerby (1797), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 114 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza sowerbea Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 642
Macroscyphus sowerbyi (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 671 ('sowerbei ')
Peziza venosa Bauer (1864), in Rabenhorst, Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 615 (nom. illegit.)
Peziza bauerana Cooke (1876), Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 3, p. 129, tab. 57, fig. 224
Peziza radiculata var. percevalii W. Phillips (1877), in Cooke, Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 4, p. 178, tab. 80, fig. 311
Lachnea radiculata (Sowerby) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 66
Pseudotis radiculata (Sowerby) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 102
Otidea radiculata (Sowerby) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 102
Aleuria radiculata (Sowerby) Gillet (1886), Champignons de France, les discomycetes, p. 205
Lachnea radiculata var. percevalii (W. Phillips) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 203
Sarcoscypha radiculata var. percevalii (W. Phillips) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 156
Sarcoscypha radiculata (Sowerby) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 156
Discina bauerana (Cooke) Rehm (1894), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 979
Geopyxis cookei var. percevalii (W. Phillips) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 379
Geopyxis radiculata (Sowerby) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 379
Disciotis bauerana (Cooke) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 42
Otidea reisneri Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 872
Sowerbyella radiculata (Sowerby) Nannfeldt (1938), Svensk botanisk tidskrift utgifven af svenska botaniska foreningen, 32, p. 119 (nom actuel)
Femsjonia radiculata (Sowerby) G.W. Martin (1952), University of Iowa Studies in natural history, 19(3), p. 36
Sowerbyella bauerana (Cooke) Harmaja (1984), Karstenia, 24(1), p. 29
Discina parvispora Trigaux (1985), Documents mycologiques, 16(61), p. 7
Sowerbyella crassisculpturata J. Moravec (1985), Mycotaxon, 23, p. 492
Sowerbyella parvispora (Trigaux) J. Moravec (1986), Mycologia helvetica, 2(1), p. 95
Gyromitra parvispora (Trigaux) Harmaja (1986), Karstenia, 26(2), p. 43

References : Ellis p. 95 ; Dennis p. 119 pl. IVh ; Cetto 6 2551 ; FMDS 167 p. 47 & 49 fig. 3 ; Gr. p. 111 n°171
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pyronemataceae
Chapeau/Fructification : Receptacle ( paraissant sessile), mais prolonge par une racine assez epaisse cachee dans le sol, d'abord cupulaire puis irregulier et plus ou moins ondule, large de 2 a 6 cm, jaune citron et plisse a l'interieur, veine, villeux et blanchatre a l'exterieur.
Chair : Fine, blanche.
Stipe : Un peu radicant et ressemblant a une tige enracinee et vetue de poils denses blancs, 2,5 X 1 cm.
Habitat : Sous coniferes, mais signale sous Sambucus dans un bois sablonneux par Boudier.
Spores : Elliptiques, hyalines, couvertes de fines verrues a maturite, presentant deux gouttelettes bien marquees a l'interieur, 12-14-15 x 7-7,5-10 µm. Asques cylindriques, un peu attenues dans la partie inferieure, octospores, 210-250-(260) x 10-12-15 µm. Paraphyses hyalines, simples ou divisees a la base, septees seulement dans la partie inferieure, droites ou courbees au sommet, qui est un peu epaissi,3-4-5 µm, et legerement granuleux a l'interieur, ressemblant a de la seve coloree jaune clair.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole a gregaire. Rare ou peu frequent. Septembre-Novembre.
Urnula craterium (Schweinitz) Fries (1849) Synonymes : Peziza craterium Schweinitz (1822), Schriften der naturforschenden Gesellschaft zu Leipzig, 1, p. 117 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Cenangium craterium (Schweinitz) Fries (1828), Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 2, p. 21
Dermea craterium (Schweinitz) Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 237
Urnula craterium (Schweinitz) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 364 (nom actuel)
Peziza lugubris Kalchbrenner (1865), Matematikai es termeszettudomanyi kozlemenyek, 239 (nom. illegit.)
Peziza adusta Schulzer (1866), Verhandlungen der kaiserich-koniglichen zoologisch-botanischen Gesellschaft in Wien, 16, p. 62
Craterium microcrater Hazslinszky (1886) [1885], Mathematikai es termeszettudomanyi kozlemenyek, vonatkozolag a hazai vizsonyokra, 21, p. 268
Urnula microcrater (Hazslinszky) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 549
Plectania lugubris Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 164
Plectania adusta (Schulzer) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 164
Geopyxis craterium (Schweinitz) Rehm (1894), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 974
Scutellinia lugubris (Saccardo) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 520
Scutellinia adusta (Schulzer) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 520
Sarcoscypha craterium(Schweinitz) Banhegi (1938), Index horti botanici universitas Budapestinensi, 3, p. 166

References : CD 33 ; Gr. p. 130 n° 202
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Sarcosomataceae
Chapeau/Fructification : Stipitee de 7 a 10 cm de hauteur, receptacle toujours cupulaire, non etale, mais s'evasant avec l'age, large de 5-6 cm, tres noir a l'interieur, un peu plus pale, ride et tomenteux a l'exterieur ; marge un peu ondulee et legerement incurvee. L'hymenium, au debut est d'un brun fauve rougeatre, mais il devient ensuite de couleur noire a l'etat adulte.
Stipe : Plus ou moins long (de 1-5 cm), assez epais, sillonne, s'elargissant au sommet pour former la cupule, de meme couleur que l'exterieur du receptacle, couvert d'un tomentum forme de filaments noiratres, ordinairement plus abondants et plus longs vers la base.
Habitat : Souvent sur debris ligneux de bois enterres, notamment Corylus. Gregaire ou cespiteux. Hiver-printemps. Espece commune en Amerique (Etats-Unis), mais rare en Europe.
Spores : Elliptiques-oblongues, incolores, lisses, presentant parfois, dans le jeune age, quelques petites gouttelettes qui disparaissent a la maturite, 26-30 x 13-16 µm. Les filaments du tomentum exterieur, d'un brun-noiratre un peu poupre, palissant avec l'age, sont epais de 5 a 8 µm, et ± septes. Asques cylindriques, tres longuement attenuees et flexueuses dans la partie inferieure, normalement octospores, mais ne contenant parfois que 4 ou 6 spores, mesurant 500-600 x 15-20 µm. Paraphyses greles, epaisses de 4-5 µm, septees, tres rameuses, dichotomes et brunes dans la partie superieure, incolores a la base.
Comestibilite : Sans interet
Tarzetta gaillardiana (Boudier) Korf & J.K. Rogers (1971)
Pas de photo disponible
Synonymes : Pustularia gaillardiana Boudier (1902), Bulletin de la Societe mycologique de France, 18(2), p. 141 (Basionyme)
Geopyxis gaillardiana (Boudier) Saccardo & D. Saccardo (1906), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 18, p. 15
Pustulina gaillardiana (Boudier) D.C. Pant & V.P. Tewari (1971) [1970], Mycologia, 62(6), p. 1191
Tarzetta gaillardiana (Boudier) Korf & J.K. Rogers (1971), Phytologia, 21(4), p. 206 (nom actuel)

References : Gaillard n° 28
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Tarzettaceae
Comestibilite : Sans interet
Stromatinia rapulum (Bulliard) Boudier (1907) Synonymes : Peziza rapulum Bulliard (1791), Herbier de la France, 11, tab. 485, fig. 3 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza radicata Holmskjold (1799), Beata ruris otia fungis danicis, 2, p. 24, tab. 9
Peziza rapula Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 658
Hymenoscyphus rapaeformis Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 673
Aleuria rapulum var. tuberosaGillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 38
Aleuria rapulum (Bulliard) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 38
Phialea rapulum (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 299
Geopyxis rapulum (Bulliard) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 64
Sclerotinia rapulum (Bulliard) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 823
Tarzetta rapulum (Bulliard) Rehm (1894), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 1021
Sclerotinia smilacinae E.J. Durand (1902), Bulletin of the Torrey botanical Club, 29(7), p. 462
Stromatinia rapulum (Bulliard) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 108 (nom actuel)
Stromatinia smilacinae (E.J. Durand) Whetzel (1945), Mycologia, 37(6), p. 674

References : Gr. p. 370 n° 602
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Sclerotiniaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle d'abord profondement cupule, puis etale, large de 1 a 3 cm, brun roussatre ou fauve-ferrugineux, glabre, brun, mince et fragile.
Stipe : Plus ou moins long.
Habitat : Dans les bois sablonneux, sur rhizomes des Polygonatum ( multiforum, vulgare et bien d'autres ).
Spores : Elliptiques, hyalines, lisses, avec toujours a l'interieur deux assez grosses gouttelettes, rarement divisees, 13-15 x 7-8 µm. Asques cylindriques octospores, un peu attenues a la base, 200-300 x 10-12 µm. Paraphyses greles, hyalines, a peine epaissies au sommet.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole ou gregaire. Peu frequent. Mars-Avril. Remarques : Cette espece mortifie les Polygonatum en les recouvrant d'un stroma noir et fragile.
Geopyxis carbonaria (Albertini & Schweinitz) Saccardo (1889) Synonymes : Peziza carbonaria Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 314, tab. 4, fig. 2 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza cupularis var. ß carbonaria (Albertini & Schweinitz) Weinmann (1836), Hymeno et Gastero-mycetes hucusque in imperio Rossico observatos recensuit, p. 424
Aleuria carbonaria (Albertini & Schweinitz) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 39
Pustularia carbonaria (Albertini & Schweinitz) Rehm (1883), Ascomyceten, 15, n° 702
Plectania carbonaria (Albertini & Schweinitz) Hazslinszky (1886) [1885], Mathematikai es termeszettudomanyi kozlemenyek, vonatkozolag a hazai vizsonyokra, 21, p. 268
Tarzetta carbonaria (Albertini & Schweinitz) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 325
Geopyxis carbonaria (Albertini & Schweinitz) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 71 (nom actuel)

References : Bon p. 331 ; BK 1 100 ; CD 39
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Tarzettaceae
Habitat : Sur charbonnieres.
Comestibilite : Sans interet
Geopyxis majalis (Fries) Saccardo (1889) Synonymes : Peziza majalis Fries (1851), Novae symbolae mycologicae. Fasciulus primus, sistens fungos in peregrinis terris a botanicis danicis nuper collectos, p. 104 (Basionyme)
Aleuria majalis (Fries) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 39 ('mayalis')
Geopyxis majalis (Fries) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 72 (nom actuel)

References : Ellis p. 72
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Tarzettaceae
Comestibilite : Sans interet
Sowerbyella imperialis (Peck) Korf (1971) Noms francais : Pezize imperiale
Synonymes : Peziza imperialis Peck (1878) [1876], Annual report of the New York state Museum of natural history, 29, p. 54 (Basionyme)
Aleuria unicolor Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 38
Geopyxis unicolor (Gillet) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 67
Sarcoscypha imperialis(Peck) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 157
Peziza unicolor (Gillet) Boudier (1898), Bulletin de la Societe mycologique de France, 14(1), p. 21
Sowerbyella unicolor (Gillet) Nannfeldt (1938), Svensk botanisk tidskrift utgifven af svenska botaniska foreningen, 32, p. 118
Pseudotis unicolor (Gillet) R. Heim (1962) [1961], Bulletin de la Societe mycologique de France, 77(4), p. 299
Sowerbyella imperialis (Peck) Korf (1971), Phytologia, 21(4), p. 206 (nom actuel)

References : BK 1 65 ; CD 31 ; Eyssartier et Roux p. 1060 ; Gr. p. 123 n° 192
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pyronemataceae
Chapeau/Fructification : Receptacle large de 2 a 5 cm, cupule ou en forme de calice, avec la marge incurvee. Hymenium lisse et mat, parfois legerement plisse vers le centre, d'un beau jaune-ochrace au dessus, plus pale et tomenteux en dessous, blanchissant par le sec.
Chair : Blanchatre, molle. Odeur et saveur nulles.
Stipe : Radicant et feutre, haut de 1 cm environ, blanc et villeux a la base.
Habitat : En terrain calcaire, parmi les aiguilles dans les forets de coniferes, egalement en forets mixtes. Isole a cespiteux. De l'ete jusqu'a l'automne. Rare.
Spores : Elliptiques, hyalines, finement ponctuees de petites verrues reliees entre elles, 13,5-16 x 6,3-8 µm, presentant ordinairement a l'interieur deux gouttelettes un peu jaunatres. Asques cylindriques, a peine attenues a la base, octospores, 250-300 x 11-14 µm. Paraphyses simples ou rameuses, droites, septees et ramifiees au sommet, un peu clavees mais non courbees, epaissies ou un peu en poire au sommet.
Comestibilite : Sans interet
Phillipsia domingensis (Berkeley) Berkeley (1881) Synonymes : Peziza domingensis Berkeley (1852), The annals and magazine of natural history, series 2, 9, p. 201 (Basionyme)
Peziza harmoge Berkeley & Broome (1873) [1875], The journal of the linnean Society, botany, 14(74), p. 104
Peziza cordovensis Cooke (1875), Hedwigia, 14(6), p. 81
Helotium purpuratum Kalchbrenner (1880), in Thumen, Mycotheca universalis, centurie 17, n° 1614
Phillipsia kermesina Kalchbrenner & Cooke (1880), Grevillea, 9(49), p. 25
Phillipsia domingensis (Berkeley) Berkeley (1881), The journal of the linnean Society, botany, 18(111), p. 388 (nom actuel)
Phillipsia polyporoides Berkeley (1881), The journal of the linnean Society, botany, 18(111), p. 388
Phillipsia subpurpurea Berkeley & Broome (1883), The transactions of the linnean Society of London, series 2, 2(3), botany, p. 69
Geopyxis harmoge (Berkeley & Broome) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 65
Otidea domingensis (Berkeley) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 97
Calycina purpurata (Kalchbrenner) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448
Phillipsia chardoniana Seaver (1925), Mycologia, 17(2), p. 48
Phillipsia gigantea Seaver (1926), The North American cup-fungi (operculates), p. 183
Molliardiomyces domingensis Paden (1984), Canadian journal of botany, 62(3), p. 214

References : Pezizales du Costa-Rica
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Sarcoscyphaceae
Chapeau/Fructification : Fructification "pezizale" en forme de disque de 0,5 a 7,5 cm de diametre. Surface fertile lisse, rouge vif a rouge vineux ; face inferieure, lisse, blanc a blanc creme rose.
Chair : Coriace, solide, blanche ; saveur et odeur indistinctes.
Stipe : Dans certains cas, de 1,5 cm de long, et de 0,6 cm de large, blanc-creme.
Habitat : Sur bois pourri.
Spores : Asques octospores. Ascospores 24-28 x 11-14 a extremites pointues et remarquablement marquees par 3 a 5 stries longitudinales.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Pas rare. De Mai a Decembre. Espece des Iles Caraibes,de Guyane, Mexique, Afrique, Australie, Japon.
Peziza ammophila Durieu & Leveille (1849) [1846-49] Synonymes : Peziza ammophila Durieu & Leveille (1849) [1846-49], Exploration scientifique de l'Algerie, Flore d'Algerie, 1, Atlas, tab. 28, fig. 2 (nom. cons.) (Basionyme) (nom actuel)
Peziza funerata Cooke (1878), Grevillea, 6(40), p. 142
Aleuria ammophila (Durieu & Leveille) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 38
Peziza ampliata var. ammophila (Durieu & Leveille) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 277
Tarzetta ammophila (Durieu & Leveille) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 325
Geopyxis ammophila (Durieu & Leveille) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 70
Sarcosphaera ammophila (Durieu & Leveille) Moesz (1913) [1912], Botanikai kozlemenyek, 11(5-6), p. 196
Sarcosphaera funerata (Cooke) Seaver (1930), Mycologia, 22(5), p. 216

References : Dennis V ; Ellis 251 ; Eyssartier et Roux p. 1064 ; Guinberteau p. 84
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pezizaceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Sables maritimes ; avec pseudostipe.
Peziza linteicola W. Phillips & Plowright (1887) Synonymes : Peziza linteicola W. Phillips & Plowright (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 64 (Basionyme) (nom actuel)
Geopyxis cocotina var. linteicola (W. Phillips & Plowright) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 381
Aleuria ampliata var. linteicola(W. Phillips & Plowright) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 44

References : Gr. 93 ; Ellis p. 159 ; Donad. 50
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pezizaceae
Chapeau/Fructification : Hym. ocre a brun fonce, rougit a la cassure.
Habitat : Vieux sacs de lin ou jute pourris.
Comestibilite : Sans interet
Geopyxis foetida Velenovský (1922) Synonymes : Geopyxis foetida Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 858 (Basionyme)
References : Schmid N° 53
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Tarzettaceae
Comestibilite : Sans interet
Peziza paludicola (Boudier) Saccardo & Traverso (1911)
Pas de photo disponible
Synonymes : Peziza crassipes Quelet (1883) [1882], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 11, p. 405, tab. 12, fig. 3 (nom. illegit.)
Geopyxis crassipes Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 69
Aleuria paludicola Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 46 (Basionyme)
Aleuria crassipes (Saccardo) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 46
Peziza paludicola (Boudier) Saccardo & Traverso (1911), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 20, p. 315 (nom actuel)
Peziza udicola Svrček (1981), Ceska mykologie, 35(2), p. 72 (nom. inval.)

References : Donad. 90 (cle) ; Gr. 107 ICO : Boud. 269
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pezizaceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Hymenium jaune ocre, rougeatre ; stipite. Sur feuilles pourries de Carex.
Peziza tectoria Cooke (1875) Synonymes : Peziza muralis Sowerby (1800), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 251
Peziza tectoria Cooke (1875), Grevillea, 3(27), p. 119 (Basionyme) (nom actuel)
Geoscypha tectoria (Cooke) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 321
Geopyxis muralis (Sowerby) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 72
Peziza ampliata var. tectoria (Cooke) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 432
Aleuria tectoria (Cooke) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 44
Aleuria muralis (Sowerby) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 46
Plicaria muralis (Sowerby) Lind (1913), Danish fungi as represented in the herbarium of E. Rostrup, p. 96 (nom. illegit.)
Galactinia tectoria (Cooke) Le Gal (1962), Bulletin de la Societe mycologique de France, 78, p. 210

References : Gr. 92 ; ICO : FMDS 1988
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pezizaceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Pousse souvent en souterrains.
Helvella helvellula (Durieu) Dissing (1966) Synonymes : Peziza ancilis var. ß clypeataPersoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 219
Peziza helvellula Durieu (1849) [1846-49], Exploration scientifique de l'Algerie, Flore d'Algerie, 1, Atlas, tab. 27, fig. 11 (Basionyme)
Helvella nana Quelet (1884) [1883], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 12, p. 508, tab. 7, fig. 4
Acetabula clypeata (Persoon) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 100
Geopyxis helvellula (Durieu) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 65
Discina boudieri Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 104
Discina ancilis var. clypeata(Persoon) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 103
Acetabula helvellula (Durieu) Maire (1917), Bulletin de la Societe d'histoire naturelle de l'Afrique du Nord, 8(7), p. 176
Helvella helvellula (Durieu) Dissing (1966), Revue de mycologie, Paris, 31, p. 204 (nom actuel)

References : FAMM 28 p. 11
Groupe : Helvelles/Morilles
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Helvellaceae
Comestibilite : Sans interet
Geopyxis alpina Hohnel (1906) [1905] Synonymes : Peziza alpestris Migula (1913), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 3(2), p. 1021 (nom. illegit.)
Geopyxis alpina Hohnel (1906) [1905], Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 3(6), p. 555 (Basionyme)

References : Contribution a la connaissance des Pezizales de Rhone-Alpes
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Tarzettaceae
Chapeau/Fructification : Profondement cupuliformes, s'etalant un peu a la fin
Chair : A odeur parfois desagreable d'egout.
Stipe : Subnul
Habitat : De la montagne a l'etage subalpin, au sol, dans les endroits frais, le long des ruisseaux d'altitude, dans les boisements de coniferes ou mixtes.
Comestibilite : Sans interet
Tarzetta velata (Quelet) Svrček (1981)
Pas de photo disponible
Synonymes : Peziza velata Quelet (1896) [1895], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 24(2), p. 621, pl. 6, fig. 17 (Basionyme)
Geopyxis velata (Quelet) Saccardo & P. Sydow (1899), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 14, p. 744
Pustularia catinus var. velata (Quelet) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 53
Pustularia velata (Quelet) Le Gal (1955) [1954], Bulletin de la Societe mycologique de France, 70, p. 200
Pustulina velata (Quelet) Svrček (1977), Ceska mykologie, 31(2), p. 70
Tarzetta velata (Quelet) Svrček (1981), Ceska mykologie, 35(2), p. 88 (nom actuel)
Tarzetta cupularis var. velata(Quelet) Haffner (1992), Rheinland-pfalzisches pilzjournal, 2(1), p. 43

References : Van Vooren p. 76
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Tarzettaceae
Stipe : court
Comestibilite : Sans interet


Pour vous accompagner lors de vos sorties mycologiques, MycoDB vous recommande les guides suivants :