Il y a 41 champignons qui correspondent à votre recherche par ordre de popularité :
Hypholoma fasciculare (Hudson) P. Kummer (1871) |
![]() |
Noms francais : Hypholome en touffes ; Hypholome fascicule Synonymes : Agaricus fascicularis Hudson (1778), Flora Anglica, Edn 2, p. 615 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus jenensis Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 83, tab. 7, fig. 29 Agaricus fascicularis var. ß jenensis (Batsch) Willdenow (1787), Florae berolinensis prodromus, p. 380 Agaricus fasciculatus J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1425 Hypophyllum sulphuratum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 228, tab. 107, fig. 1-5 Digitellus chiromorpha Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 420, tab. 192, fig. 1-3 Agaricus lucidus J. Otto (1816), Versuch einer auf … Anordnung und Beschreibung der Agaricorum, p. 35 (nom. illegit.) Pratella fascicularis (Hudson) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 627 Agaricus fascicularis terrestrisSecretan (1833), Mycographie Suisse, 1, p. 354 (nom. inval.) Hypholoma fasciculare (Hudson) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 72 (nom actuel) Naematoloma fasciculare (Hudson) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 496 Geophila fascicularis (Hudson) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 113 Dryophila fascicularis (Hudson) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 154 Psilocybe fasciculare (Hudson) Kuhner (1980), Bulletin mensuel de la Societe linneenne de Lyon, 49, n° sp., p. 899 Hypholoma sulphureum G.M. Taylor & P.K. Buchanan (1988), New Zealand Bot. Soc. Newsletter, 13, p. 11 References : Bon p. 253 ; CD 1288 ; BK 4 411 ; IH1 349 ; Yoshimi p. 36 ; IOH 224-225 ; Eyssartier et Roux p. 828 ; Groupe : Hypholomes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Strophariaceae Chapeau/Fructification : 1,5 a 8 cm, brun orange a jaune citrin, marge enroulee, parfois cortinee. Lames/Pores : Serrees, jaunes puis verdatre a gris olivace. Chair : Jaune, inodore a saveur tres amere. Stipe : 4-12 x 0,5-1 cm, jaune soufre a roussatre a la base, cylindrique, souvent courbe a cortine verdatre parfois abondante. Habitat : En touffe, souvent sur souches ou branches mortes diverses. Spores : 7 x 4 μm a pore germinatif net. Comestibilite : Mortel Commentaires : L'amertume extreme de ce champignon aura epargne de nombreuses vies. Mortel. LD 50 = 50 mg/kg (fasciculol E), + le principe amer, la Naematoline qui est cytotoxique et antibiotique cf etude de cas et bibliographie ci-dessous : En 1983 a Aomori (Japon), une famille de 6 personnes se partage un plat de ces champignons, cuits en tsukudani (mijotes longuement dans un melange de sauce de soja et de sucre). Trois des enfants, ages de 5,7 et 10 ans decedent deux jours apres. L'ainee, 13 ans decede quatre jours apres ingestion. Tous les quatre enfants ont presentes 6-8 heures apres le repas les symptomes suivants : - picotements de la langue, - vomissements violents, - convulsions, - coma avec reprise de conscience momentanee, - apparition de taches violettes sur l'abdomen, le torse et le cou, - mort subite. La mere, 38 ans, souffre de vomissements, diarrhee, convulsions, perte de conscience, avant la remission spontanee au 5eme jour. Le pere, 46 ans, seulement de vomissements, diarrhee, douleurs abdominales, et guerit au bout de 24 heures. - DIAK J. (1975). The study of some compounds biosynthesized by Naematoloma fasciculare (Huds ex Fr.) P. Karst. Part. I. Analysis in vitro. Polish Journal of Pharmacology & Pharmacy 27 (2), 235-241. - DIAK J. (1977). Investigation on some compounds biosynthesized by fruitbodies of naematoloma fasciculare. Planta Medica 32 (2), 181-187. - HERBICH J., LOHWAG K., and ROTTER R. (1966). Fatal poisoning with the green-leaf sulfur cap (Nematoloma fascicularis). Arch. Toxikol. 21 (5), - ITO Y., KURITA H., YAMAGUCHI T., and SATO M. (1967). Naematolin, a new biologically active substance produced by Naematoloma fasciculare (Fr.) Karst. Chemical & Pharmaceutical Bulletin 15 (12), 2009-2010. - KUBO I., MATSUMOTO A., KOZUKA M., and W.F., W. (1985). Calmodulin inhibitors from the bitter muschroom Naematolola fasciculare (Fr.) Karst. (Strophariaceae) and Absolute configuration of fasciculols. Chem. Pharm. Bull. 33 (9), 3821-3825. - SUZUKI K., FUJIMOTO H., and M., Y. (1983). The toxic principles of Naematoloma fasciculare. Chem. Pharm. Bull. 31 (6), 2176-2178. - TAKAHASHI A., KUSANO G., OHTA T., and Y., O. (1989). Fasciculic Acids A, B and C as calmodulin antagonists from the mushroom Naematololoma fasciculare. Chem. Pharm. Bull. 37 (12), 3247-3250. |
Lacrymaria lacrymabunda (Bulliard) Patouillard (1887) |
![]() |
Noms francais : Psathyrelle veloutee ; Lacrimaire veloutee Synonymes : Agaricus lacrymabundus Bulliard (1791), Herbier de la France, 11, tab. 525, fig. 3 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus velutinus Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 103 (indisponible) Hypophyllum xerampelinum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 148, tab. 55, fig. 1 Agaricus lacrymabundus var. ß velutinus (Persoon) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 288 Coprinus velutinus (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 633 Agaricus purpureobrunneus Junghuhn (1830), Linnaea, Ein journal fur die botanik, 5, p. 404 Hypholoma velutinum(Persoon) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 72 Psathyra lacrymabunda (Bulliard) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 71 Hypholoma lacrymabundum (Bulliard) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 144(113) Geophila lacrymabunda (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 113 Lacrymaria lacrymabunda (Bulliard) Patouillard (1887), Les hymenomycetes d'Europe, anatomie generale et classification des champignons superieurs, p. 123 (nom actuel) Lacrymaria velutina (Persoon) Patouillard (1887), Les hymenomycetes d'Europe, anatomie generale et classification des champignons superieurs, p. 123 Glyptospora velutina (Persoon) Fayod (1889), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 7, 9, p. 378 Cortiniopsis lacrymabundus (Bulliard) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 566 Drosophila lacrymabunda (Bulliard) Murrill (1922), Mycologia, 14(2), p. 67 Lacrymaria lacrymabunda var. velutina(Persoon) J.E. Lange (1939), Flora agaricina Danica, 4, p. 72 Lacrymaria lacrymabunda f. gracillimaJ.E. Lange (1939), Flora agaricina Danica, 4, p. 72 Psathyrella velutina (Persoon) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 466 Psathyrella lacrymabunda (Bulliard) M.M. Moser (1953), Kleinen kryptogamenflora von mitteleuropa, band 2b/2, Edn 1, p. 204 Drosophila velutina (Persoon) Kuhner & Romagnesi (1953), Flore analytique des champignons superieurs, p. 371 Lacrymaria lacrymabunda var. olivacea Haffner (1995) [1994], Rheinland-pfalzisches pilzjournal, 4(2), p. 105 (nom. inval.) References : CD 782 ; Bon p. 269 ; Eyssartier et Roux p. 908 Groupe : Coprins/Paneoles/Psathyrelles Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Psathyrellaceae Chapeau/Fructification : 2,5-10 cm, fibrilleux veloute plus ou moins mechuleux, brun ochrace roussatre. Lames/Pores : Adnees, grises puis brun noir exsudant des petites gouttes brunatres. Arete plus pale. Chair : Ochracee dans le chapeau, brun ochrace dans le stipe. Odeur herbacee, saveur douce. Stipe : 3,5-12 x 0,3-1,5 cm, creme a ochrace brunatre, fibrilleux mechuleux avec une zone cortiniforme noiratre. Habitat : Sur terre nue dans les champs, les friches, les chemins forestiers. Commun. Spores : 9-11 x 5-6,5 µm, citriformes, fortement verruqueuses, a pore germinatif proeminent. Cheilocystides et metulocystides en massue ou cylindriques a sommet souvent elargi en spatule. Comestibilite : Sans interet |
Stropharia coronilla (Bulliard) Quelet (1872) |
![]() |
Noms francais : Strophaire coronille ; Strophaire a petite couronne Synonymes : Agaricus coronilla Bulliard (1793), Herbier de la France, 13, tab. 597, fig. 1 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Hypophyllum pseudoglobosum Paulet (1808) [1793-1829], Traite des champignons, 2, tab. 104, fig. 6 bis Agaricus obturatus Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 283 Stropharia coronilla (Bulliard) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 255(237), tab. 14, fig. 7 (nom actuel) Stropharia obturata (Fries) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 142(110), tab. 14, fig. 7 Geophila coronilla (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 111 Psalliota obturata (Fries) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 238 Psalliota coronilla (Bulliard) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 238 Fungus obturatus (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 480 Fungus coronillus (Bulliard) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 479 Psilocybe coronilla (Bulliard) Noordeloos (1995), Persoonia, 16(1), p. 128 References : Bon p. 251 ; CD 1272 ; ER ed. 4 p. 846 ; LP p. 590. Le Monde Secret des Champignons (Editions Atlas) : Strophaire coronille Guide Ecologique des Champignons - Region Perigord Quercy - Editions Bacofin - Aout 2008 p. 52 ; Eyssartier et Roux p. 818 Groupe : Psilocybes/Strophaires Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Strophariaceae Chapeau/Fructification : Chapeau 2-5 cm, hemispherique puis convexe a aplani, sec, lisse, legerement visqueux par temps humide. Couleur jaune ochrace, plus clair au bord puis decolore en creme. Marge longtemps incurvee. Lames/Pores : Lames larges, etroitement adnees a echancrees, gris brun pale puis violacees a maturite. Arete pale. Chair : Chair blanche. Saveur douce. Odeur faible. Stipe : Pied 3-5 x 0,6-1 cm, cylindrique, rigide, cassant, lisse, blanc a anneau membraneux strie. Habitat : Dans l'herbe des lisieres, les mousses. Egalement dans les pelouses des parcs. Peu frequent. Spores : Spores elliptiques, lisses, brun jaune, a paroi epaisse a pore germinatif reduit, 7-9 x 4,5-6 µm. Sporee brun pourpre. Basides cylindriques, tetrasporiques, non bouclees. Cheilocystides a structure de chrysocystides, 25-35 x 8-12 µm. Pleurocystides semblables 33-40 x 10-13 µm. Hyphes couchees, enchevetrees, bouclees, larges de 4-7 µm avec des extremites pigmentees de jaune pale Comestibilite : Toxique Commentaires : Odeur raphanoide forte. La toxicite de ce champignon est mal connue. Toutefois, deux personnes auraient ete intoxiquees apres l'avoir consomme. Elles ont souffert de crampes abdominales, de diarrhees, de troubles nerveux et de douleurs osseuses dans le dos et les jambes. Une bonne precaution est de le considerer comme toxique |
Hypholoma lateritium (Schaeffer) P. Kummer (1871) |
![]() |
Noms francais : Hypholome couleur de briques Synonymes : Agaricus lateritius Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 22, tab. 49, fig. 4-5 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus sublateritius Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, tab. 49, fig. 6-7 (nom. superfl.) Agaricus auratus O.F. Muller (1782), Flora danica, 15, p. 5, tab. 890 Agaricus carneolus Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 83 Agaricus fascicularis var. a carneolus (Batsch) Lumnitzer (1791), Flora posoniensis, p. 519 Agaricus silaceus Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 421 Hypodendrum fagi Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 294, tab. 138, fig. 1-2 Hypophyllum fulgens Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 198, tab. 90, fig. 1-2 Hypophyllum lateritium (Schaeffer) Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 230, tab. 109 Agaricus fascicularis var. 2 purpureofuscus Purton (1821), An appendix to Midland flora, 3(1), p. 225 Pratella lateritia (Schaeffer) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 627 Agaricus perplexus Peck (1872) [1869], Annual report of the state Cabinet of natural history, 23, p. 99 Hypholoma lateritium (Schaeffer) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 72 (nom actuel) Hypholoma sublateritium (Schaeffer) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 143(112) Hypholoma silaceum (Persoon) Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 572 Naematoloma sublateritium (Schaeffer) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 495 Geophila sublateritia (Schaeffer) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 113 Hypholoma perplexum (Peck) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 1028 Dryophila sublateritia (Schaeffer) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 154 Naematoloma lateritium (Schaeffer) P. Karsten (1890) [1889], Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 16, p. 101 Hypholoma sublateritium var. perplexum (Peck) Kauffman (1918), Michigan geological and biological survey, biological series 5, 26, p. 257 Psilocybe lateritia (Schaeffer) Noordeloos (1995), Persoonia, 16(1), p. 129 (nom. illegit.) References : Bon p. 253 ; CD 1287 ; Eyssartier et Roux p. 828, p. 856 Ed. 4, LP p.584. Groupe : Hypholomes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Strophariaceae Chapeau/Fructification : Chapeau 3-8 cm, convexe a aplani, lisse, mat, rouge brique au centre, ochrace jaunatre au bord orne de restes du voile sous forme de flocons fibrilleux jaune soufre disposes plus ou moins concentriquement. Lames/Pores : Lames larges, adnees, emarginees, creme puis grises a reflet olivace. Chair : Chair creme a jaune pale, mince. Odeur agreable. Saveur non typique legerement amere et astringente. Stipe : Pied 4-12 x 0,4-1,2 cm, cylindrique, creux avec l'age, rigide, elastique, fibrilleux, creme en haut, brun ochrace a brun rouge en bas. Souvent presence d'une zone annulaire cortiniforme. Habitat : Fascicules sur bois mort de feuillus. Tres frequent. Spores : Spores elliptiques, lisses, jaune clair a paroi epaisse avec un pore germinatif net, 5-7,5 x 3,5-4,5 µm. Sporee brun pourpre. Basides cylindriques a clavees, tetrasporiques, bouclees. Cheilocystides ventrues plus ou moins lageniformes, 20-36 x 7-12 µm. Pleurocystides de type chrysocystides, fusiformes a ventrues a sommet appendicule. Cuticule formee dans la couche superieure d'hyphes couchees, paralleles de 2,5-9 µm de large, bouclees, finement incrustees. Les sous-jacentes sont a paroi epaisse, de 10-15 µm de large, lachement incrustees et pigmentees de brun. Comestibilite : Toxique |
Protostropharia semiglobata (Batsch) Redhead, Moncalvo & Vilgalys (2013) |
![]() |
Noms francais : Strophaire hemispherique Synonymes : Agaricus glutinosus Curtis (1781), Flora londinensis, 2, tab. 194 (nom. illegit.) Agaricus semiglobatus Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 141, tab. 21, fig. 110 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus lustre Bulliard (1792), Herbier de la France, 12, tab. 566, fig. 4 Agaricus praecox Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 315 (nom. illegit.) Hypophyllum cereum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 309, tab. 150, fig. 4-5 Agaricus virosus Sowerby (1815), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 407.7-8, 11-14 Coprinus semiglobatus (Batsch) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 632 Psalliota semiglobata (Batsch) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 72 Stropharia semiglobata (Batsch) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 143(112) Geophila semiglobata (Batsch) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 112 Anellaria semiglobata (Batsch) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 568 Fungus semiglobatus (Batsch) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 480 Fungus glutinosus Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 479 Psilocybe semiglobata (Batsch) Noordeloos (1995), Persoonia, 16(1), p. 129 Protostropharia semiglobata (Batsch) Redhead, Moncalvo & Vilgalys (2013), Index fungorum, 15, p. 2 (nom actuel) References : Bon p. 251 ; CD 1271 ; Eyssartier et Roux p. 814, 820 ; Mycocharentes Groupe : Psilocybes/Strophaires Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Strophariaceae Habitat : Sur le crottin de cheval. Printemps-automne. Frequent. Comestibilite : Toxique |
Stropharia aeruginosa (Curtis) Quelet (1872) |
![]() |
Noms francais : Strophaire vert-de-gris Synonymes : Agaricus acuminatus Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 447 Agaricus viridulus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 1, tab. 1 Agaricus beryllus Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 83 Amanita viridula (Schaeffer) Lamarck (1783), Encyclopedie methodique, Botanique, 1, p. 113 Agaricus aeruginosus Curtis (1787), Flora londinensis, 2(5), p. 70, tab. 309/209 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus spilotus Holmskjold (1799), Beata ruris otia fungis danicis, 2, tab. 42 Pratella aeruginosa (Curtis) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 626 Psalliota aeruginosa (Curtis) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 73 Stropharia aeruginosa (Curtis) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 141(110) (nom actuel) Geophila aeruginosa (Curtis) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 111 Psalliota viridula (Schaeffer) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 573 Fungus viridulus (Schaeffer) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 479 Entoloma spilotum (Holmskjold) Cooke (1899), in Saccardo & P. Sydow, Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 14, p. 127 Stropharia viridula (Schaeffer) Morgan (1908), The journal of mycology, 14(2), p. 74 Stropharia acuminata (Scopoli) Saccardo (1916), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(15), p. 813 Stropharia viridula var. exannulosa Ulbrich (1922), Hedwigia, 63(1-6), p. 217 Stropharia cyanea ss. Kreisel (1979), Beihefte zur Sydowia, 8, p. 229 Psilocybe aeruginosa (Curtis) Noordeloos (1995), Persoonia, 16(1), p. 128 References : Bon p. 251 ; CD 1267 ; Eyssartier et Roux p. 818 , p. 846 ed.4 ; BK 4 n° 453 p. 350 ; LP p. 594 Groupe : Psilocybes/Strophaires Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Strophariaceae Chapeau/Fructification : Chapeau 2-7 cm, convexe puis aplani pourvu d'un mamelon obtus. Surface visqueuse par temps humide, collante par temps sec, recouverte d'une pellicule gelatineuse separable. De couleur d'abord bleu vert orne de flocons blancs surtout en peripherie puis se decolorant en vert ochrace avec l'age. Lames/Pores : Lames adnees a echancrees d'abord creme rose puis brun gris a reflet lilas a maturite. Arete longtemps blanche. Chair : Chair mince, blanche dans le chapeau, bleutee dans le pied. Odeur herbacee. Saveur fongique. Stipe : Pied 4-10 x 0,4-1 cm, cylindrique, rigide, cassant, bleu verdatre pale, entierement floconneux mechuleux sous un anneau ample et membraneux. Devient glabrescent vert jaunatre avec l'age. Base recouverte d'un feutrage blanc avec cordons myceliens. Habitat : En foret ou en lisiere sur debris vegetaux et ligneux enfouis sur sol frais et humide. Spores : Spores elliptiques, lisses, a paroi epaisse, gris jaune, 6,5-9 x 4-5,5 µm. Sporee brun violet. Basides cylindriques, clavees, tetrasporiques, en partie bouclees. Cheilocystides clavees, nombreuses, 30-56 x 9-14 µm, entremelees de rares chrysocystides lageniformes. Pleurocystides fusiformes, lageniformes ou ventrues avec excroissance apicale, 30-55 x 9-16 µm. Cuticule de type ixocutis constituee d'hyphes bouclees aux extremites cylindriques, en partie incrustees, larges de 3-6 µm, enrobees dans une masse gelatineuse. Comestibilite : Toxique |
Hypholoma capnoides (Fries) P. Kummer (1871) |
![]() |
Noms francais : Hypholome a lames enfumees ; Hypholome doux Synonymes : Agaricus turfosus Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 305 (nom. illegit.) Agaricus capnoides Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 27 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus hybridus var. a ambiguus Chevallier (1826), Flore generale des environs de Paris, 1, p. 226 Hypholoma capnoides (Fries) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 72 (nom actuel) Naematoloma capnoides (Fries) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 495 Geophila capnoides (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 113 Dryophila fascicularis var. capnoides(Fries) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 478 Dryophila capnoides (Fries) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 154 Hypholoma fasciculare var. capnoides (Fries) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 121 Psilocybe capnoides (Fries) Noordeloos (1995), Persoonia, 16(1), p. 128 References : Bon p. 253 ; CD 1289 ; Eyssartier et Roux p. 828 Groupe : Hypholomes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Strophariaceae Chapeau/Fructification : 1,5-6 cm, brun-rouge pis ochrace a centre roussatre et enfin entierement ochrace, avec un peu de voile creme au bord chez les jeunes. Lames/Pores : Adnees a echancrees, gris-pale puis grisatres avec un leger reflet lilas. Chair : Creme a roussatre dans le pied. Saveur douce. Stipe : 3-10 x 0,2-1 cm, creme a base parfois roussatre. Habitat : Sur souche ou racines de coniferes, surtout en montagne. Spores : 7,5-8-5 x 4-5 µm, elliptiques, a petit pore germinatif. Comestibilite : Comestible Commentaires : Lames plus ou moins grises, saveur douce. Habitat sur coniferes. |
Deconica montana (Persoon) P.D. Orton (1960) |
![]() |
Noms francais : Psilocybe roux sombre ; Psilocybe montagnard Synonymes : Agaricus atrorufus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 58, tab. 234 Agaricus aspersus Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 73 Agaricus montanus Persoon (1796), Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 1, p. 9 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus montanus var. ß atrorufus (Schaeffer) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 293 Pratella montana (Persoon) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 168, n° 2689 Agaricus atrorufus var. b montanus (Persoon) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 230 Psilocybe montana (Persoon) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 71 Psilocybe atrorufa (Schaeffer) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 148(117) Deconica atrorufa (Schaeffer) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 517 Geophila atrorufa (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 114 Psilocybe physaloides var. substerilis J.E. Lange (1936), Dansk botanisk arkiv, 9(1), p. 28 (nom. inval.) Deconica montana (Persoon) P.D. Orton (1960), Transactions of the British mycological Society, 43(2), p. 175 (nom actuel) References : BK 4 448 ; Bon p. 255 ; CD 1285 ; Eyssartier et Roux p. 826 (p. 854 4eme edition) Groupe : Psilocybes/Strophaires Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Strophariaceae Habitat : Dans les mousses, souvent en terrain sablonneux, frequent en hiver ou au debut du printemps, plus rare a l'automne. Comestibilite : Sans interet |
Stropharia inuncta (Fries) Quelet (1872) |
![]() |
Noms francais : Strophaire porphyre Synonymes : Agaricus inunctus Fries (1828), Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 1, p. 40 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1828) Stropharia inuncta (Fries) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 141(110) (nom actuel) Inocybe umbonata Quelet (1876), Bulletin de la Societe botanique de France, 23, p. 330, tab. 2, fig. 4 Geophila inuncta (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 111 Psalliota inuncta (Fries) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 238 Fungus inunctus (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 480 Psilocybe inuncta (Fries) Noordeloos (1995), Persoonia, 16(1), p. 128 References : Bon p. 251 ; CD 1270 ; Eyssartier et Roux p. 816 Groupe : Psilocybes/Strophaires Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Strophariaceae Comestibilite : Sans interet |
Hypholoma ericaeoides P.D. Orton (1960) |
![]() |
Noms francais : Hypholome des bruyeres Synonymes : Geophila ericaea ss. Kuhner & Romagnesi (1953), Flore analytique des champignons superieurs, p. 334 Hypholoma ericaeoides P.D. Orton (1960), Transactions of the British mycological Society, 43(2), p. 273 (Basionyme) (nom actuel) Psilocybe ericaeoides (P.D. Orton) Noordeloos (1995), Persoonia, 16(1), p. 128 References : Bon p. 253 ; CD 1294 ; Eyssartier et Roux p. 832 Groupe : Hypholomes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Strophariaceae Habitat : Ornieres, saulaies fangeuses ou bord des mares. Comestibilite : Sans interet |
Stropharia rugosoannulata Farlow (1922) |
![]() |
Noms francais : Cepe de paille ; Strophaire a anneau rugueux Synonymes : Stropharia rugosoannulata Farlow (1922), in Murrill, Mycologia, 14(3), p. 139 (Basionyme) (nom actuel) Stropharia ferrii Bresadola (1926), Studi trentini, classe 2, scienze naturali ed economiche, 7(1), p. 54 Naematoloma ferrii (Bresadola) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 503 Geophila rugosoannulata (Farlow) Kuhner & Romagnesi (1953), Flore analytique des champignons superieurs, p. 336 (nom. inval.) Naematoloma rugosoannulata (Farlow) S. Ito (1959), Mycological Flora of Japan, 2(5), p. 337 Stropharia imaiana Benedix (1960), Zeitschrift fur pilzkunde, 26(4), p. 104 Psilocybe rugosoannulata (Farlow) Noordeloos (1995), Persoonia, 16(1), p. 129 References : Bon p. 251 ; CD 1277 ; Eyssartier et Roux p. 816 Groupe : Psilocybes/Strophaires Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Strophariaceae Comestibilite : Comestible |
Psathyrella cotonea (Quelet) Konrad & Maublanc (1949) [1948] |
![]() |
Noms francais : Psathyrelle cotonneuse Synonymes : Stropharia cotonea Quelet (1876), Bulletin de la Societe botanique de France, 23, p. 328, tab. 2, fig. 5 (Basionyme) Agaricus cotoneus (Quelet) Cooke & Quelet (1878), Clavis synoptica Hymenomycetum europaeorum, p. 92 Agaricus hypoxanthus W. Phillips & Plowright (1884), Grevillea, 13(66), p. 48 Agaricus storea var. caespitosus Cooke (1886), Illustrations of british fungi, 4, n° 580, tab. 543 Geophila cotonea (Quelet) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 112 Hypholoma hypoxanthum (W. Phillips & Plowright) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 1037 Hypholoma cotoneum (Quelet) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 123 Hypholoma aggregatum Peck (1893) [1892], Annual report of the New York state Museum of natural history, 46, p. 26 Agaricus pseudostorea W.G. Smith (1903), The journal of botany, british and foreign, 41, p. 386 Hypholoma pseudostorea (W.G. Smith) A.L. Smith & Rea (1904) [1903], Transactions of the British mycological Society, 2(2), p. 65 Hypholoma cascum ss. Ricken (1912), Die Blatterpilze, p. 246, pl. 64, fig. 1 Hypholoma lacrymabundum ss. Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 264 Hypholoma storea var. caespitosum(Cooke) Killermann (1936), Denkschriften der bayerischen botanischen gesellschaft in Regensburg, 20, p. 64 Psathyrella cotonea (Quelet) Konrad & Maublanc (1949) [1948], Encyclopedie mycologique, 14, p. 126 (nom actuel) Drosophila cotonea (Quelet) Kuhner & Romagnesi (1953), Flore analytique des champignons superieurs, p. 370 (nom. inval.) Psathyrella lacrymabunda var. aggregata (Peck) A.H. Smith (1972), Memoirs of the New York botanical Garden, 24, p. 54 References : Bon p. 269 ; CD 797 ; BK 4 308 ; Eyssartier et Roux p. 902 Groupe : Coprins/Paneoles/Psathyrelles Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Psathyrellaceae Stipe : Base du stipe jaune assez vif. Comestibilite : Sans interet |
Stropharia pseudocyanea (Desmazieres) Morgan (1908) |
![]() |
Noms francais : Strophaire blanc bleute Synonymes : Agaricus pseudocyaneus Desmazieres (1823), Catalogue des plantes omises dans la botanographie Belgique et dans les flores du Nord de la France, p. 22 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1832)(index) Agaricus albocyaneus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 219 Agaricus albocyaneus W. Saunders & W.G. Smith (1872), Mycological illustrations, 3, tab. 29, fig. 1-5 Stropharia albocyanea (Fries) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 255(236) Agaricus worthingtonii Fries (1873), The journal of botany, british and foreign, 11, p. 204 Stropharia aeruginosa subsp.* albocyanea (Fries) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 488 Geophila aeruginosa var. albocyanea (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 111 Stropharia worthingtonii (Fries) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 1017 Geophila albocyanea (Fries) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 67 Stropharia aeruginosa var. albocyanea (Fries) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 121 Fungus albocyaneus (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 479 Psalliota albocyanea (Fries) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 238 Fungus worthingtonii (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 480 Psalliota worthingtonii (Fries) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 238 Stropharia pseudocyanea (Desmazieres) Morgan (1908), The journal of mycology, 14(2), p. 74 (nom actuel) Stropharia pseudocyanea var. proceraKreisel (1979), Beihefte zur Sydowia, 8, p. 230 Psilocybe pseudocyanea (Desmazieres) Noordeloos (1995), Persoonia, 16(1), p. 129 Stropharia procera (Kreisel) Contu (2000) [1999], Micologia e vegetazione mediterranea, 14, p. 147 References : CD 1269 Groupe : Psilocybes/Strophaires Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Strophariaceae Chapeau/Fructification : chapeau 1-4 cm, convexe, visqueux, jaune ochrace a bleu verdatre surtout vers la marge. Lames/Pores : Lames adneees, beige puis couleur chocolat a arete blanche. Chair : Chair blanche dans le chapeau, bleuatre pale dans le pied. Saveur douce. Odeur faible. Stipe : Pied 2-5 x 0,5 cm, blanc bleute a ochrace jaunatre avec une zone annulaire cortiniforme diffuse. Habitat : Dans l'herbe des pelouses, des dunes, des lisieres. Spores : Spores elliptiques a ovoides, a paroi mince, 6,5-9 x 4-5,5 µm Cheilocystides nombreuses, cylindriques a sommet plus ou moins renfle capite. Chrysocystides sur les faces des lames. Comestibilite : Sans interet |
Deconica coprophila (Bulliard) P. Karsten (1879) |
![]() |
Synonymes : Agaricus coprophilus Bulliard (1792), Herbier de la France, 12, tab. 566, fig. 3 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Psilocybe coprophila (Bulliard) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 71 Deconica coprophila (Bulliard) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 515 (nom actuel) Geophila coprophila (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 114 Panaeolus coprophilus (Bulliard) Fayod (1889), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 7, 9, p. 379 Panaeolus digressus Peck (1895), Bulletin of the Torrey botanical Club, 22(5), p. 205 Deconica digressa (Peck) Morgan (1907), The journal of mycology, 13(4), p. 143 Stropharia coprophila (Bulliard) J.E. Lange (1936), Dansk botanisk arkiv, 9(1), p. 32 Stropharia coprophila f. etiolata (J.E. Lange) J.E. Lange (1936), Dansk botanisk arkiv, 9(1), p. 33 Stropharia coprophila f. subetiolata J.E. Lange (1936), Dansk botanisk arkiv, 9(1), p. 33 (nom. inval.) References : BK 4 444 ; Bon p. 255 ; Cetto 1319 ; Eyssartier et Roux p. 822 ; Ludwig 1 n° 72.22 ; Doveri p. 296 ; FuNo2012 p. 933 Groupe : Psilocybes/Strophaires Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Strophariaceae Comestibilite : Sans interet |
Leratiomyces squamosus (Persoon) Bridge & Spooner (2008) |
![]() |
Noms francais : Psilocybe ecailleux Synonymes : Agaricus distans Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 103 Agaricus squamosus var. ß distans (Persoon) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 409 Agaricus squamosus Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 409 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus subcernuus Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 255 (nom. illegit.) Agaricus sphaleromorphus Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 255 Agaricus squamosus var. b Hornemann (1832), Flora danica, 35, p. 7, tab. 2077, fig. 2 Coprinus squamosus (Persoon) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 168, n° 2691 Psalliota squamosa (Persoon) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 73 Stropharia squamosa (Persoon) Quelet (1873), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 348(337) Geophila squamosa (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 111 Fungus squamosus (Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 480 Stropharia distans (Persoon) A. Blytt (1905) [1904], Skrifter udgivne af videnskabsselskabet i Christiania : I. Mathematisk-naturvidenskabelig klasse, 1904(6), p. 62 Naematoloma squamosum (Persoon) Singer (1948), Sydowia : Annales mycologici, editi in notitiam scientiae mycologicae universalis, series II, 2(1-6), p. 36 Psilocybe squamosa (Persoon) P.D. Orton (1969), Notes from the royal botanic Garden, Edinburgh, 29(1), p. 80 Hypholoma squamosum (Persoon) Urbonas (1999), Lietuvos Grybai, 8(3), p. 128 Leratiomyces squamosus (Persoon) Bridge & Spooner (2008), Mycotaxon, 103, p. 117 (nom actuel) Stropholoma squamosum (Persoon) Ryman (2008), in Knudsen & Vesterholt, Funga Nordica, Agaricoid, Boletoid and Cyphelloid Genera, Edn 1, p. 913 References : BK 4 461 ; Bon p. 251 ; CD 1279 ; Eyssartier et Roux p. 814 Groupe : Psilocybes/Strophaires Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Strophariaceae Habitat : Sur debris divers. Comestibilite : Sans interet |
Hypholoma subericaeum (Fries) Kuhner (1936) |
![]() |
Synonymes : Agaricus clivulorum Letellier (1838), Figures des champignons servant de supplement aux planches de Bulliard, tab. 676
Agaricus subericaeus Fries (1879), Icones selectae hymenomycetum nondum delineatorum, 2(4), p. 36, tab. 136, fig. 2 (Basionyme) Psilocybe subericaea (Fries) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 1045 Hypholoma subericaeum (Fries) Kuhner (1936), Bulletin de la Societe mycologique de France, 52(1), p. 27 (nom actuel) Psilocybe dichroa f. J.E. Lange (1936), Dansk botanisk arkiv, 9(1), p. 30 (nom. inval.) Naematoloma subericaeum (Fries) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 504 Geophila subericaea (Fries) Kuhner & Romagnesi (1953), Flore analytique des champignons superieurs, p. 334 (nom. inval.) References : Bon p. 253 ; CD 1293 ; Eyssartier et Roux p. 830, 832 Groupe : Hypholomes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Strophariaceae Comestibilite : Sans interet |
Protostropharia luteonitens (Fries) Redhead (2014) |
![]() |
Noms francais : Psilocybe umbone Synonymes : Agaricus nitens Vahl (1792), Flora danica, 18, p. 7, tab. 1067, fig. 1 (nom. illegit.) Agaricus squamosus var. γ nitens Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 409 Agaricus luteonitens Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 220 (Basionyme) Stropharia luteonitens (Fries) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 142(111) Agaricus umbonatescens Peck (1878) [1877], Annual report of the New York state Museum of natural history, 30, p. 41 Geophila luteonitens (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 111 Stropharia umbonatescens (Peck) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 1021 Psalliota umbonatescens (Peck) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 238 ('umbonescens') Psalliota luteonitens (Fries) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 238 Fungus umbonatescens (Peck) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 480 ('umbonescens') Fungus luteonitens (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 480 Psilocybe luteonitens (Fries) Parker-Rhodes (1951), Transactions of the British mycological Society, 34(3), p. 364 Geophila umbonatescens (Peck) Kuhner & Romagnesi (1953), Flore analytique des champignons superieurs, p. 336 (nom. inval.) Protostropharia luteonitens (Fries) Redhead (2014), Index fungorum, 148, p. 1 (nom actuel) References : CD 1281 ; Eyssartier et Roux p. 814, 820 Groupe : Psilocybes/Strophaires Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Strophariaceae Comestibilite : Toxique Commentaires : Copro-fimicole. |
Hypholoma marginatum (Persoon) J. Schroter (1889) |
![]() |
Noms francais : Hypholome margine Synonymes : Agaricus marginatus Persoon (1795), in Usteri, Annalen der botanik, 15, p. 11 (nom. illegit.) Agaricus fascicularis var. γ marginatus Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 422 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus aureus Roques (1832), Histoire des champignons comestibles et veneneux, p. 103, tab. 15, fig. 2 (nom. illegit.) Agaricus dispersus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 222 (nom. illegit.) Hypholoma dispersum Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 144(113) Naematoloma dispersum (Quelet) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 496 Geophila dispersa (Quelet) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 113 Dryophila dispersa (Quelet) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 153 Hypholoma marginatum (Persoon) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 571 (nom actuel) Naematoloma marginatum (Persoon) P. Karsten (1889), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 48, p. 243 Psilocybe ochraeceps Kauffman (1926) [1925], Papers of the Michigan Academy of science, arts and letters, 5, p. 143 Psilocybe marginata (Persoon) Noordeloos (1995), Persoonia, 16(1), p. 129 References : BK 4 412 ; Bon p. 253 ; CD 1290 ; Cetto 910 ; Eyssartier et Roux p. 830 Groupe : Hypholomes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Strophariaceae Comestibilite : Toxique Commentaires : Sur bois et debris divers de coniferes. |
Psilocybe semilanceata (Fries) P. Kummer (1871) |
![]() |
Noms francais : Psilocybe lanceole Synonymes : Agaricus semilanceatus Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 178 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus callosus var. b semilanceatus (Fries) Weinmann (1836), Hymeno et Gastero-mycetes hucusque in imperio Rossico observatos recensuit, p. 257 Psilocybe semilanceata (Fries) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 71 ('semilanceolata ') (nom actuel) Stropharia semilanceata (Fries) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 492 Geophila semilanceata (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 115 Coprinarius semilanceatus (Fries) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 565 Panaeolus semilanceatus (Fries) J.E. Lange (1936), Dansk botanisk arkiv, 9(1), p. 24 (nom. illegit.) References : Bon p. 255 ; CD 1286 ; Cetto 1753 ; Eyssartier et Roux p. 40, 824 Groupe : Psilocybes/Strophaires Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Hymenogastraceae Comestibilite : Toxique Commentaires : Stipe lave de bleu verdatre ou olive en bas. Interdit au ramassage, au transport et a la vente. |
Deconica phillipsii (Berkeley & Broome) Noordeloos (2009) |
![]() |
Noms francais : Crepidote de Phillips Synonymes : Agaricus phillipsii Berkeley & Broome (1878), The annals and magazine of natural history, series 5, 1, p. 21 (Basionyme) Naucoria scutellina Quelet (1878), Bulletin de la Societe botanique de France, 25, p. 287, tab. 3, fig. 5 Naucoria graminicola var. scutellina (Quelet) Gillet (1884), Tableaux analytiques des Hymenomycetes de France (Alencon), p. 120 Crepidotus scutellinus (Quelet) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 109 Crepidotus phillipsii (Berkeley & Broome) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 878 Derminus phillipsii(Berkeley & Broome) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 241 Derminus scutellina (Quelet) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 240 Pleurotus roseolus ss. J.E. Lange (1930), Dansk botanisk arkiv, 6(6), p. 30 Pleuroflammula phillipsii (Berkeley & Broome) Singer (1951), Sydowia : Annales mycologici, editi in notitiam scientiae mycologicae universalis, series II, 5(3-6), p. 473 Geophila phillipsii (Berkeley & Broome) Kuhner & Romagnesi (1953), Flore analytique des champignons superieurs, p. 339 Melanotus phillipsii (Berkeley & Broome) Singer (1973), Beihefte zur Sydowia, 7, p. 84 Psilocybe phillipsii (Berkeley & Broome) Vellinga & Noordeloos (1995), Persoonia, 16(1), p. 129 Deconica phillipsii (Berkeley & Broome) Noordeloos (2009), Osterreichische Zeitschrift fur Pilzkunde, 18, p. 209 (nom actuel) References : CD 1278-396, 99 ; BK 4 418 ; Eyssartier et Roux p. 978, 1010 4eme edition Groupe : Psilocybes/Strophaires Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Strophariaceae Stipe : Central, souvent coude a angle droit pour se fixer au support. Habitat : Grandes herbes et Carex. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Grandes herbes et Carex. Comme pour tous les Melanotus, le stipe est central et souvent coude a angle droit pour se fixer au support. |
Coprinopsis melanthina (Fries) Orstadius & E. Larsson (2015) |
![]() |
Synonymes : Agaricus melanthinus Fries (1851), Ofversigt af konglelige vetenskaps-akademiens forhandlingar, 8(2), p. 49 (Basionyme)
Hypholoma melanthinum (Fries) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 500 Geophila melanthina (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 113 ('melantina') Hypholoma agaves Maire (1928), Bulletin de la Societe mycologique de France, 44(1), p. 50 Psathyra agaves (Maire) Singer (1947), Collectanea botanica a Barcinonensi botanica Instituto, 1(3), p. 230 Psathyrella agaves (Maire) Konrad & Maublanc (1949) [1948], Encyclopedie mycologique, 14, p. 128 Drosophila melanthina (Fries) Kuhner & Romagnesi (1953), Flore analytique des champignons superieurs, p. 369 (nom. inval.) Psathyrella melanthina (Fries) Kits van Waveren (1985), Persoonia, supplement volume 2, p. 281 Coprinopsis melanthina (Fries) Orstadius & E. Larsson (2015), Mycological progress, 14(25), p. 37 (nom actuel) References : CD 793 ; Cetto 2199 ; Eyssartier et Roux p. 906 ; LP p. 563 Groupe : Coprins/Paneoles/Psathyrelles Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Psathyrellaceae Chapeau/Fructification : Chapeau 1-6 cm, bombe puis aplani, non hygrophane. Surface entierement et finement feutree, striee avec l'age, gris ochrace terne a gris souris, recouvert de petites meches plus foncees plus ou moins denses. Lames/Pores : Lames echancrees, decurrentes en filet creme, grisatres pale avec une nuance violacee, non deliquescentes. Chair : Chair mince, blanche, cassante, tres fragile. Saveur douce. Odeur faible. Stipe : Pied 3-7 x 0,7-0,8 cm, cylindrique, legerement renfle vers de bas, fistuleux, blanc a grisatre, recouvert de fibrilles retroussees blanchatres a brunatres. Habitat : Sur souches decomposees, debris riches en matiere organique en terrain humide plutot calcaire. Peu frequent. Spores : Spores elliptiques, lisses, a paroi epaissie et contenu granuleux, pales, sans pore germinatif visible, (8)-10 -12 x 5-7 µm. Basides tetrasporiques bouclees. Cheilocystides utriformes a lageniformes. Pleurocystides absentes. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Espece presentant une allure de Psathyrella, genre dans lequel elle etait jadis placee. Par sa couleur grise et son chapeau feutre, elle n'est pas non plus sans evoquer les tricholomes du groupe des terreux. |
Deconica inquilina (Fries) Romagnesi (1937) |
![]() |
Synonymes : Agaricus squarrosus Bulliard (1792), Herbier de la France, 12, tab. 538, fig. 3 (nom. illegit.)
Agaricus inquilinus Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 170 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus rufidus Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 164 Agaricus inquilinus var. ß squarrulosus Weinmann (1836), Hymeno et Gastero-mycetes hucusque in imperio Rossico observatos recensuit, p. 236 Agaricus inquilinus subsp.* ecbolus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 199 Agaricus furfuraceus var. c inquilinus(Fries) Rabenhorst (1844), Deutschlands kryptogamen-flora, 1, p. 474 Naucoria inquilina (Fries) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 76 Agaricus ecbolus (Fries) Fries (1874), Hymenomycetes europaei sive epicriseos systematis mycologici, p. 275 Tubaria inquilina (Fries) Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 538 Tubaria inquilina subsp.* ecbola(Fries) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 447 Agaricus inquilinus var. ecbolus(Fries) Cooke (1883), Handbook of british fungi, Edn 2, p. 189 Hylophila inquilina (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 103 Tubaria inquilina var. ecbolus (Fries) Massee (1893), British fungus flora, 2, p. 126 Tubaria ecbola (Fries) Laplanche (1894), Dictionnaire iconographique des champignons superieurs (Hymenomycetes) qui croissent en Europe, Algerie & Tunisie, p. 345 Psilocybe inquilina (Fries) Bresadola (1931), Iconographia mycologica, 18, tab. 863 Deconica inquilina (Fries) Romagnesi (1937), Revue de mycologie, Paris, 2(5), p. 244 (nom actuel) Melanotus inquilinus (Fries) Kuhner (1937), in Maire, Publicaciones del Instituto botanico, Barcelona, 3(4), p. 100 Geophila inquilina (Fries) Kuhner & Romagnesi (1953), Flore analytique des champignons superieurs, p. 339 (nom. inval.) Psilocybe ecbola (Fries) Singer (1969), Beihefte zur Nova Hedwigia, 29, p. 254 References : BK 4 446 ; CD 1282 ; Cetto 1321 ; Eyssartier et Roux p. 824, 826 Groupe : Psilocybes/Strophaires Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Strophariaceae Comestibilite : Toxique |
Stropharia albonitens (Fries) Quelet (1875) |
![]() |
Noms francais : Strophaire blanc soyeux Synonymes : Agaricus albonitens Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 564 (Basionyme) Stropharia albonitens (Fries) Quelet (1875), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 439(11) (nom actuel) Geophila albonitens (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 111 Psalliota albonitens (Fries) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 238 Fungus albonitens (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 479 Psilocybe albonitens (Fries) Noordeloos (1995), Persoonia, 16(1), p. 128 References : BK 4 454 ; Eyssartier et Roux p. 816, 838 Groupe : Psilocybes/Strophaires Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Strophariaceae Comestibilite : Sans interet |
Hypholoma radicosum J.E. Lange (1923) |
![]() |
Noms francais : Hypholome radicant Synonymes : Hypholoma radicosum J.E. Lange (1923), Dansk botanisk arkiv, 4(4), p. 39 (Basionyme) (nom actuel) Naematoloma radicosum (J.E. Lange) Konrad & Maublanc (1928), Icones Selectae Fungorum, 6, pl. 104 Geophila epixantha ss. Kuhner & Romagnesi (1953), Flore analytique des champignons superieurs, p. 335 Psilocybe radicosum (J.E. Lange) Noordeloos (1995), Persoonia, 16(1), p. 129 Hypholoma epixanthum var. radicosum (J.E. Lange) Bon & P. Roux (2003), Documents mycologiques, 33(129), p. 19 References : Bon p. 253 ; CD 1291 ; Eyssartier et Roux p. 830, p. 858 (4eme edition) Groupe : Hypholomes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Strophariaceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Saveur amere. |
Deconica merdaria (Fries) Noordeloos (2009) |
![]() |
Noms francais : Psilocybe des excrements Synonymes : Agaricus fimicola var. a communis Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 202 Agaricus merdarius Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 291 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Stropharia merdaria (Fries) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 142(111) Geophila merdaria (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 112 Agaricus merdarius var. major Cooke (1891), Illustrations of british fungi, 8, n° 1178, tab. 1188 Agaricus ventricosus Massee (1892), British fungus flora, 1, p. 400 (nom. illegit.) Stropharia ventricosa Massee (1892), British fungus flora, 1, p. 400 Fungus ventricosus (Massee) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 480 Fungus merdarius (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 480 Psalliota merdaria (Fries) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 238 Psilocybe merdaria (Fries) Ricken (1912), Die Blatterpilze, p. 251, pl. 66, fig. 1 Stropharia merdaria var. major (Cooke) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 129 Deconica merdaria (Fries) Noordeloos (2009), Osterreichische Zeitschrift fur Pilzkunde, 18, p. 199 (nom actuel) References : BK 4 447 ; Bon p. 255 ; Eyssartier et Roux p. 820 Groupe : Psilocybes/Strophaires Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Strophariaceae Chapeau/Fructification : 10-20-(30) mm, conique puis convexe aplani. Surface hygrophane visqueuse par temps humide, brun olive, brun rouge a brun ocre fonce palissant a ocre clair. Marge longtemps ornee de restes de voile blancs. Lames/Pores : Ocre pale puis brunes a brun pourpre, larges, adnees. Arete finement floconneuse blanche. Chair : Ochracee pale, mince. Odeur faible. Stipe : 20-40 x 2-2,5 mm, cylindrique, fistuleux, elastique, brunatre poudre de blanc surtout en-dessous de la zone annulaire qui est floconneuse, blanche, plus ou moins persistante. Habitat : En groupes sur excrements de moutons, chevaux, vaches, aussi sur fumier et terre fumier meles. Spores : Plus ou moins hexagonales, lisses, brun jaune, a paroi epaisse avec pore germinatif net, 11-13,5 x 6-8 µm. Basides cylindriques, a (2)-4 sterigmates, en partie bouclees. Cheilocystides etroitement lageniformes, 26-50 x 5-10 µm. Pleurocystides absentes. Cuticule formee d'hyphes couchees gelatinisees. Comestibilite : Sans interet |
Stropharia melanosperma (Bulliard) Gillet (1876) |
![]() |
Noms francais : Strophaire a lames noires Synonymes : Agaricus melanospermus Bulliard (1792), Herbier de la France, 12, tab. 540, fig. 1 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus melaspermus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 219 Agaricus phaeosporus Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 295 Psalliota melanosperma (Bulliard) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 73 Stropharia phaeosperma (Fries) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 142(111) Stropharia melasperma (Bulliard) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 142, tab. 24, fig. 3 Stropharia melanosperma (Bulliard) Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 579 (nom actuel) Geophila melasperma (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 111 Psilocybe melanosperma (Bulliard) Noordeloos (1995), Persoonia, 16(1), p. 129 References : Bon p. 250 ; CD 1273 ; Eyssartier et Roux p. 818 Groupe : Psilocybes/Strophaires Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Strophariaceae Comestibilite : Toxique |
Lacrymaria pyrotricha (Holmskjold) Konrad & Maublanc (1925) |
![]() |
Noms francais : Psathyrelle flamboyante Synonymes : Agaricus macrourus Persoon (1793), in Hoffmann, Abbildungen der Schwamme, 3, (nom. illegit.) Agaricus pyrotrichus Holmskjold (1799), Beata ruris otia fungis danicis, 2, tab. 35 ('pyrrotrichus ') (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus velutinus var. ß macrourus (Persoon) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 410 Agaricus ignescens Lasch (1829), Linnaea, Ein journal fur die botanik, 4, p. 549 Hypholoma pyrotrichum (Holmskjold) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 145(114) Geophila lacrymabunda var. pyrotricha(Holmskjold) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 113 ('pyrrotricha') Geophila pyrotricha (Holmskjold) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 67 Hypholoma lacrymabundum var. pyrrotrichum(Holmskjold) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 121 Lacrymaria pyrotricha (Holmskjold) Konrad & Maublanc (1925), Revision des Hymenomycetes de France, p. 91, fig. 63 (nom actuel) Lacrymaria lacrymabunda var. pyrotricha (Holmskjold) J.E. Lange (1939), Flora agaricina Danica, 4, p. 72 Drosophila pyrotricha (Holmskjold) Kuhner & Romagnesi (1953), Flore analytique des champignons superieurs, p. 371 (nom. inval.) Psathyrella pyrotricha(Holmskjold) M.M. Moser (1967), Kleinen kryptogamenflora von mitteleuropa, band 2b/2, Edn 3, p. 218 Lacrymaria ignescens (Lasch) S. Lundell & Nannfeldt (1979), Fungi exsiccati suecici, praesertini upsalienses, 57-60, p. 51, n° 2880 References : Bon p. 269 ; Cetto 1747 ; Eyssartier et Roux p. 908 Groupe : Coprins/Paneoles/Psathyrelles Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Psathyrellaceae Lames/Pores : lamelles brun carne a noir pourpre et marbrees Stipe : stipe cortine par un voile partiel armilloide Habitat : sols riches en humus. Comestibilite : Sans interet |
Hypholoma polytrichi (Fries) Ricken (1912) |
![]() |
Noms francais : Hypholome des polytrics Synonymes : Agaricus mutabilis Batsch (1789), Elenchus fungorum, continuatio secunda, p. 69, tab. 38, fig. 208 (nom. illegit.) Agaricus alterabilis J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1422 Agaricus polytrichi Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 51 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus udus var. ß polytrichi(Fries) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 292 Agaricus udus subsp.* polytrichi (Fries) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 228 Psilocybe uda var. polytrichi(Fries) Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 586 Naematoloma udum subsp.* polytrichi (Fries) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 497 Psilocybe polytrichi (Fries) Gillet (1884), Tableaux analytiques des Hymenomycetes de France (Alencon), p. 134 Hypholoma polytrichi (Fries) Ricken (1912), Die Blatterpilze, p. 249, pl. 65, fig. 7 (nom actuel) Naematoloma polytrichi (Fries) Konrad (1939), Bulletin mensuel de la Societe linneenne de Lyon, 8(18), p. 135 Geophila polytrichi (Fries) Kuhner & Romagnesi (1953), Flore analytique des champignons superieurs, p. 334 (nom. inval.) References : BK 4 414 ; Eyssartier et Roux p. 830, 832 Groupe : Hypholomes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Strophariaceae Comestibilite : Sans interet |
Deconica crobula (Fries) Romagnesi (1937) |
![]() |
Noms francais : Psilocybe a toupet Synonymes : Agaricus crobulus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 199 (Basionyme) Agaricus scobrius ss. Berkeley & Broome (1870) [1871], The journal of the linnean Society, botany, 11(56), p. 544 Agaricus pelidnus Berkeley & Broome (1870) [1871], The journal of the linnean Society, botany, 11(56), p. 543 (nom. illegit.) Naucoria crobula (Fries) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 133(101) Psilocybe simulans P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 508 Tubaria crobulus (Fries) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 446 Hylophila crobulus (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 103 Naucoria pelidna (Berkeley & Broome) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 831 Deconica crobula (Fries) Romagnesi (1937), Revue de mycologie, Paris, 2, p. 244 (nom actuel) Geophila crobula (Fries) Kuhner & Romagnesi (1953), Flore analytique des champignons superieurs, p. 339 (nom. inval.) Psilocybe crobula (Fries) M. Lange ex Singer (1962) [1961], Sydowia : Annales mycologici, editi in notitiam scientiae mycologicae universalis, series II, 15(1-6), p. 70 Psilocybe inquilina var. crobula (Fries) Hoiland (1978), Norwegian journal of botany, 25(2), p. 119 References : Bon p. 255 ; CD 1282 ; Cetto 914 ; Eyssartier et Roux p. 672, 824, 826 Groupe : Psilocybes/Strophaires Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Strophariaceae Chapeau/Fructification : 0,5-2,5 cm de diametre, couvert d'une pellicule gelatineuse separable et d'un voile blanc abondant, mais fugace, qui ne persiste qu'au bord chez les adultes, hygrophane, brun-roux a brun orange puis beige ochrace souvent avec un mamelon obtus. Lames/Pores : Adnees a un peu decurrentes, beiges puis brun chocolat, a arete dentelee-floconneuse. Chair : Creme a ochracee roussatre en bas du stipe. Saveur douce, odeur faible. Stipe : 0,4-3 x 0,1-0,3 cm, couvert de voile blanc sur fond ochrace. Habitat : Sur debris de bois, souvent pourri ou entrepose, principalement de feuillus, mais egalement sur branchettes parmi les graminees. Spores : Un peu losangiques de face, ellipsoides de profil, 7-8,5 x 5-5,5µm, a paroi peu epaisse et pore germinatif. Cystides d'arete plus ou moins lageniformes. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Espece tres voisine P. inquilina. Peu frequent. Debut d'annee jusqu'en automne. |
Psilocybe physaloides (Bulliard) Quelet (1872) |
![]() |
Noms francais : Psilocybe a pied fonce Synonymes : Agaricus physaloides Bulliard (1792), Herbier de la France, 12, tab. 566, fig. 1 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1832)(index) Psilocybe physaloides (Bulliard) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 256(238) (nom. ambig.) Deconica physaloides (Bulliard) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 516 Geophila physaloides (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 114 Psilocybe atrorufa ss. Bresadola (1931), Iconographia mycologica, 18, tab. 865 References : BK 4 446 ; Cetto 2214 Groupe : Psilocybes/Strophaires Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Hymenogastraceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Cette espece est diversement interpretee dans la litterature selon les auteurs : Voir Noordeloos (2011), Fungi europaei, 13, Strophariaceae (s.l.), p. 421 |
Hypholoma ericaeum (Persoon) Kuhner (1936) |
![]() |
Synonymes : Agaricus adnatus Hudson (1778), Flora Anglica, Edn 2, p. 619(691) (nom. illegit.)
Agaricus fuscopurpureus Withering (1796), An arrangement of British plants, Edn 3, 4, p. 249 (nom. illegit.) Agaricus ericaeus Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 413 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Prunulus ericaeus (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 631 Coprinarius ericaeus (Persoon) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 69 Psilocybe ericaea (Persoon) Quelet (1873), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 349(338) Geophila ericaea (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 114 Stropharia adnata Murrill (1922), Mycologia, 14(3), p. 133 Hypholoma ericaeum (Persoon) Kuhner (1936), Bulletin de la Societe mycologique de France, 52(1), p. 23 (nom actuel) Stropharia subumbonatescens Murrill (1941), Mycologia, 33(3), p. 280 Naematoloma subumbonatescens (Murrill) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 504 Naematoloma ericaeum (Persoon) Singer (1951), Mycologia, 43(5), p. 485 References : CD 1293 Groupe : Hypholomes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Strophariaceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Odeur souvent iodee. Lieux boueux. |
Stropharia hornemannii (Fries) S. Lundell & Nannfeldt (1934) |
![]() |
Synonymes : Agaricus squarrosus Vahl (1797), Flora danica, 20, p. 8, tab. 1191 (nom. illegit.)
Agaricus depilatus Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 408 Agaricus hornemannii Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 13 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus hornemannii var. ß depilatus (Persoon) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 285 Agaricus scandinaviae Sprengel (1827), Systema vegetabilium, Edn 16, 4(1), p. 445 Stropharia depilata (Persoon) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 487 Geophila depilata (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 111 Psalliota depilata (Persoon) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 238 Fungus squarrosus Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 479 Fungus depilatus (Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 479 Stropharia hardii G.F. Atkinson (1906), The journal of mycology, 12(5), p. 194 Stropharia squarrosa (Kuntze) Morgan (1908), The journal of mycology, 14(2), p. 73 Naematoloma hornemannii (Fries) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 503 Stropharia hornemannii (Fries) S. Lundell & Nannfeldt (1934), Fungi exsiccati suecici, praesertini upsalienses, 1-2, p. 7, n° 19 (nom actuel) Psilocybe hornemannii (Fries) Noordeloos (1995), Persoonia, 16(1), p. 128 References : Bon p. 251 ; CD 1276 Groupe : Psilocybes/Strophaires Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Strophariaceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Humus ou bois pourri de feuillu. |
Psilocybe strictipes Singer & A.H. Smith (1958) |
Pas de photo disponible |
Synonymes : Agaricus callosus Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 180
Coprinarius callosus (Fries) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 69 Psilocybe callosa (Fries) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 257(238) Agaricus semilanceatus var. caerulescens Cooke (1886), Illustrations of british fungi, 4, n° 605, tab. 573 Geophila callosa (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 115 Psilocybe semilanceata var. caerulescens (Cooke) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 1051 Pratella callosa (Fries) Feltgen (1906), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 2(1), p. 88 Psilocybe strictipes Singer & A.H. Smith (1958), Mycologia, 50(1), p. 141 (Basionyme) (nom actuel) Psilocybe cookei Singer (1973), Beihefte zur Sydowia, 7, p. 84 Psilocybe semilanceata var. obtusataBon (1985), Documents mycologiques, 16(61), p. 20, 46 References : Ludwig 72-10 ; Eyssartier et Roux p. 824 Groupe : Psilocybes/Strophaires Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Hymenogastraceae Comestibilite : Toxique |
Hypholoma elongatum (Persoon) Ricken (1912) |
![]() |
Noms francais : Hypholome a long pied Synonymes : Agaricus elongates Persoon (1798), Icones et descriptiones fungorum minus cognitorum, 1, p. 3, tab. 1, fig. 4 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus udus var. γ elongatus (Persoon) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 292 Agaricus udus subsp.* elongatus (Persoon) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 228 Psilocybe uda var. elongata(Persoon) Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 586 Agaricus elongatipes Peck (1878) [1876], Annual report of the New York state Museum of natural history, 29, p. 40 Naematoloma udum subsp.* elongatum (Persoon) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 497 Psilocybe elongata (Persoon) Gillet (1884), Tableaux analytiques des Hymenomycetes de France (Alencon), p. 134 ('elongatus ') Psilocybe elongatipes (Peck) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 1046 Hypholoma elongatum (Persoon) Ricken (1912), Die Blatterpilze, p. 250, pl. 65, fig. 6 (nom actuel) Psilocybe uda ss. Bresadola (1931), Iconographia mycologica, 18, tab. 856 Naucoria obtusissima Kauffman & A.H. Smith (1933), Papers of the Michigan Academy of science, arts and letters, 17, p. 188 Naematoloma elongatum (Persoon) Konrad (1939), Bulletin mensuel de la Societe linneenne de Lyon, 8(18), p. 135 Hypholoma elongatipes (Peck) A.H. Smith (1941), Mycologia, 33(1), p. 5 (nom. illegit.) Naematoloma elongatipes (Peck) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 504 Geophila elongata(Persoon) Kuhner & Romagnesi (1953), Flore analytique des champignons superieurs, p. 334 (nom. inval.) Pholiota elongatipes (Peck) A.H. Smith & Hesler (1968), North American species of Pholiota, p. 143 References : Bon p. 253 ; CD 1292 ; Eyssartier et Roux p. 834 ; BK 4 n° 409 p. 322 Groupe : Hypholomes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Strophariaceae Chapeau/Fructification : 7-20 mm convexe puis aplani. Surface lisse, mate, lardacee par temps humide. Marge jaune gris verdatre, parfois presque blanchatre, aigue, lisse. Lames/Pores : Gris beige puis brun violet a maturite, ascendantes, etroitement adnees. Arete floconneuse blanche. Chair : Jaune pale a jaune orange, mince. Odeur legere de moisi. Stipe : 30-60 x 1-1,5 m, cylindrique, creux, elastique, fibrilleux, sinueux vers la base. Sommet jaune pale, progressivement jaune orange vers le bas. Habitat : Dans les sphaignes. Spores : Ellipsoides, lisses, jaune pale a paroi epaisse et pore germinatif net. 9-12 x 6-7 µm. Basides clavees, terasporiques, bouclees, 25-32 x 8-11 µm. Cheilocystides cylindriques a lageniformes 15-4 x 5,5-7,5 µm entremelees de quelques chrysocystides. Egalement chrysocystides sur la face des lames, fusiformes ventrues, 35-50 x 12-15 µm. Comestibilite : Sans interet |
Hypholoma epixanthum (Fries) Quelet (1872) |
![]() |
Noms francais : Hypholome a disque jaune Synonymes : Agaricus epixanthus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 222 (Basionyme) Hypholoma epixanthum (Fries) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 144(113) Naematoloma epixanthum (Fries) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 495 Geophila epixantha (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 113 Dryophila epixantha (Fries) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 154 References : KR p. 335 Groupe : Hypholomes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Strophariaceae Comestibilite : Sans interet |
Bogbodia uda (Persoon) Redhead (2013) |
![]() |
Noms francais : Hypholome des tourbieres Synonymes : Agaricus udus Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 414 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus obscurus Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 279 (nom. illegit.) Coprinus udus (Persoon) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 169, n° 2700 Coprinarius udus (Persoon) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 69 Hypholoma udum (Persoon) Quelet (1876), Bulletin de la Societe botanique de France, 23, p. 328 Psilocybe uda (Persoon) Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 586 Naematoloma udum (Persoon) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 497 Geophila uda (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 114 Dryophila uda (Persoon) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 153 Psilocybe squalidella var. macrospora Peck (1912) [1911], Bulletin of the New York state Museum, 157, p. 98 Psilocybe squalidella var. deformata Peck (1912) [1911], Bulletin of the New York state Museum, 157, p. 98 Psilocybe uda f. sphagnophila J.E. Lange (1936), Dansk botanisk arkiv, 9(1), p. 29 (nom. inval.) Bogbodia uda (Persoon) Redhead (2013), Index fungorum, 15, p. 1 (nom actuel) References : Bon p. 252 ; CD 1295 ; Eyssartier et Roux p. 832 ; Ludwig 1 n° 35.9 ; BK 4 n° 417 : FuNo2012 p. 994 ; FE 13 p. 508 Groupe : Hypholomes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Strophariaceae Chapeau/Fructification : Hemispherique au debut, puis convexe, ondule etale avec l'age seulement; surface hygrophane, lardacee au toucher a l'etat imbu et ocre fonce a brun rouge, mate et jaune ocrace a l'etat sec, souvent legerement ridulee bosselee vers le centre; marge longtemps inflechie, lisse a faiblement ondulee, ornee de restes blanchatres du voile dans la jeunesse. Lames/Pores : D'abord blanchatres, bientot gris brun a brun lilas, larges, ascendantes et etroitement adnees; aretes floconneuses blanchatres Chair : Aqueuse brune, mince, odeur fongique, saveur douce ou legerement amarescente. Stipe : 40-80 x 1,5-3,5 mm, cylindrique, en partie sinueux, rigide, elastique, creux; surface mate, sommet blanchatre, progressivement brun rouge a brun rouge fonce vers le bas et recouverte de fibrilles blanchatres sur toute sa longueur Habitat : Isoles a gregaires, dans les hauts-marais ou en lisieres, sur tourbe (tranche de coupe), souvent parmi les sphaignes ou sur tourbe nue. Spores : Spores ellipsoidales a fusiformes, finement verruqueuses, gris jaune, a parois epaisses, avec pore germinatif, 11,3-18,9 x 6,2-8,3 ~m; Q: 1,7-2,5; sporee violette. Comestibilite : Toxique Commentaires : Cette espece a ete trouvee sur Campylopus introflexus (mousse cactus, torpied cactus ou campylope reflechi). C'est en fait un neophyte, originaire de l'hemisphere sud. Elle a ete introduite en Europe depuis des decennies, y compris dans les hauts-marais. |
Psilocybe bullacea (Bulliard) P. Kummer (1871) |
Pas de photo disponible |
Noms francais : Psilocybe vesiculeux Synonymes : Agaricus bullaceus Bulliard (1792), Herbier de la France, 12, tab. 566, fig. 2 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus stercorarius ss. Berkeley (1836), The english flora of sir J.E. Smith, fungi, 5(2), p. 111 Psilocybe bullacea (Bulliard) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 71 (nom actuel) Deconica bullacea (Bulliard) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 516 Geophila bullacea (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 114 Delitescor bullaceus (Bulliard) Earle (1909), Bulletin of the New York botanical Garden, 5(18), p. 434 References : BK 4 442 Groupe : Psilocybes/Strophaires Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Hymenogastraceae Comestibilite : Toxique |
Deconica subcoprophila (Britzelmayr) E. Horak (1967) |
![]() |
Noms francais : Psilocybe quasi-coprophile Synonymes : Agaricus subcoprophilus Britzelmayr (1891), Die Hymenomyceten aus Sudbayern, 8, p. 9, fig. 114, 191 (Basionyme) Psilocybe subcoprophila (Britzelmayr) Saccardo (1895), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 11, p. 72 Geophila coprophila var. subcoprophila (Britzelmayr) Kuhner & Romagnesi (1953), Flore analytique des champignons superieurs, p. 338 (nom. inval.) Psilocybe coprophila var. subcoprophila (Britzelmayr) Svrček (1959), Ceska mykologie, 13(2), p. 98 (nom. inval.) Deconica subcoprophila (Britzelmayr) E. Horak (1967), Darwiniana, 14, p. 363 (nom actuel) References : BK 4 452 ; Eyssartier et Roux p. 822 Groupe : Psilocybes/Strophaires Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Strophariaceae Comestibilite : Sans interet |
Psathyrella caput-medusae (Fries) Konrad & Maublanc (1949) [1948] |
Pas de photo disponible |
Noms francais : Psathyrelle tete de meduse Synonymes : Agaricus caput-medusae Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 216 (Basionyme) Agaricus jerdonii Berkeley & Broome (1861), The annals and magazine of natural history, series 3, 7, p. 375, tab. 14, fig. 2 Stropharia caput-medusae (Fries) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 493 Geophila caput-medusae (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 112 Stropharia jerdonii (Berkeley & Broome) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 1025 Psalliota jerdonii (Berkeley & Broome) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 238 Psalliota caput-medusae (Fries) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 238 Fungus jerdonii (Berkeley & Broome) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 480 Fungus caput-medusae (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 479 Hypholoma caput-medusae (Fries) Ricken (1912), Die Blatterpilze, p. 243, pl. 64, fig. 2 Psathyrella jerdonii (Berkeley & Broome) Konrad & Maublanc (1937), Icones Selectae Fungorum, 6, pl. 88 Psathyrella caput-medusae (Fries) Konrad & Maublanc (1949) [1948], Encyclopedie mycologique, 14, p. 127 (nom actuel) Drosophila caput-medusae (Fries) Kuhner & Romagnesi (1953), Flore analytique des champignons superieurs, p. 371 (nom. inval.) Drosophila jerdonii (Berkeley & Broome) J. Favre (1960), Ergebnisse der wissenschaftlichen untersuchungen im Schweizerischen Nationalpark, 6(42), p. 553 (nom. inval.) References : Bon p. 268 ; CD 794 Groupe : Coprins/Paneoles/Psathyrelles Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Psathyrellaceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Odeur aromatique. |
Lazuardia lobata (Berkeley & M.A. Curtis) Rifai (1988) |
![]() |
Synonymes : Peziza lobata Berkeley & M.A. Curtis (1868) [1869], The journal of the linnean Society, botany, 10(46), p. 365 (Basionyme)
Peziza verruculosa Berkeley & Broome (1873) [1875], The journal of the linnean Society, botany, 14(74), p. 105 (nom. illegit.) Peziza sarmentorum var. geophila Berkeley & Broome (1873) [1875], The journal of the linnean Society, botany, 14(74), p. 102 Peziza sarmentorum Berkeley & Broome (1873) [1875], The journal of the linnean Society, botany, 14(74), p. 102 Sphaerospora verruculosa Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 189 Barlaea lobata (Berkeley & M.A. Curtis) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 117 Barlaeina albocaerulescens Penzig & Saccardo (1902) [1901], Malpighia, rassegna mensuale di botanica, 15(7-9), p. 202 Barlaeina lobata (Berkeley & M.A. Curtis) Samuels & Traverso (1910), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 19, p. 140 Lamprospora lobata (Berkeley & M.A. Curtis) Seaver (1914), Mycologia, 6(1), p. 22 Rubelia verruculosa (Saccardo) Nieuwland (1916), The American midland naturalist, 4, p. 386 Barlaeina verruculosa (Saccardo) Petch (1916), Annals of the royal botanic Gardens, Peradeniya, 6(2), p. 169 Plicariella lobata (Berkeley & M.A. Curtis) Rehm (1931), in Rick, Broteria, revista de sciencias naturaes do Collegio de S. Fiel, serie botanica, 25, p. 78 Lamprospora verruculosa (Saccardo) Boedijn (1951), Sydowia : Annales mycologici, editi in notitiam scientiae mycologicae universalis, series II, 5(3-6), p. 211 Lazuardia lobata (Berkeley & M.A. Curtis) Rifai (1988), Mycotaxon, 31(1), p. 241 (nom actuel) References : Page Image in Published List. Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pulvinulaceae Chapeau/Fructification : Fructification dispersee et peu profonde, 5 a 12 mm de diametre environ, en forme de coupe ; surface relativement plane avec la marge legerement surelevee et ondulee ou lobee. Hymenium orange mat sur le dessus, plus pale en dessous, Habitat : Sur sol humide. Spores : Cylindriques, lisses, hyalines, 12-15 µm de diametre, devenant rugueuses a maturite, rugosites comprenant de 4 a 6 tubercules de tailles variables qui apparaissent au-dela de la peripherie de la spore et de plusieurs lignes ou de bandes plus ou moins distinctes s'etendant a travers la surface de la spore dans diverses directions et ressemblant a des morceaux de bois ou de ficelle grossiere sur sa surface ; l'inegalite dans la taille des tubercules donnant a maturite une forme assez irreguliere de la spore. Asques cylindriques ou subcylindriques, 15-18 µm et longs de 250 µm . Spores uniseriees. Paraphyses tres minces sur 1-2 µm de diametre a peine elargies au sommet. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole ou en petits groupes. Assez rare. |
Deconica velifera (J. Favre) Noordeloos (2009) |
Pas de photo disponible |
Synonymes : Geophila veliferaJ. Favre (1955), Ergebnisse der wissenschaftlichen untersuchungen im Schweizerischen Nationalpark, 5(33), p. 204, pl. 11, fig. 11 (Basionyme)
Psilocybe velifera (J. Favre) Singer (1986), The Agaricales in modern taxonomy, Edn 4, p. 572 Deconica velifera (J. Favre) Noordeloos (2009), Osterreichische Zeitschrift fur Pilzkunde, 18, p. 199 (nom actuel) References : Fungi non delineatai Pars XIV Groupe : Psilocybes/Strophaires Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Strophariaceae Chapeau/Fructification : Plus ou moins umbonne, charnu, generalement avec une marge non striee. Cuticule brillante, visqueuse hygrophane Stipe : Avec restes evidents de voile blanc et quelques rhizoides. Habitat : De preference en zone alpine sur terrain non calcaire avec Carex firma et saules plus ou moins hygrophyles. Comestibilite : Sans interet |
Pour vous accompagner lors de vos sorties mycologiques, MycoDB vous recommande les guides suivants :