Vous pouvez essayer avec un autre type de recherche.
Il y a 1534 champignons qui correspondent à votre recherche par ordre de popularité :
Amanita rubescens Persoon (1797) |
![]() |
Noms francais : Amanite rougissante ; Golmotte ; Amanite vineuse Synonymes : Agaricus rubens Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 416 Agaricus myodes Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 69, tab. 261 Agaricus pustulatus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 39, tab. 91 (nom. illegit.) Agaricus crassipes O.F. Muller (1780), Flora danica, 14, p. 7, tab. 831, fig. 2 (nom. illegit.) Agaricus muscarius var. ß rubens (Scopoli) F.H. Wiggers (1780), Primitiae flora holsaticae, p. 98 Agaricus margaritiferus Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 57 Agaricus verrucosus Bulliard (1786), Herbier de la France, 7, tab. 316 Amanita rubescens Persoon (1797), Tentamen dispositionis methodicae fungorum, p. 67 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) (nom actuel) Amanita rubescens var. ß circinata Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 255 Agaricus circinatus (Persoon) Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 251 Agaricus adnatus Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 260 Hypophyllum vinosum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 357, tab. 161, fig. 1-4 Agaricus rubescens (Persoon) J. Otto (1816), Versuch einer auf … Anordnung und Beschreibung der Agaricorum, p. 39 Amanita circinata (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 600 Agaricus rubescens var. ß circinatus (Persoon) Weinmann (1836), Hymeno et Gastero-mycetes hucusque in imperio Rossico observatos recensuit, p. 7 Amanita incarnata ss. Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 45 Amanita rubescens var. verrucosa (Bulliard) Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 45 Amanita rubens (Scopoli) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 4 Amanita pustulata (Schaeffer) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 678 Amanita rubescens var. gracilis Gillot & Lucand (1889), Societe d'histoire naturelle d'Autun, Bulletin, 2, p. 147 Venenarius rubens (Scopoli) Murrill (1913), Mycologia, 5(2), p. 75 Amanita rubens var. circinata (Persoon) Saccardo (1915), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(14), p. 45 Amanita marci Dupain (1928), Bulletin de la Societe mycologique de France, 44(1), p. 113 (nom. inval.) Amanita pseudorubescens Herrfurth (1936), Schweizerische Zeitschrift fur Pilzkunde, 14(6), p. 77, tab. 1 (nom. inval.) Amplariella rubescens (Persoon) E.-J. Gilbert (1940), Iconographia mycologica, 27, supplement 1(1), p. 78 Amanita rubescens f. annulorosea A.G. Parrot (1960), Amanites du Sud-Ouest de la France, p. 91 (nom. inval.) Amanita rubescens f. exannulata A.G. Parrot (1960), Amanites du Sud-Ouest de la France, p. 90 (nom. inval.) Amanita rubescens f. verrucosa (Bulliard) A.G. Parrot (1966) [1965], Bulletin de la Societe mycologique de France, 81(4), p. 657 (nom. inval.) References : BK 4 157 ; Bon p. 297 ; CD 842-316, 105 ; Cetto 9 ; Galli p. 137 ; Marchand 7 ; MT 99 ; FE 9 photo 83 A et B ; Eyssartier et Roux p. 298, 312 4eme edition Groupe : Amanites Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Amanitaceae Chapeau/Fructification : 4-15 cm, creme, brun, jaune marron envahi de rouge vineux, puis brun vineux uniforme, non strie. Restes de voile general sous forme de plaquettes ou de verrues blanches grisatre ou jaunatre. Lames/Pores : Blanches puis maculees de rose vineux, avec lamellules tronquees. Sporee blanche. Chair : Blanche a rosatre, rouge vineux sous la cuticule dans les blessures et dans le bulbe. S'oxydant en rouge vineux. Saveur douce (sauf dans certaines formes) et odeur faible, non caracteristique. Stipe : 7-15 x 1-3 cm, brun rougeatre, blanchatre en haut, avec bulbe en oignon sans volve. Anneau blanc ourle de brun rougeatre a la marge, membraneux, persistant, pendant, strie en-dessus jusqu'a l'insertion des lames. Habitat : Sous Fagus, Picea, Abies, Pinus, Quercus, Castanea, Betula, Acacia, Erica arborea, plus rarement sous d'autres essences. Sur sol plutot non calcaire. Juin-octobre (mai-novembre). Frequent. Spores : 9 x 6 µm, elliptiques, amyloides. Comestibilite : Comestible Commentaires : Sous-genre Lepidella/section Validae/serie Validae Il est preferable de bien cuire le champignon pour sa consommation car il est toxique cru ou mal cuit. Attention a ne pas confondre avec Amanita pantherina qui est toxique. |
Boletus edulis Bulliard (1781) |
![]() |
Noms francais : Cepe de Bordeaux ; Cepe comestible ; Gros pied Synonymes : Suillus esculentus P. Micheli (1729), Nova plantarum genera, tab. 68, fig. 1 (nom. inval.) Boletus bulbosus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 87, tab. 134-135 Boletus edulis Bulliard (1781), Herbier de la France, 2, tab. 60 & tab. 494 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) (nom actuel) Boletus elephantinus Withering (1792), A botanical arrangement of British plants, Edn 2, 3, p. 412 Boletus esculentus Persoon (1795), in Usteri, Annalen der botanik, 15, p. 23 (nom. illegit.) Boletus bovinus Sobolewski (1799), Flora Petropolitana, p. 307 (nom. illegit.) Boletus edulis var. ß elephantinus (Withering) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 510 Boletus edulis var. γ tuberosusPersoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 511 Boletus crassipes Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 378 (nom. illegit.) Boletus edulis var. a communis Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 240 Suillus edulis (Bulliard) Poiret (1806), in Lamarck, Encyclopedie methodique, Botanique, 7, p. 499 Tubiporus edulis (Bulliard) Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 366, tab. 167, fig. 1-3 Tubiporus esculentus Paulet (1808) [1793-1829], Traite des champignons, 2, tab. 168 bis, fig. 1-2 Boletus solidus Sowerby (1814), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 419 Leccinum elephantinum (Withering) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 648 Leccinum edule (Bulliard) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 647 Boletus dulcis Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 135 Boletus umbrinus Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 140 Boletus edulis var. bulbosus (Schaeffer) Gillot (1880), Bulletin de la Societe botanique de France, 27, p. 158 Dictyopus umbrinus (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 160 Dictyopus edulis (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 159 Suillus bulbosus (Schaeffer) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 535 Suillus umbrinus (Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 536 Ceriomyces crassus ss. Murrill (1909), Mycologia, 1(4), p. 149 Boletus crassus (Murrill) Jaczewski (1913), Opred. gribov, 1, p. 594 (nom. illegit.) References : FE 2 pl. 8 ; BK 3 8 ; Bon p. 35 ; CD 1669-470, 67 ; Cetto 264 ; Marchand 60 ; MRT 68 ; Phillips p. 192 ; Eyssartier et Roux p. 90, 94 4eme edition Groupe : Bolets Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Boletales / Boletaceae Chapeau/Fructification : 4 a 25 cm de diametre, en "bouchon de champagne" au debut, hemispherique, puis convexe-pulvine, etale avec l'age, brun plus ou moins sombre, typiquement plus clair en allant vers les bords. Revetement totalement lisse, butyrace par humectation. Lames/Pores : Blancs, creme puis lentement jaune verdatre a la fin, immuables au toucher ou bleuissant tres faiblement. Chair : Epaisse, ferme puis molle dans le chapeau, vite vereuse, blanche et immuable. Odeur fongique faible et agreable, saveur de noix. Odeur fongique faible et agreable. Stipe : 10-20 x 3-10 cm, noisette a brun clair vers le haut, blanchatre vers le bas, massif, obese, attenue au sommet, bulbeux ou en massue. Reseau blanc sur la partie superieure. Habitat : Sous Picea, Fagus, Abies, plus rarement sous d'autres essences. Dans les forets, les paturages boises, surtout en dessous de 1600 m d'altitude. Isole a gregaires. De juillet a decembre octobre. Tres frequent et repandu. Cosmopolite. Spores : Fusiformes elliptiques, 13-18 x 4-6 µm. Basides clavees, (2)-4 sporiques 35-45 x 6-9 μm. Cheilocystides fusiformes. Caulocystides presentes sur le reseau du stipe, similaire aux cheilocystides. Revetement pileique constitue d'hyphes enchevetrees faiblement gelifiees. Sporee jaune-olive. Comestibilite : Bon comestible Commentaires : Espece tres recherchee par les mycophages. Les cepes (genre Boletus ss. stricto) possedent une grande quantite de glutamate monosodique (E621, exhausteur de gout) et de 5′-nucleotides, qui leur donnent un forte saveur umami et les rendent plaisants a manger. |
Lepista nuda (Bulliard) Cooke (1871) |
![]() |
Noms francais : Pied-bleu Synonymes : Agaricus nudus Bulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 439, fig. A (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus quadrifarius Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 295 Hypophyllum ianthinum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 183, tab. 78, fig. 3 Hypophyllum caprinum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 136, tab. 42, fig. 3-4 Cortinarius nudus (Bulliard) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 628 Paxillus nudus (Bulliard) Kalchbrenner (1867), Mathematikai es termeszettudomanyi kozlemenyek, vonatkozolag a hazai vizsonyokra, 5, p. 247 Lepista nuda (Bulliard) Cooke (1871), Handbook of british fungi, Edn 1(1), p. 192 (nom actuel) Tricholoma nudum (Bulliard) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 132 Gyrophila nuda (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 17 Rhodopaxillus nudus (Bulliard) Maire (1913), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 11(4), p. 338 Tricholoma personatum var. nudum (Bulliard) Rick (1961), Iheringia, serie botanica, 8, p. 303 Clitocybe nuda (Bulliard) H.E. Bigelow & A.H. Smith (1969), Brittonia, 21, p. 165 References : CD 424-240 ; Bon p. 145 ; Marchand 46 ; Eyssartier et Roux p. 608, 628 4eme edition Groupe : Tricholomes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Incertae sedis Chapeau/Fructification : 4-15 cm, lisse, non hygrophane ou presque, bleu bleu-lilas, puis pali net tache de brun-ochrace ou de roussatre, opaque quand il est dirige vers une source de lumiere. Lames/Pores : Adnees a echancrees, lilas avec parfois des reflets bleuatres, facilement separables de la chair du chapeau. Chair : Epaisse, blanc bleute, douce, a odeur agreable, difficile a definir. Stipe : 2-12 x 1-1,5 cm, concolore au chapeau, pruineux Habitat : En foret, dans les parcs et les jardins, aux bords des chemins, sur tous types de terrains Espece souvent tardive, qui supporte les premieres gelees. Spores : 7.5-9 x 4-5 µm, ellipsoides a tres fines verrues. Comestibilite : Comestible |
Amanita citrina Persoon (1797) |
![]() |
Noms francais : Amanite citrine Synonymes : Agaricus stramineus Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 418 Agaricus citrinus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 11, tab. 20, fig. 1-5 (nom. illegit.) Agaricus bulbosus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 61, tab. 241 (nom. illegit.) Agaricus squamosus Lamarck (1778), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 1, 1, p. 115 (nom. illegit.) Amanita verrucosa Lamarck (1783), Encyclopedie methodique, Botanique, 1, p. 111 Agaricus mappa Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 57 Amanita citrina Persoon (1797), Tentamen dispositionis methodicae fungorum, p. 66 (basionyme) (nom actuel) Amanita candida Persoon (1797), Tentamen dispositionis methodicae fungorum, p. 66 Amanita bulbosa Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 250 Amanita citrina var. ß mappa (Batsch) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 251 Hypophyllum albocitrinum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 353, tab. 158, fig. 1-2 Amanita venenosa Persoon (1818), Traite sur les champignons comestibles, p. 178 Amanita citrina var. mappalis Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 599 Agaricus muscarius var. 3 albus Purton (1821), An appendix to Midland flora, 3(1), p. 201 Agaricus muscarius var. 5 stramineus (Scopoli) Purton (1821), An appendix to Midland flora, 3(1), p. 203 Agaricus phalloides var. ß citrinus (Persoon) Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 850 Agaricus citrinoalbus Vittadini (1835), Descrizione dei funghi mangerecci piu comuni dell'Italia e de'velenosi che possono co'medesimi confondersi, p. 70, tab. 11 Amanita mappa (Batsch) Bertillon (1866), in Dechambre, Dictionnaire encyclopedique des sciences medicales, serie 1(3), p. 500 (nom. illegit.) Amanita mappa var. straminea (Scopoli) Roumeguere (1879), Flore mycologique du departement du Tarn et Garonne, p. 49 Amanita bulbosa var. citrina (Persoon) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 681 Amanita venenosa var. mappa (Batsch) Gillot & Lucand (1889), Societe d'histoire naturelle d'Autun, Bulletin 2, p. 143 Amanita junquillea f. virosa Hy (1909), Bulletin de la Societe mycologique de France, 25(2), p. 123 Amanita citrina f. straminea (Scopoli) E.-J. Gilbert (1918), Le Genre Amanita, p. 64 Amanita phalloides f. citrina (Persoon) E.-J. Gilbert (1918), Le Genre Amanita, p. 44 Amanita gemmata f. virosa (Hy) E.-J. Gilbert (1918), Le Genre Amanita, p. 77 Amanita mappa var. citrina (Persoon) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 100 Amanita citrina var. eucitrina Maire (1937), Memoires de la Societe des sciences naturelles du Maroc, 45, p. 102 Amanitina citrina (Persoon) E.-J. Gilbert (1940), Iconographia mycologica, 27, supplement 1(1), p. 78 Amanita citrina var. gracilis A.G. Parrot (1960), Bulletin du Centre d'etudes et de recherches scientifiques Biarritz, 3(2), p. 193 (nom. inval.) References : BK 4 146 ; Bon p. 299 ; CD 855-320, 105 ; Cetto 12 ; Galli p. 205 ; Marchand 2 ; MT 76 ; FE 9 photo 87 A a C ; Eyssartier et Roux p. 292. (4eme edition) 306 ; Ludwig 3 n° 99.50 ; FuNo2012 p. 383 Groupe : Amanites Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Amanitaceae Chapeau/Fructification : 3-10 cm, jaune citrin, jaune pale ou jaune paille avec flocons ou des plaques irregulieres de voile blanchatre et brunissant avec l'age. Marge mince, incurvee, non striee. Lames/Pores : Blanches a jaunatre, libres avec lamellules tronquees. Sporee blanche. Chair : Blanche nuancee de citrin sous les surfaces, assez epaisse, a odeur de pomme de terre crue ou de rave. TL4 = jaune vif puis cyan. Stipe : 3-13 x 0,6-2,5 cm, blanc ou jaunatre avec un bulbe volumineux margine couronne d'une volve circoncise blanchatre. Anneau jaune citrin pale, mince, persistant, ample, strie en-dessus. Habitat : Dans les forets de feuillus et de coniferes en dessous de 1000 m d'altitude, rare en-dessus. Semble avoir une preference pour les sols areneux. Toute l'annee dans le sud, d'aout a novembre pour le nord. Frequent. Spores : 10 x 8 µm, largement elliptiques, globuleuses ou presque, amyloides. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Sous-genre Lepidella/section Validae/series Mappae/stirpe Citrina TL4 : jaune vif puis cyan (ensemble du champignon), cyan (anneau) Cette espece est parfois parasitee par Syzygites megalocarpus. |
Pluteus cervinus (Schaeffer) P. Kummer (1871) |
![]() |
Noms francais : Plutee couleur de cerf Synonymes : Agaricus cervinus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 6, tab. 10 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus pluteus Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 79 Agaricus fuliginatus Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 81, tab. 6, fig. 26 Agaricus atricapillus Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 77, tab. 16, fig. 76 Agaricus latus Bolton (1788), An history of fungusses growing about Halifax, 1, p. 2, tab. 2 Agaricus phonospermus Bulliard (1792), Herbier de la France, 12, tab. 534, tab. 547, fig. 1 & tab. 590 Agaricus pluteus var. ß rigens Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 357 Agaricus luridus Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 334 (nom. illegit.) Agaricus rimosus Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 312 (nom. illegit.) Hypophyllum umbrosum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 287, tab. 134, fig. 3 Gymnopus pluteus (Batsch) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 164, n° 2585 Agaricus cervinus subsp.* rigens(Persoon) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 140 Agaricus neesii Klotzsch (1839), in Dietrich, Flora reigni Borussici, Flora des Konigreichs Preussen, 7, tab. 459 Agaricus cervinus var. b rigens(Persoon) Rabenhorst (1844), Deutschlands kryptogamen-flora, 1, p. 511 Pluteus cervinus (Schaeffer) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 99 (nom actuel) Agaricus rigens (Persoon) Fries (1874), Hymenomycetes europaei sive epicriseos systematis mycologici, p. 186 (nom. illegit.) Pluteus cervinus var. rigens(Persoon) Gillet (1875), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 393 Pluteus cervinus subsp.* rigens (Persoon) P. Karsten (1879), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 5, p. 22 Pluteus atricapillus (Batsch) Fayod (1889), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 7, 9, p. 364 Rhodosporus cervinus (Schaeffer) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 617 Pluteus rigens (Persoon) Laplanche (1894), Dictionnaire iconographique des champignons superieurs (Hymenomycetes) qui croissent en Europe, Algerie et Tunisie, p. 270 Hyporrhodius cervinus (Schaeffer) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 258 Pluteus curtisii ss. Singer (1956) Transactions of the British mycological Society, 39(2), p. 160 References : BK 4 104 ; Bon p. 197 ; CD 858 ; DM n°111 ; Eyssartier et Roux p. 266 ; Cetto 3 p. 231 Groupe : Plutees Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Pluteaceae Chapeau/Fructification : 40-130 (150) mm de diametre, conique, campanule au debut, puis convexe a aplani, souvent umbone, bossele au centre. Surface lisse, soyeuse-mate a mate, brun ocre fonce a brun rouge ou brun noir, centre le plus souvent fonce a noir. Marge aigue. Lames/Pores : d'abord blanches, puis grises a rose carne, larges a peine adnees ou libres. Aretes finement frangees et blanches sous la loupe. Chair : blanche, mince. Odeur legerement raphanoide ou de pomme de terre. Saveur douce a un peu amarescente. Stipe : 50-100(120) x 7-20 mm, cylindrique, legerement epaissi a la base, plein, cassant, fibreux, cortique. Surface lisse a legerement striee longitudinalement, ornee de fibrilles longitudinales gris noir sur fond blanchatre. Habitat : Dans les forets de feuillus et de coniferes, sur souches ou sur bois mort jonchant le sol, sur ecorces ou tas de sciures. Isoles, gregaires, en troupes ou en petits fascicules. Printemps-automne. Frequent. Spores : largement ellipsoidales, lisses, gris rose, 6,1-8,6 x 4,2-6,4 µm. Sporee ocre rougeatre. Basides cylindriques, ventrues, tetrasporiques, non bouclees. Cheilocystides clavees a piriformes, entremelees de nombreuses cystides pleurocystidiales a parois epaisses, ornees de crochets ou non. Pleurocystides a parois epaisses, prolongees a l'apex par (0-)3(-4) crochets. Cuticule formee d'hyphes couches, paralleles, larges, a pigmentation brun clair, cloisons non bouclees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Remarques : La forme albus de P. cervinus est beaucoup moins courante, pas de boucles, cheilos largement clavees a spheropedonculees, 50-55 x 23-27 µm (determination Thierry Duchemin). La recolte de Saint-Germain-en-Laye a ete determinee par Henri Romagnesi, au rang varietal. |
Amanita excelsa (Fries) Bertillon (1866) |
![]() |
Noms francais : Amanite elevee Synonymes : Agaricus verrucosus Hudson (1761), Flora Anglica, Edn 1, p. 494 Agaricus pustulatus Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 416 (nom. illegit.) Amanita ampla Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 255 Hypophyllum giganteum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 298, tab. 141, fig. 1-2 Hypophyllum maculatum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 355, tab. 159, fig. 1-4 Agaricus cinereus J. Otto (1816), Versuch einer auf … Anordnung und Beschreibung der Agaricorum, p. 39 (nom. illegit.) Agaricus persoonii Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 7 Agaricus excelsus Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 17 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Amanita cinerea Krombholz (1836), Naturgetreue abbildungen und beschreibungen der essbaren, schadlichen und verdachtigen schwamme, 4, p. 22, tab. 29, fig. 1-5 (nom. illegit.) Agaricus spissus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 9 Agaricus excelsus subsp.* cariosus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 8 Agaricus cariosus (Fries) Fries (1857), Monographia hymenomycetum sueciae, 1, p. 16 Amanita excelsa (Fries) Bertillon (1866), in Dechambre, Dictionnaire encyclopedique des sciences medicales, serie 1(3), p. 499 (nom actuel) Amanita spissa (Fries) Bertillon (1866), in Dechambre, Dictionnaire encyclopedique des sciences medicales, serie 1(3), p. 502 Amanita persoonii (Fries) Bertillon (1866), in Dechambre, Dictionnaire encyclopedique des sciences medicales, serie 1(3), p. 503 Amanita cinerea Secretan ex Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 49 (nom. illegit.) Amanita cariosa (Fries) Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 48 Lepiota persoonii (Fries) Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 67 Amanita raphaniodora Ferry (1890), Revue mycologique (Toulouse), 12(48), p. 173 Amanita solida Ferry (1890), Revue mycologique (Toulouse), 12(48), p. 173 Venenarius spissus (Fries) Murrill (1913), Mycologia, 5(2), p. 81 Amanita spissa var. cinerea E.-J. Gilbert (1918), Le Genre Amanita, p. 115 (nom. inval.) Amanita spissa subsp.* excelsa (Fries) Konrad & Maublanc (1926), Icones Selectae Fungorum, 6, p. 36 Limacella persoonii (Fries) Konrad & Maublanc (1926), Icones Selectae Fungorum, 6, p. 38 Amanita spissa var. ampla (Persoon) Veselý (1933), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 31(4), p. 268 Amanita spissa var. euspissa Veselý (1933), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 31(4), p. 267 Amanita spissa f. cinerea Veselý (1934), Atlas des champignons de l'Europe, 1, Amanita, p. 42 Amplariella ampla (Persoon) E.-J. Gilbert (1940), Iconographia mycologica, 27, supplement 1(1), p. 78 Venenarius excelsius (Fries) Murrill (1948), Lloydia, 11, p. 101 Amplariella spissa (Fries) A.G. Parrot (1960), Amanites du Sud-Ouest de la France, p. 102, 171 (nom. inval.) Amplariella excelsa (Fries) A.G. Parrot (1960), Amanites du Sud-Ouest de la France, p. 106, 170 (nom. inval.) Amanita asperoides R. Heim (1963), Revue de mycologie, Paris, 28, p. 9 Amanita spissa var. excelsa (Fries) Dorfelt & I.L. Roth (1982), Die pilzflora des Vogtlandes, 1, p. 24 (nom. inval.) Amanita excelsa var. spissa (Fries) Neville & Poumarat (2004), Fungi Europaei, 9, p. 721, pl. 917-77ABC References : CD 841-316 ; Bon p. 297 ; Galli p. 143 ; FE 9 photo 75 A et B ; Marchand 8 ; Eyssartier et Roux p. 298. (4eme edition) 312 Groupe : Amanites Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Amanitaceae Chapeau/Fructification : 3-15 cm, gris-brun, gris beige sale a brun fonce parseme d'amples lambeaux de voile general, irreguliers, blanchatre a grisatre. Marge incurvee, reguliere, non striee. Lames/Pores : Blanches ou grisatres, libres, assez serrees, avec des lamellules attenuees. Sporee blanche. Chair : Blanche a grisatre. Saveur douce, faible et agreable. Phenol + acide sulfurique = rougeatre brunissant. Stipe : 6-15 x 1-3 cm, blanc chine de gris-brun depuis l'anneau jusqu'au bulbe cercle par 2 ou 3 cordons de squamules mais sans volve. Anneau blanc ou gris, persistant, pendant en jupe, strie en-dessus jusqu'a l'insertion des lames. Habitat : De juin a octobre (avril a decembre). Frequent. Spores : 9-10 x 7-8 µm, elliptiques, amyloides. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Sous-genre Lepidella/section Validae/serie Validae |
Suillellus luridus (Schaeffer) Murrill (1909) |
![]() |
Noms francais : Bolet blafard Synonymes : Ceriomyces crassus Battarra (1755), Fungorum agri ariminensis historia, p. 62, tab. 29, fig. ABD Boletus nigrescens Pallas (1771), Reise durch verschiedene Provinzen des Russischen Reichs, 1, p. 31 Boletus luridus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 78, tab. 107 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Boletus subvescus Schrank (1789), Baiersche flora, 2, p. 620 Boletus rubeolarius Bulliard (1791), Herbier de la France, 11, tab. 490, fig. 1 Boletus cinnamomeus Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 377 (nom. illegit.) Boletus tuberosus Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 377 Suillus rubeolarius (Bulliard) Poiret (1806), in Lamarck, Encyclopedie methodique, Botanique, 7, p. 500 Tubiporus lividorubricosus Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 382, tab. 178, fig. 1-2 Tubiporus cepa Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 382, tab. 176, fig. 1-2 Tubiporus ruforubricosus Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 386, tab. 180, fig. 1-2 Leccinum rubeolarium (Bulliard) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 648 Leccinum luridum (Schaeffer) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 648 Boletus perniciosus Roques (1832), Histoire des champignons comestibles et veneneux, p. 65, tab. 7, fig. 1-3 Boletus fuliginascens Secretan (1833), Mycographie Suisse, 3, p. 25 (nom. inval.) Boletus sordarius Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 419 Boletus dictyonpus Rostkovius (1844), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 5(23), p. 101, tab. 33 Boletus meyerii Rostkovius (1844), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 5(23), p. 103, tab. 34 Boletus sullivantii Berkeley & Montagne (1856), Sylloge generum specierumque plantarum cryptogamarum, p. 152 Boletus xanthorhodius Schulzer (1866), Die bisher bekannten pflanzen slavoniens, p. 43 Boletus magnisporus Frost (1875) [1874], Bulletin of the Buffalo Society of natural sciences, 2, p. 103 Boletus luridus var. rubeolarius (Bulliard) Gillet (1877), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 642 Tubiporus luridus (Schaeffer) P. Karsten (1881), Revue mycologique (Toulouse), 3(9), p. 16 Tubiporus sordarius (Fries) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 9 Boletus lorinseri Beck (1884), Flora von Hernstein in Niederosterreich und der weiteren Umgebung, p. 195 Dictyopus luridus (Schaeffer) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 160 Dictyopus meyerii (Rostkovius) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 161 Dictyopus erythropus var. sordarius (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 161 Suillus luridus (Schaeffer) Richon & Roze (1888), Atlas des champignons comestibles et veneneux de la France et des pays circonvoisins, p. 189 Boletus macrosporus Britzelmayr (1896), Botanisches centralblatt, 68, p. 140, fig. 83 (nom. illegit.) Suillus lorinseri (Beck) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 535 Suillus sullivantii (Berkeley & Montagne) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 536 Suillus magnisporus (Frost) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 536 Suillus meyerii (Rostkovius) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 536 Suillus sordarius (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 536 Boletus chamaeleontinus G.F. Atkinson (1902), The journal of mycology, 8(3), p. 112 Boletus dartmouthi A. Mackay (1905), The proceedings and transactions of the Nova Scotian Institute of science, 11, p. 134 Suillellus luridus (Schaeffer) Murrill (1909), Mycologia, 1(1), p. 17 (nom actuel) Boletus variicolor Gramberg (1921), Pilz- und Krauterfreund, 5, p. 56 Tubiporus luridus var. typicus Maire (1937), Publicaciones del Instituto botanico, Barcelona, 3(4), p. 45 Boletus luridus var. caucasicus Singer (1947), The American Midland Naturalist, 37, p. 83 (nom. inval.) Boletus caucasicus Singer (1966), Pilze Mitteleuropas, 6, p. 63 (nom. inval.) Boletus caucasicus Singer ex Alessio (1985), Boletus Dill. ex L. (Saronno), p. 175 (nom. inval.) Boletus luridus subsp. caucasicus (Singer ex Alessio) Hlavaček (1995), Mykologický Sbornik, 72(3), p. 83 (nom. inval.) Suillellus caucasicus (Singer ex Alessio) Blanco-Dios (2015), Index Fungorum, 211, p. 1 (nom. inval.) References : FE 2 pl. 19 ; Bon p. 39 ; CD 1685-474 ; CD 1686 ; Cetto 275 ; Engel (2) 29 ; Galli p. 209 ; Marchand 160 ; MRT 86 ; Phillips p. 206 ; Romagn. NA 2-129 ; Eyssartier et Roux p. 98, 102 4eme edition Groupe : Bolets Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Boletales / Boletaceae Chapeau/Fructification : Mesurant 6-20 cm de diametre, hemispherique puis convexe-pulvine, sans mamelon, a la fin presque etale. Revetement adne, sec et mat, finement feutre, de chamois sale, olive pale a brun orange, brun rougeatre, ou encore couleur de brique avec des nuances olivacees, marque de bleu noiratre dans les blessures; marge aigue, faiblement excedante, unie, entiere, reguliere, concolore au chapeau. Lames/Pores : Petits, arrondis, formant une surface irreguliere avec de petites depressions, jaunes puis orange a rouge-orange, bleuissant au toucher. Tubes deprimes autour du pied, facilement separables, fins, jaune olivatre a jaune orange vers le bord, bleuissants. Chair : Epaisse, ferme puis assez molle, fibreuse dans le pied, jaune et typiquement rouge brique sous les tubes enleves (ou visible sous forme de "ligne de Bataille" a la coupe), rouge vineux dans la base du pied, tres bleuissante a la coupe. Stipe : Mesurant 8-15(-20) × 2-7 cm, bulbeux ou en massue ou fusiforme, attenue au sommet, plein, ferme, marque d'un reseau typique a mailles etirees rouge vineux sur fond jaune orange vers le haut et rouge carmin, voire brunatre olivace vers le bas. Habitat : Espece ectomycorhizique, plutot sous feuillus calcicoles, forets ou parcs. Ete-automne. Frequent. Spores : Mesurant 11,5-16 × 5-7,5 µm, elliptiques a fusiformes, lisses. Sporee brun olivatre. Comestibilite : Comestible Commentaires : Donne toxique par certains auteurs comme Singer. Trois cas de legere intoxication (avec ingestion simultanee d'alcool, ou encore certains medicaments) signales en Suisse. En tout, sept cas sont signales dans ce pays. Cependant, ces seuls cas ne permettent pas d'exclure Suillellus luridus des champignons comestibles (Schenk-Jager 2019). Il est toutefois necessaire de le cuire longtemps afin de detruire certaines toxines thermolabiles qu'il contient. Attention tout de meme aux confusions ! Schenk-Jager K. 2019. A propos de la valeur culinaire du Bolet blafard - Suillel[l]us luridus. Bulletin Suisse de Mycologie 97(1): 20-23. |
Calocybe gambosa (Fries) Singer ex Donk (1962) |
![]() |
Noms francais : Tricholome de la Saint-Georges ; Mousseron ; Avrillot ; Mousseron de la St-Georges ; Mousseron de printemps Synonymes : Agaricus georgii Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1173 Amanita georgii (Linnaeus) Roussel (1796), Flore du Calvados et des terreins adjacens, Edn 1, p. 34 Amanita pezeta Delarbre (1800), Flore de la ci-devant Auvergne, 2(2), p. 869 Agaricus mouceron Trattinnick (1805), Fungi austriaci, 1, p. 99, tab. 10, fig. 19 (nom. illegit.) Hypophyllum muscicola Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 207, tab. 94, fig. 13-18 Hypophyllum aromaticum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 207, tab. 95, fig. 1-8 Hypophyllum rotundius Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 206, tab. 94, fig. 7-12 Agaricus gambosus Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 50 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus albellus var. flavicans Leveille (1855), Iconographie des champignons de Paulet, p. 47 Tricholoma gambosum (Fries) P. Kummer (1871), Der Fuhrer in die Pilzkunde, p. 131 Tricholoma georgii (Linnaeus) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 81(44) Gyrophila georgii (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 15 Agaricus allescheri Britzelmayr (1891), Die Hymenomyceten aus Sudbayern, 8, p. 3, fig. 453 Tricholoma allescheri (Britzelmayr) Saccardo (1895), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 11, p. 12 Tricholoma georgii var. gambosa(Fries) Ricken (1914), Die Blatterpilze, p. 350 Tricholoma georgii var. pomonae (Lenz) Ricken (1914), Die Blatterpilze, p. 350 Lyophyllum gambosum (Fries) Singer (1943), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 41(1-3), p. 96, 100 Lyophyllum georgii (Linnaeus) Kuhner & Romagnesi (1953), Flore analytique des champignons superieurs, p. 162 (nom. inval.) Calocybe gambosa (Fries) Singer ex Donk (1962), Beihefte zur Nova Hedwigia, 5, p. 43 (nom actuel) Calocybe georgii var. gambosa (Fries) Kalamees (1994), Zeitschrift fur Mykologie, 60(2), p. 360 Calocybe georgii (Linnaeus) Kuhner ex Kalamees (1994), Zeitschrift fur Mykologie, 60(2), p. 360 References : CD 482-252, 114 ; Marchand 45 ; Bon p. 167 ; Eyssartier et Roux p. 538, 552 4eme edition ; BK 3 p. 144 Groupe : Tricholomes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Lyophyllaceae Chapeau/Fructification : Chapeau 4-8(-12) cm, convexe, epais, restant bombe, a marge longtemps enroulee, ondulee irregulierement. Surface lisse, mate, soyeuse, blanche puis beige, couleur mastic mais aussi parfois dans les tons gris brunatre. Lames/Pores : Lames adnees, tres serrees, a arete onduleuse ou crenelee, blanchatres puis creme. Chair : Chair tres epaisse, ferme, un peu spongieuse, blanche, immuable. Odeur forte de farine. Saveur douce ; gout de farine. Stipe : Pied 3-8 × 1-2 cm, plus ou moins cylindrique, fibreux blanchatre, plein puis farci. Habitat : Dans les prairies, les forets claires, les lisieres et les ourlets. Croissance souvent circulaire. Gregaires voire cespiteux. Au printemps, parfois en automne. Frequent et repandu. Spores : Sporee blanchatre creme. Spores elliptiques, lisses, hyalines, mesurant 5-7 × 3-4 µm, I-. Basides etroitement clavees, mesurant 15-20 × 4-6 µm, tetrasporiques, rarement bisporiques, pourvues de granulations siderophiles. Cystides absentes. Cuticule formee d'hyphes fourchues et enchevetrees, en general bouclees, larges de 1,5-4 µm, d'orientation plus ou moins parallele. Comestibilite : Bon comestible Commentaires : Comestible recherche a l'odeur et la saveur de farine prononcees |
Cantharellus cibarius Fries (1821) |
![]() |
Noms francais : Girolle ; Chanterelle ; Jaunotte ; Jaunire ; Fifrelin Synonymes : Agaricus chantarellus Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1171 Agaricus cantharellus Linnaeus (1763), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, Edn 2, 2, p. 1639 Merulius cantharellus (Linnaeus) Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 461 Agaricus pseudounctuosus Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 93, tab. 9, fig. 37 Cantharellus flavescens Lamarck (1783), Encyclopedie methodique, Botanique, 1, p. 694 Agaricus luteolus Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 163, tab. 23, fig. 120 (nom. illegit.) Cantharellus edulis Persoon (1797), Tentamen dispositionis methodicae fungorum, p. 26 Hyponevris cantharella (Linnaeus) Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 128, tab. 36, fig. 1-5 Cantharellus cibarius Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 318 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) (nom actuel) Cantharellus vulgaris Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 636 Merulius cibarius (Fries) J. Becker (1828), Flora der Gegend um Frankfurt am Main, zweite abtheilung, p. 561 Cantharellus luteus Wettstein (1886) [1885], Verhandlungen der kaiserich-koniglichen zoologisch-botanischen Gesellschaft in Wien, 35, p. 568 Craterellus cibarius (Fries) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 37 Alectorolophoides cibarius (Fries) Earle (1909), Bulletin of the New York botanical Garden, 5(18), p. 407 Chanterel chantarellus (Linnaeus) Murrill (1910), North American flora, 9(3), p. 169 Cantharellus cibarius f. pallidus R. Schulz (1923), Fuhr. Pilzfr., 1, no. 82 Cantharellus carneoalbus R. Heim (1960), Revue de mycologie, Paris, 25(3-4), p. 225 (nom. inval.) Cantharellus cibarius var. carneoalbus R. Heim ex Corner (1966), A monograph of Cantharelloid fungi: Annals of botany memoirs, 2, p. 40 Cantharellus cibarius var. atlanticus Romagnesi (1995), Documents mycologiques, 25(98-100), p. 421 Cantharellus atlanticus (Romagnesi) Eyssartier & P. Roux (2011), Le guide des champignons France et Europe, p. 588, 1083 References : Bon p. 307 ; CD 111 ; Marchand 81 ; Eyssartier et Roux p. 14, 588, 590, 1103 ; BK 2 481 Groupe : Chanterelles Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Cantharellales / Hydnaceae Chapeau/Fructification : 5-12 cm, charnu, convexe, jaune orange. Lames/Pores : Hymenophore a plis fourchus, concolore au chapeau (saufs varietes). Chair : Jaune pale a blanchatre. Stipe : 2-4 cm x 1-1,5 cm, concolore au chapeau Habitat : En foret sous feuillus ou coniferes, terricole, dans les mousses. Pousse en groupe, par nappe, mais pas en touffe. Spores : 10 x 6 µm, jaune orange, elliptiques. Comestibilite : Bon comestible Commentaires : Attention aux confusions !. Espece tres variable. |
Clitopilus prunulus (Scopoli) P. Kummer (1871) |
![]() |
Noms francais : Clitopile petite prune ; Meunier Synonymes : Agaricus prunulus Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 437 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus obesus Batsch (1789), Elenchus fungorum, continuatio secunda, p. 89, tab. 39, fig. 216 Agaricus orcellus Bulliard (1792), Herbier de la France, 12, tab. 573, fig. 1 & tab. 591 Agaricus pallidus Sowerby (1798), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 143 (nom. illegit.) Dendrosarcus mamola Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 117, tab. 26, fig. 1-2 Hypophyllum farinulentum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 182, tab. 78, fig. 1-2 Agaricus pallescens Swartz (1809), Kongl. vetenskaps akademiens nya handlingar, 30, p. 85 (nom. illegit.) Agaricus prunulus var. ß spodoides Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 203 Gymnopus obesus (Batsch) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 607 Pleuropus prunulus (Scopoli) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 615 Pleuropus orcellus (Bulliard) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 615 Agaricus crassipes V. Briganti (1824), Fasciculo 1 di funghi litografati Napolitani, pl. 3 (nom. illegit.) Agaricus sambucinus var. ß obesus (Batsch) Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 119 Omphalia prunula (Scopoli) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 167, n° 2657 Agaricus sowerbyi Krombholz (1843), Naturgetreue Abbildungen und Beschreibungen der essbaren, schadlichen und verdachtigen Schwamme, 8, tab. 55, fig. 7-8 ('sowerbei') Clitopilus prunulus (Scopoli) P. Kummer (1871), Der Fuhrer in die Pilzkunde, p. 97 (nom actuel) Clitopilus orcella (Bulliard) P. Kummer (1871), Der Fuhrer in die Pilzkunde, p. 97 Agaricus prunulus var. orcella (Bulliard) Cooke (1871), Handbook of british fungi, Edn 1(1), p. 96 Agaricus prunulus subsp.* orcella (Bulliard) J. Stevenson (1886), British fungi (Hymenomycetes), 1, p. 203 Paxillus prunulus (Scopoli) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 92 Paxillus prunulus var. orcella (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 92 Rhodosporus prunulus (Scopoli) J. Schroter (1888), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 618 Hexajuga orcella (Bulliard) Fayod (1889), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 7, 9, p. 389 Hexajuga prunula (Scopoli) Fayod (1889), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 7, 9, p. 389 Orcella prunulus (Scopoli) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 863 Orcella obesa (Batsch) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 863 Hyporrhodius prunulus (Scopoli) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen Pflanzenfamilien, 1(1**), p. 257 Hyporrhodius orcella (Bulliard) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen Pflanzenfamilien, 1(1**), p. 257 Clitopilus obesus (Batsch) Murrill (1917), Mycologia, 9(3), p. 180 Pleuropus obesus (Batsch) Murrill (1917), North American flora, 10(2), p. 105 Paxillopsis prunulus (Scopoli) J.E. Lange (1940), Flora agaricina Danica, 5, taxonomic conspectus, p. vi References : Bon p. 189 ; CD 968-342, 109 ; Marchand 48 ; Eyssartier et Roux p. 618, 636 4eme edition ; BK 4 p.50-51 Groupe : Entolomes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Entolomataceae Chapeau/Fructification : Blanc, mat, parfois tache de gris. Lames/Pores : Decurrentes, parfois peu net. Chair : Blanche, molle et fragile. Odeur de farine. Habitat : Sur terre nue dans les forets de feuillus et de coniferes, les prairies boisees, les bords de chemins. Spores : Sporee rose ou saumon. Comestibilite : Comestible Commentaires : Attention aux confusions avec les clitocybes blancs toxiques. |
Agaricus campestris Linnaeus (1753) |
![]() |
Noms francais : Agaric champetre ; Rose-des-pres Synonymes : Agaricus campestris Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1173 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) (nom actuel) Agaricus edulis Lamarck (1778), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 1, 1, p. 117 Agaricus pellitus Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 55 (nom. illegit.) Amanita edulis (Lamarck) Lamarck (1783), Encyclopedie methodique, Botanique, 1, p. 112 Amanita campestris (Linnaeus) Roussel (1796), Flore du Calvados et des terreins adjacens, Edn 1, p. 34 Agaricus alutarius Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 265 Hypophyllum pseudocampestre Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 201, tab. 92, fig. 5-6 Hypophyllum campestre (Linnaeus) Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 266, tab. 130, fig. 1-11 Pratella edulis (Lamarck) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 626 Pratella campestris (Linnaeus) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 626 Pluteus campestris (Linnaeus) Fries (1836), Anteckningar ofver de i Sverige vaxande atliga Svampar, p. 34 Psalliota campestris (Linnaeus) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 73 Pratella campestris var. alba Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 561 Annularia alutaria (Persoon) Gillet (1878), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 389 ('alutacea') Fungus campestris (Linnaeus) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 479 Agaricus campestris subsp.* albus Konrad & Maublanc (1927), Icones Selectae Fungorum, 6, pl. 60 References : CD 719 ; Galli p. 91 ; Bon p. 275 ; Marchand 15 ; Eyssartier et Roux p. 272 Groupe : Agarics Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Agaricaceae Chapeau/Fructification : Mesurant 4-10 cm de diametre, fibrilleux ou un peu mechuleux, blanc pur puis blanc-rose ou blanc-grisatre en vieillissant. Lames/Pores : Libres, rose vif puis brunes. Chair : Blanchatre. Odeur fongique. Saveur douce, gout fongique. Stipe : Mesurant 4-10 × 0,8-2 cm, blanc, creme, s'amincissant vers la base. Anneau mal forme et vite disparu. Habitat : Dans l'herbe des pelouses, des prairies et des patures. De mars a novembre. Frequent. Spores : Mesurant 6,5-8,5 × 4,5-6 µm, elliptiques. Comestibilite : Bon comestible |
Amanita phalloides (Fries) Link (1833) |
![]() |
Noms francais : Amanite phalloide ; Amanite phalloide blanche (var. alba) Synonymes : Fungus phalloides Vaillant (1727), Botanicon parisiense, p. 74, tab. 14, fig. 5 (nom. inval.) Agaricus vernalis Bolton (1788), An history of fungusses growing about Halifax, 2, p. 48, tab. 48 (nom. illegit.) Agaricus bulbosus Bulliard (1793), Herbier de la France, 13, tab. 577, fig. D & tab. 2 (nom. illegit.) Agaricus irroratus Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 250 Hypophyllum virosum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 326, tab. 155, fig. 1-4 Agaricus phalloides Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 13 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Amanita phalloides (Fries) Link (1833), Handbuch zur Erkennung der natuzbarsten und am haufigsten vorkommenden Gewachse, 3, p. 272 (nom actuel) Amanita irrorata (Schumacher) Secretan (1833), Mycographie Suisse, 1, p. 16 (nom. inval.) Agaricus virosus Vittadini (1835), Descrizione dei funghi mangerecci piu comuni dell'Italia e de'velenosi che possono co'medesimi confondersi, p. 135, tab. 17, fig. 4 (nom. illegit.) Amanita virescens ss. Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 309 Amanita floccocephala G.F. Atkinson (1900), Studies of American fungi, mushrooms edibles, poisonous ., p. 62, fig. 63 Amanita lignophila G.F. Atkinson (1909), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 7(4), p. 366 Venenarius phalloides (Fries) Murrill (1912), Mycologia, 4(5), p. 240 Amanitina phalloides (Fries) E.-J. Gilbert (1940), Iconographia mycologica, 27, supplement 1(1), p. 78 References : BK 4 154 ; Bon p. 299 ; CD 851-320, 105 ; Cetto 1 ; Galli p. 191 ; Marchand 6 ; MT 54 ; FE 9 photo 55 A a E ; Eyssartier et Roux p. 296. (4eme edition) 310 Groupe : Amanites Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Amanitaceae Chapeau/Fructification : Chapeau 6-15 cm, vert jaunatre, vert olive ou brun vert voire blanc creme pour la var. alba, radicalement fibrille de grisatre, de forme parabolique, puis convexe et enfin etalee. Marge mince, reguliere, non striee. Lames/Pores : Lames blanches, libres, le plus souvent a lamellules tronquees. Sporee blanche. Chair : Chair blanche, assez epaisse, tendre, spongieuse dans la bulbe du pied. Odeur de rose fanee en vieillissant. Stipe : Stipe 5-20 x 1-3 cm, blanc, un peu chine de verdatre. Anneau blanc persistant, membraneux, mince et flasque, strie en-dessus. Volve en sac blanc presentant des reflets verdatres a l'interieur. Habitat : Sous Fagus sylvatica (hetre), Picea abies (epicea commun), Abies alba (sapin blanc), Quercus spp. (chenes), Pinus spp. (pins), etc. Sous feuillus et plus rarement sous coniferes. Sur sol argilo-calcaire. Spores : Spores subglobuleuses, 9 x 8 µm, ellipsoides, amyloides. Comestibilite : Mortel Commentaires : Acide sulfurique (H2SO4 80%) : lilas ou violet (lames) Champignon tres commun en France et regulierement mortel car la dose letale est d'environ 30 grammes. La photo de Chantal Maillard montre un Boletus edulis (cepe de Bordeaux), excellent comestible, avec a son pied une petite amanite phalloide naissante, mortelle : il faut donc etre tres prudent. |
Agaricus xanthodermus Genevier (1876) |
![]() |
Noms francais : Agaric jaunissant ; Psalliote jaunissante Synonymes : Pratella campestris var. sylvicolass. Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 562, tab. 581 (386) Agaricus xanthodermus Genevier (1876), Bulletin de la Societe botanique de France, 23, p. 32 (Basionyme) (nom actuel) Pratella xanthoderma (Genevier) Gillet (1884), Tableaux analytiques des Hymenomycetes de France (Alencon), p. 129 Psalliota xanthoderma (Genevier) Richon & Roze (1888), Atlas des champignons comestibles et veneneux de la France, p. 53 Pratella cretacea ss. Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 73 Psalliota flavescens var. xanthoderma (Genevier) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 119 Fungus xanthodermus (Genevier) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 480 References : CD 754 ; Bon p. 279 ; Marchand 113 ; Eyssartier et Roux p. 274 Groupe : Agarics Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Agaricaceae Chapeau/Fructification : 80-100 (150) mm de diametre, trapezoide ans la jeunesse, puis convexe avec un centre aplani, finalement etale ; surface lisse, mate, blanche, parfois un peu plus foncee au milieu, gris soutenu ou couvert de meches grises ou brunatres, jaunissant fortement au toucher, cuticule pouvant se dechirer un peu avec l'age ; marge longtemps inflechie, en partie ornee de restes de voile. Lames/Pores : Pales, puis roses, brun pourpre avec l'age, etroites, libres ; aretes entieres. Chair : Blanche, jaunissante en particulier a la base du pied qui vire rapidement au frottement et degage une odeur caracteristique d'encre, de phenol. Stipe : 8-10 (15) x 1-2 (2,5)cm, cylindrique, bulbeux vers la base, parfois aussi bulbeux margine, d'abord plein, creux avec l'age ; surface blanche en-dessous de l'anneau et finement ornee de fibrilles longitudinales, au-dessus blanchatre a rose carne, lisse ; anneau blanc, membraneux, pendant, epais, face inferieure brunatre devenant squamuleux glebuleux. Toutes les parties jaunissent au toucher, en particulier a la base, dedans comme dehors. Habitat : Dans les prairies, les forets, les vergers, les cimetieres et les decharges. Juillet-octobre (avril-decembre). Frequent. Spores : 4,9-6,3 x 3,7-4,3 µm, largement ellipsoidales, lisses, a parois epaisses. Comestibilite : Toxique Commentaires : Reaction de Schaffer negative Pour identifier cette espece avec certitude, il faut frotter la base du bulbe pour la voir jaunir instantanement, finissant en gris sale, puis noter l'odeur de phenol (encre). |
Psathyrella candolleana (Fries) Maire (1937) |
![]() |
Noms francais : Psathyrelle de de Candolle Synonymes : Agaricus mutabilis O.F. Muller (1778), Flora danica, 13, p. 8, tab. 774 (nom. illegit.) Agaricus appendiculatus Bulliard (1788), Herbier de la France, 9, tab. 392 Agaricus stipatus Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 423 Agaricus stipatus var. ß appendiculatus(Bulliard) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 423 Agaricus violaceolamellatus de Candolle (1805), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 153 Agaricus candolleanus Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 182 ('candollianus ') (basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus stipatus var. ß candolleanus (Fries) Pollini (1824), Flora veronensis quam in prodomum florae italiae septentrionalis, 3, p. 646 ('candollianus ') Agaricus dumortieri L. Marchand (1826), Bijdragen tot de natuurkundige wetenschappen, 1, p. 416 Pratella stipata (Persoon) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 168 n° 2683 Agaricus vinosus Corda (1841), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 5(19-20), p. 13, tab. 4 (nom. illegit.) Agaricus egenulus Berkeley & Broome (1861), The annals and magazine of natural history, series 3, 7, p. 375 Agaricus lanaripes Cooke (1863), The journal of botany, british and foreign, 1, p. 66, tab. 3, fig. 2 Hypholoma appendiculatum (Bulliard) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 146(115) Hypholoma candolleanum (Fries) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 146(115) Agaricus felinus Passerini (1872), Nuovo giornale botanico italiano, serie 1, 4, p. 82 (nom. illegit.) Agaricus coronatus Fries (1874), Hymenomycetes europaei sive epicriseos systematis mycologici, p. 295 (nom. illegit.) Agaricus catarius Fries (1874), Hymenomycetes europaei sive epicriseos systematis mycologici, p. 296 Hypholoma appendiculatum var. stipatus(Persoon) Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 570 Hypholoma coronatum P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 501 Drosophila appendiculata (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 116 Drosophila candolleana (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 115 Agaricus corrugis var. vinosus Cooke (1886), Illustrations of british fungi, 4, n° 612, tab. 592 Hypholoma felinum Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 1040 Hypholoma lanaripes (Cooke) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 1038 Hypholoma egenulum (Berkeley & Broome) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 1040 Glyptospora lanaripes (Cooke) Fayod (1889), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 7, 9, p. 378 Hypholoma catarius (Fries) Massee (1892), British fungus flora, 1, p. 393 Psathyra corrugis var. vinosa (Cooke) Massee (1892), British fungus flora, 1, p. 354 Hypholoma cutifractum Peck (1895), Bulletin of the Torrey botanical Club, 22(12), p. 490 Hypholoma flocculentum McClatchie (1897), Proceedings of the Southern California Academy of sciences, 1, p. 381 Stropharia irregularis Peck (1900), Bulletin of the Torrey botanical Club, 27(1), p. 16 Psathyra candolleana (Fries) C.E. Bertrand (1901), Bulletin de la Societe mycologique de France, 17(4), p. 278 Psathyra appendiculata (Bulliard) C.E. Bertrand (1901), Bulletin de la Societe mycologique de France, 17(4), p. 278 Hypholoma violaceolamellatum (de Candolle) Feltgen (1906), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 2(1), p. 87 Hypholoma appendiculatum var. egenulum (Berkeley & Broome) S. Petersen (1907), Danske Agaricaceer, 1, p. 392 Hypholoma mutabile (O.F. Muller) Morgan (1908), The journal of mycology, 14(1), p. 29 Hypholomopsis appendiculatum (Bulliard) Earle (1909), Bulletin of the New York botanical Garden, 5(18), p. 436 Hypholoma appendiculatum var. coronatum(P. Karsten) Bigeard & H. Guillemin (1913), Flore des champignons superieurs de France, 2, p. 282 Hypholoma inocybeforme Kauffman (1930), Papers of the Michigan Academy of science, arts and letters, 11, p. 193 Hypholoma appendiculatum var. candolleanum (Fries) R. Heim (1934), Treballs del Museu nacional de ciencies naturals de Barcelona, serie botanica, 15(3), p. 132 Drosophila cataria (Fries) Romagnesi (1937), Revue de mycologie, Paris, 2, p. 245 Psathyrella candolleana (Fries) Maire (1937), Memoires de la Societe des sciences naturelles du Maroc, 45, p. 112 Psathyrella appendiculata (Bulliard) Maire & Werner (1937), Memoires de la Societe des sciences naturelles du Maroc, 45, p. 112 Psilocybe albobrunnea Beeli (1938), Bulletin du Jardin botanique de l'Etat a Bruxelles, 15, p. 42, tab. 3-29 (nom. illegit.) Hypholoma stipatum (Persoon) S. Imai (1938), Journal of the Faculty of agriculture Hokkaido university, 43, p. 280 (nom. illegit.) Psathyrella coronata (P. Karsten) M.M. Moser (1953), Kleinen kryptogamenflora von mitteleuropa, band 2b/2, Edn 1, p. 206 Psathyrella egenula (Berkeley & Broome) M.M. Moser (1953), Kleinen kryptogamenflora von mitteleuropa, band 2b/2, Edn 1, p. 207 Psathyrella microlepidota P.D. Orton (1960), Transactions of the British mycological Society, 43(2), p. 375 Psathyrella candolleana var. solitaria A.H. Smith (1972), Memoirs of the New York botanical Garden, 24, p. 91 Drosophila scotospora Romagnesi (1975), Bulletin de la Societe mycologique de France, 91(2), p. 155, 157 Drosophila proxima Romagnesi (1975), Bulletin de la Societe mycologique de France, 91(2), p. 149, 154 Psathyrella proxima (Romagnesi) Bon (1983) [1982], Documents Mycologiques, 12(48), p. 52 Psathyrella scotospora (Romagnesi) Bon (1983) [1982], Documents Mycologiques, 12(48), p. 52 Candolleomyces candolleanus (Fries) D. Wachter & A. Melzer (2020), Mycological Progress, 19(11), p. 1233 (nom actuel) References : Bon p. 269 ; Phillips p. 173 ; CD 803 ; Eyssartier et Roux p. 906 Groupe : Coprins/Paneoles/Psathyrelles Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Psathyrellaceae Chapeau/Fructification : 1-6 cm hygrophane, brun ochrace puis beige, creme a blanchatre en sechant. Voile blanc plus ou moins abondant, persistant souvent chez les adultes en petit flocons brunatres au centre, et parfois en lambeaux au bord. Lames/Pores : Adnees, echancrees, blanches puis gris violet et enfin brunes. Chair : Blanche. Stipe : 3-10 x 0,2-0,8 cm, plus ou moins voile. Habitat : En troupes en foret ou dans l'herbe. Spores : 6,5-9 x 4-5,5 µm, ellipsoides, a pore germinatif net. Comestibilite : Sans interet |
Inocybe geophylla (Sowerby) P. Kummer (1871) |
![]() |
Noms francais : Inocybe a lames terreuses Synonymes : Agaricus candidus Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 133, tab. 20, fig. 106 (nom. illegit.) Agaricus candidobulbosus Hoffmann (1789), Nomenclator fungorum, 1, p. 177 Agaricus ileopodius Bulliard (1793), Herbier de la France, 13, tab. 578, fig. L Agaricus argillaceus Persoon (1796), Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 1, p. 51 Agaricus geophyllus Sowerby (1798), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 124 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus affinis Persoon (1798), Icones et descriptiones fungorum minus cognitorum, 1, p. 1, tab. 1, fig. 1 Hypophyllum papillare var. bicolor Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 238, tab. 114, fig. 6-7 Gymnopus geophyllus (Sowerby) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 608 Agaricus geophyllus var. ß candidus (Batsch) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 259 Agaricus candidus rubescens Secretan (1833), Mycographie Suisse, 1, p. 209 (nom. inval.) Gymnopus argillaceus (Persoon) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 164, n° 2602 Inocybe geophylla (Sowerby) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 78 (nom actuel) Agaricus clarkii Berkeley & Broome (1873), The annals and magazine of natural history, series 4, 11, p. 340 Agaricus geophyllus subsp.* affinis (Persoon) Saccardo (1881), Michelia, 2(7), p. 241 Inocybe clarkii (Berkeley & Broome) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 784 Cortinarius ileopodius (Bulliard) Gillot & Lucand (1889), Societe d'histoire naturelle d'Autun, Bulletin, 2, p. 314 Inocybe argillacea (Persoon) Singer (1961), Persoonia, 2(1), p. 8 References : Bon p. 241 ; BK 5 21 ; BK 5 22 ; CD 1050 ; CD 1051 ; CD 1052 ; Eyssartier et Roux p. 884 Groupe : Inocybes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Inocybaceae Chapeau/Fructification : 0.5-4 cm, finement fibrilleux a presque lisse, soyeux et souvent un peu gras au toucher Lames/Pores : Echancrees, blanches, puis gris terreux Chair : Blanche, douce. Stipe : 2-6,5 x 0,2 -0,5 cm, pruineux au sommet. Habitat : Sous feuillus et sous coniferes. Spores : 8-10 x 5-6 µm, ellipsoides. Cystides metuloides abondantes, a la fois sur l'arete et sur la face des lames, lageniformes, a paroi de 0,5-1 µm d'epaisseur. Comestibilite : Toxique Commentaires : De nombreuses varietes violettes etaient autrefois decrites et son desormais considerees comme des especes a part entieres (Inocybe sublilacina, Inocybe ionolepis et Inocybe euviolacea). |
Amanita fulva Fries (1815) |
![]() |
Noms francais : Amanite fauve Synonymes : Agaricus fulvus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 41, tab. 95 (nom. illegit.) Agaricus trilobus Bolton (1788), An history of fungusses growing about Halifax, 1, p. 38, tab. 38, fig. 2 Amanita spadicea var. ß fulva Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 248 Hypophyllum saccharatum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 309, tab. 151, fig. 1 Amanita fulva Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 2 (nom actuel) Agaricus vaginatus var. ß fulvus (Fries) Sommerfeldt (1826), Supplementum florae lapponica, p. 249 Agaricus vaginatus Hornemann (1834), Flora danica, 36, p. 9, tab. 2142, fig. 2 (nom. illegit.) Amanita vaginata var. fulva (Fries) Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 51 Amanitopsis vaginata var. fulva (Fries) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 21 Amanitopsis fulva (Fries) Fayod (1889), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 7, 9, p. 317 Amanita vaginata f. fulva(Schaeffer) Veselý (1933), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 31(4), p. 278 Vaginata fulva (Fries) A.H. Smith (1949), Mushrooms in their natural habitats, p. 396 References : BK 4 139 ; Bon p. 295 ; CD 828-314, 104 ; Cetto 392 ; Galli p. 73 ; Eyssartier et Roux p. 286. (4eme edition) 300 Groupe : Amanites Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Amanitaceae Chapeau/Fructification : 50-80-(100) mm de diametre, ovoide au debut, bientot convexe a aplani, parfois deprime au centre et obtusement umbone. Surface lisse, soyeuse, lardacee au toucher, striee par transparence jusqu'au 1/4 ou au 1/3 du chapeau, fauve a brun orange, zone marginale un peu plus clair, centre plus fonce ; marge obtuse, striee. Lames/Pores : Blanches a blanchatres, larges, libres. Aretes crenelees-denticulees, parfois legerement brunatres. Chair : Blanche, mince. Stipe : 70-120 x 6-15 mm, cylindrique, farci a creux, cassant, un peu epaissi vers la base et faiblement elargi au sommet, surface finement fibrilleuse floconneuse (mais non chinee), blanchatre a creme au sommet, vers le bas rouge brunatre, base pourvue d'une volve membraneuse brun-rouge. Habitat : Sous Picea, Abies, Fagus, Betula, Castanea, parfois dans les tourbieres, sur sol acide ou calcaire. Frequent, de juin a novembre. Spores : 9,5-14,3 x 9,2-13,2 µm, globuleuses a subspheriques, lisses, hyalines. Comestibilite : Comestible |
Paxillus involutus (Batsch) Fries (1836) |
![]() |
Noms francais : Paxille enroule Synonymes : Agaricus lateralis Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 31, tab. 71-72 Agaricus contiguus Bulliard (1784), Herbier de la France, 5, tab. 240 & tab. 576, fig. 1 Agaricus involutus Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 39, tab. 13, fig. 61 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus adscendens Bolton (1788), An history of fungusses growing about Halifax, 2, p. 55, tab. 55 ('adscendibus') (nom. illegit.) Agaricus adustus Withering (1792), A botanical arrangement of British plants, Edn 2, 3, p. 301 (nom. illegit.) Hypophyllum scyphus Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 157, tab. 62 Hypophyllum infundibuliforme Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 157, tab. 63, fig. 1 Hypophyllum fossarum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 156, tab. 61, fig. 1-2 Omphalia involuta (Batsch) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 611 Paxillus involutus (Batsch) Fries (1836), Genera Hymenomycetum, p. 8 (nom actuel) Ruthea involuta (Batsch) Opatowski (1836), Archiv fur naturgeschichte, 2(1), p. 4 Rhymovis involuta (Batsch) Rabenhorst (1844), Deutschlands kryptogamen-flora, 1, p. 453 Tapinia involuta (Batsch) Patouillard (1887), Les hymenomycetes d'Europe, anatomie generale et classification des champignons superieurs, p. 130 Paxillus lateralis (Schaeffer) Saccardo (1916), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(15), p. 669 References : CD 1611 ; Bon p. 51 ; Marchand 170 ; Eyssartier et Roux p. 940 ; BK 3 p. 92 Groupe : Paxilles Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Boletales / Paxillaceae Chapeau/Fructification : Convexe d'abord, puis rapidement aplati et deprime au centre, 40-100-(150 mm) de diametre, avec un mamelon obtus dans la vieillesse. Surface lisse, parfois un peu bosselee, fibrilleuse feutree a l'etat sec, visqueuse a l'etat humide, brun ocre a brun olive, brun rouge a jaune rouille, se tachant au toucher. Marge fortement et longuement enroulee, floconneuse, feutree claire. Ammoniaque = rose-rouge. Lames/Pores : Etroites, jaune ocre a jaune olive se tachant de brun au toucher apres 10-30 secondes, de brun noir apres quelques minutes, un grand nombre fourchues et anastomosees, decurrentes en filet, egalement un peu porees reticulees. Aretes entieres, parfois teintees de brunatre. Chair : Jaune pale a jaune brunatre, se tachant a la coupe, epaisse, spongieuse molle. Odeur agreable, aromatique, fruitee. Saveur douce, amarescente, un peu astringente. Stipe : Cylindrique plein, 30-70-(80) x 7-15-(20) mm, cortique, un peu epaissi a la base et arque. Surface jaune gris a brunatre ocre, lisse, fibrilleuse longitudinalement, se tachant de brun fonce au toucher. Habitat : Dans les forets de feuillus et de coniferes, les parcs, les jardins, surtout sous Picea, Betula, parfois d'autres essences d'arbres, sur sols generalement acides, terrain humide Isoles a gregaires. Repandu et frequent. Ete-automne. Spores : Elliptiques obovales, jaunatres, lisses, 6,6-10,2 x 5,1-6,7 µm. Sporee brun rouille. Basides clavees, tetrasporiques, bouclees. Trames des lames + ou - regulieres. Cheilocystides et pleurocystides fusiformes. Cuticule formee d'hyphes irregulierement enchevetrees, larges, quelques-unes emergentes, a pigmentation brune intercellulaire. Cloisons bouclees. Comestibilite : Mortel Commentaires : Tres toxique et meme mortel a l'etat cru ou mal cuit. Cette espece, tres commune, etait qualifiee de "bon comestible" autrefois. Elle est responsable de la mort du grand specialiste des russules et des agarics : Julius Schaffer. Comme tous les paxillus, ils font parties des boletales, ce qui ramene a la particularite ( les lames sont separables du chapeau ), remonter du pied vers le sommet avec l'ongle. |
Gymnopus dryophilus (Bulliard) Murrill (1916) |
![]() |
Noms francais : Collybie des chenes Synonymes : Agaricus ochraceus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 68, tab. 255 Agaricus dryophilus Bulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 434 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus repandus Relhan (1793), Flora cantabrigiensis, suppl. 3, p. 25 (nom. illegit.) Agaricus croceus Sowerby (1796), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 19 (nom. illegit.) Agaricus tuberosus Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 276 (nom. illegit.) Omphalia dryophila (Bulliard) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 612 Collybia dryophila (Bulliard) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 115 Marasmius dryophilus (Bulliard) P. Karsten (1889), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 48, p. 103 Collybidium dryophilum (Bulliard) Murrill (1911), Mycologia, 3(3), p. 101 Gymnopus dryophilus (Bulliard) Murrill (1916), North American flora, 9(5), p. 362 (nom actuel) Collybia ferruginescens Velenovský (1939), Novitates mycologicae, p. 83 Collybia pinacea Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 52 Marasmius cupricolor Metrod (1954), Bulletin de la Societe mycologique de France, 70, p. 158 (nom. inval.) References : Bon p. 179 ; CD 522 ; Eyssartier et Roux p. 434 Groupe : Collybies Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Omphalotaceae Chapeau/Fructification : 1-6 cm, un peu strie au bord, hygrophane, orange roussatre palissant en creme ochrace a centre brun ochrace avec parfois reflets rosatres. Lames/Pores : Adnees a echancrees, serrees. Chair : Douce, blanche a odeur faible, agreable. Stipe : 2-9 x 0,3-0,5 cm, orange roussatre mais aussi ochrace a blanchatre, a base egale ou a peine elargie. Habitat : Sous feuillus le plus souvent. Spores : 5-6 x 2,5-3 µm, plus ou moins ellipsoides, non amyloides. Cystides d'aretes cylindriques ou difformes a lobees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Peut-etre confondue avec Gymnopus aquosus. |
Trametes versicolor (Linnaeus) Lloyd (1921) [1920] |
![]() |
Noms francais : Tramete versicolore Synonymes : Boletus versicolor Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1176 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Hydnum tomentosum Oeder (1770), Flora danica, 9, p. 7, tab. 534, fig. 3 (nom. illegit.) Poria versicolor (Linnaeus) Scopoli (1772), Dissertationes ad scientiam naturalem pertinentes, 1, Plantae subterraneae distributio, p. 105, tab. 25 Boletus imbricatus Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 468 Boletus atrorufus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 91, tab. 268 Boletus suberosus Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 107 (nom. illegit.) Agaricus versicolor (Linnaeus) Lamarck (1783), Encyclopedie methodique, Botanique, 1, p. 50 (nom. illegit.) Boletus plicatus Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 389 Sistotrema versicolor (Linnaeus) Trattinnick (1805), Fungi austriaci, 1, p. 55, tab. 5, fig. 10 Polyporus fuscatus Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 259 Polyporus versicolor var. ß fuscatus (Fries) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 369 Polyporus versicolor (Linnaeus) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 368 Polyporus humboldtii Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 120 Polyporus hirsutulus Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 156 Pleuropus versicolor (Linnaeus) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 171, n° 2764 Polyporus versicolor subsp.* fuscatus (Fries) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 479 Polystictus versicolor (Linnaeus) Fries (1851), Novae symbolae mycologicae. Fasciulus primus, sistens fungos in peregrinis terris a botanicis danicis nuper collectos, p. 70 Polyporus nigricans Lasch (1859), in Rabenhorst, Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 15 (nom. illegit.) Polyporus versicolor var. nigricans Fries (1874), Hymenomycetes europaei sive epicriseos systematis mycologici, p. 568 Hansenia versicolor (Linnaeus) P. Karsten (1879), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 5, p. 40 Bjerkandera versicolor (Linnaeus) P. Karsten (1881), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(1), p. 30 Bjerkandera versicolor subsp.* fuscata (Fries) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 43 Polyporus caesioglaucus Cooke (1882), Grevillea, 10(56), p. 121 Polystictus nigricans (Lasch) Cooke (1886), Grevillea, 14(71), p. 83 Coriolus versicolor (Linnaeus) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 175 Polystictus fuscatus (Fries) Cooke (1886), Grevillea, 14(71), p. 83 Polystictus hirsutulus (Schweinitz) Cooke (1886), Grevillea, 14(71), p. 83 Polystictus caesioglaucus (Cooke) Cooke (1886), Grevillea, 14(71), p. 83 Polystictus proditor Spegazzini (1889), Boletin de la Academia nacional de ciencias en Cordoba, 11(4), p. 443 Polystictus versicolor f. nigricans (Lasch) Gillot & Lucand (1890), Societe d'histoire naturelle d'Autun, Bulletin, 3, p. 171 Polystictus versicolor f. sorediata Gillot & Lucand (1890), Societe d'histoire naturelle d'Autun, Bulletin, 3, p. 171 Polystictus versicolor f. monstrosa Gillot & Lucand (1890), Societe d'histoire naturelle d'Autun, Bulletin, 3, p. 171 Polystictus versicolor var. fuscatus (Fries) Massee (1892), British fungus flora, 1, p. 212 Microporus caesioglaucus (Cooke) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 495 Microporus fuscatus (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 496 Microporus versicolor (Linnaeus) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 497 Microporus proditor (Spegazzini) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 497 Microporus hirsutulus (Schweinitz) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 496 Microporus nigricans (Lasch) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 496 Coriolus hirsutulus (Schweinitz) Murrill (1906) [1905], Bulletin of the Torrey botanical Club, 32(12), p. 643 Polystictus macuonii Lloyd (1914), Mycological writings, 4, letter n° 53, p. 9 Polystictus versicolor var. nigricans (Fries) Saccardo (1916), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(15), p. 1020 Polystictus conglomerus Lloyd (1917), Mycological writings, 5, mycological notes n° 50, p. 706, fig. 1056 Polystictus aequus Lloyd (1920), Mycological writings, 6, mycological notes n° 62, p. 933 Trametes versicolor (Linnaeus) Lloyd (1921) [1920], Mycological writings, 6, mycological notes n° 65, p. 1045 (nom actuel) Polyporus reisneri Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 654 Polyporus rohlenae Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 655 Polyporus picicola Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 655 Polyporus irpiciformis Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 655 Polyporus vitellinus Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 652 (nom. illegit.) Polystictus minutoporus Lloyd (1924), Mycological writings, 7, mycological notes n° 73, p. 1317 Polystictus doidgei Lloyd (1924), Mycological writings, 7, mycological notes n° 73, p. 1329 Trametes versicolor f. vitellinus Pilat (1939), Atlas des champignons de l'Europe, 3, Polyporaceae, p. 282 Trametes unicolor f. rohlenae (Velenovský) Pilat (1939), Atlas des champignons de l'Europe, 3, Polyporaceae, p. 281 Trametes hirsuta f. reisneri (Velenovský) Pilat (1939), Atlas des champignons de l'Europe, 3, Polyporaceae, p. 267 References : BK 2 359 ; Bon p. 319 ; Phillips p. 235 ; CD 95 ; Marchand 281 ; Eyssartier et Roux p. 1018 Groupe : Polypores Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Polyporales / Polyporaceae Chapeau/Fructification : Petits chapeaux en eventails de 1-5 cm de large minces et flexibles reunis en guirlandes a face superieure finement veloutee et zonee, de couleurs tres variees, bistre noiratre a blanchatre, ou dans la gamme des gris, des brun-roux et des fauves ochrace, tantot bleu sombre, tantot verdi par les algues. Lames/Pores : Pores fins(4-5 par mm) blancs ou creme plus ou moins arrondis. Chair : Coriace, douce Habitat : Sur bois mort, cortique ou non de feuillus, rarement sur coniferes. Spores : 6-7 x 1,5- 2 µm, cylindriques, lisses et un peu amyloides. Comestibilite : Sans interet |
Infundibulicybe geotropa (Bulliard) Harmaja (2003) |
![]() |
Noms francais : Tete de moine ; Clitocybe geotrope Synonymes : Agaricus geotropus Bulliard (1792), Herbier de la France, 12, tab. 573, fig. 2 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus pileolarius Sowerby (1797), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 61 (nom. illegit.) Hypophyllum helveticus Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 234, tab. 112 Hypophyllum fistulosum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 163, tab. 67, fig. 1-2 Agaricus gibbus var. ß major Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 82 Agaricus pileolarius var. γ columnaris Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 90 Agaricus gibbus var. ß geotropus(Bulliard) J. Becker (1828), Flora der Gegend um Frankfurt am Main, zweite abtheilung, p. 440 Agaricus infundibuliformis var. γ geotropus (Bulliard) Weinmann (1836), Hymeno et Gastero-mycetes hucusque in imperio Rossico observatos recensuit, p. 81 Agaricus infundibuliformis var. ß major (Fries) Berkeley (1836), The english flora of sir J.E. Smith, fungi, 5(2), p. 33 Agaricus gilvus var. c geotropus (Bulliard) Rabenhorst (1844), Deutschlands kryptogamen-flora, 1, p. 540 Clitocybe gilva var. geotropa (Bulliard) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 124 ('geotropus') Clitocybe geotropa (Bulliard) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 89(52) Omphalia geotropa (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 22 Infundibulicybe geotropa (Bulliard) Harmaja (2003), Annales botanica fennica, 40(3), p. 216 (nom actuel) References : CD 275-212, 112, 114 ; Marchand 34 ; Bon p. 135 ; Eyssartier et Roux p. 570, 586 4 eme edition ; BK 3 p. 162 Groupe : Tricholomes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Incertae sedis Chapeau/Fructification : Chapeau 5-20 cm, campanule au debut puis tres vite deprime pourvu au centre d'un mamelon tres marque et le plus souvent persistant. Marge longtemps enroulee. Surface feutree, beige creme Lames/Pores : Lames serrees, larges, plus ou moins fourchues, tres decurrentes, beige creme. Arete entiere. Chair : Chair blanchatre, epaisse au centre, amincie au niveau de la marge. Degage une faible odeur d'amandes ameres. Saveur douce de champignon plutot desagreable. Stipe : Pied 5-15 x 2-4 cm, cylindrique, a base legerement epaissie, plein, ferme, rigide, a chair blanche. Surface creme, fibrilleuse plutot feutree, blanche a la base. Habitat : Dans les clairieres des bois de feuillus ou de coniferes et aussi dans les patures. Ete automne. Repandu. Spores : Spores globuleuses avec un apicule bien marque, lisses, hyalines, guttulees, 6-8 x 6-7 µm. Sporee blanche. Basides clavees, tetrasporiques, bouclees. Absence de cystides. Cuticule formee d'hyphes paralleles irregulierement enchevetrees, bouclees, larges de 3-6 µm. Les hyphes superieures sont incrustees, brun clair. Comestibilite : Comestible Commentaires : Faible odeur d'amandes ameres, difficile a definir, typique, dite d'acide cyanidrique. |
Stereum hirsutum (Willdenow) Persoon (1800) [1799] |
![]() |
Noms francais : Steree hirsute Synonymes : Hydnum parasiticum Oeder (1769), Flora danica, 8, p. 8, tab. 465 Helvella agaricus Withering (1776), A botanical arrangement of all the vegetables ... in Great Britain, 2, p. 773 Helvella acaulis Hudson (1778), Flora Anglica, Edn 2, p. 633 (nom. illegit.) Helvella villosa Relhan (1785), Flora cantabrigiensis, p. 463 Auricularia reflexa Bulliard (1785), Herbier de la France, 6, tab. 274 Thelephora hirsuta Willdenow (1787), Florae berolinensis prodromus, p. 397 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Boletus auriformis Bolton (1788), An history of fungusses growing about Halifax, 2, p. 82, tab. 82 Helvella hirsute (Willdenow) Baumgarten (1790), Flora lipsiensis, p. 640 Auricularia reflexa var. 1 luteaBulliard (1791), Histoire des champignons de la France, 1, p. 281, tab. 483, fig. 3-4 Thelephora papyracea Vahl (1797), Flora danica, 20, p. tab. 1199 (nom. illegit.) Stereum hirsutum (Willdenow) Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 90 (nom actuel) Thelephora hirsuta var. a vulgaris Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 570 Auricularia aurantiaca Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 398 Thelephora concentrica Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 279 Thelephora reflexa (Bulliard) de Candolle (1805), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 105 Thelephora hirsuta var. d decipiens Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 153 Helvella versicolor Fries (1816), in Liljeblad, Utkast till en Svensk flora, Edn 3, 2, p. 454 Thelephora ochracea Schweinitz (1822), Schriften der naturforschenden Gesellschaft zu Leipzig, 1, p. 106 (nom. illegit.) Thelephora ochracea var. crassior Fries (1828), Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 1, p. 217 Thelephora subzonata Fries (1828), Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 1, p. 181 Thelephora ochracea var. ß concentrica (Albertini & Schweinitz) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 565 Corticium subzonatum (Fries) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 557 Stereum aratae Spegazzini (1880), Anales de la Sociedad cientifica Argentina, 9(6), p. 283 Stereum sarmienti Spegazzini (1888) [1887], Boletin de la Academia nacional de ciencias en Cordoba, 11(2), p. 168 Corticium ochraceum var. concentricum (Albertini & Schweinitz) J. Schroter (1888) [1889], in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 422 Terana subzonata (Fries) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 873 Stereum persoonianum Britzelmayr (1897), Botanisches centralblatt, 71, p. 91, fig. 72 Stereum variicolor Lloyd (1914), Mycological writings, 4, letter n° 53, p. 10 Stereum ochraceum Saccardo (1916), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(15), p. 1152 Stereum reflexum (Bulliard) Saccardo (1916), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(15), p. 1148 Stereum hymenoglium Spegazzini (1921), Boletin de la Academia nacional de ciencias en Cordoba, 25, p. 26 Stereum azonum Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 761 Stereum ochroleucum ss. Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 760 Stereum neuwirthi Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 760 Corticium reisneri Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 758 Stereum bombycinum Lloyd (1925), Mycological writings, 7, mycological notes n° 74, p. 1336 Stereum hirsutum f. neuwirthii (Velenovský) Pilat (1930), Sbornik Ceskoslovenske Akademie zemedelske, 5, A(3), p. 379 References : Bon p. 311 ; BK 2 200 ; CD 66 ; Eyssartier et Roux p. 1018 Groupe : Croutes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Russulales / Stereaceae Chapeau/Fructification : Resupinee ou etalee-reflechie, entierement resupinee a la face inferieure du substrat. Les chapeaux se detachent du support jusqu'a 5-30 mm. Face superieure fibreuse feutree, zonee, jaune-orange, feutree de gris-blanc a l'etat jeune, gris ochrace et palissant dans la vieillesse. Chair : Consistance elastique coriace. Habitat : Toute l'annee, sur bois mort cortique ou non de feuillus. Spores : Elliptiques cylindriques, lisses, hyalines, 5,5-6,5 x 2-3 µm, faiblement amyloides. Pas de cystides, seulement des terminaisons d'hyphes squelettiques a paroi epaisse et a sommet arrondi affleurant au niveau de l'hymenium, larges de 4-5 µm considerees comme des pseudocystides. Comestibilite : Sans interet |
Laccaria amethystina Cooke (1884) |
![]() |
Noms francais : Clitocybe laque amethyste ; Laccaire amethyste ; Laque amethyste ; Mousseron violet Synonymes : Agaricus amethystinus Hudson (1778), Flora Anglica, Edn 2, p. 612 (nom. illegit.) Agaricus amethysteus Bulliard (1784), Herbier de la France, 5, tab. 198 Agaricus yoides Villars (1789), Histoire des plantes de Dauphine, 3(2), p. 1030 Omphalia amethystea (Bulliard) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 614 Agaricus laccatus var. ß amethysteus(Bulliard) Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 837 Clitocybe laccata f. amethystina (Bulliard) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 122 Clitocybe laccata var. amethystea (Bulliard) Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 174 Laccaria amethystina Cooke (1884), Grevillea, 12(63), p. 70 (Basionyme) (nom actuel) Collybia amethystina (Cooke) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 237 Russuliopsis laccata var. amethystina (Bulliard) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 623 Clitocybe laccata var. violacea Gillot & Lucand (1889), Societe d'histoire naturelle d'Autun, Bulletin, 2, p. 182 Clitocybe amethystina (Cooke) Peck (1891) [1890], Annual report of the New York state Museum of natural history, 44, p. 68 Laccaria laccata var. amethystina(Cooke) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 25 Entoloma amethysteum Berkeley & Broome (1907), in Petch, Annals of the royal botanic Gardens, Peradeniya, 4(2), p. 52 (nom. inval.) Laccaria amethystea (Bulliard) Murrill (1914), North American flora, 10(1), p. 1 Clitocybe amethystea (Bulliard) Saccardo (1915), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(14), p. 206 Rhodopaxillus amethysteus (Bulliard) Overeem (1927), in Heyne, De nuttige planten van Nederlandsch Indie, Edn 2, 1, p. 79 Clitocybe laccata var. amethystina ss. J.E. Lange (1935), Flora agaricina Danica, 1, p. 89, pl. 40, fig. B Laccaria hudsonii Pazmany (1994), Zeitschrift fur mykologie, 60(1), p. 7 References : CD 352 ; Bon p. 147 ; Marchand 132 ; Eyssartier et Roux p. 534 Groupe : Clitocybes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Hydnangiaceae Chapeau/Fructification : Violet amethyste vif, plat, legerement ombilique, mat, lisse ou feutre, hygrophane, se decolorant au sec en violet grisatre ou blanc sale Lames/Pores : Concolore, epaisses, espacees, adnees, uncinees, se cassant net a la perpendiculaire de la longueur quand on tord le chapeau Chair : Subconcolore, odeur fongique faible, saveur douce Stipe : Violet sombre, peu palissant, fin, tortueux, strie, duveteux vers le bas. Habitat : Ubiquiste en sous bois, parfois sur les troncs degrades, tres commun Spores : 9 µm, rondes echinulees, blanches Comestibilite : Comestible Commentaires : Longtemps considere comme bon comestible, il s'avere qu'il accumule des substances radioactives et qu'il a des proprietes mutagenes dans des conditions de laboratoire selon l'ouvrage des Pr. P. Neville & G. Chevassut, (2000), Comestibilite et toxicite des champignons, Annales de la FAMM, 5, p. 48. |
Infundibulicybe gibba (Persoon) Harmaja (2003) |
![]() |
Noms francais : Clitocybe en entonnoir Synonymes : Agaricus infundibuliformis Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 49, tab. 212 Agaricus inverseconicus Hoffmann (1789), Nomenclator fungorum, 1, p. 115 Agaricus membranaceus Vahl (1790), Flora danica, 17, p. 9, tab. 1012 Agaricus obconicus J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2(2), p. 1409 Agaricus gibbus Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 449 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus gibbus var. ßß fuligineus Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 217 Omphalia gibba (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 612 Agaricus flaccidus var. ß membranaceus (Vahl) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 81 Agaricus gibbus var. membranaceus (Vahl) Fries (1828), Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 1, p. 13 Agaricus infundibuliformis subsp.* membranaceus (Vahl) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 68 Agaricus infundibuliformis var. membranaceus (Vahl) Cooke (1871), Handbook of british fungi, Edn 1(1), p. 40 Clitocybe gibba var. fuliginea (Albertini & Schweinitz) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 120 Clitocybe gibba (Persoon) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 123 Clitocybe infundibuliformis (Schaeffer) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 88(52) Clitocybe infundibuliformis var. membranacea (Vahl) Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 145 Omphalia infundibuliformis (Schaeffer) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 23 Clitocybe membranacea (Vahl) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 166 Agaricus atractus Britzelmayr (1890), Bericht des naturwissenschaftlichen vereins fur schwaben und Neuburg, 30, p. 14, fig. 204, 509 Clitocybe attracta (Britzelmayr) Saccardo (1895), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 11, p. 16 Clitocybe australis Murrill (1945) [1944], Lloydia, 7(4), p. 303 Infundibulicybe gibba (Persoon) Harmaja (2003), Annales botanica fennica, 40(3), p. 217 (nom actuel) References : CD 277-212, 113 ; Bon p. 135 ; Marchand 126 ; Eyssartier et Roux p. 572, 588 4eme edition ; BK 3 163 p. 158 ; GEC P-Q p. 86 ; Guillot p. 46 ; Lamaison LDC p. 94 ; Lamaison EVC p. 142 ; Larousse-Red p. 89 ; Phillips p. 48 ; Raris p. 62 ; Romagn.PA 186 Groupe : Tricholomes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Incertae sedis Chapeau/Fructification : O 3-7 cm. Mince, tenace, convexe a l'etat jeune puis applati, ombelliforme et finalement en entonnoir, avec souvent un mamelon central. Marge mince, enroulee chez les exemplaires jeunes, s'etalant ensuite. Plus ou moins sinueuse ou lobbee, avec un duvet fin. Cuticule devenant vite glabre, souple au toucher, couleur beige creme, creme rosatre ou creme brunatre pale. Lames/Pores : Fortement decurrentes, assez serrees, blanchatres Chair : Mince, plus epaisse au centre du chapeau, molle, blanche. Odeur cyanique nette ( amande amere, flouve, comme M. oreades). Saveur douce. La var. adstringens d'Europe centrale a une saveur desagreable. Stipe : Cylindrique, renfle a la base, grele. Hauteur: 3 a 5 cm; O 0,5 a 0,8 cm. Plein et legerement spongieux interieurement, elastique. Blanc jaunatre avec de fines fibrilles blanches longitudinales. Base pourvue d'un feutrage mycelien blanc. Habitat : Sous feuillus, plus rarement sous coniferes. En troupes, en lignes ou en ronds de sorcieres. Plutot sur sol acide. De l'ete a la fin de l'automne. Tres commun Spores : Blanches, non amyloides, 5-7 x 3,5-5 µm. elliptiques, mais avec un crochet hilaire assez marque. Cuticule filamenteuse Comestibilite : Sans interet Commentaires : Il rappelle la petite bosse centrale (papille) qui permet de differencier cette espece des autres petites especes infundibuliformes, (mais I. bresadolana est, lui aussi, parfois mamelonne). Avis aux mycophages Il convient d'ecarter les exemplaires de couleur tres claire, pour eviter la confusion avec les clitocybes blancs toxiques. Attention aussi a Paralepistopsis amoenolens, tres toxique, qui se reconnait a son odeur aromatique fruitee. |
Caloboletus radicans (Persoon) Vizzini (2014) |
![]() |
Noms francais : Bolet radicant ; Bolet blanchatre Synonymes : Boletus olivaceus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 77, tab. 105 Boletus mutabilis Schrader (1794), Spicilegium florae germanicae, 1, p. 145 Boletus bovinus Schultes (1794), Oestreichs flora, 1, p. 199 (nom. illegit.) Boletus vitellinus Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 11 Boletus radicans Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 507 (Basionyme) Sanctionne: Fries (1821) Boletus amarus Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 511 Suillus radicans (Persoon) Poiret (1806), in Lamarck, Encyclopedie methodique, Botanique, 7, p. 498 Suillus amarus (Persoon) Poiret (1806), in Lamarck, Encyclopedie methodique, Botanique, 7, p. 499 Tubiporus longipes Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 376, tab. 174, fig. 1-3 Tubiporus extensus Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 385, tab. 179 Boletus pachypus Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 118 Boletus elatus Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 134 Boletus pachypus var. γ olivaceus (Schaeffer) Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 130 Boletus pachypus var. ß vitellinus(Persoon) Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 130 Boletus albidus Roques (1832), Histoire des champignons comestibles et veneneux, p. 70, tab. 8, fig. 5 (nom. illegit.) Boletus auricomus Chevallier (1837), Fungorum et byssorum iIllustrationes, 1, tab. 36 Boletus pachypus subsp.* amarus(Persoon) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 417 Boletus candicans Fries (1869), in Inzenga, Funghi Siciliani, centuria 2, p. 54, tab. 10, fig. 4 Boletus pachypus var. amarus(Persoon) W.G. Smith (1873), The journal of botany, british and foreign, 11, p. 337 Boletus radicatus Fries (1874), Hymenomycetes europaei sive epicriseos systematis mycologici, p. 521 (nom. illegit.) Tubiporus pachypus (Fries) P. Karsten (1881), Revue mycologique (Toulouse), 3(9), p. 16 Versipellis radicans (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 158 Dictyopus pachypus (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 160 Dictyopus pachypus var. candicans(Inzenga) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 160 Dictyopus olivaceus (Schaeffer) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 160 Suillus pachypus (Fries) Richon & Roze(1888), Atlas des champignons comestibles et veneneux de la France et des pays circonvoisins, p. 193 Xerocomus radicans (Persoon) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 417 Dictyopus amarus (Persoon) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 424 Dictyopus albidus Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 424 Boletus macrocephalus Leuba (1890), Les champignons comestibles et les especes veneneuses avec lesquelles ils pourraient etre confondus, p. 55, tab. 35 Boletus pachypus var. albidus(Quelet) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 154 Suillus olivaceus (Schaeffer) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 536 Boletus pachypus var. candicans (Fries) Saccardo (1916), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(15), p. 924 Tubiporus olivaceus (Schaeffer) Ricken (1918), Vademecum fur pilzfreunde, Edn 1, p. 206 Boletus albidus subsp.* eupachypus Konrad (1929), Bulletin de la Societe mycologique de France, 45(1), p. 71 Boletus olivaceoflavus Dermek (1973), Mykologický sbornik, 50(1-2), p. 4 Boletus radicans var. pachypus (Fries) Bon (1985), Documents mycologiques, 15(60), p. 38 Boletus radicans f. sanguineipes Panzera (1996), Rivista di micologia, 39(2), p. 151 (nom. inval.) Boletus sanguineipes Panzera (1997), Rivista di micologia, 40(2), p. 303 Caloboletus radicans (Persoon) Vizzini (2014), Index fungorum, 146, p. 1 (nom actuel) References : FE 2 pl. 18 ; BK 3 16 ; Bon p. 37 ; CD 1662-468, 67 ; Cetto 699 ; Engel (2) 13 ; Galli p. 203 ; LE pl. 4 A ; Marchand 215 ; MRT 84 ; Phillips p. 196 ; Marchand 203 ; Eyssartier et Roux p. 96, 106 4eme edition Groupe : Bolets Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Boletales / Boletaceae Chapeau/Fructification : 15 a 20 cm, d'aspect mat, veloute (soyeux fibrilleux au toucher), blanchatre a gris clair, puis gris beige plus ou moins tache de verdatre ou gris bleute. Marge est ondulee lobee, legerement rabattue sur les tubes. Lames/Pores : Petits, jaune vif puis salis de brunatre ou de verdatre, bleuissant au toucher, mais ce bleuissement est souvent fugace, a peine perceptible par temps tres sec. Tubes separes du stipe par une vallecule, jaune clair, puis verdatre. Chair : Blanchatre, bleuissant rapidement dans le chapeau puis palissante. Rougeatre la moitie inferieure du pied. Odeur plutot desagreable. Saveur generalement amere. Stipe : Assez court, jusqu'a 12 x 7 cm, irregulier et variable par temps sec, subradicant, souvent a base appointie, concolore (blanchatre, grisonnant par places, legerement tache de rougeatre), mais jaune vif en haut, reticule de jaunatre, puis de brunatre, parfois rougeatre, bleuissant. Le reseau, tres fin, peut passer inapercu. Habitat : Le plus souvent a l'etage collineen. Espece calciphile qui s'accomode parfois cependant de terrains neutres, et thermophile, frequente dans toute la zone meridionale et temperee, se refugiant sur les coteaux bien exposes au fur et a mesure que l'on remonte vers le nord. Spores : Elliptiques fusiformes, lisse, couleur de miel, guttulees 11-14,8 µm x 5-7 µm. Sporee brun olivace fonce. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Les caracteres botaniques du chapeau sont assez constants alors que le stipe, au contraire, est tres variable, plus ou moins radicant, plus ou moins jaune, plus ou moins tache ou ponctue de rougeatre vineux et assez facilement deforme par temps sec. De cette variabilite resulte la creation de divers noms pour ce qui n'est en realite, qu'une seule espece. |
Hygrophoropsis aurantiaca (Wulfen) Maire (1929) |
![]() |
Noms francais : Fausse-girolle ; Fausse girolle Synonymes : Agaricus alectorolophoides Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 46, tab. 206 Agaricus aurantiacus Wulfen (1781), in Jacquin, Miscellanea austriaca, 2, p. 107, tab. 14, fig. 3 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Merulius aurantiacus (Wulfen) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1430 Merulius alectorolophoides (Schaeffer) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1430 Hypophyllum gemellum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 143, tab. 51, fig. 3-4 Agaricus subcantharellus Sowerby (1814), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 413 Cantharellus aurantiacus (Wulfen) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 318 Merulius pseudocantharellus Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 26 Cantharellus brachypodes Chevallier (1826), Flore generale des environs de Paris, 1, p. 240, tab. 7, fig. 5 ('brachopodes') Cantharellus ravenelii Berkeley & M.A. Curtis (1853), The annals and magazine of natural history, series 2, 12, p. 425 Merulius ravenelii (Berkeley & M.A. Curtis) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 862 (nom. illegit.) Merulius brachypodus (Chevallier) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 862 Clitocybe aurantiaca (Wulfen) Studer-Steinhauslin (1900), Hedwigia: Beiblatt zur Hedwigia, 39(1), p. (7) Chanterel alectorolophoides (Schaeffer) Murrill (1910), North American flora, 9(3), p. 169 Hygrophoropsis aurantiaca (Wulfen) Maire (1929), in Martin-Sans, L'empoisonnement par les champignons, p. 99 (nom actuel) References : CD 1609 ; Marchand 74 ; Bon p. 51 ; Eyssartier et Roux p. 554 Groupe : Chanterelles Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Boletales / Hygrophoropsidaceae Chapeau/Fructification : 3-8 cm vite creux Lames/Pores : Fourchues ramifiees dichotomiquement, decurrentes, facilement separables du chapeau Chair : Mince, peu charnu Stipe : 3-5 cm x 0,3-0,6 cm, brunissant a la base au toucher ou avec l'age Habitat : Terricole, sous feuillus ou coniferes, parfois sur debris ligneux ou aiguilles. Ne pousse pas en touffe. Spores : Blanches Comestibilite : Sans interet Commentaires : Confusion possible avec la "vraie girolle" Cantharellus cibarius |
Gymnopus fusipes (Bulliard) Gray (1821) |
![]() |
Noms francais : Collybie a pied en fuseau Synonymes : Agaricus monstrosus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 69, tab. 245 Agaricus fusiformis Bulliard (1781), Herbier de la France, 2, tab. 76 Agaricus fusipes Bulliard (1782), Herbier de la France, 3, tab. 106, tab. 516, fig. 2 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus luxurians Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 49 Agaricus elasticus Withering (1792), A botanical arrangement of British plants, Edn 2, 3, p. 313 (nom. illegit.) Hypophyllum lacerumPaulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 142, tab. 49, fig. 1-3 Hypophyllum clavus Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 141, tab. 48, fig. 1 Hypophyllum senardianum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 141, tab. 48, fig. 2 Hypophyllum fusipes (Bulliard) Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 143, tab. 50, fig. 1-4 Agaricus ilicinus de Candolle (1815), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 6, p. 48 Agaricus oreades Hornemann (1818), Flora danica, 27, p. 9, tab. 1607 (nom. illegit.) Agaricus crassipes var. 2 elasticus (Withering) Purton (1821), An appendix to Midland flora, 3(1), p. 199 Gymnopus fusipes (Bulliard) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 604 (nom actuel) Agaricus leptopodes Chevallier (1826), Flore generale des environs de Paris, 1, p. 154 Agaricus daucipesPersoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 147 Agaricus fusipes var. ß caldariiPersoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 146 Agaricus lancipes Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 83 Collybia fusipes (Bulliard) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 93(57) Collybia ilicina (de Candolle) Gillet (1875), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 313 Collybia lancipes (Fries) Gillet (1875), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 312 Collybia fusipes var. lancipes (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 28 Rhodocollybia fusipes (Bulliard) Romagnesi (1978), Bulletin de la Societe mycologique de France, 94(1), p. 78 References : CD 520-258, 118 ; Bon p. 179 ; Marchand 123 ; Eyssartier et Roux p. 426, 438 4eme edition Groupe : Collybies Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Omphalotaceae Chapeau/Fructification : Chapeau un peu campanule, puis convexe, brun a beige, hygrophane, mouchete de roux a noir. Lames/Pores : Adnees a echancrees, beige grisatre rapidement mouchete de roux. Chair : Blanche, fibreuse, immuable. Odeur faible non caracteristique. Stipe : En fuseau, coriace, brun vers la base puis brunatre a creme. Habitat : Souvent sous Quercus spp. (chenes). Au pied des souches de feuillus ou sur leurs racines. Dans les forets de feuillus ou melees. Tendance collineenne. Cespiteux. Juin-octobre (mai-decembre). Frequent. Comestibilite : Sans interet |
Coprinellus micaceus (Bulliard) Vilgalys, Hopple & Jacq. Johnson (2001) |
![]() |
Noms francais : Coprin micace Synonymes : Agaricus lignorum Scopoli (1772), Dissertationes ad scientiam naturalem pertinentes, 1, Plantae subterraneae distributio, p. 110, tab. 37, fig. 1 Agaricus turbinatus Withering (1776), A botanical arrangement of all the vegetables ... in Great Britain, 2, p. 764 (nom. illegit.) Agaricus rufescens Lamarck (1778), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 1, 1, p. 110 Amanita rufescens (Lamarck) Lamarck (1783), Encyclopedie methodique, Botanique, 1, p. 109 Agaricus balanus Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 63 Agaricus micaceus Bulliard (1785), Herbier de la France, 6, tab. 246 & tab. 565 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus congregatus Sowerby (1800), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 261 (nom. illegit.) Agaricus ferrugineus P. Gaertner, B. Meyer & Scherbius (1802), Oekonomisch-technische flora der Wetterau, 3(2), p. 317 (nom. illegit.) Hypophyllum plicatum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 259, tab. 126, fig. 1-3 Agaricus congregatus var. 3 turbinatus (Withering) Purton (1821), An appendix to Midland flora, 3(1), p. 235 Coprinus micaceus (Bulliard) Fries (1827) [1825-26], Stirpes agri femsionensis, 3, p. 56 Coprinus micaceus var. b laetior Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 247 Coprinopsis micaceus (Bulliard) Fayod (1889), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 7, 9, p. 380 Coprinellus micaceus (Bulliard) Vilgalys, Hopple & Jacq. Johnson (2001), Taxon, 50(1), p. 234 (nom actuel) References : Bon p. 273 ; BK 4 294 ; CD 769 ; Eyssartier et Roux p. 928 Groupe : Coprins/Paneoles/Psathyrelles Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Psathyrellaceae Chapeau/Fructification : Chapeau 10-30 mm de diametre, globuleux au debut puis vite campanule a etale, sillonne, lentement deliquescent, brun roussatre plus fonce au centre, plus pale au niveau de la marge puis progressivement gris noiratre avec l'age. Le voile se morcelle a la surface et persiste sous forme de petites paillettes d'aspect micace qui finissent par disparaitre avec l'age. Marge sinueuse puis dechiree. Lames/Pores : Lames ascendantes et libres, blanches au debut puis grises a noires et deliquescentes a la fin. Chair : mince, blanche puis brune. Odeur nulle. Saveur douce, fade. Stipe : Pied 30-100 x 2-5 mm, cylindrique, creux, cassant, finement pubescent sur toute la longueur dans la jeunesse puis glabre et brillant jaunatre. Habitat : En groupes ou fascicule sur bois mort, sur souches, racines enfouies, troncs en decomposition. Spores : Spores elliptiques de profil, plus ou moins mitriformes de face, lisses, brun fonce a pore germinatif net et souvent tronque, 8-10 x 4-6,5 µm. Sporee noire. Basides clavees, tetrasporiques, non bouclees. Cheilocystides vesiculeuses a clavees, 20-90 x 20-75 µm. Pleurocystides vesiculeuses a elliptiques, 70-100 x 50-70 µm. Caulocystides lageniformes au sommet du pied. Cellules du voile, globuleuses, en partie brunatres et incrustees Comestibilite : Sans interet |
Scleroderma citrinum Persoon (1801) |
![]() |
Noms francais : Scleroderme commun ; Scleroderme citron Synonymes : Lycoperdon aurantium Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1184 Lycoperdon aurantiacum F.H. Wiggers (1780), Primitiae flora holsaticae, p. 108 Lycoperdon cervinum Bolton (1789), An history of fungusses growing about Halifax, 3, p. 116, tab. 116 (nom. illegit.) Tuber solidum Withering (1792), A botanical arrangement of British plants, Edn 2, 3, p. 459 Scleroderma citrinum Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 153 (Basionyme) Sanctionnement : Persoon (1801) (nom actuel) Scleroderma aurantium (Linnaeus) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 153 Lycoperdon tesselatum Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 191 Lycoperdon pratense Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 446, tab. 201, fig. 3 (nom. illegit.) Lycoperdon citrinum (Persoon) Pollini (1824), Flora veronensis quam in prodomum florae italiae septentrionalis, 3, p. 714 Scleroderma squamosum Chevallier (1826), Flore generale des environs de Paris, 1, p. 357 Scleroderma vulgare Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 46 Pompholyx sapidum Corda (1841), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 5(19-20), p. 47, tab. 15 Scleroderma vulgare var. aurantiacum (F.H. Wiggers) W.G. Smith (1908), Synopsis of the British Basidiomycetes, p. 480 Scleroderma aurantium var. aurantiacum (F.H. Wiggers) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 49 References : Bon p. 303 ; Phillips p. 251 ; CD 1726-482, 68 ; Marchand 351 ; Eyssartier et Roux p. 1048, 1080 4eme edition ; Cetto 1 p. 595 ; BK 2 506 Groupe : Vesses de loup Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Boletales / Sclerodermaceae Chapeau/Fructification : Fructification tuberculeuse, globuleuse, presque sessile, retrecie a la base, legerement enfouie dans le sol, 30-100-(150) mm. Peridie simple, epaisse d'environ 5 mm, grossierement et fortement squameuse, squames brunes sur fond jaune citron ou brun-jaune pale, coriace, tenace, se dechirant a maturite. Chair : Blanchatre au debut avec un reflet violet, ferme, puis brune a noire marbree de blanc, pulverulente a maturite et parcourue d'hyphes. Absence de capillitium. Odeur forte de caoutchouc, saveur douce. Sporee brun olivatre sombre. Stipe : Rudimentaire prolonge par des cordons myceliens. Habitat : Sur sol acide, pauvre et sablonneux ou sur sol tourbeux dans les foret mixtes de feuillus et de coniferes, ainsi qu'en lisieres parmi les mousses, les fougeres, les bruyeres, meme dans les pres, sous les arbres et les arbustes. Tres commun, ete-automne. Spores : Globuleuses, irregulierement cretees-echinulees, ornementation souvent incomplete et irreguliere, 9-11 µm de diametre (sans ornementation), cretes jusqu'a 1,5 µm de hauteur. Basides clavees non bouclees. Hyphes de la gleba brunes, a parois minces ou epaissies, larges, cloisonneees, bouclees. Comestibilite : Toxique Commentaires : Parfois parasite par Pseudoboletus parasiticus. |
Xerocomus subtomentosus (Linnaeus) Quelet (1888) |
![]() |
Noms francais : Bolet tomenteux ; Bolet subtomenteux Synonymes : Boletus subtomentosus Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1178 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus subtomentosus (Linnaeus) Lamarck (1783), Encyclopedie methodique, Botanique, 1, p. 51 Boletus bovinus var. Vahl (1792), Flora danica, 18, p. 8, tab. 1074 Tubiporus brachiatusPaulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 408, tab. 183, fig. 3 Tubiporus subtomentosus(Linnaeus) Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 393, tab. 183, fig. 4-5 Tubiporus guttatusPaulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 375, tab. 173, fig. 1-4 Leccinum subtomentosum(Linnaeus) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 647 Boletus striaepes Secretan ex Fries (1835), Boleti, fungorum generis, illustratio, p. 9 Boletus pannosus Rostkovius (1844), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 5(22), p. 79, tab. 22 Boletus cinnamomeus Rostkovius (1844), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 5(21), p. 53, tab. 9 (nom. illegit.) Boletus dentatus Rostkovius (1844), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 5(23), p. 85, tab. 25 Boletus eriophorus Rostkovius (1844), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 5(22), p. 75, tab. 20 Rostkovites subtomentosus (Linnaeus) P. Karsten (1881), Revue mycologique (Toulouse), 3(9), p. 16 Versipellis cinnamomea Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 159 Versipellis striaepes (Secretan ex Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 157 Versipellis subtomentosa(Linnaeus) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 158 Xerocomus subtomentosus (Linnaeus) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 418 (nom actuel) Xerocomus striaepes(Secretan ex Fries) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 418 Boletus immutabilis Britzelmayr (1890), Bericht des naturwissenschaftlichen vereins fur schwaben und Neuburg, 30, p. 33, fig. 44 Suillus cinnamomeus(Quelet) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 535 Suillus dentatus (Rostkovius) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 535 Suillus pannosus (Rostkovius) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 536 Suillus eriophorus (Rostkovius) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 535 Suillus immutabilis (Britzelmayr) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 535 Suillus striaepes (Secretan ex Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 536 ('striipes') Boletus subtomentosus subsp.* reticulatipes C. Martin (1903), Materiaux pour la Flore cryptogamique Suisse, 2(1), p. 24 Boletus subtomentosus var. marginalis Boudier (1906) [1905-10], Icones mycologicae, tome 1, tab. 142 Ceriomyces subtomentosus (Linnaeus) Murrill (1909), Mycologia, 1(4), p. 153 Gyrodon immutabilis (Britzelmayr) Saccardo & Trotter (1912), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 21, p. 254 Boletus oregonensis(Murrill) Murrill (1912), Mycologia, 4(4), p. 217 Ceriomyces oregonensis Murrill (1912), Mycologia, 4(2), p. 99 Boletus subtomentosus var. striaepes(Secretan ex Fries) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 563 Xerocomus marginalis (Boudier) E.-J. Gilbert (1931), Les Bolets. Les livres du mycologue, 3, p. 141 Xerocomopsis subtomentosus (Linnaeus) Reichert (1940), Palestine journal of botany, rehovot series, 3, p. 229 Boletus marginalis (Boudier) J. Blum (1969), Revue de mycologie, Paris, 34(2-3), p. 276 (nom. inval.) Boletus reticulatipes (C. Martin) J. Blum (1969), Revue de mycologie, Paris, 34(2-3), p. 276 (nom. inval.) References : FE 2 pl. 40 ; BK 3 60 ; Bon p. 43 ; CD 1650-465, 67 ; Cetto 287 ; Engel (3) 47 ; Galli p. 121 ; Marchand 219 ; MRT 47 ; Phillips p. 202 ; Eyssartier et Roux p. 84, 86 4eme edition Groupe : Bolets Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Boletales / Boletaceae Chapeau/Fructification : 3-12 cm, feutre, tres variable pouvant prendre toutes les couleurs depuis le rouge sang jusqu'au jaune citron vif. Lames/Pores : jaune vif a jaune d'or Chair : Jaune pale ou blanchatre typiquement rosee ou rougeatre dans la moitie inferieure du stipe. Stipe : 3-10 x 0,5-3 cm, lisse ou le plus souvent avec des veines plus ou moins en relief au sommet, jaune pale a jaune vif. Habitat : Sous differents feuillus, surtout les chenes et les chataigniers. Spores : 11-15 x 4,5-5,5 µm, allongees-fusoides, lisses. Comestibilite : Comestible Commentaires : Vapeurs d'ammoniaque (NH3) : rouge ou nul (cuticule), faiblement bleu (chair). |
Craterellus tubaeformis (Fries) Quelet (1888) |
![]() |
Noms francais : Chanterelle en tube Synonymes : Merulius hispidulus Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 462 Merulius infundibuliformis Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 462 Agaricus degener Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 62, tab. 243 (nom. illegit.) Agaricus pruinatus Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 93, tab. 9, fig. 35 Agaricus cornucopioides Bulliard (1784), Herbier de la France, 5, tab. 208 (nom. illegit.) Agaricus cornucopioides bulliardii Hoffmann (1789), Nomenclator fungorum, 1, p. 148 Agaricus inflexus Hoffmann (1789), Nomenclator fungorum, 1, p. 145 Peziza undulata Bolton (1789), An history of fungusses growing about Halifax, 3, p. 105, tab. 105, fig. 2 Helvella tubaeformis Bulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 461 Agaricus cantharelloides Bulliard (1791), Herbier de la France, 11, tab. 506, fig. 2 Agaricus cantharelloides Sowerby (1796), Coloured figures of English fungi or mushrooms (London), 1(no. 9), tab. 47 (nom. illegit.) Merulius cantharelloides (Bulliard) J.F. Gmelin (1792), naturae, Edn 13, 2, p. 1430 Merulius pruinatus (Batsch) J.F. Gmelin (1792), naturae, Edn 13, 2(2), p. 1430 Merulius cyathus J.F. Gmelin (1792), naturae, Edn 13, 2, p. 1430 Merulius agaricoides J.F. Gmelin (1792), Naturae, Edn 13, 2, p. 1430 Merulius helvelloides J.F. Gmelin (1792), Naturae, Edn 13, 2, p. 1430 Cantharellus infundibuliformis (Scopoli) Roussel (1796), Flore du Calvados et des terreins adjacens, Edn 1, p. 33 Merulius lutescens Persoon, Synopsis methodica fungorum (1801), 2, p. 489 Merulius tubiformis (Bulliard) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, 2, p. 489 Merulius fuligineus Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, 2, p. 490 Merulius fuligineus var. pruinatus (Batsch) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, 2, p. 490 Hyponevris pruinata (Batsch) Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 130, tab. 37, fig. 1 Cantharellus tubaeformis Fries (1821), mycologicum, 1, p. 319 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Cantharellus tubaeformis var. zonatus Fries (1821), mycologicum, 1, p. 320 Merulius hydrolips var. fuligineus (Persoon) Merat (1821), Nouvelle Flore des Environs de Paris, Edn 2, 1, p. 48 Merulius tubiformis var. lutescens (Persoon) Persoon (1825), Mycologia Europaea (Erlanga), 2, p. 17 Merulius xanthopus Persoon (1825), Mycologia Europaea (Erlanga), 2, p. 19 Merulius tubaeformis (Fries) J. Becker (1828), Flora der Gegend um Frankfurt am Main, zweite abtheilung, p. 562 (nom. illegit.) Merulius tubaeformis var. β zonatus(Fries) J. Becker (1828), Flora der Gegend um Frankfurt am Main, zweite abtheilung, p. 562 Cantharellus xanthopus (Pers.) Duby (1830), Botanicon Gallicum seu Synopsis Plantarum in flora GalIica descriptarum, Edn 2 (Paris), 2, p. 799 Cantharellus infundibuliformis (Scopoli) Fries (1838) [1836-1838], Epicrisis mycologicum (Upsaliae), p. 366 Cantharellus tubaeformis var. pallidus Gillet (1878), Hymenomycetes (Alencon)(fasc. suppl.), p. 4 Cantharellus tubaeformis var. infundibuliformis(Scopoli) Gillet (1884), Tableaux analytiques des Hymenomycetes de France (Alencon), p. 36 Cantharellus infundibuliformis var. subramosus Bresadola (1887), Fungi Tridentini novi, vel nondum delineati, descripti et iconibus illustrati, 1(6-7), p. 87 Craterellus tubaeformis (Fries) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 36 (nom actuel) Craterellus infundibuliformis (Scopoli) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 36 Trombetta lutescens (Pers.) Kuntze (1891), Revista Genera Plantarum (Leipzig), 2, p. 873 Cantharellus cantharelloides Quelet (1896) [1895], Compte Rendu de la Association Francaise pour l'Avancement des Sciences, 24(2), p. 619 Craterellus cantharelloides var. lutescens (Persoon) Quelet (1896) [1895], Compte Rendu de la Association Francaise pour l'Avancement des Sciences, 24(2), p. 619 Chanterel infundibuliformis (Scopoli) Murrill (1910), North American Flora (New York), 9(3), p. 168 Cantharellus infundibuliformis var. nigricansPeck (1911) [1910], Bulletin of the New York state Museum, 150, p. 42 Cantharellus infundibuliformis var. tubiformis (Fries) Maire (1933), Treballs del Museu nacional de ciencies naturals de Barcelona, serie botanica, 15(2), p. 44 Cantharellus tubaeformis var. lutescens J.E. Lange (1940), Flora Agaricina Danica 5, p. 85 Cantharellus infundibuliformis var. lutescens (Persoon) Corner (1966), Annals of Botany Memoirs, 2, p. 70 Cantharellus tubaeformis var. subramosus (Bresadola) Cetto (1987), Enzyklopadie der Pilze, Band 1: Leistlinge, Korallen, Porlinge, Rohrlinge, Kremplinge u.a. (Munchen), p. 135 Cantharellus tubaeformis f. pallidus (Gillet) Neville & Alpago-Novello, Bulletin trimestriel de la Socete mycologique de France, 114(4), p. 18 (1998) Craterellus tubaeformis f. pallidus (Gillet) Vila (2006), Errotari 3, p. 59 References : CD 112 ; Bon p. 307 ; Marchand 177 ; Eyssartier et Roux p. 596 ; BK 2 485 Groupe : Chanterelles Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Cantharellales / Hydnaceae Chapeau/Fructification : Mesurant 3-6 cm, gris ocre a gris brun, plan puis ombilique. Marge etalee. Lames/Pores : Hymenium jaunatre a gris orange, a plis fourchus. Chair : Mince, plus ou moins jaune. Odeur faible. Stipe : Creux. Habitat : En foret, sous coniferes. A terre ou sur les troncs moussus et degrades. Gregaire ou cespiteux. Automne-hiver. Repandu et frequent. Spores : Mesurant 11 × 9 µm, ochrace pale, lisses. Comestibilite : Bon comestible Commentaires : Attention ! cette espece est parfois trouvee en melange dans la mousse avec Leotia lubrica qui est toxique. |
Suillellus queletii (Schulzer) Vizzini, Simonini & Gelardi (2014) |
![]() |
Noms francais : Bolet de Quelet Synonymes : Boletus purpureus Secretan (1833), Mycographie Suisse, 3, p. 29 (nom. inval.) Boletus clavicularis Gillet (1877), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 644 Boletus queletii Schulzer (1885), Hedwigia, 24(4), p. 143 (Basionyme) Boletus bresadolae Schulzer (1885), Hedwigia, 24(4), p. 144 (nom. illegit.) Versipellis queletii (Schulzer) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 158 Boletus slavonicus Saccardo & Cuboni (1888), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 6, p. 17 Suillus slavonicus (Saccardo & Cuboni) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 536 Suillus queletii (Schulzer) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 536 Dictyopus queletii (Schulzer) Quelet (1898) [1897], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 26(2), p. 450, pl. 4, fig. 15 Suillus clavicularis (Gillet) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 535 Boletus erythropus subsp.* rubens Schiffner (1922), Zeitschrift fur pilzkunde, 1, p. 72 Tubiporus queletii (Schulzer) Maire (1937), Publicaciones del Instituto botanico, Barcelona, 3(4), p. 46 Suillellus queletii (Schulzer) Vizzini, Simonini & Gelardi (2014), Index fungorum, 188, p. 1 (nom actuel) References : FE 2 pl. 22 ; CD 1683 ; Bon p. 39 ; Cetto 701 ; Engel (2) 32 ; Galli p. 245 ; Marchand 162 ; MRT 96 ; Phillips p. 201 ; Eyssartier et Roux p. 98 ; BK 3 n° 15 page 58. Groupe : Bolets Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Boletales / Boletaceae Chapeau/Fructification : Chapeau 5-15 cm, hemisherique puis aplati et pulvine, sec, soyeux veloute de couleur variable, brun orange a brun cuivre mais aussi brun rouge a carmin fonce avec des nuances des nuances olivatres. Lames/Pores : Pores fins, jaune puis rouge orange devenant olivaces avec l'age, bleuissant au toucher. Tubes longs de 10-20 mm d'abord jaune puis jaune olive. Chair jaune sous les tubes. Chair : Chair jaune pale, legerement bleuissante a la coupe, epaisse, typiquement couleur betterave rouge a la base du pied. Odeur et saveur acidulees. Stipe : Pied 5-15 x 1,5-4,5 cm, ventru puis cylindrique, radicant, plein. Surface lisse, mate, seche, finement ponctuee floconneuse sous le chapeau, jaune pale puis graduellement rouge pourpre vineux a la base, de couleur "betterave rouge" Habitat : Forets de feuillus surtout sous chenes et charmes dans les bois clairs. Spores : Spores 10-14 x 5-6 µm, elliptiques-fusoides, lisses, jaune olive pale, guttulees. Sporee brun olive fonce. Basides clavees, tetrasporiques, non bouclees Cheilo et pleurocystides fusiformes, clavees a vesiculeuses, en partie a contenu jaunatre, 30-45 x 8-11 µm. Cuticule formee d'hyphes dressees a extremites fusiformes ou cylindriques, non bouclees, plus ou moins pigmentees de brun, larges de 3-8 µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Caracterise par l'absence de reseau sur le pied et sa base de couleur betterave rouge. |
Tricholoma scalpturatum (Fries) Quelet (1872) |
![]() |
Noms francais : Tricholome grave ; Tricholome farineux jaunissant ; Tricholome jaunissant Synonymes : Agaricus leucoxanthus subsp.* holoxanthusPersoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 181 Agaricus friesii var. 3 Junghuhn (1830), Linnaea, Ein journal fur die botanik, 5, p. 395 Agaricus terreus subsp.* chrysites Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 35 Agaricus scalpturatus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 31 (Basionyme) Tricholoma scalpturatum (Fries) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 232(211) (nom actuel) Tricholoma chrysites (Fries) Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 98 Tricholoma terreum var. chrysites (Fries) Wunsche (1877), Die pilze. Eeine anleitung zur kenntniss derselben, p. 199 Cortinellus terreus subsp.* chrysites(Fries) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 30 Cortinellus scalpturatus (Fries) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 27 Gyrophila argyracea var. chrysites (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 13 Tricholoma argyraceum subsp.* chrysites (Fries) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 104 Tricholoma terreum var. scalpturatum(Fries) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 16 Agaricus argyraceus var. chrysites (Fries) Cooke (1891), Illustrations of british fungi, 8, n° 1119, tab. 947 Tricholoma scalpturatum var. chrysites (Fries) Massee (1893), British fungus flora, 3, p. 191 Monomyces scalpturatum (Fries) Earle (1909), Bulletin of the New York botanical Garden, 5(18), p. 442 Tricholoma argyraceum var. chrysites (Fries) Saccardo (1915), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(14), p. 125 References : BK 3 431 ; Bon p. 155 ; CD 396-234, 116 ; Cetto 573 + 2411 ; Galli p. 119 ; Marchand 852 ; FE 3 p. 465 ; Eyssartier et Roux p. 526, 540 4eme edition ; LP p. 267. Groupe : Tricholomes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Tricholomataceae Chapeau/Fructification : Chapeau jusqu'a 8 cm de diametre, convexe vite aplati, en general peu mamelonne, finement fibrilleux radialement avec squamules concentriques vers le centre. Gris brun argente au debut puis de plus en plus pale jusqu'a beige creme. Squamules toujours plus foncees, gris brun avec des nuances rougeatres. Marge longtemps incurvee, finement fibrilleuse. Avec l'age, l'ensemble du champignon jaunit de facon caracteristique a partir de la marge. Lames/Pores : Lames blanchatres, echancrees et decurrentes en filet, jaunissant avec l'age. Chair : Chair blanche, mince, jaunissante. Odeur et saveur farineuses. Stipe : Pied 3-6 x 0,5-1 cm, cylindrique, souvent arque, plein, soyeux brillant, orne de fines fibrilles longitudinales sur fond blanc grisatre. Tendance a jaunir. Restes de voile fibrilleux dans la jeunesse. Habitat : Dans tout type de sol. Repandu Spores : Spores elliptiques, lisses, hyalines, guttulees, I-, 4,5-6 x 3-4 µm. Sporee blanche. Basides tetrasporiques bouclees. Pas de cystides. Cuticule de type trichodermique faite d'hyphes irregulierement enchevetrees, pigmentees de brun, larges de 3_8 µm, bouclees. Comestibilite : Comestible Commentaires : Chair jaunissante avec l'age comme les lames. Zone cortiniforme assez discrete. Calcicole. |
Laetiporus sulphureus (Bulliard) Murrill (1920) |
![]() |
Noms francais : Polypore soufre Synonymes : Agaricus speciosus Battarra (1755), Fungorum agri ariminensis historia, p. 68, tab. 34, fig. B (nom. inval.) Boletus caudicinus Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 469 Boletus tenax Lightfoot (1777), Flora scotica, 2, p. 1031 Boletus coriaceus Hudson (1778), Flora Anglica, Edn 2, p. 625 (nom. illegit.) Boletus imbricatus Bulliard (1786), Herbier de la France, 7, tab. 366 (nom. illegit.) Boletus citrinus J.J. Planer (1788), Index plantarum quas in agro erfurtensi sponte provenientes, p. 279 (nom. illegit.) Boletus ramosus Bulliard (1788), Herbier de la France, 9, tab. 418 Boletus sulphureus Bulliard (1788), Herbier de la France, 9, tab. 429 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Boletus lingua-cervina Schrank (1789), Baiersche flora, 2, p. 618 Boletus lobatus Humboldt (1793), Florae fribergensis specimen plantas cryptogamicas praesertim suterraneas exibens, p. 93 Boletus amaricans Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 531 Sistotrema sulphureum (Bulliard) Rebentisch (1804), Prodomus florae neomarchicae, p. 376 Agaricus stipticus Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 98, tab. 12, fig. 1 (nom. illegit.) Dendrosarcus imbricatus (Bulliard) Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 96, tab. 11 Cladoporus ramosus (Bulliard) Persoon (1818), Traite sur les champignons comestibles, p. 43 Polyporus ramosus (Bulliard) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 645 Daedalea imbricata (Bulliard) Purton (1821), An appendix to Midland flora, 3(1), p. 251 (nom. illegit.) Polyporus sulphureus (Bulliard) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 357 Polyporus imbricatus (Bulliard) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 357 Polyporus citrinus Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 49 Polyporus citrinus var. ß speciosus Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 49 Cladoporus fulvus Chevallier (1826), Flore generale des environs de Paris, 1, p. 261 Polyporus imbricatus var. ß ramosus (Bulliard) Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 786 Polyporus casearius Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 449 Polyporus rubricus Berkeley (1851), in W.J. Hooker, Journal of botany and Kew Garden miscellany, 3, p. 81 Polyporus ceratoniae Risso (1859), in Barla, Les champignons de la province de Nice, p. 60, tab. 30, fig. 1-3 Polyporus todari Inzenga (1865), Funghi Siciliani, centuria 1, p. 38, tab. 3, fig. 1 Stereum speciosum Fries (1869), in Inzenga, Funghi Siciliani, centuria 2, p. 20, tab. 4, fig. 1 Merisma sulphureus (Bulliard) Gillet (1877), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 691 ('sulfureus') Merisma imbricatus (Bulliard) Gillet (1877), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 690 Polyporellus rubricus (Berkeley) P. Karsten (1879), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 5, p. 38 Polypilus sulphureus (Bulliard) P. Karsten (1881), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(1), p. 29 Polypilus imbricatus (Bulliard) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 27 Polypilus casearius (Fries) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 26 Polyporus circinatus Morgan (1885), Journal of the Cincinnati Society of natural history, 8(2), p. 97 ('circinnatus') (nom. illegit.) Polyporus sulphureus var. ceratoniae (Risso) Cooke (1885), Grevillea, 13(67), p. 85 Cladomeris sulphurea (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 168 ('sulfurea') Cladomeris casearia (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 168 Cladomeris sulphurea var. ramosa(Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 168 ('sulfurea') Cladomeris imbricata (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 169 Leptoporus casearius (Fries) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 387 Polyporus caudicinus (Scopoli) J. Schroter (1888) [1889], in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 471 Leptoporus sulphureus (Bulliard) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 387 Leptoporus ramosus (Bulliard) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 387 Leptoporus imbricatus (Bulliard) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 387 Polyporus rostafinskii Blonski (1889), Hedwigia, 28(4), p. 280 (nom. illegit.) Cladomeris imbricata var. ramosa (Bulliard) Gillot & Lucand (1890), Societe d'histoire naturelle d'Autun, Bulletin, 3, p. 156 Laetiporus speciosus Battarra ex Murrill (1904), Bulletin of the Torrey botanical Club, 31(11), p. 607 Polyporellus caudicinus subsp.* sororius P. Karsten (1906) [1905], Travaux de la Sous-Section de Troitzkossawsk-Kiakhta, Section du pays d'Amour de la Societe imperiale Russe de geographie, 8(1), p. 61 Polyporellus caudicinus P. Karsten (1912), in Saccardo, Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 21, p. 267 Polyporus caudicinus var. todari (Inzenga) Saccardo (1916), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(15), p. 978 Laetiporus sulphureus (Bulliard) Murrill (1920), Mycologia, 12(1), p. 11 (nom actuel) Polyporus sulphureus var. ramosus(Bulliard) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 581 Leptoporus caudicinus (Scopoli) Quelet (1925), in Bataille, Bulletin de la Societe mycologique de France, 41(1), p. 71 Polyporus sulphureus f. imbricatus (Bulliard) Bourdot & Galzin (1925), Bulletin de la Societe mycologique de France, 41(1), p. 107 Tyromyces sulphureus (Bulliard) Donk (1933), Mededeelingen van de Nederlandsche mycologische vereeniging, 22, p. 145 Grifola sulphurea (Bulliard) Pilat (1934), Beihefte zum botanischen centralblatt, zweite abteilung, 52, p. 39 Grifola sulphurea f. imbricata (Bulliard) Pilat (1934), Beihefte zum botanischen centralblatt, zweite abteilung, 52, p. 52 Grifola sulphurea f. ramosa (Bulliard) Pilat (1934), Beihefte zum botanischen centralblatt, zweite abteilung, 52, p. 52 Laetiporus sulphureus f. imbricatus(Fries) Bondartsev (1953), Bracket Fungi Europ. USSR & Caucasus, p. 185 Laetiporus sulphureus f. ramosus (Quelet) Bondartsev (1953), Bracket Fungi Europ. USSR & Caucasus, p. 185 Lenzites imbricatus (Bulliard) B.K. Bakshi (1971), Indian Polyporaceae on Trees and Timber, p. 76 ('imbricata') Cladoporus sulphureus (Bulliard) Teixeira (1986), Revista Brasileira de Botanica, 9(1), p. 43 Laetiporus gilbertsonii Burdsall (2001), Harvard papers in botany, 6(1), p. 48 References : Bon p. 317 ; BK 2 400 ; Marchand 277 ; Eyssartier et Roux p. 1028 Groupe : Polypores Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Polyporales / Laetiporaceae Chapeau/Fructification : Surface irregulierement veloutee jaune a orange le plus souvent zonee. Lames/Pores : Face interieure poree, ondulee, jaune soufre lumineux. Chair : Charnu et tendre a l'etat frais puis plus tard cassant et crayeux. Couleur paille grisatre a l'etat avance. Comestibilite : Comestible Commentaires : Cette espece produit aussi des fructifications imparfaites tuberculeuses et tendres nommees Ptychogaster aurantiacus |
Volvopluteus gloiocephalus (de Candolle) Vizzini, Contu & Justo (2011) |
![]() |
Noms francais : Volvaire visqueuse Synonymes : Agaricus pubescens Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 247 (nom. illegit.) Amanita incarnata var. ßß laevisAlbertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 142 Agaricus gloiocephalus de Candolle (1815), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 6, p. 52 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Amanita speciosa Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 1 Agaricus speciosus (Fries) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 278 Pluteus speciosus (Fries) Fries (1836), Anteckningar ofver de i Sverige vaxande atliga Svampar, p. 34 Agaricus emendatior Berkeley & M.A. Curtis (1859), The annals and magazine of natural history, series 3, 4, p. 288 Volvaria speciosa (Fries) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 99 Volvaria gloiocephala (de Candolle) Gillet (1875), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 387 Volvaria pubescens (Schumacher) Quelet (1876), Bulletin de la Societe botanique de France, 23, p. 351 Volvariella gloiocephala var. speciosa (Fries) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 72 Volvaria speciosa var. sulcataP. Karsten (1892), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 51, p. 198 Volvaria emendatior (Berkeley & M.A. Curtis) Saccardo & P. Sydow (1899), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 14, p. 125 Pseudofarinaceus gloiocephalus (de Candolle) Earle (1909), Bulletin of the New York botanical Garden, 5(18), p. 449 Volvariopsis emendatior (Berkeley & M.A. Curtis) Murrill (1917), North American flora, 10(2), p. 143 Volvariopsis speciosa (Fries) Murrill (1917), North American flora, 10(2), p. 143 Volvariopsis gloiocephala (de Candolle) Murrill (1917), North American flora, 10(2), p. 144 Volvaria speciosa f. gloiocephala (de Candolle) Konrad & Maublanc (1924), Icones Selectae Fungorum, 6, p. 52, pl. 52 (texte) Volvaria speciosa var. gloiocephala (de Candolle) R. Heim (1936), Revue de mycologie, Paris, 1, p. 89 (?) Volvariopsis floridana Murrill (1938), Mycologia, 30(4), p. 368 Volvaria floridana (Murrill) Murrill (1938), Mycologia, 30(4), p. 371 Volvariella speciosa (Fries) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 401 Volvariella speciosa var. gloiocephala(de Candolle) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 401 Volvariella speciosa f. gloiocephala (de Candolle) Courtecuisse (1984), Bulletin de la Societe mycologique du Nord de la France, 34, p. 16 Volvariella gloiocephala (de Candolle) Boekhout & Enderle (1986), Beitrage zur kenntnis der pilze mitteleuropas, 2, p. 78 Volvopluteus gloiocephalus (de Candolle) Vizzini, Contu & Justo (2011), Fungal biology (Oxford), 115(1), p. 15 (nom actuel) References : CD 901 ; Bon p. 199 ; Marchand 13 ; Eyssartier et Roux p. 250 Groupe : Volvaires Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Pluteaceae Chapeau/Fructification : 8 a 15cm, blanchatre a grisatre, nettement visqueux puis brillant lorsqu'il est desseche. Lames/Pores : serrees, pales puis rosees. Stipe : 13-20 x 1-2cm, a base en massue couverte par une volve membraneuse blanche a brunatre souvent enterree. Habitat : Dans l'herbe des champs, des bords de route, des lieux incultes et des terrains fumes Spores : 12-18 x 7-10 µm Comestibilite : Sans interet |
Cyclocybe cylindracea (de Candolle) Vizzini & Angelini (2014) |
![]() |
Noms francais : Pholiote du peuplier ; Pivoulade Synonymes : Agaricus pudicus Bulliard (1793), Herbier de la France, 13, tab. 597, fig. 2 L-O (nom. conf.) Hypodendrum populneum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 301, tab. 145, fig. 1-5 Hypodendrum salicinum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 295, tab. 139, fig. 1-4 Agaricus cylindraceus de Candolle (1815), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 6, p. 51 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1832)(index) Agaricus attenuatus de Candolle (1815), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 6, p. 51 Agaricus aegerita V. Briganti (1824), Fasciculo 1 di funghi litografati Napolitani, tab. 1 ('aegirita') Agaricus piopparello Viviani (1834), I funghi d'italia e principalmente le loro specie mangereccie, velenose, o sospette, p. 6, tab. 6 Agaricus cylindraceus subsp.* attenuatus (de Candolle) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 164 Agaricus strobiloides F. Briganti (1848), De fungis regni neapolitani historia, 5, p. 124, tab. 46, fig. 1-3 Agaricus capistratus Cooke (1863), The journal of botany, british and foreign, 1, p. 65, tab. 3, fig. 4 Agaricus leochromus Cooke (1863), The journal of botany, british and foreign, 1, p. 65, tab. 3, fig. 3 Agaricus brigantii Fries (1863), Monographia hymenomycetum sueciae, 2, p. 336 Pholiota aegerita (V. Briganti) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 249(229) Agaricus vivianii Fries (1874), Hymenomycetes europaei sive epicriseos systematis mycologici, p. 45 Pholiota pudica (Bulliard) Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 439 Pholiota pudica var. albaGillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 439 Pholiota pudica var. fulvellaGillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 439 Pholiota cylindracea (de Candolle) Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 439 Pholiota cylindracea var. attenuata (de Candolle) Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 439 Agaricus phylicigenus Berkeley (1876) [1877], The journal of the linnean Society, botany, 15(82), p. 52 Dryophila aegerita var. strobiloides (F. Briganti) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 67 Dryophila aegerita (V. Briganti) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 67 Pholiota phylicigena (Berkeley) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 743 Pholiota brigantii (Fries) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 743 Armillaria vivianii (Fries) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 82 Pholiota leochroma (Cooke) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 742 Pholiota capistrata (Cooke) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 743 Agaricus molliscorium Cooke & Massee (1888), Grevillea, 17(81), p. 1 Dryophila strobiloides (F. Briganti) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 164 Agrocybe pudica (Bulliard) Fayod (1889), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 7, 9, p. 358 Agrocybe aegerita (V. Briganti) Fayod (1889), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 7, 9, p. 358 Pholiota aegerita var. cylindracea (de Candolle) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 87 Pholiota molliscoria (Cooke & Massee) Massee (1893), British fungus flora, 2, p. 215 Togaria molliscorium (Cooke & Massee) W.G. Smith (1908), Synopsis of the British Basidiomycetes, p. 123 Armillaria piopparello (Viviani) Saccardo (1915), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(14), p. 95 Agrocybe cylindracea (de Candolle) Maire (1937), Memoires de la Societe des sciences naturelles du Maroc, 45, p. 106 Cyclocybe aegerita (V. Briganti) Vizzini (2014), Index fungorum, 154, p. 1 Cyclocybe cylindracea (de Candolle) Vizzini & Angelini (2014), Index fungorum, 154, p. 1 (nom actuel) References : BK 4 362 ; CD 1296 ; Bon p. 263 ; Marchand 21 ; Eyssartier et Roux p. 836 ; FuNo2012 p. 303 ; Ludwig 1 n° 1.7 Groupe : Agrocybes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Tubariaceae Chapeau/Fructification : 4-12 cm, brun au debut puis palissant rapidement vers le beige voire blanchatre par la marge en vieillissant avant de roussir et brunir en entier dans la vetuste. Convexe, glabre ou mat puis ridule ou crevasse. Lames/Pores : serrees, adnees a subdecurrentes, beige pale puis brunatres. Chair : blanchatre dans le chapeau, grisonnante puis brunissante dans le pied. Odeur et saveur agreable. Stipe : 4-12 x 1-3 cm, pale puis ochrace roussatre. Anneau membraneux ample. Habitat : En touffes, sur souches de peupliers et parfois sur d'autres feuillus. Spores : 10 x 6µm, elliptiques, a pore subnul. Cystides fusiformes obtuses. Comestibilite : Bon comestible Commentaires : C. cylindracea et C. aegerita seraient deux especes distinctes (selon Vizzini). |
Amanita junquillea Quelet (1876) |
![]() |
Noms francais : Amanite jonquille ou gemmee Synonymes : Hypophyllum nitidoguttatum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 354, tab. 158, fig. 3 Agaricus gemmatus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 12 Agaricus luteus G.H. Otth (1857), in Trog, Mitteilungen der naturforschenden Gesellschaft in Bern, 1857, p. 27 (nom. illegit.) Amanita gemmata (Fries) Bertillon (1866), in Dechambre, Dictionnaire encyclopedique des sciences medicales, serie 1(3), p. 496 Agaricus adnatus W.G. Smith (1871), Mycological illustrations, 1, tab. 20 (nom. illegit.) Agaricus russuloides Peck (1873), Bulletin of the Buffalo Society of natural sciences, 1, p. 41 Amanita gemmata var. pallida Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 53 Amanita junquillea Quelet (1876), Bulletin de la Societe botanique de France, 23, p. 324, tab. 3, fig. 10 (Basionyme) (nom actuel) Amanita adnata Cooke & Quelet (1878), Clavis synoptica Hymenomycetum europaeorum, p. 3 Amanita vernalis Gillet (1880), in Roumeguere, Revue mycologique (Toulouse), 2(7), p. 155 Amanita deliciosa Dubalen (1880), Actes de la Societe linneenne de Bordeaux, 34, p. xxii Amanita muscaria var. gemmata (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 3 Amanitopsis adnata (Cooke & Quelet) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 24 Amanitopsis gemmata (Fries) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 25 Amanita russuloides (Peck) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 13 Agaricus vernalis (Gillet) Patouillard (1887), Tabulae analyticae fungorum, 6, p. 5, fig. 501 (nom. illegit.) Amanita nitidoguttatum (Paulet) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 303 Amanita junquillea var. pallida (Gillet) Gillot & Lucand (1889), Societe d'histoire naturelle d'Autun, Bulletin, 2, p. 144 Pseudofarinaceus gemmatus (Fries) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 868 Pseudofarinaceus adnatus (Cooke & Quelet) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 868 Vaginata gemmata (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 539 Vaginata adnata (Cooke & Quelet) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 539 Amanita lutea Saccardo (1899), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 14, p. 64 Amanita junquillea var. vernalis (Gillet) Quelet & Bataille (1902), Flore monographique des Amanites et Lepiotes, p. 35 Agaricus junquilleus (Quelet) W.G. Smith (1903), The journal of botany, british and foreign, 41, p. 385 Agaricus nivalis Peck (1909) [1908], Bulletin of the New York State Museum, 131, p. 63 (nom. illegit.) Venenarius junquilleus (Quelet) Murrill (1913), Mycologia, 5(2), p. 80 Venenarius russuloides ( Peck) Murrill (1913), Mycologia, 5(2), p. 77 Amanita gemmata f. vernalis (Gillet) E.-J. Gilbert (1918), Le Genre Amanita, p. 75 Amanita gemmata f. pallida (Gillet) E.-J. Gilbert (1918), Le Genre Amanita, p. 76 Amanita sulphurea Velenovský (1927), Mykologia, Praha, 4, p. 91 Amanita gemmata f. coriaceo-annulataVeselý (1933), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 31(4), p. 261 Amanita gemmata f. sulphurea (Velenovský) Veselý (1933), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 31(4), p. 260 Amanita junquillea f. pallida (Gillet) Veselý (1934), Atlas des champignons de l'Europe, 1, Amanita, p. 37 Amanita junquillea f. coriaceo-annulata (Veselý) Veselý (1934), Atlas des champignons de l'Europe, 1, Amanita, p. 37 Amanita junquillea f. sulphurea (Velenovský) Veselý (1934), Atlas des champignons de l'Europe, 1, Amanita, p. 37 Amanita junquillea f. vernalis (Gillet) Veselý (1934), Atlas des champignons de l'Europe, 1, Amanita, p. 36 Amanita junquillea var. exannulata J.E. Lange (1935), Flora agaricina Danica, 1, p. 14, pl. 2, fig. D Amanitaria gemmata (Fries) E.-J. Gilbert (1940), Iconographia mycologica, 27, supplement 1(1), p. 77 Amanita gemmata f. exannulata (J.E. Lange) E.-J. Gilbert (1941), Iconographia mycologica, 27, supplement 1(2-3), p. 259 Venenarius gemmatus (Fries) Murrill (1948), Lloydia, 11, p. 102 References : BK 4 151 ; Bon p. 297 ; CD 838 ; Galli p. 123 ; Marchand 3 ; MT 92 ; FE 9 photo 32 A et B ; Eyssartier et Roux p. 292. 306 (4eme edition) Groupe : Amanites Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Amanitaceae Chapeau/Fructification : 3-8 cm, jaune ochrace, jaune citrin voire jaune fauve presque orange. Marge mince striee-canelee, a stries courtes. Parseme de plaques floconneuses blanches concentrees surtout au disque. Lames/Pores : Blanches plus ou moins teintees d'ochrace clair, libre avec lamellules tronquees. Chair : Blanche, jaunatre sous la cuticule, a saveur agreable et odeur faible. Stipe : 3-10 x 1-2 cm, blanc ou citrin a anneau fugace, bulbeux avec volve circoncise fragile, peu developpee avec parfois 1 a 2 bourrelets au-dessus du bulbe. Habitat : Dans les forets, sous Pinus, Picea, Abies, Fagus. Sur sol generalement non calcaire. Mai-decembre. Assez frequent. Spores : 11 x 7 µm, elliptiques, non amyloides. Sporee blanche. Comestibilite : Toxique |
Russula krombholzii (Singer) Shaffer (1970) |
![]() |
Noms francais : Russule pourpre et noire Synonymes : Agaricus atropurpureus Krombholz (1845), Naturgetreue abbildungen und beschreibungen der essbaren, schadlichen und verdachtigen schwamme, 9, p. 6, tab. 64, fig. 5-6 Russula atropurpurea (Krombholz) Cooke (1888), Grevillea, 17(82), p. 39 ('atropurpureus ') (nom. illegit. : publication 09/1888) Russula rubra var. atropurpurea (Krombholz) Cooke (1890), Illustrations of british fungi, 7, n° 997, tab. 1087 Russula depallens var. atropurpurea (Krombholz) Melzer & Zvara (1927), Archiv pro pirodovdecký výzkum Cech, 17(4), p. 110 Russula atropurpurea var. krombholziiSinger (1932), Beihefte zum botanischen centralblatt, zweite abteilung, 49, p. 301 (Basionyme) Russula krombholzii (Singer) Shaffer (1970), Lloydia, 33(1), p. 82 (nom actuel) References : BK 6 97 ; CD 1381, 1382 ; Cetto 1075 ; Galli p. 208 ; Sarnari 492 ; Bon p. 73 ; Marchand 442 ; Eyssartier et Roux p. 180 Groupe : Russules Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Russulales / Russulaceae Chapeau/Fructification : 40-80-(100) mm de diametre, globuleux a hemispherique dans la jeunesse, plus tard pulvine a aplani. Surface lisse a un peu bosselee, soyeuse brillante par temps sec, visqueuse et brillante par temps pluvieux, rouge pourpre a rouge vineux, violet-noir au centre, parfois entierement tache de jaune, jaune souffre au bord chez les sujets recouverts de feuilles. Marge lisse, non striee meme gorgee d'eau, cuticule separable jusqu'a mi-rayon. Lames/Pores : D'abord blanches, puis jaune paille, etroitement adnees, quelques-unes fourchues. Aretes entieres. Chair : Blanc creme, ferme. Stipe : 35-60 x 10-20 mm, plein, faiblement clave. Surface lisse, blanche au debut, puis tachee de brun clair par endroits. Habitat : Sous feuillus, surtout sous Quercus et Fagus. Spores : 8-9,5 x 6,5-7,5 µm, elliptiques, avec un reseau complet ou presque. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Russula atropurpurea (Krombholz) Cooke (1888) est illegitime, publie posterieurement a Russula atropurpurea Peck (1888)[1887], Annual report of the New York state Museum of natural history, 41, p. 75 (05/ 1888) |
Russula risigallina (Batsch) Saccardo (1915) |
![]() |
Noms francais : Russule cameleon Synonymes : Agaricus risigallinus Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 67, tab. 15, fig. 72 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus chamaeleontinus Lasch (1828), Linnaea, Ein journal fur die botanik, 3, p. 389 Russula chamaeleontina (Lasch) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 363 Russula armeniaca Cooke (1890), Illustrations of british fungi, 7, n° 1045, tab. 1064 Russula lutea var. armeniaca(Cooke) Lundell (1891), Ofversigt af konglelige vetenskaps-akademiens forhandlingar, 48(3), p. 181 Russula risigallina (Batsch) Saccardo (1915), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(14), p. 430 (nom actuel) Russula lutea ss. J. Blum (1962), Encyclopedie mycologique, 32, p. 52 References : CD 1493 ; Cetto 216 ; Galli p. 299 ; Sarnari 1379 ; Bon p. 61 ; CD 1494, 1495 ; Marchand 465 ; Eyssartier et Roux p. 208 ; BK 6 n° 191 p. 232 Groupe : Russules Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Russulales / Russulaceae Chapeau/Fructification : Chapeau 2-5 cm, pulvine puis etale aplani, deprime au centre. Surface lisse, soyeuse, brillante par temps sec, visqueuse par temps humide jaune creme ochrace plus ou moins vif au centre et rose rougeatre au niveau de la marge. Marge lisse. Cuticule presque entierement separable. Lames/Pores : Lames adnees souvent fourchues, jaune ocrace a jaune d'oeuf. Chair : Chair blanche, fragile. Stipe : Pied 2-6 x 0,6-1 cm, cylindrique, blanc, veine longitudinalement. Gayac bleu vif sur lames et pied. Habitat : Forets de feuillus surtout sous Fagus, plus rare sous coniferes (Pinus). Sur sol faiblement alcalin ou acide. Spores : Spores 7-9 x 6-7,5 µm, subglobuleuses, a verrues regulieres hautes de 0,8 µm partiellement reliees par de fins connectifs. Basides clavees a ventrues, tetrasporiques. Cheilo et pleurocystides fusiformes a subulees prolongees par un long appendice apical, 50-60 x 6-11 µm, SBA+. Cuticule constituee de poils cylindriques en majorite capites entremeles d'hyphes primordiales plus ou moins incrustees larges de 3-6 µm. Commentaires : Tres variable. Nombreuses formes. |
Russula chloroides (Krombholz) Bresadola (1900) |
![]() |
Noms francais : Russule a lames glauques ; russule verdatre Synonymes : Agaricus chloroides Krombholz (1843), Naturgetreue abbildungen und beschreibungen der essbaren, schadlichen und verdachtigen schwamme, 8, p. 7, tab. 56, fig. 8-9 (Basionyme) Galorrheus chloroides (Krombholz) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 128 Russula brevipes Peck (1890) [1889], Annual report of the New York state Museum of natural history, 43, p. 20, tab. 2, fig. 5-8 Lactarius chloroides (Krombholz) Laplanche (1894), Dictionnaire iconographique des champignons superieurs (Hymenomycetes) qui croissent en Europe, Algerie & Tunisie, p. 187 Russula chloroides (Krombholz) Bresadola (1900), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 2(14), p. 89, tab. 202 (nom actuel) Russula delica var. glaucophyllaQuelet (1902) [1901], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 30(2), p. 495, tab. 3, fig. 7 Russula delica var. chloroides(Krombholz) Bataille (1908) [1907], Memoires de la Societe d'emulation du Doubs, serie 8, 2, p. 225 Russula delica f. chloroides(Krombholz) Maire (1937), Publicaciones del Instituto botanico, Barcelona, 3(4), p. 53 Russula gelatinascens Singer (1989), Fieldiana, Botany, n.s., 21, p. 129 References : BK 6 108 ; CD 1351 ; Cetto 1943 ; Galli p. 68 ; Sarnari 196 ; Bon p. 55 ; Marchand 401 ; Eyssartier et Roux p. 162 Groupe : Russules Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Russulales / Russulaceae Chapeau/Fructification : 50-110 x 130 mm, hemispherique au debut, puis aplani et deprime a infundibuliforme au centre, parfois aussi ondule-deforme . Surface lisse, mate et pruineuse-veloutee dans la jeunesse, puis glabrescente et teintee par places ou entierement de jaune creme a ocre brunatre, visqueuse par temps pluvieux Marge lisse et aigue, cuticule peu separable. Lames/Pores : D'abord blanches, puis creme pale, souvent nuancees de glauque, serrees (9-15 lames chez l'adulte a 1 cm du bord) etroites (3-6 mm de large), decurrentes, quelques-unes fourchues. Aretes entieres, brunissant par places. Chair : Blanche, brunissant lentement a la coupe. Stipe : 40-60-(80) x 10-20-(25) mm, cylindrique, plein a caverneux-creux. Surface finement veinulee longitudinalement, blanche et pruineuse dans la jeunesse, par la suite brunissant par endroits. Souvent avec un cerne vert juste au-dessus des lames. Habitat : Sous feuillus ou mixtes, apprecie particulierement Fagus, Abies, Picea. Spores : 9-11 x 6-9 µm. Reseau incomplet et des verrues fortes (1,5 µm). Comestibilite : Sans interet Commentaires : Le cerne vert n'est pas un caractere suffisant a lui seul, il apparait egalement chez Russula delica. |
Megacollybia platyphylla (Persoon) Kotlaba & Pouzar (1972) |
![]() |
Noms francais : Collybie a lames larges ; Collybie a larges feuillets Synonymes : Agaricus grammocephalus Bulliard (1793), Herbier de la France, 13, tab. 594 Agaricus platyphyllus Persoon (1796), Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 1, p. 47 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Hypophyllum fissum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 211, tab. 97, fig. 1-2 Rhizomorpha xylostroma Acharius (1814), Kongl. vetenskaps akademiens handlingar, 1814, p. 233, tab. 9, fig. 7 Agaricus repens Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 14 Gymnopus platyphyllus (Persoon) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 164, n° 2591 Agaricus platyphyllus subsp.* repens (Fries) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 82 Collybia platyphylla (Persoon) P. Kummer (1871), Der Fuhrer in die Pilzkunde, p. 117 Collybia platyphylla var. repens(Persoon) Gillet (1875), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 313 Agaricus praefoliatus Peck (1880) [1879], Annual report of the New York state Museum of natural history, 32, p. 55 Agaricus tenuiceps Cooke & Massee (1883), Handbook of British Fungi, Edn 2, p. 398 Collybia grammocephala (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 27 Collybia repens (Acharius) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 204 Marasmius platyphyllus (Persoon) P. Karsten (1889), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 48, p. 100 Agaricus pseudoplatyphyllus Britzelmayr (1891), Die Hymenomyceten aus Sudbayern, 8, p. 4, fig. 216, 443 Lyophyllum platyphyllum (Persoon) P. Karsten (1892), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 51, p. 179 Tricholoma tenuiceps (Cooke & Massee) Massee (1893), British Fungus Flora, 3, p. 198 Collybia pseudoplatyphylla (Britzelmayr) Saccardo (1895), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 11, p. 19 Collybia pseudolacerata Hruby (1930), Hedwigia, 70, p. 253 Tricholomopsis platyphylla (Persoon) Singer (1939), Schweizerische Zeitschrift fur Pilzkunde, 17, p. 56 Megacollybia platyphylla (Persoon) Kotlaba & Pouzar (1972), Ceska Mykologie, 26(4), p. 220 (nom actuel) Hydropus platyphyllus (Persoon) Kuhner (1980), Bulletin mensuel de la Societe linneenne de Lyon, 49, n° sp., p. 895 (nom. inval.) Oudemansiella platyphylla (Persoon) M.M. Moser (1983), Kleinen Kryptogamenflora von Mitteleuropa, Band 2b/2, Edn 5, p. 156 Clitocybula platyphylla (Persoon) E. Ludwig (2001), Pilzkompendium, 1, p. 58, pl. 1, fig. 14.3 References : Bon p. 177 ; CD 625-274, 114 ; Eyssartier et Roux p. 354 ed.4 p. 368 ; LP p. 238 Groupe : Collybies Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Incertae sedis Chapeau/Fructification : Chapeau 5-12-(15) cm, convexe campanule puis aplati, souvent legerement mamelonne. Surface lisse avec fibrilles radiales brunatres plus ou moins foncees sur fond pale. Marge aigue, crenelee puis dechiree Lames/Pores : Lames tres larges, assez espacees, adnees plus ou moins echancrees, blanches puis creme grisatre, entremelees de lamellules. Chair : Chair blanche, mince, cassante. Odeur faible, terreuse, herbacee. Saveur douce. Stipe : Pied 4-12 x 1-2 cm, cylindrique, legerement epaissi a la base, plein puis creux et tenace, blanc a creme grisatre prolonge par de tres grands rhizomorphes blancs pouvant atteindre 1m de long. Habitat : Surtout sous feuillus en relation avec souches pourries et racines enfouies. Frequent. Spores : Spores subglobuleuses, lisses, hyalines, guttulees, 6-10 x 5-8 µm. Sporee creme pale. Basides clavees, tetrasporiques, bouclees. Cheilocystides clavees a vesiculeuses, 33-45 x 12-20 µm. Pas de pleurocystides. Cuticule filamenteuse faite d'hyphes couchees paralleles a pigmentation vacuolaire brune. Au centre du chapeau, hyphes clavees a cylindriques en partie dressees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Les cordons myceliens tres developpes a la base du pied sont caracteristiques. |
Agrocybe praecox (Persoon) Fayod (1889) |
![]() |
Noms francais : Agrocybe de printemps ; Pholiote precoce Synonymes : Agaricus candicans Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, tab. 217 (indisponible) Agaricus cereolus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 22, tab. 51 Agaricus niveobrunneus Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 77 Agaricus aestivus Persoon (1795), in Usteri, Annalen der botanik, 15, p. 10 Agaricus praecox Persoon (1800), Commentarius fungorum Bavariae indigenorum icones pictas, p. 89 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus appendiculatus Sowerby (1801), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 324 (nom. illegit.) Agaricus galericulatus var. ß aestivus (Persoon) Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 246 Pratella praecox (Persoon) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 168, n° 2680 Agaricus britzelmayrii Schulzer, Bericht des Naturhistorischen Vereins in Augsburg, 27, p. 152 (1883) Mycena aestiva (Persoon) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 170, n° 2738 Pholiota praecox (Persoon) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 85 Agaricus praecavendus Britzelmayr (1883), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 27, p. 152, fig. 15, 19 Agaricus propinquatus Britzelmayr (1883), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 27, p. 152, fig. 9 Agaricus exsequens Britzelmayr (1883), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 27, p. 152, fig. 12 Agaricus confoederans Britzelmayr (1883), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 27, p. 152, fig. 6 Dryophila praecox (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 67 Pholiota praecavenda (Britzelmayr) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 745 Pholiota exsequens (Britzelmayr) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 746 Pholiota confoederans (Britzelmayr) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 745 Pholiota propinquata (Britzelmayr) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 746 Hylophila praecox (Persoon) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 97 Agrocybe praecox (Persoon) Fayod (1889), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 7, 9, p. 358 (nom actuel) Pholiota candicans (Schaeffer) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 608 Mycena galericulata var. aestiva (Persoon) P. Karsten (1890) [1889], Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 16, p. 90 Cyclopus praecox (Persoon) Barbier (1907), Bulletin de la Societe de sciences naturelles de Saone-et-Loire, serie 2, 33, p. 139 Togaria praecox (Persoon) W.G. Smith (1908), Synopsis of the British Basidiomycetes, p. 124 Agrocybe praecox var. britzelmayrii (Schulzer) Watling, Acta Botanica Islandica 8: 7 (1985) References : Bon p. 263 ; BK 4 368 ; CD 1299 ; Eyssartier et Roux p. 836 ; Ludwig 1 n° 1.1 ; FuNo2012 p. 929 Groupe : Agrocybes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Strophariaceae Chapeau/Fructification : Legerement mamelonne, lisse mais pouvant se craqueler lorsqu'il fait sec, de couleur brun rose a beige pale. Lames/Pores : Adnees, beige pale puis brunatres. Chair : Odeur et saveur farineuses amarescentes. Stipe : Cylindrique fibrilleux beige pale, sali de brunatre par la base, qui est parfois bulbeuse. Anneau membraneux et fragile, se dechirant et disparaissant souvent. Habitat : Dans les forets, les pelouses, les prairies, les gazons artificiels, les vergers, les jardins, les alluvions, les decharges, les cimetieres et les pots de fleurs. Dans l'herbe, sur copeaux et autres debris vegetaux, sur terre nue, dans la litiere ou encore sur du compost. D'avril a juin, parfois en grande quantite. Il lui arrive d'etre cespiteux. Tres frequent. Comestibilite : Sans interet |
Sepultaria sumneriana (Cooke) Massee (1895) |
![]() |
Noms francais : Geopore des cedres Synonymes : Peziza lanuginosa var. sumneri Berkeley & Broome (1866), The annals and magazine of natural history, series 3, 18, p. 125, tab. 4, fig. 25 Peziza sumneriana Cooke (1876), Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 2, p. 63, tab. 29, fig. 111 (Basionyme) Lachnea sumneriana (Cooke) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 213 Scutellinia sumneriana (Cooke) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 869 Sepultaria sumneriana (Cooke) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 391 (nom actuel) Sarcosphaera sumneriana (Cooke) Lindau (1896), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1), p. 182 Sepultaria sumneri (Berkeley & Broome) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 59 Geopora sumneriana (Cooke) M. Torre (1975), Anales del Instituto botanico A.J. Cavanilles, 32(2), p. 96 References : BK 1 68 ; CD 38 ; Marchand 389 ; Eyssartier et Roux p. 1064 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pyronemataceae Chapeau/Fructification : Vesiculeuse hypogee puis s'ouvrant en etoile. Hymenium gris ocrace clair. Excipulum et marge a longs poils bruns. Habitat : Pelouses sous Cedrus, Taxus. Comestibilite : Sans interet Commentaires : N. Van Vooren in “ Cahiers de la FMBDS “ n° 4, p. 88 (2014), utilise le genre Sepultaria pour les especes epigees precedemment integrees au genre Geopora. |
Agaricus sylvicola (Vittadini) Peck (1884) [1883] |
![]() |
Noms francais : Agaric anise des bois ; Agaric sylvicole Synonymes : Hypophyllum globosum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 285, tab. 133, fig. 1-5 Agaricus campestris var. sylvicolaVittadini (1835), Descrizione dei funghi mangerecci piu comuni dell'Italia e de'velenosi che possono co'medesimi confondersi, p. 43, tab. 8, fig. 7-9 (Basionyme) Agaricus campestris subsp.* sylvicola(Vittadini) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 213 Psalliota campestris var. sylvicola (Vittadini) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 73 Pratella flavescens Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 564, tab. 576 (384) Agaricus sylvicola (Vittadini) Peck (1884) [1883], Annual report of the New York state Museum of natural history, 36, p. 47 (nom actuel) Agaricus flavescens (Gillet) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 1000 (nom. illegit.) Psalliota flavescens (Gillet) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 119 (nom. illegit.) Fungus sylvicola (Vittadini) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 480 Fungus flavescens (Gillet) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 480 Psalliota sylvicola (Vittadini) Lanzi (1900), Funghi mangerecci e nocivi di Roma descritti ed illustrati, 17, p. 214, tab. 70, fig. 2 Psalliota arvensis var. sylvicola(Vittadini) Singer (1922), Zeitschrift fur pilzkunde, 1, p. 24 References : Bon p. 279 ; CD 747-296 ; Galli p. 175 ; Eyssartier et Roux p. 276, 288 4eme edition ; Marchand 16 Groupe : Agarics Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Agaricaceae Chapeau/Fructification : 3-10 cm, lisse ou presque, blanc a centre plus ou moins ochrace, jaunissant nettement au toucher ou en vieillissant. Lames/Pores : Libres, blanc-rosatre puis roses et enfin brunes. Chair : Blanchatre. Saveur douce. Odeur anisee forte. Stipe : 2-15 x 1-3 cm, blanchatre, en massue ou avec un bulbe en oignon (non margine) ; anneau blanc membraneux a face inferieure marquee vers l'exterieur de quelques flocons triangulaires ochraces. Habitat : Dans les forets et plus rarement dans les pelouses et prairies. Juillet-octobre (mai-decembre). Frequent. Spores : 5-6 x 3-4 µm, elliptiques. Comestibilite : Comestible |
Leccinellum crocipodium (Letellier) Della Maggiora & Trassinelli (2014) |
![]() |
Noms francais : Bolet craquele ; Bolet rude a pied jaune-safran Synonymes : Boletus crocipodius Letellier (1838), Figures des champignons servant de supplement aux planches de Bulliard, tab. 666 ('crokipodius ') (Basionyme) Boletus rimosus A. Venturi (1842), Studi micologici, p. 31, tab. 10, fig. 93-94 Boletus tesselatus Gillet (1877), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 636 (nom. illegit.) Boletus nigrescens Richon & Roze (1888), Atlas des champignons comestibles et veneneux de la France, p. 191 (nom. illegit.) Suillus tesselatus Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 536 Suillus rimosus (A. Venturi) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 536 Boletus velenovskyi Smotlacha (1912) [1911], Sitzungsberichte der koniglichen bohmischen gesellschaft der wissenschaften, 1911(8), p. 60 Boletus rimosus ss. Kallenbach (1927), Die Pilze Mitteleuropas, 1, p. 27, pl. 7 Krombholzia crocipodia (Letellier) E.-J. Gilbert (1931), Les Bolets. Les livres du mycologue, 3, p. 98, 118 Krombholzia tessellata (Kuntze) Maire (1933), Treballs del Museu nacional de ciencies naturals de Barcelona, serie botanica, 15(2), p. 42 Krombholziella crocipodia (Letellier) Maire (1937), Publicaciones del Instituto botanico, Barcelona, 3(4), p. 47 ('crokipodia ') Trachypus crocipodius (Letellier) Romagnesi (1939), Revue de mycologie, Paris, 4, p. 141 Leccinum nigrescens Singer (1947), The American midland naturalist, 37(1), p. 116, 123 Leccinum crocipodium (Letellier) Watling (1961), Transactions and proceedings of the botanical Society of Edinburgh, 39(2), p. 200 Krombholziella nigrescens (Singer) Šutara (1982), Ceska mykologie, 36(2), p. 81 Leccinellum nigrescens (Singer) Bresinsky & Manfred Binder (2003), Regensburger mykologische schriften, 11, p. 233 Leccinellum crocipodium (Letellier) Della Maggiora & Trassinelli (2014), Index fungorum, 171, p. 1 (nom actuel) References : FE 2 pl. 77 ; BK 3 34 ; Bon p. 41 ; CD 1707-478, 67 ; Cetto 712 ; Galli p. 261 ; LE 39 ; Marchand 222 ; MRT 112 ; Phillips p. 211 ; Eyssartier et Roux p. 38, 70 idem 4eme edition Groupe : Bolets Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Boletales / Boletaceae Chapeau/Fructification : Cuticule craquelee, tessellee. Chair : La chair vire au rose puis au noiratre a la coupe. Stipe : Les squamules du stipe forment une grossiere reticulation vers la base. Habitat : Sous chenes ou hetres. Tendance thermophile. Comestibilite : Comestible Commentaires : Formol (CH2O) : rouge orange (chair) Oxydation : rosatre puis violet grisatre (chair) Sulfate de fer II (FeSO4 10%) : vert clair (chair) |
Fuligo septica (Linnaeus) F.H. Wiggers (1780) |
![]() |
Synonymes : Mucor septicus Linnaeus (1763), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, Edn 2, 2, p. 1656 (Basionyme)
Mucor mucilago Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 492 Mucor ovatus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 132, tab. 192 Fuligo septica (Linnaeus) F.H. Wiggers (1780), Primitiae flora holsaticae, p. 112 (nom actuel) Reticularia lutea Bulliard (1787), Herbier de la France, 8, tab. 380, fig. 1 Reticularia hortensis Bulliard (1788), Herbier de la France, 9, tab. 424, fig. 2 Reticularia carnosa Bulliard (1788), Herbier de la France, 9, tab. 424, fig. 1 Lycoperdon luteum Baumgarten (1790), Flora lipsiensis, p. 663 Reticularia septica (Linnaeus) Withering (1792), A botanical arrangement of British plants, Edn 2, 3, p. 470 Reticularia ovata (Schaeffer) Withering (1792), A botanical arrangement of British plants, Edn 2, 3, p. 471 Lycoperdon nitidulum J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2(2), p. 1466 Mucor carnosus (Bulliard) Dickson (1793), Plantarum cryptogamicarum britanniae, 3, p. 26 Fuligo vaporaria Persoon (1796), Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 1, p. 92 Fuligo pallida Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 36 Fuligo flava var. ß pallida (Persoon) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 161 Reticularia cerea Sowerby (1803), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. tab. 399, fig. 4 Fuligo flavescens Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 194 Fuligo carnea Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 194 Fuligo populnea Schultz (1806), Prodomus florae stargardiensis, p. 442 Aethalium flavum (Persoon) Swartz (1815), Kongl. vetenskaps akademiens handlingar, 1815, p. 111 Aethalium violaceum (Persoon) Swartz (1815), Kongl. vetenskaps akademiens handlingar, 1815, p. 111 Aethalium vaporarium (Persoon) Swartz (1815), Kongl. vetenskaps akademiens handlingar, 1815, p. 111 Fuligo carnosa (Bulliard) Steudel (1824), Nomenclator botanicus enumerans ordine alphabetico nomina atque synonyma, 2, p. 180 Fuligo cerebrina Brondeau (1824), Memoires de la Societe linneenne de Paris, 3, p. 74, tab. 3, fig. 1-4 Aethalium candidum Schlechtendal (1824), Flora berolinensis, 2, p. 157 Reticularia vaporaria (Persoon) Chevallier (1826), Flore generale des environs de Paris, 1, p. 342 Fuligo varians Sommerfelt (1826), Supplementum florae lapponica, p. 239 Reticularia carnea (Schumacher) Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 91 Aethalium septicum (Linnaeus) Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 93 Fuligo hortensis (Bulliard) Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 863 Aethalium ferrincola Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 261 Aethalium septicum var. β album Schwabe (1839), Flora anhaltina, 2, p. 323 Aethalium septicum var. γ cinnamomeum Schwabe (1839), Flora anhaltina, 2, p. 323 Aethalium septicum var. ε violaceum(Persoon) Schwabe (1839), Flora anhaltina, 2, p. 323 Aethalium septicum var. b vaporarium (Persoon) Rabenhorst (1844), Deutschlands kryptogamen-flora, 1, p. 253 Licea lindheimerii Berkeley (1873), Grevillea, 2(17), p. 68 Fuligo tatrica Raciborski (1885), Hedwigia, 24(4), p. 169 Tubulina lindheimerii (Berkeley) Massee (1892), A monograph of the Myxogastres, p. 42 Fuligo ovata (Schaeffer) T. Macbride (1899), The North American slime-molds, Edn 1, p. 23 References : Cetto 377 ; Eyssartier et Roux p. 1076 ; Poulain Meyer p. 168 tome 1 et p. 128 tome 2 Groupe : Myxos Classification : Myxomycota / Myxomycetes / Physarales / Physaraceae Chapeau/Fructification : Cortex monocouche, friable, spongieux, spumeux, rugueux, alveole. Habitat : Bois mort, troncs, ecorce, sciure, sol nu. Spores : Spores claires de 6 a 9 micrometres, finement verruqueuses. Comestibilite : Sans interet Commentaires : A noter que pour les aethaliums violets, c'est Fuligo septica parasite par Nectriopsis violacea. |
Crepidotus cesatii (Rabenhorst) Saccardo (1887) |
![]() |
Noms francais : Crepidote a spores spheriques Synonymes : Agaricus cesatii Rabenhorst (1851), Klotzschii herbarum vivum mycologicum, Edn 1, n° 1506 (Basionyme) Agaricus variabilis var. sphaerosporus Patouillard (1884), Tabulae analyticae fungorum, 3, p. 101, fig. 227 Crepidotus variabilis var. sphaerosporus (Patouillard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 108 Crepidotus cesatii (Rabenhorst) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 879 (nom actuel) Dochmiopus sphaerosporus (Patouillard) Patouillard (1887), Les hymenomycetes d'Europe, anatomie generale et classification des champignons superieurs, p. 113 Claudopus sphaerosporus (Patouillard) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 734 Claudopus variabilis var. sphaeosporus (Patouillard) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 453 Dochmiopus variabilis var. sphaerosporus (Patouillard) Singer (1936), Beihefte zum botanischen centralblatt, zweite abteilung, 56(1-2), p. 146 Crepidotus sphaerosporus (Patouillard) J.E. Lange (1938), Dansk botanisk arkiv, 9(6), p. 52 Crepidotus cesatii var. sphaerosporus (Patouillard) A. Ortega & Buendia (1989), International journal of mycology and lichenology, 4(1-2), p. 96 References : CD 1231-396, 99 ; Eyssartier et Roux p. 986, 1018 4eme edition Groupe : Crepidotes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Crepidotaceae Chapeau/Fructification : Veloute et finement feutre. Lames/Pores : Espacees, blanches avec des reflets rosatre. Chair : Blanche, immuable. Stipe : il est bien Absent, mais pour valider l'on reclame une couleur !! Habitat : Sur feuillus Spores : Spores presque globuleuses 6-8µm x 5-6,5µm. Presence de verrues epineuses. Comestibilite : Sans interet |
Tricholoma saponaceum (Fries) P. Kummer (1871) |
![]() |
Noms francais : Tricholome savonneux ; Tricholome a odeur de savon Synonymes : Agaricus lividus Hudson (1778), Flora Anglica, Edn 2, p. 616 Agaricus graveolens Sowerby (1800), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 281 (nom. illegit.) Agaricus fusiformis Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 318 Agaricus saponaceus Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 101 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus myomyces Hornemann (1821), Flora danica, 29, p. 11, tab. 1729 (nom. illegit.) Agaricus cognatus Weinmann (1828), Sylloge plantarum novarum itemque minus congnitarum, 2, p. 84 Agaricus saponaceus subsp.* fusiformis(Schumacher) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 36 Agaricus murinaceus Krombholz (1846), Naturgetreue abbildungen und beschreibungen der essbaren, schadlichen und verdachtigen schwamme, 10, tab. 72, fig. 6-18 (nom. illegit.) Tricholoma saponaceum (Fries) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 133 (nom actuel) Gyrophila saponacea (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 13 References : BK 3 430 ; Bon p. 151 ; CD 363-228, 115, 116, 364-228 ; Galli p. 61 ; FE 3 p. 417 ; Marchand 833-835 ; Eyssartier et Roux p. 518, 532 4eme edition Groupe : Tricholomes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Tricholomataceae Chapeau/Fructification : Chapeau jusqu'a 3-10 cm, convexe a marge incurvee. Revetement lisse, sec a plus ou moins gras au toucher, visqueux par temps humide. Couleur tres variable: gris brun olivatre ou jaunatre rosissant avec l'age a partir de la marge. Centre plus fonce. Marge debordante, blanchatre avec des plages rougeatres. Lames/Pores : Lames peu serrees, adnees echancrees, larges, creme a jaune verdatre legerement rosissantes. Chair : Chair ferme, pale, blanchatre, rosissante a la base. Odeur acidulee, desagreable de savon, de lessive. Saveur douce Stipe : Pied 8-12 x 1-3 cm, plein, a base souvent fusiforme. Surface lisse, blanc jaunatre a base rosissante. Habitat : Sous feuillus et coniferes plutot sur sol siliceux. Repandu. Spores : Spores elliptiques, lisses, hyalines, en partie guttulees, 5-6 x 3-4 µm. Sporee blanche. Basides clavees, tetrasporiques, bouclees. Pas de cystides. Cuticule formees d'hyphes bouclees enchevetrees, larges de 3-8 µm a pigmentation brune. Comestibilite : Sans interet |
Leccinum aurantiacum (Bulliard) Gray (1821) |
![]() |
Noms francais : Bolet orange des chenes ; Bolet rude orange Synonymes : Boletus rufus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 75, tab. 103 (indisponible) Boletus aurantiacus Bulliard (1784), Herbier de la France, 5, tab. 236 & tab. 489, fig. 2 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Boletus leucopodius Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 11 Boletus aurantius Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 504 Boletus aurantius var. ß leucopodius (Persoon) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 504 Boletus aurantius var. γ rufus Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 505 Suillus aurantiacus var. γ rufus (Persoon) Poiret (1806), in Lamarck, Encyclopedie methodique, Botanique, 7, p. 497 Suillus aurantiacus var. ß leucopodius (Persoon) Poiret (1806), in Lamarck, Encyclopedie methodique, Botanique, 7, p. 497 Suillus aurantiacus (Bulliard) Poiret (1806), in Lamarck, Encyclopedie methodique, Botanique, 7, p. 497 Tubiporus julii-mensis Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 369, tab. 169, fig. 1-2 Leccinum aurantiacum (Bulliard) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 646 (nom actuel) Leccinum aurantiacum var. leucopodium (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 646 Leccinum aurantiacum var. rufum (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 646 Boletus aurantiacus var. rufus (Persoon) Merat (1821), Nouvelle flore des environs de Paris, Edn 2, 1, p. 46 Boletus scaber var. aurantiacus (Bulliard) Pollini (1824), Flora veronensis quam in prodomum florae italiae septentrionalis, 3, p. 603 Boletus scaber var. rufus (Persoon) Pollini (1824), Flora veronensis quam in prodomum florae italiae septentrionalis, 3, p. 604 Boletus viscidus var. ß aurantiacus (Bulliard) Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 784 Boletus aurantius scaber Secretan (1833), Mycographie Suisse, 3, p. 9 (nom. inval.) Boletus rufus scaber Secretan (1833), Mycographie Suisse, 3, p. 10 (nom. inval.) Gyroporus rufus (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 161 Boletopsis rufa (Persoon) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 194 Solenia rufa (Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 522 Tubiporus rufus (Schaeffer) Ricken (1918), Vademecum fur pilzfreunde, Edn 1, p. 204 Krombholzia rufa (Persoon) E.-J. Gilbert (1931), Les livres du mycologue, tome 3. Les Bolets, p. 183 Krombholzia aurantiaca (Bulliard) E.-J. Gilbert (1931), Les livres du mycologue, tome 3. Les Bolets, p. 118 Krombholzia aurantiaca subsp.* rufa (Persoon) Maire (1933), Treballs del Museu nacional de ciencies naturals de Barcelona, serie botanica, 15(2), p. 42 Krombholziella aurantiaca (Bulliard) Maire (1937), Publicaciones del Instituto botanico, Barcelona, 3(4), p. 46 Krombholziella aurantiaca subsp.* rufa (Persoon) Maire (1937), Publicaciones del Instituto botanico, Barcelona, 3(4), p. 46 Trachypus aurantiacus (Bulliard) Romagnesi (1939), Revue de mycologie, Paris, 4(2), p. 141 Boletus versipellis var. aurantiacus (Bulliard) Vassilkov (1948), Edibles and poisonous fungi of central parts of the European Districts of the URSS, p. 38 Leccinum rufum (Persoon) Kreisel (1984), Boletus, SchrReihe, 1, p. 30 Krombholziella rufa (Persoon) Alessio (1985), Fungi europaei, 2, Boletus, p. 474, pl. 80 Leccinum leucopodium (Persoon) Dorfelt & G. Berg (1990), Feddes repertorium, specierum novarum regni vegetabilis, 101(9-10), p. 567 Leccinum quercinum (Pilat) E.E. & Watling s. auct References : FE 2 pl. 80 ; BK 3 36 ; Bon p. 41 ; CD 1701-478, 67 ; Cetto 303 ; Galli p. 263 ; LE 34 ; Marchand 71 ; MRT 109 ; Phillips p. 211 ; Eyssartier et Roux p. 68 ; BK 3 n° 35 p. 72 Groupe : Bolets Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Boletales / Boletaceae Chapeau/Fructification : Chapeau 4-15 cm, hemispherique puis convexe a pulvine. Surface lisse, finement feutre, sec, legerement feutre a l'etat humide, rouge brique a brun orange. Marge obtuse, souvent debordante. Lames/Pores : Pores fins, blanchatres, puis ochraces a brun ochrace. Chair : Chair blanche spongieuse, epaisse virant au gris rosatre puis au noiratre a la coupe. Saveur douce. Odeur faible. Stipe : Pied 5-15 x 2-4 cm, clave a legerement ventru, plein a farci, creme couvert de meches blanchatres qui deviennent vite rousses en partant de la base du pied, puis noircissantes. Habitat : Sous chene principalement. Spores : Spores fusiformes, lisses, a paroi epaisse, vert jaunatre, 14-20 x 4-6 µm. Sporee jaune verdatre. Basides ventrues, clavees, 22-26 x 10-12 µm, tetrasporiques, non bouclees. Cheilocystides fusiformes a ventrues, prolongees par un bec, 28-50 x 7-12 µm. Pas de pleurocystides. Cuticule trichodermique en parite dressee, hyphes larges de 7-13 µm, pigmentees de brun. Comestibilite : Comestible Commentaires : Le bolet orange des chenes (ex Leccinum quercinum (Pilat) Pil.), outre son habitat, est caracterise par son chapeau et les meches du pied toujours sombres. Le bolet orange poussant sous peupliers dont le nom actuel est Leccinum albostipitatum Den Bakker & Noordeloos (ex Leccinum aurantiacum (Bull.) Gray) possede un chapeau nettement orange, un pied nettement blanc recouvert de meches jamais tres brunes. |
Trametes gibbosa (Persoon) Fries (1838) [1836-38] |
![]() |
Noms francais : Tramete bossue Synonymes : Boletus suberosus Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1176 Agaricus suberosus (Linnaeus) Lamarck (1783), Encyclopedie methodique, Botanique, 1, p. 50 Merulius gibbosus Persoon (1795), in Usteri, Annalen der botanik, 15, p. 21 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Boletus sinuosus Sowerby (1799), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 194 Daedalea gibbosa (Persoon) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 501 Daedalea gibbosa var. ß sinuosa (Sowerby) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 501 Daedalea sinuosa (Sowerby) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 638 Daedalea gibbosa subsp.* torulosa Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 8 Trametes gibbosa (Persoon) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 492 (nom actuel) Trametes crenulata Berkeley (1854), in W.J. Hooker, Journal of botany and Kew Garden miscellany, 6, p. 164 Polyporus gibbosus (Persoon) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 59 (nom. illegit.) Piptoporus suberosus (Linnaeus) Murrill (1903), The journal of mycology, 9(2), p. 94 Bulliardia virescens Lazaro Ibiza (1916), Revista de la real Academia de ciencias exactas, fiscicas y naturales de Madrid, 14, p. 843 Trametes nigrescens Lazaro Ibiza (1916), Revista de la real Academia de ciencias exactas, fiscicas y naturales de Madrid, 14, p. 523 (nom. illegit.) Daedalea virescens (Lazaro Ibiza) Saccardo & Trotter (1925), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 23, p. 449 Lenzites gibbosa (Persoon) Hemmi (1939), Annals of the phytopathological Society of Japan, 9, p. 12 Polyporus suberosus (Linnaeus) Ferdinandsen & Joergensen (1939), Skovtraeernes Sygdomme, 2, p. 409 (nom. illegit.) Pseudotrametes gibbosa (Persoon) Bondartsev & Singer (1944), Mycologia, 36(1), p. 68 Trametes kalchbrenneri Fries in litt. (1867), Kalchbrenner, C. 1867. A szepesi gombak jegyzeke. II. Mathematikai es Termeszettudomanyi Kozlemenyek. 5:207-292 Trametes gibbosa f. kalchbrenneri (Fries) Pilat (1940), Atlas des champignons de l'Europe, 3, Polyporaceae, p. 290 References : Bon p. 319 ; CD 95 ; Marchand 299 ; Eyssartier et Roux p. 1018 ; BK 2 354 Groupe : Polypores Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Polyporales / Polyporaceae Chapeau/Fructification : Fructification en forme de console, dimidiee ou orbiculaire, fixee au substrat, 200 mm de large, 150 mm de projection, epaisse de 10-40 mm au point d'insertion. Surface pileique bosselee-ondulee parfois zonee avec des excroissances, finement veloutee ou feutree, glabrescente, blanchatre, ochracee a jaune brunatre. Marge aigue, ondulee, crenelee, blanchatre a brune. Lames/Pores : Face inferieure poree, blanchatre a creme, devenant gris-ocre. Pores allonges radialement, souvent lamelles vers la marge, mesurant 4 mm de long et 0,5-1 mm de largeur. Tubes mesurant 5-10(-15) mm. Chair : Blanche a creme, tres tenace et elastique. Odeur rappelant Heterobasidion annosum. Saveur amarescente. Habitat : Isoles ou en troupe, sur bois mort de feuillus, surtout Fagus, egalement mais plus rarement, sur Fraxinus spp. (frenes), Populus spp. (peupliers), Salix spp. (saules), Alnus spp. (aulnes), Acer spp. (erables), Tilia spp. (tilleuls), Carpinus spp. (charmes), Betula spp. (bouleaux), etc. Pourriture blanche. Commun. Perenne, mais guere plus de deux ans. Spores : Elliptiques-cylindriques, lisses, hyalines, parfois guttulees, 4-5,5 × 2-2,5 µm. Basides clavees, tetrasporiques, bouclees. Pas de cystides. Trimitique : Hyphes generatrices larges, cloisonnees et bouclees. Hyphes squelettiques a parois epaisses, larges. Hyphes conjonctives ramifiees, a parois epaisses et larges. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Espece devenant verdatre a cause des algues. |
Russula nigricans (Bulliard) Fries (1838) [1836-38] |
![]() |
Noms francais : Russule noircissante Synonymes : Agaricus nigricans Bulliard (1784), Herbier de la France, 5, tab. 212 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus elephantinus Sowerby (1796), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 36 (nom. illegit.) Russula nigricans (Bulliard) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 350 (nom actuel) Agaricus nigrescens Krombholz (1845), Naturgetreue abbildungen und beschreibungen der essbaren, schadlichen und verdachtigen schwamme, 9, p. 27, tab. 70, fig. 14-15 (nom. illegit.) Lactarelis nigricans (Bulliard) Earle (1909), Bulletin of the New York botanical Garden, 5(18), p. 410 References : CD 1345-408, 90 ; BK 6 168 ; Cetto 198 ; Galli p. 44 ; Sarnari 154 ; Bon p. 55 ; Marchand 403 ; Eyssartier et Roux p. 164, 170 4eme edition Groupe : Russules Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Russulales / Russulaceae Chapeau/Fructification : 40-100-(200) mm de diametre, convexe, bientot aplani et ± deprime au centre, parfois sinue-onduleux. Surface lisse a legerement inegale, mate par le sec, visqueuse et brillante par temps pluvieux, d'abord blanchatre a creme, virant bientot a gris-brun fonce a noiratre a partir du centre. Marge longtemps inflechie, lisse. Lames/Pores : Blanchatres, puis jaune creme pale, etroitement adnees, remarquablement espacees et epaisses, cassantes, peu fourchues. Aretes entieres. Chair : Blanche, rougissant apres quelques minutes a la coupe, puis noircissant. Stipe : 30-50-(70) x 10-30 mm, cylindrique, en partie aminci a la base, plein, ferme. Surface lisse, blanche et recouverte d'une pruine blanche. Toutes les parties du champignon se tachent de rouge vif puis de noir a la coupe ou a la pression. Habitat : Sous feuillus et sous coniferes, surtout Fagus et Picea, sur des sols pas trop secs. Spores : 6,8-8,5 x 5,8-6,8 µm. Reseau fin et quelques verrues (0,4 µm) isolees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Cette espece se reconnait aisement sur le terrain a ses lames espacees et epaisses, a la couleur brun-noir du chapeau et a sa chair qui rougit puis noircit a la coupe. |
Coprinellus disseminatus (Persoon) J.E. Lange (1938) |
![]() |
Noms francais : Coprin gregaire ; Coprin dissemine Synonymes : Agaricus minutulus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 72, tab. 308 Agaricus tintinnabulum Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 67, tab. 1, fig. 3 Agaricus striatus Sowerby (1798), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 166 (nom. illegit.) Agaricus disseminatus Persoon (1800), Commentarius fungorum Bavariae indigenorum icones pictas, p. 87 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus disseminatus var. a minor Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 199 Hypophyllum campaniforme Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 255, tab. 123, fig. 6 Hypophyllum campanuliforme Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 254, tab. 123, fig. 3-4 Coprinus disseminatus var. striatus (Sowerby) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 635 Coprinus disseminatus (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 634 Agaricus disseminatus var. b major Rabenhorst (1844), Deutschlands kryptogamen-flora, 1, p. 458 Agaricus leptomeres Berkeley & Broome (1870) [1871], The journal of the linnean Society, botany, 11(56), p. 559 Agaricus ctenodes Berkeley & Broome (1870) [1871], The journal of the linnean Society, botany, 11(56), p. 558 Coprinarius disseminatus (Persoon) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 68 Psathyrella disseminata (Persoon) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 153(123), tab. 8, fig. 5 Agaricus argutus Kalchbrenner (1881), Grevillea, 10(54), p. 52 Mycena arguta (Kalchbrenner) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 304 Psathyrella ctenodes (Berkeley & Broome) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 1136 Psathyrella leptomeres (Berkeley & Broome) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 1136 Coprinarius leptomeres (Berkeley & Broome) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 233 Psathyra ctenodes (Berkeley & Broome) Petch (1910), Annals of the royal botanic Gardens, Peradeniya, 4(6), p. 397 Psathyrella minutula (Schaeffer) Saccardo (1916), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(15), p. 868 Pseudocoprinus disseminatus (Persoon) Kuhner (1928), Le Botaniste, 20, p. 156 Coprinellus disseminatus (Persoon) J.E. Lange (1938), Dansk botanisk arkiv, 9(6), p. 93 (nom actuel) Drosophila disseminata (Persoon) Romagnesi (1967), Bulletin de la Societe mycologique de France, 83(1), p. 67 References : BK 4 272 ; CD 764 ; Bon p. 273 ; Eyssartier et Roux p. 920 Groupe : Coprins/Paneoles/Psathyrelles Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Psathyrellaceae Chapeau/Fructification : Strie, entierement pubescent, et avec quelques traces de voile floconneux brunatre chez les jeunes. Lames/Pores : Libres. Chair : Mince, douce a odeur faible. Stipe : Pubescent. Habitat : En touffes ou en grandes colonies, surtout et autour des souches de feuillus. Printemps-automne. Frequent. Spores : 7-9.5 x 4-6 µm, ovoides a ellipsoides, a pore germinatif net et central. Comestibilite : Sans interet |
Cuphophyllus virgineus (Wulfen) Kovalenko (1989) |
![]() |
Noms francais : Hygrophore blanc de neige Synonymes : Agaricus niveus Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 430 (nom. rej.) Agaricus praealtus O.F. Muller (1780), Flora danica, 14, p. 7, tab. 830, fig. 1 Agaricus virgineus Wulfen (1781), in Jacquin, Miscellanea austriaca, 2, p. 104, tab. 15, fig. 1 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus tubiformis Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 77 Agaricus ericeus Bulliard (1783), Herbier de la France, 4, tab. 188 Agaricus pusillus Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 51, tab. 14, fig. 66 (nom. illegit.) Agaricus decurrens Hoffmann (1789), Nomenclator fungorum, 1, p. 153 Agaricus gleditschii Humboldt (1793), Florae fribergensis specimen plantas cryptogamicas praesertim suterraneas exibens, p. 77 Agaricus transformis Holmskjold (1799), Beata ruris otia fungis danicis, 2, p. 61, tab. 53 Agaricus conocephalus Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 267 (nom. illegit.) Hypophyllum lacteum Paulet (1808) [1793-1829], Traite des champignons, 2, tab. 112 bis, fig. 1-4 Hypophyllum eburneum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 161, tab. 66, fig. 2-3 Omphalia virginea (Wulfen) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 613 Hygrophorus virgineus (Wulfen) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 327 Hygrophorus niveus (Scopoli) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 327 Agaricus virgineus var. b niveus(Scopoli) Rabenhorst (1844), Deutschlands kryptogamen-flora, 1, p. 566 Camarophyllus virgineus (Wulfen) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 117 Camarophyllus virgineus var. nivea (Scopoli) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 117 Camarophyllus niveus (Scopoli) Wunsche (1877), Die pilze: eine anleitung zur kenntniss derselben, p. 115 Hygrophorus ericeus (Bulliard) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 529 Hygrophorus lectus Britzelmayr (1890), Bericht des naturwissenschaftlichen vereins fur schwaben und Neuburg, 30, p. 30, fig. 63 (Basionyme) Hydrocybe nivea (Scopoli) Murrill (1916), North American flora, 9(5), p. 377 Hygrophorus virgineus var. niveus(Scopoli) Maire (1933), Treballs del Museu nacional de ciencies naturals de Barcelona, serie botanica, 15(2), p. 56 Hygrocybe virginea (Wulfen) P.D. Orton & Watling (1969), Notes from the royal botanic Garden, Edinburgh, 29(1), p. 132 Hygrocybe nivea (Scopoli) P.D. Orton & Watling (1969), Notes from the royal botanic Garden, Edinburgh, 29(1), p. 131 Cuphophyllus niveus (Scopoli) Bon (1985) [1984], Documents mycologiques, 14(56), p. 11 Cuphophyllus virgineus (Wulfen) Kovalenko (1989), Opredelitel' Gribov SSSR (Leningrad), p. 37 (nom actuel) References : Bon p. 103 ; CD 174-194, 100 ; Cetto 667 ; Marchand 57 ; Eyssartier et Roux p. 450 4eme edition 460, 464 Groupe : Hygrophores Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Hygrophoraceae Chapeau/Fructification : Chapeau 15-40 mm, aplati avec mamelon obtus, hygrophane. Surface lisse faiblement lardacee, soyeuse, mate a l'etat sec, visqueuse a l'etat humide, blanc pur a blanc creme parfois avec des reflets rosatres au disque. Lames/Pores : Lames tres decurrentes, blanches a creme. Chair : Chair mince, aqueuse, blanchatre. Saveur douce. Odeur faible. Stipe : Pied 3-7 x 0,3-0,7 mm, cylindrique a base amincie, souvent arque, plein puis farci, blanc a base parfois rosee. Habitat : Dans l'herbe plutot rase des pres et paturages sur sol argilo-calcaire. Assez repandu. Spores : Spores elliptiques, lisses, hyalines, 7-10 x 4-5,5µm. Sporee blanche. Basides clavees, tetrasporiques, bouclees. Cystides absentes. Cuticule formee d'hyphes bouclees, enchevetrees, plus ou moins paralleles, larges de 2-4 µm, englobees dans une masse gelatineuse. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Attention aux confusions avec les clitocybes blancs. La f. roseipes ne serait que des exemplaires parasites. |
Scutellinia crinita (Bulliard) Lambotte (1888) |
![]() |
Synonymes : Peziza crinita Bulliard (1788), Herbier de la France, 9, tab. 416, fig. 2 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Humaria hirtella Rehm (1878), Ascomyceten, 10, n° 454 Lachnea crinita (Bulliard) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 75 Humaria crinita (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 285 Scutellinia crinita (Bulliard) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 301 (nom actuel) Phaeopezia crinita (Bulliard) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 474 Lachnea hirtella (Rehm) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 174 Scutellinia hirtella (Rehm) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 869 Lachnea nivalis (Boudier) Saccardo (1895), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 11, p. 400 Ciliaria nivalis Boudier (1895), Bulletin de la Societe mycologique de France, 11(1), p. 29 Lachnea balnei Starback (1895), Bihang till konglica svenska vetenskaps-akademiens handlingar, 21, 3(5), p. 39, fig. 29 Aleurina crinita (Bulliard) Saccardo & P. Sydow (1902), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 16, p. 739 Ciliaria crinita (Bulliard) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 62 Ciliaria hirtella (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 61 Trichophaea balnei (Starback) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 60 Lachnea scutellata var. apopiesmatisRehm (1908), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 6(2), p. 117 Trichaleuris crinita (Bulliard) Clements (1909), The genera of fungi (Minneapolis), Edn 1, p. 175 Lachnea gintlii Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 875 Patella fimetaria Seaver (1928), The North American cup-fungi (operculates), p. 173 Lachnea setosa var. gintlii (Velenovský) Svrček (1948), Sbornik Narodniho muzea v Praze, rada B, Prirodni vedy, 4(6), p. 47 Lachnea fimetaria (Seaver) Wehmeyer (1950), The fungi of New Brunswick, Nova Scotia and Prince Edward Island, p. 18 Scutellinia nivalis (Boudier) Le Gal (1962), Bulletin de la Societe mycologique de France, 78, p. 212 Scutellinia fimetaria (Seaver) Teng (1963), Chung-kuo ti chen-chun, p. 763 Scutellinia fimicola J. Moravec (1968), Ceska mykologie, 22(1), p. 39 Scutellinia subcervorum Svrček (1971), Ceska mykologie, 25(2), p. 86 Scutellinia gintlii (Velenovský) Svrček (1971), Ceska mykologie, 25(2), p. 83 References : Medardi p. 258 ; Eyssartier et Roux p. 1060 ; Gr. p. 157 n° 241 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pyronemataceae Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, hemispherique, large de 4 a 5 mm parfois jusqu'a 1 cm, rouge pourpre en dessus, cendre en dessous et couvert de poils noirs longs d'environ 0,3 a 1 mm, septes, plus serres vers la marge qui est ciliee. Chair : Assez epaisse, rouge rougeatre, sans saveur ni odeur particulieres. Habitat : Au sol, sur bois mort et sur bois pourri, eventuellement sur bois brule. Spores : Elliptiques, legerement fuligineuses, asperulees, 16-20-21 x 11-12-14 µm. Asques cylindriques, a sommet non amyloide. Paraphyses epaissies en clavule au sommet et brunatres. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire ou en croissance serree. Peu frequent. Ete-Automne. |
Lepista glaucocana (Bresadola) Singer (1951) [1949] |
![]() |
Noms francais : Tricholome gris glauque ; Lepiste violet pale ; Lepiste blanchatre Synonymes : Tricholoma glaucocanum Bresadola (1881), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 1(1), p. 7, tab. 2 (Basionyme) Agaricus glaucocanus (Bresadola) G. Winter (1882) [1884], Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(1), p. 862 Gyrophila nuda var. glaucocana (Bresadola) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 17 Gyrophila glaucocana (Bresadola) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 271 Tricholoma nudum var. glaucocanum(Bresadola) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 11 Rhodopaxillus nudus var. glaucocanus (Bresadola) Konrad & Maublanc (1925), Revision des Hymenomycetes de France, p. 377 Rhodopaxillus glaucocanus (Bresadola) Metrod (1942), Revue de mycologie, Paris, 7, p. 29, 43 Lepista glaucocana (Bresadola) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 193 (nom actuel) Clitocybe glaucocana (Bresadola) H.E. Bigelow & A.H. Smith (1969), Brittonia, 21, p. 168 Lepista nuda var. glaucocana (Bresadola) Krieglsteiner (1991), Beitrage zur kenntnis der pilze mitteleuropas, 7, p. 71 References : BK 3 243 ; CD 423-240, 115 ; Bon p. 145 ; Marchand 809 ; Eyssartier et Roux p. 610, 628 4eme edition ; LP p. 251 Groupe : Tricholomes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Incertae sedis Chapeau/Fructification : Chapeau 5-10 cm, convexe a aplani ondule, lisse, mat, gras au toucher par temps humide, blanchatre a ochrace avec teintes pales gris violace. Lames/Pores : Lames adnees echancrees, blanchatres puis lilas pale plus ou moins ochrace. Chair : Chair blanchatre a lilas pale, epaisse, molle. Odeur aromatique mentholee avec note farineuse. Saveur douce. Stipe : Pied 5-8 x 1-2 cm, cylindrique, plein, farci, fibreux, cortique, concolore aux lames. Spores : Spores elliptiques, tres finement verruqueuses, hyalines, 6,5-8,5 x 3,5-5 µm. Basides clavees, tetrasporiques, bouclees. Cystides absentes. Cuticule faite d'hyphes enchevetrees de 2-4 µm de large, quelques-unes dressees et emergentes. Comestibilite : Comestible Commentaires : Odeur complexe plutot desagreable. |
Hygrocybe conica (Schaeffer) P. Kummer (1871) |
![]() |
Noms francais : Hygrophore conique Synonymes : Agaricus dentatus Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1172 Agaricus conicus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 2, tab. 2 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus aurantius Lightfoot (1777), Flora scotica, 2, p. 1025 (nom. illegit.) Amanita viscida Lamarck (1783), Encyclopedie methodique, Botanique, 1, p. 108 Agaricus hyacynthus Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 81, tab. 7, fig. 28 Agaricus laceratus Bolton (1788), An history of fungusses growing about Halifax, 2, p. 68, tab. 68 (nom. illegit.) Amanita dentata (Linnaeus) Roussel (1796), Flore du Calvados et des terreins adjacens, Edn 1, p. 34 Agaricus conicus var. d aurantius Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 335 Hypophyllum conicum (Schaeffer) Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 246, tab. 120, fig. 1-10 Agaricus ceraceus var. ß laceratus Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 234 Hygrophorus conicus (Schaeffer) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 331 Hygrocybe conica (Schaeffer) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 111 (nom actuel) Hygrophorus conicus var. aurantius(Persoon) Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 192 Godfrinia conica (Schaeffer) Maire (1902), Bulletin de la Societe mycologique de France, 18(4), supplement p. 117 Hydrocybe conica (Schaeffer) Murrill (1916), North American flora, 9(6), p. 379 References : Bon p. 105 ; BK 3 85 ; FE 6 p. 407 ; CD 189 ; CD 188-196, 101 ; Eyssartier et Roux p. 470, 484 4eme edition Groupe : Hygrophores Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Hygrophoraceae Chapeau/Fructification : Strie au bord. Habitat : Prairies, pelouses, parfois dans les bois. Comestibilite : Toxique Commentaires : Chapeau, lames, chair, noircissant rapidement naturellement, ainsi qu'au toucher. |
Daedaleopsis confragosa (Bolton) J. Schroter (1888) [1889] |
![]() |
Noms francais : Tramete rougissante Synonymes : Boletus suaveolens Bulliard (1786), Herbier de la France, 7, tab. 310, fig. B-C (nom. illegit.) Boletus albus Bolton (1788), An history of fungusses growing about Halifax, 2, p. 78, tab. 78 Boletus confragosus Bolton (1791), An history of fungusses growing about Halifax, 4, p. 160, tab. 160 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Boletus labyrinthiformis Bulliard (1791), Herbier de la France, 11, tab. 491, fig. 1 Boletus suberosus J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1436 Boletus discoideus Dickson (1793), Plantarum cryptogamicarum britanniae, 3, p. 21 Boletus angustatus Sowerby (1799), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 193 Daedalea suaveolens Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 502 Daedalea angustata (Sowerby) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 502 Daedalea confragosa (Bolton) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 501 Daedalea rubescens Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 238, tab. 11, fig. 2 Daedalea imbricata Roussel (1806), Flore du Calvados et des terreins adjacens, Edn 2, p. 72 Daedalea medullaris Purton (1821), An appendix to Midland flora, 3(1), p. 250 Daedalea albida Schweinitz (1822), Schriften der naturforschenden Gesellschaft zu Leipzig, 1, p. 93 Daedalea alba (Bolton) Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 5 Daedalea discolor Fries (1828), Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 1, p. 68 Polyporus odorus zonatus Secretan (1833), Mycographie Suisse, 3, p. 106 (nom. inval.) Daedalea pruinata Secretan (1833), Mycographie Suisse, 2, p. 481 (nom. inval.) Daedalea corrugata Klotzsch (1833), Linnaea, Ein journal fur die botanik, 8, p. 481 Daedalea discolor subsp.* corrugata (Klotzsch) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 494 Trametes bulliardii Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 491 Trametes rubescens (Albertini & Schweinitz) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 492 Lenzites klotzschii Berkeley (1841), The annals and magazine of natural history, series 1, 7, p. 452 Trametes confragosa (Bolton) Rabenhorst (1844), Deutschlands kryptogamen-flora, 1, p. 416 Lenzites crataegi Berkeley (1847), in W.J. Hooker, The London journal of botany, 6, p. 323 Lenzites bicolor Fries (1851), Novae symbolae mycologicae. Fasciulus primus, sistens fungos in peregrinis terris a botanicis danicis nuper collectos, p. 27 Lenzites discolor (Fries) Fries (1851), Novae symbolae mycologicae. Fasciulus primus, sistens fungos in peregrinis terris a botanicis danicis nuper collectos, p. 27 Polyporus confragosus (Bolton) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 59 Polyporus rubescens (Albertini & Schweinitz) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 59 Polyporus bulliardii (Fries) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 59 (nom. illegit.) Lenzites corrugata (Klotzsch) Berkeley (1872), Grevillea, 1(3), p. 35 Lenzites atropurpurea Saccardo (1873), Atti della Societa Veneziana-Trentina-Istriana di scienze naturali, Padova, 2, p. 45 Lenzites proxima Berkeley (1876), Grevillea, 4(32), p. 162 Lenzites cookei Berkeley (1876), Grevillea, 4(32), p. 161 Merulius albus (Bolton) Schulzer (1876), Osterreichische botanische zeitschrift, 26(2), p. 59 (nom. illegit.) Daedalea confragosa var. angustata (Sowerby) Gillet (1877), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 706 Trametes erubescens Schulzer (1882), Knj. Rada jugoslavenske Akademije zuanosti i umjetnosti matematicko-priodoslovnoga razzeda, 64, p. 7 Trametes zonata Wettstein (1886) [1885], Verhandlungen der kaiserich-koniglichen zoologisch-botanischen Gesellschaft in Wien, 35, p. 561 (indisponible) Daedaleopsis confragosa (Bolton) J. Schroter (1888) [1889], in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 492 (nom actuel) Striglia discolor (Fries) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 871 Striglia confragosa (Bolton) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 871 Striglia corrugata (Klotzsch) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 871 Polyporus capreae Britzelmayr (1896), Botanisches centralblatt, 68, p. 142, fig. 194 Cellularia cookei (Berkeley) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 452 Cellularia corrugata (Klotzsch) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 452 Cellularia klotzschii (Berkeley) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 452 Cellularia crataegi (Berkeley) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 452 Cellularia bicolor (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 452 Cellularia proxima (Berkeley) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 452 Cellularia atropurpurea (Saccardo) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 452 Lenzites confragosa (Bolton) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des hymenomycetes, p. 89 Agaricus confragosus (Bolton) Murrill (1905), Bulletin of the Torrey botanical Club, 32(2), p. 86 (nom. illegit.) Daedalea candicans P. Karsten (1911) [1909], Travaux de la Sous-Section de Troitzkossawsk-Kiakhta, Section du pays d'Amour de la Societe imperiale Russe de geographie, 12(1-2), p. 110 Daedalea favoloides Murrill (1912), Bulletin of the New York botanical Garden, 8(28), p. 151 Daedalea ochracea Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 693 Trametes nigroaspera Lloyd (1924), Mycological writings, 7, mycological notes n° 72, p. 1272 Trametes confragosa f. bulliardii (Fries) Pilat (1939), Atlas des champignons de l'Europe, 3, Polyporaceae, p. 288 Trametes confragosa f. rubescens (Albertini & Schweinitz) Pilat (1939), Atlas des champignons de l'Europe, 3, Polyporaceae, p. 288 Daedaleopsis rubescens (Albertini & Schweinitz) Imazeki (1943), Acta phytotaxonomica et geobotanica, Kyoto, 13, p. 251 Daedalea confragosa f. rubescens (Albertini & Schweinitz) Domanski, Orlos & Skirgiello (1967), Flora Polska, Grzyby, 3, p. 249 Ischnoderma confragosum (Bolton) Zmitrovich (2001), Mycena (Minsk St Petersburg), 1(1), p. 92 References : BK 2 384 ; Bon p. 319 ; Marchand 284 ; Eyssartier et Roux p. 1024 Groupe : Polypores Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Polyporales / Polyporaceae Chapeau/Fructification : En eventail de 4-15 cm de large, blanchatre touche d'incarnat puis beige alutace, brun ochrace a brun-roux, rougissant au touche, assez mince et plutot flexible a la surface glabre zonee. Marge aigue, ocre brunatre au debut. Lames/Pores : Pales, a peine rose, puis beige carne et fauve rougeatre un peu brunissant. Chair : Coriace, brun ochrace a brun rouge. Saveur douce. Stipe : Mesurant 7-10 × 2-2,5 µm. Habitat : Sur bois de feuillus. Toute l'annee. Frequent. Spores : 7-10 x 2-2,5 µm Comestibilite : Sans interet Commentaires : Potasse : violet (tubes, pores et cuticule) Soude : violet (tubes, pores et cuticule) Ammoniaque : violet (tubes et pores) |
Agaricus arvensis Schaeffer (1774) |
![]() |
Noms francais : Agaric des jacheres Synonymes : Agaricus arvensis Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 73, tab. 310-311 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)(nom actuel) Agaricus campestris var. γ arvensis (Schaeffer) Mattuschka (1779), Enumeratio stirpium in Silesia sponte crescentium, p. 326 Agaricus edulis Persoon (1800), Commentarius fungorum Bavariae indigenorum icones pictas, p. 123 (nom. illegit.) Agaricus georgii Sowerby (1801), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 304 (nom. illegit.) Agaricus pratella P. Gaertner, B. Meyer & Scherbius (1802), Oekonomisch-technische Flora der Wetterau, 3(2), p. 318 Hypophyllum exquisitum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 286, tab. 134, fig. 1-2 Agaricus exquisitus Vittadini (1835), Descrizione dei funghi mangerecci piu comuni dell'Italia e de'velenosi che possono co'medesimi confondersi, p. 146, tab. 18 Agaricus arvensis var. exquisitus(Vittadini) Hussey (1847), Illustrations of British mycology, London, 1, tab. 76 Psalliota arvensis (Schaeffer) P. Kummer (1871), Der Fuhrer in die Pilzkunde, p. 74 Pratella arvensis (Schaeffer) Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 563 Fungus arvensis (Schaeffer) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 479 Psalliota cretacea ss. Ricken (1912), Die Blatterpilze, p. 236, pl. 61, fig. 7 Psalliota arvensis subsp.* exquisita(Vittadini) F.H. Moller & Jul. Schaffer (1938), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 36(1), p. 78 References : CD 746-296 ; Bon p. 279 ; Marchand 106 ; Eyssartier et Roux p. 278, 288 4eme edition Groupe : Agarics Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Agaricaceae Chapeau/Fructification : Mesurant 5-12 cm de dimetre, un peu fibrilleux, blanc puis jaunissant en vieillissant. Lames/Pores : Libres, blanc rosatre, puis roses et enfin brunes. Chair : Blanchatre. Saveur douce. Stipe : Mesurant 5-12 × 1-2,5 cm, blanc, lisse. Anneau membraneux evoquant une roue dentee. Habitat : Prairies, jardins, parcs et forets. Du printemps a l'automne. Frequent. Spores : Mesurant 7-9 × 5-6 µm, elliptiques. Comestibilite : Comestible |
Lyophyllum decastes (Fries) Singer (1951) [1949] |
![]() |
Noms francais : Tricholome agrege ; Tricholome en touffes Synonymes : Agaricus aggregatus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 72, tab. 305-306 Agaricus decastes Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 105 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus plicatus Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 78 (nom. illegit.) Clitocybe decastes (Fries) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 124 Agaricus aggregatus var. parvusFries (1874), Hymenomycetes europaei sive epicriseos systematis mycologici, p. 90 Clitocybe aggregata (Schaeffer) Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 161 Clitocybe aggregata var. parva (Fries) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 69 Gyrophila aggregata (Schaeffer) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 19 Gyrophila decastes (Fries) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 275 Tricholoma aggregatum var. decastes(Fries) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 16 Agaricus subdecastes Cooke & Massee (1891), Illustrations of british fungi, 8, n° 1131, tab. 958 Clitocybe subdecastes (Cooke & Massee) Massee (1893), British fungus flora, 2, p. 418 Agaricus turmarius Britzelmayr (1893), Botanisches centralblatt, 54, p. 36, tab. 97, fig. 506 Clitocybe turmaria (Britzelmayr) Saccardo (1895), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 11, p. 16 Tricholoma aggregatum (Schaeffer) Ricken (1914), Die Blatterpilze, p. 360, pl. 97, fig. 1 Clitocybe elephantina Murrill (1916), North American flora, 9(6), p. 405 Tricholoma decastes (Fries) Sartory & L. Maire (1918), Synopsis du Genre Tricholoma, p. 73 Tricholoma parvum (Fries) Sartory & L. Maire (1918), Synopsis du Genre Tricholoma, p. 60 Lyophyllum aggregatum (Schaeffer) Kuhner (1938), Bulletin mensuel de la Societe linneenne de Lyon, 7, p. 211 Lyophyllum decastes (Fries) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 165 (nom actuel) References : CD 473 , 472-250, 116 edition 2017 ; Bon p. 167 ; Eyssartier et Roux p. 542, 560 4 eme edition Groupe : Tricholomes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Lyophyllaceae Chapeau/Fructification : De consistance "elastique", il reprend forme sans rupture lors d'une compression de l'ensemble des doigts... Comestibilite : Comestible Commentaires : L'odeur du champignon est celle du haricot vert, celle-ci s'accentue au froissement. |
Parasola conopilus (Fries) Orstadius & E. Larsson (2008) |
![]() |
Noms francais : Psathyrelle conique Synonymes : Agaricus conopilus Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 504 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus superbus Junghuhn (1830), Linnaea, Ein journal fur die botanik, 5, p. 405, tab. 6, fig. 11 (nom. illegit.) Coprinus aratus Berkeley & Broome (1861), The annals and magazine of natural history, series 3, 7, p. 378 Psathyra conopilus (Fries) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 70 Agaricus graciloides Peck (1878) [1877], Annual report of the New York state Museum of natural history, 30, p. 42 (nom. illegit.) Drosophila conopilea (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 116 Psathyrella graciloides Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 1127 Psathyrella arata (Berkeley) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 1129 Coprinarius conopileus (Fries) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 564 Agaricus conopilus var. superbus Cooke (1891), Illustrations of british fungi, 8, n° 1185, tab. 1158 Psathyra elata Massee (1892), British fungus flora, 1, p. 353 Pilosace conopilus (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 504 Coprinarius graciloides (Saccardo) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 234 Psathyrella circellatipes Benoist (1899), Bulletin de la Societe mycologique de France, 15(3), p. 163 Psathyra conopilea var. superba (Cooke) W.G. Smith (1908), Synopsis of the British Basidiomycetes, p. 191 ('conopilea') Pratella conopilus (Fries) Coutinho (1919), Eubasidiomycetes Lusitanici herbarii Universitatis Olisiponensis, p. 92 Psilocybe castaneicolor Murrill (1923), Mycologia, 15(1), p. 19 Psathyrella conopilus (Fries) A. Pearson & Dennis (1948) [1947-48], Transactions of the British mycological Society, 31(3-4), p. 185 Drosophila subatrata var. conopilus(Fries) Kuhner & Romagnesi (1953), Flore analytique des champignons superieurs, p. 354 (nom. inval.) Parasola conopilus (Fries) Orstadius & E. Larsson (2008), Mycological research, 112, p. 1180 (nom actuel) References : Bon p. 267 ; CD 790 ; Eyssartier et Roux p. 900, 916 ; BK 4 p. 266 n° 326. Groupe : Coprins/Paneoles/Psathyrelles Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Psathyrellaceae Chapeau/Fructification : Chapeau 1 - 5 cm, conique, mate, hygrophane, plus ou moins strie, brun rougeatre par imbibition, devenant beige sale en sechant. Les jeunes exemplaires sont herisses de tres fins crins bruns visibles sous forte loupe. Marge aigue, sans voile. Lames/Pores : Lames ascendantes, adnees, gris brun pourpre a maturite avec l'arete blanchatre. Chair : Blanchatre, saveur douce. Stipe : Pied cylindrique, 90-140 x 2,5-4 mm, aminci au sommet, a base souvent arquee et legerement clavee, creux, cassant. Surface lisse, soyeuse, blanchatre. Base feutree, blanche. Habitat : Gregaire, endroits fumes, parcs ou jardins, parfois en foret Spores : Spores elliptiques, lisses, brun rouge avec pore germinatif net. 12-17 x 6,5-9 µm. Sporee noire a reflet pourpre. Basides clavees, tetrasporiques, non bouclees. Cheilocystides lageniformes ventrues, 33-70 x 13-20 µm, a col large melees a des cellules pyriformes 15-25 x 9-13 µm. Epicutis herisse de longues soies isolees brunes a paroi epaisse de 100 a 350 µm de long. Comestibilite : Sans interet |
Scleroderma verrucosum (Bulliard) Persoon (1801) |
![]() |
Noms francais : Scleroderme verruqueux Synonymes : Lycoperdon spadiceum Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 129, tab. 188 Lycoperdon verrucosum Bulliard (1781), Herbier de la France, 2, tab. 24 (Basionyme) Sanctionnement : Persoon (1801) Lycoperdon dispar Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 147 Scleroderma verrucosum (Bulliard) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 154 (nom actuel) Scleroderma spadiceum (Schaeffer) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 155 Lycoperdon defossum Sowerby (1801), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 311 (nom. illegit.) Scleroderma verrucosum var. ß spadiceum (Schaeffer) J. Kickx f. (1867), in J.J. Kickx, Flore cryptogamique des Flandres, 2, p. 10 Scleroderma pandanaceum F. Mueller ex Berkeley (1872) [1873], The journal of the linnean Society, botany, 13, p. 171 Scleroderma bresadolae Schulzer (1884), Revue mycologique (Toulouse), 6(24), p. 222 Scleroderma vulgare var. spadiceum(Schaeffer) Saccardo (1888), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 7, p. 135 Sclerangium bresadolae (Schulzer) E. Fischer (1900), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 338 Scleroderma torrendii Bresadola (1902), Atti dell'imperial regia Accademia di scienze, letter ed arti degli Agiati in Rovereto, serie 3, 8, p. 132 Scleroderma aurantium var. spadiceum(Schaeffer) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 49 References : Bon p. 303 ; CD 1728-484, 68 ; Marchand 4 354 ; Eyssartier et Roux p. 1048, 1080 4eme edition ; Cetto 1 343 ; Julich 2 p. 481 Groupe : Vesses de loup Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Boletales / Sclerodermaceae Chapeau/Fructification : Carpohore 3-5 cm de subglobuleux, comprime aux deux poles, contracte a la base en une structure radicante ou pseudostipe, + ou - lacuneux, long de 3-5 cm, constitue par la coalescence de piliers, mais parfois assez court et compact. Peridium simple, mince,( moins de 1 mm d'epaisseur), fragile, d'abord lisse et jaune ochrace, puis rompu en fines ecailles irregulieres, non areolees, brun-rouge, brun-jaune a la fin. La dehiscence s'opere a partir du sommet par destruction de la paroi qui, parfois, s'enroule en lanieres a l'exterieur de la coupe. Chair : Blanche ou creme, puis violacante, marbree de blanc, enfin pulverulente et gris brun pourpre. Odeur forte et desagreable. Sporee brun olivatre obscur. Habitat : Sur sol riches, parcs, lisieres de bois, bords de routes, souvent sous Quercus et Fagus. Isole ou par petits groupes. Pas toujours frequent, ete-automne. Spores : Rondes, 6-11 µm de diametre, ornementation exclue, pourvues d'epines de 0,8-1,5 µm de haut, non reticulees, jaune brunatre. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole ou par petits groupes. Pas toujours frequent. Ete-Automne. Remarques : Souvent confondu avec S. areolatum. |
Daldinia concentrica (Bolton) Cesati & De Notaris (1863) |
![]() |
Noms francais : Daldinie concentrique Synonymes : Valsa tuberosa Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 399 Lycoperdon atrum Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 131, tab. 329 Sphaeria tuberosa (Scopoli) Timm (1788), Florae megapolitanae prodomus, p. 279 Sphaeria tunicata Tode (1791), Fungi mecklenburgenses selecti, 2, p. 59, tab. 17, fig. 130 Sphaeria concentrica Bolton (1792) [1791], An history of fungusses growing about Halifax, appendix, p. 180, tab. 180 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1823) Sphaeria fraxinea Sibthorp (1794), Flora oxoniensis, p. 401 Sphaeria concentrica var. a sessilis Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 3 Hypoxylon fuliginosum Cumino (1805), Memoires de l'Academie imperiale des sciences, litterature et beaux-arts de Turin, 14, p. 252 Peripherostoma concentricum (Bolton) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 513 Gamosphaera concentrica (Bolton) Dumortier (1822), Commentationes botanicae, p. 90 Stromatosphaeria concentrica (Bolton) Greville (1824), Flora edinensis, p. 355 Hypoxylon concentricum (Bolton) Greville (1828) [1827], Scottish cryptogamic flora, 6, tab. 324, fig. 1 Sphaeria placenta Link (1830), in Fries, Linnaea, Ein journal fur die botanik, 5, p. 539 Hemisphaeria concentrica (Bolton) Klotzsch (1843), Novorum actorum Academiae Caesareae Leopoldino-Carolinae naturae curiosum, 19, p. 241 Daldinia concentrica (Bolton) Cesati & De Notaris (1863), Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 1(4), p. 198 (nom actuel) Daldinia tuberosa (Scopoli) J. Schroter (1881), Jahresbericht der schlesischen Gesellschaft fur vaterlandische kultur, 59, p. 464 Hypoxylon placenta (Link) Saccardo (1882), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 1, p. 369 Hypoxylon tuberosum (Scopoli) Wettstein (1886) [1885], Verhandlungen der kaiserich-koniglichen zoologisch-botanischen Gesellschaft in Wien, 35, p. 591 Hemisphaeria tuberosa (Scopoli) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 482 Hypoxylon simile Lloyd (1924), Mycological writings, 7, mycological notes n° 72, p. 1282 References : Bon p. 336 ; CD 5 ; Marchand 399 ; Eyssartier et Roux p. 1058 Groupe : Xylaires Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Xylariales / Hypoxylaceae Chapeau/Fructification : Fructification hemispherique jusqu'a 10cm de diametre, brun-roux puis noire, lisse, finement ponctuee, sessile. Chair : Presentant a la coupe des zones concentriques claires et noires. Habitat : Poussant sur bois, surtout sur frene (Fraxinus). Spores : Spores ellipsoidales lisses avec une guttule, 12-17µm. Comestibilite : Sans interet |
Trametes ochracea (Persoon) Gilbertson & Ryvarden (1987) |
![]() |
Noms francais : Tramete zonee ; Coriole zone Synonymes : Boletus multicolor Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 91, tab. 269 Boletus coriaceus Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 105 (nom. illegit.) Boletus ochraceus Persoon (1794), in Usteri, Annalen der botanik, 11, p. 29 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Boletus angulatus Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 388 Boletus placenta Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 387 Polyporus angulatus (Schumacher) Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 127 Polyporus ochraceus (Persoon) Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 127 Boletus zonatus Nees (1817), Das system der pilze und Schwamme, p. 221, tab. 28, fig. 221 Polyporus zonatus (Nees) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 368 Polyporus versicolor var. γ ochraceus (Persoon) Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 72 Polyporus angulatus var. ß placenta(Schumacher) Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 73 Polyporus batschii Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 85 Polyporus leucoloma Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 65 Polyporus placenta (Schumacher) Secretan (1833), Mycographie Suisse, 3, p. 129 (nom. inval.) Polyporus ochraceus tremulae Secretan (1833), Mycographie Suisse, 3, p. 132 (nom. inval.) Polystictus zonatus (Nees) Fries (1851), Novae symbolae mycologicae. Fasciulus primus, sistens fungos in peregrinis terris a botanicis danicis nuper collectos, p. 70 Polyporus zonatus var. ß ochraceus (Persoon) J. Kickx f. (1867), in J.J. Kickx, Flore cryptogamique des Flandres, 2, p. 232 Hansenia zonata (Nees) P. Karsten (1879), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 5, p. 40 Bjerkandera zonata (Nees) P. Karsten (1881), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(1), p. 30 Coriolus zonatus (Nees) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 175 Polystictus zonatus var. ochracea (Persoon) Gillot & Lucand (1890), Societe d'histoire naturelle d'Autun, Bulletin, 3, p. 170 Microporus multicolor (Schaeffer) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 495 Coriolus lloydii Murrill (1907), North American flora, 9(1), p. 23 Coriolus concentricus Murrill (1907), North American flora, 9(1), p. 23 Polystictus lloydii (Murrill) Saccardo & Trotter (1912), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 21, p. 316 Polystictus concentricus (Murrill) Saccardo & Trotter (1912), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 21, p. 313 Polyporus lloydii (Murrill) Overholts (1914), Annals of the Missouri botanical Garden, 1(1), p. 95 Polystictus multicolor (Schaeffer) Saccardo (1916), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(15), p. 1023 Bulliardia rufescens Lazaro Ibiza (1916), Revista de la real Academia de ciencias exactas, fiscicas y naturales de Madrid, 14, p. 844 Polyporus aculeatus Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 646 (nom. illegit.) Daedalea rufescens (Lazaro Ibiza) Saccardo & Trotter (1925), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 23, p. 450 (nom. illegit.) Polyporus versicolor var. zonatus(Nees) Jorstad (1937) [1936], Det kongelige norske videnskabers selskabs skrifter, 10, p. 44 Trametes zonata (Nees) Pilat (1939), Atlas des champignons de l'Europe, 3, Polyporaceae, p. 263 Coriolus hirsutus var. ochraceus(Persoon) Maire (1940), Actes de l'Institut botanique de l'Universite d'Athenes, 1, p. 78 Trametes zonatella Ryvarden (1978), Polyporaceae of North Europe, 2, p. 436 Trametes multicolor (Schaeffer) Julich (1982), Persoonia, 11(4), p. 427 Trametes ochracea (Persoon) Gilbertson & Ryvarden (1987), North American Polypores, 2, p. 752 (nom actuel) References : CD 95 ; Marchand 282 ; Eyssartier et Roux p. 1018 ; BK 2 356 ; BG p. 562 n° 862 Groupe : Polypores Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Polyporales / Polyporaceae Chapeau/Fructification : 3-7,5 cm de long, 1,5-3,5 de projection, 0,2-2 cm d'epaisseur a la base, etale-reflechi, dimidie, en eventail ou reniforme epaissi, souvent un peu bossu en arriere, parseme de petites saillies obtuses ou de picots, revetu d'un velours tres fin et court, non satine, presque mat, generalement peu sillonne, orne de zones concentriques tour a tour ocre pale et brun-jaune. Marge assez epaisse et obtuse au debut, droite, ondulee, parfois lobee, creme ochrace, cernee en dessous d'une bordure sterile. Lames/Pores : 0,2-0,3 mm de diametre, 3 a 4 par mm, arrondis-anguleux, assez reguliers, parfois un peu allonges, concolores au tubes. Tubes, 1,5-4-(5) mm de long, a paroi epaisse, parfois amincie a la fin, blancs, d'un jaune assez vif ou jaune grisatre avec l'age. Chair : Subereuse, 2-4 mm d"epaisseur au milieu, un peu fibreuse et floconneuse a la brisure, blanche. Odeur un peu acidulee, saveur douce. Habitat : Sur les souches, les troncs abattus, les branches mortes de Populus tremula, occasionnellement sur Salix, Quercus, Fraxinus, Carpinus.... Annuel, en colonies. Toute l'annee. Repandu mais peu frequent. Pourriture blanche assez active. Spores : Cylindriques, deprimees ou legerement arquees, lisses, hyalines 5,5-7,5 x 2,5-3 µm. I-. Basides clavees, 15-23 x 4-5 µm, tetrasporiques, bouclees. Pas de cystide. Trimitique :(1)- Hyphes generatrices a parois minces, larges, cloisonnees et bouclees. (2)- Hyphes squelettiques a parois epaisses, larges. (3)- Hyphes conjonctives a parois epaisses, fortement ramifiees et larges. Comestibilite : Sans interet |
Psathyrella piluliformis (Bulliard) P.D. Orton (1969) |
![]() |
Noms francais : Psathyrelle hydrophile Synonymes : Agaricus piluliformis Bulliard (1782), Herbier de la France, 3, tab. 112 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1832)(index) Agaricus hydrophilus Bulliard (1791), Herbier de la France, 11, tab. 511 Hypophyllum epidendrum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 230, tab. 110, fig. 1 Agaricus stipatus var. ß hydrophilus (Bulliard) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 296 Agaricus cryptophyllus Secretan (1833), Mycographie Suisse, 1, p. 115 (nom. inval.) Agaricus spadiceus subsp.* hygrophilus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 226 Hypholoma hydrophilum (Bulliard) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 146(115) Psilocybe hydrophilus (Bulliard) Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 583 Armillaria piluliformis (Bulliard) Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 80 Bolbitius hydrophilus (Bulliard) Fries (1874), Hymenomycetes europaei sive epicriseos systematis mycologici, p. 333 Hypholoma piluliformis (Bulliard) Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 571 ('pilulaeforme') Agaricus hygrophilus (Fries) Cooke (1879), Grevillea, 7(44), p. 133 Psilocybe spadicea var. hydrophila (Bulliard) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 506 Agaricus spadiceus var. a hygrophilus (Fries) Cooke (1883), Handbook of british fungi, Edn 2, p. 212 Drosophila hydrophila var. piluliformis (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 116 ('pilulaeformis') Agaricus spadiceus ss. Cooke (1886), Illustrations of british fungi, 4, n° 606, tab. 610 Drosophila hydrophila (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 116 Psilocybe hygrophila (Fries) Laplanche (1894), Dictionnaire iconographique des champignons superieurs (Hymenomycetes) qui croissent en Europe, Algerie & Tunisie, p. 299 Psathyra hydrophila (Bulliard) C.E. Bertrand (1901), Bulletin de la Societe mycologique de France, 17(4), p. 279 Hypholoma californicum Earle (1902), Bulletin of the New York botanical Garden, 2(7), p. 344 Drosophila californica (Earle) Murrill (1912), Mycologia, 4(6), p. 304 Psathyrella hydrophila (Bulliard) Maire (1937), Memoires de la Societe des sciences naturelles du Maroc, 45, p. 113 Drosophila appendiculata ss. Kuhner & Romagnesi (1953), Flore analytique des champignons superieurs, p. 365 Psathyrella appendiculata var. piluliformis (Bulliard) Svrček & Kubicka (1964), Ceska mykologie, 18(3), p. 173 Psathyrella piluliformis (Bulliard) P.D. Orton (1969), Notes from the royal botanic Garden, Edinburgh, 29(1), p. 116 (nom actuel) References : Bon p. 267 ; CD 804 ; Eyssartier et Roux p. 904 ; Cetto 3 p. 87 ; Phillips p. 174 ; BK 4 p. 280 Groupe : Coprins/Paneoles/Psathyrelles Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Psathyrellaceae Chapeau/Fructification : 20-60 mm de diametre, hemispherique a campanule conique, obtusement mamelonne, surface lisse, mate, parfois finement grumeleuse a ridulee, hygrophane, brun rouge, puis brunatre rose, sechant a ocre jaune terne vers le centre. Marge parfois plus ou moins brun jaunatre, munie d'un voile membraneux, fibrilleux puis appendiculee de legers restes veliques. Lames/Pores : Assez serrees, beige clair puis gris beige et enfin brun clair a brun fonce, etroitement adnees. Arete blanchatre, ou givree, ou finement floconneuse. Chair : Humide, brun aqueux, beige par le sec. Odeur fongique faible. Saveur douce, fade. Stipe : 25-100-(120) x 3-7-(10) mm, blanc ou brunatre, rigide, creux, cassant, beige clair puis brun ocrace en haut et devenant brun plus fonce vers la base, plus tard sur toute la hauteur, devient brillant, un peu marbre et longitudinalement fibrilleux. Habitat : En foret, sur bois mort de feuillus, souches ou troncs tombes, surtout sur Fagus, egalement Quercus. Commun, cespiteux, rarement isoles. Fin d'ete et en automne. Spores : Cylindriques a largement ellipsoidales, lisses, brun pale avec pore germinatif peu visible, 4,7-6 x 2,9-3,7 µm. Sporee brun pourpre. Basides etroitement clavees, tetrasporiques, non bouclees. Cheilocystides largement lageniformes a utriformes. Pleurocystides lageniformes a utriformes. Cuticule constituee de cellules vesiculeuses a piriformes, un peu pigmentees de jaunatre ; cloisons isolement bouclees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Commun ou assez rare. Cespiteux, rarement isoles. Fin d'ete et en automne. |
Mycena inclinata (Fries) Quelet (1872) |
![]() |
Noms francais : Mycene inclinee ; Mycene penchee Synonymes : Hypophyllum spadiceum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 231, tab. 110, fig. 2 Agaricus inclinatus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 107 (Basionyme) Mycena inclinata (Fries) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 105(70) (nom actuel) Agaricus galericulatus var. calopus Fries (1873), Icones selectae hymenomycetum nondum delineatorum, 1(8), p. 86, tab. 80, fig. 2 Mycena galericulata var. calopus (Fries) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 106 Agaricus alcalinus ss. Cooke (1883), Illustrations of british fungi, 2, n° 234, tab. 187-b, fig. 225 Mycena calopus (Fries) Ricken (1915), Die Blatterpilze, p. 437, pl. 111, fig. 3 Mycena galericulata ss. Kauffman (1918), Michigan geological and biological survey, biological series 5, 26, p. 797 Mycena alcalina var. luteopesKillermann (1931), Denkschriften der bayerischen botanischen gesellschaft in Regensburg, 18, p. 110 References : Bon p. 185 ; BK 3 342 ; CD 588 ; Eyssartier et Roux p. 406 Groupe : Mycenes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Mycenaceae Chapeau/Fructification : Chapeau 3-5 cm, conique a mamelon obtus, lisse a fibrilles innees radiales, strie jusqu'a moitie, brun gris beige a centre plus fonce. Legerement gras au toucher par temps humide. Marge plus claire, debordante ou crenelee. Lames/Pores : Lames larges, adnees decurrentes en filet, blanches a blanc grisatre. Chair : Chair aqueuse, brunatre, mince. Odeur de bougie, d'huile rance ou de farine. Saveur douce. Stipe : Pied 4-11 x 0,2-0,4 cm, cylindrique, lisse, creux et cassant, brillant, poudre au sommet. Typiquement blanc en haut puis progressivement jaune et brun orange de plus en plus fonce jusqu'a la base qui peut etre recouverte d'un feutrage blanchatre. Habitat : En touffes sur souches de feuillus, surtout chenes. Spores : Spores elliptiques, lisses, hyalines, guttulees, 8-11 x 5,5-6,5 µm. Sporee creme. Basides clavees, tetrasporiques, bouclees. Cheilocystides cylindriques a clavees, a sommet tres diverticule, 20-30 x 5,5-9 µm. Cuticule constituee d'hyphes bouclees, les superieures diverticulees, larges de 1,5-3 µm. Comestibilite : Sans interet |
Abortiporus biennis (Bulliard) Singer (1944) |
![]() |
Noms francais : Polypore bisannuel Synonymes : Agaricus coriaceus Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 446 Boletus biennis Bulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 449, fig. 1 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Sistotrema bienne (Bulliard) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 550 Sistotrema rufescens Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 550 Hydnum bienne (Bulliard) de Candolle (1805), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 112 Hydnum rufescens (Persoon) Poiret (1808), in Lamarck, Encyclopedie methodique, Botanique, 8, p. 206 (nom. illegit.) Daedalea biennis (Bulliard) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 332 Polyporus rufescens (Persoon) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 351 Sistotrema lobata Desmazieres (1823), Catalogue des plantes omises dans la botanographie Belgique et dans les flores du Nord de la France, p. 19 Polyporus laciniatus Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 48 Poria terrestris Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 112 (nom. illegit.) Daedalea rufescens (Persoon) Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 206 Sistotrema rufescens var. ß flabelliforme Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 207 Lentinus hispidosus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 389 Polyporus biennis (Bulliard) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 433 Polyporus rufescens var. ß biennis(Bulliard) Duby (1839), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 785 Daedalea hymenopus F. Briganti (1847), Atti del reale Istituto d'incoraggiamento alle scienze naturali di Napoli, 7, p. 103, tab. 7 Trametes rufescens (Persoon) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 322 Polyporus platyporus Berkeley (1851), in W.J. Hooker, Journal of botany and Kew Garden miscellany, 3, p. 81 Sistotrema carneum Bonorden (1857), Botanische zeitung, 15(14), p. 237, tab. 5-B (nom. illegit.) Polyporus occultus Lasch (1858), in Rabenhorst, Klotzschii herbarum vivum mycologicum, Edn 2, n° 615 Irpex radicatus Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 23 Daedalea puberula Berkeley & M.A. Curtis (1872), Grevillea, 1(5), p. 67 Polyporus heteroporus Fries (1872), in Quelet, Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 274(257) (nom. illegit.) Lentinus centiceps Schulzer (1874), in Fries, Hymenomycetes europaei sive epicriseos systematis mycologici, p. 485 Ceriomyces terrestris Schulzer (1874), Verhandlungen der kaiserich-koniglichen zoologisch-botanischen Gesellschaft in Wien, 24, p. 451 Polyporus sericellus Saccardo (1876), Nuovo giornale botanico italiano, serie 1, 8(2), p. 163 (nom. illegit.) Merisma heteroporus Gillet (1877), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 690 Polyporus saccardoi Cooke & Quelet (1878), Clavis synoptica Hymenomycetum europaeorum, p. 174 Daedalea polymorpha Schulzer (1880), Osterreichische botanische zeitschrift, 30(5), p. 144 Polyporus abortivus Peck (1881), The botanical gazette (Crawfordsville), 6(10), p. 274 Tyrodon rufescens (Persoon) P. Karsten (1881), Revue mycologique (Toulouse), 3(9), p. 19 Tyrodon repandus subsp.* rufescens (Persoon) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 90 Polystictus rufescens (Persoon) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 69 Polyporus proteiporus Cooke (1883), Grevillea, 12(61), p. 15 Polyporus rufescens var. abortivus (Peck) Cooke (1885), Grevillea, 13(67), p. 82 Ptychogaster alveolatus Boudier (1887), Bulletin de la Societe botanique de France, 34, p. lvi Daedalea incarnatoalbida Chodat & C. Martin (1889), Bulletin des travaux de la Societe botanique de Geneve, section de la Societe Suisse de botanique, 5, p. 221 Polyporus biennis var. rufescens (Persoon) Gillot & Lucand (1890), Societe d'histoire naturelle d'Autun, Bulletin, 3, p. 148 Ceriomyces alveolatus (Boudier) Saccardo (1891), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 9, p. 201 Striglia puberula (Berkeley & M.A. Curtis) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 871 Xylodon radicatus (Fuckel) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 541 Daedalea delicatissima Spegazzini (1899) [1898], Anales del Museo nacional de Buenos Aires, serie 2, 3, p. 175 Daedalea pampeana Spegazzini (1899) [1898], Anales del Museo nacional de Buenos Aires, serie 2, 3, p. 175 Daedalea sericella (Saccardo) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des Hymenomycetes, p. 96 Daedalea laciniata (Persoon) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des Hymenomycetes, p. 96 Daedalea abortiva (Peck) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des Hymenomycetes, p. 96 Daedalea heteropora (Gillet) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des Hymenomycetes, p. 96 Daedalea bonariensis Spegazzini (1902), Anales del Museo nacional de Buenos Aires, serie 3, 1, p. 52 Abortiporus distortus (Schweinitz) Murrill (1904), Bulletin of the Torrey botanical Club, 31(8), p. 422 Bjerkandera puberula (Berkeley & M.A. Curtis) Murrill (1907), North American flora, 9(1), p. 41 Irpicium ulmicola Brefeld (1912), Untersuchungen aus dem gesammtgebiete der mykologie, 15, p. 143 Daedalea capitata (Quelet) Bigeard & H. Guillemin (1913), Flore des champignons superieurs de France, 2, p. 392 Daedalea biennis var. rufescens (Persoon) Torrend (1913), Broteria, revista de sciencias naturaes do Collegio de S. Fiel, serie botanica, 11(1), p. 68 Lentinus coriaceus (Scopoli) Saccardo (1915), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(14), p. 488 Heteroporus biennis (Bulliard) Lazaro Ibiza (1916), Revista de la real Academia de ciencias exactas, fiscicas y naturales de Madrid, 15, p. 120 Irpex hydniformis Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 741 Spongiosus rufescens (Persoon) Torrend (1924), Broteria, revista de sciencias naturaes do Collegio de S. Fiel, serie botanica, 21(1), p. 39 Phaeolus biennis (Bulliard) Pilat (1934), Beihefte zum botanischen centralblatt, zweite abteilung, 52, p. 69 Polyporus biennis var. distortus (Schweinitz) P.W. Graff (1939), Mycologia, 31(4), p. 476 Abortiporus biennis (Bulliard) Singer (1944), Mycologia, 36(1), p. 68 (nom actuel) Tomentella biennis (Bulliard) A.M. Rogers (1948), Mycologia, 40(5), p. 634 Abortiporus biennis f. distortus (Schweinitz) Bondartsev (1953), Bracket Fungi Europ. USSR & Caucasus, p. 541 Sporotrichopsis terrestris (Schulzer) Stalpers (2000), Karstenia, 40(1-2), p. 174 References : Bon p. 317 ; CD 85 ; Marchand 241 ; Eyssartier et Roux p. 1028 (p. 1060 4eme ed.) Groupe : Polypores Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Polyporales / Podoscyphaceae Chapeau/Fructification : En eventails imbriques les uns dans les autres. Lames/Pores : Tres irreguliers formant un labyrinthe, se tachant de brun-rouge au toucher. Chair : Molle, blanchatre. Habitat : Sur bois et souches enfouies, de feuillus comme de coniferes. Toute l'annee, mais fructifiant en general d'aout a novembre. Spores : Elliptiques a globuleuses, lisses, hyalines, a paroi mince, non amyloides, 4,5-6,5 × 3,5-5 µm. Sporee blanc jaunatre. Comestibilite : Sans interet |
Byssomerulius corium (Persoon) Parmasto (1967) |
![]() |
Noms francais : Merule papyracee Synonymes : Auricularia papyrina Bulliard (1788), Herbier de la France, 9, tab. 402 Thelephora corium Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 574 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Thelephora papyrina (Bulliard) de Candolle (1805), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 106 Boletus purpurascens de Candolle (1815), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 6, p. 41 (nom. illegit.) Merulius confluens Schweinitz (1822), Schriften der naturforschenden Gesellschaft zu Leipzig, 1, p. 92 Thelephora incarnata var. ß corium(Persoon) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 131 Polyporus purpurascens Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 60 (nom. illegit.) Merulius corium (Persoon) Fries (1828), Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 1, p. 58 Cantharellus confluens (Schweinitz) Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 153 Merulius aurantiacus Klotzsch (1836), in Berkeley, The english flora of sir J.E. Smith, fungi, 5(2), p. 128 (nom. illegit.) Merulius haedinus Berkeley & M.A. Curtis (1872), Grevillea, 1(5), p. 69 Merulius papyrinus (Bulliard) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 32 Sesia confluens (Schweinitz) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 870 Sesia haedina (Berkeley & M.A. Curtis) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 870 Sesia aurantiaca Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 870 Sesia corium (Persoon) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 870 Phlebia deglubens Berkeley & M.A. Curtis (1891), in Cooke, Grevillea, 20(93), p. 3 Merulius pelliculosus Cooke (1891), Grevillea, 19(92), p. 109 Phlebia sodiroi Patouillard (1892), Bulletin de la Societe mycologique de France, 8(3), p. 116 Merulius moelleri Bresadola & Hennings (1896), Hedwigia, 35(5), p. 285 Phlebia blumenaviensis Hennings (1897), Hedwigia, 36(4), p. 198 Merulius ulmi Peck (1906) [1905], Bulletin of the New York state Museum, 105, p. 26 Merulius deglubens (Berkeley & M.A. Curtis) Burt (1917), Annals of the Missouri botanical Garden, 4, p. 325 Merulius cubensis Burt (1917), Annals of the Missouri botanical Garden, 4, p. 326 Merulius hirsutus Burt (1917), Annals of the Missouri botanical Garden, 4, p. 312 Cladoderris rickii Lloyd (1923), Mycological writings, 7, mycological notes n° 69, p. 1196 Merulius chilensis Spegazzini (1924), Revista chilena de historia natural, 28, p. 26 Merulius sodiroi (Patouillard) Rick (1960), Iheringia, serie botanica, 7, p. 194 Merulius dubiosus var. coriaceus Rick (1960), Iheringia, serie botanica, 7, p. 195 Byssomerulius corium (Persoon) Parmasto (1967), Eesti NSV teaduste akadeemia toimetised. Bioloogiline seeria, 16(4), p. 383 (nom actuel) Meruliopsis corium (Persoon) Ginns (1976), Canadian journal of botany, 54(1-2), p. 126 Byssomerulius confluens (Schweinitz) Lindsey & Gilbertson (1978), Bibliotheca mycologica, 63, p. 80 References : Bon p. 322 ; CD 62 ; BK 2 144 ; Eyssartier et Roux p. 1034, p. 1084 (5e ed.) ; Cetto 5 p. 467 ; Julich 2 p. 210 ; BG p. 347 n° 560 Groupe : Croutes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Polyporales / Irpicaceae Chapeau/Fructification : Resupinee ou etalee-reflechie, epaisse de 0,5-1 mm, s'etalant sous forme de revetement pelliculaire de quelques centimetres a decimetres de diametre ; croissance laterale formant plusieurs chapeaux sur le bord superieur, 3-10 ( 20 mm) de projection, imbriques sur un substrat vertical. Surface pileique fibreuse-feutree, faiblement zonee, blanchatre a ocracee. Face inferieure presque lisse a l'etat jeune, puis nettement reticulee-poree a merulioide et fortement verruqueuse, blanchatre a ocracee, plus tard brunatre. Marge finement fimbriee byssoide dans la zone de croissance. Chair : Consistance coriace, pelliculaire, tenace, odeur et saveur nulles ou indistinctes. Habitat : Sur la face infere des branches mortes de toute espece de bois de feuillus. Spores : Cylindriques-elliptiques, lisses, hyalines, 5-6-8 x 2,5-3-4 µm, I-. Basides etroitement clavees, 25-30 x 4-6 µm, ( in litt. 18-24 ( 45 )x 4-5 ( 8 ) µm, tetrasporiques a sterigmates droits, longs de 4-4,5 µm, non bouclees. Pas de cystides. Monomitique : Hyphes larges, de 2,5-5 µm, a parois minces ou epaissies, cloisonnees, boucles a peu pres nulles, parfois grossierement incrustees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Repandu. Tout au long de l'annee. Remarques : En regression pendant les mois secs. Pourriture blanche active. |
Plicaturopsis crispa (Persoon) D.A. Reid (1964) |
![]() |
Synonymes : Tremella orbicularis Retzius (1769), Kongl. vetenskaps akademiens handlingar, 30, p. 249
Cantharellus crispus Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 106 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Merulius fagineus Schrader (1794), Spicilegium florae germanicae, 1, p. 137 Merulius crispus (Persoon) Persoon (1800), Icones et descriptiones fungorum minus cognitorum, 2, p. 32, tab. 8, fig. 7-8 Merulius aeruginosus Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 371 Merulius undulatus Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 20 (nom. illegit.) Merulius applicatus Leveille (1843), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 2, 19, p. 214, tab. 7, fig. 2 Trogia crispa (Persoon) Fries (1861), Ofversigt af konglelige vetenskaps-akademiens forhandlingar, 18(1), p. 30 Cantharellus applicatus (Leveille) Fries (1874), Hymenomycetes europaei sive epicriseos systematis mycologici, p. 461 Dictyolus applicatus (Leveille) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 140 Plicatura faginea (Schrader) P. Karsten (1889), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 48, p. 342 Trogia faginea (Schrader) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 508 Lentinus undulatellus Britzelmayr (1893), Botanisches centralblatt, 54, p. 101 Leptotus applicatus (Leveille) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 201 Plicatura crispa (Persoon) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 626 (nom actuel) Plicaturopsis crispa (Persoon) D.A. Reid (1964), Persoonia, 3(1), p. 150 Scytinotus crispus (Persoon) Spirin & Zmitrovich (2004), Folia cryptogamica Petropolitana, 1, p. 108 Craterellus sinuosus f. crispus (Persoon) Vila (2006), Errotari 3, p. 59 References : Bon p. 323 ; BK 2 183 ; CD 65 ; Marchand 332 ; Eyssartier et Roux p. 1034 ; LP p. 63 Groupe : Croutes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Amylocorticiales / Amylocorticiaceae Chapeau/Fructification : Fructification formee de petits chapeaux de 1-2,5 cm, dimidies, en eventail, fixes au substrat par un pied tres court. Surface feutree, zonee concentriquement brun fauve a brun jaunatre, plus claire en allant vers la peripherie. Marge sinueuse, crenelee, blanchatre. Hymenium blanc a blanc grisatre constitue de veines irregulieres anastomosees et crispees evoquant des pseudo lames. Chair : Chair tres fine, pelliculaire, molle et elastique sur le frais, cassante sur le sec. Saveur douce. Odeur nulle. Habitat : Sur feuillus. En troupes denses sur branches mortes de feuillus surtout hetre et noisetier. Spores : Spores allantoides, lisses, hyalines, biguttulees, 3,5-4 x 1-1,3 µm. Basides clavees, tetrasporiques, bouclees. Pas de cystides. Hyphes de la trame et du sous hymenium tres ramifiees, a paroi mince, bouclees ornees de chinures. Comestibilite : Sans interet |
Lactarius controversus Persoon (1800) [1799] |
![]() |
Noms francais : Lactaire des peupliers ; Lactaire controverse Synonymes : Lactarius controversus Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 39 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) (nom actuel) Agaricus controversus (Persoon) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 430 Hypophyllum piperatum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 164, tab. 68, fig. 1, 4 Agaricus acris Persoon (1818), Traite sur les champignons comestibles, p. 219 (nom. illegit.) Agaricus lateripes Desmazieres (1823), Catalogue des plantes omises dans la botanographie Belgique et dans les flores du Nord de la France, p. 21 Agaricus albidoroseus J.F. Gmelin (1825), Beschr. Milchbl. Baden, p. 22 Lactarius lateripes (Desmazieres) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 349 Galorrheus controversus (Persoon) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 125 Pleurotus lateripes (Desmazieres) Gillet (1875), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 347 Lactifluus lateripes (Desmazieres) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 857 Lactifluus controversus (Persoon) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 856 Lactarius controversus var. lateripes (Desmazieres) Bataille (1908) [1907], Memoires de la Societe d'emulation du Doubs, serie 8, 2, p. 187 References : BK 6 15 ; Bon p. 95 ; CD 1512-438, 97 ; Cetto 636 ; Galli p. 141 ; Marchand 504 ; FE 7 336 ; Eyssartier et Roux p. 110 , 116 4eme edition Groupe : Lactaires Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Russulales / Russulaceae Chapeau/Fructification : Chapeau 8-15 cm, etale deprime au centre, finement velu et soyeux par le sac, gras et visqueux par temps humide. Surface blanchatre vite tachee de rose par plaques (caract.) avec des zones concentriques brun rosatres diffuses plus marquees au centre. Marge enroulee, lisse, finement veloutee au debut. Lames/Pores : Lames adnees et legerement decurrentes, creme pale puis rosees (caract.) Chair : Chair blanchatre. Odeur agreable faible de pelargonium. Saveur brulante. Stipe : Pied court, 2-5 x 1-2 cm, cylindrique, plein, a base amincie, blanc plus ou moins tache de creme jaunatre. Habitat : En troupe ou ronds de sorciere dans les forets riveraines sur sol riche et alcalin sous peupliers et saules. Spores : Spores elliptiques, 5,5-7,5 x 4,5-6 µm avec ornementation reticulee constituee de verrues et cretes basses de 0,6 µm de haut formant un reseau incomplet. Sporee jaune. Basides clavees, tetrasporiques. Cheilo et pleurocystides peu nombreuses, subulees a lageniformes. Cuticule constituee d'hyphes irregulierement enchevetrees larges de 1-4 µm, gelifiees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Peupliers et saules. Tres rare sous d'autres arbres. |
Hebeloma sinapizans (Paulet) Gillet (1876) |
![]() |
Noms francais : Hebelome echaude ; Hebelome brulant Synonymes : Agaricus grandis Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 101 Hypophyllum sinapizans Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 187, tab. 82, fig. 1-3 (Basionyme) Gymnopus grandis (Persoon) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 163, n° 2553 Agaricus sinapizans (Paulet) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 180 Hebeloma sinapizans (Paulet) Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 527 (nom actuel) Hylophila sinapizans (Paulet) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 99 Hebeloma crustuliniforme var. sinapizans (Paulet) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 107 Derminus sinapizans (Paulet) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 243 Hebeloma crustuliniforme ss. Ricken (1911), Die Blatterpilze, p. 119, pl. 32, fig. 2 References : Bon p. 229 ; BK 5 122 ; CD 1005 ; Eyssartier et Roux p. 856, p. 884 ed.4 . Groupe : Hebelomes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Hymenogastraceae Chapeau/Fructification : Chapeau 4-12 cm, convexe puis aplani, souvent ondule avec un mamelon obtus. Surface lisse, soyeuse, collante et legerement visqueuse par temps humide, beige ochrace jaunatre plus claire en peripherie. Marge pale longtemps enroulee puis striee sillonnee. Lames/Pores : Lames etroitement adnees a arete floconneuse blanche, non larmoyante; de couleur gris rosatre pale puis brun cannelle. Chair : Chair blanche, epaisse au centre et mince au bord. Odeur raphanoide. Saveur amere, astrigente. Stipe : Pied 4-8 x 1-1,5 cm, cylindrique bulbeux, rigide, cassant, creux avec l'age et presentant au sommet, en coupe longitudinale, une meche pendante conique evoquant une stalactite (caract.). Habitat : Gregaire. Fascicules ou en ronds de sorciere dans les forets de feuillus ou de coniferes. Repandu. Spores : Spores amygdaliformes, a paroi mince, plus ou moins finement verruqueuses, jaune ochracees, fortement dextrinoides, 10-14 x 6-8,5 µm. Basides clavees, tetrasporiques, bouclees. Cheilocystides cylindriques a base souvent irregulierement renflee et a extremite legerement capitee, 35-70 x 7-12 µm. Pas de pleurocystides. Caulocystides au sommet du pied identiques aux cheilocystides. Cuticule de type ixocutis constitue d'hyphes larges de 1-5 µm, bouclees, tres gelifiees. Comestibilite : Toxique Commentaires : Odeur raphanoide. Saveur amere. |
Ganoderma australe (Fries) Patouillard (1889) |
![]() |
Noms francais : Ganoderme epaissi Synonymes : Polyporus tornatus Persoon (1827), in Gaudichaud, Voyage autour du Monde … par Freycinet, Botanique, 5, p. 173 Polyporus australis Fries (1828), Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 1, p. 108 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1828) Polyporus vegetus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 464 Fomes vegetus (Fries) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 75 Polyporus linhartii Kalchbrenner (1884), Fungi Hong., n° 252 Fomes australis (Fries) Cooke (1885), Grevillea, 14(69), p. 18 Placodes vegetus (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 171 Placodes australis (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 171 Phaeoporus vegetus (Fries) J. Schroter (1888) [1889], in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 490 Ganoderma australe (Fries) Patouillard (1889), Bulletin de la Societe mycologique de France, 5(3), p. 71 (nom actuel) Scindalma tornatum (Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 517 Scindalma vegetum (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 519 Elfvingia tornata (Persoon) Murrill (1903), Bulletin of the Torrey botanical Club, 30(5), p. 301 Ganoderma tornatum (Persoon) Bresadola (1912), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 10(5), p. 502 Fomes pseudoaustralis Lloyd (1915), Mycological writings, 4, synopsis of the genus Fomes, p. 269 Fomes polyzonus Lloyd (1915), Mycological writings, 4, synopsis of the genus Fomes, p. 269 Ganoderma vegetum (Fries) Saccardo (1916), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(15), p. 1012 Fomes undatus Lazaro Ibiza (1916), Revista de la real Academia de ciencias exactas, fiscicas y naturales de Madrid, 14, p. 661 Ungularia quercina Lazaro Ibiza (1916), Revista de la real Academia de ciencias exactas, fiscicas y naturales de Madrid, 14, p. 674 Fomes applanatum var. australis (Fries) Cleland & Cheel (1917), Journal and proceedings of the royal Society of the New South Wales, 51(20), p. 518 Ganoderma polyzonum (Lloyd) Torrend (1920), Broteria, revista de sciencias naturaes do Collegio de S. Fiel, serie botanica, 18, p. 41 Ganoderma applanatum var. vegetum(Fries) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 597 Polyporus quercinus (Lazaro Ibiza) Saccardo & Trotter (1925), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 23, p. 368 (nom. illegit.) Ganoderma applanatum subsp.* australe (Fries) Bourdot & Galzin (1925), Bulletin de la Societe mycologique de France, 41(2), p. 184 Ganoderma applanatum var. philippinenseHumphrey (1931), Philippine journal of science, section C, botany, 45(4), p. 535 Ganoderma applanatum var. laevissimum Humphrey (1931), Philippine journal of science, section C, botany, 45(4), p. 533 Ganoderma applanatum f. macrosporum Humphrey(1931), Philippine journal of science, section C, botany, 45(4), p. 551 Ganoderma applanatum var. tornatum (Persoon) Pilat (1942), Atlas des champignons de l'Europe, 3, Polyporaceae, p. 490 Ganoderma europaeum Steyaert (1961), Bulletin du Jardin botanique de l'Etat a Bruxelles, 31(1), p. 70 Elfvingia australis (Fries) G. Cunningham (1965), New Zealand Department of scientific and industrial research. Plant diseases division. Bulletin, 164, p. 256 Ganoderma linhartii (Kalchbrenner) Z. Igmandy (1968), Acta Phytopath. Entom. Hungar, 3, p. 237 References : Phillips p. 226 ; Marchand 4 p. 46 ; BK 2 424 ; Julich 2 p. 293 ; BG p. 612 n° 926 Groupe : Polypores Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Polyporales / Polyporaceae Chapeau/Fructification : En forme de console, largement fixee, large de 100-300 mm, se detachant de 100-250 mm du substrat, epaisse de 40-100 mm au point de fixation. Surface pileique ondulee, bosselee, a peine zonee, dure mate,resistante a la pression, de couleur rouge-brun, puis devenant parfois zonee, brun fonce ou noir-brun, saupoudree d'une sporee rouge-brun avec l'age. Marge en bourrelets, creme a jaunatre. Lames/Pores : Face inferieure finement poree, blanche a creme, se tachant de brunatre a l'etat frais, sans galles. Pores fins, arrondis, 0,15-0,2 mm, 4 a 5 par mm, tubes tres longs de 10-15 mm, en strates distincts et souvent separables. Sporee rouge-brun. Chair : Floconneuse grumeuse, dure, fibreuse tomenteuse a la dechirure, brun fauve a brun bai, bien moins epaisse que la couche des tubes. Odeur faible. Habitat : Parasite de feuillus et de coniferes tels que Aesculus, Quercus, Tilia, Fagus, Platanus, Abies,(in litt. sur Populus, Fraxinus, Prunus). La croissance se poursuit egalement sur troncs tombes. Souvent dans les parcs et les allees. Tout au long de l'annee. Perenne. Rare. Spores : Largement elliptiques, verruqueuses, brunes, 7-8 (12) x 6,5-8 µm, avec pore germinatif hyalin. I-. Basides ventrues, pourvues de 4 sterigmates courts. Pas de cystide. Trimitique : Hyphes generatrices larges, cloisonnees et bouclees. Hyphes squelettiques brunes, a parois epaisses, larges. Hyphes conjonctives brunes, a parois epaisses, ramifiees et larges. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Patouillard dans sa publication de G. australe, decrit G. applanatum dans sa conception actuelle. G. applanatum est cite dans la meme publication (selon Persoon et non Fries) avec les caracteres de ce que nous nommons aujourd'hui : adspersum. Le binome Ganoderma australe serait un nommen dubium et qui ne peut etre synonymise avec G. adspersum dans sa conception qu'en fait Patouillard. |
Strobilurus tenacellus (Persoon) Singer (1962) |
![]() |
Noms francais : Collybie des cones de pins ; Collybie tenace Synonymes : Agaricus tenacellus Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 104 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus spinipes Sowerby (1799), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 206 (nom. illegit.) Agaricus longicaudus Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 275 (nom. illegit.) Agaricus conigenus subsp.* spinipes Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 153 Mycena tenacella (Persoon) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 170, n° 2727 Collybia tenacella (Persoon) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 114 Collybia esculenta var. tenacella (Persoon) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 154 Marasmius esculentus var. a tenacellus (Persoon) P. Karsten (1889), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 48, p. 103 Collybia conigena var. tenacella (Persoon) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 21 Marasmius tenacellus (Persoon) J. Favre (1939), Schweizerische zeitschrift fur pilzkunde, 17, p. 166 Pseudohiatula tenacella (Persoon) Metrod (1952), Revue de mycologie, Paris, 17(1), p. 72 (nom. inval.) Pseudohiatula favrei Tuomikoski (1953), Karstenia, 2, p. 28 Pseudohiatula esculenta subsp.* tenacella (Persoon) Hongo (1959), Memoirs of the Faculty of liberal arts and education, Shiga University natural science, 9, p. 66 Strobilurus tenacellus (Persoon) Singer (1962), Persoonia, 2(3), p. 409 (nom actuel) References : Bon p. 176 ; CD 623 ; Eyssartier et Roux p. 350 ; BK 3 p. 320 n° 407 Groupe : Collybies Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Physalacriaceae Chapeau/Fructification : Chapeau mesurant jusqu'a 2,5 cm de diametre, convexe puis aplani, parfois legerement mamelonne, lisse, mat, brun ochrace a brun rougeatre, parfois avec plages decolorees. Marge striee. Lames/Pores : Lames blanches, larges, plus ou moins echancrees. Chair : Chair mince, blanche. Odeur faible, agreable. Saveur desagreable, amariuscule. Stipe : Pied mesurant 3-8 × 0,1-0,3 cm, cylindrique, ondule, elastique, lisse, finement pruineux, plus ou moins enracine, blanc en haut, brun ochrace en bas. Base pourvue de cordons myceliens. Habitat : Sur cones enfouis de Pinus sylvestris essentiellement. Printemps. Repandu. Spores : Spores 5-6 × 2,5-3,5 µm, elliptiques, lisses, hyalines, legerement arquees, I-. Sporee creme blanchatre. Basides tetrasporiques, non bouclees. Cheilo et pleurocystides fusiformes, a paroi epaissie, partiellement incrustees au sommet, parfois a contenu granuleux. Hyphes non bouclees. Cuticule hymeniforme a cellules piriformes brunatres a paroi epaissie non bouclees, melees a des dermatocystides etroitement fiusiformes. Caulocystides subulees a base elargie, peu ou non incrustees. Comestibilite : Sans interet |
Tricholoma sulphureum (Bulliard) P. Kummer (1871) |
![]() |
Noms francais : Tricholome soufre Synonymes : Agaricus sulphureus Bulliard (1783), Herbier de la France, 4, tab. 168 & tab. 545, fig. 2 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus bufonius Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 359 Agaricus luteus Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 318 (nom. illegit.) Hypophyllum citrinum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 191, tab. 85, fig. 3-4 Gymnopus sulphurous (Bulliard) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 606 Tricholoma sulphureum (Bulliard) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 133 (nom actuel) Tricholoma bufonium (Persoon) Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 111 Gyrophila sulphurea var. bufonia (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 14 ('sulfurea') Gyrophila sulfurea (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 14 Gyrophila bufonia (Persoon) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 279 Tricholoma sulphureum var. bufonium (Persoon) Gillot & Lucand (1889), Societe d'histoire naturelle d'Autun, Bulletin, 2, p. 165 Agaricus subsulphureus Britzelmayr (1891), Die Hymenomyceten aus Sudbayern, 8, fig. 156, 426 Tricholoma subsulphureum (Britzelmayr) Saccardo & Traverso (1911), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 20, p. 1010 References : BK 3 437 ; Bon p. 153 ; CD 381, 382 ; Cetto 135 ; Galli p. 82 ; Marchand 844 ; Marchand 845 ; FE 3 p. 437 ; Eyssartier et Roux p. 500 Groupe : Tricholomes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Tricholomataceae Chapeau/Fructification : Chapeau 2-9 cm, convexe, lisse, mat, jaune soufre a brun pourpre avec parfois des reflets verdatres et des flocons pourpres epars. Lames/Pores : Lames larges, echancrees, espacees, jaune soufre. Chair : Chair jaune soufre. Odeur forte de gaz d'eclairage. Saveur desagreable. Stipe : Pied 4-12 x 0,5-1 cm, cylindrique a legerement clave, plein, cortique, fibrilleux, jaune soufre a base blanchatre. Habitat : Frequent Spores : Spores elliptiques a amygdaliformes, lisses, hyalines, guttulees, 8-11 x 6-7 µm. Sporee blanche. Basides cylindriques a clavees, tetrasporiques, bouclees. Pas de cystides. Cuticule formee d'hyphes enchevetrees non bouclees, de 3-8 µm de large. Certaines emergentes pigmentees de brun. Comestibilite : Sans interet |
Inocybe asterospora Quelet (1879) |
![]() |
Noms francais : Inocybe a spores etoilees ; Inocybe a bulbe margine (カブラアセタケ) Synonymes : Inocybe asterospora Quelet (1879), Bulletin de la Societe botanique de France, 26, p. 50 (Basionyme) (nom actuel) Agaricus asterosporus (Quelet) Cooke (1886), Illustrations of british fungi, 3, n° 430, tab. 385 Clypeus subrimosus P. Karsten (1888), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 16, p. 38 Clypeus asterosporus (Quelet) P. Karsten (1889), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 48, p. 213 Inocybe subrimosa (P. Karsten) Saccardo (1891), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 9, p. 100 Astrosporina asterospora (Quelet) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 210 References : Bon p. 243 ; IH1 387 ; Courtecuisse Photo-Guide 558 ; BK 5 69 ; CD 1089 ; Eyssartier et Roux p. 870 Groupe : Inocybes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Inocybaceae Chapeau/Fructification : 1,5-7 cm, conico-convexe puis bassement conique ou a mamelon persistant, brun jaunatre, roux fonce, brun grisatre, souvent voile de blanchatre ou grisatre au disque, et vergete-rimeux a la peripherie, se fissurant a maturite en bandes radiales disjointes. Lames/Pores : echancrees, beige grisatre puis gris brunatre a brunes. Chair : brunatre subconcolore ou pale, a forte odeur spermatique. Stipe : 4-9 x 0,4-1,5 cm, fortement bulbeux-margine, entierement pruineux, roux orange a ochrace brunatre chaud, un peu strie sous la pruine. Habitat : espece courante en ete-automne dans les bois et jardins, dans toute la zone temperee de l'hemisphere Nord et en Australie, assez ubiquiste mais souvent sous feuillus Spores : 8-12 x 6-10 µm, a 10-12 bosses tres proeminentes, coniques, etalees en etoile. Pleurocystides 40-80 x 15-25 µm, fusoides ou en bouteille a base un peu ventrue, paroi 1-3 µm, plus epaisse au sommet, inerte a l'ammoniaque. Caulocystides presentes sur toute la longueur. Comestibilite : Toxique Commentaires : Espece de la derniere section du genre (Asteroporineae), a stipe bulbeux margine, entierement pruineux, mais vivement colore ou sombre. Taxon caracterise par son chapeau brun orange tres rimeux, son stipe bulbeux et pruineux. Odeur spermatique banale pour le genre. Sources: R. Courtecuisse (2000): Photo-Guide Champignons d'Europe. |
Ramaria stricta (Persoon) Quelet (1888) |
![]() |
Noms francais : Clavaire dressee ; Ramaire droite Synonymes : Clavaria lumbricoides F.H. Wiggers (1780), Primitiae flora holsaticae, p. 107 Clavaria stricta Persoon (1795), in Usteri, Annalen der botanik, 15, p. 33 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Clavaria syringarum Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 164 Merisma strictum (Persoon) Sprengel (1827), Systema vegetabilium, Edn 16, 4(1), p. 495 Clavaria pruinella Cesati (1862), in Rabenhorst, Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 414 Clavariella stricta (Persoon) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 188 Corallium strictum (Persoon) C. Hahn (1883), Der pilzsammler; oder, Anleitung zur kenntniss der wichtigsten pilze Deutschlands und der angrenzenden lander, Edn 1, p. 73 Ramaria stricta (Persoon) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 464 (nom actuel) Clavaria kewensis Massee (1896), The journal of botany, british and foreign, 34, p. 153 Clavaria dendroidea ss. Bourdot & Galzin (1910), Bulletin de la Societe mycologique de France, 26(2), p. 214 Clavaria condensate ss. Bourdot & Galzin (1910), Bulletin de la Societe mycologique de France, 26(2), p. 214 Ramaria bourdotiana Maire (1937), Publicaciones del Instituto botanico, Barcelona, 3(4), p. 32 References : Bon p. 309 ; CD 121 ; Eyssartier et Roux p. 1004, 1008 ; BK 2 475 ; L.R.E. p. 146 ; Julich 2 p. 114 ; Cetto 2 781 ; Funghi Clavarioidi 2 p. 715 Groupe : Clavaires Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Gomphales / Gomphaceae Chapeau/Fructification : Fructification coralloide naissant d'une base commune en forme de racine. Tronc 10-40(-60) x 5-10 mm, basalement attenue et garni de nombreux rhizomorphes blancs et denses, ochrace terne a brunatre terne cannelle, carne a vineux, devenant brun a vineux a la manipulation ou aux blessures. Lames/Pores : Nombreux rameaux principaux, jusqu'a 8 mm d'epaisseur, souvent sillonnes ou aplatis puis eriges, paralleles, jaune ochrace, cannelle ochrace vineux, cannelle brunatre ou rosatre, devenant brunatre olivace a brunatre violet a la manipulation et aux blessures. Extremites pointues souvent allongees et paralleles, de jaunatre a jaune verdatre, puis creme ou brunatre rosatre ou jaune soufre. Angulations en U etroit. Chair : Elastique, coriace. Odeur d'anis a poivree, saveur amere, acidulee a legerement anisee dans la jeunesse. Habitat : Lignicole. En foret sur bois de feuillus generalement enfoui, en particulier sur Fagus, parfois sur coniferes. Isole a gregaire. Peu frequent. De l'ete a l'automne. Spores : Largement elliptiques, faiblement verruqueuses, verrues dispersees ou a peine reliees, parfois presque lisses, guttulees,(6)-7,5-10 x 4-5 µm. Basides etroitement clavees, 25-35 x 8-9 µm, tetrasporiques et bouclees. Cystides absentes. Monomitique : (1) - Hyphes a parois minces a epaissies, larges de 3-8 µm, cloisonnees et bouclees. (2) - Rhizoides dimitiques, hyphes generatrices a parois epaissies, (ressemblant a des hyphes squelettiques), bouclees. Hyphes squelettiques non septees, a parois epaissies. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole a gregaire. Peu frequent. Ete-Automne. |
Flammulina velutipes (Curtis) Singer (1951) [1949] |
![]() |
Noms francais : Collybie a pied veloute Synonymes : Agaricus velutipes Curtis (1782), Flora londinensis, 2(4), p. 70, tab. 213/212 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus sphinx Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 145, tab. 22, fig. 112 Agaricus nigripes Bulliard (1787), Herbier de la France, 8, tab. 344 & tab. 519, fig. 2 Agaricus lividopurpureus Hoffmann (1789), Nomenclator fungorum, 1, p. 184 Agaricus sulcatus Withering (1792), A botanical arrangement of British plants, Edn 2, 3, p. 344 (nom. illegit.) Agaricus fuscipes Vahl (1797), Flora danica, 20, p. 8, tab. 1194, fig. 2 Agaricus velutipes var. ß sphinx (Batsch) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 314 Agaricus atropes Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 285 Agaricus aesculi Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 306 Agaricus austriacus Trattinnick (1805), Fungi austriaci, 1, p. 37, tab. 4, fig. 7 Agaricus velutipes var. d fuscipes Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 120 Agaricus velutipes var. γ atropes (Schumacher) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 120 Gymnopus velutipes (Curtis) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 605 Agaricus texensis Berkeley & M.A. Curtis (1853), The annals and magazine of natural history, series 2, 12, p. 419 Collybia velutipes (Curtis) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 116 Pleurotus velutipes (Curtis) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 147 Agaricus veluticeps Cooke & Massee (1887), Grevillea, 16(78), p. 30 Collybia texensis (Berkeley & M.A. Curtis) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 203 Marasmius velutipes (Curtis) P. Karsten (1889), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 48, p. 101 (nom. illegit.) Collybia veluticeps (Cooke & Massee) Saccardo (1891), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 9, p. 28 Agaricus trabeus Britzelmayr (1897), Botanisches centralblatt, 71, p. 51, fig. 761 (nom. illegit.) Flammula nigripes (Bulliard) Cooke (1899), in Saccardo & P. Sydow, Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 14, p. 139 Collybia trabea Saccardo & P. Sydow (1899), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 14, p. 79 Collybia veluticeps Rea (1901) [1899-1900], in A.L. Smith, Transactions of the British mycological Society, 1(4), p. 157 (nom. illegit.) Collybia eriocephala Rea (1908) [1907], in A.L. Smith, Transactions of the British mycological Society, 3(1), p. 46 Collybidium velutipes (Curtis) Earle (1909), Bulletin of the New York botanical Garden, 5(18), p. 428 Gymnopus texensis (Berkeley & M.A. Curtis) Murrill (1916), North American flora, 9(5), p. 356 Myxocollybia velutipes (Curtis) Singer (1936), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 34(4-5), p. 333 Flammulina velutipes (Curtis) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 307 (nom actuel) Paxillus veluticeps (Cooke & Massee) Singer (1962) [1961], Sydowia : Annales mycologici, editi in notitiam scientiae mycologicae universalis, series II, 15(1-6), p. 82 References : CD 632-274, 118 ; Marchand 32 ; Bon p. 171 ; Eyssartier et Roux p. 352, 366 4eme edition ; BK 3 210 Groupe : Collybies Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Physalacriaceae Chapeau/Fructification : 20 -60 mm, orange, plus fonce au centre, strie ou non, glutineux, elastique. Cuticule en partie separable. Marge plus claire, jaunatre, aigue. Lames/Pores : Blanches au debut puis jaune orange pale, adnees ou faiblement echancrees, entremelees de lamellules. Chair : Douce, molle, creme. Odeur agreable, saveur de noisette. Stipe : 15-70 x 2-10 mm, cylindrique, brun a sommet jaunatre, rapidement creux, finement veloute, parfois hirsute a la base. Habitat : Sur le bois de feuillus, plus rarement de coniferes. Cespiteux ou parfois gregaire, rarement solitaire. Tardif voire hivernal. Frequent. Spores : Cylindriques a elliptiques, lisses, hyalines, 6-9 x 3,5-4,5 µm. Sporee blanche. Basides etroitement clavees, 35-40 x 4-5 µm, tetrasporiques, bouclees. Cheilocystides fusiformes plus ou moins renflees, 45-65 x 9-13 µm. Dermatocystides irregulierement cylindriques a base renflee, a paroi epaisse et contenu jaunatre, brunes dans KOH, 60-120 x 6-10 µm. Caulocystides fusiformes brunatres atteignant 300 x 20. Feutre du pied constitue d'hyphes brunes larges de 3 a 6 µm, ondulees. Comestibilite : Comestible |
Clitopilus geminus (Paulet) Noordeloos & Co-David (2009) |
![]() |
Noms francais : Rhodocybe tronque Synonymes : Hypophyllum geminum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 135, tab. 40 (Basionyme) Agaricus geminus (Paulet) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 37 Agaricus opiparus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 59 Clitocybe opipara (Fries) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 121 Tricholoma geminum (Paulet) Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 104 Tricholoma truncatum ss. Quelet (1880) [1879], Bulletin de la Societe des amis des sciences naturelles de Rouen, serie 2, 15, p. (153) Gyrophila gemina (Paulet) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 14 Omphalia opipara (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 21 Gyrophila opipara (Fries) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 284 Hygrophorus opiparus (Fries) Quelet (1890) [1889], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 18(2), p. 508 Tricholoma opiparum (Fries) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 14 Agaricus mirificus Britzelmayr (1893), Botanisches centralblatt, referirendes organ fur das gesammtgebiet der botanik des in- und Auslandes, 54(2), p. 40, fig. 155, 169 Clitopilus mirificus (Britzelmayr) Laplanche (1894), Dictionnaire iconographique des champignons superieurs (Hymenomycetes) qui croissent en Europe, Algerie & Tunisie, p. 506 Rhodopaxillus truncatus ss. Maire (1913), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 11(4), p. 338 Rhodopaxillus truncatus var. typicus Maire (1926) [1924], Bulletin de la Societe mycologique de France, 40(4), p. 298 Rhodocybe truncata ss. Singer (1947) [1946], Mycologia, 38(6), p. 687 Clitopilus truncatus ss. Kuhner & Romagnesi (1953), Flore analytique des champignons superieurs, p. 172 (nom. inval.) Rhodocybe gemina (Paulet) Kuyper & Noordeloos (1987), Persoonia, 13(3), p. 379 Clitopilus geminus (Paulet) Noordeloos & Co-David (2009), Persoonia, 23, p. 161 (nom actuel) References : CD 972 ; Bon p. 189 ; Marchand 121 ; Eyssartier et Roux p. 630 ; BK 4 99 Groupe : Entolomes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Entolomataceae Chapeau/Fructification : 4-10 cm, convexe puis aplani etale, irregulierement arrondi souvent ondule sinueux. Surface lisse, mate, finement feutree, ocre orangee rosatre. Lames/Pores : Beige clair puis rose brunatre, adnees a decurrentes. Arete legerement crenelee. Chair : Blanchatre a creme, epaisse au centre. Saveur douce a amarescente. Stipe : 40-70 x 9-20 mm, cylindrique, aminci vers la base, blanchatre puis concolore au chapeau. Surface finement floconneuse fibrilleuse, legerement cannelee par places. Habitat : Gregaire, dans les milieux ouverts sous feuillus ou coniferes. Spores : Largement elliptiques, irregulieres, bosselees, jaunatres, 5-6 x 4-5 µm. Sporee rose brunatre. Cheilocystides cylindriques filiformes, sinueuses, 17-45 x 2-5 µm. Pleurocystides identiques mais plus courtes. Comestibilite : Sans interet |
Agaricus augustus Fries (1838) [1836-38] |
![]() |
Noms francais : Agaric auguste ; Agaric imperial Synonymes : Agaricus augustus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 212 (basionyme) (nom actuel) Psalliota augusta (Fries) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 255(236) Pratella augusta (Fries) Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 561 Agaricus perrarus Schulzer (1880) [1879], Verhandlungen der kaiserich-koniglichen zoologisch-botanischen Gesellschaft in Wien, 29, p. 493 Psalliota bresadolae Schulzer (1885), Hedwigia, 24(4), p. 135 Psalliota perrara (Schulzer) Bresadola (1887), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 1(6-7), p. 82, tab. 89 Agaricus praenitens Beck (1889), Verhandlungen der kaiserich-koniglichen zoologisch-botanischen Gesellschaft in Wien, 39, p. 611, tab. 15, fig. 9 Orcella augusta (Fries) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 863 Agaricus peronatus Massee (1892), British fungus flora, 1, p. 415 (nom. illegit.) Psalliota praenitens (Beck) Laplanche (1894), Dictionnaire iconographique des champignons superieurs (Hymenomycetes) qui croissent en Europe, Algerie & Tunisie, p. 292 Fungus praenitens (Beck) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 480 Fungus peronatus Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 480 Fungus augustus (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 479 Psalliota peronata (Kuntze) W.G. Smith (1908), Synopsis of the British Basidiomycetes, p. 173 (nom. illegit.) Psalliota subrufescens ss. J.E. Lange (1939), Flora agaricina Danica, 4, p. 55, pl. 136, fig. B Psalliota augusta var. perrara (Schulzer) Essette (1964), Les Psalliotes, tab. 30 (nom. inval.) Agaricus augustus var. perrarus (Schulzer) Bon & Cappelli (1983), Documents mycologiques, 13(52), p. 16 References : CD 741 ; Galli p. 157 ; Bon p. 279 ; Marchand 107 ; Eyssartier et Roux p. 270 ; Monti et al., 2022 (https://doi.org/10.5169/seals-958422) Groupe : Agarics Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Agaricaceae Chapeau/Fructification : Mesurant 5-25 cm, d'abord entierement brun-fauve puis couvert de meches ecailleuses fauves a fauve ochrace ou rousses, sur fond creme a creme ochrace, jaunissant fortement au toucher. Lames/Pores : Libres, creme puis gris-rose et enfin brunes. Chair : Blanche, a jaunissement plus ou moins roux et plutot lent a la coupe, un peu rosatre dans le pied. Odeur d'amande. Saveur douce. Stipe : Mesurant 6-20 × 2-5 cm, un peu en massue, blanchatre ou ochrace, floconneux sous l'anneau, jaunissant lentement au toucher. Anneau blanc et large evoquant une roue dentee. Habitat : Dans les bois de feuillus ou de coniferes, dans les parcs, les cimetieres. Ete-automne. Frequent. Spores : Mesurant 7,5-9,5 × 5,5-8,5 µm, elliptiques. Sporee brune. Comestibilite : Toxique Commentaires : Comme tous les agarics, il contient de l'agaritine et accumule des metaux lourds, ce qu'il lui vaut d'etre classe comme non comestible voire toxique par certains auteurs par exces de prudence. Voir Monti et al., 2020. |
Agaricus sylvaticus Schaeffer (1774) |
![]() |
Noms francais : Agaric des forets ; Agaric sylvatique Synonymes : Agaricus sylvaticus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 62, tab. 242 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) (nom actuel) Agaricus laceratus Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 57 (nom. illegit.) Agaricus campestris sylvaticus Secretan (1833), Mycographie Suisse, 1, p. 98 (nom. inval.) Psalliota sylvatica (Schaeffer) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 73 Pratella sylvatica (Schaeffer) Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 564 Agaricus sanguinarius P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 232 (nom. illegit.) Psalliota sanguinaria Laplanche (1894), Dictionnaire iconographique des champignons superieurs (Hymenomycetes) qui croissent en Europe, Algerie & Tunisie, p. 292 Fungus sylvaticus (Schaeffer) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 480 Fungus sanguinarius (Hennings) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 480 Psalliota haemorrhoidaria ss. Bresadola (1931), Iconographia mycologica, 17, tab. 831 References : CD 739 ; Galli p. 127 ; Bon p. 277 ; Eyssartier et Roux p. 270 ; Marchand 112 Groupe : Agarics Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Agaricaceae Chapeau/Fructification : 3-15 cm, d'abord entierement rougeatre a brun-gris, puis se fissurant en partant du bord en meches irregulieres laissant apparaitre la chair pale, rougissant fortement a la blessure. Lames/Pores : Libres, gris-rose et enfin brun sombre avec l'arete blanche. Chair : Blanche, rougissant fortement a la coupe. Saveur douce. Stipe : 4-15 x 0,6-2 cm, nettement bulbeux, finement mechuleux-chine, blanchatre ou gris-brunatre, rougissant fortement. Aanneau peu epais, blanchatre puis gris-brunatre sale. Habitat : Dans les forets, rarement dans les tourbieres. Juin-novembre (mai-decembre). Frequent. Spores : 4,5-6 x 3,5-4 µm, elliptiques. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Rougissement intense. Plusieurs especes proches. |
Tubaria romagnesiana Arnolds (1983) [1982] |
![]() |
Noms francais : Tubaire de Romagnesi Synonymes : Agaricus pellucidus Bulliard (1792), Herbier de la France, 12, tab. 550, fig. 2 Agaricus biconus Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 317 Galera pellucida (Bulliard) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 75 Tubaria pellucida (Bulliard) Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 539 (ss. Romagnesi) Hylophila pellucida (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 103 Tubaria furfuracea var. pellucida(Bulliard) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 115 Naucoria pellucida (Bulliard) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 250 Tubaria bicona (Persoon) Murrill (1917), North American flora, 10(3), p. 159 Tubaria romagnesiana Arnolds (1983) [1982], Bibliotheca mycologica, 90, p. 460 (Basionyme) References : CD 1235 ; Eyssartier et Roux p. 672 Groupe : Pholiotes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Tubariaceae Chapeau/Fructification : Jusqu'a 30 mm. Hemispherique a convexe puis aplani et enfin recurve au bord avec l'age. Marge aigue et legerement dentelee, appendiculee de debris veliques blancs. Revetement sec, lisse, hygrophane, strie par transparence jusqu'a la moitie. Couleur brun orange, plus pale au bord par temps humide (ocre-clair a creme). Lames/Pores : Adnees, larges, d'abord brun-beige puis brun ochrace (colorees par l'amas de spores). Stipe : Mince, blanchatre a gris-brun, jusqu'a 35 mm, cylindrique, d'abord plein, devenant fistuleux avec l'age, elastique, lisse, blanchatre sale a brun-beige, orne de fibrilles longitudinales blanchatres. Il est poudre au sommet et presente parfois une ebauche annulaire. Spores : 6,5-9,3 x 4-5,5 µm, ellipsoides a cylindriques ellipsoidales, lisses. Comestibilite : Sans interet |
Gymnopilus spectabilis (Fries) A.H. Smith (1949) |
![]() |
Noms francais : Pholiote remarquable ; Pholiote a grand spectacle (オオワライタケ) Synonymes : Agaricus spectabilisFries (1828), Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 1, p. 28 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1832)(index) Agaricus quercicola Lasch (1829), Linnaea, Ein journal fur die botanik, 4, p. 544 Agaricus aureus ss. Berkeley (1836), The english flora of sir J.E. Smith, fungi, 5(2), p. 90 Agaricus aureus var. truncicola Rabenhorst (1845), Klotzschii herbarum vivum mycologicum, Edn 1, n° 702 Pholiota spectabilis (Fries) Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 443 Dryophila aurea ss. Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 161 Pholiota lutea Peck (1898), Annual report of the New York state Museum of natural history, 51, p. 288 Pholiota grandis Rea (1903) [1902], Transactions of the British mycological Society, 2(1), p. 37 Pholiota aurantiaca Thesleff (1920), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 79(1), p. 34 Rozites spectabilis (Fries) Singer (1922), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 20(5-6), p. 299 Pholiota gigantea Naveau (1923), Natuurwetenschappelijk tijdschrift, 5, p. 77 Fulvidula spectabilis (Fries) Romagnesi (1937), Revue de mycologie, Paris, 2, p. 191 Gymnopilus spectabilis (Fries) A.H. Smith (1949), Mushrooms in their natural habitats, p. 471 (nom actuel) Gymnopilus luteus (Peck) Hesler (1969), Mycologia memoirs, St. Paul, 3, p. 26 Souvent cite comme synonyme de Gymnopilus junonius References : Romagn. NA (I)59 ; Becker p. 247 ; Bon p. 245 ; CD 1207 ; IH1 448 ; IOH p. 268 ; Eyssartier et Roux p. 676 Groupe : Pholiotes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Hymenogastraceae Chapeau/Fructification : epais et charnu, de 5 a 15 cm de diametre, hemispherique ou obtusement conique, puis convexe, parfois bossu au centre, a marge fortement enroulee dans la jeunesse, tres sec, glabre, soyeux, non hygrophane, tout vergete de petites ecailles rougeatres (apprimees et non dressees comme chez les pholiotes), puis finement gerce, d'une belle couleur jonquille ou doree (qui lui a valu son nom) et enfin fauve, roux orange a roux. Lames/Pores : pas tres serrees, inegales, en fer de faux, adnees a echancrees, un peu uncinees (decurrentes en filet), sulphurines puis fauve dore, avec l'arete plus jaune, enfin safrane rouille par les spores, de consistance tenace (impossible a fendre transversalement). Chair : epaisse, ferme et tres amere, du meme jaune safrane vif que le chapeau, se tachant de brun rouge au toucher. Odeur faible. Saveur amere. Stipe : 8-15 x 1-3 cm, ventru (un peu attenue en haut et en bas, renfle dans la partie moyenne), courbe, plein, ferme et presque dur, farineux et striole au sommet, glabrescent, d'un superbe jaune d'or clair, muni pres des lames d'un anneau membraneux bien developpe, assez mince, strie, jaune puis rouille. Habitat : Assez commun dans les bois clairs, les pres ou le long des routes, souvent en touffes, plus ou moins fournies, surtout sur les vieilles souches de feuillus, isolees et ensoleillees. Thermophile. Spores : de couleur fauve rouille en masse, 8-11,5 x 5-7 µm, subamygdaliformes a pruniformes, granulees de fortes verrues, sans pore germinatif, jaune fauve vif sous le microscope. Petites cystides lageniformes a suc jaune, difficiles a voir entre les basides. Cuticule filamenteuse. Comestibilite : Toxique Commentaires : Jaune vif et amers, les Gymnopiles different des vraies pholiotes par la couleur de la sporee et du carpophore, les spores fortement verruqueuses. En Asie, ou l'amertume n'est pas un obstacle a la consommation, cette espece est traditionnellement consideree comme psychodysleptique, comme en atteste par exemple le noms japonais "Oo-warai-take" = Grand champignon hilarant. |
Coprinopsis atramentaria (Bulliard) Redhead, Vilgalys & Moncalvo (2001) |
![]() |
Noms francais : Coprin noir d'encre Synonymes : Agaricus fugax Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 30, tab. 67-68 Agaricus rufocandidus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 41, tab. 201 Agaricus fuscescens Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 10, tab. 17 Agaricus plicatus Lightfoot (1777), Flora scotica, 2, p. 1023 Agaricus striatus Hudson (1778), Flora Anglica, Edn 2, p. 617 (nom. illegit.) Agaricus cinereus Lamarck (1778), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 1, 1, p. 110 (nom. illegit.) Agaricus ovatus Curtis (1781), Flora londinensis, 1(2), p. 72, tab. 101/212 (nom. illegit.) Agaricus atramentarius Bulliard (1783), Herbier de la France, 4, tab. 164 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus aqueus Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 61 Agaricus tortus Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 61 Amanita cinerea Lamarck (1783), Encyclopedie methodique, Botanique, 1, p. 109 Agaricus luridus Bolton (1788), An history of fungusses growing about Halifax, 1, p. 25, tab. 25 (nom. illegit.) Agaricus soboliferus Hoffmann (1789), Nomenclator fungorum, 1, p. 246, tab. 3, fig. 1 Agaricus aquosofuscescens Hoffmann (1789), Nomenclator fungorum, 1, p. 235 Agaricus bicolour Vahl (1792), Flora danica, 18, p. 7, tab. 1070 (nom. illegit.) Agaricus squalidus J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1427 (nom. illegit.) Coprinus plicatus (Lightfoot) Persoon (1797), Tentamen dispositionis methodicae fungorum, p. 62 Agaricus fimetarius Sowerby (1799), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 188 (nom. illegit.) Hypophyllum argenteum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 263, tab. 129, fig. 1-3 Hypophyllum atramentarium (Bulliard) Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 258, tab. 125, fig. 1 Coprinus atramentarius (Bulliard) Fries (1827) [1825-26], Stirpes agri femsionensis, 3, p. 56 Agaricus costatus Krombholz (1831), Naturgetreue abbildungen und beschreibungen der essbaren, schadlichen und verdachtigen schwamme, 1, p. 74, tab. 4, fig. 1-2 Coprinus fuscescens (Schaeffer) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 244 Coprinus luridus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 243 Coprinus soboliferus (Hoffmann) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 243 Pselliophora fuscescens (Schaeffer) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 530 Pselliophora atramentaria (Bulliard) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 528 Pselliophora sobolifera (Hoffmann) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 530 Coprinus fuscescens var. soboliferus (Hoffmann) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 121 Coprinopsis fuscescens (Schaeffer) Fayod (1889), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 7, 9, p. 380 Coprinus atramentarius var. soboliferus (Hoffmann) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 502 Coprinopsis atramentaria (Bulliard) Redhead, Vilgalys & Moncalvo (2001), Taxon, 50(1), p. 226 (nom actuel) References : BK 4 265 ; CD 774 ; Bon p. 271 ; Eyssartier et Roux p. 932 Groupe : Coprins/Paneoles/Psathyrelles Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Psathyrellaceae Chapeau/Fructification : 2-7 cm, charnu a sommet obtus,conique campanule, gris argente, legerement squamuleux et d'aspect givre. Surface striee jusqu'au 2/3 du chapeau. Lames/Pores : Ascendantes et libres, tres serrees, blanches puis grises et enfin noires et deliquescentes avec l'age. Chair : Blanche, tres deliquescente. Stipe : Blanc, cylindrique avec a la base une zone annulaire discrete en bourrelet. Spores : Ellipsoides, a pore germinatif net, 8-11 x 5-6,5 µm. Sporee noire. Basides clavees, tetrasporiques, non bouclees, 22-32 x 8-10 µm Cheilocystides et pleurocystides polymorphes cylindriques a fusiformes, vesiculeuses a clavees, 45-80-(100) x 16-35 µm. Cuticule faite d'hyphes paralleles couchees, larges de 6 a 20 µm. Comestibilite : Toxique Commentaires : Comestible tres jeune mais toxique quand consomme avec alcool |
Steccherinum ochraceum (Persoon) Gray (1821) |
![]() |
Synonymes : Hydnum ochraceum Persoon (1792), in J.F. Gmelin, Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1440 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Hydnum daviesii Sowerby (1796), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 15 Hydnum microdon Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 561 Steccherinum ochraceum (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 651 (nom actuel) Hydnum ochraceum var. ß resupinatum Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 176 Hydnum pudorinum Fries (1828), Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 1, p. 133 Gloiodon pudorinus (Fries) P. Karsten (1879), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 5, p. 42 Climacodon pudorinus (Fries) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 97 Climacodon ochraceus (Persoon) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 98 Pleurodon pudorinum (Fries) Quelet (1885) [1884], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 13(2), p. 282, pl. 8, fig. 13 Leptodon ochraceum (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 192 Leptodon pudorinum (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 192 Mycoleptodon pudorinum (Fries) Patouillard (1897), Catalogue raisonne des plantes cellulaires de la Tunisie, p. 54 Mycoleptodon ochraceum (Persoon) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des hymenomycetes, p. 117 Pleurodon ochraceus (Persoon) Ricken (1918), Vademecum fur pilzfreunde, Edn 1, p. 242 Hydnum alnicola Velenovský (1922), Česke houby, 4-5, p. 745 Mycoleptodon gracilis Pilat (1938), Studia botanica Cechica, 1, p. 4 Steccherinum gracile (Pilat) Parmasto (1968), Conspectus systematis corticiacearum (Tartu), p. 173 References : BK 2 194 ; Eyssartier et Roux p. 1002 Groupe : Polypores Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Polyporales / Steccherinaceae Chapeau/Fructification : Fructification resupinee ou semi-pileee, epaisse de 0,5 a 2 mm. Surface fibreuse-veloutee parfois un peu zonee, ochracee a grisatre-orange et ondulee. Marge limitee au bord chez les formes resupinees. Lames/Pores : Orne d'aiguillons subules longs de 1-2,5 mm, orange-saumon, puis palissant. Zone de croissance blanche un peu fimbriee. Chair : Consistance coriace-tenace. Pas d'odeur distincte. Habitat : Sur bois mort de feuillus, cortique ou non, rarement sur bois de coniferes. Tout au long de l'annee. Repandu. Spores : Ovales, lisses, hyalines, parfois uniguttlees, 3,5-4 x 2-2,5 µm. Basides etroitement clavees, tetrasporiques, bouclees. Cystides plus ou moins cylindriques, incrustees, larges, longues (100 µm) emergentes en masse. Hyphes (1) generatrices a parois minces, cloisonnees, bouclees. Hyphes (2) squelettiques a parois epaisses, larges. Comestibilite : Sans interet |
Psathyrella gracilis (Persoon) Quelet (1872) |
![]() |
Noms francais : Psathyrelle micacee Synonymes : Agaricus diffusus Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 143, tab. 21, fig. 111 Agaricus cuspidatus Bolton (1788), An history of fungusses growing about Halifax, 2, p. 66, tab. 66, fig. 2 Agaricus gracilis var. d cuspidatus (Bolton) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 425 Agaricus gracilis Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 425 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus tentaculum Sowerby (1803), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 385, fig. 1 Prunulus gracilis var. cuspidate (Bolton) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 631 Prunulus gracilis (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 630 Agaricus corrugis var. b gracilis (Persoon) Berkeley & Broome (1866), The annals and magazine of natural history, series 3, 18, p. 54 Coprinarius gracilis (Persoon) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 68 Psathyrella gracilis (Persoon) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 152(122) Agaricus torpens var. leucophaeusFries (1879), Icones selectae hymenomycetum nondum delineatorum, 2(4), p. 37, tab. 138, fig. 1 Agaricus bifrons var. semitinctus W. Phillips (1885), in Cooke, Illustrations of british fungi, 4, n° 616, tab. 594-b Drosophila gracilis (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 119 Psathyra bifrons var. semitincta (W. Phillips) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 1071 Psathyra corrugis var. gracilis (Persoon) Massee (1892), British fungus flora, 1, p. 354 Fungus diffusus (Batsch) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 479 Psathyra gracilis (Persoon) C.E. Bertrand (1901), Bulletin de la Societe mycologique de France, 17(4), p. 277 Psathyrella corrugis f. gracilis (Persoon) Enderle (1987), Beitrage zur kenntnis der pilze mitteleuropas, 3, p. 244 (nom actuel) References : Bon p. 267 ; CD 784 ; BK 4 330 ; Eyssartier et Roux p. 892, p. 922 ed. 4 Groupe : Coprins/Paneoles/Psathyrelles Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Psathyrellaceae Chapeau/Fructification : Chapeau 1-4 cm, conique campanule, lisse, mat, hygrophane, strie, brun ochrace a brun grisatre; creme jaunatre a partir du centre en sechant puis plus ou moins rosatre surtout vers la marge. Marge aigue sans reste de voile. Lames/Pores : Lames larges, adnees, souvent decurrentes en filet, d'abord grisatres puis brun gris a arete ciliee plus ou moins rosee. Chair : Chair gris brun a blanchatre, jaunatre sous la cuticule, mince. Odeur faible de champignon. saveur douce. Stipe : Pied 5-15 x 0,1-0,4 cm cylindrique, fistuleux, elastique, plus ou moins radicant. Surface lisse, mate, legerement fibrilleuse, blanchatre a base brunatre strigueuse. Habitat : Isole a gregaire dans les forets de feuillus, en bordure de chemins dans l'herbe et souvent sur fragments ligneux enfouis sur sol riche en matiere organique. Spores : Spores elliptiques, lisses, brun rouge fonce avec pore germinatif developpe, 10-14 x 5,5-7 µm. Sporee noir pourpre. Basides clavees a ventrues, tetrasporiques. Cheilocystides etroitement fusiformes lageniformes, 30-75 x 9-13 µm entremelees d'articles piriformes. Pleurocystides semblables, 35-80 x 6-13 µm. Cuticule constituee de cellules vesiculeuses a piriformes non bouclees, 25-60 x 14-40 µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Souvent cite comme synonyme de Psathyrella corrugis |
Panellus stipticus (Bulliard) P. Karsten (1879) |
![]() |
Noms francais : Panelle astringente ; Panelle styptique Synonymes : Agaricus semipetiolatus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 47, tab. 208 Agaricus lateralis Hudson (1778), Flora Anglica, Edn 2, p. 624 (nom. illegit.) Agaricus gramineus O.F. Muller (1780), Flora danica, 14, p. 7, tab. 832, fig. 1 Agaricus stipticus Bulliard (1782), Herbier de la France, 3, tab. 140 & tab. 557, fig. 1 ('stypticus') (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus flabelliformis Wulfen (1787) [1786], in Jacquin, Collectaneorum ad botanicam, 1, p. 341 (nom. illegit.) Agaricus betulinus Bolton (1788), An history of fungusses growing about Halifax, 2, p. 72, tab. 72, fig. 1 (nom. illegit.) Agaricus ficoides Withering (1792), A botanical arrangement of British plants, Edn 2, 3, p. 400 Agaricus cucullatus Rutstrom (1794), Spicilegium plantarum cryptogamarum sveciae, p. 18 (nom. illegit.) Agaricus farinaceus Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 365 (nom. illegit.) Crepidopus stipticus (Bulliard) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 616 ('stypticus') Rhipidium stipticum (Bulliard) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 742 ('stypticum') Pleuropus stipticus (Bulliard) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 171, n° 2758 ('stypticus') Agaricus stipticus var. ß farinaceus J. Kickx f. (1835), Flore cryptogamique des environs de Louvain, p. 207 ('stypticus') Panus stipticus (Bulliard) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 399 Panus farinaceus (J. Kickx f.) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 399 Pleurotus stipticus (Bulliard) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 105 ('stypticus') Panellus stipticus (Bulliard) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 96 (nom actuel) Panellus farinaceus (J. Kickx f.) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 97 Panus semipetiolatus (Schaeffer) Wettstein (1886) [1885], Verhandlungen der kaiserich-koniglichen zoologisch-botanischen Gesellschaft in Wien, 35, p. 566 Panus stipticus var. farinaceus (J. Kickx f.) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 152 Panus farinaceus var. albidotomentosus Cooke & Massee (1887), Grevillea, 15(76), p. 107 Lentinus stipticus (Bulliard) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 554 ('stypticus') Pocillaria stiptica (Bulliard) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 506 Pocillaria janthina (Sobolewski) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 506 Lentinus farinaceus (J. Kickx f.) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 224 Panus stipticus var. albidotomentosus (Cooke & Massee) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 536 Panellus stipticus var. albidotomentosus (Cooke & Massee) Z.S. Bi (1987) [1986], Acta mycologica Sinica, suppl. 1, p. 285 References : Bon p. 124 ; CD 141-188, 100 ; Eyssartier et Roux p. 952, 984 4eme edition Groupe : Pleurotes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Mycenaceae Chapeau/Fructification : 0,2-4 cm, fibrilleux, parfois zone, sans pellicule gelatineuse separable. Lames/Pores : assez serrees, beige, interveinees. Chair : mince, assez coriace et collante lorsqu'elle est froissee entre les doigts, ochrace a blanchatre. Tres piquante apres mastication et deglutition. Stipe : 0,2-1 x 0,2- 0,8 cm, court, lateral, coude et elargi en rentrant dans les lames. Habitat : en troupes sur branche de feuillus. Spores : 3,5-5 x 2-3 µm, plus ou moins cylindriques a elliptiques, amyloides. Comestibilite : Toxique |
Crepidotus mollis (Schaeffer) Staude (1857) |
![]() |
Noms francais : Crepidote mou Synonymes : Agaricus lacteus Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 458 (indisponible) Agaricus parietinus Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 459 Agaricus mollis Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 49, tab. 213, fig. 1 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus canescens Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 95, tab. 9, fig. 38 Agaricus gelatinosus J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1429 Agaricus violaceofulvus Vahl (1792), Flora danica, 18, p. 7, tab. 1073, fig. 1 Dendrosarcus alni Paulet (1808) [1793-1829], Traite des champignons, 2, tab. 18, fig. 2 Crepidopus mollis (Schaeffer) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 616 Agaricus bubalinus Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 24, tab. 24, fig. 3-a Agaricus alveolus Lasch (1829), Linnaea, Ein journal fur die botanik, 4, p. 547 Pleuropus mollis (Schaeffer) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 171, n° 2757 Agaricus cheimonophilus Berkeley & Broome (1854), The annals and magazine of natural history, series 2, 13, p. 401 Crepidotus mollis (Schaeffer) Staude (1857), Die schwamme mitteldeutschlands, in besondere des herzogthums, p. 71 (nom actuel) Crepidotus alveolus (Lasch) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 74 Agaricus ralfsii Berkeley & Broome (1883), The annals and magazine of natural history, series 5, 12, p. 372 Agaricus haerens Peck (1884) [1882], Annual report of the New York state Museum of natural history, 35, p. 132 Crepidotus haerens (Peck) Peck (1886) [1885], Annual report of the New York state Museum of natural history, 39, p. 70 Crepidotus mollis var. alveolus (Lasch) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 108 Crepidotus cheimonophilus (Berkeley & Broome) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 882 Crepidotus ralfsii (Berkeley & Broome) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 881 Derminus mollis (Schaeffer) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 578 Derminus cheimonophilus (Berkeley & Broome) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 240 ('chimonophilus') Derminus haerens (Peck) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 241 Derminus alveolus (Lasch) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 241 Crepidotus bubalinus (Persoon) Saccardo (1916), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(15), p. 754 Crepidotus fraxinicola Murrill (1917), North American flora, 10(3), p. 150 Crepidotus alabamensis Murrill (1917), North American flora, 10(3), p. 150 References : Bon p. 245 ; CD 1239 ; Eyssartier et Roux p. 984 ; BK 5 p. 300 ; LP 1 p. 90 Groupe : Crepidotes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Crepidotaceae Chapeau/Fructification : Chapeau 15-50-(70) mm, pleurotoide en forme de coquille toujours semi-circulaire et fixe lateralement sur le support. Surface lisse, mate, legerement feutree au niveau du point d'attache, hygrophane, d'abord creme blanchatre puis gris brunatre avec l'age a partir de la marge. Cuticule gelatineuse, tres elastique, facilement detachable dans son ensemble. Marge incurvee dans la jeunesse puis aigue, legerement striee par transparence avec l'age et l'humidite. Lames/Pores : Lames larges, ascendantes, creme puis gris beige teintees de marques rougeatres dans la vieillesse. Chair : Chair imbue, brun clair, epaisse au point d'attache, mince en peripherie. Odeur faible. Saveur douce, fade. Stipe : Stipe inexistant ou tres rudimentaire. Habitat : Gregaire en series ou imbriques sur bois decortique ou ecorce surtout de frene et de hetre. Ete, automne. Frequent. Spores : Spores ovoides a amygdaliformes, lisses, a paroi epaisse, brunes, 7-10 x 5-6,5 µm. Cheilocystides cylindriques a etroitement lageniformes, parfois avec excroissances au sommet, 30-60 x 5-9 µm. Pleurocystides absentes. Cuticule faite d'hyphes couchees, larges de 3-9 µm, toutes gelifiees, hyalines, non bouclees. Comestibilite : Sans interet |
Schizophyllum commune Fries (1815) |
![]() |
Noms francais : Schizophylle commun Synonymes : Agaricus alneus Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1176 Agaricus multifidus Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 173, tab. 24, fig. 126 Agaricus radiatus Swartz (1788), Nova genera et species plantarum, p. 148 Agaricus villosocanescens Baumgarten (1790), Flora lipsiensis, p. 627 Merulius alneus (Linnaeus) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1431 Agaricus radians J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1429 Hyponevris multifida Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 75, tab. 1, fig. 3-5 Schizophyllum commune Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 103 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) (nom actuel) Scaphophorum agaricoides Ehrenberg (1820), Horae physicae berolinenses collectae ex symbolis virorum doctorum, p. 94 Apus alneus (Linnaeus) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 617 Schizonia vulgaris Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 14 Pleuropus alneus (Linnaeus) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 171, n° 2761 Schizophyllum radiatum (Swartz) Fries (1851), Nova acta regiae Societatis scientiarum Upsaliensis, series 3, 1, p. 41 Daedalea commune (Fries) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 53 Schizophyllum multifidum (Batsch) Fries (1873) [1875], in Berkeley & Broome, The journal of the linnean Society, botany, 14(73), p. 46 Schizophyllum alneum (Linnaeus) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 553 Schizophyllum murrayi Massee (1892), The journal of botany, british and foreign, 30, p. 164, tab. 322, fig. 13-14 Schizophyllum commune var. multifidum (Batsch) Cooke (1892), Handbook of the Australian fungi, p. 101 Schizophyllum egelingianum Ellis & Everhart (1895), Bulletin of the Torrey botanical Club, 22(10), p. 439 Hyponevris alneus (Linnaeus) Earle (1909), Bulletin of the New York botanical Garden, 5(18), p. 412 Schizophyllum alneum var. multifida(Batsch) Fries (1915), in Saccardo, Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(14), p. 511 References : Bon p. 321 ; CD 102-396, 99 ; Marchand 333 ; Eyssartier et Roux p. 950, 982 4eme edition ; BSM 2/2006 p. 77 Groupe : Polypores Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Schizophyllaceae Chapeau/Fructification : Chapeau feutre, blanc, gris, brun voire vert a cause d'algues microscopiques, pleurotoide ou cyphelloide ; marge reguliere, irreguliere flexueuse ou decoupee. Lames/Pores : Plis formes de 2 lames accolees. Chair : Elastique, resistante. Stipe : Stipite dans certaines formes atypiques. Habitat : Sur bois de feuillus, plus rarement de coniferes ou sur marc de cafe, parfois meme dans les etres vivants. Solitaire, gregaire ou cespiteux. Toute l'annee. Frequent. Comestibilite : Toxique Commentaires : Toxique car les spores peuvent germer dans les voies pulmonaires des personnes ayant un systeme immunitaire affaibli et il contiendrait egalement certaines toxines. |
Chlorociboria aeruginascens (Nylander) Kanouse ex C.S. Ramamurthi, Korf & L.R. Batra (1958) [1957] |
![]() |
Synonymes : Peziza subgrisea Holmskjold (1799), Beata ruris otia fungis danicis, 2, p. 28, tab. 12
Peziza aeruginosa var. b subgrisea (Holmskjold) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 130 Cantharellus viridis Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 153 Peziza aeruginascens Nylander (1868), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 42 (Basionyme) Chlorosplenium aeruginosum subsp.* aeruginascens (Nylander) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 233 Chlorosplenium aeruginascens (Nylander) Wunsche (1877), Die pilze. Eeine anleitung zur kenntniss derselben, p. 246 Chlorosplenium aeruginosum var. subgriseum (Holmskjold) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 316 Helotium aeruginascens (Nylander) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 83 Leptoglossum viride (Schweinitz) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 201 Chlorosplenium viride (Schweinitz) Morgan (1902), The journal of mycology, 8(4), p. 185 Chlorociboria aeruginascens (Nylander) Kanouse ex C.S. Ramamurthi, Korf & L.R. Batra (1958) [1957], Mycologia, 49(6), p. 858 (nom actuel) References : Bon p. 333 ; BK 1 199 ; CD 10 ; Eyssartier et Roux p. 1062 ; Medardi p. 30 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Chlorociboriaceae Chapeau/Fructification : Brievement stipitee, de 3 a 4 mm de hauteur, cupulee, parfois plate, souvent deformee a cause de la croissance cespiteuse. Chair : Fragile, ceracee, bleuatre. Stipe : 2 a 3 mm Habitat : Sur bois de feuillus, le teintant de vert-de-gris. Assez frequent, mais l'observation des fructifications est plus rare. Spores : Pluriguttulees, mesurant 5-8 x 0.7-2.8 µm . Comestibilite : Sans interet |
Calvatia gigantea (Batsch) Lloyd (1904) |
![]() |
Noms francais : Vesse de loup geante ; Tete de mort Synonymes : Lycoperdon bovista Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1183 (nom. rej.) Lycoperdon polymorphum var. glabrum Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 487, var. 1 Lycoperdon maximum Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 130, tab. 191 Lycoperdon bovista var. glabrum (Scopoli) Lightfoot (1777), Flora scotica, 2, p. 1066 Lycoperdon giganteum Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 237, tab. 29, fig. 165 (Basionyme) Sanctionnement : Persoon (1801) Lycoperdon proteus var. bovista (Linnaeus) Sibthorp (1794), Flora oxoniensis, p. 400 Lycoperdon proteus Sowerby (1801), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 332 Lycoperdon craniolare Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 444, tab. 200, fig. 1 Bovista gigantea (Batsch) Nees (1817), Das system der pilze und Schwamme, 2, p. 34, tab. 11, fig. 124-b Langermannia gigantea (Batsch) Rostkovius (1839), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 5(18), p. 23, tab. 10 Globaria gigantea (Batsch) Quelet (1873), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 370(362) Bovistaria gigantea (Batsch) P. Karsten (1889), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 48, p. 10 Globaria bovista (Linnaeus) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 699 Calvatia maxima (Schaeffer) Morgan (1890), Journal of the Cincinnati Society of natural history, 12(4), p. 166 Calvatia bovista (Linnaeus) T. Macbride (1896), Bulletin from the Laboratories of natural history of the state university of Iowa, 4(1), p. 41 Calvatia gigantea (Batsch) Lloyd (1904), Mycological writings, 1, mycological notes n° 16, p. 166 (nom actuel) Calvatia primitiva Lloyd (1905), Mycological writings, 1, the Lycopodaceae of Australia, New Zealand and neighboring islands, p. 36 Lasiosphaera gigantea (Batsch) F. Šmarda (1958), in Pilat, Flora CSR : Gasteromycetes, p. 308 Langermannia maxima (Schaeffer) Pazmany (1996) [1994-95], Notulae botanicae, Horti agrobotanici Cluj-Napoca, 24-25, p. 29 References : Bon p. 305 ; BK 2 511 ; Marchand 372 ; Eyssartier et Roux p. 1046, 1078 4eme edition Groupe : Vesses de loup Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Lycoperdaceae Chapeau/Fructification : Separable, blanc puis un peu sali de jaunatre - brunatre pale, a peine floconneux par la presence d'une couche pseudoparenchymateuse pelliculaire, evanescente, doublee par contre d'une couche filamenteuse, tres developpee. Endoperidium blanc puis noisette, mince et tres fragile, se dechirant a maturite en fragments irreguliers. Chair : Blanche, compacte, dense, elastique, puis jaune verdatre, olive-vert ou olive-brun enfin brun-jaune et pulverulente. Subgleba absente ou tres reduite, non celluleuse. Saveur douce, fade. Habitat : Espece nitrophile, fidele a ses stations, dans les prairies, les jacheres, les jardins, les lieux incultes. Spores : Rondes, finement verruqueuses, parfois presque lisses, brunatres, 3,5-5µm, a parois un peu epaisses, parfois guttulees. Basides clavees, 4 sterigmates. Fibres du capillitium brunatres a parois epaisses, lisses, bosselees, larges, cloisonnees, non bouclees, ramifiees, legerement cassantes a petits pores isoles. Comestibilite : Comestible Commentaires : Repandue. Peu frequent. Fin aout debut octobre. Espece etrange, capable de pousser en une nuit, tout au plus en deux ou trois jours, et de produire environ 7 trillions de spores dans un carpophore de 40 cm de diametre. |
Auricularia mesenterica (Dickson) Persoon (1822) |
![]() |
Noms francais : Oreille poilue ; Oreille mesenterique Synonymes : Helvella mesenterica Dickson (1785), Plantarum cryptogamicarum britanniae, 1, p. 20 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1832)(index) Auricularia tremelloides Bulliard (1785), Herbier de la France, 6, tab. 290 Tremella miliaria subsp.* violacea Schrank (1789), Baiersche flora, 2, p. 563 Thelephora mesenterica (Dickson) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1440 Merulius mesentericus (Dickson) Schrader (1794), Spicilegium florae germanicae, 1, p. 138 Auricularia corrugata Sowerby (1800), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 290 Thelephora tremelloides (Bulliard) de Candolle (1805), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 104 Thelephora tremellina Swartz (1806), Florae Indiae occidentalis, 3, p. 1935 Tremella mesenterica (Dickson) Paulet (1808) [1793-1829], Traite des champignons, 2, tab. 3, fig. 5 (nom. illegit.) Stereum mesentericum (Dickson) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 653 Auricularia mesenterica (Dickson) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 97 (nom actuel) Auricularia mesenteriformis Brongniart (1825), Essai d'une classification naturelle des champignons, p. 88 Merulius violaceus Thore (1825), in Persoon, Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 21 (nom. illegit.) Exidia lobata Sommerfeldt (1826), Magazin for naturvidenskaberne, 7, p. 296 Phlebia mesenterica (Dickson) Fries (1828), Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 1, p. 154 Cantharellus thorei Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 798 Auricularia lobata (Sommerfelt) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 555 Patila mesenterica (Dickson) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 864 Patila lobata (Sommerfelt) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 864 Auricularia mesenterica var. lobata (Sommerfelt) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 727 References : Bon p. 325 ; CD 48 ; Marchand 84 ; Eyssartier et Roux p. 1038 ; BK 2 8 ; Phillips p. 262 ; Julich 2 p. 377 ; Cetto 3 p. 521 ; BG p. 15 n° 15 Groupe : Tremelles Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Auriculariales / Auriculariaceae Chapeau/Fructification : Etale-reflechi, zone sur la face superieure. Les zones claires gris cendre, herissees de longs poils blanchatre alternent avec des zones sombres concentriquement a peine tomenteuses, gris clair a olive-brun. Chapeaux plus ou moins formes, 10-30 mm de projection, parfois imbriques. Marge sinueuse, lobee. Face inferieure veinee-ridulee, plissee, parfois anastomosee, pourpre-brun, pruineuse a l'occasion a cause des spores et epaisse de 2-5 mm. Marge nettement limitee et un peu reflechie. Hymenium cotele rugueux, gris ou glauque purpurescent pruineux puis bistre purpurace. Chair : Consistance a l'etat frais, elastique, tenace, gelatineuse, coriace, a l'etat sec, dure et cassante. Habitat : Sur arbres a feuilles, surtout Fagus et Acer. Spores : Cylindriques, allantoides, lisses, hyalines, a contenu granuleux ou guttule, 13-18-21 x 4,5-6-7 µm, blanches en masse, a reflet grisatre, I-. Basides cylindriques-coniques, longues jusqu'a 70 µm ( in litt. 90-120 x 5-7 µm, septees transversalement, 2-4 epibasides laterales, avec de nombreux filaments paraphysoides emergents, 1-1,5µm de diametre, simples ou rameux. Pas de cystides. Hyphes gelatineuses, hyalines, larges de 2-7 µm, cloisonnees, non bouclees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Tout au long de l'annee, avec regression en ete. Assez frequent, rare dans certains endroits. Remarques : Lignivore des plus actifs, avec pourriture blanche massive ; assez souvent parasite, il tue rapidement les arbres atteints. |
Aleuria aurantia (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70] |
![]() |
Noms francais : Pezize orangee Synonymes : Helvella coccinea Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 100, tab. 148 ('Elvela ') (nom. illegit.) Peziza cava O.F. Muller (1775), Flora danica, 11, p. 8, tab. 657, fig. 2 Peziza coccinea Hudson (1778), Flora Anglica, Edn 2, p. 636 (nom. illegit.) Peziza cochleata Willdenow (1787), Florae berolinensis prodromus, p. 401 (nom. illegit.) Helvella coccinea Bolton (1789), An history of fungusses growing about Halifax, 3, p. 100, tab. 100 (nom. illegit.) Peziza aurantia Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 113 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Peziza cochleata var. a fulva Retzius (1795), Florae scandinaviae prodromus, Edn 2, p. 325 Peziza dichroa Holmskjold (1799), Beata ruris otia fungis danicis, 2, p. 21, tab. 7 Peziza numismatalis Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 408, tab. 188, fig. 4 Peziza cyathoides Wahlenberg (1820), Flora upsaliensis, p. 466 Aleuria aurantia (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 325 (nom actuel) Cochlearia aurantia (Persoon) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 323 Peziza antarctica Spegazzini (1888) [1887], Boletin de la Academia nacional de ciencias en Cordoba, 11(2), p. 256 Humaria antarctica (Spegazzini) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 121 Otidea aurantia (Persoon) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 448 Humaria phoenicea Spegazzini (1899) [1898], Anales del Museo nacional de Buenos Aires, serie 2, 3, p. 303 Aleuria wisconsinensis Rehm (1904), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 2(1), p. 34 Peziza wisconsinensis (Rehm) Saccardo & D. Saccardo (1906), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 18, p. 16 Humaria etilis Spegazzini (1923), Physis: Revista de la Sociedad argentina de ciencias naturales, 7, p. 13 Octospora antarctica (Spegazzini) Gamundi (1960), Lilloa, 30, p. 302 References : Bon p. 331 ; BK 1 98 ; CD 34 ; Marchand 200 ; Eyssartier et Roux p. 1060 ; Fiches SMMN Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pyronemataceae Chapeau/Fructification : En forme de coupe sessile puis etalee jusqu'a 10 cm de diametre, plus ou moins profondement cupulee, generalement orange vif. Exterieur plus pale, lisse ou finement pruineux. Chair : Ceracee, fragile, cassante, pale. Stipe : Absent. Habitat : Dans les forets, les eboulis, les pelouses et prairies et parfois en zones construites. Au endroits clairs. Septembre-novembre (mars-decembre). Frequent. Spores : Spores ornees d'un reticule a mailles plus ou moins polygonales avec des cretes evidentes. Comestibilite : Comestible Commentaires : Souvent consomme cru en salade, mais tous les champignons non cuits sont a deconseiller. |
Morchella esculenta (Linnaeus) Persoon (1794) |
![]() |
Noms francais : Morille commune Synonymes : Phallus esculentus Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1178 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Phallus avolvatus Scopoli (1760), Flora carniolica, Edn 1, p. 49, n° 2-3 Morchella esculenta (Linnaeus) Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 116 (nom actuel) Helvella esculenta (Linnaeus) Sowerby (1796), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 51 (nom. illegit.) Boletus esculentus (Linnaeus) Roussel (1796), Flore du Calvados et des terreins adjacens, Edn 1, p. 33 Phallus esculentus var. γ rotunda Persoon (1800), Commentarius fungorum Bavariae indigenorum icones pictas, p. 81 Morchella esculenta var. a rotunda (Persoon) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 619 Coelomorum esculentum (Linnaeus) Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 412, tab. 189, fig. 9-11 Clathrus locellus Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 454, tab. 204, fig. 7 Morellus esculentus (Linnaeus) Eaton (1818), A manual of botany for the Northern and Middle States, Edn 2, p. 324 Morchella esculenta subsp.* pubescens Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 207 Morchella pubescens (Persoon) Fries (1828), Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 2, p. 1 Morchella esculenta var. ß ovalis Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 552 Morilla esculenta (Linnaeus) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 271 Morilla villica Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 272 Phalloboletus esculentus (Linnaeus) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 865 Morchella rotunda (Persoon) Boudier (1897), Bulletin de la Societe mycologique de France, 13(3), p. 135 Morchella rotunda var. pubescens (Persoon) Boudier (1897), Bulletin de la Societe mycologique de France, 13(3), p. 136 Morchella ovalis (Wallroth) Boudier (1897), Bulletin de la Societe mycologique de France, 13(3), p. 137 Morchella hetieri Boudier (1903), Bulletin de la Societe mycologique de France, 19(3), p. 193 Morchella pseudoumbrina Jacquetant (1984), Les Morilles, p. 103 (nom. inval.) Morchella pseudoviridis Jacquetant (1984), Les Morilles, p. 103 (nom. inval.) Morchella rotunda var. esculenta (Linnaeus) Jacquetant (1985) [1984], Documents mycologiques, 14(56), p. 1 Morchella pseudoumbrina var. ovalis (Wallroth) Jacquetant (1985) [1984], Documents mycologiques, 14(56), p. 1 Morchella esculenta var. aurantia Clowez (2012) [2010], Bulletin de la Societe mycologique de France, 126(3-4), p. 230 Morchella esculenta var. rubroris Clowez & Luc Martin (2012) [2010], Bulletin de la Societe mycologique de France, 126(3-4), p. 236 Morchella ochraceoviridis Clowez (2012) [2010], Bulletin de la Societe mycologique de France, 126(3-4), p. 239 Morchella ovalis var. minor Clowez & Luc Martin (2012) [2010], Bulletin de la Societe mycologique de France, 126(3-4), p. 242 References : Bon p. 327 ; CD 13 ; BK 1 3 ; BK 1 5 ; BK 1 6 ; Marchand 90 ; Marchand 188 ; Marchand 190 ; Eyssartier et Roux p. 1070 ; LP p. 1281 Groupe : Helvelles/Morilles Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Morchellaceae Chapeau/Fructification : Chapeau 3,5-8 cm, grossierement spherique a ovale, rattache au pied sans vallecule. Alveoles irreguliers relativement grands de couleur brun creme plus ou moins cendre bordes par des cotes plus pales. Chair : Chair blanc grisatre, elastique. Odeur faible. Saveur douce. Stipe : Pied 3-4 x 1-2 cm, blanchatre tache de rouille, plus ou moins difforme, peu sillonne, creux, farci de lambeaux furfurace a la base. Habitat : Dans les forets de feuillus. Sous Fraxinus excelsior (frene eleve), F. angustifolia (frene a feuilles etroites), Ulmus minor (orme champetre) et Populus spp. (peupliers). Avril-mai. Frequent et repandu. Spores : Spores largement elliptiques, lisses, hyalines, 18-23 x 11-14 µm avec souvent de fines goutelettes externes aux 2 extremites. Asques octospores, non amyloides, 330-380 x 17-22 µm. Paraphyses septees, ramifiees et renflees au sommet. Comestibilite : Bon comestible Commentaires : Voir P. Clowez & P.-A. Moreau (2020) Morilles de France et d’Europe, p. 115 |
Inosperma cookei (Bresadola) Matheny & Esteve-Raventos (2019) |
![]() |
Noms francais : Inocybe a odeur de miel Synonymes : Inocybe cookei Bresadola (1892), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 2(8-10), p. 17, tab. 121 (Basionyme) Inocybe fastigiata var. microspermaBresadola (1930), Iconographia mycologica, 15, tab. 745 Inosperma cookei (Bresadola) Matheny & Esteve-Raventos (2019), Mycologia, 112(1), p. 102 (nom actuel) References : BK 5 12 ; Bon p. 235 ; CD 1020 ; Eyssartier et Roux p. 866, 868 ; FuNo2012 p. 989 ; Ludwig 4 n° 129.15 ; LP p. 654 Groupe : Inocybes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Inocybaceae Chapeau/Fructification : Chapeau 2-5 cm, conique puis convexe plus ou moins mamelonne, lisse, fibrilleux a rimeux, jaune paille a jaune ochrace Lames/Pores : Lames echancrees, larges, blanc grisatre puis brunes. Chair : Chair blanche, mince. Odeur de miel. Saveur douce terreuse. Stipe : Pied 3-7 x 0,3-0,8 cm, cylindrique, plein ferme et cassant. Surface entierement pruineuse, blanchatre au debut puis jaune brunatre pale avec un bulbe margine blanchatre. Habitat : Sous feuillus essentiellemnt, plus rare sous coniferes. Sur sol calcaire riche en humus. Spores : Spores elliptiques a amygdaliformes, lisses, brun clair, a paroi epaisse, 7-9 x 4-5,5 µm. Sporee brun olivace. Basides clavees, tetrasporiques, bouclees. Cheilocystides clavees, 24-48 x 9-15 µm. Cuticule filamenteuse faite d'hyphes couchees larges de 5-12 µm, bouclees, pigmentees de brun jaune et partiellement incrustees. Caulocystides au sommet du pied. Comestibilite : Toxique Commentaires : Odeur de miel. |
Gyroporus castaneus (Bulliard) Quelet (1886) |
![]() |
Noms francais : Bolet chatain Synonymes : Boletus castaneus Bulliard (1786), Herbier de la France, 7, tab. 328 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Suillus castaneus (Bulliard) Poiret (1806), in Lamarck, Encyclopedie methodique, Botanique, 7, p. 499 Boletus tomentosus Raddi (1807), Memorie di matematica e di fisica della Societa italiana di scienze residente in Modena, 13(2), p. 352, tab. 5, fig. 1 Tubiporus fistulosus Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 384, tab. 178, fig. 3 Tubiporus rubescens Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 370, tab. 169, fig. 3-4 Boletus fulvidus Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 247 Boletus cyanescens var. ß fulvidus (Fries) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 395 Boletus testaceus Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 137 (nom. illegit.) Boletus testaceus Gillet (1877), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 644 (nom. illegit.) Suillus fulvidus (Fries) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 2 Gyroporus castaneus (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 161 (nom actuel) Gyroporus castaneus var. fulvidus (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 161 Boletus rufocastaneus Ellis & Everhart (1890), The North America fungi, n° 2302 Suillus testaceus Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 536 Gyroporus fulvidus (Fries) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des Hymenomycetes, p. 124 Coelopus castaneus (Bulliard) Bataille (1910), Bulletin de la Societe d'histoire naturelle du Doubs, 15, p. 12 Boletus castaneus var. minor Bresadola (1916), in Saccardo, Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(15), p. 901 Leucobolites castaneus(Bulliard) Beck (1923), Zeitschrift fur pilzkunde, 2, p. 142 Leucobolites fulvidus (Fries) Beck (1923), Zeitschrift fur pilzkunde, 2, p. 142 References : FE 2 pl. 4 ; BK 3 29 ; Bon p. 33 ; CD 1623 ; Cetto 278 ; Galli p. 43 ; Marchand 168 ; MRT 17 ; Phillips p. 206 ; Eyssartier et Roux ed. 4 p. 74 , LP p. 782. Groupe : Bolets Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Boletales / Gyroporaceae Chapeau/Fructification : Chapeau 4-10 cm, charnu, convexe puis aplati a pulvine. Surface seche, lisse, mate, finement veloutee dans la jeunesse, brun bai plus ou moins pale avec une nuance orangee. Marge aigue. Lames/Pores : Pores fins, paraissant isoles, blancs puis creme. Tubes longs de 5-10 mm blancs puis jaunatres avec l'age. Chair : Chair blanche, epaisse, immuable. Odeur legerement acidulee. Saveur douce. Stipe : Pied 4-8 x 1,5-3 cm, concolore au chapeau, legerement ventru et souvent cabosse, fragile creux et caverneux (caract.) Habitat : Souvent sous chenes. Parfois cespiteux. Spores : Spores elliptiques, lisses, jaunatres, a paroi epaisse, guttulees. Sporee jaune pale. Basides clavees, tetrasporiques bouclees. Cheilocystides fusiformes, 25-43 x 5-7,5 µm. Cuticule trichodermique faite d'hyphes bouclees a articles courts larges de 8-18 µm, aux extremites cylindriques a subulees, pigmentees de brun. Comestibilite : Toxique |
Fuscoporia ferruginosa (Schrader) Murrill (1907) |
![]() |
Noms francais : Polypore ferrugineux Synonymes : Boletus ferruginosus Schrader (1792), in J.F. Gmelin, Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1437 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Polyporus ferruginosus (Schrader) Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 264 Polyporus umbrinus Fries (1874), Hymenomycetes europaei sive epicriseos systematis mycologici, p. 571 (nom. illegit.) Physisporus umbrinus (Fries) Gillet (1877), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 699 Physisporus ferruginosus (Schrader) Gillet (1877), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 699 Acia ferruginosa (Schrader) P. Karsten (1879), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 5, p. 42 Poria ferruginosa (Schrader) P. Karsten (1881), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 6, p. 10 Poria umbrina (Fries) Cooke (1886), Grevillea, 14(72), p. 111 Ochroporus ferruginosus (Schrader) J. Schroter (1888) [1889], in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 483 Mucronoporus ferruginosus (Schrader) Ellis & Everhart (1889), The journal of mycology, 5(2), p. 90 Fomes ferruginosus (Schrader) Massee (1892), British fungus flora, 1, p. 227 Phellinus ferruginosus (Schrader) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des hymenomycetes, p. 97 Fuscoporia ferruginosa (Schrader) Murrill (1907), North American flora, 9(1), p. 5 (nom actuel) Poria macounii (Peck) Overholts (1919) [1917], Bulletin of the New York state Museum, 205-206, p. 86 Poria ferruginosa subsp.* umbrina(Fries) Bourdot & Galzin (1925), Bulletin de la Societe mycologique de France, 41(2), p. 246 Phellinus ferruginosus subsp.* umbrinus(Fries) Bourdot & Galzin (1928) [1927], Hymenomycetes de France. Heterobasidies- Homobasidies Gymnocarpes, p. 625 Ochroporus confusus Donk (1933), Mededeelingen van de Nederlandsche mycologische vereeniging, 22, p. 256 References : BK 2 313 ; Julich 293 Groupe : Polypores Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Hymenochaetales / Hymenochaetaceae Chapeau/Fructification : Fructification entierement resupinee s'etalant et epaisse de 1-5(8) mm. Lames/Pores : Surface poree bosselee ou egale formant des bourrelets verticaux, jaune, rouge-brun, brun rouge, puis gris-brun dans le temps. Pores arrondis 5-6 mm de long, les tubes allant jusqu'a 0,5-8 mm de longueur. Marge limitee, brun rouille. Chair : Consistance subereuse, tenace, dure et cassante a l'etat sec. Habitat : Sur bois mort de feuillus, a la face infere des branches et des troncs casses. En particulier sur Fagus, Corylus, Alnus, Salix. Commun a la base de vieux Rosmarinus officinalis. Tout au long de l'annee. Repandu. Perenne. Spores : Elliptiques, lisses, hyalines, parfois guttulees, 4,5-5,5 x 3-3,5 µm. Basides cylindriques-clavees, non bouclees. Pas de cystides. Hyphes minces ou epaissies, cloisonnees, non bouclees, squelettiques a parois epaisses, brunes. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Tout au long de l'annee. Repandu. Perenne. |
Cortinarius anomalus (Fries) Fries (1838) [1836-38] |
![]() |
Noms francais : Cortinaire anormal ; Cortinaire irregulier Synonymes : Agaricus araneosus var. proteusBulliard (1788), Herbier de la France, 9, tab. 431, fig. 2 Agaricus proteus (Bulliard) Bulliard & Ventenat (1812), Histoire des champignons de la France, 2(2), p. 650 Agaricus anomalus Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 73 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Cortinarius anomalus (Fries) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 286 (nom actuel) Dermocybe anomala (Fries) Wunsche (1877), Die pilze. Eeine anleitung zur kenntniss derselben, p. 125 Cortinarius myrtillinus var. anomalus(Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 82 Cortinarius azureus var. anomalus(Fries) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 148 Gomphos anomalus (Fries) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 853 Cortinarius proteus (Bulliard & Ventenat) Saccardo (1916), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(15), p. 624 References : Romagn. NA 226 ; Romagn.PA 124 ; Phillips p. 132 ; Bon p. 217 ; BK 5 249 ; CD 1109 ; Marchand 745 ; Eyssartier et Roux p. 762 Groupe : Cortinaires Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Cortinariaceae Chapeau/Fructification : 3-7 cm, convexe ou en coussin aplati, peu charnu, ochrace brunatre argilace, parfois avec des reflets gris violace. Cuticule adnee, vite seche, typiquement brillante de particules micacees (comme des traces de bave de limaces). Lames/Pores : Moyennement serrees, tres inegales, minces, sinuees-adnees, ou adnees-echancrees, a reflets violaces-lilacins dans la jeunesse, puis cannelle, enfin brun rouille. Arete aigue, parfois erodee, blanchatre. Chair : Peu epaisse, 5 mm au disque, ferme, subconcolore a blanchatre, violace en haut du pied, brunissant legerement. Saveur douce. Odeur faible mais typiquement camphree (herbacee selon M. Bon). Stipe : Svelte et plutot grele, 5-11 x 0,5-1 cm, un peu flexueux, subegal ou epaissi en massue a la base, blanchatre ou un peu violace au sommet dans la jeunesse, soyeux, raye de fibrilles longitudinales, plus ou moins bague de quelques zones ochacees. Cortine fugace reduite a quelques fibrilles blanchatres, Habitat : Tres commun de la fin de l'ete a automne, acidophile ou ubiquiste (bouleaux, pins, etc., tant sur sols calcaires que siliceux, 0-2500 m). Spores : Brun rouille, 7-9 x 6-8 µm, plutot grandes, presque globuleuses, verruqueuses. Quelques cellules steriles banales sur l'arete. Cuticule filamenteuse en surface. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Un des cortinaires Azures (Sericeocybe ex Inoloma) non hygrophanes, ni visqueux ni laineux, les plus communs dans les bois feuillus et a aiguilles. |
Cerioporus squamosus (Hudson) Quelet (1886) |
![]() |
Noms francais : Polypore ecailleux Synonymes : Boletus favus Linnaeus (1763), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, Edn 2, 2, p. 1645 Boletus juglandis Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 75, tab. 101-102 Boletus cellulosus Lightfoot (1777), Flora scotica, 2, p. 1032 (nom. illegit.) Boletus squamosus Hudson (1778), Flora Anglica, Edn 2, p. 626 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Boletus polymorphus Bulliard (1782), Herbier de la France, 3, tab. 114 Boletus subsquamosus Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 97, tab. 10, fig. 41 (nom. illegit.) Agaricus favosus (Linnaeus) Lamarck (1783), Encyclopedie methodique, Botanique, 1, p. 50 Boletus juglandinus J.J. Planer (1788), Index plantarum quas in agro erfurtensi sponte provenientes, p. 281 Boletus platyporus Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 107 Polyporus ulmi Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 99, tab. 13 Grifola platypora (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 643 Polyporus michelii Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 343 Polyporus sinensis Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 345 Polyporus squamosus (Hudson) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 343 Polyporus juglandis (Schaeffer) Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 38 Polyporus tigrinus Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 54 Polyporus flabelliformis subsp.* tigrinus Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 54 Polyporus infundibuliformis Rostkovius (1830), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 4(16-17), p. 37, tab. 17 (nom. illegit.) Polyporus platyporus (Persoon) Secretan (1833), Mycographie Suisse, 3, p. 50 (nom. inval.) Favolus boucheanus Klotzsch (1833), Linnaea, Ein journal fur die botanik, 8, p. 316, tab. 5 Polyporus favolus juglandis Secretan (1833), Mycographie Suisse, 3, p. 49 (nom. inval.) Polyporus boucheanus (Klotzsch) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 438 Polyporus rostkovii Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 439 Trametes sinensis (Fries) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 489 Polyporus coronatus Rostkovius (1848), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 6(28), p. 33, tab. 17 Hexagonia sinensis (Fries) Fries (1851), Nova acta regiae Societatis scientiarum Upsaliensis, series 3, 1, p. 100 Polyporus pallidus Schulzer (1874), in Fries, Hymenomycetes europaei sive epicriseos systematis mycologici, p. 533 (nom. illegit.) Polyporellus squamosus (Hudson) P. Karsten (1879), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 5, p. 38 Polyporellus rostkovii (Fries) P. Karsten (1879), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 5, p. 38 Polyporellus boucheanus (Klotzsch) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 30 Cerioporus squamosus (Hudson) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 167 (nom actuel) Cerioporus michelii (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 167 Cerioporus boucheanus (Klotzsch) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 167 Cerioporus rostkovii (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 167 Melanopus squamosus (Hudson) Patouillard (1887), Les hymenomycetes d'Europe, anatomie generale et classification des champignons superieurs, p. 137 Polyporus clusianus Britzelmayr (1894), Bericht des naturwissenschaftlichen vereins fur schwaben und Neuburg, 31, p. 174, fig. 158 Scenidium sinensis (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 516 Bresadolia caucasica Shestunov (1910), in Magnus, Hedwigia, 50, p. 100 Polyporus squamatus Lloyd (1911), Mycological writings, 3, synopsis of the section Ovinus of Polyporus, p. 84, fig. 505 Polyporus mcmurphyi Murrill (1915), Western Polypores, p. 12 Melanopus coronatus (Rostkovius) Bourdot & Galzin (1925), Bulletin de la Societe mycologique de France, 41, p. 108 Melanopus squamosus subsp.* coronatus (Rostkovius) Bourdot & Galzin (1928) [1927], Hymenomycetes de France. Heterobasidies- Homobasidies Gymnocarpes, p. 525 Polyporellus squamosus f. pallidus (Schulzer) Pilat (1936), Beihefte zum botanischen centralblatt, zweite abteilung, 56(1-2), p. 50 Polyporellus squamosus f. clusiana (Britzelmayr) Pilat (1936), Beihefte zum botanischen centralblatt, zweite abteilung, 56(1-2), p. 49 Polyporus squamosus var. polymorphus (Bulliard) P.W. Graff (1936), Mycologia, 28(2), p. 163 Polyporellus squamosus f. coronatus (Rostkovius) Pilat (1936), Beihefte zum botanischen centralblatt, zweite abteilung, 56(1-2), p. 50 Polyporellus squamosus f. helopus (Hariot & Patouillard) Pilat (1936), Beihefte zum botanischen centralblatt, zweite abteilung, 56(1-2), p. 54 Polyporellus squamosus f. rostkovii (Fries) Pilat (1936), Beihefte zum botanischen centralblatt, zweite abteilung, 56(1-2), p. 53 Polyporellus squamosus f. michelii (Fries) Pilat (1936), Beihefte zum botanischen centralblatt, zweite abteilung, 56(1-2), p. 53 Polyporellus squamatus (Lloyd) Pilat (1936), Beihefte zum botanischen centralblatt, zweite abteilung, 56(1-2), p. 55 Polyporus westii Murrill (1938), Bulletin of the Torrey botanical Club, 65, p. 651 Polyporus squamosus f. michelii(Fries) Bondartsev (1953), Bracket Fungi Europ. USSR & Caucasus, p. 441 Polyporus squamosus f. rostkovii(Fries) Bondartsev (1953), Bracket Fungi Europ. USSR & Caucasus, p. 440 Bresadolia squamosa (Hudson) Teixeira (1986), Revista Brasileira de Botanica, 9(1), p. 43 References : Bon p. 315 ; CD 105 ; Marchand 273 ; Eyssartier et Roux p. 1030 ; BK 2 421 Groupe : Polypores Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Polyporales / Polyporaceae Chapeau/Fructification : Fructification formee de chapeaux arrondis-ovales, flabelliformes, fixes lateralement par un pied court. Surface jaune a ocre-jaune avec squames concentriquement disposees de couleur brun-clair a brun-fonce, lisse et un peu collante. 500 a 800 mm de largeur et 10-50 d' epaisseur. Lames/Pores : Face inferieure pourvue de tubes a gros pores anguleux-ovales, 1/2 a 1 pore par mm, creme a jaune pale. Tubes non detachables, longs (10mm). Chair : Coriace, dure, blanche a creme, farineuse au gout et a l'odeur rappelant la cigue ou le concombre. Stipe : 30 a 100 mm de longueur, large de 10 a 60, attenue a la base et feutre de brun-noir, coriace et plein. Habitat : Sur feuillus et plus specialement sur Juglans, Fraxinus, Acer, Aesculus, mais aussi exceptionnellement sur coniferes.. Spores : Cylindriques a etroitement ovales, hyalines, guttulees, 11-15,5 x 4,5-5,5 µm. Basides clavees, tetrasporiques et bouclees. Pas de cystides. Hyphes (1) generatrices a parois minces hyalines, larges, cloisonnees et bouclees. Hyphes (2) a parois epaisses, ramifiees, hyalines et larges, peu cloisonnees. Comestibilite : Comestible Commentaires : Parasite ou saprophyte, souvent dans les parcs. Repandu. Annuel. Printemps-ete. |
Amanita franchetii (Boudier) Fayod (1889) |
![]() |
Noms francais : Amanite a voile jaune Synonymes : Agaricus scandiccinus Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 417 Amanita virescens Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 255 Agaricus asper ss. Vittadini (1835), Descrizione dei funghi mangerecci piu comuni dell'Italia e de'velenosi che possono co'medesimi confondersi, p. 331, tab. 43 Amanita aspera var. olivaceaGillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 49 Amanita aspera var. fuscaGillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 49 Amanita aspera var. franchetiiBoudier (1881), Bulletin de la Societe botanique de France, 28, p. 91, tab. 2, fig. 1 (basionyme) Amanita aspera ss. Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 4, (& sensu auct.) Amanita franchetii (Boudier) Fayod (1889), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 7, 9, p. 316 (nom actuel) Amanita aspera f. franchetii (Boudier) E.-J. Gilbert (1918), Le Genre Amanita, p. 134 Amanita sublutescens Velenovský (1920), Ceske houby, 1, p. 200 Amanita rubens f. aspera Veselý (1933), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 31(4), p. 244 Amanita rubens f. virescens (Persoon) Veselý (1933), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 31(4), p. 244 Amplariella aspera E.-J. Gilbert (1940), Iconographia mycologica, 27, supplement 1(1), p. 78 Amanita rubescens f. aspera Heinemann (1964), Les Amanitees, Les Naturalistes belges, p. 13, 19 (nom. inval.) Amanita queletii var. franchetii(Boudier) Bon (1985) [1984], Documents mycologiques, 14(56), p. 22 References : BK 4 150 ; Bon p. 297 ; Cetto 388 ; Galli p. 145 ; MT 112 ; FE 9 photo 81 A et B ; Eyssartier et Roux p. 298. (4eme edition) 312 ; LP p. 360 Groupe : Amanites Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Amanitaceae Chapeau/Fructification : Chapeau 4-8 cm, hemispherique, vite convexe, etale et legerement deprime avec l'age. Surface recouverte du voile dechire en petites squames plus ou moins concentriques jaunatres et planes. Cuticule jaune plus ou moins brunatre, soyeuse a l'etat sec, legerement visqueuse par temps humide. Marge aigue avec des restes jaune ocre du voile dans la jeunesse. Lames/Pores : Lames larges, libres, blanches a arete finement floconneuse. Chair : Blanche, jaunatre sous la cuticule, immuable. Odeur un peu terreuse. Saveur douce. Stipe : Pied 5-8 x 1-1,5 cm, cylindrique a base bulbeuse, blanc a creme, lisse, zone sous l'anneau de flocons et squamules jaunatres avec squames plus grossieres a la base. Anneau pendant, membraneux, blanc a blanchatre a marge jaune a brunatre, floconneuse. Habitat : Dans les forets melees. Plutot thermophile. Juin-octobre (juin-novembre). Assez rare. Spores : Spores elliptiques, lisses, hyalines, 8-11,5 x 6-8 µm. Sporee blanche. Basides clavees a ventrues, tetrasporiques, non bouclees. Cheilocystides nombreuses, arrondies a piriformes, 22-40 x 13-27 µm. Pleurocystides absentes. Cuticule faite d'hyphes couchees, paralleles, non bouclees de 1,5-3 µm de large. Comestibilite : Comestible Commentaires : Sous-genre Lepidella/section Validae/serie Validae |
Xylodon sambuci (Persoon) Ţura, Zmitrovich, Wasser & Spirin (2011) |
![]() |
Synonymes : Corticium sambuci Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 111 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1832)(index)
Thelephora sera Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 580 Thelephora calcea var. γ sambuci (Persoon) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 581 Thelephora cretacea Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 153 Hypochnus serus (Persoon) Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 278 ('sereus') Thelephora sambuci (Persoon) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 152 Thelephora calcea var. d sambucina Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 562 Hypochnus sambuci (Persoon) Bonorden (1851), Handbuch der allgemeinen mykologie als anleitung zum studium derselben, p. 159 Corticium calceum var. d sambucinum (Wallroth) Fuckel (1864), Fungi Rhenani exsiccati, n° 1308 Corticium serum (Persoon) Fries (1874), Hymenomycetes europaei sive epicriseos systematis mycologici, p. 659 Hypochnus serus var. cretacea(Fries) Quelet (1879), Bulletin de la Societe botanique de France, 26, p. 232 Hypochnus serus var. sambuci(Persoon) Quelet (1879), Bulletin de la Societe botanique de France, 26, p. 233 Lyomyces serus (Persoon) P. Karsten (1881), Revue mycologique (Toulouse), 3(9), p. 23 Corticium cretaceum (Fries) Cooke (1882), Grevillea, 11(57), p. 31 Lyomyces sambuci (Persoon) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 153 Kneiffia sera (Persoon) P. Karsten (1889), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 48, p. 370 Corticium chrysanthemi Plowright (1905) [1904], Transactions of the British mycological Society, 2(3), p. 91, tab. 6 Peniophora chrysanthemi (Plowright) W.G. Smith (1908), Synopsis of the British Basidiomycetes, p. 419 Corticium hariotii Bresadola (1920), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 18(1-3), p. 48 Peniophora irregularis Burt (1925), Annals of the Missouri botanical Garden, 12, p. 228 Peniophora thujae Burt (1925), Annals of the Missouri botanical Garden, 12, p. 236 Peniophora sambuci (Persoon) Burt (1925), Annals of the Missouri botanical Garden, 12, p. 233 Hyphodontia sambuci (Persoon) J. Eriksson (1958), Symbolae botanicae upsalienses, 16(1), p. 104 Hyphodontia hariotii (Bresadola) Parmasto (1968), Conspectus systematis corticiacearum (Tartu), p. 122 Hyphoderma sambuci (Persoon) Julich (1974), Persoonia, 8(1), p. 80 Rogersella sambuci (Persoon) Liberta (1978), Canadian journal of botany, 56(15), p. 1781 Grandinia sambuci (Persoon) Julich (1983), in Cannon & D. Hawksworth, Taxon, 32(3), p. 482 Xylodon sambuci (Persoon) Ţura, Zmitrovich, Wasser & Spirin (2011), Biodiversity of the Heterobasidiomycetes and non-gilled Hymenomycetes (former Aphyllophorales) of Israel, p. 221 (nom actuel) References : Bon p. 323 ; Julich 179 ; BG 202 ; BK 2 139 Groupe : Croutes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Hymenochaetales / Schizoporaceae Chapeau/Fructification : Entierement resupinee, s'etalant sur plusieurs centimetres, voire decimetres, appliquee au substrat et formant une mince couche ressemblant a de la peinture. Surface bosselee, faiblement verruqueuse, blanche a creme, mate, crevassee a sec. Marge indeterminee. Chair : Consistance crustacee, ressemblant a du platre. Odeur indeterminee. Habitat : Sur bois mort de feuillus, souvent sur branches cortiquees ou non encore a l'arbre et sur troncs de Sambucus nigra. Toute l'annee. Frequent. Spores : Ovales, lisses, hyalines, 1-3 guttules, a paroi peu epaisse, cyanophiles, 5-6 x 3,5-4 µm. Basides suburniformes, tetrasporiques, bouclees. Leptocystides cylindriques, capitees, comprenant 1 ou 2 cloisons, souvent garnies de cristaux. Hyphes larges, bouclees et souvent incrustees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Toute l'annee. Frequent. |
Pseudoclitocybe cyathiformis (Bulliard) Singer (1956) |
![]() |
Noms francais : Clitocybe en coupe Synonymes : Agaricus infundibulum Leysser (1761), Florae halensis, Edn 1, p. 217 Agaricus sordidus Dickson (1785), Plantarum cryptogamicarum britanniae, 1, p. 16, tab. 3, fig. 1 (nom. illegit.) Agaricus sericeus J.J. Planer (1788), Index plantarum quas in agro erfurtensi sponte provenientes, p. 276 (nom. illegit.) Agaricus cyathoides Bolton (1791), An history of fungusses growing about Halifax, 4, p. 145, tab. 145 Agaricus cyathiformis Bulliard (1792), Herbier de la France, 12, tab. 568, fig. 1 & tab. 575 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus clavatus Withering (1796), An arrangement of British plants, Edn 3, 4, p. 200 Agaricus aithopus Holmskjold (1799), Beata ruris otia fungis danicis, 2, p. 69, tab. 41 Agaricus tardus Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 461 Agaricus umbrinus Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 281 (nom. illegit.) Agaricus purpureus Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 325 (nom. illegit.) Agaricus cyathoides var. ß purpurascens Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 206 Omphalia tarda (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 614 Omphalia cyathoides (Bolton) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 614 Agaricus tardus var. ß aithopus(Holmskjold) Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 80 Agaricus sericeus var. infundibuliformis De Seynes (1863), Essai d'une flore mycologique de la region de Montpellier et du Gard, p. 98 (nom. inval.) Clitocybe cyathiformis (Bulliard) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 120 ('cyathiformus') Agaricus poculum Peck (1872) [1869], Annual report of the state Cabinet of natural history, 23, p. 77 Omphalia cyathiformis (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 24 Clitocybe poculum (Peck) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 181 Clitocybe cyathifomis var. tarda (Persoon) Gillot & Lucand (1889), Societe d'histoire naturelle d'Autun, Bulletin, 2, p. 179 Agaricus confertifolius Britzelmayr (1898), Botanisches centralblatt, 73, p. 204, tab. 99, fig. 514 (nom. illegit.) Clitocybe confertifolia Saccardo & Traverso (1910), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 19, p. 339 Cantharellula cyathiformis (Bulliard) Singer (1936), Revue de mycologie, Paris, 1, p. 281 Pseudoclitocybe cyathiformis (Bulliard) Singer (1956), Mycologia, 48(5), p. 725 (nom actuel) References : CD 318-220, 110 ; Bon p. 131 ; Eyssartier et Roux p. 564 , 580 4eme edition ; LP p. 104 Groupe : Clitocybes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Pseudoclitocybaceae Chapeau/Fructification : Chapeau 3-8 cm, circulaire a centre deprime papille puis infundibuliforme et ondule. Surface mate et soyeuse ou brillante et lardacee, hygrophane, marron grisatre fonce, brun ochrace vers la marge, plus clair a l'etat sec. Marge longtemps enroulee, aigue, non striee. Lames/Pores : Lames larges, faiblement decurrentes, serrees, fourchues en partie anastomosees, entremelees de lamellules, a arete crenelee. De couleur beige grisatre puis brun clair avec l'age. Chair : Chair spongieuse, cassante, beige grisatre. Saveur douce, odeur faible. Stipe : Pied 5-10 x 0,5-1 cm, cylindrique, plein, farci, aqueux et cortique parcouru de fibrilles blanchatres. Base elargie souvent recouverte d'un feutrage mycelien blanc. Habitat : Sous feuillus ou coniferes, dans la mousse ou sur brindilles sur sol riche en humus. Frequent. Tardif ou hivernal. Spores : Spores elliptiques, lisses, hyalines, guttulees, amyloides. Sporee creme blanchatre. Basides clavees, tetrasporiques, non bouclees. Pas de cystides. Cuticule constituee d'hyphes paralleles enchevetrees non bouclees de 3-7 µm de large aux extremites emergentes pourvues en partie d'excroissances noduleuses, a pigmentation brunatre. Comestibilite : Sans interet |
Morchella semilibera de Candolle (1805) |
![]() |
Noms francais : Morillon Synonymes : Phallus gigas Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 131 Phallus undosus Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 131 Phallus rete Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 131 Phallus patulus J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2(2), p. 1449 (nom. illegit.) Phallus crassipes Ventenat (1798), Memoires de l'Institut national des sciences et arts, sciences mathematiques et physiques 1, p. 509 Sanctionnement : Fries (1822) Phallus crispus Ventenat (1798), Memoires de l'Institut national des sciences et arts, sciences mathematiques et physiques, 1, p. 512 Helvella hybrida Sowerby (1799), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 238 Phallus squamosus Ventenat (1799), Memoires de l'Institut national des sciences et arts, 1, p. 511 Morchella patula Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 619 Morchella gigas (Batsch) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 619 Morchella hybrida (Sowerby) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 620 Morchella undosa (Batsch) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 620 Morchella semilibera de Candolle (1805), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 212 (basionyme) (nom actuel) Morchella rimosipes de Candolle (1805), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 214 Morchella rete (Batsch) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 205 Morchella mesomorpha Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 206 Morchella mitra Lenz (1831), Die nutzlichen und schadlichen Schwamme, p. 103, tab. 16, fig. 67 Morchella crispa (Krombholz) Krombholz (1831), Naturgetreue Abbildungen und Beschreibungen der essbaren, schadlichen und verdachtigen Schwamme, 1, p. 76 Morchella crassipes var. crispa (Krombholz) Krombholz (1834), Naturgetreue Abbildungen und Beschreibungen der essbaren, schadlichen und verdachtigen Schwamme, 3, p. 6 Mitrophora gigas (Batsch) Leveille (1846), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 5, p. 250 Mitrophora patula (Persoon) Leveille (1846), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 5, p. 250 Mitrophora rimosipes (de Candolle) Leveille (1846), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 5, p. 250 Mitrophora semilibera (de Candolle) Leveille (1846), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 5, p. 250 Mitrophora undosa (Batsch) Leveille (1846), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 5, p. 250 Eromitra gigas (Batsch) Leveille (1855), Iconographie des champignons de Paulet, p. 106 Morilla patula (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 271 Morilla semilibera (de Candolle) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 271 Morilla semilibera var. rimosipes (de Candolle) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 271 Phalloboletus crassipes (Ventenat) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 865 Phalloboletus gigas (Batsch) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 865 Phalloboletus patulus (Persoon) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 865 Phalloboletus rete (Batsch) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 865 Phalloboletus rimosipes (de Candolle) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 865 Phalloboletus undosa (Batsch) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 865 Morchella hybrida var. rimosipes (de Candolle) Hennings (1895) [1894], Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 36, p. 68 Mitrophora hybrida (Sowerby) Boudier (1897), Bulletin de la Societe mycologique de France, 13(3), p. 151 Mitrophora hybrida var. crassipes (Ventenat) Boudier (1897), Bulletin de la Societe mycologique de France, 13, p. 152 Morchella punctipes Peck (1903), Bulletin of the Torrey botanical Club, 30(2), p. 99 Ptychoverpa gigas (Batsch) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 34 Verpa gigas (Batsch) Bigeard & H. Guillemin (1909), Flore des champignons superieurs de France, 1, p. 499 Morchella patula var. gigas (Batsch) S. Imai (1954), Science reports of the Yokohama national University, section II, 3, p. 15 Morchella esculenta var. crassipes (Ventenat) M.M. Moser (1983), Kleine Kryptogamen-Flora, Rev. Edn 5, 2a, p. 85 Morchella esculenta var. crassipes (Ventenat) Kreisel (1984), Boletus, SchrReihe, 1, p. 29 Morchella esculenta var. crassipes (Ventenat) Bresinsky & Stangl (1962) [1961], Zeitschrift fur Pilzkunde, 27(2-4), p. 104 Morchella varisiensis Ruini (2000), Rivista di Micologia, 43(1), p. 17 Morchella gigas var. tintinnabulum Clowez & P. Moinet (2012) [2010], Bulletin Trimestriel de la Societe mycologique de France, 126(3-4), p. 339 References : Bon p. 327 ; CD 14 ; Marchand 191 ; Eyssartier et Roux p. 1070 ; Clowez & Moreau p. 147 ; LP p. 1283 Groupe : Helvelles/Morilles Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Morchellaceae Chapeau/Fructification : Chapeau 2-4 cm, campanule, pourvu de cotes longitudinales et transversales delimitant des alveoles plus ou moins reguliers. Les cotes sont de couleur brune sur fond ochrace mielle a plus ou moins olivatre. Elles se retractent et noircissent avec l'age. Le chapeau n'est pas fixe au pied au niveau de la marge mais bien en deca si bien qu'une large partie de son poutour est libre (caract.) Chair : Chair peu epaisse, tendre, fragile. Odeur fongique. saveur douce. Stipe : Pied 6-8 x 1-2 cm, cylindrace, renfle a la base et au sommet, blanc creme furfurace, creux et fragile. Habitat : Dans les jardins, parcs, bords de rivieres, forets alluviales berges ou les ourlets. Sous Fraxinus spp. (frenes), souvent avec la Ficaria verna (ficaire) et Corydalis spp. (corydales). Avril-mai. Spores : Spores lisses, largement elliptiques, hyalines, 22-25 x 12-15 µm avec souvent de fines goutelettes externes a chaque extremite. Asques octospores, non amyloides, 250-300 x 17-20 µm. Paraphyses septees, renflees aux extremites jusque 12-14 µm. Comestibilite : Comestible |
Lactifluus piperatus (Linnaeus) Kuntze (1891) |
![]() |
Noms francais : Lactaire poivre Synonymes : Agaricus piperatus Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1173 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus amarus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 36, tab. 83 (nom. illegit.) Amanita piperata (Linnaeus) Lamarck (1783), Encyclopedie methodique, Botanique, 1, p. 104 Agaricus acris Bulliard (1784), Herbier de la France, 5, tab. 200 (nom. illegit.) Agaricus infundibuliformis Hoffmann (1789), Nomenclator fungorum, 1, p. 110 (nom. illegit.) Lactarius piperatus (Linnaeus) Persoon (1797), Tentamen dispositionis methodicae fungorum, p. 64 Hypophyllum piperatum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 165, tab. 68, fig. 2-3 Galorrheus piperatus (Withering) Fries (1827) [1825-26], Stirpes agri femsionensis, 3, p. 57 Agaricus pergamenus Hornemann (1839), Flora danica, 38, p. 10, tab. 2268, fig. 2 (nom. illegit.) Lactarius piperatus var. amarus (Schaeffer) Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 216 Lactifluus piperatus (Linnaeus) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 857 (nom actuel) Lactarius pergamenus ss. Romagnesi (1980), Bulletin trimestriel de la Societe mycologique de France, 96(1), p. 94 ('pargamenus') References : BK 6 46 ; Bon p. 95 ; CD 1509-438, 97 ; Cetto 187 ; Galli p. 281 ; Marchand 501 ; FE 7 729 ; Eyssartier et Roux p. 114 , 118 4eme edition ; LP p. 417 Groupe : Lactaires Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Russulales / Russulaceae Chapeau/Fructification : Chapeau 4-15 cm, aplani et deprime au centre, lisse, mat, souvent soyeux brillant, plus ou moins ride. De couleur blanc a creme pale avec l'age, il presente souvent des taches ochracees. Marge longtemps inflechie, lisse. Lames/Pores : Lames legerement decurrentes, tres serrees, creme pale plus ou moins orange. Chair : Chair blanchatre. Lait blanc virant legerement a creme a l'air, immuable au contact de KOH. Odeur faible. Saveur brulante. Stipe : Pied 4-10 x 1,5-3 cm, plein, cylindrique a base amincie, blanc mat tache d'ochrace avec l'age. Habitat : Principalement sous feuillus surtout chene et hetre sur sol riche, frais et calcaire. Plus ou moins frequent. Estival. Spores : Spores elliptiques, 7-10 x 5-7 µm ornees de cretes formant un reseau incomplet. Basides cylindriques a clavees, sinueuses, a (2)4 sterigmates. Cheilocystides nombreuses, cylindriques a clavees, de grande taille : 25-65 x 6-10 µm. Pleurocystides semblables : 55-85 x 10-15 µm. Cuticule constituee de cellules globuleuses de 6-25 x 5-20 µm generant des pileocystides larges de 2-6 µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Precoce |
Lactarius deliciosus (Linnaeus) Gray (1821) |
![]() |
Noms francais : Lactaire delicieux Synonymes : Agaricus deliciosus Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1172 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus rubescens Lamarck (1778), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 1, 1, p. 106 (nom. illegit.) Amanita sanguinea Lamarck (1783), Encyclopedie methodique, Botanique, 1, p. 104 Agaricus zonarius Bolton (1791), An history of fungusses growing about Halifax, 4, p. 144, tab. 144 (nom. illegit.) Agaricus rufus J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1412 (nom. illegit.) Amanita deliciosa (Linnaeus) Roussel (1796), Flore du Calvados et des terreins adjacens, Edn 1, p. 34 Lactarius lateritius Persoon (1797), Tentamen dispositionis methodicae fungorum, p. 64 Lactarius deliciosus (Linnaeus) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 624 (nom actuel) Galorrheus deliciosus (Linnaeus) Fries (1827) [1825-26], Stirpes agri femsionensis, 3, p. 57 Agaricus deliciosus var. lamelliporusBarla (1859), Les champignons de la province de Nice, p. 35, tab. 19 Lactarius deliciosus var. lamelliporus (Barla) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 438 Lactifluus deliciosus (Linnaeus) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 856 Lactarius deliciosus var. pinicolaSmotlacha (1916), Atlas hub jedlých a nejedlých, p. 219 (nom. inval.) Lactarius deliciosus var. pini Vassilkov (1948), Edibles and poisonous fungi of central parts of the European Districts of the URSS, p. 60 (nom. inval.) Lactarius pinicola Smotlacha ex Z. Schaefer (1970), Schweizerische zeitschrift fur pilzkunde, 48(9), p. 141 Lactarius deliciosus f. rubescensJ.A. Schmitt (1974) [1973], Zeitschrift fur pilzkunde, 39(3-4), p. 238 Lactarius deliciosus var. lateritius(Persoon) J. Blum (1976), Les lactaires : Etudes mycologiques, 3, p. 217 (nom. inval.) References : BK 6 17 ; Bon p. 81 ; CD 1550-446 ; CD 1551-446, 97 ; Cetto 166 ; Galli p. 167 ; Marchand 51 ; FE 7 253 ; Eyssartier et Roux p. 109, 124 4eme edition 113,130 ; LP 444. Groupe : Lactaires Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Russulales / Russulaceae Chapeau/Fructification : Chapeau 10-15 cm, deprime a infundibuliforme, lisse, mat, visqueux par temps humide. Surface inegale, orange saumonee avec plages plus pales et une zonation concentrique marquee avec des taches scrobidulees brun orange. Marge longtemps enroulee, lisse. Lames/Pores : Lames largement adnees a subdecurrentes, souvent fourchues, d'abord creme orange puis franchement orangees tachees de vert. Chair : Chair blanchatre, orange sature sous la cuticule, dans le cortex du pied et a la base des lames. Odeur fruitee. Saveur douce. Lait doux, orange rougeatre virant au verdatre apres 1-2 heures. Stipe : Pied 30-60 x 1-3 cm, cylindrique, vite creux, concolore avec scrobicules orange vif. Habitat : Sous pins sur sol calcaire a legerement acide. Spores : Spores elliptiques, 7-9 x 6-7 µm a cretes basses (0,5 µm de haut) connectees en un reseau presque complet. Basides clavees, tetrasporiques. Cheilocystides peu nombreuses, de 2 types: les unes fusiformes a subulees, 25-35 x 4-6 µm ; les autres cylindriques a etroitement clavees, cloisonnees, 33-70 x 4-7 µm. Pleurocystides rares fusiformes a subulees, 45-60 x 6-8 µm. Cuticule faite d'hyphes couchees, paralleles, de 2-6 µm de large, gelifiees. Comestibilite : Bon comestible Commentaires : Stipe a scrobicules orange vif. Lait virant au verdatre apres 1-2 heures. |
Amanita ovoidea (Bulliard) Link (1833) |
![]() |
Noms francais : Amanite ovoide Synonymes : Agaricus ovoides albusBulliard (1787), Herbier de la France, 8, tab. 364 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Hypophyllum cucullatum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 318, tab. 153, fig. 3-5 Agaricus ovoideus (Bulliard) de Candolle (1815), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 6, p. 53 Agaricus leiocephalus de Candolle (1815), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 6, p. 53 Amanita leucocephala Persoon (1818), Traite sur les champignons comestibles, p. 183 Amanita alba Persoon (1818), Traite sur les champignons comestibles, p. 177 (nom. illegit.) Amanita ovoidea (Bulliard) Link (1833), Handbuch zur Erkennung der natuzbarsten und am haufigsten vorkommenden Gewachse, 3, p. 273 (nom actuel) Agaricus regius Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 139 Amanita leiocephala (de Candolle) Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 52 Volvaria regia (Fries) Gillet (1875), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 386 Amanitopsis leiocephala (de Candolle) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 24 Amanita gigantea Richon (1889), Catalogue raisonne des champignons qui croissent dans le departement de la Marne, p. 25 Pseudofarinaceus leiocephalus (de Candolle) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 868 Vaginata leiocephala (de Candolle) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 539 Amanita ovoidea f. leiocephala(de Candolle) E.-J. Gilbert (1918), Le Genre Amanita, p. 28 Amidella ovoidea (Bulliard) E.-J. Gilbert (1940), Iconographia mycologica, 27, supplement 1(1), p. 77 References : Bon p. 299 ; CD 848-318, 105 ; Cetto 10 ; Galli p. 181 ; Marchand 103 ; MT 72 ; FE 9 photo 66 A a D ; Eyssartier et Roux p. 288. (4eme edition) 302 Groupe : Amanites Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Amanitaceae Chapeau/Fructification : 6-30 cm, lisse, blanchatre a coquille d'oeuf a marge frangee de lambeaux de voile blanc cremeux qui reste sur les doigts. Lames/Pores : Libres, blanches ou creme. Arete floconneuse. Chair : Blanche. Odeur typique de maree, saveur douce. Stipe : 8-25 x 2,5-7 µm, blanc recouvert de flocons cremeux. Anneau ample typiquement cremeux. Volve blanchatre a creme puis ochracee par alteration. Habitat : Calcicole surtout sous Quercus. Thermophile ou mediterraneen. Commun, de l'ete a l'automne. Spores : 9-11 x 6-7 µm, elliptiques, amyloides. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Consideree dans certains ouvrages comme comestible mediocre et d'autres comme toxique, sa confusion possible avec Amanita proxima appelle a la plus grande prudence. |
Psathyrella prona (Fries) Gillet (1877) |
![]() |
Noms francais : Psathyrelle penchee Synonymes : Agaricus pronus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 239 (basionyme) Agaricus atomatus subsp.* expolitus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 240 Psathyrella prona (Fries) Gillet (1877), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 618, tab. 589 (nom actuel) Agaricus expolitus (Fries) Britzelmayr (1883), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 27, p. 180, fig. 128, 252 Coprinarius pronus (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 120 Psathyrella expolita (Fries) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 1132 Drosophila prona (Fries) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 57 Psathyrella atomata var. expolita (Fries) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 422 References : CD 787 ; Eyssartier et Roux p. 892, 896 ; BK 4 p. 282 ; LP p. 564 Groupe : Coprins/Paneoles/Psathyrelles Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Psathyrellaceae Chapeau/Fructification : Chapeau 10-15 mm, campanule, lisse, mat, hygrophane, strie par transparence jusqu'a mi-rayon. De couleur brun rouge fonce ou gris brun plus ou moins sombre par temps humide, beige ochrace sur le sec ou il peut prendre aussi une teinte plus ou moins rosee. Orne ca et la de restes du voile evanescent. Lames/Pores : Lames blanchatres puis gris brun pourpre, larges, adnees decurrentes en filet. Arete blanche soulignee de rouge. Chair : Chair mince, blanchatre a gris brun. Odeur faible desagreable. Saveur douce. Stipe : Pied 30-70 x 2-3 mm, cylindrique, fistuleux et cassant, a base bulbeuse. Creme pale recouvert de fibrilles blanches, le haut est souvent poudre de blanc et la base strigueuse. Habitat : En lisieres, bordures de chemin sur terre nue ou dans l'herbe. Repandu. Spores : Spores elliptiques, lisses, brun rouge fonce a pore germinatif net, 11,5-14 x 6-8 µm. Sporee noir violace. Basides clavees a (2)4 sterigmates, en partie bouclees. Cheilocystides fusiformes ou lageniformes, 27-55 x 7-15 µm, entremelees de cellules piriformes. Pleurocystides semblables, 40-70 x 12-16 µm. Cuticule faite de cellules hyalines arrondies a piriformes non bouclees. Comestibilite : Sans interet |
Ganoderma lucidum (Curtis) P. Karsten (1881) |
![]() |
Noms francais : Ganoderme luisant Synonymes : Agaricus dactyloides Battarra (1755), Fungorum agri ariminensis historia, p. 70, tab. 36, fig. C Boletus flabelliformis Leysser (1761), Florae halensis, Edn 1, p. 219 Boletus rugosus Jacquin (1774), Florae austriacae sive plantarum selectarum in Austriae archiducatu sponte crescentium, 2, p. 44, tab. 169 Boletus variegatus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 90, tab. 263 (nom. illegit.) Agaricus pseudoboletus Jacquin (1778), Miscellanea austriaca, 1, p. 26, tab. 41 (non ?) Boletus obliquatus Bulliard (1780), Herbier de la France, 1, tab. 7 & tab. 459 Boletus lucidus Curtis (1782), Flora londinensis, 2(4), p. 72, tab. 224/216 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Boletus resupinus O.F. Muller (1782), Flora danica, 15, p. 6, tab. 894 Boletus vernicosus Bergeret (1783), Phytonomatotechnie universelle, 1, p. 99 ('vernigosus') Boletus nitens Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 109 Agaricus lignosus Lamarck (1783), Encyclopedie methodique, Botanique, 1, p. 51 Boletus dimidiatus Thunberg (1784), Flora japonica, p. 348, tab. 39 Boletus castaneus Weber (1787), Praemisso Supplemento Florae Holsaticae, p. 13 (nom. illegit.) Boletus crustatus J.J. Planer (1788), Index plantarum quas in agro erfurtensi sponte provenientes, p. 280 Boletus laccatus Timm (1788), Florae megapolitanae prodomus, p. 269 Boletus supinus J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1433 Boletus verniceus Brotero (1804), Flora lusitanica, 2, p. 468 Pyrenium vernicosum (Bergeret) Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 92, tab. 8, fig. 1-2 Polyporus lucidus (Curtis) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 353 Grifola lucida (Curtis) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 644 Polyporus laccatus (Timm) Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 54 Polyporus laccatus subsp.* semipatera Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 55 Polyporus vernicosus (Bergeret) Chevallier (1826), Flore generale des environs de Paris, 1, p. 252 Polyporus lucidus subsp.* japonicus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 442 Fomes lucidus (Leysser) J. Kickx f. (1867), in J.J. Kickx, Flore cryptogamique des Flandres, 2, p. 238 Polyporus semipatera (Persoon) Fries (1874), Hymenomycetes europaei sive epicriseos systematis mycologici, p. 537 Ganoderma lucidum (Curtis) P. Karsten (1881), Revue mycologique (Toulouse), 3(9), p. 17 (nom actuel) Fomes amboinensis var. japonicus (Fries) Cooke (1885), Grevillea, 13(68), p. 118 Placodes lucidus (Leysser) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 170 Fomes japonicus (Fries) Saccardo (1888), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 6, p. 156 Phaeoporus lucidus (Curtis) J. Schroter (1888) [1889], in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 491 Ganoderma fici Patouillard (1892), Enumeration des champignons observes en Tunisie, Exploration scientifique de la Tunisie, p. 4, tab. 2, fig. 1 Polyporus fici (Patouillard) Laplanche (1894), Dictionnaire iconographique des champignons superieurs (Hymenomycetes) qui croissent en Europe, Algerie & Tunisie, p. 274 Ganoderma laccatum (Timm) Patouillard (1897), Annales du Jardin botanique de Buitenzorg, supplement 1, p. 114 Scindalma variegatus (Schaeffer) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 517 Scindalma japonicum (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 518 Ganoderma pseudoboletus (Jacquin) Murrill (1902), Bulletin of the Torrey botanical Club, 29(10), p. 602 Ganoderma curranii Murrill (1908), Bulletin of the Torrey botanical Club, 35(8), p. 411 Ganoderma lucidum var. japonicum(Fries) Bresadola (1912), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 10(5), p. 500 Ganoderma leucocreas Patouillard & Hariot (1912), Bulletin de la Societe mycologique de France, 28(3), p. 281 Polyporus japonicus (Fries) Lloyd (1912), Mycological writings, 3, synopsis of the stipitate polyporoids, p. 102 Ganoderma nitens (Batsch) Lazaro Ibiza (1916), Revista de la real Academia de ciencias exactas, fiscicas y naturales de Madrid, 14, p. 104 (nom. illegit.) Ganoderma ostreatum Lazaro Ibiza (1916), Revista de la real Academia de ciencias exactas, fiscicas y naturales de Madrid, 14, p. 110 Ganoderma japonicum (Fries) Sawada (1931), Descriptive catalogue of Formosan fungi, 5, 51, p. 76 Ganoderma mongolicum Pilat (1940), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 38(1), p. 78 References : Bon p. 321 ; CD 81 ; Marchand 323 ; Eyssartier et Roux p. 1032 Groupe : Polypores Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Polyporales / Polyporaceae Chapeau/Fructification : 4-20 cm, verni, blanc ou creme au bord dans sa jeunesse puis jaunissant et finissant par devenir brun-rouge, zone, epais. Lames/Pores : Brunissant au toucher. Chair : Brune, coriace. Odeur de polypore ou de bois. Stipe : Souvent excentre voire lateral. Habitat : Sur bois mort de feuillus, plus rarement sur coniferes. Dans les forets. Annuel. Toute l'annee. Assez frequent. Spores : 8-11 x 6-8,5 μm, elliptiques. Comestibilite : Sans interet |
Calocera viscosa (Persoon) Fries (1827) [1825-26] |
![]() |
Noms francais : Calocere visqueuse Synonymes : Clavaria brachyorhiza Scopoli (1770), Annus 4, historico-naturalis 4, p. 150, tab. 1, fig. 10 ('brachyorrhiza') Clavaria flammea Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 118, tab. 174 Clavaria cornuta Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 121, tab. 289 Ramaria gelatinosa Holmskjold (1790), Beata ruris otia fungis danicis, 1, p. 81 Clavaria aurea Ehrhart (1792) [1785-95], Plantae cryptogamae linneae, exsiccavit, 28, n° 279 (nom. illegit.) Clavaria viscosa Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 117 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Calocera viscosa (Persoon) Fries (1827) [1825-26], Stirpes agri femsionensis, 4, p. 67 (nom actuel) Merisma viscosum (Persoon) Sprengel (1827), Systema vegetabilium, Edn 16, 4(1), p. 496 Calocera flammea (Schaeffer) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 535 Calocera stricta var. b epiphylla Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 581 Calocera stricta Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 581 Calocera viscosa var. dilatata P. Karsten (1882), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 9, p. 71 Calocera viscosa var. flammea (Schaeffer) Saccardo (1888), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 6, p. 733 References : Bon p. 325 ; CD 57 ; Eyssartier et Roux p. 1014 Groupe : Clavaires Classification : Basidiomycota / Dacrymycetes / Dacrymycetales / Dacrymycetaceae Chapeau/Fructification : Peu ramifie et d'un bel orange vif. Tres visqueux par temps humide et chair tres coriace. Habitat : Sur coniferes Comestibilite : Sans interet |
Tricholoma terreum (Schaeffer) P. Kummer (1871) |
![]() |
Noms francais : Tricholome terreux ; Petit gris ; Charbonnier Synonymes : Agaricus terreus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 28, tab. 64 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus pullus var. a Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 47 Agaricus umbrinus Hoffmann (1789), Nomenclator fungorum, 1, p. 78 (indisponible) Hypophyllum myomyces Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 240, tab. 116, fig. 1-3 Agaricus nigromarginatus Lasch (1829), Linnaea, Ein journal fur die botanik, 4, p. 521 Agaricus multiformis ss. Berkeley (1836), The english flora of sir J.E. Smith, fungi, 5(2), p. 18 Tricholoma terreum (Schaeffer) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 134 (nom actuel) Cortinellus terreus (Schaeffer) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 29 References : BK 3 438 ; Bon p. 155 ; CD 393-234, 540 ; Galli p. 111 ; FE 3 p. 449 ; Marchand 43 ; Eyssartier et Roux p. 526, 540 4eme edition ; LP p. 265 Groupe : Tricholomes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Tricholomataceae Chapeau/Fructification : Chapeau 2-8 cm, convexe a aplani, flexueux avec un mamelon obtus. Surface mate, finement feutree a fibrilleuse avec l'age, gris souris fonce a gris brunatre. Marge aigue legerement incurvee. Lames/Pores : Lames larges, echancrees a arete crenelee, blanchatres puis gris perle. Chair : Chair blanche, ferme, mince. Odeur faible non farineuse. Saveur douce. Stipe : Pied 4-7 x 1-1,5 cm, cylindrique, blanc plus ou moins grisatre, lisse, creux avec l'age, cassant. Habitat : Dans forets de pins sur sol calcaire. Repandu. Spores : Spores elliptiques a globuleuses, lisses, hyalines, guttulees, 6-8 x 4-6 µm. Sporee blanchatre. Basides clavees, tetrasporiques, non bouclees. Pas de cystides. Cuticule faite d'hyphes non bouclees, paralleles, couchees larges de 1,5-3 µm munies d'incrustations foncees. Comestibilite : Comestible |
Russula delica Fries (1838) [1836-38] |
![]() |
Noms francais : Russule faux-lactaire ; Russule sans lait Synonymes : Lactarius piperatus var. ß exsuccus Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 41 Agaricus piperatus var. ß exsuccus (Persoon) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 429 Hypophyllum album Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 175, tab. 73, fig. 1 Agaricus exsuccus (Persoon) J. Otto (1816), Versuch einer auf … Anordnung und Beschreibung der Agaricorum, p. 69 Agaricus vellereus var. ß exsuccus(Persoon) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 77 Lactarius vellereus var. exsuccus (Persoon) Cooke (1871), Handbook of british fungi, Edn 1(1), p. 212 Russula delica Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 350 (Basionyme) (nom actuel) Galorrheus vellereus var. exsuccus (Persoon) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 125 ('exsulla ') Lactarius exsuccus (Persoon) W.G. Smith (1873), The journal of botany, british and foreign, 11, p. 336 Russula deliciosa J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 549 Lactifluus exsuccus (Persoon) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 856 References : BK 6 119 ; CD 1350-408, 90 ; Cetto 220 ; Galli p. 66 ; Sarnari 188 ; Bon p. 55 ; Marchand 141 ; Eyssartier et Roux p. 162, 168 4eme edition Groupe : Russules Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Russulales / Russulaceae Chapeau/Fructification : 80-130 (200) mm, spherique a hemispherique au debut, puis etale et en general profondement deprime a infundibuliforme au centre ; surface mate et finement ridulee radialement par temps sec, legerement visqueuse et brillante par temps pluvieux, d(abord blanchatre, puis creme sale a ochrace pale et tachee, cuticule courtement separable ; marge longtemps inflechie, lisse et aigue Lames/Pores : Blanches au debut, puis creme nuance de gris, parfois avec un reflet bleu-vert, assez espacees (3 a 8 lames par cm chez l'adulte et a 1 cm du bord), larges (5-15 mm), decurrentes, souvent fourchues ; aretes entieres. Chair : Blanche a odeur de polypore a l'etat frais, plus tard de poisson. Stipe : 20-50 x 20-30 mm, cylindrique, en general un peu retreci vers la base, plein au debut, caverneux-creux avec l'age ; surface irregulierement veinulee, d'abord blanche puis virant a brun ochrace a la pression. Parfois avec un cerne vert juste en-dessous des lames. Habitat : Sous feuillus, surtout sous Fagus, plus rarement sous coniferes. Spores : 8,3-11,2 x 7,7-9,7 µm, subspheriques a largement ellipsoidales, reseau incomplet et verrues moyennes (1,2 µm). Comestibilite : Sans interet Commentaires : Russula chloroides est proche, mais ses lames sont plus serrees (9-15 lames par cm chez l'adulte a 1 cm du bord) et plus etroites (3-6 mm). Russula delica var. trachyspora est un intermediaire entre R. delica et R. chloroides : Lames espacees (6-9 lames par cm chez l'adulte a 1 cm du bord), peu larges (5-8 mm), pied court et spores identiques a R. chloroides. |
Polyporus tuberaster (Jacquin ex Persoon) Fries (1821) |
![]() |
Noms francais : Polypore mouchete ; Polypore a sclerote Synonymes : Boletus species Jacquin (1798), Collectaneorum supplementum, p. 160, tab. 8-9 (nom. inval.) Boletus tuberaster Jacquin ex Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 514 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Scutiger tuberosus Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 122, tab. 31, fig. 1-3 Polyporus tuberaster (Jacquin ex Persoon) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 347 (nom actuel) Polyporus lentus Berkeley (1836), The english flora of sir J.E. Smith, fungi, 5(2), p. 134 Mycelithe fungifera Gasparini (1842), Atti della Accademia Pontaniana, 2, p. 221 Polyporus floccipes Rostkovius (1848), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 6(28), p. 25, tab. 13 ('floccopes', 'floccopus') Polyporus tubarius Quelet (1878), Bulletin de la Societe botanique de France, 25, p. 289 Polyporus brumalis var. floccopus (Rostkovius) Cooke (1885), Grevillea, 13(67), p. 81 Polyporus forquignonii Quelet (1885) [1884], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 13(2), p. 281, pl. 8, fig. 12 Cerioporus forquignonii (Quelet) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 167 Leucoporus tubarius (Quelet) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 165 Polyporus latisporus Britzelmayr (1893), Botanisches centralblatt, 54, p. 103, fig. 124 Polyporus decurrens Underwood (1897), Bulletin of the Torrey botanical Club, 24(2), p. 83 Leucoporus lentus (Berkeley) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des Hymenomycetes, p. 82 Leucoporus forquignonii (Quelet) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des Hymenomycetes, p. 82 Scutiger decurrens (Underwood) Murrill (1903), Bulletin of the Torrey botanical Club, 30(8), p. 428 Polyporus helopus Hariot & Patouillard (1904), Bulletin de la Societe mycologique de France, 20(2), p. 63 Grifola tuckahoe Gussow (1919), Mycologia, 11(3), p. 109 Polyporus tuckahoe(Gussow) Lloyd (1920), Mycological writings, 6, mycological notes n° 63, p. 954 Melanopus squamosus subsp.* lentus (Berkeley) Bourdot & Galzin (1925), Bulletin de la Societe mycologique de France, 41(1), p. 109 Melanopus squamosus subsp.* forquignonii (Quelet) Bourdot & Galzin (1925), Bulletin de la Societe mycologique de France, 41(1), p. 109 Polyporellus tuberaster (Jacquin ex Persoon) Pilat (1936), Beihefte zum botanischen centralblatt, zweite abteilung, 56(1-2), p. 18 Polyporellus squamosus f. forquignonii (Quelet) Pilat (1936), Beihefte zum botanischen centralblatt, zweite abteilung, 56(1-2), p. 52 Polyporellus squamosus f. lentus (Berkeley) Pilat (1936), Beihefte zum botanischen centralblatt, zweite abteilung, 56(1-2), p. 51 References : Bon p. 315 ; CD 105 ; Eyssartier et Roux p. 1030 ; BK 2 n° 422 p. 330 ; RI p. 651 Groupe : Polypores Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Polyporales / Polyporaceae Chapeau/Fructification : 3-10 cm, epais de 10-15 mm, creuse au centre a maturite, jaune creme, recouvert de squames apprimees concentriques creme ochracees se terminant en pointes. Marge ondulee sinueuse, aigue, frangee fimbriee. Lames/Pores : Pores arrondis ou allonges plus ou moins polygonaux, 0,5-2 x 0,5-1 mm, dentes fimbries, nettement decurrents, blanchatres. Chair : coriace, blanchatre, elastique, molle. Odeur de champignon. Saveur douce. Stipe : cylindrique, blanchatre a base brunatre, 1(5 x 0,5-1,5 cm. Habitat : Sur bois mort de feuillus, en particulier chene et hetre. Spores : cylindriques-elliptiques, lisses, hyalines, guttulees, 12-15 x 4-5 µm, non amyloides. Basides clavees, tetrasporiques, bouclees, 35-45 x 7-10 µm Pas de cystides Systeme amphimitique: hyphes generatrices a paroi mince, partiellement renflees, bouclees, larges de 2,5-8 µm. Hyphes conjonctives nettes dans le pied, a paroi epaisse, peu ramifiees, large de 1,5-4 µm. Presence d'excroissances hyphales hymeniformes a la base du pied. Comestibilite : Sans interet |
Mycena leptocephala (Persoon) Gillet (1875) |
![]() |
Noms francais : Mycene chloree ; Mycene a chair mince Synonymes : Agaricus leptocephalus Persoon (1800), Icones et descriptiones fungorum minus cognitorum, 2, p. 48, tab. 12, fig. 4 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus alcalinus var. ß leptocephalus(Persoon) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 143 Mycena leptocephala (Persoon) Gillet (1875), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 267 (nom actuel) Mycena alcalina var. chlorinellaJ.E. Lange (1914), Dansk botanisk arkiv, 1(5), p. 21 Mycena chlorinella (J.E. Lange) Singer (1936), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 34(6), p. 430 Mycena metata ss. Kuhner (1938), Encyclopedie mycologique, 10, p. 468 Mycena kauffmaniana A.H. Smith (1947), North American species of Mycena, p. 260 References : Bon p. 185 ; BK 3 345 ; CD 577 ; Eyssartier et Roux p. 414, p. 428 Ed. 4 ; LP p. 218. Groupe : Mycenes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Mycenaceae Chapeau/Fructification : Chapeau 1-1,5 cm, conique campanule, mat, strie, finement pruineux, hygrophane, brun gris sombre a reflets plus ou moins bleutes puis brun cendre pale a centre plus fonce avec l'age. Marge aigue, faiblement denticulee. Lames/Pores : Lames larges, ascendantes etroitement adnees, blanc grisatre. Chair : Chair grisatre, mince. Odeur vireuse ou de petales de coquelicots. Saveur raphanoide. Stipe : Pied 3-10 x 0,1-0,2 cm, cylindrique, lisse, mat, vite creux, fragile, blanc jaunatre a brun, pruineux blanchatre au sommet et a base ornee d'un mycelium blanc. Habitat : Isole ou en groupes parmi les aiguilles de coniferes, les mousses, bois enfouis. Commun. Rare sous feuillus. Spores : Spores elliptiques, lisses, hyalines, guttulees, amyloides, 9-10 x 4,5-5,5 µm. Sporee blanche. Basides clavees a (2)-4 sterigmates, bouclees. Trame des lames dextrinoide. Cheilo et pleurocystides clavees a fusiformes ventrues, 30-50 x 8-15 µm. Pleurocystides rares. Cuticule filamenteuse constituee d'hyphes paralleles, bouclees de 2-10 µm de large avec excroissances verruqueuses ou digitees. Comestibilite : Sans interet |
Amanita echinocephala (Vittadini) Quelet (1872) |
![]() |
Noms francais : Amanite epineuse Synonymes : Agaricus albellus Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 417 (nom. rej.) Agaricus solitarius Bulliard (1780), Herbier de la France, 1, tab. 48 Hypophyllum adamantinum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 358, tab. 162, fig. 2 Hypophyllum tricuspidatum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 359, tab. 163, fig. 3 Amanita nitida Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 4 Amanita procera Persoon (1818), Traite sur les champignons comestibles, p. 186 Agaricus echinocephalus Vittadini (1835), Descrizione dei funghi mangerecci piu comuni dell'Italia e de'velenosi che possono co'medesimi confondersi, p. 346 (basionyme) Agaricus aculeatus Vittadini (1835), Descrizione dei funghi mangerecci piu comuni dell'Italia e de'velenosi che possono co'medesimi confondersi, p. 62 Amanita solitaria (Bulliard) Fries (1836), Anteckningar ofver de i Sverige vaxande atliga Svampar, p. 33 Agaricus nitidus (Fries) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 8 (nom. illegit.) Amanita flandinia F. Plee (1864), Types de chaque famille et des principaux genres des plantes croissant spontanement en France ., 2, livret 57 Amanita echinocephala (Vittadini) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 321 (309) (nom actuel) Lepiota echinocephala (Vittadini) Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 69 Amanita umbella var. echinocephala(Vittadini) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 4 Amanita strobiliformis var. aculeata Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 3 Amanita solitaria var. adamantina (Paulet) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 3 Amanita strobiliformis subsp.* aculeata (Quelet) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 15 Amanita aculeata (Vittadini) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 305 Amanita solitaria f. echinocephala (Vittadini) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons … en France, Edn 1, p. 3 Amanita echinocephala var. bicollariata Boudier (1905) [1905-10], Icones mycologicae, tome 1, tab. 4 Venenarius solitarius (Bulliard) Murrill (1912), Mycologia, 4(5), p. 240 Amanita umbella f. bicollariata (Boudier) E.-J. Gilbert (1918), Le Genre Amanita, p. 101 Lepidella echinocephala (Vittadini) E.-J. Gilbert (1925), Bulletin de la Societe mycologique de France, 41, p. 304 Lepidella echinocephala f. bicollariata (Boudier) Konrad & Maublanc (1926), Icones Selectae Fungorum, p. 38 Amanita vittadinii var. echinocephala(Vittadini) Veselý (1933), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 31(4), p. 285 Aspidella solitaria (Bulliard) E.-J. Gilbert (1940), Iconographia mycologica, 27, supplement 1(1), p. 79 Amanitina albella (E.-J. Gilbert) E.-J. Gilbert (1940), Iconographia mycologica, 27, supplement 1(1), p. 78 Aspidella echinocephala (Vittadini) E.-J. Gilbert (1940), Iconographia mycologica, 27, supplement 1(1), p. 79 Armillaria echinocephala (Vittadini) Locquin (1952), Bulletin de la Societe mycologique de France, 68, p. 167 Amanita solitaria subf. bicollariata(Boudier) Neville & Poumarat (1996), Documents mycologiques, 26(101), p. 52 References : BK 4 158 ; Bon p. 299 ; Cetto 15 ; Galli p. 167 ; CD 844-318, 105 ; MT 121 ; FE 9 photo 45 ; Eyssartier et Roux p. 290. (4eme edition) 304 Groupe : Amanites Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Amanitaceae Chapeau/Fructification : 7-15 cm, couvert de facon reguliere de verrues creme, pyramidales, plus denses au centre. Lames/Pores : Libres, blanches a grisatre. Chair : Blanchatre. Odeur vireuse, saveur douce. Stipe : 8-13 x 2,5-4,5 cm, blanchatre, couvert en bas de verrues pyramidales tronquees formant des bracelets. Anneau membraneux ample et blanc a bord orne de flocons lui donnant un aspect crenele. Habitat : Dans les forets humides. Calcicole, thermophile. Peu frequent, d'avril a novembre. Spores : 8-11 x 6-8 µm, elliptiques, amyloides. Comestibilite : Toxique Commentaires : Sous-genre Lepidella/section Lepidella/sous-section Solitariae/stirpe Solitaria |
Pholiota gummosa (Lasch) Singer (1951) [1949] |
![]() |
Noms francais : Pholiote gommeuse Synonymes : Agaricus tricolor Trattinnick (1806), Fungi austriaci, fig. 38 (nom. illegit.) Agaricus gummosus Lasch (1828), Linnaea, Ein journal fur die botanik, 3, p. 405 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1832)(index) Flammula gummosa (Lasch) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 82 Agaricus punctulatus Kalchbrenner (1874), Icones selectae hymenomycetum hungariae, 2, p. 25, tab. 14, fig. 2 (nom. illegit.) Dryophila ochroleuca (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 71 Dryophila gummosa var. punctulataQuelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 70 Dryophila gummosa (Lasch) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 70 Stropharia punctulata (Quelet) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 1024 Hypholoma punctulatum (Quelet) Massee (1892), British fungus flora, 1, p. 390 Naucoria gummosa (Lasch) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 251 Psalliota punctulata (Kalchbrenner) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 238 Visculus gummosus (Lasch) Earle (1909), Bulletin of the New York botanical Garden, 5(18), p. 437 Flammula tricolor Saccardo (1916), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(15), p. 740 Pholiota mucosa Velenovský (1921), Ceske houby, 3, p. 508 Gymnopilus gummosus (Lasch) Maire (1933), Treballs del Museu nacional de ciencies naturals de Barcelona, serie botanica, 15(2), p. 96 Pholiota gummosa (Lasch) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 517 (nom actuel) References : BK 4 426 ; Bon p. 259 ; CD 1245 ; Marchand 593 ; Eyssartier et Roux p. 686 ; LP p. 611 Groupe : Pholiotes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Strophariaceae Chapeau/Fructification : Chapeau 2-7 cm, convexe a aplani, visqueux par temps humide, vite sec et mat. De couleur beige ochrace lave de verdatre orne de squamules apprimees brunatres devenant brun rougeatre avec l'age. Marge longtemps inflechie appendiculee par les restes d'un voile fibrilleux qui la relie au pied dans la jeunesse. Lames/Pores : Lames adnees decurrentes en filet, beige puis davantage brunatres avec l'age. Chair : Chair blanchatre, brun ochrace a la base du pied. Odeur nulle. saveur douce. Stipe : Pied 3-8 x 0,4-0,7 cm, cylindrique, creux avec l'age, blanchatre recouvert de fibrilles brunatres. Base brun rouge fonce. Habitat : En fascicules dans les clairieres herbeuses, pres, parcs, sur terre nue, racines enfouies sur sol frais et humide. Rare en foret. Spores : Spores 6-8 x 3,5-4,5 µm, elliptiques, lisses, a paroi epaisse a petit pore germinatif net. Sporee brun rouge. Basides clavees tetrasporiques, bouclees. Cheilocystides cylindriques, sinueuses, subcapitees, 30-47 x 4-8 µm. Pleurocystides de type chrysocystides, fusiformes, 35-50 x 10-12 µm. Cuticule filamenteuse faite d'hyphes couchees, paralleles, bouclees, en partie gelifiees, larges de 3-10 µm. Comestibilite : Sans interet |
Exidia truncata Fries (1822) |
![]() |
Noms francais : Exidie tronquee Synonymes : Tremella sagarum Retzius (1769), Kongl. vetenskaps akademiens handlingar, 30, p. 249 Tremella arborea Hudson (1778), Flora Anglica, Edn 2, p. 563 Tremella nostoc var. ß Leysser (1783), Florae halensis, Edn 2, p. 290 Tremella papillata Kunze (1817), Mykologische hefte, 1, p. 86 Exidia truncata Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 224 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) (nom actuel) Exidia impressa (Persoon) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 226 Tremella impressa Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 102 Auricularia sagarum (Retzius) Wahlenberg (1826), Flora suecica enumerans plantas sueciae indigenas, 1, p. 993 Tremella truncata (Fries) Sprengel (1827), Systema vegetabilium, Edn 16, 4(1), p. 535 Auricularia truncata (Fries) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 29 Exidia glandulosa subsp.* strigosa P. Karsten (1876), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 25, p. 349 Auricularia papillata (Kunze) Fuckel (1876) [1876-77], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 29-30, p. 7 Exidia papillata (Kunze) G. Winter (1881) [1884], Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(1), p. 285 Exidia strigosa (P. Karsten) P. Karsten (1889), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 48, p. 451 Exidia arborea (Hudson) Saccardo (1916), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(15), p. 1275 Exidia sagarum (Retzius) Saccardo (1916), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(15), p. 1274 Exidia grambergii Neuhoff (1926), Zeitschrift fur pilzkunde, 5, p. 187 Exidia glandulosa ss. Donk (1966), Persoonia, 4(2), p. 226 References : Bon p. 325 ; CD 51 ; Eyssartier et Roux p. 1040 , p. 970 ed. 4 ; LP p. 236 Groupe : Tremelles Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Auriculariales / Auriculariaceae Chapeau/Fructification : Fructification arrondie discoide en forme de bouton de 1-4 cm de diametre, plus ou moins stipitee sur les branches tombees, sessile sur les troncs encore debout. Surface hymeniale noire a brun noir, mate mais brillante par temps humide, lisse a ondulee ponctuee de verrues isolees. Face externe plus ou moins concolore garnies de dents obtuses. Chair : Chair gelatineuse plus ou moins coriace. A l'etat sec, le champignon devient meconnaissable sous forme d'une mince croute noiratre irreguliere recouvrant le substrat. Habitat : Sur bois mort de feuillus surtout chenes et noisetiers. Reviviscent pendant les periodes humides. Spores : Spores cylindriques, parfois en forme de haricot, lisses, hyalines, souvent guttulees et de 14-19 X 4.5-5.5 µm. Basides constituees d'hypobasides ovales a clavees, septees longitudinalement 15-25 x 8-13 µm surmontees de 4 longues epibasides. Hyphes larges de 1,5-3,5 µm bouclees, gelatinisees. Comestibilite : Sans interet |
Crinipellis scabella (Albertini & Schweinitz) Murrill (1915) |
![]() |
Noms francais : Marasme des chaumes Synonymes : Agaricus caulicinalis Bulliard (1791), Herbier de la France, 11, tab. 522, fig. 1 Agaricus scabellus Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 189, tab. 9, fig. 6 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus stipitarius Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 138 Agaricus stipitarius var. ß caulicinalis(Bulliard) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 138 Agaricus stipitarius var. ß graminealis Lasch (1828), Linnaea, Ein journal fur die botanik, 3, p. 386 Agaricus circellatus Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 157 Marasmius caulicinalis Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 383 Marasmius stipitarius (Fries) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 113, 116 Collybia caulicinalis (Bulliard) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 95(59) Marasmius gramineus Passerini (1872), Nuovo giornale botanico italiano, serie 1, 4, p. 111 Marasmius epichloe Fries (1874), Hymenomycetes europaei sive epicriseos systematis mycologici, p. 479 Collybia stipitaria (Fries) Gillet (1875), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 319 Collybia graminea Quelet (1884) [1883], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 12, p. 498 Collybia caulicinalis var. graminea (Leveille) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 29 Marasmius caulicinalis var. scabellus (Albertini & Schweinitz) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 315 Crinipellis stipitaria (Fries) Patouillard (1889), Journal de botanique, Paris, 3(20), p. 336 Chamaeceras epichloe (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 456 Marasmius scabellus (Albertini & Schweinitz) Morgan (1905), The journal of mycology, 11(5), p. 202 Collybia stipitaria var. syringicola S. Petersen (1907), Danske Agaricaceer, 1, p. 100 Crinipellis scabella (Albertini & Schweinitz) Murrill (1915), North American flora, 9(4), p. 287 (nom actuel) Crinipellis caulicinalis (Fries) Rea (1917) [1916], Transactions of the British mycological Society, 5(3), p. 436 Androsaceus epichloe (Fries) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 533 Crinipellis stipitaria var. graminealis (Lasch) Singer (1943) [1942], Lilloa, 8, p. 475 References : CD 491 ; Bon p. 175 ; Eyssartier et Roux p. 434 Groupe : Marasmes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Marasmiaceae Chapeau/Fructification : Chapeau 0,5-1,5 cm, mamelonne, a marge striee, couvert de poils roux repartis concentriquement. Centre brun rouge, a marge ochracee blanchatre. Lames/Pores : Lames adnees a echancrees, peu serrees, blanches. Chair : Tres mince, blanchatre. Stipe : Stipe 2,5-4 x 0,1 cm, en forme de crin, fibrilleux veloute, brun avec le sommet plus clair. Habitat : Sur debris de graminees. Parfois sur ecorce dans la var. corticalis. Spores : Spores largement elliptiques, a paroi mince, guttulees, a apicule bien net, non amyloides, 7,5-10 x 4,5-6 µm. Comestibilite : Sans interet |
Calvatia excipuliformis (Scopoli) Perdeck (1950) |
![]() |
Noms francais : Calvatie en coupe ; Lycoperdon en forme de vase ; Calvatie elevee (セイタカノウタケ) Synonymes : Lycoperdon polymorphum var. excipuliformeScopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 488, var. 4 (Basionyme) Sanctionnement : Persoon (1801) Lycoperdon excipuliforme (Scopoli) Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 129, tab. 187, 292, 293, 295 Lycoperdon bovista var. excipuliforme (Scopoli) Lightfoot (1777), Flora scotica, 2, p. 1067 Lycoperdon boletiforme Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 149 Lycoperdon proteus var. exipuliforme (Sowerby) Bulliard (1791), Histoire des champignons de la France, 1, p. 149, tab. 450, fig. 2 & tab. 475, fig. G-I Lycoperdon saccatum Vahl (1794), Flora danica, 19, p. 8, tab. 1139 Lycoperdon gemmatum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 447, tab. 201, fig. 6 (nom. illegit.) Lycoperdon gemmatum var. expuliforme (Scopoli) Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 37 Langermannia flavescens Rostkovius (1839), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 5(18), p. 31, fig. 14 Langermannia punctata Rostkovius (1839), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 5(18), p. 27, tab. 12 Langermannia aculeata Rostkovius (1839), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 5(18), p. 29, tab. 13 Lycoperdon caelatum var. b flavescens(Rostkovius) Rabenhorst (1844), Deutschlands kryptogamen-flora, 1, p. 300 Lycoperdon punctatum (Rostkovius) Bonorden (1857), Botanische zeitung, 15(35), p. 596 Lycoperdon rusticum Bonorden (1857), Botanische zeitung, 15(35), p. 596 Lycoperdon flavescens (Rostkovius) Bonorden (1857), Botanische zeitung, 15(35), p. 596 (nom. illegit.) Lycoperdon aculeatum (Rostkovius) Bonorden (1857), Botanische zeitung, 15(35), p. 596 Utraria excipuliformis var. flavescensQuelet (1873), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 368(360) Utraria excipuliformis (Scopoli) Quelet (1873), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 368(360) Utraria saccata (Vahl) Quelet (1873), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 369(361) Globaria macrorhiza Spegazzini (1880), Anales de la Sociedad cientifica Argentina, 10(4), p. 150 Lycoperdon gemmatum subsp.* excipuliformis(Scopoli) Spegazzini (1881), Anales de la Sociedad cientifica Argentina, 12(6), p. 253 Lycoperdon macrorhizum (Spegazzini) Spegazzini (1881), Anales de la Sociedad cientifica Argentina, 12(6), p. 251 (nom. illegit.) Lycoperdon excipuliforme f. flavescens (Quelet) Saccardo (1888), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 7, p. 108 Calvatia elata (Massee) Morgan (1890), Journal of the Cincinnati Society of natural history, 12(4), p. 172 Calvatia saccata (Vahl) Morgan (1890), Journal of the Cincinnati Society of natural history, 12(4), p. 171 Lycoperdon favosum Oudemans (1902), Beihefte zum botanischen centralblatt, 11(8), p. 526 (nom. illegit.) Calvatia saccata var. punctata (Rostkovius) Hollos (1903), Gasteromycetes hungariae, a magyar tudomanyos Akademia megbizasabol, p. 77, tab. 16, fig. 9-10 Calvatia saccata var. elata (Massee) Hollos (1903), Gasteromycetes hungariae, a magyar tudomanyos Akademia megbizasabol, p. 77, tab. 16, fig. 3-5 Calvatia saccata var. flavescens (Rostkovius) Hollos (1903), Gasteromycetes hungariae, a magyar tudomanyos Akademia megbizasabol, p. 77 Calvatia saccata var. aculeata (Rostkovius) Hollos (1903), Gasteromycetes hungariae, a magyar tudomanyos Akademia megbizasabol, p. 77 Lycoperdon excipuliforme var. flavescens (Quelet) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 31 Calvatia excipuliformis (Scopoli) Perdeck (1950), Blumea, 6, p. 490 (nom actuel) Handkea excipuliformis (Scopoli) Kreisel (1989), Nova Hedwigia, 48(3-4), p. 283 References : Romagn.PA 323 ; Bon p. 305 ; CD 1730-484, 68 ; Marchand 373 ; Eyssartier et Roux p. 1046, 1078 4eme edition ; BK 2 510 Groupe : Vesses de loup Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Lycoperdaceae Chapeau/Fructification : tres variable, 4-8 cm de diametre, 4-15 cm de haut, piriforme, a tete assez courte, presque globuleuse un peu mamelonnee, ou comprimee aux poles, d'un blanc crayeux ou un peu grisatre, puis brun jaunatre ou olivatre sale dans la vetuste, orne dans la jeunesse de petites granules et d'aiguillons convergents, assez mous et detersiles. Se fend circulairement au sommet a maturite, detachant ainsi une sorte de calotte (qui justifie le genre distinct Calvatia). Chair : blanche a la coupe, elle s'exfolie en une masse pulverulente jaune verdatre, puis olivatre. Stipe : Base sterile en forme de stipe tres allongee, cylindrique, en massue ou attenuee et souvent marquee de gros sillons ou fossettes au point de raccordement avec la tete. Habitat : ete-automne, dans les bois de feuillus et de coniferes, en Europe et en Asie. Spores : Brun olive, spheriques 4-6 µm, fortement verruqueuses, entremelees de filaments. Comestibilite : Comestible |
Russula violeipes Quelet (1898) [1897] |
![]() |
Noms francais : Russule a pied violet Synonymes : Russula violeipes Quelet (1898) [1897], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 26(2), p. 450 (Basionyme) (nom actuel) Russula xerampelina var. violeipes(Quelet) Bataille (1908) [1907], Memoires de la Societe d'emulation du Doubs, serie 8, 2, p. 242 Russula punctata f. violeipes(Quelet) Maire (1910), Bulletin de la Societe mycologique de France, 26(1), p. 118 Russula punctata var. violeipes (Quelet) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 477 Russula amoena f. violeipes (Quelet) Singer (1926), Hedwigia, 66(3-4), p. 251 Russula amoena var. violeipes (Quelet) Melzer & Zvara (1927), Archiv pro pirodovdecký výzkum Cech, 17(4), p. 74 References : BK 6 214 ; CD 1418-420, 92,1419-420 ; Cetto 642 ; Galli p. 93 ; Sarnari 398 ; Bon p. 59 ; Marchand 411, 412 ; Eyssartier et Roux p. 182 ,188 4eme edition ; LP p. 387 Groupe : Russules Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Russulales / Russulaceae Chapeau/Fructification : Chapeau 5-10 cm, hemispherique puis aplani a centre deprime, lisse, mat et veloute, jaune citron pale au debut puis olivace au centre avec souvent des nuances lilacines en peripherie. Marge lisse a courtement striee. Cuticule separable jusqu'a mi-rayon. Lames/Pores : Lames blanches puis creme etroitement adnees a tres faiblement decurrentes. Chair : Chair blanche, fragile. Odeur de poisson mais aussi dite de topinambour ou d'artichaut. Saveur douce legerement astringente. Fer: rose pale, Gayac: vert fonce. Stipe : Pied 5-10 x 1-2 cm, elance, cylindrique, evase sous le chapeau, plein puis caverneux. Surface lisse a faiblement veinee longitudinalement, finement pruineuse, enfumee de violace. Habitat : Sous feuillus sur sols pauvres peu calcaires surtout sous Hetre. Spores : Spores subglobuleuses, 7-9 x 6-8 µm ornees de cretes de 0,7 µm de haut en partie reticulees. Sporee IIa. Basides ventrues terasporiques. Cleilo et pleurocystides nombreuses, fusiformes, SBA negatif. Cuticule constituee de nombreux poils emergents lanceoles formes de chaines de cellules globuleuses ( 7-25 x 5-15 µm) terminees par un article en baionnette (caract.) |
Chlorophyllum brunneum (Candusso) Vellinga (2002) |
![]() |
Noms francais : Lepiote veneneuse, lepiote des jardins Synonymes : Lepiota brunnea Farlow & Burt (1929), Icones Farlowianae, p. (8), pl. 6 (nom. illegit.) Lepiota rhacodes var. hortensis Pilat (1952) [1951], Klic kurcovani našich hub hribovitých a bedlovitých, p. 422 Lepiota bohemica Wichanský (1962), Mykologický sbornik, 39, p. 12 Macrolepiota venenata Bon (1979), Documents mycologiques, 9(35), p. 13 (nom. inval. ?) Macrolepiota rhacodes var. hortensis (Pilat) Wasser (1980), Flora fungorum RSS Ucrainicae: Agarikovye griby, p. 298, tab. 28 (nom. inval.) Macrolepiota bohemica (Wichanský) Krieglsteiner & Pazmany (1985), Zeitschrift fur mykologie, 51(1), p. 53 Macrolepiota rhacodes var. bohemica(Wichanský) Bellu & Lanzoni (1987), Beitrage zur kenntnis der pilze mitteleuropas, 3, p. 191 Macrolepiota rhacodes var. brunnea Candusso (1990), Fungi europaei, 4, Lepiota (s.l.), p. 535, pl. 68 (Basionyme) Macrolepiota brunnea (Candusso) Wasser (1993), Libri botanici, 9, p. 82 Chlorophyllum brunneum (Candusso) Vellinga (2002), Mycotaxon, 83, p. 416 Macrolepiota rhacodes var. venenata(Bon) Gminder (2003), Die großpilze Baden-Wurttembergs, 4. Standerpilze: Blatterpilze II (Stuttgart), p. 443 Chlorophyllum venenatum (Bon) C. Lange & Vellinga (2008), in L. Viboras, Micobotanica-Jaen, 3(4), p. 2 (nom. inval.) References : Bon p. 291 ; CD 715-288 ; Eyssartier et Roux p. 304, 4eme edition 318, 320 ; LP p. 343 Groupe : Lepiotes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Agaricaceae Chapeau/Fructification : Chapeau 6-15 cm, globuleux puis hemispherique a convexe aplani non mamelonne, charnu, recouvert au centre de larges plaques se dilacerant en ecailles grossieres rayonnantes de couleur brun rouge sombre sur fond creme blanchatre. Lames/Pores : Lames larges, libres, collariees, blanc sale puis plus ou moins creme rose. Arete finement fimbriee. Chair : Chair epaisse, blanche, rougissant a la coupe et dans les blessures puis devenant vite brunatre. Saveur douce. Odeur faible. Stipe : Pied 15-20 x 2-5 cm muni d'un gros bulbe souvent margine et excentre, blanc, lisse, rouge safran au grattage. Anneau simple, epais, coulissant. Habitat : Souvent en touffes sur lieux riches en azote: detritus, composts dans les parcs et jardins. Spores : Spores 10-12 x 7-9 µm, ovoides, a paroi epaisse, guttulees, a pore germinatif large et tronque, dextrinoides. Basides largement clavees, tetrasporiques. Cheilocystides vesiculeuses, 25-50 x 8-20 µm. Cuticule constituee d'hyphes dressees a articles terminaux renfles. Comestibilite : Toxique Commentaires : L'ancienne Macrolepiota rhacodes var. venenata n'est probablement qu'une forme nitrophile ruderale de l'ancienne Macrolepiota rhacodes var. bohemica qui est devenue Chlorophyllum brunneum. |
Terana caerulea (Lamarck) Kuntze (1891) |
![]() |
Synonymes : Byssus phosphorea Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1168
Byssus caerulea Lamarck (1778), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 1, 1, p. 103 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Thelephora fimbriata Roth (1800), Catalecta botanica, 2, p. 257, tab. 9, fig. 2 Dematium violaceum Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 697 Auricularia phosphorea (Linnaeus) Sowerby (1802), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 350 Thelephora caerulea (Lamarck) Schrader (1805), in de Candolle, Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 107 ('coerulea') Hypochnus coeruleus (Lamarck) Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 279 Auricularia caerulea (Lamarck) Merat (1821), Nouvelle flore des environs de Paris, Edn 2, 1, p. 35 Thelephora indigo Schweinitz (1822), Schriften der naturforschenden Gesellschaft zu Leipzig, 1, p. 107 Athelia caerulea (Lamarck) Chevallier (1826), Flore generale des environs de Paris, 1, p. 85, tab. 7, fig. 2 ('coerulea') Thelephora atrocaerulea Trog (1832), Flora oder botanische zeitung (Regensburg), 15(2), 35, p. 560 ('atro-coerulea') Corticium caeruleum (Lamarck) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 562 ('coeruleum ') Terana caerulea (Lamarck) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 872 ('coerulea') (nom actuel) Pulcherricium caeruleum (Lamarck) Parmasto (1968), Conspectus systematis corticiacearum (Tartu), p. 133 References : Bon p. 323 ; BK 2 87 ; Eyssartier et Roux p. 1036 ; ER 6 p. 1227 ; Ber p. 650 Groupe : Croutes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Polyporales / Phanerochaetaceae Chapeau/Fructification : Resupinee, etroitement fixee au substrat, formant des plaques arrondies qui confluent en revetements membraneux-crustaces de 0,5 mm d'epaisseur. Surface lisse ou un peu bosselee, bleu nuit intense a bleu violace a l'etat frais, plus fonce vers le centre. Les vieux exemplaires sont bleu fonce terne a violet ou gris-brunatre. Chair : Consistance ceracee-molle a l'etat frais, crustacee et dure a l'etat sec. Habitat : Sur troncs et branches mortes de feuillus, en particulier Fraxinus, Corylus, Hedera helix. Spores : 6,5-9 x 4,5-5,5 µm, elliptiques, lisses, hyalines ou faiblement bleuatre. Basides etroitement clavees, hyalines a bleu sombre, bouclees, tetrasporiques quelquefois avec des diverticules lateraux a allure de dendrohyphides. Pas de cystides; Presence au niveau de l'hymenium de dendrohyphides courtes et irregulierement branchues formees a l'extremite de jeunes basides, quelquefois melees a 2 sterigmates.(Structures intermediaires entre basides vraies et dendrohyphides communes). Systeme monomitique: hyphes bouclees a paroi epaissie dans le subiculum, plus ou moins colorees de bleu. Comestibilite : Sans interet |
Paralepista flaccida (Sowerby) Vizzini (2012) |
![]() |
Noms francais : Clitocybe inverse des feuillus Synonymes : Agaricus flaccidus Sowerby (1799), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 185 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus gilvus var. ß flaccidus (Sowerby) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 449 Agaricus limbatus Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 315 (nom. illegit.) Clitocybe flaccida (Sowerby) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 124 Omphalia flaccida (Sowerby) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 23 Lepista flaccida (Sowerby) Patouillard (1887), Les hymenomycetes d'Europe, anatomie generale et classification des champignons superieurs, p. 96 Clitocybe inversa var. flaccida(Sowerby) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 27 Clitocybe subinversa Murrill (1913), Mycologia, 5(4), p. 212 Paralepista flaccida (Sowerby) Vizzini (2012), Mycotaxon, 120, p. 262 (nom actuel) References : CD 287-214, 114 ; Eyssartier et Roux p. 572, 588 4eme edition ; LP p. 112 Groupe : Tricholomes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Tricholomataceae Chapeau/Fructification : Chapeau 3-10 cm, d'abord convexe puis vite deprime infundibuliforme, flasque. Surface lisse, mate, soyeuse, rousse a brun rouge par temps humide, legerement hygrophane, creme orange pale par temps sec. Marge aigue, longtemps enroulee, souvent ondulee. Lames/Pores : Lames serrees, tres decurrentes, creme a roussatres. Chair : Chair mince, creme blanchatre. Odeur et saveur de champignon. Stipe : Pied 2-6 x 0,5-1 cm, cylindrique, lisse, concolore recouvert d'un feutrage blanchatre. Habitat : En groupes, ronds de sorciere sous feuillus. Spores : Spores globuleuses, hyalines, finement verruqueuses, 4-5 x 3,5-4,5 µm. Sporee creme pale. Basides cylindriques a clavees a (2)-4 sterigmates. Pas de cystides. Cuticule faite d'hyphes bouclees, couchees ramifiees et fourchues de 1,5-6 µm de large, pigmentees de jaunatre. Comestibilite : Comestible Commentaires : !! Attention au risque de confusion avec les "champignons tortionnaires",Paralepistopsis acromelalga et Paralepistopsis amoenolens !! |
Ganoderma applanatum (Persoon) Patouillard (1889) (nom. cons.) |
![]() |
Noms francais : Ganoderme plat Synonymes : Boletus lipsiensis Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 183, tab. 25, fig. 130 Boletus applanatus Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 2 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Boletus fomentarius var. ß applanatus(Persoon) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 536 Polyporus fomentarius var. ß applanatus(Persoon) Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 80 Polyporus applanatus (Persoon) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 591 Polyporus merismoides Corda (1837), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 3(14-15), p. 139, tab. 63 Polyporus rubiginosus (Schrader) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 460 Polyporus stevenii Leveille (1842), in Demidoff, Voyage dans la Russie Meridionale, 2, p. 91, tab. 2 Polyporus megaloma Leveille (1846), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 5, p. 128 Trametes rubiginosus (Schrader) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 564 Polyporus leucophaeus Montagne (1856), Sylloge generum specierumque plantarum cryptogamarum, p. 157 Fomes applanatum (Persoon) Gillet (1877), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 686 Polyporus incrassatus Berkeley (1878) [1877], The journal of the linnean Society, botany, 16(89), p. 41 Polyporus concentricus Cooke (1880), Grevillea, 9(49), p. 13 (nom. illegit.) Fomes stevenii (Leveille) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 75 Fomes leucophaeus (Montagne) Cooke (1885), Grevillea, 14(69), p. 18 Fomes megaloma (Leveille) Cooke (1885), Grevillea, 14(69), p. 18 Fomes incrassatus (Berkeley) Cooke (1885), Grevillea, 14(69), p. 21 Fomes concentricus (Cooke) Cooke (1885), Grevillea, 14(69), p. 21 Placodes applanatus (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 171 Phaeoporus applanatus (Persoon) J. Schroter (1888) [1889], in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 490 Fomes gelsicola Berlese (1889), Malpighia, rassegna mensuale di botanica, 3, p. 371, tab. 12 Ganoderma applanatum (Persoon) Patouillard (1889), Bulletin de la Societe mycologique de France, 5(3), p. 67 (nom. cons.) (nom actuel) Ganoderma leucophaeum (Montagne) Patouillard (1889), Bulletin de la Societe mycologique de France, 5(3), p. 73 Elfvingia applanata (Persoon) P. Karsten (1889), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 48, p. 334 Ganoderma rubiginosa (Schrader) Bresadola (1897), Atti dell'imperial regia Accademia di scienze, letter ed arti degli Agiati in Rovereto, serie 3, 3, p. 34 Scindalma gelsicola (Berlese) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 518 Scindalma concentricum (Cooke) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 518 Scindalma incrassatum (Berkeley) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 518 Scindalma stevenii (Leveille) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 519 Scindalma lipsiense (Batsch) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 518 Scindalma leucophaeum (Montagne) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 519 Scindalma megaloma (Leveille) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 519 Ganoderma flabelliforme Murrill (1903), The journal of mycology, 9(2), p. 94 Elfvingia megaloma (Leveille) Murrill (1903), Bulletin of the Torrey botanical Club, 30(5), p. 300 Elfvingia lipsiensis (Batsch) Murrill (1903), Bulletin of the Torrey botanical Club, 30(5), p. 297 Ganoderma lipsiense (Batsch) G.F. Atkinson (1908), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 6(3), p. 189 Ganoderma incrassatum (Berkeley) Bresadola (1915), Hedwigia, 56(1-6), p. 295 Ganoderma lipsiense var. merismoides (Corda) Saccardo (1916), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(15), p. 1010 Ganoderma gelsicola (Berlese) Saccardo (1916), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(15), p. 1010 Ungularia subganodermica Lazaro Ibiza (1916), Revista de la real Academia de ciencias exactas, fiscicas y naturales de Madrid, 14, p. 674 Fomes nigroporus Lazaro Ibiza (1917), Los poliporaceos de la flora espanola. Estudio critico y descriptivo de los hongos de esta familia, p. 101 Fomes applanatum var. leucophaeus(Montagne) Cleland & Cheel (1917), Journal and proceedings of the royal Society of the New South Wales, 51(20), p. 518 Polyporus subganodermicus (Lazaro Ibiza) Saccardo & Trotter (1925), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 23, p. 369 Polyporus lipsiensis (Batsch) E.H.L. Krause (1928), Basidiomycetum Rostochiensium, p. 54 References : Bon p. 321 ; BK 2 425 ; Eyssartier et Roux p. 1026 Groupe : Polypores Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Polyporales / Polyporaceae Chapeau/Fructification : Fructification en forme de console, largement fixee au substrat, (50)100-400(700)mm de large, epaisse de 20-60mm et atteignant (40)250-(400)mm de projection. Surface pileique sinueuse, irregulierement bosselee, lisse, mate, brun clair au debut, puis brun cannelle a gris-noir ensuite. Lames/Pores : Face inf finement poree, se tachant de brunatre au toucher. Pores (4)5-6mm, tubes longs de 5-10(20)mm. Chair : Trame rouge-brun a brun fonce entremelee ou rayee de stries blanches, subereuse-ouateuse. Odeur de champignon. Pourriture blanche. Habitat : Sur bois mort de feuillus, souvent sur Fagus, Acer, Tilia, Fraxinus, Quercus, Salix, surtout Populus, plus rarement sur coniferes. Isoles ou en groupes et imbriques. Spores : Largement elliptiques, tronquees, brun-clair, verruqueuses inegales, portion tronquee a pore germinatif hyalin, 7-8(9) x 4,5-6µm. Basides ventrues, tetrasporiques, sans boucles basales. Pas de cystides. Hyphes(1) generatrices hyalines, larges, cloisonnees et bouclees. (2) squeletiques a parois epaisses, brunatres et larges. (3) conjonctives a parois epaisses fortement ramifiees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Tout au long de l'annee. Perenne. PS: Les tubes sont souvent deformes par des pustules (cecidies) causees par les larves d'un insecte diptere Agathomya wankowiczi, qui introduisent leur galles en forme de cones (voir photo N°3). |
Chroogomphus rutilus (Schaeffer) O.K. Miller (1964) |
![]() |
Noms francais : Gomphide visqueux ; gomphide rutilant Synonymes : Agaricus viscidus Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1173 Agaricus rutilus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 24, tab. 55 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus jecorinus Withering (1792), A botanical arrangement of British plants, Edn 2, 3, p. 297 (nom. illegit.) Amanita viscida (Linnaeus) Roussel (1796), Flore du Calvados et des terreins adjacens, Edn 1, p. 34 (nom. illegit.) Agaricus gomphus Persoon (1800), Icones et descriptiones fungorum minus cognitorum, 2, p. 50, tab. 13, fig. 1 Cortinarius rutilus (Schaeffer) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 629 Agaricus gomphus rutilusSecretan (1833), Mycographie Suisse, 1, p. 401 (nom. inval.) Agaricus flavescens Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 643 (nom. illegit.) Gomphus rutilus (Schaeffer) Montagne (1836), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 2, 6, p. 336 Gomphidius viscidus (Linnaeus) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 319 Gomphus viscidus (Linnaeus) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 93 Paxillus pubescens Ellis (1876), Bulletin of the Torrey botanical Club, 6(14), p. 76 Gomphidius viscidus f. columbiana Kauffman (1925), Mycologia, 17(3), p. 122 Gomphidius rutilus (Schaeffer) S. Lundell (1937), Fungi exsiccati suecici, praesertini upsalienses, 9-10, n° 409 Chroogomphus rutilus (Schaeffer) O.K. Miller (1964), Mycologia, 56(4), p. 543 (nom actuel) References : CD 1618 ; Marchand 173 ; Bon p. 51 ; Eyssartier et Roux p. 940, p. 970 ed. 4 ; LP p. 597 Groupe : Gomphides Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Boletales / Gomphidiaceae Chapeau/Fructification : Chapeau 2-10 cm, hemispherique puis aplati turbine. Surface lisse, soyeuse, brillante, visqueuse par temps humide, brun rouge a reflets cuivres a brun gris. Marge aigue. Lames/Pores : Lames larges, decurrentes, espacees, brun rouge a brun gris plus ou moins olivatre puis pourpre noiratre. Chair : Chair epaisse, creme a jaune orange. Saveur douce. Odeur faible. Stipe : Pied 4-10 x 1-2,5 cm, cylindrique a base amincie, plein. Surface fibrilleuse, chinee zonee, concolore au chapeau avec reste de voile formant une zone annulaire cortiniforme coloree de pourpre par les spores. Habitat : Surtout sous pins sur sol calcaire. Spores : Spores fusiformes, lisses, jaune brun, 19-23 x 6-7,5 µm. Sporee brun olive. Basides clavees, tetrasporiques, non bouclees. Cheilo et pleurocystides nombreuses, cylindriques, partiellement incrustees, 100-160 x 12-20 µm. Cuticule constituee d'hyphes non bouclees, paralleles plus ou moins enchevetrees, larges de 3-7 µm, legerement gelifiees, pigmentees de brun et amyloides. Comestibilite : Sans interet |
Suillus grevillei (Klotzsch) Singer (1945) |
![]() |
Noms francais : Bolet elegant Synonymes : Boletus flavus Withering (1792), A botanical arrangement of British plants, Edn 2, 3, p. 415 Boletus elegans Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 374 (nom. illegit.) Boletus decurrens Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 374 Boletus luteus Greville (1826) [1825], Scottish cryptogamic flora, 4, tab. 183 (nom. illegit.) Boletus grevilleiKlotzsch (1832), Linnaea, Ein journal fur die botanik, 7, p. 198 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1832)(index) Boletus elegans subsp.* flavus (Withering) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 410 Boletus theclae Schulzer (1870), Verhandlungen der kaiserich-koniglichen zoologisch-botanischen Gesellschaft in Wien, 20, p. 178 Cricunopus elegansP. Karsten (1881), Revue mycologique (Toulouse), 3(9), p. 16 Viscipellis flava (Withering) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 155 Viscipellis flava var. elegans(P. Karsten) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 155 Ixocomus flavus (Withering) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 415 Ixocomus elegans(P. Karsten) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 415 Boletus flavus var. elegans (Withering) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 150 Boletopsis elegans (P. Karsten) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 195 Solenia elegans (P. Karsten) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 522 Solenia flava(Withering) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 522 Boletopsis flava(Withering) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 195 Boletus elegans var. flavus (Withering) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 559 Suillus elegans(P. Karsten) Snell (1944), Lloydia, 7(1), p. 27 Suillus grevillei (Klotzsch) Singer (1945), Farlowia, 2, p. 259 (nom actuel) Suillus flavus(Withering) Singer (1945), Farlowia, 2, p. 259 Ixocomus grevillei (Klotzsch) Vassilkov (1955), Outline of a Geographical investigation of the Cap-Fungi in the URSS, p. 20 Boletinus grevillei(Klotzsch) Pomerleau (1980), Naturaliste canadien, 107, p. 303 Suillus grevillei f. flavus(Withering) Estades & Lannoy (2004), Bulletin mycologique et botanique Dauphine-Savoie, 44(174), p. 13 (nom. inval.) References : FE 2 pl. 52 ; BK 3 46 ; Bon p. 47 ; CD 1635-462, 67 ; Cetto 292 ; Engel (3) 13 ; Galli p. 67 ; Marchand 67 ; MRT 38 ; Phillips p. 216 ; Eyssartier et Roux p. 58 idem 4me edition Groupe : Bolets Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Boletales / Suillaceae Habitat : Sous Larix, parfois Pseudotsuga meziesii. Surtout en montagne. Ete-automne. Rare a frequent selon les regions. Comestibilite : Sans interet |
Meripilus giganteus (Persoon) P. Karsten (1882) |
![]() |
Noms francais : Polypore geant Synonymes : Boletus elegans Bolton (1788), An history of fungusses growing about Halifax, 2, p. 76, tab. 76 (nom. illegit.) Clavaria aequivoca Holmskjold (1790), Beata ruris otia fungis danicis, 1, tab. 13 Boletus acanthoides Bulliard (1791), Herbier de la France, 11, tab. 486 Boletus cornutus J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1437 Boletus giganteus Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 108 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Boletus imbricatus Sowerby (1797), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 86 Polyporus giganteus (Persoon) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 356 Polyporus acanthoides (Bulliard) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 448 Merisma giganteus (Persoon) Gillet (1877), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 689 Merisma acanthoides (Bulliard) Gillet (1877), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 689 Cladomeris acanthoides (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 168 Cladomeris gigantea (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 168 Caloporus acanthoides (Bulliard) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 406 Cladomeris gigantea var. fumosa Gillot & Lucand (1890), Societe d'histoire naturelle d'Autun, Bulletin, 3, p. 155 Polypilus giganteus (Persoon) Donk (1933), Mededeelingen van de Nederlandsche mycologische vereeniging, 22, p. 122 Grifola gigantea (Persoon) Pilat (1934), Beihefte zum botanischen centralblatt, zweite abteilung, 52, p. 35 Grifola acanthoides (Bulliard) Pilat (1934), Beihefte zum botanischen centralblatt, zweite abteilung, 52, p. 53 Flabellopilus giganteus (Persoon) Kotlaba & Pouzar (1957), Ceska mykologie, 11(3), p. 155 Meripilus giganteus (Persoon) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 33 (nom actuel) References : Bon p. 315 ; CD 84 ; Marchand 251 ; Eyssartier et Roux p. 1028 Groupe : Polypores Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Polyporales / Grifolaceae Chapeau/Fructification : Chapeau brun, zone, assez mince. Hymenium creme noircicant. Habitat : Sur feuillus surtout sur souches. Comestibilite : Sans interet |
Phloeomana speirea (Fries) Redhead (2013) |
![]() |
Noms francais : Mycene groupee Synonymes : Agaricus speireus Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 90 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Omphalia speirea (Fries) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 240(220) Mycena speirea (Fries) Gillet (1875), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 280 Agaricus latebricola P. Karsten (1876), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 25, p. 368 Mycena latebricola (P. Karsten) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 117 Omphalina speirea (Fries) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 197 Omphalia albidopallens P. Karsten (1888), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 16, p. 38 Mycena perpusilla Velenovský (1920), Ceske houby, 2, p. 307 Omphalia grisea ss. Bresadola (1928), Iconographia mycologica, 6, tab. 271, fig. 2 Omphalia tenuistipes J.E. Lange (1930), Dansk botanisk arkiv, 6(5), p. 16 Omphalia speirea var. tenuistipes (J.E. Lange) J.E. Lange (1936), Flora agaricina Danica, 2, p. 62, pl. 61, fig. E Hemimycena speirea (Fries) Singer (1938), Revue de mycologie, Paris, 3, p. 195 Phloeomana speirea (Fries) Redhead (2013), Index fungorum, 15, p. 2 (nom actuel) References : Bon p. 186 ; BK 3 366 ; CD 612-270, 108, 109 ; Eyssartier et Roux p. 386, 400 4eme edition Groupe : Mycenes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Porotheleaceae Comestibilite : Sans interet |
Peniophora lycii (Persoon) Hohnel & Litschauer (1907) [1906] |
![]() |
Synonymes : Thelephora lycii Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 148 (basionyme)
Thelephora friesii Grognot (1863), Plantes crypogames-cellulaires du departement de Saone-et-Loire, p. 219 (nom. illegit.) Corticium lycii (Persoon) Cooke (1881), Grevillea, 9(51), p. 97 Corticium rimosissimum Passerini & Beltran (1882), Atti della reale Accademia nazionale dei Lincei, Transunti, serie 3, 7(1), p. 35 (nom. illegit.) Corticium bupleuri Roumeguere (1882), Fungi gallici exsiccati, n° 1804 Corticium passerinii Saccardo (1888), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 6, p. 632 Corticium cinereum var. friesii Gillot & Lucand (1891), Societe d'histoire naturelle d'Autun, Bulletin, 4, p. 424 Corticium friesii (Gillot & Lucand) Saccardo (1891), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 9, p. 235 Terana passerinii (Saccardo) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 872 Corticium caesium Bresadola (1892), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 2(8-10), p. 39, tab. 145, fig. 2 (nom. illegit.) Peniophora caesia D. Saccardo (1902), Mycotheca italica, 9, n° 812 Peniophora lycii (Persoon) Hohnel & Litschauer (1907) [1906], Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche Klasse, Abt. 1, 116, p. 747 (nom actuel) Kneiffia lycii (Persoon) Herter (1910), Kryptogamenflora der Mark Brandenburg und angrenzender gebiete, 6(1), p. 112 References : BK 2 152 ; BG p. 325 n° 530 Groupe : Croutes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Russulales / Peniophoraceae Chapeau/Fructification : Cerace, mince, tres adherent, finement fendille a legerement bossele, pruineux, gris-lilace, gris-bleuatre, palissant, a la fin. Marge fimbriee ou nettement limitee, intimement aprimee au substat. Chair : Consistance crustacee dure, cassante a l'etat sec. Habitat : Sur divers feuillus, Euonymus spp. (fusains), Ligustrum spp. (troenes), Prunus spinosa (prunellier), Betula spp. (bouleaux) et sur rameaux herbaces ou ligneux, Rubus fruticosus (ronce), Thymus spp. (thyms), Arctium lappa (grande bardane), etc. Peu lignivore. Tout au long de l'annee. Repandu. Spores : Cylindriques incurvees, mesurant 7,5-11,5 × 3-4 µm. Hyphes indistinctes. Cystides basiliaires mesurant 5-18-32 × 3-14-24 µm, hyalines, promptement vitrifiees (pleine ou a cavite ovoide), obovales ou arrondies, les moyennes etirees en col, cylindriques ou fusiformes, reagissant a la sulfovanilline (coloration bleu noiratre - SV+). Presence aussi de dendrohyphides tres ramifiees, hyalines et finement incrustees se developpant en general a l'extremite d'hyphes mais aussi a l'extremite des cystides. Comestibilite : Sans interet |
Mycena acicula (Schaeffer) P. Kummer (1871) |
![]() |
Noms francais : Mycene aiguille ; Mycene rouge orange Synonymes : Agaricus coccineus Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 436 (indisponible) Agaricus acicula Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 52, tab. 222 (Basionyme) Agaricus miniatus Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 73 Agaricus setaceus Hoffmann (1789), Nomenclator fungorum, 1, p. 197 Agaricus scopolii Lasch (1829), Linnaea, Ein journal fur die botanik, 4, p. 534 (nom. illegit.) Agaricus phoeniceus V. Briganti (1848), De fungis regni neapolitani historia, 2, p. 38, tab. 15, fig. 1-2 (nom. illegit.) Mycena acicula (Schaeffer) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 109 (nom actuel) Agaricus punicellus Fries (1874), Hymenomycetes europaei sive epicriseos systematis mycologici, p. 133 Agaricus punicans Britzelmayr (1885), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 28, p. 147, fig. 283, 737 Mycena punicans (Britzelmayr) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 254 Mycena punicella (Fries) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 257 Mycena phoenicea Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 257 Hygrocybe acicula (Schaeffer) Fayod (1889), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 7, 9, p. 309 Mycena amabilissima ss. Murrill (1913), Mycologia, 5(5), tab. 92, fig. 8 Mycena acicula var. coccinea(Scopoli) Spegazzini (1921), Boletin de la Academia nacional de ciencias en Cordoba, 25, p. 2 Hemimycena acicula (Schaeffer) Singer (1943), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 41(1-3), p. 123 Marasmiellus acicula (Schaeffer) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 301 Trogia acicula (Schaeffer) Corner (1966), A monograph of Cantharelloid fungi: Annals of botany memoirs, 2, p. 194 References : Bon p. 183 ; BK 3 312 ; CD 608 ; Courtecuisse Photo-Guide p. 692-693 ; Eyssartier et Roux p. 398 Groupe : Mycenes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Mycenaceae Chapeau/Fructification : 2-8 mm, parfois comme de minuscules tetes d'epingles, hemispherique puis en cloche, finement pruineux, lisse ensuite, orange vif, palissant jusqu'a jaune, ou meme blanchatre a la marge. Lames/Pores : Etroitement adnees, peu serrees, blanches ou jaunatre pale. Stipe : 1-5 cm x 0,2-1 mm, tres fin, fragile, jaune orange a jaunatre, palissant. Habitat : Espece assez courante et largement distribuee de septembre a decembre, sur debris vegetaux ou ligneux, surtout sous feuillus. Spores : 9-10,5 x 3-4 µm, fusi-larmiformes, non-amyloides. Basides 15-25 x 5-8 µm. Cheilocystides 15-30 x 3-8 µm, fusiformes ou clavees a sublageniformes. Pleurocystides rares, semblables. Trame inerte dans le Melzer. Revetement pileique en cutis, a hyphes x 2-3,5 µm, portant de courtes excroissances, reposant sur une couche de cellules largement renflees. Hyphes de la surface du stipe rampantes, a digitation largement cylindracees, plus ou moins ramifiees ou difformes. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Ressemble a Rickenella fibula, dont les lames sont tres decurrentes. Mycena oregonensis a des couleurs plus constantes, des lames souvent bordees de jaune ou d'orange pale et des spores plus courtes et plus larges. Les cheilocystides de l'espece americaine renferment, de plus, un pigment jaune et son stipe montre de veritables caulocystides. |
Lepista saeva (Fries) P.D. Orton (1960) |
![]() |
Noms francais : Pied-violet ; Tricholome masque ; Tricholome sinistre ; Tricholome des oies Synonymes : Agaricus amethystinus Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 437 (nom. rej.) Agaricus bulbosus Hudson (1778), Flora Anglica, Edn 2, p. 611 (nom. illegit.) Agaricus violaceus Scholler (1787), Supplementum flora barbiensis, p. 344 (nom. illegit.) Agaricus cyanopes Sibthorp (1794), Flora oxoniensis, p. 346 Agaricus bicolor Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 281 (nom. illegit.) Agaricus personatus var. ß bicolor Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 90 Agaricus personatus Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 89 Cortinarius bicolor (Fries) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 628 Agaricus hepaticus Weinmann (1832), Flora oder allgemeine botanische Zeitung, 15, p. 449 (nom. illegit.) Omphalia bicolor (Fries) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 167, n° 2663 Agaricus personatus subsp.* saevus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 48 (Basionyme) Paxillus personatus (Fries) Kalchbrenner (1867), Mathematikai es termeszettudomanyi kozlemenyek, vonatkozolag a hazai vizsonyokra, 5, p. 246 Lepista personata (Fries) Cooke (1871), Handbook of british fungi, Edn 1(1), p. 193 Tricholoma amethystinum (Scopoli) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 132 Tricholoma personatum (Fries) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 132 Tricholoma saevum (Fries) Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 123 Gyrophila amethystina (Scopoli) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 17 Gyrophila palumbina (Paulet) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 272 Entoloma personatum (Fries) Peck (1902) [1901], Annual report of the New York state Museum of natural history, 54, p. 166 Rhodopaxillus personatus (Fries) Maire (1913), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 11(4), p. 338 (au sens de certains auteurs) Rhodopaxillus saevus (Fries) Maire (1913), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 11(4), p. 338 Lepista saeva (Fries) P.D. Orton (1960), Transactions of the British mycological Society, 43(2), p. 177 (nom actuel) Clitocybe saeva (Fries) H.E. Bigelow & A.H. Smith (1969), Brittonia, 21, p. 169 References : Romagn.PA 152 ; BK 3 248 ; CD 429-240, 114 ; Marchand 47 ; Bon p. 145 ; Eyssartier et Roux p. 610, 628 4eme edition Groupe : Tricholomes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Incertae sedis Chapeau/Fructification : 6-10(-15) cm, epais et convexe, souvent bombe au centre, a marge d'abord enroulee (et alors pruineuse et blanchatre), un peu onduleuse a la fin, gris pale, gris bistre, brunatre clair, cafe-au-lait, rarement un peu teinte de lilacin, palissant avec l'age. Surface lisse, humide, brillante. Lames/Pores : assez serrees a serrees, sinuees, arrondies ou echancrees sur le pied, parfois legerement decurrentes a la fin, separables du chapeau (comme les tubes d'un bolet), blanc brunatre pale ou blanc rosatre, mais sans aucune nuance violette ou lilacine. Sporee beige rosee. Chair : epaisse, tendre a ferme et alors cassante, blanchatre, a peine penetree de violet sous le revetement du pied. Saveur douce (d'amande amere? Mais parfois desagreable en fonction du terrain!), odeur agreable, faiblement fruitee ou de farine. Stipe : epais, renfle a la base, 4-7(-10) x 1,5-2 cm, entierement revetu de fibrilles d'un violet assez intense, sur fond blanc, contrastant de facon frappante avec le chapeau. Habitat : dans les pelouses, chaumes, prairies (surtout alluviales), lisieres (ou il pousse en ronds de sorcieres, parfois tres serres, ou en lignes sinueuses, en zigzag). Assez commun dans toute l'Europe, mais pas partout; signale en Amerique du Nord et au Japon. Spores : 7-8 x 4-5 µm, pruniformes, rosatre clair et finement piquetees d'ornements en relief. Comestibilite : Comestible Commentaires : Toujours hors de la foret, dans l'herbe des pres et des paturages humides, les vieilles prairies et sur les berges des rivieres, plutot en terrain calcaire. Poussee tardive, a partir d'octobre et jusqu'aux premieres gelees, de novembre a fevrier dans le Midi de la France. |
Helvella leucomelaena (Persoon) Nannfeldt (1941) |
![]() |
Noms francais : Helvelle blanche et noire Synonymes : Peziza leucomelas Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 219, tab. 30, fig. 1-ac (basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Peziza sulcata var. ß leucomelas (Persoon) Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 739 Acetabula calyx Saccardo (1873), Atti della Societa veneto-trentina di scienze naturali residente in Padova, serie 1, 2(1), p. 216 Peziza ciborium var. major Berkeley & Broome (1875), The annals and magazine of natural history, series 4, 15, p. 37 Peziza percevalii Berkeley & Cooke (1876), Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 3, p. 111, tab. 49, fig. 192 Peziza calyx (Saccardo) Cooke (1876), Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 3, p. 104, tab. 47, fig. 184 Aleuria leucomelas (Persoon) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 37 Peziza debeauxii Roumeguere (1882), Fungi gallici exsiccati, n° 2174 Acetabula leucomelas (Persoon) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 100 Acetabula debeauxii (Roumeguere) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 60 Geopyxis percevalii (Berkeley & Cooke) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 69 Paxina leucomelas (Persoon) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 864 Paxina debeauxii (Roumeguere) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 864 Paxina calyx (Saccardo) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 864 Acetabula percevalii (Berkeley & Cooke) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 452 Acetabula leucomelas var. percevalii (Berkeley & Cooke) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 40 Helvella leucomelaena (Persoon) Nannfeldt (1941), Fungi exsiccati suecici, praesertini upsalienses, 19-20, p. 21, n° 952 (nom actuel) Helvella pedunculata Harmaja (1978), Karstenia, 18(2), p. 57 Dissingia leucomelaena (Persoon) K. Hansen & X.H. Wang (2019), Persoonia, 42, p. 198 References : BK 1 27 ; CD 24 ; Marchand 195 ; Bon p. 329 ; LP p. 1298 Groupe : Helvelles/Morilles Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Helvellaceae Chapeau/Fructification : Fructification cupuliforme de 4-5 cm de diametre portee par un pied court. Hymenium lisse, gris brun fonce a noiratre. Marge s'etalant et se dechirant avec l'age. La face externe est concolore nettement plus claire vers la base, duveteuse. Stipe : Pied court, souvent lacuneux, plus ou moins enfoui dans le sol, sillonne de courtes cotes arrondies jusqu'a la base de l'apothecie. Surface finement duveteuse gris brunatre au sommet puis de plus en plus claire et blanche a la base. Habitat : Sous Pinus spp. (pins) sur sol calcaire pauvre et pierreux. Printanier. Spores : Spores lisses, largement elliptiques, hyalines, uniguttulees, 18-23 x 10-14 µm. Asques octospores, non amyloides, 250-300 x 13-16 µm. Paraphyses cylindriques, elargies au sommet jusqu'a 8 µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Profondement cupule. Interieur gris brun a noiratre et exterieur pubescent, gris brunatre au sommet et blanc a la base. |
Daedaleopsis tricolor (Bulliard) Bondartsev & Singer (1941) |
![]() |
Noms francais : Lenzite tricolore Synonymes : Agaricus tricolor Bulliard (1792), Herbier de la France, 12, tab. 541, fig. 2 (indisponible) (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus sepiarius var. ß tricolor(Bulliard) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 487 Daedalea sepiaria var. b tricolor (Bulliard) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 334 Merulius abietinus var. ß tricolor (Bulliard) L. marchand (1828), Bijdragen tot de natuurkundige wetenschappen, 3, p. 272 Daedalea sepiaria subsp.* tricolor (Bulliard) Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 12 Lenzites tricolor (Bulliard) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 406 Lenzites sinensis Cooke (1889), Grevillea, 17(84), p. 75 Cellularia tricolor (Bulliard) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 452 Trametes tricolor (Bulliard) Lloyd (1920), Mycological writings, 6, mycological notes n° 64, p. 998 Lenzites tricolor var. daedalea Bourdot & Galzin (1925), Bulletin de la Societe mycologique de France, 41, p. 157 Trametes rubescens var. tricolor (Bulliard) Pilat (1932), Bulletin de la Societe mycologique de France, 48(1), p. 20 Daedaleopsis tricolor (Bulliard) Bondartsev & Singer (1941), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 39(1), p. 64 (nom actuel) Daedaleopsis confragosa var. tricolor (Bulliard) Bondartsev (1953), Bracket Fungi Europ. USSR & Caucasus, p. 571 Daedalea confragosa var. tricolor (Bulliard) Domanski, Orlos & Skirgiello (1967), Flora Polska, Grzyby, 3, p. 250 Ischnoderma tricolor (Bulliard) Zmitrovich (2001), Mycena (Minsk St Petersburg), 1(1), p. 93 References : Julich 380 ; Marchand 285 ; Eyssartier et Roux p. 1024 p. 1056 ed.4 ; BK 2 n° 385 p. 306 ; LP 910 ; RI p. 323. Groupe : Polypores Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Polyporales / Polyporaceae Chapeau/Fructification : Chapeau dimidie en eventail de 4-15 cm de long et 5-10 de projection, largement fixe a son support. Surface lisse a faiblement ridulee, zonee concentriquement, brun rouge sombre a brun acajou assez vif alternant avec des zones plus foncees rouge noiratre. Marge aigue, ondulee, creme blanchatre dans la jeunesse. Lames/Pores : Hymenium constitue de pores lamelliformes (caract.). Lames fourchues, entremelees, larges de 5-10 mm, gris brun a arete ondulee. Chair : Chair mince, coriace subereuse, ochracee a brun rouge. Odeur de champignon. Saveur douce. Habitat : Gregaires, plus ou moins imbriques sur troncs morts de feuillus en particulier hetre, merisier et noisetier. Repandu Spores : Spores allantoides, lisses, hyalines, guttulees, 7-10 x 2-2,5 µm. Basides clavees, tetrasporiques, bouclees. Pas de cystides. Systeme hyphal trimitique : hyphes generatrices a paroi mince larges de 1,5-3 µm, cloisonnees bouclees. Hyphes squelettiques a paroi epaisse larges de 2-8 µm. Hyphes conjonctives a paroi epaisse, tres ramifiees, larges de 4 µm. Comestibilite : Sans interet |
Psathyrella obtusata (Fries) A.H. Smith (1941) |
![]() |
Synonymes : Agaricus obtusatus Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 293 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Psilocybe obtusata (Fries) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 71 Psathyra obtusata (Fries) Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 591 Psathyra obtusa P. Karsten (1882), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 9, p. 47 Drosophila spadiceogrisea var. obtusata(Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 117 Drosophila obtusata (Fries) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 59 Pratella obtusata (Fries) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 568 Pilosace obtusus (P. Karsten) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 503 Psathyrella obtusata (Fries) A.H. Smith (1941), Contributions from the University of Michigan Herbarum, 5, p. 55 (nom actuel) Psathyrella vyrnwyensis Kits van Waveren (1987), Persoonia, 13(3), p. 359 References : Cetto 1300 Groupe : Coprins/Paneoles/Psathyrelles Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Psathyrellaceae Comestibilite : Sans interet |
Clavulina cinerea (Bulliard) J. Schroter (1888) [1889] |
![]() |
Noms francais : Clavaire cendree Synonymes : Clavaria cinerea Bulliard (1787), Herbier de la France, 8, tab. 354 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Clavaria grisea Persoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 44 Ramaria cinerea (Bulliard) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 656 Clavaria fuliginea Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 166 Merisma cinereum (Bulliard) Sprengel (1827), Systema vegetabilium, Edn 16, 4(1), p. 497 (nom. illegit.) Clavaria coralloides cinerea Secretan (1833), Mycographie Suisse, 3, p. 246 (nom. inval.) Clavariella grisea (Persoon) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 186 Corallium cinereum (Bulliard) G. Hahn (1883), Der pilzsammler; oder, Anleitung zur kenntniss der wichtigsten pilze Deutschlands und der angrenzenden lander, Edn 1, p. 73 Clavaria sphaerospora Ellis & Everhart (1888), The journal of mycology, 4(8), p. 74 Ramaria grisea (Persoon) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 465 Clavulina cinerea (Bulliard) J. Schroter (1888) [1889], in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 443 (nom actuel) Clavaria nigricans Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 783 (nom. illegit.) Clavaria grisea f. petricolaBourdot & Galzin (1928) [1927], Hymenomycetes de France. Heterobasidies- Homobasidies Gymnocarpes, p. 108 References : Bon p. 309 ; CD 116 ; Eyssartier et Roux p. 1010 ; BK 2 455 ; Funghi Clavarioidi 1 p. 310 Groupe : Clavaires Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Cantharellales / Hydnaceae Chapeau/Fructification : Ramifications peu charnues de 10 a 12 cm de hauteur, rameaux gris fuligineux a reflets violaces et a extremites obtuses et ochracees. Chair : Odeur fongique agreable. Stipe : Blanchatre. Habitat : Forets de feuillus, sur sols recouverts de debris ligneux, sur souches a humus et mousses. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Odeur fongique agreable. |
Agrocybe pediades (Fries) Fayod (1889) |
![]() |
Noms francais : Agrocybe des pelouses Synonymes : Agaricus pusillus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 45, tab. 203 (nom. illegit.) Agaricus pediades Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 290 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus amoenus Weinmann (1828), in Fries, Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 1, p. 38 Naucoria pediades (Fries) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 78 Simocybe pediades (Fries) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 427 Ptychella ochracea Roze & Boudier (1879), Bulletin de la Societe botanique de France, 26, p. lxxiv, tab. 3, fig. 1 Simocybe amoena (Weinmann) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 426 Nolanea pediades (Fries) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 760 Naucoria amoena (Weinmann) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 843 Agrocybe pediades (Fries) Fayod (1889), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 7, 9, p. 358 (nom actuel) Naucoria semiorbicularis var. pediades (Fries) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 112 Derminus pediades (Fries) Bucholtz (1897), Bulletin de la Societe imperiale des naturalistes de Moscou, serie 2, 11(2), p. 318 Naucoria pusilla Saccardo (1916), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(15), p. 769 (nom. illegit.) Agrocybe amoena (Weinmann) Singer (1936), Beihefte zum botanischen centralblatt, zweite abteilung, 56(1-2), p. 166 References : Bon p. 263 ; CD 1304 ; Eyssartier et Roux p. 838, p. 866 ed.4 ; FuNo2012 p. 931 ; Ludwig 1 n° 1.13 ; BK 4 p. 294 ; LP p. 626 Groupe : Agrocybes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Strophariaceae Chapeau/Fructification : Chapeau 1-3,5 cm, convexe aplani, lisse, mat et soyeux a l'etat sec, visqueux gelatineux par temps humide. De couleur brun chocolat puis vite jaune a jaune ochrace. Marge aigue appendiculee des restes blancs ouateux du voile chez le jeune. Lames/Pores : Lames larges, ascendantes, adnees, gris brunatre au debut puis brun rouille. Chair : Chair ochracee, brune a la base du pied. Odeur et saveur farineuses. Stipe : Pied 2-7 x 0,2-0,5 cm, cylindrique, creux avec l'age, concolore, poudre de blanc dans son ensemble chez le jeune avec souvent une trace annulaire. Habitat : Dans les pelouses, les prairies, les vignes, plus rarement les forets. Heliophile. De mars a novembre. Frequent. Spores : Ovoides a pore germinatif marque, lisses a paroi epaisse, 10-12-17 x 8,5-11 µm. Sporee brun tabac fonce. Cheilocystides lageniformes a ventrues, apicalement etranglees ou capitees. 25-65 x 7-11 µm. Pleurocystides semblables mais rares. Cuticule gelatineuse avec un hypocutis cellulaire. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Espece tres variable d'ou de nombreuses especes decrites toutes rattachees maintenant a pediades. |
Verpa conica (O.F. Muller) Swartz (1815) |
![]() |
Noms francais : Verpe conique Synonymes : Phallus conicus O.F. Muller (1775), Flora danica, 11, p. 7, tab. 654, fig. 2 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Helvella relhani Sowerby (1796), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 11 Leotia conica (O.F. Muller) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 613 Leotia conica var. ß relhani (Sowerby) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 614 Merulius conicus (O.F. Muller) Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 369 Morchella agaricoides de Candolle (1805), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 212 Verpa conica (O.F. Muller) Swartz (1815), Kongl. vetenskaps akademiens handlingar, 1815, p. 131 (nom actuel) Relhanum conicum (O.F. Muller) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 661 Verpa digitaliformis Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 202, tab. 7, fig. 1-3 Verpa morchellula Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 24 Verpa agaricoides (de Candolle) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 203, tab. 7, fig. 4-5 Morchella serpoides L. Marchand (1826), Bijdragen tot de natuurkundige wetenschappen, 1, p. 420 Verpa krombholzii Corda (1829), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 2, p. 5, tab. 1 Verpa helvelloides Krombholz (1831), Naturgetreue Abbildungen und Beschreibungen der essbaren, schadlichen und verdachtigen Schwamme, 1, p. 76, tab. 5, fig. 32-33 ? Verpa fulvocincta Bresadola (1883), Fungi tridentini, 1(3), p. 40 Verpa digitaliformis var. agaricoides (de Candolle) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 270 Verpa conica var. helvelloides (Krombholz) Rehm (1895), Rabenhorst's Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 1197 Verpa relhani (Sowerby) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 470 Verpa chicoensis Copeland (1904), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 2(6), p. 508, tab. 12, fig. 4-5 Verpa conica var. relhani (Sowerby) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 34 References : Bon p. 327 ; CD 15 ; BK 1 8 ; Marchand 94 ; Eyssartier et Roux p. 1070 Groupe : Helvelles/Morilles Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Morchellaceae Chapeau/Fructification : Chapeau en de a coudre, retourne, ocre miel a brun rougeatre, lisse a ridule irregulieremment. Chair : Fragile, peu epaisse. Odeur faible. Saveur douce. Stipe : Cylindrique, fragile, faiblement granuleux, parfois avec des chinures concentriques. Habitat : Dans les forets humides. Printemps. Peu frequent. Comestibilite : Comestible |
Stereum rugosum Persoon (1794) |
![]() |
Noms francais : Stereum rugueux Synonymes : Stereum rugosum Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 110 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) (nom actuel) Stereum coryli Persoon (1796), Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 1, p. 35 Thelephora rugosa var. ß corylea ( Persoon) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 569 Thelephora rugosa (Persoon) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 569 Thelephora avellana Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 442 Thelephora rudis Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 126 Thelephora juratensis Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 125 Thelephora corylea (Persoon) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 126 Thelephora juniperina Weinmann (1828), in Fries, Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 1, p. 183 Auricularia corylea (Persoon) Johnston (1831), A flora of Berwick-upon-tweed, 2, p. 161 Thelephora laurocerasi Berkeley (1836), The english flora of sir J.E. Smith, fungi, 5(2), p. 173 Stereum avellanum (Fries) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 551 Corticium boltonii Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 558 Corticium juniperinum (Weinmann) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 559 Hymenochaete avellana (Fries) Berkeley (1873), Grevillea, 1(11), p. 168 Stereum boltonii (Fries) Saccardo (1878), Michelia, 1(2), p. 239 Hymenochaete boltonii (Fries) Cooke (1880), Grevillea, 8(48), p. 145 Stereum stratosum Berkeley & Broome (1883), The annals and magazine of natural history, series 5, 12, p. 374 Stereum rugosum var. laurocerasi (Berkeley) J. Stevenson (1886), British fungi (Hymenomycetes), 2, p. 270 Terana boltonii (Fries) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 872 Terana juniperina (Weinmann) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 872 Stereofomes stratosus (Berkeley & Broome) Rick (1930), Egatea, 15, p. 397 Haematostereum rugosum (Persoon) Pouzar (1959), Ceska mykologie, 13(1), p. 13 References : Bon p. 311 ; BK 2 202 ; Marchand 4 330 ; Eyssartier et Roux p. 1018 ; Phillips p. 237 ; Cetto 2 749 ; Julich 2 p. 205 ; BG p. 374 n°601 Groupe : Croutes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Russulales / Stereaceae Chapeau/Fructification : Resupine-adne, arrondi, cupuliforme ou etale, puis largement confluent, repandu sur une grande surface. Chapeau 1-3 cm de projection, 1-3 mm d'epaisseur, irregulier, rigide, ligneux. Surface hymeniale lisse ou inegale, bosselee, mate, blanchatre, ocracee a orange-gris, egalement gris-rose ou grisatre a l'etat imbu ou frais, et rougissant au frottement. Marge superieure flexueuse, assez souvent etroitement reflechie, blanchatre, villeuse, puis glabrescente et brune a stries profondes concentriques dans les individus stratifies. Chair : Consistance coriace, tenace a l'etat frais, dure, crouteuse et cassante a l'etat sec. Habitat : Sur les souches, les troncs, et les branches de feuillus deja morts, cortiques ou non, tels que, Alnus, Betula, Carpinus, Corylus, Fagus, Quercus ... rare sur Abies. Assez commun . Perenne. Toute l'annee. Pourriture blanche assez active. Spores : Ellipsoides-cylindracees, deprimees lateralement, lisses, hyalines, amyloides, 7-9-12 x 2,75-4,5 µm. Basides 20-40-50-(70) x 3-6-(7,5) µm, a 2-4 sterigmates longs de 2-3 µm, non bouclees. Cystides ( gleocystides) abondantes, a paroi mince, a contenu brunatre ou jaune brunatre, 50-70( in litt. 90-150) x 5-7-12 µm. Dimitique : (1)-Hyphes generatrices septees, a paroi mince ou un peu epaisse, 1,5-3,5µm, non bouclees. (2)-Hyphes squelettiques a paroi epaisse, brunes en masse, larges de 3,75-6 jusqu'a 8 µm, non cloisonnees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Assez commun . Perenne. Toute l'annee, avec arret de vegetation par les temps trop secs. Pourriture blanche assez active. Il suffit de meurtrir la surface fertile par frottement ou de l'egratigner pour que les blessures se prennent a rougir. |
Russula densifolia Gillet (1875) |
![]() |
Noms francais : Russule a lames serrees Synonymes : Agaricus adustus densifoliusSecretan (1833), Mycographie Suisse, 1, p. 476 (nom. inval.) Russula densifolia Gillet (1875), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 231, tab. 173 (Basionyme) (nom actuel) Russula nigricans var. densifolia(Gillet) Bataille (1908) [1907], Memoires de la Societe d'emulation du Doubs, serie 8, 2, p. 223 References : BK 6 120 ; CD 1349-408, 90 ; Cetto 1551 ; Galli p. 54 ; Sarnari 164 ; Bon p. 55 ; Marchand 407 ; Eyssartier et Roux p. 166, 172 4eme edition Groupe : Russules Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Russulales / Russulaceae Chapeau/Fructification : 40-70 (100) mm, d'abord bassement convexe et deprime au centre, plus tard ± infundibuliforme ; surface mate et finement veloutee par temps sec, visqueuse et brillante par temps de pluie, blanc-creme au debut, virant bientot a gris-noir ou brun-noir a partir du centre, entierement gris-noir avec l'age, cuticule separable sur 1/3 du rayon ; marge longtemps inflechie, lisse et aigue. Lames/Pores : Creme pale au debut, puis jaune-creme a ochrace pale, largement adnees, peu decurrentes, souvent fourchues ; aretes entieres. Chair : Blanchatre, vite rougissante puis noircissante a la pression. Stipe : 25-60 x 12-20 mm, plein, cylindrique, souvent un peu appointi vers la base ; surface blanche et finement veloutee dans la jeunesse, par la suite reticulee par de fines veinules brunatres, vite rougissante puis noircissante a la pression. Habitat : Sous feuillus et sous coniferes. Spores : 7-8,5 x 5,5-7 µm, subspheriques a ellipsoidales, a verrues (0,5 µm) isolees avec un reseau incomplet. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Saveur douce dans le chapeau et ± acre dans les lames. Odeur de hareng. |
Pleurotus dryinus (Persoon) P. Kummer (1871) |
![]() |
Noms francais : Pleurote du chene ; Pleurote voilee Synonymes : Agaricus dimidiatus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 57, tab. 233 Agaricus dryinus Persoon (1800), Commentarius fungorum Bavariae indigenorum icones pictas, p. 96 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus lepiota Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 229 Dendrosarcus cochlearis Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 108, tab. 20, fig. 1 Dendrosarcus pometi Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 108, tab. 21, fig. 1 Dendrosarcus quercinus Paulet (1808) [1793-1829], Traite des champignons, 2, tab. 18, fig. 3-4 Agaricus corticatus Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 92, n° 116 (nom. illegit.) Agaricus albertinii Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 179 Agaricus corticatus var. b tephrotrichus Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 179 Agaricus dryinus subsp.* gibbosus Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 40 Agaricus tephrotrichus (Fries) Secretan (1833), Mycographie Suisse, 2, p. 444 (nom. inval.) Pleuropus dryinus (Persoon) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 171, n° 2751 Agaricus spongiosus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 130 (nom. illegit.) Agaricus pometi (Paulet) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 132 Agaricus spodoleucus var. albus Fries (1857), Monographia hymenomycetum sueciae, 1, p. 246, 473 Pleurotus dryinus (Persoon) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 104 (nom actuel) Pleurotus albertinii (Fries) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 104 Pleurotus corticatus (Fries) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 104 Pleurotus pometi (Fries) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 112(78) Agaricus pantoleucus Fries (1874), Hymenomycetes europaei sive epicriseos systematis mycologici, p. 172 Pleurotus corticatus var. tephrotrichus (Fries) Gillet (1875), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 340 Pleurotus pantoleucus (Fries) Gillet (1875), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 343 Armillaria corticata subsp.* tephrotricha(Fries) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 23 Clitocybe pantoleuca (Fries) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 84 Clitocybe pometi (Fries) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 85 Clitocybe pometi var. salicetiP. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 85 Armillaria corticata (Fries) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 22 Armillaria dryina (Persoon) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 23 Armillaria spongiosa (Fries) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 23 Armillariella dryina (Persoon) P. Karsten (1881), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(1), p. 4 Armillariella dryina subsp.* corticata(Fries) P. Karsten (1881), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(1), p. 4 Agaricus pometi var. pipaeformisQuelet (1882), in G.E. Bernard, Champignons observes a La Rochelle et dans les environs, p. 86, tab. 44, fig. 1 Pleurotus dryinus var. albertinii(Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 147 Pleurotus spongiosus (Fries) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 340 Pleurotus pometi var. saliceti(P. Karsten) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 349 Pleurotus pometi var. pipaeformis (Quelet) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 350 Armillariella corticata (Fries) P. Karsten (1889), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 48, p. 46 Armillaria lepiota (Albertini & Schweinitz) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 667 Armillaria dimidiata (Schaeffer) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 667 Pleurotus tephrotrichus (Fries) Laplanche (1894), Dictionnaire iconographique des champignons superieurs (Hymenomycetes) qui croissent en Europe, Algerie & Tunisie, p. 267 Armillariella corticola (Fries) Patouillard (1897), Catalogue raisonne des plantes cellulaires de la Tunisie, p. 20 Dendrosarcus corticatus (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 463 Dendrosarcus dimidiatus (Schaeffer) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 463 Dendrosarcus albertinii (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 463 Dendrosarcus pantoleucus (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 464 Dendrosarcus spongiosus (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 464 Pleurotus dimidiatus (Schaeffer) Murrill (1914), North American flora, 10(1), p. 35 Pleurotus corticatus var. albertinii ( Fries) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 441 Pleurotus dryinus f. tephroleucus(Fries) Pilat (1935), Atlas des champignons de l'Europe, 2, Pleurotus, p. 108 Pleurotus dryinus var. corticatus(Fries) Maire (1937), Publicaciones del Instituto botanico, Barcelona, 3(4), p. 65 Pleurotus dryinus var. tephroleucus(Fries) Damblon & Lambinon (1959) [1958], Lejeunia: Revue de botanique, 22, p. 86 Pleurotus dryinus var. pometi (Fries) Reijnders (1973), Coolia, 16(3), p. 63 Lentodiopsis dryina (Persoon) Kreisel (1977), Handbuch fur pilzfreunde, serie 2, 3, p. 72 References : CD 146 ; Bon p. 121 ; Eyssartier et Roux p. 972, 974 Groupe : Pleurotes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Pleurotaceae Chapeau/Fructification : 3-15 cm, blanc, creme, beige a grisatre, tomento-laineux puis ecailleux, jaunissant apres la recolte Lames/Pores : Blanches a creme, fortement decurrentes, peu serrees, un peu anastomosees a la base, jaunissant dans les blessures ou avec l'age Chair : Blanc creme, plus ou moins jaunissant, epaisse. Odeur de polypore Stipe : 1-8 x 1,5-3 cm, blanchatre a base jaunissante, lateral, excentre, developpe, tomenteux avec anneau fragile parfois limite a quelques restes de voile Habitat : Sur bois de feuillus, surtout Quercus, parfois sur Abies. Peu commun Spores : 10-17 x 4-5 µm, cylindracees Comestibilite : Sans interet |
Coriolopsis gallica (Fries) Ryvarden (1972) |
![]() |
Noms francais : Tramete des Gaules Synonymes : Boletus favus Bulliard (1788), Herbier de la France, 9, tab. 421 (nom. illegit.) Poria vulgaris Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 639 (indisponible) Polyporus gallicus Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 345 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Polyporus favus Chevallier (1826), Flore generale des environs de Paris, 1, p. 249 Trametes gallica (Fries) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 489 Trametes stuppeus Berkeley (1841), The annals and magazine of natural history, series 1, 7, p. 453 Polyporus extenuatus Durieu & Montagne (1856), Sylloge generum specierumque plantarum cryptogamarum, p. 166 Trametes hispida Baglietto (1865), Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 2(2), p. 264 Polyporus schulzeri Kalchbrenner (1868), Verhandlungen der kaiserich-koniglichen zoologisch-botanischen Gesellschaft in Wien, 18, p. 431 Trametes hexagonoides Fries (1872), in Quelet, Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 287(272), tab. 22, fig. 2 Polyporus lindheimerii Berkeley & M.A. Curtis (1872), Grevillea, 1(4), p. 50 Antrodia hexagonoides (Fries) P. Karsten (1879), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 5, p. 40 Irpex grossus Kalchbrenner (1881), Grevillea, 10(54), p. 57 Trametes peckii Kalchbrenner (1881), in Peck, The botanical gazette (Crawfordsville), 6(10), p. 274 Polyporus sciurinus Kalchbrenner (1881), in Thumen, Bulletin de la Societe imperiale des naturalistes de Moscou, serie 1, 56(2), p. 117 Bjerkandera sciurina (Kalchbrenner) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 238 Inonotus vulpinus var. schulzeri (Kalchbrenner) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 72 Polyporus sarrazinii Schulzer (1883), Revue mycologique (Toulouse), 5(20), p. 257 Polystictus lindheimerii (Berkeley & M.A. Curtis) Cooke (1886), Grevillea, 14(71), p. 81 Polystictus extenuatus (Durieu & Montagne) Cooke (1886), Grevillea, 14(71), p. 82 Polystictus sciurinus (Kalchbrenner) Cooke (1886), Grevillea, 14(71), p. 81 Polystictus stuppeus (Berkeley) Cooke (1886), Grevillea, 14(71), p. 80 Hexagonia gallica (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 185 Polystictus celottianus Saccardo & Mancini (1888), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 6, p. 249 Hexagonia favus (Chevallier) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 369 Polyporus tyrolensis Saccardo & Cuboni (1888), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 6, p. 136 Trametes extenuata (Durieu & Montagne) Patouillard (1897), Catalogue raisonne des plantes cellulaires de la Tunisie, p. 45 Microporus extenuatus (Durieu & Montagne) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 496 Microporus lindheimerii (Berkeley & M.A. Curtis) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 496 Microporus stuppeus (Berkeley) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 497 ('stupeus') Microporus celottianus (Saccardo & Mancini) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 495 Microporus sciurinus (Kalchbrenner) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 497 Xylodon grossus (Kalchbrenner) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 541 Funalia stuppea (Berkeley) Murrill (1905), Bulletin of the Torrey botanical Club, 32(7), p. 356 Trametes favus (Chevallier) Bresadola (1908), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 6(1), p. 39 Trametes griseopora Lazaro Ibiza (1917), Revista de la real Academia de ciencias exactas, fiscicas y naturales de Madrid, 15(7), p. 371 ('griseoporus') Polyporus hexagonoides (Fries) Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 639 Daedalea hispida (Baglietto) E.H.L. Krause (1928), Basidiomycetum Rostochiensium, p. 55 Trametes quercina f. hexagonoides (Fries) Pilat (1940), Atlas des champignons de l'Europe, 3, Polyporaceae, p. 330 Funalia gallica (Fries) Bondartsev & Singer (1941), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 39(1), p. 62 Daedalea quercina f. hexagonoides (Fries) Bondartsev (1953), Bracket Fungi Europ. USSR & Caucasus, p. 569 Funalia extenuata (Durieu & Montagne) Domanski (1967), Fl. Polska, Grzyby, 3, p. 253 Trametella extenuata (Durieu & Montagne) Domanski (1968), Acta Societatis botanicorum poloniae, 37(1), p. 125 Coriolopsis gallica (Fries) Ryvarden (1972), Norwegian journal of botany, 19(3-4), p. 230 (nom actuel) Coriolopsis extenuata (Durieu & Montagne) Domanski (1974), Mala Flora Grzybow, 1, Basidiomycetes, Aphyllophorales, 1, p. 229 Trametella gallica (Fries) Teixeira (1986), Revista Brasileira de Botanica, 9(1), p. 44 Cerrena gallica (Fries) Zmitrovich (2001), Mycena (Minsk St Petersburg), 1(1), p. 91 References : BK 2 347 ; Cetto 1588 ; Marchand 289 Groupe : Polypores Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Polyporales / Polyporaceae Chapeau/Fructification : Dimidie hispide, strigueux-feutre et en forme de console. Lames/Pores : Trame subereuse noircissante a KOH. Pourriture blanche. Habitat : Preferentiellement sur bois de Frene mais aussi sur d'autres bois (Hetres, peupliers) Comestibilite : Sans interet |
Clitocybe dealbata (Sowerby) P. Kummer (1871) |
![]() |
Noms francais : Clitocybe blanchi Synonymes : Agaricus eburneus Bolton (1788), An history of fungusses growing about Halifax, 1, p. 4, tab. 4, fig. 2 (nom. illegit.) Agaricus agrestis Withering (1792), A botanical arrangement of British plants, Edn 2, 3, p. 289 Agaricus dealbatus Sowerby (1798), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 123 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus michelianus Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 146 Agaricus hololeucus subsp.* epichizus Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 122 Agaricus dealbatus var. d agrestis (Withering) Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 120 Agaricus leucostigma V. Briganti (1848), De fungis regni neapolitani historia, 2, p. 36, tab. 18, fig. 1-2 Clitocybe dealbata (Sowerby) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 121 (nom actuel) Collybia micheliana (Fries) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 238(217) Omphalia dealbata (Sowerby) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 22 Agaricus epichizus (Persoon) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 239 Mycena micheliana (Fries) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 222 Clitocybe rivulosa var. dealbata(Sowerby) Maire (1937), Publicaciones del Instituto botanico, Barcelona, 3(4), p. 79 References : CD 295-216,111, 112, 114 ; Bon p. 137 ; Marchand 33 ; Eyssartier et Roux p. 40, 554, 4eme edition p 570 ; LP p. 121 Groupe : Tricholomes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Incertae sedis Chapeau/Fructification : Chapeau 1,5-6 cm, plat puis legerement deprime, lisse, mat, soyeux, recouvert d'une pruine blanche interrompue par endroits pour former des marbrures concentriques ocre rosatre. Lames/Pores : Lames adnees a faiblement decurrentes, assez serrees, blanches a creme ochrace. Chair : Chair elastique, aqueuse, molle, creme ochrace. Odeur faible de farine. Saveur herbacee ou de moisi. Stipe : Pied 15-40 x 0,3-0,6 cm, cylindrique, blanchatre puis ocre rose brunatre, fibrilleux, farci, plein, plus ou moins elastique. Habitat : Graminicole parmi les herbes des pres, bordures de chemins. Repandu. Spores : Spores elliptiques, lisses, hyalines, 4-5 x 3-3,5 µm. Sporee blanche. Basides cylindriques clavees, tetrasporiques, bouclees. Pas de cystides. Cuticule constituee d'hyphes plus ou moins paralleles bouclees, larges de 2-4 µm, finement granuleuses. Comestibilite : Toxique Commentaires : Synonyme de Clitocybe rivulosa Toxique muscarinique, |
Agaricus semotus Fries (1863) |
![]() |
Noms francais : Agaric solitaire Synonymes : Agaricus semotus Fries (1863), Monographia hymenomycetum sueciae, 2, p. 347 (Basionyme) (nom actuel) Pratella semota (Fries) Gillet (1884), Tableaux analytiques des Hymenomycetes de France (Alencon), p. 129 Psalliota sylvatica var. amethystina Quelet (1885) [1884], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 13(2), p. 280 Pratella comtula var. amethystina(Quelet) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 110 Agaricus amethystinus (Quelet) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 1000 (nom. illegit.) Pratella amethystina (Quelet) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 71 Psalliota semota (Fries) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 119 Agaricus sagatus ss. Cooke (1891), Illustrations of british fungi, 8, n° 1177, tab. 968 Psalliota amethystina (Quelet) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 240 Fungus semotus (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 480 Fungus amethystinus (Quelet) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 479 References : Bon p. 277 ; CD 751-298, 156 ; Eyssartier et Roux p. 270, 278 4eme edition Groupe : Agarics Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Agaricaceae Chapeau/Fructification : Blanchatre a creme, dont le centre est fibrilleux et purpurin. Chair : Odeur anisee assez forte. Habitat : Dans les forets, les pelouses et prairies, les paturages boises, les parcs. Peu commun. Aout-octobre. Spores : 4,5-6 x 3,5-4 µm, elliptiques. Comestibilite : Sans interet |
Russula turci Bresadola (1882) |
![]() |
Noms francais : Russule cocardee ; Russule a odeur iodee Synonymes : Russula turci Bresadola (1882), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 1(2), p. 22, tab. 26 (Basionyme) References : BK 6 206 ; CD 1499-436, 95, 96 ; Cetto 217 ; Galli p. 289 ; Sarnari 1365 ; Bon p. 61 ; Marchand 462 ; Eyssartier et Roux p. 216, 224 4eme edition ; LP p. 403 Groupe : Russules Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Russulales / Russulaceae Chapeau/Fructification : Chapeau 3-10 cm, hemispherique puis plus ou moins deprime au centre. Surface lisse, mate plus ou moins pruineuse, tres visqueuse par temps humide.De couleur non uniforme et variable, violet a centre noiratre ou au contraire plus pale, souvent avec une zone annulaire plus foncee lui donnant un aspect cocarde. Quelquefois avec des tons brunatres vineux et meme franchement rougeatres. Marge striee cannelee. Cuticule separable jusqu'au tiers du rayon. Lames/Pores : Lames etroitement adnees, blanchatres puis nuancees de jaune plus ou moins orange. Chair : Chair blanche a odeur forte d'iode a la base du pied. Saveur douce. Stipe : Stipe 3-8 x 1-2 cm, cylindrique, vite creux, finement ridule longitudinalement, blanc pur, quelquefois lave de rose. Habitat : Surtout sous pins, plus rarement sous epiceas, sur sol plus ou moins acide. Spores : Spores subglobuleuses, 7-9 x 6-7,5 µm a verrues globuleuses a etirees de 0,8 µm de haut, en majorite reticulees. Sporee IIId-IVa. Basides clavees a (1-2)-4 sterigmates. Cheilocystides nombreuses et pleurocystides fusiformes avec ou sans prolongement apical. SBA faible. Cuticule formee de poils courts, cloisonnes et ramifies de 3-5 µm de large meles a des hyphes primordiales cloisonnees, tres incrustees de 3,5-9 µm de large. Commentaires : Odeur d'iode intense a la base du stipe. |
Crepidotus variabilis (Persoon) P. Kummer (1871) |
![]() |
Noms francais : Crepidote variable Synonymes : Agaricus niveus Jacquin (1775), Florae austriacae sive plantarum selectarum in Austriae archiducatu sponte crescentium, 3, p. 48, tab. 288 (nom. illegit.) Agaricus sessilis Bulliard (1783), Herbier de la France, 4, tab. 152 & tab. 581, fig. 3 Merulius niveus J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1431 (nom. illegit.) Agaricus variabilis Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 105 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus resupinatus Sibthorp (1794), Flora oxoniensis, p. 373 (nom. illegit.) Crepidopus variabilis (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 616 Crepidotus variabilis (Persoon) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 74 (nom actuel) Claudopus variabilis (Persoon) Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 426 Claudopus variabilis var. microsporusP. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 289 Dochmiopus variabilis (Persoon) Patouillard (1887), Les hymenomycetes d'Europe, anatomie generale et classification des champignons superieurs, p. 113 Derminus sessilis (Bulliard) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 578 Dochmiopus microsporus (P. Karsten) P. Karsten (1889), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 48, p. 158 Octojuga variabilis (Persoon) Fayod (1889), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 7, 9, p. 409 Hyporrhodius variabilis (Persoon) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 254 Hyporrhodius sessilis (Bulliard) Migula (1912), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 2(2), p. 556 Claudopus multiformis Murrill (1917), North American flora, 10(2), p. 78 Crepidotus microsporus (P. Karsten) Pilat (1948), Atlas des champignons de l'Europe, 6, Monographie des especes europeennes du genre Crepidotus, p. 56 References : Bon p. 245 ; CD 1231-386, 99 ; Eyssartier et Roux p. 986, 1018 4eme edition ; LP p. 92 Groupe : Crepidotes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Crepidotaceae Chapeau/Fructification : Chapeau 0,5-2,5 cm, hemispherique a reniforme, fixe lateralement, a marge aigue, lisse, ondulee a plissee. Surface veloutee, feutree au point d'insertion, blanche a blanc creme. Lames/Pores : Lames larges, adnees,assez serrees, blanches puis brun rosatre. Arete blanche finement ciliee. Chair : blanche, mince. Odeur faible. Saveur fongique douce plus ou moins astringente. Stipe : Pas de stipe. Habitat : Imbriques sur bois et brindilles de feuillus. Spores : Spores plus ou moins cylindriques et verruqueuses de 5,5-7 x 2,5-4μm, gris jaunatre pale. Sporee gris brun fonce. Basides cylindriques a clavees, tetrasporiques, bouclees. Cheilocystides polymorphes: clavees, cylindriques souvent tres noduleuses sinueuses, 20-45 x 4,5-11 µm. Pleurocystides absentes. Cuticule faite d'hyphes bouclees, enchevetrees, larges de 2,5-5 µm. Comestibilite : Sans interet |
Cordyceps militaris (Linnaeus) Link (1833) |
![]() |
Noms francais : Cordyceps militaire Synonymes : Clavaria militaris Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1182 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1823) Clavaria squamosa Lamarck (1778), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 1, 1, p. 125 Sphaeria militaris (Linnaeus) Bolton (1789), An history of fungusses growing about Halifax, 3, p. 128, tab. 128 Clavaria granulosa Bulliard (1791), Herbier de la France, 11, tab. 496, fig. 1 Isaria crassa Persoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 99 Sphaeria militaris var. a simplex Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 1 Xylaria militaris (Linnaeus) Roussel (1806), Flore du Calvados et des terreins adjacens, Edn 2, p. 41 ('Xilaria') Clavaria cicadae Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 423, tab. 192, fig. 7-8 Isaria velutipes Link (1809), Magazin der Gesellschaft naturforschender freunde zu Berlin, 3, p. 20 Isaria velutina Nees (1817), Das system der pilze und Schwamme, 2, p. 23 Hypoxylon militare (Linnaeus) Merat (1821), Nouvelle flore des environs de Paris, Edn 2, 1, p. 137 Corynesphaera militaris (Linnaeus) Dumortier (1822), Commentationes botanicae, p. 92 Cordyceps militaris (Linnaeus) Link (1833), Handbuch zur Erkennung der natuzbarsten und am haufigsten vorkommenden Gewachse, 3, p. 347 (nom actuel) Isaria farinosa var. b crassa (Persoon) Wallroth (1842), Beitrage zur botanik, 1, p. 161 Isaria farinosa var. a velutipes (Link) Wallroth (1842), Beitrage zur botanik, 1, p. 161 Kentrosporium militare (Linnaeus) Wallroth (1842), Beitrage zur botanik, 1, p. 166, tab. 3, fig. 18-21 Kentrosporium clavatum Wallroth (1842), Beitrage zur botanik, 1, p. 167, tab. 3, fig. 22 Torrubia militaris (Linnaeus) Tulasne & C. Tulasne (1865), Selecta fungorum carpologia, 3, p. 6, tab. 1, fig. 19-31 References : Bon p. 336 ; CD 1 Groupe : Clavaires Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Hypocreales / Cordycipitaceae Chapeau/Fructification : Clave, rouge orange, ponctue, 15–70 x 3–10 mm. Stipe : Orange. Habitat : Parasite sur larves d'insectes enterrees (sur lepidopteres : chenilles, pupes ou adultes). Sur mousses en forets et talus frais. Spores : Se fragmentant a maturite. Fragments sporaux 4–7 x 1–1,5 µm. Comestibilite : Sans interet |
Tricholoma ustale (Fries) P. Kummer (1871) |
![]() |
Noms francais : Tricholome brule Synonymes : Agaricus leucophyllus Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 163 (nom. illegit.) Agaricus ustalis Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 122 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus nictitans subsp.* fulvellus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 28 Agaricus fulvellus (Fries) Berkeley (1860), Outlines of british fungology, p. 98 (nom. illegit.) Tricholoma ustale (Fries) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 130 (nom actuel) Tricholoma fulvellum (Fries) Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 93 Gyrophila ustalis (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 11 Tricholoma striatum var. ustale(Fries) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 13 Tricholoma flavobrunneum var. fulvellum (Fries) Sartory & L. Maire (1918), Synopsis du Genre Tricholoma, p. 149 References : BK 3 439 ; Bon p. 159 ; CD 410 ; Cetto 1920 ; Galli p. 205 ; Marchand 882 ; Marchand 883 ; FE 3 p. 549 ; Eyssartier et Roux p. 514 , p. 528 ed. 4 ; LP p. 262 Groupe : Tricholomes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Tricholomataceae Chapeau/Fructification : Chapeau 3-10 cm, convexe a aplati, lisse, visqueux a l'etat humide, collant a l'etat sec, brillant, brun ocre a brun roux, plus fonce au centre, a marge creme, aigue, plus ou moins ondulee, plus ou moins cannelee. Lames/Pores : Lames adnees echancrees, blanc creme puis ochrace pale tachetee de brunatre avec l'age. Chair : Chair blanchatre a creme, brunissant a la coupe. Odeur faible de farine a la coupe. Saveur amarescente. Stipe : Pied 6-12 x 1-2 cm, cylindrique souvent elargi a la base, rigide, elastique. Surface lisse, mate, fibrilleuse, sans zone annulaire. De couleur blanche sous les lames puis creme brunissant vers la base. Habitat : Surtout sous hetres et chenes. Spores : Spores elliptiques, lisses, hyalines, guttulees, 6-8 x 4-5 µm. Sporee creme pale. Basides cylindriques, clavees, tetrasporiques, non bouclees. Pas de cystides. Cuticule faite d'hyphes couchees enchevetrees, larges de 5-6 µm incrustees de brun, faiblement gelifiees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Odeur faible de farine. Calcicole. |
Pisolithus arhizus (Scopoli) Rauschert (1959) |
![]() |
Noms francais : Pisolithe du teinturier ; Pisolithe sans racine (コツブタケ) Synonymes : Lycoperdon tuberosum P. Micheli (1729), Nova plantarum genera, p. 219, tab. 98, fig. 2 (nom. inval.) Lycoperdon conglomeratum P. Micheli (1729), Nova plantarum genera, p. 219, tab. 98, fig. 3 (nom. inval.) Lycoperdon capitatum Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 147 Lycoperdon arrhizon Scopoli (1786), Deliciae florae et faunae insubricae, 1, p. 40, tab. 18 ('arrizon') (Basionyme) Sanctionnement : Persoon (1801) Scleroderma arrhizum (Scopoli) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 152 Scleroderma tinctorium Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 152 Pisolithus arenarius Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 82, tab. 1, fig. 3 Polysaccum acaule de Candolle & F. Desportes (1807), Memoires de la Societe d'agriculture du departement de la Seine, 11, p. 8 Polysaccum crassipes de Candolle & F. Desportes (1807), Memoires de la Societe d'agriculture du departement de la Seine, 11, p. 8 Pisomyces arenarius (Albertini & Schweinitz) Fries & Nordholm (1817), Symbolae Gasteromycetum, 1, p. 4 Pisocarpium arenarium (Albertini & Schweinitz) Nees (1817), Das system der pilze und Schwamme, p. 139 Pisocarpium clavatum Nees (1817), Das system der pilze und Schwamme, p. 138, tab. 13, fig. 131 Polypera arenaria (Albertini & Schweinitz) Persoon (1818), Traite sur les champignons comestibles, p. 116 Polypera clavata (Nees) Persoon (1818), Traite sur les champignons comestibles, p. 116 Polypera crassipes Ficinus (1823), Flora der Gegend um Dresden, Edn 2, 2, p. 306 Polysaccum arenarium (Albertini & Schweinitz) Fries (1827) [1825-26], Stirpes agri femsionensis, 5, p. 81 Polysaccum turgidum Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 53 Polysaccum subarhizum Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 54 Polysaccum pisocarpium Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 54 Polysaccum tuberosum Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 55 Polysaccum conglomeratum Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 55 Polysaccum capsuliferum (Sowerby) Secretan (1833), Mycographie Suisse, 3, p. 373 (nom. inval.) Polysaccum tinctorium (Persoon) Montagne (1840), n P. Barker-Webb & S. Berthelot, Histoire naturelle des Iles Canaries, 3(2), Phytographia canariensis, p. 87, tab. 5, fig. 1 Polysaccum crassipes var. b clavatum (Nees) Rabenhorst (1844), Deutschlands kryptogamen-flora, 1, p. 294 Polysaccum arrhizum (Scopoli) Rabenhorst (1844), Deutschlands kryptogamen-flora, 1, p. 294 Polysaccum australe Leveille (1848), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 9, p. 136, tab. 9, fig. 3 Polysaccum boreale P. Karsten (1866), Fungi Fenniae exsiccati, 6, n° 570 Polysaccum leptothecum Reichardt (1866), Verhandlungen der kaiserich-koniglichen zoologisch-botanischen Gesellschaft in Wien, 16, p. 373 Polysaccum marmoratum Berkeley (1872) [1873], The journal of the linnean Society, botany, 13, p. 171 Pisocarpium crassipes (de Candolle & F. Desportes) Hazslinszky (1877) [1875-76], Mathematikai es termeszettudomanyi kozlemenyek, vonatkozolag a hazai vizsonyokra, 13, p. 8 Polysaccum arenarium var. crassipes (de Candolle & F. Desportes) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 243 Polysaccum pisocarpium var. rafinesquii De Toni (1888), in Saccardo, Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 7, p. 148 Pisolithus crassipes (de Candolle & F. Desportes) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 706 Scleroderma umbrinum Cooke & Massee (1890), Grevillea, 19(90), p. 45 ('umbrina') Lycoperdodes crassipes (de Candolle & F. Desportes) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 859 Lycoperdodes conglomeratum (Fries) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 859 Lycoperdodes australe (Leveille) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 859 Lycoperdodes arhizus (Scopoli) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 859 Lycoperdodes boreale (P. Karsten) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 859 Lycoperdodes tuberosum (Fries) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 859 Lycoperdodes leptothecum (Reichardt) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 859 Lycoperdodes marmatorum (Berkeley) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 859 Lycoperdodes turgidum (Fries) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 859 Pisolithus australis (Leveille) E. Fischer (1900), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 338 Pisolithus marmoratus (Berkeley) E. Fischer (1900), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 338 Polysaccum pusillum Hariot & Patouillard (1903), Journal de botanique, Paris, 17(1), p. 13 Polysaccum umbrinum (Cooke & Massee) Lloyd (1905), Mycological writings, 1, the Lycopodaceae of Australia, New Zealand and neighboring islands, p. 13 Pisolithus kisslingii E. Fischer (1907) [1906], Mitteilungen der naturforschenden Gesellschaft in Bern, 1906, p. 118 Pisolithus turgidus (Fries) Migula (1912), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 2(2), p. 765 Pisolithus tuberosus (Fries) Migula (1912), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 2(2), p. 765 Polysaccum kisslingii (E. Fischer) Saccardo & Trotter (1912), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 21, p. 492 Polysaccum arenarium var. acaule (de Candolle & F. Desportes) Bigeard & H. Guillemin (1913), Flore des champignons superieurs de France, 2, p. 537 Polysaccum pygmaeum Lloyd (1924), Mycological writings, 7, mycological notes n° 73, p. 1306 Pisolithus tinctorius (Persoon) Coker & Couch (1928), The Gasteromycetes of the Eastern United States and Canada, p. 170, tab. 96-97 Melanogaster tuberosum (Fries) Zeller & C.W. Dodge (1936), Annals of the Missouri botanical Garden, 23(4), p. 654 Pisolithus tinctorius f. turgidus (Fries) Pilat (1958), Flora CSR : Gasteromycetes, p. 581 Pisolithus tinctorius f. clavatus (Nees) Pilat (1958), Flora CSR : Gasteromycetes, p. 581 Pisolithus tinctorius f. pisocarpium (Fries) Pilat (1958), Flora CSR : Gasteromycetes, p. 581 Pisolithus tinctorius f. conglomeratus (Fries) Pilat (1958), Flora CSR : Gasteromycetes, p. 582 Pisolithus tinctorius f. tuberosa (Fries) Pilat (1958), Flora CSR : Gasteromycetes, p. 582 Pisolithus tinctorius f. olivaceus (Fries) Pilat (1958), Flora CSR : Gasteromycetes, p. 582 Pisolithus arhizus (Scopoli) Rauschert (1959), Zeitschrift fur pilzkunde, 25(2), p. 51 (nom actuel) References : CD 1724-482, 68 ; Cetto 357 ; Marchand 183 ; Bon p. 303 ; Phillips p. 251 ; IH2 865 ; Yoshimi 89 ; IOH p. 501 ; Mycotaxon 112 p. 306 Groupe : Vesses de loup Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Boletales / Pisolithaceae Chapeau/Fructification : 3-10 x 2-3 cm, subglobuleux a piriforme, souvent turbine a la base. Peridium simple, mince (1 mm), sec, bossele et plus ou moins rugueux, jaune ocrace souvent macule de fauve roussatre ou de brun verdatre sale, noircissant au froissement, dur mais devenant tres friable, bientot rompu a partir du sommet en plaquettes polygonales. Chair : Pateuse puis pulverulente, constituee d'une multitude de logettes en alveoles brun rougeatre a cloisons steriles, minces, molles, garnis de peridioles ellipsoides, revetues d'un duvet jaune. Une coupe verticale du carpophore montre trois zones concentriques differentes etagees: - petits peridioles jaunes immatures a la base, - plus grands (2 x 5 mm), brun noiratre et succulents dans la partie mediane, - secs, pulverulents, brun jaunatre au sommet. Saveur douce. Odeur fongique agreable. Stipe : Subsessile ou muni d'un pied court (1,5-3 cm) enfoui dans le sable, plein et dur, epais de 1-2,5 cm, plus ou moins ramifie pour contourner les obstacles, garni d'un mycelium basal en chevelu brunatre. Habitat : Cosmopolite (Europe, Afrique, Asie, Mexique, Japon...) quoi qu'assez rare, du printemps a l'automne dans les sols pauvres, secs et chauds, souvent sablonneux, les terrils, clairieres des pinedes ou chenaies, a tendance calcifuge. Spores : globuleuses, 7(9)-12-(13) µm, aculeolees, ornees d'epines de 1-1,5 µm de long, 0-1 grosse guttule, jaunatre sombre. Basides piriformes a 2-6 spores. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Peut-etre introduit en Europe depuis l'Australasie avec l'eucalyptus, son aire de repartition s'etend regulierement vers le nord (il a atteint l'Irlande en 1985). Consomme a l'etat jeune selon Marchand, notamment pele et seche en lanieres, pour colorer (l'epithete "tinctorius" = du teinturier" se refere a l'usage en ebenisterie du pigment brun olivace extrait du gelin de la paroi des pseudoperidioles) en brun, mais aussi pour aromatiser les sauces et potages. Pisolithus arhizus est le chef de file d'un complexe de plusieurs taxons tres semblables morphologiquement. |
Peziza varia (Hedwig) J.F. Gmelin (1792) |
![]() |
Noms francais : Pezize variable Synonymes : Octospora varia Hedwig (1789), Descriptio et adumbratio microscopico-analytica muscorum frondosorum, 2, p. 22, tab. 6, fig. d (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Octospora variabilis Baumgarten (1790), Flora lipsiensis, p. 643 Peziza varia (Hedwig) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2(2), p. 1452 (nom actuel) Peziza cerea Sowerby (1795), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 3 Peziza micropus Persoon (1800), Icones et descriptiones fungorum minus cognitorum, 2, p. 30, tab. 8, fig. 3 Peziza verrucosa Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 646 Macroscyphus cereus (Sowerby) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 672 Plicaria cerea (Sowerby) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 327 Pustularia micropus (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 328 Pustularia vesiculosa var. cerea (Sowerby) Rehm (1874), Ascomyceten, 5, n° 201 Peziza cocotina Cooke (1876), Grevillea, 5(34), p. 61 Aleuria cerea (Sowerby) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 44 Pustularia cerea (Sowerby) Rehm (1882), Ascomycetes lojkani lecti in Hungaria, Transsylvania et Galicia, p. 3 Peziza stevensoniana Ellis (1882), in Rehm, Ascomycetes lojkani lecti in Hungaria, Transsylvania et Galicia, p. 3 ('stephensoniana ') (nom. inval.) Peziza vesiculosa subsp.* cerea (Sowerby) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 115 Aleuria micropus (Persoon) Gillet (1886), Champignons de France, les discomycetes, p. 204 Lachnea cocotina (Cooke) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 206 Sarcoscypha cocotina (Cooke) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 158 Otidea micropus (Persoon) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 98 Discina repanda subsp.* stevensoniana Ellis ex Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 100 ('stephensoniana ') Humaria varia (Hedwig) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 142 Peziza pustulata ss. J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 41 Geopyxis varia (Hedwig) Rehm (1894), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 975 Geopyxis micropus (Persoon) Rehm (1894), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 975 Geopyxis verrucosa (Persoon) Rehm (1894), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 976 Pustularia stevensoniana (Ellis ex Saccardo) Rehm (1894), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 1019 Geopyxis cocotina (Cooke) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 380 Discina stevensoniana (Ellis ex Saccardo) Oudemans (1903), Nederlandsch kruidkundig archief, serie 3, 2(4), p. 864 Aleuria varia (Hedwig) Boudier (1904), Icones mycologicae, liste preliminaire, p. (2) Plicaria repandoides Rehm (1906) [1905], Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 3(6), p. 518 Aleuria cerea var. cocotina(Cooke) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 44 Pachyella barlaeana var. stephensoniana(Ellis ex Saccardo) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 50 ('stephensonii') Plicaria vesiculosa var. cerea (Sowerby) D.S. Hone (1909), Minnesota botanical studies, 4(2), p. 78 Peziza repandoides (Rehm) Saccardo & Trotter (1913), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 22, p. 614 Plicaria crenulata Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 867 Pustularia vesiculosa var. stevensoniana (Ellis ex Saccardo) Keissler (1922), Annalen des naturhistorischen museums in Wien, 35, p. 12 Plicaria micropus (Persoon) Banhegi (1939), Borbasia, 1, p. 85 Galactinia vesiculosa f. cerea (Sowerby) Svrcek (1960), Ceska mykologie, 14(4), p. 219 Galactinia micropus (Persoon) Svrcek (1962), Ceska mykologie, 16(2), p. 111 Galactinia cerea (Sowerby) Le Gal (1962), Bulletin de la Societe mycologique de France, 78, p. 208 Galactinia varia (Hedwig) Le Gal (1962), Bulletin de la Societe mycologique de France, 78, p. 210 References : Donad. 21 ; Gr. 103 ; Boud. 267 ; BK 1 53 ; Dennis V ; Cetto 1219 ; LP p. 1320 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pezizaceae Chapeau/Fructification : Fructification de 2-6 cm de diametre en forme de coupe s'etalant a maturite. Marge ondulee, legerement crenelee. Hymenium lisse, couleur ochrace noisette. Face externe blanchatre finement furfuracee. Chair : Chair blanchatre presentant une trame stratifiee dont la couche centrale apparait sous l'aspect d'une ligne foncee a la loupe. Stipe : Court, pratiquement inexistant. Habitat : Sur le sol avec debris organiques, bois en decomposition. Spores : Spores elliptiques, lisses, hyalines, non guttulees, 14-16 x 8-10 µm. Asques octospores amyloides, 250-300 x 12-13 µm. Paraphyses septees, plus ou moins moniliformes avec l'age et a cellule terminale etroite. Comestibilite : Sans interet Commentaires : D'apres Karen Hansen & al. (2002), Mycological research, 106(8), p. 895, Peziza cerea et Peziza micropus sont des synonymes |
Cerioporus varius (Persoon) Zmitrovich & Kovalenko (2016) |
![]() |
Noms francais : Polypore variable Synonymes : Boletus leptocephalus Jacquin (1778), Miscellanea austriaca, 1, p. 142, tab. 12 Boletus elegans Bulliard (1781), Herbier de la France, 2, tab. 46 Boletus calceolus Bulliard (1787), Herbier de la France, 8, tab. 360 & tab. 445, fig. 2 Boletus lateralis Bolton (1788), An history of fungusses growing about Halifax, 2, p. 83, tab. 83 Boletus pallescens Schrader (1792), in J.F. Gmelin, Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1433 Boletus nummularius var. ß lateralis(Bolton) Schrader (1794), Spicilegium florae germanicae, 1, p. 153 Boletus varius Persoon (1796), Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 1, p. 85 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Boletus badius var. ß calceolus (Bulliard) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 523 Polyporus nummularius var. γ minimus Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 123 Polyporus varius (Persoon) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 352 Grifola badia var. calceoliformisGray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 644 Polyporus leptocephalus (Jacquin) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 349 Grifola varia (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 644 Coltricia leptocephala (Jacquin) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 645 Polyporus varius var. γ minimus(Fries) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 353 Polyporus varius var. a badiusPersoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 51 Polyporus leprodes Rostkovius (1828), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 4(16-17), p. 33, tab. 15 Polyporus calceolus (Bulliard) Balbis (1828), Flore lyonnaise ou description des plantes qui croissent dans les environs de Lyon et sur le Mont-Pilat, 2, p. 279 Polyporus elegans (Bulliard) Trog (1832), Flora oder botanische zeitung (Regensburg), 15(2), 35, p. 553 Polyporus elegans subsp.* minimus(Fries) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 441 Polyporus boltonii Rostkovius (1848), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 6(28), p. 47, tab. 24 Polyporus elegans var. minimus (Fries) Gillet (1877), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 668 Polyporellus elegans (Bulliard) P. Karsten (1879), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 5, p. 37 Polyporellus leptocephalus (Jacquin) P. Karsten (1879), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 5, p. 38 Polyporellus varius (Persoon) P. Karsten (1879), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 5, p. 37 Polyporellus leptocephalus var. terrigenus P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 30 Polyporellus elegans var. minimus (Fries) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 33 Polyporellus varius subsp.* leprodes (Rostkovius) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 32 Polyporus varius var. leprodes (Rostkovius) G. Winter (1882) [1884], Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(1), p. 444 Polyporus guilfoylei Berkeley & Broome (1883), The transactions of the linnean Society of London, series 2, 2(3), botany, p. 58 Polyporus melanopus var. leprodes(Rostkovius) Cooke (1885), Grevillea, 13(67), p. 83 Leucoporus leptocephalus (Jacquin) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 166 Leucoporus calceolus (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 165 Leucoporus calceolus var. elegans (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 165 Melanopus elegans (Bulliard) Patouillard (1887), Les hymenomycetes d'Europe, anatomie generale et classification des champignons superieurs, p. 137 Melanopus varius (Persoon) Patouillard (1887), Les hymenomycetes d'Europe, anatomie generale et classification des champignons superieurs, p. 137 Polyporus melanopus subsp.* leprodes (Rostkovius) Saccardo (1888), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 6, p. 81 Polyporus varius var. elegans (Bulliard) Gillot & Lucand (1890), Societe d'histoire naturelle d'Autun, Bulletin, 3, p. 151 Polyporus minimus (Fries) Laplanche (1894), Dictionnaire iconographique des champignons superieurs (Hymenomycetes) qui croissent en Europe, Algerie & Tunisie, p. 277 (nom. illegit.) Melanopus guilfoylei (Berkeley & Broome) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des Hymenomycetes, p. 80 ('guylfoylei') Polyporus podlachicus Bresadola (1903), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 1(1), p. 73 Melanopus noackianus Patouillard (1907), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 5(4), p. 365 Polyporus noackianus (Patouillard) Saccardo & Trotter (1912), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 21, p. 266 Polyporus gintlianus Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 687 Polyporus varius var. montanus Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 667 Polyporus magnovarius Lloyd (1923), Mycological writings, 7, mycological notes n° 69, p. 1192 Petaloides guilfoylei (Berkeley & Broome) Torrend (1924), Broteria, revista de sciencias naturaes do Collegio de S. Fiel, serie botanica, 21(1), p. 28 Melanopus varius subsp.* elegans(Bulliard) Bourdot & Galzin (1928) [1927], Hymenomycetes de France. Heterobasidies- Homobasidies Gymnocarpes, p. 527 Melanopus varius subsp.* podlachicus (Bresadola) Bourdot & Galzin (1928) [1927], Hymenomycetes de France. Heterobasidies- Homobasidies Gymnocarpes, p. 529 Polyporus varius subsp.* elegans (Bulliard) Donk (1933), Mededeelingen van de Nederlandsche mycologische vereeniging, 22, p. 139 Polyporellus elegans var. podlachicus (Bresadola) Pilat (1936), Beihefte zum botanischen centralblatt, zweite abteilung, 56(1-2), p. 73 Polyporellus varius var. podlachicus (Bresadola) Pilat (1937), Atlas des champignons de l'Europe, 3, Polyporaceae, p. 110 Polyporus rhoadsii Murrill (1938), Bulletin of the Torrey botanical Club, 65, p. 653 Polyporus varius var. podlachicus(Bresadola) Bondartsev (1953), Bracket Fungi Europ. USSR & Caucasus, p. 452 Cerioporus leptocephalus (Jacquin) Zmitrovich & Kovalenko (2016), International journal of medicinal mushrooms, 18(1), p. 33 Cerioporus varius (Persoon) Zmitrovich & Kovalenko (2016), International journal of medicinal mushrooms, 18(1), p. 33 (nom actuel) References : Bon p. 315 ; CD 106 ; Eyssartier et Roux p. 1030 ; BK 2 n° 423 p. 330 Groupe : Polypores Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Polyporales / Polyporaceae Chapeau/Fructification : arrondi, convexe dans la jeunesse puis aplati ou turbine a maturite, 1-5-(8) cm de diametre. Surface lisse, glabre, mate, ridulee vers la marge, ocre-jaune dans la jeunesse puis brun orange en vieillissant. Marge ondulee, sinueuse, crenelee, aigue et mince. Lames/Pores : arrondis a anguleux, (4)-5-(6)/mm. Tubes 0,5-2 mm, decurrents. Chair : 2-5 mm d'epaisseur, blanche, subereuse, tenace. Odeur agreable. Saveur douce. Stipe : Central ou excentrique, cylindrique ou faiblement conique, 10-40-(50) x 3-10 mm, creme a brunatre, lisse, mat. Zone noire, mate et nettement limitee caracteristique a la base du pied. Habitat : Sur bois mort de feuillus surtout saule, hetre et aune blanc. Spores : elliptiques, lisses, hyalines, guttulees, 9-11 x 3,5-4 µm, non amyloides. Basides clavees, tetrasporiques, non bouclees. Absence de cystides. Systeme dimitique: Hyphes generatrices larges de 2-5 µm, cloisonnees, majoritairement bouclees. Hyphes squelettiques a paroi epaisse, ramifiees, larges de 2,5-6 µm. Comestibilite : Sans interet |
Xylaria polymorpha (Persoon) Greville (1824) |
![]() |
Noms francais : Xylaire polymorphe Synonymes : Valsa clavata Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 398 Sphaeria carcharias var. ß obtusa Weigel (1772), Observationes botanicae, p. 49, tab. 3, fig. 6 Sphaeria digitata O.F. Muller (1782), Flora danica, 15, p. 6, tab. 900 (nom. illegit.) Xylaria clavata (Scopoli) Schrank (1789), Baiersche flora, 2, p. 566 Clavaria hybrida Bulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 440, fig. 1 Sphaeria carcharias J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1474 Clavaria carcharias (J.F. Gmelin) Retzius (1795), Florae scandinaviae prodromus, Edn 2, p. 323 Sphaeria polymorpha Persoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 17, 114 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1823) Clavaria digitata (O.F. Muller) Holmskjold (1799), Beata ruris otia fungis danicis, 2, p. 64 Hypoxylon polymorphum (Persoon) Merat (1821), Nouvelle flore des environs de Paris, Edn 2, 1, p. 138 Xylosphaera polymorpha (Persoon) Dumortier (1822), Commentationes botanicae, p. 92 Sphaeria digitata var. ß polymorpha(Persoon) Pollini (1824), Flora veronensis quam in prodomum florae italiae septentrionalis, 3, p. 757 Xylaria polymorpha (Persoon) Greville (1824), Flora edinensis, p. 355 (nom actuel) Xylaria corrugata Hariot & Patouillard (1903), Journal de botanique, Paris, 17(1), p. 13 References : Bon p. 335 ; CD 6 ; Marchand 400 ; Eyssartier et Roux p. 1074 Groupe : Xylaires Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Xylariales / Xylariaceae Chapeau/Fructification : Fructification en forme de massue irreguliere, brun fonce a noire, jusqu'a 10cm de long. Surface recouverte de verrues rugueuses. Chair : Chair fibreuse blanche a la coupe. Stipe : Substipite Habitat : Poussant sur bois. Souvent plusieurs exemplaires groupes en touffe. |
Peziza vesiculosa Bulliard (1790) |
![]() |
Noms francais : Pezize vesiculeuse Synonymes : Helvella lycoperdoides Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 480 ('Elvela ') Octospora lycoperdoides (Scopoli) Timm (1788), Florae megapolitanae prodomus, p. 260 Peziza vesiculosa Bulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 457, fig. 1 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) (nom actuel) Peziza lycoperdoides (Scopoli) Lamarck (1804), Encyclopedie methodique, Botanique, 5, p. 204 Scodellina vesiculosa (Bulliard) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 669 Peziza incisa Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 230 Peziza otites umbrina Secretan (1833), Mycographie Suisse, 3, p. 297 (nom. inval.) Peziza badia Secretan (1833), Mycographie Suisse, 3, p. 296 (nom. inval.) Pustularia vesiculosa (Bulliard) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 329 Aleuria vesiculosa (Bulliard) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 45 Peziza doloris Roumeguere (1879), Fungi gallici exsiccati, n° 447 Peziza spencerii Colenso (1890) [1889], Transactions and proceedings of the New Zealand Institute, 22(58), p. 458 Lachnea spencerii (Colenso) Saccardo (1895), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 11, p. 400 Plicaria vesiculosa (Bulliard) D.S. Hone (1909), Minnesota botanical studies, 4(2), p. 77 Galactinia vesiculosa (Bulliard) Le Gal (1953), Prodrome a une flore mycologique de Madagascar et Dependances, 4, p. 33 References : Donad. 28 ; Gr. 86 ; FF 545 ; Boud. 257 ; Marchand 387 ; BK 1 54 ; RdM 94 ; Dennis V ; CD 28 ; Bon p. 331 var. saccata : RdM (1992) ; Donad. 30 ; LP p.1321 var. minor : Gr. 86 var. var. stercoricola : Donad. 33 ; Eyssartier et Roux p. 1068 (1ere ed.) ou 1100 (4eme ed.). Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pezizaceae Chapeau/Fructification : d'abord close et globuleuse, s'ouvrant par une perforation apicale arrondie puis se dechirant sans jamais s'etaler. Marge enroulee, irregulierement dechiree. Hymenium lisse, vesiculeux au centre, brun clair. Face externe ocracee blanchatre, furfuracee. Chair : cassante et pale. Habitat : Souvent sur paille Spores : lisses, hyalines, elliptiques, certaines avec des micro-guttules. Comestibilite : Sans interet Commentaires : var. saccata Fr. a chair plus epaisse et hymenium brun, ride, veine : Gr. 86 ; var. minor Sacc. |
Clavulinopsis corniculata (Schaeffer) Corner (1950) |
![]() |
Noms francais : Clavaire cornue Synonymes : Clavaria muscoides Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1183 Clavaria corniculata Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 117, tab. 173 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Clavaria fastigiata Bulliard (1787), Herbier de la France, 8, tab. 358, fig. D-E (nom. illegit.) Ramaria muscoides (Linnaeus) Holmskjold (1790), Beata ruris otia fungis danicis, 1, p. 87, tab. 22 Clavaria coralloides var. 2 luteaBulliard (1791), Histoire des champignons de la France, 1, p. 201, tab. 222, tab. 496, fig. O,Q Clavaria furcata var. ß lunulataPersoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 52 Clavaria furcataPersoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 52 (nom. illegit.) Clavaria pratensis Persoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 51, tab. 4, fig. 5 Ramaria pratensis (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 655 Ramaria corniculata (Schaeffer) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 655 Clavaria vitellina Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 170 Clavaria helvola var. ß dispar Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 181 Merisma pratense (Persoon) Sprengel (1827), Systema vegetabilium, Edn 16, 4(1), p. 497 Merisma corniculatum (Schaeffer) Sprengel (1827), Systema vegetabilium, Edn 16, 4(1), p. 495 Corallium pratense (Persoon) G. Hahn (1883), Der pilzsammler; oder, Anleitung zur kenntniss der wichtigsten pilze Deutschlands und der angrenzenden lander, Edn 1, p. 73 Ramaria fastigiata (Bulliard) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 466 Clavaria similes Peck (1890) [1889], Annual report of the New York state Museum of natural history, 43, p. 24 (nom. illegit.) Clavaria peckii Saccardo (1891), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 9, p. 249 Clavaria fellea Peck (1898), Annual report of the New York state Museum of natural history, 51, p. 292 Clavaria caloceriformis Oudemans (1902), Beihefte zum botanischen centralblatt, 11(8), p. 525 (Basionyme) Clavaria corniculata var. pratensis (Persoon) Cotton & Wakefield (1919) [1918], Transactions of the British mycological Society, 6(2), p. 182 Ramaria dichotoma Velenovský (1939), Novitates mycologicae, p. 161 Ramaria concreta Velenovský (1939), Novitates mycologicae, p. 161 Ramaria echinata Velenovský (1939), Novitates mycologicae, p. 161 Donkella corniculata (Schaeffer) Doty (1950), Lloydia, 13, p. 14 Clavulinopsis corniculata (Schaeffer) Corner (1950), A monograph of Clavaria and allied genera: Annals of botany memoirs, 1, p. 362, pl. 10, fig. 1 (nom actuel) Clavulinopsis corniculata f. bispora Corner (1955), in Pilat, Sbornik Narodniho muzea v Praze, rada B, Prirodni vedy, 11(2), p. 25 Ramariopsis corniculata (Schaeffer) R.H. Petersen (1978), Mycologia, 70(3), p. 668 References : Bon p. 309 ; Phillips p. 258 ; BK 2 446 ; Eyssartier et Roux p. 1012 ; Funghi Clavarioidi 1 p. 372 Groupe : Clavaires Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Clavariaceae Chapeau/Fructification : Jaune d’œuf a jaune ochrace, tronc grele, plus pale, bientot divise en rameaux dichotomes, bifurques 2-3 fois, en bois de cerf ou en candelabre, extremites recourbees en croissant ; buisson ramifie peu charnu de 1.5-6(-8) cm de hauteur et 0.5-4 cm de largeur, greles ou denses. Tronc allonge dilate au sommet en rameaux courts, fascies, subdigites. Dernieres ramifications en U. Chair : Tenace et ferme. Odeur de farine constante, rarement faible, saveur amere. Stipe : 0,7-2,5 x 0,3-0,4 cm, jaune avec un important coton mycelien. Habitat : Dans l'herbe des prairies, des pres, dans les forets de feuillus ou les bois moussus. Gregaire, en touffes. D'octobre a novembre. Peu frequent. Spores : Hyalines, globuleuses, apiculees a la base, 4,5-7 x 5-6,5 µm, uniguttulees. Basides 50-60 x 8-9 µm, a 2-4 sterigmates droits, longs de 6-8 µm. Hyphes 3-8 µm, assez regulieres, paralleles, non coherentes. Comestibilite : Sans interet |
Calocera cornea (Batsch) Fries (1827) [1825-26] |
![]() |
Noms francais : Calocere petite-corne ; Calocere cornee Synonymes : Clavaria cornea Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 139 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Clavaria medullaris Holmskjold (1790), Beata ruris otia fungis danicis, 1, p. 80 Clavaria aculeiformis Bulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 463, fig. 4 Clavaria striata Hoffmann (1795), Flore de l'Allemagne, 2, tab. 7, fig. 1 (nom. illegit.) Clavaria cornea var. ß cinctaPersoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 54 Clavaria cornea var. ß aculeiformis(Bulliard) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 596 Clavaria cornea va r. ß striata (Hoffmann) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 596 Tremella palmata Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 442 Clavaria cornea var. a communis Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 288 Corynoides cornea (Batsch) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 654 Calocera palmate (Schumacher) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 219 (obs.) Tremella aculeiformis (Bulliard) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 106 Calocera aculeiformis (Bulliard) Chevallier (1826), Flore generale des environs de Paris, 1, p. 112 Calocera cornea (Batsch) Fries (1827) [1825-26], Stirpes agri femsionensis, 4, p. 67 (nom actuel) Calocera pilipes Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 183 Clavaria cincta (Persoon) Secretan (1833), Mycographie Suisse, 3, p. 252 (nom. inval.) Calocera stricta var. a truncorum Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 581 Calocera striata (Hoffmann) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 582 Calocera nigripes Sydow & P. Sydow (1909), in De Wildeman, Annales du Musee du Congo, botanique, serie 5, 3(1), p. 8 Calocera cornea var. minima Coker (1920), Journal of the Elisha Mitchell scientific Society, 35(3-4), p. 182, tab. 65 Calocera rufa Lloyd (1922), Mycological writings, 7, mycological notes n° 67, p. 1150, fig. 2228 Guepinia brefeldii Lloyd (1923), Mycological writings, 7, mycological notes n° 70, p. 1229, fig. 2556-2557 Calocera vermicularis Lloyd (1923), Mycological writings, 7, mycological notes n° 69, p. 1209 Calopposis nodulosa Lloyd (1925), Mycological writings, 7, mycological notes n° 74, p. 1339, fig. 3116 Calopposis damaecornis Lloyd (1925), Mycological writings, 7, mycological notes n° 74, p. 1340, fig. 3120-3121 References : Bon p. 325 ; CD 56 ; Eyssartier et Roux p. 1014 Groupe : Clavaires Classification : Basidiomycota / Dacrymycetes / Dacrymycetales / Dacrymycetaceae Chapeau/Fructification : Petites "cornes" simples ou fourchues, a chair coriace. Un peu grasses au toucher par temps humide. 0.3 a 1.3 cm de hauteur par 0.1 a 0.2 cm de largeur. Habitat : Sur bois mort, surtout de feuillus. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Saveur douce, odeur faible. |
Trechispora farinacea (Persoon) Liberta (1966) |
![]() |
Synonymes : Hydnum farinaceum Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 562 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Hydnum crustosum Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 394 (nom. illegit.) Xylodon farinaceum (Persoon) Chevallier (1826), Flore generale des environs de Paris, 1, p. 272 Odontia farinacea (Persoon) Quelet (1879), Bulletin de la Societe botanique de France, 26, p. 231 Acia farinacea (Persoon) P. Karsten (1879), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 5, p. 42 Odontina farinacea (Persoon) Patouillard (1887), Les hymenomycetes d'Europe, anatomie generale et classification des champignons superieurs, p. 147 Corticium submutabile Hohnel & Litschauer (1907), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 116, p. 822 Grandinia farinacea (Persoon) Bourdot & Galzin (1914), Bulletin de la Societe mycologique de France, 30(2), p. 253 Hypochnus submutabilis (Hohnel & Litschauer) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 658 Phlebiella farinacea (Persoon) Bondartsev & Singer (1953), Bracket Fungi Europ. USSR & Caucasus, p. 51 Cristella submutabilis (Hohnel & Litschauer) Donk (1957), Fungus, Officieel orgaan van de nederlandsche mycologische vereniging, 27(1-4), p. 20 Cristella farinacea (Persoon) Donk (1957), Fungus, Officieel orgaan van de nederlandsche mycologische vereniging, 27(1-4), p. 20, 22 Trechispora farinacea (Persoon) Liberta (1966), Taxon, 15(8), p. 318 (nom actuel) Trechispora submutabilis (Hohnel & Litschauer) Parmasto (1968), Conspectus systematis corticiacearum (Tartu), p. 46 References : Julich 147 ; BK 2 p. 124 ; BG p. 412 n° 648 Groupe : Polypores Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Trechisporales / Hydnodontaceae Chapeau/Fructification : Largement etale, mince, floconneux ou membraneux-mou, blanc de neige, puis creme, jusqu'a creme chamois ; marge byssoide ou himantioide, finement fibrilleuse ou simplement pruineuse subindeterminee, et parfois parcourue par des rhizomorphes. Lames/Pores : Aiguillons serres, subules, 1-2 mm, rarement dentes, quelquefois confluents-cristules, ou granuleux-subglebuleux, tres mous et fragiles, termines par des hyphes steriles. Chair : Consistance lache, tendre. Trame chargee d'oxalate. Habitat : Sur bois caries de feuillus et de coniferes, a la face infere des branches tombees ainsi que dans les anfractuosites des souches creuses, sur feuilles, humus, et pierres surtout dans les lieux frais. Spores : Ovales-elliptiques, echinulees, hyalines, uni- a biguttulees, 3,5-4-(4,5) x 2,5-3-(4) µm. Basides cylindriques clavees, parfois un peu etranglees, a 2-4 sterigmates longs de 3-4,5µm. Pas de cystide. Monomitique : Hyphes larges 1,5-4 µm, a parois tres minces, septees-noduleuses avec renflements ampullaces au niveau des cloisons, bouclees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Tout au long de l'annee. Repandu et tres commun. Remarques : Peu lignivore, vient sur les bois attaques par d'autres champignons. Anecdote : Sur un parquet de chene a Paris ; habitat insolite, qui n'a modifie ni ses caracteres, ni sa lesion qui reste au moins bien superficielle. |
Russula amara Kučera (1927) |
![]() |
Noms francais : Russule mamelonnee ; russule amere Synonymes : Agaricus caeruleus Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 445 (nom. illegit.) Russula caerulea Zawadski (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 166, n° 2637 Russula amoenata Britzelmayr (1885), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 28, p. 142, fig. 21, 84 Russula umbonata Gillet (1898), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, suppl., tab. 602 Russula amara Kučera (1927), Mykologický sbornik, 7(3-4), p. 50 (Basionyme) (nom actuel) References : BK 6 103 ; CD 1503-436, 96 ; Galli p. 393 ; Sarnari 1447 ; Bon p. 67 ; Marchand 484 ; Eyssartier et Roux p. 216, 224 4eme edition Groupe : Russules Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Russulales / Russulaceae Chapeau/Fructification : 50-100 (120) mm, obtusement conique au debut, puis pulvine a aplani et toujours visiblement mamelonne ; surface lisse a un peu ridulee radialement, brun-violet a violet pourpre, plus foncee a noire au centre, visqueuse et tres brillante par imbibition, soyeuse brillante par le sec ; marge aigue, lisse, faiblement striee-sillonnee, cuticule separable sur le tiers ou la moitie du rayon. Lames/Pores : D'abord blanches et nuancees de jaune, puis progressivement jaune ochrace, etroitement adnees, peu ou pas fourchues ; aretes entieres. Chair : Blanche. Stipe : 50-80 x 10-20 (25) mm, cylindrique a faiblement clave, d'abord plein, rapidement farci-creux ; surface veinee-reticulee, blanche et pruineuse dans la jeunesse, se tachant plus tard de jaunatre ochrace vers la base. Habitat : Dans les forets de coniferes, ou mixtes, en association stricte avec Pinus, sur sol sec et acide. Spores : 7,5-9 x 6,5-8 µm, a verrues epineuses assez fortes (1,3 µm) et ± reliees. Commentaires : Les caracteristiques de cette espece, un chapeau brillant violet pourpre mamelonne et son association stricte avec Pinus, font qu'elle ne peut guere preter a confusion. |
Phanerochaete sordida (P. Karsten) J. Eriksson & Ryvarden (1978) |
![]() |
Synonymes : Corticium sordidum P. Karsten (1882), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 9, p. 65 (Basionyme)
Terana sordida (P. Karsten) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 872 Corticium cremeum Bresadola (1898), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 2(11-13), p. 63, tab. 173, fig. 2 Corticium allescheri Bresadola (1898), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 2(11-13), p. 62, tab. 172 Peniophora allescheri (Bresadola) Saccardo & P. Sydow (1902), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 16, p. 194 Peniophora cremea (Bresadola) Saccardo & P. Sydow (1902), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 16, p. 195 Corticium eichlerianum Bresadola (1903), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 1(1), p. 95 Kneiffia allescheri (Bresadola) Bresadola (1903), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 1(2), p. 100 Kneiffia cremea (Bresadola) Bresadola (1903), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 1(2), p. 100 Gloeopeniophora allescheri (Bresadola) Hohnel & Litschauer (1908), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 117, p. 1082 Peniophora cremea var. allescheri (Bresadola) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 691 Peniophora sordida ss. Burt (1925), Annals of the Missouri botanical Garden, 12(3), p. 282 Peniophora cremea subsp.* allescheri (Bresadola) Bourdot & Galzin (1928) [1927], Hymenomycetes de France. Heterobasidies- Homobasidies Gymnocarpes, p. 304 Peniophora cremea var. eichleriana Bourdot & Galzin (1928) [1927], Hymenomycetes de France. Heterobasidies- Homobasidies Gymnocarpes, p. 303 Phanerochaete eichleriana (Bresadola) Parmasto (1968), Conspectus systematis corticiacearum (Tartu), p. 83 Phanerochaete cremea (Bresadola) Parmasto (1968), Conspectus systematis corticiacearum (Tartu), p. 84 Membranicium cremeum (Bresadola) J. Eriksson ex Y. Hayashi (1974), Bulletin of the government forest experimental station Meguro, 260, p. 74 Grandiniella cremea (Bresadola) Burdsall (1977), Taxon, 26(2-3), p. 329 Phanerochaete sordida (P. Karsten) J. Eriksson & Ryvarden (1978), The Corticiaceae of the North Europe, 5, p. 1023 (nom actuel) Grandiniella sordida (P. Karsten) Zmitrovich & Spirin (2006), Mycena (Minsk St Petersburg), 6, p. 37 References : Julich 2 p. 215 ; BK 2 156 ; DM 74 p. 46 ; BG p. 305 n° 488 Groupe : Polypores Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Polyporales / Phanerochaetaceae Chapeau/Fructification : Etale, oblong, cerace, adherent, assez epais ; subiculum finement floconneux ; marge finement farineuse-fibreuse, partiellement bien limitee, ordinairement non areolee. Lames/Pores : Hymenium lisse, blanchatre sale, puis isabelle, brunatre luride, fendille en areoles distantes, caduques sur la sec. Chair : Consistance ceracee, tendre. Odeur et saveur indistinctes. Habitat : Sur bois mort de feuillus, cortique ou non, egalement sur coniferes. En ete, sur les bois morts ou carbonises de genets. Toute l'annee. Repandu. Spores : Etroitement elliptiques, quelques-unes aplaties lateralement, lisses, hyalines, parfois guttulees, 4,5-7 x 2,5-4 µm. Basides etroitement clavees, 20-34 x 4-6 µm, non bouclees, tetrasporiques, plus rarement bisporiques. Cystides, nombreuses ou clairsemees, cylindriques ou fusiformes, a parois minces, un peu epaissies a la base, lisses ou + ou - incrustees, 50-120 (-130) x 5-7 (-10)µm, emergeant de 15-45 µm. Monomitique : Hyphes du subiculum a parois epaisses, larges de 2,5-6 µm, les superieures a parois plus minces, serrees peu distinctes, parfois chargees de cristaux, cloisonnees, non bouclees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Remarques : Reaction avec KOH sur l'hymenium, le plus souvent nulle ou legerement vineuse dans certains cas. Tremella sarniensis est connue pour etre un parasite intrahymenial de ce champignon. |
Hypoxylon fuscum (Persoon) Fries (1849) |
![]() |
Synonymes : Sphaeria fragiformis Dickson (1785), Plantarum cryptogamicarum britanniae, 1, p. 24 (nom. illegit.)
Sphaeria confluens Willdenow (1787), Florae berolinensis prodromus, p. 416, tab. 7, fig. 21 Sphaeria tuberculosa Bolton (1789), An history of fungusses growing about Halifax, 3, p. 123, tab. 123, fig. 1 (nom. illegit.) Hypoxylon glomerulatum Bulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 468, fig. 3 Sphaeria castorea Tode (1791), Fungi mecklenburgenses selecti, 2, p. 28, tab. 12, fig. 100 Sphaeria fusca Persoon (1794), in Usteri, Annalen der botanik, 11, p. 22, tab. 2, fig. 3 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1823) Sphaeria fragiformis var. ß castorea (Tode) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 10 Sphaeria lycoperdoides R. Hedwig (1802), Observationum botanicarum, p. 11 Sphaeria populi Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 167 (nom. illegit.) Sphaeria glomerulata (Bulliard) de Candolle (1805), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 287 Sphaeria coryli de Candolle (1805), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 287 (nom. illegit.) Sphaeria fusca var. a circumscripta Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 4 Peripherostoma fuscum (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 513 Stromatosphaeria fusca (Persoon) Greville (1824), Flora edinensis, p. 356 Hypoxylon vinosum Montagne (1840), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 2, 13, p. 356 Hypoxylon fuscum (Persoon) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 384 (nom actuel) Hypoxylon purpureum Nitschke (1867), Pyrenomycetes germanici, 1, p. 37 Hypoxylon fuscum var. ß confluens (Willdenow) J. Kickx f. (1867), in J.J. Kickx, Flore cryptogamique des Flandres, 1, p. 307 Hypoxylon commutatum subsp.* holwayanum (Saccardo & Ellis) Saccardo (1882), Michelia, 2(8), p. 570 Hypoxylon confluens (Willdenow) Wettstein (1886) [1885], Verhandlungen der kaiserich-koniglichen zoologisch-botanischen Gesellschaft in Wien, 35, p. 592 (nom. illegit.) Hypoxylon subchlorinum Ellis & Calkins (1888), The journal of mycology, 4(9), p. 86 Hypoxylon commutatum var. holwayanum (Saccardo & Ellis) Ellis & Everhart (1892), The North American Pyrenomycetes, p. 630 Hypoxylon lianincolum Rehm (1913), Leaflets of Philippine botany, 6(96), p. 1944 Hypoxylon oregonense Kauffman (1930), Papers of the Michigan Academy of science, arts and letters, 11, p. 169 Hypoxylon pruinatoides Kauffman (1930), Papers of the Michigan Academy of science, arts and letters, 11, p. 169 References : BK 1 339 Groupe : Xylaires Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Xylariales / Hypoxylaceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Sur bois mort ( Aulne, Bouleau, noisetier ). Champignon de forme spherique ou allongee de 2 a 5 mm de diametre, coriace. Brun rouge ou noir avec le temps. Ostioles en position plus basse que la surface du stroma. Peritheces de 200 a 380 micrometres de diametre. Spores brun fonce de 11 a 16 micrometres de longueur et de 5 a 8 micrometres de largueur. Elles sont ellipsoides et aux extremites un peu arrondies. |
Clavulina cristata (Holmskjold) J. Schroter (1888) [1889] |
![]() |
Noms francais : Clavaire a cretes Synonymes : Ramaria cristata Holmskjold (1790), Beata ruris otia fungis danicis, 1, p. 92 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Clavaria nivea Humboldt (1793), Florae fribergensis specimen plantas cryptogamicas praesertim suterraneas exibens, p. 116 Clavaria fallax Persoon (1795), in Usteri, Annalen der botanik, 15, p. 34 Clavaria trichopus Persoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 50, tab. 4, fig. 3 Clavaria cristata var. ß fallax (Persoon) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 591 Clavaria cristata (Holmskjold) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 591 Merisma trichopus (Persoon) Sprengel (1827), Systema vegetabilium, Edn 16, 4(1), p. 496 Merisma fallax (Persoon) Sprengel (1827), Systema vegetabilium, Edn 16, 4(1), p. 498 Clavaria cristata var. b trichopus (Persoon) Rabenhorst (1844), Deutschlands kryptogamen-flora, 1, p. 326 Clavariella cristata subsp.* trichopus (Persoon) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 188 Clavariella cristata (Holmskjold) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 187 Clavaria cristata var. minor Patouillard (1884), Tabulae analyticae fungorum, 3, fig. 261 Clavulina cristata (Holmskjold) J. Schroter (1888) [1889], in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 442 (nom actuel) Ramaria setifera Velenovský (1939), Novitates mycologicae, p. 163 Ramaria bidentata Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 90 References : Bon p. 309 ; CD 116 ; Eyssartier et Roux p. 1010 ; BK 2 456 ; BK 2 457 (remarque) Groupe : Clavaires Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Cantharellales / Hydnaceae Chapeau/Fructification : Compose de ramifications ± denses, aigues. Lames/Pores : Lisse ou ruguleux. Chair : Odeur fongique douce et agreable. Saveur douce. Stipe : Souvent torsade. Habitat : Sur le sol nu, dans la litiere de feuilles ou d'aiguilles ou parmi les mousses. Dans les forets ou les paturages boises. Surtout sous Picea, Abies, Fagus. Aout-novembre (mai-janvier). Frequent. Spores : Lisses, subglobuleuses, apiculees, 7-11 x 6,5-10 μm. Basides bisporiques. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Cette clavaire peut prendre une teinte grise quand elle est parasitee par Helminthosphaeria clavariarum. |
Stereum gausapatum (Fries) Fries (1874) |
![]() |
Noms francais : Steree a barbe herissee Synonymes : Auricularia reflexa var. 5 variegata Bulliard (1791), Histoire des champignons de la France, 1, p. 282, tab. 483, fig. 5 L-M Thelephora gausapata Fries (1828), Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 1, p. 171 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1828) Cladoderris gausapata (Fries) Fries (1848), J.A. Wahlbergii fungi natalenses, adjectis quibusdam capensibus, p. 22 Stereum gausapatum (Fries) Fries (1874), Hymenomycetes europaei sive epicriseos systematis mycologici, p. 638 (nom actuel) Stereum cristulatum Quelet (1875), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 443(15), tab. 1, fig. 15 Stereum hirsutum var. cristulatum (Quelet) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 205 Stereum quercinum Potter (1902), Transactions of the royal English arboricultural Society, 1901-02, p. 7 (nom. inval.) Stereum reflexum var. cristulatum (Quelet) Saccardo (1916), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(15), p. 1148 Stereum occidentale Lloyd (1919), Mycological writings, 5, letter n° 69, p. 12 Stereum lacunosum Velenovský (1922), Česke houby, 4-5, p. 763 Stereogloeocystidium spadiceum (Schweinitz) Rick (1940), Broteria, serie trimestral, ciencias naturais, 9, p. 82 Haematostereum gausapatum (Fries) Pouzar (1959), Česka mykologie, 13(1), p. 13 References : BK 2 199 ; Eyssartier et Roux p. 1016, 1018 ; Cetto 5 1992 ; Mtg 1 221 ; BG p. 374 n° 600 Groupe : Croutes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Russulales / Stereaceae Chapeau/Fructification : Etale-reflechi, conchoide, imbrique-cespiteux, parfois a pileoles arrondis ombiliques substipites, mince, coriace, lobe, ondule-crispe, strigueux, fibro-strie et satine, avec zones brun rouille, fauves, mordores, gris chamois et marge pale ; hymenium lisse ou plisse, pruineux, pale a chamois, tache au froissement de rouge, qui passe a brun ou bistre. Les specimens perennes sont stratifies. Le champignon envahit souvent totalement les branches et les troncs. Chair : Consistance elastique et tenace a l'etat frais, dure et cassante a l'etat sec. Rougissant au frottement. Habitat : Sur bois morts cortiques ou decortiques de Quercus, sur branches ou troncs tombes, rarement sur d'autres feuillus, tres rarement sur Castanea. Spores : Elliptiques-cylindriques, lisses, hyalines, peu deprimees lateralement, 5-8-11 x 3-4-4,5 µm, I+( faible ). Basides etroitement clavees, (30)-40-50 x (4)-5-8 µm, 2-4 sterigmates longs de 3 a 4 µm, non bouclees. Cystides eparses, 5-7 µm, se terminant a diverses hauteurs, a contenu huileux colore. Hyphes de la villosite a parois epaisses jaunatres, 3-7 µm; croute jaunatre a elements agglutines, 15-30 µm d'epaisseur ; trame a hyphes 3-6 µm, pleines ou a parois epaisses, souvent a parois plus minces dans le sous-hymenium. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Annuel ou perenne. Assez rare. Tout au long de l'annee. Regression par les temps secs. |
Rickenella swartzii (Fries) Kuyper (1984) |
![]() |
Noms francais : Omphale de Swartz Synonymes : Agaricus tentatula Bulliard (1792), Herbier de la France, 12, tab. 560, fig. 3 Agaricus variegatus Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 391 (nom. illegit.) Agaricus swartzii Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 90 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus setipes Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 162 Mycena variegata (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 621 Agaricus fibula var. γ swartzii (Fries) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 164 Agaricus hypnicola Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 87, n° 138 Agaricus setipes var. acrocyanea Fries (1873), Icones selectae hymenomycetum nondum delineatorum, 1(8), p. 81, tab. 75, fig. 5 Omphalia setipes var. acrocyanea (Fries) Gillet (1875), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 300 Omphalia setipes (Fries) Gillet (1875), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 300 Omphalia fibula var. swartzii(Fries) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 139 Agaricus fibula subsp.* swartzii (Fries) J. Stevenson (1886), British fungi (Hymenomycetes), 1, p. 163 Omphalina setipes (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 45 Omphalina fibula var. swartzii (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 46 Omphalina swartzii (Fries) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 197 Omphalia swartzii (Fries) Peck (1893) [1891], Annual report of the New York state Museum of natural history, 45, p. 40 Omphalia fibula f. swartzii(Fries) Cejp (1936), Atlas des champignons de l'Europe, 4, Omphalia, p. 108 Mycena fibula var. swartzii(Fries) Kuhner (1938), Encyclopedie mycologique, 10, p. 607 Hemimycena setipes (Fries) Singer (1943), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 41(1-3), p. 122 Mycena swartzii (Fries) A.H. Smith (1947), North American species of Mycena, p. 123 Marasmiellus setipes (Fries) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 301 Gerronema setipes (Fries) Singer (1962) [1961], Sydowia : Annales mycologici, editi in notitiam scientiae mycologicae universalis, series II, 15(1-6), p. 51 Rickenella setipes (Fries) Raithelhuber (1973), Metrodiana, 4(4), p. 67 Rickenella swartzii (Fries) Kuyper (1984), Persoonia, 12(2), p. 188 (nom actuel) References : CD 330-222, 110 ; Bon p. 129 ; Eyssartier et Roux p. 558 , 574 4eme edition ; BK 3 p. 316 ; Ludwig 1 n° 76.4 ; FuNo2012 86 ; Groupe : Omphales Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Hymenochaetales / Rickenellaceae Chapeau/Fructification : 0,3 a 1,5 cm de diametre, brun noiratre a reflets violets. Lames/Pores : Creme, tres decurrentes. Stipe : 2 a 6 cm de hauteur et 0,1 a 0,2 cm de diametre, brun violace au sommet et brun jaunatre vers le bas. Habitat : Dans les pres et forets (mousses). Spores : Ellipsoides lisses, 4.5-6 X 2-3 µm. Cystides fusoides a lageniformes. Comestibilite : Sans interet |
Pleurotus eryngii (de Candolle) Quelet (1872) |
![]() |
Noms francais : Pleurote du panicaut Synonymes : Hypophyllum eryngii Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 133, tab. 39 (nom. inval.) Agaricus eryngii de Candolle (1815), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 6, p. 47 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus cardarella Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 84 Agaricus albescens Viviani (1834), I funghi d'italia e principalmente le loro specie mangereccie, velenose, o sospette, p. 9, tab. 9 Pleurotus eryngii (de Candolle) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 112(79) (nom actuel) Pleurotus cardarella (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 148 Clitocybe cardarella(Fries) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 144 Agaricus tucala Spegazzini (1888) [1887], Boletin de la Academia nacional de ciencias en Cordoba, 11(2), p. 139 Clitocybe tucala (Spegazzini) Saccardo (1891), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 9, p. 24 Dendrosarcus eryngii (de Candolle) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 463 Pleurotus fuscus Battarra ex Bresadola (1897), Almanacco agrario pel 1897, p. 317 Pleurotus eryngii var. cardarella(Fries) Saccardo (1915), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(14), p. 327 Pleurotus eryngii var. fuscus(Bresadola) Maire (1937), Memoires de la Societe des sciences naturelles du Maroc, 45, p. 94 References : CD 151-190, 109 ; Bon p. 121 ; Marchand 29 ; Eyssartier et Roux p. 972, 1004 4eme edition ; Guinberteau p. 87 Groupe : Pleurotes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Pleurotaceae Comestibilite : Bon comestible Commentaires : Sur racines de panicauts. Sur grandes ombelliferes, on trouve la var. ferulae et la var. nebrodensis plus pale en montagne. Groupe difficile. |
Mycena olivaceomarginata (Massee) Massee (1893) |
![]() |
Noms francais : Mycene a arete olive Synonymes : Agaricus avenaceus Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 150 Mycena avenacea (Fries) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 241(221) Agaricus olivaceomarginatus Massee (1891), in Cooke, Illustrations of british fungi, 8, n° 1153, tab. 959, fig. a (Basionyme) Mycena olivaceomarginata (Massee) Massee (1893), British fungus flora, 3, p. 116 (nom actuel) Mycena plicosa ss. Ricken (1915), Die Blatterpilze, p. 441, pl. 111, fig. 6 Mycena avenacea var. olivaceomarginata (Massee) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 374 Mycena brunneomarginata Kuhner (1938), Encyclopedie mycologique, 10, p. 419 References : CD 564 ; Eyssartier et Roux p. 392 Groupe : Mycenes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Mycenaceae Lames/Pores : Arete brunatre olivace. Comestibilite : Sans interet |
Lactarius pubescens Fries (1838) [1836-38] |
![]() |
Noms francais : Lactaire pubescent Synonymes : Agaricus crinitus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 55, tab. 228 (nom. illegit.) Agaricus pubescens Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 56 (nom. illegit.) Agaricus tomentosus J. Otto (1816), Versuch einer auf … Anordnung und Beschreibung der Agaricorum, p. 74 (nom. illegit.) Agaricus cilicioides Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 63 Lactarius pubescens Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 335 (Basionyme) (nom actuel) Lactarius cilicioides (Fries) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 334 Galorrheus cilicioides (Fries) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 125 Lactarius controversus var. pubescens(Fries) Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 210 Lactarius torminosus var. cilicioides(Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 127 Lactifluus pubescens (Fries) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 857 Lactifluus cilicioides (Fries) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 856 Lactarius torminosus subsp.* cilicioides (Fries) Konrad (1935), Bulletin de la Societe mycologique de France, 51(1), p. 129, 164 (nom. inval.) Lactarius betulaeA.H. Smith (1960), Brittonia, 12, p. 308 Lactarius albus J. Blum (1976), Les lactaires: Etudes mycologiques, 3, p. 106 (nom. illegit.) Lactarius pubescens var. betulae(A.H. Smith) Hesler & A.H. Smith (1979), North American species of Lactarius, p. 282, 284 Lactarius blumii Bon (1979), Documents mycologiques, 9(35), p. 39 Lactarius pubescens var. betularumBon (1985), Documents mycologiques, 15(60), p. 38 References : BK 6 50 ; CD 1523 ; Cetto 1495 ; Galli p. 49 ; Marchand 509 ; FE 7 380 ; Bon p. 82 ; Eyssartier et Roux p. 109, 118, 4eme edition 124 ; LP p. 419 Groupe : Lactaires Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Russulales / Russulaceae Chapeau/Fructification : Chapeau 3-10 cm, convexe puis aplani profondement deprime au centre, lisse, tres peu zone, orne de fibrilles apprimees blanchatres a creme rose de plus en plus pales en vieillissant. Marge enroulee bordee d'une frange laineuse blanchatre de moins en moins marquee avec l'age. Lames/Pores : Lames adnees a brievement decurrentes, souvent fourchues pres du pied, assez serrees, creme a ochrace. Chair : Chair blanc rosatre. Odeur faible. Saveur acre. Lait blanc, immuable, tres piquant. Stipe : Pied 2,5-6 x 1-2 cm, cylindrique, plein, creux la fin, finement laineux au debut puis poudre d'une pruine blanche sur fond rosatre. Habitat : En lignes ou ronds de sorciere sous bouleaux Spores : Spores largement elliptiques, 6-8 x 5-6 µm a verrues et cretes fines peu reliees formant un debut de reseau. Basides clavees a ventrues, tetrasporiques. Macrocystides plus ou moins fusiformes, mucronees. Cheilocystides: 40-60 x 6-8 µm. Pleurocystides: 37-53 x 7-11 µm. Cuticule faite d'hyphes couchees paralleles, large de 3-8 µm, melees a des laticiferes, le tout gelifie. Comestibilite : Toxique Commentaires : La var. betularum Bon possede un cerne rose vif en haut du stipe. |
Lactarius camphoratus (Bulliard) Fries (1838) [1836-38] |
![]() |
Noms francais : Lactaire a odeur de chicoree ; Lactaire camphre Synonymes : Agaricus camphoratus Bulliard (1792), Herbier de la France, 12, tab. 567, fig. 1 (indisponible) (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus subdulcis var. γ rubrocastaneus de Candolle (1805), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 144 Agaricus subdulcis var. ß camphoratus (Bulliard) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 70 Agaricus subdulcis purpureus Secretan (1833), Mycographie Suisse, 1, p. 447 (nom. inval.) Lactarius camphoratus (Bulliard) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 346 (nom actuel) Galorrheus camphoratus (Bulliard) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 127 Lactarius terryi Berkeley & Broome (1878), The annals and magazine of natural history, series 5, 1, p. 22 ('terrei') Lactarius camphoratus var. terryi (Berkeley & Broome) Cooke (1883), Handbook of british fungi, Edn 2, p. 317 ('terrei') Lactifluus terryi (Berkeley & Broome) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 857 ('terrei') Lactifluus camphorates (Bulliard) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 856 References : BK 6 12 ; Bon p. 99 ; CD 1586-452, 98 ; Cetto 177 ; Galli p. 243 ; Marchand 572 ; FE 7 587 ; Eyssartier et Roux p. 150, 156 4eme edition Groupe : Lactaires Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Russulales / Russulaceae Chapeau/Fructification : Marge parfois cannelee. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Marge parfois cannelee. |
Hypholoma lateritium (Schaeffer) P. Kummer (1871) |
![]() |
Noms francais : Hypholome couleur de briques Synonymes : Agaricus lateritius Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 22, tab. 49, fig. 4-5 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus sublateritius Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, tab. 49, fig. 6-7 (nom. superfl.) Agaricus auratus O.F. Muller (1782), Flora danica, 15, p. 5, tab. 890 Agaricus carneolus Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 83 Agaricus fascicularis var. a carneolus (Batsch) Lumnitzer (1791), Flora posoniensis, p. 519 Agaricus silaceus Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 421 Hypodendrum fagi Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 294, tab. 138, fig. 1-2 Hypophyllum fulgens Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 198, tab. 90, fig. 1-2 Hypophyllum lateritium (Schaeffer) Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 230, tab. 109 Agaricus fascicularis var. 2 purpureofuscus Purton (1821), An appendix to Midland flora, 3(1), p. 225 Pratella lateritia (Schaeffer) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 627 Agaricus perplexus Peck (1872) [1869], Annual report of the state Cabinet of natural history, 23, p. 99 Hypholoma lateritium (Schaeffer) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 72 (nom actuel) Hypholoma sublateritium (Schaeffer) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 143(112) Hypholoma silaceum (Persoon) Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 572 Naematoloma sublateritium (Schaeffer) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 495 Geophila sublateritia (Schaeffer) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 113 Hypholoma perplexum (Peck) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 1028 Dryophila sublateritia (Schaeffer) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 154 Naematoloma lateritium (Schaeffer) P. Karsten (1890) [1889], Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 16, p. 101 Hypholoma sublateritium var. perplexum (Peck) Kauffman (1918), Michigan geological and biological survey, biological series 5, 26, p. 257 Psilocybe lateritia (Schaeffer) Noordeloos (1995), Persoonia, 16(1), p. 129 (nom. illegit.) References : Bon p. 253 ; CD 1287 ; Eyssartier et Roux p. 828, p. 856 Ed. 4, LP p.584. Groupe : Hypholomes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Strophariaceae Chapeau/Fructification : Chapeau 3-8 cm, convexe a aplani, lisse, mat, rouge brique au centre, ochrace jaunatre au bord orne de restes du voile sous forme de flocons fibrilleux jaune soufre disposes plus ou moins concentriquement. Lames/Pores : Lames larges, adnees, emarginees, creme puis grises a reflet olivace. Chair : Chair creme a jaune pale, mince. Odeur agreable. Saveur non typique legerement amere et astringente. Stipe : Pied 4-12 x 0,4-1,2 cm, cylindrique, creux avec l'age, rigide, elastique, fibrilleux, creme en haut, brun ochrace a brun rouge en bas. Souvent presence d'une zone annulaire cortiniforme. Habitat : Fascicules sur bois mort de feuillus. Tres frequent. Spores : Spores elliptiques, lisses, jaune clair a paroi epaisse avec un pore germinatif net, 5-7,5 x 3,5-4,5 µm. Sporee brun pourpre. Basides cylindriques a clavees, tetrasporiques, bouclees. Cheilocystides ventrues plus ou moins lageniformes, 20-36 x 7-12 µm. Pleurocystides de type chrysocystides, fusiformes a ventrues a sommet appendicule. Cuticule formee dans la couche superieure d'hyphes couchees, paralleles de 2,5-9 µm de large, bouclees, finement incrustees. Les sous-jacentes sont a paroi epaisse, de 10-15 µm de large, lachement incrustees et pigmentees de brun. Comestibilite : Toxique |
Hygrophorus hypothejus (Fries) Fries (1838) [1836-38] |
![]() |
Noms francais : Hygrophore a lames jaune soufre ; Hygrophore jaunissant Synonymes : Agaricus limacinus Sowerby (1795), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 8 (nom. illegit.) Agaricus pyxidatus Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 321 (nom. illegit.) Agaricus vitellum Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 179, tab. 10, fig. 4 Agaricus hypothejus Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 10 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus vitellicolor Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 93 Hygrophorus hypothejus (Fries) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 324 (nom actuel) Limacium hypothejum (Fries) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 119 Hygrophorus hypothejus var. mendaxKalchbrenner (1875), Icones selectae hymenomycetum hungariae, 3, p. 43, tab. 27, fig. 3 Limacium vitellum (Albertini & Schweinitz) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 532 Hygrophorus subpustulatus Murrill (1912), Mycologia, 4(4), p. 210 Hygrocybe arenicola Murrill (1912), Mycologia, 4(4), p. 208 ('Hydrocybe ') Hygrophorus arenicola (Murrill) Murrill (1912), Mycologia, 4(4), p. 217 Hygrophorus vitellum (Albertini & Schweinitz) Saccardo (1915), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(14), p. 348 References : Bon p. 119 ; FE 6 p. 229 ; CD 271-210, 104 ; Cetto 656 ; Marchand 153 ; Eyssartier et Roux p. 460. 474 (4eme edition) ; LP p. 169 Groupe : Hygrophores Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Hygrophoraceae Chapeau/Fructification : Chapeau 3-5 cm, convexe puis aplani a centre deprime, fibrilleux, tres visqueux, brun olivatre puis jaune ocre en sechant. Lames/Pores : Lames larges, decurrentes et espacees, blanches puis jaune d'oeuf pale passant ensuite a orange. Chair : Chair blanche, jaunatre sous la cuticule, epaisse. Odeur nulle. saveur douce. Stipe : Pied 8-10 x 0,5-1 cm, cylindrique, plein puis creux, rigide, visqueux, blanc puis jaune vif avec l'age. Presence d'une zone annulaire dans la jeunesse sous forme d'un manchon brunatre. Habitat : Sous pins sur sol maigre, acide. Fin de l'automne hiver. Spores : Spores elliptiques, hyalines, lisses, 6,5-9 x 4-5,5 µm. Sporee blanche. Basides tetrasporiques bouclees. Cystides absentes. Cuticule constituee d'hyphes enchevetrees, certaines ramifiees, bouclees, larges de 3-7 µm, gelifiees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Coniferes meles. |
Baeospora myosura (Fries) Singer (1938) |
![]() |
Noms francais : Collybie queue de souris ; Collybie queue de rat Synonymes : Agaricus pallor Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 115, tab. 18, fig. 95 Agaricus hippopinus Withering (1796), An arrangement of British plants, Edn 3, 4, p. 202 Agaricus conigenus Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 388 Agaricus conigenus var. ßß pallens Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 195 Agaricus myosurus Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 129 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Mycena conigena (Persoon) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 170, n° 2739 Collybia conigena (Persoon) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 116 ('conigenus') Collybia myosura (Fries) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 95(60) Collybia myosura var. pallens (Albertini & Schweinitz) Gillet (1875), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 321 Collybia clavus var. myosura (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 30 Marasmius myosurus (Fries) P. Karsten (1889), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 48, p. 102 Marasmius conigenus (Persoon) P. Karsten (1889), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 48, p. 102 Collybia capillaris A. Blytt (1905) [1904], Skrifter udgivne af videnskabs-selskabet i Christiania: Mathematisk-naturvidenskabelig klasse, 1904(6), p. 33 Collybia friesii Bresadola (1928), Iconographia mycologica, 5, tab. 214, fig. 2 Marasmius friesii (Bresadola) Rea (1932) [1932-33], Transactions of the British mycological Society, 17(1-2), p. 46 Mycena myosura (Fries) Kuhner (1938), Encyclopedie mycologique, 10, p. 526 Baeospora myosura (Fries) Singer (1938), Revue de mycologie, Paris, 3, p. 193 (nom actuel) Pseudohiatula conigena (Persoon) Metrod (1952), Revue de mycologie, Paris, 17(1), p. 85 (nom. inval.) Strobilurus conigenus (Persoon) Gulden (1966), Nytt magasin for botanik, 13, p. 46 References : BK 3 140 ; Bon p. 177 ; CD 535 ; Eyssartier et Roux p. 350 , p. 364 ed. 4 ; LP p. 283 Groupe : Collybies Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Incertae sedis Chapeau/Fructification : Chapeau 0,5-2,5 cm, convexe puis aplati avec mamelon obtus, lisse, mat, hygrophane, brun noisette a centre plus fonce palissant en beige clair avec l'age. Marge aigue, legerement fibrilleuse. Lames/Pores : Lames larges, tres serrees, presque libres, blanches puis creme. Chair : Chair mince, beige pale. Odeur de moisi. saveur plus ou moins amere. Stipe : Pied 2-6 x 0,1-0,2 cm, cylindrique, lisse, plus ou moins radicant, brun ochrace recouvert d'une pruine blanche entoure a la base d'un feutrage mycelien blanc. Habitat : Sur cones de Pinus, Picea, Cedrus. Frequent en fin d'automne jusqu'au printemps. Spores : Spores cylindriques a elliptiques, lisses, hyalines, amyloides, tres petites: 3-4,5 x 1,5-2 µm. Sporee blanche. Basides cylindriques, tetrasporiques bouclees. Cheilocystides et pleurocystides (peu nombreuses) fusiformes a clavees, 20-40 x 7,5-11 µm. Cuticule formee d'hyphes couchees paralleles de 4-14 µm de large, pigmentees de brunatre. Comestibilite : Sans interet |
Lactarius necator Persoon (1800) [1799] |
![]() |
Noms francais : Lactaire plombe Synonymes : Amanita venenata Lamarck (1783), Encyclopedie methodique, Botanique, 1, p. 104 Agaricus lactifluus var. plumbeus Bulliard (1785), Herbier de la France, 6, tab. 282 Agaricus acerrimus J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1412 Agaricus plumbeus (Bulliard) Bulliard (1792), Herbier de la France, 12, tab. 559, fig. 2-M (nom. illegit.) Lactarius necator Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 42 (Basionyme) (nom actuel) Agaricus listeri Sowerby (1800), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 245 (nom. illegit.) Agaricus necator (Persoon) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 435 Lactifluus plumbeus (Bulliard) Roussel (1806), Flore du Calvados et des terreins adjacens, Edn 2, p. 66 Hypophyllum nigrum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 168, tab. 69, fig. 2 Lactarius plumbeus (Bulliard) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 625 Lactarius necans Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 625 Galorrheus necator (Persoon) Fries (1827) [1825-26], Stirpes agri femsionensis, 3, p. 57 Galorrheus plumbeus (Bulliard) Fries (1827) [1825-26], Stirpes agri femsionensis, 3, p. 57 Agaricus turpis Weinmann (1828), Sylloge plantarum novarum itemque minus congnitarum, 2, p. 85 Lactarius turpis (Weinmann) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 335 Galorrheus turpis (Weinmann) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 125 Lactarius sordidus Peck (1872) [1869], Annual report of the state Cabinet of natural history, 23, p. 119 Lactarius turpis var. plumbeus (Bulliard) Cooke (1883), Handbook of british fungi, Edn 2, p. 306 Lactifluus sordidus (Peck) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 857 Lactifluus turpis (Weinmann) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 857 References : BK 6 75 ; Bon p. 87 ; CD 1541-444, 98 ; Cetto 181 ; Galli p. 43 ; Marchand 538 ; FE 7 66 ; Eyssartier et Roux p. 120, 126 4eme edition Groupe : Lactaires Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Russulales / Russulaceae Chapeau/Fructification : Chapeau 4-15 cm, convexe puis deprime, finement bossele veine. Surface brun olivatre au centre puis progressivement jaune verdatre sur le pourtour chez le jeune, devenant brun noir avec l'age tandis que la marge reste toujours jaune. Marge enroulee. Lames/Pores : Lames adnees, courtement decurrentes, blanches puis creme grisatre, se tachant de brun olive au froissement Chair : Chair blanche virant au brun rougeatre a l'air. KOH : rouge vineux, ammoniaque : violet. Stipe : Pied 2-7 x 1-3 cm, cylindrique, plein puis creux, vert olivace progressivement brun noir a partir de la base, parfois scrobicule. Habitat : Feuillus acidophiles Spores : Spores subglobuleuses, 6,5-8,5 x 6-7 µm. Basides cylindriques ou clavees, tetrasporiques. Macrocystides nombreuses, fusiformes a subulees, souvent mucronees, 30-60 x 6-10. Pleurocystides identiques, moins nombreuses. Cuticule constituee d'hyphes couchees larges de 2,5-6 µm, gelifiees entremelees de laticiferes Comestibilite : Sans interet |
Clitocybe fragrans (Withering) P. Kummer (1871) |
![]() |
Noms francais : Clitocybe anise strie Synonymes : Agaricus fragrans Withering (1792), A botanical arrangement of British plants, Edn 2, 3, p. 307 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus gratus Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 277 Hypophyllum excelsum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 223, tab. 104, fig. 7-9 Omphalia fragrans (Withering) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 613 Clitocybe fragrans (Withering) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 121 (nom actuel) Clitocybe fragrans var. grata(Schumacher) Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 167 References : BK 3 160 ; Bon p. 139 ; CD 303-218, 111 ; DM Hors Serie N° 4 p. 78 ; Eyssartier et Roux p. 566, 582 4eme edition ; LP p. 125 Groupe : Tricholomes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Incertae sedis Chapeau/Fructification : Chapeau 3-5 cm, aplati puis deprime, ondule a infundibuliforme, lisse, glabre, lardace par temps humide. Hygrophane, strie par transparence, d'abord uniformement beige rose puis creme avec le centre plus fonce. Marge aigue. Lames/Pores : Lames larges, adnees ou legerement decurrentes, creme. Chair : Chair hygrophane, mince, blanchatre. Odeur forte d'anis. saveur douce. Stipe : Pied 3-6,5 x 0,4-0,8 cm, cylindrique, concolore, glabre ou legerement fibrilleux, creux, cortique, legerement cartilagineux, orne d'un mycelium blanc a la base. Habitat : Clairieres et lisieres surtout dans les forets de coniferes. Spores : Spores elliptiques, lisses, hyalines, 6,5-9,5 x 3,5-5 µm. Sporee creme avec legere teinte orange. Basides clavees, tetrasporiques, bouclees. Pas de cystides. Cuticule faire d'hyphes paralleles de 2-6 µm de large, bouclees. Comestibilite : Toxique |
Armillaria gallica Romagnesi & Marxmuller (1987) |
![]() |
Noms francais : Armillaire bulbeuse ; Armillaire a voile jaune Synonymes : Armillaria mellea var. bulbosaBarla (1859), Les champignons de la province de Nice, tab. 22, fig. 3-7 Armillaria lutea Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 83 Agaricus melleus f. luteoannulataBrunaud (1886), Journal d'histoire naturelle de Bordeaux et du Sud-Ouest, 1886, 10, p. 126 Armillaria bulbosa (Barla) Velenovský (1927), Mykologia, Praha, 4, p. 116 Armillariella bulbosa (Barla) Romagnesi (1973), Bulletin de la Societe mycologique de France, 89(2), p. 199 Armillaria gallica Romagnesi & Marxmuller (1987), Bulletin de la Societe mycologique de France, 103(2), p. 152 (Basionyme) (nom actuel) Armillaria gallica var. marinensis Blanco-Dios (2017), Tarrelos, 19, p. 17 References : CD 317-220, 108, 110 ; Eyssartier et Roux p. 486, 500 4eme edition Groupe : Armillaires Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Physalacriaceae Chapeau/Fructification : 3-15 cm, peu strie, couvert de meches brun-jaune a jaune vif sur fond brun-ochrace a brun roussatre. Lames/Pores : Un peu decurrentes, blanches puis tachees de brun roussatre. Chair : Blanche. Saveur douce. Stipe : 6-15 x 0,7-3 cm, typiquement bulbeux, brun ochrace et a base jaune plus ou moins vif. Anneau cotonneux mince et fragile, blanc et borde de jaune. Habitat : Surtout sous coniferes, mais loin des arbres paraissant isole). Jamais cespiteux. Spores : 7.5-10 x 5-6 µm Comestibilite : Toxique Commentaires : Cette espece a pied bulbeux dont la base est jaune vif, a anneau tenu borde de jaune ne pousse jamais en touffes. |
Protostropharia semiglobata (Batsch) Redhead, Moncalvo & Vilgalys (2013) |
![]() |
Noms francais : Strophaire hemispherique Synonymes : Agaricus glutinosus Curtis (1781), Flora londinensis, 2, tab. 194 (nom. illegit.) Agaricus semiglobatus Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 141, tab. 21, fig. 110 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus lustre Bulliard (1792), Herbier de la France, 12, tab. 566, fig. 4 Agaricus praecox Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 315 (nom. illegit.) Hypophyllum cereum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 309, tab. 150, fig. 4-5 Agaricus virosus Sowerby (1815), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 407.7-8, 11-14 Coprinus semiglobatus (Batsch) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 632 Psalliota semiglobata (Batsch) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 72 Stropharia semiglobata (Batsch) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 143(112) Geophila semiglobata (Batsch) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 112 Anellaria semiglobata (Batsch) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 568 Fungus semiglobatus (Batsch) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 480 Fungus glutinosus Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 479 Psilocybe semiglobata (Batsch) Noordeloos (1995), Persoonia, 16(1), p. 129 Protostropharia semiglobata (Batsch) Redhead, Moncalvo & Vilgalys (2013), Index fungorum, 15, p. 2 (nom actuel) References : Bon p. 251 ; CD 1271 ; Eyssartier et Roux p. 814, 820 ; Mycocharentes Groupe : Psilocybes/Strophaires Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Strophariaceae Habitat : Sur le crottin de cheval. Printemps-automne. Frequent. Comestibilite : Toxique |
Picipes badius (Persoon) Zmitrovich & Kovalenko (2016) |
![]() |
Noms francais : Polypore bai ; Polypore a pied couleur de poix Synonymes : Boletus perennis Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 103 (nom. illegit.) Boletus durus Timm (1788), Florae megapolitanae prodomus, p. 271 Boletus badius Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 523 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Boletus variegatus Sowerby (1802), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 368 (nom. illegit.) Peziza conchata Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 397, tab. 184, fig. 3 Grifola badia (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 644 Polyporus varius var. γconvolutus Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 52 Polyporus badius (Persoon) Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 155 Polyporus nigripes Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 598 (nom. illegit.) Polyporus picipes Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 440 Polyporus variegatus (Sowerby) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 470 Polyporus dibaphus Berkeley & M.A. Curtis (1872), Grevillea, 1(3), p. 36 Polyporellus picipes (Fries) P. Karsten (1879), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 5, p. 37 Fomes variegatus (Sowerby) Cooke (1885), Grevillea, 14(69), p. 21 Placodes variegatus (Sowerby) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 172 Leucoporus picipes (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 165 Melanopus picipes (Fries) Patouillard (1887), Les hymenomycetes d'Europe, anatomie generale et classification des champignons superieurs, p. 137 Microporus mollis Patouillard (1909), Bulletin de la Societe mycologique de France, 25(1), p. 4 Melanopus varius ss. Bourdot & Galzin (1925), Bulletin de la Societe mycologique de France, 41(1), p. 110 Polyporus durus (Timm) Kreisel (1984), Boletus, SchrReihe, 1, p. 30 (nom. illegit.) Royoporus badius (Persoon) A.B. De (1997), Mycotaxon, 65, p. 471 Picipes badius (Persoon) Zmitrovich & Kovalenko (2016), International journal of medicinal mushrooms, 18(1), p. 35 (nom actuel) References : Bon p. 314 ; CD 107 ; Marchand 268 ; BK 2 415 ; Eyssartier et Roux p. 1030 ; Phillips p. 218 Groupe : Polypores Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Polyporales / Polyporaceae Chapeau/Fructification : Infundibuliforme, 5-20(30) cm, souvent asymetrique et lobe, viscidule frais, lisse et luisant en sechant, brun-gris pale au debut puis chatain, plus fonce au centre, tres mince ; marge ondulee a sinueuse. Lames/Pores : Arrondis et anguleux, 4-7 par mm, blancs a creme, decurrents ; tubes longs 0,5-2 mm. Chair : 2-5(8) mm, blanche, subereuse, tenace. Odeur agreable. Saveur douce. Stipe : Plus ou moins developpe, souvent retreci vers la base, excentrique, 10-70 x 5-20 mm, lisse, veloute, brun noir, avec une zone bien marquee a la naissance des pores. Habitat : Sur bois mort et branches tombees, sur troncs, et souches de feuillus, surtout Fagus, Salix, Populus, Alnus, parfois de coniferes. Annuel. Toute l'annee, mais plus rare en hiver et en ete. Assez frequent. Cosmopolite. Spores : Cylindriques-ellipsoides, lisses, hyalines, parfois guttulees, mesurant 6,5-8,5 x 3-4 µm. Basides clavees, tetrasporiques non bouclees. Pas de cystides. Systeme hyphal dimitique : 1 - Hyphes a parois minces, non bouclees, cloisonnees. 2 - Hyphes squelettiques a parois epaisses noueuses et ramifiees, larges. Comestibilite : Sans interet |
Melanoleuca polioleuca (Fries) Kuhner & Maire (1934) |
![]() |
Noms francais : Tricholome a chair brune Synonymes : Agaricus melaleucus var. γ polioleucus Fries(1821), Systema mycologicum, 1, p. 115 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus arcuatus fuligineus Secretan(1833), Mycographie Suisse, 2, p. 82 (nom. inval.) Agaricus melaleucus subsp.* polioleucus (Fries) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 51 Agaricus polioleucus (Fries) Fries (1874), Hymenomycetes europaei sive epicriseos systematis mycologici, p. 75 Tricholoma melaleucum var. polioleucum(Fries) Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 128 Tricholoma polioleucum (Fries) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 134 Melanoleuca polioleuca (Fries) Kuhner & Maire (1934), Bulletin de la Societe mycologique de France, 50(1), p. 18 (nom actuel) References : CD 454 -244, 115 ; Eyssartier et Roux p. 530, 544 4eme edition Groupe : Tricholomes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Incertae sedis Comestibilite : Sans interet Commentaires : Melanoleuca polioleuca se reconnait macroscopiquement par son stipe :gris, egal ou plus petit que le O du chapeau, bulbeux, ornee de mechules argentees surtout dans le haut, et avec une chair brune beaucoup plus foncee dans le bulbe, contrastant avec l'exterieur |
Hygrophorus eburneus (Bulliard) Fries (1836) |
![]() |
Noms francais : Hygrophore blanc d'ivoire Synonymes : Agaricus jozzolus Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 431 Agaricus lacteus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 19, tab. 39 (nom. illegit.) Agaricus viscosus Lamarck (1778), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 1, 1, p. 109 Agaricus eburneus Bulliard (1782), Herbier de la France, 3, tab. 118 & tab. 551, fig. 2 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus virgineus Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 39, tab. 3, fig. 12 (nom. illegit.) Amanita alba Lamarck (1783), Encyclopedie methodique, Botanique, 1, p. 107 Agaricus nitens Sowerby (1797), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 71 (nom. illegit.) Agaricus albus Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 363 (nom. illegit.) Hypophyllum undulatum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 139, tab. 46, fig. 1-2 Gymnopus eburneus var. nitens (Sowerby) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 610 Gymnopus eburneus (Bulliard) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 610 Gymnopus albus Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 610 Hygrophorus eburneus (Bulliard) Fries (1836), Anteckningar ofver de i Sverige vaxande atliga Svampar, p. 45 (nom actuel) Hygrophorus nitens (Sowerby) Berkeley (1856), in W.J. Hooker, Journal of botany and Kew Garden miscellany, 8, p. 134 Limacium eburneum (Bulliard) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 119 Hygrophorus jozzolus (Scopoli) Murrill (1916), North American flora, 9(5), p. 391 References : BK 3 111 ; Bon p. 115 ; FE 6 p. 145 ; CD 256, 257-208, 104 ; Cetto 226 + 1958 ; Eyssartier et Roux p. 454, 468 (4eme edition) ; LP p. 166. Groupe : Hygrophores Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Hygrophoraceae Chapeau/Fructification : Chapeau 2-9 cm, hemispherique puis convexe et irregulierement aplati, ondule a maturite avec la marge incurvee et le centre deprime. Surface tres visqueuse gluante, brillante, lardacee a l'etat sec, blanc d'ivoire avec le centre creme ochrace pale. Marge aigue incurvee dans la jeunesse. Lames/Pores : Lames faiblement decurrentes, larges, blanches dans la jeunesse puis creme clair. Chair : Chair blanche, mince. Odeur agreable, aromatique dite de "scotch" ou de mandarine. Saveur douce. Stipe : Stipe 4-10 x 0,5-1 cm, cylindrique, a base amincie, tres visqueux comme le chapeau, sauf en haut ou il est juste gras furfurace. La base reagit en orange a la potasse. Habitat : Sous feuillus, hetres essentiellement. Spores : Spores elliptiques, lisses, hyalines, 7-9 x 4-6 µm. Sporee blanchatre creme. Basides etroitement clavees, tetrasporiques, bouclees. Cystides absentes. Cuticule constituee d'hyphes lachement enchevetrees de 2-5 µm de large, bouclees, fortement gelatinisees. Comestibilite : Sans interet |
Fomitopsis pinicola (Swartz) P. Karsten (1881) |
![]() |
Noms francais : Polypore margine Synonymes : Boletus fulvus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 89, tab. 262 (nom. illegit.) Boletus semiovatus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 92, tab. 270 Boletus ungulatus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 88, tab. 137 Boletus igniarius Vahl (1787), Flora danica, 16, p. 8, tab. 953 (nom. illegit.) Boletus marginatus Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 108 Boletus ellipticus Persoon (1797), Commentarius fungorum Bavariae indigenorum icones pictas, p. 108 Boletus igniarius var. ß ellipticus(Persoon) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 535 Boletus pinicola Swartz (1810), Kongl. vetenskaps akademiens nya handlingar, 31, p. 88 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Polyporus marginatus (Persoon) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 372 Polyporus pinicola (Swartz) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 372 Polyporus pinicola var. ß resupinatus Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 84 Polyporus cinnamomeus Trog (1832), Flora oder botanische zeitung (Regensburg), 15(2), 35, p. 556 (nom. illegit.) Polyporus helveolus Rostkovius (1837), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 4(16-17), p. 73, tab. 35 Fomes pinicola (Swartz) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 321 Polyporus thomsonii Berkeley (1854), in W.J. Hooker, Journal of botany and Kew Garden miscellany, 6, p. 142 Fomes marginatus (Persoon) Gillet (1877), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 683 Fomes cinnamomeus Gillet (1877), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 683 Ischnoderma helveolum (Rostkovius) P. Karsten (1879), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 5, p. 38 Fomes ungulatus (Schaeffer) Saccardo (1879), Michelia, 1(5), p. 539 Polyporus ungulatus (Schaeffer) Saccardo (1879), Michelia, 1(5), p. 539 Fomitopsis pinicola (Swartz) P. Karsten (1881), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 6, p. 9 (nom actuel) Fomitopsis marginata (Persoon) P. Karsten (1881), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 6, p. 9 Trametes pinicola (Swartz) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 46 Trametes marginata (Persoon) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 46 Piptoporus helveolus (Rostkovius) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 45 Fomes thomsonii (Berkeley) Cooke (1885), Grevillea, 14(69), p. 17 Physisporus tuber P. Karsten (1885), Hedwigia, 24(2), p. 72 Placodes marginatus (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 171 Placodes marginatus var. pinicola(Swartz) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 171 Placodes helveolus (Rostkovius) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 170 Placodes pinicola (Swartz) Patouillard (1887), Les hymenomycetes d'Europe, anatomie generale et classification des champignons superieurs, p. 139 Favolus pini-halepensis Patouillard (1889), Tabulae analyticae fungorum, 7, p. 49 Antrodia serpens var. tuber (P. Karsten) P. Karsten (1889), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 48, p. 324 Polyporus marginatus var. pinicola(Swartz) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 147 Fomes pini-halepensis Patouillard (1897), Catalogue raisonne des plantes cellulaires de la Tunisie, p. 49 Scindalma cinnamomeum (Gillet) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 518 Scindalma ungulatum (Schaeffer) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 519 Antrodia tuber (P. Karsten) P. Karsten (1898), Kritisk ofversigt af Finlands basidsvampar, 3, p. 17 Scindalma thomsonii (Berkeley) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 519 Scindalma semiovatum (Schaeffer) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 517 Ungulina marginata (Persoon) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des Hymenomycetes, p. 103 Polyporus ponderosus H. Schrenk (1903), United States Department of agriculture technical bulletin, 36, p. 30 (nom. illegit.) Fomes ponderosus H. Schrenk (1903), Bulletin of the United States Department of agriculture, bureau of plant industry, 36, p. 30 (nom. illegit.) Fomes subungulatus Murrill (1908), Bulletin of the Torrey botanical Club, 35(8), p. 410 Ungulina ungulata (Schaeffer) Patouillard (1914), Leaflets of Philippine botany, 6(104), p. 2250 Fomes lychneus Lazaro Ibiza (1916), Revista de la real Academia de ciencias exactas, fiscicas y naturales de Madrid, 14, p. 666 Mensularia alba Lazaro Ibiza (1916), Revista de la real Academia de ciencias exactas, fiscicas y naturales de Madrid, 14, p. 738 Mensularia marginata (Persoon) Lazaro Ibiza (1916), Revista de la real Academia de ciencias exactas, fiscicas y naturales de Madrid, 14, p. 738 Pseudofomes pinicola (Swartz) Lazaro Ibiza (1916), Revista de la real Academia de ciencias exactas, fiscicas y naturales de Madrid, 14, p. 584 Ungularia parvula Lazaro Ibiza (1916), Revista de la real Academia de ciencias exactas, fiscicas y naturales de Madrid, 14, p. 671 Friesia rubra Lazaro Ibiza (1916), Revista de la real Academia de ciencias exactas, fiscicas y naturales de Madrid, 14, p. 590 Placodes cinnamomeus (Gillet) Ricken (1918), Vademecum fur pilzfreunde, Edn 1, p. 223 Placodes ungulatus (Schaeffer) Ricken (1918), Vademecum fur pilzfreunde, Edn 1, p. 225 Ganoderma rubrum (Lazaro Ibiza) Saccardo & Trotter (1925), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 23, p. 402 Polyporus parvulus (Lazaro Ibiza) Saccardo & Trotter (1925), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 23, p. 369 (nom. illegit.) Fomes albus (Lazaro Ibiza) Saccardo & Trotter (1925), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 23, p. 398 Ungulina pinicola (Swartz) Singer (1929), Beihefte zum botanischen centralblatt, zweite abteilung, 46, p. 79 Fomitopsis subungulata (Murrill) Imazeki (1943), Bulletin of the Tokyo science Museum, 6, p. 92 Fomes pinicola var. marginatus (Persoon) Overholts (1953), University of Michigan studies, scientific series, 19, p. 44 References : Bon p. 321 ; CD 90 ; Marchand 287 ; Eyssartier et Roux p. 1022 Groupe : Polypores Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Polyporales / Fomitopsidaceae Chapeau/Fructification : Dimidie en forme de sabot irregulierement bossele, jusqu'a 40 cm de diametre et 20 cm d'epaisseur pour les plus gros specimens. De couleur jaune orange a blanc sur la marge, souvent en degrade par zones boursouflees concentriques. Generalement couvert d'une croute vernissee gris noir partant du point d'attache vers la marge. Lames/Pores : Creme a brunatre, assez fins (2-4 pores/mm). Chair : Blanchatre, coriace et legerement amere. Habitat : Visible toute l'annee, surtout sur coniferes. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Il semblerait que ce taxon est un agregat d'especes. |
Clitocybe cerussata (Fries) P. Kummer (1871) |
![]() |
Noms francais : Clitocybe ceruse ; Clitocybe couleur de ceruse Synonymes : Agaricus opacus Sowerby (1798), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 142 (nom. illegit.) Agaricus cretaceus Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 369 (nom. illegit.) Hypophyllum totum-album Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 200, tab. 92, fig. 1-4 Agaricus cerussatus Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 92 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus subopacus Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 102 Agaricus leucoius gibbusSecretan (1833), Mycographie Suisse, 2, p. 113 (nom. inval.) Gymnopus cretaceus Zawadski (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 164, n° 2600 Agaricus pithyophilus Secretan ex Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 62 Clitocybe cerussata (Fries) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 122 (nom actuel) Clitocybe pithyophila (Secretan ex Fries) Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 152 Clitocybe phyllophila subsp.* pithyophila(Secretan ex Fries) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 64 Omphalia phyllophila var. pithyophila(Secretan ex Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 22 ('pityophila') Omphalia cerussata (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 22 Clitocybe rivulosa var. cerussata (Fries) Costantin & L.M. Dufour (1890), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 25 Clitocybe rivulosa var. pithyophila(Secretan ex Fries) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 25 ('pityophila') Clitocybe cerussata var. pithyophila(Secretan ex Fries) J.E. Lange (1935), Flora agaricina Danica, 1, p. 79, pl. 36, fig. E Clitocybe phyllophila var. pithyophila(Secretan ex Fries) Maire (1937), Publicaciones del Instituto botanico, Barcelona, 3(4), p. 79 References : Becker p. 153 ; DM Hors-serie p. 59 ; CD 294-216, 112, 114 ; Eyssartier et Roux p. 552, 568 4eme edition ; Bon p 136 Groupe : Tricholomes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Incertae sedis Chapeau/Fructification : (5)6-8(9) cm, glabre, humide, d'un beau blanc mat, presque pur, lustre a la marge, pruineux-glace au centre, rarement avec des taches imbues peu contrastees, typiquement mamelonne ou un peu turbine au debut, puis longtemps convexe. Lames/Pores : arquees ou pentues, serrees, blanches ou creme. Chair : epaisse et molle, blanche, a odeur farino-spermatique ou un peu aromatique, mais un peu pharmaceutique ou terreuse. Stipe : 5-7 x 1-1,5(2) cm, clave ou fusiforme a subventru, fibro-spongieux, tenace, presque glabre, blanc, renfle et cotonneux a la base. Habitat : en cercles souvent fournis, mais peu etendus, dans les bois de coniferes, surtout Picea. Spores : 5-6(7) x 3-4(5) µm, blanches en masse, non cyanophiles. Epicutis banal, a hyphes noduleuses ou fourchues, pas toujours evidentes. Comestibilite : Toxique Commentaires : C'est le type le plus vigoureux d'une serie de Clitocybes blancs dont plusieurs contiennent de la muscarine. |
Cheilymenia granulata (Bulliard) J. Moravec (1990) |
![]() |
Synonymes : Peziza scabra O.F. Muller (1775), Flora danica, 11, p. 7, tab. 655, fig. 2
Peziza fulva Hudson (1778), Flora Anglica, Edn 2, p. 636 Peziza granulata Bulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 438, fig. 3 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Peziza granulosa Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 667 Ascobolus granulatus (Bulliard) Fuckel (1866), Fungi Rhenani exsiccati, n° 1876 Ascophanus granulatus (Bulliard) Spegazzini (1878), Michelia, 1(2), p. 235 Aleuria granulata (Bulliard) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 56 Coprobia granulata (Bulliard) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 107 Humaria granulata (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 290 Humaria gollmeri Hennings (1897), Hedwigia, 36(4), p. 233 Humaria scabra (O.F. Muller) Morgan (1902), The journal of mycology, 8(4), p. 189 Humarina granulata (Bulliard) Snyder (1938), University of Washington publications in biology, 8(1), p. 26 Cheilymenia granulata (Bulliard) J. Moravec (1990), Mycotaxon, 38, p. 474 (nom actuel) References : BK 1 101 ; Dennis p. 49 pl. VIs ; Cetto 5 2108 ; Ellis 2 p. 107 fig. 332 ; Gr. p. 198 n° 307 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pyronemataceae Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, assez epais, un peu concave au debut puis aplani, large de 1 a 4 mm et meme davantage, largement fixe au substrat, rouge brique ou ochrace-orange a l'etat frais, de couleur plus ou moins vive, et orange rouge a la dessication, furfurace-granuleux en dessous et a la marge. Habitat : Sur bouses de vaches et crottin de cheval. Spores : Monostiques, elliptiques-oblongues, hyalines, lisses, sans gouttelettes ni granulations a l'interieur, 15-17-20 x 7-8-10 µm. Asques cylindriques, assez etroits, peu attenues a la base, octospores, 165-(285) x 10 -12-15 µm. Paraphyses assez robustes (5-7 µm environ ), simples ou divisees a la base, septees dans la partie inferieure seulement, elargies au sommet en une clavule ordinairement arrondie et epaisse de 10-15 µm, presentant a l'interieur des granulations rougeatres. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaires ou en croissance serree. Tres frequent. Ete-Automne, ( in litt. D'Avril a Novembre ). |
Russula exalbicans (Persoon) Melzer & Zvara (1927) |
![]() |
Noms francais : Russule palissante Synonymes : Agaricus rosaceus var. ß exalbicans Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 439 (Basionyme) Agaricus exalbicans (Persoon) Secretan (1833), Mycographie Suisse, 1, p. 504 (nom. inval.) Russula pulchella I.G. Borshchow (1857), Beitrage zur pflanzenkunde des Russischen Reiches, 10, p. 58, tab. 2 Russula rosacea var. exalbicans(Persoon) Gillet (1875), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 242 Russula exalbicans (Persoon) Melzer & Zvara (1927), Archiv pro pirodovdecký výzkum Cech, 17(4), p. 97, fig. 7, 18 (nom actuel) Russula depallens ss. J.E. Lange (1940), Flora agaricina Danica, 5, p. 65, tab. 183, fig. 4 References : BK 6 129 ; CD 1388-416, 95 ; Cetto 1082 ; Galli p. 236 ; Sarnari 651 ; Bon p. 75 ; Eyssartier et Roux p. 234, 4eme edition 242, 244 Groupe : Russules Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Russulales / Russulaceae Chapeau/Fructification : 4-12 cm, lisse, soyeux brillant, rouge violace plus ou moins sombre puis vite decolore en creme olivace grisatre voire blanc grisatre mais conservant ses teintes rougeatres en peripherie. Lames/Pores : Blanches puis creme ochrace, adnees emarginees, souvent fourchues. Chair : Blanche puis grisonnante. Odeur faible, fruitee, saveur acre. Stipe : 3-8 x 1-1,5 cm, blanc ou teinte de rose, finement veinule, tache de brunatre par places, tendant a grisonner par temps humide. Habitat : Toujours sous Betula, sur sol calcaire pauvre en humus. Plus rarement sous Populus tremula ou canescens Spores : Spores ellipsoides, 8-9,5 x 6-7 µm. Verrues isolees, localement confluentes ou reliees par de fins connectifs. Basides clavees, tetrasporiques, 37-50 x 9-12 µm. Cheilo et pleurocystides fusiformes, nombreuses. Cuticule faite de poils cylindriques a sommet obtus larges de 1-3 µm, peu ramifies, septes, meles de dermarocystides larges de 4-9 µm, SBA+. Sporee IIIb. Comestibilite : Sans interet |
Phylloporia ribis (Schumacher) Ryvarden (1978) |
![]() |
Noms francais : Polypore du groseillier ; Phellin du groseillier Synonymes : Boletus ribis Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 386 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus ribis (Schumacher) Dubois (1803), Methode eprouvee avec laquelle on peut parvenir facilement, et sans maitre, a connaitre les plantes ... des environs d' Orleans, p. 178 Polyporus ribis (Schumacher) Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 127 Polyporus ribesius Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 80 Polyporus lonicerae Weinmann (1828), Sylloge plantarum novarum itemque minus congnitarum, 2, p. 102 Polyporus rubiginosus Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 587 (nom. illegit.) Trametes ribis (Schumacher) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 323 Trametes lonicerae (Weinmann) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 323 Trametes euonymi Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 21 Fomes lonicerae (Weinmann) Gillet (1877), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 684 Fomes ribis (Schumacher) Gillet (1877), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 685 Fomes conchatus subsp.* lonicerae (Weinmann) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 78 Phellinus pectinatus var. ribis(Schumacher) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 173 Phellinus pectinatus var. lonicerae(Weinmann) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 173 Polyporus cytisi Britzelmayr (1887), Bericht des naturwissenschaftlichen vereins fur schwaben und Neuburg, 29, p. 278, fig. 51 Ochroporus ribis f. euonymi(Fuckel) J. Schroter (1888) [1889], in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 486 Ochroporus ribis (Schumacher) J. Schroter (1888) [1889], in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 486 Phellinus salicinus var. lonicerae (Weinmann) P. Karsten (1889), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 48, p. 334 Phellinus versatilis Quelet (1890) [1889], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 18(2), p. 512 Phellinus versatilis var. menieriQuelet (1890) [1889], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 18(2), p. 512 Polyporus pectinatus var. euonymi (Fuckel) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 147 Polyporus pectinatus var. lonicerae (Weinmann) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 147 Polyporus pectinatus var. ribis (Schumacher) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 147 Phellinus pectinatus var. jasminiQuelet (1892) [1891], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 20(2), p. 469, pl. 3, fig. 33 Scindalma lonicerae (Weinmann) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 519 Scindalma ribis (Schumacher) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 519 Xanthochrous ribis (Schumacher) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des hymenomycetes, p. 101 Xanthochrous euonymi (Kalchbrenner) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des hymenomycetes, p. 101 Pyropolyporus langloisii Murrill (1903), Bulletin of the Torrey botanical Club, 30(2), p. 118 Pyropolyporus ribis (Schumacher) Murrill (1903), Bulletin of the Torrey botanical Club, 30(2), p. 118 Fomes langloisii (Murrill) Saccardo & D. Saccardo (1905), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 17, p. 118 Fomes pectinatus var. jasmini (Quelet) Saccardo & Traverso (1910), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 19, p. 716 Fomes cytisi (Britzelmayr) Saccardo & Traverso (1910), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 19, p. 710 Phellinus ribis (Schumacher) A. Ames (1913), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 11(3), p. 246 Fulvifomes ribis (Schumacher) Murrill (1914), Northern Polypores, p. 50 Fomes jasmini (Quelet) Lloyd (1915), Mycological writings, 4, synopsis of the genus Fomes, p. 254, fig. 596 Polyporus ulicis Boudier (1917), Bulletin de la Societe mycologique de France, 33(1-2), p. 10 Placodes ribis (Schumacher) Ricken (1918), Vademecum fur pilzfreunde, Edn 1, p. 224 Polyporus ribis var. rosaeVelenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 676 Polyporus pedatus Velenovský (1925), Mykologia, Praha, 2, p. 98 Polyporus rosae (Velenovský) Velenovský (1925), Mykologia, Praha, 2, p. 98 Fomes conchatus f. lonicerae(Weinmann) Bondartsev (1935), Acta Instituti botanici nomine V.L. Komarovii - Academia scientiarum URSS, series II, 2, p. 499 Cryptoderma ribis (Schumacher) Imazeki (1943), Bulletin of the Tokyo science Museum, 6, p. 107 Phylloporia ribis (Schumacher) Ryvarden (1978), Polyporaceae of North Europe, 2, p. 371 (nom actuel) References : BK 2 322 ; Marchand 4 304 ; Julich 2 281 ; Cetto 4 1601 ; E.P. 2 p. 535 fig. 279 ; BG p. 638 n° 961 Groupe : Polypores Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Hymenochaetales / Hymenochaetaceae Chapeau/Fructification : En forme de console, orbiculaire, egalement etale-reflechi, entourant parfois totalement la base de l'hote, souvent plusieurs exemplaires reunis, concrescents ; 30-150 mm de largeur, 5-20 mm d'epaisseur au point de fixation, grave de sillons concentriques, profonds et serres, fissure radialement, tres inegal en arriere et parfois crevasse en damier, finement veloute dans la jeunesse, puis raboteux, brun jaune, brun rouille, enfin brun bistre et verdi par les algues ou les mousses. Marge sinueuse, aigue et mince, ondulee, tuberculeuse, sterile, un peu feutree, cannelle, puis brun grisatre. Lames/Pores : Minuscules, 7 a 9 par mm, arrondis, brun jaune a cannelle olivace, chatoyant par une pruine blanc grisatre. Tubes courts, 1-2 mm, stratifies de facon tres indecise, concolores a la trame. Sporee brune. Chair : Consistance subereuse, tenace, mince (2-5 mm), dure en sechant de couleur rouille a fauve rouille, feutree comme l'amadou, partagee par une ligne noire de 0,1 mm d'epaisseur environ, la portion inferieure subereuse, cannelle etant nettement plus dure et plus foncee que la partie superieure. Habitat : A la base des troncs de Ribes rubrum, Ribes nigrum, Ribes grossularia, mais egalement sur d'autres feuillus tels qu'Acer, Amelanchier, Arbutus, Berberis, Carpinus, Cistus, Colletia, Cornus, Cotoneaster, Crataegus, Cytisus, Dorycnium, Ephedra, Erica, Eucalyptus, Euonymus, Fagus, Fraxinus, Jasminum, Laurus, Ligustrum, Lonicera, Pistacia, Platanus, Prunus, Pyrus, Quercus, Robinia, Rosa, Rubus, Salix, Sambucus, Spartium, Sorbus, Thymus, Ulex, Ulmus, Vitis. Provoque une pourriture blanche. Perenne. Repandu mais peu frequent. Tout au long de l'annee. Spores : Ellipsoides, lisses, hyalines a jaunatres, parfois guttulees, 3-4-4,5 x 2.5-3 µm. I-. Basides clavees, bi- ou tetrasporiques, (8)-10-12-(15) x 3-4-5 µm, 1 cloison simple a la base. Pas de cystides ni de soie. Monomitique : Hyphes larges de 2-3-5-(6)µm, a parois minces ou epaissies, cloisonnees et bouclees. Comestibilite : Sans interet |
Otidea onotica (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70] |
![]() |
Noms francais : Oreille de lievre ; Oreille d'ane Synonymes : Peziza leporina Sowerby (1797), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 72 (nom. illegit.) Peziza onotica Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 637 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Peziza rosea Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 416 Scodellina onotica (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 668 Otidea onotica (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 329 (nom actuel) Peziza leporina subsp.* onotica (Persoon) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 41 Peziza leporina var. onotica (Persoon) Wunsche (1877), Die pilze. Eeine anleitung zur kenntniss derselben, p. 251 Aleuria onotica (Persoon) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 40 Otidea leporina var. rubescens Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 354 References : Bon p. 331 ; CD 30 ; Eyssartier et Roux p. 1066 ; Medardi p. 164 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pyronemataceae Chapeau/Fructification : en coupe enroulee sur elle-meme et fendue sur le cote, de 2 a 10 cm de hauteur, a hymenium jaune a jaune orange pale a reflets roses ou saumones, et face externe veloutee jaune a jaune ochrace. Chair : mince, fragile Stipe : Court, feutre Habitat : Sur sol riche en humus des forets. Spores : ellipsoides, hyalines, biguttulees, uniseriees dans l'asque. Comestibilite : Toxique Commentaires : Toxique a cause de la presence de monomethylhydrazine. |
Mycena tenerrima (Berkeley) Quelet (1872) |
![]() |
Noms francais : Mycene fragile Synonymes : Agaricus adscendens Lasch (1829), Linnaea, Ein journal fur die botanik, 4, p. 536 (nom. illegit.) Agaricus tenerrimus Berkeley (1836), The english flora of sir J.E. Smith, fungi, 5(2), p. 61 (Basionyme) Mycena tenerrima (Berkeley) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 109(75) (nom actuel) Agaricus farinellus Feltgen (1906), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 2(1), p. 55 Mycena farinella (Feltgen) Saccardo & Trotter (1912), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 21, p. 58 Mycena tenerrima var. carpophila J.E. Lange (1914), Dansk botanisk arkiv, 1(5), p. 35 Prunulus tenerrimus (Berkeley) Murrill (1916), North American flora, 9(5), p. 322 Pseudomycena tenerrima (Berkeley) Cejp (1930), Spisy prirodovedeckou Karlovy University, 104, p. 151 Mycena adscendens Maas Geesteranus (1981), Proceedings of the koninklijke nederlandse Akademie Van Wetenschappen, section C, biological and medical sciences, 84(2), p. 211 Mycena adscendens var. rickiana Raithelhuber (1984), Metrodiana, 10, p. 9 References : BK 3 314 ; CD 544 ; Eyssartier et Roux p. 402 Groupe : Mycenes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Mycenaceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Sur debris vegetaux. |
Laccaria tortilis (Bolton) Cooke (1884) |
![]() |
Noms francais : Laccaire tortueux Synonymes : Agaricus tortilis Bolton (1788), An history of fungusses growing about Halifax, 1, p. 41, tab. 41, fig. A (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus contortilis Hoffmann (1789), Nomenclator fungorum, 1, p. 185 Agaricus farinaceus var. γ tortilis (Bolton) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 454 Omphalia tortilis (Bolton) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 613 Agaricus laccatus var. ß perpusillus Rabenhorst (1863), Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 503 Clitocybe tortilis (Bolton) Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 174 Collybia tortilis (Bolton) Gillet (1875), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 309 Camarophyllus laccatus var. perpusillus (Rabenhorst) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 231 Agaricus echinosporus Spegazzini (1880), Anales de la Sociedad cientifica Argentina, 10(3), p. 123 (nom. illegit.) Agaricus laccatus var. tortilis(Bolton) Cooke (1883), Handbook of british fungi, Edn 2, p. 62 Laccaria tortilis (Bolton) Cooke (1884), Grevillea, 12(63), p. 70 (nom actuel) Omphalia laccata var. tortilis(Bolton) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 26 Clitocybe echinospora Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 198 Clitocybe laccata var. tortilis (Bolton) Barla (1889), Bulletin de la Societe mycologique de France, 5(2), p. 23 Laccaria laccata var. tortilis (Bolton) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 25 Laccaria nana Massee (1913), Bulletin of miscellaneous information - Royal botanic Gardens, Kew, 1913(6), p. 195, fig. 17-20 Clitocybe nana (Massee) Saccardo & Trotter (1925), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 23, p. 62 Laccaria echinospora (Saccardo) Singer (1943), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 41(1-3), p. 17 References : CD 359 ; Bon p. 147 ; Eyssartier et Roux p. 534.(4eme edition) 548 ; LP p. 278 ; BK 3 n°233 p. 204 Groupe : Clitocybes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Hydnangiaceae Chapeau/Fructification : Chapeau 5-15 mm, hemispherique puis aplati, striole, d'aspect tres contourne, souvent deprime, brun rose avec centre plus fonce. Marge ondulee cannelee avec restes de voile blanchatres dans la jeunesse. Lames/Pores : Lames larges, adnees a legerement decurrentes, crispees anastomosees. Chair : Chair mince. Odeur fongique tres agreable. saveur douce. Stipe : Petit 10-30 x 1-2,5 mm, cylindrique, arque, glabre ou un peu fibrilleux, concolore au chapeau. Habitat : Ornieres et endroits boueux, herbeux. Spores : Globuleuses et epineuses de 10 a 15 μm avec epines jusqu'a 3 µm. Basides cmlavees, bisporiques, bouclees. Cystides absentes. Cuticule faite d'hyphes bouclees, paralleles, enchevetrees, larges de 3,5-10 µm Comestibilite : Sans interet Commentaires : Odeur fongique tres agreable. |
Xerula pudens (Persoon) Singer (1951) [1949] |
![]() |
Noms francais : Collybie a poils ras ; Collybie a long pied Synonymes : Agaricus longipes Bulliard (1784), Herbier de la France, 5, tab. 232 (nom. illegit.) Agaricus radicatus var. ß pudens Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 313 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus subulatus Raddi (1807), Memorie di matematica e di fisica della Societa italiana di scienze residente in Modena, 13(2), p. 348, tab. 4, fig. 1 (nom. illegit.) Hypophyllum rotulaceum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 217, tab. 101, fig. 4 Hypophyllum lanuginosum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 217, tab. 101, fig. 2-3 Hypophyllum tortile Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 216, tab. 101, fig. 1 Gymnopus pudens (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 605 Agaricus pudens (Persoon) Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 140 Agaricus platyphyllus subsp.* subulatusPersoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 142 Agaricus costatus Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 709 Collybia longipes P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 117 Marasmius longipes (P. Kummer) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 321 (nom. illegit.) Xerula longipes (P. Kummer) Maire (1933), Treballs del Museu nacional de ciencies naturals de Barcelona, serie botanica, 15(2), p. 66 Collybia radicata var. longipes (P. Kummer) Rick (1938), Lilloa, 2, p. 265 Collybia pudens (Persoon) S. Lundell (1949), Fungi exsiccati suecici, praesertini upsalienses, 35-36, p. 9, n° 1717 Xerula pudens (Persoon) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 289 (nom actuel) Oudemansiella longipes (P. Kummer) M.M. Moser (1978), Kleinen kryptogamenflora von mitteleuropa, band 2b/2, Edn 4, p. 156 Oudemansiella pudens (Persoon) Pegler & T.W.K. Young (1987) [1986], Transactions of the British mycological Society, 87(4), p. 590 References : CD 628 ; Bon p. 171 ; Marchand 124 ; Eyssartier et Roux p. 364 Groupe : Collybies Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Physalacriaceae Chair : Chair amarescente. Stipe : Stipe allonge entierement recouvert de poils roux. Habitat : Feuillus. Comestibilite : Sans interet |
Stropharia aeruginosa (Curtis) Quelet (1872) |
![]() |
Noms francais : Strophaire vert-de-gris Synonymes : Agaricus acuminatus Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 447 Agaricus viridulus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 1, tab. 1 Agaricus beryllus Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 83 Amanita viridula (Schaeffer) Lamarck (1783), Encyclopedie methodique, Botanique, 1, p. 113 Agaricus aeruginosus Curtis (1787), Flora londinensis, 2(5), p. 70, tab. 309/209 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus spilotus Holmskjold (1799), Beata ruris otia fungis danicis, 2, tab. 42 Pratella aeruginosa (Curtis) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 626 Psalliota aeruginosa (Curtis) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 73 Stropharia aeruginosa (Curtis) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 141(110) (nom actuel) Geophila aeruginosa (Curtis) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 111 Psalliota viridula (Schaeffer) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 573 Fungus viridulus (Schaeffer) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 479 Entoloma spilotum (Holmskjold) Cooke (1899), in Saccardo & P. Sydow, Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 14, p. 127 Stropharia viridula (Schaeffer) Morgan (1908), The journal of mycology, 14(2), p. 74 Stropharia acuminata (Scopoli) Saccardo (1916), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(15), p. 813 Stropharia viridula var. exannulosa Ulbrich (1922), Hedwigia, 63(1-6), p. 217 Stropharia cyanea ss. Kreisel (1979), Beihefte zur Sydowia, 8, p. 229 Psilocybe aeruginosa (Curtis) Noordeloos (1995), Persoonia, 16(1), p. 128 References : Bon p. 251 ; CD 1267 ; Eyssartier et Roux p. 818 , p. 846 ed.4 ; BK 4 n° 453 p. 350 ; LP p. 594 Groupe : Psilocybes/Strophaires Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Strophariaceae Chapeau/Fructification : Chapeau 2-7 cm, convexe puis aplani pourvu d'un mamelon obtus. Surface visqueuse par temps humide, collante par temps sec, recouverte d'une pellicule gelatineuse separable. De couleur d'abord bleu vert orne de flocons blancs surtout en peripherie puis se decolorant en vert ochrace avec l'age. Lames/Pores : Lames adnees a echancrees d'abord creme rose puis brun gris a reflet lilas a maturite. Arete longtemps blanche. Chair : Chair mince, blanche dans le chapeau, bleutee dans le pied. Odeur herbacee. Saveur fongique. Stipe : Pied 4-10 x 0,4-1 cm, cylindrique, rigide, cassant, bleu verdatre pale, entierement floconneux mechuleux sous un anneau ample et membraneux. Devient glabrescent vert jaunatre avec l'age. Base recouverte d'un feutrage blanc avec cordons myceliens. Habitat : En foret ou en lisiere sur debris vegetaux et ligneux enfouis sur sol frais et humide. Spores : Spores elliptiques, lisses, a paroi epaisse, gris jaune, 6,5-9 x 4-5,5 µm. Sporee brun violet. Basides cylindriques, clavees, tetrasporiques, en partie bouclees. Cheilocystides clavees, nombreuses, 30-56 x 9-14 µm, entremelees de rares chrysocystides lageniformes. Pleurocystides fusiformes, lageniformes ou ventrues avec excroissance apicale, 30-55 x 9-16 µm. Cuticule de type ixocutis constituee d'hyphes bouclees aux extremites cylindriques, en partie incrustees, larges de 3-6 µm, enrobees dans une masse gelatineuse. Comestibilite : Toxique |
Sebacina incrustans (Persoon) Tulasne (1872) |
![]() |
Synonymes : Clavaria laciniata Bulliard (1788), Herbier de la France, 9, tab. 415, fig. 1
Corticium incrustans Persoon (1796), Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 1, p. 39, 112 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Merisma cristatum Persoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 96, tab. 4, fig. 4 Merisma serratum Persoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 106, tab. 4, fig. 9 Thelephora sebacea Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 577 Thelephora incrustans (Persoon) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 577 Thelephora cristata (Persoon) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 434 Merisma cristatum var. ß tuberculosum Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 156 Thelephora serrata (Persoon) Steudel (1824), Nomenclator botanicus enumerans ordine alphabetico nomina atque synonyma, 2, p. 411 Clavaria cristata (Persoon) Junghuhn (1830), Linnaea, Ein journal fur die botanik, 5, p. 406 (nom. illegit.) Sebacina incrustans (Persoon) Tulasne (1872), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 5, 15, p. 223 (nom actuel) Irpex hypogaeus Fuckel (1874) [1873-74], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 27-28, p. 88 Thelephora gelatinosa Sauter (1876), Hedwigia, 15(10), p. 152 Tremella culmorum Cooke (1880), Grevillea, 8(47), p. 81 Corticium cristatum (Persoon) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 141 Corticium sebaceum (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 210 Clavaria rivalis Britzelmayr (1890), Bericht des naturwissenschaftlichen vereins fur schwaben und Neuburg, 30, p. 33, fig. 49 Soppittiella sebacea (Persoon) Massee (1892), British fungus flora, 1, p. 106 Soppittiella cristata (Persoon) Massee (1892), British fungus flora, 1, p. 107 Cristella laciniata (Bulliard) P. Karsten (1898), Kritisk ofversigt af Finlands basidsvampar, 3, p. 25 Xylodon hypogaeus (Fuckel) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 541 Sebacina laciniata (Bulliard) Bresadola (1903), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 1(2), p. 116 Sebacina cristata (Persoon) Lloyd (1925), Mycological writings, 7, mycological notes n° 75, p. 1361 References : BK 2 15 ; CD 55 ; Cetto p. 635 ; Julich 2 p. 402 ; Phillips p. 262 ; BG p. 39 n° 54 (2) Groupe : Tremelles Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Sebacinales / Sebacinaceae Chapeau/Fructification : Entierement resupinee, etroitement fixee au substrat et formant des revetements epais de 1 mm s'etalant sur plusieurs centimetres ou decimetres, pourvue occasionnellement de cretes ou d'excroissantes strobilacees. Surface lisse ou ondulee-bosselee, mate, blanchatre sale a creme avec des tons gris ou roses. Marge nettement limitee. Chair : Concistance ceracee, cartilagineuse. Habitat : Encroute les herbes et debris vegetaux, parfois la terre nue, sur plantes vivantes, egalement sur gres, schistes, et quelquefois a la base des troncs. Spores : Largement ovales, lisses, hyalines, a contenu granuleux, 14-18 x 9-10µm, I-. Hypobasides cloisonnees longitudinalement, pourvues de 4 epibasides longues jusqu'a 70 µm. Pas de cystides. Hyphes hyalines, a parois minces, larges, cloisonnees,non bouclees. ( Pilat : boucles rares ou petites ). Comestibilite : Sans interet Commentaires : Peu frequent. Ete-automne et hiver. Remarques : Pourrait-etre confondue avec Physosporinus vitreus ou P. sanguinolentus . |
Peziza repanda Persoon (1808) |
![]() |
Synonymes : Peziza pedunculata Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 416
Peziza repanda Persoon (1808), Icones pictae specierum rariorum fungorum, 4, p. 49, tab. 20, fig. 3 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) (nom actuel) Peziza coronata Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 231 (nom. illegit.) Peziza tenacella Weinmann (1828), Sylloge plantarum novarum itemque minus congnitarum, 2, p. 110 (nom. illegit. ?) Peziza repanda var. ß tenacella Weinmann (1836), Hymeno et Gastero-mycetes hucusque in imperio Rossico observatos recensuit, p. 417 Peziza amplissima var. pedunculata (Schumacher) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 349 Plicaria repanda (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 328 Peziza repanda var. amplispora Cooke & Peck (1875), Bulletin of the Buffalo Society of natural sciences, 2, p. 288 Peziza pallidula Cooke & Peck (1875), Bulletin of the Buffalo Society of natural sciences, 2, p. 288 Peziza truncicomes W.R. Gerard (1876), Bulletin of the Torrey botanical Club, 6(14), p. 78 Peziza amplispora (Cooke & Peck) Cooke (1877), Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 4, p. 167, tab. 75, fig. 288 Aleuria repanda (Persoon) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 43 Pustularia repanda (Persoon) Rehm (1882), Ascomycetes lojkani lecti in Hungaria, Transsylvania et Galicia, p. 3 Discina repanda (Wahlenberg) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 324 Geopyxis amplispora (Cooke & Peck) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 71 Geopyxis pallidula (Cooke & Peck) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 70 Peziza varia f. lignicola Bresadola (1898), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 2(11-13), p. 76, tab. 189 Aleuria varia f. lignicola (Bresadola) Bresadola (1933), Iconographia mycologica, 25, tab. 1207 Galactinia repanda (Persoon) Le Gal (1962), Bulletin de la Societe mycologique de France, 78, p. 210 References : Gr. 94 ; Cetto 1218 ; Marchand 198 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pezizaceae Chapeau/Fructification : 0-3 cm, brun, creme, sessile. Marge finement dentelee. Habitat : Alluvions, dechets organiques, vieux papiers, place a feu. Spores : 14-16 µm, verrues peu visibles, guttules 1. Comestibilite : Sans interet |
Neolentinus lepideus (Fries) Redhead & Ginns (1985) |
![]() |
Noms francais : Lentin ecailleux Synonymes : Agaricus squamosus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 15, tab. 29-30 (nom. inval.) Agaricus tubaeformis Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 65, tab. 248-249 Agaricus cyprinus Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 57 Agaricus serpentiformis Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 89 Amanita crispa Lamarck (1783), Encyclopedie methodique, Botanique, 1, p. 105 Agaricus flammeus Hoffmann (1789), Nomenclator fungorum, 1, p. 112 (nom. illegit.) Ramaria ceratoides Holmskjold (1790), Beata ruris otia fungis danicis, 1, p. 101 Clavaria cornuta Retzius (1795), Florae scandinaviae prodromus, Edn 2, p. 322 (nom. illegit.) Clavaria lignosa Dickson (1801), Plantarum cryptogamicarum britanniae, 4, p. 27, tab. 12, fig. 9 Agaricus tigrinus var. ß squamosus Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 459 Agaricus tigrinus Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 313 (nom. illegit.) Agaricus suffrutescens Brotero (1804), Flora lusitanica, 2, p. 466 Clavaria thermalis de Candolle (1805), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 101 Hypophyllum radiosum Paulet (1808) [1793-1829], Traite des champignons, 2, tab. 100 bis Agaricus lepideus Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 21 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Lentinus suffrutescens (Brotero) Fries (1825), Systema orbis vegetabilis, p. 78 Lentinus lepideus (Fries) Fries (1825), Systema orbis vegetabilis, p. 78 Agaricus polymorphus Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 52 Agaricus polymorphus var. γ ceratoides (Holmskjold) Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 52 Agaricus polymorphus var. ß tubaeformis (Schaeffer) Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 52 Agaricus polymorphus var. d proboscideus Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 53 Lentinus lepideus var. b dilutecinereus Weinmann (1836), Hymeno et Gastero-mycetes hucusque in imperio Rossico observatos recensuit, p. 282 Lentinus sitaneus Fries (1836), Synopsis generis Lentinorum, p. 8 Lentinus lepideus subsp.* contortus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 390 Lentinus monardianus Durieu & Montagne (1845), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 4, p. 356 ('monnardianus') Lentinus cryptarum Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 15 Clitocybe lepidea (Fries) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 123 Lentinus maximus A.E. Johnson (1878) [1877], Bulletin of the Minnesota Academy of natural sciences, 1(5), p. 338 Lentinus lepideus var. tubaeformis (Schaeffer) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 246 Lentinus lepideus var. contiguus (Fries) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 246 Lentinus lepideus var. ceratoides(Holmskjold) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 246 Lentinus gallicus Quelet (1885) [1884], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 13(2), p. 280, pl. 8, fig. 10 Lentinus contiguus (Fries) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 581 Lentinus domesticus P. Karsten (1887), Revue mycologique (Toulouse), 9(33), p. 9 Lentinus squamosus (Persoon) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 328 Pocillaria contigua (Fries) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 866 Pocillaria suffrutescens (Brotero) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 866 Pocillaria cryptarum (Fuckel) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 866 Pocillaria gallica (Quelet) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 866 Pocillaria sitanea (Fries) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 866 Pocillaria lepidea (Fries) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 866 Pocillaria monardiana(Durieu & Montagne) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 866 Lentinus magnus Peck (1896), Bulletin of the Torrey botanical Club, 23(10), p. 413 Lentinus platensis Spegazzini (1899) [1898], Anales del Museo nacional de Buenos Aires, serie 2, 3, p. 113 Lentinus spretus Peck (1906) [1905], Bulletin of the New York state Museum, 105, p. 24 Lentodium squamosum (Persoon) Murrill (1911), Mycologia, 3(1), p. 27 Panus lepideus (Fries) Corner (1981), Beihefte zur Nova Hedwigia, 69, p. 64 Neolentinus lepideus (Fries) Redhead & Ginns (1985), Transactions of the mycological Society of Japan, 26(3), p. 357 (nom actuel) Neolentinus suffrutescens (Brotero) T.W. May & A.E. Wood (1995), Mycotaxon, 54, p. 149 References : CD 140-188, 108 ; Bon p. 123 ; Eyssartier et Roux p. 550, 566 4eme edition Groupe : Pleurotes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Gloeophyllales / Gloeophyllaceae Chapeau/Fructification : 2,5-15 cm, a bord enroule, creme avec de grosses ecailles brunes ou brun-roux. Lames/Pores : Decurrentes, a arete finement denticulee. Chair : Tres coriace, un peu jaunissante. Odeur aromatique, un peu de cannelle ou parfois anisee, saveur douce. Stipe : Blanc avec des ecailles brunes retroussees. Habitat : Sur bois de coniferes. Spores : 9-13 x 4-5 µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Odeur aromatique, un peu de canelle ou parfois anisee. |
Mycena epipterygia (Scopoli) Gray (1821) |
![]() |
Noms francais : Mycene des fougeres ; Mycene a gaine visqueuse Synonymes : Agaricus epipterygius Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 455 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus clypeatus Withering (1776), A botanical arrangement of all the vegetables ... in Great Britain, 2, p. 761 Agaricus flavipes Withering (1796), An arrangement of British plants, Edn 3, 4, p. 281 Agaricus nutans Sowerby (1797), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 92 Agaricus epipterygius var. d nutans (Sowerby) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 393 Agaricus laevigatus Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 273 (nom. illegit.) Agaricus rufocephalus Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 288 Agaricus strigosus Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 272 Mycena epipterygia (Scopoli) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 619 (nom actuel) Mycena epipterygia var. nutans (Sowerby) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 620 Agaricus albocaesius Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 268 Agaricus luteus pratorum Secretan (1833), Mycographie Suisse, 2, p. 309 (nom. inval.) Collopus epipterygius (Scopoli) Earle (1909), Bulletin of the New York botanical Garden, 5(18), p. 426 Prunulus paludicola Murrill (1916), North American flora, 9(5), p. 336 Mycena paludicola (Murrill) Murrill (1916), Mycologia, 8(4), p. 221 Prunulus epipterygius (Scopoli) Murrill (1916), North American flora, 9(5), p. 335 Mycena viscosa var. iodolens A.H. Smith (1947), North American species of Mycena, p. 423 References : Bon p. 183 ; BK 3 329 ; CD 584 ; Eyssartier et Roux p. 380 ; Robich 1 p. 388 ; Robich 2 p. 1269 ; LP p. 216 Groupe : Mycenes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Mycenaceae Chapeau/Fructification : Chapeau 1-2 cm,campanule et mamelonne, lisse a sillonne, strie par transparence, visqueux, couvert d'une pellicule gelatineuse separable (caract.). Couleur jaune citron grisatre au centre passant a creme blanchatre vers la peripherie avec souvent des taches brun rouge eparses. Marge blanchatre, crenelee. Lames/Pores : Lames adnees, decurrentes en filet, larges, blanches a creme grisatre. Arete pourvue d'un fil gelatineux separable. Chair : Chair mince blanchatre. Odeur faible legerement farineuse. Saveur variable douce a piquante. Stipe : Pied 10-12 x 0,2-0,4 cm, cylindrique, flexible, creux lisse poudre de blanc dans la jeunesse, visqueux . Couleur jaune citron palissant a creme avec des tons brunatres. Zone corticale elastique separable. Habitat : Dans les mousses, les sphaignes ; parmi les fougeres, les ronces ; sur les troncs moussus morts ou vivants ; sur les debris vegetaux tels que fougeres, copeaux de bois, etc. Spores : Spores etroitement elliptiques, lisses, hyalines, guttulees, amyloides, 8-11 x 4,5-6 µm. Sporee creme pale. Cheilocystides tres ornementees de diverticules digites et ramifies. Cuticule faite d'hyphes hyalines tres diverticulees larges de 1-2,5 µm, tres gelifiees. Comestibilite : Sans interet |
Inonotus hispidus (Bulliard) P. Karsten (1879) |
![]() |
Noms francais : Polypore herisse ; Inonotus herisse Synonymes : Boletus hirsutus Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 468 (nom. illegit.) Boletus spongiosus Lightfoot (1777), Flora scotica, 2, p. 1033 Boletus villosus Hudson (1778), Flora Anglica, Edn 2, p. 626 (nom. illegit.) Boletus hispidus Bulliard (1784), Herbier de la France, 5, tab. 210 & tab. 493 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Boletus velutinus Sowerby (1802), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 345 (nom. illegit.) Dendrosarcus rutilenis Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 95, tab. 10 Polyporus hispidus (Bulliard) Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 260 Boletus flavus Pollini (1824), Flora veronensis quam in prodomum florae italiae septentrionalis, 3, p. 607 (nom. illegit.) Polyporus endocrocinus Berkeley (1847), in W.J. Hooker, The London journal of botany, 6, p. 320 Polyporus pollinii Hohenbuhel-Heufler (1871), Verhandlungen der kaiserich-koniglichen zoologisch-botanischen Gesellschaft in Wien, 21, p. 289 Inonotus hispidus (Bulliard) P. Karsten (1879), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 5, p. 39 (nom actuel) Inodermus hispidus (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 173 Phaeoporus hispidus (Bulliard) J. Schroter (1888) [1889], in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 490 Polystictus hispidus (Bulliard) Gillot & Lucand (1890), Societe d'histoire naturelle d'Autun, Bulletin, 3, p. 174 Xanthochrous hispidus (Bulliard) Patouillard (1897), Bulletin de la Societe mycologique de France, 13(4), p. 199 Phaeolus endocrocinus (Berkeley) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des hymenomycetes, p. 86 Inonotus hirsutus Murrill (1904), Bulletin of the Torrey botanical Club, 31(11), p. 594 Hemidiscia hispida (Bulliard) Lazaro Ibiza (1916), Revista de la real Academia de ciencias exactas, fiscicas y naturales de Madrid, 14, p. 577 References : BK 2 304 ; Marchand 4 314 ; Eyssartier et Roux p. 1024 (1072 5e ed.) ; Cetto 2 728 ; BG p. 638 n° 960 ; E.P. p. 327 fig. 155 Groupe : Polypores Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Hymenochaetales / Hymenochaetaceae Chapeau/Fructification : 10-20-(38) cm de long, 6-12 cm de projection, 3-9 cm d'epaisseur, sessile dimidie, plus ou moins pulvine, peu a peu aminci vers les bords, non zone, jaune rouge a brun rouge, puis brun noiratre a noir avec l'age, revetu d'une toison epaisse, hirsute et grossiere. Marge obtuse, concolore. Lames/Pores : 0,2-0,5 mm de diametre, ronds puis dentes, jaune a jaune orange, enfin brun rouille. Tubes 2-4 cm de long, unistratifies, a cloison amincie et cassante a la fin, brun rouille. Sporee jaune brunatre. Chair : Trame epaisse de 40 et jusqu'a 80 mm, fibreuse radialement, molle spongieuse et juteuse dans la jeunesse, puis seche, subero-fibreuse dure, cassante, zonee, jaunatre ochracee ou de brun jaune et devenant immediatement brunatre a la coupe, noicissant a la fin. Habitat : Sur feuillus, en particulier Fraxinus et Quercus, mais egalement sur Aesculus, Celtis, Crataegus, Juglans, Malus, Morus, Platanus, Populus, Prunus, Pyrus, Robinia, Salix, Sophora, Sorbus, Tilia, Ulmus, Vitis. Isoles ou en groupes. Peu frequent. Annuel. Ete. Spores : Ovoides, lisses, jaunes a brunatres, a parois epaisses, guttulees, 7-10 x 6-7,5 µm, I-, non bouclees, non cyanophiles. Basides clavees, 27-33 x 7-10 µm, tetrasporiques, sans boucle basale. Pas de cystide. Soies subulees, a parois epaisses, brunes, 20-30 x 9-10 µm, peu nombreuses dans l'hymenium et non emergentes. Monomitique : Hyphes generatrices larges de 2-4 µm dans le sous-hymenium, hyalines, les autres larges de 3-8 µm, brun clair a fonce, toutes les cloisons non bouclees. Comestibilite : Sans interet |
Hemimycena lactea (Persoon) Singer (1938) |
![]() |
Noms francais : Mycene blanc de lait Synonymes : Agaricus nanus Bulliard (1792), Herbier de la France, 12, tab. 563, fig. N-0 (nom. illegit.) Agaricus lacteus Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 394, n° 257 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus lacteus var. ß flavescensPersoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 267 Mycena lactea (Persoon) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 169, n° 2715 Agaricus ludius Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 94 Collybia ludia (Fries) Gillet (1875), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 327 ('ludius') Agaricus delicatellus Peck (1878) [1877], Annual report of the New York state Museum of natural history, 30, p. 38 Mycena lactea var. ludius (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 35 Collybia delicatella (Peck) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 224 Mycena crystalline Peck (1888) [1887], Annual report of the New York state Museum of natural history, 41, p. 63 Mycena nana P. Karsten (1890) [1889], Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 16, p. 89 Mycena ludia (Fries) Ricken (1915), Die Blatterpilze, p. 434 Gymnopus delicatellus (Peck) Murrill (1916), North American flora, 9(5), p. 354 Prunulus crystallinus (Peck) Murrill (1916), North American flora, 9(5), p. 322 Mycena pithya ss. J.E. Lange (1930), Dansk botanisk arkiv, 6(5), p. 18 Mycena lactea var. pithya (Albertini & Schweinitz) J.E. Lange (1936), Flora agaricina Danica, 2, p. 42, pl. 53, fig. C (nom. illegit.) Hemimycena lactea (Persoon) Singer (1938), Revue de mycologie, Paris, 3(4), p. 195 (nom actuel) Mycena delicatella (Peck) A.H. Smith (1947), North American species of Mycena, p. 161 Marasmiellus delicatellus (Peck) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 298 Marasmiellus lacteus (Persoon) S. Ito (1959), Mycological Flora of Japan, 2(5), p. 185 Hemimycena delicatella (Peck) Singer (1962) [1961], Sydowia : Annales mycologici, editi in notitiam scientiae mycologicae universalis, series II, 15(1-6), p. 60 Trogia lactea (Persoon) Corner (1966), A monograph of Cantharelloid fungi: Annals of botany memoirs, 2, p. 221 Helotium delicatellum (Peck) Redhead (1982), Canadian journal of botany, 60(10), p. 2004 References : Bon p. 187 ; CD 541 ; Eyssartier et Roux p. 372 , p. 386 ed.4 ; LP p. 191 Groupe : Mycenes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Mycenaceae Chapeau/Fructification : Chapeau 8 -25 mm, campanule puis aplati. Centre mamelonne et marge recurvee. Surface lisse, mate, blanc de lait souvent jaunatre au centre. Marge aigue. Lames/Pores : Lames larges, adnees decurrentes en filet, assez espacees. Chair : Chair mince sauf pres du pied, blanche. Odeur et saveur desagreables. Stipe : Pied 20-50 x 1-2,5 mm, cylindrique, lisse, mat, blanc creme poudre de blanc. Base strigueuse ornee de rhizomorphes blancs. Habitat : Parmi les aiguilles de coniferes. Spores : Spores elliptiques a fusiformes, lisses, hyalines, guttulees, 7,8-10,5 x 2,7-4,2 µm. Sporee blanche. Basides clavees, (2)-4 sterigmates, bouclees. Cheilocystides fusiformes a cylindriques, 15-45 x 4,5-6 µm. Cuticule faite d'hyphes bouclees plus ou moins paralleles avec excroissances digitees dans la couche superficielle, melees a des dermatocystides. Caulocystides au sommet du pied. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Sur aiguilles de pins. |
Geoglossum cookeanum Nannfeldt ex Minter & P.F. Cannon (1942) |
![]() |
Noms francais : Geoglosse de Cooke Synonymes : Clavaria ophioglossoides Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1182 Clavaria nigra Lamarck (1778), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 1, 1, p. 125 Geoglossum diffusum Kutzing (1852), Grundzuge der philosophischen botanik, 2, tab. 20, fig. 1 Geoglossum ophioglossoides (Linnaeus) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 43 Geoglossum cookeanum Nannfeldt ex Minter & P.F. Cannon (1942), IMI Descriptions of Fungi and Bacteria, 204(2031), p. 1 (= 'cookeianum') (Basionyme) References : Bon p. 333 ; CD 8 Groupe : Clavaires Classification : Ascomycota / Geoglossomycetes / Geoglossales / Geoglossaceae Chapeau/Fructification : En forme de massue, jusqu'a 10cm de haut, entierement noiratre Stipe : Etroit, furfurace ou lisse Habitat : Sur sable, surtout littoral, parmi les mousses et graminees. Comestibilite : Sans interet |
Desarmillaria tabescens (Scopoli) R.A. Koch & Aime (2017) |
![]() |
Noms francais : Armillaire sans anneau Synonymes : Agaricus tabescens Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 446 (Basionyme) Agaricus gymnopodius Bulliard (1793), Herbier de la France, 13, tab. 601, fig. 1 Agaricus socialis de Candolle (1815), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 6, p. 48 Agaricus buxeus Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 190 Agaricus irrufatus N. Lund (1845), Conspectus hymenomycetum circa Holmiam crescentium, p. 13 Lentinus caespitosus Berkeley (1847), in W.J. Hooker, The London journal of botany, 6, p. 317 Panus caespitosus (Berkeley) Fries (1851), Novae symbolae mycologicae. Fasciulus primus, sistens fungos in peregrinis terris a botanicis danicis nuper collectos, p. 23 Agaricus caespitosus (Berkeley) Berkeley & M.A. Curtis (1867) [1869], The journal of the linnean Society, botany, 10(45), p. 287 (nom. illegit.) Flammula gymnopodia (Bulliard) Quelet (1873), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 346(335) Clitocybe socialis (de Candolle) Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 159 Clitocybe gymnopodia (Bulliard) Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 162 Agaricus monadelphus Morgan (1883), Journal of the Cincinnati Society of natural history, 6(1), p. 69 Collybia tabescens (Scopoli) Gillet (1884), Tableaux analytiques des Hymenomycetes de France (Alencon), p. 68 Omphalia socialis (de Candolle) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 21 Omphalia mellea var. gymnopodia (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 20 Armillaria mellea var. gymnopodia (Bulliard) Quelet (1886), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(3), p. 81 Clitocybe monadelpha (Morgan) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 164 Pleurotus caespitosus (Berkeley) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 352 Omphalia gymnopodia (Bulliard) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 251 Armillaria socialis (de Candolle) Fayod (1889), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 7, 9, p. 232 Clitocybe gymnopodia var. socialis (de Candolle) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 27 Pocillaria caespitosa (Berkeley) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 865 Clitocybe aquatica Banning & Peck (1891) [1890], Annual report of the New York state Museum of natural history, 44, p. 68 Armillaria mellea var. exannulata Peck (1893) [1892], Annual report of the New York state Museum of natural history, 46, p. 54 Gyrophila socialis (de Candolle) Quelet (1896) [1895], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 24(2), p. 617, pl. 6, fig. 4 Dendrosarcus caespitosus (Berkeley) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 463 Fungus tabescens (Scopoli) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 480 Clitocybe tabescens (Scopoli) Bresadola (1900), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 2(14), p. 84, tab. 197 Clitocybe parasitica Willcox (1901), Oklahoma Agricultural Experiment Station. Bulletin, 49, p. 18 Monodelphus caespitosus (Berkeley) Murrill (1911), Mycologia, 3(4), p. 192 Naucoria gymnopodia (Bulliard) Migula (1912), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 2(2), p. 534 Armillaria mellea var. tabescens (Scopoli) Rea & Ramsbotton (1917) [1916], Transactions of the British mycological Society, 5(3), p. 352 Tricholoma sociale (de Candolle) Sartory & L. Maire (1918), Synopsis du Genre Tricholoma, p. 57 Armillaria tabescens (Scopoli) Emel (1921), Le Genre Armillaria, Strasbourg, p. 50 Armillariella tabescens (Scopoli) Singer (1943), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 41(1-3), p. 19 Pholiota gymnopodia (Bulliard) A.F.M. Reijnders (1998), Persoonia, 17(1), p. 113 Desarmillaria tabescens (Scopoli) R.A. Koch & Aime (2017), BMC Evolutionary Biology, 17(33), p. 12 (nom actuel) References : CD 312-220, 108, 109 ; Bon p. 143 ; Marchand 820 ; Eyssartier et Roux p. 484, 498 4eme edition ; LP p. 235 Groupe : Armillaires Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Physalacriaceae Chapeau/Fructification : Chapeau 1- 4,5 cm, convexe puis aplani, couvert de meches brunes ou grisatres sur fond jaune brunatre; vergete avec l'age. Lames/Pores : Lames legerement decurrentes, creme a reflet rosatre puis beige roussatre. Chair : Chair blanche a creme ochrace. Odeur faible. Saveur douce. Stipe : Pied 2-10 x 0,31 cm, lisse, depourvu d'anneau (caract.) aminci a la base, blanchatre a ochrace a base brunissante. Habitat : En touffes sur feuilus, principalement sur chene. Peu frequent. Spores : Spores 9-10.5 x 5-6.5 µm, elliptiques, lisses, a paroi legerement epaissie, non amyloides. Cheilocystides rares, clavees, 55 x 10 µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : T.W. May (IMA Fungus 8(1):192), propose la conservation du basionyme Agaricus tabescens contre Agaricus socialis (Art. 15.1). |
Helvella lacunosa Afzelius (1783) |
![]() |
Noms francais : Helvelle lacuneuse Synonymes : Helvella monachella Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 106, tab. 162 ('Elvela') (nom. illegit.) Helvella mitra Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 105, tab. 155-156 ('Elvela') (nom. illegit.) Helvella nigra Bergeret (1783), Phytonomatotechnie universelle, 1, p. 147 Phallus brunneus Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 129 Helvella lacunosa Afzelius (1783), Kongl. vetenskaps akademiens nya handlingar, 4, p. 304 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) (nom actuel) Phallus mitra Baumgarten (1790), Flora lipsiensis, p. 638 Helvella mitra var. ß monachella Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 615 Helvella lacunosa var. ß Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 301 Helvella mitra var. a nigrescens Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 210 Helvella lacunosa var. b minor Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 15 Helvella lacunosa var. a major Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 15 Helvella lacunosa var. monacella (Persoon) Krombholz (1834), Naturgetreue abbildungen und beschreibungen der essbaren, schadlichen und verdachtigen schwamme, 3, p. 25, tab. 19, fig. 25-26 Helvella tremelloides Schulzer (1870), Verhandlungen der kaiserich-koniglichen zoologisch-botanischen Gesellschaft in Wien, 20, p. 175 Helvella subcostata Cooke (1876), Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 3, p. 90, tab. 41, fig. 162 Helvella lacunosa var. tremelloides (Schulzer) Hazslinszky (1881), Ertekezesek a termeszettudomanyok Korebol, kiadja a magyar tudomanyos Akademia, 11(19), p. 13 References : CD 20 ; BK 1 16 ; Marchand 194 ; Bon p. 329 ; Eyssartier et Roux p. 1072 Groupe : Helvelles/Morilles Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Helvellaceae Chapeau/Fructification : En selle, lobe, assez regulier, gris sombre a noir. Stipe : Allonge, assez robuste, tres sillonne cotele, gris fonce a noiratre. Habitat : Forets, souvent sur terre nue. Comestibilite : Toxique |
Entoloma clypeatum (Linnaeus) P. Kummer (1871) |
![]() |
Noms francais : Entolome en bouclier ; Mousseron noir Synonymes : Agaricus clypeatus Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1174 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus intybaceus Bulliard (1792), Herbier de la France, 12, tab. 534, fig. G-H Amanita clypeata (Linnaeus) Roussel (1796), Flore du Calvados et des terreins adjacens, Edn 1, p. 34 Agaricus fertilis Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 328 Hypophyllum papillare var. firmus Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 237, tab. 114, fig. 1-2 Agaricus fertilis var. ß intybaceus (Bulliard) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 197 Agaricus phonospermus var. ß intybaceus (Bulliard) Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 822 Entoloma clypeatum (Linnaeus) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 98 (nom actuel) Rhodophyllus clypeatus (Linnaeus) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 59 Hyporrhodius clypeatus (Linnaeus) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 616 Entoloma strictius var. irregulare Peck (1901) [1900], Annual Report of the New York State Museum of Natural History, 53, p. 856 Entoloma bahusiense S. Lundell (1953), Fungi exsiccati suecici, praesertini upsalienses, 41-42, p. 4, n° 2007 References : CD 906 ; Bon p. 193 ; Marchand 119 ; Eyssartier et Roux p. 636 , ed.4 p 656 ; FE 5 p. 129 ; BK 4 n° 22 p. 64 ; LP p. 485 Groupe : Entolomes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Entolomataceae Chapeau/Fructification : Chapeau 3-12 cm, conique puis convexe, plus ou moins mamelonne souvent ondule, lisse, hygrophane, soyeux mat, brun plus ou moins sombre surtout a l'etat imbu; plus pale en sechant. Lames/Pores : Lames larges, adnees, emarginees, blanchatres au debut puis roses a brun rose. Chair : Chair blanchatre, mince. Odeur et saveur farineuses. Stipe : Pied 4-10 x 1-2 cm, cylindrique, plein, rigide, fibrilleux, blanchatre, se tachant plus ou moins de rose dans les blessures. Habitat : Espece printaniere, gregaire, en lisiere plus particulierement sous Rosaceae surtout les buissons d'aubepines. Spores : Spores anguleuses a 5-7 sommets, 8-11 x 7-10 µm. Sporee brun rose. Basides clavees, tetrasporiques, bouclees. Cystides absentes. Cuticule filamenteuse formee d'hyphes couchees paralleles peu bouclees, larges de 2-7 µm avec quelques extremites d'hyphes emergentes renflees plus ou moins gelifiees. Comestibilite : Comestible Commentaires : |
Cortinarius semisanguineus (Fries) Gillet (1876) |
![]() |
Noms francais : Cortinaire semi-sanguin Synonymes : Agaricus cinnamomeus var. a semisanguineus Fries(1821), Systema mycologicum, 1, p. 229 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus semisanguineus (Fries) Secretan (1833), Mycographie Suisse, 1, p. 256 (nom. inval.) Cortinarius cinnamomeus var. semisanguineus(Fries) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 288 Flammula cinnamomea var. semisanguinea(Fries) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 81 Cortinarius semisanguineus (Fries) Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 484 (nom actuel) Cortinarius miltinus var. semisanguineus(Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 82 Dermocybe cinnamomea subsp.* semisanguinea(Fries) A. Blytt (1905) [1904], Skrifter udgivne af videnskabsselskabet i Christiania : I. Mathematisk-naturvidenskabelig klasse, 1904(6), p. 76 Cortinarius phoeniceus var. semisanguineus(Fries) Bataille (1912) [1911], Flore monographique des Cortinaires d'Europe, p. 60 Dermocybe semisanguinea (Fries) M.M. Moser (1974), Schweizerische zeitschrift fur pilzkunde, 52(9), p. 129, fig. 19 Dermocybe pallidipes M.M. Moser (1974), Schweizerische zeitschrift fur pilzkunde, 52(9), p. 130, fig. 20 (nom. inval.) Cortinarius pallidipes M.M. Moser ex Nezdoiminogo (1983), Shljapochnye griby SSSR, rod Cortinarius, Akademija Nauka, p. 220 References : Bon p. 225 ; BK 5 163 ; CD 1114 ; Marchand 613 ; Eyssartier et Roux p. 788 Groupe : Cortinaires Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Cortinariaceae Chapeau/Fructification : 2-8 cm, conico-campanule, puis deploye et plus ou moins mamelonne, lisse ou un peu fibrilleux, parfois subluisant, brun-jaune a brun olivace uniforme. Lames/Pores : Serrees, d'un rouge sang intense, puis brun-rouge fonce, a arete souvent plus jaune. Chair : Jaune-clair. Stipe : 3-10 x 0,5-1 cm, egal (ou a base legerement dilatee), jaune clair, plus rarement d'un jaune laiton plus fonce, le plus souvent carmine clair par le mycelium a la base. Voile laissant des trainees jaunes plus ou moins perceptibles. Habitat : Dans les pinedes a sols pauvres, souvent dans des conditions d'acidite marquees, dans des sols sablonneux ou des landes broussailleuses. Spores : 5,5-7,5 x 3,5-5 µm, ellipsoides a subamygdaliformes, relativement peu verruqueuses. Comestibilite : Toxique Commentaires : L'espece est aisement reconnaissable a ses lames rouge sang, contrastant avec le chapeau brun-jaune olivace, et le stipe pale, rougeatre seulement a la base. |
Coniophora puteana (Schumacher) P. Karsten (1868) |
![]() |
Synonymes : Thelephora cerebella Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 580
Thelephora puteanaSchumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 397 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Gymnoderma rugosum Hoffmann (1811), Vegetabilia in hercyniae subterraneis collecta, p. 29, tab. 16, fig. 2 Coniophora membranacea de Candolle (1815), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 6, p. 34 Coniophora cerebella (Persoon) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 155 Coniophora cuticularis Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 154 Thelephora coniophora Sprengel (1827), Systema vegetabilium, Edn 16, 4(1), p. 486 Thelephora laxa Fries (1828), Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 1, p. 196 (nom. illegit.) Thelephora puteana var. e cellaris Fries (1828), Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 1, p. 195 Thelephora puteana var. γ cerebella (Persoon) Fries (1828), Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 1, p. 195 Coniophora leioplaca (Persoon) Streinz (1862), Nomenclator fungorum, exibens ordine alphabetico nomina, p. 203 Coniophora cellaris(Fries) J. Kickx f. (1867), in J.J. Kickx, Flore cryptogamique des Flandres, 2, p. 267 Coniophora puteana (Schumacher) P. Karsten (1868), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 9, p. 370 (nom actuel) Thelephora luteocincta Berkeley (1872) [1873], The journal of the linnean Society, botany, 13, p. 168 Corticium laxum Fries (1874), Hymenomycetes europaei sive epicriseos systematis mycologici, p. 659 Corticium puteanum (Schumacher) Fries (1874), Hymenomycetes europaei sive epicriseos systematis mycologici, p. 657 Corticium cellare (Fries) Saccardo (1877), Michelia, 1(1), p. 6 Corticium luteocinctum (Berkeley) Cooke (1880), Grevillea, 8(47), p. 89 Corticium membranaceum (de Candolle) Cooke (1880), Grevillea, 8(47), p. 89 Coniophora lurida P. Karsten (1881), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 6, p. 12 Coniophora laxa (Fries) Quelet (1881) [1880], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 9, p. 670 Coniophora arida subsp.* lurida(P. Karsten) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 161 Hypochnus laxus (Fries) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 164 Coniophora luteocincta (Berkeley) Saccardo (1888), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 6, p. 649 Tomentella brunnea J. Schroter (1888) [1889], in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 419 Hypochnus brunneus (J. Schroter) Saccardo (1888), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 6, p. 662 Coniophora incrustans Massee (1889) [1890], The journal of the linnean Society, botany, 25(170), p. 132 Coniophora puteana var. cellaris (Fries) Cooke (1890), Grevillea, 19(89), p. 15 Trametes lutescens f. trogii (Berkeley) Bresadola (1897), Atti dell'imperial regia Accademia di scienze, letter ed arti degli Agiati in Rovereto, serie 3, 3, p. 89 Coniophora arida var. lurida (P. Karsten) Bresadola (1903), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 1(2), p. 110 Trametes lutescens var. trogii (Berkeley) Saccardo (1916), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(15), p. 1050 Corticium cerebella (Persoon) Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 758 Coniophora cerebella subsp.* laxa (Fries) Bourdot & Galzin (1923), Bulletin trimestriel de la Societe mycologique de France, 39(2), p. 112 Coniophora piceae Cerný (1976), Lesnictvi, 22, p. 122 References : Bon p. 323 ; BK 2 238 ; LP p. 1034 Groupe : Croutes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Boletales / Coniophoraceae Chapeau/Fructification : Champignon en croute, resupine, assez mince. Variations de teintes de la marge vers le centre. Avec un centre brun ochrace a brun fonce, ensuite une bande jaunatre ( surtout sujets jeunes ) et une marge blanchatre a cordons hyphaux radiants. Au tout debut, le champignon forme des plaques spheriques, qui se rejoignent au fil du temps. Chair : Consistance membraneuse, fibreuse, molle Habitat : Sur bois mort de feuillus et coniferes. Spores : Spores ellipsoides,lisses, brun clair, a granulations, a paroi epaisse, 8-13µm X 5-8µm, cyanophiles, non amyloides, non dextrinoides. Basides cylindriques a clavees, tetrasporiques, non bouclees. Absence de cystides. Systeme monomitique: Hyphes a paroi plus ou moins epaissie, larges de 3 a 10 µm, non bouclees Comestibilite : Sans interet |
Clitocybe metachroa (Fries) P. Kummer (1871) |
![]() |
Noms francais : Clitocybe a centre brun ; Clitocybe dicolore Synonymes : Agaricus cyathiformis Bulliard (1785), Herbier de la France, 6, tab. 248 (nom. illegit.) Agaricus dicolor Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 462 Agaricus metachrous Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 210 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Clitocybe metachroa (Fries) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 120 ('metachrous') (nom actuel) Clitocybe metachroa var. dicolor (Persoon) Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 166 Omphalia metachroa (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 25 Agaricus brumosus Britzelmayr (1890), Bericht des naturwissenschaftlichen vereins fur schwaben und Neuburg, 30, p. 13, tab. 60, fig. 359 Collybia metachroa (Fries) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 22 Tricholoma metachroum (Fries) Laplanche (1894), Dictionnaire iconographique des champignons superieurs (Hymenomycetes) qui croissent en Europe, Algerie & Tunisie, p. 337 Clitocybe brumosa (Britzelmayr) Saccardo (1895), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 11, p. 15 Clitocybe dicolor (Persoon) Murrill (1915), Mycologia, 7(5), p. 260 Lepista metachroa (Fries) Harmaja (1976), Karstenia, 15, p. 14 Pseudolyophyllum metachroum (Fries) Raithelhuber (1977), Metrodiana, 6(3), p. 71 References : CD 311-218, 111, 113 ; Bon p. 141 ; E&R p 584 4eme edition Groupe : Tricholomes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Incertae sedis Chapeau/Fructification : Deprime en entonnoir, Marge striolee Lames/Pores : Decurrentes Habitat : Sous coniferes Comestibilite : Sans interet Commentaires : Sous coniferes |
Clavulinopsis helvola (Persoon) Corner (1950) |
![]() |
Noms francais : Clavaire lumineuse Synonymes : Clavaria flava O.F. Muller (1777), Beschaftigungen der berlinischen Gesellschaft naturforschender freunde, 3, p. 352, tab. 9, fig. 1-3 (nom. illegit.) Clavaria lutea Lamarck (1778), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 1, 1, p. 126 Clavaria polymorpha rufa O.F. Muller (1778), Flora danica, 13, p. 8, tab. 775, fig. 1 (nom. inval.) Clavaria simplicissima Willdenow (1787), Florae berolinensis prodromus, p. 406 Clavaria teres Baumgarten (1790), Flora lipsiensis, p. 653, tab. 4, fig. 2-a Clavaria muscoides var. 2 aurantiacaBulliard (1791), Histoire des champignons de la France, 1, p. 203, tab. 358, fig. A-B Clavaria polymorpha J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1445 Clavaria elongata Ehrhart (1792) [1785-95], Plantae cryptogamae linneae, exsiccavit, 19, n° 189 Clavaria rufa (O.F. Muller) Persoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 71 Clavaria angustata Persoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 72, tab. 1, fig. 3 Clavaria helvola Persoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 69 ('helveola') (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Clavaria helvola var. ß teres (Baumgarten) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 598 ('helveola') Clavaria falcata var. ß obtusata Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 604 Geoglossum polymorphum (J.F. Gmelin) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 659 Clavaria helvola var. γ angustata (Persoon) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 181 Clavaria cylindrica Chevallier (1826), Flore generale des environs de Paris, 1, p. 108 (nom. illegit.) Clavaria inaequalis var. d aurantiaca (Bulliard) Fries (1828), Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 1, p. 232 Clavaria inaequalis var. γ angustata (Persoon) Fries (1828), Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 1, p. 232 Clavaria inaequalis var. d helvola(Persoon) Link (1833), Handbuch zur Erkennung der natuzbarsten und am haufigsten vorkommenden Gewachse, 3, p. 306 Clavaria flammans Berkeley (1874) [1875], The journal of the linnean Society, botany, 14(77), p. 350 Clavaria inaequalis subsp.* helvola (Persoon) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 172 Clavaria dissipabilis Britzelmayr (1887), Bericht des naturwissenschaftlichen vereins fur schwaben und Neuburg, 29, p. 289, fig. 28, 55 Clavaria similis Boudier & Patouillard (1888), Journal de botanique, Paris, 2(24), p. 445 Clavaria echinospora Boudier & Patouillard (1888), Journal de botanique, Paris, 2(19), p. 341, tab. 8, fig. 1 (nom. illegit.) Clavariella similis Boudier & Patouillard (1889), Tabulae analyticae fungorum, 7, p. 69, fig. 686 Clavaria inaequalis ss. Cotton & Wakefield (1919) [1918], Transactions of the British mycological Society, 6(2), p. 189 Clavulinopsis helvola (Persoon) Corner (1950), A monograph of Clavaria and allied genera: Annals of botany memoirs, 1, p. 372, pl. 10, fig. 2 (nom actuel) Ramariopsis helvola (Persoon) R.H. Petersen (1978), Mycologia, 70(3), p. 669 References : CD 117 ; Eyssartier et Roux p. 1012 ; Phillips p. 258 ; Bon p. 308 ; Cetto 3 p. 459 ; BG p. 184 . BK 2 448 ; Funghi Clavarioidi 1 p. 392 Groupe : Clavaires Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Clavariaceae Chapeau/Fructification : Fructification filiforme ou etroitement clavee, le plus souvent ondulee, tordue ou torsadee, 10-60 x 1,5-4 mm, cylindrique, ± arrondie ; surface lisse ou faiblement inegale, jaune d’œuf mais plus pale vers la base ; extremites pointues, non ramifiees, ou plus rarement avec une seule fourche. Lames/Pores : Hymenium s'etalant sur l'ensemble a l'exception d'une zone nette sur le pied qui est plus pale. Chair : Chair de couleur jaune pale, fibreuse et ferme, pleine. Odeur insignifiante, douce. Saveur indistincte. Habitat : Pousse dans la mousse, l'herbe, dans les pres moussus des forets de feuillus, les pelouses. Isole, plus rarement fascicule, souvent gregaire. Ete-automne. Rare. Spores : Spores largement elliptiques a arrondies, ornees de grossieres verrues obtuses, uniguttulees, hyalines, (ou faiblement jaunes), mesurant 4-7 x 4-5,5 µm (sans les verrues). Basides etroitement clavees, 2-4-sporiques, bouclees. Pas de cystide. Systeme hyphal monomitique : A - Hyphes larges, bouclees. Comestibilite : Sans interet |
Ascocoryne sarcoides (Jacquin) J.W. Groves & D.E. Wilson (1967) |
![]() |
Synonymes : Helvella purpurea Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 114, tab. 323-324 ('Elvela ')
Merulius violaceus O.F. Muller (1775), Flora danica, 11, p. 7, tab. 655, fig. 3 (nom. illegit.) Lichen sarcoides Jacquin (1781), Miscellanea austriaca, 2, p. 378, tab. 22 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Peziza porphyria Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 127, tab. 12, fig. 53 Helvella sarcoides (Jacquin) Dickson (1785), Plantarum cryptogamicarum britanniae, 1, p. 21 (Elvella) Peziza tremelloidea Bulliard (1788), Herbier de la France, 9, tab. 410, fig. 1 Octospora carnea Hedwig (1789), Descripto et adumbratio microscopico analytica muscorum frondorosum, 2, p. 26, tab. 7, fig. b Peziza turbinata Vahl (1790), Flora danica, 17, p. 10, tab. 1017, fig. 2 Peziza carnosa Vahl (1790), Flora danica, 17, p. 10, tab. 1017, fig. 1 Peziza tremelloidea var. 1 ferrugineaBulliard (1791), Histoire des champignons de la France, 1, p. 240, tab. 410, fig. 1 A Peziza tremelloidea var. 2 violacea Bulliard (1791), Histoire des champignons de la France, 1, p. 240, tab. 410, fig. 1 B-C Tremella amethystea Bulliard (1791), Herbier de la France, 11, tab. 499, fig. 5 Peziza carnea (Hedwig) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1458 (nom. illegit.) Acrospermum cylindricum Vahl (1792), Flora danica, 18, p. 8, tab. 1076, fig. 4 Tremella sarcoides (Jacquin) Withering (1796), An arrangement of British plants, Edn 3, 4, p. 78 Acrospermum dubium Persoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 92 Peziza sarcoides var. ß ferruginea (Persoon) Bulliard (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 633 Peziza sarcoides var. γ cellaris Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 633 Tremella dubia var. ß amethystea (Bulliard) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 630 Tremella dubia (Persoon) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 630 Peziza sarcoides (Jacquin) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 633 Peziza metamorpha Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 414 Tremella dubia var. a communis Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 305 Omorrhiza venosa Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 405, tab. 187, fig. 5 Ascobolus sarcoides (Jacquin) Nees (1817), Das system der pilze und Schwamme, p. 269 Tremella acrospermum Nees (1817), Das system der pilze und Schwamme, p. 157, tab. 15, fig. 143 Octospora sarcoides (Jacquin) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 667 Coryne dubium (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 595 Coryne acrospermum (Nees) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 106 Bulgaria sarcoides (Jacquin) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 168 Peziza sarcoides var. γ lobata Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 320 Peziza sarcoides var. d turbinate (Vahl) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 321 Peziza sarcoides var. e cylindrical Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 321 Peziza sarcoides var. γ labyrinthiformis Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 321 Coryne sarcoides (Jacquin) Chevallier (1826), Flore generale des environs de Paris, 1, p. 97, tab. 8, fig. 3 Coryne amethystea (Bulliard) Chevallier (1826), Flore generale des environs de Paris, 1, p. 97 Coryne sarcoides var. d dubia(Persoon) Corda (1838), Icones fungorum hucusque cognitorum, 2, p. 34, tab. 14, fig. 122 Ombrophila sarcoides (Jacquin) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 86 Sarcodea sarcoides (Jacquin) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 232 Coryne sarcoides var. carnosa (Oeder) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 642 Coryne sarcoides var. turbinata (Oeder) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 642 Tremella lilacina F. Mueller ex Cooke (1891), Grevillea, 20(93), p. 15 Chlorospleniella sarcoides (Jacquin) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 848 Scleroderris majuscula Cooke & Massee (1893), Grevillea, 21(99), p. 73 Orbilia atropurpurea Clements (1896), Botanical survey of Nebraska, 4, p. 16 Pirobasidium sarcoides (Jacquin) Hohnel (1902), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 111, p. 1002 Coryne sarcoides var. cellaris (Persoon) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 97 Ascocoryne sarcoides (Jacquin) J.W. Groves & D.E. Wilson (1967), Taxon, 16(1), p. 40 (nom actuel) References : Bon p. 333 ; BK 1 167 ; LP p. 1368 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : Fructification 5-10-20 mm, globuleuse, pulvinee a centre deprime ou cupulee a discoide, irregulierement ondulee, sessile ou brievement stipitee. Hymenium lisse, brun vineux. Face externe concolore, lisse, finement feutree, blanchatre en sechant. Chair : Chair gelatineuse concolore. Stipe : Nul ou tres reduit Habitat : En fascicules sur branches et troncs de divers feuillus en decomposition surtout Fagus. Rare sur coniferes. Spores : Spores elliptiques, lisses, hyalines, a paroi epaissie, biguttulees, uniseptees a maturite, 12-16 x 4,5-5 µm Asques octospores, amyloides, 115-125 x 8-10 µm Paraphyses cylindriques, fourchues, peu septees a sommet plus ou moins renfle. Comestibilite : Sans interet |
Thelephora terrestris Ehrhart (1790 ?) [1785-95] |
![]() |
Noms francais : Thelephore terrestre Synonymes : Helvella pineti Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1180 Agaricus tristis Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 165, tab. 24, fig. 121 (nom. illegit.) Thelephora mesenteriformis Willdenow (1787), Florae berolinensis prodromus, p. 397, tab. 7, fig. 15 Thelephora terrestris Ehrhart (1790 ?) [1785-95], Plantae cryptogamae linneae, quas in locis earum natalibus collegi et exsiccavit, Decades 18, n° 178 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) (nom actuel) (nom. inval. ?) Helvella caryophyllea ss. Bolton (1791), An history of fungusses growing about Halifax, 4, p. 173, tab. 173 Hydnum thaelaephora Retzius (1795), Florae scandinaviae prodromus, Edn 2, p. 319 Stereum laciniatum Persoon (1796), Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 1, p. 36 Thelephora terrestris var. ß dubia Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 566 Thelephora laciniata (Persoon) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 567 Thelephora terrestris var. a vulgaris Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 273 Thelephora caryophyllea var. ß laciniata (Persoon) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 112 Hyphoderma terrestre (Ehrhart) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 579 Hyphoderma lintaceum Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 578 Phylacteria laciniata (Persoon) Patouillard (1887), Les hymenomycetes d'Europe, anatomie generale et classification des champignons superieurs, p. 154 Phylacteria terrestris (Ehrhart) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des hymenomycetes, p. 119 Thelephora tristis (Batsch) Saccardo (1916), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(15), p. 1138 Thelephora rhipidium Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 772 Thelephora minor Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 770 Thelephora crustosa Lloyd (1923), Mycological writings, 7, mycological notes n° 69, p. 1196 References : Bon p. 311 ; CD 70 ; Cetto 2 p. 571 ; Julich 2 p. 249 ; BK 2 256 ; BG p. 470 n° 744 Groupe : Croutes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Thelephorales / Thelephoraceae Chapeau/Fructification : Incrustant a la base, puis ascendant dimidie, conchoide ou cyathiforme, constitue de lobes isoles subimbriques radialement, flabelliformes ou en rosette. Surface hirsute, zonee concentriquement, gris-brun ou brun-rouille, bai ou bistre, frange blanche puis concolore. Hymenium radie-rugueux ou papille chagrine, pruineux, brun chocolat, cannele a ombre roussatre. Chair : Epaisse, 2-3 mm, fibreuse, coriace molle, spongieuse. Odeur de terre, saveur indistincte. Habitat : Dans l'humus des bois secs et bruyeres, adherant aux racines, troncs, brindilles, sur terre ou aiguilles tombees, croissant souvent le long des tiges ou branches jonchant le sol, en forets de coniferes, plus rarement en forets de feuillus et les microsylves alpines. En petites troupes ou en groupes, meme en grandes colonies, de mai a novembre, voire toute l'annee. Frequent et repandu. Spores : Ovoides ou arrondies, irregulierement anguleuses, bosselees, peu ou pas spinuleuses, ombre ou brun bistre clair, souvent 1-guttulees, 7-9-(12) x 5-6,5-(9) µm, brun de fer un peu violace en masse. Basides etroitement clavees, 40-50-(90) x 9-12 µm, contenu bistre clair, 2-4 sterigmates, toujours bouclees. Pas de cystide. Monomitique : Hyphes 3-6-8-(12) µm, a parois minces, larges, bistre ou fulvescentes ou brun clair, bouclees aux cloisons. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Le genre Thelephora= Thaelaephora a ete cree par Willdenow (1787) et non par Ehrhart. La date de la publication du basionyme est a verifier. |
Scutellinia olivascens (Cooke) Kuntze (1891) |
![]() |
Synonymes : Peziza scutellata var. ß macrochaetaDe Notaris (1861), Erbario crittogamico italiano, serie 1, n° 585
Peziza macrochaeta (De Notaris) Gonnermann & Rabenhorst (1869), Mycologia europaea, abbildungen sammtlicher pilze europas, 3, tab. 5, fig. 4 (nom. illegit.) Peziza olivascens Cooke (1876), Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 2, p. 78, tab. 36, fig. 142 (Basionyme) Peziza lusatiae Cooke (1876), Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 2, p. 80, tab. 37, fig. 146 Peziza ampullacea Limminghe (1878), in Cooke, Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 5, p. 214, tab. 100, fig. 363 Lachnea ampullacea (Limminghe) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 73 Humaria olivascens (Cooke) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 285 Lachnea lusatiae (Cooke) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 178 Lachnea olivascens (Cooke) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 187 Scutellinia olivascens (Cooke) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 869 (nom actuel) Scutellinia lusatiae (Cooke) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 869 Scutellinia ampullacea (Limminghe) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 869 Ciliaria olivascens (Cooke) Patouillard (1897), Catalogue raisonne des plantes cellulaires de la Tunisie, p. 93 Tricharia olivascens (Cooke) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 58 Ciliaria ampullacea (Limminghe) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 62 Ciliaria lusatiae (Cooke) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 62 Patella lusatiae (Cooke) Seaver (1928), The North American cup-fungi (operculates), p. 162 Lachnea hystrix var. carpathica Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 306 Humaria lusatiae (Cooke) Kanouse (1948) [1947], Mycologia, 39(6), p. 656 Scutellinia ampullacea var. parvulaLe Gal (1966), Bulletin de la Societe mycologique de France, 82, p. 331 Scutellinia heteroclitaLe Gal (1972) [1971], Bulletin de la Societe mycologique de France, 87(3), p. 433 References : Schumacher 64 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pyronemataceae Comestibilite : Sans interet |
Heterobasidion annosum (Fries) Brefeld (1889) |
![]() |
Noms francais : Polypore du rond des pins Synonymes : Boletus cryptarum Bulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 478 Polyporus epiphegus var. cryptarum (Bulliard) Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 389 Poria scutata Hoffmann (1811) [1797-1811], Vegetabilia in hercyniae subterraneis collecta, p. 13, tab. 9, tab. 10, fig. 1 (nom. illegit.) Poria encephalum Hoffmann (1811) [1797-1811], Vegetabilia in hercyniae subterraneis collecta, p. 18, tab. 12 Poria cryptarum (Bulliard) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 639 Polyporus annosus Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 373 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Polyporus cryptarum (Bulliard) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 376 Polyporus encephalum (Hoffmann) Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 117 Polyporus scutatus Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 85 Polyporus serpentarius Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 82 Boletus annosus (Fries) Sprengel (1827), Systema vegetabilium, Edn 16, 4(1), p. 476 Polyporus subpileatus Weinmann (1828), Sylloge plantarum novarum itemque minus congnitarum, 2, p. 102 Polyporus resinosus Rostkovius (1830), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 4(16-17), p. 61, tab. 29 (nom. illegit.) Polyporus scoticus Klotzsch (1836), in Berkeley, The english flora of sir J.E. Smith, fungi, 5(2), p. 142 Polyporus annosus subsp.* subpileatus (Weinmann) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 472 Polyporus makraulos Rostkovius (1838), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 4(16-17), p. 113, tab. 55 Trametes annosa (Fries) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 323 Trametes annosa var. subpileata (Weinmann) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 323 Trametes radiciperda R. Hartig (1874), Wichtige krankheiten der waldbaume: Beitrage zur mykologie und phytopathologie fur botaniker und forstmanner, 11, p. 62 Fomes annosus (Fries) P. Karsten (1879), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 5, p. 38 Fomitopsis annosa (Fries) P. Karsten (1881), Revue mycologique (Toulouse), 3(9), p. 18 Physisporus makraulos (Rostkovius) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 57 Physisporus makraulos subsp.* nigromarginatus P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 58 Polyporus gillotii Roumeguere (1882), Fungi gallici exsiccati, n° 2207 Fomes cryptarum (Bulliard) Cooke (1885), Grevillea, 14(69), p. 21 Inodermus cryptarum (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 174 Poria makraulos (Rostkovius) Cooke (1886), Grevillea, 14(72), p. 110 Placodes annosus (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 172 Trametes scutata (Persoon) Harz (1888), Botanisches centralblatt, referirendes organ fur das gesammtgebiet der botanik des in- und Auslandes, 36(12), p. 378 Trametes scutata var. a mollis Harz (1888), Botanisches centralblatt, referirendes organ fur das gesammtgebiet der botanik des in- und Auslandes, 36(12), p. 379 Phellinus cryptarum (Bulliard) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 395 Heterobasidion annosum (Fries) Brefeld (1889), Untersuchungen aus dem gesammtgebiete der mykologie, 8, p. 154 (nom actuel) Polystictus cryptarum (Bulliard) Gillot & Lucand (1890), Societe d'histoire naturelle d'Autun, Bulletin, 3, p. 168 Fomes annosus var. gillotii (Roumeguere) Gillot & Lucand (1890), Societe d'histoire naturelle d'Autun, Bulletin, 3, p. 163 Scindalma cryptarum (Bulliard) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 518 Pycnoporus annosus (Fries) P. Karsten (1898), Kritisk ofversigt af Finlands basidsvampar, 3, p. 12 Scindalma annosum (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 518 Ungulina annosa (Fries) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des Hymenomycetes, p. 103 Spongioides cryptarum (Bulliard) Lazaro Ibiza (1916), Revista de la real Academia de ciencias exactas, fiscicas y naturales de Madrid, 14(9), p. 574 Friesia annosa (Fries) Lazaro Ibiza (1916), Revista de la real Academia de ciencias exactas, fiscicas y naturales de Madrid, 14(9), p. 588 Polystictoides fuscus Lazaro Ibiza (1916), Revista de la real Academia de ciencias exactas, fiscicas y naturales de Madrid, 14(11), p. 755 Polyporus fuscus (Lazaro Ibiza) Saccardo & Trotter (1925), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 23, p. 356 Polyporus atrannosus E.H.L. Krause (1928), Basidiomycetum Rostochiensium, p. 54 Fomes annosus f. cryptarum (Bulliard) Bondartsev (1935), Acta Instituti botanici nomine V.L. Komarovii - Academia scientiarum URSS, series II, 2, p. 521 Fomes annosus f. scutatus (Persoon) Pilat (1941), Atlas des champignons de l'Europe, 3, Polyporaceae, p. 364 Fomes annosus f. makraulos (Rostkovius) Pilat (1941), Atlas des champignons de l'Europe, 3, Polyporaceae, p. 364 ('macraulos') Heterobasidion annosum f. cryptarum (Bulliard) Domanski, Orlos & Skirgiello (1967), Flora Polska, Aphyllophorales, Stereaceae, Podoscyphaceae, p. 182 Heterobasidion annosum f. macraulos (Rostkovius) Domanski, Orlos & Skirgiello (1967), Flora Polska, Aphyllophorales, Stereaceae, Podoscyphaceae, p. 183 Heterobasidion annosum f. scutatus (Persoon) Domanski, Orlos & Skirgiello (1967), Flora Polska, Aphyllophorales, Stereaceae, Podoscyphaceae, p. 183 Heterobasidion cryptarum (Bulliard) Rauschert (1990), Feddes repertorium, specierum novarum regni vegetabilis, 101(11-12), p. 640 References : CD 88 ; Bon p. 319 ; Marchand 275 ; BK 2 p. 314 ; BG 604 ; BSM 3/1997 pp. 58-59 Groupe : Polypores Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Russulales / Bondarzewiaceae Chapeau/Fructification : Resupine, 5-20 cm de diametre, epais de 1 a 3 cm, dimidie, souvent borde de brun en dessous vers la base, ou developpe en faux stipe tres inegal, ride, noduleux, avec sillons concentriques, revetu d'une croute mince rigide, brun rouge dans la jeunesse, puis noiratre et mate dans la vetuste. Marge amincie et souvent plus claire, blanc pur, tantot brunissante. Lames/Pores : Arrondis ou ovales, serres, etroits (0,2-0,6 mm), environ 3 a 4 par mm, blancs, puis creme, parfois touches d'orange tres pale, brunissant vers la fin. Tubes stratifies, creme blanchatre, Chair : Consistance elastique et tenace, blanche ou pale, 2-5 mm d'epaisseur, subereuse-ligneuse, induree en sechant. Odeur forte, indefinie. Habitat : Sur ou dans les cavites des troncs, racines, souches, aussi sur sciure, copeaux et branches. Surtout sur coniferes, mais aussi sur feuillus (Picea, Abies, Pinus, Acer, Betula, Carpinus), ainsi que d'autres essences ligneuses. Perenne. Pourriture blanche. Toute l'annee. Frequent. Spores : Arrondies, finement verruqueuses, guttulees, 4,5-6 x 4-4,5 µm, cyanophiles. Basides clavees, incolores, a 2 ou 4 sterigmates, non bouclees. Pas de cystides. Dimitique: Hyphes (1) generatrices a parois minces ou epaissies, larges, cloisonnees, non bouclees. Hyphes (2) squelettiques a parois epaisses, larges, faiblement dextrinoides, nettement cyanophiles. Comestibilite : Sans interet Commentaires : L'anamorphe se nomme Spiniger meineckellus. Heterobasidion annosum etait employe par les paysans suedois contre les morsures de serpents (Cordier, p. 225). Ils exposaient a la fumee du champignon le membre blesse. Au dire de Fries, la guerison ne se faisait pas attendre ! Polyporus serpentarius, un synonyme ancien, rappelle les vertus de ce polypore. Cette espece a egalement ete utilisee en medecine populaire contre le cancer en Karelie du Sud, Russie et Suede (Hartwell 1971, p. 419). |
Entoloma hirtipes (Schumacher) M.M. Moser (1978) |
![]() |
Synonymes : Agaricus pyramidatus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 56, tab. 229
Agaricus pascuus Persoon (1800), Commentarius fungorum Bavariae indigenorum icones pictas, p. 94 Agaricus hirtipes Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 272 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Pratella pascua (Persoon) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 168 n° 2687 Nolanea pascua (Persoon) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 95 Nolanea hirtipes (Schumacher) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 95 Agaricus acceptandusBritzelmayr (1881), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 26, p. 140, fig. 26-b Rhodophyllus pascuus (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 63 Rhodophyllus hirtipes (Schumacher) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 64 Nolanea acceptanda (Britzelmayr) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 724 Hyporrhodius pascuus (Persoon) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 614 Latzinaea pascua (Persoon) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 857 Latzinaea hirtipes (Schumacher) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 857 Latzinaea acceptanda (Britzelmayr) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 857 Hyporrhodius acceptandus (Britzelmayr) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 256 Nolanea mammosa ss. Boudier (1905) [1905-10], Icones mycologicae, tome 1, tab. 97 Hyporrhodius hirtipes (Schumacher) Migula (1912), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 2(2), p. 560 Nolanea pyramidata (Schaeffer) Saccardo (1915), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(14), p. 564 Nolanea majalis ss. Konrad & Maublanc (1930), Icones Selectae Fungorum, pl. 177 Entoloma pascuum (Persoon) Donk (1949), Bulletin du Jardin botanique de Buitenzorg, serie 3, 18, p. 158 Rhodophyllus mammosus ss. Kuhner & Romagnesi (1953), Flore analytique des champignons superieurs, p. 188 Entoloma hirtipes (Schumacher) M.M. Moser (1978), Kleinen kryptogamenflora von mitteleuropa, band 2b/2, Edn 4, p. 206 (nom actuel) References : Bon p. 191 ; CD 920 ; Eyssartier et Roux p. 636, 644 ; FE 5 p. 220 Groupe : Entolomes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Entolomataceae Comestibilite : Toxique |
Entoloma conferendum (Britzelmayr) Noordeloos (1980) |
![]() |
Noms francais : Entolome a spores etoilees Synonymes : Agaricus postumus Britzelmayr (1881), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 26, p. 143, fig. 37, 184 Agaricus subpostumus Britzelmayr (1881), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 26, p. 143, fig. 38 Agaricus dissidens Britzelmayr (1881), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 26, p. 140, fig. 27 Agaricus conferendus Britzelmayr (1881), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 26, p. 140, fig. 26-a (Basionyme) Nolanea staurospora Bresadola (1882), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 1(2), p. 18, tab. 20, fig. 2 Agaricus staurospora (Bresadola) G. Winter (1882) [1884], Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(1), p. 856 Nolanea dissidens (Britzelmayr) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 723 Nolanea conferenda (Britzelmayr) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 724 Nolanea postuma (Britzelmayr) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 725 Nolanea subpostuma (Britzelmayr) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 725 Latzinaea staurospora (Bresadola) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 858 Latzinaea dissidens (Britzelmayr) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 857 Latzinaea subpostuma (Britzelmayr) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 858 Latzinaea conferenda (Britzelmayr) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 857 Hyporrhodius conferendus (Britzelmayr) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 256 Hyporrhodius postumus (Britzelmayr) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 256 Hyporrhodius dissidens(Britzelmayr) Migula (1912), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 2(2), p. 563 Hyporrhodius staurosporus (Bresadola) Migula (1912), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 2(2), p. 561 Hyporrhodius subpostumus (Britzelmayr) Migula (1912), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 2(2), p. 562 Rhodophyllus staurosporus (Bresadola) J.E. Lange (1936), Flora agaricina Danica, 2, p. 99, pl. 77, fig. A Rhodophyllus staurosporus var. obscurior(Romagnesi) Romagnesi (1937), Revue de mycologie, Paris, 2, p. 86 Rhodophyllus staurosporus var. subrugosus (Romagnesi) Romagnesi (1937), Revue de mycologie, Paris, 2, p. 86 Rhodophyllus staurosporus var. typicusKuhner & Romagnesi (1953), Flore analytique des champignons superieurs, p. 187 (nom. inval.) Entoloma nothofagi G. Stevenson (1962), Kew bulletin, 16(2), p. 234 Entoloma botanicum G. Stevenson (1962), Kew bulletin, 16(2), p. 234 Entoloma staurosporum (Bresadola) E. Horak (1976) [1974-75], Sydowia : Annales mycologici, editi in notitiam scientiae mycologicae universalis, series II, 28(1-6), p. 222 Entoloma conferendum (Britzelmayr) Noordeloos (1980), Persoonia, 10(4), p. 446 (nom actuel) References : Bon p. 191 ; CD 922 ; Eyssartier et Roux p. 644 ; FE 5 p. 373 Groupe : Entolomes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Entolomataceae Comestibilite : Toxique Commentaires : Odeur et saveur farineuses. |
Panellus serotinus (Persoon) Kuhner (1950) |
![]() |
Noms francais : Panelle tardive ; Pleurote tardif Synonymes : Agaricus carnosus Bolton (1791), An history of fungusses growing about Halifax, 4, p. 146, tab. 146 (nom. illegit.) Agaricus serotinus Persoon (1793), in Hoffmann, Abbildungen der schwamme, 3, p. 25 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus fornicatus Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 474 Agaricus lateralis Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 364 Agaricus stipticus var. Hornemann (1806), Flora danica, 22, p. 6, tab. 1293, fig. 2 Pleuropus fornicatus (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 615 Pleuropus serotinus (Persoon) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 171, n° 2753 Pleurotus serotinus (Persoon) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 104 Panus mollis Thumen (1872), Fungi austriaci exsiccati, centurie 3, n° 211 Agaricus almeni Fries (1874), Icones selectae hymenomycetum nondum delineatorum, 1(9), p. 99, tab. 87, fig. 3 Pleurotus pulmonarius var. juglandis Rabenhorst (1876), Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 2402 Pleurotus almeni (Fries) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 89 Sarcomyxa serotina (Persoon) P. Karsten (1891), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 18, p. 62 Dendrosarcus almeni (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 463 Dendrosarcus serotinus (Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 464 Crepidopus serotinus (Persoon) Murrill (1912), Mycologia, 4(4), p. 216 Pleurotus serotinus f. almeni (Fries) Bigeard & H. Guillemin (1913), Flore des champignons superieurs de France, 2, p. 120 Pleurotus serotinus var. almeni (Fries) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 447 Pleurotus serotinus var. flaccidus J.E. Lange (1930), Dansk botanisk arkiv, 6(5), p. 27 Acanthocystis serotinus (Persoon) Maire (1933), Treballs del Museu nacional de ciencies naturals de Barcelona, serie botanica, 15(2), p. 63 Pleurotus serotinus f. flaccida (J.E. Lange) Pilat (1935), Atlas des champignons de l'Europe, 2, Pleurotus, p. 86 Panellus serotinus (Persoon) Kuhner (1950), Compte rendu hebdomadaire des seances de l'Academie des sciences, Paris, 230, p. 1889 (nom actuel) Hohenbuehelia serotina (Persoon) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 254 Panus serotinus (Persoon) Kuhner (1980), Bulletin mensuel de la Societe linneenne de Lyon, 49, n° special, p. 895 References : CD 145-190, 100 ; Bon p. 125 ; Eyssartier et Roux p. 952, 974, 4eme edition 984, 1010, 1012 ; BK 3 n°403 p. 318. Groupe : Pleurotes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Mycenaceae Chapeau/Fructification : Chapeau 1-10 cm, conchoide flabelliforme, pulvine puis deprime et ondule sinueux. Surface lisse, gelatineuse visqueuse par temps humide, finement veloutee a l'etat sec, jaune verdatre, brun olive, olive rougeatre, souvent ocre rougeatre au niveau de la marge. Marge enroulee puis aigue et legerement striee. Lames/Pores : Lames faiblement decurrentes, fourchues, serrees, creme ochrace. Chair : Chair molle, spongieuse, blanchatre, ferme et elastique. Saveur douce. Odeur faible. Stipe : Pied lateral, court, conique, plein, jaunatre, couvert de flocons brunatres surtout vers le haut. Habitat : Solitaire ou imbrique sur bois de feuillus surtout Salix, Acer, Alnus dans les forets humides. Printemps automne. Spores : Spores allantoides, lisses, hyalines, guttulees, 4-6,5 x 1;1,5 µm. Sporee blanche. Basides cylindriques, tetrasporiques, bouclees. Cheilocystides et pleurocystides (rares) clavees a fusiformes. Cuticule a hyphes enchevetrees, larges de 2-7 µm, bouclees. Caulocystides clavees et poils fascicules sur le pied. Comestibilite : Sans interet |
Mycena stylobates (Persoon) P. Kummer (1871) |
![]() |
Noms francais : Mycene a socle ; Mycene a disque basal Synonymes : Agaricus stylobates Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 390, tab. 5, fig. 4 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus dilatatus Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 40 Agaricus stylobates var. ß dilatatus (Fries) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 154 Agaricus acicola Junghuhn (1830), Linnaea, Ein journal fur die botanik, 5, p. 398, tab. 6, fig. 3 Agaricus carnipes Secretan (1833), Mycographie Suisse, 2, p. 358 (nom. inval.) Mycena stylobates (Persoon) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 108 (nom actuel) Mycena dilatata (Fries) Gillet (1875), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 261 Agaricus candidus var. grisellusSaccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 297 Mycena discopus ss. Patouillard (1889), Tabulae analyticae fungorum, 7, p. 49, fig. 624-625 Basidopus stylobates (Persoon) Earle (1909), Bulletin of the New York botanical Garden, 5(18), p. 426 Mycena stylobates var. acicola(Junghuhn) Hohnel (1909), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 118, p. 1466 Mycena acicola (Junghuhn) Hohnel (1909), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 118, p. 1466 Agaricus echinipes Migula (1912), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 2(2), p. 624 (nom. illegit.) Mycena aculeifera Petch (1926), Annals of the royal botanic Gardens, Peradeniya, 10(1), p. 132 Pseudomycena stylobates (Persoon) Cejp (1930), Spisy prirodovedeckou Karlovy University, 104, p. 150 Pseudomycena dilatata (Fries) Cejp (1930), Spisy prirodovedeckou Karlovy University, 104, p. 147 Mycena clavularis ss. J.E. Lange (1936), Flora agaricina Danica, 2, p. 43, pl. 54, fig. B Pseudomycena caricina Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 31 References : Bon p. 183 ; BK 3 369 ; CD 548 ; Eyssartier et Roux p. 404, ed.4 p. 418 ; LP p. 207 Groupe : Mycenes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Mycenaceae Chapeau/Fructification : Chapeau 3-10 mm, campanule, strie ridule, blanc a beige grisatre recouvert d'une pellicule gelatineuse plus ou moins separable. Surface parsemee de petites epines molles, blanches, bien visibles sous la loupe. Lames/Pores : Lames larges, plus ou moins libres, blanches, plus ou moins grisatres. arete entiere. Chair : Chair tres mince, membraneuse. Odeur et saveur insignifiantes. Stipe : Pied 20-40 x 0,5-1 mm, cylindrique, lisse, hyalin, blanc, grisatre vers la base munie d'un disque blanc membraneux fibrilleux a bord frange. Habitat : Plutot sous feuillus, en periode humide, sur debris vegetaux dans les endroits ombrages. Repandu. Spores : Spores cylindriques a elliptiques, lisses, hyalines, guttulees, 7-10,5 x 3,5-5 µm. Basides clavees a ventrues, tetrasporiques, bouclees. Cheilocystides de formes variables, de grande taille, pourvues d'excroissances digitees, 28-40 x 5-11 µm. Pleurocystides absentes. Cuticule constituee d'hyphes ramifiees gelatinisees, les superieures avec excroissances en brosse. Les epines sont formees d'amas d'hyphes a paroi mince agglomerees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Pied adherant au substrat par un disque blanc. |
Lactarius rufus (Scopoli) Fries (1838) [1836-38] |
![]() |
Noms francais : Lactaire roux Synonymes : Agaricus rufus Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 451 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus rubescens Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 458 (nom. illegit.) Agaricus variabilis Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 67 (indisponible) Agaricus deliciosus Bolton (1788), An history of fungusses growing about Halifax, 1, p. 9, tab. 9 (nom. illegit.) Agaricus lactifluus luteus Hoffmann (1789), Nomenclator fungorum, 1, p. 130 Agaricus ruber Withering (1792), A botanical arrangement of British plants, Edn 2, 3, p. 327, var. 1 (nom. illegit.) Hypophyllum torminosum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 110, tab. 22, fig. 1-3 Agaricus ruber Swartz (1808), Kongl. vetenskaps akademiens nya handlingar, 29, p. 211 (nom. illegit.) Galorrheus rufus (Scopoli) Fries (1827) [1825-26], Stirpes agri femsionensis, 3, p. 57 Lactarius rufus (Scopoli) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 347 (nom actuel) Lactarius subdulcis var. rufusGillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 224 Lactifluus rufus (Scopoli) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 857 Lactarius boughtoni Peck (1911) [1910], Bulletin of the New York state Museum, 150, p. 32, tab., fig. 1-7 Lactarius rufus var. boughtoni (Peck) Kauffman (1918), Michigan geological and biological survey, biological series 5, 26, p. 108 References : BK 6 58 ; Bon p. 89 ; CD 1569-450, 98 ; Cetto 180 ; Galli p. 201 ; Marchand 545 ; Marchand 555 ; FE 7 487 ; Eyssartier et Roux p. 148, 154 4eme edition Groupe : Lactaires Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Russulales / Russulaceae Chapeau/Fructification : Mamelonne. Habitat : Acidophile. Comestibilite : Sans interet |
Gymnopus erythropus (Persoon) Antonin, Halling & Noordeloos (1997) |
![]() |
Noms francais : Collybie a pied rouge Synonymes : Agaricus repens Bulliard (1781), Herbier de la France, 2, tab. 90 Amanita repens (Bulliard) Lamarck (1783), Encyclopedie methodique, Botanique, 1, p. 109 Agaricus erythropus Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 367 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus erythropus var. γ rhodopusFries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 10 Agaricus erythropus var. repens (Bulliard) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 123 Marasmius erythropus (Persoon) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 378 Collybia erythropus (Persoon) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 115 Marasmius kirchneri Thumen (1874), Fungi austriaci exsiccati, centurie 10, n° 909 Marasmius erythropus var. repens (Bulliard) Quelet (1883) [1882], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 11, p. 398 Collybia acervata var. erythropus (Persoon) Gillot & Lucand (1889), Societe d'histoire naturelle d'Autun, Bulletin, 2, p. 200 Collybia erythropus var. repens(Bulliard) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 21 Agaricus marasmioides Britzelmayr (1894), Bericht des naturwissenschaftlichen vereins fur schwaben und Neuburg, 31, p. 162, tab. 124, fig. 644 (nom. illegit.) Mycena marasmioides (Britzelmayr) Saccardo (1895), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 11, p. 23 Chamaeceras erythropus (Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 456 Chamaeceras kirchneri (Thumen) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 456 Collybia acervata ss. Konrad & Maublanc (1927), Icones Selectae Fungorum, 3, pl. 203 Marasmius bresadolae Kuhner & Romagnesi (1953), Flore analytique des champignons superieurs, p. 88 (nom. inval.) Collybia kuehneriana Singer (1961), Persoonia, 2(1), p. 24 Collybia bresadolae Kuhner & Romagnesi ex Singer (1962), The Agaricales in modern taxonomy, Edn 2, p. 314 (nom. illegit.) Collybia marasmioides (Britzelmayr) Bresinsky & Stangl (1969), Zeitschrift fur pilzkunde, 35(1-2), p. 67 (nom. inval.) Collybia kirchneri (Thumen) Halling & T.J. Baroni (1989), Memoirs of the New York botanical Garden, 49, p. 176 Gymnopus erythropus (Persoon) Antonin, Halling & Noordeloos (1997), Mycotaxon, 63, p. 364 (nom actuel) References : Bon p. 178 ; CD 525 ; Eyssartier et Roux p. 432 Groupe : Collybies Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Omphalotaceae Habitat : Surtout sur souches et bois enterre de feuillus. Comestibilite : Sans interet |
Gymnopus aquosus (Bulliard) Antonin & Noordeloos (1997) |
![]() |
Noms francais : Collybie aqueuse Synonymes : Agaricus melleus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 20, tab. 45 (nom. rej.) Agaricus aquosus Bulliard (1780), Herbier de la France, 1, tab. 17 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Collybia aquosa (Bulliard) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 114 Collybia dryophila var. oedipus Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 31 Collybia dryophila var. aquosa (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 31 Marasmius aquosus (Bulliard) P. Karsten (1889), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 48, p. 104 Collybia aquosa var. oedipus (Quelet) Gillot & Lucand (1889), Societe d'histoire naturelle d'Autun, Bulletin, 2, p. 201 Collybia tuberifera Velenovský (1920), Ceske houby, 2, p. 340 Collybia lutescens Velenovský (1920), Ceske houby, 2, p. 337 Collybia candicans Velenovský (1920), Ceske houby, 2, p. 338 Marasmius dryophilus var. Oedipus (Quelet) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 525 Marasmius dryophilus var. aquosus (Bulliard) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 525 Collybia oedipus (Quelet) Metrod (1952), Revue de mycologie, Paris, 17(1), p. 79 (nom. inval.) Gymnopus aquosus (Bulliard) Antonin & Noordeloos (1997), Mycotaxon, 63, p. 363 (nom actuel) References : CD 523 ; Eyssartier et Roux p. 434 Groupe : Collybies Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Omphalotaceae Habitat : lieux humides Comestibilite : Sans interet |
Anthracobia macrocystis (Cooke) Boudier (1907) |
![]() |
Synonymes : Peziza euchroa P. Karsten (1869), Fungi Fenniae exsiccati, 9, n° 816
Peziza subhirsuta var. macrocystis Cooke (1873), Grevillea, 1(9), p. 129 (Basionyme) Peziza macrocystis (Cooke) Cooke (1875), Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 1, p. 36, tab. 16, fig. 63 Humaria macrocystis (Cooke) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 122 Humaria euchroa (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 131 Anthracobia macrocystis (Cooke) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 65 (nom actuel) Humarina macrocystis (Cooke) Snyder (1936), Mycologia, 28(5), p. 484 Octospora euchroa (P. Karsten) Berthet (1965), Bulletin mensuel de la Societe linneenne de Lyon, 34, p. 228 Anthracobia euchroa (P. Karsten) Benkert (2008), Zeitschrift fur mykologie, 74(2), p. 257 References : BK 1 94 ; CD 42 ; Dennis p. 45 pl. VI/o ; Cetto 5 p. 629 fig. 2107 ; Ellis p. 52 fig. 141 ; Gr. p. 174 n° 268 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pyronemataceae Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, epais, un peu concave au debut, puis aplani, large de 1 a 3 mm, rouge-orange au debut, plus pale en dessous et presentant surtout vers la marge des poils tres courts, bruns, obtus, septes, fascicules en granules. Habitat : Surtout sur la terre brulee. Spores : Elliptiques, hyalines, lisses, biguttulees,( 2 grosses gouttelettes), rarement accompagnees d'autres plus petites ou de granulations a la maturite, 16-17-18 x 8-9 µm. Asques cylindriques un peu attenues a la base, octospores, 155-225 x 12-17 µm. Paraphyses cylindriques, septees ou pas nettement septees et elargies au sommet, simples ou divisees a la base, large de 2,5 a 3 µm, parfois jusqu'a 7 µm. Hyphes saillantes clavees, 25-60 x 10-15 µm, uni-cellulaires et obovales ou tri-cellulaires ou plus allongees, a article terminal tres obtus et souvent meme un peu renfle au sommet, epais de 20 µm environ. Comestibilite : Sans interet Commentaires : En croissance serree et gregaire. Rare. Mai -Septembre,( In litt. jusqu'en Decembre ). Remarques : Cette espece differe surtout de Anthacobia melaloma,( car plus rare ), par sa couleur plus rouge, et par ses spores plus petites . |
Phlebia radiata Fries (1821) |
![]() |
Synonymes : Auricularia aurantiaca Sowerby (1800), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 291
Merulius merismoides Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 235 Phlebia radiata Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 427 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) (nom actuel) Phlebia merismoides (Fries) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 427 Phlebia contorta Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 427 Thelephora bolaris Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 138 Ricnophora carnea Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 7, tab. 18, fig. 5 Merulius fulvus Lasch (1829), Linnaea, Ein journal fur die botanik, 4, p. 552 Phlebia cinnabarina Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 165 Thelephora aurantiaca (Sowerby) Berkeley (1836), The english flora of sir J.E. Smith, fungi, 5(2), p. 69 (nom. illegit.) Phlebia radiata var. contorta (Fries) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 309 Phlebia aurantiaca (Sowerby) J. Schroter (1888) [1889], in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 461 Phlebia aurantiaca var. merismoides (Fries) P. Karsten (1889), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 48, p. 347 Phlebia aurantiaca var. contorta (Fries) P. Karsten (1889), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 48, p. 347 Phlebia kriegeriana Hennings (1902), Hedwigia: Beiblatt zur Hedwigia, 41(4), p. (146) Phlebia aurantiaca var. radiata (Fries) Bourdot & Galzin (1923), Bulletin trimestriel de la Societe mycologique de France, 39(2), p. 97 Phlebia donkii Bourdot (1930), Nederlandsch kruidkundig archief, 1930, p. 83 Phlebia radiata f. contorta (Fries) Parmasto (1967), Eesti NSV teaduste akadeemia toimetised. Bioloogiline seeria, 16(4), p. 393 Phlebia radiata f. merismoides (Fries) Parmasto (1967), Eesti NSV teaduste akadeemia toimetised. Bioloogiline seeria, 16(4), p. 393 References : Bon p. 323 ; CD 61 ; Eyssartier et Roux p. 1034 ; Cetto 6 2474 ; Julich 2 p. 164 ; BK 2 176 ; BG p. 342 Groupe : Polypores Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Polyporales / Meruliaceae Chapeau/Fructification : Entierement resupinee, circulaire puis en plaques de un a plusieurs decimetres, etroitement fixee au substrat. Hymenium plisse a sillonne radialement au centre, ondule, bossele dans la jeunesse, surtout a la marge, ensuite verruqueux a lobule, orange pale a orange vif, rose ou rouge orange, parfois violete a violet gris avec l'age. Marge orangee ou plus rouge,(in litt. plus claire ? ), laciniee, frangee ou fimbriee, adnee et relevee par retrait. Chair : Gelatineuse, tendre a l'etat frais, puis cornee et tenace a l'etat sec. Odeur et saveur indistinctes. Habitat : Sur troncs, debout ou abattus, souches et branches de feuillus, plus rarement sur coniferes, gagnant les mousses, les lichens, et l'humus autour des souches. Spores : Cylindriques, faiblement arquees, lisses, hyalines, souvent a deux ocelles polaires, blanches ou teintees de paille en masse, 4,5-6-(6,5) x 1,5-2-(2,5) µm. Basides etroitement clavees, tetrasporiques, 25-40 x 3,5-5 µm, sterigmates longs de 4-5 µm, bouclees. Leptocystides clavees a fusiformes 20-60-120 x 6-12 µm. (incluses dans l'hymenium et la trame ). Monomitique : Hyphes minces ou epaissies, hyalines, larges de 1,5-4-(6), cloisonnees, bouclees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Commun. De Juillet a Avril. Pourriture blanche tres active. Cette espece est tres variable en forme et en couleur. |
Omphalina pyxidata (Bulliard) Quelet (1886) |
![]() |
Noms francais : Omphale en coupe Synonymes : Agaricus pyxidatus Bulliard (1792), Herbier de la France, 12, tab. 568, fig. 2 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus turfosus Sowerby (1799), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 210 Agaricus fibula var. ß turfosus (Sowerby) Weinmann (1836), Hymeno et Gastero-mycetes hucusque in imperio Rossico observatos recensuit, p. 93 Omphalia pyxidata (Bulliard) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 107 Omphalina pyxidata (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 43 (nom actuel) Eccilia pyxidata (Bulliard) Spegazzini (1919), Boletin de la Academia nacional de ciencias en Cordoba, 23(3-4), p. 392 Omphalia muralis ss. Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 428 Clitocybe pyxidata (Bulliard) H.E. Bigelow (1974), Bulletin mensuel de la Societe linneenne de Lyon, 43, p. 39 Gerronema pyxidatum (Bulliard) Raithelhuber (1980), Metrodiana, 9(2), p. 48 References : BK 3 383 ; CD 337 ; Bon p. 129 ; Eyssartier et Roux p. 584 , 620 4eme edition ; Guinberteau p. 81 Groupe : Omphales Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Incertae sedis Comestibilite : Sans interet |
Leucoagaricus serenus (Fries) Bon & Boiffard (1975) [1974] |
![]() |
Noms francais : Lepiote sereine Synonymes : Agaricus confusus Trog (1844), Verzeichnis Schweizerischer schwamme, 1, p. 11 Agaricus mesomorphus var. albus Passerini (1872), Nuovo giornale botanico italiano, serie 1, 4, p. ? Agaricus serenus Fries (1874), Hymenomycetes europaei sive epicriseos systematis mycologici, p. 38 (Basionyme) Lepiota serena (Fries) Quelet (1879), Bulletin de la Societe botanique de France, 26, p. 45 Agaricus subcavus ss. Cooke (1883), Illustrations of british fungi, 1, n° 57, tab. 47 Mastocephalus serenus (Fries) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 860 Pseudobaeospora serena (Fries) Locquin (1952), Bulletin de la Societe mycologique de France, 68, p. 169 Leucoagaricus serenus (Fries) Bon & Boiffard (1975) [1974], Bulletin de la Societe mycologique de France, 90(4), p. 301 (nom actuel) Sericeomyces serenus (Fries) Heinemann (1978), Bulletin du Jardin botanique national de Belgique, 48(3-4), p. 403 References : Bon p. 289 ; CD 696-286, 108 ; Eyssartier et Roux p. 316, 330 4eme edition Groupe : Lepiotes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Agaricaceae Chapeau/Fructification : blanc pur a centre jaunatre ocrace Habitat : dans l'humus sous feuillus Spores : 8-11 x 4,5-5,5 um a sommet ogival Comestibilite : Sans interet |
Lentinus substrictus (Bolton) Zmitrovich & Kovalenko (2016) |
![]() |
Noms francais : Polypore cilie Synonymes : Boletus substrictus Bolton (1792) [1791], An history of fungusses growing about Halifax, appendix, p. 170, tab. 170 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Polyporus ciliatus Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 123 Polyporus lepideus Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 253 Polyporus substriatus Rostkovius (1828), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 4(16-17), p. 21, tab. 9 Boletus nummulariformis L. Marchand (1828), Bijdragen tot de natuurkundige wetenschappen, 3, p. 270 Polyporus rubripes Rostkovius (1848), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 6(28), p. 31, tab. 16 Polyporellus lepideus (Fries) P. Karsten (1879), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 5, p. 37 Polyporellus ciliatus (Fries) P. Karsten (1879), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 5, p. 37 Polyporus vernalis Quelet (1880) [1879], Bulletin de la Societe des amis des sciences naturelles de Rouen, serie 2, 15, p. (253), tab. 3, fig. 13 (nom. illegit.) Polyporus vossii Kalchbrenner (1880) [1879], in W. Voss, Verhandlungen der kaiserich-koniglichen zoologisch-botanischen Gesellschaft in Wien, 29, p. 689 Polyporus platensis Spegazzini (1881), Anales de la Sociedad cientifica Argentina, 12(1), p. 25 Leucoporus lepideus (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 165 Leucoporus rubripes (Rostkovius) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 165 Leucoporus brumalis var. vernalis Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 165 Leucoporus brumalis var. ciliatus (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 165 Polystictus substriatus (Rostkovius) Cooke (1886), Grevillea, 14(71), p. 77 Polyporus guarapiensis Spegazzini (1888), Anales de la Sociedad cientifica Argentina, 26(1), p. 6 Leucoporus vernalis (Quelet) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 403 Polyporus diabolicus Spegazzini (1889), Boletin de la Academia nacional de ciencias en Cordoba, 11(4), p. 435 (nom. illegit.) Polyporus pauperculus Spegazzini (1889), Boletin de la Academia nacional de ciencias en Cordoba, 11(4), p. 435 Polyporus brumalis var. vernalis (Quelet) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 141 Polyporus esculentus Britzelmayr (1895), Botanisches centralblatt, 62, p. 311, fig. 172 Microporus substriatus (Rostkovius) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 497 Polyporus stipitarius var. pusilla Spegazzini (1899) [1898], Anales del Museo nacional de Buenos Aires, serie 2, 3, p. 162 Leucoporus guarapiensis (Spegazzini) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des Hymenomycetes, p. 82 Polyporus queletianus Saccardo & Traverso (1911), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 20, p. 490 Polyporus substrictus (Bolton) Saccardo (1916), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(15), p. 960 Polyporus ustalis Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 671 Polyporus zonatus Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 671 (nom. illegit.) Polyporus circulatus Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 671 Polyporus coerulescens Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 672 Polyporus saitoi Lloyd (1924), Mycological writings, 7, mycological notes n° 72, p. 1269 Leucoporus brumalis ss. Bourdot & Galzin (1925), Bulletin de la Societe mycologique de France, 41(1), p. 113 Leucoporus brumalis f. rubripes (Rostkovius) Bourdot & Galzin (1925), Bulletin de la Societe mycologique de France, 41(1), p. 113 Polyporellus brumalis f. coerulescens (Velenovský) Pilat (1936), Beihefte zum botanischen centralblatt, Abt. 2, 56(1-2), p. 18 Polyporellus brumalis f. vernalis (Quelet) Pilat (1936), Beihefte zum botanischen centralblatt, Abt. 2, 56(1-2), p. 13 Polyporellus brumalis f. rubripes (Rostkovius) Pilat (1936), Beihefte zum botanischen centralblatt, Abt. 2, 56(1-2), p. 14 Polyporellus brumalis f. vossii (Kalchbrenner) Pilat (1936), Beihefte zum botanischen centralblatt, Abt. 2, 56(1-2), p. 15 Polyporellus brumalis f. lepideus (Fries) Pilat (1936), Beihefte zum botanischen centralblatt, Abt. 2, 56(1-2), p. 16 Polyporellus brumalis f. ustalis (Velenovský) Pilat (1936), Beihefte zum botanischen centralblatt, Abt. 2, 56(1-2), p. 17 Polyporus ciliatus f. lepideus (Fries) Kreisel (1963), Feddes repertorium, specierum novarum regni vegetabilis, 68, p. 135 Lentinus vossii (Kalchbrenner) Zmitrovich & Kovalenko (2016), International journal of medicinal mushrooms, 18(1), p. 35 Lentinus substrictus (Bolton) Zmitrovich & Kovalenko (2016), International journal of medicinal mushrooms, 18(1), p. 35 (nom actuel) References : Bon p. 315 ; BK 2 417 ; CD 107 ; Marchand 271 ; Eyssartier et Roux p. 1030 Groupe : Polypores Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Polyporales / Polyporaceae Chapeau/Fructification : Chapeau 3-8 cm, convexe puis aplani, legerement deprime au centre, lisse ou finement feutre a ecailleux, mat, brun olive a brun gris s'eclaircissant avec l'age. Marge longtemps enroulee, fimbriee. Lames/Pores : Hymenium blanc a creme. Pores tres fins, 5-6-(7)/mm, arrondis. Tubes longs de 1-3 mm, decurrents vers le pied. Chair : Chair blanche, subereuse, tenace, elastique. Stipe : Pied central ou legerement excentre, cylindrique, 2-5 x 0,5-1 cm, chine de brun, mat, feutre, plus pale vers la base et un peu elargi. Habitat : Sur bois mort de feuillus. Printemps. Frequent. Spores : Spores cylindriques a elliptiques, lisses, hyalines, 5-6 x 1,5-2 µm. Basides etroitement clavees, tetrasporiques, bouclees. Pas de cystides. Systeme dimitique: Hyphes generatrices a paroi mince, larges de 1,5-3,5 µm, bouclees. Hyphes squelettiques a paroi epaisse tortueuses, parfois ramifiees, ressemblant a des hyphes conjonctives, 1,5-4 µm. Comestibilite : Sans interet |
Lactifluus vellereus (Fries) Kuntze (1891) |
![]() |
Noms francais : Lactaire veloute Synonymes : Agaricus listeri Withering (1792), A botanical arrangement of British plants, Edn 2, 3, p. 288 Agaricus vellereus Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 76 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Galorrheus vellereus (Fries) Fries (1827) [1825-26], Stirpes agri femsionensis, 3, p. 57 Lactarius vellereus (Fries) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 340 Galorrheus listeri (Withering) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 128 Lactifluus vellereus (Fries) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 857 (nom actuel) Lactarius listeri (Withering) Saccardo (1915), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(14), p. 377 References : BK 6 77 ; CD 1513-438, 97 ; Cetto 186 ; Galli p. 291 ; FE 7 713 ; Bon p. 95 ; Marchand 505 ; Eyssartier et Roux p. 112, 118 4eme edition Groupe : Lactaires Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Russulales / Russulaceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Le lait est doux lorsqu'il est isole. |
Guepiniopsis buccina (Persoon) L.L. Kennedy (1959) [1958] |
![]() |
Synonymes : Peziza buccina Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 659 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza merulina Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 279 Helotium buccina (Persoon) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355 Guepinia peziza Tulasne (1853), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 19, p. 224 Dacrymyces contortus Cesati (1855), in Rabenhorst, Klotzschii herbarum vivum mycologicum, Edn 1, n° 1984 Guepinia tubiformis Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 30 Guepinia buccina Saccardo (1873), Atti della Societa veneto-trentina di scienze naturali residente in Padova, serie 1, 2(1), p. 108 Peziza exarata Berkeley (1875), Grevillea, 3(28), p. 160 Guepinia cochlearis Quelet (1875), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 547(119), tab. 20, fig. 6 Phialea buccina (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 100 Guepinia merulina (Persoon) Quelet (1884) [1883], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 12, p. 507 Guepinia contorta (Cesati) de Bary (1884), Vergleichende morphologie und biologie der pilze mycetozoen und bacterien, p. 62 Phialea exarata (Berkeley) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 268 Calycina buccina (Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448 Hymenoscyphus exaratus (Berkeley) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485 Guepiniopsis merulinus (Persoon) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des hymenomycetes, p. 30, fig. 22 Guepiniopsis merulinus var. peziza(Tulasne) Bigeard & H. Guillemin (1913), Flore des champignons superieurs de France, 2, p. 510 Guepinia crenata Lloyd (1922), Mycological writings, 7, mycological notes n° 67, p. 1152 Ditiola merulina (Persoon) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 743 Guepiniopsis buccina (Persoon) L.L. Kennedy (1959) [1958], Mycologia, 50(6), p. 888 (nom actuel) References : BG 113 ; Julich p. 441 ; BSM 4/2018 pp. 4-7 Groupe : Tremelles Classification : Basidiomycota / Dacrymycetes / Dacrymycetales / Dacrymycetaceae Chapeau/Fructification : Gregaire ou cespiteuse, mesurant 6-15 mm, jaune a ambree, cyphelloide. Stipe cylindrique claviforme, obliquement dilate en cupule, gelatineux, ferme, finement plisse de nervures longitudinales a l'exterieur et descendant jusqu'a la base. Hymenium cupuliforme, concolore, lisse. Chair : Gelatineuse, ferme, jaune. Habitat : Sur feuillus tels Quercus, Fagus, Castanea Corylus, Betula, ainsi que d'autres essences. Peu lignivore. Automne-hiver. Assez frequent regionalement a rare. Spores : Obovales ou oblondes deprimees lateralement 9-13 x 5-6µm. Conidies formees a l'exterieur du receptacle, subspheriques, asperulees, mesurant 9-12 µm portees comme des basides par des hyphes a extremites renflees et a ramification opuntioide. Basides fourchues mesurant 40 x 4-5 µm. Comestibilite : Sans interet |
Grifola frondosa (Dickson) Gray (1821) |
![]() |
Noms francais : Polypore en touffes ; Poule de bois Synonymes : Boletus ramosissimus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 85, tab. 127-129 (nom. illegit.) Agaricus ramosus Lamarck (1783), Encyclopedie methodique, Botanique, 1, p. 51 (nom. illegit.) Boletus frondosus Dickson (1785), Plantarum cryptogamicarum britanniae, 1, p. 18 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Boletus intybaceus Baumgarten (1790), Flora lipsiensis, p. 631 Polyporus multiconcha Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 121, tab. 30, fig. 1-4 Polyporus frondosus (Dickson) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 355 Grifola frondosa (Dickson) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 643 (nom actuel) Polyporus giganteus Hornemann (1823), Flora danica, 30, p. 12, tab. 1793 (nom. illegit.) Polyporus barrelieri Viviani (1834), I funghi d'italia e principalmente le loro specie mangereccie, velenose, o sospette, p. 28, tab. 28 Polyporus intybaceus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 446 Merisma intybaceus (Fries) Gillet (1877), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 692 Merisma frondosus (Dickson) Gillet (1877), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 692 Polypilus intybaceus (Fries) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 25 Polypilus frondosus (Dickson) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 25 Cladomeris frondosa (Dickson) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 168 Cladomeris intybacea (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 168 Caloporus intybaceus (Fries) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 406 Caloporus frondosus (Dickson) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 406 Grifola frondosa f. intybacea ( Fries) Pilat (1934), Beihefte zum botanischen centralblatt, zweite abteilung, 52, p. 33 Grifola intybacea (Fries) Imazeki (1943), Bulletin of the Tokyo science Museum, 6, p. 98 Polypilus frondosus var. intybaceus(Fries) Bondartsev (1953), Bracket Fungi Europ. USSR & Caucasus, p. 605 References : CD 83 ; Marchand 182 ; Bon p. 315 ; Eyssartier et Roux p. 1028 Groupe : Polypores Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Polyporales / Grifolaceae Chair : Blanche Comestibilite : Comestible Commentaires : |
Amanita lividopallescens (Secretan ex Gillet) Seyot (1930) |
![]() |
Noms francais : Amanite livide Synonymes : Amanita livida Persoon (1797), Tentamen dispositionis methodicae fungorum, p. 66 Amanita livida var. a pallescens Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 247 Agaricus lividus (Persoon) J. Otto (1816), Versuch einer auf … Anordnung und Beschreibung der Agaricorum, p. 37 (nom. illegit.) Agaricus vaginatus var. a lividus (Persoon) Sommerfeldt (1826), Supplementum florae lapponica, p. 249 Amanita vaginata var. pallescens (Persoon) Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 51 Amanita vaginata var. lividopallescens Secretan ex Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 52 (basionyme) Amanita vaginata var. livida (Persoon) Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 51 Amanitopsis lividopallescens (Secretan ex Gillet) Boudier (1905) [1905-10], Icones mycologicae, tome 1, tab. 6 Amanita vaginata f. lividopallescens (Secretan ex Gillet) E.-J. Gilbert (1918), Le Genre Amanita, p. 140 Amanita lividopallescens (Secretan ex Gillet) Seyot (1930), Amanites et la tribu des Amanitees, p. 67 (nom actuel) Amanita vaginata var. malleata Piane ex G. Becker (1975), Bulletin trimestriel de la Federation mycologique Dauphine-Savoie, 15(56), p. 23 (nom. inval.) Amanitopsis malleata Piane ex Bon (1983) [1982], Documents mycologiques, 12(48), p. 33 Amanita malleata (Piane ex Bon) Contu (1986), Bollettino dell'Associazione micologica ed ecologica Romana, 3(6-7), p. 43 Amanita lividopallescens f. malleata (Piane ex Bon) Hanss (2020) [2017], Bulletin de la Societe mycologique de France, 133(1-2), p. 125 References : BK 4 140 ; Bon p. 295 ; CD 832-314, 105 ; CD 833-314 ; Cetto 858 ; Galli p. 67 ; MT 41 ; Eyssartier et Roux p. 286, 296 4eme edition Groupe : Amanites Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Amanitaceae Habitat : Sous Carpinus betulus (charme), Populus spp. (peupliers), Fagus sylvatica (hetre) et Quercus spp. (chenes). Tendance collineenne. Pritemps-ete. Assez rare. Comestibilite : Comestible Commentaires : Section Vaginatae/stirpe Lividopallescens Pierre Neville et Serge Poumarat disent : Cette espece a fait et fait encore couler beaucoup d'encre ! A l'arboretum d'Angers nous avons la chance de posseder le tres rare livre de Gillet dont est extrait l'aquarelle figurant sur notre fiche. |
Tricholoma sejunctum (Sowerby) Quelet (1872) |
![]() |
Noms francais : Tricholome jaunet ; Tricholome disjoint Synonymes : Agaricus candidus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 50, tab. 217 (nom. illegit.) Agaricus sejunctus Sowerby (1798), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 126 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus leucoxanthus Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 319 Agaricus leucoxanthus var. ß sejunctus (Sowerby) Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 181 Tricholoma leucoxanthum (Persoon) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 130 Tricholoma sejunctum (Sowerby) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 76(39) (nom actuel) Agaricus izarnii Roumeguere (1879), Flore mycologique du departement du Tarn et Garonne, p. 63 Gyrophila sejuncta (Sowerby) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 10 Tricholoma izarnii (Roumeguere) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 88 Melanoleuca sejuncta (Sowerby) Murrill (1914), North American flora, 10(1), p. 25 References : BK 3 433 ; Bon p. 157 ; CD 370-230, 115, 116, 117 ; CD 371 ; Cetto 128 ; Marchand 867 ; Marchand 868 ; FE 3 p. 491 et 493 ; Eyssartier et Roux p. 502, 516 4eme edition Groupe : Tricholomes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Tricholomataceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Nombreuses varietes. Ce champignon, qui a ete considere comme comestible, doit maintenant etre regarde comme dangereux, principalement du fait de sa ressemblance avec Amanita phalloides, mortelle, et avec Tricholoma auratum et ses satellites, flavovirens-equestre, qui ont provoque de tres graves accidents ayant egalement entraine quelques deces. |
Russula sanguinea Fries (1838) [1836-38] |
![]() |
Noms francais : Russule sanguine ; Russule rouge sang Synonymes : Agaricus sanguineus Bulliard (1781), Herbier de la France, 2, tab. 42 (nom. illegit.) Agaricus sanguinarius Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 244 Agaricus linnaei var. ß sanguinarius (Schumacher) Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 68 Russula sanguinea Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 351 (Basionyme) (nom actuel) Russula acris Steinhaus (1888), Hedwigia, 27(2), p. 51 Russula rosacea ss. Cooke (1890), Illustrations of british fungi, 7, n° 982, tab. 1020 Russula sanguinaria (Schumacher) Rauschert (1989), Ceska mykologie, 43(4), p. 204 References : BK 6 198 ; CD 1392-416, 94, 95 ; Cetto 203 ; Galli p. 250 ; Sarnari 616 ; Bon p. 75 ; Marchand 448 ; Eyssartier et Roux p. 238, 248 4eme edition Groupe : Russules Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Russulales / Russulaceae Chapeau/Fructification : 35-80 (100) mm de diametre, hemispherique au debut, puis aplani et deprime au centre ; surface lisse a legerement bosselee, mate par temps sec, soyeuse brillante et collante par temps humide, rouge sang a rouge-pourpre mais en general palissant ± a l'ocre creme ou a l'ochrace pale ; marge lisse a faiblement striee-sillonnee, cuticule non ou courtement separable. Lames/Pores : D'abord blanches, puis progressivement ochrace pale, largement adnees a typiquement legerement decurrentes, souvent fourchues ; aretes entieres concolores aux faces. Chair : Blanchatre, ferme. Stipe : 30-50 (60) mm, cylindrique, souvent un peu aminci a la base, plein ; surface ornee de fines fibrilles longitudinales, blanche et pruineuse au debut, par la suite nuancee de rouge sur toute sa longueur ou par places, souvent aussi se decolorant a l'ochrace au jaune, surtout vers la base. Habitat : Sous pins et autres coniferes du nord de l'Europe. Spores : 7,3-9,1 x 5,9-7,2 µm, a verrues epineuses assez fortes (1 µm), isolees ou presque. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Lorsqu'elle pousse en region mediterraneenne, cette espece peut jaunir dans toutes ses parties, on la nomme alors R. sanguinea var. pseudorosacea. C'est sous cette variete qu'on peut la confondre avec Russula luteotacta, qui est neanmoins bien differente par sa sporee blanche et son habitat sous feuillus. Russula rhodopus est proche, mais se distingue par sa poussee sous epiceas montagnard sur sol humide. Il existe une forme blanche. |
Russula fageticola (Melzer) S. Lundell (1956) |
![]() |
Noms francais : Russule emetique des hetres Synonymes : Russula emetica var. fageticola Melzer (1944), Holubinsky, p. 38 (nom. inval.) Russula mairei var. fageticola Melzer (1945), Atlas Holubinek, 13, p. 194 (Basionyme) Russula fageticola (Melzer) S. Lundell (1956), Fungi exsiccati suecici, praesertini upsalienses, 47-48, p. 37 (nom actuel) Russula fagetorum ss. Bon (1987), Documents mycologiques, 17(67), p. 12 References : CD 1375-414, 92 ; Bon p. 71 ; Eyssartier et Roux p. 226, 234 4eme edition Groupe : Russules Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Russulales / Russulaceae Comestibilite : Toxique |
Mycoacia uda (Fries) Donk (1931) |
![]() |
Synonymes : Hydnum udum Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 422 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Hydnum molluscum Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 327 Acia uda (Fries) P. Karsten (1879), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 5, p. 42 Odontia uda (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 195 Odontia mollusca (Fries) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 649 Mycoacia uda (Fries) Donk (1931), Mededeelingen van de Nederlandsche mycologische vereeniging, 18-20, p. 151 (nom actuel) Sarcodontia uda (Fries) Nikolajeva (1961), Flora plantarum cryptogamarum URSS, vol. 6, familia Hydnaceae, 2, p. 182 Phlebia uda (Fries) Nakasone (1997), Sydowia : An international journal of mycology, 49, p. 72 References : BK 2 170 ; Eyssartier et Roux p. 1002 ; Cetto 7 2822 ; Phillips p. 240 ; BG p. 414 n° 651 Groupe : Polypores Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Polyporales / Meruliaceae Chapeau/Fructification : Entierement resupinee, jaune vif, citrin ou olivace, fixee au substrat et atteignant plusieurs decimetres. Elle est constituee d'un fin subiculum sur lequel naissent des aiguillons densement groupes, allonges, subules, greles, fins, pointus, entiers ou denticules, concolores ou creme incarnat, fulvescents, longs de 1 a 2 mm environ. Bordure citrine, pruineuse ou fibrilleuse, ou meme lisse, blanche a l'extremite, et pourvue d'aiguillons plus courts. Chair : Mince,ceracee molle. La fructification devient pourpre-rouge en presence de KOH. Odeur et saveur indistinctes. Habitat : A la face inferieure des branches ou troncs morts de feuillus, cortiques ou non, rarement sur souches et troncs debout, au bord des ruisseaux, bois humides, ( in litt. sur Aspidium angulare ). Spores : Elliopsoides, a peine deprimees lateralement, lisses, hyalines, 4-56,5- x 2-3 µm, avec 1 ou 2 guttules. I-. Basides etroitement clavees, tetrasporiques, 9-15-20 x 3-4,5 µm, accompanees de cystidioles surtout vers l'extremite des aiguillons. Cystides fusiformes, 20-25 x 4 µm, peu visibles. Cystidioles a parois minces, fusoides. Monomitique : Hyphes larges 1,5-3,5 µm, a parois minces, partiellement bouclees aux cloisons, les axiles serrees paralleles, emergentes en faisceau sterile a l'extremite des aiguillons ou elles sont insensiblement renflees, 4,5-6 µm, et asperulees de cristaux prismatiques ; les subhymeniales sinueuses, en trame granuleuse peu distincte. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Repandu mais peu frequent. Tout au long de l'annee, (in litt. de Mai a Novembre). Pourriture blanche assez active. Cette espece disparait en hiver. |
Melastiza cornubiensis (Berkeley & Broome) J. Moravec (1992) |
![]() |
Synonymes : Peziza cornubiensis Berkeley & Broome (1854), The annals and magazine of natural history, series 2, 13, p. 463 (Basionyme)
Peziza chateri W.G. Smith (1872), The Gardener's chronicle and agricultural gazette, serie 1, 1872, p. 9, fig. 1 Humaria miniata Fuckel (1874), Fungi Rhenani exsiccati, n° 2688 Peziza miniata (Fuckel) Cooke (1876), Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 2, p. 71, tab. 33, fig. 127 (nom. illegit.) Peziza aurantia var. atromarginata W. Phillips & Plowright (1882), The Gardener's chronicle and agricultural gazette, serie 2, 17, p. 191 Ciliaria miniata (Fuckel) Patouillard (1884), Tabulae analyticae fungorum, 3, p. 122, fig. 276 Melastiza miniata (Fuckel) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 106 Melastiza chateri (W.G. Smith) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 106 Lachnea miniata (Fuckel) Gillet (1886), Champignons de France, les discomycetes, p. 210 Ciliaria rubicunda Quelet (1886) [1885], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 14(2), p. 451, pl. 12, fig. 20 Humaria rubicunda (Quelet) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 285 Lachnea cornubiensis (Berkeley & Broome) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 229 Scutellinia miniata (Fuckel) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 300 Neottiella cornubiensis (Berkeley & Broome) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 190 Lachnea rubicunda (Quelet) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 177 Humaria chateri (W.G. Smith) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 120 Scutellinia rubicunda (Quelet) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 869 Otidea aurantia var. atromarginata (W. Phillips & Plowright) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 449 Lachnea chateri (W.G. Smith) Rehm (1895), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 1059 Melastiza rubicunda (Quelet) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 64 Cheilymenia cornubiensis (Berkeley & Broome) Le Gal (1953), Revue de mycologie, Paris, 18, p. 82 Melastiza cornubiensis (Berkeley & Broome) J. Moravec (1992), Mycotaxon, 44(1), p. 68 (nom actuel) Aleuria cornubiensis (Berkeley & Broome) J. Moravec (1995) [1994], Czech mycology, 47(4), p. 243 References : BK 1 91 ; CD 41 ; Eyssartier et Roux p. 1060 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pyronemataceae Comestibilite : Sans interet |
Hyphoderma setigerum (Fries) Donk (1957) |
![]() |
Synonymes : Hydnum cristulatum Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 422
Thelephora aspera Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 153, tab. 6, fig. 5 Thelephora setigera Fries (1828), Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 1, p. 208 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1828) Hyphoderma spiculosum Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 576 Hyphoderma asperum (Persoon) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 577 Odontia cristulata (Fries) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 529 Kneiffia setigera (Fries) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 529 Corticium myxosporum P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 240 Corticium setigerum (Fries) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 143 Corticium latitans P. Karsten (1888), Revue mycologique (Toulouse), 10(38), p. 74 Terana myxospora (P. Karsten) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 872 Terana latitans (P. Karsten) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 872 Kneiffia latitans (P. Karsten) P. Karsten (1892), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 51, p. 222 Kneiffiella aspera (Persoon) Underwood (1897), Bulletin of the Torrey botanical Club, 24(4), p. 206 Kneiffiella setigera (Fries) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 140 Pycnodon asper (Persoon) Underwood (1898), Bulletin of the Torrey botanical Club, 25, p. 631 ('asperus') Peniophora setigera (Fries) Hohnel & Litschauer (1906), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 115, p. 1555 Peniophora aspera (Persoon) Saccardo (1916), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(15), p. 1182 Odontia setigera (Fries) L.W. Miller (1934), Mycologia, 26(1), p. 19 Hyphoderma cristulatum (Fries) Donk (1957), Fungus, Officieel orgaan van de nederlandsche mycologische vereniging, 27(1-4), p. 15 Hyphoderma setigerum (Fries) Donk (1957), Fungus, Officieel orgaan van de nederlandsche mycologische vereniging, 27(1-4), p. 15 (nom actuel) References : Bon p. 322 ; Julich 184 ; BK 2 129 Groupe : Croutes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Polyporales / Hyphodermataceae Chapeau/Fructification : Entierement resupinee, appliquee au substrat en s'etalant, mince ou bien epaisse. Surface lisse a verruqueuse, parfois avec de courtes dents obtuses, blanche a creme, crevacee a sec. Marge limitee, zone de croissance un peu fimbriee. Chair : Consistance ceracee, tendre Habitat : Sur bois tombe de feuillus, cortiques ou non, rare sur coniferes, egalement sur souches ou branches attenantes a l'arbre. Repandu. Principalement au printemps et en automne. Spores : Allantoides a cylindriques, lisses, hyalines 8-9 x 3,5-4,5 µm, legerement differentes suivant certains auteurs. Basides cylindriques clavees, tetrasporiques et bouclees. Cystides cylindriques plus ou moins incrustees, multiseptees et bouclees aux cloisons. Rares leptocystides. Hyphes larges de 4-5 µ, bouclees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Couvre souvent de grandes surfaces des troncs tombes. |
Epichloe typhina (Persoon) Tulasne (1853) |
![]() |
Noms francais : Quenouille des massettes Synonymes : Sphaeria typhina Persoon (1798), Icones et descriptiones fungorum minus cognitorum, 1, p. 21, tab. 7, fig. 1-2 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1823) Sphaeria spiculifera Sowerby (1800), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 274 Polystigma typhinum (Persoon) de Candolle (1817), Memoires du Museum d'histoire naturelle, Paris, 3, p. 338 ('tiphynum') Nemania typhina (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 516 Dothidea typhina (Persoon) Fries (1823), Systema mycologicum, 2(2), p. 553 Stromatosphaeria typhina (Persoon) Greville (1826) [1825], Scottish cryptogamic flora, 4, tab. 204 Typhodium graminis Link (1826), Abhandlungen der koniglichen Akademie der wissenschaften zu Berlin, 1824, p. 175 Cordyceps typhina (Persoon) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 381 Epichloe typhina (Persoon) Tulasne (1853), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 20, p. 42 (nom actuel) Hypocrea typhina (Persoon) Berkeley (1860), Outlines of british fungology, p. 383 Claviceps typhina (Persoon) Bal (1862), Nova acta Academiae Caesareae Leopoldino-Carolinae Germinicae naturae curiosorum, 29, tab. 1-2 Sphacelia typhina (Persoon) Saccardo (1881), Michelia, 2(7), p. 297 Typhodium typhinum (Persoon) Seaver (1910), Mycologia, 2(2), p. 86 References : BK 1 315 ; Ellis p. 461 pl. 1762 Groupe : Clavaires Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Hypocreales / Clavicipitaceae Chapeau/Fructification : Cylindrique, d'abord blanc, puis jaune,entourant la tige, lisse et sur lequel se developpent en surface du stroma les peritheces jaune pale, orange ou rouille, de sorte que le champignon a un aspect granuleux, rugueux. Habitat : Sur Anthoxanthum odoratum (flouve odorante), Brachypodium phoenicoides, Brachypodium pinnatum, Helictochloa adsurgens, Helictochloa pratensis (avoine des pres), Phleum pratense (fleole des pres), Piptatherum virescens, Poa spp. (paturins) et Typha spp. (massettes). Ete. Rare. Spores : Filiformes, lisses, hyalines, multiseptees et a contenu granuleux, 80-90 x 1,5-2 µm. Asques octospores. Spores disposees parallelement. J-. Pas de paraphyses. Comestibilite : Sans interet |
Coltricia perennis (Linnaeus) Murrill (1903) |
![]() |
Noms francais : Polypore vivace Synonymes : Boletus perennis Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1177 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Boletus coriaceus Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 465 Agaricus coriaceus (Scopoli) Lamarck (1783), Encyclopedie methodique, Botanique, 1, p. 51 (nom. illegit.) Boletus fimbriatus Bulliard (1785), Herbier de la France, 6, tab. 254 Boletus subtomentosus Bolton (1788), An history of fungusses growing about Halifax, 2, p. 87, tab. 87 (nom. illegit.) Boletus cyathiformis Villars (1789), Histoire des plantes de Dauphine, 3(2), p. 1040 Suillus perennis (Linnaeus) Roussel (1796), Flore du Calvados et des terreins adjacens, Edn 1, p. 34 Boletus infundibulum Roth (1797), Catalecta botanica, 1, p. 244 Boletus leucoporus Holmskjold (1799), Beata ruris otia fungis danicis, 2, p. 57, tab. 30 Boletus connatus P. Gaertner, B. Meyer & Scherbius (1802), Oekonomisch-technische flora der Wetterau, 3(2), p. 342 Boletus confluens Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 378 Boletus pictus Schultz (1806), Prodomus florae stargardiensis, p. 485 Polyporus fasciatus Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 361, tab. 165, fig. 5-6 Polyporus perennis (Linnaeus) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 350 Coltricia connata (P. Gaertner, B. Meyer & Scherbius) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 644 Polyporus perennis var. b fimbriatusBulliard) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 350 Boletus lejeunii L. Marchand (1826), Bijdragen tot de natuurkundige wetenschappen, 1, p. 413 Boletus perfossus L. Marchand (1826), Bijdragen tot de natuurkundige wetenschappen, 1, p. 414 Polyporus pictus (Schultz) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 435 Trametes perennis (Linnaeus) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 323 Polyporus fimbriatus (Bulliard) Gillet (1878), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 662 (nom. illegit.) Polystictus perennis (Linnaeus) P. Karsten (1879), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 5, p. 39 Polystictus pictus (Schultz) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 68 Polystictus perennis var. fimbriatus(Bulliard) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 68 Pelloporus perennis (Linnaeus) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 166 Pelloporus fimbriatus (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 166 Ochroporus perennis (Linnaeus) J. Schroter (1888) [1889], in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 488 Microporus perennis (Linnaeus) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 494 Microporus pictus (Schultz) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 497 Xanthochrous perennis (Linnaeus) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des hymenomycetes, p. 100 Xanthochrous pictus (Schultz) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des hymenomycetes, p. 100 Coltricia perennis (Linnaeus) Murrill (1903), The journal of mycology, 9(2), p. 91 (nom actuel) Polystictus perennis var. prolifer Lloyd (1908), Mycological writings, 3, mycological notes, polyporoid issue, n° 1, p. 8, fig. 202 Polystictus decurrens Lloyd (1908), Mycological writings, 3, mycological notes, polyporoid issue, n° 1, p. 12, fig. 206 Pelloporus parvulus Lazaro Ibiza (1916), Revista de la real Academia de ciencias exactas, fiscicas y naturales de Madrid, 14, p. 110 Polyporus parvulus Lazaro Ibiza (1916), Revista de la real Academia de ciencias exactas, fiscicas y naturales de Madrid, 14, p. 99 (nom. illegit.) Polyporus lazaroanusSaccardo & Trotter (1925), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 23, p. 371 Xanthochrous perennis var. fimbriatus (Bulliard) Bourdot & Galzin (1925), Bulletin de la Societe mycologique de France, 41(2), p. 196 Polystictus perennis f. fimbriatus(Bulliard) Pilat (1942), Atlas des champignons de l'Europe, 3, Polyporaceae, p. 581 Coltricia perennis var. fimbriata (Bulliard) Bondartsev (1953), Trutovye griby Evropeiskoi chasti SSSR i Kavkaza, p. 417 Polystictus proliferus (Lloyd) Ryvarden (1992), Mycotaxon, 44(1), p. 132 References : Bon p. 321 ; BK 2 298 ; CD 78 ; Cetto 2 p. 571 ; Phillips p. 218 ; BG p. 630 n° 946 Groupe : Polypores Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Hymenochaetales / Hymenochaetaceae Chapeau/Fructification : Arrondi, plat a infundibuliforme ou ombilique, un peu ondule, 15-30-(50) mm de diametre, tissu epais de 0,5-2 mm. Surface pileique etroitement zonee concentriquement, veloutee, jaune-brun, rouille ou gris-brun. Marge ondulee-sinueuse, parfois incisee. Lames/Pores : Arrondis-anguleux, (1)-2-4 mm, bruse a gris-beige, decurrents. Tubes longs jusqu'a 2-5 mm, steriles pres de la marge. Chair : Consistance subereuse, coriace. Odeur nulle, saveur douce. KOH = noir. Stipe : Plus ou moins central, 20-40 x 2-6 mm, cylindrique ou aplati, rouille a brun fonce, feutre et elargi vers la base. Habitat : Au sol, en foret de feuillus et de coniferes, parmi les mousses et les aiguilles, souvent sur talus sableux-terreux. Assez commun sur les places a charbon, dans les bois. Isoles, souvent groupes. Annuel, quelquefois bisannuel. De l'ete a l'automne, persistant pendant l'hiver. Repandu, mais peu frequent. Spores : Elliptiques-ovales, lisses, brunatres a ocre rouille, ambrees ou oleicolores, parfois guttulees, 5-7-(10) x 3,5 -4-(6,5) µm, cyanophiles. Basides clavees, 2-4 sterigmates, sans boucle basale. Pas de cystides. Dimitique : (1). Hyphes generatrices a parois minces ou epaissies, hyalines, larges, cloisonnees, non bouclees. (2). Hyphes de la cuticule (hyphes squelettiques) a parois epaisses, larges, brunes. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Potasse caustique (KOH) : noir (chair) |
Rhodotus palmatus (Bulliard) Maire (1926) [1924] |
![]() |
Synonymes : Agaricus palmatus Bulliard (1784), Herbier de la France, 5, tab. 216 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus foetidus Withering (1792), A botanical arrangement of British plants, Edn 2, 3, p. 401 (nom. illegit.) Pleuropus palmatus var. rubescens Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 615 Pleuropus palmatus (Bulliard) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 615 Agaricus subpalmatus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 131 Pleurotus subpalmatus (Fries) Gillet (1875), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 343 Crepidotus palmatus (Bulliard) Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 558 Gymnopilus palmatus (Bulliard) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 401 Clitocybe subpalmata (Fries) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 85 Entoloma cookei Richon (1879), Description et dessins de plantes cryptogames nouvelles, p. 14, tab. 3, fig. 10-11 ('cookii') Pleurotus palmatus (Bulliard) Quelet (1883) [1882], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 11, p. 390 Agaricus phlebophorus var. reticulates Cooke (1886), Illustrations of british fungi, 3, n° 315, tab. 422-b Gyrophila palmata (Bulliard) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 273 Dendrosarcus subpalmatus (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 464 Derminus palmatus (Bulliard) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 241 Hyporrhodius cookei (Richon) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 257 Tricholoma palmatum (Bulliard) Sartory & L. Maire (1918), Synopsis du Genre Tricholoma, p. 92 Rhodotus palmatus (Bulliard) Maire (1926) [1924], Bulletin de la Societe mycologique de France, 40(4), p. 308 (nom actuel) Rhodotus subpalmatus (Fries) S. Imai (1938), Journal of the Faculty of agriculture Hokkaido university, 43, p. 237 References : CD 645-278, 99 ; Bon p. 173 ; Marchand 802 ; Eyssartier et Roux p. 606, 624 4eme edition Groupe : Entolomes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Physalacriaceae Chapeau/Fructification : Chapeau 2-12 cm, convexe, pleurotoide, a marge enroulee, visqueux dans la jeunesse, a pellicule gelatineuse separable puis a surface de plus en plus ridee reticulee avec l'age, d'un beau rose saumon a abricot. Lames/Pores : Lames echancrees, creme avec nuances rosees Chair : Chair gelatineuse, blanche a rose pale surtout dans le pied. Saveur amere. Odeur fruitee dite d'abricot Stipe : Pied 1-7 x 0,5-1,5 cm, excentre ou lateral, rosatre avec des fibrilles blanches. Habitat : Lignicole parfois cespiteux sur feuillus, surtout Ulmus et Fagus Spores : Spores rondes, 7 µm de diametre, verruqueuses, rosees. Cheilocystides lageniformes. Cuticule palissadique faite d'hyphes fortement gelifiees Comestibilite : Sans interet |
Radulomyces molaris (Chaillet) M.P. Christiansen (1960) |
![]() |
Synonymes : Sistotrema rude Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 192
Sistotrema molariforme Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 194, tab. 22, fig. 1 Hydnum fuscum Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 189, tab. 17, fig. 3 Radulum molare Chaillet (1828), in Fries, Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 1, p. 151 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1828) Hydnum rude (Persoon) Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 780 Hydnum molariforme (Persoon) Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 774 Odontia hirta Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 22 Radulum molariforme (Persoon) Oudemans (1900), Nederlandsch kruidkundig archief, serie 3, 2(1), p. 340 Radulum rude (Persoon) S. Lundell (1947), Fungi exsiccati suecici, praesertini upsalienses, 29-30, p. 9, n° 1412 Radulomyces molaris (Chaillet) M.P. Christiansen (1960), Dansk botanisk arkiv, 19(2), p. 232 (nom actuel) Basidioradulum molare (Chaillet) H. Furukawa (1974), Bulletin of the government forest experimental station Meguro, 261, p. 59 Cerocorticium molare (Chaillet) Julich & Stalpers (1980), Verhandelingen der koninklinje Akademie van Wetenschappen, serie 2, 74, p. 72 References : BK 2 94 ; Eyssartier et Roux p. 1000 Groupe : Croutes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Radulomycetaceae Chapeau/Fructification : Fructification resupinee, orbiculaire puis confluente pouvant atteindre une taille importante. Surface hydnoide, cireuse, ocre pale plus ou moins grisatre, quelquefois nuancee de rose dans la jeunesse puis brun ochrace terne. Chair : Subiculum charnu et tendre. Consistance ceracee a l'etat frais, coriace sur le sec. Odeur de cataplasme (Ouate thermogene) Habitat : Sur branches de chene surtout, tenant encore a l'arbre. Spores : Spores ovales, lisses, hyalines, a paroi mince et apicule lateral, parfois a contenu granuleux, 8-11 x 5-7 µm, I- Basides etroitement clavees, bouclees. Pas de cystides Systeme monomitique: hyphes bouclees, 2-4 µm de large. Comestibilite : Sans interet |
Pluteus ephebeus (Fries) Gillet (1875) |
![]() |
Noms francais : Plutee villeux Synonymes : Agaricus villosus Bulliard (1784), Herbier de la France, 5, tab. 214 Agaricus nigrovillosus Hoffmann (1789), Nomenclator fungorum, 1, p. 158 Agaricus ephebeus Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 87 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Pluteus ephebeus (Fries) Gillet (1875), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 392 (nom actuel) Pluteus villosus (Bulliard) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 187 Hyporrhodius ephebeus (Fries) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 259 Pluteus plautus ss. A. Pearson (1952), Transactions of the British mycological Society, 35(2), p. 108 Pluteus lepiotoides A. Pearson (1952), Transactions of the British mycological Society, 35(2), p. 109 Pluteus pearsonii P.D. Orton (1960), Transactions of the British mycological Society, 43(2), p. 361 References : CD 864 ; Cetto 1432 ; Eyssartier et Roux p. 262 Groupe : Plutees Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Pluteaceae Comestibilite : Sans interet |
Nemania serpens (Persoon) Gray (1821) |
![]() |
Synonymes : Sphaeria mammiformis Hoffmann (1787), Vegetabilia cryptogama, 1, p. 13, tab. 3, fig. 2 (nom. illegit.)
Variolaria simplex Bulliard (1788), Herbier de la France, 9, tab. 432, fig. 3 Sphaeria macula Tode (1791), Fungi mecklenburgenses selecti, 2, p. 33, tab. 13, fig. 106 Sphaeria serpens Persoon (1795), in Usteri, Annalen der botanik, 15, p. 18 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1823) Sphaeria crustacea Sowerby (1802), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 372, fig. 11 Sphaeria serpens var. a effusa Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 9 Nemania serpens (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 516 (nom actuel) Nemania crustacea (Sowerby) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 517 Gamosphaeria serpens (Persoon) Dumortier (1822), Commentationes botanicae, p. 90 Hypoxylon serpens (Persoon) J. Kickx f. (1835), Flore cryptogamique des environs de Louvain, p. 115 Hypoxylon crustaceum (Sowerby) Nitschke (1867), Pyrenomycetes germanici, 1, p. 49 Geniculosporium serpens Chesters & Greenhalgh (1964), Transactions of the British mycological Society, 47(3), p. 400 References : CD 4 ; Cetto 7 3002 ; BK 1 343 Groupe : Xylaires Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Xylariales / Xylariaceae Chapeau/Fructification : Stroma 10-30 mm de long, 4-12 mm de large et d'environ 0,5-1,5 mm d'epaisseur, mince et irregulierement allonge, d'abord gris-blanc, puis brun-noir, enfin de consistance charbonneuse. La surface est noiratre, bosselee-inegale, et ponctuee par des ostioles papilliformes de peritheces legerement proeminents. Chair : Claire a l'etat jeune. Habitat : Sur bois mort a secteur decortique et colonisant des branches entieres de divers feuillus tels que, Salix, Fagus, Quercus etc... Spores : Elliptiques, parfois aplaties sur une face, lisses, uniguttulees, brunes, jusqu'a foncees, 11-13-(15) x 5-6-7 µm. Asques octospores, spores uniseriees, 144-175 x 6-8 µm. J-. Paraphyses filiformes, peu septees et legerement renflees au sommet. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole ou en groupes. Rare. Printemps. |
Mycena amicta (Fries) Quelet (1872) |
![]() |
Noms francais : Mycene iris ; Mycene poudree Synonymes : Agaricus amictus Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 141 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus iris Berkeley (1836), The english flora of sir J.E. Smith, fungi, 5(2), p. 56 Agaricus limbatus Lasch (1849), in Rabenhorst, Klotzschii herbarum vivum mycologicum, Edn 1, n° 1203 (nom. illegit.) Mycena amicta (Fries) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 243(223) (nom actuel) Mycena iris (Berkeley) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 243(223) Agaricus mirabilis Cooke & Quelet (1878), Clavis synoptica Hymenomycetum europaeorum, p. 39 (nom. illegit.) Mycena calorhiza Bresadola (1881), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 1(1), p. 9, tab. 5, fig. 1 Agaricus calorhizus (Bresadola) G. Winter (1882) [1884], Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(1), p. 860 Mycena iris var. mirabilis(Cooke & Quelet) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 38 Mycena iris var. amicta(Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 38 Mycena limbata (Lasch) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 274 Agaricus coerulescens J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 634 Mycena mirabilis (Cooke & Quelet) Massee (1893), British fungus flora, 3, p. 93 Agaricus incongruens Britzelmayr (1898), Botanisches centralblatt, 73, p. 209, fig. 109 Mycena incongruens (Britzelmayr) Saccardo & Traverso (1911), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 20, p. 148 Mycena iris var. caerulea Rea (1913) [1912], Transactions of the British mycological Society, 4(1), p. 187 Insiticia amicta var. iris (Berkeley) Parker-Rhodes (1951), Transactions of the British mycological Society, 34(3), p. 362 Insiticia amicta (Fries) Parker-Rhodes (1951), Transactions of the British mycological Society, 34(3), p. 362 References : Bon p. 183 ; BK 3 318 ; CD 549 ; Eyssartier et Roux p. 402 Groupe : Mycenes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Mycenaceae Lames/Pores : Ascendantes Comestibilite : Sans interet Commentaires : Stipe vert bleuatre en bas. |
Lactarius hepaticus Plowright (1905) [1905-10] |
![]() |
Noms francais : Lactaire hepatique Synonymes : Lactarius hepaticus Plowright (1905) [1905-10], in Boudier, Icones mycologicae, tome 1, tab. 56 (Basionyme) (nom actuel) Lactarius obnubilus ss. Boudier (1905) [1905-10], Icones mycologicae, tome 1, tab. 56 Lactarius nitidus Burlingham (1907), Bulletin of the Torrey botanical Club, 34(2), p. 89 Lactarius theiogalus ss. Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 489 References : BK 6 28 ; Bon p. 93 ; CD 1597-454, 98 ; Galli p. 217 ; Marchand 582 ; FE 7 524 ; Eyssartier et Roux p. 152, 158 4eme edition Groupe : Lactaires Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Russulales / Russulaceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Chapeau parfois mamelonne a reflets olivaces. Jaunissant sur les lames mais plus rapidement sur le mouchoir. |
Hygrocybe coccinea (Schaeffer) P. Kummer (1871) |
![]() |
Noms francais : Hygrophore coccine ; Hygrophore ecarlate ; Hygrophore cochenille Synonymes : Agaricus miniatus Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 442 (indisponible) Agaricus coccineus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 70, tab. 302 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus kermesinus O.F. Muller (1777), Flora danica, 12, p. 7, tab. 715 Agaricus scarlatinus Bulliard (1792), Herbier de la France, 12, tab. 570, fig. 2 Agaricus fulvus Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 50 (nom. illegit.) Agaricus aurantius Sowerby (1803), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 381 (nom. illegit.) Agaricus coccineus var. a fulvus (Persoon) Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 236 Gymnopus coccineus (Schaeffer) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 163, n° 2558 Hygrophorus coccineus (Schaeffer) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 330 Hygrocybe coccinea (Schaeffer) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 112 (nom actuel) Hygrophorus spectandus Britzelmayr (1893), Botanisches centralblatt, 54, p. 98, fig. 91 Pseudohygrocybe coccinea (Schaeffer) Kovalenko (1988), Mikologiya i Fitopatologiya, 22(3), p. 208 References : Bon p. 109 ; BK 3 83 ; FE 6 p. 495 ; CD 208-200 ; Cetto 670 ; Eyssartier et Roux p. 482, 496 (4eme edition) Groupe : Hygrophores Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Hygrophoraceae Comestibilite : Sans interet |
Helvella macropus (Persoon) P. Karsten (1871) |
![]() |
Noms francais : Helvelle a long pied Synonymes : Helvella hispida Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 103, tab. 167 ('Elvela ') Peziza stipitata Hudson (1778), Flora Anglica, Edn 2, p. 636 Peziza macropus Persoon (1795), in Usteri, Annalen der botanik, 15, p. 26 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Peziza macropus var. ß lacunosa Persoon (1795), in Usteri, Annalen der Botanik, 15, p. 26, tab. 1, fig. 2 Peziza macropus var. γ laevipes Persoon (1795), in Usteri, Annalen der Botanik, 15, p. 26 Peziza sublicia Holmskjold (1799), Beata ruris otia fungis danicis, 2, p. 26, tab. 10 Macroscyphus macropus (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 672 Peziza macropus hirta Secretan (1833), Mycographie Suisse, 3, p. 304 (nom. rejic.) Macropodia macropus (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen Vereins fur Naturkunde, 23-24, p. 331 Helvella macropus (Persoon) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 234 (nom actuel) Peziza helvelloides ss. Cooke (1876), Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 3, p. 108, tab. 48, fig. 190 Aleuria macropus (Persoon) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 35 Peziza subclavipes W. Phillips & Ellis (1887), in Ellis & Everhart, The North America fungi, n° 985 Lachnea macropus (Persoon) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 207 Sarcoscypha macropus (Persoon) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 302 Helvella macropus var. brevis Peck (1902), Bulletin of the Torrey botanical Club, 29(2), p. 74 Macropodia urceolata Clements (1903), Bulletin of the Torrey botanical Club, 30(2), p. 91 Macropodia subclavipes (W. Phillips & Ellis) Rehm (1904), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 2(4), p. 354 Cowlesia macropus (Persoon) Nieuwland (1916), The American midland naturalist, 4, p. 380 Paxina hispida (Schaeffer) Seaver (1928), The North American cup-fungi (operculates), p. 205 Paxina subclavipes (W. Phillips & Ellis) Seaver (1928), The North American cup-fungi (operculates), p. 206 Cyathipodia macropus (Persoon) Dennis (1960), British Cup Fungi and their Allies, p. 7 Helvella brevis (Peck) Harmaja (1974), Karstenia, 14, p. 104 Pergyromitra yulae Donadini (1987) [1986], Bulletin de la Societe linneenne de Provence, 38, p. 162 (nom. inval.) Helvella yulae Van Vooren (2007), Bulletin de semestriel de la FAMM, 32, p. 16 (nom. inval.) References : Bon p. 329 ; CD 22 ; BK 1 22 ; LP p. 1300 Groupe : Helvelles/Morilles Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Helvellaceae Chapeau/Fructification : Chapeau discoide de 15-30 mm de diametre a contour plus ou moins regulier, quelquefois comprime en forme de selle avec l'age. Hymenium lisse, de couleur gris souris a gris brun pale. Face externe concolore souvent legerement plus claire que l'hymenium, d'aspect feutre pubescent avec des touffes de poils tres courts. Chair : Chair mince, cassante. Stipe : Stipe plein,cylindrique puis comprime, de 20-50 mm de long, a base elargie gris feutre a floconneux. Habitat : Forets riches, souvent isolee de preference sous feuillus. Spores : Spores elliptiques fusiformes, hyalines, 20-27 x 10-12 µm contenant une grosse guttule centrale avec souvent 2 guttules plus petites aux extremites bien visibles sur les spores immatures. Finement verruqueuses dans la jeunesse, la paroi s'orne souvent a maturite de grosses verrues rondes isolees. Asques octospores, 220-350 x 15-20 µm non amyloides. Paraphyses cylindriques a sommet elargi jusqu'a 9-12 µm. Excipulum constitue de touffes d'hyphes a cellules courtes et renflees retrecies aux cloisons. Comestibilite : Sans interet |
Gymnopus androsaceus (Linnaeus) Della Maggiora & Trassinelli (2014) |
![]() |
Noms francais : Marasme androsace Synonymes : Agaricus androsaceus Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1175 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus umbilicatus Linnaeus (1755), Flora suecica exibens plantas per regnum sueciae crescentes, Edn 2, p. 442, n° 1199 (nom. illegit.) Agaricus pineti Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 73 Amanita androsacea (Linnaeus) Roussel (1796), Flore du Calvados et des terreins adjacens, Edn 1, p. 34 Merulius androsaceus (Linnaeus) Withering (1796), An arrangement of British plants, Edn 3, 4, p. 148 Agaricus epiphyllus Bulliard (1812), Histoire des champignons de la France, 2(2), p. 543, tab. 569, fig. 2 (nom. illegit.) Omphalia androsacea (Linnaeus) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 167, n° 2672 Marasmius androsaceus (Linnaeus) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 385 Androsaceus vulgaris P. Karsten (1889), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 48, p. 110 Marasmius melanopus Morgan (1895), Journal of the Cincinnati Society of natural history, 18(1-2), p. 36 Chamaeceras melanopus (Morgan) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 456 Chamaeceras androsaceus (Linnaeus) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 454 Androsaceus androsaceus (Linnaeus) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 531 Setulipes androsaceus (Linnaeus) Antonin (1987), Ceska mykologie, 41(2), p. 86 Gymnopus androsaceus (Linnaeus) Della Maggiora & Trassinelli (2014), Index fungorum, 171, p. 1 (nom actuel) References : CD 494 ; Bon p. 175 ; Eyssartier et Roux p. 440 Groupe : Collybies Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Omphalotaceae Chapeau/Fructification : Ridule et parfois cannele au bord. Stipe : Lisse et luisant Habitat : Surtout sous coniferes Spores : 7-9 x 3,5-4,5 µm, non amyloides. Comestibilite : Sans interet |
Geastrum fimbriatum Fries (1829) |
![]() |
Synonymes : Lycoperdon geaster Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 151
Lycoperdon sessile Sowerby (1809), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 401 Geastrum fimbriatum Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 16 (Basionyme) Geastrum tunicatum Vittadini (1842), Memorie della reale Accademia delle scienze di Torino, serie 2, 5, p. 162, tab. 3, fig. 3 Geastrum australis Berkeley (1860), in J.D. Hooker, The botany of the Antarctic voyage III, flora Tasmaniae, 2, p. 265, tab. 183, fig. 10 Geastrum lageniforme ss. Cooke (1871), Handbook of british fungi, Edn 1(1), p. 371 Geastrum djakovense Schulzer (1882), Knj. Rada jugoslavenske Akademije zuanosti i umjetnosti matematicko-priodoslovnoga razzeda, 64, p. 6 Geastrum infrequens Lloyd (1906), Mycological writings, 2, mycological notes n° 22, p. 263, fig. 99 Geastrum rufescens ss. Kits van Waveren (1926), Mededeelingen van de Nederlandsche mycologische vereeniging, 15, p. 118 (pp.) Geastrum sessile (Sowerby) Pouzar (1971), Folia geobotanica phytotaxonomica Bohemoslovaca, 6(1), p. 95 References : Bon p. 303 ; BK 2 501 ; CD 1719 ; Marchand 362 ; Bresadola 1134 ; Phillips p. 252 ; Cetto 1195 ; Eyssartier et Roux p. 1050 Groupe : Geastres Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Geastrales / Geastraceae Habitat : Forets, parcs. Spores : Globuleuses, finement verruqueuses. Comestibilite : Sans interet |
Coriolopsis trogii (Berkeley) Domanski (1974) |
![]() |
Noms francais : Tramete du peuplier. Synonymes : Trametes trogii Berkeley (1850), in Trog, Verzeichnis Schweizerischer schwamme, 2, p. 52 (Basionyme) Polyporus ozonoides Berkeley (1851), in W.J. Hooker, Journal of botany and Kew Garden miscellany, 3, p. 82 Daedalea trametes Spegazzini (1880), Anales de la Sociedad cientifica Argentina, 9(4), p. 166 Polystictus ozonoides (Berkeley) Cooke (1886), Grevillea, 14(71), p. 80 Inodermus maritimus Quelet (1887) [1886], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 15(2), p. 487, pl. 9, fig. 8 Trametes hispida var. rhodostoma Forquignon (1888), in Quelet, Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 372 Coriolus maritimus (Quelet) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 391 Polyporus maritimus (Quelet) Saccardo (1891), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 9, p. 172 Striglia trametes (Spegazzini) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 871 Microporus ozonoides (Berkeley) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 496 Trametes tucumanensis Spegazzini (1899) [1898], Anales del Museo nacional de Buenos Aires, serie 2, 3, p. 174 Trametes daedalea Spegazzini (1899) [1898], Anales del Museo nacional de Buenos Aires, serie 2, 3, p. 172 Trametes maritima (Quelet) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des hymenomycetes, p. 92 Trametes favus var. trogii (Berkeley) Bresadola (1908), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 6(1), p. 39 Polystictus maritimus (Quelet) Bigeard & H. Guillemin (1913), Flore des champignons superieurs de France, 2, p. 370 Trametes hispida subsp.* trogii (Berkeley) Bourdot & Galzin (1925), Bulletin de la Societe mycologique de France, 41(2), p. 163 Trametes gallica var. trogii (Berkeley) Maire (1937), Publicaciones del Instituto botanico, Barcelona, 3(4), p. 37 Trametes gallica f. trogii (Berkeley) Pilat (1939), Atlas des champignons de l'Europe, 3, Polyporaceae, p. 285 Funalia trogii (Berkeley) Bondartsev & Singer (1941), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 39(1), p. 62 Funalia trogii var. rhodostoma (Forquignon) Bondartsev (1953), Bracket Fungi Europ. USSR & Caucasus, p. 532 Trametella trogii (Berkeley) Domanski (1968), Acta Societatis botanicorum poloniae, 37(1), p. 126 Trametella trogii var. rhodostoma (Forquignon) Domanski (1973), Fungi, Polyp. 2, Mucron. 2, p. 221 Coriolopsis trogii (Berkeley) Domanski (1974), Mala Flora Grzybow, 1, Basidiomycetes, Aphyllophorales, 1, p. 230 (nom actuel) Cerrena trogii (Berkeley) Zmitrovich (2001), Mycena (Minsk St Petersburg), 1(1), p. 92 References : BK 2 351 ; Marchand 290 ; BG p. 588 n° 891 Groupe : Polypores Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Polyporales / Polyporaceae Chapeau/Fructification : Fructification pilee et stipitee atteignant 100 mm de largeur, 60 mm de projection et 10-30 mm d'epaisseur. Chapeau dimidie ou plusieurs disposes en serie. Surface pileique grossierement strigueuse-hirsute par la presence de poils rigides agglutines en touffes, indistinctement ondulee-zonee, gris-ocre a brunatre. Marge aigue garnie d'un feutre apprime, faiblement ondulee. Lames/Pores : Face inferieure poree, creme a ocrace et legerement teintee de rose. Pores arrondis-anguleux, dechires en formes de dents, 1-2/mm, tubes longs jusqu'a 8 mm, parfois 2-3 strates. Chair : Trame epaisse de 5-20 µm, blanchatre-creme, subereuse, tenace. KOH = 0 Stipe : Peu distinct. Habitat : En saisons humides, sur bois mort de Populus, egalement sur Salix, Alnus, Juglans, Morus, et autres feuillus. (in litt. recolte sur Pinus, Abies, et palmier). Isole, mais le plus souvent a plusieurs imbriques irregulierement. Annuel. Tout au long de l'annee. Rare dans certains endroits, commun dans d'autres. Spores : Cylindriques-elliptiques, lisses, hyalines, attenuees obliquement a la base, blanches en masse, 6,5-11(-13) x 2,75-3,5-(4) µm. Basides clavees, 15-20-(27) x 5-6-(9) µm, tetrasporiques. Pas de cystide. Trimitique : (1)-Hyphes generatrices a parois minces, larges de 2-4 µm, cloisonnees, bouclees ; (2)- Hyphes squelettiques a parois epaisses, larges de 5-7 µm; (3)- Hyphes conjonctives fortement ramifiees, a parois epaisses, larges de 2-3 µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole, mais le plus souvent a plusieurs imbriques irregulierement. Annuel. Tout au long de l'annee. Rare dans certains endroits, commun dans d'autres. |
Typhula juncea (Albertini & Schweinitz) P. Karsten (1879) |
![]() |
Noms francais : Clavaire filiforme Synonymes : Clavaria filiformis Bulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 448, fig. 1 Clavaria cylindrica J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1445 (nom. illegit.) Clavaria triuncialis Persoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 82 Clavaria hirta Vahl (1799), Flora danica, 21, p. 8, tab. 1257 (nom. illegit.) Himantia lateritia Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 704 Himantia candida var. a lateritia (Persoon) Rebentisch (1804), Prodomus florae neomarchicae, p. 392 Clavaria triuncialis var. ßß juncea Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 289 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Clavaria juncea (Albertini & Schweinitz) Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 291 Typhula ramentacea Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 496 Typhula filiformis (Bulliard) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 496 Clavaria tortilis Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 187 Ozonium lateritium (Persoon) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 87 Clavaria virgultorum Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 186 Clavaria klotzschii Lasch (1852), in Rabenhorst, Botanische zeitung, 10(16), p. 286 Typhula juncea (Albertini & Schweinitz) P. Karsten (1879), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 5, p. 44 Clavaria ramentacea (Fries) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 180 Clavaria hortulana Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 785 Typhula oleae Maire (1928), Bulletin de la Societe mycologique de France, 44(1), p. 53 Pistillaria oleae (Maire) Corner (1950), A monograph of Clavaria and allied genera: Annals of botany memoirs, 1, p. 485 Clavariadelphus junceus (Albertini & Schweinitz) Corner (1950), A monograph of Clavaria and allied genera: Annals of botany memoirs, 1, p. 275 Macrotyphula juncea (Albertini & Schweinitz) Berthier (1974), Bulletin mensuel de la Societe linneenne de Lyon, 43(6), p. 186 (nom actuel) Macrotyphula filiformis (Bulliard) Rauschert (1987), Feddes repertorium, specierum novarum regni vegetabilis, 98(11-12), p. 660 References : CD 118 ; Eyssartier et Roux p. 1012 ; Cetto 5 2044 ; Mtg 1 149 ; Funghi Clavarioidi 1 p. 457 Groupe : Clavaires Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Typhulaceae Chapeau/Fructification : Jusqu'a 15 cm de long, mince, cylindrique, creux, ne depassant pas 2 a 3 mm de large, a pointe effilee, parfois fourchue, jamais fistuleuse ou claviforme, jaune clair ou fauve roussatre, enfin ocre a ocre brun. Le bas de la section est attenue indiquant presque la presence d'une tige, qui a la base supporte des cordonnets myceliens ( rhizomorphes) de l'appareil vegetatif. Chair : Insignifiante a odeur et saveur indistinctes. Habitat : En zone fraiche tres ombragee, souvent au milieu de la litiere des feuilles mortes et pourrissantes de Fagus spp. (hetres), Carpinus spp. (charmes), Corylus spp. (noisetiers), Alnus spp. (aulnes). Isole a gregaire. Assez frequent. Tout au long de l'annee. Spores : Elliptiques, lisses, 8-12 X 3,5-5,5 µm. Comestibilite : Sans interet |
Taphrina alni (Berkeley & Broome) Gjaerum (1966) |
![]() |
Noms francais : Cloque des chatons de l'aulne Synonymes : Exoascus alnitorquus f. alni-incanaeJ.G. Kuhn (1873), in Rabenhorst, Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 1616 Ascomyces alni Berkeley & Broome (1876), The annals and magazine of natural history, series 4, 17, p. 144 (Basionyme) Exoascus alni f. strobilina Thumen (1879), in Rehm, Ascomyceten, 11, n° 518 Taphrina alni-incanae (J.G. Kuhn) Magnus (1890), Hedwigia, 29(1), p. 25 Exoascus alni-incanae (J.G. Kuhn) Saccardo (1892), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 10, p. 69 Taphrina alni (Berkeley & Broome) Gjaerum (1966), Blyttia, 24, p. 188, 193 (nom actuel) References : Gr. 254 ; Ellis p. 88 Groupe : Non classe Classification : Ascomycota / Taphrinomycetes / Taphrinales / Taphrinaceae Habitat : Sur les chatons femelles d'Alnus. Fin du printemps-automne. Les galles peuvent etre reconnues meme apres la tombee des chatons et ainsi les rendre observables toute l'annee. Repandu. Spores : Theques depourvues de cellules basilaires, octosporees, de 40-45 x 10µm. Spores rondes 5 µm de diametre, sur Alnus incana (aulne blanc). Theques mesurant jusqu'a 45-60 x 16-21 µm sur Alnus glutinosa (aulne glutineux). Comestibilite : Sans interet Commentaires : Excroissances en forme de languette rouge ou verte, avec des bords arrondis. Surface superieure plus large et rainuree. |
Russula aeruginea Lindblad (1861) |
![]() |
Noms francais : Russule verdatre ; Russule vert-de-gris Synonymes : Agaricus graminicolor Secretan (1833), Mycographie Suisse, 1, p. 508 (nom. inval.) Agaricus vescus A. Venturi (1860), I miceti dell'agro bresciano, descritti ed illustrati con figure tratte dal vero, tab. 63, fig. 1-4 (nom. illegit.) Russula aeruginea Lindblad (1861), in Fries, Ofversigt af konglelige vetenskaps-akademiens forhandlingar, 18(1), p. 28 (Basionyme) (nom actuel) Russula furcata var. graminicolorSecretan ex Gillet (1875), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 243 Russula graminicolor (Secretan ex Gillet) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 136 References : BK 6 86 ; CD 1422-422, 93 ; Cetto 215 ; Galli p. 108 ; Sarnari 370 ; Bon p. 59 ; Marchand 417 ; Eyssartier et Roux p. 184 4eme edition 182, 190 Groupe : Russules Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Russulales / Russulaceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Saveur un peu poivree apres quelques minutes. |
Phaeotremella foliacea (Persoon) Wedin, J.C. Zamora & Millanes (2016) |
![]() |
Noms francais : Tremelle foliacee Synonymes : Tremella mesenteriformis Jacquin (1778), Miscellanea austriaca, 1, p. 142, tab. 13 Tremella verticalis Bulliard (1785), Herbier de la France, 6, tab. 272 Tremella undulata Hoffmann (1787), Vegetabilia cryptogama, 1, p. 32, tab. 7, fig. 1 Tremella foliacea Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 98 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Tremella foliacea var. a communis Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 303 Tremella quercina Pollini (1816), Horti et provinciae veronensis plantae novae vel minus cognitae quas descriptio. et observatio. exoenavit, p. 31 Gyraria foliacea (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 594 Tremella tinctoria Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 101 Tremella erecta Sommerfelt (1826), Magazin for naturvidenskaberne, 7, p. 296 Ulocolla foliacea (Persoon) Brefeld (1888), Untersuchungen aus dem gesammtgebiete der mykologie, 7, p. 98, tab. 6, fig. 2 Exidia foliacea (Persoon) P. Karsten (1889), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 48, p. 449 Exidia saccharina var. foliacea (Persoon) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des Hymenomycetes, p. 24 Phaeotremella pseudofoliacea Rea (1912) [1911], Transactions of the British mycological Society, 3(5), p. 377, tab. 20 Ulocolla mesenteriformis (Jacquin) Saccardo (1916), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(15), p. 1277 Tremella foliacea var. pseudofoliacea (Rea) Kobayasi (1939), Science reports of the Tokyo Bunrika Daigaku, section B, 4, p. 23 Phaeotremella foliacea (Persoon) Wedin, J.C. Zamora & Millanes (2016), Mycosphere, 7(3), p. 296 (nom actuel) References : Bon p. 325 ; CD 50 ; Eyssartier et Roux p. 1040 ; BK 2 27 Groupe : Tremelles Classification : Basidiomycota / Tremellomycetes / Tremellales / Phaeotremellaceae Chapeau/Fructification : 50-100 mm de haut, 5 a 25 mm de largeur, pulvine a globuleux, forme a l'etat frais et humide d'une masse arrondie de lobes foliaces, serres et fascicules, naissant d'une base commune, souvent visqueux, chaque foliole est mince, ondule, plisse, frise et cerebriforme .Surface hymeniale lisse, mate a brillante, brun orange a brun rouge, brun cannelle a brun vineux terne, rarement jaune brunatre pale, brun noiratre a la fin et sur le sec, parfois teinte de violet. Chair : Mince, gelatineuse-tendre a tenace, un peu translucide, concolore a la surface. Odeur et saveur douces. Habitat : Sur basidiomes de Stereum sanguinolentum qui poussent sur bois vivant ou mort de coniferes, sur troncs tombes ou debout ainsi que sur les branches. Isole. Tout au long de l'annee, surtout en periodes humides. Peu frequent. Spores : Ovales a arrondies-ovoides, lisses, hyalines, avec un gros apicule, 8-10-12 x 6-7-8 µm. I-. Conidies ellipsoides, hyalines, 4-4,5 x 2-3 µm. Hypobasides arrondies-ovales, septees en croix, a 2-4 epibasides et sterigmates clavules puis cylindriques, 13-16 x 10-13 µm. Hyphes larges de 2-6 µm, a paroi mince, septees, cloisonnees et gelatinisees. Comestibilite : Sans interet |
Leotia lubrica (Scopoli) Persoon (1794) |
![]() |
Noms francais : Leotie lubrique Synonymes : Leotia gelatinosa Hill (1751), A general natural history of plants, 2, p. 43 (nom. inval.) Helvella lubrica Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 477 ('Elvela') (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Phallus lubricus (Scopoli) O.F. Muller (1777), Flora danica, 12, p. 8, tab. 719 Helvella revoluta Afzelius (1783), Kongl. vetenskaps akademiens nya handlingar, 4, p. 309 Helvella lutea Bergeret (1783), Phytonomatotechnie universelle, 1, p. 151 (nom. illegit.) Clavaria tremula Holmskjold (1790), Beata ruris otia fungis danicis, 1, p. 27 Peziza cornucopiae Hoffmann (1790), Vegetabilia cryptogama, 2, p. 21, tab. 6, fig. 1 Helvella gelatinosa Bulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 473, fig. 2 Helvella clavata Withering (1792), A botanical arrangement of British plants, Edn 2, 3, p. 431 Leotia lubrica (Scopoli) Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 97 (nom actuel) Leotia tremula (Holmskjold) Persoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 32, tab. 3, fig. 1 Merulius lubricus (Scopoli) Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 368 Peziza lubrica (Scopoli) Lamarck (1804), Encyclopedie methodique, Botanique, 5, p. 202 Helotium lubricum (Scopoli) Swartz (1812), Kongl. vetenskaps akademiens nya handlingar, 33, p. 15 Hygromitra tremula (Holmskjold) Nees (1817), Das system der pilze und Schwamme, p. 157(40), tab. 15, fig. 144-b Helvella flavovirens Nees (1817), Das system der pilze und Schwamme, p. 175, tab. 18, fig. 162 Leotia gelatinosa var. a flavovirens (Nees) Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 759 Leotia gelatinosa var. γ cornucopiae (Hoffmann) Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 759 Leotia gelatinosa var. ß vulgaris Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 759 Leotia lubrica var. a lacunosa Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 551 Leotia lubrica var. a flavovirens (Nees) Corda (1838), Icones fungorum hucusque cognitorum, 2, p. 36, tab. 15, fig. 126 Fungodaster lubricus (Scopoli) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 852 Fungodaster stipitatus (Bosc) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 852 Leotia punctipes Peck (1907), Bulletin of the Torrey botanical Club, 34(2), p. 102 Leotia affinis Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 379 Leotia gelatinosa f. affinis (Velenovský) Benedix (1962), Kulturpflanze, Berlin, 10, p. 393 References : Bon p. 333 ; BK 1 136 ; Eyssartier et Roux p. 1072 Groupe : Helvelles/Morilles Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Leotiaceae Chapeau/Fructification : 4-6 cm, jaune brun, a marge incurvee, lobee, plus ou moins visqueux. Chair : jaunatre, elastique Stipe : Jaune ochrace vif, parfois ponctue de verdatre Habitat : En troupe sous feuillus Spores : 18-28 x 5-6 µm Comestibilite : Toxique Commentaires : Attention car parfois en melange avec les chanterelles en tube Craterellus tubaeformis dans la mousse |
Inosperma adaequatum (Britzelmayr) Matheny & Esteve-Raventos (2019) |
![]() |
Noms francais : Inocybe du Jura Synonymes : Agaricus frumentaceus Bulliard (1792), Herbier de la France, 12, tab. 571, fig. 1 Agaricus cinerascens var. ß frumentaceus(Bulliard) L. Marchand (1828), Bijdragen tot de natuurkundige wetenschappen, 3, p. 279 Tricholoma frumentaceum (Bulliard) Quelet (1873), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 339(327) Pluteus frumentaceus (Bulliard) Gillet (1875), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 394 Agaricus adaequatus Britzelmayr (1883), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 27, p. 154, fig. 25, 29, 35, 256, 453 (Basionyme) Agaricus juranus Patouillard (1887), Tabulae analyticae fungorum, 6, p. 23, fig. 551 (nom. illegit.) Inocybe adaequata (Britzelmayr) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 767 Inocybe jurana Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 778 Inocybe frumentacea (Bulliard) Bresadola (1900), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 2(14), p. 87, tab. 200 Inosperma adaequatum (Britzelmayr) Matheny & Esteve-Raventos (2019), Mycologia, 112(1), p. 101 (nom actuel) References : Bon p. 237 ; BK 5 1 ; CD 1013 ; Cetto 1409 ; Eyssartier et Roux p. 880 ; Ludwig 4 n° 129.1 ; FuNo2012 p. 986 Groupe : Inocybes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Inocybaceae Chapeau/Fructification : 4-10 cm, charnu,fibrilleux, deforme onduleux a mamelon obtus. Surface couverte de fibrilles radiales brun fonce sur fond brun rouge apparaissant avec l'age. Marge ondulee. Lames/Pores : Lames brun clair puis brun vineux concolore, larges, emarginees et etroitement adnees. Arete floconneuse blanche. Chair : Blanche au depart, virant au vineux a la coupe. Odeur agreablement fruitee, de pain d'epice avec l'age. Stipe : 6-10 x 1-2 cm, plein, finement fibrilleux, pale au debut puis vineux a partir de la base. Habitat : Gregaires sous feuillus herbeux sur sol calcaire. Ete, automne. Spores : Ellipsoides, lisses, brun clair, a paroi epaisse, 13-7 µm. Sporee brun foncee. Cheilocystides en massues pedonculees, 35-60 x 9-15 µm. Pleurocystides absentes. Caulocystides en haut du stipe. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Odeur agreablement fruitee, de pain d'epice avec l'age. Comestible mais prudence. |
Hohenbuehelia geogenia (de Candolle) Singer (1951) [1949] |
![]() |
Noms francais : Pleurote terrestre Synonymes : Hypophyllum semi-infundibulum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 117, tab. 25, fig. 1-2 Agaricus leporinus subsp.* semi-infundibulum (Paulet) Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 35 Agaricus geogenius de Candolle (1838) [1836-38], in Fries, Epicrisis systematis mycologici, p. 134 (Basionyme) Pleuropus geogenius (de Candolle) Staude (1857), Die schwamme mitteldeutschlands, in besondere des herzogthums, p. 72 Pleurotus geogenius (de Candolle) Gillet (1875), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 339 Geopetalum geogenium (de Candolle) Patouillard (1887), Les hymenomycetes d'Europe, anatomie generale et classification des champignons superieurs, p. 127 Dendrosarcus geogenius (de Candolle) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 464 Acanthocystis geogenia (de Candolle) Kuhner (1926), Le Botaniste, 17(1-4), p. 111 Pleurotus petaloides var. geogenius (de Candolle) Pilat (1935), Atlas des champignons de l'Europe, 2, Pleurotus, p. 91 Pleurotus petaloides ss. J.E. Lange (1936), Flora agaricina Danica, 2, p. 70, pl. 65, fig. E Acanthocystis petaloides var. geogenius (de Candolle) Konrad & Maublanc (1937), Icones Selectae Fungorum, pl. 308 Hohenbuehelia geogenia (de Candolle) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 255 (nom actuel References : CD 157-192, 99, 108 ; Bon p. 123 ; Eyssartier et Roux p. 958 - 990 4eme edition ; BK 3 p. 198 Groupe : Pleurotes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Pleurotaceae Chapeau/Fructification : Chapeau 2-12 cm, conchoide ou en forme de cornet, ondule. Surface mate, floconneuse furfuracee, legerement visqueuse par temps humide, recouvert d'un feutrage blanc grisatre, brun ochrace a brun bai. Marge aigue, en general tres enroulee. Lames/Pores : Lames serrees, blanches a creme, larges, decurrentes, fourchues et anastomosees pres du pioed. Chair : Chair blanche, molle, mince. Saveur douce. Odeur farineuse. Stipe : Pied 1,5 x 1,2-2 cm, lateral, cylindrique arque, plein, veine au sommet, plus ou moins lisse et feutre, blanc a grisatre ochrace. Habitat : Sur sol en relation avec du bois, sciures, ecorces et aussi places a feu Spores : Spores 5,5-7,5 x 4-5 µm, largement elliptiques, lisses, hyalines. Sporee blanche. Basides etroitement clavees, tetrasporiques bouclees. Pleurocystides fusiformes subulees, de type metuloide avec le sommet incruste, 50-100 x 8-13 µm. Cuticule formees d'hyphes larges de 2-5 µm melees a des dermatocystides subulees partiellement incrustees au sommet. Comestibilite : Sans interet |
Entoloma incanum (Fries) Hesler (1967) |
![]() |
Noms francais : Entolome a pied vert Synonymes : Agaricus murinus Sowerby (1798), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 162 (nom. illegit.) Agaricus incanus Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 209 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus carneovirens Junghuhn (1830), Linnaea, Ein journal fur die botanik, 5, p. 398, tab. 6, fig. 2 Agaricus sowerbyi Berkeley (1836), The english flora of sir J.E. Smith, fungi, 5(2), p. 82 ('sowerbei') Agaricus euchlorus Lasch (1838) [1836-38], in Fries, Epicrisis systematis mycologici, p. 154 Agaricus viridifluens Lasch (1844), in Rabenhorst, Klotzschii herbarum vivum mycologicum, Edn 1, n° 510 Leptonia euchlora (Lasch) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 96 Leptonia incana (Fries) Gillet (1875), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 414 Nolanea carneovirens (Junghuhn) Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 420 Rhodophyllus chloropolius var. incanus(Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 61 Rhodophyllus euchlorus (Lasch) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 61 Nolanea viridifluens (Lasch) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 726 Leptonia murina Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 713 Nolanea euchlora (Lasch) Fayod (1889), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 7, 9, p. 384 Nolanea incana (Fries) Fayod (1889), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 7, 9, p. 384 Latzinaea viridifluens (Lasch) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 858 Latzinaea carneovirens (Junghuhn) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 857 Hyporrhodius euchlorus (Lasch) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 256 Hyporrhodius incanus (Fries) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 256 Hyporrhodius viridifluens (Lasch) Migula (1912), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 2(2), p. 562 Hyporrhodius carneovirens (Junghuhn) Migula (1912), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 2(2), p. 560 Rhodophyllus incanus (Fries) Kuhner & Romagnesi (1953), Flore analytique des champignons superieurs, p. 203 (nom. inval.) Entoloma incanum (Fries) Hesler (1967), Beihefte zur Nova Hedwigia, 23, p. 147 (nom actuel) Leptonia incana var. citrina D.A. Reid (1972), Fungorum rariorum icones coloratae, 6, p. 18, pl. 44, fig. a Entoloma incanum var. citrinobrunneum Arnolds (1983) [1982], Bibliotheca mycologica, 90, p. 336, pl. 4, fig. f References : Bon p. 195 ; CD 947 ; Eyssartier et Roux p. 626 ; FE 5 p. 512 ; Boud. pl. 99 ; BK 4 42 ; RdM 40-1 p. 8 ; Heim p. 482 ; KR p. 203 ; L p. 126, 347 ; DM 122 p. 4 ; Moser p. 360 ; Noordeloos Entoloma p. 512 ; Phillips p. 117 Groupe : Entolomes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Entolomataceae Comestibilite : Toxique Commentaires : Odeur d'urine de souris. |
Diatrype stigma (Hoffmann) Fries (1849) |
![]() |
Synonymes : Sphaeria stigma Hoffmann (1787), Vegetabilia cryptogama, 1, p. 7, tab. 2, fig. 2 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1823)
Hypoxylon operculatum Bulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 468, fig. 2 (nom. illegit.) Sphaeria cinerea Sowerby (1802), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 373, fig. 11 (nom. illegit.) Sphaeria stigma var. a vulgaris Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 9 Naemaspora encephalum Ehrenberg (1818), Sylvae mycologicae berolinenses, p. 10, 22 Nemania stigma (Hoffmann) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 517 Nemania maculata Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 517 Stromatosphaeria stigma (Hoffmann) Greville (1824), Flora edinensis, p. 356 Naemaspora encephaloides Sprengel (1827), Systema vegetabilium, Edn 16, 4(1), p. 537 Naemaspora microspora Desmazieres (1830), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 1, 19, p. 271 Hypoxylon stigma (Hoffmann) J. Kickx f. (1835), Flore cryptogamique des environs de Louvain, p. 114 Cytospora microspora (Desmazieres) Rabenhorst (1844), Deutschlands kryptogamen-flora, 1, p. 147 Diatrype stigma (Hoffmann) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 385 (nom actuel) Libertella betulina Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 426 (nom. illegit.) Stictosphaeria hoffmannii Tulasne & C. Tulasne (1863), Selecta fungorum carpologia, 2, p. 50, tab. 6 Valsa stigma (Hoffmann) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 539 References : BK 1 358 ; Cetto 4 1670 Groupe : Pyrenomycetes Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Xylariales / Diatrypaceae Chapeau/Fructification : Peritheces 2,2-0,3 mm de diametre, noirs, immerges dans un stroma superficiel plus ou moins etale, au debut rouge-brun en surface, puis noir-brun. Le stroma est blanchatre a creme a l'interieur et s'etale sous l'ecorce qui se detache sur de grandes surfaces. La surface du stroma est souvent fendillee transversalement, lisse ponctuee regulierement par les innombrables ostioles faiblement papilliformes des peritheces. Habitat : Sur branches mortes et decortiquees de divers feuillus, en particulier de Fagus, Crataegus, mais egalement sur Prunus avium. Spores : Allantoides, brun-clair, lisses, avec de petites guttules aux extremites, 8-12 x 2 µm. Asques octospores, spores irregulierement biseriees, 35-40 x 5-6 µm, avec un anneau apical. J-. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Frequent. Tout au long de l'annee. |
Dermoloma cuneifolium (Fries) Singer ex Bon (1986) |
![]() |
Noms francais : Tricholome a lames triangulaires Synonymes : Agaricus cinereorimosus Batsch (1789), Elenchus fungorum, continuatio secunda, p. 63, tab. 37, fig. 206 Agaricus rimosus J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1422 (nom. illegit.) Agaricus cuneifolius Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 99 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus nycthemerus Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 213 Agaricus dysodes Secretan (1833), Mycographie Suisse, 2, p. 196 (nom. inval.) Tricholoma cuneifolium (Fries) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 132 Agaricus cuneifolius var. griseorimosus Cooke (1883), Illustrations of british fungi, 1, n° 92, tab. 261 Gyrophila cuneifolia (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 13 Tricholoma cuneifolium var. cinereorimosus (Batsch) Massee (1893), British fungus flora, 3, p. 199 Tricholoma cuneifolium var. griseorimosum (Cooke) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 227 Schulzeria cuneifolia (Fries) Singer (1936), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 34(4-5), p. 337 Tricholoma atrocinereum var. cuneifolium (Fries) Jul. Schaffer (1947), Berichte der bayerischen botanischen gesellschaft zur erforschung der heimischen flora, 27, p. 202 Dermoloma fuscobrunneum P.D. Orton (1980), Notes from the royal botanic Garden, Edinburgh, 38(2), p. 326 Dermoloma cuneifolium (Fries) Singer ex Bon (1986), Documents mycologiques, 17(65), p. 51 (nom actuel) References : CD 641 ; Eyssartier et Roux p. 538 Groupe : Tricholomes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Tricholomataceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Chapeau ridule a craquele . Pelouses. |
Crepidotus epibryus (Fries) Quelet (1872) |
![]() |
Noms francais : Crepidote des mousses Synonymes : Agaricus epibryus Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 275 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus variabilis subsp.* hypnophilusPersoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 28, tab. 24, fig. 5-a Agaricus hypnophilus (Persoon) Berkeley (1836), The english flora of sir J.E. Smith, fungi, 5(2), p. 75 Crepidotus epibryus (Fries) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 138(107) (nom actuel) Agaricus herbarum Peck (1873), Bulletin of the Buffalo Society of natural sciences, 1, p. 53 (nom. illegit.) Phialocybe epibrya (Fries) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 415 Pleurotus hypnophilum (Persoon) Quelet (1884) [1883], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 12, p. 499 Calathinus hypnophilus (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 48 Crepidotus herbarum (Peck) Peck (1886) [1885], Annual report of the New York state Museum of natural history, 39, p. 72 Pleurotellus hypnophilus (Persoon) Fayod (1889), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 7, 9, p. 339 Pleurotus hypnophilus (Persoon) Laplanche (1894), Dictionnaire iconographique des champignons superieurs (Hymenomycetes) qui croissent en Europe, Algerie & Tunisie, p. 263 Derminus herbarum (Peck) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 240 Dendrosarcus hypnophilus (Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 464 Derminus epibryus (Fries) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 240 Pleurotus chioneus ss. J. Favre (1935), Schweizerische zeitschrift fur pilzkunde, 13(10), p. 145, pl. 148 Dochmiopus epibryus (Fries) Romagnesi (1937), Revue de mycologie, Paris, 2, p. 137 Crepidotus bufonius Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 76 Pleurotellus herbarum (Peck) Singer (1947), Lilloa, 13, p. 84 Crepidotus hypnophilus (Persoon) Norstein (1990), Synopsis fungorum (Oslo), 2, p. 78 References : BK 5 387 ; Eyssartier et Roux p. 988, 1020 4eme edition ; CD 169-192, 99 Groupe : Crepidotes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Crepidotaceae Habitat : Sur tiges de plantes herbacees, sur feuilles et sur mousses. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Sur tiges de plantes herbacees, sur feuilles et sur mousses. |
Trochila ilicina (Nees) Courtecuisse (1986) |
![]() |
Synonymes : Sphaeria concava Sowerby (1801), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 317
Xyloma ilicis Schleicher (1805), Plantae cryptogamae Helveticae, collegit et exsiccavit, 2, n° 84 Sphaeria complanata Mougeot & Nestler (1810), Stirpes cryptogamae vogeso-rhenanae, 1, n° 82 (nom. illegit.) Phacidium ilicis (Schleicher) Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 312 Sphaeria hederae var. ß ilicis Nees & T. Nees (1818), Nova acta physico-medica Academiae Caesarea Leopoldino-Carolinae naturae curiosorum, 9, p. 256, tab. 6, fig. 23 Astoma concavum (Sowerby) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 526 Sphaeria ilicina Nees (1823), in Fries, Systema mycologicum, 2(2), p. 522 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1823) Sphaeria ilicis (Schleicher) Fries (1823), Systema mycologicum, 2(2), p. 501 Xyloma concavum (Sowerby) Greville (1824), Flora edinensis, p. 368 Eustegia ilicis (Schleicher) Chevallier (1826), Flore generale des environs de Paris, 1, p. 443 Sphaerothyrium ilicis (Schleicher) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 431 Stegilla ilicis (Schleicher) Rabenhorst (1844), Deutschlands kryptogamen-flora, 1, p. 163 Stegia ilicis (Schleicher) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 370 Diplodia ilicis (Schleicher) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 417 Trochila ilicis (Schleicher) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 367 Laestadia ilicis (Schleicher) Cooke (1890), Grevillea, 18(87), p. 65 Physalospora ilicis (Schleicher) Saccardo (1891), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 9, p. 595 Discochora ilicis (Schleicher) Hohnel (1918), Berichte der deutschen botanischen Gesellschaft, 36(6), p. 315 Trochila ilicina (Nees) Courtecuisse (1986), Documents mycologiques, 16(62), p. 5 (nom actuel) References : BK 1 290 ; Dennis p. 195 & 196 pl. XXVh ; Ellis p. 146 fig. 638 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Dermateaceae Chapeau/Fructification : Fructification 0,3-0,5 et jusqu'a 1 mm ± arrondie totalement immergee dans le tissu de la feuille, ± reviviscente. A maturite, l'epiderme saute a la maniere d'un opercule, et libere l'hymenium vert-olive, olive-brun a olive-noir. Habitat : A la face superieure des feuilles tombees d'Ilex aquifolium. Commun dans l'aire de repartition du houx. En colonies serrees. Repandu. Toute l'annee. Spores : Elliptiques, lisses, halines, uniguttulees, 10-11-12 x 3,5 4,5 µm. Asques octospores, spores irregulierement uniseriees a biseriees, 70-80 x 7-8-(10) µm. Paraphyses uniformes ou clavees, jusqu'a 5 µm et legerement renflees au sommet. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Espece facilement identifiable par son habitat. |
Tricholomella constricta (Fries) Zerova ex Kalamees (1992) |
![]() |
Noms francais : Tricholome etrangle Synonymes : Agaricus constrictus Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 28 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus albosericeus V. Briganti (1848), De fungis regni neapolitani historia, 1, p. 10, tab. 4, fig. 1-2 Armillaria constricta (Fries) Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 78 Gyrophila constricta (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 9 Armillaria albosericea (V. Briganti) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 77 Lepiota constricta (Fries) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 300 Mastoleucomyces constrictus (Fries) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 861 Mastoleucomyces albosericeus (V. Briganti) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 861 Tricholoma constrictum (Fries) Ricken (1914), Die Blatterpilze, p. 329 Lyophyllum constrictum (Fries) Singer (1943), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 41(1-3), p. 96, 100 Calocybe constricta (Fries) Kuhner ex Singer (1962) [1961], Sydowia : Annales mycologici, editi in notitiam scientiae mycologicae universalis, series II, 15(1-6), p. 47 Echinosporella constricta (Fries) Contu (1992), Boletim da Sociedade Broteriana, serie 2, 65, p. 81 Tricholomella constricta (Fries) Zerova ex Kalamees (1992), Persoonia, 14(4), p. 446 (nom actuel) References : CD 483-252, 118 ; Bon p. 166 ; Eyssartier et Roux p. 486, 500 4 eme edition Groupe : Tricholomes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Lyophyllaceae Chapeau/Fructification : Chapeau se maculant de teintes grises ou bistrees avec l'age. Stipe : stipe a base radicante Habitat : prairies nitrophiles. Comestibilite : Sans interet |
Tricholoma ustaloides Romagnesi (1954) |
![]() |
Noms francais : Tricholome brule amer Synonymes : Agaricus glutinosus Bulliard (1785), Herbier de la France, 6, tab. 258, tab. 539 & tab. 587, fig. 1 (nom. illegit.) Hypophyllum viscidum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 193, tab. 87, fig. 1-2 Agaricus viscosus Purton (1821), An appendix to Midland flora, 3(1), p. 208 Agaricus albumineus Leveille (1855), Iconographie des champignons de Paulet, p. 41 Hygrophorus glutinosus Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 49 Limacium glutinifer (Fries) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 213 Tricholoma glutinosum (Costantin & L.M. Dufour) Saccardo (1915), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(14), p. 119 Tricholoma ustaloides Romagnesi (1954), Bulletin de la Societe des naturalistes d'Oyonnax, 8, p. 76, 121 (nom actuel) References : BK 3 440 ; Bon p. 161 ; CD 411-238, 116 ; Marchand 891 ; Marchand 892 ; FE 3 p. 563 ; Eyssartier et Roux p. 514, 528 4eme edition ; Galli Tricholomi p. 222 ; FuNo2012 506 Groupe : Tricholomes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Tricholomataceae Chapeau/Fructification : Visqueux, mucus tres amer. Lames/Pores : Tachees de roussatre. Stipe : Roussatre sous une ligne annulaire. Comestibilite : Sans interet |
Phylloscypha phyllogena (Cooke) Van Vooren (2020) |
![]() |
Synonymes : Peziza phyllogena Cooke (1877), Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 4, p. 148, tab. 65, fig. 251 (Basionyme)
Aleuria olivacea Boudier (1897), Bulletin de la Societe mycologique de France, 13(1), p. 14 (nom. illegit.) Peziza olivacea (Boudier) Saccardo & P. Sydow (1899), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 14, p. 745 (nom. illegit.) Galactinia olivacea Boudier (1907) [1905-10], Icones mycologicae, tome 2, tab. 282 Plicaria olivacea (Boudier) Keissler (1922), Annalen des naturhistorischen museums in Wien, 35, p. 12 (nom. illegit.) Peziza badioconfusa Korf (1955) [1954], Mycologia, 46(6), p. 838 Galactinia badioconfusa (Korf) Svrcek & Kubicka (1963), Ceska mykologie, 17(2), p. 68 Peziza kallioi Harmaja (1986), Karstenia : Journal of the Finnish mycological Society, 26(2), p. 46 Phylloscypha phyllogena (Cooke) Van Vooren (2020), Ascomycete.org, 12(4), p. 189 (nom actuel) References : Donad. 56 ; Gr. 111 ICO : Ellis 256 ; Cetto 1220 ; Boud. 282 ; Marchand 197 ; Eyssartier et Roux p. 1056, 1068 ; Atl. Ico. 1983-1981 pp. 22-23 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pezizaceae Chair : Chair violette. Spores : Spores biguttulees, a verrues denses ± allongees. Comestibilite : Sans interet |
Mycena flavescens Velenovský (1920) |
![]() |
Noms francais : Mycene jaunatre ; Mycene bordee de jaune Synonymes : Mycena elegans ss. Gillet (1875), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 266, tab. 457, fig. 1 Mycena luteoalba var. sulphureomarginataJ.E. Lange (1923), Dansk botanisk arkiv, 4(4), p. 46 Mycena flavescens Velenovský (1920), Ceske houby, 2, p. 323 (Basionyme) (nom actuel) References : BK 3 335 ; CD 554 ; Eyssartier et Roux p. 390 Groupe : Mycenes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Mycenaceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Arete des lames teintees de jaune soufre. Saveur douce de pomme de terre crue. |
Mutinus caninus (Hudson) Fries (1849) |
![]() |
Noms francais : Satyre du chien ; Phallus de chien Synonymes : Phallus caninus Hudson (1778), Flora Anglica, Edn 2, p. 630 (Basionyme) Sanctionnement : Persoon (1801) Phallus inodorus Sowerby (1801), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 330 Ithyphallus inodorus (Sowerby) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 675 Mutinus caninus (Hudson) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 434 (nom actuel) Mutinus bicolor Leveille (1855), Iconographie des champignons de Paulet, p. 109 Cynophallus caninus (Hudson) Berkeley (1860), Outlines of british fungology, p. 298 Aedycia canina (Hudson) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 441 References : Bon p. 301 ; CD 1748 ; Marchand 4 p. 377 ; Eyssartier et Roux p. 1052 ; BK 2 p. 400 ; Cetto 1 p. 607 ; Phillips p. 257 Groupe : Phalles Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Phallales / Phallaceae Chapeau/Fructification : Dresse, parfois courbe, 10-12-(15) cm de haut, cylindrique, 0,7-0,9 mm de diametre, conique dans la partie fertile du sommet, un peu attenue dans la volve, tubuleux, poreux dans la haut, lacuneux plus bas avec des alveoles de plus en plus etries en longueur, blanc passant au jaune orange dans la region superieure ou sur une grande surface. Chair : Etalee en couche peu epaisse sur 1,5-2 cm de la partie fertile, mucilagineuse, fetide, vert olivatre sombre. Apres sa disparition le sommet du carpophore retrouve sa couleur rouge orange. Stipe : Blanchatre vers la base, orne d'un bourrelet orange vers le haut, spongieux, creux. La base est entouree des restes de la peridie, a la facon d'une volve, large de 10-15 mm. Habitat : Sur terre, dans les forets de feuillus, plus rarement de coniferes, aux endroits moussus ou pres des restes de pourrissants et des souches, dans l'humus des forets humides. Spores : Elliptiques, lisses, hyalines, 4-5 x 4,5-2,5 µm. Basides cylindriques, 6 sterigmates, non bouclees. Pas de cystides. Receptacle a cellules globuleuses larges. Hyphes de l'exoperidie a parois minces,larges, cloisonnees,non bouclees. Hyphes de l"endoperidie, larges, cloisons rares, non bouclees, se gelifiant. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire. Rare. Ete-automne.Sa distribution s'etend sans doute a toute la zone temperee de l'hemisphere Nord. Remarque : Oeuf oblong, parfois tres allonge, un peu cylindrique, 3-4 cm de haut, 1,5-2 cm de diametre, uni, relie a plusieurs cordonnets myceliens de couleur blanche, dehiscent par le sommet. Peridium blanc, compose de trois couches, l'interne et l'externe membraneuses et blanches, l'intermediaire gelatineuse, ambree. |
Marasmiellus quercophilus (Pouzar) J.S. Oliveira (2019) |
![]() |
Noms francais : Collybie des feuilles de chene Synonymes : Agaricus splachnoides Hornemann (1819), Flora danica, 28, p. 11, tab. 1678, fig. 1 Agaricus perforans subsp.* splachnoides (Hornemann) Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 275 Marasmius splachnoides (Hornemann) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 384 Marasmius androsaceus subsp.* splachnoides (Hornemann) Fries (1863), Monographia hymenomycetum sueciae, 2, p. 230 Marasmius subsplachnoides Britzelmayr (1891), Die Hymenomyceten aus Sudbayern, 8, p. 12, fig. 32 Marasmius androsaceus f. quercina Fautrey (1896), Revue mycologique (Toulouse), 18(70), p. 76 Chamaeceras subsplachnoides (Britzelmayr) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 457 Chamaeceras splachnoides (Hornemann) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 457 Androsaceus splachnoides (Hornemann) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 531 Marasmius quercophilus Pouzar (1982), Ceska mykologie, 36(1), p. 1 (Basionyme) Setulipes quercophilus (Pouzar) Antonin (1987), Ceska mykologie, 41(2), p. 86 Setulipes splachnoides (Hornemann) Bon (1996), Documents mycologiques, 26(103), p. 20 Gymnopus quercophilus (Pouzar) Antonin & Noordeloos (2008), Czech mycology, 60(1), p. 25 Marasmiellus quercophilus (Pouzar) J.S. Oliveira (2019), Mycological progress, 18(5), p. 735 (nom actuel) References : CD 494 ; Eyssartier et Roux p. 438, 442, 444 Groupe : Collybies Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Omphalotaceae Habitat : Debris de feuillus. Spores : 7-9 x 3.2-5 µm Comestibilite : Sans interet |
Leucocoprinus brebissonii (Godey) Locquin (1943) |
![]() |
Noms francais : Lepiote de Brebisson Synonymes : Lepiota brebissonii Godey (1874), in Gillet, Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 64, tab. 326 (411), tab. 39(h) (Basionyme) Lepiota cepaestipes var. brebissonii(Godey) Quelet & Bataille (1902), Flore monographique des Amanites et Lepiotes, p. 74 Leucocoprinus brebissonii (Godey) Locquin (1943), Bulletin mensuel de la Societe linneenne de Lyon, 12(6), p. 41, 95 (nom actuel) References : Bon p. 289 ; CD 705-288, 107 ; BK 4 n° 245 p. 212 Groupe : Lepiotes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Agaricaceae Chapeau/Fructification : Chapeau 1,5-3 cm, globuleux au debut puis convexe a aplani, blanc avec un disque brun tres fonce au centre. Ailleurs, la surface est recouverte de fibrilles denses et brun fonce autour du disque puis plus eparses, vite pales et presque blanches au niveau de la marge. Marge aigue, striee. Lames/Pores : Lames larges, blanches, libres. Chair : Chair blanche, mince. Odeur nulle. Saveur douce, fade. Stipe : Pied 3-5-(6) x 0,2-0,3 cm, cylindrique, plein puis fistuleux et cassant, blanc, pruineux. Anneau blanc, membraneux, pendant. Habitat : Forets de feuillus, parcs, eventuellement serres sur sol riche en humus. Ete - automne. Peu frequent. Spores : Spores ovales, lisses, hyalines, a paroi epaisse avec pore germinatif net, metachromatiques, 9-13 x 6-7 µm. Basides clavees, tetrasporiques, non bouclees. Cheilocystides clavees, cylindriques ou fusiformes ventrues, 40-75 x 11-30 µm. Pas de pleurocystides. Cuticule celluleuse faite de cellules clavees ou piriformes melees a des spherocystes. Cloisons non bouclees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Contrairement a la majorite des especes de Leucocoprinus qui poussent dans les serres, ce champignon se rencontre aussi dans la nature. |
Leccinum versipelle (Fries) Snell (1944) |
![]() |
Noms francais : Bolet roux ; Bolet rude changeant Synonymes : Boletus testaceus scaber Secretan (1833), Mycographie Suisse, 3, p. 8 (nom. inval.) Boletus rufescens scaberSecretan (1833), Mycographie Suisse, 3, p. 11 (nom. inval.) Boletus versipellis Fries (1835), Boleti, fungorum generis, illustratio, p. 13 (basionyme) Boletus floccopus ss. Rostkovius (1844), Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 5(24), p. 113, tab. 39 Krombholzia versipellis (Fries) P. Karsten (1881), Revue mycologique (Toulouse), 3(9), p. 17 Suillus versipellis (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 536 Ceriomyces viscidus Murrill (1910), North American flora, 9(3), p. 139 Krombholzia floccopus E.-J. Gilbert (1931), Les Bolets. Les livres du mycologue, 3, p. 118 Boletus rufescens Konrad (1932), Bulletin mensuel de la Societe linneenne de Lyon, 1, p. 151 Krombholzia rufescens (Konrad) Singer (1938), Revue de mycologie, Paris, 3, p. 189 Krombholziella floccopus (E.-J. Gilbert) Imler (1938), Bulletin de la Societe mycologique de France, 54(1), p. 62 ('floccopoda') Trachypus rufescens (Konrad) Romagnesi (1939), Revue de mycologie, Paris, 4, p. 141 Leccinum versipelle (Fries) Snell (1944), Lloydia, 7(1), p. 58 (nom actuel) Leccinum testaceoscabrum Secretan ex Singer (1947), The American midland naturalist, 37(1), p. 123 (nom. inval.) Boletus versipellis var. rufescens (Fries) Vassilkov (1948), Edibles and poisonous fungi of central parts of the European Districts of the URSS, p. 38 Krombholzia aurantiaca f. rufescens (Konrad) Vassilkov (1956), Notulae systematicae e sectione cryptogamica Instituti botanici nomeine V.L. Komarovii Academiae scientificae USSR, 11, p. 137 Leccinum aurantiacum subsp.* rufescens (Secretan) Hlavacek (1958), Mykologický sbornik, 34(3-6), p. 64 Krombholziella rufescens (Konrad) Šutara (1982), Ceska mykologie, 36(2), p. 82 Krombholziella versipellis (Fries) Bon (1985), Documents mycologiques, 15(59), p. 51 Leccinum rufescens (Konrad) Šutara (1989), Ceska mykologie, 43(1), p. 7 Leccinum floccopus (E.-J. Gilbert) Redeuilh (1990), Documents mycologiques, 20(78), p. 35 References : FE 2 pl. 81 ; BK 3 38 ; Bon p. 41 ; CD 1703-478, 67 ; Cetto 306 ; Engel (1) 12 ; Galli p. 266 ; LE 31 ; Marchand 73 ; Phillips p. 211 ; Eyssartier et Roux p. 68 Groupe : Bolets Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Boletales / Boletaceae Chair : Gris a rougeatre violace puis noiratre a la coupe. Stipe : Clave avec des squamules tres noires. Habitat : Sous bouleaux parfois avec coniferes. Comestibilite : Comestible |
Lachnella alboviolascens (Albertini & Schweinitz) Fries (1849) |
![]() |
Synonymes : Peziza nigrocaesia Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 435
Peziza nivea Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 435 (nom. illegit.) Peziza alboviolascens Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 322, tab. 8, fig. 4 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Peziza fallax var. ß alboviolascens (Albertini & Schweinitz) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 266 Peziza alboviolascens var. nigrocaesia (Schumacher) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 96 Peziza fallax Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 266 Peziza velutina Desmazieres (1823), Catalogue des plantes omises dans la botanographie Belgique et dans les flores du Nord de la France, p. 14 Ascobolus vitis Wallroth (1828), in Fries, Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 2, p. 9 Lachnella alboviolascens (Albertini & Schweinitz) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 365 (nom actuel) Peziza syringae Wallroth (1859), in Rabenhorst, Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 32 Cyphella curreyi Berkeley & Broome (1861), The annals and magazine of natural history, series 3, 7, p. 379 Cyphella alboviolascens (Albertini & Schweinitz) P. Crouan & H. Crouan (1867), Florule du Finistere, p. 61 Peziza alboviolascens var. ß alba J. Kickx f. (1867), in J.J. Kickx, Flore cryptogamique des Flandres, 1, p. 489 Cyphella dochmiospora Berkeley & Broome (1873), The annals and magazine of natural history, series 4, 11, p. 343 Corticium dubium Quelet (1875), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 444(16), tab. 1, fig. 10 Cyphella stuppea Berkeley & Broome (1878), The annals and magazine of natural history, series 5, 1, p. 25 Lachnea alboviolascens (Albertini & Schweinitz) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 81 Trichopeziza syringae (Wallroth) Hazslinszky (1886) [1885], Mathematikai es termeszettudomanyi kozlemenyek, vonatkozolag a hazai vizsonyokra, 21, p. 235 Chaetocypha alboviolascens (Albertini & Schweinitz) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 847 Cyphella syringae (Wallroth) Cooke (1891), Grevillea, 20(93), p. 9 Chaetocypha stuppea (Berkeley & Broome) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 848 Chaetocypha dochmiospora (Berkeley & Broome) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 847 Cyphella pseudovillosa Hennings (1904), Botanische jahrbucher fur systematik, pflanzengeschichte und pflanzengeographie, 34(1), p. 43 Cyphella villosa f. dochmiospora (Berkeley & Broome) Jaap (1905), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 3(5), p. 399 Cyphellopsis alboviolascens (Albertini & Schweinitz) Donk (1931), Mededeelingen van de Nederlandsche mycologische vereeniging, 18-20, p. 129 References : BK 2 230 ; BG p. 159 n° 252 Groupe : non classe Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Niaceae Chapeau/Fructification : Basidiome cyphelloide, sessile, dur, globuleux, puis cupule, mesurant 0,5-1,5(-3) mm de diametre, et aplani, avec marge enroulee, duveteuse, densement garnie de poils blancs. Face interne tapissee par hymenium lisse, souvent parseme d'excroissances, gris-clair a blanchatre et souvent teinte de bleu ou legerement de verdatre. . Chair : Consistance ceracee, molle. Habitat : Sur branches seches tombees, notamment de Syringa spp. (lilas), Vitis spp. (vignes), Robinia pseudoacacia (robinier faux-acacia), Tilia spp. (tilleuls), Salix spp. (saules), Sambucus spp. (sureaux), Wisteria spp. (glycine), mais egalement sur tiges mortes de plantes herbacees. Cespiteux, en troupes serrees. Toute l'annee, mais surtout de janvier a juin. Frequent. Spores : Spores ovoides, lisses, hyalines, bossues vers la base ou comme aplaties sur une face, avec apicule lateral, parfois avec des granulations, mesurant 12-15 × 9-12 µm. Basides clavees, tetrasporiques, mesurant 50-70-(80) × 6-12-(16) µm, bouclees. Monomitique : Hyphes a parois minces, mesurant 1-3,5 µm de largeur, en couche horizontale a la base, enchevetrees et tres serrees sous l'hymenium, cloisonnees, partiellement bouclees. Poils du basidiome a parois tres epaisses, cylindriques, brunatres dans le tiers de la partie inferieure, effiles, finement incrustes, mesurant 150-200(-250) × 5-6-(-8) µm, dextrinoides. Comestibilite : Sans interet |
Junghuhnia nitida (Persoon) Ryvarden (1972) |
![]() |
Synonymes : Poria nitida Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 5, tab. 4, fig. 1 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Boletus nitidus (Persoon) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 547 Polyporus nitidus (Persoon) Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 262 Poria micans Ehrenberg (1818), Sylvae mycologicae berolinenses, p. 19, 30 Polyporus micans (Ehrenberg) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 383 Physisporus nitidus (Persoon) Chevallier (1826), Flore generale des environs de Paris, 1, p. 261 Polyporus euporus P. Karsten (1867), Fungi Fenniae exsiccati, 7, n° 618 Polyporus attenuatus Peck (1873), Bulletin of the Buffalo Society of natural sciences, 1, p. 61 Polyporus blyttii Fries (1874), Hymenomycetes europaei sive epicriseos systematis mycologici, p. 571 Physisporus euporus (P. Karsten) P. Karsten (1881), Revue mycologique (Toulouse), 3(9), p. 18 Poria blyttii (Fries) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 83 Physisporus micans (Ehrenberg) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 58 Poria attenuata (Peck) Cooke (1886), Grevillea, 14(72), p. 110 Poria eupora (P. Karsten) Cooke (1886), Grevillea, 14(72), p. 110 Boletus micans (Ehrenberg) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 381 Chaetoporus euporus (P. Karsten) P. Karsten (1898), Kritisk ofversigt af Finlands basidsvampar, 3, p. 13 Scindalma chaetoporus Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 518 Phellinus blyttii (Fries) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des Hymenomycetes, p. 97 Poria blyttii var. europa(P. Karsten) Bresadola (1903), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 1(1), p. 78 Chaetoporus nitidus (Persoon) Donk (1967), Persoonia, 5(1), p. 100 Junghuhnia nitida (Persoon) Ryvarden (1972), Persoonia, 7(1), p. 18 (nom actuel) Steccherinum nitidum (Persoon) Vesterholt (1996), in Knudsen & Hansen, Nordic journal of botany, 16(2), p. 216 Irpex nitidus (Persoon) Saarenoksa & Kotiranta (2002), Polish Botanical Journal, 47(2), p. 105 References : BK 2 382 ; Eyssartier et Roux p. 1002 Groupe : Polypores Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Polyporales / Steccherinaceae Chapeau/Fructification : En croutes minces, a pores anguleux (5 a 7 par mm), commencant a s'epanouir en petits ronds blancs au depart et brunissant ensuite, au niveau des pores. Au fil du temps, ce champignon peut s'etendre en plaques de 15 cm et plus. Une marge sterile blanche est persistante. Chair : Consistance fragile et bords se decollant parfois un peu du support. Odeur faible plutot agreable et un peu moins agreable en grattant la chair. Habitat : Sur bois mort. Spores : Ellipsoides, oblongues, 3-4,5 x 2-3 µm. Presence de nombreuses cystides de 50 x 5-13 µm, se presentant comme des terminaisons a incrustations denses des hyphes squelettiques. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Odeur faible plutot agreable et un peu moins agreable, en grattant la chair. |
Inocybe obscura (Zawadski) Gillet (1876) |
![]() |
Noms francais : Inocybe obscur Synonymes : Agaricus obscurus Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 347 (nom. illegit.) Gymnopus obscurus Zawadski (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 163, n° 2570 (Basionyme) Inocybe obscura (Zawadski) Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 515 Inocybe obscura var. major S. Petersen (1911), Danske Storsvampe, p. 329 Inocybe phaeocomis var. major (S. Petersen) Kuyper (1986), Persoonia, supplement volume 3, p. 140 Inocybe cincinnata var. major (S. Petersen) Kuyper (1989), Zeitschrift fur mykologie, 55(1), p. 114 References : Bon p. 239 ; CD 1037 ; DM 108 p. 11 Groupe : Inocybes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Inocybaceae Chapeau/Fructification : Revetement squamuleux a squarreux au debut puis herisse au disque, d'un brun sombre a plus ou moins chatain. Lames/Pores : Sombres a arete ponctuee. Chair : Blanchatre a lilacine au sommet du stipe. Stipe : Sommet plus ou moins violete ou amethyste, villeux ou floconneux. Spores : 8-11 x 5-6,5 µm Comestibilite : Toxique Commentaires : La forme insignispora a des spores longuement fusiformes 16 x 6 µm, a sommet longuement etire, en burette. |
Hypoxylon fragiforme (Scopoli) J. Kickx f. (1835) |
![]() |
Noms francais : Hypoxylon en forme de fraise Synonymes : Lycoperdon variolosum Linnaeus (1768), Systema naturae, Edn 12, 3, append. veg., p. 235 Tremella carbonacea Retzius (1769), Kongl. vetenskaps akademiens handlingar, 30, p. 250 Valsa fragiformis Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 399 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1823) Sphaeria lycoperdoides Weigel (1772), Observationes botanicae, p. 47, tab. 3, fig. 2-a Sphaeria rubra F.H. Wiggers (1780), Primitiae flora holsaticae, p. 84 (nom. illegit.) Sphaeria rugosa Bolton (1789), An history of fungusses growing about Halifax, 3, p. 123, tab. 123, fig. 2 Hypoxylon coccineum Bulliard (1791), Herbier de la France, 11, tab. 495, fig. 2 Sphaeria radians Tode (1791), Fungi mecklenburgenses selecti, 2, p. 29, tab. 12, fig. 101 Sphaeria fragiformis (Scopoli) Bellardi (1792), Appendix ad floram pedemontanam, p. 77 Sphaeria fragiformis var. a radians (Tode) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 10 Sphaeria tuberculosa Sowerby (1802), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 374, fig. 8 (nom. illegit.) Sphaeria radiata Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 169 Sphaeria bicolor de Candolle (1805), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 286 Tremella coccinea Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 402, tab. 186, fig. 6-7 Sphaeria lateritia de Candolle (1815), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 6, p. 137 (nom. illegit.) Sphaeria argillacea Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 171, tab. 2, fig. 5 Peripherostoma fragiformis (Scopoli) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 513 Gamosphaera fragiforme (Scopoli) Dumortier (1822), Commentationes botanicae, p. 90 Discosphaera radians (Tode) Dumortier (1822), Commentationes botanicae, p. 91 Sphaeria enteromela Schweinitz (1825), Journal of the Academy of natural sciences of Philadelphia, serie 1, 5(1), p. 10 Stromatosphaeria fragiformis (Scopoli) Greville (1825) [1824], Scottish cryptogamic flora, 3, tab. 136 Anthina flavovirens Fries (1832), Systema mycologicum, 3(2), p. 284 Hypoxylon fragiforme (Scopoli) J. Kickx f. (1835), Flore cryptogamique des environs de Louvain, p. 116 (nom actuel) Hypoxylon argillaceum (Fries) J.J. Kickx (1835), Flore cryptogamique des environs de Louvain, p. 116 Hypoxylon cupreum Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 384 Hypoxylon coccineum var. fragiforme(Scopoli) Quelet (1875), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 491(63) Hypoxylon enteromelum (Schweinitz) Berkeley (1875), Grevillea, 4(30), p. 51 Hypoxylon majusculum Cooke (1879), Grevillea, 7(43), p. 80 Hypoxylon variolosum (Linnaeus) Keissler (1900), Annalen des K. K. naturhistorischen hofmuseums Wien, 15, p. 196 References : Bon p. 335 ; CD 4 Groupe : Xylaires Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Xylariales / Hypoxylaceae Chapeau/Fructification : Champignon spherique recouvert de petites verrues, rappelant l'allure d'une fraise, jusqu'a 15mm de diametre, de couleur rose orange a rougeatre puis noiratre. Habitat : Gregaire, poussant sur bois, surtout sur hetre (Fagus). Spores : Spores un peu fusiformes, de 11 a 13,5 micrometres de longueur et de 5 a 6,5 micrometres de largueur. Comestibilite : Sans interet |
Hymenoscyphus scutula (Persoon) W. Phillips (1887) |
![]() |
Synonymes : Peziza herbarum Nees (1817), Das system der pilze und Schwamme, p. 264, tab. 38, fig. 282 (nom. illegit.)
Peziza scutula Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 285 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Peziza virgultorum var. a herbicola Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 494 Ciboria ciliatospora Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 311 Helotium scutula (Persoon) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 233 Helotium gracile Cooke & Peck (1874) [1873], Annual report of the New York state Museum of natural history, 26, p. 83 Phialea scutula (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 108 Helotium virgultorum var. scutula (Persoon) Rehm (1882), Ascomycetes lojkani lecti in Hungaria, Transsylvania et Galicia, p. 7 Helotium virgultorum ss. Patouillard (1883), Tabulae analyticae fungorum, 1, p. 38, fig. 94 Calycella scutula (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 305 Hymenoscyphus scutula (Persoon) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 136 (nom actuel) Phialea gracilis (Cooke & Peck) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 265 (nom. illegit.) Helotium verbenae Cavara (1889), Revue mycologique (Toulouse), 11(44), p. 178, tab. 1, fig. 3 Phialea appendiculata Oudemans (1890), Verslagen en mededeelingen der Koninklijke Akaemie van Wetenschappen, serie 3, 7, p. 313, tab. 2, fig. 6-8 Belonioscypha ciliatospora (Fuckel) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 744 Hymenoscyphus gracilis (Cooke & Peck) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485 Helotium scutula f. potentillae Feltgen (1903), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(3), p. 63 Helotium vitellinum var. pallidostriatum Fairman (1904), The journal of mycology, 10(5), p. 231 Phialea vitellina var. pallidostriata (Fairman) Saccardo & D. Saccardo (1906), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 18, p. 56 Helotium ciliatosporum (Fuckel) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 114 Helotium appendiculatum (Oudemans) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 114 Belospora ciliatospora (Fuckel) Clements (1909), The genera of fungi (Minneapolis), Edn 1, p. 175 Hymenoscyphus scutula var. grossulariae Kauffman (1923) [1921], Papers of the Michigan Academy of science, arts and letters, 1, p. 107 Helotium cyparissias Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 194 Helotium cejpii Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 207 Helotium cejpii var. struthiopteris Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 207 Helotium epilobii Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 194 Helotium acutisporum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 198 Helotium granulosum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 193 Helotium nardi Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 199 Helotium variabile Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 199 Helotium lentisporum Kirschstein (1936), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 34(3), p. 182 ('lentrisporum ') Helotium geranii Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 122 Helotium scutula var. cirsii Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 121 Helotium scutula var. genistae Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 121 Helotium aviculare Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 122 Helotium veledae Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 124 Hymenoscyphus cejpii (Velenovský) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 76 References : BK 1 190 ; Dennis p. 122 pl. XVIf ; Dennis p. 278 fig. 1237 ; Gr. p. 402 n° 669 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, un peu concave au debut, cupuliforme ou infundibuliforme, puis aplani, ferme, blanc jaunatre puis ocrace ou briquete, plus pale, glabre, faiblement fibrilleux en dessous. Marge entiere, aigue, un peu blanchatre. Stipe : Cylindrique, mince, grele, egal, de 1 a 7 mm de long, pale, ordinairement brunatre a la base. Habitat : Dans des endroits humides,sur tiges mortes des plantes herbacees, en particulier des composees, Artemisia, Mentha, Lysimanchia punctata, Filipendula ulmaria, Leucanthemum vulgare etc... Spores : Oblongues-claviformes, lisses, hyalines, presentant plusieurs petites gouttelettes a l'interieur, occasionnellement 1 cloison, garnies aux 2 extremites de soies hyalines,18-27 x 3-4(6) µm. Asques claviformes, octospores, spores biseriees, 80-90(-120) x 8-11-12 µm. Paraphyses simples ou divisees a la base, lineaires, epaisses de 3 a 5 µm, plus ou moins septees, granuleuses interieurement. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole, le plus souvent gregaire. Tres commun. De Juillet jusqu'a Decembre. Cette espece pourtant frequente, n'est pas toujours facile a delimiter. |
Humaria hemisphaerica (F.H. Wiggers) Fuckel (1870) [1869-70] |
![]() |
Synonymes : Helvella campanulata Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 480 ('Elvela ')
Helvella albida Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 102, tab. 151 ('Elvela ') Peziza hispida Hudson (1778), Flora Anglica, Edn 2, p. 635 Peziza hemisphaerica F.H. Wiggers (1780), Primitiae flora holsaticae, p. 107 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Peziza replicata Tode (1783), Schriften der berlinischen gesellschaft naturforschender freunde, 4, p. 269 Peziza labellum Bulliard (1784), Herbier de la France, 5, tab. 204 Octospora fasciculata Hedwig (1789), Descripto et adumbratio microscopico analytica muscorum frondorosum, 2, p. 14, tab. 4, fig. b Octospora subhirsuta Baumgarten (1790), Flora lipsiensis, p. 647 Peziza labellum var. 1 alba Bulliard (1791), Histoire des champignons de la France, 1, p. 262, tab. 204 Peziza hirsuta Holmskjold (1799), Beata ruris otia fungis danicis, 2, p. 37, tab. 19 Peziza fasciculata (Hedwig) Schrader (1799), Journal fur die botanik, 2(2), p. 60 Peziza albida (Schaeffer) Lamarck (1804), Encyclopedie methodique, Botanique, 5, p. 212 Peziza carniolica Lamarck (1804), Encyclopedie methodique, Botanique, 5, p. 205 Peziza labellum var. a rufaChevallier (1826), Flore generale des environs de Paris, 1, p. 287 Humaria hemisphaerica (F.H. Wiggers) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 322 (nom actuel) Lachnea hemisphaerica (F.H. Wiggers) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 73 Lachnea hirsuta (Holmskjold) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 283 Sepultaria hemisphaerica (F.H. Wiggers) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 302 Lachnea hemisphaerica var. replicata (Tode) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 167 Scutellinia hemisphaerica (F.H. Wiggers) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 869 Sepultaria albida (Schaeffer) Morgan (1902), The journal of mycology, 8(4), p. 188 Patella albida (Schaeffer) Seaver (1916), in Brenckle, Fungi Dakotenses, 17, n° 407 Mycolachnea hemisphaerica (F.H. Wiggers) Maire (1937), Publicaciones del Instituto botanico, Barcelona, 3(4), p. 24 References : BK 1 72 ; CD 35 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pyronemataceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Interieur gris bleute. Poils bruns |
Entoloma undatum (Gillet) M.M. Moser (1978) |
![]() |
Noms francais : Entolome ondoyeux ; Entolome a marge ondulee Synonymes : Agaricus undatus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 149 (nom. illegit.) Clitopilus undatus Gillet (1875), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 407 (Basionyme) Eccilia undata (Gillet) Quelet (1880) [1879], Bulletin de la Societe des amis des sciences naturelles de Rouen, serie 2, 15, p. (157) Rhodophyllus undatus (Gillet) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 62 Orcella undata (Gillet) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 863 Hyporrhodius undatus (Gillet) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 257 Paxillus undatus (Gillet) Ricken (1911), Die Blatterpilze, p. 95 Eccilia sericeonitida P.D. Orton (1960), Transactions of the British mycological Society, 43(2), p. 175 Rhodophyllus sericeonitidus (P.D. Orton) M.M. Moser (1967), Kleinen kryptogamenflora von mitteleuropa, band 2b/2, Edn 3, p. Entoloma undatum (Gillet) M.M. Moser (1978), Kleinen kryptogamenflora von mitteleuropa, band 2b/2, Edn 4, p. 211 (nom actuel) Entoloma undatoides Arnolds (1983) [1982], Bibliotheca mycologica, 90, p. 350, pl. 3, fig. d Entoloma sericeonitidum (P.D. Orton) Arnolds (1983) [1982], Bibliotheca mycologica, 90, p. 350 Claudopus sericeonitidus (P.D. Orton) P.D. Orton (1991), The mycologist, 5, p. 126 Paraeccilia sericeonitida (P.D. Orton) Largent (1994), Entolomatoid fungi of the Western United States and Alaska, p. 378 Paraeccilia sericeonitida var. ligniphila Largent (1994), Entolomatoid fungi of the Western United States and Alaska, p. 380 References : Bon p. 189 ; CD 964-340, 109, ; Eyssartier et Roux p. 648, 670 4eme edition ; FE 5 p. 613 Groupe : Entolomes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Entolomataceae Chair : Odeur farineuse ou subnulle. Habitat : Sur le sol nu, parmi les mousses ou sur les places a feu. Dans les prairies ou les forets claires. Juillet-octobre (juin-octobre). Peu frequent. Comestibilite : Sans interet |
Didymium squamulosum (Albertini & Schweinitz) Fries & Palmquist (1818) |
![]() |
Synonymes : Diderma squamulosum Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 88, tab. 4, fig. 5 (Basionyme)
Licea stipitata de Candolle (1815), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 6, p. 101 Didymium effusum Link (1816), Magazin der Gesellschaft naturforschender freunde zu Berlin, 7, p. 42 Trichia pedicellata Poiret (1817), in Lamarck, Encyclopedie methodique, Botanique, suppl. 5, p. 373 Didymium squamulosum (Albertini & Schweinitz) Fries & Palmquist (1818), Symbolae Gasteromycetum, 3, p. 19 (nom actuel) Cionium squamulosum (Albertini & Schweinitz) Sprengel (1827), Systema vegetabilium, Edn 16, 4(1), p. 528 Didymium herbarum Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 120 Didymium costatum Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 118 Physarum liceoides Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 861 Didymium praecox de Bary (1861), in Rabenhorst, Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 367 Didymium radiatum Berkeley & M.A. Curtis (1868) [1869], The journal of the linnean Society, botany, 10(46), p. 348 Didymium neglectum Berkeley & Broome (1873) [1875], The journal of the linnean Society, botany, 14(74), p. 83 Didymium fuckelianum Rostafinski (1874) [1873-74], in Fuckel, Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 27-28, p. 73 Didymium macrocarpum Rostafinski (1874) [1873-74], in Fuckel, Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 27-28, p. 73 Didymium discoideum Rostafinski (1875) [1874], Sluzowce (Mycetozoa) monografia, p. 162 Didymium macrospermum Rostafinski (1875) [1874], Sluzowce (Mycetozoa) monografia, p. 166 Physarum tussilaginis Berkeley & Broome (1876), The annals and magazine of natural history, series 4, 17, p. 139 Chondrioderma cookei Rostafinski (1876), Sluzowce (Mycetozoa) monografia, supplement, p. 17 Didymium angulatum Peck (1879) [1878], Annual report of the New York state Museum of natural history, 31, p. 41 Didymium affine Raunkiaer (1890), Botanisk tidsskrift, udgivet af den botaniske forening i Kioebenhavn, 17, p. 88 Didymium cookei (Rostafinski) Raunkiaer (1890), Botanisk tidsskrift, udgivet af den botaniske forening i Kioebenhavn, 17, p. 86 Didymium bonianum Patouillard (1891), Journal de botanique, Paris, 5(19), p. 316 Didymium tussilaginis (Berkeley & Broome) Massee (1892), A monograph of the Myxogastres, p. 244 Diderma tussilaginis (Berkeley & Broome) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 465 Didymium annulatum T. Macbride (1922), The North American slime-molds, Edn 2, p. 125 References : Ing p. 339 ; Poulain Meyer Groupe : Myxos Classification : Amoebozoa / Myxogastrea / Physarida / Didymiaceae Chapeau/Fructification : Sporocystes blancs ou gris pale, globuleux ou deprimes de 0.5 a 1mm de diametre.Stipites ou non.Presence de columelle calcaire blanche ou creme. Stipe : Le stipe, quand il existe, est tres court, robuste, sillonne, blanc, ochrace orange, rosatre ou brunatre pale, empli de cristaux calcaires.Capillitium sans spirales, variable a filaments greles ou epais, incolores ou fonces, simples ou ramifies, relies au peridium par un epaississement en entonnoir. Habitat : Debris vegetaux, excrements d'herbivores ou bois mort. Spores : Spores de 7 a 11 µm de diametre, verruqueuses ou spinuleuses, avec parfois des groupes de verrues plus foncees, parfois cerclees d'une ligne. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Au microscope, presence de cristaux calcaires en etoiles, ce qui ecarte le genre Diderma. |
Coccomyces delta (Kunze) Cooke (1892) |
![]() |
Synonymes : Phacidium delta Kunze (1830), Flora oder allgemeine botanische Zeitung, 13, p. 371 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1832)(index)
Lophodermium delta (Kunze) De Notaris (1847), Giornale botanico italiano, 2(7-8), p. 43 Phacidium quercinum Desmazieres (1848), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 10, p. 357 (nom. illegit.) Lophodermium quercinum De Notaris (1863), Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 1(5), p. 371 Coccomyces delta (Kunze) Cooke (1892), Handbook of the Australian fungi, p. 272 (nom actuel) Coccomyces quercinus (De Notaris) Cooke (1893), Grevillea, 21(99), p. 75 Coccomycella quercina (De Notaris) Hohnel (1917), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 15(5), p. 323 References : Boletim da Sociedade Broteriana 11 : 13 ; Page Image in Publisched List Groupe : Pyrenomycetes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Rhytismatales / Rhytismataceae Chapeau/Fructification : Apotheces de 1 mm environ, noir, avec morphologie triangulaire-pyramydale, parfois a rarement carree, laissant apparaitre 3 a 4 scissions radiales. Habitat : Sur la face infere des feuilles mortes de Laurus nobilis et de Laurus canariensis. Repartition sur toute la surface de la feuille. Spores : Filiformes, lisses, hyalines, guttulees, 75-90 x 2-2,5µm. Asques octospores, 175-190 x 9-10 µm. Paraphyses cylindriques, la partie basale moniliforme. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Peu frequent. Fin d'hiver, debut ete. Isole ou reunis en petit nombre. Remarque : Espece d'Europe du Sud. |
Calvatia utriformis (Bulliard) Jaap (1917) |
![]() |
Noms francais : Calvatie en outre ; Vesse de loup ciselee. Synonymes : Bovista officinarum Dillenius (1719), Catalogus plantarum, p. 196 (nom. inval.) Lycoperdon polymorphum Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 487 (nom. illegit.) Lycoperdon echinatum Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 128, tab. 186 (nom. illegit.) Lycoperdon areolatum Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 130, tab. 190 Lycoperdon gemmatum Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 130, tab. 189 Lycoperdon papillatum Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 127, tab. 184 Lycoperdon bovista var. echinatum (Schaeffer) Lightfoot (1777), Flora scotica, 2, p. 1067 Lycoperdon bovista var. vulgare Hudson (1778), Flora Anglica, Edn 2, p. 642 Lycoperdon echinus Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 145 Lycoperdon caelatum Bulliard (1788), Herbier de la France, 9, tab. 430 Lycoperdon infundibulum Willdenow (1788), in Romer & Usteri, Magazin fur die botanik, 2(4), p. 15, fig. 11 Lycoperdon utriforme Bulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 450, fig. 1 (Basionyme) Sanctionnement : Persoon (1801) Lycoperdon bovista Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 87 (nom. illegit.) Lycoperdon quadricorne Swartz (1815), Kongl. vetenskaps akademiens handlingar, 1815, p. 123 Lycoperdon gemmatum var. papillatum (Schaeffer) Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 38 Bovista uteriformis Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 25 Bovista caelata (Bulliard) Link (1833), Handbuch zur Erkennung der natuzbarsten und am haufigsten vorkommenden Gewachse, 3, p. 398 Lycoperdon caelatum var. ß areolatum(Schaeffer) J. Kickx f. (1835), Flore cryptogamique des environs de Louvain, p. 147 Bovista favosa Rostkovius (1839), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 5(18), p. 9, tab. 3 Lycoperdon fontanesiiDurieu & Leveille (1846) [1846-49], Exploration scientifique de l'Algerie, Flore d'Algerie, 1, p. 381, tab. 22 Mycenastrum uteriformis (Fries) Leveille (1846), in Gaudichaud, Voyage autour du monde execute pendant les annees 1836 et 1837 sur la corvette La Bonite, Fungi, p. 195 Calvatia bovista (Persoon) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 442 Lycoperdon favosum (Rostkovius) Bonorden (1857), Botanische zeitung, 15(35), p. 595 Lycoperdon uteriforme (Fries) Fuckel (1864), Fungi Rhenani exsiccati, n° 1255 Utraria caelata (Bulliard) Quelet (1873), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 369(360) Utraria caelata var. utriformis (Bulliard) Quelet (1873), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 369(360) Bovistaria caelata (Bulliard) P. Karsten (1889), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 48, p. 11 Calvatia caelata (Bulliard) Morgan (1890), Journal of the Cincinnati Society of natural history, 12(4), p. 169 Calvatia fontanesii (Durieu & Montagne) Patouillard (1897), Catalogue raisonne des plantes cellulaires de la Tunisie, p. 71 Calvatia utriformis (Bulliard) Jaap (1917), Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 59, p. 37 ('uteriformis') (nom actuel) Calvatia tatrensis var. gruberi A.H. Smith (1944), Lloydia, 27, p. 169 Handkea utriformis (Bulliard) Kreisel (1989), Nova Hedwigia, 48(3-4), p. 288 Handkea utriformis var. gruberi (A.H. Smith) Kreisel (1989), Nova Hedwigia, 48(3-4), p. 289 References : Bon p. 304 ; CD 1731-484, 68 ; Marchand 4 374 ; Eyssartier et Roux p. 1046, 1078 4eme edition ; BK 2 509 Groupe : Vesses de loup Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Lycoperdaceae Chapeau/Fructification : Carpophore jusqu'a 10 cm de diametre et 11 cm de haut, + ou -piriforme, subglobuleux, pourvu d'une base sterile, large et courte. Exoperidium floconneux, fragile, disparaissant meme du sommet a la dehiscence, tessele, quadrille de verrues pyramidales, surbaissees a la fin, blanchatres, brunissant par la pointe. Endoperidium mince, papyrace, se fragmentant a maturite sur une large calotte apicale, lisse, parfois d'aspect martele, les facettes reproduisant alors les areoles polygonales de l'exoperidium, brillant, brun-jaune a brunatre. Chair : Blanche, puis jaunatre, enfin brun olivace, pulverulente a tres abondante. Subgleba persistante, delimitee par un pseudo-diaphragme, composee de petites logettes distinctes, vides, brun lilacin a la fin. Habitat : Dans les prairies seches et les paturages alpestres, plutot nitrophile. Spores : Globuleuses, lisses, brunes, a parois + ou - epaissies, guttulees, 4-5 µm de diametre. Basides clavees, 9-20 x 5-7 µm, 1 a 4 sterigmates, non bouclees. Capillitium brun clair, parois epaisses parfois incrustees, non cloisonne . ramifications enflees jusqu'a 15 µm, terminees en pointes. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole ( parfois reunis par petits groupes ). Peu frequent. Ete-automne. |
Xanthoporia radiata (Sowerby) Ţura, Zmitrovich, Wasser, Raats & Nevo (2012) |
![]() |
Noms francais : Polypore de l'aulne Synonymes : Boletus radiatus Sowerby (1799), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 196 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Polyporus radiatus (Sowerby) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 369 Polyporus triqueter var. ß alneus (Persoon) Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 57 Trametes radiata (Sowerby) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 323 Polystictus radiatus (Sowerby) Fries (1851), Novae symbolae mycologicae. Fasciulus primus, sistens fungos in peregrinis terris a botanicis danicis nuper collectos, p. 64 Inoderma radiatum (Sowerby) P. Karsten (1879), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 5, p. 39 Inonotus radiatus (Sowerby) P. Karsten (1881), Revue mycologique (Toulouse), 3(9), p. 19 Inonotus radiatus var. scrobiculatus P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 238 Inodermus radiatus (Sowerby) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 174 Ochroporus radiatus (Sowerby) J. Schroter (1888) [1889], in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 485 Polystictus radiatus subsp.* scrobiculatus (P. Karsten) Saccardo (1888), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 6, p. 247 Inonotus radiatus subsp.* scrobiculatus (P. Karsten) P. Karsten (1889), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 48, p. 331 Polyporus aureonitens Patouillard (1889) [1888], in Peck, Annual report of the New York state Museum of natural history, 42, p. 25 Polystictus aureonitens (Patouillard) Saccardo (1891), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 9, p. 183 Poria setigera Peck (1898), Annual report of the New York state Museum of natural history, 51, p. 293 Microporus radiatus (Sowerby) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 497 Microporus aureonitens (Patouillard) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 495 Xanthochrous aureonitens (Patouillard) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des hymenomycetes, p. 100 Xanthochrous radiatus (Sowerby) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des hymenomycetes, p. 100 Mensularia radiata (Sowerby) Lazaro Ibiza (1916), Revista de la real Academia de ciencias exactas, fiscicas y naturales de Madrid, 14, p. 736 Polyporus coffeaceus Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 684 (nom. illegit.) Polyporus minutus Vanin (1923), Notulae systematicae ex Instituto cryptogamico Horti botanici petropolitani, 2, p. 15 Polyporus alneus (Persoon) E.H.L. Krause (1928), Basidiomycetum Rostochiensium, p. 53 Inonotus rheades f. coffeaceus(Velenovský) Pilat (1942), Atlas des champignons de l'Europe, 3, Polyporaceae, p. 563 Xanthoporia radiata (Sowerby) Ţura, Zmitrovich, Wasser, Raats & Nevo (2012), Progress in Mycological research (St Helier), 2, p. 270 (nom actuel) References : Bon p. 321 ; CD 79 ; Marchand 4 316 ; BK 2 307 ; E.P. p. 337 fig. 160 Groupe : Polypores Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Hymenochaetales / Hymenochaetaceae Chapeau/Fructification : 2-6-(8) cm de long, 1,5-4-(6) cm de projection, 0,5-1,5-(2) cm d'epaisseur a la base, semi-circulaire, etale-reflechi, radie-ruguleux a radie-plisse, parfois bossele, veloute-feutre, glabrescent, subzone, fauve olivatre a fauve rouille, brunissant avec l'age, souvent roux noiratre a la fin. Marge presque aigue, incurvee, ondulee, lobee, d'abord jaune clair, jaune rouille a la fin. Lames/Pores : Face inferieure finement poree, blanchatre au debut, puis brun-clair ou gris brun, a reflets jaune argente. Pores arrondis-anguleux ou dechires, 2-4-5 par mm. Tubes unistratifies longs jusqu'a 10 mm, a paroi mince, brun-jaune assez sombre. Sporee blanche ou blanc jaunatre. Chair : Mince, atteignant 5 a 10 mm d'epaisseur, brun-rouille ou fauve a brun canelle, molle, juteuse ou subero-fibreuse, subzonee, brillante cassante a l'etat sec, sans odeur ni saveur particulieres. Habitat : Sur bois mort, branches ou troncs tombes, d'Alnus, egalement sur d'autres feuillus tels que : Betula, Carpinus, Corylus, Fagus, Fraxinus, Juglans, Prunus, Pyrus, Quercus, Rosa, Salis, Sambucus, Sorbus, Syringa et Tilia, ( in litt. tres rarement sur coniferes, Abies ). Spores : Largement elliptiques, lisses, hyalines a faiblement jaunatres, 4,5-5,5-6,5 x 3,5-4,5 µm, I-. Basides ellipsoides a cylindriques-clavees, tetrasporiques, simple septee a la base, non bouclees, 12-15-17 x 4,5-5-6 µm. Pas de cystide. Soies brunes, a parois epaisses, parfois emergentes, parfois en forme de crochet, 20-30 x 3-9 µm. Monomitique : Hyphes a parois minces ou epaissies, hyalines a brunes, larges de 2 -7 µm, cloisonnees, non bouclees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Rare. Annuel. Ete-Automne. Remarques : Souvent plusieurs exemplaires confluents,( parfois par centaines), entierement resupines a la face infere du support. Pourriture blanche active, fibreuse, qui debite le bois selon les zones de croissance. |
Russula xerampelina (Schaeffer) Fries (1838) [1836-38] |
![]() |
Noms francais : Russule ecrevisse ; Russule xerampeline Synonymes : Agaricus xerampelinus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 49, tab. 214-215 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus esculentus var. ß xerampelinus(Schaeffer) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 441 Russula xerampelina (Schaeffer) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 356 (nom actuel) Russulina xerampelina (Schaeffer) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 552 Russula linnaei ss. Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 461 Russula xerampelina var. quercetorumSinger (1941), Acta Instituti botanici nomine V.L. Komarovii - Academia scientiarum URSS, series II, 5(7-9), p. 86 References : CD 1464 ; Cetto 643 ; Galli p. 365 ; Sarnari 877 ; Bon p. 65 ; Marchand 478 ; Marchand 481 ; Eyssartier et Roux p. 192, 198 4eme edition Groupe : Russules Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Russulales / Russulaceae Comestibilite : Sans interet |
Russula foetens Persoon (1796) |
![]() |
Noms francais : Russule fetide Synonymes : Agaricus piperatus Bulliard (1786), Herbier de la France, 7, tab. 292 (nom. illegit.) Agaricus bulliardii J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1413 (nom. illegit.) Agaricus fastidiosus Persoon (1795), in Usteri, Annalen der botanik, 15, p. 9 Russula foetens Persoon (1796), Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 1, p. 102 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) (nom actuel) Agaricus foetens (Persoon) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 443 Agaricus incrassatus Sowerby (1814), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 415 Agaricus piperatus var. ß foetidusSaint-Amans (1821), Flore agenaise, p. 562 References : BK 6 135 ; CD 1354-410,90 ; Cetto 210 ; Galli p. 138 ; Sarnari 422 ; Bon p. 79 ; Marchand 420 ; Eyssartier et Roux p. 220, 228 4eme edition Groupe : Russules Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Russulales / Russulaceae Chair : Chair brunissant lentement a la coupe. Odeur de corne brulee. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Sulfate de fer II (FeSO4 10%) : rose orange (pied) Potasse caustique (KOH 10%) : rose brunatre (pied) |
Peziza arvernensis Roze & Boudier (1879) |
![]() |
Synonymes : Peziza arvernensis Roze & Boudier (1879), Bulletin de la Societe botanique de France, 26, p. lxxvi, tab. 3, fig. 4 (Basionyme) (nom actuel)
Aleuria arvernensis (Roze & Boudier) Gillet (1886), Champignons de France, les discomycetes, p. 206 Peziza varia f. terrestris Bresadola (1898), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 2(11-13), p. 76, tab. 190 Aleuria sylvestris Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 44 Peziza sylvestris (Boudier) Saccardo & Trotter (1913), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 22, p. 612 Discina repanda var. terrestris (Bresadola) Saccardo & Trotter (1913), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 22, p. 617 Aleuria varia f. terrestris(Bresadola) Bresadola (1933), Iconographia mycologica, 25, tab. 1208 Galactinia sylvestris (Boudier) Svrček (1962), Ceska mykologie, 16(2), p. 111 References : Donad. 18 ; Gr. 87-88,90 ICO : Boud. 261-263 ; BK 1 36 ; Cetto 2096 ; Dennis VII ; Eyssartier et Roux p. 1068 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pezizaceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Fines verrues peu visibles. Souvent sur hetre. |
Leccinellum pseudoscabrum (Kallenbach) Mikšik (2017) |
![]() |
Noms francais : Bolet rude des charmes Synonymes : Boletus scaber ss. Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 426 Boletus scaber var. carpini R. Schulz (1924) [1923], Fuhrer fur pilzfreunde: Systematisch geordnet und ganzlich neu bearbeitet von Roman Schulz, 1, p. 95 Boletus pseudoscaber Kallenbach (1936), Die Pilze Mitteleuropas, 1(16), p. 117, pl. 40 (Basionyme) Boletus carpini (R. Schulz) A. Pearson (1946), Transactions of the British mycological Society, 29(4), p. 207 Trachypus carpini (R. Schulz) J. Favre (1948), Beitrage zur kryptogamenflora der Schweiz, 10(3), p. 35 Krombholzia pseudoscabra (Kallenbach) Vassilkov (1955), Outline of a Geographical investigation of the Cap-Fungi in the URSS, p. 32 Leccinum carpini (R. Schulz) M.M. Moser ex D.A. Reid (1965), Transactions of the British mycological Society, 48(4), p. 525 Krombholziella pseudoscabra (Kallenbach) Šutara (1982), Ceska mykologie, 36(2), p. 82 Krombholziella carpini (R. Schulz) Bon (1985) [1984], Documents mycologiques, 14(56), p. 16 Leccinum pseudoscabrum (Kallenbach) Šutara (1989), Ceska mykologie, 43(1), p. 6 Leccinellum carpini (R. Schulz) Bresinsky & Manfred Binder (2003), Regensburger mykologische schriften, 11, p. 232 Leccinellum pseudoscabrum (Kallenbach) Mikšik (2017), Index fungorum, 338, p. 1 (nom actuel) References : E&R p 70 4eme edition ; CD 1706-478, 67 ; Bon p 40 Groupe : Bolets Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Boletales / Boletaceae Chair : rosissante a la coupe puis violace noircissant. Habitat : Sous charmes principalement Comestibilite : Comestible |
Inocybe praetervisa Quelet (1883) |
![]() |
Noms francais : Inocybe a pied blanc Synonymes : Inocybe praetervisa Quelet (1883), in Bresadola, Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 1(3), p. 35, tab. 38 (Basionyme) (nom actuel) Agaricus praetervisus (Quelet) Patouillard (1883), Tabulae analyticae fungorum, 2, p. 48, pl. 115 Astrosporina praetervisa (Quelet) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 576 References : Bon p. 243 ; BK 5 89 ; CD 1083 ; Eyssartier et Roux p. 866 Groupe : Inocybes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Inocybaceae Chair : Odeur legerement spermatique. Comestibilite : Toxique Commentaires : Odeur legerement spermatique. |
Arrhenia retiruga (Bulliard) Redhead (1984) |
![]() |
Synonymes : Helvella retiruga Bulliard (1791), Herbier de la France, 11, tab. 498, fig. 1 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Merulius reticulatus J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1431 Cantharellus retirugus (Bulliard) Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 106 Merulius retirugus (Bulliard) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 494 Merulius candicans Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 21 Cantharellus candicans (Persoon) Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 798 Leptotus retirugus (Bulliard) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 243 Dictyolus retirugus (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 140 Cantharellus bryophilus Peck (1904), Harriman Alaska expedition, cryptogamic botany, 5, the fungi of Alaska, p. 46 (nom. illegit.) Leptoglossum retirugum (Bulliard) Ricken (1910), Die Blatterpilze, p. 6 Leptoglossum conchatum Velenovský (1925), Mykologia, Praha, 2(3-4), p. 46 Leptoglossum pezizaeforme Velenovský (1928), Mykologia, Praha, 5, p. 91 Cyphella muscigena ss. Bourdot & Galzin (1928) [1927], Hymenomycetes de France. Heterobasidies- Homobasidies Gymnocarpes, p. 157 Dictyolus conchatus (Velenovský) Pilat (1951), Studia botanica Cechica, 12, p. 64 Dictyolus peziziformis (Velenovský) Pilat (1952) [1951], Klič kurčovani našich hub hřibovitých a bedlovitých, p. 444 Arrhenia retiruga (Bulliard) Redhead (1984), Canadian journal of botany, 62(5), p. 873 (nom actuel) References : Bon p. 124 ; Eyssartier et Roux p. 946 ; BG p. 165 n° 266 Groupe : Omphales Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Hygrophoraceae Chapeau/Fructification : Resupine, membraneux tendre, sessile ou subsessile. Receptacle urceole cupuliforme, 0,5-4 mm, parfois ouvert sur le cote, gris ou blanchatre, villeux. Hymenium pale, puis roussatre, cannelle clair, brun fauvatre, finement ride, poudre par les spores. Stipe : Nul ou indistinct. Habitat : Sur les mousses terrestres et truncicoles, souvent sur l'ecorce meme, Alnus, Populus tremula, Juniperus, Clematis. Gregaire. Pas rare. Toute l'annee. Spores : Elliptiques ± larmiformes, souvent brievement attenuees ou apiculees a la base, chagrinees ou ruguleuses, ocre fauve a brun d'ombre, 7-12 x 6-10 µm. Hyphes hyalines, non bouclees, a parois minces, 2-5 µm. Basides 18-25-(30) x 7-9 µm, a 4 sterigmates un peu arques, longs de 5-6 µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Champignon substipite avec des plis plutot que des lames. |
Agaricus comtulus Fries (1838) [1836-38] |
![]() |
Noms francais : Agaric elegant Synonymes : Agaricus comtulus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 215 (basionyme) (nom actuel) Agaricus comtulus subsp.* subgibbosus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 215 Psalliota comtula (Fries) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 140, tab. 24, fig. 2 Pratella comtula (Fries) Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 566 Pholiota gibberosa subsp.* subgibbosa (Fries) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 295 Agaricus subgibbosus (Fries) Cooke (1885), Grevillea, 13(68), p. 91 Psalliota subgibbosa (Fries) Laplanche (1894), Dictionnaire iconographique des champignons superieurs (Hymenomycetes) qui croissent en Europe, Algerie & Tunisie, p. 293 Fungus comtulus (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 479 Fungus subgibbosus (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 480 Agaricus rusiophyllus ss. Pilat (1951), Sbornik Narodniho muzea v Praze, rada B, Prirodni vedy, 7(1), p. ? Agaricus niveolutescens Huijsman (1960), Persoonia, 1(3), p. 321 (nom. illegit.) Agaricus huijsmanii Courtecuisse (2008), Documents mycologiques, 34(135-136), p. 52 References : Bon p. 277 ; CD 749-298, 156 Groupe : Agarics Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Agaricaceae Habitat : Dans les prairies, les lieux herbeux, parfois en foret. Aout-octobre (juillet-octobre). Peu frequent. Comestibilite : Toxique |
Tubaria furfuracea (Persoon) Gillet (1876) |
![]() |
Noms francais : Tubaire furfuracee ; Tubaire commune Synonymes : Agaricus pulverulentus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 54, tab. 226 (nom. illegit.) Agaricus crenulatus Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 71 (nom. illegit.) Agaricus viridarius Withering (1792), A botanical arrangement of British plants, Edn 2, 3, p. 363 Agaricus xylophilus Sowerby (1798), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 167 (nom. illegit.) Agaricus furfuraceus Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 454 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus mutabilis Greville (1824), Flora edinensis, p. 387 (nom. illegit.) Agaricus segmentorum Secretan (1833), Mycographie Suisse, 1, p. 333 (nom. inval.) Omphalia furfuracea (Persoon) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 166, n° 2652 Naucoria furfuracea (Persoon) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 77 Tubaria furfuracea (Persoon) Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 538 (nom actuel) Agaricus contrarius Peck (1878) [1877], Annual report of the New York state Museum of natural history, 30, p. 41 Hylophila pellucida var. furfuracea (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 103 Naucoria contraria (Peck) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 842 Tubaria crenulata Murrill (1917), North American flora, 10(3), p. 160 References : Bon p. 247 ; CD 1235 ; Eyssartier et Roux p. 672 Groupe : Pholiotes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Tubariaceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Semestre estival. |
Tapinella panuoides (Fries) E.-J. Gilbert (1931) |
![]() |
Noms francais : Paxille faux Panus Synonymes : Agaricus acheruntius Humboldt (1793), Florae fribergensis specimen plantas cryptogamicas praesertim suterraneas exibens, p. 73 Merulius lamellosus Sowerby (1809), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 403 Agaricus lamellirugus de Candolle (1815), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 6, p. 44 Agaricus panuoides Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 227 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Merulius monspeliensis Sprengel (1827), Systema vegetabilium, Edn 16, 4(1), p. 466 Agaricus scobigeria Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 23 Agaricus atrotomentosus var. γ panuoides (Fries) Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 46 ('pannoides') Agaricus mollis subsp.* heteroclitusPersoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 24 Merulius crispus Turpin (1834), Annales du Museum d'histoire naturelle, Paris, 1834, p. 52 (nom. illegit.) Agaricus croceolamellatus Letellier (1835), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 2, 3, p. 94 Paxillus panuoides (Fries) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 318 Rhymovis panuoides (Fries) Rabenhorst (1844), Deutschlands kryptogamen-flora, 1, p. 453 Paxillus rudis Berkeley & M.A. Curtis (1859), The annals and magazine of natural history, series 3, 4, p. 295 Paxillus ligneus Berkeley & M.A. Curtis (1867) [1866], The journal of the linnean Society, botany, 9, p. 423 Crepidotus croceolamellatus (Letellier) Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 557, tab. 377 Tapinia panuoides (Fries) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 452 Paxillus fagi Berkeley & Broome (1882), The annals and magazine of natural history, series 5, 9, p. 181 Paxillus panuoides var. fagi (Berkeley & Broome) Cooke (1883), Handbook of british fungi, Edn 2, p. 288 Paxillus lamellirugus (de Candolle) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 93 Paxillus acheruntius (Humboldt) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 515 Crepidotus panuoides (Fries) Hennings (1890), Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 31, p. 173 Tapinia lignea (Berkeley & M.A. Curtis) Murrill (1912), Mycologia, 4(2), p. 73 Tapinia lamellosa (Sowerby) Murrill (1917), North American flora, 10(3), p. 146 Tapinella panuoides (Fries) E.-J. Gilbert (1931), Les Bolets. Les livres du mycologue, 3, p. 68 (nom actuel) Tapinella lamellosa (Sowerby) E.-J. Gilbert (1931), Les Bolets. Les livres du mycologue, 3, p. 68 Plicaturella panuoides (Fries) Rauschert (1992), Nova Hedwigia, 54(1-2), p. 225 Serpula panuoides (Fries) Zmitrovich (2001), Novosti sistematiki nizshikh rastenii, 35, p. 81 References : CD 1613-458, 99- 100, 66 ; Bon p. 51 ; Marchand 238 ; Eyssartier et Roux p. 980, 1012 4eme edition Groupe : Paxilles Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Boletales / Tapinellaceae Chapeau/Fructification : Veloute, feutre Lames/Pores : Comme tous les Tapinella, ils font parties des boletales, ce qui ramene a la particularite ( les lames sont separables du chapeau ), remonter du pied vers le sommet avec l'ongle. Chair : Molle Stipe : Stipe lilas violet au point d'attache pour la var. ionipes. Habitat : Sur coniferes. Spores : 4.5-6 x 3-4 µm Comestibilite : Sans interet |
Skeletocutis amorpha (Fries) Kotlaba & Pouzar (1958) |
![]() |
Noms francais : Tramete saumonee Synonymes : Boletus nitidus var. ßß dimidiatus Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 258 Boletus irregularis Sowerby (1814), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 423 Polyporus amorphus Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 125 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Polyporus irregularis (Sowerby) Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 75 Polyporus aureolus Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 60 Polyporus laneus Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 112, tab. 17, fig. 3 Polyporus roseoporis Rostkovius (1848), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 6(27), p. 23, tab. 12 Bjerkandera amorpha (Fries) P. Karsten (1879), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 5, p. 38 Polyporus alboaurantius Veulliot (1883), in Roumeguere, Revue mycologique (Toulouse), 5(17), p. 45 Polyporus amorphus var. irregularis (Sowerby) Cooke (1885), Grevillea, 13(67), p. 87 Polyporus amorphus var. roseoporis (Rostkovius) Cooke (1885), Grevillea, 13(67), p. 87 Leptoporus amorphus (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 178 Bjerkandera irregularis (Sowerby) P. Karsten (1889), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 48, p. 301 Polystictus amorphus (Fries) Gillot & Lucand (1890), Societe d'histoire naturelle d'Autun, Bulletin, 3, p. 174 Coriolus sublilacinus Murrill (1907), North American flora, 9(1), p. 25 Polystictus sublilacinus (Murrill) Saccardo & Trotter (1912), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 21, p. 317 Polystictoides amorphus (Fries) Lazaro Ibiza (1916), Revista de la real Academia de ciencias exactas, fiscicas y naturales de Madrid, 14, p. 757 Tyromyces amorphous (Fries) Murrill (1918), Mycologia, 10(3), p. 109 Polyporus pertenuis Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 651 Polyporus horaci Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 651 Gloeoporus amorphus (Fries) Killermann (1928), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, serie 2, 6, p. 202 Coriolus subabietinus Murrill (1938), Bulletin of the Torrey botanical Club, 65, p. 658 Polystictus subabietinus (Murrill) Murrill (1938), Bulletin of the Torrey botanical Club, 65, p. 661 Polyporus pini-glabrae (Murrill) Murrill (1940), Bulletin of the Torrey botanical Club, 67, p. 66 Tyromyces pini-glabrae Murrill (1940), Bulletin of the Torrey botanical Club, 67, p. 65 Skeletocutis amorpha (Fries) Kotlaba & Pouzar (1958), Ceska mykologie, 12(2), p. 103 (nom actuel) References : BK 2 362 Groupe : Polypores Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Polyporales / Incrustoporiaceae Chapeau/Fructification : Fuctification resupinee ou etalee epaisse de 2 mm,chapeaux conchoides ou en forme de consoles. Surface pileique finement feutree,lisse,gris-blanchatre,marge aigue blanchatre. Lames/Pores : Face inferieure tapissee de pores epais de 1mm,blanchatre au debut puis jaune-rose a orange -rose,saumon,arrondis-anguleux,3-4mm Chair : Couche superieure blanchatre,fibreuse . Couche inferieure jaunatre,gelatineuse puis cassante et translucide . Odeur et gout faibles . Habitat : Sur bois mort de coniferes surtout Pinus et Picea, egalement sur troncs tombes ou dresses, cortiques ou non. Spores : Cylindriques,allantoides,lisses,hyalines 3-4 x 1-1,5 µm. Basides cylindriques-clavees,tetrasporiques, bouclees . Cystidioles fusiformes.Hyphes (1) generatrices a parois minces,hyalines,cloisonnees,bouclees. Hyphes (2) squelettiques a parois epaisses,hyalines et larges. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Rare. Annuel. Ete-Automne. |
Sarcosphaera coronaria (Jacquin) Boudier (1885) |
![]() |
Noms francais : Pezize couronnee Synonymes : Peziza coronaria Jacquin (1778), Miscellanea austriaca, 1, p. 140, tab. 10 (Basionyme) Peziza coronata Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 119 (nom. illegit.) Cyathus coronarius (Jacquin) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1461 Peziza crassa Santi (1795), Viaggio Maontamiata, p. 209 Peziza turbinata Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 636 (nom. illegit.) Peziza vesiculosa var. d turbinata(Persoon) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 229 Peziza dargelasii Gachet (1829), Bulletin d'histoire naturelle de la Societe linneenne de Bordeaux, 3, p. 250, fig. 1-6 Peziza eximia Durieu & Leveille (1849) [1846-49], Exploration scientifique de l'Algerie, Flore d'Algerie, 1, Atlas, tab. 28, fig. 9 Peziza macrocalyx Riess (1852), in Fresenius, Beitrage zur mykologie, 2, p. 75, tab. 9, fig. 7-11 Peziza schyzostoma Richon (1867), Bulletin de la Societe de sciences et arts de Vitry-le-Francois, 1867, p. 289 Sarcosphaera macrocalyx (Riess) Auerswald (1869), Hedwigia, 8(6), p. 82 Peziza geaster Rabenhorst (1869), Mycologia europaea: Abbildungen sammtlicher pilze europas, 3, tab. 3, fig. 5 (nom. illegit.) Peziza clissonii Ripart (1876), Bulletin de la Societe botanique de France, 23, p. 307 Peziza coronaria var. macrocalyx (Riess) Cooke (1877), Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 4, p. 140, tab. 61, fig. 238-ef Aleuria eximia (Durieu & Leveille) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 48 Pustularia macrocalyx (Riess) Rehm (1881), Ascomyceten, 13, n° 602 Sarcosphaera coronaria (Jacquin) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 101 (nom actuel) Pustularia coronaria var. macrocalyx (Riess) Rehm (1894), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 1020 Pustularia coronaria (Jacquin) Rehm (1894), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 1019 Sepultaria coronaria (Jacquin) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 392 Pustularia gigantea Rehm (1906) [1905], Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 3(6), p. 517 Sarcosphaera coronaria var. macrocalyx(Riess) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 49 Sarcosphaera eximia (Durieu & Leveille) Bigeard & H. Guillemin (1909), Flore des champignons superieurs de France les plus importants a connaitre, 1, p. 516 Peziza gigantea (Rehm) Saccardo & Trotter (1913), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 22, p. 611 Plicaria macrocalyx (Riess) Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 870 Sarcosphaera gigantea (Rehm) Kanouse (1941), Mycologia, 33(5), p. 466 Sarcosphaera dargelasii (Gachet) Nannfeldt (1953), Fungi exsiccati suecici, praesertini upsalienses, 41-42, p. 41 Sarcosphaera crassa (Santi) Pouzar (1972), Ceska mykologie, 26(1), p. 35 References : Bon p. 331 ; CD 25 ; BK 1 34 ; Marchand 199 ; Eyssartier et Roux p. 1064 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pezizaceae Chapeau/Fructification : Semi-hypogee, d'abord fermee, puis se dechirant en forme d'etoile. Habitat : Dans les forets de feuillus comme de coniferes. Sur terrain calcaire. Mai-juillet (mars-septembre, tres rarement en automne et en hiver). Frequent. Comestibilite : Toxique |
Rosellinia mammiformis (Persoon) Cesati & De Notaris (1863) |
![]() |
Synonymes : Hypoxylon globulare Bulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 444, fig. 2
Sphaeria papillosa Sowerby (1799), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 236 Sphaeria mammiformis Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 64 ('mammaeformis ') (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1823) Stigmatisphaera mammiformis (Persoon) Dumortier (1822), Commentationes botanicae, p. 89 ('mammaeformis ') Sphaeria brachystoma Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 806 Rosellinia mammiformis (Persoon) Cesati & De Notaris (1863), Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 1(4), p. 227 (nom actuel) Hypoxylon mammiformis (Persoon) Berkeley (1875), Grevillea, 4(30), p. 52 ('mammaeforme ') Psilosphaeria mammiformis (Persoon) Stevenson (1879), Mycologia Scotica, The fungi of Scotland and their geographical distribution, p. 387 Rosellinia mastoidea Saccardo (1880), Michelia, 2(6), p. 54 References : Ellis p. 145 pl. 631 Groupe : Xylaires Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Xylariales / Xylariaceae Chapeau/Fructification : Les peritheces de 0,4-0,6 a 1mm de diametre, disperses ou groupes dans un stroma, jaillissent a travers le periderme a intervalles reguliers (ce qui lui donne l'apparence d'une rape a muscade). Disque ostiolaire brun pale, devenant fissure et visqueux, puis noir sans papilles du subiculum. Habitat : Sur branches mortes tombees et quelques fois pourries de Hedera, Acer, Fraxinus, Salix et d'autres feuillus tels que Tilia et Populus. Spores : Ascospores ellipsoides-inequilaterales, largement fusiformes brun a brun rougeatre fonce, sans appendices 25-30 x 8-10µm, extremites plus sombre et souvent pincees. Asques cylindriques avec un appareil apical muni d'un rebord au sommet, amyloide 3,5 a 5µm de haut et 02-08 a 03-08µm de large. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Tres commun, mais plus rare que Rosellinia britannica. De Mai a Septembre. |
Psathyrella artemisiae (Passerini) Konrad & Maublanc (1949) [1948] |
![]() |
Noms francais : Psathyrelle squameuse Synonymes : Psathyra pennata ss. Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 150(120), tab. 8, fig. 3 Agaricus artemisiae Passerini (1872), Nuovo giornale botanico italiano, serie 1, 4, p. 82 (Basionyme) Psathyra gossypina ss. Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 590 Hypholoma artemisiae (Passerini) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 1037 Psathyrella artemisiae (Passerini) Konrad & Maublanc (1949) [1948], Encyclopedie mycologique, 14, p. 127 (nom actuel) Drosophila jerdonii ss. Kuhner & Romagnesi (1953), Flore analytique des champignons superieurs, p. 359 References : Bon p. 267 ; CD 815 Groupe : Coprins/Paneoles/Psathyrelles Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Psathyrellaceae Stipe : Stipe fibrillo-laineux sous une zone cortiniforme. Comestibilite : Sans interet |
Propolis versicolor (Fries) Fries (1849) |
![]() |
Synonymes : Tremella saligna Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 303, tab. 9, fig. 7
Hysterium pezizoides Wahlenberg (1812), Flora lapponica, p. 523 Hysterium viride Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 195 Stictis hippocastani Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 337 Stictis saligna (Fries) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 337 Stictis versicolor Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 198 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Peziza versicolor (Fries) Sprengel (1827), Systema vegetabilium, Edn 16, 4(1), p. 516 Xylogramma versicolor (Fries) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 510 Cryptomyces versicolor (Fries) Berkeley (1836), The english flora of sir J.E. Smith, fungi, 5(2), p. 214 Mellitiosporium versicolor (Fries) Corda (1838), Icones fungorum hucusque cognitorum, 2, p. 38, tab. 15, fig. 131 Stictis aeruginosa Rabenhorst (1844), Deutschlands kryptogamen-flora, 1, p. 332 (nom. illegit.) Stictis versicolor var. a lactea Rabenhorst (1844), Deutschlands kryptogamen-flora, 1, p. 332 Stictis versicolor var. b fusca Rabenhorst (1844), Deutschlands kryptogamen-flora, 1, p. 332 Propolis versicolor (Fries) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 372 (nom actuel) Propolis saligna (Albertini & Schweinitz) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 372 Propolis viridis (Fries) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 372 Propolis farinosa var. viridis (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 334 Propolis farinosa var. versicolor (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 334 Propolomyces versicolor (Fries) Dennis (1982), Kew bulletin, 36(4), p. 685 References : BK 1 289 ; Ellis p 16 Groupe : Pyrenomycetes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Rhytismatales / Rhytismataceae Chapeau/Fructification : 1-5 x 1-3 mm, immergee, au debut, fermee, puis dechiree en lambeaux. Chair : Consistance gelatineuse. Habitat : Bois mort decortique, de feuillus. Generalement sur branches de Betula-Acer-Corylus-Fraxinus-Quercus-Fagus-Rosa-Salix-Sambucus-Tilia. Spores : Oblondes, un peu reniformes, hyalines, gutttulees (2 ou plus ) non septees 20-26 X 5-7 µm. Asques octopores avec spores biseriees. Paraphyses greles, ramifiees aux extemites. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire, repandu, toute l'annee. |
Pluteus phlebophorus (Ditmar) P. Kummer (1871) |
![]() |
Noms francais : Plutee veine Synonymes : Agaricus crocatus Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 71 (indisponible) Agaricus abbreviatus Hoffmann (1789), Nomenclator fungorum, 1, p. 168 Agaricus reticulatus Withering (1792), A botanical arrangement of British plants, Edn 2, 3, p. 389 (nom. illegit.) Agaricus molliusculus Sowerby (1798), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 174 Agaricus phlebophorus Ditmar (1813), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 1, p. 31, tab. 15 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus vascipes Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 200 Agaricus majalis var. ßFries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 205 Pluteus phlebophorus (Ditmar) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 98 (nom actuel) Entoloma majale var. molliusculum (Sowerby) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 267 Pluteus admirabilis var. fuscus Peck (1885) [1884], Annual report of the New York state Museum of natural history, 38, p. 138 Pluteus chrysophaeus var. phlebophorus (Ditmar) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 185 Pluteus nanus var. phlebophorus (Ditmar) P. Karsten (1890) [1889], Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 16, p. 93 Hyporrhodius phlebophorus (Ditmar) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 257 Pluteus chrysophaeus f. gracillimus J.E. Lange (1940), Flora agaricina Danica, 5, p. 98, pl. 198, fig. A References : BK 4 116 ; Bon p. 199 ; CD 888 ; Cetto 536 + 1430 ; Eyssartier et Roux p. 260 Groupe : Plutees Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Pluteaceae Chapeau/Fructification : 15-40-(50) mm de diametre, conique campanule au debut, puis convexe, etale avec l'age et deprime au centre ou legerement umbone. Surface finement ridulee radialement, legerement hygrophane, brun-rouge et plus fonce au centre a l'etat humide, brun-ocre a l'etat sec. Marge presque lisse, aigue, striee par transparence a l'etat humide. Lames/Pores : Libres, d'abord blanchatres, puis progressivement rose sale, larges. Arete finement floconneuse, blanche. Chair : Blanche, mince. Odeur legerement raphanoide, saveur douce, fade. Stipe : 30-60-(80) x 3-8 mm, cylindrique, parfois un peu elargi a la base, d'abord plein, creux avec l'age, elastique, tenace. Surface blanche au debut, passant peu a peu a creme ou jaune pale, recouverte par places de fibrilles longitudinales blanchatre. Habitat : Sur bois degrade ou enfouis, en foret ou a decouvert. Spores : 8,9-8,4 x 5,6-7,1 µm, subspheriques a largement ellipsoidales, lisses, gris-rose. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Ce plutee appartient au groupe assez complexe des plutees ridules (Pluteus nanus, Pluteus satur, etc...) |
Peziza echinospora P. Karsten (1866) |
![]() |
Synonymes : Peziza echinospora P. Karsten (1866), Fungi Fenniae exsiccati, 6, n° 541 (Basionyme) (nom actuel)
Plicaria echinospora (P. Karsten) Rehm (1879), Ascomyceten, 11, n° 507 Aleuria echinospora (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 46 Peziza pustulata ss. Seaver (1915), Mycologia, 7(2), p. 92 Peziza anthracophila Dennis (1960), British Cup Fungi and their Allies, p. 13 Galactinia echinospora (P. Karsten) Svrček & Kubicka (1961), Ceska mykologie, 15(2), p. 74 References : Donad. 30 ; Gr. 109 ; BK 1 41 ; Boud. 279 ; Dennis V ; Marchand 386 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pezizaceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Hymenium brun clair a brun fonce ; spores a fortes verrues ± epineuses. |
Macrocystidia cucumis (Persoon) Josserand (1934) [1933] |
![]() |
Noms francais : Naucorie a odeur de concombre Synonymes : Agaricus cucumis Persoon (1796), Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 1, p. 45 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus fuscipes Sowerby (1802), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 344 (nom. illegit.) Agaricus nigripes Trog (1832), Flora oder botanische zeitung (Regensburg), 15(2), 33, p. 527 (nom. illegit.) Gymnopus cucumis (Persoon) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 162, n° 2541 Agaricus pisciodorus Cesati (1851), in Rabenhorst, Klotzschii herbarum vivum mycologicum, Edn 1, n° 1509 Agaricus piceus Kalchbrenner (1867), Mathematikai es termeszettudomanyi kozlemenyek, vonatkozolag a hazai vizsonyokra, 5, p. 229 Naucoria cucumis (Persoon) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 78 Nolanea nigripes Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 420 Nolanea pisciodora (Cesati) Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 420 Nolanea picea (Kalchbrenner) Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 421 Simocybe cucumis (Persoon) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 419 Agaricus mimicus W.G. Smith (1883), in Cooke, Illustrations of british fungi, 2, n° 192, tab. 129 Hylophila cucumis (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 100 Collybia mimica (W.G. Smith) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 214 Naucoria nigripes (Gillet) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 720 Derminus cucumis (Persoon) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 581 Latzinaea nigripes (Gillet) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 857 Latzinaea pisciodora (Cesati) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 857 Latzinaea picea (Kalchbrenner) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 857 Hyporrhodius nigripes (Gillet) Migula (1912), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 2(2), p. 561 Hyporrhodius piceus (Kalchbrenner) Migula (1912), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 2(2), p. 560 Galera cucumis (Persoon) Bresadola (1931), Iconographia mycologica, 17, tab. 810 Macrocystidia cucumis (Persoon) Josserand (1934) [1933], Bulletin de la Societe mycologique de France, 49(3-4), p. 373 (nom actuel) References : Bon p. 197 ; CD 979 ; Marchand 804 ; Eyssartier et Roux p. 356 Groupe : Entolomes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Macrocystidiaceae Chair : Odeur de mastic, de concombre. Comestibilite : Sans interet |
Inocybe grata Gillet (1876) |
![]() |
Synonymes : Agaricus gratus Weinmann (1836), Hymeno et Gastero-mycetes hucusque in imperio Rossico observatos recensuit, p. 185 (nom. illegit.)
Inocybe grata Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 517 (Basionyme) (nom actuel) References : Cetto 1827 Groupe : Inocybes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Inocybaceae Comestibilite : Toxique Commentaires : Coniferes calcicoles. |
Hysterium angustatum Persoon (1801) |
![]() |
Synonymes : Hysterium angustatum Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 99 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1823) (nom actuel)
Hysterium pulicare var. ß angustatum (Persoon) Fries (1823), Systema mycologicum, 2(2), p. 580 Hysterographium angustatum (Persoon) P. Karsten (1867), Fungi Fenniae exsiccati, 7, n° 663 Hysterium pulicare subsp.* angustatum(Persoon) P. Karsten (1873), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 23, p. 233 Hysterium eucalypti W. Phillips & Harkness (1884), Grevillea, 13(65), p. 23 References : Ellis p. 31 ; Dennis p. 475 Groupe : Pyrenomycetes Classification : Ascomycota / Dothideomycetes / Hysteriales / Hysteriaceae Chapeau/Fructification : Hysteriothece d'environ 1 mm de long, elliptique ou variable, surface noire, ruguleuse et sillonnee longitudinalemnent . Sessile. Habitat : En particulier sur les branches mortes de feuillus, et plus specialement sur Betula, Cornus, Populus, Prunus spinosa, Crataegus, Fagus, Fraxinus, Quercus, Rhododendron, Rubus, Ulex, Ulmus et Viburnum....( souvent non cortique ). Spores : Ascospores 17-24 x 6-7µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Commun. Isole ou gregaire, en croissance serree et pelotonneuse. Tout au long de l'annee ?( in litt., Mars-Mai ). |
Hypoxylon rubiginosum (Persoon) Fries (1849) |
![]() |
Synonymes : Sphaeria atropurpurea Tode (1791), Fungi mecklenburgenses selecti, 2, p. 32, tab. 13, fig. 105 (nom. rej.)
Sphaeria rubiginosa Persoon (1796), Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 1, p. 69 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1823) Sphaeria granulosa Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 11 Gamosphaera atropurpurea (Tode) Dumortier (1822), Commentationes botanicae, p. 90 Discosphaera rubiginosa (Persoon) Dumortier (1822), Commentationes botanicae, p. 91 Sphaeria multiformis var. granulosa (Persoon) Fries (1823), Systema mycologicum, 2(2), p. 334 Stromatosphaeria rubiginosa (Persoon) Greville (1824), Scottish cryptogamic flora, 2, tab. 110 Hypoxylon rubiginosum (Persoon) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 384 (nom actuel) Hypoxylon stereoides Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 384 Hypoxylon botrys Nitschke (1867), Pyrenomycetes germanici, 1, p. 34 Hypoxylon florideum Berkeley & M.A. Curtis (1875), Grevillea, 4(30), p. 50 Hypoxylon calyptra Batista (1950), Boletim da Secretaria de agricultura, industria e comercio do Estado de Pernambuco, 17, p. 61 References : BK 1 342 ; Ellis p. 30 & 140 fig. 609 Groupe : Xylaires Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Xylariales / Hypoxylaceae Chapeau/Fructification : Fructification formee d'une croute + ou -etalee, mince, dans laquelle sont immerges les peritheces noirs de 0,3-0,8 mm. La surface est rouge brique a vineux ou ocre-brun a rouille selon le degre de maturite, noir dans la vieillesse, bosselee-inegale, souvent sillonnee et ponctuee par les ostioles crateriformes ou papilliformes des peritheces. La forme de la fructification depend en grande partie de la forme du substrat ; elle peut-etre constituee de stromata arrondis ou ovales, ou alors, former des surfaces confluentes. Chair : Le stroma est ocre brun. Habitat : Sur bois mort et decortique de divers feuillus, Fraxinus, Acer, Fagus, Malus, Salix, Ulmus. Spores : Largement elliptiques a reniformes, un peu aplaties sur une face, lisses, brun fonce, uniguttulees et pourvues d'une fente germinative peu visible, 10-12 x 4,5-5,5 µm. Asques octospores, spores uniseriees, 120-130 x 5,5-8 µm, J+. Paraphyses filiformes et difficilement visibles. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Tout au long de l'annee. Peu frequent. |
Hypocrea gelatinosa (Tode) Fries (1849) |
![]() |
Synonymes : Sphaeria gelatinosa Tode (1791), Fungi mecklenburgenses selecti, 2, p. 48, fig. 123-124 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1823)
Sphaeria pallida Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 12 Sphaeria luteoumbrina Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 168 Sphaeria gelatinosa var. d umbrinaFries (1823), Systema mycologicum, 2(2), p. 336 Sphaeria gelatinosa var. a pallida (Persoon) Fries (1823), Systema mycologicum, 2(2), p. 336 Creopus gelatinosus (Tode) Link (1833), Handbuch zur Erkennung der natuzbarsten und am haufigsten vorkommenden Gewachse, 3, p. 349 Hypocrea gelatinosa (Tode) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 383 (nom actuel) Hypocrea chlorospora Berkeley & M.A. Curtis (1875), Grevillea, 4(29), p. 14 Hypocrea chromosperma Cooke & Peck (1878) [1876], Annual report of the New York state Museum of natural history, 29, p. 56 Hypocrea viridis Peck (1879) [1878], Annual report of the New York state Museum of natural history, 31, p. 49 Chromocrea gelatinosa (Tode) Seaver (1910), Mycologia, 2(2), p. 58 Trichoderma gelatinosum P. Chaverri & Samuels (2003), Studies in mycology, 48, p. 68 References : BK 1 320 ; Ellis p. 26 fig. 96 ; Cetto 5 p. 649 Groupe : Pyrenomycetes Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Hypocreales / Hypocreaceae Chapeau/Fructification : Globuleuse a pulvinee, 1-3 mm de diametre, jaune pale d'abord, puis devenant vert-jaune par les spores. La surface parait ornee de verrues a cause des ostioles des peritheces. La base est delicatement feutree. Chair : Gelatineuse et quelque peu translucide. Habitat : Sur bois mort, pourri et mouille des branches d'Acer, Betula, Corylus, Fraxinus, Salix etc... Spores : Spheriques a elliptiques, finement verruqueuses, vert fonce, 5,2-6,3 x 3,8-4,5 µm. Asques a 16 spores uniseriees, octospores dans la jeunesse par la reunion des spores 2 a 2, 92-120 x 4-6 µm. J- Comestibilite : Sans interet Commentaires : Cespiteux,en croissance serree. Rare. De Juin a Decembre et meme debut printemps. Remarque : Le genre Creopus se reconnait par ses spores de couleur verte. |
Geastrum striatum de Candolle (1805) |
![]() |
Synonymes : Geastrum striatum de Candolle (1805), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 267 (Basionyme)
Geastrum bryantii Berkeley (1836), The english flora of sir J.E. Smith, fungi, 5(2), p. 300 Geastrum archeri Berkeley (1860), in J.D. Hooker, The botany of the Antarctic voyage III, flora Tasmaniae, 2, p. 264, tab. 183, fig. 9bis Geastrum orientale Hazslinszky (1878), Grevillea, 6(39), p. 108, tab. 98, fig. 9-15 Geastrum bryantii subsp.* kunzeiG. Winter (1883) [1884], Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(1), p. 911 Geastrum coronatum var. bryantii(Berkeley) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 237 Geastrum calyculatum var. kunzei(G. Winter) P. Karsten (1889), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 48, p. 7 Geastrum schmidelii var. bryantii (Berkeley) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 195 References : Cetto 2543 ; Sarasini 108 Groupe : Geastres Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Geastrales / Geastraceae Habitat : Sous coniferes (Cupressus) Comestibilite : Sans interet Commentaires : Dans la vetuste ou en sechant, l'endoperidium de Geastrum striatum s'aplatit, un peu a la maniere d'un "pakol" (beret afghan) |
Entoloma sericellum (Fries) P. Kummer (1871) |
![]() |
Noms francais : Entolome blanc soyeux Synonymes : Agaricus inodorus Bulliard (1791), Herbier de la France, 11, tab. 524, fig. 2 Agaricus carneoalbus Withering (1796), An arrangement of British plants, Edn 3, 4, p. 170 Agaricus sericeus var. ß sericellus Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 145 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus sericellus (Fries) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 196 Agaricus molluscus Lasch (1828), Linnaea, Ein journal fur die botanik, 3, p. 398 Agaricus floccosus Lasch (1829), Linnaea, Ein journal fur die botanik, 4, p. 537 (nom. illegit.) Entoloma sericellum (Fries) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 97 (nom actuel) Agaricus leucocarneus Secretan ex Fries (1874), Hymenomycetes europaei sive epicriseos systematis mycologici, p. 200 Clitopilus carneoalbus (Withering) Gillet (1875), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 409 Agaricus sericellus var. lutescensFries (1875), Icones selectae hymenomycetum nondum delineatorum, 1(10), p. 106, tab. 95, fig. 3 Entoloma sericellum var. lutescens(Fries) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 265 Eccilia carneoalba (Withering) Quelet (1879), Bulletin de la Societe botanique de France, 26, p. 49 Rhodophyllus sericellus (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 61 Rhodophyllus carneoalbus (Withering) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 62 Hyporrhodius sericellus (Fries) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 616 Leptonia sericella (Fries) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 78 ('sericellum') Orcella carneoalba (Withering) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 863 Hyporrhodius carneoalbus (Withering) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 257 Entoloma sericellum var. decurrens Boudier (1905) [1905-10], Icones mycologicae, tome 1, tab. 94 Leptonia sericella var. decurrens (Boudier) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 347 Leptonia sericella var. lutescens (Fries) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 347 Eccilia sericella (Fries) Singer (1947), Collectanea botanica a Barcinonensi botanica Instituto, 1(3), p. 218 Rhodophyllus kervernii ss. Kuhner & Romagnesi (1953), Flore analytique des champignons superieurs, p. 181 Alboleptonia sericella var. lutescens (Fries) Largent & R.G. Benedict (1970), Mycologia, 62(3), p. 448 Alboleptonia sericella (Fries) Largent & R.G. Benedict (1970), Mycologia, 62(3), p. 446 References : BK 4 101 ; CD 959-340, 109 ; Bon p. 189 ; Eyssartier et Roux p. 628, 648 4eme edition ; FE 5 p. 415 Groupe : Entolomes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Entolomataceae Comestibilite : Sans interet |
Diatrype bullata (Hoffmann) Fries (1849) |
![]() |
Noms francais : Diatrype en bulle Synonymes : Sphaeria tuberculosa Lightfoot (1777), Flora scotica, 2, p. 1113 (nom. illegit.) Lycoperdon nigrum Hudson (1778), Flora Anglica, Edn 2, p. 644 Sphaeria bullata Hoffmann (1787), Vegetabilia cryptogama, 1, p. 5, tab. 2, fig. 1 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1823) Sphaeria depressa Bolton (1789), An history of fungusses growing about Halifax, 3, p. 122, tab. 122, fig. 1 Sphaeria placenta Tode (1791), Fungi mecklenburgenses selecti, 2, p. 26, tab. 12, fig. 97 (nom. illegit.) Hypoxylon bullatum (Hoffmann) Westendorp (1839) [1838], Annales de la Societe des sciences medicales et naturelles de Bruxelles, 1838, p. 71 Diatrype bullata (Hoffmann) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 385 (nom actuel) Diatrype macounii Ellis & Everhart (1890), Proceedings of the Academy of natural sciences of Philadelphia, 42, p. 224 Valsa macounii (Ellis & Everhart) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 540 Valsa bullata(Hoffmann) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 539 References : BK 1 356 ; Cetto 5 2137 Groupe : Pyrenomycetes Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Xylariales / Diatrypaceae Chapeau/Fructification : Peritheces 0,2-0,4 mm de diametre, noirs, disposes en une seule couche dans un stroma superficiel brun-noir et blanchatre a l'interieur. Le stroma pulvine dechire l'ecorce et apparait plus ou moins arrondi a polygonal. La surface est ridee, ruguleuse et irregulierement ponctuee par les ostioles a peine proeminents des peritheces. Habitat : Sur branches mortes et cortiquees de Salix et Alnus, egalement de Populus. Spores : Allantoides, presque hyalines a faiblement brunes, lisses, biguttulees, 5-7,5 x 1,5-2 µm. Asques octospores, spores irregulierement biseriees, 40-50 x 5-6 µm, avec un anneau apical peu net. J-. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole, serre ou reuni a d'autres. Peu frequent. De l'hiver jusqu'au printemps. |
Cortinarius elatior Fries (1838) [1836-38] |
![]() |
Noms francais : Cortinaire eleve ; Cortinaire a long pied Synonymes : Agaricus elatus Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 332 (nom. illegit.) Gymnopus elatus Zawadski (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 163, n° 2556 Cortinarius elatior Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 274 (Basionyme) (nom actuel) Agaricus livido-ochraceus Berkeley (1836), The english flora of sir J.E. Smith, fungi, 5(2), p. 89 Cortinarius livido-ochraceus (Berkeley) Berkeley (1860), Outlines of british fungology, p. 186 Myxacium elatius (Fries) Wunsche (1877), Die pilze. Eeine anleitung zur kenntniss derselben, p. 128 Gomphos livido-ochraceus (Berkeley) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 854 Gomphos elatior (Fries) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 853 Myxacium livido-ochraceum (Berkeley) Ricken (1911), Die Blatterpilze, p. 127 Cortinarius elatus (Zawadski) Saccardo (1916), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(15), p. 605 References : Bon p. 203 ; BK 5 281 ; CD 1204 ; Marchand 755 ; Eyssartier et Roux p. 720, 722 Groupe : Cortinaires Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Cortinariaceae Chapeau/Fructification : 5-15 cm, visqueux, variable de couleur du brun rougeatre ou olivatre au beige ochrace, a marge ridee cannelee. Lames/Pores : Beige puis brunes, ridees. Arete floconneuse puis pale. Chair : Blanchatre. Stipe : 5-20 cm, fusiforme, blanchatre ou gris violace, visqueux, strie au sommet, avec odeur de miel en grattant a la base. Habitat : Sous Fagus. Spores : 11-18 x 6-9 µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Proche de Cortinarius stillatitius, qui pousse sous coniferes, et de Cortinarius mucifluoides, plus petit, avec un stipe peu strie au sommet et des lames non ridees. |
Conocybe subovalis Kuhner ex Kuhner & Watling (1980) |
![]() |
Noms francais : Conocybe a bulbe margine Synonymes : Agaricus campanulatus ss. Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 205 Agaricus ovalis Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 293 Galera ovalis (Fries) Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 554 Galerula ovalis (Fries) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 443 Galera tenera var. ovalis(Fries) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 115 Derminus ovalis (Fries) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 241 Conocybe tenera var. subovalis Kuhner (1935), Encyclopedie mycologique, 7, p. 69 (nom. inval.) Galera tenera ss. J.E. Lange (1939), Flora agaricina Danica, 4, p. 34, pl. 129, fig. H Conocybe subovalis Kuhner ex Kuhner & Watling (1980), Notes from the royal botanic Garden, Edinburgh, 38(2), p. 340 (Basionyme) References : Bon p. 261 ; BK 5 393 ; Eyssartier et Roux p. 660 Groupe : Bolbities/Conocybes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Bolbitiaceae Comestibilite : Toxique Commentaires : Odeur faible de polypore. |
Bolbitius variicolor G.F. Atkinson (1900) |
![]() |
Noms francais : Bolbitie olivacee ; Bolbitie multicolore Synonymes : Bolbitius rivulosus Berkeley & Broome (1879), The annals and magazine of natural history, series 5, 3, p. 207 Bolbitius variicolor G.F. Atkinson (1900), Studies of American fungi, mushrooms edibles, poisonous ..., p. 164, fig. 158 (Basionyme) (nom actuel) Pluteolus glutinosus Clements (1901), Botanical survey of Nebraska, 5, p. 10 Pluteolus parvulus Murrill (1912), Mycologia, 4(5), p. 246 Mycena variicolor (G.F. Atkinson) Murrill (1917), North American flora, 10(3), p. 191 Bolbitius vitellinus var. variicolor(G.F. Atkinson) Krieglsteiner (1991), Beitrage zur kenntnis der pilze mitteleuropas, 7, p. 62 References : CD 1309 ; Eyssartier et Roux p. 662 Groupe : Bolbities/Conocybes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Bolbitiaceae Chapeau/Fructification : 2-8 cm, tres visqueux, chagrine a reticule au disque brun vineux olivace au centre a ocre jaune assez vif a la marge qui est stRiee. Lames/Pores : etroites, sublibres, creme puis ocre rouille. Arete givree. Chair : mince Stipe : 2-10 x 0,2-0,7 cm, poudre de blanc sur fond jaune citron, creux et assez fragile. Habitat : Sur debris organiques fragments de bois ou dans des endroits enrichis en azote, parfois sur fumier. Spores : 11-14 X 6-8,5 µm, ellipsoides avec un pore germinatif tres net. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Rare. |
Arrhenia spathulata (Fries) Redhead (1984) |
![]() |
Noms francais : Leptoglosse en forme de spatule Synonymes : Agaricus foliolum Afzelius (1785), De vegetabilibus suecanis observationes et experimenta, p. 17 Agaricus muscigenus Bulliard (1785), Herbier de la France, 6, tab. 288 (indisponible) Helvella dimidiata Bulliard (1791), Herbier de la France, 11, tab. 498, fig. 1 Merulius dimidiatus (Bulliard) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1431 Merulius muscigenus (Bulliard) Withering (1792), A botanical arrangement of British plants, Edn 2, 3, p. 283 Helvella verticalis Vahl (1792), Skr. Naturhist.-Selsk., 2(1), p. 26 ('Elvela') Peziza inaequilatera Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 421 Merulius retirugus Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 370 ('retrirugus ') (nom. illegit.) Cantharellus muscigenus (Bulliard) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 323 Corniola muscigena (Bulliard) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 637 Cyphella muscicola var. ß inaequilatera (Schumacher) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 202 Merulius serotinus Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 22 Cantharellus spathulatus Fries (1828), Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 1, p. 53 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1828) Leptoglossum muscigenum (Bulliard) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 242 Dictyolus muscigenus (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 140 Dictyolus spathulatus (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 140 Merulius spathulatus (Fries) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 862 Leptoglossum spathulatum (Fries) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 201 Leptotus muscigenus (Bulliard) Maire (1933), Treballs del Museu nacional de ciencies naturals de Barcelona, serie botanica, 15(2), p. 52 Leptotus queletii Pilat & Svrček (1953), Ceska mykologie, 7(1), p. 12 Leptoglossum queletii (Pilat & Svrček) Corner (1966), A monograph of Cantharelloid fungi: Annals of botany memoirs, 2, p. 146 Arrhenia muscigena (Bulliard) Honrubia & Folgado (1984), International journal of mycology and lichenology, 1(3), p. 357 Arrhenia spathulata (Fries) Redhead (1984), Canadian journal of botany, 62(5), p. 876 (nom actuel) References : CD 167-192, 99 ; Bon p. 125 ; Eyssartier et Roux p. 946, 976 4eme edition ; Guinberteau p. 44 ; BK 3 n° 139 p. 142 Groupe : Omphales Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Hygrophoraceae Chapeau/Fructification : Chapeau 8-20 mm, en forme de spatule ou d'entonnoir, a bord tres lobe, brun beige, fonce a l'etat humide, gris blanchatre en sechant. Lames/Pores : Lames decurrentes, reduites a des veines tres anstomosees, concolores au chapeau. Chair : Chair blanche a gris-brun, membraneuse,tres mince. Stipe : Pied lateral en general, rudimentaire, 1-4 mm de long, conique, finement feutre, concolore. Habitat : Sur mousses vivantes. Du printemps a l'automne. Repandu. Spores : Spores elliptiques ou guttuliformes, lisses, hyalines, 7-9,5 x 3,5-5 µm, I-. Sporee blanche. Basides tetrasporiques, non bouclees 30-35 x 4-8 µm. Pas de cystides. Presence de conidies hyalines, pourvues d'appendices, en paquets dans la cuticule. Comestibilite : Sans interet |
Adelphella babingtonii (Berkeley & Broome) Pfister, Matočec & I. Kušan (2009) [2008] |
![]() |
Synonymes : Peziza babingtonii Berkeley & Broome (1851), The annals and magazine of natural history, series 2, 7, p. 179 (basionyme)
Psilopezia babingtonii (Berkeley & Broome) Berkeley (1860), Outlines of british fungology, p. 373 Peziza depressa W. Phillips (1879), in Cooke, Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 6, p. 233, tab. 110, fig. 392 (nom. illegit.) Humaria depressa Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 145 Mollisia depressa (Saccardo) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 205 Rhizina babingtonii (Berkeley & Broome) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 455 Pachyella depressa (Saccardo) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 51 Pachyella babingtonii (Berkeley & Broome) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 51 Adelphella babingtonii (Berkeley & Broome) Pfister, Matočec & I. Kušan (2009) [2008], Mycologia Montenegrina, 11, p. 14 (nom actuel) References : BK 1 56 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pezizaceae Chapeau/Fructification : Coussins gelatineux bruns sur sous-couche plus claire, comme une gelee de fruits. Habitat : Sur bois mort, cones, feuilles ou autres debris vegetaux humides trempant dans l'eau des ruisseaux. Printemps-automne. Peu frequent, mais fidele a sa station. Comestibilite : Sans interet |
Xylodon radula (Fries) Ţura, Zmitrovich, Wasser & Spirin (2011) |
![]() |
Synonymes : Hydnum radula Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 271 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Sistotrema radula (Fries) Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 195 Radulum orbiculare Fries (1825), Systema orbis vegetabilis, p. 81 Radulum epileucum Berkeley & Broome (1875), The annals and magazine of natural history, series 4, 15, p. 32 Radulum corallinum Berkeley & Broome (1875), The annals and magazine of natural history, series 4, 15, p. 32 Radulum radula (Fries) Gillet (1877), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 733 Radulum orbiculare var. junquillinum Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 199 Hyphoderma radula (Fries) Donk (1957), Fungus, Officieel orgaan van de nederlandsche mycologische vereniging, 27(1-4), p. 15 Radulum quercinum var. epileucum(Berkeley & Broome) Rick (1959), Iheringia, serie botanica, 5, p. 179 Basidioradulum radula (Fries) Nobles (1967), Mycologia, 59(2), p. 192 Xylodon radula (Fries) Ţura, Zmitrovich, Wasser & Spirin (2011), Biodiversity of the Heterobasidiomycetes and non-gilled Hymenomycetes (former Aphyllophorales) of Israel, p. 219 (nom actuel) References : BK 2 128 ; BG p. 404 Groupe : Croutes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Hymenochaetales / Schizoporaceae Chapeau/Fructification : Entierement resupinee. Surface hymeniale irregulierement bosselee-verruqueuse. Dents irregulieres, obtuses jusqu'a 5mm de longueur et de 1mm de largeur ornee de dents subulees, cylindriques ou plates, ocre-jaune. Marge limitee ou faiblement fimbriee. Chair : Consistance ceracee tendre a letat frais, dure et cornee a l'etat sec. Habitat : Sur branches et troncs morts cortiques surtout de feuillus, et plus particulierement de Prunus avium, Alnus incana. Rarement sur coniferes sauf Abies alba. Spores : Cylindriques faiblement allantoides, lisses, hyalines, 8,5-10 x 3-3,5 µm. Basides cylindriques a clavees, tetrasporiques, bouclees. Leptocystides sinueuses a moniliformes, parois minces. Hyphes larges, cloisonnees et bouclees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Repandu. Toute l'annee. |
Postia ptychogaster (F. Ludwig) Vesterholt (1996) |
![]() |
Noms francais : Polypore en coussinet ; Polypore fuligineux Synonymes : Auricularia pulverulenta Sowerby (1799), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 214 Trichoderma fuliginoides Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 231 Strongylium fuliginoides (Persoon) Ditmar (1809), Neues journal fur die botanik, 3(3), p. 55, tab. 2, fig. 1 Arongylium fuliginoides (Persoon) Link (1809), Magazin der Gesellschaft naturforschender freunde zu Berlin, 3, p. 24 Reticularia fuliginoides (Persoon) Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 862 Ptychogaster albus Corda (1838), Icones fungorum hucusque cognitorum, 2, p. 24, tab. 12, fig. 90 Institale effusa Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 447 Polyporus ptychogaster F. Ludwig (1880), Zeitschrift fur die gesamten Naturwissenschaften, 3, p. 424 (Basionyme) Ceriomyces richonii Saccardo (1888), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 6, p. 388 Ceriomyces albus (Corda) Saccardo (1888), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 6, p. 388 Oligoporus ustilaginoides Brefeld (1889), Untersuchungen aus dem gesammtgebiete der mykologie, 8, p. 126 Leptoporus ptychogaster (F. Ludwig) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des Hymenomycetes, p. 84 Tyromyces ptychogaster (F. Ludwig) Donk (1933), Revision der Niederlandischen Homobasidiomycetes, 2, p. 153 Ptychogaster flavescens Falck & O. Falck (1937), Hausschwammforschungen, 12, p. (??) Oligoporus ptychogaster (F. Ludwig) Falck & O. Falck (1937), Hausschwammforschungen, 12, p. 41 Ptychogaster fuliginoides (Persoon) Donk (1972), Proceedings of the koninklijke nederlandse Akademie Van Wetenschappen, section C, biological and medical sciences, 75(3), p. 170 Postia ptychogaster (F. Ludwig) Vesterholt (1996), in Knudsen & Hansen, Nordic journal of botany, 16(2), p. 213 (nom actuel) Ptychogaster pulverulentus (Sowerby) Stalpers (2000), Karstenia, 40(1-2), p. 171 References : FE 10 Groupe : Polypores Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Polyporales / Dacryobolaceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Ptychogaster albus est son anamorphe qui ressemble a une boule de poils blancs. |
Panaeolus fimicola (Persoon) Quelet (1872) |
![]() |
Noms francais : Paneole des pelouses Synonymes : Agaricus varius Bolton (1788), An history of fungusses growing about Halifax, 2, p. 66, tab. 66, fig. 1 (nom. illegit.) Agaricus variegatus J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1424 (nom. illegit.) Agaricus fimicola Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 412 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Prunulus varius Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 631 Coprinus fimicola (Persoon) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 168, n° 2696 Coprinus varius (Gray) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 169, n° 2699 Agaricus callosus var. c varius (Gray) Weinmann (1836), Hymeno et Gastero-mycetes hucusque in imperio Rossico observatos recensuit, p. 257 Coprinarius fimicola (Persoon) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 69 Panaeolus fimicola (Persoon) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 257(239) (nom actuel) Panaeolus varius (Gray) Saccardo (1916), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(15), p. 879 References : Bon p. 265 ; CD 1339 ; Eyssartier et Roux p. 912 ; Guinberteau p. 83 Groupe : Coprins/Paneoles/Psathyrelles Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Incertae sedis Comestibilite : Toxique |
Ophiocordyceps gracilis (Greville) G.H. Sung, J.M. Sung, Hywel-Jones & Spatafora (2007) |
![]() |
Noms francais : Cordyceps grele Synonymes : Xylaria gracilis Greville (1824) [1823], Scottish cryptogamic flora, 2, tab. 86 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1832)(index) Sphaeria gracilis (Greville) Berkeley (1836), The english flora of sir J.E. Smith, fungi, 5(2), p. 233 Cordyceps gracilis (Greville) Durieu & Montagne (1846) [1846-49], Exploration scientifique de l'Algerie, Flore d'Algerie, 1, p. 449, tab. 25, fig. 2 Torrubia gracilis (Greville) Tulasne & C. Tulasne (1865), Selecta fungorum carpologia, 3, p. 15 Cordyceps entomorrhiza var. gracilis (Greville) Cooke (1884), Grevillea, 12(64), p. 102 Cordyceps mawleyi Westwood (1891), The Gardener's chronicle and agricultural gazette, serie 3, 9, p. 553, fig. 115 Isaria dubia Delacroix (1893), Bulletin de la Societe mycologique de France, 9(4), p. 264 Paraisaria dubia (Delacroix) Samson & B.L. Brady (1983), Transactions of the British mycological Society, 81(2), p. 285 Ophiocordyceps gracilis (Greville) G.H. Sung, J.M. Sung, Hywel-Jones & Spatafora (2007), Studies in mycology, 57, p. 43 (nom actuel) References : BK 1 310 ; Dennis 255 Groupe : Clavaires Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Hypocreales / Ophiocordycipitaceae Chapeau/Fructification : Ascome de 3-5 cm de hauteur,forme d'un capitule fertile et d'un pied distinct. Lames/Pores : Capitule 2-10 x 2,5-6 cm,oblong a ovale,brun-orange a ochrace,parfois sillonne et ponctue de fonce par les ostioles des peritheces qui sont entierement immerges,etroits,0,5-0,8 x 0,2-0,4 mm. Stipe : 2-9 x 1-5 mm finement squamuleux,creme paille chrome fonce a brun orange pale blanchatre,plus fonce a la base,naissant directement de la chenille morte a deterrer delicatement. Habitat : Parasite : Souvent sur chenille Lepidotera, sur larve d'Hepialus lupilinus. Spores : Cylindriques,lisses,hyalines,se fragmentant en spores secondaires de 5-8 x 1-2µm.Asques a 8 spores,se fragmentant en nombreuses spores secondaires,inamyloides,jusqu'a 300 x 5µm. Paraphyses absentes. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Sur chenille morte et enterree de papillon.( Spicaria dubia est le stade imparfait). Rare. Periode : du printemps a l'automne. |
Nectria cinnabarina (Tode) Fries (1849) |
![]() |
Noms francais : Nectrie couleur de cinabre Synonymes : Tremella purpurea Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1158 Helvella purpurea (Linnaeus) Schreber (1771), Spicilegium florae lipsicae, p. 112 ('Elvela ') Sphaeria tremelloides Weigel (1772), Observationes botanicae, p. 46, tab. 3, fig. 1 (nom. illegit.) Lichen agaricus caespitosus O.F. Muller (1780), Flora danica, 14, p. tab. 840, fig. 2 (nom. inval.) Sphaeria miniata Bolton (1789), An history of fungusses growing about Halifax, 3, p. 127, tab. 127, fig. 1 Sphaeria purpurea (Linnaeus) Schrank (1789), Baiersche flora, 2, p. 505 (nom. illegit.) Tubercularia vulgaris var. subsessilis Tode (1790), Fungi mecklenburgenses selecti, 1, p. 18, tab. 4, fig. 30 Tubercularia vulgaris Tode (1790), Fungi mecklenburgenses selecti, 1, p. 18 Tremella nigricans Bulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 455, fig. 1 (nom. illegit.) Sphaeria cinnabarina Tode (1791), Fungi mecklenburgenses selecti, 2, p. 9, tab. 9, fig. 68 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1823) Tubercularia nigricans (Bulliard) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1482 Sphaeria fragiformis Withering (1792), A botanical arrangement of British plants, Edn 2, 3, p. 473 (nom. illegit.) Sphaeria decolorans Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 83 Tubercularia discoidea Persoon (1796), Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 1, p. 79 Clavaria coccinea Sowerby (1800), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 294 Tubercularia confluens Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 113 Tubercularia castaneae Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 114 Tubercularia granulata Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 113 Tubercularia pruni Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 183 Tubercularia pseudacaciae Rebentisch (1804), Prodomus florae neomarchicae, p. 363 Tubercularia sarmentorum Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 208 Sphaeria pezizoidea var. a rubrofusca de Candolle (1815), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 6, p. 125 Tubercularia menispermi Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 208 Tubercularia nigrescens Saint-Amans (1821), Flore agenaise, p. 615 Ephedrosphaera decolorans (Persoon) Dumortier (1822), Commentationes botanicae, p. 90 Helotium coccineum (Sowerby) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 346 Cucurbitaria decolorans (Persoon) Greville (1824), Flora edinensis, p. 359 Cucurbitaria cinnabarina (Tode) Greville (1825) [1824], Scottish cryptogamic flora, 3, tab. 135 Tubercularia vulgaris var. confluensChevallier (1826), Flore generale des environs de Paris, 1, p. 100 Tubercularia expallens Fries (1832), Systema mycologicum, 3(2), index alphabeticus, p. 197 Tubercularia vulgaris var. sarmentorum (Fries) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 238 Hypoxylon cinnabarinum (Tode) Westendorp (1839) [1838], Annales de la Societe des sciences medicales et naturelles de Bruxelles, 1838, p. 71 Nectria cinnabarina (Tode) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 388 (nom actuel) Knyaria granulata (Persoon) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 856 Knyaria expallens (Fries) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 856 Knyaria menispermi (Fries) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 856 Knyaria nigricans (Link) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 856 Knyaria vulgaris (Tode) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 856 Knyaria confluens (Persoon) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 856 Knyaria sarmentorum (Fries) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 856 Knyaria purpurea (Linnaeus) Pound & Clements (1897), Minnesota botanical studies, 1(9), p. 732 Cucurbitaria purpurea (Linnaeus) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 462 Nectria purpurea (Linnaeus) Seaver (1907), The journal of mycology, 13(2), p. 51 Creonectria purpurea (Linnaeus) Seaver (1909), Mycologia, 1(5), p. 184 References : Bon p. 335 ; CD 3 Groupe : Pyrenomycetes Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Hypocreales / Nectriaceae Chapeau/Fructification : Forme globuleuse irreguliere de couleur rouge vif (ou rouge cinabre), x1-1,5mm, sorte de pustule granuleuse coriace, gregaire (s'agglomerant en petites colonies ou grappes). Habitat : Sur branches mortes de feuillus, generalement en grand nombre, durant toute l'annee. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Visible tout au long de l'annee, sur bois. L'anamorphe en coussinet de couleur rose pale et brievement a longuement stipite est souvent appele Tubercularia vulgaris. |
Merismodes anomala (Persoon) Singer (1975) |
![]() |
Synonymes : Peziza anomala Persoon (1795), in Usteri, Annalen der botanik, 15, p. 29 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza rugosa Sowerby (1802), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 369, fig. 3 Peziza anomala var. a vulgaris Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 326 Peziza stipata Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 270 Trichia faginea Johnston (1831), A flora of Berwick-upon-tweed, 2, p. 191 Cyphella hoffmannii Tulasne & C. Tulasne (1861), Selecta fungorum carpologia, 1, p. 136 Cyphella anomala (Persoon) P. Karsten (1866), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 8, p. 202 Tapesia anomala (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 300 Solenia anomala (Persoon) Fuckel (1871) [1871-72], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 25-26, p. 290 Solenia exigua Saccardo (1878), Michelia, 1(2), p. 117 Lachnea anomala (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 90 Solenia ochracea subsp.* anomala(Persoon) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 22 Solenia amoena Oudemans (1888), Nederlandsch kruidkundig archief, serie 2, 5(2), p. 160 Henningsomyces anomalus (Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 483 Henningsomyces exiguus (Saccardo) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 483 Henningsomyces amoenus (Oudemans) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 483 Solenia anomaloides Peck (1898), Bulletin of the Torrey botanical Club, 25(6), p. 326 Cyphellopsis anomala (Persoon) Donk (1931), Mededeelingen van de Nederlandsche mycologische vereeniging, 18-20, p. 128 Lachnella anomala (Persoon) G. Cunningham (1963), New Zealand Department of scientific and industrial research. Plant diseases division. Bulletin, 145, p. 309 Merismodes anomala (Persoon) Singer (1975), The Agaricales in modern taxonomy, Edn 3, p. 665 ('anomalus ') References : BK 2 224 Groupe : Collybies Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Niaceae Chapeau/Fructification : Fructification cyphelloide en forme de coupe sessile de 0,2-0,5 mm de diametre fixee sur un subiculum. Hymenium lisse, creme a ocrace. Face externe feutree par la presence de poils bruns apprimes et denses. Marge creme, floconneuse fimbriee par la presence de poils emergents. Lames/Pores : Pas de lames. Hymenium tapissant l'interieur de la coupe. Chair : Tres reduite. Consistance molle sur le frais, dure et cornee a l'etat sec. Stipe : Subnul Habitat : Sur bois mort de feuillus, plus frequent sur Corylus, rarement sur Picea. Spores : Elliptiques, amygdaliformes, lisses, hyalines, plus ou moins finement guttulees, 8-9,5 x 3,7 4,5-(5) µm. Basides clavees, tetrasporiques, bouclees. Pas de cystides. Systeme monomitique : Hyphes a paroi mince, cloisonnees, non bouclees,larges de 1 a 2 µm. Poils bruns, a paroi epaisse, incrustes dans la partie superieure, larges de 2-4 µm, elargis au sommet, env. 150 µm de long. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Les genres en "odes" sont du feminin, souvent nomme a tort Merismodes anomalus. |
Lepiota magnispora Murrill (1912) |
![]() |
Synonymes : Agaricus metulaesporus Berkeley & Broome (1870) [1871], The journal of the linnean Society, botany, 11(56), p. 512
Lepiota clypeolaria var. pantherinaGillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 62 Lepiota clypeolaria var. campanettaBarla (1886), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(3), p. 116 Lepiota metulaespora (Berkeley & Broome) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 38 ('metulispora') Mastocephalus metulaesporus (Berkeley & Broome) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 860 Lepiota magnispora Murrill (1912), Mycologia, 4(5), p. 237 (Basionyme) (nom actuel) Lepiota ventriosospora D.A. Reid (1958), Transactions of the British mycological Society, 41(4), p. 427 Lepiota clypeolaria var. metulaespora (Berkeley & Broome) Babos (1961), Annales historico-naturales Musei nationalis hungarici, 53, p. 198 (nom. inval.) Lepiota clypeolaria f. umbrinosquamosa Hongo (1970), Memoirs of the Faculty of liberal arts and education, Shiga University natural science, 20, p. 51 Lepiota ventriosospora var. umbrinosquamosa(Hongo) Bon (1993), Documents mycologiques, 22(88), p. 29 References : Bon p. 285 ; CD 672-282 ; Eyssartier et Roux p. 328, 342 4eme edition Groupe : Lepiotes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Agaricaceae Spores : 15-20 x 4-6µm Tres grandes, Fusoides Comestibilite : Toxique |
Inocybe petiginosa (Fries) Gillet (1876) |
![]() |
Noms francais : Inocybe a chapeau zone ; Inocybe calleux Synonymes : Agaricus rufipes Persoon (1798), Icones et descriptiones fungorum minus cognitorum, 1, p. 4, tab. 1, fig. 5 Agaricus petiginosus Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 128 ('petigosus') (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus polius Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 160 (nom. illegit.) Hebeloma petiginosum (Fries) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 80 Inocybe petiginosa (Fries) Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 521 (nom actuel) Derminus petiginosus (Fries) Migula (1912), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 2(2), p. 440 Astrosporina petiginosa (Fries) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 213 References : Bon p. 243 ; BK 5 87 ; CD 1076 ; Cetto 1422 ; Eyssartier et Roux p. 884 914. LP 662 Groupe : Inocybes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Inocybaceae Chapeau/Fructification : Chapeau ne depassant guere 10 mm, conique puis aplani mamelonne. Surface presque lisse, mate, gris brun avec des zones concentriques plus foncees dans la jeunesse. Zone marginale recouverte d'un voile blanchatre fibrilleux. Marge aigue longtemps appendiculee. Lames/Pores : Lames jaune moutarde clair puis brun jaune, adnees echancrees Chair : Chair ochracee plus foncee dans le pied. Odeur legerement spermatique. Saveur astringente. Stipe : Pied 15-30 x 1-2 mm, cylindrique, plein puis fistuleux, elastique, entierement pruineux, brun rose dans la jeunesse grisonnant dans la vieillesse. Habitat : En groupes sous feuillus sous hetre ou chene. Spores : Spores 6-8 x 4,5-5,5 µm, plus ou moins oblongues, finement noduleuses, ornees de 7-11 bosses obtuses. Sporee ocre rougeatre. Basides clavees, tetrasporiques, bouclees. PLeuro et cheilocystides fusiformes a lageniformes a base arrondie, a paroi epaisse, muriquees, 36-77 x 11-17 µm. Caulocystides presentes. Comestibilite : Toxique |
Helvella solitaria P. Karsten (1871) |
![]() |
Synonymes : Peziza solitaria P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 111 (nom. illegit.)
Helvella solitaria P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 37 (Basionyme) (nom actuel) Cyathipodia platyspora Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 39 Macropodia platypodia (Boudier) B.O. Dodge (1914), Transactions of the Wisconsin Academy of sciences, arts and letters, 17(2), p. 1041 Helvella scrobiculata Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 891 Acetabula murina Zeller (1927), Mycologia, 19(3), p. 139 Paxina platypodia (Boudier) Seaver (1928), The North American cup-fungi (operculates), p. 203 References : BK 1 18 Groupe : Helvelles/Morilles Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Helvellaceae Comestibilite : Toxique |
Hebeloma laterinum (Batsch) Vesterholt (2005) |
![]() |
Noms francais : Hebelome cacaote, Tante a Nanon Synonymes : Agaricus laterinus Batsch (1789), Elenchus fungorum, continuatio secunda, p. 29, tab. 33, fig. 195 (Basionyme) Agaricus senescens Batsch (1789), Elenchus fungorum, continuatio secunda, p. 35, tab. 34, fig. 197 (nom. illegit.) Hebeloma senescens Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 799 Hebeloma sinuosum ss. Konrad (1923), Bulletin trimestriel de la Societe mycologique de France, 39(1), p. 38 Hebeloma birrus ss. Bresadola (1930), Iconographia mycologica, 15, tab. 709 ('birrum ') Hebeloma sinapizans ss. J.E. Lange (1938), Flora agaricina Danica, 3, p. 94, pl. 119, fig. D Hebelomatis edurum (Metrod) Locquin (1979) [1977], Flore mycologique: Mycological flora, Vol. III -IV Cortinariales -A, p. 146 (nom. inval.) Hebeloma edurum Metrod ex Bon (1985), Documents mycologiques, 16(61), p. 16 Hebeloma laterinum (Batsch) Vesterholt (2005), Fungi of Northern Europe, 3, p. 106 (nom actuel) References : Bon p. 229 ; CD 1006 ; Eyssartier et Roux p. 862 Groupe : Hebelomes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Hymenogastraceae Comestibilite : Toxique Commentaires : Odeur chocolatee et fruitee. Saveur amarescente. |
Gymnopus ocior (Persoon) Antonin & Noordeloos (1997) |
![]() |
Noms francais : Collybie ambree Synonymes : Agaricus dryophilus var. ß funicularis Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 125 Agaricus ocior Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 151 (Basionyme) Agaricus succineus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 91 (nom. illegit.) Collybia succinea Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 237(217) Collybia luteifolia Gillet (1875), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 328 Collybia extuberans var. succinea(Quelet) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 226 Agaricus luteifolius (Gillet) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 23 (nom. illegit.) Marasmius funicularis (Fries) P. Karsten (1893), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 9(1), p. 3 Chamaeceras funicularis (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 456 Collybia dryophila var. funicularis (Fries) W.G. Smith (1908), Synopsis of the British Basidiomycetes, p. 65 Collybia bohemica Velenovský (1920), Ceske houby, 2, p. 340 Marasmius dryophilus var. funicularis (Fries) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 524 Collybia dryophila subsp.* funicularis(Fries) Konrad (1927), Bulletin de la Societe mycologique de France, 43(2), p. 176 Collybia petrakii Hruby (1930), Hedwigia, 70, p. 252 Collybia robiniae Velenovský (1939), Novitates mycologicae, p. 83 Collybia funicularis (Fries) Konrad & Maublanc (1949) [1948], Encyclopedie mycologique, 14, p. 281 Collybia ocior (Persoon) Vilgalys & O.K. Miller (1987), Transactions of the British mycological Society, 88(4), p. 467 Gymnopus ocior (Persoon) Antonin & Noordeloos (1997), Mycotaxon, 63, p. 365 (nom actuel) References : BK 3 200 ; CD 524 ; Eyssartier et Roux p. 432 Groupe : Collybies Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Omphalotaceae Comestibilite : Sans interet |
Gomphus clavatus (Persoon) Gray (1821) |
![]() |
Noms francais : Chanterelle violette Synonymes : Helvella purpurascens Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 109, tab. 276 ('Elvela') Helvella carnea Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 106, tab. 164, ('Elvela') Clavaria elveloides Wulfen (1781), in Jacquin, Miscellanea austriaca, 2, p. 99, tab. 12, fig. 3 Agaricus purpurascens (Schaeffer) Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 93 (nom. illegit.) Clavaria truncata Schmidel (1793), Icones plantarum et analyses partium, Edn 2, Manipulus 1, p. 237, tab. 60 Merulius clavatus Persoon (1795), in Usteri, Annalen der botanik, 15, p. 21 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Merulius violaceus Persoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 28 (nom. illegit.) Merulius umbrinus Persoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 30 (nom. illegit.) Merulius purpurascens (Schaeffer) Persoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 29 Merulius carneus (Schaeffer) Persoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 29 Merulius clavatus var. a violaceus Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 498 Merulius clavatus var. ß spadiceusPersoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 498 Cantharellus clavatus (Persoon) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 322 Gomphus clavatus (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 638 (nom actuel) Gomphora clavata (Persoon) Fries (1825), Systema orbis vegetabilis, p. 88 Gomphus truncatus (Schmidel) Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 9 Merulius clavatus purpurascensSecretan (1833), Mycographie Suisse, 2, p. 473 (nom. inval.) Merulius clavatus carneus Secretan (1833), Mycographie Suisse, 2, p. 471 (nom. inval.) Craterellus clavatus (Persoon) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 533 Thelephora clavata (Persoon) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 46 Cantharellus brevipes Peck (1883) [1880], Annual report of the New York state Museum of natural history, 33, p. 21 Craterellus clavatus var. violaceus(Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 202 Nevrophyllum clavatum (Persoon) Patouillard & Doassans (1886), Revue mycologique (Toulouse), 8(29), p. 27 Trombetta clavata (Persoon) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 873 Merulius brevipes (Peck) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 862 Craterellus nucleatus Schroder (1908), Centralblatt fur das gesamte Forstwesen, 34, p. 396 Craterellus carneus (Schaeffer) Saccardo (1916), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(15), p. 1135 Cantharellus purpuraceus Iwade (1944), Bulletin of the Tokyo University forests, 33, p. 54 Gomphus purpuraceus (Iwade) K. Yokoy. (1989), in Imazeki, Colored illustrations of mushrooms of Japan, 2, p. 98 References : Bon p. 307 ; CD 108 ; Marchand 80 ; Eyssartier et Roux p. 938 ; BK 2 480 ; Funghi Clavarioidi 1 p. 419 Groupe : Chanterelles Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Gomphales / Gomphaceae Chapeau/Fructification : 4-8 cm de diametre, cylindrique tronque, clavule puis turbine, cyathiforme au sommet, conchoide-rameux. Marge de plus en plus dressee, epaisse, irreguliere, lobee-festonnee, lilacine ; cuticule adnee, seche, veloutee, feutree vers les bords, lilas sombre sur toute sa surface chez les jeunes, enfin jaunatre olivace, kaki. Lames/Pores : Hymenophore sublisse, puis ride par des plis decurrents, rameux, confus, anastomoses, boursoufles, lilas sature dans le haut, plus pale a violet pourpre vers le bas, un peu cendres, decolorants, enfin jaunissants par les spores. Chair : Charnue, tres blanche a la coupe, tachee, marbree-hyaline a l'humidite, zonee, molle, ferme et cassante par le sec. Odeur faible a presque rance, saveur douce ou legerement amarescente. Stipe : 4-8-(12) cm, souvent lateral, epais, plein, dur, lisse, finement feutre a tomenteux, herisse a la base, lilas violet sombre, palissant a blanchatre ochrace. Habitat : Sur terre, dans les forets de coniferes, rarement en forets melees, sur substrat calcaire, en regions montagnardes et subalpines. Isole ou par petits groupes (ronds de sorcieres). De juin a octobre. Peu frequent. Spores : Elliptiques, grossierement verruqueuses, a gros apicule obtus, jaunatres, guttulees, 10-14 x 4,5-5,5 µm. I-. Pas de cystides. Basides clavees, tetrasporiques, 50-65 x 10-11 µm, bouclees. Dimitique : A - Hyphes larges de 2,5 a 10 µm, cloisonnees, bouclees. B - ?. Sporee ochracee. Comestibilite : Comestible |
Cortinarius calochrous (Persoon) Gray (1821) |
![]() |
Noms francais : Cortinaire a belle couleur ; Cortinaire joli Synonymes : Agaricus turbinatus Sowerby (1797), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 102 (nom. illegit.) Agaricus calochrous Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 282 ('callochrous ') (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Cortinarius calochrous (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 629 (nom actuel) Myxacium calochrous (Persoon) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 92 ('callochrous ') Phlegmacium calochroum (Persoon) Wunsche (1877), Die pilze. Eeine anleitung zur kenntniss derselben, p. 131 Gomphos calochrous (Persoon) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 853 Cortinarius aureoluteus Bidaud (2001), in Bidaud & al., Atlas des Cortinaires, pars 11, p. 612, pl. 347, fiche 537 References : Bon p. 215 ; BK 5 195 ; CD 1174 ; Marchand 663, 664 ; Eyssartier et Roux p. 726, 734, 744 Groupe : Cortinaires Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Cortinariaceae Comestibilite : Sans interet |
Brevicellicium olivascens (Bresadola) K.H. Larsson & Hjortstam (1978) |
![]() |
Synonymes : Hydnum granulosum subsp.* mutabilePersoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 184
Odontia olivascens Bresadola (1892), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 2(8-10), p. 36, tab. 141, fig. 2 (Basionyme) Odontia mutabilis (Persoon) Bresadola (1911), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 9(4), p. 426 Grandinia mutabilis (Persoon) Bourdot & Galzin (1914), Bulletin de la Societe mycologique de France, 30(2), p. 250 Grandinia abrotani Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 734 Grandinia granulosa ss. Bourdot & Galzin (1928) [1927], Hymenomycetes de France. Heterobasidies- Homobasidies Gymnocarpes, p. 408 Odontia chromoflava Rick (1932), Egatea, 17, p. 278 Cristella mutabilis (Persoon) Parmasto (1965), Eesti NSV teaduste akadeemia toimetised. Bioloogiline seeria, 14(2), p. 223 Cristella mutabilis f. sulfurella Parmasto (1965), Eesti NSV teaduste akadeemia toimetised. Bioloogiline seeria, 14(2), p. 223 Trechispora mutabilis (Persoon) Liberta (1966), Taxon, 15(8), p. 319 Brevicellicium olivascens (Bresadola) K.H. Larsson & Hjortstam (1978), Mycotaxon, 7(1), p. 119 (nom actuel) References : BK 2 116 Groupe : Croutes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Trechisporales / Hydnodontaceae Chapeau/Fructification : Fructification resupinee, fixee au substrat et formant de minces revetements ceraces-crustaces. Surface verruqueuse, lisse au bord. Marge floconneuse, blanchatre a creme, ochracee et teintee de verdatre. Consistance molle. Habitat : Sur bois mort de feuillus et de coniferes. Spores : Arrondies, ovales, lisses, hyalines et guttulees, apiculees 3,8-5,3 x 3-4,2 µm. Basides cylindriques, tetrasporiques, bouclees. Pas de cystides. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Toute l'annee mais peu frequent. Souvent sur branche de Corylus. |
Asterophora parasitica (Bulliard) Kuntze (1898) |
![]() |
Noms francais : Asterophore parasite ; Nyctalis parasite Synonymes : Agaricus parasiticus Bulliard (1792), Herbier de la France, 12, tab. 574, fig. 2 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus umbratus Withering (1796), An arrangement of British plants, Edn 3, 4, p. 201 Agaricus pilipes Sowerby (1800), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 249 Agaricus parasiticus var. ß pilipes (Sowerby) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 371 Gymnopus pilipes (Sowerby) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 611 Gymnopus parasiticus (Bulliard) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 610 Nyctalis parasitica (Bulliard) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 372 Asterophora parasitica (Bulliard) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445 (nom actuel) Fungus pilipes(Sowerby) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 480 References : CD 490 ; Bon p. 169 ; Eyssartier et Roux p. 346 ; Ludwig 1 n° 54.2 ; FuNo2012 p. 581 Groupe : Asterophores Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Lyophyllaceae Chapeau/Fructification : 10-20 mm de diametre, hemispherique a conique convexe au debut, puis etale et souvent ondule ; surface lisse, d'abord soyeuse araneeuse, recouverte de fibrilles blanches, blanche a gris pale, devenant brun-gris a partir de la marge, faiblement visqueuse a l'etat humide ; marge d'abord enroulee, puis ondulee puis un peu relevee et parfois dechiree. Lames/Pores : Adnees ou faiblement decurrentes, en general assez bien developpees, larges, blanchatres a brun-gris ; arete finement granulee. Chair : Blanchatre ou grisatre, mince. Odeur desagreable ; saveur douce, farineuse. Stipe : 10-30 x 2-3 mm, cylindrique, parfois arque, farci-plein, creux avec l'age ; surface recouverte de fibrilles blanches sur un fond gris-brun, a base parfois feutree blanche. Le plus souvent en troupe. Habitat : Sur Russulaceae en putrefaction, affectionne tout particulierement les especes du groupe de Russula delica. Spores : 5-6 x 3-4 µm, elliptiques, lisses, hyalines, le plus souvent absentes. Chlamydospores 12-17 x 9-10 µm, fusiformes, lisses, hyalines, a grosses guttules, presentes dans les lames. Comestibilite : Sans interet |
Anthracobia melaloma (Albertini & Schweinitz) Boudier (1885) |
![]() |
Synonymes : Peziza melaloma Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 336, tab. 2, fig. 5 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza intermixta P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 119 Pyronema melaloma (Albertini & Schweinitz) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 319 Aleuria melaloma (Albertini & Schweinitz) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 54 Humaria melalomoides Rehm (1884), in P. Sydow, Mycotheca marchica, n° 778 Humaria melaloma (Albertini & Schweinitz) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 120 Anthracobia melaloma (Albertini & Schweinitz) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 106 (nom actuel) Lachnea melaloma (Albertini & Schweinitz) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 181 Humaria intermixta (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 134 Scutellinia melaloma (Albertini & Schweinitz) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 869 Humariella melaloma (Albertini & Schweinitz) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 37 Lachnea intermixta (P. Karsten) Rehm (1895), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 1047 Humaria flavoaurantiaca Rehm (1904), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 2(1), p. 35 Anthracobia intermixta (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 65 Patella melaloma (Albertini & Schweinitz) Seaver (1928), The North American cup-fungi (operculates), p. 167 References : BK 1 96 ; CD 42 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pyronemataceae Chapeau/Fructification : Fructification sessile de 1-3 mm de diametre, hemispherique puis cupuliforme. Hymenium legerement deprime au centre, orange plus ou moins pale. Surface externe plus claire ponctuee de taches foncees correspondant a des poils agglutines. Gregaire. Stipe : Absent Habitat : Sur places a feu. Spores : Spores etroitement elliptiques, hyalines, lisses, bi-guttulees, 16-18 x 8-9 µm. Asques octospores 160-190 x 11-12 µm. J- Paraphyses greles, cylindriques, septees renflees au sommet. Poils legerement brunatres, a paroi mince, lisses, cloisonnes et agglutines en touffes. Comestibilite : Sans interet |
Trichoglossum hirsutum (Persoon) Boudier (1885) |
![]() |
Synonymes : Clavaria pedunculata Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 135
Clavaria ophioglossoides Holmskjold (1790), Beata ruris otia fungis danicis, 1, p. 18 (nom. illegit.) Clavaria atra J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1443 Geoglossum hirsutum Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 117 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Geoglossum capitatum Persoon (1795), in Usteri, Annalen der botanik, 15, p. 12 Clavaria simplex f. hirsute Schmidel (1797), Icon. Plant., Manip. 3, p. 92, tab. 25, fig. 1-19 Geoglossum hirsutum var. ß capitatum ( Persoon) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 608 Geoglossum hirsutum var. a vulgare Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 294 Trichoglossum hirsutum (Persoon) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 109 (nom actuel) Trichoglossum hirsutum var. capitatum (Persoon) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 86 Trichoglossum gracile Patouillard (1909), Bulletin de la Societe mycologique de France, 25(3), p. 131 Geoglossum thymiphilum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 377 Trichoglossum hirsutum f. capitatum (Persoon) S. Imai (1941), Journal of the Faculty of agriculture Hokkaido university, 45, p. 221 References : Bon p. 333 ; CD 8 ; BK 1 131 ; Phillips p. 274 ; Cetto 4 1666 ; Gr. p. 267 n° 431 Groupe : Clavaires Classification : Ascomycota / Geoglossomycetes / Geoglossales / Geoglossaceae Chapeau/Fructification : Fructificartion entierement noire ou brun-noir, veloutee, seche et de 3 a 9 cm de hauteur. Receptacle a clavule oblongue-elliptique ou ovale, comprimee et parfois ridee longitudinalement, large de 6 a 12 mm. Stipe : Pedicule plein, cylindrique, ordinairement plus long que la clavule, epais de 2 a 5 mm environ, poilu-tomenteux. Habitat : Le plus souvent dans les sphaignes, prairies marecageuses, egalement en compagnies des Drosera. Spores : Lineaires-fusiformes ou bacilliformes, brunes, lisses, pluriseptees ( de 10-13 a 15 cloisons ),mesurant 100-112-(150) x 5-6-(8) µm. Asques claviformes, assez larges, attenues a la base, octospores, 150-200-(220) x 20-25 µm ; les spores sont disposees parallelement. Paraphyses rameuses ou divisees a la base, brunatres, septees, legerement epaissies, 6-7 µm, plus ou moins courbees ou cotournees au sommet. Poils de l'hymenium, noirs, raides, aigus, non septes, longs de 150-300 µm, epais de 6-8 µm dans la partie la plus large, tres attenues a la base. Poils du pedicule, noirs, tres aigus au sommet, mais epaissis et gibbeux a la base, non septes, longs de 85-115 µm et epais de 10 µm environ a la base. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole a gregaire. Ete-Automne ( Novembre). Occasionnel. Remarques : var. capitatum = Clavule tres courte ( de 4 a 6 mm), aussi large que longue, brusquement renflee a la base, subconique, ovoide ou subarrondie, plissee mais non comprimee. Pied grele, long de 3 a 4 mm. Cespiteux de 3 a 4 individus. |
Russula queletii Fries (1872) |
![]() |
Noms francais : Russule de Quelet Synonymes : Russula queletii Fries (1872), in Quelet, Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 209(185), tab. 24, fig. 6-6bis (Basionyme) (nom actuel) Russula flavovirens E. Bommer & M. Rousseau (1884), Bulletin de la Societe royale de botanique de Belgique, 23(1), p. 310 Russula fellea var. flavovirens (E. Bommer & M. Rousseau) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 61 Russula queletii f. albocitrinaBarbier (1904), Bulletin de la Societe mycologique de France, 20(3), p. 114 Russula drimeia var. queletii (Fries) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 467 Russula sardonia f. queletii(Fries) Singer (1923), Zeitschrift fur pilzkunde, 2, p. 16 Russula queletii var. flavovirens(E. Bommer & M. Rousseau) Romagnesi (1967), Les russules d'Europe et d'Afrique du Nord, p. 448 (nom. inval.) Russula queletii var. procera Nicolaj (1976), Micologia Italiana, 5(3), p. 14 Russula queletii f. gracilis Nicolaj (1976), Micologia Italiana, 5(3), p. 14 Russula queletii f. flavovirens(E. Bommer & M. Rousseau) Bon (1988), Documents mycologiques, 18(70-71), p. 38 (nom. inval.) References : BK 6 188 ; CD 1397-426, 94 ; Cetto 207 ; Galli p. 242 ; Sarnari 640 ; Bon p. 75 ; Marchand 449 ; Eyssartier et Roux p. 236, 246 4eme edition Groupe : Russules Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Russulales / Russulaceae Chapeau/Fructification : 45-85 mm de diametre, hemispherique au debut, puis aplani et souvent onduleux et deprime au centre. Surface lisse, parfois un peu bosselee par endroits, mate par le sec, visqueuse et brillante par temps pluvieux, rouge vineux fonce, presque noire au centre, souvent aussi nuancee d'olivace, decolorantes par temps pluvieux ou tres humide. Marge en general brievement striee. Cuticule separable jusqu'au 2/3 du rayon. Lames/Pores : D'abord blanches, puis creme, largement adnees, peu fourchues. Aretes entieres. Chair : Blanche. Odeur de pomme. Saveur acre. Stipe : 40-70-(80) x 8-15-(25) mm, cylindrique, plein mais spongieux. Surface lisse a finement veinee, rouge vineux pale a sature et recouverte d'une pruine blanche, surtout au sommet. Habitat : Hote exclusif des epiceas, sur sol calcaire. Spores : 8-11 x 6,5-9,5 µm, subspheriques a ellipsoidales, a verrues (1 µm) epineuses isolees ou presque. Comestibilite : Sans interet |
Russula violacea Quelet (1883) [1882] |
![]() |
Noms francais : Russule violacee ; Russule violette Synonymes : Agaricus fragilis violascensSecretan (1833), Mycographie Suisse, 1, p. 514 (nom. inval.) Russula violacea Quelet (1883) [1882], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 11, p. 397, pl. 11, fig. 13 (Basionyme) (nom actuel) Russula fragilis var. violacea (Quelet) Cooke (1890), Illustrations of british fungi, 7, n° 1029, tab. 1060-a Russula violascens Secretan ex Saccardo (1915), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(14), p. 434 References : CD 1385-414, 93 ; Cetto 1078 ; Galli p. 230 ; Bon p. 73 ; Eyssartier et Roux p. 228, 238 4eme edition Groupe : Russules Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Russulales / Russulaceae Chapeau/Fructification : souvent cocarde de violet en peripherie et d'olivatre au centre Stipe : jaunissement ou roussissement du cortex a la manipulation ou dans la vetuste Habitat : essentiellement sous divers "populus" Commentaires : Marge plus ou moins cannelee. La chair a tendance a jaunir. Ce taxon est intermediaire au niveau de la taille et de la fermete entre Russula pelargonia plus fragile et Russula clariana plus ferme et plus robuste ; la spore de R. violacea est plus epineuse que celle de R. pelargonia et la spore de R. clariana est plus reticulee. |
Pluteus petasatus (Fries) Gillet (1875) |
![]() |
Noms francais : Plutee en parasol Synonymes : Agaricus petasatus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 142 (Basionyme) Pluteus petasatus (Fries) Gillet (1875), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 395 (nom actuel) Agaricus cervinus subsp.* petasatus (Fries) P. Karsten (1876), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 25, p. 101 Pluteus cervinus var. petasatus(Fries) Gillet (1884), Tableaux analytiques des Hymenomycetes de France (Alencon), p. 78 Agaricus cervinus var. petasatus (Fries) Cooke (1886), Illustrations of british fungi, 3, n° 305, tab. 303 Pluteus straminiphilus Wichanský (1968), Mykologický sbornik, 45, p. 120 References : Bon p. 197 ; CD 862 ; Cetto 1871 ; Eyssartier et Roux p. 254 Groupe : Plutees Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Pluteaceae Chapeau/Fructification : Chapeau 50-70-(100)mm, conique puis aplani, obtusemrnt umbone ou legerement deprime avec des fibrilles radiales sur fond clair creme a brunatre. Au centre, presence de squames brunes apprimees. Marge lisse, aigue. Lames/Pores : Lames rose sale, larges, libres. Chair : Chair blanchatre, saveur douce, odeur legerement raphanoide. Stipe : Pied cylindrique, clave a la base, plein, rigide, blanc sale recouvert de fibrilles brunatres. Habitat : Sur bois degrade de feuillus, souches et souvent sciure. Ete-automne. Peu frequent. Spores : Spores largement ellipsoides, lisses, gris rose, 6,5-9 x 4,5-6 µm. Cheilocystides cylindriques, plus ou moins clavees ou lageniformes 22-90 x 8-20 µm. Pleurocystides a crochets,legerement renflees, a paroi epaisse, 50-95 x 15-20 µm, melees a des leptocystides lisses et cylindriques. Comestibilite : Comestible Commentaires : Odeur legere de rave. |
Pholiota conissans (Fries) Kuyper & Tjallingii-Beukers (1986) |
![]() |
Noms francais : Pholiote poudreuse Synonymes : Agaricus pulverulentus Bulliard (1783), Herbier de la France, 4, tab. 178 (nom. illegit.) Agaricus conissans Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 187 (Basionyme) Agaricus abstrusus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 194 Agaricus juncinus W.G. Smith (1873), The journal of botany, british and foreign, 11, p. 336 Agaricus inauratus W.G. Smith (1873), The journal of botany, british and foreign, 11, p. 336 Flammula conissans (Fries) Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 535 Simocybe abstrusa (Fries) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 421 Naucoria abstrusa (Fries) Gillet (1884), Tableaux analytiques des Hymenomycetes de France (Alencon), p. 122 Hylophila abstrusa (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 101 Dryophila conissans (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 71 Flammula juncina (W.G. Smith) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 816 Flammula inaurata (W.G. Smith) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 820 Naucoria juncina (W.G. Smith) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 251 Flammula pulverulenta Saccardo (1916), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(15), p. 747 Pholiota abstrusa (Fries) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 516 Pholiota inaurata (W.G. Smith) M.M. Moser (1953), Kleinen kryptogamenflora von mitteleuropa, band 2b/2, Edn 1, p. 196 (nom. inval.) Pholiota conissans (Fries) Kuyper & Tjallingii-Beukers (1986), Persoonia, 13(1), p. 81 (nom actuel) References : BK 4 422 ; CD 1246 ; CD 1247 ; Bon p. 259 ; Marchand 599 ; Eyssartier et Roux p. 684, 690, 692 ; LP p. 614 Groupe : Pholiotes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Strophariaceae Chapeau/Fructification : Chapeau 2-4 cm, convexe puis plus ou moins aplani. Surface mate, finement fibrilleuse radialement, visqueuse par temps humide puis vite seche, abricot orange au centre puis progressivement jaune pale terne vers la marge avec des taches brun rougeatre eparses. Lames/Pores : Lames larges, assez serrees, adnees a legerement echancrees, jaunatres puis brun cannelle. Chair : Chair jaune pale, ocre a la base du pied. Stipe : Pied 3-7 x 0,5 cm, cylindrique, grele, fibrilleux jaune clair en haut, moutarde en bas avec fibrilles brun rouge. Cortine jaune, abondante au debut puis fugace. Habitat : Cespiteux, sur fragments de bois degrades et debris herbeux dans les stations humides des bois de saule et aune et aussi prairies. Spores : Spores elliptiques-ovoides, lisses, a paroi faiblement epaissie avec petit pore germinatif, 6-8 x 3-4,5 µm. Basides tetrasporiques, bouclees. Cheilocystides cylindriques, sinueuses ou ventrues lageniformes a tres long col, 20-40 x 5-9 µm melees a quelques chrysocystides. Pleurocystides de type chrysocystides plus ou moins lageniformes, 25-40 x 10-14 µm. Cuticule formee d'hyphes non bouclees, couchees, paralleles, larges de 3-4 µm, hyalines, gelifiees. Les sous-jacentes incrustees de brun, larges de 5-10 µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Pholiota graminis (Quel.) Sing. qui croit sur debris herbaces est desormais considere par la majorite des auteurs comme synonyme de Pholiota conissans. Ce ne serait qu'une forme ecologique differente de cette espece. |
Neodasyscypha cerina (Persoon) Spooner (2005) |
![]() |
Synonymes : Peziza lutescens Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 113 (indisponible)
Peziza cerina Persoon (1796), Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 1, p. 43 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Peziza marginata Holmskjold (1799), Beata ruris otia fungis danicis, 2, p. 39, tab. 20 (nom. illegit.) Peziza bicolor Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 425 (nom. illegit.) Peziza biformis Hornemann (1818), Flora danica, 27, p. 11, tab. 1620, fig. 2 Peziza pulchella var. γ bicolorPersoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 261 Peziza pulchella var. lutescens (Persoon) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 261 Dasyscyphus cerinus (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 305 Helotium cerinum (Persoon) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 242 Dasyscyphus atro-olivaceus Fuckel (1871) [1871-72], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 25-26, p. 337 Lachnea cerina (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 70 Lachnella cerina (Persoon) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 131 Erinella cerina (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 303 Lachnella virginica Ellis & Everhart (1894), Proceedings of the Academy of natural sciences of Philadelphia, 46, p. 349 Atractobolus cerinus (Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445 Lachnum cerinum (Persoon) Morgan (1902), The journal of mycology, 8(4), p. 187 Lachnum olivaceosulphureum Rick (1906), Broteria, revista de sciencias naturaes do Collegio de S. Fiel, 5, p. 34 Trichodiscus cerinus (Persoon) Kirschstein (1938), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 36(5-6), p. 398 Perrotia cerina (Persoon) Svrcek (1962), Ceska mykologie, 16(2), p. 96 Belonidium cerinum (Persoon) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 49 Neodasyscypha cerina (Persoon) Spooner (2005), in Sukova, Czech mycology, 57(1-2), p. 168 (nom actuel) References : BK 1 217 ; Cetto 4 p. 585 ; Dennis p. 152 ; Ellis p. 6 ; Gr. p. 439 n° 741 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : Receptacle tres brievement stipite ou subsessile, urceole, puis cupuliforme, ferme par le sec, large de 0,6 a 1,5 -(2) mm, avec une marge enroulee, brun jaunatre ou couleur de cire a l'interieur, brun fauve et pubescent a l'exterieur. Stipe : Long de 0,25 mm a peine, et noiratre. Habitat : Sur bois mort et cortique de feuillus, Malus, Prunus, Castanea, Corylus, Lagerstroemia, Alnus, Betula, Crataegus, Fagus, Fraxinus, Quercus et Salix. Spores : Ovales-oblongues, ou subfusiformes, lisses, hyalines, sans gouttelettes ni granulations a l'interieur, non septees, 6-8-(10) x 3-4 µm, ( Boudier ). ( in litt. 4-5,5 x 2-2,5 µm). Theques subcylindriques, peu attenuees a la base, octospores, 45-60 x 6-7 µm, spores irregulierement biseriees. Paraphyses lineaires-aigues ou a peine fusiformes, plus longues que les asques, epaisses de 2 a 3 µm, presentant a l'interieur, dans toute leur etendue, de fines gouttelettes ou des granulations jaunatres. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Densement groupe. Commun. Presque toute l'annee, plus particulierement Printemps et Automne. |
Melanophyllum haematospermum (Bulliard) Kreisel (1984) |
![]() |
Noms francais : Lepiote a lames rouges Synonymes : Agaricus haematospermus Bulliard (1793), Herbier de la France, 13, tab. 595, fig. 1 ('aimatospermus') (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus echinatus Roth (1800), Catalecta botanica, 2, p. 255, tab. 9, fig. 1 Agaricus montanus var. γ γ coriarius Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 207 Agaricus fumosopurpureus Lasch (1828), Linnaea, Ein journal fur die botanik, 3, p. 420 Agaricus oxyosmus Montagne (1836), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 2, 5, p. 345, tab. 13, fig. 2 Agaricus hookeri Klotzsch (1836), in Berkeley, The english flora of sir J.E. Smith, fungi, 5(2), p. 97 Agaricus haematophyllus Berkeley (1837), Magazine of zoology and botany, 1, p. 507, tab. 15, fig. 1 Agaricus nucisedus subsp.* sardellus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 230 Agaricus illotus Berkeley & Broome (1870) [1871], The journal of the linnean Society, botany, 11(56), p. 552 Psalliota echinata (Roth) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 73 Agaricus eximius Peck (1872) [1871], Annual report of the New York state Museum of natural history, 24, p. 70 (nom. illegit.) Pratella echinata (Roth) Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 565 Pratella haematosperma (Bulliard) Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 566 Psalliota haematosperma (Bulliard) Wunsche (1877), Die pilze. Eeine anleitung zur kenntniss derselben, p. 146 Lepiota echinata (Roth) Quelet (1879), Bulletin de la Societe botanique de France, 26, p. 45 Agaricus sardellus (Fries) G. Winter (1882) [1884], Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(1), p. 852 Pilosace eximia (Peck) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 1012 Inocybe echinata (Roth) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 773 Stropharia illota (Berkeley & Broome) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 1019 Naucoria echinata (Roth) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 607 Pratella coriaria (Albertini & Schweinitz) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 569 Lepiota haematosperma (Bulliard) Boudier (1893), Bulletin de la Societe mycologique de France, 9(1), p. 6 (nom. illegit.) Fungus illotus (Berkeley & Broome) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 480 Fungus haematospermus (Bulliard) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 480 Pratella eximia (Peck) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 235 Pluteus eximius (Peck) Murrill (1917), North American flora, 10(2), p. 131 (nom. illegit.) Psathyra echinata (P. Karsten) Overholts (1933), Mycologia, 25(5), p. 428 Cystoderma echinatum (Roth) Singer (1936), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 34(4-5), p. 338 Melanophyllum echinatum (Roth) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 436 Melanophyllum haematospermum (Bulliard) Kreisel (1984), Feddes repertorium, specierum novarum regni vegetabilis, 95(9-10), p. 700 (nom actuel) References : Bon p. 283 ; BK 4 258 ; CD 717-290, 106 ; Eyssartier et Roux p. 608, 626 (4eme edition) Groupe : Lepiotes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Agaricaceae Spores : Sporee olive devenant brune en sechant. Comestibilite : Sans interet |
Leucocybe connata (Schumacher) Vizzini, P. Alvarado, G. Moreno & Consiglio (2015) |
![]() |
Noms francais : Clitocybe en touffes ; Lyophylle conne Synonymes : Agaricus connatus Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 299 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Clitocybe connata (Schumacher) Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 164 Gyrophila connata (Schumacher) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 19 Omphalia connata (Schumacher) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 246 Clitocybe rivulosa var. connata (Schumacher) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 25 Tricholoma connatum (Schumacher) Ricken (1914), Die Blatterpilze, p. 360 Lyophyllum connatum (Schumacher) Singer (1939), Schweizerische zeitschrift fur pilzkunde, 17, p. 55 Leucocybe connata (Schumacher) Vizzini, P. Alvarado, G. Moreno & Consiglio (2015), Mycologia, 107(1), p. 131 (nom actuel) References : CD 472 ; Bon p. 167 ; Eyssartier et Roux p. 496 Groupe : Tricholomes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Incertae sedis Chapeau/Fructification : 1-10 cm, blanc pure ou gris, convexe puis tardivement deprime, parfois avec des fossettes translucides. Lames/Pores : Blanches puis creme, adnees a echancrees, serrees. Chair : Blanche, tres elastique. Odeur et saveur herbacees. Stipe : 3-15 x 0,2-2 cm, blanc et creux. Habitat : Pelouses ou pres-bois, sur les talus des routes et au bord des chemins, en touffe. Spores : 5-7 x 3,5-4 µm Comestibilite : Toxique Commentaires : Sulfate de fer : violet, puis rouge pourpre. |
Legaliana limnaea (Maas Geesteranus) Van Vooren (2020) |
![]() |
Synonymes : Plicaria viridaria var. annae Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 413
Galactinia castanea var. limosa Grelet (1936), Bulletin de la Societe botanique du Centre-Ouest, 1936, p. 166 (nom. inval.) Peziza limosa (Grelet) Nannfeldt (1941), Fungi exsiccati suecici, praesertini upsalienses, 19-20, p. 46 (nom. inval.) Galactinia limosa (Grelet) Le Gal & Romagnesi (1941), Revue de mycologie, Paris, 6(3), supplement, 3, p. 74 (nom. inval.) Peziza limnaea Maas Geesteranus (1967), Persoonia, 4(4), p. 422 (Basionyme) Legaliana limnaea (Maas Geesteranus) Van Vooren (2020), Ascomycete.org, 12(4), p. 188 (nom actuel) References : Donad. 58 ; Gr. 423 ; BK 1 44 ; Cetto 2920 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pezizaceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Guttules 1-2 ; spores densement cretees, non reticulees. Sol vaseux. |
Hygrophorus latitabundus Britzelmayr (1885) |
![]() |
Noms francais : Hygrophore limace Synonymes : Agaricus limacinus Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 422 Agaricus glutinosus Hoffmann (1789), Nomenclator fungorum, 1, p. 78 (nom. illegit.) Hypophyllum scoparium Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 194, tab. 87, fig. 3 Agaricus limacinus var. ß viscophorus Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 95 Gymnopus limacinus (Scopoli) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 164, n° 2583 Hygrophorus limacinus (Scopoli) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 324 Limacium limacinum (Fries) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 118 Hygrophorus latitabundus Britzelmayr (1885), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 28, p. 134, fig. 14 (basionyme) (nom actuel) Hygrophorus olivaceoalbus f. obesa Bresadola (1887), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 1(6-7), p. 84, tab. 92 Hygrophorus olivaceoalbus var. obesus (Bresadola) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 296 References : BK 3 116 ; Bon p. 119 ; FE 6 p. 77 ; CD 265 ; Cetto 650 ; Eyssartier et Roux p. 464 Groupe : Hygrophores Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Hygrophoraceae Habitat : Dans les forets, les lisieres, les ourlets ou sous les arbres isoles. Sous Pinus spp. (pins). Calcicole. Automne. Frequent a rare. Comestibilite : Comestible |
Exidia recisa (Ditmar) Fries (1822) |
![]() |
Synonymes : Tremella sagarum O.F. Muller (1782), Flora danica, 15, p. 5, tab. 885, fig. 3 (nom. illegit.)
Peziza gelatinosa Bulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 460, fig. 2 Tremella boletiformis Smith (1812), English Flora Fungi, 5(2), tab. 1819 Tremella recisa Ditmar (1813), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 1, p. 27, tab. 13 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Exidia recisa (Ditmar) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 223 (nom actuel) Tremella salicum Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 102 Bulgaria recisa (Ditmar) Chevallier (1826), Flore generale des environs de Paris, 1, p. 305 Exidia gelatinosa (Persoon) Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 732 Exidia straminea Berkeley (1851), in W.J. Hooker, Journal of botany and Kew Garden miscellany, 3, p. 19, tab. 1, fig. 4 References : BK 2 23 ; CD 51 ; Eyssartier et Roux p. 1040 ; Julich 2 p. 393 ; BG p. 29 n° 39 Groupe : Tremelles Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Auriculariales / Auriculariaceae Chapeau/Fructification : Large de 5-30 mm, 5-15 ( 20 ) mm de haut, brievement stipite en bouton, puis irregulierement obconique, ou conique-discoide, ou conchoide-lobee. Surface hymeniale presque lisse ou ondulee a ridulee-alveolee, parfois grossierement plissee ridee, legerement brillante, sans pustule : face sterile rugueuse et mate. Couleur ambree a brun fonce ou rouge-brun, noir brillant sur le sec. Chair : Gelatineuse, flasque-elastique, seche, Habitat : Sur branches ou petites branches mortes depuis peu et tenant encore a l'arbre ; ( habitats variables suivant litt.). ( A )- Salix, Populus, Prunus, Alnus.( B ) - Mespilus, Amelanchier, Rhamnus, Betula. Surtout dans les endroits tres humides. Spores : Basidiospores cylindriques-allantoides, lisses, hyalines, souvent pourvues de quelques guttules, 14-15 x 3-3,5µm. Hypobasides arrondies a piriformes, cloisonnees longitudinalement, souvent avec 4 epibasides digitees. Hyphes gelatinisees larges, bouclees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Normalement gregaire. Toute l'annee.( in litt. de l'automne au printemps ). Repandu mais peu frequent. Remarque : Pas lignivore. A l'etat sec, la fructification n'est plus qu'une pellicule brune insignifiante. |
Entoloma papillatum (Bresadola) Dennis (1953) |
![]() |
Noms francais : Entolome papille Synonymes : Agaricus mammosus ss. Cooke (1872), Grevillea, 1(6), p. 83 Agaricus mammosus var. tenuior Fries (1875), Icones selectae hymenomycetum nondum delineatorum, 1(10), p. 113, tab. 98, fig. 4 Nolanea papillata Bresadola (1887), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 1(6-7), p. 75, tab. 82, fig. 1 (Basionyme) Nolanea clandestina ss. Bresadola (1887), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 1(6-7), p. 76, tab. 83, fig. 2 Hyporrhodius papillatus (Bresadola) Migula (1912), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 2(2), p. 560 Leptonia papillata Velenovský (1921), Ceske houby, 3, p. 622 Rhodophyllus mammosus ss. J.E. Lange (1921), Dansk botanisk arkiv, 2(11), p. 36 Leptonia mammillata Velenovský (1921), Ceske houby, 3, p. 622 Nolanea mammosa subsp.* papillata(Bresadola) Konrad & Maublanc (1932), Icones Selectae Fungorum, 2, pl. 180, fig. 2 Rhodophyllus papillatus (Bresadola) J.E. Lange (1936), Flora agaricina Danica, 2, p. 101, pl. 78, fig. D Entoloma papillatum (Bresadola) Dennis (1953), Bulletin de la Societe mycologique de France, 69(2), p. 162 (nom actuel) Entoloma mammosum ss. Hesler (1967), Beihefte zur Nova Hedwigia, 23, p. 185 References : Bon p. 191 ; CD 924 ; Eyssartier et Roux p. 646 ; FE 5 228 Groupe : Entolomes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Entolomataceae Comestibilite : Sans interet |
Dialonectria episphaeria (Tode) Cooke (1884) |
![]() |
Synonymes : Sphaeria episphaeria Tode (1791), Fungi mecklenburgenses selecti, 2, p. 21, tab. 11, fig. 89 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1823)
Monosphaeria episphaeria (Tode) Roussel (1806), Flore du Calvados et des terreins adjacens, Edn 2, p. 45 Lophium episphaerium (Tode) Fries (1818), Kongl. vetenskaps akademiens handlingar, 1818, p. 116 Lophium episphaerium var. ß fuscescens Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 345 Platysphaera episphaeria (Tode) Dumortier (1822), Commentationes botanicae, p. 87 Nectria episphaeria (Tode) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 388 Dialonectria episphaeria (Tode) Cooke (1884), Grevillea, 12(64), p. 110 (nom actuel) Cucurbitaria episphaeria (Tode) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 461 Fusarium episphaeria (Tode) W.C. Snyder & H.N. Hansen (1945), American journal of botany, 32, p. 662 Cosmospora episphaeria (Tode) Rossman & Samuels (1999), Studies in mycology, 42, p. 121 References : BK 1 327 Groupe : Pyrenomycetes Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Hypocreales / Nectriaceae Chapeau/Fructification : Mesurant 0,15-0,20 mm, globuleuse a ovale, sans papille nette. Surface lisse, translucide. Habitat : Sur vieilles fructifications de Diatrype stigma. Tout au long de l'annee. Repandu. Spores : Fusiformes elliptiques, hyalines, faiblement brunatres a maturite, ruguleuses, legerement etranglees au niveau de la cloison centrale, une des deux cellules est souvent plus petite, mesurant 7-11 × 4,5-5 µm. Asques octopores, spores uniseriees, mesurant 55-65 × 5,5-6 µm. Pas de paraphyses. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Dialonectria episphaeria est le nom generalement donne aux nectriacees fongicoles. En realite, il existe toute une diversite de genres, qui se distinguent par leur ADN et leur stade imparfait en culture, et d'especes ± specifiques a leur(s) hote(s). |
Caloscypha fulgens (Persoon) Boudier (1885) |
![]() |
Noms francais : Pezize brillante Synonymes : Peziza fulgens Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 241 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Peziza chrysocoris Persoon (1828), in Fries, Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 1, p. 6 Peziza cyanoderma de Bary (1863), in Rabenhorst, Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 516 Pseudoplectania fulgens (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 324 Aleuria fulgens (Persoon) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 41 Caloscypha fulgens (Persoon) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 103 (nom actuel) Otidella fulgens (Persoon) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 99 Barlaea fulgens (Persoon) Rehm (1894), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 930 Plicariella fulgens (Persoon) Lindau (1896), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1), p. 180 Detonia fulgens (Persoon) E.J. Durand (1902), Bulletin of the Torrey botanical Club, 29(7), p. 459 Lamprospora fulgens (Persoon) Snyder (1936), Mycologia, 28(5), p. 484 References : BK 1 97 ; Marchand 4 390 ; Eyssartier et Roux p. 1060 ; Cetto 3 1211 ; Gr. p. 126 n° 197 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Caloscyphaceae Chapeau/Fructification : Receptacle assez epais, brievement stipite, cupule, mais + ou - ondule, parfois allonge d'un cote, large de 2 a 4 cm, rouge orange en dessus, plus pale ou meme blanchatre et finement puberulent en dessous, se tachant de vert-bleuatre par froissement. Marge lisse a ondulee, parfois par places crenelee et incisee. Chair : Mince et cassante. Concolore. Stipe : Absent. Habitat : Sur terre moussue ou parmi aiguilles et feuilles dans les forets de coniferes et parfois meles de feuillus. Isole. Printemps-debut d'ete. Assez rare. En voie de rarefaction. Spores : Spheriques, hyalines, lisses, sans gouttelettes ni granulations a l'interieur, ayant seulement 6 ou 7 µm de diametre. Asques cylindriques, attenues a la base, octospores, 100-120-130 x 8-10-12 µm. Paraphyses greles, rameuses, septees et fourchues, non epaissies au sommet, contenant quelques granulations jaunatres. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Parasite des graines d'Abies, surtout en regions montagneuses. |
Antrodia xantha (Fries) Ryvarden (1973) |
![]() |
Synonymes : Polyporus xanthus Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 128 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Polyporus flavus P. Karsten (1859), Sydvestra Finlands polyporeer, p. 40 (nom. illegit.) Polyporus selectus P. Karsten (1868), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 9, p. 360 Physisporus vulgaris var. flavus P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 62 Physisporus xanthus (Fries) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 58 Poria xantha (Fries) Cooke (1886), Grevillea, 14(72), p. 112 Physisporus vulgaris subsp.* selectus P. Karsten (1889), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 48, p. 321 Polyporus sulphurellus Peck (1889) [1888], Annual report of the New York state Museum of natural history, 42, p. 27 Poria sulphurella (Peck) Saccardo (1891), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 9, p. 190 Poria vulgaris var. luteoalba Bresadola (1897), Atti dell'imperial regia Accademia di scienze, letter ed arti degli Agiati in Rovereto, serie 3, 3, p. 86 Poria vulgaris Romell (1911), Arkiv for botanik / utgifvet af K. Svenska vetenskaps-akademien i Stockholm, 11(3), p. 25, fig. 12 (nom. illegit.) Poria suaveolens Baglietto (1911), in Razzone, Atti della Societa ligustica di scienze naturali e geografiche, Genova, 22, p. 17 Poria greschikii Bresadola (1920), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 18(1-3), p. 38 Poria calcea var. xantha (Fries) Bourdot & Galzin (1928) [1927], Hymenomycetes de France. Heterobasidies- Homobasidies Gymnocarpes, p. 675 Amyloporia xantha (Fries) Bondartsev & Singer ex Bondartsev (1953), Bracket Fungi Europ. USSR & Caucasus, p. 151 Chaetoporellus greschikii (Bresadola) Bondartsev & Singer ex Bondartsev (1953), Bracket Fungi Europ. USSR & Caucasus, p. 168 Antrodia xantha (Fries) Ryvarden (1973), Norwegian journal of botany, 20(1), p. 8 (nom actuel) Amyloporiella flava (P. Karsten) A. David & Tortič (1984), Transactions of the British mycological Society, 83(4), p. 662 Daedalea xantha (Fries) A. Roy & A.D. De (1997), Mycotaxon, 61, p. 421 References : Cetto 2519 ; BK 2 342 Groupe : Polypores Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Polyporales / Fomitopsidaceae Chapeau/Fructification : Fructification entierement resupinee, etroitement adherente au substrat, de 1-3 (10 )mm d'epaisseur,s 'etalant de plusieurs centimetres ou decimetres. Lames/Pores : Surface poree avec formation de petits chapeaux ondules souvent reunis si le support est vertical. Pores arrondis anguleux, 4-6mm, tubes 3-5 mm de longueur. Marge indeterminee, blanche, sterile, depouvue de pores. Subiculum a peine 1 mm d'epaisseur, creme et amyyloide. Chair : Consistance molle a l'etat frais, cassante et crayeuse a l'etat sec. Gout amer . Habitat : Sur bois mort de feuillus et de coniferes, sur souches, sur branches et troncs tombes. Spores : Cylindriques, allantoides, lisses, hyalines, 4-5 x 1-1,5 µm. Basides cylindriques, tetrasporiques, bouclees. Pas de cystides. Dimitique : (1) Hyphes generatrices a parois minces, larges, cloisonnees, bouclees. (2) Hyphes squelettiques a parois epaisses, larges, minces aux extremites, partiellement amyloides. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Champignon actif toute l'annee, et ajoutant de nouvelles couches aux anciennes. Pourriture brune. Peu frequent. |
Amanita ceciliae (Berkeley & Broome) Bas (1984) |
![]() |
Noms francais : Amanite imperiale ; Amanite ceinturee ; Amanite etranglee Synonymes : Agaricus solitarius subsp.* strangulatus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 6 Agaricus ceciliae Berkeley & Broome (1854), The annals and magazine of natural history, series 2, 13, p. 396 (basionyme) Agaricus strangulates (Fries) Fries (1857), Monographia hymenomycetum sueciae, 1, p. 3 Amanita strangulata (Fries) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 66(27) Amanita inaurata Secretan ex Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 41, tab. 11 Amanitopsis strangulata (Fries) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 7 Amanita vaginata var. strangulata(Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 5 Amanitopsis inaurata (Secretan ex Gillet) Fayod (1889), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 7, 9, p. 317 Pseudofarinaceus strangulatus (Fries) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 868 Vaginata strangulata (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 539 Amanitopsis vaginata var. strangulata (Fries) Magnus (1905), Die Pilze (Fungi) von Tirol, Vorarlberg und Liechtenstein, p. 304 Amanita vaginata f. inaurata (Secretan ex Gillet) Veselý (1934), Atlas des champignons de l'Europe, 1, Amanita, p. 51 Vaginata inaurata (Secretan ex Gillet) A.H. Smith (1949), Mushrooms in their natural habitats, p. 398 Amanita ceciliae (Berkeley & Broome) Bas (1984), Persoonia, 12(2), p. 192 (nom actuel) Amanitopsis ceciliae (Berkeley & Broome) Wasser (1992), Flora Fungorum RSS Ucrainicae: Amanital'nye griby, p. 144 References : BK 4 136 ; Bon p. 295 ; CD 823-312, 104 ; Galli p. 96-97 ; Eyssartier et Roux p. 284. (4eme edition) 294 Groupe : Amanites Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Amanitaceae Chapeau/Fructification : Mesurant 80-150(-200) mm de diametre, ovoide au debut, puis campanule convexe, enfin aplani ; surface mate a soyeuse brillante a l'etat sec, legerement visqueuse collante a l'etat humide, brun-jaune, brun rougeatre a gris-brun ou brun olive, plus foncee vers le centre, striee par transparence sur 1/3 ou 1/4 du chapeau, recouverte d'epais restes de voile glebuleux et gris blanc sale, brunatres avec l'age, en larges lambeaux au centre, progressivement plus fragmentees vers la marge ; marge aigue. Lames/Pores : Blanches, legerement brunatres avec l'age, larges, libres ; aretes floconneuses. Chair : Blanche, mince. Saveur douce. Stipe : Mesurant 120-200(-250) × 20-40 mm, cylindrique, d'abord plein, creux avec l'age, cassant, epaissi a la base ; surface blanchatre, sommet finement pruineux, base depourvue d'une volve engainante mais ceinturee par plusieurs zones squamuleuses, ornee au dessus de flocons blanc sale a brunatres. Habitat : Dans les forets de feuillus et de coniferes, en lisiere, dans les clairieres. Calcicole. Juin-octobre (avril-novembre). Frequent. Spores : Mesurant 10,4-14,1 × 9,7-14 µm, spheriques, lisses, hyalines. Comestibilite : Comestible Commentaires : Sous-genre Amanita/section Vaginatae/stirpe Ceciliae |
Tricholoma equestre (Linnaeus) P. Kummer (1871) |
![]() |
Noms francais : Tricholome equestre Synonymes : Agaricus equestris Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1173 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus crassus Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 442 Agaricus aureus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 19, tab. 41 (nom. illegit.) Agaricus luteus Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 45 (nom. illegit.) Agaricus flavovirens Persoon (1793), in Hoffmann, Abbildungen der Schwamme, 3, tab. 24 Amanita equestris (Linnaeus) Roussel (1796), Flore du Calvados et des terreins adjacens, Edn 1, p. 34 Agaricus flavovirens var. ßß pinastretiAlbertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 167 Hypophyllum equestre (Linnaeus) Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 221, tab. 104, fig. 1-2 Gymnopus flavovirens (Persoon) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 162, n° 2545 Agaricus equestris var. b pinastreti(Albertini & Schweinitz) Rabenhorst (1844), Deutschlands kryptogamen-flora, 1, p. 563 Tricholoma equestre (Linnaeus) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 130 (nom actuel) Tricholoma equestre var. pinastreti(Albertini & Schweinitz) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 31 Gyrophila equestris (Linnaeus) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 10 Glutinaster equestris (Linnaeus) Earle (1909), Bulletin of the New York botanical Garden, 5(18), p. 433 Melanoleuca equestris (Linnaeus) Murrill (1914), North American flora, 10(1), p. 24 Tricholoma flavovirens (Persoon) S. Lundell (1942), Fungi exsiccati suecici, praesertini upsalienses, 23-24, n° 1102 References : Bon p. 157 ; CD 378-230, 116 ; Cetto 142 ; Marchand 864 ; FE 3 p. 515 ; Eyssartier et Roux p. 500, 514 4eme edition Groupe : Tricholomes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Tricholomataceae Comestibilite : Mortel Commentaires : Peut etre mortel. |
Rosellinia aquila (Fries) De Notaris (1844) |
![]() |
Synonymes : Sphaeria mammosa Dickson (1785), Plantarum cryptogamicarum britanniae, 1, p. 22
Sphaeria byssiseda var. ß fusca Tode (1791), Fungi mecklenburgenses selecti, 2, p. 10, tab. 9, fig. 70 Sphaeria byssiseda Tode (1791), Fungi mecklenburgenses selecti, 2, p. 10 Hyphasma griseofuscum Rebentisch (1804), Prodomus florae neomarchicae, p. 397 Sphaeria aquila Fries (1817), Kongl. vetenskaps akademiens handlingar, 1817, p. 251 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1823) Hyphasma glandiferum J. Kickx f. (1835), Flore cryptogamique des environs de Louvain, p. 118 Rosellinia aquila (Fries) De Notaris (1844), Giornale botanico italiano, 1(1), p. 334 (nom actuel) Byssitheca aquila (Fries) Bonorden (1864), Abhandlungen der naturforschenden Gesellschaft zu Halle, 8, p. 156 Rosellinia byssiseda (Tode) Quelet (1875), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 516(88), tab. 4, fig. 19 Byssosphaeria aquila (Fries) Stevenson (1879), Mycologia Scotica, The fungi of Scotland and their geographical distribution, p. 385 Byssosphaeria byssiseda (Tode) Cooke (1883), Grevillea, 11(60), p. 149 Hypoxylina aquilum (Fries) Brefeld (1891), Untersuchungen aus dem gesammtgebiete der mykologie, 10, p. 259 References : Dennis 286 fig.12c Groupe : Xylaires Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Xylariales / Xylariaceae Comestibilite : Sans interet |
Rigidoporus sanguinolentus (Albertini & Schweinitz) Donk (1966) |
![]() |
Synonymes : Boletus sanguinolentus Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 257 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Polyporus sanguinolentus (Albertini & Schweinitz) Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 129 Polyporus carmichaelianus Greville (1826), Scottish cryptogamic flora, 4, tab. 224 Boletus carmichaelii Sprengel (1827), Systema vegetabilium, Edn 16, 4(1), p. 478 Sistotrema sanguinolentum (Albertini & Schweinitz) Secretan (1833), Mycographie Suisse, 2, p. 505 (nom. inval.) Merulius carmichaelianus (Greville) Berkeley (1836), The english flora of sir J.E. Smith, fungi, 5(2), p. 130 Polyporus oxydatus Berkeley & M.A. Curtis (1867) [1869], The journal of the linnean Society, botany, 10(45), p. 317 Polyporus nebulosus Berkeley & M.A. Curtis (1867) [1869], The journal of the linnean Society, botany, 10(45), p. 317 Physisporus sanguinolentus (Albertini & Schweinitz) Gillet (1877), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 695 Caloporus expallescens P. Karsten (1883), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 9, p. 110 Poria sanguinolenta (Albertini & Schweinitz) Cooke (1886), Grevillea, 14(72), p. 112 Poria oxydata (Berkeley & M.A. Curtis) Cooke (1886), Grevillea, 14(72), p. 112 Poria nebulosa (Berkeley & M.A. Curtis) Cooke (1886), Grevillea, 14(72), p. 115 Poria expallescens (P. Karsten) Saccardo (1888), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 6, p. 333 Physisporus expallescens (P. Karsten) P. Karsten (1889), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 48, p. 316 Sesia carmichaeliana (Greville) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 870 Physisporus alboater P. Karsten (1892), Hedwigia, 31(6), p. 293 Podoporia confluens P. Karsten (1892), Hedwigia, 31(6), p. 297 Poria confluens (P. Karsten) Saccardo (1895), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 11, p. 95 Poria alboatra (P. Karsten) Saccardo (1895), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 11, p. 94 Caloporia expallescens (P. Karsten) P. Karsten (1896), Hedwigia, 35(1), p. 44 Poria terrestris ss. Bresadola (1897), Atti dell'imperial regia Accademia di scienze, letter ed arti degli Agiati in Rovereto, serie 3, 3, p. 67 Leptoporus sanguinolentus (Albertini & Schweinitz) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des hymenomycetes, p. 85 Podoporia sanguinolenta (Albertini & Schweinitz) Hohnel (1907), Fragm. Mykol., p. 11 Fuscoporia nebulosa (Berkeley & M.A. Curtis) Murrill (1921), Mycologia, 13(2), p. 119 Polyporus reichertii Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 641 Daedalea aquosa Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 690 Daedalea sanguinolenta (Albertini & Schweinitz) E.H.L. Krause (1928), Basidiomycetum Rostochiensium, p. 55 Poria sanguinolenta subsp.* expallescens(P. Karsten) Bourdot & Galzin (1928) [1927], Hymenomycetes de France. Heterobasidies- Homobasidies Gymnocarpes, p. 683 Xylomyzon sanguinolentus (Albertini & Schweinitz) E.H.L. Krause (1934), Mecklenburgs Basidiomyceten, das sind die Poggenstuhle und verwandten Schwamme, p. 12 Physisporinus expallescens (P. Karsten) Pilat (1939), Atlas des champignons de l'Europe, 3, Polyporaceae, p. 250 Physisporinus sanguinolentus (Albertini & Schweinitz) Pilat (1939), Atlas des champignons de l'Europe, 3, Polyporaceae, p. 248 Haematostereum sanguinolentum (Albertini & Schweinitz) Pouzar (1959), Ceska mykologie, 13(1), p. 13 Podoporia sanguinolenta f. expallescens (Albertini & Schweinitz) Domanski (1965), Flora Polska, Aphyllophorales, Polyporaceae 1, Mucronoporaceae 1, p. 57 Rigidoporus sanguinolentus (Albertini & Schweinitz) Donk (1966), Persoonia, 4(3), p. 341 (nom actuel) Rigidoporus sanguinolentus f. expallescens (P. Karsten) Domanski (1972), Fungi, 2-3, Polyporaceae and Mucronoporaceae (1-2). Flora Polska, Warsaw, 1, p. 77 References : BK 2 377 ; FE 10 484 ; RY 2 p. 403 ; RI p. 611 Groupe : Polypores Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Polyporales / Meripilaceae Lames/Pores : Fructification annuelle, entierement resupinee, s'etalant sur le bois, epaisse de 2-4 mm, molle sur le frais, cassante dans la vieillesse. Surface finement poree blanche puis creme avec l'age se tachant rapidement de rouge au froissement (caract.) puis virant vite au brun rougeatre. L'ensemble de l'hymenium devient brun fonce voire noir a la dessication. Pores arrondis a anguleux, 3-4-(5) par mm. Tubes longs de 1 a 2 mm. Chair : Chair blanche, aqueuse. Consistance ceracee. Odeur faible. saveur douce. Habitat : Sur bois pourri et imbu de feuillus et de coniferes. Gagne la terre et les vegetaux environnants. Spores : Spores globuleuses, de 5-6 µm de diametre, lisses, hyalines, guttulees. Basides clavees a (2)-4 sterigmates, non bouclees. Cystidioles peu frequentes, fusiformes, lisses, incluses, 12-25 x 5-7 µm et quelques terminaisons d'hyphes incrustees au sommet. Systeme monomitique: Hyphes a paroi mince larges de 3-6 µm, non bouclees, plus ou moins incrustees. Comestibilite : Sans interet |
Pleurotus cornucopiae (Paulet) Quelet (1885) [1884] |
![]() |
Noms francais : Pleurote en corne d'abondance Synonymes : Dendrosarcus cornucopiae Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 119, tab. 28, fig. 1-3 (Basionyme) Agaricus cornucopiae (Paulet) Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 37 Agaricus sapidus Schulzer (1873), in Kalchbrenner, Icones selectae hymenomycetum hungariae, 1, p. 17, tab. 8, fig. 1 (nom. illegit.) Agaricus cornucopioides Fries (1874), Hymenomycetes europaei sive epicriseos systematis mycologici, p. 172 (nom. illegit.) Pleurotus cornucopioides Gillet (1875), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 345 Pleurotus sapidus Quelet (1883) [1882], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 11, p. 390 Clitocybe sapidus (Quelet) P. Karsten (1884), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 11, p. 2 Pleurotus cornucopiae (Paulet) Quelet (1885) [1884], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 13(2), p. 278 (nom actuel) Pleurotus ostreatus var. cornucopiae (Paulet) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 148 Pleurotus cornucopioides var. sapidus (Quelet) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 44 Pocillaria cornucopioides (Gillet) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 866 Dendrosarcus sapidus (Quelet) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 464 Dendrosarcus cornucopioides (Gillet) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 463 Pleurotus similis Peck (1901) [1900], Annual Report of the New York State Museum of Natural History, 53, p. 841 Crepidopus cornucopiae (Paulet) Murrill (1916), North American flora, 9(5), p. 305 Pleurotus ostreatus f. cornucopiae (Paulet) Pilat (1935), Atlas des champignons de l'Europe, 2, Pleurotus, p. 120 References : CD 149 ; Marchand 28 ; Eyssartier et Roux p. 974 Groupe : Pleurotes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Pleurotaceae Comestibilite : Comestible |
Plectania melastoma (Sowerby) Fuckel (1870) [1869-70] |
![]() |
Synonymes : Peziza melastoma Sowerby (1798), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 149 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Sphaeria monocarpa Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 173 Peziza rhizopus Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 317, tab. 1, fig. 4 Calycina melastoma (Sowerby) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 670 Peziza atrorufa Greville (1828) [1827], Scottish cryptogamic flora, 6, tab. 315 Peziza crenulata Fuckel (1861), Botanische zeitung, 19(35), p. 250, tab. 10, fig. 6 Plectania melastoma (Sowerby) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 324 (nom actuel) Peziza hirtipes Cooke (1875), Hedwigia, 14(6), p. 81 Lachnea melastoma (Sowerby) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 66 Rhizopodella melastoma (Sowerby) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 103 Peziza rhizomorpha Ellis & Everhart (1888), The journal of mycology, 4(10), p. 98 Plectania rhizomorpha (Ellis & Everhart) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 164 Plectania hirtipes (Cooke) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 163 Sarcoscypha melastoma (Sowerby) Cleland (1892), in Cooke, Handbook of the Australian fungi, p. 259 Lachnea hirtipes (Cooke) Lindau (1896), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1), p. 181 Scutellinia melastoma (Sowerby) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 520 Scutellinia hirtipes (Cooke) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 520 Scutellinia rhizomorphae (Ellis & Everhart) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 520 Bulgaria sydowii Hennings (1898), Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 40, p. xxix Urnula melastoma (Sowerby) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 55 Bulgaria melastoma (Sowerby) Seaver (1928), The North American cup-fungi (operculates), p. 197 References : Gr. p. 130 n° 203 ; Ellis p. 234 ; FMDS 109 p. 2 ; Dennis p. 78 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Sarcosomataceae Chapeau/Fructification : Receptacle subsessile ou brievement stipite, cupule, large de 10-15 (20) mm, parfois le double, noir interieurement, brun-noiratre, brievement veloute-tomenteux, parfois sillonne a l'exterieur a marge cannelee, herisse a la base, longues fibrilles noires qui se confondent avec le mycelium concolore ; marge couverte de poils courts, bruns, septes, obtus, epais de 5-6 µm, couverts au debut de granulations rouge-brique, caduques. Habitat : Cette interessante espece croit a terre, dans les bois et les haies, sur les tissus vegetaux morts : racines ou radicelles d'arbres, d' arbustes, de plantes, sur les brindilles et meme les tiges mortes des mousses, enfoncees dans le sol. Spores : Spores elliptiques-oblongues, legerement fusiformes, incolores, lisses,finement granuleuses a l'interieur, 20-27 x 10-12 µm. Theques cylindriques, longuement attenuees et flexueuses a la base, octospores, 375-435 µm x 10-14µm, ne bleuissant pas par l'iode. Paraphyses greles, septees, rameuses, legerement fuligineuses, 3-4µm d'epaisseur. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole ou par petits groupes. Assez rare ou peu frequent. De Janvier a Juin ( souvent en Avril-Mai ). |
Pholiota squarrosa (Weigel) P. Kummer (1871) |
![]() |
Noms francais : Pholiote squarreuse ; Pholiote ecailleuse Synonymes : Agaricus squarrosus Weigel (1772), Observationes botanicae, p. 40 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus floccosus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 27, tab. 61 Agaricus pilosus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 34, tab. 80 (nom. illegit.) Agaricus mammosus Lamarck (1778), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 1, 1, p. 117 (nom. illegit.) Agaricus squamosus Bulliard (1785), Herbier de la France, 6, tab. 266 (nom. illegit.) Agaricus reflexus Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 311 Agaricus squarrosus var. ? reflexus (Persoon) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 243 Lepiota squarrosa (Weigel) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 602 Gymnopus reflexus (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 604 Agaricus verruculosus Lasch (1828), Linnaea, Ein journal fur die botanik, 3, p. 408 Agaricus floccosus var. γ reflexus (Persoon) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 666 Agaricus squarrosus subsp.* verruculosus (Lasch) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 166 Agaricus squarrosus subsp.* reflexus (Persoon) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 166 Agaricus squarrosus var. d verruculosus (Lasch) Rabenhorst (1844), Deutschlands kryptogamen-flora, 1, p. 486 Pholiota squarrosa (Weigel) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 84 (nom actuel) Pholiota squarrosa var. verruculosaGillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 442 Pholiota squarrosa var. reflexa(Persoon) Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 442 Pholiota squarrosa subsp.* reflexa (Persoon) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 298 Dryophila squarrosa (Weigel) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 68 Dryophila squarrosa var. verruculosa(Lasch) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 68 Dryophila verruculosa (Lasch) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 162 Naucoria squamosa (Bulliard) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 605 Pholiota reflexa (Persoon) Laplanche (1894), Dictionnaire iconographique des champignons superieurs (Hymenomycetes) qui croissent en Europe, Algerie & Tunisie, p. 257 Pholiota verruculosa (Lasch) Laplanche (1894), Dictionnaire iconographique des champignons superieurs (Hymenomycetes) qui croissent en Europe, Algerie & Tunisie, p. 259 Hypodendrum floccosum (Schaeffer) Overholts (1932), North American flora, 10(5), p. 280 References : Bon p. 257 ; BK 4 440 ; CD 1244 ; Marchand 586 ; Eyssartier et Roux p. 688 710 Groupe : Pholiotes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Strophariaceae Chapeau/Fructification : 4-17 cm, bombe a convexe, couvert de meches plus ou moins retroussees brunes sur fond ocre, restant entierement sec meme par temps humide. Lames/Pores : Adnees, jaune olivace puis brun rouille. Chair : Creme, epaisse. Odeur de polypore. Saveur douce, legere de champignon. Stipe : 5-20 x 0,8-2 cm, cylindrique, arque, plein, elastique, tenace, couvert des memes meches que le chapeau sous un anneau plus ou moins bien forme. Habitat : En touffes denses sur souches de divers feuillus souvent arbres fruitiers, parfois sur coniferes principalement Picea. Spores : Elliptiques, lisses, brun clair, a pore germinatif petit mais bien visible, 6-9 x 4-5 µm. Comestibilite : Sans interet |
Perenniporia fraxinea (Bulliard) Ryvarden (1976) |
![]() |
Noms francais : Polypore du frene ; Haplopore du frene Synonymes : Boletus fraxineus Bulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 433, fig. 2 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Boletus suberosus Sowerby (1800), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 288 (nom. illegit.) Polyporus fraxineus (Bulliard) Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 127 Polyporus gibbosus Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 67 Trametes suberosa (Sowerby) Quelet (1873), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 356(346) Trametes fraxinea (Bulliard) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 48 Polyporus sublinguaeformis Schulzer (1882), Fungi Hong., n° 54 Fomes fraxineus (Bulliard) Cooke (1885), Grevillea, 14(69), p. 21 Placodes fraxineus (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 172 Placodes incanus Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 172 Ischnoderma fraxineum (Bulliard) P. Karsten (1889), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 48, p. 328 Scindalma fraxineum (Bulliard) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 518 Ungulina incana (Quelet) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des hymenomycetes, p. 102 Fomes incanus (Quelet) Bigeard & H. Guillemin (1913), Flore des champignons superieurs de France, 2, p. 356 Polystictoides leucomelas Lazaro Ibiza (1916), Revista de la real Academia de ciencias exactas, fiscicas y naturales de Madrid, 14, p. 833 Fomes ganodermicus Lazaro Ibiza (1916), Revista de la real Academia de ciencias exactas, fiscicas y naturales de Madrid, 14, p. 664 Ungulina fraxinea (Bulliard) Bourdot & Galzin (1925), Bulletin de la Societe mycologique de France, 41, p. 175 Polystictus leucomelas (Lazaro Ibiza) Saccardo & Trotter (1925), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 23, p. 411 Vanderbylia fraxinea (Bulliard) D.A. Reid (1973), South African journal of botany, 39(2), p. 167 Perenniporia fraxinea (Bulliard) Ryvarden (1976), Nova Hedwigia, 27(1-2), p. 158 (nom actuel) Poria fraxinea (Bulliard) Ginns (1984), Mycotaxon, 21, p. 331 References : Julich 2 p. 373 ; BG p. 602 ; BK 2 370 ; E.P. p. 453 fig. 228 Groupe : Polypores Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Polyporales / Polyporaceae Chapeau/Fructification : Fructification en forme de console, largement fixee au substrat, souvent de grande taille, large de 10-20 ( jusqu'a 60 cm suivant les fructifications confluentes ), 16-20 cm de projection et de 2-8-10 cm d'epaisseur. Surface un peu veloutee dans la jeunesse, ondulee, bosselee, lisse, mate, creme a ochrace clair, glabrescente avec de petites verrues ou cretes minces, d'abord ochracees puis brun gris sale, souvent avec des taches rougeatres. Marge + ou - aigue, ondulee crenelee, creme a creme-orange au debut, puis brun brunatre. Lames/Pores : Face finement poree. Pores arrondis-anguleux, de 3 a 6 par mm suivant litt. surface liegeuse creme, se teintant de rose au sec, ou de brun lilas au toucher. Tubes stratifies de 3 a 6 mm d'epaisseur, rose ochrace, jusqu'a 6 cm d'epaisseur dans les vieux specimens suivant les couches separees les unes des autres par une assise de trame. Chair : Contexte coriace, fibreux, tubereux, isabelle a creme ou jaune pale, plus tard gris a brun pale vers la suface du chapeau, faiblement zone, jusqu'a 3 cm d'epaisseur a la base. Reaction brune au Melzer. Odeur desagreable ou parfois d'anis (in litt.). Saveur un peu amere. Habitat : Souvent a la base des troncs, surtout de Fraxinus, mais egalement sur d'autres feuillus vivants tels que : Aesculus, Castanea, Celtis, Eucalyptus, Fagus, Gymnocladus, Juglans, Olea, Malus, Platanus, Populus, Prunus, Robinia, Quercus, Salix, Ulmus. Souvent confluents ou en groupes imbriques. Perenne. Tout au long de l'annee. Assez rare. Pourriture blanche. Spores : Ovales a arrondies, lisses, hyalines, guttulees, a pore germinatif distinct, 6-8-(8,5) x 5-6,5 µm, + ou - dextrinoides, cyanophiles. I-. Basides clavees, 2-4 sterigmates, 12-20 (in litt. 15-23) x 8-10 µm, resserrees a la base, non bouclees. Pas de cystides, parfois presence de cystidioles fusoides 20-27 x 6-7 µm. Dimitique :(1)- Hyphes generatrices hyalines, a parois minces, large de 1,5-3,5 µm, (in litt. largeur variable, 2-6 µm), cloisonnees, bouclees. (2)- Hyphes squelettiques, a parois epaisses, nombreuses dans le contexte, dextrinoides, ondulees, larges de 3-7 µm, jusqu'a 15 µm dans les parties renflees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isoles, souvent confluents ou en groupes imbriques. Perenne. Tout au long de l'annee. Assez rare. Remarque : Pourriture blanche. |
Patellaria atrata (Hedwig) Fries (1822) |
![]() |
Synonymes : Lichen atratus Hedwig (1789), Descriptio et adumbratio microscopico-analytica muscorum frondosorum, 2, p. 61, tab. 21, fig. a (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza patellaria Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 670 Peziza atrata (Hedwig) Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 417 (nom. illegit.) Patellaria atrata (Hedwig) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 160 (nom actuel) Patellaria biformis Chevallier (1826), Flore generale des environs de Paris, 1, p. 302 Lecanidion atratum (Hedwig) Endlicher (1830), Flora Posoniensis, 1, p. 46 Cycledium atratum (Hedwig) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 511 ('atrum') Ascobolus patellaria (Persoon) Rabenhorst (1840), Flora lusatica oder vaezeichniss und Beschreibung, 2, p. 347 Lecanidion atrum Rabenhorst (1844), Deutschlands kryptogamen-flora, 1, p. 342 Opegrapha lecanactis A. Massalongo (1855), Symmicta lichenum novorum vel minus cognitorum, p. 64 Ucographa atrata (Hedwig) A. Massalongo (1855), Symmicta lichenum novorum vel minus cognitorum, p. 64 Pragmopora lecanactis (A. Massalongo) Korber (1865), Parerga lichenologica. Erganzungen zum systema lichenum germaniae, p. 279 Tympanis atra (Rabenhorst) P. Karsten (1868), Fungi Fenniae exsiccati, 8, n° 755 Durella atrata (Hedwig) Rehm (1882), Ascomycetes lojkani lecti in Hungaria, Transsylvania et Galicia, p. 18 References : Ellis p. 12 fig. 45 ; Gr. p. 565 n° 979 ; DM 59 p. 21 Groupe : Pyrenomycetes Classification : Ascomycota / Dothideomycetes / Patellariales / Patellariaceae Chapeau/Fructification : Receptacles sessiles, assez epais, fermes, patelliformes, margines au debut, puis + - ou - convexes, un peu chagrines en dessus, larges de 0,5-1,5 mm, noirs ou presque noirs sur toute leur surface. Chair : Blanche, olivatre sous l'epithecium. Habitat : Sur bois decortique d'Acer, Quercus, tillia etc... mais egalement sur tige morte et decortiquee de Hedera helix ; in litt. sur petite tige morte de Calluna, ( et meme sur la partie ligneuse d'une tige pourrie et denudee de choux de village ). Spores : Allongees, subclaviformes, ordinairement un peu courbees, obtuses aux deux extremites, remplies au debut de gouttelettes et de granulations, se cloisonnant avec l'age, 7 a 10 cloisons transversales, 30-50 x 8-10 µm. Theques claviformes, arrondies au sommet, octospores, 87-162 x 15-22 µm. Paraphyses septees, incolores dans la partie inferieure, epaisses ( 2,5 µm) ramifiees au sommet, a rameaux septes, obtus, un peu epaissis ( 3-4 µm). Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire. De Mars a Juin. |
Inocybe flocculosa Saccardo (1887) |
![]() |
Noms francais : Inocybe flocculeux Synonymes : Agaricus flocculosus Berkeley (1836), The english flora of sir J.E. Smith, fungi, 5(2), p. 97 (nom. illegit.) Inocybe flocculosa Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 768 (Basionyme) (nom actuel) References : Bon p. 241 ; BK 5 17 ; CD 1055 ; Cetto 1417 ; Eyssartier et Roux p. 874 Groupe : Inocybes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Inocybaceae Comestibilite : Toxique Commentaires : Odeur herbacee faible ou plus ou moins spermatique. |
Hypocrea rufa (Persoon) Fries (1849) |
![]() |
Synonymes : Sphaeria olivacea Willdenow (1787), Florae berolinensis prodromus, p. 416
Pyrenium lignorum var. a vulgare Tode (1790), Fungi mecklenburgenses selecti, 1, p. 33, tab. 3, fig. 29 Pyrenium lignorum Tode (1790), Fungi mecklenburgenses selecti, 1, p. 33 Mucor lignifragus Bulliard (1791), Histoire des champignons de la France, 1, p. 103, tab. 504, fig. 6 Trichoderma viride Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 92 Sphaeria rufa Persoon (1795), in Usteri, Annalen der botanik, 15, p. 20 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1823) Sphaeria scarlatina Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 173 Botrytis lignifraga (Bulliard) de Candolle (1805), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 70 Trichoderma aeruginosum Link (1816), Magazin der Gesellschaft naturforschender freunde zu Berlin, 7, p. 40 Discosphaera rufa (Persoon) Dumortier (1822), Commentationes botanicae, p. 91 Hypocrea rufa (Persoon) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 383 (nom actuel) Cyttaria rufa (Persoon) Bonorden (1864), Abhandlungen der naturforschenden Gesellschaft zu Halle, 8, p. 166 Trichoderma lignorum Harz (1871), Bulletin de la Societe imperiale des naturalistes de Moscou, serie 1, 44(1), p. 116 References : Ellis p. 29 fig.110 ; BK 1 319 ; Dennis p. 235 Groupe : Pyrenomycetes Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Hypocreales / Hypocreaceae Chapeau/Fructification : Fructification arrondie, pulvinee, brun rouge ponctuee de noir par les ostioles des peritheces. Isoles au debut, les jeunes exemplaires en croissance sont ensuite regroupes en surfaces plus importantes mais sans reelle confluence, restant toujours separes par des sillons. Chair : Chair blanchatre, tenace. Habitat : Sur bois pourri et ecorce detrempes. Egalement sur vieux champignons. Automne. Peu frequent. Spores : Spores subglobuleuses a elliptiques, finement ponctuees, hyalines, 3,5-6 x 3,5-4,5 µm. Asques a 16 spores, uniseries, 70-50 µm, non amyloides. Paraphyses absentes. Comestibilite : Sans interet Commentaires : La forme parfaite ici presentee est beaucoup plus rare que l'anamorphe Trichoderma viride qui couvre la face cachee du bois mort d'un feutrage bleu-vert. |
Helvella elastica Bulliard (1791) |
![]() |
Noms francais : Helvelle elastique Synonymes : Helvella fuliginosa Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 113, tab. 320 ('Elvela') Helvella cinerea Villars (1789), Histoire des plantes de Dauphine, 3(2), p. 1045 Helvella mitra Bolton (1789), An history of fungusses growing about Halifax, 3, p. 95, tab. 95 (nom. illegit.) Helvella elastica Bulliard (1791), Histoire des champignons de la France, 1, p. 299, tab. 242 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) (nom actuel) Helvella pulla Holmskjold (1799), Beata ruris otia fungis danicis, 2, p. 49, tab. 26 Helvella sublicia Holmskjold (1799), Beata ruris otia fungis danicis, 2, p. 51, tab. 27 Peziza lentifera Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 409, tab. 188, fig. 9 Helvella fuliginosa var. 2 campanulata Purton (1821), An appendix to Midland flora, 3(1), p. 257 Helvella elastica var. ß pallidefuliginosaChevallier (1826), Flore generale des environs de Paris, 1, p. 117 Helvella klotzschiana Corda (1837), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 3(14-15), p. 121, tab. 57 Helvella gracilis Peck (1872) [1871], Annual report of the New York state Museum of natural history, 24, p. 94 Helvella elastica var. fuliginosa(Schaeffer) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 13 Leptopodia elastica (Bulliard) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 99 Helvella pallidefuliginea(W. Phillips) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 24 Helvella pulla f. klotzschiana(Corda) Rehm (1895), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 1183 Leptopodia elastica var. albida (Persoon) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 37 Leptopodia klotzschiana (Corda) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 37 Leptopodia fuliginosa (Schaeffer) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 37 Leptopodia pulla (Hohmskjold) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 37 Helvella capucinoides Peck (1912) [1911], Bulletin of the New York state Museum, 157, p. 27, 111 Tubipeda elastica (Bulliard) Falck (1923), Mykologische untersuchungen und berichte, 1(3), p. 401 Helvella elastica f. gigantean Seaver (1928), The North American cup-fungi (operculates), tab. 40, fig. 4-5 Helvella elastica f. pallidefuliginea S. Imai (1954), Science reports of the Yokohama national University, section II, 3, p. 22 Helvella elastica f. gracilis (Peck) S. Imai (1954), Science reports of the Yokohama national University, section II, 3, p. 22 References : Bon p. 329 ; CD 21 ; BK 1 20 ; BK 1 n° 20 p. 56 ; LP p. 288 Groupe : Helvelles/Morilles Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Helvellaceae Chapeau/Fructification : Chapeau 2-4 cm, en forme de selle chez le jeune puis plisse, bi a trilobe. Hymenium lisse, ondule, irregulier, ochrace jaunatre a grisatre pale. Marge des lobes toujours tres recourbee vers l'interieur. Face inferieure plus claire. Chair : Chair mince, blanchatre, legerement gelatineuse. Stipe : Pied 5-10 x 0,5-1 cm, creux, lisse, aminci en haut, non sillonne, blanchatre, legerement duveteux au sommet. Habitat : Forets, bord de chemins, sur terre nue, feuilles, mousses. Preference calcaire. Spores : Spores elliptiques a cylindriques, hyalines, pourvues d'une grosse guttule, verruqueuses seulement a l'etat jeune, 17-20 x 10-13 µm. Asques octospores, I-, 300 x 14-16 µm. Paraphyses cylindriques, renflees jusqu'a 8 µm. Comestibilite : Sans interet |
Geoglossum umbratile Saccardo (1878) |
![]() |
Synonymes : Clavaria nigrita Persoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 78
Geoglossum difforme Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 159 Clavaria fragilis var. e nigrita(Persoon) Link (1833), Handbuch zur Erkennung der natuzbarsten und am haufigsten vorkommenden Gewachse, 3, p. 307 Geoglossum umbratile Saccardo (1878), Michelia, 1(4), p. 444 (Basionyme) (nom actuel) Geoglossum nigritum (Persoon) Cooke (1878), Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 5, p. 205, tab. 96, fig. 345 Geoglossum viscosum var. difforme (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 266 Geoglossum peckianum f. umbratile (Saccardo) Massee (1897), Annals of botany (London), serie 1, 11, p. 251 Geoglossum glabrum f. difforme (Fries) Massee (1897), Annals of botany (London), serie 1, 11, p. 248 Gloeoglossum difforme (Fries) E.J. Durand (1908), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 6(5), p. 421 References : BK 1 132 Groupe : Clavaires Classification : Ascomycota / Geoglossomycetes / Geoglossales / Geoglossaceae Chapeau/Fructification : Fructification 2-6 cm de haut constituee d'une partie fertile formant 1/4 a 1/3 du champignon surmontee par un pied. Lames/Pores : Constitue d'une clavule linguiforme a cylindrique, ronde ou comprimee, souvent sillonnee, noir a brun noir, lisse, seche. Stipe : Pied concolore, plus ou moins cylindrique, finement pruineux, 2-3 mm de large, passant graduellement a la partie fertile. Habitat : Zones maigres, humides et marecageuses dans l'herbe et les mousses. Peu frequent. Spores : Spores botuliformes, lisses, a 7-8 cloisons, brunes, 65-80 x 5-6 µm. Asques octospores, I+ Paraphyses minces, septees, recourbees au sommet. Comestibilite : Sans interet |
Geastrum pectinatum Persoon (1801) |
![]() |
Noms francais : Geastre peigne. Synonymes : Geastrum multifidum var. aPersoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 86 Geastrum coronatum var. ß woodwardiPersoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 132 Geastrum pectinatum Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 132 (Basionyme) Sanctionnement : Persoon (1801) Plecostoma pectinatum(Persoon) Desvaux (1809), Journal de botanique, redige par une Societe de botanistes, 2(2), p. 100 Geastrum stellatum var. woodwardi (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 585 Geastrum plicatum Klotzsch (1839), in Berkeley, Annals of natural history, 3, p. 399 Geastrum tenuipes Berkeley (1848), in W.J. Hooker, The London journal of botany, 7, p. 576 Geastrum biplicatus Berkeley & M.A. Curtis (1860) [1858], Proceedings of the American Academy of arts and sciences, 4, p. 124 Geastrum calyculatum Fuckel (1865), Fungi Rhenani exsiccati, n° 1599 Geastrum bryantii subsp.* calyculatus (Fuckel) G. Winter (1883) [1884], Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(1), p. 911 Geastrum turbinatum Cragin (1885), Bulletin of the Washburn College Laboratory of natural history, 1(2), p. 39 Geastrum pectinatum var. calyculatum (Fuckel) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 238 Geastrum ellipticum G. Cunningham (1926), Proceedings of the linnean Society of the New South Wales, 51(2), p. 77, tab. 3, fig. 11 References : BK 2 499 ; Sarasini 95 ; Marchand 361 ; Cetto 3 p. 527 ; Julich 2 p. 452 ; Phillips p. 254 Groupe : Geastres Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Geastrales / Geastraceae Chapeau/Fructification : Carpophore jusqu'a 10-15 cm de diametre une fois etale apres l'ouverture. Exoperidium decoupe jusqu'au centre et au dela en 4-8 lanieres triangulaires, recurvees, la couche mycelienne adnee, tres agglutinante ; la couche fibreuse souvent denudee, lisse, creme ; la couche charnue brune, se decollant chez les vieux specimens et disparaissant par plaques caduques. Chair : Brun chocolat ou fonce, poudreuse a maturite. Stipe : Globuleux, poudre d'une pruine blanche, brun d'ombre, souvent noiratre dans la vetuste, a base regulierement arrondie ou affectee d'une apophyse peu prononcee, souvent striee, portee par un pedicelle dresse de 5-6 mm de long, plus ou moins grele, orne ou non d'un anneau issu de la couche charnue de l'exoperidium. Peristome en forme de bec sillonne, long, etroitement conique, mais non delimite, brun. Sporee brun d'ombre. Habitat : Infeode aux resineux, surtout Picea, Pinus ou Cupressus, parmi les aiguilles, sur sol calcaire. Spores : Globuleuses, a verrues grossieres obtuses, brunes, 4-6 µm de diametre ( ornementation non comprise ), verrues hautes jusqu'a 1µm. Pas de cystide. Capillitium a parois epaisses, brun, rarement ramifie, non cloisonne, large jusqu'a 8µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Solitaire, disperse ou gregaire. Rare . Ete-automne. |
Faerberia carbonaria (Albertini & Schweinitz) Pouzar (1981) |
![]() |
Noms francais : Fausse-chanterelle des charbonnieres Synonymes : Merulius carbonarius Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 375 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Cantharellus umbonatus var. ß carbonarius (Albertini & Schweinitz) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 318 Merulius umbonatus subsp.* carbonarius(Albertini & Schweinitz) Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 14 Merulius cinereus subsp.* leucophaeusPersoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 15 Cantharellus hydrolips var. ß leucophaeus (Persoon) Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 799 Cantharellus leucophaeus (Persoon) Nouel (1831), Memoires de la Societe royale des sciences, de l'agriculture et des arts de Lille, 1829-30, p. 177, tab. 1, fig. 2-3 Cantharellus anthracophilus Leveille (1841), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 2, 16, p. 236 Cantharellus radicosus Berkeley & Broome (1866), The annals and magazine of natural history, series 3, 18, p. 54 Cantharellus carbonarius (Albertini & Schweinitz) Fries (1874), Hymenomycetes europaei sive epicriseos systematis mycologici, p. 456 Geopetalum carbonarium (Albertini & Schweinitz) Patouillard (1887), Les hymenomycetes d'Europe, anatomie generale et classification des champignons superieurs, p. 127 Cantharellus carbonarius var. radicosus (Berkeley & Broome) Cooke (1890), Illustrations of british fungi, 7, n° 1059, tab. 1105 Merulius leucophaeus (Persoon) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 862 Cantharellus carbonarius var. anthracophilus (Leveille) Saccardo (1915), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(14), p. 453 Lentinus carbonarius (Albertini & Schweinitz) Kuhner (1980), Bulletin mensuel de la Societe linneenne de Lyon, 49, n° sp., p. 895 Faerberia carbonaria (Albertini & Schweinitz) Pouzar (1981), Ceska mykologie, 35(4), p. 187 (nom actuel) References : CD 156-192, 99, 109 ; Bon p. 125 ; Eyssartier et Roux p. 564, 580 4eme edition ; BK 3 207 Groupe : Pleurotes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Polyporales / Incertae sedis Chapeau/Fructification : 3-5 cm, infundibuliforme noiratre ardoise bistre. Surface lisse, mate, radialement fibrilleuse. Marge longtemps enroulee restant un peu incurvee, aigue, faiblement crenelee et incisee avec l'age. Lames/Pores : Gris blanc, presque pliciformes, plus ou moins fortement fourchues, decurrentes. Arete obtuse et lisse. Chair : Gris blanchatre, mince. Saveur douce. Stipe : Cylindrique, assez court, 15-30 x 1,5-4 mm, blanc sale, a base legerement epaissie, orne parfois de rhizoides blancs, souvent arque et plus ou moins excentre. Habitat : Sur charbonnieres Spores : 8-10 x 4,5-5,5 µm, irregulierement cylindriques, lisses, hyalines, guttulees. Sporee blanche. Cheilocystides et pleurocystides subulees, longuement pedicellees, a paroi epaisse, incrustees au sommet, 90-230 x 10-15 µm, dextrinoides. Comestibilite : Sans interet |
Diatrypella favacea (Fries) Cesati & De Notaris (1863) |
![]() |
Synonymes : Sphaeria verrucaeformis var. γ γ concavaAlbertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 12
Sphaeria favacea Fries (1816), Kongl. vetenskaps akademiens handlingar, 1816, p. 150 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1823) Sphaeria cavernosa Chevallier (1826), Flore generale des environs de Paris, 1, p. 497 Sphaeria betuligna Chevallier (1826), Flore generale des environs de Paris, 1, p. 496 Sphaeria variolosa Persoon (1828), in Fries, Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 2, p. 72 (nom. illegit.) Diatrype favacea (Fries) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 385 Diatrypella favacea (Fries) Cesati & De Notaris (1863), Sferiacei Italici, p. 28 (nom actuel) Microstoma favaceum (Fries) Auerswald (1865), in Niessl, Verhandlungen des naturforschenden vereines in Brunn, 3, p. 165 Diatrypella verrucaeformis subsp.* favacea(Fries) P. Karsten (1873), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 23, p. 155 Diatrypella verrucaeformis var. major Traverso (1906) [1905], Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Pyrenomycetae. Xylariaceae, Valsaceae, Ceratostomataceae, 1(1), p. 76 References : Ellis p. 97 pl. 385 Groupe : Pyrenomycetes Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Xylariales / Diatrypaceae Chapeau/Fructification : Peritheces regroupes en grande partie, gris, erumpents, a stomates brun-noiratre. Habitat : Sur branches de Betula entierement colonisees, attachees ou fraichement tombees. Commun partout de novembre a mars. Spores : Allantoides, pales, brun dore en masse, 5-6 x 1 µm. Asques polyspores. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Commun partout de Novembre a Mars. |
Cuphophyllus ochraceopallidus (P.D. Orton) Bon (1985) [1984] |
![]() |
Synonymes : Hygrocybe ochraceopallida P.D. Orton (1980), Notes from the royal botanic Garden, Edinburgh, 38(2), p. 329 (Basionyme)
Cuphophyllus ochraceopallidus (P.D. Orton) Bon (1985) [1984], Documents mycologiques, 14(56), p. 10 Hygrocybe virginea var. ochraceopallida(P.D. Orton) Boertmann (1995), Fungi of Northern Europe, 1, p. 52 Camarophyllus virgineus var. ochraceopallidus (P.D. Orton) Beisenherz (1998), Regensburger mykologische schriften, 8, p. 99 Camarophyllus ochraceopallidus (P.D. Orton) Papetti (2000), Micologia 2000 (Trento), p. 407 Cuphophyllus virgineus var. ochraceopallidus (P.D. Orton) P. Roux (2006), Mille et un champignons, p. 231 (note) (nom actuel) References : CD 176-194, 100 Groupe : Hygrophores Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Hygrophoraceae Comestibilite : Sans interet |
Clavariadelphus pistillaris (Linnaeus) Donk (1933) |
![]() |
Noms francais : Clavaire en pilon ; Clavaire en massue Synonymes : Clavaria pistillaris Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1182 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Clavaria simplex Scopoli (1760), Flora carniolica, Edn 1, p. 59 Clavaria pistillaris var. ζ Scopoli(1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 483 Clavaria gemmata Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 122, tab. 290 Clavaria herculeana Lightfoot (1777), Flora scotica, 2, p. 1056 Clavaria militaris Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 135 Helvella fuliginosa J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1449 (nom. illegit.) Clavaria pulvinata Persoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 65 Clavaria pistillaris var. d divisa Persoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 64 Clavaria pistillaris var. γ gemmata (Schaeffer) Persoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 63 Clavaria pistillaris var. ß herculeana (Lightfoot) Persoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 63 Clavaria pistillaris var. γ pulvinata (Persoon) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 597 Clavaria spathulata Chevallier (1826), Flore generale des environs de Paris, 1, p. 108, tab. 8, fig. 2 Clavariella pistillaris (Linnaeus) P. Karsten (1881), Revue mycologique (Toulouse), 3(9), p. 21 Clavariadelphus pistillaris (Linnaeus) Donk (1933), Mededeelingen van de Nederlandsche mycologische vereeniging, 22, p. 73 (nom actuel) References : Bon p. 309 ; CD 120 ; Eyssartier et Roux p. 1012 ; BK 2 453 ; Funghi Clavarioidi 1 p. 271 Groupe : Clavaires Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Gomphales / Clavariadelphaceae Chapeau/Fructification : KOH : colore la surface en orange ou jaune d'or Spores : 11-15 x 5-7.5 µm Comestibilite : Sans interet |
Cheilymenia theleboloides (Albertini & Schweinitz) Patouillard (1897) |
![]() |
Synonymes : Peziza theleboloides Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 321, tab. 12, fig. 4 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza ascoboloides Bertero (1837), in Montagne, Annales des sciences naturelles, botanique, serie 2, 8, p. 363 Peziza eclecta Berkeley & Cooke (1876), Grevillea, 5(34), p. 60 Lachnea theleboloides (Albertini & Schweinitz) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 74 Humaria theleboloides (Albertini & Schweinitz) Rehm (1881), Ascomyceten, 13, n° 604 Humaria ascoboloides (Bertero) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 288 Scutellinia theleboloides (Albertini & Schweinitz) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 300 Leucoloma ascoboloides (Bertero) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 318 Neottiella ascoboloides (Bertero) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 193 Lachnea ascoboloides (Bertero) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 314 Cheilymenia theleboloides (Albertini & Schweinitz) Patouillard (1897), Catalogue raisonne des plantes cellulaires de la Tunisie, p. 93 (nom actuel) Cheilymenia ascoboloides (Bertero) Boudier (1914) [1913], in Ramsbottom, Transactions of the British mycological Society, 4(2), p. 367 Humaria subhirsuta var. theleboloides (Albertini & Schweinitz) Keissler (1921), Beihefte zum botanischen centralblatt, zweite abteilung, 38, p. 415 Patella theleboloides (Albertini & Schweinitz) Seaver (1928), The North American cup-fungi (operculates), p. 170 Fimaria humana Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 331 (Basionyme) Patella ascoboloides (Bertero) Teng (1938), Sinensia, Shanghai, 9, p. 254 Scutellinia ascoboloides (Bertero) Teng (1963), Chung-kuo ti chen-chun, p. 763 Coprobia humana (Velenovský) Svrček (1977), Ceska mykologie, 31(2), p. 69 Cheilymenia hyphopila J. Moravec (1984), Ceska mykologie, 38(3), p. 150 Coprobia theleboloides (Albertini & Schweinitz) J. Moravec (1987), Mycotaxon, 28(2), p. 506 References : BK 1 88 ; Dennis p. 42 pl. VIm ; Gr. p. 162 n° 250 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pyronemataceae Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, d'abord cupule, margine, puis etale et parfois un peu ondule, large de 2-8-(10) mm. Hymenyum jaune, jaune-orange, ou jaune olive. Marge un peu plus foncee. Face externe un peu plus pale et ne presentant que de rares poils hyalins, isoles et peu visibles. Habitat : Sur debris de vegetaux pourrissants, tas de cendres lessivees, crottin et fumier de cheval, sur vieux papiers en decomposition, etc.... ( Repose directement dur le sol ). Spores : Elliptiques, lisses, hyalines, non guttulees, (faiblement ridees longitudinalement si elles sont chauffees dans le KOH ), 15-20 x 9-10 µm. Asques cylindriques, octospores, 200-250-(280) x 13,5-15-(17) µm. Paraphyses greles, simples ou divisees a la base, faiblement clavees, peu septees, larges de 4 µm a 6 µm environ, a peine epaissies au sommet, tres finement granuleuses a l'interieur, d'un jaune tres pale dans la partie superieure, plus granuleuses, plus colorees et orangees dans la partie inferieure. Poils hyalins ou d'un fauve tres pale, peu septes ou uniseptes vers la base qui est large de 10-12 µm, (1-3 a exeptionnellement 4 cloisons ), attenues en longue pointe et effilee, large de 5 a 6 µm vers le milieu . La longueur varie de 200 a 300-(500) µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire. Assez commun. Presque toute l'annee. ( in litt. de Mai a Octobre et peu frequent. |
Cheilymenia crucipila (Cooke & W. Phillips) Le Gal (1953 |
![]() |
Synonymes : Peziza crucipila Cooke & W. Phillips (1876), Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 3, p. 136, tab. 60, fig. 237 (Basionyme)
Lachnea crucipila (Cooke & W. Phillips) Gillet (1886), Champignons de France, les discomycetes, p. 214 Neottiella crucipila (Cooke & W. Phillips) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 192 Ciliaria crucipila (Cooke & W. Phillips) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 62 Cheilymenia calvescens Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 63 Lachnea calvescens (Boudier) Saccardo & Trotter (1913), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 22, p. 633 Patella crucipila (Cooke & W. Phillips) Seaver (1928), The North American cup-fungi (operculates), p. 168 Humaria stellata Kanouse (1948) [1947], Mycologia, 39(6), p. 657 Humaria crucipila (Cooke & W. Phillips) Kanouse (1948) [1947], Mycologia, 39(6), p. 655 Cheilymenia crucipila (Cooke & W. Phillips) Le Gal (1953), Prodrome a une flore mycologique de Madagascar et Dependances, 4, p. 111 (nom actuel) Scutellinia crucipila (Cooke & W. Phillips) J. Moravec (1984), Ceska mykologie, 38(3), p. 149 References : BK 1 85 ; Dennis p. 41 fig. VIj ; Cetto 4 1652 ; Gr. p. 158 n° 244 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pyronemataceae Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, charnu, hemispherique, cupule au debut, puis plan, 2-8 (-10) mm, reposant directement sur le substrat. Hymenium rouge vif ou orange en dessus, surface externe plus claire ou plus pale et garnie de poils brun clair lachement enchevetres et peu apparents. Habitat : Sur terre nue et humide, au bord des chemins, dans les ornieres et parmi les plantes herbacees, egalement croissant sur le terreau. Spores : Elliptiques-oblongues, hyalines, lisses, non guttulees, finement ponctuees-verruqueuses, ornementations renflees par des cretes. Asques cylindriques, octospores, 240 x 10 µm. Paraphyses cylindriques, epaissies en clavule au sommet, jusqu'a 10 µm, et remplies de granulations rougatres, septees et fourchues. Poils brunatres, plus ou moins colores, simples, fourchus ou en forme de croix, septes, longs de 100-200(jusqu'a 280 )µm, et larges de 7-10 µm. Poils de la base ramifies en 2 a 5 branches. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole a gregaires, surtout en croissance serree. Repandu ou rare. Ete-automne. Remarques : Souvent en croissance avec Scutellinia scutellata. |
Biscogniauxia nummularia (Bulliard) Kuntze (1891) |
![]() |
Synonymes : Hypoxylon nummulariumBulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 468, fig. 4 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1823)
Sphaeria nummularia (Bulliard) de Candolle (1805), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 290 Sphaeria anthracina J.C. Schmidt (1817), Mykologische hefte, 1, p. 55, tab. 1, fig. 16 Nummularia bulliardii Tulasne & C. Tulasne (1863), Selecta fungorum carpologia, 2, p. 43, tab. 5, fig. 11-19 Biscogniauxia nummularia (Bulliard) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 398 (nom actuel) Biscogniauxia bulliardii (Tulasne & C. Tulasne) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 398 Nummularia nummularia (Bulliard) J. Schroter (1897), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 458 Nummularia anthracina (J.C. Schmidt) Traverso (1906) [1905], Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Pyrenomycetae. Xylariaceae, Valsaceae, Ceratostomataceae, 1(1), p. 57 Nummularia bulliardii var. minor Rehm, Tranzschel & Serebrianikow (1912), Mycotheca Rossica, 6-7, n° 277 Kommamyce bulliardi i (Tulasne & C. Tulasne) Nieuwland (1916), The American midland naturalist, 4, p. 375 Numulariola nummularia (Bulliard) House (1925), Bulletin of the New York state Museum, 266, p. 49 References : SMNF n°issn:0750-9014 p. 18 ; Ellis N° 573 ; BK1 N° 340 Groupe : Xylaires Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Xylariales / Xylariaceae Spores : 10 - 14 x 7 - 10 µ Comestibilite : Sans interet Commentaires : Stroma noir charbon, de 5 a 20 mm de diametre, discoide ou irregulierement ellipsoide. Les plaques ainsi formees sont tres fines de 0.6 a 0.8 mm d'epaisseur. Peritheces de 0.4 a 0.6 mm de diametre, a peu pres au meme niveau que le stroma. Spores noires a marron fonce, ellipsoides, a extremites souvent arrondies et de 13.5µm x 11.5 µm. Sur Fagus. |
Belonidium mollissimum (Fuckel) Raitviir (1970) |
![]() |
Synonymes : Peziza mollissima Lasch (1858), in Rabenhorst, Klotzschii herbarum vivum mycologicum, Edn 2, n° 708 (nom. illegit.)
Trichopeziza mollissima Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 296 (Basionyme) Lachnum mollissimum (Fuckel) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 174 Lachnea mollissima (Fuckel) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 251 Lachnella lactea Quelet (1880), Grevillea, 8(47), p. 117, tab. 131, fig. 10 Dasyscyphus mollissimus (Fuckel) Rehm (1882), Ascomycetes lojkani lecti in Hungaria, Transsylvania et Galicia, p. 10 Lachnella mollissima (Fuckel) Quelet (1883) [1882], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 11, p. 406 Lachnum lacteum (Quelet) Brunaud (1886), Journal d'histoire naturelle de Bordeaux et du Sud-Ouest, 1886, 2, p. 20 Erinella lactea (Quelet) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 911 Dyslachnum mollissimum (Fuckel) Clements (1909), The genera of fungi (Minneapolis), Edn 1, p. 87, 175 Belonidium mollissimum (Fuckel) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 45 (nom actuel) References : BK 1 221 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Sur tiges mortes d'ombelliferes. |
Tubifera ferruginosa (Batsch) J.F. Gmelin (1792) |
![]() |
Synonymes : Tubulifera cremor O.F. Muller (1775), Flora danica, 11, p. 8, tab. 659, fig. 1
Tubulifera arachnoidea Jacquin (1778), Miscellanea austriaca, 1, p. 144, tab. 15 Stemonitis ferruginosa Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 261, tab. 30, fig. 175 (Basionyme) Sphaerocarpus fragiformis Bulliard (1787), Herbier de la France, 8, tab. 384 Lycoperdon ferruginosum (Batsch) Timm (1788), Florae megapolitanae prodomus, p. 276 Lycoperdon favaceum Schrank (1789), Baiersche flora, 2, p. 667 Sphaerocarpus cylindricus Bulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 470, fig. 3 Tubifera ferruginosa (Batsch) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1472 (nom actuel) Tubifera fragiformis (Bulliard) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1472 Tubifera cylindrica(Bulliard) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1472 Tubulina fragiformis (Bulliard) Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 91 Licea clavata Schrader (1797), Nova genera plantarum, 1, p. 18 Licea tubulina Schrader (1797), Nova genera plantarum, 1, p. 16 Tubulina coccinea Trentepohl (1797), in Roth, Catalecta botanica, 1, p. 243 Reticularia multicapsula Sowerby (1798), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 179 Tubulina fallax Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 28 Tubulina cylindrica (Bulliard) de Candolle (1805), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 249 Tubulina fragifera Poiret (1808), in Lamarck, Encyclopedie methodique, Botanique, 8, p. 130 Trichia meteorica Sowerby (1815), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 435 Licea fallax (Persoon) Fries & Lindgren (1817), Symbolae Gasteromycetum, 2, p. 12 Dermodium fallax (Persoon) Nees (1817), Das system der pilze und Schwamme, p. 109, fig. 103 Licea fragiformis (Bulliard) Nees (1817), Das system der pilze und Schwamme, p. 107, tab. 8, fig. 102 Licea effusa Ehrenberg (1818), Sylvae mycologicae berolinenses, p. 14, 26 Licea cylindrica (Bulliard) Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 195 Tubulina conglobata Preuss (1851), Linnaea, Ein journal fur die botanik, 24, p. 140 Licea rubiformis Berkeley & M.A. Curtis (1860) [1858], Proceedings of the American Academy of arts and sciences, 4, p. 125 Tubulina speciosa Spegazzini (1881), in Saccardo, Michelia, 2(7), p. 262 Tubulina nitidissima Berkeley (1881), The journal of the linnean Society, botany, 18(111), p. 387 References : Cetto 378 ; Marchand 385 ; Poulain Meyer p. 50 pl. 47 Groupe : Myxos Classification : Amoebozoa / Myxogastrea / Liceida / Reticulariaceae Chapeau/Fructification : Plasmode d'abord blanc, devenant rose, puis rouge corail, et enfin rouge brique sombre et terne, ferrugineux, jusqu'a brun rougeatre obscur. Pseudoaethaliums pulvines, 5-50(-100) mm de long, brun rose a brun terne . Sporocarpes plus ou moin cylindriques, anguleux, brun clair a brun orange. Peridium simple, membraneux, translucide, a dehiscence irreguliere ou par un opercule. Chair : Pseudocapillitium le plus souvent absent ou consistant en tubes creux relies au peridium, presentant occasionnellement quelques filaments fins, faiblement attaches au peridium. Habitat : Sur bois mort, sur fragments de bois plus ou moins enfouis. Frequent dans les lieux humides, dans les aiguilles et mousses de sapinieres. Spores : En masse, terre d'ombre. Spores brun pale a jaune orange pale, rondes,5-7,5 x 6,75 ( avec ornementation), certaines un peu ovalisees, cyanophiles, finement cretees-reticulees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Assez commun. Periode propice : plutot Automne. PS : Les sporanges n'abritent pas de pseudo-columelle. |
Tricholomopsis decora (Fries) Singer (1939) |
![]() |
Noms francais : Tricholome decore Synonymes : Agaricus flavovirens Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 25 (nom. illegit.) Agaricus decorus Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 108 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus galbanus Lasch (1829), Linnaea, Ein journal fur die botanik, 4, p. 529 Agaricus bellus Secretan (1833), Mycographie Suisse, 2, p. 386 (nom. inval.) Tricholoma galbanum (Lasch) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 133 Agaricus multipunctus Peck (1873), Bulletin of the Buffalo Society of natural sciences, 1, p. 43 Clitocybe decora (Fries) Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 171 Pleurotus decorus (Fries) Wunsche (1877), Die pilze. Eeine anleitung zur kenntniss derselben, p. 172 Cortinellus decorus (Fries) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 25 Tricholoma decorum (Fries) Quelet (1883) [1882], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 11, p. 389 Gyrophila decora (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 11 Tricholoma multipunctum (Peck) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 96 Dendrosarcus decorus (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 463 Tricholoma rutilans f. decorus(Fries) Magnus (1905), Die pilze (Fungi) von Tirol, Vorarlberg und Liechtenstein, p. 297 Tricholoma rutilans var. decorum (Fries) L. Maire (1916), Etude synthetique sur le genre Tricholoma, p. 107 Tricholomopsis decora (Fries) Singer (1939), Schweizerische zeitschrift fur pilzkunde, 17, p. 56 (nom actuel) References : BK 3 444 ; Bon p. 151 ; CD 417-238, 118 ; Marchand 828 ; Eyssartier et Roux p. 350, 364 ; Doc. Mycol. Memoire Hors-serie no.2 (1991) p. 93 Groupe : Tricholomes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Incertae sedis Chapeau/Fructification : 4-10 (12) cm, plan convexe, ou bossele puis ombilique, rarement en trompette, a marge tres mince, longtemps enroulee puis incurvee et flexueuse, concolore mais brunissante avec l'age. Cuticule separable, bientot seche, jaune sale ou ochrace olivatre, revetue de fibrilles radiales groupees en touffes de petites ecailles triangulaires, d'abord concolores et adnees, plus ou moins retroussees, plus denses et noiratres au centre, brunatres et plus laches au bord, noircissantes ("charbonnent") par la pointe. Lames/Pores : adnees-decurrentes, secedentes, assez serrees, inegales par de nombreuses lamellules intercalees, larges de 4-8 mm, arquees, jaune d'or, jaune orange dans les sinus. Arete aigue, concolore. Sporee blanche. Chair : tres mince, jaune soufre nuance de verdatre, jaune orange dans la base du pied. Odeur faible. Saveur douce, rarement un peu amere. Reaction grisatre au sulfate de fer; orangee a l'ammoniaque. Stipe : 4-7 x 0,5-0,8 cm, souvent excentre ou coude, plein et ferme, sec et subglabre ou un peu fibrilleux, concolore au chapeau mais blanc a l'insertion des lames; revetement mouchete de squamules brunes, mais tomenteux et blanchatre a la base. Habitat : Pas rare en montagne d'aout a fin octobre, sur souches, troncs et brindilles de coniferes en decomposition. Plus rare en plaine. Spores : 6-7 x 4-5 μm, ovo-elliptiques, un peu jaunatres en NH3. Cheilos. 35-60 x 10-15 μm, fusiformes ou ventrues. Pleuros. nulles ou peu evidentes. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Joli champignon, "decoratif" le bien nomme, ne se mange que des yeux. Facile a reconnaitre a ses petites squames colorees de vert olivatre au centre, sur fond jaune, ses belles couleurs jaunes qui le font reperer de tres loin. Parfois presque pleurotoide. |
Trichoderma pulvinatum (Fuckel) Jaklitsch & Voglmayr (2014) [2013] |
![]() |
Synonymes : Hypocrea pulvinata Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 185 (Basionyme)
Hypocrea citrina subsp.* fungicolaP. Karsten (1873), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 23, p. 204 Hypocrea karsteniana Niessl (1882), in Rehm, Ascomyceten, 14, n° 678 Hypocrea fungicola (P. Karsten) Saccardo (1883), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 2, p. 528 Trichoderma pulvinatum (Fuckel) Jaklitsch & Voglmayr (2014) [2013], Mycotaxon, 126, p. 152 (nom actuel) References : Ellis p. 23 ; Eyssartier et Roux p. 1022 Groupe : Pyrenomycetes Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Hypocreales / Hypocreaceae Chapeau/Fructification : Arrondies a irregulierement ovales, pulvinees, isolees ou confluentes, 2-20-(30)mm, ocre-jaune fonce a cire d'abeilles. La surface est ponctuee par des ostioles des minuscules peritheces regulierement distribues. Habitat : Sur l'hymenium de vieux Polyporus Betulinus ( Bull. ex Fr.) P.Karst. ( Certainement pas exclu sur d'autres polypores). Spores : Irregulierement arrondies, a presque polygonales-ovales, hyalines, lisses, 5 x 2 µm, 4 x 3 ou 3 x 3 µm. Asques a 16 spores uniseriees, 60-70 x 3,5 µm. Paraphyses absentes. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Souvent groupes. Printemps-Ete. Peu frequent. |
Tarzetta catinus (Holmskjold) Korf & J.K. Rogers (1971) |
![]() |
Synonymes : Peziza cerea Bulliard (1781), Herbier de la France, 2, tab. 44, fig. 6 (nom. illegit.)
Peziza cochleata var. ß Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 117 Peziza floccosa Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 223, tab. 28, fig. 156 Peziza crenata Willdenow (1787), Florae berolinensis prodromus, p. 402 (nom. illegit.) Octospora pustulata Hedwig (1789), Descriptio et adumbratio microscopico-analytica muscorum frondosorum, 2, p. 19, tab. 6, fig. a Peziza pustulata (Hedwig) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2(2), p. 1455 Peziza catinus Holmskjold (1799), Beata ruris otia fungis danicis, 2, p. 22, tab. 8, fig. 9 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Peziza sphacelata Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 419 Peziza varia var. ßß pallens Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 311 Peziza cerea var. ß campanulatade Candolle (1815), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 6, p. 27 Peziza hypocrateriformis Hornemann (1816), Flora danica, 26, p. 10, tab. 1558, fig. 1 (nom. illegit.) Scodellina pustulata (Hedwig) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 669 Peziza plicata Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 226 Peziza sphacelata subsp.* catinus (Holmskjold) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 231 Peziza pustulata var. ß plicata (Persoon) Weinmann (1836), Hymeno et Gastero-mycetes hucusque in imperio Rossico observatos recensuit, p. 419 Peziza assimilata P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 113 Pustularia catinus (Holmskjold) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 328 Aleuria catinus (Holmskjold) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 39 Aleuria pustulata (Hedwig) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 45 Plicaria pustulata (Hedwig) Rehm (1881), Ascomyceten, n° 552 (nom. illegit.) Plicaria fuckelii Rehm (1884), Ascomyceten, 16, n° 753 Peziza cupularis var. catinus (Holmskjold) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 277 Pustularia pustulata (Hedwig) Hazslinszky (1886) [1885], Mathematikai es termeszettudomanyi kozlemenyek, vonatkozolag a hazai vizsonyokra, 21, p. 270 Peziza pustulata var. fuckelii(Rehm) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 85 Peziza pustulata var. rehmii(Rehm) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 85 Geopyxis catinus (Holmskjold) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 71 Galactinia fuckelii (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 48 Galactinia pustulata var. fuckelii(Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 48 Galactinia pustulata var. rehmii(Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 48 Aleuria umbrina var. assimilata(P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 46 Galactinia pustulata (Hedwig) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 48 Sarcoscypha floccosa (Batsch) D.S. Hone (1909), Minnesota botanical studies, 4(2), p. 95 (nom. illegit.) Pustulina catinus (Holmskjold) Eckblad (1968), Nytt magasin for botanik, 15(1-2), p. 84 Tarzetta catinus (Holmskjold) Korf & J.K. Rogers (1971), Phytologia, 21(4), p. 206 (nom actuel) References : Bon p. 331 ; BK 1 63 ; CD 29 ; Dennis p. 27 pl. I/g Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Tarzettaceae Chapeau/Fructification : Receptacle 10-40 mm de diametre, longtemps en forme de calice ou de coupe, etale parfois dans la vieillesse et aplati ou se dechirant en lobes. Hymenium creme a noisette, face externe duveteuse a feutree, concolore ou un peu plus pale, le fond parfois bossele veine. Chair : Mince et cassante. Odeur et saveur insignifiantes. Stipe : Plus ou moins long enfonce dans la terre. Habitat : Sur terre nue, limon et sable, les jardins, au bord des chemins, dans les bois de coniferes ou de feuillus, en particulier sous Fagus. Spores : Elliptiques, lisses, hyalines, 20-24 x 11-12 µm, biguttulees. Asques octospores, 280 x 16 µm, ( Dennis : 350 x 20 µm ). Paraphyses greles, septees et ramifiees a la base, sommet un peu renfle jusqu'a 4 µm, ou plus souvent lobe. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isoles mais le plus souvent en groupes et alors comprimes. Repandu. Juin-Septembre. |
Scutellinia umbrorum (Fries) Lambotte (1888) |
![]() |
Synonymes : Peziza vitellina subsp.* sabulosaPersoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 257
Peziza umbrorum Fries (1823) [1822], Systema mycologicum, 2(1), p. 85, 621( corrigenda 'umbrosa ') (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1823) Humaria umbrorum (Fries) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 323 Peziza umbrata ss. Cooke (1871), Handbook of british fungi, Edn 1(2), p. 682 Ciliaria umbrorum (Fries) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 105 Lachnea umbrorum (Fries) Gillet (1886), Champignons de France, les discomycetes, p. 209 (= 'umbrarum') Scutellinia umbrorum (Fries) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 300 (nom actuel) Sepultaria rubropurpurea Clements (1896), Botanical survey of Nebraska, 4, p. 15 Lachnea rubropurpurea (Clements) Saccardo & P. Sydow (1899), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 14, p. 755 Scutellinia heterospora Clements (1903), Bulletin of the Torrey botanical Club, 30(2), p. 90 Lachnea heterospora (Clements) Saccardo & D. Saccardo (1906), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 18, p. 36 Ciliaria caudata W.D. Buckley (1923), Transactions of the British mycological Society, 9(1-2), p. 45 Ciliaria hirta var. aurantiacaGrelet (1927) [1926], Bulletin de la Societe mycologique de France, 42(3-4), p. 203 Patella umbrorum (Fries) Seaver (1928), The North American cup-fungi (operculates), p. 161 Lachnea umbrorum var. limosa Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 305 Lachnea umbrorum var. pratensis Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 412 Lachnea limosa (Velenovský) Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 412 Ciliaria umbrorum var. cancrina Le Gal & Romagnesi (1946) [1945], Bulletin de la Societe mycologique de France, 61(1-4), p. 52 Scutellinia pseudoumbrarum J. Moravec (1971), Ceska mykologie, 25(4), p. 199 Scutellinia limosa (Velenovský) Svrcek (1974), Ceska mykologie, 28(3), p. 136 Scutellinia pseudoumbrarum var. kurilensisKullman (1982), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 10, p. 82 References : BK 1 83 ; Cetto 6 2552 ; Gr. p. 156 n° 238 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pyronemataceae Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, epais, hemispherique, un peu cupule dans le tout jeune age, puis aplati et enfin convexe, large de 3-8 (10) mm, rouge coccine ferrugineux en dessus, plus pale en dessous, comme veloute et couvert de poils brun-fauve, aigus, raides, jusqu'a 1 mm de long. Habitat : Sur terre nue, dans les bois humides, bois pourri imbibe d'eau, sur autres debris vegetaux. Repose directement sur le substrat. Isole a cespiteux, souvent en masses. Assez repandu. Ete-Automne. Spores : Ovales-elliptiques, hyalines, grossierement verruqueuses a la maturite, 19-20 x 13-14 µm, (Boudier : 23-26 x 15-16 µm, Le Gal : 20-24 x 14-17 µm), remplies de petites gouttelettes, ornementation 0,5-1 µm de haut. Asques cylindriques, octospores, peu ou point attenues a la base, 240-270 x 19-21 µm. Paraphyses cylindriques septees, renflees en massue piriforme elargie au sommet, jusqu'a 8 µm, fourchues a la base, avec des granulations rougeatres a l'interieur. Poils 260-400 x 19 µm, a parois epaisses, septes, presque cylindriques, acumines et a base radicante ou fourchue-radicante. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole a cespiteux, souvent en masses. Assez repandu. Ete-Automne . |
Rhopographus filicinus (Fries) Nitschke (1870) [1869-70] |
![]() |
Synonymes : Sphaeria pteridis Sowerby (1803), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 394, fig. 10
Sphaeria filicina Fries (1819), Scleromyceti sueciae, n° 48 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1823) Polystigma filicinum (Fries) Link (1833), Handbuch zur Erkennung der natuzbarsten und am haufigsten vorkommenden Gewachse, 3, p. 390 Dothidea filicina (Fries) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 386 Rhopographus pteridis (Sowerby) Wettstein (1866) [1865], Verhandlungen der kaiserich-koniglichen zoologisch-botanischen Gesellschaft in Wien, 35, p. 593 Rhopographus filicinus (Fries) Nitschke (1870) [1869-70], in Fuckel, Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 219 (nom actuel) References : BK 1 383 ; Ellis p. 568 fig. 2115 Groupe : Pyrenomycetes Classification : Ascomycota / Dothideomycetes / Pleosporales / Incertae sedis Chapeau/Fructification : Les fructifications ( stroma ) constituent des taches noires, allongees de 2-5 x 1-1,5 mm et elles se developpent sous l'epiderme ainsi faiblement boursoufle. Dans la stroma sont les cavites ascogenes ( loculi ) dans lesquelles sont formees les asques. Les stroma croissent dans l'axe de la tige. Habitat : Sur tiges mortes, de l'annee precedente, Pteridium aquilinum. Spores : Elliptiques, arquees, lisses, brunes, etranglees au niveau des 3-5 (7 )cloisons, 30-34 x 7-8 µm. Asques octospores, spores disposees sur 3-4 rangs, 70-86 x 20-25µm, bituniques. J-. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isoles ou cespiteux. Frequent. Au printemps. |
Pyronema domesticum (Sowerby) Saccardo (1889) |
![]() |
Synonymes : Peziza domestica Sowerby (1802), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 351 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza pluvialis Cooke (1876), Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 2, p. 49, tab. 23, fig. 90 Pseudombrophila pluvialis (Cooke) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 106 Humaria domestica (Sowerby) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 292 Pyronema pluvialis (Cooke) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 298 Tapesia domestica (Sowerby) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 305 Pyronema domesticum (Sowerby) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 109 (nom actuel) Ascocorticium effusum Rodway (1921) [1920], Papers and proceedings of the royal Society of Tasmania, 1920, p. 153 References : BK 1 117 ; Cetto 7 2937 ; Dennis p. 63 pl. VIIIl ; Ellis 2 p. 56 & 159 fig. 157 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pyronemataceae Chapeau/Fructification : Apothecies mesurant 0,5-1 mm, rondes a lenticulaires, sessile, passant inapercue lorsqu'elle sont isolees mais croit souvent en troupes denses de plusieurs decimetres carres, de couleur rouge a saumonee, repose directement sur un subiculum blanc. Habitat : Sur tous les endroits carbonises. Isole ou en groupe tres serre. Toute l'annee. Frequent. Spores : Largement elliptiques, lisses, hyalines, non guttulees, 15-17 × 10-11,5 µm. Asques octospores, mesurant 170-200 × 13-14 µm. Paraphyses cylindriques, septees et legerement clavees aux extremites. Comestibilite : Sans interet |
Pluteus curtisii (Berkeley) Saccardo (1887) |
![]() |
Noms francais : Plutee de Curtis Synonymes : Agaricus curtisii Berkeley (1849), in W.J. Hooker, Journal of botany and Kew Garden miscellany, 1, p. 98 (Basionyme) Agaricus patricius Schulzer (1873), in Kalchbrenner, Icones selectae hymenomycetum hungariae, 1, p. 20, tab. 10, fig. 2 Pluteus cervinus var. patricius(Schulzer) Gillet (1884), Tableaux analytiques des Hymenomycetes de France (Alencon), p. 78 Agaricus cervinus var. patricius (Schulzer) Cooke (1886), Illustrations of british fungi, 3, n° 302, tab. 565 Pluteus curtisii (Berkeley) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 675 (nom actuel) Pluteus patricius (Schulzer) Laplanche (1894), Dictionnaire iconographique des champignons superieurs (Hymenomycetes) qui croissent en Europe, Algerie & Tunisie, p. 270 Hyporrhodius patricius (Schulzer) Eichelbaum (1906), Verhandlungen des naturwissenschaftlichen vereins in Hamburg, serie 3, 14, p. 76 Pluteus pellitus ss. Ricken (1913), Die Blatterpilze, p. 277, pl. 71, fig. 2 References : CD 863 ; Cetto 534 Groupe : Plutees Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Pluteaceae Comestibilite : Sans interet |
Phloeomana minutula (Saccardo) Redhead (2016) |
![]() |
Noms francais : Mycene odorante Synonymes : Agaricus minutulus Peck (1873), Bulletin of the Buffalo Society of natural sciences, 1, p. 47 (nom. illegit.) Mycena minutula Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 263 (Basionyme) Mycena olida Bresadola (1887), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 1(6-7), p. 73, tab. 79, fig. 1 Agaricus olidus (Bresadola) Migula (1912), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 2(2), p. 639 (nom. illegit.) Mycena gypsea ss. J.E. Lange (1914), Dansk botanisk arkiv, 1(5), p. 26 Prunulus parvulus Murrill (1916), North American flora, 9(5), p. 323 Mycena parvula (Murrill) Murrill (1916), Mycologia, 8(4), p. 221 Hemimycena olida (Bresadola) Singer (1943), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 41(1-3), p. 123 Marasmiellus olidus (Bresadola) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 302 Phloeomana minutula (Saccardo) Redhead (2016), Index fungorum, 290, p. 1 (nom actuel) References : Bon p. 187 ; BK 3 351 ; CD 610 ; Eyssartier et Roux p. 394, 396 Groupe : Mycenes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Porotheleaceae Comestibilite : Sans interet |
Peniophora limitata (Chaillet) Cooke (1879) |
![]() |
Synonymes : Thelephora cinerea var. ß interrupta Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 580
Thelephora leucocoma Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 151 Thelephora fraxinea Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 145 Thelephora melaloma Chevallier (1826), Flore generale des environs de Paris, 1, p. 88 Thelephora montagnei Balbis (1828), Flore lyonnaise ou description des plantes qui croissent dans les environs de Lyon et sur le Mont-Pilat, 2, p. 294 Thelephora limitataChaillet (1828), in Fries, Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 1, p. 222 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1828) Corticium limitatum (Chaillet) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 565 Peniophora limitata (Chaillet) Cooke (1879), Grevillea, 8(45), p. 21, tab. 123, fig. 7 (nom actuel) Corticium fraxineum (Persoon) Fautrey (1894), Revue mycologique (Toulouse), 16(63), p. 110 (f.) Peniophora cinerea var. interrupta(Persoon) Bourdot & Galzin (1913) [1912], Bulletin de la Societe mycologique de France, 28(4), p. 407 Peniophora fraxinea (Persoon) S. Lundell (1934), Fungi exsiccati suecici, praesertini upsalienses, 1-2, p. 29, n° 84 References : Julich 202, BK 2 n° 148 p. 148, ER vol. 5 p. 947 Groupe : Croutes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Russulales / Peniophoraceae Chapeau/Fructification : Fructification resupinee, orbiculaire puis confluente, etroitement fixee au substrat puis se detachant dans la vieillesse au niveau de la marge. Hymenium lisse a faiblement bossele, veloute, fendille sur le sec, mat, gris violace teinte de plages bleues noiratres. Marge noire caracteristique bordant l'hymenium d'une ligne foncee. Chair : Chair mince, 0,1-0,5 mm d'epaisseur, ceracee puis croutelleuse et cassante a l'etat sec. Habitat : Sur bois mort de frene, Seringa et troene. Repandu Spores : Spores cylindriques a faiblement allantoides, lisses, hyalines, 8-10 x 2,5-3,5,(4) µm, non amyloides. Sporee rose pale. Basides cylindriques, a paroi legerement epaissie, tetrasporiques, bouclees, 35-45 x 3-6 µm. Lamprocystides a paroi epaisse, clavees a fusiformes, densement incrustees vers l'extremite, 40-50 x 7-9 µm. Systeme monomitique: Hyphes larges de 2-5,5 µm partiellement bouclees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : La ligne noiratre formee par la marge et l'habitat sont un bon critere de determination sur le terrain. |
Lepista luscina (Fries) Singer (1951) [1949] |
![]() |
Noms francais : Argouane des pres ; Tricholome a gouttelettes Synonymes : Agaricus luscinus Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 108 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus trochaeus Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 220, tab. 27, fig. 4, tab. 20, fig. 3 Agaricus ectypus Secretan (1833), Mycographie Suisse, 2, p. 86 (nom. inval.) Agaricus panaeolus subsp.* calceolusFries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 49 Agaricus panaeolus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 49 Agaricus panaeolus var. calceolus (Fries) Fries (1857), Monographia hymenomycetum sueciae, 1, p. 87 Tricholoma panaeolum (Fries) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 82(45) Tricholoma ectypum Secretan ex Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 124 Tricholoma ectypum var. calceolus (Fries) Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 124 Lepista panaeolus (Fries) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 481 Tricholoma panaeolum subsp.* calceolus (Fries) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 51 Clitocybe luscina (Fries) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 59 Gyrophila panaeola var. calceolus (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 17 Omphalia luscina (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 21 Gyrophila panaeola (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 17 Tricholoma calceolum (Fries) Laplanche (1894), Dictionnaire iconographique des champignons superieurs (Hymenomycetes) qui croissent en Europe, Algerie & Tunisie, p. 330 Rhodopaxillus panaeolus (Fries) Maire (1913), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 11(4), p. 338 Tricholoma panaeolum var. calceolum (Fries) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 238 Rhodopaxillus luscinus (Fries) Konrad & Maublanc (1937), Icones Selectae Fungorum, pl. 273 Lepista luscina (Fries) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 192 (nom actuel) Austroclitocybe luscina (Fries) Raithelhuber (1990), Metrodiana, 18(1-2), p. 44 (nom. inval.) References : BK 3 246 ; CD 422-240, 116 ; Marchand 138 ; Bon p. 145 ; Marchand 810 ; Eyssartier et Roux p. 612, 630 4eme edition Groupe : Tricholomes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Incertae sedis Habitat : Surtout dans les vieilles prairies naturelles. Comestibilite : Bon comestible |
Lepiota boudieri Bresadola (1884) |
![]() |
Noms francais : Lepiote de Boudier Synonymes : Lepiota boudieri Bresadola (1884), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 1(4-5), p. 43, tab. 46 (Basionyme) (nom actuel) Mastocephalus boudieri (Bresadola) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 859 Lepiota fulvella Rea (1918) [1917], Transactions of the British mycological Society, 6(1), p. 61, tab. 2, fig. 2 References : CD 676-282, 108 ; Eyssartier et Roux p. 332, 346 4eme edition Groupe : Lepiotes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Agaricaceae Chapeau/Fructification : 2-5 cm, fibrilleux feutre. Stipe : blanc au sommet et couvert en bas par le voile coonneux de la meme couleur que le chapeau. Habitat : Dans les boid de feuillus riches en humus. Spores : 7.5-10 x 3.5-4 µm, a eperon rarement prononce. Comestibilite : Toxique |
Kretzschmaria deusta (Hoffmann) P.M.D. Martin (1970) |
![]() |
Synonymes : Lycoperdon fraxineum Hudson (1778), Flora Anglica, Edn 2, p. 641
Sphaeria maxima Weber (1778), Spiciletium florae goettingensis, p. 286 Sphaeria fraxinea (Hudson) Relhan (1785), Flora cantabrigiensis, p. 471 Sphaeria deusta Hoffmann (1787), Vegetabilia cryptogama, 1, p. 3, tab. 1, fig. 2 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1823) Hypoxylon ustulatum Bulliard (1791), Herbier de la France, 11, tab. 487, fig. 1 Sphaeria versipellis Tode (1791), Fungi mecklenburgenses selecti, 2, p. 55, tab. 17, fig. 129 Sphaeria deusta var. a sessilis Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 6 Nemania deusta (Hoffmann) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 516 Discosphaera deusta (Hoffmann) Dumortier (1822), Comment. Bot. (Tournay), p. 91 Stromatosphaeria deusta (Hoffmann) Greville (1824), Flora edinensis, p. 355 Sphaeria albodeusta Wahlenberg (1826), Flora suecica enumerans plantas sueciae indigenas, 1, p. 1001 Hypoxylon deustum (Hoffmann) Greville (1828) [1827], Scottish cryptogamic flora, 6, tab. 324, fig. 2 Ustulina vulgaris Tulasne & C. Tulasne (1863), Selecta fungorum carpologia, 2, p. 23, tab. 3, fig. 1-6 Ustulina maxima (Weber) Wettstein (1886) [1885], Verhandlungen der kaiserich-koniglichen zoologisch-botanischen Gesellschaft in Wien, 35, p. 592 Ustulina deusta (Hoffmann) Maire (1907) [1906], Bulletin de la Societe botanique de France, 53, p. clc Hypoxylon magnosporum Lloyd (1921), Mycological writings, 6, mycological notes n° 65, p. 1054 Nemania maxima (Weber) House (1925), Bulletin of the New York state Museum, 266, p. 48 Kretzschmaria deusta (Hoffmann) P.M.D. Martin (1970), South African journal of botany, 36(2), p. 80 (nom actuel) References : Bon p. 336 ; Cetto 3 1230 ; BK 1 345 ; Phillips 278 ; Mtg 1 50 Groupe : Xylaires Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Xylariales / Xylariaceae Chapeau/Fructification : Corps fructiferes en forme de coussins d'abord gris, puis devenant une croute brun/noiratre. La fructification est constituee a maturite, d'une croute noire et cassante de plusieurs cm². Dans cette croute sont inclus les peritheces globuleux, noirs, de 1 mm de diametre, et dont l'ostiole rend la surface de la fructification bosselee-onduleuse, et finement ponctuee. Habitat : Sur bois pourri a la base des troncs, des souches et de racines de Fagus . Spores : Elliptiques, un peu aplaties sur une face, lisses, brun fonce, avec fente germinative, 32-33 x 7-8 µm, dans la jeunesse parfois jusqu'a 12 µm de large, avec 2-4 guttules et de couleur brun clair. Asques octospores, spores uniseriees, 300-337 x 12 µm, avec anneau apical. J+. Paraphyses filiformes. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Perenne. Frequent. De l'ete jusqu'en automne. Remarques : Les zones de croissance apparaissent au printemps jusqu'en ete, et forment des surfaces blanchatres a grisatres, farineuses et constituent le stade imparfait (conidies). Par la suite seulement se forment les peritheces avec leurs asques. |
Hygrophorus cossus (Sowerby) Fries (1838) [1836-38] |
![]() |
Noms francais : Hygrophore a odeur de (chenille) Cossus Synonymes : Agaricus cossus Sowerby (1798), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 121 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus elongatus Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 310 Agaricus eburneus var. ß pallens Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 101 Hygrophorus cossus (Sowerby) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 321 (nom actuel) Agaricus eburneus var. b cossus (Sowerby) Rabenhorst (1844), Deutschlands kryptogamen-flora, 1, p. 568 Limacium eburneum var. cossus (Sowerby) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 119 Limacium cossus (Sowerby) Wunsche (1877), Die pilze: eine anleitung zur kenntniss derselben, p. 118 Hygrophorus eburneus var. cossus (Sowerby) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 482 Hygrophorus eburneolus Britzelmayr (1899), Botanisches centralblatt, 80, p. 117, fig. 6, 68, 79 References : Bon p. 115 ; FE 6 p. 136 ; CD 254, 255-208, 104 ; Cetto 2434 ; Eyssartier et Roux p. 454, 468 (4eme edition) ; 714,Bibliographie de Jacques Trimbach ; Groupe : Hygrophores Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Hygrophoraceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Odeur de topinambour. La var. quercetorum a le chapeau plus charnu, le stipe plus trapu et des couleurs plus affirmees. |
Hygrophorus agathosmus (Fries) Fries (1838) [1836-38] |
![]() |
Noms francais : Hygrophore a odeur agreable Synonymes : Agaricus agathosmus Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 16 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus cerasinus Berkeley (1836), The english flora of sir J.E. Smith, fungi, 5(2), p. 12 Hygrophorus agathosmus (Fries) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 325 (nom actuel) Agaricus pustulatus var. b agathosmus (Fries) Rabenhorst (1844), Deutschlands kryptogamen-flora, 1, p. 567 Hygrophorus cerasinus (Berkeley) Berkeley (1860), Outlines of british fungology, p. 197 Limacium pustulatum var. agathosma (Fries) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 119 Limacium agathosmum (Fries) Wunsche (1877), Die pilze: eine anleitung zur kenntniss derselben, p. 116 Limacium cerasinum (Berkeley) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 213 References : BK 3 105 ; Bon p. 119 ; Eyssartier et Roux p. 468 ; BSM 2/2006 pp. 56-57 ; CD 252-206, 103 ; Eyssartier et Roux p 482 (4eme edition) Groupe : Hygrophores Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Hygrophoraceae Chapeau/Fructification : Parfois blanc dans la jeunesse puis gris. Habitat : Sous Picea spp. (epiceas). Automne-hiver. Frequent. Comestibilite : Sans interet |
Hydnellum concrescens (Persoon) Banker (1906) |
![]() |
Synonymes : Hydnum zonatum Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 111
Hydnum concrescens Persoon (1796), Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 1, p. 74 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Hydnum candicans Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 510 Hydnum cyathiforme var. zonatum(Batsch) Staude (1857), Die schwamme mitteldeutschlands, in besondere des herzogthums, p. 46 Hydnum queletii Fries (1872), in Quelet, Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 293(277), tab. 20, fig. 2 Hydnellum queletii (Fries) P. Karsten (1879), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 5, p. 41 Hydnellum zonatum (Batsch) P. Karsten (1879), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 5, p. 41 Calodon zonatum (Batsch) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 108 ('zonatus') Calodon zonatum var. queletii(Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 191 Calodon cyathiforme var. candicans (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 191 Calodon candicans (Fries) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 445 Hydnum fasciatum Peck (1888) [1887], Annual report of the New York state Museum of natural history, 41, p. 78 Calodon queletii (Fries) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 444 Phaeodon zonatus (Batsch) J. Schroter (1888) [1889], in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 458 Hydnum cyathiforme var. candicans(Fries) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 160 Hydnum zonatum var. queletii (Fries) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 160 Phaeodon queletii (Fries) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 149 Calodon fasciatum (Peck) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des Hymenomycetes, p. 118 Hydnellum concrescens (Persoon) Banker (1906), Memoirs of the Torrey botanical Club, 12(2), p. 157 (nom actuel) Phellodon fasciatus (Peck) Banker (1906), Memoirs of the Torrey botanical Club, 12(2), p. 171 Hydnellum parvum Banker (1913), Mycologia, 5(4), p. 200 Hydnum cyathiforme f. candicans (Fries) Killermann (1922), Denkschriften der bayerischen botanischen gesellschaft in Regensburg, 15, p. 43 Hydnum parvum (Banker) Saccardo & Trotter (1925), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 23, p. 471 Hydnum graveolens var. candicans (Fries) Bresadola (1932), Iconographia mycologica, 22, tab. 1057 Hydnellum fasciatum (Peck) Coker & Beers (1951), The Stipitate Hydnums of Eastern United States, p. 77 Hydnellum velutinum var. zonatum(Fries) Maas Geesteranus (1957), Fungus, Officieel orgaan van de nederlandsche mycologische vereniging, 27(1-4), p. 64 Hydnum scrobiculatum subsp.* zonatum (Batsch) S. Lundell (1959), Fungi exsiccati suecici, praesertini upsalienses, 53-54, p. 17 Hydnellum scrobiculatum var. zonatum (Batsch) K.A. Harrison (1961), Publications of the Canada Department of Agriculture, 1099, p. 43 Hydnellum scrobiculatum f. parvum (Banker) D. Hall & D.E. Stuntz (1972), Mycologia, 64(3), p. 584 References : BK 2 261 ; Eyssartier et Roux p. 998 . Cetto 5 2037 Groupe : Hydnes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Thelephorales / Bankeraceae Chapeau/Fructification : Fructification pileee et stipitee, 20-50 mm de diametre, irregulierement arrondi, un peu turbine a infundibuliforme, avec une marge ondulee et une partie centrale deprimee garnie de squamules dressees. Surface radialement cotelee et zonee concentriquement, blanchatre dans la jeunesse, puis devenant rouge brun a vineux, la zone de croissance reste blanche. Lames/Pores : 3 mm de long, rose-brun a rouge-brun. Chair : Zonee, vineux-fonce et devenant presque noir dans le stipe. Odeur faiblement farineuse, amarescente au gout. Stipe : 10-30 x 3-8-(10) mm, cylindrique et passant sans transition dans le chapeau, parfois un peu epaissi, a la base finement feutre, mat, brun-clair, plein et se tachant de noir au toucher. Habitat : Dans les bois de feuillus et de coniferes, souvent aux endroits colonises par les mousses ou recouverts de feuilles mortes. Isole, souvent concrescent. Peu frequent. De l'ete a l'automne. Spores : Arrondies grossierement, bosselees, les bosses parfois bituberculees, brun-clair, 4,5-6 x 3,5-4,5 µm. I-. Basides etroitement clavees, 28-35 x 5,5-7 µm, tetrasporiques, non bouclees. Pas de cystide. Monomitique : Hyphes sous-hymeniales larges de 2-4 µm, a parois + ou - epaissies, ramifiees, non bouclees, mais a dolipores bien visibles. Hyphes pileiques sinueuses larges de 1,5-4 µm, brunatres, non bouclees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole, souvent concrescent. Peu frequent. Ete-Automne. |
Hemimycena cucullata (Persoon) Singer (1961) |
![]() |
Noms francais : Mycene en capuchon Synonymes : Agaricus fistulosus Bulliard (1791), Herbier de la France, 11, tab. 518, fig. 2 & tab. 563, fig. 4 Agaricus cucullatus Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 372 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus varius var. 3 Purton (1821), An appendix to Midland flora, 3(1), p. 217 Agaricus leucopilus Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 268 Gymnopus cucullatus (Persoon) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 164, n° 2603 Agaricus gypseus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 104 Hygrophorus niveus var. cucullatus (Persoon) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 190(164) Mycena gypsea (Fries) Quelet (1873), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 342(331) Mycena nivea Quelet (1876), Bulletin de la Societe botanique de France, 23, p. 325, tab. 2, fig. 1 Hemimycena nivea (Quelet) Singer (1938), Revue de mycologie, Paris, 3, p. 195 Hemimycena gypsea (Fries) Singer (1943), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 41(1-3), p. 121 Marasmiellus gypseus (Fries) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 298 Hemimycena cucullata (Persoon) Singer (1961), Persoonia, 2(1), p. 20 (nom actuel) Trogia gypsea (Fries) Corner (1966), A monograph of Cantharelloid fungi: Annals of botany memoirs, 2, p. 213 Mycena cucullata (Persoon) Bon (1973), Documents mycologiques, 3(9), p. 30 (nom. inval.) Helotium cucullatum (Persoon) Redhead (1982), Canadian journal of botany, 60, p. 2004 References : Bon p. 187 ; CD 542 ; Eyssartier et Roux p. 372 Groupe : Mycenes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Mycenaceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Feuilles mortes. |
Entoloma sinuatum (Bulliard) P. Kummer (1871) |
![]() |
Noms francais : Entolome livide Synonymes : Agaricus lividus Bulliard (1787), Herbier de la France, 8, tab. 382 (nom. illegit.) Agaricus sinuatus Bulliard (1793), Herbier de la France, 13, tab. 579, fig. 1 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus sinuosus Roussel (1806), Flore du Calvados et des terreins adjacens, Edn 2, p. 63 Gymnopus fertilis Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 606 Agaricus albolividus Secretan (1833), Mycographie Suisse, 2, p. 50 (nom. inval.) Agaricus fertilis (Gray) Berkeley (1860), Outlines of british fungology, p. 142 (nom. illegit.) Entoloma sinuatum (Bulliard) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 98 (nom actuel) Entoloma lividum Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 116(83), tab. 6, fig. 1 Entoloma fertilis (Gray) Gillet (1875), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 405 Rhodophyllus lividus (Quelet) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 57 Rhodophyllus sinuatus (Bulliard) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 179 Hyporrhodius lividus (Quelet) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 617 Entoloma erophilum var. sinuatum (Bulliard) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 75 Hyporrhodius fertilis (Gray) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 257 Hyporrhodius sinuatus (Bulliard) Migula (1912), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 2(2), p. 575 Entoloma eulividum Noordeloos (1985), Persoonia, 12(4), p. 475 References : FE 5 p. 111 ; Eyssartier et Roux p. 640 Groupe : Entolomes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Entolomataceae Comestibilite : Toxique Commentaires : Tres toxique a mortel chez les sujets tres jeunes ou les personnes affaiblies |
Cortinarius varius (Schaeffer) Fries (1838) [1836-38] |
![]() |
Noms francais : Cortinaire variable Synonymes : Agaricus varius Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 20, tab. 42 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus pachypus Holmskjold (1799), Beata ruris otia fungis danicis, 2, p. 67, tab. 39 Agaricus glaucopus var. ß varius(Schaeffer) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 282 Cortinarius varius (Schaeffer) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 258 (nom actuel) Phlegmacium varium (Schaeffer) Wunsche (1877), Die pilze. Eeine anleitung zur kenntniss derselben, p. 133 Gomphos varius (Schaeffer) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 854 References : Bon p. 207 ; BK 5 247 ; CD 1159 ; Marchand 687 ; Eyssartier et Roux p. 738, 768 Groupe : Cortinaires Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Cortinariaceae Comestibilite : Comestible |
Conocybe rickeniana P.D. Orton (1960) |
![]() |
Noms francais : Conocybe de Ricken Synonymes : Conocybe spicula ss. Ricken (1912), Die Blatterpilze, pl. 60, fig. 13 Conocybe spicula f. typicaKuhner (1935), Encyclopedie mycologique, 7, p. 64 (nom. inval.) Galera spartea ss. Wakefield & Dennis (1950), Common british fungi, pl. 68, fig. 3 Conocybe rickeniana P.D. Orton (1960), Transactions of the British mycological Society, 43(2), p. 195 (Basionyme) References : Eyssartier et Roux p. 660 Groupe : Bolbities/Conocybes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Bolbitiaceae Comestibilite : Sans interet |
Clitopilus hobsonii (Berkeley & Broome) P.D. Orton (1960) |
![]() |
Noms francais : Clitopile sessile ; Clitopile de Hobson Synonymes : Agaricus hobsonii Berkeley & Broome (1860), Outlines of british fungology, p. 138 (Basionyme) Pleurotus chioneus (Persoon) Gillet (1875), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 336 Pleurotus hobsonii (Berkeley & Broome) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 382 Pleurotellus hobsonii (Berkeley & Broome) Fayod (1889), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 7, 9, p. 339 Dendrosarcus hobsonii (Berkeley & Broome) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 464 Octojuga pleurotelloides Kuhner (1926), Le Botaniste, 17(1-4), p. 158 Octojuga fayodii Konrad & Maublanc (1937), Icones Selectae Fungorum, 6, p. 234 Clitopilus pleurotelloides (Kuhner) Josserand (1941), Bulletin mensuel de la Societe linneenne de Lyon, 10(7), p. 110 Clitopilus septiocoides ss. Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 606 Clitopilus hobsonii (Berkeley & Broome) P.D. Orton (1960), Transactions of the British mycological Society, 43(2), p. 174 (nom actuel) Pleurotus pleurotelloides (Kuhner) Trotter (1972), in Trotter & E.K. Cash, Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 26, p. 795 Hohenbuehelia hobsonii (Berkeley & Broome) Z.S. Bi & G.Y. Zheng (1987) [1986], Acta mycologica Sinica, suppl. 1, p. 294 References : Bon p. 189 ; CD 969-342, 99 ; Eyssartier et Roux p. 976, 978, 4eme edition 1008, 1010 Groupe : Entolomes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Entolomataceae Chair : Inodore. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Inodore. |
Amanita amerivirosa Tulloss, L.V. Kudzma & M. Tulloss (2021) |
![]() |
Noms francais : Amanita vireuse robuste Synonymes : ? Amanita virosa var. levipes Neville & Poumarat (2004), Fungi Europaei, 9, p. 600 Amanita amerivirosa Tulloss, L.V. Kudzma & M. Tulloss (2021), Amanitaceae, 1(4), p. 5 (basionyme) (nom actuel) Groupe : Amanites Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Amanitaceae Comestibilite : Mortel Commentaires : Sous-genre Lepidella/section Phalloideae |
Agaricus haemorrhoidarius Schulzer (1874) |
![]() |
Noms francais : Agaric sanguinolent Synonymes : Synonyme de Agaricus sylvaticus. Agaricus haemorrhoidarius Schulzer (1874), in Kalchbrenner, Icones selectae hymenomycetum hungariae, 2, p. 29, tab. 18, fig. 1 (basionyme) (nom actuel) Pratella haemorrhoidaria (Schulzer) Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 563 Psalliota haemorrhoidaria (Schulzer) Wunsche (1877), Die pilze. Eeine anleitung zur kenntniss derselben, p. 147 Pratella sylvatica var. haemorrhoidaria (Schulzer) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 110 Fungus haemorrhoidarius (Schulzer) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 480 Agaricus sylvaticus subsp.* haemorrhoidarius (Schulzer) Konrad & Maublanc (1924), Icones Selectae Fungorum, 1, pl. 28 Agaricus sylvaticus var. haemorrhoidarius (Schulzer) Maire (1933), Treballs del Museu nacional de ciencies naturals de Barcelona, serie botanica, 15(2), p. 84 References : CD 740-294, 156 ; Galli p. 121 ; Bon p. 277 ; Marchand 110 Groupe : Agarics Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Agaricaceae Chair : Chair tres fortement rougissante. Habitat : Dans les forets, parfois dans les prairies. De juin-octobre (mai-novembre). Frequent. Comestibilite : Comestible |
Typhula fistulosa (Holmskjold) Olariaga (2013) [2012] |
![]() |
Noms francais : Clavaire fistuleuse Synonymes : Clavaria fistulosa Holmskjold (1790), Beata ruris otia fungis danicis, 1, p. 15 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Clavaria tubulosa J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1443 Clavaria pilipes Vahl (1792), Flora danica, 18, p. 8, tab. 1076, fig. 1 Clavaria pilosa Persoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 74 Clavaria tuberosa Sowerby (1799), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 199 Clavaria ardenia Sowerby (1799), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 215 Clavaria strigosa Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 403 Ramaria tuberosa (Sowerby) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 655 Calocera tuberosa (Sowerby) Fries (1832), Systema mycologicum, 3(2), index alphabeticus, p. 67 Eriocladus fistulosus (Holmskjold) Leveille (1846), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 5, p. 159 Clavaria fistulosa var. ardenia (Sowerby) Gillet (1877), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 761 Clavariella fistulosa (Holmskjold) P. Karsten (1881), Revue mycologique (Toulouse), 3(9), p. 21 Clavaria fistulosa subsp.* ardenia (Sowerby) J. Stevenson (1886), British fungi (Hymenomycetes), 2, p. 300 Clavariadelphus fistulosus (Holmskjold) Corner (1950), A monograph of Clavaria and allied genera: Annals of botany memoirs, 1, p. 272 Macrotyphula fistulosa (Holmskjold) R.H. Petersen (1972), Mycologia, 64(1), p. 140 (nom actuel) Typhula fistulosa (Holmskjold) Olariaga (2013) [2012], Mycotaxon, 121, p. 41 References : CD 119 ; Eyssartier et Roux p. 1012 ; BK 2 438 ; BG p. 120 n° 204 ; FMDS 173 p. 51 ; Funghi Clavarioidi 1 p. 450 Groupe : Clavaires Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Typhulaceae Chapeau/Fructification : De forme cylindrique ou presque, dressee, etroitement clavee, parfois sillonnee, un peu pruineuse, a extremite obtuse, sommet arrondi, rigide, 10-150-(200) × 1-8-(10) mm. Lames/Pores : Surface lisse, mate, couleur uniforme, brun cannelle a ocre-jaune, quelquefois rougeatre ocre-brun. Partie fertile formant environ les 2/3 du carpophore. Chair : Blanche ou un peu jaunatre, elastique, tenace mais cassante, interieur creux. Odeur faible, saveur douce ou legerement amarescente. Stipe : Non ou a peine aminci, mais correspondant au 1/3 inferieur de la partie sterile. Habitat : Sur debris de bois mort cortique ou non, tiges ou branches de feuillus, Alnus spp. (aulnes), Quercus spp. (chenes), Betula spp. (bouleaux), Fagus spp. (hetres), egalement sur humus, parfois bois brule, et meme sur fougeres. Isoles ou gregaires, croissance en masse. De l'ete a l'automne. Assez rare ou rare, mais fidele a la station pendant plusieurs annees. Spores : Ellipsoides, rarement ovoides, lisses, hyalines, mesurant 10-15-(18) × 5,5-8 µm. Basides etroitement clavees, sinueuses, 4 sterigmates bien developpes, bouclees. Pas de cystide. Monomitique : Hyphes larges, a parois fines ou un peu epaissies, cloisonnees et bouclees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : |
Sidera lenis (P. Karsten) Miettinen (2011) |
![]() |
Synonymes : Physisporus lenis P. Karsten (1886), in Rabenhorst, Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 3527 (Basionyme)
Poria lenis (P. Karsten) Saccardo (1888), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 6, p. 313 Poria vulgaris var. calcea (Fries) Bresadola (1897), Atti dell'imperial regia Accademia di scienze, letter ed arti degli Agiati in Rovereto, serie 3, 3, p. 86 Poria tenuipora Murrill (1920), Mycologia, 12(2), p. 85 Poria montana Murrill (1920), Mycologia, 12(6), p. 307 Poria earle i Murrill (1920), Mycologia, 12(2), p. 86 Poria minutipora Rodway & Cleland (1930) [1929], Papers and proceedings of the royal Society of Tasmania, 1929, p. 17 Poria subvulgaris Rick (1937), Broteria, serie trimestral, ciencias naturais, 6, p. 151 Poria consimilis Rick (1937), Broteria, serie trimestral, ciencias naturais, 6, p. 135 Amyloporia lenis (P. Karsten) Bondartsev & Singer (1953), Bracket Fungi Europ. USSR & Caucasus, p. 149 Antrodia lenis (P. Karsten) Ryvarden (1973), Norwegian journal of botany, 20(1), p. 8 Diplomitoporus lenis (P. Karsten) Gilbertson & Ryvarden (1985), Mycotaxon, 22(2), p. 364 Skeletocutis lenis (P. Karsten) Niemela (1991), Karstenia, 31(1), p. 23 Cinereomyces lenis (P. Karsten) Spirin (2005), Karstenia, 45(2), p. 106 Sidera lenis (P. Karsten) Miettinen (2011), Mycological progress, 10(2), p. 136 (nom actuel) References : Julich 2 p. 357 ; CQ ; E.P. p. 626 fig. 335 ; BG p. 674 n° 990 Groupe : Polypores Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Hymenochaetales / Incertae sedis Chapeau/Fructification : Fructification resupinee, etroitement adherente au substrat et formant des plaques de plusieurs centimetres et jusqu'a 4 mm environ d'epaisseur, parfois plus (1 cm). Marge etroite, amincie, cotonneuse ou pulverulente a fimbriee, souvent fertile jusqu'au bord, blanche, separable. Trame coriace. Lames/Pores : Face poroide plus ou moins brillante, blanc creme au debut, creme a chamois pale avec l'age ou au sec. Pores ronds, 5 a 7 par mm, souvent plus grands par endroits, sinueux avec l'age, cloisons minces, couche blanche a blanc creme. Couche(s) des tubes indistinctement stratifiees, blanche jusqu'a 10 mm de longueur. Chair : Cotonneuse et fibreuse, douce, blanche, tres mince, de 1 a 3 mm d'epaisseur. Habitat : Sur troncs abattus et pourris, poutres, vieux bois travailles. En Europe du Nord, plus commun sur coniferes, en particulier, Abies, Cupressus, Picea, Pinus et Taxus. Vers le Sud, commune sur tous types de feuillus tels que, Fagus, Fraxinus, Populus, Quercus, Salix et Tilia. ( in litt.) une fois sur un Fomes fomentarius mort. Spores : Basidiospores semi-lunees a allantoides, hyalines, lisses, negatif dans le reactif de Melzer, 3,5-4,5 x 1-1,5 µm. Basides clavees-courtes, 4 sterigmates, bouclees, 8-12-(13,5-15) x (3)-4,5-5-(6) µm, avec une pince basale. Basidioles similaires aux basides, un peu plus petites. Pas de cystide. Cystidioles fusoides, renflees a la base, 15-20 x 3-4 µm. Dimitique : (1)- Hyphes generatrices a paroi mince, non incrustees, hyalines, bouclees, 2-4 µm de diametre. (2)- Hyphes squelettiques a paroi epaisse, hyalines, non cloisonnees, non ramifiees, droites ou sinueuses, 2-5 µm, souvent avec une incrustation apicale chez les vieux specimens. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Assez commun. Toute l'annee. Remarques : Grosse pourriture blanche sur feuillus, moins nette sur coniferes. Vegetation plus active au printemps et au debut de l'automne. |
Sepultaria arenicola (Leveille) Rehm (1895) |
![]() |
Synonymes : Peziza arenicola Leveille (1848), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 9, p. 140 (Basionyme)
Peziza sepulta Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 564 Peziza geaster Berkeley & Broome (1861), The annals and magazine of natural history, series 3, 7, p. 449 Peziza arenosa var. bloxamii Cooke (1876), Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 2, p. 68, tab. 31, fig. 121 Lachnea arenicola (Leveille) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 77 Sepultaria sepulta (Fries) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 104 Humaria arenicola (Leveille) Brunaud (1886), Journal d'histoire naturelle de Bordeaux et du Sud-Ouest, 1886, 2, p. 20 Humaria geaster(Berkeley & Broome) Brunaud (1886), Journal d'histoire naturelle de Bordeaux et du Sud-Ouest, 1886, 2, p. 20 Lachnea lanuginosa var. arenicola(Leveille) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 283 Lachnea arenicola var. bloxamii (Cooke) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 211 Lachnea geaster (Berkeley & Broome) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 210 Lachnea sepulta (Fries) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 209, tab. 6, fig. 39 Lachnea palustris Spegazzini (1889), in Saccardo, Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 185 Scutellinia sepulta (Fries) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 869 Scutellinia arenicola (Leveille) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 869 Scutellinia geaster (Berkeley & Broome) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 869 Scutellinia palustris (Spegazzini) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 869 Sarcosphaera sepulta (Fries) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 49 Sepultaria arenicola (Leveille) Rehm (1895), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 1076 (nom actuel) Sepultaria grisea Clements (1896), Botanical survey of Nebraska, 4, p. 13 Sarcosphaera arenicola (Leveille) Lindau (1896), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1), p. 182 Sarcosphaera geaster (Berkeley & Broome) Lindau (1896), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1), p. 182 Lachnea grisea (Clements) Saccardo & P. Sydow (1899), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 14, p. 756 Sepultaria heterothrix Clements (1903), Bulletin of the Torrey botanical Club, 30(2), p. 91 Lachnea heterothrix (Clements) Saccardo & D. Saccardo (1906), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 18, p. 33 Sepultaria geaster (Berkeley & Broome) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 59 Sepultaria arenicola var. bloxamii(Cooke) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 59 Sepultaria sepulta var. minor Grelet (1939), Bulletin de la Societe botanique du Centre-Ouest, 1939, p. 28 (nom. inval.) Geopora sepulta (Fries) Korf & Burdsall (1968), Mycologia, 60(3), p. 500 Geopora arenicola (Leveille) Kers (1974), Svensk botanisk tidskrift utgifven af svenska botaniska foreningen, 68(3), p. 345 (nom actuel) References : Medardi p. 61 ; Cetto 7 2933 ; Dennis p. 31 pl. Vf ; Gr. p. 144 n° 225 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pyronemataceae Chapeau/Fructification : Receptacle a moitie enfoui dans le sol, subglobuleux, puis cupule, a marge toujours plus ou moins incurvee et fendue en dents inegales, larges de 1 a 2 cm, brunatre ou fuscescent a l'interieur, incruste de sable a l'exterieur et couvert de longs poils bruns, septes, flexueux, entrelaces, parfois rameux, epais de 4 a 5 µm. Chair : Cassante. Odeur et saveur insignifiantes. Habitat : Sur terre sablonneuse, en bordure de chemin, dunes. Gregaire. Peu frequent. De l'Automne jusqu'au debut de l' Ete. Spores : Largement elliptiques, hyalines, lisses, presentant une grosse gouttelette a l'interieur accompagnee d'autres plus petites, 20-22-24-(28) x 11-12 µm. Asques cylindriques, attenues a la base, octospores. Paraphyses greles, legerement clavulees au sommet,( 4-5 µm ) et granuleuses a l'interieur. Comestibilite : Sans interet Commentaires : N. Van Vooren in “ Cahiers de la FMBDS “ n° 4, p. 86 (2014), utilise le genre Sepultaria pour les especes epigees precedemment integrees au genre Geopora. |
Psathyrella bipellis (Quelet) A.H. Smith (1946) |
![]() |
Synonymes : Psathyra bipellis Quelet (1884) [1883], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 12, p. 501, tab. 6, fig. 9 (Basionyme)
Drosophila bipellis (Quelet) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 117 Agaricus atrorufus ss. Cooke (1886), Illustrations of british fungi, 4, n° 602, tab. 571 Psathyra barlae Bresadola (1887), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 1(6-7), p. 84, tab. 91 Hypholoma bipellis (Quelet) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 121 Pratella bipellis (Quelet) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 235 Pilosace bipellis (Quelet) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 504 Pilosace barlae (Bresadola) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 504 Psathyra corrugis ss. Ricken (1913), Die Blatterpilze, p. 257, pl. 67, fig. 3 Psathyrella barlae (Bresadola) A.H. Smith (1941), Contributions from the University of Michigan Herbarum, 5, p. 39 Psathyrella bipellis (Quelet) A.H. Smith (1946), Journal of the Elisha Mitchell scientific Society, 62(2), p. 187 (nom actuel) Drosophila barlae (Bresadola) Kuhner & Romagnesi (1953), Flore analytique des champignons superieurs, p. 354 (nom. inval.) References : CD 791,792 ; BK 4 321 ; Eyssartier et Roux p. 898 Groupe : Coprins/Paneoles/Psathyrelles Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Psathyrellaceae Comestibilite : Sans interet |
Proliferodiscus pulveraceus (Albertini & Schweinitz) Baral (1985) |
![]() |
Synonymes : Peziza pulveracea Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 342, tab. 8, fig. 2 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Cenangium pulveraceum (Albertini & Schweinitz) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 181 Tympanis seriata Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 237 Phibalis pulveracea (Albertini & Schweinitz) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 446 Cenangium microspermum Saccardo & Ellis (1882), Michelia, 2(8), p. 571 Dasyscyphus caerulescens Rehm (1882), Ascomycetes lojkani lecti in Hungaria, Transsylvania et Galicia, p. 9 ('coerulescens') Trichopeziza caerulescens (Rehm) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 412 ('coerulescens') Dasyscyphus grisellus f. ilicis Feltgen (1903), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(3), p. 67 Dasyscyphus leucomelaena Feltgen (1903), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(3), p. 67 Dasyscyphus caerulescens var. dealbataRehm (1905), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 3(3), p. 225 Trichopeziza grisella f. ilicis(Feltgen) Saccardo & D. Saccardo (1906), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 18, p. 80 Pyrenopeziza grisella var. ilicis(Feltgen) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 134 Trichopeziza leucomelaena (Feltgen) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 131 Dermatea pulveracea (Albertini & Schweinitz) Rehm (1912), Berichte der bayerischen botanischen gesellschaft zur erforschung der heimischen flora, 13, p. 197 Dasyscyphus pulveraceus (Albertini & Schweinitz) Hohnel (1917), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 126, p. 339 Dasyscyphus jevanensis Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 237 Lachnella pulveracea (Albertini & Schweinitz) Seaver (1951), The North American cup-fungi (inoperculates), p. 268 Lachnellula pulveracea (Albertini & Schweinitz) Dennis (1962), Persoonia, 2(2), p. 184 Proliferodiscus pulveraceus (Albertini & Schweinitz) Baral (1985), Beihefte zur zeitschrift fur mykologie, 6, p. 84 (nom actuel) Farinodiscus pulveraceus (Albertini & Schweinitz) Svrček (1987), Ceska mykologie, 41(4), p. 205 References : Ellis p. 7 fig. 17 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : Jusqu'a 0,5 mm de diametre, brun mais couvert d'une incrustation gris pale, disque jaune pale avec une sorte de frange formee par des poils blancs. Habitat : Sur branches mortes de Betula, Fagus, Fraxinus, Hedera, Ilex, Sorbus et Ulex. Spores : Ascospores hyalines, 6-9 x 2-3 µm. Paraphyses greles et cloisonnees.( in litt. 7 cloisons ). Comestibilite : Sans interet Commentaires : En troupes, parfois tres denses. Commun. Juin-Septembre. |
Phylloporus pelletieri (Leveille) Quelet (1888) |
![]() |
Noms francais : Phyllopore d'Europe ; Phyllopore de Pelletier Synonymes : Agaricus rhodoxanthus Schweinitz (1822), Schriften der naturforschenden Gesellschaft zu Leipzig, 1, p. 83 Paxillus flavidus Berkeley (1847), in W.J. Hooker, The London journal of botany, 6, p. 315 Paxillus solidus Ravenel (1853), in Berkeley & M.A. Curtis, The annals and magazine of natural history, series 2, 12, p. 423 Agaricus pelletieri Leveille (1867), in P. Crouan & H. Crouan, Florule du Finistere, p. 81 (Basionyme) Agaricus paradoxus Kalchbrenner (1874), Icones selectae hymenomycetum hungariae, 2, p. 27, tab. 16, fig. 1 Clitocybe pelletieri (Leveille) Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 170 Flammula paradoxa (Kalchbrenner) Quelet (1875), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 536(108) Paxillus paradoxus (Kalchbrenner) Berkeley & Broome (1876), The annals and magazine of natural history, series 4, 17, p. 134 Gomphidius rhodoxanthus (Schweinitz) Peck (1878) [1876], Annual report of the New York state Museum of natural history, 29, p. 43 Agaricus difformis subsp.* pelletieri (Leveille) Britzelmayr (1879), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 25, p. 29 Phylloporus pelletieri (Leveille) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 409 (nom actuel) Paxillus pelletieri (Leveille) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 516 Phylloporus paradoxus (Kalchbrenner) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des Hymenomycetes, p. 126 Phylloporus rhodoxanthus (Schweinitz) Bresadola (1900), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 2(14), p. 95, tab. 207 Paxillus rhodoxanthus (Schweinitz) Ricken (1911), Die Blatterpilze, p. 95, pl. 28, fig. 1 Naucoria paradoxa (Kalchbrenner) Migula (1912), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 2(2), p. 533 Phylloporus rhodoxanthus subsp.* europaeus Singer (1938), Revue de mycologie, Paris, 3, p. 169 (nom. inval.) Phylloporus rhodoxanthus subsp.* americanus Singer (1938), Revue de mycologie, Paris, 3, p. 169 (nom. inval.) Xerocomus pelletieri (Leveille) Manfred Binder (1999), Zur molekularen systematik der Boletales, p. 103 Xerocomus rhodoxanthus (Schweinitz) Bresinsky & Manfred Binder (2003), Regensburger mykologische schriften, 11, p. 233 References : FE 2 pl. 84 ; BK 3 39 ; Bon p. 45 ; CD 1660-468, 67 ; Cetto 260 ; Galli p. 93 ; LE pl. 3 C ; Marchand 166 ; MRT 118 ; Eyssartier et Roux p. 938, 968 4eme edition Groupe : Bolets Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Boletales / Boletaceae Chapeau/Fructification : Jusqu'a 8 cm, feutre a veloute, brun jaune, parfois rougeatre ou olivace. Lames/Pores : Lamelliformes, lames espacees epaisses anastomosees dans le fond et fourchues, jaune d'or puis ocre rouille. Chair : Jaunatre ou rougeatre, un peu vineuse en coupe. Stipe : Jusqu'a 7 x 2 cm, fibro-strie a ridule, rouge a brun-rouge, jaune d'or en bas et sous les lames. Beau reseau rouge a mailles allongees, pointillees. Habitat : Dans les forets thermophiles. Calcicole. Souvent precoce. Assez rare a rare. Spores : 12-14 x 4-5 µm, plus ou moins fusoides. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Beau reseau rouge a mailles allongees, pointillees. |
Paragalactinia michelii (Boudier) Van Vooren (2020) |
![]() |
Synonymes : Peziza viridaria Berkeley & Broome (1851), The annals and magazine of natural history, series 2, 7, p. 179
Peziza plumbea var. viridaria (Berkeley & Broome) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 278 Galactinia michelii Boudier (1891), Bulletin de la Societe mycologique de France, 7(4), p. 215 (Basionyme) Peziza succosa ss. J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 43 Plicaria viridaria (Berkeley & Broome) Rehm (1894), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 1001 Humaria viridaria (Berkeley & Broome) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 424 Peziza brunneovinosa Clements (1896), Botanical survey of Nebraska, 4, p. 8 Aleuria viridaria (Berkeley & Broome) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 45 Plicaria viridaria var. olgae Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 413 Plicaria rosea Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 347 Galactinia plebeia Le Gal (1937), Revue de mycologie, Paris, 2(4), p. 208 Peziza plebeia (Le Gal) Nannfeldt (1946), Fungi exsiccati suecici, praesertini upsalienses, 27-28, n° 1373 Peziza michelii (Boudier) Dennis (1960), British Cup Fungi and their Allies, p. 15 Paragalactina michelii (Boudier) Van Vooren (2020), Ascomycete.org, 12(4), p. 189 (nom actuel) References : Gr. 123 et 422 ; Donad. 70 ; DM 56 (1984) ; RM (1937) ICO : BK 1 45 ; Cetto 2548 ; Cetto 2092 ; Boud. 286 ; Dennis VI ; CD 27 ; Eyssartier et Roux p. 1068 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pezizaceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Latex aqueux jaunissant ; hymenium brun rougeatre avec lilas ; guttules 1(2) ; spores a verrues basses allongees + ou - epineuses. |
Panus conchatus (Bulliard) Fries (1838) [1836-38] |
![]() |
Noms francais : Lentin coquillage Synonymes : Agaricus mesentericus Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 91 Agaricus carneotomentosus Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 89 Agaricus conchatus Bulliard (1786), Herbier de la France, 7, tab. 298 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus inconstans var. ß conchatus (Bulliard) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 476 Agaricus torulosus Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 475 Agaricus salignus Swartz (1808), Kongl. vetenskaps akademiens nya handlingar, 29, p. 252 (nom. illegit.) Dendrosarcus bavariae Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 118, tab. 26, fig. 3-4 Agaricus fornicatus subsp.* torulosus (Persoon) Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 44 Pleuropus torulosus (Persoon) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 170, n° 2745 Agaricus revolutus J. Kickx f. (1835), Flore cryptogamique des environs de Louvain, p. 207 Panus conchatus (Bulliard) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 398 (nom actuel) Panus torulosus (Persoon) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 397 Panus monticola Berkeley (1851), in W.J. Hooker, Journal of botany and Kew Garden miscellany, 3, p. 46 Panus torulosus var. carneotomentosus (Batsch) Staude (1857), Die schwamme mitteldeutschlands, in besondere des herzogthums, p. 70 Panus vaporarius Baglietto (1865), Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 2(2), p. 264 Pleurotus carneotomentosus (Batsch) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 106 Pleurotus conchatus (Bulliard) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 105 Lentinus percomis Berkeley & Broome (1873) [1875], The journal of the linnean Society, botany, 14(73), p. 42 Pleurotus revolutus (J. Kickx f.) Gillet (1875), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 347 Lentinus divisus Schulzer (1879) [1878], Verhandlungen der kaiserich-koniglichen zoologisch-botanischen Gesellschaft in Wien, 28, p. 436 Lentinus bresadolae Schulzer (1885), Hedwigia, 24(4), p. 141 Lentinus carneotomentosus (Batsch) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 554 Lentinus conchatus (Bulliard) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 555 Pocillaria conchata (Bulliard) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 866 Pocillaria percomis (Berkeley & Broome) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 866 Pocillaria divisa (Schulzer) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 867 Lentinus vaporarius (Baglietto) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 224 Pocillaria torulosa (Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 506 Pocillaria vaporaria (Baglietto) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 506 Dendrosarcus revolutus (J. Kickx f.) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 464 Pocillaria krombholzii Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 506 Lentinus obconicus Peck (1906), Bulletin of the Torrey botanical Club, 33(4), p. 215 Panus conchatus f. torulosa (Bulliard) Barbier (1911), Bulletin de la Societe mycologique de France, 27(2), p. 177 Panus carneotomentosus (Batsch) Ricken (1911), Die Blatterpilze, p. 88 Lentinus torulosus (Persoon) Lloyd (1913), Mycological writings, 4, letter n° 47, p. 13 Lentinopanus conchatus (Bulliard) Pilat (1941), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 39(1), p. 73 References : CD 135-188, 99 ; Cetto 255 ; Bon p. 123 ; Eyssartier et Roux p. 972, 1004 4eme edition ; BK 3 p. 210 Groupe : Pleurotes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Polyporales / Panaceae Chapeau/Fructification : De mauve a beige ochrace. Marge longtemps enroulee. Lames/Pores : Tres decurrentes et serrees, de mauve a brunatre. Arete entiere. Chair : Blanche, tres coriace. Odeur aromatique. Stipe : Creme a ochrace, plus ou moins veloute. Habitat : Sur souches et bois morts, surtout de feuillus. Generalement en touffes, souvent en fascicules denses, stipe et chapeaux parfois concrescents. Spores : Elliptiques, lisses, hyalines, en partie guttulees,amyloides 5,5 -7 x 2,5-3,5 µm. Cheilocystides clavees, a paroi epaisse, nombreuses, 25-50 x 8-13 µm. Pleurocystides plus etroites, 30 x 6 µm. Comestibilite : Sans interet |
Otidea bufonia (Persoon) Boudier (1907) |
![]() |
Noms francais : Otidee peau de crapaud Synonymes : Peziza bufonia Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 225 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Peziza umbrina Boudier (1879), In Cooke, Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 6, p. 228, tab. 106, fig. 378 (nom. illegit.) Aleuria umbrina Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 101 Geopyxis bufonia (Persoon) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 73 Otidea umbrina ss. Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 52 Otidea bufonia (Persoon) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 52 (nom actuel) Galactinia bufonia (Persoon) Bigeard & H. Guillemin (1913), Flore des champignons superieurs de France, 2, p. 632 References : CD 30 ; Eyssartier et Roux p. 1066 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pyronemataceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Brun fonce. Exterieur bossele. |
Lentinellus cochleatus (Persoon) P. Karsten (1879) |
![]() |
Noms francais : Lentin en colimacon Synonymes : Agaricus cochleatus Persoon (1793), in Hoffmann, Abbildungen der Schwamme, 3, tab. 26 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus confluens Sowerby (1798), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 168 (nom. illegit.) Agaricus intermedius Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 361 Omphalia cochleata (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 612 Lentinus cochleatus (Persoon) Fries (1825), Systema orbis vegetabilis, p. 78 Lentinus umbellatus Fries (1836), Synopsis generis Lentinorum, p. 10 Clitocybe cochleata (Persoon) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 122 Lentinus umbilicatus Peck (1876) [1875], Annual report of the New York state Museum of natural history, 28, p. 51 (nom. illegit.) Lentinellus umbellatus (Fries) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 246 Lentinellus cochleatus (Persoon) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 247 (nom actuel) Panus cochleatus (Persoon) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 324 Pocillaria friabilis (Fries) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 866 Pocillaria umbilicata (Peck) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 866 Trombetta cochleata (Persoon) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 873 Pocillaria cochleata (Persoon) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 866 Lentinellus umbilicatus (Peck) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 245 Clavicorona dryophila Maas Geesteranus (1975), Persoonia, 8(2), p. 213 References : CD 132-188, 99 ; Bon p. 125 ; Marchand 122 ; Eyssartier et Roux p. 966, 982 4eme edition Groupe : Pleurotes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Russulales / Auriscalpiaceae Chapeau/Fructification : en entonnoir fendu d'un cote. Lames/Pores : tres decurrentes. Chair : Odeur anisee forte. Habitat : Sur souches diverses. Automne. Assez rare. Comestibilite : Comestible |
Leccinum variicolor Watling (1969) |
![]() |
Noms francais : Bolet ramoneur Synonymes : Krombholzia oxydabilis Singer (1938), Revue de mycologie, Paris, 3, p. 189 Leccinum oxydabile (Singer) Singer (1947), The American midland naturalist, 37(1), p. 123 Boletus scaber var. oxydabilis (Singer) Vassilkov (1948), Edibles and poisonous fungi of central parts of the European Districts of the URSS, p. 38 Krombholzia scabra f. oxydabilis (Singer) Vassilkov (1956), Acta Instituti botanici nomine V.L. Komarovii - Academia scientiarum URSS, series II, 10, p. 372 Leccinum variicolor Watling (1969), Notes from the royal botanic Garden, Edinburgh, 29(2), p. 268 (Basionyme) (nom actuel) Boletus scaber f. oxydabilis (Singer) Vassilkov (1970), Ekologiya i biologiya rastenif vostochnoevropeiskoi Lesotundry, 1, p. 57 Krombholziella variicolor (Watling) Šutara (1982), Ceska mykologie, 36(2), p. 82 Krombholziella oxydabilis (Singer) Šutara (1982), Ceska mykologie, 36(2), p. 82 Boletus variicolor (Watling) Hlavacek (1988), Mykologický sbornik, 65(3), p. 83 References : FE 2 pl. 74 ; Bon p. 41 ; CD 1712-480, 67 ; Cetto 1972 ; Galli p. 276 ; LE 13 ; Eyssartier et Roux p. 72, idem 4eme edition Groupe : Bolets Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Boletales / Boletaceae Chair : La chair vire rapidement au rose a l'air. Habitat : Sous bouleaux meles. Comestibilite : Comestible Commentaires : : |
Lasiosphaeria ovina (Persoon) Cesati & De Notaris (1863) |
![]() |
Synonymes : Sphaeria mucida Tode (1791), Fungi mecklenburgenses selecti, 2, p. 15
Sphaeria mucida var. ß alba Tode (1791), Fungi mecklenburgenses selecti, 2, p. 16 Sphaeria mucida var. γ fusca Tode (1791), Fungi mecklenburgenses selecti, 2, p. 16, tab. 9, fig. 75 Sphaeria ovina Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 71 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1823) Sphaeria ovina var. ß fuscenscens Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 71 Sphaeria lichenoides Sowerby (1802), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 373, fig. 12 (nom. illegit.) Sphaeria alba Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 154 Sphaeria atrostoma Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 154 Sphaeria melastoma Rebentisch (1804), Prodomus florae neomarchicae, p. 334 (nom. rej.) Depazea lichenoides J. Kickx f. (1835), Flore cryptogamique des environs de Louvain, p. 124 Lasiosphaeria ovina (Persoon) Cesati & De Notaris (1863), Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 1(4), p. 229 (nom actuel) Leptospora ovina (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 143 Lasiella ovina (Persoon) Quelet (1875), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 516(88) Enchnoa mucida (Tode) Starback (1894), Bihang till konglica svenska vetenskaps-akademiens handlingar, 19, 3(2), p. 11 Lasiosphaeria mucida (Tode) Seaver (1912), Mycologia, 4(3), p. 118 Lasiosordariella ovina (Persoon) Chenantais (1919), Bulletin trimestriel de la Societe mycologique de France, 35(1-2), p. 78 Lasiosordaria ovina (Persoon) Chenantais (1919), Bulletin trimestriel de la Societe mycologique de France, 35(1-2), p. 84 Lasiosphaeria chrysentera G.C. Carroll & Munk (1964), Mycologia, 56(1), p. 83 References : BK 1 335 ; Ellis p. 32 fig. 120 ; Dennis p. 272 ; Cetto 4 p. 633 n° 1687 ; Page Image In Published List. Groupe : Pyrenomycetes Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Sordariales / Lasiosphaeriaceae Chapeau/Fructification : Carpophore globuleux a ovoide, 0,4-0,6 mm, directement fixe au substrat ou legerement immerge et entoure d'un feutrage d'hyphes gris blanchatre et floconneux. La surface est recouverte d'une pellicule gris-blanc a brun-blanc, furfuracee. Au sommet, l'ostiole constitue une petite papille noire bien visible. Habitat : Sur bois pourris de differentes essences, Acer, Betula, Cornus, Fagus, Fraxinus, Ilex, Quercus, Rubus, Salix, Sambucus, Tilia, etc... Spores : Cylindriques, arquees, lisses, jaunatres, guttulees, 36-40 x 4-5 µm ( in litt 40-50 x 4 µm ), souvent pourvues d'appendices hyalins effiles. Asques octospores, spores biseriees, 180-210 x 16-22 µm, pourvus au sommet d'un corpuscule refringent tres distinct. J-. Hyphes du feutrage, lisses, septees, larges de 4µm environ. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Cespiteux ou en croissance serree. Rare ou assez rare, mais tres frequent, en particulier sur le bois qui a ete attaque par Armillaria mellea ; les peritheces etant souvent trouves pres des rhizomorphes. Tout au long de l'annee( in litt. particulierement de Septembre a Avril. Remarques : Espece facile a reconnaitre sur le terrain, caracterisee par le feutrage furfurace-crustace qui entoure les fructifications. |
Inocybe godeyi Gillet (1876) |
![]() |
Noms francais : Inocybe de Godey Synonymes : Agaricus repandus Bulliard (1788), Herbier de la France, 9, tab. 423, fig. 2 Inocybe repanda (Bulliard) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 78 Entoloma repandum (Bulliard) Gillet (1875), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 401 Inocybe godeyi Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 517 (Basionyme) Inocybe trinii ss. Bresadola (1892), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 2(8-10), p. 14, tab. 120 Hyporrhodius repandus (Bulliard) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 257 Inocybe desquamans Peck (1906), Bulletin of the Torrey botanical Club, 33(4), p. 216 Inocybe rickenii Kallenbach (1921), Pilz- und Krauterfreund, 4, p. 192 References : Becker p. 252 ; Bon p. 237 ; BK 5 24 ; CD 1064 ; Eyssartier et Roux p. 864, 878 Groupe : Inocybes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Inocybaceae Chapeau/Fructification : D'abord entierement blanc ochrace-jaunatre, devient tout rouge orange vif, puis rouge brique, assez charnu, campanule convexe, ou a mamelon pointu, 2-5 cm de diametre, lisse et simplement satine fibrilleux ou vergete. Lames/Pores : Serrees, blanchatres puis bistre olive, se teintant peu a peu de rouge. Chair : blanche, rougissante. Odeur faible, ammoniaquee, dite spermatique. Stipe : 5-7 x 0,5-0,8 cm, egal, plus ou moins bulbeux margine, entierement poudre, blanc se teintant de rouge brique comme le chapeau. Habitat : Assez commun en ete sous feuillus calcicoles. Spores : Ovoides, a sommet conique, lisses, 11 x 6 µm. Cystides plutot ventrues, a paroi x 1 µm. Comestibilite : Toxique Commentaires : Odeur faible, ammoniaquee, dite spermatique. |
Hyalorbilia inflatula (P. Karsten) Baral & G. Marson (2000) |
![]() |
Synonymes : Peziza inflatula P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 175 (Basionyme)
Orbilia epipora subsp.* inflatula (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 248 Calloria inflatula (P. Karsten) Saccardo (1878), Michelia, 1(4), p. 429 Peziza translucens Gillet (1883), in Roumeguere, Fungi gallici exsiccati, n° 2382 Orbilia inflatula (P. Karsten) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 142 Mollisia translucens (Gillet) Gillet (1886), Champignons de France, les discomycetes, p. 212 Pezizella translucens (Gillet) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 287 Hymenoscyphus translucens (Gillet) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 486 Hyalinia translucens (Gillet) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 104 Hyalinia inflatula (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 104 Orbilia breviasca Hennings (1908), Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 50, p. 132 Orbilia linata Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 94 Orbilia cyathea Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 94 Hyalinia breviascus (Hennings) Kanouse (1939) [1938], Papers of the Michigan Academy of science, arts and letters, 24, p. 27 Orbilia pyrifera Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 103 Orbilia abietina Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 103 Hyalorbilia inflatula (P. Karsten) Baral & G. Marson (2000), Micologia 2000 (Trento), p. 44 (nom actuel) References : Dennis p. 188 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Orbiliomycetes / Orbiliales / Orbiliaceae Comestibilite : Sans interet |
Hericium erinaceus (Bulliard) Persoon (1797) |
![]() |
Noms francais : Hydne herisson Synonymes : Martella echinus Scopoli (1770), Annus 4, historico-naturalis 4, p. 151 Manina cordiformis Scopoli (1772), Dissertationes ad scientiam naturalem pertinentes, 1, Plantae subterraneae distributio, p. 97, tab. 10 Hydnum erinaceus Bulliard (1780), Herbier de la France, 1, tab. 34 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Hydnum hystricinum Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 113 Clavaria caput-medusae Bulliard (1788), Herbier de la France, 9, tab. 412 Hericium erinaceus (Bulliard) Persoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 27 (nom actuel) Hericium caput-medusae (Bulliard) Persoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 26 Hericium echinus (Scopoli) Persoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 28 Hericium erinaceus var. ß subterraneaPersoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 27 Hericium hystrix Persoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 27 Hericium hystrix var. ß scopariumPersoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 28 Hydnum caput-medusae (Bulliard) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 564 Clavaria erinaceus (Bulliard) Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, index Clavaria conferta Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, index Hericium grande Rafinesque-Schmaltz (1813), Journal de botanique appliquee a l'agriculture, a la pharmacie, a la medecine et aux arts, 1, p. 236 Steccherinum quercinum Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 651 Hydnum hystrix (Persoon) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 410 Hydnum echinus (Scopoli) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 410 Hydnum grande (Rafinesque-Schmaltz) Steudel (1824), Nomenclator botanicus enumerans orine alphabetico nomona atque synonyma, 2, p. 204 Hericium erinaceus subsp.* unguiculatumPersoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 153 Hericium cardium Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 153 Merisma caput-medusae (Bulliard) Sprengel (1827), Systema vegetabilium, Edn 16, 4(1), p. 496 Merisma hystrix (Persoon) Sprengel (1827), Systema vegetabilium, Edn 16, 4(1), p. 496 Hericium commune Roques (1832), Histoire des champignons comestibles et veneneux, p. 47 Hydnum unguiculatum (Persoon) Streinz (1861), Nomenclator fungorum, p. Hydnum omasum Panizzi (1862), Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 1(3), p. 175 Dryodon erinaceus (Bulliard) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 92 Dryodon caput-medusae (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 193 Hericium hystricinum (Batsch) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 439 Hydnum erinaceus var. caput-medusae(Bulliard) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 161 Martella hystricinum (Batsch) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 493 Dryodon juranum Quelet (1902) [1901], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 30(2), p. 496, pl. 3, fig. 10 Hydnum juranum (Quelet) Saccardo & D. Saccardo (1905), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 17, p. 150 Martella hystrix (Persoon) McGinty ex Lloyd (1910), Mycological writings, 3, mycological notes n° 34, p. 457 Dryodon erinaceus f. caput-medusae (Bulliard) Bourdot & Galzin (1914), Bulletin de la Societe mycologique de France, 30(3), p. 278 Hericium erinaceus f. caput-medusae (Bulliard) Nikolajeva (1950), Acta Instituti botanici nomine V.L. Komarovii - Academia scientiarum URSS, series II, 5, p. 340 References : Bon p. 312 ; CD 75 ; Marchand 336 ; Eyssartier et Roux p. 1000 ; BG 442 n° 699 Groupe : Hydnes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Russulales / Hericiaceae Chapeau/Fructification : 10-25 cm de large, 7-18 cm de haut, massif, polymorphe, mais surtout cordiforme, sommet aplani, laineux sur l'avant, feutre sur l'arriere, corne au point d'attache. Tronc ovoide, blanc puis creme. Lames/Pores : Pendants, serres, epais a la base, longs de 2-4 cm, charnus, coniques, droits mais courbes au sommet du receptacle, blancs, puis jaune de cire, et enfin brunissant. Sporee blanche. Chair : Blanc pur a la coupe, ferme, cotonneuse, elastique, tenace, devenant jaunatre a brun rouge en sechant, amyloide. Saveur douce. Odeur rappelant un peu celle "du lait caille". Stipe : De 1 a 3 cm, blanc, et rapidement divise en rameaux. Habitat : Sur feuillus pourrissants, jusqu'au coeur du bois des troncs, surtout, Quercus, Fagus, Fraxinus, Acer, Robinia, Platanus, Juglans, Ailanthus, etc... Espece tardive, vers la fin de l'automne, debut de l'hiver. Pas rare, mais peu frequent. Spores : Ovoides a largement elliptiques, (colorables en bleu par l'iode), 5-6,5 x 4,5-5µm. Grosse guttule centrale, paroi epaisse, lisse, finement verruqueuse, amyloide. Basides a 4 sterigmates. Monomitique : Hyphes generatrices a paroi epaisse ou mince, ramifiees, septees, incolores, bouclees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Espece a proteger |
Hemimycena tortuosa (P.D. Orton) Redhead (1980) |
![]() |
Noms francais : Mycene a poils tortueux Synonymes : Mycena tortuosa P.D. Orton (1960), Transactions of the British mycological Society, 43(2), p. 307 (Basionyme) Hemimycena tortuosa (P.D. Orton) Redhead (1980), Fungi Canadenses - Biosystematic Research Institut, Ottawa, 177, fig. 84-a (nom actuel) Helotium tortuosum (P.D. Orton) Redhead (1982), Canadian journal of botany, 60(10), p. 2005 References : CD 540-260, 99 ; Eyssartier et Roux p. 372, 386 4eme edition Groupe : Mycenes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Mycenaceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Le stipe retient des gouttelettes de rosee. |
Hebeloma hiemale Bresadola (1898) |
![]() |
Noms francais : Hebelome d'hiver Synonymes : Hebeloma hiemale Bresadola (1898), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 2(11-13), p. 52, tab. 160, fig. 1 (Basionyme) (nom actuel) Hebeloma crustuliniforme var. hiemale(Bresadola) Maire (1933), Treballs del Museu nacional de ciencies naturals de Barcelona, serie botanica, 15(2), p. 101 Hebelomatis hiemale (Bresadola) Locquin (1979) [1977], Flore mycologique: Mycological flora, Vol. III -IV Cortinariales -A, p. 146 References : CD 1004 Groupe : Hebelomes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Hymenogastraceae Comestibilite : Toxique Commentaires : Odeur subraphanoide. Saveur amere. |
Gymnopus foetidus (Sowerby) P.M. Kirk (2014) |
![]() |
Noms francais : Marasme fetide Synonymes : Merulius foetidus Sowerby (1796), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 21 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus venosus Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 467 Micromphale venosum (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 622 Agaricus foetidus (Sowerby) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 138 Marasmius foetidus (Sowerby) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 380 Marasmius viticola Berkeley & M.A. Curtis (1859), The annals and magazine of natural history, series 3, 4, p. 295 Chamaeceras viticola (Berkeley & M.A. Curtis) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 457 Chamaeceras foetidus (Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 455 Marasmius acerinus Peck (1899), Annual report of the New York state Museum of natural history, 52, p. 648 Marasmius lignicola Velenovský (1927), Mykologia, Praha, 4(4), p. 46 Heliomyces foetidus (Sowerby) Singer (1936), Beihefte zum botanischen centralblatt, zweite abteilung, 56(1-2), p. 161 Micromphale foetidum (Sowerby) Singer (1945), Lloydia, 8, p. 182 Marasmiellus foetidus (Sowerby) Antonin, Halling & Noordeloos (1997), Mycotaxon, 63, p. 366 Gymnopus foetidus (Sowerby) P.M. Kirk (2014), Index fungorum, 120, p. 1 (nom actuel) References : KR 87 ; Bon p. 177 ; BK 3 309 ; CD 511 ; Eyssartier et Roux p. 420 Groupe : Collybies Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Omphalotaceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Greffe sur branches ou troncs de feuillus pourrissants. |
Entoloma serrulatum (Fries) Hesler (1967) |
![]() |
Noms francais : Entolome a arete serrulee Synonymes : Agaricus columbarius Bulliard (1788), Herbier de la France, 9, tab. 413, fig. 1 Agaricus cyanipes Vahl (1792), Flora danica, 18, p. 7, tab. 1071, fig. 3 Agaricus leptopremnus Holmskjold (1799), Beata ruris otia fungis danicis, 2, p. 66, tab. 38 Agaricus serrula Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 463 Agaricus caeruleus Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 296 (nom. illegit.) Agaricus serrulatus Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 216 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus serrulatus var. ß columbarius (Bulliard) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 204 Agaricus atrides Lasch (1829), Linnaea, Ein journal fur die botanik, 4, p. 539 Agaricus columbarius var. ß serrulatus (Fries) Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 820 Omphalia serrula (Persoon) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 167, n° 2665 Leptonia serrulata (Fries) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 96 Eccilia atrides (Lasch) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 94 Rhodophyllus serrulatus (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 60 Rhodophyllus atrides (Lasch) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 63 Hyporrhodius atrides (Lasch) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 613 Hyporrhodius serrula (Persoon) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 615 Leptonia chalybaea var. serrula (Persoon) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 79 ('serrulatum') Leptoniella columbaria (Bulliard) Murrill (1917), North American flora, 10(2), p. 89 Entoloma serrulatum (Fries) Hesler (1967), Beihefte zur Nova Hedwigia, 23, p. 140 (nom actuel) Leptonia serrulata var. atrides (Lasch) Largent (1977), Bibliotheca mycologica, 55, p. 136 Entoloma atrides (Lasch) Mornand & Bon (1986), Bulletin de la Societe d'etudes scientifiques de l'Anjou, 12, p. 46 References : Bon p. 195 ; CD 941 ; Eyssartier et Roux p. 622 ; FE 5 p. 472 Groupe : Entolomes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Entolomataceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Odeur aromatique. |
Craterellus melanoxeros (Desmazieres) Perez-de-Gregorio (2000) |
![]() |
Noms francais : Chanterelle noircissante Synonymes : Cantharellus melanoxeros Desmazieres (1830), in Duby, Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 799 (Basionyme) Sanctionnement : Fries Craterellus incarnatus Quelet (1890) [1889], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 18(2), p. 511, pl. 15, fig. 13 Cantharellus ciliatus Corner (1966), A monograph of Cantharelloid fungi: Annals of botany memoirs, 2, p. 42 Craterellus melanoxeros (Desmazieres) Perez-de-Gregorio (2000), Bolets de Catalunya, 19, pl. 908 (nom actuel) References : CD 114 ; Eyssartier et Roux p. 594 ; Bon p. 307 Groupe : Chanterelles Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Cantharellales / Hydnaceae Chair : Fine, noircissante dans les blessures. Phenol = grisatre puis noiratre. Comestibilite : Comestible |
Coprinopsis cinerea (Schaeffer) Redhead, Vilgalys & Moncalvo (2001) |
![]() |
Noms francais : Coprin cendre Synonymes : Agaricus fimetarius Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 428 Agaricus margaritaceus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 50, tab. 216 Agaricus cinereus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 43, tab. 100 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus radians Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 61 Agaricus pullatus Bolton (1788), An history of fungusses growing about Halifax, 1, p. 20, tab. 20 Agaricus papilionaceus J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1427 (nom. illegit.) Agaricus macrorhizus Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 398 (nom. illegit.) Agaricus cinereus var. γ pullatus (Bolton) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 399 Agaricus cinereus var. ß macrorhizus (Persoon) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 311 Coprinus cinereus (Schaeffer) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 634 Coprinus cinereus var. pullatus (Bolton) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 634 Coprinus fimetarius subsp.* pullatus (Bolton) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 246 Coprinus fimetarius (Scopoli) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 245 Coprinus fimetarius subsp.* cinereus (Schaeffer) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 246 Agaricus fimetarius var. b cinereus (Schaeffer) Rabenhorst (1844), Deutschlands kryptogamen-flora, 1, p. 457 Coprinus fimetarius var. pullatus (Bolton) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 298 Coprinus fimetarius var. ß cinereus(Schaeffer) J. Kickx f. (1867), in J.J. Kickx, Flore cryptogamique des Flandres, 2, p. 183 Coprinus fimetarius f. cinereus (Schaeffer) Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 606 Coprinus fimetarius var. macrorhizus P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 533 Coprinus macrorhizus (P. Karsten) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 503 Coprinus delicatulus Apinis (1965), Transactions of the British mycological Society, 48(4), p. 653 Coprinopsis cinerea (Schaeffer) Redhead, Vilgalys & Moncalvo (2001), Taxon, 50(1), p. 227 (nom actuel) References : CD 779 ; Bon p. 271 ; Eyssartier et Roux p. 934 Groupe : Coprins/Paneoles/Psathyrelles Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Psathyrellaceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Chapeau a voile fibrilo-floconneux. Stipe pruino-floconneux. Lieux fumes, paille pourrie, fumier. |
Clavaria fumosa Persoon (1795) |
![]() |
Noms francais : Clavaire fuligineuse Synonymes : Clavaria fumosa Persoon (1795), in Usteri, Annalen der botanik, 15, p. 31 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) (nom actuel) Clavaria striata Persoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 75 Clavaria fumosa var. ß striata(Persoon) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 183 Clavaria fragilis var. d fumosa(Persoon) Link (1833), Handbuch zur Erkennung der natuzbarsten und am haufigsten vorkommenden Gewachse, 3, p. 307 Clavaria fragilis var. c striata(Persoon) Link (1833), Handbuch zur Erkennung der natuzbarsten und am haufigsten vorkommenden Gewachse, 3, p.307 References : BK 2 443 ; Phillips p. 257 ; Cetto 4 p. 561 ; CD p. 186 ; BG p. 119 n° 199 ; Julich 2 p. 78 ; Funghi Clavarioidi 1 p. 196 Groupe : Clavaires Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Clavariaceae Chapeau/Fructification : 20-80 (140) x 2-5 (8) mm, fascicule, grele, fragile, flexueux, clave, puis vermiforme, fusiforme, arrondi ou faiblement aplati, parfois avec quelques sillons longitudinaux. Lames/Pores : Surface externe mate, blanchatre, lisse, ocre-brunatre, a gris ocre, gris souris pale, ou gris fumee simple ; clavules cylindriques, a la fin creuses, comprimees, aigues, obtuses, droites ou reflechies. Chair : Blanche ou blanchatre, cassante. Odeur nulle et saveur douce. Habitat : Sur terre parmi les plantes herbacees, dans les paturages, dans les bois clairs, dans la mousse, en lisieres de forets. Spores : Oblongues attenuees et finement apiculees a la base ou obliquement, lisses, hyalines, guttulees ou a contenu granuleux, 5-6,5 x 3,5-3,8 µm. Basides etroitement clavees, 27-40 ( 45) x 4,5-6 ( 9) µm, tetrasporiques, non bouclees. Pas de cystides. Monomitique : hyphes a parois minces, cloisons frequentes, subparalleles, irregulieres avec nombreux renflements, les subhymeniales agglutinees, en partie cloisonnees, non bouclees, occasionnellement a cloisons secondaires. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Cespiteux. Rare. Ete, plus souvent automnal. |
Chamaemyces fracidus (Fries) Earle (1909) |
![]() |
Noms francais : Lepiote guttulee Synonymes : Agaricus caulescens albicans Oeder (1771), Flora danica, 10, p. 8, tab. 600 Agaricus mucidus Secretan (1833), Mycographie Suisse, 1, p. 64 ('macidus') (nom. inval.) Agaricus illinitus Secretan (1833), Mycographie Suisse, 1, p. 65 (nom. inval.) Agaricus polystictus Berkeley (1836), The english flora of sir J.E. Smith, fungi, 5(2), p. 9 Agaricus fracidus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 25 (Basionyme) Armillaria fracida (Fries) Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 77 Lepiota polysticta (Berkeley) Quelet (1875), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 541(113) Lepiota irrorata Quelet (1883) [1882], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 11, p. 387, pl. 11, fig. 2 Collybia mucida var. fracida(Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 27 Mastocephalus irroratus (Quelet) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 860 Mastocephalus polystictus (Berkeley) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 860 Mastoleucomyces fracidus (Fries) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 861 Chamaemyces fracidus (Fries) Earle (1909), Bulletin of the New York botanical Garden, 5(18), p. 447 (nom actuel) Drosella irrorata (Quelet) Kuhner & Maire (1934), Bulletin de la Societe mycologique de France, 50(1), p. 15 Armillaria irrorata (Quelet) J.E. Lange (1935), Flora agaricina Danica, 1, p. 41, pl. 15, fig. B Lepiotella irrorata (Quelet) Singer (1936), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 34(4-5), p. 338 Drosella fracida (Fries) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 446 Limacella irrorata (Quelet) Cetto (1970), Funghi dal vero, 1, pl. 32 (nom. inval.) References : Bon p. 283 ; BK 4 200 ; CD 656-280, 108, 118 ; Eyssartier et Roux p. 342, 356 4eme edition ; BK 4 n°200 p. 182 Groupe : Lepiotes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Agaricaceae Chapeau/Fructification : Chapeau 2-7 cm, hemispherique puis etale restant obtusement umbone. Surface lisse, visqueuse a l'etat humide exsudant des gouttelettes jaunatres, mate a l'etat sec, blanc creme avec des taches rougeatres a l'emplacement des goiuttelettes. Marge aigue d'abord concolore avec des restes de voile puis brunatre. Lames/Pores : Lames libres a plutot adnees (deroutantes pour une Lepiote), blanches puis creme. Chair : Chair blanchatre, assez epaisse au centre. Odeur et saveur desagreables. Stipe : Pied 3-7 x 0,5-1,5 cm, cylindrique, plein puis creux, fibreux, legerement elargi au sommet, blanchatre, ponctue de roussatre sous l'anneau. Anneau blanchatre, fibrilleux ponctue de brunatre sur le pourtour. Habitat : Dans l'herbe en oree de forets, haies sur sol calcaire. Spores : Spores 4,5-6 x 2,5-4 µm, elliptiques, lisses, hyalines. Sporee creme fonce Basides clavees, tetrasporiques, bouclees. Cheilo et pleurocystides ventrues, fusiformes, clavees ou lageniformes, 40-60 x 12-18 µm Cuticule hymeniforme a cellules clavees melees a des hyphes dressees bouclees, toutes pigmentees de jaunatre. Comestibilite : Sans interet |
Bisporella citrina (Batsch) Korf & S.E. Carpenter (1974) |
![]() |
Synonymes : Peziza citrina Batsch (1789), Elenchus fungorum, continuatio secunda, p. 95, tab. 39, fig. 218 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Octospora citrina (Batsch) Hedwig (1789), Descripto et adumbratio microscopico analytica muscorum frondorosum, 2, p. 28, tab. 8, fig. b Peziza cyathoides Withering (1792), A botanical arrangement of British plants, Edn 2, 3, p. 439 Peziza flava Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 418 Peziza citrina var. ß filicina Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 306 Calycina citrina (Batsch) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 670 Helotium citrinum (Batsch) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355 Phialea citrina (Batsch) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 109 Calycella citrina (Batsch) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 112 Helotium flavum Klotzsch (1887), in W. Phillips, A manual of the British Discomycetes, p. 156 Helotium alaskae Saccardo (1904), Harriman Alaska expedition, cryptogamic botany, 5, the fungi of Alaska, p. 25, tab. 2, fig. 3 Hyalinia subaurantia (Feltgen) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 107 Calycella flava (Klotzsch) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 95 Helotiella bubakii Rehm (1907), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 5(1), p. 78 Bisporella citrina (Batsch) Korf & S.E. Carpenter (1974), Mycotaxon, 1(1), p. 58 (nom actuel) References : Bon p. 333 ; BK 1 175 ; Eyssartier et Roux p. 1062 ; Dennis p. 119 pl. XVI a ; Ellis 1 p. 4 fig. 23 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : Receptacle sessile ou brievement stipite, charnu, ferme, un peu cupule au debut, puis presque plan avec la marge proeminente et entiere, large de 1 a 2 - 3 mm, (pas +), citrin, jaune dore ou orange en dessus, a peine plus pale et glabre en dessous. Chair : Charnue, elastique, jaunatre. Stipe : Indistinct. Concolore. Habitat : Ordinairement groupee sur les branches mortes et le bois pourri, (Fagus), in litt. egalement sur d'autres bois pourri de feuillus ). Spores : Oblongues, obtuses ou oblongues-elliptiques, droites ou un peu courbees, hyalines, lisses, presentant a l'interieur 2 gouttelettes assez grosses, souvent accompagnees d'autres plus petites et de quelques granulations, 12-17 x 4,5 µm( in litt. 8-12-(14) x -3,5-5 µm. Asques claviformes octospores, spores irregulierement uniseriees, 100-125-(160) x 7-10-(12) µm. Paraphyses filiformes, simples ou divisees a la base, tres greles, lineaires, non epaissies au sommet, larges de 1,5- a 2 µm environ. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire et cespiteux. Frequent. Ete-Automne. |
Bertia moriformis (Tode) De Notaris (1844) |
![]() |
Synonymes : Sphaeria moriformis Tode (1791), Fungi mecklenburgenses selecti, 2, p. 22, tab. 11, fig. 90 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1823)
Sphaeria claviformis Sowerby (1801), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 337 Sphaeria rubiformis Sowerby (1802), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 373, fig. 2 (nom. illegit.) Sphaeria rimosa Sowerby (1802), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 375, fig. 3 (nom. illegit.) Monosphaeria moriformis (Tode) Roussel (1806), Flore du Calvados et des terreins adjacens, Edn 2, p. 45 Astoma moriforme (Tode) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 524 Molgosphaera moriformis (Tode) Dumortier (1822), Commentationes botanicae, p. 86 Sphaeria verrucosa Greville (1823), Scottish cryptogamic flora, 1, tab. 39 Sphaeria rugosa Greville (1824), Flora edinensis, p. 364 Bertia moriformis (Tode) De Notaris (1844), Giornale botanico italiano, 1(1), p. 335 (nom actuel) Psilosphaeria moriformis (Tode) Stevenson (1879), Mycologia Scotica, The fungi of Scotland and their geographical distribution, p. 386 References : BK 1 373 ; Ellis p. 21 pl. 73 Groupe : Pyrenomycetes Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Coronophorales / Nitschkiaceae Chapeau/Fructification : Un peu plus haute que large, 0,4-0,6 mm, (jusqu'a 1,5 mm de haut), parois epaisses, globuleuse a ovale, grossierement verruqueuse et ressemblant a une mure, noire, sans subiculum et reposant directement sur le substrat. Habitat : Sur branche decortiquee, tombee, de divers feuillus, Fagus, Acer, Fraxinus, Alnus, Sambucus, Tilia, Ulmus,, plus rarement de coniferes, Picea, Larix. Repandu. Tout au long de l'annee. Semble toutefois privilegier le bois mort gisant sur les rives moussues. Spores : Fusiformes-allantoides ou ondulees, lisses, hyalines, 1 seule cloison centrale (peu visible), avec quelques guttules, 40 x 5-5-6 µm. Asques octospores, spores irregulierement biseriees, 150-160 x 10-17 µm. J-. Paraphyses filiformes et septees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Repandu. Tout au long de l'annee. PS: Il semble toutefois privilegier le bois mort gisant sur les rives moussues. La cloison centrale des spores est davantage visible sur les spores immatures avant que la spore ne soit guttulee. |
Xylodon brevisetus (P. Karsten) Hjortstam & Ryvarden (2009) |
![]() |
Synonymes : Odontia stipata subsp.* lactea P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 239
Odontia lactea (P. Karsten) P. Karsten (1882), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 9, p. 51 Kneiffia breviseta P. Karsten (1886), Hedwigia, 25(6), p. 232 (Basionyme) Kneiffia lactea (P. Karsten) P. Karsten (1886), Hedwigia, 25(6), p. 232 Kneiffia lactea subsp.* abietina(P. Karsten) P. Karsten (1886), Hedwigia, 25(6), p. 232 Odontia arguta subsp.* lactea(P. Karsten) Bourdot & Galzin (1928) [1927], Hymenomycetes de France. Heterobasidies- Homobasidies Gymnocarpes, p. 427 Odontia crustula L.W. Miller (1934), Mycologia, 26(1), p. 29 Odontia breviseta (P. Karsten) J. Eriksson (1953), in S. Lundell & Nannfeldt, Fungi exsiccati suecici, praesertini upsalienses, 43-44, p. 22 Hyphodontia breviseta (P. Karsten) J. Eriksson (1958), Symbolae botanicae upsalienses, 16(1), p. 104 Kneiffiella breviseta (P. Karsten) Julich & Stalpers (1980), Verhandelingen der koninklinje Akademie van Wetenschappen, serie 2, 74, p. 133 Grandinia breviseta (P. Karsten) Julich (1982), International journal of mycology and lichenology, 1(1), p. 35 Xylodon brevisetus (P. Karsten) Hjortstam & Ryvarden (2009), Synopsis fungorum (Oslo), 26, p. 35 (nom actuel) References : BK 2 79 ; Julich 2 p. 177 ; Cetto 6 p. 523 Groupe : Croutes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Hymenochaetales / Schizoporaceae Chapeau/Fructification : Entierement resupinee, etroitement appliquee au substrat et formant des revetements de plusieurs centimetres ou decimetres de diametre. Surface floconneuse au debut, puis finement verruqueuse ou faiblement odontoide, blanche dans la jeunesse, plus tard creme a jaunatre. Dents finement fimbriees, subiculum peu visible entre les dents, et alors discontinu, lachement pore. Marge floconneuse au debut, par la suite nettement limitee. Chair : Consistance crouteuse, molle, crayeuse et un peu craquelee a l'etat sec. Habitat : Sur bois mort de coniferes, Pinus, Abies, Juniperus, mais egalement sur les feuillus, en forets mixtes. Typique sur les branches mortes encore a l'arbre, mais aussi sur troncs morts encore debout. Spores : Elliptiques, lisses, hyalines, guttulees, 4-5 (6) x 2,5-3,5 (4) µm, I-. Basides etroitement clavees, 18-23 x 3,5-4,5 µm, ( in litt. 14-15 x 3,5µm,). Terminaisons hyphales capitees et recouvertes d'une excretion poisseuse, lisses, sommet large. Cystides moniliformes a parois epaisses, lisses, 30-35 (45 ) x 3,5 µm. Monomitique : (1)- Hyphes emergeant des dents a parois minces et ornees de cristaux, larges de 2,5-4 µm. (2)- Hyphes du sous-hymenium a parois + ou - epaisses, ramifiees, larges de 2,5-3,5 µm, cloisonnees, bouclees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Frequent. Tout au long de l'annee. |
Tricholoma atrosquamosum (Cooke) Saccardo (1887) |
![]() |
Noms francais : Tricholome a squames noires Synonymes : Agaricus atrosquamosus Chevallier (1837), Fungorum et byssorum iIllustrationes, 1, tab. 45 (nom. illegit.) Agaricus terreus var. atrosquamosumCooke (1883), Handbook of british fungi, Edn 2, p. 32 (Basionyme) Agaricus terreus subsp.* atrosquamosus (Cooke) J. Stevenson (1886), British fungi (Hymenomycetes), 1, p. 47 Tricholoma atrosquamosum (Cooke) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 104 (nom actuel) Tricholoma terreum var. atrosquamosum (Cooke) Massee (1893), British fungus flora, 3, p. 195 Tricholoma nigromarginatum Bresadola (1926), Studi trentini, classe 2, scienze naturali ed economiche, 7(1), p. 2(52), fig. 1 Tricholoma guttatum ss. Bresadola (1927), Iconographia mycologica, 2, tab. 83 References : BK 3 411 ; Bon p. 155 ; CD 391-234, 116 ; Cetto 1017 ; Galli p. 133 ; Marchand 851 ; FE 3 p. 457 ; Eyssartier et Roux p. 493, 524 Groupe : Tricholomes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Tricholomataceae Lames/Pores : Arete pointillee de noiratre. Chair : Odeur poivree. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Arete des lames pointillee de noiratre. Odeur poivree. |
Tricholoma squarrulosum Bresadola (1898) |
![]() |
Noms francais : Tricholome a pied ecailleux Synonymes : Tricholoma squarrulosum Bresadola (1898), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 2(11-13), p. 47, tab. 152 (Basionyme) (nom actuel) Agaricus squarrulosus (Bresadola) Migula (1912), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 2(2), p. 682 (nom. illegit.) Tricholoma atrosquamosum subsp.* squarrulosum(Bresadola) Konrad (1929), Bulletin de la Societe mycologique de France, 45(1), p. 59 Cortinellus squarrulosus (Bresadola) S. Imai (1938), Journal of the Faculty of agriculture Hokkaido university, 43, p. 60 Tricholoma atrosquamosum f. squarrulosum(Bresadola) Kuhner & Romagnesi (1953), Flore analytique des champignons superieurs, p. 154 (nom. inval.) Tricholoma atrosquamosum var. squarrulosum (Bresadola) M. Christensen & Noordeloos (1999), Persoonia, 17(2), p. 312 References : CD 391 ; Galli p. 135 ; Marchand 134 ; Eyssartier et Roux p. 524 Groupe : Tricholomes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Tricholomataceae Comestibilite : Bon comestible Commentaires : Stipe et chapeau squarruleux. |
Trichia botrytis (J.F. Gmelin) Persoon (1794) |
![]() |
Synonymes : Lycoperdon bombacinum Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 153
Stemonitis botrytis J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1468 (Basionyme) Stemonitis bombacina (Batsch) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1470 Trichia botrytis (J.F. Gmelin) Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 89 (nom actuel) Trichia serotina Schrader (1799), Journal fur die botanik, 2(2), p. 67, tab. 3, fig. 2 Sphaerocarpus fragilis Sowerby (1800), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 279 Trichia botrytis var. simplex Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 176 Trichia lorinseriana Corda (1837), Icones fungorum hucusque cognitorum, 1, p. 23, tab. 6, fig. 288-D Trichia purpurascens Nylander (1859), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 4, p. 126 Trichia fragilis (Sowerby) Rostafinski (1875) [1874], Sluzowce (Mycetozoa) monografia, p. 246, fig. 203-204, 225-226 Trichia fragilis var. botrytis (J.F. Gmelin) Berlese (1888), in Saccardo, Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 7, p. 441 Trichia carlyleana Massee (1889), Journal of the royal microscopical Society, 1889, p. 329, fig. 15 Trichia botrytis var. serotina (Schrader) Raunkiaer (1890), Botanisk tidsskrift, udgivet af den botaniske forening i Kioebenhavn, 17, p. 68 Trichia botrytis var. lorinseriana (Corda) Raunkiaer (1890), Botanisk tidsskrift, udgivet af den botaniske forening i Kioebenhavn, 17, p. 68 References : Ing p. 140, Poulain Meyer Groupe : Myxos Classification : Amoebozoa / Myxogastrea / Trichiida / Trichiaceae Chapeau/Fructification : Sporocarpes souvent groupes, de 1 a 4mm de hauteur et 0,6 a 0,8mm de diametre. Sporocystes globuleux ou piriformes, brun-rouge ou presque noirs, avec generalement un reseau de bandes jaunes. Elateres, de 4 a 5μm de largeur, a 3-5 bandes spiralees, lisses, a extremites libres en longue pointe effilee aigue. Stipe : Stipe cylindrique, rempli de particules amorphes opaques, de 0.5 a 1.2mm de hauteur, opaque, brun fonce a noir. Habitat : Bois mort Spores : Spores finement spinuleuses de 9 a 11μm de diametre. Spores en masse (+capillitium), jaune-orange, orange brunatre, brun-jaune. Comestibilite : Sans interet |
Thuemenidium atropurpureum (Batsch) Kuntze (1891) |
![]() |
Synonymes : Clavaria atropurpurea Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 133, tab. 11, fig. 47 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Clavaria mitrata Holmskjold (1790), Beata ruris otia fungis danicis, 1, p. 21 Geoglossum lilacinum Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 117 Geoglossum purpurascens var. ß ventricosumPersoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 39 Geoglossum purpurascens Persoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 39 Geoglossum atropurpureum (Batsch) Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 62, tab. 3, fig. 5 Clavaria atra Paulet (1808) [1793-1829], Traite des champignons, 2, tab. 192, fig. 11 Leotia atropurpurea (Batsch) Corda (1842), Icones fungorum hucusque cognitorum, 5, p. 79, tab. 9, fig. 71 Geoglossum microsporum Cooke & Peck (1873) [1872], Annual report of the New York state Museum of natural history, 25, p. 97 Geoglossum hookeri Cooke (1875), Hedwigia, 14(1), p. 9 Geoglossum microsporum var. tremellosum Cooke (1876), Grevillea, 4(31), p. 109 Geoglossum tremellosum (Cooke) Cooke (1878), Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 5, p. 206, tab. 96, fig. 347 Corynetes microsporus (Cooke & Peck) Hazslinszky (1881), Ertekezesek a termeszettudomanyok Korebol, kiadja a magyar tudomanyos Akademia, 11(19), p. 7 Leptoglossum microsporum (Cooke & Peck) Saccardo (1884), Botanisches centralblatt, 18, p. 214 Microglossum atropurpureum (Batsch) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 110 Leptoglossum tremellosum (Cooke) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 47 Microglossum hookeri (Cooke) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 39 Microglossum partitum Patouillard (1890), Revue mycologique (Toulouse), 12(47), p. 135, tab. 107bis, fig. 2 Thuemenidium atropurpureum (Batsch) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 873 (nom actuel) Thuemenidium hookeri (Cooke) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 873 Xanthoglossum tremellosum (Cooke) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 875 ('tremulosum') Xanthoglossum microsporum (Cooke & Peck) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 875 Mitrula microspora var. tremellosum (Cooke) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 484 Mitrula microspora (Cooke & Peck) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 483 Mitrula partita (Patouillard) Massee (1897), Annals of botany (London), serie 1, 11, p. 283 Mitrula purpurascens (Persoon) Massee (1897), Annals of botany (London), serie 1, 11, p. 266 Xanthoglossum latum (Peck) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 540 Corynetes atropurpureus (Batsch) E.J. Durand (1908), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 6(5), p. 414 Corynetes robustus E.J. Durand (1908), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 6(5), p. 416 Corynetes purpurascens (Persoon) E.J. Durand (1908), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 6(5), p. 413 Leptoglossum robustum (E.J. Durand) Saccardo & Traverso (1911), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 20, p. 83 Microglossum robustum (E.J. Durand) A.L. Smith & Ramsbotton (1914) [1913], Transactions of the British mycological Society, 4(2), p. 320 References : BK 1 134 Groupe : Clavaires Classification : Ascomycota / Geoglossomycetes / Geoglossales / Geoglossaceae Chapeau/Fructification : Fructification jusqu'a 9 cm de haut, pourpre noire dans son ensemble a l'etat imbu, noir mat sur le sec. Lames/Pores : clave a linguiforme, lisse, aplati, irregulierement sillonne. Stipe : Pied grele, cylindrique, squamuleux. Habitat : Prairies acides moussues, landes parmi les Calluna, Aquilegia, Molinia, Polytrichum. Automne. Peu frequent Spores : Spores cylindriques, legerement arquees, hyalines, multicloisonnees, 20-35 x 5-6 µm. Asques octospores, cylindriques claves, I+ Paraphyses greles a extremite elargie brun rouge. Comestibilite : Sans interet Commentaires : |
Sphaerobolus stellatus Tode (1790) |
![]() |
Noms francais : Spherobole en etoile. Synonymes : Lycoperdon carpobolus Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1184 Carpobolus albicans Willdenow (1787), Florae berolinensis prodromus, p. 414 Sphaerobolus stellatus Tode (1790), Fungi mecklenburgenses selecti, 1, p. 43 (Basionyme) Sanctionnement : Persoon (1801) (nom actuel) Nidularia dentata Withering (1796), An arrangement of British plants, Edn 3, 4, p. 357 Sphaerobolus solen Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 70 Sphaerobolus stercorarius Fries & Nordholm (1817), Symbolae Gasteromycetum, 1, p. 1 Sphaerobolus tubulosus Fries & Nordholm (1817), Symbolae Gasteromycetum, 1, p. 1 Sphaerobolus stellatus var. stercorarius (Fries) Fries (1823), Systema mycologicum, 2(2), p. 310 Carpobolus cyclophorus Desmazieres (1823), Catalogue des plantes omises dans la botanographie Belgique et dans les flores du Nord de la France, p. 28 Carpobolus stellatus (Tode) Desmazieres (1823), Catalogue des plantes omises dans la botanographie Belgique et dans les flores du Nord de la France, p. 28 Sphaerobolus cyclophorus (Desmazieres) Fries (1828), Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 2, p. 52 Sphaerobolus impatiens Boudier (1860), in Bischoff, Annales de la Societe linneenne de Paris, 1860, p. 555 Sphaerobolus carpobolus (Linnaeus) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 688 Granularia dentata (Withering) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 855 Sphaerobolus dentatus (Withering) W.G. Smith (1903), The journal of botany, british and foreign, 41, p. 280 Sphaerobolus stellatus var. muscosus Cejp (1958), in Pilat, Flora CSR : Gasteromycetes, p. 678, 826 Sphaerobolus stellatus var. solen(Albertini & Schweinitz) Cejp (1958), in Pilat, Flora CSR : Gasteromycetes, p. 678 References : BK 2 498 ; CD 1723-482, 68 ; Phillips p. 255 ; Cetto 3 p. 537 ; Julich 2 p. 447 ; Page Image In Publisched List Groupe : Nids d'oiseau Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Geastrales / Geastraceae Chapeau/Fructification : Corps fructifere de 1,5 a 2,5 mm de diametre, initialement globuleux et blanchatre devenant plus ochrace, couleur paille a orange-jaune et s'ouvrant en 5 a 9 minuscules lanieres triangulaires. Lames/Pores : La masse globuleuse qui contient les spores est constituee par une boule brunatre. Celle -ci est projetee sous l'effet de la pression osmotique a une distance de 4 metres environ pour disperser les spores par un subit renversement de receptacle, qui se presente alors sous forme d'une sphere blanche, translucide, posee sur l'enveloppe exterieure en etoile. Habitat : Sur bois et debris vegetaux pourrissants, en foret, egalement sur fumier, sciures, ramilles, excrements et autres debris organiques. Spores : Elliptiques, lisses, hyalines, a parois epaissies, 7,5-10 x 4,5-5 µm, I-. Basides clavees, 7-13 x 5-8 µm, pas de boucles. Pas de cystides. Hyphes de l'exoperidie vesiculeuses, arrondies ou cylindriques, parfois ramifiees et a contenu granuleux, 4-8 et 10-25 µm de diametre, bouclees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Rare, occasionnel, ou commun suivant in litt. Present toute l'annee. Isole,mais souvent gregaire. Remarques : La rarete du champignon provient certainement du fait que les fructifications sont petites ; elles passent donc souvent inapercues. |
Russula cuprea Krombholz (1845) |
![]() |
Noms francais : Russule cuivree Synonymes : Russula cuprea Krombholz (1845), Naturgetreue abbildungen und beschreibungen der essbaren, schadlichen und verdachtigen schwamme, 9, p. 11, tab. 66, fig. 1-3 (Basionyme) (nom actuel) Russula barlae var. cuprea (Krombholz) Cooke (1883), Handbook of british fungi, Edn 2, p. 335 Russula nitida var. cuprea (Krombholz) Cooke (1890), Illustrations of british fungi, 7, n° 1044, tab. 1095-b References : BK 6 113 ; CD 1401-418 ; Cetto 1953 ; Galli p. 454 ; Sarnari 722 ; Bon p. 76 ; Eyssartier et Roux p. 244, 254 4eme edition Groupe : Russules Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Russulales / Russulaceae |
Psathyrella cotonea (Quelet) Konrad & Maublanc (1949) [1948] |
![]() |
Noms francais : Psathyrelle cotonneuse Synonymes : Stropharia cotonea Quelet (1876), Bulletin de la Societe botanique de France, 23, p. 328, tab. 2, fig. 5 (Basionyme) Agaricus cotoneus (Quelet) Cooke & Quelet (1878), Clavis synoptica Hymenomycetum europaeorum, p. 92 Agaricus hypoxanthus W. Phillips & Plowright (1884), Grevillea, 13(66), p. 48 Agaricus storea var. caespitosus Cooke (1886), Illustrations of british fungi, 4, n° 580, tab. 543 Geophila cotonea (Quelet) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 112 Hypholoma hypoxanthum (W. Phillips & Plowright) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 1037 Hypholoma cotoneum (Quelet) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 123 Hypholoma aggregatum Peck (1893) [1892], Annual report of the New York state Museum of natural history, 46, p. 26 Agaricus pseudostorea W.G. Smith (1903), The journal of botany, british and foreign, 41, p. 386 Hypholoma pseudostorea (W.G. Smith) A.L. Smith & Rea (1904) [1903], Transactions of the British mycological Society, 2(2), p. 65 Hypholoma cascum ss. Ricken (1912), Die Blatterpilze, p. 246, pl. 64, fig. 1 Hypholoma lacrymabundum ss. Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 264 Hypholoma storea var. caespitosum(Cooke) Killermann (1936), Denkschriften der bayerischen botanischen gesellschaft in Regensburg, 20, p. 64 Psathyrella cotonea (Quelet) Konrad & Maublanc (1949) [1948], Encyclopedie mycologique, 14, p. 126 (nom actuel) Drosophila cotonea (Quelet) Kuhner & Romagnesi (1953), Flore analytique des champignons superieurs, p. 370 (nom. inval.) Psathyrella lacrymabunda var. aggregata (Peck) A.H. Smith (1972), Memoirs of the New York botanical Garden, 24, p. 54 References : Bon p. 269 ; CD 797 ; BK 4 308 ; Eyssartier et Roux p. 902 Groupe : Coprins/Paneoles/Psathyrelles Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Psathyrellaceae Stipe : Base du stipe jaune assez vif. Comestibilite : Sans interet |
Psathyrella pygmaea (Bulliard) Singer (1951) [1949] |
![]() |
Noms francais : Psathyrelle naine Synonymes : Agaricus pygmaeus Bulliard (1791), Herbier de la France, 11, tab. 525, fig. 2 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Naucoria pygmaea (Bulliard) Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 544 Simocybe pygmaea (Bulliard) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 420 Psathyra pygmaea (Bulliard) Quelet (1881) [1880], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 9, p. 664 Drosophila pygmaea (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 117 Psathyrella consimilis Bresadola & Hennings (1890), Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 31, p. 178 Hypholoma minutellum Hohnel (1907), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 116, p. 98 Coprinarius consimilis (Bresadola & Hennings) Migula (1912), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 2(1), p. 397 Psathyra consimilis (Bresadola & Hennings) J.E. Lange (1936), Dansk botanisk arkiv, 9(1), p. 10 Psathyrella pygmaea (Bulliard) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 467 (nom actuel) Phaeomarasmius pygmaeus (Bulliard) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 577 References : Bon p. 269 ; CD 807 ; Eyssartier et Roux p. 906 Groupe : Coprins/Paneoles/Psathyrelles Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Psathyrellaceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Ressemble a Coprinellus disseminatus. |
Lepiota lilacea Bresadola (1892) |
![]() |
Noms francais : Lepiote lilas Synonymes : Lepiota lilacea Bresadola (1892), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 2(8-10), p. 3, tab. 106, fig. 1 (Basionyme) Lepiota globularis Quelet (1894) [1883], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 22(2), p. 484, pl. 3, fig. 2 Lepiotula lilacea (Bresadola) Wasser (1976), Novosti sistematiki nizshikh rastenii, 13, p. 191 References : Bon p. 287 ; CD 689-284, 108 ; Eyssartier et Roux p. 326, 340 4eme edition Groupe : Lepiotes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Agaricaceae Comestibilite : Toxique Commentaires : Odeur fruitee. Probablement toxique comme de nombreuses petites lepiotes presentant des teintes rosatres. Certaines etant meme mortelles. |
Lachnella villosa (Persoon) Singer (1951) [1949] |
![]() |
Synonymes : Peziza sclerotium Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 84
Peziza incarnata Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 84 Peziza villosa var. ß incarnata (Persoon) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 655 Peziza villosa Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 655 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Peziza granuliformis Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 651 Peziza sessilis Sowerby (1803), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 389, fig. 1 Dasyscyphus sessilis (Sowerby) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 671 Peziza granuliformis var. γ incarnata (Persoon) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 267 Peziza granuliformis var. ß villosa Persoon) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 267 Cyphella villosa (Persoon) Crouan & H. Crouan (1867), Florule du Finistere, p. 61 Trichopeziza villosa (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen Vereins fur Naturkunde, 23-24, p. 296 Lachnea villosa (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 80 Dasyscyphus villosus (Persoon) Rehm (1882), Ascomycetes lojkani lecti in Hungaria, Transsylvania et Galicia, p. 11 Cyphella pezizoides Zopf (1888) [1887], in Morgan, Journal of the Cincinnati Society of natural history, 10(2), p. 202 Chaetocypha villosa (Persoon) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 848 Henningsomyces villosus (Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 483 Lachnella villosa (Persoon) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 345 (nom actuel) References : BK 2 230 ; BG p. 159 n° 252 Groupe : non classe Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Niaceae Chapeau/Fructification : Basidiome cyphelloide, sessile, dur, globuleux, orbiculaire ou discoide, fixe par un point au substrat, puis cupule, mesurant 0,5-1,5(-3) mm de diametre, aplani avec bords releves, blanc villeux ou strigueux. Hymenium lisse, blanchatre, violet pale ou gris clair, gris lilace, glauque ou verdatre et parfois teinte de bleu. Marge enroulee, duveteuse, densement garnie de poils blancs, comme toute la face externe. Chair : Consistance ceracee, molle. Habitat : Sur branches seches de differents feuillus, arbres ou arbustes, mais egalement sur tiges mortes de plantes herbacees. En troupes, cespiteuses et serrees. Mai-septembre (toute l'annee). Peu frequent. Spores : Spores ovales, asymetriques, un peu bossues vers la base, lisses, hyalines, quelquefois avec contenu granuleux, mesurant 7-12 × 5-7 µm, I-. Basides clavees, mesurant 50-70(-80) × 10-12-(16) µm, tetrasporiques, bouclees. Cystides absentes. Monomitique : Hyphes a parois minces, mesurant 1-3,5(-6) µm de largeur, enchevetrees et tres serrees sous l'hymenium, cloisonnees et partiellement bouclees. Poils de la face externe hyalins, parois epaisses, cylindriques, brunatres dans le tiers inferieur, termines en pointes, finement incrustees et mesurant 150-250 × 5-6(-8) µm, dextrinoides. Comestibilite : Sans interet |
Inocybe phaeodisca Kuhner (1955) |
![]() |
Noms francais : Inocybe a centre sombre ; Inocybe a disque brun Synonymes : Inocybe phaeodisca Kuhner (1955), Bulletin de la Societe des naturalistes d'Oyonnax, 9, memoire hors serie, 1, p. 5, 75 (Basionyme) Inocybe descissa ss. Bresadola (1892), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 2(8-10), p. 17, tab. 122, fig. 1 References : Bon p. 239 ; BK 5 44 ; CD 1041 ; Eyssartier et Roux p. 884, 888 Groupe : Inocybes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Inocybaceae Chair : Odeur faible un peu spermatique. Comestibilite : Toxique Commentaires : Odeur faible un peu spermatique. |
Hymenoscyphus fructigenus (Bulliard) Gray (1821) |
![]() |
Synonymes : Peziza calyculus Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 123, tab. 12, fig. 57 (nom. illegit.)
Peziza fructigena Bulliard (1784), Herbier de la France, 5, tab. 228 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Peziza infundibulum Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 211, tab. 27, fig. 147 Octospora calyculus (Batsch) Timm (1788), Florae megapolitanae prodomus, p. 261 Cyathus fructiger J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1461 Peziza convexa Holmskjold (1799), Beata ruris otia fungis danicis, 2, p. 34, tab. 16 Peziza calycula Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 429 Hymenoscyphus fructigenus (Bulliard) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 673 (nom actuel) Hymenoscyphus infundibuliformis Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 673 Peziza calyculus var. ß infundibulum (Batsch) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 130 Helotium flavescens Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 346 Peziza virgultorum var. γ fructicola Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 494 Helotium calyculus var. ß infundibulum (Batsch) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355 Helotium virgultorum var. flavescens (Persoon) Berkeley (1860), Outlines of british fungology, p. 372 Helotium infundibulum (Batsch) Berkeley & Broome (1861), The annals and magazine of natural history, series 3, 7, p. 450 Helotium fructigenum (Bulliard) P. Crouan & H. Crouan (1867), Florule du Finistere, p. 49 Phialea fructigena (Bulliard) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 99 Helotium virgultorum var. fructigenum (Bulliard) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 783 Hymenoscyphus infundibulum (Batsch) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 484 Ciboria fructigena (Bulliard) Killermann (1935), Kryptogamen forschungen der bayerischen botanischen gesellschaft zur Erforschung der heimischen flora, 2(3), p. 278 Helotium nyssicola Seaver (1938), Mycologia, 30(1), p. 79 References : BK 1 185 ; Dennis p. 123 pl. XVIm ; Ellis p. 69 & 110 fig. 473 ; Gr. p. 395 n° 651 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : Receptacle cupule puis plan disciforme, large de 1 a 4 mm, blanchatre, jaune clair ou orange tres clair en dessus, plus pale en dessous et couvert de filaments apprimes, hyalins, septes, epais de 2,5 a 3 µm, dont l'extremite obtuse depasse un peu la marge. Stipe : Cylindrique, blanchatre, glabre ou finement puberulent, grele, epais de 0,5 mm et long de de 5 mm, (quelquefois 12 mm) selon que le substratum est a la surface du sol ou plus ou moins profondement enfonce en terre. Habitat : Sur fruits pourrissants, tels que cupules de Fagus spp. (hetres) et Quercus spp. (chenes), noisettes de Corylus spp. (noisetier), chatons femelles d'Alnus spp. (aulnes) et chataignes sur Castanea spp. (chataigners). Isole ou en croissance serree. Toute l'annee, plus specialement d'aout-octobre. Frequent. Spores : Oblongues-claviformes a irregulierement fusiformes, lisses, hyalines, avec une ou plusieurs guttules, 13-19(-25) × 3-4-5 µm, ayant tendance a se septer a la fin vers le milieu. Asques cylindriques-claviformes, attenuees a la base, octospores, 95-135(-180) × 7-8(-11) µm, spores uni-ou biseriees. Paraphyses simples ou divisees a la base, parfois fourchues epaisses de 2 µm, septees. Comestibilite : Sans interet |
Entoloma pleopodium (Bulliard) Noordeloos (1985) |
![]() |
Noms francais : Entolome jaune Synonymes : Agaricus pleopodius Bulliard (1812), Histoire des champignons de la France, 2(2), p. 566, tab. 556, fig. 2 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus icterinus Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 207 Nolanea icterina (Fries) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 95 Nolanea pleopodia (Bulliard) Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 420 Rhodophyllus pleopodius (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 64 Rhodophyllus icterinus (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 64 Leptonia pleopodia (Bulliard) Fayod (1889), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 7, 9, p. 383 Hyporrhodius icterinus (Fries) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 613 Latzinaea pleopodia (Bulliard) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 857 Latzinaea icterina (Fries) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 857 Hyporrhodius pleopodius (Bulliard) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 256 Rhodophyllus icterinus f. gracillimus J.E. Lange (1921), Dansk botanisk arkiv, 2(11), p. 37 Entoloma icterinum (Fries) M.M. Moser (1978), Kleinen kryptogamenflora von mitteleuropa, band 2b/2, Edn 4, p. 205 Entoloma pleopodium (Bulliard) Noordeloos (1985), Persoonia, 12(4), p. 459 (nom actuel) References : Bon p. 191 ; BK 4 61 ; CD 931 ; Eyssartier et Roux p. 628 Groupe : Entolomes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Entolomataceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Odeur d'acetate d'amyle. |
Ditiola peziziformis (Leveille) D.A. Reid (1974) |
![]() |
Synonymes : Helvella lentiformis Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 481 ('Elvela ')
Leotia tuberculata Hornemann (1808), Flora danica, 23, p. 8, tab. 1378, fig. 2 Exidia peziziformis Leveille (1848), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 9, p. 127 ('pezizaeformis') (Basionyme) Femsjonia luteoalba Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 341 Ditiola conformis P. Karsten (1867), Fungi Fenniae exsiccati, 7, n° 629 Femsjonia peziziformis (Leveille) P. Karsten (1876), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 25, p. 352 ('pezizaeformis ') Ditiola luteoalba (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 227 Ditiola lentiformis (Scopoli) Wettstein (1886) [1885], Verhandlungen der kaiserich-koniglichen zoologisch-botanischen Gesellschaft in Wien, 35, p. 553 Guepinia femsjoniana Johan-Olsen (1888), in Brefeld, Untersuchungen aus dem gesammtgebiete der mykologie, 7, p. 161 Dacrymyces mesentericus P. Karsten (1889), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 48, p. 459 Dacrymyces radicellatus P. Karsten (1890), Hedwigia, 29(4), p. 178 Guepinia luteoalba (Fries) Lloyd (1920), Mycological writings, 6, mycological notes n° 64, p. 990 Dacrymyces conformis (P. Karsten) Neuhoff (1936), Arkiv for botanik / utgifvet af K. Svenska vetenskaps-akademien i Stockholm, 28A(1), p. 44 Ditiola peziziformis (Leveille) D.A. Reid (1974), Transactions of the British mycological Society, 62(3), p. 474 ('pezizaeformis ') (nom actuel) References : CD 58 ; BK 2 6 ; Julich 2 p. 420 ; FMDS 144 p. 47 ; BG p. 71 n° 115 Groupe : Tremelles Classification : Basidiomycota / Dacrymycetes / Dacrymycetales / Dacrymycetaceae Chapeau/Fructification : Cupule turbinee, large et haut de 3-4-5 jusqu'a 10 mm, en forme de disque plat ou un peu concave, ondule, subcrispe, ou parfois un peu pulvine, lisse, jaune d'oeuf. Marge droite ou un peu sinueuse, comprimee lorsque la croissance est en groupes serres. Face externe legerement floconneuse, blanc pale, retrecie en un semblant de pied a la base. Chair : Gelatineuse, molle, transparente avec, a l'interieur, une moelle pale ou blanchatre. Habitat : Sur bois mort de coniferes ( Abies ),mais egalement sur feuillus ( Quercus, Fagus,surtout a la face infere des branches tombees et cortiquees. Spores : Oblongues, attenuees obliquement ou legerement courbees vers la base, lisses, hyalines, a contenu granuleux, 23-25-30 x 7-9-11 µm, cloisonnees en pleine maturite, atteignant jusqu'a 32 µm de long, et formant des spores secondaires. I-. Basides en forme de diapason, 60-90-100 x 5-6(-9 ) µm, sterigmates subules. Pas de cystide. Hyphes larges, 1,5-5-8 µm, parfois un peu enflees, boucles rares, ansiformes ; la plupart des cloisons sont bouclees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole ou en troupes sur l'ecorce, egalement en groupes fascicules par 2-3 ou 4. Rare. Ete-automne. ( in litt. Decembre ). Remarques : Certaines formes de ce champignon sont tres semblables a certains discomycetes. |
Cyclocybe erebia (Fries) Vizzini & Matheny (2014) |
![]() |
Noms francais : Agrocybe brunatre Synonymes : Agaricus denigratus Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 267 Agaricus erebius Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 246 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Lepiota denigrata (Persoon) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 161, n° 2496 Agaricus jecorinus Berkeley & Broome (1848), The annals and magazine of natural history, series 2, 2, p. 260 (nom. illegit.) Agaricus leveillianus Berkeley (1860), Outlines of british fungology, p. 152 Agaricus phragmatophyllus de Guernisac (1867), in P. Crouan & H. Crouan, Florule du Finistere, p. 76 Armillaria denigrata (Persoon) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 135 Pholiota erebia (Fries) Quelet (1875), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 437(9) Pholiota phragmatophylla (de Guernisac) Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 433, tab. 86 Dryophila phragmatophylla (de Guernisac) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 69 Dryophila ombrophila var. erebia (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 66 Omphalia denigrata (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 20 Hylophila erebia (Fries) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 96 Mastoleucomyces denigratus (Persoon) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 861 Togaria erebia (Fries) W.G. Smith (1908), Synopsis of the British Basidiomycetes, p. 122 Pholiota subnigra Murrill (1912), Mycologia, 4(5), p. 258 Clitocybe denigrata (Persoon) Ricken (1914), Die Blatterpilze, p. 363 Inocybe annulata Velenovský (1920), Ceske houby, 2, p. 371 Agrocybe erebia (Fries) Kuhner (1935), Encyclopedie mycologique, 7, p. 31 Pholiota erebia f. gracillima J.E. Lange (1938), Flora agaricina Danica, 3, p. 60, pl. 104, fig. G Cyclocybe erebia (Fries) Vizzini & Matheny (2014), Index fungorum, 154, p. 1 (nom actuel) References : Bon p. 263 ; BK 4 364 ; CD 1297 ; Eyssartier et Roux p. 836 Groupe : Agrocybes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Tubariaceae Spores : Basides 2-spores. Comestibilite : Sans interet |
Craterellus lutescens (Persoon) Fries (1838) [1836-38] |
![]() |
Noms francais : Chanterelle jaune Synonymes : Helvella tubaeformis Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 104, tab. 157 ('Elvela') (nom. illegit.) Agaricus aurora Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 93 Helvella cantharelloides Bulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 473, fig. 3 Agaricus cantharelloides (Bulliard) Sowerby (1796), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 47 Merulius villosus Persoon (1798), Icones et descriptiones fungorum minus cognitorum, 1, p. 17, tab. 6, fig. 1 Merulius tubiformis (Schaeffer) Persoon (1800), Commentarius fungorum Bavariae indigenorum icones pictas, p. 62 Merulius lutescens Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 489 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Merulius cantharelloides (Bulliard) Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 368 (nom. illegit.) Cantharellus villosus (Persoon) Ditmar (1814), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 1, p. 61, tab. 30 Cantharellus lutescens (Persoon) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 320 Merulius xanthopus Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 19, tab. 13, fig. 1 Merulius tubiformis var. ß lutescens (Persoon) Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, Merulius undulatus subsp.* cervinus Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 20 Merulius auroreus Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 19 Cantharellus xanthopus (Persoon) Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 799 Craterellus lutescens (Persoon) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 532 (nom actuel) Trombetta lutescens (Persoon) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 873 Craterellus cantharelloides var. villosus (Persoon) Quelet (1896) [1895], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 24(2), p. 619 Merulius luteolus Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 494 Cantharellus lutescens f. vitellinus P. Bouchet (1961), Bulletin de la Federation francaise Societe de sciences naturelles de Versailles, serie 2, 24, p. 45 (nom. inval.) Cantharellus aurora (Batsch) Kuyper (1990), Rivista di micologia, 33(3), p. 249 References : CD 112 ; Bon p. 307 ; Marchand 176 ; Eyssartier et Roux p. 596 ; BK 2 483 Groupe : Chanterelles Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Cantharellales / Hydnaceae Comestibilite : Bon comestible |
Cortinarius praestans (Cordier) Gillet (1876) |
![]() |
Noms francais : Cortinaire remarquable Synonymes : Cortinarius anfractus ss. Berkeley (1860), Outlines of british fungology, p. 184 Agaricus praestans Cordier (1870), Les champignons de la France, deuxieme partie, p. 98, pl. 21 (basionyme) Cortinarius largus ss. Quelet (1873), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 350(339) Cortinarius praestans (Cordier) Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 475 (nom actuel) Cortinarius berkeleyi Cooke (1888), Illustrations of british fungi, 5, n° 699, tab. 706 Gomphos berkeleyi (Cooke) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 853 Phlegmacium pelmatosporum C. Martin (1894), Bulletin des travaux de la Societe botanique de Geneve, Section de la Societe suisse de botanique, 7, p. 181 Cortinarius pelmatosporus (C. Martin) Saccardo & P. Sydow (1899), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 14, p. 145 Cortinarius torvus var. berkeleyi (Cooke) Boudier (1906) [1905-10], Icones mycologicae, tome 1, tab. 116 Phlegmacium berkeleyi (Cooke) Velenovský (1920), Ceske houby, 2, p. 415 Phlegmacium praestans (Cordier) M.M. Moser (1960), Die Gattung Phlegmacium, p. 237 References : BK 5 230 ; CD 1158 ; Bon p. 209 ; Marchand 117 ; Eyssartier et Roux p. 758 Groupe : Cortinaires Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Cortinariaceae Habitat : Dans les forets de feuillus calcicoles. Septembre-octobre (juillet-novembre). Assez frequent a rare. Comestibilite : Comestible |
Clitopaxillus alexandri (Gillet) G. Moreno, Vizzini, Consiglio & P. Alvarado (2018) |
![]() |
Noms francais : Clitocybe plombe ; Clitocybe d'Alexandre Synonymes : Agaricus extenuatus Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 448 Agaricus propinquus var. ß spadiceus Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 63 Paxillus extenuatus (Scopoli) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 316 Paxillus alexandri Gillet (1873) [1872], Bulletin de la Societe linneenne de Normandie, serie 2, 7, p. 157, pl. 5 (basionyme) Lepista alexandri (Gillet) Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 196 Agaricus alexandri (Gillet) Britzelmayr (1879), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 25, p. 29 Lepista extenuata (Scopoli) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 480 Clitocybe alexandri (Gillet) Gillet (1884), Tableaux analytiques des Hymenomycetes de France (Alencon), p. 28 Omphalia gilva ss. Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 23 Agaricus ceraceolamellatus Britzelmayr (1895), Botanisches centralblatt, referirendes organ fur das gesammtgebiet der botanik des in- und Auslandes, 62(9), p. 275, fig. 672 Clitocybe ceraceolamellata (Britzelmayr) Saccardo & P. Sydow (1899), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 14, p. 75 Clitocybe extenuata (Scopoli) S. Imai (1938), Journal of the Faculty of agriculture Hokkaido university, 43, p. 88 Clitopaxillus alexandri (Gillet) G. Moreno, Vizzini, Consiglio & P. Alvarado (2018), Fungal diversity (Hong Kong), 90, p. 114 (nom actuel) References : CD 289-214, 112 ; Bon p. 137 ; Marchand 125 ; Eyssartier et Roux p. 570, 586 4eme edition Groupe : Tricholomes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Pseudoclitocybaceae Chapeau/Fructification : Mamelonne. Habitat : Sous les feuillus et les coniferes. Tendance meridionale a mediterraneenne. Comestibilite : Sans interet |
Clavaria fragilis Holmskjold (1790) |
![]() |
Noms francais : Clavaire vermicelle Synonymes : Clavaria simplex Retzius (1769), Kongl. vetenskaps akademiens handlingar, 30, p. 254 Clavaria vermiculataLightfoot (1777), Flora scotica, 2, p. 1051 (nom. illegit.) Clavaria lumbricalis Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 135 Clavaria fragilis Holmskjold (1790), Beata ruris otia fungis danicis, 1, p. 7 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) (nom actuel) Clavaria cylindrica Bulliard (1790), Herbier de la France, 1, tab. 463 Clavaria cylindrica var. 1 nivea Bulliard (1791), Histoire des champignons de la France, 1, p. 212, tab. 463, fig. 1 A,L,M Clavaria glabra J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1442 Clavaria pistillaris var. alba Sibthorp (1794), Flora oxoniensis, p. 394 Clavaria solida Persoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 78 Clavaria pistillaris Abbot (1798), Flora bedfordiensis, p. 332 (nom. illegit.) Clavaria eburnea var. ß cylindrical (Bulliard) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 603 Clavaria eburnea var γ solida (Persoon) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 603 Clavaria eburnea var. a fragilis (Holmskjold) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 603 Clavaria eburnea Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 603 Clavaria vermicularis Swartz (1811), Kongl. vetenskaps akademiens nya handlingar, 32, p. 159 Clavaria pistilliformis Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 183 ('pistilliforma ') Clavaria fragilis var. ß cylindrical (Bulliard) Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 763 Clavaria gracilior Britzelmayr (1890), Die Hymenomyceten aus Sudbayern, 7, p. 15, fig. 74, 84 Clavaria muelleri Berkeley (1891), in Cooke, Grevillea, 20(93), p. 10 Clavaria nivea Quelet (1902) [1901], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 30(2), p. 496, pl. 3, fig. 11 (nom. illegit.) References : Bon p. 309 ; BK 2 444 ; BK 2 457 (remarque) ; Eyssartier et Roux p. 1010 ; BG 110 ; Funghi Clavarioidi 1 p. 191 Groupe : Clavaires Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Clavariaceae Chapeau/Fructification : Fructification vermiforme, 30-100(120) x 3-7 mm, fragile, blanc pur. Clavules farcies ou creuses, cylindriques, subulees, souvent arquees vers le sommet, rarement comprimees, subobtuses, souvent tordues sur le sec. Lames/Pores : Surface lisse ou striee longitudinalement, simple, rarement ramifiee au sommet, legerement jaunatre aux extremites. Chair : Blanche, cassante, sans odeur particuliere, sans gout. Stipe : Sterile sur quelques mm, de meme couleur que la portion fertile. Habitat : Cespiteux, dans les pelouses et les pres moussus, parmi les plantes herbacees, en foret ou a leur proximite. Spores : Ovales a ellipsoides, lisses, hyalines, brievement apiculees plus ou moins obliquement, souvent remplies de nombreuses petites guttules a contenu granuleux, 5-9 x 3,5-5µm. Basides etroitement clavees, tetrasporiques, non bouclees. Pas de cystide. Monomitique : hyphes larges, cloisonnees, non bouclees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Souvent fascicule, plus rarement gregaire ou isole. Peu frequent a assez commun. Automne ( Septembre-Novembre.) |
Agaricus porphyrizon P.D. Orton (1960) |
![]() |
Noms francais : Agaric porphyre Synonymes : Agaricus arvensis var. purpurascens Cooke (1886), Illustrations of British fungi, 4, n° 541, tab. 584 Psalliota arvensis var. purpurascens (Cooke) W.G. Smith (1908), Synopsis of the British Basidiomycetes, p. 171 Agaricus sylvicola var. purpurascens (Cooke) Konrad & Maublanc (1924), Icones Selectae Fungorum, p. 73 Agaricus purpurascens (Cooke) Pilat (1951), Sbornik Narodniho muzea v Praze, rada B, Prirodni vedy, 7(1), p. 10 (nom. illegit.) Psalliota purpurascens (Cooke) F.H. Moller (1952) [1951], Friesia, nordisk mykologisk tidsskrift, 4(3), p. 187, pl. 21a, 35 Agaricus porphyrizon P.D. Orton (1960), Transactions of the British mycological Society, 43(2), p. 174 (basionyme) (nom actuel) References : Bon p. 277 ; CD 752 ; Galli p. 151 ; Eyssartier et Roux p. 270 Groupe : Agarics Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Agaricaceae Habitat : Dans les forets. Aout-novembre. Assez rare. Comestibilite : Sans interet |
Verpa bohemica (Krombholz) J. Schroter (1893) |
![]() |
Noms francais : Verpe de Boheme Synonymes : Morchella bohemica Krombholz (1834), Naturgetreue abbildungen und beschreibungen der essbaren, schadlichen und verdachtigen schwamme, 3, p. 3, tab. 15, fig. 1-13, tab. 17, fig. 5-8 (basionyme) Verpa speciosa Vittadini (1835), Descrizione dei funghi mangerecci piu comuni dell'Italia e de'velenosi che possono co'medesimi confondersi, p. 120, tab. 15, fig. 5-8 Morchella dubia Merat (1846), Nouvelle flore des environs de Paris, suppl., p. 493 (nom. illegit.) Verpa dubia Leveille (1846), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 5, p. 250 Morchella gigaspora Cooke (1870), Transactions and proceedings of the botanical Society of Edinburgh, 10, p. 442 Morchella bispora Sorokin (1872), Mycol. Unters., 1872, p. 21, tab. 6, fig. 1-3 Morchella bohemica var. bispora (Sorokin) Cooke (1878), Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 5, p. 188, tab. 87, fig. 326 Mitrophora bohemica (Krombholz) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 18 Morilla speciosa var. bohemica (Krombholz) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 271 Morilla speciosa (Vittadini) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 271 Phalloboletus gigaspora (Cooke) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 865 Phalloboletus bohemicus (Krombholz) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 865 Phalloboletus bispora (Sorokin) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 865 Morchella bispora var. truncata Peck (1893) [1892], Annual report of the New York state Museum of natural history, 46, p. 38 Verpa bohemica (Krombholz) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 25 (nom actuel) Ptychoverpa bohemica (Krombholz) Boudier (1907) [1905-10], Icones mycologicae, tome 2, tab. 218 References : Bon p. 327 ; CD 15 ; BK 1 9 ; Marchand 93 ; Eyssartier et Roux p. 1070 Groupe : Helvelles/Morilles Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Morchellaceae Chapeau/Fructification : Sombre, fortement ride subalveole. Habitat : Dans les forets riveraines ou alluviales. Frequent a rare selon les regions. Printemps. Comestibilite : Comestible |
Tricholoma pseudonictitans Bon (1983) |
![]() |
Noms francais : Tricholome luisant Synonymes : Agaricus nictitans Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 38 Tricholoma nictitans (Fries) Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 93 Gyrophila nictitans (Fries) Quelet (1887) [1886], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 15(2), p. 485 Tricholoma flavobrunneum f. nictitans (Fries) Sartory & L. Maire (1918), Synopsis du Genre Tricholoma, p. 148 Tricholoma flavobrunneum ss. J.E. Lange (1935), Flora agaricina Danica, 1, p. 48, pl. 18, fig. C Tricholoma pseudonictitans Bon (1983), Documents mycologiques, 13(52), p. 16 (nom actuel) References : CD 407-236, 116 ; Galli p. 203 ; Marchand 888 ; FE 3 p. 541 ; Bon p. 158 ; Eyssartier et Roux p. 512, 526 4eme edition Groupe : Tricholomes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Tricholomataceae Comestibilite : Sans interet |
Tolypocladium capitatum (Holmskjold) Quandt, Kepler & Spatafora (2014) |
![]() |
Noms francais : Cordyceps capite, Cordyceps du Canada Synonymes : Sphaeria agariciformis Bolton (1789), An history of fungusses growing about Halifax, 3, p. 130, tab. 130 Clavaria capitata Holmskjold (1790), Beata ruris otia fungis danicis, 1, p. 38 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1823) Sphaeria capitata (Holmskjold) Persoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 13 Sphaeria capitata var. ß agariciformis (Bolton) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 3 Xylaria agariciformis (Bolton) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 511 Mitrasphaera capitata (Holmskjold) Dumortier (1822), Commentationes botanicae, p. 92 Cordyceps capitata (Holmskjold) Link (1833), Handbuch zur Erkennung der natuzbarsten und am haufigsten vorkommenden Gewachse, 3, p. 347 Kentrosporium mitratum Wallroth (1844), Beitrage zur bot., 1(2), p. 165, tab. 3, fig. 1-10 Torrubia capitata (Holmskjold) Tulasne & C. Tulasne (1865), Selecta fungorum carpologia, 3, p. 22, tab. 2, fig. 10-15 Xylaria capitata (Holmskjold) Grognot (1863), Plantes cryptogames-cellulaires du departement de Saone-et-Loire, p. 95 Cordyceps canadensis Ellis & Everhart (1898), Bulletin of the Torrey botanical Club, 25(9), p. 501 Cordyceps nigriceps Peck (1900), Bulletin of the Torrey botanical Club, 27(1), p. 21 Cordyceps agariciformis (Bolton) Seaver (1910), North American flora, 3(1), p. 53 Elaphocordyceps capitata (Holmskjold) G.H. Sung, J.M. Sung & Spatafora (2007), Studies in mycology, 57, p. 37 Tolypocladium capitatum (Holmskjold) Quandt, Kepler & Spatafora (2014), IMA fungus (International Mycological Association), 5(1), p. 126 (nom actuel) References : Bon p. 336 ; BK 1 309 Groupe : Clavaires Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Hypocreales / Ophiocordycipitaceae Chapeau/Fructification : Se presente comme un stipe vertical brun-jaune a ocre, assez epais, surmonte d'une tete fertile globuleuse, subspherique jaune brunatre a noir bleute, visqueuse par l'humidite, a la fin ponctuee par les ouvertures des peritheces. Stipe : Vertical, brun-jaune a ocre, assez epais. Habitat : Emerge du sol dans les forets de coniferes ou elle parasite Elaphomyces granulatus qu'il est facile de deterrer a sa base. Ete-automne. Assez rare. Spores : Cylindriques, 60 x 6 µm, se fragmentant en une multitude de segments. Comestibilite : Sans interet |
Tolypocladium ophioglossoides (Ehrhart) Quandt, Kepler & Spatafora (2014) |
![]() |
Noms francais : Cordiceps faux-ophioglosse Synonymes : Clavaria parasitica Willdenow (1787), Florae berolinensis prodromus, p. 405, tab. 7, fig. 17 Clavaria radicosa Bulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 440, fig. 2 Sphaeria ophioglossoides Ehrhart (1792) [1785-95], Plantae cryptogamae linneae, exsiccavit, 3, n° 160 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1823) Sphaeria radicosa (Bulliard) Persoon (1797), Tentamen dispositionis methodicae fungorum, p. 2 Sphaeria parasitica (Willdenow) Persoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 20 Hypoxylon radicosum (Bulliard) Merat (1821), Nouvelle flore des environs de Paris, Edn 2, 1, p. 137 Hypoxylon ophioglossoides (Ehrhart) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 512 Corynesphaera ophioglossoides (Ehrhart) Dumortier (1822), Commentationes botanicae, p. 92 Cordyceps ophioglossoides (Ehrhart) Link (1833), Handbuch zur Erkennung der natuzbarsten und am haufigsten vorkommenden Gewachse, 3, p. 347 Xylaria ophioglossoides (Ehrhart) Grognot (1863), Plantes cryptogames-cellulaires du departement de Saone-et-Loire, p. 95 Torrubia ophioglossoides (Ehrhart) Tulasne & C. Tulasne (1865), Selecta fungorum carpologia, 3, p. 20, tab. 2, fig. 1-9 Torrubia parasitica (Willdenow) J. Schroter (1894), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 277 Cordyceps parasitica (Willdenow) Seaver (1910), North American flora, 3(1), p. 53 Elaphocordyceps ophioglossoides (Ehrhart) G.H. Sung, J.M. Sung & Spatafora (2007), Studies in mycology, 57, p. 37 Tolypocladium ophioglossoides (Ehrhart) Quandt, Kepler & Spatafora (2014), IMA fungus (International Mycological Association), 5(1), p. 127 (nom actuel) References : Bon p. 335 ; CD 2 ; BK 1 312 Groupe : Clavaires Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Hypocreales / Ophiocordycipitaceae Chapeau/Fructification : Fructification clavee de grande taille et assez trapue. Capitule allongee jaune olive puis rouge-brun a noir. Stipe : Stipe jaunatre generalement relie a l’hote par des rhizomorphes jaune vif. Spores : Fragments sporaux minuscules, 2–5 x 1.5–2 µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Parasite sur Elaphomyces granulatus |
Pluteus atromarginatus (Konrad) Kuhner (1935) |
![]() |
Noms francais : Plutee a aretes noires Synonymes : Pluteus umbrosus ss. Bresadola (1892), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 2(8-10), p. 11, tab. 116 Pluteus cervinus var. nigrofloccosus R. Schulz (1913) [1912], Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 54, p. 102 Pluteus cervinus var. atromarginatus Singer (1925), Zeitschrift fur pilzkunde, 4, p. 40 (nom. inval.) Pluteus cervinus subsp.* atromarginatusKonrad (1927), Bulletin de la Societe mycologique de France, 43(2), p. 148 (Basionyme) Pluteus atromarginatus (Konrad) Kuhner (1935), Bulletin mensuel de la Societe linneenne de Lyon, 4, p. 51 (nom actuel) Pluteus tricuspidatus Velenovský (1939), Novitates mycologicae, p. 143 Pluteus nigrofloccosus (R. Schulz) J. Favre (1948), Beitrage zur kryptogamenflora der Schweiz, 10(3), p. 104 References : CD 859 ; Bon p. 196 ; Cetto 994 ; Eyssartier et Roux p. 256 Groupe : Plutees Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Pluteaceae Chapeau/Fructification : 40-80 (120) mm, d'abord conique a hemispherique, puis convexe a etale et obtusement umbone ; surface mate, finement fibrilleuse radialement, ou a squamules apprimees, grasse au toucher par temps humide, brun-ocre fonce a brun-gris, centre plus fonce ; marge en general un peu plus pale, aigue, debordante et parfois legerement striee. Lames/Pores : Libres, d'abord blanchatres, puis lavees de rose, avec l'arete brun fonce. Chair : Blanche, brun-gris sous la cuticule, epaisse au centre, mince au bord. Stipe : 40-80 (100) x 8-15 mm, cylindrique, un peu epaissi vers la base et legerement bulbeux, cassant, plein ; surface entierement recouverte de fibrilles brun-gris sur fond blanchatre. Habitat : Sur bois mort de coniferes. Spores : 5,3-8,1 x 3,8-5,6 µm, lisses, largement elliptiques. Comestibilite : Sans interet |
Phellinopsis conchata (Persoon) Y.C. Dai (2010) |
![]() |
Noms francais : Polypore a marge doree Synonymes : Boletus salicinus Persoon (1792), in J.F. Gmelin, Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1437 (nom. illegit.) Poria salicina Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 109 Boletus conchatus Persoon (1795), in Usteri, Annalen der botanik, 15, p. 24 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Polyporus salicinus (Persoon) Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 129 Polyporus conchatus (Persoon) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 376 Polyporus loricatus Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 86 Polyporus plicatus Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 212 Polyporus loricatus var. ß phaeoporus Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 87 Physisporus salicinus (Persoon) Chevallier (1826), Flore generale des environs de Paris, 1, p. 262 Trametes conchatus (Persoon) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 323 ('conchata') Polyporus fuscolutescens Fuckel (1864), Fungi Rhenani exsiccati, n° 1371 Fomes conchatus (Persoon) Gillet (1877), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 685 Fomes salicinus (Persoon) Gillet (1877), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 684 Fomes loricatus (Persoon) Cooke (1885), Grevillea, 14(69), p. 20 Phellinus conchatus (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 173 Phellinus salicinus (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 173 Poria fuscolutescens (Fuckel) Cooke (1886), Grevillea, 14(72), p. 111 Ochroporus salicinus (Persoon) J. Schroter (1888) [1889], in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 485 Ochroporus conchatus (Persoon) J. Schroter (1888) [1889], in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 486 Fomes loricatus var. phaeoporus (Persoon) Saccardo (1888), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 6, p. 194 Mucronoporus conchatus (Persoon) Ellis & Everhart (1889), The journal of mycology, 5(2), p. 92 Mucronoporus salicinus (Persoon) Ellis & Everhart (1889), The journal of mycology, 5(2), p. 92 Polyporus conchatus var. salicinus(Persoon) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 147 Xanthochrous conchatus (Persoon) Patouillard (1897), Catalogue raisonne des plantes cellulaires de la Tunisie, p. 52 Polyporus pallidomicans Britzelmayr (1897), Botanisches centralblatt, 71, p. 58, fig. 232 Scindalma salicinum (Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 519 Scindalma loricatum (Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 519 Scindalma conchatum (Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 518 Pyropolyporus conchatus (Persoon) Murrill (1903), Bulletin of the Torrey botanical Club, 30(2), p. 117 Fomes conchatus f. salicinus (Persoon) Lloyd (1915), Mycological writings, 4, synopsis of the genus Fomes, p. 244 Placodes conchatus (Persoon) Ricken (1918), Vademecum fur pilzfreunde, Edn 1, p. 224 Placodes salicinus (Persoon) Ricken (1918), Vademecum fur pilzfreunde, Edn 1, p. 225 Porodaedalea conchata (Persoon) Fiasson & Niemela (1984), Karstenia, 24(1-2), p. 25 Phellinopsis conchata (Persoon) Y.C. Dai (2010), Fungal diversity, 45, p. 309 (nom actuel) References : BK 2 310 ; Julich 2 286 ; Cetto 5 2011 ; E.P. 2 p. 479 fig. 241 Groupe : Polypores Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Hymenochaetales / Hymenochaetaceae Chapeau/Fructification : Fructification semi-resupinee, formant des surfaces de plusieurs centimetres de diametre, etroitement fixee au substrat et sur les supports verticaux, formee de chapeaux dimidies imbriques se detachant de 1-3(5) cm. Surface zonee concentriquement, brun-fonce a noir-brun, parfois un peu veloutee et recouverte de mousses. La marge est aigue. Lames/Pores : La surface des pores est ondulee-noduleuse et etagee, de couleur rouille a brun clair, souvent couverte d'une pruine grisatre, 3 a 6 pores par mm, souvent dechires vers la large, labyrinthes-irpicoides, marge sterile, large de 1 mm. Chair : Consistance coriace et dure. Habitat : Sur tronc vivant ou morts de feuillus (encore debout, rarement couches), principalement de Salix, en forets riveraines, mais egalement sur, Acacia, Acer, Arbutus, Betula, Castanea, Catalpa, Cistus, Cornus, Corylus, Crataegus, Eucalyptus, Fagus, Fraxinus, Laurus, Ligustum, Lonicera, Malus, Populus, Prunus, Pyrus, Robinia, Quercus, Salix, Syringa, Tilia. Spores : Arrondies, lisses, hyalines, jaune pale, parois epaisses, 4-5,5-6,5 x 3-3,5-4,5 µm. I-. Basides parfois un peu etranglees, 10-12-(17) x 4-5-7 µm, tetrasporiques. Soies hymeniales brunes, a parois epaisses, setuleuses, souvent decapitees ( comme cassees), parfois pourvue d'une excroissance hyaline, 15-50 x 5-8 µm. Dimitique : (1)- Hyphes generatrices, a parois minces, hyalines, cloisonnees, non bouclees, larges de 1,5-2,5 µm. (2)- Hyphes squelettiques a parois epaisses, brunatres et larges de 2-4 µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Perenne. Repandu. Tout au long de l'annee, surtout ete-automne. |
Panaeolus rickenii Hora (1960) |
![]() |
Noms francais : Paneole de Ricken Synonymes : Panaeolus acuminatus ss. Ricken (1913), Die Blatterpilze, p. 268, pl. 69, fig. 5 Panaeolus campanulatus ss. Wakefield & Dennis (1950), Common british fungi, pl. 78, fig. 2 Panaeolus rickenii Hora (1960), Transactions of the British mycological Society, 43(2), p. 454 (Basionyme) (nom actuel) Panaeolus acuminatus var. rickenii(Hora) P. Roux, Guy Garcia & Charret (2006), Mille et un champignons, p. 13 References : Bon p. 265 ; CD 1335 Groupe : Coprins/Paneoles/Psathyrelles Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Incertae sedis Chapeau/Fructification : Chapeau jusqua 2 cm de diametre, conique campanule, mat, pruineux, hygrophane, brun fonce rougeatre a brun sale. Marge aigue, striolee par transparence et imbibition. Lames/Pores : Lames larges, ascendantes, gris brunatre et pommelees lors de la maturation des spores puis noires. Arete blanche. Chair : Chair mince, brun vineux, aqueuse. Odeur faible. Saveur douce. Stipe : Pied 10 x 0,2 cm, cylindrique, creux, mat, brun rouge vineux recouvert d'une pruine blanche abondante. Habitat : Pelouses, prairies, orees. Spores : Spores elliptiques a amygdaliformes, lisses, a paroi epaisse et pore germinatif net, brun rouge fonce, 11-16 x 8-11 µm. Sporee noire. Basides clavees, tetrasporiques en partie bouclees. Cheilocystides ventrues, cylindriques a lageniformes, sinueuses, 25-40 x 7-10 µm. Pleurocystides absentes. Cuticule hymeniforme a cellules bouclees, pigmentees de brun melees a des pileocystides nombreuses, cylindriques et sinueuses. Comestibilite : Toxique |
Mycena zephirus (Fries) P. Kummer (1871) |
![]() |
Synonymes : Agaricus purpurascens Schrader (1794), Spicilegium florae germanicae, 1, p. 127 (nom. illegit.)
Agaricus galericulatus var. ee rubellus Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 191 Agaricus spinipes Swartz (1809), Kongl. vetenskaps akademiens nya handlingar, 30, p. 88 Agaricus zephirus Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 161 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus janthinus Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 147 Mycena zephirus (Fries) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 110 (nom actuel) Mycena spinipes (Swartz) Saccardo (1915), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(14), p. 260 Mycena fuscescens Velenovský (1920), Ceske houby, 2, p. 319 References : Bon p. 185 ; CD 583 ; Eyssartier et Roux p. 410 , p. 424 ed.4 ; LP p. 222 Groupe : Mycenes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Mycenaceae Chapeau/Fructification : Chapeau 2-4 cm, conique, vite plat mais restant mamelonne, ridule, plus ou moins strie, hygrophane, brun dans la jeunesse puis beige pale rose avec ca et la des taches eparses brun rosatre vineux. Mamelon egalement brun vineux. Marge claire, striee. Lames/Pores : Lames ascendantes adnees, decurrentes par une dent, assez espacees, blanc rose grisatre puis teintees de brun rouge. Chair : Chair blanchatre. Saveur douce. Odeur faible legerement raphanoide. Stipe : Pied 6-8 x 0,2-0,4 cm, cylindrique, lisse, pruineux, creme rose grisatre puis violete a rouge vineux a partir de la base. Habitat : En troupes denses parmi les aiguilles de coniferes. Assez commun. Rare sous feuillus. Spores : Spores elliptiques, lisses, guttulees, amyloides, 10-13 x 4-5 µm. Basides clavees, tetrasporiques. trame des lames dextrinoide. Cheilocystides cylindriques a fusiformes ventrues, mucronees ou avec diverticules apicaux, 45-80 x 6-20 µm. Pleurocystides identiques plus rares. Cuticule filamenteuse constituee d'hyphes paralleles enchevetrees larges de 2-9 µm, lisses ou avec de simples excroisances eparses. Comestibilite : Sans interet |
Mollisia retincola (Rabenhorst) P. Karsten (1871) |
![]() |
Synonymes : Peziza retincola Rabenhorst (1860), Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 225 ('retinicola ') (Basionyme)
Helotium retincolum Rabenhorst (1865), in Kalchbrenner, The annals and magazine of natural history, series 3, 15, p. 238 Mollisia retincola (Rabenhorst) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 209 (nom actuel) Tapesia retincola (Rabenhorst) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 137 Mollisia cyanites W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 176 Tapesina retincola (Rabenhorst) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 305 Belonium retincolum (Rabenhorst) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 495 Belonidium rhenopalaticum Rehm (1891), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 565 Trichobelonium retincolum (Rabenhorst) Rehm (1891), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 592 Belonidium cyanites (W. Phillips) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 225 Belonium rhenopalaticum (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 117 Pyrenopeziza cyanites (W. Phillips) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 133 Belonopsis rhenopalatica (Rehm) Dennis (1962), Persoonia, 2(2), p. 187 Belonopsis retincola (Rabenhorst) Le Gal & F. Mangenot (1966), Revue de mycologie, Paris, 31, p. 5 Niptera rhenopalatica (Rehm) Dennis (1972), Kew bulletin, 26(3), p. 443 References : BK 1 268 Gr. p. 527 n° 915 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Dermateaceae Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, d'abord urceole, puis aplati-margine et un peu ondule, large de 1-2-4 mm et +, blanc jaunatre a ocre jaune au dessus, glabre et noiratre ou fuligineux en dessous, se developpant sur un mycelium noir abondant. Stipe : Tres court, a peine distinct. Habitat : Dans les ruisseaux, a la base des tiges mortes de Phragmites communis et autres. Spores : Cylindriques, mais un peu attenuees aux extremites, droites ou courbees, hyalines, lisses, presentant a l'interieur de petites gouttelettes ou des granulations vers les extremites, 16-21 x 2-3 µm,( Boudier 20-27 x 3-4 µm ), ( parfois obscurement septees a la fin). Asques cylindriques-claviformes, octospores,86-94 x 6 µm ( Boudier 150-180 x 8-10 µm ). Paraphyses simples, lineaires, septees a la base, parfois legerement renflees aux extremites, remplies d'un liquide oleagineux jaunatre. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole a gregaire. Peu frequent. Ete ( Mai-Juillet ). Synonyme deTrichobelonium kneiffii selon certains auteurs |
Lyophyllum loricatum (Fries) Kuhner ex Kalames (1994) |
![]() |
Noms francais : Tricholome cartilagineux Synonymes : Agaricus cartilagineus Bulliard (1793), Herbier de la France, 13, tab. 589, fig. 2 Agaricus coffeatus Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 85 Agaricus affinis Weinmann (1824), Sylloge plantarum novarum itemque minus congnitarum, 1, p. 71 Agaricus umbrinus Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 214 n° 369 (nom. illegit.) Agaricus loricatus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 37 (Basionyme) Clitocybe coffeata(Fries) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 87(50) Tricholoma cartilagineum(Bulliard) Quelet (1873), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 339(328) Tricholoma loricatum (Fries) Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 108 Tricholoma capniocephalum subsp.* cartilagineusQuelet (1883) [1882], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 11, p. 388 Gyrophila cartilaginea (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 13 Gyrophila cartilaginea var. loricata(Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 13 Gyrophila molybdina var. coffeata (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 19 Tricholoma cartilagineum subsp.* bulliardiiSaccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 107 Gyrophila coffeata (Fries) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 276 Gyrophila loricata (Fries) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 276 Tricholoma cartilagineum var. coffeatum(Fries) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 17 Tricholoma cartilagineum var. loricatum(Fries) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 17 Clitocybe cartilaginea (Bulliard) Bresadola (1892), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 2(8-10), p. 7, tab. 110-111 Tricholoma umbrinum (Persoon) Ricken (1914), Die Blatterpilze, p. 345 Tricholoma coffeatum (Fries) Sartory & L. Maire (1918), Synopsis du Genre Tricholoma, p. 66 Tricholoma cartilagineum var. bulliardii(Saccardo) Sartory & L. Maire (1918), Synopsis du Genre Tricholoma, p. 63 Clitocybe cinerascens var. coffeata(Fries) Bresadola (1928), Iconographia mycologica, 3, tab. 150 Lyophyllum aggregatum var. loricatum (Fries) Kuhner & Romagnesi (1953), Flore analytique des champignons superieurs, p. 164 (nom. inval.) Lyophyllum loricatum (Fries) Kuhner ex Kalames (1994), Zeitschrift fur mykologie, 60(1), p. 14 (nom actuel) Lyophyllum decastes var. loricatum(Fries) Kuhner (2012), in Knudsen & Vesterholt, Funga Nordica, Agaricoid, Boletoid and Cyphelloid Genera, Edn 2, 2, p. 587 (nom. inval.) References : CD 473-250, 116 ; BK 3 262 ; Bon p. 166 Groupe : Tricholomes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Lyophyllaceae Comestibilite : Comestible |
Leucocoprinus birnbaumii (Corda) Singer (1962) [1961] |
![]() |
Noms francais : Lepiote jaune Synonymes : Agaricus luteus Bolton (1788), An history of fungusses growing about Halifax, 2, p. 50, tab. 50 (nom. illegit.) Agaricus vitellinus J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1400 (nom. illegit.) Agaricus cepaestipes var. ß luteus Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 416 Agaricus flammula Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 149 Agaricus birnbaumii Corda (1839), Icones fungorum hucusque cognitorum, 3, p. 48, tab. 8, fig. 122 (Basionyme) Agaricus cepaestipes Schnizlein (1851), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 6(32), p. 2, tab. 1 (nom. illegit.) Agaricus cepaestipes var. flos-sulphurisSchnizlein (1867), in Oudemans, Archives neerlandaises des sciences exactes et naturelles, serie 1, 2, p. 19 Agaricus citrinus Passerini (1872), Nuovo giornale botanico italiano, serie 1, 4, p. 82 (nom. illegit.) Lepiota flammula (Albertini & Schweinitz) Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 63 Lepiota cepaestipes var. lutea(Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 7 Lepiota lutea (Persoon) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 298 Lepiota flos-sulphuris (Schnizlein) Spegazzini (1899) [1898], Anales del Museo nacional de Buenos Aires, serie 2, 3, p. 89 Lepiota cepaestipes var. flos-sulphuris(Schnizlein) Rick (1907), Broteria, revista de sciencias naturaes do Collegio de S. Fiel, serie botanica, 6(2), p. 69 Bolbitius birnbaumii (Corda) Saccardo & Traverso (1910), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 19, p. 151 Pholiota flammula (Albertini & Schweinitz) Migula (1912), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 2(2), p. 538 Lepiota aurea Massee (1912), Bulletin of miscellaneous information - Royal botanic Gardens, Kew, 1912(4), p. 189 (nom. illegit.) Lepiota pseudolicmophora Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 74 Leucocoprinus luteus (Persoon) Locquin (1943), Bulletin mensuel de la Societe linneenne de Lyon, 12, p. 41 Leucocoprinus flos-sulphuris (Schnizlein) Cejp (1948), Ceska mykologie, 2(3), p. 78 Leucocoprinus birnbaumii (Corda) Singer (1962) [1961], Sydowia : Annales mycologici, editi in notitiam scientiae mycologicae universalis, series II, 15(1-6), p. 67 (nom actuel) References : Bon p. 289 ; CD 706-288 ; Eyssartier et Roux p. 308, 322 4eme edition Groupe : Lepiotes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Agaricaceae Chapeau/Fructification : 2-5 cm, floconneux a mechuleux puis strie, jaune vif brunissant avec l'age. Lames/Pores : Libres, jaune vif. Chair : Jaune. Odeur faible de caoutchouc, saveur amere. Stipe : P1-5 x 0,2-1 cm, jaune vif avec un anneau jaune souvent fugace. Habitat : Dans les serres. Spores : 8-11 x 5-7 µm, ovoides avec une guttule centrale. Comestibilite : Sans interet |
Lachnellula subtilissima (Cooke) Dennis (1962) |
![]() |
Synonymes : Peziza calycina Nylander (1868), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 24 (nom. illegit.)
Helotium calycinum P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 242 Peziza subtilissima Cooke (1875), Grevillea, 3(27), p. 121 (Basionyme) Peziza comitessae Cooke (1876), Grevillea, 4(31), p. 111 Peziza bruyeriensis Roumeguere (1880), Fungi gallici exsiccati, n° 646 Dasyscyphus bruyeriensis (Roumeguere) Saccardo (1881), Michelia, 2(7), p. 330 Lachnella subtilissima (Cooke) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 244 Lachnella comitessae (Cooke) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 243 Dasyscyphus subtilissimus (Cooke) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 438 Dasyscyphus comitessae (Cooke) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 440 Atractobolus subtilissimus (Cooke) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446 Atractobolus comitessae (Cooke) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445 Trichoscypha subtilissima (Cooke) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 125 Lachnellula subtilissima (Cooke) Dennis (1962), Persoonia, 2(2), p. 184 (nom actuel) References : BK 1 235 ; Dennis p. 155 ; Gr. p. 463 n° 784 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : Receptacle brievement stipite,1-5-(8) mm d'abord globuleux, puis hemispherique, a la fin etale. Hymenium bossele-ondule, jaune a jaune -orange. Surface externe plus claire Marge entiere, ondulee, fimbriee, garnie de poils blancs, large de 4 a 6 dixiemes de mm. Chair : Tendre et cassante, odeur et saveur insignifiantes. Stipe : Court. Habitat : Surtout sur branches mortes et cortiquees d'Abies, mais egalement sur d'autres coniferes tels que Picea, Pinus, Larix ou Pseudotsuga, parfois sur aiguilles de Pinus. Spores : Cylindriques a fusiformes-courbees, typiquement avec une extremite plus etroite que l'autre, hyalines, obtuses, 6-11 x 2-3 µm. Asques subclaviformes, octospores, spores irregulierement biseriees, 45-50 x 4-5-6 µm. Paraphyses simples, filiformes, septees, parfois ramifiees a la bases rt depassant nettement les asques. Poils hyalins a parois relativement epaisses, multiseptes, finement incrustes, plus epais au sommet et parfois clave. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire a cespiteux. Tres frequent. Tout au long de l'annee. Remarque : Espece precoce, frequente, sur branches a terre de divers resineux. |
Inocybe pyriodora (Persoon) P. Kummer (1871) |
![]() |
Noms francais : Inocybe a odeur de poire Synonymes : Agaricus furfuraceus Bulliard (1792), Herbier de la France, 12, tab. 532, fig. 1 (indisponible) Agaricus pyriodorus Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 300 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus pallidus Sowerby (1802), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 365 (nom. illegit.) Agaricus pityrodes Sprengel (1827), Systema vegetabilium, Edn 16, 4(1), p. 451 Inocybe pyriodora (Persoon) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 79 (nom actuel) References : Bon p. 237 ; BK 5 18 ; CD 1028 ; DM 108 p. 4 Groupe : Inocybes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Inocybaceae Chair : Odeur de poire ou d'alcool de fruit. Comestibilite : Toxique Commentaires : Odeur de poire ou d'alcool de fruit. La variete incarnata est entierement lavee de rosatre puis briquetee a la maniere d'Inocybe patouillardii. |
Hypoxylon howeanum Peck (1872) [1871] |
![]() |
Synonymes : Hypoxylon howeanum Peck (1872) [1871], Annual report of the New York state Museum of natural history, 24, p. 98 (Basionyme) (nom actuel)
Hypoxylon multiforme var. australe Cooke (1883), Grevillea, 11(60), p. 129 Hypoxylon coccineum var. microcarpum Bizzozero (1885), Atti del reale Istituto veneto di scienze, lettere ed arti, serie 6, 3, p. 304 Hypoxylon pulcherrimum Hohnel (1905), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 3(2), p. 187 Hypoxylon variolosum var. microcarpum (Bizzozero) Traverso (1906) [1905], Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Pyrenomycetae. Xylariaceae, Valsaceae, Ceratostomataceae, 1(1), p. 42 Hypoxylon coccinellum Saccardo (1913), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 11(4), p. 312 References : Ellis p. 112 ; Dennis p. 276 ; LP p. 1556 Groupe : Xylaires Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Xylariales / Hypoxylaceae Chapeau/Fructification : Fructifications globuleuses, hemispheriques, 4-6-(10) mm de diametre, constituee d'un stroma rouge brique puis noircissant, fixe largement sur l'ecorce, incluant les peritheces. Peritheces gloguleux, 200-400 µm de diametre, disposes en peripherie du stroma, juste sous la surface. Au niveau des ostioles, les cols des peritheces donnent a la fructification un aspect bossele-papille. Chair : Chair gris noiratre Habitat : Isoles ou en groupe colonisant les branches de feuillus surtout chene et noisetier. Frequent Spores : Spores irregulierement elliptiques, aplaties sur une face, lisses, brun fonce, avec fente germinative longitudinale, 7-9 x 3,5-5 µm. Perispore dehiscent a KOH. Asques octospores, I-, spores uniseriees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Presence d'un stade asexue sous forme de cordons ramifies brun pale reparti sur le pourtour des fructifications. |
Hygrocybe conicoides (P.D. Orton) P.D. Orton & Watling (1969) |
![]() |
Noms francais : Hygrophore faux conique Synonymes : Hygrophorus conicoides P.D. Orton (1960), Transactions of the British mycological Society, 43(2), p. 262 (Basionyme) Hygrocybe foliirubens ss. M.M. Moser (1967), Kleinen kryptogamenflora von mitteleuropa, band 2b/2, Edn 3, p. Hygrocybe conicoides (P.D. Orton) P.D. Orton & Watling (1969), Notes from the royal botanic Garden, Edinburgh, 29(1), p. 131 (nom actuel) Hygrophorus conicus var. conicoides (P.D. Orton) Arnolds (1974), Persoonia, 8(1), p. 103 Hygrocybe conica var. conicoides (P.D. Orton) Boertmann (1995), Fungi of Northern Europe, 1, p. 162, pl. 163 References : Bon p. 105 ; FE 6 p. 419 ; CD 187-196, 101 ; Cetto 2440 ; Eyssartier et Roux p. 470, 484 4eme edition ; Guinberteau p. 60 Groupe : Hygrophores Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Hygrophoraceae Comestibilite : Toxique Commentaires : Peu noircissant. Dunes et pelouses sableuses. |
Daleomyces petersii (Berkeley) Van Vooren (2020) |
![]() |
Synonymes : Peziza petersii Berkeley (1875), Grevillea, 3(28), p. 150 (Basionyme)
Peziza lumbricalis Cooke (1879), Grevillea, 8(46), p. 61 Galactinia sarrazinii Boudier (1887), Bulletin de la Societe mycologique de France, 3(2), p. 147 Discina lumbricalis (Cooke) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 101 Peziza praetervisa Bresadola (1897), Malpighia, rassegna mensuale di botanica, 11, p. 266 Aleuria proteana Boudier (1899), Bulletin de la Societe mycologique de France, 15(1), p. 50 (Basionyme) Galactinia proteana (Boudier) Saccardo & P. Sydow (1902), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 16, p. 709 Plicaria praetervisa (Bresadola) Magnus (1905), Die pilze (Fungi) von Tirol, Vorarlberg und Liechtenstein, p. 406 Galactinia praetervisa (Bresadola) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 48 Peziza proteana (Boudier) Seaver (1917), Mycologia, 9(1), p. 1 Otidea tasmanica Rodway (1925) [1924], Papers and proceedings of the royal Society of Tasmania, 1924, p. 116 Aleuria praetervisa (Bresadola) Bresadola (1933), Iconographia mycologica, 25, tab. 1214 Galactinia petersii (Berkeley) Le Gal (1953), Prodrome a une flore mycologique de Madagascar et Dependances, 4, p. 51 Daleomyces petersii (Berkeley) Van Vooren (2020), Ascomycete.org, 12(4), p. 185 (nom actuel) References : Gr. 130 ; Donad. 77 ; BK 1 49 ; FB 1992 ; Cetto 5 2094 ; Dennis p. 21 pl. VIc ; Boud. 291 ; Phillips p. 269 ; Gr. p. 87 n° 130 & p. 88 n° 133 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pezizaceae Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, d'abord cupule, puis etale, large de 6-10 (jusqu'a 30 mm et meme 60 mm suivant litt. ). Hymenium brun gris a brun rougeatre, ou pourpre violet obscur ou violet-brunatre en dessus, face externe plus pale et finement furfuracee ou presque glabre en dessous. Chair : Mince et cassante, Habitat : Sur terre brulee ou non, dans les bois, egalement sur chemins forestiers sablonneux sans lien avec le bois calcine. Spores : Elliptiques, hyalines, lisses au debut puis finement verruqueuses, a fines cretes parfois connectees, presentant a l'interieur une gouttelette assez petite, mais bien marquee, a chaque extremite, 12-15 x 6-8 µm. Asques cylindriques, octospores, 170-250(-300) x 9-12(-15)µm .J+.Paraphyses, faiblement clavees, divisees, septees, droites ou un peu courbees au sommet, larges de 1,5-2,5 µm, epaissies au sommet jusqu'a 5-10 µm, presentant a l'interieur de grosses granulations fauves ou brunatres. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isoles ou par petits groupes. Assez commun . Printemps-ete-automne. La variete sparassoides de l'ex "Peziza proteana" aujourd'hui synonymisee ressemble a Sparassis crispa |
Cystoagaricus sylvestris (Gillet) Orstadius & E. Larsson (2015) |
![]() |
Synonymes : Hypholoma sylvestre Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 568 (Basionyme)
Agaricus populinus Britzelmayr (1885), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 28, p. 157, fig. 43, 140 Hypholoma populinum (Britzelmayr) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 1034 Agaricus sylvestre (Gillet) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 42 Psathyrella sylvestris (Gillet) Konrad & Maublanc (1949) [1948], Encyclopedie mycologique, 14, p. 127 ('sylvestre') Drosophila silvestris ss. Kuhner & Romagnesi (1953), Flore analytique des champignons superieurs, p. 370 (nom. inval.) Psathyrella lepiotoides A.H. Smith (1972), Memoirs of the New York botanical Garden, 24, p. 49 Psathyrella populina (Britzelmayr) Kits van Waveren (1985), Persoonia, supplement volume 2, p. 282 Cystoagaricus sylvestris (Gillet) Orstadius & E. Larsson (2015), Mycological progress, 14(25), p. 32 ('silvestris ') (nom actuel) References : Bon p. 269 ; CD 795 ; Eyssartier et Roux p. 902 Groupe : Coprins/Paneoles/Psathyrelles Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Psathyrellaceae Chapeau/Fructification : 3-6 cm, d'abord brun puis rompu en grosses ecailles trapezoidales ou triangulaires brunes laissant apparaitre le fond gris beige pale Lames/Pores : Adnees echancrees, gris brun a reflets violaces. Arete plus pale. Chair : Blanche, ochracee au centre du stipe. Odeur faible, saveur douce. Stipe : 6-9 x 0,7-1,4 cm, blanc fibrilleux de brun. Habitat : Pousse en petites troupes sur racines et souches moussues de feuillus, surtout Populus. Rare. Spores : 7-9 x 4,5-5,5 µm, plus ou moins triangulaires de face et en haricot de profil, a petit pore germinatif. Pleurocystides, utriformes, parfois a paroi epaissie, exsudant de grosses gouttes qui verdissent dans l'ammoniaque. Cheilocystides en massue. Comestibilite : Sans interet |
Crepidotus autochthonus J.E. Lange (1940) |
![]() |
Synonymes : Crepidotus applanatus ss. Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 455
Crepidotus fragilis Josserand (1937), Bulletin de la Societe mycologique de France, 53(2), p. 218 (nom. inval.) Crepidotus autochthonus J.E. Lange (1940), Flora agaricina Danica, 5, taxonomic conspectus, p. iii (Basionyme) (nom actuel) Crepidotus mollis var. pseudoapplanatus Pilat (1949), Studia botanica Cechica, 10(4), p. 151 Crepidotus caspari var. autochthonus(J.E. Lange) P. Roux, Guy Garcia & Manic (2008), Documents mycologiques, 34(135-136), p. 42 References : Ludwig 16-4 ; Eyssartier et Roux p. 984 Groupe : Crepidotes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Crepidotaceae Comestibilite : Sans interet |
Ceriporia purpurea (Fries) Donk (1971) |
![]() |
Synonymes : Polyporus purpureus Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 379 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Boletus lilacinus Schweinitz (1822), Schriften der naturforschenden Gesellschaft zu Leipzig, 1, p. 100 Polyporus lilacinus (Schweinitz) Steudel (1824), Nomenclator botanicus enumerans ordine alphabetico nomina atque synonyma, 2, p. 347 Boletus purpureus (Fries) J. Becker (1828), Flora der Gegend um Frankfurt am Main, zweite abtheilung, p. 607 (nom. illegit.) Physisporus purpureus (Fries) Gillet (1877), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 699 Poria purpurea (Fries) Cooke (1886), Grevillea, 14(72), p. 112 Poria sanguinolenta ss. Bresadola (1903), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 1(1), p. 79 Poria purpurea var. roseolilacina Bresadola (1903), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 1(1), p. 76 Poria bresadolae Bourdot & Galzin (1925), Bulletin de la Societe mycologique de France, 41, p. 222 Poria vinaceorosea Rodway & Cleland (1929) [1928], Papers and proceedings of the royal Society of Tasmania, 1928, p. 78 Ceriporia bresadolae (Bourdot & Galzin) Donk (1933), Mededeelingen van de Nederlandsche mycologische vereeniging, 22, p. Merulioporia purpurea (Fries) Bondartsev & Singer (1953), Bracket Fungi Europ. USSR & Caucasus, p. Meruliopsis purpurea (Fries) Bondartsev (1959), in Parmasto, Eesti NSV teaduste akadeemia toimetised. Bioloogiline seeria, 8(4), p. 274 Ceriporia purpurea (Fries) Donk (1971), Proceedings of the koninklijke nederlandse Akademie Van Wetenschappen, section C, biological and medical sciences, 74(1), p. 28 (nom actuel) Gloeoporus purpureus (Fries) Zmitrovich & Spirin (2006), Mycena (Minsk St Petersburg), 6, p. 36 References : Julich 323 ; BG p. 660 n°971 ; BK 2 p. 372 Groupe : Polypores Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Polyporales / Irpicaceae Chapeau/Fructification : Entierement resupine, etroitement adherente au substrat et formant des revetements pores de quelques centimetres ou decimetres de diametre. Lames/Pores : Arrondis ou allonges et un peu dechires (3)-4-5 mm, tubes longs de 2-4 mm, blanchatres a roses au debut, taches par place de saumon ou de couleur pourpre, puis uniformement pourpre, devenant rapidement pourpre-violet au toucher ou au contact de KOH. Marge nettement limitee, blanche et depouvue de pores dans la jeunesse. Chair : Consistance ceracee et molle au debut, dure et cassante par la suite. Habitat : Sur bois mort de feuillus, en particulier sur troncs et branches de Fraxinus, Fagus, signale sur coniferes. Repandu, mais peu frequent. Annuel. Du printemps jusqu'a l'automne. Spores : Cylindriques, allantoides, lisses, hyalines, en partie guttulees, 6-7 x 2-2,3 µm. Basides etroitement clavees, tetrasporiques, non bouclees. Pas de cystides. Monomitique : hyphes a parois minces ou epaissies, larges, cloisonnees, non bouclees et partiellement incrustees d'une masse amorphe. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Repandu, mais peu frequent. Annuel. Du prinptemps jusqu'a l'automne. |
Ascobolus carbonarius P. Karsten (1866) |
![]() |
Synonymes : Ascobolus carbonarius P. Karsten (1866), Fungi Fenniae exsiccati, 5, n° 463 (Basionyme) (nom actuel)
Ascobolus viridis var. pruinosusBoudier (1869), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 5, 10, p. 218, tab. 5, fig. 5 Ascobolus atrofuscus W. Phillips & Plowright (1874), Grevillea, 2(24), p. 186, tab. 24, fig. 1 Ascobolus carbonicola Boudier (1878) [1877], Bulletin de la Societe botanique de France, 24, p. 310 Ascobolus atrofuscus var. pruinosus(Boudier) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 521 Ascobolus bohemicus Klika (1922), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 20(5-6), p. 291 References : BK 1 112 ; Dennis p. 58 pl. VIIi ; Ellis p. 53 fig. 145 ; Gr. p. 212 n° 332 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Ascobolaceae Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, concave puis aplani, large de 3 a 8 mm, fauve, vert-jaune au debut, puis olive-jaune, ensuite fauve et brun ferrugineux ou brun rougeatre et finalement entierement brun-noir, furfaurace a l'exterieur surtout vers la marge qui parait legerement crustacee et crenelee. Habitat : Sur les charbonnieres ou sur la terre brulee dans les endroits ou l'on a fait du feu. Spores : Elliptiques-obtuses, d'abord hyalines puis violettes, a la fin brunes, lisses au debut puis devenant granuleuses ou verruqueuse avec l'age, 20-22 x 13-15 µm,(ajout de 1µm environ pour les verrues. Asques claviformes, assez longuement retrecis a la base, octospores, 150-230-300 x 13-15-22 (-30) µm. Paraphyse obscurement septees et fourchues, lineaires, epaisses de 3-4 µm, non epaissies au sommet qui est simple, noduleux ou ramuleux, plongees comme les asques dans un gelin jaune verdatre. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole, ( mais souvent en croissance serree). Repandu. Printemps -Ete. ( Mars a Aout) . Remarques : Espece assez particuliere suivant les auteurs. Celle-ci croit ordinairement en compagnie de Anthracobia melaloma |
Xylodon flaviporus (Berkeley & M.A. Curtis) Riebesehl & Langer (2017) |
![]() |
Synonymes : Poria flavipora Berkeley & M.A. Curtis (1886), in Cooke, Grevillea, 15(73), p. 25 (Basionyme)
Poria hypolateritia Berkeley (1886), in Cooke, Grevillea, 15(73), p. 24 Poria confusa Bresadola (1897), Atti dell'imperial regia Accademia di scienze, letter ed arti degli Agiati in Rovereto, serie 3, 3, p. 79 Poria lignicola Murrill (1920), Mycologia, 12(6), p. 307 Poria jalapensis Murrill (1921), Mycologia, 13(3), p. 177 Polyporus trichiliae Van der Byl (1922), South African journal of science, 18, p. 262 Poria carneolutea Rodway & Cleland (1930) [1929], Papers and proceedings of the royal Society of Tasmania, 1929, p. 18 Poria phellinoides Pilat (1936) [1935], Bulletin de la Societe mycologique de France, 51(3-4), p. 383 Fibuloporia phellinoides (Pilat) Bondartsev & Singer (1941), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 39(1), p. 49 (nom. inval.) Poria pseudoobducens Pilat (1941), Atlas des champignons de l'Europe, 3, Polyporaceae, p. 462 Oxyporus pseudoobducens (Pilat) Bondartsev (1953), Bracket Fungi Europ. USSR & Caucasus, p. 551 Aporpium confusum (Bresadola) Bondartsev (1953), Bracket Fungi Europ. USSR & Caucasus, p. 164 Xylodon versiporus var. phellinoides (Pilat) Domanski (1964), Acta Societatis botanicorum poloniae, 33, p. 168 Xylodon versiporus var. pseudoobducens(Pilat) Domanski (1964), Acta Societatis botanicorum poloniae, 33, p. 167 Schizopora hypolateritia (Berkeley) Parmasto (1968), Conspectus systematis corticiacearum (Tartu), p. 175 Schizopora phellinoides (Pilat) Domanski (1969), Acta Societatis botanicorum poloniae, 38(2), p. 255 Schizopora carneolutea (Rodway & Cleland) Kotlaba & Pouzar (1979), Ceska mykologie, 33(1), p. 21 Tyromyces hypolateritia (Berkeley) Ryvarden (1980), A preliminary polypore flora of East Africa, Fungiflora (Oslo), p. 605 Schizopora trichiliae (Van der Byl) Ryvarden (1980), A preliminary polypore flora of East Africa, Fungiflora (Oslo), p. 553 Schizopora flavipora (Berkeley & M.A. Curtis) Ryvarden (1985), Mycotaxon, 23, p. 186 Hyphodontia flavipora (Berkeley & M.A. Curtis) Sheng H. Wu (2000), Mycotaxon, 76, p. 54 Kneiffiella flavipora (Berkeley & M.A. Curtis) Zmitrovich & Malysheva (2008) [2007], Novosti sistematiki nizshikh rastenii, 41, p. 146 Xylodon flaviporus (Berkeley & M.A. Curtis) Riebesehl & Langer (2017), Mycological progress, 16(6), p. 646 (nom actuel) References : DM 91 p. 45 ; European Polypores 2 p. 606 fig. 322 Groupe : Croutes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Hymenochaetales / Schizoporaceae Chapeau/Fructification : Entierement resupinee, etroitement fixee au substrat, blanchatre, coriace a l'etat frais, liegeuse, fibreuse, et difficilement separable a l'etat sec. Marge sterile, blanchatre, fimbriee, jusqua 2 mm de large. Surface hymeniale poree. Pores anguleux-dedaleens ou labyrinthiformes, blanchatres a creme au sec, chamois au sechage, 3 a 5 par mm, avec cloisons minces pour former un hymenophore irregulier. Tubes concolores. Chair : Consistance molle, puis dure, azonee, moins de 1 mm d'epaisseur, continue avec la couche des tubes jusqu'a 3 mm. Odeur indistincte. Saveur douce. Habitat : Sur branches et troncs de nombreux feuillus (Acer, Alnus, Berberis, Betula, Castanea, Corylus, Cratageus, Eucalyptus, Fagus, Frangula, Fraxinus, Populus, Pyrus, Robinia, Quercus, Salix, Sambucus, Tilia, plus rarement sur coniferes, comme Cryptomeria, Picea, Pinus. Annuel. Largement distribue en Europe meridionale et centrale, tres commune dans les zones temperees. Spores : Ellipsoides, petites, hyalines, lisses, guttulees, subglobuleuses, 3,5-4,5-(5) x (2,5)-3-3,5 µm . I- . Basides claviformes, 12-20 x 4-5 µm, avec un petit etranglement median, 4 sterigmates, bouclees a la base. Cystides : 2 types. (1)- lisses, un peu incrustees, fusoides dans l'hymenium, 12-24 x 3-4 µm. (2) - lisses, bulbeuses, dans le subiculum et la trame, jusqu'a 40 µm de long. Presence d'hyphes terminales incrustees de cristaux et de cystides capitees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : |
Tricholoma sciodes (Persoon) C. Martin (1919) |
![]() |
Noms francais : Tricholome gris perfide ; Tricholome gris Synonymes : Agaricus myomyces var. γ sciodes Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 346 (Basionyme) Agaricus sciodes (Persoon) Secretan (1833), Mycographie Suisse, 2, p. 160 (nom. inval.) Tricholoma virgatum ss. Ricken (1914), Die Blatterpilze, p. 339, pl. 93, fig. 2 Tricholoma sciodes (Persoon) C. Martin (1919), Catalogue systematique des basidiomycetes charnus, des discomycetes, des tuberinees, des hypocreacees de la Suisse Romande, p. 51 (nom actuel) Tricholoma atrosquamosum subsp.* sciodes(Persoon) Konrad (1929), Bulletin de la Societe mycologique de France, 45(1), p. 59 Tricholoma virgatum var. sciodes (Persoon) Pilat (1961), Mushrooms and other Fungi, p. 69, pl. 69 References : BK 3 432 ; CD 386-232, 116 ; Cetto 1927 ; Galli p. 105 ; FE 3 p. 475 ; Marchand 859 ; Eyssartier et Roux p. 520, 522, 4eme edition 534, 536 Groupe : Tricholomes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Tricholomataceae Chapeau/Fructification : Chapeau aplati avec un mamelon central persistant. Comestibilite : Toxique |
Tricholoma orirubens Quelet (1873) |
![]() |
Noms francais : Tricholome a marge rouge Synonymes : Tricholoma orirubens Quelet (1873), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 339(327), tab. 1, fig. 2 (Basionyme) (nom actuel) Agaricus orirubens (Quelet) Cooke (1881), Grevillea, 10(54), p. 41 Agaricus terreus var. orirubens (Quelet) Cooke (1883), Illustrations of british fungi, 1, n° 86, tab. 90 Gyrophila orirubens (Quelet) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 13 Agaricus terreus subsp.* orirubens (Cooke) J. Stevenson (1886), British fungi (Hymenomycetes), 1, p. 47 Tricholoma terreum var. orirubens (Quelet) Massee (1893), British fungus flora, 3, p. 195 Tricholoma horribile Rea (1905) [1904], Transactions of the British mycological Society, 2(3), p. 94, tab. 7 References : BK 3 425 ; Bon p. 155 ; CD 392-234, 116 ; Cetto 577 ; Galli p. 131 ; Marchand 40 ; FE 3 p. 461 ; Eyssartier et Roux p. 524, 538 4eme edition Groupe : Tricholomes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Tricholomataceae Chapeau/Fructification : Marge rougissante. Lames/Pores : Arete rosissante. Stipe : Blanc, cylindrique. Mycelium basal bleu-vert ou jaunatre. Comestibilite : Sans interet |
Tricholoma populinum J.E. Lange (1933) |
![]() |
Noms francais : Tricholome des peupliers Synonymes : Tricholoma suffocatum Richon & Roze (1888), Atlas des champignons comestibles et veneneux de la France, p. 81 Tricholoma striatum var. suffocatum (Richon & Roze) Bigeard & H. Guillemin (1913), Flore des champignons superieurs de France, 2, p. 42 Tricholoma pessundatum ss. Konrad & Maublanc (1924), Icones Selectae Fungorum, pl. 244 Tricholoma populinum J.E. Lange (1933), Dansk botanisk arkiv, 8(3), p. 14 (Basionyme) (nom actuel) Tricholoma pessundatum var. populinum (J.E. Lange) Pilat (1961), Mushrooms and other Fungi, p. 57, pl. 57 Tricholoma stans ss. Gulden (1969), Musseronflora, p. 79 References : BK 3 427 ; Bon p. 159 ; CD 408-236, 116 ; Cetto 1457 ; Galli p. 213 ; Marchand 884 ; Marchand 885 ; FE 3 p. 555 ; Eyssartier et Roux p. 514, 528 4eme edition Groupe : Tricholomes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Tricholomataceae Chapeau/Fructification : Chapeau viscidule. Habitat : Sous peupliers parfois saules. Comestibilite : Sans interet |
Sowerbyella radiculata (Sowerby) Nannfeldt (1938) |
![]() |
Synonymes : Peziza radiculata Sowerby (1797), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 114 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza sowerbea Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 642 Macroscyphus sowerbyi (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 671 ('sowerbei ') Peziza venosa Bauer (1864), in Rabenhorst, Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 615 (nom. illegit.) Peziza bauerana Cooke (1876), Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 3, p. 129, tab. 57, fig. 224 Peziza radiculata var. percevalii W. Phillips (1877), in Cooke, Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 4, p. 178, tab. 80, fig. 311 Lachnea radiculata (Sowerby) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 66 Pseudotis radiculata (Sowerby) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 102 Otidea radiculata (Sowerby) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 102 Aleuria radiculata (Sowerby) Gillet (1886), Champignons de France, les discomycetes, p. 205 Lachnea radiculata var. percevalii (W. Phillips) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 203 Sarcoscypha radiculata var. percevalii (W. Phillips) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 156 Sarcoscypha radiculata (Sowerby) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 156 Discina bauerana (Cooke) Rehm (1894), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 979 Geopyxis cookei var. percevalii (W. Phillips) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 379 Geopyxis radiculata (Sowerby) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 379 Disciotis bauerana (Cooke) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 42 Otidea reisneri Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 872 Sowerbyella radiculata (Sowerby) Nannfeldt (1938), Svensk botanisk tidskrift utgifven af svenska botaniska foreningen, 32, p. 119 (nom actuel) Femsjonia radiculata (Sowerby) G.W. Martin (1952), University of Iowa Studies in natural history, 19(3), p. 36 Sowerbyella bauerana (Cooke) Harmaja (1984), Karstenia, 24(1), p. 29 Discina parvispora Trigaux (1985), Documents mycologiques, 16(61), p. 7 Sowerbyella crassisculpturata J. Moravec (1985), Mycotaxon, 23, p. 492 Sowerbyella parvispora (Trigaux) J. Moravec (1986), Mycologia helvetica, 2(1), p. 95 Gyromitra parvispora (Trigaux) Harmaja (1986), Karstenia, 26(2), p. 43 References : Ellis p. 95 ; Dennis p. 119 pl. IVh ; Cetto 6 2551 ; FMDS 167 p. 47 & 49 fig. 3 ; Gr. p. 111 n°171 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pyronemataceae Chapeau/Fructification : Receptacle ( paraissant sessile), mais prolonge par une racine assez epaisse cachee dans le sol, d'abord cupulaire puis irregulier et plus ou moins ondule, large de 2 a 6 cm, jaune citron et plisse a l'interieur, veine, villeux et blanchatre a l'exterieur. Chair : Fine, blanche. Stipe : Un peu radicant et ressemblant a une tige enracinee et vetue de poils denses blancs, 2,5 X 1 cm. Habitat : Sous coniferes, mais signale sous Sambucus dans un bois sablonneux par Boudier. Spores : Elliptiques, hyalines, couvertes de fines verrues a maturite, presentant deux gouttelettes bien marquees a l'interieur, 12-14-15 x 7-7,5-10 µm. Asques cylindriques, un peu attenues dans la partie inferieure, octospores, 210-250-(260) x 10-12-15 µm. Paraphyses hyalines, simples ou divisees a la base, septees seulement dans la partie inferieure, droites ou courbees au sommet, qui est un peu epaissi,3-4-5 µm, et legerement granuleux a l'interieur, ressemblant a de la seve coloree jaune clair. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole a gregaire. Rare ou peu frequent. Septembre-Novembre. |
Rugosomyces ionides (Bulliard) Bon (1991) |
![]() |
Noms francais : Collybie violette ; Calocybe violet Synonymes : Agaricus ionides Bulliard (1792), Herbier de la France, 12, tab. 533, fig. 3 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus ioides Sprengel (1827), Systema vegetabilium, Edn 16, 4(1), p. 430x Agaricus purpureus var. ß ionides (Bulliard) Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 225 Agaricus purpureus Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 225 (nom. illegit.) Agaricus fallax Lasch (1829), Linnaea, Ein journal fur die botanik, 4, p. 524 (nom. illegit.) Agaricus pseudo dryophilus Secretan (1833), Mycographie Suisse, 2, p. 236 (nom. inval.) Agaricus ionides var. ß purpureus J. Kickx f. (1867), in J.J. Kickx, Flore cryptogamique des Flandres, 2, p. 140 Tricholoma ionides (Bulliard) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 132 Tricholoma ionides var. purpureum( J. Kickx f.) Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 114 Gyrophila ionides (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 15 Melanoleuca ionides (Bulliard) Murrill (1914), North American flora, 10(1), p. 17 Calocybe ionides (Bulliard) Singer (1943), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 41(1-3), p. 106 Lyophyllum ionides (Bulliard) Kuhner & Romagnesi (1953), Flore analytique des champignons superieurs, p. 162 (nom. inval.) Rugosomyces ionides (Bulliard) Bon (1991), Documents mycologiques, 21(82), p. 66 (nom actuel) References : CD 478 ; Bon p. 167 ; Eyssartier et Roux p. 532 Groupe : Tricholomes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Lyophyllaceae Comestibilite : Sans interet |
Ramaria formosa (Persoon) Quelet (1888) |
![]() |
Noms francais : Clavaire jolie ; Ramaire jolie Synonymes : Clavaria fastigiata Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 137 (nom. illegit.) Clavaria coralloides var. purpurea Holmskjold (1790), Beata ruris otia fungis danicis, 1, p. 116, tab. 30 Clavaria formosa Persoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 41 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Merisma formosum (Persoon) Sprengel (1827), Systema vegetabilium, Edn 16, 4(1), p. 498 Clavariella formosa (Persoon) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 185 Corallium formosum (Persoon) G. Hahn (1883), Der pilzsammler; oder, Anleitung zur kenntniss der wichtigsten pilze Deutschlands und der angrenzenden lander, Edn 1, p. 72 Clavaria formosula Britzelmayr (1887), Bericht des naturwissenschaftlichen vereins fur schwaben und Neuburg, 29, p. 287, fig. 18 Clavaria densa Peck (1888) [1887], Annual report of the New York state Museum of natural history, 41, p. 79 Ramaria formosa (Persoon) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 466 (nom actuel) References : Bon p. 309 ; CD 122 ; Marchand 1 77 ; Eyssartier et Roux p. 1008 ; BK 2 467 ; L.R.E. p. 99 ; Julich 2 p. 110 ; Cetto 1 332 ; Funghi Clavarioidi 2 p. 969 Groupe : Clavaires Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Gomphales / Gomphaceae Chapeau/Fructification : 7-30 cm de haut, 6-15 cm de diametre. Tronc 3-6 x 2,5-6 cm, radicant, epais, plein, souvent tres court, parfois ramifie a la base au point que les rameaux semblent jaillir du sol, blanc, envahi de rose carne. Lames/Pores : Rameaux et ramules nombreux, serres, subdresses, allonges, a entrenoeuds plus ou moins distants, cylindriques, ruguleux en long ou plus souvent pruineux, mats, rose orange pale a rose saumon sature. Ramuscules tres nombreux, fragiles, a sommites obtuses ou dentees, jaune citrin chez le jeune, puis jaune ochrace par les spores. Extremites pointues, parfois emoussees, 2-3 pointes ou excroissances rudimentaires en forme d'epines. Angulations presque toujours en U. Chair : Blanche, legerement rosatre sous l'hymenium, marbree a l'humidite, fragile dans les rameaux superieurs, molle mais compacte dans le tronc, crayeuse et friable dans les stations seches, brun vineux a la coupe. Odeur faible ou herbacee legere, Saveur douce puis amere surtout dans les extremites. L'eau anilinee colore la chair en gris lilacin en un quart d'heure( Bataille ). Habitat : A terre, sous feuillus tels que Castanea, Fagus, Tilia, rarement en forets mixtes. Isole ou en groupes. Pas rare. Du printemps a l'automne. Spores : Cylindriques-elliptiques, verruqueuses, verrues partiellement reliees les unes aux autres et disposees en lignes, hyalines, 8-9-13-(15) x 4-5-6-(7) µm. Apicule excentre, fortement cyanophiles, I-. Basides etroitement clavees, 40-50 x 7-9 µm, tetrasporiques, bouclees. Cystides absentes. Monomitique : Hyphes a parois minces ou epaissies, parfois enflees, larges de 3-12 µm, cloisonnees, bouclees. Sporee jaune. Comestibilite : Toxique Commentaires : Remarques : Purgatif drastique ! A rejeter. |
Pyronema omphalodes (Bulliard) Fuckel (1870) [1869-70] |
![]() |
Synonymes : Peziza antiquata Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 119
Peziza omphalodes Bulliard (1791), Herbier de la France, 11, tab. 485, fig. 1 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Peziza confluens Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 81, tab. 5, fig. 6-7 Peziza rosella Ehrenberg (1818), Sylvae mycologicae berolinenses, p. 17, 29 Peziza omphalodes var. c incarnatorosea Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 73 Peziza omphalodes var. b aurantiolutea Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 73 Peziza confluens var. ß rosella (Ehrenberg) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 275 Peziza omphalodes var. γ rosella (Ehrenberg) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 482 Peziza omphalodes var. ß lutea Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 482 Pyronema marianum Carus (1835), in Nees, Nova acta Academie caesarea Leopoldino-Carolinae naturae curiosorum, 17, p. 370, tab. 27 Thelephora carbonaria Berkeley (1836), The english flora of sir J.E. Smith, fungi, 5(2), p. 169 Corticium marianum (Nees) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 560 Pyronema confluens (Persoon) Tulasne & C. Tulasne (1865), Selecta fungorum carpologia, 3, p. 197, tab. 17, fig. 11-12 Pyronema omphalodes (Bulliard) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 319 (nom actuel) Pyronema omphalodes var. aurantiolutea (Fries) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 320 Aleuria omphalodes (Bulliard) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 48 Phialea confluens (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 112 Humaria omphalodes (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 291 Pyronema omphalodes var. incarnatorosea (Fries) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 107 References : CD 40 ; Cetto 7 p. 62 pl. VIIIl ; Gr. p 248 n° 395 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pyronemataceae Chapeau/Fructification : Apothecies sessiles, d'abord cylindriques puis lenticulaires, immarginees, larges de 0,5 a 1 mm, roses, rouges ou oranges, serres, puis confluents et formant souvent des plaques d'une grande etendue, reposant sur un subiculum blanc, araneeux et fugace. Habitat : Dans les forets sur les charbonnieres recentes, dans les endroits brules par les incendies. Frequent. Toute l'annee. Spores : Ovales-elliptiques, hyalines, lisses, sans gouttelettes ni granulations a l'interieur, mesurant (11-)13-15 × 7-9 µm. Asques subcylindriques, octospores, un peu attenues a la base, mesurant 110-150 × 12-15 µm. Paraphyses simples, septees, un peu epaissies au sommet (3-4 µm), plus ou moins colorees. Comestibilite : Sans interet |
Psathyrella ammophila (Durieu & Leveille) P.D. Orton (1960) |
![]() |
Synonymes : Agaricus ammophilus Durieu & Leveille (1849) [1846-49], Exploration scientifique de l'Algerie, Flore d'Algerie, 1, Atlas, tab. 31, fig. 8 (Basionyme)
Psilocybe ammophila (Durieu & Leveille) Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 587 Agaricus arenulinus Peck (1878) [1877], Annual report of the New York state Museum of natural history, 30, p. 42 Psathyra ammophila (Durieu & Leveille) Quelet (1879), Bulletin de la Societe botanique de France, 26, p. 52 Drosophila fatua var. ammophila(Durieu & Leveille) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 117 Psilocybe arenulina (Peck) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 1057 Drosophila ammophila (Durieu & Leveille) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 62 Deconica ammophila (Durieu & Leveille) Morgan (1907), The journal of mycology, 13(4), p. 145 Psilocybe ammophila var. ecaudataMaire (1909), Bulletin de la Societe botanique de France, 56, p. cclccvix, tab. 20, fig. 1-14 Hypholoma ammophilum (Durieu & Leveille) Bigeard & H. Guillemin (1913), Flore des champignons superieurs de France, 2, p. 345 Psathyrella ammophila (Durieu & Leveille) P.D. Orton (1960), Transactions of the British mycological Society, 43(2), p. 180 (nom actuel) Psathyrella arenulina (Peck) A.H. Smith (1972), Memoirs of the New York botanical Garden, 24, p. 276 Psathyrella velatipes A.H. Smith (1972), Memoirs of the New York botanical Garden, 24, p. 442 Psathyrella ammophila f. ecaudata(Maire) Bon (1988), Documents mycologiques, 19(74), p. 64 References : Bon p. 267 ; CD 789 ; Monti ; Eyssartier et Roux p. 894 ; Guinberteau p. 88 Groupe : Coprins/Paneoles/Psathyrelles Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Psathyrellaceae Comestibilite : Sans interet |
Pluteus cinereofuscus J.E. Lange (1917) |
![]() |
Noms francais : Plutee gris sombre Synonymes : Agaricus nanus var. major Cooke (1886), Illustrations of british fungi, 3, n° 309, tab. 305-c Pluteus nanus var. major (Cooke) Massee (1893), British fungus flora, 2, p. 288 Pluteus cinereofuscus J.E. Lange (1917), Dansk botanisk arkiv, 2(7), p. 9 (Basionyme) Pluteus thomsonii ss. Singer (1956), Transactions of the British mycological Society, 39(2), p. 216 References : BK 4 105 ; Bon p. 199 ; Cetto 1433 ; CD 887 ; Eyssartier et Roux p. 260 Groupe : Plutees Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Pluteaceae Chapeau/Fructification : Chapeau 15-30-(40) mm, convexe puis aplani, deprime au centre a obtusement umbone.Lisse, mate, brun olive a brun gris. Marge aigue, peu ou non striee. Lames/Pores : Lames larges, libres, a arete finement floconneuse blanche. Chair : Chair blanche a gris brun clair, odeur nulle. Saveur douce puis legerement astringente. Stipe : 40-60-(70) x 2,5-6 mm, cylindrique, creux, cassant, blanc puis gris clair recouvert de fibrilles longitudinales blanches. Base variable: amincie ou legerement renflee. Habitat : Sur bois degrade, le plus souvent enfoui. Ete-automne. Peu frequent. Spores : Spores largement ellipsoides, lisses, gris rose, 6-9 x 5-7 µm. Cheilocystides largement lageniformes, rarement clavees. 30-70 x 10-25 µm. Pleurocystides identiques. Cuticule hymeniforme formee de cellules clavees, brun clair. Comestibilite : Sans interet Commentaires : La couleur olive brunatre des chapeaux et la presence de nombreuses pleurocystides sont typiques de cette espece. |
Phaeomarasmius erinaceus (Fries) Kuhner (1935) |
![]() |
Noms francais : Naucorie herisson Synonymes : Agaricus lanatus Sowerby (1814), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 417 (nom. illegit.) Agaricus erinaceus Fries (1828), Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 1, p. 33 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1832)(index) Agaricus aridus Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 193 Agaricus adpressus F. Briganti (1848), De fungis regni neapolitani historia, 4, p. 94, tab. 41, fig. 1-5 Cortinarius lanatus Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 302 Naucoria erinacea (Fries) Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 543 Dryophila erinacea (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 69 Naucoria lanata (Fries) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 604 Pholiota erinacea (Fries) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 85 Naucoria badia Murrill (1917), North American flora, 10(3), p. 182 Phaeomarasmius erinaceus (Fries) Kuhner (1935), Encyclopedie mycologique, 7, p. 33 (nom actuel) Phaeomarasmius aridus (Persoon) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 577 Naucoria arida (Persoon) M. Lange (1957), Meddelelser om Gronland, 148(2), p. 25 References : Bon p. 247 ; CD 1230 ; Eyssartier et Roux p. 652 ; Cetto 3 p. 239 ; BK 5 435 Groupe : Pholiotes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Tubariaceae Chapeau/Fructification : 5-15 mm, hemispherique puis convexe a aplani, melucheux, hygrophane, herisse de petites meches, brun roux a l'humidite, ocre rougeatre au sec, centre plus fonce. Marge incurvee, crenelee, dentees. Lames/Pores : Adnees, ocrace jaunatre, puis fauve a brun rougeatre, assez larges, aretes unies a finement ebrechees, blanchatres a certains endroits. Chair : Ocre jaune a brun rouge. Odeur nulle ou legerement fruitee. Saveur douce. Stipe : 0,5-2 X 0,2 cm, cylindrique, un peu elargi a la base, herisse, concolore, avec une limite assez nette, ferme, fistuleux, sommet poudre d'une pruine blanche. Habitat : Sur branches mortes de feuillus, Salix, Betula, plus rare sur Fagus et sur fruitiers. Spores : Ovoides ou ellipsoides, 9-14 x 6,5-9 µm, pas de pore germinatif. Basides etroitement clavees, bisporiques, bouclees. Cheilocystides cylindriques ou un peu lageniformes. Cuticule constituee d'hyphes couchees et paralleles, larges de 5-10 µm, a parois epaisses, pigmentees et incrustees de brun, cloisons bouclees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isoles a gregaires. Assez rare ou rare. |
Panaeolus semiovatus (Withering) S. Lundell & Nannfeldt (1938) |
![]() |
Noms francais : Paneole coprophile Synonymes : Agaricus separatus Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1175 Agaricus nitens Bulliard (1781), Herbier de la France, 2, tab. 84 & tab. 566, fig. 4 (nom. illegit.) Agaricus fimiputris Bulliard (1781), Herbier de la France, 2, tab. 66 Amanita nitens Lamarck (1783), Encyclopedie methodique, Botanique, 1, p. 113 Agaricus ciliaris Bolton (1788), An history of fungusses growing about Halifax, 2, p. 11, tab. 53 Agaricus clypeatus Bolton (1788), An history of fungusses growing about Halifax, 2, p. 57, tab. 57 (nom. illegit.) Agaricus chypeiformis J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1426 Agaricus semiovatus Withering (1792), A botanical arrangement of British plants, Edn 2, 3, p. 394 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus coronatus Withering (1792), A botanical arrangement of British plants, Edn 2, 3, p. 373 Amanita separata (Linnaeus) Delarbre (1800), Flore de la ci-devant Auvergne, 2(2), p. 868 Coprinus ciliaris (Bolton) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 633 Coprinus semiovatus (Withering) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 632 Coprinus fimiputris (Bulliard) Link (1833), Handbuch zur Erkennung der natuzbarsten und am haufigsten vorkommenden Gewachse, 3, p. 288 Coprinarius fimiputris (Bulliard) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 68 Pholiota separata (Linnaeus) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 84 Panaeolus fimiputris (Bulliard) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 151(121) Agaricus separatus var. a major Fries (1874), Hymenomycetes europaei sive epicriseos systematis mycologici, p. 310 Panaeolus separatus (Linnaeus) Quelet (1876), Bulletin de la Societe botanique de France, 23, p. 328 Agaricus blandus Schulzer (1877) [1876], Verhandlungen der kaiserich-koniglichen zoologisch-botanischen Gesellschaft in Wien, 26, p. 416 Anellaria fimiputris (Bulliard) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 518 Anellaria separata (Linnaeus) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 517 Coprinarius separatus (Linnaeus) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 118 Anellaria separata var. majorSaccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 1126 Panaeolus semiovatus (Withering) S. Lundell & Nannfeldt (1938), Fungi exsiccati suecici, praesertini upsalienses, 11-12, p. 14, n° 537 (nom actuel) Stropharia separata (Linnaeus) J.E. Lange (1939), Flora agaricina Danica, 4, p. 67, pl. 142, fig. F, F' Anellaria semiovatus (Withering) A. Pearson & Dennis (1948) [1947-48], Transactions of the British mycological Society, 31(3-4), p. 185 References : CD 1343 ; Eyssartier et Roux p. 910 ; FuNo2012 p. 951 ; Ludwig 1 n° 59.13 Groupe : Coprins/Paneoles/Psathyrelles Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Incertae sedis Habitat : Sur excrements. Comestibilite : Sans interet |
Neottiella rutilans (Fries) Dennis (1960) |
![]() |
Synonymes : Peziza leucoloma var. ß major Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 335
Peziza rutilans var. ß ericetorum (Persoon) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 68 Peziza rutilans Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 68 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Peziza ericetorum Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 241 Leucoloma rutilans var. ß ericetorum (Fries) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 318 Leucoloma rutilans (Fries) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 318 Aleuria rutilans (Fries) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 53 Scypharia rutilans (Fries) Quelet (1886) [1885], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 14(2), p. 451, pl. 12, fig. 19 Sepultaria rutilans (Fries) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 302 Humaria rutilans var. ericetorum(Fries) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 133 Humaria rutilans (Fries) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 133 Sarcoscypha albovillosa Rehm (1904), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 2(1), p. 33 Neottiella rutilans (Fries) Dennis (1960), British Cup Fungi and their Allies, p. 28 (nom actuel) Leucoscypha rutilans (Fries) Dennis & Rifai (1968), Verhandelingen der koninklinje Akademie van Wetenschappen, serie 2, 57(3), p. 164 Octospora rutilans (Fries) Dennis & Itzerott (1973), Kew bulletin, 28(1), p. 19 References : Ellis p. 6 ; Phillips p. 273 ; Dennis p. 42 pl. VIw ; Gr. p. 121 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pyronemataceae Chapeau/Fructification : Receptacle assez epais, turbine et attenue en stipe court, cupule, mais peu profondement, regulier au debut, puis plus ou moins ondule, souvent enfoui dans le sol, large de 4 a 15 mm, orange en-dessus, plus pale ou blanchatre et tomenteux en-dessous ; marge fimbriee-denticulee et blanche . Habitat : Parmi les bruyeres, les mousses, sur sol sablonneux ou argilo-sableux, surtout dans les bois de chenes ou de hetres. Isole a gregaire. Automne-hiver. Frequent. Spores : Spores ovales-elliptiques, hyalines, d'abord lisses, puis reticulees a l'exterieur, parfois simplement verruqueuses, avec souvent une ou deux grosses gouttelettes a l'interieur, mesurant 21-25 x 12-15 µm . Asques subcylindriques, un peu attenues a la base, octospores, 250-305 x 17-25 µm. Paraphyses divisees a la base, septees, legerement en massue, un peu epaissies au sommet, 5-7 µm, remplies de granulations orangees, qui tournent au vert avec l'iode. Comestibilite : Sans interet |
Morchella deliciosa Fries (1822) |
![]() |
Noms francais : Morille conique Synonymes : Fungus cavernosus J.W. Weinmann (1745) [1737-45], Phytanthoza iconographia, tab. 553, fig. h (nom. inval.) Phallus esculentus Oeder (1761), Flora danica, 1, p. 11, tab. 53 (nom. illegit.) Morchella continua Trattinnick (1805), Fungi austriaci, 1, p. 67, tab. 6, fig. 11 Morchella conica Persoon (1818), Traite sur les champignons comestibles, p. 257 Morchella esculenta var. d conica (Persoon) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 7 Morchella deliciosa Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 8 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) (nom actuel) Morchella conica var. ceracea Krombholz (1834), Naturgetreue abbildungen und beschreibungen der essbaren, schadlichen und verdachtigen schwamme, 3, p. 10, tab. 16, fig. 11-12 Morchella crispa Krombholz (1834), Naturgetreue abbildungen und beschreibungen der essbaren, schadlichen und verdachtigen schwamme, 3, p. 12, tab. 5, fig. 26 (nom. illegit.) Morchella pyramidalis Chevallier (1837), Fungorum et byssorum iIllustrationes, 1, tab. 9-10 Morchella deliciosa var. b crispa (Krombholz) Rabenhorst (1844), Deutschlands kryptogamen-flora, 1, p. 383 Morchella costata var. deliciosa (Fries) Cordier (1870), Les champignons de la France, deuxieme partie, p. 188 Morilla conica (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 271 Morilla deliciosa (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 271 Morchella conica var. a deliciosa (Fries) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 5 Phalloboletus conicus (Persoon) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 865 Phalloboletus deliciosus (Fries) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 865 Morilla olivea Quelet (1892) [1891], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 20(2), p. 465, pl. 2, fig. 7 Morchella olivea (Quelet) Saccardo (1895), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 11, p. 391 Morchella conica f. deliciosa (Fries) Cetto (1973), Funghi dal vero, 2, pl. 801 (nom. inval.) Morchella conica var. flexuosa Clowez & Luc Martin (2012) [2010], Bulletin de la Societe mycologique de France, 126(3-4), p. 306 Morchella conica var. nigra Clowez & Moyne (2012) [2010], Bulletin de la Societe mycologique de France, 126(3-4), p. 307 Morchella conica var. violeipes Clowez & Y. Mourgues (2012) [2010], Bulletin de la Societe mycologique de France, 126(3-4), p. 311 References : BK 1 1 ; Bon p. 327 ; CD 12 ; Marchand 85 ; Eyssartier et Roux p. 1070 Groupe : Helvelles/Morilles Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Morchellaceae Chapeau/Fructification : Tronconique, brun olivace a fauve. Stipe : Un peu renfle a la base Habitat : Sous coniferes generalement meles de feuillus. Printemps. Frequent. Spores : Lisses, largement elliptiques, hyalines, 20-24-(28) x 11-14-(16) µm. Presence frequente de fins granules externes aux 2 extremites de la spore. Comestibilite : Bon comestible Commentaires : Voir P. Clowez & P.-A. Moreau (2020) Morilles de France et d’Europe, p. 206 |
Mollisia ligni (Desmazieres) P. Karsten (1871) |
![]() |
Synonymes : Phibalis glabra Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 447
Peziza glabra (Wallroth) Rabenhorst (1844), Deutschlands kryptogamen-flora, 1, p. 367 Cenangium ligni Desmazieres (1845), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 3, p. 364 (Basionyme) Mollisia ligni (Desmazieres) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 204 (nom actuel) Trochila ligni (Desmazieres) P. Karsten (1874), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 13, p. 235 Pyrenopeziza ligni (Desmazieres) Saccardo (1875), Atti della Societa veneto-trentina di scienze naturali residente in Padova, serie 1, 4(1), p. 133 Tapesia fusca f. myricariaeRehm (1877), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 24, p. 60 Peziza tamaricis Roumeguere (1879), Fungi gallici exsiccati, n° 263 Niptera melaleuca subsp.* tamaricis(Roumeguere) Saccardo (1880), Michelia, 2(6), p. 81 Niptera riparia subsp.* tamaricis (Roumeguere) Roumeguere (1881), Revue mycologique (Toulouse), 3(9), p. 35 Niptera tamaricis (Roumeguere) Spegazzini (1881), Anales de la Sociedad cientifica Argentina, 12(5), p. 224 Niptera ligni (Desmazieres) Rehm (1882), Ascomycetes lojkani lecti in Hungaria, Transsylvania et Galicia, p. 14 Pyrenopeziza tamaricis (Roumeguere) Saccardo (1882), Michelia, 2(8), p. 536 Mollisia myricariae (Rehm) Bresadola (1882), Revue mycologique (Toulouse), 4(16), p. 212 (nom. illegit.) Mollisia tamaricis (Roumeguere) Bresadola (1883), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 1(3), p. 42, tab. 45, fig. 2 Patellaria ligni (Desmazieres) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 326 Cenangium glabrum (Wallroth) Rehm (1889), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 225 Crustula nigra Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 143 Crustula corylacea Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 143 Crustula quercina Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 143 Haglundia penyardensis Graddon (1986), Transactions of the British mycological Society, 87(2), p. 329 References : Ellis p. 10 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Dermateaceae Chapeau/Fructification : produisant des cellules excipulaires brunes, nettement clavees. Stipe : Nul Habitat : Sur nombreux feuillus. Spores : Parfois courbes. Comestibilite : Sans interet |
Lepiota felina (Persoon) Zawadzki (1835) |
![]() |
Noms francais : Lepiote feline Synonymes : Agaricus felinus Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 261 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus clypeolarius var. c felinus (Persoon) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 21 Lepiota felina (Persoon) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 161, n° 2498 (nom actuel) Lepiota clypeolaria var. felina(Persoon) Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 62 Agaricus clypeolarius subsp.* felinus (Persoon) P. Karsten (1876), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 25, p. 29 Mastocephalus felinus (Persoon) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 860 References : Bon p. 287 ; CD 685-284, 107 ; Eyssartier et Roux p. 320, 334 4eme edition Groupe : Lepiotes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Agaricaceae Comestibilite : Toxique Commentaires : Odeur agreable rappelant le Pelargonium. |
Lactarius obscuratus (Lasch) Fries (1838) [1836-38] |
![]() |
Noms francais : Lactaire olivatre ; Lactaire obscur Synonymes : Agaricus jecorinus Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 66 Galorrheus jecorinus (Fries) Fries (1827) [1825-26], Stirpes agri femsionensis, 3, p. 57 Agaricus obnubilus Lasch (1828), Linnaea, Ein journal fur die botanik, 3, p. 161 ('error') Agaricus obscuratus Lasch (1828), Linnaea, Ein journal fur die botanik, 3, p. 430 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1832)(index) Agaricus smithii Klotzsch (1836), in Berkeley, The english flora of sir J.E. Smith, fungi, 5(2), p. 27 Lactarius obscuratus (Lasch) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 346 (nom actuel) Lactarius jecorinus (Fries) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 344 Agaricus subdulcis var. b obscuratus (Lasch) Rabenhorst (1844), Deutschlands kryptogamen-flora, 1, p. 547 Lactarius obnubilus (Lasch) Fries (1874), Hymenomycetes europaei sive epicriseos systematis mycologici, p. 438 Lactarius cupularis ss. Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 129 Lactarius cupularis var. jecorinus(Fries) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 354 Lactifluus jecorinus (Fries) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 857 Lactifluus obnubilus (Lasch) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 857 Lactarius tabidus f. obscuriorA. Blytt (1905) [1904], Skrifter udgivne af videnskabs-selskabet i Christiania: Mathematisk-naturvidenskabelig klasse, 1904(6), p. 99 Lactarius tabidus ss. Boudier (1905) [1905-10], Icones mycologicae, tome 1, tab. 57 Lactarius jecorinus ss. Bataille (1908) [1907], Memoires de la Societe d'emulation du Doubs, serie 8, 2, p. 191 Lactarius cyathula ss. Ricken (1910), Die Blatterpilze, p. 35 References : BK 6 42 ; Bon p. 99 ; CD 1607-454, 98 ; CD 1608-454 ; Galli p. 235 ; Marchand 583 ; FE 7 617 ; Eyssartier et Roux p. 154, 160 4eme edition Groupe : Lactaires Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Russulales / Russulaceae Chapeau/Fructification : Mamelonne. Chair : Lait jaunatre en quelques minutes sur le mouchoir. Habitat : Hygrophile. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Chapeau mamelonne. Lait jaunatre en quelques minutes sur le mouchoir. Hygrophile. |
Inocybe hirtella Bresadola (1884) |
![]() |
Noms francais : Inocybe a odeur d'amandes ameres Synonymes : Inocybe hirtella Bresadola (1884), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 1(4-5), p. 52, tab. 58, fig. 1 (Basionyme) Inocybe lucifuga var. hirtella (Bresadola) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 103 Inocybe hirtella f. bisporaKuhner (1955), Bulletin de la Societe des naturalistes d'Oyonnax, 9, memoire hors serie, 1, p. 26 (nom. inval.) Inocybe hirtella var. bisporaKuyper (1986), Persoonia, supplement volume 3, p. 198 References : Bon p. 241 ; BK 5 28 ; CD 1068 Groupe : Inocybes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Inocybaceae Comestibilite : Toxique Commentaires : Odeur d'amandes ameres. |
Hemipholiota populnea (Persoon) Bon (1986) |
![]() |
Noms francais : Pholiote destructrice Synonymes : Agaricus populneus Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 171 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1832)(index) Agaricus destruens Brondeau (1829), Recueil de plantes cryptogames de l'Agenais, 2, p. 20, tab. 6, fig. 1-4 Agaricus serpentiformis Secretan (1833), Mycographie Suisse, 1, p. 90 (nom. inval.) Pholiota destruens (Brondeau) Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 442 Dryophila destruens (Brondeau) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 67 Nemecomyces mongolicus Pilat (1933), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 31(1-2), p. 54 Myxocybe destruens (Brondeau) R. Heim (1957), Champignons d'Europe, p. 387 (nom. inval.) Hemipholiota destruens (Brondeau) Romagnesi (1980), Bulletin trimestriel de la Societe mycologique de France, 96(3), p. 250 (nom. inval.) Pholiota populnea (Persoon) Kuyper & Tjallingii-Beukers (1986), Persoonia, 13(1), p. 81 Hemipholiota populnea (Persoon) Bon (1986), Documents mycologiques, 17(65), p. 52 (nom actuel) References : BK 4 437 ; Bon p. 255 ; CD 1264 ; Marchand 585 ; Eyssartier et Roux p. 682 ; ER ed. 4 p. 704 ; LP p. 609 Groupe : Pholiotes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Strophariaceae Chapeau/Fructification : Chapeau 10-15 cm, campanule puis convexe couvert de squames fibrilleuses creme a l'etat jeune se dechirant ensuite en meches plus ou moins imbriquees, laineuses surtout vers la marge. Elles laissent apparaitre le fond brun ocre a brun gris, visqueux par temps humide. Marge longtemps incurvee, appendiculee des memes fibrilles creme que sur le chapeau. Lames/Pores : Lames beige a brun clair devenant brun rouille dans la vieillesse. Chair : Chair blanchatre, epaisse. Odeur nulle. Saveur desagreable, amere. Stipe : Pied 5-10 x 1,5-2,5 cm, cylindrique a clave, le plus souvent arque, plein, elastique, fibreux, laineux a floconneux, creme blanchatre avec une zone annulaire fibreuse coloree en brun par les spores. Habitat : Isole a fascicule, le plus souvent a la surface des coupes de bois de peuplier stere depuis peu. Spores : Spores elliptiques, lisses, brun jaune avec un petit pore germinatif, 7-9 x 5-5,5 µm. Basides clavees, tetrasporiques, bouclees. Cheilocystides cylindriques capitees a utriformes, 25-35 x 5-8 µm. Cuticule constituee d'hyphes paralleles couchees ou dressees, bouclees larges de 6-12 µm a pigmentation brunatre. Comestibilite : Sans interet |
Helvella corium (O. Weberbauer) Massee (1895) |
![]() |
Synonymes : Peziza corium O. Weberbauer (1873), Die pilze Nord-Deutschlands, mit besonderer berucksichtigung Schlesiens, 1, p. 7, tab. 3, fig. 7 (Basionyme)
Aleuria corium (O. Weberbauer) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 39 Lachnea corium (O. Weberbauer) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 204 Macropodia corium (O. Weberbauer) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 159 Fuckelina corium (O. Weberbauer) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 852 Sarcoscypha corium (O. Weberbauer) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 59 Helvella corium (O. Weberbauer) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 463 (nom actuel) Helvella nigra Peck (1899), Bulletin of the Torrey botanical Club, 26(2), p. 70 (nom. illegit.) Leptopodia corium (O. Weberbauer) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 39 Cyathipodia corium (O. Weberbauer) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 39 Cowlesia corium (O. Weberbauer) Nieuwland (1916), The American midland naturalist, 4, p. 380 Paxina corium (O. Weberbauer) Seaver (1928), The North American cup-fungi (operculates), p. 208 Helvella arctica Nannfeldt (1937), Svensk botanisk tidskrift utgifven af svenska botaniska foreningen, 31, p. 60 Paxina arctica (Nannfeldt) E.K. Cash (1954), Journal of the Washington Academy of science, 44, p. 45 Cyathipodia arctica (Nannfeldt) M.M. Moser (1963), Kleinen kryptogamenflora von mitteleuropa, band 2a, p. 89 References : CD 22 ; Dennis p. 11 fig.4E ; Cetto 7 2913 ; Ellis p. 75 fig. 208 ; Gr. p 42 n° 63 Groupe : Helvelles/Morilles Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Helvellaceae Chapeau/Fructification : Hauteur totale : 2 a 3 cm. Receptacle regulierement cupule, parfois lateralement comprime, large de 15 a 25 mm, noir a l'interieur, concolore et tres brievement veloute a l'exterieur. Chair : Tendre et cassante, sans odeur ni saveur particulieres. Stipe : Cylindrique, noir comme le dessous du receptacle, souvent sillonne et plus pale a la base, duveteux ; les poils a parois minces, varient, passant de hyalin a gris-brun fonce, a presque a noir. Habitat : Sur sol sablonneux, en particulier dans les dunes cotieres (de Juillet a Octobre,) mais egalement sous Salix. Spores : Largement elliptiques, hyalines, lisses, presentant a l'interieur une grosse guttule accompagnee ou non d'autres plus petites, 20-22(-25) x 10-12(-14) µm. Asques subcylindriques, octospores, 300 x 18 µm, (320-360 x 15 µm) d'apres Boudier. Paraphyses assez brusquement claviformes, fuligineuses, legerement epaissies, jusqu'a 6-7 µm au sommet. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole ou en petits groupes. Peu frequent. Printemps. |
Gyromitra gigas (Krombholz) Quelet (1873) |
![]() |
Noms francais : Gyromitre geant Synonymes : Coelomorum giganteum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 411, tab. 189, fig. 4 Helvella gigasKrombholz (1834), Naturgetreue abbildungen und beschreibungen der essbaren, schadlichen und verdachtigen schwamme, 3, p. 28, tab. 20, fig. 1-5 (Basionyme) Gyromitra curtipes Fries (1864), Sveriges a¨tliga och giftiga svampar tecknade efter naturen under ledning, p. 34, tab. 56 Helvella curtipes (Fries) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 223 Gyromitra gigas (Krombholz) Quelet (1873), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 388(382) (nom actuel) Gyromitra gigas var. pumilaVelenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 389 Neogyromitra gigas (Krombholz) S. Imai (1938), The botanical magazine, Tokyo, 52, p. 358 Gyromitra ussuriensis Lar.N. Vassiljeva (1950), Notulae systematicae e sectione cryptogamica Instituti botanici nomeine V.L. Komarovii Academiae scientificae USSR, 6, p. 189 Maublancomyces gigas (Krombholz) Herter (1950), Revista Sudamericana de botanica, 8(5), p. 161 Maublancomyces curtipes (Fries) Herter (1951), Revista Sudamericana de botanica, 10(1), p. 17 Neogyromitra ussuriensis (Lar.N. Vasilyeva) Raitviir (1964), Soobsch. Akad. Nauk Soyuza SSR, 23, p. 53 (nom. inval.) Discina gigas (Krombholz) Eckblad (1968), Nytt magasin for botanik, 15(1-2), p. 99 Discina korfii Raitviir (1970), Botaanike-alased tood, 9, p. 371 Gyromitra montana Harmaja (1973), Karstenia, 13, p. 56 Gyromitra korfii (Raitviir) Harmaja (1973), Karstenia, 13, p. 56 Discina montana (Harmaja) Ginns (1975), Fungi Canadenses - Biosystematic Research Institut, Ottawa, 68, p. 2 References : BK 1 12 ; Marchand 196 ; Eyssartier et Roux p. 1072 Groupe : Helvelles/Morilles Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Discinaceae Comestibilite : Toxique |
Crepidotus lundellii Pilat (1935) |
![]() |
Synonymes : Crepidotus lundellii Pilat (1935), in S. Lundell & Nannfeldt, Fungi exsiccati suecici, praesertini upsalienses, 5-6, p. 10, n° 220 (Basionyme) (nom actuel)
Crepidotus inhonestus P. Karsten (1886), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 13, p. 160 Phialocybe inhonesta (P. Karsten) P. Karsten (1889), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 48, p. 233 Crepidotus amygdalosporus Kuhner (1954), Bulletin de la Societe des naturalistes d'Oyonnax, 8, p. 74, fig. 142 Crepidotus subtilis P.D. Orton (1960), Transactions of the British mycological Society, 43(2), p. 221 References : BK 5 388 ; Eyssartier et Roux p. 988 Groupe : Crepidotes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Crepidotaceae Comestibilite : Sans interet |
Comatricha nigra (Persoon) J. Schroter (1885) [1889] |
![]() |
Synonymes : Mucor embolus Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1185
Stemonitis nigra Persoon (1792), in J.F. Gmelin, Systema naturae, Edn 13, 2(2), p. 1467 (basionyme) Stemonitis embolus (Linnaeus) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2(2), p. 1467 Stemonitis atrofusca Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 91 Trichia alba Sowerby (1800), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 259 (nom. illegit.) Stemonitis ovata var. ß nigra (Persoon) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 189 Stemonitis ovata var. a atrofusca (Persoon) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 189 Stemonitis ovata Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 189 Trichia mucoriformis Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 211 Stemonitis obtusata Fries & Palmquist (1818), Symbolae Gasteromycetum, 3, p. 17 Stemonitis oblonga Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 159 Comatricha obtusata (Fries & Palmquist) Preuss (1851), Linnaea, Ein journal fur die botanik, 24, p. 141 Stemonitis friesiana de Bary (1863), in Rabenhorst, Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 568 Comatricha ovata (Persoon) Rostafinski (1873), Versuch eines systems der Mycetozoen, p. 7 Comatricha friesiana (de Bary) Rostafinski (1875) [1874], Sluzowce (Mycetozoa) monografia, p. 199 Comatricha nigra (Persoon) J. Schroter (1885) [1889], in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 118 (nom actuel) Comatricha persoonii var. gracilis L.F. Celakovský (1893), Archiv fur die naturwissenschaftliche Landesdurchforschung von Bohmen, 7(5), p. 51 Comatrichoides nigra (Persoon) Hertel (1956), Dusenia, 7(6), p. 348 References : Cetto 1684, Poulain Meyer Groupe : Myxos Classification : Amoebozoa / Myxogastrea / Stemonitida / Stemonitidaceae Chapeau/Fructification : Sporocarpes grands (2-9 mm de haut), groupes ou epars, dresses. Sporocystes globuleux (0,4-1 mm de diametre), ovoides (1,6 mm de haut sur 0,6 mm de diametre), rarement courtement cylindriques, brun fonce a presque noirs. Peridium entierement fugace. Columelle s'elevant presque jusqu'au sommet ou parfois que jusqu'au centre du sporocyste. Capillitium brun, formant un reseau interne dense, flexueux. Stipe : Stipe long, noir, tres fin, s'elargissant vers le bas, mesurant 2/3 a 5/6 de la hauteur totale du sporocarpe. Habitat : Bois mort Spores : Spores claires finement verruqueuses de 7-10(-11) μm de diametre. Comestibilite : Sans interet |
Collybia cookei (Bresadola) J.D. Arnold (1935) |
![]() |
Noms francais : Collybie a sclerote jaune Synonymes : Agaricus cirratus ss. Cooke (1883), Illustrations of british fungi, 2, n° 197, tab. 144-b Collybia cirrata var. prolifera Gillot & Lucand (1889), Societe d'histoire naturelle d'Autun, Bulletin, 2, p. 197 Collybia cirrata var. cookei Bresadola (1928), Iconographia mycologica, 5, tab. 206 (ou 'cirrhata ') (Basionyme) Collybia cookei (Bresadola) J.D. Arnold (1935), Mycologia, 27(4), p. 413 (nom actuel) Microcollybia cookei (Bresadola) Lennox (1979), Mycotaxon, 9(1), p. 194 Collybia tuberosa var. cookei (Bresadola) Bon & Courtecuisse (1987), Documents mycologiques, 18(69), p. 38 References : CD 515, edition 2017: 513-256, 117 ; Eyssartier et Roux p. 368, 382 4eme edition Groupe : Collybies Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Incertae sedis Chair : Tres mince, blanche. Stipe : Fixe sur un sclerote jaune a jaune orange, a extremites arrondies. Habitat : Debris pourris de vielles russules et autres champignons ou matiere vegetale. Spores : 4-5,5 x 2,5-3,5 µm, non amyloides. Comestibilite : Sans interet |
Clitocybe candida Bresadola (1882) |
![]() |
Noms francais : Leucopaxille blanc Synonymes : Clitocybe candida Bresadola (1882), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 1(2), p. 16, tab. 18 (Basionyme) (nom actuel) Agaricus candidus (Bresadola) G. Winter (1882) [1884], Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(1), p. 861 (nom. illegit.) Omphalia lepista var. candida (Bresadola) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 22 Aspropaxillus candidus (Bresadola) Kuhner & Maire (1934), Bulletin de la Societe mycologique de France, 50(1), p. 13 Leucopaxillus candidus (Bresadola) Singer (1939), Revue de mycologie, Paris, 4, p. 68 (prioritaire ?) References : CD 455-246, 112 ; Marchand 130 ; Eyssartier et Roux p. 494, 508 4eme edition Groupe : Tricholomes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Incertae sedis Chair : Odeur complexe cyanique mais aussi de farine et de scleroderme. Habitat : sous forets meles, clairieres, prairies Comestibilite : Sans interet Commentaires : Espece caracterisee principalement par la marge du chapeau remarquablement et durablement enroulee. |
Claviceps microcephala (Wallroth) Tulasne (1853) |
![]() |
Noms francais : Ergot du seigle a petite tete Synonymes : Sphaeria hookeri Klotzsch (1836), in Berkeley, The english flora of sir J.E. Smith, fungi, 5(2), p. 234 Kentrosporium microcephalum Wallroth (1844), Beitrage zur bot., 1(2), p. 164, tab. 3, fig. 10-16 (Basionyme) Claviceps microcephala (Wallroth) Tulasne (1853), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 20, p. 49, tab. 4, fig. 1-11 (nom actuel) Sphaeria microcephala (Wallroth) Currey (1859) [1858], The transactions of the linnean Society of London, series 1, 22(3), p. 264 Cordyceps microcephala (Wallroth) Berkeley & Broome (1859), The annals and magazine of natural history, series 3, 3, p. 362 Spermoedia microcephala (Wallroth) Seaver (1910), North American flora, 3(1), p. 55 References : Ellis p. 511 Groupe : Clavaires Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Hypocreales / Clavicipitaceae Comestibilite : Mortel |
Chaetosphaerella phaeostroma (Durieu & Montagne) E. Muller & C. Booth (1972) |
![]() |
Synonymes : Sphaeria tristis var. ßß fusca Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 44
Helminthosporium minus Link (1816), Magazin der Gesellschaft naturforschender freunde zu Berlin, 7, p. 39 Sphaeria phaeostroma Durieu & Montagne (1846) [1846-49], Exploration scientifique de l'Algerie, Flore d'Algerie, 1, p. 491, tab. 26, fig. 2 (Basionyme) Cladotrichum triseptatum Berkeley & Broome (1851), The annals and magazine of natural history, series 2, 7, p. 98, tab. 5, fig. 7 Chaetosphaeria phaeostroma (Durieu & Montagne) Fuckel (1867), Fungi Rhenani exsiccati, n° 2040 Diplosporium triseptatum (Berkeley & Broome) J. Kunze (1877), Fungi selecti exsiccati, n° ? Byssosphaeria phaeostroma (Durieu & Montagne) Stevenson (1879), Mycologia Scotica, The fungi of Scotland and their geographical distribution, p. 386 Brachysporium minus (Link) Saccardo (1886), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 4, p. 426 Thaxteria phaeostroma (Durieu & Montagne) C. Booth (1958), Naturalist, London, 1958, 866, p. 88 Oedemium minus (Link) S. Hughes (1958), Canadian journal of botany, 36, p. 790 Chaetosphaerella phaeostroma (Durieu & Montagne) E. Muller & C. Booth (1972), Transactions of the British mycological Society, 58(1), p. 77 (nom actuel) Veramycina elegans Subramanian (1995) [1992-93], Kavaka, 20-21(1-2), p. 58 References : Ellis p. 23 fig. 85 Groupe : Pyrenomycetes Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Coronophorales / Chaetosphaerellaceae Chapeau/Fructification : Peritheces gris fonce a noir, jusqu'a 0,35 x 0,5 mm, assis sur un tapis mycelien noir, portant egalement des soies brun fonce a noir, ramifiees, avec conidiospores noueuses. Habitat : Communement croissante sur ou associee a d'autres champignons tels que, Diatrype stigma et Diatrype flavovirens, egalement sur les branches mortes d'Acer, Alnus, Corylus, Fagus, Fraxinus, Hedera, Ilex, Populus, Prunus spinosa, Quercus, Ribes, Salix, Sambucus, Tilia et Ulmus. Spores : Ascospores courbes, septees, 3 cloisons, 32-35 x 6-9µm, avec des cellules medianes brunes. Conidies de couleur similaire,20-35 x 10-15 µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Commun. Cespiteux ou en croissance serree. Septembre-Avril. Remarque : Stade conidial : Oedemium minus |
Brunnipila fuscescens (Persoon) Baral (1985) |
![]() |
Synonymes : Peziza fuscescens Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 654 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Dasyscyphus fuscescens (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 671 Peziza marginata Cooke (1875), Hedwigia, 14(6), p. 82 (nom. illegit.) Lachnella fuscescens (Persoon) Quelet (1879), Bulletin de la Societe botanique de France, 26, p. 234 Lachnum fuscescens (Persoon) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 134 Trichopeziza marginata (Cooke) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 416 Atractobolus fuscescens (Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445 Lachnum corni E.K. Cash (1939), Journal of the Washington Academy of science, 29, p. 47 Lachnella corni (E.K. Cash) Seaver (1951), The North American cup-fungi (inoperculates), p. 271 (nom. illegit.) Dasyscyphus corni (E.K. Cash) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 86 (nom. illegit.) Brunnipila fuscescens (Persoon) Baral (1985), Beihefte zur zeitschrift fur mykologie, 6, p. 50 (nom actuel) References : BK 1 220 ; Ellis 1 p. 205 fig. 896 ; Dennis p. 150 fig. XIXh ; Gr. p. 441 n° 746 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : Receptacle brievement stipite, d'abord subglobuleux, puis aplani, large de 0,4 a 0,8 jusqu'a 1 mm, blanchatre a l'interieur, brun fauve et pubescent a l'exterieur. Marge densement garnies de poils brun clair. Chair : Tendre puis seche, sans odeur ni saveur particulieres. Stipe : Tres court, glabre, blanc d'ivoire. Habitat : Sur feuilles mortes de Fagus, egalement de Quercus, aux endroits humides. Spores : Oblongues-fusiformes, droites, continues, hyalines lisses, sans gouttelettes ni granulations a l'interieur, 7-9-10 x 2-2,5 µm. Asques cylindriques-claviformes, octospores, spores irregulierement biseriees, 40-45-55 x 4-6-7 µm. Paraphyses lanceolees-aigues, epaisses de 3-4 et meme 6 µm, dans la partie la plus large, plus longues que les asques. Poils brun roux, septes a parois minces, obtus ou un peu epaissis au sommet, et parfois coiffes de cristaux, 80-100 (-150) x 5-6 µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole a gregaires. Repandu. De Mai a Septembre. Remarques : Souvent en petits groupes serres au niveau des nervures. |
Arachnopeziza aurata Fuckel (1870) [1869-70] |
![]() |
Synonymes : Arachnopeziza aurata Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 304 (Basionyme) (nom actuel)
Peziza rhabdosperma Berkeley & Broome (1876), The annals and magazine of natural history, series 4, 17, p. 143, tab. 10, fig. 6 Belonidium auratum (Fuckel) Saccardo (1877), Michelia, 1(1), p. 66 Peziza phlegmacea Ellis (1882), Bulletin of the Torrey botanical Club, 9(2), p. 19 Tapesia rhabdosperma (Berkeley & Broome) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 280 Belonidium phlegmaceum (Ellis) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 500 Belonidium rhabdospermum (Berkeley & Broome) Saccardo (1895), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 11, p. 417 Tapesia aurata (Fuckel) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 299 Trichobelonium virgineum Rick (1906), Broteria, revista de sciencias naturaes do Collegio de S. Fiel, 5, p. 224 Belonium rhabdospermum (Berkeley & Broome) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 118 Arachnopeziza nivea Lorton (1914), Bulletin de la Societe mycologique de France, 30(2), p. 224 Gorgoniceps aurata (Fuckel) Hohnel (1923), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 132, p. 116 Tapesia nivea (Lorton) Saccardo (1928), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 24, p. 1199 Arachnopezizella aurata (Fuckel) Kirschstein (1938), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 36(5-6), p. 397 Belonium phlegmaceum (Ellis) Seaver (1951), The North American cup-fungi (inoperculates), p. 172 References : BK 1 247 ; Medardi p. 8 ; Dennis p. 166 pl. XXe ; Cetto 6 2562 ; Ellis p. 3 fig. 1 ; Page Image In Publisched List. ; Gr. p. 458 n° 776 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Arachnopezizaceae Chapeau/Fructification : Receptacle cupuliforme a discoide, puis aplati, sessile, large de 4 a 8 dixiemes de mm, jaunatre en dessus, plus pale et couvert de poils blanchatres avec la marge ciliee-doree, fixe sur un mycelium araneeux et blanc. Habitat : A la face infere de bois pourri de feuillus, Alnus, Fagus etc... egalement a la base de feuilles pourries de Phoenix canariensis. Spores : Fasciculees, incolores, tres allongees, droites ou un peu courbees, obtuses, un peu plus epaissies a l'une des extremites, 60-65-(90) x 1,5-2-(3) µm, tres finement granuleuses dans la jeunesse, pluriseptees a la maturite. Asques claviformes, octospores, spores disposees parallelement,100-125 x 10-12 µm. Paraphyses greles, rameuses, filiformes, septees et larges de 1 µm( in litt. jusqu'a 2,5-3 µm aux extremites. Poils obtus, septes, hyalins, mais presentant ca et la, a l'exterieur, de petits amas d'une matiere gommeuse ou resineuse jaune verdatre ; ils ont de 100 a 150 µm de longueur et de 3 a 4 µm, d'epaisseur, un peu plus large a la base d'environ 5-6 µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Cespiteux. Repandu. Tout au long de l'annee. (In litt. plutot printemps ete ). |
Tricholoma argyraceum (Bulliard) Gillet (1874) |
![]() |
Noms francais : Tricholome argente Synonymes : Agaricus argyraceus Bulliard (1788), Herbier de la France, 9, tab. 423, fig. 1 & tab. 513, fig. 2 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus myomyces var. ß argyraceus(Bulliard) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 346 Agaricus terreus var. ß argyraceus (Bulliard) Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 846 Agaricus argyraceus caesius Secretan (1833), Mycographie Suisse, 2, p. 161 (nom. inval.) Agaricus argyraceus albusSecretan (1833), Mycographie Suisse, 2, p. 161 (nom. inval.) Agaricus terreus subsp.* argyraceus (Bulliard) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 35 Tricholoma terreum var. argyraceum (Bulliard) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 134 Tricholoma argyraceum (Bulliard) Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 103 (nom actuel) Cortinellus terreus subsp.* argyraceus(Bulliard) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 30 Agaricus scalpturatus var. argyraceus (Bulliard) Cooke (1883), Illustrations of british fungi, 1, n° 84, tab. 165 Gyrophila argyracea (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 12 Tricholoma myomyces var. argyraceum(Bulliard) J.E. Lange (1933), Dansk botanisk arkiv, 8(3), p. 22 Tricholoma scalpturatum var. argyraceum (Bulliard) Kuhner & Romagnesi ex Bon (1975), Documents mycologiques, 5(18), p. 139 References : Bon p. 155 ; CD 397 ; Galli p. 118 ; Marchand 853 ; Marchand 857 ; FE 3 p. 467 ; Eyssartier et Roux p. 526 Groupe : Tricholomes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Tricholomataceae Chapeau/Fructification : Chapeau mamelonne. Chair : Chair peu jaunissante. Comestibilite : Comestible Commentaires : La f. alboconicum est presque blanche. CD 115 |
Suillus placidus (Bonorden) Singer (1945) |
![]() |
Noms francais : Bolet ivoire ; Bolet placide Synonymes : Boletus placidus Bonorden (1861), Botanische zeitung, 19(29), p. 204 (basionyme) Boletus oudemansii Hartsen (1863), Flora batava, 186, tab. 936 Boletus amoenus Thumen (1879), Bericht des botanischen vereines in Landshut, 7, p. 30 Boletus albus Lambotte (1880), Flore mycologique de la Belgique, p. 359 (nom. illegit.) Uloporus placidus (Bonorden) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 162 Boletus lambottei Saccardo & Cuboni (1888), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 6, p. 46 Gyrodon oudemansii (Hartsen) Saccardo (1888), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 6, p. 52 Gyrodon placidus (Bonorden) Saccardo (1888), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 6, p. 51 Ixocomus pictilis Quelet (1894) [1893], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 22(2), p. 487, pl. 3, fig. 9 Solenia flavida (Hennings) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 522 Boletopsis flavida Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 195 Suillus amoenus (Thumen) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 535 Suillus lambottei (Saccardo & Cuboni) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 535 Boletus granulatus var. capricollensis Buchs & Hennings (1903), Hedwigia, 42(6), p. 215 Boletus pictilis (Quelet) Saccardo & Traverso (1910), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 19, p. 170 Boletus fusipes var. pictilis (Quelet) Bigeard & H. Guillemin (1913), Flore des champignons superieurs de France, 2, p. 341 Ixocomus oudemansii (Hartsen) E.-J. Gilbert (1931), Les Bolets. Les livres du mycologue, 3, p. 134 Ixocomus placidus (Bonorden) E.-J. Gilbert (1931), Les Bolets. Les livres du mycologue, 3, p. 134 Suillus placidus (Bonorden) Singer (1945), Farlowia, 2, p. 42 (nom actuel) Suillus plorans subsp.* placidus (Bonorden) Pilat (1961), Mushrooms and other Fungi, p. 7, pl. 7 Boletus granulatus var. pictilis (Quelet) J. Blum (1966) [1965], Bulletin de la Societe mycologique de France, 81(4), p. 485 (nom. inval.) Boletus eleutheros (Rolland) J. Blum (1969), Bulletin de la Societe mycologique de France, 85(1), p. 43 (nom. inval.) References : FE 2 pl. 62 ; BK 3 48 ; CD 1647 ; Cetto 290 ; Engel (3) 20 ; Galli p. 83 ; Marchand 68 ; MRT 30 ; Bon p. 46 ; Eyssartier et Roux p. 62 Groupe : Bolets Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Boletales / Suillaceae Chair : Chair virant au gris violet a la coupe. Habitat : Sous Pinus strobus (pin de Weymouth) et Pinus cembra (pin cembro). Submontagnard. Rare. Comestibilite : Sans interet |
Suillus viscidus (Linnaeus) Roussel (1796) |
![]() |
Noms francais : Bolet gris des melezes Synonymes : Boletus viscidus Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1177 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus viscidus (Linnaeus) Lamarck (1783), Encyclopedie methodique, Botanique, 1, p. 51 (nom. illegit.) Boletus viscosus Roth (1788), Tentamen florae germanianica, 1, p. 535 Suillus viscidus (Linnaeus) Roussel (1796), Flore du Calvados et des terreins adjacens, Edn 1, p. 34 (nom actuel) Boletus aeruginascens Secretan (1833), Mycographie Suisse, 3, p. 6 (nom. inval.) Boletus laricinus Berkeley (1836), The english flora of sir J.E. Smith, fungi, 5(2), p. 148 Boletus elbensis Peck (1872) [1869], Annual report of the state Cabinet of natural history, 23, p. 129 Strobilomyces viscidus (Linnaeus) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 16 Viscipellis viscida (Linnaeus) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 156 Ixocomus viscidus (Linnaeus) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 416 Boletus luteobadius Britzelmayr (1891), Die Hymenomyceten aus Sudbayern, 8, p. 12, fig. 51 Boletus sordidus Schwalb (1891), Das buch der pilze, p. 162 (nom. illegit.) Boletus indecisus Britzelmayr (1893), Botanisches centralblatt, 54, p. 102, fig. 68 (nom. illegit.) Suillus indecisus Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 535 Suillus laricinus (Berkeley) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 535 Suillus luteobadius (Britzelmayr) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 536 Boletopsis viscida (Linnaeus) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 195 Solenia viscida (Linnaeus) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 522 Boletus britzelmayrii Saccardo & Trotter (1912), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 21, p. 236 Boletinus solidipes Peck (1913) [1912], Bulletin of the New York state Museum, 167, p. 38 Boletopsis sordida Beck (1923), Zeitschrift fur pilzkunde, 2, p. 148 Suillus aeruginascens Secretan ex Snell (1944), Lloydia, 7(1), p. 25 Fuscoboletinus aeruginascens (Secretan ex Snell) Pomerleau & A.H. Smith (1962), Brittonia, 14, p. 167 Fuscoboletinus viscidus (Linnaeus) Grund & K.A. Harrison (1976), Bibliotheca mycologica, 47, p. 134 Fuscoboletinus laricinus (Berkeley) Bessette & Roody (2000), North American boletes, a color guide to the fleshy pored mushrooms, p. 177 References : FE 2 pl. 53 ; BK 3 53 ; Bon p. 47 ; CD 1638 ; CD 1639 ; Cetto 294 ; Engel (3) 26 ; Galli p. 60 ; Marchand 226 ; MRT 41 ; Phillips p. 216 ; Eyssartier et Roux p. 56 Groupe : Bolets Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Boletales / Suillaceae Chair : Vire mollement au rose. Stipe : Bleu-vert sale du sommet jusqu'a l'anneau. Habitat : Sous Larix spp. (melezes). De juillet a octobre (mai-novembre). Rare a frequent selon les regions. Comestibilite : Sans interet |
Sepultaria arenosa (Fuckel) Rehm (1895) |
![]() |
Noms francais : Geopore des sables Synonymes : Peziza arenosa Fuckel (1864), Fungi Rhenani exsiccati, n° 1212 (Basionyme) Humaria arenosa (Fuckel) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 321 Lachnea arenosa (Fuckel) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 167 Scutellinia arenosa (Fuckel) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 869 Sepultaria arenosa (Fuckel) Rehm (1895), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 1077 (nom actuel) Sarcosphaera arenosa (Fuckel) Lindau (1896), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1), p. 182 Geopora arenosa (Fuckel) S. Ahmad (1978), Monographs - Biological Society of Pakistan, 7, p. 176 References : BK 1 67 ; CD 37 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pyronemataceae Chapeau/Fructification : En forme de coupe semi-hypogee s'ouvrant en etoile a la surface. Habitat : Sols sableux ou caillouteux, dunes. Comestibilite : Sans interet Commentaires : N. Van Vooren in “ Cahiers de la FMBDS “ n° 4, p. 86 (2014), utilise le genre Sepultaria pour les especes epigees precedemment integrees au genre Geopora. |
Ruzenia spermoides (Hoffmann) O. Hilber (2002) |
![]() |
Synonymes : Lycoperdon nigrum Lightfoot (1777), Flora scotica, 2, p. 1069, tab. 31
Sphaeria globularis Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 271, tab. 30, fig. 180 Sphaeria aggregata Relhan (1786), Flora cantabrigiensis, suppl. 1, p. 35 Sphaeria bombardica Bolton (1789), An history of fungusses growing about Halifax, 3, p. 122, tab. 122, fig. 2 Sphaeria spermoides Hoffmann (1790), Vegetabilia cryptogama, 2, p. 12, tab. 3, fig. 3 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1823) Hypoxylon miliaceumBulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 444, fig. 3 Sphaeria miliacea (Bulliard) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1480 Sphaeria coriacea Sowerby (1802), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 371, fig. 1 Sphaeria granum Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 158 Stigmatisphaera spermoides (Hoffmann) Dumortier (1822), Commentationes botanicae, p. 89 Lasiosphaeria spermoides (Hoffmann) Cesati & De Notaris (1863), Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 1(4), p. 229 Leptospora spermoides (Hoffmann) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 143 Psilosphaeria spermoides (Hoffmann) Stevenson (1879), Mycologia Scotica, The fungi of Scotland and their geographical distribution, p. 386 Lasiosphaeria globularis (Batsch) Seaver (1912), Mycologia, 4(3), p. 121 Thaxteria spermoides (Hoffmann) Hohnel (1918), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 16(1-2), p. 75 Ruzenia spermoides (Hoffmann) O. Hilber (2002), The Genus Lasiosphaeria and allied taxa (Kelheim), p. 7 (nom actuel) References : BK 1 336 Groupe : Pyrenomycetes Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Sordariales / Lasiosphaeriaceae Chapeau/Fructification : Globuleuse, 0,6-1 mm, a surface noire et rugueuse. Ostiole faiblement papilliforme et, parfois, coiffee d'une masse sporique blanche. Les fructifications sont le plus souvent en croissance serrees et recouvrent des surfaces plus ou moins etendues. Habitat : Sur bois mort ou non, de diverses essences, Abies, Fagus, et souvent sur souches. Spores : Cylindriques, arquees, lisses, hyalines, a nombreuses quttules et a contenu granuleux simulant parfois une cloison, 20-23 x 4 µm. Asques octospores, spores irregulierement biseriees, et a anneau apical distinct. J-. Paraphyses filiformes non septees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Tout au long de l'annee. Frequent. |
Rhizomarasmius undatus (Berkeley) R.H. Petersen (2000) |
![]() |
Noms francais : Marasme des fougeres Synonymes : Agaricus undatus Berkeley (1836), The english flora of sir J.E. Smith, fungi, 5(2), p. 51 (Basionyme) Marasmius chordalis Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 383 Marasmius undatus (Berkeley) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 313 Agaricus vertirugis Cooke (1871), Handbook of british fungi, Edn 1(1), p. 57 Collybia vertirugis (Cooke) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 216 Androsaceus chordalis (Fries) P. Karsten (1889), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 48, p. 109 Chamaeceras chordalis (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 455 Marasmius limonispora Kauffman (1926) [1925], Papers of the Michigan Academy of science, arts and letters, 5, p. 136 Rhizomarasmius undatus (Berkeley) R.H. Petersen (2000), Mycotaxon, 75, p. 335 (nom actuel) References : CD 498 Groupe : Marasmes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Physalacriaceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Sur fougeres. |
Polyporus umbellatus (Persoon) Fries (1821) |
![]() |
Noms francais : Polypore en ombelle Synonymes : Boletus ramosissimus Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 470 Boletus ramosus Vahl (1797), Flora danica, 20, p. 8, tab. 1197 (nom. illegit.) Boletus umbellatus Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 519 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Boletus polycephalus Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 520 Polyporus umbellatus (Persoon) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 354 (nom actuel) Merisma umbellata (Persoon) Gillet (1877), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 691 Polypilus umbellatus (Persoon) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 24 Cladomeris umbellata (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 167 Cerioporus umbellatus (Persoon) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 409 Polyporus ramosissimus (Scopoli) J. Schroter (1888) [1889], in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 481 Pocillaria umbellata (Persoon) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 866 Cladomeris ramosissima (Scopoli) Murrill (1903), The journal of mycology, 9(2), p. 95 Grifola ramosissima (Scopoli) Murrill (1904), Bulletin of the Torrey botanical Club, 31(6), p. 336 Grifola umbellata (Persoon) Pilat (1934), Beihefte zum botanischen centralblatt, zweite abteilung, 52, p. 25 Polypilus ramosissimus (Scopoli) Bondartsev & Singer (1941), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 39(1), p. 47 Dendropolyporus umbellatus (Persoon) Julich (1982) [1981], Bibliotheca Mycologica, 85, p. 400 References : Bon p. 315 ; CD 104 ; Marchand 246 ; Eyssartier et Roux p. 1028 ; BK 2 p. 318 ; Phillips p. 218 ; Cetto p. 555 ; BG p. 520 n° 806 Groupe : Polypores Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Polyporales / Polyporaceae Chapeau/Fructification : Habituellement en forme de chou-fleur, constitue de nombreux petits chapeaux. Chaque chapeau mesure 20 a 50 mm de diametre, circulaire, parfois convexe au debut, presque en entonnoir a la fin, subsquamuleux, fibrilleux-radie, pruineux, ochrace pale, a gris jaunatre ou gris-brun ; marge mince, lobee-ondulee, souvent incisee, blanchatre, puis concolore. Lames/Pores : Jusqu'a 1 mm de diametre, irreguliers, polygonaux, pubescents, blancs, 1-3 par mm. Surface blanchatre a creme garnie de tubes de 1-2 mm, decurrents sur les rameaux presque jusqu'a la base de la touffe, souvent reduits a des alveoles ou a de simples fossettes. Chair : Cassante, tendre. Odeur plaisante ou agreable, complexe, un peu farineuse. Saveur douce avec une composante amere, desagreable a la corruption. Stipe : Central a excentrique, blanchatre a creme, brun-roux, se ramifiant ensuite. Sclerote coralloide, noir, sous-terrain, rattache aux racines de son hote. Habitat : Sur le sol, dans les forets de feuillus, surtout Fagus spp. (hetres), Quercus spp. (chenes), parfois Acer spp. (erables), Carpinus spp. (charmes), Populus spp. (peupliers), souvent pres des souches. Sclerote present, formant des rhizomorphes coriaces. Pourriture blanche. Isole ou gregaire. Annuel. Au fort de l'ete, apres de gros orages. Commun a tres rare. Spores : Cylindriques, lisses, hyalines, pluriguttulees, paroi mince, non amyloides. Sporee blanche. Basides clavees, 30-35 x 7-9 µm, tetrasporiques. Pas de cystides. Indistinctement dimitique : A - Hyphes generatrices a parois minces, hyalines, parfois renflees, cloisonnees, bouclees. B - Hyphes conjonctives a parois un peu epaissies, non cloisonnees, simples ou dendroides et presentes en petit nombre. Comestibilite : Comestible |
Peziza saccardoana Cooke (1877) |
![]() |
Synonymes : Peziza saccardiana Cooke (1877), Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 4, p. 174, tab. 78, fig. 302 (Basionyme) (nom actuel)
Aleuria saccardiana (Cooke) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 46 Galactinia castanea var. saccardiana(Cooke) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 48 References : Donad. 62 ; ICO : Contribution a la connaissance des Pezizales de Rhone-Alpes ; FB (1992) Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pezizaceae Chapeau/Fructification : cupuliforme peu profonde, a hymenium plus ou moins plisse au centre; surface externe plus ou moins pustuleuse. Stipe : nul Spores : uniguttulees, parfois avec une guttule supplementaire, ornees de verrues cyanophiles isolees, generalement coniques, larges jusqu'a 1,5 µm et hautes de 2µm.d Comestibilite : Sans interet Commentaires : Hym. brun violet rouge parfois olivatre ; verrues ± allongees. couleurs bariolees. Peziza saccardoana est le nom choisi par Nicolas Van Vooren. |
Neolentinus degener (Kalchbrenner) P. Hrouda (2001) |
![]() |
Noms francais : Lentin de Schaeffer Synonymes : Agaricus cyathiformis Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 66, tab. 252 (indisponible) Agaricus carneoluteus Hoffmann (1789), Nomenclator fungorum, 1, p. 117 Agaricus involutus var. ß truncigenus Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 448 Omphalia involuta var. truncigenus(Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 611 Agaricus schaefferi Weinmann (1835), Linnaea, Ein journal fur die botanik, 10, p. 55 (nom. illegit.) Xerotus degener Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 400 Panus cyathiformis (Schaeffer) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 397 Panus urnula Fries (1863), Monographia hymenomycetum sueciae, 2, p. 348 Lentinus degener Kalchbrenner (1874), in Fries, Hymenomycetes europaei sive epicriseos systematis mycologici, p. 482 (Basionyme) Lentinus leontopodius Schulzer (1874), in Fries, Hymenomycetes europaei sive epicriseos systematis mycologici, p. 482 Cantharellus variabilis Schulzer (1883) [1882], in Quelet, Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 11, p. 397 Lentinus variabilis (Schulzer) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 150 Pocillaria degenera (Kalchbrenner) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 866 Pocillaria leontopodia (Schulzer) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 866 Lentinus urnula (Fries) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 224 Pocillaria urnula (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 506 Pocillaria cyathiformis (Schaeffer) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 506 Lentinus cyathiformis (Schaeffer) Bresadola (1900), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 2(14), p. 93, tab. 206 Neolentinus schaefferi Redhead & Ginns (1985), Transactions of the mycological Society of Japan, 26(3), p. 357 Lentinus schaefferi (Redhead & Ginns) Rauschert (1988), Hausschnechtia, 4, p. 53 Neolentinus degener (Kalchbrenner) P. Hrouda (2001), Czech mycology, 53(1), p. 54 (nom actuel) Favolus cyathiformis (Schaeffer) E.F. Malysheva, Malysheva & Zmitrovich (2004), Folia cryptogamica Petropolitana, 1, p. 78 Polyporus cyathiformis (Schaeffer) Zmitrovich (2010), International journal of medicinal mushrooms, 12(1), p. 88 (nom. illegit.) Neolentinus cyathiformis (Schaeffer) Della Maggiora & Trassinelli (2014), Index fungorum, 171, p. 1 References : CD 138-188, 108 ; Bon p. 123 ; Eyssartier et Roux p. 972, 1004 4eme edition Groupe : Pleurotes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Gloeophyllales / Gloeophyllaceae Chapeau/Fructification : Chapeau jusqu'a 10-15 cm, massif, convexe puis souvent deprime, veloute a squamuleux, fauve rouille plus clair vers la marge. Lames/Pores : Lames arquees, decurrentes, a arete denticulee, peu developpees chez le jeune et restant etroites a maturite, fourchues et plus ou moins anastomosees a la base, creme ochrace parfois a reflets rosatres. Chair : Chair epaisse, blanchatre, coriace surtout dans la vieillesse. Saveur douce. Odeur agreable de champignon, de sous-bois. Stipe : Pied trapu, assez court, plus ou moins excentre, 5-10 x 2-3 cm, dur, legerement squamuleux, concolore plus sombre en bas. Habitat : Sur feuillus surtout saules et peupliers dans les forets humides, rare sur coniferes. Peu commun. Spores : Spores elliptiques, 12-15 x 4-6 µm, lisses, a paroi mince, non amyloides. Comestibilite : Sans interet |
Melanomma pulvis-pyrius (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70] |
![]() |
Synonymes : Sphaeria pulvis Persoon (1794), in Usteri, Annalen der botanik, 11, p. 27
Sphaeria pulvis-pyrius Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 86 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1823) Astoma carbonarium Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 524 Molgosphaera pulvis-pyrius (Persoon) Dumortier (1822), Commentationes botanicae, p. 86 ('pulvispyrius') Sphaeria ericae Fries (1828), Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 2, p. 101 Sphaeria obducens De Notaris (1863), Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 1(4), p. 221 (nom. illegit.) Sphaeria lenarsii Westendorp (1866), Bulletin de la Societe royale de botanique de Belgique, 5, p. 36, fig. 1-ac Melanomma pulvis-pyrius (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 160 (nom actuel) Phoma pulvis-pyrius (Persoon) Saccardo (1876), Nuovo giornale botanico italiano, serie 1, 8(2), p. 200 Melanomma obducens (De Notaris) Saccardo (1878), Michelia, 1(3), p. 344 Melanomma lenarsii (Westendorp) Saccardo (1878), Michelia, 1(3), p. 345 Psilosphaeria pulvis-pyrius (Persoon) Stevenson (1879), Mycologia Scotica, The fungi of Scotland and their geographical distribution, p. 387 Melanomma mori Fabre (1879), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 6, 9, p. 91, fig. 28 Melanomma julii Fabre (1879), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 6, 9, p. 91, fig. 27 Dendrophoma pulvis-pyrius Saccardo (1884), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 3, p. 181 Leptosphaeria ericae (Fries) Malbranche (1886), in Berlese & Voglino, Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, additamenta ad volumina i.-iv, p. 414 References : BK 1 384 ; Ellis p. 33 pl. 126 Groupe : Pyrenomycetes Classification : Ascomycota / Dothideomycetes / Pleosporales / Melanommataceae Chapeau/Fructification : De 0,3-0,5 mm, globuleuse a conique, noire, rugueuse, sillonnee dans le travers, pas d'ostiole ? Habitat : Sur bois mort, cortique ou non de divers feuillus tels que Fraxinus, Alnus, Carpinus, Betula, Corylus, Salix et divers arbustes Rhododendron, Ribes, Rubus Rosa, etc.. Spores : Cylindriques, lisses,brunatres avec retrecissement au niveau des 3 cloisons, avec parfois de fines guttules 15-18 x 4,5-5,5µm. Asques octopores, spores irregulieres uniseriees, bituniquees. Paraphyses filiformes et septees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole, en groupe ou en croissance tres dense. De Septembre a Mai. Frequent et polymorphe. Les fructifications forment des croutes sur le bois et l'ecorce. |
Melanoleuca cognata (Fries) Konrad & Maublanc (1926) |
![]() |
Noms francais : Tricholome saumone ; Melanoleuca reconnaissable Synonymes : Agaricus arcuatus subsp.* cognatus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 46 (Basionyme) Tricholoma cognatum (Fries) Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 124 Tricholoma arcuatum subsp.* cognatum (Fries) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 49 Melanoleuca cognata (Fries) Konrad & Maublanc (1926), Icones Selectae Fungorum, 3(2), pl. 271 (nom actuel) References : CD 447-244, 115 ; Bon p. 165 ; Marchand 135 ; Eyssartier et Roux p. 528, 542 4eme edition Groupe : Tricholomes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Incertae sedis Comestibilite : Sans interet |
Marasmius wynneae Berkeley & Broome (1859) |
![]() |
Noms francais : Marasme globuleux Synonymes : Agaricus globularis Weinmann (1835), Linnaea, Ein journal fur die botanik, 10, p. 54 Agaricus oreades var. alnetorum Lasch (1846), in Rabenhorst, Klotzschii herbarum vivum mycologicum, Edn 1, n° 801 Marasmius wynneae Berkeley & Broome (1859), The annals and magazine of natural history, series 3, 3, p. 358 ('wynnei ') (Basionyme) (nom actuel) Agaricus stephensii Berkeley (1860), Outlines of british fungology, p. 220 Marasmius globularis (Weinmann) Fries (1872), in Quelet, Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 220(197), tab. 23, fig. 6 Collybia globularis (Weinmann) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 147 Marasmius bresadolae Schulzer (1885), Hedwigia, 24(4), p. 140 Marasmius globularis var. wynneae (Berkeley & Broome) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 69 ('wynnei') Chamaeceras wynneae (Berkeley & Broome) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 457 ('wynnei') Chamaeceras globularis (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 456 Chamaeceras bresadolae (Schulzer) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 455 Marasmius archyropus var. suaveolens Rea (1906) [1905], Transactions of the British mycological Society, 2(4), p. 129, tab. 12 Marasmius suaveolens (Rea) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 523 Marasmius brunneopurpureus Metrod (1957), Schweizerische zeitschrift fur pilzkunde, 35, p. 124 References : CD 503 ; Bon p. 175 ; Eyssartier et Roux p. 430 444 ; BK 3 n°295 p. 246 Groupe : Marasmes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Marasmiaceae Chapeau/Fructification : Chapeau 1-5 cm, conique au debut puis aplati, ondule, a centre deprime. Surface ridulee, striee par transparence, hygrophane, mate a l'etat sec, gris beige a reflets lilas a partir du centre nettement plus fonce. Lames/Pores : Lames larges, adnees d'abord blanches puis creme et gris violace plus ou moins noiratre. Chair : Chair blanchatre, mince. Odeur faible desagreable de moisi. Saveur douce a legerement desagreable. Stipe : Pied 1,5-7 x 0,1-0,5 cm, aminci a la base, strie longitudinalement, elastique, creux, blanchatre au sommet puis progressivement brun rougeatre et enfin noiratre a la base ornee d'un mycelium blanc. Habitat : Sous feuillus surtout hetre sur sol plutot calcaire. Commun. Spores : Spores amygdaliformes, lisses, hyalines, a paroi mince, guttulees, 5-7 x 3-4 µm, non amyloides. Sporee blanche. Basides etroitement cylindriques, tetrasporiques, bouclees. Cheilocystides sous forme de terminaisons d'hyphes a paroi epaisse irregulieres et noueuses. Curticule hymeniforme formee de cellules clavees a paroi epaissie, bouclees. Comestibilite : Sans interet |
Lactarius cimicarius (Batsch) Gillet (1874) |
![]() |
Noms francais : Lactaire a odeur de punaise Synonymes : Agaricus cimicarius Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 59, tab. 15, fig. 69 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus subdulcis var. ß cimicarius(Batsch) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 434 Lactarius subdulcis var. cimicarius (Batsch) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 625 Lactarius cimicarius (Batsch) Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 221 (nom actuel) Lactarius camphoratus var. cimicarius (Batsch) Cooke (1883), Handbook of british fungi, Edn 2, p. 318 Lactarius obnubilus var. cimicarius (Batsch) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 57 Lactarius serifluus ss. Bresadola (1928), Iconographia mycologica, 8, tab. 391 References : CD 1590 ; Bon p. 98 ; Marchand 577 ; Eyssartier et Roux p. 150 Groupe : Lactaires Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Russulales / Russulaceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Chapeau ridule. |
Inosperma calamistratum (Fries) Matheny & Esteve-Raventos (2019) |
![]() |
Noms francais : Inocybe a base vert sombre Synonymes : Agaricus calamistratus Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 256 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus hirsutus Lasch (1829), Linnaea, Ein journal fur die botanik, 4, p. 546 (nom. illegit.) Inocybe hirsuta Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 178(151) Inocybe calamistrata (Fries) Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 513 Inocybe praetermissa P. Karsten (1884), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 11, p. 3 Inosperma calamistratum (Fries) Matheny & Esteve-Raventos (2019), Mycologia, 112(1), p. 94 (nom actuel) References : BK 5 8 ; Bon p. 235 ; CD 1022 ; Eyssartier et Roux p. 872 Groupe : Inocybes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Inocybaceae Comestibilite : Toxique Commentaires : Stipe a base bleu vert sombre. Odeur non typique. |
Hydnoporia tabacina (Sowerby) Spirin, Miettinen & K.H. Larsson (2019) |
![]() |
Synonymes : Helvella nicotiana Bolton (1792) [1791], An history of fungusses growing about Halifax, appendix, p. 174, tab. 174
Thelephora variegata Schrader (1792), in J.F. Gmelin, Systema naturae, Edn 13, 2(2), p. 1441 Auricularia nicotiana (Bolton) Sibthorp (1794), Flora oxoniensis, p. 384 Auricularia tabacina Sowerby (1796), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 25 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Thelephora ferruginea Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 569, n° 9 Stereum ferrugineum (Persoon) Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 274 (nom. illegit.) Thelephora tabacina (Sowerby) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 437 Thelephora tabacina var. a chrysoloma Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 118 Daedalea lirellosa Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 2, tab. 17, fig. 2-3 Thelephora imbricatula Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 166 Stereum tabacinum (Sowerby) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 550 Stereum badioferrugineum Montagne (1843), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 2, 20, p. 367 Hymenochaete badioferruginea (Montagne) Leveille (1846), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 5, p. 152 Hymenochaete tabacina (Sowerby) Leveille (1846), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 5, p. 152 Hymenochaete imbricatula (Schweinitz) Leveille (1846), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 5, p. 152 Phlebia lirellosa (Persoon) Berkeley & Broome (1882), The annals and magazine of natural history, series 5, 9, p. 182 Stereum nicotianum (Bolton) Wettstein (1888) Verhandlungen der kaiserich-koniglichen zoologisch-botanischen Gesellschaft in Wien, 38, p. 177 Hymenochaete imbricata Saccardo (1888), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 6, p. 593 Hymenochaete borealis Burt (1918), Annals of the Missouri botanical Garden, 5(4), p. 317 Hymenochaete tabacina f. badioferruginea (Montagne) Pilat (1934) [1933], Bulletin de la Societe mycologique de France, 49(3-4), p. 327 Hymenochaete tabacina var. badioferruginea (Montagne) Pilat (1940), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 38(1), p. 65 Hymenochaete obesa G. Cunningham (1957) [1957-58], Transactions and proceedings of the royal Society of New Zealand, 85(1), p. 15 Pseudochaete tabacina (Sowerby) T. Wagner & M. Fischer (2002), Mycological progress, 1(1), p. 100 Hymenochaetopsis tabacina (Sowerby) S.H. He & Jiao Yang (2016), Mycological progress, 15(2/13), p. 13 Hydnoporia tabacina (Sowerby) Spirin, Miettinen & K.H. Larsson (2019), Fungal systematics and evolution (FUSE), 4, p. 93 (nom actuel) References : BK 2 297 ; Eyssartier et Roux p. 1016 ; Julich 2 p. 267 ; Cetto 5 p. 471 ; BG p. 388-389 n° 618 Groupe : Polypores Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Hymenochaetales / Hymenochaetaceae Chapeau/Fructification : Etale, arrondi, puis confluent et ordinairement reflechi, coriace, mince, flasque, satine, tomenteux, rouille clair a marron, zone de fauve et borde de jaune dore. Surface pileique feutree, orange-brun, puis gris-brun. Lames/Pores : Surface hymeniale mate, finement feutree, fendillee radialement, herissee de soies brun-fauve. Marge sinueuse, nettement reflechie, crenelee, jaune d'or au debut, puis ocrace-blanchatre et brune. Chair : Consistance coriace, mais le carpophore se dechire assez facilement. Odeur et saveur indistinctes. Habitat : Sur bois pourrissants, souches, branches et brindilles d'arbres et arbustes champetres, dans les haies, au bord des rivieres ainsi que sur troncs couches de Corylus, de Salix, plus rare sous coniferes. Souvent en masse. Spores : Oblongues ou subcylindriques, un peu allantoides, lisses, hyalines, legerement deprimees lateralement, 5-7 x 1,5-2-3,5 µm. Basides hyalines, etroitement clavees, 17-22 x 3-4,5 µm, tetrasporiques, non bouclees. Pas de cystide. Soies brun fonce, subulees, a parois epaisses, partiellement incrustees vers le sommet, emergentes ; Monomitique: hyphes larges, a parois minces ou epaissies, hyalines a brunatre ramifiees, cloisonnees, non bouclees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Toute l'annee. Assez commun. Pourriture blanche. |
Gloeophyllum sepiarium (Wulfen) P. Karsten (1882) |
![]() |
Noms francais : Lenzite des clotures Synonymes : Agaricus hirsutus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 33, tab. 76 Agaricus asserculorum Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 95 Agaricus sepiarius Wulfen (1786), in Jacquin, Collectaneorum ad botanicam, 1, p. 339 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Merulius sepiarius (Wulfen) Schrank (1789), Baiersche flora, 2, p. 575 Merulius squamosus Schrader (1792), in J.F. Gmelin, Systema Naturae, Edn 13, 2, p. 1431 Daedalea sepiaria (Wulfen) P. Gaertner, B. Meyer & Scherbius (1802), Oekonomisch-technische flora der Wetterau, 3(2), p. 338 Agaricus resupinatus Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 77, tab. 2, fig. 5 (nom. illegit.) Agaricus undulatus Hoffmann (1811), Vegetabilia in hercyniae subterraneis collecta, p. 7, tab. 4 (nom. illegit.) Agaricus boletiformis Sowerby (1814), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 418 Daedalea sepiaria var. δ undulata Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 11 Pleuropus sepiarius (Wulfen) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 171, n° 2766 Lenzites sepiaria (Wulfen) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 407 ('saepiaria') Lenzites crocata Saccardo (1879), Michelia, 1(5), p. 539 Gloeophyllum sepiarium (Wulfen) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 79 ('seapiarium ') (nom actuel) Lenzitina sepiaria (Wulfen) P. Karsten (1889), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 48, p. 337 ('saepiaria ') Cellularia hirsuta (Schaeffer) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 451 Lenzites argentina Spegazzini (1899) [1898], Anales del Museo nacional de Buenos Aires, serie 2, 3, p. 114 Gloeophyllum hirsutum (Schaeffer) Murrill (1903), The journal of mycology, 9(2), p. 94 Sesia hirsuta (Schaeffer) Murrill (1903), The journal of mycology, 9(2), p. 88 Lenzites undulata (Persoon) Saccardo & Traverso (1910), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 19, p. 1070 Lenzites hirsuta (Schaeffer) Saccardo (1915), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(14), p. 509 Daedalea ungulata Lloyd (1916), Mycological writings, 4, mycological notes n° 40, p. 550, fig. 753 Gloeophyllum ungulatum (Lloyd) Imazeki (1943), Bulletin of the Tokyo science Museum, 6, p. 75 References : Bon p. 319 ; Cetto 748 ; Marchand 293 ; BK 2 390 Groupe : Polypores Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Gloeophyllales / Gloeophyllaceae Chapeau/Fructification : Surface pileique strigueuse feutree, zonee et sinueuse de couleur tabac, rouge brun, a marge blanchatre ou jaune. En forme de console, epaisse 20-50-(80) mm. Lames/Pores : Lamelles ocre-brun a gris-brun, sinueuses, larges de 4-10 mm, 15 a 20 par cm au bord. Aretes crenelees. Chair : Mince, tenace, fibreuse, brun-tabac. Odeur indistincte. Saveur douce ou un peu amarescente. Habitat : Sur bois mort de coniferes (surtout Picea), sur bois d'oeuvre, sur troncs couches, egalement sur piquets de cloture Toute l'annee. Spores : Cylindriques, legerement allantoides, lisses, hyalines, mesurant 8,5-11,5 x 3,5-4,5 µm. Basides etroitement clavees ou tetrasporiques bouclees. Cystides a parois minces, hyalines et bouclees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Confusions possibles avec G.trabeum -( plus rare,a lamelles serrees et de couleur brun-noisette ) et egalement avec G. abietinum. |
Fomitiporia robusta (P. Karsten) Fiasson & Niemela (1984) |
![]() |
Noms francais : Polypore robuste Synonymes : Polyporus roburneus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 464 Fomes roburneus (Fries) Gillet (1877), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 684 Placodes roburneus (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 171 Fomes robustus P. Karsten (1889), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 48, p. 467 (Basionyme) Polyporus buxi Branke (1894), Ivz. Vyssch. Ucheb. Zaved., 24, p. 473 Scindalma roburneus (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 519 Scindalma robustum (P. Karsten) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 519 Ungulina roburnea (Fries) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des Hymenomycetes, p. 102 Pyropolyporus calkinsii Murrill (1903), Bulletin of the Torrey botanical Club, 30(2), p. 113 Pyropolyporus crustosus Murrill (1903), Bulletin of the Torrey botanical Club, 30(2), p. 113 Pyropolyporus haematoxyli Murrill (1903), Bulletin of the Torrey botanical Club, 30(2), p. 117 Fomes haematoxyli (Murrill) Saccardo & D. Saccardo (1905), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 17, p. 118 Fomes crustosus (Murrill) Saccardo & D. Saccardo (1905), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 17, p. 119 Fomes calkinsii (Murrill) Saccardo & D. Saccardo (1905), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 17, p. 119 Pyropolyporus texanus Murrill (1908), North American flora, 9(2), p. 104 Pyropolyporus bakeri Murrill (1908), North American flora, 9(2), p. 104 Fomes texanus (Murrill) Hedgcock & Long (1912), Mycologia, 4(3), p. 112 Fomes bakeri (Murrill) Saccardo & Trotter (1912), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 21, p. 293 Fomes rhaponticus Lloyd (1913), Mycological writings, 4, letter n° 44, p. 11 Phellinus texanus (Murrill) A. Ames (1913), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 11(3), p. 246 Phellinus bakeri (Murrill) A. Ames (1913), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 11(3), p. 246 Fomes squarrosus Lloyd (1914), Mycological writings, 4, letter n° 53, p. 10 Pyropolyporus abramsianus Murrill (1915), Western Polypores, p. 26 Fomes abramsianus (Murrill) Murrill (1915), Mycologia, 7(4), p. 215 Fomes yasudai Lloyd (1915), Mycological writings, 4, synopsis of the genus Fomes, p. 272, fig. 606 Ungularia tuberosa Lazaro Ibiza (1916), Revista de la real Academia de ciencias exactas, fiscicas y naturales de Madrid, 14(10), p. 672 Fomes ungulatus Lazaro Ibiza (1916), Revista de la real Academia de ciencias exactas, fiscicas y naturales de Madrid, 14(10), p. 663 (nom. illegit.) Fomes igniarius var. roburneus (Fries) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 593 Phellinus robustus (P. Karsten) Bourdot & Galzin (1925), Bulletin de la Societe mycologique de France, 41(2), p. 188 Fomes tuberosus (Lazaro Ibiza) Saccardo & Trotter (1925), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 23, p. 388 Polyporus aestriplex E.H.L. Krause (1931), Basidiomycetum Rostochiensium, suppl. 3, p. 122 Agaricus aestriplex (E.H.L. Krause) E.H.L. Krause (1932), Basidiomycetum Rostochiensium, suppl. 4, p. 142 Ochroporus robustus (P. Karsten) J. Schroter ex Donk (1933), Mededeelingen van de Nederlandsche mycologische vereeniging, 22, p. 248 Phellinus aestriplex (E.H.L. Krause) E.H.L. Krause (1934), Mecklenburgs Basidiomyceten, das sind die Poggenstuhle und verwandten Schwamme, p. 23 Polyporus robustus (P. Karsten) S. Lundell & Nannfeldt (1936), Fungi exsiccati suecici, praesertini upsalienses, 5-6, n° 245, p. 21 Fomitiporia robusta (P. Karsten) Fiasson & Niemela (1984), Karstenia : Journal of the Finnish mycological Society, 24(1), p. 25 (nom actuel) Fomitiporia texana (Murrill) Nuss (1986), Bibliotheca mycologica, 105, p. 108 Fomitiporia calkinsii (Murrill) Vlasak & Kout (2011), Mycological progress, 10(4), p. 449 Fomitiporia bakeri (Murrill) Vlasak & Kout (2011), Mycological progress, 10(4), p. 450 References : Cetto 2009 ; Marchand 306 Groupe : Polypores Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Hymenochaetales / Hymenochaetaceae Chapeau/Fructification : Largement sillonne-toruleux, 8-30 cm, blanc gris tomenteux, bientot glabrescent, chatain clair, bronze, brunissant dans les parties anciennes. Croute peu differenciee. Marge obtuse, jaune indien, ocre ombre, puis concolore. Lames/Pores : Tubes stratifies, plus clairs que la chair. Pores fins, 0,07-0,1 mm, (5 par mm), jaune indien, puis cannelle clair. Chair : Rhubarbe, jaune fauve, tres dure, tres fibreuse a la cassure. Habitat : Commun sur tronc de Quercus, rare sur Castanea. Entre en vegetation aux premieres chaleurs du printemps. Peut durer pendant une vingtaine d'annees. Pourriture blanche, tres active qui attaque le coeur de l'arbre. Spores : Hyalines, globuleuses, 6-7,5-(9) x 5,5-7-(10)µm, blanches en masse, creme sous une certaine epaisseur. Conidies sur la croute (rarement observees) 9-9,5 x 8,5-9 µm. Hyphes a parois epaisses, jaune ambre a jaune fauve ; spinules rares, souvent mal formees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Entre en vegetation aux premieres chaleurs du printemps. Peut durer pendant une vingtaine d'annees. |
Entoloma rusticoides (Gillet) Noordeloos (1981) |
![]() |
Synonymes : Agaricus parkensis ss. Fries (1875), Icones selectae hymenomycetum nondum delineatorum, 1(10), p. 115, tab. 100, fig. 5
Eccilia rusticoides Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 425 (Basionyme) Rhodophyllus rusticoides (Gillet) J.E. Lange (1921), Dansk botanisk arkiv, 2(11), p. 40 Entoloma rusticoides (Gillet) Noordeloos (1981), Persoonia, 11(2), p. 150 (nom actuel) Claudopus rusticoides (Gillet) P.D. Orton (1991), The mycologist, 5, p. 126 Paraeccilia rusticoides (Gillet) Largent (1994), Entolomatoid fungi of the Western United States and Alaska, p. 376 References : CD 966-340, 109 ; FE 5 p. 622 Groupe : Entolomes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Entolomataceae Comestibilite : Sans interet |
Elaphomyces granulatus Fries (1829) |
![]() |
Noms francais : Truffe des cerfs Synonymes : Lycoperdon solidum Linnaeus (1737), Flora lapponica, n° 526 (nom. inval.) Lycoperdon cervinum Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1183 Sphaeria cervina (Linnaeus) F.H. Wiggers (1770), Primitiae flora holsaticae, p. 85 Lycoperdon aprugnum Timm (1788), Florae megapolitanae prodomus, p. 277 Lycoperdon muscorum Villars (1789), Histoire des plantes de Dauphine, 3(2), p. 1055 Tuber cervinum (Linnaeus) Schrank (1789), Baiersche flora, 2, p. 633 Hypogaeum cervinum (Linnaeus) Persoon (1797), Tentamen dispositionis methodicae fungorum, p. 7 Scleroderma cervinum (Linnaeus) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 156, tab. 4, fig. 2 Elaphomyces officinalis Nees (1817), Plantae officinales, tab. 1, fig. inf. Elaphomyces cervinus (Linnaeus) Schlechtendal (1824), Flora berolinensis, 2, p. 166 Phymatium fulvum Chevallier (1826), Flore generale des environs de Paris, 1, p. 361, tab. 10, fig. 6 Elaphomyces granulatus Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 58 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1829) (nom actuel) Elaphomyces leucocarpus Vittadini (1831), Monographia tuberacearum, p. 72 Ceraunium granulatum (Fries) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 406 Elaphomyces vulgaris var. ß granulatus (Fries) Corda (1841), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 5(19-20), p. 25, tab. 8 Lycoperdastrum cervinum (Linnaeus) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 858 Elaphomyces cervinus var. leucocarpus (Vittadini) Bresadola (1903), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 1(2), p. 118 Scleroderma vulgare var. cervinum (Linnaeus) W.G. Smith (1908), Synopsis of the British Basidiomycetes, p. 480 Scleroderma aurantium var. cervinum (Linnaeus) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 49 References : Cetto 368 ; Montecchi & Sarasini p. 67 ; Bon p. 336 Groupe : Truffes Classification : Ascomycota / Eurotiomycetes / Eurotiales / Elaphomycetaceae Comestibilite : Sans interet |
Clavulinopsis fusiformis (Sowerby) Corner (1950) |
![]() |
Noms francais : Clavaire en fuseau Synonymes : Clavaria inaequalis O.F. Muller (1780), Flora danica, 14, p. 8, tab. 836, fig. 1 (nom. amb.) Clavaria fasciculata Villars (1789), Histoire des plantes de Dauphine, 3(2), p. 1052 Clavaria fusiformis Sowerby (1799), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 234 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Clavaria inaequalis var. ß fasciculata (Villars) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 601 Clavaria cochleariformis Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 404 Clavaria compressa Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 182 (nom. illegit.) Clavaria inaequalis var. a fusiformis (Sowerby) Link (1833), Handbuch zur Erkennung der natuzbarsten und am haufigsten vorkommenden Gewachse, 3, p. 306 Clavaria fusiformis var. inaequalis (O.F. Muller) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 220 Clavaria platyclada Peck (1896), Bulletin of the Torrey botanical Club, 23(10), p. 419 Clavulinopsis fusiformis (Sowerby) Corner (1950), A monograph of Clavaria and allied genera: Annals of botany memoirs, 1, p. 367 (nom actuel) Ramariopsis fusiformis (Sowerby) R.H. Petersen (1978), Mycologia, 70(3), p. 668 References : Bon p. 309 ; CD 117 ; Eyssartier et Roux p. 1012 ; BK 2 447 ; Phillips p. 258 ; Cetto 5 p. 539 . BG p. 113 ; Funghi Clavarioidi 1 p. 389 Groupe : Clavaires Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Clavariaceae Chapeau/Fructification : Cespiteux fascicule a la base. Fructification elancee, clavules fusiformes, simples, rarement divisees au sommet,cylindriques ou comprimees, le plus souvent ondulee a torsadee, 50-100 (150) x 2-6 (10 ) mm, arrondie ou sillonnee longitudinalement avec une base attenee et des extremites pointues non ramifiees. Surface lisse, mate, jaune d'or a jaune d'oeuf, plus foncee vers la base et souvent brunatre vers les pointes. Creux. Chair : Recouverte d'une "ecorce" cassante et fibreuse; Odeur faible, gout amer. Habitat : Pelouses et bruyeres pres des bois, dans les pres maigres et zones marecageuses, les fougeres ( Pteridium aquilinum ) et les mousses sous les ombrages. Spores : Spores arrondies, lisses, guttulees et pourvues d'un gros apicule, long, 5-6,5 x 4,5-6µm, quelquefois plus larges que longues. Basides etroitement clavees pedicellees, 2 a 4 sterigmates, bouclees a la base. Pas de cystide. Monomitique : Hyphes larges a parois minces, hyalines, jaune dore pres de la surface bouclees et formant parfois des anses. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Rare, ou peu courant. Septembre-Novembre. |
Calyptella capula (Holmskjold) Quelet (1886) |
![]() |
Synonymes : Peziza capula Holmskjold (1799), Beata ruris otia fungis Danicis impensa, 2, p. 41, tab. 22 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Cyphella laeta Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 568 Cyphella capula (Holmskjold) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 568 Cyphella capula var. flavescens Patouillard (1883), Tabulae analyticae fungorum, 1, p. 20, pl. 36 Cyphella pimii W. Phillips (1884), Grevillea, 13(66), p. 49 Calyptella capula (Holmskjold) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 216 (nom actuel) Cyphella capula var. laeta (Fries) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 183 Cyphella virgultorum Cooke & Ravenel (1891), Grevillea, 20(93), p. 9 Chaetocypha capula (Holmskjold) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 847 Chaetocypha laeta (Fries) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 847 Chaetocypha pimii (W. Phillips) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 847 Calyptella capula var. flavescens (Patouillard) Bigeard & H. Guillemin (1913), Flore des champignons superieurs de France, 2, p. 479 Calyptella laeta (Fries) Bigeard & H. Guillemin (1913), Flore des champignons superieurs de France, 2, p. 480 Cyphella velenovskyi Pilat (1924), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 22(1-2), p. 206 Calyptella pimii (W. Phillips) Bourdot & Galzin (1928) [1927], Hymenomycetes de France. Heterobasidies- Homobasidies Gymnocarpes, p. 156 References : BK 2 226 ; Cetto 4 p. 601 ; BG p. 155 n° 242 Groupe : Non classe Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Incertae sedis Chapeau/Fructification : Haut de 3-7 mm, forme d'une cupule membraneuse + ou - stipitee, dressee ou pendante, en forme de coupe ou d'entonnoir, ouverte ordinairement sur le cote. Face externe lisse, blanche a creme. Face interne tapissee d'un hymenium lisse, blanc a creme ou blanc de cire a blanchatre. Marge sinueuse, lisse, faiblement crenelee, vite fletrie. Chair : Consistance delicate, molle. Stipe : Jusqu'a 2 x 0,5 mm, passant insensiblement ou brutalement a la partie evasee de la coupe. Habitat : Sur debris vegetaux ainsi que sur bois mort aux endroits humides, egalement sur tiges pourrissantes de haricots, ombelliferes, tubercules de pommes de terre restes sur le sol, etc... Spores : Elliptiques a oblongues sub-cylindriques, deprimees lateralement, un peu aplanies sur une face, attenuees obliquement ou oblongues piriformes, lisses, hyalines, 6-7,5-9 x 3,5-4,5µm, I-. Basides clavees, 20-25 (-30) x 6-8 (-9) µm, tetrasporiques, bouclees. Pas de cystides. Monomitique : Hyphes du sous-hymenium larges de 2 a 4µm, cloisonnees, bouclees. Hyphes du pied et de la trame larges jusqu'a 15 µm. Hyphes sinueuses, noueuses au niveau de la marge, a parois minces sans boucles, 3-8-24 µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isoles ou en groupes. Rare. Ete-automne (in-litt. septembre a fevrier). Les recoltes sont rarement comparables entre elles, trop peu abondantes et trop rares pour bien connaitre toutes ces petites especes. Les unes se fletrissent sans se decolorer, les autres brunissent ou noircissent ; il y a souvent du jaune a la base du stipe ou sur la cupule. |
Byssonectria deformis (P. Karsten) U. Lindemann & M. Vega (2015) |
![]() |
Synonymes : Peziza deformis P. Karsten (1867), Fungi Fenniae exsiccati, 7, n° 628 (Basionyme)
Humaria callichroa Boudier (1881), Bulletin de la Societe botanique de France, 28, p. 93, tab. 3, fig. 3 Aleuria callichroa (Boudier) Gillet (1886), Champignons de France, les discomycetes, p. 205 Humaria deformis (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 131 Neottiella callichroa (Boudier) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 190 Pyronema deforme (P. Karsten) Rehm (1894), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 966 Humarina deformis (P. Karsten) Nannfeldt (1946), Fungi exsiccati suecici, praesertini upsalienses, 27-28, n° 1362 Octospora deformis (P. Karsten) Gamundi (1960), Lilloa, 30, p. 300 Kotlabaea deformis (P. Karsten) Svrček (1969), Ceska mykologie, 23(2), p. 87 Octospora callichroa (Boudier) Arpin (1969) [1968], Bulletin de la Societe mycologique de France, 84(4), p. 451 ('calichroa') Inermisia deformis (P. Karsten) Dennis & Itzerott (1973), Kew bulletin, 28(1), p. 28 Byssonectria deformis (P. Karsten) U. Lindemann & M. Vega (2015), Zeitschrift fur mykologie, 81(2), p. 383 (nom actuel) References : Ellis p. 78 ; Dennis p. 50 ; Gr. p. 187 n° 289 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pyronemataceae Chapeau/Fructification : Receptacle d'abord cylindrique, puis elargi au sommet et obconique, large de 1 a 3 mm, surface d'un bel orange ou jaune orange en dessus, borde au debut d'une petite marge erodee-dentee, concolore et fugace, exterieurement glabre dans la partie superieure, plus pale et tomenteux dans la partie inferieure, a tomentum forme de poils filamenteux, blanchatres, flexueux, simples et continus. Chair : Molle et concolore. Habitat : Sur terre nue et sablonneuse des bois humides et tourbeux. Spores : Ovales-elliptiques, hyalines, lisses, remplies de fines granulations,(13)-15-17 x 9-10 µm. Asques cylindriques, un peu attenues a la base, octospores, a parois minces, 150-180-(250) x 11-15-(20) µm, spores irregulierement uniseriees. Paraphyses simples ou divisees a la base, 4-6 µm, epaissies au sommet de 6 a 10µm, septees, remplies de granulations orangees. Poils de longueur variable 25- 100-(150)x 3-6-(7)µm d'epaisseur, a parois plus ou moins epaisses. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire, en troupes nombreuses et en croissance serree. Rare. Printemps-ete. |
Volvariella surrecta (Knapp) Singer (1951) [1949] |
![]() |
Noms francais : Volvaire parasite Synonymes : Agaricus surrectus Knapp (1829), The journal of a naturalist, Edn 2, p. 378 (Basionyme) Agaricus loveianus Berkeley (1836), The english flora of sir J.E. Smith, fungi, 5(2), p. 104 Volvaria loveiana (Berkeley) Gillet (1875), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 386 Volvariopsis loweiana (Berkeley) Murrill (1917), North American flora, 10(2), p. 140 Volvaria hypopithys subsp.* loveiana (Berkeley) Konrad & Maublanc (1927), Icones Selectae Fungorum, 1, pl. 17, fig. 2 Volvaria surrecta (Knapp) Ramsbottom (1942) [1941-42], Transactions of the British mycological Society, 25(3), p. 326 Volvariella surrecta (Knapp) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 401 (nom actuel) References : CD 900 ; Bon p. 198 ; Cetto 399 ; Eyssartier et Roux p. 250 Groupe : Volvaires Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Pluteaceae Chapeau/Fructification : 1 a 7 cm, blanchatre a creme grisatre, un peu visqueux par temps humide puis nettement fibrilleux. Lames/Pores : Libres, blanches puis rose. Chair : Blanche a brunatre pale dans le stipe. Stipe : 4-8 x 1 cm, blanc, lisse ou presque lisse avec une volve membraneuse ample blanche a creme rosatre. Habitat : Uniquement sur vieux clitocybe nebuleux en decomposition. Spores : 5-7 x 3-4 µm Comestibilite : Sans interet Commentaires : Tres rare champignon sur Clitocybe nebularis, Lepista inversa et autres. |
Trichophaea gregaria (Rehm) Boudier (1907) |
![]() |
Synonymes : Peziza gregaria Rehm (1868), Ascomyceten, 1, n° 6 (nom. illegit.)
Humaria gregaria Rehm (1872), in G. Winter, Flora oder allgemeine botanische Zeitung, 55, p. 508 (Basionyme) Sepultaria gregaria (Rehm) P. Karsten (1884), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 11, p. 145 Humaria hemisphaerica subsp.* gregaria (Rehm) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 120 Lachnea gregaria (Rehm) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 214 Trichophaea gregaria (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 60 (nom actuel) Scutellinia gregaria (Rehm) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 869 Patella gregaria (Rehm) Seaver (1928), The North American cup-fungi (operculates), p. 176 References : BK 1 74 ; Gr. p. 147 n° 227 ; Dennis p. 36 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pyronemataceae Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, d'abord globuleux et urceole, puis cupule et toujours un peu concave, large de 2 a 5 mm, ( parfois de 8 a 10 mm,) blanc-grisatre en dessus, avec parfois un reflet bleu, ocrace-pale et couvert en dessous de poils bruns, raides, septes et aigus, plus longs vers la marge, plus courts en dessous et parfois obtus. Habitat : Sur terre nue dans des endroits ombrages et sablonneux, au bord des chemins, egalement sur des charbonnieres et excrements. ( Voir egalement la liste des recoltes). Spores : Etroitement elliptiques, hyalines, parfois un peu fusiformes, lisses, uni-guttulees et entierement remplies de grosses granulations, 22-25 x 8-10 µm. Theques cylindriques, a peine attenuees a la base, octosporees, 200-250 x 13-15 µm, ( Maas Geesteranus 1969 276-290 x 13-17 µm ) ; J-. Paraphyses etroites, rameuses a la base, hyalines, septees, a peine epaissies au sommet qui est obtus et large de 5 µm environ. Poils aigus, plutot attenues qu'epaissis a la base, 100-500 µ de longueur environ ( in-litt jusqu'a 650 ) et de 6-( 8) a 12 µ d'epaisseur ; les plus longs sont pluri-septes, 3 a 4 cloisons, quelquefois plus, les plus courts sont obtus, moins septes, parfois meme continus. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole ou gregaire. Peu repandu. De Juillet a Septembre. Remarques : Cette espece est plus frequente sur sol sablonneux que sur places a feu. |
Tricholoma batschii Gulden ex Morten Christensen & Noordeloos (1999) |
![]() |
Noms francais : Tricholome de Batsch Synonymes : Agaricus subannulatus Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 75, tab. 16, fig. 75 Armillaria subannulata (Batsch) Quelet (1875), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 541(113), tab. 1, fig. 4 Gyrophila albobrunnea var. subannulata (Batsch) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 11 Agaricus fracticius Britzelmayr (1893), Botanisches centralblatt, referirendes organ fur das gesammtgebiet der botanik des in- und Auslandes, 54(2), p. 34, fig. 568 Armillaria robusta var. subannulata (Batsch) McAlpine (1895), Systematic arrangement of Australian fungi, p. 6 Armillaria fracticia (Britzelmayr) Saccardo (1895), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 11, p. 7 Tricholoma albobrunneum ss. Ricken (1914), Die Blatterpilze, p. 333, pl. 88, fig. 4 Tricholoma striatum var. subannulatum (Batsch) Saccardo (1915), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(14), p. 119 Tricholoma subannulatum (Batsch) Sartory & L. Maire (1918), Synopsis du Genre Tricholoma, p. 152 Tricholoma fracticum (Britzelmayr) Kreisel (1984), Feddes repertorium, specierum novarum regni vegetabilis, 95(9-10), p. 700 Tricholoma batschii Gulden ex Morten Christensen & Noordeloos (1999), Persoonia, 17(2), p. 315 (Basionyme) (nom actuel) References : BK 3 419 ; Bon p. 161 ; CD 412-238, 116 ; Cetto 139 ; Galli p. 219 ; FE 3 p. 557 ; Marchand 890 ; Eyssartier et Roux p. 516, 530 4eme edition Groupe : Tricholomes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Tricholomataceae Chapeau/Fructification : Chapeau viscidule. Comestibilite : Sans interet |
Tricharina ochroleuca (Saccardo) Eckblad (1968) |
![]() |
Synonymes : Peziza ochroleuca Bresadola (1887), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 1(6-7), p. 92, tab. 104, fig. 2 (nom. illegit.)
Lachnea ochroleuca Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 182 (Basionyme) Scutellinia ochroleuca (Saccardo) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 869 Tricharia ochroleuca (Saccardo) Boudier (1904), Icones mycologicae, liste preliminaire, p. (3) Tricharina ochroleuca (Saccardo) Eckblad (1968), Nytt magasin for botanik, 15(1-2), p. 61 (nom actuel) Ascorhizoctonia ochroleuca Chin S. Yang & Korf (1985), Mycotaxon, 23, p. 474 References : Ellis p. 97 ; Gr. p. 137 n° 212 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pyronemataceae Chapeau/Fructification : Receptacle cupule, avec la marge dentelee et souvent fendillee, large de 3 a 10 mm, ocrace-pale en dessous et couvert exterieurement de poils bruns, fascicules, septes, plus ou moins aigus, un peu bulbeux a la base. Habitat : Sur terre nue et sable humide et dans des endroits ombrages, ruisseaux, etc... Spores : Elliptiques, incolores, lisses, non guttulees, sans granulations a l'interieur, 16-18 x 10 µm (Bresadola ), 14-16 x 7-8µm, (Boudier). Asques cylindriques, octospores, 170-200 x 14-16 µm (Bresadola ), 180-190 x 13-14 µm ( Boudier). Paraphyses incolores, septees, un peu epaissies au sommet, larges de 4 µm, environ. Comestibilite : Sans interet Commentaires : En groupes denses. Rare. Printemps-ete. |
Simocybe haustellaris (Fries) Watling (1981) |
![]() |
Noms francais : Simocybe des marais Synonymes : Agaricus flurstedtiensis Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 171, tab. 24, fig. 124 Agaricus haustellaris Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 232 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus umbrinus Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 31, n° 31 (nom. illegit.) Agaricus rubi Berkeley (1836), The english flora of sir J.E. Smith, fungi, 5(2), p. 102 Crepidotus haustellaris (Fries) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 74 Crepidotus rubi (Berkeley) Gillet (1884), Tableaux analytiques des Hymenomycetes de France (Alencon), p. 126 Derminus haustellaris (Fries) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 240 Derminus rubi (Berkeley) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 240 Crepidotus flurstedtiensis (Batsch) Saccardo (1916), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(15), p. 752 Naucoria rubi (Berkeley) Singer (1952), Sydowia : Annales mycologici, editi in notitiam scientiae mycologicae universalis, series II, 6(5-6), p. 348 Naucoria haustellaris (Fries) Kuhner & Romagnesi (1953), Flore analytique des champignons superieurs, p. 236 (nom. inval.) Simocybe rubi (Berkeley) Singer (1962) [1961], Sydowia : Annales mycologici, editi in notitiam scientiae mycologicae universalis, series II, 15(1-6), p. 72 Agrocybe haustellaris (Fries) Romagnesi (1963) [1962], Bulletin de la Societe mycologique de France, 78(4), p. 343 Simocybe haustellaris (Fries) Watling (1981), Bibliotheca mycologica, 82, p. 39 (nom actuel) Ramicola rubi (Berkeley) Watling (1989) [1988], Notes from the royal botanic Garden, Edinburgh, 45(3), p. 556 Ramicola haustellaris (Fries) Watling (1989) [1988], Notes from the royal botanic Garden, Edinburgh, 45(3), p. 555 Ramicola haustellaris f. rubi(Berkeley) Neuville & Poumarat (1993), Bulletin de la Federation des Associations mycologiques mediterraneennes, 3, p. 31 References : CD 1331 ; Eyssartier et Roux p. 846 Groupe : Bolbities/Conocybes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Crepidotaceae Habitat : Sur bois mort de feuillus. Comestibilite : Sans interet |
Sidera vulgaris (Fries) Miettinen (2011) |
![]() |
Synonymes : Boletus cellulosus O.F. Muller (1777), Flora danica, 12, p. 8, tab. 716, fig. 1
Boletus papyraea Schrank (1789), Baiersche flora, 2, p. 618 Boletus inversus Villars (1789), Histoire des plantes de Dauphine, 3(2), p. 1042 Boletus proteus Bolton (1791), An history of fungusses growing about Halifax, 4, p. 166, tab. 166 Boletus tunicatus Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 391 Polyporus vulgaris Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 381 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Physisporus vulgaris (Fries) Chevallier (1826), Flore generale des environs de Paris, 1, p. 262 Boletus vulgaris (Fries) J. Becker (1828), Flora der Gegend um Frankfurt am Main, zweite abtheilung, p. 608 Poria vulgaris (Fries) Cooke (1886), Grevillea, 14(72), p. 109 Trametes vulgaris (Fries) Patouillard & Hariot (1900), Journal de botanique, Paris, 14(8), p. 239 Poria calcea f. coriacea Bourdot & Galzin (1925), Bulletin de la Societe mycologique de France, 41, p. 233 Poria calcea var. coriacea(Bourdot & Galzin) Bourdot & Galzin (1928) [1927], Hymenomycetes de France. Heterobasidies- Homobasidies Gymnocarpes, p. 674 Aporpium vulgare (Fries) Bondartsev & Singer ex Bondartsev (1953), Bracket Fungi Europ. USSR & Caucasus, p. 163 Tyromyces vulgaris (Fries) Bondartsev & Bondartseva (1960), Botanichnyi z?hurnal (Kiev), 45, p. 1695 Skeletocutis vulgaris (Fries) Niemela & Y.C. Dai (1997), Acta botanica Fennica, 34(2), p. 135 Cinereomyces vulgaris (Fries) Spirin (2005), Karstenia, 45(2), p. 103-113 Sidera vulgaris (Fries) Miettinen (2011), Mycological progress, 10(2), p. 136 (nom actuel) References : Julich 366 ; BG p. 679 n° 997 ; RIV p. 764 ; LP p. 943 Groupe : Polypores Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Hymenochaetales / Incertae sedis Chapeau/Fructification : Arrondi puis confluent et largement etale, assez tenace, separable sur le frais, subiculum tres mince, presque nul. Bordure menbraneuse, finement villeuse ou byssoide fibrilleuse, blanche, parfois tres etroite,presque nulle. Lames/Pores : Fins, 0,15-0,30 mm, arrondis ou un peu anguleux, tres finement pubescents a la loupe, a parois tres minces, blanc hyalin, blanc de lait, puis pales, creme chamois, et creme incarnat sur le sec. Tubes courts, 0,5-2 mm. Chair : Consistance un peu elastique. Odeur et saveur nulles ou tres faibles. Habitat : Sur branches tombees de Quercus, Fagus, Castanea, Alnus, etc... Tres commun. Debute en Mai, avec maximun de vegetation en Septembre, decroissant pendant l'hiver. Spores : Tres arquees dites lunees, hyalines, bi-guttulees blanches en masse, (3)-3,5-(4) x (1,2)-1,4-(1,7) µm. Basides en tonnelet, tetrasporiques, (5)-6-8 x 4-5 µm Cystides hymeniales peu nombreuses, cylindriques a long col parfois capite ou avec au sommet des diverticules digites recouverts de cristaux spheriques. Dans la trame, presence de cristaux epars, spheriques, epineux plus ou moins emousses dits cristaux en "oursin". Systeme hyphal dimitique a texture emmelee. Hyphes squelettiques nombreuses, sinueuse, hyalines, a paroi epaisse larges de 1,5-2 µm. Hyphes generatrices peu nombreuses a paroi mince, hyalines, bouclees, larges de 1,25-2 µm Comestibilite : Sans interet Commentaires : Tres commun. Provoque une carie marbree du bois caracteristique avec des plages claires et d'autres plus sombres. Remarques : Debute en Mai, avec maximun de vegetation en Septembre, decroissant pendant l'hiver. |
Sclerotinia sclerotiorum (Libert) de Bary (1884) |
![]() |
Synonymes : Peziza ciborioides Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 307
Peziza friesii Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 277 Peziza sclerotiorum Libert (1837), Plantae cryptogamicae, quas in Arduenna collegit, 4, exsiccati n° 326 (Basionyme) Peziza sclerotii Fuckel (1861), Botanische zeitung, 19(35), p. 249, tab. 10, fig. 1 Helotium sclerotiorum (Libert) Fuckel (1866), Fungi Rhenani exsiccati, n° 1861 Peziza coemansii J. Kickx f. (1867), in J.J. Kickx, Flore cryptogamique des Flandres, 1, p. 485 Peziza kauffmaniana Tichomirov (1868), Bulletin de la Societe imperiale des naturalistes de Moscou, serie 1, 41(4), p. 295 (non) (?) Sclerotinia libertiana Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 331 Rutstroemia homocarpa P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 107 Sclerotinia ciborioides (Fries) Rehm (1872), Ascomyceten, 3, n° 107 Phialea sclerotiorum (Libert) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 98 Phialea ciborioides (Fries) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 100 Peziza postuma Berkeley & Wilson (1883), The Gardener's chronicle and agricultural gazette, serie 2, 20, p. 333 Sclerotinia sclerotiorum (Libert) de Bary (1884), Vergleichende morphologie und biologie der pilze mycetozoen und bacterien, p. 56, 236 (nom actuel) Rutstroemia ciborioides f. tenella P. Karsten (1887), Hedwigia, 26(4-5), p. 124 Hymenoscyphus ciborioides (Fries) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 117 Hymenoscyphus sclerotiorum (Libert) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 115 Ciboria friesii (Persoon) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 207 Sclerotinia kauffmaniana (Tichomirov) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 196 Sclerotinia ficariae Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 815 Sclerotinia henningsiana Kirschstein (1898), in Hennings, Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 40, p. xxvii Sclerotium opuntiarum Spegazzini (1899) [1898], Anales del Museo nacional de Buenos Aires, serie 2, 3, p. 354 Sclerotinia moelleriana Hennings (1902), Hedwigia, 41(1), p. 27 Sclerotinia opuntiarum (Spegazzini) Saccardo (1906), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 18, p. 44 Sclerotinia friesii (Persoon) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 107 Sclerotinia wisconsinensis Rehm (1908), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 6(4), p. 317 Sclerotinia matthiolae Lendner (1917), Bulletin de la Societe botanique de Geneve, serie 2, 9, p. 23, fig. 1-3 Sclerotinia riograndensis Rick (1931), Broteria, revista de sciencias naturaes do Collegio de S. Fiel, serie botanica, 25, p. 99 Sclerotinia galeopsidis Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 227 Sclerotinia caudata Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 129 Sclerotinia sclerotiorum f. orobanches Narasimhan & Thirumalachar (1954), Phytopath. Zeitschr., 22, p. 426 Sclerotinia sclerotiorum var. opuntiarum (Spegazzini) Alippi (1960), Revista de la Facultad de agronomia y veterinaria, Universidad nacional de La Plata, serie 3, 36, p. 149 Whetzelinia sclerotiorum (Libert) Korf & Dumont (1972), Mycologia, 64(2), p. 250 Sclerotinia xanthorrhoeae G.W. Beaton & Weste (1977), Transactions of the British mycological Society, 68(1), p. 73 References : BK 1 143 ; Ellis p. 279 fig. 1242 Dennis p. 92 pl. XIIIc ; Gr. p. 364 n° 591 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Sclerotiniaceae Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, cyathiforme, puis plan, ou legerement convexe, glabre, large de 3-8-10 mm. Hymenium lisse, ocre brunatre clair. Marge entiere, glabre, mince, parfois un peu foncee. Surface externe concolore. Stipe : Concolore, grele, glabre, plus ou moins flexueux, long de 1 a 3 cm, cylindrique, creux, finement floconneux-blanchatre, naissant d'un sclerote noir, rugueux ou tuberculeux, ordinairement allonge et long de 1 a 2 cm. Habitat : Sur diverses tiges de plantes en decomposition. Sur sclerotes formes dans les tiges et les racines de plusieurs plantes : Daucus, Aegopodium, Cerefolium, Brassica napus, Solanum tuberosum, Trollius, Petasites, Phaseolus, Symphytum, Helianthus, etc... Gregaire. Commun sous sa forme anamorphe, mais assez rare sous sa forme parfaite (teleomorphe). Cette espece est tres commune en Amerique, au Colorado sur Mertensia lanceolata et Aconitum columbianum. D'avril a juillet. Spores : Obliquement monostiques, elliptiques, hyalines, lisses, continues, presentant ordinairement deux petites gouttelettes a l'interieur,9-13 x 4-6 µm. Asques cylindriques, octospores, spores uniseriees, 100-135 x 8-10 µm. J+. Paraphyses cylindriques, greles ou peu ramifiees, faiblement epaissies au sommet, septees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Cette espece est responsable de la sclerotiniose, detruisant les cultures. |
Rugosomyces persicolor (Fries) Bon (1991) |
![]() |
Noms francais : Collybie couleur de peche Synonymes : Agaricus carneus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 42 (nom. illegit.) Agaricus ionides var. persicolorFries (1870), Icones selectae hymenomycetum nondum delineatorum, 1(4), p. 35, tab. 40, fig. 1 (Basionyme) Agaricus carneolus Fries (1870), Icones selectae hymenomycetum nondum delineatorum, 1(4), p. 36, tab. 40, fig. 3 (nom. illegit.) Agaricus persicolor (Fries) Fries (1874), Hymenomycetes europaei sive epicriseos systematis mycologici, p. 65 Tricholoma ionides var. persicolor (Fries) Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 114 Tricholoma carneum subsp.* carneolum P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 44 Tricholoma carneolum (P. Karsten) P. Karsten (1882), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 9, p. 40 Tricholoma persicolor (Fries) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 117 Calocybe carneola (P. Karsten) Kuhner (1938), Bulletin mensuel de la Societe linneenne de Lyon, 7, p. 211 Tricholoma carneum var. persicolor (Fries) Parker-Rhodes (1951), Transactions of the British mycological Society, 34(3), p. 363 Calocybe persicolor (Fries) Singer (1962) [1961], Sydowia : Annales mycologici, editi in notitiam scientiae mycologicae universalis, series II, 15(1-6), p. 48 Rugosomyces persicolor (Fries) Bon (1991), Documents mycologiques, 21(82), p. 66 (nom actuel) Lyophyllum persicolor (Fries) Contu (2000), Micologia 2000 (Trento), p. 125 References : BK 3 142 ; CD 481 ; Cetto 1027 ; Eyssartier et Roux p. 532 Groupe : Tricholomes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Lyophyllaceae Comestibilite : Sans interet |
Ramaria botrytis (Persoon) Ricken (1918) |
![]() |
Noms francais : Clavaire chou-fleur ; Ramaire chou-fleur Synonymes : Clavaria coralloides Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1182 (nom. illegit.) Clavaria rubescens Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, tab. 288 Clavaria acroporphyria Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 119, tab. 176 Clavaria plebeja Wulfen (1781), in Jacquin, Miscellanea austriaca, 2, p. 101, tab. 13 Clavaria botrytis Persoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 42 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Clavaria botrytis var. ß plebeja (Wulfen) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 587 Clavaria botrytis var. a communisAlbertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 286 Clavaria purpurascens Paulet (1808) [1793-1829], Traite des champignons, 2, tab. 194, fig. 6 Merisma botrytis (Persoon) Sprengel (1827), Systema vegetabilium, Edn 16, 4(1), p. 497 Clavaria platyceras Viviani (1838), I funghi d'italia e principalmente le loro specie mangereccie, velenose, o sospette, tab. 54 Corallium botrytis (Persoon) G. Hahn (1883), Der pilzsammler; oder, Anleitung zur kenntniss der wichtigsten pilze Deutschlands und der angrenzenden lander, Edn 1, p. 72 Ramaria acroporphyria (Schaeffer) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 466 Clavaria sculpta Beck (1889), Verhandlungen der kaiserich-koniglichen zoologisch-botanischen Gesellschaft in Wien, 39, p. 603 Ramaria botrytis (Persoon) Ricken (1918), Vademecum fur pilzfreunde, Edn 1, p. 253 (nom actuel) References : Bon p. 309 ; CD 123 ; Marchand 75 ; Eyssartier et Roux p. 1008 ; Phillips p. 260 ; Cetto 1 p. 583 ; BK 2 461 ; BG p. 95 ; Funghi Clavarioidi 2 p. 849 Groupe : Clavaires Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Gomphales / Gomphaceae Chapeau/Fructification : CoralloIde naissant d'une base large de 20-50 mm, blanche, 7-15 cm de haut, 6-20 cm de diametre, jusqu'a 300 mm de largeur, massif, trapu, attenue a la base, jaunissant un peu a la fin, divise en nombreux rameaux et ramules serres, courts, cylindriques, parfois rudimentaires, rides-sillonnes, blancs puis ochraces, les extremites se terminant par une multitude de ramuscules, drus, puis par des cristules coniques, courtes, rouge rose, pourpre vineux. Chair : Tres epaisse, compacte, assez cassante, blanche immuable. Odeur assez prononcee, comme fruitee, agreable, douce. Saveur douce. Habitat : Sur terre, dans les forets de feuillus, en particulier sous les Fagus, souvent sur sol acide, parfois sous coniferes. Isole ou en groupes concrescents. Pas rare a rare suivant les regions. Ete-automne. Spores : Elliptiques,14-17 x 4,5-8-(10) µm, faiblement sillonnees longitudinalement, parfois ponctuees-anastomosees, faiblement jaunatres, a gros apicule oblique et tronque. Basides etroitement clavees, tetrasporiques, bouclees. Pas de cystides. Monomitique : Hyphes larges, septees, bouclees. Sporee ochracee. Comestibilite : Sans interet Commentaires : L'aspect general rappelle un"chou-fleur". Cette clavaire merite son nom par sa massivite et ses ramuscules tres serres qui lui conferent l'aspect compact du legume. |
Pseudoclitocybe expallens (Persoon) M.M. Moser (1967) |
![]() |
Noms francais : Clitocybe palissant Synonymes : Agaricus expallens Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 461 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus obcampanulatus Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 329 Omphalia expallens (Persoon) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 167, n° 2662 Clitocybe expallens (Persoon) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 120 Agaricus expallens f. nobilior Fries (1872), Icones selectae hymenomycetum nondum delineatorum, 1(6), p. 54, tab. 56, fig. 2 Clitocybe cyathiformis var. expallens (Persoon) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 78 Agaricus cyathiformis var. expallens (Persoon) Cooke (1883), Illustrations of british fungi, 2, n° 167, tab. 220 Omphalia cyathiformis var. expallens (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 24 Cantharellula expallens (Persoon) P.D. Orton (1960), Transactions of the British mycological Society, 43(2), p. 174 Pseudoclitocybe expallens (Persoon) M.M. Moser (1967), Kleinen kryptogamenflora von mitteleuropa, band 2b/2, Edn 3, p. 106 (nom actuel) References : Cetto 2378 ; Bon p. 131 ; Eyssartier et Roux p. 564 , 580 4eme edition ; CD 319-220, 110 Groupe : Clitocybes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Pseudoclitocybaceae Chapeau/Fructification : Blanchatre Lames/Pores : Blanc sale Stipe : concolore chapeau Comestibilite : Sans interet |
Pluteus aurantiorugosus (Trog) Saccardo (1896) |
![]() |
Noms francais : Plutee orange Synonymes : Agaricus aurantiorugosus Trog (1857), Mitteilungen der naturforschenden Gesellschaft in Bern, 1857, p. 32 (basionyme) Agaricus leoninus ss. Cooke (1886), Illustrations of British Fungi, 3, n° 313, tab. 421- ab Pluteus leoninus var. coccineus Massee (1893), British fungus flora, 2, p. 290 Pluteus aurantiorugosus (Trog) Saccardo (1896), Hedwigia: Beiblatt zur Hedwigia, 35(7), p. v (nom actuel) Pluteus caloceps G.F. Atkinson (1909), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 7(4), p. 373 Hyporrhodius aurantiorugosus (Trog) Migula (1912), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 2(2), p. 581 Pluteus coccineus (Massee) Beardslee (1934), Mycologia, 26(3), p. 256 References : Bon p. 199 ; CD 879 ; Cetto 537 ; Eyssartier et Roux p. 252 Groupe : Plutees Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Pluteaceae Comestibilite : Sans interet |
Phellinus hartigii (Allescher & Schnabl) Patouillard (1903) |
![]() |
Noms francais : Polypore du sapin ; Phellin de Hartig Synonymes : Fomes igniarius var. pinuumBresadola (1890), Revue mycologique (Toulouse), 12(47), p. 105 Polyporus hartigii Allescher & Schnabl (1890), Fungi bavarici exsiccati, n° 48 (Basionyme) Fomes hartigii (Allescher & Schnabl) Bresadola (1897), Atti dell'imperial regia Accademia di scienze, letter ed arti degli Agiati in Rovereto, serie 3, 3, p. 74 Phellinus hartigii (Allescher & Schnabl) Patouillard (1903), Bulletin de la Societe mycologique de France, 19(3), p. 248 (nom actuel) Trametes lutescens Lazaro Ibiza (1916), Revista de la real Academia de ciencias exactas, fiscicas y naturales de Madrid, 14, p. 520 (nom. illegit.) Phellinus robustus var. hartigii(Allescher & Schnabl) Bourdot & Galzin (1925), Bulletin de la Societe mycologique de France, 41, p. 188 Phellinus robustus f. hartigii(Allescher & Schnabl) Bourdot & Galzin (1928) [1927], Hymenomycetes de France. Heterobasidies- Homobasidies Gymnocarpes, p. 617 Fomes robustus var. pinuum(Bresadola) Bresadola (1931), Iconographia mycologica, 20, tab. 993 Fomitiporia hartigii (Allescher & Schnabl) Fiasson & Niemela (1984), Karstenia, 24(1), p. 25 Fomitiporella hartigii (Allescher & Schnabl) Teixeira (1992), Revista Brasileira de Botanica, 15(2), p. 126 References : BK 2 314 ; Marchand 4 305 ; E.P. 2 p. 489 fig. 247 ; Cetto 3 1171 Groupe : Polypores Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Hymenochaetales / Hymenochaetaceae Chapeau/Fructification : Fructification tuberculeuse, ou pulvinee au debut, puis en forme de console ou de sabot de cheval chez l'adulte, hymenophore parfois oblique, largement fixee au support, 50-200 mm de large, et autant de haut, 30-50 mm de projection. Surface pileique lisse, crouteuse, a peine marquee de vagues sillons concentriques, sans bourrelets, depourvue de profondes crevasses radiales, sauf parfois dans la vetuste. Croute chagrinee, souvent guttulee-scrobiculee, brun vineux a brun jaunatre sombre ou noiratre. Marge obtuse, ocre-brun, sans rebord ni arete vive, busquee, en retrait. Lames/Pores : Face inferieure finement poree, pores etroits, arrondis,0,1-0,2 mm, 3-4 par mm,(in litt, jusqu'a 4-6 mm et 5-7 par mm ); Tubes stratifies, ( chaque couche separeede la suivante par une mince assise de trame ), de longueur variable, 1,5-4 mm, lustres a la coupe, cannelle, jaune rougeatre, farcis de blanc avec l'age. Sporee blanchatre. Chair : Ligneuse, tenace, tres dure, fibreuse, brillante a la coupe, plus foncee que les tubes, jaune-brun a brun fauve ou brun rouille, disposees en couches + ou - horizontales de 10-30 (50) mm d'epaisseur et zonee. Habitat : Specififique et parasite de l'Abies, egalement saprophyte sur branches pendantes ou tombees, sur troncs, souvent a la face infere ( exceptionnellement sur Picea, mais toujours dans des lieux humides ). Spores : Arrondies, lisses, hyalines, a parois epaisses, guttulees, 6-8(-9) x 6,5-7,5µm, dextrinoides, cyanophiles. Basides brievement et largement clavees, 15-20 x 9-12 µm, tetrasporiques, non bouclees. Cystides, soies ou psuedosoies absentes. Dimitique : ( 1 )- Hyphes generatrices hyalines, a parois minces ou epaissies, larges de 2-3 µm, cloisonnees, non bouclees. ( 2 ) - Hyphes squelettiques a prois epaisses, brunes, larges de 3-5 µm, parsemees de cristaux isoles. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isoles, rarement gregaires. Perenne. Peu frequent mais repandu. Tout au long de l'annee. Remarques : Pourriture blanche tres active. Proche de Phellinus robustus, synonyme par certains auteurs. Phellinus hartigii est lie aux Abies alors que Phellinus robustus croit sur feuillus. |
Melanoleuca humilis (Persoon) Patouillard (1897) |
![]() |
Synonymes : Agaricus humilis Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 360 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus molybdeus Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 218 Agaricus blandus Berkeley (1836), The english flora of sir J.E. Smith, fungi, 5(2), p. 20 Tricholoma humile (Persoon) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 317(305) Agaricus humilis var. blandus (Berkeley) Cooke (1883), Illustrations of british fungi, 1, n° 122, tab. 263-b Gyrophila humilis (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 18 Tricholoma humile var. blandus (Berkeley) Massee (1893), British fungus flora, 3, p. 220 Melanoleuca humilis (Persoon) Patouillard (1897), Catalogue raisonne des plantes cellulaires de la Tunisie, p. 22 (nom actuel) References : Cetto 1464 Groupe : Tricholomes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Incertae sedis Comestibilite : Sans interet Commentaires : Graminicole peu courant. |
Pour vous accompagner lors de vos sorties mycologiques, MycoDB vous recommande les guides suivants :