Recherche sur MycoDB


Plus de 500 champignons trouvés, seuls les 500 premiers sont affichés, veuillez restreindre votre recherche.


Vous pouvez essayer avec un autre type de recherche.


Il y a 1534 champignons qui correspondent à votre recherche par ordre de popularité :


Amanita rubescens Persoon (1797) Noms francais : Amanite rougissante ; Golmotte ; Amanite vineuse
Synonymes : Agaricus rubens Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 416
Agaricus myodes Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 69, tab. 261
Agaricus pustulatus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 39, tab. 91 (nom. illegit.)
Agaricus crassipes O.F. Muller (1780), Flora danica, 14, p. 7, tab. 831, fig. 2 (nom. illegit.)
Agaricus muscarius var. ß rubens (Scopoli) F.H. Wiggers (1780), Primitiae flora holsaticae, p. 98
Agaricus margaritiferus Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 57
Agaricus verrucosus Bulliard (1786), Herbier de la France, 7, tab. 316
Amanita rubescens Persoon (1797), Tentamen dispositionis methodicae fungorum, p. 67 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) (nom actuel)
Amanita rubescens var. ß circinata Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 255
Agaricus circinatus (Persoon) Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 251
Agaricus adnatus Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 260
Hypophyllum vinosum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 357, tab. 161, fig. 1-4
Agaricus rubescens (Persoon) J. Otto (1816), Versuch einer auf … Anordnung und Beschreibung der Agaricorum, p. 39
Amanita circinata (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 600
Agaricus rubescens var. ß circinatus (Persoon) Weinmann (1836), Hymeno et Gastero-mycetes hucusque in imperio Rossico observatos recensuit, p. 7
Amanita incarnata ss. Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 45
Amanita rubescens var. verrucosa (Bulliard) Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 45
Amanita rubens (Scopoli) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 4
Amanita pustulata (Schaeffer) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 678
Amanita rubescens var. gracilis Gillot & Lucand (1889), Societe d'histoire naturelle d'Autun, Bulletin, 2, p. 147
Venenarius rubens (Scopoli) Murrill (1913), Mycologia, 5(2), p. 75
Amanita rubens var. circinata (Persoon) Saccardo (1915), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(14), p. 45
Amanita marci Dupain (1928), Bulletin de la Societe mycologique de France, 44(1), p. 113 (nom. inval.)
Amanita pseudorubescens Herrfurth (1936), Schweizerische Zeitschrift fur Pilzkunde, 14(6), p. 77, tab. 1 (nom. inval.)
Amplariella rubescens (Persoon) E.-J. Gilbert (1940), Iconographia mycologica, 27, supplement 1(1), p. 78
Amanita rubescens f. annulorosea A.G. Parrot (1960), Amanites du Sud-Ouest de la France, p. 91 (nom. inval.)
Amanita rubescens f. exannulata A.G. Parrot (1960), Amanites du Sud-Ouest de la France, p. 90 (nom. inval.)
Amanita rubescens f. verrucosa (Bulliard) A.G. Parrot (1966) [1965], Bulletin de la Societe mycologique de France, 81(4), p. 657 (nom. inval.)

References : BK 4 157 ; Bon p. 297 ; CD 842-316, 105 ; Cetto 9 ; Galli p. 137 ; Marchand 7 ; MT 99 ; FE 9 photo 83 A et B ; Eyssartier et Roux p. 298, 312 4eme edition
Groupe : Amanites
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Amanitaceae
Chapeau/Fructification : 4-15 cm, creme, brun, jaune marron envahi de rouge vineux, puis brun vineux uniforme, non strie. Restes de voile general sous forme de plaquettes ou de verrues blanches grisatre ou jaunatre.
Lames/Pores : Blanches puis maculees de rose vineux, avec lamellules tronquees. Sporee blanche.
Chair : Blanche a rosatre, rouge vineux sous la cuticule dans les blessures et dans le bulbe. S'oxydant en rouge vineux. Saveur douce (sauf dans certaines formes) et odeur faible, non caracteristique.
Stipe : 7-15 x 1-3 cm, brun rougeatre, blanchatre en haut, avec bulbe en oignon sans volve. Anneau blanc ourle de brun rougeatre a la marge, membraneux, persistant, pendant, strie en-dessus jusqu'a l'insertion des lames.
Habitat : Sous Fagus, Picea, Abies, Pinus, Quercus, Castanea, Betula, Acacia, Erica arborea, plus rarement sous d'autres essences. Sur sol plutot non calcaire. Juin-octobre (mai-novembre). Frequent.
Spores : 9 x 6 µm, elliptiques, amyloides.
Comestibilite : Comestible
Commentaires : Sous-genre Lepidella/section Validae/serie Validae Il est preferable de bien cuire le champignon pour sa consommation car il est toxique cru ou mal cuit. Attention a ne pas confondre avec Amanita pantherina qui est toxique.
Boletus edulis Bulliard (1781) Noms francais : Cepe de Bordeaux ; Cepe comestible ; Gros pied
Synonymes : Suillus esculentus P. Micheli (1729), Nova plantarum genera, tab. 68, fig. 1 (nom. inval.)
Boletus bulbosus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 87, tab. 134-135
Boletus edulis Bulliard (1781), Herbier de la France, 2, tab. 60 & tab. 494 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) (nom actuel)
Boletus elephantinus Withering (1792), A botanical arrangement of British plants, Edn 2, 3, p. 412
Boletus esculentus Persoon (1795), in Usteri, Annalen der botanik, 15, p. 23 (nom. illegit.)
Boletus bovinus Sobolewski (1799), Flora Petropolitana, p. 307 (nom. illegit.)
Boletus edulis var. ß elephantinus (Withering) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 510
Boletus edulis var. γ tuberosusPersoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 511
Boletus crassipes Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 378 (nom. illegit.)
Boletus edulis var. a communis Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 240
Suillus edulis (Bulliard) Poiret (1806), in Lamarck, Encyclopedie methodique, Botanique, 7, p. 499
Tubiporus edulis (Bulliard) Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 366, tab. 167, fig. 1-3
Tubiporus esculentus Paulet (1808) [1793-1829], Traite des champignons, 2, tab. 168 bis, fig. 1-2
Boletus solidus Sowerby (1814), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 419
Leccinum elephantinum (Withering) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 648
Leccinum edule (Bulliard) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 647
Boletus dulcis Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 135
Boletus umbrinus Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 140
Boletus edulis var. bulbosus (Schaeffer) Gillot (1880), Bulletin de la Societe botanique de France, 27, p. 158
Dictyopus umbrinus (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 160
Dictyopus edulis (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 159
Suillus bulbosus (Schaeffer) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 535
Suillus umbrinus (Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 536
Ceriomyces crassus ss. Murrill (1909), Mycologia, 1(4), p. 149
Boletus crassus (Murrill) Jaczewski (1913), Opred. gribov, 1, p. 594 (nom. illegit.)

References : FE 2 pl. 8 ; BK 3 8 ; Bon p. 35 ; CD 1669-470, 67 ; Cetto 264 ; Marchand 60 ; MRT 68 ; Phillips p. 192 ; Eyssartier et Roux p. 90, 94 4eme edition
Groupe : Bolets
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Boletales / Boletaceae
Chapeau/Fructification : 4 a 25 cm de diametre, en "bouchon de champagne" au debut, hemispherique, puis convexe-pulvine, etale avec l'age, brun plus ou moins sombre, typiquement plus clair en allant vers les bords. Revetement totalement lisse, butyrace par humectation.
Lames/Pores : Blancs, creme puis lentement jaune verdatre a la fin, immuables au toucher ou bleuissant tres faiblement.
Chair : Epaisse, ferme puis molle dans le chapeau, vite vereuse, blanche et immuable. Odeur fongique faible et agreable, saveur de noix. Odeur fongique faible et agreable.
Stipe : 10-20 x 3-10 cm, noisette a brun clair vers le haut, blanchatre vers le bas, massif, obese, attenue au sommet, bulbeux ou en massue. Reseau blanc sur la partie superieure.
Habitat : Sous Picea, Fagus, Abies, plus rarement sous d'autres essences. Dans les forets, les paturages boises, surtout en dessous de 1600 m d'altitude. Isole a gregaires. De juillet a decembre octobre. Tres frequent et repandu. Cosmopolite.
Spores : Fusiformes elliptiques, 13-18 x 4-6 µm. Basides clavees, (2)-4 sporiques 35-45 x 6-9 μm. Cheilocystides fusiformes. Caulocystides presentes sur le reseau du stipe, similaire aux cheilocystides. Revetement pileique constitue d'hyphes enchevetrees faiblement gelifiees. Sporee jaune-olive.
Comestibilite : Bon comestible
Commentaires : Espece tres recherchee par les mycophages. Les cepes (genre Boletus ss. stricto) possedent une grande quantite de glutamate monosodique (E621, exhausteur de gout) et de 5′-nucleotides, qui leur donnent un forte saveur umami et les rendent plaisants a manger.
Lepista nuda (Bulliard) Cooke (1871) Noms francais : Pied-bleu
Synonymes : Agaricus nudus Bulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 439, fig. A (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus quadrifarius Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 295
Hypophyllum ianthinum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 183, tab. 78, fig. 3
Hypophyllum caprinum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 136, tab. 42, fig. 3-4
Cortinarius nudus (Bulliard) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 628
Paxillus nudus (Bulliard) Kalchbrenner (1867), Mathematikai es termeszettudomanyi kozlemenyek, vonatkozolag a hazai vizsonyokra, 5, p. 247
Lepista nuda (Bulliard) Cooke (1871), Handbook of british fungi, Edn 1(1), p. 192 (nom actuel)
Tricholoma nudum (Bulliard) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 132
Gyrophila nuda (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 17
Rhodopaxillus nudus (Bulliard) Maire (1913), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 11(4), p. 338
Tricholoma personatum var. nudum (Bulliard) Rick (1961), Iheringia, serie botanica, 8, p. 303
Clitocybe nuda (Bulliard) H.E. Bigelow & A.H. Smith (1969), Brittonia, 21, p. 165

References : CD 424-240 ; Bon p. 145 ; Marchand 46 ; Eyssartier et Roux p. 608, 628 4eme edition
Groupe : Tricholomes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Incertae sedis
Chapeau/Fructification : 4-15 cm, lisse, non hygrophane ou presque, bleu bleu-lilas, puis pali net tache de brun-ochrace ou de roussatre, opaque quand il est dirige vers une source de lumiere.
Lames/Pores : Adnees a echancrees, lilas avec parfois des reflets bleuatres, facilement separables de la chair du chapeau.
Chair : Epaisse, blanc bleute, douce, a odeur agreable, difficile a definir.
Stipe : 2-12 x 1-1,5 cm, concolore au chapeau, pruineux
Habitat : En foret, dans les parcs et les jardins, aux bords des chemins, sur tous types de terrains Espece souvent tardive, qui supporte les premieres gelees.
Spores : 7.5-9 x 4-5 µm, ellipsoides a tres fines verrues.
Comestibilite : Comestible
Amanita citrina Persoon (1797) Noms francais : Amanite citrine
Synonymes : Agaricus stramineus Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 418
Agaricus citrinus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 11, tab. 20, fig. 1-5 (nom. illegit.)
Agaricus bulbosus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 61, tab. 241 (nom. illegit.)
Agaricus squamosus Lamarck (1778), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 1, 1, p. 115 (nom. illegit.)
Amanita verrucosa Lamarck (1783), Encyclopedie methodique, Botanique, 1, p. 111
Agaricus mappa Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 57
Amanita citrina Persoon (1797), Tentamen dispositionis methodicae fungorum, p. 66 (basionyme) (nom actuel)
Amanita candida Persoon (1797), Tentamen dispositionis methodicae fungorum, p. 66
Amanita bulbosa Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 250
Amanita citrina var. ß mappa (Batsch) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 251
Hypophyllum albocitrinum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 353, tab. 158, fig. 1-2
Amanita venenosa Persoon (1818), Traite sur les champignons comestibles, p. 178
Amanita citrina var. mappalis Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 599
Agaricus muscarius var. 3 albus Purton (1821), An appendix to Midland flora, 3(1), p. 201
Agaricus muscarius var. 5 stramineus (Scopoli) Purton (1821), An appendix to Midland flora, 3(1), p. 203
Agaricus phalloides var. ß citrinus (Persoon) Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 850
Agaricus citrinoalbus Vittadini (1835), Descrizione dei funghi mangerecci piu comuni dell'Italia e de'velenosi che possono co'medesimi confondersi, p. 70, tab. 11
Amanita mappa (Batsch) Bertillon (1866), in Dechambre, Dictionnaire encyclopedique des sciences medicales, serie 1(3), p. 500 (nom. illegit.)
Amanita mappa var. straminea (Scopoli) Roumeguere (1879), Flore mycologique du departement du Tarn et Garonne, p. 49
Amanita bulbosa var. citrina (Persoon) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 681
Amanita venenosa var. mappa (Batsch) Gillot & Lucand (1889), Societe d'histoire naturelle d'Autun, Bulletin 2, p. 143
Amanita junquillea f. virosa Hy (1909), Bulletin de la Societe mycologique de France, 25(2), p. 123
Amanita citrina f. straminea (Scopoli) E.-J. Gilbert (1918), Le Genre Amanita, p. 64
Amanita phalloides f. citrina (Persoon) E.-J. Gilbert (1918), Le Genre Amanita, p. 44
Amanita gemmata f. virosa (Hy) E.-J. Gilbert (1918), Le Genre Amanita, p. 77
Amanita mappa var. citrina (Persoon) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 100
Amanita citrina var. eucitrina Maire (1937), Memoires de la Societe des sciences naturelles du Maroc, 45, p. 102
Amanitina citrina (Persoon) E.-J. Gilbert (1940), Iconographia mycologica, 27, supplement 1(1), p. 78
Amanita citrina var. gracilis A.G. Parrot (1960), Bulletin du Centre d'etudes et de recherches scientifiques Biarritz, 3(2), p. 193 (nom. inval.)

References : BK 4 146 ; Bon p. 299 ; CD 855-320, 105 ; Cetto 12 ; Galli p. 205 ; Marchand 2 ; MT 76 ; FE 9 photo 87 A a C ; Eyssartier et Roux p. 292. (4eme edition) 306 ; Ludwig 3 n° 99.50 ; FuNo2012 p. 383
Groupe : Amanites
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Amanitaceae
Chapeau/Fructification : 3-10 cm, jaune citrin, jaune pale ou jaune paille avec flocons ou des plaques irregulieres de voile blanchatre et brunissant avec l'age. Marge mince, incurvee, non striee.
Lames/Pores : Blanches a jaunatre, libres avec lamellules tronquees. Sporee blanche.
Chair : Blanche nuancee de citrin sous les surfaces, assez epaisse, a odeur de pomme de terre crue ou de rave. TL4 = jaune vif puis cyan.
Stipe : 3-13 x 0,6-2,5 cm, blanc ou jaunatre avec un bulbe volumineux margine couronne d'une volve circoncise blanchatre. Anneau jaune citrin pale, mince, persistant, ample, strie en-dessus.
Habitat : Dans les forets de feuillus et de coniferes en dessous de 1000 m d'altitude, rare en-dessus. Semble avoir une preference pour les sols areneux. Toute l'annee dans le sud, d'aout a novembre pour le nord. Frequent.
Spores : 10 x 8 µm, largement elliptiques, globuleuses ou presque, amyloides.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Sous-genre Lepidella/section Validae/series Mappae/stirpe Citrina TL4 : jaune vif puis cyan (ensemble du champignon), cyan (anneau) Cette espece est parfois parasitee par Syzygites megalocarpus.
Pluteus cervinus (Schaeffer) P. Kummer (1871) Noms francais : Plutee couleur de cerf
Synonymes : Agaricus cervinus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 6, tab. 10 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus pluteus Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 79
Agaricus fuliginatus Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 81, tab. 6, fig. 26
Agaricus atricapillus Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 77, tab. 16, fig. 76
Agaricus latus Bolton (1788), An history of fungusses growing about Halifax, 1, p. 2, tab. 2
Agaricus phonospermus Bulliard (1792), Herbier de la France, 12, tab. 534, tab. 547, fig. 1 & tab. 590
Agaricus pluteus var. ß rigens Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 357
Agaricus luridus Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 334 (nom. illegit.)
Agaricus rimosus Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 312 (nom. illegit.)
Hypophyllum umbrosum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 287, tab. 134, fig. 3
Gymnopus pluteus (Batsch) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 164, n° 2585
Agaricus cervinus subsp.* rigens(Persoon) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 140
Agaricus neesii Klotzsch (1839), in Dietrich, Flora reigni Borussici, Flora des Konigreichs Preussen, 7, tab. 459
Agaricus cervinus var. b rigens(Persoon) Rabenhorst (1844), Deutschlands kryptogamen-flora, 1, p. 511
Pluteus cervinus (Schaeffer) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 99 (nom actuel)
Agaricus rigens (Persoon) Fries (1874), Hymenomycetes europaei sive epicriseos systematis mycologici, p. 186 (nom. illegit.)
Pluteus cervinus var. rigens(Persoon) Gillet (1875), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 393
Pluteus cervinus subsp.* rigens (Persoon) P. Karsten (1879), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 5, p. 22
Pluteus atricapillus (Batsch) Fayod (1889), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 7, 9, p. 364
Rhodosporus cervinus (Schaeffer) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 617
Pluteus rigens (Persoon) Laplanche (1894), Dictionnaire iconographique des champignons superieurs (Hymenomycetes) qui croissent en Europe, Algerie et Tunisie, p. 270
Hyporrhodius cervinus (Schaeffer) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 258
Pluteus curtisii ss. Singer (1956) Transactions of the British mycological Society, 39(2), p. 160

References : BK 4 104 ; Bon p. 197 ; CD 858 ; DM n°111 ; Eyssartier et Roux p. 266 ; Cetto 3 p. 231
Groupe : Plutees
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Pluteaceae
Chapeau/Fructification : 40-130 (150) mm de diametre, conique, campanule au debut, puis convexe a aplani, souvent umbone, bossele au centre. Surface lisse, soyeuse-mate a mate, brun ocre fonce a brun rouge ou brun noir, centre le plus souvent fonce a noir. Marge aigue.
Lames/Pores : d'abord blanches, puis grises a rose carne, larges a peine adnees ou libres. Aretes finement frangees et blanches sous la loupe.
Chair : blanche, mince. Odeur legerement raphanoide ou de pomme de terre. Saveur douce a un peu amarescente.
Stipe : 50-100(120) x 7-20 mm, cylindrique, legerement epaissi a la base, plein, cassant, fibreux, cortique. Surface lisse a legerement striee longitudinalement, ornee de fibrilles longitudinales gris noir sur fond blanchatre.
Habitat : Dans les forets de feuillus et de coniferes, sur souches ou sur bois mort jonchant le sol, sur ecorces ou tas de sciures. Isoles, gregaires, en troupes ou en petits fascicules. Printemps-automne. Frequent.
Spores : largement ellipsoidales, lisses, gris rose, 6,1-8,6 x 4,2-6,4 µm. Sporee ocre rougeatre. Basides cylindriques, ventrues, tetrasporiques, non bouclees. Cheilocystides clavees a piriformes, entremelees de nombreuses cystides pleurocystidiales a parois epaisses, ornees de crochets ou non. Pleurocystides a parois epaisses, prolongees a l'apex par (0-)3(-4) crochets. Cuticule formee d'hyphes couches, paralleles, larges, a pigmentation brun clair, cloisons non bouclees.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Remarques : La forme albus de P. cervinus est beaucoup moins courante, pas de boucles, cheilos largement clavees a spheropedonculees, 50-55 x 23-27 µm (determination Thierry Duchemin). La recolte de Saint-Germain-en-Laye a ete determinee par Henri Romagnesi, au rang varietal.
Amanita excelsa (Fries) Bertillon (1866) Noms francais : Amanite elevee
Synonymes : Agaricus verrucosus Hudson (1761), Flora Anglica, Edn 1, p. 494
Agaricus pustulatus Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 416 (nom. illegit.)
Amanita ampla Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 255
Hypophyllum giganteum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 298, tab. 141, fig. 1-2
Hypophyllum maculatum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 355, tab. 159, fig. 1-4
Agaricus cinereus J. Otto (1816), Versuch einer auf … Anordnung und Beschreibung der Agaricorum, p. 39 (nom. illegit.)
Agaricus persoonii Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 7
Agaricus excelsus Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 17 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Amanita cinerea Krombholz (1836), Naturgetreue abbildungen und beschreibungen der essbaren, schadlichen und verdachtigen schwamme, 4, p. 22, tab. 29, fig. 1-5 (nom. illegit.)
Agaricus spissus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 9
Agaricus excelsus subsp.* cariosus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 8
Agaricus cariosus (Fries) Fries (1857), Monographia hymenomycetum sueciae, 1, p. 16
Amanita excelsa (Fries) Bertillon (1866), in Dechambre, Dictionnaire encyclopedique des sciences medicales, serie 1(3), p. 499 (nom actuel)
Amanita spissa (Fries) Bertillon (1866), in Dechambre, Dictionnaire encyclopedique des sciences medicales, serie 1(3), p. 502
Amanita persoonii (Fries) Bertillon (1866), in Dechambre, Dictionnaire encyclopedique des sciences medicales, serie 1(3), p. 503
Amanita cinerea Secretan ex Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 49 (nom. illegit.)
Amanita cariosa (Fries) Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 48
Lepiota persoonii (Fries) Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 67
Amanita raphaniodora Ferry (1890), Revue mycologique (Toulouse), 12(48), p. 173
Amanita solida Ferry (1890), Revue mycologique (Toulouse), 12(48), p. 173
Venenarius spissus (Fries) Murrill (1913), Mycologia, 5(2), p. 81
Amanita spissa var. cinerea E.-J. Gilbert (1918), Le Genre Amanita, p. 115 (nom. inval.)
Amanita spissa subsp.* excelsa (Fries) Konrad & Maublanc (1926), Icones Selectae Fungorum, 6, p. 36
Limacella persoonii (Fries) Konrad & Maublanc (1926), Icones Selectae Fungorum, 6, p. 38
Amanita spissa var. ampla (Persoon) Veselý (1933), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 31(4), p. 268
Amanita spissa var. euspissa Veselý (1933), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 31(4), p. 267
Amanita spissa f. cinerea Veselý (1934), Atlas des champignons de l'Europe, 1, Amanita, p. 42
Amplariella ampla (Persoon) E.-J. Gilbert (1940), Iconographia mycologica, 27, supplement 1(1), p. 78
Venenarius excelsius (Fries) Murrill (1948), Lloydia, 11, p. 101
Amplariella spissa (Fries) A.G. Parrot (1960), Amanites du Sud-Ouest de la France, p. 102, 171 (nom. inval.)
Amplariella excelsa (Fries) A.G. Parrot (1960), Amanites du Sud-Ouest de la France, p. 106, 170 (nom. inval.)
Amanita asperoides R. Heim (1963), Revue de mycologie, Paris, 28, p. 9
Amanita spissa var. excelsa (Fries) Dorfelt & I.L. Roth (1982), Die pilzflora des Vogtlandes, 1, p. 24 (nom. inval.)
Amanita excelsa var. spissa (Fries) Neville & Poumarat (2004), Fungi Europaei, 9, p. 721, pl. 917-77ABC

References : CD 841-316 ; Bon p. 297 ; Galli p. 143 ; FE 9 photo 75 A et B ; Marchand 8 ; Eyssartier et Roux p. 298. (4eme edition) 312
Groupe : Amanites
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Amanitaceae
Chapeau/Fructification : 3-15 cm, gris-brun, gris beige sale a brun fonce parseme d'amples lambeaux de voile general, irreguliers, blanchatre a grisatre. Marge incurvee, reguliere, non striee.
Lames/Pores : Blanches ou grisatres, libres, assez serrees, avec des lamellules attenuees. Sporee blanche.
Chair : Blanche a grisatre. Saveur douce, faible et agreable. Phenol + acide sulfurique = rougeatre brunissant.
Stipe : 6-15 x 1-3 cm, blanc chine de gris-brun depuis l'anneau jusqu'au bulbe cercle par 2 ou 3 cordons de squamules mais sans volve. Anneau blanc ou gris, persistant, pendant en jupe, strie en-dessus jusqu'a l'insertion des lames.
Habitat : De juin a octobre (avril a decembre). Frequent.
Spores : 9-10 x 7-8 µm, elliptiques, amyloides.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Sous-genre Lepidella/section Validae/serie Validae
Suillellus luridus (Schaeffer) Murrill (1909) Noms francais : Bolet blafard
Synonymes : Ceriomyces crassus Battarra (1755), Fungorum agri ariminensis historia, p. 62, tab. 29, fig. ABD
Boletus nigrescens Pallas (1771), Reise durch verschiedene Provinzen des Russischen Reichs, 1, p. 31
Boletus luridus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 78, tab. 107 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Boletus subvescus Schrank (1789), Baiersche flora, 2, p. 620
Boletus rubeolarius Bulliard (1791), Herbier de la France, 11, tab. 490, fig. 1
Boletus cinnamomeus Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 377 (nom. illegit.)
Boletus tuberosus Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 377
Suillus rubeolarius (Bulliard) Poiret (1806), in Lamarck, Encyclopedie methodique, Botanique, 7, p. 500
Tubiporus lividorubricosus Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 382, tab. 178, fig. 1-2
Tubiporus cepa Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 382, tab. 176, fig. 1-2
Tubiporus ruforubricosus Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 386, tab. 180, fig. 1-2
Leccinum rubeolarium (Bulliard) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 648
Leccinum luridum (Schaeffer) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 648
Boletus perniciosus Roques (1832), Histoire des champignons comestibles et veneneux, p. 65, tab. 7, fig. 1-3
Boletus fuliginascens Secretan (1833), Mycographie Suisse, 3, p. 25 (nom. inval.)
Boletus sordarius Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 419
Boletus dictyonpus Rostkovius (1844), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 5(23), p. 101, tab. 33
Boletus meyerii Rostkovius (1844), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 5(23), p. 103, tab. 34
Boletus sullivantii Berkeley & Montagne (1856), Sylloge generum specierumque plantarum cryptogamarum, p. 152
Boletus xanthorhodius Schulzer (1866), Die bisher bekannten pflanzen slavoniens, p. 43
Boletus magnisporus Frost (1875) [1874], Bulletin of the Buffalo Society of natural sciences, 2, p. 103
Boletus luridus var. rubeolarius (Bulliard) Gillet (1877), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 642
Tubiporus luridus (Schaeffer) P. Karsten (1881), Revue mycologique (Toulouse), 3(9), p. 16
Tubiporus sordarius (Fries) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 9
Boletus lorinseri Beck (1884), Flora von Hernstein in Niederosterreich und der weiteren Umgebung, p. 195
Dictyopus luridus (Schaeffer) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 160
Dictyopus meyerii (Rostkovius) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 161
Dictyopus erythropus var. sordarius (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 161
Suillus luridus (Schaeffer) Richon & Roze (1888), Atlas des champignons comestibles et veneneux de la France et des pays circonvoisins, p. 189
Boletus macrosporus Britzelmayr (1896), Botanisches centralblatt, 68, p. 140, fig. 83 (nom. illegit.)
Suillus lorinseri (Beck) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 535
Suillus sullivantii (Berkeley & Montagne) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 536
Suillus magnisporus (Frost) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 536
Suillus meyerii (Rostkovius) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 536
Suillus sordarius (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 536
Boletus chamaeleontinus G.F. Atkinson (1902), The journal of mycology, 8(3), p. 112
Boletus dartmouthi A. Mackay (1905), The proceedings and transactions of the Nova Scotian Institute of science, 11, p. 134
Suillellus luridus (Schaeffer) Murrill (1909), Mycologia, 1(1), p. 17 (nom actuel)
Boletus variicolor Gramberg (1921), Pilz- und Krauterfreund, 5, p. 56
Tubiporus luridus var. typicus Maire (1937), Publicaciones del Instituto botanico, Barcelona, 3(4), p. 45
Boletus luridus var. caucasicus Singer (1947), The American Midland Naturalist, 37, p. 83 (nom. inval.)
Boletus caucasicus Singer (1966), Pilze Mitteleuropas, 6, p. 63 (nom. inval.)
Boletus caucasicus Singer ex Alessio (1985), Boletus Dill. ex L. (Saronno), p. 175 (nom. inval.)
Boletus luridus subsp. caucasicus (Singer ex Alessio) Hlavaček (1995), Mykologický Sbornik, 72(3), p. 83 (nom. inval.)
Suillellus caucasicus (Singer ex Alessio) Blanco-Dios (2015), Index Fungorum, 211, p. 1 (nom. inval.)

References : FE 2 pl. 19 ; Bon p. 39 ; CD 1685-474 ; CD 1686 ; Cetto 275 ; Engel (2) 29 ; Galli p. 209 ; Marchand 160 ; MRT 86 ; Phillips p. 206 ; Romagn. NA 2-129 ; Eyssartier et Roux p. 98, 102 4eme edition
Groupe : Bolets
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Boletales / Boletaceae
Chapeau/Fructification : Mesurant 6-20 cm de diametre, hemispherique puis convexe-pulvine, sans mamelon, a la fin presque etale. Revetement adne, sec et mat, finement feutre, de chamois sale, olive pale a brun orange, brun rougeatre, ou encore couleur de brique avec des nuances olivacees, marque de bleu noiratre dans les blessures; marge aigue, faiblement excedante, unie, entiere, reguliere, concolore au chapeau.
Lames/Pores : Petits, arrondis, formant une surface irreguliere avec de petites depressions, jaunes puis orange a rouge-orange, bleuissant au toucher. Tubes deprimes autour du pied, facilement separables, fins, jaune olivatre a jaune orange vers le bord, bleuissants.
Chair : Epaisse, ferme puis assez molle, fibreuse dans le pied, jaune et typiquement rouge brique sous les tubes enleves (ou visible sous forme de "ligne de Bataille" a la coupe), rouge vineux dans la base du pied, tres bleuissante a la coupe.
Stipe : Mesurant 8-15(-20) × 2-7 cm, bulbeux ou en massue ou fusiforme, attenue au sommet, plein, ferme, marque d'un reseau typique a mailles etirees rouge vineux sur fond jaune orange vers le haut et rouge carmin, voire brunatre olivace vers le bas.
Habitat : Espece ectomycorhizique, plutot sous feuillus calcicoles, forets ou parcs. Ete-automne. Frequent.
Spores : Mesurant 11,5-16 × 5-7,5 µm, elliptiques a fusiformes, lisses. Sporee brun olivatre.
Comestibilite : Comestible
Commentaires : Donne toxique par certains auteurs comme Singer. Trois cas de legere intoxication (avec ingestion simultanee d'alcool, ou encore certains medicaments) signales en Suisse. En tout, sept cas sont signales dans ce pays. Cependant, ces seuls cas ne permettent pas d'exclure Suillellus luridus des champignons comestibles (Schenk-Jager 2019). Il est toutefois necessaire de le cuire longtemps afin de detruire certaines toxines thermolabiles qu'il contient. Attention tout de meme aux confusions ! Schenk-Jager K. 2019. A propos de la valeur culinaire du Bolet blafard - Suillel[l]us luridus. Bulletin Suisse de Mycologie 97(1): 20-23.
Calocybe gambosa (Fries) Singer ex Donk (1962) Noms francais : Tricholome de la Saint-Georges ; Mousseron ; Avrillot ; Mousseron de la St-Georges ; Mousseron de printemps
Synonymes : Agaricus georgii Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1173
Amanita georgii (Linnaeus) Roussel (1796), Flore du Calvados et des terreins adjacens, Edn 1, p. 34
Amanita pezeta Delarbre (1800), Flore de la ci-devant Auvergne, 2(2), p. 869
Agaricus mouceron Trattinnick (1805), Fungi austriaci, 1, p. 99, tab. 10, fig. 19 (nom. illegit.)
Hypophyllum muscicola Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 207, tab. 94, fig. 13-18
Hypophyllum aromaticum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 207, tab. 95, fig. 1-8
Hypophyllum rotundius Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 206, tab. 94, fig. 7-12
Agaricus gambosus Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 50 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus albellus var. flavicans Leveille (1855), Iconographie des champignons de Paulet, p. 47
Tricholoma gambosum (Fries) P. Kummer (1871), Der Fuhrer in die Pilzkunde, p. 131
Tricholoma georgii (Linnaeus) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 81(44)
Gyrophila georgii (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 15
Agaricus allescheri Britzelmayr (1891), Die Hymenomyceten aus Sudbayern, 8, p. 3, fig. 453
Tricholoma allescheri (Britzelmayr) Saccardo (1895), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 11, p. 12
Tricholoma georgii var. gambosa(Fries) Ricken (1914), Die Blatterpilze, p. 350
Tricholoma georgii var. pomonae (Lenz) Ricken (1914), Die Blatterpilze, p. 350
Lyophyllum gambosum (Fries) Singer (1943), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 41(1-3), p. 96, 100
Lyophyllum georgii (Linnaeus) Kuhner & Romagnesi (1953), Flore analytique des champignons superieurs, p. 162 (nom. inval.)
Calocybe gambosa (Fries) Singer ex Donk (1962), Beihefte zur Nova Hedwigia, 5, p. 43 (nom actuel)
Calocybe georgii var. gambosa (Fries) Kalamees (1994), Zeitschrift fur Mykologie, 60(2), p. 360
Calocybe georgii (Linnaeus) Kuhner ex Kalamees (1994), Zeitschrift fur Mykologie, 60(2), p. 360

References : CD 482-252, 114 ; Marchand 45 ; Bon p. 167 ; Eyssartier et Roux p. 538, 552 4eme edition ; BK 3 p. 144
Groupe : Tricholomes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Lyophyllaceae
Chapeau/Fructification : Chapeau 4-8(-12) cm, convexe, epais, restant bombe, a marge longtemps enroulee, ondulee irregulierement. Surface lisse, mate, soyeuse, blanche puis beige, couleur mastic mais aussi parfois dans les tons gris brunatre.
Lames/Pores : Lames adnees, tres serrees, a arete onduleuse ou crenelee, blanchatres puis creme.
Chair : Chair tres epaisse, ferme, un peu spongieuse, blanche, immuable. Odeur forte de farine. Saveur douce ; gout de farine.
Stipe : Pied 3-8 × 1-2 cm, plus ou moins cylindrique, fibreux blanchatre, plein puis farci.
Habitat : Dans les prairies, les forets claires, les lisieres et les ourlets. Croissance souvent circulaire. Gregaires voire cespiteux. Au printemps, parfois en automne. Frequent et repandu.
Spores : Sporee blanchatre creme. Spores elliptiques, lisses, hyalines, mesurant 5-7 × 3-4 µm, I-. Basides etroitement clavees, mesurant 15-20 × 4-6 µm, tetrasporiques, rarement bisporiques, pourvues de granulations siderophiles. Cystides absentes. Cuticule formee d'hyphes fourchues et enchevetrees, en general bouclees, larges de 1,5-4 µm, d'orientation plus ou moins parallele.
Comestibilite : Bon comestible
Commentaires : Comestible recherche a l'odeur et la saveur de farine prononcees
Cantharellus cibarius Fries (1821) Noms francais : Girolle ; Chanterelle ; Jaunotte ; Jaunire ; Fifrelin
Synonymes : Agaricus chantarellus Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1171
Agaricus cantharellus Linnaeus (1763), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, Edn 2, 2, p. 1639
Merulius cantharellus (Linnaeus) Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 461
Agaricus pseudounctuosus Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 93, tab. 9, fig. 37
Cantharellus flavescens Lamarck (1783), Encyclopedie methodique, Botanique, 1, p. 694
Agaricus luteolus Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 163, tab. 23, fig. 120 (nom. illegit.)
Cantharellus edulis Persoon (1797), Tentamen dispositionis methodicae fungorum, p. 26
Hyponevris cantharella (Linnaeus) Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 128, tab. 36, fig. 1-5
Cantharellus cibarius Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 318 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) (nom actuel)
Cantharellus vulgaris Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 636
Merulius cibarius (Fries) J. Becker (1828), Flora der Gegend um Frankfurt am Main, zweite abtheilung, p. 561
Cantharellus luteus Wettstein (1886) [1885], Verhandlungen der kaiserich-koniglichen zoologisch-botanischen Gesellschaft in Wien, 35, p. 568
Craterellus cibarius (Fries) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 37
Alectorolophoides cibarius (Fries) Earle (1909), Bulletin of the New York botanical Garden, 5(18), p. 407
Chanterel chantarellus (Linnaeus) Murrill (1910), North American flora, 9(3), p. 169
Cantharellus cibarius f. pallidus R. Schulz (1923), Fuhr. Pilzfr., 1, no. 82
Cantharellus carneoalbus R. Heim (1960), Revue de mycologie, Paris, 25(3-4), p. 225 (nom. inval.)
Cantharellus cibarius var. carneoalbus R. Heim ex Corner (1966), A monograph of Cantharelloid fungi: Annals of botany memoirs, 2, p. 40
Cantharellus cibarius var. atlanticus Romagnesi (1995), Documents mycologiques, 25(98-100), p. 421
Cantharellus atlanticus (Romagnesi) Eyssartier & P. Roux (2011), Le guide des champignons France et Europe, p. 588, 1083

References : Bon p. 307 ; CD 111 ; Marchand 81 ; Eyssartier et Roux p. 14, 588, 590, 1103 ; BK 2 481
Groupe : Chanterelles
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Cantharellales / Hydnaceae
Chapeau/Fructification : 5-12 cm, charnu, convexe, jaune orange.
Lames/Pores : Hymenophore a plis fourchus, concolore au chapeau (saufs varietes).
Chair : Jaune pale a blanchatre.
Stipe : 2-4 cm x 1-1,5 cm, concolore au chapeau
Habitat : En foret sous feuillus ou coniferes, terricole, dans les mousses. Pousse en groupe, par nappe, mais pas en touffe.
Spores : 10 x 6 µm, jaune orange, elliptiques.
Comestibilite : Bon comestible
Commentaires : Attention aux confusions !. Espece tres variable.
Clitopilus prunulus (Scopoli) P. Kummer (1871) Noms francais : Clitopile petite prune ; Meunier
Synonymes : Agaricus prunulus Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 437 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus obesus Batsch (1789), Elenchus fungorum, continuatio secunda, p. 89, tab. 39, fig. 216
Agaricus orcellus Bulliard (1792), Herbier de la France, 12, tab. 573, fig. 1 & tab. 591
Agaricus pallidus Sowerby (1798), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 143 (nom. illegit.)
Dendrosarcus mamola Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 117, tab. 26, fig. 1-2
Hypophyllum farinulentum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 182, tab. 78, fig. 1-2
Agaricus pallescens Swartz (1809), Kongl. vetenskaps akademiens nya handlingar, 30, p. 85 (nom. illegit.)
Agaricus prunulus var. ß spodoides Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 203
Gymnopus obesus (Batsch) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 607
Pleuropus prunulus (Scopoli) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 615
Pleuropus orcellus (Bulliard) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 615
Agaricus crassipes V. Briganti (1824), Fasciculo 1 di funghi litografati Napolitani, pl. 3 (nom. illegit.)
Agaricus sambucinus var. ß obesus (Batsch) Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 119
Omphalia prunula (Scopoli) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 167, n° 2657
Agaricus sowerbyi Krombholz (1843), Naturgetreue Abbildungen und Beschreibungen der essbaren, schadlichen und verdachtigen Schwamme, 8, tab. 55, fig. 7-8 ('sowerbei')
Clitopilus prunulus (Scopoli) P. Kummer (1871), Der Fuhrer in die Pilzkunde, p. 97 (nom actuel)
Clitopilus orcella (Bulliard) P. Kummer (1871), Der Fuhrer in die Pilzkunde, p. 97
Agaricus prunulus var. orcella (Bulliard) Cooke (1871), Handbook of british fungi, Edn 1(1), p. 96
Agaricus prunulus subsp.* orcella (Bulliard) J. Stevenson (1886), British fungi (Hymenomycetes), 1, p. 203
Paxillus prunulus (Scopoli) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 92
Paxillus prunulus var. orcella (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 92
Rhodosporus prunulus (Scopoli) J. Schroter (1888), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 618
Hexajuga orcella (Bulliard) Fayod (1889), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 7, 9, p. 389
Hexajuga prunula (Scopoli) Fayod (1889), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 7, 9, p. 389
Orcella prunulus (Scopoli) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 863
Orcella obesa (Batsch) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 863
Hyporrhodius prunulus (Scopoli) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen Pflanzenfamilien, 1(1**), p. 257
Hyporrhodius orcella (Bulliard) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen Pflanzenfamilien, 1(1**), p. 257
Clitopilus obesus (Batsch) Murrill (1917), Mycologia, 9(3), p. 180
Pleuropus obesus (Batsch) Murrill (1917), North American flora, 10(2), p. 105
Paxillopsis prunulus (Scopoli) J.E. Lange (1940), Flora agaricina Danica, 5, taxonomic conspectus, p. vi

References : Bon p. 189 ; CD 968-342, 109 ; Marchand 48 ; Eyssartier et Roux p. 618, 636 4eme edition ; BK 4 p.50-51
Groupe : Entolomes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Entolomataceae
Chapeau/Fructification : Blanc, mat, parfois tache de gris.
Lames/Pores : Decurrentes, parfois peu net.
Chair : Blanche, molle et fragile. Odeur de farine.
Habitat : Sur terre nue dans les forets de feuillus et de coniferes, les prairies boisees, les bords de chemins.
Spores : Sporee rose ou saumon.
Comestibilite : Comestible
Commentaires : Attention aux confusions avec les clitocybes blancs toxiques.
Agaricus campestris Linnaeus (1753) Noms francais : Agaric champetre ; Rose-des-pres
Synonymes : Agaricus campestris Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1173 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) (nom actuel)
Agaricus edulis Lamarck (1778), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 1, 1, p. 117
Agaricus pellitus Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 55 (nom. illegit.)
Amanita edulis (Lamarck) Lamarck (1783), Encyclopedie methodique, Botanique, 1, p. 112
Amanita campestris (Linnaeus) Roussel (1796), Flore du Calvados et des terreins adjacens, Edn 1, p. 34
Agaricus alutarius Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 265
Hypophyllum pseudocampestre Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 201, tab. 92, fig. 5-6
Hypophyllum campestre (Linnaeus) Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 266, tab. 130, fig. 1-11
Pratella edulis (Lamarck) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 626
Pratella campestris (Linnaeus) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 626
Pluteus campestris (Linnaeus) Fries (1836), Anteckningar ofver de i Sverige vaxande atliga Svampar, p. 34
Psalliota campestris (Linnaeus) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 73
Pratella campestris var. alba Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 561
Annularia alutaria (Persoon) Gillet (1878), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 389 ('alutacea')
Fungus campestris (Linnaeus) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 479
Agaricus campestris subsp.* albus Konrad & Maublanc (1927), Icones Selectae Fungorum, 6, pl. 60

References : CD 719 ; Galli p. 91 ; Bon p. 275 ; Marchand 15 ; Eyssartier et Roux p. 272
Groupe : Agarics
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Agaricaceae
Chapeau/Fructification : Mesurant 4-10 cm de diametre, fibrilleux ou un peu mechuleux, blanc pur puis blanc-rose ou blanc-grisatre en vieillissant.
Lames/Pores : Libres, rose vif puis brunes.
Chair : Blanchatre. Odeur fongique. Saveur douce, gout fongique.
Stipe : Mesurant 4-10 × 0,8-2 cm, blanc, creme, s'amincissant vers la base. Anneau mal forme et vite disparu.
Habitat : Dans l'herbe des pelouses, des prairies et des patures. De mars a novembre. Frequent.
Spores : Mesurant 6,5-8,5 × 4,5-6 µm, elliptiques.
Comestibilite : Bon comestible
Amanita phalloides (Fries) Link (1833) Noms francais : Amanite phalloide ; Amanite phalloide blanche (var. alba)
Synonymes : Fungus phalloides Vaillant (1727), Botanicon parisiense, p. 74, tab. 14, fig. 5 (nom. inval.)
Agaricus vernalis Bolton (1788), An history of fungusses growing about Halifax, 2, p. 48, tab. 48 (nom. illegit.)
Agaricus bulbosus Bulliard (1793), Herbier de la France, 13, tab. 577, fig. D & tab. 2 (nom. illegit.)
Agaricus irroratus Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 250
Hypophyllum virosum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 326, tab. 155, fig. 1-4
Agaricus phalloides Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 13 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Amanita phalloides (Fries) Link (1833), Handbuch zur Erkennung der natuzbarsten und am haufigsten vorkommenden Gewachse, 3, p. 272 (nom actuel)
Amanita irrorata (Schumacher) Secretan (1833), Mycographie Suisse, 1, p. 16 (nom. inval.)
Agaricus virosus Vittadini (1835), Descrizione dei funghi mangerecci piu comuni dell'Italia e de'velenosi che possono co'medesimi confondersi, p. 135, tab. 17, fig. 4 (nom. illegit.)
Amanita virescens ss. Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 309
Amanita floccocephala G.F. Atkinson (1900), Studies of American fungi, mushrooms edibles, poisonous ., p. 62, fig. 63
Amanita lignophila G.F. Atkinson (1909), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 7(4), p. 366
Venenarius phalloides (Fries) Murrill (1912), Mycologia, 4(5), p. 240
Amanitina phalloides (Fries) E.-J. Gilbert (1940), Iconographia mycologica, 27, supplement 1(1), p. 78

References : BK 4 154 ; Bon p. 299 ; CD 851-320, 105 ; Cetto 1 ; Galli p. 191 ; Marchand 6 ; MT 54 ; FE 9 photo 55 A a E ; Eyssartier et Roux p. 296. (4eme edition) 310
Groupe : Amanites
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Amanitaceae
Chapeau/Fructification : Chapeau 6-15 cm, vert jaunatre, vert olive ou brun vert voire blanc creme pour la var. alba, radicalement fibrille de grisatre, de forme parabolique, puis convexe et enfin etalee. Marge mince, reguliere, non striee.
Lames/Pores : Lames blanches, libres, le plus souvent a lamellules tronquees. Sporee blanche.
Chair : Chair blanche, assez epaisse, tendre, spongieuse dans la bulbe du pied. Odeur de rose fanee en vieillissant.
Stipe : Stipe 5-20 x 1-3 cm, blanc, un peu chine de verdatre. Anneau blanc persistant, membraneux, mince et flasque, strie en-dessus. Volve en sac blanc presentant des reflets verdatres a l'interieur.
Habitat : Sous Fagus sylvatica (hetre), Picea abies (epicea commun), Abies alba (sapin blanc), Quercus spp. (chenes), Pinus spp. (pins), etc. Sous feuillus et plus rarement sous coniferes. Sur sol argilo-calcaire.
Spores : Spores subglobuleuses, 9 x 8 µm, ellipsoides, amyloides.
Comestibilite : Mortel
Commentaires : Acide sulfurique (H2SO4 80%) : lilas ou violet (lames) Champignon tres commun en France et regulierement mortel car la dose letale est d'environ 30 grammes. La photo de Chantal Maillard montre un Boletus edulis (cepe de Bordeaux), excellent comestible, avec a son pied une petite amanite phalloide naissante, mortelle : il faut donc etre tres prudent.
Agaricus xanthodermus Genevier (1876) Noms francais : Agaric jaunissant ; Psalliote jaunissante
Synonymes : Pratella campestris var. sylvicolass. Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 562, tab. 581 (386)
Agaricus xanthodermus Genevier (1876), Bulletin de la Societe botanique de France, 23, p. 32 (Basionyme) (nom actuel)
Pratella xanthoderma (Genevier) Gillet (1884), Tableaux analytiques des Hymenomycetes de France (Alencon), p. 129
Psalliota xanthoderma (Genevier) Richon & Roze (1888), Atlas des champignons comestibles et veneneux de la France, p. 53
Pratella cretacea ss. Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 73
Psalliota flavescens var. xanthoderma (Genevier) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 119
Fungus xanthodermus (Genevier) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 480

References : CD 754 ; Bon p. 279 ; Marchand 113 ; Eyssartier et Roux p. 274
Groupe : Agarics
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Agaricaceae
Chapeau/Fructification : 80-100 (150) mm de diametre, trapezoide ans la jeunesse, puis convexe avec un centre aplani, finalement etale ; surface lisse, mate, blanche, parfois un peu plus foncee au milieu, gris soutenu ou couvert de meches grises ou brunatres, jaunissant fortement au toucher, cuticule pouvant se dechirer un peu avec l'age ; marge longtemps inflechie, en partie ornee de restes de voile.
Lames/Pores : Pales, puis roses, brun pourpre avec l'age, etroites, libres ; aretes entieres.
Chair : Blanche, jaunissante en particulier a la base du pied qui vire rapidement au frottement et degage une odeur caracteristique d'encre, de phenol.
Stipe : 8-10 (15) x 1-2 (2,5)cm, cylindrique, bulbeux vers la base, parfois aussi bulbeux margine, d'abord plein, creux avec l'age ; surface blanche en-dessous de l'anneau et finement ornee de fibrilles longitudinales, au-dessus blanchatre a rose carne, lisse ; anneau blanc, membraneux, pendant, epais, face inferieure brunatre devenant squamuleux glebuleux. Toutes les parties jaunissent au toucher, en particulier a la base, dedans comme dehors.
Habitat : Dans les prairies, les forets, les vergers, les cimetieres et les decharges. Juillet-octobre (avril-decembre). Frequent.
Spores : 4,9-6,3 x 3,7-4,3 µm, largement ellipsoidales, lisses, a parois epaisses.
Comestibilite : Toxique
Commentaires : Reaction de Schaffer negative Pour identifier cette espece avec certitude, il faut frotter la base du bulbe pour la voir jaunir instantanement, finissant en gris sale, puis noter l'odeur de phenol (encre).
Psathyrella candolleana (Fries) Maire (1937) Noms francais : Psathyrelle de de Candolle
Synonymes : Agaricus mutabilis O.F. Muller (1778), Flora danica, 13, p. 8, tab. 774 (nom. illegit.)
Agaricus appendiculatus Bulliard (1788), Herbier de la France, 9, tab. 392
Agaricus stipatus Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 423
Agaricus stipatus var. ß appendiculatus(Bulliard) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 423
Agaricus violaceolamellatus de Candolle (1805), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 153
Agaricus candolleanus Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 182 ('candollianus ') (basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus stipatus var. ß candolleanus (Fries) Pollini (1824), Flora veronensis quam in prodomum florae italiae septentrionalis, 3, p. 646 ('candollianus ')
Agaricus dumortieri L. Marchand (1826), Bijdragen tot de natuurkundige wetenschappen, 1, p. 416
Pratella stipata (Persoon) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 168 n° 2683
Agaricus vinosus
Corda (1841), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 5(19-20), p. 13, tab. 4 (nom. illegit.)
Agaricus egenulus Berkeley & Broome (1861), The annals and magazine of natural history, series 3, 7, p. 375
Agaricus lanaripes Cooke (1863), The journal of botany, british and foreign, 1, p. 66, tab. 3, fig. 2
Hypholoma appendiculatum (Bulliard) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 146(115)
Hypholoma candolleanum (Fries) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 146(115)
Agaricus felinus Passerini (1872), Nuovo giornale botanico italiano, serie 1, 4, p. 82 (nom. illegit.)
Agaricus coronatus Fries (1874), Hymenomycetes europaei sive epicriseos systematis mycologici, p. 295 (nom. illegit.)
Agaricus catarius Fries (1874), Hymenomycetes europaei sive epicriseos systematis mycologici, p. 296
Hypholoma appendiculatum var. stipatus(Persoon) Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 570
Hypholoma coronatum P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 501
Drosophila appendiculata (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 116
Drosophila candolleana (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 115
Agaricus corrugis var. vinosus Cooke (1886), Illustrations of british fungi, 4, n° 612, tab. 592
Hypholoma felinum Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 1040
Hypholoma lanaripes (Cooke) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 1038
Hypholoma egenulum (Berkeley & Broome) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 1040
Glyptospora lanaripes (Cooke) Fayod (1889), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 7, 9, p. 378
Hypholoma catarius (Fries) Massee (1892), British fungus flora, 1, p. 393
Psathyra corrugis var. vinosa (Cooke) Massee (1892), British fungus flora, 1, p. 354
Hypholoma cutifractum Peck (1895), Bulletin of the Torrey botanical Club, 22(12), p. 490
Hypholoma flocculentum McClatchie (1897), Proceedings of the Southern California Academy of sciences, 1, p. 381
Stropharia irregularis Peck (1900), Bulletin of the Torrey botanical Club, 27(1), p. 16
Psathyra candolleana (Fries) C.E. Bertrand (1901), Bulletin de la Societe mycologique de France, 17(4), p. 278
Psathyra appendiculata (Bulliard) C.E. Bertrand (1901), Bulletin de la Societe mycologique de France, 17(4), p. 278
Hypholoma violaceolamellatum (de Candolle) Feltgen (1906), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 2(1), p. 87
Hypholoma appendiculatum var. egenulum (Berkeley & Broome) S. Petersen (1907), Danske Agaricaceer, 1, p. 392
Hypholoma mutabile (O.F. Muller) Morgan (1908), The journal of mycology, 14(1), p. 29
Hypholomopsis appendiculatum (Bulliard) Earle (1909), Bulletin of the New York botanical Garden, 5(18), p. 436
Hypholoma appendiculatum var. coronatum(P. Karsten) Bigeard & H. Guillemin (1913), Flore des champignons superieurs de France, 2, p. 282
Hypholoma inocybeforme Kauffman (1930), Papers of the Michigan Academy of science, arts and letters, 11, p. 193
Hypholoma appendiculatum var. candolleanum (Fries) R. Heim (1934), Treballs del Museu nacional de ciencies naturals de Barcelona, serie botanica, 15(3), p. 132
Drosophila cataria (Fries) Romagnesi (1937), Revue de mycologie, Paris, 2, p. 245
Psathyrella candolleana (Fries) Maire (1937), Memoires de la Societe des sciences naturelles du Maroc, 45, p. 112
Psathyrella appendiculata (Bulliard) Maire & Werner (1937), Memoires de la Societe des sciences naturelles du Maroc, 45, p. 112
Psilocybe albobrunnea Beeli (1938), Bulletin du Jardin botanique de l'Etat a Bruxelles, 15, p. 42, tab. 3-29 (nom. illegit.)
Hypholoma stipatum (Persoon) S. Imai (1938), Journal of the Faculty of agriculture Hokkaido university, 43, p. 280 (nom. illegit.)
Psathyrella coronata (P. Karsten) M.M. Moser (1953), Kleinen kryptogamenflora von mitteleuropa, band 2b/2, Edn 1, p. 206
Psathyrella egenula (Berkeley & Broome) M.M. Moser (1953), Kleinen kryptogamenflora von mitteleuropa, band 2b/2, Edn 1, p. 207
Psathyrella microlepidota P.D. Orton (1960), Transactions of the British mycological Society, 43(2), p. 375
Psathyrella candolleana var. solitaria A.H. Smith (1972), Memoirs of the New York botanical Garden, 24, p. 91
Drosophila scotospora Romagnesi (1975), Bulletin de la Societe mycologique de France, 91(2), p. 155, 157
Drosophila proxima Romagnesi (1975), Bulletin de la Societe mycologique de France, 91(2), p. 149, 154
Psathyrella proxima (Romagnesi) Bon (1983) [1982], Documents Mycologiques, 12(48), p. 52
Psathyrella scotospora (Romagnesi) Bon (1983) [1982], Documents Mycologiques, 12(48), p. 52
Candolleomyces candolleanus (Fries) D. Wachter & A. Melzer (2020), Mycological Progress, 19(11), p. 1233 (nom actuel)
References : Bon p. 269 ; Phillips p. 173 ; CD 803 ; Eyssartier et Roux p. 906
Groupe : Coprins/Paneoles/Psathyrelles
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Psathyrellaceae
Chapeau/Fructification : 1-6 cm hygrophane, brun ochrace puis beige, creme a blanchatre en sechant. Voile blanc plus ou moins abondant, persistant souvent chez les adultes en petit flocons brunatres au centre, et parfois en lambeaux au bord.
Lames/Pores : Adnees, echancrees, blanches puis gris violet et enfin brunes.
Chair : Blanche.
Stipe : 3-10 x 0,2-0,8 cm, plus ou moins voile.
Habitat : En troupes en foret ou dans l'herbe.
Spores : 6,5-9 x 4-5,5 µm, ellipsoides, a pore germinatif net.
Comestibilite : Sans interet
Inocybe geophylla (Sowerby) P. Kummer (1871) Noms francais : Inocybe a lames terreuses
Synonymes : Agaricus candidus Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 133, tab. 20, fig. 106 (nom. illegit.)
Agaricus candidobulbosus Hoffmann (1789), Nomenclator fungorum, 1, p. 177
Agaricus ileopodius Bulliard (1793), Herbier de la France, 13, tab. 578, fig. L
Agaricus argillaceus Persoon (1796), Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 1, p. 51
Agaricus geophyllus Sowerby (1798), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 124 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus affinis Persoon (1798), Icones et descriptiones fungorum minus cognitorum, 1, p. 1, tab. 1, fig. 1
Hypophyllum papillare var. bicolor Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 238, tab. 114, fig. 6-7
Gymnopus geophyllus (Sowerby) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 608
Agaricus geophyllus var. ß candidus (Batsch) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 259
Agaricus candidus rubescens Secretan (1833), Mycographie Suisse, 1, p. 209 (nom. inval.)
Gymnopus argillaceus (Persoon) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 164, n° 2602
Inocybe geophylla (Sowerby) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 78 (nom actuel)
Agaricus clarkii Berkeley & Broome (1873), The annals and magazine of natural history, series 4, 11, p. 340
Agaricus geophyllus subsp.* affinis (Persoon) Saccardo (1881), Michelia, 2(7), p. 241
Inocybe clarkii (Berkeley & Broome) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 784
Cortinarius ileopodius (Bulliard) Gillot & Lucand (1889), Societe d'histoire naturelle d'Autun, Bulletin, 2, p. 314
Inocybe argillacea (Persoon) Singer (1961), Persoonia, 2(1), p. 8

References : Bon p. 241 ; BK 5 21 ; BK 5 22 ; CD 1050 ; CD 1051 ; CD 1052 ; Eyssartier et Roux p. 884
Groupe : Inocybes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Inocybaceae
Chapeau/Fructification : 0.5-4 cm, finement fibrilleux a presque lisse, soyeux et souvent un peu gras au toucher
Lames/Pores : Echancrees, blanches, puis gris terreux
Chair : Blanche, douce.
Stipe : 2-6,5 x 0,2 -0,5 cm, pruineux au sommet.
Habitat : Sous feuillus et sous coniferes.
Spores : 8-10 x 5-6 µm, ellipsoides. Cystides metuloides abondantes, a la fois sur l'arete et sur la face des lames, lageniformes, a paroi de 0,5-1 µm d'epaisseur.
Comestibilite : Toxique
Commentaires : De nombreuses varietes violettes etaient autrefois decrites et son desormais considerees comme des especes a part entieres (Inocybe sublilacina, Inocybe ionolepis et Inocybe euviolacea).
Amanita fulva Fries (1815) Noms francais : Amanite fauve
Synonymes : Agaricus fulvus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 41, tab. 95 (nom. illegit.)
Agaricus trilobus Bolton (1788), An history of fungusses growing about Halifax, 1, p. 38, tab. 38, fig. 2
Amanita spadicea var. ß fulva Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 248
Hypophyllum saccharatum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 309, tab. 151, fig. 1
Amanita fulva Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 2 (nom actuel)
Agaricus vaginatus var. ß fulvus (Fries) Sommerfeldt (1826), Supplementum florae lapponica, p. 249
Agaricus vaginatus Hornemann (1834), Flora danica, 36, p. 9, tab. 2142, fig. 2 (nom. illegit.)
Amanita vaginata var. fulva (Fries) Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 51
Amanitopsis vaginata var. fulva (Fries) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 21
Amanitopsis fulva (Fries) Fayod (1889), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 7, 9, p. 317
Amanita vaginata f. fulva(Schaeffer) Veselý (1933), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 31(4), p. 278
Vaginata fulva (Fries) A.H. Smith (1949), Mushrooms in their natural habitats, p. 396

References : BK 4 139 ; Bon p. 295 ; CD 828-314, 104 ; Cetto 392 ; Galli p. 73 ; Eyssartier et Roux p. 286. (4eme edition) 300
Groupe : Amanites
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Amanitaceae
Chapeau/Fructification : 50-80-(100) mm de diametre, ovoide au debut, bientot convexe a aplani, parfois deprime au centre et obtusement umbone. Surface lisse, soyeuse, lardacee au toucher, striee par transparence jusqu'au 1/4 ou au 1/3 du chapeau, fauve a brun orange, zone marginale un peu plus clair, centre plus fonce ; marge obtuse, striee.
Lames/Pores : Blanches a blanchatres, larges, libres. Aretes crenelees-denticulees, parfois legerement brunatres.
Chair : Blanche, mince.
Stipe : 70-120 x 6-15 mm, cylindrique, farci a creux, cassant, un peu epaissi vers la base et faiblement elargi au sommet, surface finement fibrilleuse floconneuse (mais non chinee), blanchatre a creme au sommet, vers le bas rouge brunatre, base pourvue d'une volve membraneuse brun-rouge.
Habitat : Sous Picea, Abies, Fagus, Betula, Castanea, parfois dans les tourbieres, sur sol acide ou calcaire. Frequent, de juin a novembre.
Spores : 9,5-14,3 x 9,2-13,2 µm, globuleuses a subspheriques, lisses, hyalines.
Comestibilite : Comestible
Paxillus involutus (Batsch) Fries (1836) Noms francais : Paxille enroule
Synonymes : Agaricus lateralis Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 31, tab. 71-72
Agaricus contiguus Bulliard (1784), Herbier de la France, 5, tab. 240 & tab. 576, fig. 1
Agaricus involutus Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 39, tab. 13, fig. 61 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus adscendens Bolton (1788), An history of fungusses growing about Halifax, 2, p. 55, tab. 55 ('adscendibus') (nom. illegit.)
Agaricus adustus Withering (1792), A botanical arrangement of British plants, Edn 2, 3, p. 301 (nom. illegit.)
Hypophyllum scyphus Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 157, tab. 62
Hypophyllum infundibuliforme Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 157, tab. 63, fig. 1
Hypophyllum fossarum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 156, tab. 61, fig. 1-2
Omphalia involuta (Batsch) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 611
Paxillus involutus (Batsch) Fries (1836), Genera Hymenomycetum, p. 8 (nom actuel)
Ruthea involuta (Batsch) Opatowski (1836), Archiv fur naturgeschichte, 2(1), p. 4
Rhymovis involuta (Batsch) Rabenhorst (1844), Deutschlands kryptogamen-flora, 1, p. 453
Tapinia involuta (Batsch) Patouillard (1887), Les hymenomycetes d'Europe, anatomie generale et classification des champignons superieurs, p. 130
Paxillus lateralis (Schaeffer) Saccardo (1916), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(15), p. 669

References : CD 1611 ; Bon p. 51 ; Marchand 170 ; Eyssartier et Roux p. 940 ; BK 3 p. 92
Groupe : Paxilles
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Boletales / Paxillaceae
Chapeau/Fructification : Convexe d'abord, puis rapidement aplati et deprime au centre, 40-100-(150 mm) de diametre, avec un mamelon obtus dans la vieillesse. Surface lisse, parfois un peu bosselee, fibrilleuse feutree a l'etat sec, visqueuse a l'etat humide, brun ocre a brun olive, brun rouge a jaune rouille, se tachant au toucher. Marge fortement et longuement enroulee, floconneuse, feutree claire. Ammoniaque = rose-rouge.
Lames/Pores : Etroites, jaune ocre a jaune olive se tachant de brun au toucher apres 10-30 secondes, de brun noir apres quelques minutes, un grand nombre fourchues et anastomosees, decurrentes en filet, egalement un peu porees reticulees. Aretes entieres, parfois teintees de brunatre.
Chair : Jaune pale a jaune brunatre, se tachant a la coupe, epaisse, spongieuse molle. Odeur agreable, aromatique, fruitee. Saveur douce, amarescente, un peu astringente.
Stipe : Cylindrique plein, 30-70-(80) x 7-15-(20) mm, cortique, un peu epaissi a la base et arque. Surface jaune gris a brunatre ocre, lisse, fibrilleuse longitudinalement, se tachant de brun fonce au toucher.
Habitat : Dans les forets de feuillus et de coniferes, les parcs, les jardins, surtout sous Picea, Betula, parfois d'autres essences d'arbres, sur sols generalement acides, terrain humide Isoles a gregaires. Repandu et frequent. Ete-automne.
Spores : Elliptiques obovales, jaunatres, lisses, 6,6-10,2 x 5,1-6,7 µm. Sporee brun rouille. Basides clavees, tetrasporiques, bouclees. Trames des lames + ou - regulieres. Cheilocystides et pleurocystides fusiformes. Cuticule formee d'hyphes irregulierement enchevetrees, larges, quelques-unes emergentes, a pigmentation brune intercellulaire. Cloisons bouclees.
Comestibilite : Mortel
Commentaires : Tres toxique et meme mortel a l'etat cru ou mal cuit. Cette espece, tres commune, etait qualifiee de "bon comestible" autrefois. Elle est responsable de la mort du grand specialiste des russules et des agarics : Julius Schaffer. Comme tous les paxillus, ils font parties des boletales, ce qui ramene a la particularite ( les lames sont separables du chapeau ), remonter du pied vers le sommet avec l'ongle.
Gymnopus dryophilus (Bulliard) Murrill (1916) Noms francais : Collybie des chenes
Synonymes : Agaricus ochraceus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 68, tab. 255
Agaricus dryophilus Bulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 434 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus repandus Relhan (1793), Flora cantabrigiensis, suppl. 3, p. 25 (nom. illegit.)
Agaricus croceus Sowerby (1796), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 19 (nom. illegit.)
Agaricus tuberosus Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 276 (nom. illegit.)
Omphalia dryophila (Bulliard) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 612
Collybia dryophila (Bulliard) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 115
Marasmius dryophilus (Bulliard) P. Karsten (1889), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 48, p. 103
Collybidium dryophilum (Bulliard) Murrill (1911), Mycologia, 3(3), p. 101
Gymnopus dryophilus (Bulliard) Murrill (1916), North American flora, 9(5), p. 362 (nom actuel)
Collybia ferruginescens Velenovský (1939), Novitates mycologicae, p. 83
Collybia pinacea Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 52
Marasmius cupricolor Metrod (1954), Bulletin de la Societe mycologique de France, 70, p. 158 (nom. inval.)

References : Bon p. 179 ; CD 522 ; Eyssartier et Roux p. 434
Groupe : Collybies
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Omphalotaceae
Chapeau/Fructification : 1-6 cm, un peu strie au bord, hygrophane, orange roussatre palissant en creme ochrace a centre brun ochrace avec parfois reflets rosatres.
Lames/Pores : Adnees a echancrees, serrees.
Chair : Douce, blanche a odeur faible, agreable.
Stipe : 2-9 x 0,3-0,5 cm, orange roussatre mais aussi ochrace a blanchatre, a base egale ou a peine elargie.
Habitat : Sous feuillus le plus souvent.
Spores : 5-6 x 2,5-3 µm, plus ou moins ellipsoides, non amyloides. Cystides d'aretes cylindriques ou difformes a lobees.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Peut-etre confondue avec Gymnopus aquosus.
Trametes versicolor (Linnaeus) Lloyd (1921) [1920] Noms francais : Tramete versicolore
Synonymes : Boletus versicolor Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1176 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Hydnum tomentosum Oeder (1770), Flora danica, 9, p. 7, tab. 534, fig. 3 (nom. illegit.)
Poria versicolor (Linnaeus) Scopoli (1772), Dissertationes ad scientiam naturalem pertinentes, 1, Plantae subterraneae distributio, p. 105, tab. 25
Boletus imbricatus Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 468
Boletus atrorufus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 91, tab. 268
Boletus suberosus Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 107 (nom. illegit.)
Agaricus versicolor (Linnaeus) Lamarck (1783), Encyclopedie methodique, Botanique, 1, p. 50 (nom. illegit.)
Boletus plicatus Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 389
Sistotrema versicolor (Linnaeus) Trattinnick (1805), Fungi austriaci, 1, p. 55, tab. 5, fig. 10
Polyporus fuscatus Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 259
Polyporus versicolor var. ß fuscatus (Fries) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 369
Polyporus versicolor (Linnaeus) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 368
Polyporus humboldtii Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 120
Polyporus hirsutulus Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 156
Pleuropus versicolor (Linnaeus) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 171, n° 2764
Polyporus versicolor subsp.* fuscatus (Fries) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 479
Polystictus versicolor (Linnaeus) Fries (1851), Novae symbolae mycologicae. Fasciulus primus, sistens fungos in peregrinis terris a botanicis danicis nuper collectos, p. 70
Polyporus nigricans Lasch (1859), in Rabenhorst, Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 15 (nom. illegit.)
Polyporus versicolor var. nigricans Fries (1874), Hymenomycetes europaei sive epicriseos systematis mycologici, p. 568
Hansenia versicolor (Linnaeus) P. Karsten (1879), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 5, p. 40
Bjerkandera versicolor (Linnaeus) P. Karsten (1881), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(1), p. 30
Bjerkandera versicolor subsp.* fuscata (Fries) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 43
Polyporus caesioglaucus Cooke (1882), Grevillea, 10(56), p. 121
Polystictus nigricans (Lasch) Cooke (1886), Grevillea, 14(71), p. 83
Coriolus versicolor (Linnaeus) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 175
Polystictus fuscatus (Fries) Cooke (1886), Grevillea, 14(71), p. 83
Polystictus hirsutulus (Schweinitz) Cooke (1886), Grevillea, 14(71), p. 83
Polystictus caesioglaucus (Cooke) Cooke (1886), Grevillea, 14(71), p. 83
Polystictus proditor Spegazzini (1889), Boletin de la Academia nacional de ciencias en Cordoba, 11(4), p. 443
Polystictus versicolor f. nigricans (Lasch) Gillot & Lucand (1890), Societe d'histoire naturelle d'Autun, Bulletin, 3, p. 171
Polystictus versicolor f. sorediata Gillot & Lucand (1890), Societe d'histoire naturelle d'Autun, Bulletin, 3, p. 171
Polystictus versicolor f. monstrosa Gillot & Lucand (1890), Societe d'histoire naturelle d'Autun, Bulletin, 3, p. 171
Polystictus versicolor var. fuscatus (Fries) Massee (1892), British fungus flora, 1, p. 212
Microporus caesioglaucus (Cooke) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 495
Microporus fuscatus (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 496
Microporus versicolor (Linnaeus) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 497
Microporus proditor (Spegazzini) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 497
Microporus hirsutulus (Schweinitz) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 496
Microporus nigricans (Lasch) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 496
Coriolus hirsutulus (Schweinitz) Murrill (1906) [1905], Bulletin of the Torrey botanical Club, 32(12), p. 643
Polystictus macuonii Lloyd (1914), Mycological writings, 4, letter n° 53, p. 9
Polystictus versicolor var. nigricans (Fries) Saccardo (1916), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(15), p. 1020
Polystictus conglomerus Lloyd (1917), Mycological writings, 5, mycological notes n° 50, p. 706, fig. 1056
Polystictus aequus Lloyd (1920), Mycological writings, 6, mycological notes n° 62, p. 933
Trametes versicolor (Linnaeus) Lloyd (1921) [1920], Mycological writings, 6, mycological notes n° 65, p. 1045 (nom actuel)
Polyporus reisneri Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 654
Polyporus rohlenae Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 655
Polyporus picicola Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 655
Polyporus irpiciformis Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 655
Polyporus vitellinus Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 652 (nom. illegit.)
Polystictus minutoporus Lloyd (1924), Mycological writings, 7, mycological notes n° 73, p. 1317
Polystictus doidgei Lloyd (1924), Mycological writings, 7, mycological notes n° 73, p. 1329
Trametes versicolor f. vitellinus Pilat (1939), Atlas des champignons de l'Europe, 3, Polyporaceae, p. 282
Trametes unicolor f. rohlenae (Velenovský) Pilat (1939), Atlas des champignons de l'Europe, 3, Polyporaceae, p. 281
Trametes hirsuta f. reisneri (Velenovský) Pilat (1939), Atlas des champignons de l'Europe, 3, Polyporaceae, p. 267

References : BK 2 359 ; Bon p. 319 ; Phillips p. 235 ; CD 95 ; Marchand 281 ; Eyssartier et Roux p. 1018
Groupe : Polypores
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Polyporales / Polyporaceae
Chapeau/Fructification : Petits chapeaux en eventails de 1-5 cm de large minces et flexibles reunis en guirlandes a face superieure finement veloutee et zonee, de couleurs tres variees, bistre noiratre a blanchatre, ou dans la gamme des gris, des brun-roux et des fauves ochrace, tantot bleu sombre, tantot verdi par les algues.
Lames/Pores : Pores fins(4-5 par mm) blancs ou creme plus ou moins arrondis.
Chair : Coriace, douce
Habitat : Sur bois mort, cortique ou non de feuillus, rarement sur coniferes.
Spores : 6-7 x 1,5- 2 µm, cylindriques, lisses et un peu amyloides.
Comestibilite : Sans interet
Infundibulicybe geotropa (Bulliard) Harmaja (2003) Noms francais : Tete de moine ; Clitocybe geotrope
Synonymes : Agaricus geotropus Bulliard (1792), Herbier de la France, 12, tab. 573, fig. 2 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus pileolarius Sowerby (1797), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 61 (nom. illegit.)
Hypophyllum helveticus Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 234, tab. 112
Hypophyllum fistulosum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 163, tab. 67, fig. 1-2
Agaricus gibbus var. ß major Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 82
Agaricus pileolarius var. γ columnaris Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 90
Agaricus gibbus var. ß geotropus(Bulliard) J. Becker (1828), Flora der Gegend um Frankfurt am Main, zweite abtheilung, p. 440
Agaricus infundibuliformis var. γ geotropus (Bulliard) Weinmann (1836), Hymeno et Gastero-mycetes hucusque in imperio Rossico observatos recensuit, p. 81
Agaricus infundibuliformis var. ß major (Fries) Berkeley (1836), The english flora of sir J.E. Smith, fungi, 5(2), p. 33
Agaricus gilvus var. c geotropus (Bulliard) Rabenhorst (1844), Deutschlands kryptogamen-flora, 1, p. 540
Clitocybe gilva var. geotropa (Bulliard) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 124 ('geotropus')
Clitocybe geotropa (Bulliard) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 89(52)
Omphalia geotropa (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 22
Infundibulicybe geotropa (Bulliard) Harmaja (2003), Annales botanica fennica, 40(3), p. 216 (nom actuel)

References : CD 275-212, 112, 114 ; Marchand 34 ; Bon p. 135 ; Eyssartier et Roux p. 570, 586 4 eme edition ; BK 3 p. 162
Groupe : Tricholomes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Incertae sedis
Chapeau/Fructification : Chapeau 5-20 cm, campanule au debut puis tres vite deprime pourvu au centre d'un mamelon tres marque et le plus souvent persistant. Marge longtemps enroulee. Surface feutree, beige creme
Lames/Pores : Lames serrees, larges, plus ou moins fourchues, tres decurrentes, beige creme. Arete entiere.
Chair : Chair blanchatre, epaisse au centre, amincie au niveau de la marge. Degage une faible odeur d'amandes ameres. Saveur douce de champignon plutot desagreable.
Stipe : Pied 5-15 x 2-4 cm, cylindrique, a base legerement epaissie, plein, ferme, rigide, a chair blanche. Surface creme, fibrilleuse plutot feutree, blanche a la base.
Habitat : Dans les clairieres des bois de feuillus ou de coniferes et aussi dans les patures. Ete automne. Repandu.
Spores : Spores globuleuses avec un apicule bien marque, lisses, hyalines, guttulees, 6-8 x 6-7 µm. Sporee blanche. Basides clavees, tetrasporiques, bouclees. Absence de cystides. Cuticule formee d'hyphes paralleles irregulierement enchevetrees, bouclees, larges de 3-6 µm. Les hyphes superieures sont incrustees, brun clair.
Comestibilite : Comestible
Commentaires : Faible odeur d'amandes ameres, difficile a definir, typique, dite d'acide cyanidrique.
Stereum hirsutum (Willdenow) Persoon (1800) [1799] Noms francais : Steree hirsute
Synonymes : Hydnum parasiticum Oeder (1769), Flora danica, 8, p. 8, tab. 465
Helvella agaricus Withering (1776), A botanical arrangement of all the vegetables ... in Great Britain, 2, p. 773
Helvella acaulis Hudson (1778), Flora Anglica, Edn 2, p. 633 (nom. illegit.)
Helvella villosa Relhan (1785), Flora cantabrigiensis, p. 463
Auricularia reflexa Bulliard (1785), Herbier de la France, 6, tab. 274
Thelephora hirsuta Willdenow (1787), Florae berolinensis prodromus, p. 397 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Boletus auriformis Bolton (1788), An history of fungusses growing about Halifax, 2, p. 82, tab. 82
Helvella hirsute (Willdenow) Baumgarten (1790), Flora lipsiensis, p. 640
Auricularia reflexa var. 1 luteaBulliard (1791), Histoire des champignons de la France, 1, p. 281, tab. 483, fig. 3-4
Thelephora papyracea Vahl (1797), Flora danica, 20, p. tab. 1199 (nom. illegit.)
Stereum hirsutum (Willdenow) Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 90 (nom actuel)
Thelephora hirsuta var. a vulgaris Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 570
Auricularia aurantiaca Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 398
Thelephora concentrica Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 279
Thelephora reflexa (Bulliard) de Candolle (1805), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 105
Thelephora hirsuta var. d decipiens Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 153
Helvella versicolor Fries (1816), in Liljeblad, Utkast till en Svensk flora, Edn 3, 2, p. 454
Thelephora ochracea Schweinitz (1822), Schriften der naturforschenden Gesellschaft zu Leipzig, 1, p. 106 (nom. illegit.)
Thelephora ochracea var. crassior Fries (1828), Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 1, p. 217
Thelephora subzonata Fries (1828), Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 1, p. 181
Thelephora ochracea var. ß concentrica (Albertini & Schweinitz) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 565
Corticium subzonatum (Fries) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 557
Stereum aratae Spegazzini (1880), Anales de la Sociedad cientifica Argentina, 9(6), p. 283
Stereum sarmienti Spegazzini (1888) [1887], Boletin de la Academia nacional de ciencias en Cordoba, 11(2), p. 168
Corticium ochraceum var. concentricum (Albertini & Schweinitz) J. Schroter (1888) [1889], in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 422
Terana subzonata (Fries) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 873
Stereum persoonianum Britzelmayr (1897), Botanisches centralblatt, 71, p. 91, fig. 72
Stereum variicolor Lloyd (1914), Mycological writings, 4, letter n° 53, p. 10
Stereum ochraceum Saccardo (1916), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(15), p. 1152
Stereum reflexum (Bulliard) Saccardo (1916), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(15), p. 1148
Stereum hymenoglium Spegazzini (1921), Boletin de la Academia nacional de ciencias en Cordoba, 25, p. 26
Stereum azonum Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 761
Stereum ochroleucum ss. Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 760
Stereum neuwirthi Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 760
Corticium reisneri Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 758
Stereum bombycinum Lloyd (1925), Mycological writings, 7, mycological notes n° 74, p. 1336
Stereum hirsutum f. neuwirthii (Velenovský) Pilat (1930), Sbornik Ceskoslovenske Akademie zemedelske, 5, A(3), p. 379

References : Bon p. 311 ; BK 2 200 ; CD 66 ; Eyssartier et Roux p. 1018
Groupe : Croutes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Russulales / Stereaceae
Chapeau/Fructification : Resupinee ou etalee-reflechie, entierement resupinee a la face inferieure du substrat. Les chapeaux se detachent du support jusqu'a 5-30 mm. Face superieure fibreuse feutree, zonee, jaune-orange, feutree de gris-blanc a l'etat jeune, gris ochrace et palissant dans la vieillesse.
Chair : Consistance elastique coriace.
Habitat : Toute l'annee, sur bois mort cortique ou non de feuillus.
Spores : Elliptiques cylindriques, lisses, hyalines, 5,5-6,5 x 2-3 µm, faiblement amyloides. Pas de cystides, seulement des terminaisons d'hyphes squelettiques a paroi epaisse et a sommet arrondi affleurant au niveau de l'hymenium, larges de 4-5 µm considerees comme des pseudocystides.
Comestibilite : Sans interet
Laccaria amethystina Cooke (1884) Noms francais : Clitocybe laque amethyste ; Laccaire amethyste ; Laque amethyste ; Mousseron violet
Synonymes : Agaricus amethystinus Hudson (1778), Flora Anglica, Edn 2, p. 612 (nom. illegit.)
Agaricus amethysteus Bulliard (1784), Herbier de la France, 5, tab. 198
Agaricus yoides Villars (1789), Histoire des plantes de Dauphine, 3(2), p. 1030
Omphalia amethystea (Bulliard) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 614
Agaricus laccatus var. ß amethysteus(Bulliard) Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 837
Clitocybe laccata f. amethystina (Bulliard) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 122
Clitocybe laccata var. amethystea (Bulliard) Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 174
Laccaria amethystina Cooke (1884), Grevillea, 12(63), p. 70 (Basionyme) (nom actuel)
Collybia amethystina (Cooke) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 237
Russuliopsis laccata var. amethystina (Bulliard) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 623
Clitocybe laccata var. violacea Gillot & Lucand (1889), Societe d'histoire naturelle d'Autun, Bulletin, 2, p. 182
Clitocybe amethystina (Cooke) Peck (1891) [1890], Annual report of the New York state Museum of natural history, 44, p. 68
Laccaria laccata var. amethystina(Cooke) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 25
Entoloma amethysteum Berkeley & Broome (1907), in Petch, Annals of the royal botanic Gardens, Peradeniya, 4(2), p. 52 (nom. inval.)
Laccaria amethystea (Bulliard) Murrill (1914), North American flora, 10(1), p. 1
Clitocybe amethystea (Bulliard) Saccardo (1915), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(14), p. 206
Rhodopaxillus amethysteus (Bulliard) Overeem (1927), in Heyne, De nuttige planten van Nederlandsch Indie, Edn 2, 1, p. 79
Clitocybe laccata var. amethystina ss. J.E. Lange (1935), Flora agaricina Danica, 1, p. 89, pl. 40, fig. B
Laccaria hudsonii Pazmany (1994), Zeitschrift fur mykologie, 60(1), p. 7

References : CD 352 ; Bon p. 147 ; Marchand 132 ; Eyssartier et Roux p. 534
Groupe : Clitocybes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Hydnangiaceae
Chapeau/Fructification : Violet amethyste vif, plat, legerement ombilique, mat, lisse ou feutre, hygrophane, se decolorant au sec en violet grisatre ou blanc sale
Lames/Pores : Concolore, epaisses, espacees, adnees, uncinees, se cassant net a la perpendiculaire de la longueur quand on tord le chapeau
Chair : Subconcolore, odeur fongique faible, saveur douce
Stipe : Violet sombre, peu palissant, fin, tortueux, strie, duveteux vers le bas.
Habitat : Ubiquiste en sous bois, parfois sur les troncs degrades, tres commun
Spores : 9 µm, rondes echinulees, blanches
Comestibilite : Comestible
Commentaires : Longtemps considere comme bon comestible, il s'avere qu'il accumule des substances radioactives et qu'il a des proprietes mutagenes dans des conditions de laboratoire selon l'ouvrage des Pr. P. Neville & G. Chevassut, (2000), Comestibilite et toxicite des champignons, Annales de la FAMM, 5, p. 48.
Infundibulicybe gibba (Persoon) Harmaja (2003) Noms francais : Clitocybe en entonnoir
Synonymes : Agaricus infundibuliformis Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 49, tab. 212
Agaricus inverseconicus Hoffmann (1789), Nomenclator fungorum, 1, p. 115
Agaricus membranaceus Vahl (1790), Flora danica, 17, p. 9, tab. 1012
Agaricus obconicus J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2(2), p. 1409
Agaricus gibbus Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 449 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus gibbus var. ßß fuligineus Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 217
Omphalia gibba (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 612
Agaricus flaccidus var. ß membranaceus (Vahl) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 81
Agaricus gibbus var. membranaceus (Vahl) Fries (1828), Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 1, p. 13
Agaricus infundibuliformis subsp.* membranaceus (Vahl) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 68
Agaricus infundibuliformis var. membranaceus (Vahl) Cooke (1871), Handbook of british fungi, Edn 1(1), p. 40
Clitocybe gibba var. fuliginea (Albertini & Schweinitz) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 120
Clitocybe gibba (Persoon) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 123
Clitocybe infundibuliformis (Schaeffer) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 88(52)
Clitocybe infundibuliformis var. membranacea (Vahl) Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 145
Omphalia infundibuliformis (Schaeffer) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 23
Clitocybe membranacea (Vahl) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 166
Agaricus atractus Britzelmayr (1890), Bericht des naturwissenschaftlichen vereins fur schwaben und Neuburg, 30, p. 14, fig. 204, 509
Clitocybe attracta (Britzelmayr) Saccardo (1895), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 11, p. 16
Clitocybe australis Murrill (1945) [1944], Lloydia, 7(4), p. 303
Infundibulicybe gibba (Persoon) Harmaja (2003), Annales botanica fennica, 40(3), p. 217 (nom actuel)

References : CD 277-212, 113 ; Bon p. 135 ; Marchand 126 ; Eyssartier et Roux p. 572, 588 4eme edition ; BK 3 163 p. 158 ; GEC P-Q p. 86 ; Guillot p. 46 ; Lamaison LDC p. 94 ; Lamaison EVC p. 142 ; Larousse-Red p. 89 ; Phillips p. 48 ; Raris p. 62 ; Romagn.PA 186
Groupe : Tricholomes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Incertae sedis
Chapeau/Fructification : O 3-7 cm. Mince, tenace, convexe a l'etat jeune puis applati, ombelliforme et finalement en entonnoir, avec souvent un mamelon central. Marge mince, enroulee chez les exemplaires jeunes, s'etalant ensuite. Plus ou moins sinueuse ou lobbee, avec un duvet fin. Cuticule devenant vite glabre, souple au toucher, couleur beige creme, creme rosatre ou creme brunatre pale.
Lames/Pores : Fortement decurrentes, assez serrees, blanchatres
Chair : Mince, plus epaisse au centre du chapeau, molle, blanche. Odeur cyanique nette ( amande amere, flouve, comme M. oreades). Saveur douce. La var. adstringens d'Europe centrale a une saveur desagreable.
Stipe : Cylindrique, renfle a la base, grele. Hauteur: 3 a 5 cm; O 0,5 a 0,8 cm. Plein et legerement spongieux interieurement, elastique. Blanc jaunatre avec de fines fibrilles blanches longitudinales. Base pourvue d'un feutrage mycelien blanc.
Habitat : Sous feuillus, plus rarement sous coniferes. En troupes, en lignes ou en ronds de sorcieres. Plutot sur sol acide. De l'ete a la fin de l'automne. Tres commun
Spores : Blanches, non amyloides, 5-7 x 3,5-5 µm. elliptiques, mais avec un crochet hilaire assez marque. Cuticule filamenteuse
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Il rappelle la petite bosse centrale (papille) qui permet de differencier cette espece des autres petites especes infundibuliformes, (mais I. bresadolana est, lui aussi, parfois mamelonne). Avis aux mycophages Il convient d'ecarter les exemplaires de couleur tres claire, pour eviter la confusion avec les clitocybes blancs toxiques. Attention aussi a Paralepistopsis amoenolens, tres toxique, qui se reconnait a son odeur aromatique fruitee.
Caloboletus radicans (Persoon) Vizzini (2014) Noms francais : Bolet radicant ; Bolet blanchatre
Synonymes : Boletus olivaceus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 77, tab. 105
Boletus mutabilis Schrader (1794), Spicilegium florae germanicae, 1, p. 145
Boletus bovinus Schultes (1794), Oestreichs flora, 1, p. 199 (nom. illegit.)
Boletus vitellinus Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 11
Boletus radicans Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 507 (Basionyme) Sanctionne: Fries (1821)
Boletus amarus Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 511
Suillus radicans (Persoon) Poiret (1806), in Lamarck, Encyclopedie methodique, Botanique, 7, p. 498
Suillus amarus (Persoon) Poiret (1806), in Lamarck, Encyclopedie methodique, Botanique, 7, p. 499
Tubiporus longipes Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 376, tab. 174, fig. 1-3
Tubiporus extensus Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 385, tab. 179
Boletus pachypus Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 118
Boletus elatus Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 134
Boletus pachypus var. γ olivaceus (Schaeffer) Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 130
Boletus pachypus var. ß vitellinus(Persoon) Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 130
Boletus albidus Roques (1832), Histoire des champignons comestibles et veneneux, p. 70, tab. 8, fig. 5 (nom. illegit.)
Boletus auricomus Chevallier (1837), Fungorum et byssorum iIllustrationes, 1, tab. 36
Boletus pachypus subsp.* amarus(Persoon) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 417
Boletus candicans Fries (1869), in Inzenga, Funghi Siciliani, centuria 2, p. 54, tab. 10, fig. 4
Boletus pachypus var. amarus(Persoon) W.G. Smith (1873), The journal of botany, british and foreign, 11, p. 337
Boletus radicatus Fries (1874), Hymenomycetes europaei sive epicriseos systematis mycologici, p. 521 (nom. illegit.)
Tubiporus pachypus (Fries) P. Karsten (1881), Revue mycologique (Toulouse), 3(9), p. 16
Versipellis radicans (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 158
Dictyopus pachypus (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 160
Dictyopus pachypus var. candicans(Inzenga) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 160
Dictyopus olivaceus (Schaeffer) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 160
Suillus pachypus (Fries) Richon & Roze(1888), Atlas des champignons comestibles et veneneux de la France et des pays circonvoisins, p. 193
Xerocomus radicans (Persoon) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 417
Dictyopus amarus (Persoon) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 424
Dictyopus albidus Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 424
Boletus macrocephalus Leuba (1890), Les champignons comestibles et les especes veneneuses avec lesquelles ils pourraient etre confondus, p. 55, tab. 35
Boletus pachypus var. albidus(Quelet) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 154
Suillus olivaceus (Schaeffer) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 536
Boletus pachypus var. candicans (Fries) Saccardo (1916), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(15), p. 924
Tubiporus olivaceus (Schaeffer) Ricken (1918), Vademecum fur pilzfreunde, Edn 1, p. 206
Boletus albidus subsp.* eupachypus Konrad (1929), Bulletin de la Societe mycologique de France, 45(1), p. 71
Boletus olivaceoflavus Dermek (1973), Mykologický sbornik, 50(1-2), p. 4
Boletus radicans var. pachypus (Fries) Bon (1985), Documents mycologiques, 15(60), p. 38
Boletus radicans f. sanguineipes Panzera (1996), Rivista di micologia, 39(2), p. 151 (nom. inval.)
Boletus sanguineipes Panzera (1997), Rivista di micologia, 40(2), p. 303
Caloboletus radicans (Persoon) Vizzini (2014), Index fungorum, 146, p. 1 (nom actuel)

References : FE 2 pl. 18 ; BK 3 16 ; Bon p. 37 ; CD 1662-468, 67 ; Cetto 699 ; Engel (2) 13 ; Galli p. 203 ; LE pl. 4 A ; Marchand 215 ; MRT 84 ; Phillips p. 196 ; Marchand 203 ; Eyssartier et Roux p. 96, 106 4eme edition
Groupe : Bolets
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Boletales / Boletaceae
Chapeau/Fructification : 15 a 20 cm, d'aspect mat, veloute (soyeux fibrilleux au toucher), blanchatre a gris clair, puis gris beige plus ou moins tache de verdatre ou gris bleute. Marge est ondulee lobee, legerement rabattue sur les tubes.
Lames/Pores : Petits, jaune vif puis salis de brunatre ou de verdatre, bleuissant au toucher, mais ce bleuissement est souvent fugace, a peine perceptible par temps tres sec. Tubes separes du stipe par une vallecule, jaune clair, puis verdatre.
Chair : Blanchatre, bleuissant rapidement dans le chapeau puis palissante. Rougeatre la moitie inferieure du pied. Odeur plutot desagreable. Saveur generalement amere.
Stipe : Assez court, jusqu'a 12 x 7 cm, irregulier et variable par temps sec, subradicant, souvent a base appointie, concolore (blanchatre, grisonnant par places, legerement tache de rougeatre), mais jaune vif en haut, reticule de jaunatre, puis de brunatre, parfois rougeatre, bleuissant. Le reseau, tres fin, peut passer inapercu.
Habitat : Le plus souvent a l'etage collineen. Espece calciphile qui s'accomode parfois cependant de terrains neutres, et thermophile, frequente dans toute la zone meridionale et temperee, se refugiant sur les coteaux bien exposes au fur et a mesure que l'on remonte vers le nord.
Spores : Elliptiques fusiformes, lisse, couleur de miel, guttulees 11-14,8 µm x 5-7 µm. Sporee brun olivace fonce.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Les caracteres botaniques du chapeau sont assez constants alors que le stipe, au contraire, est tres variable, plus ou moins radicant, plus ou moins jaune, plus ou moins tache ou ponctue de rougeatre vineux et assez facilement deforme par temps sec. De cette variabilite resulte la creation de divers noms pour ce qui n'est en realite, qu'une seule espece.
Hygrophoropsis aurantiaca (Wulfen) Maire (1929) Noms francais : Fausse-girolle ; Fausse girolle
Synonymes : Agaricus alectorolophoides Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 46, tab. 206
Agaricus aurantiacus Wulfen (1781), in Jacquin, Miscellanea austriaca, 2, p. 107, tab. 14, fig. 3 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Merulius aurantiacus (Wulfen) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1430
Merulius alectorolophoides (Schaeffer) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1430
Hypophyllum gemellum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 143, tab. 51, fig. 3-4
Agaricus subcantharellus Sowerby (1814), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 413
Cantharellus aurantiacus (Wulfen) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 318
Merulius pseudocantharellus Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 26
Cantharellus brachypodes Chevallier (1826), Flore generale des environs de Paris, 1, p. 240, tab. 7, fig. 5 ('brachopodes')
Cantharellus ravenelii Berkeley & M.A. Curtis (1853), The annals and magazine of natural history, series 2, 12, p. 425
Merulius ravenelii (Berkeley & M.A. Curtis) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 862 (nom. illegit.)
Merulius brachypodus (Chevallier) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 862
Clitocybe aurantiaca (Wulfen) Studer-Steinhauslin (1900), Hedwigia: Beiblatt zur Hedwigia, 39(1), p. (7)
Chanterel alectorolophoides (Schaeffer) Murrill (1910), North American flora, 9(3), p. 169
Hygrophoropsis aurantiaca (Wulfen) Maire (1929), in Martin-Sans, L'empoisonnement par les champignons, p. 99 (nom actuel)

References : CD 1609 ; Marchand 74 ; Bon p. 51 ; Eyssartier et Roux p. 554
Groupe : Chanterelles
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Boletales / Hygrophoropsidaceae
Chapeau/Fructification : 3-8 cm vite creux
Lames/Pores : Fourchues ramifiees dichotomiquement, decurrentes, facilement separables du chapeau
Chair : Mince, peu charnu
Stipe : 3-5 cm x 0,3-0,6 cm, brunissant a la base au toucher ou avec l'age
Habitat : Terricole, sous feuillus ou coniferes, parfois sur debris ligneux ou aiguilles. Ne pousse pas en touffe.
Spores : Blanches
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Confusion possible avec la "vraie girolle" Cantharellus cibarius
Gymnopus fusipes (Bulliard) Gray (1821) Noms francais : Collybie a pied en fuseau
Synonymes : Agaricus monstrosus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 69, tab. 245
Agaricus fusiformis Bulliard (1781), Herbier de la France, 2, tab. 76
Agaricus fusipes Bulliard (1782), Herbier de la France, 3, tab. 106, tab. 516, fig. 2 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus luxurians Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 49
Agaricus elasticus Withering (1792), A botanical arrangement of British plants, Edn 2, 3, p. 313 (nom. illegit.)
Hypophyllum lacerumPaulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 142, tab. 49, fig. 1-3
Hypophyllum clavus Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 141, tab. 48, fig. 1
Hypophyllum senardianum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 141, tab. 48, fig. 2
Hypophyllum fusipes (Bulliard) Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 143, tab. 50, fig. 1-4
Agaricus ilicinus de Candolle (1815), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 6, p. 48
Agaricus oreades Hornemann (1818), Flora danica, 27, p. 9, tab. 1607 (nom. illegit.)
Agaricus crassipes var. 2 elasticus (Withering) Purton (1821), An appendix to Midland flora, 3(1), p. 199
Gymnopus fusipes (Bulliard) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 604 (nom actuel)
Agaricus leptopodes Chevallier (1826), Flore generale des environs de Paris, 1, p. 154
Agaricus daucipesPersoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 147
Agaricus fusipes var. ß caldariiPersoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 146
Agaricus lancipes Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 83
Collybia fusipes (Bulliard) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 93(57)
Collybia ilicina (de Candolle) Gillet (1875), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 313
Collybia lancipes (Fries) Gillet (1875), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 312
Collybia fusipes var. lancipes (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 28
Rhodocollybia fusipes (Bulliard) Romagnesi (1978), Bulletin de la Societe mycologique de France, 94(1), p. 78

References : CD 520-258, 118 ; Bon p. 179 ; Marchand 123 ; Eyssartier et Roux p. 426, 438 4eme edition
Groupe : Collybies
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Omphalotaceae
Chapeau/Fructification : Chapeau un peu campanule, puis convexe, brun a beige, hygrophane, mouchete de roux a noir.
Lames/Pores : Adnees a echancrees, beige grisatre rapidement mouchete de roux.
Chair : Blanche, fibreuse, immuable. Odeur faible non caracteristique.
Stipe : En fuseau, coriace, brun vers la base puis brunatre a creme.
Habitat : Souvent sous Quercus spp. (chenes). Au pied des souches de feuillus ou sur leurs racines. Dans les forets de feuillus ou melees. Tendance collineenne. Cespiteux. Juin-octobre (mai-decembre). Frequent.
Comestibilite : Sans interet
Coprinellus micaceus (Bulliard) Vilgalys, Hopple & Jacq. Johnson (2001) Noms francais : Coprin micace
Synonymes : Agaricus lignorum Scopoli (1772), Dissertationes ad scientiam naturalem pertinentes, 1, Plantae subterraneae distributio, p. 110, tab. 37, fig. 1
Agaricus turbinatus Withering (1776), A botanical arrangement of all the vegetables ... in Great Britain, 2, p. 764 (nom. illegit.)
Agaricus rufescens Lamarck (1778), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 1, 1, p. 110
Amanita rufescens (Lamarck) Lamarck (1783), Encyclopedie methodique, Botanique, 1, p. 109
Agaricus balanus Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 63
Agaricus micaceus Bulliard (1785), Herbier de la France, 6, tab. 246 & tab. 565 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus congregatus Sowerby (1800), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 261 (nom. illegit.)
Agaricus ferrugineus P. Gaertner, B. Meyer & Scherbius (1802), Oekonomisch-technische flora der Wetterau, 3(2), p. 317 (nom. illegit.)
Hypophyllum plicatum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 259, tab. 126, fig. 1-3
Agaricus congregatus var. 3 turbinatus (Withering) Purton (1821), An appendix to Midland flora, 3(1), p. 235
Coprinus micaceus (Bulliard) Fries (1827) [1825-26], Stirpes agri femsionensis, 3, p. 56
Coprinus micaceus var. b laetior Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 247
Coprinopsis micaceus (Bulliard) Fayod (1889), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 7, 9, p. 380
Coprinellus micaceus (Bulliard) Vilgalys, Hopple & Jacq. Johnson (2001), Taxon, 50(1), p. 234 (nom actuel)

References : Bon p. 273 ; BK 4 294 ; CD 769 ; Eyssartier et Roux p. 928
Groupe : Coprins/Paneoles/Psathyrelles
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Psathyrellaceae
Chapeau/Fructification : Chapeau 10-30 mm de diametre, globuleux au debut puis vite campanule a etale, sillonne, lentement deliquescent, brun roussatre plus fonce au centre, plus pale au niveau de la marge puis progressivement gris noiratre avec l'age. Le voile se morcelle a la surface et persiste sous forme de petites paillettes d'aspect micace qui finissent par disparaitre avec l'age. Marge sinueuse puis dechiree.
Lames/Pores : Lames ascendantes et libres, blanches au debut puis grises a noires et deliquescentes a la fin.
Chair : mince, blanche puis brune. Odeur nulle. Saveur douce, fade.
Stipe : Pied 30-100 x 2-5 mm, cylindrique, creux, cassant, finement pubescent sur toute la longueur dans la jeunesse puis glabre et brillant jaunatre.
Habitat : En groupes ou fascicule sur bois mort, sur souches, racines enfouies, troncs en decomposition.
Spores : Spores elliptiques de profil, plus ou moins mitriformes de face, lisses, brun fonce a pore germinatif net et souvent tronque, 8-10 x 4-6,5 µm. Sporee noire. Basides clavees, tetrasporiques, non bouclees. Cheilocystides vesiculeuses a clavees, 20-90 x 20-75 µm. Pleurocystides vesiculeuses a elliptiques, 70-100 x 50-70 µm. Caulocystides lageniformes au sommet du pied. Cellules du voile, globuleuses, en partie brunatres et incrustees
Comestibilite : Sans interet
Scleroderma citrinum Persoon (1801) Noms francais : Scleroderme commun ; Scleroderme citron
Synonymes : Lycoperdon aurantium Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1184
Lycoperdon aurantiacum F.H. Wiggers (1780), Primitiae flora holsaticae, p. 108
Lycoperdon cervinum Bolton (1789), An history of fungusses growing about Halifax, 3, p. 116, tab. 116 (nom. illegit.)
Tuber solidum Withering (1792), A botanical arrangement of British plants, Edn 2, 3, p. 459
Scleroderma citrinum Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 153 (Basionyme) Sanctionnement : Persoon (1801) (nom actuel)
Scleroderma aurantium (Linnaeus) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 153
Lycoperdon tesselatum Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 191
Lycoperdon pratense Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 446, tab. 201, fig. 3 (nom. illegit.)
Lycoperdon citrinum (Persoon) Pollini (1824), Flora veronensis quam in prodomum florae italiae septentrionalis, 3, p. 714
Scleroderma squamosum Chevallier (1826), Flore generale des environs de Paris, 1, p. 357
Scleroderma vulgare Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 46
Pompholyx sapidum Corda (1841), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 5(19-20), p. 47, tab. 15
Scleroderma vulgare var. aurantiacum (F.H. Wiggers) W.G. Smith (1908), Synopsis of the British Basidiomycetes, p. 480
Scleroderma aurantium var. aurantiacum (F.H. Wiggers) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 49

References : Bon p. 303 ; Phillips p. 251 ; CD 1726-482, 68 ; Marchand 351 ; Eyssartier et Roux p. 1048, 1080 4eme edition ; Cetto 1 p. 595 ; BK 2 506
Groupe : Vesses de loup
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Boletales / Sclerodermaceae
Chapeau/Fructification : Fructification tuberculeuse, globuleuse, presque sessile, retrecie a la base, legerement enfouie dans le sol, 30-100-(150) mm. Peridie simple, epaisse d'environ 5 mm, grossierement et fortement squameuse, squames brunes sur fond jaune citron ou brun-jaune pale, coriace, tenace, se dechirant a maturite.
Chair : Blanchatre au debut avec un reflet violet, ferme, puis brune a noire marbree de blanc, pulverulente a maturite et parcourue d'hyphes. Absence de capillitium. Odeur forte de caoutchouc, saveur douce. Sporee brun olivatre sombre.
Stipe : Rudimentaire prolonge par des cordons myceliens.
Habitat : Sur sol acide, pauvre et sablonneux ou sur sol tourbeux dans les foret mixtes de feuillus et de coniferes, ainsi qu'en lisieres parmi les mousses, les fougeres, les bruyeres, meme dans les pres, sous les arbres et les arbustes. Tres commun, ete-automne.
Spores : Globuleuses, irregulierement cretees-echinulees, ornementation souvent incomplete et irreguliere, 9-11 µm de diametre (sans ornementation), cretes jusqu'a 1,5 µm de hauteur. Basides clavees non bouclees. Hyphes de la gleba brunes, a parois minces ou epaissies, larges, cloisonneees, bouclees.
Comestibilite : Toxique
Commentaires : Parfois parasite par Pseudoboletus parasiticus.
Xerocomus subtomentosus (Linnaeus) Quelet (1888) Noms francais : Bolet tomenteux ; Bolet subtomenteux
Synonymes : Boletus subtomentosus Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1178 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus subtomentosus (Linnaeus) Lamarck (1783), Encyclopedie methodique, Botanique, 1, p. 51
Boletus bovinus var. Vahl (1792), Flora danica, 18, p. 8, tab. 1074
Tubiporus brachiatusPaulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 408, tab. 183, fig. 3
Tubiporus subtomentosus(Linnaeus) Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 393, tab. 183, fig. 4-5
Tubiporus guttatusPaulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 375, tab. 173, fig. 1-4
Leccinum subtomentosum(Linnaeus) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 647
Boletus striaepes Secretan ex Fries (1835), Boleti, fungorum generis, illustratio, p. 9
Boletus pannosus Rostkovius (1844), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 5(22), p. 79, tab. 22
Boletus cinnamomeus Rostkovius (1844), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 5(21), p. 53, tab. 9 (nom. illegit.)
Boletus dentatus Rostkovius (1844), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 5(23), p. 85, tab. 25
Boletus eriophorus Rostkovius (1844), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 5(22), p. 75, tab. 20
Rostkovites subtomentosus (Linnaeus) P. Karsten (1881), Revue mycologique (Toulouse), 3(9), p. 16
Versipellis cinnamomea Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 159
Versipellis striaepes (Secretan ex Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 157
Versipellis subtomentosa(Linnaeus) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 158
Xerocomus subtomentosus (Linnaeus) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 418 (nom actuel)
Xerocomus striaepes(Secretan ex Fries) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 418
Boletus immutabilis Britzelmayr (1890), Bericht des naturwissenschaftlichen vereins fur schwaben und Neuburg, 30, p. 33, fig. 44
Suillus cinnamomeus(Quelet) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 535
Suillus dentatus (Rostkovius) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 535
Suillus pannosus (Rostkovius) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 536
Suillus eriophorus (Rostkovius) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 535
Suillus immutabilis (Britzelmayr) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 535
Suillus striaepes (Secretan ex Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 536 ('striipes')
Boletus subtomentosus subsp.* reticulatipes C. Martin (1903), Materiaux pour la Flore cryptogamique Suisse, 2(1), p. 24
Boletus subtomentosus var. marginalis Boudier (1906) [1905-10], Icones mycologicae, tome 1, tab. 142
Ceriomyces subtomentosus (Linnaeus) Murrill (1909), Mycologia, 1(4), p. 153
Gyrodon immutabilis (Britzelmayr) Saccardo & Trotter (1912), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 21, p. 254
Boletus oregonensis(Murrill) Murrill (1912), Mycologia, 4(4), p. 217
Ceriomyces oregonensis Murrill (1912), Mycologia, 4(2), p. 99
Boletus subtomentosus var. striaepes(Secretan ex Fries) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 563
Xerocomus marginalis (Boudier) E.-J. Gilbert (1931), Les Bolets. Les livres du mycologue, 3, p. 141
Xerocomopsis subtomentosus (Linnaeus) Reichert (1940), Palestine journal of botany, rehovot series, 3, p. 229
Boletus marginalis (Boudier) J. Blum (1969), Revue de mycologie, Paris, 34(2-3), p. 276 (nom. inval.)
Boletus reticulatipes (C. Martin) J. Blum (1969), Revue de mycologie, Paris, 34(2-3), p. 276 (nom. inval.)

References : FE 2 pl. 40 ; BK 3 60 ; Bon p. 43 ; CD 1650-465, 67 ; Cetto 287 ; Engel (3) 47 ; Galli p. 121 ; Marchand 219 ; MRT 47 ; Phillips p. 202 ; Eyssartier et Roux p. 84, 86 4eme edition
Groupe : Bolets
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Boletales / Boletaceae
Chapeau/Fructification : 3-12 cm, feutre, tres variable pouvant prendre toutes les couleurs depuis le rouge sang jusqu'au jaune citron vif.
Lames/Pores : jaune vif a jaune d'or
Chair : Jaune pale ou blanchatre typiquement rosee ou rougeatre dans la moitie inferieure du stipe.
Stipe : 3-10 x 0,5-3 cm, lisse ou le plus souvent avec des veines plus ou moins en relief au sommet, jaune pale a jaune vif.
Habitat : Sous differents feuillus, surtout les chenes et les chataigniers.
Spores : 11-15 x 4,5-5,5 µm, allongees-fusoides, lisses.
Comestibilite : Comestible
Commentaires : Vapeurs d'ammoniaque (NH3) : rouge ou nul (cuticule), faiblement bleu (chair).
Craterellus tubaeformis (Fries) Quelet (1888) Noms francais : Chanterelle en tube
Synonymes : Merulius hispidulus Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 462
Merulius infundibuliformis Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 462
Agaricus degener Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 62, tab. 243 (nom. illegit.)
Agaricus pruinatus Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 93, tab. 9, fig. 35
Agaricus cornucopioides Bulliard (1784), Herbier de la France, 5, tab. 208 (nom. illegit.)
Agaricus cornucopioides bulliardii Hoffmann (1789), Nomenclator fungorum, 1, p. 148
Agaricus inflexus Hoffmann (1789), Nomenclator fungorum, 1, p. 145
Peziza undulata Bolton (1789), An history of fungusses growing about Halifax, 3, p. 105, tab. 105, fig. 2
Helvella tubaeformis Bulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 461
Agaricus cantharelloides Bulliard (1791), Herbier de la France, 11, tab. 506, fig. 2
Agaricus cantharelloides Sowerby (1796), Coloured figures of English fungi or mushrooms (London), 1(no. 9), tab. 47 (nom. illegit.)
Merulius cantharelloides (Bulliard) J.F. Gmelin (1792),
naturae, Edn 13, 2, p. 1430
Merulius pruinatus (Batsch) J.F. Gmelin (1792), naturae, Edn 13, 2(2), p. 1430
Merulius cyathus J.F. Gmelin (1792), naturae, Edn 13, 2, p. 1430
Merulius agaricoides J.F. Gmelin (1792), Naturae, Edn 13, 2, p. 1430
Merulius helvelloides J.F. Gmelin (1792), Naturae, Edn 13, 2, p. 1430
Cantharellus infundibuliformis (Scopoli) Roussel (1796), Flore du Calvados et des terreins adjacens, Edn 1, p. 33
Merulius lutescens Persoon, Synopsis methodica fungorum (1801), 2, p. 489
Merulius tubiformis (Bulliard) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, 2, p. 489
Merulius fuligineus Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, 2, p. 490
Merulius fuligineus var. pruinatus (Batsch) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, 2, p. 490
Hyponevris pruinata (Batsch) Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 130, tab. 37, fig. 1
Cantharellus tubaeformis Fries (1821), mycologicum, 1, p. 319 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Cantharellus tubaeformis var. zonatus Fries (1821), mycologicum, 1, p. 320
Merulius hydrolips var. fuligineus (Persoon) Merat (1821), Nouvelle Flore des Environs de Paris, Edn 2, 1, p. 48
Merulius tubiformis var. lutescens (Persoon) Persoon (1825), Mycologia Europaea (Erlanga), 2, p. 17
Merulius xanthopus Persoon (1825), Mycologia Europaea (Erlanga), 2, p. 19
Merulius tubaeformis (Fries) J. Becker (1828), Flora der Gegend um Frankfurt am Main, zweite abtheilung, p. 562 (nom. illegit.)
Merulius tubaeformis var. β zonatus(Fries) J. Becker (1828), Flora der Gegend um Frankfurt am Main, zweite abtheilung, p. 562
Cantharellus xanthopus (Pers.) Duby (1830), Botanicon Gallicum seu Synopsis Plantarum in flora GalIica descriptarum, Edn 2 (Paris), 2, p. 799
Cantharellus infundibuliformis (Scopoli) Fries (1838) [1836-1838], Epicrisis mycologicum (Upsaliae), p. 366
Cantharellus tubaeformis var. pallidus Gillet (1878), Hymenomycetes (Alencon)(fasc. suppl.), p. 4
Cantharellus tubaeformis var. infundibuliformis(Scopoli) Gillet (1884), Tableaux analytiques des Hymenomycetes de France (Alencon), p. 36
Cantharellus infundibuliformis var. subramosus Bresadola (1887), Fungi Tridentini novi, vel nondum delineati, descripti et iconibus illustrati, 1(6-7), p. 87
Craterellus tubaeformis (Fries) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 36 (nom actuel)
Craterellus infundibuliformis (Scopoli) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 36
Trombetta lutescens (Pers.) Kuntze (1891), Revista Genera Plantarum (Leipzig), 2, p. 873
Cantharellus cantharelloides Quelet (1896) [1895], Compte Rendu de la Association Francaise pour l'Avancement des Sciences, 24(2), p. 619
Craterellus cantharelloides var. lutescens (Persoon) Quelet (1896) [1895], Compte Rendu de la Association Francaise pour l'Avancement des Sciences, 24(2), p. 619
Chanterel infundibuliformis (Scopoli) Murrill (1910), North American Flora (New York), 9(3), p. 168
Cantharellus infundibuliformis var. nigricansPeck (1911) [1910], Bulletin of the New York state Museum, 150, p. 42
Cantharellus infundibuliformis var. tubiformis (Fries) Maire (1933), Treballs del Museu nacional de ciencies naturals de Barcelona, serie botanica, 15(2), p. 44
Cantharellus tubaeformis var. lutescens J.E. Lange (1940), Flora Agaricina Danica 5, p. 85
Cantharellus infundibuliformis var. lutescens (Persoon) Corner (1966), Annals of Botany Memoirs, 2, p. 70
Cantharellus tubaeformis var. subramosus (Bresadola) Cetto (1987), Enzyklopadie der Pilze, Band 1: Leistlinge, Korallen, Porlinge, Rohrlinge, Kremplinge u.a. (Munchen), p. 135
Cantharellus tubaeformis f. pallidus (Gillet) Neville & Alpago-Novello, Bulletin trimestriel de la Socete mycologique de France, 114(4), p. 18 (1998)
Craterellus tubaeformis f. pallidus (Gillet) Vila (2006), Errotari 3, p. 59

References : CD 112 ; Bon p. 307 ; Marchand 177 ; Eyssartier et Roux p. 596 ; BK 2 485
Groupe : Chanterelles
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Cantharellales / Hydnaceae
Chapeau/Fructification : Mesurant 3-6 cm, gris ocre a gris brun, plan puis ombilique. Marge etalee.
Lames/Pores : Hymenium jaunatre a gris orange, a plis fourchus.
Chair : Mince, plus ou moins jaune. Odeur faible.
Stipe : Creux.
Habitat : En foret, sous coniferes. A terre ou sur les troncs moussus et degrades. Gregaire ou cespiteux. Automne-hiver. Repandu et frequent.
Spores : Mesurant 11 × 9 µm, ochrace pale, lisses.
Comestibilite : Bon comestible
Commentaires : Attention ! cette espece est parfois trouvee en melange dans la mousse avec Leotia lubrica qui est toxique.
Suillellus queletii (Schulzer) Vizzini, Simonini & Gelardi (2014) Noms francais : Bolet de Quelet
Synonymes : Boletus purpureus Secretan (1833), Mycographie Suisse, 3, p. 29 (nom. inval.)
Boletus clavicularis Gillet (1877), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 644
Boletus queletii Schulzer (1885), Hedwigia, 24(4), p. 143 (Basionyme)
Boletus bresadolae Schulzer (1885), Hedwigia, 24(4), p. 144 (nom. illegit.)
Versipellis queletii (Schulzer) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 158
Boletus slavonicus Saccardo & Cuboni (1888), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 6, p. 17
Suillus slavonicus (Saccardo & Cuboni) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 536
Suillus queletii (Schulzer) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 536
Dictyopus queletii (Schulzer) Quelet (1898) [1897], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 26(2), p. 450, pl. 4, fig. 15
Suillus clavicularis (Gillet) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 535
Boletus erythropus subsp.* rubens Schiffner (1922), Zeitschrift fur pilzkunde, 1, p. 72
Tubiporus queletii (Schulzer) Maire (1937), Publicaciones del Instituto botanico, Barcelona, 3(4), p. 46
Suillellus queletii (Schulzer) Vizzini, Simonini & Gelardi (2014), Index fungorum, 188, p. 1 (nom actuel)

References : FE 2 pl. 22 ; CD 1683 ; Bon p. 39 ; Cetto 701 ; Engel (2) 32 ; Galli p. 245 ; Marchand 162 ; MRT 96 ; Phillips p. 201 ; Eyssartier et Roux p. 98 ; BK 3 n° 15 page 58.
Groupe : Bolets
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Boletales / Boletaceae
Chapeau/Fructification : Chapeau 5-15 cm, hemisherique puis aplati et pulvine, sec, soyeux veloute de couleur variable, brun orange a brun cuivre mais aussi brun rouge a carmin fonce avec des nuances des nuances olivatres.
Lames/Pores : Pores fins, jaune puis rouge orange devenant olivaces avec l'age, bleuissant au toucher. Tubes longs de 10-20 mm d'abord jaune puis jaune olive. Chair jaune sous les tubes.
Chair : Chair jaune pale, legerement bleuissante a la coupe, epaisse, typiquement couleur betterave rouge a la base du pied. Odeur et saveur acidulees.
Stipe : Pied 5-15 x 1,5-4,5 cm, ventru puis cylindrique, radicant, plein. Surface lisse, mate, seche, finement ponctuee floconneuse sous le chapeau, jaune pale puis graduellement rouge pourpre vineux a la base, de couleur "betterave rouge"
Habitat : Forets de feuillus surtout sous chenes et charmes dans les bois clairs.
Spores : Spores 10-14 x 5-6 µm, elliptiques-fusoides, lisses, jaune olive pale, guttulees. Sporee brun olive fonce. Basides clavees, tetrasporiques, non bouclees Cheilo et pleurocystides fusiformes, clavees a vesiculeuses, en partie a contenu jaunatre, 30-45 x 8-11 µm. Cuticule formee d'hyphes dressees a extremites fusiformes ou cylindriques, non bouclees, plus ou moins pigmentees de brun, larges de 3-8 µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Caracterise par l'absence de reseau sur le pied et sa base de couleur betterave rouge.
Tricholoma scalpturatum (Fries) Quelet (1872) Noms francais : Tricholome grave ; Tricholome farineux jaunissant ; Tricholome jaunissant
Synonymes : Agaricus leucoxanthus subsp.* holoxanthusPersoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 181
Agaricus friesii var. 3 Junghuhn (1830), Linnaea, Ein journal fur die botanik, 5, p. 395
Agaricus terreus subsp.* chrysites Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 35
Agaricus scalpturatus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 31 (Basionyme)
Tricholoma scalpturatum (Fries) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 232(211) (nom actuel)
Tricholoma chrysites (Fries) Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 98
Tricholoma terreum var. chrysites (Fries) Wunsche (1877), Die pilze. Eeine anleitung zur kenntniss derselben, p. 199
Cortinellus terreus subsp.* chrysites(Fries) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 30
Cortinellus scalpturatus (Fries) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 27
Gyrophila argyracea var. chrysites (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 13
Tricholoma argyraceum subsp.* chrysites (Fries) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 104
Tricholoma terreum var. scalpturatum(Fries) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 16
Agaricus argyraceus var. chrysites (Fries) Cooke (1891), Illustrations of british fungi, 8, n° 1119, tab. 947
Tricholoma scalpturatum var. chrysites (Fries) Massee (1893), British fungus flora, 3, p. 191
Monomyces scalpturatum (Fries) Earle (1909), Bulletin of the New York botanical Garden, 5(18), p. 442
Tricholoma argyraceum var. chrysites (Fries) Saccardo (1915), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(14), p. 125

References : BK 3 431 ; Bon p. 155 ; CD 396-234, 116 ; Cetto 573 + 2411 ; Galli p. 119 ; Marchand 852 ; FE 3 p. 465 ; Eyssartier et Roux p. 526, 540 4eme edition ; LP p. 267.
Groupe : Tricholomes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Tricholomataceae
Chapeau/Fructification : Chapeau jusqu'a 8 cm de diametre, convexe vite aplati, en general peu mamelonne, finement fibrilleux radialement avec squamules concentriques vers le centre. Gris brun argente au debut puis de plus en plus pale jusqu'a beige creme. Squamules toujours plus foncees, gris brun avec des nuances rougeatres. Marge longtemps incurvee, finement fibrilleuse. Avec l'age, l'ensemble du champignon jaunit de facon caracteristique a partir de la marge.
Lames/Pores : Lames blanchatres, echancrees et decurrentes en filet, jaunissant avec l'age.
Chair : Chair blanche, mince, jaunissante. Odeur et saveur farineuses.
Stipe : Pied 3-6 x 0,5-1 cm, cylindrique, souvent arque, plein, soyeux brillant, orne de fines fibrilles longitudinales sur fond blanc grisatre. Tendance a jaunir. Restes de voile fibrilleux dans la jeunesse.
Habitat : Dans tout type de sol. Repandu
Spores : Spores elliptiques, lisses, hyalines, guttulees, I-, 4,5-6 x 3-4 µm. Sporee blanche. Basides tetrasporiques bouclees. Pas de cystides. Cuticule de type trichodermique faite d'hyphes irregulierement enchevetrees, pigmentees de brun, larges de 3_8 µm, bouclees.
Comestibilite : Comestible
Commentaires : Chair jaunissante avec l'age comme les lames. Zone cortiniforme assez discrete. Calcicole.
Laetiporus sulphureus (Bulliard) Murrill (1920) Noms francais : Polypore soufre
Synonymes : Agaricus speciosus Battarra (1755), Fungorum agri ariminensis historia, p. 68, tab. 34, fig. B (nom. inval.)
Boletus caudicinus Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 469
Boletus tenax Lightfoot (1777), Flora scotica, 2, p. 1031
Boletus coriaceus Hudson (1778), Flora Anglica, Edn 2, p. 625 (nom. illegit.)
Boletus imbricatus Bulliard (1786), Herbier de la France, 7, tab. 366 (nom. illegit.)
Boletus citrinus J.J. Planer (1788), Index plantarum quas in agro erfurtensi sponte provenientes, p. 279 (nom. illegit.)
Boletus ramosus Bulliard (1788), Herbier de la France, 9, tab. 418
Boletus sulphureus Bulliard (1788), Herbier de la France, 9, tab. 429 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Boletus lingua-cervina Schrank (1789), Baiersche flora, 2, p. 618
Boletus lobatus Humboldt (1793), Florae fribergensis specimen plantas cryptogamicas praesertim suterraneas exibens, p. 93
Boletus amaricans Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 531
Sistotrema sulphureum (Bulliard) Rebentisch (1804), Prodomus florae neomarchicae, p. 376
Agaricus stipticus Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 98, tab. 12, fig. 1 (nom. illegit.)
Dendrosarcus imbricatus (Bulliard) Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 96, tab. 11
Cladoporus ramosus (Bulliard) Persoon (1818), Traite sur les champignons comestibles, p. 43
Polyporus ramosus (Bulliard) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 645
Daedalea imbricata (Bulliard) Purton (1821), An appendix to Midland flora, 3(1), p. 251 (nom. illegit.)
Polyporus sulphureus (Bulliard) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 357
Polyporus imbricatus (Bulliard) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 357
Polyporus citrinus Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 49
Polyporus citrinus var. ß speciosus Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 49
Cladoporus fulvus Chevallier (1826), Flore generale des environs de Paris, 1, p. 261
Polyporus imbricatus var. ß ramosus (Bulliard) Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 786
Polyporus casearius Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 449
Polyporus rubricus Berkeley (1851), in W.J. Hooker, Journal of botany and Kew Garden miscellany, 3, p. 81
Polyporus ceratoniae Risso (1859), in Barla, Les champignons de la province de Nice, p. 60, tab. 30, fig. 1-3
Polyporus todari Inzenga (1865), Funghi Siciliani, centuria 1, p. 38, tab. 3, fig. 1
Stereum speciosum Fries (1869), in Inzenga, Funghi Siciliani, centuria 2, p. 20, tab. 4, fig. 1
Merisma sulphureus (Bulliard) Gillet (1877), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 691 ('sulfureus')
Merisma imbricatus (Bulliard) Gillet (1877), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 690
Polyporellus rubricus (Berkeley) P. Karsten (1879), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 5, p. 38
Polypilus sulphureus (Bulliard) P. Karsten (1881), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(1), p. 29
Polypilus imbricatus (Bulliard) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 27
Polypilus casearius (Fries) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 26
Polyporus circinatus Morgan (1885), Journal of the Cincinnati Society of natural history, 8(2), p. 97 ('circinnatus') (nom. illegit.)
Polyporus sulphureus var. ceratoniae (Risso) Cooke (1885), Grevillea, 13(67), p. 85
Cladomeris sulphurea (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 168 ('sulfurea')
Cladomeris casearia (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 168
Cladomeris sulphurea var. ramosa(Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 168 ('sulfurea')
Cladomeris imbricata (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 169
Leptoporus casearius (Fries) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 387
Polyporus caudicinus (Scopoli) J. Schroter (1888) [1889], in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 471
Leptoporus sulphureus (Bulliard) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 387
Leptoporus ramosus (Bulliard) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 387
Leptoporus imbricatus (Bulliard) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 387
Polyporus rostafinskii Blonski (1889), Hedwigia, 28(4), p. 280 (nom. illegit.)
Cladomeris imbricata var. ramosa (Bulliard) Gillot & Lucand (1890), Societe d'histoire naturelle d'Autun, Bulletin, 3, p. 156
Laetiporus speciosus Battarra ex Murrill (1904), Bulletin of the Torrey botanical Club, 31(11), p. 607
Polyporellus caudicinus subsp.* sororius P. Karsten (1906) [1905], Travaux de la Sous-Section de Troitzkossawsk-Kiakhta, Section du pays d'Amour de la Societe imperiale Russe de geographie, 8(1), p. 61
Polyporellus caudicinus P. Karsten (1912), in Saccardo, Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 21, p. 267
Polyporus caudicinus var. todari (Inzenga) Saccardo (1916), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(15), p. 978
Laetiporus sulphureus (Bulliard) Murrill (1920), Mycologia, 12(1), p. 11 (nom actuel)
Polyporus sulphureus var. ramosus(Bulliard) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 581
Leptoporus caudicinus (Scopoli) Quelet (1925), in Bataille, Bulletin de la Societe mycologique de France, 41(1), p. 71
Polyporus sulphureus f. imbricatus (Bulliard) Bourdot & Galzin (1925), Bulletin de la Societe mycologique de France, 41(1), p. 107
Tyromyces sulphureus (Bulliard) Donk (1933), Mededeelingen van de Nederlandsche mycologische vereeniging, 22, p. 145
Grifola sulphurea (Bulliard) Pilat (1934), Beihefte zum botanischen centralblatt, zweite abteilung, 52, p. 39
Grifola sulphurea f. imbricata (Bulliard) Pilat (1934), Beihefte zum botanischen centralblatt, zweite abteilung, 52, p. 52
Grifola sulphurea f. ramosa (Bulliard) Pilat (1934), Beihefte zum botanischen centralblatt, zweite abteilung, 52, p. 52
Laetiporus sulphureus f. imbricatus(Fries) Bondartsev (1953), Bracket Fungi Europ. USSR & Caucasus, p. 185
Laetiporus sulphureus f. ramosus (Quelet) Bondartsev (1953), Bracket Fungi Europ. USSR & Caucasus, p. 185
Lenzites imbricatus (Bulliard) B.K. Bakshi (1971), Indian Polyporaceae on Trees and Timber, p. 76 ('imbricata')
Cladoporus sulphureus (Bulliard) Teixeira (1986), Revista Brasileira de Botanica, 9(1), p. 43
Laetiporus gilbertsonii Burdsall (2001), Harvard papers in botany, 6(1), p. 48

References : Bon p. 317 ; BK 2 400 ; Marchand 277 ; Eyssartier et Roux p. 1028
Groupe : Polypores
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Polyporales / Laetiporaceae
Chapeau/Fructification : Surface irregulierement veloutee jaune a orange le plus souvent zonee.
Lames/Pores : Face interieure poree, ondulee, jaune soufre lumineux.
Chair : Charnu et tendre a l'etat frais puis plus tard cassant et crayeux. Couleur paille grisatre a l'etat avance.
Comestibilite : Comestible
Commentaires : Cette espece produit aussi des fructifications imparfaites tuberculeuses et tendres nommees Ptychogaster aurantiacus
Volvopluteus gloiocephalus (de Candolle) Vizzini, Contu & Justo (2011) Noms francais : Volvaire visqueuse
Synonymes : Agaricus pubescens Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 247 (nom. illegit.)
Amanita incarnata var. ßß laevisAlbertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 142
Agaricus gloiocephalus de Candolle (1815), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 6, p. 52 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Amanita speciosa Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 1
Agaricus speciosus (Fries) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 278
Pluteus speciosus (Fries) Fries (1836), Anteckningar ofver de i Sverige vaxande atliga Svampar, p. 34
Agaricus emendatior Berkeley & M.A. Curtis (1859), The annals and magazine of natural history, series 3, 4, p. 288
Volvaria speciosa (Fries) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 99
Volvaria gloiocephala (de Candolle) Gillet (1875), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 387
Volvaria pubescens (Schumacher) Quelet (1876), Bulletin de la Societe botanique de France, 23, p. 351
Volvariella gloiocephala var. speciosa (Fries) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 72
Volvaria speciosa var. sulcataP. Karsten (1892), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 51, p. 198
Volvaria emendatior (Berkeley & M.A. Curtis) Saccardo & P. Sydow (1899), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 14, p. 125
Pseudofarinaceus gloiocephalus (de Candolle) Earle (1909), Bulletin of the New York botanical Garden, 5(18), p. 449
Volvariopsis emendatior (Berkeley & M.A. Curtis) Murrill (1917), North American flora, 10(2), p. 143
Volvariopsis speciosa (Fries) Murrill (1917), North American flora, 10(2), p. 143
Volvariopsis gloiocephala (de Candolle) Murrill (1917), North American flora, 10(2), p. 144
Volvaria speciosa f. gloiocephala (de Candolle) Konrad & Maublanc (1924), Icones Selectae Fungorum, 6, p. 52, pl. 52 (texte)
Volvaria speciosa var. gloiocephala (de Candolle) R. Heim (1936), Revue de mycologie, Paris, 1, p. 89 (?)
Volvariopsis floridana Murrill (1938), Mycologia, 30(4), p. 368
Volvaria floridana (Murrill) Murrill (1938), Mycologia, 30(4), p. 371
Volvariella speciosa (Fries) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 401
Volvariella speciosa var. gloiocephala(de Candolle) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 401
Volvariella speciosa f. gloiocephala (de Candolle) Courtecuisse (1984), Bulletin de la Societe mycologique du Nord de la France, 34, p. 16
Volvariella gloiocephala (de Candolle) Boekhout & Enderle (1986), Beitrage zur kenntnis der pilze mitteleuropas, 2, p. 78
Volvopluteus gloiocephalus (de Candolle) Vizzini, Contu & Justo (2011), Fungal biology (Oxford), 115(1), p. 15 (nom actuel)

References : CD 901 ; Bon p. 199 ; Marchand 13 ; Eyssartier et Roux p. 250
Groupe : Volvaires
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Pluteaceae
Chapeau/Fructification : 8 a 15cm, blanchatre a grisatre, nettement visqueux puis brillant lorsqu'il est desseche.
Lames/Pores : serrees, pales puis rosees.
Stipe : 13-20 x 1-2cm, a base en massue couverte par une volve membraneuse blanche a brunatre souvent enterree.
Habitat : Dans l'herbe des champs, des bords de route, des lieux incultes et des terrains fumes
Spores : 12-18 x 7-10 µm
Comestibilite : Sans interet
Cyclocybe cylindracea (de Candolle) Vizzini & Angelini (2014) Noms francais : Pholiote du peuplier ; Pivoulade
Synonymes : Agaricus pudicus Bulliard (1793), Herbier de la France, 13, tab. 597, fig. 2 L-O (nom. conf.)
Hypodendrum populneum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 301, tab. 145, fig. 1-5
Hypodendrum salicinum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 295, tab. 139, fig. 1-4
Agaricus cylindraceus de Candolle (1815), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 6, p. 51 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1832)(index)
Agaricus attenuatus de Candolle (1815), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 6, p. 51
Agaricus aegerita V. Briganti (1824), Fasciculo 1 di funghi litografati Napolitani, tab. 1 ('aegirita')
Agaricus piopparello Viviani (1834), I funghi d'italia e principalmente le loro specie mangereccie, velenose, o sospette, p. 6, tab. 6
Agaricus cylindraceus subsp.* attenuatus (de Candolle) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 164
Agaricus strobiloides F. Briganti (1848), De fungis regni neapolitani historia, 5, p. 124, tab. 46, fig. 1-3
Agaricus capistratus Cooke (1863), The journal of botany, british and foreign, 1, p. 65, tab. 3, fig. 4
Agaricus leochromus Cooke (1863), The journal of botany, british and foreign, 1, p. 65, tab. 3, fig. 3
Agaricus brigantii Fries (1863), Monographia hymenomycetum sueciae, 2, p. 336
Pholiota aegerita (V. Briganti) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 249(229)
Agaricus vivianii Fries (1874), Hymenomycetes europaei sive epicriseos systematis mycologici, p. 45
Pholiota pudica (Bulliard) Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 439
Pholiota pudica var. albaGillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 439
Pholiota pudica var. fulvellaGillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 439
Pholiota cylindracea (de Candolle) Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 439
Pholiota cylindracea var. attenuata (de Candolle) Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 439
Agaricus phylicigenus Berkeley (1876) [1877], The journal of the linnean Society, botany, 15(82), p. 52
Dryophila aegerita var. strobiloides (F. Briganti) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 67
Dryophila aegerita (V. Briganti) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 67
Pholiota phylicigena (Berkeley) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 743
Pholiota brigantii (Fries) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 743
Armillaria vivianii (Fries) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 82
Pholiota leochroma (Cooke) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 742
Pholiota capistrata (Cooke) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 743
Agaricus molliscorium Cooke & Massee (1888), Grevillea, 17(81), p. 1
Dryophila strobiloides (F. Briganti) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 164
Agrocybe pudica (Bulliard) Fayod (1889), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 7, 9, p. 358
Agrocybe aegerita (V. Briganti) Fayod (1889), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 7, 9, p. 358
Pholiota aegerita var. cylindracea (de Candolle) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 87
Pholiota molliscoria (Cooke & Massee) Massee (1893), British fungus flora, 2, p. 215
Togaria molliscorium (Cooke & Massee) W.G. Smith (1908), Synopsis of the British Basidiomycetes, p. 123
Armillaria piopparello (Viviani) Saccardo (1915), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(14), p. 95
Agrocybe cylindracea (de Candolle) Maire (1937), Memoires de la Societe des sciences naturelles du Maroc, 45, p. 106
Cyclocybe aegerita (V. Briganti) Vizzini (2014), Index fungorum, 154, p. 1
Cyclocybe cylindracea (de Candolle) Vizzini & Angelini (2014), Index fungorum, 154, p. 1 (nom actuel)

References : BK 4 362 ; CD 1296 ; Bon p. 263 ; Marchand 21 ; Eyssartier et Roux p. 836 ; FuNo2012 p. 303 ; Ludwig 1 n° 1.7
Groupe : Agrocybes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Tubariaceae
Chapeau/Fructification : 4-12 cm, brun au debut puis palissant rapidement vers le beige voire blanchatre par la marge en vieillissant avant de roussir et brunir en entier dans la vetuste. Convexe, glabre ou mat puis ridule ou crevasse.
Lames/Pores : serrees, adnees a subdecurrentes, beige pale puis brunatres.
Chair : blanchatre dans le chapeau, grisonnante puis brunissante dans le pied. Odeur et saveur agreable.
Stipe : 4-12 x 1-3 cm, pale puis ochrace roussatre. Anneau membraneux ample.
Habitat : En touffes, sur souches de peupliers et parfois sur d'autres feuillus.
Spores : 10 x 6µm, elliptiques, a pore subnul. Cystides fusiformes obtuses.
Comestibilite : Bon comestible
Commentaires : C. cylindracea et C. aegerita seraient deux especes distinctes (selon Vizzini).
Amanita junquillea Quelet (1876) Noms francais : Amanite jonquille ou gemmee
Synonymes : Hypophyllum nitidoguttatum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 354, tab. 158, fig. 3
Agaricus gemmatus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 12
Agaricus luteus G.H. Otth (1857), in Trog, Mitteilungen der naturforschenden Gesellschaft in Bern, 1857, p. 27 (nom. illegit.)
Amanita gemmata (Fries) Bertillon (1866), in Dechambre, Dictionnaire encyclopedique des sciences medicales, serie 1(3), p. 496
Agaricus adnatus W.G. Smith (1871), Mycological illustrations, 1, tab. 20 (nom. illegit.)
Agaricus russuloides Peck (1873), Bulletin of the Buffalo Society of natural sciences, 1, p. 41
Amanita gemmata var. pallida Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 53
Amanita junquillea Quelet (1876), Bulletin de la Societe botanique de France, 23, p. 324, tab. 3, fig. 10 (Basionyme) (nom actuel)
Amanita adnata Cooke & Quelet (1878), Clavis synoptica Hymenomycetum europaeorum, p. 3
Amanita vernalis Gillet (1880), in Roumeguere, Revue mycologique (Toulouse), 2(7), p. 155
Amanita deliciosa Dubalen (1880), Actes de la Societe linneenne de Bordeaux, 34, p. xxii
Amanita muscaria var. gemmata (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 3
Amanitopsis adnata (Cooke & Quelet) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 24
Amanitopsis gemmata (Fries) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 25
Amanita russuloides (Peck) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 13
Agaricus vernalis (Gillet) Patouillard (1887), Tabulae analyticae fungorum, 6, p. 5, fig. 501 (nom. illegit.)
Amanita nitidoguttatum (Paulet) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 303
Amanita junquillea var. pallida (Gillet) Gillot & Lucand (1889), Societe d'histoire naturelle d'Autun, Bulletin, 2, p. 144
Pseudofarinaceus gemmatus (Fries) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 868
Pseudofarinaceus adnatus (Cooke & Quelet) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 868
Vaginata gemmata (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 539
Vaginata adnata (Cooke & Quelet) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 539
Amanita lutea Saccardo (1899), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 14, p. 64
Amanita junquillea var. vernalis (Gillet) Quelet & Bataille (1902), Flore monographique des Amanites et Lepiotes, p. 35
Agaricus junquilleus (Quelet) W.G. Smith (1903), The journal of botany, british and foreign, 41, p. 385
Agaricus nivalis Peck (1909) [1908], Bulletin of the New York State Museum, 131, p. 63 (nom. illegit.)
Venenarius junquilleus (Quelet) Murrill (1913), Mycologia, 5(2), p. 80
Venenarius russuloides ( Peck) Murrill (1913), Mycologia, 5(2), p. 77
Amanita gemmata f. vernalis (Gillet) E.-J. Gilbert (1918), Le Genre Amanita, p. 75
Amanita gemmata f. pallida (Gillet) E.-J. Gilbert (1918), Le Genre Amanita, p. 76
Amanita sulphurea Velenovský (1927), Mykologia, Praha, 4, p. 91
Amanita gemmata f. coriaceo-annulataVeselý (1933), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 31(4), p. 261
Amanita gemmata f. sulphurea (Velenovský) Veselý (1933), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 31(4), p. 260
Amanita junquillea f. pallida (Gillet) Veselý (1934), Atlas des champignons de l'Europe, 1, Amanita, p. 37
Amanita junquillea f. coriaceo-annulata (Veselý) Veselý (1934), Atlas des champignons de l'Europe, 1, Amanita, p. 37
Amanita junquillea f. sulphurea (Velenovský) Veselý (1934), Atlas des champignons de l'Europe, 1, Amanita, p. 37
Amanita junquillea f. vernalis (Gillet) Veselý (1934), Atlas des champignons de l'Europe, 1, Amanita, p. 36
Amanita junquillea var. exannulata J.E. Lange (1935), Flora agaricina Danica, 1, p. 14, pl. 2, fig. D
Amanitaria gemmata (Fries) E.-J. Gilbert (1940), Iconographia mycologica, 27, supplement 1(1), p. 77
Amanita gemmata f. exannulata (J.E. Lange) E.-J. Gilbert (1941), Iconographia mycologica, 27, supplement 1(2-3), p. 259
Venenarius gemmatus (Fries) Murrill (1948), Lloydia, 11, p. 102

References : BK 4 151 ; Bon p. 297 ; CD 838 ; Galli p. 123 ; Marchand 3 ; MT 92 ; FE 9 photo 32 A et B ; Eyssartier et Roux p. 292. 306 (4eme edition)
Groupe : Amanites
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Amanitaceae
Chapeau/Fructification : 3-8 cm, jaune ochrace, jaune citrin voire jaune fauve presque orange. Marge mince striee-canelee, a stries courtes. Parseme de plaques floconneuses blanches concentrees surtout au disque.
Lames/Pores : Blanches plus ou moins teintees d'ochrace clair, libre avec lamellules tronquees.
Chair : Blanche, jaunatre sous la cuticule, a saveur agreable et odeur faible.
Stipe : 3-10 x 1-2 cm, blanc ou citrin a anneau fugace, bulbeux avec volve circoncise fragile, peu developpee avec parfois 1 a 2 bourrelets au-dessus du bulbe.
Habitat : Dans les forets, sous Pinus, Picea, Abies, Fagus. Sur sol generalement non calcaire. Mai-decembre. Assez frequent.
Spores : 11 x 7 µm, elliptiques, non amyloides. Sporee blanche.
Comestibilite : Toxique
Russula krombholzii (Singer) Shaffer (1970) Noms francais : Russule pourpre et noire
Synonymes : Agaricus atropurpureus Krombholz (1845), Naturgetreue abbildungen und beschreibungen der essbaren, schadlichen und verdachtigen schwamme, 9, p. 6, tab. 64, fig. 5-6
Russula atropurpurea (Krombholz) Cooke (1888), Grevillea, 17(82), p. 39 ('atropurpureus ') (nom. illegit. : publication 09/1888)
Russula rubra var. atropurpurea (Krombholz) Cooke (1890), Illustrations of british fungi, 7, n° 997, tab. 1087
Russula depallens var. atropurpurea (Krombholz) Melzer & Zvara (1927), Archiv pro pirodovdecký výzkum Cech, 17(4), p. 110
Russula atropurpurea var. krombholziiSinger (1932), Beihefte zum botanischen centralblatt, zweite abteilung, 49, p. 301 (Basionyme)
Russula krombholzii (Singer) Shaffer (1970), Lloydia, 33(1), p. 82 (nom actuel)

References : BK 6 97 ; CD 1381, 1382 ; Cetto 1075 ; Galli p. 208 ; Sarnari 492 ; Bon p. 73 ; Marchand 442 ; Eyssartier et Roux p. 180
Groupe : Russules
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Russulales / Russulaceae
Chapeau/Fructification : 40-80-(100) mm de diametre, globuleux a hemispherique dans la jeunesse, plus tard pulvine a aplani. Surface lisse a un peu bosselee, soyeuse brillante par temps sec, visqueuse et brillante par temps pluvieux, rouge pourpre a rouge vineux, violet-noir au centre, parfois entierement tache de jaune, jaune souffre au bord chez les sujets recouverts de feuilles. Marge lisse, non striee meme gorgee d'eau, cuticule separable jusqu'a mi-rayon.
Lames/Pores : D'abord blanches, puis jaune paille, etroitement adnees, quelques-unes fourchues. Aretes entieres.
Chair : Blanc creme, ferme.
Stipe : 35-60 x 10-20 mm, plein, faiblement clave. Surface lisse, blanche au debut, puis tachee de brun clair par endroits.
Habitat : Sous feuillus, surtout sous Quercus et Fagus.
Spores : 8-9,5 x 6,5-7,5 µm, elliptiques, avec un reseau complet ou presque.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Russula atropurpurea (Krombholz) Cooke (1888) est illegitime, publie posterieurement a Russula atropurpurea Peck (1888)[1887], Annual report of the New York state Museum of natural history, 41, p. 75 (05/ 1888)
Russula risigallina (Batsch) Saccardo (1915) Noms francais : Russule cameleon
Synonymes : Agaricus risigallinus Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 67, tab. 15, fig. 72 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus chamaeleontinus Lasch (1828), Linnaea, Ein journal fur die botanik, 3, p. 389
Russula chamaeleontina (Lasch) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 363
Russula armeniaca Cooke (1890), Illustrations of british fungi, 7, n° 1045, tab. 1064
Russula lutea var. armeniaca(Cooke) Lundell (1891), Ofversigt af konglelige vetenskaps-akademiens forhandlingar, 48(3), p. 181
Russula risigallina (Batsch) Saccardo (1915), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(14), p. 430 (nom actuel)
Russula lutea ss. J. Blum (1962), Encyclopedie mycologique, 32, p. 52

References : CD 1493 ; Cetto 216 ; Galli p. 299 ; Sarnari 1379 ; Bon p. 61 ; CD 1494, 1495 ; Marchand 465 ; Eyssartier et Roux p. 208 ; BK 6 n° 191 p. 232
Groupe : Russules
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Russulales / Russulaceae
Chapeau/Fructification : Chapeau 2-5 cm, pulvine puis etale aplani, deprime au centre. Surface lisse, soyeuse, brillante par temps sec, visqueuse par temps humide jaune creme ochrace plus ou moins vif au centre et rose rougeatre au niveau de la marge. Marge lisse. Cuticule presque entierement separable.
Lames/Pores : Lames adnees souvent fourchues, jaune ocrace a jaune d'oeuf.
Chair : Chair blanche, fragile.
Stipe : Pied 2-6 x 0,6-1 cm, cylindrique, blanc, veine longitudinalement. Gayac bleu vif sur lames et pied.
Habitat : Forets de feuillus surtout sous Fagus, plus rare sous coniferes (Pinus). Sur sol faiblement alcalin ou acide.
Spores : Spores 7-9 x 6-7,5 µm, subglobuleuses, a verrues regulieres hautes de 0,8 µm partiellement reliees par de fins connectifs. Basides clavees a ventrues, tetrasporiques. Cheilo et pleurocystides fusiformes a subulees prolongees par un long appendice apical, 50-60 x 6-11 µm, SBA+. Cuticule constituee de poils cylindriques en majorite capites entremeles d'hyphes primordiales plus ou moins incrustees larges de 3-6 µm.
Commentaires : Tres variable. Nombreuses formes.
Russula chloroides (Krombholz) Bresadola (1900) Noms francais : Russule a lames glauques ; russule verdatre
Synonymes : Agaricus chloroides Krombholz (1843), Naturgetreue abbildungen und beschreibungen der essbaren, schadlichen und verdachtigen schwamme, 8, p. 7, tab. 56, fig. 8-9 (Basionyme)
Galorrheus chloroides (Krombholz) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 128
Russula brevipes Peck (1890) [1889], Annual report of the New York state Museum of natural history, 43, p. 20, tab. 2, fig. 5-8
Lactarius chloroides (Krombholz) Laplanche (1894), Dictionnaire iconographique des champignons superieurs (Hymenomycetes) qui croissent en Europe, Algerie & Tunisie, p. 187
Russula chloroides (Krombholz) Bresadola (1900), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 2(14), p. 89, tab. 202 (nom actuel)
Russula delica var. glaucophyllaQuelet (1902) [1901], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 30(2), p. 495, tab. 3, fig. 7
Russula delica var. chloroides(Krombholz) Bataille (1908) [1907], Memoires de la Societe d'emulation du Doubs, serie 8, 2, p. 225
Russula delica f. chloroides(Krombholz) Maire (1937), Publicaciones del Instituto botanico, Barcelona, 3(4), p. 53
Russula gelatinascens Singer (1989), Fieldiana, Botany, n.s., 21, p. 129

References : BK 6 108 ; CD 1351 ; Cetto 1943 ; Galli p. 68 ; Sarnari 196 ; Bon p. 55 ; Marchand 401 ; Eyssartier et Roux p. 162
Groupe : Russules
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Russulales / Russulaceae
Chapeau/Fructification : 50-110 x 130 mm, hemispherique au debut, puis aplani et deprime a infundibuliforme au centre, parfois aussi ondule-deforme . Surface lisse, mate et pruineuse-veloutee dans la jeunesse, puis glabrescente et teintee par places ou entierement de jaune creme a ocre brunatre, visqueuse par temps pluvieux Marge lisse et aigue, cuticule peu separable.
Lames/Pores : D'abord blanches, puis creme pale, souvent nuancees de glauque, serrees (9-15 lames chez l'adulte a 1 cm du bord) etroites (3-6 mm de large), decurrentes, quelques-unes fourchues. Aretes entieres, brunissant par places.
Chair : Blanche, brunissant lentement a la coupe.
Stipe : 40-60-(80) x 10-20-(25) mm, cylindrique, plein a caverneux-creux. Surface finement veinulee longitudinalement, blanche et pruineuse dans la jeunesse, par la suite brunissant par endroits. Souvent avec un cerne vert juste au-dessus des lames.
Habitat : Sous feuillus ou mixtes, apprecie particulierement Fagus, Abies, Picea.
Spores : 9-11 x 6-9 µm. Reseau incomplet et des verrues fortes (1,5 µm).
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Le cerne vert n'est pas un caractere suffisant a lui seul, il apparait egalement chez Russula delica.
Megacollybia platyphylla (Persoon) Kotlaba & Pouzar (1972) Noms francais : Collybie a lames larges ; Collybie a larges feuillets
Synonymes : Agaricus grammocephalus Bulliard (1793), Herbier de la France, 13, tab. 594
Agaricus platyphyllus Persoon (1796), Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 1, p. 47 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Hypophyllum fissum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 211, tab. 97, fig. 1-2
Rhizomorpha xylostroma Acharius (1814), Kongl. vetenskaps akademiens handlingar, 1814, p. 233, tab. 9, fig. 7
Agaricus repens Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 14
Gymnopus platyphyllus (Persoon) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 164, n° 2591
Agaricus platyphyllus subsp.* repens (Fries) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 82
Collybia platyphylla (Persoon) P. Kummer (1871), Der Fuhrer in die Pilzkunde, p. 117
Collybia platyphylla var. repens(Persoon) Gillet (1875), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 313
Agaricus praefoliatus Peck (1880) [1879], Annual report of the New York state Museum of natural history, 32, p. 55
Agaricus tenuiceps Cooke & Massee (1883), Handbook of British Fungi, Edn 2, p. 398
Collybia grammocephala (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 27
Collybia repens (Acharius) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 204
Marasmius platyphyllus (Persoon) P. Karsten (1889), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 48, p. 100
Agaricus pseudoplatyphyllus Britzelmayr (1891), Die Hymenomyceten aus Sudbayern, 8, p. 4, fig. 216, 443
Lyophyllum platyphyllum (Persoon) P. Karsten (1892), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 51, p. 179
Tricholoma tenuiceps (Cooke & Massee) Massee (1893), British Fungus Flora, 3, p. 198
Collybia pseudoplatyphylla (Britzelmayr) Saccardo (1895), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 11, p. 19
Collybia pseudolacerata Hruby (1930), Hedwigia, 70, p. 253
Tricholomopsis platyphylla (Persoon) Singer (1939), Schweizerische Zeitschrift fur Pilzkunde, 17, p. 56
Megacollybia platyphylla (Persoon) Kotlaba & Pouzar (1972), Ceska Mykologie, 26(4), p. 220 (nom actuel)
Hydropus platyphyllus (Persoon) Kuhner (1980), Bulletin mensuel de la Societe linneenne de Lyon, 49, n° sp., p. 895 (nom. inval.)
Oudemansiella platyphylla (Persoon) M.M. Moser (1983), Kleinen Kryptogamenflora von Mitteleuropa, Band 2b/2, Edn 5, p. 156
Clitocybula platyphylla (Persoon) E. Ludwig (2001), Pilzkompendium, 1, p. 58, pl. 1, fig. 14.3

References : Bon p. 177 ; CD 625-274, 114 ; Eyssartier et Roux p. 354 ed.4 p. 368 ; LP p. 238
Groupe : Collybies
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Incertae sedis
Chapeau/Fructification : Chapeau 5-12-(15) cm, convexe campanule puis aplati, souvent legerement mamelonne. Surface lisse avec fibrilles radiales brunatres plus ou moins foncees sur fond pale. Marge aigue, crenelee puis dechiree
Lames/Pores : Lames tres larges, assez espacees, adnees plus ou moins echancrees, blanches puis creme grisatre, entremelees de lamellules.
Chair : Chair blanche, mince, cassante. Odeur faible, terreuse, herbacee. Saveur douce.
Stipe : Pied 4-12 x 1-2 cm, cylindrique, legerement epaissi a la base, plein puis creux et tenace, blanc a creme grisatre prolonge par de tres grands rhizomorphes blancs pouvant atteindre 1m de long.
Habitat : Surtout sous feuillus en relation avec souches pourries et racines enfouies. Frequent.
Spores : Spores subglobuleuses, lisses, hyalines, guttulees, 6-10 x 5-8 µm. Sporee creme pale. Basides clavees, tetrasporiques, bouclees. Cheilocystides clavees a vesiculeuses, 33-45 x 12-20 µm. Pas de pleurocystides. Cuticule filamenteuse faite d'hyphes couchees paralleles a pigmentation vacuolaire brune. Au centre du chapeau, hyphes clavees a cylindriques en partie dressees.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Les cordons myceliens tres developpes a la base du pied sont caracteristiques.
Agrocybe praecox (Persoon) Fayod (1889) Noms francais : Agrocybe de printemps ; Pholiote precoce
Synonymes : Agaricus candicans Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, tab. 217 (indisponible)
Agaricus cereolus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 22, tab. 51
Agaricus niveobrunneus Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 77
Agaricus aestivus Persoon (1795), in Usteri, Annalen der botanik, 15, p. 10
Agaricus praecox Persoon (1800), Commentarius fungorum Bavariae indigenorum icones pictas, p. 89 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus appendiculatus Sowerby (1801), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 324 (nom. illegit.)
Agaricus galericulatus var. ß aestivus (Persoon) Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 246
Pratella praecox (Persoon) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 168, n° 2680
Agaricus britzelmayrii Schulzer, Bericht des Naturhistorischen Vereins in Augsburg, 27, p. 152 (1883)
Mycena aestiva (Persoon) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 170, n° 2738
Pholiota praecox (Persoon) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 85
Agaricus praecavendus Britzelmayr (1883), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 27, p. 152, fig. 15, 19
Agaricus propinquatus Britzelmayr (1883), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 27, p. 152, fig. 9
Agaricus exsequens Britzelmayr (1883), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 27, p. 152, fig. 12
Agaricus confoederans Britzelmayr (1883), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 27, p. 152, fig. 6
Dryophila praecox (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 67
Pholiota praecavenda (Britzelmayr) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 745
Pholiota exsequens (Britzelmayr) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 746
Pholiota confoederans (Britzelmayr) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 745
Pholiota propinquata (Britzelmayr) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 746
Hylophila praecox (Persoon) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 97
Agrocybe praecox (Persoon) Fayod (1889), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 7, 9, p. 358 (nom actuel)
Pholiota candicans (Schaeffer) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 608
Mycena galericulata var. aestiva (Persoon) P. Karsten (1890) [1889], Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 16, p. 90
Cyclopus praecox (Persoon) Barbier (1907), Bulletin de la Societe de sciences naturelles de Saone-et-Loire, serie 2, 33, p. 139
Togaria praecox (Persoon) W.G. Smith (1908), Synopsis of the British Basidiomycetes, p. 124
Agrocybe praecox var. britzelmayrii (Schulzer) Watling, Acta Botanica Islandica 8: 7 (1985)

References : Bon p. 263 ; BK 4 368 ; CD 1299 ; Eyssartier et Roux p. 836 ; Ludwig 1 n° 1.1 ; FuNo2012 p. 929
Groupe : Agrocybes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Strophariaceae
Chapeau/Fructification : Legerement mamelonne, lisse mais pouvant se craqueler lorsqu'il fait sec, de couleur brun rose a beige pale.
Lames/Pores : Adnees, beige pale puis brunatres.
Chair : Odeur et saveur farineuses amarescentes.
Stipe : Cylindrique fibrilleux beige pale, sali de brunatre par la base, qui est parfois bulbeuse. Anneau membraneux et fragile, se dechirant et disparaissant souvent.
Habitat : Dans les forets, les pelouses, les prairies, les gazons artificiels, les vergers, les jardins, les alluvions, les decharges, les cimetieres et les pots de fleurs. Dans l'herbe, sur copeaux et autres debris vegetaux, sur terre nue, dans la litiere ou encore sur du compost. D'avril a juin, parfois en grande quantite. Il lui arrive d'etre cespiteux. Tres frequent.
Comestibilite : Sans interet
Sepultaria sumneriana (Cooke) Massee (1895) Noms francais : Geopore des cedres
Synonymes : Peziza lanuginosa var. sumneri Berkeley & Broome (1866), The annals and magazine of natural history, series 3, 18, p. 125, tab. 4, fig. 25
Peziza sumneriana Cooke (1876), Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 2, p. 63, tab. 29, fig. 111 (Basionyme)
Lachnea sumneriana (Cooke) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 213
Scutellinia sumneriana (Cooke) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 869
Sepultaria sumneriana (Cooke) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 391 (nom actuel)
Sarcosphaera sumneriana (Cooke) Lindau (1896), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1), p. 182
Sepultaria sumneri (Berkeley & Broome) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 59
Geopora sumneriana (Cooke) M. Torre (1975), Anales del Instituto botanico A.J. Cavanilles, 32(2), p. 96

References : BK 1 68 ; CD 38 ; Marchand 389 ; Eyssartier et Roux p. 1064
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pyronemataceae
Chapeau/Fructification : Vesiculeuse hypogee puis s'ouvrant en etoile. Hymenium gris ocrace clair. Excipulum et marge a longs poils bruns.
Habitat : Pelouses sous Cedrus, Taxus.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : N. Van Vooren in “ Cahiers de la FMBDS “ n° 4, p. 88 (2014), utilise le genre Sepultaria pour les especes epigees precedemment integrees au genre Geopora.
Agaricus sylvicola (Vittadini) Peck (1884) [1883] Noms francais : Agaric anise des bois ; Agaric sylvicole
Synonymes : Hypophyllum globosum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 285, tab. 133, fig. 1-5
Agaricus campestris var. sylvicolaVittadini (1835), Descrizione dei funghi mangerecci piu comuni dell'Italia e de'velenosi che possono co'medesimi confondersi, p. 43, tab. 8, fig. 7-9 (Basionyme)
Agaricus campestris subsp.* sylvicola(Vittadini) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 213
Psalliota campestris var. sylvicola (Vittadini) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 73
Pratella flavescens Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 564, tab. 576 (384)
Agaricus sylvicola (Vittadini) Peck (1884) [1883], Annual report of the New York state Museum of natural history, 36, p. 47 (nom actuel)
Agaricus flavescens (Gillet) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 1000 (nom. illegit.)
Psalliota flavescens (Gillet) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 119 (nom. illegit.)
Fungus sylvicola (Vittadini) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 480
Fungus flavescens (Gillet) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 480
Psalliota sylvicola (Vittadini) Lanzi (1900), Funghi mangerecci e nocivi di Roma descritti ed illustrati, 17, p. 214, tab. 70, fig. 2
Psalliota arvensis var. sylvicola(Vittadini) Singer (1922), Zeitschrift fur pilzkunde, 1, p. 24

References : Bon p. 279 ; CD 747-296 ; Galli p. 175 ; Eyssartier et Roux p. 276, 288 4eme edition ; Marchand 16
Groupe : Agarics
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Agaricaceae
Chapeau/Fructification : 3-10 cm, lisse ou presque, blanc a centre plus ou moins ochrace, jaunissant nettement au toucher ou en vieillissant.
Lames/Pores : Libres, blanc-rosatre puis roses et enfin brunes.
Chair : Blanchatre. Saveur douce. Odeur anisee forte.
Stipe : 2-15 x 1-3 cm, blanchatre, en massue ou avec un bulbe en oignon (non margine) ; anneau blanc membraneux a face inferieure marquee vers l'exterieur de quelques flocons triangulaires ochraces.
Habitat : Dans les forets et plus rarement dans les pelouses et prairies. Juillet-octobre (mai-decembre). Frequent.
Spores : 5-6 x 3-4 µm, elliptiques.
Comestibilite : Comestible
Leccinellum crocipodium (Letellier) Della Maggiora & Trassinelli (2014) Noms francais : Bolet craquele ; Bolet rude a pied jaune-safran
Synonymes : Boletus crocipodius Letellier (1838), Figures des champignons servant de supplement aux planches de Bulliard, tab. 666 ('crokipodius ') (Basionyme)
Boletus rimosus A. Venturi (1842), Studi micologici, p. 31, tab. 10, fig. 93-94
Boletus tesselatus Gillet (1877), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 636 (nom. illegit.)
Boletus nigrescens Richon & Roze (1888), Atlas des champignons comestibles et veneneux de la France, p. 191 (nom. illegit.)
Suillus tesselatus Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 536
Suillus rimosus (A. Venturi) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 536
Boletus velenovskyi Smotlacha (1912) [1911], Sitzungsberichte der koniglichen bohmischen gesellschaft der wissenschaften, 1911(8), p. 60
Boletus rimosus ss. Kallenbach (1927), Die Pilze Mitteleuropas, 1, p. 27, pl. 7
Krombholzia crocipodia (Letellier) E.-J. Gilbert (1931), Les Bolets. Les livres du mycologue, 3, p. 98, 118
Krombholzia tessellata (Kuntze) Maire (1933), Treballs del Museu nacional de ciencies naturals de Barcelona, serie botanica, 15(2), p. 42
Krombholziella crocipodia (Letellier) Maire (1937), Publicaciones del Instituto botanico, Barcelona, 3(4), p. 47 ('crokipodia ')
Trachypus crocipodius (Letellier) Romagnesi (1939), Revue de mycologie, Paris, 4, p. 141
Leccinum nigrescens Singer (1947), The American midland naturalist, 37(1), p. 116, 123
Leccinum crocipodium (Letellier) Watling (1961), Transactions and proceedings of the botanical Society of Edinburgh, 39(2), p. 200
Krombholziella nigrescens (Singer) Šutara (1982), Ceska mykologie, 36(2), p. 81
Leccinellum nigrescens (Singer) Bresinsky & Manfred Binder (2003), Regensburger mykologische schriften, 11, p. 233
Leccinellum crocipodium (Letellier) Della Maggiora & Trassinelli (2014), Index fungorum, 171, p. 1 (nom actuel)

References : FE 2 pl. 77 ; BK 3 34 ; Bon p. 41 ; CD 1707-478, 67 ; Cetto 712 ; Galli p. 261 ; LE 39 ; Marchand 222 ; MRT 112 ; Phillips p. 211 ; Eyssartier et Roux p. 38, 70 idem 4eme edition
Groupe : Bolets
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Boletales / Boletaceae
Chapeau/Fructification : Cuticule craquelee, tessellee.
Chair : La chair vire au rose puis au noiratre a la coupe.
Stipe : Les squamules du stipe forment une grossiere reticulation vers la base.
Habitat : Sous chenes ou hetres. Tendance thermophile.
Comestibilite : Comestible
Commentaires : Formol (CH2O) : rouge orange (chair) Oxydation : rosatre puis violet grisatre (chair) Sulfate de fer II (FeSO4 10%) : vert clair (chair)
Fuligo septica (Linnaeus) F.H. Wiggers (1780) Synonymes : Mucor septicus Linnaeus (1763), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, Edn 2, 2, p. 1656 (Basionyme)
Mucor mucilago Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 492
Mucor ovatus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 132, tab. 192
Fuligo septica (Linnaeus) F.H. Wiggers (1780), Primitiae flora holsaticae, p. 112 (nom actuel)
Reticularia lutea Bulliard (1787), Herbier de la France, 8, tab. 380, fig. 1
Reticularia hortensis Bulliard (1788), Herbier de la France, 9, tab. 424, fig. 2
Reticularia carnosa Bulliard (1788), Herbier de la France, 9, tab. 424, fig. 1
Lycoperdon luteum Baumgarten (1790), Flora lipsiensis, p. 663
Reticularia septica (Linnaeus) Withering (1792), A botanical arrangement of British plants, Edn 2, 3, p. 470
Reticularia ovata (Schaeffer) Withering (1792), A botanical arrangement of British plants, Edn 2, 3, p. 471
Lycoperdon nitidulum J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2(2), p. 1466
Mucor carnosus (Bulliard) Dickson (1793), Plantarum cryptogamicarum britanniae, 3, p. 26
Fuligo vaporaria Persoon (1796), Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 1, p. 92
Fuligo pallida Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 36
Fuligo flava var. ß pallida (Persoon) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 161
Reticularia cerea Sowerby (1803), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. tab. 399, fig. 4
Fuligo flavescens Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 194
Fuligo carnea Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 194
Fuligo populnea Schultz (1806), Prodomus florae stargardiensis, p. 442
Aethalium flavum (Persoon) Swartz (1815), Kongl. vetenskaps akademiens handlingar, 1815, p. 111
Aethalium violaceum (Persoon) Swartz (1815), Kongl. vetenskaps akademiens handlingar, 1815, p. 111
Aethalium vaporarium (Persoon) Swartz (1815), Kongl. vetenskaps akademiens handlingar, 1815, p. 111
Fuligo carnosa (Bulliard) Steudel (1824), Nomenclator botanicus enumerans ordine alphabetico nomina atque synonyma, 2, p. 180
Fuligo cerebrina Brondeau (1824), Memoires de la Societe linneenne de Paris, 3, p. 74, tab. 3, fig. 1-4
Aethalium candidum Schlechtendal (1824), Flora berolinensis, 2, p. 157
Reticularia vaporaria (Persoon) Chevallier (1826), Flore generale des environs de Paris, 1, p. 342
Fuligo varians Sommerfelt (1826), Supplementum florae lapponica, p. 239
Reticularia carnea (Schumacher) Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 91
Aethalium septicum (Linnaeus) Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 93
Fuligo hortensis (Bulliard) Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 863
Aethalium ferrincola Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 261
Aethalium septicum var. β album Schwabe (1839), Flora anhaltina, 2, p. 323
Aethalium septicum var. γ cinnamomeum Schwabe (1839), Flora anhaltina, 2, p. 323
Aethalium septicum var. ε violaceum(Persoon) Schwabe (1839), Flora anhaltina, 2, p. 323
Aethalium septicum var. b vaporarium (Persoon) Rabenhorst (1844), Deutschlands kryptogamen-flora, 1, p. 253
Licea lindheimerii Berkeley (1873), Grevillea, 2(17), p. 68
Fuligo tatrica Raciborski (1885), Hedwigia, 24(4), p. 169
Tubulina lindheimerii (Berkeley) Massee (1892), A monograph of the Myxogastres, p. 42
Fuligo ovata (Schaeffer) T. Macbride (1899), The North American slime-molds, Edn 1, p. 23

References : Cetto 377 ; Eyssartier et Roux p. 1076 ; Poulain Meyer p. 168 tome 1 et p. 128 tome 2
Groupe : Myxos
Classification : Myxomycota / Myxomycetes / Physarales / Physaraceae
Chapeau/Fructification : Cortex monocouche, friable, spongieux, spumeux, rugueux, alveole.
Habitat : Bois mort, troncs, ecorce, sciure, sol nu.
Spores : Spores claires de 6 a 9 micrometres, finement verruqueuses.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : A noter que pour les aethaliums violets, c'est Fuligo septica parasite par Nectriopsis violacea.
Crepidotus cesatii (Rabenhorst) Saccardo (1887) Noms francais : Crepidote a spores spheriques
Synonymes : Agaricus cesatii Rabenhorst (1851), Klotzschii herbarum vivum mycologicum, Edn 1, n° 1506 (Basionyme)
Agaricus variabilis var. sphaerosporus Patouillard (1884), Tabulae analyticae fungorum, 3, p. 101, fig. 227
Crepidotus variabilis var. sphaerosporus (Patouillard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 108
Crepidotus cesatii (Rabenhorst) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 879 (nom actuel)
Dochmiopus sphaerosporus (Patouillard) Patouillard (1887), Les hymenomycetes d'Europe, anatomie generale et classification des champignons superieurs, p. 113
Claudopus sphaerosporus (Patouillard) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 734
Claudopus variabilis var. sphaeosporus (Patouillard) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 453
Dochmiopus variabilis var. sphaerosporus (Patouillard) Singer (1936), Beihefte zum botanischen centralblatt, zweite abteilung, 56(1-2), p. 146
Crepidotus sphaerosporus (Patouillard) J.E. Lange (1938), Dansk botanisk arkiv, 9(6), p. 52
Crepidotus cesatii var. sphaerosporus (Patouillard) A. Ortega & Buendia (1989), International journal of mycology and lichenology, 4(1-2), p. 96

References : CD 1231-396, 99 ; Eyssartier et Roux p. 986, 1018 4eme edition
Groupe : Crepidotes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Crepidotaceae
Chapeau/Fructification : Veloute et finement feutre.
Lames/Pores : Espacees, blanches avec des reflets rosatre.
Chair : Blanche, immuable.
Stipe : il est bien Absent, mais pour valider l'on reclame une couleur !!
Habitat : Sur feuillus
Spores : Spores presque globuleuses 6-8µm x 5-6,5µm. Presence de verrues epineuses.
Comestibilite : Sans interet
Tricholoma saponaceum (Fries) P. Kummer (1871) Noms francais : Tricholome savonneux ; Tricholome a odeur de savon
Synonymes : Agaricus lividus Hudson (1778), Flora Anglica, Edn 2, p. 616
Agaricus graveolens Sowerby (1800), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 281 (nom. illegit.)
Agaricus fusiformis Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 318
Agaricus saponaceus Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 101 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus myomyces Hornemann (1821), Flora danica, 29, p. 11, tab. 1729 (nom. illegit.)
Agaricus cognatus Weinmann (1828), Sylloge plantarum novarum itemque minus congnitarum, 2, p. 84
Agaricus saponaceus subsp.* fusiformis(Schumacher) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 36
Agaricus murinaceus Krombholz (1846), Naturgetreue abbildungen und beschreibungen der essbaren, schadlichen und verdachtigen schwamme, 10, tab. 72, fig. 6-18 (nom. illegit.)
Tricholoma saponaceum (Fries) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 133 (nom actuel)
Gyrophila saponacea (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 13

References : BK 3 430 ; Bon p. 151 ; CD 363-228, 115, 116, 364-228 ; Galli p. 61 ; FE 3 p. 417 ; Marchand 833-835 ; Eyssartier et Roux p. 518, 532 4eme edition
Groupe : Tricholomes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Tricholomataceae
Chapeau/Fructification : Chapeau jusqu'a 3-10 cm, convexe a marge incurvee. Revetement lisse, sec a plus ou moins gras au toucher, visqueux par temps humide. Couleur tres variable: gris brun olivatre ou jaunatre rosissant avec l'age a partir de la marge. Centre plus fonce. Marge debordante, blanchatre avec des plages rougeatres.
Lames/Pores : Lames peu serrees, adnees echancrees, larges, creme a jaune verdatre legerement rosissantes.
Chair : Chair ferme, pale, blanchatre, rosissante a la base. Odeur acidulee, desagreable de savon, de lessive. Saveur douce
Stipe : Pied 8-12 x 1-3 cm, plein, a base souvent fusiforme. Surface lisse, blanc jaunatre a base rosissante.
Habitat : Sous feuillus et coniferes plutot sur sol siliceux. Repandu.
Spores : Spores elliptiques, lisses, hyalines, en partie guttulees, 5-6 x 3-4 µm. Sporee blanche. Basides clavees, tetrasporiques, bouclees. Pas de cystides. Cuticule formees d'hyphes bouclees enchevetrees, larges de 3-8 µm a pigmentation brune.
Comestibilite : Sans interet
Leccinum aurantiacum (Bulliard) Gray (1821) Noms francais : Bolet orange des chenes ; Bolet rude orange
Synonymes : Boletus rufus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 75, tab. 103 (indisponible)
Boletus aurantiacus Bulliard (1784), Herbier de la France, 5, tab. 236 & tab. 489, fig. 2 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Boletus leucopodius Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 11
Boletus aurantius Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 504
Boletus aurantius var. ß leucopodius (Persoon) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 504
Boletus aurantius var. γ rufus Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 505
Suillus aurantiacus var. γ rufus (Persoon) Poiret (1806), in Lamarck, Encyclopedie methodique, Botanique, 7, p. 497
Suillus aurantiacus var. ß leucopodius (Persoon) Poiret (1806), in Lamarck, Encyclopedie methodique, Botanique, 7, p. 497
Suillus aurantiacus (Bulliard) Poiret (1806), in Lamarck, Encyclopedie methodique, Botanique, 7, p. 497
Tubiporus julii-mensis Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 369, tab. 169, fig. 1-2
Leccinum aurantiacum (Bulliard) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 646 (nom actuel)
Leccinum aurantiacum var. leucopodium (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 646
Leccinum aurantiacum var. rufum (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 646
Boletus aurantiacus var. rufus (Persoon) Merat (1821), Nouvelle flore des environs de Paris, Edn 2, 1, p. 46
Boletus scaber var. aurantiacus (Bulliard) Pollini (1824), Flora veronensis quam in prodomum florae italiae septentrionalis, 3, p. 603
Boletus scaber var. rufus (Persoon) Pollini (1824), Flora veronensis quam in prodomum florae italiae septentrionalis, 3, p. 604
Boletus viscidus var. ß aurantiacus (Bulliard) Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 784
Boletus aurantius scaber Secretan (1833), Mycographie Suisse, 3, p. 9 (nom. inval.)
Boletus rufus scaber Secretan (1833), Mycographie Suisse, 3, p. 10 (nom. inval.)
Gyroporus rufus (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 161
Boletopsis rufa (Persoon) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 194
Solenia rufa (Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 522
Tubiporus rufus (Schaeffer) Ricken (1918), Vademecum fur pilzfreunde, Edn 1, p. 204
Krombholzia rufa (Persoon) E.-J. Gilbert (1931), Les livres du mycologue, tome 3. Les Bolets, p. 183
Krombholzia aurantiaca (Bulliard) E.-J. Gilbert (1931), Les livres du mycologue, tome 3. Les Bolets, p. 118
Krombholzia aurantiaca subsp.* rufa (Persoon) Maire (1933), Treballs del Museu nacional de ciencies naturals de Barcelona, serie botanica, 15(2), p. 42
Krombholziella aurantiaca (Bulliard) Maire (1937), Publicaciones del Instituto botanico, Barcelona, 3(4), p. 46
Krombholziella aurantiaca subsp.* rufa (Persoon) Maire (1937), Publicaciones del Instituto botanico, Barcelona, 3(4), p. 46
Trachypus aurantiacus (Bulliard) Romagnesi (1939), Revue de mycologie, Paris, 4(2), p. 141
Boletus versipellis var. aurantiacus (Bulliard) Vassilkov (1948), Edibles and poisonous fungi of central parts of the European Districts of the URSS, p. 38
Leccinum rufum (Persoon) Kreisel (1984), Boletus, SchrReihe, 1, p. 30
Krombholziella rufa (Persoon) Alessio (1985), Fungi europaei, 2, Boletus, p. 474, pl. 80
Leccinum leucopodium (Persoon) Dorfelt & G. Berg (1990), Feddes repertorium, specierum novarum regni vegetabilis, 101(9-10), p. 567
Leccinum quercinum (Pilat) E.E. & Watling s. auct

References : FE 2 pl. 80 ; BK 3 36 ; Bon p. 41 ; CD 1701-478, 67 ; Cetto 303 ; Galli p. 263 ; LE 34 ; Marchand 71 ; MRT 109 ; Phillips p. 211 ; Eyssartier et Roux p. 68 ; BK 3 n° 35 p. 72
Groupe : Bolets
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Boletales / Boletaceae
Chapeau/Fructification : Chapeau 4-15 cm, hemispherique puis convexe a pulvine. Surface lisse, finement feutre, sec, legerement feutre a l'etat humide, rouge brique a brun orange. Marge obtuse, souvent debordante.
Lames/Pores : Pores fins, blanchatres, puis ochraces a brun ochrace.
Chair : Chair blanche spongieuse, epaisse virant au gris rosatre puis au noiratre a la coupe. Saveur douce. Odeur faible.
Stipe : Pied 5-15 x 2-4 cm, clave a legerement ventru, plein a farci, creme couvert de meches blanchatres qui deviennent vite rousses en partant de la base du pied, puis noircissantes.
Habitat : Sous chene principalement.
Spores : Spores fusiformes, lisses, a paroi epaisse, vert jaunatre, 14-20 x 4-6 µm. Sporee jaune verdatre. Basides ventrues, clavees, 22-26 x 10-12 µm, tetrasporiques, non bouclees. Cheilocystides fusiformes a ventrues, prolongees par un bec, 28-50 x 7-12 µm. Pas de pleurocystides. Cuticule trichodermique en parite dressee, hyphes larges de 7-13 µm, pigmentees de brun.
Comestibilite : Comestible
Commentaires : Le bolet orange des chenes (ex Leccinum quercinum (Pilat) Pil.), outre son habitat, est caracterise par son chapeau et les meches du pied toujours sombres. Le bolet orange poussant sous peupliers dont le nom actuel est Leccinum albostipitatum Den Bakker & Noordeloos (ex Leccinum aurantiacum (Bull.) Gray) possede un chapeau nettement orange, un pied nettement blanc recouvert de meches jamais tres brunes.
Trametes gibbosa (Persoon) Fries (1838) [1836-38] Noms francais : Tramete bossue
Synonymes : Boletus suberosus Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1176
Agaricus suberosus (Linnaeus) Lamarck (1783), Encyclopedie methodique, Botanique, 1, p. 50
Merulius gibbosus Persoon (1795), in Usteri, Annalen der botanik, 15, p. 21 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Boletus sinuosus Sowerby (1799), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 194
Daedalea gibbosa (Persoon) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 501
Daedalea gibbosa var. ß sinuosa (Sowerby) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 501
Daedalea sinuosa (Sowerby) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 638
Daedalea gibbosa subsp.* torulosa Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 8
Trametes gibbosa (Persoon) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 492 (nom actuel)
Trametes crenulata Berkeley (1854), in W.J. Hooker, Journal of botany and Kew Garden miscellany, 6, p. 164
Polyporus gibbosus (Persoon) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 59 (nom. illegit.)
Piptoporus suberosus (Linnaeus) Murrill (1903), The journal of mycology, 9(2), p. 94
Bulliardia virescens Lazaro Ibiza (1916), Revista de la real Academia de ciencias exactas, fiscicas y naturales de Madrid, 14, p. 843
Trametes nigrescens Lazaro Ibiza (1916), Revista de la real Academia de ciencias exactas, fiscicas y naturales de Madrid, 14, p. 523 (nom. illegit.)
Daedalea virescens (Lazaro Ibiza) Saccardo & Trotter (1925), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 23, p. 449
Lenzites gibbosa (Persoon) Hemmi (1939), Annals of the phytopathological Society of Japan, 9, p. 12
Polyporus suberosus (Linnaeus) Ferdinandsen & Joergensen (1939), Skovtraeernes Sygdomme, 2, p. 409 (nom. illegit.)
Pseudotrametes gibbosa (Persoon) Bondartsev & Singer (1944), Mycologia, 36(1), p. 68
Trametes kalchbrenneri Fries in litt. (1867), Kalchbrenner, C. 1867. A szepesi gombak jegyzeke. II. Mathematikai es Termeszettudomanyi Kozlemenyek. 5:207-292
Trametes gibbosa f. kalchbrenneri (Fries) Pilat (1940), Atlas des champignons de l'Europe, 3, Polyporaceae, p. 290

References : Bon p. 319 ; CD 95 ; Marchand 299 ; Eyssartier et Roux p. 1018 ; BK 2 354
Groupe : Polypores
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Polyporales / Polyporaceae
Chapeau/Fructification : Fructification en forme de console, dimidiee ou orbiculaire, fixee au substrat, 200 mm de large, 150 mm de projection, epaisse de 10-40 mm au point d'insertion. Surface pileique bosselee-ondulee parfois zonee avec des excroissances, finement veloutee ou feutree, glabrescente, blanchatre, ochracee a jaune brunatre. Marge aigue, ondulee, crenelee, blanchatre a brune.
Lames/Pores : Face inferieure poree, blanchatre a creme, devenant gris-ocre. Pores allonges radialement, souvent lamelles vers la marge, mesurant 4 mm de long et 0,5-1 mm de largeur. Tubes mesurant 5-10(-15) mm.
Chair : Blanche a creme, tres tenace et elastique. Odeur rappelant Heterobasidion annosum. Saveur amarescente.
Habitat : Isoles ou en troupe, sur bois mort de feuillus, surtout Fagus, egalement mais plus rarement, sur Fraxinus spp. (frenes), Populus spp. (peupliers), Salix spp. (saules), Alnus spp. (aulnes), Acer spp. (erables), Tilia spp. (tilleuls), Carpinus spp. (charmes), Betula spp. (bouleaux), etc. Pourriture blanche. Commun. Perenne, mais guere plus de deux ans.
Spores : Elliptiques-cylindriques, lisses, hyalines, parfois guttulees, 4-5,5 × 2-2,5 µm. Basides clavees, tetrasporiques, bouclees. Pas de cystides. Trimitique : Hyphes generatrices larges, cloisonnees et bouclees. Hyphes squelettiques a parois epaisses, larges. Hyphes conjonctives ramifiees, a parois epaisses et larges.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Espece devenant verdatre a cause des algues.
Russula nigricans (Bulliard) Fries (1838) [1836-38] Noms francais : Russule noircissante
Synonymes : Agaricus nigricans Bulliard (1784), Herbier de la France, 5, tab. 212 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus elephantinus Sowerby (1796), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 36 (nom. illegit.)
Russula nigricans (Bulliard) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 350 (nom actuel)
Agaricus nigrescens Krombholz (1845), Naturgetreue abbildungen und beschreibungen der essbaren, schadlichen und verdachtigen schwamme, 9, p. 27, tab. 70, fig. 14-15 (nom. illegit.)
Lactarelis nigricans (Bulliard) Earle (1909), Bulletin of the New York botanical Garden, 5(18), p. 410

References : CD 1345-408, 90 ; BK 6 168 ; Cetto 198 ; Galli p. 44 ; Sarnari 154 ; Bon p. 55 ; Marchand 403 ; Eyssartier et Roux p. 164, 170 4eme edition
Groupe : Russules
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Russulales / Russulaceae
Chapeau/Fructification : 40-100-(200) mm de diametre, convexe, bientot aplani et ± deprime au centre, parfois sinue-onduleux. Surface lisse a legerement inegale, mate par le sec, visqueuse et brillante par temps pluvieux, d'abord blanchatre a creme, virant bientot a gris-brun fonce a noiratre a partir du centre. Marge longtemps inflechie, lisse.
Lames/Pores : Blanchatres, puis jaune creme pale, etroitement adnees, remarquablement espacees et epaisses, cassantes, peu fourchues. Aretes entieres.
Chair : Blanche, rougissant apres quelques minutes a la coupe, puis noircissant.
Stipe : 30-50-(70) x 10-30 mm, cylindrique, en partie aminci a la base, plein, ferme. Surface lisse, blanche et recouverte d'une pruine blanche. Toutes les parties du champignon se tachent de rouge vif puis de noir a la coupe ou a la pression.
Habitat : Sous feuillus et sous coniferes, surtout Fagus et Picea, sur des sols pas trop secs.
Spores : 6,8-8,5 x 5,8-6,8 µm. Reseau fin et quelques verrues (0,4 µm) isolees.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Cette espece se reconnait aisement sur le terrain a ses lames espacees et epaisses, a la couleur brun-noir du chapeau et a sa chair qui rougit puis noircit a la coupe.
Coprinellus disseminatus (Persoon) J.E. Lange (1938) Noms francais : Coprin gregaire ; Coprin dissemine
Synonymes : Agaricus minutulus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 72, tab. 308
Agaricus tintinnabulum Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 67, tab. 1, fig. 3
Agaricus striatus Sowerby (1798), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 166 (nom. illegit.)
Agaricus disseminatus Persoon (1800), Commentarius fungorum Bavariae indigenorum icones pictas, p. 87 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus disseminatus var. a minor Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 199
Hypophyllum campaniforme Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 255, tab. 123, fig. 6
Hypophyllum campanuliforme Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 254, tab. 123, fig. 3-4
Coprinus disseminatus var. striatus (Sowerby) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 635
Coprinus disseminatus (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 634
Agaricus disseminatus var. b major Rabenhorst (1844), Deutschlands kryptogamen-flora, 1, p. 458
Agaricus leptomeres Berkeley & Broome (1870) [1871], The journal of the linnean Society, botany, 11(56), p. 559
Agaricus ctenodes Berkeley & Broome (1870) [1871], The journal of the linnean Society, botany, 11(56), p. 558
Coprinarius disseminatus (Persoon) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 68
Psathyrella disseminata (Persoon) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 153(123), tab. 8, fig. 5
Agaricus argutus Kalchbrenner (1881), Grevillea, 10(54), p. 52
Mycena arguta (Kalchbrenner) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 304
Psathyrella ctenodes (Berkeley & Broome) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 1136
Psathyrella leptomeres (Berkeley & Broome) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 1136
Coprinarius leptomeres (Berkeley & Broome) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 233
Psathyra ctenodes (Berkeley & Broome) Petch (1910), Annals of the royal botanic Gardens, Peradeniya, 4(6), p. 397
Psathyrella minutula (Schaeffer) Saccardo (1916), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(15), p. 868
Pseudocoprinus disseminatus (Persoon) Kuhner (1928), Le Botaniste, 20, p. 156
Coprinellus disseminatus (Persoon) J.E. Lange (1938), Dansk botanisk arkiv, 9(6), p. 93 (nom actuel)
Drosophila disseminata (Persoon) Romagnesi (1967), Bulletin de la Societe mycologique de France, 83(1), p. 67

References : BK 4 272 ; CD 764 ; Bon p. 273 ; Eyssartier et Roux p. 920
Groupe : Coprins/Paneoles/Psathyrelles
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Psathyrellaceae
Chapeau/Fructification : Strie, entierement pubescent, et avec quelques traces de voile floconneux brunatre chez les jeunes.
Lames/Pores : Libres.
Chair : Mince, douce a odeur faible.
Stipe : Pubescent.
Habitat : En touffes ou en grandes colonies, surtout et autour des souches de feuillus. Printemps-automne. Frequent.
Spores : 7-9.5 x 4-6 µm, ovoides a ellipsoides, a pore germinatif net et central.
Comestibilite : Sans interet
Cuphophyllus virgineus (Wulfen) Kovalenko (1989) Noms francais : Hygrophore blanc de neige
Synonymes : Agaricus niveus Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 430 (nom. rej.)
Agaricus praealtus O.F. Muller (1780), Flora danica, 14, p. 7, tab. 830, fig. 1
Agaricus virgineus Wulfen (1781), in Jacquin, Miscellanea austriaca, 2, p. 104, tab. 15, fig. 1 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus tubiformis Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 77
Agaricus ericeus Bulliard (1783), Herbier de la France, 4, tab. 188
Agaricus pusillus Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 51, tab. 14, fig. 66 (nom. illegit.)
Agaricus decurrens Hoffmann (1789), Nomenclator fungorum, 1, p. 153
Agaricus gleditschii Humboldt (1793), Florae fribergensis specimen plantas cryptogamicas praesertim suterraneas exibens, p. 77
Agaricus transformis Holmskjold (1799), Beata ruris otia fungis danicis, 2, p. 61, tab. 53
Agaricus conocephalus Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 267 (nom. illegit.)
Hypophyllum lacteum Paulet (1808) [1793-1829], Traite des champignons, 2, tab. 112 bis, fig. 1-4
Hypophyllum eburneum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 161, tab. 66, fig. 2-3
Omphalia virginea (Wulfen) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 613
Hygrophorus virgineus (Wulfen) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 327
Hygrophorus niveus (Scopoli) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 327
Agaricus virgineus var. b niveus(Scopoli) Rabenhorst (1844), Deutschlands kryptogamen-flora, 1, p. 566
Camarophyllus virgineus (Wulfen) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 117
Camarophyllus virgineus var. nivea (Scopoli) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 117
Camarophyllus niveus (Scopoli) Wunsche (1877), Die pilze: eine anleitung zur kenntniss derselben, p. 115
Hygrophorus ericeus (Bulliard) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 529
Hygrophorus lectus Britzelmayr (1890), Bericht des naturwissenschaftlichen vereins fur schwaben und Neuburg, 30, p. 30, fig. 63 (Basionyme)
Hydrocybe nivea (Scopoli) Murrill (1916), North American flora, 9(5), p. 377
Hygrophorus virgineus var. niveus(Scopoli) Maire (1933), Treballs del Museu nacional de ciencies naturals de Barcelona, serie botanica, 15(2), p. 56
Hygrocybe virginea (Wulfen) P.D. Orton & Watling (1969), Notes from the royal botanic Garden, Edinburgh, 29(1), p. 132
Hygrocybe nivea (Scopoli) P.D. Orton & Watling (1969), Notes from the royal botanic Garden, Edinburgh, 29(1), p. 131
Cuphophyllus niveus (Scopoli) Bon (1985) [1984], Documents mycologiques, 14(56), p. 11
Cuphophyllus virgineus (Wulfen) Kovalenko (1989), Opredelitel' Gribov SSSR (Leningrad), p. 37 (nom actuel)

References : Bon p. 103 ; CD 174-194, 100 ; Cetto 667 ; Marchand 57 ; Eyssartier et Roux p. 450 4eme edition 460, 464
Groupe : Hygrophores
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Hygrophoraceae
Chapeau/Fructification : Chapeau 15-40 mm, aplati avec mamelon obtus, hygrophane. Surface lisse faiblement lardacee, soyeuse, mate a l'etat sec, visqueuse a l'etat humide, blanc pur a blanc creme parfois avec des reflets rosatres au disque.
Lames/Pores : Lames tres decurrentes, blanches a creme.
Chair : Chair mince, aqueuse, blanchatre. Saveur douce. Odeur faible.
Stipe : Pied 3-7 x 0,3-0,7 mm, cylindrique a base amincie, souvent arque, plein puis farci, blanc a base parfois rosee.
Habitat : Dans l'herbe plutot rase des pres et paturages sur sol argilo-calcaire. Assez repandu.
Spores : Spores elliptiques, lisses, hyalines, 7-10 x 4-5,5µm. Sporee blanche. Basides clavees, tetrasporiques, bouclees. Cystides absentes. Cuticule formee d'hyphes bouclees, enchevetrees, plus ou moins paralleles, larges de 2-4 µm, englobees dans une masse gelatineuse.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Attention aux confusions avec les clitocybes blancs. La f. roseipes ne serait que des exemplaires parasites.
Scutellinia crinita (Bulliard) Lambotte (1888) Synonymes : Peziza crinita Bulliard (1788), Herbier de la France, 9, tab. 416, fig. 2 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Humaria hirtella Rehm (1878), Ascomyceten, 10, n° 454
Lachnea crinita (Bulliard) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 75
Humaria crinita (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 285
Scutellinia crinita (Bulliard) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 301 (nom actuel)
Phaeopezia crinita (Bulliard) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 474
Lachnea hirtella (Rehm) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 174
Scutellinia hirtella (Rehm) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 869
Lachnea nivalis (Boudier) Saccardo (1895), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 11, p. 400
Ciliaria nivalis Boudier (1895), Bulletin de la Societe mycologique de France, 11(1), p. 29
Lachnea balnei Starback (1895), Bihang till konglica svenska vetenskaps-akademiens handlingar, 21, 3(5), p. 39, fig. 29
Aleurina crinita (Bulliard) Saccardo & P. Sydow (1902), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 16, p. 739
Ciliaria crinita (Bulliard) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 62
Ciliaria hirtella (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 61
Trichophaea balnei (Starback) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 60
Lachnea scutellata var. apopiesmatisRehm (1908), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 6(2), p. 117
Trichaleuris crinita (Bulliard) Clements (1909), The genera of fungi (Minneapolis), Edn 1, p. 175
Lachnea gintlii Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 875
Patella fimetaria Seaver (1928), The North American cup-fungi (operculates), p. 173
Lachnea setosa var. gintlii (Velenovský) Svrček (1948), Sbornik Narodniho muzea v Praze, rada B, Prirodni vedy, 4(6), p. 47
Lachnea fimetaria (Seaver) Wehmeyer (1950), The fungi of New Brunswick, Nova Scotia and Prince Edward Island, p. 18
Scutellinia nivalis (Boudier) Le Gal (1962), Bulletin de la Societe mycologique de France, 78, p. 212
Scutellinia fimetaria (Seaver) Teng (1963), Chung-kuo ti chen-chun, p. 763
Scutellinia fimicola J. Moravec (1968), Ceska mykologie, 22(1), p. 39
Scutellinia subcervorum Svrček (1971), Ceska mykologie, 25(2), p. 86
Scutellinia gintlii (Velenovský) Svrček (1971), Ceska mykologie, 25(2), p. 83

References : Medardi p. 258 ; Eyssartier et Roux p. 1060 ; Gr. p. 157 n° 241
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pyronemataceae
Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, hemispherique, large de 4 a 5 mm parfois jusqu'a 1 cm, rouge pourpre en dessus, cendre en dessous et couvert de poils noirs longs d'environ 0,3 a 1 mm, septes, plus serres vers la marge qui est ciliee.
Chair : Assez epaisse, rouge rougeatre, sans saveur ni odeur particulieres.
Habitat : Au sol, sur bois mort et sur bois pourri, eventuellement sur bois brule.
Spores : Elliptiques, legerement fuligineuses, asperulees, 16-20-21 x 11-12-14 µm. Asques cylindriques, a sommet non amyloide. Paraphyses epaissies en clavule au sommet et brunatres.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire ou en croissance serree. Peu frequent. Ete-Automne.
Lepista glaucocana (Bresadola) Singer (1951) [1949] Noms francais : Tricholome gris glauque ; Lepiste violet pale ; Lepiste blanchatre
Synonymes : Tricholoma glaucocanum Bresadola (1881), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 1(1), p. 7, tab. 2 (Basionyme)
Agaricus glaucocanus (Bresadola) G. Winter (1882) [1884], Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(1), p. 862
Gyrophila nuda var. glaucocana (Bresadola) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 17
Gyrophila glaucocana (Bresadola) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 271
Tricholoma nudum var. glaucocanum(Bresadola) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 11
Rhodopaxillus nudus var. glaucocanus (Bresadola) Konrad & Maublanc (1925), Revision des Hymenomycetes de France, p. 377
Rhodopaxillus glaucocanus (Bresadola) Metrod (1942), Revue de mycologie, Paris, 7, p. 29, 43
Lepista glaucocana (Bresadola) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 193 (nom actuel)
Clitocybe glaucocana (Bresadola) H.E. Bigelow & A.H. Smith (1969), Brittonia, 21, p. 168
Lepista nuda var. glaucocana (Bresadola) Krieglsteiner (1991), Beitrage zur kenntnis der pilze mitteleuropas, 7, p. 71

References : BK 3 243 ; CD 423-240, 115 ; Bon p. 145 ; Marchand 809 ; Eyssartier et Roux p. 610, 628 4eme edition ; LP p. 251
Groupe : Tricholomes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Incertae sedis
Chapeau/Fructification : Chapeau 5-10 cm, convexe a aplani ondule, lisse, mat, gras au toucher par temps humide, blanchatre a ochrace avec teintes pales gris violace.
Lames/Pores : Lames adnees echancrees, blanchatres puis lilas pale plus ou moins ochrace.
Chair : Chair blanchatre a lilas pale, epaisse, molle. Odeur aromatique mentholee avec note farineuse. Saveur douce.
Stipe : Pied 5-8 x 1-2 cm, cylindrique, plein, farci, fibreux, cortique, concolore aux lames.
Spores : Spores elliptiques, tres finement verruqueuses, hyalines, 6,5-8,5 x 3,5-5 µm. Basides clavees, tetrasporiques, bouclees. Cystides absentes. Cuticule faite d'hyphes enchevetrees de 2-4 µm de large, quelques-unes dressees et emergentes.
Comestibilite : Comestible
Commentaires : Odeur complexe plutot desagreable.
Hygrocybe conica (Schaeffer) P. Kummer (1871) Noms francais : Hygrophore conique
Synonymes : Agaricus dentatus Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1172
Agaricus conicus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 2, tab. 2 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus aurantius Lightfoot (1777), Flora scotica, 2, p. 1025 (nom. illegit.)
Amanita viscida Lamarck (1783), Encyclopedie methodique, Botanique, 1, p. 108
Agaricus hyacynthus Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 81, tab. 7, fig. 28
Agaricus laceratus Bolton (1788), An history of fungusses growing about Halifax, 2, p. 68, tab. 68 (nom. illegit.)
Amanita dentata (Linnaeus) Roussel (1796), Flore du Calvados et des terreins adjacens, Edn 1, p. 34
Agaricus conicus var. d aurantius Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 335
Hypophyllum conicum (Schaeffer) Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 246, tab. 120, fig. 1-10
Agaricus ceraceus var. ß laceratus Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 234
Hygrophorus conicus (Schaeffer) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 331
Hygrocybe conica (Schaeffer) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 111 (nom actuel)
Hygrophorus conicus var. aurantius(Persoon) Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 192
Godfrinia conica (Schaeffer) Maire (1902), Bulletin de la Societe mycologique de France, 18(4), supplement p. 117
Hydrocybe conica (Schaeffer) Murrill (1916), North American flora, 9(6), p. 379

References : Bon p. 105 ; BK 3 85 ; FE 6 p. 407 ; CD 189 ; CD 188-196, 101 ; Eyssartier et Roux p. 470, 484 4eme edition
Groupe : Hygrophores
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Hygrophoraceae
Chapeau/Fructification : Strie au bord.
Habitat : Prairies, pelouses, parfois dans les bois.
Comestibilite : Toxique
Commentaires : Chapeau, lames, chair, noircissant rapidement naturellement, ainsi qu'au toucher.
Daedaleopsis confragosa (Bolton) J. Schroter (1888) [1889] Noms francais : Tramete rougissante
Synonymes : Boletus suaveolens Bulliard (1786), Herbier de la France, 7, tab. 310, fig. B-C (nom. illegit.)
Boletus albus Bolton (1788), An history of fungusses growing about Halifax, 2, p. 78, tab. 78
Boletus confragosus Bolton (1791), An history of fungusses growing about Halifax, 4, p. 160, tab. 160 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Boletus labyrinthiformis Bulliard (1791), Herbier de la France, 11, tab. 491, fig. 1
Boletus suberosus J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1436
Boletus discoideus Dickson (1793), Plantarum cryptogamicarum britanniae, 3, p. 21
Boletus angustatus Sowerby (1799), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 193
Daedalea suaveolens Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 502
Daedalea angustata (Sowerby) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 502
Daedalea confragosa (Bolton) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 501
Daedalea rubescens Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 238, tab. 11, fig. 2
Daedalea imbricata Roussel (1806), Flore du Calvados et des terreins adjacens, Edn 2, p. 72
Daedalea medullaris Purton (1821), An appendix to Midland flora, 3(1), p. 250
Daedalea albida Schweinitz (1822), Schriften der naturforschenden Gesellschaft zu Leipzig, 1, p. 93
Daedalea alba (Bolton) Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 5
Daedalea discolor Fries (1828), Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 1, p. 68
Polyporus odorus zonatus Secretan (1833), Mycographie Suisse, 3, p. 106 (nom. inval.)
Daedalea pruinata Secretan (1833), Mycographie Suisse, 2, p. 481 (nom. inval.)
Daedalea corrugata Klotzsch (1833), Linnaea, Ein journal fur die botanik, 8, p. 481
Daedalea discolor subsp.* corrugata (Klotzsch) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 494
Trametes bulliardii Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 491
Trametes rubescens (Albertini & Schweinitz) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 492
Lenzites klotzschii Berkeley (1841), The annals and magazine of natural history, series 1, 7, p. 452
Trametes confragosa (Bolton) Rabenhorst (1844), Deutschlands kryptogamen-flora, 1, p. 416
Lenzites crataegi Berkeley (1847), in W.J. Hooker, The London journal of botany, 6, p. 323
Lenzites bicolor Fries (1851), Novae symbolae mycologicae. Fasciulus primus, sistens fungos in peregrinis terris a botanicis danicis nuper collectos, p. 27
Lenzites discolor (Fries) Fries (1851), Novae symbolae mycologicae. Fasciulus primus, sistens fungos in peregrinis terris a botanicis danicis nuper collectos, p. 27
Polyporus confragosus (Bolton) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 59
Polyporus rubescens (Albertini & Schweinitz) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 59
Polyporus bulliardii (Fries) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 59 (nom. illegit.)
Lenzites corrugata (Klotzsch) Berkeley (1872), Grevillea, 1(3), p. 35
Lenzites atropurpurea Saccardo (1873), Atti della Societa Veneziana-Trentina-Istriana di scienze naturali, Padova, 2, p. 45
Lenzites proxima Berkeley (1876), Grevillea, 4(32), p. 162
Lenzites cookei Berkeley (1876), Grevillea, 4(32), p. 161
Merulius albus (Bolton) Schulzer (1876), Osterreichische botanische zeitschrift, 26(2), p. 59 (nom. illegit.)
Daedalea confragosa var. angustata (Sowerby) Gillet (1877), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 706
Trametes erubescens Schulzer (1882), Knj. Rada jugoslavenske Akademije zuanosti i umjetnosti matematicko-priodoslovnoga razzeda, 64, p. 7
Trametes zonata Wettstein (1886) [1885], Verhandlungen der kaiserich-koniglichen zoologisch-botanischen Gesellschaft in Wien, 35, p. 561 (indisponible)
Daedaleopsis confragosa (Bolton) J. Schroter (1888) [1889], in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 492 (nom actuel)
Striglia discolor (Fries) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 871
Striglia confragosa (Bolton) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 871
Striglia corrugata (Klotzsch) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 871
Polyporus capreae Britzelmayr (1896), Botanisches centralblatt, 68, p. 142, fig. 194
Cellularia cookei (Berkeley) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 452
Cellularia corrugata (Klotzsch) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 452
Cellularia klotzschii (Berkeley) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 452
Cellularia crataegi (Berkeley) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 452
Cellularia bicolor (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 452
Cellularia proxima (Berkeley) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 452
Cellularia atropurpurea (Saccardo) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 452
Lenzites confragosa (Bolton) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des hymenomycetes, p. 89
Agaricus confragosus (Bolton) Murrill (1905), Bulletin of the Torrey botanical Club, 32(2), p. 86 (nom. illegit.)
Daedalea candicans P. Karsten (1911) [1909], Travaux de la Sous-Section de Troitzkossawsk-Kiakhta, Section du pays d'Amour de la Societe imperiale Russe de geographie, 12(1-2), p. 110
Daedalea favoloides Murrill (1912), Bulletin of the New York botanical Garden, 8(28), p. 151
Daedalea ochracea Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 693
Trametes nigroaspera Lloyd (1924), Mycological writings, 7, mycological notes n° 72, p. 1272
Trametes confragosa f. bulliardii (Fries) Pilat (1939), Atlas des champignons de l'Europe, 3, Polyporaceae, p. 288
Trametes confragosa f. rubescens (Albertini & Schweinitz) Pilat (1939), Atlas des champignons de l'Europe, 3, Polyporaceae, p. 288
Daedaleopsis rubescens (Albertini & Schweinitz) Imazeki (1943), Acta phytotaxonomica et geobotanica, Kyoto, 13, p. 251
Daedalea confragosa f. rubescens (Albertini & Schweinitz) Domanski, Orlos & Skirgiello (1967), Flora Polska, Grzyby, 3, p. 249
Ischnoderma confragosum (Bolton) Zmitrovich (2001), Mycena (Minsk St Petersburg), 1(1), p. 92

References : BK 2 384 ; Bon p. 319 ; Marchand 284 ; Eyssartier et Roux p. 1024
Groupe : Polypores
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Polyporales / Polyporaceae
Chapeau/Fructification : En eventail de 4-15 cm de large, blanchatre touche d'incarnat puis beige alutace, brun ochrace a brun-roux, rougissant au touche, assez mince et plutot flexible a la surface glabre zonee. Marge aigue, ocre brunatre au debut.
Lames/Pores : Pales, a peine rose, puis beige carne et fauve rougeatre un peu brunissant.
Chair : Coriace, brun ochrace a brun rouge. Saveur douce.
Stipe : Mesurant 7-10 × 2-2,5 µm.
Habitat : Sur bois de feuillus. Toute l'annee. Frequent.
Spores : 7-10 x 2-2,5 µm
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Potasse : violet (tubes, pores et cuticule) Soude : violet (tubes, pores et cuticule) Ammoniaque : violet (tubes et pores)
Agaricus arvensis Schaeffer (1774) Noms francais : Agaric des jacheres
Synonymes : Agaricus arvensis Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 73, tab. 310-311 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)(nom actuel)
Agaricus campestris var. γ arvensis (Schaeffer) Mattuschka (1779), Enumeratio stirpium in Silesia sponte crescentium, p. 326
Agaricus edulis Persoon (1800), Commentarius fungorum Bavariae indigenorum icones pictas, p. 123 (nom. illegit.)
Agaricus georgii Sowerby (1801), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 304 (nom. illegit.)
Agaricus pratella P. Gaertner, B. Meyer & Scherbius (1802), Oekonomisch-technische Flora der Wetterau, 3(2), p. 318
Hypophyllum exquisitum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 286, tab. 134, fig. 1-2
Agaricus exquisitus Vittadini (1835), Descrizione dei funghi mangerecci piu comuni dell'Italia e de'velenosi che possono co'medesimi confondersi, p. 146, tab. 18
Agaricus arvensis var. exquisitus(Vittadini) Hussey (1847), Illustrations of British mycology, London, 1, tab. 76
Psalliota arvensis (Schaeffer) P. Kummer (1871), Der Fuhrer in die Pilzkunde, p. 74
Pratella arvensis (Schaeffer) Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 563
Fungus arvensis (Schaeffer) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 479
Psalliota cretacea ss. Ricken (1912), Die Blatterpilze, p. 236, pl. 61, fig. 7
Psalliota arvensis subsp.* exquisita(Vittadini) F.H. Moller & Jul. Schaffer (1938), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 36(1), p. 78

References : CD 746-296 ; Bon p. 279 ; Marchand 106 ; Eyssartier et Roux p. 278, 288 4eme edition
Groupe : Agarics
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Agaricaceae
Chapeau/Fructification : Mesurant 5-12 cm de dimetre, un peu fibrilleux, blanc puis jaunissant en vieillissant.
Lames/Pores : Libres, blanc rosatre, puis roses et enfin brunes.
Chair : Blanchatre. Saveur douce.
Stipe : Mesurant 5-12 × 1-2,5 cm, blanc, lisse. Anneau membraneux evoquant une roue dentee.
Habitat : Prairies, jardins, parcs et forets. Du printemps a l'automne. Frequent.
Spores : Mesurant 7-9 × 5-6 µm, elliptiques.
Comestibilite : Comestible
Lyophyllum decastes (Fries) Singer (1951) [1949] Noms francais : Tricholome agrege ; Tricholome en touffes
Synonymes : Agaricus aggregatus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 72, tab. 305-306
Agaricus decastes Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 105 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus plicatus Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 78 (nom. illegit.)
Clitocybe decastes (Fries) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 124
Agaricus aggregatus var. parvusFries (1874), Hymenomycetes europaei sive epicriseos systematis mycologici, p. 90
Clitocybe aggregata (Schaeffer) Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 161
Clitocybe aggregata var. parva (Fries) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 69
Gyrophila aggregata (Schaeffer) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 19
Gyrophila decastes (Fries) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 275
Tricholoma aggregatum var. decastes(Fries) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 16
Agaricus subdecastes Cooke & Massee (1891), Illustrations of british fungi, 8, n° 1131, tab. 958
Clitocybe subdecastes (Cooke & Massee) Massee (1893), British fungus flora, 2, p. 418
Agaricus turmarius Britzelmayr (1893), Botanisches centralblatt, 54, p. 36, tab. 97, fig. 506
Clitocybe turmaria (Britzelmayr) Saccardo (1895), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 11, p. 16
Tricholoma aggregatum (Schaeffer) Ricken (1914), Die Blatterpilze, p. 360, pl. 97, fig. 1
Clitocybe elephantina Murrill (1916), North American flora, 9(6), p. 405
Tricholoma decastes (Fries) Sartory & L. Maire (1918), Synopsis du Genre Tricholoma, p. 73
Tricholoma parvum (Fries) Sartory & L. Maire (1918), Synopsis du Genre Tricholoma, p. 60
Lyophyllum aggregatum (Schaeffer) Kuhner (1938), Bulletin mensuel de la Societe linneenne de Lyon, 7, p. 211
Lyophyllum decastes (Fries) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 165 (nom actuel)

References : CD 473 , 472-250, 116 edition 2017 ; Bon p. 167 ; Eyssartier et Roux p. 542, 560 4 eme edition
Groupe : Tricholomes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Lyophyllaceae
Chapeau/Fructification : De consistance "elastique", il reprend forme sans rupture lors d'une compression de l'ensemble des doigts...
Comestibilite : Comestible
Commentaires : L'odeur du champignon est celle du haricot vert, celle-ci s'accentue au froissement.
Parasola conopilus (Fries) Orstadius & E. Larsson (2008) Noms francais : Psathyrelle conique
Synonymes : Agaricus conopilus Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 504 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus superbus Junghuhn (1830), Linnaea, Ein journal fur die botanik, 5, p. 405, tab. 6, fig. 11 (nom. illegit.)
Coprinus aratus Berkeley & Broome (1861), The annals and magazine of natural history, series 3, 7, p. 378
Psathyra conopilus (Fries) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 70
Agaricus graciloides Peck (1878) [1877], Annual report of the New York state Museum of natural history, 30, p. 42 (nom. illegit.)
Drosophila conopilea (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 116
Psathyrella graciloides Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 1127
Psathyrella arata (Berkeley) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 1129
Coprinarius conopileus (Fries) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 564
Agaricus conopilus var. superbus Cooke (1891), Illustrations of british fungi, 8, n° 1185, tab. 1158
Psathyra elata Massee (1892), British fungus flora, 1, p. 353
Pilosace conopilus (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 504
Coprinarius graciloides (Saccardo) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 234
Psathyrella circellatipes Benoist (1899), Bulletin de la Societe mycologique de France, 15(3), p. 163
Psathyra conopilea var. superba (Cooke) W.G. Smith (1908), Synopsis of the British Basidiomycetes, p. 191 ('conopilea')
Pratella conopilus (Fries) Coutinho (1919), Eubasidiomycetes Lusitanici herbarii Universitatis Olisiponensis, p. 92
Psilocybe castaneicolor Murrill (1923), Mycologia, 15(1), p. 19
Psathyrella conopilus (Fries) A. Pearson & Dennis (1948) [1947-48], Transactions of the British mycological Society, 31(3-4), p. 185
Drosophila subatrata var. conopilus(Fries) Kuhner & Romagnesi (1953), Flore analytique des champignons superieurs, p. 354 (nom. inval.)
Parasola conopilus (Fries) Orstadius & E. Larsson (2008), Mycological research, 112, p. 1180 (nom actuel)

References : Bon p. 267 ; CD 790 ; Eyssartier et Roux p. 900, 916 ; BK 4 p. 266 n° 326.
Groupe : Coprins/Paneoles/Psathyrelles
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Psathyrellaceae
Chapeau/Fructification : Chapeau 1 - 5 cm, conique, mate, hygrophane, plus ou moins strie, brun rougeatre par imbibition, devenant beige sale en sechant. Les jeunes exemplaires sont herisses de tres fins crins bruns visibles sous forte loupe. Marge aigue, sans voile.
Lames/Pores : Lames ascendantes, adnees, gris brun pourpre a maturite avec l'arete blanchatre.
Chair : Blanchatre, saveur douce.
Stipe : Pied cylindrique, 90-140 x 2,5-4 mm, aminci au sommet, a base souvent arquee et legerement clavee, creux, cassant. Surface lisse, soyeuse, blanchatre. Base feutree, blanche.
Habitat : Gregaire, endroits fumes, parcs ou jardins, parfois en foret
Spores : Spores elliptiques, lisses, brun rouge avec pore germinatif net. 12-17 x 6,5-9 µm. Sporee noire a reflet pourpre. Basides clavees, tetrasporiques, non bouclees. Cheilocystides lageniformes ventrues, 33-70 x 13-20 µm, a col large melees a des cellules pyriformes 15-25 x 9-13 µm. Epicutis herisse de longues soies isolees brunes a paroi epaisse de 100 a 350 µm de long.
Comestibilite : Sans interet
Scleroderma verrucosum (Bulliard) Persoon (1801) Noms francais : Scleroderme verruqueux
Synonymes : Lycoperdon spadiceum Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 129, tab. 188
Lycoperdon verrucosum Bulliard (1781), Herbier de la France, 2, tab. 24 (Basionyme) Sanctionnement : Persoon (1801)
Lycoperdon dispar Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 147
Scleroderma verrucosum (Bulliard) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 154 (nom actuel)
Scleroderma spadiceum (Schaeffer) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 155
Lycoperdon defossum Sowerby (1801), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 311 (nom. illegit.)
Scleroderma verrucosum var. ß spadiceum (Schaeffer) J. Kickx f. (1867), in J.J. Kickx, Flore cryptogamique des Flandres, 2, p. 10
Scleroderma pandanaceum F. Mueller ex Berkeley (1872) [1873], The journal of the linnean Society, botany, 13, p. 171
Scleroderma bresadolae Schulzer (1884), Revue mycologique (Toulouse), 6(24), p. 222
Scleroderma vulgare var. spadiceum(Schaeffer) Saccardo (1888), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 7, p. 135
Sclerangium bresadolae (Schulzer) E. Fischer (1900), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 338
Scleroderma torrendii Bresadola (1902), Atti dell'imperial regia Accademia di scienze, letter ed arti degli Agiati in Rovereto, serie 3, 8, p. 132
Scleroderma aurantium var. spadiceum(Schaeffer) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 49

References : Bon p. 303 ; CD 1728-484, 68 ; Marchand 4 354 ; Eyssartier et Roux p. 1048, 1080 4eme edition ; Cetto 1 343 ; Julich 2 p. 481
Groupe : Vesses de loup
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Boletales / Sclerodermaceae
Chapeau/Fructification : Carpohore 3-5 cm de subglobuleux, comprime aux deux poles, contracte a la base en une structure radicante ou pseudostipe, + ou - lacuneux, long de 3-5 cm, constitue par la coalescence de piliers, mais parfois assez court et compact. Peridium simple, mince,( moins de 1 mm d'epaisseur), fragile, d'abord lisse et jaune ochrace, puis rompu en fines ecailles irregulieres, non areolees, brun-rouge, brun-jaune a la fin. La dehiscence s'opere a partir du sommet par destruction de la paroi qui, parfois, s'enroule en lanieres a l'exterieur de la coupe.
Chair : Blanche ou creme, puis violacante, marbree de blanc, enfin pulverulente et gris brun pourpre. Odeur forte et desagreable. Sporee brun olivatre obscur.
Habitat : Sur sol riches, parcs, lisieres de bois, bords de routes, souvent sous Quercus et Fagus. Isole ou par petits groupes. Pas toujours frequent, ete-automne.
Spores : Rondes, 6-11 µm de diametre, ornementation exclue, pourvues d'epines de 0,8-1,5 µm de haut, non reticulees, jaune brunatre.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole ou par petits groupes. Pas toujours frequent. Ete-Automne. Remarques : Souvent confondu avec S. areolatum.
Daldinia concentrica (Bolton) Cesati & De Notaris (1863) Noms francais : Daldinie concentrique
Synonymes : Valsa tuberosa Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 399
Lycoperdon atrum Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 131, tab. 329
Sphaeria tuberosa (Scopoli) Timm (1788), Florae megapolitanae prodomus, p. 279
Sphaeria tunicata Tode (1791), Fungi mecklenburgenses selecti, 2, p. 59, tab. 17, fig. 130
Sphaeria concentrica Bolton (1792) [1791], An history of fungusses growing about Halifax, appendix, p. 180, tab. 180 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1823)
Sphaeria fraxinea Sibthorp (1794), Flora oxoniensis, p. 401
Sphaeria concentrica var. a sessilis Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 3
Hypoxylon fuliginosum Cumino (1805), Memoires de l'Academie imperiale des sciences, litterature et beaux-arts de Turin, 14, p. 252
Peripherostoma concentricum (Bolton) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 513
Gamosphaera concentrica (Bolton) Dumortier (1822), Commentationes botanicae, p. 90
Stromatosphaeria concentrica (Bolton) Greville (1824), Flora edinensis, p. 355
Hypoxylon concentricum (Bolton) Greville (1828) [1827], Scottish cryptogamic flora, 6, tab. 324, fig. 1
Sphaeria placenta Link (1830), in Fries, Linnaea, Ein journal fur die botanik, 5, p. 539
Hemisphaeria concentrica (Bolton) Klotzsch (1843), Novorum actorum Academiae Caesareae Leopoldino-Carolinae naturae curiosum, 19, p. 241
Daldinia concentrica (Bolton) Cesati & De Notaris (1863), Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 1(4), p. 198 (nom actuel)
Daldinia tuberosa (Scopoli) J. Schroter (1881), Jahresbericht der schlesischen Gesellschaft fur vaterlandische kultur, 59, p. 464
Hypoxylon placenta (Link) Saccardo (1882), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 1, p. 369
Hypoxylon tuberosum (Scopoli) Wettstein (1886) [1885], Verhandlungen der kaiserich-koniglichen zoologisch-botanischen Gesellschaft in Wien, 35, p. 591
Hemisphaeria tuberosa (Scopoli) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 482
Hypoxylon simile Lloyd (1924), Mycological writings, 7, mycological notes n° 72, p. 1282

References : Bon p. 336 ; CD 5 ; Marchand 399 ; Eyssartier et Roux p. 1058
Groupe : Xylaires
Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Xylariales / Hypoxylaceae
Chapeau/Fructification : Fructification hemispherique jusqu'a 10cm de diametre, brun-roux puis noire, lisse, finement ponctuee, sessile.
Chair : Presentant a la coupe des zones concentriques claires et noires.
Habitat : Poussant sur bois, surtout sur frene (Fraxinus).
Spores : Spores ellipsoidales lisses avec une guttule, 12-17µm.
Comestibilite : Sans interet
Trametes ochracea (Persoon) Gilbertson & Ryvarden (1987) Noms francais : Tramete zonee ; Coriole zone
Synonymes : Boletus multicolor Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 91, tab. 269
Boletus coriaceus Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 105 (nom. illegit.)
Boletus ochraceus Persoon (1794), in Usteri, Annalen der botanik, 11, p. 29 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Boletus angulatus Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 388
Boletus placenta Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 387
Polyporus angulatus (Schumacher) Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 127
Polyporus ochraceus (Persoon) Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 127
Boletus zonatus Nees (1817), Das system der pilze und Schwamme, p. 221, tab. 28, fig. 221
Polyporus zonatus (Nees) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 368
Polyporus versicolor var. γ ochraceus (Persoon) Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 72
Polyporus angulatus var. ß placenta(Schumacher) Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 73
Polyporus batschii Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 85
Polyporus leucoloma Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 65
Polyporus placenta (Schumacher) Secretan (1833), Mycographie Suisse, 3, p. 129 (nom. inval.)
Polyporus ochraceus tremulae Secretan (1833), Mycographie Suisse, 3, p. 132 (nom. inval.)
Polystictus zonatus (Nees) Fries (1851), Novae symbolae mycologicae. Fasciulus primus, sistens fungos in peregrinis terris a botanicis danicis nuper collectos, p. 70
Polyporus zonatus var. ß ochraceus (Persoon) J. Kickx f. (1867), in J.J. Kickx, Flore cryptogamique des Flandres, 2, p. 232
Hansenia zonata (Nees) P. Karsten (1879), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 5, p. 40
Bjerkandera zonata (Nees) P. Karsten (1881), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(1), p. 30
Coriolus zonatus (Nees) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 175
Polystictus zonatus var. ochracea (Persoon) Gillot & Lucand (1890), Societe d'histoire naturelle d'Autun, Bulletin, 3, p. 170
Microporus multicolor (Schaeffer) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 495
Coriolus lloydii Murrill (1907), North American flora, 9(1), p. 23
Coriolus concentricus Murrill (1907), North American flora, 9(1), p. 23
Polystictus lloydii (Murrill) Saccardo & Trotter (1912), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 21, p. 316
Polystictus concentricus (Murrill) Saccardo & Trotter (1912), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 21, p. 313
Polyporus lloydii (Murrill) Overholts (1914), Annals of the Missouri botanical Garden, 1(1), p. 95
Polystictus multicolor (Schaeffer) Saccardo (1916), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(15), p. 1023
Bulliardia rufescens Lazaro Ibiza (1916), Revista de la real Academia de ciencias exactas, fiscicas y naturales de Madrid, 14, p. 844
Polyporus aculeatus Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 646 (nom. illegit.)
Daedalea rufescens (Lazaro Ibiza) Saccardo & Trotter (1925), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 23, p. 450 (nom. illegit.)
Polyporus versicolor var. zonatus(Nees) Jorstad (1937) [1936], Det kongelige norske videnskabers selskabs skrifter, 10, p. 44
Trametes zonata (Nees) Pilat (1939), Atlas des champignons de l'Europe, 3, Polyporaceae, p. 263
Coriolus hirsutus var. ochraceus(Persoon) Maire (1940), Actes de l'Institut botanique de l'Universite d'Athenes, 1, p. 78
Trametes zonatella Ryvarden (1978), Polyporaceae of North Europe, 2, p. 436
Trametes multicolor (Schaeffer) Julich (1982), Persoonia, 11(4), p. 427
Trametes ochracea (Persoon) Gilbertson & Ryvarden (1987), North American Polypores, 2, p. 752 (nom actuel)

References : CD 95 ; Marchand 282 ; Eyssartier et Roux p. 1018 ; BK 2 356 ; BG p. 562 n° 862
Groupe : Polypores
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Polyporales / Polyporaceae
Chapeau/Fructification : 3-7,5 cm de long, 1,5-3,5 de projection, 0,2-2 cm d'epaisseur a la base, etale-reflechi, dimidie, en eventail ou reniforme epaissi, souvent un peu bossu en arriere, parseme de petites saillies obtuses ou de picots, revetu d'un velours tres fin et court, non satine, presque mat, generalement peu sillonne, orne de zones concentriques tour a tour ocre pale et brun-jaune. Marge assez epaisse et obtuse au debut, droite, ondulee, parfois lobee, creme ochrace, cernee en dessous d'une bordure sterile.
Lames/Pores : 0,2-0,3 mm de diametre, 3 a 4 par mm, arrondis-anguleux, assez reguliers, parfois un peu allonges, concolores au tubes. Tubes, 1,5-4-(5) mm de long, a paroi epaisse, parfois amincie a la fin, blancs, d'un jaune assez vif ou jaune grisatre avec l'age.
Chair : Subereuse, 2-4 mm d"epaisseur au milieu, un peu fibreuse et floconneuse a la brisure, blanche. Odeur un peu acidulee, saveur douce.
Habitat : Sur les souches, les troncs abattus, les branches mortes de Populus tremula, occasionnellement sur Salix, Quercus, Fraxinus, Carpinus.... Annuel, en colonies. Toute l'annee. Repandu mais peu frequent. Pourriture blanche assez active.
Spores : Cylindriques, deprimees ou legerement arquees, lisses, hyalines 5,5-7,5 x 2,5-3 µm. I-. Basides clavees, 15-23 x 4-5 µm, tetrasporiques, bouclees. Pas de cystide. Trimitique :(1)- Hyphes generatrices a parois minces, larges, cloisonnees et bouclees. (2)- Hyphes squelettiques a parois epaisses, larges. (3)- Hyphes conjonctives a parois epaisses, fortement ramifiees et larges.
Comestibilite : Sans interet
Psathyrella piluliformis (Bulliard) P.D. Orton (1969) Noms francais : Psathyrelle hydrophile
Synonymes : Agaricus piluliformis Bulliard (1782), Herbier de la France, 3, tab. 112 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1832)(index)
Agaricus hydrophilus Bulliard (1791), Herbier de la France, 11, tab. 511
Hypophyllum epidendrum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 230, tab. 110, fig. 1
Agaricus stipatus var. ß hydrophilus (Bulliard) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 296
Agaricus cryptophyllus Secretan (1833), Mycographie Suisse, 1, p. 115 (nom. inval.)
Agaricus spadiceus subsp.* hygrophilus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 226
Hypholoma hydrophilum (Bulliard) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 146(115)
Psilocybe hydrophilus (Bulliard) Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 583
Armillaria piluliformis (Bulliard) Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 80
Bolbitius hydrophilus (Bulliard) Fries (1874), Hymenomycetes europaei sive epicriseos systematis mycologici, p. 333
Hypholoma piluliformis (Bulliard) Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 571 ('pilulaeforme')
Agaricus hygrophilus (Fries) Cooke (1879), Grevillea, 7(44), p. 133
Psilocybe spadicea var. hydrophila (Bulliard) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 506
Agaricus spadiceus var. a hygrophilus (Fries) Cooke (1883), Handbook of british fungi, Edn 2, p. 212
Drosophila hydrophila var. piluliformis (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 116 ('pilulaeformis')
Agaricus spadiceus ss. Cooke (1886), Illustrations of british fungi, 4, n° 606, tab. 610
Drosophila hydrophila (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 116
Psilocybe hygrophila (Fries) Laplanche (1894), Dictionnaire iconographique des champignons superieurs (Hymenomycetes) qui croissent en Europe, Algerie & Tunisie, p. 299
Psathyra hydrophila (Bulliard) C.E. Bertrand (1901), Bulletin de la Societe mycologique de France, 17(4), p. 279
Hypholoma californicum Earle (1902), Bulletin of the New York botanical Garden, 2(7), p. 344
Drosophila californica (Earle) Murrill (1912), Mycologia, 4(6), p. 304
Psathyrella hydrophila (Bulliard) Maire (1937), Memoires de la Societe des sciences naturelles du Maroc, 45, p. 113
Drosophila appendiculata ss. Kuhner & Romagnesi (1953), Flore analytique des champignons superieurs, p. 365
Psathyrella appendiculata var. piluliformis (Bulliard) Svrček & Kubicka (1964), Ceska mykologie, 18(3), p. 173
Psathyrella piluliformis (Bulliard) P.D. Orton (1969), Notes from the royal botanic Garden, Edinburgh, 29(1), p. 116 (nom actuel)

References : Bon p. 267 ; CD 804 ; Eyssartier et Roux p. 904 ; Cetto 3 p. 87 ; Phillips p. 174 ; BK 4 p. 280
Groupe : Coprins/Paneoles/Psathyrelles
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Psathyrellaceae
Chapeau/Fructification : 20-60 mm de diametre, hemispherique a campanule conique, obtusement mamelonne, surface lisse, mate, parfois finement grumeleuse a ridulee, hygrophane, brun rouge, puis brunatre rose, sechant a ocre jaune terne vers le centre. Marge parfois plus ou moins brun jaunatre, munie d'un voile membraneux, fibrilleux puis appendiculee de legers restes veliques.
Lames/Pores : Assez serrees, beige clair puis gris beige et enfin brun clair a brun fonce, etroitement adnees. Arete blanchatre, ou givree, ou finement floconneuse.
Chair : Humide, brun aqueux, beige par le sec. Odeur fongique faible. Saveur douce, fade.
Stipe : 25-100-(120) x 3-7-(10) mm, blanc ou brunatre, rigide, creux, cassant, beige clair puis brun ocrace en haut et devenant brun plus fonce vers la base, plus tard sur toute la hauteur, devient brillant, un peu marbre et longitudinalement fibrilleux.
Habitat : En foret, sur bois mort de feuillus, souches ou troncs tombes, surtout sur Fagus, egalement Quercus. Commun, cespiteux, rarement isoles. Fin d'ete et en automne.
Spores : Cylindriques a largement ellipsoidales, lisses, brun pale avec pore germinatif peu visible, 4,7-6 x 2,9-3,7 µm. Sporee brun pourpre. Basides etroitement clavees, tetrasporiques, non bouclees. Cheilocystides largement lageniformes a utriformes. Pleurocystides lageniformes a utriformes. Cuticule constituee de cellules vesiculeuses a piriformes, un peu pigmentees de jaunatre ; cloisons isolement bouclees.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Commun ou assez rare. Cespiteux, rarement isoles. Fin d'ete et en automne.
Mycena inclinata (Fries) Quelet (1872) Noms francais : Mycene inclinee ; Mycene penchee
Synonymes : Hypophyllum spadiceum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 231, tab. 110, fig. 2
Agaricus inclinatus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 107 (Basionyme)
Mycena inclinata (Fries) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 105(70) (nom actuel)
Agaricus galericulatus var. calopus Fries (1873), Icones selectae hymenomycetum nondum delineatorum, 1(8), p. 86, tab. 80, fig. 2
Mycena galericulata var. calopus (Fries) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 106
Agaricus alcalinus ss. Cooke (1883), Illustrations of british fungi, 2, n° 234, tab. 187-b, fig. 225
Mycena calopus (Fries) Ricken (1915), Die Blatterpilze, p. 437, pl. 111, fig. 3
Mycena galericulata ss. Kauffman (1918), Michigan geological and biological survey, biological series 5, 26, p. 797
Mycena alcalina var. luteopesKillermann (1931), Denkschriften der bayerischen botanischen gesellschaft in Regensburg, 18, p. 110

References : Bon p. 185 ; BK 3 342 ; CD 588 ; Eyssartier et Roux p. 406
Groupe : Mycenes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Mycenaceae
Chapeau/Fructification : Chapeau 3-5 cm, conique a mamelon obtus, lisse a fibrilles innees radiales, strie jusqu'a moitie, brun gris beige a centre plus fonce. Legerement gras au toucher par temps humide. Marge plus claire, debordante ou crenelee.
Lames/Pores : Lames larges, adnees decurrentes en filet, blanches a blanc grisatre.
Chair : Chair aqueuse, brunatre, mince. Odeur de bougie, d'huile rance ou de farine. Saveur douce.
Stipe : Pied 4-11 x 0,2-0,4 cm, cylindrique, lisse, creux et cassant, brillant, poudre au sommet. Typiquement blanc en haut puis progressivement jaune et brun orange de plus en plus fonce jusqu'a la base qui peut etre recouverte d'un feutrage blanchatre.
Habitat : En touffes sur souches de feuillus, surtout chenes.
Spores : Spores elliptiques, lisses, hyalines, guttulees, 8-11 x 5,5-6,5 µm. Sporee creme. Basides clavees, tetrasporiques, bouclees. Cheilocystides cylindriques a clavees, a sommet tres diverticule, 20-30 x 5,5-9 µm. Cuticule constituee d'hyphes bouclees, les superieures diverticulees, larges de 1,5-3 µm.
Comestibilite : Sans interet
Abortiporus biennis (Bulliard) Singer (1944) Noms francais : Polypore bisannuel
Synonymes : Agaricus coriaceus Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 446
Boletus biennis Bulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 449, fig. 1 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Sistotrema bienne (Bulliard) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 550
Sistotrema rufescens Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 550
Hydnum bienne (Bulliard) de Candolle (1805), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 112
Hydnum rufescens (Persoon) Poiret (1808), in Lamarck, Encyclopedie methodique, Botanique, 8, p. 206 (nom. illegit.)
Daedalea biennis (Bulliard) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 332
Polyporus rufescens (Persoon) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 351
Sistotrema lobata Desmazieres (1823), Catalogue des plantes omises dans la botanographie Belgique et dans les flores du Nord de la France, p. 19
Polyporus laciniatus Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 48
Poria terrestris Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 112 (nom. illegit.)
Daedalea rufescens (Persoon) Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 206
Sistotrema rufescens var. ß flabelliforme Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 207
Lentinus hispidosus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 389
Polyporus biennis (Bulliard) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 433
Polyporus rufescens var. ß biennis(Bulliard) Duby (1839), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 785
Daedalea hymenopus F. Briganti (1847), Atti del reale Istituto d'incoraggiamento alle scienze naturali di Napoli, 7, p. 103, tab. 7
Trametes rufescens (Persoon) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 322
Polyporus platyporus Berkeley (1851), in W.J. Hooker, Journal of botany and Kew Garden miscellany, 3, p. 81
Sistotrema carneum Bonorden (1857), Botanische zeitung, 15(14), p. 237, tab. 5-B (nom. illegit.)
Polyporus occultus Lasch (1858), in Rabenhorst, Klotzschii herbarum vivum mycologicum, Edn 2, n° 615
Irpex radicatus Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 23
Daedalea puberula Berkeley & M.A. Curtis (1872), Grevillea, 1(5), p. 67
Polyporus heteroporus Fries (1872), in Quelet, Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 274(257) (nom. illegit.)
Lentinus centiceps Schulzer (1874), in Fries, Hymenomycetes europaei sive epicriseos systematis mycologici, p. 485
Ceriomyces terrestris Schulzer (1874), Verhandlungen der kaiserich-koniglichen zoologisch-botanischen Gesellschaft in Wien, 24, p. 451
Polyporus sericellus Saccardo (1876), Nuovo giornale botanico italiano, serie 1, 8(2), p. 163 (nom. illegit.)
Merisma heteroporus Gillet (1877), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 690
Polyporus saccardoi Cooke & Quelet (1878), Clavis synoptica Hymenomycetum europaeorum, p. 174
Daedalea polymorpha Schulzer (1880), Osterreichische botanische zeitschrift, 30(5), p. 144
Polyporus abortivus Peck (1881), The botanical gazette (Crawfordsville), 6(10), p. 274
Tyrodon rufescens (Persoon) P. Karsten (1881), Revue mycologique (Toulouse), 3(9), p. 19
Tyrodon repandus subsp.* rufescens (Persoon) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 90
Polystictus rufescens (Persoon) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 69
Polyporus proteiporus Cooke (1883), Grevillea, 12(61), p. 15
Polyporus rufescens var. abortivus (Peck) Cooke (1885), Grevillea, 13(67), p. 82
Ptychogaster alveolatus Boudier (1887), Bulletin de la Societe botanique de France, 34, p. lvi
Daedalea incarnatoalbida Chodat & C. Martin (1889), Bulletin des travaux de la Societe botanique de Geneve, section de la Societe Suisse de botanique, 5, p. 221
Polyporus biennis var. rufescens (Persoon) Gillot & Lucand (1890), Societe d'histoire naturelle d'Autun, Bulletin, 3, p. 148
Ceriomyces alveolatus (Boudier) Saccardo (1891), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 9, p. 201
Striglia puberula (Berkeley & M.A. Curtis) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 871
Xylodon radicatus (Fuckel) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 541
Daedalea delicatissima Spegazzini (1899) [1898], Anales del Museo nacional de Buenos Aires, serie 2, 3, p. 175
Daedalea pampeana Spegazzini (1899) [1898], Anales del Museo nacional de Buenos Aires, serie 2, 3, p. 175
Daedalea sericella (Saccardo) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des Hymenomycetes, p. 96
Daedalea laciniata (Persoon) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des Hymenomycetes, p. 96
Daedalea abortiva (Peck) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des Hymenomycetes, p. 96
Daedalea heteropora (Gillet) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des Hymenomycetes, p. 96
Daedalea bonariensis Spegazzini (1902), Anales del Museo nacional de Buenos Aires, serie 3, 1, p. 52
Abortiporus distortus (Schweinitz) Murrill (1904), Bulletin of the Torrey botanical Club, 31(8), p. 422
Bjerkandera puberula (Berkeley & M.A. Curtis) Murrill (1907), North American flora, 9(1), p. 41
Irpicium ulmicola Brefeld (1912), Untersuchungen aus dem gesammtgebiete der mykologie, 15, p. 143
Daedalea capitata (Quelet) Bigeard & H. Guillemin (1913), Flore des champignons superieurs de France, 2, p. 392
Daedalea biennis var. rufescens (Persoon) Torrend (1913), Broteria, revista de sciencias naturaes do Collegio de S. Fiel, serie botanica, 11(1), p. 68
Lentinus coriaceus (Scopoli) Saccardo (1915), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(14), p. 488
Heteroporus biennis (Bulliard) Lazaro Ibiza (1916), Revista de la real Academia de ciencias exactas, fiscicas y naturales de Madrid, 15, p. 120
Irpex hydniformis Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 741
Spongiosus rufescens (Persoon) Torrend (1924), Broteria, revista de sciencias naturaes do Collegio de S. Fiel, serie botanica, 21(1), p. 39
Phaeolus biennis (Bulliard) Pilat (1934), Beihefte zum botanischen centralblatt, zweite abteilung, 52, p. 69
Polyporus biennis var. distortus (Schweinitz) P.W. Graff (1939), Mycologia, 31(4), p. 476
Abortiporus biennis (Bulliard) Singer (1944), Mycologia, 36(1), p. 68 (nom actuel)
Tomentella biennis (Bulliard) A.M. Rogers (1948), Mycologia, 40(5), p. 634
Abortiporus biennis f. distortus (Schweinitz) Bondartsev (1953), Bracket Fungi Europ. USSR & Caucasus, p. 541
Sporotrichopsis terrestris (Schulzer) Stalpers (2000), Karstenia, 40(1-2), p. 174

References : Bon p. 317 ; CD 85 ; Marchand 241 ; Eyssartier et Roux p. 1028 (p. 1060 4eme ed.)
Groupe : Polypores
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Polyporales / Podoscyphaceae
Chapeau/Fructification : En eventails imbriques les uns dans les autres.
Lames/Pores : Tres irreguliers formant un labyrinthe, se tachant de brun-rouge au toucher.
Chair : Molle, blanchatre.
Habitat : Sur bois et souches enfouies, de feuillus comme de coniferes. Toute l'annee, mais fructifiant en general d'aout a novembre.
Spores : Elliptiques a globuleuses, lisses, hyalines, a paroi mince, non amyloides, 4,5-6,5 × 3,5-5 µm. Sporee blanc jaunatre.
Comestibilite : Sans interet
Byssomerulius corium (Persoon) Parmasto (1967) Noms francais : Merule papyracee
Synonymes : Auricularia papyrina Bulliard (1788), Herbier de la France, 9, tab. 402
Thelephora corium Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 574 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Thelephora papyrina (Bulliard) de Candolle (1805), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 106
Boletus purpurascens de Candolle (1815), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 6, p. 41 (nom. illegit.)
Merulius confluens Schweinitz (1822), Schriften der naturforschenden Gesellschaft zu Leipzig, 1, p. 92
Thelephora incarnata var. ß corium(Persoon) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 131
Polyporus purpurascens Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 60 (nom. illegit.)
Merulius corium (Persoon) Fries (1828), Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 1, p. 58
Cantharellus confluens (Schweinitz) Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 153
Merulius aurantiacus Klotzsch (1836), in Berkeley, The english flora of sir J.E. Smith, fungi, 5(2), p. 128 (nom. illegit.)
Merulius haedinus Berkeley & M.A. Curtis (1872), Grevillea, 1(5), p. 69
Merulius papyrinus (Bulliard) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 32
Sesia confluens (Schweinitz) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 870
Sesia haedina (Berkeley & M.A. Curtis) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 870
Sesia aurantiaca Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 870
Sesia corium (Persoon) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 870
Phlebia deglubens Berkeley & M.A. Curtis (1891), in Cooke, Grevillea, 20(93), p. 3
Merulius pelliculosus Cooke (1891), Grevillea, 19(92), p. 109
Phlebia sodiroi Patouillard (1892), Bulletin de la Societe mycologique de France, 8(3), p. 116
Merulius moelleri Bresadola & Hennings (1896), Hedwigia, 35(5), p. 285
Phlebia blumenaviensis Hennings (1897), Hedwigia, 36(4), p. 198
Merulius ulmi Peck (1906) [1905], Bulletin of the New York state Museum, 105, p. 26
Merulius deglubens (Berkeley & M.A. Curtis) Burt (1917), Annals of the Missouri botanical Garden, 4, p. 325
Merulius cubensis Burt (1917), Annals of the Missouri botanical Garden, 4, p. 326
Merulius hirsutus Burt (1917), Annals of the Missouri botanical Garden, 4, p. 312
Cladoderris rickii Lloyd (1923), Mycological writings, 7, mycological notes n° 69, p. 1196
Merulius chilensis Spegazzini (1924), Revista chilena de historia natural, 28, p. 26
Merulius sodiroi (Patouillard) Rick (1960), Iheringia, serie botanica, 7, p. 194
Merulius dubiosus var. coriaceus Rick (1960), Iheringia, serie botanica, 7, p. 195
Byssomerulius corium (Persoon) Parmasto (1967), Eesti NSV teaduste akadeemia toimetised. Bioloogiline seeria, 16(4), p. 383 (nom actuel)
Meruliopsis corium (Persoon) Ginns (1976), Canadian journal of botany, 54(1-2), p. 126
Byssomerulius confluens (Schweinitz) Lindsey & Gilbertson (1978), Bibliotheca mycologica, 63, p. 80

References : Bon p. 322 ; CD 62 ; BK 2 144 ; Eyssartier et Roux p. 1034, p. 1084 (5e ed.) ; Cetto 5 p. 467 ; Julich 2 p. 210 ; BG p. 347 n° 560
Groupe : Croutes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Polyporales / Irpicaceae
Chapeau/Fructification : Resupinee ou etalee-reflechie, epaisse de 0,5-1 mm, s'etalant sous forme de revetement pelliculaire de quelques centimetres a decimetres de diametre ; croissance laterale formant plusieurs chapeaux sur le bord superieur, 3-10 ( 20 mm) de projection, imbriques sur un substrat vertical. Surface pileique fibreuse-feutree, faiblement zonee, blanchatre a ocracee. Face inferieure presque lisse a l'etat jeune, puis nettement reticulee-poree a merulioide et fortement verruqueuse, blanchatre a ocracee, plus tard brunatre. Marge finement fimbriee byssoide dans la zone de croissance.
Chair : Consistance coriace, pelliculaire, tenace, odeur et saveur nulles ou indistinctes.
Habitat : Sur la face infere des branches mortes de toute espece de bois de feuillus.
Spores : Cylindriques-elliptiques, lisses, hyalines, 5-6-8 x 2,5-3-4 µm, I-. Basides etroitement clavees, 25-30 x 4-6 µm, ( in litt. 18-24 ( 45 )x 4-5 ( 8 ) µm, tetrasporiques a sterigmates droits, longs de 4-4,5 µm, non bouclees. Pas de cystides. Monomitique : Hyphes larges, de 2,5-5 µm, a parois minces ou epaissies, cloisonnees, boucles a peu pres nulles, parfois grossierement incrustees.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Repandu. Tout au long de l'annee. Remarques : En regression pendant les mois secs. Pourriture blanche active.
Plicaturopsis crispa (Persoon) D.A. Reid (1964) Synonymes : Tremella orbicularis Retzius (1769), Kongl. vetenskaps akademiens handlingar, 30, p. 249
Cantharellus crispus Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 106 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Merulius fagineus Schrader (1794), Spicilegium florae germanicae, 1, p. 137
Merulius crispus (Persoon) Persoon (1800), Icones et descriptiones fungorum minus cognitorum, 2, p. 32, tab. 8, fig. 7-8
Merulius aeruginosus Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 371
Merulius undulatus Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 20 (nom. illegit.)
Merulius applicatus Leveille (1843), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 2, 19, p. 214, tab. 7, fig. 2
Trogia crispa (Persoon) Fries (1861), Ofversigt af konglelige vetenskaps-akademiens forhandlingar, 18(1), p. 30
Cantharellus applicatus (Leveille) Fries (1874), Hymenomycetes europaei sive epicriseos systematis mycologici, p. 461
Dictyolus applicatus (Leveille) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 140
Plicatura faginea (Schrader) P. Karsten (1889), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 48, p. 342
Trogia faginea (Schrader) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 508
Lentinus undulatellus Britzelmayr (1893), Botanisches centralblatt, 54, p. 101
Leptotus applicatus (Leveille) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 201
Plicatura crispa (Persoon) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 626 (nom actuel)
Plicaturopsis crispa (Persoon) D.A. Reid (1964), Persoonia, 3(1), p. 150
Scytinotus crispus (Persoon) Spirin & Zmitrovich (2004), Folia cryptogamica Petropolitana, 1, p. 108
Craterellus sinuosus f. crispus (Persoon) Vila (2006), Errotari 3, p. 59

References : Bon p. 323 ; BK 2 183 ; CD 65 ; Marchand 332 ; Eyssartier et Roux p. 1034 ; LP p. 63
Groupe : Croutes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Amylocorticiales / Amylocorticiaceae
Chapeau/Fructification : Fructification formee de petits chapeaux de 1-2,5 cm, dimidies, en eventail, fixes au substrat par un pied tres court. Surface feutree, zonee concentriquement brun fauve a brun jaunatre, plus claire en allant vers la peripherie. Marge sinueuse, crenelee, blanchatre. Hymenium blanc a blanc grisatre constitue de veines irregulieres anastomosees et crispees evoquant des pseudo lames.
Chair : Chair tres fine, pelliculaire, molle et elastique sur le frais, cassante sur le sec. Saveur douce. Odeur nulle.
Habitat : Sur feuillus. En troupes denses sur branches mortes de feuillus surtout hetre et noisetier.
Spores : Spores allantoides, lisses, hyalines, biguttulees, 3,5-4 x 1-1,3 µm. Basides clavees, tetrasporiques, bouclees. Pas de cystides. Hyphes de la trame et du sous hymenium tres ramifiees, a paroi mince, bouclees ornees de chinures.
Comestibilite : Sans interet
Lactarius controversus Persoon (1800) [1799] Noms francais : Lactaire des peupliers ; Lactaire controverse
Synonymes : Lactarius controversus Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 39 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) (nom actuel)
Agaricus controversus (Persoon) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 430
Hypophyllum piperatum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 164, tab. 68, fig. 1, 4
Agaricus acris Persoon (1818), Traite sur les champignons comestibles, p. 219 (nom. illegit.)
Agaricus lateripes Desmazieres (1823), Catalogue des plantes omises dans la botanographie Belgique et dans les flores du Nord de la France, p. 21
Agaricus albidoroseus J.F. Gmelin (1825), Beschr. Milchbl. Baden, p. 22
Lactarius lateripes (Desmazieres) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 349
Galorrheus controversus (Persoon) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 125
Pleurotus lateripes (Desmazieres) Gillet (1875), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 347
Lactifluus lateripes (Desmazieres) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 857
Lactifluus controversus (Persoon) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 856
Lactarius controversus var. lateripes (Desmazieres) Bataille (1908) [1907], Memoires de la Societe d'emulation du Doubs, serie 8, 2, p. 187

References : BK 6 15 ; Bon p. 95 ; CD 1512-438, 97 ; Cetto 636 ; Galli p. 141 ; Marchand 504 ; FE 7 336 ; Eyssartier et Roux p. 110 , 116 4eme edition
Groupe : Lactaires
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Russulales / Russulaceae
Chapeau/Fructification : Chapeau 8-15 cm, etale deprime au centre, finement velu et soyeux par le sac, gras et visqueux par temps humide. Surface blanchatre vite tachee de rose par plaques (caract.) avec des zones concentriques brun rosatres diffuses plus marquees au centre. Marge enroulee, lisse, finement veloutee au debut.
Lames/Pores : Lames adnees et legerement decurrentes, creme pale puis rosees (caract.)
Chair : Chair blanchatre. Odeur agreable faible de pelargonium. Saveur brulante.
Stipe : Pied court, 2-5 x 1-2 cm, cylindrique, plein, a base amincie, blanc plus ou moins tache de creme jaunatre.
Habitat : En troupe ou ronds de sorciere dans les forets riveraines sur sol riche et alcalin sous peupliers et saules.
Spores : Spores elliptiques, 5,5-7,5 x 4,5-6 µm avec ornementation reticulee constituee de verrues et cretes basses de 0,6 µm de haut formant un reseau incomplet. Sporee jaune. Basides clavees, tetrasporiques. Cheilo et pleurocystides peu nombreuses, subulees a lageniformes. Cuticule constituee d'hyphes irregulierement enchevetrees larges de 1-4 µm, gelifiees.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Peupliers et saules. Tres rare sous d'autres arbres.
Hebeloma sinapizans (Paulet) Gillet (1876) Noms francais : Hebelome echaude ; Hebelome brulant
Synonymes : Agaricus grandis Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 101
Hypophyllum sinapizans Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 187, tab. 82, fig. 1-3 (Basionyme)
Gymnopus grandis (Persoon) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 163, n° 2553
Agaricus sinapizans (Paulet) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 180
Hebeloma sinapizans (Paulet) Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 527 (nom actuel)
Hylophila sinapizans (Paulet) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 99
Hebeloma crustuliniforme var. sinapizans (Paulet) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 107
Derminus sinapizans (Paulet) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 243
Hebeloma crustuliniforme ss. Ricken (1911), Die Blatterpilze, p. 119, pl. 32, fig. 2

References : Bon p. 229 ; BK 5 122 ; CD 1005 ; Eyssartier et Roux p. 856, p. 884 ed.4 .
Groupe : Hebelomes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Hymenogastraceae
Chapeau/Fructification : Chapeau 4-12 cm, convexe puis aplani, souvent ondule avec un mamelon obtus. Surface lisse, soyeuse, collante et legerement visqueuse par temps humide, beige ochrace jaunatre plus claire en peripherie. Marge pale longtemps enroulee puis striee sillonnee.
Lames/Pores : Lames etroitement adnees a arete floconneuse blanche, non larmoyante; de couleur gris rosatre pale puis brun cannelle.
Chair : Chair blanche, epaisse au centre et mince au bord. Odeur raphanoide. Saveur amere, astrigente.
Stipe : Pied 4-8 x 1-1,5 cm, cylindrique bulbeux, rigide, cassant, creux avec l'age et presentant au sommet, en coupe longitudinale, une meche pendante conique evoquant une stalactite (caract.).
Habitat : Gregaire. Fascicules ou en ronds de sorciere dans les forets de feuillus ou de coniferes. Repandu.
Spores : Spores amygdaliformes, a paroi mince, plus ou moins finement verruqueuses, jaune ochracees, fortement dextrinoides, 10-14 x 6-8,5 µm. Basides clavees, tetrasporiques, bouclees. Cheilocystides cylindriques a base souvent irregulierement renflee et a extremite legerement capitee, 35-70 x 7-12 µm. Pas de pleurocystides. Caulocystides au sommet du pied identiques aux cheilocystides. Cuticule de type ixocutis constitue d'hyphes larges de 1-5 µm, bouclees, tres gelifiees.
Comestibilite : Toxique
Commentaires : Odeur raphanoide. Saveur amere.
Ganoderma australe (Fries) Patouillard (1889) Noms francais : Ganoderme epaissi
Synonymes : Polyporus tornatus Persoon (1827), in Gaudichaud, Voyage autour du Monde … par Freycinet, Botanique, 5, p. 173
Polyporus australis Fries (1828), Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 1, p. 108 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1828)
Polyporus vegetus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 464
Fomes vegetus (Fries) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 75
Polyporus linhartii Kalchbrenner (1884), Fungi Hong., n° 252
Fomes australis (Fries) Cooke (1885), Grevillea, 14(69), p. 18
Placodes vegetus (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 171
Placodes australis (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 171
Phaeoporus vegetus (Fries) J. Schroter (1888) [1889], in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 490
Ganoderma australe (Fries) Patouillard (1889), Bulletin de la Societe mycologique de France, 5(3), p. 71 (nom actuel)
Scindalma tornatum (Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 517
Scindalma vegetum (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 519
Elfvingia tornata (Persoon) Murrill (1903), Bulletin of the Torrey botanical Club, 30(5), p. 301
Ganoderma tornatum (Persoon) Bresadola (1912), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 10(5), p. 502
Fomes pseudoaustralis Lloyd (1915), Mycological writings, 4, synopsis of the genus Fomes, p. 269
Fomes polyzonus Lloyd (1915), Mycological writings, 4, synopsis of the genus Fomes, p. 269
Ganoderma vegetum (Fries) Saccardo (1916), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(15), p. 1012
Fomes undatus Lazaro Ibiza (1916), Revista de la real Academia de ciencias exactas, fiscicas y naturales de Madrid, 14, p. 661
Ungularia quercina Lazaro Ibiza (1916), Revista de la real Academia de ciencias exactas, fiscicas y naturales de Madrid, 14, p. 674
Fomes applanatum var. australis (Fries) Cleland & Cheel (1917), Journal and proceedings of the royal Society of the New South Wales, 51(20), p. 518
Ganoderma polyzonum (Lloyd) Torrend (1920), Broteria, revista de sciencias naturaes do Collegio de S. Fiel, serie botanica, 18, p. 41
Ganoderma applanatum var. vegetum(Fries) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 597
Polyporus quercinus (Lazaro Ibiza) Saccardo & Trotter (1925), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 23, p. 368 (nom. illegit.)
Ganoderma applanatum subsp.* australe (Fries) Bourdot & Galzin (1925), Bulletin de la Societe mycologique de France, 41(2), p. 184
Ganoderma applanatum var. philippinenseHumphrey (1931), Philippine journal of science, section C, botany, 45(4), p. 535
Ganoderma applanatum var. laevissimum Humphrey (1931), Philippine journal of science, section C, botany, 45(4), p. 533
Ganoderma applanatum f. macrosporum Humphrey(1931), Philippine journal of science, section C, botany, 45(4), p. 551
Ganoderma applanatum var. tornatum (Persoon) Pilat (1942), Atlas des champignons de l'Europe, 3, Polyporaceae, p. 490
Ganoderma europaeum Steyaert (1961), Bulletin du Jardin botanique de l'Etat a Bruxelles, 31(1), p. 70
Elfvingia australis (Fries) G. Cunningham (1965), New Zealand Department of scientific and industrial research. Plant diseases division. Bulletin, 164, p. 256
Ganoderma linhartii (Kalchbrenner) Z. Igmandy (1968), Acta Phytopath. Entom. Hungar, 3, p. 237


References : Phillips p. 226 ; Marchand 4 p. 46 ; BK 2 424 ; Julich 2 p. 293 ; BG p. 612 n° 926
Groupe : Polypores
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Polyporales / Polyporaceae
Chapeau/Fructification : En forme de console, largement fixee, large de 100-300 mm, se detachant de 100-250 mm du substrat, epaisse de 40-100 mm au point de fixation. Surface pileique ondulee, bosselee, a peine zonee, dure mate,resistante a la pression, de couleur rouge-brun, puis devenant parfois zonee, brun fonce ou noir-brun, saupoudree d'une sporee rouge-brun avec l'age. Marge en bourrelets, creme a jaunatre.
Lames/Pores : Face inferieure finement poree, blanche a creme, se tachant de brunatre a l'etat frais, sans galles. Pores fins, arrondis, 0,15-0,2 mm, 4 a 5 par mm, tubes tres longs de 10-15 mm, en strates distincts et souvent separables. Sporee rouge-brun.
Chair : Floconneuse grumeuse, dure, fibreuse tomenteuse a la dechirure, brun fauve a brun bai, bien moins epaisse que la couche des tubes. Odeur faible.
Habitat : Parasite de feuillus et de coniferes tels que Aesculus, Quercus, Tilia, Fagus, Platanus, Abies,(in litt. sur Populus, Fraxinus, Prunus). La croissance se poursuit egalement sur troncs tombes. Souvent dans les parcs et les allees. Tout au long de l'annee. Perenne. Rare.
Spores : Largement elliptiques, verruqueuses, brunes, 7-8 (12) x 6,5-8 µm, avec pore germinatif hyalin. I-. Basides ventrues, pourvues de 4 sterigmates courts. Pas de cystide. Trimitique : Hyphes generatrices larges, cloisonnees et bouclees. Hyphes squelettiques brunes, a parois epaisses, larges. Hyphes conjonctives brunes, a parois epaisses, ramifiees et larges.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Patouillard dans sa publication de G. australe, decrit G. applanatum dans sa conception actuelle. G. applanatum est cite dans la meme publication (selon Persoon et non Fries) avec les caracteres de ce que nous nommons aujourd'hui : adspersum. Le binome Ganoderma australe serait un nommen dubium et qui ne peut etre synonymise avec G. adspersum dans sa conception qu'en fait Patouillard.
Strobilurus tenacellus (Persoon) Singer (1962) Noms francais : Collybie des cones de pins ; Collybie tenace
Synonymes : Agaricus tenacellus Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 104 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus spinipes Sowerby (1799), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 206 (nom. illegit.)
Agaricus longicaudus Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 275 (nom. illegit.)
Agaricus conigenus subsp.* spinipes Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 153
Mycena tenacella (Persoon) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 170, n° 2727
Collybia tenacella (Persoon) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 114
Collybia esculenta var. tenacella (Persoon) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 154
Marasmius esculentus var. a tenacellus (Persoon) P. Karsten (1889), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 48, p. 103
Collybia conigena var. tenacella (Persoon) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 21
Marasmius tenacellus (Persoon) J. Favre (1939), Schweizerische zeitschrift fur pilzkunde, 17, p. 166
Pseudohiatula tenacella (Persoon) Metrod (1952), Revue de mycologie, Paris, 17(1), p. 72 (nom. inval.)
Pseudohiatula favrei Tuomikoski (1953), Karstenia, 2, p. 28
Pseudohiatula esculenta subsp.* tenacella (Persoon) Hongo (1959), Memoirs of the Faculty of liberal arts and education, Shiga University natural science, 9, p. 66
Strobilurus tenacellus (Persoon) Singer (1962), Persoonia, 2(3), p. 409 (nom actuel)

References : Bon p. 176 ; CD 623 ; Eyssartier et Roux p. 350 ; BK 3 p. 320 n° 407
Groupe : Collybies
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Physalacriaceae
Chapeau/Fructification : Chapeau mesurant jusqu'a 2,5 cm de diametre, convexe puis aplani, parfois legerement mamelonne, lisse, mat, brun ochrace a brun rougeatre, parfois avec plages decolorees. Marge striee.
Lames/Pores : Lames blanches, larges, plus ou moins echancrees.
Chair : Chair mince, blanche. Odeur faible, agreable. Saveur desagreable, amariuscule.
Stipe : Pied mesurant 3-8 × 0,1-0,3 cm, cylindrique, ondule, elastique, lisse, finement pruineux, plus ou moins enracine, blanc en haut, brun ochrace en bas. Base pourvue de cordons myceliens.
Habitat : Sur cones enfouis de Pinus sylvestris essentiellement. Printemps. Repandu.
Spores : Spores 5-6 × 2,5-3,5 µm, elliptiques, lisses, hyalines, legerement arquees, I-. Sporee creme blanchatre. Basides tetrasporiques, non bouclees. Cheilo et pleurocystides fusiformes, a paroi epaissie, partiellement incrustees au sommet, parfois a contenu granuleux. Hyphes non bouclees. Cuticule hymeniforme a cellules piriformes brunatres a paroi epaissie non bouclees, melees a des dermatocystides etroitement fiusiformes. Caulocystides subulees a base elargie, peu ou non incrustees.
Comestibilite : Sans interet
Tricholoma sulphureum (Bulliard) P. Kummer (1871) Noms francais : Tricholome soufre
Synonymes : Agaricus sulphureus Bulliard (1783), Herbier de la France, 4, tab. 168 & tab. 545, fig. 2 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus bufonius Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 359
Agaricus luteus Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 318 (nom. illegit.)
Hypophyllum citrinum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 191, tab. 85, fig. 3-4
Gymnopus sulphurous (Bulliard) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 606
Tricholoma sulphureum (Bulliard) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 133 (nom actuel)
Tricholoma bufonium (Persoon) Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 111
Gyrophila sulphurea var. bufonia (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 14 ('sulfurea')
Gyrophila sulfurea (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 14
Gyrophila bufonia (Persoon) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 279
Tricholoma sulphureum var. bufonium (Persoon) Gillot & Lucand (1889), Societe d'histoire naturelle d'Autun, Bulletin, 2, p. 165
Agaricus subsulphureus Britzelmayr (1891), Die Hymenomyceten aus Sudbayern, 8, fig. 156, 426
Tricholoma subsulphureum (Britzelmayr) Saccardo & Traverso (1911), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 20, p. 1010


References : BK 3 437 ; Bon p. 153 ; CD 381, 382 ; Cetto 135 ; Galli p. 82 ; Marchand 844 ; Marchand 845 ; FE 3 p. 437 ; Eyssartier et Roux p. 500
Groupe : Tricholomes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Tricholomataceae
Chapeau/Fructification : Chapeau 2-9 cm, convexe, lisse, mat, jaune soufre a brun pourpre avec parfois des reflets verdatres et des flocons pourpres epars.
Lames/Pores : Lames larges, echancrees, espacees, jaune soufre.
Chair : Chair jaune soufre. Odeur forte de gaz d'eclairage. Saveur desagreable.
Stipe : Pied 4-12 x 0,5-1 cm, cylindrique a legerement clave, plein, cortique, fibrilleux, jaune soufre a base blanchatre.
Habitat : Frequent
Spores : Spores elliptiques a amygdaliformes, lisses, hyalines, guttulees, 8-11 x 6-7 µm. Sporee blanche. Basides cylindriques a clavees, tetrasporiques, bouclees. Pas de cystides. Cuticule formee d'hyphes enchevetrees non bouclees, de 3-8 µm de large. Certaines emergentes pigmentees de brun.
Comestibilite : Sans interet
Inocybe asterospora Quelet (1879) Noms francais : Inocybe a spores etoilees ; Inocybe a bulbe margine (カブラアセタケ)
Synonymes : Inocybe asterospora Quelet (1879), Bulletin de la Societe botanique de France, 26, p. 50 (Basionyme) (nom actuel)
Agaricus asterosporus (Quelet) Cooke (1886), Illustrations of british fungi, 3, n° 430, tab. 385
Clypeus subrimosus P. Karsten (1888), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 16, p. 38
Clypeus asterosporus (Quelet) P. Karsten (1889), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 48, p. 213
Inocybe subrimosa (P. Karsten) Saccardo (1891), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 9, p. 100
Astrosporina asterospora (Quelet) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 210

References : Bon p. 243 ; IH1 387 ; Courtecuisse Photo-Guide 558 ; BK 5 69 ; CD 1089 ; Eyssartier et Roux p. 870
Groupe : Inocybes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Inocybaceae
Chapeau/Fructification : 1,5-7 cm, conico-convexe puis bassement conique ou a mamelon persistant, brun jaunatre, roux fonce, brun grisatre, souvent voile de blanchatre ou grisatre au disque, et vergete-rimeux a la peripherie, se fissurant a maturite en bandes radiales disjointes.
Lames/Pores : echancrees, beige grisatre puis gris brunatre a brunes.
Chair : brunatre subconcolore ou pale, a forte odeur spermatique.
Stipe : 4-9 x 0,4-1,5 cm, fortement bulbeux-margine, entierement pruineux, roux orange a ochrace brunatre chaud, un peu strie sous la pruine.
Habitat : espece courante en ete-automne dans les bois et jardins, dans toute la zone temperee de l'hemisphere Nord et en Australie, assez ubiquiste mais souvent sous feuillus
Spores : 8-12 x 6-10 µm, a 10-12 bosses tres proeminentes, coniques, etalees en etoile. Pleurocystides 40-80 x 15-25 µm, fusoides ou en bouteille a base un peu ventrue, paroi 1-3 µm, plus epaisse au sommet, inerte a l'ammoniaque. Caulocystides presentes sur toute la longueur.
Comestibilite : Toxique
Commentaires : Espece de la derniere section du genre (Asteroporineae), a stipe bulbeux margine, entierement pruineux, mais vivement colore ou sombre. Taxon caracterise par son chapeau brun orange tres rimeux, son stipe bulbeux et pruineux. Odeur spermatique banale pour le genre. Sources: R. Courtecuisse (2000): Photo-Guide Champignons d'Europe.
Ramaria stricta (Persoon) Quelet (1888) Noms francais : Clavaire dressee ; Ramaire droite
Synonymes : Clavaria lumbricoides F.H. Wiggers (1780), Primitiae flora holsaticae, p. 107
Clavaria stricta Persoon (1795), in Usteri, Annalen der botanik, 15, p. 33 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Clavaria syringarum Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 164
Merisma strictum (Persoon) Sprengel (1827), Systema vegetabilium, Edn 16, 4(1), p. 495
Clavaria pruinella Cesati (1862), in Rabenhorst, Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 414
Clavariella stricta (Persoon) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 188
Corallium strictum (Persoon) C. Hahn (1883), Der pilzsammler; oder, Anleitung zur kenntniss der wichtigsten pilze Deutschlands und der angrenzenden lander, Edn 1, p. 73
Ramaria stricta (Persoon) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 464 (nom actuel)
Clavaria kewensis Massee (1896), The journal of botany, british and foreign, 34, p. 153
Clavaria dendroidea ss. Bourdot & Galzin (1910), Bulletin de la Societe mycologique de France, 26(2), p. 214
Clavaria condensate ss. Bourdot & Galzin (1910), Bulletin de la Societe mycologique de France, 26(2), p. 214
Ramaria bourdotiana Maire (1937), Publicaciones del Instituto botanico, Barcelona, 3(4), p. 32

References : Bon p. 309 ; CD 121 ; Eyssartier et Roux p. 1004, 1008 ; BK 2 475 ; L.R.E. p. 146 ; Julich 2 p. 114 ; Cetto 2 781 ; Funghi Clavarioidi 2 p. 715
Groupe : Clavaires
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Gomphales / Gomphaceae
Chapeau/Fructification : Fructification coralloide naissant d'une base commune en forme de racine. Tronc 10-40(-60) x 5-10 mm, basalement attenue et garni de nombreux rhizomorphes blancs et denses, ochrace terne a brunatre terne cannelle, carne a vineux, devenant brun a vineux a la manipulation ou aux blessures.
Lames/Pores : Nombreux rameaux principaux, jusqu'a 8 mm d'epaisseur, souvent sillonnes ou aplatis puis eriges, paralleles, jaune ochrace, cannelle ochrace vineux, cannelle brunatre ou rosatre, devenant brunatre olivace a brunatre violet a la manipulation et aux blessures. Extremites pointues souvent allongees et paralleles, de jaunatre a jaune verdatre, puis creme ou brunatre rosatre ou jaune soufre. Angulations en U etroit.
Chair : Elastique, coriace. Odeur d'anis a poivree, saveur amere, acidulee a legerement anisee dans la jeunesse.
Habitat : Lignicole. En foret sur bois de feuillus generalement enfoui, en particulier sur Fagus, parfois sur coniferes. Isole a gregaire. Peu frequent. De l'ete a l'automne.
Spores : Largement elliptiques, faiblement verruqueuses, verrues dispersees ou a peine reliees, parfois presque lisses, guttulees,(6)-7,5-10 x 4-5 µm. Basides etroitement clavees, 25-35 x 8-9 µm, tetrasporiques et bouclees. Cystides absentes. Monomitique : (1) - Hyphes a parois minces a epaissies, larges de 3-8 µm, cloisonnees et bouclees. (2) - Rhizoides dimitiques, hyphes generatrices a parois epaissies, (ressemblant a des hyphes squelettiques), bouclees. Hyphes squelettiques non septees, a parois epaissies.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole a gregaire. Peu frequent. Ete-Automne.
Flammulina velutipes (Curtis) Singer (1951) [1949] Noms francais : Collybie a pied veloute
Synonymes : Agaricus velutipes Curtis (1782), Flora londinensis, 2(4), p. 70, tab. 213/212 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus sphinx Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 145, tab. 22, fig. 112
Agaricus nigripes Bulliard (1787), Herbier de la France, 8, tab. 344 & tab. 519, fig. 2
Agaricus lividopurpureus Hoffmann (1789), Nomenclator fungorum, 1, p. 184
Agaricus sulcatus Withering (1792), A botanical arrangement of British plants, Edn 2, 3, p. 344 (nom. illegit.)
Agaricus fuscipes Vahl (1797), Flora danica, 20, p. 8, tab. 1194, fig. 2
Agaricus velutipes var. ß sphinx (Batsch) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 314
Agaricus atropes Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 285
Agaricus aesculi Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 306
Agaricus austriacus Trattinnick (1805), Fungi austriaci, 1, p. 37, tab. 4, fig. 7
Agaricus velutipes var. d fuscipes Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 120
Agaricus velutipes var. γ atropes (Schumacher) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 120
Gymnopus velutipes (Curtis) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 605
Agaricus texensis Berkeley & M.A. Curtis (1853), The annals and magazine of natural history, series 2, 12, p. 419
Collybia velutipes (Curtis) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 116
Pleurotus velutipes (Curtis) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 147
Agaricus veluticeps Cooke & Massee (1887), Grevillea, 16(78), p. 30
Collybia texensis (Berkeley & M.A. Curtis) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 203
Marasmius velutipes (Curtis) P. Karsten (1889), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 48, p. 101 (nom. illegit.)
Collybia veluticeps (Cooke & Massee) Saccardo (1891), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 9, p. 28
Agaricus trabeus Britzelmayr (1897), Botanisches centralblatt, 71, p. 51, fig. 761 (nom. illegit.)
Flammula nigripes (Bulliard) Cooke (1899), in Saccardo & P. Sydow, Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 14, p. 139
Collybia trabea Saccardo & P. Sydow (1899), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 14, p. 79
Collybia veluticeps Rea (1901) [1899-1900], in A.L. Smith, Transactions of the British mycological Society, 1(4), p. 157 (nom. illegit.)
Collybia eriocephala Rea (1908) [1907], in A.L. Smith, Transactions of the British mycological Society, 3(1), p. 46
Collybidium velutipes (Curtis) Earle (1909), Bulletin of the New York botanical Garden, 5(18), p. 428
Gymnopus texensis (Berkeley & M.A. Curtis) Murrill (1916), North American flora, 9(5), p. 356
Myxocollybia velutipes (Curtis) Singer (1936), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 34(4-5), p. 333
Flammulina velutipes (Curtis) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 307 (nom actuel)
Paxillus veluticeps (Cooke & Massee) Singer (1962) [1961], Sydowia : Annales mycologici, editi in notitiam scientiae mycologicae universalis, series II, 15(1-6), p. 82

References : CD 632-274, 118 ; Marchand 32 ; Bon p. 171 ; Eyssartier et Roux p. 352, 366 4eme edition ; BK 3 210
Groupe : Collybies
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Physalacriaceae
Chapeau/Fructification : 20 -60 mm, orange, plus fonce au centre, strie ou non, glutineux, elastique. Cuticule en partie separable. Marge plus claire, jaunatre, aigue.
Lames/Pores : Blanches au debut puis jaune orange pale, adnees ou faiblement echancrees, entremelees de lamellules.
Chair : Douce, molle, creme. Odeur agreable, saveur de noisette.
Stipe : 15-70 x 2-10 mm, cylindrique, brun a sommet jaunatre, rapidement creux, finement veloute, parfois hirsute a la base.
Habitat : Sur le bois de feuillus, plus rarement de coniferes. Cespiteux ou parfois gregaire, rarement solitaire. Tardif voire hivernal. Frequent.
Spores : Cylindriques a elliptiques, lisses, hyalines, 6-9 x 3,5-4,5 µm. Sporee blanche. Basides etroitement clavees, 35-40 x 4-5 µm, tetrasporiques, bouclees. Cheilocystides fusiformes plus ou moins renflees, 45-65 x 9-13 µm. Dermatocystides irregulierement cylindriques a base renflee, a paroi epaisse et contenu jaunatre, brunes dans KOH, 60-120 x 6-10 µm. Caulocystides fusiformes brunatres atteignant 300 x 20. Feutre du pied constitue d'hyphes brunes larges de 3 a 6 µm, ondulees.
Comestibilite : Comestible
Clitopilus geminus (Paulet) Noordeloos & Co-David (2009) Noms francais : Rhodocybe tronque
Synonymes : Hypophyllum geminum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 135, tab. 40 (Basionyme)
Agaricus geminus (Paulet) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 37
Agaricus opiparus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 59
Clitocybe opipara (Fries) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 121
Tricholoma geminum (Paulet) Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 104
Tricholoma truncatum ss. Quelet (1880) [1879], Bulletin de la Societe des amis des sciences naturelles de Rouen, serie 2, 15, p. (153)
Gyrophila gemina (Paulet) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 14
Omphalia opipara (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 21
Gyrophila opipara (Fries) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 284
Hygrophorus opiparus (Fries) Quelet (1890) [1889], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 18(2), p. 508
Tricholoma opiparum (Fries) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 14
Agaricus mirificus Britzelmayr (1893), Botanisches centralblatt, referirendes organ fur das gesammtgebiet der botanik des in- und Auslandes, 54(2), p. 40, fig. 155, 169
Clitopilus mirificus (Britzelmayr) Laplanche (1894), Dictionnaire iconographique des champignons superieurs (Hymenomycetes) qui croissent en Europe, Algerie & Tunisie, p. 506
Rhodopaxillus truncatus ss. Maire (1913), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 11(4), p. 338
Rhodopaxillus truncatus var. typicus Maire (1926) [1924], Bulletin de la Societe mycologique de France, 40(4), p. 298
Rhodocybe truncata ss. Singer (1947) [1946], Mycologia, 38(6), p. 687
Clitopilus truncatus ss. Kuhner & Romagnesi (1953), Flore analytique des champignons superieurs, p. 172 (nom. inval.)
Rhodocybe gemina (Paulet) Kuyper & Noordeloos (1987), Persoonia, 13(3), p. 379
Clitopilus geminus (Paulet) Noordeloos & Co-David (2009), Persoonia, 23, p. 161 (nom actuel)

References : CD 972 ; Bon p. 189 ; Marchand 121 ; Eyssartier et Roux p. 630 ; BK 4 99
Groupe : Entolomes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Entolomataceae
Chapeau/Fructification : 4-10 cm, convexe puis aplani etale, irregulierement arrondi souvent ondule sinueux. Surface lisse, mate, finement feutree, ocre orangee rosatre.
Lames/Pores : Beige clair puis rose brunatre, adnees a decurrentes. Arete legerement crenelee.
Chair : Blanchatre a creme, epaisse au centre. Saveur douce a amarescente.
Stipe : 40-70 x 9-20 mm, cylindrique, aminci vers la base, blanchatre puis concolore au chapeau. Surface finement floconneuse fibrilleuse, legerement cannelee par places.
Habitat : Gregaire, dans les milieux ouverts sous feuillus ou coniferes.
Spores : Largement elliptiques, irregulieres, bosselees, jaunatres, 5-6 x 4-5 µm. Sporee rose brunatre. Cheilocystides cylindriques filiformes, sinueuses, 17-45 x 2-5 µm. Pleurocystides identiques mais plus courtes.
Comestibilite : Sans interet
Agaricus augustus Fries (1838) [1836-38] Noms francais : Agaric auguste ; Agaric imperial
Synonymes : Agaricus augustus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 212 (basionyme) (nom actuel)
Psalliota augusta (Fries) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 255(236)
Pratella augusta (Fries) Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 561
Agaricus perrarus Schulzer (1880) [1879], Verhandlungen der kaiserich-koniglichen zoologisch-botanischen Gesellschaft in Wien, 29, p. 493
Psalliota bresadolae Schulzer (1885), Hedwigia, 24(4), p. 135
Psalliota perrara (Schulzer) Bresadola (1887), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 1(6-7), p. 82, tab. 89
Agaricus praenitens Beck (1889), Verhandlungen der kaiserich-koniglichen zoologisch-botanischen Gesellschaft in Wien, 39, p. 611, tab. 15, fig. 9
Orcella augusta (Fries) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 863
Agaricus peronatus Massee (1892), British fungus flora, 1, p. 415 (nom. illegit.)
Psalliota praenitens (Beck) Laplanche (1894), Dictionnaire iconographique des champignons superieurs (Hymenomycetes) qui croissent en Europe, Algerie & Tunisie, p. 292
Fungus praenitens (Beck) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 480
Fungus peronatus Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 480
Fungus augustus (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 479
Psalliota peronata (Kuntze) W.G. Smith (1908), Synopsis of the British Basidiomycetes, p. 173 (nom. illegit.)
Psalliota subrufescens ss. J.E. Lange (1939), Flora agaricina Danica, 4, p. 55, pl. 136, fig. B
Psalliota augusta var. perrara (Schulzer) Essette (1964), Les Psalliotes, tab. 30 (nom. inval.)
Agaricus augustus var. perrarus (Schulzer) Bon & Cappelli (1983), Documents mycologiques, 13(52), p. 16

References : CD 741 ; Galli p. 157 ; Bon p. 279 ; Marchand 107 ; Eyssartier et Roux p. 270 ; Monti et al., 2022 (https://doi.org/10.5169/seals-958422)
Groupe : Agarics
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Agaricaceae
Chapeau/Fructification : Mesurant 5-25 cm, d'abord entierement brun-fauve puis couvert de meches ecailleuses fauves a fauve ochrace ou rousses, sur fond creme a creme ochrace, jaunissant fortement au toucher.
Lames/Pores : Libres, creme puis gris-rose et enfin brunes.
Chair : Blanche, a jaunissement plus ou moins roux et plutot lent a la coupe, un peu rosatre dans le pied. Odeur d'amande. Saveur douce.
Stipe : Mesurant 6-20 × 2-5 cm, un peu en massue, blanchatre ou ochrace, floconneux sous l'anneau, jaunissant lentement au toucher. Anneau blanc et large evoquant une roue dentee.
Habitat : Dans les bois de feuillus ou de coniferes, dans les parcs, les cimetieres. Ete-automne. Frequent.
Spores : Mesurant 7,5-9,5 × 5,5-8,5 µm, elliptiques. Sporee brune.
Comestibilite : Toxique
Commentaires : Comme tous les agarics, il contient de l'agaritine et accumule des metaux lourds, ce qu'il lui vaut d'etre classe comme non comestible voire toxique par certains auteurs par exces de prudence. Voir Monti et al., 2020.
Agaricus sylvaticus Schaeffer (1774) Noms francais : Agaric des forets ; Agaric sylvatique
Synonymes : Agaricus sylvaticus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 62, tab. 242 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) (nom actuel)
Agaricus laceratus Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 57 (nom. illegit.)
Agaricus campestris sylvaticus Secretan (1833), Mycographie Suisse, 1, p. 98 (nom. inval.)
Psalliota sylvatica (Schaeffer) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 73
Pratella sylvatica (Schaeffer) Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 564
Agaricus sanguinarius P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 232 (nom. illegit.)
Psalliota sanguinaria Laplanche (1894), Dictionnaire iconographique des champignons superieurs (Hymenomycetes) qui croissent en Europe, Algerie & Tunisie, p. 292
Fungus sylvaticus (Schaeffer) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 480
Fungus sanguinarius (Hennings) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 480
Psalliota haemorrhoidaria ss. Bresadola (1931), Iconographia mycologica, 17, tab. 831

References : CD 739 ; Galli p. 127 ; Bon p. 277 ; Eyssartier et Roux p. 270 ; Marchand 112
Groupe : Agarics
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Agaricaceae
Chapeau/Fructification : 3-15 cm, d'abord entierement rougeatre a brun-gris, puis se fissurant en partant du bord en meches irregulieres laissant apparaitre la chair pale, rougissant fortement a la blessure.
Lames/Pores : Libres, gris-rose et enfin brun sombre avec l'arete blanche.
Chair : Blanche, rougissant fortement a la coupe. Saveur douce.
Stipe : 4-15 x 0,6-2 cm, nettement bulbeux, finement mechuleux-chine, blanchatre ou gris-brunatre, rougissant fortement. Aanneau peu epais, blanchatre puis gris-brunatre sale.
Habitat : Dans les forets, rarement dans les tourbieres. Juin-novembre (mai-decembre). Frequent.
Spores : 4,5-6 x 3,5-4 µm, elliptiques.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Rougissement intense. Plusieurs especes proches.
Tubaria romagnesiana Arnolds (1983) [1982] Noms francais : Tubaire de Romagnesi
Synonymes : Agaricus pellucidus Bulliard (1792), Herbier de la France, 12, tab. 550, fig. 2
Agaricus biconus Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 317
Galera pellucida (Bulliard) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 75
Tubaria pellucida (Bulliard) Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 539 (ss. Romagnesi)
Hylophila pellucida (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 103
Tubaria furfuracea var. pellucida(Bulliard) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 115
Naucoria pellucida (Bulliard) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 250
Tubaria bicona (Persoon) Murrill (1917), North American flora, 10(3), p. 159
Tubaria romagnesiana Arnolds (1983) [1982], Bibliotheca mycologica, 90, p. 460 (Basionyme)

References : CD 1235 ; Eyssartier et Roux p. 672
Groupe : Pholiotes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Tubariaceae
Chapeau/Fructification : Jusqu'a 30 mm. Hemispherique a convexe puis aplani et enfin recurve au bord avec l'age. Marge aigue et legerement dentelee, appendiculee de debris veliques blancs. Revetement sec, lisse, hygrophane, strie par transparence jusqu'a la moitie. Couleur brun orange, plus pale au bord par temps humide (ocre-clair a creme).
Lames/Pores : Adnees, larges, d'abord brun-beige puis brun ochrace (colorees par l'amas de spores).
Stipe : Mince, blanchatre a gris-brun, jusqu'a 35 mm, cylindrique, d'abord plein, devenant fistuleux avec l'age, elastique, lisse, blanchatre sale a brun-beige, orne de fibrilles longitudinales blanchatres. Il est poudre au sommet et presente parfois une ebauche annulaire.
Spores : 6,5-9,3 x 4-5,5 µm, ellipsoides a cylindriques ellipsoidales, lisses.
Comestibilite : Sans interet
Gymnopilus spectabilis (Fries) A.H. Smith (1949) Noms francais : Pholiote remarquable ; Pholiote a grand spectacle (オオワライタケ)
Synonymes : Agaricus spectabilisFries (1828), Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 1, p. 28 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1832)(index)
Agaricus quercicola Lasch (1829), Linnaea, Ein journal fur die botanik, 4, p. 544
Agaricus aureus ss. Berkeley (1836), The english flora of sir J.E. Smith, fungi, 5(2), p. 90
Agaricus aureus var. truncicola Rabenhorst (1845), Klotzschii herbarum vivum mycologicum, Edn 1, n° 702
Pholiota spectabilis (Fries) Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 443
Dryophila aurea ss. Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 161
Pholiota lutea Peck (1898), Annual report of the New York state Museum of natural history, 51, p. 288
Pholiota grandis Rea (1903) [1902], Transactions of the British mycological Society, 2(1), p. 37
Pholiota aurantiaca Thesleff (1920), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 79(1), p. 34
Rozites spectabilis (Fries) Singer (1922), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 20(5-6), p. 299
Pholiota gigantea Naveau (1923), Natuurwetenschappelijk tijdschrift, 5, p. 77
Fulvidula spectabilis (Fries) Romagnesi (1937), Revue de mycologie, Paris, 2, p. 191
Gymnopilus spectabilis (Fries) A.H. Smith (1949), Mushrooms in their natural habitats, p. 471 (nom actuel)
Gymnopilus luteus (Peck) Hesler (1969), Mycologia memoirs, St. Paul, 3, p. 26

Souvent cite comme synonyme de Gymnopilus junonius

References : Romagn. NA (I)59 ; Becker p. 247 ; Bon p. 245 ; CD 1207 ; IH1 448 ; IOH p. 268 ; Eyssartier et Roux p. 676
Groupe : Pholiotes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Hymenogastraceae
Chapeau/Fructification : epais et charnu, de 5 a 15 cm de diametre, hemispherique ou obtusement conique, puis convexe, parfois bossu au centre, a marge fortement enroulee dans la jeunesse, tres sec, glabre, soyeux, non hygrophane, tout vergete de petites ecailles rougeatres (apprimees et non dressees comme chez les pholiotes), puis finement gerce, d'une belle couleur jonquille ou doree (qui lui a valu son nom) et enfin fauve, roux orange a roux.
Lames/Pores : pas tres serrees, inegales, en fer de faux, adnees a echancrees, un peu uncinees (decurrentes en filet), sulphurines puis fauve dore, avec l'arete plus jaune, enfin safrane rouille par les spores, de consistance tenace (impossible a fendre transversalement).
Chair : epaisse, ferme et tres amere, du meme jaune safrane vif que le chapeau, se tachant de brun rouge au toucher. Odeur faible. Saveur amere.
Stipe : 8-15 x 1-3 cm, ventru (un peu attenue en haut et en bas, renfle dans la partie moyenne), courbe, plein, ferme et presque dur, farineux et striole au sommet, glabrescent, d'un superbe jaune d'or clair, muni pres des lames d'un anneau membraneux bien developpe, assez mince, strie, jaune puis rouille.
Habitat : Assez commun dans les bois clairs, les pres ou le long des routes, souvent en touffes, plus ou moins fournies, surtout sur les vieilles souches de feuillus, isolees et ensoleillees. Thermophile.
Spores : de couleur fauve rouille en masse, 8-11,5 x 5-7 µm, subamygdaliformes a pruniformes, granulees de fortes verrues, sans pore germinatif, jaune fauve vif sous le microscope. Petites cystides lageniformes a suc jaune, difficiles a voir entre les basides. Cuticule filamenteuse.
Comestibilite : Toxique
Commentaires : Jaune vif et amers, les Gymnopiles different des vraies pholiotes par la couleur de la sporee et du carpophore, les spores fortement verruqueuses. En Asie, ou l'amertume n'est pas un obstacle a la consommation, cette espece est traditionnellement consideree comme psychodysleptique, comme en atteste par exemple le noms japonais "Oo-warai-take" = Grand champignon hilarant.
Coprinopsis atramentaria (Bulliard) Redhead, Vilgalys & Moncalvo (2001) Noms francais : Coprin noir d'encre
Synonymes : Agaricus fugax Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 30, tab. 67-68
Agaricus rufocandidus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 41, tab. 201
Agaricus fuscescens Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 10, tab. 17
Agaricus plicatus Lightfoot (1777), Flora scotica, 2, p. 1023
Agaricus striatus Hudson (1778), Flora Anglica, Edn 2, p. 617 (nom. illegit.)
Agaricus cinereus Lamarck (1778), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 1, 1, p. 110 (nom. illegit.)
Agaricus ovatus Curtis (1781), Flora londinensis, 1(2), p. 72, tab. 101/212 (nom. illegit.)
Agaricus atramentarius Bulliard (1783), Herbier de la France, 4, tab. 164 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus aqueus Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 61
Agaricus tortus Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 61
Amanita cinerea Lamarck (1783), Encyclopedie methodique, Botanique, 1, p. 109
Agaricus luridus Bolton (1788), An history of fungusses growing about Halifax, 1, p. 25, tab. 25 (nom. illegit.)
Agaricus soboliferus Hoffmann (1789), Nomenclator fungorum, 1, p. 246, tab. 3, fig. 1
Agaricus aquosofuscescens Hoffmann (1789), Nomenclator fungorum, 1, p. 235
Agaricus bicolour Vahl (1792), Flora danica, 18, p. 7, tab. 1070 (nom. illegit.)
Agaricus squalidus J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1427 (nom. illegit.)
Coprinus plicatus (Lightfoot) Persoon (1797), Tentamen dispositionis methodicae fungorum, p. 62
Agaricus fimetarius Sowerby (1799), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 188 (nom. illegit.)
Hypophyllum argenteum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 263, tab. 129, fig. 1-3
Hypophyllum atramentarium (Bulliard) Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 258, tab. 125, fig. 1
Coprinus atramentarius (Bulliard) Fries (1827) [1825-26], Stirpes agri femsionensis, 3, p. 56
Agaricus costatus Krombholz (1831), Naturgetreue abbildungen und beschreibungen der essbaren, schadlichen und verdachtigen schwamme, 1, p. 74, tab. 4, fig. 1-2
Coprinus fuscescens (Schaeffer) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 244
Coprinus luridus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 243
Coprinus soboliferus (Hoffmann) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 243
Pselliophora fuscescens (Schaeffer) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 530
Pselliophora atramentaria (Bulliard) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 528
Pselliophora sobolifera (Hoffmann) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 530
Coprinus fuscescens var. soboliferus (Hoffmann) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 121
Coprinopsis fuscescens (Schaeffer) Fayod (1889), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 7, 9, p. 380
Coprinus atramentarius var. soboliferus (Hoffmann) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 502
Coprinopsis atramentaria (Bulliard) Redhead, Vilgalys & Moncalvo (2001), Taxon, 50(1), p. 226 (nom actuel)

References : BK 4 265 ; CD 774 ; Bon p. 271 ; Eyssartier et Roux p. 932
Groupe : Coprins/Paneoles/Psathyrelles
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Psathyrellaceae
Chapeau/Fructification : 2-7 cm, charnu a sommet obtus,conique campanule, gris argente, legerement squamuleux et d'aspect givre. Surface striee jusqu'au 2/3 du chapeau.
Lames/Pores : Ascendantes et libres, tres serrees, blanches puis grises et enfin noires et deliquescentes avec l'age.
Chair : Blanche, tres deliquescente.
Stipe : Blanc, cylindrique avec a la base une zone annulaire discrete en bourrelet.
Spores : Ellipsoides, a pore germinatif net, 8-11 x 5-6,5 µm. Sporee noire. Basides clavees, tetrasporiques, non bouclees, 22-32 x 8-10 µm Cheilocystides et pleurocystides polymorphes cylindriques a fusiformes, vesiculeuses a clavees, 45-80-(100) x 16-35 µm. Cuticule faite d'hyphes paralleles couchees, larges de 6 a 20 µm.
Comestibilite : Toxique
Commentaires : Comestible tres jeune mais toxique quand consomme avec alcool
Steccherinum ochraceum (Persoon) Gray (1821) Synonymes : Hydnum ochraceum Persoon (1792), in J.F. Gmelin, Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1440 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Hydnum daviesii Sowerby (1796), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 15
Hydnum microdon Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 561
Steccherinum ochraceum (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 651 (nom actuel)
Hydnum ochraceum var. ß resupinatum Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 176
Hydnum pudorinum Fries (1828), Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 1, p. 133
Gloiodon pudorinus (Fries) P. Karsten (1879), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 5, p. 42
Climacodon pudorinus (Fries) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 97
Climacodon ochraceus (Persoon) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 98
Pleurodon pudorinum (Fries) Quelet (1885) [1884], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 13(2), p. 282, pl. 8, fig. 13
Leptodon ochraceum (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 192
Leptodon pudorinum (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 192
Mycoleptodon pudorinum (Fries) Patouillard (1897), Catalogue raisonne des plantes cellulaires de la Tunisie, p. 54
Mycoleptodon ochraceum (Persoon) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des hymenomycetes, p. 117
Pleurodon ochraceus (Persoon) Ricken (1918), Vademecum fur pilzfreunde, Edn 1, p. 242
Hydnum alnicola Velenovský (1922), Česke houby, 4-5, p. 745
Mycoleptodon gracilis Pilat (1938), Studia botanica Cechica, 1, p. 4
Steccherinum gracile (Pilat) Parmasto (1968), Conspectus systematis corticiacearum (Tartu), p. 173

References : BK 2 194 ; Eyssartier et Roux p. 1002
Groupe : Polypores
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Polyporales / Steccherinaceae
Chapeau/Fructification : Fructification resupinee ou semi-pileee, epaisse de 0,5 a 2 mm. Surface fibreuse-veloutee parfois un peu zonee, ochracee a grisatre-orange et ondulee. Marge limitee au bord chez les formes resupinees.
Lames/Pores : Orne d'aiguillons subules longs de 1-2,5 mm, orange-saumon, puis palissant. Zone de croissance blanche un peu fimbriee.
Chair : Consistance coriace-tenace. Pas d'odeur distincte.
Habitat : Sur bois mort de feuillus, cortique ou non, rarement sur bois de coniferes. Tout au long de l'annee. Repandu.
Spores : Ovales, lisses, hyalines, parfois uniguttlees, 3,5-4 x 2-2,5 µm. Basides etroitement clavees, tetrasporiques, bouclees. Cystides plus ou moins cylindriques, incrustees, larges, longues (100 µm) emergentes en masse. Hyphes (1) generatrices a parois minces, cloisonnees, bouclees. Hyphes (2) squelettiques a parois epaisses, larges.
Comestibilite : Sans interet
Psathyrella gracilis (Persoon) Quelet (1872) Noms francais : Psathyrelle micacee
Synonymes : Agaricus diffusus Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 143, tab. 21, fig. 111
Agaricus cuspidatus Bolton (1788), An history of fungusses growing about Halifax, 2, p. 66, tab. 66, fig. 2
Agaricus gracilis var. d cuspidatus (Bolton) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 425
Agaricus gracilis Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 425 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus tentaculum Sowerby (1803), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 385, fig. 1
Prunulus gracilis var. cuspidate (Bolton) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 631
Prunulus gracilis (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 630
Agaricus corrugis var. b gracilis (Persoon) Berkeley & Broome (1866), The annals and magazine of natural history, series 3, 18, p. 54
Coprinarius gracilis (Persoon) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 68
Psathyrella gracilis (Persoon) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 152(122)
Agaricus torpens var. leucophaeusFries (1879), Icones selectae hymenomycetum nondum delineatorum, 2(4), p. 37, tab. 138, fig. 1
Agaricus bifrons var. semitinctus W. Phillips (1885), in Cooke, Illustrations of british fungi, 4, n° 616, tab. 594-b
Drosophila gracilis (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 119
Psathyra bifrons var. semitincta (W. Phillips) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 1071
Psathyra corrugis var. gracilis (Persoon) Massee (1892), British fungus flora, 1, p. 354
Fungus diffusus (Batsch) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 479
Psathyra gracilis (Persoon) C.E. Bertrand (1901), Bulletin de la Societe mycologique de France, 17(4), p. 277
Psathyrella corrugis f. gracilis (Persoon) Enderle (1987), Beitrage zur kenntnis der pilze mitteleuropas, 3, p. 244 (nom actuel)

References : Bon p. 267 ; CD 784 ; BK 4 330 ; Eyssartier et Roux p. 892, p. 922 ed. 4
Groupe : Coprins/Paneoles/Psathyrelles
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Psathyrellaceae
Chapeau/Fructification : Chapeau 1-4 cm, conique campanule, lisse, mat, hygrophane, strie, brun ochrace a brun grisatre; creme jaunatre a partir du centre en sechant puis plus ou moins rosatre surtout vers la marge. Marge aigue sans reste de voile.
Lames/Pores : Lames larges, adnees, souvent decurrentes en filet, d'abord grisatres puis brun gris a arete ciliee plus ou moins rosee.
Chair : Chair gris brun a blanchatre, jaunatre sous la cuticule, mince. Odeur faible de champignon. saveur douce.
Stipe : Pied 5-15 x 0,1-0,4 cm cylindrique, fistuleux, elastique, plus ou moins radicant. Surface lisse, mate, legerement fibrilleuse, blanchatre a base brunatre strigueuse.
Habitat : Isole a gregaire dans les forets de feuillus, en bordure de chemins dans l'herbe et souvent sur fragments ligneux enfouis sur sol riche en matiere organique.
Spores : Spores elliptiques, lisses, brun rouge fonce avec pore germinatif developpe, 10-14 x 5,5-7 µm. Sporee noir pourpre. Basides clavees a ventrues, tetrasporiques. Cheilocystides etroitement fusiformes lageniformes, 30-75 x 9-13 µm entremelees d'articles piriformes. Pleurocystides semblables, 35-80 x 6-13 µm. Cuticule constituee de cellules vesiculeuses a piriformes non bouclees, 25-60 x 14-40 µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Souvent cite comme synonyme de Psathyrella corrugis
Panellus stipticus (Bulliard) P. Karsten (1879) Noms francais : Panelle astringente ; Panelle styptique
Synonymes : Agaricus semipetiolatus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 47, tab. 208
Agaricus lateralis Hudson (1778), Flora Anglica, Edn 2, p. 624 (nom. illegit.)
Agaricus gramineus O.F. Muller (1780), Flora danica, 14, p. 7, tab. 832, fig. 1
Agaricus stipticus Bulliard (1782), Herbier de la France, 3, tab. 140 & tab. 557, fig. 1 ('stypticus') (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus flabelliformis Wulfen (1787) [1786], in Jacquin, Collectaneorum ad botanicam, 1, p. 341 (nom. illegit.)
Agaricus betulinus Bolton (1788), An history of fungusses growing about Halifax, 2, p. 72, tab. 72, fig. 1 (nom. illegit.)
Agaricus ficoides Withering (1792), A botanical arrangement of British plants, Edn 2, 3, p. 400
Agaricus cucullatus Rutstrom (1794), Spicilegium plantarum cryptogamarum sveciae, p. 18 (nom. illegit.)
Agaricus farinaceus Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 365 (nom. illegit.)
Crepidopus stipticus (Bulliard) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 616 ('stypticus')
Rhipidium stipticum (Bulliard) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 742 ('stypticum')
Pleuropus stipticus (Bulliard) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 171, n° 2758 ('stypticus')
Agaricus stipticus var. ß farinaceus J. Kickx f. (1835), Flore cryptogamique des environs de Louvain, p. 207 ('stypticus')
Panus stipticus (Bulliard) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 399
Panus farinaceus (J. Kickx f.) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 399
Pleurotus stipticus (Bulliard) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 105 ('stypticus')
Panellus stipticus (Bulliard) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 96 (nom actuel)
Panellus farinaceus (J. Kickx f.) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 97
Panus semipetiolatus (Schaeffer) Wettstein (1886) [1885], Verhandlungen der kaiserich-koniglichen zoologisch-botanischen Gesellschaft in Wien, 35, p. 566
Panus stipticus var. farinaceus (J. Kickx f.) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 152
Panus farinaceus var. albidotomentosus Cooke & Massee (1887), Grevillea, 15(76), p. 107
Lentinus stipticus (Bulliard) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 554 ('stypticus')
Pocillaria stiptica (Bulliard) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 506
Pocillaria janthina (Sobolewski) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 506
Lentinus farinaceus (J. Kickx f.) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 224
Panus stipticus var. albidotomentosus (Cooke & Massee) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 536
Panellus stipticus var. albidotomentosus (Cooke & Massee) Z.S. Bi (1987) [1986], Acta mycologica Sinica, suppl. 1, p. 285

References : Bon p. 124 ; CD 141-188, 100 ; Eyssartier et Roux p. 952, 984 4eme edition
Groupe : Pleurotes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Mycenaceae
Chapeau/Fructification : 0,2-4 cm, fibrilleux, parfois zone, sans pellicule gelatineuse separable.
Lames/Pores : assez serrees, beige, interveinees.
Chair : mince, assez coriace et collante lorsqu'elle est froissee entre les doigts, ochrace a blanchatre. Tres piquante apres mastication et deglutition.
Stipe : 0,2-1 x 0,2- 0,8 cm, court, lateral, coude et elargi en rentrant dans les lames.
Habitat : en troupes sur branche de feuillus.
Spores : 3,5-5 x 2-3 µm, plus ou moins cylindriques a elliptiques, amyloides.
Comestibilite : Toxique
Crepidotus mollis (Schaeffer) Staude (1857) Noms francais : Crepidote mou
Synonymes : Agaricus lacteus Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 458 (indisponible)
Agaricus parietinus Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 459
Agaricus mollis Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 49, tab. 213, fig. 1 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus canescens Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 95, tab. 9, fig. 38
Agaricus gelatinosus J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1429
Agaricus violaceofulvus Vahl (1792), Flora danica, 18, p. 7, tab. 1073, fig. 1
Dendrosarcus alni Paulet (1808) [1793-1829], Traite des champignons, 2, tab. 18, fig. 2
Crepidopus mollis (Schaeffer) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 616
Agaricus bubalinus Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 24, tab. 24, fig. 3-a
Agaricus alveolus Lasch (1829), Linnaea, Ein journal fur die botanik, 4, p. 547
Pleuropus mollis (Schaeffer) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 171, n° 2757
Agaricus cheimonophilus Berkeley & Broome (1854), The annals and magazine of natural history, series 2, 13, p. 401
Crepidotus mollis (Schaeffer) Staude (1857), Die schwamme mitteldeutschlands, in besondere des herzogthums, p. 71 (nom actuel)
Crepidotus alveolus (Lasch) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 74
Agaricus ralfsii Berkeley & Broome (1883), The annals and magazine of natural history, series 5, 12, p. 372
Agaricus haerens Peck (1884) [1882], Annual report of the New York state Museum of natural history, 35, p. 132
Crepidotus haerens (Peck) Peck (1886) [1885], Annual report of the New York state Museum of natural history, 39, p. 70
Crepidotus mollis var. alveolus (Lasch) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 108
Crepidotus cheimonophilus (Berkeley & Broome) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 882
Crepidotus ralfsii (Berkeley & Broome) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 881
Derminus mollis (Schaeffer) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 578
Derminus cheimonophilus (Berkeley & Broome) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 240 ('chimonophilus')
Derminus haerens (Peck) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 241
Derminus alveolus (Lasch) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 241
Crepidotus bubalinus (Persoon) Saccardo (1916), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(15), p. 754
Crepidotus fraxinicola Murrill (1917), North American flora, 10(3), p. 150
Crepidotus alabamensis Murrill (1917), North American flora, 10(3), p. 150

References : Bon p. 245 ; CD 1239 ; Eyssartier et Roux p. 984 ; BK 5 p. 300 ; LP 1 p. 90
Groupe : Crepidotes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Crepidotaceae
Chapeau/Fructification : Chapeau 15-50-(70) mm, pleurotoide en forme de coquille toujours semi-circulaire et fixe lateralement sur le support. Surface lisse, mate, legerement feutree au niveau du point d'attache, hygrophane, d'abord creme blanchatre puis gris brunatre avec l'age a partir de la marge. Cuticule gelatineuse, tres elastique, facilement detachable dans son ensemble. Marge incurvee dans la jeunesse puis aigue, legerement striee par transparence avec l'age et l'humidite.
Lames/Pores : Lames larges, ascendantes, creme puis gris beige teintees de marques rougeatres dans la vieillesse.
Chair : Chair imbue, brun clair, epaisse au point d'attache, mince en peripherie. Odeur faible. Saveur douce, fade.
Stipe : Stipe inexistant ou tres rudimentaire.
Habitat : Gregaire en series ou imbriques sur bois decortique ou ecorce surtout de frene et de hetre. Ete, automne. Frequent.
Spores : Spores ovoides a amygdaliformes, lisses, a paroi epaisse, brunes, 7-10 x 5-6,5 µm. Cheilocystides cylindriques a etroitement lageniformes, parfois avec excroissances au sommet, 30-60 x 5-9 µm. Pleurocystides absentes. Cuticule faite d'hyphes couchees, larges de 3-9 µm, toutes gelifiees, hyalines, non bouclees.
Comestibilite : Sans interet
Schizophyllum commune Fries (1815) Noms francais : Schizophylle commun
Synonymes : Agaricus alneus Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1176
Agaricus multifidus Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 173, tab. 24, fig. 126
Agaricus radiatus Swartz (1788), Nova genera et species plantarum, p. 148
Agaricus villosocanescens Baumgarten (1790), Flora lipsiensis, p. 627
Merulius alneus (Linnaeus) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1431
Agaricus radians J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1429
Hyponevris multifida Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 75, tab. 1, fig. 3-5
Schizophyllum commune Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 103 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) (nom actuel)
Scaphophorum agaricoides Ehrenberg (1820), Horae physicae berolinenses collectae ex symbolis virorum doctorum, p. 94
Apus alneus (Linnaeus) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 617
Schizonia vulgaris Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 14
Pleuropus alneus (Linnaeus) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 171, n° 2761
Schizophyllum radiatum (Swartz) Fries (1851), Nova acta regiae Societatis scientiarum Upsaliensis, series 3, 1, p. 41
Daedalea commune (Fries) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 53
Schizophyllum multifidum (Batsch) Fries (1873) [1875], in Berkeley & Broome, The journal of the linnean Society, botany, 14(73), p. 46
Schizophyllum alneum (Linnaeus) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 553
Schizophyllum murrayi Massee (1892), The journal of botany, british and foreign, 30, p. 164, tab. 322, fig. 13-14
Schizophyllum commune var. multifidum (Batsch) Cooke (1892), Handbook of the Australian fungi, p. 101
Schizophyllum egelingianum Ellis & Everhart (1895), Bulletin of the Torrey botanical Club, 22(10), p. 439
Hyponevris alneus (Linnaeus) Earle (1909), Bulletin of the New York botanical Garden, 5(18), p. 412
Schizophyllum alneum var. multifida(Batsch) Fries (1915), in Saccardo, Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(14), p. 511

References : Bon p. 321 ; CD 102-396, 99 ; Marchand 333 ; Eyssartier et Roux p. 950, 982 4eme edition ; BSM 2/2006 p. 77
Groupe : Polypores
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Schizophyllaceae
Chapeau/Fructification : Chapeau feutre, blanc, gris, brun voire vert a cause d'algues microscopiques, pleurotoide ou cyphelloide ; marge reguliere, irreguliere flexueuse ou decoupee.
Lames/Pores : Plis formes de 2 lames accolees.
Chair : Elastique, resistante.
Stipe : Stipite dans certaines formes atypiques.
Habitat : Sur bois de feuillus, plus rarement de coniferes ou sur marc de cafe, parfois meme dans les etres vivants. Solitaire, gregaire ou cespiteux. Toute l'annee. Frequent.
Comestibilite : Toxique
Commentaires : Toxique car les spores peuvent germer dans les voies pulmonaires des personnes ayant un systeme immunitaire affaibli et il contiendrait egalement certaines toxines.
Chlorociboria aeruginascens (Nylander) Kanouse ex C.S. Ramamurthi, Korf & L.R. Batra (1958) [1957] Synonymes : Peziza subgrisea Holmskjold (1799), Beata ruris otia fungis danicis, 2, p. 28, tab. 12
Peziza aeruginosa var. b subgrisea (Holmskjold) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 130
Cantharellus viridis Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 153
Peziza aeruginascens Nylander (1868), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 42 (Basionyme)
Chlorosplenium aeruginosum subsp.* aeruginascens (Nylander) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 233
Chlorosplenium aeruginascens (Nylander) Wunsche (1877), Die pilze. Eeine anleitung zur kenntniss derselben, p. 246
Chlorosplenium aeruginosum var. subgriseum (Holmskjold) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 316
Helotium aeruginascens (Nylander) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 83
Leptoglossum viride (Schweinitz) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 201
Chlorosplenium viride (Schweinitz) Morgan (1902), The journal of mycology, 8(4), p. 185
Chlorociboria aeruginascens (Nylander) Kanouse ex C.S. Ramamurthi, Korf & L.R. Batra (1958) [1957], Mycologia, 49(6), p. 858 (nom actuel)

References : Bon p. 333 ; BK 1 199 ; CD 10 ; Eyssartier et Roux p. 1062 ; Medardi p. 30
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Chlorociboriaceae
Chapeau/Fructification : Brievement stipitee, de 3 a 4 mm de hauteur, cupulee, parfois plate, souvent deformee a cause de la croissance cespiteuse.
Chair : Fragile, ceracee, bleuatre.
Stipe : 2 a 3 mm
Habitat : Sur bois de feuillus, le teintant de vert-de-gris. Assez frequent, mais l'observation des fructifications est plus rare.
Spores : Pluriguttulees, mesurant 5-8 x 0.7-2.8 µm .
Comestibilite : Sans interet
Calvatia gigantea (Batsch) Lloyd (1904) Noms francais : Vesse de loup geante ; Tete de mort
Synonymes : Lycoperdon bovista Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1183 (nom. rej.)
Lycoperdon polymorphum var. glabrum Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 487, var. 1
Lycoperdon maximum Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 130, tab. 191
Lycoperdon bovista var. glabrum (Scopoli) Lightfoot (1777), Flora scotica, 2, p. 1066
Lycoperdon giganteum Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 237, tab. 29, fig. 165 (Basionyme) Sanctionnement : Persoon (1801)
Lycoperdon proteus var. bovista (Linnaeus) Sibthorp (1794), Flora oxoniensis, p. 400
Lycoperdon proteus Sowerby (1801), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 332
Lycoperdon craniolare Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 444, tab. 200, fig. 1
Bovista gigantea (Batsch) Nees (1817), Das system der pilze und Schwamme, 2, p. 34, tab. 11, fig. 124-b
Langermannia gigantea (Batsch) Rostkovius (1839), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 5(18), p. 23, tab. 10
Globaria gigantea (Batsch) Quelet (1873), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 370(362)
Bovistaria gigantea (Batsch) P. Karsten (1889), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 48, p. 10
Globaria bovista (Linnaeus) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 699
Calvatia maxima (Schaeffer) Morgan (1890), Journal of the Cincinnati Society of natural history, 12(4), p. 166
Calvatia bovista (Linnaeus) T. Macbride (1896), Bulletin from the Laboratories of natural history of the state university of Iowa, 4(1), p. 41
Calvatia gigantea (Batsch) Lloyd (1904), Mycological writings, 1, mycological notes n° 16, p. 166 (nom actuel)
Calvatia primitiva Lloyd (1905), Mycological writings, 1, the Lycopodaceae of Australia, New Zealand and neighboring islands, p. 36
Lasiosphaera gigantea (Batsch) F. Šmarda (1958), in Pilat, Flora CSR : Gasteromycetes, p. 308
Langermannia maxima (Schaeffer) Pazmany (1996) [1994-95], Notulae botanicae, Horti agrobotanici Cluj-Napoca, 24-25, p. 29

References : Bon p. 305 ; BK 2 511 ; Marchand 372 ; Eyssartier et Roux p. 1046, 1078 4eme edition
Groupe : Vesses de loup
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Lycoperdaceae
Chapeau/Fructification : Separable, blanc puis un peu sali de jaunatre - brunatre pale, a peine floconneux par la presence d'une couche pseudoparenchymateuse pelliculaire, evanescente, doublee par contre d'une couche filamenteuse, tres developpee. Endoperidium blanc puis noisette, mince et tres fragile, se dechirant a maturite en fragments irreguliers.
Chair : Blanche, compacte, dense, elastique, puis jaune verdatre, olive-vert ou olive-brun enfin brun-jaune et pulverulente. Subgleba absente ou tres reduite, non celluleuse. Saveur douce, fade.
Habitat : Espece nitrophile, fidele a ses stations, dans les prairies, les jacheres, les jardins, les lieux incultes.
Spores : Rondes, finement verruqueuses, parfois presque lisses, brunatres, 3,5-5µm, a parois un peu epaisses, parfois guttulees. Basides clavees, 4 sterigmates. Fibres du capillitium brunatres a parois epaisses, lisses, bosselees, larges, cloisonnees, non bouclees, ramifiees, legerement cassantes a petits pores isoles.
Comestibilite : Comestible
Commentaires : Repandue. Peu frequent. Fin aout debut octobre. Espece etrange, capable de pousser en une nuit, tout au plus en deux ou trois jours, et de produire environ 7 trillions de spores dans un carpophore de 40 cm de diametre.
Auricularia mesenterica (Dickson) Persoon (1822) Noms francais : Oreille poilue ; Oreille mesenterique
Synonymes : Helvella mesenterica Dickson (1785), Plantarum cryptogamicarum britanniae, 1, p. 20 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1832)(index)
Auricularia tremelloides Bulliard (1785), Herbier de la France, 6, tab. 290
Tremella miliaria subsp.* violacea Schrank (1789), Baiersche flora, 2, p. 563
Thelephora mesenterica (Dickson) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1440
Merulius mesentericus (Dickson) Schrader (1794), Spicilegium florae germanicae, 1, p. 138
Auricularia corrugata Sowerby (1800), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 290
Thelephora tremelloides (Bulliard) de Candolle (1805), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 104
Thelephora tremellina Swartz (1806), Florae Indiae occidentalis, 3, p. 1935
Tremella mesenterica (Dickson) Paulet (1808) [1793-1829], Traite des champignons, 2, tab. 3, fig. 5 (nom. illegit.)
Stereum mesentericum (Dickson) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 653
Auricularia mesenterica (Dickson) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 97 (nom actuel)
Auricularia mesenteriformis Brongniart (1825), Essai d'une classification naturelle des champignons, p. 88
Merulius violaceus Thore (1825), in Persoon, Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 21 (nom. illegit.)
Exidia lobata Sommerfeldt (1826), Magazin for naturvidenskaberne, 7, p. 296
Phlebia mesenterica (Dickson) Fries (1828), Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 1, p. 154
Cantharellus thorei Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 798
Auricularia lobata (Sommerfelt) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 555
Patila mesenterica (Dickson) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 864
Patila lobata (Sommerfelt) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 864
Auricularia mesenterica var. lobata (Sommerfelt) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 727

References : Bon p. 325 ; CD 48 ; Marchand 84 ; Eyssartier et Roux p. 1038 ; BK 2 8 ; Phillips p. 262 ; Julich 2 p. 377 ; Cetto 3 p. 521 ; BG p. 15 n° 15
Groupe : Tremelles
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Auriculariales / Auriculariaceae
Chapeau/Fructification : Etale-reflechi, zone sur la face superieure. Les zones claires gris cendre, herissees de longs poils blanchatre alternent avec des zones sombres concentriquement a peine tomenteuses, gris clair a olive-brun. Chapeaux plus ou moins formes, 10-30 mm de projection, parfois imbriques. Marge sinueuse, lobee. Face inferieure veinee-ridulee, plissee, parfois anastomosee, pourpre-brun, pruineuse a l'occasion a cause des spores et epaisse de 2-5 mm. Marge nettement limitee et un peu reflechie. Hymenium cotele rugueux, gris ou glauque purpurescent pruineux puis bistre purpurace.
Chair : Consistance a l'etat frais, elastique, tenace, gelatineuse, coriace, a l'etat sec, dure et cassante.
Habitat : Sur arbres a feuilles, surtout Fagus et Acer.
Spores : Cylindriques, allantoides, lisses, hyalines, a contenu granuleux ou guttule, 13-18-21 x 4,5-6-7 µm, blanches en masse, a reflet grisatre, I-. Basides cylindriques-coniques, longues jusqu'a 70 µm ( in litt. 90-120 x 5-7 µm, septees transversalement, 2-4 epibasides laterales, avec de nombreux filaments paraphysoides emergents, 1-1,5µm de diametre, simples ou rameux. Pas de cystides. Hyphes gelatineuses, hyalines, larges de 2-7 µm, cloisonnees, non bouclees.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Tout au long de l'annee, avec regression en ete. Assez frequent, rare dans certains endroits. Remarques : Lignivore des plus actifs, avec pourriture blanche massive ; assez souvent parasite, il tue rapidement les arbres atteints.
Aleuria aurantia (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70] Noms francais : Pezize orangee
Synonymes : Helvella coccinea Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 100, tab. 148 ('Elvela ') (nom. illegit.)
Peziza cava O.F. Muller (1775), Flora danica, 11, p. 8, tab. 657, fig. 2
Peziza coccinea Hudson (1778), Flora Anglica, Edn 2, p. 636 (nom. illegit.)
Peziza cochleata Willdenow (1787), Florae berolinensis prodromus, p. 401 (nom. illegit.)
Helvella coccinea Bolton (1789), An history of fungusses growing about Halifax, 3, p. 100, tab. 100 (nom. illegit.)
Peziza aurantia Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 113 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza cochleata var. a fulva Retzius (1795), Florae scandinaviae prodromus, Edn 2, p. 325
Peziza dichroa Holmskjold (1799), Beata ruris otia fungis danicis, 2, p. 21, tab. 7
Peziza numismatalis Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 408, tab. 188, fig. 4
Peziza cyathoides Wahlenberg (1820), Flora upsaliensis, p. 466
Aleuria aurantia (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 325 (nom actuel)
Cochlearia aurantia (Persoon) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 323
Peziza antarctica Spegazzini (1888) [1887], Boletin de la Academia nacional de ciencias en Cordoba, 11(2), p. 256
Humaria antarctica (Spegazzini) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 121
Otidea aurantia (Persoon) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 448
Humaria phoenicea Spegazzini (1899) [1898], Anales del Museo nacional de Buenos Aires, serie 2, 3, p. 303
Aleuria wisconsinensis Rehm (1904), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 2(1), p. 34
Peziza wisconsinensis (Rehm) Saccardo & D. Saccardo (1906), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 18, p. 16
Humaria etilis Spegazzini (1923), Physis: Revista de la Sociedad argentina de ciencias naturales, 7, p. 13
Octospora antarctica (Spegazzini) Gamundi (1960), Lilloa, 30, p. 302

References : Bon p. 331 ; BK 1 98 ; CD 34 ; Marchand 200 ; Eyssartier et Roux p. 1060 ; Fiches SMMN
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pyronemataceae
Chapeau/Fructification : En forme de coupe sessile puis etalee jusqu'a 10 cm de diametre, plus ou moins profondement cupulee, generalement orange vif. Exterieur plus pale, lisse ou finement pruineux.
Chair : Ceracee, fragile, cassante, pale.
Stipe : Absent.
Habitat : Dans les forets, les eboulis, les pelouses et prairies et parfois en zones construites. Au endroits clairs. Septembre-novembre (mars-decembre). Frequent.
Spores : Spores ornees d'un reticule a mailles plus ou moins polygonales avec des cretes evidentes.
Comestibilite : Comestible
Commentaires : Souvent consomme cru en salade, mais tous les champignons non cuits sont a deconseiller.
Morchella esculenta (Linnaeus) Persoon (1794) Noms francais : Morille commune
Synonymes : Phallus esculentus Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1178 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Phallus avolvatus Scopoli (1760), Flora carniolica, Edn 1, p. 49, n° 2-3
Morchella esculenta (Linnaeus) Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 116 (nom actuel)
Helvella esculenta (Linnaeus) Sowerby (1796), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 51 (nom. illegit.)
Boletus esculentus (Linnaeus) Roussel (1796), Flore du Calvados et des terreins adjacens, Edn 1, p. 33
Phallus esculentus var. γ rotunda Persoon (1800), Commentarius fungorum Bavariae indigenorum icones pictas, p. 81
Morchella esculenta var. a rotunda (Persoon) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 619
Coelomorum esculentum (Linnaeus) Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 412, tab. 189, fig. 9-11
Clathrus locellus Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 454, tab. 204, fig. 7
Morellus esculentus (Linnaeus) Eaton (1818), A manual of botany for the Northern and Middle States, Edn 2, p. 324
Morchella esculenta subsp.* pubescens Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 207
Morchella pubescens (Persoon) Fries (1828), Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 2, p. 1
Morchella esculenta var. ß ovalis Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 552
Morilla esculenta (Linnaeus) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 271
Morilla villica Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 272
Phalloboletus esculentus (Linnaeus) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 865
Morchella rotunda (Persoon) Boudier (1897), Bulletin de la Societe mycologique de France, 13(3), p. 135
Morchella rotunda var. pubescens (Persoon) Boudier (1897), Bulletin de la Societe mycologique de France, 13(3), p. 136
Morchella ovalis (Wallroth) Boudier (1897), Bulletin de la Societe mycologique de France, 13(3), p. 137
Morchella hetieri Boudier (1903), Bulletin de la Societe mycologique de France, 19(3), p. 193
Morchella pseudoumbrina Jacquetant (1984), Les Morilles, p. 103 (nom. inval.)
Morchella pseudoviridis Jacquetant (1984), Les Morilles, p. 103 (nom. inval.)
Morchella rotunda var. esculenta (Linnaeus) Jacquetant (1985) [1984], Documents mycologiques, 14(56), p. 1
Morchella pseudoumbrina var. ovalis (Wallroth) Jacquetant (1985) [1984], Documents mycologiques, 14(56), p. 1
Morchella esculenta var. aurantia Clowez (2012) [2010], Bulletin de la Societe mycologique de France, 126(3-4), p. 230
Morchella esculenta var. rubroris Clowez & Luc Martin (2012) [2010], Bulletin de la Societe mycologique de France, 126(3-4), p. 236
Morchella ochraceoviridis Clowez (2012) [2010], Bulletin de la Societe mycologique de France, 126(3-4), p. 239
Morchella ovalis var. minor Clowez & Luc Martin (2012) [2010], Bulletin de la Societe mycologique de France, 126(3-4), p. 242

References : Bon p. 327 ; CD 13 ; BK 1 3 ; BK 1 5 ; BK 1 6 ; Marchand 90 ; Marchand 188 ; Marchand 190 ; Eyssartier et Roux p. 1070 ; LP p. 1281
Groupe : Helvelles/Morilles
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Morchellaceae
Chapeau/Fructification : Chapeau 3,5-8 cm, grossierement spherique a ovale, rattache au pied sans vallecule. Alveoles irreguliers relativement grands de couleur brun creme plus ou moins cendre bordes par des cotes plus pales.
Chair : Chair blanc grisatre, elastique. Odeur faible. Saveur douce.
Stipe : Pied 3-4 x 1-2 cm, blanchatre tache de rouille, plus ou moins difforme, peu sillonne, creux, farci de lambeaux furfurace a la base.
Habitat : Dans les forets de feuillus. Sous Fraxinus excelsior (frene eleve), F. angustifolia (frene a feuilles etroites), Ulmus minor (orme champetre) et Populus spp. (peupliers). Avril-mai. Frequent et repandu.
Spores : Spores largement elliptiques, lisses, hyalines, 18-23 x 11-14 µm avec souvent de fines goutelettes externes aux 2 extremites. Asques octospores, non amyloides, 330-380 x 17-22 µm. Paraphyses septees, ramifiees et renflees au sommet.
Comestibilite : Bon comestible
Commentaires : Voir P. Clowez & P.-A. Moreau (2020) Morilles de France et d’Europe, p. 115
Inosperma cookei (Bresadola) Matheny & Esteve-Raventos (2019) Noms francais : Inocybe a odeur de miel
Synonymes : Inocybe cookei Bresadola (1892), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 2(8-10), p. 17, tab. 121 (Basionyme)
Inocybe fastigiata var. microspermaBresadola (1930), Iconographia mycologica, 15, tab. 745
Inosperma cookei (Bresadola) Matheny & Esteve-Raventos (2019), Mycologia, 112(1), p. 102 (nom actuel)

References : BK 5 12 ; Bon p. 235 ; CD 1020 ; Eyssartier et Roux p. 866, 868 ; FuNo2012 p. 989 ; Ludwig 4 n° 129.15 ; LP p. 654
Groupe : Inocybes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Inocybaceae
Chapeau/Fructification : Chapeau 2-5 cm, conique puis convexe plus ou moins mamelonne, lisse, fibrilleux a rimeux, jaune paille a jaune ochrace
Lames/Pores : Lames echancrees, larges, blanc grisatre puis brunes.
Chair : Chair blanche, mince. Odeur de miel. Saveur douce terreuse.
Stipe : Pied 3-7 x 0,3-0,8 cm, cylindrique, plein ferme et cassant. Surface entierement pruineuse, blanchatre au debut puis jaune brunatre pale avec un bulbe margine blanchatre.
Habitat : Sous feuillus essentiellemnt, plus rare sous coniferes. Sur sol calcaire riche en humus.
Spores : Spores elliptiques a amygdaliformes, lisses, brun clair, a paroi epaisse, 7-9 x 4-5,5 µm. Sporee brun olivace. Basides clavees, tetrasporiques, bouclees. Cheilocystides clavees, 24-48 x 9-15 µm. Cuticule filamenteuse faite d'hyphes couchees larges de 5-12 µm, bouclees, pigmentees de brun jaune et partiellement incrustees. Caulocystides au sommet du pied.
Comestibilite : Toxique
Commentaires : Odeur de miel.
Gyroporus castaneus (Bulliard) Quelet (1886) Noms francais : Bolet chatain
Synonymes : Boletus castaneus Bulliard (1786), Herbier de la France, 7, tab. 328 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Suillus castaneus (Bulliard) Poiret (1806), in Lamarck, Encyclopedie methodique, Botanique, 7, p. 499
Boletus tomentosus Raddi (1807), Memorie di matematica e di fisica della Societa italiana di scienze residente in Modena, 13(2), p. 352, tab. 5, fig. 1
Tubiporus fistulosus Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 384, tab. 178, fig. 3
Tubiporus rubescens Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 370, tab. 169, fig. 3-4
Boletus fulvidus Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 247
Boletus cyanescens var. ß fulvidus (Fries) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 395
Boletus testaceus Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 137 (nom. illegit.)
Boletus testaceus Gillet (1877), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 644 (nom. illegit.)
Suillus fulvidus (Fries) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 2
Gyroporus castaneus (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 161 (nom actuel)
Gyroporus castaneus var. fulvidus (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 161
Boletus rufocastaneus Ellis & Everhart (1890), The North America fungi, n° 2302
Suillus testaceus Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 536
Gyroporus fulvidus (Fries) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des Hymenomycetes, p. 124
Coelopus castaneus (Bulliard) Bataille (1910), Bulletin de la Societe d'histoire naturelle du Doubs, 15, p. 12
Boletus castaneus var. minor Bresadola (1916), in Saccardo, Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(15), p. 901
Leucobolites castaneus(Bulliard) Beck (1923), Zeitschrift fur pilzkunde, 2, p. 142
Leucobolites fulvidus (Fries) Beck (1923), Zeitschrift fur pilzkunde, 2, p. 142

References : FE 2 pl. 4 ; BK 3 29 ; Bon p. 33 ; CD 1623 ; Cetto 278 ; Galli p. 43 ; Marchand 168 ; MRT 17 ; Phillips p. 206 ; Eyssartier et Roux ed. 4 p. 74 , LP p. 782.
Groupe : Bolets
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Boletales / Gyroporaceae
Chapeau/Fructification : Chapeau 4-10 cm, charnu, convexe puis aplati a pulvine. Surface seche, lisse, mate, finement veloutee dans la jeunesse, brun bai plus ou moins pale avec une nuance orangee. Marge aigue.
Lames/Pores : Pores fins, paraissant isoles, blancs puis creme. Tubes longs de 5-10 mm blancs puis jaunatres avec l'age.
Chair : Chair blanche, epaisse, immuable. Odeur legerement acidulee. Saveur douce.
Stipe : Pied 4-8 x 1,5-3 cm, concolore au chapeau, legerement ventru et souvent cabosse, fragile creux et caverneux (caract.)
Habitat : Souvent sous chenes. Parfois cespiteux.
Spores : Spores elliptiques, lisses, jaunatres, a paroi epaisse, guttulees. Sporee jaune pale. Basides clavees, tetrasporiques bouclees. Cheilocystides fusiformes, 25-43 x 5-7,5 µm. Cuticule trichodermique faite d'hyphes bouclees a articles courts larges de 8-18 µm, aux extremites cylindriques a subulees, pigmentees de brun.
Comestibilite : Toxique
Fuscoporia ferruginosa (Schrader) Murrill (1907) Noms francais : Polypore ferrugineux
Synonymes : Boletus ferruginosus Schrader (1792), in J.F. Gmelin, Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1437 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Polyporus ferruginosus (Schrader) Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 264
Polyporus umbrinus Fries (1874), Hymenomycetes europaei sive epicriseos systematis mycologici, p. 571 (nom. illegit.)
Physisporus umbrinus (Fries) Gillet (1877), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 699
Physisporus ferruginosus (Schrader) Gillet (1877), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 699
Acia ferruginosa (Schrader) P. Karsten (1879), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 5, p. 42
Poria ferruginosa (Schrader) P. Karsten (1881), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 6, p. 10
Poria umbrina (Fries) Cooke (1886), Grevillea, 14(72), p. 111
Ochroporus ferruginosus (Schrader) J. Schroter (1888) [1889], in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 483
Mucronoporus ferruginosus (Schrader) Ellis & Everhart (1889), The journal of mycology, 5(2), p. 90
Fomes ferruginosus (Schrader) Massee (1892), British fungus flora, 1, p. 227
Phellinus ferruginosus (Schrader) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des hymenomycetes, p. 97
Fuscoporia ferruginosa (Schrader) Murrill (1907), North American flora, 9(1), p. 5 (nom actuel)
Poria macounii (Peck) Overholts (1919) [1917], Bulletin of the New York state Museum, 205-206, p. 86
Poria ferruginosa subsp.* umbrina(Fries) Bourdot & Galzin (1925), Bulletin de la Societe mycologique de France, 41(2), p. 246
Phellinus ferruginosus subsp.* umbrinus(Fries) Bourdot & Galzin (1928) [1927], Hymenomycetes de France. Heterobasidies- Homobasidies Gymnocarpes, p. 625
Ochroporus confusus Donk (1933), Mededeelingen van de Nederlandsche mycologische vereeniging, 22, p. 256

References : BK 2 313 ; Julich 293
Groupe : Polypores
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Hymenochaetales / Hymenochaetaceae
Chapeau/Fructification : Fructification entierement resupinee s'etalant et epaisse de 1-5(8) mm.
Lames/Pores : Surface poree bosselee ou egale formant des bourrelets verticaux, jaune, rouge-brun, brun rouge, puis gris-brun dans le temps. Pores arrondis 5-6 mm de long, les tubes allant jusqu'a 0,5-8 mm de longueur. Marge limitee, brun rouille.
Chair : Consistance subereuse, tenace, dure et cassante a l'etat sec.
Habitat : Sur bois mort de feuillus, a la face infere des branches et des troncs casses. En particulier sur Fagus, Corylus, Alnus, Salix. Commun a la base de vieux Rosmarinus officinalis. Tout au long de l'annee. Repandu. Perenne.
Spores : Elliptiques, lisses, hyalines, parfois guttulees, 4,5-5,5 x 3-3,5 µm. Basides cylindriques-clavees, non bouclees. Pas de cystides. Hyphes minces ou epaissies, cloisonnees, non bouclees, squelettiques a parois epaisses, brunes.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Tout au long de l'annee. Repandu. Perenne.
Cortinarius anomalus (Fries) Fries (1838) [1836-38] Noms francais : Cortinaire anormal ; Cortinaire irregulier
Synonymes : Agaricus araneosus var. proteusBulliard (1788), Herbier de la France, 9, tab. 431, fig. 2
Agaricus proteus (Bulliard) Bulliard & Ventenat (1812), Histoire des champignons de la France, 2(2), p. 650
Agaricus anomalus Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 73 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Cortinarius anomalus (Fries) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 286 (nom actuel)
Dermocybe anomala (Fries) Wunsche (1877), Die pilze. Eeine anleitung zur kenntniss derselben, p. 125
Cortinarius myrtillinus var. anomalus(Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 82
Cortinarius azureus var. anomalus(Fries) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 148
Gomphos anomalus (Fries) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 853
Cortinarius proteus (Bulliard & Ventenat) Saccardo (1916), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(15), p. 624

References : Romagn. NA 226 ; Romagn.PA 124 ; Phillips p. 132 ; Bon p. 217 ; BK 5 249 ; CD 1109 ; Marchand 745 ; Eyssartier et Roux p. 762
Groupe : Cortinaires
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Cortinariaceae
Chapeau/Fructification : 3-7 cm, convexe ou en coussin aplati, peu charnu, ochrace brunatre argilace, parfois avec des reflets gris violace. Cuticule adnee, vite seche, typiquement brillante de particules micacees (comme des traces de bave de limaces).
Lames/Pores : Moyennement serrees, tres inegales, minces, sinuees-adnees, ou adnees-echancrees, a reflets violaces-lilacins dans la jeunesse, puis cannelle, enfin brun rouille. Arete aigue, parfois erodee, blanchatre.
Chair : Peu epaisse, 5 mm au disque, ferme, subconcolore a blanchatre, violace en haut du pied, brunissant legerement. Saveur douce. Odeur faible mais typiquement camphree (herbacee selon M. Bon).
Stipe : Svelte et plutot grele, 5-11 x 0,5-1 cm, un peu flexueux, subegal ou epaissi en massue a la base, blanchatre ou un peu violace au sommet dans la jeunesse, soyeux, raye de fibrilles longitudinales, plus ou moins bague de quelques zones ochacees. Cortine fugace reduite a quelques fibrilles blanchatres,
Habitat : Tres commun de la fin de l'ete a automne, acidophile ou ubiquiste (bouleaux, pins, etc., tant sur sols calcaires que siliceux, 0-2500 m).
Spores : Brun rouille, 7-9 x 6-8 µm, plutot grandes, presque globuleuses, verruqueuses. Quelques cellules steriles banales sur l'arete. Cuticule filamenteuse en surface.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Un des cortinaires Azures (Sericeocybe ex Inoloma) non hygrophanes, ni visqueux ni laineux, les plus communs dans les bois feuillus et a aiguilles.
Cerioporus squamosus (Hudson) Quelet (1886) Noms francais : Polypore ecailleux
Synonymes : Boletus favus Linnaeus (1763), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, Edn 2, 2, p. 1645
Boletus juglandis Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 75, tab. 101-102
Boletus cellulosus Lightfoot (1777), Flora scotica, 2, p. 1032 (nom. illegit.)
Boletus squamosus Hudson (1778), Flora Anglica, Edn 2, p. 626 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Boletus polymorphus Bulliard (1782), Herbier de la France, 3, tab. 114
Boletus subsquamosus Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 97, tab. 10, fig. 41 (nom. illegit.)
Agaricus favosus (Linnaeus) Lamarck (1783), Encyclopedie methodique, Botanique, 1, p. 50
Boletus juglandinus J.J. Planer (1788), Index plantarum quas in agro erfurtensi sponte provenientes, p. 281
Boletus platyporus Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 107
Polyporus ulmi Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 99, tab. 13
Grifola platypora (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 643
Polyporus michelii Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 343
Polyporus sinensis Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 345
Polyporus squamosus (Hudson) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 343
Polyporus juglandis (Schaeffer) Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 38
Polyporus tigrinus Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 54
Polyporus flabelliformis subsp.* tigrinus Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 54
Polyporus infundibuliformis Rostkovius (1830), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 4(16-17), p. 37, tab. 17 (nom. illegit.)
Polyporus platyporus (Persoon) Secretan (1833), Mycographie Suisse, 3, p. 50 (nom. inval.)
Favolus boucheanus Klotzsch (1833), Linnaea, Ein journal fur die botanik, 8, p. 316, tab. 5
Polyporus favolus juglandis Secretan (1833), Mycographie Suisse, 3, p. 49 (nom. inval.)
Polyporus boucheanus (Klotzsch) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 438
Polyporus rostkovii Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 439
Trametes sinensis (Fries) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 489
Polyporus coronatus Rostkovius (1848), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 6(28), p. 33, tab. 17
Hexagonia sinensis (Fries) Fries (1851), Nova acta regiae Societatis scientiarum Upsaliensis, series 3, 1, p. 100
Polyporus pallidus Schulzer (1874), in Fries, Hymenomycetes europaei sive epicriseos systematis mycologici, p. 533 (nom. illegit.)
Polyporellus squamosus (Hudson) P. Karsten (1879), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 5, p. 38
Polyporellus rostkovii (Fries) P. Karsten (1879), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 5, p. 38
Polyporellus boucheanus (Klotzsch) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 30
Cerioporus squamosus (Hudson) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 167 (nom actuel)
Cerioporus michelii (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 167
Cerioporus boucheanus (Klotzsch) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 167
Cerioporus rostkovii (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 167
Melanopus squamosus (Hudson) Patouillard (1887), Les hymenomycetes d'Europe, anatomie generale et classification des champignons superieurs, p. 137
Polyporus clusianus Britzelmayr (1894), Bericht des naturwissenschaftlichen vereins fur schwaben und Neuburg, 31, p. 174, fig. 158
Scenidium sinensis (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 516
Bresadolia caucasica Shestunov (1910), in Magnus, Hedwigia, 50, p. 100
Polyporus squamatus Lloyd (1911), Mycological writings, 3, synopsis of the section Ovinus of Polyporus, p. 84, fig. 505
Polyporus mcmurphyi Murrill (1915), Western Polypores, p. 12
Melanopus coronatus (Rostkovius) Bourdot & Galzin (1925), Bulletin de la Societe mycologique de France, 41, p. 108
Melanopus squamosus subsp.* coronatus (Rostkovius) Bourdot & Galzin (1928) [1927], Hymenomycetes de France. Heterobasidies- Homobasidies Gymnocarpes, p. 525
Polyporellus squamosus f. pallidus (Schulzer) Pilat (1936), Beihefte zum botanischen centralblatt, zweite abteilung, 56(1-2), p. 50
Polyporellus squamosus f. clusiana (Britzelmayr) Pilat (1936), Beihefte zum botanischen centralblatt, zweite abteilung, 56(1-2), p. 49
Polyporus squamosus var. polymorphus (Bulliard) P.W. Graff (1936), Mycologia, 28(2), p. 163
Polyporellus squamosus f. coronatus (Rostkovius) Pilat (1936), Beihefte zum botanischen centralblatt, zweite abteilung, 56(1-2), p. 50
Polyporellus squamosus f. helopus (Hariot & Patouillard) Pilat (1936), Beihefte zum botanischen centralblatt, zweite abteilung, 56(1-2), p. 54
Polyporellus squamosus f. rostkovii (Fries) Pilat (1936), Beihefte zum botanischen centralblatt, zweite abteilung, 56(1-2), p. 53
Polyporellus squamosus f. michelii (Fries) Pilat (1936), Beihefte zum botanischen centralblatt, zweite abteilung, 56(1-2), p. 53
Polyporellus squamatus (Lloyd) Pilat (1936), Beihefte zum botanischen centralblatt, zweite abteilung, 56(1-2), p. 55
Polyporus westii Murrill (1938), Bulletin of the Torrey botanical Club, 65, p. 651
Polyporus squamosus f. michelii(Fries) Bondartsev (1953), Bracket Fungi Europ. USSR & Caucasus, p. 441
Polyporus squamosus f. rostkovii(Fries) Bondartsev (1953), Bracket Fungi Europ. USSR & Caucasus, p. 440
Bresadolia squamosa (Hudson) Teixeira (1986), Revista Brasileira de Botanica, 9(1), p. 43

References : Bon p. 315 ; CD 105 ; Marchand 273 ; Eyssartier et Roux p. 1030 ; BK 2 421
Groupe : Polypores
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Polyporales / Polyporaceae
Chapeau/Fructification : Fructification formee de chapeaux arrondis-ovales, flabelliformes, fixes lateralement par un pied court. Surface jaune a ocre-jaune avec squames concentriquement disposees de couleur brun-clair a brun-fonce, lisse et un peu collante. 500 a 800 mm de largeur et 10-50 d' epaisseur.
Lames/Pores : Face inferieure pourvue de tubes a gros pores anguleux-ovales, 1/2 a 1 pore par mm, creme a jaune pale. Tubes non detachables, longs (10mm).
Chair : Coriace, dure, blanche a creme, farineuse au gout et a l'odeur rappelant la cigue ou le concombre.
Stipe : 30 a 100 mm de longueur, large de 10 a 60, attenue a la base et feutre de brun-noir, coriace et plein.
Habitat : Sur feuillus et plus specialement sur Juglans, Fraxinus, Acer, Aesculus, mais aussi exceptionnellement sur coniferes..
Spores : Cylindriques a etroitement ovales, hyalines, guttulees, 11-15,5 x 4,5-5,5 µm. Basides clavees, tetrasporiques et bouclees. Pas de cystides. Hyphes (1) generatrices a parois minces hyalines, larges, cloisonnees et bouclees. Hyphes (2) a parois epaisses, ramifiees, hyalines et larges, peu cloisonnees.
Comestibilite : Comestible
Commentaires : Parasite ou saprophyte, souvent dans les parcs. Repandu. Annuel. Printemps-ete.
Amanita franchetii (Boudier) Fayod (1889) Noms francais : Amanite a voile jaune
Synonymes : Agaricus scandiccinus Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 417
Amanita virescens Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 255
Agaricus asper ss. Vittadini (1835), Descrizione dei funghi mangerecci piu comuni dell'Italia e de'velenosi che possono co'medesimi confondersi, p. 331, tab. 43
Amanita aspera var. olivaceaGillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 49
Amanita aspera var. fuscaGillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 49
Amanita aspera var. franchetiiBoudier (1881), Bulletin de la Societe botanique de France, 28, p. 91, tab. 2, fig. 1 (basionyme)
Amanita aspera ss. Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 4, (& sensu auct.)
Amanita franchetii (Boudier) Fayod (1889), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 7, 9, p. 316 (nom actuel)
Amanita aspera f. franchetii (Boudier) E.-J. Gilbert (1918), Le Genre Amanita, p. 134
Amanita sublutescens Velenovský (1920), Ceske houby, 1, p. 200
Amanita rubens f. aspera Veselý (1933), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 31(4), p. 244
Amanita rubens f. virescens (Persoon) Veselý (1933), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 31(4), p. 244
Amplariella aspera E.-J. Gilbert (1940), Iconographia mycologica, 27, supplement 1(1), p. 78
Amanita rubescens f. aspera Heinemann (1964), Les Amanitees, Les Naturalistes belges, p. 13, 19 (nom. inval.)
Amanita queletii var. franchetii(Boudier) Bon (1985) [1984], Documents mycologiques, 14(56), p. 22

References : BK 4 150 ; Bon p. 297 ; Cetto 388 ; Galli p. 145 ; MT 112 ; FE 9 photo 81 A et B ; Eyssartier et Roux p. 298. (4eme edition) 312 ; LP p. 360
Groupe : Amanites
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Amanitaceae
Chapeau/Fructification : Chapeau 4-8 cm, hemispherique, vite convexe, etale et legerement deprime avec l'age. Surface recouverte du voile dechire en petites squames plus ou moins concentriques jaunatres et planes. Cuticule jaune plus ou moins brunatre, soyeuse a l'etat sec, legerement visqueuse par temps humide. Marge aigue avec des restes jaune ocre du voile dans la jeunesse.
Lames/Pores : Lames larges, libres, blanches a arete finement floconneuse.
Chair : Blanche, jaunatre sous la cuticule, immuable. Odeur un peu terreuse. Saveur douce.
Stipe : Pied 5-8 x 1-1,5 cm, cylindrique a base bulbeuse, blanc a creme, lisse, zone sous l'anneau de flocons et squamules jaunatres avec squames plus grossieres a la base. Anneau pendant, membraneux, blanc a blanchatre a marge jaune a brunatre, floconneuse.
Habitat : Dans les forets melees. Plutot thermophile. Juin-octobre (juin-novembre). Assez rare.
Spores : Spores elliptiques, lisses, hyalines, 8-11,5 x 6-8 µm. Sporee blanche. Basides clavees a ventrues, tetrasporiques, non bouclees. Cheilocystides nombreuses, arrondies a piriformes, 22-40 x 13-27 µm. Pleurocystides absentes. Cuticule faite d'hyphes couchees, paralleles, non bouclees de 1,5-3 µm de large.
Comestibilite : Comestible
Commentaires : Sous-genre Lepidella/section Validae/serie Validae
Xylodon sambuci (Persoon) Ţura, Zmitrovich, Wasser & Spirin (2011) Synonymes : Corticium sambuci Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 111 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1832)(index)
Thelephora sera Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 580
Thelephora calcea var. γ sambuci (Persoon) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 581
Thelephora cretacea Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 153
Hypochnus serus (Persoon) Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 278 ('sereus')
Thelephora sambuci (Persoon) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 152
Thelephora calcea var. d sambucina Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 562
Hypochnus sambuci (Persoon) Bonorden (1851), Handbuch der allgemeinen mykologie als anleitung zum studium derselben, p. 159
Corticium calceum var. d sambucinum (Wallroth) Fuckel (1864), Fungi Rhenani exsiccati, n° 1308
Corticium serum (Persoon) Fries (1874), Hymenomycetes europaei sive epicriseos systematis mycologici, p. 659
Hypochnus serus var. cretacea(Fries) Quelet (1879), Bulletin de la Societe botanique de France, 26, p. 232
Hypochnus serus var. sambuci(Persoon) Quelet (1879), Bulletin de la Societe botanique de France, 26, p. 233
Lyomyces serus (Persoon) P. Karsten (1881), Revue mycologique (Toulouse), 3(9), p. 23
Corticium cretaceum (Fries) Cooke (1882), Grevillea, 11(57), p. 31
Lyomyces sambuci (Persoon) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 153
Kneiffia sera (Persoon) P. Karsten (1889), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 48, p. 370
Corticium chrysanthemi Plowright (1905) [1904], Transactions of the British mycological Society, 2(3), p. 91, tab. 6
Peniophora chrysanthemi (Plowright) W.G. Smith (1908), Synopsis of the British Basidiomycetes, p. 419
Corticium hariotii Bresadola (1920), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 18(1-3), p. 48
Peniophora irregularis Burt (1925), Annals of the Missouri botanical Garden, 12, p. 228
Peniophora thujae Burt (1925), Annals of the Missouri botanical Garden, 12, p. 236
Peniophora sambuci (Persoon) Burt (1925), Annals of the Missouri botanical Garden, 12, p. 233
Hyphodontia sambuci (Persoon) J. Eriksson (1958), Symbolae botanicae upsalienses, 16(1), p. 104
Hyphodontia hariotii (Bresadola) Parmasto (1968), Conspectus systematis corticiacearum (Tartu), p. 122
Hyphoderma sambuci (Persoon) Julich (1974), Persoonia, 8(1), p. 80
Rogersella sambuci (Persoon) Liberta (1978), Canadian journal of botany, 56(15), p. 1781
Grandinia sambuci (Persoon) Julich (1983), in Cannon & D. Hawksworth, Taxon, 32(3), p. 482
Xylodon sambuci (Persoon) Ţura, Zmitrovich, Wasser & Spirin (2011), Biodiversity of the Heterobasidiomycetes and non-gilled Hymenomycetes (former Aphyllophorales) of Israel, p. 221 (nom actuel)

References : Bon p. 323 ; Julich 179 ; BG 202 ; BK 2 139
Groupe : Croutes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Hymenochaetales / Schizoporaceae
Chapeau/Fructification : Entierement resupinee, s'etalant sur plusieurs centimetres, voire decimetres, appliquee au substrat et formant une mince couche ressemblant a de la peinture. Surface bosselee, faiblement verruqueuse, blanche a creme, mate, crevassee a sec. Marge indeterminee.
Chair : Consistance crustacee, ressemblant a du platre. Odeur indeterminee.
Habitat : Sur bois mort de feuillus, souvent sur branches cortiquees ou non encore a l'arbre et sur troncs de Sambucus nigra. Toute l'annee. Frequent.
Spores : Ovales, lisses, hyalines, 1-3 guttules, a paroi peu epaisse, cyanophiles, 5-6 x 3,5-4 µm. Basides suburniformes, tetrasporiques, bouclees. Leptocystides cylindriques, capitees, comprenant 1 ou 2 cloisons, souvent garnies de cristaux. Hyphes larges, bouclees et souvent incrustees.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Toute l'annee. Frequent.
Pseudoclitocybe cyathiformis (Bulliard) Singer (1956) Noms francais : Clitocybe en coupe
Synonymes : Agaricus infundibulum Leysser (1761), Florae halensis, Edn 1, p. 217
Agaricus sordidus Dickson (1785), Plantarum cryptogamicarum britanniae, 1, p. 16, tab. 3, fig. 1 (nom. illegit.)
Agaricus sericeus J.J. Planer (1788), Index plantarum quas in agro erfurtensi sponte provenientes, p. 276 (nom. illegit.)
Agaricus cyathoides Bolton (1791), An history of fungusses growing about Halifax, 4, p. 145, tab. 145
Agaricus cyathiformis Bulliard (1792), Herbier de la France, 12, tab. 568, fig. 1 & tab. 575 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus clavatus Withering (1796), An arrangement of British plants, Edn 3, 4, p. 200
Agaricus aithopus Holmskjold (1799), Beata ruris otia fungis danicis, 2, p. 69, tab. 41
Agaricus tardus Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 461
Agaricus umbrinus Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 281 (nom. illegit.)
Agaricus purpureus Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 325 (nom. illegit.)
Agaricus cyathoides var. ß purpurascens Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 206
Omphalia tarda (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 614
Omphalia cyathoides (Bolton) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 614
Agaricus tardus var. ß aithopus(Holmskjold) Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 80
Agaricus sericeus var. infundibuliformis De Seynes (1863), Essai d'une flore mycologique de la region de Montpellier et du Gard, p. 98 (nom. inval.)
Clitocybe cyathiformis (Bulliard) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 120 ('cyathiformus')
Agaricus poculum Peck (1872) [1869], Annual report of the state Cabinet of natural history, 23, p. 77
Omphalia cyathiformis (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 24
Clitocybe poculum (Peck) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 181
Clitocybe cyathifomis var. tarda (Persoon) Gillot & Lucand (1889), Societe d'histoire naturelle d'Autun, Bulletin, 2, p. 179
Agaricus confertifolius Britzelmayr (1898), Botanisches centralblatt, 73, p. 204, tab. 99, fig. 514 (nom. illegit.)
Clitocybe confertifolia Saccardo & Traverso (1910), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 19, p. 339
Cantharellula cyathiformis (Bulliard) Singer (1936), Revue de mycologie, Paris, 1, p. 281
Pseudoclitocybe cyathiformis (Bulliard) Singer (1956), Mycologia, 48(5), p. 725 (nom actuel)

References : CD 318-220, 110 ; Bon p. 131 ; Eyssartier et Roux p. 564 , 580 4eme edition ; LP p. 104
Groupe : Clitocybes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Pseudoclitocybaceae
Chapeau/Fructification : Chapeau 3-8 cm, circulaire a centre deprime papille puis infundibuliforme et ondule. Surface mate et soyeuse ou brillante et lardacee, hygrophane, marron grisatre fonce, brun ochrace vers la marge, plus clair a l'etat sec. Marge longtemps enroulee, aigue, non striee.
Lames/Pores : Lames larges, faiblement decurrentes, serrees, fourchues en partie anastomosees, entremelees de lamellules, a arete crenelee. De couleur beige grisatre puis brun clair avec l'age.
Chair : Chair spongieuse, cassante, beige grisatre. Saveur douce, odeur faible.
Stipe : Pied 5-10 x 0,5-1 cm, cylindrique, plein, farci, aqueux et cortique parcouru de fibrilles blanchatres. Base elargie souvent recouverte d'un feutrage mycelien blanc.
Habitat : Sous feuillus ou coniferes, dans la mousse ou sur brindilles sur sol riche en humus. Frequent. Tardif ou hivernal.
Spores : Spores elliptiques, lisses, hyalines, guttulees, amyloides. Sporee creme blanchatre. Basides clavees, tetrasporiques, non bouclees. Pas de cystides. Cuticule constituee d'hyphes paralleles enchevetrees non bouclees de 3-7 µm de large aux extremites emergentes pourvues en partie d'excroissances noduleuses, a pigmentation brunatre.
Comestibilite : Sans interet
Morchella semilibera de Candolle (1805) Noms francais : Morillon
Synonymes : Phallus gigas Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 131
Phallus undosus Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 131
Phallus rete Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 131
Phallus patulus J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2(2), p. 1449 (nom. illegit.)
Phallus crassipes Ventenat (1798), Memoires de l'Institut national des sciences et arts, sciences mathematiques et physiques 1, p. 509 Sanctionnement : Fries (1822)
Phallus crispus Ventenat (1798), Memoires de l'Institut national des sciences et arts, sciences mathematiques et physiques, 1, p. 512
Helvella hybrida Sowerby (1799), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 238
Phallus squamosus Ventenat (1799), Memoires de l'Institut national des sciences et arts, 1, p. 511
Morchella patula Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 619
Morchella gigas (Batsch) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 619
Morchella hybrida (Sowerby) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 620
Morchella undosa (Batsch) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 620
Morchella semilibera de Candolle (1805), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 212 (basionyme) (nom actuel)
Morchella rimosipes de Candolle (1805), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 214
Morchella rete (Batsch) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 205
Morchella mesomorpha Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 206
Morchella mitra Lenz (1831), Die nutzlichen und schadlichen Schwamme, p. 103, tab. 16, fig. 67
Morchella crispa (Krombholz) Krombholz (1831), Naturgetreue Abbildungen und Beschreibungen der essbaren, schadlichen und verdachtigen Schwamme, 1, p. 76
Morchella crassipes var. crispa (Krombholz) Krombholz (1834), Naturgetreue Abbildungen und Beschreibungen der essbaren, schadlichen und verdachtigen Schwamme, 3, p. 6
Mitrophora gigas (Batsch) Leveille (1846), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 5, p. 250
Mitrophora patula (Persoon) Leveille (1846), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 5, p. 250
Mitrophora rimosipes (de Candolle) Leveille (1846), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 5, p. 250
Mitrophora semilibera (de Candolle) Leveille (1846), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 5, p. 250
Mitrophora undosa (Batsch) Leveille (1846), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 5, p. 250
Eromitra gigas (Batsch) Leveille (1855), Iconographie des champignons de Paulet, p. 106
Morilla patula (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 271
Morilla semilibera (de Candolle) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 271
Morilla semilibera var. rimosipes (de Candolle) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 271
Phalloboletus crassipes (Ventenat) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 865
Phalloboletus gigas (Batsch) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 865
Phalloboletus patulus (Persoon) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 865
Phalloboletus rete (Batsch) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 865
Phalloboletus rimosipes (de Candolle) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 865
Phalloboletus undosa (Batsch) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 865
Morchella hybrida var. rimosipes (de Candolle) Hennings (1895) [1894], Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 36, p. 68
Mitrophora hybrida (Sowerby) Boudier (1897), Bulletin de la Societe mycologique de France, 13(3), p. 151
Mitrophora hybrida var. crassipes (Ventenat) Boudier (1897), Bulletin de la Societe mycologique de France, 13, p. 152
Morchella punctipes Peck (1903), Bulletin of the Torrey botanical Club, 30(2), p. 99
Ptychoverpa gigas (Batsch) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 34
Verpa gigas (Batsch) Bigeard & H. Guillemin (1909), Flore des champignons superieurs de France, 1, p. 499
Morchella patula var. gigas (Batsch) S. Imai (1954), Science reports of the Yokohama national University, section II, 3, p. 15
Morchella esculenta var. crassipes (Ventenat) M.M. Moser (1983), Kleine Kryptogamen-Flora, Rev. Edn 5, 2a, p. 85
Morchella esculenta var. crassipes (Ventenat) Kreisel (1984), Boletus, SchrReihe, 1, p. 29
Morchella esculenta var. crassipes (Ventenat) Bresinsky & Stangl (1962) [1961], Zeitschrift fur Pilzkunde, 27(2-4), p. 104
Morchella varisiensis Ruini (2000), Rivista di Micologia, 43(1), p. 17
Morchella gigas var. tintinnabulum Clowez & P. Moinet (2012) [2010], Bulletin Trimestriel de la Societe mycologique de France, 126(3-4), p. 339

References : Bon p. 327 ; CD 14 ; Marchand 191 ; Eyssartier et Roux p. 1070 ; Clowez & Moreau p. 147 ; LP p. 1283
Groupe : Helvelles/Morilles
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Morchellaceae
Chapeau/Fructification : Chapeau 2-4 cm, campanule, pourvu de cotes longitudinales et transversales delimitant des alveoles plus ou moins reguliers. Les cotes sont de couleur brune sur fond ochrace mielle a plus ou moins olivatre. Elles se retractent et noircissent avec l'age. Le chapeau n'est pas fixe au pied au niveau de la marge mais bien en deca si bien qu'une large partie de son poutour est libre (caract.)
Chair : Chair peu epaisse, tendre, fragile. Odeur fongique. saveur douce.
Stipe : Pied 6-8 x 1-2 cm, cylindrace, renfle a la base et au sommet, blanc creme furfurace, creux et fragile.
Habitat : Dans les jardins, parcs, bords de rivieres, forets alluviales berges ou les ourlets. Sous Fraxinus spp. (frenes), souvent avec la Ficaria verna (ficaire) et Corydalis spp. (corydales). Avril-mai.
Spores : Spores lisses, largement elliptiques, hyalines, 22-25 x 12-15 µm avec souvent de fines goutelettes externes a chaque extremite. Asques octospores, non amyloides, 250-300 x 17-20 µm. Paraphyses septees, renflees aux extremites jusque 12-14 µm.
Comestibilite : Comestible
Lactifluus piperatus (Linnaeus) Kuntze (1891) Noms francais : Lactaire poivre
Synonymes : Agaricus piperatus Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1173 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus amarus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 36, tab. 83 (nom. illegit.)
Amanita piperata (Linnaeus) Lamarck (1783), Encyclopedie methodique, Botanique, 1, p. 104
Agaricus acris Bulliard (1784), Herbier de la France, 5, tab. 200 (nom. illegit.)
Agaricus infundibuliformis Hoffmann (1789), Nomenclator fungorum, 1, p. 110 (nom. illegit.)
Lactarius piperatus (Linnaeus) Persoon (1797), Tentamen dispositionis methodicae fungorum, p. 64
Hypophyllum piperatum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 165, tab. 68, fig. 2-3
Galorrheus piperatus (Withering) Fries (1827) [1825-26], Stirpes agri femsionensis, 3, p. 57
Agaricus pergamenus Hornemann (1839), Flora danica, 38, p. 10, tab. 2268, fig. 2 (nom. illegit.)
Lactarius piperatus var. amarus (Schaeffer) Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 216
Lactifluus piperatus (Linnaeus) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 857 (nom actuel)
Lactarius pergamenus ss. Romagnesi (1980), Bulletin trimestriel de la Societe mycologique de France, 96(1), p. 94 ('pargamenus')

References : BK 6 46 ; Bon p. 95 ; CD 1509-438, 97 ; Cetto 187 ; Galli p. 281 ; Marchand 501 ; FE 7 729 ; Eyssartier et Roux p. 114 , 118 4eme edition ; LP p. 417
Groupe : Lactaires
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Russulales / Russulaceae
Chapeau/Fructification : Chapeau 4-15 cm, aplani et deprime au centre, lisse, mat, souvent soyeux brillant, plus ou moins ride. De couleur blanc a creme pale avec l'age, il presente souvent des taches ochracees. Marge longtemps inflechie, lisse.
Lames/Pores : Lames legerement decurrentes, tres serrees, creme pale plus ou moins orange.
Chair : Chair blanchatre. Lait blanc virant legerement a creme a l'air, immuable au contact de KOH. Odeur faible. Saveur brulante.
Stipe : Pied 4-10 x 1,5-3 cm, plein, cylindrique a base amincie, blanc mat tache d'ochrace avec l'age.
Habitat : Principalement sous feuillus surtout chene et hetre sur sol riche, frais et calcaire. Plus ou moins frequent. Estival.
Spores : Spores elliptiques, 7-10 x 5-7 µm ornees de cretes formant un reseau incomplet. Basides cylindriques a clavees, sinueuses, a (2)4 sterigmates. Cheilocystides nombreuses, cylindriques a clavees, de grande taille : 25-65 x 6-10 µm. Pleurocystides semblables : 55-85 x 10-15 µm. Cuticule constituee de cellules globuleuses de 6-25 x 5-20 µm generant des pileocystides larges de 2-6 µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Precoce
Lactarius deliciosus (Linnaeus) Gray (1821) Noms francais : Lactaire delicieux
Synonymes : Agaricus deliciosus Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1172 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus rubescens Lamarck (1778), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 1, 1, p. 106 (nom. illegit.)
Amanita sanguinea Lamarck (1783), Encyclopedie methodique, Botanique, 1, p. 104
Agaricus zonarius Bolton (1791), An history of fungusses growing about Halifax, 4, p. 144, tab. 144 (nom. illegit.)
Agaricus rufus J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1412 (nom. illegit.)
Amanita deliciosa (Linnaeus) Roussel (1796), Flore du Calvados et des terreins adjacens, Edn 1, p. 34
Lactarius lateritius Persoon (1797), Tentamen dispositionis methodicae fungorum, p. 64
Lactarius deliciosus (Linnaeus) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 624 (nom actuel)
Galorrheus deliciosus (Linnaeus) Fries (1827) [1825-26], Stirpes agri femsionensis, 3, p. 57
Agaricus deliciosus var. lamelliporusBarla (1859), Les champignons de la province de Nice, p. 35, tab. 19
Lactarius deliciosus var. lamelliporus (Barla) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 438
Lactifluus deliciosus (Linnaeus) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 856
Lactarius deliciosus var. pinicolaSmotlacha (1916), Atlas hub jedlých a nejedlých, p. 219 (nom. inval.)
Lactarius deliciosus var. pini Vassilkov (1948), Edibles and poisonous fungi of central parts of the European Districts of the URSS, p. 60 (nom. inval.)
Lactarius pinicola Smotlacha ex Z. Schaefer (1970), Schweizerische zeitschrift fur pilzkunde, 48(9), p. 141
Lactarius deliciosus f. rubescensJ.A. Schmitt (1974) [1973], Zeitschrift fur pilzkunde, 39(3-4), p. 238
Lactarius deliciosus var. lateritius(Persoon) J. Blum (1976), Les lactaires : Etudes mycologiques, 3, p. 217 (nom. inval.)

References : BK 6 17 ; Bon p. 81 ; CD 1550-446 ; CD 1551-446, 97 ; Cetto 166 ; Galli p. 167 ; Marchand 51 ; FE 7 253 ; Eyssartier et Roux p. 109, 124 4eme edition 113,130 ; LP 444.
Groupe : Lactaires
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Russulales / Russulaceae
Chapeau/Fructification : Chapeau 10-15 cm, deprime a infundibuliforme, lisse, mat, visqueux par temps humide. Surface inegale, orange saumonee avec plages plus pales et une zonation concentrique marquee avec des taches scrobidulees brun orange. Marge longtemps enroulee, lisse.
Lames/Pores : Lames largement adnees a subdecurrentes, souvent fourchues, d'abord creme orange puis franchement orangees tachees de vert.
Chair : Chair blanchatre, orange sature sous la cuticule, dans le cortex du pied et a la base des lames. Odeur fruitee. Saveur douce. Lait doux, orange rougeatre virant au verdatre apres 1-2 heures.
Stipe : Pied 30-60 x 1-3 cm, cylindrique, vite creux, concolore avec scrobicules orange vif.
Habitat : Sous pins sur sol calcaire a legerement acide.
Spores : Spores elliptiques, 7-9 x 6-7 µm a cretes basses (0,5 µm de haut) connectees en un reseau presque complet. Basides clavees, tetrasporiques. Cheilocystides peu nombreuses, de 2 types: les unes fusiformes a subulees, 25-35 x 4-6 µm ; les autres cylindriques a etroitement clavees, cloisonnees, 33-70 x 4-7 µm. Pleurocystides rares fusiformes a subulees, 45-60 x 6-8 µm. Cuticule faite d'hyphes couchees, paralleles, de 2-6 µm de large, gelifiees.
Comestibilite : Bon comestible
Commentaires : Stipe a scrobicules orange vif. Lait virant au verdatre apres 1-2 heures.
Amanita ovoidea (Bulliard) Link (1833) Noms francais : Amanite ovoide
Synonymes : Agaricus ovoides albusBulliard (1787), Herbier de la France, 8, tab. 364 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Hypophyllum cucullatum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 318, tab. 153, fig. 3-5
Agaricus ovoideus (Bulliard) de Candolle (1815), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 6, p. 53
Agaricus leiocephalus de Candolle (1815), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 6, p. 53
Amanita leucocephala Persoon (1818), Traite sur les champignons comestibles, p. 183
Amanita alba Persoon (1818), Traite sur les champignons comestibles, p. 177 (nom. illegit.)
Amanita ovoidea (Bulliard) Link (1833), Handbuch zur Erkennung der natuzbarsten und am haufigsten vorkommenden Gewachse, 3, p. 273 (nom actuel)
Agaricus regius Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 139
Amanita leiocephala (de Candolle) Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 52
Volvaria regia (Fries) Gillet (1875), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 386
Amanitopsis leiocephala (de Candolle) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 24
Amanita gigantea Richon (1889), Catalogue raisonne des champignons qui croissent dans le departement de la Marne, p. 25
Pseudofarinaceus leiocephalus (de Candolle) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 868
Vaginata leiocephala (de Candolle) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 539
Amanita ovoidea f. leiocephala(de Candolle) E.-J. Gilbert (1918), Le Genre Amanita, p. 28
Amidella ovoidea (Bulliard) E.-J. Gilbert (1940), Iconographia mycologica, 27, supplement 1(1), p. 77

References : Bon p. 299 ; CD 848-318, 105 ; Cetto 10 ; Galli p. 181 ; Marchand 103 ; MT 72 ; FE 9 photo 66 A a D ; Eyssartier et Roux p. 288. (4eme edition) 302
Groupe : Amanites
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Amanitaceae
Chapeau/Fructification : 6-30 cm, lisse, blanchatre a coquille d'oeuf a marge frangee de lambeaux de voile blanc cremeux qui reste sur les doigts.
Lames/Pores : Libres, blanches ou creme. Arete floconneuse.
Chair : Blanche. Odeur typique de maree, saveur douce.
Stipe : 8-25 x 2,5-7 µm, blanc recouvert de flocons cremeux. Anneau ample typiquement cremeux. Volve blanchatre a creme puis ochracee par alteration.
Habitat : Calcicole surtout sous Quercus. Thermophile ou mediterraneen. Commun, de l'ete a l'automne.
Spores : 9-11 x 6-7 µm, elliptiques, amyloides.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Consideree dans certains ouvrages comme comestible mediocre et d'autres comme toxique, sa confusion possible avec Amanita proxima appelle a la plus grande prudence.
Psathyrella prona (Fries) Gillet (1877) Noms francais : Psathyrelle penchee
Synonymes : Agaricus pronus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 239 (basionyme)
Agaricus atomatus subsp.* expolitus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 240
Psathyrella prona (Fries) Gillet (1877), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 618, tab. 589 (nom actuel)
Agaricus expolitus (Fries) Britzelmayr (1883), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 27, p. 180, fig. 128, 252
Coprinarius pronus (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 120
Psathyrella expolita (Fries) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 1132
Drosophila prona (Fries) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 57
Psathyrella atomata var. expolita (Fries) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 422

References : CD 787 ; Eyssartier et Roux p. 892, 896 ; BK 4 p. 282 ; LP p. 564
Groupe : Coprins/Paneoles/Psathyrelles
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Psathyrellaceae
Chapeau/Fructification : Chapeau 10-15 mm, campanule, lisse, mat, hygrophane, strie par transparence jusqu'a mi-rayon. De couleur brun rouge fonce ou gris brun plus ou moins sombre par temps humide, beige ochrace sur le sec ou il peut prendre aussi une teinte plus ou moins rosee. Orne ca et la de restes du voile evanescent.
Lames/Pores : Lames blanchatres puis gris brun pourpre, larges, adnees decurrentes en filet. Arete blanche soulignee de rouge.
Chair : Chair mince, blanchatre a gris brun. Odeur faible desagreable. Saveur douce.
Stipe : Pied 30-70 x 2-3 mm, cylindrique, fistuleux et cassant, a base bulbeuse. Creme pale recouvert de fibrilles blanches, le haut est souvent poudre de blanc et la base strigueuse.
Habitat : En lisieres, bordures de chemin sur terre nue ou dans l'herbe. Repandu.
Spores : Spores elliptiques, lisses, brun rouge fonce a pore germinatif net, 11,5-14 x 6-8 µm. Sporee noir violace. Basides clavees a (2)4 sterigmates, en partie bouclees. Cheilocystides fusiformes ou lageniformes, 27-55 x 7-15 µm, entremelees de cellules piriformes. Pleurocystides semblables, 40-70 x 12-16 µm. Cuticule faite de cellules hyalines arrondies a piriformes non bouclees.
Comestibilite : Sans interet
Ganoderma lucidum (Curtis) P. Karsten (1881) Noms francais : Ganoderme luisant
Synonymes : Agaricus dactyloides Battarra (1755), Fungorum agri ariminensis historia, p. 70, tab. 36, fig. C
Boletus flabelliformis Leysser (1761), Florae halensis, Edn 1, p. 219
Boletus rugosus Jacquin (1774), Florae austriacae sive plantarum selectarum in Austriae archiducatu sponte crescentium, 2, p. 44, tab. 169
Boletus variegatus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 90, tab. 263 (nom. illegit.)
Agaricus pseudoboletus Jacquin (1778), Miscellanea austriaca, 1, p. 26, tab. 41 (non ?)
Boletus obliquatus Bulliard (1780), Herbier de la France, 1, tab. 7 & tab. 459
Boletus lucidus Curtis (1782), Flora londinensis, 2(4), p. 72, tab. 224/216 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Boletus resupinus O.F. Muller (1782), Flora danica, 15, p. 6, tab. 894
Boletus vernicosus Bergeret (1783), Phytonomatotechnie universelle, 1, p. 99 ('vernigosus')
Boletus nitens Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 109
Agaricus lignosus Lamarck (1783), Encyclopedie methodique, Botanique, 1, p. 51
Boletus dimidiatus Thunberg (1784), Flora japonica, p. 348, tab. 39
Boletus castaneus Weber (1787), Praemisso Supplemento Florae Holsaticae, p. 13 (nom. illegit.)
Boletus crustatus J.J. Planer (1788), Index plantarum quas in agro erfurtensi sponte provenientes, p. 280
Boletus laccatus Timm (1788), Florae megapolitanae prodomus, p. 269
Boletus supinus J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1433
Boletus verniceus Brotero (1804), Flora lusitanica, 2, p. 468
Pyrenium vernicosum (Bergeret) Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 92, tab. 8, fig. 1-2
Polyporus lucidus (Curtis) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 353
Grifola lucida (Curtis) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 644
Polyporus laccatus (Timm) Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 54
Polyporus laccatus subsp.* semipatera Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 55
Polyporus vernicosus (Bergeret) Chevallier (1826), Flore generale des environs de Paris, 1, p. 252
Polyporus lucidus subsp.* japonicus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 442
Fomes lucidus (Leysser) J. Kickx f. (1867), in J.J. Kickx, Flore cryptogamique des Flandres, 2, p. 238
Polyporus semipatera (Persoon) Fries (1874), Hymenomycetes europaei sive epicriseos systematis mycologici, p. 537
Ganoderma lucidum (Curtis) P. Karsten (1881), Revue mycologique (Toulouse), 3(9), p. 17 (nom actuel)
Fomes amboinensis var. japonicus (Fries) Cooke (1885), Grevillea, 13(68), p. 118
Placodes lucidus (Leysser) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 170
Fomes japonicus (Fries) Saccardo (1888), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 6, p. 156
Phaeoporus lucidus (Curtis) J. Schroter (1888) [1889], in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 491
Ganoderma fici Patouillard (1892), Enumeration des champignons observes en Tunisie, Exploration scientifique de la Tunisie, p. 4, tab. 2, fig. 1
Polyporus fici (Patouillard) Laplanche (1894), Dictionnaire iconographique des champignons superieurs (Hymenomycetes) qui croissent en Europe, Algerie & Tunisie, p. 274
Ganoderma laccatum (Timm) Patouillard (1897), Annales du Jardin botanique de Buitenzorg, supplement 1, p. 114
Scindalma variegatus (Schaeffer) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 517
Scindalma japonicum (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 518
Ganoderma pseudoboletus (Jacquin) Murrill (1902), Bulletin of the Torrey botanical Club, 29(10), p. 602
Ganoderma curranii Murrill (1908), Bulletin of the Torrey botanical Club, 35(8), p. 411
Ganoderma lucidum var. japonicum(Fries) Bresadola (1912), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 10(5), p. 500
Ganoderma leucocreas Patouillard & Hariot (1912), Bulletin de la Societe mycologique de France, 28(3), p. 281
Polyporus japonicus (Fries) Lloyd (1912), Mycological writings, 3, synopsis of the stipitate polyporoids, p. 102
Ganoderma nitens (Batsch) Lazaro Ibiza (1916), Revista de la real Academia de ciencias exactas, fiscicas y naturales de Madrid, 14, p. 104 (nom. illegit.)
Ganoderma ostreatum Lazaro Ibiza (1916), Revista de la real Academia de ciencias exactas, fiscicas y naturales de Madrid, 14, p. 110
Ganoderma japonicum (Fries) Sawada (1931), Descriptive catalogue of Formosan fungi, 5, 51, p. 76
Ganoderma mongolicum Pilat (1940), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 38(1), p. 78

References : Bon p. 321 ; CD 81 ; Marchand 323 ; Eyssartier et Roux p. 1032
Groupe : Polypores
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Polyporales / Polyporaceae
Chapeau/Fructification : 4-20 cm, verni, blanc ou creme au bord dans sa jeunesse puis jaunissant et finissant par devenir brun-rouge, zone, epais.
Lames/Pores : Brunissant au toucher.
Chair : Brune, coriace. Odeur de polypore ou de bois.
Stipe : Souvent excentre voire lateral.
Habitat : Sur bois mort de feuillus, plus rarement sur coniferes. Dans les forets. Annuel. Toute l'annee. Assez frequent.
Spores : 8-11 x 6-8,5 μm, elliptiques.
Comestibilite : Sans interet
Calocera viscosa (Persoon) Fries (1827) [1825-26] Noms francais : Calocere visqueuse
Synonymes : Clavaria brachyorhiza Scopoli (1770), Annus 4, historico-naturalis 4, p. 150, tab. 1, fig. 10 ('brachyorrhiza')
Clavaria flammea Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 118, tab. 174
Clavaria cornuta Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 121, tab. 289
Ramaria gelatinosa Holmskjold (1790), Beata ruris otia fungis danicis, 1, p. 81
Clavaria aurea Ehrhart (1792) [1785-95], Plantae cryptogamae linneae, exsiccavit, 28, n° 279 (nom. illegit.)
Clavaria viscosa Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 117 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Calocera viscosa (Persoon) Fries (1827) [1825-26], Stirpes agri femsionensis, 4, p. 67 (nom actuel)
Merisma viscosum (Persoon) Sprengel (1827), Systema vegetabilium, Edn 16, 4(1), p. 496
Calocera flammea (Schaeffer) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 535
Calocera stricta var. b epiphylla Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 581
Calocera stricta Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 581
Calocera viscosa var. dilatata P. Karsten (1882), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 9, p. 71
Calocera viscosa var. flammea (Schaeffer) Saccardo (1888), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 6, p. 733

References : Bon p. 325 ; CD 57 ; Eyssartier et Roux p. 1014
Groupe : Clavaires
Classification : Basidiomycota / Dacrymycetes / Dacrymycetales / Dacrymycetaceae
Chapeau/Fructification : Peu ramifie et d'un bel orange vif. Tres visqueux par temps humide et chair tres coriace.
Habitat : Sur coniferes
Comestibilite : Sans interet
Tricholoma terreum (Schaeffer) P. Kummer (1871) Noms francais : Tricholome terreux ; Petit gris ; Charbonnier
Synonymes : Agaricus terreus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 28, tab. 64 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus pullus var. a Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 47
Agaricus umbrinus Hoffmann (1789), Nomenclator fungorum, 1, p. 78 (indisponible)
Hypophyllum myomyces Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 240, tab. 116, fig. 1-3
Agaricus nigromarginatus Lasch (1829), Linnaea, Ein journal fur die botanik, 4, p. 521
Agaricus multiformis ss. Berkeley (1836), The english flora of sir J.E. Smith, fungi, 5(2), p. 18
Tricholoma terreum (Schaeffer) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 134 (nom actuel)
Cortinellus terreus (Schaeffer) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 29

References : BK 3 438 ; Bon p. 155 ; CD 393-234, 540 ; Galli p. 111 ; FE 3 p. 449 ; Marchand 43 ; Eyssartier et Roux p. 526, 540 4eme edition ; LP p. 265
Groupe : Tricholomes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Tricholomataceae
Chapeau/Fructification : Chapeau 2-8 cm, convexe a aplani, flexueux avec un mamelon obtus. Surface mate, finement feutree a fibrilleuse avec l'age, gris souris fonce a gris brunatre. Marge aigue legerement incurvee.
Lames/Pores : Lames larges, echancrees a arete crenelee, blanchatres puis gris perle.
Chair : Chair blanche, ferme, mince. Odeur faible non farineuse. Saveur douce.
Stipe : Pied 4-7 x 1-1,5 cm, cylindrique, blanc plus ou moins grisatre, lisse, creux avec l'age, cassant.
Habitat : Dans forets de pins sur sol calcaire. Repandu.
Spores : Spores elliptiques a globuleuses, lisses, hyalines, guttulees, 6-8 x 4-6 µm. Sporee blanchatre. Basides clavees, tetrasporiques, non bouclees. Pas de cystides. Cuticule faite d'hyphes non bouclees, paralleles, couchees larges de 1,5-3 µm munies d'incrustations foncees.
Comestibilite : Comestible
Russula delica Fries (1838) [1836-38] Noms francais : Russule faux-lactaire ; Russule sans lait
Synonymes : Lactarius piperatus var. ß exsuccus Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 41
Agaricus piperatus var. ß exsuccus (Persoon) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 429
Hypophyllum album Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 175, tab. 73, fig. 1
Agaricus exsuccus (Persoon) J. Otto (1816), Versuch einer auf … Anordnung und Beschreibung der Agaricorum, p. 69
Agaricus vellereus var. ß exsuccus(Persoon) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 77
Lactarius vellereus var. exsuccus (Persoon) Cooke (1871), Handbook of british fungi, Edn 1(1), p. 212
Russula delica Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 350 (Basionyme) (nom actuel)
Galorrheus vellereus var. exsuccus (Persoon) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 125 ('exsulla ')
Lactarius exsuccus (Persoon) W.G. Smith (1873), The journal of botany, british and foreign, 11, p. 336
Russula deliciosa J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 549
Lactifluus exsuccus (Persoon) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 856

References : BK 6 119 ; CD 1350-408, 90 ; Cetto 220 ; Galli p. 66 ; Sarnari 188 ; Bon p. 55 ; Marchand 141 ; Eyssartier et Roux p. 162, 168 4eme edition
Groupe : Russules
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Russulales / Russulaceae
Chapeau/Fructification : 80-130 (200) mm, spherique a hemispherique au debut, puis etale et en general profondement deprime a infundibuliforme au centre ; surface mate et finement ridulee radialement par temps sec, legerement visqueuse et brillante par temps pluvieux, d(abord blanchatre, puis creme sale a ochrace pale et tachee, cuticule courtement separable ; marge longtemps inflechie, lisse et aigue
Lames/Pores : Blanches au debut, puis creme nuance de gris, parfois avec un reflet bleu-vert, assez espacees (3 a 8 lames par cm chez l'adulte et a 1 cm du bord), larges (5-15 mm), decurrentes, souvent fourchues ; aretes entieres.
Chair : Blanche a odeur de polypore a l'etat frais, plus tard de poisson.
Stipe : 20-50 x 20-30 mm, cylindrique, en general un peu retreci vers la base, plein au debut, caverneux-creux avec l'age ; surface irregulierement veinulee, d'abord blanche puis virant a brun ochrace a la pression. Parfois avec un cerne vert juste en-dessous des lames.
Habitat : Sous feuillus, surtout sous Fagus, plus rarement sous coniferes.
Spores : 8,3-11,2 x 7,7-9,7 µm, subspheriques a largement ellipsoidales, reseau incomplet et verrues moyennes (1,2 µm).
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Russula chloroides est proche, mais ses lames sont plus serrees (9-15 lames par cm chez l'adulte a 1 cm du bord) et plus etroites (3-6 mm). Russula delica var. trachyspora est un intermediaire entre R. delica et R. chloroides : Lames espacees (6-9 lames par cm chez l'adulte a 1 cm du bord), peu larges (5-8 mm), pied court et spores identiques a R. chloroides.
Polyporus tuberaster (Jacquin ex Persoon) Fries (1821) Noms francais : Polypore mouchete ; Polypore a sclerote
Synonymes : Boletus species Jacquin (1798), Collectaneorum supplementum, p. 160, tab. 8-9 (nom. inval.)
Boletus tuberaster Jacquin ex Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 514 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Scutiger tuberosus Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 122, tab. 31, fig. 1-3
Polyporus tuberaster (Jacquin ex Persoon) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 347 (nom actuel)
Polyporus lentus Berkeley (1836), The english flora of sir J.E. Smith, fungi, 5(2), p. 134
Mycelithe fungifera Gasparini (1842), Atti della Accademia Pontaniana, 2, p. 221
Polyporus floccipes Rostkovius (1848), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 6(28), p. 25, tab. 13 ('floccopes', 'floccopus')
Polyporus tubarius Quelet (1878), Bulletin de la Societe botanique de France, 25, p. 289
Polyporus brumalis var. floccopus (Rostkovius) Cooke (1885), Grevillea, 13(67), p. 81
Polyporus forquignonii Quelet (1885) [1884], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 13(2), p. 281, pl. 8, fig. 12
Cerioporus forquignonii (Quelet) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 167
Leucoporus tubarius (Quelet) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 165
Polyporus latisporus Britzelmayr (1893), Botanisches centralblatt, 54, p. 103, fig. 124
Polyporus decurrens Underwood (1897), Bulletin of the Torrey botanical Club, 24(2), p. 83
Leucoporus lentus (Berkeley) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des Hymenomycetes, p. 82
Leucoporus forquignonii (Quelet) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des Hymenomycetes, p. 82
Scutiger decurrens (Underwood) Murrill (1903), Bulletin of the Torrey botanical Club, 30(8), p. 428
Polyporus helopus Hariot & Patouillard (1904), Bulletin de la Societe mycologique de France, 20(2), p. 63
Grifola tuckahoe Gussow (1919), Mycologia, 11(3), p. 109
Polyporus tuckahoe(Gussow) Lloyd (1920), Mycological writings, 6, mycological notes n° 63, p. 954
Melanopus squamosus subsp.* lentus (Berkeley) Bourdot & Galzin (1925), Bulletin de la Societe mycologique de France, 41(1), p. 109
Melanopus squamosus subsp.* forquignonii (Quelet) Bourdot & Galzin (1925), Bulletin de la Societe mycologique de France, 41(1), p. 109
Polyporellus tuberaster (Jacquin ex Persoon) Pilat (1936), Beihefte zum botanischen centralblatt, zweite abteilung, 56(1-2), p. 18
Polyporellus squamosus f. forquignonii (Quelet) Pilat (1936), Beihefte zum botanischen centralblatt, zweite abteilung, 56(1-2), p. 52
Polyporellus squamosus f. lentus (Berkeley) Pilat (1936), Beihefte zum botanischen centralblatt, zweite abteilung, 56(1-2), p. 51

References : Bon p. 315 ; CD 105 ; Eyssartier et Roux p. 1030 ; BK 2 n° 422 p. 330 ; RI p. 651
Groupe : Polypores
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Polyporales / Polyporaceae
Chapeau/Fructification : 3-10 cm, epais de 10-15 mm, creuse au centre a maturite, jaune creme, recouvert de squames apprimees concentriques creme ochracees se terminant en pointes. Marge ondulee sinueuse, aigue, frangee fimbriee.
Lames/Pores : Pores arrondis ou allonges plus ou moins polygonaux, 0,5-2 x 0,5-1 mm, dentes fimbries, nettement decurrents, blanchatres.
Chair : coriace, blanchatre, elastique, molle. Odeur de champignon. Saveur douce.
Stipe : cylindrique, blanchatre a base brunatre, 1(5 x 0,5-1,5 cm.
Habitat : Sur bois mort de feuillus, en particulier chene et hetre.
Spores : cylindriques-elliptiques, lisses, hyalines, guttulees, 12-15 x 4-5 µm, non amyloides. Basides clavees, tetrasporiques, bouclees, 35-45 x 7-10 µm Pas de cystides Systeme amphimitique: hyphes generatrices a paroi mince, partiellement renflees, bouclees, larges de 2,5-8 µm. Hyphes conjonctives nettes dans le pied, a paroi epaisse, peu ramifiees, large de 1,5-4 µm. Presence d'excroissances hyphales hymeniformes a la base du pied.
Comestibilite : Sans interet
Mycena leptocephala (Persoon) Gillet (1875) Noms francais : Mycene chloree ; Mycene a chair mince
Synonymes : Agaricus leptocephalus Persoon (1800), Icones et descriptiones fungorum minus cognitorum, 2, p. 48, tab. 12, fig. 4 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus alcalinus var. ß leptocephalus(Persoon) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 143
Mycena leptocephala (Persoon) Gillet (1875), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 267 (nom actuel)
Mycena alcalina var. chlorinellaJ.E. Lange (1914), Dansk botanisk arkiv, 1(5), p. 21
Mycena chlorinella (J.E. Lange) Singer (1936), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 34(6), p. 430
Mycena metata ss. Kuhner (1938), Encyclopedie mycologique, 10, p. 468
Mycena kauffmaniana A.H. Smith (1947), North American species of Mycena, p. 260

References : Bon p. 185 ; BK 3 345 ; CD 577 ; Eyssartier et Roux p. 414, p. 428 Ed. 4 ; LP p. 218.
Groupe : Mycenes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Mycenaceae
Chapeau/Fructification : Chapeau 1-1,5 cm, conique campanule, mat, strie, finement pruineux, hygrophane, brun gris sombre a reflets plus ou moins bleutes puis brun cendre pale a centre plus fonce avec l'age. Marge aigue, faiblement denticulee.
Lames/Pores : Lames larges, ascendantes etroitement adnees, blanc grisatre.
Chair : Chair grisatre, mince. Odeur vireuse ou de petales de coquelicots. Saveur raphanoide.
Stipe : Pied 3-10 x 0,1-0,2 cm, cylindrique, lisse, mat, vite creux, fragile, blanc jaunatre a brun, pruineux blanchatre au sommet et a base ornee d'un mycelium blanc.
Habitat : Isole ou en groupes parmi les aiguilles de coniferes, les mousses, bois enfouis. Commun. Rare sous feuillus.
Spores : Spores elliptiques, lisses, hyalines, guttulees, amyloides, 9-10 x 4,5-5,5 µm. Sporee blanche. Basides clavees a (2)-4 sterigmates, bouclees. Trame des lames dextrinoide. Cheilo et pleurocystides clavees a fusiformes ventrues, 30-50 x 8-15 µm. Pleurocystides rares. Cuticule filamenteuse constituee d'hyphes paralleles, bouclees de 2-10 µm de large avec excroissances verruqueuses ou digitees.
Comestibilite : Sans interet
Amanita echinocephala (Vittadini) Quelet (1872) Noms francais : Amanite epineuse
Synonymes : Agaricus albellus Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 417 (nom. rej.)
Agaricus solitarius Bulliard (1780), Herbier de la France, 1, tab. 48
Hypophyllum adamantinum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 358, tab. 162, fig. 2
Hypophyllum tricuspidatum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 359, tab. 163, fig. 3
Amanita nitida Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 4
Amanita procera Persoon (1818), Traite sur les champignons comestibles, p. 186
Agaricus echinocephalus Vittadini (1835), Descrizione dei funghi mangerecci piu comuni dell'Italia e de'velenosi che possono co'medesimi confondersi, p. 346 (basionyme)
Agaricus aculeatus Vittadini (1835), Descrizione dei funghi mangerecci piu comuni dell'Italia e de'velenosi che possono co'medesimi confondersi, p. 62
Amanita solitaria (Bulliard) Fries (1836), Anteckningar ofver de i Sverige vaxande atliga Svampar, p. 33
Agaricus nitidus (Fries) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 8 (nom. illegit.)
Amanita flandinia F. Plee (1864), Types de chaque famille et des principaux genres des plantes croissant spontanement en France ., 2, livret 57
Amanita echinocephala (Vittadini) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 321 (309) (nom actuel)
Lepiota echinocephala (Vittadini) Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 69
Amanita umbella var. echinocephala(Vittadini) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 4
Amanita strobiliformis var. aculeata Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 3
Amanita solitaria var. adamantina (Paulet) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 3
Amanita strobiliformis subsp.* aculeata (Quelet) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 15
Amanita aculeata (Vittadini) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 305
Amanita solitaria f. echinocephala (Vittadini) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons … en France, Edn 1, p. 3
Amanita echinocephala var. bicollariata Boudier (1905) [1905-10], Icones mycologicae, tome 1, tab. 4
Venenarius solitarius (Bulliard) Murrill (1912), Mycologia, 4(5), p. 240
Amanita umbella f. bicollariata (Boudier) E.-J. Gilbert (1918), Le Genre Amanita, p. 101
Lepidella echinocephala (Vittadini) E.-J. Gilbert (1925), Bulletin de la Societe mycologique de France, 41, p. 304
Lepidella echinocephala f. bicollariata (Boudier) Konrad & Maublanc (1926), Icones Selectae Fungorum, p. 38
Amanita vittadinii var. echinocephala(Vittadini) Veselý (1933), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 31(4), p. 285
Aspidella solitaria (Bulliard) E.-J. Gilbert (1940), Iconographia mycologica, 27, supplement 1(1), p. 79
Amanitina albella (E.-J. Gilbert) E.-J. Gilbert (1940), Iconographia mycologica, 27, supplement 1(1), p. 78
Aspidella echinocephala (Vittadini) E.-J. Gilbert (1940), Iconographia mycologica, 27, supplement 1(1), p. 79
Armillaria echinocephala (Vittadini) Locquin (1952), Bulletin de la Societe mycologique de France, 68, p. 167
Amanita solitaria subf. bicollariata(Boudier) Neville & Poumarat (1996), Documents mycologiques, 26(101), p. 52

References : BK 4 158 ; Bon p. 299 ; Cetto 15 ; Galli p. 167 ; CD 844-318, 105 ; MT 121 ; FE 9 photo 45 ; Eyssartier et Roux p. 290. (4eme edition) 304
Groupe : Amanites
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Amanitaceae
Chapeau/Fructification : 7-15 cm, couvert de facon reguliere de verrues creme, pyramidales, plus denses au centre.
Lames/Pores : Libres, blanches a grisatre.
Chair : Blanchatre. Odeur vireuse, saveur douce.
Stipe : 8-13 x 2,5-4,5 cm, blanchatre, couvert en bas de verrues pyramidales tronquees formant des bracelets. Anneau membraneux ample et blanc a bord orne de flocons lui donnant un aspect crenele.
Habitat : Dans les forets humides. Calcicole, thermophile. Peu frequent, d'avril a novembre.
Spores : 8-11 x 6-8 µm, elliptiques, amyloides.
Comestibilite : Toxique
Commentaires : Sous-genre Lepidella/section Lepidella/sous-section Solitariae/stirpe Solitaria
Pholiota gummosa (Lasch) Singer (1951) [1949] Noms francais : Pholiote gommeuse
Synonymes : Agaricus tricolor Trattinnick (1806), Fungi austriaci, fig. 38 (nom. illegit.)
Agaricus gummosus Lasch (1828), Linnaea, Ein journal fur die botanik, 3, p. 405 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1832)(index)
Flammula gummosa (Lasch) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 82
Agaricus punctulatus Kalchbrenner (1874), Icones selectae hymenomycetum hungariae, 2, p. 25, tab. 14, fig. 2 (nom. illegit.)
Dryophila ochroleuca (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 71
Dryophila gummosa var. punctulataQuelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 70
Dryophila gummosa (Lasch) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 70
Stropharia punctulata (Quelet) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 1024
Hypholoma punctulatum (Quelet) Massee (1892), British fungus flora, 1, p. 390
Naucoria gummosa (Lasch) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 251
Psalliota punctulata (Kalchbrenner) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 238
Visculus gummosus (Lasch) Earle (1909), Bulletin of the New York botanical Garden, 5(18), p. 437
Flammula tricolor Saccardo (1916), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(15), p. 740
Pholiota mucosa Velenovský (1921), Ceske houby, 3, p. 508
Gymnopilus gummosus (Lasch) Maire (1933), Treballs del Museu nacional de ciencies naturals de Barcelona, serie botanica, 15(2), p. 96
Pholiota gummosa (Lasch) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 517 (nom actuel)

References : BK 4 426 ; Bon p. 259 ; CD 1245 ; Marchand 593 ; Eyssartier et Roux p. 686 ; LP p. 611
Groupe : Pholiotes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Strophariaceae
Chapeau/Fructification : Chapeau 2-7 cm, convexe a aplani, visqueux par temps humide, vite sec et mat. De couleur beige ochrace lave de verdatre orne de squamules apprimees brunatres devenant brun rougeatre avec l'age. Marge longtemps inflechie appendiculee par les restes d'un voile fibrilleux qui la relie au pied dans la jeunesse.
Lames/Pores : Lames adnees decurrentes en filet, beige puis davantage brunatres avec l'age.
Chair : Chair blanchatre, brun ochrace a la base du pied. Odeur nulle. saveur douce.
Stipe : Pied 3-8 x 0,4-0,7 cm, cylindrique, creux avec l'age, blanchatre recouvert de fibrilles brunatres. Base brun rouge fonce.
Habitat : En fascicules dans les clairieres herbeuses, pres, parcs, sur terre nue, racines enfouies sur sol frais et humide. Rare en foret.
Spores : Spores 6-8 x 3,5-4,5 µm, elliptiques, lisses, a paroi epaisse a petit pore germinatif net. Sporee brun rouge. Basides clavees tetrasporiques, bouclees. Cheilocystides cylindriques, sinueuses, subcapitees, 30-47 x 4-8 µm. Pleurocystides de type chrysocystides, fusiformes, 35-50 x 10-12 µm. Cuticule filamenteuse faite d'hyphes couchees, paralleles, bouclees, en partie gelifiees, larges de 3-10 µm.
Comestibilite : Sans interet
Exidia truncata Fries (1822) Noms francais : Exidie tronquee
Synonymes : Tremella sagarum Retzius (1769), Kongl. vetenskaps akademiens handlingar, 30, p. 249
Tremella arborea Hudson (1778), Flora Anglica, Edn 2, p. 563
Tremella nostoc var. ß Leysser (1783), Florae halensis, Edn 2, p. 290
Tremella papillata Kunze (1817), Mykologische hefte, 1, p. 86
Exidia truncata Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 224 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) (nom actuel)
Exidia impressa (Persoon) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 226
Tremella impressa Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 102
Auricularia sagarum (Retzius) Wahlenberg (1826), Flora suecica enumerans plantas sueciae indigenas, 1, p. 993
Tremella truncata (Fries) Sprengel (1827), Systema vegetabilium, Edn 16, 4(1), p. 535
Auricularia truncata (Fries) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 29
Exidia glandulosa subsp.* strigosa P. Karsten (1876), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 25, p. 349
Auricularia papillata (Kunze) Fuckel (1876) [1876-77], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 29-30, p. 7
Exidia papillata (Kunze) G. Winter (1881) [1884], Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(1), p. 285
Exidia strigosa (P. Karsten) P. Karsten (1889), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 48, p. 451
Exidia arborea (Hudson) Saccardo (1916), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(15), p. 1275
Exidia sagarum (Retzius) Saccardo (1916), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(15), p. 1274
Exidia grambergii Neuhoff (1926), Zeitschrift fur pilzkunde, 5, p. 187
Exidia glandulosa ss. Donk (1966), Persoonia, 4(2), p. 226

References : Bon p. 325 ; CD 51 ; Eyssartier et Roux p. 1040 , p. 970 ed. 4 ; LP p. 236
Groupe : Tremelles
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Auriculariales / Auriculariaceae
Chapeau/Fructification : Fructification arrondie discoide en forme de bouton de 1-4 cm de diametre, plus ou moins stipitee sur les branches tombees, sessile sur les troncs encore debout. Surface hymeniale noire a brun noir, mate mais brillante par temps humide, lisse a ondulee ponctuee de verrues isolees. Face externe plus ou moins concolore garnies de dents obtuses.
Chair : Chair gelatineuse plus ou moins coriace. A l'etat sec, le champignon devient meconnaissable sous forme d'une mince croute noiratre irreguliere recouvrant le substrat.
Habitat : Sur bois mort de feuillus surtout chenes et noisetiers. Reviviscent pendant les periodes humides.
Spores : Spores cylindriques, parfois en forme de haricot, lisses, hyalines, souvent guttulees et de 14-19 X 4.5-5.5 µm. Basides constituees d'hypobasides ovales a clavees, septees longitudinalement 15-25 x 8-13 µm surmontees de 4 longues epibasides. Hyphes larges de 1,5-3,5 µm bouclees, gelatinisees.
Comestibilite : Sans interet
Crinipellis scabella (Albertini & Schweinitz) Murrill (1915) Noms francais : Marasme des chaumes
Synonymes : Agaricus caulicinalis Bulliard (1791), Herbier de la France, 11, tab. 522, fig. 1
Agaricus scabellus Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 189, tab. 9, fig. 6 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus stipitarius Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 138
Agaricus stipitarius var. ß caulicinalis(Bulliard) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 138
Agaricus stipitarius var. ß graminealis Lasch (1828), Linnaea, Ein journal fur die botanik, 3, p. 386
Agaricus circellatus Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 157
Marasmius caulicinalis Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 383
Marasmius stipitarius (Fries) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 113, 116
Collybia caulicinalis (Bulliard) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 95(59)
Marasmius gramineus Passerini (1872), Nuovo giornale botanico italiano, serie 1, 4, p. 111
Marasmius epichloe Fries (1874), Hymenomycetes europaei sive epicriseos systematis mycologici, p. 479
Collybia stipitaria (Fries) Gillet (1875), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 319
Collybia graminea Quelet (1884) [1883], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 12, p. 498
Collybia caulicinalis var. graminea (Leveille) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 29
Marasmius caulicinalis var. scabellus (Albertini & Schweinitz) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 315
Crinipellis stipitaria (Fries) Patouillard (1889), Journal de botanique, Paris, 3(20), p. 336
Chamaeceras epichloe (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 456
Marasmius scabellus (Albertini & Schweinitz) Morgan (1905), The journal of mycology, 11(5), p. 202
Collybia stipitaria var. syringicola S. Petersen (1907), Danske Agaricaceer, 1, p. 100
Crinipellis scabella (Albertini & Schweinitz) Murrill (1915), North American flora, 9(4), p. 287 (nom actuel)
Crinipellis caulicinalis (Fries) Rea (1917) [1916], Transactions of the British mycological Society, 5(3), p. 436
Androsaceus epichloe (Fries) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 533
Crinipellis stipitaria var. graminealis (Lasch) Singer (1943) [1942], Lilloa, 8, p. 475

References : CD 491 ; Bon p. 175 ; Eyssartier et Roux p. 434
Groupe : Marasmes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Marasmiaceae
Chapeau/Fructification : Chapeau 0,5-1,5 cm, mamelonne, a marge striee, couvert de poils roux repartis concentriquement. Centre brun rouge, a marge ochracee blanchatre.
Lames/Pores : Lames adnees a echancrees, peu serrees, blanches.
Chair : Tres mince, blanchatre.
Stipe : Stipe 2,5-4 x 0,1 cm, en forme de crin, fibrilleux veloute, brun avec le sommet plus clair.
Habitat : Sur debris de graminees. Parfois sur ecorce dans la var. corticalis.
Spores : Spores largement elliptiques, a paroi mince, guttulees, a apicule bien net, non amyloides, 7,5-10 x 4,5-6 µm.
Comestibilite : Sans interet
Calvatia excipuliformis (Scopoli) Perdeck (1950) Noms francais : Calvatie en coupe ; Lycoperdon en forme de vase ; Calvatie elevee (セイタカノウタケ)
Synonymes : Lycoperdon polymorphum var. excipuliformeScopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 488, var. 4 (Basionyme) Sanctionnement : Persoon (1801)
Lycoperdon excipuliforme (Scopoli) Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 129, tab. 187, 292, 293, 295
Lycoperdon bovista var. excipuliforme (Scopoli) Lightfoot (1777), Flora scotica, 2, p. 1067
Lycoperdon boletiforme Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 149
Lycoperdon proteus var. exipuliforme (Sowerby) Bulliard (1791), Histoire des champignons de la France, 1, p. 149, tab. 450, fig. 2 & tab. 475, fig. G-I
Lycoperdon saccatum Vahl (1794), Flora danica, 19, p. 8, tab. 1139
Lycoperdon gemmatum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 447, tab. 201, fig. 6 (nom. illegit.)
Lycoperdon gemmatum var. expuliforme (Scopoli) Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 37
Langermannia flavescens Rostkovius (1839), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 5(18), p. 31, fig. 14
Langermannia punctata Rostkovius (1839), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 5(18), p. 27, tab. 12
Langermannia aculeata Rostkovius (1839), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 5(18), p. 29, tab. 13
Lycoperdon caelatum var. b flavescens(Rostkovius) Rabenhorst (1844), Deutschlands kryptogamen-flora, 1, p. 300
Lycoperdon punctatum (Rostkovius) Bonorden (1857), Botanische zeitung, 15(35), p. 596
Lycoperdon rusticum Bonorden (1857), Botanische zeitung, 15(35), p. 596
Lycoperdon flavescens (Rostkovius) Bonorden (1857), Botanische zeitung, 15(35), p. 596 (nom. illegit.)
Lycoperdon aculeatum (Rostkovius) Bonorden (1857), Botanische zeitung, 15(35), p. 596
Utraria excipuliformis var. flavescensQuelet (1873), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 368(360)
Utraria excipuliformis (Scopoli) Quelet (1873), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 368(360)
Utraria saccata (Vahl) Quelet (1873), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 369(361)
Globaria macrorhiza Spegazzini (1880), Anales de la Sociedad cientifica Argentina, 10(4), p. 150
Lycoperdon gemmatum subsp.* excipuliformis(Scopoli) Spegazzini (1881), Anales de la Sociedad cientifica Argentina, 12(6), p. 253
Lycoperdon macrorhizum (Spegazzini) Spegazzini (1881), Anales de la Sociedad cientifica Argentina, 12(6), p. 251 (nom. illegit.)
Lycoperdon excipuliforme f. flavescens (Quelet) Saccardo (1888), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 7, p. 108
Calvatia elata (Massee) Morgan (1890), Journal of the Cincinnati Society of natural history, 12(4), p. 172
Calvatia saccata (Vahl) Morgan (1890), Journal of the Cincinnati Society of natural history, 12(4), p. 171
Lycoperdon favosum Oudemans (1902), Beihefte zum botanischen centralblatt, 11(8), p. 526 (nom. illegit.)
Calvatia saccata var. punctata (Rostkovius) Hollos (1903), Gasteromycetes hungariae, a magyar tudomanyos Akademia megbizasabol, p. 77, tab. 16, fig. 9-10
Calvatia saccata var. elata (Massee) Hollos (1903), Gasteromycetes hungariae, a magyar tudomanyos Akademia megbizasabol, p. 77, tab. 16, fig. 3-5
Calvatia saccata var. flavescens (Rostkovius) Hollos (1903), Gasteromycetes hungariae, a magyar tudomanyos Akademia megbizasabol, p. 77
Calvatia saccata var. aculeata (Rostkovius) Hollos (1903), Gasteromycetes hungariae, a magyar tudomanyos Akademia megbizasabol, p. 77
Lycoperdon excipuliforme var. flavescens (Quelet) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 31
Calvatia excipuliformis (Scopoli) Perdeck (1950), Blumea, 6, p. 490 (nom actuel)
Handkea excipuliformis (Scopoli) Kreisel (1989), Nova Hedwigia, 48(3-4), p. 283

References : Romagn.PA 323 ; Bon p. 305 ; CD 1730-484, 68 ; Marchand 373 ; Eyssartier et Roux p. 1046, 1078 4eme edition ; BK 2 510
Groupe : Vesses de loup
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Lycoperdaceae
Chapeau/Fructification : tres variable, 4-8 cm de diametre, 4-15 cm de haut, piriforme, a tete assez courte, presque globuleuse un peu mamelonnee, ou comprimee aux poles, d'un blanc crayeux ou un peu grisatre, puis brun jaunatre ou olivatre sale dans la vetuste, orne dans la jeunesse de petites granules et d'aiguillons convergents, assez mous et detersiles. Se fend circulairement au sommet a maturite, detachant ainsi une sorte de calotte (qui justifie le genre distinct Calvatia).
Chair : blanche a la coupe, elle s'exfolie en une masse pulverulente jaune verdatre, puis olivatre.
Stipe : Base sterile en forme de stipe tres allongee, cylindrique, en massue ou attenuee et souvent marquee de gros sillons ou fossettes au point de raccordement avec la tete.
Habitat : ete-automne, dans les bois de feuillus et de coniferes, en Europe et en Asie.
Spores : Brun olive, spheriques 4-6 µm, fortement verruqueuses, entremelees de filaments.
Comestibilite : Comestible
Russula violeipes Quelet (1898) [1897] Noms francais : Russule a pied violet
Synonymes : Russula violeipes Quelet (1898) [1897], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 26(2), p. 450 (Basionyme) (nom actuel)
Russula xerampelina var. violeipes(Quelet) Bataille (1908) [1907], Memoires de la Societe d'emulation du Doubs, serie 8, 2, p. 242
Russula punctata f. violeipes(Quelet) Maire (1910), Bulletin de la Societe mycologique de France, 26(1), p. 118
Russula punctata var. violeipes (Quelet) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 477
Russula amoena f. violeipes (Quelet) Singer (1926), Hedwigia, 66(3-4), p. 251
Russula amoena var. violeipes (Quelet) Melzer & Zvara (1927), Archiv pro pirodovdecký výzkum Cech, 17(4), p. 74

References : BK 6 214 ; CD 1418-420, 92,1419-420 ; Cetto 642 ; Galli p. 93 ; Sarnari 398 ; Bon p. 59 ; Marchand 411, 412 ; Eyssartier et Roux p. 182 ,188 4eme edition ; LP p. 387
Groupe : Russules
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Russulales / Russulaceae
Chapeau/Fructification : Chapeau 5-10 cm, hemispherique puis aplani a centre deprime, lisse, mat et veloute, jaune citron pale au debut puis olivace au centre avec souvent des nuances lilacines en peripherie. Marge lisse a courtement striee. Cuticule separable jusqu'a mi-rayon.
Lames/Pores : Lames blanches puis creme etroitement adnees a tres faiblement decurrentes.
Chair : Chair blanche, fragile. Odeur de poisson mais aussi dite de topinambour ou d'artichaut. Saveur douce legerement astringente. Fer: rose pale, Gayac: vert fonce.
Stipe : Pied 5-10 x 1-2 cm, elance, cylindrique, evase sous le chapeau, plein puis caverneux. Surface lisse a faiblement veinee longitudinalement, finement pruineuse, enfumee de violace.
Habitat : Sous feuillus sur sols pauvres peu calcaires surtout sous Hetre.
Spores : Spores subglobuleuses, 7-9 x 6-8 µm ornees de cretes de 0,7 µm de haut en partie reticulees. Sporee IIa. Basides ventrues terasporiques. Cleilo et pleurocystides nombreuses, fusiformes, SBA negatif. Cuticule constituee de nombreux poils emergents lanceoles formes de chaines de cellules globuleuses ( 7-25 x 5-15 µm) terminees par un article en baionnette (caract.)
Chlorophyllum brunneum (Candusso) Vellinga (2002) Noms francais : Lepiote veneneuse, lepiote des jardins
Synonymes : Lepiota brunnea Farlow & Burt (1929), Icones Farlowianae, p. (8), pl. 6 (nom. illegit.)
Lepiota rhacodes var. hortensis Pilat (1952) [1951], Klic kurcovani našich hub hribovitých a bedlovitých, p. 422
Lepiota bohemica Wichanský (1962), Mykologický sbornik, 39, p. 12
Macrolepiota venenata Bon (1979), Documents mycologiques, 9(35), p. 13 (nom. inval. ?)
Macrolepiota rhacodes var. hortensis (Pilat) Wasser (1980), Flora fungorum RSS Ucrainicae: Agarikovye griby, p. 298, tab. 28 (nom. inval.)
Macrolepiota bohemica (Wichanský) Krieglsteiner & Pazmany (1985), Zeitschrift fur mykologie, 51(1), p. 53
Macrolepiota rhacodes var. bohemica(Wichanský) Bellu & Lanzoni (1987), Beitrage zur kenntnis der pilze mitteleuropas, 3, p. 191
Macrolepiota rhacodes var. brunnea Candusso (1990), Fungi europaei, 4, Lepiota (s.l.), p. 535, pl. 68 (Basionyme)
Macrolepiota brunnea (Candusso) Wasser (1993), Libri botanici, 9, p. 82
Chlorophyllum brunneum (Candusso) Vellinga (2002), Mycotaxon, 83, p. 416
Macrolepiota rhacodes var. venenata(Bon) Gminder (2003), Die großpilze Baden-Wurttembergs, 4. Standerpilze: Blatterpilze II (Stuttgart), p. 443
Chlorophyllum venenatum (Bon) C. Lange & Vellinga (2008), in L. Viboras, Micobotanica-Jaen, 3(4), p. 2 (nom. inval.)

References : Bon p. 291 ; CD 715-288 ; Eyssartier et Roux p. 304, 4eme edition 318, 320 ; LP p. 343
Groupe : Lepiotes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Agaricaceae
Chapeau/Fructification : Chapeau 6-15 cm, globuleux puis hemispherique a convexe aplani non mamelonne, charnu, recouvert au centre de larges plaques se dilacerant en ecailles grossieres rayonnantes de couleur brun rouge sombre sur fond creme blanchatre.
Lames/Pores : Lames larges, libres, collariees, blanc sale puis plus ou moins creme rose. Arete finement fimbriee.
Chair : Chair epaisse, blanche, rougissant a la coupe et dans les blessures puis devenant vite brunatre. Saveur douce. Odeur faible.
Stipe : Pied 15-20 x 2-5 cm muni d'un gros bulbe souvent margine et excentre, blanc, lisse, rouge safran au grattage. Anneau simple, epais, coulissant.
Habitat : Souvent en touffes sur lieux riches en azote: detritus, composts dans les parcs et jardins.
Spores : Spores 10-12 x 7-9 µm, ovoides, a paroi epaisse, guttulees, a pore germinatif large et tronque, dextrinoides. Basides largement clavees, tetrasporiques. Cheilocystides vesiculeuses, 25-50 x 8-20 µm. Cuticule constituee d'hyphes dressees a articles terminaux renfles.
Comestibilite : Toxique
Commentaires : L'ancienne Macrolepiota rhacodes var. venenata n'est probablement qu'une forme nitrophile ruderale de l'ancienne Macrolepiota rhacodes var. bohemica qui est devenue Chlorophyllum brunneum.
Terana caerulea (Lamarck) Kuntze (1891) Synonymes : Byssus phosphorea Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1168
Byssus caerulea Lamarck (1778), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 1, 1, p. 103 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Thelephora fimbriata Roth (1800), Catalecta botanica, 2, p. 257, tab. 9, fig. 2
Dematium violaceum Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 697
Auricularia phosphorea (Linnaeus) Sowerby (1802), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 350
Thelephora caerulea (Lamarck) Schrader (1805), in de Candolle, Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 107 ('coerulea')
Hypochnus coeruleus (Lamarck) Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 279
Auricularia caerulea (Lamarck) Merat (1821), Nouvelle flore des environs de Paris, Edn 2, 1, p. 35
Thelephora indigo Schweinitz (1822), Schriften der naturforschenden Gesellschaft zu Leipzig, 1, p. 107
Athelia caerulea (Lamarck) Chevallier (1826), Flore generale des environs de Paris, 1, p. 85, tab. 7, fig. 2 ('coerulea')
Thelephora atrocaerulea Trog (1832), Flora oder botanische zeitung (Regensburg), 15(2), 35, p. 560 ('atro-coerulea')
Corticium caeruleum (Lamarck) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 562 ('coeruleum ')
Terana caerulea (Lamarck) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 872 ('coerulea') (nom actuel)
Pulcherricium caeruleum (Lamarck) Parmasto (1968), Conspectus systematis corticiacearum (Tartu), p. 133

References : Bon p. 323 ; BK 2 87 ; Eyssartier et Roux p. 1036 ; ER 6 p. 1227 ; Ber p. 650
Groupe : Croutes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Polyporales / Phanerochaetaceae
Chapeau/Fructification : Resupinee, etroitement fixee au substrat, formant des plaques arrondies qui confluent en revetements membraneux-crustaces de 0,5 mm d'epaisseur. Surface lisse ou un peu bosselee, bleu nuit intense a bleu violace a l'etat frais, plus fonce vers le centre. Les vieux exemplaires sont bleu fonce terne a violet ou gris-brunatre.
Chair : Consistance ceracee-molle a l'etat frais, crustacee et dure a l'etat sec.
Habitat : Sur troncs et branches mortes de feuillus, en particulier Fraxinus, Corylus, Hedera helix.
Spores : 6,5-9 x 4,5-5,5 µm, elliptiques, lisses, hyalines ou faiblement bleuatre. Basides etroitement clavees, hyalines a bleu sombre, bouclees, tetrasporiques quelquefois avec des diverticules lateraux a allure de dendrohyphides. Pas de cystides; Presence au niveau de l'hymenium de dendrohyphides courtes et irregulierement branchues formees a l'extremite de jeunes basides, quelquefois melees a 2 sterigmates.(Structures intermediaires entre basides vraies et dendrohyphides communes). Systeme monomitique: hyphes bouclees a paroi epaissie dans le subiculum, plus ou moins colorees de bleu.
Comestibilite : Sans interet
Paralepista flaccida (Sowerby) Vizzini (2012) Noms francais : Clitocybe inverse des feuillus
Synonymes : Agaricus flaccidus Sowerby (1799), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 185 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus gilvus var. ß flaccidus (Sowerby) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 449
Agaricus limbatus Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 315 (nom. illegit.)
Clitocybe flaccida (Sowerby) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 124
Omphalia flaccida (Sowerby) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 23
Lepista flaccida (Sowerby) Patouillard (1887), Les hymenomycetes d'Europe, anatomie generale et classification des champignons superieurs, p. 96
Clitocybe inversa var. flaccida(Sowerby) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 27
Clitocybe subinversa Murrill (1913), Mycologia, 5(4), p. 212
Paralepista flaccida (Sowerby) Vizzini (2012), Mycotaxon, 120, p. 262 (nom actuel)

References : CD 287-214, 114 ; Eyssartier et Roux p. 572, 588 4eme edition ; LP p. 112
Groupe : Tricholomes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Tricholomataceae
Chapeau/Fructification : Chapeau 3-10 cm, d'abord convexe puis vite deprime infundibuliforme, flasque. Surface lisse, mate, soyeuse, rousse a brun rouge par temps humide, legerement hygrophane, creme orange pale par temps sec. Marge aigue, longtemps enroulee, souvent ondulee.
Lames/Pores : Lames serrees, tres decurrentes, creme a roussatres.
Chair : Chair mince, creme blanchatre. Odeur et saveur de champignon.
Stipe : Pied 2-6 x 0,5-1 cm, cylindrique, lisse, concolore recouvert d'un feutrage blanchatre.
Habitat : En groupes, ronds de sorciere sous feuillus.
Spores : Spores globuleuses, hyalines, finement verruqueuses, 4-5 x 3,5-4,5 µm. Sporee creme pale. Basides cylindriques a clavees a (2)-4 sterigmates. Pas de cystides. Cuticule faite d'hyphes bouclees, couchees ramifiees et fourchues de 1,5-6 µm de large, pigmentees de jaunatre.
Comestibilite : Comestible
Commentaires : !! Attention au risque de confusion avec les "champignons tortionnaires",Paralepistopsis acromelalga et Paralepistopsis amoenolens !!
Ganoderma applanatum (Persoon) Patouillard (1889) (nom. cons.) Noms francais : Ganoderme plat
Synonymes : Boletus lipsiensis Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 183, tab. 25, fig. 130
Boletus applanatus Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 2 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Boletus fomentarius var. ß applanatus(Persoon) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 536
Polyporus fomentarius var. ß applanatus(Persoon) Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 80
Polyporus applanatus (Persoon) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 591
Polyporus merismoides Corda (1837), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 3(14-15), p. 139, tab. 63
Polyporus rubiginosus (Schrader) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 460
Polyporus stevenii Leveille (1842), in Demidoff, Voyage dans la Russie Meridionale, 2, p. 91, tab. 2
Polyporus megaloma Leveille (1846), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 5, p. 128
Trametes rubiginosus (Schrader) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 564
Polyporus leucophaeus Montagne (1856), Sylloge generum specierumque plantarum cryptogamarum, p. 157
Fomes applanatum (Persoon) Gillet (1877), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 686
Polyporus incrassatus Berkeley (1878) [1877], The journal of the linnean Society, botany, 16(89), p. 41
Polyporus concentricus Cooke (1880), Grevillea, 9(49), p. 13 (nom. illegit.)
Fomes stevenii (Leveille) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 75
Fomes leucophaeus (Montagne) Cooke (1885), Grevillea, 14(69), p. 18
Fomes megaloma (Leveille) Cooke (1885), Grevillea, 14(69), p. 18
Fomes incrassatus (Berkeley) Cooke (1885), Grevillea, 14(69), p. 21
Fomes concentricus (Cooke) Cooke (1885), Grevillea, 14(69), p. 21
Placodes applanatus (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 171
Phaeoporus applanatus (Persoon) J. Schroter (1888) [1889], in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 490
Fomes gelsicola Berlese (1889), Malpighia, rassegna mensuale di botanica, 3, p. 371, tab. 12
Ganoderma applanatum (Persoon) Patouillard (1889), Bulletin de la Societe mycologique de France, 5(3), p. 67 (nom. cons.) (nom actuel)
Ganoderma leucophaeum (Montagne) Patouillard (1889), Bulletin de la Societe mycologique de France, 5(3), p. 73
Elfvingia applanata (Persoon) P. Karsten (1889), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 48, p. 334
Ganoderma rubiginosa (Schrader) Bresadola (1897), Atti dell'imperial regia Accademia di scienze, letter ed arti degli Agiati in Rovereto, serie 3, 3, p. 34
Scindalma gelsicola (Berlese) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 518
Scindalma concentricum (Cooke) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 518
Scindalma incrassatum (Berkeley) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 518
Scindalma stevenii (Leveille) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 519
Scindalma lipsiense (Batsch) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 518
Scindalma leucophaeum (Montagne) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 519
Scindalma megaloma (Leveille) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 519
Ganoderma flabelliforme Murrill (1903), The journal of mycology, 9(2), p. 94
Elfvingia megaloma (Leveille) Murrill (1903), Bulletin of the Torrey botanical Club, 30(5), p. 300
Elfvingia lipsiensis (Batsch) Murrill (1903), Bulletin of the Torrey botanical Club, 30(5), p. 297
Ganoderma lipsiense (Batsch) G.F. Atkinson (1908), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 6(3), p. 189
Ganoderma incrassatum (Berkeley) Bresadola (1915), Hedwigia, 56(1-6), p. 295
Ganoderma lipsiense var. merismoides (Corda) Saccardo (1916), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(15), p. 1010
Ganoderma gelsicola (Berlese) Saccardo (1916), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(15), p. 1010
Ungularia subganodermica Lazaro Ibiza (1916), Revista de la real Academia de ciencias exactas, fiscicas y naturales de Madrid, 14, p. 674
Fomes nigroporus Lazaro Ibiza (1917), Los poliporaceos de la flora espanola. Estudio critico y descriptivo de los hongos de esta familia, p. 101
Fomes applanatum var. leucophaeus(Montagne) Cleland & Cheel (1917), Journal and proceedings of the royal Society of the New South Wales, 51(20), p. 518
Polyporus subganodermicus (Lazaro Ibiza) Saccardo & Trotter (1925), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 23, p. 369
Polyporus lipsiensis (Batsch) E.H.L. Krause (1928), Basidiomycetum Rostochiensium, p. 54

References : Bon p. 321 ; BK 2 425 ; Eyssartier et Roux p. 1026
Groupe : Polypores
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Polyporales / Polyporaceae
Chapeau/Fructification : Fructification en forme de console, largement fixee au substrat, (50)100-400(700)mm de large, epaisse de 20-60mm et atteignant (40)250-(400)mm de projection. Surface pileique sinueuse, irregulierement bosselee, lisse, mate, brun clair au debut, puis brun cannelle a gris-noir ensuite.
Lames/Pores : Face inf finement poree, se tachant de brunatre au toucher. Pores (4)5-6mm, tubes longs de 5-10(20)mm.
Chair : Trame rouge-brun a brun fonce entremelee ou rayee de stries blanches, subereuse-ouateuse. Odeur de champignon. Pourriture blanche.
Habitat : Sur bois mort de feuillus, souvent sur Fagus, Acer, Tilia, Fraxinus, Quercus, Salix, surtout Populus, plus rarement sur coniferes. Isoles ou en groupes et imbriques.
Spores : Largement elliptiques, tronquees, brun-clair, verruqueuses inegales, portion tronquee a pore germinatif hyalin, 7-8(9) x 4,5-6µm. Basides ventrues, tetrasporiques, sans boucles basales. Pas de cystides. Hyphes(1) generatrices hyalines, larges, cloisonnees et bouclees. (2) squeletiques a parois epaisses, brunatres et larges. (3) conjonctives a parois epaisses fortement ramifiees.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Tout au long de l'annee. Perenne. PS: Les tubes sont souvent deformes par des pustules (cecidies) causees par les larves d'un insecte diptere Agathomya wankowiczi, qui introduisent leur galles en forme de cones (voir photo N°3).
Chroogomphus rutilus (Schaeffer) O.K. Miller (1964) Noms francais : Gomphide visqueux ; gomphide rutilant
Synonymes : Agaricus viscidus Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1173
Agaricus rutilus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 24, tab. 55 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus jecorinus Withering (1792), A botanical arrangement of British plants, Edn 2, 3, p. 297 (nom. illegit.)
Amanita viscida (Linnaeus) Roussel (1796), Flore du Calvados et des terreins adjacens, Edn 1, p. 34 (nom. illegit.)
Agaricus gomphus Persoon (1800), Icones et descriptiones fungorum minus cognitorum, 2, p. 50, tab. 13, fig. 1
Cortinarius rutilus (Schaeffer) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 629
Agaricus gomphus rutilusSecretan (1833), Mycographie Suisse, 1, p. 401 (nom. inval.)
Agaricus flavescens Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 643 (nom. illegit.)
Gomphus rutilus (Schaeffer) Montagne (1836), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 2, 6, p. 336
Gomphidius viscidus (Linnaeus) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 319
Gomphus viscidus (Linnaeus) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 93
Paxillus pubescens Ellis (1876), Bulletin of the Torrey botanical Club, 6(14), p. 76
Gomphidius viscidus f. columbiana Kauffman (1925), Mycologia, 17(3), p. 122
Gomphidius rutilus (Schaeffer) S. Lundell (1937), Fungi exsiccati suecici, praesertini upsalienses, 9-10, n° 409
Chroogomphus rutilus (Schaeffer) O.K. Miller (1964), Mycologia, 56(4), p. 543 (nom actuel)

References : CD 1618 ; Marchand 173 ; Bon p. 51 ; Eyssartier et Roux p. 940, p. 970 ed. 4 ; LP p. 597
Groupe : Gomphides
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Boletales / Gomphidiaceae
Chapeau/Fructification : Chapeau 2-10 cm, hemispherique puis aplati turbine. Surface lisse, soyeuse, brillante, visqueuse par temps humide, brun rouge a reflets cuivres a brun gris. Marge aigue.
Lames/Pores : Lames larges, decurrentes, espacees, brun rouge a brun gris plus ou moins olivatre puis pourpre noiratre.
Chair : Chair epaisse, creme a jaune orange. Saveur douce. Odeur faible.
Stipe : Pied 4-10 x 1-2,5 cm, cylindrique a base amincie, plein. Surface fibrilleuse, chinee zonee, concolore au chapeau avec reste de voile formant une zone annulaire cortiniforme coloree de pourpre par les spores.
Habitat : Surtout sous pins sur sol calcaire.
Spores : Spores fusiformes, lisses, jaune brun, 19-23 x 6-7,5 µm. Sporee brun olive. Basides clavees, tetrasporiques, non bouclees. Cheilo et pleurocystides nombreuses, cylindriques, partiellement incrustees, 100-160 x 12-20 µm. Cuticule constituee d'hyphes non bouclees, paralleles plus ou moins enchevetrees, larges de 3-7 µm, legerement gelifiees, pigmentees de brun et amyloides.
Comestibilite : Sans interet
Suillus grevillei (Klotzsch) Singer (1945) Noms francais : Bolet elegant
Synonymes : Boletus flavus Withering (1792), A botanical arrangement of British plants, Edn 2, 3, p. 415
Boletus elegans Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 374 (nom. illegit.)
Boletus decurrens Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 374
Boletus luteus Greville (1826) [1825], Scottish cryptogamic flora, 4, tab. 183 (nom. illegit.)
Boletus grevilleiKlotzsch (1832), Linnaea, Ein journal fur die botanik, 7, p. 198 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1832)(index)
Boletus elegans subsp.* flavus (Withering) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 410
Boletus theclae Schulzer (1870), Verhandlungen der kaiserich-koniglichen zoologisch-botanischen Gesellschaft in Wien, 20, p. 178
Cricunopus elegansP. Karsten (1881), Revue mycologique (Toulouse), 3(9), p. 16
Viscipellis flava (Withering) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 155
Viscipellis flava var. elegans(P. Karsten) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 155
Ixocomus flavus (Withering) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 415
Ixocomus elegans(P. Karsten) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 415
Boletus flavus var. elegans (Withering) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 150
Boletopsis elegans (P. Karsten) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 195
Solenia elegans (P. Karsten) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 522
Solenia flava(Withering) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 522
Boletopsis flava(Withering) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 195
Boletus elegans var. flavus (Withering) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 559
Suillus elegans(P. Karsten) Snell (1944), Lloydia, 7(1), p. 27
Suillus grevillei (Klotzsch) Singer (1945), Farlowia, 2, p. 259 (nom actuel)
Suillus flavus(Withering) Singer (1945), Farlowia, 2, p. 259
Ixocomus grevillei (Klotzsch) Vassilkov (1955), Outline of a Geographical investigation of the Cap-Fungi in the URSS, p. 20
Boletinus grevillei(Klotzsch) Pomerleau (1980), Naturaliste canadien, 107, p. 303
Suillus grevillei f. flavus(Withering) Estades & Lannoy (2004), Bulletin mycologique et botanique Dauphine-Savoie, 44(174), p. 13 (nom. inval.)

References : FE 2 pl. 52 ; BK 3 46 ; Bon p. 47 ; CD 1635-462, 67 ; Cetto 292 ; Engel (3) 13 ; Galli p. 67 ; Marchand 67 ; MRT 38 ; Phillips p. 216 ; Eyssartier et Roux p. 58 idem 4me edition
Groupe : Bolets
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Boletales / Suillaceae
Habitat : Sous Larix, parfois Pseudotsuga meziesii. Surtout en montagne. Ete-automne. Rare a frequent selon les regions.
Comestibilite : Sans interet
Meripilus giganteus (Persoon) P. Karsten (1882) Noms francais : Polypore geant
Synonymes : Boletus elegans Bolton (1788), An history of fungusses growing about Halifax, 2, p. 76, tab. 76 (nom. illegit.)
Clavaria aequivoca Holmskjold (1790), Beata ruris otia fungis danicis, 1, tab. 13
Boletus acanthoides Bulliard (1791), Herbier de la France, 11, tab. 486
Boletus cornutus J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1437
Boletus giganteus Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 108 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Boletus imbricatus Sowerby (1797), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 86
Polyporus giganteus (Persoon) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 356
Polyporus acanthoides (Bulliard) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 448
Merisma giganteus (Persoon) Gillet (1877), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 689
Merisma acanthoides (Bulliard) Gillet (1877), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 689
Cladomeris acanthoides (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 168
Cladomeris gigantea (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 168
Caloporus acanthoides (Bulliard) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 406
Cladomeris gigantea var. fumosa Gillot & Lucand (1890), Societe d'histoire naturelle d'Autun, Bulletin, 3, p. 155
Polypilus giganteus (Persoon) Donk (1933), Mededeelingen van de Nederlandsche mycologische vereeniging, 22, p. 122
Grifola gigantea (Persoon) Pilat (1934), Beihefte zum botanischen centralblatt, zweite abteilung, 52, p. 35
Grifola acanthoides (Bulliard) Pilat (1934), Beihefte zum botanischen centralblatt, zweite abteilung, 52, p. 53
Flabellopilus giganteus (Persoon) Kotlaba & Pouzar (1957), Ceska mykologie, 11(3), p. 155
Meripilus giganteus (Persoon) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 33 (nom actuel)

References : Bon p. 315 ; CD 84 ; Marchand 251 ; Eyssartier et Roux p. 1028
Groupe : Polypores
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Polyporales / Grifolaceae
Chapeau/Fructification : Chapeau brun, zone, assez mince. Hymenium creme noircicant.
Habitat : Sur feuillus surtout sur souches.
Comestibilite : Sans interet
Phloeomana speirea (Fries) Redhead (2013) Noms francais : Mycene groupee
Synonymes : Agaricus speireus Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 90 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Omphalia speirea (Fries) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 240(220)
Mycena speirea (Fries) Gillet (1875), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 280
Agaricus latebricola P. Karsten (1876), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 25, p. 368
Mycena latebricola (P. Karsten) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 117
Omphalina speirea (Fries) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 197
Omphalia albidopallens P. Karsten (1888), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 16, p. 38
Mycena perpusilla Velenovský (1920), Ceske houby, 2, p. 307
Omphalia grisea ss. Bresadola (1928), Iconographia mycologica, 6, tab. 271, fig. 2
Omphalia tenuistipes J.E. Lange (1930), Dansk botanisk arkiv, 6(5), p. 16
Omphalia speirea var. tenuistipes (J.E. Lange) J.E. Lange (1936), Flora agaricina Danica, 2, p. 62, pl. 61, fig. E
Hemimycena speirea (Fries) Singer (1938), Revue de mycologie, Paris, 3, p. 195
Phloeomana speirea (Fries) Redhead (2013), Index fungorum, 15, p. 2 (nom actuel)

References : Bon p. 186 ; BK 3 366 ; CD 612-270, 108, 109 ; Eyssartier et Roux p. 386, 400 4eme edition
Groupe : Mycenes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Porotheleaceae
Comestibilite : Sans interet
Peniophora lycii (Persoon) Hohnel & Litschauer (1907) [1906] Synonymes : Thelephora lycii Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 148 (basionyme)
Thelephora friesii Grognot (1863), Plantes crypogames-cellulaires du departement de Saone-et-Loire, p. 219 (nom. illegit.)
Corticium lycii (Persoon) Cooke (1881), Grevillea, 9(51), p. 97
Corticium rimosissimum Passerini & Beltran (1882), Atti della reale Accademia nazionale dei Lincei, Transunti, serie 3, 7(1), p. 35 (nom. illegit.)
Corticium bupleuri Roumeguere (1882), Fungi gallici exsiccati, n° 1804
Corticium passerinii Saccardo (1888), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 6, p. 632
Corticium cinereum var. friesii Gillot & Lucand (1891), Societe d'histoire naturelle d'Autun, Bulletin, 4, p. 424
Corticium friesii (Gillot & Lucand) Saccardo (1891), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 9, p. 235
Terana passerinii (Saccardo) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 872
Corticium caesium Bresadola (1892), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 2(8-10), p. 39, tab. 145, fig. 2 (nom. illegit.)
Peniophora caesia D. Saccardo (1902), Mycotheca italica, 9, n° 812
Peniophora lycii (Persoon) Hohnel & Litschauer (1907) [1906], Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche Klasse, Abt. 1, 116, p. 747 (nom actuel)
Kneiffia lycii (Persoon) Herter (1910), Kryptogamenflora der Mark Brandenburg und angrenzender gebiete, 6(1), p. 112

References : BK 2 152 ; BG p. 325 n° 530
Groupe : Croutes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Russulales / Peniophoraceae
Chapeau/Fructification : Cerace, mince, tres adherent, finement fendille a legerement bossele, pruineux, gris-lilace, gris-bleuatre, palissant, a la fin. Marge fimbriee ou nettement limitee, intimement aprimee au substat.
Chair : Consistance crustacee dure, cassante a l'etat sec.
Habitat : Sur divers feuillus, Euonymus spp. (fusains), Ligustrum spp. (troenes), Prunus spinosa (prunellier), Betula spp. (bouleaux) et sur rameaux herbaces ou ligneux, Rubus fruticosus (ronce), Thymus spp. (thyms), Arctium lappa (grande bardane), etc. Peu lignivore. Tout au long de l'annee. Repandu.
Spores : Cylindriques incurvees, mesurant 7,5-11,5 × 3-4 µm. Hyphes indistinctes. Cystides basiliaires mesurant 5-18-32 × 3-14-24 µm, hyalines, promptement vitrifiees (pleine ou a cavite ovoide), obovales ou arrondies, les moyennes etirees en col, cylindriques ou fusiformes, reagissant a la sulfovanilline (coloration bleu noiratre - SV+). Presence aussi de dendrohyphides tres ramifiees, hyalines et finement incrustees se developpant en general a l'extremite d'hyphes mais aussi a l'extremite des cystides.
Comestibilite : Sans interet
Mycena acicula (Schaeffer) P. Kummer (1871) Noms francais : Mycene aiguille ; Mycene rouge orange
Synonymes : Agaricus coccineus Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 436 (indisponible)
Agaricus acicula Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 52, tab. 222 (Basionyme)
Agaricus miniatus Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 73
Agaricus setaceus Hoffmann (1789), Nomenclator fungorum, 1, p. 197
Agaricus scopolii Lasch (1829), Linnaea, Ein journal fur die botanik, 4, p. 534 (nom. illegit.)
Agaricus phoeniceus V. Briganti (1848), De fungis regni neapolitani historia, 2, p. 38, tab. 15, fig. 1-2 (nom. illegit.)
Mycena acicula (Schaeffer) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 109 (nom actuel)
Agaricus punicellus Fries (1874), Hymenomycetes europaei sive epicriseos systematis mycologici, p. 133
Agaricus punicans Britzelmayr (1885), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 28, p. 147, fig. 283, 737
Mycena punicans (Britzelmayr) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 254
Mycena punicella (Fries) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 257
Mycena phoenicea Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 257
Hygrocybe acicula (Schaeffer) Fayod (1889), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 7, 9, p. 309
Mycena amabilissima ss. Murrill (1913), Mycologia, 5(5), tab. 92, fig. 8
Mycena acicula var. coccinea(Scopoli) Spegazzini (1921), Boletin de la Academia nacional de ciencias en Cordoba, 25, p. 2
Hemimycena acicula (Schaeffer) Singer (1943), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 41(1-3), p. 123
Marasmiellus acicula (Schaeffer) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 301
Trogia acicula (Schaeffer) Corner (1966), A monograph of Cantharelloid fungi: Annals of botany memoirs, 2, p. 194

References : Bon p. 183 ; BK 3 312 ; CD 608 ; Courtecuisse Photo-Guide p. 692-693 ; Eyssartier et Roux p. 398
Groupe : Mycenes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Mycenaceae
Chapeau/Fructification : 2-8 mm, parfois comme de minuscules tetes d'epingles, hemispherique puis en cloche, finement pruineux, lisse ensuite, orange vif, palissant jusqu'a jaune, ou meme blanchatre a la marge.
Lames/Pores : Etroitement adnees, peu serrees, blanches ou jaunatre pale.
Stipe : 1-5 cm x 0,2-1 mm, tres fin, fragile, jaune orange a jaunatre, palissant.
Habitat : Espece assez courante et largement distribuee de septembre a decembre, sur debris vegetaux ou ligneux, surtout sous feuillus.
Spores : 9-10,5 x 3-4 µm, fusi-larmiformes, non-amyloides. Basides 15-25 x 5-8 µm. Cheilocystides 15-30 x 3-8 µm, fusiformes ou clavees a sublageniformes. Pleurocystides rares, semblables. Trame inerte dans le Melzer. Revetement pileique en cutis, a hyphes x 2-3,5 µm, portant de courtes excroissances, reposant sur une couche de cellules largement renflees. Hyphes de la surface du stipe rampantes, a digitation largement cylindracees, plus ou moins ramifiees ou difformes.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Ressemble a Rickenella fibula, dont les lames sont tres decurrentes. Mycena oregonensis a des couleurs plus constantes, des lames souvent bordees de jaune ou d'orange pale et des spores plus courtes et plus larges. Les cheilocystides de l'espece americaine renferment, de plus, un pigment jaune et son stipe montre de veritables caulocystides.
Lepista saeva (Fries) P.D. Orton (1960) Noms francais : Pied-violet ; Tricholome masque ; Tricholome sinistre ; Tricholome des oies
Synonymes : Agaricus amethystinus Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 437 (nom. rej.)
Agaricus bulbosus Hudson (1778), Flora Anglica, Edn 2, p. 611 (nom. illegit.)
Agaricus violaceus Scholler (1787), Supplementum flora barbiensis, p. 344 (nom. illegit.)
Agaricus cyanopes Sibthorp (1794), Flora oxoniensis, p. 346
Agaricus bicolor Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 281 (nom. illegit.)
Agaricus personatus var. ß bicolor Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 90
Agaricus personatus Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 89
Cortinarius bicolor (Fries) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 628
Agaricus hepaticus Weinmann (1832), Flora oder allgemeine botanische Zeitung, 15, p. 449 (nom. illegit.)
Omphalia bicolor (Fries) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 167, n° 2663
Agaricus personatus subsp.* saevus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 48 (Basionyme)
Paxillus personatus (Fries) Kalchbrenner (1867), Mathematikai es termeszettudomanyi kozlemenyek, vonatkozolag a hazai vizsonyokra, 5, p. 246
Lepista personata (Fries) Cooke (1871), Handbook of british fungi, Edn 1(1), p. 193
Tricholoma amethystinum (Scopoli) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 132
Tricholoma personatum (Fries) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 132
Tricholoma saevum (Fries) Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 123
Gyrophila amethystina (Scopoli) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 17
Gyrophila palumbina (Paulet) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 272
Entoloma personatum (Fries) Peck (1902) [1901], Annual report of the New York state Museum of natural history, 54, p. 166
Rhodopaxillus personatus (Fries) Maire (1913), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 11(4), p. 338 (au sens de certains auteurs)
Rhodopaxillus saevus (Fries) Maire (1913), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 11(4), p. 338
Lepista saeva (Fries) P.D. Orton (1960), Transactions of the British mycological Society, 43(2), p. 177 (nom actuel)
Clitocybe saeva (Fries) H.E. Bigelow & A.H. Smith (1969), Brittonia, 21, p. 169

References : Romagn.PA 152 ; BK 3 248 ; CD 429-240, 114 ; Marchand 47 ; Bon p. 145 ; Eyssartier et Roux p. 610, 628 4eme edition
Groupe : Tricholomes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Incertae sedis
Chapeau/Fructification : 6-10(-15) cm, epais et convexe, souvent bombe au centre, a marge d'abord enroulee (et alors pruineuse et blanchatre), un peu onduleuse a la fin, gris pale, gris bistre, brunatre clair, cafe-au-lait, rarement un peu teinte de lilacin, palissant avec l'age. Surface lisse, humide, brillante.
Lames/Pores : assez serrees a serrees, sinuees, arrondies ou echancrees sur le pied, parfois legerement decurrentes a la fin, separables du chapeau (comme les tubes d'un bolet), blanc brunatre pale ou blanc rosatre, mais sans aucune nuance violette ou lilacine. Sporee beige rosee.
Chair : epaisse, tendre a ferme et alors cassante, blanchatre, a peine penetree de violet sous le revetement du pied. Saveur douce (d'amande amere? Mais parfois desagreable en fonction du terrain!), odeur agreable, faiblement fruitee ou de farine.
Stipe : epais, renfle a la base, 4-7(-10) x 1,5-2 cm, entierement revetu de fibrilles d'un violet assez intense, sur fond blanc, contrastant de facon frappante avec le chapeau.
Habitat : dans les pelouses, chaumes, prairies (surtout alluviales), lisieres (ou il pousse en ronds de sorcieres, parfois tres serres, ou en lignes sinueuses, en zigzag). Assez commun dans toute l'Europe, mais pas partout; signale en Amerique du Nord et au Japon.
Spores : 7-8 x 4-5 µm, pruniformes, rosatre clair et finement piquetees d'ornements en relief.
Comestibilite : Comestible
Commentaires : Toujours hors de la foret, dans l'herbe des pres et des paturages humides, les vieilles prairies et sur les berges des rivieres, plutot en terrain calcaire. Poussee tardive, a partir d'octobre et jusqu'aux premieres gelees, de novembre a fevrier dans le Midi de la France.
Helvella leucomelaena (Persoon) Nannfeldt (1941) Noms francais : Helvelle blanche et noire
Synonymes : Peziza leucomelas Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 219, tab. 30, fig. 1-ac (basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza sulcata var. ß leucomelas (Persoon) Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 739
Acetabula calyx Saccardo (1873), Atti della Societa veneto-trentina di scienze naturali residente in Padova, serie 1, 2(1), p. 216
Peziza ciborium var. major Berkeley & Broome (1875), The annals and magazine of natural history, series 4, 15, p. 37
Peziza percevalii Berkeley & Cooke (1876), Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 3, p. 111, tab. 49, fig. 192
Peziza calyx (Saccardo) Cooke (1876), Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 3, p. 104, tab. 47, fig. 184
Aleuria leucomelas (Persoon) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 37
Peziza debeauxii Roumeguere (1882), Fungi gallici exsiccati, n° 2174
Acetabula leucomelas (Persoon) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 100
Acetabula debeauxii (Roumeguere) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 60
Geopyxis percevalii (Berkeley & Cooke) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 69
Paxina leucomelas (Persoon) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 864
Paxina debeauxii (Roumeguere) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 864
Paxina calyx (Saccardo) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 864
Acetabula percevalii (Berkeley & Cooke) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 452
Acetabula leucomelas var. percevalii (Berkeley & Cooke) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 40
Helvella leucomelaena (Persoon) Nannfeldt (1941), Fungi exsiccati suecici, praesertini upsalienses, 19-20, p. 21, n° 952 (nom actuel)
Helvella pedunculata Harmaja (1978), Karstenia, 18(2), p. 57
Dissingia leucomelaena (Persoon) K. Hansen & X.H. Wang (2019), Persoonia, 42, p. 198

References : BK 1 27 ; CD 24 ; Marchand 195 ; Bon p. 329 ; LP p. 1298
Groupe : Helvelles/Morilles
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Helvellaceae
Chapeau/Fructification : Fructification cupuliforme de 4-5 cm de diametre portee par un pied court. Hymenium lisse, gris brun fonce a noiratre. Marge s'etalant et se dechirant avec l'age. La face externe est concolore nettement plus claire vers la base, duveteuse.
Stipe : Pied court, souvent lacuneux, plus ou moins enfoui dans le sol, sillonne de courtes cotes arrondies jusqu'a la base de l'apothecie. Surface finement duveteuse gris brunatre au sommet puis de plus en plus claire et blanche a la base.
Habitat : Sous Pinus spp. (pins) sur sol calcaire pauvre et pierreux. Printanier.
Spores : Spores lisses, largement elliptiques, hyalines, uniguttulees, 18-23 x 10-14 µm. Asques octospores, non amyloides, 250-300 x 13-16 µm. Paraphyses cylindriques, elargies au sommet jusqu'a 8 µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Profondement cupule. Interieur gris brun a noiratre et exterieur pubescent, gris brunatre au sommet et blanc a la base.
Daedaleopsis tricolor (Bulliard) Bondartsev & Singer (1941) Noms francais : Lenzite tricolore
Synonymes : Agaricus tricolor Bulliard (1792), Herbier de la France, 12, tab. 541, fig. 2 (indisponible) (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus sepiarius var. ß tricolor(Bulliard) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 487
Daedalea sepiaria var. b tricolor (Bulliard) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 334
Merulius abietinus var. ß tricolor (Bulliard) L. marchand (1828), Bijdragen tot de natuurkundige wetenschappen, 3, p. 272
Daedalea sepiaria subsp.* tricolor (Bulliard) Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 12
Lenzites tricolor (Bulliard) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 406
Lenzites sinensis Cooke (1889), Grevillea, 17(84), p. 75
Cellularia tricolor (Bulliard) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 452
Trametes tricolor (Bulliard) Lloyd (1920), Mycological writings, 6, mycological notes n° 64, p. 998
Lenzites tricolor var. daedalea Bourdot & Galzin (1925), Bulletin de la Societe mycologique de France, 41, p. 157
Trametes rubescens var. tricolor (Bulliard) Pilat (1932), Bulletin de la Societe mycologique de France, 48(1), p. 20
Daedaleopsis tricolor (Bulliard) Bondartsev & Singer (1941), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 39(1), p. 64 (nom actuel)
Daedaleopsis confragosa var. tricolor (Bulliard) Bondartsev (1953), Bracket Fungi Europ. USSR & Caucasus, p. 571
Daedalea confragosa var. tricolor (Bulliard) Domanski, Orlos & Skirgiello (1967), Flora Polska, Grzyby, 3, p. 250
Ischnoderma tricolor (Bulliard) Zmitrovich (2001), Mycena (Minsk St Petersburg), 1(1), p. 93

References : Julich 380 ; Marchand 285 ; Eyssartier et Roux p. 1024 p. 1056 ed.4 ; BK 2 n° 385 p. 306 ; LP 910 ; RI p. 323.
Groupe : Polypores
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Polyporales / Polyporaceae
Chapeau/Fructification : Chapeau dimidie en eventail de 4-15 cm de long et 5-10 de projection, largement fixe a son support. Surface lisse a faiblement ridulee, zonee concentriquement, brun rouge sombre a brun acajou assez vif alternant avec des zones plus foncees rouge noiratre. Marge aigue, ondulee, creme blanchatre dans la jeunesse.
Lames/Pores : Hymenium constitue de pores lamelliformes (caract.). Lames fourchues, entremelees, larges de 5-10 mm, gris brun a arete ondulee.
Chair : Chair mince, coriace subereuse, ochracee a brun rouge. Odeur de champignon. Saveur douce.
Habitat : Gregaires, plus ou moins imbriques sur troncs morts de feuillus en particulier hetre, merisier et noisetier. Repandu
Spores : Spores allantoides, lisses, hyalines, guttulees, 7-10 x 2-2,5 µm. Basides clavees, tetrasporiques, bouclees. Pas de cystides. Systeme hyphal trimitique : hyphes generatrices a paroi mince larges de 1,5-3 µm, cloisonnees bouclees. Hyphes squelettiques a paroi epaisse larges de 2-8 µm. Hyphes conjonctives a paroi epaisse, tres ramifiees, larges de 4 µm.
Comestibilite : Sans interet
Psathyrella obtusata (Fries) A.H. Smith (1941) Synonymes : Agaricus obtusatus Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 293 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Psilocybe obtusata (Fries) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 71
Psathyra obtusata (Fries) Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 591
Psathyra obtusa P. Karsten (1882), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 9, p. 47
Drosophila spadiceogrisea var. obtusata(Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 117
Drosophila obtusata (Fries) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 59
Pratella obtusata (Fries) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 568
Pilosace obtusus (P. Karsten) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 503
Psathyrella obtusata (Fries) A.H. Smith (1941), Contributions from the University of Michigan Herbarum, 5, p. 55 (nom actuel)
Psathyrella vyrnwyensis Kits van Waveren (1987), Persoonia, 13(3), p. 359

References : Cetto 1300
Groupe : Coprins/Paneoles/Psathyrelles
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Psathyrellaceae
Comestibilite : Sans interet
Clavulina cinerea (Bulliard) J. Schroter (1888) [1889] Noms francais : Clavaire cendree
Synonymes : Clavaria cinerea Bulliard (1787), Herbier de la France, 8, tab. 354 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Clavaria grisea Persoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 44
Ramaria cinerea (Bulliard) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 656
Clavaria fuliginea Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 166
Merisma cinereum (Bulliard) Sprengel (1827), Systema vegetabilium, Edn 16, 4(1), p. 497 (nom. illegit.)
Clavaria coralloides cinerea Secretan (1833), Mycographie Suisse, 3, p. 246 (nom. inval.)
Clavariella grisea (Persoon) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 186
Corallium cinereum (Bulliard) G. Hahn (1883), Der pilzsammler; oder, Anleitung zur kenntniss der wichtigsten pilze Deutschlands und der angrenzenden lander, Edn 1, p. 73
Clavaria sphaerospora Ellis & Everhart (1888), The journal of mycology, 4(8), p. 74
Ramaria grisea (Persoon) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 465
Clavulina cinerea (Bulliard) J. Schroter (1888) [1889], in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 443 (nom actuel)
Clavaria nigricans Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 783 (nom. illegit.)
Clavaria grisea f. petricolaBourdot & Galzin (1928) [1927], Hymenomycetes de France. Heterobasidies- Homobasidies Gymnocarpes, p. 108

References : Bon p. 309 ; CD 116 ; Eyssartier et Roux p. 1010 ; BK 2 455 ; Funghi Clavarioidi 1 p. 310
Groupe : Clavaires
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Cantharellales / Hydnaceae
Chapeau/Fructification : Ramifications peu charnues de 10 a 12 cm de hauteur, rameaux gris fuligineux a reflets violaces et a extremites obtuses et ochracees.
Chair : Odeur fongique agreable.
Stipe : Blanchatre.
Habitat : Forets de feuillus, sur sols recouverts de debris ligneux, sur souches a humus et mousses.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Odeur fongique agreable.
Agrocybe pediades (Fries) Fayod (1889) Noms francais : Agrocybe des pelouses
Synonymes : Agaricus pusillus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 45, tab. 203 (nom. illegit.)
Agaricus pediades Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 290 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus amoenus Weinmann (1828), in Fries, Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 1, p. 38
Naucoria pediades (Fries) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 78
Simocybe pediades (Fries) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 427
Ptychella ochracea Roze & Boudier (1879), Bulletin de la Societe botanique de France, 26, p. lxxiv, tab. 3, fig. 1
Simocybe amoena (Weinmann) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 426
Nolanea pediades (Fries) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 760
Naucoria amoena (Weinmann) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 843
Agrocybe pediades (Fries) Fayod (1889), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 7, 9, p. 358 (nom actuel)
Naucoria semiorbicularis var. pediades (Fries) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 112
Derminus pediades (Fries) Bucholtz (1897), Bulletin de la Societe imperiale des naturalistes de Moscou, serie 2, 11(2), p. 318
Naucoria pusilla Saccardo (1916), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(15), p. 769 (nom. illegit.)
Agrocybe amoena (Weinmann) Singer (1936), Beihefte zum botanischen centralblatt, zweite abteilung, 56(1-2), p. 166

References : Bon p. 263 ; CD 1304 ; Eyssartier et Roux p. 838, p. 866 ed.4 ; FuNo2012 p. 931 ; Ludwig 1 n° 1.13 ; BK 4 p. 294 ; LP p. 626
Groupe : Agrocybes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Strophariaceae
Chapeau/Fructification : Chapeau 1-3,5 cm, convexe aplani, lisse, mat et soyeux a l'etat sec, visqueux gelatineux par temps humide. De couleur brun chocolat puis vite jaune a jaune ochrace. Marge aigue appendiculee des restes blancs ouateux du voile chez le jeune.
Lames/Pores : Lames larges, ascendantes, adnees, gris brunatre au debut puis brun rouille.
Chair : Chair ochracee, brune a la base du pied. Odeur et saveur farineuses.
Stipe : Pied 2-7 x 0,2-0,5 cm, cylindrique, creux avec l'age, concolore, poudre de blanc dans son ensemble chez le jeune avec souvent une trace annulaire.
Habitat : Dans les pelouses, les prairies, les vignes, plus rarement les forets. Heliophile. De mars a novembre. Frequent.
Spores : Ovoides a pore germinatif marque, lisses a paroi epaisse, 10-12-17 x 8,5-11 µm. Sporee brun tabac fonce. Cheilocystides lageniformes a ventrues, apicalement etranglees ou capitees. 25-65 x 7-11 µm. Pleurocystides semblables mais rares. Cuticule gelatineuse avec un hypocutis cellulaire.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Espece tres variable d'ou de nombreuses especes decrites toutes rattachees maintenant a pediades.
Verpa conica (O.F. Muller) Swartz (1815) Noms francais : Verpe conique
Synonymes : Phallus conicus O.F. Muller (1775), Flora danica, 11, p. 7, tab. 654, fig. 2 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Helvella relhani Sowerby (1796), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 11
Leotia conica (O.F. Muller) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 613
Leotia conica var. ß relhani (Sowerby) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 614
Merulius conicus (O.F. Muller) Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 369
Morchella agaricoides de Candolle (1805), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 212
Verpa conica (O.F. Muller) Swartz (1815), Kongl. vetenskaps akademiens handlingar, 1815, p. 131 (nom actuel)
Relhanum conicum (O.F. Muller) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 661
Verpa digitaliformis Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 202, tab. 7, fig. 1-3
Verpa morchellula Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 24
Verpa agaricoides (de Candolle) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 203, tab. 7, fig. 4-5
Morchella serpoides L. Marchand (1826), Bijdragen tot de natuurkundige wetenschappen, 1, p. 420
Verpa krombholzii Corda (1829), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 2, p. 5, tab. 1
Verpa helvelloides Krombholz (1831), Naturgetreue Abbildungen und Beschreibungen der essbaren, schadlichen und verdachtigen Schwamme, 1, p. 76, tab. 5, fig. 32-33
? Verpa fulvocincta Bresadola (1883), Fungi tridentini, 1(3), p. 40
Verpa digitaliformis var. agaricoides (de Candolle) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 270
Verpa conica var. helvelloides (Krombholz) Rehm (1895), Rabenhorst's Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 1197
Verpa relhani (Sowerby) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 470
Verpa chicoensis Copeland (1904), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 2(6), p. 508, tab. 12, fig. 4-5
Verpa conica var. relhani (Sowerby) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 34

References : Bon p. 327 ; CD 15 ; BK 1 8 ; Marchand 94 ; Eyssartier et Roux p. 1070
Groupe : Helvelles/Morilles
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Morchellaceae
Chapeau/Fructification : Chapeau en de a coudre, retourne, ocre miel a brun rougeatre, lisse a ridule irregulieremment.
Chair : Fragile, peu epaisse. Odeur faible. Saveur douce.
Stipe : Cylindrique, fragile, faiblement granuleux, parfois avec des chinures concentriques.
Habitat : Dans les forets humides. Printemps. Peu frequent.
Comestibilite : Comestible
Stereum rugosum Persoon (1794) Noms francais : Stereum rugueux
Synonymes : Stereum rugosum Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 110 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) (nom actuel)
Stereum coryli Persoon (1796), Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 1, p. 35
Thelephora rugosa var. ß corylea ( Persoon) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 569
Thelephora rugosa (Persoon) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 569
Thelephora avellana Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 442
Thelephora rudis Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 126
Thelephora juratensis Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 125
Thelephora corylea (Persoon) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 126
Thelephora juniperina Weinmann (1828), in Fries, Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 1, p. 183
Auricularia corylea (Persoon) Johnston (1831), A flora of Berwick-upon-tweed, 2, p. 161
Thelephora laurocerasi Berkeley (1836), The english flora of sir J.E. Smith, fungi, 5(2), p. 173
Stereum avellanum (Fries) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 551
Corticium boltonii Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 558
Corticium juniperinum (Weinmann) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 559
Hymenochaete avellana (Fries) Berkeley (1873), Grevillea, 1(11), p. 168
Stereum boltonii (Fries) Saccardo (1878), Michelia, 1(2), p. 239
Hymenochaete boltonii (Fries) Cooke (1880), Grevillea, 8(48), p. 145
Stereum stratosum Berkeley & Broome (1883), The annals and magazine of natural history, series 5, 12, p. 374
Stereum rugosum var. laurocerasi (Berkeley) J. Stevenson (1886), British fungi (Hymenomycetes), 2, p. 270
Terana boltonii (Fries) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 872
Terana juniperina (Weinmann) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 872
Stereofomes stratosus (Berkeley & Broome) Rick (1930), Egatea, 15, p. 397
Haematostereum rugosum (Persoon) Pouzar (1959), Ceska mykologie, 13(1), p. 13

References : Bon p. 311 ; BK 2 202 ; Marchand 4 330 ; Eyssartier et Roux p. 1018 ; Phillips p. 237 ; Cetto 2 749 ; Julich 2 p. 205 ; BG p. 374 n°601
Groupe : Croutes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Russulales / Stereaceae
Chapeau/Fructification : Resupine-adne, arrondi, cupuliforme ou etale, puis largement confluent, repandu sur une grande surface. Chapeau 1-3 cm de projection, 1-3 mm d'epaisseur, irregulier, rigide, ligneux. Surface hymeniale lisse ou inegale, bosselee, mate, blanchatre, ocracee a orange-gris, egalement gris-rose ou grisatre a l'etat imbu ou frais, et rougissant au frottement. Marge superieure flexueuse, assez souvent etroitement reflechie, blanchatre, villeuse, puis glabrescente et brune a stries profondes concentriques dans les individus stratifies.
Chair : Consistance coriace, tenace a l'etat frais, dure, crouteuse et cassante a l'etat sec.
Habitat : Sur les souches, les troncs, et les branches de feuillus deja morts, cortiques ou non, tels que, Alnus, Betula, Carpinus, Corylus, Fagus, Quercus ... rare sur Abies. Assez commun . Perenne. Toute l'annee. Pourriture blanche assez active.
Spores : Ellipsoides-cylindracees, deprimees lateralement, lisses, hyalines, amyloides, 7-9-12 x 2,75-4,5 µm. Basides 20-40-50-(70) x 3-6-(7,5) µm, a 2-4 sterigmates longs de 2-3 µm, non bouclees. Cystides ( gleocystides) abondantes, a paroi mince, a contenu brunatre ou jaune brunatre, 50-70( in litt. 90-150) x 5-7-12 µm. Dimitique : (1)-Hyphes generatrices septees, a paroi mince ou un peu epaisse, 1,5-3,5µm, non bouclees. (2)-Hyphes squelettiques a paroi epaisse, brunes en masse, larges de 3,75-6 jusqu'a 8 µm, non cloisonnees.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Assez commun . Perenne. Toute l'annee, avec arret de vegetation par les temps trop secs. Pourriture blanche assez active. Il suffit de meurtrir la surface fertile par frottement ou de l'egratigner pour que les blessures se prennent a rougir.
Russula densifolia Gillet (1875) Noms francais : Russule a lames serrees
Synonymes : Agaricus adustus densifoliusSecretan (1833), Mycographie Suisse, 1, p. 476 (nom. inval.)
Russula densifolia Gillet (1875), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 231, tab. 173 (Basionyme) (nom actuel)
Russula nigricans var. densifolia(Gillet) Bataille (1908) [1907], Memoires de la Societe d'emulation du Doubs, serie 8, 2, p. 223

References : BK 6 120 ; CD 1349-408, 90 ; Cetto 1551 ; Galli p. 54 ; Sarnari 164 ; Bon p. 55 ; Marchand 407 ; Eyssartier et Roux p. 166, 172 4eme edition
Groupe : Russules
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Russulales / Russulaceae
Chapeau/Fructification : 40-70 (100) mm, d'abord bassement convexe et deprime au centre, plus tard ± infundibuliforme ; surface mate et finement veloutee par temps sec, visqueuse et brillante par temps de pluie, blanc-creme au debut, virant bientot a gris-noir ou brun-noir a partir du centre, entierement gris-noir avec l'age, cuticule separable sur 1/3 du rayon ; marge longtemps inflechie, lisse et aigue.
Lames/Pores : Creme pale au debut, puis jaune-creme a ochrace pale, largement adnees, peu decurrentes, souvent fourchues ; aretes entieres.
Chair : Blanchatre, vite rougissante puis noircissante a la pression.
Stipe : 25-60 x 12-20 mm, plein, cylindrique, souvent un peu appointi vers la base ; surface blanche et finement veloutee dans la jeunesse, par la suite reticulee par de fines veinules brunatres, vite rougissante puis noircissante a la pression.
Habitat : Sous feuillus et sous coniferes.
Spores : 7-8,5 x 5,5-7 µm, subspheriques a ellipsoidales, a verrues (0,5 µm) isolees avec un reseau incomplet.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Saveur douce dans le chapeau et ± acre dans les lames. Odeur de hareng.
Pleurotus dryinus (Persoon) P. Kummer (1871) Noms francais : Pleurote du chene ; Pleurote voilee
Synonymes : Agaricus dimidiatus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 57, tab. 233
Agaricus dryinus Persoon (1800), Commentarius fungorum Bavariae indigenorum icones pictas, p. 96 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus lepiota Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 229
Dendrosarcus cochlearis Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 108, tab. 20, fig. 1
Dendrosarcus pometi Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 108, tab. 21, fig. 1
Dendrosarcus quercinus Paulet (1808) [1793-1829], Traite des champignons, 2, tab. 18, fig. 3-4
Agaricus corticatus Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 92, n° 116 (nom. illegit.)
Agaricus albertinii Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 179
Agaricus corticatus var. b tephrotrichus Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 179
Agaricus dryinus subsp.* gibbosus Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 40
Agaricus tephrotrichus (Fries) Secretan (1833), Mycographie Suisse, 2, p. 444 (nom. inval.)
Pleuropus dryinus (Persoon) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 171, n° 2751
Agaricus spongiosus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 130 (nom. illegit.)
Agaricus pometi (Paulet) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 132
Agaricus spodoleucus var. albus Fries (1857), Monographia hymenomycetum sueciae, 1, p. 246, 473
Pleurotus dryinus (Persoon) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 104 (nom actuel)
Pleurotus albertinii (Fries) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 104
Pleurotus corticatus (Fries) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 104
Pleurotus pometi (Fries) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 112(78)
Agaricus pantoleucus Fries (1874), Hymenomycetes europaei sive epicriseos systematis mycologici, p. 172
Pleurotus corticatus var. tephrotrichus (Fries) Gillet (1875), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 340
Pleurotus pantoleucus (Fries) Gillet (1875), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 343
Armillaria corticata subsp.* tephrotricha(Fries) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 23
Clitocybe pantoleuca (Fries) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 84
Clitocybe pometi (Fries) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 85
Clitocybe pometi var. salicetiP. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 85
Armillaria corticata (Fries) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 22
Armillaria dryina (Persoon) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 23
Armillaria spongiosa (Fries) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 23
Armillariella dryina (Persoon) P. Karsten (1881), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(1), p. 4
Armillariella dryina subsp.* corticata(Fries) P. Karsten (1881), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(1), p. 4
Agaricus pometi var. pipaeformisQuelet (1882), in G.E. Bernard, Champignons observes a La Rochelle et dans les environs, p. 86, tab. 44, fig. 1
Pleurotus dryinus var. albertinii(Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 147
Pleurotus spongiosus (Fries) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 340
Pleurotus pometi var. saliceti(P. Karsten) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 349
Pleurotus pometi var. pipaeformis (Quelet) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 350
Armillariella corticata (Fries) P. Karsten (1889), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 48, p. 46
Armillaria lepiota (Albertini & Schweinitz) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 667
Armillaria dimidiata (Schaeffer) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 667
Pleurotus tephrotrichus (Fries) Laplanche (1894), Dictionnaire iconographique des champignons superieurs (Hymenomycetes) qui croissent en Europe, Algerie & Tunisie, p. 267
Armillariella corticola (Fries) Patouillard (1897), Catalogue raisonne des plantes cellulaires de la Tunisie, p. 20
Dendrosarcus corticatus (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 463
Dendrosarcus dimidiatus (Schaeffer) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 463
Dendrosarcus albertinii (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 463
Dendrosarcus pantoleucus (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 464
Dendrosarcus spongiosus (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 464
Pleurotus dimidiatus (Schaeffer) Murrill (1914), North American flora, 10(1), p. 35
Pleurotus corticatus var. albertinii ( Fries) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 441
Pleurotus dryinus f. tephroleucus(Fries) Pilat (1935), Atlas des champignons de l'Europe, 2, Pleurotus, p. 108
Pleurotus dryinus var. corticatus(Fries) Maire (1937), Publicaciones del Instituto botanico, Barcelona, 3(4), p. 65
Pleurotus dryinus var. tephroleucus(Fries) Damblon & Lambinon (1959) [1958], Lejeunia: Revue de botanique, 22, p. 86
Pleurotus dryinus var. pometi (Fries) Reijnders (1973), Coolia, 16(3), p. 63
Lentodiopsis dryina (Persoon) Kreisel (1977), Handbuch fur pilzfreunde, serie 2, 3, p. 72

References : CD 146 ; Bon p. 121 ; Eyssartier et Roux p. 972, 974
Groupe : Pleurotes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Pleurotaceae
Chapeau/Fructification : 3-15 cm, blanc, creme, beige a grisatre, tomento-laineux puis ecailleux, jaunissant apres la recolte
Lames/Pores : Blanches a creme, fortement decurrentes, peu serrees, un peu anastomosees a la base, jaunissant dans les blessures ou avec l'age
Chair : Blanc creme, plus ou moins jaunissant, epaisse. Odeur de polypore
Stipe : 1-8 x 1,5-3 cm, blanchatre a base jaunissante, lateral, excentre, developpe, tomenteux avec anneau fragile parfois limite a quelques restes de voile
Habitat : Sur bois de feuillus, surtout Quercus, parfois sur Abies. Peu commun
Spores : 10-17 x 4-5 µm, cylindracees
Comestibilite : Sans interet
Coriolopsis gallica (Fries) Ryvarden (1972) Noms francais : Tramete des Gaules
Synonymes : Boletus favus Bulliard (1788), Herbier de la France, 9, tab. 421 (nom. illegit.)
Poria vulgaris Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 639 (indisponible)
Polyporus gallicus Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 345 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Polyporus favus Chevallier (1826), Flore generale des environs de Paris, 1, p. 249
Trametes gallica (Fries) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 489
Trametes stuppeus Berkeley (1841), The annals and magazine of natural history, series 1, 7, p. 453
Polyporus extenuatus Durieu & Montagne (1856), Sylloge generum specierumque plantarum cryptogamarum, p. 166
Trametes hispida Baglietto (1865), Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 2(2), p. 264
Polyporus schulzeri Kalchbrenner (1868), Verhandlungen der kaiserich-koniglichen zoologisch-botanischen Gesellschaft in Wien, 18, p. 431
Trametes hexagonoides Fries (1872), in Quelet, Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 287(272), tab. 22, fig. 2
Polyporus lindheimerii Berkeley & M.A. Curtis (1872), Grevillea, 1(4), p. 50
Antrodia hexagonoides (Fries) P. Karsten (1879), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 5, p. 40
Irpex grossus Kalchbrenner (1881), Grevillea, 10(54), p. 57
Trametes peckii Kalchbrenner (1881), in Peck, The botanical gazette (Crawfordsville), 6(10), p. 274
Polyporus sciurinus Kalchbrenner (1881), in Thumen, Bulletin de la Societe imperiale des naturalistes de Moscou, serie 1, 56(2), p. 117
Bjerkandera sciurina (Kalchbrenner) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 238
Inonotus vulpinus var. schulzeri (Kalchbrenner) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 72
Polyporus sarrazinii Schulzer (1883), Revue mycologique (Toulouse), 5(20), p. 257
Polystictus lindheimerii (Berkeley & M.A. Curtis) Cooke (1886), Grevillea, 14(71), p. 81
Polystictus extenuatus (Durieu & Montagne) Cooke (1886), Grevillea, 14(71), p. 82
Polystictus sciurinus (Kalchbrenner) Cooke (1886), Grevillea, 14(71), p. 81
Polystictus stuppeus (Berkeley) Cooke (1886), Grevillea, 14(71), p. 80
Hexagonia gallica (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 185
Polystictus celottianus Saccardo & Mancini (1888), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 6, p. 249
Hexagonia favus (Chevallier) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 369
Polyporus tyrolensis Saccardo & Cuboni (1888), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 6, p. 136
Trametes extenuata (Durieu & Montagne) Patouillard (1897), Catalogue raisonne des plantes cellulaires de la Tunisie, p. 45
Microporus extenuatus (Durieu & Montagne) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 496
Microporus lindheimerii (Berkeley & M.A. Curtis) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 496
Microporus stuppeus (Berkeley) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 497 ('stupeus')
Microporus celottianus (Saccardo & Mancini) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 495
Microporus sciurinus (Kalchbrenner) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 497
Xylodon grossus (Kalchbrenner) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 541
Funalia stuppea (Berkeley) Murrill (1905), Bulletin of the Torrey botanical Club, 32(7), p. 356
Trametes favus (Chevallier) Bresadola (1908), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 6(1), p. 39
Trametes griseopora Lazaro Ibiza (1917), Revista de la real Academia de ciencias exactas, fiscicas y naturales de Madrid, 15(7), p. 371 ('griseoporus')
Polyporus hexagonoides (Fries) Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 639
Daedalea hispida (Baglietto) E.H.L. Krause (1928), Basidiomycetum Rostochiensium, p. 55
Trametes quercina f. hexagonoides (Fries) Pilat (1940), Atlas des champignons de l'Europe, 3, Polyporaceae, p. 330
Funalia gallica (Fries) Bondartsev & Singer (1941), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 39(1), p. 62
Daedalea quercina f. hexagonoides (Fries) Bondartsev (1953), Bracket Fungi Europ. USSR & Caucasus, p. 569
Funalia extenuata (Durieu & Montagne) Domanski (1967), Fl. Polska, Grzyby, 3, p. 253
Trametella extenuata (Durieu & Montagne) Domanski (1968), Acta Societatis botanicorum poloniae, 37(1), p. 125
Coriolopsis gallica (Fries) Ryvarden (1972), Norwegian journal of botany, 19(3-4), p. 230 (nom actuel)
Coriolopsis extenuata (Durieu & Montagne) Domanski (1974), Mala Flora Grzybow, 1, Basidiomycetes, Aphyllophorales, 1, p. 229
Trametella gallica (Fries) Teixeira (1986), Revista Brasileira de Botanica, 9(1), p. 44
Cerrena gallica (Fries) Zmitrovich (2001), Mycena (Minsk St Petersburg), 1(1), p. 91

References : BK 2 347 ; Cetto 1588 ; Marchand 289
Groupe : Polypores
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Polyporales / Polyporaceae
Chapeau/Fructification : Dimidie hispide, strigueux-feutre et en forme de console.
Lames/Pores : Trame subereuse noircissante a KOH. Pourriture blanche.
Habitat : Preferentiellement sur bois de Frene mais aussi sur d'autres bois (Hetres, peupliers)
Comestibilite : Sans interet
Clitocybe dealbata (Sowerby) P. Kummer (1871) Noms francais : Clitocybe blanchi
Synonymes : Agaricus eburneus Bolton (1788), An history of fungusses growing about Halifax, 1, p. 4, tab. 4, fig. 2 (nom. illegit.)
Agaricus agrestis Withering (1792), A botanical arrangement of British plants, Edn 2, 3, p. 289
Agaricus dealbatus Sowerby (1798), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 123 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus michelianus Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 146
Agaricus hololeucus subsp.* epichizus Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 122
Agaricus dealbatus var. d agrestis (Withering) Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 120
Agaricus leucostigma V. Briganti (1848), De fungis regni neapolitani historia, 2, p. 36, tab. 18, fig. 1-2
Clitocybe dealbata (Sowerby) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 121 (nom actuel)
Collybia micheliana (Fries) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 238(217)
Omphalia dealbata (Sowerby) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 22
Agaricus epichizus (Persoon) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 239
Mycena micheliana (Fries) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 222
Clitocybe rivulosa var. dealbata(Sowerby) Maire (1937), Publicaciones del Instituto botanico, Barcelona, 3(4), p. 79

References : CD 295-216,111, 112, 114 ; Bon p. 137 ; Marchand 33 ; Eyssartier et Roux p. 40, 554, 4eme edition p 570 ; LP p. 121
Groupe : Tricholomes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Incertae sedis
Chapeau/Fructification : Chapeau 1,5-6 cm, plat puis legerement deprime, lisse, mat, soyeux, recouvert d'une pruine blanche interrompue par endroits pour former des marbrures concentriques ocre rosatre.
Lames/Pores : Lames adnees a faiblement decurrentes, assez serrees, blanches a creme ochrace.
Chair : Chair elastique, aqueuse, molle, creme ochrace. Odeur faible de farine. Saveur herbacee ou de moisi.
Stipe : Pied 15-40 x 0,3-0,6 cm, cylindrique, blanchatre puis ocre rose brunatre, fibrilleux, farci, plein, plus ou moins elastique.
Habitat : Graminicole parmi les herbes des pres, bordures de chemins. Repandu.
Spores : Spores elliptiques, lisses, hyalines, 4-5 x 3-3,5 µm. Sporee blanche. Basides cylindriques clavees, tetrasporiques, bouclees. Pas de cystides. Cuticule constituee d'hyphes plus ou moins paralleles bouclees, larges de 2-4 µm, finement granuleuses.
Comestibilite : Toxique
Commentaires : Synonyme de Clitocybe rivulosa Toxique muscarinique,
Agaricus semotus Fries (1863) Noms francais : Agaric solitaire
Synonymes : Agaricus semotus Fries (1863), Monographia hymenomycetum sueciae, 2, p. 347 (Basionyme) (nom actuel)
Pratella semota (Fries) Gillet (1884), Tableaux analytiques des Hymenomycetes de France (Alencon), p. 129
Psalliota sylvatica var. amethystina Quelet (1885) [1884], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 13(2), p. 280
Pratella comtula var. amethystina(Quelet) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 110
Agaricus amethystinus (Quelet) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 1000 (nom. illegit.)
Pratella amethystina (Quelet) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 71
Psalliota semota (Fries) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 119
Agaricus sagatus ss. Cooke (1891), Illustrations of british fungi, 8, n° 1177, tab. 968
Psalliota amethystina (Quelet) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 240
Fungus semotus (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 480
Fungus amethystinus (Quelet) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 479


References : Bon p. 277 ; CD 751-298, 156 ; Eyssartier et Roux p. 270, 278 4eme edition
Groupe : Agarics
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Agaricaceae
Chapeau/Fructification : Blanchatre a creme, dont le centre est fibrilleux et purpurin.
Chair : Odeur anisee assez forte.
Habitat : Dans les forets, les pelouses et prairies, les paturages boises, les parcs. Peu commun. Aout-octobre.
Spores : 4,5-6 x 3,5-4 µm, elliptiques.
Comestibilite : Sans interet
Russula turci Bresadola (1882) Noms francais : Russule cocardee ; Russule a odeur iodee
Synonymes : Russula turci Bresadola (1882), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 1(2), p. 22, tab. 26 (Basionyme)
References : BK 6 206 ; CD 1499-436, 95, 96 ; Cetto 217 ; Galli p. 289 ; Sarnari 1365 ; Bon p. 61 ; Marchand 462 ; Eyssartier et Roux p. 216, 224 4eme edition ; LP p. 403
Groupe : Russules
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Russulales / Russulaceae
Chapeau/Fructification : Chapeau 3-10 cm, hemispherique puis plus ou moins deprime au centre. Surface lisse, mate plus ou moins pruineuse, tres visqueuse par temps humide.De couleur non uniforme et variable, violet a centre noiratre ou au contraire plus pale, souvent avec une zone annulaire plus foncee lui donnant un aspect cocarde. Quelquefois avec des tons brunatres vineux et meme franchement rougeatres. Marge striee cannelee. Cuticule separable jusqu'au tiers du rayon.
Lames/Pores : Lames etroitement adnees, blanchatres puis nuancees de jaune plus ou moins orange.
Chair : Chair blanche a odeur forte d'iode a la base du pied. Saveur douce.
Stipe : Stipe 3-8 x 1-2 cm, cylindrique, vite creux, finement ridule longitudinalement, blanc pur, quelquefois lave de rose.
Habitat : Surtout sous pins, plus rarement sous epiceas, sur sol plus ou moins acide.
Spores : Spores subglobuleuses, 7-9 x 6-7,5 µm a verrues globuleuses a etirees de 0,8 µm de haut, en majorite reticulees. Sporee IIId-IVa. Basides clavees a (1-2)-4 sterigmates. Cheilocystides nombreuses et pleurocystides fusiformes avec ou sans prolongement apical. SBA faible. Cuticule formee de poils courts, cloisonnes et ramifies de 3-5 µm de large meles a des hyphes primordiales cloisonnees, tres incrustees de 3,5-9 µm de large.
Commentaires : Odeur d'iode intense a la base du stipe.
Crepidotus variabilis (Persoon) P. Kummer (1871) Noms francais : Crepidote variable
Synonymes : Agaricus niveus Jacquin (1775), Florae austriacae sive plantarum selectarum in Austriae archiducatu sponte crescentium, 3, p. 48, tab. 288 (nom. illegit.)
Agaricus sessilis Bulliard (1783), Herbier de la France, 4, tab. 152 & tab. 581, fig. 3
Merulius niveus J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1431 (nom. illegit.)
Agaricus variabilis Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 105 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus resupinatus Sibthorp (1794), Flora oxoniensis, p. 373 (nom. illegit.)
Crepidopus variabilis (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 616
Crepidotus variabilis (Persoon) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 74 (nom actuel)
Claudopus variabilis (Persoon) Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 426
Claudopus variabilis var. microsporusP. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 289
Dochmiopus variabilis (Persoon) Patouillard (1887), Les hymenomycetes d'Europe, anatomie generale et classification des champignons superieurs, p. 113
Derminus sessilis (Bulliard) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 578
Dochmiopus microsporus (P. Karsten) P. Karsten (1889), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 48, p. 158
Octojuga variabilis (Persoon) Fayod (1889), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 7, 9, p. 409
Hyporrhodius variabilis (Persoon) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 254
Hyporrhodius sessilis (Bulliard) Migula (1912), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 2(2), p. 556
Claudopus multiformis Murrill (1917), North American flora, 10(2), p. 78
Crepidotus microsporus (P. Karsten) Pilat (1948), Atlas des champignons de l'Europe, 6, Monographie des especes europeennes du genre Crepidotus, p. 56

References : Bon p. 245 ; CD 1231-386, 99 ; Eyssartier et Roux p. 986, 1018 4eme edition ; LP p. 92
Groupe : Crepidotes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Crepidotaceae
Chapeau/Fructification : Chapeau 0,5-2,5 cm, hemispherique a reniforme, fixe lateralement, a marge aigue, lisse, ondulee a plissee. Surface veloutee, feutree au point d'insertion, blanche a blanc creme.
Lames/Pores : Lames larges, adnees,assez serrees, blanches puis brun rosatre. Arete blanche finement ciliee.
Chair : blanche, mince. Odeur faible. Saveur fongique douce plus ou moins astringente.
Stipe : Pas de stipe.
Habitat : Imbriques sur bois et brindilles de feuillus.
Spores : Spores plus ou moins cylindriques et verruqueuses de 5,5-7 x 2,5-4μm, gris jaunatre pale. Sporee gris brun fonce. Basides cylindriques a clavees, tetrasporiques, bouclees. Cheilocystides polymorphes: clavees, cylindriques souvent tres noduleuses sinueuses, 20-45 x 4,5-11 µm. Pleurocystides absentes. Cuticule faite d'hyphes bouclees, enchevetrees, larges de 2,5-5 µm.
Comestibilite : Sans interet
Cordyceps militaris (Linnaeus) Link (1833) Noms francais : Cordyceps militaire
Synonymes : Clavaria militaris Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1182 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1823)
Clavaria squamosa Lamarck (1778), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 1, 1, p. 125
Sphaeria militaris (Linnaeus) Bolton (1789), An history of fungusses growing about Halifax, 3, p. 128, tab. 128
Clavaria granulosa Bulliard (1791), Herbier de la France, 11, tab. 496, fig. 1
Isaria crassa Persoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 99
Sphaeria militaris var. a simplex Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 1
Xylaria militaris (Linnaeus) Roussel (1806), Flore du Calvados et des terreins adjacens, Edn 2, p. 41 ('Xilaria')
Clavaria cicadae Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 423, tab. 192, fig. 7-8
Isaria velutipes Link (1809), Magazin der Gesellschaft naturforschender freunde zu Berlin, 3, p. 20
Isaria velutina Nees (1817), Das system der pilze und Schwamme, 2, p. 23
Hypoxylon militare (Linnaeus) Merat (1821), Nouvelle flore des environs de Paris, Edn 2, 1, p. 137
Corynesphaera militaris (Linnaeus) Dumortier (1822), Commentationes botanicae, p. 92
Cordyceps militaris (Linnaeus) Link (1833), Handbuch zur Erkennung der natuzbarsten und am haufigsten vorkommenden Gewachse, 3, p. 347 (nom actuel)
Isaria farinosa var. b crassa (Persoon) Wallroth (1842), Beitrage zur botanik, 1, p. 161
Isaria farinosa var. a velutipes (Link) Wallroth (1842), Beitrage zur botanik, 1, p. 161
Kentrosporium militare (Linnaeus) Wallroth (1842), Beitrage zur botanik, 1, p. 166, tab. 3, fig. 18-21
Kentrosporium clavatum Wallroth (1842), Beitrage zur botanik, 1, p. 167, tab. 3, fig. 22
Torrubia militaris (Linnaeus) Tulasne & C. Tulasne (1865), Selecta fungorum carpologia, 3, p. 6, tab. 1, fig. 19-31

References : Bon p. 336 ; CD 1
Groupe : Clavaires
Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Hypocreales / Cordycipitaceae
Chapeau/Fructification : Clave, rouge orange, ponctue, 15–70 x 3–10 mm.
Stipe : Orange.
Habitat : Parasite sur larves d'insectes enterrees (sur lepidopteres : chenilles, pupes ou adultes). Sur mousses en forets et talus frais.
Spores : Se fragmentant a maturite. Fragments sporaux 4–7 x 1–1,5 µm.
Comestibilite : Sans interet
Tricholoma ustale (Fries) P. Kummer (1871) Noms francais : Tricholome brule
Synonymes : Agaricus leucophyllus Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 163 (nom. illegit.)
Agaricus ustalis Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 122 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus nictitans subsp.* fulvellus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 28
Agaricus fulvellus (Fries) Berkeley (1860), Outlines of british fungology, p. 98 (nom. illegit.)
Tricholoma ustale (Fries) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 130 (nom actuel)
Tricholoma fulvellum (Fries) Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 93
Gyrophila ustalis (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 11
Tricholoma striatum var. ustale(Fries) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 13
Tricholoma flavobrunneum var. fulvellum (Fries) Sartory & L. Maire (1918), Synopsis du Genre Tricholoma, p. 149

References : BK 3 439 ; Bon p. 159 ; CD 410 ; Cetto 1920 ; Galli p. 205 ; Marchand 882 ; Marchand 883 ; FE 3 p. 549 ; Eyssartier et Roux p. 514 , p. 528 ed. 4 ; LP p. 262
Groupe : Tricholomes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Tricholomataceae
Chapeau/Fructification : Chapeau 3-10 cm, convexe a aplati, lisse, visqueux a l'etat humide, collant a l'etat sec, brillant, brun ocre a brun roux, plus fonce au centre, a marge creme, aigue, plus ou moins ondulee, plus ou moins cannelee.
Lames/Pores : Lames adnees echancrees, blanc creme puis ochrace pale tachetee de brunatre avec l'age.
Chair : Chair blanchatre a creme, brunissant a la coupe. Odeur faible de farine a la coupe. Saveur amarescente.
Stipe : Pied 6-12 x 1-2 cm, cylindrique souvent elargi a la base, rigide, elastique. Surface lisse, mate, fibrilleuse, sans zone annulaire. De couleur blanche sous les lames puis creme brunissant vers la base.
Habitat : Surtout sous hetres et chenes.
Spores : Spores elliptiques, lisses, hyalines, guttulees, 6-8 x 4-5 µm. Sporee creme pale. Basides cylindriques, clavees, tetrasporiques, non bouclees. Pas de cystides. Cuticule faite d'hyphes couchees enchevetrees, larges de 5-6 µm incrustees de brun, faiblement gelifiees.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Odeur faible de farine. Calcicole.
Pisolithus arhizus (Scopoli) Rauschert (1959) Noms francais : Pisolithe du teinturier ; Pisolithe sans racine (コツブタケ)
Synonymes : Lycoperdon tuberosum P. Micheli (1729), Nova plantarum genera, p. 219, tab. 98, fig. 2 (nom. inval.)
Lycoperdon conglomeratum P. Micheli (1729), Nova plantarum genera, p. 219, tab. 98, fig. 3 (nom. inval.)
Lycoperdon capitatum Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 147
Lycoperdon arrhizon Scopoli (1786), Deliciae florae et faunae insubricae, 1, p. 40, tab. 18 ('arrizon') (Basionyme) Sanctionnement : Persoon (1801)
Scleroderma arrhizum (Scopoli) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 152
Scleroderma tinctorium Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 152
Pisolithus arenarius Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 82, tab. 1, fig. 3
Polysaccum acaule de Candolle & F. Desportes (1807), Memoires de la Societe d'agriculture du departement de la Seine, 11, p. 8
Polysaccum crassipes de Candolle & F. Desportes (1807), Memoires de la Societe d'agriculture du departement de la Seine, 11, p. 8
Pisomyces arenarius (Albertini & Schweinitz) Fries & Nordholm (1817), Symbolae Gasteromycetum, 1, p. 4
Pisocarpium arenarium (Albertini & Schweinitz) Nees (1817), Das system der pilze und Schwamme, p. 139
Pisocarpium clavatum Nees (1817), Das system der pilze und Schwamme, p. 138, tab. 13, fig. 131
Polypera arenaria (Albertini & Schweinitz) Persoon (1818), Traite sur les champignons comestibles, p. 116
Polypera clavata (Nees) Persoon (1818), Traite sur les champignons comestibles, p. 116
Polypera crassipes Ficinus (1823), Flora der Gegend um Dresden, Edn 2, 2, p. 306
Polysaccum arenarium (Albertini & Schweinitz) Fries (1827) [1825-26], Stirpes agri femsionensis, 5, p. 81
Polysaccum turgidum Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 53
Polysaccum subarhizum Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 54
Polysaccum pisocarpium Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 54
Polysaccum tuberosum Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 55
Polysaccum conglomeratum Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 55
Polysaccum capsuliferum (Sowerby) Secretan (1833), Mycographie Suisse, 3, p. 373 (nom. inval.)
Polysaccum tinctorium (Persoon) Montagne (1840), n P. Barker-Webb & S. Berthelot, Histoire naturelle des Iles Canaries, 3(2), Phytographia canariensis, p. 87, tab. 5, fig. 1
Polysaccum crassipes var. b clavatum (Nees) Rabenhorst (1844), Deutschlands kryptogamen-flora, 1, p. 294
Polysaccum arrhizum (Scopoli) Rabenhorst (1844), Deutschlands kryptogamen-flora, 1, p. 294
Polysaccum australe Leveille (1848), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 9, p. 136, tab. 9, fig. 3
Polysaccum boreale P. Karsten (1866), Fungi Fenniae exsiccati, 6, n° 570
Polysaccum leptothecum Reichardt (1866), Verhandlungen der kaiserich-koniglichen zoologisch-botanischen Gesellschaft in Wien, 16, p. 373
Polysaccum marmoratum Berkeley (1872) [1873], The journal of the linnean Society, botany, 13, p. 171
Pisocarpium crassipes (de Candolle & F. Desportes) Hazslinszky (1877) [1875-76], Mathematikai es termeszettudomanyi kozlemenyek, vonatkozolag a hazai vizsonyokra, 13, p. 8
Polysaccum arenarium var. crassipes (de Candolle & F. Desportes) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 243
Polysaccum pisocarpium var. rafinesquii De Toni (1888), in Saccardo, Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 7, p. 148
Pisolithus crassipes (de Candolle & F. Desportes) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 706
Scleroderma umbrinum Cooke & Massee (1890), Grevillea, 19(90), p. 45 ('umbrina')
Lycoperdodes crassipes (de Candolle & F. Desportes) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 859
Lycoperdodes conglomeratum (Fries) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 859
Lycoperdodes australe (Leveille) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 859
Lycoperdodes arhizus (Scopoli) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 859
Lycoperdodes boreale (P. Karsten) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 859
Lycoperdodes tuberosum (Fries) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 859
Lycoperdodes leptothecum (Reichardt) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 859
Lycoperdodes marmatorum (Berkeley) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 859
Lycoperdodes turgidum (Fries) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 859
Pisolithus australis (Leveille) E. Fischer (1900), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 338
Pisolithus marmoratus (Berkeley) E. Fischer (1900), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 338
Polysaccum pusillum Hariot & Patouillard (1903), Journal de botanique, Paris, 17(1), p. 13
Polysaccum umbrinum (Cooke & Massee) Lloyd (1905), Mycological writings, 1, the Lycopodaceae of Australia, New Zealand and neighboring islands, p. 13
Pisolithus kisslingii E. Fischer (1907) [1906], Mitteilungen der naturforschenden Gesellschaft in Bern, 1906, p. 118
Pisolithus turgidus (Fries) Migula (1912), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 2(2), p. 765
Pisolithus tuberosus (Fries) Migula (1912), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 2(2), p. 765
Polysaccum kisslingii (E. Fischer) Saccardo & Trotter (1912), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 21, p. 492
Polysaccum arenarium var. acaule (de Candolle & F. Desportes) Bigeard & H. Guillemin (1913), Flore des champignons superieurs de France, 2, p. 537
Polysaccum pygmaeum Lloyd (1924), Mycological writings, 7, mycological notes n° 73, p. 1306
Pisolithus tinctorius (Persoon) Coker & Couch (1928), The Gasteromycetes of the Eastern United States and Canada, p. 170, tab. 96-97
Melanogaster tuberosum (Fries) Zeller & C.W. Dodge (1936), Annals of the Missouri botanical Garden, 23(4), p. 654
Pisolithus tinctorius f. turgidus (Fries) Pilat (1958), Flora CSR : Gasteromycetes, p. 581
Pisolithus tinctorius f. clavatus (Nees) Pilat (1958), Flora CSR : Gasteromycetes, p. 581
Pisolithus tinctorius f. pisocarpium (Fries) Pilat (1958), Flora CSR : Gasteromycetes, p. 581
Pisolithus tinctorius f. conglomeratus (Fries) Pilat (1958), Flora CSR : Gasteromycetes, p. 582
Pisolithus tinctorius f. tuberosa (Fries) Pilat (1958), Flora CSR : Gasteromycetes, p. 582
Pisolithus tinctorius f. olivaceus (Fries) Pilat (1958), Flora CSR : Gasteromycetes, p. 582
Pisolithus arhizus (Scopoli) Rauschert (1959), Zeitschrift fur pilzkunde, 25(2), p. 51 (nom actuel)

References : CD 1724-482, 68 ; Cetto 357 ; Marchand 183 ; Bon p. 303 ; Phillips p. 251 ; IH2 865 ; Yoshimi 89 ; IOH p. 501 ; Mycotaxon 112 p. 306
Groupe : Vesses de loup
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Boletales / Pisolithaceae
Chapeau/Fructification : 3-10 x 2-3 cm, subglobuleux a piriforme, souvent turbine a la base. Peridium simple, mince (1 mm), sec, bossele et plus ou moins rugueux, jaune ocrace souvent macule de fauve roussatre ou de brun verdatre sale, noircissant au froissement, dur mais devenant tres friable, bientot rompu a partir du sommet en plaquettes polygonales.
Chair : Pateuse puis pulverulente, constituee d'une multitude de logettes en alveoles brun rougeatre a cloisons steriles, minces, molles, garnis de peridioles ellipsoides, revetues d'un duvet jaune. Une coupe verticale du carpophore montre trois zones concentriques differentes etagees: - petits peridioles jaunes immatures a la base, - plus grands (2 x 5 mm), brun noiratre et succulents dans la partie mediane, - secs, pulverulents, brun jaunatre au sommet. Saveur douce. Odeur fongique agreable.
Stipe : Subsessile ou muni d'un pied court (1,5-3 cm) enfoui dans le sable, plein et dur, epais de 1-2,5 cm, plus ou moins ramifie pour contourner les obstacles, garni d'un mycelium basal en chevelu brunatre.
Habitat : Cosmopolite (Europe, Afrique, Asie, Mexique, Japon...) quoi qu'assez rare, du printemps a l'automne dans les sols pauvres, secs et chauds, souvent sablonneux, les terrils, clairieres des pinedes ou chenaies, a tendance calcifuge.
Spores : globuleuses, 7(9)-12-(13) µm, aculeolees, ornees d'epines de 1-1,5 µm de long, 0-1 grosse guttule, jaunatre sombre. Basides piriformes a 2-6 spores.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Peut-etre introduit en Europe depuis l'Australasie avec l'eucalyptus, son aire de repartition s'etend regulierement vers le nord (il a atteint l'Irlande en 1985). Consomme a l'etat jeune selon Marchand, notamment pele et seche en lanieres, pour colorer (l'epithete "tinctorius" = du teinturier" se refere a l'usage en ebenisterie du pigment brun olivace extrait du gelin de la paroi des pseudoperidioles) en brun, mais aussi pour aromatiser les sauces et potages. Pisolithus arhizus est le chef de file d'un complexe de plusieurs taxons tres semblables morphologiquement.
Peziza varia (Hedwig) J.F. Gmelin (1792) Noms francais : Pezize variable
Synonymes : Octospora varia Hedwig (1789), Descriptio et adumbratio microscopico-analytica muscorum frondosorum, 2, p. 22, tab. 6, fig. d (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Octospora variabilis Baumgarten (1790), Flora lipsiensis, p. 643
Peziza varia (Hedwig) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2(2), p. 1452 (nom actuel)
Peziza cerea Sowerby (1795), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 3
Peziza micropus Persoon (1800), Icones et descriptiones fungorum minus cognitorum, 2, p. 30, tab. 8, fig. 3
Peziza verrucosa Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 646
Macroscyphus cereus (Sowerby) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 672
Plicaria cerea (Sowerby) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 327
Pustularia micropus (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 328
Pustularia vesiculosa var. cerea (Sowerby) Rehm (1874), Ascomyceten, 5, n° 201
Peziza cocotina Cooke (1876), Grevillea, 5(34), p. 61
Aleuria cerea (Sowerby) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 44
Pustularia cerea (Sowerby) Rehm (1882), Ascomycetes lojkani lecti in Hungaria, Transsylvania et Galicia, p. 3
Peziza stevensoniana Ellis (1882), in Rehm, Ascomycetes lojkani lecti in Hungaria, Transsylvania et Galicia, p. 3 ('stephensoniana ') (nom. inval.)
Peziza vesiculosa subsp.* cerea (Sowerby) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 115
Aleuria micropus (Persoon) Gillet (1886), Champignons de France, les discomycetes, p. 204
Lachnea cocotina (Cooke) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 206
Sarcoscypha cocotina (Cooke) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 158
Otidea micropus (Persoon) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 98
Discina repanda subsp.* stevensoniana Ellis ex Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 100 ('stephensoniana ')
Humaria varia (Hedwig) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 142
Peziza pustulata ss. J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 41
Geopyxis varia (Hedwig) Rehm (1894), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 975
Geopyxis micropus (Persoon) Rehm (1894), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 975
Geopyxis verrucosa (Persoon) Rehm (1894), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 976
Pustularia stevensoniana (Ellis ex Saccardo) Rehm (1894), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 1019
Geopyxis cocotina (Cooke) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 380
Discina stevensoniana (Ellis ex Saccardo) Oudemans (1903), Nederlandsch kruidkundig archief, serie 3, 2(4), p. 864
Aleuria varia (Hedwig) Boudier (1904), Icones mycologicae, liste preliminaire, p. (2)
Plicaria repandoides Rehm (1906) [1905], Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 3(6), p. 518
Aleuria cerea var. cocotina(Cooke) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 44
Pachyella barlaeana var. stephensoniana(Ellis ex Saccardo) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 50 ('stephensonii')
Plicaria vesiculosa var. cerea (Sowerby) D.S. Hone (1909), Minnesota botanical studies, 4(2), p. 78
Peziza repandoides (Rehm) Saccardo & Trotter (1913), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 22, p. 614
Plicaria crenulata Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 867
Pustularia vesiculosa var. stevensoniana (Ellis ex Saccardo) Keissler (1922), Annalen des naturhistorischen museums in Wien, 35, p. 12
Plicaria micropus (Persoon) Banhegi (1939), Borbasia, 1, p. 85
Galactinia vesiculosa f. cerea (Sowerby) Svrcek (1960), Ceska mykologie, 14(4), p. 219
Galactinia micropus (Persoon) Svrcek (1962), Ceska mykologie, 16(2), p. 111
Galactinia cerea (Sowerby) Le Gal (1962), Bulletin de la Societe mycologique de France, 78, p. 208
Galactinia varia (Hedwig) Le Gal (1962), Bulletin de la Societe mycologique de France, 78, p. 210

References : Donad. 21 ; Gr. 103 ; Boud. 267 ; BK 1 53 ; Dennis V ; Cetto 1219 ; LP p. 1320
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pezizaceae
Chapeau/Fructification : Fructification de 2-6 cm de diametre en forme de coupe s'etalant a maturite. Marge ondulee, legerement crenelee. Hymenium lisse, couleur ochrace noisette. Face externe blanchatre finement furfuracee.
Chair : Chair blanchatre presentant une trame stratifiee dont la couche centrale apparait sous l'aspect d'une ligne foncee a la loupe.
Stipe : Court, pratiquement inexistant.
Habitat : Sur le sol avec debris organiques, bois en decomposition.
Spores : Spores elliptiques, lisses, hyalines, non guttulees, 14-16 x 8-10 µm. Asques octospores amyloides, 250-300 x 12-13 µm. Paraphyses septees, plus ou moins moniliformes avec l'age et a cellule terminale etroite.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : D'apres Karen Hansen & al. (2002), Mycological research, 106(8), p. 895, Peziza cerea et Peziza micropus sont des synonymes
Cerioporus varius (Persoon) Zmitrovich & Kovalenko (2016) Noms francais : Polypore variable
Synonymes : Boletus leptocephalus Jacquin (1778), Miscellanea austriaca, 1, p. 142, tab. 12
Boletus elegans Bulliard (1781), Herbier de la France, 2, tab. 46
Boletus calceolus Bulliard (1787), Herbier de la France, 8, tab. 360 & tab. 445, fig. 2
Boletus lateralis Bolton (1788), An history of fungusses growing about Halifax, 2, p. 83, tab. 83
Boletus pallescens Schrader (1792), in J.F. Gmelin, Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1433
Boletus nummularius var. ß lateralis(Bolton) Schrader (1794), Spicilegium florae germanicae, 1, p. 153
Boletus varius Persoon (1796), Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 1, p. 85 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Boletus badius var. ß calceolus (Bulliard) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 523
Polyporus nummularius var. γ minimus Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 123
Polyporus varius (Persoon) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 352
Grifola badia var. calceoliformisGray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 644
Polyporus leptocephalus (Jacquin) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 349
Grifola varia (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 644
Coltricia leptocephala (Jacquin) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 645
Polyporus varius var. γ minimus(Fries) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 353
Polyporus varius var. a badiusPersoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 51
Polyporus leprodes Rostkovius (1828), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 4(16-17), p. 33, tab. 15
Polyporus calceolus (Bulliard) Balbis (1828), Flore lyonnaise ou description des plantes qui croissent dans les environs de Lyon et sur le Mont-Pilat, 2, p. 279
Polyporus elegans (Bulliard) Trog (1832), Flora oder botanische zeitung (Regensburg), 15(2), 35, p. 553
Polyporus elegans subsp.* minimus(Fries) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 441
Polyporus boltonii Rostkovius (1848), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 6(28), p. 47, tab. 24
Polyporus elegans var. minimus (Fries) Gillet (1877), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 668
Polyporellus elegans (Bulliard) P. Karsten (1879), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 5, p. 37
Polyporellus leptocephalus (Jacquin) P. Karsten (1879), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 5, p. 38
Polyporellus varius (Persoon) P. Karsten (1879), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 5, p. 37
Polyporellus leptocephalus var. terrigenus P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 30
Polyporellus elegans var. minimus (Fries) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 33
Polyporellus varius subsp.* leprodes (Rostkovius) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 32
Polyporus varius var. leprodes (Rostkovius) G. Winter (1882) [1884], Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(1), p. 444
Polyporus guilfoylei Berkeley & Broome (1883), The transactions of the linnean Society of London, series 2, 2(3), botany, p. 58
Polyporus melanopus var. leprodes(Rostkovius) Cooke (1885), Grevillea, 13(67), p. 83
Leucoporus leptocephalus (Jacquin) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 166
Leucoporus calceolus (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 165
Leucoporus calceolus var. elegans (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 165
Melanopus elegans (Bulliard) Patouillard (1887), Les hymenomycetes d'Europe, anatomie generale et classification des champignons superieurs, p. 137
Melanopus varius (Persoon) Patouillard (1887), Les hymenomycetes d'Europe, anatomie generale et classification des champignons superieurs, p. 137
Polyporus melanopus subsp.* leprodes (Rostkovius) Saccardo (1888), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 6, p. 81
Polyporus varius var. elegans (Bulliard) Gillot & Lucand (1890), Societe d'histoire naturelle d'Autun, Bulletin, 3, p. 151
Polyporus minimus (Fries) Laplanche (1894), Dictionnaire iconographique des champignons superieurs (Hymenomycetes) qui croissent en Europe, Algerie & Tunisie, p. 277 (nom. illegit.)
Melanopus guilfoylei (Berkeley & Broome) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des Hymenomycetes, p. 80 ('guylfoylei')
Polyporus podlachicus Bresadola (1903), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 1(1), p. 73
Melanopus noackianus Patouillard (1907), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 5(4), p. 365
Polyporus noackianus (Patouillard) Saccardo & Trotter (1912), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 21, p. 266
Polyporus gintlianus Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 687
Polyporus varius var. montanus Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 667
Polyporus magnovarius Lloyd (1923), Mycological writings, 7, mycological notes n° 69, p. 1192
Petaloides guilfoylei (Berkeley & Broome) Torrend (1924), Broteria, revista de sciencias naturaes do Collegio de S. Fiel, serie botanica, 21(1), p. 28
Melanopus varius subsp.* elegans(Bulliard) Bourdot & Galzin (1928) [1927], Hymenomycetes de France. Heterobasidies- Homobasidies Gymnocarpes, p. 527
Melanopus varius subsp.* podlachicus (Bresadola) Bourdot & Galzin (1928) [1927], Hymenomycetes de France. Heterobasidies- Homobasidies Gymnocarpes, p. 529
Polyporus varius subsp.* elegans (Bulliard) Donk (1933), Mededeelingen van de Nederlandsche mycologische vereeniging, 22, p. 139
Polyporellus elegans var. podlachicus (Bresadola) Pilat (1936), Beihefte zum botanischen centralblatt, zweite abteilung, 56(1-2), p. 73
Polyporellus varius var. podlachicus (Bresadola) Pilat (1937), Atlas des champignons de l'Europe, 3, Polyporaceae, p. 110
Polyporus rhoadsii Murrill (1938), Bulletin of the Torrey botanical Club, 65, p. 653
Polyporus varius var. podlachicus(Bresadola) Bondartsev (1953), Bracket Fungi Europ. USSR & Caucasus, p. 452
Cerioporus leptocephalus (Jacquin) Zmitrovich & Kovalenko (2016), International journal of medicinal mushrooms, 18(1), p. 33
Cerioporus varius (Persoon) Zmitrovich & Kovalenko (2016), International journal of medicinal mushrooms, 18(1), p. 33 (nom actuel)

References : Bon p. 315 ; CD 106 ; Eyssartier et Roux p. 1030 ; BK 2 n° 423 p. 330
Groupe : Polypores
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Polyporales / Polyporaceae
Chapeau/Fructification : arrondi, convexe dans la jeunesse puis aplati ou turbine a maturite, 1-5-(8) cm de diametre. Surface lisse, glabre, mate, ridulee vers la marge, ocre-jaune dans la jeunesse puis brun orange en vieillissant. Marge ondulee, sinueuse, crenelee, aigue et mince.
Lames/Pores : arrondis a anguleux, (4)-5-(6)/mm. Tubes 0,5-2 mm, decurrents.
Chair : 2-5 mm d'epaisseur, blanche, subereuse, tenace. Odeur agreable. Saveur douce.
Stipe : Central ou excentrique, cylindrique ou faiblement conique, 10-40-(50) x 3-10 mm, creme a brunatre, lisse, mat. Zone noire, mate et nettement limitee caracteristique a la base du pied.
Habitat : Sur bois mort de feuillus surtout saule, hetre et aune blanc.
Spores : elliptiques, lisses, hyalines, guttulees, 9-11 x 3,5-4 µm, non amyloides. Basides clavees, tetrasporiques, non bouclees. Absence de cystides. Systeme dimitique: Hyphes generatrices larges de 2-5 µm, cloisonnees, majoritairement bouclees. Hyphes squelettiques a paroi epaisse, ramifiees, larges de 2,5-6 µm.
Comestibilite : Sans interet
Xylaria polymorpha (Persoon) Greville (1824) Noms francais : Xylaire polymorphe
Synonymes : Valsa clavata Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 398
Sphaeria carcharias var. ß obtusa Weigel (1772), Observationes botanicae, p. 49, tab. 3, fig. 6
Sphaeria digitata O.F. Muller (1782), Flora danica, 15, p. 6, tab. 900 (nom. illegit.)
Xylaria clavata (Scopoli) Schrank (1789), Baiersche flora, 2, p. 566
Clavaria hybrida Bulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 440, fig. 1
Sphaeria carcharias J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1474
Clavaria carcharias (J.F. Gmelin) Retzius (1795), Florae scandinaviae prodromus, Edn 2, p. 323
Sphaeria polymorpha Persoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 17, 114 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1823)
Clavaria digitata (O.F. Muller) Holmskjold (1799), Beata ruris otia fungis danicis, 2, p. 64
Hypoxylon polymorphum (Persoon) Merat (1821), Nouvelle flore des environs de Paris, Edn 2, 1, p. 138
Xylosphaera polymorpha (Persoon) Dumortier (1822), Commentationes botanicae, p. 92
Sphaeria digitata var. ß polymorpha(Persoon) Pollini (1824), Flora veronensis quam in prodomum florae italiae septentrionalis, 3, p. 757
Xylaria polymorpha (Persoon) Greville (1824), Flora edinensis, p. 355 (nom actuel)
Xylaria corrugata Hariot & Patouillard (1903), Journal de botanique, Paris, 17(1), p. 13

References : Bon p. 335 ; CD 6 ; Marchand 400 ; Eyssartier et Roux p. 1074
Groupe : Xylaires
Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Xylariales / Xylariaceae
Chapeau/Fructification : Fructification en forme de massue irreguliere, brun fonce a noire, jusqu'a 10cm de long. Surface recouverte de verrues rugueuses.
Chair : Chair fibreuse blanche a la coupe.
Stipe : Substipite
Habitat : Poussant sur bois. Souvent plusieurs exemplaires groupes en touffe.
Peziza vesiculosa Bulliard (1790) Noms francais : Pezize vesiculeuse
Synonymes : Helvella lycoperdoides Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 480 ('Elvela ')
Octospora lycoperdoides (Scopoli) Timm (1788), Florae megapolitanae prodomus, p. 260
Peziza vesiculosa Bulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 457, fig. 1 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) (nom actuel)
Peziza lycoperdoides (Scopoli) Lamarck (1804), Encyclopedie methodique, Botanique, 5, p. 204
Scodellina vesiculosa (Bulliard) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 669
Peziza incisa Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 230
Peziza otites umbrina Secretan (1833), Mycographie Suisse, 3, p. 297 (nom. inval.)
Peziza badia Secretan (1833), Mycographie Suisse, 3, p. 296 (nom. inval.)
Pustularia vesiculosa (Bulliard) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 329
Aleuria vesiculosa (Bulliard) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 45
Peziza doloris Roumeguere (1879), Fungi gallici exsiccati, n° 447
Peziza spencerii Colenso (1890) [1889], Transactions and proceedings of the New Zealand Institute, 22(58), p. 458
Lachnea spencerii (Colenso) Saccardo (1895), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 11, p. 400
Plicaria vesiculosa (Bulliard) D.S. Hone (1909), Minnesota botanical studies, 4(2), p. 77
Galactinia vesiculosa (Bulliard) Le Gal (1953), Prodrome a une flore mycologique de Madagascar et Dependances, 4, p. 33

References : Donad. 28 ; Gr. 86 ; FF 545 ; Boud. 257 ; Marchand 387 ; BK 1 54 ; RdM 94 ; Dennis V ; CD 28 ; Bon p. 331 var. saccata : RdM (1992) ; Donad. 30 ; LP p.1321 var. minor : Gr. 86 var. var. stercoricola : Donad. 33 ; Eyssartier et Roux p. 1068 (1ere ed.) ou 1100 (4eme ed.).
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pezizaceae
Chapeau/Fructification : d'abord close et globuleuse, s'ouvrant par une perforation apicale arrondie puis se dechirant sans jamais s'etaler. Marge enroulee, irregulierement dechiree. Hymenium lisse, vesiculeux au centre, brun clair. Face externe ocracee blanchatre, furfuracee.
Chair : cassante et pale.
Habitat : Souvent sur paille
Spores : lisses, hyalines, elliptiques, certaines avec des micro-guttules.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : var. saccata Fr. a chair plus epaisse et hymenium brun, ride, veine : Gr. 86 ; var. minor Sacc.
Clavulinopsis corniculata (Schaeffer) Corner (1950) Noms francais : Clavaire cornue
Synonymes : Clavaria muscoides Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1183
Clavaria corniculata Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 117, tab. 173 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Clavaria fastigiata Bulliard (1787), Herbier de la France, 8, tab. 358, fig. D-E (nom. illegit.)
Ramaria muscoides (Linnaeus) Holmskjold (1790), Beata ruris otia fungis danicis, 1, p. 87, tab. 22
Clavaria coralloides var. 2 luteaBulliard (1791), Histoire des champignons de la France, 1, p. 201, tab. 222, tab. 496, fig. O,Q
Clavaria furcata var. ß lunulataPersoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 52
Clavaria furcataPersoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 52 (nom. illegit.)
Clavaria pratensis Persoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 51, tab. 4, fig. 5
Ramaria pratensis (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 655
Ramaria corniculata (Schaeffer) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 655
Clavaria vitellina Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 170
Clavaria helvola var. ß dispar Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 181
Merisma pratense (Persoon) Sprengel (1827), Systema vegetabilium, Edn 16, 4(1), p. 497
Merisma corniculatum (Schaeffer) Sprengel (1827), Systema vegetabilium, Edn 16, 4(1), p. 495
Corallium pratense (Persoon) G. Hahn (1883), Der pilzsammler; oder, Anleitung zur kenntniss der wichtigsten pilze Deutschlands und der angrenzenden lander, Edn 1, p. 73
Ramaria fastigiata (Bulliard) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 466
Clavaria similes Peck (1890) [1889], Annual report of the New York state Museum of natural history, 43, p. 24 (nom. illegit.)
Clavaria peckii Saccardo (1891), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 9, p. 249
Clavaria fellea Peck (1898), Annual report of the New York state Museum of natural history, 51, p. 292
Clavaria caloceriformis Oudemans (1902), Beihefte zum botanischen centralblatt, 11(8), p. 525 (Basionyme)
Clavaria corniculata var. pratensis (Persoon) Cotton & Wakefield (1919) [1918], Transactions of the British mycological Society, 6(2), p. 182
Ramaria dichotoma Velenovský (1939), Novitates mycologicae, p. 161
Ramaria concreta Velenovský (1939), Novitates mycologicae, p. 161
Ramaria echinata Velenovský (1939), Novitates mycologicae, p. 161
Donkella corniculata (Schaeffer) Doty (1950), Lloydia, 13, p. 14
Clavulinopsis corniculata (Schaeffer) Corner (1950), A monograph of Clavaria and allied genera: Annals of botany memoirs, 1, p. 362, pl. 10, fig. 1 (nom actuel)
Clavulinopsis corniculata f. bispora Corner (1955), in Pilat, Sbornik Narodniho muzea v Praze, rada B, Prirodni vedy, 11(2), p. 25
Ramariopsis corniculata (Schaeffer) R.H. Petersen (1978), Mycologia, 70(3), p. 668

References : Bon p. 309 ; Phillips p. 258 ; BK 2 446 ; Eyssartier et Roux p. 1012 ; Funghi Clavarioidi 1 p. 372
Groupe : Clavaires
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Clavariaceae
Chapeau/Fructification : Jaune d’œuf a jaune ochrace, tronc grele, plus pale, bientot divise en rameaux dichotomes, bifurques 2-3 fois, en bois de cerf ou en candelabre, extremites recourbees en croissant ; buisson ramifie peu charnu de 1.5-6(-8) cm de hauteur et 0.5-4 cm de largeur, greles ou denses. Tronc allonge dilate au sommet en rameaux courts, fascies, subdigites. Dernieres ramifications en U.
Chair : Tenace et ferme. Odeur de farine constante, rarement faible, saveur amere.
Stipe : 0,7-2,5 x 0,3-0,4 cm, jaune avec un important coton mycelien.
Habitat : Dans l'herbe des prairies, des pres, dans les forets de feuillus ou les bois moussus. Gregaire, en touffes. D'octobre a novembre. Peu frequent.
Spores : Hyalines, globuleuses, apiculees a la base, 4,5-7 x 5-6,5 µm, uniguttulees. Basides 50-60 x 8-9 µm, a 2-4 sterigmates droits, longs de 6-8 µm. Hyphes 3-8 µm, assez regulieres, paralleles, non coherentes.
Comestibilite : Sans interet
Calocera cornea (Batsch) Fries (1827) [1825-26] Noms francais : Calocere petite-corne ; Calocere cornee
Synonymes : Clavaria cornea Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 139 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Clavaria medullaris Holmskjold (1790), Beata ruris otia fungis danicis, 1, p. 80
Clavaria aculeiformis Bulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 463, fig. 4
Clavaria striata Hoffmann (1795), Flore de l'Allemagne, 2, tab. 7, fig. 1 (nom. illegit.)
Clavaria cornea var. ß cinctaPersoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 54
Clavaria cornea var. ß aculeiformis(Bulliard) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 596
Clavaria cornea va r. ß striata
(Hoffmann) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 596
Tremella palmata Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 442
Clavaria cornea var. a communis Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 288
Corynoides cornea (Batsch) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 654
Calocera palmate (Schumacher) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 219 (obs.)
Tremella aculeiformis (Bulliard) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 106
Calocera aculeiformis (Bulliard) Chevallier (1826), Flore generale des environs de Paris, 1, p. 112
Calocera cornea (Batsch) Fries (1827) [1825-26], Stirpes agri femsionensis, 4, p. 67 (nom actuel)
Calocera pilipes Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 183
Clavaria cincta (Persoon) Secretan (1833), Mycographie Suisse, 3, p. 252 (nom. inval.)
Calocera stricta var. a truncorum Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 581
Calocera striata (Hoffmann) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 582
Calocera nigripes Sydow & P. Sydow (1909), in De Wildeman, Annales du Musee du Congo, botanique, serie 5, 3(1), p. 8
Calocera cornea var. minima Coker (1920), Journal of the Elisha Mitchell scientific Society, 35(3-4), p. 182, tab. 65
Calocera rufa Lloyd (1922), Mycological writings, 7, mycological notes n° 67, p. 1150, fig. 2228
Guepinia brefeldii Lloyd (1923), Mycological writings, 7, mycological notes n° 70, p. 1229, fig. 2556-2557
Calocera vermicularis Lloyd (1923), Mycological writings, 7, mycological notes n° 69, p. 1209
Calopposis nodulosa Lloyd (1925), Mycological writings, 7, mycological notes n° 74, p. 1339, fig. 3116
Calopposis damaecornis Lloyd (1925), Mycological writings, 7, mycological notes n° 74, p. 1340, fig. 3120-3121

References : Bon p. 325 ; CD 56 ; Eyssartier et Roux p. 1014
Groupe : Clavaires
Classification : Basidiomycota / Dacrymycetes / Dacrymycetales / Dacrymycetaceae
Chapeau/Fructification : Petites "cornes" simples ou fourchues, a chair coriace. Un peu grasses au toucher par temps humide. 0.3 a 1.3 cm de hauteur par 0.1 a 0.2 cm de largeur.
Habitat : Sur bois mort, surtout de feuillus.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Saveur douce, odeur faible.
Trechispora farinacea (Persoon) Liberta (1966) Synonymes : Hydnum farinaceum Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 562 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Hydnum crustosum Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 394 (nom. illegit.)
Xylodon farinaceum (Persoon) Chevallier (1826), Flore generale des environs de Paris, 1, p. 272
Odontia farinacea (Persoon) Quelet (1879), Bulletin de la Societe botanique de France, 26, p. 231
Acia farinacea (Persoon) P. Karsten (1879), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 5, p. 42
Odontina farinacea (Persoon) Patouillard (1887), Les hymenomycetes d'Europe, anatomie generale et classification des champignons superieurs, p. 147
Corticium submutabile Hohnel & Litschauer (1907), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 116, p. 822
Grandinia farinacea (Persoon) Bourdot & Galzin (1914), Bulletin de la Societe mycologique de France, 30(2), p. 253
Hypochnus submutabilis (Hohnel & Litschauer) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 658
Phlebiella farinacea (Persoon) Bondartsev & Singer (1953), Bracket Fungi Europ. USSR & Caucasus, p. 51
Cristella submutabilis (Hohnel & Litschauer) Donk (1957), Fungus, Officieel orgaan van de nederlandsche mycologische vereniging, 27(1-4), p. 20
Cristella farinacea (Persoon) Donk (1957), Fungus, Officieel orgaan van de nederlandsche mycologische vereniging, 27(1-4), p. 20, 22
Trechispora farinacea (Persoon) Liberta (1966), Taxon, 15(8), p. 318 (nom actuel)
Trechispora submutabilis (Hohnel & Litschauer) Parmasto (1968), Conspectus systematis corticiacearum (Tartu), p. 46

References : Julich 147 ; BK 2 p. 124 ; BG p. 412 n° 648
Groupe : Polypores
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Trechisporales / Hydnodontaceae
Chapeau/Fructification : Largement etale, mince, floconneux ou membraneux-mou, blanc de neige, puis creme, jusqu'a creme chamois ; marge byssoide ou himantioide, finement fibrilleuse ou simplement pruineuse subindeterminee, et parfois parcourue par des rhizomorphes.
Lames/Pores : Aiguillons serres, subules, 1-2 mm, rarement dentes, quelquefois confluents-cristules, ou granuleux-subglebuleux, tres mous et fragiles, termines par des hyphes steriles.
Chair : Consistance lache, tendre. Trame chargee d'oxalate.
Habitat : Sur bois caries de feuillus et de coniferes, a la face infere des branches tombees ainsi que dans les anfractuosites des souches creuses, sur feuilles, humus, et pierres surtout dans les lieux frais.
Spores : Ovales-elliptiques, echinulees, hyalines, uni- a biguttulees, 3,5-4-(4,5) x 2,5-3-(4) µm. Basides cylindriques clavees, parfois un peu etranglees, a 2-4 sterigmates longs de 3-4,5µm. Pas de cystide. Monomitique : Hyphes larges 1,5-4 µm, a parois tres minces, septees-noduleuses avec renflements ampullaces au niveau des cloisons, bouclees.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Tout au long de l'annee. Repandu et tres commun. Remarques : Peu lignivore, vient sur les bois attaques par d'autres champignons. Anecdote : Sur un parquet de chene a Paris ; habitat insolite, qui n'a modifie ni ses caracteres, ni sa lesion qui reste au moins bien superficielle.
Russula amara Kučera (1927) Noms francais : Russule mamelonnee ; russule amere
Synonymes : Agaricus caeruleus Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 445 (nom. illegit.)
Russula caerulea Zawadski (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 166, n° 2637
Russula amoenata Britzelmayr (1885), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 28, p. 142, fig. 21, 84
Russula umbonata Gillet (1898), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, suppl., tab. 602
Russula amara Kučera (1927), Mykologický sbornik, 7(3-4), p. 50 (Basionyme) (nom actuel)

References : BK 6 103 ; CD 1503-436, 96 ; Galli p. 393 ; Sarnari 1447 ; Bon p. 67 ; Marchand 484 ; Eyssartier et Roux p. 216, 224 4eme edition
Groupe : Russules
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Russulales / Russulaceae
Chapeau/Fructification : 50-100 (120) mm, obtusement conique au debut, puis pulvine a aplani et toujours visiblement mamelonne ; surface lisse a un peu ridulee radialement, brun-violet a violet pourpre, plus foncee a noire au centre, visqueuse et tres brillante par imbibition, soyeuse brillante par le sec ; marge aigue, lisse, faiblement striee-sillonnee, cuticule separable sur le tiers ou la moitie du rayon.
Lames/Pores : D'abord blanches et nuancees de jaune, puis progressivement jaune ochrace, etroitement adnees, peu ou pas fourchues ; aretes entieres.
Chair : Blanche.
Stipe : 50-80 x 10-20 (25) mm, cylindrique a faiblement clave, d'abord plein, rapidement farci-creux ; surface veinee-reticulee, blanche et pruineuse dans la jeunesse, se tachant plus tard de jaunatre ochrace vers la base.
Habitat : Dans les forets de coniferes, ou mixtes, en association stricte avec Pinus, sur sol sec et acide.
Spores : 7,5-9 x 6,5-8 µm, a verrues epineuses assez fortes (1,3 µm) et ± reliees.
Commentaires : Les caracteristiques de cette espece, un chapeau brillant violet pourpre mamelonne et son association stricte avec Pinus, font qu'elle ne peut guere preter a confusion.
Phanerochaete sordida (P. Karsten) J. Eriksson & Ryvarden (1978) Synonymes : Corticium sordidum P. Karsten (1882), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 9, p. 65 (Basionyme)
Terana sordida (P. Karsten) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 872
Corticium cremeum Bresadola (1898), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 2(11-13), p. 63, tab. 173, fig. 2
Corticium allescheri Bresadola (1898), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 2(11-13), p. 62, tab. 172
Peniophora allescheri (Bresadola) Saccardo & P. Sydow (1902), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 16, p. 194
Peniophora cremea (Bresadola) Saccardo & P. Sydow (1902), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 16, p. 195
Corticium eichlerianum Bresadola (1903), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 1(1), p. 95
Kneiffia allescheri (Bresadola) Bresadola (1903), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 1(2), p. 100
Kneiffia cremea (Bresadola) Bresadola (1903), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 1(2), p. 100
Gloeopeniophora allescheri (Bresadola) Hohnel & Litschauer (1908), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 117, p. 1082
Peniophora cremea var. allescheri (Bresadola) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 691
Peniophora sordida ss. Burt (1925), Annals of the Missouri botanical Garden, 12(3), p. 282
Peniophora cremea subsp.* allescheri (Bresadola) Bourdot & Galzin (1928) [1927], Hymenomycetes de France. Heterobasidies- Homobasidies Gymnocarpes, p. 304
Peniophora cremea var. eichleriana Bourdot & Galzin (1928) [1927], Hymenomycetes de France. Heterobasidies- Homobasidies Gymnocarpes, p. 303
Phanerochaete eichleriana (Bresadola) Parmasto (1968), Conspectus systematis corticiacearum (Tartu), p. 83
Phanerochaete cremea (Bresadola) Parmasto (1968), Conspectus systematis corticiacearum (Tartu), p. 84
Membranicium cremeum (Bresadola) J. Eriksson ex Y. Hayashi (1974), Bulletin of the government forest experimental station Meguro, 260, p. 74
Grandiniella cremea (Bresadola) Burdsall (1977), Taxon, 26(2-3), p. 329
Phanerochaete sordida (P. Karsten) J. Eriksson & Ryvarden (1978), The Corticiaceae of the North Europe, 5, p. 1023 (nom actuel)
Grandiniella sordida (P. Karsten) Zmitrovich & Spirin (2006), Mycena (Minsk St Petersburg), 6, p. 37

References : Julich 2 p. 215 ; BK 2 156 ; DM 74 p. 46 ; BG p. 305 n° 488
Groupe : Polypores
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Polyporales / Phanerochaetaceae
Chapeau/Fructification : Etale, oblong, cerace, adherent, assez epais ; subiculum finement floconneux ; marge finement farineuse-fibreuse, partiellement bien limitee, ordinairement non areolee.
Lames/Pores : Hymenium lisse, blanchatre sale, puis isabelle, brunatre luride, fendille en areoles distantes, caduques sur la sec.
Chair : Consistance ceracee, tendre. Odeur et saveur indistinctes.
Habitat : Sur bois mort de feuillus, cortique ou non, egalement sur coniferes. En ete, sur les bois morts ou carbonises de genets. Toute l'annee. Repandu.
Spores : Etroitement elliptiques, quelques-unes aplaties lateralement, lisses, hyalines, parfois guttulees, 4,5-7 x 2,5-4 µm. Basides etroitement clavees, 20-34 x 4-6 µm, non bouclees, tetrasporiques, plus rarement bisporiques. Cystides, nombreuses ou clairsemees, cylindriques ou fusiformes, a parois minces, un peu epaissies a la base, lisses ou + ou - incrustees, 50-120 (-130) x 5-7 (-10)µm, emergeant de 15-45 µm. Monomitique : Hyphes du subiculum a parois epaisses, larges de 2,5-6 µm, les superieures a parois plus minces, serrees peu distinctes, parfois chargees de cristaux, cloisonnees, non bouclees.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Remarques : Reaction avec KOH sur l'hymenium, le plus souvent nulle ou legerement vineuse dans certains cas. Tremella sarniensis est connue pour etre un parasite intrahymenial de ce champignon.
Hypoxylon fuscum (Persoon) Fries (1849) Synonymes : Sphaeria fragiformis Dickson (1785), Plantarum cryptogamicarum britanniae, 1, p. 24 (nom. illegit.)
Sphaeria confluens Willdenow (1787), Florae berolinensis prodromus, p. 416, tab. 7, fig. 21
Sphaeria tuberculosa Bolton (1789), An history of fungusses growing about Halifax, 3, p. 123, tab. 123, fig. 1 (nom. illegit.)
Hypoxylon glomerulatum Bulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 468, fig. 3
Sphaeria castorea Tode (1791), Fungi mecklenburgenses selecti, 2, p. 28, tab. 12, fig. 100
Sphaeria fusca Persoon (1794), in Usteri, Annalen der botanik, 11, p. 22, tab. 2, fig. 3 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1823)
Sphaeria fragiformis var. ß castorea (Tode) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 10
Sphaeria lycoperdoides R. Hedwig (1802), Observationum botanicarum, p. 11
Sphaeria populi Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 167 (nom. illegit.)
Sphaeria glomerulata (Bulliard) de Candolle (1805), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 287
Sphaeria coryli de Candolle (1805), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 287 (nom. illegit.)
Sphaeria fusca var. a circumscripta Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 4
Peripherostoma fuscum (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 513
Stromatosphaeria fusca (Persoon) Greville (1824), Flora edinensis, p. 356
Hypoxylon vinosum Montagne (1840), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 2, 13, p. 356
Hypoxylon fuscum (Persoon) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 384 (nom actuel)
Hypoxylon purpureum Nitschke (1867), Pyrenomycetes germanici, 1, p. 37
Hypoxylon fuscum var. ß confluens (Willdenow) J. Kickx f. (1867), in J.J. Kickx, Flore cryptogamique des Flandres, 1, p. 307
Hypoxylon commutatum subsp.* holwayanum (Saccardo & Ellis) Saccardo (1882), Michelia, 2(8), p. 570
Hypoxylon confluens (Willdenow) Wettstein (1886) [1885], Verhandlungen der kaiserich-koniglichen zoologisch-botanischen Gesellschaft in Wien, 35, p. 592 (nom. illegit.)
Hypoxylon subchlorinum Ellis & Calkins (1888), The journal of mycology, 4(9), p. 86
Hypoxylon commutatum var. holwayanum (Saccardo & Ellis) Ellis & Everhart (1892), The North American Pyrenomycetes, p. 630
Hypoxylon lianincolum Rehm (1913), Leaflets of Philippine botany, 6(96), p. 1944
Hypoxylon oregonense Kauffman (1930), Papers of the Michigan Academy of science, arts and letters, 11, p. 169
Hypoxylon pruinatoides Kauffman (1930), Papers of the Michigan Academy of science, arts and letters, 11, p. 169

References : BK 1 339
Groupe : Xylaires
Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Xylariales / Hypoxylaceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Sur bois mort ( Aulne, Bouleau, noisetier ). Champignon de forme spherique ou allongee de 2 a 5 mm de diametre, coriace. Brun rouge ou noir avec le temps. Ostioles en position plus basse que la surface du stroma. Peritheces de 200 a 380 micrometres de diametre. Spores brun fonce de 11 a 16 micrometres de longueur et de 5 a 8 micrometres de largueur. Elles sont ellipsoides et aux extremites un peu arrondies.
Clavulina cristata (Holmskjold) J. Schroter (1888) [1889] Noms francais : Clavaire a cretes
Synonymes : Ramaria cristata Holmskjold (1790), Beata ruris otia fungis danicis, 1, p. 92 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Clavaria nivea Humboldt (1793), Florae fribergensis specimen plantas cryptogamicas praesertim suterraneas exibens, p. 116
Clavaria fallax Persoon (1795), in Usteri, Annalen der botanik, 15, p. 34
Clavaria trichopus Persoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 50, tab. 4, fig. 3
Clavaria cristata var. ß fallax (Persoon) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 591
Clavaria cristata (Holmskjold) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 591
Merisma trichopus (Persoon) Sprengel (1827), Systema vegetabilium, Edn 16, 4(1), p. 496
Merisma fallax (Persoon) Sprengel (1827), Systema vegetabilium, Edn 16, 4(1), p. 498
Clavaria cristata var. b trichopus (Persoon) Rabenhorst (1844), Deutschlands kryptogamen-flora, 1, p. 326
Clavariella cristata subsp.* trichopus (Persoon) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 188
Clavariella cristata (Holmskjold) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 187
Clavaria cristata var. minor Patouillard (1884), Tabulae analyticae fungorum, 3, fig. 261
Clavulina cristata (Holmskjold) J. Schroter (1888) [1889], in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 442 (nom actuel)
Ramaria setifera Velenovský (1939), Novitates mycologicae, p. 163
Ramaria bidentata Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 90

References : Bon p. 309 ; CD 116 ; Eyssartier et Roux p. 1010 ; BK 2 456 ; BK 2 457 (remarque)
Groupe : Clavaires
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Cantharellales / Hydnaceae
Chapeau/Fructification : Compose de ramifications ± denses, aigues.
Lames/Pores : Lisse ou ruguleux.
Chair : Odeur fongique douce et agreable. Saveur douce.
Stipe : Souvent torsade.
Habitat : Sur le sol nu, dans la litiere de feuilles ou d'aiguilles ou parmi les mousses. Dans les forets ou les paturages boises. Surtout sous Picea, Abies, Fagus. Aout-novembre (mai-janvier). Frequent.
Spores : Lisses, subglobuleuses, apiculees, 7-11 x 6,5-10 μm. Basides bisporiques.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Cette clavaire peut prendre une teinte grise quand elle est parasitee par Helminthosphaeria clavariarum.
Stereum gausapatum (Fries) Fries (1874) Noms francais : Steree a barbe herissee
Synonymes : Auricularia reflexa var. 5 variegata Bulliard (1791), Histoire des champignons de la France, 1, p. 282, tab. 483, fig. 5 L-M
Thelephora gausapata Fries (1828), Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 1, p. 171 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1828)
Cladoderris gausapata (Fries) Fries (1848), J.A. Wahlbergii fungi natalenses, adjectis quibusdam capensibus, p. 22
Stereum gausapatum (Fries) Fries (1874), Hymenomycetes europaei sive epicriseos systematis mycologici, p. 638 (nom actuel)
Stereum cristulatum Quelet (1875), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 443(15), tab. 1, fig. 15
Stereum hirsutum var. cristulatum (Quelet) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 205
Stereum quercinum Potter (1902), Transactions of the royal English arboricultural Society, 1901-02, p. 7 (nom. inval.)
Stereum reflexum var. cristulatum (Quelet) Saccardo (1916), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(15), p. 1148
Stereum occidentale Lloyd (1919), Mycological writings, 5, letter n° 69, p. 12
Stereum lacunosum Velenovský (1922), Česke houby, 4-5, p. 763
Stereogloeocystidium spadiceum (Schweinitz) Rick (1940), Broteria, serie trimestral, ciencias naturais, 9, p. 82
Haematostereum gausapatum (Fries) Pouzar (1959), Česka mykologie, 13(1), p. 13

References : BK 2 199 ; Eyssartier et Roux p. 1016, 1018 ; Cetto 5 1992 ; Mtg 1 221 ; BG p. 374 n° 600
Groupe : Croutes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Russulales / Stereaceae
Chapeau/Fructification : Etale-reflechi, conchoide, imbrique-cespiteux, parfois a pileoles arrondis ombiliques substipites, mince, coriace, lobe, ondule-crispe, strigueux, fibro-strie et satine, avec zones brun rouille, fauves, mordores, gris chamois et marge pale ; hymenium lisse ou plisse, pruineux, pale a chamois, tache au froissement de rouge, qui passe a brun ou bistre. Les specimens perennes sont stratifies. Le champignon envahit souvent totalement les branches et les troncs.
Chair : Consistance elastique et tenace a l'etat frais, dure et cassante a l'etat sec. Rougissant au frottement.
Habitat : Sur bois morts cortiques ou decortiques de Quercus, sur branches ou troncs tombes, rarement sur d'autres feuillus, tres rarement sur Castanea.
Spores : Elliptiques-cylindriques, lisses, hyalines, peu deprimees lateralement, 5-8-11 x 3-4-4,5 µm, I+( faible ). Basides etroitement clavees, (30)-40-50 x (4)-5-8 µm, 2-4 sterigmates longs de 3 a 4 µm, non bouclees. Cystides eparses, 5-7 µm, se terminant a diverses hauteurs, a contenu huileux colore. Hyphes de la villosite a parois epaisses jaunatres, 3-7 µm; croute jaunatre a elements agglutines, 15-30 µm d'epaisseur ; trame a hyphes 3-6 µm, pleines ou a parois epaisses, souvent a parois plus minces dans le sous-hymenium.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Annuel ou perenne. Assez rare. Tout au long de l'annee. Regression par les temps secs.
Rickenella swartzii (Fries) Kuyper (1984) Noms francais : Omphale de Swartz
Synonymes : Agaricus tentatula Bulliard (1792), Herbier de la France, 12, tab. 560, fig. 3
Agaricus variegatus Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 391 (nom. illegit.)
Agaricus swartzii Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 90 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus setipes Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 162
Mycena variegata (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 621
Agaricus fibula var. γ swartzii (Fries) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 164
Agaricus hypnicola Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 87, n° 138
Agaricus setipes var. acrocyanea Fries (1873), Icones selectae hymenomycetum nondum delineatorum, 1(8), p. 81, tab. 75, fig. 5
Omphalia setipes var. acrocyanea (Fries) Gillet (1875), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 300
Omphalia setipes (Fries) Gillet (1875), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 300
Omphalia fibula var. swartzii(Fries) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 139
Agaricus fibula subsp.* swartzii (Fries) J. Stevenson (1886), British fungi (Hymenomycetes), 1, p. 163
Omphalina setipes (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 45
Omphalina fibula var. swartzii (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 46
Omphalina swartzii (Fries) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 197
Omphalia swartzii (Fries) Peck (1893) [1891], Annual report of the New York state Museum of natural history, 45, p. 40
Omphalia fibula f. swartzii(Fries) Cejp (1936), Atlas des champignons de l'Europe, 4, Omphalia, p. 108
Mycena fibula var. swartzii(Fries) Kuhner (1938), Encyclopedie mycologique, 10, p. 607
Hemimycena setipes (Fries) Singer (1943), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 41(1-3), p. 122
Mycena swartzii (Fries) A.H. Smith (1947), North American species of Mycena, p. 123
Marasmiellus setipes (Fries) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 301
Gerronema setipes (Fries) Singer (1962) [1961], Sydowia : Annales mycologici, editi in notitiam scientiae mycologicae universalis, series II, 15(1-6), p. 51
Rickenella setipes (Fries) Raithelhuber (1973), Metrodiana, 4(4), p. 67
Rickenella swartzii (Fries) Kuyper (1984), Persoonia, 12(2), p. 188 (nom actuel)

References : CD 330-222, 110 ; Bon p. 129 ; Eyssartier et Roux p. 558 , 574 4eme edition ; BK 3 p. 316 ; Ludwig 1 n° 76.4 ; FuNo2012 86 ;
Groupe : Omphales
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Hymenochaetales / Rickenellaceae
Chapeau/Fructification : 0,3 a 1,5 cm de diametre, brun noiratre a reflets violets.
Lames/Pores : Creme, tres decurrentes.
Stipe : 2 a 6 cm de hauteur et 0,1 a 0,2 cm de diametre, brun violace au sommet et brun jaunatre vers le bas.
Habitat : Dans les pres et forets (mousses).
Spores : Ellipsoides lisses, 4.5-6 X 2-3 µm. Cystides fusoides a lageniformes.
Comestibilite : Sans interet
Pleurotus eryngii (de Candolle) Quelet (1872) Noms francais : Pleurote du panicaut
Synonymes : Hypophyllum eryngii Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 133, tab. 39 (nom. inval.)
Agaricus eryngii de Candolle (1815), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 6, p. 47 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus cardarella Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 84
Agaricus albescens Viviani (1834), I funghi d'italia e principalmente le loro specie mangereccie, velenose, o sospette, p. 9, tab. 9
Pleurotus eryngii (de Candolle) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 112(79) (nom actuel)
Pleurotus cardarella (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 148
Clitocybe cardarella(Fries) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 144
Agaricus tucala Spegazzini (1888) [1887], Boletin de la Academia nacional de ciencias en Cordoba, 11(2), p. 139
Clitocybe tucala (Spegazzini) Saccardo (1891), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 9, p. 24
Dendrosarcus eryngii (de Candolle) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 463
Pleurotus fuscus Battarra ex Bresadola (1897), Almanacco agrario pel 1897, p. 317
Pleurotus eryngii var. cardarella(Fries) Saccardo (1915), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(14), p. 327
Pleurotus eryngii var. fuscus(Bresadola) Maire (1937), Memoires de la Societe des sciences naturelles du Maroc, 45, p. 94

References : CD 151-190, 109 ; Bon p. 121 ; Marchand 29 ; Eyssartier et Roux p. 972, 1004 4eme edition ; Guinberteau p. 87
Groupe : Pleurotes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Pleurotaceae
Comestibilite : Bon comestible
Commentaires : Sur racines de panicauts. Sur grandes ombelliferes, on trouve la var. ferulae et la var. nebrodensis plus pale en montagne. Groupe difficile.
Mycena olivaceomarginata (Massee) Massee (1893) Noms francais : Mycene a arete olive
Synonymes : Agaricus avenaceus Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 150
Mycena avenacea (Fries) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 241(221)
Agaricus olivaceomarginatus Massee (1891), in Cooke, Illustrations of british fungi, 8, n° 1153, tab. 959, fig. a (Basionyme)
Mycena olivaceomarginata (Massee) Massee (1893), British fungus flora, 3, p. 116 (nom actuel)
Mycena plicosa ss. Ricken (1915), Die Blatterpilze, p. 441, pl. 111, fig. 6
Mycena avenacea var. olivaceomarginata (Massee) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 374
Mycena brunneomarginata Kuhner (1938), Encyclopedie mycologique, 10, p. 419

References : CD 564 ; Eyssartier et Roux p. 392
Groupe : Mycenes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Mycenaceae
Lames/Pores : Arete brunatre olivace.
Comestibilite : Sans interet
Lactarius pubescens Fries (1838) [1836-38] Noms francais : Lactaire pubescent
Synonymes : Agaricus crinitus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 55, tab. 228 (nom. illegit.)
Agaricus pubescens Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 56 (nom. illegit.)
Agaricus tomentosus J. Otto (1816), Versuch einer auf … Anordnung und Beschreibung der Agaricorum, p. 74 (nom. illegit.)
Agaricus cilicioides Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 63
Lactarius pubescens Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 335 (Basionyme) (nom actuel)
Lactarius cilicioides (Fries) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 334
Galorrheus cilicioides (Fries) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 125
Lactarius controversus var. pubescens(Fries) Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 210
Lactarius torminosus var. cilicioides(Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 127
Lactifluus pubescens (Fries) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 857
Lactifluus cilicioides (Fries) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 856
Lactarius torminosus subsp.* cilicioides (Fries) Konrad (1935), Bulletin de la Societe mycologique de France, 51(1), p. 129, 164 (nom. inval.)
Lactarius betulaeA.H. Smith (1960), Brittonia, 12, p. 308
Lactarius albus J. Blum (1976), Les lactaires: Etudes mycologiques, 3, p. 106 (nom. illegit.)
Lactarius pubescens var. betulae(A.H. Smith) Hesler & A.H. Smith (1979), North American species of Lactarius, p. 282, 284
Lactarius blumii Bon (1979), Documents mycologiques, 9(35), p. 39
Lactarius pubescens var. betularumBon (1985), Documents mycologiques, 15(60), p. 38

References : BK 6 50 ; CD 1523 ; Cetto 1495 ; Galli p. 49 ; Marchand 509 ; FE 7 380 ; Bon p. 82 ; Eyssartier et Roux p. 109, 118, 4eme edition 124 ; LP p. 419
Groupe : Lactaires
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Russulales / Russulaceae
Chapeau/Fructification : Chapeau 3-10 cm, convexe puis aplani profondement deprime au centre, lisse, tres peu zone, orne de fibrilles apprimees blanchatres a creme rose de plus en plus pales en vieillissant. Marge enroulee bordee d'une frange laineuse blanchatre de moins en moins marquee avec l'age.
Lames/Pores : Lames adnees a brievement decurrentes, souvent fourchues pres du pied, assez serrees, creme a ochrace.
Chair : Chair blanc rosatre. Odeur faible. Saveur acre. Lait blanc, immuable, tres piquant.
Stipe : Pied 2,5-6 x 1-2 cm, cylindrique, plein, creux la fin, finement laineux au debut puis poudre d'une pruine blanche sur fond rosatre.
Habitat : En lignes ou ronds de sorciere sous bouleaux
Spores : Spores largement elliptiques, 6-8 x 5-6 µm a verrues et cretes fines peu reliees formant un debut de reseau. Basides clavees a ventrues, tetrasporiques. Macrocystides plus ou moins fusiformes, mucronees. Cheilocystides: 40-60 x 6-8 µm. Pleurocystides: 37-53 x 7-11 µm. Cuticule faite d'hyphes couchees paralleles, large de 3-8 µm, melees a des laticiferes, le tout gelifie.
Comestibilite : Toxique
Commentaires : La var. betularum Bon possede un cerne rose vif en haut du stipe.
Lactarius camphoratus (Bulliard) Fries (1838) [1836-38] Noms francais : Lactaire a odeur de chicoree ; Lactaire camphre
Synonymes : Agaricus camphoratus Bulliard (1792), Herbier de la France, 12, tab. 567, fig. 1 (indisponible) (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus subdulcis var. γ rubrocastaneus de Candolle (1805), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 144
Agaricus subdulcis var. ß camphoratus (Bulliard) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 70
Agaricus subdulcis purpureus Secretan (1833), Mycographie Suisse, 1, p. 447 (nom. inval.)
Lactarius camphoratus (Bulliard) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 346 (nom actuel)
Galorrheus camphoratus (Bulliard) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 127
Lactarius terryi Berkeley & Broome (1878), The annals and magazine of natural history, series 5, 1, p. 22 ('terrei')
Lactarius camphoratus var. terryi (Berkeley & Broome) Cooke (1883), Handbook of british fungi, Edn 2, p. 317 ('terrei')
Lactifluus terryi (Berkeley & Broome) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 857 ('terrei')
Lactifluus camphorates (Bulliard) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 856

References : BK 6 12 ; Bon p. 99 ; CD 1586-452, 98 ; Cetto 177 ; Galli p. 243 ; Marchand 572 ; FE 7 587 ; Eyssartier et Roux p. 150, 156 4eme edition
Groupe : Lactaires
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Russulales / Russulaceae
Chapeau/Fructification : Marge parfois cannelee.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Marge parfois cannelee.
Hypholoma lateritium (Schaeffer) P. Kummer (1871) Noms francais : Hypholome couleur de briques
Synonymes : Agaricus lateritius Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 22, tab. 49, fig. 4-5 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus sublateritius Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, tab. 49, fig. 6-7 (nom. superfl.)
Agaricus auratus O.F. Muller (1782), Flora danica, 15, p. 5, tab. 890
Agaricus carneolus Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 83
Agaricus fascicularis var. a carneolus (Batsch) Lumnitzer (1791), Flora posoniensis, p. 519
Agaricus silaceus Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 421
Hypodendrum fagi Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 294, tab. 138, fig. 1-2
Hypophyllum fulgens Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 198, tab. 90, fig. 1-2
Hypophyllum lateritium (Schaeffer) Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 230, tab. 109
Agaricus fascicularis var. 2 purpureofuscus Purton (1821), An appendix to Midland flora, 3(1), p. 225
Pratella lateritia (Schaeffer) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 627
Agaricus perplexus Peck (1872) [1869], Annual report of the state Cabinet of natural history, 23, p. 99
Hypholoma lateritium (Schaeffer) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 72 (nom actuel)
Hypholoma sublateritium (Schaeffer) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 143(112)
Hypholoma silaceum (Persoon) Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 572
Naematoloma sublateritium (Schaeffer) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 495
Geophila sublateritia (Schaeffer) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 113
Hypholoma perplexum (Peck) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 1028
Dryophila sublateritia (Schaeffer) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 154
Naematoloma lateritium (Schaeffer) P. Karsten (1890) [1889], Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 16, p. 101
Hypholoma sublateritium var. perplexum (Peck) Kauffman (1918), Michigan geological and biological survey, biological series 5, 26, p. 257
Psilocybe lateritia (Schaeffer) Noordeloos (1995), Persoonia, 16(1), p. 129 (nom. illegit.)

References : Bon p. 253 ; CD 1287 ; Eyssartier et Roux p. 828, p. 856 Ed. 4, LP p.584.
Groupe : Hypholomes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Strophariaceae
Chapeau/Fructification : Chapeau 3-8 cm, convexe a aplani, lisse, mat, rouge brique au centre, ochrace jaunatre au bord orne de restes du voile sous forme de flocons fibrilleux jaune soufre disposes plus ou moins concentriquement.
Lames/Pores : Lames larges, adnees, emarginees, creme puis grises a reflet olivace.
Chair : Chair creme a jaune pale, mince. Odeur agreable. Saveur non typique legerement amere et astringente.
Stipe : Pied 4-12 x 0,4-1,2 cm, cylindrique, creux avec l'age, rigide, elastique, fibrilleux, creme en haut, brun ochrace a brun rouge en bas. Souvent presence d'une zone annulaire cortiniforme.
Habitat : Fascicules sur bois mort de feuillus. Tres frequent.
Spores : Spores elliptiques, lisses, jaune clair a paroi epaisse avec un pore germinatif net, 5-7,5 x 3,5-4,5 µm. Sporee brun pourpre. Basides cylindriques a clavees, tetrasporiques, bouclees. Cheilocystides ventrues plus ou moins lageniformes, 20-36 x 7-12 µm. Pleurocystides de type chrysocystides, fusiformes a ventrues a sommet appendicule. Cuticule formee dans la couche superieure d'hyphes couchees, paralleles de 2,5-9 µm de large, bouclees, finement incrustees. Les sous-jacentes sont a paroi epaisse, de 10-15 µm de large, lachement incrustees et pigmentees de brun.
Comestibilite : Toxique
Hygrophorus hypothejus (Fries) Fries (1838) [1836-38] Noms francais : Hygrophore a lames jaune soufre ; Hygrophore jaunissant
Synonymes : Agaricus limacinus Sowerby (1795), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 8 (nom. illegit.)
Agaricus pyxidatus Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 321 (nom. illegit.)
Agaricus vitellum Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 179, tab. 10, fig. 4
Agaricus hypothejus Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 10 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus vitellicolor Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 93
Hygrophorus hypothejus (Fries) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 324 (nom actuel)
Limacium hypothejum (Fries) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 119
Hygrophorus hypothejus var. mendaxKalchbrenner (1875), Icones selectae hymenomycetum hungariae, 3, p. 43, tab. 27, fig. 3
Limacium vitellum (Albertini & Schweinitz) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 532
Hygrophorus subpustulatus Murrill (1912), Mycologia, 4(4), p. 210
Hygrocybe arenicola Murrill (1912), Mycologia, 4(4), p. 208 ('Hydrocybe ')
Hygrophorus arenicola (Murrill) Murrill (1912), Mycologia, 4(4), p. 217
Hygrophorus vitellum (Albertini & Schweinitz) Saccardo (1915), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(14), p. 348

References : Bon p. 119 ; FE 6 p. 229 ; CD 271-210, 104 ; Cetto 656 ; Marchand 153 ; Eyssartier et Roux p. 460. 474 (4eme edition) ; LP p. 169
Groupe : Hygrophores
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Hygrophoraceae
Chapeau/Fructification : Chapeau 3-5 cm, convexe puis aplani a centre deprime, fibrilleux, tres visqueux, brun olivatre puis jaune ocre en sechant.
Lames/Pores : Lames larges, decurrentes et espacees, blanches puis jaune d'oeuf pale passant ensuite a orange.
Chair : Chair blanche, jaunatre sous la cuticule, epaisse. Odeur nulle. saveur douce.
Stipe : Pied 8-10 x 0,5-1 cm, cylindrique, plein puis creux, rigide, visqueux, blanc puis jaune vif avec l'age. Presence d'une zone annulaire dans la jeunesse sous forme d'un manchon brunatre.
Habitat : Sous pins sur sol maigre, acide. Fin de l'automne hiver.
Spores : Spores elliptiques, hyalines, lisses, 6,5-9 x 4-5,5 µm. Sporee blanche. Basides tetrasporiques bouclees. Cystides absentes. Cuticule constituee d'hyphes enchevetrees, certaines ramifiees, bouclees, larges de 3-7 µm, gelifiees.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Coniferes meles.
Baeospora myosura (Fries) Singer (1938) Noms francais : Collybie queue de souris ; Collybie queue de rat
Synonymes : Agaricus pallor Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 115, tab. 18, fig. 95
Agaricus hippopinus Withering (1796), An arrangement of British plants, Edn 3, 4, p. 202
Agaricus conigenus Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 388
Agaricus conigenus var. ßß pallens Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 195
Agaricus myosurus Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 129 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Mycena conigena (Persoon) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 170, n° 2739
Collybia conigena (Persoon) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 116 ('conigenus')
Collybia myosura (Fries) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 95(60)
Collybia myosura var. pallens (Albertini & Schweinitz) Gillet (1875), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 321
Collybia clavus var. myosura (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 30
Marasmius myosurus (Fries) P. Karsten (1889), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 48, p. 102
Marasmius conigenus (Persoon) P. Karsten (1889), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 48, p. 102
Collybia capillaris A. Blytt (1905) [1904], Skrifter udgivne af videnskabs-selskabet i Christiania: Mathematisk-naturvidenskabelig klasse, 1904(6), p. 33
Collybia friesii Bresadola (1928), Iconographia mycologica, 5, tab. 214, fig. 2
Marasmius friesii (Bresadola) Rea (1932) [1932-33], Transactions of the British mycological Society, 17(1-2), p. 46
Mycena myosura (Fries) Kuhner (1938), Encyclopedie mycologique, 10, p. 526
Baeospora myosura (Fries) Singer (1938), Revue de mycologie, Paris, 3, p. 193 (nom actuel)
Pseudohiatula conigena (Persoon) Metrod (1952), Revue de mycologie, Paris, 17(1), p. 85 (nom. inval.)
Strobilurus conigenus (Persoon) Gulden (1966), Nytt magasin for botanik, 13, p. 46

References : BK 3 140 ; Bon p. 177 ; CD 535 ; Eyssartier et Roux p. 350 , p. 364 ed. 4 ; LP p. 283
Groupe : Collybies
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Incertae sedis
Chapeau/Fructification : Chapeau 0,5-2,5 cm, convexe puis aplati avec mamelon obtus, lisse, mat, hygrophane, brun noisette a centre plus fonce palissant en beige clair avec l'age. Marge aigue, legerement fibrilleuse.
Lames/Pores : Lames larges, tres serrees, presque libres, blanches puis creme.
Chair : Chair mince, beige pale. Odeur de moisi. saveur plus ou moins amere.
Stipe : Pied 2-6 x 0,1-0,2 cm, cylindrique, lisse, plus ou moins radicant, brun ochrace recouvert d'une pruine blanche entoure a la base d'un feutrage mycelien blanc.
Habitat : Sur cones de Pinus, Picea, Cedrus. Frequent en fin d'automne jusqu'au printemps.
Spores : Spores cylindriques a elliptiques, lisses, hyalines, amyloides, tres petites: 3-4,5 x 1,5-2 µm. Sporee blanche. Basides cylindriques, tetrasporiques bouclees. Cheilocystides et pleurocystides (peu nombreuses) fusiformes a clavees, 20-40 x 7,5-11 µm. Cuticule formee d'hyphes couchees paralleles de 4-14 µm de large, pigmentees de brunatre.
Comestibilite : Sans interet
Lactarius necator Persoon (1800) [1799] Noms francais : Lactaire plombe
Synonymes : Amanita venenata Lamarck (1783), Encyclopedie methodique, Botanique, 1, p. 104
Agaricus lactifluus var. plumbeus Bulliard (1785), Herbier de la France, 6, tab. 282
Agaricus acerrimus J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1412
Agaricus plumbeus (Bulliard) Bulliard (1792), Herbier de la France, 12, tab. 559, fig. 2-M (nom. illegit.)
Lactarius necator Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 42 (Basionyme) (nom actuel)
Agaricus listeri Sowerby (1800), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 245 (nom. illegit.)
Agaricus necator (Persoon) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 435
Lactifluus plumbeus (Bulliard) Roussel (1806), Flore du Calvados et des terreins adjacens, Edn 2, p. 66
Hypophyllum nigrum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 168, tab. 69, fig. 2
Lactarius plumbeus (Bulliard) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 625
Lactarius necans Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 625
Galorrheus necator (Persoon) Fries (1827) [1825-26], Stirpes agri femsionensis, 3, p. 57
Galorrheus plumbeus (Bulliard) Fries (1827) [1825-26], Stirpes agri femsionensis, 3, p. 57
Agaricus turpis Weinmann (1828), Sylloge plantarum novarum itemque minus congnitarum, 2, p. 85
Lactarius turpis (Weinmann) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 335
Galorrheus turpis (Weinmann) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 125
Lactarius sordidus Peck (1872) [1869], Annual report of the state Cabinet of natural history, 23, p. 119
Lactarius turpis var. plumbeus (Bulliard) Cooke (1883), Handbook of british fungi, Edn 2, p. 306
Lactifluus sordidus (Peck) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 857
Lactifluus turpis (Weinmann) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 857

References : BK 6 75 ; Bon p. 87 ; CD 1541-444, 98 ; Cetto 181 ; Galli p. 43 ; Marchand 538 ; FE 7 66 ; Eyssartier et Roux p. 120, 126 4eme edition
Groupe : Lactaires
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Russulales / Russulaceae
Chapeau/Fructification : Chapeau 4-15 cm, convexe puis deprime, finement bossele veine. Surface brun olivatre au centre puis progressivement jaune verdatre sur le pourtour chez le jeune, devenant brun noir avec l'age tandis que la marge reste toujours jaune. Marge enroulee.
Lames/Pores : Lames adnees, courtement decurrentes, blanches puis creme grisatre, se tachant de brun olive au froissement
Chair : Chair blanche virant au brun rougeatre a l'air. KOH : rouge vineux, ammoniaque : violet.
Stipe : Pied 2-7 x 1-3 cm, cylindrique, plein puis creux, vert olivace progressivement brun noir a partir de la base, parfois scrobicule.
Habitat : Feuillus acidophiles
Spores : Spores subglobuleuses, 6,5-8,5 x 6-7 µm. Basides cylindriques ou clavees, tetrasporiques. Macrocystides nombreuses, fusiformes a subulees, souvent mucronees, 30-60 x 6-10. Pleurocystides identiques, moins nombreuses. Cuticule constituee d'hyphes couchees larges de 2,5-6 µm, gelifiees entremelees de laticiferes
Comestibilite : Sans interet
Clitocybe fragrans (Withering) P. Kummer (1871) Noms francais : Clitocybe anise strie
Synonymes : Agaricus fragrans Withering (1792), A botanical arrangement of British plants, Edn 2, 3, p. 307 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus gratus Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 277
Hypophyllum excelsum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 223, tab. 104, fig. 7-9
Omphalia fragrans (Withering) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 613
Clitocybe fragrans (Withering) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 121 (nom actuel)
Clitocybe fragrans var. grata(Schumacher) Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 167

References : BK 3 160 ; Bon p. 139 ; CD 303-218, 111 ; DM Hors Serie N° 4 p. 78 ; Eyssartier et Roux p. 566, 582 4eme edition ; LP p. 125
Groupe : Tricholomes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Incertae sedis
Chapeau/Fructification : Chapeau 3-5 cm, aplati puis deprime, ondule a infundibuliforme, lisse, glabre, lardace par temps humide. Hygrophane, strie par transparence, d'abord uniformement beige rose puis creme avec le centre plus fonce. Marge aigue.
Lames/Pores : Lames larges, adnees ou legerement decurrentes, creme.
Chair : Chair hygrophane, mince, blanchatre. Odeur forte d'anis. saveur douce.
Stipe : Pied 3-6,5 x 0,4-0,8 cm, cylindrique, concolore, glabre ou legerement fibrilleux, creux, cortique, legerement cartilagineux, orne d'un mycelium blanc a la base.
Habitat : Clairieres et lisieres surtout dans les forets de coniferes.
Spores : Spores elliptiques, lisses, hyalines, 6,5-9,5 x 3,5-5 µm. Sporee creme avec legere teinte orange. Basides clavees, tetrasporiques, bouclees. Pas de cystides. Cuticule faire d'hyphes paralleles de 2-6 µm de large, bouclees.
Comestibilite : Toxique
Armillaria gallica Romagnesi & Marxmuller (1987) Noms francais : Armillaire bulbeuse ; Armillaire a voile jaune
Synonymes : Armillaria mellea var. bulbosaBarla (1859), Les champignons de la province de Nice, tab. 22, fig. 3-7
Armillaria lutea Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 83
Agaricus melleus f. luteoannulataBrunaud (1886), Journal d'histoire naturelle de Bordeaux et du Sud-Ouest, 1886, 10, p. 126
Armillaria bulbosa (Barla) Velenovský (1927), Mykologia, Praha, 4, p. 116
Armillariella bulbosa (Barla) Romagnesi (1973), Bulletin de la Societe mycologique de France, 89(2), p. 199
Armillaria gallica Romagnesi & Marxmuller (1987), Bulletin de la Societe mycologique de France, 103(2), p. 152 (Basionyme) (nom actuel)
Armillaria gallica var. marinensis Blanco-Dios (2017), Tarrelos, 19, p. 17

References : CD 317-220, 108, 110 ; Eyssartier et Roux p. 486, 500 4eme edition
Groupe : Armillaires
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Physalacriaceae
Chapeau/Fructification : 3-15 cm, peu strie, couvert de meches brun-jaune a jaune vif sur fond brun-ochrace a brun roussatre.
Lames/Pores : Un peu decurrentes, blanches puis tachees de brun roussatre.
Chair : Blanche. Saveur douce.
Stipe : 6-15 x 0,7-3 cm, typiquement bulbeux, brun ochrace et a base jaune plus ou moins vif. Anneau cotonneux mince et fragile, blanc et borde de jaune.
Habitat : Surtout sous coniferes, mais loin des arbres paraissant isole). Jamais cespiteux.
Spores : 7.5-10 x 5-6 µm
Comestibilite : Toxique
Commentaires : Cette espece a pied bulbeux dont la base est jaune vif, a anneau tenu borde de jaune ne pousse jamais en touffes.
Protostropharia semiglobata (Batsch) Redhead, Moncalvo & Vilgalys (2013) Noms francais : Strophaire hemispherique
Synonymes : Agaricus glutinosus Curtis (1781), Flora londinensis, 2, tab. 194 (nom. illegit.)
Agaricus semiglobatus Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 141, tab. 21, fig. 110 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus lustre Bulliard (1792), Herbier de la France, 12, tab. 566, fig. 4
Agaricus praecox Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 315 (nom. illegit.)
Hypophyllum cereum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 309, tab. 150, fig. 4-5
Agaricus virosus Sowerby (1815), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 407.7-8, 11-14
Coprinus semiglobatus (Batsch) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 632
Psalliota semiglobata (Batsch) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 72
Stropharia semiglobata (Batsch) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 143(112)
Geophila semiglobata (Batsch) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 112
Anellaria semiglobata (Batsch) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 568
Fungus semiglobatus (Batsch) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 480
Fungus glutinosus Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 479
Psilocybe semiglobata (Batsch) Noordeloos (1995), Persoonia, 16(1), p. 129
Protostropharia semiglobata (Batsch) Redhead, Moncalvo & Vilgalys (2013), Index fungorum, 15, p. 2 (nom actuel)

References : Bon p. 251 ; CD 1271 ; Eyssartier et Roux p. 814, 820 ; Mycocharentes
Groupe : Psilocybes/Strophaires
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Strophariaceae
Habitat : Sur le crottin de cheval. Printemps-automne. Frequent.
Comestibilite : Toxique
Picipes badius (Persoon) Zmitrovich & Kovalenko (2016) Noms francais : Polypore bai ; Polypore a pied couleur de poix
Synonymes : Boletus perennis Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 103 (nom. illegit.)
Boletus durus Timm (1788), Florae megapolitanae prodomus, p. 271
Boletus badius Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 523 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Boletus variegatus Sowerby (1802), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 368 (nom. illegit.)
Peziza conchata Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 397, tab. 184, fig. 3
Grifola badia (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 644
Polyporus varius var. γconvolutus Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 52
Polyporus badius (Persoon) Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 155
Polyporus nigripes Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 598 (nom. illegit.)
Polyporus picipes Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 440
Polyporus variegatus (Sowerby) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 470
Polyporus dibaphus Berkeley & M.A. Curtis (1872), Grevillea, 1(3), p. 36
Polyporellus picipes (Fries) P. Karsten (1879), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 5, p. 37
Fomes variegatus (Sowerby) Cooke (1885), Grevillea, 14(69), p. 21
Placodes variegatus (Sowerby) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 172
Leucoporus picipes (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 165
Melanopus picipes (Fries) Patouillard (1887), Les hymenomycetes d'Europe, anatomie generale et classification des champignons superieurs, p. 137
Microporus mollis Patouillard (1909), Bulletin de la Societe mycologique de France, 25(1), p. 4
Melanopus varius ss. Bourdot & Galzin (1925), Bulletin de la Societe mycologique de France, 41(1), p. 110
Polyporus durus (Timm) Kreisel (1984), Boletus, SchrReihe, 1, p. 30 (nom. illegit.)
Royoporus badius (Persoon) A.B. De (1997), Mycotaxon, 65, p. 471
Picipes badius (Persoon) Zmitrovich & Kovalenko (2016), International journal of medicinal mushrooms, 18(1), p. 35 (nom actuel)

References : Bon p. 314 ; CD 107 ; Marchand 268 ; BK 2 415 ; Eyssartier et Roux p. 1030 ; Phillips p. 218
Groupe : Polypores
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Polyporales / Polyporaceae
Chapeau/Fructification : Infundibuliforme, 5-20(30) cm, souvent asymetrique et lobe, viscidule frais, lisse et luisant en sechant, brun-gris pale au debut puis chatain, plus fonce au centre, tres mince ; marge ondulee a sinueuse.
Lames/Pores : Arrondis et anguleux, 4-7 par mm, blancs a creme, decurrents ; tubes longs 0,5-2 mm.
Chair : 2-5(8) mm, blanche, subereuse, tenace. Odeur agreable. Saveur douce.
Stipe : Plus ou moins developpe, souvent retreci vers la base, excentrique, 10-70 x 5-20 mm, lisse, veloute, brun noir, avec une zone bien marquee a la naissance des pores.
Habitat : Sur bois mort et branches tombees, sur troncs, et souches de feuillus, surtout Fagus, Salix, Populus, Alnus, parfois de coniferes. Annuel. Toute l'annee, mais plus rare en hiver et en ete. Assez frequent. Cosmopolite.
Spores : Cylindriques-ellipsoides, lisses, hyalines, parfois guttulees, mesurant 6,5-8,5 x 3-4 µm. Basides clavees, tetrasporiques non bouclees. Pas de cystides. Systeme hyphal dimitique : 1 - Hyphes a parois minces, non bouclees, cloisonnees. 2 - Hyphes squelettiques a parois epaisses noueuses et ramifiees, larges.
Comestibilite : Sans interet
Melanoleuca polioleuca (Fries) Kuhner & Maire (1934) Noms francais : Tricholome a chair brune
Synonymes : Agaricus melaleucus var. γ polioleucus Fries(1821), Systema mycologicum, 1, p. 115 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus arcuatus fuligineus Secretan(1833), Mycographie Suisse, 2, p. 82 (nom. inval.)
Agaricus melaleucus subsp.* polioleucus (Fries) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 51
Agaricus polioleucus (Fries) Fries (1874), Hymenomycetes europaei sive epicriseos systematis mycologici, p. 75
Tricholoma melaleucum var. polioleucum(Fries) Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 128
Tricholoma polioleucum (Fries) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 134
Melanoleuca polioleuca (Fries) Kuhner & Maire (1934), Bulletin de la Societe mycologique de France, 50(1), p. 18 (nom actuel)

References : CD 454 -244, 115 ; Eyssartier et Roux p. 530, 544 4eme edition
Groupe : Tricholomes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Incertae sedis
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Melanoleuca polioleuca se reconnait macroscopiquement par son stipe :gris, egal ou plus petit que le O du chapeau, bulbeux, ornee de mechules argentees surtout dans le haut, et avec une chair brune beaucoup plus foncee dans le bulbe, contrastant avec l'exterieur
Hygrophorus eburneus (Bulliard) Fries (1836) Noms francais : Hygrophore blanc d'ivoire
Synonymes : Agaricus jozzolus Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 431
Agaricus lacteus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 19, tab. 39 (nom. illegit.)
Agaricus viscosus Lamarck (1778), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 1, 1, p. 109
Agaricus eburneus Bulliard (1782), Herbier de la France, 3, tab. 118 & tab. 551, fig. 2 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus virgineus Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 39, tab. 3, fig. 12 (nom. illegit.)
Amanita alba Lamarck (1783), Encyclopedie methodique, Botanique, 1, p. 107
Agaricus nitens Sowerby (1797), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 71 (nom. illegit.)
Agaricus albus Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 363 (nom. illegit.)
Hypophyllum undulatum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 139, tab. 46, fig. 1-2
Gymnopus eburneus var. nitens (Sowerby) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 610
Gymnopus eburneus (Bulliard) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 610
Gymnopus albus Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 610
Hygrophorus eburneus (Bulliard) Fries (1836), Anteckningar ofver de i Sverige vaxande atliga Svampar, p. 45 (nom actuel)
Hygrophorus nitens (Sowerby) Berkeley (1856), in W.J. Hooker, Journal of botany and Kew Garden miscellany, 8, p. 134
Limacium eburneum (Bulliard) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 119
Hygrophorus jozzolus (Scopoli) Murrill (1916), North American flora, 9(5), p. 391

References : BK 3 111 ; Bon p. 115 ; FE 6 p. 145 ; CD 256, 257-208, 104 ; Cetto 226 + 1958 ; Eyssartier et Roux p. 454, 468 (4eme edition) ; LP p. 166.
Groupe : Hygrophores
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Hygrophoraceae
Chapeau/Fructification : Chapeau 2-9 cm, hemispherique puis convexe et irregulierement aplati, ondule a maturite avec la marge incurvee et le centre deprime. Surface tres visqueuse gluante, brillante, lardacee a l'etat sec, blanc d'ivoire avec le centre creme ochrace pale. Marge aigue incurvee dans la jeunesse.
Lames/Pores : Lames faiblement decurrentes, larges, blanches dans la jeunesse puis creme clair.
Chair : Chair blanche, mince. Odeur agreable, aromatique dite de "scotch" ou de mandarine. Saveur douce.
Stipe : Stipe 4-10 x 0,5-1 cm, cylindrique, a base amincie, tres visqueux comme le chapeau, sauf en haut ou il est juste gras furfurace. La base reagit en orange a la potasse.
Habitat : Sous feuillus, hetres essentiellement.
Spores : Spores elliptiques, lisses, hyalines, 7-9 x 4-6 µm. Sporee blanchatre creme. Basides etroitement clavees, tetrasporiques, bouclees. Cystides absentes. Cuticule constituee d'hyphes lachement enchevetrees de 2-5 µm de large, bouclees, fortement gelatinisees.
Comestibilite : Sans interet
Fomitopsis pinicola (Swartz) P. Karsten (1881) Noms francais : Polypore margine
Synonymes : Boletus fulvus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 89, tab. 262 (nom. illegit.)
Boletus semiovatus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 92, tab. 270
Boletus ungulatus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 88, tab. 137
Boletus igniarius Vahl (1787), Flora danica, 16, p. 8, tab. 953 (nom. illegit.)
Boletus marginatus Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 108
Boletus ellipticus Persoon (1797), Commentarius fungorum Bavariae indigenorum icones pictas, p. 108
Boletus igniarius var. ß ellipticus(Persoon) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 535
Boletus pinicola Swartz (1810), Kongl. vetenskaps akademiens nya handlingar, 31, p. 88 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Polyporus marginatus (Persoon) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 372
Polyporus pinicola (Swartz) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 372
Polyporus pinicola var. ß resupinatus Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 84
Polyporus cinnamomeus Trog (1832), Flora oder botanische zeitung (Regensburg), 15(2), 35, p. 556 (nom. illegit.)
Polyporus helveolus Rostkovius (1837), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 4(16-17), p. 73, tab. 35
Fomes pinicola (Swartz) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 321
Polyporus thomsonii Berkeley (1854), in W.J. Hooker, Journal of botany and Kew Garden miscellany, 6, p. 142
Fomes marginatus (Persoon) Gillet (1877), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 683
Fomes cinnamomeus Gillet (1877), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 683
Ischnoderma helveolum (Rostkovius) P. Karsten (1879), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 5, p. 38
Fomes ungulatus (Schaeffer) Saccardo (1879), Michelia, 1(5), p. 539
Polyporus ungulatus (Schaeffer) Saccardo (1879), Michelia, 1(5), p. 539
Fomitopsis pinicola (Swartz) P. Karsten (1881), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 6, p. 9 (nom actuel)
Fomitopsis marginata (Persoon) P. Karsten (1881), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 6, p. 9
Trametes pinicola (Swartz) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 46
Trametes marginata (Persoon) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 46
Piptoporus helveolus (Rostkovius) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 45
Fomes thomsonii (Berkeley) Cooke (1885), Grevillea, 14(69), p. 17
Physisporus tuber P. Karsten (1885), Hedwigia, 24(2), p. 72
Placodes marginatus (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 171
Placodes marginatus var. pinicola(Swartz) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 171
Placodes helveolus (Rostkovius) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 170
Placodes pinicola (Swartz) Patouillard (1887), Les hymenomycetes d'Europe, anatomie generale et classification des champignons superieurs, p. 139
Favolus pini-halepensis Patouillard (1889), Tabulae analyticae fungorum, 7, p. 49
Antrodia serpens var. tuber (P. Karsten) P. Karsten (1889), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 48, p. 324
Polyporus marginatus var. pinicola(Swartz) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 147
Fomes pini-halepensis Patouillard (1897), Catalogue raisonne des plantes cellulaires de la Tunisie, p. 49
Scindalma cinnamomeum (Gillet) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 518
Scindalma ungulatum (Schaeffer) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 519
Antrodia tuber (P. Karsten) P. Karsten (1898), Kritisk ofversigt af Finlands basidsvampar, 3, p. 17
Scindalma thomsonii (Berkeley) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 519
Scindalma semiovatum (Schaeffer) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 517
Ungulina marginata (Persoon) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des Hymenomycetes, p. 103
Polyporus ponderosus H. Schrenk (1903), United States Department of agriculture technical bulletin, 36, p. 30 (nom. illegit.)
Fomes ponderosus H. Schrenk (1903), Bulletin of the United States Department of agriculture, bureau of plant industry, 36, p. 30 (nom. illegit.)
Fomes subungulatus Murrill (1908), Bulletin of the Torrey botanical Club, 35(8), p. 410
Ungulina ungulata (Schaeffer) Patouillard (1914), Leaflets of Philippine botany, 6(104), p. 2250
Fomes lychneus Lazaro Ibiza (1916), Revista de la real Academia de ciencias exactas, fiscicas y naturales de Madrid, 14, p. 666
Mensularia alba Lazaro Ibiza (1916), Revista de la real Academia de ciencias exactas, fiscicas y naturales de Madrid, 14, p. 738
Mensularia marginata (Persoon) Lazaro Ibiza (1916), Revista de la real Academia de ciencias exactas, fiscicas y naturales de Madrid, 14, p. 738
Pseudofomes pinicola (Swartz) Lazaro Ibiza (1916), Revista de la real Academia de ciencias exactas, fiscicas y naturales de Madrid, 14, p. 584
Ungularia parvula Lazaro Ibiza (1916), Revista de la real Academia de ciencias exactas, fiscicas y naturales de Madrid, 14, p. 671
Friesia rubra Lazaro Ibiza (1916), Revista de la real Academia de ciencias exactas, fiscicas y naturales de Madrid, 14, p. 590
Placodes cinnamomeus (Gillet) Ricken (1918), Vademecum fur pilzfreunde, Edn 1, p. 223
Placodes ungulatus (Schaeffer) Ricken (1918), Vademecum fur pilzfreunde, Edn 1, p. 225
Ganoderma rubrum (Lazaro Ibiza) Saccardo & Trotter (1925), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 23, p. 402
Polyporus parvulus (Lazaro Ibiza) Saccardo & Trotter (1925), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 23, p. 369 (nom. illegit.)
Fomes albus (Lazaro Ibiza) Saccardo & Trotter (1925), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 23, p. 398
Ungulina pinicola (Swartz) Singer (1929), Beihefte zum botanischen centralblatt, zweite abteilung, 46, p. 79
Fomitopsis subungulata (Murrill) Imazeki (1943), Bulletin of the Tokyo science Museum, 6, p. 92
Fomes pinicola var. marginatus (Persoon) Overholts (1953), University of Michigan studies, scientific series, 19, p. 44

References : Bon p. 321 ; CD 90 ; Marchand 287 ; Eyssartier et Roux p. 1022
Groupe : Polypores
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Polyporales / Fomitopsidaceae
Chapeau/Fructification : Dimidie en forme de sabot irregulierement bossele, jusqu'a 40 cm de diametre et 20 cm d'epaisseur pour les plus gros specimens. De couleur jaune orange a blanc sur la marge, souvent en degrade par zones boursouflees concentriques. Generalement couvert d'une croute vernissee gris noir partant du point d'attache vers la marge.
Lames/Pores : Creme a brunatre, assez fins (2-4 pores/mm).
Chair : Blanchatre, coriace et legerement amere.
Habitat : Visible toute l'annee, surtout sur coniferes.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Il semblerait que ce taxon est un agregat d'especes.
Clitocybe cerussata (Fries) P. Kummer (1871) Noms francais : Clitocybe ceruse ; Clitocybe couleur de ceruse
Synonymes : Agaricus opacus Sowerby (1798), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 142 (nom. illegit.)
Agaricus cretaceus Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 369 (nom. illegit.)
Hypophyllum totum-album Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 200, tab. 92, fig. 1-4
Agaricus cerussatus Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 92 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus subopacus Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 102
Agaricus leucoius gibbusSecretan (1833), Mycographie Suisse, 2, p. 113 (nom. inval.)
Gymnopus cretaceus Zawadski (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 164, n° 2600
Agaricus pithyophilus Secretan ex Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 62
Clitocybe cerussata (Fries) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 122 (nom actuel)
Clitocybe pithyophila (Secretan ex Fries) Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 152
Clitocybe phyllophila subsp.* pithyophila(Secretan ex Fries) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 64
Omphalia phyllophila var. pithyophila(Secretan ex Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 22 ('pityophila')
Omphalia cerussata (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 22
Clitocybe rivulosa var. cerussata (Fries) Costantin & L.M. Dufour (1890), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 25
Clitocybe rivulosa var. pithyophila(Secretan ex Fries) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 25 ('pityophila')
Clitocybe cerussata var. pithyophila(Secretan ex Fries) J.E. Lange (1935), Flora agaricina Danica, 1, p. 79, pl. 36, fig. E
Clitocybe phyllophila var. pithyophila(Secretan ex Fries) Maire (1937), Publicaciones del Instituto botanico, Barcelona, 3(4), p. 79


References : Becker p. 153 ; DM Hors-serie p. 59 ; CD 294-216, 112, 114 ; Eyssartier et Roux p. 552, 568 4eme edition ; Bon p 136
Groupe : Tricholomes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Incertae sedis
Chapeau/Fructification : (5)6-8(9) cm, glabre, humide, d'un beau blanc mat, presque pur, lustre a la marge, pruineux-glace au centre, rarement avec des taches imbues peu contrastees, typiquement mamelonne ou un peu turbine au debut, puis longtemps convexe.
Lames/Pores : arquees ou pentues, serrees, blanches ou creme.
Chair : epaisse et molle, blanche, a odeur farino-spermatique ou un peu aromatique, mais un peu pharmaceutique ou terreuse.
Stipe : 5-7 x 1-1,5(2) cm, clave ou fusiforme a subventru, fibro-spongieux, tenace, presque glabre, blanc, renfle et cotonneux a la base.
Habitat : en cercles souvent fournis, mais peu etendus, dans les bois de coniferes, surtout Picea.
Spores : 5-6(7) x 3-4(5) µm, blanches en masse, non cyanophiles. Epicutis banal, a hyphes noduleuses ou fourchues, pas toujours evidentes.
Comestibilite : Toxique
Commentaires : C'est le type le plus vigoureux d'une serie de Clitocybes blancs dont plusieurs contiennent de la muscarine.
Cheilymenia granulata (Bulliard) J. Moravec (1990) Synonymes : Peziza scabra O.F. Muller (1775), Flora danica, 11, p. 7, tab. 655, fig. 2
Peziza fulva Hudson (1778), Flora Anglica, Edn 2, p. 636
Peziza granulata Bulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 438, fig. 3 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza granulosa Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 667
Ascobolus granulatus (Bulliard) Fuckel (1866), Fungi Rhenani exsiccati, n° 1876
Ascophanus granulatus (Bulliard) Spegazzini (1878), Michelia, 1(2), p. 235
Aleuria granulata (Bulliard) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 56
Coprobia granulata (Bulliard) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 107
Humaria granulata (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 290
Humaria gollmeri Hennings (1897), Hedwigia, 36(4), p. 233
Humaria scabra (O.F. Muller) Morgan (1902), The journal of mycology, 8(4), p. 189
Humarina granulata (Bulliard) Snyder (1938), University of Washington publications in biology, 8(1), p. 26
Cheilymenia granulata (Bulliard) J. Moravec (1990), Mycotaxon, 38, p. 474 (nom actuel)

References : BK 1 101 ; Dennis p. 49 pl. VIs ; Cetto 5 2108 ; Ellis 2 p. 107 fig. 332 ; Gr. p. 198 n° 307
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pyronemataceae
Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, assez epais, un peu concave au debut puis aplani, large de 1 a 4 mm et meme davantage, largement fixe au substrat, rouge brique ou ochrace-orange a l'etat frais, de couleur plus ou moins vive, et orange rouge a la dessication, furfurace-granuleux en dessous et a la marge.
Habitat : Sur bouses de vaches et crottin de cheval.
Spores : Monostiques, elliptiques-oblongues, hyalines, lisses, sans gouttelettes ni granulations a l'interieur, 15-17-20 x 7-8-10 µm. Asques cylindriques, assez etroits, peu attenues a la base, octospores, 165-(285) x 10 -12-15 µm. Paraphyses assez robustes (5-7 µm environ ), simples ou divisees a la base, septees dans la partie inferieure seulement, elargies au sommet en une clavule ordinairement arrondie et epaisse de 10-15 µm, presentant a l'interieur des granulations rougeatres.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaires ou en croissance serree. Tres frequent. Ete-Automne, ( in litt. D'Avril a Novembre ).
Russula exalbicans (Persoon) Melzer & Zvara (1927) Noms francais : Russule palissante
Synonymes : Agaricus rosaceus var. ß exalbicans Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 439 (Basionyme)
Agaricus exalbicans (Persoon) Secretan (1833), Mycographie Suisse, 1, p. 504 (nom. inval.)
Russula pulchella I.G. Borshchow (1857), Beitrage zur pflanzenkunde des Russischen Reiches, 10, p. 58, tab. 2
Russula rosacea var. exalbicans(Persoon) Gillet (1875), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 242
Russula exalbicans (Persoon) Melzer & Zvara (1927), Archiv pro pirodovdecký výzkum Cech, 17(4), p. 97, fig. 7, 18 (nom actuel)
Russula depallens ss. J.E. Lange (1940), Flora agaricina Danica, 5, p. 65, tab. 183, fig. 4

References : BK 6 129 ; CD 1388-416, 95 ; Cetto 1082 ; Galli p. 236 ; Sarnari 651 ; Bon p. 75 ; Eyssartier et Roux p. 234, 4eme edition 242, 244
Groupe : Russules
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Russulales / Russulaceae
Chapeau/Fructification : 4-12 cm, lisse, soyeux brillant, rouge violace plus ou moins sombre puis vite decolore en creme olivace grisatre voire blanc grisatre mais conservant ses teintes rougeatres en peripherie.
Lames/Pores : Blanches puis creme ochrace, adnees emarginees, souvent fourchues.
Chair : Blanche puis grisonnante. Odeur faible, fruitee, saveur acre.
Stipe : 3-8 x 1-1,5 cm, blanc ou teinte de rose, finement veinule, tache de brunatre par places, tendant a grisonner par temps humide.
Habitat : Toujours sous Betula, sur sol calcaire pauvre en humus. Plus rarement sous Populus tremula ou canescens
Spores : Spores ellipsoides, 8-9,5 x 6-7 µm. Verrues isolees, localement confluentes ou reliees par de fins connectifs. Basides clavees, tetrasporiques, 37-50 x 9-12 µm. Cheilo et pleurocystides fusiformes, nombreuses. Cuticule faite de poils cylindriques a sommet obtus larges de 1-3 µm, peu ramifies, septes, meles de dermarocystides larges de 4-9 µm, SBA+. Sporee IIIb.
Comestibilite : Sans interet
Phylloporia ribis (Schumacher) Ryvarden (1978) Noms francais : Polypore du groseillier ; Phellin du groseillier
Synonymes : Boletus ribis Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 386 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus ribis (Schumacher) Dubois (1803), Methode eprouvee avec laquelle on peut parvenir facilement, et sans maitre, a connaitre les plantes ... des environs d' Orleans, p. 178
Polyporus ribis (Schumacher) Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 127
Polyporus ribesius Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 80
Polyporus lonicerae Weinmann (1828), Sylloge plantarum novarum itemque minus congnitarum, 2, p. 102
Polyporus rubiginosus Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 587 (nom. illegit.)
Trametes ribis (Schumacher) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 323
Trametes lonicerae (Weinmann) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 323
Trametes euonymi Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 21
Fomes lonicerae (Weinmann) Gillet (1877), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 684
Fomes ribis (Schumacher) Gillet (1877), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 685
Fomes conchatus subsp.* lonicerae (Weinmann) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 78
Phellinus pectinatus var. ribis(Schumacher) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 173
Phellinus pectinatus var. lonicerae(Weinmann) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 173
Polyporus cytisi Britzelmayr (1887), Bericht des naturwissenschaftlichen vereins fur schwaben und Neuburg, 29, p. 278, fig. 51
Ochroporus ribis f. euonymi(Fuckel) J. Schroter (1888) [1889], in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 486
Ochroporus ribis (Schumacher) J. Schroter (1888) [1889], in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 486
Phellinus salicinus var. lonicerae (Weinmann) P. Karsten (1889), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 48, p. 334
Phellinus versatilis Quelet (1890) [1889], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 18(2), p. 512
Phellinus versatilis var. menieriQuelet (1890) [1889], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 18(2), p. 512
Polyporus pectinatus var. euonymi (Fuckel) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 147
Polyporus pectinatus var. lonicerae (Weinmann) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 147
Polyporus pectinatus var. ribis (Schumacher) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 147
Phellinus pectinatus var. jasminiQuelet (1892) [1891], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 20(2), p. 469, pl. 3, fig. 33
Scindalma lonicerae (Weinmann) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 519
Scindalma ribis (Schumacher) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 519
Xanthochrous ribis (Schumacher) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des hymenomycetes, p. 101
Xanthochrous euonymi (Kalchbrenner) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des hymenomycetes, p. 101
Pyropolyporus langloisii Murrill (1903), Bulletin of the Torrey botanical Club, 30(2), p. 118
Pyropolyporus ribis (Schumacher) Murrill (1903), Bulletin of the Torrey botanical Club, 30(2), p. 118
Fomes langloisii (Murrill) Saccardo & D. Saccardo (1905), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 17, p. 118
Fomes pectinatus var. jasmini (Quelet) Saccardo & Traverso (1910), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 19, p. 716
Fomes cytisi (Britzelmayr) Saccardo & Traverso (1910), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 19, p. 710
Phellinus ribis (Schumacher) A. Ames (1913), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 11(3), p. 246
Fulvifomes ribis (Schumacher) Murrill (1914), Northern Polypores, p. 50
Fomes jasmini (Quelet) Lloyd (1915), Mycological writings, 4, synopsis of the genus Fomes, p. 254, fig. 596
Polyporus ulicis Boudier (1917), Bulletin de la Societe mycologique de France, 33(1-2), p. 10
Placodes ribis (Schumacher) Ricken (1918), Vademecum fur pilzfreunde, Edn 1, p. 224
Polyporus ribis var. rosaeVelenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 676
Polyporus pedatus Velenovský (1925), Mykologia, Praha, 2, p. 98
Polyporus rosae (Velenovský) Velenovský (1925), Mykologia, Praha, 2, p. 98
Fomes conchatus f. lonicerae(Weinmann) Bondartsev (1935), Acta Instituti botanici nomine V.L. Komarovii - Academia scientiarum URSS, series II, 2, p. 499
Cryptoderma ribis (Schumacher) Imazeki (1943), Bulletin of the Tokyo science Museum, 6, p. 107
Phylloporia ribis (Schumacher) Ryvarden (1978), Polyporaceae of North Europe, 2, p. 371 (nom actuel)

References : BK 2 322 ; Marchand 4 304 ; Julich 2 281 ; Cetto 4 1601 ; E.P. 2 p. 535 fig. 279 ; BG p. 638 n° 961
Groupe : Polypores
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Hymenochaetales / Hymenochaetaceae
Chapeau/Fructification : En forme de console, orbiculaire, egalement etale-reflechi, entourant parfois totalement la base de l'hote, souvent plusieurs exemplaires reunis, concrescents ; 30-150 mm de largeur, 5-20 mm d'epaisseur au point de fixation, grave de sillons concentriques, profonds et serres, fissure radialement, tres inegal en arriere et parfois crevasse en damier, finement veloute dans la jeunesse, puis raboteux, brun jaune, brun rouille, enfin brun bistre et verdi par les algues ou les mousses. Marge sinueuse, aigue et mince, ondulee, tuberculeuse, sterile, un peu feutree, cannelle, puis brun grisatre.
Lames/Pores : Minuscules, 7 a 9 par mm, arrondis, brun jaune a cannelle olivace, chatoyant par une pruine blanc grisatre. Tubes courts, 1-2 mm, stratifies de facon tres indecise, concolores a la trame. Sporee brune.
Chair : Consistance subereuse, tenace, mince (2-5 mm), dure en sechant de couleur rouille a fauve rouille, feutree comme l'amadou, partagee par une ligne noire de 0,1 mm d'epaisseur environ, la portion inferieure subereuse, cannelle etant nettement plus dure et plus foncee que la partie superieure.
Habitat : A la base des troncs de Ribes rubrum, Ribes nigrum, Ribes grossularia, mais egalement sur d'autres feuillus tels qu'Acer, Amelanchier, Arbutus, Berberis, Carpinus, Cistus, Colletia, Cornus, Cotoneaster, Crataegus, Cytisus, Dorycnium, Ephedra, Erica, Eucalyptus, Euonymus, Fagus, Fraxinus, Jasminum, Laurus, Ligustrum, Lonicera, Pistacia, Platanus, Prunus, Pyrus, Quercus, Robinia, Rosa, Rubus, Salix, Sambucus, Spartium, Sorbus, Thymus, Ulex, Ulmus, Vitis. Provoque une pourriture blanche. Perenne. Repandu mais peu frequent. Tout au long de l'annee.
Spores : Ellipsoides, lisses, hyalines a jaunatres, parfois guttulees, 3-4-4,5 x 2.5-3 µm. I-. Basides clavees, bi- ou tetrasporiques, (8)-10-12-(15) x 3-4-5 µm, 1 cloison simple a la base. Pas de cystides ni de soie. Monomitique : Hyphes larges de 2-3-5-(6)µm, a parois minces ou epaissies, cloisonnees et bouclees.
Comestibilite : Sans interet
Otidea onotica (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70] Noms francais : Oreille de lievre ; Oreille d'ane
Synonymes : Peziza leporina Sowerby (1797), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 72 (nom. illegit.)
Peziza onotica Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 637 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza rosea Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 416
Scodellina onotica (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 668
Otidea onotica (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 329 (nom actuel)
Peziza leporina subsp.* onotica (Persoon) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 41
Peziza leporina var. onotica (Persoon) Wunsche (1877), Die pilze. Eeine anleitung zur kenntniss derselben, p. 251
Aleuria onotica (Persoon) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 40
Otidea leporina var. rubescens Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 354

References : Bon p. 331 ; CD 30 ; Eyssartier et Roux p. 1066 ; Medardi p. 164
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pyronemataceae
Chapeau/Fructification : en coupe enroulee sur elle-meme et fendue sur le cote, de 2 a 10 cm de hauteur, a hymenium jaune a jaune orange pale a reflets roses ou saumones, et face externe veloutee jaune a jaune ochrace.
Chair : mince, fragile
Stipe : Court, feutre
Habitat : Sur sol riche en humus des forets.
Spores : ellipsoides, hyalines, biguttulees, uniseriees dans l'asque.
Comestibilite : Toxique
Commentaires : Toxique a cause de la presence de monomethylhydrazine.
Mycena tenerrima (Berkeley) Quelet (1872) Noms francais : Mycene fragile
Synonymes : Agaricus adscendens Lasch (1829), Linnaea, Ein journal fur die botanik, 4, p. 536 (nom. illegit.)
Agaricus tenerrimus Berkeley (1836), The english flora of sir J.E. Smith, fungi, 5(2), p. 61 (Basionyme)
Mycena tenerrima (Berkeley) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 109(75) (nom actuel)
Agaricus farinellus Feltgen (1906), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 2(1), p. 55
Mycena farinella (Feltgen) Saccardo & Trotter (1912), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 21, p. 58
Mycena tenerrima var. carpophila J.E. Lange (1914), Dansk botanisk arkiv, 1(5), p. 35
Prunulus tenerrimus (Berkeley) Murrill (1916), North American flora, 9(5), p. 322
Pseudomycena tenerrima (Berkeley) Cejp (1930), Spisy prirodovedeckou Karlovy University, 104, p. 151
Mycena adscendens Maas Geesteranus (1981), Proceedings of the koninklijke nederlandse Akademie Van Wetenschappen, section C, biological and medical sciences, 84(2), p. 211
Mycena adscendens var. rickiana Raithelhuber (1984), Metrodiana, 10, p. 9

References : BK 3 314 ; CD 544 ; Eyssartier et Roux p. 402
Groupe : Mycenes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Mycenaceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Sur debris vegetaux.
Laccaria tortilis (Bolton) Cooke (1884) Noms francais : Laccaire tortueux
Synonymes : Agaricus tortilis Bolton (1788), An history of fungusses growing about Halifax, 1, p. 41, tab. 41, fig. A (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus contortilis Hoffmann (1789), Nomenclator fungorum, 1, p. 185
Agaricus farinaceus var. γ tortilis (Bolton) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 454
Omphalia tortilis (Bolton) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 613
Agaricus laccatus var. ß perpusillus Rabenhorst (1863), Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 503
Clitocybe tortilis (Bolton) Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 174
Collybia tortilis (Bolton) Gillet (1875), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 309
Camarophyllus laccatus var. perpusillus (Rabenhorst) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 231
Agaricus echinosporus Spegazzini (1880), Anales de la Sociedad cientifica Argentina, 10(3), p. 123 (nom. illegit.)
Agaricus laccatus var. tortilis(Bolton) Cooke (1883), Handbook of british fungi, Edn 2, p. 62
Laccaria tortilis (Bolton) Cooke (1884), Grevillea, 12(63), p. 70 (nom actuel)
Omphalia laccata var. tortilis(Bolton) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 26
Clitocybe echinospora Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 198
Clitocybe laccata var. tortilis (Bolton) Barla (1889), Bulletin de la Societe mycologique de France, 5(2), p. 23
Laccaria laccata var. tortilis (Bolton) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 25
Laccaria nana Massee (1913), Bulletin of miscellaneous information - Royal botanic Gardens, Kew, 1913(6), p. 195, fig. 17-20
Clitocybe nana (Massee) Saccardo & Trotter (1925), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 23, p. 62
Laccaria echinospora (Saccardo) Singer (1943), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 41(1-3), p. 17

References : CD 359 ; Bon p. 147 ; Eyssartier et Roux p. 534.(4eme edition) 548 ; LP p. 278 ; BK 3 n°233 p. 204
Groupe : Clitocybes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Hydnangiaceae
Chapeau/Fructification : Chapeau 5-15 mm, hemispherique puis aplati, striole, d'aspect tres contourne, souvent deprime, brun rose avec centre plus fonce. Marge ondulee cannelee avec restes de voile blanchatres dans la jeunesse.
Lames/Pores : Lames larges, adnees a legerement decurrentes, crispees anastomosees.
Chair : Chair mince. Odeur fongique tres agreable. saveur douce.
Stipe : Petit 10-30 x 1-2,5 mm, cylindrique, arque, glabre ou un peu fibrilleux, concolore au chapeau.
Habitat : Ornieres et endroits boueux, herbeux.
Spores : Globuleuses et epineuses de 10 a 15 μm avec epines jusqu'a 3 µm. Basides cmlavees, bisporiques, bouclees. Cystides absentes. Cuticule faite d'hyphes bouclees, paralleles, enchevetrees, larges de 3,5-10 µm
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Odeur fongique tres agreable.
Xerula pudens (Persoon) Singer (1951) [1949] Noms francais : Collybie a poils ras ; Collybie a long pied
Synonymes : Agaricus longipes Bulliard (1784), Herbier de la France, 5, tab. 232 (nom. illegit.)
Agaricus radicatus var. ß pudens Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 313 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus subulatus Raddi (1807), Memorie di matematica e di fisica della Societa italiana di scienze residente in Modena, 13(2), p. 348, tab. 4, fig. 1 (nom. illegit.)
Hypophyllum rotulaceum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 217, tab. 101, fig. 4
Hypophyllum lanuginosum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 217, tab. 101, fig. 2-3
Hypophyllum tortile Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 216, tab. 101, fig. 1
Gymnopus pudens (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 605
Agaricus pudens (Persoon) Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 140
Agaricus platyphyllus subsp.* subulatusPersoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 142
Agaricus costatus Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 709
Collybia longipes P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 117
Marasmius longipes (P. Kummer) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 321 (nom. illegit.)
Xerula longipes (P. Kummer) Maire (1933), Treballs del Museu nacional de ciencies naturals de Barcelona, serie botanica, 15(2), p. 66
Collybia radicata var. longipes (P. Kummer) Rick (1938), Lilloa, 2, p. 265
Collybia pudens (Persoon) S. Lundell (1949), Fungi exsiccati suecici, praesertini upsalienses, 35-36, p. 9, n° 1717
Xerula pudens (Persoon) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 289 (nom actuel)
Oudemansiella longipes (P. Kummer) M.M. Moser (1978), Kleinen kryptogamenflora von mitteleuropa, band 2b/2, Edn 4, p. 156
Oudemansiella pudens (Persoon) Pegler & T.W.K. Young (1987) [1986], Transactions of the British mycological Society, 87(4), p. 590

References : CD 628 ; Bon p. 171 ; Marchand 124 ; Eyssartier et Roux p. 364
Groupe : Collybies
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Physalacriaceae
Chair : Chair amarescente.
Stipe : Stipe allonge entierement recouvert de poils roux.
Habitat : Feuillus.
Comestibilite : Sans interet
Stropharia aeruginosa (Curtis) Quelet (1872) Noms francais : Strophaire vert-de-gris
Synonymes : Agaricus acuminatus Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 447
Agaricus viridulus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 1, tab. 1
Agaricus beryllus Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 83
Amanita viridula (Schaeffer) Lamarck (1783), Encyclopedie methodique, Botanique, 1, p. 113
Agaricus aeruginosus Curtis (1787), Flora londinensis, 2(5), p. 70, tab. 309/209 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus spilotus Holmskjold (1799), Beata ruris otia fungis danicis, 2, tab. 42
Pratella aeruginosa (Curtis) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 626
Psalliota aeruginosa (Curtis) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 73
Stropharia aeruginosa (Curtis) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 141(110) (nom actuel)
Geophila aeruginosa (Curtis) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 111
Psalliota viridula (Schaeffer) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 573
Fungus viridulus (Schaeffer) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 479
Entoloma spilotum (Holmskjold) Cooke (1899), in Saccardo & P. Sydow, Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 14, p. 127
Stropharia viridula (Schaeffer) Morgan (1908), The journal of mycology, 14(2), p. 74
Stropharia acuminata (Scopoli) Saccardo (1916), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(15), p. 813
Stropharia viridula var. exannulosa Ulbrich (1922), Hedwigia, 63(1-6), p. 217
Stropharia cyanea ss. Kreisel (1979), Beihefte zur Sydowia, 8, p. 229
Psilocybe aeruginosa (Curtis) Noordeloos (1995), Persoonia, 16(1), p. 128

References : Bon p. 251 ; CD 1267 ; Eyssartier et Roux p. 818 , p. 846 ed.4 ; BK 4 n° 453 p. 350 ; LP p. 594
Groupe : Psilocybes/Strophaires
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Strophariaceae
Chapeau/Fructification : Chapeau 2-7 cm, convexe puis aplani pourvu d'un mamelon obtus. Surface visqueuse par temps humide, collante par temps sec, recouverte d'une pellicule gelatineuse separable. De couleur d'abord bleu vert orne de flocons blancs surtout en peripherie puis se decolorant en vert ochrace avec l'age.
Lames/Pores : Lames adnees a echancrees d'abord creme rose puis brun gris a reflet lilas a maturite. Arete longtemps blanche.
Chair : Chair mince, blanche dans le chapeau, bleutee dans le pied. Odeur herbacee. Saveur fongique.
Stipe : Pied 4-10 x 0,4-1 cm, cylindrique, rigide, cassant, bleu verdatre pale, entierement floconneux mechuleux sous un anneau ample et membraneux. Devient glabrescent vert jaunatre avec l'age. Base recouverte d'un feutrage blanc avec cordons myceliens.
Habitat : En foret ou en lisiere sur debris vegetaux et ligneux enfouis sur sol frais et humide.
Spores : Spores elliptiques, lisses, a paroi epaisse, gris jaune, 6,5-9 x 4-5,5 µm. Sporee brun violet. Basides cylindriques, clavees, tetrasporiques, en partie bouclees. Cheilocystides clavees, nombreuses, 30-56 x 9-14 µm, entremelees de rares chrysocystides lageniformes. Pleurocystides fusiformes, lageniformes ou ventrues avec excroissance apicale, 30-55 x 9-16 µm. Cuticule de type ixocutis constituee d'hyphes bouclees aux extremites cylindriques, en partie incrustees, larges de 3-6 µm, enrobees dans une masse gelatineuse.
Comestibilite : Toxique
Sebacina incrustans (Persoon) Tulasne (1872) Synonymes : Clavaria laciniata Bulliard (1788), Herbier de la France, 9, tab. 415, fig. 1
Corticium incrustans Persoon (1796), Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 1, p. 39, 112 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Merisma cristatum Persoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 96, tab. 4, fig. 4
Merisma serratum Persoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 106, tab. 4, fig. 9
Thelephora sebacea Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 577
Thelephora incrustans (Persoon) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 577
Thelephora cristata (Persoon) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 434
Merisma cristatum var. ß tuberculosum Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 156
Thelephora serrata (Persoon) Steudel (1824), Nomenclator botanicus enumerans ordine alphabetico nomina atque synonyma, 2, p. 411
Clavaria cristata (Persoon) Junghuhn (1830), Linnaea, Ein journal fur die botanik, 5, p. 406 (nom. illegit.)
Sebacina incrustans (Persoon) Tulasne (1872), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 5, 15, p. 223 (nom actuel)
Irpex hypogaeus Fuckel (1874) [1873-74], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 27-28, p. 88
Thelephora gelatinosa Sauter (1876), Hedwigia, 15(10), p. 152
Tremella culmorum Cooke (1880), Grevillea, 8(47), p. 81
Corticium cristatum (Persoon) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 141
Corticium sebaceum (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 210
Clavaria rivalis Britzelmayr (1890), Bericht des naturwissenschaftlichen vereins fur schwaben und Neuburg, 30, p. 33, fig. 49
Soppittiella sebacea (Persoon) Massee (1892), British fungus flora, 1, p. 106
Soppittiella cristata (Persoon) Massee (1892), British fungus flora, 1, p. 107
Cristella laciniata (Bulliard) P. Karsten (1898), Kritisk ofversigt af Finlands basidsvampar, 3, p. 25
Xylodon hypogaeus (Fuckel) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 541
Sebacina laciniata (Bulliard) Bresadola (1903), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 1(2), p. 116
Sebacina cristata (Persoon) Lloyd (1925), Mycological writings, 7, mycological notes n° 75, p. 1361

References : BK 2 15 ; CD 55 ; Cetto p. 635 ; Julich 2 p. 402 ; Phillips p. 262 ; BG p. 39 n° 54 (2)
Groupe : Tremelles
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Sebacinales / Sebacinaceae
Chapeau/Fructification : Entierement resupinee, etroitement fixee au substrat et formant des revetements epais de 1 mm s'etalant sur plusieurs centimetres ou decimetres, pourvue occasionnellement de cretes ou d'excroissantes strobilacees. Surface lisse ou ondulee-bosselee, mate, blanchatre sale a creme avec des tons gris ou roses. Marge nettement limitee.
Chair : Concistance ceracee, cartilagineuse.
Habitat : Encroute les herbes et debris vegetaux, parfois la terre nue, sur plantes vivantes, egalement sur gres, schistes, et quelquefois a la base des troncs.
Spores : Largement ovales, lisses, hyalines, a contenu granuleux, 14-18 x 9-10µm, I-. Hypobasides cloisonnees longitudinalement, pourvues de 4 epibasides longues jusqu'a 70 µm. Pas de cystides. Hyphes hyalines, a parois minces, larges, cloisonnees,non bouclees. ( Pilat : boucles rares ou petites ).
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Peu frequent. Ete-automne et hiver. Remarques : Pourrait-etre confondue avec Physosporinus vitreus ou P. sanguinolentus .
Peziza repanda Persoon (1808) Synonymes : Peziza pedunculata Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 416
Peziza repanda Persoon (1808), Icones pictae specierum rariorum fungorum, 4, p. 49, tab. 20, fig. 3 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) (nom actuel)
Peziza coronata Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 231 (nom. illegit.)
Peziza tenacella Weinmann (1828), Sylloge plantarum novarum itemque minus congnitarum, 2, p. 110 (nom. illegit. ?)
Peziza repanda var. ß tenacella Weinmann (1836), Hymeno et Gastero-mycetes hucusque in imperio Rossico observatos recensuit, p. 417
Peziza amplissima var. pedunculata (Schumacher) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 349
Plicaria repanda (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 328
Peziza repanda var. amplispora Cooke & Peck (1875), Bulletin of the Buffalo Society of natural sciences, 2, p. 288
Peziza pallidula Cooke & Peck (1875), Bulletin of the Buffalo Society of natural sciences, 2, p. 288
Peziza truncicomes W.R. Gerard (1876), Bulletin of the Torrey botanical Club, 6(14), p. 78
Peziza amplispora (Cooke & Peck) Cooke (1877), Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 4, p. 167, tab. 75, fig. 288
Aleuria repanda (Persoon) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 43
Pustularia repanda (Persoon) Rehm (1882), Ascomycetes lojkani lecti in Hungaria, Transsylvania et Galicia, p. 3
Discina repanda (Wahlenberg) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 324
Geopyxis amplispora (Cooke & Peck) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 71
Geopyxis pallidula (Cooke & Peck) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 70
Peziza varia f. lignicola Bresadola (1898), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 2(11-13), p. 76, tab. 189
Aleuria varia f. lignicola (Bresadola) Bresadola (1933), Iconographia mycologica, 25, tab. 1207
Galactinia repanda (Persoon) Le Gal (1962), Bulletin de la Societe mycologique de France, 78, p. 210

References : Gr. 94 ; Cetto 1218 ; Marchand 198
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pezizaceae
Chapeau/Fructification : 0-3 cm, brun, creme, sessile. Marge finement dentelee.
Habitat : Alluvions, dechets organiques, vieux papiers, place a feu.
Spores : 14-16 µm, verrues peu visibles, guttules 1.
Comestibilite : Sans interet
Neolentinus lepideus (Fries) Redhead & Ginns (1985) Noms francais : Lentin ecailleux
Synonymes : Agaricus squamosus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 15, tab. 29-30 (nom. inval.)
Agaricus tubaeformis Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 65, tab. 248-249
Agaricus cyprinus Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 57
Agaricus serpentiformis Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 89
Amanita crispa Lamarck (1783), Encyclopedie methodique, Botanique, 1, p. 105
Agaricus flammeus Hoffmann (1789), Nomenclator fungorum, 1, p. 112 (nom. illegit.)
Ramaria ceratoides Holmskjold (1790), Beata ruris otia fungis danicis, 1, p. 101
Clavaria cornuta Retzius (1795), Florae scandinaviae prodromus, Edn 2, p. 322 (nom. illegit.)
Clavaria lignosa Dickson (1801), Plantarum cryptogamicarum britanniae, 4, p. 27, tab. 12, fig. 9
Agaricus tigrinus var. ß squamosus Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 459
Agaricus tigrinus Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 313 (nom. illegit.)
Agaricus suffrutescens Brotero (1804), Flora lusitanica, 2, p. 466
Clavaria thermalis de Candolle (1805), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 101
Hypophyllum radiosum Paulet (1808) [1793-1829], Traite des champignons, 2, tab. 100 bis
Agaricus lepideus Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 21 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Lentinus suffrutescens (Brotero) Fries (1825), Systema orbis vegetabilis, p. 78
Lentinus lepideus (Fries) Fries (1825), Systema orbis vegetabilis, p. 78
Agaricus polymorphus Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 52
Agaricus polymorphus var. γ ceratoides (Holmskjold) Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 52
Agaricus polymorphus var. ß tubaeformis (Schaeffer) Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 52
Agaricus polymorphus var. d proboscideus Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 53
Lentinus lepideus var. b dilutecinereus Weinmann (1836), Hymeno et Gastero-mycetes hucusque in imperio Rossico observatos recensuit, p. 282
Lentinus sitaneus Fries (1836), Synopsis generis Lentinorum, p. 8
Lentinus lepideus subsp.* contortus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 390
Lentinus monardianus Durieu & Montagne (1845), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 4, p. 356 ('monnardianus')
Lentinus cryptarum Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 15
Clitocybe lepidea (Fries) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 123
Lentinus maximus A.E. Johnson (1878) [1877], Bulletin of the Minnesota Academy of natural sciences, 1(5), p. 338
Lentinus lepideus var. tubaeformis (Schaeffer) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 246
Lentinus lepideus var. contiguus (Fries) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 246
Lentinus lepideus var. ceratoides(Holmskjold) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 246
Lentinus gallicus Quelet (1885) [1884], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 13(2), p. 280, pl. 8, fig. 10
Lentinus contiguus (Fries) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 581
Lentinus domesticus P. Karsten (1887), Revue mycologique (Toulouse), 9(33), p. 9
Lentinus squamosus (Persoon) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 328
Pocillaria contigua (Fries) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 866
Pocillaria suffrutescens (Brotero) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 866
Pocillaria cryptarum (Fuckel) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 866
Pocillaria gallica (Quelet) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 866
Pocillaria sitanea (Fries) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 866
Pocillaria lepidea (Fries) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 866
Pocillaria monardiana(Durieu & Montagne) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 866
Lentinus magnus Peck (1896), Bulletin of the Torrey botanical Club, 23(10), p. 413
Lentinus platensis Spegazzini (1899) [1898], Anales del Museo nacional de Buenos Aires, serie 2, 3, p. 113
Lentinus spretus Peck (1906) [1905], Bulletin of the New York state Museum, 105, p. 24
Lentodium squamosum (Persoon) Murrill (1911), Mycologia, 3(1), p. 27
Panus lepideus (Fries) Corner (1981), Beihefte zur Nova Hedwigia, 69, p. 64
Neolentinus lepideus (Fries) Redhead & Ginns (1985), Transactions of the mycological Society of Japan, 26(3), p. 357 (nom actuel)
Neolentinus suffrutescens (Brotero) T.W. May & A.E. Wood (1995), Mycotaxon, 54, p. 149

References : CD 140-188, 108 ; Bon p. 123 ; Eyssartier et Roux p. 550, 566 4eme edition
Groupe : Pleurotes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Gloeophyllales / Gloeophyllaceae
Chapeau/Fructification : 2,5-15 cm, a bord enroule, creme avec de grosses ecailles brunes ou brun-roux.
Lames/Pores : Decurrentes, a arete finement denticulee.
Chair : Tres coriace, un peu jaunissante. Odeur aromatique, un peu de cannelle ou parfois anisee, saveur douce.
Stipe : Blanc avec des ecailles brunes retroussees.
Habitat : Sur bois de coniferes.
Spores : 9-13 x 4-5 µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Odeur aromatique, un peu de canelle ou parfois anisee.
Mycena epipterygia (Scopoli) Gray (1821) Noms francais : Mycene des fougeres ; Mycene a gaine visqueuse
Synonymes : Agaricus epipterygius Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 455 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus clypeatus Withering (1776), A botanical arrangement of all the vegetables ... in Great Britain, 2, p. 761
Agaricus flavipes Withering (1796), An arrangement of British plants, Edn 3, 4, p. 281
Agaricus nutans Sowerby (1797), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 92
Agaricus epipterygius var. d nutans (Sowerby) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 393
Agaricus laevigatus Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 273 (nom. illegit.)
Agaricus rufocephalus Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 288
Agaricus strigosus Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 272
Mycena epipterygia (Scopoli) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 619 (nom actuel)
Mycena epipterygia var. nutans (Sowerby) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 620
Agaricus albocaesius Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 268
Agaricus luteus pratorum Secretan (1833), Mycographie Suisse, 2, p. 309 (nom. inval.)
Collopus epipterygius (Scopoli) Earle (1909), Bulletin of the New York botanical Garden, 5(18), p. 426
Prunulus paludicola Murrill (1916), North American flora, 9(5), p. 336
Mycena paludicola (Murrill) Murrill (1916), Mycologia, 8(4), p. 221
Prunulus epipterygius (Scopoli) Murrill (1916), North American flora, 9(5), p. 335
Mycena viscosa var. iodolens A.H. Smith (1947), North American species of Mycena, p. 423

References : Bon p. 183 ; BK 3 329 ; CD 584 ; Eyssartier et Roux p. 380 ; Robich 1 p. 388 ; Robich 2 p. 1269 ; LP p. 216
Groupe : Mycenes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Mycenaceae
Chapeau/Fructification : Chapeau 1-2 cm,campanule et mamelonne, lisse a sillonne, strie par transparence, visqueux, couvert d'une pellicule gelatineuse separable (caract.). Couleur jaune citron grisatre au centre passant a creme blanchatre vers la peripherie avec souvent des taches brun rouge eparses. Marge blanchatre, crenelee.
Lames/Pores : Lames adnees, decurrentes en filet, larges, blanches a creme grisatre. Arete pourvue d'un fil gelatineux separable.
Chair : Chair mince blanchatre. Odeur faible legerement farineuse. Saveur variable douce a piquante.
Stipe : Pied 10-12 x 0,2-0,4 cm, cylindrique, flexible, creux lisse poudre de blanc dans la jeunesse, visqueux . Couleur jaune citron palissant a creme avec des tons brunatres. Zone corticale elastique separable.
Habitat : Dans les mousses, les sphaignes ; parmi les fougeres, les ronces ; sur les troncs moussus morts ou vivants ; sur les debris vegetaux tels que fougeres, copeaux de bois, etc.
Spores : Spores etroitement elliptiques, lisses, hyalines, guttulees, amyloides, 8-11 x 4,5-6 µm. Sporee creme pale. Cheilocystides tres ornementees de diverticules digites et ramifies. Cuticule faite d'hyphes hyalines tres diverticulees larges de 1-2,5 µm, tres gelifiees.
Comestibilite : Sans interet
Inonotus hispidus (Bulliard) P. Karsten (1879) Noms francais : Polypore herisse ; Inonotus herisse
Synonymes : Boletus hirsutus Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 468 (nom. illegit.)
Boletus spongiosus Lightfoot (1777), Flora scotica, 2, p. 1033
Boletus villosus Hudson (1778), Flora Anglica, Edn 2, p. 626 (nom. illegit.)
Boletus hispidus Bulliard (1784), Herbier de la France, 5, tab. 210 & tab. 493 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Boletus velutinus Sowerby (1802), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 345 (nom. illegit.)
Dendrosarcus rutilenis Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 95, tab. 10
Polyporus hispidus (Bulliard) Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 260
Boletus flavus Pollini (1824), Flora veronensis quam in prodomum florae italiae septentrionalis, 3, p. 607 (nom. illegit.)
Polyporus endocrocinus Berkeley (1847), in W.J. Hooker, The London journal of botany, 6, p. 320
Polyporus pollinii Hohenbuhel-Heufler (1871), Verhandlungen der kaiserich-koniglichen zoologisch-botanischen Gesellschaft in Wien, 21, p. 289
Inonotus hispidus (Bulliard) P. Karsten (1879), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 5, p. 39 (nom actuel)
Inodermus hispidus (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 173
Phaeoporus hispidus (Bulliard) J. Schroter (1888) [1889], in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 490
Polystictus hispidus (Bulliard) Gillot & Lucand (1890), Societe d'histoire naturelle d'Autun, Bulletin, 3, p. 174
Xanthochrous hispidus (Bulliard) Patouillard (1897), Bulletin de la Societe mycologique de France, 13(4), p. 199
Phaeolus endocrocinus (Berkeley) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des hymenomycetes, p. 86
Inonotus hirsutus Murrill (1904), Bulletin of the Torrey botanical Club, 31(11), p. 594
Hemidiscia hispida (Bulliard) Lazaro Ibiza (1916), Revista de la real Academia de ciencias exactas, fiscicas y naturales de Madrid, 14, p. 577

References : BK 2 304 ; Marchand 4 314 ; Eyssartier et Roux p. 1024 (1072 5e ed.) ; Cetto 2 728 ; BG p. 638 n° 960 ; E.P. p. 327 fig. 155
Groupe : Polypores
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Hymenochaetales / Hymenochaetaceae
Chapeau/Fructification : 10-20-(38) cm de long, 6-12 cm de projection, 3-9 cm d'epaisseur, sessile dimidie, plus ou moins pulvine, peu a peu aminci vers les bords, non zone, jaune rouge a brun rouge, puis brun noiratre a noir avec l'age, revetu d'une toison epaisse, hirsute et grossiere. Marge obtuse, concolore.
Lames/Pores : 0,2-0,5 mm de diametre, ronds puis dentes, jaune a jaune orange, enfin brun rouille. Tubes 2-4 cm de long, unistratifies, a cloison amincie et cassante a la fin, brun rouille. Sporee jaune brunatre.
Chair : Trame epaisse de 40 et jusqu'a 80 mm, fibreuse radialement, molle spongieuse et juteuse dans la jeunesse, puis seche, subero-fibreuse dure, cassante, zonee, jaunatre ochracee ou de brun jaune et devenant immediatement brunatre a la coupe, noicissant a la fin.
Habitat : Sur feuillus, en particulier Fraxinus et Quercus, mais egalement sur Aesculus, Celtis, Crataegus, Juglans, Malus, Morus, Platanus, Populus, Prunus, Pyrus, Robinia, Salix, Sophora, Sorbus, Tilia, Ulmus, Vitis. Isoles ou en groupes. Peu frequent. Annuel. Ete.
Spores : Ovoides, lisses, jaunes a brunatres, a parois epaisses, guttulees, 7-10 x 6-7,5 µm, I-, non bouclees, non cyanophiles. Basides clavees, 27-33 x 7-10 µm, tetrasporiques, sans boucle basale. Pas de cystide. Soies subulees, a parois epaisses, brunes, 20-30 x 9-10 µm, peu nombreuses dans l'hymenium et non emergentes. Monomitique : Hyphes generatrices larges de 2-4 µm dans le sous-hymenium, hyalines, les autres larges de 3-8 µm, brun clair a fonce, toutes les cloisons non bouclees.
Comestibilite : Sans interet
Hemimycena lactea (Persoon) Singer (1938) Noms francais : Mycene blanc de lait
Synonymes : Agaricus nanus Bulliard (1792), Herbier de la France, 12, tab. 563, fig. N-0 (nom. illegit.)
Agaricus lacteus Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 394, n° 257 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus lacteus var. ß flavescensPersoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 267
Mycena lactea (Persoon) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 169, n° 2715
Agaricus ludius Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 94
Collybia ludia (Fries) Gillet (1875), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 327 ('ludius')
Agaricus delicatellus Peck (1878) [1877], Annual report of the New York state Museum of natural history, 30, p. 38
Mycena lactea var. ludius (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 35
Collybia delicatella (Peck) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 224
Mycena crystalline Peck (1888) [1887], Annual report of the New York state Museum of natural history, 41, p. 63
Mycena nana P. Karsten (1890) [1889], Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 16, p. 89
Mycena ludia (Fries) Ricken (1915), Die Blatterpilze, p. 434
Gymnopus delicatellus (Peck) Murrill (1916), North American flora, 9(5), p. 354
Prunulus crystallinus (Peck) Murrill (1916), North American flora, 9(5), p. 322
Mycena pithya ss. J.E. Lange (1930), Dansk botanisk arkiv, 6(5), p. 18
Mycena lactea var. pithya (Albertini & Schweinitz) J.E. Lange (1936), Flora agaricina Danica, 2, p. 42, pl. 53, fig. C (nom. illegit.)
Hemimycena lactea (Persoon) Singer (1938), Revue de mycologie, Paris, 3(4), p. 195 (nom actuel)
Mycena delicatella (Peck) A.H. Smith (1947), North American species of Mycena, p. 161
Marasmiellus delicatellus (Peck) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 298
Marasmiellus lacteus (Persoon) S. Ito (1959), Mycological Flora of Japan, 2(5), p. 185
Hemimycena delicatella (Peck) Singer (1962) [1961], Sydowia : Annales mycologici, editi in notitiam scientiae mycologicae universalis, series II, 15(1-6), p. 60
Trogia lactea (Persoon) Corner (1966), A monograph of Cantharelloid fungi: Annals of botany memoirs, 2, p. 221
Helotium delicatellum (Peck) Redhead (1982), Canadian journal of botany, 60(10), p. 2004

References : Bon p. 187 ; CD 541 ; Eyssartier et Roux p. 372 , p. 386 ed.4 ; LP p. 191
Groupe : Mycenes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Mycenaceae
Chapeau/Fructification : Chapeau 8 -25 mm, campanule puis aplati. Centre mamelonne et marge recurvee. Surface lisse, mate, blanc de lait souvent jaunatre au centre. Marge aigue.
Lames/Pores : Lames larges, adnees decurrentes en filet, assez espacees.
Chair : Chair mince sauf pres du pied, blanche. Odeur et saveur desagreables.
Stipe : Pied 20-50 x 1-2,5 mm, cylindrique, lisse, mat, blanc creme poudre de blanc. Base strigueuse ornee de rhizomorphes blancs.
Habitat : Parmi les aiguilles de coniferes.
Spores : Spores elliptiques a fusiformes, lisses, hyalines, guttulees, 7,8-10,5 x 2,7-4,2 µm. Sporee blanche. Basides clavees, (2)-4 sterigmates, bouclees. Cheilocystides fusiformes a cylindriques, 15-45 x 4,5-6 µm. Cuticule faite d'hyphes bouclees plus ou moins paralleles avec excroissances digitees dans la couche superficielle, melees a des dermatocystides. Caulocystides au sommet du pied.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Sur aiguilles de pins.
Geoglossum cookeanum Nannfeldt ex Minter & P.F. Cannon (1942) Noms francais : Geoglosse de Cooke
Synonymes : Clavaria ophioglossoides Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1182
Clavaria nigra Lamarck (1778), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 1, 1, p. 125
Geoglossum diffusum Kutzing (1852), Grundzuge der philosophischen botanik, 2, tab. 20, fig. 1
Geoglossum ophioglossoides (Linnaeus) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 43
Geoglossum cookeanum Nannfeldt ex Minter & P.F. Cannon (1942), IMI Descriptions of Fungi and Bacteria, 204(2031), p. 1 (= 'cookeianum') (Basionyme)

References : Bon p. 333 ; CD 8
Groupe : Clavaires
Classification : Ascomycota / Geoglossomycetes / Geoglossales / Geoglossaceae
Chapeau/Fructification : En forme de massue, jusqu'a 10cm de haut, entierement noiratre
Stipe : Etroit, furfurace ou lisse
Habitat : Sur sable, surtout littoral, parmi les mousses et graminees.
Comestibilite : Sans interet
Desarmillaria tabescens (Scopoli) R.A. Koch & Aime (2017) Noms francais : Armillaire sans anneau
Synonymes : Agaricus tabescens Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 446 (Basionyme)
Agaricus gymnopodius Bulliard (1793), Herbier de la France, 13, tab. 601, fig. 1
Agaricus socialis de Candolle (1815), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 6, p. 48
Agaricus buxeus Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 190
Agaricus irrufatus N. Lund (1845), Conspectus hymenomycetum circa Holmiam crescentium, p. 13
Lentinus caespitosus Berkeley (1847), in W.J. Hooker, The London journal of botany, 6, p. 317
Panus caespitosus (Berkeley) Fries (1851), Novae symbolae mycologicae. Fasciulus primus, sistens fungos in peregrinis terris a botanicis danicis nuper collectos, p. 23
Agaricus caespitosus (Berkeley) Berkeley & M.A. Curtis (1867) [1869], The journal of the linnean Society, botany, 10(45), p. 287 (nom. illegit.)
Flammula gymnopodia (Bulliard) Quelet (1873), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 346(335)
Clitocybe socialis (de Candolle) Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 159
Clitocybe gymnopodia (Bulliard) Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 162
Agaricus monadelphus Morgan (1883), Journal of the Cincinnati Society of natural history, 6(1), p. 69
Collybia tabescens (Scopoli) Gillet (1884), Tableaux analytiques des Hymenomycetes de France (Alencon), p. 68
Omphalia socialis (de Candolle) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 21
Omphalia mellea var. gymnopodia (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 20
Armillaria mellea var. gymnopodia (Bulliard) Quelet (1886), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(3), p. 81
Clitocybe monadelpha (Morgan) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 164
Pleurotus caespitosus (Berkeley) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 352
Omphalia gymnopodia (Bulliard) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 251
Armillaria socialis (de Candolle) Fayod (1889), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 7, 9, p. 232
Clitocybe gymnopodia var. socialis (de Candolle) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 27
Pocillaria caespitosa (Berkeley) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 865
Clitocybe aquatica Banning & Peck (1891) [1890], Annual report of the New York state Museum of natural history, 44, p. 68
Armillaria mellea var. exannulata Peck (1893) [1892], Annual report of the New York state Museum of natural history, 46, p. 54
Gyrophila socialis (de Candolle) Quelet (1896) [1895], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 24(2), p. 617, pl. 6, fig. 4
Dendrosarcus caespitosus (Berkeley) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 463
Fungus tabescens (Scopoli) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 480
Clitocybe tabescens (Scopoli) Bresadola (1900), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 2(14), p. 84, tab. 197
Clitocybe parasitica Willcox (1901), Oklahoma Agricultural Experiment Station. Bulletin, 49, p. 18
Monodelphus caespitosus (Berkeley) Murrill (1911), Mycologia, 3(4), p. 192
Naucoria gymnopodia (Bulliard) Migula (1912), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 2(2), p. 534
Armillaria mellea var. tabescens (Scopoli) Rea & Ramsbotton (1917) [1916], Transactions of the British mycological Society, 5(3), p. 352
Tricholoma sociale (de Candolle) Sartory & L. Maire (1918), Synopsis du Genre Tricholoma, p. 57
Armillaria tabescens (Scopoli) Emel (1921), Le Genre Armillaria, Strasbourg, p. 50
Armillariella tabescens (Scopoli) Singer (1943), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 41(1-3), p. 19
Pholiota gymnopodia (Bulliard) A.F.M. Reijnders (1998), Persoonia, 17(1), p. 113
Desarmillaria tabescens (Scopoli) R.A. Koch & Aime (2017), BMC Evolutionary Biology, 17(33), p. 12 (nom actuel)

References : CD 312-220, 108, 109 ; Bon p. 143 ; Marchand 820 ; Eyssartier et Roux p. 484, 498 4eme edition ; LP p. 235
Groupe : Armillaires
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Physalacriaceae
Chapeau/Fructification : Chapeau 1- 4,5 cm, convexe puis aplani, couvert de meches brunes ou grisatres sur fond jaune brunatre; vergete avec l'age.
Lames/Pores : Lames legerement decurrentes, creme a reflet rosatre puis beige roussatre.
Chair : Chair blanche a creme ochrace. Odeur faible. Saveur douce.
Stipe : Pied 2-10 x 0,31 cm, lisse, depourvu d'anneau (caract.) aminci a la base, blanchatre a ochrace a base brunissante.
Habitat : En touffes sur feuilus, principalement sur chene. Peu frequent.
Spores : Spores 9-10.5 x 5-6.5 µm, elliptiques, lisses, a paroi legerement epaissie, non amyloides. Cheilocystides rares, clavees, 55 x 10 µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : T.W. May (IMA Fungus 8(1):192), propose la conservation du basionyme Agaricus tabescens contre Agaricus socialis (Art. 15.1).
Helvella lacunosa Afzelius (1783) Noms francais : Helvelle lacuneuse
Synonymes : Helvella monachella Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 106, tab. 162 ('Elvela') (nom. illegit.)
Helvella mitra Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 105, tab. 155-156 ('Elvela') (nom. illegit.)
Helvella nigra Bergeret (1783), Phytonomatotechnie universelle, 1, p. 147
Phallus brunneus Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 129
Helvella lacunosa Afzelius (1783), Kongl. vetenskaps akademiens nya handlingar, 4, p. 304 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) (nom actuel)
Phallus mitra Baumgarten (1790), Flora lipsiensis, p. 638
Helvella mitra var. ß monachella Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 615
Helvella lacunosa var. ß Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 301
Helvella mitra var. a nigrescens Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 210
Helvella lacunosa var. b minor Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 15
Helvella lacunosa var. a major Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 15
Helvella lacunosa var. monacella (Persoon) Krombholz (1834), Naturgetreue abbildungen und beschreibungen der essbaren, schadlichen und verdachtigen schwamme, 3, p. 25, tab. 19, fig. 25-26
Helvella tremelloides Schulzer (1870), Verhandlungen der kaiserich-koniglichen zoologisch-botanischen Gesellschaft in Wien, 20, p. 175
Helvella subcostata Cooke (1876), Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 3, p. 90, tab. 41, fig. 162
Helvella lacunosa var. tremelloides (Schulzer) Hazslinszky (1881), Ertekezesek a termeszettudomanyok Korebol, kiadja a magyar tudomanyos Akademia, 11(19), p. 13

References : CD 20 ; BK 1 16 ; Marchand 194 ; Bon p. 329 ; Eyssartier et Roux p. 1072
Groupe : Helvelles/Morilles
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Helvellaceae
Chapeau/Fructification : En selle, lobe, assez regulier, gris sombre a noir.
Stipe : Allonge, assez robuste, tres sillonne cotele, gris fonce a noiratre.
Habitat : Forets, souvent sur terre nue.
Comestibilite : Toxique
Entoloma clypeatum (Linnaeus) P. Kummer (1871) Noms francais : Entolome en bouclier ; Mousseron noir
Synonymes : Agaricus clypeatus Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1174 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus intybaceus Bulliard (1792), Herbier de la France, 12, tab. 534, fig. G-H
Amanita clypeata (Linnaeus) Roussel (1796), Flore du Calvados et des terreins adjacens, Edn 1, p. 34
Agaricus fertilis Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 328
Hypophyllum papillare var. firmus Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 237, tab. 114, fig. 1-2
Agaricus fertilis var. ß intybaceus (Bulliard) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 197
Agaricus phonospermus var. ß intybaceus (Bulliard) Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 822
Entoloma clypeatum (Linnaeus) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 98 (nom actuel)
Rhodophyllus clypeatus (Linnaeus) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 59
Hyporrhodius clypeatus (Linnaeus) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 616
Entoloma strictius var. irregulare Peck (1901) [1900], Annual Report of the New York State Museum of Natural History, 53, p. 856
Entoloma bahusiense S. Lundell (1953), Fungi exsiccati suecici, praesertini upsalienses, 41-42, p. 4, n° 2007

References : CD 906 ; Bon p. 193 ; Marchand 119 ; Eyssartier et Roux p. 636 , ed.4 p 656 ; FE 5 p. 129 ; BK 4 n° 22 p. 64 ; LP p. 485
Groupe : Entolomes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Entolomataceae
Chapeau/Fructification : Chapeau 3-12 cm, conique puis convexe, plus ou moins mamelonne souvent ondule, lisse, hygrophane, soyeux mat, brun plus ou moins sombre surtout a l'etat imbu; plus pale en sechant.
Lames/Pores : Lames larges, adnees, emarginees, blanchatres au debut puis roses a brun rose.
Chair : Chair blanchatre, mince. Odeur et saveur farineuses.
Stipe : Pied 4-10 x 1-2 cm, cylindrique, plein, rigide, fibrilleux, blanchatre, se tachant plus ou moins de rose dans les blessures.
Habitat : Espece printaniere, gregaire, en lisiere plus particulierement sous Rosaceae surtout les buissons d'aubepines.
Spores : Spores anguleuses a 5-7 sommets, 8-11 x 7-10 µm. Sporee brun rose. Basides clavees, tetrasporiques, bouclees. Cystides absentes. Cuticule filamenteuse formee d'hyphes couchees paralleles peu bouclees, larges de 2-7 µm avec quelques extremites d'hyphes emergentes renflees plus ou moins gelifiees.
Comestibilite : Comestible
Commentaires :
Cortinarius semisanguineus (Fries) Gillet (1876) Noms francais : Cortinaire semi-sanguin
Synonymes : Agaricus cinnamomeus var. a semisanguineus Fries(1821), Systema mycologicum, 1, p. 229 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus semisanguineus (Fries) Secretan (1833), Mycographie Suisse, 1, p. 256 (nom. inval.)
Cortinarius cinnamomeus var. semisanguineus(Fries) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 288
Flammula cinnamomea var. semisanguinea(Fries) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 81
Cortinarius semisanguineus (Fries) Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 484 (nom actuel)
Cortinarius miltinus var. semisanguineus(Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 82
Dermocybe cinnamomea subsp.* semisanguinea(Fries) A. Blytt (1905) [1904], Skrifter udgivne af videnskabsselskabet i Christiania : I. Mathematisk-naturvidenskabelig klasse, 1904(6), p. 76
Cortinarius phoeniceus var. semisanguineus(Fries) Bataille (1912) [1911], Flore monographique des Cortinaires d'Europe, p. 60
Dermocybe semisanguinea (Fries) M.M. Moser (1974), Schweizerische zeitschrift fur pilzkunde, 52(9), p. 129, fig. 19
Dermocybe pallidipes M.M. Moser (1974), Schweizerische zeitschrift fur pilzkunde, 52(9), p. 130, fig. 20 (nom. inval.)
Cortinarius pallidipes M.M. Moser ex Nezdoiminogo (1983), Shljapochnye griby SSSR, rod Cortinarius, Akademija Nauka, p. 220

References : Bon p. 225 ; BK 5 163 ; CD 1114 ; Marchand 613 ; Eyssartier et Roux p. 788
Groupe : Cortinaires
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Cortinariaceae
Chapeau/Fructification : 2-8 cm, conico-campanule, puis deploye et plus ou moins mamelonne, lisse ou un peu fibrilleux, parfois subluisant, brun-jaune a brun olivace uniforme.
Lames/Pores : Serrees, d'un rouge sang intense, puis brun-rouge fonce, a arete souvent plus jaune.
Chair : Jaune-clair.
Stipe : 3-10 x 0,5-1 cm, egal (ou a base legerement dilatee), jaune clair, plus rarement d'un jaune laiton plus fonce, le plus souvent carmine clair par le mycelium a la base. Voile laissant des trainees jaunes plus ou moins perceptibles.
Habitat : Dans les pinedes a sols pauvres, souvent dans des conditions d'acidite marquees, dans des sols sablonneux ou des landes broussailleuses.
Spores : 5,5-7,5 x 3,5-5 µm, ellipsoides a subamygdaliformes, relativement peu verruqueuses.
Comestibilite : Toxique
Commentaires : L'espece est aisement reconnaissable a ses lames rouge sang, contrastant avec le chapeau brun-jaune olivace, et le stipe pale, rougeatre seulement a la base.
Coniophora puteana (Schumacher) P. Karsten (1868) Synonymes : Thelephora cerebella Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 580
Thelephora puteanaSchumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 397 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Gymnoderma rugosum Hoffmann (1811), Vegetabilia in hercyniae subterraneis collecta, p. 29, tab. 16, fig. 2
Coniophora membranacea de Candolle (1815), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 6, p. 34
Coniophora cerebella (Persoon) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 155
Coniophora cuticularis Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 154
Thelephora coniophora Sprengel (1827), Systema vegetabilium, Edn 16, 4(1), p. 486
Thelephora laxa Fries (1828), Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 1, p. 196 (nom. illegit.)
Thelephora puteana var. e cellaris Fries (1828), Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 1, p. 195
Thelephora puteana var. γ cerebella (Persoon) Fries (1828), Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 1, p. 195
Coniophora leioplaca (Persoon) Streinz (1862), Nomenclator fungorum, exibens ordine alphabetico nomina, p. 203
Coniophora cellaris(Fries) J. Kickx f. (1867), in J.J. Kickx, Flore cryptogamique des Flandres, 2, p. 267
Coniophora puteana (Schumacher) P. Karsten (1868), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 9, p. 370 (nom actuel)
Thelephora luteocincta Berkeley (1872) [1873], The journal of the linnean Society, botany, 13, p. 168
Corticium laxum Fries (1874), Hymenomycetes europaei sive epicriseos systematis mycologici, p. 659
Corticium puteanum (Schumacher) Fries (1874), Hymenomycetes europaei sive epicriseos systematis mycologici, p. 657
Corticium cellare (Fries) Saccardo (1877), Michelia, 1(1), p. 6
Corticium luteocinctum (Berkeley) Cooke (1880), Grevillea, 8(47), p. 89
Corticium membranaceum (de Candolle) Cooke (1880), Grevillea, 8(47), p. 89
Coniophora lurida P. Karsten (1881), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 6, p. 12
Coniophora laxa (Fries) Quelet (1881) [1880], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 9, p. 670
Coniophora arida subsp.* lurida(P. Karsten) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 161
Hypochnus laxus (Fries) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 164
Coniophora luteocincta (Berkeley) Saccardo (1888), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 6, p. 649
Tomentella brunnea J. Schroter (1888) [1889], in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 419
Hypochnus brunneus (J. Schroter) Saccardo (1888), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 6, p. 662
Coniophora incrustans Massee (1889) [1890], The journal of the linnean Society, botany, 25(170), p. 132
Coniophora puteana var. cellaris (Fries) Cooke (1890), Grevillea, 19(89), p. 15
Trametes lutescens f. trogii (Berkeley) Bresadola (1897), Atti dell'imperial regia Accademia di scienze, letter ed arti degli Agiati in Rovereto, serie 3, 3, p. 89
Coniophora arida var. lurida (P. Karsten) Bresadola (1903), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 1(2), p. 110
Trametes lutescens var. trogii (Berkeley) Saccardo (1916), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(15), p. 1050
Corticium cerebella (Persoon) Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 758
Coniophora cerebella subsp.* laxa (Fries) Bourdot & Galzin (1923), Bulletin trimestriel de la Societe mycologique de France, 39(2), p. 112
Coniophora piceae Cerný (1976), Lesnictvi, 22, p. 122

References : Bon p. 323 ; BK 2 238 ; LP p. 1034
Groupe : Croutes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Boletales / Coniophoraceae
Chapeau/Fructification : Champignon en croute, resupine, assez mince. Variations de teintes de la marge vers le centre. Avec un centre brun ochrace a brun fonce, ensuite une bande jaunatre ( surtout sujets jeunes ) et une marge blanchatre a cordons hyphaux radiants. Au tout debut, le champignon forme des plaques spheriques, qui se rejoignent au fil du temps.
Chair : Consistance membraneuse, fibreuse, molle
Habitat : Sur bois mort de feuillus et coniferes.
Spores : Spores ellipsoides,lisses, brun clair, a granulations, a paroi epaisse, 8-13µm X 5-8µm, cyanophiles, non amyloides, non dextrinoides. Basides cylindriques a clavees, tetrasporiques, non bouclees. Absence de cystides. Systeme monomitique: Hyphes a paroi plus ou moins epaissie, larges de 3 a 10 µm, non bouclees
Comestibilite : Sans interet
Clitocybe metachroa (Fries) P. Kummer (1871) Noms francais : Clitocybe a centre brun ; Clitocybe dicolore
Synonymes : Agaricus cyathiformis Bulliard (1785), Herbier de la France, 6, tab. 248 (nom. illegit.)
Agaricus dicolor Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 462
Agaricus metachrous Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 210 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Clitocybe metachroa (Fries) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 120 ('metachrous') (nom actuel)
Clitocybe metachroa var. dicolor (Persoon) Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 166
Omphalia metachroa (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 25
Agaricus brumosus Britzelmayr (1890), Bericht des naturwissenschaftlichen vereins fur schwaben und Neuburg, 30, p. 13, tab. 60, fig. 359
Collybia metachroa (Fries) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 22
Tricholoma metachroum (Fries) Laplanche (1894), Dictionnaire iconographique des champignons superieurs (Hymenomycetes) qui croissent en Europe, Algerie & Tunisie, p. 337
Clitocybe brumosa (Britzelmayr) Saccardo (1895), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 11, p. 15
Clitocybe dicolor (Persoon) Murrill (1915), Mycologia, 7(5), p. 260
Lepista metachroa (Fries) Harmaja (1976), Karstenia, 15, p. 14
Pseudolyophyllum metachroum (Fries) Raithelhuber (1977), Metrodiana, 6(3), p. 71

References : CD 311-218, 111, 113 ; Bon p. 141 ; E&R p 584 4eme edition
Groupe : Tricholomes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Incertae sedis
Chapeau/Fructification : Deprime en entonnoir, Marge striolee
Lames/Pores : Decurrentes
Habitat : Sous coniferes
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Sous coniferes
Clavulinopsis helvola (Persoon) Corner (1950) Noms francais : Clavaire lumineuse
Synonymes : Clavaria flava O.F. Muller (1777), Beschaftigungen der berlinischen Gesellschaft naturforschender freunde, 3, p. 352, tab. 9, fig. 1-3 (nom. illegit.)
Clavaria lutea Lamarck (1778), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 1, 1, p. 126
Clavaria polymorpha rufa O.F. Muller (1778), Flora danica, 13, p. 8, tab. 775, fig. 1 (nom. inval.)
Clavaria simplicissima Willdenow (1787), Florae berolinensis prodromus, p. 406
Clavaria teres Baumgarten (1790), Flora lipsiensis, p. 653, tab. 4, fig. 2-a
Clavaria muscoides var. 2 aurantiacaBulliard (1791), Histoire des champignons de la France, 1, p. 203, tab. 358, fig. A-B
Clavaria polymorpha J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1445
Clavaria elongata Ehrhart (1792) [1785-95], Plantae cryptogamae linneae, exsiccavit, 19, n° 189
Clavaria rufa (O.F. Muller) Persoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 71
Clavaria angustata Persoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 72, tab. 1, fig. 3
Clavaria helvola Persoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 69 ('helveola') (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Clavaria helvola var. ß teres (Baumgarten) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 598 ('helveola')
Clavaria falcata var. ß obtusata Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 604
Geoglossum polymorphum (J.F. Gmelin) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 659
Clavaria helvola var. γ angustata (Persoon) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 181
Clavaria cylindrica Chevallier (1826), Flore generale des environs de Paris, 1, p. 108 (nom. illegit.)
Clavaria inaequalis var. d aurantiaca (Bulliard) Fries (1828), Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 1, p. 232
Clavaria inaequalis var. γ angustata (Persoon) Fries (1828), Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 1, p. 232
Clavaria inaequalis var. d helvola(Persoon) Link (1833), Handbuch zur Erkennung der natuzbarsten und am haufigsten vorkommenden Gewachse, 3, p. 306
Clavaria flammans Berkeley (1874) [1875], The journal of the linnean Society, botany, 14(77), p. 350
Clavaria inaequalis subsp.* helvola (Persoon) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 172
Clavaria dissipabilis Britzelmayr (1887), Bericht des naturwissenschaftlichen vereins fur schwaben und Neuburg, 29, p. 289, fig. 28, 55
Clavaria similis Boudier & Patouillard (1888), Journal de botanique, Paris, 2(24), p. 445
Clavaria echinospora Boudier & Patouillard (1888), Journal de botanique, Paris, 2(19), p. 341, tab. 8, fig. 1 (nom. illegit.)
Clavariella similis Boudier & Patouillard (1889), Tabulae analyticae fungorum, 7, p. 69, fig. 686
Clavaria inaequalis ss. Cotton & Wakefield (1919) [1918], Transactions of the British mycological Society, 6(2), p. 189
Clavulinopsis helvola (Persoon) Corner (1950), A monograph of Clavaria and allied genera: Annals of botany memoirs, 1, p. 372, pl. 10, fig. 2 (nom actuel)
Ramariopsis helvola (Persoon) R.H. Petersen (1978), Mycologia, 70(3), p. 669

References : CD 117 ; Eyssartier et Roux p. 1012 ; Phillips p. 258 ; Bon p. 308 ; Cetto 3 p. 459 ; BG p. 184 . BK 2 448 ; Funghi Clavarioidi 1 p. 392
Groupe : Clavaires
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Clavariaceae
Chapeau/Fructification : Fructification filiforme ou etroitement clavee, le plus souvent ondulee, tordue ou torsadee, 10-60 x 1,5-4 mm, cylindrique, ± arrondie ; surface lisse ou faiblement inegale, jaune d’œuf mais plus pale vers la base ; extremites pointues, non ramifiees, ou plus rarement avec une seule fourche.
Lames/Pores : Hymenium s'etalant sur l'ensemble a l'exception d'une zone nette sur le pied qui est plus pale.
Chair : Chair de couleur jaune pale, fibreuse et ferme, pleine. Odeur insignifiante, douce. Saveur indistincte.
Habitat : Pousse dans la mousse, l'herbe, dans les pres moussus des forets de feuillus, les pelouses. Isole, plus rarement fascicule, souvent gregaire. Ete-automne. Rare.
Spores : Spores largement elliptiques a arrondies, ornees de grossieres verrues obtuses, uniguttulees, hyalines, (ou faiblement jaunes), mesurant 4-7 x 4-5,5 µm (sans les verrues). Basides etroitement clavees, 2-4-sporiques, bouclees. Pas de cystide. Systeme hyphal monomitique : A - Hyphes larges, bouclees.
Comestibilite : Sans interet
Ascocoryne sarcoides (Jacquin) J.W. Groves & D.E. Wilson (1967) Synonymes : Helvella purpurea Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 114, tab. 323-324 ('Elvela ')
Merulius violaceus O.F. Muller (1775), Flora danica, 11, p. 7, tab. 655, fig. 3 (nom. illegit.)
Lichen sarcoides Jacquin (1781), Miscellanea austriaca, 2, p. 378, tab. 22 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza porphyria Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 127, tab. 12, fig. 53
Helvella sarcoides (Jacquin) Dickson (1785), Plantarum cryptogamicarum britanniae, 1, p. 21 (Elvella)
Peziza tremelloidea Bulliard (1788), Herbier de la France, 9, tab. 410, fig. 1
Octospora carnea Hedwig (1789), Descripto et adumbratio microscopico analytica muscorum frondorosum, 2, p. 26, tab. 7, fig. b
Peziza turbinata Vahl (1790), Flora danica, 17, p. 10, tab. 1017, fig. 2
Peziza carnosa Vahl (1790), Flora danica, 17, p. 10, tab. 1017, fig. 1
Peziza tremelloidea var. 1 ferrugineaBulliard (1791), Histoire des champignons de la France, 1, p. 240, tab. 410, fig. 1 A
Peziza tremelloidea var. 2 violacea Bulliard (1791), Histoire des champignons de la France, 1, p. 240, tab. 410, fig. 1 B-C
Tremella amethystea Bulliard (1791), Herbier de la France, 11, tab. 499, fig. 5
Peziza carnea (Hedwig) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1458 (nom. illegit.)
Acrospermum cylindricum Vahl (1792), Flora danica, 18, p. 8, tab. 1076, fig. 4
Tremella sarcoides (Jacquin) Withering (1796), An arrangement of British plants, Edn 3, 4, p. 78
Acrospermum dubium Persoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 92
Peziza sarcoides var. ß ferruginea (Persoon) Bulliard (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 633
Peziza sarcoides var. γ cellaris Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 633
Tremella dubia var. ß amethystea (Bulliard) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 630
Tremella dubia (Persoon) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 630
Peziza sarcoides (Jacquin) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 633
Peziza metamorpha Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 414
Tremella dubia var. a communis Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 305
Omorrhiza venosa Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 405, tab. 187, fig. 5
Ascobolus sarcoides (Jacquin) Nees (1817), Das system der pilze und Schwamme, p. 269
Tremella acrospermum Nees (1817), Das system der pilze und Schwamme, p. 157, tab. 15, fig. 143
Octospora sarcoides (Jacquin) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 667
Coryne dubium (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 595
Coryne acrospermum (Nees) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 106
Bulgaria sarcoides (Jacquin) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 168
Peziza sarcoides var. γ lobata Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 320
Peziza sarcoides var. d turbinate (Vahl) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 321
Peziza sarcoides var. e cylindrical Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 321
Peziza sarcoides var. γ labyrinthiformis Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 321
Coryne sarcoides (Jacquin) Chevallier (1826), Flore generale des environs de Paris, 1, p. 97, tab. 8, fig. 3
Coryne amethystea (Bulliard) Chevallier (1826), Flore generale des environs de Paris, 1, p. 97
Coryne sarcoides var. d dubia(Persoon) Corda (1838), Icones fungorum hucusque cognitorum, 2, p. 34, tab. 14, fig. 122
Ombrophila sarcoides (Jacquin) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 86
Sarcodea sarcoides (Jacquin) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 232
Coryne sarcoides var. carnosa (Oeder) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 642
Coryne sarcoides var. turbinata (Oeder) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 642
Tremella lilacina F. Mueller ex Cooke (1891), Grevillea, 20(93), p. 15
Chlorospleniella sarcoides (Jacquin) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 848
Scleroderris majuscula Cooke & Massee (1893), Grevillea, 21(99), p. 73
Orbilia atropurpurea Clements (1896), Botanical survey of Nebraska, 4, p. 16
Pirobasidium sarcoides (Jacquin) Hohnel (1902), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 111, p. 1002
Coryne sarcoides var. cellaris (Persoon) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 97
Ascocoryne sarcoides (Jacquin) J.W. Groves & D.E. Wilson (1967), Taxon, 16(1), p. 40 (nom actuel)

References : Bon p. 333 ; BK 1 167 ; LP p. 1368
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Fructification 5-10-20 mm, globuleuse, pulvinee a centre deprime ou cupulee a discoide, irregulierement ondulee, sessile ou brievement stipitee. Hymenium lisse, brun vineux. Face externe concolore, lisse, finement feutree, blanchatre en sechant.
Chair : Chair gelatineuse concolore.
Stipe : Nul ou tres reduit
Habitat : En fascicules sur branches et troncs de divers feuillus en decomposition surtout Fagus. Rare sur coniferes.
Spores : Spores elliptiques, lisses, hyalines, a paroi epaissie, biguttulees, uniseptees a maturite, 12-16 x 4,5-5 µm Asques octospores, amyloides, 115-125 x 8-10 µm Paraphyses cylindriques, fourchues, peu septees a sommet plus ou moins renfle.
Comestibilite : Sans interet
Thelephora terrestris Ehrhart (1790 ?) [1785-95] Noms francais : Thelephore terrestre
Synonymes : Helvella pineti Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1180
Agaricus tristis Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 165, tab. 24, fig. 121 (nom. illegit.)
Thelephora mesenteriformis Willdenow (1787), Florae berolinensis prodromus, p. 397, tab. 7, fig. 15
Thelephora terrestris Ehrhart (1790 ?) [1785-95], Plantae cryptogamae linneae, quas in locis earum natalibus collegi et exsiccavit, Decades 18, n° 178 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) (nom actuel) (nom. inval. ?)
Helvella caryophyllea ss. Bolton (1791), An history of fungusses growing about Halifax, 4, p. 173, tab. 173
Hydnum thaelaephora Retzius (1795), Florae scandinaviae prodromus, Edn 2, p. 319
Stereum laciniatum Persoon (1796), Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 1, p. 36
Thelephora terrestris var. ß dubia Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 566
Thelephora laciniata (Persoon) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 567
Thelephora terrestris var. a vulgaris Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 273
Thelephora caryophyllea var. ß laciniata (Persoon) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 112
Hyphoderma terrestre (Ehrhart) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 579
Hyphoderma lintaceum Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 578
Phylacteria laciniata (Persoon) Patouillard (1887), Les hymenomycetes d'Europe, anatomie generale et classification des champignons superieurs, p. 154
Phylacteria terrestris (Ehrhart) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des hymenomycetes, p. 119
Thelephora tristis (Batsch) Saccardo (1916), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(15), p. 1138
Thelephora rhipidium Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 772
Thelephora minor Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 770
Thelephora crustosa Lloyd (1923), Mycological writings, 7, mycological notes n° 69, p. 1196

References : Bon p. 311 ; CD 70 ; Cetto 2 p. 571 ; Julich 2 p. 249 ; BK 2 256 ; BG p. 470 n° 744
Groupe : Croutes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Thelephorales / Thelephoraceae
Chapeau/Fructification : Incrustant a la base, puis ascendant dimidie, conchoide ou cyathiforme, constitue de lobes isoles subimbriques radialement, flabelliformes ou en rosette. Surface hirsute, zonee concentriquement, gris-brun ou brun-rouille, bai ou bistre, frange blanche puis concolore. Hymenium radie-rugueux ou papille chagrine, pruineux, brun chocolat, cannele a ombre roussatre.
Chair : Epaisse, 2-3 mm, fibreuse, coriace molle, spongieuse. Odeur de terre, saveur indistincte.
Habitat : Dans l'humus des bois secs et bruyeres, adherant aux racines, troncs, brindilles, sur terre ou aiguilles tombees, croissant souvent le long des tiges ou branches jonchant le sol, en forets de coniferes, plus rarement en forets de feuillus et les microsylves alpines. En petites troupes ou en groupes, meme en grandes colonies, de mai a novembre, voire toute l'annee. Frequent et repandu.
Spores : Ovoides ou arrondies, irregulierement anguleuses, bosselees, peu ou pas spinuleuses, ombre ou brun bistre clair, souvent 1-guttulees, 7-9-(12) x 5-6,5-(9) µm, brun de fer un peu violace en masse. Basides etroitement clavees, 40-50-(90) x 9-12 µm, contenu bistre clair, 2-4 sterigmates, toujours bouclees. Pas de cystide. Monomitique : Hyphes 3-6-8-(12) µm, a parois minces, larges, bistre ou fulvescentes ou brun clair, bouclees aux cloisons.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Le genre Thelephora= Thaelaephora a ete cree par Willdenow (1787) et non par Ehrhart. La date de la publication du basionyme est a verifier.
Scutellinia olivascens (Cooke) Kuntze (1891) Synonymes : Peziza scutellata var. ß macrochaetaDe Notaris (1861), Erbario crittogamico italiano, serie 1, n° 585
Peziza macrochaeta (De Notaris) Gonnermann & Rabenhorst (1869), Mycologia europaea, abbildungen sammtlicher pilze europas, 3, tab. 5, fig. 4 (nom. illegit.)
Peziza olivascens Cooke (1876), Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 2, p. 78, tab. 36, fig. 142 (Basionyme)
Peziza lusatiae Cooke (1876), Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 2, p. 80, tab. 37, fig. 146
Peziza ampullacea Limminghe (1878), in Cooke, Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 5, p. 214, tab. 100, fig. 363
Lachnea ampullacea (Limminghe) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 73
Humaria olivascens (Cooke) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 285
Lachnea lusatiae (Cooke) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 178
Lachnea olivascens (Cooke) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 187
Scutellinia olivascens (Cooke) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 869 (nom actuel)
Scutellinia lusatiae (Cooke) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 869
Scutellinia ampullacea (Limminghe) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 869
Ciliaria olivascens (Cooke) Patouillard (1897), Catalogue raisonne des plantes cellulaires de la Tunisie, p. 93
Tricharia olivascens (Cooke) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 58
Ciliaria ampullacea (Limminghe) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 62
Ciliaria lusatiae (Cooke) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 62
Patella lusatiae (Cooke) Seaver (1928), The North American cup-fungi (operculates), p. 162
Lachnea hystrix var. carpathica Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 306
Humaria lusatiae (Cooke) Kanouse (1948) [1947], Mycologia, 39(6), p. 656
Scutellinia ampullacea var. parvulaLe Gal (1966), Bulletin de la Societe mycologique de France, 82, p. 331
Scutellinia heteroclitaLe Gal (1972) [1971], Bulletin de la Societe mycologique de France, 87(3), p. 433

References : Schumacher 64
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pyronemataceae
Comestibilite : Sans interet
Heterobasidion annosum (Fries) Brefeld (1889) Noms francais : Polypore du rond des pins
Synonymes : Boletus cryptarum Bulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 478
Polyporus epiphegus var. cryptarum (Bulliard) Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 389
Poria scutata Hoffmann (1811) [1797-1811], Vegetabilia in hercyniae subterraneis collecta, p. 13, tab. 9, tab. 10, fig. 1 (nom. illegit.)
Poria encephalum Hoffmann (1811) [1797-1811], Vegetabilia in hercyniae subterraneis collecta, p. 18, tab. 12
Poria cryptarum (Bulliard) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 639
Polyporus annosus Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 373 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Polyporus cryptarum (Bulliard) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 376
Polyporus encephalum (Hoffmann) Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 117
Polyporus scutatus Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 85
Polyporus serpentarius Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 82
Boletus annosus (Fries) Sprengel (1827), Systema vegetabilium, Edn 16, 4(1), p. 476
Polyporus subpileatus Weinmann (1828), Sylloge plantarum novarum itemque minus congnitarum, 2, p. 102
Polyporus resinosus Rostkovius (1830), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 4(16-17), p. 61, tab. 29 (nom. illegit.)
Polyporus scoticus Klotzsch (1836), in Berkeley, The english flora of sir J.E. Smith, fungi, 5(2), p. 142
Polyporus annosus subsp.* subpileatus (Weinmann) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 472
Polyporus makraulos Rostkovius (1838), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 4(16-17), p. 113, tab. 55
Trametes annosa (Fries) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 323
Trametes annosa var. subpileata (Weinmann) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 323
Trametes radiciperda R. Hartig (1874), Wichtige krankheiten der waldbaume: Beitrage zur mykologie und phytopathologie fur botaniker und forstmanner, 11, p. 62
Fomes annosus (Fries) P. Karsten (1879), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 5, p. 38
Fomitopsis annosa (Fries) P. Karsten (1881), Revue mycologique (Toulouse), 3(9), p. 18
Physisporus makraulos (Rostkovius) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 57
Physisporus makraulos subsp.* nigromarginatus P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 58
Polyporus gillotii Roumeguere (1882), Fungi gallici exsiccati, n° 2207
Fomes cryptarum (Bulliard) Cooke (1885), Grevillea, 14(69), p. 21
Inodermus cryptarum (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 174
Poria makraulos (Rostkovius) Cooke (1886), Grevillea, 14(72), p. 110
Placodes annosus (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 172
Trametes scutata (Persoon) Harz (1888), Botanisches centralblatt, referirendes organ fur das gesammtgebiet der botanik des in- und Auslandes, 36(12), p. 378
Trametes scutata var. a mollis Harz (1888), Botanisches centralblatt, referirendes organ fur das gesammtgebiet der botanik des in- und Auslandes, 36(12), p. 379
Phellinus cryptarum (Bulliard) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 395
Heterobasidion annosum (Fries) Brefeld (1889), Untersuchungen aus dem gesammtgebiete der mykologie, 8, p. 154 (nom actuel)
Polystictus cryptarum (Bulliard) Gillot & Lucand (1890), Societe d'histoire naturelle d'Autun, Bulletin, 3, p. 168
Fomes annosus var. gillotii (Roumeguere) Gillot & Lucand (1890), Societe d'histoire naturelle d'Autun, Bulletin, 3, p. 163
Scindalma cryptarum (Bulliard) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 518
Pycnoporus annosus (Fries) P. Karsten (1898), Kritisk ofversigt af Finlands basidsvampar, 3, p. 12
Scindalma annosum (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 518
Ungulina annosa (Fries) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des Hymenomycetes, p. 103
Spongioides cryptarum (Bulliard) Lazaro Ibiza (1916), Revista de la real Academia de ciencias exactas, fiscicas y naturales de Madrid, 14(9), p. 574
Friesia annosa (Fries) Lazaro Ibiza (1916), Revista de la real Academia de ciencias exactas, fiscicas y naturales de Madrid, 14(9), p. 588
Polystictoides fuscus Lazaro Ibiza (1916), Revista de la real Academia de ciencias exactas, fiscicas y naturales de Madrid, 14(11), p. 755
Polyporus fuscus (Lazaro Ibiza) Saccardo & Trotter (1925), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 23, p. 356
Polyporus atrannosus E.H.L. Krause (1928), Basidiomycetum Rostochiensium, p. 54
Fomes annosus f. cryptarum (Bulliard) Bondartsev (1935), Acta Instituti botanici nomine V.L. Komarovii - Academia scientiarum URSS, series II, 2, p. 521
Fomes annosus f. scutatus (Persoon) Pilat (1941), Atlas des champignons de l'Europe, 3, Polyporaceae, p. 364
Fomes annosus f. makraulos (Rostkovius) Pilat (1941), Atlas des champignons de l'Europe, 3, Polyporaceae, p. 364 ('macraulos')
Heterobasidion annosum f. cryptarum (Bulliard) Domanski, Orlos & Skirgiello (1967), Flora Polska, Aphyllophorales, Stereaceae, Podoscyphaceae, p. 182
Heterobasidion annosum f. macraulos (Rostkovius) Domanski, Orlos & Skirgiello (1967), Flora Polska, Aphyllophorales, Stereaceae, Podoscyphaceae, p. 183
Heterobasidion annosum f. scutatus (Persoon) Domanski, Orlos & Skirgiello (1967), Flora Polska, Aphyllophorales, Stereaceae, Podoscyphaceae, p. 183
Heterobasidion cryptarum (Bulliard) Rauschert (1990), Feddes repertorium, specierum novarum regni vegetabilis, 101(11-12), p. 640

References : CD 88 ; Bon p. 319 ; Marchand 275 ; BK 2 p. 314 ; BG 604 ; BSM 3/1997 pp. 58-59
Groupe : Polypores
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Russulales / Bondarzewiaceae
Chapeau/Fructification : Resupine, 5-20 cm de diametre, epais de 1 a 3 cm, dimidie, souvent borde de brun en dessous vers la base, ou developpe en faux stipe tres inegal, ride, noduleux, avec sillons concentriques, revetu d'une croute mince rigide, brun rouge dans la jeunesse, puis noiratre et mate dans la vetuste. Marge amincie et souvent plus claire, blanc pur, tantot brunissante.
Lames/Pores : Arrondis ou ovales, serres, etroits (0,2-0,6 mm), environ 3 a 4 par mm, blancs, puis creme, parfois touches d'orange tres pale, brunissant vers la fin. Tubes stratifies, creme blanchatre,
Chair : Consistance elastique et tenace, blanche ou pale, 2-5 mm d'epaisseur, subereuse-ligneuse, induree en sechant. Odeur forte, indefinie.
Habitat : Sur ou dans les cavites des troncs, racines, souches, aussi sur sciure, copeaux et branches. Surtout sur coniferes, mais aussi sur feuillus (Picea, Abies, Pinus, Acer, Betula, Carpinus), ainsi que d'autres essences ligneuses. Perenne. Pourriture blanche. Toute l'annee. Frequent.
Spores : Arrondies, finement verruqueuses, guttulees, 4,5-6 x 4-4,5 µm, cyanophiles. Basides clavees, incolores, a 2 ou 4 sterigmates, non bouclees. Pas de cystides. Dimitique: Hyphes (1) generatrices a parois minces ou epaissies, larges, cloisonnees, non bouclees. Hyphes (2) squelettiques a parois epaisses, larges, faiblement dextrinoides, nettement cyanophiles.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : L'anamorphe se nomme Spiniger meineckellus. Heterobasidion annosum etait employe par les paysans suedois contre les morsures de serpents (Cordier, p. 225). Ils exposaient a la fumee du champignon le membre blesse. Au dire de Fries, la guerison ne se faisait pas attendre ! Polyporus serpentarius, un synonyme ancien, rappelle les vertus de ce polypore. Cette espece a egalement ete utilisee en medecine populaire contre le cancer en Karelie du Sud, Russie et Suede (Hartwell 1971, p. 419).
Entoloma hirtipes (Schumacher) M.M. Moser (1978) Synonymes : Agaricus pyramidatus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 56, tab. 229
Agaricus pascuus Persoon (1800), Commentarius fungorum Bavariae indigenorum icones pictas, p. 94
Agaricus hirtipes Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 272 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Pratella pascua (Persoon) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 168 n° 2687
Nolanea pascua (Persoon) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 95
Nolanea hirtipes (Schumacher) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 95
Agaricus acceptandusBritzelmayr (1881), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 26, p. 140, fig. 26-b
Rhodophyllus pascuus (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 63
Rhodophyllus hirtipes (Schumacher) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 64
Nolanea acceptanda (Britzelmayr) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 724
Hyporrhodius pascuus (Persoon) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 614
Latzinaea pascua (Persoon) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 857
Latzinaea hirtipes (Schumacher) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 857
Latzinaea acceptanda (Britzelmayr) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 857
Hyporrhodius acceptandus (Britzelmayr) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 256
Nolanea mammosa ss. Boudier (1905) [1905-10], Icones mycologicae, tome 1, tab. 97
Hyporrhodius hirtipes (Schumacher) Migula (1912), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 2(2), p. 560
Nolanea pyramidata (Schaeffer) Saccardo (1915), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(14), p. 564
Nolanea majalis ss. Konrad & Maublanc (1930), Icones Selectae Fungorum, pl. 177
Entoloma pascuum (Persoon) Donk (1949), Bulletin du Jardin botanique de Buitenzorg, serie 3, 18, p. 158
Rhodophyllus mammosus ss. Kuhner & Romagnesi (1953), Flore analytique des champignons superieurs, p. 188
Entoloma hirtipes (Schumacher) M.M. Moser (1978), Kleinen kryptogamenflora von mitteleuropa, band 2b/2, Edn 4, p. 206 (nom actuel)

References : Bon p. 191 ; CD 920 ; Eyssartier et Roux p. 636, 644 ; FE 5 p. 220
Groupe : Entolomes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Entolomataceae
Comestibilite : Toxique
Entoloma conferendum (Britzelmayr) Noordeloos (1980) Noms francais : Entolome a spores etoilees
Synonymes : Agaricus postumus Britzelmayr (1881), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 26, p. 143, fig. 37, 184
Agaricus subpostumus Britzelmayr (1881), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 26, p. 143, fig. 38
Agaricus dissidens Britzelmayr (1881), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 26, p. 140, fig. 27
Agaricus conferendus Britzelmayr (1881), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 26, p. 140, fig. 26-a (Basionyme)
Nolanea staurospora Bresadola (1882), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 1(2), p. 18, tab. 20, fig. 2
Agaricus staurospora (Bresadola) G. Winter (1882) [1884], Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(1), p. 856
Nolanea dissidens (Britzelmayr) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 723
Nolanea conferenda (Britzelmayr) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 724
Nolanea postuma (Britzelmayr) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 725
Nolanea subpostuma (Britzelmayr) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 725
Latzinaea staurospora (Bresadola) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 858
Latzinaea dissidens (Britzelmayr) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 857
Latzinaea subpostuma (Britzelmayr) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 858
Latzinaea conferenda (Britzelmayr) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 857
Hyporrhodius conferendus (Britzelmayr) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 256
Hyporrhodius postumus (Britzelmayr) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 256
Hyporrhodius dissidens(Britzelmayr) Migula (1912), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 2(2), p. 563
Hyporrhodius staurosporus (Bresadola) Migula (1912), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 2(2), p. 561
Hyporrhodius subpostumus (Britzelmayr) Migula (1912), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 2(2), p. 562
Rhodophyllus staurosporus (Bresadola) J.E. Lange (1936), Flora agaricina Danica, 2, p. 99, pl. 77, fig. A
Rhodophyllus staurosporus var. obscurior(Romagnesi) Romagnesi (1937), Revue de mycologie, Paris, 2, p. 86
Rhodophyllus staurosporus var. subrugosus (Romagnesi) Romagnesi (1937), Revue de mycologie, Paris, 2, p. 86
Rhodophyllus staurosporus var. typicusKuhner & Romagnesi (1953), Flore analytique des champignons superieurs, p. 187 (nom. inval.)
Entoloma nothofagi G. Stevenson (1962), Kew bulletin, 16(2), p. 234
Entoloma botanicum G. Stevenson (1962), Kew bulletin, 16(2), p. 234
Entoloma staurosporum (Bresadola) E. Horak (1976) [1974-75], Sydowia : Annales mycologici, editi in notitiam scientiae mycologicae universalis, series II, 28(1-6), p. 222
Entoloma conferendum (Britzelmayr) Noordeloos (1980), Persoonia, 10(4), p. 446 (nom actuel)

References : Bon p. 191 ; CD 922 ; Eyssartier et Roux p. 644 ; FE 5 p. 373
Groupe : Entolomes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Entolomataceae
Comestibilite : Toxique
Commentaires : Odeur et saveur farineuses.
Panellus serotinus (Persoon) Kuhner (1950) Noms francais : Panelle tardive ; Pleurote tardif
Synonymes : Agaricus carnosus Bolton (1791), An history of fungusses growing about Halifax, 4, p. 146, tab. 146 (nom. illegit.)
Agaricus serotinus Persoon (1793), in Hoffmann, Abbildungen der schwamme, 3, p. 25 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus fornicatus Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 474
Agaricus lateralis Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 364
Agaricus stipticus var. Hornemann (1806), Flora danica, 22, p. 6, tab. 1293, fig. 2
Pleuropus fornicatus (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 615
Pleuropus serotinus (Persoon) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 171, n° 2753
Pleurotus serotinus (Persoon) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 104
Panus mollis Thumen (1872), Fungi austriaci exsiccati, centurie 3, n° 211
Agaricus almeni Fries (1874), Icones selectae hymenomycetum nondum delineatorum, 1(9), p. 99, tab. 87, fig. 3
Pleurotus pulmonarius var. juglandis Rabenhorst (1876), Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 2402
Pleurotus almeni (Fries) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 89
Sarcomyxa serotina (Persoon) P. Karsten (1891), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 18, p. 62
Dendrosarcus almeni (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 463
Dendrosarcus serotinus (Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 464
Crepidopus serotinus (Persoon) Murrill (1912), Mycologia, 4(4), p. 216
Pleurotus serotinus f. almeni (Fries) Bigeard & H. Guillemin (1913), Flore des champignons superieurs de France, 2, p. 120
Pleurotus serotinus var. almeni (Fries) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 447
Pleurotus serotinus var. flaccidus J.E. Lange (1930), Dansk botanisk arkiv, 6(5), p. 27
Acanthocystis serotinus (Persoon) Maire (1933), Treballs del Museu nacional de ciencies naturals de Barcelona, serie botanica, 15(2), p. 63
Pleurotus serotinus f. flaccida (J.E. Lange) Pilat (1935), Atlas des champignons de l'Europe, 2, Pleurotus, p. 86
Panellus serotinus (Persoon) Kuhner (1950), Compte rendu hebdomadaire des seances de l'Academie des sciences, Paris, 230, p. 1889 (nom actuel)
Hohenbuehelia serotina (Persoon) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 254
Panus serotinus (Persoon) Kuhner (1980), Bulletin mensuel de la Societe linneenne de Lyon, 49, n° special, p. 895

References : CD 145-190, 100 ; Bon p. 125 ; Eyssartier et Roux p. 952, 974, 4eme edition 984, 1010, 1012 ; BK 3 n°403 p. 318.
Groupe : Pleurotes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Mycenaceae
Chapeau/Fructification : Chapeau 1-10 cm, conchoide flabelliforme, pulvine puis deprime et ondule sinueux. Surface lisse, gelatineuse visqueuse par temps humide, finement veloutee a l'etat sec, jaune verdatre, brun olive, olive rougeatre, souvent ocre rougeatre au niveau de la marge. Marge enroulee puis aigue et legerement striee.
Lames/Pores : Lames faiblement decurrentes, fourchues, serrees, creme ochrace.
Chair : Chair molle, spongieuse, blanchatre, ferme et elastique. Saveur douce. Odeur faible.
Stipe : Pied lateral, court, conique, plein, jaunatre, couvert de flocons brunatres surtout vers le haut.
Habitat : Solitaire ou imbrique sur bois de feuillus surtout Salix, Acer, Alnus dans les forets humides. Printemps automne.
Spores : Spores allantoides, lisses, hyalines, guttulees, 4-6,5 x 1;1,5 µm. Sporee blanche. Basides cylindriques, tetrasporiques, bouclees. Cheilocystides et pleurocystides (rares) clavees a fusiformes. Cuticule a hyphes enchevetrees, larges de 2-7 µm, bouclees. Caulocystides clavees et poils fascicules sur le pied.
Comestibilite : Sans interet
Mycena stylobates (Persoon) P. Kummer (1871) Noms francais : Mycene a socle ; Mycene a disque basal
Synonymes : Agaricus stylobates Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 390, tab. 5, fig. 4 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus dilatatus Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 40
Agaricus stylobates var. ß dilatatus (Fries) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 154
Agaricus acicola Junghuhn (1830), Linnaea, Ein journal fur die botanik, 5, p. 398, tab. 6, fig. 3
Agaricus carnipes Secretan (1833), Mycographie Suisse, 2, p. 358 (nom. inval.)
Mycena stylobates (Persoon) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 108 (nom actuel)
Mycena dilatata (Fries) Gillet (1875), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 261
Agaricus candidus var. grisellusSaccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 297
Mycena discopus ss. Patouillard (1889), Tabulae analyticae fungorum, 7, p. 49, fig. 624-625
Basidopus stylobates (Persoon) Earle (1909), Bulletin of the New York botanical Garden, 5(18), p. 426
Mycena stylobates var. acicola(Junghuhn) Hohnel (1909), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 118, p. 1466
Mycena acicola (Junghuhn) Hohnel (1909), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 118, p. 1466
Agaricus echinipes Migula (1912), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 2(2), p. 624 (nom. illegit.)
Mycena aculeifera Petch (1926), Annals of the royal botanic Gardens, Peradeniya, 10(1), p. 132
Pseudomycena stylobates (Persoon) Cejp (1930), Spisy prirodovedeckou Karlovy University, 104, p. 150
Pseudomycena dilatata (Fries) Cejp (1930), Spisy prirodovedeckou Karlovy University, 104, p. 147
Mycena clavularis ss. J.E. Lange (1936), Flora agaricina Danica, 2, p. 43, pl. 54, fig. B
Pseudomycena caricina Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 31

References : Bon p. 183 ; BK 3 369 ; CD 548 ; Eyssartier et Roux p. 404, ed.4 p. 418 ; LP p. 207
Groupe : Mycenes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Mycenaceae
Chapeau/Fructification : Chapeau 3-10 mm, campanule, strie ridule, blanc a beige grisatre recouvert d'une pellicule gelatineuse plus ou moins separable. Surface parsemee de petites epines molles, blanches, bien visibles sous la loupe.
Lames/Pores : Lames larges, plus ou moins libres, blanches, plus ou moins grisatres. arete entiere.
Chair : Chair tres mince, membraneuse. Odeur et saveur insignifiantes.
Stipe : Pied 20-40 x 0,5-1 mm, cylindrique, lisse, hyalin, blanc, grisatre vers la base munie d'un disque blanc membraneux fibrilleux a bord frange.
Habitat : Plutot sous feuillus, en periode humide, sur debris vegetaux dans les endroits ombrages. Repandu.
Spores : Spores cylindriques a elliptiques, lisses, hyalines, guttulees, 7-10,5 x 3,5-5 µm. Basides clavees a ventrues, tetrasporiques, bouclees. Cheilocystides de formes variables, de grande taille, pourvues d'excroissances digitees, 28-40 x 5-11 µm. Pleurocystides absentes. Cuticule constituee d'hyphes ramifiees gelatinisees, les superieures avec excroissances en brosse. Les epines sont formees d'amas d'hyphes a paroi mince agglomerees.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Pied adherant au substrat par un disque blanc.
Lactarius rufus (Scopoli) Fries (1838) [1836-38] Noms francais : Lactaire roux
Synonymes : Agaricus rufus Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 451 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus rubescens Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 458 (nom. illegit.)
Agaricus variabilis Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 67 (indisponible)
Agaricus deliciosus Bolton (1788), An history of fungusses growing about Halifax, 1, p. 9, tab. 9 (nom. illegit.)
Agaricus lactifluus luteus Hoffmann (1789), Nomenclator fungorum, 1, p. 130
Agaricus ruber Withering (1792), A botanical arrangement of British plants, Edn 2, 3, p. 327, var. 1 (nom. illegit.)
Hypophyllum torminosum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 110, tab. 22, fig. 1-3
Agaricus ruber Swartz (1808), Kongl. vetenskaps akademiens nya handlingar, 29, p. 211 (nom. illegit.)
Galorrheus rufus (Scopoli) Fries (1827) [1825-26], Stirpes agri femsionensis, 3, p. 57
Lactarius rufus (Scopoli) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 347 (nom actuel)
Lactarius subdulcis var. rufusGillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 224
Lactifluus rufus (Scopoli) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 857
Lactarius boughtoni Peck (1911) [1910], Bulletin of the New York state Museum, 150, p. 32, tab., fig. 1-7
Lactarius rufus var. boughtoni (Peck) Kauffman (1918), Michigan geological and biological survey, biological series 5, 26, p. 108

References : BK 6 58 ; Bon p. 89 ; CD 1569-450, 98 ; Cetto 180 ; Galli p. 201 ; Marchand 545 ; Marchand 555 ; FE 7 487 ; Eyssartier et Roux p. 148, 154 4eme edition
Groupe : Lactaires
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Russulales / Russulaceae
Chapeau/Fructification : Mamelonne.
Habitat : Acidophile.
Comestibilite : Sans interet
Gymnopus erythropus (Persoon) Antonin, Halling & Noordeloos (1997) Noms francais : Collybie a pied rouge
Synonymes : Agaricus repens Bulliard (1781), Herbier de la France, 2, tab. 90
Amanita repens (Bulliard) Lamarck (1783), Encyclopedie methodique, Botanique, 1, p. 109
Agaricus erythropus Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 367 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus erythropus var. γ rhodopusFries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 10
Agaricus erythropus var. repens (Bulliard) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 123
Marasmius erythropus (Persoon) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 378
Collybia erythropus (Persoon) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 115
Marasmius kirchneri Thumen (1874), Fungi austriaci exsiccati, centurie 10, n° 909
Marasmius erythropus var. repens (Bulliard) Quelet (1883) [1882], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 11, p. 398
Collybia acervata var. erythropus (Persoon) Gillot & Lucand (1889), Societe d'histoire naturelle d'Autun, Bulletin, 2, p. 200
Collybia erythropus var. repens(Bulliard) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 21
Agaricus marasmioides Britzelmayr (1894), Bericht des naturwissenschaftlichen vereins fur schwaben und Neuburg, 31, p. 162, tab. 124, fig. 644 (nom. illegit.)
Mycena marasmioides (Britzelmayr) Saccardo (1895), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 11, p. 23
Chamaeceras erythropus (Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 456
Chamaeceras kirchneri (Thumen) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 456
Collybia acervata ss. Konrad & Maublanc (1927), Icones Selectae Fungorum, 3, pl. 203
Marasmius bresadolae Kuhner & Romagnesi (1953), Flore analytique des champignons superieurs, p. 88 (nom. inval.)
Collybia kuehneriana Singer (1961), Persoonia, 2(1), p. 24
Collybia bresadolae Kuhner & Romagnesi ex Singer (1962), The Agaricales in modern taxonomy, Edn 2, p. 314 (nom. illegit.)
Collybia marasmioides (Britzelmayr) Bresinsky & Stangl (1969), Zeitschrift fur pilzkunde, 35(1-2), p. 67 (nom. inval.)
Collybia kirchneri (Thumen) Halling & T.J. Baroni (1989), Memoirs of the New York botanical Garden, 49, p. 176
Gymnopus erythropus (Persoon) Antonin, Halling & Noordeloos (1997), Mycotaxon, 63, p. 364 (nom actuel)

References : Bon p. 178 ; CD 525 ; Eyssartier et Roux p. 432
Groupe : Collybies
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Omphalotaceae
Habitat : Surtout sur souches et bois enterre de feuillus.
Comestibilite : Sans interet
Gymnopus aquosus (Bulliard) Antonin & Noordeloos (1997) Noms francais : Collybie aqueuse
Synonymes : Agaricus melleus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 20, tab. 45 (nom. rej.)
Agaricus aquosus Bulliard (1780), Herbier de la France, 1, tab. 17 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Collybia aquosa (Bulliard) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 114
Collybia dryophila var. oedipus Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 31
Collybia dryophila var. aquosa (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 31
Marasmius aquosus (Bulliard) P. Karsten (1889), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 48, p. 104
Collybia aquosa var. oedipus (Quelet) Gillot & Lucand (1889), Societe d'histoire naturelle d'Autun, Bulletin, 2, p. 201
Collybia tuberifera Velenovský (1920), Ceske houby, 2, p. 340
Collybia lutescens Velenovský (1920), Ceske houby, 2, p. 337
Collybia candicans Velenovský (1920), Ceske houby, 2, p. 338
Marasmius dryophilus var. Oedipus (Quelet) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 525
Marasmius dryophilus var. aquosus (Bulliard) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 525
Collybia oedipus (Quelet) Metrod (1952), Revue de mycologie, Paris, 17(1), p. 79 (nom. inval.)
Gymnopus aquosus (Bulliard) Antonin & Noordeloos (1997), Mycotaxon, 63, p. 363 (nom actuel)

References : CD 523 ; Eyssartier et Roux p. 434
Groupe : Collybies
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Omphalotaceae
Habitat : lieux humides
Comestibilite : Sans interet
Anthracobia macrocystis (Cooke) Boudier (1907) Synonymes : Peziza euchroa P. Karsten (1869), Fungi Fenniae exsiccati, 9, n° 816
Peziza subhirsuta var. macrocystis Cooke (1873), Grevillea, 1(9), p. 129 (Basionyme)
Peziza macrocystis (Cooke) Cooke (1875), Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 1, p. 36, tab. 16, fig. 63
Humaria macrocystis (Cooke) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 122
Humaria euchroa (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 131
Anthracobia macrocystis (Cooke) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 65 (nom actuel)
Humarina macrocystis (Cooke) Snyder (1936), Mycologia, 28(5), p. 484
Octospora euchroa (P. Karsten) Berthet (1965), Bulletin mensuel de la Societe linneenne de Lyon, 34, p. 228
Anthracobia euchroa (P. Karsten) Benkert (2008), Zeitschrift fur mykologie, 74(2), p. 257

References : BK 1 94 ; CD 42 ; Dennis p. 45 pl. VI/o ; Cetto 5 p. 629 fig. 2107 ; Ellis p. 52 fig. 141 ; Gr. p. 174 n° 268
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pyronemataceae
Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, epais, un peu concave au debut, puis aplani, large de 1 a 3 mm, rouge-orange au debut, plus pale en dessous et presentant surtout vers la marge des poils tres courts, bruns, obtus, septes, fascicules en granules.
Habitat : Surtout sur la terre brulee.
Spores : Elliptiques, hyalines, lisses, biguttulees,( 2 grosses gouttelettes), rarement accompagnees d'autres plus petites ou de granulations a la maturite, 16-17-18 x 8-9 µm. Asques cylindriques un peu attenues a la base, octospores, 155-225 x 12-17 µm. Paraphyses cylindriques, septees ou pas nettement septees et elargies au sommet, simples ou divisees a la base, large de 2,5 a 3 µm, parfois jusqu'a 7 µm. Hyphes saillantes clavees, 25-60 x 10-15 µm, uni-cellulaires et obovales ou tri-cellulaires ou plus allongees, a article terminal tres obtus et souvent meme un peu renfle au sommet, epais de 20 µm environ.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : En croissance serree et gregaire. Rare. Mai -Septembre,( In litt. jusqu'en Decembre ). Remarques : Cette espece differe surtout de Anthacobia melaloma,( car plus rare ), par sa couleur plus rouge, et par ses spores plus petites .
Phlebia radiata Fries (1821) Synonymes : Auricularia aurantiaca Sowerby (1800), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 291
Merulius merismoides Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 235
Phlebia radiata Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 427 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) (nom actuel)
Phlebia merismoides (Fries) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 427
Phlebia contorta Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 427
Thelephora bolaris Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 138
Ricnophora carnea Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 7, tab. 18, fig. 5
Merulius fulvus Lasch (1829), Linnaea, Ein journal fur die botanik, 4, p. 552
Phlebia cinnabarina Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 165
Thelephora aurantiaca (Sowerby) Berkeley (1836), The english flora of sir J.E. Smith, fungi, 5(2), p. 69 (nom. illegit.)
Phlebia radiata var. contorta (Fries) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 309
Phlebia aurantiaca (Sowerby) J. Schroter (1888) [1889], in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 461
Phlebia aurantiaca var. merismoides (Fries) P. Karsten (1889), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 48, p. 347
Phlebia aurantiaca var. contorta (Fries) P. Karsten (1889), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 48, p. 347
Phlebia kriegeriana Hennings (1902), Hedwigia: Beiblatt zur Hedwigia, 41(4), p. (146)
Phlebia aurantiaca var. radiata (Fries) Bourdot & Galzin (1923), Bulletin trimestriel de la Societe mycologique de France, 39(2), p. 97
Phlebia donkii Bourdot (1930), Nederlandsch kruidkundig archief, 1930, p. 83
Phlebia radiata f. contorta (Fries) Parmasto (1967), Eesti NSV teaduste akadeemia toimetised. Bioloogiline seeria, 16(4), p. 393
Phlebia radiata f. merismoides (Fries) Parmasto (1967), Eesti NSV teaduste akadeemia toimetised. Bioloogiline seeria, 16(4), p. 393

References : Bon p. 323 ; CD 61 ; Eyssartier et Roux p. 1034 ; Cetto 6 2474 ; Julich 2 p. 164 ; BK 2 176 ; BG p. 342
Groupe : Polypores
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Polyporales / Meruliaceae
Chapeau/Fructification : Entierement resupinee, circulaire puis en plaques de un a plusieurs decimetres, etroitement fixee au substrat. Hymenium plisse a sillonne radialement au centre, ondule, bossele dans la jeunesse, surtout a la marge, ensuite verruqueux a lobule, orange pale a orange vif, rose ou rouge orange, parfois violete a violet gris avec l'age. Marge orangee ou plus rouge,(in litt. plus claire ? ), laciniee, frangee ou fimbriee, adnee et relevee par retrait.
Chair : Gelatineuse, tendre a l'etat frais, puis cornee et tenace a l'etat sec. Odeur et saveur indistinctes.
Habitat : Sur troncs, debout ou abattus, souches et branches de feuillus, plus rarement sur coniferes, gagnant les mousses, les lichens, et l'humus autour des souches.
Spores : Cylindriques, faiblement arquees, lisses, hyalines, souvent a deux ocelles polaires, blanches ou teintees de paille en masse, 4,5-6-(6,5) x 1,5-2-(2,5) µm. Basides etroitement clavees, tetrasporiques, 25-40 x 3,5-5 µm, sterigmates longs de 4-5 µm, bouclees. Leptocystides clavees a fusiformes 20-60-120 x 6-12 µm. (incluses dans l'hymenium et la trame ). Monomitique : Hyphes minces ou epaissies, hyalines, larges de 1,5-4-(6), cloisonnees, bouclees.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Commun. De Juillet a Avril. Pourriture blanche tres active. Cette espece est tres variable en forme et en couleur.
Omphalina pyxidata (Bulliard) Quelet (1886) Noms francais : Omphale en coupe
Synonymes : Agaricus pyxidatus Bulliard (1792), Herbier de la France, 12, tab. 568, fig. 2 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus turfosus Sowerby (1799), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 210
Agaricus fibula var. ß turfosus (Sowerby) Weinmann (1836), Hymeno et Gastero-mycetes hucusque in imperio Rossico observatos recensuit, p. 93
Omphalia pyxidata (Bulliard) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 107
Omphalina pyxidata (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 43 (nom actuel)
Eccilia pyxidata (Bulliard) Spegazzini (1919), Boletin de la Academia nacional de ciencias en Cordoba, 23(3-4), p. 392
Omphalia muralis ss. Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 428
Clitocybe pyxidata (Bulliard) H.E. Bigelow (1974), Bulletin mensuel de la Societe linneenne de Lyon, 43, p. 39
Gerronema pyxidatum (Bulliard) Raithelhuber (1980), Metrodiana, 9(2), p. 48

References : BK 3 383 ; CD 337 ; Bon p. 129 ; Eyssartier et Roux p. 584 , 620 4eme edition ; Guinberteau p. 81
Groupe : Omphales
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Incertae sedis
Comestibilite : Sans interet
Leucoagaricus serenus (Fries) Bon & Boiffard (1975) [1974] Noms francais : Lepiote sereine
Synonymes : Agaricus confusus Trog (1844), Verzeichnis Schweizerischer schwamme, 1, p. 11
Agaricus mesomorphus var. albus Passerini (1872), Nuovo giornale botanico italiano, serie 1, 4, p. ?
Agaricus serenus Fries (1874), Hymenomycetes europaei sive epicriseos systematis mycologici, p. 38 (Basionyme)
Lepiota serena (Fries) Quelet (1879), Bulletin de la Societe botanique de France, 26, p. 45
Agaricus subcavus ss. Cooke (1883), Illustrations of british fungi, 1, n° 57, tab. 47
Mastocephalus serenus (Fries) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 860
Pseudobaeospora serena (Fries) Locquin (1952), Bulletin de la Societe mycologique de France, 68, p. 169
Leucoagaricus serenus (Fries) Bon & Boiffard (1975) [1974], Bulletin de la Societe mycologique de France, 90(4), p. 301 (nom actuel)
Sericeomyces serenus (Fries) Heinemann (1978), Bulletin du Jardin botanique national de Belgique, 48(3-4), p. 403

References : Bon p. 289 ; CD 696-286, 108 ; Eyssartier et Roux p. 316, 330 4eme edition
Groupe : Lepiotes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Agaricaceae
Chapeau/Fructification : blanc pur a centre jaunatre ocrace
Habitat : dans l'humus sous feuillus
Spores : 8-11 x 4,5-5,5 um a sommet ogival
Comestibilite : Sans interet
Lentinus substrictus (Bolton) Zmitrovich & Kovalenko (2016) Noms francais : Polypore cilie
Synonymes : Boletus substrictus Bolton (1792) [1791], An history of fungusses growing about Halifax, appendix, p. 170, tab. 170 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Polyporus ciliatus Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 123
Polyporus lepideus Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 253
Polyporus substriatus Rostkovius (1828), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 4(16-17), p. 21, tab. 9
Boletus nummulariformis L. Marchand (1828), Bijdragen tot de natuurkundige wetenschappen, 3, p. 270
Polyporus rubripes Rostkovius (1848), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 6(28), p. 31, tab. 16
Polyporellus lepideus (Fries) P. Karsten (1879), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 5, p. 37
Polyporellus ciliatus (Fries) P. Karsten (1879), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 5, p. 37
Polyporus vernalis Quelet (1880) [1879], Bulletin de la Societe des amis des sciences naturelles de Rouen, serie 2, 15, p. (253), tab. 3, fig. 13 (nom. illegit.)
Polyporus vossii Kalchbrenner (1880) [1879], in W. Voss, Verhandlungen der kaiserich-koniglichen zoologisch-botanischen Gesellschaft in Wien, 29, p. 689
Polyporus platensis Spegazzini (1881), Anales de la Sociedad cientifica Argentina, 12(1), p. 25
Leucoporus lepideus (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 165
Leucoporus rubripes (Rostkovius) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 165
Leucoporus brumalis var. vernalis Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 165
Leucoporus brumalis var. ciliatus (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 165
Polystictus substriatus (Rostkovius) Cooke (1886), Grevillea, 14(71), p. 77
Polyporus guarapiensis Spegazzini (1888), Anales de la Sociedad cientifica Argentina, 26(1), p. 6
Leucoporus vernalis (Quelet) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 403
Polyporus diabolicus Spegazzini (1889), Boletin de la Academia nacional de ciencias en Cordoba, 11(4), p. 435 (nom. illegit.)
Polyporus pauperculus Spegazzini (1889), Boletin de la Academia nacional de ciencias en Cordoba, 11(4), p. 435
Polyporus brumalis var. vernalis (Quelet) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 141
Polyporus esculentus Britzelmayr (1895), Botanisches centralblatt, 62, p. 311, fig. 172
Microporus substriatus (Rostkovius) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 497
Polyporus stipitarius var. pusilla Spegazzini (1899) [1898], Anales del Museo nacional de Buenos Aires, serie 2, 3, p. 162
Leucoporus guarapiensis (Spegazzini) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des Hymenomycetes, p. 82
Polyporus queletianus Saccardo & Traverso (1911), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 20, p. 490
Polyporus substrictus (Bolton) Saccardo (1916), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(15), p. 960
Polyporus ustalis Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 671
Polyporus zonatus Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 671 (nom. illegit.)
Polyporus circulatus Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 671
Polyporus coerulescens Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 672
Polyporus saitoi Lloyd (1924), Mycological writings, 7, mycological notes n° 72, p. 1269
Leucoporus brumalis ss. Bourdot & Galzin (1925), Bulletin de la Societe mycologique de France, 41(1), p. 113
Leucoporus brumalis f. rubripes (Rostkovius) Bourdot & Galzin (1925), Bulletin de la Societe mycologique de France, 41(1), p. 113
Polyporellus brumalis f. coerulescens (Velenovský) Pilat (1936), Beihefte zum botanischen centralblatt, Abt. 2, 56(1-2), p. 18
Polyporellus brumalis f. vernalis (Quelet) Pilat (1936), Beihefte zum botanischen centralblatt, Abt. 2, 56(1-2), p. 13
Polyporellus brumalis f. rubripes (Rostkovius) Pilat (1936), Beihefte zum botanischen centralblatt, Abt. 2, 56(1-2), p. 14
Polyporellus brumalis f. vossii (Kalchbrenner) Pilat (1936), Beihefte zum botanischen centralblatt, Abt. 2, 56(1-2), p. 15
Polyporellus brumalis f. lepideus (Fries) Pilat (1936), Beihefte zum botanischen centralblatt, Abt. 2, 56(1-2), p. 16
Polyporellus brumalis f. ustalis (Velenovský) Pilat (1936), Beihefte zum botanischen centralblatt, Abt. 2, 56(1-2), p. 17
Polyporus ciliatus f. lepideus (Fries) Kreisel (1963), Feddes repertorium, specierum novarum regni vegetabilis, 68, p. 135
Lentinus vossii (Kalchbrenner) Zmitrovich & Kovalenko (2016), International journal of medicinal mushrooms, 18(1), p. 35
Lentinus substrictus (Bolton) Zmitrovich & Kovalenko (2016), International journal of medicinal mushrooms, 18(1), p. 35 (nom actuel)

References : Bon p. 315 ; BK 2 417 ; CD 107 ; Marchand 271 ; Eyssartier et Roux p. 1030
Groupe : Polypores
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Polyporales / Polyporaceae
Chapeau/Fructification : Chapeau 3-8 cm, convexe puis aplani, legerement deprime au centre, lisse ou finement feutre a ecailleux, mat, brun olive a brun gris s'eclaircissant avec l'age. Marge longtemps enroulee, fimbriee.
Lames/Pores : Hymenium blanc a creme. Pores tres fins, 5-6-(7)/mm, arrondis. Tubes longs de 1-3 mm, decurrents vers le pied.
Chair : Chair blanche, subereuse, tenace, elastique.
Stipe : Pied central ou legerement excentre, cylindrique, 2-5 x 0,5-1 cm, chine de brun, mat, feutre, plus pale vers la base et un peu elargi.
Habitat : Sur bois mort de feuillus. Printemps. Frequent.
Spores : Spores cylindriques a elliptiques, lisses, hyalines, 5-6 x 1,5-2 µm. Basides etroitement clavees, tetrasporiques, bouclees. Pas de cystides. Systeme dimitique: Hyphes generatrices a paroi mince, larges de 1,5-3,5 µm, bouclees. Hyphes squelettiques a paroi epaisse tortueuses, parfois ramifiees, ressemblant a des hyphes conjonctives, 1,5-4 µm.
Comestibilite : Sans interet
Lactifluus vellereus (Fries) Kuntze (1891) Noms francais : Lactaire veloute
Synonymes : Agaricus listeri Withering (1792), A botanical arrangement of British plants, Edn 2, 3, p. 288
Agaricus vellereus Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 76 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Galorrheus vellereus (Fries) Fries (1827) [1825-26], Stirpes agri femsionensis, 3, p. 57
Lactarius vellereus (Fries) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 340
Galorrheus listeri (Withering) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 128
Lactifluus vellereus (Fries) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 857 (nom actuel)
Lactarius listeri (Withering) Saccardo (1915), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(14), p. 377

References : BK 6 77 ; CD 1513-438, 97 ; Cetto 186 ; Galli p. 291 ; FE 7 713 ; Bon p. 95 ; Marchand 505 ; Eyssartier et Roux p. 112, 118 4eme edition
Groupe : Lactaires
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Russulales / Russulaceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Le lait est doux lorsqu'il est isole.
Guepiniopsis buccina (Persoon) L.L. Kennedy (1959) [1958] Synonymes : Peziza buccina Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 659 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza merulina Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 279
Helotium buccina (Persoon) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355
Guepinia peziza Tulasne (1853), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 19, p. 224
Dacrymyces contortus Cesati (1855), in Rabenhorst, Klotzschii herbarum vivum mycologicum, Edn 1, n° 1984
Guepinia tubiformis Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 30
Guepinia buccina Saccardo (1873), Atti della Societa veneto-trentina di scienze naturali residente in Padova, serie 1, 2(1), p. 108
Peziza exarata Berkeley (1875), Grevillea, 3(28), p. 160
Guepinia cochlearis Quelet (1875), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 547(119), tab. 20, fig. 6
Phialea buccina (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 100
Guepinia merulina (Persoon) Quelet (1884) [1883], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 12, p. 507
Guepinia contorta (Cesati) de Bary (1884), Vergleichende morphologie und biologie der pilze mycetozoen und bacterien, p. 62
Phialea exarata (Berkeley) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 268
Calycina buccina (Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448
Hymenoscyphus exaratus (Berkeley) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485
Guepiniopsis merulinus (Persoon) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des hymenomycetes, p. 30, fig. 22
Guepiniopsis merulinus var. peziza(Tulasne) Bigeard & H. Guillemin (1913), Flore des champignons superieurs de France, 2, p. 510
Guepinia crenata Lloyd (1922), Mycological writings, 7, mycological notes n° 67, p. 1152
Ditiola merulina (Persoon) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 743
Guepiniopsis buccina (Persoon) L.L. Kennedy (1959) [1958], Mycologia, 50(6), p. 888 (nom actuel)

References : BG 113 ; Julich p. 441 ; BSM 4/2018 pp. 4-7
Groupe : Tremelles
Classification : Basidiomycota / Dacrymycetes / Dacrymycetales / Dacrymycetaceae
Chapeau/Fructification : Gregaire ou cespiteuse, mesurant 6-15 mm, jaune a ambree, cyphelloide. Stipe cylindrique claviforme, obliquement dilate en cupule, gelatineux, ferme, finement plisse de nervures longitudinales a l'exterieur et descendant jusqu'a la base. Hymenium cupuliforme, concolore, lisse.
Chair : Gelatineuse, ferme, jaune.
Habitat : Sur feuillus tels Quercus, Fagus, Castanea Corylus, Betula, ainsi que d'autres essences. Peu lignivore. Automne-hiver. Assez frequent regionalement a rare.
Spores : Obovales ou oblondes deprimees lateralement 9-13 x 5-6µm. Conidies formees a l'exterieur du receptacle, subspheriques, asperulees, mesurant 9-12 µm portees comme des basides par des hyphes a extremites renflees et a ramification opuntioide. Basides fourchues mesurant 40 x 4-5 µm.
Comestibilite : Sans interet
Grifola frondosa (Dickson) Gray (1821) Noms francais : Polypore en touffes ; Poule de bois
Synonymes : Boletus ramosissimus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 85, tab. 127-129 (nom. illegit.)
Agaricus ramosus Lamarck (1783), Encyclopedie methodique, Botanique, 1, p. 51 (nom. illegit.)
Boletus frondosus Dickson (1785), Plantarum cryptogamicarum britanniae, 1, p. 18 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Boletus intybaceus Baumgarten (1790), Flora lipsiensis, p. 631
Polyporus multiconcha Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 121, tab. 30, fig. 1-4
Polyporus frondosus (Dickson) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 355
Grifola frondosa (Dickson) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 643 (nom actuel)
Polyporus giganteus Hornemann (1823), Flora danica, 30, p. 12, tab. 1793 (nom. illegit.)
Polyporus barrelieri Viviani (1834), I funghi d'italia e principalmente le loro specie mangereccie, velenose, o sospette, p. 28, tab. 28
Polyporus intybaceus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 446
Merisma intybaceus (Fries) Gillet (1877), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 692
Merisma frondosus (Dickson) Gillet (1877), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 692
Polypilus intybaceus (Fries) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 25
Polypilus frondosus (Dickson) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 25
Cladomeris frondosa (Dickson) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 168
Cladomeris intybacea (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 168
Caloporus intybaceus (Fries) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 406
Caloporus frondosus (Dickson) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 406
Grifola frondosa f. intybacea ( Fries) Pilat (1934), Beihefte zum botanischen centralblatt, zweite abteilung, 52, p. 33
Grifola intybacea (Fries) Imazeki (1943), Bulletin of the Tokyo science Museum, 6, p. 98
Polypilus frondosus var. intybaceus(Fries) Bondartsev (1953), Bracket Fungi Europ. USSR & Caucasus, p. 605

References : CD 83 ; Marchand 182 ; Bon p. 315 ; Eyssartier et Roux p. 1028
Groupe : Polypores
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Polyporales / Grifolaceae
Chair : Blanche
Comestibilite : Comestible
Commentaires :
Amanita lividopallescens (Secretan ex Gillet) Seyot (1930) Noms francais : Amanite livide
Synonymes : Amanita livida Persoon (1797), Tentamen dispositionis methodicae fungorum, p. 66
Amanita livida var. a pallescens Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 247
Agaricus lividus (Persoon) J. Otto (1816), Versuch einer auf … Anordnung und Beschreibung der Agaricorum, p. 37 (nom. illegit.)
Agaricus vaginatus var. a lividus (Persoon) Sommerfeldt (1826), Supplementum florae lapponica, p. 249
Amanita vaginata var. pallescens (Persoon) Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 51
Amanita vaginata var. lividopallescens Secretan ex Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 52 (basionyme)
Amanita vaginata var. livida (Persoon) Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 51
Amanitopsis lividopallescens (Secretan ex Gillet) Boudier (1905) [1905-10], Icones mycologicae, tome 1, tab. 6
Amanita vaginata f. lividopallescens (Secretan ex Gillet) E.-J. Gilbert (1918), Le Genre Amanita, p. 140
Amanita lividopallescens (Secretan ex Gillet) Seyot (1930), Amanites et la tribu des Amanitees, p. 67 (nom actuel)
Amanita vaginata var. malleata Piane ex G. Becker (1975), Bulletin trimestriel de la Federation mycologique Dauphine-Savoie, 15(56), p. 23 (nom. inval.)
Amanitopsis malleata Piane ex Bon (1983) [1982], Documents mycologiques, 12(48), p. 33
Amanita malleata (Piane ex Bon) Contu (1986), Bollettino dell'Associazione micologica ed ecologica Romana, 3(6-7), p. 43
Amanita lividopallescens f. malleata (Piane ex Bon) Hanss (2020) [2017], Bulletin de la Societe mycologique de France, 133(1-2), p. 125

References : BK 4 140 ; Bon p. 295 ; CD 832-314, 105 ; CD 833-314 ; Cetto 858 ; Galli p. 67 ; MT 41 ; Eyssartier et Roux p. 286, 296 4eme edition
Groupe : Amanites
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Amanitaceae
Habitat : Sous Carpinus betulus (charme), Populus spp. (peupliers), Fagus sylvatica (hetre) et Quercus spp. (chenes). Tendance collineenne. Pritemps-ete. Assez rare.
Comestibilite : Comestible
Commentaires : Section Vaginatae/stirpe Lividopallescens Pierre Neville et Serge Poumarat disent : Cette espece a fait et fait encore couler beaucoup d'encre ! A l'arboretum d'Angers nous avons la chance de posseder le tres rare livre de Gillet dont est extrait l'aquarelle figurant sur notre fiche.
Tricholoma sejunctum (Sowerby) Quelet (1872) Noms francais : Tricholome jaunet ; Tricholome disjoint
Synonymes : Agaricus candidus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 50, tab. 217 (nom. illegit.)
Agaricus sejunctus Sowerby (1798), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 126 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus leucoxanthus Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 319
Agaricus leucoxanthus var. ß sejunctus (Sowerby) Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 181
Tricholoma leucoxanthum (Persoon) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 130
Tricholoma sejunctum (Sowerby) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 76(39) (nom actuel)
Agaricus izarnii Roumeguere (1879), Flore mycologique du departement du Tarn et Garonne, p. 63
Gyrophila sejuncta (Sowerby) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 10
Tricholoma izarnii (Roumeguere) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 88
Melanoleuca sejuncta (Sowerby) Murrill (1914), North American flora, 10(1), p. 25

References : BK 3 433 ; Bon p. 157 ; CD 370-230, 115, 116, 117 ; CD 371 ; Cetto 128 ; Marchand 867 ; Marchand 868 ; FE 3 p. 491 et 493 ; Eyssartier et Roux p. 502, 516 4eme edition
Groupe : Tricholomes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Tricholomataceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Nombreuses varietes. Ce champignon, qui a ete considere comme comestible, doit maintenant etre regarde comme dangereux, principalement du fait de sa ressemblance avec Amanita phalloides, mortelle, et avec Tricholoma auratum et ses satellites, flavovirens-equestre, qui ont provoque de tres graves accidents ayant egalement entraine quelques deces.
Russula sanguinea Fries (1838) [1836-38] Noms francais : Russule sanguine ; Russule rouge sang
Synonymes : Agaricus sanguineus Bulliard (1781), Herbier de la France, 2, tab. 42 (nom. illegit.)
Agaricus sanguinarius Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 244
Agaricus linnaei var. ß sanguinarius (Schumacher) Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 68
Russula sanguinea Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 351 (Basionyme) (nom actuel)
Russula acris Steinhaus (1888), Hedwigia, 27(2), p. 51
Russula rosacea ss. Cooke (1890), Illustrations of british fungi, 7, n° 982, tab. 1020
Russula sanguinaria (Schumacher) Rauschert (1989), Ceska mykologie, 43(4), p. 204

References : BK 6 198 ; CD 1392-416, 94, 95 ; Cetto 203 ; Galli p. 250 ; Sarnari 616 ; Bon p. 75 ; Marchand 448 ; Eyssartier et Roux p. 238, 248 4eme edition
Groupe : Russules
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Russulales / Russulaceae
Chapeau/Fructification : 35-80 (100) mm de diametre, hemispherique au debut, puis aplani et deprime au centre ; surface lisse a legerement bosselee, mate par temps sec, soyeuse brillante et collante par temps humide, rouge sang a rouge-pourpre mais en general palissant ± a l'ocre creme ou a l'ochrace pale ; marge lisse a faiblement striee-sillonnee, cuticule non ou courtement separable.
Lames/Pores : D'abord blanches, puis progressivement ochrace pale, largement adnees a typiquement legerement decurrentes, souvent fourchues ; aretes entieres concolores aux faces.
Chair : Blanchatre, ferme.
Stipe : 30-50 (60) mm, cylindrique, souvent un peu aminci a la base, plein ; surface ornee de fines fibrilles longitudinales, blanche et pruineuse au debut, par la suite nuancee de rouge sur toute sa longueur ou par places, souvent aussi se decolorant a l'ochrace au jaune, surtout vers la base.
Habitat : Sous pins et autres coniferes du nord de l'Europe.
Spores : 7,3-9,1 x 5,9-7,2 µm, a verrues epineuses assez fortes (1 µm), isolees ou presque.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Lorsqu'elle pousse en region mediterraneenne, cette espece peut jaunir dans toutes ses parties, on la nomme alors R. sanguinea var. pseudorosacea. C'est sous cette variete qu'on peut la confondre avec Russula luteotacta, qui est neanmoins bien differente par sa sporee blanche et son habitat sous feuillus. Russula rhodopus est proche, mais se distingue par sa poussee sous epiceas montagnard sur sol humide. Il existe une forme blanche.
Russula fageticola (Melzer) S. Lundell (1956) Noms francais : Russule emetique des hetres
Synonymes : Russula emetica var. fageticola Melzer (1944), Holubinsky, p. 38 (nom. inval.)
Russula mairei var. fageticola Melzer (1945), Atlas Holubinek, 13, p. 194 (Basionyme)
Russula fageticola (Melzer) S. Lundell (1956), Fungi exsiccati suecici, praesertini upsalienses, 47-48, p. 37 (nom actuel)
Russula fagetorum ss. Bon (1987), Documents mycologiques, 17(67), p. 12

References : CD 1375-414, 92 ; Bon p. 71 ; Eyssartier et Roux p. 226, 234 4eme edition
Groupe : Russules
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Russulales / Russulaceae
Comestibilite : Toxique
Mycoacia uda (Fries) Donk (1931) Synonymes : Hydnum udum Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 422 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Hydnum molluscum Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 327
Acia uda (Fries) P. Karsten (1879), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 5, p. 42
Odontia uda (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 195
Odontia mollusca (Fries) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 649
Mycoacia uda (Fries) Donk (1931), Mededeelingen van de Nederlandsche mycologische vereeniging, 18-20, p. 151 (nom actuel)
Sarcodontia uda (Fries) Nikolajeva (1961), Flora plantarum cryptogamarum URSS, vol. 6, familia Hydnaceae, 2, p. 182
Phlebia uda (Fries) Nakasone (1997), Sydowia : An international journal of mycology, 49, p. 72

References : BK 2 170 ; Eyssartier et Roux p. 1002 ; Cetto 7 2822 ; Phillips p. 240 ; BG p. 414 n° 651
Groupe : Polypores
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Polyporales / Meruliaceae
Chapeau/Fructification : Entierement resupinee, jaune vif, citrin ou olivace, fixee au substrat et atteignant plusieurs decimetres. Elle est constituee d'un fin subiculum sur lequel naissent des aiguillons densement groupes, allonges, subules, greles, fins, pointus, entiers ou denticules, concolores ou creme incarnat, fulvescents, longs de 1 a 2 mm environ. Bordure citrine, pruineuse ou fibrilleuse, ou meme lisse, blanche a l'extremite, et pourvue d'aiguillons plus courts.
Chair : Mince,ceracee molle. La fructification devient pourpre-rouge en presence de KOH. Odeur et saveur indistinctes.
Habitat : A la face inferieure des branches ou troncs morts de feuillus, cortiques ou non, rarement sur souches et troncs debout, au bord des ruisseaux, bois humides, ( in litt. sur Aspidium angulare ).
Spores : Elliopsoides, a peine deprimees lateralement, lisses, hyalines, 4-56,5- x 2-3 µm, avec 1 ou 2 guttules. I-. Basides etroitement clavees, tetrasporiques, 9-15-20 x 3-4,5 µm, accompanees de cystidioles surtout vers l'extremite des aiguillons. Cystides fusiformes, 20-25 x 4 µm, peu visibles. Cystidioles a parois minces, fusoides. Monomitique : Hyphes larges 1,5-3,5 µm, a parois minces, partiellement bouclees aux cloisons, les axiles serrees paralleles, emergentes en faisceau sterile a l'extremite des aiguillons ou elles sont insensiblement renflees, 4,5-6 µm, et asperulees de cristaux prismatiques ; les subhymeniales sinueuses, en trame granuleuse peu distincte.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Repandu mais peu frequent. Tout au long de l'annee, (in litt. de Mai a Novembre). Pourriture blanche assez active. Cette espece disparait en hiver.
Melastiza cornubiensis (Berkeley & Broome) J. Moravec (1992) Synonymes : Peziza cornubiensis Berkeley & Broome (1854), The annals and magazine of natural history, series 2, 13, p. 463 (Basionyme)
Peziza chateri W.G. Smith (1872), The Gardener's chronicle and agricultural gazette, serie 1, 1872, p. 9, fig. 1
Humaria miniata Fuckel (1874), Fungi Rhenani exsiccati, n° 2688
Peziza miniata (Fuckel) Cooke (1876), Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 2, p. 71, tab. 33, fig. 127 (nom. illegit.)
Peziza aurantia var. atromarginata W. Phillips & Plowright (1882), The Gardener's chronicle and agricultural gazette, serie 2, 17, p. 191
Ciliaria miniata (Fuckel) Patouillard (1884), Tabulae analyticae fungorum, 3, p. 122, fig. 276
Melastiza miniata (Fuckel) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 106
Melastiza chateri (W.G. Smith) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 106
Lachnea miniata (Fuckel) Gillet (1886), Champignons de France, les discomycetes, p. 210
Ciliaria rubicunda Quelet (1886) [1885], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 14(2), p. 451, pl. 12, fig. 20
Humaria rubicunda (Quelet) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 285
Lachnea cornubiensis (Berkeley & Broome) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 229
Scutellinia miniata (Fuckel) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 300
Neottiella cornubiensis (Berkeley & Broome) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 190
Lachnea rubicunda (Quelet) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 177
Humaria chateri (W.G. Smith) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 120
Scutellinia rubicunda (Quelet) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 869
Otidea aurantia var. atromarginata (W. Phillips & Plowright) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 449
Lachnea chateri (W.G. Smith) Rehm (1895), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 1059
Melastiza rubicunda (Quelet) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 64
Cheilymenia cornubiensis (Berkeley & Broome) Le Gal (1953), Revue de mycologie, Paris, 18, p. 82
Melastiza cornubiensis (Berkeley & Broome) J. Moravec (1992), Mycotaxon, 44(1), p. 68 (nom actuel)
Aleuria cornubiensis (Berkeley & Broome) J. Moravec (1995) [1994], Czech mycology, 47(4), p. 243

References : BK 1 91 ; CD 41 ; Eyssartier et Roux p. 1060
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pyronemataceae
Comestibilite : Sans interet
Hyphoderma setigerum (Fries) Donk (1957) Synonymes : Hydnum cristulatum Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 422
Thelephora aspera Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 153, tab. 6, fig. 5
Thelephora setigera Fries (1828), Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 1, p. 208 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1828)
Hyphoderma spiculosum Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 576
Hyphoderma asperum (Persoon) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 577
Odontia cristulata (Fries) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 529
Kneiffia setigera (Fries) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 529
Corticium myxosporum P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 240
Corticium setigerum (Fries) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 143
Corticium latitans P. Karsten (1888), Revue mycologique (Toulouse), 10(38), p. 74
Terana myxospora (P. Karsten) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 872
Terana latitans (P. Karsten) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 872
Kneiffia latitans (P. Karsten) P. Karsten (1892), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 51, p. 222
Kneiffiella aspera (Persoon) Underwood (1897), Bulletin of the Torrey botanical Club, 24(4), p. 206
Kneiffiella setigera (Fries) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 140
Pycnodon asper (Persoon) Underwood (1898), Bulletin of the Torrey botanical Club, 25, p. 631 ('asperus')
Peniophora setigera (Fries) Hohnel & Litschauer (1906), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 115, p. 1555
Peniophora aspera (Persoon) Saccardo (1916), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(15), p. 1182
Odontia setigera (Fries) L.W. Miller (1934), Mycologia, 26(1), p. 19
Hyphoderma cristulatum (Fries) Donk (1957), Fungus, Officieel orgaan van de nederlandsche mycologische vereniging, 27(1-4), p. 15
Hyphoderma setigerum (Fries) Donk (1957), Fungus, Officieel orgaan van de nederlandsche mycologische vereniging, 27(1-4), p. 15 (nom actuel)

References : Bon p. 322 ; Julich 184 ; BK 2 129
Groupe : Croutes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Polyporales / Hyphodermataceae
Chapeau/Fructification : Entierement resupinee, appliquee au substrat en s'etalant, mince ou bien epaisse. Surface lisse a verruqueuse, parfois avec de courtes dents obtuses, blanche a creme, crevacee a sec. Marge limitee, zone de croissance un peu fimbriee.
Chair : Consistance ceracee, tendre
Habitat : Sur bois tombe de feuillus, cortiques ou non, rare sur coniferes, egalement sur souches ou branches attenantes a l'arbre. Repandu. Principalement au printemps et en automne.
Spores : Allantoides a cylindriques, lisses, hyalines 8-9 x 3,5-4,5 µm, legerement differentes suivant certains auteurs. Basides cylindriques clavees, tetrasporiques et bouclees. Cystides cylindriques plus ou moins incrustees, multiseptees et bouclees aux cloisons. Rares leptocystides. Hyphes larges de 4-5 µ, bouclees.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Couvre souvent de grandes surfaces des troncs tombes.
Epichloe typhina (Persoon) Tulasne (1853) Noms francais : Quenouille des massettes
Synonymes : Sphaeria typhina Persoon (1798), Icones et descriptiones fungorum minus cognitorum, 1, p. 21, tab. 7, fig. 1-2 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1823)
Sphaeria spiculifera Sowerby (1800), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 274
Polystigma typhinum (Persoon) de Candolle (1817), Memoires du Museum d'histoire naturelle, Paris, 3, p. 338 ('tiphynum')
Nemania typhina (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 516
Dothidea typhina (Persoon) Fries (1823), Systema mycologicum, 2(2), p. 553
Stromatosphaeria typhina (Persoon) Greville (1826) [1825], Scottish cryptogamic flora, 4, tab. 204
Typhodium graminis Link (1826), Abhandlungen der koniglichen Akademie der wissenschaften zu Berlin, 1824, p. 175
Cordyceps typhina (Persoon) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 381
Epichloe typhina (Persoon) Tulasne (1853), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 20, p. 42 (nom actuel)
Hypocrea typhina (Persoon) Berkeley (1860), Outlines of british fungology, p. 383
Claviceps typhina (Persoon) Bal (1862), Nova acta Academiae Caesareae Leopoldino-Carolinae Germinicae naturae curiosorum, 29, tab. 1-2
Sphacelia typhina (Persoon) Saccardo (1881), Michelia, 2(7), p. 297
Typhodium typhinum (Persoon) Seaver (1910), Mycologia, 2(2), p. 86

References : BK 1 315 ; Ellis p. 461 pl. 1762
Groupe : Clavaires
Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Hypocreales / Clavicipitaceae
Chapeau/Fructification : Cylindrique, d'abord blanc, puis jaune,entourant la tige, lisse et sur lequel se developpent en surface du stroma les peritheces jaune pale, orange ou rouille, de sorte que le champignon a un aspect granuleux, rugueux.
Habitat : Sur Anthoxanthum odoratum (flouve odorante), Brachypodium phoenicoides, Brachypodium pinnatum, Helictochloa adsurgens, Helictochloa pratensis (avoine des pres), Phleum pratense (fleole des pres), Piptatherum virescens, Poa spp. (paturins) et Typha spp. (massettes). Ete. Rare.
Spores : Filiformes, lisses, hyalines, multiseptees et a contenu granuleux, 80-90 x 1,5-2 µm. Asques octospores. Spores disposees parallelement. J-. Pas de paraphyses.
Comestibilite : Sans interet
Coltricia perennis (Linnaeus) Murrill (1903) Noms francais : Polypore vivace
Synonymes : Boletus perennis Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1177 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Boletus coriaceus Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 465
Agaricus coriaceus (Scopoli) Lamarck (1783), Encyclopedie methodique, Botanique, 1, p. 51 (nom. illegit.)
Boletus fimbriatus Bulliard (1785), Herbier de la France, 6, tab. 254
Boletus subtomentosus Bolton (1788), An history of fungusses growing about Halifax, 2, p. 87, tab. 87 (nom. illegit.)
Boletus cyathiformis Villars (1789), Histoire des plantes de Dauphine, 3(2), p. 1040
Suillus perennis (Linnaeus) Roussel (1796), Flore du Calvados et des terreins adjacens, Edn 1, p. 34
Boletus infundibulum Roth (1797), Catalecta botanica, 1, p. 244
Boletus leucoporus Holmskjold (1799), Beata ruris otia fungis danicis, 2, p. 57, tab. 30
Boletus connatus P. Gaertner, B. Meyer & Scherbius (1802), Oekonomisch-technische flora der Wetterau, 3(2), p. 342
Boletus confluens Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 378
Boletus pictus Schultz (1806), Prodomus florae stargardiensis, p. 485
Polyporus fasciatus Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 361, tab. 165, fig. 5-6
Polyporus perennis (Linnaeus) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 350
Coltricia connata (P. Gaertner, B. Meyer & Scherbius) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 644
Polyporus perennis var. b fimbriatusBulliard) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 350
Boletus lejeunii L. Marchand (1826), Bijdragen tot de natuurkundige wetenschappen, 1, p. 413
Boletus perfossus L. Marchand (1826), Bijdragen tot de natuurkundige wetenschappen, 1, p. 414
Polyporus pictus (Schultz) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 435
Trametes perennis (Linnaeus) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 323
Polyporus fimbriatus (Bulliard) Gillet (1878), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 662 (nom. illegit.)
Polystictus perennis (Linnaeus) P. Karsten (1879), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 5, p. 39
Polystictus pictus (Schultz) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 68
Polystictus perennis var. fimbriatus(Bulliard) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 68
Pelloporus perennis (Linnaeus) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 166
Pelloporus fimbriatus (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 166
Ochroporus perennis (Linnaeus) J. Schroter (1888) [1889], in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 488
Microporus perennis (Linnaeus) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 494
Microporus pictus (Schultz) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 497
Xanthochrous perennis (Linnaeus) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des hymenomycetes, p. 100
Xanthochrous pictus (Schultz) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des hymenomycetes, p. 100
Coltricia perennis (Linnaeus) Murrill (1903), The journal of mycology, 9(2), p. 91 (nom actuel)
Polystictus perennis var. prolifer Lloyd (1908), Mycological writings, 3, mycological notes, polyporoid issue, n° 1, p. 8, fig. 202
Polystictus decurrens Lloyd (1908), Mycological writings, 3, mycological notes, polyporoid issue, n° 1, p. 12, fig. 206
Pelloporus parvulus Lazaro Ibiza (1916), Revista de la real Academia de ciencias exactas, fiscicas y naturales de Madrid, 14, p. 110
Polyporus parvulus Lazaro Ibiza (1916), Revista de la real Academia de ciencias exactas, fiscicas y naturales de Madrid, 14, p. 99 (nom. illegit.)
Polyporus lazaroanusSaccardo & Trotter (1925), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 23, p. 371
Xanthochrous perennis var. fimbriatus (Bulliard) Bourdot & Galzin (1925), Bulletin de la Societe mycologique de France, 41(2), p. 196
Polystictus perennis f. fimbriatus(Bulliard) Pilat (1942), Atlas des champignons de l'Europe, 3, Polyporaceae, p. 581
Coltricia perennis var. fimbriata (Bulliard) Bondartsev (1953), Trutovye griby Evropeiskoi chasti SSSR i Kavkaza, p. 417
Polystictus proliferus (Lloyd) Ryvarden (1992), Mycotaxon, 44(1), p. 132

References : Bon p. 321 ; BK 2 298 ; CD 78 ; Cetto 2 p. 571 ; Phillips p. 218 ; BG p. 630 n° 946
Groupe : Polypores
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Hymenochaetales / Hymenochaetaceae
Chapeau/Fructification : Arrondi, plat a infundibuliforme ou ombilique, un peu ondule, 15-30-(50) mm de diametre, tissu epais de 0,5-2 mm. Surface pileique etroitement zonee concentriquement, veloutee, jaune-brun, rouille ou gris-brun. Marge ondulee-sinueuse, parfois incisee.
Lames/Pores : Arrondis-anguleux, (1)-2-4 mm, bruse a gris-beige, decurrents. Tubes longs jusqu'a 2-5 mm, steriles pres de la marge.
Chair : Consistance subereuse, coriace. Odeur nulle, saveur douce. KOH = noir.
Stipe : Plus ou moins central, 20-40 x 2-6 mm, cylindrique ou aplati, rouille a brun fonce, feutre et elargi vers la base.
Habitat : Au sol, en foret de feuillus et de coniferes, parmi les mousses et les aiguilles, souvent sur talus sableux-terreux. Assez commun sur les places a charbon, dans les bois. Isoles, souvent groupes. Annuel, quelquefois bisannuel. De l'ete a l'automne, persistant pendant l'hiver. Repandu, mais peu frequent.
Spores : Elliptiques-ovales, lisses, brunatres a ocre rouille, ambrees ou oleicolores, parfois guttulees, 5-7-(10) x 3,5 -4-(6,5) µm, cyanophiles. Basides clavees, 2-4 sterigmates, sans boucle basale. Pas de cystides. Dimitique : (1). Hyphes generatrices a parois minces ou epaissies, hyalines, larges, cloisonnees, non bouclees. (2). Hyphes de la cuticule (hyphes squelettiques) a parois epaisses, larges, brunes.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Potasse caustique (KOH) : noir (chair)
Rhodotus palmatus (Bulliard) Maire (1926) [1924] Synonymes : Agaricus palmatus Bulliard (1784), Herbier de la France, 5, tab. 216 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus foetidus Withering (1792), A botanical arrangement of British plants, Edn 2, 3, p. 401 (nom. illegit.)
Pleuropus palmatus var. rubescens Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 615
Pleuropus palmatus (Bulliard) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 615
Agaricus subpalmatus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 131
Pleurotus subpalmatus (Fries) Gillet (1875), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 343
Crepidotus palmatus (Bulliard) Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 558
Gymnopilus palmatus (Bulliard) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 401
Clitocybe subpalmata (Fries) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 85
Entoloma cookei Richon (1879), Description et dessins de plantes cryptogames nouvelles, p. 14, tab. 3, fig. 10-11 ('cookii')
Pleurotus palmatus (Bulliard) Quelet (1883) [1882], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 11, p. 390
Agaricus phlebophorus var. reticulates Cooke (1886), Illustrations of british fungi, 3, n° 315, tab. 422-b
Gyrophila palmata (Bulliard) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 273
Dendrosarcus subpalmatus (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 464
Derminus palmatus (Bulliard) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 241
Hyporrhodius cookei (Richon) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 257
Tricholoma palmatum (Bulliard) Sartory & L. Maire (1918), Synopsis du Genre Tricholoma, p. 92
Rhodotus palmatus (Bulliard) Maire (1926) [1924], Bulletin de la Societe mycologique de France, 40(4), p. 308 (nom actuel)
Rhodotus subpalmatus (Fries) S. Imai (1938), Journal of the Faculty of agriculture Hokkaido university, 43, p. 237

References : CD 645-278, 99 ; Bon p. 173 ; Marchand 802 ; Eyssartier et Roux p. 606, 624 4eme edition
Groupe : Entolomes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Physalacriaceae
Chapeau/Fructification : Chapeau 2-12 cm, convexe, pleurotoide, a marge enroulee, visqueux dans la jeunesse, a pellicule gelatineuse separable puis a surface de plus en plus ridee reticulee avec l'age, d'un beau rose saumon a abricot.
Lames/Pores : Lames echancrees, creme avec nuances rosees
Chair : Chair gelatineuse, blanche a rose pale surtout dans le pied. Saveur amere. Odeur fruitee dite d'abricot
Stipe : Pied 1-7 x 0,5-1,5 cm, excentre ou lateral, rosatre avec des fibrilles blanches.
Habitat : Lignicole parfois cespiteux sur feuillus, surtout Ulmus et Fagus
Spores : Spores rondes, 7 µm de diametre, verruqueuses, rosees. Cheilocystides lageniformes. Cuticule palissadique faite d'hyphes fortement gelifiees
Comestibilite : Sans interet
Radulomyces molaris (Chaillet) M.P. Christiansen (1960) Synonymes : Sistotrema rude Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 192
Sistotrema molariforme Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 194, tab. 22, fig. 1
Hydnum fuscum Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 189, tab. 17, fig. 3
Radulum molare Chaillet (1828), in Fries, Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 1, p. 151 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1828)
Hydnum rude (Persoon) Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 780
Hydnum molariforme (Persoon) Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 774
Odontia hirta Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 22
Radulum molariforme (Persoon) Oudemans (1900), Nederlandsch kruidkundig archief, serie 3, 2(1), p. 340
Radulum rude (Persoon) S. Lundell (1947), Fungi exsiccati suecici, praesertini upsalienses, 29-30, p. 9, n° 1412
Radulomyces molaris (Chaillet) M.P. Christiansen (1960), Dansk botanisk arkiv, 19(2), p. 232 (nom actuel)
Basidioradulum molare (Chaillet) H. Furukawa (1974), Bulletin of the government forest experimental station Meguro, 261, p. 59
Cerocorticium molare (Chaillet) Julich & Stalpers (1980), Verhandelingen der koninklinje Akademie van Wetenschappen, serie 2, 74, p. 72

References : BK 2 94 ; Eyssartier et Roux p. 1000
Groupe : Croutes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Radulomycetaceae
Chapeau/Fructification : Fructification resupinee, orbiculaire puis confluente pouvant atteindre une taille importante. Surface hydnoide, cireuse, ocre pale plus ou moins grisatre, quelquefois nuancee de rose dans la jeunesse puis brun ochrace terne.
Chair : Subiculum charnu et tendre. Consistance ceracee a l'etat frais, coriace sur le sec. Odeur de cataplasme (Ouate thermogene)
Habitat : Sur branches de chene surtout, tenant encore a l'arbre.
Spores : Spores ovales, lisses, hyalines, a paroi mince et apicule lateral, parfois a contenu granuleux, 8-11 x 5-7 µm, I- Basides etroitement clavees, bouclees. Pas de cystides Systeme monomitique: hyphes bouclees, 2-4 µm de large.
Comestibilite : Sans interet
Pluteus ephebeus (Fries) Gillet (1875) Noms francais : Plutee villeux
Synonymes : Agaricus villosus Bulliard (1784), Herbier de la France, 5, tab. 214
Agaricus nigrovillosus Hoffmann (1789), Nomenclator fungorum, 1, p. 158
Agaricus ephebeus Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 87 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Pluteus ephebeus (Fries) Gillet (1875), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 392 (nom actuel)
Pluteus villosus (Bulliard) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 187
Hyporrhodius ephebeus (Fries) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 259
Pluteus plautus ss. A. Pearson (1952), Transactions of the British mycological Society, 35(2), p. 108
Pluteus lepiotoides A. Pearson (1952), Transactions of the British mycological Society, 35(2), p. 109
Pluteus pearsonii P.D. Orton (1960), Transactions of the British mycological Society, 43(2), p. 361

References : CD 864 ; Cetto 1432 ; Eyssartier et Roux p. 262
Groupe : Plutees
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Pluteaceae
Comestibilite : Sans interet
Nemania serpens (Persoon) Gray (1821) Synonymes : Sphaeria mammiformis Hoffmann (1787), Vegetabilia cryptogama, 1, p. 13, tab. 3, fig. 2 (nom. illegit.)
Variolaria simplex Bulliard (1788), Herbier de la France, 9, tab. 432, fig. 3
Sphaeria macula Tode (1791), Fungi mecklenburgenses selecti, 2, p. 33, tab. 13, fig. 106
Sphaeria serpens Persoon (1795), in Usteri, Annalen der botanik, 15, p. 18 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1823)
Sphaeria crustacea Sowerby (1802), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 372, fig. 11
Sphaeria serpens var. a effusa Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 9
Nemania serpens (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 516 (nom actuel)
Nemania crustacea (Sowerby) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 517
Gamosphaeria serpens (Persoon) Dumortier (1822), Commentationes botanicae, p. 90
Hypoxylon serpens (Persoon) J. Kickx f. (1835), Flore cryptogamique des environs de Louvain, p. 115
Hypoxylon crustaceum (Sowerby) Nitschke (1867), Pyrenomycetes germanici, 1, p. 49
Geniculosporium serpens Chesters & Greenhalgh (1964), Transactions of the British mycological Society, 47(3), p. 400


References : CD 4 ; Cetto 7 3002 ; BK 1 343
Groupe : Xylaires
Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Xylariales / Xylariaceae
Chapeau/Fructification : Stroma 10-30 mm de long, 4-12 mm de large et d'environ 0,5-1,5 mm d'epaisseur, mince et irregulierement allonge, d'abord gris-blanc, puis brun-noir, enfin de consistance charbonneuse. La surface est noiratre, bosselee-inegale, et ponctuee par des ostioles papilliformes de peritheces legerement proeminents.
Chair : Claire a l'etat jeune.
Habitat : Sur bois mort a secteur decortique et colonisant des branches entieres de divers feuillus tels que, Salix, Fagus, Quercus etc...
Spores : Elliptiques, parfois aplaties sur une face, lisses, uniguttulees, brunes, jusqu'a foncees, 11-13-(15) x 5-6-7 µm. Asques octospores, spores uniseriees, 144-175 x 6-8 µm. J-. Paraphyses filiformes, peu septees et legerement renflees au sommet.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole ou en groupes. Rare. Printemps.
Mycena amicta (Fries) Quelet (1872) Noms francais : Mycene iris ; Mycene poudree
Synonymes : Agaricus amictus Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 141 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus iris Berkeley (1836), The english flora of sir J.E. Smith, fungi, 5(2), p. 56
Agaricus limbatus Lasch (1849), in Rabenhorst, Klotzschii herbarum vivum mycologicum, Edn 1, n° 1203 (nom. illegit.)
Mycena amicta (Fries) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 243(223) (nom actuel)
Mycena iris (Berkeley) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 243(223)
Agaricus mirabilis Cooke & Quelet (1878), Clavis synoptica Hymenomycetum europaeorum, p. 39 (nom. illegit.)
Mycena calorhiza Bresadola (1881), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 1(1), p. 9, tab. 5, fig. 1
Agaricus calorhizus (Bresadola) G. Winter (1882) [1884], Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(1), p. 860
Mycena iris var. mirabilis(Cooke & Quelet) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 38
Mycena iris var. amicta(Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 38
Mycena limbata (Lasch) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 274
Agaricus coerulescens J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 634
Mycena mirabilis (Cooke & Quelet) Massee (1893), British fungus flora, 3, p. 93
Agaricus incongruens Britzelmayr (1898), Botanisches centralblatt, 73, p. 209, fig. 109
Mycena incongruens (Britzelmayr) Saccardo & Traverso (1911), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 20, p. 148
Mycena iris var. caerulea Rea (1913) [1912], Transactions of the British mycological Society, 4(1), p. 187
Insiticia amicta var. iris (Berkeley) Parker-Rhodes (1951), Transactions of the British mycological Society, 34(3), p. 362
Insiticia amicta (Fries) Parker-Rhodes (1951), Transactions of the British mycological Society, 34(3), p. 362

References : Bon p. 183 ; BK 3 318 ; CD 549 ; Eyssartier et Roux p. 402
Groupe : Mycenes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Mycenaceae
Lames/Pores : Ascendantes
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Stipe vert bleuatre en bas.
Lactarius hepaticus Plowright (1905) [1905-10] Noms francais : Lactaire hepatique
Synonymes : Lactarius hepaticus Plowright (1905) [1905-10], in Boudier, Icones mycologicae, tome 1, tab. 56 (Basionyme) (nom actuel)
Lactarius obnubilus ss. Boudier (1905) [1905-10], Icones mycologicae, tome 1, tab. 56
Lactarius nitidus Burlingham (1907), Bulletin of the Torrey botanical Club, 34(2), p. 89
Lactarius theiogalus ss. Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 489

References : BK 6 28 ; Bon p. 93 ; CD 1597-454, 98 ; Galli p. 217 ; Marchand 582 ; FE 7 524 ; Eyssartier et Roux p. 152, 158 4eme edition
Groupe : Lactaires
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Russulales / Russulaceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Chapeau parfois mamelonne a reflets olivaces. Jaunissant sur les lames mais plus rapidement sur le mouchoir.
Hygrocybe coccinea (Schaeffer) P. Kummer (1871) Noms francais : Hygrophore coccine ; Hygrophore ecarlate ; Hygrophore cochenille
Synonymes : Agaricus miniatus Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 442 (indisponible)
Agaricus coccineus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 70, tab. 302 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus kermesinus O.F. Muller (1777), Flora danica, 12, p. 7, tab. 715
Agaricus scarlatinus Bulliard (1792), Herbier de la France, 12, tab. 570, fig. 2
Agaricus fulvus Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 50 (nom. illegit.)
Agaricus aurantius Sowerby (1803), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 381 (nom. illegit.)
Agaricus coccineus var. a fulvus (Persoon) Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 236
Gymnopus coccineus (Schaeffer) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 163, n° 2558
Hygrophorus coccineus (Schaeffer) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 330
Hygrocybe coccinea (Schaeffer) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 112 (nom actuel)
Hygrophorus spectandus Britzelmayr (1893), Botanisches centralblatt, 54, p. 98, fig. 91
Pseudohygrocybe coccinea (Schaeffer) Kovalenko (1988), Mikologiya i Fitopatologiya, 22(3), p. 208

References : Bon p. 109 ; BK 3 83 ; FE 6 p. 495 ; CD 208-200 ; Cetto 670 ; Eyssartier et Roux p. 482, 496 (4eme edition)
Groupe : Hygrophores
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Hygrophoraceae
Comestibilite : Sans interet
Helvella macropus (Persoon) P. Karsten (1871) Noms francais : Helvelle a long pied
Synonymes : Helvella hispida Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 103, tab. 167 ('Elvela ')
Peziza stipitata Hudson (1778), Flora Anglica, Edn 2, p. 636
Peziza macropus Persoon (1795), in Usteri, Annalen der botanik, 15, p. 26 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza macropus var. ß lacunosa Persoon (1795), in Usteri, Annalen der Botanik, 15, p. 26, tab. 1, fig. 2
Peziza macropus var. γ laevipes Persoon (1795), in Usteri, Annalen der Botanik, 15, p. 26
Peziza sublicia Holmskjold (1799), Beata ruris otia fungis danicis, 2, p. 26, tab. 10
Macroscyphus macropus (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 672
Peziza macropus hirta Secretan (1833), Mycographie Suisse, 3, p. 304 (nom. rejic.)
Macropodia macropus (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen Vereins fur Naturkunde, 23-24, p. 331
Helvella macropus (Persoon) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 234 (nom actuel)
Peziza helvelloides ss. Cooke (1876), Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 3, p. 108, tab. 48, fig. 190
Aleuria macropus (Persoon) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 35
Peziza subclavipes W. Phillips & Ellis (1887), in Ellis & Everhart, The North America fungi, n° 985
Lachnea macropus (Persoon) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 207
Sarcoscypha macropus (Persoon) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 302
Helvella macropus var. brevis Peck (1902), Bulletin of the Torrey botanical Club, 29(2), p. 74
Macropodia urceolata Clements (1903), Bulletin of the Torrey botanical Club, 30(2), p. 91
Macropodia subclavipes (W. Phillips & Ellis) Rehm (1904), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 2(4), p. 354
Cowlesia macropus (Persoon) Nieuwland (1916), The American midland naturalist, 4, p. 380
Paxina hispida (Schaeffer) Seaver (1928), The North American cup-fungi (operculates), p. 205
Paxina subclavipes (W. Phillips & Ellis) Seaver (1928), The North American cup-fungi (operculates), p. 206
Cyathipodia macropus (Persoon) Dennis (1960), British Cup Fungi and their Allies, p. 7
Helvella brevis (Peck) Harmaja (1974), Karstenia, 14, p. 104
Pergyromitra yulae Donadini (1987) [1986], Bulletin de la Societe linneenne de Provence, 38, p. 162 (nom. inval.)
Helvella yulae Van Vooren (2007), Bulletin de semestriel de la FAMM, 32, p. 16 (nom. inval.)

References : Bon p. 329 ; CD 22 ; BK 1 22 ; LP p. 1300
Groupe : Helvelles/Morilles
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Helvellaceae
Chapeau/Fructification : Chapeau discoide de 15-30 mm de diametre a contour plus ou moins regulier, quelquefois comprime en forme de selle avec l'age. Hymenium lisse, de couleur gris souris a gris brun pale. Face externe concolore souvent legerement plus claire que l'hymenium, d'aspect feutre pubescent avec des touffes de poils tres courts.
Chair : Chair mince, cassante.
Stipe : Stipe plein,cylindrique puis comprime, de 20-50 mm de long, a base elargie gris feutre a floconneux.
Habitat : Forets riches, souvent isolee de preference sous feuillus.
Spores : Spores elliptiques fusiformes, hyalines, 20-27 x 10-12 µm contenant une grosse guttule centrale avec souvent 2 guttules plus petites aux extremites bien visibles sur les spores immatures. Finement verruqueuses dans la jeunesse, la paroi s'orne souvent a maturite de grosses verrues rondes isolees. Asques octospores, 220-350 x 15-20 µm non amyloides. Paraphyses cylindriques a sommet elargi jusqu'a 9-12 µm. Excipulum constitue de touffes d'hyphes a cellules courtes et renflees retrecies aux cloisons.
Comestibilite : Sans interet
Gymnopus androsaceus (Linnaeus) Della Maggiora & Trassinelli (2014) Noms francais : Marasme androsace
Synonymes : Agaricus androsaceus Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1175 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus umbilicatus Linnaeus (1755), Flora suecica exibens plantas per regnum sueciae crescentes, Edn 2, p. 442, n° 1199 (nom. illegit.)
Agaricus pineti Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 73
Amanita androsacea (Linnaeus) Roussel (1796), Flore du Calvados et des terreins adjacens, Edn 1, p. 34
Merulius androsaceus (Linnaeus) Withering (1796), An arrangement of British plants, Edn 3, 4, p. 148
Agaricus epiphyllus Bulliard (1812), Histoire des champignons de la France, 2(2), p. 543, tab. 569, fig. 2 (nom. illegit.)
Omphalia androsacea (Linnaeus) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 167, n° 2672
Marasmius androsaceus (Linnaeus) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 385
Androsaceus vulgaris P. Karsten (1889), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 48, p. 110
Marasmius melanopus Morgan (1895), Journal of the Cincinnati Society of natural history, 18(1-2), p. 36
Chamaeceras melanopus (Morgan) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 456
Chamaeceras androsaceus (Linnaeus) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 454
Androsaceus androsaceus (Linnaeus) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 531
Setulipes androsaceus (Linnaeus) Antonin (1987), Ceska mykologie, 41(2), p. 86
Gymnopus androsaceus (Linnaeus) Della Maggiora & Trassinelli (2014), Index fungorum, 171, p. 1 (nom actuel)

References : CD 494 ; Bon p. 175 ; Eyssartier et Roux p. 440
Groupe : Collybies
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Omphalotaceae
Chapeau/Fructification : Ridule et parfois cannele au bord.
Stipe : Lisse et luisant
Habitat : Surtout sous coniferes
Spores : 7-9 x 3,5-4,5 µm, non amyloides.
Comestibilite : Sans interet
Geastrum fimbriatum Fries (1829) Synonymes : Lycoperdon geaster Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 151
Lycoperdon sessile Sowerby (1809), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 401
Geastrum fimbriatum Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 16 (Basionyme)
Geastrum tunicatum Vittadini (1842), Memorie della reale Accademia delle scienze di Torino, serie 2, 5, p. 162, tab. 3, fig. 3
Geastrum australis Berkeley (1860), in J.D. Hooker, The botany of the Antarctic voyage III, flora Tasmaniae, 2, p. 265, tab. 183, fig. 10
Geastrum lageniforme ss. Cooke (1871), Handbook of british fungi, Edn 1(1), p. 371
Geastrum djakovense Schulzer (1882), Knj. Rada jugoslavenske Akademije zuanosti i umjetnosti matematicko-priodoslovnoga razzeda, 64, p. 6
Geastrum infrequens Lloyd (1906), Mycological writings, 2, mycological notes n° 22, p. 263, fig. 99
Geastrum rufescens ss. Kits van Waveren (1926), Mededeelingen van de Nederlandsche mycologische vereeniging, 15, p. 118 (pp.)
Geastrum sessile (Sowerby) Pouzar (1971), Folia geobotanica phytotaxonomica Bohemoslovaca, 6(1), p. 95

References : Bon p. 303 ; BK 2 501 ; CD 1719 ; Marchand 362 ; Bresadola 1134 ; Phillips p. 252 ; Cetto 1195 ; Eyssartier et Roux p. 1050
Groupe : Geastres
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Geastrales / Geastraceae
Habitat : Forets, parcs.
Spores : Globuleuses, finement verruqueuses.
Comestibilite : Sans interet
Coriolopsis trogii (Berkeley) Domanski (1974) Noms francais : Tramete du peuplier.
Synonymes : Trametes trogii Berkeley (1850), in Trog, Verzeichnis Schweizerischer schwamme, 2, p. 52 (Basionyme)
Polyporus ozonoides Berkeley (1851), in W.J. Hooker, Journal of botany and Kew Garden miscellany, 3, p. 82
Daedalea trametes Spegazzini (1880), Anales de la Sociedad cientifica Argentina, 9(4), p. 166
Polystictus ozonoides (Berkeley) Cooke (1886), Grevillea, 14(71), p. 80
Inodermus maritimus Quelet (1887) [1886], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 15(2), p. 487, pl. 9, fig. 8
Trametes hispida var. rhodostoma Forquignon (1888), in Quelet, Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 372
Coriolus maritimus (Quelet) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 391
Polyporus maritimus (Quelet) Saccardo (1891), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 9, p. 172
Striglia trametes (Spegazzini) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 871
Microporus ozonoides (Berkeley) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 496
Trametes tucumanensis Spegazzini (1899) [1898], Anales del Museo nacional de Buenos Aires, serie 2, 3, p. 174
Trametes daedalea Spegazzini (1899) [1898], Anales del Museo nacional de Buenos Aires, serie 2, 3, p. 172
Trametes maritima (Quelet) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des hymenomycetes, p. 92
Trametes favus var. trogii (Berkeley) Bresadola (1908), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 6(1), p. 39
Polystictus maritimus (Quelet) Bigeard & H. Guillemin (1913), Flore des champignons superieurs de France, 2, p. 370
Trametes hispida subsp.* trogii (Berkeley) Bourdot & Galzin (1925), Bulletin de la Societe mycologique de France, 41(2), p. 163
Trametes gallica var. trogii (Berkeley) Maire (1937), Publicaciones del Instituto botanico, Barcelona, 3(4), p. 37
Trametes gallica f. trogii (Berkeley) Pilat (1939), Atlas des champignons de l'Europe, 3, Polyporaceae, p. 285
Funalia trogii (Berkeley) Bondartsev & Singer (1941), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 39(1), p. 62
Funalia trogii var. rhodostoma (Forquignon) Bondartsev (1953), Bracket Fungi Europ. USSR & Caucasus, p. 532
Trametella trogii (Berkeley) Domanski (1968), Acta Societatis botanicorum poloniae, 37(1), p. 126
Trametella trogii var. rhodostoma (Forquignon) Domanski (1973), Fungi, Polyp. 2, Mucron. 2, p. 221
Coriolopsis trogii (Berkeley) Domanski (1974), Mala Flora Grzybow, 1, Basidiomycetes, Aphyllophorales, 1, p. 230 (nom actuel)
Cerrena trogii (Berkeley) Zmitrovich (2001), Mycena (Minsk St Petersburg), 1(1), p. 92

References : BK 2 351 ; Marchand 290 ; BG p. 588 n° 891
Groupe : Polypores
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Polyporales / Polyporaceae
Chapeau/Fructification : Fructification pilee et stipitee atteignant 100 mm de largeur, 60 mm de projection et 10-30 mm d'epaisseur. Chapeau dimidie ou plusieurs disposes en serie. Surface pileique grossierement strigueuse-hirsute par la presence de poils rigides agglutines en touffes, indistinctement ondulee-zonee, gris-ocre a brunatre. Marge aigue garnie d'un feutre apprime, faiblement ondulee.
Lames/Pores : Face inferieure poree, creme a ocrace et legerement teintee de rose. Pores arrondis-anguleux, dechires en formes de dents, 1-2/mm, tubes longs jusqu'a 8 mm, parfois 2-3 strates.
Chair : Trame epaisse de 5-20 µm, blanchatre-creme, subereuse, tenace. KOH = 0
Stipe : Peu distinct.
Habitat : En saisons humides, sur bois mort de Populus, egalement sur Salix, Alnus, Juglans, Morus, et autres feuillus. (in litt. recolte sur Pinus, Abies, et palmier). Isole, mais le plus souvent a plusieurs imbriques irregulierement. Annuel. Tout au long de l'annee. Rare dans certains endroits, commun dans d'autres.
Spores : Cylindriques-elliptiques, lisses, hyalines, attenuees obliquement a la base, blanches en masse, 6,5-11(-13) x 2,75-3,5-(4) µm. Basides clavees, 15-20-(27) x 5-6-(9) µm, tetrasporiques. Pas de cystide. Trimitique : (1)-Hyphes generatrices a parois minces, larges de 2-4 µm, cloisonnees, bouclees ; (2)- Hyphes squelettiques a parois epaisses, larges de 5-7 µm; (3)- Hyphes conjonctives fortement ramifiees, a parois epaisses, larges de 2-3 µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole, mais le plus souvent a plusieurs imbriques irregulierement. Annuel. Tout au long de l'annee. Rare dans certains endroits, commun dans d'autres.
Typhula juncea (Albertini & Schweinitz) P. Karsten (1879) Noms francais : Clavaire filiforme
Synonymes : Clavaria filiformis Bulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 448, fig. 1
Clavaria cylindrica J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1445 (nom. illegit.)
Clavaria triuncialis Persoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 82
Clavaria hirta Vahl (1799), Flora danica, 21, p. 8, tab. 1257 (nom. illegit.)
Himantia lateritia Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 704
Himantia candida var. a lateritia (Persoon) Rebentisch (1804), Prodomus florae neomarchicae, p. 392
Clavaria triuncialis var. ßß juncea Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 289 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Clavaria juncea (Albertini & Schweinitz) Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 291
Typhula ramentacea Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 496
Typhula filiformis (Bulliard) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 496
Clavaria tortilis Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 187
Ozonium lateritium (Persoon) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 87
Clavaria virgultorum Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 186
Clavaria klotzschii Lasch (1852), in Rabenhorst, Botanische zeitung, 10(16), p. 286
Typhula juncea (Albertini & Schweinitz) P. Karsten (1879), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 5, p. 44
Clavaria ramentacea (Fries) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 180
Clavaria hortulana Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 785
Typhula oleae Maire (1928), Bulletin de la Societe mycologique de France, 44(1), p. 53
Pistillaria oleae (Maire) Corner (1950), A monograph of Clavaria and allied genera: Annals of botany memoirs, 1, p. 485
Clavariadelphus junceus (Albertini & Schweinitz) Corner (1950), A monograph of Clavaria and allied genera: Annals of botany memoirs, 1, p. 275
Macrotyphula juncea (Albertini & Schweinitz) Berthier (1974), Bulletin mensuel de la Societe linneenne de Lyon, 43(6), p. 186 (nom actuel)
Macrotyphula filiformis (Bulliard) Rauschert (1987), Feddes repertorium, specierum novarum regni vegetabilis, 98(11-12), p. 660

References : CD 118 ; Eyssartier et Roux p. 1012 ; Cetto 5 2044 ; Mtg 1 149 ; Funghi Clavarioidi 1 p. 457
Groupe : Clavaires
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Typhulaceae
Chapeau/Fructification : Jusqu'a 15 cm de long, mince, cylindrique, creux, ne depassant pas 2 a 3 mm de large, a pointe effilee, parfois fourchue, jamais fistuleuse ou claviforme, jaune clair ou fauve roussatre, enfin ocre a ocre brun. Le bas de la section est attenue indiquant presque la presence d'une tige, qui a la base supporte des cordonnets myceliens ( rhizomorphes) de l'appareil vegetatif.
Chair : Insignifiante a odeur et saveur indistinctes.
Habitat : En zone fraiche tres ombragee, souvent au milieu de la litiere des feuilles mortes et pourrissantes de Fagus spp. (hetres), Carpinus spp. (charmes), Corylus spp. (noisetiers), Alnus spp. (aulnes). Isole a gregaire. Assez frequent. Tout au long de l'annee.
Spores : Elliptiques, lisses, 8-12 X 3,5-5,5 µm.
Comestibilite : Sans interet
Taphrina alni (Berkeley & Broome) Gjaerum (1966) Noms francais : Cloque des chatons de l'aulne
Synonymes : Exoascus alnitorquus f. alni-incanaeJ.G. Kuhn (1873), in Rabenhorst, Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 1616
Ascomyces alni Berkeley & Broome (1876), The annals and magazine of natural history, series 4, 17, p. 144 (Basionyme)
Exoascus alni f. strobilina Thumen (1879), in Rehm, Ascomyceten, 11, n° 518
Taphrina alni-incanae (J.G. Kuhn) Magnus (1890), Hedwigia, 29(1), p. 25
Exoascus alni-incanae (J.G. Kuhn) Saccardo (1892), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 10, p. 69
Taphrina alni (Berkeley & Broome) Gjaerum (1966), Blyttia, 24, p. 188, 193 (nom actuel)

References : Gr. 254 ; Ellis p. 88
Groupe : Non classe
Classification : Ascomycota / Taphrinomycetes / Taphrinales / Taphrinaceae
Habitat : Sur les chatons femelles d'Alnus. Fin du printemps-automne. Les galles peuvent etre reconnues meme apres la tombee des chatons et ainsi les rendre observables toute l'annee. Repandu.
Spores : Theques depourvues de cellules basilaires, octosporees, de 40-45 x 10µm. Spores rondes 5 µm de diametre, sur Alnus incana (aulne blanc). Theques mesurant jusqu'a 45-60 x 16-21 µm sur Alnus glutinosa (aulne glutineux).
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Excroissances en forme de languette rouge ou verte, avec des bords arrondis. Surface superieure plus large et rainuree.
Russula aeruginea Lindblad (1861) Noms francais : Russule verdatre ; Russule vert-de-gris
Synonymes : Agaricus graminicolor Secretan (1833), Mycographie Suisse, 1, p. 508 (nom. inval.)
Agaricus vescus A. Venturi (1860), I miceti dell'agro bresciano, descritti ed illustrati con figure tratte dal vero, tab. 63, fig. 1-4 (nom. illegit.)
Russula aeruginea Lindblad (1861), in Fries, Ofversigt af konglelige vetenskaps-akademiens forhandlingar, 18(1), p. 28 (Basionyme) (nom actuel)
Russula furcata var. graminicolorSecretan ex Gillet (1875), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 243
Russula graminicolor (Secretan ex Gillet) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 136

References : BK 6 86 ; CD 1422-422, 93 ; Cetto 215 ; Galli p. 108 ; Sarnari 370 ; Bon p. 59 ; Marchand 417 ; Eyssartier et Roux p. 184 4eme edition 182, 190
Groupe : Russules
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Russulales / Russulaceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Saveur un peu poivree apres quelques minutes.
Phaeotremella foliacea (Persoon) Wedin, J.C. Zamora & Millanes (2016) Noms francais : Tremelle foliacee
Synonymes : Tremella mesenteriformis Jacquin (1778), Miscellanea austriaca, 1, p. 142, tab. 13
Tremella verticalis Bulliard (1785), Herbier de la France, 6, tab. 272
Tremella undulata Hoffmann (1787), Vegetabilia cryptogama, 1, p. 32, tab. 7, fig. 1
Tremella foliacea Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 98 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Tremella foliacea var. a communis Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 303
Tremella quercina Pollini (1816), Horti et provinciae veronensis plantae novae vel minus cognitae quas descriptio. et observatio. exoenavit, p. 31
Gyraria foliacea (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 594
Tremella tinctoria Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 101
Tremella erecta Sommerfelt (1826), Magazin for naturvidenskaberne, 7, p. 296
Ulocolla foliacea (Persoon) Brefeld (1888), Untersuchungen aus dem gesammtgebiete der mykologie, 7, p. 98, tab. 6, fig. 2
Exidia foliacea (Persoon) P. Karsten (1889), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 48, p. 449
Exidia saccharina var. foliacea (Persoon) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des Hymenomycetes, p. 24
Phaeotremella pseudofoliacea Rea (1912) [1911], Transactions of the British mycological Society, 3(5), p. 377, tab. 20
Ulocolla mesenteriformis (Jacquin) Saccardo (1916), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(15), p. 1277
Tremella foliacea var. pseudofoliacea (Rea) Kobayasi (1939), Science reports of the Tokyo Bunrika Daigaku, section B, 4, p. 23
Phaeotremella foliacea (Persoon) Wedin, J.C. Zamora & Millanes (2016), Mycosphere, 7(3), p. 296 (nom actuel)

References : Bon p. 325 ; CD 50 ; Eyssartier et Roux p. 1040 ; BK 2 27
Groupe : Tremelles
Classification : Basidiomycota / Tremellomycetes / Tremellales / Phaeotremellaceae
Chapeau/Fructification : 50-100 mm de haut, 5 a 25 mm de largeur, pulvine a globuleux, forme a l'etat frais et humide d'une masse arrondie de lobes foliaces, serres et fascicules, naissant d'une base commune, souvent visqueux, chaque foliole est mince, ondule, plisse, frise et cerebriforme .Surface hymeniale lisse, mate a brillante, brun orange a brun rouge, brun cannelle a brun vineux terne, rarement jaune brunatre pale, brun noiratre a la fin et sur le sec, parfois teinte de violet.
Chair : Mince, gelatineuse-tendre a tenace, un peu translucide, concolore a la surface. Odeur et saveur douces.
Habitat : Sur basidiomes de Stereum sanguinolentum qui poussent sur bois vivant ou mort de coniferes, sur troncs tombes ou debout ainsi que sur les branches. Isole. Tout au long de l'annee, surtout en periodes humides. Peu frequent.
Spores : Ovales a arrondies-ovoides, lisses, hyalines, avec un gros apicule, 8-10-12 x 6-7-8 µm. I-. Conidies ellipsoides, hyalines, 4-4,5 x 2-3 µm. Hypobasides arrondies-ovales, septees en croix, a 2-4 epibasides et sterigmates clavules puis cylindriques, 13-16 x 10-13 µm. Hyphes larges de 2-6 µm, a paroi mince, septees, cloisonnees et gelatinisees.
Comestibilite : Sans interet
Leotia lubrica (Scopoli) Persoon (1794) Noms francais : Leotie lubrique
Synonymes : Leotia gelatinosa Hill (1751), A general natural history of plants, 2, p. 43 (nom. inval.)
Helvella lubrica Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 477 ('Elvela') (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Phallus lubricus (Scopoli) O.F. Muller (1777), Flora danica, 12, p. 8, tab. 719
Helvella revoluta Afzelius (1783), Kongl. vetenskaps akademiens nya handlingar, 4, p. 309
Helvella lutea Bergeret (1783), Phytonomatotechnie universelle, 1, p. 151 (nom. illegit.)
Clavaria tremula Holmskjold (1790), Beata ruris otia fungis danicis, 1, p. 27
Peziza cornucopiae Hoffmann (1790), Vegetabilia cryptogama, 2, p. 21, tab. 6, fig. 1
Helvella gelatinosa Bulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 473, fig. 2
Helvella clavata Withering (1792), A botanical arrangement of British plants, Edn 2, 3, p. 431
Leotia lubrica (Scopoli) Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 97 (nom actuel)
Leotia tremula (Holmskjold) Persoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 32, tab. 3, fig. 1
Merulius lubricus (Scopoli) Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 368
Peziza lubrica (Scopoli) Lamarck (1804), Encyclopedie methodique, Botanique, 5, p. 202
Helotium lubricum (Scopoli) Swartz (1812), Kongl. vetenskaps akademiens nya handlingar, 33, p. 15
Hygromitra tremula (Holmskjold) Nees (1817), Das system der pilze und Schwamme, p. 157(40), tab. 15, fig. 144-b
Helvella flavovirens Nees (1817), Das system der pilze und Schwamme, p. 175, tab. 18, fig. 162
Leotia gelatinosa var. a flavovirens (Nees) Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 759
Leotia gelatinosa var. γ cornucopiae (Hoffmann) Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 759
Leotia gelatinosa var. ß vulgaris Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 759
Leotia lubrica var. a lacunosa Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 551
Leotia lubrica var. a flavovirens (Nees) Corda (1838), Icones fungorum hucusque cognitorum, 2, p. 36, tab. 15, fig. 126
Fungodaster lubricus (Scopoli) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 852
Fungodaster stipitatus (Bosc) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 852
Leotia punctipes Peck (1907), Bulletin of the Torrey botanical Club, 34(2), p. 102
Leotia affinis Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 379
Leotia gelatinosa f. affinis (Velenovský) Benedix (1962), Kulturpflanze, Berlin, 10, p. 393

References : Bon p. 333 ; BK 1 136 ; Eyssartier et Roux p. 1072
Groupe : Helvelles/Morilles
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Leotiaceae
Chapeau/Fructification : 4-6 cm, jaune brun, a marge incurvee, lobee, plus ou moins visqueux.
Chair : jaunatre, elastique
Stipe : Jaune ochrace vif, parfois ponctue de verdatre
Habitat : En troupe sous feuillus
Spores : 18-28 x 5-6 µm
Comestibilite : Toxique
Commentaires : Attention car parfois en melange avec les chanterelles en tube Craterellus tubaeformis dans la mousse
Inosperma adaequatum (Britzelmayr) Matheny & Esteve-Raventos (2019) Noms francais : Inocybe du Jura
Synonymes : Agaricus frumentaceus Bulliard (1792), Herbier de la France, 12, tab. 571, fig. 1
Agaricus cinerascens var. ß frumentaceus(Bulliard) L. Marchand (1828), Bijdragen tot de natuurkundige wetenschappen, 3, p. 279
Tricholoma frumentaceum (Bulliard) Quelet (1873), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 339(327)
Pluteus frumentaceus (Bulliard) Gillet (1875), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 394
Agaricus adaequatus Britzelmayr (1883), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 27, p. 154, fig. 25, 29, 35, 256, 453 (Basionyme)
Agaricus juranus Patouillard (1887), Tabulae analyticae fungorum, 6, p. 23, fig. 551 (nom. illegit.)
Inocybe adaequata (Britzelmayr) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 767
Inocybe jurana Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 778
Inocybe frumentacea (Bulliard) Bresadola (1900), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 2(14), p. 87, tab. 200
Inosperma adaequatum (Britzelmayr) Matheny & Esteve-Raventos (2019), Mycologia, 112(1), p. 101 (nom actuel)

References : Bon p. 237 ; BK 5 1 ; CD 1013 ; Cetto 1409 ; Eyssartier et Roux p. 880 ; Ludwig 4 n° 129.1 ; FuNo2012 p. 986
Groupe : Inocybes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Inocybaceae
Chapeau/Fructification : 4-10 cm, charnu,fibrilleux, deforme onduleux a mamelon obtus. Surface couverte de fibrilles radiales brun fonce sur fond brun rouge apparaissant avec l'age. Marge ondulee.
Lames/Pores : Lames brun clair puis brun vineux concolore, larges, emarginees et etroitement adnees. Arete floconneuse blanche.
Chair : Blanche au depart, virant au vineux a la coupe. Odeur agreablement fruitee, de pain d'epice avec l'age.
Stipe : 6-10 x 1-2 cm, plein, finement fibrilleux, pale au debut puis vineux a partir de la base.
Habitat : Gregaires sous feuillus herbeux sur sol calcaire. Ete, automne.
Spores : Ellipsoides, lisses, brun clair, a paroi epaisse, 13-7 µm. Sporee brun foncee. Cheilocystides en massues pedonculees, 35-60 x 9-15 µm. Pleurocystides absentes. Caulocystides en haut du stipe.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Odeur agreablement fruitee, de pain d'epice avec l'age. Comestible mais prudence.
Hohenbuehelia geogenia (de Candolle) Singer (1951) [1949] Noms francais : Pleurote terrestre
Synonymes : Hypophyllum semi-infundibulum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 117, tab. 25, fig. 1-2
Agaricus leporinus subsp.* semi-infundibulum (Paulet) Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 35
Agaricus geogenius de Candolle (1838) [1836-38], in Fries, Epicrisis systematis mycologici, p. 134 (Basionyme)
Pleuropus geogenius (de Candolle) Staude (1857), Die schwamme mitteldeutschlands, in besondere des herzogthums, p. 72
Pleurotus geogenius (de Candolle) Gillet (1875), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 339
Geopetalum geogenium (de Candolle) Patouillard (1887), Les hymenomycetes d'Europe, anatomie generale et classification des champignons superieurs, p. 127
Dendrosarcus geogenius (de Candolle) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 464
Acanthocystis geogenia (de Candolle) Kuhner (1926), Le Botaniste, 17(1-4), p. 111
Pleurotus petaloides var. geogenius (de Candolle) Pilat (1935), Atlas des champignons de l'Europe, 2, Pleurotus, p. 91
Pleurotus petaloides ss. J.E. Lange (1936), Flora agaricina Danica, 2, p. 70, pl. 65, fig. E
Acanthocystis petaloides var. geogenius (de Candolle) Konrad & Maublanc (1937), Icones Selectae Fungorum, pl. 308
Hohenbuehelia geogenia (de Candolle) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 255 (nom actuel

References : CD 157-192, 99, 108 ; Bon p. 123 ; Eyssartier et Roux p. 958 - 990 4eme edition ; BK 3 p. 198
Groupe : Pleurotes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Pleurotaceae
Chapeau/Fructification : Chapeau 2-12 cm, conchoide ou en forme de cornet, ondule. Surface mate, floconneuse furfuracee, legerement visqueuse par temps humide, recouvert d'un feutrage blanc grisatre, brun ochrace a brun bai. Marge aigue, en general tres enroulee.
Lames/Pores : Lames serrees, blanches a creme, larges, decurrentes, fourchues et anastomosees pres du pioed.
Chair : Chair blanche, molle, mince. Saveur douce. Odeur farineuse.
Stipe : Pied 1,5 x 1,2-2 cm, lateral, cylindrique arque, plein, veine au sommet, plus ou moins lisse et feutre, blanc a grisatre ochrace.
Habitat : Sur sol en relation avec du bois, sciures, ecorces et aussi places a feu
Spores : Spores 5,5-7,5 x 4-5 µm, largement elliptiques, lisses, hyalines. Sporee blanche. Basides etroitement clavees, tetrasporiques bouclees. Pleurocystides fusiformes subulees, de type metuloide avec le sommet incruste, 50-100 x 8-13 µm. Cuticule formees d'hyphes larges de 2-5 µm melees a des dermatocystides subulees partiellement incrustees au sommet.
Comestibilite : Sans interet
Entoloma incanum (Fries) Hesler (1967) Noms francais : Entolome a pied vert
Synonymes : Agaricus murinus Sowerby (1798), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 162 (nom. illegit.)
Agaricus incanus Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 209 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus carneovirens Junghuhn (1830), Linnaea, Ein journal fur die botanik, 5, p. 398, tab. 6, fig. 2
Agaricus sowerbyi Berkeley (1836), The english flora of sir J.E. Smith, fungi, 5(2), p. 82 ('sowerbei')
Agaricus euchlorus Lasch (1838) [1836-38], in Fries, Epicrisis systematis mycologici, p. 154
Agaricus viridifluens Lasch (1844), in Rabenhorst, Klotzschii herbarum vivum mycologicum, Edn 1, n° 510
Leptonia euchlora (Lasch) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 96
Leptonia incana (Fries) Gillet (1875), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 414
Nolanea carneovirens (Junghuhn) Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 420
Rhodophyllus chloropolius var. incanus(Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 61
Rhodophyllus euchlorus (Lasch) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 61
Nolanea viridifluens (Lasch) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 726
Leptonia murina Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 713
Nolanea euchlora (Lasch) Fayod (1889), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 7, 9, p. 384
Nolanea incana (Fries) Fayod (1889), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 7, 9, p. 384
Latzinaea viridifluens (Lasch) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 858
Latzinaea carneovirens (Junghuhn) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 857
Hyporrhodius euchlorus (Lasch) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 256
Hyporrhodius incanus (Fries) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 256
Hyporrhodius viridifluens (Lasch) Migula (1912), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 2(2), p. 562
Hyporrhodius carneovirens (Junghuhn) Migula (1912), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 2(2), p. 560
Rhodophyllus incanus (Fries) Kuhner & Romagnesi (1953), Flore analytique des champignons superieurs, p. 203 (nom. inval.)
Entoloma incanum (Fries) Hesler (1967), Beihefte zur Nova Hedwigia, 23, p. 147 (nom actuel)
Leptonia incana var. citrina D.A. Reid (1972), Fungorum rariorum icones coloratae, 6, p. 18, pl. 44, fig. a
Entoloma incanum var. citrinobrunneum Arnolds (1983) [1982], Bibliotheca mycologica, 90, p. 336, pl. 4, fig. f

References : Bon p. 195 ; CD 947 ; Eyssartier et Roux p. 626 ; FE 5 p. 512 ; Boud. pl. 99 ; BK 4 42 ; RdM 40-1 p. 8 ; Heim p. 482 ; KR p. 203 ; L p. 126, 347 ; DM 122 p. 4 ; Moser p. 360 ; Noordeloos Entoloma p. 512 ; Phillips p. 117
Groupe : Entolomes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Entolomataceae
Comestibilite : Toxique
Commentaires : Odeur d'urine de souris.
Diatrype stigma (Hoffmann) Fries (1849) Synonymes : Sphaeria stigma Hoffmann (1787), Vegetabilia cryptogama, 1, p. 7, tab. 2, fig. 2 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1823)
Hypoxylon operculatum Bulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 468, fig. 2 (nom. illegit.)
Sphaeria cinerea Sowerby (1802), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 373, fig. 11 (nom. illegit.)
Sphaeria stigma var. a vulgaris Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 9
Naemaspora encephalum Ehrenberg (1818), Sylvae mycologicae berolinenses, p. 10, 22
Nemania stigma (Hoffmann) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 517
Nemania maculata Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 517
Stromatosphaeria stigma (Hoffmann) Greville (1824), Flora edinensis, p. 356
Naemaspora encephaloides Sprengel (1827), Systema vegetabilium, Edn 16, 4(1), p. 537
Naemaspora microspora Desmazieres (1830), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 1, 19, p. 271
Hypoxylon stigma (Hoffmann) J. Kickx f. (1835), Flore cryptogamique des environs de Louvain, p. 114
Cytospora microspora (Desmazieres) Rabenhorst (1844), Deutschlands kryptogamen-flora, 1, p. 147
Diatrype stigma (Hoffmann) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 385 (nom actuel)
Libertella betulina Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 426 (nom. illegit.)
Stictosphaeria hoffmannii Tulasne & C. Tulasne (1863), Selecta fungorum carpologia, 2, p. 50, tab. 6
Valsa stigma (Hoffmann) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 539

References : BK 1 358 ; Cetto 4 1670
Groupe : Pyrenomycetes
Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Xylariales / Diatrypaceae
Chapeau/Fructification : Peritheces 2,2-0,3 mm de diametre, noirs, immerges dans un stroma superficiel plus ou moins etale, au debut rouge-brun en surface, puis noir-brun. Le stroma est blanchatre a creme a l'interieur et s'etale sous l'ecorce qui se detache sur de grandes surfaces. La surface du stroma est souvent fendillee transversalement, lisse ponctuee regulierement par les innombrables ostioles faiblement papilliformes des peritheces.
Habitat : Sur branches mortes et decortiquees de divers feuillus, en particulier de Fagus, Crataegus, mais egalement sur Prunus avium.
Spores : Allantoides, brun-clair, lisses, avec de petites guttules aux extremites, 8-12 x 2 µm. Asques octospores, spores irregulierement biseriees, 35-40 x 5-6 µm, avec un anneau apical. J-.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Frequent. Tout au long de l'annee.
Dermoloma cuneifolium (Fries) Singer ex Bon (1986) Noms francais : Tricholome a lames triangulaires
Synonymes : Agaricus cinereorimosus Batsch (1789), Elenchus fungorum, continuatio secunda, p. 63, tab. 37, fig. 206
Agaricus rimosus J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1422 (nom. illegit.)
Agaricus cuneifolius Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 99 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus nycthemerus Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 213
Agaricus dysodes Secretan (1833), Mycographie Suisse, 2, p. 196 (nom. inval.)
Tricholoma cuneifolium (Fries) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 132
Agaricus cuneifolius var. griseorimosus Cooke (1883), Illustrations of british fungi, 1, n° 92, tab. 261
Gyrophila cuneifolia (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 13
Tricholoma cuneifolium var. cinereorimosus (Batsch) Massee (1893), British fungus flora, 3, p. 199
Tricholoma cuneifolium var. griseorimosum (Cooke) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 227
Schulzeria cuneifolia (Fries) Singer (1936), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 34(4-5), p. 337
Tricholoma atrocinereum var. cuneifolium (Fries) Jul. Schaffer (1947), Berichte der bayerischen botanischen gesellschaft zur erforschung der heimischen flora, 27, p. 202
Dermoloma fuscobrunneum P.D. Orton (1980), Notes from the royal botanic Garden, Edinburgh, 38(2), p. 326
Dermoloma cuneifolium (Fries) Singer ex Bon (1986), Documents mycologiques, 17(65), p. 51 (nom actuel)

References : CD 641 ; Eyssartier et Roux p. 538
Groupe : Tricholomes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Tricholomataceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Chapeau ridule a craquele . Pelouses.
Crepidotus epibryus (Fries) Quelet (1872) Noms francais : Crepidote des mousses
Synonymes : Agaricus epibryus Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 275 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus variabilis subsp.* hypnophilusPersoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 28, tab. 24, fig. 5-a
Agaricus hypnophilus (Persoon) Berkeley (1836), The english flora of sir J.E. Smith, fungi, 5(2), p. 75
Crepidotus epibryus (Fries) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 138(107) (nom actuel)
Agaricus herbarum Peck (1873), Bulletin of the Buffalo Society of natural sciences, 1, p. 53 (nom. illegit.)
Phialocybe epibrya (Fries) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 415
Pleurotus hypnophilum (Persoon) Quelet (1884) [1883], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 12, p. 499
Calathinus hypnophilus (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 48
Crepidotus herbarum (Peck) Peck (1886) [1885], Annual report of the New York state Museum of natural history, 39, p. 72
Pleurotellus hypnophilus (Persoon) Fayod (1889), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 7, 9, p. 339
Pleurotus hypnophilus (Persoon) Laplanche (1894), Dictionnaire iconographique des champignons superieurs (Hymenomycetes) qui croissent en Europe, Algerie & Tunisie, p. 263
Derminus herbarum (Peck) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 240
Dendrosarcus hypnophilus (Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 464
Derminus epibryus (Fries) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 240
Pleurotus chioneus ss. J. Favre (1935), Schweizerische zeitschrift fur pilzkunde, 13(10), p. 145, pl. 148
Dochmiopus epibryus (Fries) Romagnesi (1937), Revue de mycologie, Paris, 2, p. 137
Crepidotus bufonius Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 76
Pleurotellus herbarum (Peck) Singer (1947), Lilloa, 13, p. 84
Crepidotus hypnophilus (Persoon) Norstein (1990), Synopsis fungorum (Oslo), 2, p. 78

References : BK 5 387 ; Eyssartier et Roux p. 988, 1020 4eme edition ; CD 169-192, 99
Groupe : Crepidotes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Crepidotaceae
Habitat : Sur tiges de plantes herbacees, sur feuilles et sur mousses.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Sur tiges de plantes herbacees, sur feuilles et sur mousses.
Trochila ilicina (Nees) Courtecuisse (1986) Synonymes : Sphaeria concava Sowerby (1801), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 317
Xyloma ilicis Schleicher (1805), Plantae cryptogamae Helveticae, collegit et exsiccavit, 2, n° 84
Sphaeria complanata Mougeot & Nestler (1810), Stirpes cryptogamae vogeso-rhenanae, 1, n° 82 (nom. illegit.)
Phacidium ilicis (Schleicher) Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 312
Sphaeria hederae var. ß ilicis Nees & T. Nees (1818), Nova acta physico-medica Academiae Caesarea Leopoldino-Carolinae naturae curiosorum, 9, p. 256, tab. 6, fig. 23
Astoma concavum (Sowerby) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 526
Sphaeria ilicina Nees (1823), in Fries, Systema mycologicum, 2(2), p. 522 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1823)
Sphaeria ilicis (Schleicher) Fries (1823), Systema mycologicum, 2(2), p. 501
Xyloma concavum (Sowerby) Greville (1824), Flora edinensis, p. 368
Eustegia ilicis (Schleicher) Chevallier (1826), Flore generale des environs de Paris, 1, p. 443
Sphaerothyrium ilicis (Schleicher) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 431
Stegilla ilicis (Schleicher) Rabenhorst (1844), Deutschlands kryptogamen-flora, 1, p. 163
Stegia ilicis (Schleicher) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 370
Diplodia ilicis (Schleicher) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 417
Trochila ilicis (Schleicher) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 367
Laestadia ilicis (Schleicher) Cooke (1890), Grevillea, 18(87), p. 65
Physalospora ilicis (Schleicher) Saccardo (1891), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 9, p. 595
Discochora ilicis (Schleicher) Hohnel (1918), Berichte der deutschen botanischen Gesellschaft, 36(6), p. 315
Trochila ilicina (Nees) Courtecuisse (1986), Documents mycologiques, 16(62), p. 5 (nom actuel)

References : BK 1 290 ; Dennis p. 195 & 196 pl. XXVh ; Ellis p. 146 fig. 638
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Dermateaceae
Chapeau/Fructification : Fructification 0,3-0,5 et jusqu'a 1 mm ± arrondie totalement immergee dans le tissu de la feuille, ± reviviscente. A maturite, l'epiderme saute a la maniere d'un opercule, et libere l'hymenium vert-olive, olive-brun a olive-noir.
Habitat : A la face superieure des feuilles tombees d'Ilex aquifolium. Commun dans l'aire de repartition du houx. En colonies serrees. Repandu. Toute l'annee.
Spores : Elliptiques, lisses, halines, uniguttulees, 10-11-12 x 3,5 4,5 µm. Asques octospores, spores irregulierement uniseriees a biseriees, 70-80 x 7-8-(10) µm. Paraphyses uniformes ou clavees, jusqu'a 5 µm et legerement renflees au sommet.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Espece facilement identifiable par son habitat.
Tricholomella constricta (Fries) Zerova ex Kalamees (1992) Noms francais : Tricholome etrangle
Synonymes : Agaricus constrictus Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 28 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus albosericeus V. Briganti (1848), De fungis regni neapolitani historia, 1, p. 10, tab. 4, fig. 1-2
Armillaria constricta (Fries) Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 78
Gyrophila constricta (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 9
Armillaria albosericea (V. Briganti) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 77
Lepiota constricta (Fries) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 300
Mastoleucomyces constrictus (Fries) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 861
Mastoleucomyces albosericeus (V. Briganti) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 861
Tricholoma constrictum (Fries) Ricken (1914), Die Blatterpilze, p. 329
Lyophyllum constrictum (Fries) Singer (1943), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 41(1-3), p. 96, 100
Calocybe constricta (Fries) Kuhner ex Singer (1962) [1961], Sydowia : Annales mycologici, editi in notitiam scientiae mycologicae universalis, series II, 15(1-6), p. 47
Echinosporella constricta (Fries) Contu (1992), Boletim da Sociedade Broteriana, serie 2, 65, p. 81
Tricholomella constricta (Fries) Zerova ex Kalamees (1992), Persoonia, 14(4), p. 446 (nom actuel)

References : CD 483-252, 118 ; Bon p. 166 ; Eyssartier et Roux p. 486, 500 4 eme edition
Groupe : Tricholomes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Lyophyllaceae
Chapeau/Fructification : Chapeau se maculant de teintes grises ou bistrees avec l'age.
Stipe : stipe a base radicante
Habitat : prairies nitrophiles.
Comestibilite : Sans interet
Tricholoma ustaloides Romagnesi (1954) Noms francais : Tricholome brule amer
Synonymes : Agaricus glutinosus Bulliard (1785), Herbier de la France, 6, tab. 258, tab. 539 & tab. 587, fig. 1 (nom. illegit.)
Hypophyllum viscidum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 193, tab. 87, fig. 1-2
Agaricus viscosus Purton (1821), An appendix to Midland flora, 3(1), p. 208
Agaricus albumineus Leveille (1855), Iconographie des champignons de Paulet, p. 41
Hygrophorus glutinosus Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 49
Limacium glutinifer (Fries) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 213
Tricholoma glutinosum (Costantin & L.M. Dufour) Saccardo (1915), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(14), p. 119
Tricholoma ustaloides Romagnesi (1954), Bulletin de la Societe des naturalistes d'Oyonnax, 8, p. 76, 121 (nom actuel)

References : BK 3 440 ; Bon p. 161 ; CD 411-238, 116 ; Marchand 891 ; Marchand 892 ; FE 3 p. 563 ; Eyssartier et Roux p. 514, 528 4eme edition ; Galli Tricholomi p. 222 ; FuNo2012 506
Groupe : Tricholomes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Tricholomataceae
Chapeau/Fructification : Visqueux, mucus tres amer.
Lames/Pores : Tachees de roussatre.
Stipe : Roussatre sous une ligne annulaire.
Comestibilite : Sans interet
Phylloscypha phyllogena (Cooke) Van Vooren (2020) Synonymes : Peziza phyllogena Cooke (1877), Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 4, p. 148, tab. 65, fig. 251 (Basionyme)
Aleuria olivacea Boudier (1897), Bulletin de la Societe mycologique de France, 13(1), p. 14 (nom. illegit.)
Peziza olivacea (Boudier) Saccardo & P. Sydow (1899), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 14, p. 745 (nom. illegit.)
Galactinia olivacea Boudier (1907) [1905-10], Icones mycologicae, tome 2, tab. 282
Plicaria olivacea (Boudier) Keissler (1922), Annalen des naturhistorischen museums in Wien, 35, p. 12 (nom. illegit.)
Peziza badioconfusa Korf (1955) [1954], Mycologia, 46(6), p. 838
Galactinia badioconfusa (Korf) Svrcek & Kubicka (1963), Ceska mykologie, 17(2), p. 68
Peziza kallioi Harmaja (1986), Karstenia : Journal of the Finnish mycological Society, 26(2), p. 46
Phylloscypha phyllogena (Cooke) Van Vooren (2020), Ascomycete.org, 12(4), p. 189 (nom actuel)

References : Donad. 56 ; Gr. 111 ICO : Ellis 256 ; Cetto 1220 ; Boud. 282 ; Marchand 197 ; Eyssartier et Roux p. 1056, 1068 ; Atl. Ico. 1983-1981 pp. 22-23
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pezizaceae
Chair : Chair violette.
Spores : Spores biguttulees, a verrues denses ± allongees.
Comestibilite : Sans interet
Mycena flavescens Velenovský (1920) Noms francais : Mycene jaunatre ; Mycene bordee de jaune
Synonymes : Mycena elegans ss. Gillet (1875), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 266, tab. 457, fig. 1
Mycena luteoalba var. sulphureomarginataJ.E. Lange (1923), Dansk botanisk arkiv, 4(4), p. 46
Mycena flavescens Velenovský (1920), Ceske houby, 2, p. 323 (Basionyme) (nom actuel)

References : BK 3 335 ; CD 554 ; Eyssartier et Roux p. 390
Groupe : Mycenes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Mycenaceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Arete des lames teintees de jaune soufre. Saveur douce de pomme de terre crue.
Mutinus caninus (Hudson) Fries (1849) Noms francais : Satyre du chien ; Phallus de chien
Synonymes : Phallus caninus Hudson (1778), Flora Anglica, Edn 2, p. 630 (Basionyme) Sanctionnement : Persoon (1801)
Phallus inodorus Sowerby (1801), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 330
Ithyphallus inodorus (Sowerby) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 675
Mutinus caninus (Hudson) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 434 (nom actuel)
Mutinus bicolor Leveille (1855), Iconographie des champignons de Paulet, p. 109
Cynophallus caninus (Hudson) Berkeley (1860), Outlines of british fungology, p. 298
Aedycia canina (Hudson) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 441

References : Bon p. 301 ; CD 1748 ; Marchand 4 p. 377 ; Eyssartier et Roux p. 1052 ; BK 2 p. 400 ; Cetto 1 p. 607 ; Phillips p. 257
Groupe : Phalles
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Phallales / Phallaceae
Chapeau/Fructification : Dresse, parfois courbe, 10-12-(15) cm de haut, cylindrique, 0,7-0,9 mm de diametre, conique dans la partie fertile du sommet, un peu attenue dans la volve, tubuleux, poreux dans la haut, lacuneux plus bas avec des alveoles de plus en plus etries en longueur, blanc passant au jaune orange dans la region superieure ou sur une grande surface.
Chair : Etalee en couche peu epaisse sur 1,5-2 cm de la partie fertile, mucilagineuse, fetide, vert olivatre sombre. Apres sa disparition le sommet du carpophore retrouve sa couleur rouge orange.
Stipe : Blanchatre vers la base, orne d'un bourrelet orange vers le haut, spongieux, creux. La base est entouree des restes de la peridie, a la facon d'une volve, large de 10-15 mm.
Habitat : Sur terre, dans les forets de feuillus, plus rarement de coniferes, aux endroits moussus ou pres des restes de pourrissants et des souches, dans l'humus des forets humides.
Spores : Elliptiques, lisses, hyalines, 4-5 x 4,5-2,5 µm. Basides cylindriques, 6 sterigmates, non bouclees. Pas de cystides. Receptacle a cellules globuleuses larges. Hyphes de l'exoperidie a parois minces,larges, cloisonnees,non bouclees. Hyphes de l"endoperidie, larges, cloisons rares, non bouclees, se gelifiant.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire. Rare. Ete-automne.Sa distribution s'etend sans doute a toute la zone temperee de l'hemisphere Nord. Remarque : Oeuf oblong, parfois tres allonge, un peu cylindrique, 3-4 cm de haut, 1,5-2 cm de diametre, uni, relie a plusieurs cordonnets myceliens de couleur blanche, dehiscent par le sommet. Peridium blanc, compose de trois couches, l'interne et l'externe membraneuses et blanches, l'intermediaire gelatineuse, ambree.
Marasmiellus quercophilus (Pouzar) J.S. Oliveira (2019) Noms francais : Collybie des feuilles de chene
Synonymes : Agaricus splachnoides Hornemann (1819), Flora danica, 28, p. 11, tab. 1678, fig. 1
Agaricus perforans subsp.* splachnoides (Hornemann) Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 275
Marasmius splachnoides (Hornemann) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 384
Marasmius androsaceus subsp.* splachnoides (Hornemann) Fries (1863), Monographia hymenomycetum sueciae, 2, p. 230
Marasmius subsplachnoides Britzelmayr (1891), Die Hymenomyceten aus Sudbayern, 8, p. 12, fig. 32
Marasmius androsaceus f. quercina Fautrey (1896), Revue mycologique (Toulouse), 18(70), p. 76
Chamaeceras subsplachnoides (Britzelmayr) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 457
Chamaeceras splachnoides (Hornemann) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 457
Androsaceus splachnoides (Hornemann) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 531
Marasmius quercophilus Pouzar (1982), Ceska mykologie, 36(1), p. 1 (Basionyme)
Setulipes quercophilus (Pouzar) Antonin (1987), Ceska mykologie, 41(2), p. 86
Setulipes splachnoides (Hornemann) Bon (1996), Documents mycologiques, 26(103), p. 20
Gymnopus quercophilus (Pouzar) Antonin & Noordeloos (2008), Czech mycology, 60(1), p. 25
Marasmiellus quercophilus (Pouzar) J.S. Oliveira (2019), Mycological progress, 18(5), p. 735 (nom actuel)

References : CD 494 ; Eyssartier et Roux p. 438, 442, 444
Groupe : Collybies
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Omphalotaceae
Habitat : Debris de feuillus.
Spores : 7-9 x 3.2-5 µm
Comestibilite : Sans interet
Leucocoprinus brebissonii (Godey) Locquin (1943) Noms francais : Lepiote de Brebisson
Synonymes : Lepiota brebissonii Godey (1874), in Gillet, Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 64, tab. 326 (411), tab. 39(h) (Basionyme)
Lepiota cepaestipes var. brebissonii(Godey) Quelet & Bataille (1902), Flore monographique des Amanites et Lepiotes, p. 74
Leucocoprinus brebissonii (Godey) Locquin (1943), Bulletin mensuel de la Societe linneenne de Lyon, 12(6), p. 41, 95 (nom actuel)

References : Bon p. 289 ; CD 705-288, 107 ; BK 4 n° 245 p. 212
Groupe : Lepiotes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Agaricaceae
Chapeau/Fructification : Chapeau 1,5-3 cm, globuleux au debut puis convexe a aplani, blanc avec un disque brun tres fonce au centre. Ailleurs, la surface est recouverte de fibrilles denses et brun fonce autour du disque puis plus eparses, vite pales et presque blanches au niveau de la marge. Marge aigue, striee.
Lames/Pores : Lames larges, blanches, libres.
Chair : Chair blanche, mince. Odeur nulle. Saveur douce, fade.
Stipe : Pied 3-5-(6) x 0,2-0,3 cm, cylindrique, plein puis fistuleux et cassant, blanc, pruineux. Anneau blanc, membraneux, pendant.
Habitat : Forets de feuillus, parcs, eventuellement serres sur sol riche en humus. Ete - automne. Peu frequent.
Spores : Spores ovales, lisses, hyalines, a paroi epaisse avec pore germinatif net, metachromatiques, 9-13 x 6-7 µm. Basides clavees, tetrasporiques, non bouclees. Cheilocystides clavees, cylindriques ou fusiformes ventrues, 40-75 x 11-30 µm. Pas de pleurocystides. Cuticule celluleuse faite de cellules clavees ou piriformes melees a des spherocystes. Cloisons non bouclees.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Contrairement a la majorite des especes de Leucocoprinus qui poussent dans les serres, ce champignon se rencontre aussi dans la nature.
Leccinum versipelle (Fries) Snell (1944) Noms francais : Bolet roux ; Bolet rude changeant
Synonymes : Boletus testaceus scaber Secretan (1833), Mycographie Suisse, 3, p. 8 (nom. inval.)
Boletus rufescens scaberSecretan (1833), Mycographie Suisse, 3, p. 11 (nom. inval.)
Boletus versipellis Fries (1835), Boleti, fungorum generis, illustratio, p. 13 (basionyme)
Boletus floccopus ss. Rostkovius (1844), Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 5(24), p. 113, tab. 39
Krombholzia versipellis (Fries) P. Karsten (1881), Revue mycologique (Toulouse), 3(9), p. 17
Suillus versipellis (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 536
Ceriomyces viscidus Murrill (1910), North American flora, 9(3), p. 139
Krombholzia floccopus E.-J. Gilbert (1931), Les Bolets. Les livres du mycologue, 3, p. 118
Boletus rufescens Konrad (1932), Bulletin mensuel de la Societe linneenne de Lyon, 1, p. 151
Krombholzia rufescens (Konrad) Singer (1938), Revue de mycologie, Paris, 3, p. 189
Krombholziella floccopus (E.-J. Gilbert) Imler (1938), Bulletin de la Societe mycologique de France, 54(1), p. 62 ('floccopoda')
Trachypus rufescens (Konrad) Romagnesi (1939), Revue de mycologie, Paris, 4, p. 141
Leccinum versipelle (Fries) Snell (1944), Lloydia, 7(1), p. 58 (nom actuel)
Leccinum testaceoscabrum Secretan ex Singer (1947), The American midland naturalist, 37(1), p. 123 (nom. inval.)
Boletus versipellis var. rufescens (Fries) Vassilkov (1948), Edibles and poisonous fungi of central parts of the European Districts of the URSS, p. 38
Krombholzia aurantiaca f. rufescens (Konrad) Vassilkov (1956), Notulae systematicae e sectione cryptogamica Instituti botanici nomeine V.L. Komarovii Academiae scientificae USSR, 11, p. 137
Leccinum aurantiacum subsp.* rufescens (Secretan) Hlavacek (1958), Mykologický sbornik, 34(3-6), p. 64
Krombholziella rufescens (Konrad) Šutara (1982), Ceska mykologie, 36(2), p. 82
Krombholziella versipellis (Fries) Bon (1985), Documents mycologiques, 15(59), p. 51
Leccinum rufescens (Konrad) Šutara (1989), Ceska mykologie, 43(1), p. 7
Leccinum floccopus (E.-J. Gilbert) Redeuilh (1990), Documents mycologiques, 20(78), p. 35

References : FE 2 pl. 81 ; BK 3 38 ; Bon p. 41 ; CD 1703-478, 67 ; Cetto 306 ; Engel (1) 12 ; Galli p. 266 ; LE 31 ; Marchand 73 ; Phillips p. 211 ; Eyssartier et Roux p. 68
Groupe : Bolets
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Boletales / Boletaceae
Chair : Gris a rougeatre violace puis noiratre a la coupe.
Stipe : Clave avec des squamules tres noires.
Habitat : Sous bouleaux parfois avec coniferes.
Comestibilite : Comestible
Lachnella alboviolascens (Albertini & Schweinitz) Fries (1849) Synonymes : Peziza nigrocaesia Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 435
Peziza nivea Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 435 (nom. illegit.)
Peziza alboviolascens Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 322, tab. 8, fig. 4 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza fallax var. ß alboviolascens (Albertini & Schweinitz) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 266
Peziza alboviolascens var. nigrocaesia (Schumacher) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 96
Peziza fallax Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 266
Peziza velutina Desmazieres (1823), Catalogue des plantes omises dans la botanographie Belgique et dans les flores du Nord de la France, p. 14
Ascobolus vitis Wallroth (1828), in Fries, Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 2, p. 9
Lachnella alboviolascens (Albertini & Schweinitz) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 365 (nom actuel)
Peziza syringae Wallroth (1859), in Rabenhorst, Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 32
Cyphella curreyi Berkeley & Broome (1861), The annals and magazine of natural history, series 3, 7, p. 379
Cyphella alboviolascens (Albertini & Schweinitz) P. Crouan & H. Crouan (1867), Florule du Finistere, p. 61
Peziza alboviolascens var. ß alba J. Kickx f. (1867), in J.J. Kickx, Flore cryptogamique des Flandres, 1, p. 489
Cyphella dochmiospora Berkeley & Broome (1873), The annals and magazine of natural history, series 4, 11, p. 343
Corticium dubium Quelet (1875), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 444(16), tab. 1, fig. 10
Cyphella stuppea Berkeley & Broome (1878), The annals and magazine of natural history, series 5, 1, p. 25
Lachnea alboviolascens (Albertini & Schweinitz) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 81
Trichopeziza syringae (Wallroth) Hazslinszky (1886) [1885], Mathematikai es termeszettudomanyi kozlemenyek, vonatkozolag a hazai vizsonyokra, 21, p. 235
Chaetocypha alboviolascens (Albertini & Schweinitz) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 847
Cyphella syringae (Wallroth) Cooke (1891), Grevillea, 20(93), p. 9
Chaetocypha stuppea (Berkeley & Broome) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 848
Chaetocypha dochmiospora (Berkeley & Broome) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 847
Cyphella pseudovillosa Hennings (1904), Botanische jahrbucher fur systematik, pflanzengeschichte und pflanzengeographie, 34(1), p. 43
Cyphella villosa f. dochmiospora (Berkeley & Broome) Jaap (1905), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 3(5), p. 399
Cyphellopsis alboviolascens (Albertini & Schweinitz) Donk (1931), Mededeelingen van de Nederlandsche mycologische vereeniging, 18-20, p. 129

References : BK 2 230 ; BG p. 159 n° 252
Groupe : non classe
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Niaceae
Chapeau/Fructification : Basidiome cyphelloide, sessile, dur, globuleux, puis cupule, mesurant 0,5-1,5(-3) mm de diametre, et aplani, avec marge enroulee, duveteuse, densement garnie de poils blancs. Face interne tapissee par hymenium lisse, souvent parseme d'excroissances, gris-clair a blanchatre et souvent teinte de bleu ou legerement de verdatre. .
Chair : Consistance ceracee, molle.
Habitat : Sur branches seches tombees, notamment de Syringa spp. (lilas), Vitis spp. (vignes), Robinia pseudoacacia (robinier faux-acacia), Tilia spp. (tilleuls), Salix spp. (saules), Sambucus spp. (sureaux), Wisteria spp. (glycine), mais egalement sur tiges mortes de plantes herbacees. Cespiteux, en troupes serrees. Toute l'annee, mais surtout de janvier a juin. Frequent.
Spores : Spores ovoides, lisses, hyalines, bossues vers la base ou comme aplaties sur une face, avec apicule lateral, parfois avec des granulations, mesurant 12-15 × 9-12 µm. Basides clavees, tetrasporiques, mesurant 50-70-(80) × 6-12-(16) µm, bouclees. Monomitique : Hyphes a parois minces, mesurant 1-3,5 µm de largeur, en couche horizontale a la base, enchevetrees et tres serrees sous l'hymenium, cloisonnees, partiellement bouclees. Poils du basidiome a parois tres epaisses, cylindriques, brunatres dans le tiers de la partie inferieure, effiles, finement incrustes, mesurant 150-200(-250) × 5-6-(-8) µm, dextrinoides.
Comestibilite : Sans interet
Junghuhnia nitida (Persoon) Ryvarden (1972) Synonymes : Poria nitida Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 5, tab. 4, fig. 1 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Boletus nitidus (Persoon) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 547
Polyporus nitidus (Persoon) Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 262
Poria micans Ehrenberg (1818), Sylvae mycologicae berolinenses, p. 19, 30
Polyporus micans (Ehrenberg) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 383
Physisporus nitidus (Persoon) Chevallier (1826), Flore generale des environs de Paris, 1, p. 261
Polyporus euporus P. Karsten (1867), Fungi Fenniae exsiccati, 7, n° 618
Polyporus attenuatus Peck (1873), Bulletin of the Buffalo Society of natural sciences, 1, p. 61
Polyporus blyttii Fries (1874), Hymenomycetes europaei sive epicriseos systematis mycologici, p. 571
Physisporus euporus (P. Karsten) P. Karsten (1881), Revue mycologique (Toulouse), 3(9), p. 18
Poria blyttii (Fries) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 83
Physisporus micans (Ehrenberg) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 58
Poria attenuata (Peck) Cooke (1886), Grevillea, 14(72), p. 110
Poria eupora (P. Karsten) Cooke (1886), Grevillea, 14(72), p. 110
Boletus micans (Ehrenberg) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 381
Chaetoporus euporus (P. Karsten) P. Karsten (1898), Kritisk ofversigt af Finlands basidsvampar, 3, p. 13
Scindalma chaetoporus Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 518
Phellinus blyttii (Fries) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des Hymenomycetes, p. 97
Poria blyttii var. europa(P. Karsten) Bresadola (1903), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 1(1), p. 78
Chaetoporus nitidus (Persoon) Donk (1967), Persoonia, 5(1), p. 100
Junghuhnia nitida (Persoon) Ryvarden (1972), Persoonia, 7(1), p. 18 (nom actuel)
Steccherinum nitidum (Persoon) Vesterholt (1996), in Knudsen & Hansen, Nordic journal of botany, 16(2), p. 216
Irpex nitidus (Persoon) Saarenoksa & Kotiranta (2002), Polish Botanical Journal, 47(2), p. 105

References : BK 2 382 ; Eyssartier et Roux p. 1002
Groupe : Polypores
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Polyporales / Steccherinaceae
Chapeau/Fructification : En croutes minces, a pores anguleux (5 a 7 par mm), commencant a s'epanouir en petits ronds blancs au depart et brunissant ensuite, au niveau des pores. Au fil du temps, ce champignon peut s'etendre en plaques de 15 cm et plus. Une marge sterile blanche est persistante.
Chair : Consistance fragile et bords se decollant parfois un peu du support. Odeur faible plutot agreable et un peu moins agreable en grattant la chair.
Habitat : Sur bois mort.
Spores : Ellipsoides, oblongues, 3-4,5 x 2-3 µm. Presence de nombreuses cystides de 50 x 5-13 µm, se presentant comme des terminaisons a incrustations denses des hyphes squelettiques.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Odeur faible plutot agreable et un peu moins agreable, en grattant la chair.
Inocybe obscura (Zawadski) Gillet (1876) Noms francais : Inocybe obscur
Synonymes : Agaricus obscurus Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 347 (nom. illegit.)
Gymnopus obscurus Zawadski (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 163, n° 2570 (Basionyme)
Inocybe obscura (Zawadski) Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 515
Inocybe obscura var. major S. Petersen (1911), Danske Storsvampe, p. 329
Inocybe phaeocomis var. major (S. Petersen) Kuyper (1986), Persoonia, supplement volume 3, p. 140
Inocybe cincinnata var. major (S. Petersen) Kuyper (1989), Zeitschrift fur mykologie, 55(1), p. 114

References : Bon p. 239 ; CD 1037 ; DM 108 p. 11
Groupe : Inocybes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Inocybaceae
Chapeau/Fructification : Revetement squamuleux a squarreux au debut puis herisse au disque, d'un brun sombre a plus ou moins chatain.
Lames/Pores : Sombres a arete ponctuee.
Chair : Blanchatre a lilacine au sommet du stipe.
Stipe : Sommet plus ou moins violete ou amethyste, villeux ou floconneux.
Spores : 8-11 x 5-6,5 µm
Comestibilite : Toxique
Commentaires : La forme insignispora a des spores longuement fusiformes 16 x 6 µm, a sommet longuement etire, en burette.
Hypoxylon fragiforme (Scopoli) J. Kickx f. (1835) Noms francais : Hypoxylon en forme de fraise
Synonymes : Lycoperdon variolosum Linnaeus (1768), Systema naturae, Edn 12, 3, append. veg., p. 235
Tremella carbonacea Retzius (1769), Kongl. vetenskaps akademiens handlingar, 30, p. 250
Valsa fragiformis Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 399 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1823)
Sphaeria lycoperdoides Weigel (1772), Observationes botanicae, p. 47, tab. 3, fig. 2-a
Sphaeria rubra F.H. Wiggers (1780), Primitiae flora holsaticae, p. 84 (nom. illegit.)
Sphaeria rugosa Bolton (1789), An history of fungusses growing about Halifax, 3, p. 123, tab. 123, fig. 2
Hypoxylon coccineum Bulliard (1791), Herbier de la France, 11, tab. 495, fig. 2
Sphaeria radians Tode (1791), Fungi mecklenburgenses selecti, 2, p. 29, tab. 12, fig. 101
Sphaeria fragiformis (Scopoli) Bellardi (1792), Appendix ad floram pedemontanam, p. 77
Sphaeria fragiformis var. a radians (Tode) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 10
Sphaeria tuberculosa Sowerby (1802), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 374, fig. 8 (nom. illegit.)
Sphaeria radiata Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 169
Sphaeria bicolor de Candolle (1805), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 286
Tremella coccinea Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 402, tab. 186, fig. 6-7
Sphaeria lateritia de Candolle (1815), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 6, p. 137 (nom. illegit.)
Sphaeria argillacea Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 171, tab. 2, fig. 5
Peripherostoma fragiformis (Scopoli) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 513
Gamosphaera fragiforme (Scopoli) Dumortier (1822), Commentationes botanicae, p. 90
Discosphaera radians (Tode) Dumortier (1822), Commentationes botanicae, p. 91
Sphaeria enteromela Schweinitz (1825), Journal of the Academy of natural sciences of Philadelphia, serie 1, 5(1), p. 10
Stromatosphaeria fragiformis (Scopoli) Greville (1825) [1824], Scottish cryptogamic flora, 3, tab. 136
Anthina flavovirens Fries (1832), Systema mycologicum, 3(2), p. 284
Hypoxylon fragiforme (Scopoli) J. Kickx f. (1835), Flore cryptogamique des environs de Louvain, p. 116 (nom actuel)
Hypoxylon argillaceum (Fries) J.J. Kickx (1835), Flore cryptogamique des environs de Louvain, p. 116
Hypoxylon cupreum Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 384
Hypoxylon coccineum var. fragiforme(Scopoli) Quelet (1875), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 491(63)
Hypoxylon enteromelum (Schweinitz) Berkeley (1875), Grevillea, 4(30), p. 51
Hypoxylon majusculum Cooke (1879), Grevillea, 7(43), p. 80
Hypoxylon variolosum (Linnaeus) Keissler (1900), Annalen des K. K. naturhistorischen hofmuseums Wien, 15, p. 196

References : Bon p. 335 ; CD 4
Groupe : Xylaires
Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Xylariales / Hypoxylaceae
Chapeau/Fructification : Champignon spherique recouvert de petites verrues, rappelant l'allure d'une fraise, jusqu'a 15mm de diametre, de couleur rose orange a rougeatre puis noiratre.
Habitat : Gregaire, poussant sur bois, surtout sur hetre (Fagus).
Spores : Spores un peu fusiformes, de 11 a 13,5 micrometres de longueur et de 5 a 6,5 micrometres de largueur.
Comestibilite : Sans interet
Hymenoscyphus scutula (Persoon) W. Phillips (1887) Synonymes : Peziza herbarum Nees (1817), Das system der pilze und Schwamme, p. 264, tab. 38, fig. 282 (nom. illegit.)
Peziza scutula Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 285 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza virgultorum var. a herbicola Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 494
Ciboria ciliatospora Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 311
Helotium scutula (Persoon) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 233
Helotium gracile Cooke & Peck (1874) [1873], Annual report of the New York state Museum of natural history, 26, p. 83
Phialea scutula (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 108
Helotium virgultorum var. scutula (Persoon) Rehm (1882), Ascomycetes lojkani lecti in Hungaria, Transsylvania et Galicia, p. 7
Helotium virgultorum ss. Patouillard (1883), Tabulae analyticae fungorum, 1, p. 38, fig. 94
Calycella scutula (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 305
Hymenoscyphus scutula (Persoon) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 136 (nom actuel)
Phialea gracilis (Cooke & Peck) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 265 (nom. illegit.)
Helotium verbenae Cavara (1889), Revue mycologique (Toulouse), 11(44), p. 178, tab. 1, fig. 3
Phialea appendiculata Oudemans (1890), Verslagen en mededeelingen der Koninklijke Akaemie van Wetenschappen, serie 3, 7, p. 313, tab. 2, fig. 6-8
Belonioscypha ciliatospora (Fuckel) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 744
Hymenoscyphus gracilis (Cooke & Peck) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485
Helotium scutula f. potentillae Feltgen (1903), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(3), p. 63
Helotium vitellinum var. pallidostriatum Fairman (1904), The journal of mycology, 10(5), p. 231
Phialea vitellina var. pallidostriata (Fairman) Saccardo & D. Saccardo (1906), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 18, p. 56
Helotium ciliatosporum (Fuckel) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 114
Helotium appendiculatum (Oudemans) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 114
Belospora ciliatospora (Fuckel) Clements (1909), The genera of fungi (Minneapolis), Edn 1, p. 175
Hymenoscyphus scutula var. grossulariae Kauffman (1923) [1921], Papers of the Michigan Academy of science, arts and letters, 1, p. 107
Helotium cyparissias Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 194
Helotium cejpii Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 207
Helotium cejpii var. struthiopteris Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 207
Helotium epilobii Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 194
Helotium acutisporum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 198
Helotium granulosum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 193
Helotium nardi Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 199
Helotium variabile Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 199
Helotium lentisporum Kirschstein (1936), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 34(3), p. 182 ('lentrisporum ')
Helotium geranii Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 122
Helotium scutula var. cirsii Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 121
Helotium scutula var. genistae Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 121
Helotium aviculare Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 122
Helotium veledae Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 124
Hymenoscyphus cejpii (Velenovský) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 76

References : BK 1 190 ; Dennis p. 122 pl. XVIf ; Dennis p. 278 fig. 1237 ; Gr. p. 402 n° 669
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, un peu concave au debut, cupuliforme ou infundibuliforme, puis aplani, ferme, blanc jaunatre puis ocrace ou briquete, plus pale, glabre, faiblement fibrilleux en dessous. Marge entiere, aigue, un peu blanchatre.
Stipe : Cylindrique, mince, grele, egal, de 1 a 7 mm de long, pale, ordinairement brunatre a la base.
Habitat : Dans des endroits humides,sur tiges mortes des plantes herbacees, en particulier des composees, Artemisia, Mentha, Lysimanchia punctata, Filipendula ulmaria, Leucanthemum vulgare etc...
Spores : Oblongues-claviformes, lisses, hyalines, presentant plusieurs petites gouttelettes a l'interieur, occasionnellement 1 cloison, garnies aux 2 extremites de soies hyalines,18-27 x 3-4(6) µm. Asques claviformes, octospores, spores biseriees, 80-90(-120) x 8-11-12 µm. Paraphyses simples ou divisees a la base, lineaires, epaisses de 3 a 5 µm, plus ou moins septees, granuleuses interieurement.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole, le plus souvent gregaire. Tres commun. De Juillet jusqu'a Decembre. Cette espece pourtant frequente, n'est pas toujours facile a delimiter.
Humaria hemisphaerica (F.H. Wiggers) Fuckel (1870) [1869-70] Synonymes : Helvella campanulata Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 480 ('Elvela ')
Helvella albida Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 102, tab. 151 ('Elvela ')
Peziza hispida Hudson (1778), Flora Anglica, Edn 2, p. 635
Peziza hemisphaerica F.H. Wiggers (1780), Primitiae flora holsaticae, p. 107 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza replicata Tode (1783), Schriften der berlinischen gesellschaft naturforschender freunde, 4, p. 269
Peziza labellum Bulliard (1784), Herbier de la France, 5, tab. 204
Octospora fasciculata Hedwig (1789), Descripto et adumbratio microscopico analytica muscorum frondorosum, 2, p. 14, tab. 4, fig. b
Octospora subhirsuta Baumgarten (1790), Flora lipsiensis, p. 647
Peziza labellum var. 1 alba Bulliard (1791), Histoire des champignons de la France, 1, p. 262, tab. 204
Peziza hirsuta Holmskjold (1799), Beata ruris otia fungis danicis, 2, p. 37, tab. 19
Peziza fasciculata (Hedwig) Schrader (1799), Journal fur die botanik, 2(2), p. 60
Peziza albida (Schaeffer) Lamarck (1804), Encyclopedie methodique, Botanique, 5, p. 212
Peziza carniolica Lamarck (1804), Encyclopedie methodique, Botanique, 5, p. 205
Peziza labellum var. a rufaChevallier (1826), Flore generale des environs de Paris, 1, p. 287
Humaria hemisphaerica (F.H. Wiggers) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 322 (nom actuel)
Lachnea hemisphaerica (F.H. Wiggers) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 73
Lachnea hirsuta (Holmskjold) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 283
Sepultaria hemisphaerica (F.H. Wiggers) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 302
Lachnea hemisphaerica var. replicata (Tode) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 167
Scutellinia hemisphaerica (F.H. Wiggers) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 869
Sepultaria albida (Schaeffer) Morgan (1902), The journal of mycology, 8(4), p. 188
Patella albida (Schaeffer) Seaver (1916), in Brenckle, Fungi Dakotenses, 17, n° 407
Mycolachnea hemisphaerica (F.H. Wiggers) Maire (1937), Publicaciones del Instituto botanico, Barcelona, 3(4), p. 24

References : BK 1 72 ; CD 35
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pyronemataceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Interieur gris bleute. Poils bruns
Entoloma undatum (Gillet) M.M. Moser (1978) Noms francais : Entolome ondoyeux ; Entolome a marge ondulee
Synonymes : Agaricus undatus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 149 (nom. illegit.)
Clitopilus undatus Gillet (1875), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 407 (Basionyme)
Eccilia undata (Gillet) Quelet (1880) [1879], Bulletin de la Societe des amis des sciences naturelles de Rouen, serie 2, 15, p. (157)
Rhodophyllus undatus (Gillet) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 62
Orcella undata (Gillet) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 863
Hyporrhodius undatus (Gillet) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 257
Paxillus undatus (Gillet) Ricken (1911), Die Blatterpilze, p. 95
Eccilia sericeonitida P.D. Orton (1960), Transactions of the British mycological Society, 43(2), p. 175
Rhodophyllus sericeonitidus (P.D. Orton) M.M. Moser (1967), Kleinen kryptogamenflora von mitteleuropa, band 2b/2, Edn 3, p.
Entoloma undatum (Gillet) M.M. Moser (1978), Kleinen kryptogamenflora von mitteleuropa, band 2b/2, Edn 4, p. 211 (nom actuel)
Entoloma undatoides Arnolds (1983) [1982], Bibliotheca mycologica, 90, p. 350, pl. 3, fig. d
Entoloma sericeonitidum (P.D. Orton) Arnolds (1983) [1982], Bibliotheca mycologica, 90, p. 350
Claudopus sericeonitidus (P.D. Orton) P.D. Orton (1991), The mycologist, 5, p. 126
Paraeccilia sericeonitida (P.D. Orton) Largent (1994), Entolomatoid fungi of the Western United States and Alaska, p. 378
Paraeccilia sericeonitida var. ligniphila Largent (1994), Entolomatoid fungi of the Western United States and Alaska, p. 380

References : Bon p. 189 ; CD 964-340, 109, ; Eyssartier et Roux p. 648, 670 4eme edition ; FE 5 p. 613
Groupe : Entolomes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Entolomataceae
Chair : Odeur farineuse ou subnulle.
Habitat : Sur le sol nu, parmi les mousses ou sur les places a feu. Dans les prairies ou les forets claires. Juillet-octobre (juin-octobre). Peu frequent.
Comestibilite : Sans interet
Didymium squamulosum (Albertini & Schweinitz) Fries & Palmquist (1818) Synonymes : Diderma squamulosum Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 88, tab. 4, fig. 5 (Basionyme)
Licea stipitata de Candolle (1815), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 6, p. 101
Didymium effusum Link (1816), Magazin der Gesellschaft naturforschender freunde zu Berlin, 7, p. 42
Trichia pedicellata Poiret (1817), in Lamarck, Encyclopedie methodique, Botanique, suppl. 5, p. 373
Didymium squamulosum (Albertini & Schweinitz) Fries & Palmquist (1818), Symbolae Gasteromycetum, 3, p. 19 (nom actuel)
Cionium squamulosum (Albertini & Schweinitz) Sprengel (1827), Systema vegetabilium, Edn 16, 4(1), p. 528
Didymium herbarum Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 120
Didymium costatum Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 118
Physarum liceoides Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 861
Didymium praecox de Bary (1861), in Rabenhorst, Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 367
Didymium radiatum Berkeley & M.A. Curtis (1868) [1869], The journal of the linnean Society, botany, 10(46), p. 348
Didymium neglectum Berkeley & Broome (1873) [1875], The journal of the linnean Society, botany, 14(74), p. 83
Didymium fuckelianum Rostafinski (1874) [1873-74], in Fuckel, Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 27-28, p. 73
Didymium macrocarpum Rostafinski (1874) [1873-74], in Fuckel, Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 27-28, p. 73
Didymium discoideum Rostafinski (1875) [1874], Sluzowce (Mycetozoa) monografia, p. 162
Didymium macrospermum Rostafinski (1875) [1874], Sluzowce (Mycetozoa) monografia, p. 166
Physarum tussilaginis Berkeley & Broome (1876), The annals and magazine of natural history, series 4, 17, p. 139
Chondrioderma cookei Rostafinski (1876), Sluzowce (Mycetozoa) monografia, supplement, p. 17
Didymium angulatum Peck (1879) [1878], Annual report of the New York state Museum of natural history, 31, p. 41
Didymium affine Raunkiaer (1890), Botanisk tidsskrift, udgivet af den botaniske forening i Kioebenhavn, 17, p. 88
Didymium cookei (Rostafinski) Raunkiaer (1890), Botanisk tidsskrift, udgivet af den botaniske forening i Kioebenhavn, 17, p. 86
Didymium bonianum Patouillard (1891), Journal de botanique, Paris, 5(19), p. 316
Didymium tussilaginis (Berkeley & Broome) Massee (1892), A monograph of the Myxogastres, p. 244
Diderma tussilaginis (Berkeley & Broome) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 465
Didymium annulatum T. Macbride (1922), The North American slime-molds, Edn 2, p. 125

References : Ing p. 339 ; Poulain Meyer
Groupe : Myxos
Classification : Amoebozoa / Myxogastrea / Physarida / Didymiaceae
Chapeau/Fructification : Sporocystes blancs ou gris pale, globuleux ou deprimes de 0.5 a 1mm de diametre.Stipites ou non.Presence de columelle calcaire blanche ou creme.
Stipe : Le stipe, quand il existe, est tres court, robuste, sillonne, blanc, ochrace orange, rosatre ou brunatre pale, empli de cristaux calcaires.Capillitium sans spirales, variable a filaments greles ou epais, incolores ou fonces, simples ou ramifies, relies au peridium par un epaississement en entonnoir.
Habitat : Debris vegetaux, excrements d'herbivores ou bois mort.
Spores : Spores de 7 a 11 µm de diametre, verruqueuses ou spinuleuses, avec parfois des groupes de verrues plus foncees, parfois cerclees d'une ligne.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Au microscope, presence de cristaux calcaires en etoiles, ce qui ecarte le genre Diderma.
Coccomyces delta (Kunze) Cooke (1892) Synonymes : Phacidium delta Kunze (1830), Flora oder allgemeine botanische Zeitung, 13, p. 371 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1832)(index)
Lophodermium delta (Kunze) De Notaris (1847), Giornale botanico italiano, 2(7-8), p. 43
Phacidium quercinum Desmazieres (1848), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 10, p. 357 (nom. illegit.)
Lophodermium quercinum De Notaris (1863), Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 1(5), p. 371
Coccomyces delta (Kunze) Cooke (1892), Handbook of the Australian fungi, p. 272 (nom actuel)
Coccomyces quercinus (De Notaris) Cooke (1893), Grevillea, 21(99), p. 75
Coccomycella quercina (De Notaris) Hohnel (1917), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 15(5), p. 323

References : Boletim da Sociedade Broteriana 11 : 13 ; Page Image in Publisched List
Groupe : Pyrenomycetes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Rhytismatales / Rhytismataceae
Chapeau/Fructification : Apotheces de 1 mm environ, noir, avec morphologie triangulaire-pyramydale, parfois a rarement carree, laissant apparaitre 3 a 4 scissions radiales.
Habitat : Sur la face infere des feuilles mortes de Laurus nobilis et de Laurus canariensis. Repartition sur toute la surface de la feuille.
Spores : Filiformes, lisses, hyalines, guttulees, 75-90 x 2-2,5µm. Asques octospores, 175-190 x 9-10 µm. Paraphyses cylindriques, la partie basale moniliforme.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Peu frequent. Fin d'hiver, debut ete. Isole ou reunis en petit nombre. Remarque : Espece d'Europe du Sud.
Calvatia utriformis (Bulliard) Jaap (1917) Noms francais : Calvatie en outre ; Vesse de loup ciselee.
Synonymes : Bovista officinarum Dillenius (1719), Catalogus plantarum, p. 196 (nom. inval.)
Lycoperdon polymorphum Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 487 (nom. illegit.)
Lycoperdon echinatum Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 128, tab. 186 (nom. illegit.)
Lycoperdon areolatum Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 130, tab. 190
Lycoperdon gemmatum Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 130, tab. 189
Lycoperdon papillatum Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 127, tab. 184
Lycoperdon bovista var. echinatum (Schaeffer) Lightfoot (1777), Flora scotica, 2, p. 1067
Lycoperdon bovista var. vulgare Hudson (1778), Flora Anglica, Edn 2, p. 642
Lycoperdon echinus Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 145
Lycoperdon caelatum Bulliard (1788), Herbier de la France, 9, tab. 430
Lycoperdon infundibulum Willdenow (1788), in Romer & Usteri, Magazin fur die botanik, 2(4), p. 15, fig. 11
Lycoperdon utriforme Bulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 450, fig. 1 (Basionyme) Sanctionnement : Persoon (1801)
Lycoperdon bovista Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 87 (nom. illegit.)
Lycoperdon quadricorne Swartz (1815), Kongl. vetenskaps akademiens handlingar, 1815, p. 123
Lycoperdon gemmatum var. papillatum (Schaeffer) Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 38
Bovista uteriformis Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 25
Bovista caelata (Bulliard) Link (1833), Handbuch zur Erkennung der natuzbarsten und am haufigsten vorkommenden Gewachse, 3, p. 398
Lycoperdon caelatum var. ß areolatum(Schaeffer) J. Kickx f. (1835), Flore cryptogamique des environs de Louvain, p. 147
Bovista favosa Rostkovius (1839), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 5(18), p. 9, tab. 3
Lycoperdon fontanesiiDurieu & Leveille (1846) [1846-49], Exploration scientifique de l'Algerie, Flore d'Algerie, 1, p. 381, tab. 22
Mycenastrum uteriformis (Fries) Leveille (1846), in Gaudichaud, Voyage autour du monde execute pendant les annees 1836 et 1837 sur la corvette La Bonite, Fungi, p. 195
Calvatia bovista (Persoon) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 442
Lycoperdon favosum (Rostkovius) Bonorden (1857), Botanische zeitung, 15(35), p. 595
Lycoperdon uteriforme (Fries) Fuckel (1864), Fungi Rhenani exsiccati, n° 1255
Utraria caelata (Bulliard) Quelet (1873), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 369(360)
Utraria caelata var. utriformis (Bulliard) Quelet (1873), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 369(360)
Bovistaria caelata (Bulliard) P. Karsten (1889), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 48, p. 11
Calvatia caelata (Bulliard) Morgan (1890), Journal of the Cincinnati Society of natural history, 12(4), p. 169
Calvatia fontanesii (Durieu & Montagne) Patouillard (1897), Catalogue raisonne des plantes cellulaires de la Tunisie, p. 71
Calvatia utriformis (Bulliard) Jaap (1917), Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 59, p. 37 ('uteriformis') (nom actuel)
Calvatia tatrensis var. gruberi A.H. Smith (1944), Lloydia, 27, p. 169
Handkea utriformis (Bulliard) Kreisel (1989), Nova Hedwigia, 48(3-4), p. 288
Handkea utriformis var. gruberi (A.H. Smith) Kreisel (1989), Nova Hedwigia, 48(3-4), p. 289

References : Bon p. 304 ; CD 1731-484, 68 ; Marchand 4 374 ; Eyssartier et Roux p. 1046, 1078 4eme edition ; BK 2 509
Groupe : Vesses de loup
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Lycoperdaceae
Chapeau/Fructification : Carpophore jusqu'a 10 cm de diametre et 11 cm de haut, + ou -piriforme, subglobuleux, pourvu d'une base sterile, large et courte. Exoperidium floconneux, fragile, disparaissant meme du sommet a la dehiscence, tessele, quadrille de verrues pyramidales, surbaissees a la fin, blanchatres, brunissant par la pointe. Endoperidium mince, papyrace, se fragmentant a maturite sur une large calotte apicale, lisse, parfois d'aspect martele, les facettes reproduisant alors les areoles polygonales de l'exoperidium, brillant, brun-jaune a brunatre.
Chair : Blanche, puis jaunatre, enfin brun olivace, pulverulente a tres abondante. Subgleba persistante, delimitee par un pseudo-diaphragme, composee de petites logettes distinctes, vides, brun lilacin a la fin.
Habitat : Dans les prairies seches et les paturages alpestres, plutot nitrophile.
Spores : Globuleuses, lisses, brunes, a parois + ou - epaissies, guttulees, 4-5 µm de diametre. Basides clavees, 9-20 x 5-7 µm, 1 a 4 sterigmates, non bouclees. Capillitium brun clair, parois epaisses parfois incrustees, non cloisonne . ramifications enflees jusqu'a 15 µm, terminees en pointes.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole ( parfois reunis par petits groupes ). Peu frequent. Ete-automne.
Xanthoporia radiata (Sowerby) Ţura, Zmitrovich, Wasser, Raats & Nevo (2012) Noms francais : Polypore de l'aulne
Synonymes : Boletus radiatus Sowerby (1799), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 196 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Polyporus radiatus (Sowerby) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 369
Polyporus triqueter var. ß alneus (Persoon) Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 57
Trametes radiata (Sowerby) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 323
Polystictus radiatus (Sowerby) Fries (1851), Novae symbolae mycologicae. Fasciulus primus, sistens fungos in peregrinis terris a botanicis danicis nuper collectos, p. 64
Inoderma radiatum (Sowerby) P. Karsten (1879), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 5, p. 39
Inonotus radiatus (Sowerby) P. Karsten (1881), Revue mycologique (Toulouse), 3(9), p. 19
Inonotus radiatus var. scrobiculatus P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 238
Inodermus radiatus (Sowerby) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 174
Ochroporus radiatus (Sowerby) J. Schroter (1888) [1889], in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 485
Polystictus radiatus subsp.* scrobiculatus (P. Karsten) Saccardo (1888), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 6, p. 247
Inonotus radiatus subsp.* scrobiculatus (P. Karsten) P. Karsten (1889), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 48, p. 331
Polyporus aureonitens Patouillard (1889) [1888], in Peck, Annual report of the New York state Museum of natural history, 42, p. 25
Polystictus aureonitens (Patouillard) Saccardo (1891), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 9, p. 183
Poria setigera Peck (1898), Annual report of the New York state Museum of natural history, 51, p. 293
Microporus radiatus (Sowerby) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 497
Microporus aureonitens (Patouillard) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 495
Xanthochrous aureonitens (Patouillard) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des hymenomycetes, p. 100
Xanthochrous radiatus (Sowerby) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des hymenomycetes, p. 100
Mensularia radiata (Sowerby) Lazaro Ibiza (1916), Revista de la real Academia de ciencias exactas, fiscicas y naturales de Madrid, 14, p. 736
Polyporus coffeaceus Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 684 (nom. illegit.)
Polyporus minutus Vanin (1923), Notulae systematicae ex Instituto cryptogamico Horti botanici petropolitani, 2, p. 15
Polyporus alneus (Persoon) E.H.L. Krause (1928), Basidiomycetum Rostochiensium, p. 53
Inonotus rheades f. coffeaceus(Velenovský) Pilat (1942), Atlas des champignons de l'Europe, 3, Polyporaceae, p. 563
Xanthoporia radiata (Sowerby) Ţura, Zmitrovich, Wasser, Raats & Nevo (2012), Progress in Mycological research (St Helier), 2, p. 270 (nom actuel)

References : Bon p. 321 ; CD 79 ; Marchand 4 316 ; BK 2 307 ; E.P. p. 337 fig. 160
Groupe : Polypores
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Hymenochaetales / Hymenochaetaceae
Chapeau/Fructification : 2-6-(8) cm de long, 1,5-4-(6) cm de projection, 0,5-1,5-(2) cm d'epaisseur a la base, semi-circulaire, etale-reflechi, radie-ruguleux a radie-plisse, parfois bossele, veloute-feutre, glabrescent, subzone, fauve olivatre a fauve rouille, brunissant avec l'age, souvent roux noiratre a la fin. Marge presque aigue, incurvee, ondulee, lobee, d'abord jaune clair, jaune rouille a la fin.
Lames/Pores : Face inferieure finement poree, blanchatre au debut, puis brun-clair ou gris brun, a reflets jaune argente. Pores arrondis-anguleux ou dechires, 2-4-5 par mm. Tubes unistratifies longs jusqu'a 10 mm, a paroi mince, brun-jaune assez sombre. Sporee blanche ou blanc jaunatre.
Chair : Mince, atteignant 5 a 10 mm d'epaisseur, brun-rouille ou fauve a brun canelle, molle, juteuse ou subero-fibreuse, subzonee, brillante cassante a l'etat sec, sans odeur ni saveur particulieres.
Habitat : Sur bois mort, branches ou troncs tombes, d'Alnus, egalement sur d'autres feuillus tels que : Betula, Carpinus, Corylus, Fagus, Fraxinus, Juglans, Prunus, Pyrus, Quercus, Rosa, Salis, Sambucus, Sorbus, Syringa et Tilia, ( in litt. tres rarement sur coniferes, Abies ).
Spores : Largement elliptiques, lisses, hyalines a faiblement jaunatres, 4,5-5,5-6,5 x 3,5-4,5 µm, I-. Basides ellipsoides a cylindriques-clavees, tetrasporiques, simple septee a la base, non bouclees, 12-15-17 x 4,5-5-6 µm. Pas de cystide. Soies brunes, a parois epaisses, parfois emergentes, parfois en forme de crochet, 20-30 x 3-9 µm. Monomitique : Hyphes a parois minces ou epaissies, hyalines a brunes, larges de 2 -7 µm, cloisonnees, non bouclees.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Rare. Annuel. Ete-Automne. Remarques : Souvent plusieurs exemplaires confluents,( parfois par centaines), entierement resupines a la face infere du support. Pourriture blanche active, fibreuse, qui debite le bois selon les zones de croissance.
Russula xerampelina (Schaeffer) Fries (1838) [1836-38] Noms francais : Russule ecrevisse ; Russule xerampeline
Synonymes : Agaricus xerampelinus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 49, tab. 214-215 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus esculentus var. ß xerampelinus(Schaeffer) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 441
Russula xerampelina (Schaeffer) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 356 (nom actuel)
Russulina xerampelina (Schaeffer) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 552
Russula linnaei ss. Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 461
Russula xerampelina var. quercetorumSinger (1941), Acta Instituti botanici nomine V.L. Komarovii - Academia scientiarum URSS, series II, 5(7-9), p. 86

References : CD 1464 ; Cetto 643 ; Galli p. 365 ; Sarnari 877 ; Bon p. 65 ; Marchand 478 ; Marchand 481 ; Eyssartier et Roux p. 192, 198 4eme edition
Groupe : Russules
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Russulales / Russulaceae
Comestibilite : Sans interet
Russula foetens Persoon (1796) Noms francais : Russule fetide
Synonymes : Agaricus piperatus Bulliard (1786), Herbier de la France, 7, tab. 292 (nom. illegit.)
Agaricus bulliardii J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1413 (nom. illegit.)
Agaricus fastidiosus Persoon (1795), in Usteri, Annalen der botanik, 15, p. 9
Russula foetens Persoon (1796), Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 1, p. 102 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) (nom actuel)
Agaricus foetens (Persoon) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 443
Agaricus incrassatus Sowerby (1814), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 415
Agaricus piperatus var. ß foetidusSaint-Amans (1821), Flore agenaise, p. 562

References : BK 6 135 ; CD 1354-410,90 ; Cetto 210 ; Galli p. 138 ; Sarnari 422 ; Bon p. 79 ; Marchand 420 ; Eyssartier et Roux p. 220, 228 4eme edition
Groupe : Russules
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Russulales / Russulaceae
Chair : Chair brunissant lentement a la coupe. Odeur de corne brulee.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Sulfate de fer II (FeSO4 10%) : rose orange (pied) Potasse caustique (KOH 10%) : rose brunatre (pied)
Peziza arvernensis Roze & Boudier (1879) Synonymes : Peziza arvernensis Roze & Boudier (1879), Bulletin de la Societe botanique de France, 26, p. lxxvi, tab. 3, fig. 4 (Basionyme) (nom actuel)
Aleuria arvernensis (Roze & Boudier) Gillet (1886), Champignons de France, les discomycetes, p. 206
Peziza varia f. terrestris Bresadola (1898), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 2(11-13), p. 76, tab. 190
Aleuria sylvestris Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 44
Peziza sylvestris (Boudier) Saccardo & Trotter (1913), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 22, p. 612
Discina repanda var. terrestris (Bresadola) Saccardo & Trotter (1913), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 22, p. 617
Aleuria varia f. terrestris(Bresadola) Bresadola (1933), Iconographia mycologica, 25, tab. 1208
Galactinia sylvestris (Boudier) Svrček (1962), Ceska mykologie, 16(2), p. 111

References : Donad. 18 ; Gr. 87-88,90 ICO : Boud. 261-263 ; BK 1 36 ; Cetto 2096 ; Dennis VII ; Eyssartier et Roux p. 1068
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pezizaceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Fines verrues peu visibles. Souvent sur hetre.
Leccinellum pseudoscabrum (Kallenbach) Mikšik (2017) Noms francais : Bolet rude des charmes
Synonymes : Boletus scaber ss. Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 426
Boletus scaber var. carpini R. Schulz (1924) [1923], Fuhrer fur pilzfreunde: Systematisch geordnet und ganzlich neu bearbeitet von Roman Schulz, 1, p. 95
Boletus pseudoscaber Kallenbach (1936), Die Pilze Mitteleuropas, 1(16), p. 117, pl. 40 (Basionyme)
Boletus carpini (R. Schulz) A. Pearson (1946), Transactions of the British mycological Society, 29(4), p. 207
Trachypus carpini (R. Schulz) J. Favre (1948), Beitrage zur kryptogamenflora der Schweiz, 10(3), p. 35
Krombholzia pseudoscabra (Kallenbach) Vassilkov (1955), Outline of a Geographical investigation of the Cap-Fungi in the URSS, p. 32
Leccinum carpini (R. Schulz) M.M. Moser ex D.A. Reid (1965), Transactions of the British mycological Society, 48(4), p. 525
Krombholziella pseudoscabra (Kallenbach) Šutara (1982), Ceska mykologie, 36(2), p. 82
Krombholziella carpini (R. Schulz) Bon (1985) [1984], Documents mycologiques, 14(56), p. 16
Leccinum pseudoscabrum (Kallenbach) Šutara (1989), Ceska mykologie, 43(1), p. 6
Leccinellum carpini (R. Schulz) Bresinsky & Manfred Binder (2003), Regensburger mykologische schriften, 11, p. 232
Leccinellum pseudoscabrum (Kallenbach) Mikšik (2017), Index fungorum, 338, p. 1 (nom actuel)

References : E&R p 70 4eme edition ; CD 1706-478, 67 ; Bon p 40
Groupe : Bolets
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Boletales / Boletaceae
Chair : rosissante a la coupe puis violace noircissant.
Habitat : Sous charmes principalement
Comestibilite : Comestible
Inocybe praetervisa Quelet (1883) Noms francais : Inocybe a pied blanc
Synonymes : Inocybe praetervisa Quelet (1883), in Bresadola, Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 1(3), p. 35, tab. 38 (Basionyme) (nom actuel)
Agaricus praetervisus (Quelet) Patouillard (1883), Tabulae analyticae fungorum, 2, p. 48, pl. 115
Astrosporina praetervisa (Quelet) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 576

References : Bon p. 243 ; BK 5 89 ; CD 1083 ; Eyssartier et Roux p. 866
Groupe : Inocybes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Inocybaceae
Chair : Odeur legerement spermatique.
Comestibilite : Toxique
Commentaires : Odeur legerement spermatique.
Arrhenia retiruga (Bulliard) Redhead (1984) Synonymes : Helvella retiruga Bulliard (1791), Herbier de la France, 11, tab. 498, fig. 1 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Merulius reticulatus J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1431
Cantharellus retirugus (Bulliard) Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 106
Merulius retirugus (Bulliard) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 494
Merulius candicans Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 21
Cantharellus candicans (Persoon) Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 798
Leptotus retirugus (Bulliard) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 243
Dictyolus retirugus (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 140
Cantharellus bryophilus Peck (1904), Harriman Alaska expedition, cryptogamic botany, 5, the fungi of Alaska, p. 46 (nom. illegit.)
Leptoglossum retirugum (Bulliard) Ricken (1910), Die Blatterpilze, p. 6
Leptoglossum conchatum Velenovský (1925), Mykologia, Praha, 2(3-4), p. 46
Leptoglossum pezizaeforme Velenovský (1928), Mykologia, Praha, 5, p. 91
Cyphella muscigena ss. Bourdot & Galzin (1928) [1927], Hymenomycetes de France. Heterobasidies- Homobasidies Gymnocarpes, p. 157
Dictyolus conchatus (Velenovský) Pilat (1951), Studia botanica Cechica, 12, p. 64
Dictyolus peziziformis (Velenovský) Pilat (1952) [1951], Klič kurčovani našich hub hřibovitých a bedlovitých, p. 444
Arrhenia retiruga (Bulliard) Redhead (1984), Canadian journal of botany, 62(5), p. 873 (nom actuel)

References : Bon p. 124 ; Eyssartier et Roux p. 946 ; BG p. 165 n° 266
Groupe : Omphales
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Hygrophoraceae
Chapeau/Fructification : Resupine, membraneux tendre, sessile ou subsessile. Receptacle urceole cupuliforme, 0,5-4 mm, parfois ouvert sur le cote, gris ou blanchatre, villeux. Hymenium pale, puis roussatre, cannelle clair, brun fauvatre, finement ride, poudre par les spores.
Stipe : Nul ou indistinct.
Habitat : Sur les mousses terrestres et truncicoles, souvent sur l'ecorce meme, Alnus, Populus tremula, Juniperus, Clematis. Gregaire. Pas rare. Toute l'annee.
Spores : Elliptiques ± larmiformes, souvent brievement attenuees ou apiculees a la base, chagrinees ou ruguleuses, ocre fauve a brun d'ombre, 7-12 x 6-10 µm. Hyphes hyalines, non bouclees, a parois minces, 2-5 µm. Basides 18-25-(30) x 7-9 µm, a 4 sterigmates un peu arques, longs de 5-6 µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Champignon substipite avec des plis plutot que des lames.
Agaricus comtulus Fries (1838) [1836-38] Noms francais : Agaric elegant
Synonymes : Agaricus comtulus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 215 (basionyme) (nom actuel)
Agaricus comtulus subsp.* subgibbosus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 215
Psalliota comtula (Fries) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 140, tab. 24, fig. 2
Pratella comtula (Fries) Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 566
Pholiota gibberosa subsp.* subgibbosa (Fries) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 295
Agaricus subgibbosus (Fries) Cooke (1885), Grevillea, 13(68), p. 91
Psalliota subgibbosa (Fries) Laplanche (1894), Dictionnaire iconographique des champignons superieurs (Hymenomycetes) qui croissent en Europe, Algerie & Tunisie, p. 293
Fungus comtulus (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 479
Fungus subgibbosus (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 480
Agaricus rusiophyllus ss. Pilat (1951), Sbornik Narodniho muzea v Praze, rada B, Prirodni vedy, 7(1), p. ?
Agaricus niveolutescens Huijsman (1960), Persoonia, 1(3), p. 321 (nom. illegit.)
Agaricus huijsmanii Courtecuisse (2008), Documents mycologiques, 34(135-136), p. 52

References : Bon p. 277 ; CD 749-298, 156
Groupe : Agarics
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Agaricaceae
Habitat : Dans les prairies, les lieux herbeux, parfois en foret. Aout-octobre (juillet-octobre). Peu frequent.
Comestibilite : Toxique
Tubaria furfuracea (Persoon) Gillet (1876) Noms francais : Tubaire furfuracee ; Tubaire commune
Synonymes : Agaricus pulverulentus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 54, tab. 226 (nom. illegit.)
Agaricus crenulatus Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 71 (nom. illegit.)
Agaricus viridarius Withering (1792), A botanical arrangement of British plants, Edn 2, 3, p. 363
Agaricus xylophilus Sowerby (1798), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 167 (nom. illegit.)
Agaricus furfuraceus Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 454 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus mutabilis Greville (1824), Flora edinensis, p. 387 (nom. illegit.)
Agaricus segmentorum Secretan (1833), Mycographie Suisse, 1, p. 333 (nom. inval.)
Omphalia furfuracea (Persoon) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 166, n° 2652
Naucoria furfuracea (Persoon) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 77
Tubaria furfuracea (Persoon) Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 538 (nom actuel)
Agaricus contrarius Peck (1878) [1877], Annual report of the New York state Museum of natural history, 30, p. 41
Hylophila pellucida var. furfuracea (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 103
Naucoria contraria (Peck) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 842
Tubaria crenulata Murrill (1917), North American flora, 10(3), p. 160

References : Bon p. 247 ; CD 1235 ; Eyssartier et Roux p. 672
Groupe : Pholiotes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Tubariaceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Semestre estival.
Tapinella panuoides (Fries) E.-J. Gilbert (1931) Noms francais : Paxille faux Panus
Synonymes : Agaricus acheruntius Humboldt (1793), Florae fribergensis specimen plantas cryptogamicas praesertim suterraneas exibens, p. 73
Merulius lamellosus Sowerby (1809), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 403
Agaricus lamellirugus de Candolle (1815), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 6, p. 44
Agaricus panuoides Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 227 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Merulius monspeliensis Sprengel (1827), Systema vegetabilium, Edn 16, 4(1), p. 466
Agaricus scobigeria Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 23
Agaricus atrotomentosus var. γ panuoides (Fries) Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 46 ('pannoides')
Agaricus mollis subsp.* heteroclitusPersoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 24
Merulius crispus Turpin (1834), Annales du Museum d'histoire naturelle, Paris, 1834, p. 52 (nom. illegit.)
Agaricus croceolamellatus Letellier (1835), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 2, 3, p. 94
Paxillus panuoides (Fries) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 318
Rhymovis panuoides (Fries) Rabenhorst (1844), Deutschlands kryptogamen-flora, 1, p. 453
Paxillus rudis Berkeley & M.A. Curtis (1859), The annals and magazine of natural history, series 3, 4, p. 295
Paxillus ligneus Berkeley & M.A. Curtis (1867) [1866], The journal of the linnean Society, botany, 9, p. 423
Crepidotus croceolamellatus (Letellier) Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 557, tab. 377
Tapinia panuoides (Fries) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 452
Paxillus fagi Berkeley & Broome (1882), The annals and magazine of natural history, series 5, 9, p. 181
Paxillus panuoides var. fagi (Berkeley & Broome) Cooke (1883), Handbook of british fungi, Edn 2, p. 288
Paxillus lamellirugus (de Candolle) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 93
Paxillus acheruntius (Humboldt) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 515
Crepidotus panuoides (Fries) Hennings (1890), Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 31, p. 173
Tapinia lignea (Berkeley & M.A. Curtis) Murrill (1912), Mycologia, 4(2), p. 73
Tapinia lamellosa (Sowerby) Murrill (1917), North American flora, 10(3), p. 146
Tapinella panuoides (Fries) E.-J. Gilbert (1931), Les Bolets. Les livres du mycologue, 3, p. 68 (nom actuel)
Tapinella lamellosa (Sowerby) E.-J. Gilbert (1931), Les Bolets. Les livres du mycologue, 3, p. 68
Plicaturella panuoides (Fries) Rauschert (1992), Nova Hedwigia, 54(1-2), p. 225
Serpula panuoides (Fries) Zmitrovich (2001), Novosti sistematiki nizshikh rastenii, 35, p. 81

References : CD 1613-458, 99- 100, 66 ; Bon p. 51 ; Marchand 238 ; Eyssartier et Roux p. 980, 1012 4eme edition
Groupe : Paxilles
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Boletales / Tapinellaceae
Chapeau/Fructification : Veloute, feutre
Lames/Pores : Comme tous les Tapinella, ils font parties des boletales, ce qui ramene a la particularite ( les lames sont separables du chapeau ), remonter du pied vers le sommet avec l'ongle.
Chair : Molle
Stipe : Stipe lilas violet au point d'attache pour la var. ionipes.
Habitat : Sur coniferes.
Spores : 4.5-6 x 3-4 µm
Comestibilite : Sans interet
Skeletocutis amorpha (Fries) Kotlaba & Pouzar (1958) Noms francais : Tramete saumonee
Synonymes : Boletus nitidus var. ßß dimidiatus Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 258
Boletus irregularis Sowerby (1814), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 423
Polyporus amorphus Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 125 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Polyporus irregularis (Sowerby) Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 75
Polyporus aureolus Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 60
Polyporus laneus Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 112, tab. 17, fig. 3
Polyporus roseoporis Rostkovius (1848), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 6(27), p. 23, tab. 12
Bjerkandera amorpha (Fries) P. Karsten (1879), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 5, p. 38
Polyporus alboaurantius Veulliot (1883), in Roumeguere, Revue mycologique (Toulouse), 5(17), p. 45
Polyporus amorphus var. irregularis (Sowerby) Cooke (1885), Grevillea, 13(67), p. 87
Polyporus amorphus var. roseoporis (Rostkovius) Cooke (1885), Grevillea, 13(67), p. 87
Leptoporus amorphus (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 178
Bjerkandera irregularis (Sowerby) P. Karsten (1889), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 48, p. 301
Polystictus amorphus (Fries) Gillot & Lucand (1890), Societe d'histoire naturelle d'Autun, Bulletin, 3, p. 174
Coriolus sublilacinus Murrill (1907), North American flora, 9(1), p. 25
Polystictus sublilacinus (Murrill) Saccardo & Trotter (1912), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 21, p. 317
Polystictoides amorphus (Fries) Lazaro Ibiza (1916), Revista de la real Academia de ciencias exactas, fiscicas y naturales de Madrid, 14, p. 757
Tyromyces amorphous (Fries) Murrill (1918), Mycologia, 10(3), p. 109
Polyporus pertenuis Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 651
Polyporus horaci Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 651
Gloeoporus amorphus (Fries) Killermann (1928), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, serie 2, 6, p. 202
Coriolus subabietinus
Murrill (1938), Bulletin of the Torrey botanical Club, 65, p. 658
Polystictus subabietinus (Murrill) Murrill (1938), Bulletin of the Torrey botanical Club, 65, p. 661
Polyporus pini-glabrae (Murrill) Murrill (1940), Bulletin of the Torrey botanical Club, 67, p. 66
Tyromyces pini-glabrae Murrill (1940), Bulletin of the Torrey botanical Club, 67, p. 65
Skeletocutis amorpha (Fries) Kotlaba & Pouzar (1958), Ceska mykologie, 12(2), p. 103 (nom actuel)

References : BK 2 362
Groupe : Polypores
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Polyporales / Incrustoporiaceae
Chapeau/Fructification : Fuctification resupinee ou etalee epaisse de 2 mm,chapeaux conchoides ou en forme de consoles. Surface pileique finement feutree,lisse,gris-blanchatre,marge aigue blanchatre.
Lames/Pores : Face inferieure tapissee de pores epais de 1mm,blanchatre au debut puis jaune-rose a orange -rose,saumon,arrondis-anguleux,3-4mm
Chair : Couche superieure blanchatre,fibreuse . Couche inferieure jaunatre,gelatineuse puis cassante et translucide . Odeur et gout faibles .
Habitat : Sur bois mort de coniferes surtout Pinus et Picea, egalement sur troncs tombes ou dresses, cortiques ou non.
Spores : Cylindriques,allantoides,lisses,hyalines 3-4 x 1-1,5 µm. Basides cylindriques-clavees,tetrasporiques, bouclees . Cystidioles fusiformes.Hyphes (1) generatrices a parois minces,hyalines,cloisonnees,bouclees. Hyphes (2) squelettiques a parois epaisses,hyalines et larges.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Rare. Annuel. Ete-Automne.
Sarcosphaera coronaria (Jacquin) Boudier (1885) Noms francais : Pezize couronnee
Synonymes : Peziza coronaria Jacquin (1778), Miscellanea austriaca, 1, p. 140, tab. 10 (Basionyme)
Peziza coronata Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 119 (nom. illegit.)
Cyathus coronarius (Jacquin) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1461
Peziza crassa Santi (1795), Viaggio Maontamiata, p. 209
Peziza turbinata Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 636 (nom. illegit.)
Peziza vesiculosa var. d turbinata(Persoon) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 229
Peziza dargelasii Gachet (1829), Bulletin d'histoire naturelle de la Societe linneenne de Bordeaux, 3, p. 250, fig. 1-6
Peziza eximia Durieu & Leveille (1849) [1846-49], Exploration scientifique de l'Algerie, Flore d'Algerie, 1, Atlas, tab. 28, fig. 9
Peziza macrocalyx Riess (1852), in Fresenius, Beitrage zur mykologie, 2, p. 75, tab. 9, fig. 7-11
Peziza schyzostoma Richon (1867), Bulletin de la Societe de sciences et arts de Vitry-le-Francois, 1867, p. 289
Sarcosphaera macrocalyx (Riess) Auerswald (1869), Hedwigia, 8(6), p. 82
Peziza geaster Rabenhorst (1869), Mycologia europaea: Abbildungen sammtlicher pilze europas, 3, tab. 3, fig. 5 (nom. illegit.)
Peziza clissonii Ripart (1876), Bulletin de la Societe botanique de France, 23, p. 307
Peziza coronaria var. macrocalyx (Riess) Cooke (1877), Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 4, p. 140, tab. 61, fig. 238-ef
Aleuria eximia (Durieu & Leveille) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 48
Pustularia macrocalyx (Riess) Rehm (1881), Ascomyceten, 13, n° 602
Sarcosphaera coronaria (Jacquin) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 101 (nom actuel)
Pustularia coronaria var. macrocalyx (Riess) Rehm (1894), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 1020
Pustularia coronaria (Jacquin) Rehm (1894), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 1019
Sepultaria coronaria (Jacquin) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 392
Pustularia gigantea Rehm (1906) [1905], Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 3(6), p. 517
Sarcosphaera coronaria var. macrocalyx(Riess) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 49
Sarcosphaera eximia (Durieu & Leveille) Bigeard & H. Guillemin (1909), Flore des champignons superieurs de France les plus importants a connaitre, 1, p. 516
Peziza gigantea (Rehm) Saccardo & Trotter (1913), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 22, p. 611
Plicaria macrocalyx (Riess) Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 870
Sarcosphaera gigantea (Rehm) Kanouse (1941), Mycologia, 33(5), p. 466
Sarcosphaera dargelasii (Gachet) Nannfeldt (1953), Fungi exsiccati suecici, praesertini upsalienses, 41-42, p. 41
Sarcosphaera crassa (Santi) Pouzar (1972), Ceska mykologie, 26(1), p. 35

References : Bon p. 331 ; CD 25 ; BK 1 34 ; Marchand 199 ; Eyssartier et Roux p. 1064
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pezizaceae
Chapeau/Fructification : Semi-hypogee, d'abord fermee, puis se dechirant en forme d'etoile.
Habitat : Dans les forets de feuillus comme de coniferes. Sur terrain calcaire. Mai-juillet (mars-septembre, tres rarement en automne et en hiver). Frequent.
Comestibilite : Toxique
Rosellinia mammiformis (Persoon) Cesati & De Notaris (1863) Synonymes : Hypoxylon globulare Bulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 444, fig. 2
Sphaeria papillosa Sowerby (1799), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 236
Sphaeria mammiformis Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 64 ('mammaeformis ') (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1823)
Stigmatisphaera mammiformis (Persoon) Dumortier (1822), Commentationes botanicae, p. 89 ('mammaeformis ')
Sphaeria brachystoma Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 806
Rosellinia mammiformis (Persoon) Cesati & De Notaris (1863), Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 1(4), p. 227 (nom actuel)
Hypoxylon mammiformis (Persoon) Berkeley (1875), Grevillea, 4(30), p. 52 ('mammaeforme ')
Psilosphaeria mammiformis (Persoon) Stevenson (1879), Mycologia Scotica, The fungi of Scotland and their geographical distribution, p. 387
Rosellinia mastoidea Saccardo (1880), Michelia, 2(6), p. 54

References : Ellis p. 145 pl. 631
Groupe : Xylaires
Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Xylariales / Xylariaceae
Chapeau/Fructification : Les peritheces de 0,4-0,6 a 1mm de diametre, disperses ou groupes dans un stroma, jaillissent a travers le periderme a intervalles reguliers (ce qui lui donne l'apparence d'une rape a muscade). Disque ostiolaire brun pale, devenant fissure et visqueux, puis noir sans papilles du subiculum.
Habitat : Sur branches mortes tombees et quelques fois pourries de Hedera, Acer, Fraxinus, Salix et d'autres feuillus tels que Tilia et Populus.
Spores : Ascospores ellipsoides-inequilaterales, largement fusiformes brun a brun rougeatre fonce, sans appendices 25-30 x 8-10µm, extremites plus sombre et souvent pincees. Asques cylindriques avec un appareil apical muni d'un rebord au sommet, amyloide 3,5 a 5µm de haut et 02-08 a 03-08µm de large.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Tres commun, mais plus rare que Rosellinia britannica. De Mai a Septembre.
Psathyrella artemisiae (Passerini) Konrad & Maublanc (1949) [1948] Noms francais : Psathyrelle squameuse
Synonymes : Psathyra pennata ss. Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 150(120), tab. 8, fig. 3
Agaricus artemisiae Passerini (1872), Nuovo giornale botanico italiano, serie 1, 4, p. 82 (Basionyme)
Psathyra gossypina ss. Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 590
Hypholoma artemisiae (Passerini) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 1037
Psathyrella artemisiae (Passerini) Konrad & Maublanc (1949) [1948], Encyclopedie mycologique, 14, p. 127 (nom actuel)
Drosophila jerdonii ss. Kuhner & Romagnesi (1953), Flore analytique des champignons superieurs, p. 359

References : Bon p. 267 ; CD 815
Groupe : Coprins/Paneoles/Psathyrelles
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Psathyrellaceae
Stipe : Stipe fibrillo-laineux sous une zone cortiniforme.
Comestibilite : Sans interet
Propolis versicolor (Fries) Fries (1849) Synonymes : Tremella saligna Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 303, tab. 9, fig. 7
Hysterium pezizoides Wahlenberg (1812), Flora lapponica, p. 523
Hysterium viride Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 195
Stictis hippocastani Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 337
Stictis saligna (Fries) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 337
Stictis versicolor Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 198 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza versicolor (Fries) Sprengel (1827), Systema vegetabilium, Edn 16, 4(1), p. 516
Xylogramma versicolor (Fries) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 510
Cryptomyces versicolor (Fries) Berkeley (1836), The english flora of sir J.E. Smith, fungi, 5(2), p. 214
Mellitiosporium versicolor (Fries) Corda (1838), Icones fungorum hucusque cognitorum, 2, p. 38, tab. 15, fig. 131
Stictis aeruginosa Rabenhorst (1844), Deutschlands kryptogamen-flora, 1, p. 332 (nom. illegit.)
Stictis versicolor var. a lactea Rabenhorst (1844), Deutschlands kryptogamen-flora, 1, p. 332
Stictis versicolor var. b fusca Rabenhorst (1844), Deutschlands kryptogamen-flora, 1, p. 332
Propolis versicolor (Fries) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 372 (nom actuel)
Propolis saligna (Albertini & Schweinitz) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 372
Propolis viridis (Fries) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 372
Propolis farinosa var. viridis (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 334
Propolis farinosa var. versicolor (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 334
Propolomyces versicolor (Fries) Dennis (1982), Kew bulletin, 36(4), p. 685

References : BK 1 289 ; Ellis p 16
Groupe : Pyrenomycetes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Rhytismatales / Rhytismataceae
Chapeau/Fructification : 1-5 x 1-3 mm, immergee, au debut, fermee, puis dechiree en lambeaux.
Chair : Consistance gelatineuse.
Habitat : Bois mort decortique, de feuillus. Generalement sur branches de Betula-Acer-Corylus-Fraxinus-Quercus-Fagus-Rosa-Salix-Sambucus-Tilia.
Spores : Oblondes, un peu reniformes, hyalines, gutttulees (2 ou plus ) non septees 20-26 X 5-7 µm. Asques octopores avec spores biseriees. Paraphyses greles, ramifiees aux extemites.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire, repandu, toute l'annee.
Pluteus phlebophorus (Ditmar) P. Kummer (1871) Noms francais : Plutee veine
Synonymes : Agaricus crocatus Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 71 (indisponible)
Agaricus abbreviatus Hoffmann (1789), Nomenclator fungorum, 1, p. 168
Agaricus reticulatus Withering (1792), A botanical arrangement of British plants, Edn 2, 3, p. 389 (nom. illegit.)
Agaricus molliusculus Sowerby (1798), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 174
Agaricus phlebophorus Ditmar (1813), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 1, p. 31, tab. 15 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus vascipes Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 200
Agaricus majalis var. ßFries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 205
Pluteus phlebophorus (Ditmar) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 98 (nom actuel)
Entoloma majale var. molliusculum (Sowerby) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 267
Pluteus admirabilis var. fuscus Peck (1885) [1884], Annual report of the New York state Museum of natural history, 38, p. 138
Pluteus chrysophaeus var. phlebophorus (Ditmar) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 185
Pluteus nanus var. phlebophorus (Ditmar) P. Karsten (1890) [1889], Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 16, p. 93
Hyporrhodius phlebophorus (Ditmar) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 257
Pluteus chrysophaeus f. gracillimus J.E. Lange (1940), Flora agaricina Danica, 5, p. 98, pl. 198, fig. A

References : BK 4 116 ; Bon p. 199 ; CD 888 ; Cetto 536 + 1430 ; Eyssartier et Roux p. 260
Groupe : Plutees
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Pluteaceae
Chapeau/Fructification : 15-40-(50) mm de diametre, conique campanule au debut, puis convexe, etale avec l'age et deprime au centre ou legerement umbone. Surface finement ridulee radialement, legerement hygrophane, brun-rouge et plus fonce au centre a l'etat humide, brun-ocre a l'etat sec. Marge presque lisse, aigue, striee par transparence a l'etat humide.
Lames/Pores : Libres, d'abord blanchatres, puis progressivement rose sale, larges. Arete finement floconneuse, blanche.
Chair : Blanche, mince. Odeur legerement raphanoide, saveur douce, fade.
Stipe : 30-60-(80) x 3-8 mm, cylindrique, parfois un peu elargi a la base, d'abord plein, creux avec l'age, elastique, tenace. Surface blanche au debut, passant peu a peu a creme ou jaune pale, recouverte par places de fibrilles longitudinales blanchatre.
Habitat : Sur bois degrade ou enfouis, en foret ou a decouvert.
Spores : 8,9-8,4 x 5,6-7,1 µm, subspheriques a largement ellipsoidales, lisses, gris-rose.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Ce plutee appartient au groupe assez complexe des plutees ridules (Pluteus nanus, Pluteus satur, etc...)
Peziza echinospora P. Karsten (1866) Synonymes : Peziza echinospora P. Karsten (1866), Fungi Fenniae exsiccati, 6, n° 541 (Basionyme) (nom actuel)
Plicaria echinospora (P. Karsten) Rehm (1879), Ascomyceten, 11, n° 507
Aleuria echinospora (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 46
Peziza pustulata ss. Seaver (1915), Mycologia, 7(2), p. 92
Peziza anthracophila Dennis (1960), British Cup Fungi and their Allies, p. 13
Galactinia echinospora (P. Karsten) Svrček & Kubicka (1961), Ceska mykologie, 15(2), p. 74

References : Donad. 30 ; Gr. 109 ; BK 1 41 ; Boud. 279 ; Dennis V ; Marchand 386
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pezizaceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Hymenium brun clair a brun fonce ; spores a fortes verrues ± epineuses.
Macrocystidia cucumis (Persoon) Josserand (1934) [1933] Noms francais : Naucorie a odeur de concombre
Synonymes : Agaricus cucumis Persoon (1796), Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 1, p. 45 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus fuscipes Sowerby (1802), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 344 (nom. illegit.)
Agaricus nigripes Trog (1832), Flora oder botanische zeitung (Regensburg), 15(2), 33, p. 527 (nom. illegit.)
Gymnopus cucumis (Persoon) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 162, n° 2541
Agaricus pisciodorus Cesati (1851), in Rabenhorst, Klotzschii herbarum vivum mycologicum, Edn 1, n° 1509
Agaricus piceus Kalchbrenner (1867), Mathematikai es termeszettudomanyi kozlemenyek, vonatkozolag a hazai vizsonyokra, 5, p. 229
Naucoria cucumis (Persoon) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 78
Nolanea nigripes Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 420
Nolanea pisciodora (Cesati) Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 420
Nolanea picea (Kalchbrenner) Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 421
Simocybe cucumis (Persoon) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 419
Agaricus mimicus W.G. Smith (1883), in Cooke, Illustrations of british fungi, 2, n° 192, tab. 129
Hylophila cucumis (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 100
Collybia mimica (W.G. Smith) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 214
Naucoria nigripes (Gillet) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 720
Derminus cucumis (Persoon) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 581
Latzinaea nigripes (Gillet) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 857
Latzinaea pisciodora (Cesati) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 857
Latzinaea picea (Kalchbrenner) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 857
Hyporrhodius nigripes (Gillet) Migula (1912), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 2(2), p. 561
Hyporrhodius piceus (Kalchbrenner) Migula (1912), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 2(2), p. 560
Galera cucumis (Persoon) Bresadola (1931), Iconographia mycologica, 17, tab. 810
Macrocystidia cucumis (Persoon) Josserand (1934) [1933], Bulletin de la Societe mycologique de France, 49(3-4), p. 373 (nom actuel)

References : Bon p. 197 ; CD 979 ; Marchand 804 ; Eyssartier et Roux p. 356
Groupe : Entolomes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Macrocystidiaceae
Chair : Odeur de mastic, de concombre.
Comestibilite : Sans interet
Inocybe grata Gillet (1876) Synonymes : Agaricus gratus Weinmann (1836), Hymeno et Gastero-mycetes hucusque in imperio Rossico observatos recensuit, p. 185 (nom. illegit.)
Inocybe grata Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 517 (Basionyme) (nom actuel)

References : Cetto 1827
Groupe : Inocybes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Inocybaceae
Comestibilite : Toxique
Commentaires : Coniferes calcicoles.
Hysterium angustatum Persoon (1801) Synonymes : Hysterium angustatum Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 99 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1823) (nom actuel)
Hysterium pulicare var. ß angustatum (Persoon) Fries (1823), Systema mycologicum, 2(2), p. 580
Hysterographium angustatum (Persoon) P. Karsten (1867), Fungi Fenniae exsiccati, 7, n° 663
Hysterium pulicare subsp.* angustatum(Persoon) P. Karsten (1873), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 23, p. 233
Hysterium eucalypti W. Phillips & Harkness (1884), Grevillea, 13(65), p. 23

References : Ellis p. 31 ; Dennis p. 475
Groupe : Pyrenomycetes
Classification : Ascomycota / Dothideomycetes / Hysteriales / Hysteriaceae
Chapeau/Fructification : Hysteriothece d'environ 1 mm de long, elliptique ou variable, surface noire, ruguleuse et sillonnee longitudinalemnent . Sessile.
Habitat : En particulier sur les branches mortes de feuillus, et plus specialement sur Betula, Cornus, Populus, Prunus spinosa, Crataegus, Fagus, Fraxinus, Quercus, Rhododendron, Rubus, Ulex, Ulmus et Viburnum....( souvent non cortique ).
Spores : Ascospores 17-24 x 6-7µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Commun. Isole ou gregaire, en croissance serree et pelotonneuse. Tout au long de l'annee ?( in litt., Mars-Mai ).
Hypoxylon rubiginosum (Persoon) Fries (1849) Synonymes : Sphaeria atropurpurea Tode (1791), Fungi mecklenburgenses selecti, 2, p. 32, tab. 13, fig. 105 (nom. rej.)
Sphaeria rubiginosa Persoon (1796), Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 1, p. 69 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1823)
Sphaeria granulosa Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 11
Gamosphaera atropurpurea (Tode) Dumortier (1822), Commentationes botanicae, p. 90
Discosphaera rubiginosa (Persoon) Dumortier (1822), Commentationes botanicae, p. 91
Sphaeria multiformis var. granulosa (Persoon) Fries (1823), Systema mycologicum, 2(2), p. 334
Stromatosphaeria rubiginosa (Persoon) Greville (1824), Scottish cryptogamic flora, 2, tab. 110
Hypoxylon rubiginosum (Persoon) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 384 (nom actuel)
Hypoxylon stereoides Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 384
Hypoxylon botrys Nitschke (1867), Pyrenomycetes germanici, 1, p. 34
Hypoxylon florideum Berkeley & M.A. Curtis (1875), Grevillea, 4(30), p. 50
Hypoxylon calyptra Batista (1950), Boletim da Secretaria de agricultura, industria e comercio do Estado de Pernambuco, 17, p. 61

References : BK 1 342 ; Ellis p. 30 & 140 fig. 609
Groupe : Xylaires
Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Xylariales / Hypoxylaceae
Chapeau/Fructification : Fructification formee d'une croute + ou -etalee, mince, dans laquelle sont immerges les peritheces noirs de 0,3-0,8 mm. La surface est rouge brique a vineux ou ocre-brun a rouille selon le degre de maturite, noir dans la vieillesse, bosselee-inegale, souvent sillonnee et ponctuee par les ostioles crateriformes ou papilliformes des peritheces. La forme de la fructification depend en grande partie de la forme du substrat ; elle peut-etre constituee de stromata arrondis ou ovales, ou alors, former des surfaces confluentes.
Chair : Le stroma est ocre brun.
Habitat : Sur bois mort et decortique de divers feuillus, Fraxinus, Acer, Fagus, Malus, Salix, Ulmus.
Spores : Largement elliptiques a reniformes, un peu aplaties sur une face, lisses, brun fonce, uniguttulees et pourvues d'une fente germinative peu visible, 10-12 x 4,5-5,5 µm. Asques octospores, spores uniseriees, 120-130 x 5,5-8 µm, J+. Paraphyses filiformes et difficilement visibles.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Tout au long de l'annee. Peu frequent.
Hypocrea gelatinosa (Tode) Fries (1849) Synonymes : Sphaeria gelatinosa Tode (1791), Fungi mecklenburgenses selecti, 2, p. 48, fig. 123-124 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1823)
Sphaeria pallida Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 12
Sphaeria luteoumbrina Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 168
Sphaeria gelatinosa var. d umbrinaFries (1823), Systema mycologicum, 2(2), p. 336
Sphaeria gelatinosa var. a pallida (Persoon) Fries (1823), Systema mycologicum, 2(2), p. 336
Creopus gelatinosus (Tode) Link (1833), Handbuch zur Erkennung der natuzbarsten und am haufigsten vorkommenden Gewachse, 3, p. 349
Hypocrea gelatinosa (Tode) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 383 (nom actuel)
Hypocrea chlorospora Berkeley & M.A. Curtis (1875), Grevillea, 4(29), p. 14
Hypocrea chromosperma Cooke & Peck (1878) [1876], Annual report of the New York state Museum of natural history, 29, p. 56
Hypocrea viridis Peck (1879) [1878], Annual report of the New York state Museum of natural history, 31, p. 49
Chromocrea gelatinosa (Tode) Seaver (1910), Mycologia, 2(2), p. 58
Trichoderma gelatinosum P. Chaverri & Samuels (2003), Studies in mycology, 48, p. 68

References : BK 1 320 ; Ellis p. 26 fig. 96 ; Cetto 5 p. 649
Groupe : Pyrenomycetes
Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Hypocreales / Hypocreaceae
Chapeau/Fructification : Globuleuse a pulvinee, 1-3 mm de diametre, jaune pale d'abord, puis devenant vert-jaune par les spores. La surface parait ornee de verrues a cause des ostioles des peritheces. La base est delicatement feutree.
Chair : Gelatineuse et quelque peu translucide.
Habitat : Sur bois mort, pourri et mouille des branches d'Acer, Betula, Corylus, Fraxinus, Salix etc...
Spores : Spheriques a elliptiques, finement verruqueuses, vert fonce, 5,2-6,3 x 3,8-4,5 µm. Asques a 16 spores uniseriees, octospores dans la jeunesse par la reunion des spores 2 a 2, 92-120 x 4-6 µm. J-
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Cespiteux,en croissance serree. Rare. De Juin a Decembre et meme debut printemps. Remarque : Le genre Creopus se reconnait par ses spores de couleur verte.
Geastrum striatum de Candolle (1805) Synonymes : Geastrum striatum de Candolle (1805), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 267 (Basionyme)
Geastrum bryantii Berkeley (1836), The english flora of sir J.E. Smith, fungi, 5(2), p. 300
Geastrum archeri Berkeley (1860), in J.D. Hooker, The botany of the Antarctic voyage III, flora Tasmaniae, 2, p. 264, tab. 183, fig. 9bis
Geastrum orientale Hazslinszky (1878), Grevillea, 6(39), p. 108, tab. 98, fig. 9-15
Geastrum bryantii subsp.* kunzeiG. Winter (1883) [1884], Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(1), p. 911
Geastrum coronatum var. bryantii(Berkeley) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 237
Geastrum calyculatum var. kunzei(G. Winter) P. Karsten (1889), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 48, p. 7
Geastrum schmidelii var. bryantii (Berkeley) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 195

References : Cetto 2543 ; Sarasini 108
Groupe : Geastres
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Geastrales / Geastraceae
Habitat : Sous coniferes (Cupressus)
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Dans la vetuste ou en sechant, l'endoperidium de Geastrum striatum s'aplatit, un peu a la maniere d'un "pakol" (beret afghan)
Entoloma sericellum (Fries) P. Kummer (1871) Noms francais : Entolome blanc soyeux
Synonymes : Agaricus inodorus Bulliard (1791), Herbier de la France, 11, tab. 524, fig. 2
Agaricus carneoalbus Withering (1796), An arrangement of British plants, Edn 3, 4, p. 170
Agaricus sericeus var. ß sericellus Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 145 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus sericellus (Fries) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 196
Agaricus molluscus Lasch (1828), Linnaea, Ein journal fur die botanik, 3, p. 398
Agaricus floccosus Lasch (1829), Linnaea, Ein journal fur die botanik, 4, p. 537 (nom. illegit.)
Entoloma sericellum (Fries) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 97 (nom actuel)
Agaricus leucocarneus Secretan ex Fries (1874), Hymenomycetes europaei sive epicriseos systematis mycologici, p. 200
Clitopilus carneoalbus (Withering) Gillet (1875), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 409
Agaricus sericellus var. lutescensFries (1875), Icones selectae hymenomycetum nondum delineatorum, 1(10), p. 106, tab. 95, fig. 3
Entoloma sericellum var. lutescens(Fries) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 265
Eccilia carneoalba (Withering) Quelet (1879), Bulletin de la Societe botanique de France, 26, p. 49
Rhodophyllus sericellus (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 61
Rhodophyllus carneoalbus (Withering) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 62
Hyporrhodius sericellus (Fries) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 616
Leptonia sericella (Fries) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 78 ('sericellum')
Orcella carneoalba (Withering) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 863
Hyporrhodius carneoalbus (Withering) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 257
Entoloma sericellum var. decurrens Boudier (1905) [1905-10], Icones mycologicae, tome 1, tab. 94
Leptonia sericella var. decurrens (Boudier) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 347
Leptonia sericella var. lutescens (Fries) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 347
Eccilia sericella (Fries) Singer (1947), Collectanea botanica a Barcinonensi botanica Instituto, 1(3), p. 218
Rhodophyllus kervernii ss. Kuhner & Romagnesi (1953), Flore analytique des champignons superieurs, p. 181
Alboleptonia sericella var. lutescens (Fries) Largent & R.G. Benedict (1970), Mycologia, 62(3), p. 448
Alboleptonia sericella (Fries) Largent & R.G. Benedict (1970), Mycologia, 62(3), p. 446

References : BK 4 101 ; CD 959-340, 109 ; Bon p. 189 ; Eyssartier et Roux p. 628, 648 4eme edition ; FE 5 p. 415
Groupe : Entolomes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Entolomataceae
Comestibilite : Sans interet
Diatrype bullata (Hoffmann) Fries (1849) Noms francais : Diatrype en bulle
Synonymes : Sphaeria tuberculosa Lightfoot (1777), Flora scotica, 2, p. 1113 (nom. illegit.)
Lycoperdon nigrum Hudson (1778), Flora Anglica, Edn 2, p. 644
Sphaeria bullata Hoffmann (1787), Vegetabilia cryptogama, 1, p. 5, tab. 2, fig. 1 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1823)
Sphaeria depressa Bolton (1789), An history of fungusses growing about Halifax, 3, p. 122, tab. 122, fig. 1
Sphaeria placenta Tode (1791), Fungi mecklenburgenses selecti, 2, p. 26, tab. 12, fig. 97 (nom. illegit.)
Hypoxylon bullatum (Hoffmann) Westendorp (1839) [1838], Annales de la Societe des sciences medicales et naturelles de Bruxelles, 1838, p. 71
Diatrype bullata (Hoffmann) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 385 (nom actuel)
Diatrype macounii Ellis & Everhart (1890), Proceedings of the Academy of natural sciences of Philadelphia, 42, p. 224
Valsa macounii (Ellis & Everhart) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 540
Valsa bullata(Hoffmann) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 539

References : BK 1 356 ; Cetto 5 2137
Groupe : Pyrenomycetes
Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Xylariales / Diatrypaceae
Chapeau/Fructification : Peritheces 0,2-0,4 mm de diametre, noirs, disposes en une seule couche dans un stroma superficiel brun-noir et blanchatre a l'interieur. Le stroma pulvine dechire l'ecorce et apparait plus ou moins arrondi a polygonal. La surface est ridee, ruguleuse et irregulierement ponctuee par les ostioles a peine proeminents des peritheces.
Habitat : Sur branches mortes et cortiquees de Salix et Alnus, egalement de Populus.
Spores : Allantoides, presque hyalines a faiblement brunes, lisses, biguttulees, 5-7,5 x 1,5-2 µm. Asques octospores, spores irregulierement biseriees, 40-50 x 5-6 µm, avec un anneau apical peu net. J-.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole, serre ou reuni a d'autres. Peu frequent. De l'hiver jusqu'au printemps.
Cortinarius elatior Fries (1838) [1836-38] Noms francais : Cortinaire eleve ; Cortinaire a long pied
Synonymes : Agaricus elatus Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 332 (nom. illegit.)
Gymnopus elatus Zawadski (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 163, n° 2556
Cortinarius elatior Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 274 (Basionyme) (nom actuel)
Agaricus livido-ochraceus Berkeley (1836), The english flora of sir J.E. Smith, fungi, 5(2), p. 89
Cortinarius livido-ochraceus (Berkeley) Berkeley (1860), Outlines of british fungology, p. 186
Myxacium elatius (Fries) Wunsche (1877), Die pilze. Eeine anleitung zur kenntniss derselben, p. 128
Gomphos livido-ochraceus (Berkeley) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 854
Gomphos elatior (Fries) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 853
Myxacium livido-ochraceum (Berkeley) Ricken (1911), Die Blatterpilze, p. 127
Cortinarius elatus (Zawadski) Saccardo (1916), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(15), p. 605

References : Bon p. 203 ; BK 5 281 ; CD 1204 ; Marchand 755 ; Eyssartier et Roux p. 720, 722
Groupe : Cortinaires
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Cortinariaceae
Chapeau/Fructification : 5-15 cm, visqueux, variable de couleur du brun rougeatre ou olivatre au beige ochrace, a marge ridee cannelee.
Lames/Pores : Beige puis brunes, ridees. Arete floconneuse puis pale.
Chair : Blanchatre.
Stipe : 5-20 cm, fusiforme, blanchatre ou gris violace, visqueux, strie au sommet, avec odeur de miel en grattant a la base.
Habitat : Sous Fagus.
Spores : 11-18 x 6-9 µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Proche de Cortinarius stillatitius, qui pousse sous coniferes, et de Cortinarius mucifluoides, plus petit, avec un stipe peu strie au sommet et des lames non ridees.
Conocybe subovalis Kuhner ex Kuhner & Watling (1980) Noms francais : Conocybe a bulbe margine
Synonymes : Agaricus campanulatus ss. Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 205
Agaricus ovalis Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 293
Galera ovalis (Fries) Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 554
Galerula ovalis (Fries) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 443
Galera tenera var. ovalis(Fries) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 115
Derminus ovalis (Fries) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 241
Conocybe tenera var. subovalis Kuhner (1935), Encyclopedie mycologique, 7, p. 69 (nom. inval.)
Galera tenera ss. J.E. Lange (1939), Flora agaricina Danica, 4, p. 34, pl. 129, fig. H
Conocybe subovalis Kuhner ex Kuhner & Watling (1980), Notes from the royal botanic Garden, Edinburgh, 38(2), p. 340 (Basionyme)

References : Bon p. 261 ; BK 5 393 ; Eyssartier et Roux p. 660
Groupe : Bolbities/Conocybes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Bolbitiaceae
Comestibilite : Toxique
Commentaires : Odeur faible de polypore.
Bolbitius variicolor G.F. Atkinson (1900) Noms francais : Bolbitie olivacee ; Bolbitie multicolore
Synonymes : Bolbitius rivulosus Berkeley & Broome (1879), The annals and magazine of natural history, series 5, 3, p. 207
Bolbitius variicolor G.F. Atkinson (1900), Studies of American fungi, mushrooms edibles, poisonous ..., p. 164, fig. 158 (Basionyme) (nom actuel)
Pluteolus glutinosus Clements (1901), Botanical survey of Nebraska, 5, p. 10
Pluteolus parvulus Murrill (1912), Mycologia, 4(5), p. 246
Mycena variicolor (G.F. Atkinson) Murrill (1917), North American flora, 10(3), p. 191
Bolbitius vitellinus var. variicolor(G.F. Atkinson) Krieglsteiner (1991), Beitrage zur kenntnis der pilze mitteleuropas, 7, p. 62

References : CD 1309 ; Eyssartier et Roux p. 662
Groupe : Bolbities/Conocybes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Bolbitiaceae
Chapeau/Fructification : 2-8 cm, tres visqueux, chagrine a reticule au disque brun vineux olivace au centre a ocre jaune assez vif a la marge qui est stRiee.
Lames/Pores : etroites, sublibres, creme puis ocre rouille. Arete givree.
Chair : mince
Stipe : 2-10 x 0,2-0,7 cm, poudre de blanc sur fond jaune citron, creux et assez fragile.
Habitat : Sur debris organiques fragments de bois ou dans des endroits enrichis en azote, parfois sur fumier.
Spores : 11-14 X 6-8,5 µm, ellipsoides avec un pore germinatif tres net.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Rare.
Arrhenia spathulata (Fries) Redhead (1984) Noms francais : Leptoglosse en forme de spatule
Synonymes : Agaricus foliolum Afzelius (1785), De vegetabilibus suecanis observationes et experimenta, p. 17
Agaricus muscigenus Bulliard (1785), Herbier de la France, 6, tab. 288 (indisponible)
Helvella dimidiata Bulliard (1791), Herbier de la France, 11, tab. 498, fig. 1
Merulius dimidiatus (Bulliard) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1431
Merulius muscigenus (Bulliard) Withering (1792), A botanical arrangement of British plants, Edn 2, 3, p. 283
Helvella verticalis Vahl (1792), Skr. Naturhist.-Selsk., 2(1), p. 26 ('Elvela')
Peziza inaequilatera Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 421
Merulius retirugus Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 370 ('retrirugus ') (nom. illegit.)
Cantharellus muscigenus (Bulliard) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 323
Corniola muscigena (Bulliard) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 637
Cyphella muscicola var. ß inaequilatera (Schumacher) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 202
Merulius serotinus Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 22
Cantharellus spathulatus Fries (1828), Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 1, p. 53 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1828)
Leptoglossum muscigenum (Bulliard) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 242
Dictyolus muscigenus (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 140
Dictyolus spathulatus (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 140
Merulius spathulatus (Fries) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 862
Leptoglossum spathulatum (Fries) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 201
Leptotus muscigenus (Bulliard) Maire (1933), Treballs del Museu nacional de ciencies naturals de Barcelona, serie botanica, 15(2), p. 52
Leptotus queletii Pilat & Svrček (1953), Ceska mykologie, 7(1), p. 12
Leptoglossum queletii (Pilat & Svrček) Corner (1966), A monograph of Cantharelloid fungi: Annals of botany memoirs, 2, p. 146
Arrhenia muscigena (Bulliard) Honrubia & Folgado (1984), International journal of mycology and lichenology, 1(3), p. 357
Arrhenia spathulata (Fries) Redhead (1984), Canadian journal of botany, 62(5), p. 876 (nom actuel)

References : CD 167-192, 99 ; Bon p. 125 ; Eyssartier et Roux p. 946, 976 4eme edition ; Guinberteau p. 44 ; BK 3 n° 139 p. 142
Groupe : Omphales
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Hygrophoraceae
Chapeau/Fructification : Chapeau 8-20 mm, en forme de spatule ou d'entonnoir, a bord tres lobe, brun beige, fonce a l'etat humide, gris blanchatre en sechant.
Lames/Pores : Lames decurrentes, reduites a des veines tres anstomosees, concolores au chapeau.
Chair : Chair blanche a gris-brun, membraneuse,tres mince.
Stipe : Pied lateral en general, rudimentaire, 1-4 mm de long, conique, finement feutre, concolore.
Habitat : Sur mousses vivantes. Du printemps a l'automne. Repandu.
Spores : Spores elliptiques ou guttuliformes, lisses, hyalines, 7-9,5 x 3,5-5 µm, I-. Sporee blanche. Basides tetrasporiques, non bouclees 30-35 x 4-8 µm. Pas de cystides. Presence de conidies hyalines, pourvues d'appendices, en paquets dans la cuticule.
Comestibilite : Sans interet
Adelphella babingtonii (Berkeley & Broome) Pfister, Matočec & I. Kušan (2009) [2008] Synonymes : Peziza babingtonii Berkeley & Broome (1851), The annals and magazine of natural history, series 2, 7, p. 179 (basionyme)
Psilopezia babingtonii (Berkeley & Broome) Berkeley (1860), Outlines of british fungology, p. 373
Peziza depressa W. Phillips (1879), in Cooke, Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 6, p. 233, tab. 110, fig. 392 (nom. illegit.)
Humaria depressa Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 145
Mollisia depressa (Saccardo) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 205
Rhizina babingtonii (Berkeley & Broome) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 455
Pachyella depressa (Saccardo) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 51
Pachyella babingtonii (Berkeley & Broome) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 51
Adelphella babingtonii (Berkeley & Broome) Pfister, Matočec & I. Kušan (2009) [2008], Mycologia Montenegrina, 11, p. 14 (nom actuel)

References : BK 1 56
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pezizaceae
Chapeau/Fructification : Coussins gelatineux bruns sur sous-couche plus claire, comme une gelee de fruits.
Habitat : Sur bois mort, cones, feuilles ou autres debris vegetaux humides trempant dans l'eau des ruisseaux. Printemps-automne. Peu frequent, mais fidele a sa station.
Comestibilite : Sans interet
Xylodon radula (Fries) Ţura, Zmitrovich, Wasser & Spirin (2011) Synonymes : Hydnum radula Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 271 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Sistotrema radula (Fries) Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 195
Radulum orbiculare Fries (1825), Systema orbis vegetabilis, p. 81
Radulum epileucum Berkeley & Broome (1875), The annals and magazine of natural history, series 4, 15, p. 32
Radulum corallinum Berkeley & Broome (1875), The annals and magazine of natural history, series 4, 15, p. 32
Radulum radula (Fries) Gillet (1877), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 733
Radulum orbiculare var. junquillinum Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 199
Hyphoderma radula (Fries) Donk (1957), Fungus, Officieel orgaan van de nederlandsche mycologische vereniging, 27(1-4), p. 15
Radulum quercinum var. epileucum(Berkeley & Broome) Rick (1959), Iheringia, serie botanica, 5, p. 179
Basidioradulum radula (Fries) Nobles (1967), Mycologia, 59(2), p. 192
Xylodon radula (Fries) Ţura, Zmitrovich, Wasser & Spirin (2011), Biodiversity of the Heterobasidiomycetes and non-gilled Hymenomycetes (former Aphyllophorales) of Israel, p. 219 (nom actuel)

References : BK 2 128 ; BG p. 404
Groupe : Croutes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Hymenochaetales / Schizoporaceae
Chapeau/Fructification : Entierement resupinee. Surface hymeniale irregulierement bosselee-verruqueuse. Dents irregulieres, obtuses jusqu'a 5mm de longueur et de 1mm de largeur ornee de dents subulees, cylindriques ou plates, ocre-jaune. Marge limitee ou faiblement fimbriee.
Chair : Consistance ceracee tendre a letat frais, dure et cornee a l'etat sec.
Habitat : Sur branches et troncs morts cortiques surtout de feuillus, et plus particulierement de Prunus avium, Alnus incana. Rarement sur coniferes sauf Abies alba.
Spores : Cylindriques faiblement allantoides, lisses, hyalines, 8,5-10 x 3-3,5 µm. Basides cylindriques a clavees, tetrasporiques, bouclees. Leptocystides sinueuses a moniliformes, parois minces. Hyphes larges, cloisonnees et bouclees.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Repandu. Toute l'annee.
Postia ptychogaster (F. Ludwig) Vesterholt (1996) Noms francais : Polypore en coussinet ; Polypore fuligineux
Synonymes : Auricularia pulverulenta Sowerby (1799), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 214
Trichoderma fuliginoides Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 231
Strongylium fuliginoides (Persoon) Ditmar (1809), Neues journal fur die botanik, 3(3), p. 55, tab. 2, fig. 1
Arongylium fuliginoides (Persoon) Link (1809), Magazin der Gesellschaft naturforschender freunde zu Berlin, 3, p. 24
Reticularia fuliginoides (Persoon) Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 862
Ptychogaster albus Corda (1838), Icones fungorum hucusque cognitorum, 2, p. 24, tab. 12, fig. 90
Institale effusa Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 447
Polyporus ptychogaster F. Ludwig (1880), Zeitschrift fur die gesamten Naturwissenschaften, 3, p. 424 (Basionyme)
Ceriomyces richonii Saccardo (1888), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 6, p. 388
Ceriomyces albus (Corda) Saccardo (1888), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 6, p. 388
Oligoporus ustilaginoides Brefeld (1889), Untersuchungen aus dem gesammtgebiete der mykologie, 8, p. 126
Leptoporus ptychogaster (F. Ludwig) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des Hymenomycetes, p. 84
Tyromyces ptychogaster (F. Ludwig) Donk (1933), Revision der Niederlandischen Homobasidiomycetes, 2, p. 153
Ptychogaster flavescens Falck & O. Falck (1937), Hausschwammforschungen, 12, p. (??)
Oligoporus ptychogaster (F. Ludwig) Falck & O. Falck (1937), Hausschwammforschungen, 12, p. 41
Ptychogaster fuliginoides (Persoon) Donk (1972), Proceedings of the koninklijke nederlandse Akademie Van Wetenschappen, section C, biological and medical sciences, 75(3), p. 170
Postia ptychogaster (F. Ludwig) Vesterholt (1996), in Knudsen & Hansen, Nordic journal of botany, 16(2), p. 213 (nom actuel)
Ptychogaster pulverulentus (Sowerby) Stalpers (2000), Karstenia, 40(1-2), p. 171

References : FE 10
Groupe : Polypores
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Polyporales / Dacryobolaceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Ptychogaster albus est son anamorphe qui ressemble a une boule de poils blancs.
Panaeolus fimicola (Persoon) Quelet (1872) Noms francais : Paneole des pelouses
Synonymes : Agaricus varius Bolton (1788), An history of fungusses growing about Halifax, 2, p. 66, tab. 66, fig. 1 (nom. illegit.)
Agaricus variegatus J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1424 (nom. illegit.)
Agaricus fimicola Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 412 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Prunulus varius Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 631
Coprinus fimicola (Persoon) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 168, n° 2696
Coprinus varius (Gray) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 169, n° 2699
Agaricus callosus var. c varius (Gray) Weinmann (1836), Hymeno et Gastero-mycetes hucusque in imperio Rossico observatos recensuit, p. 257
Coprinarius fimicola (Persoon) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 69
Panaeolus fimicola (Persoon) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 257(239) (nom actuel)
Panaeolus varius (Gray) Saccardo (1916), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(15), p. 879

References : Bon p. 265 ; CD 1339 ; Eyssartier et Roux p. 912 ; Guinberteau p. 83
Groupe : Coprins/Paneoles/Psathyrelles
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Incertae sedis
Comestibilite : Toxique
Ophiocordyceps gracilis (Greville) G.H. Sung, J.M. Sung, Hywel-Jones & Spatafora (2007) Noms francais : Cordyceps grele
Synonymes : Xylaria gracilis Greville (1824) [1823], Scottish cryptogamic flora, 2, tab. 86 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1832)(index)
Sphaeria gracilis (Greville) Berkeley (1836), The english flora of sir J.E. Smith, fungi, 5(2), p. 233
Cordyceps gracilis (Greville) Durieu & Montagne (1846) [1846-49], Exploration scientifique de l'Algerie, Flore d'Algerie, 1, p. 449, tab. 25, fig. 2
Torrubia gracilis (Greville) Tulasne & C. Tulasne (1865), Selecta fungorum carpologia, 3, p. 15
Cordyceps entomorrhiza var. gracilis (Greville) Cooke (1884), Grevillea, 12(64), p. 102
Cordyceps mawleyi Westwood (1891), The Gardener's chronicle and agricultural gazette, serie 3, 9, p. 553, fig. 115
Isaria dubia Delacroix (1893), Bulletin de la Societe mycologique de France, 9(4), p. 264
Paraisaria dubia (Delacroix) Samson & B.L. Brady (1983), Transactions of the British mycological Society, 81(2), p. 285
Ophiocordyceps gracilis (Greville) G.H. Sung, J.M. Sung, Hywel-Jones & Spatafora (2007), Studies in mycology, 57, p. 43 (nom actuel)

References : BK 1 310 ; Dennis 255
Groupe : Clavaires
Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Hypocreales / Ophiocordycipitaceae
Chapeau/Fructification : Ascome de 3-5 cm de hauteur,forme d'un capitule fertile et d'un pied distinct.
Lames/Pores : Capitule 2-10 x 2,5-6 cm,oblong a ovale,brun-orange a ochrace,parfois sillonne et ponctue de fonce par les ostioles des peritheces qui sont entierement immerges,etroits,0,5-0,8 x 0,2-0,4 mm.
Stipe : 2-9 x 1-5 mm finement squamuleux,creme paille chrome fonce a brun orange pale blanchatre,plus fonce a la base,naissant directement de la chenille morte a deterrer delicatement.
Habitat : Parasite : Souvent sur chenille Lepidotera, sur larve d'Hepialus lupilinus.
Spores : Cylindriques,lisses,hyalines,se fragmentant en spores secondaires de 5-8 x 1-2µm.Asques a 8 spores,se fragmentant en nombreuses spores secondaires,inamyloides,jusqu'a 300 x 5µm. Paraphyses absentes.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Sur chenille morte et enterree de papillon.( Spicaria dubia est le stade imparfait). Rare. Periode : du printemps a l'automne.
Nectria cinnabarina (Tode) Fries (1849) Noms francais : Nectrie couleur de cinabre
Synonymes : Tremella purpurea Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1158
Helvella purpurea (Linnaeus) Schreber (1771), Spicilegium florae lipsicae, p. 112 ('Elvela ')
Sphaeria tremelloides Weigel (1772), Observationes botanicae, p. 46, tab. 3, fig. 1 (nom. illegit.)
Lichen agaricus caespitosus O.F. Muller (1780), Flora danica, 14, p. tab. 840, fig. 2 (nom. inval.)
Sphaeria miniata Bolton (1789), An history of fungusses growing about Halifax, 3, p. 127, tab. 127, fig. 1
Sphaeria purpurea (Linnaeus) Schrank (1789), Baiersche flora, 2, p. 505 (nom. illegit.)
Tubercularia vulgaris var. subsessilis Tode (1790), Fungi mecklenburgenses selecti, 1, p. 18, tab. 4, fig. 30
Tubercularia vulgaris Tode (1790), Fungi mecklenburgenses selecti, 1, p. 18
Tremella nigricans Bulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 455, fig. 1 (nom. illegit.)
Sphaeria cinnabarina Tode (1791), Fungi mecklenburgenses selecti, 2, p. 9, tab. 9, fig. 68 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1823)
Tubercularia nigricans (Bulliard) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1482
Sphaeria fragiformis Withering (1792), A botanical arrangement of British plants, Edn 2, 3, p. 473 (nom. illegit.)
Sphaeria decolorans Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 83
Tubercularia discoidea Persoon (1796), Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 1, p. 79
Clavaria coccinea Sowerby (1800), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 294
Tubercularia confluens Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 113
Tubercularia castaneae Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 114
Tubercularia granulata Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 113
Tubercularia pruni Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 183
Tubercularia pseudacaciae Rebentisch (1804), Prodomus florae neomarchicae, p. 363
Tubercularia sarmentorum Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 208
Sphaeria pezizoidea var. a rubrofusca de Candolle (1815), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 6, p. 125
Tubercularia menispermi Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 208
Tubercularia nigrescens Saint-Amans (1821), Flore agenaise, p. 615
Ephedrosphaera decolorans (Persoon) Dumortier (1822), Commentationes botanicae, p. 90
Helotium coccineum (Sowerby) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 346
Cucurbitaria decolorans (Persoon) Greville (1824), Flora edinensis, p. 359
Cucurbitaria cinnabarina (Tode) Greville (1825) [1824], Scottish cryptogamic flora, 3, tab. 135
Tubercularia vulgaris var. confluensChevallier (1826), Flore generale des environs de Paris, 1, p. 100
Tubercularia expallens Fries (1832), Systema mycologicum, 3(2), index alphabeticus, p. 197
Tubercularia vulgaris var. sarmentorum (Fries) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 238
Hypoxylon cinnabarinum (Tode) Westendorp (1839) [1838], Annales de la Societe des sciences medicales et naturelles de Bruxelles, 1838, p. 71
Nectria cinnabarina (Tode) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 388 (nom actuel)
Knyaria granulata (Persoon) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 856
Knyaria expallens (Fries) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 856
Knyaria menispermi (Fries) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 856
Knyaria nigricans (Link) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 856
Knyaria vulgaris (Tode) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 856
Knyaria confluens (Persoon) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 856
Knyaria sarmentorum (Fries) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 856
Knyaria purpurea (Linnaeus) Pound & Clements (1897), Minnesota botanical studies, 1(9), p. 732
Cucurbitaria purpurea (Linnaeus) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 462
Nectria purpurea (Linnaeus) Seaver (1907), The journal of mycology, 13(2), p. 51
Creonectria purpurea (Linnaeus) Seaver (1909), Mycologia, 1(5), p. 184

References : Bon p. 335 ; CD 3
Groupe : Pyrenomycetes
Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Hypocreales / Nectriaceae
Chapeau/Fructification : Forme globuleuse irreguliere de couleur rouge vif (ou rouge cinabre), x1-1,5mm, sorte de pustule granuleuse coriace, gregaire (s'agglomerant en petites colonies ou grappes).
Habitat : Sur branches mortes de feuillus, generalement en grand nombre, durant toute l'annee.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Visible tout au long de l'annee, sur bois. L'anamorphe en coussinet de couleur rose pale et brievement a longuement stipite est souvent appele Tubercularia vulgaris.
Merismodes anomala (Persoon) Singer (1975) Synonymes : Peziza anomala Persoon (1795), in Usteri, Annalen der botanik, 15, p. 29 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza rugosa Sowerby (1802), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 369, fig. 3
Peziza anomala var. a vulgaris Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 326
Peziza stipata Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 270
Trichia faginea Johnston (1831), A flora of Berwick-upon-tweed, 2, p. 191
Cyphella hoffmannii Tulasne & C. Tulasne (1861), Selecta fungorum carpologia, 1, p. 136
Cyphella anomala (Persoon) P. Karsten (1866), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 8, p. 202
Tapesia anomala (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 300
Solenia anomala (Persoon) Fuckel (1871) [1871-72], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 25-26, p. 290
Solenia exigua Saccardo (1878), Michelia, 1(2), p. 117
Lachnea anomala (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 90
Solenia ochracea subsp.* anomala(Persoon) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 22
Solenia amoena Oudemans (1888), Nederlandsch kruidkundig archief, serie 2, 5(2), p. 160
Henningsomyces anomalus (Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 483
Henningsomyces exiguus (Saccardo) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 483
Henningsomyces amoenus (Oudemans) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 483
Solenia anomaloides Peck (1898), Bulletin of the Torrey botanical Club, 25(6), p. 326
Cyphellopsis anomala (Persoon) Donk (1931), Mededeelingen van de Nederlandsche mycologische vereeniging, 18-20, p. 128
Lachnella anomala (Persoon) G. Cunningham (1963), New Zealand Department of scientific and industrial research. Plant diseases division. Bulletin, 145, p. 309
Merismodes anomala (Persoon) Singer (1975), The Agaricales in modern taxonomy, Edn 3, p. 665 ('anomalus ')

References : BK 2 224
Groupe : Collybies
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Niaceae
Chapeau/Fructification : Fructification cyphelloide en forme de coupe sessile de 0,2-0,5 mm de diametre fixee sur un subiculum. Hymenium lisse, creme a ocrace. Face externe feutree par la presence de poils bruns apprimes et denses. Marge creme, floconneuse fimbriee par la presence de poils emergents.
Lames/Pores : Pas de lames. Hymenium tapissant l'interieur de la coupe.
Chair : Tres reduite. Consistance molle sur le frais, dure et cornee a l'etat sec.
Stipe : Subnul
Habitat : Sur bois mort de feuillus, plus frequent sur Corylus, rarement sur Picea.
Spores : Elliptiques, amygdaliformes, lisses, hyalines, plus ou moins finement guttulees, 8-9,5 x 3,7 4,5-(5) µm. Basides clavees, tetrasporiques, bouclees. Pas de cystides. Systeme monomitique : Hyphes a paroi mince, cloisonnees, non bouclees,larges de 1 a 2 µm. Poils bruns, a paroi epaisse, incrustes dans la partie superieure, larges de 2-4 µm, elargis au sommet, env. 150 µm de long.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Les genres en "odes" sont du feminin, souvent nomme a tort Merismodes anomalus.
Lepiota magnispora Murrill (1912) Synonymes : Agaricus metulaesporus Berkeley & Broome (1870) [1871], The journal of the linnean Society, botany, 11(56), p. 512
Lepiota clypeolaria var. pantherinaGillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 62
Lepiota clypeolaria var. campanettaBarla (1886), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(3), p. 116
Lepiota metulaespora (Berkeley & Broome) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 38 ('metulispora')
Mastocephalus metulaesporus (Berkeley & Broome) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 860
Lepiota magnispora Murrill (1912), Mycologia, 4(5), p. 237 (Basionyme) (nom actuel)
Lepiota ventriosospora D.A. Reid (1958), Transactions of the British mycological Society, 41(4), p. 427
Lepiota clypeolaria var. metulaespora (Berkeley & Broome) Babos (1961), Annales historico-naturales Musei nationalis hungarici, 53, p. 198 (nom. inval.)
Lepiota clypeolaria f. umbrinosquamosa Hongo (1970), Memoirs of the Faculty of liberal arts and education, Shiga University natural science, 20, p. 51
Lepiota ventriosospora var. umbrinosquamosa(Hongo) Bon (1993), Documents mycologiques, 22(88), p. 29

References : Bon p. 285 ; CD 672-282 ; Eyssartier et Roux p. 328, 342 4eme edition
Groupe : Lepiotes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Agaricaceae
Spores : 15-20 x 4-6µm Tres grandes, Fusoides
Comestibilite : Toxique
Inocybe petiginosa (Fries) Gillet (1876) Noms francais : Inocybe a chapeau zone ; Inocybe calleux
Synonymes : Agaricus rufipes Persoon (1798), Icones et descriptiones fungorum minus cognitorum, 1, p. 4, tab. 1, fig. 5
Agaricus petiginosus Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 128 ('petigosus') (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus polius Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 160 (nom. illegit.)
Hebeloma petiginosum (Fries) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 80
Inocybe petiginosa (Fries) Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 521 (nom actuel)
Derminus petiginosus (Fries) Migula (1912), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 2(2), p. 440
Astrosporina petiginosa (Fries) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 213

References : Bon p. 243 ; BK 5 87 ; CD 1076 ; Cetto 1422 ; Eyssartier et Roux p. 884 914. LP 662
Groupe : Inocybes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Inocybaceae
Chapeau/Fructification : Chapeau ne depassant guere 10 mm, conique puis aplani mamelonne. Surface presque lisse, mate, gris brun avec des zones concentriques plus foncees dans la jeunesse. Zone marginale recouverte d'un voile blanchatre fibrilleux. Marge aigue longtemps appendiculee.
Lames/Pores : Lames jaune moutarde clair puis brun jaune, adnees echancrees
Chair : Chair ochracee plus foncee dans le pied. Odeur legerement spermatique. Saveur astringente.
Stipe : Pied 15-30 x 1-2 mm, cylindrique, plein puis fistuleux, elastique, entierement pruineux, brun rose dans la jeunesse grisonnant dans la vieillesse.
Habitat : En groupes sous feuillus sous hetre ou chene.
Spores : Spores 6-8 x 4,5-5,5 µm, plus ou moins oblongues, finement noduleuses, ornees de 7-11 bosses obtuses. Sporee ocre rougeatre. Basides clavees, tetrasporiques, bouclees. PLeuro et cheilocystides fusiformes a lageniformes a base arrondie, a paroi epaisse, muriquees, 36-77 x 11-17 µm. Caulocystides presentes.
Comestibilite : Toxique
Helvella solitaria P. Karsten (1871) Synonymes : Peziza solitaria P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 111 (nom. illegit.)
Helvella solitaria P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 37 (Basionyme) (nom actuel)
Cyathipodia platyspora Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 39
Macropodia platypodia (Boudier) B.O. Dodge (1914), Transactions of the Wisconsin Academy of sciences, arts and letters, 17(2), p. 1041
Helvella scrobiculata Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 891
Acetabula murina Zeller (1927), Mycologia, 19(3), p. 139
Paxina platypodia (Boudier) Seaver (1928), The North American cup-fungi (operculates), p. 203


References : BK 1 18
Groupe : Helvelles/Morilles
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Helvellaceae
Comestibilite : Toxique
Hebeloma laterinum (Batsch) Vesterholt (2005) Noms francais : Hebelome cacaote, Tante a Nanon
Synonymes : Agaricus laterinus Batsch (1789), Elenchus fungorum, continuatio secunda, p. 29, tab. 33, fig. 195 (Basionyme)
Agaricus senescens Batsch (1789), Elenchus fungorum, continuatio secunda, p. 35, tab. 34, fig. 197 (nom. illegit.)
Hebeloma senescens Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 799
Hebeloma sinuosum ss. Konrad (1923), Bulletin trimestriel de la Societe mycologique de France, 39(1), p. 38
Hebeloma birrus ss. Bresadola (1930), Iconographia mycologica, 15, tab. 709 ('birrum ')
Hebeloma sinapizans ss. J.E. Lange (1938), Flora agaricina Danica, 3, p. 94, pl. 119, fig. D
Hebelomatis edurum (Metrod) Locquin (1979) [1977], Flore mycologique: Mycological flora, Vol. III -IV Cortinariales -A, p. 146 (nom. inval.)
Hebeloma edurum Metrod ex Bon (1985), Documents mycologiques, 16(61), p. 16
Hebeloma laterinum (Batsch) Vesterholt (2005), Fungi of Northern Europe, 3, p. 106 (nom actuel)

References : Bon p. 229 ; CD 1006 ; Eyssartier et Roux p. 862
Groupe : Hebelomes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Hymenogastraceae
Comestibilite : Toxique
Commentaires : Odeur chocolatee et fruitee. Saveur amarescente.
Gymnopus ocior (Persoon) Antonin & Noordeloos (1997) Noms francais : Collybie ambree
Synonymes : Agaricus dryophilus var. ß funicularis Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 125
Agaricus ocior Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 151 (Basionyme)
Agaricus succineus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 91 (nom. illegit.)
Collybia succinea Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 237(217)
Collybia luteifolia Gillet (1875), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 328
Collybia extuberans var. succinea(Quelet) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 226
Agaricus luteifolius (Gillet) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 23 (nom. illegit.)
Marasmius funicularis (Fries) P. Karsten (1893), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 9(1), p. 3
Chamaeceras funicularis (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 456
Collybia dryophila var. funicularis (Fries) W.G. Smith (1908), Synopsis of the British Basidiomycetes, p. 65
Collybia bohemica Velenovský (1920), Ceske houby, 2, p. 340
Marasmius dryophilus var. funicularis (Fries) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 524
Collybia dryophila subsp.* funicularis(Fries) Konrad (1927), Bulletin de la Societe mycologique de France, 43(2), p. 176
Collybia petrakii Hruby (1930), Hedwigia, 70, p. 252
Collybia robiniae Velenovský (1939), Novitates mycologicae, p. 83
Collybia funicularis (Fries) Konrad & Maublanc (1949) [1948], Encyclopedie mycologique, 14, p. 281
Collybia ocior (Persoon) Vilgalys & O.K. Miller (1987), Transactions of the British mycological Society, 88(4), p. 467
Gymnopus ocior (Persoon) Antonin & Noordeloos (1997), Mycotaxon, 63, p. 365 (nom actuel)

References : BK 3 200 ; CD 524 ; Eyssartier et Roux p. 432
Groupe : Collybies
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Omphalotaceae
Comestibilite : Sans interet
Gomphus clavatus (Persoon) Gray (1821) Noms francais : Chanterelle violette
Synonymes : Helvella purpurascens Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 109, tab. 276 ('Elvela')
Helvella carnea Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 106, tab. 164, ('Elvela')
Clavaria elveloides Wulfen (1781), in Jacquin, Miscellanea austriaca, 2, p. 99, tab. 12, fig. 3
Agaricus purpurascens (Schaeffer) Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 93 (nom. illegit.)
Clavaria truncata Schmidel (1793), Icones plantarum et analyses partium, Edn 2, Manipulus 1, p. 237, tab. 60
Merulius clavatus Persoon (1795), in Usteri, Annalen der botanik, 15, p. 21 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Merulius violaceus Persoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 28 (nom. illegit.)
Merulius umbrinus Persoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 30 (nom. illegit.)
Merulius purpurascens (Schaeffer) Persoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 29
Merulius carneus (Schaeffer) Persoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 29
Merulius clavatus var. a violaceus Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 498
Merulius clavatus var. ß spadiceusPersoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 498
Cantharellus clavatus (Persoon) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 322
Gomphus clavatus (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 638 (nom actuel)
Gomphora clavata (Persoon) Fries (1825), Systema orbis vegetabilis, p. 88
Gomphus truncatus (Schmidel) Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 9
Merulius clavatus purpurascensSecretan (1833), Mycographie Suisse, 2, p. 473 (nom. inval.)
Merulius clavatus carneus Secretan (1833), Mycographie Suisse, 2, p. 471 (nom. inval.)
Craterellus clavatus (Persoon) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 533
Thelephora clavata (Persoon) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 46
Cantharellus brevipes Peck (1883) [1880], Annual report of the New York state Museum of natural history, 33, p. 21
Craterellus clavatus var. violaceus(Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 202
Nevrophyllum clavatum (Persoon) Patouillard & Doassans (1886), Revue mycologique (Toulouse), 8(29), p. 27
Trombetta clavata (Persoon) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 873
Merulius brevipes (Peck) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 862
Craterellus nucleatus Schroder (1908), Centralblatt fur das gesamte Forstwesen, 34, p. 396
Craterellus carneus (Schaeffer) Saccardo (1916), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(15), p. 1135
Cantharellus purpuraceus Iwade (1944), Bulletin of the Tokyo University forests, 33, p. 54
Gomphus purpuraceus (Iwade) K. Yokoy. (1989), in Imazeki, Colored illustrations of mushrooms of Japan, 2, p. 98

References : Bon p. 307 ; CD 108 ; Marchand 80 ; Eyssartier et Roux p. 938 ; BK 2 480 ; Funghi Clavarioidi 1 p. 419
Groupe : Chanterelles
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Gomphales / Gomphaceae
Chapeau/Fructification : 4-8 cm de diametre, cylindrique tronque, clavule puis turbine, cyathiforme au sommet, conchoide-rameux. Marge de plus en plus dressee, epaisse, irreguliere, lobee-festonnee, lilacine ; cuticule adnee, seche, veloutee, feutree vers les bords, lilas sombre sur toute sa surface chez les jeunes, enfin jaunatre olivace, kaki.
Lames/Pores : Hymenophore sublisse, puis ride par des plis decurrents, rameux, confus, anastomoses, boursoufles, lilas sature dans le haut, plus pale a violet pourpre vers le bas, un peu cendres, decolorants, enfin jaunissants par les spores.
Chair : Charnue, tres blanche a la coupe, tachee, marbree-hyaline a l'humidite, zonee, molle, ferme et cassante par le sec. Odeur faible a presque rance, saveur douce ou legerement amarescente.
Stipe : 4-8-(12) cm, souvent lateral, epais, plein, dur, lisse, finement feutre a tomenteux, herisse a la base, lilas violet sombre, palissant a blanchatre ochrace.
Habitat : Sur terre, dans les forets de coniferes, rarement en forets melees, sur substrat calcaire, en regions montagnardes et subalpines. Isole ou par petits groupes (ronds de sorcieres). De juin a octobre. Peu frequent.
Spores : Elliptiques, grossierement verruqueuses, a gros apicule obtus, jaunatres, guttulees, 10-14 x 4,5-5,5 µm. I-. Pas de cystides. Basides clavees, tetrasporiques, 50-65 x 10-11 µm, bouclees. Dimitique : A - Hyphes larges de 2,5 a 10 µm, cloisonnees, bouclees. B - ?. Sporee ochracee.
Comestibilite : Comestible
Cortinarius calochrous (Persoon) Gray (1821) Noms francais : Cortinaire a belle couleur ; Cortinaire joli
Synonymes : Agaricus turbinatus Sowerby (1797), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 102 (nom. illegit.)
Agaricus calochrous Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 282 ('callochrous ') (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Cortinarius calochrous (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 629 (nom actuel)
Myxacium calochrous (Persoon) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 92 ('callochrous ')
Phlegmacium calochroum (Persoon) Wunsche (1877), Die pilze. Eeine anleitung zur kenntniss derselben, p. 131
Gomphos calochrous (Persoon) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 853
Cortinarius aureoluteus Bidaud (2001), in Bidaud & al., Atlas des Cortinaires, pars 11, p. 612, pl. 347, fiche 537

References : Bon p. 215 ; BK 5 195 ; CD 1174 ; Marchand 663, 664 ; Eyssartier et Roux p. 726, 734, 744
Groupe : Cortinaires
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Cortinariaceae
Comestibilite : Sans interet
Brevicellicium olivascens (Bresadola) K.H. Larsson & Hjortstam (1978) Synonymes : Hydnum granulosum subsp.* mutabilePersoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 184
Odontia olivascens Bresadola (1892), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 2(8-10), p. 36, tab. 141, fig. 2 (Basionyme)
Odontia mutabilis (Persoon) Bresadola (1911), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 9(4), p. 426
Grandinia mutabilis (Persoon) Bourdot & Galzin (1914), Bulletin de la Societe mycologique de France, 30(2), p. 250
Grandinia abrotani Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 734
Grandinia granulosa ss. Bourdot & Galzin (1928) [1927], Hymenomycetes de France. Heterobasidies- Homobasidies Gymnocarpes, p. 408
Odontia chromoflava Rick (1932), Egatea, 17, p. 278
Cristella mutabilis (Persoon) Parmasto (1965), Eesti NSV teaduste akadeemia toimetised. Bioloogiline seeria, 14(2), p. 223
Cristella mutabilis f. sulfurella Parmasto (1965), Eesti NSV teaduste akadeemia toimetised. Bioloogiline seeria, 14(2), p. 223
Trechispora mutabilis (Persoon) Liberta (1966), Taxon, 15(8), p. 319
Brevicellicium olivascens (Bresadola) K.H. Larsson & Hjortstam (1978), Mycotaxon, 7(1), p. 119 (nom actuel)

References : BK 2 116
Groupe : Croutes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Trechisporales / Hydnodontaceae
Chapeau/Fructification : Fructification resupinee, fixee au substrat et formant de minces revetements ceraces-crustaces. Surface verruqueuse, lisse au bord. Marge floconneuse, blanchatre a creme, ochracee et teintee de verdatre. Consistance molle.
Habitat : Sur bois mort de feuillus et de coniferes.
Spores : Arrondies, ovales, lisses, hyalines et guttulees, apiculees 3,8-5,3 x 3-4,2 µm. Basides cylindriques, tetrasporiques, bouclees. Pas de cystides.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Toute l'annee mais peu frequent. Souvent sur branche de Corylus.
Asterophora parasitica (Bulliard) Kuntze (1898) Noms francais : Asterophore parasite ; Nyctalis parasite
Synonymes : Agaricus parasiticus Bulliard (1792), Herbier de la France, 12, tab. 574, fig. 2 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus umbratus Withering (1796), An arrangement of British plants, Edn 3, 4, p. 201
Agaricus pilipes Sowerby (1800), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 249
Agaricus parasiticus var. ß pilipes (Sowerby) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 371
Gymnopus pilipes (Sowerby) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 611
Gymnopus parasiticus (Bulliard) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 610
Nyctalis parasitica (Bulliard) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 372
Asterophora parasitica (Bulliard) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445 (nom actuel)
Fungus pilipes(Sowerby) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 480

References : CD 490 ; Bon p. 169 ; Eyssartier et Roux p. 346 ; Ludwig 1 n° 54.2 ; FuNo2012 p. 581
Groupe : Asterophores
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Lyophyllaceae
Chapeau/Fructification : 10-20 mm de diametre, hemispherique a conique convexe au debut, puis etale et souvent ondule ; surface lisse, d'abord soyeuse araneeuse, recouverte de fibrilles blanches, blanche a gris pale, devenant brun-gris a partir de la marge, faiblement visqueuse a l'etat humide ; marge d'abord enroulee, puis ondulee puis un peu relevee et parfois dechiree.
Lames/Pores : Adnees ou faiblement decurrentes, en general assez bien developpees, larges, blanchatres a brun-gris ; arete finement granulee.
Chair : Blanchatre ou grisatre, mince. Odeur desagreable ; saveur douce, farineuse.
Stipe : 10-30 x 2-3 mm, cylindrique, parfois arque, farci-plein, creux avec l'age ; surface recouverte de fibrilles blanches sur un fond gris-brun, a base parfois feutree blanche. Le plus souvent en troupe.
Habitat : Sur Russulaceae en putrefaction, affectionne tout particulierement les especes du groupe de Russula delica.
Spores : 5-6 x 3-4 µm, elliptiques, lisses, hyalines, le plus souvent absentes. Chlamydospores 12-17 x 9-10 µm, fusiformes, lisses, hyalines, a grosses guttules, presentes dans les lames.
Comestibilite : Sans interet
Anthracobia melaloma (Albertini & Schweinitz) Boudier (1885) Synonymes : Peziza melaloma Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 336, tab. 2, fig. 5 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza intermixta P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 119
Pyronema melaloma (Albertini & Schweinitz) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 319
Aleuria melaloma (Albertini & Schweinitz) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 54
Humaria melalomoides Rehm (1884), in P. Sydow, Mycotheca marchica, n° 778
Humaria melaloma (Albertini & Schweinitz) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 120
Anthracobia melaloma (Albertini & Schweinitz) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 106 (nom actuel)
Lachnea melaloma (Albertini & Schweinitz) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 181
Humaria intermixta (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 134
Scutellinia melaloma (Albertini & Schweinitz) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 869
Humariella melaloma (Albertini & Schweinitz) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 37
Lachnea intermixta (P. Karsten) Rehm (1895), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 1047
Humaria flavoaurantiaca Rehm (1904), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 2(1), p. 35
Anthracobia intermixta (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 65
Patella melaloma (Albertini & Schweinitz) Seaver (1928), The North American cup-fungi (operculates), p. 167

References : BK 1 96 ; CD 42
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pyronemataceae
Chapeau/Fructification : Fructification sessile de 1-3 mm de diametre, hemispherique puis cupuliforme. Hymenium legerement deprime au centre, orange plus ou moins pale. Surface externe plus claire ponctuee de taches foncees correspondant a des poils agglutines. Gregaire.
Stipe : Absent
Habitat : Sur places a feu.
Spores : Spores etroitement elliptiques, hyalines, lisses, bi-guttulees, 16-18 x 8-9 µm. Asques octospores 160-190 x 11-12 µm. J- Paraphyses greles, cylindriques, septees renflees au sommet. Poils legerement brunatres, a paroi mince, lisses, cloisonnes et agglutines en touffes.
Comestibilite : Sans interet
Trichoglossum hirsutum (Persoon) Boudier (1885) Synonymes : Clavaria pedunculata Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 135
Clavaria ophioglossoides Holmskjold (1790), Beata ruris otia fungis danicis, 1, p. 18 (nom. illegit.)
Clavaria atra J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1443
Geoglossum hirsutum Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 117 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Geoglossum capitatum Persoon (1795), in Usteri, Annalen der botanik, 15, p. 12
Clavaria simplex f. hirsute Schmidel (1797), Icon. Plant., Manip. 3, p. 92, tab. 25, fig. 1-19
Geoglossum hirsutum var. ß capitatum ( Persoon) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 608
Geoglossum hirsutum var. a vulgare Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 294
Trichoglossum hirsutum (Persoon) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 109 (nom actuel)
Trichoglossum hirsutum var. capitatum (Persoon) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 86
Trichoglossum gracile Patouillard (1909), Bulletin de la Societe mycologique de France, 25(3), p. 131
Geoglossum thymiphilum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 377
Trichoglossum hirsutum f. capitatum (Persoon) S. Imai (1941), Journal of the Faculty of agriculture Hokkaido university, 45, p. 221

References : Bon p. 333 ; CD 8 ; BK 1 131 ; Phillips p. 274 ; Cetto 4 1666 ; Gr. p. 267 n° 431
Groupe : Clavaires
Classification : Ascomycota / Geoglossomycetes / Geoglossales / Geoglossaceae
Chapeau/Fructification : Fructificartion entierement noire ou brun-noir, veloutee, seche et de 3 a 9 cm de hauteur. Receptacle a clavule oblongue-elliptique ou ovale, comprimee et parfois ridee longitudinalement, large de 6 a 12 mm.
Stipe : Pedicule plein, cylindrique, ordinairement plus long que la clavule, epais de 2 a 5 mm environ, poilu-tomenteux.
Habitat : Le plus souvent dans les sphaignes, prairies marecageuses, egalement en compagnies des Drosera.
Spores : Lineaires-fusiformes ou bacilliformes, brunes, lisses, pluriseptees ( de 10-13 a 15 cloisons ),mesurant 100-112-(150) x 5-6-(8) µm. Asques claviformes, assez larges, attenues a la base, octospores, 150-200-(220) x 20-25 µm ; les spores sont disposees parallelement. Paraphyses rameuses ou divisees a la base, brunatres, septees, legerement epaissies, 6-7 µm, plus ou moins courbees ou cotournees au sommet. Poils de l'hymenium, noirs, raides, aigus, non septes, longs de 150-300 µm, epais de 6-8 µm dans la partie la plus large, tres attenues a la base. Poils du pedicule, noirs, tres aigus au sommet, mais epaissis et gibbeux a la base, non septes, longs de 85-115 µm et epais de 10 µm environ a la base.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole a gregaire. Ete-Automne ( Novembre). Occasionnel. Remarques : var. capitatum = Clavule tres courte ( de 4 a 6 mm), aussi large que longue, brusquement renflee a la base, subconique, ovoide ou subarrondie, plissee mais non comprimee. Pied grele, long de 3 a 4 mm. Cespiteux de 3 a 4 individus.
Russula queletii Fries (1872) Noms francais : Russule de Quelet
Synonymes : Russula queletii Fries (1872), in Quelet, Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 209(185), tab. 24, fig. 6-6bis (Basionyme) (nom actuel)
Russula flavovirens E. Bommer & M. Rousseau (1884), Bulletin de la Societe royale de botanique de Belgique, 23(1), p. 310
Russula fellea var. flavovirens (E. Bommer & M. Rousseau) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 61
Russula queletii f. albocitrinaBarbier (1904), Bulletin de la Societe mycologique de France, 20(3), p. 114
Russula drimeia var. queletii (Fries) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 467
Russula sardonia f. queletii(Fries) Singer (1923), Zeitschrift fur pilzkunde, 2, p. 16
Russula queletii var. flavovirens(E. Bommer & M. Rousseau) Romagnesi (1967), Les russules d'Europe et d'Afrique du Nord, p. 448 (nom. inval.)
Russula queletii var. procera Nicolaj (1976), Micologia Italiana, 5(3), p. 14
Russula queletii f. gracilis Nicolaj (1976), Micologia Italiana, 5(3), p. 14
Russula queletii f. flavovirens(E. Bommer & M. Rousseau) Bon (1988), Documents mycologiques, 18(70-71), p. 38 (nom. inval.)

References : BK 6 188 ; CD 1397-426, 94 ; Cetto 207 ; Galli p. 242 ; Sarnari 640 ; Bon p. 75 ; Marchand 449 ; Eyssartier et Roux p. 236, 246 4eme edition
Groupe : Russules
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Russulales / Russulaceae
Chapeau/Fructification : 45-85 mm de diametre, hemispherique au debut, puis aplani et souvent onduleux et deprime au centre. Surface lisse, parfois un peu bosselee par endroits, mate par le sec, visqueuse et brillante par temps pluvieux, rouge vineux fonce, presque noire au centre, souvent aussi nuancee d'olivace, decolorantes par temps pluvieux ou tres humide. Marge en general brievement striee. Cuticule separable jusqu'au 2/3 du rayon.
Lames/Pores : D'abord blanches, puis creme, largement adnees, peu fourchues. Aretes entieres.
Chair : Blanche. Odeur de pomme. Saveur acre.
Stipe : 40-70-(80) x 8-15-(25) mm, cylindrique, plein mais spongieux. Surface lisse a finement veinee, rouge vineux pale a sature et recouverte d'une pruine blanche, surtout au sommet.
Habitat : Hote exclusif des epiceas, sur sol calcaire.
Spores : 8-11 x 6,5-9,5 µm, subspheriques a ellipsoidales, a verrues (1 µm) epineuses isolees ou presque.
Comestibilite : Sans interet
Russula violacea Quelet (1883) [1882] Noms francais : Russule violacee ; Russule violette
Synonymes : Agaricus fragilis violascensSecretan (1833), Mycographie Suisse, 1, p. 514 (nom. inval.)
Russula violacea Quelet (1883) [1882], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 11, p. 397, pl. 11, fig. 13 (Basionyme) (nom actuel)
Russula fragilis var. violacea (Quelet) Cooke (1890), Illustrations of british fungi, 7, n° 1029, tab. 1060-a
Russula violascens Secretan ex Saccardo (1915), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(14), p. 434

References : CD 1385-414, 93 ; Cetto 1078 ; Galli p. 230 ; Bon p. 73 ; Eyssartier et Roux p. 228, 238 4eme edition
Groupe : Russules
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Russulales / Russulaceae
Chapeau/Fructification : souvent cocarde de violet en peripherie et d'olivatre au centre
Stipe : jaunissement ou roussissement du cortex a la manipulation ou dans la vetuste
Habitat : essentiellement sous divers "populus"
Commentaires : Marge plus ou moins cannelee. La chair a tendance a jaunir. Ce taxon est intermediaire au niveau de la taille et de la fermete entre Russula pelargonia plus fragile et Russula clariana plus ferme et plus robuste ; la spore de R. violacea est plus epineuse que celle de R. pelargonia et la spore de R. clariana est plus reticulee.
Pluteus petasatus (Fries) Gillet (1875) Noms francais : Plutee en parasol
Synonymes : Agaricus petasatus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 142 (Basionyme)
Pluteus petasatus (Fries) Gillet (1875), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 395 (nom actuel)
Agaricus cervinus subsp.* petasatus (Fries) P. Karsten (1876), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 25, p. 101
Pluteus cervinus var. petasatus(Fries) Gillet (1884), Tableaux analytiques des Hymenomycetes de France (Alencon), p. 78
Agaricus cervinus var. petasatus (Fries) Cooke (1886), Illustrations of british fungi, 3, n° 305, tab. 303
Pluteus straminiphilus Wichanský (1968), Mykologický sbornik, 45, p. 120

References : Bon p. 197 ; CD 862 ; Cetto 1871 ; Eyssartier et Roux p. 254
Groupe : Plutees
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Pluteaceae
Chapeau/Fructification : Chapeau 50-70-(100)mm, conique puis aplani, obtusemrnt umbone ou legerement deprime avec des fibrilles radiales sur fond clair creme a brunatre. Au centre, presence de squames brunes apprimees. Marge lisse, aigue.
Lames/Pores : Lames rose sale, larges, libres.
Chair : Chair blanchatre, saveur douce, odeur legerement raphanoide.
Stipe : Pied cylindrique, clave a la base, plein, rigide, blanc sale recouvert de fibrilles brunatres.
Habitat : Sur bois degrade de feuillus, souches et souvent sciure. Ete-automne. Peu frequent.
Spores : Spores largement ellipsoides, lisses, gris rose, 6,5-9 x 4,5-6 µm. Cheilocystides cylindriques, plus ou moins clavees ou lageniformes 22-90 x 8-20 µm. Pleurocystides a crochets,legerement renflees, a paroi epaisse, 50-95 x 15-20 µm, melees a des leptocystides lisses et cylindriques.
Comestibilite : Comestible
Commentaires : Odeur legere de rave.
Pholiota conissans (Fries) Kuyper & Tjallingii-Beukers (1986) Noms francais : Pholiote poudreuse
Synonymes : Agaricus pulverulentus Bulliard (1783), Herbier de la France, 4, tab. 178 (nom. illegit.)
Agaricus conissans Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 187 (Basionyme)
Agaricus abstrusus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 194
Agaricus juncinus W.G. Smith (1873), The journal of botany, british and foreign, 11, p. 336
Agaricus inauratus W.G. Smith (1873), The journal of botany, british and foreign, 11, p. 336
Flammula conissans (Fries) Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 535
Simocybe abstrusa (Fries) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 421
Naucoria abstrusa (Fries) Gillet (1884), Tableaux analytiques des Hymenomycetes de France (Alencon), p. 122
Hylophila abstrusa
(Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 101
Dryophila conissans (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 71
Flammula juncina (W.G. Smith) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 816
Flammula inaurata (W.G. Smith) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 820
Naucoria juncina (W.G. Smith) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 251
Flammula pulverulenta Saccardo (1916), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(15), p. 747
Pholiota abstrusa (Fries) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 516
Pholiota inaurata (W.G. Smith) M.M. Moser (1953), Kleinen kryptogamenflora von mitteleuropa, band 2b/2, Edn 1, p. 196 (nom. inval.)
Pholiota conissans (Fries) Kuyper & Tjallingii-Beukers (1986), Persoonia, 13(1), p. 81 (nom actuel)

References : BK 4 422 ; CD 1246 ; CD 1247 ; Bon p. 259 ; Marchand 599 ; Eyssartier et Roux p. 684, 690, 692 ; LP p. 614
Groupe : Pholiotes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Strophariaceae
Chapeau/Fructification : Chapeau 2-4 cm, convexe puis plus ou moins aplani. Surface mate, finement fibrilleuse radialement, visqueuse par temps humide puis vite seche, abricot orange au centre puis progressivement jaune pale terne vers la marge avec des taches brun rougeatre eparses.
Lames/Pores : Lames larges, assez serrees, adnees a legerement echancrees, jaunatres puis brun cannelle.
Chair : Chair jaune pale, ocre a la base du pied.
Stipe : Pied 3-7 x 0,5 cm, cylindrique, grele, fibrilleux jaune clair en haut, moutarde en bas avec fibrilles brun rouge. Cortine jaune, abondante au debut puis fugace.
Habitat : Cespiteux, sur fragments de bois degrades et debris herbeux dans les stations humides des bois de saule et aune et aussi prairies.
Spores : Spores elliptiques-ovoides, lisses, a paroi faiblement epaissie avec petit pore germinatif, 6-8 x 3-4,5 µm. Basides tetrasporiques, bouclees. Cheilocystides cylindriques, sinueuses ou ventrues lageniformes a tres long col, 20-40 x 5-9 µm melees a quelques chrysocystides. Pleurocystides de type chrysocystides plus ou moins lageniformes, 25-40 x 10-14 µm. Cuticule formee d'hyphes non bouclees, couchees, paralleles, larges de 3-4 µm, hyalines, gelifiees. Les sous-jacentes incrustees de brun, larges de 5-10 µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Pholiota graminis (Quel.) Sing. qui croit sur debris herbaces est desormais considere par la majorite des auteurs comme synonyme de Pholiota conissans. Ce ne serait qu'une forme ecologique differente de cette espece.
Neodasyscypha cerina (Persoon) Spooner (2005) Synonymes : Peziza lutescens Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 113 (indisponible)
Peziza cerina Persoon (1796), Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 1, p. 43 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza marginata Holmskjold (1799), Beata ruris otia fungis danicis, 2, p. 39, tab. 20 (nom. illegit.)
Peziza bicolor Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 425 (nom. illegit.)
Peziza biformis Hornemann (1818), Flora danica, 27, p. 11, tab. 1620, fig. 2
Peziza pulchella var. γ bicolorPersoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 261
Peziza pulchella var. lutescens (Persoon) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 261
Dasyscyphus cerinus (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 305
Helotium cerinum (Persoon) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 242
Dasyscyphus atro-olivaceus Fuckel (1871) [1871-72], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 25-26, p. 337
Lachnea cerina (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 70
Lachnella cerina (Persoon) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 131
Erinella cerina (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 303
Lachnella virginica Ellis & Everhart (1894), Proceedings of the Academy of natural sciences of Philadelphia, 46, p. 349
Atractobolus cerinus (Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445
Lachnum cerinum (Persoon) Morgan (1902), The journal of mycology, 8(4), p. 187
Lachnum olivaceosulphureum Rick (1906), Broteria, revista de sciencias naturaes do Collegio de S. Fiel, 5, p. 34
Trichodiscus cerinus (Persoon) Kirschstein (1938), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 36(5-6), p. 398
Perrotia cerina (Persoon) Svrcek (1962), Ceska mykologie, 16(2), p. 96
Belonidium cerinum (Persoon) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 49
Neodasyscypha cerina (Persoon) Spooner (2005), in Sukova, Czech mycology, 57(1-2), p. 168 (nom actuel)

References : BK 1 217 ; Cetto 4 p. 585 ; Dennis p. 152 ; Ellis p. 6 ; Gr. p. 439 n° 741
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle tres brievement stipite ou subsessile, urceole, puis cupuliforme, ferme par le sec, large de 0,6 a 1,5 -(2) mm, avec une marge enroulee, brun jaunatre ou couleur de cire a l'interieur, brun fauve et pubescent a l'exterieur.
Stipe : Long de 0,25 mm a peine, et noiratre.
Habitat : Sur bois mort et cortique de feuillus, Malus, Prunus, Castanea, Corylus, Lagerstroemia, Alnus, Betula, Crataegus, Fagus, Fraxinus, Quercus et Salix.
Spores : Ovales-oblongues, ou subfusiformes, lisses, hyalines, sans gouttelettes ni granulations a l'interieur, non septees, 6-8-(10) x 3-4 µm, ( Boudier ). ( in litt. 4-5,5 x 2-2,5 µm). Theques subcylindriques, peu attenuees a la base, octospores, 45-60 x 6-7 µm, spores irregulierement biseriees. Paraphyses lineaires-aigues ou a peine fusiformes, plus longues que les asques, epaisses de 2 a 3 µm, presentant a l'interieur, dans toute leur etendue, de fines gouttelettes ou des granulations jaunatres.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Densement groupe. Commun. Presque toute l'annee, plus particulierement Printemps et Automne.
Melanophyllum haematospermum (Bulliard) Kreisel (1984) Noms francais : Lepiote a lames rouges
Synonymes : Agaricus haematospermus Bulliard (1793), Herbier de la France, 13, tab. 595, fig. 1 ('aimatospermus') (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus echinatus Roth (1800), Catalecta botanica, 2, p. 255, tab. 9, fig. 1
Agaricus montanus var. γ γ coriarius Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 207
Agaricus fumosopurpureus Lasch (1828), Linnaea, Ein journal fur die botanik, 3, p. 420
Agaricus oxyosmus Montagne (1836), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 2, 5, p. 345, tab. 13, fig. 2
Agaricus hookeri Klotzsch (1836), in Berkeley, The english flora of sir J.E. Smith, fungi, 5(2), p. 97
Agaricus haematophyllus Berkeley (1837), Magazine of zoology and botany, 1, p. 507, tab. 15, fig. 1
Agaricus nucisedus subsp.* sardellus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 230
Agaricus illotus Berkeley & Broome (1870) [1871], The journal of the linnean Society, botany, 11(56), p. 552
Psalliota echinata (Roth) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 73
Agaricus eximius Peck (1872) [1871], Annual report of the New York state Museum of natural history, 24, p. 70 (nom. illegit.)
Pratella echinata (Roth) Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 565
Pratella haematosperma (Bulliard) Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 566
Psalliota haematosperma (Bulliard) Wunsche (1877), Die pilze. Eeine anleitung zur kenntniss derselben, p. 146
Lepiota echinata (Roth) Quelet (1879), Bulletin de la Societe botanique de France, 26, p. 45
Agaricus sardellus (Fries) G. Winter (1882) [1884], Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(1), p. 852
Pilosace eximia (Peck) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 1012
Inocybe echinata (Roth) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 773
Stropharia illota (Berkeley & Broome) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 1019
Naucoria echinata (Roth) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 607
Pratella coriaria (Albertini & Schweinitz) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 569
Lepiota haematosperma (Bulliard) Boudier (1893), Bulletin de la Societe mycologique de France, 9(1), p. 6 (nom. illegit.)
Fungus illotus (Berkeley & Broome) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 480
Fungus haematospermus (Bulliard) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 480
Pratella eximia (Peck) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 235
Pluteus eximius (Peck) Murrill (1917), North American flora, 10(2), p. 131 (nom. illegit.)
Psathyra echinata (P. Karsten) Overholts (1933), Mycologia, 25(5), p. 428
Cystoderma echinatum (Roth) Singer (1936), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 34(4-5), p. 338
Melanophyllum echinatum (Roth) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 436
Melanophyllum haematospermum (Bulliard) Kreisel (1984), Feddes repertorium, specierum novarum regni vegetabilis, 95(9-10), p. 700 (nom actuel)

References : Bon p. 283 ; BK 4 258 ; CD 717-290, 106 ; Eyssartier et Roux p. 608, 626 (4eme edition)
Groupe : Lepiotes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Agaricaceae
Spores : Sporee olive devenant brune en sechant.
Comestibilite : Sans interet
Leucocybe connata (Schumacher) Vizzini, P. Alvarado, G. Moreno & Consiglio (2015) Noms francais : Clitocybe en touffes ; Lyophylle conne
Synonymes : Agaricus connatus Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 299 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Clitocybe connata (Schumacher) Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 164
Gyrophila connata (Schumacher) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 19
Omphalia connata (Schumacher) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 246
Clitocybe rivulosa var. connata (Schumacher) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 25
Tricholoma connatum (Schumacher) Ricken (1914), Die Blatterpilze, p. 360
Lyophyllum connatum (Schumacher) Singer (1939), Schweizerische zeitschrift fur pilzkunde, 17, p. 55
Leucocybe connata (Schumacher) Vizzini, P. Alvarado, G. Moreno & Consiglio (2015), Mycologia, 107(1), p. 131 (nom actuel)

References : CD 472 ; Bon p. 167 ; Eyssartier et Roux p. 496
Groupe : Tricholomes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Incertae sedis
Chapeau/Fructification : 1-10 cm, blanc pure ou gris, convexe puis tardivement deprime, parfois avec des fossettes translucides.
Lames/Pores : Blanches puis creme, adnees a echancrees, serrees.
Chair : Blanche, tres elastique. Odeur et saveur herbacees.
Stipe : 3-15 x 0,2-2 cm, blanc et creux.
Habitat : Pelouses ou pres-bois, sur les talus des routes et au bord des chemins, en touffe.
Spores : 5-7 x 3,5-4 µm
Comestibilite : Toxique
Commentaires : Sulfate de fer : violet, puis rouge pourpre.
Legaliana limnaea (Maas Geesteranus) Van Vooren (2020) Synonymes : Plicaria viridaria var. annae Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 413
Galactinia castanea var. limosa Grelet (1936), Bulletin de la Societe botanique du Centre-Ouest, 1936, p. 166 (nom. inval.)
Peziza limosa (Grelet) Nannfeldt (1941), Fungi exsiccati suecici, praesertini upsalienses, 19-20, p. 46 (nom. inval.)
Galactinia limosa (Grelet) Le Gal & Romagnesi (1941), Revue de mycologie, Paris, 6(3), supplement, 3, p. 74 (nom. inval.)
Peziza limnaea Maas Geesteranus (1967), Persoonia, 4(4), p. 422 (Basionyme)
Legaliana limnaea (Maas Geesteranus) Van Vooren (2020), Ascomycete.org, 12(4), p. 188 (nom actuel)

References : Donad. 58 ; Gr. 423 ; BK 1 44 ; Cetto 2920
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pezizaceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Guttules 1-2 ; spores densement cretees, non reticulees. Sol vaseux.
Hygrophorus latitabundus Britzelmayr (1885) Noms francais : Hygrophore limace
Synonymes : Agaricus limacinus Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 422
Agaricus glutinosus Hoffmann (1789), Nomenclator fungorum, 1, p. 78 (nom. illegit.)
Hypophyllum scoparium Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 194, tab. 87, fig. 3
Agaricus limacinus var. ß viscophorus Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 95
Gymnopus limacinus (Scopoli) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 164, n° 2583
Hygrophorus limacinus (Scopoli) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 324
Limacium limacinum (Fries) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 118
Hygrophorus latitabundus Britzelmayr (1885), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 28, p. 134, fig. 14 (basionyme) (nom actuel)
Hygrophorus olivaceoalbus f. obesa Bresadola (1887), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 1(6-7), p. 84, tab. 92
Hygrophorus olivaceoalbus var. obesus (Bresadola) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 296

References : BK 3 116 ; Bon p. 119 ; FE 6 p. 77 ; CD 265 ; Cetto 650 ; Eyssartier et Roux p. 464
Groupe : Hygrophores
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Hygrophoraceae
Habitat : Dans les forets, les lisieres, les ourlets ou sous les arbres isoles. Sous Pinus spp. (pins). Calcicole. Automne. Frequent a rare.
Comestibilite : Comestible
Exidia recisa (Ditmar) Fries (1822) Synonymes : Tremella sagarum O.F. Muller (1782), Flora danica, 15, p. 5, tab. 885, fig. 3 (nom. illegit.)
Peziza gelatinosa Bulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 460, fig. 2
Tremella boletiformis Smith (1812), English Flora Fungi, 5(2), tab. 1819
Tremella recisa Ditmar (1813), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 1, p. 27, tab. 13 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Exidia recisa (Ditmar) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 223 (nom actuel)
Tremella salicum Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 102
Bulgaria recisa (Ditmar) Chevallier (1826), Flore generale des environs de Paris, 1, p. 305
Exidia gelatinosa (Persoon) Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 732
Exidia straminea Berkeley (1851), in W.J. Hooker, Journal of botany and Kew Garden miscellany, 3, p. 19, tab. 1, fig. 4

References : BK 2 23 ; CD 51 ; Eyssartier et Roux p. 1040 ; Julich 2 p. 393 ; BG p. 29 n° 39
Groupe : Tremelles
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Auriculariales / Auriculariaceae
Chapeau/Fructification : Large de 5-30 mm, 5-15 ( 20 ) mm de haut, brievement stipite en bouton, puis irregulierement obconique, ou conique-discoide, ou conchoide-lobee. Surface hymeniale presque lisse ou ondulee a ridulee-alveolee, parfois grossierement plissee ridee, legerement brillante, sans pustule : face sterile rugueuse et mate. Couleur ambree a brun fonce ou rouge-brun, noir brillant sur le sec.
Chair : Gelatineuse, flasque-elastique, seche,
Habitat : Sur branches ou petites branches mortes depuis peu et tenant encore a l'arbre ; ( habitats variables suivant litt.). ( A )- Salix, Populus, Prunus, Alnus.( B ) - Mespilus, Amelanchier, Rhamnus, Betula. Surtout dans les endroits tres humides.
Spores : Basidiospores cylindriques-allantoides, lisses, hyalines, souvent pourvues de quelques guttules, 14-15 x 3-3,5µm. Hypobasides arrondies a piriformes, cloisonnees longitudinalement, souvent avec 4 epibasides digitees. Hyphes gelatinisees larges, bouclees.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Normalement gregaire. Toute l'annee.( in litt. de l'automne au printemps ). Repandu mais peu frequent. Remarque : Pas lignivore. A l'etat sec, la fructification n'est plus qu'une pellicule brune insignifiante.
Entoloma papillatum (Bresadola) Dennis (1953) Noms francais : Entolome papille
Synonymes : Agaricus mammosus ss. Cooke (1872), Grevillea, 1(6), p. 83
Agaricus mammosus var. tenuior Fries (1875), Icones selectae hymenomycetum nondum delineatorum, 1(10), p. 113, tab. 98, fig. 4
Nolanea papillata Bresadola (1887), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 1(6-7), p. 75, tab. 82, fig. 1 (Basionyme)
Nolanea clandestina ss. Bresadola (1887), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 1(6-7), p. 76, tab. 83, fig. 2
Hyporrhodius papillatus (Bresadola) Migula (1912), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 2(2), p. 560
Leptonia papillata Velenovský (1921), Ceske houby, 3, p. 622
Rhodophyllus mammosus ss. J.E. Lange (1921), Dansk botanisk arkiv, 2(11), p. 36
Leptonia mammillata Velenovský (1921), Ceske houby, 3, p. 622
Nolanea mammosa subsp.* papillata(Bresadola) Konrad & Maublanc (1932), Icones Selectae Fungorum, 2, pl. 180, fig. 2
Rhodophyllus papillatus (Bresadola) J.E. Lange (1936), Flora agaricina Danica, 2, p. 101, pl. 78, fig. D
Entoloma papillatum (Bresadola) Dennis (1953), Bulletin de la Societe mycologique de France, 69(2), p. 162 (nom actuel)
Entoloma mammosum ss. Hesler (1967), Beihefte zur Nova Hedwigia, 23, p. 185

References : Bon p. 191 ; CD 924 ; Eyssartier et Roux p. 646 ; FE 5 228
Groupe : Entolomes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Entolomataceae
Comestibilite : Sans interet
Dialonectria episphaeria (Tode) Cooke (1884) Synonymes : Sphaeria episphaeria Tode (1791), Fungi mecklenburgenses selecti, 2, p. 21, tab. 11, fig. 89 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1823)
Monosphaeria episphaeria (Tode) Roussel (1806), Flore du Calvados et des terreins adjacens, Edn 2, p. 45
Lophium episphaerium (Tode) Fries (1818), Kongl. vetenskaps akademiens handlingar, 1818, p. 116
Lophium episphaerium var. ß fuscescens Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 345
Platysphaera episphaeria (Tode) Dumortier (1822), Commentationes botanicae, p. 87
Nectria episphaeria (Tode) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 388
Dialonectria episphaeria (Tode) Cooke (1884), Grevillea, 12(64), p. 110 (nom actuel)
Cucurbitaria episphaeria (Tode) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 461
Fusarium episphaeria (Tode) W.C. Snyder & H.N. Hansen (1945), American journal of botany, 32, p. 662
Cosmospora episphaeria (Tode) Rossman & Samuels (1999), Studies in mycology, 42, p. 121

References : BK 1 327
Groupe : Pyrenomycetes
Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Hypocreales / Nectriaceae
Chapeau/Fructification : Mesurant 0,15-0,20 mm, globuleuse a ovale, sans papille nette. Surface lisse, translucide.
Habitat : Sur vieilles fructifications de Diatrype stigma. Tout au long de l'annee. Repandu.
Spores : Fusiformes elliptiques, hyalines, faiblement brunatres a maturite, ruguleuses, legerement etranglees au niveau de la cloison centrale, une des deux cellules est souvent plus petite, mesurant 7-11 × 4,5-5 µm. Asques octopores, spores uniseriees, mesurant 55-65 × 5,5-6 µm. Pas de paraphyses.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Dialonectria episphaeria est le nom generalement donne aux nectriacees fongicoles. En realite, il existe toute une diversite de genres, qui se distinguent par leur ADN et leur stade imparfait en culture, et d'especes ± specifiques a leur(s) hote(s).
Caloscypha fulgens (Persoon) Boudier (1885) Noms francais : Pezize brillante
Synonymes : Peziza fulgens Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 241 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza chrysocoris Persoon (1828), in Fries, Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 1, p. 6
Peziza cyanoderma de Bary (1863), in Rabenhorst, Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 516
Pseudoplectania fulgens (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 324
Aleuria fulgens (Persoon) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 41
Caloscypha fulgens (Persoon) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 103 (nom actuel)
Otidella fulgens (Persoon) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 99
Barlaea fulgens (Persoon) Rehm (1894), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 930
Plicariella fulgens (Persoon) Lindau (1896), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1), p. 180
Detonia fulgens (Persoon) E.J. Durand (1902), Bulletin of the Torrey botanical Club, 29(7), p. 459
Lamprospora fulgens (Persoon) Snyder (1936), Mycologia, 28(5), p. 484

References : BK 1 97 ; Marchand 4 390 ; Eyssartier et Roux p. 1060 ; Cetto 3 1211 ; Gr. p. 126 n° 197
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Caloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle assez epais, brievement stipite, cupule, mais + ou - ondule, parfois allonge d'un cote, large de 2 a 4 cm, rouge orange en dessus, plus pale ou meme blanchatre et finement puberulent en dessous, se tachant de vert-bleuatre par froissement. Marge lisse a ondulee, parfois par places crenelee et incisee.
Chair : Mince et cassante. Concolore.
Stipe : Absent.
Habitat : Sur terre moussue ou parmi aiguilles et feuilles dans les forets de coniferes et parfois meles de feuillus. Isole. Printemps-debut d'ete. Assez rare. En voie de rarefaction.
Spores : Spheriques, hyalines, lisses, sans gouttelettes ni granulations a l'interieur, ayant seulement 6 ou 7 µm de diametre. Asques cylindriques, attenues a la base, octospores, 100-120-130 x 8-10-12 µm. Paraphyses greles, rameuses, septees et fourchues, non epaissies au sommet, contenant quelques granulations jaunatres.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Parasite des graines d'Abies, surtout en regions montagneuses.
Antrodia xantha (Fries) Ryvarden (1973) Synonymes : Polyporus xanthus Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 128 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Polyporus flavus P. Karsten (1859), Sydvestra Finlands polyporeer, p. 40 (nom. illegit.)
Polyporus selectus P. Karsten (1868), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 9, p. 360
Physisporus vulgaris var. flavus P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 62
Physisporus xanthus (Fries) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 58
Poria xantha (Fries) Cooke (1886), Grevillea, 14(72), p. 112
Physisporus vulgaris subsp.* selectus P. Karsten (1889), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 48, p. 321
Polyporus sulphurellus Peck (1889) [1888], Annual report of the New York state Museum of natural history, 42, p. 27
Poria sulphurella (Peck) Saccardo (1891), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 9, p. 190
Poria vulgaris var. luteoalba Bresadola (1897), Atti dell'imperial regia Accademia di scienze, letter ed arti degli Agiati in Rovereto, serie 3, 3, p. 86
Poria vulgaris Romell (1911), Arkiv for botanik / utgifvet af K. Svenska vetenskaps-akademien i Stockholm, 11(3), p. 25, fig. 12 (nom. illegit.)
Poria suaveolens Baglietto (1911), in Razzone, Atti della Societa ligustica di scienze naturali e geografiche, Genova, 22, p. 17
Poria greschikii Bresadola (1920), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 18(1-3), p. 38
Poria calcea var. xantha (Fries) Bourdot & Galzin (1928) [1927], Hymenomycetes de France. Heterobasidies- Homobasidies Gymnocarpes, p. 675
Amyloporia xantha (Fries) Bondartsev & Singer ex Bondartsev (1953), Bracket Fungi Europ. USSR & Caucasus, p. 151
Chaetoporellus greschikii (Bresadola) Bondartsev & Singer ex Bondartsev (1953), Bracket Fungi Europ. USSR & Caucasus, p. 168
Antrodia xantha (Fries) Ryvarden (1973), Norwegian journal of botany, 20(1), p. 8 (nom actuel)
Amyloporiella flava (P. Karsten) A. David & Tortič (1984), Transactions of the British mycological Society, 83(4), p. 662
Daedalea xantha (Fries) A. Roy & A.D. De (1997), Mycotaxon, 61, p. 421

References : Cetto 2519 ; BK 2 342
Groupe : Polypores
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Polyporales / Fomitopsidaceae
Chapeau/Fructification : Fructification entierement resupinee, etroitement adherente au substrat, de 1-3 (10 )mm d'epaisseur,s 'etalant de plusieurs centimetres ou decimetres.
Lames/Pores : Surface poree avec formation de petits chapeaux ondules souvent reunis si le support est vertical. Pores arrondis anguleux, 4-6mm, tubes 3-5 mm de longueur. Marge indeterminee, blanche, sterile, depouvue de pores. Subiculum a peine 1 mm d'epaisseur, creme et amyyloide.
Chair : Consistance molle a l'etat frais, cassante et crayeuse a l'etat sec. Gout amer .
Habitat : Sur bois mort de feuillus et de coniferes, sur souches, sur branches et troncs tombes.
Spores : Cylindriques, allantoides, lisses, hyalines, 4-5 x 1-1,5 µm. Basides cylindriques, tetrasporiques, bouclees. Pas de cystides. Dimitique : (1) Hyphes generatrices a parois minces, larges, cloisonnees, bouclees. (2) Hyphes squelettiques a parois epaisses, larges, minces aux extremites, partiellement amyloides.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Champignon actif toute l'annee, et ajoutant de nouvelles couches aux anciennes. Pourriture brune. Peu frequent.
Amanita ceciliae (Berkeley & Broome) Bas (1984) Noms francais : Amanite imperiale ; Amanite ceinturee ; Amanite etranglee
Synonymes : Agaricus solitarius subsp.* strangulatus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 6
Agaricus ceciliae Berkeley & Broome (1854), The annals and magazine of natural history, series 2, 13, p. 396 (basionyme)
Agaricus strangulates (Fries) Fries (1857), Monographia hymenomycetum sueciae, 1, p. 3
Amanita strangulata (Fries) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 66(27)
Amanita inaurata Secretan ex Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 41, tab. 11
Amanitopsis strangulata (Fries) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 7
Amanita vaginata var. strangulata(Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 5
Amanitopsis inaurata (Secretan ex Gillet) Fayod (1889), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 7, 9, p. 317
Pseudofarinaceus strangulatus (Fries) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 868
Vaginata strangulata (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 539
Amanitopsis vaginata var. strangulata (Fries) Magnus (1905), Die Pilze (Fungi) von Tirol, Vorarlberg und Liechtenstein, p. 304
Amanita vaginata f. inaurata (Secretan ex Gillet) Veselý (1934), Atlas des champignons de l'Europe, 1, Amanita, p. 51
Vaginata inaurata (Secretan ex Gillet) A.H. Smith (1949), Mushrooms in their natural habitats, p. 398
Amanita ceciliae (Berkeley & Broome) Bas (1984), Persoonia, 12(2), p. 192 (nom actuel)
Amanitopsis ceciliae (Berkeley & Broome) Wasser (1992), Flora Fungorum RSS Ucrainicae: Amanital'nye griby, p. 144

References : BK 4 136 ; Bon p. 295 ; CD 823-312, 104 ; Galli p. 96-97 ; Eyssartier et Roux p. 284. (4eme edition) 294
Groupe : Amanites
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Amanitaceae
Chapeau/Fructification : Mesurant 80-150(-200) mm de diametre, ovoide au debut, puis campanule convexe, enfin aplani ; surface mate a soyeuse brillante a l'etat sec, legerement visqueuse collante a l'etat humide, brun-jaune, brun rougeatre a gris-brun ou brun olive, plus foncee vers le centre, striee par transparence sur 1/3 ou 1/4 du chapeau, recouverte d'epais restes de voile glebuleux et gris blanc sale, brunatres avec l'age, en larges lambeaux au centre, progressivement plus fragmentees vers la marge ; marge aigue.
Lames/Pores : Blanches, legerement brunatres avec l'age, larges, libres ; aretes floconneuses.
Chair : Blanche, mince. Saveur douce.
Stipe : Mesurant 120-200(-250) × 20-40 mm, cylindrique, d'abord plein, creux avec l'age, cassant, epaissi a la base ; surface blanchatre, sommet finement pruineux, base depourvue d'une volve engainante mais ceinturee par plusieurs zones squamuleuses, ornee au dessus de flocons blanc sale a brunatres.
Habitat : Dans les forets de feuillus et de coniferes, en lisiere, dans les clairieres. Calcicole. Juin-octobre (avril-novembre). Frequent.
Spores : Mesurant 10,4-14,1 × 9,7-14 µm, spheriques, lisses, hyalines.
Comestibilite : Comestible
Commentaires : Sous-genre Amanita/section Vaginatae/stirpe Ceciliae
Tricholoma equestre (Linnaeus) P. Kummer (1871) Noms francais : Tricholome equestre
Synonymes : Agaricus equestris Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1173 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus crassus Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 442
Agaricus aureus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 19, tab. 41 (nom. illegit.)
Agaricus luteus Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 45 (nom. illegit.)
Agaricus flavovirens Persoon (1793), in Hoffmann, Abbildungen der Schwamme, 3, tab. 24
Amanita equestris (Linnaeus) Roussel (1796), Flore du Calvados et des terreins adjacens, Edn 1, p. 34
Agaricus flavovirens var. ßß pinastretiAlbertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 167
Hypophyllum equestre (Linnaeus) Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 221, tab. 104, fig. 1-2
Gymnopus flavovirens (Persoon) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 162, n° 2545
Agaricus equestris var. b pinastreti(Albertini & Schweinitz) Rabenhorst (1844), Deutschlands kryptogamen-flora, 1, p. 563
Tricholoma equestre (Linnaeus) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 130 (nom actuel)
Tricholoma equestre var. pinastreti(Albertini & Schweinitz) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 31
Gyrophila equestris (Linnaeus) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 10
Glutinaster equestris (Linnaeus) Earle (1909), Bulletin of the New York botanical Garden, 5(18), p. 433
Melanoleuca equestris (Linnaeus) Murrill (1914), North American flora, 10(1), p. 24
Tricholoma flavovirens (Persoon) S. Lundell (1942), Fungi exsiccati suecici, praesertini upsalienses, 23-24, n° 1102

References : Bon p. 157 ; CD 378-230, 116 ; Cetto 142 ; Marchand 864 ; FE 3 p. 515 ; Eyssartier et Roux p. 500, 514 4eme edition
Groupe : Tricholomes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Tricholomataceae
Comestibilite : Mortel
Commentaires : Peut etre mortel.
Rosellinia aquila (Fries) De Notaris (1844) Synonymes : Sphaeria mammosa Dickson (1785), Plantarum cryptogamicarum britanniae, 1, p. 22
Sphaeria byssiseda var. ß fusca Tode (1791), Fungi mecklenburgenses selecti, 2, p. 10, tab. 9, fig. 70
Sphaeria byssiseda Tode (1791), Fungi mecklenburgenses selecti, 2, p. 10
Hyphasma griseofuscum Rebentisch (1804), Prodomus florae neomarchicae, p. 397
Sphaeria aquila Fries (1817), Kongl. vetenskaps akademiens handlingar, 1817, p. 251 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1823)
Hyphasma glandiferum J. Kickx f. (1835), Flore cryptogamique des environs de Louvain, p. 118
Rosellinia aquila (Fries) De Notaris (1844), Giornale botanico italiano, 1(1), p. 334 (nom actuel)
Byssitheca aquila (Fries) Bonorden (1864), Abhandlungen der naturforschenden Gesellschaft zu Halle, 8, p. 156
Rosellinia byssiseda (Tode) Quelet (1875), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 516(88), tab. 4, fig. 19
Byssosphaeria aquila (Fries) Stevenson (1879), Mycologia Scotica, The fungi of Scotland and their geographical distribution, p. 385
Byssosphaeria byssiseda (Tode) Cooke (1883), Grevillea, 11(60), p. 149
Hypoxylina aquilum (Fries) Brefeld (1891), Untersuchungen aus dem gesammtgebiete der mykologie, 10, p. 259

References : Dennis 286 fig.12c
Groupe : Xylaires
Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Xylariales / Xylariaceae
Comestibilite : Sans interet
Rigidoporus sanguinolentus (Albertini & Schweinitz) Donk (1966) Synonymes : Boletus sanguinolentus Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 257 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Polyporus sanguinolentus (Albertini & Schweinitz) Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 129
Polyporus carmichaelianus Greville (1826), Scottish cryptogamic flora, 4, tab. 224
Boletus carmichaelii Sprengel (1827), Systema vegetabilium, Edn 16, 4(1), p. 478
Sistotrema sanguinolentum (Albertini & Schweinitz) Secretan (1833), Mycographie Suisse, 2, p. 505 (nom. inval.)
Merulius carmichaelianus (Greville) Berkeley (1836), The english flora of sir J.E. Smith, fungi, 5(2), p. 130
Polyporus oxydatus Berkeley & M.A. Curtis (1867) [1869], The journal of the linnean Society, botany, 10(45), p. 317
Polyporus nebulosus Berkeley & M.A. Curtis (1867) [1869], The journal of the linnean Society, botany, 10(45), p. 317
Physisporus sanguinolentus (Albertini & Schweinitz) Gillet (1877), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 695
Caloporus expallescens P. Karsten (1883), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 9, p. 110
Poria sanguinolenta (Albertini & Schweinitz) Cooke (1886), Grevillea, 14(72), p. 112
Poria oxydata (Berkeley & M.A. Curtis) Cooke (1886), Grevillea, 14(72), p. 112
Poria nebulosa (Berkeley & M.A. Curtis) Cooke (1886), Grevillea, 14(72), p. 115
Poria expallescens (P. Karsten) Saccardo (1888), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 6, p. 333
Physisporus expallescens (P. Karsten) P. Karsten (1889), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 48, p. 316
Sesia carmichaeliana (Greville) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 870
Physisporus alboater P. Karsten (1892), Hedwigia, 31(6), p. 293
Podoporia confluens P. Karsten (1892), Hedwigia, 31(6), p. 297
Poria confluens (P. Karsten) Saccardo (1895), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 11, p. 95
Poria alboatra (P. Karsten) Saccardo (1895), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 11, p. 94
Caloporia expallescens (P. Karsten) P. Karsten (1896), Hedwigia, 35(1), p. 44
Poria terrestris ss. Bresadola (1897), Atti dell'imperial regia Accademia di scienze, letter ed arti degli Agiati in Rovereto, serie 3, 3, p. 67
Leptoporus sanguinolentus (Albertini & Schweinitz) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des hymenomycetes, p. 85
Podoporia sanguinolenta (Albertini & Schweinitz) Hohnel (1907), Fragm. Mykol., p. 11
Fuscoporia nebulosa (Berkeley & M.A. Curtis) Murrill (1921), Mycologia, 13(2), p. 119
Polyporus reichertii Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 641
Daedalea aquosa Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 690
Daedalea sanguinolenta (Albertini & Schweinitz) E.H.L. Krause (1928), Basidiomycetum Rostochiensium, p. 55
Poria sanguinolenta subsp.* expallescens(P. Karsten) Bourdot & Galzin (1928) [1927], Hymenomycetes de France. Heterobasidies- Homobasidies Gymnocarpes, p. 683
Xylomyzon sanguinolentus (Albertini & Schweinitz) E.H.L. Krause (1934), Mecklenburgs Basidiomyceten, das sind die Poggenstuhle und verwandten Schwamme, p. 12
Physisporinus expallescens (P. Karsten) Pilat (1939), Atlas des champignons de l'Europe, 3, Polyporaceae, p. 250
Physisporinus sanguinolentus (Albertini & Schweinitz) Pilat (1939), Atlas des champignons de l'Europe, 3, Polyporaceae, p. 248
Haematostereum sanguinolentum (Albertini & Schweinitz) Pouzar (1959), Ceska mykologie, 13(1), p. 13
Podoporia sanguinolenta f. expallescens (Albertini & Schweinitz) Domanski (1965), Flora Polska, Aphyllophorales, Polyporaceae 1, Mucronoporaceae 1, p. 57
Rigidoporus sanguinolentus (Albertini & Schweinitz) Donk (1966), Persoonia, 4(3), p. 341 (nom actuel)
Rigidoporus sanguinolentus f. expallescens (P. Karsten) Domanski (1972), Fungi, 2-3, Polyporaceae and Mucronoporaceae (1-2). Flora Polska, Warsaw, 1, p. 77

References : BK 2 377 ; FE 10 484 ; RY 2 p. 403 ; RI p. 611
Groupe : Polypores
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Polyporales / Meripilaceae
Lames/Pores : Fructification annuelle, entierement resupinee, s'etalant sur le bois, epaisse de 2-4 mm, molle sur le frais, cassante dans la vieillesse. Surface finement poree blanche puis creme avec l'age se tachant rapidement de rouge au froissement (caract.) puis virant vite au brun rougeatre. L'ensemble de l'hymenium devient brun fonce voire noir a la dessication. Pores arrondis a anguleux, 3-4-(5) par mm. Tubes longs de 1 a 2 mm.
Chair : Chair blanche, aqueuse. Consistance ceracee. Odeur faible. saveur douce.
Habitat : Sur bois pourri et imbu de feuillus et de coniferes. Gagne la terre et les vegetaux environnants.
Spores : Spores globuleuses, de 5-6 µm de diametre, lisses, hyalines, guttulees. Basides clavees a (2)-4 sterigmates, non bouclees. Cystidioles peu frequentes, fusiformes, lisses, incluses, 12-25 x 5-7 µm et quelques terminaisons d'hyphes incrustees au sommet. Systeme monomitique: Hyphes a paroi mince larges de 3-6 µm, non bouclees, plus ou moins incrustees.
Comestibilite : Sans interet
Pleurotus cornucopiae (Paulet) Quelet (1885) [1884] Noms francais : Pleurote en corne d'abondance
Synonymes : Dendrosarcus cornucopiae Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 119, tab. 28, fig. 1-3 (Basionyme)
Agaricus cornucopiae (Paulet) Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 37
Agaricus sapidus Schulzer (1873), in Kalchbrenner, Icones selectae hymenomycetum hungariae, 1, p. 17, tab. 8, fig. 1 (nom. illegit.)
Agaricus cornucopioides Fries (1874), Hymenomycetes europaei sive epicriseos systematis mycologici, p. 172 (nom. illegit.)
Pleurotus cornucopioides Gillet (1875), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 345
Pleurotus sapidus Quelet (1883) [1882], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 11, p. 390
Clitocybe sapidus (Quelet) P. Karsten (1884), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 11, p. 2
Pleurotus cornucopiae (Paulet) Quelet (1885) [1884], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 13(2), p. 278 (nom actuel)
Pleurotus ostreatus var. cornucopiae (Paulet) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 148
Pleurotus cornucopioides var. sapidus (Quelet) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 44
Pocillaria cornucopioides (Gillet) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 866
Dendrosarcus sapidus (Quelet) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 464
Dendrosarcus cornucopioides (Gillet) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 463
Pleurotus similis Peck (1901) [1900], Annual Report of the New York State Museum of Natural History, 53, p. 841
Crepidopus cornucopiae (Paulet) Murrill (1916), North American flora, 9(5), p. 305
Pleurotus ostreatus f. cornucopiae (Paulet) Pilat (1935), Atlas des champignons de l'Europe, 2, Pleurotus, p. 120

References : CD 149 ; Marchand 28 ; Eyssartier et Roux p. 974
Groupe : Pleurotes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Pleurotaceae
Comestibilite : Comestible
Plectania melastoma (Sowerby) Fuckel (1870) [1869-70] Synonymes : Peziza melastoma Sowerby (1798), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 149 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Sphaeria monocarpa Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 173
Peziza rhizopus Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 317, tab. 1, fig. 4
Calycina melastoma (Sowerby) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 670
Peziza atrorufa Greville (1828) [1827], Scottish cryptogamic flora, 6, tab. 315
Peziza crenulata Fuckel (1861), Botanische zeitung, 19(35), p. 250, tab. 10, fig. 6
Plectania melastoma (Sowerby) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 324 (nom actuel)
Peziza hirtipes Cooke (1875), Hedwigia, 14(6), p. 81
Lachnea melastoma (Sowerby) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 66
Rhizopodella melastoma (Sowerby) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 103
Peziza rhizomorpha Ellis & Everhart (1888), The journal of mycology, 4(10), p. 98
Plectania rhizomorpha (Ellis & Everhart) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 164
Plectania hirtipes (Cooke) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 163
Sarcoscypha melastoma (Sowerby) Cleland (1892), in Cooke, Handbook of the Australian fungi, p. 259
Lachnea hirtipes (Cooke) Lindau (1896), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1), p. 181
Scutellinia melastoma (Sowerby) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 520
Scutellinia hirtipes (Cooke) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 520
Scutellinia rhizomorphae (Ellis & Everhart) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 520
Bulgaria sydowii Hennings (1898), Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 40, p. xxix
Urnula melastoma (Sowerby) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 55
Bulgaria melastoma (Sowerby) Seaver (1928), The North American cup-fungi (operculates), p. 197

References : Gr. p. 130 n° 203 ; Ellis p. 234 ; FMDS 109 p. 2 ; Dennis p. 78
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Sarcosomataceae
Chapeau/Fructification : Receptacle subsessile ou brievement stipite, cupule, large de 10-15 (20) mm, parfois le double, noir interieurement, brun-noiratre, brievement veloute-tomenteux, parfois sillonne a l'exterieur a marge cannelee, herisse a la base, longues fibrilles noires qui se confondent avec le mycelium concolore ; marge couverte de poils courts, bruns, septes, obtus, epais de 5-6 µm, couverts au debut de granulations rouge-brique, caduques.
Habitat : Cette interessante espece croit a terre, dans les bois et les haies, sur les tissus vegetaux morts : racines ou radicelles d'arbres, d' arbustes, de plantes, sur les brindilles et meme les tiges mortes des mousses, enfoncees dans le sol.
Spores : Spores elliptiques-oblongues, legerement fusiformes, incolores, lisses,finement granuleuses a l'interieur, 20-27 x 10-12 µm. Theques cylindriques, longuement attenuees et flexueuses a la base, octospores, 375-435 µm x 10-14µm, ne bleuissant pas par l'iode. Paraphyses greles, septees, rameuses, legerement fuligineuses, 3-4µm d'epaisseur.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole ou par petits groupes. Assez rare ou peu frequent. De Janvier a Juin ( souvent en Avril-Mai ).
Pholiota squarrosa (Weigel) P. Kummer (1871) Noms francais : Pholiote squarreuse ; Pholiote ecailleuse
Synonymes : Agaricus squarrosus Weigel (1772), Observationes botanicae, p. 40 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus floccosus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 27, tab. 61
Agaricus pilosus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 34, tab. 80 (nom. illegit.)
Agaricus mammosus Lamarck (1778), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 1, 1, p. 117 (nom. illegit.)
Agaricus squamosus Bulliard (1785), Herbier de la France, 6, tab. 266 (nom. illegit.)
Agaricus reflexus Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 311
Agaricus squarrosus var. ? reflexus (Persoon) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 243
Lepiota squarrosa (Weigel) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 602
Gymnopus reflexus (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 604
Agaricus verruculosus Lasch (1828), Linnaea, Ein journal fur die botanik, 3, p. 408
Agaricus floccosus var. γ reflexus (Persoon) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 666
Agaricus squarrosus subsp.* verruculosus (Lasch) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 166
Agaricus squarrosus subsp.* reflexus (Persoon) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 166
Agaricus squarrosus var. d verruculosus (Lasch) Rabenhorst (1844), Deutschlands kryptogamen-flora, 1, p. 486
Pholiota squarrosa (Weigel) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 84 (nom actuel)
Pholiota squarrosa var. verruculosaGillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 442
Pholiota squarrosa var. reflexa(Persoon) Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 442
Pholiota squarrosa subsp.* reflexa (Persoon) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 298
Dryophila squarrosa (Weigel) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 68
Dryophila squarrosa var. verruculosa(Lasch) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 68
Dryophila verruculosa (Lasch) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 162
Naucoria squamosa (Bulliard) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 605
Pholiota reflexa (Persoon) Laplanche (1894), Dictionnaire iconographique des champignons superieurs (Hymenomycetes) qui croissent en Europe, Algerie & Tunisie, p. 257
Pholiota verruculosa (Lasch) Laplanche (1894), Dictionnaire iconographique des champignons superieurs (Hymenomycetes) qui croissent en Europe, Algerie & Tunisie, p. 259
Hypodendrum floccosum (Schaeffer) Overholts (1932), North American flora, 10(5), p. 280

References : Bon p. 257 ; BK 4 440 ; CD 1244 ; Marchand 586 ; Eyssartier et Roux p. 688 710
Groupe : Pholiotes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Strophariaceae
Chapeau/Fructification : 4-17 cm, bombe a convexe, couvert de meches plus ou moins retroussees brunes sur fond ocre, restant entierement sec meme par temps humide.
Lames/Pores : Adnees, jaune olivace puis brun rouille.
Chair : Creme, epaisse. Odeur de polypore. Saveur douce, legere de champignon.
Stipe : 5-20 x 0,8-2 cm, cylindrique, arque, plein, elastique, tenace, couvert des memes meches que le chapeau sous un anneau plus ou moins bien forme.
Habitat : En touffes denses sur souches de divers feuillus souvent arbres fruitiers, parfois sur coniferes principalement Picea.
Spores : Elliptiques, lisses, brun clair, a pore germinatif petit mais bien visible, 6-9 x 4-5 µm.
Comestibilite : Sans interet
Perenniporia fraxinea (Bulliard) Ryvarden (1976) Noms francais : Polypore du frene ; Haplopore du frene
Synonymes : Boletus fraxineus Bulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 433, fig. 2 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Boletus suberosus Sowerby (1800), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 288 (nom. illegit.)
Polyporus fraxineus (Bulliard) Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 127
Polyporus gibbosus Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 67
Trametes suberosa (Sowerby) Quelet (1873), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 356(346)
Trametes fraxinea (Bulliard) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 48
Polyporus sublinguaeformis Schulzer (1882), Fungi Hong., n° 54
Fomes fraxineus (Bulliard) Cooke (1885), Grevillea, 14(69), p. 21
Placodes fraxineus (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 172
Placodes incanus Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 172
Ischnoderma fraxineum (Bulliard) P. Karsten (1889), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 48, p. 328
Scindalma fraxineum (Bulliard) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 518
Ungulina incana (Quelet) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des hymenomycetes, p. 102
Fomes incanus (Quelet) Bigeard & H. Guillemin (1913), Flore des champignons superieurs de France, 2, p. 356
Polystictoides leucomelas Lazaro Ibiza (1916), Revista de la real Academia de ciencias exactas, fiscicas y naturales de Madrid, 14, p. 833
Fomes ganodermicus Lazaro Ibiza (1916), Revista de la real Academia de ciencias exactas, fiscicas y naturales de Madrid, 14, p. 664
Ungulina fraxinea (Bulliard) Bourdot & Galzin (1925), Bulletin de la Societe mycologique de France, 41, p. 175
Polystictus leucomelas (Lazaro Ibiza) Saccardo & Trotter (1925), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 23, p. 411
Vanderbylia fraxinea (Bulliard) D.A. Reid (1973), South African journal of botany, 39(2), p. 167
Perenniporia fraxinea (Bulliard) Ryvarden (1976), Nova Hedwigia, 27(1-2), p. 158 (nom actuel)
Poria fraxinea (Bulliard) Ginns (1984), Mycotaxon, 21, p. 331

References : Julich 2 p. 373 ; BG p. 602 ; BK 2 370 ; E.P. p. 453 fig. 228
Groupe : Polypores
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Polyporales / Polyporaceae
Chapeau/Fructification : Fructification en forme de console, largement fixee au substrat, souvent de grande taille, large de 10-20 ( jusqu'a 60 cm suivant les fructifications confluentes ), 16-20 cm de projection et de 2-8-10 cm d'epaisseur. Surface un peu veloutee dans la jeunesse, ondulee, bosselee, lisse, mate, creme a ochrace clair, glabrescente avec de petites verrues ou cretes minces, d'abord ochracees puis brun gris sale, souvent avec des taches rougeatres. Marge + ou - aigue, ondulee crenelee, creme a creme-orange au debut, puis brun brunatre.
Lames/Pores : Face finement poree. Pores arrondis-anguleux, de 3 a 6 par mm suivant litt. surface liegeuse creme, se teintant de rose au sec, ou de brun lilas au toucher. Tubes stratifies de 3 a 6 mm d'epaisseur, rose ochrace, jusqu'a 6 cm d'epaisseur dans les vieux specimens suivant les couches separees les unes des autres par une assise de trame.
Chair : Contexte coriace, fibreux, tubereux, isabelle a creme ou jaune pale, plus tard gris a brun pale vers la suface du chapeau, faiblement zone, jusqu'a 3 cm d'epaisseur a la base. Reaction brune au Melzer. Odeur desagreable ou parfois d'anis (in litt.). Saveur un peu amere.
Habitat : Souvent a la base des troncs, surtout de Fraxinus, mais egalement sur d'autres feuillus vivants tels que : Aesculus, Castanea, Celtis, Eucalyptus, Fagus, Gymnocladus, Juglans, Olea, Malus, Platanus, Populus, Prunus, Robinia, Quercus, Salix, Ulmus. Souvent confluents ou en groupes imbriques. Perenne. Tout au long de l'annee. Assez rare. Pourriture blanche.
Spores : Ovales a arrondies, lisses, hyalines, guttulees, a pore germinatif distinct, 6-8-(8,5) x 5-6,5 µm, + ou - dextrinoides, cyanophiles. I-. Basides clavees, 2-4 sterigmates, 12-20 (in litt. 15-23) x 8-10 µm, resserrees a la base, non bouclees. Pas de cystides, parfois presence de cystidioles fusoides 20-27 x 6-7 µm. Dimitique :(1)- Hyphes generatrices hyalines, a parois minces, large de 1,5-3,5 µm, (in litt. largeur variable, 2-6 µm), cloisonnees, bouclees. (2)- Hyphes squelettiques, a parois epaisses, nombreuses dans le contexte, dextrinoides, ondulees, larges de 3-7 µm, jusqu'a 15 µm dans les parties renflees.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isoles, souvent confluents ou en groupes imbriques. Perenne. Tout au long de l'annee. Assez rare. Remarque : Pourriture blanche.
Patellaria atrata (Hedwig) Fries (1822) Synonymes : Lichen atratus Hedwig (1789), Descriptio et adumbratio microscopico-analytica muscorum frondosorum, 2, p. 61, tab. 21, fig. a (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza patellaria Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 670
Peziza atrata (Hedwig) Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 417 (nom. illegit.)
Patellaria atrata (Hedwig) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 160 (nom actuel)
Patellaria biformis Chevallier (1826), Flore generale des environs de Paris, 1, p. 302
Lecanidion atratum (Hedwig) Endlicher (1830), Flora Posoniensis, 1, p. 46
Cycledium atratum (Hedwig) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 511 ('atrum')
Ascobolus patellaria (Persoon) Rabenhorst (1840), Flora lusatica oder vaezeichniss und Beschreibung, 2, p. 347
Lecanidion atrum Rabenhorst (1844), Deutschlands kryptogamen-flora, 1, p. 342
Opegrapha lecanactis A. Massalongo (1855), Symmicta lichenum novorum vel minus cognitorum, p. 64
Ucographa atrata (Hedwig) A. Massalongo (1855), Symmicta lichenum novorum vel minus cognitorum, p. 64
Pragmopora lecanactis (A. Massalongo) Korber (1865), Parerga lichenologica. Erganzungen zum systema lichenum germaniae, p. 279
Tympanis atra (Rabenhorst) P. Karsten (1868), Fungi Fenniae exsiccati, 8, n° 755
Durella atrata (Hedwig) Rehm (1882), Ascomycetes lojkani lecti in Hungaria, Transsylvania et Galicia, p. 18

References : Ellis p. 12 fig. 45 ; Gr. p. 565 n° 979 ; DM 59 p. 21
Groupe : Pyrenomycetes
Classification : Ascomycota / Dothideomycetes / Patellariales / Patellariaceae
Chapeau/Fructification : Receptacles sessiles, assez epais, fermes, patelliformes, margines au debut, puis + - ou - convexes, un peu chagrines en dessus, larges de 0,5-1,5 mm, noirs ou presque noirs sur toute leur surface.
Chair : Blanche, olivatre sous l'epithecium.
Habitat : Sur bois decortique d'Acer, Quercus, tillia etc... mais egalement sur tige morte et decortiquee de Hedera helix ; in litt. sur petite tige morte de Calluna, ( et meme sur la partie ligneuse d'une tige pourrie et denudee de choux de village ).
Spores : Allongees, subclaviformes, ordinairement un peu courbees, obtuses aux deux extremites, remplies au debut de gouttelettes et de granulations, se cloisonnant avec l'age, 7 a 10 cloisons transversales, 30-50 x 8-10 µm. Theques claviformes, arrondies au sommet, octospores, 87-162 x 15-22 µm. Paraphyses septees, incolores dans la partie inferieure, epaisses ( 2,5 µm) ramifiees au sommet, a rameaux septes, obtus, un peu epaissis ( 3-4 µm).
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire. De Mars a Juin.
Inocybe flocculosa Saccardo (1887) Noms francais : Inocybe flocculeux
Synonymes : Agaricus flocculosus Berkeley (1836), The english flora of sir J.E. Smith, fungi, 5(2), p. 97 (nom. illegit.)
Inocybe flocculosa Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 768 (Basionyme) (nom actuel)

References : Bon p. 241 ; BK 5 17 ; CD 1055 ; Cetto 1417 ; Eyssartier et Roux p. 874
Groupe : Inocybes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Inocybaceae
Comestibilite : Toxique
Commentaires : Odeur herbacee faible ou plus ou moins spermatique.
Hypocrea rufa (Persoon) Fries (1849) Synonymes : Sphaeria olivacea Willdenow (1787), Florae berolinensis prodromus, p. 416
Pyrenium lignorum var. a vulgare Tode (1790), Fungi mecklenburgenses selecti, 1, p. 33, tab. 3, fig. 29
Pyrenium lignorum Tode (1790), Fungi mecklenburgenses selecti, 1, p. 33
Mucor lignifragus Bulliard (1791), Histoire des champignons de la France, 1, p. 103, tab. 504, fig. 6
Trichoderma viride Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 92
Sphaeria rufa Persoon (1795), in Usteri, Annalen der botanik, 15, p. 20 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1823)
Sphaeria scarlatina Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 173
Botrytis lignifraga (Bulliard) de Candolle (1805), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 70
Trichoderma aeruginosum Link (1816), Magazin der Gesellschaft naturforschender freunde zu Berlin, 7, p. 40
Discosphaera rufa (Persoon) Dumortier (1822), Commentationes botanicae, p. 91
Hypocrea rufa (Persoon) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 383 (nom actuel)
Cyttaria rufa (Persoon) Bonorden (1864), Abhandlungen der naturforschenden Gesellschaft zu Halle, 8, p. 166
Trichoderma lignorum Harz (1871), Bulletin de la Societe imperiale des naturalistes de Moscou, serie 1, 44(1), p. 116

References : Ellis p. 29 fig.110 ; BK 1 319 ; Dennis p. 235
Groupe : Pyrenomycetes
Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Hypocreales / Hypocreaceae
Chapeau/Fructification : Fructification arrondie, pulvinee, brun rouge ponctuee de noir par les ostioles des peritheces. Isoles au debut, les jeunes exemplaires en croissance sont ensuite regroupes en surfaces plus importantes mais sans reelle confluence, restant toujours separes par des sillons.
Chair : Chair blanchatre, tenace.
Habitat : Sur bois pourri et ecorce detrempes. Egalement sur vieux champignons. Automne. Peu frequent.
Spores : Spores subglobuleuses a elliptiques, finement ponctuees, hyalines, 3,5-6 x 3,5-4,5 µm. Asques a 16 spores, uniseries, 70-50 µm, non amyloides. Paraphyses absentes.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : La forme parfaite ici presentee est beaucoup plus rare que l'anamorphe Trichoderma viride qui couvre la face cachee du bois mort d'un feutrage bleu-vert.
Helvella elastica Bulliard (1791) Noms francais : Helvelle elastique
Synonymes : Helvella fuliginosa Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 113, tab. 320 ('Elvela')
Helvella cinerea Villars (1789), Histoire des plantes de Dauphine, 3(2), p. 1045
Helvella mitra Bolton (1789), An history of fungusses growing about Halifax, 3, p. 95, tab. 95 (nom. illegit.)
Helvella elastica Bulliard (1791), Histoire des champignons de la France, 1, p. 299, tab. 242 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) (nom actuel)
Helvella pulla Holmskjold (1799), Beata ruris otia fungis danicis, 2, p. 49, tab. 26
Helvella sublicia Holmskjold (1799), Beata ruris otia fungis danicis, 2, p. 51, tab. 27
Peziza lentifera Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 409, tab. 188, fig. 9
Helvella fuliginosa var. 2 campanulata Purton (1821), An appendix to Midland flora, 3(1), p. 257
Helvella elastica var. ß pallidefuliginosaChevallier (1826), Flore generale des environs de Paris, 1, p. 117
Helvella klotzschiana Corda (1837), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 3(14-15), p. 121, tab. 57
Helvella gracilis Peck (1872) [1871], Annual report of the New York state Museum of natural history, 24, p. 94
Helvella elastica var. fuliginosa(Schaeffer) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 13
Leptopodia elastica (Bulliard) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 99
Helvella pallidefuliginea(W. Phillips) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 24
Helvella pulla f. klotzschiana(Corda) Rehm (1895), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 1183
Leptopodia elastica var. albida (Persoon) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 37
Leptopodia klotzschiana (Corda) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 37
Leptopodia fuliginosa (Schaeffer) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 37
Leptopodia pulla (Hohmskjold) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 37
Helvella capucinoides Peck (1912) [1911], Bulletin of the New York state Museum, 157, p. 27, 111
Tubipeda elastica (Bulliard) Falck (1923), Mykologische untersuchungen und berichte, 1(3), p. 401
Helvella elastica f. gigantean Seaver (1928), The North American cup-fungi (operculates), tab. 40, fig. 4-5
Helvella elastica f. pallidefuliginea S. Imai (1954), Science reports of the Yokohama national University, section II, 3, p. 22
Helvella elastica f. gracilis (Peck) S. Imai (1954), Science reports of the Yokohama national University, section II, 3, p. 22

References : Bon p. 329 ; CD 21 ; BK 1 20 ; BK 1 n° 20 p. 56 ; LP p. 288
Groupe : Helvelles/Morilles
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Helvellaceae
Chapeau/Fructification : Chapeau 2-4 cm, en forme de selle chez le jeune puis plisse, bi a trilobe. Hymenium lisse, ondule, irregulier, ochrace jaunatre a grisatre pale. Marge des lobes toujours tres recourbee vers l'interieur. Face inferieure plus claire.
Chair : Chair mince, blanchatre, legerement gelatineuse.
Stipe : Pied 5-10 x 0,5-1 cm, creux, lisse, aminci en haut, non sillonne, blanchatre, legerement duveteux au sommet.
Habitat : Forets, bord de chemins, sur terre nue, feuilles, mousses. Preference calcaire.
Spores : Spores elliptiques a cylindriques, hyalines, pourvues d'une grosse guttule, verruqueuses seulement a l'etat jeune, 17-20 x 10-13 µm. Asques octospores, I-, 300 x 14-16 µm. Paraphyses cylindriques, renflees jusqu'a 8 µm.
Comestibilite : Sans interet
Geoglossum umbratile Saccardo (1878) Synonymes : Clavaria nigrita Persoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 78
Geoglossum difforme Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 159
Clavaria fragilis var. e nigrita(Persoon) Link (1833), Handbuch zur Erkennung der natuzbarsten und am haufigsten vorkommenden Gewachse, 3, p. 307
Geoglossum umbratile Saccardo (1878), Michelia, 1(4), p. 444 (Basionyme) (nom actuel)
Geoglossum nigritum (Persoon) Cooke (1878), Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 5, p. 205, tab. 96, fig. 345
Geoglossum viscosum var. difforme (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 266
Geoglossum peckianum f. umbratile (Saccardo) Massee (1897), Annals of botany (London), serie 1, 11, p. 251
Geoglossum glabrum f. difforme (Fries) Massee (1897), Annals of botany (London), serie 1, 11, p. 248
Gloeoglossum difforme (Fries) E.J. Durand (1908), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 6(5), p. 421

References : BK 1 132
Groupe : Clavaires
Classification : Ascomycota / Geoglossomycetes / Geoglossales / Geoglossaceae
Chapeau/Fructification : Fructification 2-6 cm de haut constituee d'une partie fertile formant 1/4 a 1/3 du champignon surmontee par un pied.
Lames/Pores : Constitue d'une clavule linguiforme a cylindrique, ronde ou comprimee, souvent sillonnee, noir a brun noir, lisse, seche.
Stipe : Pied concolore, plus ou moins cylindrique, finement pruineux, 2-3 mm de large, passant graduellement a la partie fertile.
Habitat : Zones maigres, humides et marecageuses dans l'herbe et les mousses. Peu frequent.
Spores : Spores botuliformes, lisses, a 7-8 cloisons, brunes, 65-80 x 5-6 µm. Asques octospores, I+ Paraphyses minces, septees, recourbees au sommet.
Comestibilite : Sans interet
Geastrum pectinatum Persoon (1801) Noms francais : Geastre peigne.
Synonymes : Geastrum multifidum var. aPersoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 86
Geastrum coronatum var. ß woodwardiPersoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 132
Geastrum pectinatum Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 132 (Basionyme) Sanctionnement : Persoon (1801)
Plecostoma pectinatum(Persoon) Desvaux (1809), Journal de botanique, redige par une Societe de botanistes, 2(2), p. 100
Geastrum stellatum var. woodwardi (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 585
Geastrum plicatum Klotzsch (1839), in Berkeley, Annals of natural history, 3, p. 399
Geastrum tenuipes Berkeley (1848), in W.J. Hooker, The London journal of botany, 7, p. 576
Geastrum biplicatus Berkeley & M.A. Curtis (1860) [1858], Proceedings of the American Academy of arts and sciences, 4, p. 124
Geastrum calyculatum Fuckel (1865), Fungi Rhenani exsiccati, n° 1599
Geastrum bryantii subsp.* calyculatus (Fuckel) G. Winter (1883) [1884], Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(1), p. 911
Geastrum turbinatum Cragin (1885), Bulletin of the Washburn College Laboratory of natural history, 1(2), p. 39
Geastrum pectinatum var. calyculatum (Fuckel) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 238
Geastrum ellipticum G. Cunningham (1926), Proceedings of the linnean Society of the New South Wales, 51(2), p. 77, tab. 3, fig. 11

References : BK 2 499 ; Sarasini 95 ; Marchand 361 ; Cetto 3 p. 527 ; Julich 2 p. 452 ; Phillips p. 254
Groupe : Geastres
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Geastrales / Geastraceae
Chapeau/Fructification : Carpophore jusqu'a 10-15 cm de diametre une fois etale apres l'ouverture. Exoperidium decoupe jusqu'au centre et au dela en 4-8 lanieres triangulaires, recurvees, la couche mycelienne adnee, tres agglutinante ; la couche fibreuse souvent denudee, lisse, creme ; la couche charnue brune, se decollant chez les vieux specimens et disparaissant par plaques caduques.
Chair : Brun chocolat ou fonce, poudreuse a maturite.
Stipe : Globuleux, poudre d'une pruine blanche, brun d'ombre, souvent noiratre dans la vetuste, a base regulierement arrondie ou affectee d'une apophyse peu prononcee, souvent striee, portee par un pedicelle dresse de 5-6 mm de long, plus ou moins grele, orne ou non d'un anneau issu de la couche charnue de l'exoperidium. Peristome en forme de bec sillonne, long, etroitement conique, mais non delimite, brun. Sporee brun d'ombre.
Habitat : Infeode aux resineux, surtout Picea, Pinus ou Cupressus, parmi les aiguilles, sur sol calcaire.
Spores : Globuleuses, a verrues grossieres obtuses, brunes, 4-6 µm de diametre ( ornementation non comprise ), verrues hautes jusqu'a 1µm. Pas de cystide. Capillitium a parois epaisses, brun, rarement ramifie, non cloisonne, large jusqu'a 8µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Solitaire, disperse ou gregaire. Rare . Ete-automne.
Faerberia carbonaria (Albertini & Schweinitz) Pouzar (1981) Noms francais : Fausse-chanterelle des charbonnieres
Synonymes : Merulius carbonarius Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 375 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Cantharellus umbonatus var. ß carbonarius (Albertini & Schweinitz) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 318
Merulius umbonatus subsp.* carbonarius(Albertini & Schweinitz) Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 14
Merulius cinereus subsp.* leucophaeusPersoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 15
Cantharellus hydrolips var. ß leucophaeus (Persoon) Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 799
Cantharellus leucophaeus (Persoon) Nouel (1831), Memoires de la Societe royale des sciences, de l'agriculture et des arts de Lille, 1829-30, p. 177, tab. 1, fig. 2-3
Cantharellus anthracophilus Leveille (1841), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 2, 16, p. 236
Cantharellus radicosus Berkeley & Broome (1866), The annals and magazine of natural history, series 3, 18, p. 54
Cantharellus carbonarius (Albertini & Schweinitz) Fries (1874), Hymenomycetes europaei sive epicriseos systematis mycologici, p. 456
Geopetalum carbonarium (Albertini & Schweinitz) Patouillard (1887), Les hymenomycetes d'Europe, anatomie generale et classification des champignons superieurs, p. 127
Cantharellus carbonarius var. radicosus (Berkeley & Broome) Cooke (1890), Illustrations of british fungi, 7, n° 1059, tab. 1105
Merulius leucophaeus (Persoon) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 862
Cantharellus carbonarius var. anthracophilus (Leveille) Saccardo (1915), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(14), p. 453
Lentinus carbonarius (Albertini & Schweinitz) Kuhner (1980), Bulletin mensuel de la Societe linneenne de Lyon, 49, n° sp., p. 895
Faerberia carbonaria (Albertini & Schweinitz) Pouzar (1981), Ceska mykologie, 35(4), p. 187 (nom actuel)

References : CD 156-192, 99, 109 ; Bon p. 125 ; Eyssartier et Roux p. 564, 580 4eme edition ; BK 3 207
Groupe : Pleurotes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Polyporales / Incertae sedis
Chapeau/Fructification : 3-5 cm, infundibuliforme noiratre ardoise bistre. Surface lisse, mate, radialement fibrilleuse. Marge longtemps enroulee restant un peu incurvee, aigue, faiblement crenelee et incisee avec l'age.
Lames/Pores : Gris blanc, presque pliciformes, plus ou moins fortement fourchues, decurrentes. Arete obtuse et lisse.
Chair : Gris blanchatre, mince. Saveur douce.
Stipe : Cylindrique, assez court, 15-30 x 1,5-4 mm, blanc sale, a base legerement epaissie, orne parfois de rhizoides blancs, souvent arque et plus ou moins excentre.
Habitat : Sur charbonnieres
Spores : 8-10 x 4,5-5,5 µm, irregulierement cylindriques, lisses, hyalines, guttulees. Sporee blanche. Cheilocystides et pleurocystides subulees, longuement pedicellees, a paroi epaisse, incrustees au sommet, 90-230 x 10-15 µm, dextrinoides.
Comestibilite : Sans interet
Diatrypella favacea (Fries) Cesati & De Notaris (1863) Synonymes : Sphaeria verrucaeformis var. γ γ concavaAlbertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 12
Sphaeria favacea Fries (1816), Kongl. vetenskaps akademiens handlingar, 1816, p. 150 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1823)
Sphaeria cavernosa Chevallier (1826), Flore generale des environs de Paris, 1, p. 497
Sphaeria betuligna Chevallier (1826), Flore generale des environs de Paris, 1, p. 496
Sphaeria variolosa Persoon (1828), in Fries, Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 2, p. 72 (nom. illegit.)
Diatrype favacea (Fries) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 385
Diatrypella favacea (Fries) Cesati & De Notaris (1863), Sferiacei Italici, p. 28 (nom actuel)
Microstoma favaceum (Fries) Auerswald (1865), in Niessl, Verhandlungen des naturforschenden vereines in Brunn, 3, p. 165
Diatrypella verrucaeformis subsp.* favacea(Fries) P. Karsten (1873), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 23, p. 155
Diatrypella verrucaeformis var. major Traverso (1906) [1905], Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Pyrenomycetae. Xylariaceae, Valsaceae, Ceratostomataceae, 1(1), p. 76

References : Ellis p. 97 pl. 385
Groupe : Pyrenomycetes
Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Xylariales / Diatrypaceae
Chapeau/Fructification : Peritheces regroupes en grande partie, gris, erumpents, a stomates brun-noiratre.
Habitat : Sur branches de Betula entierement colonisees, attachees ou fraichement tombees. Commun partout de novembre a mars.
Spores : Allantoides, pales, brun dore en masse, 5-6 x 1 µm. Asques polyspores.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Commun partout de Novembre a Mars.
Cuphophyllus ochraceopallidus (P.D. Orton) Bon (1985) [1984] Synonymes : Hygrocybe ochraceopallida P.D. Orton (1980), Notes from the royal botanic Garden, Edinburgh, 38(2), p. 329 (Basionyme)
Cuphophyllus ochraceopallidus (P.D. Orton) Bon (1985) [1984], Documents mycologiques, 14(56), p. 10
Hygrocybe virginea var. ochraceopallida(P.D. Orton) Boertmann (1995), Fungi of Northern Europe, 1, p. 52
Camarophyllus virgineus var. ochraceopallidus (P.D. Orton) Beisenherz (1998), Regensburger mykologische schriften, 8, p. 99
Camarophyllus ochraceopallidus (P.D. Orton) Papetti (2000), Micologia 2000 (Trento), p. 407
Cuphophyllus virgineus var. ochraceopallidus (P.D. Orton) P. Roux (2006), Mille et un champignons, p. 231 (note) (nom actuel)

References : CD 176-194, 100
Groupe : Hygrophores
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Hygrophoraceae
Comestibilite : Sans interet
Clavariadelphus pistillaris (Linnaeus) Donk (1933) Noms francais : Clavaire en pilon ; Clavaire en massue
Synonymes : Clavaria pistillaris Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1182 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Clavaria simplex Scopoli (1760), Flora carniolica, Edn 1, p. 59
Clavaria pistillaris var. ζ Scopoli(1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 483
Clavaria gemmata Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 122, tab. 290
Clavaria herculeana Lightfoot (1777), Flora scotica, 2, p. 1056
Clavaria militaris Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 135
Helvella fuliginosa J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1449 (nom. illegit.)
Clavaria pulvinata Persoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 65
Clavaria pistillaris var. d divisa Persoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 64
Clavaria pistillaris var. γ gemmata (Schaeffer) Persoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 63
Clavaria pistillaris var. ß herculeana (Lightfoot) Persoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 63
Clavaria pistillaris var. γ pulvinata (Persoon) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 597
Clavaria spathulata Chevallier (1826), Flore generale des environs de Paris, 1, p. 108, tab. 8, fig. 2
Clavariella pistillaris (Linnaeus) P. Karsten (1881), Revue mycologique (Toulouse), 3(9), p. 21
Clavariadelphus pistillaris (Linnaeus) Donk (1933), Mededeelingen van de Nederlandsche mycologische vereeniging, 22, p. 73 (nom actuel)

References : Bon p. 309 ; CD 120 ; Eyssartier et Roux p. 1012 ; BK 2 453 ; Funghi Clavarioidi 1 p. 271
Groupe : Clavaires
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Gomphales / Clavariadelphaceae
Chapeau/Fructification : KOH : colore la surface en orange ou jaune d'or
Spores : 11-15 x 5-7.5 µm
Comestibilite : Sans interet
Cheilymenia theleboloides (Albertini & Schweinitz) Patouillard (1897) Synonymes : Peziza theleboloides Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 321, tab. 12, fig. 4 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza ascoboloides Bertero (1837), in Montagne, Annales des sciences naturelles, botanique, serie 2, 8, p. 363
Peziza eclecta Berkeley & Cooke (1876), Grevillea, 5(34), p. 60
Lachnea theleboloides (Albertini & Schweinitz) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 74
Humaria theleboloides (Albertini & Schweinitz) Rehm (1881), Ascomyceten, 13, n° 604
Humaria ascoboloides (Bertero) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 288
Scutellinia theleboloides (Albertini & Schweinitz) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 300
Leucoloma ascoboloides (Bertero) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 318
Neottiella ascoboloides (Bertero) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 193
Lachnea ascoboloides (Bertero) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 314
Cheilymenia theleboloides (Albertini & Schweinitz) Patouillard (1897), Catalogue raisonne des plantes cellulaires de la Tunisie, p. 93 (nom actuel)
Cheilymenia ascoboloides (Bertero) Boudier (1914) [1913], in Ramsbottom, Transactions of the British mycological Society, 4(2), p. 367
Humaria subhirsuta var. theleboloides (Albertini & Schweinitz) Keissler (1921), Beihefte zum botanischen centralblatt, zweite abteilung, 38, p. 415
Patella theleboloides (Albertini & Schweinitz) Seaver (1928), The North American cup-fungi (operculates), p. 170
Fimaria humana Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 331 (Basionyme)
Patella ascoboloides (Bertero) Teng (1938), Sinensia, Shanghai, 9, p. 254
Scutellinia ascoboloides (Bertero) Teng (1963), Chung-kuo ti chen-chun, p. 763
Coprobia humana (Velenovský) Svrček (1977), Ceska mykologie, 31(2), p. 69
Cheilymenia hyphopila J. Moravec (1984), Ceska mykologie, 38(3), p. 150
Coprobia theleboloides (Albertini & Schweinitz) J. Moravec (1987), Mycotaxon, 28(2), p. 506

References : BK 1 88 ; Dennis p. 42 pl. VIm ; Gr. p. 162 n° 250
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pyronemataceae
Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, d'abord cupule, margine, puis etale et parfois un peu ondule, large de 2-8-(10) mm. Hymenyum jaune, jaune-orange, ou jaune olive. Marge un peu plus foncee. Face externe un peu plus pale et ne presentant que de rares poils hyalins, isoles et peu visibles.
Habitat : Sur debris de vegetaux pourrissants, tas de cendres lessivees, crottin et fumier de cheval, sur vieux papiers en decomposition, etc.... ( Repose directement dur le sol ).
Spores : Elliptiques, lisses, hyalines, non guttulees, (faiblement ridees longitudinalement si elles sont chauffees dans le KOH ), 15-20 x 9-10 µm. Asques cylindriques, octospores, 200-250-(280) x 13,5-15-(17) µm. Paraphyses greles, simples ou divisees a la base, faiblement clavees, peu septees, larges de 4 µm a 6 µm environ, a peine epaissies au sommet, tres finement granuleuses a l'interieur, d'un jaune tres pale dans la partie superieure, plus granuleuses, plus colorees et orangees dans la partie inferieure. Poils hyalins ou d'un fauve tres pale, peu septes ou uniseptes vers la base qui est large de 10-12 µm, (1-3 a exeptionnellement 4 cloisons ), attenues en longue pointe et effilee, large de 5 a 6 µm vers le milieu . La longueur varie de 200 a 300-(500) µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire. Assez commun. Presque toute l'annee. ( in litt. de Mai a Octobre et peu frequent.
Cheilymenia crucipila (Cooke & W. Phillips) Le Gal (1953 Synonymes : Peziza crucipila Cooke & W. Phillips (1876), Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 3, p. 136, tab. 60, fig. 237 (Basionyme)
Lachnea crucipila (Cooke & W. Phillips) Gillet (1886), Champignons de France, les discomycetes, p. 214
Neottiella crucipila (Cooke & W. Phillips) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 192
Ciliaria crucipila (Cooke & W. Phillips) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 62
Cheilymenia calvescens Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 63
Lachnea calvescens (Boudier) Saccardo & Trotter (1913), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 22, p. 633
Patella crucipila (Cooke & W. Phillips) Seaver (1928), The North American cup-fungi (operculates), p. 168
Humaria stellata Kanouse (1948) [1947], Mycologia, 39(6), p. 657
Humaria crucipila (Cooke & W. Phillips) Kanouse (1948) [1947], Mycologia, 39(6), p. 655
Cheilymenia crucipila (Cooke & W. Phillips) Le Gal (1953), Prodrome a une flore mycologique de Madagascar et Dependances, 4, p. 111 (nom actuel)
Scutellinia crucipila (Cooke & W. Phillips) J. Moravec (1984), Ceska mykologie, 38(3), p. 149

References : BK 1 85 ; Dennis p. 41 fig. VIj ; Cetto 4 1652 ; Gr. p. 158 n° 244
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pyronemataceae
Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, charnu, hemispherique, cupule au debut, puis plan, 2-8 (-10) mm, reposant directement sur le substrat. Hymenium rouge vif ou orange en dessus, surface externe plus claire ou plus pale et garnie de poils brun clair lachement enchevetres et peu apparents.
Habitat : Sur terre nue et humide, au bord des chemins, dans les ornieres et parmi les plantes herbacees, egalement croissant sur le terreau.
Spores : Elliptiques-oblongues, hyalines, lisses, non guttulees, finement ponctuees-verruqueuses, ornementations renflees par des cretes. Asques cylindriques, octospores, 240 x 10 µm. Paraphyses cylindriques, epaissies en clavule au sommet, jusqu'a 10 µm, et remplies de granulations rougatres, septees et fourchues. Poils brunatres, plus ou moins colores, simples, fourchus ou en forme de croix, septes, longs de 100-200(jusqu'a 280 )µm, et larges de 7-10 µm. Poils de la base ramifies en 2 a 5 branches.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole a gregaires, surtout en croissance serree. Repandu ou rare. Ete-automne. Remarques : Souvent en croissance avec Scutellinia scutellata.
Biscogniauxia nummularia (Bulliard) Kuntze (1891) Synonymes : Hypoxylon nummulariumBulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 468, fig. 4 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1823)
Sphaeria nummularia (Bulliard) de Candolle (1805), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 290
Sphaeria anthracina J.C. Schmidt (1817), Mykologische hefte, 1, p. 55, tab. 1, fig. 16
Nummularia bulliardii Tulasne & C. Tulasne (1863), Selecta fungorum carpologia, 2, p. 43, tab. 5, fig. 11-19
Biscogniauxia nummularia (Bulliard) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 398 (nom actuel)
Biscogniauxia bulliardii (Tulasne & C. Tulasne) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 398
Nummularia nummularia (Bulliard) J. Schroter (1897), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 458
Nummularia anthracina (J.C. Schmidt) Traverso (1906) [1905], Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Pyrenomycetae. Xylariaceae, Valsaceae, Ceratostomataceae, 1(1), p. 57
Nummularia bulliardii var. minor Rehm, Tranzschel & Serebrianikow (1912), Mycotheca Rossica, 6-7, n° 277
Kommamyce bulliardi i (Tulasne & C. Tulasne) Nieuwland (1916), The American midland naturalist, 4, p. 375
Numulariola nummularia (Bulliard) House (1925), Bulletin of the New York state Museum, 266, p. 49

References : SMNF n°issn:0750-9014 p. 18 ; Ellis N° 573 ; BK1 N° 340
Groupe : Xylaires
Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Xylariales / Xylariaceae
Spores : 10 - 14 x 7 - 10 µ
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Stroma noir charbon, de 5 a 20 mm de diametre, discoide ou irregulierement ellipsoide. Les plaques ainsi formees sont tres fines de 0.6 a 0.8 mm d'epaisseur. Peritheces de 0.4 a 0.6 mm de diametre, a peu pres au meme niveau que le stroma. Spores noires a marron fonce, ellipsoides, a extremites souvent arrondies et de 13.5µm x 11.5 µm. Sur Fagus.
Belonidium mollissimum (Fuckel) Raitviir (1970) Synonymes : Peziza mollissima Lasch (1858), in Rabenhorst, Klotzschii herbarum vivum mycologicum, Edn 2, n° 708 (nom. illegit.)
Trichopeziza mollissima Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 296 (Basionyme)
Lachnum mollissimum (Fuckel) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 174
Lachnea mollissima (Fuckel) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 251
Lachnella lactea Quelet (1880), Grevillea, 8(47), p. 117, tab. 131, fig. 10
Dasyscyphus mollissimus (Fuckel) Rehm (1882), Ascomycetes lojkani lecti in Hungaria, Transsylvania et Galicia, p. 10
Lachnella mollissima (Fuckel) Quelet (1883) [1882], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 11, p. 406
Lachnum lacteum (Quelet) Brunaud (1886), Journal d'histoire naturelle de Bordeaux et du Sud-Ouest, 1886, 2, p. 20
Erinella lactea (Quelet) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 911
Dyslachnum mollissimum (Fuckel) Clements (1909), The genera of fungi (Minneapolis), Edn 1, p. 87, 175
Belonidium mollissimum (Fuckel) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 45 (nom actuel)

References : BK 1 221
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Sur tiges mortes d'ombelliferes.
Tubifera ferruginosa (Batsch) J.F. Gmelin (1792) Synonymes : Tubulifera cremor O.F. Muller (1775), Flora danica, 11, p. 8, tab. 659, fig. 1
Tubulifera arachnoidea Jacquin (1778), Miscellanea austriaca, 1, p. 144, tab. 15
Stemonitis ferruginosa Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 261, tab. 30, fig. 175 (Basionyme)
Sphaerocarpus fragiformis Bulliard (1787), Herbier de la France, 8, tab. 384
Lycoperdon ferruginosum (Batsch) Timm (1788), Florae megapolitanae prodomus, p. 276
Lycoperdon favaceum Schrank (1789), Baiersche flora, 2, p. 667
Sphaerocarpus cylindricus Bulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 470, fig. 3
Tubifera ferruginosa (Batsch) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1472 (nom actuel)
Tubifera fragiformis (Bulliard) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1472
Tubifera cylindrica(Bulliard) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1472
Tubulina fragiformis (Bulliard) Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 91
Licea clavata Schrader (1797), Nova genera plantarum, 1, p. 18
Licea tubulina Schrader (1797), Nova genera plantarum, 1, p. 16
Tubulina coccinea Trentepohl (1797), in Roth, Catalecta botanica, 1, p. 243
Reticularia multicapsula Sowerby (1798), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 179
Tubulina fallax Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 28
Tubulina cylindrica (Bulliard) de Candolle (1805), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 249
Tubulina fragifera Poiret (1808), in Lamarck, Encyclopedie methodique, Botanique, 8, p. 130
Trichia meteorica Sowerby (1815), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 435
Licea fallax (Persoon) Fries & Lindgren (1817), Symbolae Gasteromycetum, 2, p. 12
Dermodium fallax (Persoon) Nees (1817), Das system der pilze und Schwamme, p. 109, fig. 103
Licea fragiformis (Bulliard) Nees (1817), Das system der pilze und Schwamme, p. 107, tab. 8, fig. 102
Licea effusa Ehrenberg (1818), Sylvae mycologicae berolinenses, p. 14, 26
Licea cylindrica (Bulliard) Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 195
Tubulina conglobata Preuss (1851), Linnaea, Ein journal fur die botanik, 24, p. 140
Licea rubiformis Berkeley & M.A. Curtis (1860) [1858], Proceedings of the American Academy of arts and sciences, 4, p. 125
Tubulina speciosa Spegazzini (1881), in Saccardo, Michelia, 2(7), p. 262
Tubulina nitidissima Berkeley (1881), The journal of the linnean Society, botany, 18(111), p. 387

References : Cetto 378 ; Marchand 385 ; Poulain Meyer p. 50 pl. 47
Groupe : Myxos
Classification : Amoebozoa / Myxogastrea / Liceida / Reticulariaceae
Chapeau/Fructification : Plasmode d'abord blanc, devenant rose, puis rouge corail, et enfin rouge brique sombre et terne, ferrugineux, jusqu'a brun rougeatre obscur. Pseudoaethaliums pulvines, 5-50(-100) mm de long, brun rose a brun terne . Sporocarpes plus ou moin cylindriques, anguleux, brun clair a brun orange. Peridium simple, membraneux, translucide, a dehiscence irreguliere ou par un opercule.
Chair : Pseudocapillitium le plus souvent absent ou consistant en tubes creux relies au peridium, presentant occasionnellement quelques filaments fins, faiblement attaches au peridium.
Habitat : Sur bois mort, sur fragments de bois plus ou moins enfouis. Frequent dans les lieux humides, dans les aiguilles et mousses de sapinieres.
Spores : En masse, terre d'ombre. Spores brun pale a jaune orange pale, rondes,5-7,5 x 6,75 ( avec ornementation), certaines un peu ovalisees, cyanophiles, finement cretees-reticulees.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Assez commun. Periode propice : plutot Automne. PS : Les sporanges n'abritent pas de pseudo-columelle.
Tricholomopsis decora (Fries) Singer (1939) Noms francais : Tricholome decore
Synonymes : Agaricus flavovirens Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 25 (nom. illegit.)
Agaricus decorus Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 108 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus galbanus Lasch (1829), Linnaea, Ein journal fur die botanik, 4, p. 529
Agaricus bellus Secretan (1833), Mycographie Suisse, 2, p. 386 (nom. inval.)
Tricholoma galbanum (Lasch) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 133
Agaricus multipunctus Peck (1873), Bulletin of the Buffalo Society of natural sciences, 1, p. 43
Clitocybe decora (Fries) Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 171
Pleurotus decorus (Fries) Wunsche (1877), Die pilze. Eeine anleitung zur kenntniss derselben, p. 172
Cortinellus decorus (Fries) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 25
Tricholoma decorum (Fries) Quelet (1883) [1882], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 11, p. 389
Gyrophila decora (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 11
Tricholoma multipunctum (Peck) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 96
Dendrosarcus decorus (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 463
Tricholoma rutilans f. decorus(Fries) Magnus (1905), Die pilze (Fungi) von Tirol, Vorarlberg und Liechtenstein, p. 297
Tricholoma rutilans var. decorum (Fries) L. Maire (1916), Etude synthetique sur le genre Tricholoma, p. 107
Tricholomopsis decora (Fries) Singer (1939), Schweizerische zeitschrift fur pilzkunde, 17, p. 56 (nom actuel)

References : BK 3 444 ; Bon p. 151 ; CD 417-238, 118 ; Marchand 828 ; Eyssartier et Roux p. 350, 364 ; Doc. Mycol. Memoire Hors-serie no.2 (1991) p. 93
Groupe : Tricholomes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Incertae sedis
Chapeau/Fructification : 4-10 (12) cm, plan convexe, ou bossele puis ombilique, rarement en trompette, a marge tres mince, longtemps enroulee puis incurvee et flexueuse, concolore mais brunissante avec l'age. Cuticule separable, bientot seche, jaune sale ou ochrace olivatre, revetue de fibrilles radiales groupees en touffes de petites ecailles triangulaires, d'abord concolores et adnees, plus ou moins retroussees, plus denses et noiratres au centre, brunatres et plus laches au bord, noircissantes ("charbonnent") par la pointe.
Lames/Pores : adnees-decurrentes, secedentes, assez serrees, inegales par de nombreuses lamellules intercalees, larges de 4-8 mm, arquees, jaune d'or, jaune orange dans les sinus. Arete aigue, concolore. Sporee blanche.
Chair : tres mince, jaune soufre nuance de verdatre, jaune orange dans la base du pied. Odeur faible. Saveur douce, rarement un peu amere. Reaction grisatre au sulfate de fer; orangee a l'ammoniaque.
Stipe : 4-7 x 0,5-0,8 cm, souvent excentre ou coude, plein et ferme, sec et subglabre ou un peu fibrilleux, concolore au chapeau mais blanc a l'insertion des lames; revetement mouchete de squamules brunes, mais tomenteux et blanchatre a la base.
Habitat : Pas rare en montagne d'aout a fin octobre, sur souches, troncs et brindilles de coniferes en decomposition. Plus rare en plaine.
Spores : 6-7 x 4-5 μm, ovo-elliptiques, un peu jaunatres en NH3. Cheilos. 35-60 x 10-15 μm, fusiformes ou ventrues. Pleuros. nulles ou peu evidentes.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Joli champignon, "decoratif" le bien nomme, ne se mange que des yeux. Facile a reconnaitre a ses petites squames colorees de vert olivatre au centre, sur fond jaune, ses belles couleurs jaunes qui le font reperer de tres loin. Parfois presque pleurotoide.
Trichoderma pulvinatum (Fuckel) Jaklitsch & Voglmayr (2014) [2013] Synonymes : Hypocrea pulvinata Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 185 (Basionyme)
Hypocrea citrina subsp.* fungicolaP. Karsten (1873), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 23, p. 204
Hypocrea karsteniana Niessl (1882), in Rehm, Ascomyceten, 14, n° 678
Hypocrea fungicola (P. Karsten) Saccardo (1883), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 2, p. 528
Trichoderma pulvinatum (Fuckel) Jaklitsch & Voglmayr (2014) [2013], Mycotaxon, 126, p. 152 (nom actuel)

References : Ellis p. 23 ; Eyssartier et Roux p. 1022
Groupe : Pyrenomycetes
Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Hypocreales / Hypocreaceae
Chapeau/Fructification : Arrondies a irregulierement ovales, pulvinees, isolees ou confluentes, 2-20-(30)mm, ocre-jaune fonce a cire d'abeilles. La surface est ponctuee par des ostioles des minuscules peritheces regulierement distribues.
Habitat : Sur l'hymenium de vieux Polyporus Betulinus ( Bull. ex Fr.) P.Karst. ( Certainement pas exclu sur d'autres polypores).
Spores : Irregulierement arrondies, a presque polygonales-ovales, hyalines, lisses, 5 x 2 µm, 4 x 3 ou 3 x 3 µm. Asques a 16 spores uniseriees, 60-70 x 3,5 µm. Paraphyses absentes.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Souvent groupes. Printemps-Ete. Peu frequent.
Tarzetta catinus (Holmskjold) Korf & J.K. Rogers (1971) Synonymes : Peziza cerea Bulliard (1781), Herbier de la France, 2, tab. 44, fig. 6 (nom. illegit.)
Peziza cochleata var. ß Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 117
Peziza floccosa Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 223, tab. 28, fig. 156
Peziza crenata Willdenow (1787), Florae berolinensis prodromus, p. 402 (nom. illegit.)
Octospora pustulata Hedwig (1789), Descriptio et adumbratio microscopico-analytica muscorum frondosorum, 2, p. 19, tab. 6, fig. a
Peziza pustulata (Hedwig) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2(2), p. 1455
Peziza catinus Holmskjold (1799), Beata ruris otia fungis danicis, 2, p. 22, tab. 8, fig. 9 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza sphacelata Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 419
Peziza varia var. ßß pallens Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 311
Peziza cerea var. ß campanulatade Candolle (1815), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 6, p. 27
Peziza hypocrateriformis Hornemann (1816), Flora danica, 26, p. 10, tab. 1558, fig. 1 (nom. illegit.)
Scodellina pustulata (Hedwig) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 669
Peziza plicata Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 226
Peziza sphacelata subsp.* catinus (Holmskjold) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 231
Peziza pustulata var. ß plicata (Persoon) Weinmann (1836), Hymeno et Gastero-mycetes hucusque in imperio Rossico observatos recensuit, p. 419
Peziza assimilata P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 113
Pustularia catinus (Holmskjold) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 328
Aleuria catinus (Holmskjold) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 39
Aleuria pustulata (Hedwig) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 45
Plicaria pustulata (Hedwig) Rehm (1881), Ascomyceten, n° 552 (nom. illegit.)
Plicaria fuckelii Rehm (1884), Ascomyceten, 16, n° 753
Peziza cupularis var. catinus (Holmskjold) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 277
Pustularia pustulata (Hedwig) Hazslinszky (1886) [1885], Mathematikai es termeszettudomanyi kozlemenyek, vonatkozolag a hazai vizsonyokra, 21, p. 270
Peziza pustulata var. fuckelii(Rehm) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 85
Peziza pustulata var. rehmii(Rehm) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 85
Geopyxis catinus (Holmskjold) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 71
Galactinia fuckelii (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 48
Galactinia pustulata var. fuckelii(Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 48
Galactinia pustulata var. rehmii(Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 48
Aleuria umbrina var. assimilata(P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 46
Galactinia pustulata (Hedwig) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 48
Sarcoscypha floccosa (Batsch) D.S. Hone (1909), Minnesota botanical studies, 4(2), p. 95 (nom. illegit.)
Pustulina catinus (Holmskjold) Eckblad (1968), Nytt magasin for botanik, 15(1-2), p. 84
Tarzetta catinus (Holmskjold) Korf & J.K. Rogers (1971), Phytologia, 21(4), p. 206 (nom actuel)

References : Bon p. 331 ; BK 1 63 ; CD 29 ; Dennis p. 27 pl. I/g
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Tarzettaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle 10-40 mm de diametre, longtemps en forme de calice ou de coupe, etale parfois dans la vieillesse et aplati ou se dechirant en lobes. Hymenium creme a noisette, face externe duveteuse a feutree, concolore ou un peu plus pale, le fond parfois bossele veine.
Chair : Mince et cassante. Odeur et saveur insignifiantes.
Stipe : Plus ou moins long enfonce dans la terre.
Habitat : Sur terre nue, limon et sable, les jardins, au bord des chemins, dans les bois de coniferes ou de feuillus, en particulier sous Fagus.
Spores : Elliptiques, lisses, hyalines, 20-24 x 11-12 µm, biguttulees. Asques octospores, 280 x 16 µm, ( Dennis : 350 x 20 µm ). Paraphyses greles, septees et ramifiees a la base, sommet un peu renfle jusqu'a 4 µm, ou plus souvent lobe.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isoles mais le plus souvent en groupes et alors comprimes. Repandu. Juin-Septembre.
Scutellinia umbrorum (Fries) Lambotte (1888) Synonymes : Peziza vitellina subsp.* sabulosaPersoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 257
Peziza umbrorum Fries (1823) [1822], Systema mycologicum, 2(1), p. 85, 621( corrigenda 'umbrosa ') (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1823)
Humaria umbrorum (Fries) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 323
Peziza umbrata ss. Cooke (1871), Handbook of british fungi, Edn 1(2), p. 682
Ciliaria umbrorum (Fries) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 105
Lachnea umbrorum (Fries) Gillet (1886), Champignons de France, les discomycetes, p. 209 (= 'umbrarum')
Scutellinia umbrorum (Fries) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 300 (nom actuel)
Sepultaria rubropurpurea Clements (1896), Botanical survey of Nebraska, 4, p. 15
Lachnea rubropurpurea (Clements) Saccardo & P. Sydow (1899), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 14, p. 755
Scutellinia heterospora Clements (1903), Bulletin of the Torrey botanical Club, 30(2), p. 90
Lachnea heterospora (Clements) Saccardo & D. Saccardo (1906), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 18, p. 36
Ciliaria caudata W.D. Buckley (1923), Transactions of the British mycological Society, 9(1-2), p. 45
Ciliaria hirta var. aurantiacaGrelet (1927) [1926], Bulletin de la Societe mycologique de France, 42(3-4), p. 203
Patella umbrorum (Fries) Seaver (1928), The North American cup-fungi (operculates), p. 161
Lachnea umbrorum var. limosa Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 305
Lachnea umbrorum var. pratensis Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 412
Lachnea limosa (Velenovský) Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 412
Ciliaria umbrorum var. cancrina Le Gal & Romagnesi (1946) [1945], Bulletin de la Societe mycologique de France, 61(1-4), p. 52
Scutellinia pseudoumbrarum J. Moravec (1971), Ceska mykologie, 25(4), p. 199
Scutellinia limosa (Velenovský) Svrcek (1974), Ceska mykologie, 28(3), p. 136
Scutellinia pseudoumbrarum var. kurilensisKullman (1982), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 10, p. 82

References : BK 1 83 ; Cetto 6 2552 ; Gr. p. 156 n° 238
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pyronemataceae
Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, epais, hemispherique, un peu cupule dans le tout jeune age, puis aplati et enfin convexe, large de 3-8 (10) mm, rouge coccine ferrugineux en dessus, plus pale en dessous, comme veloute et couvert de poils brun-fauve, aigus, raides, jusqu'a 1 mm de long.
Habitat : Sur terre nue, dans les bois humides, bois pourri imbibe d'eau, sur autres debris vegetaux. Repose directement sur le substrat. Isole a cespiteux, souvent en masses. Assez repandu. Ete-Automne.
Spores : Ovales-elliptiques, hyalines, grossierement verruqueuses a la maturite, 19-20 x 13-14 µm, (Boudier : 23-26 x 15-16 µm, Le Gal : 20-24 x 14-17 µm), remplies de petites gouttelettes, ornementation 0,5-1 µm de haut. Asques cylindriques, octospores, peu ou point attenues a la base, 240-270 x 19-21 µm. Paraphyses cylindriques septees, renflees en massue piriforme elargie au sommet, jusqu'a 8 µm, fourchues a la base, avec des granulations rougeatres a l'interieur. Poils 260-400 x 19 µm, a parois epaisses, septes, presque cylindriques, acumines et a base radicante ou fourchue-radicante.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole a cespiteux, souvent en masses. Assez repandu. Ete-Automne .
Rhopographus filicinus (Fries) Nitschke (1870) [1869-70] Synonymes : Sphaeria pteridis Sowerby (1803), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 394, fig. 10
Sphaeria filicina Fries (1819), Scleromyceti sueciae, n° 48 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1823)
Polystigma filicinum (Fries) Link (1833), Handbuch zur Erkennung der natuzbarsten und am haufigsten vorkommenden Gewachse, 3, p. 390
Dothidea filicina (Fries) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 386
Rhopographus pteridis (Sowerby) Wettstein (1866) [1865], Verhandlungen der kaiserich-koniglichen zoologisch-botanischen Gesellschaft in Wien, 35, p. 593
Rhopographus filicinus (Fries) Nitschke (1870) [1869-70], in Fuckel, Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 219 (nom actuel)

References : BK 1 383 ; Ellis p. 568 fig. 2115
Groupe : Pyrenomycetes
Classification : Ascomycota / Dothideomycetes / Pleosporales / Incertae sedis
Chapeau/Fructification : Les fructifications ( stroma ) constituent des taches noires, allongees de 2-5 x 1-1,5 mm et elles se developpent sous l'epiderme ainsi faiblement boursoufle. Dans la stroma sont les cavites ascogenes ( loculi ) dans lesquelles sont formees les asques. Les stroma croissent dans l'axe de la tige.
Habitat : Sur tiges mortes, de l'annee precedente, Pteridium aquilinum.
Spores : Elliptiques, arquees, lisses, brunes, etranglees au niveau des 3-5 (7 )cloisons, 30-34 x 7-8 µm. Asques octospores, spores disposees sur 3-4 rangs, 70-86 x 20-25µm, bituniques. J-.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isoles ou cespiteux. Frequent. Au printemps.
Pyronema domesticum (Sowerby) Saccardo (1889) Synonymes : Peziza domestica Sowerby (1802), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 351 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza pluvialis Cooke (1876), Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 2, p. 49, tab. 23, fig. 90
Pseudombrophila pluvialis (Cooke) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 106
Humaria domestica (Sowerby) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 292
Pyronema pluvialis (Cooke) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 298
Tapesia domestica (Sowerby) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 305
Pyronema domesticum (Sowerby) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 109 (nom actuel)
Ascocorticium effusum Rodway (1921) [1920], Papers and proceedings of the royal Society of Tasmania, 1920, p. 153

References : BK 1 117 ; Cetto 7 2937 ; Dennis p. 63 pl. VIIIl ; Ellis 2 p. 56 & 159 fig. 157
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pyronemataceae
Chapeau/Fructification : Apothecies mesurant 0,5-1 mm, rondes a lenticulaires, sessile, passant inapercue lorsqu'elle sont isolees mais croit souvent en troupes denses de plusieurs decimetres carres, de couleur rouge a saumonee, repose directement sur un subiculum blanc.
Habitat : Sur tous les endroits carbonises. Isole ou en groupe tres serre. Toute l'annee. Frequent.
Spores : Largement elliptiques, lisses, hyalines, non guttulees, 15-17 × 10-11,5 µm. Asques octospores, mesurant 170-200 × 13-14 µm. Paraphyses cylindriques, septees et legerement clavees aux extremites.
Comestibilite : Sans interet
Pluteus curtisii (Berkeley) Saccardo (1887) Noms francais : Plutee de Curtis
Synonymes : Agaricus curtisii Berkeley (1849), in W.J. Hooker, Journal of botany and Kew Garden miscellany, 1, p. 98 (Basionyme)
Agaricus patricius Schulzer (1873), in Kalchbrenner, Icones selectae hymenomycetum hungariae, 1, p. 20, tab. 10, fig. 2
Pluteus cervinus var. patricius(Schulzer) Gillet (1884), Tableaux analytiques des Hymenomycetes de France (Alencon), p. 78
Agaricus cervinus var. patricius (Schulzer) Cooke (1886), Illustrations of british fungi, 3, n° 302, tab. 565
Pluteus curtisii (Berkeley) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 675 (nom actuel)
Pluteus patricius (Schulzer) Laplanche (1894), Dictionnaire iconographique des champignons superieurs (Hymenomycetes) qui croissent en Europe, Algerie & Tunisie, p. 270
Hyporrhodius patricius (Schulzer) Eichelbaum (1906), Verhandlungen des naturwissenschaftlichen vereins in Hamburg, serie 3, 14, p. 76
Pluteus pellitus ss. Ricken (1913), Die Blatterpilze, p. 277, pl. 71, fig. 2

References : CD 863 ; Cetto 534
Groupe : Plutees
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Pluteaceae
Comestibilite : Sans interet
Phloeomana minutula (Saccardo) Redhead (2016) Noms francais : Mycene odorante
Synonymes : Agaricus minutulus Peck (1873), Bulletin of the Buffalo Society of natural sciences, 1, p. 47 (nom. illegit.)
Mycena minutula Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 263 (Basionyme)
Mycena olida Bresadola (1887), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 1(6-7), p. 73, tab. 79, fig. 1
Agaricus olidus (Bresadola) Migula (1912), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 2(2), p. 639 (nom. illegit.)
Mycena gypsea ss. J.E. Lange (1914), Dansk botanisk arkiv, 1(5), p. 26
Prunulus parvulus Murrill (1916), North American flora, 9(5), p. 323
Mycena parvula (Murrill) Murrill (1916), Mycologia, 8(4), p. 221
Hemimycena olida (Bresadola) Singer (1943), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 41(1-3), p. 123
Marasmiellus olidus (Bresadola) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 302
Phloeomana minutula (Saccardo) Redhead (2016), Index fungorum, 290, p. 1 (nom actuel)

References : Bon p. 187 ; BK 3 351 ; CD 610 ; Eyssartier et Roux p. 394, 396
Groupe : Mycenes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Porotheleaceae
Comestibilite : Sans interet
Peniophora limitata (Chaillet) Cooke (1879) Synonymes : Thelephora cinerea var. ß interrupta Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 580
Thelephora leucocoma Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 151
Thelephora fraxinea Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 145
Thelephora melaloma Chevallier (1826), Flore generale des environs de Paris, 1, p. 88
Thelephora montagnei Balbis (1828), Flore lyonnaise ou description des plantes qui croissent dans les environs de Lyon et sur le Mont-Pilat, 2, p. 294
Thelephora limitataChaillet (1828), in Fries, Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 1, p. 222 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1828)
Corticium limitatum (Chaillet) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 565
Peniophora limitata (Chaillet) Cooke (1879), Grevillea, 8(45), p. 21, tab. 123, fig. 7 (nom actuel)
Corticium fraxineum (Persoon) Fautrey (1894), Revue mycologique (Toulouse), 16(63), p. 110 (f.)
Peniophora cinerea var. interrupta(Persoon) Bourdot & Galzin (1913) [1912], Bulletin de la Societe mycologique de France, 28(4), p. 407
Peniophora fraxinea (Persoon) S. Lundell (1934), Fungi exsiccati suecici, praesertini upsalienses, 1-2, p. 29, n° 84

References : Julich 202, BK 2 n° 148 p. 148, ER vol. 5 p. 947
Groupe : Croutes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Russulales / Peniophoraceae
Chapeau/Fructification : Fructification resupinee, orbiculaire puis confluente, etroitement fixee au substrat puis se detachant dans la vieillesse au niveau de la marge. Hymenium lisse a faiblement bossele, veloute, fendille sur le sec, mat, gris violace teinte de plages bleues noiratres. Marge noire caracteristique bordant l'hymenium d'une ligne foncee.
Chair : Chair mince, 0,1-0,5 mm d'epaisseur, ceracee puis croutelleuse et cassante a l'etat sec.
Habitat : Sur bois mort de frene, Seringa et troene. Repandu
Spores : Spores cylindriques a faiblement allantoides, lisses, hyalines, 8-10 x 2,5-3,5,(4) µm, non amyloides. Sporee rose pale. Basides cylindriques, a paroi legerement epaissie, tetrasporiques, bouclees, 35-45 x 3-6 µm. Lamprocystides a paroi epaisse, clavees a fusiformes, densement incrustees vers l'extremite, 40-50 x 7-9 µm. Systeme monomitique: Hyphes larges de 2-5,5 µm partiellement bouclees.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : La ligne noiratre formee par la marge et l'habitat sont un bon critere de determination sur le terrain.
Lepista luscina (Fries) Singer (1951) [1949] Noms francais : Argouane des pres ; Tricholome a gouttelettes
Synonymes : Agaricus luscinus Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 108 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus trochaeus Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 220, tab. 27, fig. 4, tab. 20, fig. 3
Agaricus ectypus Secretan (1833), Mycographie Suisse, 2, p. 86 (nom. inval.)
Agaricus panaeolus subsp.* calceolusFries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 49
Agaricus panaeolus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 49
Agaricus panaeolus var. calceolus (Fries) Fries (1857), Monographia hymenomycetum sueciae, 1, p. 87
Tricholoma panaeolum (Fries) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 82(45)
Tricholoma ectypum Secretan ex Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 124
Tricholoma ectypum var. calceolus (Fries) Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 124
Lepista panaeolus (Fries) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 481
Tricholoma panaeolum subsp.* calceolus (Fries) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 51
Clitocybe luscina (Fries) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 59
Gyrophila panaeola var. calceolus (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 17
Omphalia luscina (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 21
Gyrophila panaeola (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 17
Tricholoma calceolum (Fries) Laplanche (1894), Dictionnaire iconographique des champignons superieurs (Hymenomycetes) qui croissent en Europe, Algerie & Tunisie, p. 330
Rhodopaxillus panaeolus (Fries) Maire (1913), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 11(4), p. 338
Tricholoma panaeolum var. calceolum (Fries) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 238
Rhodopaxillus luscinus (Fries) Konrad & Maublanc (1937), Icones Selectae Fungorum, pl. 273
Lepista luscina (Fries) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 192 (nom actuel)
Austroclitocybe luscina (Fries) Raithelhuber (1990), Metrodiana, 18(1-2), p. 44 (nom. inval.)

References : BK 3 246 ; CD 422-240, 116 ; Marchand 138 ; Bon p. 145 ; Marchand 810 ; Eyssartier et Roux p. 612, 630 4eme edition
Groupe : Tricholomes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Incertae sedis
Habitat : Surtout dans les vieilles prairies naturelles.
Comestibilite : Bon comestible
Lepiota boudieri Bresadola (1884) Noms francais : Lepiote de Boudier
Synonymes : Lepiota boudieri Bresadola (1884), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 1(4-5), p. 43, tab. 46 (Basionyme) (nom actuel)
Mastocephalus boudieri (Bresadola) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 859
Lepiota fulvella Rea (1918) [1917], Transactions of the British mycological Society, 6(1), p. 61, tab. 2, fig. 2

References : CD 676-282, 108 ; Eyssartier et Roux p. 332, 346 4eme edition
Groupe : Lepiotes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Agaricaceae
Chapeau/Fructification : 2-5 cm, fibrilleux feutre.
Stipe : blanc au sommet et couvert en bas par le voile coonneux de la meme couleur que le chapeau.
Habitat : Dans les boid de feuillus riches en humus.
Spores : 7.5-10 x 3.5-4 µm, a eperon rarement prononce.
Comestibilite : Toxique
Kretzschmaria deusta (Hoffmann) P.M.D. Martin (1970) Synonymes : Lycoperdon fraxineum Hudson (1778), Flora Anglica, Edn 2, p. 641
Sphaeria maxima Weber (1778), Spiciletium florae goettingensis, p. 286
Sphaeria fraxinea (Hudson) Relhan (1785), Flora cantabrigiensis, p. 471
Sphaeria deusta Hoffmann (1787), Vegetabilia cryptogama, 1, p. 3, tab. 1, fig. 2 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1823)
Hypoxylon ustulatum Bulliard (1791), Herbier de la France, 11, tab. 487, fig. 1
Sphaeria versipellis Tode (1791), Fungi mecklenburgenses selecti, 2, p. 55, tab. 17, fig. 129
Sphaeria deusta var. a sessilis Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 6
Nemania deusta (Hoffmann) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 516
Discosphaera deusta (Hoffmann) Dumortier (1822), Comment. Bot. (Tournay), p. 91
Stromatosphaeria deusta (Hoffmann) Greville (1824), Flora edinensis, p. 355
Sphaeria albodeusta Wahlenberg (1826), Flora suecica enumerans plantas sueciae indigenas, 1, p. 1001
Hypoxylon deustum (Hoffmann) Greville (1828) [1827], Scottish cryptogamic flora, 6, tab. 324, fig. 2
Ustulina vulgaris Tulasne & C. Tulasne (1863), Selecta fungorum carpologia, 2, p. 23, tab. 3, fig. 1-6
Ustulina maxima (Weber) Wettstein (1886) [1885], Verhandlungen der kaiserich-koniglichen zoologisch-botanischen Gesellschaft in Wien, 35, p. 592
Ustulina deusta (Hoffmann) Maire (1907) [1906], Bulletin de la Societe botanique de France, 53, p. clc
Hypoxylon magnosporum Lloyd (1921), Mycological writings, 6, mycological notes n° 65, p. 1054
Nemania maxima (Weber) House (1925), Bulletin of the New York state Museum, 266, p. 48
Kretzschmaria deusta (Hoffmann) P.M.D. Martin (1970), South African journal of botany, 36(2), p. 80 (nom actuel)

References : Bon p. 336 ; Cetto 3 1230 ; BK 1 345 ; Phillips 278 ; Mtg 1 50
Groupe : Xylaires
Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Xylariales / Xylariaceae
Chapeau/Fructification : Corps fructiferes en forme de coussins d'abord gris, puis devenant une croute brun/noiratre. La fructification est constituee a maturite, d'une croute noire et cassante de plusieurs cm². Dans cette croute sont inclus les peritheces globuleux, noirs, de 1 mm de diametre, et dont l'ostiole rend la surface de la fructification bosselee-onduleuse, et finement ponctuee.
Habitat : Sur bois pourri a la base des troncs, des souches et de racines de Fagus .
Spores : Elliptiques, un peu aplaties sur une face, lisses, brun fonce, avec fente germinative, 32-33 x 7-8 µm, dans la jeunesse parfois jusqu'a 12 µm de large, avec 2-4 guttules et de couleur brun clair. Asques octospores, spores uniseriees, 300-337 x 12 µm, avec anneau apical. J+. Paraphyses filiformes.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Perenne. Frequent. De l'ete jusqu'en automne. Remarques : Les zones de croissance apparaissent au printemps jusqu'en ete, et forment des surfaces blanchatres a grisatres, farineuses et constituent le stade imparfait (conidies). Par la suite seulement se forment les peritheces avec leurs asques.
Hygrophorus cossus (Sowerby) Fries (1838) [1836-38] Noms francais : Hygrophore a odeur de (chenille) Cossus
Synonymes : Agaricus cossus Sowerby (1798), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 121 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus elongatus Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 310
Agaricus eburneus var. ß pallens Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 101
Hygrophorus cossus (Sowerby) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 321 (nom actuel)
Agaricus eburneus var. b cossus (Sowerby) Rabenhorst (1844), Deutschlands kryptogamen-flora, 1, p. 568
Limacium eburneum var. cossus (Sowerby) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 119
Limacium cossus (Sowerby) Wunsche (1877), Die pilze: eine anleitung zur kenntniss derselben, p. 118
Hygrophorus eburneus var. cossus (Sowerby) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 482
Hygrophorus eburneolus Britzelmayr (1899), Botanisches centralblatt, 80, p. 117, fig. 6, 68, 79

References : Bon p. 115 ; FE 6 p. 136 ; CD 254, 255-208, 104 ; Cetto 2434 ; Eyssartier et Roux p. 454, 468 (4eme edition) ; 714,Bibliographie de Jacques Trimbach ;
Groupe : Hygrophores
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Hygrophoraceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Odeur de topinambour. La var. quercetorum a le chapeau plus charnu, le stipe plus trapu et des couleurs plus affirmees.
Hygrophorus agathosmus (Fries) Fries (1838) [1836-38] Noms francais : Hygrophore a odeur agreable
Synonymes : Agaricus agathosmus Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 16 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus cerasinus Berkeley (1836), The english flora of sir J.E. Smith, fungi, 5(2), p. 12
Hygrophorus agathosmus (Fries) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 325 (nom actuel)
Agaricus pustulatus var. b agathosmus (Fries) Rabenhorst (1844), Deutschlands kryptogamen-flora, 1, p. 567
Hygrophorus cerasinus (Berkeley) Berkeley (1860), Outlines of british fungology, p. 197
Limacium pustulatum var. agathosma (Fries) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 119
Limacium agathosmum (Fries) Wunsche (1877), Die pilze: eine anleitung zur kenntniss derselben, p. 116
Limacium cerasinum (Berkeley) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 213

References : BK 3 105 ; Bon p. 119 ; Eyssartier et Roux p. 468 ; BSM 2/2006 pp. 56-57 ; CD 252-206, 103 ; Eyssartier et Roux p 482 (4eme edition)
Groupe : Hygrophores
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Hygrophoraceae
Chapeau/Fructification : Parfois blanc dans la jeunesse puis gris.
Habitat : Sous Picea spp. (epiceas). Automne-hiver. Frequent.
Comestibilite : Sans interet
Hydnellum concrescens (Persoon) Banker (1906) Synonymes : Hydnum zonatum Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 111
Hydnum concrescens Persoon (1796), Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 1, p. 74 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Hydnum candicans Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 510
Hydnum cyathiforme var. zonatum(Batsch) Staude (1857), Die schwamme mitteldeutschlands, in besondere des herzogthums, p. 46
Hydnum queletii Fries (1872), in Quelet, Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 293(277), tab. 20, fig. 2
Hydnellum queletii (Fries) P. Karsten (1879), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 5, p. 41
Hydnellum zonatum (Batsch) P. Karsten (1879), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 5, p. 41
Calodon zonatum (Batsch) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 108 ('zonatus')
Calodon zonatum var. queletii(Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 191
Calodon cyathiforme var. candicans (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 191
Calodon candicans (Fries) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 445
Hydnum fasciatum Peck (1888) [1887], Annual report of the New York state Museum of natural history, 41, p. 78
Calodon queletii (Fries) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 444
Phaeodon zonatus (Batsch) J. Schroter (1888) [1889], in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 458
Hydnum cyathiforme var. candicans(Fries) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 160
Hydnum zonatum var. queletii (Fries) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 160
Phaeodon queletii (Fries) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 149
Calodon fasciatum (Peck) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des Hymenomycetes, p. 118
Hydnellum concrescens (Persoon) Banker (1906), Memoirs of the Torrey botanical Club, 12(2), p. 157 (nom actuel)
Phellodon fasciatus (Peck) Banker (1906), Memoirs of the Torrey botanical Club, 12(2), p. 171
Hydnellum parvum Banker (1913), Mycologia, 5(4), p. 200
Hydnum cyathiforme f. candicans (Fries) Killermann (1922), Denkschriften der bayerischen botanischen gesellschaft in Regensburg, 15, p. 43
Hydnum parvum (Banker) Saccardo & Trotter (1925), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 23, p. 471
Hydnum graveolens var. candicans (Fries) Bresadola (1932), Iconographia mycologica, 22, tab. 1057
Hydnellum fasciatum (Peck) Coker & Beers (1951), The Stipitate Hydnums of Eastern United States, p. 77
Hydnellum velutinum var. zonatum(Fries) Maas Geesteranus (1957), Fungus, Officieel orgaan van de nederlandsche mycologische vereniging, 27(1-4), p. 64
Hydnum scrobiculatum subsp.* zonatum (Batsch) S. Lundell (1959), Fungi exsiccati suecici, praesertini upsalienses, 53-54, p. 17
Hydnellum scrobiculatum var. zonatum (Batsch) K.A. Harrison (1961), Publications of the Canada Department of Agriculture, 1099, p. 43
Hydnellum scrobiculatum f. parvum (Banker) D. Hall & D.E. Stuntz (1972), Mycologia, 64(3), p. 584

References : BK 2 261 ; Eyssartier et Roux p. 998 . Cetto 5 2037
Groupe : Hydnes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Thelephorales / Bankeraceae
Chapeau/Fructification : Fructification pileee et stipitee, 20-50 mm de diametre, irregulierement arrondi, un peu turbine a infundibuliforme, avec une marge ondulee et une partie centrale deprimee garnie de squamules dressees. Surface radialement cotelee et zonee concentriquement, blanchatre dans la jeunesse, puis devenant rouge brun a vineux, la zone de croissance reste blanche.
Lames/Pores : 3 mm de long, rose-brun a rouge-brun.
Chair : Zonee, vineux-fonce et devenant presque noir dans le stipe. Odeur faiblement farineuse, amarescente au gout.
Stipe : 10-30 x 3-8-(10) mm, cylindrique et passant sans transition dans le chapeau, parfois un peu epaissi, a la base finement feutre, mat, brun-clair, plein et se tachant de noir au toucher.
Habitat : Dans les bois de feuillus et de coniferes, souvent aux endroits colonises par les mousses ou recouverts de feuilles mortes. Isole, souvent concrescent. Peu frequent. De l'ete a l'automne.
Spores : Arrondies grossierement, bosselees, les bosses parfois bituberculees, brun-clair, 4,5-6 x 3,5-4,5 µm. I-. Basides etroitement clavees, 28-35 x 5,5-7 µm, tetrasporiques, non bouclees. Pas de cystide. Monomitique : Hyphes sous-hymeniales larges de 2-4 µm, a parois + ou - epaissies, ramifiees, non bouclees, mais a dolipores bien visibles. Hyphes pileiques sinueuses larges de 1,5-4 µm, brunatres, non bouclees.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole, souvent concrescent. Peu frequent. Ete-Automne.
Hemimycena cucullata (Persoon) Singer (1961) Noms francais : Mycene en capuchon
Synonymes : Agaricus fistulosus Bulliard (1791), Herbier de la France, 11, tab. 518, fig. 2 & tab. 563, fig. 4
Agaricus cucullatus Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 372 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus varius var. 3 Purton (1821), An appendix to Midland flora, 3(1), p. 217
Agaricus leucopilus Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 268
Gymnopus cucullatus (Persoon) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 164, n° 2603
Agaricus gypseus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 104
Hygrophorus niveus var. cucullatus (Persoon) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 190(164)
Mycena gypsea (Fries) Quelet (1873), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 342(331)
Mycena nivea Quelet (1876), Bulletin de la Societe botanique de France, 23, p. 325, tab. 2, fig. 1
Hemimycena nivea (Quelet) Singer (1938), Revue de mycologie, Paris, 3, p. 195
Hemimycena gypsea (Fries) Singer (1943), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 41(1-3), p. 121
Marasmiellus gypseus (Fries) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 298
Hemimycena cucullata (Persoon) Singer (1961), Persoonia, 2(1), p. 20 (nom actuel)
Trogia gypsea (Fries) Corner (1966), A monograph of Cantharelloid fungi: Annals of botany memoirs, 2, p. 213
Mycena cucullata (Persoon) Bon (1973), Documents mycologiques, 3(9), p. 30 (nom. inval.)
Helotium cucullatum (Persoon) Redhead (1982), Canadian journal of botany, 60, p. 2004

References : Bon p. 187 ; CD 542 ; Eyssartier et Roux p. 372
Groupe : Mycenes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Mycenaceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Feuilles mortes.
Entoloma sinuatum (Bulliard) P. Kummer (1871) Noms francais : Entolome livide
Synonymes : Agaricus lividus Bulliard (1787), Herbier de la France, 8, tab. 382 (nom. illegit.)
Agaricus sinuatus Bulliard (1793), Herbier de la France, 13, tab. 579, fig. 1 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus sinuosus Roussel (1806), Flore du Calvados et des terreins adjacens, Edn 2, p. 63
Gymnopus fertilis Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 606
Agaricus albolividus Secretan (1833), Mycographie Suisse, 2, p. 50 (nom. inval.)
Agaricus fertilis (Gray) Berkeley (1860), Outlines of british fungology, p. 142 (nom. illegit.)
Entoloma sinuatum (Bulliard) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 98 (nom actuel)
Entoloma lividum Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 116(83), tab. 6, fig. 1
Entoloma fertilis (Gray) Gillet (1875), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 405
Rhodophyllus lividus (Quelet) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 57
Rhodophyllus sinuatus (Bulliard) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 179
Hyporrhodius lividus (Quelet) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 617
Entoloma erophilum var. sinuatum (Bulliard) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 75
Hyporrhodius fertilis (Gray) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 257
Hyporrhodius sinuatus (Bulliard) Migula (1912), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 2(2), p. 575
Entoloma eulividum Noordeloos (1985), Persoonia, 12(4), p. 475

References : FE 5 p. 111 ; Eyssartier et Roux p. 640
Groupe : Entolomes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Entolomataceae
Comestibilite : Toxique
Commentaires : Tres toxique a mortel chez les sujets tres jeunes ou les personnes affaiblies
Cortinarius varius (Schaeffer) Fries (1838) [1836-38] Noms francais : Cortinaire variable
Synonymes : Agaricus varius Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 20, tab. 42 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus pachypus Holmskjold (1799), Beata ruris otia fungis danicis, 2, p. 67, tab. 39
Agaricus glaucopus var. ß varius(Schaeffer) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 282
Cortinarius varius (Schaeffer) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 258 (nom actuel)
Phlegmacium varium (Schaeffer) Wunsche (1877), Die pilze. Eeine anleitung zur kenntniss derselben, p. 133
Gomphos varius (Schaeffer) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 854

References : Bon p. 207 ; BK 5 247 ; CD 1159 ; Marchand 687 ; Eyssartier et Roux p. 738, 768
Groupe : Cortinaires
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Cortinariaceae
Comestibilite : Comestible
Conocybe rickeniana P.D. Orton (1960) Noms francais : Conocybe de Ricken
Synonymes : Conocybe spicula ss. Ricken (1912), Die Blatterpilze, pl. 60, fig. 13
Conocybe spicula f. typicaKuhner (1935), Encyclopedie mycologique, 7, p. 64 (nom. inval.)
Galera spartea ss. Wakefield & Dennis (1950), Common british fungi, pl. 68, fig. 3
Conocybe rickeniana P.D. Orton (1960), Transactions of the British mycological Society, 43(2), p. 195 (Basionyme)

References : Eyssartier et Roux p. 660
Groupe : Bolbities/Conocybes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Bolbitiaceae
Comestibilite : Sans interet
Clitopilus hobsonii (Berkeley & Broome) P.D. Orton (1960) Noms francais : Clitopile sessile ; Clitopile de Hobson
Synonymes : Agaricus hobsonii Berkeley & Broome (1860), Outlines of british fungology, p. 138 (Basionyme)
Pleurotus chioneus (Persoon) Gillet (1875), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 336
Pleurotus hobsonii (Berkeley & Broome) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 382
Pleurotellus hobsonii (Berkeley & Broome) Fayod (1889), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 7, 9, p. 339
Dendrosarcus hobsonii (Berkeley & Broome) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 464
Octojuga pleurotelloides Kuhner (1926), Le Botaniste, 17(1-4), p. 158
Octojuga fayodii Konrad & Maublanc (1937), Icones Selectae Fungorum, 6, p. 234
Clitopilus pleurotelloides (Kuhner) Josserand (1941), Bulletin mensuel de la Societe linneenne de Lyon, 10(7), p. 110
Clitopilus septiocoides ss. Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 606
Clitopilus hobsonii (Berkeley & Broome) P.D. Orton (1960), Transactions of the British mycological Society, 43(2), p. 174 (nom actuel)
Pleurotus pleurotelloides (Kuhner) Trotter (1972), in Trotter & E.K. Cash, Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 26, p. 795
Hohenbuehelia hobsonii (Berkeley & Broome) Z.S. Bi & G.Y. Zheng (1987) [1986], Acta mycologica Sinica, suppl. 1, p. 294

References : Bon p. 189 ; CD 969-342, 99 ; Eyssartier et Roux p. 976, 978, 4eme edition 1008, 1010
Groupe : Entolomes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Entolomataceae
Chair : Inodore.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Inodore.
Amanita amerivirosa Tulloss, L.V. Kudzma & M. Tulloss (2021) Noms francais : Amanita vireuse robuste
Synonymes : ? Amanita virosa var. levipes Neville & Poumarat (2004), Fungi Europaei, 9, p. 600
Amanita amerivirosa Tulloss, L.V. Kudzma & M. Tulloss (2021), Amanitaceae, 1(4), p. 5 (basionyme) (nom actuel)

Groupe : Amanites
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Amanitaceae
Comestibilite : Mortel
Commentaires : Sous-genre Lepidella/section Phalloideae
Agaricus haemorrhoidarius Schulzer (1874) Noms francais : Agaric sanguinolent
Synonymes : Synonyme de Agaricus sylvaticus.

Agaricus haemorrhoidarius Schulzer (1874), in Kalchbrenner, Icones selectae hymenomycetum hungariae, 2, p. 29, tab. 18, fig. 1 (basionyme) (nom actuel)
Pratella haemorrhoidaria (Schulzer) Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 563
Psalliota haemorrhoidaria (Schulzer) Wunsche (1877), Die pilze. Eeine anleitung zur kenntniss derselben, p. 147
Pratella sylvatica var. haemorrhoidaria (Schulzer) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 110
Fungus haemorrhoidarius (Schulzer) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 480
Agaricus sylvaticus subsp.* haemorrhoidarius (Schulzer) Konrad & Maublanc (1924), Icones Selectae Fungorum, 1, pl. 28
Agaricus sylvaticus var. haemorrhoidarius (Schulzer) Maire (1933), Treballs del Museu nacional de ciencies naturals de Barcelona, serie botanica, 15(2), p. 84

References : CD 740-294, 156 ; Galli p. 121 ; Bon p. 277 ; Marchand 110
Groupe : Agarics
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Agaricaceae
Chair : Chair tres fortement rougissante.
Habitat : Dans les forets, parfois dans les prairies. De juin-octobre (mai-novembre). Frequent.
Comestibilite : Comestible
Typhula fistulosa (Holmskjold) Olariaga (2013) [2012] Noms francais : Clavaire fistuleuse
Synonymes : Clavaria fistulosa Holmskjold (1790), Beata ruris otia fungis danicis, 1, p. 15 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Clavaria tubulosa J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1443
Clavaria pilipes Vahl (1792), Flora danica, 18, p. 8, tab. 1076, fig. 1
Clavaria pilosa Persoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 74
Clavaria tuberosa Sowerby (1799), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 199
Clavaria ardenia Sowerby (1799), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 215
Clavaria strigosa Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 403
Ramaria tuberosa (Sowerby) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 655
Calocera tuberosa (Sowerby) Fries (1832), Systema mycologicum, 3(2), index alphabeticus, p. 67
Eriocladus fistulosus (Holmskjold) Leveille (1846), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 5, p. 159
Clavaria fistulosa var. ardenia (Sowerby) Gillet (1877), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 761
Clavariella fistulosa (Holmskjold) P. Karsten (1881), Revue mycologique (Toulouse), 3(9), p. 21
Clavaria fistulosa subsp.* ardenia (Sowerby) J. Stevenson (1886), British fungi (Hymenomycetes), 2, p. 300
Clavariadelphus fistulosus (Holmskjold) Corner (1950), A monograph of Clavaria and allied genera: Annals of botany memoirs, 1, p. 272
Macrotyphula fistulosa (Holmskjold) R.H. Petersen (1972), Mycologia, 64(1), p. 140 (nom actuel)
Typhula fistulosa (Holmskjold) Olariaga (2013) [2012], Mycotaxon, 121, p. 41

References : CD 119 ; Eyssartier et Roux p. 1012 ; BK 2 438 ; BG p. 120 n° 204 ; FMDS 173 p. 51 ; Funghi Clavarioidi 1 p. 450
Groupe : Clavaires
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Typhulaceae
Chapeau/Fructification : De forme cylindrique ou presque, dressee, etroitement clavee, parfois sillonnee, un peu pruineuse, a extremite obtuse, sommet arrondi, rigide, 10-150-(200) × 1-8-(10) mm.
Lames/Pores : Surface lisse, mate, couleur uniforme, brun cannelle a ocre-jaune, quelquefois rougeatre ocre-brun. Partie fertile formant environ les 2/3 du carpophore.
Chair : Blanche ou un peu jaunatre, elastique, tenace mais cassante, interieur creux. Odeur faible, saveur douce ou legerement amarescente.
Stipe : Non ou a peine aminci, mais correspondant au 1/3 inferieur de la partie sterile.
Habitat : Sur debris de bois mort cortique ou non, tiges ou branches de feuillus, Alnus spp. (aulnes), Quercus spp. (chenes), Betula spp. (bouleaux), Fagus spp. (hetres), egalement sur humus, parfois bois brule, et meme sur fougeres. Isoles ou gregaires, croissance en masse. De l'ete a l'automne. Assez rare ou rare, mais fidele a la station pendant plusieurs annees.
Spores : Ellipsoides, rarement ovoides, lisses, hyalines, mesurant 10-15-(18) × 5,5-8 µm. Basides etroitement clavees, sinueuses, 4 sterigmates bien developpes, bouclees. Pas de cystide. Monomitique : Hyphes larges, a parois fines ou un peu epaissies, cloisonnees et bouclees.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires :
Sidera lenis (P. Karsten) Miettinen (2011) Synonymes : Physisporus lenis P. Karsten (1886), in Rabenhorst, Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 3527 (Basionyme)
Poria lenis (P. Karsten) Saccardo (1888), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 6, p. 313
Poria vulgaris var. calcea (Fries) Bresadola (1897), Atti dell'imperial regia Accademia di scienze, letter ed arti degli Agiati in Rovereto, serie 3, 3, p. 86
Poria tenuipora Murrill (1920), Mycologia, 12(2), p. 85
Poria montana Murrill (1920), Mycologia, 12(6), p. 307
Poria earle i Murrill (1920), Mycologia, 12(2), p. 86
Poria minutipora Rodway & Cleland (1930) [1929], Papers and proceedings of the royal Society of Tasmania, 1929, p. 17
Poria subvulgaris Rick (1937), Broteria, serie trimestral, ciencias naturais, 6, p. 151
Poria consimilis Rick (1937), Broteria, serie trimestral, ciencias naturais, 6, p. 135
Amyloporia lenis (P. Karsten) Bondartsev & Singer (1953), Bracket Fungi Europ. USSR & Caucasus, p. 149
Antrodia lenis (P. Karsten) Ryvarden (1973), Norwegian journal of botany, 20(1), p. 8
Diplomitoporus lenis (P. Karsten) Gilbertson & Ryvarden (1985), Mycotaxon, 22(2), p. 364
Skeletocutis lenis (P. Karsten) Niemela (1991), Karstenia, 31(1), p. 23
Cinereomyces lenis (P. Karsten) Spirin (2005), Karstenia, 45(2), p. 106
Sidera lenis (P. Karsten) Miettinen (2011), Mycological progress, 10(2), p. 136 (nom actuel)

References : Julich 2 p. 357 ; CQ ; E.P. p. 626 fig. 335 ; BG p. 674 n° 990
Groupe : Polypores
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Hymenochaetales / Incertae sedis
Chapeau/Fructification : Fructification resupinee, etroitement adherente au substrat et formant des plaques de plusieurs centimetres et jusqu'a 4 mm environ d'epaisseur, parfois plus (1 cm). Marge etroite, amincie, cotonneuse ou pulverulente a fimbriee, souvent fertile jusqu'au bord, blanche, separable. Trame coriace.
Lames/Pores : Face poroide plus ou moins brillante, blanc creme au debut, creme a chamois pale avec l'age ou au sec. Pores ronds, 5 a 7 par mm, souvent plus grands par endroits, sinueux avec l'age, cloisons minces, couche blanche a blanc creme. Couche(s) des tubes indistinctement stratifiees, blanche jusqu'a 10 mm de longueur.
Chair : Cotonneuse et fibreuse, douce, blanche, tres mince, de 1 a 3 mm d'epaisseur.
Habitat : Sur troncs abattus et pourris, poutres, vieux bois travailles. En Europe du Nord, plus commun sur coniferes, en particulier, Abies, Cupressus, Picea, Pinus et Taxus. Vers le Sud, commune sur tous types de feuillus tels que, Fagus, Fraxinus, Populus, Quercus, Salix et Tilia. ( in litt.) une fois sur un Fomes fomentarius mort.
Spores : Basidiospores semi-lunees a allantoides, hyalines, lisses, negatif dans le reactif de Melzer, 3,5-4,5 x 1-1,5 µm. Basides clavees-courtes, 4 sterigmates, bouclees, 8-12-(13,5-15) x (3)-4,5-5-(6) µm, avec une pince basale. Basidioles similaires aux basides, un peu plus petites. Pas de cystide. Cystidioles fusoides, renflees a la base, 15-20 x 3-4 µm. Dimitique : (1)- Hyphes generatrices a paroi mince, non incrustees, hyalines, bouclees, 2-4 µm de diametre. (2)- Hyphes squelettiques a paroi epaisse, hyalines, non cloisonnees, non ramifiees, droites ou sinueuses, 2-5 µm, souvent avec une incrustation apicale chez les vieux specimens.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Assez commun. Toute l'annee. Remarques : Grosse pourriture blanche sur feuillus, moins nette sur coniferes. Vegetation plus active au printemps et au debut de l'automne.
Sepultaria arenicola (Leveille) Rehm (1895) Synonymes : Peziza arenicola Leveille (1848), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 9, p. 140 (Basionyme)
Peziza sepulta Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 564
Peziza geaster Berkeley & Broome (1861), The annals and magazine of natural history, series 3, 7, p. 449
Peziza arenosa var. bloxamii Cooke (1876), Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 2, p. 68, tab. 31, fig. 121
Lachnea arenicola (Leveille) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 77
Sepultaria sepulta (Fries) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 104
Humaria arenicola (Leveille) Brunaud (1886), Journal d'histoire naturelle de Bordeaux et du Sud-Ouest, 1886, 2, p. 20
Humaria geaster(Berkeley & Broome) Brunaud (1886), Journal d'histoire naturelle de Bordeaux et du Sud-Ouest, 1886, 2, p. 20
Lachnea lanuginosa var. arenicola(Leveille) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 283
Lachnea arenicola var. bloxamii (Cooke) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 211
Lachnea geaster (Berkeley & Broome) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 210
Lachnea sepulta (Fries) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 209, tab. 6, fig. 39
Lachnea palustris Spegazzini (1889), in Saccardo, Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 185
Scutellinia sepulta (Fries) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 869
Scutellinia arenicola (Leveille) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 869
Scutellinia geaster (Berkeley & Broome) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 869
Scutellinia palustris (Spegazzini) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 869
Sarcosphaera sepulta (Fries) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 49
Sepultaria arenicola (Leveille) Rehm (1895), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 1076 (nom actuel)
Sepultaria grisea Clements (1896), Botanical survey of Nebraska, 4, p. 13
Sarcosphaera arenicola (Leveille) Lindau (1896), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1), p. 182
Sarcosphaera geaster (Berkeley & Broome) Lindau (1896), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1), p. 182
Lachnea grisea (Clements) Saccardo & P. Sydow (1899), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 14, p. 756
Sepultaria heterothrix Clements (1903), Bulletin of the Torrey botanical Club, 30(2), p. 91
Lachnea heterothrix (Clements) Saccardo & D. Saccardo (1906), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 18, p. 33
Sepultaria geaster (Berkeley & Broome) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 59
Sepultaria arenicola var. bloxamii(Cooke) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 59
Sepultaria sepulta var. minor Grelet (1939), Bulletin de la Societe botanique du Centre-Ouest, 1939, p. 28 (nom. inval.)
Geopora sepulta (Fries) Korf & Burdsall (1968), Mycologia, 60(3), p. 500
Geopora arenicola (Leveille) Kers (1974), Svensk botanisk tidskrift utgifven af svenska botaniska foreningen, 68(3), p. 345 (nom actuel)

References : Medardi p. 61 ; Cetto 7 2933 ; Dennis p. 31 pl. Vf ; Gr. p. 144 n° 225
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pyronemataceae
Chapeau/Fructification : Receptacle a moitie enfoui dans le sol, subglobuleux, puis cupule, a marge toujours plus ou moins incurvee et fendue en dents inegales, larges de 1 a 2 cm, brunatre ou fuscescent a l'interieur, incruste de sable a l'exterieur et couvert de longs poils bruns, septes, flexueux, entrelaces, parfois rameux, epais de 4 a 5 µm.
Chair : Cassante. Odeur et saveur insignifiantes.
Habitat : Sur terre sablonneuse, en bordure de chemin, dunes. Gregaire. Peu frequent. De l'Automne jusqu'au debut de l' Ete.
Spores : Largement elliptiques, hyalines, lisses, presentant une grosse gouttelette a l'interieur accompagnee d'autres plus petites, 20-22-24-(28) x 11-12 µm. Asques cylindriques, attenues a la base, octospores. Paraphyses greles, legerement clavulees au sommet,( 4-5 µm ) et granuleuses a l'interieur.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : N. Van Vooren in “ Cahiers de la FMBDS “ n° 4, p. 86 (2014), utilise le genre Sepultaria pour les especes epigees precedemment integrees au genre Geopora.
Psathyrella bipellis (Quelet) A.H. Smith (1946) Synonymes : Psathyra bipellis Quelet (1884) [1883], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 12, p. 501, tab. 6, fig. 9 (Basionyme)
Drosophila bipellis (Quelet) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 117
Agaricus atrorufus ss. Cooke (1886), Illustrations of british fungi, 4, n° 602, tab. 571
Psathyra barlae Bresadola (1887), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 1(6-7), p. 84, tab. 91
Hypholoma bipellis (Quelet) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 121
Pratella bipellis (Quelet) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 235
Pilosace bipellis (Quelet) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 504
Pilosace barlae (Bresadola) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 504
Psathyra corrugis ss. Ricken (1913), Die Blatterpilze, p. 257, pl. 67, fig. 3
Psathyrella barlae (Bresadola) A.H. Smith (1941), Contributions from the University of Michigan Herbarum, 5, p. 39
Psathyrella bipellis (Quelet) A.H. Smith (1946), Journal of the Elisha Mitchell scientific Society, 62(2), p. 187 (nom actuel)
Drosophila barlae (Bresadola) Kuhner & Romagnesi (1953), Flore analytique des champignons superieurs, p. 354 (nom. inval.)

References : CD 791,792 ; BK 4 321 ; Eyssartier et Roux p. 898
Groupe : Coprins/Paneoles/Psathyrelles
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Psathyrellaceae
Comestibilite : Sans interet
Proliferodiscus pulveraceus (Albertini & Schweinitz) Baral (1985) Synonymes : Peziza pulveracea Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 342, tab. 8, fig. 2 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Cenangium pulveraceum (Albertini & Schweinitz) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 181
Tympanis seriata Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 237
Phibalis pulveracea (Albertini & Schweinitz) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 446
Cenangium microspermum Saccardo & Ellis (1882), Michelia, 2(8), p. 571
Dasyscyphus caerulescens Rehm (1882), Ascomycetes lojkani lecti in Hungaria, Transsylvania et Galicia, p. 9 ('coerulescens')
Trichopeziza caerulescens (Rehm) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 412 ('coerulescens')
Dasyscyphus grisellus f. ilicis Feltgen (1903), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(3), p. 67
Dasyscyphus leucomelaena Feltgen (1903), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(3), p. 67
Dasyscyphus caerulescens var. dealbataRehm (1905), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 3(3), p. 225
Trichopeziza grisella f. ilicis(Feltgen) Saccardo & D. Saccardo (1906), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 18, p. 80
Pyrenopeziza grisella var. ilicis(Feltgen) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 134
Trichopeziza leucomelaena (Feltgen) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 131
Dermatea pulveracea (Albertini & Schweinitz) Rehm (1912), Berichte der bayerischen botanischen gesellschaft zur erforschung der heimischen flora, 13, p. 197
Dasyscyphus pulveraceus (Albertini & Schweinitz) Hohnel (1917), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 126, p. 339
Dasyscyphus jevanensis Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 237
Lachnella pulveracea (Albertini & Schweinitz) Seaver (1951), The North American cup-fungi (inoperculates), p. 268
Lachnellula pulveracea (Albertini & Schweinitz) Dennis (1962), Persoonia, 2(2), p. 184
Proliferodiscus pulveraceus (Albertini & Schweinitz) Baral (1985), Beihefte zur zeitschrift fur mykologie, 6, p. 84 (nom actuel)
Farinodiscus pulveraceus (Albertini & Schweinitz) Svrček (1987), Ceska mykologie, 41(4), p. 205

References : Ellis p. 7 fig. 17
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Jusqu'a 0,5 mm de diametre, brun mais couvert d'une incrustation gris pale, disque jaune pale avec une sorte de frange formee par des poils blancs.
Habitat : Sur branches mortes de Betula, Fagus, Fraxinus, Hedera, Ilex, Sorbus et Ulex.
Spores : Ascospores hyalines, 6-9 x 2-3 µm. Paraphyses greles et cloisonnees.( in litt. 7 cloisons ).
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : En troupes, parfois tres denses. Commun. Juin-Septembre.
Phylloporus pelletieri (Leveille) Quelet (1888) Noms francais : Phyllopore d'Europe ; Phyllopore de Pelletier
Synonymes : Agaricus rhodoxanthus Schweinitz (1822), Schriften der naturforschenden Gesellschaft zu Leipzig, 1, p. 83
Paxillus flavidus Berkeley (1847), in W.J. Hooker, The London journal of botany, 6, p. 315
Paxillus solidus Ravenel (1853), in Berkeley & M.A. Curtis, The annals and magazine of natural history, series 2, 12, p. 423
Agaricus pelletieri Leveille (1867), in P. Crouan & H. Crouan, Florule du Finistere, p. 81 (Basionyme)
Agaricus paradoxus Kalchbrenner (1874), Icones selectae hymenomycetum hungariae, 2, p. 27, tab. 16, fig. 1
Clitocybe pelletieri (Leveille) Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 170
Flammula paradoxa (Kalchbrenner) Quelet (1875), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 536(108)
Paxillus paradoxus (Kalchbrenner) Berkeley & Broome (1876), The annals and magazine of natural history, series 4, 17, p. 134
Gomphidius rhodoxanthus (Schweinitz) Peck (1878) [1876], Annual report of the New York state Museum of natural history, 29, p. 43
Agaricus difformis subsp.* pelletieri (Leveille) Britzelmayr (1879), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 25, p. 29
Phylloporus pelletieri (Leveille) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 409 (nom actuel)
Paxillus pelletieri (Leveille) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 516
Phylloporus paradoxus (Kalchbrenner) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des Hymenomycetes, p. 126
Phylloporus rhodoxanthus (Schweinitz) Bresadola (1900), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 2(14), p. 95, tab. 207
Paxillus rhodoxanthus (Schweinitz) Ricken (1911), Die Blatterpilze, p. 95, pl. 28, fig. 1
Naucoria paradoxa (Kalchbrenner) Migula (1912), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 2(2), p. 533
Phylloporus rhodoxanthus subsp.* europaeus Singer (1938), Revue de mycologie, Paris, 3, p. 169 (nom. inval.)
Phylloporus rhodoxanthus subsp.* americanus Singer (1938), Revue de mycologie, Paris, 3, p. 169 (nom. inval.)
Xerocomus pelletieri (Leveille) Manfred Binder (1999), Zur molekularen systematik der Boletales, p. 103
Xerocomus rhodoxanthus (Schweinitz) Bresinsky & Manfred Binder (2003), Regensburger mykologische schriften, 11, p. 233

References : FE 2 pl. 84 ; BK 3 39 ; Bon p. 45 ; CD 1660-468, 67 ; Cetto 260 ; Galli p. 93 ; LE pl. 3 C ; Marchand 166 ; MRT 118 ; Eyssartier et Roux p. 938, 968 4eme edition
Groupe : Bolets
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Boletales / Boletaceae
Chapeau/Fructification : Jusqu'a 8 cm, feutre a veloute, brun jaune, parfois rougeatre ou olivace.
Lames/Pores : Lamelliformes, lames espacees epaisses anastomosees dans le fond et fourchues, jaune d'or puis ocre rouille.
Chair : Jaunatre ou rougeatre, un peu vineuse en coupe.
Stipe : Jusqu'a 7 x 2 cm, fibro-strie a ridule, rouge a brun-rouge, jaune d'or en bas et sous les lames. Beau reseau rouge a mailles allongees, pointillees.
Habitat : Dans les forets thermophiles. Calcicole. Souvent precoce. Assez rare a rare.
Spores : 12-14 x 4-5 µm, plus ou moins fusoides.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Beau reseau rouge a mailles allongees, pointillees.
Paragalactinia michelii (Boudier) Van Vooren (2020) Synonymes : Peziza viridaria Berkeley & Broome (1851), The annals and magazine of natural history, series 2, 7, p. 179
Peziza plumbea var. viridaria (Berkeley & Broome) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 278
Galactinia michelii Boudier (1891), Bulletin de la Societe mycologique de France, 7(4), p. 215 (Basionyme)
Peziza succosa ss. J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 43
Plicaria viridaria (Berkeley & Broome) Rehm (1894), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 1001
Humaria viridaria (Berkeley & Broome) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 424
Peziza brunneovinosa Clements (1896), Botanical survey of Nebraska, 4, p. 8
Aleuria viridaria (Berkeley & Broome) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 45
Plicaria viridaria var. olgae Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 413
Plicaria rosea Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 347
Galactinia plebeia Le Gal (1937), Revue de mycologie, Paris, 2(4), p. 208
Peziza plebeia (Le Gal) Nannfeldt (1946), Fungi exsiccati suecici, praesertini upsalienses, 27-28, n° 1373
Peziza michelii (Boudier) Dennis (1960), British Cup Fungi and their Allies, p. 15
Paragalactina michelii (Boudier) Van Vooren (2020), Ascomycete.org, 12(4), p. 189 (nom actuel)

References : Gr. 123 et 422 ; Donad. 70 ; DM 56 (1984) ; RM (1937) ICO : BK 1 45 ; Cetto 2548 ; Cetto 2092 ; Boud. 286 ; Dennis VI ; CD 27 ; Eyssartier et Roux p. 1068
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pezizaceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Latex aqueux jaunissant ; hymenium brun rougeatre avec lilas ; guttules 1(2) ; spores a verrues basses allongees + ou - epineuses.
Panus conchatus (Bulliard) Fries (1838) [1836-38] Noms francais : Lentin coquillage
Synonymes : Agaricus mesentericus Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 91
Agaricus carneotomentosus Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 89
Agaricus conchatus Bulliard (1786), Herbier de la France, 7, tab. 298 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus inconstans var. ß conchatus (Bulliard) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 476
Agaricus torulosus Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 475
Agaricus salignus Swartz (1808), Kongl. vetenskaps akademiens nya handlingar, 29, p. 252 (nom. illegit.)
Dendrosarcus bavariae Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 118, tab. 26, fig. 3-4
Agaricus fornicatus subsp.* torulosus (Persoon) Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 44
Pleuropus torulosus (Persoon) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 170, n° 2745
Agaricus revolutus J. Kickx f. (1835), Flore cryptogamique des environs de Louvain, p. 207
Panus conchatus (Bulliard) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 398 (nom actuel)
Panus torulosus (Persoon) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 397
Panus monticola Berkeley (1851), in W.J. Hooker, Journal of botany and Kew Garden miscellany, 3, p. 46
Panus torulosus var. carneotomentosus (Batsch) Staude (1857), Die schwamme mitteldeutschlands, in besondere des herzogthums, p. 70
Panus vaporarius Baglietto (1865), Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 2(2), p. 264
Pleurotus carneotomentosus (Batsch) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 106
Pleurotus conchatus (Bulliard) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 105
Lentinus percomis Berkeley & Broome (1873) [1875], The journal of the linnean Society, botany, 14(73), p. 42
Pleurotus revolutus (J. Kickx f.) Gillet (1875), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 347
Lentinus divisus Schulzer (1879) [1878], Verhandlungen der kaiserich-koniglichen zoologisch-botanischen Gesellschaft in Wien, 28, p. 436
Lentinus bresadolae Schulzer (1885), Hedwigia, 24(4), p. 141
Lentinus carneotomentosus (Batsch) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 554
Lentinus conchatus (Bulliard) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 555
Pocillaria conchata (Bulliard) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 866
Pocillaria percomis (Berkeley & Broome) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 866
Pocillaria divisa (Schulzer) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 867
Lentinus vaporarius (Baglietto) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 224
Pocillaria torulosa (Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 506
Pocillaria vaporaria (Baglietto) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 506
Dendrosarcus revolutus (J. Kickx f.) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 464
Pocillaria krombholzii Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 506
Lentinus obconicus Peck (1906), Bulletin of the Torrey botanical Club, 33(4), p. 215
Panus conchatus f. torulosa (Bulliard) Barbier (1911), Bulletin de la Societe mycologique de France, 27(2), p. 177
Panus carneotomentosus (Batsch) Ricken (1911), Die Blatterpilze, p. 88
Lentinus torulosus (Persoon) Lloyd (1913), Mycological writings, 4, letter n° 47, p. 13
Lentinopanus conchatus (Bulliard) Pilat (1941), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 39(1), p. 73

References : CD 135-188, 99 ; Cetto 255 ; Bon p. 123 ; Eyssartier et Roux p. 972, 1004 4eme edition ; BK 3 p. 210
Groupe : Pleurotes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Polyporales / Panaceae
Chapeau/Fructification : De mauve a beige ochrace. Marge longtemps enroulee.
Lames/Pores : Tres decurrentes et serrees, de mauve a brunatre. Arete entiere.
Chair : Blanche, tres coriace. Odeur aromatique.
Stipe : Creme a ochrace, plus ou moins veloute.
Habitat : Sur souches et bois morts, surtout de feuillus. Generalement en touffes, souvent en fascicules denses, stipe et chapeaux parfois concrescents.
Spores : Elliptiques, lisses, hyalines, en partie guttulees,amyloides 5,5 -7 x 2,5-3,5 µm. Cheilocystides clavees, a paroi epaisse, nombreuses, 25-50 x 8-13 µm. Pleurocystides plus etroites, 30 x 6 µm.
Comestibilite : Sans interet
Otidea bufonia (Persoon) Boudier (1907) Noms francais : Otidee peau de crapaud
Synonymes : Peziza bufonia Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 225 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza umbrina Boudier (1879), In Cooke, Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 6, p. 228, tab. 106, fig. 378 (nom. illegit.)
Aleuria umbrina Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 101
Geopyxis bufonia (Persoon) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 73
Otidea umbrina ss. Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 52
Otidea bufonia (Persoon) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 52 (nom actuel)
Galactinia bufonia (Persoon) Bigeard & H. Guillemin (1913), Flore des champignons superieurs de France, 2, p. 632

References : CD 30 ; Eyssartier et Roux p. 1066
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pyronemataceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Brun fonce. Exterieur bossele.
Lentinellus cochleatus (Persoon) P. Karsten (1879) Noms francais : Lentin en colimacon
Synonymes : Agaricus cochleatus Persoon (1793), in Hoffmann, Abbildungen der Schwamme, 3, tab. 26 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus confluens Sowerby (1798), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 168 (nom. illegit.)
Agaricus intermedius Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 361
Omphalia cochleata (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 612
Lentinus cochleatus (Persoon) Fries (1825), Systema orbis vegetabilis, p. 78
Lentinus umbellatus Fries (1836), Synopsis generis Lentinorum, p. 10
Clitocybe cochleata (Persoon) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 122
Lentinus umbilicatus Peck (1876) [1875], Annual report of the New York state Museum of natural history, 28, p. 51 (nom. illegit.)
Lentinellus umbellatus (Fries) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 246
Lentinellus cochleatus (Persoon) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 247 (nom actuel)
Panus cochleatus (Persoon) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 324
Pocillaria friabilis (Fries) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 866
Pocillaria umbilicata (Peck) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 866
Trombetta cochleata (Persoon) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 873
Pocillaria cochleata (Persoon) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 866
Lentinellus umbilicatus (Peck) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 245
Clavicorona dryophila Maas Geesteranus (1975), Persoonia, 8(2), p. 213

References : CD 132-188, 99 ; Bon p. 125 ; Marchand 122 ; Eyssartier et Roux p. 966, 982 4eme edition
Groupe : Pleurotes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Russulales / Auriscalpiaceae
Chapeau/Fructification : en entonnoir fendu d'un cote.
Lames/Pores : tres decurrentes.
Chair : Odeur anisee forte.
Habitat : Sur souches diverses. Automne. Assez rare.
Comestibilite : Comestible
Leccinum variicolor Watling (1969) Noms francais : Bolet ramoneur
Synonymes : Krombholzia oxydabilis Singer (1938), Revue de mycologie, Paris, 3, p. 189
Leccinum oxydabile (Singer) Singer (1947), The American midland naturalist, 37(1), p. 123
Boletus scaber var. oxydabilis (Singer) Vassilkov (1948), Edibles and poisonous fungi of central parts of the European Districts of the URSS, p. 38
Krombholzia scabra f. oxydabilis (Singer) Vassilkov (1956), Acta Instituti botanici nomine V.L. Komarovii - Academia scientiarum URSS, series II, 10, p. 372
Leccinum variicolor Watling (1969), Notes from the royal botanic Garden, Edinburgh, 29(2), p. 268 (Basionyme) (nom actuel)
Boletus scaber f. oxydabilis (Singer) Vassilkov (1970), Ekologiya i biologiya rastenif vostochnoevropeiskoi Lesotundry, 1, p. 57
Krombholziella variicolor (Watling) Šutara (1982), Ceska mykologie, 36(2), p. 82
Krombholziella oxydabilis (Singer) Šutara (1982), Ceska mykologie, 36(2), p. 82
Boletus variicolor (Watling) Hlavacek (1988), Mykologický sbornik, 65(3), p. 83

References : FE 2 pl. 74 ; Bon p. 41 ; CD 1712-480, 67 ; Cetto 1972 ; Galli p. 276 ; LE 13 ; Eyssartier et Roux p. 72, idem 4eme edition
Groupe : Bolets
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Boletales / Boletaceae
Chair : La chair vire rapidement au rose a l'air.
Habitat : Sous bouleaux meles.
Comestibilite : Comestible
Commentaires : :
Lasiosphaeria ovina (Persoon) Cesati & De Notaris (1863) Synonymes : Sphaeria mucida Tode (1791), Fungi mecklenburgenses selecti, 2, p. 15
Sphaeria mucida var. ß alba Tode (1791), Fungi mecklenburgenses selecti, 2, p. 16
Sphaeria mucida var. γ fusca Tode (1791), Fungi mecklenburgenses selecti, 2, p. 16, tab. 9, fig. 75
Sphaeria ovina Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 71 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1823)
Sphaeria ovina var. ß fuscenscens Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 71
Sphaeria lichenoides Sowerby (1802), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 373, fig. 12 (nom. illegit.)
Sphaeria alba Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 154
Sphaeria atrostoma Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 154
Sphaeria melastoma Rebentisch (1804), Prodomus florae neomarchicae, p. 334 (nom. rej.)
Depazea lichenoides J. Kickx f. (1835), Flore cryptogamique des environs de Louvain, p. 124
Lasiosphaeria ovina (Persoon) Cesati & De Notaris (1863), Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 1(4), p. 229 (nom actuel)
Leptospora ovina (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 143
Lasiella ovina (Persoon) Quelet (1875), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 516(88)
Enchnoa mucida (Tode) Starback (1894), Bihang till konglica svenska vetenskaps-akademiens handlingar, 19, 3(2), p. 11
Lasiosphaeria mucida (Tode) Seaver (1912), Mycologia, 4(3), p. 118
Lasiosordariella ovina (Persoon) Chenantais (1919), Bulletin trimestriel de la Societe mycologique de France, 35(1-2), p. 78
Lasiosordaria ovina (Persoon) Chenantais (1919), Bulletin trimestriel de la Societe mycologique de France, 35(1-2), p. 84
Lasiosphaeria chrysentera G.C. Carroll & Munk (1964), Mycologia, 56(1), p. 83

References : BK 1 335 ; Ellis p. 32 fig. 120 ; Dennis p. 272 ; Cetto 4 p. 633 n° 1687 ; Page Image In Published List.
Groupe : Pyrenomycetes
Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Sordariales / Lasiosphaeriaceae
Chapeau/Fructification : Carpophore globuleux a ovoide, 0,4-0,6 mm, directement fixe au substrat ou legerement immerge et entoure d'un feutrage d'hyphes gris blanchatre et floconneux. La surface est recouverte d'une pellicule gris-blanc a brun-blanc, furfuracee. Au sommet, l'ostiole constitue une petite papille noire bien visible.
Habitat : Sur bois pourris de differentes essences, Acer, Betula, Cornus, Fagus, Fraxinus, Ilex, Quercus, Rubus, Salix, Sambucus, Tilia, etc...
Spores : Cylindriques, arquees, lisses, jaunatres, guttulees, 36-40 x 4-5 µm ( in litt 40-50 x 4 µm ), souvent pourvues d'appendices hyalins effiles. Asques octospores, spores biseriees, 180-210 x 16-22 µm, pourvus au sommet d'un corpuscule refringent tres distinct. J-. Hyphes du feutrage, lisses, septees, larges de 4µm environ.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Cespiteux ou en croissance serree. Rare ou assez rare, mais tres frequent, en particulier sur le bois qui a ete attaque par Armillaria mellea ; les peritheces etant souvent trouves pres des rhizomorphes. Tout au long de l'annee( in litt. particulierement de Septembre a Avril. Remarques : Espece facile a reconnaitre sur le terrain, caracterisee par le feutrage furfurace-crustace qui entoure les fructifications.
Inocybe godeyi Gillet (1876) Noms francais : Inocybe de Godey
Synonymes : Agaricus repandus Bulliard (1788), Herbier de la France, 9, tab. 423, fig. 2
Inocybe repanda (Bulliard) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 78
Entoloma repandum (Bulliard) Gillet (1875), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 401
Inocybe godeyi Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 517 (Basionyme)
Inocybe trinii ss. Bresadola (1892), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 2(8-10), p. 14, tab. 120
Hyporrhodius repandus (Bulliard) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 257
Inocybe desquamans Peck (1906), Bulletin of the Torrey botanical Club, 33(4), p. 216
Inocybe rickenii Kallenbach (1921), Pilz- und Krauterfreund, 4, p. 192

References : Becker p. 252 ; Bon p. 237 ; BK 5 24 ; CD 1064 ; Eyssartier et Roux p. 864, 878
Groupe : Inocybes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Inocybaceae
Chapeau/Fructification : D'abord entierement blanc ochrace-jaunatre, devient tout rouge orange vif, puis rouge brique, assez charnu, campanule convexe, ou a mamelon pointu, 2-5 cm de diametre, lisse et simplement satine fibrilleux ou vergete.
Lames/Pores : Serrees, blanchatres puis bistre olive, se teintant peu a peu de rouge.
Chair : blanche, rougissante. Odeur faible, ammoniaquee, dite spermatique.
Stipe : 5-7 x 0,5-0,8 cm, egal, plus ou moins bulbeux margine, entierement poudre, blanc se teintant de rouge brique comme le chapeau.
Habitat : Assez commun en ete sous feuillus calcicoles.
Spores : Ovoides, a sommet conique, lisses, 11 x 6 µm. Cystides plutot ventrues, a paroi x 1 µm.
Comestibilite : Toxique
Commentaires : Odeur faible, ammoniaquee, dite spermatique.
Hyalorbilia inflatula (P. Karsten) Baral & G. Marson (2000) Synonymes : Peziza inflatula P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 175 (Basionyme)
Orbilia epipora subsp.* inflatula (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 248
Calloria inflatula (P. Karsten) Saccardo (1878), Michelia, 1(4), p. 429
Peziza translucens Gillet (1883), in Roumeguere, Fungi gallici exsiccati, n° 2382
Orbilia inflatula (P. Karsten) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 142
Mollisia translucens (Gillet) Gillet (1886), Champignons de France, les discomycetes, p. 212
Pezizella translucens (Gillet) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 287
Hymenoscyphus translucens (Gillet) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 486
Hyalinia translucens (Gillet) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 104
Hyalinia inflatula (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 104
Orbilia breviasca Hennings (1908), Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 50, p. 132
Orbilia linata Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 94
Orbilia cyathea Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 94
Hyalinia breviascus (Hennings) Kanouse (1939) [1938], Papers of the Michigan Academy of science, arts and letters, 24, p. 27
Orbilia pyrifera Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 103
Orbilia abietina Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 103
Hyalorbilia inflatula (P. Karsten) Baral & G. Marson (2000), Micologia 2000 (Trento), p. 44 (nom actuel)

References : Dennis p. 188
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Orbiliomycetes / Orbiliales / Orbiliaceae
Comestibilite : Sans interet
Hericium erinaceus (Bulliard) Persoon (1797) Noms francais : Hydne herisson
Synonymes : Martella echinus Scopoli (1770), Annus 4, historico-naturalis 4, p. 151
Manina cordiformis Scopoli (1772), Dissertationes ad scientiam naturalem pertinentes, 1, Plantae subterraneae distributio, p. 97, tab. 10
Hydnum erinaceus Bulliard (1780), Herbier de la France, 1, tab. 34 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Hydnum hystricinum Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 113
Clavaria caput-medusae Bulliard (1788), Herbier de la France, 9, tab. 412
Hericium erinaceus (Bulliard) Persoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 27 (nom actuel)
Hericium caput-medusae (Bulliard) Persoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 26
Hericium echinus (Scopoli) Persoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 28
Hericium erinaceus var. ß subterraneaPersoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 27
Hericium hystrix Persoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 27
Hericium hystrix var. ß scopariumPersoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 28
Hydnum caput-medusae (Bulliard) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 564
Clavaria erinaceus (Bulliard) Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, index
Clavaria conferta Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, index
Hericium grande Rafinesque-Schmaltz (1813), Journal de botanique appliquee a l'agriculture, a la pharmacie, a la medecine et aux arts, 1, p. 236
Steccherinum quercinum Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 651
Hydnum hystrix (Persoon) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 410
Hydnum echinus (Scopoli) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 410
Hydnum grande (Rafinesque-Schmaltz) Steudel (1824), Nomenclator botanicus enumerans orine alphabetico nomona atque synonyma, 2, p. 204
Hericium erinaceus subsp.* unguiculatumPersoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 153
Hericium cardium Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 153
Merisma caput-medusae (Bulliard) Sprengel (1827), Systema vegetabilium, Edn 16, 4(1), p. 496
Merisma hystrix (Persoon) Sprengel (1827), Systema vegetabilium, Edn 16, 4(1), p. 496
Hericium commune Roques (1832), Histoire des champignons comestibles et veneneux, p. 47
Hydnum unguiculatum (Persoon) Streinz (1861), Nomenclator fungorum, p.
Hydnum omasum Panizzi (1862), Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 1(3), p. 175
Dryodon erinaceus (Bulliard) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 92
Dryodon caput-medusae (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 193
Hericium hystricinum (Batsch) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 439
Hydnum erinaceus var. caput-medusae(Bulliard) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 161
Martella hystricinum (Batsch) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 493
Dryodon juranum Quelet (1902) [1901], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 30(2), p. 496, pl. 3, fig. 10
Hydnum juranum (Quelet) Saccardo & D. Saccardo (1905), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 17, p. 150
Martella hystrix (Persoon) McGinty ex Lloyd (1910), Mycological writings, 3, mycological notes n° 34, p. 457
Dryodon erinaceus f. caput-medusae (Bulliard) Bourdot & Galzin (1914), Bulletin de la Societe mycologique de France, 30(3), p. 278
Hericium erinaceus f. caput-medusae (Bulliard) Nikolajeva (1950), Acta Instituti botanici nomine V.L. Komarovii - Academia scientiarum URSS, series II, 5, p. 340

References : Bon p. 312 ; CD 75 ; Marchand 336 ; Eyssartier et Roux p. 1000 ; BG 442 n° 699
Groupe : Hydnes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Russulales / Hericiaceae
Chapeau/Fructification : 10-25 cm de large, 7-18 cm de haut, massif, polymorphe, mais surtout cordiforme, sommet aplani, laineux sur l'avant, feutre sur l'arriere, corne au point d'attache. Tronc ovoide, blanc puis creme.
Lames/Pores : Pendants, serres, epais a la base, longs de 2-4 cm, charnus, coniques, droits mais courbes au sommet du receptacle, blancs, puis jaune de cire, et enfin brunissant. Sporee blanche.
Chair : Blanc pur a la coupe, ferme, cotonneuse, elastique, tenace, devenant jaunatre a brun rouge en sechant, amyloide. Saveur douce. Odeur rappelant un peu celle "du lait caille".
Stipe : De 1 a 3 cm, blanc, et rapidement divise en rameaux.
Habitat : Sur feuillus pourrissants, jusqu'au coeur du bois des troncs, surtout, Quercus, Fagus, Fraxinus, Acer, Robinia, Platanus, Juglans, Ailanthus, etc... Espece tardive, vers la fin de l'automne, debut de l'hiver. Pas rare, mais peu frequent.
Spores : Ovoides a largement elliptiques, (colorables en bleu par l'iode), 5-6,5 x 4,5-5µm. Grosse guttule centrale, paroi epaisse, lisse, finement verruqueuse, amyloide. Basides a 4 sterigmates. Monomitique : Hyphes generatrices a paroi epaisse ou mince, ramifiees, septees, incolores, bouclees.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Espece a proteger
Hemimycena tortuosa (P.D. Orton) Redhead (1980) Noms francais : Mycene a poils tortueux
Synonymes : Mycena tortuosa P.D. Orton (1960), Transactions of the British mycological Society, 43(2), p. 307 (Basionyme)
Hemimycena tortuosa (P.D. Orton) Redhead (1980), Fungi Canadenses - Biosystematic Research Institut, Ottawa, 177, fig. 84-a (nom actuel)
Helotium tortuosum (P.D. Orton) Redhead (1982), Canadian journal of botany, 60(10), p. 2005

References : CD 540-260, 99 ; Eyssartier et Roux p. 372, 386 4eme edition
Groupe : Mycenes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Mycenaceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Le stipe retient des gouttelettes de rosee.
Hebeloma hiemale Bresadola (1898) Noms francais : Hebelome d'hiver
Synonymes : Hebeloma hiemale Bresadola (1898), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 2(11-13), p. 52, tab. 160, fig. 1 (Basionyme) (nom actuel)
Hebeloma crustuliniforme var. hiemale(Bresadola) Maire (1933), Treballs del Museu nacional de ciencies naturals de Barcelona, serie botanica, 15(2), p. 101
Hebelomatis hiemale (Bresadola) Locquin (1979) [1977], Flore mycologique: Mycological flora, Vol. III -IV Cortinariales -A, p. 146

References : CD 1004
Groupe : Hebelomes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Hymenogastraceae
Comestibilite : Toxique
Commentaires : Odeur subraphanoide. Saveur amere.
Gymnopus foetidus (Sowerby) P.M. Kirk (2014) Noms francais : Marasme fetide
Synonymes : Merulius foetidus Sowerby (1796), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 21 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus venosus Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 467
Micromphale venosum (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 622
Agaricus foetidus (Sowerby) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 138
Marasmius foetidus (Sowerby) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 380
Marasmius viticola Berkeley & M.A. Curtis (1859), The annals and magazine of natural history, series 3, 4, p. 295
Chamaeceras viticola (Berkeley & M.A. Curtis) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 457
Chamaeceras foetidus (Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 455
Marasmius acerinus Peck (1899), Annual report of the New York state Museum of natural history, 52, p. 648
Marasmius lignicola Velenovský (1927), Mykologia, Praha, 4(4), p. 46
Heliomyces foetidus (Sowerby) Singer (1936), Beihefte zum botanischen centralblatt, zweite abteilung, 56(1-2), p. 161
Micromphale foetidum (Sowerby) Singer (1945), Lloydia, 8, p. 182
Marasmiellus foetidus (Sowerby) Antonin, Halling & Noordeloos (1997), Mycotaxon, 63, p. 366
Gymnopus foetidus (Sowerby) P.M. Kirk (2014), Index fungorum, 120, p. 1 (nom actuel)

References : KR 87 ; Bon p. 177 ; BK 3 309 ; CD 511 ; Eyssartier et Roux p. 420
Groupe : Collybies
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Omphalotaceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Greffe sur branches ou troncs de feuillus pourrissants.
Entoloma serrulatum (Fries) Hesler (1967) Noms francais : Entolome a arete serrulee
Synonymes : Agaricus columbarius Bulliard (1788), Herbier de la France, 9, tab. 413, fig. 1
Agaricus cyanipes Vahl (1792), Flora danica, 18, p. 7, tab. 1071, fig. 3
Agaricus leptopremnus Holmskjold (1799), Beata ruris otia fungis danicis, 2, p. 66, tab. 38
Agaricus serrula Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 463
Agaricus caeruleus Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 296 (nom. illegit.)
Agaricus serrulatus Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 216 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus serrulatus var. ß columbarius (Bulliard) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 204
Agaricus atrides Lasch (1829), Linnaea, Ein journal fur die botanik, 4, p. 539
Agaricus columbarius var. ß serrulatus (Fries) Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 820
Omphalia serrula (Persoon) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 167, n° 2665
Leptonia serrulata (Fries) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 96
Eccilia atrides (Lasch) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 94
Rhodophyllus serrulatus (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 60
Rhodophyllus atrides (Lasch) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 63
Hyporrhodius atrides (Lasch) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 613
Hyporrhodius serrula (Persoon) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 615
Leptonia chalybaea var. serrula (Persoon) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 79 ('serrulatum')
Leptoniella columbaria (Bulliard) Murrill (1917), North American flora, 10(2), p. 89
Entoloma serrulatum (Fries) Hesler (1967), Beihefte zur Nova Hedwigia, 23, p. 140 (nom actuel)
Leptonia serrulata var. atrides (Lasch) Largent (1977), Bibliotheca mycologica, 55, p. 136
Entoloma atrides (Lasch) Mornand & Bon (1986), Bulletin de la Societe d'etudes scientifiques de l'Anjou, 12, p. 46

References : Bon p. 195 ; CD 941 ; Eyssartier et Roux p. 622 ; FE 5 p. 472
Groupe : Entolomes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Entolomataceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Odeur aromatique.
Craterellus melanoxeros (Desmazieres) Perez-de-Gregorio (2000) Noms francais : Chanterelle noircissante
Synonymes : Cantharellus melanoxeros Desmazieres (1830), in Duby, Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 799 (Basionyme) Sanctionnement : Fries
Craterellus incarnatus Quelet (1890) [1889], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 18(2), p. 511, pl. 15, fig. 13
Cantharellus ciliatus Corner (1966), A monograph of Cantharelloid fungi: Annals of botany memoirs, 2, p. 42
Craterellus melanoxeros (Desmazieres) Perez-de-Gregorio (2000), Bolets de Catalunya, 19, pl. 908 (nom actuel)

References : CD 114 ; Eyssartier et Roux p. 594 ; Bon p. 307
Groupe : Chanterelles
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Cantharellales / Hydnaceae
Chair : Fine, noircissante dans les blessures. Phenol = grisatre puis noiratre.
Comestibilite : Comestible
Coprinopsis cinerea (Schaeffer) Redhead, Vilgalys & Moncalvo (2001) Noms francais : Coprin cendre
Synonymes : Agaricus fimetarius Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 428
Agaricus margaritaceus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 50, tab. 216
Agaricus cinereus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 43, tab. 100 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus radians Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 61
Agaricus pullatus Bolton (1788), An history of fungusses growing about Halifax, 1, p. 20, tab. 20
Agaricus papilionaceus J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1427 (nom. illegit.)
Agaricus macrorhizus Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 398 (nom. illegit.)
Agaricus cinereus var. γ pullatus (Bolton) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 399
Agaricus cinereus var. ß macrorhizus (Persoon) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 311
Coprinus cinereus (Schaeffer) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 634
Coprinus cinereus var. pullatus (Bolton) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 634
Coprinus fimetarius subsp.* pullatus (Bolton) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 246
Coprinus fimetarius (Scopoli) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 245
Coprinus fimetarius subsp.* cinereus (Schaeffer) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 246
Agaricus fimetarius var. b cinereus (Schaeffer) Rabenhorst (1844), Deutschlands kryptogamen-flora, 1, p. 457
Coprinus fimetarius var. pullatus (Bolton) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 298
Coprinus fimetarius var. ß cinereus(Schaeffer) J. Kickx f. (1867), in J.J. Kickx, Flore cryptogamique des Flandres, 2, p. 183
Coprinus fimetarius f. cinereus (Schaeffer) Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 606
Coprinus fimetarius var. macrorhizus P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 533
Coprinus macrorhizus (P. Karsten) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 503
Coprinus delicatulus Apinis (1965), Transactions of the British mycological Society, 48(4), p. 653
Coprinopsis cinerea (Schaeffer) Redhead, Vilgalys & Moncalvo (2001), Taxon, 50(1), p. 227 (nom actuel)

References : CD 779 ; Bon p. 271 ; Eyssartier et Roux p. 934
Groupe : Coprins/Paneoles/Psathyrelles
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Psathyrellaceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Chapeau a voile fibrilo-floconneux. Stipe pruino-floconneux. Lieux fumes, paille pourrie, fumier.
Clavaria fumosa Persoon (1795) Noms francais : Clavaire fuligineuse
Synonymes : Clavaria fumosa Persoon (1795), in Usteri, Annalen der botanik, 15, p. 31 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) (nom actuel)
Clavaria striata Persoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 75
Clavaria fumosa var. ß striata(Persoon) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 183
Clavaria fragilis var. d fumosa(Persoon) Link (1833), Handbuch zur Erkennung der natuzbarsten und am haufigsten vorkommenden Gewachse, 3, p. 307
Clavaria fragilis var. c striata(Persoon) Link (1833), Handbuch zur Erkennung der natuzbarsten und am haufigsten vorkommenden Gewachse, 3, p.307

References : BK 2 443 ; Phillips p. 257 ; Cetto 4 p. 561 ; CD p. 186 ; BG p. 119 n° 199 ; Julich 2 p. 78 ; Funghi Clavarioidi 1 p. 196
Groupe : Clavaires
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Clavariaceae
Chapeau/Fructification : 20-80 (140) x 2-5 (8) mm, fascicule, grele, fragile, flexueux, clave, puis vermiforme, fusiforme, arrondi ou faiblement aplati, parfois avec quelques sillons longitudinaux.
Lames/Pores : Surface externe mate, blanchatre, lisse, ocre-brunatre, a gris ocre, gris souris pale, ou gris fumee simple ; clavules cylindriques, a la fin creuses, comprimees, aigues, obtuses, droites ou reflechies.
Chair : Blanche ou blanchatre, cassante. Odeur nulle et saveur douce.
Habitat : Sur terre parmi les plantes herbacees, dans les paturages, dans les bois clairs, dans la mousse, en lisieres de forets.
Spores : Oblongues attenuees et finement apiculees a la base ou obliquement, lisses, hyalines, guttulees ou a contenu granuleux, 5-6,5 x 3,5-3,8 µm. Basides etroitement clavees, 27-40 ( 45) x 4,5-6 ( 9) µm, tetrasporiques, non bouclees. Pas de cystides. Monomitique : hyphes a parois minces, cloisons frequentes, subparalleles, irregulieres avec nombreux renflements, les subhymeniales agglutinees, en partie cloisonnees, non bouclees, occasionnellement a cloisons secondaires.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Cespiteux. Rare. Ete, plus souvent automnal.
Chamaemyces fracidus (Fries) Earle (1909) Noms francais : Lepiote guttulee
Synonymes : Agaricus caulescens albicans Oeder (1771), Flora danica, 10, p. 8, tab. 600
Agaricus mucidus Secretan (1833), Mycographie Suisse, 1, p. 64 ('macidus') (nom. inval.)
Agaricus illinitus Secretan (1833), Mycographie Suisse, 1, p. 65 (nom. inval.)
Agaricus polystictus Berkeley (1836), The english flora of sir J.E. Smith, fungi, 5(2), p. 9
Agaricus fracidus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 25 (Basionyme)
Armillaria fracida (Fries) Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 77
Lepiota polysticta (Berkeley) Quelet (1875), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 541(113)
Lepiota irrorata Quelet (1883) [1882], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 11, p. 387, pl. 11, fig. 2
Collybia mucida var. fracida(Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 27
Mastocephalus irroratus (Quelet) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 860
Mastocephalus polystictus (Berkeley) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 860
Mastoleucomyces fracidus (Fries) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 861
Chamaemyces fracidus (Fries) Earle (1909), Bulletin of the New York botanical Garden, 5(18), p. 447 (nom actuel)
Drosella irrorata (Quelet) Kuhner & Maire (1934), Bulletin de la Societe mycologique de France, 50(1), p. 15
Armillaria irrorata (Quelet) J.E. Lange (1935), Flora agaricina Danica, 1, p. 41, pl. 15, fig. B
Lepiotella irrorata (Quelet) Singer (1936), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 34(4-5), p. 338
Drosella fracida (Fries) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 446
Limacella irrorata (Quelet) Cetto (1970), Funghi dal vero, 1, pl. 32 (nom. inval.)

References : Bon p. 283 ; BK 4 200 ; CD 656-280, 108, 118 ; Eyssartier et Roux p. 342, 356 4eme edition ; BK 4 n°200 p. 182
Groupe : Lepiotes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Agaricaceae
Chapeau/Fructification : Chapeau 2-7 cm, hemispherique puis etale restant obtusement umbone. Surface lisse, visqueuse a l'etat humide exsudant des gouttelettes jaunatres, mate a l'etat sec, blanc creme avec des taches rougeatres a l'emplacement des goiuttelettes. Marge aigue d'abord concolore avec des restes de voile puis brunatre.
Lames/Pores : Lames libres a plutot adnees (deroutantes pour une Lepiote), blanches puis creme.
Chair : Chair blanchatre, assez epaisse au centre. Odeur et saveur desagreables.
Stipe : Pied 3-7 x 0,5-1,5 cm, cylindrique, plein puis creux, fibreux, legerement elargi au sommet, blanchatre, ponctue de roussatre sous l'anneau. Anneau blanchatre, fibrilleux ponctue de brunatre sur le pourtour.
Habitat : Dans l'herbe en oree de forets, haies sur sol calcaire.
Spores : Spores 4,5-6 x 2,5-4 µm, elliptiques, lisses, hyalines. Sporee creme fonce Basides clavees, tetrasporiques, bouclees. Cheilo et pleurocystides ventrues, fusiformes, clavees ou lageniformes, 40-60 x 12-18 µm Cuticule hymeniforme a cellules clavees melees a des hyphes dressees bouclees, toutes pigmentees de jaunatre.
Comestibilite : Sans interet
Bisporella citrina (Batsch) Korf & S.E. Carpenter (1974) Synonymes : Peziza citrina Batsch (1789), Elenchus fungorum, continuatio secunda, p. 95, tab. 39, fig. 218 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Octospora citrina (Batsch) Hedwig (1789), Descripto et adumbratio microscopico analytica muscorum frondorosum, 2, p. 28, tab. 8, fig. b
Peziza cyathoides Withering (1792), A botanical arrangement of British plants, Edn 2, 3, p. 439
Peziza flava Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 418
Peziza citrina var. ß filicina Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 306
Calycina citrina (Batsch) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 670
Helotium citrinum (Batsch) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355
Phialea citrina (Batsch) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 109
Calycella citrina (Batsch) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 112
Helotium flavum Klotzsch (1887), in W. Phillips, A manual of the British Discomycetes, p. 156
Helotium alaskae Saccardo (1904), Harriman Alaska expedition, cryptogamic botany, 5, the fungi of Alaska, p. 25, tab. 2, fig. 3
Hyalinia subaurantia (Feltgen) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 107
Calycella flava (Klotzsch) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 95
Helotiella bubakii Rehm (1907), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 5(1), p. 78
Bisporella citrina (Batsch) Korf & S.E. Carpenter (1974), Mycotaxon, 1(1), p. 58 (nom actuel)

References : Bon p. 333 ; BK 1 175 ; Eyssartier et Roux p. 1062 ; Dennis p. 119 pl. XVI a ; Ellis 1 p. 4 fig. 23
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle sessile ou brievement stipite, charnu, ferme, un peu cupule au debut, puis presque plan avec la marge proeminente et entiere, large de 1 a 2 - 3 mm, (pas +), citrin, jaune dore ou orange en dessus, a peine plus pale et glabre en dessous.
Chair : Charnue, elastique, jaunatre.
Stipe : Indistinct. Concolore.
Habitat : Ordinairement groupee sur les branches mortes et le bois pourri, (Fagus), in litt. egalement sur d'autres bois pourri de feuillus ).
Spores : Oblongues, obtuses ou oblongues-elliptiques, droites ou un peu courbees, hyalines, lisses, presentant a l'interieur 2 gouttelettes assez grosses, souvent accompagnees d'autres plus petites et de quelques granulations, 12-17 x 4,5 µm( in litt. 8-12-(14) x -3,5-5 µm. Asques claviformes octospores, spores irregulierement uniseriees, 100-125-(160) x 7-10-(12) µm. Paraphyses filiformes, simples ou divisees a la base, tres greles, lineaires, non epaissies au sommet, larges de 1,5- a 2 µm environ.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire et cespiteux. Frequent. Ete-Automne.
Bertia moriformis (Tode) De Notaris (1844) Synonymes : Sphaeria moriformis Tode (1791), Fungi mecklenburgenses selecti, 2, p. 22, tab. 11, fig. 90 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1823)
Sphaeria claviformis Sowerby (1801), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 337
Sphaeria rubiformis Sowerby (1802), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 373, fig. 2 (nom. illegit.)
Sphaeria rimosa Sowerby (1802), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 375, fig. 3 (nom. illegit.)
Monosphaeria moriformis (Tode) Roussel (1806), Flore du Calvados et des terreins adjacens, Edn 2, p. 45
Astoma moriforme (Tode) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 524
Molgosphaera moriformis (Tode) Dumortier (1822), Commentationes botanicae, p. 86
Sphaeria verrucosa Greville (1823), Scottish cryptogamic flora, 1, tab. 39
Sphaeria rugosa Greville (1824), Flora edinensis, p. 364
Bertia moriformis (Tode) De Notaris (1844), Giornale botanico italiano, 1(1), p. 335 (nom actuel)
Psilosphaeria moriformis (Tode) Stevenson (1879), Mycologia Scotica, The fungi of Scotland and their geographical distribution, p. 386

References : BK 1 373 ; Ellis p. 21 pl. 73
Groupe : Pyrenomycetes
Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Coronophorales / Nitschkiaceae
Chapeau/Fructification : Un peu plus haute que large, 0,4-0,6 mm, (jusqu'a 1,5 mm de haut), parois epaisses, globuleuse a ovale, grossierement verruqueuse et ressemblant a une mure, noire, sans subiculum et reposant directement sur le substrat.
Habitat : Sur branche decortiquee, tombee, de divers feuillus, Fagus, Acer, Fraxinus, Alnus, Sambucus, Tilia, Ulmus,, plus rarement de coniferes, Picea, Larix. Repandu. Tout au long de l'annee. Semble toutefois privilegier le bois mort gisant sur les rives moussues.
Spores : Fusiformes-allantoides ou ondulees, lisses, hyalines, 1 seule cloison centrale (peu visible), avec quelques guttules, 40 x 5-5-6 µm. Asques octospores, spores irregulierement biseriees, 150-160 x 10-17 µm. J-. Paraphyses filiformes et septees.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Repandu. Tout au long de l'annee. PS: Il semble toutefois privilegier le bois mort gisant sur les rives moussues. La cloison centrale des spores est davantage visible sur les spores immatures avant que la spore ne soit guttulee.
Xylodon brevisetus (P. Karsten) Hjortstam & Ryvarden (2009) Synonymes : Odontia stipata subsp.* lactea P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 239
Odontia lactea (P. Karsten) P. Karsten (1882), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 9, p. 51
Kneiffia breviseta P. Karsten (1886), Hedwigia, 25(6), p. 232 (Basionyme)
Kneiffia lactea (P. Karsten) P. Karsten (1886), Hedwigia, 25(6), p. 232
Kneiffia lactea subsp.* abietina(P. Karsten) P. Karsten (1886), Hedwigia, 25(6), p. 232
Odontia arguta subsp.* lactea(P. Karsten) Bourdot & Galzin (1928) [1927], Hymenomycetes de France. Heterobasidies- Homobasidies Gymnocarpes, p. 427
Odontia crustula L.W. Miller (1934), Mycologia, 26(1), p. 29
Odontia breviseta (P. Karsten) J. Eriksson (1953), in S. Lundell & Nannfeldt, Fungi exsiccati suecici, praesertini upsalienses, 43-44, p. 22
Hyphodontia breviseta (P. Karsten) J. Eriksson (1958), Symbolae botanicae upsalienses, 16(1), p. 104
Kneiffiella breviseta (P. Karsten) Julich & Stalpers (1980), Verhandelingen der koninklinje Akademie van Wetenschappen, serie 2, 74, p. 133
Grandinia breviseta (P. Karsten) Julich (1982), International journal of mycology and lichenology, 1(1), p. 35
Xylodon brevisetus (P. Karsten) Hjortstam & Ryvarden (2009), Synopsis fungorum (Oslo), 26, p. 35 (nom actuel)

References : BK 2 79 ; Julich 2 p. 177 ; Cetto 6 p. 523
Groupe : Croutes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Hymenochaetales / Schizoporaceae
Chapeau/Fructification : Entierement resupinee, etroitement appliquee au substrat et formant des revetements de plusieurs centimetres ou decimetres de diametre. Surface floconneuse au debut, puis finement verruqueuse ou faiblement odontoide, blanche dans la jeunesse, plus tard creme a jaunatre. Dents finement fimbriees, subiculum peu visible entre les dents, et alors discontinu, lachement pore. Marge floconneuse au debut, par la suite nettement limitee.
Chair : Consistance crouteuse, molle, crayeuse et un peu craquelee a l'etat sec.
Habitat : Sur bois mort de coniferes, Pinus, Abies, Juniperus, mais egalement sur les feuillus, en forets mixtes. Typique sur les branches mortes encore a l'arbre, mais aussi sur troncs morts encore debout.
Spores : Elliptiques, lisses, hyalines, guttulees, 4-5 (6) x 2,5-3,5 (4) µm, I-. Basides etroitement clavees, 18-23 x 3,5-4,5 µm, ( in litt. 14-15 x 3,5µm,). Terminaisons hyphales capitees et recouvertes d'une excretion poisseuse, lisses, sommet large. Cystides moniliformes a parois epaisses, lisses, 30-35 (45 ) x 3,5 µm. Monomitique : (1)- Hyphes emergeant des dents a parois minces et ornees de cristaux, larges de 2,5-4 µm. (2)- Hyphes du sous-hymenium a parois + ou - epaisses, ramifiees, larges de 2,5-3,5 µm, cloisonnees, bouclees.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Frequent. Tout au long de l'annee.
Tricholoma atrosquamosum (Cooke) Saccardo (1887) Noms francais : Tricholome a squames noires
Synonymes : Agaricus atrosquamosus Chevallier (1837), Fungorum et byssorum iIllustrationes, 1, tab. 45 (nom. illegit.)
Agaricus terreus var. atrosquamosumCooke (1883), Handbook of british fungi, Edn 2, p. 32 (Basionyme)
Agaricus terreus subsp.* atrosquamosus (Cooke) J. Stevenson (1886), British fungi (Hymenomycetes), 1, p. 47
Tricholoma atrosquamosum (Cooke) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 104 (nom actuel)
Tricholoma terreum var. atrosquamosum (Cooke) Massee (1893), British fungus flora, 3, p. 195
Tricholoma nigromarginatum Bresadola (1926), Studi trentini, classe 2, scienze naturali ed economiche, 7(1), p. 2(52), fig. 1
Tricholoma guttatum ss. Bresadola (1927), Iconographia mycologica, 2, tab. 83

References : BK 3 411 ; Bon p. 155 ; CD 391-234, 116 ; Cetto 1017 ; Galli p. 133 ; Marchand 851 ; FE 3 p. 457 ; Eyssartier et Roux p. 493, 524
Groupe : Tricholomes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Tricholomataceae
Lames/Pores : Arete pointillee de noiratre.
Chair : Odeur poivree.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Arete des lames pointillee de noiratre. Odeur poivree.
Tricholoma squarrulosum Bresadola (1898) Noms francais : Tricholome a pied ecailleux
Synonymes : Tricholoma squarrulosum Bresadola (1898), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 2(11-13), p. 47, tab. 152 (Basionyme) (nom actuel)
Agaricus squarrulosus (Bresadola) Migula (1912), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 2(2), p. 682 (nom. illegit.)
Tricholoma atrosquamosum subsp.* squarrulosum(Bresadola) Konrad (1929), Bulletin de la Societe mycologique de France, 45(1), p. 59
Cortinellus squarrulosus (Bresadola) S. Imai (1938), Journal of the Faculty of agriculture Hokkaido university, 43, p. 60
Tricholoma atrosquamosum f. squarrulosum(Bresadola) Kuhner & Romagnesi (1953), Flore analytique des champignons superieurs, p. 154 (nom. inval.)
Tricholoma atrosquamosum var. squarrulosum (Bresadola) M. Christensen & Noordeloos (1999), Persoonia, 17(2), p. 312

References : CD 391 ; Galli p. 135 ; Marchand 134 ; Eyssartier et Roux p. 524
Groupe : Tricholomes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Tricholomataceae
Comestibilite : Bon comestible
Commentaires : Stipe et chapeau squarruleux.
Trichia botrytis (J.F. Gmelin) Persoon (1794) Synonymes : Lycoperdon bombacinum Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 153
Stemonitis botrytis J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1468 (Basionyme)
Stemonitis bombacina (Batsch) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1470
Trichia botrytis (J.F. Gmelin) Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 89 (nom actuel)
Trichia serotina Schrader (1799), Journal fur die botanik, 2(2), p. 67, tab. 3, fig. 2
Sphaerocarpus fragilis Sowerby (1800), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 279
Trichia botrytis var. simplex Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 176
Trichia lorinseriana Corda (1837), Icones fungorum hucusque cognitorum, 1, p. 23, tab. 6, fig. 288-D
Trichia purpurascens Nylander (1859), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 4, p. 126
Trichia fragilis (Sowerby) Rostafinski (1875) [1874], Sluzowce (Mycetozoa) monografia, p. 246, fig. 203-204, 225-226
Trichia fragilis var. botrytis (J.F. Gmelin) Berlese (1888), in Saccardo, Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 7, p. 441
Trichia carlyleana Massee (1889), Journal of the royal microscopical Society, 1889, p. 329, fig. 15
Trichia botrytis var. serotina (Schrader) Raunkiaer (1890), Botanisk tidsskrift, udgivet af den botaniske forening i Kioebenhavn, 17, p. 68
Trichia botrytis var. lorinseriana (Corda) Raunkiaer (1890), Botanisk tidsskrift, udgivet af den botaniske forening i Kioebenhavn, 17, p. 68

References : Ing p. 140, Poulain Meyer
Groupe : Myxos
Classification : Amoebozoa / Myxogastrea / Trichiida / Trichiaceae
Chapeau/Fructification : Sporocarpes souvent groupes, de 1 a 4mm de hauteur et 0,6 a 0,8mm de diametre. Sporocystes globuleux ou piriformes, brun-rouge ou presque noirs, avec generalement un reseau de bandes jaunes. Elateres, de 4 a 5μm de largeur, a 3-5 bandes spiralees, lisses, a extremites libres en longue pointe effilee aigue.
Stipe : Stipe cylindrique, rempli de particules amorphes opaques, de 0.5 a 1.2mm de hauteur, opaque, brun fonce a noir.
Habitat : Bois mort
Spores : Spores finement spinuleuses de 9 a 11μm de diametre. Spores en masse (+capillitium), jaune-orange, orange brunatre, brun-jaune.
Comestibilite : Sans interet
Thuemenidium atropurpureum (Batsch) Kuntze (1891) Synonymes : Clavaria atropurpurea Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 133, tab. 11, fig. 47 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Clavaria mitrata Holmskjold (1790), Beata ruris otia fungis danicis, 1, p. 21
Geoglossum lilacinum Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 117
Geoglossum purpurascens var. ß ventricosumPersoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 39
Geoglossum purpurascens Persoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 39
Geoglossum atropurpureum (Batsch) Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 62, tab. 3, fig. 5
Clavaria atra Paulet (1808) [1793-1829], Traite des champignons, 2, tab. 192, fig. 11
Leotia atropurpurea (Batsch) Corda (1842), Icones fungorum hucusque cognitorum, 5, p. 79, tab. 9, fig. 71
Geoglossum microsporum Cooke & Peck (1873) [1872], Annual report of the New York state Museum of natural history, 25, p. 97
Geoglossum hookeri Cooke (1875), Hedwigia, 14(1), p. 9
Geoglossum microsporum var. tremellosum Cooke (1876), Grevillea, 4(31), p. 109
Geoglossum tremellosum (Cooke) Cooke (1878), Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 5, p. 206, tab. 96, fig. 347
Corynetes microsporus (Cooke & Peck) Hazslinszky (1881), Ertekezesek a termeszettudomanyok Korebol, kiadja a magyar tudomanyos Akademia, 11(19), p. 7
Leptoglossum microsporum (Cooke & Peck) Saccardo (1884), Botanisches centralblatt, 18, p. 214
Microglossum atropurpureum (Batsch) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 110
Leptoglossum tremellosum (Cooke) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 47
Microglossum hookeri (Cooke) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 39
Microglossum partitum Patouillard (1890), Revue mycologique (Toulouse), 12(47), p. 135, tab. 107bis, fig. 2
Thuemenidium atropurpureum (Batsch) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 873 (nom actuel)
Thuemenidium hookeri (Cooke) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 873
Xanthoglossum tremellosum (Cooke) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 875 ('tremulosum')
Xanthoglossum microsporum (Cooke & Peck) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 875
Mitrula microspora var. tremellosum (Cooke) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 484
Mitrula microspora (Cooke & Peck) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 483
Mitrula partita (Patouillard) Massee (1897), Annals of botany (London), serie 1, 11, p. 283
Mitrula purpurascens (Persoon) Massee (1897), Annals of botany (London), serie 1, 11, p. 266
Xanthoglossum latum (Peck) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 540
Corynetes atropurpureus (Batsch) E.J. Durand (1908), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 6(5), p. 414
Corynetes robustus E.J. Durand (1908), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 6(5), p. 416
Corynetes purpurascens (Persoon) E.J. Durand (1908), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 6(5), p. 413
Leptoglossum robustum (E.J. Durand) Saccardo & Traverso (1911), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 20, p. 83
Microglossum robustum (E.J. Durand) A.L. Smith & Ramsbotton (1914) [1913], Transactions of the British mycological Society, 4(2), p. 320

References : BK 1 134
Groupe : Clavaires
Classification : Ascomycota / Geoglossomycetes / Geoglossales / Geoglossaceae
Chapeau/Fructification : Fructification jusqu'a 9 cm de haut, pourpre noire dans son ensemble a l'etat imbu, noir mat sur le sec.
Lames/Pores : clave a linguiforme, lisse, aplati, irregulierement sillonne.
Stipe : Pied grele, cylindrique, squamuleux.
Habitat : Prairies acides moussues, landes parmi les Calluna, Aquilegia, Molinia, Polytrichum. Automne. Peu frequent
Spores : Spores cylindriques, legerement arquees, hyalines, multicloisonnees, 20-35 x 5-6 µm. Asques octospores, cylindriques claves, I+ Paraphyses greles a extremite elargie brun rouge.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires :
Sphaerobolus stellatus Tode (1790) Noms francais : Spherobole en etoile.
Synonymes : Lycoperdon carpobolus Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1184
Carpobolus albicans Willdenow (1787), Florae berolinensis prodromus, p. 414
Sphaerobolus stellatus Tode (1790), Fungi mecklenburgenses selecti, 1, p. 43 (Basionyme) Sanctionnement : Persoon (1801) (nom actuel)
Nidularia dentata Withering (1796), An arrangement of British plants, Edn 3, 4, p. 357
Sphaerobolus solen Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 70
Sphaerobolus stercorarius Fries & Nordholm (1817), Symbolae Gasteromycetum, 1, p. 1
Sphaerobolus tubulosus Fries & Nordholm (1817), Symbolae Gasteromycetum, 1, p. 1
Sphaerobolus stellatus var. stercorarius (Fries) Fries (1823), Systema mycologicum, 2(2), p. 310
Carpobolus cyclophorus Desmazieres (1823), Catalogue des plantes omises dans la botanographie Belgique et dans les flores du Nord de la France, p. 28
Carpobolus stellatus (Tode) Desmazieres (1823), Catalogue des plantes omises dans la botanographie Belgique et dans les flores du Nord de la France, p. 28
Sphaerobolus cyclophorus (Desmazieres) Fries (1828), Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 2, p. 52
Sphaerobolus impatiens Boudier (1860), in Bischoff, Annales de la Societe linneenne de Paris, 1860, p. 555
Sphaerobolus carpobolus (Linnaeus) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 688
Granularia dentata (Withering) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 855
Sphaerobolus dentatus (Withering) W.G. Smith (1903), The journal of botany, british and foreign, 41, p. 280
Sphaerobolus stellatus var. muscosus Cejp (1958), in Pilat, Flora CSR : Gasteromycetes, p. 678, 826
Sphaerobolus stellatus var. solen(Albertini & Schweinitz) Cejp (1958), in Pilat, Flora CSR : Gasteromycetes, p. 678

References : BK 2 498 ; CD 1723-482, 68 ; Phillips p. 255 ; Cetto 3 p. 537 ; Julich 2 p. 447 ; Page Image In Publisched List
Groupe : Nids d'oiseau
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Geastrales / Geastraceae
Chapeau/Fructification : Corps fructifere de 1,5 a 2,5 mm de diametre, initialement globuleux et blanchatre devenant plus ochrace, couleur paille a orange-jaune et s'ouvrant en 5 a 9 minuscules lanieres triangulaires.
Lames/Pores : La masse globuleuse qui contient les spores est constituee par une boule brunatre. Celle -ci est projetee sous l'effet de la pression osmotique a une distance de 4 metres environ pour disperser les spores par un subit renversement de receptacle, qui se presente alors sous forme d'une sphere blanche, translucide, posee sur l'enveloppe exterieure en etoile.
Habitat : Sur bois et debris vegetaux pourrissants, en foret, egalement sur fumier, sciures, ramilles, excrements et autres debris organiques.
Spores : Elliptiques, lisses, hyalines, a parois epaissies, 7,5-10 x 4,5-5 µm, I-. Basides clavees, 7-13 x 5-8 µm, pas de boucles. Pas de cystides. Hyphes de l'exoperidie vesiculeuses, arrondies ou cylindriques, parfois ramifiees et a contenu granuleux, 4-8 et 10-25 µm de diametre, bouclees.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Rare, occasionnel, ou commun suivant in litt. Present toute l'annee. Isole,mais souvent gregaire. Remarques : La rarete du champignon provient certainement du fait que les fructifications sont petites ; elles passent donc souvent inapercues.
Russula cuprea Krombholz (1845) Noms francais : Russule cuivree
Synonymes : Russula cuprea Krombholz (1845), Naturgetreue abbildungen und beschreibungen der essbaren, schadlichen und verdachtigen schwamme, 9, p. 11, tab. 66, fig. 1-3 (Basionyme) (nom actuel)
Russula barlae var. cuprea (Krombholz) Cooke (1883), Handbook of british fungi, Edn 2, p. 335
Russula nitida var. cuprea (Krombholz) Cooke (1890), Illustrations of british fungi, 7, n° 1044, tab. 1095-b


References : BK 6 113 ; CD 1401-418 ; Cetto 1953 ; Galli p. 454 ; Sarnari 722 ; Bon p. 76 ; Eyssartier et Roux p. 244, 254 4eme edition
Groupe : Russules
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Russulales / Russulaceae
Psathyrella cotonea (Quelet) Konrad & Maublanc (1949) [1948] Noms francais : Psathyrelle cotonneuse
Synonymes : Stropharia cotonea Quelet (1876), Bulletin de la Societe botanique de France, 23, p. 328, tab. 2, fig. 5 (Basionyme)
Agaricus cotoneus (Quelet) Cooke & Quelet (1878), Clavis synoptica Hymenomycetum europaeorum, p. 92
Agaricus hypoxanthus W. Phillips & Plowright (1884), Grevillea, 13(66), p. 48
Agaricus storea var. caespitosus Cooke (1886), Illustrations of british fungi, 4, n° 580, tab. 543
Geophila cotonea (Quelet) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 112
Hypholoma hypoxanthum (W. Phillips & Plowright) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 1037
Hypholoma cotoneum (Quelet) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 123
Hypholoma aggregatum Peck (1893) [1892], Annual report of the New York state Museum of natural history, 46, p. 26
Agaricus pseudostorea W.G. Smith (1903), The journal of botany, british and foreign, 41, p. 386
Hypholoma pseudostorea (W.G. Smith) A.L. Smith & Rea (1904) [1903], Transactions of the British mycological Society, 2(2), p. 65
Hypholoma cascum ss. Ricken (1912), Die Blatterpilze, p. 246, pl. 64, fig. 1
Hypholoma lacrymabundum ss. Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 264
Hypholoma storea var. caespitosum(Cooke) Killermann (1936), Denkschriften der bayerischen botanischen gesellschaft in Regensburg, 20, p. 64
Psathyrella cotonea (Quelet) Konrad & Maublanc (1949) [1948], Encyclopedie mycologique, 14, p. 126 (nom actuel)
Drosophila cotonea (Quelet) Kuhner & Romagnesi (1953), Flore analytique des champignons superieurs, p. 370 (nom. inval.)
Psathyrella lacrymabunda var. aggregata (Peck) A.H. Smith (1972), Memoirs of the New York botanical Garden, 24, p. 54


References : Bon p. 269 ; CD 797 ; BK 4 308 ; Eyssartier et Roux p. 902
Groupe : Coprins/Paneoles/Psathyrelles
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Psathyrellaceae
Stipe : Base du stipe jaune assez vif.
Comestibilite : Sans interet
Psathyrella pygmaea (Bulliard) Singer (1951) [1949] Noms francais : Psathyrelle naine
Synonymes : Agaricus pygmaeus Bulliard (1791), Herbier de la France, 11, tab. 525, fig. 2 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Naucoria pygmaea (Bulliard) Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 544
Simocybe pygmaea (Bulliard) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 420
Psathyra pygmaea (Bulliard) Quelet (1881) [1880], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 9, p. 664
Drosophila pygmaea (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 117
Psathyrella consimilis Bresadola & Hennings (1890), Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 31, p. 178
Hypholoma minutellum Hohnel (1907), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 116, p. 98
Coprinarius consimilis (Bresadola & Hennings) Migula (1912), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 2(1), p. 397
Psathyra consimilis (Bresadola & Hennings) J.E. Lange (1936), Dansk botanisk arkiv, 9(1), p. 10
Psathyrella pygmaea (Bulliard) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 467 (nom actuel)
Phaeomarasmius pygmaeus (Bulliard) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 577

References : Bon p. 269 ; CD 807 ; Eyssartier et Roux p. 906
Groupe : Coprins/Paneoles/Psathyrelles
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Psathyrellaceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Ressemble a Coprinellus disseminatus.
Lepiota lilacea Bresadola (1892) Noms francais : Lepiote lilas
Synonymes : Lepiota lilacea Bresadola (1892), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 2(8-10), p. 3, tab. 106, fig. 1 (Basionyme)
Lepiota globularis Quelet (1894) [1883], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 22(2), p. 484, pl. 3, fig. 2
Lepiotula lilacea (Bresadola) Wasser (1976), Novosti sistematiki nizshikh rastenii, 13, p. 191

References : Bon p. 287 ; CD 689-284, 108 ; Eyssartier et Roux p. 326, 340 4eme edition
Groupe : Lepiotes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Agaricaceae
Comestibilite : Toxique
Commentaires : Odeur fruitee. Probablement toxique comme de nombreuses petites lepiotes presentant des teintes rosatres. Certaines etant meme mortelles.
Lachnella villosa (Persoon) Singer (1951) [1949] Synonymes : Peziza sclerotium Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 84
Peziza incarnata Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 84
Peziza villosa var. ß incarnata (Persoon) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 655
Peziza villosa Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 655 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza granuliformis Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 651
Peziza sessilis Sowerby (1803), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 389, fig. 1
Dasyscyphus sessilis (Sowerby) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 671
Peziza granuliformis var. γ incarnata (Persoon) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 267
Peziza granuliformis var. ß villosa Persoon) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 267
Cyphella villosa (Persoon) Crouan & H. Crouan (1867), Florule du Finistere, p. 61
Trichopeziza villosa (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen Vereins fur Naturkunde, 23-24, p. 296
Lachnea villosa (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 80
Dasyscyphus villosus (Persoon) Rehm (1882), Ascomycetes lojkani lecti in Hungaria, Transsylvania et Galicia, p. 11
Cyphella pezizoides Zopf (1888) [1887], in Morgan, Journal of the Cincinnati Society of natural history, 10(2), p. 202
Chaetocypha villosa (Persoon) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 848
Henningsomyces villosus (Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 483
Lachnella villosa (Persoon) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 345 (nom actuel)

References : BK 2 230 ; BG p. 159 n° 252
Groupe : non classe
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Niaceae
Chapeau/Fructification : Basidiome cyphelloide, sessile, dur, globuleux, orbiculaire ou discoide, fixe par un point au substrat, puis cupule, mesurant 0,5-1,5(-3) mm de diametre, aplani avec bords releves, blanc villeux ou strigueux. Hymenium lisse, blanchatre, violet pale ou gris clair, gris lilace, glauque ou verdatre et parfois teinte de bleu. Marge enroulee, duveteuse, densement garnie de poils blancs, comme toute la face externe.
Chair : Consistance ceracee, molle.
Habitat : Sur branches seches de differents feuillus, arbres ou arbustes, mais egalement sur tiges mortes de plantes herbacees. En troupes, cespiteuses et serrees. Mai-septembre (toute l'annee). Peu frequent.
Spores : Spores ovales, asymetriques, un peu bossues vers la base, lisses, hyalines, quelquefois avec contenu granuleux, mesurant 7-12 × 5-7 µm, I-. Basides clavees, mesurant 50-70(-80) × 10-12-(16) µm, tetrasporiques, bouclees. Cystides absentes. Monomitique : Hyphes a parois minces, mesurant 1-3,5(-6) µm de largeur, enchevetrees et tres serrees sous l'hymenium, cloisonnees et partiellement bouclees. Poils de la face externe hyalins, parois epaisses, cylindriques, brunatres dans le tiers inferieur, termines en pointes, finement incrustees et mesurant 150-250 × 5-6(-8) µm, dextrinoides.
Comestibilite : Sans interet
Inocybe phaeodisca Kuhner (1955) Noms francais : Inocybe a centre sombre ; Inocybe a disque brun
Synonymes : Inocybe phaeodisca Kuhner (1955), Bulletin de la Societe des naturalistes d'Oyonnax, 9, memoire hors serie, 1, p. 5, 75 (Basionyme)
Inocybe descissa ss. Bresadola (1892), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 2(8-10), p. 17, tab. 122, fig. 1

References : Bon p. 239 ; BK 5 44 ; CD 1041 ; Eyssartier et Roux p. 884, 888
Groupe : Inocybes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Inocybaceae
Chair : Odeur faible un peu spermatique.
Comestibilite : Toxique
Commentaires : Odeur faible un peu spermatique.
Hymenoscyphus fructigenus (Bulliard) Gray (1821) Synonymes : Peziza calyculus Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 123, tab. 12, fig. 57 (nom. illegit.)
Peziza fructigena Bulliard (1784), Herbier de la France, 5, tab. 228 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza infundibulum Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 211, tab. 27, fig. 147
Octospora calyculus (Batsch) Timm (1788), Florae megapolitanae prodomus, p. 261
Cyathus fructiger J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1461
Peziza convexa Holmskjold (1799), Beata ruris otia fungis danicis, 2, p. 34, tab. 16
Peziza calycula Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 429
Hymenoscyphus fructigenus (Bulliard) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 673 (nom actuel)
Hymenoscyphus infundibuliformis Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 673
Peziza calyculus var. ß infundibulum (Batsch) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 130
Helotium flavescens Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 346
Peziza virgultorum var. γ fructicola Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 494
Helotium calyculus var. ß infundibulum (Batsch) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355
Helotium virgultorum var. flavescens (Persoon) Berkeley (1860), Outlines of british fungology, p. 372
Helotium infundibulum (Batsch) Berkeley & Broome (1861), The annals and magazine of natural history, series 3, 7, p. 450
Helotium fructigenum (Bulliard) P. Crouan & H. Crouan (1867), Florule du Finistere, p. 49
Phialea fructigena (Bulliard) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 99
Helotium virgultorum var. fructigenum (Bulliard) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 783
Hymenoscyphus infundibulum (Batsch) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 484
Ciboria fructigena (Bulliard) Killermann (1935), Kryptogamen forschungen der bayerischen botanischen gesellschaft zur Erforschung der heimischen flora, 2(3), p. 278
Helotium nyssicola Seaver (1938), Mycologia, 30(1), p. 79

References : BK 1 185 ; Dennis p. 123 pl. XVIm ; Ellis p. 69 & 110 fig. 473 ; Gr. p. 395 n° 651
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle cupule puis plan disciforme, large de 1 a 4 mm, blanchatre, jaune clair ou orange tres clair en dessus, plus pale en dessous et couvert de filaments apprimes, hyalins, septes, epais de 2,5 a 3 µm, dont l'extremite obtuse depasse un peu la marge.
Stipe : Cylindrique, blanchatre, glabre ou finement puberulent, grele, epais de 0,5 mm et long de de 5 mm, (quelquefois 12 mm) selon que le substratum est a la surface du sol ou plus ou moins profondement enfonce en terre.
Habitat : Sur fruits pourrissants, tels que cupules de Fagus spp. (hetres) et Quercus spp. (chenes), noisettes de Corylus spp. (noisetier), chatons femelles d'Alnus spp. (aulnes) et chataignes sur Castanea spp. (chataigners). Isole ou en croissance serree. Toute l'annee, plus specialement d'aout-octobre. Frequent.
Spores : Oblongues-claviformes a irregulierement fusiformes, lisses, hyalines, avec une ou plusieurs guttules, 13-19(-25) × 3-4-5 µm, ayant tendance a se septer a la fin vers le milieu. Asques cylindriques-claviformes, attenuees a la base, octospores, 95-135(-180) × 7-8(-11) µm, spores uni-ou biseriees. Paraphyses simples ou divisees a la base, parfois fourchues epaisses de 2 µm, septees.
Comestibilite : Sans interet
Entoloma pleopodium (Bulliard) Noordeloos (1985) Noms francais : Entolome jaune
Synonymes : Agaricus pleopodius Bulliard (1812), Histoire des champignons de la France, 2(2), p. 566, tab. 556, fig. 2 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus icterinus Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 207
Nolanea icterina (Fries) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 95
Nolanea pleopodia (Bulliard) Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 420
Rhodophyllus pleopodius (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 64
Rhodophyllus icterinus (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 64
Leptonia pleopodia (Bulliard) Fayod (1889), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 7, 9, p. 383
Hyporrhodius icterinus (Fries) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 613
Latzinaea pleopodia (Bulliard) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 857
Latzinaea icterina (Fries) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 857
Hyporrhodius pleopodius (Bulliard) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 256
Rhodophyllus icterinus f. gracillimus J.E. Lange (1921), Dansk botanisk arkiv, 2(11), p. 37
Entoloma icterinum (Fries) M.M. Moser (1978), Kleinen kryptogamenflora von mitteleuropa, band 2b/2, Edn 4, p. 205
Entoloma pleopodium (Bulliard) Noordeloos (1985), Persoonia, 12(4), p. 459 (nom actuel)

References : Bon p. 191 ; BK 4 61 ; CD 931 ; Eyssartier et Roux p. 628
Groupe : Entolomes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Entolomataceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Odeur d'acetate d'amyle.
Ditiola peziziformis (Leveille) D.A. Reid (1974) Synonymes : Helvella lentiformis Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 481 ('Elvela ')
Leotia tuberculata Hornemann (1808), Flora danica, 23, p. 8, tab. 1378, fig. 2
Exidia peziziformis Leveille (1848), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 9, p. 127 ('pezizaeformis') (Basionyme)
Femsjonia luteoalba Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 341
Ditiola conformis P. Karsten (1867), Fungi Fenniae exsiccati, 7, n° 629
Femsjonia peziziformis (Leveille) P. Karsten (1876), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 25, p. 352 ('pezizaeformis ')
Ditiola luteoalba (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 227
Ditiola lentiformis (Scopoli) Wettstein (1886) [1885], Verhandlungen der kaiserich-koniglichen zoologisch-botanischen Gesellschaft in Wien, 35, p. 553
Guepinia femsjoniana Johan-Olsen (1888), in Brefeld, Untersuchungen aus dem gesammtgebiete der mykologie, 7, p. 161
Dacrymyces mesentericus P. Karsten (1889), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 48, p. 459
Dacrymyces radicellatus P. Karsten (1890), Hedwigia, 29(4), p. 178
Guepinia luteoalba (Fries) Lloyd (1920), Mycological writings, 6, mycological notes n° 64, p. 990
Dacrymyces conformis (P. Karsten) Neuhoff (1936), Arkiv for botanik / utgifvet af K. Svenska vetenskaps-akademien i Stockholm, 28A(1), p. 44
Ditiola peziziformis (Leveille) D.A. Reid (1974), Transactions of the British mycological Society, 62(3), p. 474 ('pezizaeformis ') (nom actuel)

References : CD 58 ; BK 2 6 ; Julich 2 p. 420 ; FMDS 144 p. 47 ; BG p. 71 n° 115
Groupe : Tremelles
Classification : Basidiomycota / Dacrymycetes / Dacrymycetales / Dacrymycetaceae
Chapeau/Fructification : Cupule turbinee, large et haut de 3-4-5 jusqu'a 10 mm, en forme de disque plat ou un peu concave, ondule, subcrispe, ou parfois un peu pulvine, lisse, jaune d'oeuf. Marge droite ou un peu sinueuse, comprimee lorsque la croissance est en groupes serres. Face externe legerement floconneuse, blanc pale, retrecie en un semblant de pied a la base.
Chair : Gelatineuse, molle, transparente avec, a l'interieur, une moelle pale ou blanchatre.
Habitat : Sur bois mort de coniferes ( Abies ),mais egalement sur feuillus ( Quercus, Fagus,surtout a la face infere des branches tombees et cortiquees.
Spores : Oblongues, attenuees obliquement ou legerement courbees vers la base, lisses, hyalines, a contenu granuleux, 23-25-30 x 7-9-11 µm, cloisonnees en pleine maturite, atteignant jusqu'a 32 µm de long, et formant des spores secondaires. I-. Basides en forme de diapason, 60-90-100 x 5-6(-9 ) µm, sterigmates subules. Pas de cystide. Hyphes larges, 1,5-5-8 µm, parfois un peu enflees, boucles rares, ansiformes ; la plupart des cloisons sont bouclees.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole ou en troupes sur l'ecorce, egalement en groupes fascicules par 2-3 ou 4. Rare. Ete-automne. ( in litt. Decembre ). Remarques : Certaines formes de ce champignon sont tres semblables a certains discomycetes.
Cyclocybe erebia (Fries) Vizzini & Matheny (2014) Noms francais : Agrocybe brunatre
Synonymes : Agaricus denigratus Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 267
Agaricus erebius Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 246 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Lepiota denigrata (Persoon) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 161, n° 2496
Agaricus jecorinus Berkeley & Broome (1848), The annals and magazine of natural history, series 2, 2, p. 260 (nom. illegit.)
Agaricus leveillianus Berkeley (1860), Outlines of british fungology, p. 152
Agaricus phragmatophyllus de Guernisac (1867), in P. Crouan & H. Crouan, Florule du Finistere, p. 76
Armillaria denigrata (Persoon) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 135
Pholiota erebia (Fries) Quelet (1875), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 437(9)
Pholiota phragmatophylla (de Guernisac) Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 433, tab. 86
Dryophila phragmatophylla (de Guernisac) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 69
Dryophila ombrophila var. erebia (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 66
Omphalia denigrata (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 20
Hylophila erebia (Fries) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 96
Mastoleucomyces denigratus (Persoon) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 861
Togaria erebia (Fries) W.G. Smith (1908), Synopsis of the British Basidiomycetes, p. 122
Pholiota subnigra Murrill (1912), Mycologia, 4(5), p. 258
Clitocybe denigrata (Persoon) Ricken (1914), Die Blatterpilze, p. 363
Inocybe annulata Velenovský (1920), Ceske houby, 2, p. 371
Agrocybe erebia (Fries) Kuhner (1935), Encyclopedie mycologique, 7, p. 31
Pholiota erebia f. gracillima J.E. Lange (1938), Flora agaricina Danica, 3, p. 60, pl. 104, fig. G
Cyclocybe erebia (Fries) Vizzini & Matheny (2014), Index fungorum, 154, p. 1 (nom actuel)

References : Bon p. 263 ; BK 4 364 ; CD 1297 ; Eyssartier et Roux p. 836
Groupe : Agrocybes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Tubariaceae
Spores : Basides 2-spores.
Comestibilite : Sans interet
Craterellus lutescens (Persoon) Fries (1838) [1836-38] Noms francais : Chanterelle jaune
Synonymes : Helvella tubaeformis Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 104, tab. 157 ('Elvela') (nom. illegit.)
Agaricus aurora Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 93
Helvella cantharelloides Bulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 473, fig. 3
Agaricus cantharelloides (Bulliard) Sowerby (1796), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 47
Merulius villosus Persoon (1798), Icones et descriptiones fungorum minus cognitorum, 1, p. 17, tab. 6, fig. 1
Merulius tubiformis (Schaeffer) Persoon (1800), Commentarius fungorum Bavariae indigenorum icones pictas, p. 62
Merulius lutescens Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 489 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Merulius cantharelloides (Bulliard) Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 368 (nom. illegit.)
Cantharellus villosus (Persoon) Ditmar (1814), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 1, p. 61, tab. 30
Cantharellus lutescens (Persoon) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 320
Merulius xanthopus Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 19, tab. 13, fig. 1
Merulius tubiformis var. ß lutescens (Persoon) Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2,
Merulius undulatus subsp.* cervinus Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 20
Merulius auroreus Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 19
Cantharellus xanthopus (Persoon) Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 799
Craterellus lutescens (Persoon) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 532 (nom actuel)
Trombetta lutescens (Persoon) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 873
Craterellus cantharelloides var. villosus (Persoon) Quelet (1896) [1895], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 24(2), p. 619
Merulius luteolus Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 494
Cantharellus lutescens f. vitellinus P. Bouchet (1961), Bulletin de la Federation francaise Societe de sciences naturelles de Versailles, serie 2, 24, p. 45 (nom. inval.)
Cantharellus aurora (Batsch) Kuyper (1990), Rivista di micologia, 33(3), p. 249

References : CD 112 ; Bon p. 307 ; Marchand 176 ; Eyssartier et Roux p. 596 ; BK 2 483
Groupe : Chanterelles
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Cantharellales / Hydnaceae
Comestibilite : Bon comestible
Cortinarius praestans (Cordier) Gillet (1876) Noms francais : Cortinaire remarquable
Synonymes : Cortinarius anfractus ss. Berkeley (1860), Outlines of british fungology, p. 184
Agaricus praestans Cordier (1870), Les champignons de la France, deuxieme partie, p. 98, pl. 21 (basionyme)
Cortinarius largus ss. Quelet (1873), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 350(339)
Cortinarius praestans (Cordier) Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 475 (nom actuel)
Cortinarius berkeleyi Cooke (1888), Illustrations of british fungi, 5, n° 699, tab. 706
Gomphos berkeleyi (Cooke) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 853
Phlegmacium pelmatosporum C. Martin (1894), Bulletin des travaux de la Societe botanique de Geneve, Section de la Societe suisse de botanique, 7, p. 181
Cortinarius pelmatosporus (C. Martin) Saccardo & P. Sydow (1899), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 14, p. 145
Cortinarius torvus var. berkeleyi (Cooke) Boudier (1906) [1905-10], Icones mycologicae, tome 1, tab. 116
Phlegmacium berkeleyi (Cooke) Velenovský (1920), Ceske houby, 2, p. 415
Phlegmacium praestans (Cordier) M.M. Moser (1960), Die Gattung Phlegmacium, p. 237

References : BK 5 230 ; CD 1158 ; Bon p. 209 ; Marchand 117 ; Eyssartier et Roux p. 758
Groupe : Cortinaires
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Cortinariaceae
Habitat : Dans les forets de feuillus calcicoles. Septembre-octobre (juillet-novembre). Assez frequent a rare.
Comestibilite : Comestible
Clitopaxillus alexandri (Gillet) G. Moreno, Vizzini, Consiglio & P. Alvarado (2018) Noms francais : Clitocybe plombe ; Clitocybe d'Alexandre
Synonymes : Agaricus extenuatus Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 448
Agaricus propinquus var. ß spadiceus Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 63
Paxillus extenuatus (Scopoli) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 316
Paxillus alexandri Gillet (1873) [1872], Bulletin de la Societe linneenne de Normandie, serie 2, 7, p. 157, pl. 5 (basionyme)
Lepista alexandri (Gillet) Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 196
Agaricus alexandri (Gillet) Britzelmayr (1879), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 25, p. 29
Lepista extenuata (Scopoli) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 480
Clitocybe alexandri (Gillet) Gillet (1884), Tableaux analytiques des Hymenomycetes de France (Alencon), p. 28
Omphalia gilva ss. Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 23
Agaricus ceraceolamellatus Britzelmayr (1895), Botanisches centralblatt, referirendes organ fur das gesammtgebiet der botanik des in- und Auslandes, 62(9), p. 275, fig. 672
Clitocybe ceraceolamellata (Britzelmayr) Saccardo & P. Sydow (1899), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 14, p. 75
Clitocybe extenuata (Scopoli) S. Imai (1938), Journal of the Faculty of agriculture Hokkaido university, 43, p. 88
Clitopaxillus alexandri (Gillet) G. Moreno, Vizzini, Consiglio & P. Alvarado (2018), Fungal diversity (Hong Kong), 90, p. 114 (nom actuel)

References : CD 289-214, 112 ; Bon p. 137 ; Marchand 125 ; Eyssartier et Roux p. 570, 586 4eme edition
Groupe : Tricholomes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Pseudoclitocybaceae
Chapeau/Fructification : Mamelonne.
Habitat : Sous les feuillus et les coniferes. Tendance meridionale a mediterraneenne.
Comestibilite : Sans interet
Clavaria fragilis Holmskjold (1790) Noms francais : Clavaire vermicelle
Synonymes : Clavaria simplex Retzius (1769), Kongl. vetenskaps akademiens handlingar, 30, p. 254
Clavaria vermiculataLightfoot (1777), Flora scotica, 2, p. 1051 (nom. illegit.)
Clavaria lumbricalis Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 135
Clavaria fragilis Holmskjold (1790), Beata ruris otia fungis danicis, 1, p. 7 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) (nom actuel)
Clavaria cylindrica Bulliard (1790), Herbier de la France, 1, tab. 463
Clavaria cylindrica var. 1 nivea Bulliard (1791), Histoire des champignons de la France, 1, p. 212, tab. 463, fig. 1 A,L,M
Clavaria glabra J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1442
Clavaria pistillaris var. alba Sibthorp (1794), Flora oxoniensis, p. 394
Clavaria solida Persoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 78
Clavaria pistillaris Abbot (1798), Flora bedfordiensis, p. 332 (nom. illegit.)
Clavaria eburnea var. ß cylindrical (Bulliard) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 603
Clavaria eburnea var γ solida (Persoon) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 603
Clavaria eburnea var. a fragilis (Holmskjold) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 603
Clavaria eburnea Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 603
Clavaria vermicularis Swartz (1811), Kongl. vetenskaps akademiens nya handlingar, 32, p. 159
Clavaria pistilliformis Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 183 ('pistilliforma ')
Clavaria fragilis var. ß cylindrical (Bulliard) Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 763
Clavaria gracilior Britzelmayr (1890), Die Hymenomyceten aus Sudbayern, 7, p. 15, fig. 74, 84
Clavaria muelleri Berkeley (1891), in Cooke, Grevillea, 20(93), p. 10
Clavaria nivea Quelet (1902) [1901], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 30(2), p. 496, pl. 3, fig. 11 (nom. illegit.)

References : Bon p. 309 ; BK 2 444 ; BK 2 457 (remarque) ; Eyssartier et Roux p. 1010 ; BG 110 ; Funghi Clavarioidi 1 p. 191
Groupe : Clavaires
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Clavariaceae
Chapeau/Fructification : Fructification vermiforme, 30-100(120) x 3-7 mm, fragile, blanc pur. Clavules farcies ou creuses, cylindriques, subulees, souvent arquees vers le sommet, rarement comprimees, subobtuses, souvent tordues sur le sec.
Lames/Pores : Surface lisse ou striee longitudinalement, simple, rarement ramifiee au sommet, legerement jaunatre aux extremites.
Chair : Blanche, cassante, sans odeur particuliere, sans gout.
Stipe : Sterile sur quelques mm, de meme couleur que la portion fertile.
Habitat : Cespiteux, dans les pelouses et les pres moussus, parmi les plantes herbacees, en foret ou a leur proximite.
Spores : Ovales a ellipsoides, lisses, hyalines, brievement apiculees plus ou moins obliquement, souvent remplies de nombreuses petites guttules a contenu granuleux, 5-9 x 3,5-5µm. Basides etroitement clavees, tetrasporiques, non bouclees. Pas de cystide. Monomitique : hyphes larges, cloisonnees, non bouclees.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Souvent fascicule, plus rarement gregaire ou isole. Peu frequent a assez commun. Automne ( Septembre-Novembre.)
Agaricus porphyrizon P.D. Orton (1960) Noms francais : Agaric porphyre
Synonymes : Agaricus arvensis var. purpurascens Cooke (1886), Illustrations of British fungi, 4, n° 541, tab. 584
Psalliota arvensis var. purpurascens (Cooke) W.G. Smith (1908), Synopsis of the British Basidiomycetes, p. 171
Agaricus sylvicola var. purpurascens (Cooke) Konrad & Maublanc (1924), Icones Selectae Fungorum, p. 73
Agaricus purpurascens (Cooke) Pilat (1951), Sbornik Narodniho muzea v Praze, rada B, Prirodni vedy, 7(1), p. 10 (nom. illegit.)
Psalliota purpurascens (Cooke) F.H. Moller (1952) [1951], Friesia, nordisk mykologisk tidsskrift, 4(3), p. 187, pl. 21a, 35
Agaricus porphyrizon P.D. Orton (1960), Transactions of the British mycological Society, 43(2), p. 174 (basionyme) (nom actuel)

References : Bon p. 277 ; CD 752 ; Galli p. 151 ; Eyssartier et Roux p. 270
Groupe : Agarics
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Agaricaceae
Habitat : Dans les forets. Aout-novembre. Assez rare.
Comestibilite : Sans interet
Verpa bohemica (Krombholz) J. Schroter (1893) Noms francais : Verpe de Boheme
Synonymes : Morchella bohemica Krombholz (1834), Naturgetreue abbildungen und beschreibungen der essbaren, schadlichen und verdachtigen schwamme, 3, p. 3, tab. 15, fig. 1-13, tab. 17, fig. 5-8 (basionyme)
Verpa speciosa Vittadini (1835), Descrizione dei funghi mangerecci piu comuni dell'Italia e de'velenosi che possono co'medesimi confondersi, p. 120, tab. 15, fig. 5-8
Morchella dubia Merat (1846), Nouvelle flore des environs de Paris, suppl., p. 493 (nom. illegit.)
Verpa dubia Leveille (1846), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 5, p. 250
Morchella gigaspora Cooke (1870), Transactions and proceedings of the botanical Society of Edinburgh, 10, p. 442
Morchella bispora Sorokin (1872), Mycol. Unters., 1872, p. 21, tab. 6, fig. 1-3
Morchella bohemica var. bispora (Sorokin) Cooke (1878), Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 5, p. 188, tab. 87, fig. 326
Mitrophora bohemica (Krombholz) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 18
Morilla speciosa var. bohemica (Krombholz) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 271
Morilla speciosa (Vittadini) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 271
Phalloboletus gigaspora (Cooke) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 865
Phalloboletus bohemicus (Krombholz) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 865
Phalloboletus bispora (Sorokin) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 865
Morchella bispora var. truncata Peck (1893) [1892], Annual report of the New York state Museum of natural history, 46, p. 38
Verpa bohemica (Krombholz) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 25 (nom actuel)
Ptychoverpa bohemica (Krombholz) Boudier (1907) [1905-10], Icones mycologicae, tome 2, tab. 218

References : Bon p. 327 ; CD 15 ; BK 1 9 ; Marchand 93 ; Eyssartier et Roux p. 1070
Groupe : Helvelles/Morilles
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Morchellaceae
Chapeau/Fructification : Sombre, fortement ride subalveole.
Habitat : Dans les forets riveraines ou alluviales. Frequent a rare selon les regions. Printemps.
Comestibilite : Comestible
Tricholoma pseudonictitans Bon (1983) Noms francais : Tricholome luisant
Synonymes : Agaricus nictitans Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 38
Tricholoma nictitans (Fries) Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 93
Gyrophila nictitans (Fries) Quelet (1887) [1886], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 15(2), p. 485
Tricholoma flavobrunneum f. nictitans (Fries) Sartory & L. Maire (1918), Synopsis du Genre Tricholoma, p. 148
Tricholoma flavobrunneum ss. J.E. Lange (1935), Flora agaricina Danica, 1, p. 48, pl. 18, fig. C
Tricholoma pseudonictitans Bon (1983), Documents mycologiques, 13(52), p. 16 (nom actuel)

References : CD 407-236, 116 ; Galli p. 203 ; Marchand 888 ; FE 3 p. 541 ; Bon p. 158 ; Eyssartier et Roux p. 512, 526 4eme edition
Groupe : Tricholomes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Tricholomataceae
Comestibilite : Sans interet
Tolypocladium capitatum (Holmskjold) Quandt, Kepler & Spatafora (2014) Noms francais : Cordyceps capite, Cordyceps du Canada
Synonymes : Sphaeria agariciformis Bolton (1789), An history of fungusses growing about Halifax, 3, p. 130, tab. 130
Clavaria capitata Holmskjold (1790), Beata ruris otia fungis danicis, 1, p. 38 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1823)
Sphaeria capitata (Holmskjold) Persoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 13
Sphaeria capitata var. ß agariciformis (Bolton) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 3
Xylaria agariciformis (Bolton) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 511
Mitrasphaera capitata (Holmskjold) Dumortier (1822), Commentationes botanicae, p. 92
Cordyceps capitata (Holmskjold) Link (1833), Handbuch zur Erkennung der natuzbarsten und am haufigsten vorkommenden Gewachse, 3, p. 347
Kentrosporium mitratum Wallroth (1844), Beitrage zur bot., 1(2), p. 165, tab. 3, fig. 1-10
Torrubia capitata (Holmskjold) Tulasne & C. Tulasne (1865), Selecta fungorum carpologia, 3, p. 22, tab. 2, fig. 10-15
Xylaria capitata (Holmskjold) Grognot (1863), Plantes cryptogames-cellulaires du departement de Saone-et-Loire, p. 95
Cordyceps canadensis Ellis & Everhart (1898), Bulletin of the Torrey botanical Club, 25(9), p. 501
Cordyceps nigriceps Peck (1900), Bulletin of the Torrey botanical Club, 27(1), p. 21
Cordyceps agariciformis (Bolton) Seaver (1910), North American flora, 3(1), p. 53
Elaphocordyceps capitata (Holmskjold) G.H. Sung, J.M. Sung & Spatafora (2007), Studies in mycology, 57, p. 37
Tolypocladium capitatum (Holmskjold) Quandt, Kepler & Spatafora (2014), IMA fungus (International Mycological Association), 5(1), p. 126 (nom actuel)

References : Bon p. 336 ; BK 1 309
Groupe : Clavaires
Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Hypocreales / Ophiocordycipitaceae
Chapeau/Fructification : Se presente comme un stipe vertical brun-jaune a ocre, assez epais, surmonte d'une tete fertile globuleuse, subspherique jaune brunatre a noir bleute, visqueuse par l'humidite, a la fin ponctuee par les ouvertures des peritheces.
Stipe : Vertical, brun-jaune a ocre, assez epais.
Habitat : Emerge du sol dans les forets de coniferes ou elle parasite Elaphomyces granulatus qu'il est facile de deterrer a sa base. Ete-automne. Assez rare.
Spores : Cylindriques, 60 x 6 µm, se fragmentant en une multitude de segments.
Comestibilite : Sans interet
Tolypocladium ophioglossoides (Ehrhart) Quandt, Kepler & Spatafora (2014) Noms francais : Cordiceps faux-ophioglosse
Synonymes : Clavaria parasitica Willdenow (1787), Florae berolinensis prodromus, p. 405, tab. 7, fig. 17
Clavaria radicosa Bulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 440, fig. 2
Sphaeria ophioglossoides Ehrhart (1792) [1785-95], Plantae cryptogamae linneae, exsiccavit, 3, n° 160 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1823)
Sphaeria radicosa (Bulliard) Persoon (1797), Tentamen dispositionis methodicae fungorum, p. 2
Sphaeria parasitica (Willdenow) Persoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 20
Hypoxylon radicosum (Bulliard) Merat (1821), Nouvelle flore des environs de Paris, Edn 2, 1, p. 137
Hypoxylon ophioglossoides (Ehrhart) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 512
Corynesphaera ophioglossoides (Ehrhart) Dumortier (1822), Commentationes botanicae, p. 92
Cordyceps ophioglossoides (Ehrhart) Link (1833), Handbuch zur Erkennung der natuzbarsten und am haufigsten vorkommenden Gewachse, 3, p. 347
Xylaria ophioglossoides (Ehrhart) Grognot (1863), Plantes cryptogames-cellulaires du departement de Saone-et-Loire, p. 95
Torrubia ophioglossoides (Ehrhart) Tulasne & C. Tulasne (1865), Selecta fungorum carpologia, 3, p. 20, tab. 2, fig. 1-9
Torrubia parasitica (Willdenow) J. Schroter (1894), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 277
Cordyceps parasitica (Willdenow) Seaver (1910), North American flora, 3(1), p. 53
Elaphocordyceps ophioglossoides (Ehrhart) G.H. Sung, J.M. Sung & Spatafora (2007), Studies in mycology, 57, p. 37
Tolypocladium ophioglossoides (Ehrhart) Quandt, Kepler & Spatafora (2014), IMA fungus (International Mycological Association), 5(1), p. 127 (nom actuel)

References : Bon p. 335 ; CD 2 ; BK 1 312
Groupe : Clavaires
Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Hypocreales / Ophiocordycipitaceae
Chapeau/Fructification : Fructification clavee de grande taille et assez trapue. Capitule allongee jaune olive puis rouge-brun a noir.
Stipe : Stipe jaunatre generalement relie a l’hote par des rhizomorphes jaune vif.
Spores : Fragments sporaux minuscules, 2–5 x 1.5–2 µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Parasite sur Elaphomyces granulatus
Pluteus atromarginatus (Konrad) Kuhner (1935) Noms francais : Plutee a aretes noires
Synonymes : Pluteus umbrosus ss. Bresadola (1892), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 2(8-10), p. 11, tab. 116
Pluteus cervinus var. nigrofloccosus R. Schulz (1913) [1912], Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 54, p. 102
Pluteus cervinus var. atromarginatus Singer (1925), Zeitschrift fur pilzkunde, 4, p. 40 (nom. inval.)
Pluteus cervinus subsp.* atromarginatusKonrad (1927), Bulletin de la Societe mycologique de France, 43(2), p. 148 (Basionyme)
Pluteus atromarginatus (Konrad) Kuhner (1935), Bulletin mensuel de la Societe linneenne de Lyon, 4, p. 51 (nom actuel)
Pluteus tricuspidatus Velenovský (1939), Novitates mycologicae, p. 143
Pluteus nigrofloccosus (R. Schulz) J. Favre (1948), Beitrage zur kryptogamenflora der Schweiz, 10(3), p. 104

References : CD 859 ; Bon p. 196 ; Cetto 994 ; Eyssartier et Roux p. 256
Groupe : Plutees
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Pluteaceae
Chapeau/Fructification : 40-80 (120) mm, d'abord conique a hemispherique, puis convexe a etale et obtusement umbone ; surface mate, finement fibrilleuse radialement, ou a squamules apprimees, grasse au toucher par temps humide, brun-ocre fonce a brun-gris, centre plus fonce ; marge en general un peu plus pale, aigue, debordante et parfois legerement striee.
Lames/Pores : Libres, d'abord blanchatres, puis lavees de rose, avec l'arete brun fonce.
Chair : Blanche, brun-gris sous la cuticule, epaisse au centre, mince au bord.
Stipe : 40-80 (100) x 8-15 mm, cylindrique, un peu epaissi vers la base et legerement bulbeux, cassant, plein ; surface entierement recouverte de fibrilles brun-gris sur fond blanchatre.
Habitat : Sur bois mort de coniferes.
Spores : 5,3-8,1 x 3,8-5,6 µm, lisses, largement elliptiques.
Comestibilite : Sans interet
Phellinopsis conchata (Persoon) Y.C. Dai (2010) Noms francais : Polypore a marge doree
Synonymes : Boletus salicinus Persoon (1792), in J.F. Gmelin, Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1437 (nom. illegit.)
Poria salicina Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 109
Boletus conchatus Persoon (1795), in Usteri, Annalen der botanik, 15, p. 24 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Polyporus salicinus (Persoon) Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 129
Polyporus conchatus (Persoon) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 376
Polyporus loricatus Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 86
Polyporus plicatus Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 212
Polyporus loricatus var. ß phaeoporus Persoon (1825), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 2, p. 87
Physisporus salicinus (Persoon) Chevallier (1826), Flore generale des environs de Paris, 1, p. 262
Trametes conchatus (Persoon) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 323 ('conchata')
Polyporus fuscolutescens Fuckel (1864), Fungi Rhenani exsiccati, n° 1371
Fomes conchatus (Persoon) Gillet (1877), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 685
Fomes salicinus (Persoon) Gillet (1877), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 684
Fomes loricatus (Persoon) Cooke (1885), Grevillea, 14(69), p. 20
Phellinus conchatus (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 173
Phellinus salicinus (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 173
Poria fuscolutescens (Fuckel) Cooke (1886), Grevillea, 14(72), p. 111
Ochroporus salicinus (Persoon) J. Schroter (1888) [1889], in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 485
Ochroporus conchatus (Persoon) J. Schroter (1888) [1889], in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 486
Fomes loricatus var. phaeoporus (Persoon) Saccardo (1888), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 6, p. 194
Mucronoporus conchatus (Persoon) Ellis & Everhart (1889), The journal of mycology, 5(2), p. 92
Mucronoporus salicinus (Persoon) Ellis & Everhart (1889), The journal of mycology, 5(2), p. 92
Polyporus conchatus var. salicinus(Persoon) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 147
Xanthochrous conchatus (Persoon) Patouillard (1897), Catalogue raisonne des plantes cellulaires de la Tunisie, p. 52
Polyporus pallidomicans Britzelmayr (1897), Botanisches centralblatt, 71, p. 58, fig. 232
Scindalma salicinum (Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 519
Scindalma loricatum (Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 519
Scindalma conchatum (Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 518
Pyropolyporus conchatus (Persoon) Murrill (1903), Bulletin of the Torrey botanical Club, 30(2), p. 117
Fomes conchatus f. salicinus (Persoon) Lloyd (1915), Mycological writings, 4, synopsis of the genus Fomes, p. 244
Placodes conchatus (Persoon) Ricken (1918), Vademecum fur pilzfreunde, Edn 1, p. 224
Placodes salicinus (Persoon) Ricken (1918), Vademecum fur pilzfreunde, Edn 1, p. 225
Porodaedalea conchata (Persoon) Fiasson & Niemela (1984), Karstenia, 24(1-2), p. 25
Phellinopsis conchata (Persoon) Y.C. Dai (2010), Fungal diversity, 45, p. 309 (nom actuel)

References : BK 2 310 ; Julich 2 286 ; Cetto 5 2011 ; E.P. 2 p. 479 fig. 241
Groupe : Polypores
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Hymenochaetales / Hymenochaetaceae
Chapeau/Fructification : Fructification semi-resupinee, formant des surfaces de plusieurs centimetres de diametre, etroitement fixee au substrat et sur les supports verticaux, formee de chapeaux dimidies imbriques se detachant de 1-3(5) cm. Surface zonee concentriquement, brun-fonce a noir-brun, parfois un peu veloutee et recouverte de mousses. La marge est aigue.
Lames/Pores : La surface des pores est ondulee-noduleuse et etagee, de couleur rouille a brun clair, souvent couverte d'une pruine grisatre, 3 a 6 pores par mm, souvent dechires vers la large, labyrinthes-irpicoides, marge sterile, large de 1 mm.
Chair : Consistance coriace et dure.
Habitat : Sur tronc vivant ou morts de feuillus (encore debout, rarement couches), principalement de Salix, en forets riveraines, mais egalement sur, Acacia, Acer, Arbutus, Betula, Castanea, Catalpa, Cistus, Cornus, Corylus, Crataegus, Eucalyptus, Fagus, Fraxinus, Laurus, Ligustum, Lonicera, Malus, Populus, Prunus, Pyrus, Robinia, Quercus, Salix, Syringa, Tilia.
Spores : Arrondies, lisses, hyalines, jaune pale, parois epaisses, 4-5,5-6,5 x 3-3,5-4,5 µm. I-. Basides parfois un peu etranglees, 10-12-(17) x 4-5-7 µm, tetrasporiques. Soies hymeniales brunes, a parois epaisses, setuleuses, souvent decapitees ( comme cassees), parfois pourvue d'une excroissance hyaline, 15-50 x 5-8 µm. Dimitique : (1)- Hyphes generatrices, a parois minces, hyalines, cloisonnees, non bouclees, larges de 1,5-2,5 µm. (2)- Hyphes squelettiques a parois epaisses, brunatres et larges de 2-4 µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Perenne. Repandu. Tout au long de l'annee, surtout ete-automne.
Panaeolus rickenii Hora (1960) Noms francais : Paneole de Ricken
Synonymes : Panaeolus acuminatus ss. Ricken (1913), Die Blatterpilze, p. 268, pl. 69, fig. 5
Panaeolus campanulatus ss. Wakefield & Dennis (1950), Common british fungi, pl. 78, fig. 2
Panaeolus rickenii Hora (1960), Transactions of the British mycological Society, 43(2), p. 454 (Basionyme) (nom actuel)
Panaeolus acuminatus var. rickenii(Hora) P. Roux, Guy Garcia & Charret (2006), Mille et un champignons, p. 13

References : Bon p. 265 ; CD 1335
Groupe : Coprins/Paneoles/Psathyrelles
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Incertae sedis
Chapeau/Fructification : Chapeau jusqua 2 cm de diametre, conique campanule, mat, pruineux, hygrophane, brun fonce rougeatre a brun sale. Marge aigue, striolee par transparence et imbibition.
Lames/Pores : Lames larges, ascendantes, gris brunatre et pommelees lors de la maturation des spores puis noires. Arete blanche.
Chair : Chair mince, brun vineux, aqueuse. Odeur faible. Saveur douce.
Stipe : Pied 10 x 0,2 cm, cylindrique, creux, mat, brun rouge vineux recouvert d'une pruine blanche abondante.
Habitat : Pelouses, prairies, orees.
Spores : Spores elliptiques a amygdaliformes, lisses, a paroi epaisse et pore germinatif net, brun rouge fonce, 11-16 x 8-11 µm. Sporee noire. Basides clavees, tetrasporiques en partie bouclees. Cheilocystides ventrues, cylindriques a lageniformes, sinueuses, 25-40 x 7-10 µm. Pleurocystides absentes. Cuticule hymeniforme a cellules bouclees, pigmentees de brun melees a des pileocystides nombreuses, cylindriques et sinueuses.
Comestibilite : Toxique
Mycena zephirus (Fries) P. Kummer (1871) Synonymes : Agaricus purpurascens Schrader (1794), Spicilegium florae germanicae, 1, p. 127 (nom. illegit.)
Agaricus galericulatus var. ee rubellus Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 191
Agaricus spinipes Swartz (1809), Kongl. vetenskaps akademiens nya handlingar, 30, p. 88
Agaricus zephirus Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 161 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus janthinus Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 147
Mycena zephirus (Fries) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 110 (nom actuel)
Mycena spinipes (Swartz) Saccardo (1915), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(14), p. 260
Mycena fuscescens Velenovský (1920), Ceske houby, 2, p. 319

References : Bon p. 185 ; CD 583 ; Eyssartier et Roux p. 410 , p. 424 ed.4 ; LP p. 222
Groupe : Mycenes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Mycenaceae
Chapeau/Fructification : Chapeau 2-4 cm, conique, vite plat mais restant mamelonne, ridule, plus ou moins strie, hygrophane, brun dans la jeunesse puis beige pale rose avec ca et la des taches eparses brun rosatre vineux. Mamelon egalement brun vineux. Marge claire, striee.
Lames/Pores : Lames ascendantes adnees, decurrentes par une dent, assez espacees, blanc rose grisatre puis teintees de brun rouge.
Chair : Chair blanchatre. Saveur douce. Odeur faible legerement raphanoide.
Stipe : Pied 6-8 x 0,2-0,4 cm, cylindrique, lisse, pruineux, creme rose grisatre puis violete a rouge vineux a partir de la base.
Habitat : En troupes denses parmi les aiguilles de coniferes. Assez commun. Rare sous feuillus.
Spores : Spores elliptiques, lisses, guttulees, amyloides, 10-13 x 4-5 µm. Basides clavees, tetrasporiques. trame des lames dextrinoide. Cheilocystides cylindriques a fusiformes ventrues, mucronees ou avec diverticules apicaux, 45-80 x 6-20 µm. Pleurocystides identiques plus rares. Cuticule filamenteuse constituee d'hyphes paralleles enchevetrees larges de 2-9 µm, lisses ou avec de simples excroisances eparses.
Comestibilite : Sans interet
Mollisia retincola (Rabenhorst) P. Karsten (1871) Synonymes : Peziza retincola Rabenhorst (1860), Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 225 ('retinicola ') (Basionyme)
Helotium retincolum Rabenhorst (1865), in Kalchbrenner, The annals and magazine of natural history, series 3, 15, p. 238
Mollisia retincola (Rabenhorst) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 209 (nom actuel)
Tapesia retincola (Rabenhorst) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 137
Mollisia cyanites W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 176
Tapesina retincola (Rabenhorst) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 305
Belonium retincolum (Rabenhorst) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 495
Belonidium rhenopalaticum Rehm (1891), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 565
Trichobelonium retincolum (Rabenhorst) Rehm (1891), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 592
Belonidium cyanites (W. Phillips) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 225
Belonium rhenopalaticum (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 117
Pyrenopeziza cyanites (W. Phillips) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 133
Belonopsis rhenopalatica (Rehm) Dennis (1962), Persoonia, 2(2), p. 187
Belonopsis retincola (Rabenhorst) Le Gal & F. Mangenot (1966), Revue de mycologie, Paris, 31, p. 5
Niptera rhenopalatica (Rehm) Dennis (1972), Kew bulletin, 26(3), p. 443

References : BK 1 268 Gr. p. 527 n° 915
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Dermateaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, d'abord urceole, puis aplati-margine et un peu ondule, large de 1-2-4 mm et +, blanc jaunatre a ocre jaune au dessus, glabre et noiratre ou fuligineux en dessous, se developpant sur un mycelium noir abondant.
Stipe : Tres court, a peine distinct.
Habitat : Dans les ruisseaux, a la base des tiges mortes de Phragmites communis et autres.
Spores : Cylindriques, mais un peu attenuees aux extremites, droites ou courbees, hyalines, lisses, presentant a l'interieur de petites gouttelettes ou des granulations vers les extremites, 16-21 x 2-3 µm,( Boudier 20-27 x 3-4 µm ), ( parfois obscurement septees a la fin). Asques cylindriques-claviformes, octospores,86-94 x 6 µm ( Boudier 150-180 x 8-10 µm ). Paraphyses simples, lineaires, septees a la base, parfois legerement renflees aux extremites, remplies d'un liquide oleagineux jaunatre.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole a gregaire. Peu frequent. Ete ( Mai-Juillet ). Synonyme deTrichobelonium kneiffii selon certains auteurs
Lyophyllum loricatum (Fries) Kuhner ex Kalames (1994) Noms francais : Tricholome cartilagineux
Synonymes : Agaricus cartilagineus Bulliard (1793), Herbier de la France, 13, tab. 589, fig. 2
Agaricus coffeatus Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 85
Agaricus affinis Weinmann (1824), Sylloge plantarum novarum itemque minus congnitarum, 1, p. 71
Agaricus umbrinus Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 214 n° 369 (nom. illegit.)
Agaricus loricatus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 37 (Basionyme)
Clitocybe coffeata(Fries) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 87(50)
Tricholoma cartilagineum(Bulliard) Quelet (1873), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 339(328)
Tricholoma loricatum (Fries) Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 108
Tricholoma capniocephalum subsp.* cartilagineusQuelet (1883) [1882], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 11, p. 388
Gyrophila cartilaginea (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 13
Gyrophila cartilaginea var. loricata(Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 13
Gyrophila molybdina var. coffeata (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 19
Tricholoma cartilagineum subsp.* bulliardiiSaccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 107
Gyrophila coffeata (Fries) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 276
Gyrophila loricata (Fries) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 276
Tricholoma cartilagineum var. coffeatum(Fries) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 17
Tricholoma cartilagineum var. loricatum(Fries) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 17
Clitocybe cartilaginea (Bulliard) Bresadola (1892), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 2(8-10), p. 7, tab. 110-111
Tricholoma umbrinum (Persoon) Ricken (1914), Die Blatterpilze, p. 345
Tricholoma coffeatum (Fries) Sartory & L. Maire (1918), Synopsis du Genre Tricholoma, p. 66
Tricholoma cartilagineum var. bulliardii(Saccardo) Sartory & L. Maire (1918), Synopsis du Genre Tricholoma, p. 63
Clitocybe cinerascens var. coffeata(Fries) Bresadola (1928), Iconographia mycologica, 3, tab. 150
Lyophyllum aggregatum var. loricatum (Fries) Kuhner & Romagnesi (1953), Flore analytique des champignons superieurs, p. 164 (nom. inval.)
Lyophyllum loricatum (Fries) Kuhner ex Kalames (1994), Zeitschrift fur mykologie, 60(1), p. 14 (nom actuel)
Lyophyllum decastes var. loricatum(Fries) Kuhner (2012), in Knudsen & Vesterholt, Funga Nordica, Agaricoid, Boletoid and Cyphelloid Genera, Edn 2, 2, p. 587 (nom. inval.)

References : CD 473-250, 116 ; BK 3 262 ; Bon p. 166
Groupe : Tricholomes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Lyophyllaceae
Comestibilite : Comestible
Leucocoprinus birnbaumii (Corda) Singer (1962) [1961] Noms francais : Lepiote jaune
Synonymes : Agaricus luteus Bolton (1788), An history of fungusses growing about Halifax, 2, p. 50, tab. 50 (nom. illegit.)
Agaricus vitellinus J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1400 (nom. illegit.)
Agaricus cepaestipes var. ß luteus Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 416
Agaricus flammula Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 149
Agaricus birnbaumii Corda (1839), Icones fungorum hucusque cognitorum, 3, p. 48, tab. 8, fig. 122 (Basionyme)
Agaricus cepaestipes Schnizlein (1851), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 6(32), p. 2, tab. 1 (nom. illegit.)
Agaricus cepaestipes var. flos-sulphurisSchnizlein (1867), in Oudemans, Archives neerlandaises des sciences exactes et naturelles, serie 1, 2, p. 19
Agaricus citrinus Passerini (1872), Nuovo giornale botanico italiano, serie 1, 4, p. 82 (nom. illegit.)
Lepiota flammula (Albertini & Schweinitz) Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 63
Lepiota cepaestipes var. lutea(Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 7
Lepiota lutea (Persoon) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 298
Lepiota flos-sulphuris (Schnizlein) Spegazzini (1899) [1898], Anales del Museo nacional de Buenos Aires, serie 2, 3, p. 89
Lepiota cepaestipes var. flos-sulphuris(Schnizlein) Rick (1907), Broteria, revista de sciencias naturaes do Collegio de S. Fiel, serie botanica, 6(2), p. 69
Bolbitius birnbaumii (Corda) Saccardo & Traverso (1910), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 19, p. 151
Pholiota flammula (Albertini & Schweinitz) Migula (1912), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 2(2), p. 538
Lepiota aurea Massee (1912), Bulletin of miscellaneous information - Royal botanic Gardens, Kew, 1912(4), p. 189 (nom. illegit.)
Lepiota pseudolicmophora Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 74
Leucocoprinus luteus (Persoon) Locquin (1943), Bulletin mensuel de la Societe linneenne de Lyon, 12, p. 41
Leucocoprinus flos-sulphuris (Schnizlein) Cejp (1948), Ceska mykologie, 2(3), p. 78
Leucocoprinus birnbaumii (Corda) Singer (1962) [1961], Sydowia : Annales mycologici, editi in notitiam scientiae mycologicae universalis, series II, 15(1-6), p. 67 (nom actuel)

References : Bon p. 289 ; CD 706-288 ; Eyssartier et Roux p. 308, 322 4eme edition
Groupe : Lepiotes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Agaricaceae
Chapeau/Fructification : 2-5 cm, floconneux a mechuleux puis strie, jaune vif brunissant avec l'age.
Lames/Pores : Libres, jaune vif.
Chair : Jaune. Odeur faible de caoutchouc, saveur amere.
Stipe : P1-5 x 0,2-1 cm, jaune vif avec un anneau jaune souvent fugace.
Habitat : Dans les serres.
Spores : 8-11 x 5-7 µm, ovoides avec une guttule centrale.
Comestibilite : Sans interet
Lachnellula subtilissima (Cooke) Dennis (1962) Synonymes : Peziza calycina Nylander (1868), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 24 (nom. illegit.)
Helotium calycinum P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 242
Peziza subtilissima Cooke (1875), Grevillea, 3(27), p. 121 (Basionyme)
Peziza comitessae Cooke (1876), Grevillea, 4(31), p. 111
Peziza bruyeriensis Roumeguere (1880), Fungi gallici exsiccati, n° 646
Dasyscyphus bruyeriensis (Roumeguere) Saccardo (1881), Michelia, 2(7), p. 330
Lachnella subtilissima (Cooke) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 244
Lachnella comitessae (Cooke) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 243
Dasyscyphus subtilissimus (Cooke) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 438
Dasyscyphus comitessae (Cooke) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 440
Atractobolus subtilissimus (Cooke) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446
Atractobolus comitessae (Cooke) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445
Trichoscypha subtilissima (Cooke) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 125
Lachnellula subtilissima (Cooke) Dennis (1962), Persoonia, 2(2), p. 184 (nom actuel)

References : BK 1 235 ; Dennis p. 155 ; Gr. p. 463 n° 784
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle brievement stipite,1-5-(8) mm d'abord globuleux, puis hemispherique, a la fin etale. Hymenium bossele-ondule, jaune a jaune -orange. Surface externe plus claire Marge entiere, ondulee, fimbriee, garnie de poils blancs, large de 4 a 6 dixiemes de mm.
Chair : Tendre et cassante, odeur et saveur insignifiantes.
Stipe : Court.
Habitat : Surtout sur branches mortes et cortiquees d'Abies, mais egalement sur d'autres coniferes tels que Picea, Pinus, Larix ou Pseudotsuga, parfois sur aiguilles de Pinus.
Spores : Cylindriques a fusiformes-courbees, typiquement avec une extremite plus etroite que l'autre, hyalines, obtuses, 6-11 x 2-3 µm. Asques subclaviformes, octospores, spores irregulierement biseriees, 45-50 x 4-5-6 µm. Paraphyses simples, filiformes, septees, parfois ramifiees a la bases rt depassant nettement les asques. Poils hyalins a parois relativement epaisses, multiseptes, finement incrustes, plus epais au sommet et parfois clave.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire a cespiteux. Tres frequent. Tout au long de l'annee. Remarque : Espece precoce, frequente, sur branches a terre de divers resineux.
Inocybe pyriodora (Persoon) P. Kummer (1871) Noms francais : Inocybe a odeur de poire
Synonymes : Agaricus furfuraceus Bulliard (1792), Herbier de la France, 12, tab. 532, fig. 1 (indisponible)
Agaricus pyriodorus Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 300 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus pallidus Sowerby (1802), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 365 (nom. illegit.)
Agaricus pityrodes Sprengel (1827), Systema vegetabilium, Edn 16, 4(1), p. 451
Inocybe pyriodora (Persoon) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 79 (nom actuel)

References : Bon p. 237 ; BK 5 18 ; CD 1028 ; DM 108 p. 4
Groupe : Inocybes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Inocybaceae
Chair : Odeur de poire ou d'alcool de fruit.
Comestibilite : Toxique
Commentaires : Odeur de poire ou d'alcool de fruit. La variete incarnata est entierement lavee de rosatre puis briquetee a la maniere d'Inocybe patouillardii.
Hypoxylon howeanum Peck (1872) [1871] Synonymes : Hypoxylon howeanum Peck (1872) [1871], Annual report of the New York state Museum of natural history, 24, p. 98 (Basionyme) (nom actuel)
Hypoxylon multiforme var. australe Cooke (1883), Grevillea, 11(60), p. 129
Hypoxylon coccineum var. microcarpum Bizzozero (1885), Atti del reale Istituto veneto di scienze, lettere ed arti, serie 6, 3, p. 304
Hypoxylon pulcherrimum Hohnel (1905), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 3(2), p. 187
Hypoxylon variolosum var. microcarpum (Bizzozero) Traverso (1906) [1905], Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Pyrenomycetae. Xylariaceae, Valsaceae, Ceratostomataceae, 1(1), p. 42
Hypoxylon coccinellum Saccardo (1913), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 11(4), p. 312

References : Ellis p. 112 ; Dennis p. 276 ; LP p. 1556
Groupe : Xylaires
Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Xylariales / Hypoxylaceae
Chapeau/Fructification : Fructifications globuleuses, hemispheriques, 4-6-(10) mm de diametre, constituee d'un stroma rouge brique puis noircissant, fixe largement sur l'ecorce, incluant les peritheces. Peritheces gloguleux, 200-400 µm de diametre, disposes en peripherie du stroma, juste sous la surface. Au niveau des ostioles, les cols des peritheces donnent a la fructification un aspect bossele-papille.
Chair : Chair gris noiratre
Habitat : Isoles ou en groupe colonisant les branches de feuillus surtout chene et noisetier. Frequent
Spores : Spores irregulierement elliptiques, aplaties sur une face, lisses, brun fonce, avec fente germinative longitudinale, 7-9 x 3,5-5 µm. Perispore dehiscent a KOH. Asques octospores, I-, spores uniseriees.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Presence d'un stade asexue sous forme de cordons ramifies brun pale reparti sur le pourtour des fructifications.
Hygrocybe conicoides (P.D. Orton) P.D. Orton & Watling (1969) Noms francais : Hygrophore faux conique
Synonymes : Hygrophorus conicoides P.D. Orton (1960), Transactions of the British mycological Society, 43(2), p. 262 (Basionyme)
Hygrocybe foliirubens ss. M.M. Moser (1967), Kleinen kryptogamenflora von mitteleuropa, band 2b/2, Edn 3, p.
Hygrocybe conicoides (P.D. Orton) P.D. Orton & Watling (1969), Notes from the royal botanic Garden, Edinburgh, 29(1), p. 131 (nom actuel)
Hygrophorus conicus var. conicoides (P.D. Orton) Arnolds (1974), Persoonia, 8(1), p. 103
Hygrocybe conica var. conicoides (P.D. Orton) Boertmann (1995), Fungi of Northern Europe, 1, p. 162, pl. 163

References : Bon p. 105 ; FE 6 p. 419 ; CD 187-196, 101 ; Cetto 2440 ; Eyssartier et Roux p. 470, 484 4eme edition ; Guinberteau p. 60
Groupe : Hygrophores
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Hygrophoraceae
Comestibilite : Toxique
Commentaires : Peu noircissant. Dunes et pelouses sableuses.
Daleomyces petersii (Berkeley) Van Vooren (2020) Synonymes : Peziza petersii Berkeley (1875), Grevillea, 3(28), p. 150 (Basionyme)
Peziza lumbricalis Cooke (1879), Grevillea, 8(46), p. 61
Galactinia sarrazinii Boudier (1887), Bulletin de la Societe mycologique de France, 3(2), p. 147
Discina lumbricalis (Cooke) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 101
Peziza praetervisa Bresadola (1897), Malpighia, rassegna mensuale di botanica, 11, p. 266
Aleuria proteana Boudier (1899), Bulletin de la Societe mycologique de France, 15(1), p. 50 (Basionyme)
Galactinia proteana (Boudier) Saccardo & P. Sydow (1902), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 16, p. 709
Plicaria praetervisa (Bresadola) Magnus (1905), Die pilze (Fungi) von Tirol, Vorarlberg und Liechtenstein, p. 406
Galactinia praetervisa (Bresadola) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 48
Peziza proteana (Boudier) Seaver (1917), Mycologia, 9(1), p. 1
Otidea tasmanica Rodway (1925) [1924], Papers and proceedings of the royal Society of Tasmania, 1924, p. 116
Aleuria praetervisa (Bresadola) Bresadola (1933), Iconographia mycologica, 25, tab. 1214
Galactinia petersii (Berkeley) Le Gal (1953), Prodrome a une flore mycologique de Madagascar et Dependances, 4, p. 51
Daleomyces petersii (Berkeley) Van Vooren (2020), Ascomycete.org, 12(4), p. 185 (nom actuel)

References : Gr. 130 ; Donad. 77 ; BK 1 49 ; FB 1992 ; Cetto 5 2094 ; Dennis p. 21 pl. VIc ; Boud. 291 ; Phillips p. 269 ; Gr. p. 87 n° 130 & p. 88 n° 133
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pezizaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, d'abord cupule, puis etale, large de 6-10 (jusqu'a 30 mm et meme 60 mm suivant litt. ). Hymenium brun gris a brun rougeatre, ou pourpre violet obscur ou violet-brunatre en dessus, face externe plus pale et finement furfuracee ou presque glabre en dessous.
Chair : Mince et cassante,
Habitat : Sur terre brulee ou non, dans les bois, egalement sur chemins forestiers sablonneux sans lien avec le bois calcine.
Spores : Elliptiques, hyalines, lisses au debut puis finement verruqueuses, a fines cretes parfois connectees, presentant a l'interieur une gouttelette assez petite, mais bien marquee, a chaque extremite, 12-15 x 6-8 µm. Asques cylindriques, octospores, 170-250(-300) x 9-12(-15)µm .J+.Paraphyses, faiblement clavees, divisees, septees, droites ou un peu courbees au sommet, larges de 1,5-2,5 µm, epaissies au sommet jusqu'a 5-10 µm, presentant a l'interieur de grosses granulations fauves ou brunatres.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isoles ou par petits groupes. Assez commun . Printemps-ete-automne. La variete sparassoides de l'ex "Peziza proteana" aujourd'hui synonymisee ressemble a Sparassis crispa
Cystoagaricus sylvestris (Gillet) Orstadius & E. Larsson (2015) Synonymes : Hypholoma sylvestre Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 568 (Basionyme)
Agaricus populinus Britzelmayr (1885), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 28, p. 157, fig. 43, 140
Hypholoma populinum (Britzelmayr) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 1034
Agaricus sylvestre (Gillet) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 42
Psathyrella sylvestris (Gillet) Konrad & Maublanc (1949) [1948], Encyclopedie mycologique, 14, p. 127 ('sylvestre')
Drosophila silvestris ss. Kuhner & Romagnesi (1953), Flore analytique des champignons superieurs, p. 370 (nom. inval.)
Psathyrella lepiotoides A.H. Smith (1972), Memoirs of the New York botanical Garden, 24, p. 49
Psathyrella populina (Britzelmayr) Kits van Waveren (1985), Persoonia, supplement volume 2, p. 282
Cystoagaricus sylvestris (Gillet) Orstadius & E. Larsson (2015), Mycological progress, 14(25), p. 32 ('silvestris ') (nom actuel)

References : Bon p. 269 ; CD 795 ; Eyssartier et Roux p. 902
Groupe : Coprins/Paneoles/Psathyrelles
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Psathyrellaceae
Chapeau/Fructification : 3-6 cm, d'abord brun puis rompu en grosses ecailles trapezoidales ou triangulaires brunes laissant apparaitre le fond gris beige pale
Lames/Pores : Adnees echancrees, gris brun a reflets violaces. Arete plus pale.
Chair : Blanche, ochracee au centre du stipe. Odeur faible, saveur douce.
Stipe : 6-9 x 0,7-1,4 cm, blanc fibrilleux de brun.
Habitat : Pousse en petites troupes sur racines et souches moussues de feuillus, surtout Populus. Rare.
Spores : 7-9 x 4,5-5,5 µm, plus ou moins triangulaires de face et en haricot de profil, a petit pore germinatif. Pleurocystides, utriformes, parfois a paroi epaissie, exsudant de grosses gouttes qui verdissent dans l'ammoniaque. Cheilocystides en massue.
Comestibilite : Sans interet
Crepidotus autochthonus J.E. Lange (1940) Synonymes : Crepidotus applanatus ss. Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 455
Crepidotus fragilis Josserand (1937), Bulletin de la Societe mycologique de France, 53(2), p. 218 (nom. inval.)
Crepidotus autochthonus J.E. Lange (1940), Flora agaricina Danica, 5, taxonomic conspectus, p. iii (Basionyme) (nom actuel)
Crepidotus mollis var. pseudoapplanatus Pilat (1949), Studia botanica Cechica, 10(4), p. 151
Crepidotus caspari var. autochthonus(J.E. Lange) P. Roux, Guy Garcia & Manic (2008), Documents mycologiques, 34(135-136), p. 42

References : Ludwig 16-4 ; Eyssartier et Roux p. 984
Groupe : Crepidotes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Crepidotaceae
Comestibilite : Sans interet
Ceriporia purpurea (Fries) Donk (1971) Synonymes : Polyporus purpureus Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 379 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Boletus lilacinus Schweinitz (1822), Schriften der naturforschenden Gesellschaft zu Leipzig, 1, p. 100
Polyporus lilacinus (Schweinitz) Steudel (1824), Nomenclator botanicus enumerans ordine alphabetico nomina atque synonyma, 2, p. 347
Boletus purpureus (Fries) J. Becker (1828), Flora der Gegend um Frankfurt am Main, zweite abtheilung, p. 607 (nom. illegit.)
Physisporus purpureus (Fries) Gillet (1877), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 699
Poria purpurea (Fries) Cooke (1886), Grevillea, 14(72), p. 112
Poria sanguinolenta ss. Bresadola (1903), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 1(1), p. 79
Poria purpurea var. roseolilacina Bresadola (1903), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 1(1), p. 76
Poria bresadolae Bourdot & Galzin (1925), Bulletin de la Societe mycologique de France, 41, p. 222
Poria vinaceorosea Rodway & Cleland (1929) [1928], Papers and proceedings of the royal Society of Tasmania, 1928, p. 78
Ceriporia bresadolae (Bourdot & Galzin) Donk (1933), Mededeelingen van de Nederlandsche mycologische vereeniging, 22, p.
Merulioporia purpurea (Fries) Bondartsev & Singer (1953), Bracket Fungi Europ. USSR & Caucasus, p.
Meruliopsis purpurea (Fries) Bondartsev (1959), in Parmasto, Eesti NSV teaduste akadeemia toimetised. Bioloogiline seeria, 8(4), p. 274
Ceriporia purpurea (Fries) Donk (1971), Proceedings of the koninklijke nederlandse Akademie Van Wetenschappen, section C, biological and medical sciences, 74(1), p. 28 (nom actuel)
Gloeoporus purpureus (Fries) Zmitrovich & Spirin (2006), Mycena (Minsk St Petersburg), 6, p. 36

References : Julich 323 ; BG p. 660 n°971 ; BK 2 p. 372
Groupe : Polypores
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Polyporales / Irpicaceae
Chapeau/Fructification : Entierement resupine, etroitement adherente au substrat et formant des revetements pores de quelques centimetres ou decimetres de diametre.
Lames/Pores : Arrondis ou allonges et un peu dechires (3)-4-5 mm, tubes longs de 2-4 mm, blanchatres a roses au debut, taches par place de saumon ou de couleur pourpre, puis uniformement pourpre, devenant rapidement pourpre-violet au toucher ou au contact de KOH. Marge nettement limitee, blanche et depouvue de pores dans la jeunesse.
Chair : Consistance ceracee et molle au debut, dure et cassante par la suite.
Habitat : Sur bois mort de feuillus, en particulier sur troncs et branches de Fraxinus, Fagus, signale sur coniferes. Repandu, mais peu frequent. Annuel. Du printemps jusqu'a l'automne.
Spores : Cylindriques, allantoides, lisses, hyalines, en partie guttulees, 6-7 x 2-2,3 µm. Basides etroitement clavees, tetrasporiques, non bouclees. Pas de cystides. Monomitique : hyphes a parois minces ou epaissies, larges, cloisonnees, non bouclees et partiellement incrustees d'une masse amorphe.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Repandu, mais peu frequent. Annuel. Du prinptemps jusqu'a l'automne.
Ascobolus carbonarius P. Karsten (1866) Synonymes : Ascobolus carbonarius P. Karsten (1866), Fungi Fenniae exsiccati, 5, n° 463 (Basionyme) (nom actuel)
Ascobolus viridis var. pruinosusBoudier (1869), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 5, 10, p. 218, tab. 5, fig. 5
Ascobolus atrofuscus W. Phillips & Plowright (1874), Grevillea, 2(24), p. 186, tab. 24, fig. 1
Ascobolus carbonicola Boudier (1878) [1877], Bulletin de la Societe botanique de France, 24, p. 310
Ascobolus atrofuscus var. pruinosus(Boudier) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 521
Ascobolus bohemicus Klika (1922), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 20(5-6), p. 291

References : BK 1 112 ; Dennis p. 58 pl. VIIi ; Ellis p. 53 fig. 145 ; Gr. p. 212 n° 332
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Ascobolaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, concave puis aplani, large de 3 a 8 mm, fauve, vert-jaune au debut, puis olive-jaune, ensuite fauve et brun ferrugineux ou brun rougeatre et finalement entierement brun-noir, furfaurace a l'exterieur surtout vers la marge qui parait legerement crustacee et crenelee.
Habitat : Sur les charbonnieres ou sur la terre brulee dans les endroits ou l'on a fait du feu.
Spores : Elliptiques-obtuses, d'abord hyalines puis violettes, a la fin brunes, lisses au debut puis devenant granuleuses ou verruqueuse avec l'age, 20-22 x 13-15 µm,(ajout de 1µm environ pour les verrues. Asques claviformes, assez longuement retrecis a la base, octospores, 150-230-300 x 13-15-22 (-30) µm. Paraphyse obscurement septees et fourchues, lineaires, epaisses de 3-4 µm, non epaissies au sommet qui est simple, noduleux ou ramuleux, plongees comme les asques dans un gelin jaune verdatre.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole, ( mais souvent en croissance serree). Repandu. Printemps -Ete. ( Mars a Aout) . Remarques : Espece assez particuliere suivant les auteurs. Celle-ci croit ordinairement en compagnie de Anthracobia melaloma
Xylodon flaviporus (Berkeley & M.A. Curtis) Riebesehl & Langer (2017) Synonymes : Poria flavipora Berkeley & M.A. Curtis (1886), in Cooke, Grevillea, 15(73), p. 25 (Basionyme)
Poria hypolateritia Berkeley (1886), in Cooke, Grevillea, 15(73), p. 24
Poria confusa Bresadola (1897), Atti dell'imperial regia Accademia di scienze, letter ed arti degli Agiati in Rovereto, serie 3, 3, p. 79
Poria lignicola Murrill (1920), Mycologia, 12(6), p. 307
Poria jalapensis Murrill (1921), Mycologia, 13(3), p. 177
Polyporus trichiliae Van der Byl (1922), South African journal of science, 18, p. 262
Poria carneolutea Rodway & Cleland (1930) [1929], Papers and proceedings of the royal Society of Tasmania, 1929, p. 18
Poria phellinoides Pilat (1936) [1935], Bulletin de la Societe mycologique de France, 51(3-4), p. 383
Fibuloporia phellinoides (Pilat) Bondartsev & Singer (1941), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 39(1), p. 49 (nom. inval.)
Poria pseudoobducens Pilat (1941), Atlas des champignons de l'Europe, 3, Polyporaceae, p. 462
Oxyporus pseudoobducens (Pilat) Bondartsev (1953), Bracket Fungi Europ. USSR & Caucasus, p. 551
Aporpium confusum (Bresadola) Bondartsev (1953), Bracket Fungi Europ. USSR & Caucasus, p. 164
Xylodon versiporus var. phellinoides (Pilat) Domanski (1964), Acta Societatis botanicorum poloniae, 33, p. 168
Xylodon versiporus var. pseudoobducens(Pilat) Domanski (1964), Acta Societatis botanicorum poloniae, 33, p. 167
Schizopora hypolateritia (Berkeley) Parmasto (1968), Conspectus systematis corticiacearum (Tartu), p. 175
Schizopora phellinoides (Pilat) Domanski (1969), Acta Societatis botanicorum poloniae, 38(2), p. 255
Schizopora carneolutea (Rodway & Cleland) Kotlaba & Pouzar (1979), Ceska mykologie, 33(1), p. 21
Tyromyces hypolateritia (Berkeley) Ryvarden (1980), A preliminary polypore flora of East Africa, Fungiflora (Oslo), p. 605
Schizopora trichiliae (Van der Byl) Ryvarden (1980), A preliminary polypore flora of East Africa, Fungiflora (Oslo), p. 553
Schizopora flavipora (Berkeley & M.A. Curtis) Ryvarden (1985), Mycotaxon, 23, p. 186
Hyphodontia flavipora (Berkeley & M.A. Curtis) Sheng H. Wu (2000), Mycotaxon, 76, p. 54
Kneiffiella flavipora (Berkeley & M.A. Curtis) Zmitrovich & Malysheva (2008) [2007], Novosti sistematiki nizshikh rastenii, 41, p. 146
Xylodon flaviporus (Berkeley & M.A. Curtis) Riebesehl & Langer (2017), Mycological progress, 16(6), p. 646 (nom actuel)

References : DM 91 p. 45 ; European Polypores 2 p. 606 fig. 322
Groupe : Croutes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Hymenochaetales / Schizoporaceae
Chapeau/Fructification : Entierement resupinee, etroitement fixee au substrat, blanchatre, coriace a l'etat frais, liegeuse, fibreuse, et difficilement separable a l'etat sec. Marge sterile, blanchatre, fimbriee, jusqua 2 mm de large. Surface hymeniale poree. Pores anguleux-dedaleens ou labyrinthiformes, blanchatres a creme au sec, chamois au sechage, 3 a 5 par mm, avec cloisons minces pour former un hymenophore irregulier. Tubes concolores.
Chair : Consistance molle, puis dure, azonee, moins de 1 mm d'epaisseur, continue avec la couche des tubes jusqu'a 3 mm. Odeur indistincte. Saveur douce.
Habitat : Sur branches et troncs de nombreux feuillus (Acer, Alnus, Berberis, Betula, Castanea, Corylus, Cratageus, Eucalyptus, Fagus, Frangula, Fraxinus, Populus, Pyrus, Robinia, Quercus, Salix, Sambucus, Tilia, plus rarement sur coniferes, comme Cryptomeria, Picea, Pinus. Annuel. Largement distribue en Europe meridionale et centrale, tres commune dans les zones temperees.
Spores : Ellipsoides, petites, hyalines, lisses, guttulees, subglobuleuses, 3,5-4,5-(5) x (2,5)-3-3,5 µm . I- . Basides claviformes, 12-20 x 4-5 µm, avec un petit etranglement median, 4 sterigmates, bouclees a la base. Cystides : 2 types. (1)- lisses, un peu incrustees, fusoides dans l'hymenium, 12-24 x 3-4 µm. (2) - lisses, bulbeuses, dans le subiculum et la trame, jusqu'a 40 µm de long. Presence d'hyphes terminales incrustees de cristaux et de cystides capitees.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires :
Tricholoma sciodes (Persoon) C. Martin (1919) Noms francais : Tricholome gris perfide ; Tricholome gris
Synonymes : Agaricus myomyces var. γ sciodes Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 346 (Basionyme)
Agaricus sciodes (Persoon) Secretan (1833), Mycographie Suisse, 2, p. 160 (nom. inval.)
Tricholoma virgatum ss. Ricken (1914), Die Blatterpilze, p. 339, pl. 93, fig. 2
Tricholoma sciodes (Persoon) C. Martin (1919), Catalogue systematique des basidiomycetes charnus, des discomycetes, des tuberinees, des hypocreacees de la Suisse Romande, p. 51 (nom actuel)
Tricholoma atrosquamosum subsp.* sciodes(Persoon) Konrad (1929), Bulletin de la Societe mycologique de France, 45(1), p. 59
Tricholoma virgatum var. sciodes (Persoon) Pilat (1961), Mushrooms and other Fungi, p. 69, pl. 69

References : BK 3 432 ; CD 386-232, 116 ; Cetto 1927 ; Galli p. 105 ; FE 3 p. 475 ; Marchand 859 ; Eyssartier et Roux p. 520, 522, 4eme edition 534, 536
Groupe : Tricholomes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Tricholomataceae
Chapeau/Fructification : Chapeau aplati avec un mamelon central persistant.
Comestibilite : Toxique
Tricholoma orirubens Quelet (1873) Noms francais : Tricholome a marge rouge
Synonymes : Tricholoma orirubens Quelet (1873), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 339(327), tab. 1, fig. 2 (Basionyme) (nom actuel)
Agaricus orirubens (Quelet) Cooke (1881), Grevillea, 10(54), p. 41
Agaricus terreus var. orirubens (Quelet) Cooke (1883), Illustrations of british fungi, 1, n° 86, tab. 90
Gyrophila orirubens (Quelet) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 13
Agaricus terreus subsp.* orirubens (Cooke) J. Stevenson (1886), British fungi (Hymenomycetes), 1, p. 47
Tricholoma terreum var. orirubens (Quelet) Massee (1893), British fungus flora, 3, p. 195
Tricholoma horribile Rea (1905) [1904], Transactions of the British mycological Society, 2(3), p. 94, tab. 7

References : BK 3 425 ; Bon p. 155 ; CD 392-234, 116 ; Cetto 577 ; Galli p. 131 ; Marchand 40 ; FE 3 p. 461 ; Eyssartier et Roux p. 524, 538 4eme edition
Groupe : Tricholomes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Tricholomataceae
Chapeau/Fructification : Marge rougissante.
Lames/Pores : Arete rosissante.
Stipe : Blanc, cylindrique. Mycelium basal bleu-vert ou jaunatre.
Comestibilite : Sans interet
Tricholoma populinum J.E. Lange (1933) Noms francais : Tricholome des peupliers
Synonymes : Tricholoma suffocatum Richon & Roze (1888), Atlas des champignons comestibles et veneneux de la France, p. 81
Tricholoma striatum var. suffocatum (Richon & Roze) Bigeard & H. Guillemin (1913), Flore des champignons superieurs de France, 2, p. 42
Tricholoma pessundatum ss. Konrad & Maublanc (1924), Icones Selectae Fungorum, pl. 244
Tricholoma populinum J.E. Lange (1933), Dansk botanisk arkiv, 8(3), p. 14 (Basionyme) (nom actuel)
Tricholoma pessundatum var. populinum (J.E. Lange) Pilat (1961), Mushrooms and other Fungi, p. 57, pl. 57
Tricholoma stans ss. Gulden (1969), Musseronflora, p. 79

References : BK 3 427 ; Bon p. 159 ; CD 408-236, 116 ; Cetto 1457 ; Galli p. 213 ; Marchand 884 ; Marchand 885 ; FE 3 p. 555 ; Eyssartier et Roux p. 514, 528 4eme edition
Groupe : Tricholomes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Tricholomataceae
Chapeau/Fructification : Chapeau viscidule.
Habitat : Sous peupliers parfois saules.
Comestibilite : Sans interet
Sowerbyella radiculata (Sowerby) Nannfeldt (1938) Synonymes : Peziza radiculata Sowerby (1797), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 114 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza sowerbea Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 642
Macroscyphus sowerbyi (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 671 ('sowerbei ')
Peziza venosa Bauer (1864), in Rabenhorst, Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 615 (nom. illegit.)
Peziza bauerana Cooke (1876), Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 3, p. 129, tab. 57, fig. 224
Peziza radiculata var. percevalii W. Phillips (1877), in Cooke, Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 4, p. 178, tab. 80, fig. 311
Lachnea radiculata (Sowerby) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 66
Pseudotis radiculata (Sowerby) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 102
Otidea radiculata (Sowerby) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 102
Aleuria radiculata (Sowerby) Gillet (1886), Champignons de France, les discomycetes, p. 205
Lachnea radiculata var. percevalii (W. Phillips) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 203
Sarcoscypha radiculata var. percevalii (W. Phillips) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 156
Sarcoscypha radiculata (Sowerby) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 156
Discina bauerana (Cooke) Rehm (1894), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 979
Geopyxis cookei var. percevalii (W. Phillips) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 379
Geopyxis radiculata (Sowerby) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 379
Disciotis bauerana (Cooke) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 42
Otidea reisneri Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 872
Sowerbyella radiculata (Sowerby) Nannfeldt (1938), Svensk botanisk tidskrift utgifven af svenska botaniska foreningen, 32, p. 119 (nom actuel)
Femsjonia radiculata (Sowerby) G.W. Martin (1952), University of Iowa Studies in natural history, 19(3), p. 36
Sowerbyella bauerana (Cooke) Harmaja (1984), Karstenia, 24(1), p. 29
Discina parvispora Trigaux (1985), Documents mycologiques, 16(61), p. 7
Sowerbyella crassisculpturata J. Moravec (1985), Mycotaxon, 23, p. 492
Sowerbyella parvispora (Trigaux) J. Moravec (1986), Mycologia helvetica, 2(1), p. 95
Gyromitra parvispora (Trigaux) Harmaja (1986), Karstenia, 26(2), p. 43

References : Ellis p. 95 ; Dennis p. 119 pl. IVh ; Cetto 6 2551 ; FMDS 167 p. 47 & 49 fig. 3 ; Gr. p. 111 n°171
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pyronemataceae
Chapeau/Fructification : Receptacle ( paraissant sessile), mais prolonge par une racine assez epaisse cachee dans le sol, d'abord cupulaire puis irregulier et plus ou moins ondule, large de 2 a 6 cm, jaune citron et plisse a l'interieur, veine, villeux et blanchatre a l'exterieur.
Chair : Fine, blanche.
Stipe : Un peu radicant et ressemblant a une tige enracinee et vetue de poils denses blancs, 2,5 X 1 cm.
Habitat : Sous coniferes, mais signale sous Sambucus dans un bois sablonneux par Boudier.
Spores : Elliptiques, hyalines, couvertes de fines verrues a maturite, presentant deux gouttelettes bien marquees a l'interieur, 12-14-15 x 7-7,5-10 µm. Asques cylindriques, un peu attenues dans la partie inferieure, octospores, 210-250-(260) x 10-12-15 µm. Paraphyses hyalines, simples ou divisees a la base, septees seulement dans la partie inferieure, droites ou courbees au sommet, qui est un peu epaissi,3-4-5 µm, et legerement granuleux a l'interieur, ressemblant a de la seve coloree jaune clair.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole a gregaire. Rare ou peu frequent. Septembre-Novembre.
Rugosomyces ionides (Bulliard) Bon (1991) Noms francais : Collybie violette ; Calocybe violet
Synonymes : Agaricus ionides Bulliard (1792), Herbier de la France, 12, tab. 533, fig. 3 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus ioides Sprengel (1827), Systema vegetabilium, Edn 16, 4(1), p. 430x
Agaricus purpureus var. ß ionides (Bulliard) Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 225
Agaricus purpureus Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 225 (nom. illegit.)
Agaricus fallax Lasch (1829), Linnaea, Ein journal fur die botanik, 4, p. 524 (nom. illegit.)
Agaricus pseudo dryophilus Secretan (1833), Mycographie Suisse, 2, p. 236 (nom. inval.)
Agaricus ionides var. ß purpureus J. Kickx f. (1867), in J.J. Kickx, Flore cryptogamique des Flandres, 2, p. 140
Tricholoma ionides (Bulliard) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 132
Tricholoma ionides var. purpureum( J. Kickx f.) Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 114
Gyrophila ionides (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 15
Melanoleuca ionides (Bulliard) Murrill (1914), North American flora, 10(1), p. 17
Calocybe ionides (Bulliard) Singer (1943), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 41(1-3), p. 106
Lyophyllum ionides (Bulliard) Kuhner & Romagnesi (1953), Flore analytique des champignons superieurs, p. 162 (nom. inval.)
Rugosomyces ionides (Bulliard) Bon (1991), Documents mycologiques, 21(82), p. 66 (nom actuel)

References : CD 478 ; Bon p. 167 ; Eyssartier et Roux p. 532
Groupe : Tricholomes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Lyophyllaceae
Comestibilite : Sans interet
Ramaria formosa (Persoon) Quelet (1888) Noms francais : Clavaire jolie ; Ramaire jolie
Synonymes : Clavaria fastigiata Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 137 (nom. illegit.)
Clavaria coralloides var. purpurea Holmskjold (1790), Beata ruris otia fungis danicis, 1, p. 116, tab. 30
Clavaria formosa Persoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 41 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Merisma formosum (Persoon) Sprengel (1827), Systema vegetabilium, Edn 16, 4(1), p. 498
Clavariella formosa (Persoon) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 185
Corallium formosum (Persoon) G. Hahn (1883), Der pilzsammler; oder, Anleitung zur kenntniss der wichtigsten pilze Deutschlands und der angrenzenden lander, Edn 1, p. 72
Clavaria formosula Britzelmayr (1887), Bericht des naturwissenschaftlichen vereins fur schwaben und Neuburg, 29, p. 287, fig. 18
Clavaria densa Peck (1888) [1887], Annual report of the New York state Museum of natural history, 41, p. 79
Ramaria formosa (Persoon) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 466 (nom actuel)

References : Bon p. 309 ; CD 122 ; Marchand 1 77 ; Eyssartier et Roux p. 1008 ; BK 2 467 ; L.R.E. p. 99 ; Julich 2 p. 110 ; Cetto 1 332 ; Funghi Clavarioidi 2 p. 969
Groupe : Clavaires
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Gomphales / Gomphaceae
Chapeau/Fructification : 7-30 cm de haut, 6-15 cm de diametre. Tronc 3-6 x 2,5-6 cm, radicant, epais, plein, souvent tres court, parfois ramifie a la base au point que les rameaux semblent jaillir du sol, blanc, envahi de rose carne.
Lames/Pores : Rameaux et ramules nombreux, serres, subdresses, allonges, a entrenoeuds plus ou moins distants, cylindriques, ruguleux en long ou plus souvent pruineux, mats, rose orange pale a rose saumon sature. Ramuscules tres nombreux, fragiles, a sommites obtuses ou dentees, jaune citrin chez le jeune, puis jaune ochrace par les spores. Extremites pointues, parfois emoussees, 2-3 pointes ou excroissances rudimentaires en forme d'epines. Angulations presque toujours en U.
Chair : Blanche, legerement rosatre sous l'hymenium, marbree a l'humidite, fragile dans les rameaux superieurs, molle mais compacte dans le tronc, crayeuse et friable dans les stations seches, brun vineux a la coupe. Odeur faible ou herbacee legere, Saveur douce puis amere surtout dans les extremites. L'eau anilinee colore la chair en gris lilacin en un quart d'heure( Bataille ).
Habitat : A terre, sous feuillus tels que Castanea, Fagus, Tilia, rarement en forets mixtes. Isole ou en groupes. Pas rare. Du printemps a l'automne.
Spores : Cylindriques-elliptiques, verruqueuses, verrues partiellement reliees les unes aux autres et disposees en lignes, hyalines, 8-9-13-(15) x 4-5-6-(7) µm. Apicule excentre, fortement cyanophiles, I-. Basides etroitement clavees, 40-50 x 7-9 µm, tetrasporiques, bouclees. Cystides absentes. Monomitique : Hyphes a parois minces ou epaissies, parfois enflees, larges de 3-12 µm, cloisonnees, bouclees. Sporee jaune.
Comestibilite : Toxique
Commentaires : Remarques : Purgatif drastique ! A rejeter.
Pyronema omphalodes (Bulliard) Fuckel (1870) [1869-70] Synonymes : Peziza antiquata Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 119
Peziza omphalodes Bulliard (1791), Herbier de la France, 11, tab. 485, fig. 1 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza confluens Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 81, tab. 5, fig. 6-7
Peziza rosella Ehrenberg (1818), Sylvae mycologicae berolinenses, p. 17, 29
Peziza omphalodes var. c incarnatorosea Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 73
Peziza omphalodes var. b aurantiolutea Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 73
Peziza confluens var. ß rosella (Ehrenberg) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 275
Peziza omphalodes var. γ rosella (Ehrenberg) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 482
Peziza omphalodes var. ß lutea Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 482
Pyronema marianum Carus (1835), in Nees, Nova acta Academie caesarea Leopoldino-Carolinae naturae curiosorum, 17, p. 370, tab. 27
Thelephora carbonaria Berkeley (1836), The english flora of sir J.E. Smith, fungi, 5(2), p. 169
Corticium marianum (Nees) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 560
Pyronema confluens (Persoon) Tulasne & C. Tulasne (1865), Selecta fungorum carpologia, 3, p. 197, tab. 17, fig. 11-12
Pyronema omphalodes (Bulliard) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 319 (nom actuel)
Pyronema omphalodes var. aurantiolutea (Fries) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 320
Aleuria omphalodes (Bulliard) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 48
Phialea confluens (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 112
Humaria omphalodes (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 291
Pyronema omphalodes var. incarnatorosea (Fries) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 107

References : CD 40 ; Cetto 7 p. 62 pl. VIIIl ; Gr. p 248 n° 395
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pyronemataceae
Chapeau/Fructification : Apothecies sessiles, d'abord cylindriques puis lenticulaires, immarginees, larges de 0,5 a 1 mm, roses, rouges ou oranges, serres, puis confluents et formant souvent des plaques d'une grande etendue, reposant sur un subiculum blanc, araneeux et fugace.
Habitat : Dans les forets sur les charbonnieres recentes, dans les endroits brules par les incendies. Frequent. Toute l'annee.
Spores : Ovales-elliptiques, hyalines, lisses, sans gouttelettes ni granulations a l'interieur, mesurant (11-)13-15 × 7-9 µm. Asques subcylindriques, octospores, un peu attenues a la base, mesurant 110-150 × 12-15 µm. Paraphyses simples, septees, un peu epaissies au sommet (3-4 µm), plus ou moins colorees.
Comestibilite : Sans interet
Psathyrella ammophila (Durieu & Leveille) P.D. Orton (1960) Synonymes : Agaricus ammophilus Durieu & Leveille (1849) [1846-49], Exploration scientifique de l'Algerie, Flore d'Algerie, 1, Atlas, tab. 31, fig. 8 (Basionyme)
Psilocybe ammophila (Durieu & Leveille) Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 587
Agaricus arenulinus Peck (1878) [1877], Annual report of the New York state Museum of natural history, 30, p. 42
Psathyra ammophila (Durieu & Leveille) Quelet (1879), Bulletin de la Societe botanique de France, 26, p. 52
Drosophila fatua var. ammophila(Durieu & Leveille) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 117
Psilocybe arenulina (Peck) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 1057
Drosophila ammophila (Durieu & Leveille) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 62
Deconica ammophila (Durieu & Leveille) Morgan (1907), The journal of mycology, 13(4), p. 145
Psilocybe ammophila var. ecaudataMaire (1909), Bulletin de la Societe botanique de France, 56, p. cclccvix, tab. 20, fig. 1-14
Hypholoma ammophilum (Durieu & Leveille) Bigeard & H. Guillemin (1913), Flore des champignons superieurs de France, 2, p. 345
Psathyrella ammophila (Durieu & Leveille) P.D. Orton (1960), Transactions of the British mycological Society, 43(2), p. 180 (nom actuel)
Psathyrella arenulina (Peck) A.H. Smith (1972), Memoirs of the New York botanical Garden, 24, p. 276
Psathyrella velatipes A.H. Smith (1972), Memoirs of the New York botanical Garden, 24, p. 442
Psathyrella ammophila f. ecaudata(Maire) Bon (1988), Documents mycologiques, 19(74), p. 64

References : Bon p. 267 ; CD 789 ; Monti ; Eyssartier et Roux p. 894 ; Guinberteau p. 88
Groupe : Coprins/Paneoles/Psathyrelles
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Psathyrellaceae
Comestibilite : Sans interet
Pluteus cinereofuscus J.E. Lange (1917) Noms francais : Plutee gris sombre
Synonymes : Agaricus nanus var. major Cooke (1886), Illustrations of british fungi, 3, n° 309, tab. 305-c
Pluteus nanus var. major (Cooke) Massee (1893), British fungus flora, 2, p. 288
Pluteus cinereofuscus J.E. Lange (1917), Dansk botanisk arkiv, 2(7), p. 9 (Basionyme)
Pluteus thomsonii ss. Singer (1956), Transactions of the British mycological Society, 39(2), p. 216

References : BK 4 105 ; Bon p. 199 ; Cetto 1433 ; CD 887 ; Eyssartier et Roux p. 260
Groupe : Plutees
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Pluteaceae
Chapeau/Fructification : Chapeau 15-30-(40) mm, convexe puis aplani, deprime au centre a obtusement umbone.Lisse, mate, brun olive a brun gris. Marge aigue, peu ou non striee.
Lames/Pores : Lames larges, libres, a arete finement floconneuse blanche.
Chair : Chair blanche a gris brun clair, odeur nulle. Saveur douce puis legerement astringente.
Stipe : 40-60-(70) x 2,5-6 mm, cylindrique, creux, cassant, blanc puis gris clair recouvert de fibrilles longitudinales blanches. Base variable: amincie ou legerement renflee.
Habitat : Sur bois degrade, le plus souvent enfoui. Ete-automne. Peu frequent.
Spores : Spores largement ellipsoides, lisses, gris rose, 6-9 x 5-7 µm. Cheilocystides largement lageniformes, rarement clavees. 30-70 x 10-25 µm. Pleurocystides identiques. Cuticule hymeniforme formee de cellules clavees, brun clair.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : La couleur olive brunatre des chapeaux et la presence de nombreuses pleurocystides sont typiques de cette espece.
Phaeomarasmius erinaceus (Fries) Kuhner (1935) Noms francais : Naucorie herisson
Synonymes : Agaricus lanatus Sowerby (1814), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 417 (nom. illegit.)
Agaricus erinaceus Fries (1828), Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 1, p. 33 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1832)(index)
Agaricus aridus Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 193
Agaricus adpressus F. Briganti (1848), De fungis regni neapolitani historia, 4, p. 94, tab. 41, fig. 1-5
Cortinarius lanatus Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 302
Naucoria erinacea (Fries) Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 543
Dryophila erinacea (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 69
Naucoria lanata (Fries) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 604
Pholiota erinacea (Fries) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 85
Naucoria badia Murrill (1917), North American flora, 10(3), p. 182
Phaeomarasmius erinaceus (Fries) Kuhner (1935), Encyclopedie mycologique, 7, p. 33 (nom actuel)
Phaeomarasmius aridus (Persoon) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 577
Naucoria arida (Persoon) M. Lange (1957), Meddelelser om Gronland, 148(2), p. 25

References : Bon p. 247 ; CD 1230 ; Eyssartier et Roux p. 652 ; Cetto 3 p. 239 ; BK 5 435
Groupe : Pholiotes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Tubariaceae
Chapeau/Fructification : 5-15 mm, hemispherique puis convexe a aplani, melucheux, hygrophane, herisse de petites meches, brun roux a l'humidite, ocre rougeatre au sec, centre plus fonce. Marge incurvee, crenelee, dentees.
Lames/Pores : Adnees, ocrace jaunatre, puis fauve a brun rougeatre, assez larges, aretes unies a finement ebrechees, blanchatres a certains endroits.
Chair : Ocre jaune a brun rouge. Odeur nulle ou legerement fruitee. Saveur douce.
Stipe : 0,5-2 X 0,2 cm, cylindrique, un peu elargi a la base, herisse, concolore, avec une limite assez nette, ferme, fistuleux, sommet poudre d'une pruine blanche.
Habitat : Sur branches mortes de feuillus, Salix, Betula, plus rare sur Fagus et sur fruitiers.
Spores : Ovoides ou ellipsoides, 9-14 x 6,5-9 µm, pas de pore germinatif. Basides etroitement clavees, bisporiques, bouclees. Cheilocystides cylindriques ou un peu lageniformes. Cuticule constituee d'hyphes couchees et paralleles, larges de 5-10 µm, a parois epaisses, pigmentees et incrustees de brun, cloisons bouclees.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isoles a gregaires. Assez rare ou rare.
Panaeolus semiovatus (Withering) S. Lundell & Nannfeldt (1938) Noms francais : Paneole coprophile
Synonymes : Agaricus separatus Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1175
Agaricus nitens Bulliard (1781), Herbier de la France, 2, tab. 84 & tab. 566, fig. 4 (nom. illegit.)
Agaricus fimiputris Bulliard (1781), Herbier de la France, 2, tab. 66
Amanita nitens Lamarck (1783), Encyclopedie methodique, Botanique, 1, p. 113
Agaricus ciliaris Bolton (1788), An history of fungusses growing about Halifax, 2, p. 11, tab. 53
Agaricus clypeatus Bolton (1788), An history of fungusses growing about Halifax, 2, p. 57, tab. 57 (nom. illegit.)
Agaricus chypeiformis J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1426
Agaricus semiovatus Withering (1792), A botanical arrangement of British plants, Edn 2, 3, p. 394 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus coronatus Withering (1792), A botanical arrangement of British plants, Edn 2, 3, p. 373
Amanita separata (Linnaeus) Delarbre (1800), Flore de la ci-devant Auvergne, 2(2), p. 868
Coprinus ciliaris (Bolton) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 633
Coprinus semiovatus (Withering) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 632
Coprinus fimiputris (Bulliard) Link (1833), Handbuch zur Erkennung der natuzbarsten und am haufigsten vorkommenden Gewachse, 3, p. 288
Coprinarius fimiputris (Bulliard) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 68
Pholiota separata (Linnaeus) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 84
Panaeolus fimiputris (Bulliard) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 151(121)
Agaricus separatus var. a major Fries (1874), Hymenomycetes europaei sive epicriseos systematis mycologici, p. 310
Panaeolus separatus (Linnaeus) Quelet (1876), Bulletin de la Societe botanique de France, 23, p. 328
Agaricus blandus Schulzer (1877) [1876], Verhandlungen der kaiserich-koniglichen zoologisch-botanischen Gesellschaft in Wien, 26, p. 416
Anellaria fimiputris (Bulliard) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 518
Anellaria separata (Linnaeus) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 517
Coprinarius separatus (Linnaeus) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 118
Anellaria separata var. majorSaccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 1126
Panaeolus semiovatus (Withering) S. Lundell & Nannfeldt (1938), Fungi exsiccati suecici, praesertini upsalienses, 11-12, p. 14, n° 537 (nom actuel)
Stropharia separata (Linnaeus) J.E. Lange (1939), Flora agaricina Danica, 4, p. 67, pl. 142, fig. F, F'
Anellaria semiovatus (Withering) A. Pearson & Dennis (1948) [1947-48], Transactions of the British mycological Society, 31(3-4), p. 185

References : CD 1343 ; Eyssartier et Roux p. 910 ; FuNo2012 p. 951 ; Ludwig 1 n° 59.13
Groupe : Coprins/Paneoles/Psathyrelles
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Incertae sedis
Habitat : Sur excrements.
Comestibilite : Sans interet
Neottiella rutilans (Fries) Dennis (1960) Synonymes : Peziza leucoloma var. ß major Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 335
Peziza rutilans var. ß ericetorum (Persoon) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 68
Peziza rutilans Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 68 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza ericetorum Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 241
Leucoloma rutilans var. ß ericetorum (Fries) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 318
Leucoloma rutilans (Fries) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 318
Aleuria rutilans (Fries) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 53
Scypharia rutilans (Fries) Quelet (1886) [1885], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 14(2), p. 451, pl. 12, fig. 19
Sepultaria rutilans (Fries) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 302
Humaria rutilans var. ericetorum(Fries) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 133
Humaria rutilans (Fries) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 133
Sarcoscypha albovillosa Rehm (1904), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 2(1), p. 33
Neottiella rutilans (Fries) Dennis (1960), British Cup Fungi and their Allies, p. 28 (nom actuel)
Leucoscypha rutilans (Fries) Dennis & Rifai (1968), Verhandelingen der koninklinje Akademie van Wetenschappen, serie 2, 57(3), p. 164
Octospora rutilans (Fries) Dennis & Itzerott (1973), Kew bulletin, 28(1), p. 19

References : Ellis p. 6 ; Phillips p. 273 ; Dennis p. 42 pl. VIw ; Gr. p. 121
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pyronemataceae
Chapeau/Fructification : Receptacle assez epais, turbine et attenue en stipe court, cupule, mais peu profondement, regulier au debut, puis plus ou moins ondule, souvent enfoui dans le sol, large de 4 a 15 mm, orange en-dessus, plus pale ou blanchatre et tomenteux en-dessous ; marge fimbriee-denticulee et blanche .
Habitat : Parmi les bruyeres, les mousses, sur sol sablonneux ou argilo-sableux, surtout dans les bois de chenes ou de hetres. Isole a gregaire. Automne-hiver. Frequent.
Spores : Spores ovales-elliptiques, hyalines, d'abord lisses, puis reticulees a l'exterieur, parfois simplement verruqueuses, avec souvent une ou deux grosses gouttelettes a l'interieur, mesurant 21-25 x 12-15 µm . Asques subcylindriques, un peu attenues a la base, octospores, 250-305 x 17-25 µm. Paraphyses divisees a la base, septees, legerement en massue, un peu epaissies au sommet, 5-7 µm, remplies de granulations orangees, qui tournent au vert avec l'iode.
Comestibilite : Sans interet
Morchella deliciosa Fries (1822) Noms francais : Morille conique
Synonymes : Fungus cavernosus J.W. Weinmann (1745) [1737-45], Phytanthoza iconographia, tab. 553, fig. h (nom. inval.)
Phallus esculentus Oeder (1761), Flora danica, 1, p. 11, tab. 53 (nom. illegit.)
Morchella continua Trattinnick (1805), Fungi austriaci, 1, p. 67, tab. 6, fig. 11
Morchella conica Persoon (1818), Traite sur les champignons comestibles, p. 257
Morchella esculenta var. d conica (Persoon) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 7
Morchella deliciosa Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 8 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) (nom actuel)
Morchella conica var. ceracea Krombholz (1834), Naturgetreue abbildungen und beschreibungen der essbaren, schadlichen und verdachtigen schwamme, 3, p. 10, tab. 16, fig. 11-12
Morchella crispa Krombholz (1834), Naturgetreue abbildungen und beschreibungen der essbaren, schadlichen und verdachtigen schwamme, 3, p. 12, tab. 5, fig. 26 (nom. illegit.)
Morchella pyramidalis Chevallier (1837), Fungorum et byssorum iIllustrationes, 1, tab. 9-10
Morchella deliciosa var. b crispa (Krombholz) Rabenhorst (1844), Deutschlands kryptogamen-flora, 1, p. 383
Morchella costata var. deliciosa (Fries) Cordier (1870), Les champignons de la France, deuxieme partie, p. 188
Morilla conica (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 271
Morilla deliciosa (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 271
Morchella conica var. a deliciosa (Fries) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 5
Phalloboletus conicus (Persoon) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 865
Phalloboletus deliciosus (Fries) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 865
Morilla olivea Quelet (1892) [1891], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 20(2), p. 465, pl. 2, fig. 7
Morchella olivea (Quelet) Saccardo (1895), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 11, p. 391
Morchella conica f. deliciosa (Fries) Cetto (1973), Funghi dal vero, 2, pl. 801 (nom. inval.)
Morchella conica var. flexuosa Clowez & Luc Martin (2012) [2010], Bulletin de la Societe mycologique de France, 126(3-4), p. 306
Morchella conica var. nigra Clowez & Moyne (2012) [2010], Bulletin de la Societe mycologique de France, 126(3-4), p. 307
Morchella conica var. violeipes Clowez & Y. Mourgues (2012) [2010], Bulletin de la Societe mycologique de France, 126(3-4), p. 311

References : BK 1 1 ; Bon p. 327 ; CD 12 ; Marchand 85 ; Eyssartier et Roux p. 1070
Groupe : Helvelles/Morilles
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Morchellaceae
Chapeau/Fructification : Tronconique, brun olivace a fauve.
Stipe : Un peu renfle a la base
Habitat : Sous coniferes generalement meles de feuillus. Printemps. Frequent.
Spores : Lisses, largement elliptiques, hyalines, 20-24-(28) x 11-14-(16) µm. Presence frequente de fins granules externes aux 2 extremites de la spore.
Comestibilite : Bon comestible
Commentaires : Voir P. Clowez & P.-A. Moreau (2020) Morilles de France et d’Europe, p. 206
Mollisia ligni (Desmazieres) P. Karsten (1871) Synonymes : Phibalis glabra Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 447
Peziza glabra (Wallroth) Rabenhorst (1844), Deutschlands kryptogamen-flora, 1, p. 367
Cenangium ligni Desmazieres (1845), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 3, p. 364 (Basionyme)
Mollisia ligni (Desmazieres) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 204 (nom actuel)
Trochila ligni (Desmazieres) P. Karsten (1874), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 13, p. 235
Pyrenopeziza ligni (Desmazieres) Saccardo (1875), Atti della Societa veneto-trentina di scienze naturali residente in Padova, serie 1, 4(1), p. 133
Tapesia fusca f. myricariaeRehm (1877), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 24, p. 60
Peziza tamaricis Roumeguere (1879), Fungi gallici exsiccati, n° 263
Niptera melaleuca subsp.* tamaricis(Roumeguere) Saccardo (1880), Michelia, 2(6), p. 81
Niptera riparia subsp.* tamaricis (Roumeguere) Roumeguere (1881), Revue mycologique (Toulouse), 3(9), p. 35
Niptera tamaricis (Roumeguere) Spegazzini (1881), Anales de la Sociedad cientifica Argentina, 12(5), p. 224
Niptera ligni (Desmazieres) Rehm (1882), Ascomycetes lojkani lecti in Hungaria, Transsylvania et Galicia, p. 14
Pyrenopeziza tamaricis (Roumeguere) Saccardo (1882), Michelia, 2(8), p. 536
Mollisia myricariae (Rehm) Bresadola (1882), Revue mycologique (Toulouse), 4(16), p. 212 (nom. illegit.)
Mollisia tamaricis (Roumeguere) Bresadola (1883), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 1(3), p. 42, tab. 45, fig. 2
Patellaria ligni (Desmazieres) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 326
Cenangium glabrum (Wallroth) Rehm (1889), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 225
Crustula nigra Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 143
Crustula corylacea Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 143
Crustula quercina Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 143
Haglundia penyardensis Graddon (1986), Transactions of the British mycological Society, 87(2), p. 329

References : Ellis p. 10
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Dermateaceae
Chapeau/Fructification : produisant des cellules excipulaires brunes, nettement clavees.
Stipe : Nul
Habitat : Sur nombreux feuillus.
Spores : Parfois courbes.
Comestibilite : Sans interet
Lepiota felina (Persoon) Zawadzki (1835) Noms francais : Lepiote feline
Synonymes : Agaricus felinus Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 261 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus clypeolarius var. c felinus (Persoon) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 21
Lepiota felina (Persoon) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 161, n° 2498 (nom actuel)
Lepiota clypeolaria var. felina(Persoon) Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 62
Agaricus clypeolarius subsp.* felinus (Persoon) P. Karsten (1876), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 25, p. 29
Mastocephalus felinus (Persoon) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 860

References : Bon p. 287 ; CD 685-284, 107 ; Eyssartier et Roux p. 320, 334 4eme edition
Groupe : Lepiotes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Agaricaceae
Comestibilite : Toxique
Commentaires : Odeur agreable rappelant le Pelargonium.
Lactarius obscuratus (Lasch) Fries (1838) [1836-38] Noms francais : Lactaire olivatre ; Lactaire obscur
Synonymes : Agaricus jecorinus Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 66
Galorrheus jecorinus (Fries) Fries (1827) [1825-26], Stirpes agri femsionensis, 3, p. 57
Agaricus obnubilus Lasch (1828), Linnaea, Ein journal fur die botanik, 3, p. 161 ('error')
Agaricus obscuratus Lasch (1828), Linnaea, Ein journal fur die botanik, 3, p. 430 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1832)(index)
Agaricus smithii Klotzsch (1836), in Berkeley, The english flora of sir J.E. Smith, fungi, 5(2), p. 27
Lactarius obscuratus (Lasch) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 346 (nom actuel)
Lactarius jecorinus (Fries) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 344
Agaricus subdulcis var. b obscuratus (Lasch) Rabenhorst (1844), Deutschlands kryptogamen-flora, 1, p. 547
Lactarius obnubilus (Lasch) Fries (1874), Hymenomycetes europaei sive epicriseos systematis mycologici, p. 438
Lactarius cupularis ss. Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 129
Lactarius cupularis var. jecorinus(Fries) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 354
Lactifluus jecorinus (Fries) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 857
Lactifluus obnubilus (Lasch) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 857
Lactarius tabidus f. obscuriorA. Blytt (1905) [1904], Skrifter udgivne af videnskabs-selskabet i Christiania: Mathematisk-naturvidenskabelig klasse, 1904(6), p. 99
Lactarius tabidus ss. Boudier (1905) [1905-10], Icones mycologicae, tome 1, tab. 57
Lactarius jecorinus ss. Bataille (1908) [1907], Memoires de la Societe d'emulation du Doubs, serie 8, 2, p. 191
Lactarius cyathula ss. Ricken (1910), Die Blatterpilze, p. 35

References : BK 6 42 ; Bon p. 99 ; CD 1607-454, 98 ; CD 1608-454 ; Galli p. 235 ; Marchand 583 ; FE 7 617 ; Eyssartier et Roux p. 154, 160 4eme edition
Groupe : Lactaires
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Russulales / Russulaceae
Chapeau/Fructification : Mamelonne.
Chair : Lait jaunatre en quelques minutes sur le mouchoir.
Habitat : Hygrophile.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Chapeau mamelonne. Lait jaunatre en quelques minutes sur le mouchoir. Hygrophile.
Inocybe hirtella Bresadola (1884) Noms francais : Inocybe a odeur d'amandes ameres
Synonymes : Inocybe hirtella Bresadola (1884), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 1(4-5), p. 52, tab. 58, fig. 1 (Basionyme)
Inocybe lucifuga var. hirtella (Bresadola) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 103
Inocybe hirtella f. bisporaKuhner (1955), Bulletin de la Societe des naturalistes d'Oyonnax, 9, memoire hors serie, 1, p. 26 (nom. inval.)
Inocybe hirtella var. bisporaKuyper (1986), Persoonia, supplement volume 3, p. 198

References : Bon p. 241 ; BK 5 28 ; CD 1068
Groupe : Inocybes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Inocybaceae
Comestibilite : Toxique
Commentaires : Odeur d'amandes ameres.
Hemipholiota populnea (Persoon) Bon (1986) Noms francais : Pholiote destructrice
Synonymes : Agaricus populneus Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 171 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1832)(index)
Agaricus destruens Brondeau (1829), Recueil de plantes cryptogames de l'Agenais, 2, p. 20, tab. 6, fig. 1-4
Agaricus serpentiformis Secretan (1833), Mycographie Suisse, 1, p. 90 (nom. inval.)
Pholiota destruens (Brondeau) Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 442
Dryophila destruens (Brondeau) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 67
Nemecomyces mongolicus Pilat (1933), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 31(1-2), p. 54
Myxocybe destruens (Brondeau) R. Heim (1957), Champignons d'Europe, p. 387 (nom. inval.)
Hemipholiota destruens (Brondeau) Romagnesi (1980), Bulletin trimestriel de la Societe mycologique de France, 96(3), p. 250 (nom. inval.)
Pholiota populnea (Persoon) Kuyper & Tjallingii-Beukers (1986), Persoonia, 13(1), p. 81
Hemipholiota populnea (Persoon) Bon (1986), Documents mycologiques, 17(65), p. 52 (nom actuel)


References : BK 4 437 ; Bon p. 255 ; CD 1264 ; Marchand 585 ; Eyssartier et Roux p. 682 ; ER ed. 4 p. 704 ; LP p. 609
Groupe : Pholiotes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Strophariaceae
Chapeau/Fructification : Chapeau 10-15 cm, campanule puis convexe couvert de squames fibrilleuses creme a l'etat jeune se dechirant ensuite en meches plus ou moins imbriquees, laineuses surtout vers la marge. Elles laissent apparaitre le fond brun ocre a brun gris, visqueux par temps humide. Marge longtemps incurvee, appendiculee des memes fibrilles creme que sur le chapeau.
Lames/Pores : Lames beige a brun clair devenant brun rouille dans la vieillesse.
Chair : Chair blanchatre, epaisse. Odeur nulle. Saveur desagreable, amere.
Stipe : Pied 5-10 x 1,5-2,5 cm, cylindrique a clave, le plus souvent arque, plein, elastique, fibreux, laineux a floconneux, creme blanchatre avec une zone annulaire fibreuse coloree en brun par les spores.
Habitat : Isole a fascicule, le plus souvent a la surface des coupes de bois de peuplier stere depuis peu.
Spores : Spores elliptiques, lisses, brun jaune avec un petit pore germinatif, 7-9 x 5-5,5 µm. Basides clavees, tetrasporiques, bouclees. Cheilocystides cylindriques capitees a utriformes, 25-35 x 5-8 µm. Cuticule constituee d'hyphes paralleles couchees ou dressees, bouclees larges de 6-12 µm a pigmentation brunatre.
Comestibilite : Sans interet
Helvella corium (O. Weberbauer) Massee (1895) Synonymes : Peziza corium O. Weberbauer (1873), Die pilze Nord-Deutschlands, mit besonderer berucksichtigung Schlesiens, 1, p. 7, tab. 3, fig. 7 (Basionyme)
Aleuria corium (O. Weberbauer) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 39
Lachnea corium (O. Weberbauer) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 204
Macropodia corium (O. Weberbauer) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 159
Fuckelina corium (O. Weberbauer) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 852
Sarcoscypha corium (O. Weberbauer) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 59
Helvella corium (O. Weberbauer) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 463 (nom actuel)
Helvella nigra Peck (1899), Bulletin of the Torrey botanical Club, 26(2), p. 70 (nom. illegit.)
Leptopodia corium (O. Weberbauer) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 39
Cyathipodia corium (O. Weberbauer) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 39
Cowlesia corium (O. Weberbauer) Nieuwland (1916), The American midland naturalist, 4, p. 380
Paxina corium (O. Weberbauer) Seaver (1928), The North American cup-fungi (operculates), p. 208
Helvella arctica Nannfeldt (1937), Svensk botanisk tidskrift utgifven af svenska botaniska foreningen, 31, p. 60
Paxina arctica (Nannfeldt) E.K. Cash (1954), Journal of the Washington Academy of science, 44, p. 45
Cyathipodia arctica (Nannfeldt) M.M. Moser (1963), Kleinen kryptogamenflora von mitteleuropa, band 2a, p. 89

References : CD 22 ; Dennis p. 11 fig.4E ; Cetto 7 2913 ; Ellis p. 75 fig. 208 ; Gr. p 42 n° 63
Groupe : Helvelles/Morilles
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Helvellaceae
Chapeau/Fructification : Hauteur totale : 2 a 3 cm. Receptacle regulierement cupule, parfois lateralement comprime, large de 15 a 25 mm, noir a l'interieur, concolore et tres brievement veloute a l'exterieur.
Chair : Tendre et cassante, sans odeur ni saveur particulieres.
Stipe : Cylindrique, noir comme le dessous du receptacle, souvent sillonne et plus pale a la base, duveteux ; les poils a parois minces, varient, passant de hyalin a gris-brun fonce, a presque a noir.
Habitat : Sur sol sablonneux, en particulier dans les dunes cotieres (de Juillet a Octobre,) mais egalement sous Salix.
Spores : Largement elliptiques, hyalines, lisses, presentant a l'interieur une grosse guttule accompagnee ou non d'autres plus petites, 20-22(-25) x 10-12(-14) µm. Asques subcylindriques, octospores, 300 x 18 µm, (320-360 x 15 µm) d'apres Boudier. Paraphyses assez brusquement claviformes, fuligineuses, legerement epaissies, jusqu'a 6-7 µm au sommet.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole ou en petits groupes. Peu frequent. Printemps.
Gyromitra gigas (Krombholz) Quelet (1873) Noms francais : Gyromitre geant
Synonymes : Coelomorum giganteum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 411, tab. 189, fig. 4
Helvella gigasKrombholz (1834), Naturgetreue abbildungen und beschreibungen der essbaren, schadlichen und verdachtigen schwamme, 3, p. 28, tab. 20, fig. 1-5 (Basionyme)
Gyromitra curtipes Fries (1864), Sveriges a¨tliga och giftiga svampar tecknade efter naturen under ledning, p. 34, tab. 56
Helvella curtipes (Fries) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 223
Gyromitra gigas (Krombholz) Quelet (1873), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 388(382) (nom actuel)
Gyromitra gigas var. pumilaVelenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 389
Neogyromitra gigas (Krombholz) S. Imai (1938), The botanical magazine, Tokyo, 52, p. 358
Gyromitra ussuriensis Lar.N. Vassiljeva (1950), Notulae systematicae e sectione cryptogamica Instituti botanici nomeine V.L. Komarovii Academiae scientificae USSR, 6, p. 189
Maublancomyces gigas (Krombholz) Herter (1950), Revista Sudamericana de botanica, 8(5), p. 161
Maublancomyces curtipes (Fries) Herter (1951), Revista Sudamericana de botanica, 10(1), p. 17
Neogyromitra ussuriensis (Lar.N. Vasilyeva) Raitviir (1964), Soobsch. Akad. Nauk Soyuza SSR, 23, p. 53 (nom. inval.)
Discina gigas (Krombholz) Eckblad (1968), Nytt magasin for botanik, 15(1-2), p. 99
Discina korfii Raitviir (1970), Botaanike-alased tood, 9, p. 371
Gyromitra montana Harmaja (1973), Karstenia, 13, p. 56
Gyromitra korfii (Raitviir) Harmaja (1973), Karstenia, 13, p. 56
Discina montana (Harmaja) Ginns (1975), Fungi Canadenses - Biosystematic Research Institut, Ottawa, 68, p. 2

References : BK 1 12 ; Marchand 196 ; Eyssartier et Roux p. 1072
Groupe : Helvelles/Morilles
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Discinaceae
Comestibilite : Toxique
Crepidotus lundellii Pilat (1935) Synonymes : Crepidotus lundellii Pilat (1935), in S. Lundell & Nannfeldt, Fungi exsiccati suecici, praesertini upsalienses, 5-6, p. 10, n° 220 (Basionyme) (nom actuel)
Crepidotus inhonestus P. Karsten (1886), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 13, p. 160
Phialocybe inhonesta (P. Karsten) P. Karsten (1889), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 48, p. 233
Crepidotus amygdalosporus Kuhner (1954), Bulletin de la Societe des naturalistes d'Oyonnax, 8, p. 74, fig. 142
Crepidotus subtilis P.D. Orton (1960), Transactions of the British mycological Society, 43(2), p. 221

References : BK 5 388 ; Eyssartier et Roux p. 988
Groupe : Crepidotes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Crepidotaceae
Comestibilite : Sans interet
Comatricha nigra (Persoon) J. Schroter (1885) [1889] Synonymes : Mucor embolus Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1185
Stemonitis nigra Persoon (1792), in J.F. Gmelin, Systema naturae, Edn 13, 2(2), p. 1467 (basionyme)
Stemonitis embolus (Linnaeus) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2(2), p. 1467
Stemonitis atrofusca Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 91
Trichia alba Sowerby (1800), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 259 (nom. illegit.)
Stemonitis ovata var. ß nigra (Persoon) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 189
Stemonitis ovata var. a atrofusca (Persoon) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 189
Stemonitis ovata Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 189
Trichia mucoriformis Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 211
Stemonitis obtusata Fries & Palmquist (1818), Symbolae Gasteromycetum, 3, p. 17
Stemonitis oblonga Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 159
Comatricha obtusata (Fries & Palmquist) Preuss (1851), Linnaea, Ein journal fur die botanik, 24, p. 141
Stemonitis friesiana de Bary (1863), in Rabenhorst, Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 568
Comatricha ovata (Persoon) Rostafinski (1873), Versuch eines systems der Mycetozoen, p. 7
Comatricha friesiana (de Bary) Rostafinski (1875) [1874], Sluzowce (Mycetozoa) monografia, p. 199
Comatricha nigra (Persoon) J. Schroter (1885) [1889], in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 118 (nom actuel)
Comatricha persoonii var. gracilis L.F. Celakovský (1893), Archiv fur die naturwissenschaftliche Landesdurchforschung von Bohmen, 7(5), p. 51
Comatrichoides nigra (Persoon) Hertel (1956), Dusenia, 7(6), p. 348

References : Cetto 1684, Poulain Meyer
Groupe : Myxos
Classification : Amoebozoa / Myxogastrea / Stemonitida / Stemonitidaceae
Chapeau/Fructification : Sporocarpes grands (2-9 mm de haut), groupes ou epars, dresses. Sporocystes globuleux (0,4-1 mm de diametre), ovoides (1,6 mm de haut sur 0,6 mm de diametre), rarement courtement cylindriques, brun fonce a presque noirs. Peridium entierement fugace. Columelle s'elevant presque jusqu'au sommet ou parfois que jusqu'au centre du sporocyste. Capillitium brun, formant un reseau interne dense, flexueux.
Stipe : Stipe long, noir, tres fin, s'elargissant vers le bas, mesurant 2/3 a 5/6 de la hauteur totale du sporocarpe.
Habitat : Bois mort
Spores : Spores claires finement verruqueuses de 7-10(-11) μm de diametre.
Comestibilite : Sans interet
Collybia cookei (Bresadola) J.D. Arnold (1935) Noms francais : Collybie a sclerote jaune
Synonymes : Agaricus cirratus ss. Cooke (1883), Illustrations of british fungi, 2, n° 197, tab. 144-b
Collybia cirrata var. prolifera Gillot & Lucand (1889), Societe d'histoire naturelle d'Autun, Bulletin, 2, p. 197
Collybia cirrata var. cookei Bresadola (1928), Iconographia mycologica, 5, tab. 206 (ou 'cirrhata ') (Basionyme)
Collybia cookei (Bresadola) J.D. Arnold (1935), Mycologia, 27(4), p. 413 (nom actuel)
Microcollybia cookei (Bresadola) Lennox (1979), Mycotaxon, 9(1), p. 194
Collybia tuberosa var. cookei (Bresadola) Bon & Courtecuisse (1987), Documents mycologiques, 18(69), p. 38

References : CD 515, edition 2017: 513-256, 117 ; Eyssartier et Roux p. 368, 382 4eme edition
Groupe : Collybies
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Incertae sedis
Chair : Tres mince, blanche.
Stipe : Fixe sur un sclerote jaune a jaune orange, a extremites arrondies.
Habitat : Debris pourris de vielles russules et autres champignons ou matiere vegetale.
Spores : 4-5,5 x 2,5-3,5 µm, non amyloides.
Comestibilite : Sans interet
Clitocybe candida Bresadola (1882) Noms francais : Leucopaxille blanc
Synonymes : Clitocybe candida Bresadola (1882), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 1(2), p. 16, tab. 18 (Basionyme) (nom actuel)
Agaricus candidus (Bresadola) G. Winter (1882) [1884], Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(1), p. 861 (nom. illegit.)
Omphalia lepista var. candida (Bresadola) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 22
Aspropaxillus candidus (Bresadola) Kuhner & Maire (1934), Bulletin de la Societe mycologique de France, 50(1), p. 13
Leucopaxillus candidus (Bresadola) Singer (1939), Revue de mycologie, Paris, 4, p. 68 (prioritaire ?)

References : CD 455-246, 112 ; Marchand 130 ; Eyssartier et Roux p. 494, 508 4eme edition
Groupe : Tricholomes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Incertae sedis
Chair : Odeur complexe cyanique mais aussi de farine et de scleroderme.
Habitat : sous forets meles, clairieres, prairies
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Espece caracterisee principalement par la marge du chapeau remarquablement et durablement enroulee.
Claviceps microcephala (Wallroth) Tulasne (1853) Noms francais : Ergot du seigle a petite tete
Synonymes : Sphaeria hookeri Klotzsch (1836), in Berkeley, The english flora of sir J.E. Smith, fungi, 5(2), p. 234
Kentrosporium microcephalum Wallroth (1844), Beitrage zur bot., 1(2), p. 164, tab. 3, fig. 10-16 (Basionyme)
Claviceps microcephala (Wallroth) Tulasne (1853), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 20, p. 49, tab. 4, fig. 1-11 (nom actuel)
Sphaeria microcephala (Wallroth) Currey (1859) [1858], The transactions of the linnean Society of London, series 1, 22(3), p. 264
Cordyceps microcephala (Wallroth) Berkeley & Broome (1859), The annals and magazine of natural history, series 3, 3, p. 362
Spermoedia microcephala (Wallroth) Seaver (1910), North American flora, 3(1), p. 55

References : Ellis p. 511
Groupe : Clavaires
Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Hypocreales / Clavicipitaceae
Comestibilite : Mortel
Chaetosphaerella phaeostroma (Durieu & Montagne) E. Muller & C. Booth (1972) Synonymes : Sphaeria tristis var. ßß fusca Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 44
Helminthosporium minus Link (1816), Magazin der Gesellschaft naturforschender freunde zu Berlin, 7, p. 39
Sphaeria phaeostroma Durieu & Montagne (1846) [1846-49], Exploration scientifique de l'Algerie, Flore d'Algerie, 1, p. 491, tab. 26, fig. 2 (Basionyme)
Cladotrichum triseptatum Berkeley & Broome (1851), The annals and magazine of natural history, series 2, 7, p. 98, tab. 5, fig. 7
Chaetosphaeria phaeostroma (Durieu & Montagne) Fuckel (1867), Fungi Rhenani exsiccati, n° 2040
Diplosporium triseptatum (Berkeley & Broome) J. Kunze (1877), Fungi selecti exsiccati, n° ?
Byssosphaeria phaeostroma (Durieu & Montagne) Stevenson (1879), Mycologia Scotica, The fungi of Scotland and their geographical distribution, p. 386
Brachysporium minus (Link) Saccardo (1886), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 4, p. 426
Thaxteria phaeostroma (Durieu & Montagne) C. Booth (1958), Naturalist, London, 1958, 866, p. 88
Oedemium minus (Link) S. Hughes (1958), Canadian journal of botany, 36, p. 790
Chaetosphaerella phaeostroma (Durieu & Montagne) E. Muller & C. Booth (1972), Transactions of the British mycological Society, 58(1), p. 77 (nom actuel)
Veramycina elegans Subramanian (1995) [1992-93], Kavaka, 20-21(1-2), p. 58

References : Ellis p. 23 fig. 85
Groupe : Pyrenomycetes
Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Coronophorales / Chaetosphaerellaceae
Chapeau/Fructification : Peritheces gris fonce a noir, jusqu'a 0,35 x 0,5 mm, assis sur un tapis mycelien noir, portant egalement des soies brun fonce a noir, ramifiees, avec conidiospores noueuses.
Habitat : Communement croissante sur ou associee a d'autres champignons tels que, Diatrype stigma et Diatrype flavovirens, egalement sur les branches mortes d'Acer, Alnus, Corylus, Fagus, Fraxinus, Hedera, Ilex, Populus, Prunus spinosa, Quercus, Ribes, Salix, Sambucus, Tilia et Ulmus.
Spores : Ascospores courbes, septees, 3 cloisons, 32-35 x 6-9µm, avec des cellules medianes brunes. Conidies de couleur similaire,20-35 x 10-15 µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Commun. Cespiteux ou en croissance serree. Septembre-Avril. Remarque : Stade conidial : Oedemium minus
Brunnipila fuscescens (Persoon) Baral (1985) Synonymes : Peziza fuscescens Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 654 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Dasyscyphus fuscescens (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 671
Peziza marginata Cooke (1875), Hedwigia, 14(6), p. 82 (nom. illegit.)
Lachnella fuscescens (Persoon) Quelet (1879), Bulletin de la Societe botanique de France, 26, p. 234
Lachnum fuscescens (Persoon) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 134
Trichopeziza marginata (Cooke) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 416
Atractobolus fuscescens (Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445
Lachnum corni E.K. Cash (1939), Journal of the Washington Academy of science, 29, p. 47
Lachnella corni (E.K. Cash) Seaver (1951), The North American cup-fungi (inoperculates), p. 271 (nom. illegit.)
Dasyscyphus corni (E.K. Cash) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 86 (nom. illegit.)
Brunnipila fuscescens (Persoon) Baral (1985), Beihefte zur zeitschrift fur mykologie, 6, p. 50 (nom actuel)

References : BK 1 220 ; Ellis 1 p. 205 fig. 896 ; Dennis p. 150 fig. XIXh ; Gr. p. 441 n° 746
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle brievement stipite, d'abord subglobuleux, puis aplani, large de 0,4 a 0,8 jusqu'a 1 mm, blanchatre a l'interieur, brun fauve et pubescent a l'exterieur. Marge densement garnies de poils brun clair.
Chair : Tendre puis seche, sans odeur ni saveur particulieres.
Stipe : Tres court, glabre, blanc d'ivoire.
Habitat : Sur feuilles mortes de Fagus, egalement de Quercus, aux endroits humides.
Spores : Oblongues-fusiformes, droites, continues, hyalines lisses, sans gouttelettes ni granulations a l'interieur, 7-9-10 x 2-2,5 µm. Asques cylindriques-claviformes, octospores, spores irregulierement biseriees, 40-45-55 x 4-6-7 µm. Paraphyses lanceolees-aigues, epaisses de 3-4 et meme 6 µm, dans la partie la plus large, plus longues que les asques. Poils brun roux, septes a parois minces, obtus ou un peu epaissis au sommet, et parfois coiffes de cristaux, 80-100 (-150) x 5-6 µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole a gregaires. Repandu. De Mai a Septembre. Remarques : Souvent en petits groupes serres au niveau des nervures.
Arachnopeziza aurata Fuckel (1870) [1869-70] Synonymes : Arachnopeziza aurata Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 304 (Basionyme) (nom actuel)
Peziza rhabdosperma Berkeley & Broome (1876), The annals and magazine of natural history, series 4, 17, p. 143, tab. 10, fig. 6
Belonidium auratum (Fuckel) Saccardo (1877), Michelia, 1(1), p. 66
Peziza phlegmacea Ellis (1882), Bulletin of the Torrey botanical Club, 9(2), p. 19
Tapesia rhabdosperma (Berkeley & Broome) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 280
Belonidium phlegmaceum (Ellis) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 500
Belonidium rhabdospermum (Berkeley & Broome) Saccardo (1895), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 11, p. 417
Tapesia aurata (Fuckel) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 299
Trichobelonium virgineum Rick (1906), Broteria, revista de sciencias naturaes do Collegio de S. Fiel, 5, p. 224
Belonium rhabdospermum (Berkeley & Broome) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 118
Arachnopeziza nivea Lorton (1914), Bulletin de la Societe mycologique de France, 30(2), p. 224
Gorgoniceps aurata (Fuckel) Hohnel (1923), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 132, p. 116
Tapesia nivea (Lorton) Saccardo (1928), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 24, p. 1199
Arachnopezizella aurata (Fuckel) Kirschstein (1938), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 36(5-6), p. 397
Belonium phlegmaceum (Ellis) Seaver (1951), The North American cup-fungi (inoperculates), p. 172

References : BK 1 247 ; Medardi p. 8 ; Dennis p. 166 pl. XXe ; Cetto 6 2562 ; Ellis p. 3 fig. 1 ; Page Image In Publisched List. ; Gr. p. 458 n° 776
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Arachnopezizaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle cupuliforme a discoide, puis aplati, sessile, large de 4 a 8 dixiemes de mm, jaunatre en dessus, plus pale et couvert de poils blanchatres avec la marge ciliee-doree, fixe sur un mycelium araneeux et blanc.
Habitat : A la face infere de bois pourri de feuillus, Alnus, Fagus etc... egalement a la base de feuilles pourries de Phoenix canariensis.
Spores : Fasciculees, incolores, tres allongees, droites ou un peu courbees, obtuses, un peu plus epaissies a l'une des extremites, 60-65-(90) x 1,5-2-(3) µm, tres finement granuleuses dans la jeunesse, pluriseptees a la maturite. Asques claviformes, octospores, spores disposees parallelement,100-125 x 10-12 µm. Paraphyses greles, rameuses, filiformes, septees et larges de 1 µm( in litt. jusqu'a 2,5-3 µm aux extremites. Poils obtus, septes, hyalins, mais presentant ca et la, a l'exterieur, de petits amas d'une matiere gommeuse ou resineuse jaune verdatre ; ils ont de 100 a 150 µm de longueur et de 3 a 4 µm, d'epaisseur, un peu plus large a la base d'environ 5-6 µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Cespiteux. Repandu. Tout au long de l'annee. (In litt. plutot printemps ete ).
Tricholoma argyraceum (Bulliard) Gillet (1874) Noms francais : Tricholome argente
Synonymes : Agaricus argyraceus Bulliard (1788), Herbier de la France, 9, tab. 423, fig. 1 & tab. 513, fig. 2 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus myomyces var. ß argyraceus(Bulliard) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 346
Agaricus terreus var. ß argyraceus (Bulliard) Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 846
Agaricus argyraceus caesius Secretan (1833), Mycographie Suisse, 2, p. 161 (nom. inval.)
Agaricus argyraceus albusSecretan (1833), Mycographie Suisse, 2, p. 161 (nom. inval.)
Agaricus terreus subsp.* argyraceus (Bulliard) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 35
Tricholoma terreum var. argyraceum (Bulliard) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 134
Tricholoma argyraceum (Bulliard) Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 103 (nom actuel)
Cortinellus terreus subsp.* argyraceus(Bulliard) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 30
Agaricus scalpturatus var. argyraceus (Bulliard) Cooke (1883), Illustrations of british fungi, 1, n° 84, tab. 165
Gyrophila argyracea (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 12
Tricholoma myomyces var. argyraceum(Bulliard) J.E. Lange (1933), Dansk botanisk arkiv, 8(3), p. 22
Tricholoma scalpturatum var. argyraceum (Bulliard) Kuhner & Romagnesi ex Bon (1975), Documents mycologiques, 5(18), p. 139

References : Bon p. 155 ; CD 397 ; Galli p. 118 ; Marchand 853 ; Marchand 857 ; FE 3 p. 467 ; Eyssartier et Roux p. 526
Groupe : Tricholomes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Tricholomataceae
Chapeau/Fructification : Chapeau mamelonne.
Chair : Chair peu jaunissante.
Comestibilite : Comestible
Commentaires : La f. alboconicum est presque blanche. CD 115
Suillus placidus (Bonorden) Singer (1945) Noms francais : Bolet ivoire ; Bolet placide
Synonymes : Boletus placidus Bonorden (1861), Botanische zeitung, 19(29), p. 204 (basionyme)
Boletus oudemansii Hartsen (1863), Flora batava, 186, tab. 936
Boletus amoenus Thumen (1879), Bericht des botanischen vereines in Landshut, 7, p. 30
Boletus albus Lambotte (1880), Flore mycologique de la Belgique, p. 359 (nom. illegit.)
Uloporus placidus (Bonorden) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 162
Boletus lambottei Saccardo & Cuboni (1888), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 6, p. 46
Gyrodon oudemansii (Hartsen) Saccardo (1888), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 6, p. 52
Gyrodon placidus (Bonorden) Saccardo (1888), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 6, p. 51
Ixocomus pictilis Quelet (1894) [1893], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 22(2), p. 487, pl. 3, fig. 9
Solenia flavida (Hennings) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 522
Boletopsis flavida Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 195
Suillus amoenus (Thumen) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 535
Suillus lambottei (Saccardo & Cuboni) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 535
Boletus granulatus var. capricollensis Buchs & Hennings (1903), Hedwigia, 42(6), p. 215
Boletus pictilis (Quelet) Saccardo & Traverso (1910), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 19, p. 170
Boletus fusipes var. pictilis (Quelet) Bigeard & H. Guillemin (1913), Flore des champignons superieurs de France, 2, p. 341
Ixocomus oudemansii (Hartsen) E.-J. Gilbert (1931), Les Bolets. Les livres du mycologue, 3, p. 134
Ixocomus placidus (Bonorden) E.-J. Gilbert (1931), Les Bolets. Les livres du mycologue, 3, p. 134
Suillus placidus (Bonorden) Singer (1945), Farlowia, 2, p. 42 (nom actuel)
Suillus plorans subsp.* placidus (Bonorden) Pilat (1961), Mushrooms and other Fungi, p. 7, pl. 7
Boletus granulatus var. pictilis (Quelet) J. Blum (1966) [1965], Bulletin de la Societe mycologique de France, 81(4), p. 485 (nom. inval.)
Boletus eleutheros (Rolland) J. Blum (1969), Bulletin de la Societe mycologique de France, 85(1), p. 43 (nom. inval.)

References : FE 2 pl. 62 ; BK 3 48 ; CD 1647 ; Cetto 290 ; Engel (3) 20 ; Galli p. 83 ; Marchand 68 ; MRT 30 ; Bon p. 46 ; Eyssartier et Roux p. 62
Groupe : Bolets
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Boletales / Suillaceae
Chair : Chair virant au gris violet a la coupe.
Habitat : Sous Pinus strobus (pin de Weymouth) et Pinus cembra (pin cembro). Submontagnard. Rare.
Comestibilite : Sans interet
Suillus viscidus (Linnaeus) Roussel (1796) Noms francais : Bolet gris des melezes
Synonymes : Boletus viscidus Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1177 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus viscidus (Linnaeus) Lamarck (1783), Encyclopedie methodique, Botanique, 1, p. 51 (nom. illegit.)
Boletus viscosus Roth (1788), Tentamen florae germanianica, 1, p. 535
Suillus viscidus (Linnaeus) Roussel (1796), Flore du Calvados et des terreins adjacens, Edn 1, p. 34 (nom actuel)
Boletus aeruginascens Secretan (1833), Mycographie Suisse, 3, p. 6 (nom. inval.)
Boletus laricinus Berkeley (1836), The english flora of sir J.E. Smith, fungi, 5(2), p. 148
Boletus elbensis Peck (1872) [1869], Annual report of the state Cabinet of natural history, 23, p. 129
Strobilomyces viscidus (Linnaeus) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 16
Viscipellis viscida (Linnaeus) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 156
Ixocomus viscidus (Linnaeus) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 416
Boletus luteobadius Britzelmayr (1891), Die Hymenomyceten aus Sudbayern, 8, p. 12, fig. 51
Boletus sordidus Schwalb (1891), Das buch der pilze, p. 162 (nom. illegit.)
Boletus indecisus Britzelmayr (1893), Botanisches centralblatt, 54, p. 102, fig. 68 (nom. illegit.)
Suillus indecisus Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 535
Suillus laricinus (Berkeley) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 535
Suillus luteobadius (Britzelmayr) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 536
Boletopsis viscida (Linnaeus) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 195
Solenia viscida (Linnaeus) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 522
Boletus britzelmayrii Saccardo & Trotter (1912), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 21, p. 236
Boletinus solidipes Peck (1913) [1912], Bulletin of the New York state Museum, 167, p. 38
Boletopsis sordida Beck (1923), Zeitschrift fur pilzkunde, 2, p. 148
Suillus aeruginascens Secretan ex Snell (1944), Lloydia, 7(1), p. 25
Fuscoboletinus aeruginascens (Secretan ex Snell) Pomerleau & A.H. Smith (1962), Brittonia, 14, p. 167
Fuscoboletinus viscidus (Linnaeus) Grund & K.A. Harrison (1976), Bibliotheca mycologica, 47, p. 134
Fuscoboletinus laricinus (Berkeley) Bessette & Roody (2000), North American boletes, a color guide to the fleshy pored mushrooms, p. 177

References : FE 2 pl. 53 ; BK 3 53 ; Bon p. 47 ; CD 1638 ; CD 1639 ; Cetto 294 ; Engel (3) 26 ; Galli p. 60 ; Marchand 226 ; MRT 41 ; Phillips p. 216 ; Eyssartier et Roux p. 56
Groupe : Bolets
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Boletales / Suillaceae
Chair : Vire mollement au rose.
Stipe : Bleu-vert sale du sommet jusqu'a l'anneau.
Habitat : Sous Larix spp. (melezes). De juillet a octobre (mai-novembre). Rare a frequent selon les regions.
Comestibilite : Sans interet
Sepultaria arenosa (Fuckel) Rehm (1895) Noms francais : Geopore des sables
Synonymes : Peziza arenosa Fuckel (1864), Fungi Rhenani exsiccati, n° 1212 (Basionyme)
Humaria arenosa (Fuckel) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 321
Lachnea arenosa (Fuckel) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 167
Scutellinia arenosa (Fuckel) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 869
Sepultaria arenosa (Fuckel) Rehm (1895), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 1077 (nom actuel)
Sarcosphaera arenosa (Fuckel) Lindau (1896), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1), p. 182
Geopora arenosa (Fuckel) S. Ahmad (1978), Monographs - Biological Society of Pakistan, 7, p. 176

References : BK 1 67 ; CD 37
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pyronemataceae
Chapeau/Fructification : En forme de coupe semi-hypogee s'ouvrant en etoile a la surface.
Habitat : Sols sableux ou caillouteux, dunes.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : N. Van Vooren in “ Cahiers de la FMBDS “ n° 4, p. 86 (2014), utilise le genre Sepultaria pour les especes epigees precedemment integrees au genre Geopora.
Ruzenia spermoides (Hoffmann) O. Hilber (2002) Synonymes : Lycoperdon nigrum Lightfoot (1777), Flora scotica, 2, p. 1069, tab. 31
Sphaeria globularis Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 271, tab. 30, fig. 180
Sphaeria aggregata Relhan (1786), Flora cantabrigiensis, suppl. 1, p. 35
Sphaeria bombardica Bolton (1789), An history of fungusses growing about Halifax, 3, p. 122, tab. 122, fig. 2
Sphaeria spermoides Hoffmann (1790), Vegetabilia cryptogama, 2, p. 12, tab. 3, fig. 3 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1823)
Hypoxylon miliaceumBulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 444, fig. 3
Sphaeria miliacea (Bulliard) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1480
Sphaeria coriacea Sowerby (1802), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 371, fig. 1
Sphaeria granum Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 158
Stigmatisphaera spermoides (Hoffmann) Dumortier (1822), Commentationes botanicae, p. 89
Lasiosphaeria spermoides (Hoffmann) Cesati & De Notaris (1863), Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 1(4), p. 229
Leptospora spermoides (Hoffmann) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 143
Psilosphaeria spermoides (Hoffmann) Stevenson (1879), Mycologia Scotica, The fungi of Scotland and their geographical distribution, p. 386
Lasiosphaeria globularis (Batsch) Seaver (1912), Mycologia, 4(3), p. 121
Thaxteria spermoides (Hoffmann) Hohnel (1918), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 16(1-2), p. 75
Ruzenia spermoides (Hoffmann) O. Hilber (2002), The Genus Lasiosphaeria and allied taxa (Kelheim), p. 7 (nom actuel)

References : BK 1 336
Groupe : Pyrenomycetes
Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Sordariales / Lasiosphaeriaceae
Chapeau/Fructification : Globuleuse, 0,6-1 mm, a surface noire et rugueuse. Ostiole faiblement papilliforme et, parfois, coiffee d'une masse sporique blanche. Les fructifications sont le plus souvent en croissance serrees et recouvrent des surfaces plus ou moins etendues.
Habitat : Sur bois mort ou non, de diverses essences, Abies, Fagus, et souvent sur souches.
Spores : Cylindriques, arquees, lisses, hyalines, a nombreuses quttules et a contenu granuleux simulant parfois une cloison, 20-23 x 4 µm. Asques octospores, spores irregulierement biseriees, et a anneau apical distinct. J-. Paraphyses filiformes non septees.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Tout au long de l'annee. Frequent.
Rhizomarasmius undatus (Berkeley) R.H. Petersen (2000) Noms francais : Marasme des fougeres
Synonymes : Agaricus undatus Berkeley (1836), The english flora of sir J.E. Smith, fungi, 5(2), p. 51 (Basionyme)
Marasmius chordalis Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 383
Marasmius undatus (Berkeley) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 313
Agaricus vertirugis Cooke (1871), Handbook of british fungi, Edn 1(1), p. 57
Collybia vertirugis (Cooke) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 216
Androsaceus chordalis (Fries) P. Karsten (1889), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 48, p. 109
Chamaeceras chordalis (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 455
Marasmius limonispora Kauffman (1926) [1925], Papers of the Michigan Academy of science, arts and letters, 5, p. 136
Rhizomarasmius undatus (Berkeley) R.H. Petersen (2000), Mycotaxon, 75, p. 335 (nom actuel)

References : CD 498
Groupe : Marasmes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Physalacriaceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Sur fougeres.
Polyporus umbellatus (Persoon) Fries (1821) Noms francais : Polypore en ombelle
Synonymes : Boletus ramosissimus Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 470
Boletus ramosus Vahl (1797), Flora danica, 20, p. 8, tab. 1197 (nom. illegit.)
Boletus umbellatus Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 519 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Boletus polycephalus Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 520
Polyporus umbellatus (Persoon) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 354 (nom actuel)
Merisma umbellata (Persoon) Gillet (1877), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 691
Polypilus umbellatus (Persoon) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 24
Cladomeris umbellata (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 167
Cerioporus umbellatus (Persoon) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 409
Polyporus ramosissimus (Scopoli) J. Schroter (1888) [1889], in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 481
Pocillaria umbellata (Persoon) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 866
Cladomeris ramosissima (Scopoli) Murrill (1903), The journal of mycology, 9(2), p. 95
Grifola ramosissima (Scopoli) Murrill (1904), Bulletin of the Torrey botanical Club, 31(6), p. 336
Grifola umbellata (Persoon) Pilat (1934), Beihefte zum botanischen centralblatt, zweite abteilung, 52, p. 25
Polypilus ramosissimus (Scopoli) Bondartsev & Singer (1941), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 39(1), p. 47
Dendropolyporus umbellatus (Persoon) Julich (1982) [1981], Bibliotheca Mycologica, 85, p. 400

References : Bon p. 315 ; CD 104 ; Marchand 246 ; Eyssartier et Roux p. 1028 ; BK 2 p. 318 ; Phillips p. 218 ; Cetto p. 555 ; BG p. 520 n° 806
Groupe : Polypores
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Polyporales / Polyporaceae
Chapeau/Fructification : Habituellement en forme de chou-fleur, constitue de nombreux petits chapeaux. Chaque chapeau mesure 20 a 50 mm de diametre, circulaire, parfois convexe au debut, presque en entonnoir a la fin, subsquamuleux, fibrilleux-radie, pruineux, ochrace pale, a gris jaunatre ou gris-brun ; marge mince, lobee-ondulee, souvent incisee, blanchatre, puis concolore.
Lames/Pores : Jusqu'a 1 mm de diametre, irreguliers, polygonaux, pubescents, blancs, 1-3 par mm. Surface blanchatre a creme garnie de tubes de 1-2 mm, decurrents sur les rameaux presque jusqu'a la base de la touffe, souvent reduits a des alveoles ou a de simples fossettes.
Chair : Cassante, tendre. Odeur plaisante ou agreable, complexe, un peu farineuse. Saveur douce avec une composante amere, desagreable a la corruption.
Stipe : Central a excentrique, blanchatre a creme, brun-roux, se ramifiant ensuite. Sclerote coralloide, noir, sous-terrain, rattache aux racines de son hote.
Habitat : Sur le sol, dans les forets de feuillus, surtout Fagus spp. (hetres), Quercus spp. (chenes), parfois Acer spp. (erables), Carpinus spp. (charmes), Populus spp. (peupliers), souvent pres des souches. Sclerote present, formant des rhizomorphes coriaces. Pourriture blanche. Isole ou gregaire. Annuel. Au fort de l'ete, apres de gros orages. Commun a tres rare.
Spores : Cylindriques, lisses, hyalines, pluriguttulees, paroi mince, non amyloides. Sporee blanche. Basides clavees, 30-35 x 7-9 µm, tetrasporiques. Pas de cystides. Indistinctement dimitique : A - Hyphes generatrices a parois minces, hyalines, parfois renflees, cloisonnees, bouclees. B - Hyphes conjonctives a parois un peu epaissies, non cloisonnees, simples ou dendroides et presentes en petit nombre.
Comestibilite : Comestible
Peziza saccardoana Cooke (1877) Synonymes : Peziza saccardiana Cooke (1877), Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 4, p. 174, tab. 78, fig. 302 (Basionyme) (nom actuel)
Aleuria saccardiana (Cooke) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 46
Galactinia castanea var. saccardiana(Cooke) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 48

References : Donad. 62 ; ICO : Contribution a la connaissance des Pezizales de Rhone-Alpes ; FB (1992)
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pezizaceae
Chapeau/Fructification : cupuliforme peu profonde, a hymenium plus ou moins plisse au centre; surface externe plus ou moins pustuleuse.
Stipe : nul
Spores : uniguttulees, parfois avec une guttule supplementaire, ornees de verrues cyanophiles isolees, generalement coniques, larges jusqu'a 1,5 µm et hautes de 2µm.d
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Hym. brun violet rouge parfois olivatre ; verrues ± allongees. couleurs bariolees. Peziza saccardoana est le nom choisi par Nicolas Van Vooren.
Neolentinus degener (Kalchbrenner) P. Hrouda (2001) Noms francais : Lentin de Schaeffer
Synonymes : Agaricus cyathiformis Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 66, tab. 252 (indisponible)
Agaricus carneoluteus Hoffmann (1789), Nomenclator fungorum, 1, p. 117
Agaricus involutus var. ß truncigenus Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 448
Omphalia involuta var. truncigenus(Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 611
Agaricus schaefferi Weinmann (1835), Linnaea, Ein journal fur die botanik, 10, p. 55 (nom. illegit.)
Xerotus degener Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 400
Panus cyathiformis (Schaeffer) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 397
Panus urnula Fries (1863), Monographia hymenomycetum sueciae, 2, p. 348
Lentinus degener Kalchbrenner (1874), in Fries, Hymenomycetes europaei sive epicriseos systematis mycologici, p. 482 (Basionyme)
Lentinus leontopodius Schulzer (1874), in Fries, Hymenomycetes europaei sive epicriseos systematis mycologici, p. 482
Cantharellus variabilis Schulzer (1883) [1882], in Quelet, Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 11, p. 397
Lentinus variabilis (Schulzer) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 150
Pocillaria degenera (Kalchbrenner) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 866
Pocillaria leontopodia (Schulzer) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 866
Lentinus urnula (Fries) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 224
Pocillaria urnula (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 506
Pocillaria cyathiformis (Schaeffer) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 506
Lentinus cyathiformis (Schaeffer) Bresadola (1900), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 2(14), p. 93, tab. 206
Neolentinus schaefferi Redhead & Ginns (1985), Transactions of the mycological Society of Japan, 26(3), p. 357
Lentinus schaefferi (Redhead & Ginns) Rauschert (1988), Hausschnechtia, 4, p. 53
Neolentinus degener (Kalchbrenner) P. Hrouda (2001), Czech mycology, 53(1), p. 54 (nom actuel)
Favolus cyathiformis (Schaeffer) E.F. Malysheva, Malysheva & Zmitrovich (2004), Folia cryptogamica Petropolitana, 1, p. 78
Polyporus cyathiformis (Schaeffer) Zmitrovich (2010), International journal of medicinal mushrooms, 12(1), p. 88 (nom. illegit.)
Neolentinus cyathiformis (Schaeffer) Della Maggiora & Trassinelli (2014), Index fungorum, 171, p. 1

References : CD 138-188, 108 ; Bon p. 123 ; Eyssartier et Roux p. 972, 1004 4eme edition
Groupe : Pleurotes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Gloeophyllales / Gloeophyllaceae
Chapeau/Fructification : Chapeau jusqu'a 10-15 cm, massif, convexe puis souvent deprime, veloute a squamuleux, fauve rouille plus clair vers la marge.
Lames/Pores : Lames arquees, decurrentes, a arete denticulee, peu developpees chez le jeune et restant etroites a maturite, fourchues et plus ou moins anastomosees a la base, creme ochrace parfois a reflets rosatres.
Chair : Chair epaisse, blanchatre, coriace surtout dans la vieillesse. Saveur douce. Odeur agreable de champignon, de sous-bois.
Stipe : Pied trapu, assez court, plus ou moins excentre, 5-10 x 2-3 cm, dur, legerement squamuleux, concolore plus sombre en bas.
Habitat : Sur feuillus surtout saules et peupliers dans les forets humides, rare sur coniferes. Peu commun.
Spores : Spores elliptiques, 12-15 x 4-6 µm, lisses, a paroi mince, non amyloides.
Comestibilite : Sans interet
Melanomma pulvis-pyrius (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70] Synonymes : Sphaeria pulvis Persoon (1794), in Usteri, Annalen der botanik, 11, p. 27
Sphaeria pulvis-pyrius Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 86 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1823)
Astoma carbonarium Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 524
Molgosphaera pulvis-pyrius (Persoon) Dumortier (1822), Commentationes botanicae, p. 86 ('pulvispyrius')
Sphaeria ericae Fries (1828), Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 2, p. 101
Sphaeria obducens De Notaris (1863), Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 1(4), p. 221 (nom. illegit.)
Sphaeria lenarsii Westendorp (1866), Bulletin de la Societe royale de botanique de Belgique, 5, p. 36, fig. 1-ac
Melanomma pulvis-pyrius (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 160 (nom actuel)
Phoma pulvis-pyrius (Persoon) Saccardo (1876), Nuovo giornale botanico italiano, serie 1, 8(2), p. 200
Melanomma obducens (De Notaris) Saccardo (1878), Michelia, 1(3), p. 344
Melanomma lenarsii (Westendorp) Saccardo (1878), Michelia, 1(3), p. 345
Psilosphaeria pulvis-pyrius (Persoon) Stevenson (1879), Mycologia Scotica, The fungi of Scotland and their geographical distribution, p. 387
Melanomma mori Fabre (1879), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 6, 9, p. 91, fig. 28
Melanomma julii Fabre (1879), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 6, 9, p. 91, fig. 27
Dendrophoma pulvis-pyrius Saccardo (1884), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 3, p. 181
Leptosphaeria ericae (Fries) Malbranche (1886), in Berlese & Voglino, Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, additamenta ad volumina i.-iv, p. 414

References : BK 1 384 ; Ellis p. 33 pl. 126
Groupe : Pyrenomycetes
Classification : Ascomycota / Dothideomycetes / Pleosporales / Melanommataceae
Chapeau/Fructification : De 0,3-0,5 mm, globuleuse a conique, noire, rugueuse, sillonnee dans le travers, pas d'ostiole ?
Habitat : Sur bois mort, cortique ou non de divers feuillus tels que Fraxinus, Alnus, Carpinus, Betula, Corylus, Salix et divers arbustes Rhododendron, Ribes, Rubus Rosa, etc..
Spores : Cylindriques, lisses,brunatres avec retrecissement au niveau des 3 cloisons, avec parfois de fines guttules 15-18 x 4,5-5,5µm. Asques octopores, spores irregulieres uniseriees, bituniquees. Paraphyses filiformes et septees.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole, en groupe ou en croissance tres dense. De Septembre a Mai. Frequent et polymorphe. Les fructifications forment des croutes sur le bois et l'ecorce.
Melanoleuca cognata (Fries) Konrad & Maublanc (1926) Noms francais : Tricholome saumone ; Melanoleuca reconnaissable
Synonymes : Agaricus arcuatus subsp.* cognatus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 46 (Basionyme)
Tricholoma cognatum (Fries) Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 124
Tricholoma arcuatum subsp.* cognatum (Fries) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 49
Melanoleuca cognata (Fries) Konrad & Maublanc (1926), Icones Selectae Fungorum, 3(2), pl. 271 (nom actuel)

References : CD 447-244, 115 ; Bon p. 165 ; Marchand 135 ; Eyssartier et Roux p. 528, 542 4eme edition
Groupe : Tricholomes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Incertae sedis
Comestibilite : Sans interet
Marasmius wynneae Berkeley & Broome (1859) Noms francais : Marasme globuleux
Synonymes : Agaricus globularis Weinmann (1835), Linnaea, Ein journal fur die botanik, 10, p. 54
Agaricus oreades var. alnetorum Lasch (1846), in Rabenhorst, Klotzschii herbarum vivum mycologicum, Edn 1, n° 801
Marasmius wynneae Berkeley & Broome (1859), The annals and magazine of natural history, series 3, 3, p. 358 ('wynnei ') (Basionyme) (nom actuel)
Agaricus stephensii Berkeley (1860), Outlines of british fungology, p. 220
Marasmius globularis (Weinmann) Fries (1872), in Quelet, Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 220(197), tab. 23, fig. 6
Collybia globularis (Weinmann) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 147
Marasmius bresadolae Schulzer (1885), Hedwigia, 24(4), p. 140
Marasmius globularis var. wynneae (Berkeley & Broome) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 69 ('wynnei')
Chamaeceras wynneae (Berkeley & Broome) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 457 ('wynnei')
Chamaeceras globularis (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 456
Chamaeceras bresadolae (Schulzer) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 455
Marasmius archyropus var. suaveolens Rea (1906) [1905], Transactions of the British mycological Society, 2(4), p. 129, tab. 12
Marasmius suaveolens (Rea) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 523
Marasmius brunneopurpureus Metrod (1957), Schweizerische zeitschrift fur pilzkunde, 35, p. 124

References : CD 503 ; Bon p. 175 ; Eyssartier et Roux p. 430 444 ; BK 3 n°295 p. 246
Groupe : Marasmes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Marasmiaceae
Chapeau/Fructification : Chapeau 1-5 cm, conique au debut puis aplati, ondule, a centre deprime. Surface ridulee, striee par transparence, hygrophane, mate a l'etat sec, gris beige a reflets lilas a partir du centre nettement plus fonce.
Lames/Pores : Lames larges, adnees d'abord blanches puis creme et gris violace plus ou moins noiratre.
Chair : Chair blanchatre, mince. Odeur faible desagreable de moisi. Saveur douce a legerement desagreable.
Stipe : Pied 1,5-7 x 0,1-0,5 cm, aminci a la base, strie longitudinalement, elastique, creux, blanchatre au sommet puis progressivement brun rougeatre et enfin noiratre a la base ornee d'un mycelium blanc.
Habitat : Sous feuillus surtout hetre sur sol plutot calcaire. Commun.
Spores : Spores amygdaliformes, lisses, hyalines, a paroi mince, guttulees, 5-7 x 3-4 µm, non amyloides. Sporee blanche. Basides etroitement cylindriques, tetrasporiques, bouclees. Cheilocystides sous forme de terminaisons d'hyphes a paroi epaisse irregulieres et noueuses. Curticule hymeniforme formee de cellules clavees a paroi epaissie, bouclees.
Comestibilite : Sans interet
Lactarius cimicarius (Batsch) Gillet (1874) Noms francais : Lactaire a odeur de punaise
Synonymes : Agaricus cimicarius Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 59, tab. 15, fig. 69 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus subdulcis var. ß cimicarius(Batsch) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 434
Lactarius subdulcis var. cimicarius (Batsch) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 625
Lactarius cimicarius (Batsch) Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 221 (nom actuel)
Lactarius camphoratus var. cimicarius (Batsch) Cooke (1883), Handbook of british fungi, Edn 2, p. 318
Lactarius obnubilus var. cimicarius (Batsch) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 57
Lactarius serifluus ss. Bresadola (1928), Iconographia mycologica, 8, tab. 391

References : CD 1590 ; Bon p. 98 ; Marchand 577 ; Eyssartier et Roux p. 150
Groupe : Lactaires
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Russulales / Russulaceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Chapeau ridule.
Inosperma calamistratum (Fries) Matheny & Esteve-Raventos (2019) Noms francais : Inocybe a base vert sombre
Synonymes : Agaricus calamistratus Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 256 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus hirsutus Lasch (1829), Linnaea, Ein journal fur die botanik, 4, p. 546 (nom. illegit.)
Inocybe hirsuta Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 178(151)
Inocybe calamistrata (Fries) Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 513
Inocybe praetermissa P. Karsten (1884), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 11, p. 3
Inosperma calamistratum (Fries) Matheny & Esteve-Raventos (2019), Mycologia, 112(1), p. 94 (nom actuel)

References : BK 5 8 ; Bon p. 235 ; CD 1022 ; Eyssartier et Roux p. 872
Groupe : Inocybes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Inocybaceae
Comestibilite : Toxique
Commentaires : Stipe a base bleu vert sombre. Odeur non typique.
Hydnoporia tabacina (Sowerby) Spirin, Miettinen & K.H. Larsson (2019) Synonymes : Helvella nicotiana Bolton (1792) [1791], An history of fungusses growing about Halifax, appendix, p. 174, tab. 174
Thelephora variegata Schrader (1792), in J.F. Gmelin, Systema naturae, Edn 13, 2(2), p. 1441
Auricularia nicotiana (Bolton) Sibthorp (1794), Flora oxoniensis, p. 384
Auricularia tabacina Sowerby (1796), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 25 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Thelephora ferruginea Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 569, n° 9
Stereum ferrugineum (Persoon) Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 274 (nom. illegit.)
Thelephora tabacina (Sowerby) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 437
Thelephora tabacina var. a chrysoloma Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 118
Daedalea lirellosa Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 2, tab. 17, fig. 2-3
Thelephora imbricatula Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 166
Stereum tabacinum (Sowerby) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 550
Stereum badioferrugineum Montagne (1843), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 2, 20, p. 367
Hymenochaete badioferruginea (Montagne) Leveille (1846), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 5, p. 152
Hymenochaete tabacina (Sowerby) Leveille (1846), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 5, p. 152
Hymenochaete imbricatula (Schweinitz) Leveille (1846), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 5, p. 152
Phlebia lirellosa (Persoon) Berkeley & Broome (1882), The annals and magazine of natural history, series 5, 9, p. 182
Stereum nicotianum (Bolton) Wettstein (1888) Verhandlungen der kaiserich-koniglichen zoologisch-botanischen Gesellschaft in Wien, 38, p. 177
Hymenochaete imbricata Saccardo (1888), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 6, p. 593
Hymenochaete borealis Burt (1918), Annals of the Missouri botanical Garden, 5(4), p. 317
Hymenochaete tabacina f. badioferruginea (Montagne) Pilat (1934) [1933], Bulletin de la Societe mycologique de France, 49(3-4), p. 327
Hymenochaete tabacina var. badioferruginea (Montagne) Pilat (1940), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 38(1), p. 65
Hymenochaete obesa G. Cunningham (1957) [1957-58], Transactions and proceedings of the royal Society of New Zealand, 85(1), p. 15
Pseudochaete tabacina (Sowerby) T. Wagner & M. Fischer (2002), Mycological progress, 1(1), p. 100
Hymenochaetopsis tabacina (Sowerby) S.H. He & Jiao Yang (2016), Mycological progress, 15(2/13), p. 13
Hydnoporia tabacina (Sowerby) Spirin, Miettinen & K.H. Larsson (2019), Fungal systematics and evolution (FUSE), 4, p. 93 (nom actuel)

References : BK 2 297 ; Eyssartier et Roux p. 1016 ; Julich 2 p. 267 ; Cetto 5 p. 471 ; BG p. 388-389 n° 618
Groupe : Polypores
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Hymenochaetales / Hymenochaetaceae
Chapeau/Fructification : Etale, arrondi, puis confluent et ordinairement reflechi, coriace, mince, flasque, satine, tomenteux, rouille clair a marron, zone de fauve et borde de jaune dore. Surface pileique feutree, orange-brun, puis gris-brun.
Lames/Pores : Surface hymeniale mate, finement feutree, fendillee radialement, herissee de soies brun-fauve. Marge sinueuse, nettement reflechie, crenelee, jaune d'or au debut, puis ocrace-blanchatre et brune.
Chair : Consistance coriace, mais le carpophore se dechire assez facilement. Odeur et saveur indistinctes.
Habitat : Sur bois pourrissants, souches, branches et brindilles d'arbres et arbustes champetres, dans les haies, au bord des rivieres ainsi que sur troncs couches de Corylus, de Salix, plus rare sous coniferes. Souvent en masse.
Spores : Oblongues ou subcylindriques, un peu allantoides, lisses, hyalines, legerement deprimees lateralement, 5-7 x 1,5-2-3,5 µm. Basides hyalines, etroitement clavees, 17-22 x 3-4,5 µm, tetrasporiques, non bouclees. Pas de cystide. Soies brun fonce, subulees, a parois epaisses, partiellement incrustees vers le sommet, emergentes ; Monomitique: hyphes larges, a parois minces ou epaissies, hyalines a brunatre ramifiees, cloisonnees, non bouclees.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Toute l'annee. Assez commun. Pourriture blanche.
Gloeophyllum sepiarium (Wulfen) P. Karsten (1882) Noms francais : Lenzite des clotures
Synonymes : Agaricus hirsutus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 33, tab. 76
Agaricus asserculorum Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 95
Agaricus sepiarius Wulfen (1786), in Jacquin, Collectaneorum ad botanicam, 1, p. 339 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Merulius sepiarius (Wulfen) Schrank (1789), Baiersche flora, 2, p. 575
Merulius squamosus Schrader (1792), in J.F. Gmelin, Systema Naturae, Edn 13, 2, p. 1431
Daedalea sepiaria (Wulfen) P. Gaertner, B. Meyer & Scherbius (1802), Oekonomisch-technische flora der Wetterau, 3(2), p. 338
Agaricus resupinatus Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 77, tab. 2, fig. 5 (nom. illegit.)
Agaricus undulatus Hoffmann (1811), Vegetabilia in hercyniae subterraneis collecta, p. 7, tab. 4 (nom. illegit.)
Agaricus boletiformis Sowerby (1814), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 418
Daedalea sepiaria var. δ undulata Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 11
Pleuropus sepiarius (Wulfen) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 171, n° 2766
Lenzites sepiaria (Wulfen) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 407 ('saepiaria')
Lenzites crocata Saccardo (1879), Michelia, 1(5), p. 539
Gloeophyllum sepiarium (Wulfen) P. Karsten (1882), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 37, p. 79 ('seapiarium ') (nom actuel)
Lenzitina sepiaria (Wulfen) P. Karsten (1889), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 48, p. 337 ('saepiaria ')
Cellularia hirsuta (Schaeffer) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 451
Lenzites argentina Spegazzini (1899) [1898], Anales del Museo nacional de Buenos Aires, serie 2, 3, p. 114
Gloeophyllum hirsutum (Schaeffer) Murrill (1903), The journal of mycology, 9(2), p. 94
Sesia hirsuta (Schaeffer) Murrill (1903), The journal of mycology, 9(2), p. 88
Lenzites undulata (Persoon) Saccardo & Traverso (1910), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 19, p. 1070
Lenzites hirsuta (Schaeffer) Saccardo (1915), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(14), p. 509
Daedalea ungulata Lloyd (1916), Mycological writings, 4, mycological notes n° 40, p. 550, fig. 753
Gloeophyllum ungulatum (Lloyd) Imazeki (1943), Bulletin of the Tokyo science Museum, 6, p. 75

References : Bon p. 319 ; Cetto 748 ; Marchand 293 ; BK 2 390
Groupe : Polypores
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Gloeophyllales / Gloeophyllaceae
Chapeau/Fructification : Surface pileique strigueuse feutree, zonee et sinueuse de couleur tabac, rouge brun, a marge blanchatre ou jaune. En forme de console, epaisse 20-50-(80) mm.
Lames/Pores : Lamelles ocre-brun a gris-brun, sinueuses, larges de 4-10 mm, 15 a 20 par cm au bord. Aretes crenelees.
Chair : Mince, tenace, fibreuse, brun-tabac. Odeur indistincte. Saveur douce ou un peu amarescente.
Habitat : Sur bois mort de coniferes (surtout Picea), sur bois d'oeuvre, sur troncs couches, egalement sur piquets de cloture Toute l'annee.
Spores : Cylindriques, legerement allantoides, lisses, hyalines, mesurant 8,5-11,5 x 3,5-4,5 µm. Basides etroitement clavees ou tetrasporiques bouclees. Cystides a parois minces, hyalines et bouclees.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Confusions possibles avec G.trabeum -( plus rare,a lamelles serrees et de couleur brun-noisette ) et egalement avec G. abietinum.
Fomitiporia robusta (P. Karsten) Fiasson & Niemela (1984) Noms francais : Polypore robuste
Synonymes : Polyporus roburneus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 464
Fomes roburneus (Fries) Gillet (1877), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 684
Placodes roburneus (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 171
Fomes robustus P. Karsten (1889), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 48, p. 467 (Basionyme)
Polyporus buxi Branke (1894), Ivz. Vyssch. Ucheb. Zaved., 24, p. 473
Scindalma roburneus (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 519
Scindalma robustum (P. Karsten) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 519
Ungulina roburnea (Fries) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des Hymenomycetes, p. 102
Pyropolyporus calkinsii Murrill (1903), Bulletin of the Torrey botanical Club, 30(2), p. 113
Pyropolyporus crustosus Murrill (1903), Bulletin of the Torrey botanical Club, 30(2), p. 113
Pyropolyporus haematoxyli Murrill (1903), Bulletin of the Torrey botanical Club, 30(2), p. 117
Fomes haematoxyli (Murrill) Saccardo & D. Saccardo (1905), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 17, p. 118
Fomes crustosus (Murrill) Saccardo & D. Saccardo (1905), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 17, p. 119
Fomes calkinsii (Murrill) Saccardo & D. Saccardo (1905), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 17, p. 119
Pyropolyporus texanus Murrill (1908), North American flora, 9(2), p. 104
Pyropolyporus bakeri Murrill (1908), North American flora, 9(2), p. 104
Fomes texanus (Murrill) Hedgcock & Long (1912), Mycologia, 4(3), p. 112
Fomes bakeri (Murrill) Saccardo & Trotter (1912), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 21, p. 293
Fomes rhaponticus Lloyd (1913), Mycological writings, 4, letter n° 44, p. 11
Phellinus texanus (Murrill) A. Ames (1913), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 11(3), p. 246
Phellinus bakeri (Murrill) A. Ames (1913), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 11(3), p. 246
Fomes squarrosus Lloyd (1914), Mycological writings, 4, letter n° 53, p. 10
Pyropolyporus abramsianus Murrill (1915), Western Polypores, p. 26
Fomes abramsianus (Murrill) Murrill (1915), Mycologia, 7(4), p. 215
Fomes yasudai Lloyd (1915), Mycological writings, 4, synopsis of the genus Fomes, p. 272, fig. 606
Ungularia tuberosa Lazaro Ibiza (1916), Revista de la real Academia de ciencias exactas, fiscicas y naturales de Madrid, 14(10), p. 672
Fomes ungulatus Lazaro Ibiza (1916), Revista de la real Academia de ciencias exactas, fiscicas y naturales de Madrid, 14(10), p. 663 (nom. illegit.)
Fomes igniarius var. roburneus (Fries) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 593
Phellinus robustus (P. Karsten) Bourdot & Galzin (1925), Bulletin de la Societe mycologique de France, 41(2), p. 188
Fomes tuberosus (Lazaro Ibiza) Saccardo & Trotter (1925), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 23, p. 388
Polyporus aestriplex E.H.L. Krause (1931), Basidiomycetum Rostochiensium, suppl. 3, p. 122
Agaricus aestriplex (E.H.L. Krause) E.H.L. Krause (1932), Basidiomycetum Rostochiensium, suppl. 4, p. 142
Ochroporus robustus (P. Karsten) J. Schroter ex Donk (1933), Mededeelingen van de Nederlandsche mycologische vereeniging, 22, p. 248
Phellinus aestriplex (E.H.L. Krause) E.H.L. Krause (1934), Mecklenburgs Basidiomyceten, das sind die Poggenstuhle und verwandten Schwamme, p. 23
Polyporus robustus (P. Karsten) S. Lundell & Nannfeldt (1936), Fungi exsiccati suecici, praesertini upsalienses, 5-6, n° 245, p. 21
Fomitiporia robusta (P. Karsten) Fiasson & Niemela (1984), Karstenia : Journal of the Finnish mycological Society, 24(1), p. 25 (nom actuel)
Fomitiporia texana (Murrill) Nuss (1986), Bibliotheca mycologica, 105, p. 108
Fomitiporia calkinsii (Murrill) Vlasak & Kout (2011), Mycological progress, 10(4), p. 449
Fomitiporia bakeri (Murrill) Vlasak & Kout (2011), Mycological progress, 10(4), p. 450

References : Cetto 2009 ; Marchand 306
Groupe : Polypores
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Hymenochaetales / Hymenochaetaceae
Chapeau/Fructification : Largement sillonne-toruleux, 8-30 cm, blanc gris tomenteux, bientot glabrescent, chatain clair, bronze, brunissant dans les parties anciennes. Croute peu differenciee. Marge obtuse, jaune indien, ocre ombre, puis concolore.
Lames/Pores : Tubes stratifies, plus clairs que la chair. Pores fins, 0,07-0,1 mm, (5 par mm), jaune indien, puis cannelle clair.
Chair : Rhubarbe, jaune fauve, tres dure, tres fibreuse a la cassure.
Habitat : Commun sur tronc de Quercus, rare sur Castanea. Entre en vegetation aux premieres chaleurs du printemps. Peut durer pendant une vingtaine d'annees. Pourriture blanche, tres active qui attaque le coeur de l'arbre.
Spores : Hyalines, globuleuses, 6-7,5-(9) x 5,5-7-(10)µm, blanches en masse, creme sous une certaine epaisseur. Conidies sur la croute (rarement observees) 9-9,5 x 8,5-9 µm. Hyphes a parois epaisses, jaune ambre a jaune fauve ; spinules rares, souvent mal formees.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Entre en vegetation aux premieres chaleurs du printemps. Peut durer pendant une vingtaine d'annees.
Entoloma rusticoides (Gillet) Noordeloos (1981) Synonymes : Agaricus parkensis ss. Fries (1875), Icones selectae hymenomycetum nondum delineatorum, 1(10), p. 115, tab. 100, fig. 5
Eccilia rusticoides Gillet (1876), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 425 (Basionyme)
Rhodophyllus rusticoides (Gillet) J.E. Lange (1921), Dansk botanisk arkiv, 2(11), p. 40
Entoloma rusticoides (Gillet) Noordeloos (1981), Persoonia, 11(2), p. 150 (nom actuel)
Claudopus rusticoides (Gillet) P.D. Orton (1991), The mycologist, 5, p. 126
Paraeccilia rusticoides (Gillet) Largent (1994), Entolomatoid fungi of the Western United States and Alaska, p. 376

References : CD 966-340, 109 ; FE 5 p. 622
Groupe : Entolomes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Entolomataceae
Comestibilite : Sans interet
Elaphomyces granulatus Fries (1829) Noms francais : Truffe des cerfs
Synonymes : Lycoperdon solidum Linnaeus (1737), Flora lapponica, n° 526 (nom. inval.)
Lycoperdon cervinum Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1183
Sphaeria cervina (Linnaeus) F.H. Wiggers (1770), Primitiae flora holsaticae, p. 85
Lycoperdon aprugnum Timm (1788), Florae megapolitanae prodomus, p. 277
Lycoperdon muscorum Villars (1789), Histoire des plantes de Dauphine, 3(2), p. 1055
Tuber cervinum (Linnaeus) Schrank (1789), Baiersche flora, 2, p. 633
Hypogaeum cervinum (Linnaeus) Persoon (1797), Tentamen dispositionis methodicae fungorum, p. 7
Scleroderma cervinum (Linnaeus) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 156, tab. 4, fig. 2
Elaphomyces officinalis Nees (1817), Plantae officinales, tab. 1, fig. inf.
Elaphomyces cervinus (Linnaeus) Schlechtendal (1824), Flora berolinensis, 2, p. 166
Phymatium fulvum Chevallier (1826), Flore generale des environs de Paris, 1, p. 361, tab. 10, fig. 6
Elaphomyces granulatus Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 58 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1829) (nom actuel)
Elaphomyces leucocarpus Vittadini (1831), Monographia tuberacearum, p. 72
Ceraunium granulatum (Fries) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 406
Elaphomyces vulgaris var. ß granulatus (Fries) Corda (1841), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 5(19-20), p. 25, tab. 8
Lycoperdastrum cervinum (Linnaeus) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 858
Elaphomyces cervinus var. leucocarpus (Vittadini) Bresadola (1903), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 1(2), p. 118
Scleroderma vulgare var. cervinum (Linnaeus) W.G. Smith (1908), Synopsis of the British Basidiomycetes, p. 480
Scleroderma aurantium var. cervinum (Linnaeus) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 49

References : Cetto 368 ; Montecchi & Sarasini p. 67 ; Bon p. 336
Groupe : Truffes
Classification : Ascomycota / Eurotiomycetes / Eurotiales / Elaphomycetaceae
Comestibilite : Sans interet
Clavulinopsis fusiformis (Sowerby) Corner (1950) Noms francais : Clavaire en fuseau
Synonymes : Clavaria inaequalis O.F. Muller (1780), Flora danica, 14, p. 8, tab. 836, fig. 1 (nom. amb.)
Clavaria fasciculata Villars (1789), Histoire des plantes de Dauphine, 3(2), p. 1052
Clavaria fusiformis Sowerby (1799), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 234 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Clavaria inaequalis var. ß fasciculata (Villars) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 601
Clavaria cochleariformis Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 404
Clavaria compressa Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 182 (nom. illegit.)
Clavaria inaequalis var. a fusiformis (Sowerby) Link (1833), Handbuch zur Erkennung der natuzbarsten und am haufigsten vorkommenden Gewachse, 3, p. 306
Clavaria fusiformis var. inaequalis (O.F. Muller) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 220
Clavaria platyclada Peck (1896), Bulletin of the Torrey botanical Club, 23(10), p. 419
Clavulinopsis fusiformis (Sowerby) Corner (1950), A monograph of Clavaria and allied genera: Annals of botany memoirs, 1, p. 367 (nom actuel)
Ramariopsis fusiformis (Sowerby) R.H. Petersen (1978), Mycologia, 70(3), p. 668

References : Bon p. 309 ; CD 117 ; Eyssartier et Roux p. 1012 ; BK 2 447 ; Phillips p. 258 ; Cetto 5 p. 539 . BG p. 113 ; Funghi Clavarioidi 1 p. 389
Groupe : Clavaires
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Clavariaceae
Chapeau/Fructification : Cespiteux fascicule a la base. Fructification elancee, clavules fusiformes, simples, rarement divisees au sommet,cylindriques ou comprimees, le plus souvent ondulee a torsadee, 50-100 (150) x 2-6 (10 ) mm, arrondie ou sillonnee longitudinalement avec une base attenee et des extremites pointues non ramifiees. Surface lisse, mate, jaune d'or a jaune d'oeuf, plus foncee vers la base et souvent brunatre vers les pointes. Creux.
Chair : Recouverte d'une "ecorce" cassante et fibreuse; Odeur faible, gout amer.
Habitat : Pelouses et bruyeres pres des bois, dans les pres maigres et zones marecageuses, les fougeres ( Pteridium aquilinum ) et les mousses sous les ombrages.
Spores : Spores arrondies, lisses, guttulees et pourvues d'un gros apicule, long, 5-6,5 x 4,5-6µm, quelquefois plus larges que longues. Basides etroitement clavees pedicellees, 2 a 4 sterigmates, bouclees a la base. Pas de cystide. Monomitique : Hyphes larges a parois minces, hyalines, jaune dore pres de la surface bouclees et formant parfois des anses.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Rare, ou peu courant. Septembre-Novembre.
Calyptella capula (Holmskjold) Quelet (1886) Synonymes : Peziza capula Holmskjold (1799), Beata ruris otia fungis Danicis impensa, 2, p. 41, tab. 22 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Cyphella laeta Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 568
Cyphella capula (Holmskjold) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 568
Cyphella capula var. flavescens Patouillard (1883), Tabulae analyticae fungorum, 1, p. 20, pl. 36
Cyphella pimii W. Phillips (1884), Grevillea, 13(66), p. 49
Calyptella capula (Holmskjold) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 216 (nom actuel)
Cyphella capula var. laeta (Fries) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 183
Cyphella virgultorum Cooke & Ravenel (1891), Grevillea, 20(93), p. 9
Chaetocypha capula (Holmskjold) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 847
Chaetocypha laeta (Fries) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 847
Chaetocypha pimii (W. Phillips) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 847
Calyptella capula var. flavescens (Patouillard) Bigeard & H. Guillemin (1913), Flore des champignons superieurs de France, 2, p. 479
Calyptella laeta (Fries) Bigeard & H. Guillemin (1913), Flore des champignons superieurs de France, 2, p. 480
Cyphella velenovskyi Pilat (1924), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 22(1-2), p. 206
Calyptella pimii (W. Phillips) Bourdot & Galzin (1928) [1927], Hymenomycetes de France. Heterobasidies- Homobasidies Gymnocarpes, p. 156

References : BK 2 226 ; Cetto 4 p. 601 ; BG p. 155 n° 242
Groupe : Non classe
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Incertae sedis
Chapeau/Fructification : Haut de 3-7 mm, forme d'une cupule membraneuse + ou - stipitee, dressee ou pendante, en forme de coupe ou d'entonnoir, ouverte ordinairement sur le cote. Face externe lisse, blanche a creme. Face interne tapissee d'un hymenium lisse, blanc a creme ou blanc de cire a blanchatre. Marge sinueuse, lisse, faiblement crenelee, vite fletrie.
Chair : Consistance delicate, molle.
Stipe : Jusqu'a 2 x 0,5 mm, passant insensiblement ou brutalement a la partie evasee de la coupe.
Habitat : Sur debris vegetaux ainsi que sur bois mort aux endroits humides, egalement sur tiges pourrissantes de haricots, ombelliferes, tubercules de pommes de terre restes sur le sol, etc...
Spores : Elliptiques a oblongues sub-cylindriques, deprimees lateralement, un peu aplanies sur une face, attenuees obliquement ou oblongues piriformes, lisses, hyalines, 6-7,5-9 x 3,5-4,5µm, I-. Basides clavees, 20-25 (-30) x 6-8 (-9) µm, tetrasporiques, bouclees. Pas de cystides. Monomitique : Hyphes du sous-hymenium larges de 2 a 4µm, cloisonnees, bouclees. Hyphes du pied et de la trame larges jusqu'a 15 µm. Hyphes sinueuses, noueuses au niveau de la marge, a parois minces sans boucles, 3-8-24 µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isoles ou en groupes. Rare. Ete-automne (in-litt. septembre a fevrier). Les recoltes sont rarement comparables entre elles, trop peu abondantes et trop rares pour bien connaitre toutes ces petites especes. Les unes se fletrissent sans se decolorer, les autres brunissent ou noircissent ; il y a souvent du jaune a la base du stipe ou sur la cupule.
Byssonectria deformis (P. Karsten) U. Lindemann & M. Vega (2015) Synonymes : Peziza deformis P. Karsten (1867), Fungi Fenniae exsiccati, 7, n° 628 (Basionyme)
Humaria callichroa Boudier (1881), Bulletin de la Societe botanique de France, 28, p. 93, tab. 3, fig. 3
Aleuria callichroa (Boudier) Gillet (1886), Champignons de France, les discomycetes, p. 205
Humaria deformis (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 131
Neottiella callichroa (Boudier) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 190
Pyronema deforme (P. Karsten) Rehm (1894), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 966
Humarina deformis (P. Karsten) Nannfeldt (1946), Fungi exsiccati suecici, praesertini upsalienses, 27-28, n° 1362
Octospora deformis (P. Karsten) Gamundi (1960), Lilloa, 30, p. 300
Kotlabaea deformis (P. Karsten) Svrček (1969), Ceska mykologie, 23(2), p. 87
Octospora callichroa (Boudier) Arpin (1969) [1968], Bulletin de la Societe mycologique de France, 84(4), p. 451 ('calichroa')
Inermisia deformis (P. Karsten) Dennis & Itzerott (1973), Kew bulletin, 28(1), p. 28
Byssonectria deformis (P. Karsten) U. Lindemann & M. Vega (2015), Zeitschrift fur mykologie, 81(2), p. 383 (nom actuel)


References : Ellis p. 78 ; Dennis p. 50 ; Gr. p. 187 n° 289
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pyronemataceae
Chapeau/Fructification : Receptacle d'abord cylindrique, puis elargi au sommet et obconique, large de 1 a 3 mm, surface d'un bel orange ou jaune orange en dessus, borde au debut d'une petite marge erodee-dentee, concolore et fugace, exterieurement glabre dans la partie superieure, plus pale et tomenteux dans la partie inferieure, a tomentum forme de poils filamenteux, blanchatres, flexueux, simples et continus.
Chair : Molle et concolore.
Habitat : Sur terre nue et sablonneuse des bois humides et tourbeux.
Spores : Ovales-elliptiques, hyalines, lisses, remplies de fines granulations,(13)-15-17 x 9-10 µm. Asques cylindriques, un peu attenues a la base, octospores, a parois minces, 150-180-(250) x 11-15-(20) µm, spores irregulierement uniseriees. Paraphyses simples ou divisees a la base, 4-6 µm, epaissies au sommet de 6 a 10µm, septees, remplies de granulations orangees. Poils de longueur variable 25- 100-(150)x 3-6-(7)µm d'epaisseur, a parois plus ou moins epaisses.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire, en troupes nombreuses et en croissance serree. Rare. Printemps-ete.
Volvariella surrecta (Knapp) Singer (1951) [1949] Noms francais : Volvaire parasite
Synonymes : Agaricus surrectus Knapp (1829), The journal of a naturalist, Edn 2, p. 378 (Basionyme)
Agaricus loveianus Berkeley (1836), The english flora of sir J.E. Smith, fungi, 5(2), p. 104
Volvaria loveiana (Berkeley) Gillet (1875), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 386
Volvariopsis loweiana (Berkeley) Murrill (1917), North American flora, 10(2), p. 140
Volvaria hypopithys subsp.* loveiana (Berkeley) Konrad & Maublanc (1927), Icones Selectae Fungorum, 1, pl. 17, fig. 2
Volvaria surrecta (Knapp) Ramsbottom (1942) [1941-42], Transactions of the British mycological Society, 25(3), p. 326
Volvariella surrecta (Knapp) Singer (1951) [1949], Lilloa, 22, p. 401 (nom actuel)

References : CD 900 ; Bon p. 198 ; Cetto 399 ; Eyssartier et Roux p. 250
Groupe : Volvaires
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Pluteaceae
Chapeau/Fructification : 1 a 7 cm, blanchatre a creme grisatre, un peu visqueux par temps humide puis nettement fibrilleux.
Lames/Pores : Libres, blanches puis rose.
Chair : Blanche a brunatre pale dans le stipe.
Stipe : 4-8 x 1 cm, blanc, lisse ou presque lisse avec une volve membraneuse ample blanche a creme rosatre.
Habitat : Uniquement sur vieux clitocybe nebuleux en decomposition.
Spores : 5-7 x 3-4 µm
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Tres rare champignon sur Clitocybe nebularis, Lepista inversa et autres.
Trichophaea gregaria (Rehm) Boudier (1907) Synonymes : Peziza gregaria Rehm (1868), Ascomyceten, 1, n° 6 (nom. illegit.)
Humaria gregaria Rehm (1872), in G. Winter, Flora oder allgemeine botanische Zeitung, 55, p. 508 (Basionyme)
Sepultaria gregaria (Rehm) P. Karsten (1884), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 11, p. 145
Humaria hemisphaerica subsp.* gregaria (Rehm) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 120
Lachnea gregaria (Rehm) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 214
Trichophaea gregaria (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 60 (nom actuel)
Scutellinia gregaria (Rehm) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 869
Patella gregaria (Rehm) Seaver (1928), The North American cup-fungi (operculates), p. 176

References : BK 1 74 ; Gr. p. 147 n° 227 ; Dennis p. 36
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pyronemataceae
Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, d'abord globuleux et urceole, puis cupule et toujours un peu concave, large de 2 a 5 mm, ( parfois de 8 a 10 mm,) blanc-grisatre en dessus, avec parfois un reflet bleu, ocrace-pale et couvert en dessous de poils bruns, raides, septes et aigus, plus longs vers la marge, plus courts en dessous et parfois obtus.
Habitat : Sur terre nue dans des endroits ombrages et sablonneux, au bord des chemins, egalement sur des charbonnieres et excrements. ( Voir egalement la liste des recoltes).
Spores : Etroitement elliptiques, hyalines, parfois un peu fusiformes, lisses, uni-guttulees et entierement remplies de grosses granulations, 22-25 x 8-10 µm. Theques cylindriques, a peine attenuees a la base, octosporees, 200-250 x 13-15 µm, ( Maas Geesteranus 1969 276-290 x 13-17 µm ) ; J-. Paraphyses etroites, rameuses a la base, hyalines, septees, a peine epaissies au sommet qui est obtus et large de 5 µm environ. Poils aigus, plutot attenues qu'epaissis a la base, 100-500 µ de longueur environ ( in-litt jusqu'a 650 ) et de 6-( 8) a 12 µ d'epaisseur ; les plus longs sont pluri-septes, 3 a 4 cloisons, quelquefois plus, les plus courts sont obtus, moins septes, parfois meme continus.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole ou gregaire. Peu repandu. De Juillet a Septembre. Remarques : Cette espece est plus frequente sur sol sablonneux que sur places a feu.
Tricholoma batschii Gulden ex Morten Christensen & Noordeloos (1999) Noms francais : Tricholome de Batsch
Synonymes : Agaricus subannulatus Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 75, tab. 16, fig. 75
Armillaria subannulata (Batsch) Quelet (1875), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 541(113), tab. 1, fig. 4
Gyrophila albobrunnea var. subannulata (Batsch) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 11
Agaricus fracticius Britzelmayr (1893), Botanisches centralblatt, referirendes organ fur das gesammtgebiet der botanik des in- und Auslandes, 54(2), p. 34, fig. 568
Armillaria robusta var. subannulata (Batsch) McAlpine (1895), Systematic arrangement of Australian fungi, p. 6
Armillaria fracticia (Britzelmayr) Saccardo (1895), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 11, p. 7
Tricholoma albobrunneum ss. Ricken (1914), Die Blatterpilze, p. 333, pl. 88, fig. 4
Tricholoma striatum var. subannulatum (Batsch) Saccardo (1915), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(14), p. 119
Tricholoma subannulatum (Batsch) Sartory & L. Maire (1918), Synopsis du Genre Tricholoma, p. 152
Tricholoma fracticum (Britzelmayr) Kreisel (1984), Feddes repertorium, specierum novarum regni vegetabilis, 95(9-10), p. 700
Tricholoma batschii Gulden ex Morten Christensen & Noordeloos (1999), Persoonia, 17(2), p. 315 (Basionyme) (nom actuel)

References : BK 3 419 ; Bon p. 161 ; CD 412-238, 116 ; Cetto 139 ; Galli p. 219 ; FE 3 p. 557 ; Marchand 890 ; Eyssartier et Roux p. 516, 530 4eme edition
Groupe : Tricholomes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Tricholomataceae
Chapeau/Fructification : Chapeau viscidule.
Comestibilite : Sans interet
Tricharina ochroleuca (Saccardo) Eckblad (1968) Synonymes : Peziza ochroleuca Bresadola (1887), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 1(6-7), p. 92, tab. 104, fig. 2 (nom. illegit.)
Lachnea ochroleuca Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 182 (Basionyme)
Scutellinia ochroleuca (Saccardo) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 869
Tricharia ochroleuca (Saccardo) Boudier (1904), Icones mycologicae, liste preliminaire, p. (3)
Tricharina ochroleuca (Saccardo) Eckblad (1968), Nytt magasin for botanik, 15(1-2), p. 61 (nom actuel)
Ascorhizoctonia ochroleuca Chin S. Yang & Korf (1985), Mycotaxon, 23, p. 474

References : Ellis p. 97 ; Gr. p. 137 n° 212
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pyronemataceae
Chapeau/Fructification : Receptacle cupule, avec la marge dentelee et souvent fendillee, large de 3 a 10 mm, ocrace-pale en dessous et couvert exterieurement de poils bruns, fascicules, septes, plus ou moins aigus, un peu bulbeux a la base.
Habitat : Sur terre nue et sable humide et dans des endroits ombrages, ruisseaux, etc...
Spores : Elliptiques, incolores, lisses, non guttulees, sans granulations a l'interieur, 16-18 x 10 µm (Bresadola ), 14-16 x 7-8µm, (Boudier). Asques cylindriques, octospores, 170-200 x 14-16 µm (Bresadola ), 180-190 x 13-14 µm ( Boudier). Paraphyses incolores, septees, un peu epaissies au sommet, larges de 4 µm, environ.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : En groupes denses. Rare. Printemps-ete.
Simocybe haustellaris (Fries) Watling (1981) Noms francais : Simocybe des marais
Synonymes : Agaricus flurstedtiensis Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 171, tab. 24, fig. 124
Agaricus haustellaris Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 232 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus umbrinus Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 31, n° 31 (nom. illegit.)
Agaricus rubi Berkeley (1836), The english flora of sir J.E. Smith, fungi, 5(2), p. 102
Crepidotus haustellaris (Fries) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 74
Crepidotus rubi (Berkeley) Gillet (1884), Tableaux analytiques des Hymenomycetes de France (Alencon), p. 126
Derminus haustellaris (Fries) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 240
Derminus rubi (Berkeley) Hennings (1898), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 240
Crepidotus flurstedtiensis (Batsch) Saccardo (1916), Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Hymeniales, 1(15), p. 752
Naucoria rubi (Berkeley) Singer (1952), Sydowia : Annales mycologici, editi in notitiam scientiae mycologicae universalis, series II, 6(5-6), p. 348
Naucoria haustellaris (Fries) Kuhner & Romagnesi (1953), Flore analytique des champignons superieurs, p. 236 (nom. inval.)
Simocybe rubi (Berkeley) Singer (1962) [1961], Sydowia : Annales mycologici, editi in notitiam scientiae mycologicae universalis, series II, 15(1-6), p. 72
Agrocybe haustellaris (Fries) Romagnesi (1963) [1962], Bulletin de la Societe mycologique de France, 78(4), p. 343
Simocybe haustellaris (Fries) Watling (1981), Bibliotheca mycologica, 82, p. 39 (nom actuel)
Ramicola rubi (Berkeley) Watling (1989) [1988], Notes from the royal botanic Garden, Edinburgh, 45(3), p. 556
Ramicola haustellaris (Fries) Watling (1989) [1988], Notes from the royal botanic Garden, Edinburgh, 45(3), p. 555
Ramicola haustellaris f. rubi(Berkeley) Neuville & Poumarat (1993), Bulletin de la Federation des Associations mycologiques mediterraneennes, 3, p. 31

References : CD 1331 ; Eyssartier et Roux p. 846
Groupe : Bolbities/Conocybes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Crepidotaceae
Habitat : Sur bois mort de feuillus.
Comestibilite : Sans interet
Sidera vulgaris (Fries) Miettinen (2011) Synonymes : Boletus cellulosus O.F. Muller (1777), Flora danica, 12, p. 8, tab. 716, fig. 1
Boletus papyraea Schrank (1789), Baiersche flora, 2, p. 618
Boletus inversus Villars (1789), Histoire des plantes de Dauphine, 3(2), p. 1042
Boletus proteus Bolton (1791), An history of fungusses growing about Halifax, 4, p. 166, tab. 166
Boletus tunicatus Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 391
Polyporus vulgaris Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 381 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Physisporus vulgaris (Fries) Chevallier (1826), Flore generale des environs de Paris, 1, p. 262
Boletus vulgaris (Fries) J. Becker (1828), Flora der Gegend um Frankfurt am Main, zweite abtheilung, p. 608
Poria vulgaris (Fries) Cooke (1886), Grevillea, 14(72), p. 109
Trametes vulgaris (Fries) Patouillard & Hariot (1900), Journal de botanique, Paris, 14(8), p. 239
Poria calcea f. coriacea Bourdot & Galzin (1925), Bulletin de la Societe mycologique de France, 41, p. 233
Poria calcea var. coriacea(Bourdot & Galzin) Bourdot & Galzin (1928) [1927], Hymenomycetes de France. Heterobasidies- Homobasidies Gymnocarpes, p. 674
Aporpium vulgare (Fries) Bondartsev & Singer ex Bondartsev (1953), Bracket Fungi Europ. USSR & Caucasus, p. 163
Tyromyces vulgaris (Fries) Bondartsev & Bondartseva (1960), Botanichnyi z?hurnal (Kiev), 45, p. 1695
Skeletocutis vulgaris (Fries) Niemela & Y.C. Dai (1997), Acta botanica Fennica, 34(2), p. 135
Cinereomyces vulgaris (Fries) Spirin (2005), Karstenia, 45(2), p. 103-113
Sidera vulgaris (Fries) Miettinen (2011), Mycological progress, 10(2), p. 136 (nom actuel)

References : Julich 366 ; BG p. 679 n° 997 ; RIV p. 764 ; LP p. 943
Groupe : Polypores
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Hymenochaetales / Incertae sedis
Chapeau/Fructification : Arrondi puis confluent et largement etale, assez tenace, separable sur le frais, subiculum tres mince, presque nul. Bordure menbraneuse, finement villeuse ou byssoide fibrilleuse, blanche, parfois tres etroite,presque nulle.
Lames/Pores : Fins, 0,15-0,30 mm, arrondis ou un peu anguleux, tres finement pubescents a la loupe, a parois tres minces, blanc hyalin, blanc de lait, puis pales, creme chamois, et creme incarnat sur le sec. Tubes courts, 0,5-2 mm.
Chair : Consistance un peu elastique. Odeur et saveur nulles ou tres faibles.
Habitat : Sur branches tombees de Quercus, Fagus, Castanea, Alnus, etc... Tres commun. Debute en Mai, avec maximun de vegetation en Septembre, decroissant pendant l'hiver.
Spores : Tres arquees dites lunees, hyalines, bi-guttulees blanches en masse, (3)-3,5-(4) x (1,2)-1,4-(1,7) µm. Basides en tonnelet, tetrasporiques, (5)-6-8 x 4-5 µm Cystides hymeniales peu nombreuses, cylindriques a long col parfois capite ou avec au sommet des diverticules digites recouverts de cristaux spheriques. Dans la trame, presence de cristaux epars, spheriques, epineux plus ou moins emousses dits cristaux en "oursin". Systeme hyphal dimitique a texture emmelee. Hyphes squelettiques nombreuses, sinueuse, hyalines, a paroi epaisse larges de 1,5-2 µm. Hyphes generatrices peu nombreuses a paroi mince, hyalines, bouclees, larges de 1,25-2 µm
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Tres commun. Provoque une carie marbree du bois caracteristique avec des plages claires et d'autres plus sombres. Remarques : Debute en Mai, avec maximun de vegetation en Septembre, decroissant pendant l'hiver.
Sclerotinia sclerotiorum (Libert) de Bary (1884) Synonymes : Peziza ciborioides Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 307
Peziza friesii Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 277
Peziza sclerotiorum Libert (1837), Plantae cryptogamicae, quas in Arduenna collegit, 4, exsiccati n° 326 (Basionyme)
Peziza sclerotii Fuckel (1861), Botanische zeitung, 19(35), p. 249, tab. 10, fig. 1
Helotium sclerotiorum (Libert) Fuckel (1866), Fungi Rhenani exsiccati, n° 1861
Peziza coemansii J. Kickx f. (1867), in J.J. Kickx, Flore cryptogamique des Flandres, 1, p. 485
Peziza kauffmaniana Tichomirov (1868), Bulletin de la Societe imperiale des naturalistes de Moscou, serie 1, 41(4), p. 295 (non) (?)
Sclerotinia libertiana Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 331
Rutstroemia homocarpa P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 107
Sclerotinia ciborioides (Fries) Rehm (1872), Ascomyceten, 3, n° 107
Phialea sclerotiorum (Libert) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 98
Phialea ciborioides (Fries) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 100
Peziza postuma Berkeley & Wilson (1883), The Gardener's chronicle and agricultural gazette, serie 2, 20, p. 333
Sclerotinia sclerotiorum (Libert) de Bary (1884), Vergleichende morphologie und biologie der pilze mycetozoen und bacterien, p. 56, 236 (nom actuel)
Rutstroemia ciborioides f. tenella P. Karsten (1887), Hedwigia, 26(4-5), p. 124
Hymenoscyphus ciborioides (Fries) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 117
Hymenoscyphus sclerotiorum (Libert) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 115
Ciboria friesii (Persoon) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 207
Sclerotinia kauffmaniana (Tichomirov) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 196
Sclerotinia ficariae Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 815
Sclerotinia henningsiana Kirschstein (1898), in Hennings, Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 40, p. xxvii
Sclerotium opuntiarum Spegazzini (1899) [1898], Anales del Museo nacional de Buenos Aires, serie 2, 3, p. 354
Sclerotinia moelleriana Hennings (1902), Hedwigia, 41(1), p. 27
Sclerotinia opuntiarum (Spegazzini) Saccardo (1906), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 18, p. 44
Sclerotinia friesii (Persoon) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 107
Sclerotinia wisconsinensis Rehm (1908), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 6(4), p. 317
Sclerotinia matthiolae Lendner (1917), Bulletin de la Societe botanique de Geneve, serie 2, 9, p. 23, fig. 1-3
Sclerotinia riograndensis Rick (1931), Broteria, revista de sciencias naturaes do Collegio de S. Fiel, serie botanica, 25, p. 99
Sclerotinia galeopsidis Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 227
Sclerotinia caudata Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 129
Sclerotinia sclerotiorum f. orobanches Narasimhan & Thirumalachar (1954), Phytopath. Zeitschr., 22, p. 426
Sclerotinia sclerotiorum var. opuntiarum (Spegazzini) Alippi (1960), Revista de la Facultad de agronomia y veterinaria, Universidad nacional de La Plata, serie 3, 36, p. 149
Whetzelinia sclerotiorum (Libert) Korf & Dumont (1972), Mycologia, 64(2), p. 250
Sclerotinia xanthorrhoeae G.W. Beaton & Weste (1977), Transactions of the British mycological Society, 68(1), p. 73

References : BK 1 143 ; Ellis p. 279 fig. 1242 Dennis p. 92 pl. XIIIc ; Gr. p. 364 n° 591
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Sclerotiniaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, cyathiforme, puis plan, ou legerement convexe, glabre, large de 3-8-10 mm. Hymenium lisse, ocre brunatre clair. Marge entiere, glabre, mince, parfois un peu foncee. Surface externe concolore.
Stipe : Concolore, grele, glabre, plus ou moins flexueux, long de 1 a 3 cm, cylindrique, creux, finement floconneux-blanchatre, naissant d'un sclerote noir, rugueux ou tuberculeux, ordinairement allonge et long de 1 a 2 cm.
Habitat : Sur diverses tiges de plantes en decomposition. Sur sclerotes formes dans les tiges et les racines de plusieurs plantes : Daucus, Aegopodium, Cerefolium, Brassica napus, Solanum tuberosum, Trollius, Petasites, Phaseolus, Symphytum, Helianthus, etc... Gregaire. Commun sous sa forme anamorphe, mais assez rare sous sa forme parfaite (teleomorphe). Cette espece est tres commune en Amerique, au Colorado sur Mertensia lanceolata et Aconitum columbianum. D'avril a juillet.
Spores : Obliquement monostiques, elliptiques, hyalines, lisses, continues, presentant ordinairement deux petites gouttelettes a l'interieur,9-13 x 4-6 µm. Asques cylindriques, octospores, spores uniseriees, 100-135 x 8-10 µm. J+. Paraphyses cylindriques, greles ou peu ramifiees, faiblement epaissies au sommet, septees.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Cette espece est responsable de la sclerotiniose, detruisant les cultures.
Rugosomyces persicolor (Fries) Bon (1991) Noms francais : Collybie couleur de peche
Synonymes : Agaricus carneus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 42 (nom. illegit.)
Agaricus ionides var. persicolorFries (1870), Icones selectae hymenomycetum nondum delineatorum, 1(4), p. 35, tab. 40, fig. 1 (Basionyme)
Agaricus carneolus Fries (1870), Icones selectae hymenomycetum nondum delineatorum, 1(4), p. 36, tab. 40, fig. 3 (nom. illegit.)
Agaricus persicolor (Fries) Fries (1874), Hymenomycetes europaei sive epicriseos systematis mycologici, p. 65
Tricholoma ionides var. persicolor (Fries) Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 114
Tricholoma carneum subsp.* carneolum P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 44
Tricholoma carneolum (P. Karsten) P. Karsten (1882), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 9, p. 40
Tricholoma persicolor (Fries) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 117
Calocybe carneola (P. Karsten) Kuhner (1938), Bulletin mensuel de la Societe linneenne de Lyon, 7, p. 211
Tricholoma carneum var. persicolor (Fries) Parker-Rhodes (1951), Transactions of the British mycological Society, 34(3), p. 363
Calocybe persicolor (Fries) Singer (1962) [1961], Sydowia : Annales mycologici, editi in notitiam scientiae mycologicae universalis, series II, 15(1-6), p. 48
Rugosomyces persicolor (Fries) Bon (1991), Documents mycologiques, 21(82), p. 66 (nom actuel)
Lyophyllum persicolor (Fries) Contu (2000), Micologia 2000 (Trento), p. 125

References : BK 3 142 ; CD 481 ; Cetto 1027 ; Eyssartier et Roux p. 532
Groupe : Tricholomes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Lyophyllaceae
Comestibilite : Sans interet
Ramaria botrytis (Persoon) Ricken (1918) Noms francais : Clavaire chou-fleur ; Ramaire chou-fleur
Synonymes : Clavaria coralloides Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1182 (nom. illegit.)
Clavaria rubescens Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, tab. 288
Clavaria acroporphyria Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 119, tab. 176
Clavaria plebeja Wulfen (1781), in Jacquin, Miscellanea austriaca, 2, p. 101, tab. 13
Clavaria botrytis Persoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 42 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Clavaria botrytis var. ß plebeja (Wulfen) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 587
Clavaria botrytis var. a communisAlbertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 286
Clavaria purpurascens Paulet (1808) [1793-1829], Traite des champignons, 2, tab. 194, fig. 6
Merisma botrytis (Persoon) Sprengel (1827), Systema vegetabilium, Edn 16, 4(1), p. 497
Clavaria platyceras Viviani (1838), I funghi d'italia e principalmente le loro specie mangereccie, velenose, o sospette, tab. 54
Corallium botrytis (Persoon) G. Hahn (1883), Der pilzsammler; oder, Anleitung zur kenntniss der wichtigsten pilze Deutschlands und der angrenzenden lander, Edn 1, p. 72
Ramaria acroporphyria (Schaeffer) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 466
Clavaria sculpta Beck (1889), Verhandlungen der kaiserich-koniglichen zoologisch-botanischen Gesellschaft in Wien, 39, p. 603
Ramaria botrytis (Persoon) Ricken (1918), Vademecum fur pilzfreunde, Edn 1, p. 253 (nom actuel)

References : Bon p. 309 ; CD 123 ; Marchand 75 ; Eyssartier et Roux p. 1008 ; Phillips p. 260 ; Cetto 1 p. 583 ; BK 2 461 ; BG p. 95 ; Funghi Clavarioidi 2 p. 849
Groupe : Clavaires
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Gomphales / Gomphaceae
Chapeau/Fructification : CoralloIde naissant d'une base large de 20-50 mm, blanche, 7-15 cm de haut, 6-20 cm de diametre, jusqu'a 300 mm de largeur, massif, trapu, attenue a la base, jaunissant un peu a la fin, divise en nombreux rameaux et ramules serres, courts, cylindriques, parfois rudimentaires, rides-sillonnes, blancs puis ochraces, les extremites se terminant par une multitude de ramuscules, drus, puis par des cristules coniques, courtes, rouge rose, pourpre vineux.
Chair : Tres epaisse, compacte, assez cassante, blanche immuable. Odeur assez prononcee, comme fruitee, agreable, douce. Saveur douce.
Habitat : Sur terre, dans les forets de feuillus, en particulier sous les Fagus, souvent sur sol acide, parfois sous coniferes. Isole ou en groupes concrescents. Pas rare a rare suivant les regions. Ete-automne.
Spores : Elliptiques,14-17 x 4,5-8-(10) µm, faiblement sillonnees longitudinalement, parfois ponctuees-anastomosees, faiblement jaunatres, a gros apicule oblique et tronque. Basides etroitement clavees, tetrasporiques, bouclees. Pas de cystides. Monomitique : Hyphes larges, septees, bouclees. Sporee ochracee.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : L'aspect general rappelle un"chou-fleur". Cette clavaire merite son nom par sa massivite et ses ramuscules tres serres qui lui conferent l'aspect compact du legume.
Pseudoclitocybe expallens (Persoon) M.M. Moser (1967) Noms francais : Clitocybe palissant
Synonymes : Agaricus expallens Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 461 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus obcampanulatus Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 329
Omphalia expallens (Persoon) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 167, n° 2662
Clitocybe expallens (Persoon) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 120
Agaricus expallens f. nobilior Fries (1872), Icones selectae hymenomycetum nondum delineatorum, 1(6), p. 54, tab. 56, fig. 2
Clitocybe cyathiformis var. expallens (Persoon) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 78
Agaricus cyathiformis var. expallens (Persoon) Cooke (1883), Illustrations of british fungi, 2, n° 167, tab. 220
Omphalia cyathiformis var. expallens (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 24
Cantharellula expallens (Persoon) P.D. Orton (1960), Transactions of the British mycological Society, 43(2), p. 174
Pseudoclitocybe expallens (Persoon) M.M. Moser (1967), Kleinen kryptogamenflora von mitteleuropa, band 2b/2, Edn 3, p. 106 (nom actuel)

References : Cetto 2378 ; Bon p. 131 ; Eyssartier et Roux p. 564 , 580 4eme edition ; CD 319-220, 110
Groupe : Clitocybes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Pseudoclitocybaceae
Chapeau/Fructification : Blanchatre
Lames/Pores : Blanc sale
Stipe : concolore chapeau
Comestibilite : Sans interet
Pluteus aurantiorugosus (Trog) Saccardo (1896) Noms francais : Plutee orange
Synonymes : Agaricus aurantiorugosus Trog (1857), Mitteilungen der naturforschenden Gesellschaft in Bern, 1857, p. 32 (basionyme)
Agaricus leoninus ss. Cooke (1886), Illustrations of British Fungi, 3, n° 313, tab. 421- ab
Pluteus leoninus var. coccineus Massee (1893), British fungus flora, 2, p. 290
Pluteus aurantiorugosus (Trog) Saccardo (1896), Hedwigia: Beiblatt zur Hedwigia, 35(7), p. v (nom actuel)
Pluteus caloceps G.F. Atkinson (1909), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 7(4), p. 373
Hyporrhodius aurantiorugosus (Trog) Migula (1912), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 2(2), p. 581
Pluteus coccineus (Massee) Beardslee (1934), Mycologia, 26(3), p. 256

References : Bon p. 199 ; CD 879 ; Cetto 537 ; Eyssartier et Roux p. 252
Groupe : Plutees
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Pluteaceae
Comestibilite : Sans interet
Phellinus hartigii (Allescher & Schnabl) Patouillard (1903) Noms francais : Polypore du sapin ; Phellin de Hartig
Synonymes : Fomes igniarius var. pinuumBresadola (1890), Revue mycologique (Toulouse), 12(47), p. 105
Polyporus hartigii Allescher & Schnabl (1890), Fungi bavarici exsiccati, n° 48 (Basionyme)
Fomes hartigii (Allescher & Schnabl) Bresadola (1897), Atti dell'imperial regia Accademia di scienze, letter ed arti degli Agiati in Rovereto, serie 3, 3, p. 74
Phellinus hartigii (Allescher & Schnabl) Patouillard (1903), Bulletin de la Societe mycologique de France, 19(3), p. 248 (nom actuel)
Trametes lutescens Lazaro Ibiza (1916), Revista de la real Academia de ciencias exactas, fiscicas y naturales de Madrid, 14, p. 520 (nom. illegit.)
Phellinus robustus var. hartigii(Allescher & Schnabl) Bourdot & Galzin (1925), Bulletin de la Societe mycologique de France, 41, p. 188
Phellinus robustus f. hartigii(Allescher & Schnabl) Bourdot & Galzin (1928) [1927], Hymenomycetes de France. Heterobasidies- Homobasidies Gymnocarpes, p. 617
Fomes robustus var. pinuum(Bresadola) Bresadola (1931), Iconographia mycologica, 20, tab. 993
Fomitiporia hartigii (Allescher & Schnabl) Fiasson & Niemela (1984), Karstenia, 24(1), p. 25
Fomitiporella hartigii (Allescher & Schnabl) Teixeira (1992), Revista Brasileira de Botanica, 15(2), p. 126

References : BK 2 314 ; Marchand 4 305 ; E.P. 2 p. 489 fig. 247 ; Cetto 3 1171
Groupe : Polypores
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Hymenochaetales / Hymenochaetaceae
Chapeau/Fructification : Fructification tuberculeuse, ou pulvinee au debut, puis en forme de console ou de sabot de cheval chez l'adulte, hymenophore parfois oblique, largement fixee au support, 50-200 mm de large, et autant de haut, 30-50 mm de projection. Surface pileique lisse, crouteuse, a peine marquee de vagues sillons concentriques, sans bourrelets, depourvue de profondes crevasses radiales, sauf parfois dans la vetuste. Croute chagrinee, souvent guttulee-scrobiculee, brun vineux a brun jaunatre sombre ou noiratre. Marge obtuse, ocre-brun, sans rebord ni arete vive, busquee, en retrait.
Lames/Pores : Face inferieure finement poree, pores etroits, arrondis,0,1-0,2 mm, 3-4 par mm,(in litt, jusqu'a 4-6 mm et 5-7 par mm ); Tubes stratifies, ( chaque couche separeede la suivante par une mince assise de trame ), de longueur variable, 1,5-4 mm, lustres a la coupe, cannelle, jaune rougeatre, farcis de blanc avec l'age. Sporee blanchatre.
Chair : Ligneuse, tenace, tres dure, fibreuse, brillante a la coupe, plus foncee que les tubes, jaune-brun a brun fauve ou brun rouille, disposees en couches + ou - horizontales de 10-30 (50) mm d'epaisseur et zonee.
Habitat : Specififique et parasite de l'Abies, egalement saprophyte sur branches pendantes ou tombees, sur troncs, souvent a la face infere ( exceptionnellement sur Picea, mais toujours dans des lieux humides ).
Spores : Arrondies, lisses, hyalines, a parois epaisses, guttulees, 6-8(-9) x 6,5-7,5µm, dextrinoides, cyanophiles. Basides brievement et largement clavees, 15-20 x 9-12 µm, tetrasporiques, non bouclees. Cystides, soies ou psuedosoies absentes. Dimitique : ( 1 )- Hyphes generatrices hyalines, a parois minces ou epaissies, larges de 2-3 µm, cloisonnees, non bouclees. ( 2 ) - Hyphes squelettiques a prois epaisses, brunes, larges de 3-5 µm, parsemees de cristaux isoles.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isoles, rarement gregaires. Perenne. Peu frequent mais repandu. Tout au long de l'annee. Remarques : Pourriture blanche tres active. Proche de Phellinus robustus, synonyme par certains auteurs. Phellinus hartigii est lie aux Abies alors que Phellinus robustus croit sur feuillus.
Melanoleuca humilis (Persoon) Patouillard (1897) Synonymes : Agaricus humilis Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 360 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Agaricus molybdeus Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 218
Agaricus blandus Berkeley (1836), The english flora of sir J.E. Smith, fungi, 5(2), p. 20
Tricholoma humile (Persoon) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 317(305)
Agaricus humilis var. blandus (Berkeley) Cooke (1883), Illustrations of british fungi, 1, n° 122, tab. 263-b
Gyrophila humilis (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 18
Tricholoma humile var. blandus (Berkeley) Massee (1893), British fungus flora, 3, p. 220
Melanoleuca humilis (Persoon) Patouillard (1897), Catalogue raisonne des plantes cellulaires de la Tunisie, p. 22 (nom actuel)

References : Cetto 1464
Groupe : Tricholomes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Incertae sedis
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Graminicole peu courant.


Pour vous accompagner lors de vos sorties mycologiques, MycoDB vous recommande les guides suivants :