Il y a 6 champignons qui correspondent à votre recherche par ordre de popularité :
Guepiniopsis buccina (Persoon) L.L. Kennedy (1959) [1958] |
![]() |
Synonymes : Peziza buccina Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 659 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza merulina Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 279 Helotium buccina (Persoon) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355 Guepinia peziza Tulasne (1853), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 19, p. 224 Dacrymyces contortus Cesati (1855), in Rabenhorst, Klotzschii herbarum vivum mycologicum, Edn 1, n° 1984 Guepinia tubiformis Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 30 Guepinia buccina Saccardo (1873), Atti della Societa veneto-trentina di scienze naturali residente in Padova, serie 1, 2(1), p. 108 Peziza exarata Berkeley (1875), Grevillea, 3(28), p. 160 Guepinia cochlearis Quelet (1875), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 547(119), tab. 20, fig. 6 Phialea buccina (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 100 Guepinia merulina (Persoon) Quelet (1884) [1883], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 12, p. 507 Guepinia contorta (Cesati) de Bary (1884), Vergleichende morphologie und biologie der pilze mycetozoen und bacterien, p. 62 Phialea exarata (Berkeley) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 268 Calycina buccina (Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448 Hymenoscyphus exaratus (Berkeley) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485 Guepiniopsis merulinus (Persoon) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des hymenomycetes, p. 30, fig. 22 Guepiniopsis merulinus var. peziza(Tulasne) Bigeard & H. Guillemin (1913), Flore des champignons superieurs de France, 2, p. 510 Guepinia crenata Lloyd (1922), Mycological writings, 7, mycological notes n° 67, p. 1152 Ditiola merulina (Persoon) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 743 Guepiniopsis buccina (Persoon) L.L. Kennedy (1959) [1958], Mycologia, 50(6), p. 888 (nom actuel) References : BG 113 ; Julich p. 441 ; BSM 4/2018 pp. 4-7 Groupe : Tremelles Classification : Basidiomycota / Dacrymycetes / Dacrymycetales / Dacrymycetaceae Chapeau/Fructification : Gregaire ou cespiteuse, mesurant 6-15 mm, jaune a ambree, cyphelloide. Stipe cylindrique claviforme, obliquement dilate en cupule, gelatineux, ferme, finement plisse de nervures longitudinales a l'exterieur et descendant jusqu'a la base. Hymenium cupuliforme, concolore, lisse. Chair : Gelatineuse, ferme, jaune. Habitat : Sur feuillus tels Quercus, Fagus, Castanea Corylus, Betula, ainsi que d'autres essences. Peu lignivore. Automne-hiver. Assez frequent regionalement a rare. Spores : Obovales ou oblondes deprimees lateralement 9-13 x 5-6µm. Conidies formees a l'exterieur du receptacle, subspheriques, asperulees, mesurant 9-12 µm portees comme des basides par des hyphes a extremites renflees et a ramification opuntioide. Basides fourchues mesurant 40 x 4-5 µm. Comestibilite : Sans interet |
Ditiola peziziformis (Leveille) D.A. Reid (1974) |
![]() |
Synonymes : Helvella lentiformis Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 481 ('Elvela ')
Leotia tuberculata Hornemann (1808), Flora danica, 23, p. 8, tab. 1378, fig. 2 Exidia peziziformis Leveille (1848), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 9, p. 127 ('pezizaeformis') (Basionyme) Femsjonia luteoalba Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 341 Ditiola conformis P. Karsten (1867), Fungi Fenniae exsiccati, 7, n° 629 Femsjonia peziziformis (Leveille) P. Karsten (1876), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 25, p. 352 ('pezizaeformis ') Ditiola luteoalba (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 227 Ditiola lentiformis (Scopoli) Wettstein (1886) [1885], Verhandlungen der kaiserich-koniglichen zoologisch-botanischen Gesellschaft in Wien, 35, p. 553 Guepinia femsjoniana Johan-Olsen (1888), in Brefeld, Untersuchungen aus dem gesammtgebiete der mykologie, 7, p. 161 Dacrymyces mesentericus P. Karsten (1889), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 48, p. 459 Dacrymyces radicellatus P. Karsten (1890), Hedwigia, 29(4), p. 178 Guepinia luteoalba (Fries) Lloyd (1920), Mycological writings, 6, mycological notes n° 64, p. 990 Dacrymyces conformis (P. Karsten) Neuhoff (1936), Arkiv for botanik / utgifvet af K. Svenska vetenskaps-akademien i Stockholm, 28A(1), p. 44 Ditiola peziziformis (Leveille) D.A. Reid (1974), Transactions of the British mycological Society, 62(3), p. 474 ('pezizaeformis ') (nom actuel) References : CD 58 ; BK 2 6 ; Julich 2 p. 420 ; FMDS 144 p. 47 ; BG p. 71 n° 115 Groupe : Tremelles Classification : Basidiomycota / Dacrymycetes / Dacrymycetales / Dacrymycetaceae Chapeau/Fructification : Cupule turbinee, large et haut de 3-4-5 jusqu'a 10 mm, en forme de disque plat ou un peu concave, ondule, subcrispe, ou parfois un peu pulvine, lisse, jaune d'oeuf. Marge droite ou un peu sinueuse, comprimee lorsque la croissance est en groupes serres. Face externe legerement floconneuse, blanc pale, retrecie en un semblant de pied a la base. Chair : Gelatineuse, molle, transparente avec, a l'interieur, une moelle pale ou blanchatre. Habitat : Sur bois mort de coniferes ( Abies ),mais egalement sur feuillus ( Quercus, Fagus,surtout a la face infere des branches tombees et cortiquees. Spores : Oblongues, attenuees obliquement ou legerement courbees vers la base, lisses, hyalines, a contenu granuleux, 23-25-30 x 7-9-11 µm, cloisonnees en pleine maturite, atteignant jusqu'a 32 µm de long, et formant des spores secondaires. I-. Basides en forme de diapason, 60-90-100 x 5-6(-9 ) µm, sterigmates subules. Pas de cystide. Hyphes larges, 1,5-5-8 µm, parfois un peu enflees, boucles rares, ansiformes ; la plupart des cloisons sont bouclees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole ou en troupes sur l'ecorce, egalement en groupes fascicules par 2-3 ou 4. Rare. Ete-automne. ( in litt. Decembre ). Remarques : Certaines formes de ce champignon sont tres semblables a certains discomycetes. |
Dacrymyces capitatus Schweinitz (1832) |
![]() |
Synonymes : Dacrymyces capitatus Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 186 (Basionyme) (nom actuel)
Dacrymyces involutus Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 186 Dacrymyces azaleae Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 186 Dacrymyces viticola Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 186 Ditiola nuda Berkeley & Broome (1848), The annals and magazine of natural history, series 2, 2, p. 267, tab. 9, fig. 4 Septocolla adpressa Bonorden (1851), Handbuch der allgemeinen mykologie als anleitung zum studium derselben, p. 152 Dacrymyces laevis var. subundulatus P. Karsten (1889), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 48, p. 458 Dacrymyces laevis P. Karsten (1889), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 48, p. 458 Dacryopsis nuda (Berkeley & Broome) Massee (1891), The journal of mycology, 6(4), p. 182, tab. 7, fig. 25-26 Dacryomitra cudonia Bresadola (1896), Hedwigia, 35(5), p. 293 Dacrymyces guepiniaeformis Patouillard (1897), Catalogue raisonne des plantes cellulaires de la Tunisie, p. 74 Ditiola fagi Oudemans (1898), Hedwigia, 37(6), p. 313 Ditiola ulicis Plowright (1899) [1897-98], Transactions of the British mycological Society, 1(2), p. 55 Dacryomitra nuda (Berkeley & Broome) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des hymenomycetes, p. 31 Dacryopsis ulicis (Plowright) Saccardo & P. Sydow (1902), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 16, p. 223 Dacrymyces deliquescens f. stipitariusBourdot & Galzin (1909), Bulletin de la Societe mycologique de France, 25(1), p. 33 Dacrymyces deliquescens var. stipitatus(Bourdot & Galzin) Bigeard & H. Guillemin (1913), Flore des champignons superieurs de France, 2, p. 508 Dacrymyces digressus Lloyd (1916), Mycological writings, 5, mycological notes n° 44, p. 620, fig. 882 Dacryomitra depallens Lloyd (1918), Mycological writings, 5, mycological notes n° 56, p. 803, fig. 1248-1249 Dacryopsis depallens (Lloyd) Lloyd (1919), Mycological writings, 5, mycological notes n° 60, p. 874 Dacrymyces pallidus Lloyd (1919), Mycological writings, 5, mycological notes n° 58, p. 825, fig. 1379 Dacrymyces ellisii Coker (1920), Journal of the Elisha Mitchell scientific Society, 35(3-4), p. 167, tab. 23, 50, 63 Dacrymyces harperi Bresadola (1920), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 18(1-3), p. 53 Dacrymyces concavus Lloyd (1922), Mycological writings, 7, mycological notes n° 67, p. 1162 Dacrymyces depallens (Lloyd) Rick (1924), Broteria, revista de sciencias naturaes do Collegio de S. Fiel, serie botanica, 21(4), p. 137 Arrhytidia involuta (Schweinitz) Coker (1928), Journal of the Elisha Mitchell scientific Society, 43(3-4), p. 237 Dacrymyces radicatus f. stipitatus (Bourdot & Galzin) Donk (1931), Mededeelingen van de Nederlandsche mycologische vereeniging, 18-20, p. 121 Dacrymyces stipitatus (Bourdot & Galzin) Neuhoff (1936), Arkiv for botanik / utgifvet af K. Svenska vetenskaps-akademien i Stockholm, 28A(1), p. 47 Dacryomitra cystidiata Brasfield (1938), Lloydia, 1, p. 157 Dacrymyces deliquescens var. ellisii(Coker) L.L. Kennedy (1959) [1958], Mycologia, 50(6), p. 911 Dacrymyces lutescens var. latisporusKubicka (1960), Ceska mykologie, 14(3), p. 170 References : BK 2 3 Groupe : Tremelles Classification : Basidiomycota / Dacrymycetes / Dacrymycetales / Dacrymycetaceae Chapeau/Fructification : Pulvinee ou discoide, 0,5-1 mm de diametre, fixee par un pied court, ferme et un peu radicant et s'evasant vers le haut qui est jaune pale, un peu translucide, lisse et occasionnellement pruineux. Chair : Consistance cartilagineuse, gelatineuse et molle. Odeur et saveur non distinctes. Habitat : Sur bois mort, surtout sur feuillus, rarement sur coniferes. Spores : Elliptiques-cylindriques, un peu arquees, lisses, hyalines, a parois minces, 8-10-(17) x 3,5-4,5-(6,5 )µm, triseptees a maturite. I-. Absence d'arthrospores. Conidies globuleuses issues des spores par etranglement, 4,5+-6 x 4-5 µm. Basides fourchues, 25-30 x 3-3,5 µm. Pas de cystide. Hyphes a parois minces ou epaissies, finement incrustees, quelquefois larges de 2 a 3 µm, cloisonnees, non bouclees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : En groupes. Peu frequent. Tout au long de l'annee, ( surtout en periodes humides ). Remarques : Confusion possible avec Dacrymyces stillatus. |
Holwaya mucida (Schulzer) Korf & Abawi (1971) |
![]() |
Noms francais : Crinule musqueuse Synonymes : Acrospermum caliciiforme Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 311 Crinula caliciiformis (Fries) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 493 Ditiola mucida Schulzer (1860), Verhandlungen der kaiserich-koniglichen zoologisch-botanischen Gesellschaft in Wien, 10, p. 322, tab. 1, fig. 2 (Basionyme) Crinula mucida (Schulzer) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 607 Chlorosplenium canadense Ellis & Everhart (1893), Proceedings of the Academy of natural sciences of Philadelphia, 45, p. 146 Dendrostilbella ulmicola Naumov (1913), Trudy Byuro po Prikladnoi Botanike. St. Petersburg, 6, p. 207 Holwaya mucida (Schulzer) Korf & Abawi (1971), Canadian journal of botany, 49(11), p. 1880 (nom actuel) Groupe : Clavaires Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Tympanidaceae Chapeau/Fructification : Apothecies 2-15 mm de diametre, 8-10 mm de hauteur, septees, solitaires ou gregaires, a hymenium convexe, deprime, peu veine, cupule a etale, courtement stipite. Surface externe finement papillee. Lames/Pores : Plisse, sillonne, noir. Chair : Assez tenace. Stipe : En cone, attenue vers la base, finement papille, verruqueux, plisse, noiratre. Habitat : Saprotrophique sur bois pourri de feuillus, sur ecorce de bois mort mais non pourri, tel que : Acer - Fraxinus - Populus - Tilia. Spores : Irregulieres, plus ou moins cylindriques, filiformes, avec parfois des gouttelettes a reflets verdatres, hyalines, 35-65 x 2,5-4µm, parfois 40-75 x 3-4 µm. Asques contenat 8 spores, etroitement clave, inamyloides, inopercules. Paraphyses fines, cylindriques, elargies faiblement a l'apex. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Spores filiformes septees de 17 a 22 fois. Sur troncs a terre de saule marsault et tremble. Espece souvent representee sur deux formes dans le meme habitat. (1) Disco = Holwaya en forme de trompette noire. (2) Asexuee = Crinula calciiformis en forme de massue a tete grisatre, blanchatre, jaunatre, mucilagineuse. Periode automnale. Plutot rare. |
Pezicula carpinea (Persoon) Tulasne & C. Tulasne (1865) |
![]() |
Synonymes : Tubercularia fasciculata Tode (1790), Fungi mecklenburgenses selecti, 1, p. 20, tab. 4, fig. 32
Peziza carpinea Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 673 (Basionyme) Octospora paradoxa R. Hedwig (1802), Observationum botanicarum, p. 13 Peziza betuli Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 309, tab. 12, fig. 3 Peziza carpinea var. γ fasciculate (Tode) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 312 Peziza carpinea var. ß fraxinea Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 312 Stictis betuli (Albertini & Schweinitz) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 193 Ditiola paradoxa (R. Hedwig) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 171 Lemalis betuli (Albertini & Schweinitz) Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 184 Cycledium carpini Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 512 Patellaria carpinea (Persoon) Berkeley (1847), in W.J. Hooker, The London journal of botany, 6, p. 326 Dermatea carpinea (Persoon) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 362 Cryptomyces betuli (Albertini & Schweinitz) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 372 Pezicula carpinea (Persoon) Tulasne & C. Tulasne (1865), Selecta fungorum carpologia, 3, p. 183 (nom actuel) Discella discoidea Cooke & Peck (1876) [1875], Annual report of the New York state Museum of natural history, 28, p. 58, tab. 1, fig. 34-37 Discula peckiana Saccardo (1884), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 3, p. 675 Discula discoidea (Cooke & Peck) Saccardo (1884), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 3, p. 675 Encoelia fasciculata (Tode) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 327 Dermatea fagi W. Phillips (1887), Grevillea, 15(76), p. 114 Ocellaria betuli (Albertini & Schweinitz) Rehm (1888), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 136 Ombrophila paradoxa (R. Hedwig) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 620 Dermatella fagi (W. Phillips) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 492 Scleroderris fagi (W. Phillips) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 127 Dermatella scotinus Morgan (1904), The journal of mycology, 10(3), p. 98 Pezicula fagi (W. Phillips) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 159 Tuberculariella betuli (Albertini & Schweinitz) Hohnel (1915), Zeitschrift fur garungsphysiologie, 5, p. 209 Cryptosporiopsis fasciculata (Tode) Petrak (1923), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 21(3-4), p. 187 Pezicula fasciculate (Tode) Dearness & House (1923) [1921], Bulletin of the New York state Museum, 243-244, p. 95 Dermea carpinea (Persoon) Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 62, pl. 16, fig. 1-3 References : BK 1 258 ; Dennis p. 175 ; Ellis 1 p. 104 fig. 431 ; Cetto 4 1645 ; Gr. p. 581 n° 1002 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Dermateaceae Chapeau/Fructification : Recetacles erumpants, naissant sous l'epiderme de l'ecorce qu'ils dechirent, d'abord clos puis ouverts et montrant un disque plan, carne-pale ou jaunatre. Marge plus claire, pruineuse, larges de 0,5 a 1-1,5 mm, sessiles ou brievement stipites. Chair : Tendre, odeur et saveur indistinctes. Stipe : Court et peu visible. Habitat : Sur rameaux non decortiques, branches seches a l'arbre ou tombees, egalement sur petits troncs de Carpinus.( In litt. sur Fagus ). Spores : Subdistiques, elliptiques-oblongues, subinequilaterales, lisses, hyalines, d'abord continues et presentant a l'interieur de nombreuuses gouttelettes ou granulations, puis depourvues de granulations et triseptees a la fin, 18-22 x 9-10 µm,( Saccardo ). ( In litt. 22-30 x 10-12 µm ). Asques largement claviformes, brievement attenues a la base, octospores, spores biseriees, 120-180 x 25 µm ( Velenovsky): 200 x 18 µm ( Saccardo ): in litt. 150-190 x 20 µm. Paraphyses filiformes, ramifiees ou fourchues dans la partie superieure, septees, epaissies-clavulees au sommet. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Cespiteux, en fascicules ou en colonies. Peu frequent. Mai-Juillet. |
Ditiola radicata (Albertini & Schweinitz) Fries (1822) |
![]() |
Synonymes : Tremella peziza Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 628
Tubercularia pini Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 183 Tubercularia flavescens Rebentisch (1804), Prodomus florae neomarchicae, p. 362, tab. 3, fig. 15 ab Helotium radicatum Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 348, tab. 8, fig. 5 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Ditiola radicata (Albertini & Schweinitz) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 170 (nom actuel) Peziza turbo Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 321 Peziza turbo var. ß pelta Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 322 Ditiola luteoalba var. radicata (Albertini & Schweinitz) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 227 Guepinia radicata (Albertini & Schweinitz) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 205 Dacrymyces deliquescens var. radicatus (Albertini & Schweinitz) Bourdot & Galzin (1928) [1927], Hymenomycetes de France. Heterobasidies- Homobasidies Gymnocarpes, p. 68 Dacrymyces radicatus (Albertini & Schweinitz) Donk (1931), Mededeelingen van de Nederlandsche mycologische vereeniging, 18-20, p. 120 References : Julich 2 p. 419 ; BG p. 68 Groupe : Tremelles Classification : Basidiomycota / Dacrymycetes / Dacrymycetales / Dacrymycetaceae Chapeau/Fructification : Receptacle tuberculiforme, hemispherique, discoide, villeux, puis en disque aplani, lisse, avec souvent 1 a 2 plis, ou simplement convexe, 2,5 mm de diametre, jaune d'or ou orange, puis brunissant sur le sec. Stipe bien distinct, attenue a la base, radicant, revetu d'une villosite blanche, 2-4 x 1-2 mm. Chair : Heterogene, gelatineuse, molle, blanchatre. Habitat : Sur bois morts ou travailles, arbres ou arbustes de toute essence, sur vieux bois de Pinus, etc... Spores : Elliptiques, allantoides, hyalines, 8-10-13-(14,5) x 3,5-4,5-(5) µm. Probasides etroitement claviformes, 33-54 x 3-5 µm, non bouclees. Hyphes hyalines, a parois epaisses, non bouclees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire. Commun. Toute l'annee. Remarques : lignivore serieux produisant une pourriture active. Chez les coniferes surtout, le bois est resorbe; il s'y produit des vides et il devient sec et cassant. |
Pour vous accompagner lors de vos sorties mycologiques, MycoDB vous recommande les guides suivants :