Il y a 20 champignons qui correspondent à votre recherche par ordre de popularité :
Dacrymyces stillatus Nees (1817) |
![]() |
Synonymes : Tremella punctiformis Schrank (1789), Baiersche flora, 2, p. 561
Tremella miliaria Schrank (1789), Baiersche flora, 2, p. 563 Tremella deliquescens Bulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 455, fig. 3 Tremella abietina Persoon (1796), Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 1, p. 78 Dacrymyces stillatus Nees (1817), Das system der pilze und Schwamme, p. 89, tab. 7, fig. 90 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) (nom actuel) Dacrymyces abietinus (Persoon) Nees (1817), Das system der pilze und Schwamme, p. 89 Dacrymyces deliquescens (Bulliard) Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 729 Calloria stillata (Nees) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 359 Calloria deliquescens (Bulliard) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 359 Hormomyces abietinus P. Karsten (1890), Hedwigia, 29(5), p. 271 Dacrymyces abietinus (P. Karsten) Laplanche (1894), Dictionnaire iconographique des champignons superieurs (Hymenomycetes) qui croissent en Europe, Algerie & Tunisie, p. 130 (nom. illegit.) Dacrymyces deliquescens f. oidifera Bourdot & Galzin (1909), Bulletin de la Societe mycologique de France, 25(1), p. 33 Dacrymyces deliquescens var. oidifera (Bourdot & Galzin) Bigeard & H. Guillemin (1913), Flore des champignons superieurs de France, 2, p. 508 Dacrymyces flavus Lloyd (1925), Mycological writings, 7, mycological notes n° 75, p. 1345 Dacrymyces puroalba Lloyd (1925), Mycological writings, 7, mycological notes n° 75, p. 1360 Arrhytidia pustulata Brasfield (1938), Lloydia, 1, p. 153 Dacrymyces intermedius L.S. Olive (1958), Bulletin of the Torrey botanical Club, 85, p. 108 Arrhytidia involuta var. boliviensis Lowy (1961) [1959], Mycologia, 51(6), p. 847 References : BK 2 4 ; Bon p. 325 ; Eyssartier et Roux p. 1040 ; BG p. 67-68 n° 108 ; Phillips p. 263 Groupe : Tremelles Classification : Basidiomycota / Dacrymycetes / Dacrymycetales / Dacrymycetaceae Chapeau/Fructification : Cupuliforme, 1-1,5 cm, pulvine ou turbine, substipite, gelatineux, puis corne au sec. Surface lisse a ondulee, plissee, un peu cerebriforme, jaune orange a rougeatre ou brun orange, plus rarement presque blanche, Chair : Gelatineuse, elastique et + ou - translucide, puis confluant en une masse visqueuse avec l'age. Habitat : Sur souches et bois mort decortique ou non, de feuillus et de coniferes, sur bois travailles, egalement sur bois humide en decomposition. Isole ou gregaire et confluent. Toute l'annee. Frequent. Spores : Cylindro-elliptiques, faiblement allantoides, lisses, hyalines, a parois epaissies, 3-septees a maturite, a apicule proeminent 13-17-(18) x 4,5-6 µm. Basides en forme de diapason, fourchues atteignant 50µm de long, surmontees de 2 sterigmates pointus. Cystides absentes. Hyphes non bouclees, larges de 2-3,5 µm, a paroi epaissie, cloisonnees. (in litt. spores variables). Comestibilite : Sans interet Commentaires : Remarque : Ubiquiste, tres variable de couleur, de forme et de taille. Au meme endroit que la forme sexuee produisant les basidiospores se trouvent souvent des fructifications plus foncees correspondant a la forme imparfaite qui forme des arthrospores hyalines et catenulees par fragmentation des hyphes mesurant 9-12-(16) x 3-4 µm. |
Guepiniopsis buccina (Persoon) L.L. Kennedy (1959) [1958] |
![]() |
Synonymes : Peziza buccina Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 659 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza merulina Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 279 Helotium buccina (Persoon) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355 Guepinia peziza Tulasne (1853), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 19, p. 224 Dacrymyces contortus Cesati (1855), in Rabenhorst, Klotzschii herbarum vivum mycologicum, Edn 1, n° 1984 Guepinia tubiformis Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 30 Guepinia buccina Saccardo (1873), Atti della Societa veneto-trentina di scienze naturali residente in Padova, serie 1, 2(1), p. 108 Peziza exarata Berkeley (1875), Grevillea, 3(28), p. 160 Guepinia cochlearis Quelet (1875), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 547(119), tab. 20, fig. 6 Phialea buccina (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 100 Guepinia merulina (Persoon) Quelet (1884) [1883], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 12, p. 507 Guepinia contorta (Cesati) de Bary (1884), Vergleichende morphologie und biologie der pilze mycetozoen und bacterien, p. 62 Phialea exarata (Berkeley) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 268 Calycina buccina (Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448 Hymenoscyphus exaratus (Berkeley) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485 Guepiniopsis merulinus (Persoon) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des hymenomycetes, p. 30, fig. 22 Guepiniopsis merulinus var. peziza(Tulasne) Bigeard & H. Guillemin (1913), Flore des champignons superieurs de France, 2, p. 510 Guepinia crenata Lloyd (1922), Mycological writings, 7, mycological notes n° 67, p. 1152 Ditiola merulina (Persoon) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 743 Guepiniopsis buccina (Persoon) L.L. Kennedy (1959) [1958], Mycologia, 50(6), p. 888 (nom actuel) References : BG 113 ; Julich p. 441 ; BSM 4/2018 pp. 4-7 Groupe : Tremelles Classification : Basidiomycota / Dacrymycetes / Dacrymycetales / Dacrymycetaceae Chapeau/Fructification : Gregaire ou cespiteuse, mesurant 6-15 mm, jaune a ambree, cyphelloide. Stipe cylindrique claviforme, obliquement dilate en cupule, gelatineux, ferme, finement plisse de nervures longitudinales a l'exterieur et descendant jusqu'a la base. Hymenium cupuliforme, concolore, lisse. Chair : Gelatineuse, ferme, jaune. Habitat : Sur feuillus tels Quercus, Fagus, Castanea Corylus, Betula, ainsi que d'autres essences. Peu lignivore. Automne-hiver. Assez frequent regionalement a rare. Spores : Obovales ou oblondes deprimees lateralement 9-13 x 5-6µm. Conidies formees a l'exterieur du receptacle, subspheriques, asperulees, mesurant 9-12 µm portees comme des basides par des hyphes a extremites renflees et a ramification opuntioide. Basides fourchues mesurant 40 x 4-5 µm. Comestibilite : Sans interet |
Calloria neglecta (Libert) B. Hein (1976) |
![]() |
Synonymes : Tremella sepincola Willdenow (1788), in Romer & Usteri, Magazin fur die botanik, 2(4), p. 18
Tremella urticae Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 628 Tremella miniata Rebentisch (1804), Prodomus florae neomarchicae, p. 284 Dacrymyces urticae (Persoon) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 231 Fusarium tremelloides Greville (1823) [1822], Scottish cryptogamic flora, 1, tab. 10 Peziza neglecta Libert (1830), Plantae cryptogamicae, quas in Arduenna collegit, 1, exsiccati n° 29 (Basionyme) Peziza fusarioides Berkeley (1837), Magazine of zoology and botany, 1, p. 46, tab. 2, fig. 4 Calloria fusarioides (Berkeley) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 359 Cylindrocolla urticae (Persoon) Bonorden (1851), Handbuch der allgemeinen mykologie als anleitung zum studium derselben, p. 149 Cylindrocolla sepincola (Willdenow) Bonorden (1864), Abhandlungen der naturforschenden Gesellschaft zu Halle, 8, p. 116 ('saepincola') Mollisia fusarioides (Berkeley) Gillet (1881), Champignons de France, les discomycetes, p. 120 Calloria urticae (Persoon) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 121 Callorina fusarioides (Berkeley) Korf (1971), Phytologia, 21(4), p. 203 Calloria neglecta (Libert) B. Hein (1976), Willdenowia, Beih., 9, p. 54 (nom actuel) References : BK 1 285 ; Dennis p. 191 pl. XXVd Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Dermateaceae Chapeau/Fructification : 0,5-1 mm,sessile, discoide a lenticulaire, erompant, tres charnue. Hymenium ruguleux, orange puis rougeatre au sec. Surface externe et marge identiques. Stipe : Ferme, concolore, sans odeur ni saveur particulieres. Habitat : Sur tiges seches d'Urtica dioica. Spores : Cylindriques-elliptiques, lisses, hyalines, 1 septee a maturite, 11-15 x3-4 µm. Asques cylindriques-claves, octospores, spores biseriees, 65-85-(95) x 7-10 µm. ) Paraphyses filiformes, fourchues, epaissies au sommet de 3 a 4 µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire a cespiteux. Frequent. Printemps. Remarques : Le stade imparfait est semblable macroscopiquement et se nomme Cylindrocolla urticae. Le stade parfait est tardif et plus rare. |
Exidia saccharina (Albertini & Schweinitz) Fries (1822) |
![]() |
Synonymes : Tremella spiculosa var. γγ saccharina Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 302 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Exidia saccharina (Albertini & Schweinitz) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 225 (nom actuel) Tremella saccharina (Albertini & Schweinitz) J. Becker (1828), Flora der Gegend um Frankfurt am Main, zweite abtheilung, p. 341 Ulocolla saccharina (Albertini & Schweinitz) Brefeld (1888), Untersuchungen aus dem gesammtgebiete der mykologie, 7, p. 95, tab. 6, fig. 3-8 Dacrymyces saccharinus (Albertini & Schweinitz) Saccardo & Traverso (1911), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 20, p. 536 References : Julich 2 p. 409 ; Cetto 1 p. 639 . BG. p. 32 n° 47 Groupe : Tremelles Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Auriculariales / Auriculariaceae Chapeau/Fructification : Receptacle substipite ou adherent par le centre, jusqu'a 20 cm de long et de 1-2-(4) mm d'epaisseur, finement chagrine en dessous, ou apprime, irregulierement arrondi, puis ondule tuberculeux, ou a plis eleves, ou en ondes denses, formant reseau lache, gelatineux ferme, fauve cannelle, brun ombre, brun de datte clair, pellucide, puis fond brun fonce a noiratre sur le sec. Hymenium a papilles eparses, rares, verruciformes. Habitat : Sur branches (aiguilles) tenant a l'arbre ou tombees de coniferes, generalement Picea, egalement sur Larix, Pinus. Assez commun. Gregaire. Toute l'annee. Remarque : Pas lignivore. Spores : Cylindriques arquees, hyalines, 11-15-(20) x 3-5-(6) µm, formant des conidies crochet (5,4 x 2 µm). Basides subglobuleuses-elliptiques, 13-18-22 x 9-13 µm, a 2-4 sterigmates emergents d'une couche brun huileux, 15-30 x 2-3 µm. Hyphes hyalines, 1,5-2,5-(4) µm de diametre, cloisonnees, bouclees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Assez commun. Gregaire. Toute l'annee. Remarque : Pas lignivore. |
Ditiola peziziformis (Leveille) D.A. Reid (1974) |
![]() |
Synonymes : Helvella lentiformis Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 481 ('Elvela ')
Leotia tuberculata Hornemann (1808), Flora danica, 23, p. 8, tab. 1378, fig. 2 Exidia peziziformis Leveille (1848), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 9, p. 127 ('pezizaeformis') (Basionyme) Femsjonia luteoalba Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 341 Ditiola conformis P. Karsten (1867), Fungi Fenniae exsiccati, 7, n° 629 Femsjonia peziziformis (Leveille) P. Karsten (1876), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 25, p. 352 ('pezizaeformis ') Ditiola luteoalba (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 227 Ditiola lentiformis (Scopoli) Wettstein (1886) [1885], Verhandlungen der kaiserich-koniglichen zoologisch-botanischen Gesellschaft in Wien, 35, p. 553 Guepinia femsjoniana Johan-Olsen (1888), in Brefeld, Untersuchungen aus dem gesammtgebiete der mykologie, 7, p. 161 Dacrymyces mesentericus P. Karsten (1889), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 48, p. 459 Dacrymyces radicellatus P. Karsten (1890), Hedwigia, 29(4), p. 178 Guepinia luteoalba (Fries) Lloyd (1920), Mycological writings, 6, mycological notes n° 64, p. 990 Dacrymyces conformis (P. Karsten) Neuhoff (1936), Arkiv for botanik / utgifvet af K. Svenska vetenskaps-akademien i Stockholm, 28A(1), p. 44 Ditiola peziziformis (Leveille) D.A. Reid (1974), Transactions of the British mycological Society, 62(3), p. 474 ('pezizaeformis ') (nom actuel) References : CD 58 ; BK 2 6 ; Julich 2 p. 420 ; FMDS 144 p. 47 ; BG p. 71 n° 115 Groupe : Tremelles Classification : Basidiomycota / Dacrymycetes / Dacrymycetales / Dacrymycetaceae Chapeau/Fructification : Cupule turbinee, large et haut de 3-4-5 jusqu'a 10 mm, en forme de disque plat ou un peu concave, ondule, subcrispe, ou parfois un peu pulvine, lisse, jaune d'oeuf. Marge droite ou un peu sinueuse, comprimee lorsque la croissance est en groupes serres. Face externe legerement floconneuse, blanc pale, retrecie en un semblant de pied a la base. Chair : Gelatineuse, molle, transparente avec, a l'interieur, une moelle pale ou blanchatre. Habitat : Sur bois mort de coniferes ( Abies ),mais egalement sur feuillus ( Quercus, Fagus,surtout a la face infere des branches tombees et cortiquees. Spores : Oblongues, attenuees obliquement ou legerement courbees vers la base, lisses, hyalines, a contenu granuleux, 23-25-30 x 7-9-11 µm, cloisonnees en pleine maturite, atteignant jusqu'a 32 µm de long, et formant des spores secondaires. I-. Basides en forme de diapason, 60-90-100 x 5-6(-9 ) µm, sterigmates subules. Pas de cystide. Hyphes larges, 1,5-5-8 µm, parfois un peu enflees, boucles rares, ansiformes ; la plupart des cloisons sont bouclees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole ou en troupes sur l'ecorce, egalement en groupes fascicules par 2-3 ou 4. Rare. Ete-automne. ( in litt. Decembre ). Remarques : Certaines formes de ce champignon sont tres semblables a certains discomycetes. |
Dacrymyces capitatus Schweinitz (1832) |
![]() |
Synonymes : Dacrymyces capitatus Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 186 (Basionyme) (nom actuel)
Dacrymyces involutus Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 186 Dacrymyces azaleae Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 186 Dacrymyces viticola Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 186 Ditiola nuda Berkeley & Broome (1848), The annals and magazine of natural history, series 2, 2, p. 267, tab. 9, fig. 4 Septocolla adpressa Bonorden (1851), Handbuch der allgemeinen mykologie als anleitung zum studium derselben, p. 152 Dacrymyces laevis var. subundulatus P. Karsten (1889), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 48, p. 458 Dacrymyces laevis P. Karsten (1889), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 48, p. 458 Dacryopsis nuda (Berkeley & Broome) Massee (1891), The journal of mycology, 6(4), p. 182, tab. 7, fig. 25-26 Dacryomitra cudonia Bresadola (1896), Hedwigia, 35(5), p. 293 Dacrymyces guepiniaeformis Patouillard (1897), Catalogue raisonne des plantes cellulaires de la Tunisie, p. 74 Ditiola fagi Oudemans (1898), Hedwigia, 37(6), p. 313 Ditiola ulicis Plowright (1899) [1897-98], Transactions of the British mycological Society, 1(2), p. 55 Dacryomitra nuda (Berkeley & Broome) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des hymenomycetes, p. 31 Dacryopsis ulicis (Plowright) Saccardo & P. Sydow (1902), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 16, p. 223 Dacrymyces deliquescens f. stipitariusBourdot & Galzin (1909), Bulletin de la Societe mycologique de France, 25(1), p. 33 Dacrymyces deliquescens var. stipitatus(Bourdot & Galzin) Bigeard & H. Guillemin (1913), Flore des champignons superieurs de France, 2, p. 508 Dacrymyces digressus Lloyd (1916), Mycological writings, 5, mycological notes n° 44, p. 620, fig. 882 Dacryomitra depallens Lloyd (1918), Mycological writings, 5, mycological notes n° 56, p. 803, fig. 1248-1249 Dacryopsis depallens (Lloyd) Lloyd (1919), Mycological writings, 5, mycological notes n° 60, p. 874 Dacrymyces pallidus Lloyd (1919), Mycological writings, 5, mycological notes n° 58, p. 825, fig. 1379 Dacrymyces ellisii Coker (1920), Journal of the Elisha Mitchell scientific Society, 35(3-4), p. 167, tab. 23, 50, 63 Dacrymyces harperi Bresadola (1920), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 18(1-3), p. 53 Dacrymyces concavus Lloyd (1922), Mycological writings, 7, mycological notes n° 67, p. 1162 Dacrymyces depallens (Lloyd) Rick (1924), Broteria, revista de sciencias naturaes do Collegio de S. Fiel, serie botanica, 21(4), p. 137 Arrhytidia involuta (Schweinitz) Coker (1928), Journal of the Elisha Mitchell scientific Society, 43(3-4), p. 237 Dacrymyces radicatus f. stipitatus (Bourdot & Galzin) Donk (1931), Mededeelingen van de Nederlandsche mycologische vereeniging, 18-20, p. 121 Dacrymyces stipitatus (Bourdot & Galzin) Neuhoff (1936), Arkiv for botanik / utgifvet af K. Svenska vetenskaps-akademien i Stockholm, 28A(1), p. 47 Dacryomitra cystidiata Brasfield (1938), Lloydia, 1, p. 157 Dacrymyces deliquescens var. ellisii(Coker) L.L. Kennedy (1959) [1958], Mycologia, 50(6), p. 911 Dacrymyces lutescens var. latisporusKubicka (1960), Ceska mykologie, 14(3), p. 170 References : BK 2 3 Groupe : Tremelles Classification : Basidiomycota / Dacrymycetes / Dacrymycetales / Dacrymycetaceae Chapeau/Fructification : Pulvinee ou discoide, 0,5-1 mm de diametre, fixee par un pied court, ferme et un peu radicant et s'evasant vers le haut qui est jaune pale, un peu translucide, lisse et occasionnellement pruineux. Chair : Consistance cartilagineuse, gelatineuse et molle. Odeur et saveur non distinctes. Habitat : Sur bois mort, surtout sur feuillus, rarement sur coniferes. Spores : Elliptiques-cylindriques, un peu arquees, lisses, hyalines, a parois minces, 8-10-(17) x 3,5-4,5-(6,5 )µm, triseptees a maturite. I-. Absence d'arthrospores. Conidies globuleuses issues des spores par etranglement, 4,5+-6 x 4-5 µm. Basides fourchues, 25-30 x 3-3,5 µm. Pas de cystide. Hyphes a parois minces ou epaissies, finement incrustees, quelquefois larges de 2 a 3 µm, cloisonnees, non bouclees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : En groupes. Peu frequent. Tout au long de l'annee, ( surtout en periodes humides ). Remarques : Confusion possible avec Dacrymyces stillatus. |
Dacrymyces variisporus McNabb (1973) |
![]() |
Synonymes : Dacrymyces variisporus McNabb (1973), New Zealand journal of botany, 11(3), p. 504 (Basionyme) References : BK 2 5 ; Eyssartier et Roux p. 1040 Julich 2 p. 418 Groupe : Tremelles Classification : Basidiomycota / Dacrymycetes / Dacrymycetales / Dacrymycetaceae Chapeau/Fructification : Fructification en forme de bouton ou lentiforme au debut, puis orbiculaire ou faiblement cupuliforme et deprimee au centre. Surface lisse ou faiblement ridee-plissee, sessile, fixee au substrat par un point jaune a jaune-orange a l'etat frais, orange a rouge-orange a l'etat sec, 2-5 mm de grandeur. Chair : Gelatineuse-elastique, confluant en une masse gluante dans la vieillesse. Habitat : Sur bois mort de coniferes, surtout Pinus, mais egalement Abies. Spores : Elliptiques a cylindriques, parfois faiblement arquees, lisses, hyalines, pourvues de 3 a 7 cloisons a maturite, 15-19(27) x 4,5-7 µm. I-. Basides fourchues longues jusqu'a 75 µm. Pas de cystide. Hyphes 2-3 µm de large, parfois rugueuses ; dicaryophyses fourchues, larges de 1-2 µm, cloisonnees et bouclees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : En troupes souvent denses. Rare. Printemps-automne. |
Vexillomyces atrovirens (Persoon) Baral, Quijada & G. Marson (2020) |
![]() |
Synonymes : Peziza atrovirens Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 635 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Tremella virescens Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 439 Tremella cinereoviridis Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 439 Peziza virens Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 338, tab. 10, fig. 10 Ascobolus atrovirens (Persoon) Nees (1817), Das system der pilze und Schwamme, p. 269 Dacrymyces virescens (Schumacher) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 229 Peziza agaricina Carmichael (1836), in Berkeley, The english flora of sir J.E. Smith, fungi, 5(2), p. 207 Calloria atrovirens (Persoon) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 359 Helotium agaricinum (Carmichael) Berkeley (1860), Outlines of british fungology, p. 371 Chlorosplenium atrovirens (Persoon) De Notaris (1863), Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 1(5), p. 377 Coryne virescens Tulasne & C. Tulasne (1865), Selecta fungorum carpologia, 3, p. 193, tab. 18, fig. 12-15 Ombrophila atrovirens (Persoon) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 92 Chlorosplenium virescens (Tulasne & C. Tulasne) Cooke (1875), Bulletin of the Buffalo Society of natural sciences, 2, p. 299 Mollisia atrovirens (Persoon) Gillet (1881), Champignons de France, les discomycetes, p. 126 Tympanis atrovirens (Persoon) Rehm (1881), Ascomyceten, 13, n° 618 Calloria atrovirens var. viridis Chaillet (1883), in Patouillard, Tabulae analyticae fungorum, 2, p. 75, pl. 174 Corynella atrovirens (Persoon) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 114 Coryne atrovirens (Persoon) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 114 Calloria atrovirens var. virens (Albertini & Schweinitz) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 324 Tromera ligniaria P. Karsten (1888), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 16, p. 23 Chlorospleniella atrovirens (Persoon) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 848 Pezizella virens (Albertini & Schweinitz) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 662 Hymenoscyphus virens (Albertini & Schweinitz) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 70 Belonidium agaricinum (Carmichael) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 224 Sarea ligniaria (P. Karsten) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 515 Pachydisca agaricina (Carmichael) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 93 Biatorella ligniaria (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 157 Cudoniella allenii A.L. Smith (1908) [1907], Transactions of the British mycological Society, 3(1), p. 40 Claussenomyces atrovirens (Persoon) Korf & Abawi (1971), Canadian journal of botany, 49(11), p. 1882 Vexillomyces atrovirens (Persoon) Baral, Quijada & G. Marson (2020), Index fungorum, 454, p. 1 (nom actuel) References : BK 1 168 ; Ellis p. 5 fig. 9 ; Dennis p. 110 pl. XVf ; Gr. p. 331 n° 531 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Phacidiales / Tympanidaceae Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, hemispherique, glabre, brillant a l'etat humide, translucide, large de 3 a 6 dixiemes de mm, vert emeraude ou vert fonce, a hymenium plan ou un peu convexe, plus pale que la marge. Chair : Gelatineuse, tendre. Habitat : Sur les morceaux de bois pourris, surtout Fraxinus, Spores : Oblongues-elliptiques, hyalines, lisses, granuleuses interieurement dans le jeune age, puis triseptees, formant rapidement des spores secondaires, 7-9-12-(15) x 2,5-3-(5) µm. Asques claviformes, tres attenues a la base, d'abord octospores, puis a spores multiples, 70-100-(123) x 10-11,5-(14) µm. Paraphyses greles, septees, rameuses ou ramifiees plusieurs fois et non epaissies au sommet. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Rarement isole, souvent fascicules. Peu frequent. Avril-Octobre. |
Ditangium cerasi (Schumacher) Costantin & L.M. Dufour (1891) |
![]() |
Noms francais : Tremelle du cerisier Synonymes : Tremella cerasi Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 438 (Basionyme) Ditangium insigne P. Karsten (1867), Fungi Fenniae exsiccati, 7, n° 656 Poroidea pithyophila Gottinger (1880), in Sauter, Mitteilungen der Gesellschaft fur salzburger landeskunde, 20, p. 218 Dacrymyces conglobatus Peck (1880) [1879], Annual report of the New York state Museum of natural history, 32, p. 37 Craterocolla cerasi (Schumacher) Brefeld (1888), Untersuchungen aus dem gesammtgebiete der mykologie, 7, p. 99 Ditangium cerasi (Schumacher) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 207 (nom actuel) Ombrophila cerasi (Schumacher) Laplanche (1894), Dictionnaire iconographique des champignons superieurs (Hymenomycetes) qui croissent en Europe, Algerie & Tunisie, p. 240 Exidia cerasi (Schumacher) Ricken (1918), Vademecum fur pilzfreunde, Edn 1, p. 263 Exidia testacea Raitviir (1971), in Parmasto, Zhivaya priroda Dal'nego Vostoka (Plants and animals of the Far East), p. 117 References : Julich 2 p. 389 ; BG p. 29 n° 37 ; BK 2 20 Groupe : Tremelles Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Sebacinales / Sebacinaceae Chapeau/Fructification : Cupule ou lenticulaire, 0,5-2 cm, brun purpurin, puis pulvine etale, tremelloide et confluent, purpurin briquete, brievement stipite et alors orbiculaire-lobe, etroitement apprime au substrat et fixe par points uniquement, 10-40(-50) mm de diametre. Chair : Surface lisse, gelatineuse, molle. Habitat : Frequent sur Prunus avium mourants ou abattus, sur troncs et branches tombees ou encore a l'arbre, plus rare sur Malus, Prunus, Alnus, Populus, Picea. Isole ou gregaire. Toute l'annee. (in litt. automne-printemps). Spores : Cylindriques-incurvees, lisses, hyalines, guttulees, 8-12 x 3,5-4(-4,5) µm ; I-. Pycnospores cylindriques arquees, 6-8 x 2,5-3,5 µm. Basides globuleuses a ovales, a parois epaisses, cloisonnees en croix, 9-10(-12) x 6,5-8 µm, a 4 epibasides souvent longues. Pas de cystide. Hyphes, 1,5-2,5(-3) µm, hyalines, cloisonnees, non bouclees, granuleuses ou recouvertes de guttules, larges, a parois epaisses, + ou - agglutinees, les moyennes gelatineuses, ascendantes, rameuses, portant les conidies en verticilles superposes. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Remarque : Le stade a pycnides est arrondi, urceole, meme couleur et meme aspect qu'une Ombrophila. Il debute soit par la forme conidienne, soit par la forme basidifere. A savoir : La plante du pommier est peut-etre Neobulgaria pura qui ne differerait que par une teinte lilacine plus accusee. |
Tremella encephala Willdenow (1788) |
![]() |
Synonymes : Tremella encephala Willdenow (1788), in Romer & Usteri, Magazin fur die botanik, 2(4), p. 17, tab. 4, fig. 14 ('encephaliformis' ) (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) (nom actuel)
Tremella fragiformis Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 622 Tremella encephaloides Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 439 Tremella alutacea Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 439 Encephalium aurantiacum Link (1816), Magazin der Gesellschaft naturforschender freunde zu Berlin, 7, p. 33 Dacrymyces fragiformis (Persoon) Nees (1817), Das system der pilze und Schwamme, p. 155 Naematelia rubiformis Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 370 ('tubiformis ') Naematelia encephala (Willdenow) Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 370 Tremella rubiformis (Fries) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 99 Tremella encephaloidea Sprengel (1827), Systema vegetabilium, Edn 16, 4(1), p. 534 Tremella alabastrina Brefeld (1888), Untersuchungen aus dem gesammtgebiete der mykologie, 7, p. 129 Dacrymyces rubiformis (Fries) Neuhoff (1934), Schweizerische zeitschrift fur pilzkunde, 12, p. 81 References : BK 2 26 ; BG p. 24 n°30 Groupe : Tremelles Classification : Basidiomycota / Tremellomycetes / Tremellales / Tremellaceae Chapeau/Fructification : Errompant, subsessile ou pulvine subglobuleux, 1 a 3 cm de diametre, rugueux, peu plisse, incarnat pale legerement fuscescent, pellucide, souvent teinte de creme orange, pruineux a maturite, noyau dur cartilagineux, blanchatre, adherent. Marge nette. Habitat : Sur bois mort de coniferes, ( souvent poteaux et vieilles barrieres surtout de Pinus d' Abies et Picea, toujours en relation avec Stereum sanguinolentum qu'il parasite. Spores : Spheriques ou largement elliptiques, lisses, hyalines, parfois avec de petites guttules pourvues souvent d'un mucron obtus, tres distinct, germant sur le cote, 10-12 x 7,5-9 µm. I-. Hypobasides arrondies, septees longitudinalement, avec 2 longues epibasides, 13-20 x 13-18 µm. Hyphes de la couche gelatineuse larges, 1,5-2,5 µm, septees et cloisonnees. Hyphes du noyau larges de 2,5-4 µm, a parois epaisses, cloisonnees, non bouclees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole ou cespiteux. Peu frequent . Debut d'annee jusqu'en automne, particulierement en periodes humides. |
Pseudotremella moriformis (Smith) Xin Zhan Liu, F.Y. Bai, A.M. Yurkov, M. Groenewald & Boekhout (2015) |
![]() |
Synonymes : Tremella violacea Rehlan (1785), Flora cantabrigiensis, p. 442
Tremella moriformis Smith (1812), English botany: or, coloured figures of British plants, Edn 2, tab. 2446 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Gyraria violacea (Rehlan) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 594 Dacrymyces violaceus (Rehlan) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 229 Dacrymyces moriformis (Smith) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 229 Phyllopta moriformis (Smith) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 342 Tremella colorata Peck (1873), Bulletin of the Buffalo Society of natural sciences, 1, p. 62 Tremella nigrescens var. moriformis (Smith) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 209 Tremella aterglobosa Lloyd (1922), Mycological writings, 7, mycological notes n° 67, p. 1148 Exidia gemmata f. violacea (Relhan) Neuhoff (1936), Arkiv for botanik / utgifvet af K. Svenska vetenskaps-akademien i Stockholm, 28A(1), p. 19 Pseudotremella moriformis (Smith) Xin Zhan Liu, F.Y. Bai, A.M. Yurkov, M. Groenewald & Boekhout (2015), Studies in mycology, 81, p. 130 (nom actuel) References : Julich 410 Groupe : Tremelles Classification : Basidiomycota / Tremellomycetes / Tremellales / Bulleraceae Habitat : Sur feuillus. Spores : 6-11 x 6-10 μm Comestibilite : Sans interet |
Naohidea sebacea (Berkeley & Broome) Oberwinkler (1990) |
![]() |
Synonymes : Dacrymyces sebaceus Berkeley & Broome (1871), The annals and magazine of natural history, series 4, 7, p. 430, tab. 18, fig. 2 (Basionyme)
Platygloea miedzyrzecencis Bresadola (1903), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 1(2), p. 113, tab. 3, fig. 3 Platygloea sebacea (Berkeley & Broome) McNabb (1965), Transactions of the British mycological Society, 48(2), p. 188 Achroomyces sebaceus (Berkeley & Broome) Wojewoda (1977), Flora Polska, Grzyby, 8, Tremellales, Auriculariales, Septobasidiales, (Warszawa-Krakow), p. 243, fig. 92 Naohidea sebacea (Berkeley & Broome) Oberwinkler (1990), Reports of the Tottori mycological Institute, 28, p. 114 (nom actuel) References : Julich 2 p. 377 ; BG p. 13 Groupe : Non classe Classification : Basidiomycota / Pucciniomycetes / Platygloeales / Platygloeaceae Chapeau/Fructification : Erompant, verruciforme, 2-5 mm, cerace ou charnu tremelleux, blanchatre, puis grisonnant ou noicissant, aplati et sublobe. Chair : Gelatineuse. Odeur et saveur insignifiante. Habitat : Sur branches de feuillus, par exemple, Tilia, Prunus... etc. Spores : Cylindriques plus ou moins arquees, 27-30-36 x 6-7-7,5 µm, a contenu granule ou guttule, blanches en masses. Basides 150-300 x 9-12 µm, a 1-3 sterigmates lateraux, 45 x 3µm, et un sterigmate apical. Hyphes 4-6 µm de diametre, dressees, paraphysoides, coherentes par la base. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Assez rare. Plutot hivernal. |
Dacrymyces enatus (Berkeley & M.A. Curtis) Massee (1891) |
![]() |
Synonymes : Tremella enata Berkeley & M.A. Curtis (1873), Grevillea, 2(14), p. 20 (Basionyme)
Dacrymyces enatus (Berkeley & M.A. Curtis) Massee (1891), The journal of mycology, 6(4), p. 182, tab. 7, fig. 14-15 (nom actuel) Arrhytidia enata (Berkeley & M.A. Curtis) Coker (1928), Journal of the Elisha Mitchell scientific Society, 43(3-4), p. 237 Dacrymyces deliquescens var. castaneaBourdot (1932), Bulletin de la Societe mycologique de France, 48(2), p. 206 Dacrymyces gangliformis Brasfield (1940), Lloydia, 3, p. 105 References : Julich p. 438 Groupe : Tremelles Classification : Basidiomycota / Dacrymycetes / Dacrymycetales / Dacrymycetaceae Habitat : Sur feuillu, souvent Quercus. Spores : 9-13,5 x 3-4,5 μm Comestibilite : Sans interet |
Mycostilla vermiformis (Berkeley & Broome) Spirin & V. Malysheva (2018) |
![]() |
Synonymes : Dacrymyces vermiformis Berkeley & Broome (1878), The annals and magazine of natural history, series 5, 1, p. 25, tab. 3, fig. 1 (Basionyme)
Stypella papillata Moller (1895), Botanische mittheilungen aus den tropen, 8, p. 75, 166 Sebacina papillata (Moller) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des hymenomycetes, p. 25 Sebacina crystallina Bourdot (1921), Transactions of the British mycological Society, 7(1-2), p. 53 Heterochaetella crystallina (Bourdot) Bourdot & Galzin (1928) [1927], Hymenomycetes de France. Heterobasidies- Homobasidies Gymnocarpes, p. 52 Stypella vermiformis (Berkeley & Broome) D.A. Reid (1974), Transactions of the British mycological Society, 62(3), p. 473 Mycostilla vermiformis (Berkeley & Broome) Spirin & V. Malysheva (2018), Antonie van Leeuwenhoek, 112(5), p. 760 (nom actuel) References : Julich p. 423 Groupe : Tremelles Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Auriculariales / Incertae sedis Habitat : Sur coniferes. Spores : 4-6 x 3-4,5 μm. Comestibilite : Sans interet |
Ditiola radicata (Albertini & Schweinitz) Fries (1822) |
![]() |
Synonymes : Tremella peziza Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 628
Tubercularia pini Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 183 Tubercularia flavescens Rebentisch (1804), Prodomus florae neomarchicae, p. 362, tab. 3, fig. 15 ab Helotium radicatum Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 348, tab. 8, fig. 5 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Ditiola radicata (Albertini & Schweinitz) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 170 (nom actuel) Peziza turbo Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 321 Peziza turbo var. ß pelta Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 322 Ditiola luteoalba var. radicata (Albertini & Schweinitz) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 227 Guepinia radicata (Albertini & Schweinitz) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 205 Dacrymyces deliquescens var. radicatus (Albertini & Schweinitz) Bourdot & Galzin (1928) [1927], Hymenomycetes de France. Heterobasidies- Homobasidies Gymnocarpes, p. 68 Dacrymyces radicatus (Albertini & Schweinitz) Donk (1931), Mededeelingen van de Nederlandsche mycologische vereeniging, 18-20, p. 120 References : Julich 2 p. 419 ; BG p. 68 Groupe : Tremelles Classification : Basidiomycota / Dacrymycetes / Dacrymycetales / Dacrymycetaceae Chapeau/Fructification : Receptacle tuberculiforme, hemispherique, discoide, villeux, puis en disque aplani, lisse, avec souvent 1 a 2 plis, ou simplement convexe, 2,5 mm de diametre, jaune d'or ou orange, puis brunissant sur le sec. Stipe bien distinct, attenue a la base, radicant, revetu d'une villosite blanche, 2-4 x 1-2 mm. Chair : Heterogene, gelatineuse, molle, blanchatre. Habitat : Sur bois morts ou travailles, arbres ou arbustes de toute essence, sur vieux bois de Pinus, etc... Spores : Elliptiques, allantoides, hyalines, 8-10-13-(14,5) x 3,5-4,5-(5) µm. Probasides etroitement claviformes, 33-54 x 3-5 µm, non bouclees. Hyphes hyalines, a parois epaisses, non bouclees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire. Commun. Toute l'annee. Remarques : lignivore serieux produisant une pourriture active. Chez les coniferes surtout, le bois est resorbe; il s'y produit des vides et il devient sec et cassant. |
Dacrymyces chrysocomus (Bulliard) Tulasne (1853) |
Pas de photo disponible |
Synonymes : Peziza chrysocoma Bulliard (1787), Herbier de la France, 8, tab. 376, fig. 2 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza aurea Persoon (1796), Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 1, p. 41 (indisponible) Peziza subplana Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 416 Hymenoscyphus chrysocomus (Bulliard) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 674 Bulgaria chrysocoma (Bulliard) Sommerfelt (1826), Supplementum florae lapponica, p. 299 Calloria chrysocoma (Bulliard) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 359 Dacrymyces chrysocomus (Bulliard) Tulasne (1853), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 19, p. 211, tab. 11-12 (nom actuel) Mollisia chrysocoma (Bulliard) Gillet (1886), Champignons de France, les discomycetes, p. 212 Dacrymyces longisporus Brefeld (1888), Untersuchungen aus dem gesammtgebiete der mykologie, 7, p. 158 Orbilia chrysocoma (Bulliard) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 624 Guepiniopsis chrysocoma (Bulliard) Brasfield (1938), The American midland naturalist, 20, p. 226 References : Julich p. 442 Groupe : Tremelles Classification : Basidiomycota / Dacrymycetes / Dacrymycetales / Dacrymycetaceae Habitat : Sur coniferes, surtout Pinus. Spores : 16-28 x 7,5-10 μm Comestibilite : Sans interet |
Dacrymyces punctiformis Neuhoff (1934) |
Pas de photo disponible |
Synonymes : Dacrymyces deliquescens f. myriadeus Bourdot & Galzin (1909), Bulletin de la Societe mycologique de France, 25(1), p. 33
Dacrymyces deliquescens var. myriadeus (Bourdot & Galzin) Bigeard & H. Guillemin (1913), Flore des champignons superieurs de France, 2, p. 508 Dacrymyces punctiformis Neuhoff (1934), Schweizerische zeitschrift fur pilzkunde, 12, p. 81 (Basionyme) (nom actuel) Dacrymyces romellii Neuhoff (1934), Schweizerische zeitschrift fur pilzkunde, 12, p. 82 Dacrymyces tortus f. romellii(Neuhoff) Raitviir (1967), Opredelitel' Geterobazidial' nykh Gribov SSSR, p. 84 References : Julich p. 438 Groupe : Tremelles Classification : Basidiomycota / Dacrymycetes / Dacrymycetales / Dacrymycetaceae Habitat : Sur coniferes. Spores : hyalines, avec trois cloisons, 15-21 x 5-6,5 μm Comestibilite : Sans interet |
Calocera glossoides (Persoon) Fries (1827) [1825-26] |
![]() |
Synonymes : Clavaria glossoides Persoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 68 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Tremella glossoides (Persoon) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 107 Calocera glossoides (Persoon) Fries (1827) [1825-26], Stirpes agri femsionensis, 4, p. 67 (nom actuel) Dacryomitra pusilla Tulasne (1872), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 5, 15, p. 217, tab. 9, fig. 5-7 Dacryomitra glossoides (Persoon) Brefeld (1888), Untersuchungen aus dem gesammtgebiete der mykologie, 7, p. 162 Dacrymyces glossoides (Persoon) Laplanche (1894), Dictionnaire iconographique des champignons superieurs (Hymenomycetes) qui croissent en Europe, Algerie & Tunisie, p. 130 Dacrymyces pusilla (Tulasne) Laplanche (1894), Dictionnaire iconographique des champignons superieurs (Hymenomycetes) qui croissent en Europe, Algerie & Tunisie, p. 131 References : Julich p. 434 ; Eyssartier et Roux p. 1014 ; BG p. 74 n° 120 Groupe : Clavaires Classification : Basidiomycota / Dacrymycetes / Dacrymycetales / Dacrymycetaceae Chapeau/Fructification : Clavule simple, 1 a 1,5 cm, gelatineuse pellucide, comprimee ligulee ou lanceolee, obtuse, jaune clair. Chair : Coriace. Odeur et saveur nulle. Stipe : Cylindrique, concolore, blanc villeux a la base puis devenant brun noiratre. Habitat : En groupe sur bois mort ou pourri de feuillus, Quercus, Betula, ... Peu commun. Automne et printemps. Spores : Ellipsoides, deprimees et attenuees a la base, 8-10(-14) x 3-4,5 µm, 1 a 3 cloisons. Hyphes 2-4 µm. Basides 21-30 x 4-5 µm. Non bouclees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Peu commun. Automne et Printemps. |
Dacrymyces lacrymalis (Persoon) Nees (1817) |
Pas de photo disponible |
Synonymes : Tremella lacrymalis Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 628 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Dacrymyces lacrymalis (Persoon) Nees (1817), Das system der pilze und Schwamme, p. 89 (nom actuel) Gyraria lacrymalis (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 595 Dacrymyces stillatus var. lutescens Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 230 Dacrymyces stillatus var. a lacrymalis (Persoon) Chevallier (1826), Flore generale des environs de Paris, 1, p. 98 Dacrymyces deliquescens var. lacrymalis (Persoon) Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 729 Dacrymyces tortus var. ß lacrymalis (Persoon) J. Kickx f. (1867), in J.J. Kickx, Flore cryptogamique des Flandres, 2, p. 115 References : Julich p. 436 Groupe : Tremelles Classification : Basidiomycota / Dacrymycetes / Dacrymycetales / Dacrymycetaceae Habitat : Sur feuillu. Spores : 10-14 x 4.5-6 μm Comestibilite : Sans interet |
Dacrymyces minor Peck, Ann. Rep. N.Y. St. Mus. nat. Hist. 30: 49 (1878) [1877] |
![]() |
Synonymes : D. deliquescens var. fagicola Bourdot & Galzin, Hymenomyc. de France (Sceaux): 68 (1928) [1927]
D. deliquescens var. minor (Peck) L.L. Kenn., Mycologia 50(6): 908 (1959) [1958] D. fagicola (Bourdot & Galzin) Pilat, Sb. nar. Mus. Praze 2B: 40 (1940) Groupe : Tremelles Classification : Basidiomycota / Dacrymycetes / Dacrymycetales / Dacrymycetaceae Chapeau/Fructification : Fructification en forme de bouton ou lentiforme au debut, puis orbiculaire ou faiblement cupuliforme et deprimee au centre. Surface lisse ou faiblement ridee-plissee, sessile, fixee au substrat par un point jaune a l'etat frais, 2-5 mm de grandeur. Habitat : Sur bois mort de feuillus, surtout Fagus Spores : Elliptiques a cylindriques, lisses, hyalines, pourvues de 1 a 3 cloisons a maturite, 8-14(16) x 3,5-5(6) µm. Basides fourchues longues jusqu'a 45 µm. Pas de cystide. Hyphes 2-3 µm de large, incrustes et non boucles Comestibilite : Sans interet |
Pour vous accompagner lors de vos sorties mycologiques, MycoDB vous recommande les guides suivants :