Il y a 2 champignons qui correspondent à votre recherche par ordre de popularité :
Clavulina rugosa (Bulliard) J. Schroter (1888) [1889] |
![]() |
Noms francais : Clavaire rugueuse Synonymes : Clavaria digitata Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 484 (nom. illegit.) Clavaria laciniata Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 122, tab. 291 (nom. illegit.) Clavaria cornu-alces Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 135 Clavaria damicornis Schrank (1789), Baiersche flora, 2, p. 666 Clavaria elegans Bolton (1789), An history of fungusses growing about Halifax, 3, p. 115, tab. 115 Clavaria rugosa Bulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 448, fig. 2 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Clavaria rugosa var. γdamicornis (Schrank) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 595 Clavaria rugosa var. ß cornu alces (Batsch) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 595 Clavaria rugosa var. a elegans (Bolton) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 595 Ramaria rugosa (Bulliard) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 655 Holocoryne rugosa (Bulliard) Bonorden (1851), Handbuch der allgemeinen mykologie als anleitung zum studium derselben, p. 166 Clavaria gregalis Britzelmayr (1887), Bericht des naturwissenschaftlichen vereins fur schwaben und Neuburg, 29, p. 286, fig. 5 Clavulina rugosa (Bulliard) J. Schroter (1888) [1889], in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 442 (nom actuel) Clavaria pseudoflava Britzelmayr (1891), Die Hymenomyceten aus Sudbayern, 8, p. 14, fig. 62 Clavaria clavaeformis Britzelmayr (1891), Die Hymenomyceten aus Sudbayern, 8, p. 14, fig. 67 Ramaria rubescens Quelet (1892), Revue mycologique (Toulouse), 14(54), p. 65, tab. 126, fig. 2 Clavaria rubescens (Quelet) Saccardo (1895), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 11, p. 136 (nom. illegit.) Clavaria gigantula Britzelmayr (1897), Botanisches centralblatt, 71, p. 95, fig. 98 Clavaria obtusiuscula Britzelmayr (1897), Botanisches centralblatt, 71, p. 95, fig. 97 Ramaria macrospora Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 90 Clavaria fragiliformis Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 91 References : CD 116 ; Eyssartier et Roux p. 1010 ; BK 2 457 ; Funghi Clavarioidi 1 p. 347 Groupe : Clavaires Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Cantharellales / Hydnaceae Chapeau/Fructification : Fructification 1,5-10 x 0,4-2 cm, clavee ou aplatie, blanc sale non ramifiee ou avec des ramifications rudimentaires reduites a des moignons. Surface rugueuse sillonnee longitudinalement, bosselee et ridulee voire torsadee. Chair : Chair blanche, elastique, molle et cassante. Odeur faible. Saveur douce. Habitat : Sous coniferes et feuillus meles sur terre nue ou parmi les mousses en bordure de chemin. Isole ou gregaire. Repandu. Spores : Spores subglobuleuses, 9-13,5 x 7,5-10 µm, lisses, hyalines avec une grosse guttule. Basides cylindriques, allongees, flexueuses, mono ou bisporiques, 60-75 x 5-8 µm. Pas de cystides. Systeme monomitique: hyphes de 5-12 µm de large, renflees aux cloisons. Presence de boucles de petite taille. Comestibilite : Sans interet |
Spathularia flavida Persoon (1794) |
![]() |
Noms francais : Spathulaire jaune Synonymes : Helvella clavata Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 100, tab. 149 ('Elvela') Clavaria spathulata O.F. Muller (1775), Flora danica, 11, p. 8, tab. 658 ('spathula ') Helvella spathulata (O.F. Muller) Afzelius (1783), Kongl. vetenskaps akademiens nya handlingar, 4, p. 312 Helvella feritoria Bolton (1789), An history of fungusses growing about Halifax, 3, p. 97, tab. 97 Spathularia flavida Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 116 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) (nom actuel) Spathularia flava var. ß feritoria (Bolton) Persoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 35 Spathularia flava Persoon (1797), Commentatio de fungis clavaeformibus, p. 34 Spathularia rufa Swartz (1812), Kongl. vetenskaps akademiens nya handlingar, 33, p. 11 Mitrula spathulata (O.F. Muller) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 583 Spathularia flaccida Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 347 ('flacida') Spathularia clavata (Schaeffer) Saccardo (1880), Michelia, 2(6), p. 77 Spathularia flavida var. rugosa Peck (1886) [1885], Annual report of the New York state Museum of natural history, 39, p. 58 Spathularia rugosa (Peck) Peck (1898) [1897], Annual report of the New York state Museum of natural history, 50, p. 118 References : Bon p. 333 ; BK 1 141 ; Marchand 4 395 ; Dennis p. 90 pl. Xi ; Gr. p. 246 n° 444 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Cudoniaceae Chapeau/Fructification : Receptacle d'une hauteur totale d'environ 20-50 jusqu'a 80 mm, en forme de spatule ou en massue aplatie, plus rarement arrondie, entiere ou lobee au sommet, presque lisse, a bords ondules, se prolongeant en y adherant sur deux cotes du pied, d'un jaune + ou - fonce, ayant de 1 a 3 cm de haut et autant de largeur. Sporee blanche. Chair : Consistance gelatineuse. Odeur et saveur indistinctes. Stipe : Distinct, droit, cylindrique ou un peu comprime, blanchatre, puis jaunatre mais plus pale que le receptacle, ayant de 2 a 5 cm de long et de 4 a 6 mm d'epaisseur. Habitat : Dans les forets de coniferes, sur sol couvert d'aiguilles, dans les bois humides, parmi les mousses, parfois dans d'autres essences, ( in litt. en pleine hetraie, loin de tout resineux). Spores : Tres allongees, obtuses aux deux extremites ou etroitement claviformes, lisses, hyalines, ordinairement un peu courbees ou flexueuses, finement granuleuses a l'interieur, obscurement pluriseptees a maturite, 38-52-(75) x 2-2,5-(3) µm. Asques octospores, attenues au sommet et a la base, 95-105-(125) x 10-13 µm. Paraphyses greles, courbees ou diversement contournees au sommet, epaisses de 2 µm environ, tres finement granuleuses a l'interieur. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire a fascicule. Aout-Novembre. Souvent sous Larix |
Pour vous accompagner lors de vos sorties mycologiques, MycoDB vous recommande les guides suivants :