Recherche sur MycoDB


Il y a 23 champignons qui correspondent ŕ votre recherche par ordre de popularité :


Dacrymyces stillatus Nees (1817) Synonymes : Tremella punctiformis Schrank (1789), Baiersche flora, 2, p. 561
Tremella miliaria Schrank (1789), Baiersche flora, 2, p. 563
Tremella deliquescens Bulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 455, fig. 3
Tremella abietina Persoon (1796), Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 1, p. 78
Dacrymyces stillatus Nees (1817), Das system der pilze und Schwamme, p. 89, tab. 7, fig. 90 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) (nom actuel)
Dacrymyces abietinus (Persoon) Nees (1817), Das system der pilze und Schwamme, p. 89
Dacrymyces deliquescens (Bulliard) Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 729
Calloria stillata (Nees) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 359
Calloria deliquescens (Bulliard) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 359
Hormomyces abietinus P. Karsten (1890), Hedwigia, 29(5), p. 271
Dacrymyces abietinus (P. Karsten) Laplanche (1894), Dictionnaire iconographique des champignons superieurs (Hymenomycetes) qui croissent en Europe, Algerie & Tunisie, p. 130 (nom. illegit.)
Dacrymyces deliquescens f. oidifera Bourdot & Galzin (1909), Bulletin de la Societe mycologique de France, 25(1), p. 33
Dacrymyces deliquescens var. oidifera (Bourdot & Galzin) Bigeard & H. Guillemin (1913), Flore des champignons superieurs de France, 2, p. 508
Dacrymyces flavus Lloyd (1925), Mycological writings, 7, mycological notes n° 75, p. 1345
Dacrymyces puroalba Lloyd (1925), Mycological writings, 7, mycological notes n° 75, p. 1360
Arrhytidia pustulata Brasfield (1938), Lloydia, 1, p. 153
Dacrymyces intermedius L.S. Olive (1958), Bulletin of the Torrey botanical Club, 85, p. 108
Arrhytidia involuta var. boliviensis Lowy (1961) [1959], Mycologia, 51(6), p. 847

References : BK 2 4 ; Bon p. 325 ; Eyssartier et Roux p. 1040 ; BG p. 67-68 n° 108 ; Phillips p. 263
Groupe : Tremelles
Classification : Basidiomycota / Dacrymycetes / Dacrymycetales / Dacrymycetaceae
Chapeau/Fructification : Cupuliforme, 1-1,5 cm, pulvine ou turbine, substipite, gelatineux, puis corne au sec. Surface lisse a ondulee, plissee, un peu cerebriforme, jaune orange a rougeatre ou brun orange, plus rarement presque blanche,
Chair : Gelatineuse, elastique et + ou - translucide, puis confluant en une masse visqueuse avec l'age.
Habitat : Sur souches et bois mort decortique ou non, de feuillus et de coniferes, sur bois travailles, egalement sur bois humide en decomposition. Isole ou gregaire et confluent. Toute l'annee. Frequent.
Spores : Cylindro-elliptiques, faiblement allantoides, lisses, hyalines, a parois epaissies, 3-septees a maturite, a apicule proeminent 13-17-(18) x 4,5-6 µm. Basides en forme de diapason, fourchues atteignant 50µm de long, surmontees de 2 sterigmates pointus. Cystides absentes. Hyphes non bouclees, larges de 2-3,5 µm, a paroi epaissie, cloisonnees. (in litt. spores variables).
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Remarque : Ubiquiste, tres variable de couleur, de forme et de taille. Au meme endroit que la forme sexuee produisant les basidiospores se trouvent souvent des fructifications plus foncees correspondant a la forme imparfaite qui forme des arthrospores hyalines et catenulees par fragmentation des hyphes mesurant 9-12-(16) x 3-4 µm.
Psilachnum chrysostigmum (Fries) Raitviir (1970) Synonymes : Peziza chrysostigma Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 128 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza mellina Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 290
Helotium chrysostigma (Fries) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355
Peziza versicolor Desmazieres (1853), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 20, p. 230 (nom. illegit.)
Peziza aspidiicola Berkeley & Broome (1854), The annals and magazine of natural history, series 2, 13, p. 465
Helotium versicolor P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 239
Mollisia aspidiicola (Berkeley & Broome) Quelet (1879), Bulletin de la Societe botanique de France, 26, p. 234
Phialea versicolor (P. Karsten) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 106 (nom. illegit.)
Helotium aspidiicolum (Berkeley & Broome) Rehm (1880), Ascomyceten, 12, n° 560
Erinella chrysostigma (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 304
Cistella versicolor (P. Karsten) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 320
Erinella aspidiicola (Berkeley & Broome) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 304
Calloria chrysostigma (Fries) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 328
Lachnella aspidiicola (Berkeley & Broome) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 245
Mollisia versicolor (P. Karsten) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 195
Pezizella chrysostigma (Fries) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 288
Dasyscyphus aspidiicolus (Berkeley & Broome) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 451
Pseudohelotium versicolor (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 296
Pezizella aspidiicola (Berkeley & Broome) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 684
Pezizella versicolor (P. Karsten) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 683
Hymenoscyphus aspidiicola (Berkeley & Broome) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 72
Hymenoscyphus chrysostigma (Fries) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 71
Mollisia chrysostigma (Fries) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 218
Atractobolus aspidiicola (Berkeley & Broome) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445
Urceolella versicolor (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 129
Micropodia aspidiicola (Berkeley & Broome) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 128
Micropodia chrysostigma (Fries) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 128
Pezizella aspidiicola f. robertianiAde (1923), Hedwigia, 64(1-6), p. 317
Phialea chrysostigma (Fries) Hohnel (1926), Mitteilungen aus dem botanischen Institut der technischen hochschule in Wien, 3(2), p. 78
Hyaloscypha pteridina Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 282
Pezizella sulphurea Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 174
Allophylaria chrysostigma (Fries) Nannfeldt (1939), Transactions of the British mycological Society, 23(3), p. 246
Psilachnum chrysostigmum (Fries) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 104 (nom actuel)
Lachnum aspidiicola (Berkeley & Broome) M.P. Sharma (1986), Nova Hedwigia, 43(3-4), p. 402

References : BK 1 196 ; Gr. p. 472 . Ellis p. 567 ; Dennis p. 132
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Apothecie superficielle, sessile ou faiblement pedicellee, environ 0,6 mm de diametre. Hymenium finement duveteux, blanc a blanchatre comme d'ailleurs la marge et la surface externe.
Stipe : Indistinct ou tres court, finement duveteux, cylindrique.
Habitat : Tres souvent ur tiges mortes de Pteridium aquilinum ( fougere imperiale ), mais egalement sur tiges d'autres fougeres, ainsi que sur petioles morts de Nephrodium filix-mas.
Spores : Claviformes a larmiformes, lisses, hyalines, non guttulees, 4-6 ( 7 ) x 1-1,25 (1,4)µm, J-. Asques cylindriques,un peu en massue, 28-38 x 4-5 µm, octospores, spores biseriees. Paraphyses cylindriques, filiformes, larges d' environ 1,5µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole a gregaire. Assez commun. De Novembre a Mai.
Orbilia delicatula (P. Karsten) P. Karsten (1871) Synonymes : Peziza xanthostigma Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 166
Orbilia xanthostigma (Fries) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 357
Calloria xanthostigma (Fries) Kalchbrenner (1867), Mathematikai es termeszettudomanyi kozlemenyek, vonatkozolag a hazai vizsonyokra, 5, p. 270
Peziza leucostigma subsp.* xanthostigma (Fries) P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 174
Peziza delicatula P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 173 (Basionyme)
Orbilia delicatula (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 248 (nom actuel)
Orbilia coccinella subsp.* delicatula (P. Karsten) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 98
Orbilia leucostigma var. ß xanthostigma (Fries) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 99
Orbilia leucostigma subsp.* xanthostigma (Fries) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 248
Calloria coccinella subsp.* delicatula (P. Karsten) Saccardo (1878), Michelia, 1(4), p. 429
Mollisia xanthostigma (Fries) Gillet (1881), Champignons de France, les discomycetes, p. 125
Orbilia botulispora Hohnel (1907), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 116, p. 131
Orbilia millispora Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 92
Orbilia microspora Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 95
Orbilia paradoxa Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 102
Orbilia alnea var. vesiculosa Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 93
Orbilia vitrea Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 102
Orbilia hypothallosa Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 101
Orbilia faginea Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 102

References : BK 1 253 ; Eyssartier et Roux p. 1062 ; Dennis p. 167 pl. XXIa ; Cetto 2124 ; CQ
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Orbiliomycetes / Orbiliales / Orbiliaceae
Chapeau/Fructification : 0,5-1 mm de diametre, turbinee, cupuliforme a orbiculaire-etale, sessile ou tres courtement stipitee. Hymenium lisse, cireux, translucide, jaune orange, jaune d'or a blanchatre. Marge legerement plus sombre. Face externe identique.
Stipe : Indistinct.
Habitat : Sur ecorce et bois humide pourri, surtout sur bois decortique de feuillus.
Spores : Tres reniformes, courbees en 1/2 cercle, lisses, hyalines, souvent avec verrues dorsales et 2 petites guttules, 2,5-3-(4) x 1-1,5 µm. Asques octospores, spores uniseriees, tronquees a l'apex, 30-55 x 3-5 µm. J-. Paraphyses cylindriques, souvent renflees au sommet jusqu'a 2-4 µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire. Repandu. Ete-automne.
Calloria neglecta (Libert) B. Hein (1976) Synonymes : Tremella sepincola Willdenow (1788), in Romer & Usteri, Magazin fur die botanik, 2(4), p. 18
Tremella urticae Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 628
Tremella miniata Rebentisch (1804), Prodomus florae neomarchicae, p. 284
Dacrymyces urticae (Persoon) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 231
Fusarium tremelloides Greville (1823) [1822], Scottish cryptogamic flora, 1, tab. 10
Peziza neglecta Libert (1830), Plantae cryptogamicae, quas in Arduenna collegit, 1, exsiccati n° 29 (Basionyme)
Peziza fusarioides Berkeley (1837), Magazine of zoology and botany, 1, p. 46, tab. 2, fig. 4
Calloria fusarioides (Berkeley) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 359
Cylindrocolla urticae (Persoon) Bonorden (1851), Handbuch der allgemeinen mykologie als anleitung zum studium derselben, p. 149
Cylindrocolla sepincola (Willdenow) Bonorden (1864), Abhandlungen der naturforschenden Gesellschaft zu Halle, 8, p. 116 ('saepincola')
Mollisia fusarioides (Berkeley) Gillet (1881), Champignons de France, les discomycetes, p. 120
Calloria urticae (Persoon) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 121
Callorina fusarioides (Berkeley) Korf (1971), Phytologia, 21(4), p. 203
Calloria neglecta (Libert) B. Hein (1976), Willdenowia, Beih., 9, p. 54 (nom actuel)

References : BK 1 285 ; Dennis p. 191 pl. XXVd
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Dermateaceae
Chapeau/Fructification : 0,5-1 mm,sessile, discoide a lenticulaire, erompant, tres charnue. Hymenium ruguleux, orange puis rougeatre au sec. Surface externe et marge identiques.
Stipe : Ferme, concolore, sans odeur ni saveur particulieres.
Habitat : Sur tiges seches d'Urtica dioica.
Spores : Cylindriques-elliptiques, lisses, hyalines, 1 septee a maturite, 11-15 x3-4 µm. Asques cylindriques-claves, octospores, spores biseriees, 65-85-(95) x 7-10 µm. ) Paraphyses filiformes, fourchues, epaissies au sommet de 3 a 4 µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire a cespiteux. Frequent. Printemps. Remarques : Le stade imparfait est semblable macroscopiquement et se nomme Cylindrocolla urticae. Le stade parfait est tardif et plus rare.
Hyalorbilia inflatula (P. Karsten) Baral & G. Marson (2000) Synonymes : Peziza inflatula P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 175 (Basionyme)
Orbilia epipora subsp.* inflatula (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 248
Calloria inflatula (P. Karsten) Saccardo (1878), Michelia, 1(4), p. 429
Peziza translucens Gillet (1883), in Roumeguere, Fungi gallici exsiccati, n° 2382
Orbilia inflatula (P. Karsten) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 142
Mollisia translucens (Gillet) Gillet (1886), Champignons de France, les discomycetes, p. 212
Pezizella translucens (Gillet) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 287
Hymenoscyphus translucens (Gillet) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 486
Hyalinia translucens (Gillet) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 104
Hyalinia inflatula (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 104
Orbilia breviasca Hennings (1908), Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 50, p. 132
Orbilia linata Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 94
Orbilia cyathea Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 94
Hyalinia breviascus (Hennings) Kanouse (1939) [1938], Papers of the Michigan Academy of science, arts and letters, 24, p. 27
Orbilia pyrifera Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 103
Orbilia abietina Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 103
Hyalorbilia inflatula (P. Karsten) Baral & G. Marson (2000), Micologia 2000 (Trento), p. 44 (nom actuel)

References : Dennis p. 188
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Orbiliomycetes / Orbiliales / Orbiliaceae
Comestibilite : Sans interet
Cistella grevillei (Berkeley) Raitviir (1978) Synonymes : Peziza nidulus Greville (1824), Flora edinensis, p. 420 (nom. illegit.)
Peziza grevillei Berkeley (1836), The english flora of sir J.E. Smith, fungi, 5(2), p. 198 (Basionyme)
Peziza berkeleyi A. Bloxam (1854), in Berkeley & Broome, The annals and magazine of natural history, series 2, 13, p. 464
Peziza urticina Peck (1880) [1879], Annual report of the New York state Museum of natural history, 32, p. 46
Calloria coniicola Cooke & W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 333
Lachnella berkeleyi (A. Bloxam) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 270
Mollisia grevillei (Berkeley) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 180
Trichopeziza grevillei (Berkeley) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 407
Trichopeziza berkeleyi (A. Bloxam) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 407
Trichopeziza urticina (Peck) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 403
Dasyscyphus grevillei (Berkeley) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 359
Dasyscyphus berkeleyi (A. Bloxam) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 358
Lachnum urticinum (Peck) Lindau (1896), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1), p. 203
Trichopeziza galii Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 132
Urceolella berkeleyi (A. Bloxam) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 130
Dyslachnum brevipilum Hohnel (1926), Mitteilungen aus dem botanischen Institut der technischen hochschule in Wien, 3(2), p. 117
Lachnum brevipilum (Hohnel) Nannfeldt (1932), Nova Acta Regiae Societatis Scientiarum Upsaliensis, series 4, 8(2), p. 262 (nom. illegit.)
Dasyscyphus lupini Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 129
Discocistella grevillei (Berkeley) Svrček (1962), Ceska mykologie, 16(1), p. 12
Clavidisculum grevillei (Berkeley) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 77
Cistella grevillei (Berkeley) Raitviir (1978), Sistematiki i rasprostranenie Gribov (Tartu), p. 151 (nom actuel)
Lachnum grevillei (Berkeley) Nannfeldt (1992), Thunbergia, 17, p. 7

References : Ellis p. 207 fig. 1231 ; Boudier pl. 536 ; Gr. p. 491 n° 840 .
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, arrondi, urceole puis etale, large de 3 a 5 dixiemes de millimetre, blanc ivoire ou blanc grisatre, souvent un peu rose, brievement pubescent a l'exterieur.
Habitat : Sur tiges mortes d'ombelliferes telles que, Heracleum sphondylium, Polygonum, egalement sur Galium aparine, Dalhia, Urtica dioica. ( Voir liste des recoltes ).
Spores : Oblongues-fusiformes ou un peu claviformes, droites ou legerement courbees, hyalines, continues, sans gouttelettes ni granulations a l'interieur, 6-9-(10) x 1-1,5-(3) µm. Asques cylindriques-claviformes, octospores, 25-35 x 4-5 µm (Sacc.); 40-50 x 5-7 µm (Boud.) Paraphyses greles, hyalines, etroitement lanceolees, epaisses de 2 µm environ, pas nettement septees.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole, ou en croissance serree. Printemps-Ete. ( Avril-Aout ).
Orbilia luteorubella (Nylander) P. Karsten (1871) Synonymes : Peziza luteorubella Nylander (1868), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 55 (Basionyme)
Orbilia luteorubella (Nylander) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 248 (nom actuel)
Helotium karstenii Roumeguere (1879), Fungi gallici exsiccati, n° 65
Calloria luteorubella (Nylander) Saccardo (1880), Michelia, 2(6), p. 78
Orbilia luteorubella f. microspora Saccardo (1882), in Roumeguere, Fungi gallici exsiccati, n° 1897
Orbilia spinosae Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 93, 401
Orbilia salicina Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 94
Orbilia pseudorubella var. alnea Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 401
Orbilia pseudorubella Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 400
Orbilia juniperi Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 94

References : Ellis p. 12 fig. 41 ; Dennis p. 167 pl. XXIb ; Gr. p. 341 n° 548
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Orbiliomycetes / Orbiliales / Orbiliaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, plan ou lenticulaire, large de 1 a 1,5 mm, jaune rougeatre ou jaune brunatre, mince, glabre, pellucide a l'etat humide, jaune au sechage.
Habitat : Sur ecorces et bois mort de feuillus, Alnus, Populus, Salix, etc... ainsi que sur toiles pourries et vieux specimens de Fomes igniarius.
Spores : Fusiformes-aigues ou aciculaires, droites, incolores, continues, 6-12 x 1-1,5 µm. Asques cylindriques-claviformes longuement attenues et flexueux dans la partie inferieure, octospores, 30-40-(50) x 4-5 µm, spores biseriees. Paraphyses greles, terminees par une clavule arrondie, epaisse ou brusquement gonflee de 3 a 5 µm a la pointe.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire. Assez frequent. Ete-automne.
Vexillomyces atrovirens (Persoon) Baral, Quijada & G. Marson (2020) Synonymes : Peziza atrovirens Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 635 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Tremella virescens Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 439
Tremella cinereoviridis Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 439
Peziza virens Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 338, tab. 10, fig. 10
Ascobolus atrovirens (Persoon) Nees (1817), Das system der pilze und Schwamme, p. 269
Dacrymyces virescens (Schumacher) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 229
Peziza agaricina Carmichael (1836), in Berkeley, The english flora of sir J.E. Smith, fungi, 5(2), p. 207
Calloria atrovirens (Persoon) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 359
Helotium agaricinum (Carmichael) Berkeley (1860), Outlines of british fungology, p. 371
Chlorosplenium atrovirens (Persoon) De Notaris (1863), Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 1(5), p. 377
Coryne virescens Tulasne & C. Tulasne (1865), Selecta fungorum carpologia, 3, p. 193, tab. 18, fig. 12-15
Ombrophila atrovirens (Persoon) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 92
Chlorosplenium virescens (Tulasne & C. Tulasne) Cooke (1875), Bulletin of the Buffalo Society of natural sciences, 2, p. 299
Mollisia atrovirens (Persoon) Gillet (1881), Champignons de France, les discomycetes, p. 126
Tympanis atrovirens (Persoon) Rehm (1881), Ascomyceten, 13, n° 618
Calloria atrovirens var. viridis Chaillet (1883), in Patouillard, Tabulae analyticae fungorum, 2, p. 75, pl. 174
Corynella atrovirens (Persoon) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 114
Coryne atrovirens (Persoon) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 114
Calloria atrovirens var. virens (Albertini & Schweinitz) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 324
Tromera ligniaria P. Karsten (1888), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 16, p. 23
Chlorospleniella atrovirens (Persoon) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 848
Pezizella virens (Albertini & Schweinitz) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 662
Hymenoscyphus virens (Albertini & Schweinitz) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 70
Belonidium agaricinum (Carmichael) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 224
Sarea ligniaria (P. Karsten) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 515
Pachydisca agaricina (Carmichael) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 93
Biatorella ligniaria (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 157
Cudoniella allenii A.L. Smith (1908) [1907], Transactions of the British mycological Society, 3(1), p. 40
Claussenomyces atrovirens (Persoon) Korf & Abawi (1971), Canadian journal of botany, 49(11), p. 1882
Vexillomyces atrovirens (Persoon) Baral, Quijada & G. Marson (2020), Index fungorum, 454, p. 1 (nom actuel)

References : BK 1 168 ; Ellis p. 5 fig. 9 ; Dennis p. 110 pl. XVf ; Gr. p. 331 n° 531
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Phacidiales / Tympanidaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, hemispherique, glabre, brillant a l'etat humide, translucide, large de 3 a 6 dixiemes de mm, vert emeraude ou vert fonce, a hymenium plan ou un peu convexe, plus pale que la marge.
Chair : Gelatineuse, tendre.
Habitat : Sur les morceaux de bois pourris, surtout Fraxinus,
Spores : Oblongues-elliptiques, hyalines, lisses, granuleuses interieurement dans le jeune age, puis triseptees, formant rapidement des spores secondaires, 7-9-12-(15) x 2,5-3-(5) µm. Asques claviformes, tres attenues a la base, d'abord octospores, puis a spores multiples, 70-100-(123) x 10-11,5-(14) µm. Paraphyses greles, septees, rameuses ou ramifiees plusieurs fois et non epaissies au sommet.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Rarement isole, souvent fascicules. Peu frequent. Avril-Octobre.
Orbilia auricolor (A. Bloxam) Saccardo (1889) Synonymes : Peziza dispersa Wallroth (1828), in Fries, Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 1, p. 13
Peziza auricolor A. Bloxam (1865), in Berkeley & Broome, The annals and magazine of natural history, series 3, 15, p. 445 (Basionyme)
Peziza rubinella Nylander (1868), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 56
Orbilia rubinella (Nylander) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 97
Calloria rubinella (Nylander) Saccardo (1884), Botanisches centralblatt, 18, p. 249
Calloria auricolor (A. Bloxam) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 334
Orbilia auricolor (A. Bloxam) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 625 (nom actuel)
Hyalinia auricolor (A. Bloxam) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 104
Orbilia cejpii Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 92
Orbilia alnea var. dryadum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 93
Orbilia daphnina Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 101
Orbilia microclava Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 92
Orbilia sambuci Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 101
Orbilia tremulae Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 92
Orbilia verrucosa Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 101
Orbiliella armeniaca Kirschstein (1938), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 36(5-6), p. 374
Orbilia succinea Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 101 (nom. illegit.)
Orbilia cryptocarpa Svrček (1986), Ceska mykologie, 40(4), p. 215
Orbilia aranea Svrček (1993) [1992], Ceska mykologie, 46(1-2), p. 39

References : Medardi 159 ; Dennis p. 168 pl. XXIf ; BK 1 251 ; Ellis p. 101 fig .38 ; Page Image In Published List. ; Gr. p. 341 n° 549
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Orbiliomycetes / Orbiliales / Orbiliaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, lenticulaire, parfois un peu ondule, large de 0,5-1,5 mm,( in litt. suivant Velenovskyj jusqua 4 mm), lisse, glabre, translucide, blanc legerement jaunatre, quelquefois avec une infime teinte rose. Surface externe concolore.
Habitat : Sous les ecorces et bois humides pourris de feuillus, Acer, Corylus, Fraxinus, Quercus, egalement sur Cupressus, ( in litt. sur tiges de grandes plantes telles que Lappa, Beta, Ebulus, Papaver, Scrophularia, Campanula, et Thypha.
Spores : Filiformes, regulierement courbees en demi-cercle, hyalines, continues, 10-12-15 x 0,5-1 µm. Asques etroits, tronques au sommet, longuement attenues et souvent eperonnes a la base, octospores, 40-45 x 3-3,5 µm, (Boud.) 25-30 x 5 µm, ( Velenovsky ), ( in Litt. 37-40 X 3 µm ), spores biseriees. Paraphyses greles, simples ou divisee, terminees par une clavule en bouton arrondi, large de 4 a 5 µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire. Peu frequent. Ete-Automne. Remarques : Espece variable par sa couleur.
Orbilia coccinella (Sommerfelt) Fries (1849) Synonymes : Peziza coccinella Sommerfelt (1826), Supplementum florae lapponica, p. 296 (Basionyme)
Orbilia coccinella (Sommerfelt) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 357 (nom actuel)
Calloria coccinella (Sommerfelt) Saccardo (1875), Atti della Societa veneto-trentina di scienze naturali residente in Padova, serie 1, 4(1), p. 130
Mollisia coccinella (Sommerfelt) Gillet (1881), Champignons de France, les discomycetes, p. 129
Orbilia coccinella var. abietina Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 92

References : Gr. p. 342 ; BK 1 250
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Orbiliomycetes / Orbiliales / Orbiliaceae
Chapeau/Fructification : 0.5-2 mm
Stipe : Nul
Habitat : Souvent a proximite de Pyrenomycetes.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Synonyme de Orbilia auricolor selon certains auteurs
Orbilia epipora (Nylander) P. Karsten (1871) Synonymes : Peziza epipora Nylander (1868), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 58 (Basionyme)
Orbilia epipora (Nylander) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 248 (nom actuel)
Peziza vulgaris var. myceticola Berkeley (1875), Grevillea, 3(28), p. 159
Calloria epipora (Nylander) Spegazzini (1881), in Saccardo, Michelia, 2(7), p. 259
Pezizella vulgaris var. myceticola (Berkeley) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 279
Hyalinia vulgaris var. myceticola(Berkeley & M.A. Curtis) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 103 ('mycetophila')
Orbilia cunninghamii Sydow (1924), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 22(3-6), p. 308
Orbilia connata Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 95

References : Nordic macromycetes 1 p. 212
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Orbiliomycetes / Orbiliales / Orbiliaceae
Chapeau/Fructification : Apothecie urceolee, 0,5 1,5 mm, blanc ocrace, ou jaune a orange.
Habitat : Sur bois humide, pourri, souvent Fraxinus, Salix etc...
Spores : Elliptiques lisses, 3-4 x 0,7-1,3µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Rare. Gregaire. Printemps ?.
Orbilia aurantiorubra Boudier (1907) Synonymes : Orbilia rubella var. minor Rehm (1878), Ascomyceten, 10, n° 461
Calloria rubella f. minor (Rehm) Rehm (1881), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 26, p. 112
Orbilia aurantiorubra Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 103 (Basionyme) (nom actuel)

References : Gr. p. 344 pl. 464 ;
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Orbiliomycetes / Orbiliales / Orbiliaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle margine, d'abord regulierement cupule, puis + ou - etale et ondule, large de 1 a 2 mm, entierement minium orange, glabre et lisse.
Chair : Gelatineuse sans odeur ni saveur distinctes.
Stipe : Nul
Habitat : (In litt. sur ecorce d'Ulmus .( voir egalement liste des recoltes).
Spores : Allongees-cylindriques, hyalines, diversement ondulees- vermiformes,15-18 x 2 µm. Asques cylindriques, attenues a la base, tronques au sommet apres la dehiscence, octospores, 60-80 x 5-6 µm. Paraphyses hyalines, terminees au sommet par une massue piriforme, epaisse de 5-7 µm, contenant une ou plusieurs gouttelettes oleagineuses.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole a gregaire. Rare. De l'Automne a fin Printemps.
Mniaecia jungermanniae (Nees) Boudier (1885) Synonymes : Peziza jungermanniae Nees (1822), in Fries, Systema mycologicum, 2(1), p. 2(1), p. 144 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza bryophila Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 305
Ascobolus jungermanniae (Nees) Berkeley & Broome (1865), The annals and magazine of natural history, series 3, 15, p. 447, tab. 16, fig. 23
Helotium jungermanniae (Nees) P. Crouan & H. Crouan (1867), Florule du Finistere, p. 47
Pseudopeziza jungermanniae (Nees) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 291
Calloria jungermanniae (Nees) Quelet (1883) [1882], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 11, p. 408
Mniaecia jungermanniae (Nees) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 114 (nom actuel)
Humaria jungermanniae (Nees) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 146
Mollisia jungermanniae (Nees) Rehm (1891), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 548

References : Ellis 2 p. 5 ; Dennis p. 214 pl. VVo ; Gr. p. 353 n° 574
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, hemispherique, a hymenium plan, finement margine, large de 1 a 3 dixiemes de mm, d'aptres Boudier ( forma minor), de 1 a 2 mm, d'apres Massee ( forma major ), glabre, vert bleuatre fonce, noir par le sec.
Habitat : Sur les petites jongermannes, le long des chemins sablonneux et sur les talus ( Boudier ); a terre parmi les Jongermannes ( Massee ), egalement sur Aplozia, Calypogeia, Diplophyllum, Jungermannia etc....
Spores : Ovales, souvent irregulieres, hyalines ou legerement teintees de vert a la maturite, lisses, continues, remplies de petites gouttelettes, mesurant 21-30 x 13-20 µm, d'apres Boudier, 15-18 x 8-9 µm, d'apres Massee ).( In litt. 16-20 x 8-10 µm). Asques claviformes, retrecis a la base, octospores, 80-100 x 15-18 µm, (in litt. 180 X 20 µm ), a parois assez epaisses, legerement verdatres, spores uniseriees. Paraphyses simples ou divisees, minces et fourchues, peu septees, clavulees au sommet, a contenu verdatre a bleu-vert.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Sur Hepatiques. Isole a gregaire. Rare. (Tres rare.) Fevrier-Avril.
Pyrenopeziza dilutella (Fries) Gminder (2016)
Pas de photo disponible
Synonymes : Peziza dilutella Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 147 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Pezizella dilutella (Fries) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 300
Mollisia dilutella (Fries) Gillet (1881), Champignons de France, les discomycetes, p. 131
Calloria rubicola Cooke & W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 331
Orbilia rubicola (Cooke & W. Phillips) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 622
Niptera dilutella (Fries) Rehm (1891), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 556
Hymenoscyphus dilutellus (Fries) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 70
Hyalinia rubicola (Cooke & W. Phillips) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 104
Hyalinia dilutella (Fries) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 104
Bulbomollisia radiata Graddon (1984), Transactions of the British mycological Society, 83(3), p. 377
Pyrenopeziza dilutella (Fries) Gminder (2016), Index fungorum, 302, p. 1 (nom actuel)

References : Ellis p. 347
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Dermateaceae
Habitat : Sur Epilobium
Comestibilite : Sans interet
Pezizella vulgaris (Fries) Lambotte (1888) Synonymes : Peziza albella Withering (1792), A botanical arrangement of British plants, Edn 2, 3, p. 440 ('albida ')
Peziza vulgaris Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 146 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza avellanae Lasch (1859), in Rabenhorst, Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 28
Helotium vulgare (Fries) P. Karsten (1866), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 8, p. 207
Peziza sordida Fuckel (1867), Fungi Rhenani exsiccati, n° 2078
Pezizella avellanae (Lasch) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 299
Pezizella sordida (Fuckel) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 299
Helotium albellum (Withering) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 116
Peziza translucida Berkeley & M.A. Curtis (1875), Grevillea, 3(28), p. 155
Calloria vulgaris (Fries) Saccardo (1877), Michelia, 1(1), p. 63
Helotium sordidum (Fuckel) Rehm (1881), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 26, p. 101
Mollisia vulgaris (Fries) Gillet (1881), Champignons de France, les discomycetes, p. 119
Niptera vulgaris (Fries) Hazslinszky (1886) [1885], Mathematikai es termeszettudomanyi kozlemenyek, vonatkozolag a hazai vizsonyokra, 21, p. 233 (nom. illegit.)
Hymenoscyphus sordidus (Fuckel) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 144
Pezizella vulgaris (Fries) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 292 (nom actuel)
Dasyscyphus translucidus (Berkeley & M.A. Curtis) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 439
Pezizella albella (Withering) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 280
Phialea sordida (Fuckel) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 269
Phialea subgalbula Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 711
Phialea vulgaris (Fries) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 709
Helotium fuckelii Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 239
Pseudopeziza albella (Withering) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 202
Hymenoscyphus vulgaris (Fries) Lindau (1896), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1), p. 204
Hymenoscyphus subgalbulus (Rehm) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 486
Atractobolus translucidus (Berkeley & M.A. Curtis) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446
Hymenoscyphus albellus (Withering) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485
Hyalinia vulgaris (Fries) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 103
Helotium subgalbulum (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 113
Hyalinia albella (Withering) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 103
Allophylaria vulgaris (Fries) Nannfeldt (1932), Nova Acta Regiae Societatis Scientiarum Upsaliensis, series 4, 8(2), p. 291
Helotium erumpens Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 194
Helotium lachnoides Velenovský (1939), Novitates mycologicae, p. 183
Helotium capreae Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 119
Hymenoscyphus capreae (Velenovský) Svrček (1985) [1984], Sbornik Narodniho muzea v Praze, rada B, Prirodni vedy, 40(3-4), p. 136
Calycina vulgaris (Fries) Baral (1989), Beitrage zur kenntnis der pilze mitteleuropas, 5, p. 227

References : Ellis T.2 N°52 ; Dennis p. 145 .
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Pezizellaceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Sur Salix, Corylus, Rosa, ...
Orbilia carpoboloides (P. Crouan & H. Crouan) Baral (1994) Synonymes : Peziza carpoboloides P. Crouan & H. Crouan (1867), Florule du Finistere, p. 50 (Basionyme)
Habrostictis rubra Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 249
Peziza lasia Berkeley & Broome (1873), The annals and magazine of natural history, series 4, 11, p. 347, tab. 8, fig. 10
Phialea carpoboloides (P. Crouan & H. Crouan) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 111
Propolis rubra (Fuckel) Gillet (1885), Champignons de France, les discomycetes, p. 184
Cheilodontia lasia (Berkeley & Broome) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 114
Cheilodontia carpoboloides (P. Crouan & H. Crouan) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 114
Mollisia carpoboloides (P. Crouan & H. Crouan) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 319
Calloria lasia (Berkeley & Broome) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 327
Ocellaria rubra (Fuckel) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 656
Orbilia lasia (Berkeley & Broome) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 625
Humaria carpoboloides (P. Crouan & H. Crouan) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 135
Habrostictis lasia (Berkeley & Broome) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 102
Habrostictis carpoboloides (P. Crouan & H. Crouan) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 102
Orbilia carpoboloides (P. Crouan & H. Crouan) Baral (1994), Systema Ascomycetum, 13(1), p. 120 (nom actuel)

References : Ellis p. 267
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Orbiliomycetes / Orbiliales / Orbiliaceae
Chapeau/Fructification : emergent de craquelures du bois, 1 a 2 mm de diametre, avec une marge dentee.
Stipe : nul
Habitat : Sur branches mortes d'Ulmus
Spores : paraphyses renflees et pointues.
Comestibilite : Sans interet
Leptodontidium trabinellum (P. Karsten) Baral, Platas & R. Galan (2015) Synonymes : Peziza trabinella P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 147 (Basionyme)
Helotium trabinellum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 235
Helotium immarginatum P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 127
Calycina trabinella (P. Karsten) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 449
Calycina immarginata (P. Karsten) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448
Calloria austriaca Hohnel (1903), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 1(5), p. 396
Pachydisca trabinella (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 94
Pachydisca immarginata (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 94
Orbiliopsis austriaca (Hohnel) Hohnel (1926), Mitteilungen aus dem botanischen Institut der technischen hochschule in Wien, 3(3), p. 101
Cistella trabinella (P. Karsten) Nannfeldt (1932), Nova Acta Regiae Societatis Scientiarum Upsaliensis, series 4, 8(2), p. 271
Phaeohelotium trabinellum (P. Karsten) Dennis (1971), Kew bulletin, 25(2), p. 354
Hymenoscyphus immarginatus (P. Karsten) M.P. Sharma (1991), Himalayan botanical researches, p. 152
Leptodontidium trabinellum (P. Karsten) Baral, Platas & R. Galan (2015), Index fungorum, 271, p. 1 (nom actuel)

References : Ellis p. 15
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Leptodontidiaceae
Chapeau/Fructification : 0.3-0.9 mm
Comestibilite : Sans interet
Iodophanus testaceus (Mougeot) Korf (1967) Synonymes : Peziza testacea Mougeot (1828), in Fries, Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 2, p. 11 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1828)
Ascobolus testaceus (Mougeot) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 513
Calloria testacea (Mougeot) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 359
Helotium testaceum (Mougeot) Berkeley (1860), Outlines of british fungology, p. 372
Peziza antonii Roumeguere (1879), Revue mycologique (Toulouse), 1(3), p. 103
Mollisia testacea (Mougeot) Gillet (1881), Champignons de France, les discomycetes, p. 132
Ascophanus testaceus (Mougeot) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 310, tab. 9, fig. 58
Humaria antonii (Roumeguere) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 121
Humaria testacea (Mougeot) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 36
Ascophanus carneus var. testaceus (Mougeot) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 178
Ocellaria charticola Feltgen (1901), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(2), p. 84
Humarina testacea (Mougeot) Seaver (1928), The North American cup-fungi (operculates), p. 125
Iodophanus testaceus (Mougeot) Korf (1967), American journal of botany, 54(1), p. 19 (nom actuel)

References : Doveri p. 469 Gr. p. 231 n° 360 ; Dennis p. 64
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pezizaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, puis hemispherique et un peu cupule, parfois irregulier, large de 1 a 3 mm, rouge brique ou orange terne, avec une marge mince et finement denticulee, concolore et glabre en dessous.
Chair : Excipulum constitue de cellules globuleuses.
Stipe : Nul
Habitat : Sur toile pourrie, crottes de lapins et de souris.
Spores : Spores elliptiques, lisses, puis granuleuses exterieurement a la maturite, 18-20 x 9-11 µm d'apres Phillips, 24-12 d'apres Fuckel. Asques largement claviformes, octospores,intensement amyloides. Paraphyses simples, septees, epaissies au sommet, et remplies de granulations colorees.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaire. Rare. Tout au long de l'annee ?, ( plutot automnal ).
Dacrymyces chrysocomus (Bulliard) Tulasne (1853)
Pas de photo disponible
Synonymes : Peziza chrysocoma Bulliard (1787), Herbier de la France, 8, tab. 376, fig. 2 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza aurea Persoon (1796), Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 1, p. 41 (indisponible)
Peziza subplana Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 416
Hymenoscyphus chrysocomus (Bulliard) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 674
Bulgaria chrysocoma (Bulliard) Sommerfelt (1826), Supplementum florae lapponica, p. 299
Calloria chrysocoma (Bulliard) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 359
Dacrymyces chrysocomus (Bulliard) Tulasne (1853), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 19, p. 211, tab. 11-12 (nom actuel)
Mollisia chrysocoma (Bulliard) Gillet (1886), Champignons de France, les discomycetes, p. 212
Dacrymyces longisporus Brefeld (1888), Untersuchungen aus dem gesammtgebiete der mykologie, 7, p. 158
Orbilia chrysocoma (Bulliard) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 624
Guepiniopsis chrysocoma (Bulliard) Brasfield (1938), The American midland naturalist, 20, p. 226

References : Julich p. 442
Groupe : Tremelles
Classification : Basidiomycota / Dacrymycetes / Dacrymycetales / Dacrymycetaceae
Habitat : Sur coniferes, surtout Pinus.
Spores : 16-28 x 7,5-10 μm
Comestibilite : Sans interet
Cistellina stereicola (Cooke) Raitviir (1978) Synonymes : Peziza stereicola Cooke (1873), Grevillea, 1(9), p. 130 (Basionyme)
Calloria stereicola (Cooke) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 328
Trichopeziza stereicola (Cooke) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 424
Dasyscyphus stereicola (Cooke) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 356
Urceolella stereicola (Cooke) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 130
Cistella stereicola (Cooke) Dennis (1949), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 32, p. 60
Clavidisculum stereicola (Cooke) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 79
Cistellina stereicola (Cooke) Raitviir (1978), Sistematiki i rasprostranenie Gribov (Tartu), p. 157 (nom actuel)

References : Medardi 214
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Fructification sur Stereum.
Parorbiliopsis extumescens (P. Karsten) Spooner & Dennis (1986) [1985]
Pas de photo disponible
Noms francais : Calloria extumescens P. Karst. (1871) Parorbiliopsis extumescens
Synonymes : Peziza extumescens P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 177 (Basionyme)
Calloria extumescens (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 249
Ombrophila extumescens (P. Karsten) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 141
Phaeohelotium extumescens (P. Karsten) Dennis (1971), Kew bulletin, 25(2), p. 353
Parorbiliopsis extumescens (P. Karsten) Spooner & Dennis (1986) [1985], Sydowia : Annales mycologici, editi in notitiam scientiae mycologicae universalis, series II, 38, p. 306 (nom actuel)

References : Medardi p. 214
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae
Chapeau/Fructification : cupulee.
Stipe : nul
Habitat : Sur vieilles fructifications de Pyrenomycetes.
Spores : cylindriques claviformes
Comestibilite : Sans interet
Micropeziza umbrinella (Desmazieres) Baral, Helleman & U. Lindemann (2013)
Pas de photo disponible
Synonymes : Peziza umbrinella Desmazieres (1843), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 2, 19, p. 369 (Basionyme)
Patellaria umbrinella (Desmazieres) P. Crouan & H. Crouan (1867), Florule du Finistere, p. 46
Mollisia umbrinella (Desmazieres) Gillet (1881), Champignons de France, les discomycetes, p. 121
Urceola umbrinella (Desmazieres) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 322
Niptera umbrinella (Desmazieres) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 483
Belonium orbilioides Rehm (1895), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 1232
Niptera orbilioides (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 141
Calloria subalpina Rehm (1912), in Krieger, Fungi saxonici exsiccati, Die pilze Sachsen's, n° 2165
Calloria subalpina var. discrepansRehm (1912), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 10(4), p. 353
Corynella discrepans (Rehm) Rehm (1915), Berichte der bayerischen botanischen gesellschaft zur erforschung der heimischen flora, 15, p. 251
Calloriella umbrinella (Desmazieres) Hohnel (1918), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 127, p. 345
Allophylaria soederholmii Svrček (1986), Ceska mykologie, 40(4), p. 204
Micropeziza umbrinella (Desmazieres) Baral, Helleman & U. Lindemann (2013), Ascomycete.org, 5(4), p. 134 (nom actuel)

References : Gr. p. 529
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Pezizellaceae
Spores : uniseptees.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Ancienne recolte de A. Soland. en 1858, sur Juncus, "Les Mortiers", pres d'Angers.
Orbilia vinosa (Albertini & Schweinitz) P. Karsten (1871)
Pas de photo disponible
Synonymes : Peziza vinosa Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 308 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza vinosa var. a planiuscula Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 308
Calloria vinosa (Albertini & Schweinitz) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 359
Orbilia vinosa (Albertini & Schweinitz) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 101 (nom actuel)
Mollisia vinosa (Albertini & Schweinitz) Gillet (1881), Champignons de France, les discomycetes, p. 125
Orbilia scotica Massee (1894), Grevillea, 22(104), p. 99
Hyalinia strobincola Rehm (1923), in Ade, Hedwigia, 64(1-6), p. 316
Orbilia tricuspis Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 97
Orbilia pulcherrima Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 97
Orbilia prunorum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 97
Orbilia granulosa Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 98

References : Ellis p. 12
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Orbiliomycetes / Orbiliales / Orbiliaceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Ancienne recolte citee par Aime de Soland en 1858, sur feuilles d'Ulmus a Angers.


Pour vous accompagner lors de vos sorties mycologiques, MycoDB vous recommande les guides suivants :