Il y a 17 champignons qui correspondent ŕ votre recherche par ordre de popularité :
Psilachnum chrysostigmum (Fries) Raitviir (1970) |
![]() |
Synonymes : Peziza chrysostigma Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 128 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza mellina Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 290 Helotium chrysostigma (Fries) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355 Peziza versicolor Desmazieres (1853), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 20, p. 230 (nom. illegit.) Peziza aspidiicola Berkeley & Broome (1854), The annals and magazine of natural history, series 2, 13, p. 465 Helotium versicolor P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 239 Mollisia aspidiicola (Berkeley & Broome) Quelet (1879), Bulletin de la Societe botanique de France, 26, p. 234 Phialea versicolor (P. Karsten) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 106 (nom. illegit.) Helotium aspidiicolum (Berkeley & Broome) Rehm (1880), Ascomyceten, 12, n° 560 Erinella chrysostigma (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 304 Cistella versicolor (P. Karsten) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 320 Erinella aspidiicola (Berkeley & Broome) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 304 Calloria chrysostigma (Fries) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 328 Lachnella aspidiicola (Berkeley & Broome) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 245 Mollisia versicolor (P. Karsten) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 195 Pezizella chrysostigma (Fries) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 288 Dasyscyphus aspidiicolus (Berkeley & Broome) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 451 Pseudohelotium versicolor (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 296 Pezizella aspidiicola (Berkeley & Broome) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 684 Pezizella versicolor (P. Karsten) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 683 Hymenoscyphus aspidiicola (Berkeley & Broome) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 72 Hymenoscyphus chrysostigma (Fries) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 71 Mollisia chrysostigma (Fries) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 218 Atractobolus aspidiicola (Berkeley & Broome) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445 Urceolella versicolor (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 129 Micropodia aspidiicola (Berkeley & Broome) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 128 Micropodia chrysostigma (Fries) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 128 Pezizella aspidiicola f. robertianiAde (1923), Hedwigia, 64(1-6), p. 317 Phialea chrysostigma (Fries) Hohnel (1926), Mitteilungen aus dem botanischen Institut der technischen hochschule in Wien, 3(2), p. 78 Hyaloscypha pteridina Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 282 Pezizella sulphurea Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 174 Allophylaria chrysostigma (Fries) Nannfeldt (1939), Transactions of the British mycological Society, 23(3), p. 246 Psilachnum chrysostigmum (Fries) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 104 (nom actuel) Lachnum aspidiicola (Berkeley & Broome) M.P. Sharma (1986), Nova Hedwigia, 43(3-4), p. 402 References : BK 1 196 ; Gr. p. 472 . Ellis p. 567 ; Dennis p. 132 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : Apothecie superficielle, sessile ou faiblement pedicellee, environ 0,6 mm de diametre. Hymenium finement duveteux, blanc a blanchatre comme d'ailleurs la marge et la surface externe. Stipe : Indistinct ou tres court, finement duveteux, cylindrique. Habitat : Tres souvent ur tiges mortes de Pteridium aquilinum ( fougere imperiale ), mais egalement sur tiges d'autres fougeres, ainsi que sur petioles morts de Nephrodium filix-mas. Spores : Claviformes a larmiformes, lisses, hyalines, non guttulees, 4-6 ( 7 ) x 1-1,25 (1,4)µm, J-. Asques cylindriques,un peu en massue, 28-38 x 4-5 µm, octospores, spores biseriees. Paraphyses cylindriques, filiformes, larges d' environ 1,5µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole a gregaire. Assez commun. De Novembre a Mai. |
Bertia moriformis (Tode) De Notaris (1844) |
![]() |
Synonymes : Sphaeria moriformis Tode (1791), Fungi mecklenburgenses selecti, 2, p. 22, tab. 11, fig. 90 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1823)
Sphaeria claviformis Sowerby (1801), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 337 Sphaeria rubiformis Sowerby (1802), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 373, fig. 2 (nom. illegit.) Sphaeria rimosa Sowerby (1802), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 375, fig. 3 (nom. illegit.) Monosphaeria moriformis (Tode) Roussel (1806), Flore du Calvados et des terreins adjacens, Edn 2, p. 45 Astoma moriforme (Tode) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 524 Molgosphaera moriformis (Tode) Dumortier (1822), Commentationes botanicae, p. 86 Sphaeria verrucosa Greville (1823), Scottish cryptogamic flora, 1, tab. 39 Sphaeria rugosa Greville (1824), Flora edinensis, p. 364 Bertia moriformis (Tode) De Notaris (1844), Giornale botanico italiano, 1(1), p. 335 (nom actuel) Psilosphaeria moriformis (Tode) Stevenson (1879), Mycologia Scotica, The fungi of Scotland and their geographical distribution, p. 386 References : BK 1 373 ; Ellis p. 21 pl. 73 Groupe : Pyrenomycetes Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Coronophorales / Nitschkiaceae Chapeau/Fructification : Un peu plus haute que large, 0,4-0,6 mm, (jusqu'a 1,5 mm de haut), parois epaisses, globuleuse a ovale, grossierement verruqueuse et ressemblant a une mure, noire, sans subiculum et reposant directement sur le substrat. Habitat : Sur branche decortiquee, tombee, de divers feuillus, Fagus, Acer, Fraxinus, Alnus, Sambucus, Tilia, Ulmus,, plus rarement de coniferes, Picea, Larix. Repandu. Tout au long de l'annee. Semble toutefois privilegier le bois mort gisant sur les rives moussues. Spores : Fusiformes-allantoides ou ondulees, lisses, hyalines, 1 seule cloison centrale (peu visible), avec quelques guttules, 40 x 5-5-6 µm. Asques octospores, spores irregulierement biseriees, 150-160 x 10-17 µm. J-. Paraphyses filiformes et septees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Repandu. Tout au long de l'annee. PS: Il semble toutefois privilegier le bois mort gisant sur les rives moussues. La cloison centrale des spores est davantage visible sur les spores immatures avant que la spore ne soit guttulee. |
Sclerotinia sclerotiorum (Libert) de Bary (1884) |
![]() |
Synonymes : Peziza ciborioides Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 307
Peziza friesii Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 277 Peziza sclerotiorum Libert (1837), Plantae cryptogamicae, quas in Arduenna collegit, 4, exsiccati n° 326 (Basionyme) Peziza sclerotii Fuckel (1861), Botanische zeitung, 19(35), p. 249, tab. 10, fig. 1 Helotium sclerotiorum (Libert) Fuckel (1866), Fungi Rhenani exsiccati, n° 1861 Peziza coemansii J. Kickx f. (1867), in J.J. Kickx, Flore cryptogamique des Flandres, 1, p. 485 Peziza kauffmaniana Tichomirov (1868), Bulletin de la Societe imperiale des naturalistes de Moscou, serie 1, 41(4), p. 295 (non) (?) Sclerotinia libertiana Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 331 Rutstroemia homocarpa P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 107 Sclerotinia ciborioides (Fries) Rehm (1872), Ascomyceten, 3, n° 107 Phialea sclerotiorum (Libert) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 98 Phialea ciborioides (Fries) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 100 Peziza postuma Berkeley & Wilson (1883), The Gardener's chronicle and agricultural gazette, serie 2, 20, p. 333 Sclerotinia sclerotiorum (Libert) de Bary (1884), Vergleichende morphologie und biologie der pilze mycetozoen und bacterien, p. 56, 236 (nom actuel) Rutstroemia ciborioides f. tenella P. Karsten (1887), Hedwigia, 26(4-5), p. 124 Hymenoscyphus ciborioides (Fries) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 117 Hymenoscyphus sclerotiorum (Libert) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 115 Ciboria friesii (Persoon) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 207 Sclerotinia kauffmaniana (Tichomirov) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 196 Sclerotinia ficariae Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 815 Sclerotinia henningsiana Kirschstein (1898), in Hennings, Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 40, p. xxvii Sclerotium opuntiarum Spegazzini (1899) [1898], Anales del Museo nacional de Buenos Aires, serie 2, 3, p. 354 Sclerotinia moelleriana Hennings (1902), Hedwigia, 41(1), p. 27 Sclerotinia opuntiarum (Spegazzini) Saccardo (1906), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 18, p. 44 Sclerotinia friesii (Persoon) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 107 Sclerotinia wisconsinensis Rehm (1908), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 6(4), p. 317 Sclerotinia matthiolae Lendner (1917), Bulletin de la Societe botanique de Geneve, serie 2, 9, p. 23, fig. 1-3 Sclerotinia riograndensis Rick (1931), Broteria, revista de sciencias naturaes do Collegio de S. Fiel, serie botanica, 25, p. 99 Sclerotinia galeopsidis Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 227 Sclerotinia caudata Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 129 Sclerotinia sclerotiorum f. orobanches Narasimhan & Thirumalachar (1954), Phytopath. Zeitschr., 22, p. 426 Sclerotinia sclerotiorum var. opuntiarum (Spegazzini) Alippi (1960), Revista de la Facultad de agronomia y veterinaria, Universidad nacional de La Plata, serie 3, 36, p. 149 Whetzelinia sclerotiorum (Libert) Korf & Dumont (1972), Mycologia, 64(2), p. 250 Sclerotinia xanthorrhoeae G.W. Beaton & Weste (1977), Transactions of the British mycological Society, 68(1), p. 73 References : BK 1 143 ; Ellis p. 279 fig. 1242 Dennis p. 92 pl. XIIIc ; Gr. p. 364 n° 591 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Sclerotiniaceae Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, cyathiforme, puis plan, ou legerement convexe, glabre, large de 3-8-10 mm. Hymenium lisse, ocre brunatre clair. Marge entiere, glabre, mince, parfois un peu foncee. Surface externe concolore. Stipe : Concolore, grele, glabre, plus ou moins flexueux, long de 1 a 3 cm, cylindrique, creux, finement floconneux-blanchatre, naissant d'un sclerote noir, rugueux ou tuberculeux, ordinairement allonge et long de 1 a 2 cm. Habitat : Sur diverses tiges de plantes en decomposition. Sur sclerotes formes dans les tiges et les racines de plusieurs plantes : Daucus, Aegopodium, Cerefolium, Brassica napus, Solanum tuberosum, Trollius, Petasites, Phaseolus, Symphytum, Helianthus, etc... Gregaire. Commun sous sa forme anamorphe, mais assez rare sous sa forme parfaite (teleomorphe). Cette espece est tres commune en Amerique, au Colorado sur Mertensia lanceolata et Aconitum columbianum. D'avril a juillet. Spores : Obliquement monostiques, elliptiques, hyalines, lisses, continues, presentant ordinairement deux petites gouttelettes a l'interieur,9-13 x 4-6 µm. Asques cylindriques, octospores, spores uniseriees, 100-135 x 8-10 µm. J+. Paraphyses cylindriques, greles ou peu ramifiees, faiblement epaissies au sommet, septees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Cette espece est responsable de la sclerotiniose, detruisant les cultures. |
Pyrenopeziza petiolaris (Albertini & Schweinitz) Nannfeldt (1932) |
![]() |
Synonymes : Hysterium petiolare Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 59 (b) (basionyme) Sanctionnement : Fries (1823)
Peziza erumpens Greville (1824), Scottish cryptogamic flora, 2, tab. 99 Stictis atrata Desmazieres (1845), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 3, p. 368 Excipula petiolicola Fuckel (1867), Fungi Rhenani exsiccati, n° 1963 Stictis petiolaris (Albertini & Schweinitz) J. Kickx f. (1867), in J.J. Kickx, Flore cryptogamique des Flandres, 1, p. 455 Mollisia erumpens (Greville) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 206 Hysteropeziza erumpens (Greville) Rabenhorst (1874), Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 1811 Pyrenopeziza erumpens (Greville) Rehm (1877), Ascomyceten, 8, n° 354 Trochila petiolicola (Fuckel) Rehm (1882), Hedwigia, 21(3), p. 44 Trochila erumpens (Greville) Rehm (1883), Ascomyceten, 15, n° 718 Pezicula erumpens (Greville) Hazslinszky (1886) [1885], Mathematikai es termeszettudomanyi kozlemenyek, vonatkozolag a hazai vizsonyokra, 21, p. 220 Trochila petiolaris (Albertini & Schweinitz) Rehm (1888), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 132 Mollisia petiolaris (Albertini & Schweinitz) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 353 Pseudopeziza atrata (Desmazieres) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 727 Pseudopeziza petiolaris (Albertini & Schweinitz) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 195 Hysteropeziza atrata (Desmazieres) Hohnel (1918), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 127, p. 365 Hysteropeziza petiolicola (Fuckel) Petrak (1922), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 20(5-6), p. 325 Pyrenopeziza aceris Nannfeldt (1932), Nova Acta Regiae Societatis Scientiarum Upsaliensis, series 4, 8(2), p. 141 Pyrenopeziza petiolaris (Albertini & Schweinitz) Nannfeldt (1932), Nova Acta Regiae Societatis Scientiarum Upsaliensis, series 4, 8(2), p. 158 (nom actuel) References : BK 1 282 ; Dennis p. 187 ; Ellis p. 70 & 79 fig. 300 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Dermateaceae Chapeau/Fructification : Mesurant 0,7-1,2 × 0,2-0,5 mm. Elle se developpe sous l'epiderme qui gonfle, se teinte de noir et s'ouvre finalement par une fente longitudinale plus claire. (S'allonge selon l'axe de la tige). Chair : L'hymenium ainsi expose est gris-noiratre, il s'epaissit, depasse la surface de l'hote et constitue une forme ovale-arrondie cupuliforme, ressemblant a une Mollisia. Habitat : Sur les petioles des feuilles d'Acer spp. (erables) et Geranium robertianum (geranium Herbe a Robert) de l'annee precedente. Cespiteux. Printemps. Repandu et frequent. Spores : Fusiformes a claviformes, lisses, hyalines, mesurant 7-7,5 × 2-2,5 µm. Asques octospores, spores biseriees, mesurant 42-57 × 4 µm. Paraphyses cylindriques et renflees au sommet jusqu'a 3 µm. Comestibilite : Sans interet |
Mollisia rosae (Persoon) P. Karsten (1871) |
![]() |
Synonymes : Myrothecium hispidum Tode (1790), Fungi mecklenburgenses selecti, 1, p. 27, tab. 5, fig. 41
Peziza rosae Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 82 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Tympanis obtexta var. ß pezizaeformis Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 429 Tapesia rosae (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 301 Mollisia rosae (Persoon) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 208 (nom actuel) Trochila rosae (Persoon) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 244 Lachnea rosae (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 92 Lachnella rosae (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 312 Tapesia libertiana Roumeguere (1888), in Lambotte, Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 304 Tapesia fusca var. rosae (Persoon) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 298 Tapesia corni Velenovský (1939), Novitates mycologicae, p. 179 (nom. illegit.) References : BK 1 269 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Dermateaceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : En principe sur branches mortes d'eglantier, d'ou son nom. |
Gaeumannomyces graminis (Saccardo) Arx & D.L. Olivier (1952) |
![]() |
Synonymes : Rhaphidophora graminis Saccardo (1875), Nuovo giornale botanico italiano, serie 1, 7(4), p. 307 (Basionyme)
Ophiobolus graminis (Saccardo) Saccardo (1875), Reliquae Libertianae, 2, n° 143 Linospora pulchella Spegazzini (1912), Anales del Museo nacional de historia natural de Buenos Aires, 23, p. 71 Ophiochaeta graminis (Saccardo) Hara (1916), Byochu-gai Zasshi (Journal of plant protection, Tokyo), 3(5), p. 342 Ophiobolus oryzinus Saccardo (1916), Nuovo giornale botanico italiano, serie 2, 23(2), p. 203 Gaeumannomyces graminis (Saccardo) Arx & D.L. Olivier (1952), Transactions of the British mycological Society, 35(1), p. 32 (nom actuel) Linocarpon oryzinum (Saccardo) Petrak (1952), Sydowia : Annales mycologici, editi in notitiam scientiae mycologicae universalis, series II, 6(5-6), p. 387 Gaeumannomyces oryzinus (Saccardo) Schrantz (1961) [1960], Bulletin de la Societe mycologique de France, 76(4), p. 337 References : Ellis p. 463 Groupe : Pyrenomycetes Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Magnaporthales / Magnosporthaceae Chapeau/Fructification : jusqu'a 0.5 mm de diametre, immergees dans la partie inferieure, avec les becs proheminents. Stipe : Nul Habitat : Sur differentes plantes. Spores : hyalines ou pale brun, septees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : De nombreuses especes eliminees, ce qui convient a Abel Flahaut. |
Didymium difforme (Persoon) Gray (1821) |
![]() |
Synonymes : Reticularia angulata Persoon (1792), in J.F. Gmelin, Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1472
Diderma difforme Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 89 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1829) Licea caesia Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 219 Amphisporium versicolor Link (1816), Magazin der Gesellschaft naturforschender freunde zu Berlin, 7, p. 41 Didymium difforme (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 571 (nom actuel) Lycogala minutum Greville (1823), Scottish cryptogamic flora, 1, tab. 40 ('minuta ') Licea alba Nees (1823), Mykologische hefte, 2(3), p. 66 Reticularia pusilla Fries (1825), Systema orbis vegetabilis, p. 147 Physarum album (Nees) Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 147 Physarum caesium (Schumacher) Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 147 Licea macrospora Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 258 (nom. illegit.) Diderma neesii Corda (1838), Icones fungorum hucusque cognitorum, 2, p. 23, tab. 12, fig. 88 Diderma libertianum Fresenius (1850), Beitrage zur mykologie, 1, p. 28, tab. 4, fig. 16-23 Didymium libertianum (Fresenius) de Bary (1864), Die Mycetozoen, p. 124 Chondrioderma difforme (Persoon) Rostafinski (1874) [1873-74], in Fuckel, Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 27-28, p. 74 Chondrioderma liceoides Rostafinski (1876), Sluzowce (Mycetozoa) monografia, supplement, p. 17 Diderma macrosporumKuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 465 Diderma angulatum (Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 465 Diderma persoonii T. Macbride (1899), The North American slime-molds, Edn 1, p. 96 Chondrioderma persoonii (T. Macbride) Torrend (1908), Broteria, revista de sciencias naturaes do Collegio de S. Fiel, serie botanica, 7, p. 100 Didymium tubulatum E. Jahn (1919) [1918], Berichte der deutschen botanischen Gesellschaft, 36(10), p. 663 References : Ing p. 323, Poulain Meyer & Bozonnet Groupe : Myxos Classification : Amoebozoa / Myxogastrea / Physarida / Didymiaceae Chapeau/Fructification : Sporocarpes mesurant de 0,1 a 0,3mm de diametre et environ 0,5mm de hauteur. Plasmodiocarpes jusqu'a 12mm de longueur, blancs ou ochraces. Croute calcaire parfois percee de 1 a 3 trous ( invagination du peridium interne ). Peridium externe poudre d'une couche de cristaux calacires. Peridium interne iridescent. Capillitium a filaments dresses, brun pale ou presque incolores, peu ramifies, souvent avec quelques renflements arrondis. Stipe : Non Habitat : Feuilles mortes, tiges herbacees, excrements d'herbivores, parfois nivicole. Spores : Spores foncees, finement verruqueuses, avec une ou deux lignes determinant une surface de germination plus pale, plissees par un reseau de lignes qui disparait apres complete turgescence. Les spores mesurent de 11 a 16μm de diametre. Comestibilite : Sans interet |
Nitschkia collapsa (Romell) Chenantais (1918) |
![]() |
Synonymes : Bertia collapsa Romell (1889), Botaniska notiser for ar 1889, p. 24 (Basionyme)
Herpotrichia rehmiana Hennings & Kirschstein (1898), Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 40, p. xxviii Herpotrichia collapsa (Romell) Rehm (1903), Hedwigia: Beiblatt zur Hedwigia, 42(4), p. (176) Trichosphaeria vagans Boudier (1910) 1905-10], Icones mycologicae, tome 3, tab. 574 Nitschkia collapsa (Romell) Chenantais (1918), Bulletin de la Societe mycologique de France, 34(1-2), p. 73 (nom actuel) Calyculosphaeria collapsa (Romell) Fitzpatrick (1923), Mycologia, 15(2), p. 52 References : Ellis p. 37 fig . 143 Groupe : Pyrenomycetes Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Coronophorales / Nitschkiaceae Chapeau/Fructification : Peritheces 0,5-0,75 mm de diametre. Habitat : Sur branches mortes d'Acer, Corylus, Crataegus, Fraxinus et Prunus spinosa, generalement sur Diatrype stigma. Spores : Ascospores souvent cloisonnees ( 1 cloison ), devenant brun grisatre pale, 12-18 x 4-6 µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaires. Assez rare. Aout-Mars. |
Abrothallus parmeliarum (Sommerfelt) Nylander (1869) |
![]() |
Synonymes : Lecidea parmeliarum Sommerfelt (1826), Supplementum florae lapponica, p. 176 (basionyme)
Abrothallus buellianus De Notaris (1846), Giornale botanico italiano, 2(1), p. 193 Abrothallus bertianus De Notaris (1846), Giornale botanico italiano, 2(1), p. 193 Abrothallus welwitschii Montagne (1851), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 16, p. 79 Abrothallus smithii Tulasne & C. Tulasne (1852), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 17, p. 113 Abrothallus parmeliarum (Sommerfelt) Nylander (1869), Flora oder allgemeine botanische Zeitung, 57, p. 102 (nom actuel) References : Bulletin de la Societe Linneenne de Normandie 3: 12 Gr p. 543 Groupe : Pyrenomycetes Classification : Ascomycota / Dothideomycetes / Abrothallales / Abrothallaceae Chapeau/Fructification : Receptacle d'abord enfonce dans le thalle, lenticulaire ou spherique, puis emergent avec un rebord qui disparait, finalement superficiel tres convexe couvert d'une fine poussiere grise, jaunatre ou verdatre, large de 3 a 7 dixiemes de mm. Habitat : Sur les lichens Parmelia laetevirens, Parmelia saxatilis, Parmelia conspersa, Parmelia olivacea, etc. Toute l'annee. Commun, mais a rechercher. Spores : Claviformes allongees, arrondies a chaque extremite, d'abord incolores, puis olivatres, finalement brunes, brun olive ou brun noiratre, uniseptees, faiblement etranglees a la cloison, a cellule superieure plus large que l'inferieure, avec ou sans gouttelettes, parfois finement granuleuses 10-16 × 4-6 µm. Paraphyses, agglutinees, septees irregulierement epaissies au sommet. Comestibilite : Sans interet |
Lactarius brunneoviolaceus M.P. Christiansen (1941) |
Pas de photo disponible |
Noms francais : Lactaire brun-violet ; Lactaire violace des saules nains Synonymes : Lactarius brunneoviolaceus M.P. Christiansen (1941), The botany of Iceland, 3, p. 218 (Basionyme) (nom actuel) Lactarius uvidus ss. Kuhner (1975), Bulletin de la Societe mycologique de France, 91(1), p. 30 Lactarius robertianus Bon (1985), Bulletin trimestriel de la Federation mycologique Dauphine-Savoie, 25(97), p. 23 Lactarius pseudouvidus ss. J.H. Petersen, Rald & Vesterhold (1994), Foroyskir soppar, p. ? References : BK 6 11 ; Galli p. 91 ; Bon p. 97 ; Eyssartier et Roux p. 128, 134 4eme edition ; CD 1567-448 Groupe : Lactaires Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Russulales / Russulaceae Comestibilite : Sans interet |
Calycina conorum (Rehm) Baral (1985) |
![]() |
Synonymes : Niptera vulgaris Fuckel (1874) [1873-74], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 27-28, p. 59
Pezizella conorum Rehm (1878), Ascomyceten, 9, n° 415 (Basionyme) Helotium conigenum Rehm (1881), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 26, p. 101 (nom. illegit.) Helotium libertianum Saccardo & Roumeguere (1884), Revue mycologique (Toulouse), 6(21), p. 28 Pezizella vulgaris (Fuckel) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 279 (nom. illegit.) Mollisia vulgaris (Fuckel) Rehm (1891), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 541 (nom. illegit.) Calycina libertiana (Saccardo & Roumeguere) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448 Calycella libertiana (Saccardo & Roumeguere) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 95 Pezizella libertiana (Saccardo & Roumeguere) Keissler (1912), Beihefte zum botanischen centralblatt, zweite abteilung, 29, p. 409 Hymenoscyphus conorum (Rehm) Migula (1913), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 3(2), p. 1150 Helotium vulgare (Fuckel) Hohnel (1926), Mitteilungen aus dem botanischen Institut der technischen hochschule in Wien, 3(3), p. 105 Pezizella caudata Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 163 Cystopezizella conorum(Rehm) Svrček (1983), Ceska mykologie, 37(2), p. 69 Calycina conorum (Rehm) Baral (1985), Beihefte zur zeitschrift fur mykologie, 6, p. 56 (nom actuel) References : Mycocharentes Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Pezizellaceae Chapeau/Fructification : Rougissante a la manipulation Stipe : Nul Habitat : Sur cones de pin sylvestre Spores : Spores elliptiques souvent avec une extremite deprimee leur donnant une forme de massue, non septees. Paraphyses cylindriques, larges de 2 µm Comestibilite : Sans interet Commentaires : Espece hivernale et printaniere, peu frequente |
Melanoleuca robertiana Bon (1990) |
Pas de photo disponible |
Synonymes : Melanoleuca graminicola ss. Kuhner & Romagnesi (1953), Flore analytique des champignons superieurs, p. 147 (nom. inval.)
Melanoleuca melaleuca ss. Kuhner (1978), Bulletin mensuel de la Societe linneenne de Lyon, 47(1), p. 13 Melanoleuca robertiana Bon (1990), Documents mycologiques, 20(79), p. 58 (Basionyme) References : Bon DM(hs) 2 p. 117 Groupe : Tricholomes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Incertae sedis Lames/Pores : Parfois a reflet rosatre Spores : 7-8,5 x 5-6,5 µm Comestibilite : Sans interet |
Coleroa circinans (Fries) G. Winter (1885) |
![]() |
Synonymes : Perisporium circinans Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 252 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1829)
Sphaeronaema geranii Cesati (1848), in Rabenhorst, Klotzschii herbarum vivum mycologicum, Edn 1, n° 1161 Stigmatea circinans (Fries) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 421 Venturia glomerata Cooke (1874), Grevillea, 3(26), p. 69 Venturia circinans (Fries) Saccardo (1879), Michelia, 1(5), p. 499 Coleroa circinans (Fries) G. Winter (1885), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(2), p. 200 (nom actuel) References : Ellis p. 363 Groupe : Xylaires Classification : Ascomycota / Dothideomycetes / Venturiales / Venturiaceae Chapeau/Fructification : devenant superficielles, jusqu'a 0.1 mm de diametre, poilue. Poils jusqu'a 30 µm. Stipe : nul Habitat : Commune sur la surface surface superieure des feuiles de Geranium robertianum. Spores : brun pales, uniseptees, 10-12 x 4-5 µm. Comestibilite : Sans interet |
Coleroa robertiani (Fries) Arx & E. Muller (1962) |
![]() |
Synonymes : Dothidea robertiani Fries (1823), Systema mycologicum, 2(2), p. 564 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1823)
Cryptosphaeria nitida Greville (1824), Flora edinensis, p. 363 Depazea robertiani (Fries) Chevallier (1826), Flore generale des environs de Paris, 1, p. 453 Rhytisma geranii Sprengel (1827), Systema vegetabilium, Edn 16, 4(1), p. 412 Sphaeria geranii Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 771 Sphaeria robertiani (Fries) Rabenhorst (1844), Deutschlands kryptogamen-flora, 1, p. 169 Stigmatea robertiani (Fries) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 421 Hormotheca geranii Bonorden (1864), Abhandlungen der naturforschenden Gesellschaft zu Halle, 8, p. 149 Ascospora robertiani (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 444 Munkiella robertiana (Fries) Hohnel (1918), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 16(1-2), p. 172 Hormotheca robertiani (Fries) Hohnel (1920), Hedwigia, 62(1-6), p. 44 Coleroa robertiani (Fries) Arx & E. Muller (1962), Beitrage zur kryptogamenflora der Schweiz, 11(2), p. 416 (nom actuel) References : Schmid N° 50, Munk p. 302 Groupe : Xylaires Classification : Ascomycota / Dothideomycetes / Venturiales / Venturiaceae Chapeau/Fructification : Fructifications gregaires sous forme de petits spots hemispheriques noirs sur les feuilles. Surface deprimee, noire et tres brillante, se developpent sur un fin mycelium apparaissant a la surface des feuilles prenant souvent une forme concentrique. Habitat : Sur les feuilles de Geranium robertianum. Spores : Brun olivatre, 11-14 x 4-4,5 μm, uniseptees. Les spores a la base de l'asque etant plus petites que les spores distales. Asques obclaves, sessiles, a paroi epaisse, 40-45 x 10-12 µm. Elements paraphysoides peu developpes. Comestibilite : Sans interet |
Bombardia bombarda (Batsch) J. Schroter (1894) |
![]() |
Synonymes : Sphaeria bombarda Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 271, tab. 30, fig. 181 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1823)
Naemaspora glabra Willdenow (1787), Florae berolinensis prodromus, p. 414 Hypoxylon clavatum Bulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 444, fig. 5 Sphaeria clavata (Bulliard) Abbot (1798), Flora bedfordiensis, p. 342 Sphaeria reptans Sowerby (1803), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 395, fig. 2 Sphaeria bombardica Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 527 Sphaeria fasciculata Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 389 Valsa fasciculata (Fries) Fuckel (1860), Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 15, p. 55 Bertia bombarda (Batsch) Cesati & De Notaris (1863), Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 1(4), p. 225 Bombardia fasciculata (Fries) Saccardo (1882), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 1, p. 277 Bombardia bombarda (Batsch) J. Schroter (1894), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 302 (nom actuel) Naemaspora bombarda (Batsch) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 499 Lasiosordaria bombardia (Batsch) Chenantais (1919), Bulletin de la Societe mycologique de France, 35(1-2), p. 78 References : Ellis p. 21 ; LP 1594. Groupe : Pyrenomycetes Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Sordariales / Lasiosphaeriaceae Chapeau/Fructification : Peritheces denses de 1 a 2 mm de haut, en forme d'obus, plus ou moins arrondis au sommet, coriaces, a paroi epaisse. Surface lisse, noire ayant l'aspect de cuir. Habitat : Sur bois de feuillus, principalement sur souches de hetre recentes, copeaux de bois. Rare. Spores : Spores d'abord serpentiformes, hyalines, terminees aux extremites par de longs appendices pointus, 12 x 2 µm. A maturite, elles deviennent bi-cellulaires. L'une des cellules est ovoide, brun fonce, a paroi epaissie, 11-15 x 7-9,5 µm avec un pore germinatif net tandis que l'autre reste hyaline et allongee, 20-25 x 4-5 µm. Asques octospores, plus ou moins cylindriques. Comestibilite : Sans interet |
Bryostroma axillare (Racov.) Dobbeler 1978 |
![]() |
Synonymes : Bertia axillaris Racov., 1959 References : Wergen 0218 Groupe : Pyrenomycetes Classification : Ascomycota / Dothideomycetes / Incertae sedis / Incertae sedis Habitat : Sur Barbula Spores : 22,5-25 x 5,3-6,2 μm Comestibilite : Sans interet |
Neobarya parasitica (Fuckel) Lowen 1986 |
![]() |
References : Wergen 694 Groupe : Clavaires Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Hypocreales / Clavicipitaceae Habitat : Sur Bertia moriformis Comestibilite : Sans interet |
Pour vous accompagner lors de vos sorties mycologiques, MycoDB vous recommande les guides suivants :