Recherche sur MycoDB


Il y a 17 champignons qui correspondent ŕ votre recherche par ordre de popularité :


Psilachnum chrysostigmum (Fries) Raitviir (1970) Synonymes : Peziza chrysostigma Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 128 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza mellina Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 290
Helotium chrysostigma (Fries) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355
Peziza versicolor Desmazieres (1853), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 20, p. 230 (nom. illegit.)
Peziza aspidiicola Berkeley & Broome (1854), The annals and magazine of natural history, series 2, 13, p. 465
Helotium versicolor P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 239
Mollisia aspidiicola (Berkeley & Broome) Quelet (1879), Bulletin de la Societe botanique de France, 26, p. 234
Phialea versicolor (P. Karsten) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 106 (nom. illegit.)
Helotium aspidiicolum (Berkeley & Broome) Rehm (1880), Ascomyceten, 12, n° 560
Erinella chrysostigma (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 304
Cistella versicolor (P. Karsten) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 320
Erinella aspidiicola (Berkeley & Broome) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 304
Calloria chrysostigma (Fries) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 328
Lachnella aspidiicola (Berkeley & Broome) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 245
Mollisia versicolor (P. Karsten) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 195
Pezizella chrysostigma (Fries) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 288
Dasyscyphus aspidiicolus (Berkeley & Broome) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 451
Pseudohelotium versicolor (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 296
Pezizella aspidiicola (Berkeley & Broome) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 684
Pezizella versicolor (P. Karsten) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 683
Hymenoscyphus aspidiicola (Berkeley & Broome) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 72
Hymenoscyphus chrysostigma (Fries) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 71
Mollisia chrysostigma (Fries) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 218
Atractobolus aspidiicola (Berkeley & Broome) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445
Urceolella versicolor (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 129
Micropodia aspidiicola (Berkeley & Broome) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 128
Micropodia chrysostigma (Fries) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 128
Pezizella aspidiicola f. robertianiAde (1923), Hedwigia, 64(1-6), p. 317
Phialea chrysostigma (Fries) Hohnel (1926), Mitteilungen aus dem botanischen Institut der technischen hochschule in Wien, 3(2), p. 78
Hyaloscypha pteridina Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 282
Pezizella sulphurea Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 174
Allophylaria chrysostigma (Fries) Nannfeldt (1939), Transactions of the British mycological Society, 23(3), p. 246
Psilachnum chrysostigmum (Fries) Raitviir (1970), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 1, p. 104 (nom actuel)
Lachnum aspidiicola (Berkeley & Broome) M.P. Sharma (1986), Nova Hedwigia, 43(3-4), p. 402

References : BK 1 196 ; Gr. p. 472 . Ellis p. 567 ; Dennis p. 132
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae
Chapeau/Fructification : Apothecie superficielle, sessile ou faiblement pedicellee, environ 0,6 mm de diametre. Hymenium finement duveteux, blanc a blanchatre comme d'ailleurs la marge et la surface externe.
Stipe : Indistinct ou tres court, finement duveteux, cylindrique.
Habitat : Tres souvent ur tiges mortes de Pteridium aquilinum ( fougere imperiale ), mais egalement sur tiges d'autres fougeres, ainsi que sur petioles morts de Nephrodium filix-mas.
Spores : Claviformes a larmiformes, lisses, hyalines, non guttulees, 4-6 ( 7 ) x 1-1,25 (1,4)µm, J-. Asques cylindriques,un peu en massue, 28-38 x 4-5 µm, octospores, spores biseriees. Paraphyses cylindriques, filiformes, larges d' environ 1,5µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Isole a gregaire. Assez commun. De Novembre a Mai.
Bertia moriformis (Tode) De Notaris (1844) Synonymes : Sphaeria moriformis Tode (1791), Fungi mecklenburgenses selecti, 2, p. 22, tab. 11, fig. 90 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1823)
Sphaeria claviformis Sowerby (1801), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 337
Sphaeria rubiformis Sowerby (1802), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 373, fig. 2 (nom. illegit.)
Sphaeria rimosa Sowerby (1802), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 375, fig. 3 (nom. illegit.)
Monosphaeria moriformis (Tode) Roussel (1806), Flore du Calvados et des terreins adjacens, Edn 2, p. 45
Astoma moriforme (Tode) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 524
Molgosphaera moriformis (Tode) Dumortier (1822), Commentationes botanicae, p. 86
Sphaeria verrucosa Greville (1823), Scottish cryptogamic flora, 1, tab. 39
Sphaeria rugosa Greville (1824), Flora edinensis, p. 364
Bertia moriformis (Tode) De Notaris (1844), Giornale botanico italiano, 1(1), p. 335 (nom actuel)
Psilosphaeria moriformis (Tode) Stevenson (1879), Mycologia Scotica, The fungi of Scotland and their geographical distribution, p. 386

References : BK 1 373 ; Ellis p. 21 pl. 73
Groupe : Pyrenomycetes
Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Coronophorales / Nitschkiaceae
Chapeau/Fructification : Un peu plus haute que large, 0,4-0,6 mm, (jusqu'a 1,5 mm de haut), parois epaisses, globuleuse a ovale, grossierement verruqueuse et ressemblant a une mure, noire, sans subiculum et reposant directement sur le substrat.
Habitat : Sur branche decortiquee, tombee, de divers feuillus, Fagus, Acer, Fraxinus, Alnus, Sambucus, Tilia, Ulmus,, plus rarement de coniferes, Picea, Larix. Repandu. Tout au long de l'annee. Semble toutefois privilegier le bois mort gisant sur les rives moussues.
Spores : Fusiformes-allantoides ou ondulees, lisses, hyalines, 1 seule cloison centrale (peu visible), avec quelques guttules, 40 x 5-5-6 µm. Asques octospores, spores irregulierement biseriees, 150-160 x 10-17 µm. J-. Paraphyses filiformes et septees.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Repandu. Tout au long de l'annee. PS: Il semble toutefois privilegier le bois mort gisant sur les rives moussues. La cloison centrale des spores est davantage visible sur les spores immatures avant que la spore ne soit guttulee.
Sclerotinia sclerotiorum (Libert) de Bary (1884) Synonymes : Peziza ciborioides Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 307
Peziza friesii Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 277
Peziza sclerotiorum Libert (1837), Plantae cryptogamicae, quas in Arduenna collegit, 4, exsiccati n° 326 (Basionyme)
Peziza sclerotii Fuckel (1861), Botanische zeitung, 19(35), p. 249, tab. 10, fig. 1
Helotium sclerotiorum (Libert) Fuckel (1866), Fungi Rhenani exsiccati, n° 1861
Peziza coemansii J. Kickx f. (1867), in J.J. Kickx, Flore cryptogamique des Flandres, 1, p. 485
Peziza kauffmaniana Tichomirov (1868), Bulletin de la Societe imperiale des naturalistes de Moscou, serie 1, 41(4), p. 295 (non) (?)
Sclerotinia libertiana Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 331
Rutstroemia homocarpa P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 107
Sclerotinia ciborioides (Fries) Rehm (1872), Ascomyceten, 3, n° 107
Phialea sclerotiorum (Libert) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 98
Phialea ciborioides (Fries) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 100
Peziza postuma Berkeley & Wilson (1883), The Gardener's chronicle and agricultural gazette, serie 2, 20, p. 333
Sclerotinia sclerotiorum (Libert) de Bary (1884), Vergleichende morphologie und biologie der pilze mycetozoen und bacterien, p. 56, 236 (nom actuel)
Rutstroemia ciborioides f. tenella P. Karsten (1887), Hedwigia, 26(4-5), p. 124
Hymenoscyphus ciborioides (Fries) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 117
Hymenoscyphus sclerotiorum (Libert) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 115
Ciboria friesii (Persoon) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 207
Sclerotinia kauffmaniana (Tichomirov) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 196
Sclerotinia ficariae Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 815
Sclerotinia henningsiana Kirschstein (1898), in Hennings, Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 40, p. xxvii
Sclerotium opuntiarum Spegazzini (1899) [1898], Anales del Museo nacional de Buenos Aires, serie 2, 3, p. 354
Sclerotinia moelleriana Hennings (1902), Hedwigia, 41(1), p. 27
Sclerotinia opuntiarum (Spegazzini) Saccardo (1906), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 18, p. 44
Sclerotinia friesii (Persoon) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 107
Sclerotinia wisconsinensis Rehm (1908), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 6(4), p. 317
Sclerotinia matthiolae Lendner (1917), Bulletin de la Societe botanique de Geneve, serie 2, 9, p. 23, fig. 1-3
Sclerotinia riograndensis Rick (1931), Broteria, revista de sciencias naturaes do Collegio de S. Fiel, serie botanica, 25, p. 99
Sclerotinia galeopsidis Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 227
Sclerotinia caudata Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 129
Sclerotinia sclerotiorum f. orobanches Narasimhan & Thirumalachar (1954), Phytopath. Zeitschr., 22, p. 426
Sclerotinia sclerotiorum var. opuntiarum (Spegazzini) Alippi (1960), Revista de la Facultad de agronomia y veterinaria, Universidad nacional de La Plata, serie 3, 36, p. 149
Whetzelinia sclerotiorum (Libert) Korf & Dumont (1972), Mycologia, 64(2), p. 250
Sclerotinia xanthorrhoeae G.W. Beaton & Weste (1977), Transactions of the British mycological Society, 68(1), p. 73

References : BK 1 143 ; Ellis p. 279 fig. 1242 Dennis p. 92 pl. XIIIc ; Gr. p. 364 n° 591
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Sclerotiniaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, cyathiforme, puis plan, ou legerement convexe, glabre, large de 3-8-10 mm. Hymenium lisse, ocre brunatre clair. Marge entiere, glabre, mince, parfois un peu foncee. Surface externe concolore.
Stipe : Concolore, grele, glabre, plus ou moins flexueux, long de 1 a 3 cm, cylindrique, creux, finement floconneux-blanchatre, naissant d'un sclerote noir, rugueux ou tuberculeux, ordinairement allonge et long de 1 a 2 cm.
Habitat : Sur diverses tiges de plantes en decomposition. Sur sclerotes formes dans les tiges et les racines de plusieurs plantes : Daucus, Aegopodium, Cerefolium, Brassica napus, Solanum tuberosum, Trollius, Petasites, Phaseolus, Symphytum, Helianthus, etc... Gregaire. Commun sous sa forme anamorphe, mais assez rare sous sa forme parfaite (teleomorphe). Cette espece est tres commune en Amerique, au Colorado sur Mertensia lanceolata et Aconitum columbianum. D'avril a juillet.
Spores : Obliquement monostiques, elliptiques, hyalines, lisses, continues, presentant ordinairement deux petites gouttelettes a l'interieur,9-13 x 4-6 µm. Asques cylindriques, octospores, spores uniseriees, 100-135 x 8-10 µm. J+. Paraphyses cylindriques, greles ou peu ramifiees, faiblement epaissies au sommet, septees.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Cette espece est responsable de la sclerotiniose, detruisant les cultures.
Pyrenopeziza petiolaris (Albertini & Schweinitz) Nannfeldt (1932) Synonymes : Hysterium petiolare Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 59 (b) (basionyme) Sanctionnement : Fries (1823)
Peziza erumpens Greville (1824), Scottish cryptogamic flora, 2, tab. 99
Stictis atrata Desmazieres (1845), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 3, p. 368
Excipula petiolicola Fuckel (1867), Fungi Rhenani exsiccati, n° 1963
Stictis petiolaris (Albertini & Schweinitz) J. Kickx f. (1867), in J.J. Kickx, Flore cryptogamique des Flandres, 1, p. 455
Mollisia erumpens (Greville) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 206
Hysteropeziza erumpens (Greville) Rabenhorst (1874), Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 1811
Pyrenopeziza erumpens (Greville) Rehm (1877), Ascomyceten, 8, n° 354
Trochila petiolicola (Fuckel) Rehm (1882), Hedwigia, 21(3), p. 44
Trochila erumpens (Greville) Rehm (1883), Ascomyceten, 15, n° 718
Pezicula erumpens (Greville) Hazslinszky (1886) [1885], Mathematikai es termeszettudomanyi kozlemenyek, vonatkozolag a hazai vizsonyokra, 21, p. 220
Trochila petiolaris (Albertini & Schweinitz) Rehm (1888), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 132
Mollisia petiolaris (Albertini & Schweinitz) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 353
Pseudopeziza atrata (Desmazieres) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 727
Pseudopeziza petiolaris (Albertini & Schweinitz) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 195
Hysteropeziza atrata (Desmazieres) Hohnel (1918), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 127, p. 365
Hysteropeziza petiolicola (Fuckel) Petrak (1922), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 20(5-6), p. 325
Pyrenopeziza aceris Nannfeldt (1932), Nova Acta Regiae Societatis Scientiarum Upsaliensis, series 4, 8(2), p. 141
Pyrenopeziza petiolaris (Albertini & Schweinitz) Nannfeldt (1932), Nova Acta Regiae Societatis Scientiarum Upsaliensis, series 4, 8(2), p. 158 (nom actuel)

References : BK 1 282 ; Dennis p. 187 ; Ellis p. 70 & 79 fig. 300
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Dermateaceae
Chapeau/Fructification : Mesurant 0,7-1,2 × 0,2-0,5 mm. Elle se developpe sous l'epiderme qui gonfle, se teinte de noir et s'ouvre finalement par une fente longitudinale plus claire. (S'allonge selon l'axe de la tige).
Chair : L'hymenium ainsi expose est gris-noiratre, il s'epaissit, depasse la surface de l'hote et constitue une forme ovale-arrondie cupuliforme, ressemblant a une Mollisia.
Habitat : Sur les petioles des feuilles d'Acer spp. (erables) et Geranium robertianum (geranium Herbe a Robert) de l'annee precedente. Cespiteux. Printemps. Repandu et frequent.
Spores : Fusiformes a claviformes, lisses, hyalines, mesurant 7-7,5 × 2-2,5 µm. Asques octospores, spores biseriees, mesurant 42-57 × 4 µm. Paraphyses cylindriques et renflees au sommet jusqu'a 3 µm.
Comestibilite : Sans interet
Mollisia rosae (Persoon) P. Karsten (1871) Synonymes : Myrothecium hispidum Tode (1790), Fungi mecklenburgenses selecti, 1, p. 27, tab. 5, fig. 41
Peziza rosae Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 82 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Tympanis obtexta var. ß pezizaeformis Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 429
Tapesia rosae (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 301
Mollisia rosae (Persoon) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 208 (nom actuel)
Trochila rosae (Persoon) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 244
Lachnea rosae (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 92
Lachnella rosae (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 312
Tapesia libertiana Roumeguere (1888), in Lambotte, Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 304
Tapesia fusca var. rosae (Persoon) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 298
Tapesia corni Velenovský (1939), Novitates mycologicae, p. 179 (nom. illegit.)

References : BK 1 269
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Dermateaceae
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : En principe sur branches mortes d'eglantier, d'ou son nom.
Gaeumannomyces graminis (Saccardo) Arx & D.L. Olivier (1952) Synonymes : Rhaphidophora graminis Saccardo (1875), Nuovo giornale botanico italiano, serie 1, 7(4), p. 307 (Basionyme)
Ophiobolus graminis (Saccardo) Saccardo (1875), Reliquae Libertianae, 2, n° 143
Linospora pulchella Spegazzini (1912), Anales del Museo nacional de historia natural de Buenos Aires, 23, p. 71
Ophiochaeta graminis (Saccardo) Hara (1916), Byochu-gai Zasshi (Journal of plant protection, Tokyo), 3(5), p. 342
Ophiobolus oryzinus Saccardo (1916), Nuovo giornale botanico italiano, serie 2, 23(2), p. 203
Gaeumannomyces graminis (Saccardo) Arx & D.L. Olivier (1952), Transactions of the British mycological Society, 35(1), p. 32 (nom actuel)
Linocarpon oryzinum (Saccardo) Petrak (1952), Sydowia : Annales mycologici, editi in notitiam scientiae mycologicae universalis, series II, 6(5-6), p. 387
Gaeumannomyces oryzinus (Saccardo) Schrantz (1961) [1960], Bulletin de la Societe mycologique de France, 76(4), p. 337


References : Ellis p. 463
Groupe : Pyrenomycetes
Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Magnaporthales / Magnosporthaceae
Chapeau/Fructification : jusqu'a 0.5 mm de diametre, immergees dans la partie inferieure, avec les becs proheminents.
Stipe : Nul
Habitat : Sur differentes plantes.
Spores : hyalines ou pale brun, septees.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : De nombreuses especes eliminees, ce qui convient a Abel Flahaut.
Didymium difforme (Persoon) Gray (1821) Synonymes : Reticularia angulata Persoon (1792), in J.F. Gmelin, Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1472
Diderma difforme Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 89 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1829)
Licea caesia Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 219
Amphisporium versicolor Link (1816), Magazin der Gesellschaft naturforschender freunde zu Berlin, 7, p. 41
Didymium difforme (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 571 (nom actuel)
Lycogala minutum Greville (1823), Scottish cryptogamic flora, 1, tab. 40 ('minuta ')
Licea alba Nees (1823), Mykologische hefte, 2(3), p. 66
Reticularia pusilla Fries (1825), Systema orbis vegetabilis, p. 147
Physarum album (Nees) Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 147
Physarum caesium (Schumacher) Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 147
Licea macrospora Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 258 (nom. illegit.)
Diderma neesii Corda (1838), Icones fungorum hucusque cognitorum, 2, p. 23, tab. 12, fig. 88
Diderma libertianum Fresenius (1850), Beitrage zur mykologie, 1, p. 28, tab. 4, fig. 16-23
Didymium libertianum (Fresenius) de Bary (1864), Die Mycetozoen, p. 124
Chondrioderma difforme (Persoon) Rostafinski (1874) [1873-74], in Fuckel, Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 27-28, p. 74
Chondrioderma liceoides Rostafinski (1876), Sluzowce (Mycetozoa) monografia, supplement, p. 17
Diderma macrosporumKuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 465
Diderma angulatum (Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 465
Diderma persoonii T. Macbride (1899), The North American slime-molds, Edn 1, p. 96
Chondrioderma persoonii (T. Macbride) Torrend (1908), Broteria, revista de sciencias naturaes do Collegio de S. Fiel, serie botanica, 7, p. 100
Didymium tubulatum E. Jahn (1919) [1918], Berichte der deutschen botanischen Gesellschaft, 36(10), p. 663

References : Ing p. 323, Poulain Meyer & Bozonnet
Groupe : Myxos
Classification : Amoebozoa / Myxogastrea / Physarida / Didymiaceae
Chapeau/Fructification : Sporocarpes mesurant de 0,1 a 0,3mm de diametre et environ 0,5mm de hauteur. Plasmodiocarpes jusqu'a 12mm de longueur, blancs ou ochraces. Croute calcaire parfois percee de 1 a 3 trous ( invagination du peridium interne ). Peridium externe poudre d'une couche de cristaux calacires. Peridium interne iridescent. Capillitium a filaments dresses, brun pale ou presque incolores, peu ramifies, souvent avec quelques renflements arrondis.
Stipe : Non
Habitat : Feuilles mortes, tiges herbacees, excrements d'herbivores, parfois nivicole.
Spores : Spores foncees, finement verruqueuses, avec une ou deux lignes determinant une surface de germination plus pale, plissees par un reseau de lignes qui disparait apres complete turgescence. Les spores mesurent de 11 a 16μm de diametre.
Comestibilite : Sans interet
Nitschkia collapsa (Romell) Chenantais (1918) Synonymes : Bertia collapsa Romell (1889), Botaniska notiser for ar 1889, p. 24 (Basionyme)
Herpotrichia rehmiana Hennings & Kirschstein (1898), Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 40, p. xxviii
Herpotrichia collapsa (Romell) Rehm (1903), Hedwigia: Beiblatt zur Hedwigia, 42(4), p. (176)
Trichosphaeria vagans Boudier (1910) 1905-10], Icones mycologicae, tome 3, tab. 574
Nitschkia collapsa (Romell) Chenantais (1918), Bulletin de la Societe mycologique de France, 34(1-2), p. 73 (nom actuel)
Calyculosphaeria collapsa (Romell) Fitzpatrick (1923), Mycologia, 15(2), p. 52

References : Ellis p. 37 fig . 143
Groupe : Pyrenomycetes
Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Coronophorales / Nitschkiaceae
Chapeau/Fructification : Peritheces 0,5-0,75 mm de diametre.
Habitat : Sur branches mortes d'Acer, Corylus, Crataegus, Fraxinus et Prunus spinosa, generalement sur Diatrype stigma.
Spores : Ascospores souvent cloisonnees ( 1 cloison ), devenant brun grisatre pale, 12-18 x 4-6 µm.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Gregaires. Assez rare. Aout-Mars.
Abrothallus parmeliarum (Sommerfelt) Nylander (1869) Synonymes : Lecidea parmeliarum Sommerfelt (1826), Supplementum florae lapponica, p. 176 (basionyme)
Abrothallus buellianus De Notaris (1846), Giornale botanico italiano, 2(1), p. 193
Abrothallus bertianus De Notaris (1846), Giornale botanico italiano, 2(1), p. 193
Abrothallus welwitschii Montagne (1851), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 16, p. 79
Abrothallus smithii Tulasne & C. Tulasne (1852), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 17, p. 113
Abrothallus parmeliarum (Sommerfelt) Nylander (1869), Flora oder allgemeine botanische Zeitung, 57, p. 102 (nom actuel)

References : Bulletin de la Societe Linneenne de Normandie 3: 12 Gr p. 543
Groupe : Pyrenomycetes
Classification : Ascomycota / Dothideomycetes / Abrothallales / Abrothallaceae
Chapeau/Fructification : Receptacle d'abord enfonce dans le thalle, lenticulaire ou spherique, puis emergent avec un rebord qui disparait, finalement superficiel tres convexe couvert d'une fine poussiere grise, jaunatre ou verdatre, large de 3 a 7 dixiemes de mm.
Habitat : Sur les lichens Parmelia laetevirens, Parmelia saxatilis, Parmelia conspersa, Parmelia olivacea, etc. Toute l'annee. Commun, mais a rechercher.
Spores : Claviformes allongees, arrondies a chaque extremite, d'abord incolores, puis olivatres, finalement brunes, brun olive ou brun noiratre, uniseptees, faiblement etranglees a la cloison, a cellule superieure plus large que l'inferieure, avec ou sans gouttelettes, parfois finement granuleuses 10-16 × 4-6 µm. Paraphyses, agglutinees, septees irregulierement epaissies au sommet.
Comestibilite : Sans interet
Lactarius brunneoviolaceus M.P. Christiansen (1941)
Pas de photo disponible
Noms francais : Lactaire brun-violet ; Lactaire violace des saules nains
Synonymes : Lactarius brunneoviolaceus M.P. Christiansen (1941), The botany of Iceland, 3, p. 218 (Basionyme) (nom actuel)
Lactarius uvidus ss. Kuhner (1975), Bulletin de la Societe mycologique de France, 91(1), p. 30
Lactarius robertianus Bon (1985), Bulletin trimestriel de la Federation mycologique Dauphine-Savoie, 25(97), p. 23
Lactarius pseudouvidus ss. J.H. Petersen, Rald & Vesterhold (1994), Foroyskir soppar, p. ?

References : BK 6 11 ; Galli p. 91 ; Bon p. 97 ; Eyssartier et Roux p. 128, 134 4eme edition ; CD 1567-448
Groupe : Lactaires
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Russulales / Russulaceae
Comestibilite : Sans interet
Calycina conorum (Rehm) Baral (1985) Synonymes : Niptera vulgaris Fuckel (1874) [1873-74], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 27-28, p. 59
Pezizella conorum Rehm (1878), Ascomyceten, 9, n° 415 (Basionyme)
Helotium conigenum Rehm (1881), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 26, p. 101 (nom. illegit.)
Helotium libertianum Saccardo & Roumeguere (1884), Revue mycologique (Toulouse), 6(21), p. 28
Pezizella vulgaris (Fuckel) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 279 (nom. illegit.)
Mollisia vulgaris (Fuckel) Rehm (1891), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 541 (nom. illegit.)
Calycina libertiana (Saccardo & Roumeguere) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448
Calycella libertiana (Saccardo & Roumeguere) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 95
Pezizella libertiana (Saccardo & Roumeguere) Keissler (1912), Beihefte zum botanischen centralblatt, zweite abteilung, 29, p. 409
Hymenoscyphus conorum (Rehm) Migula (1913), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 3(2), p. 1150
Helotium vulgare (Fuckel) Hohnel (1926), Mitteilungen aus dem botanischen Institut der technischen hochschule in Wien, 3(3), p. 105
Pezizella caudata Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 163
Cystopezizella conorum(Rehm) Svrček (1983), Ceska mykologie, 37(2), p. 69
Calycina conorum (Rehm) Baral (1985), Beihefte zur zeitschrift fur mykologie, 6, p. 56 (nom actuel)

References : Mycocharentes
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Pezizellaceae
Chapeau/Fructification : Rougissante a la manipulation
Stipe : Nul
Habitat : Sur cones de pin sylvestre
Spores : Spores elliptiques souvent avec une extremite deprimee leur donnant une forme de massue, non septees. Paraphyses cylindriques, larges de 2 µm
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Espece hivernale et printaniere, peu frequente
Melanoleuca robertiana Bon (1990)
Pas de photo disponible
Synonymes : Melanoleuca graminicola ss. Kuhner & Romagnesi (1953), Flore analytique des champignons superieurs, p. 147 (nom. inval.)
Melanoleuca melaleuca ss. Kuhner (1978), Bulletin mensuel de la Societe linneenne de Lyon, 47(1), p. 13
Melanoleuca robertiana Bon (1990), Documents mycologiques, 20(79), p. 58 (Basionyme)

References : Bon DM(hs) 2 p. 117
Groupe : Tricholomes
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Incertae sedis
Lames/Pores : Parfois a reflet rosatre
Spores : 7-8,5 x 5-6,5 µm
Comestibilite : Sans interet
Coleroa circinans (Fries) G. Winter (1885) Synonymes : Perisporium circinans Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 252 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1829)
Sphaeronaema geranii Cesati (1848), in Rabenhorst, Klotzschii herbarum vivum mycologicum, Edn 1, n° 1161
Stigmatea circinans (Fries) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 421
Venturia glomerata Cooke (1874), Grevillea, 3(26), p. 69
Venturia circinans (Fries) Saccardo (1879), Michelia, 1(5), p. 499
Coleroa circinans (Fries) G. Winter (1885), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(2), p. 200 (nom actuel)

References : Ellis p. 363
Groupe : Xylaires
Classification : Ascomycota / Dothideomycetes / Venturiales / Venturiaceae
Chapeau/Fructification : devenant superficielles, jusqu'a 0.1 mm de diametre, poilue. Poils jusqu'a 30 µm.
Stipe : nul
Habitat : Commune sur la surface surface superieure des feuiles de Geranium robertianum.
Spores : brun pales, uniseptees, 10-12 x 4-5 µm.
Comestibilite : Sans interet
Coleroa robertiani (Fries) Arx & E. Muller (1962) Synonymes : Dothidea robertiani Fries (1823), Systema mycologicum, 2(2), p. 564 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1823)
Cryptosphaeria nitida Greville (1824), Flora edinensis, p. 363
Depazea robertiani (Fries) Chevallier (1826), Flore generale des environs de Paris, 1, p. 453
Rhytisma geranii Sprengel (1827), Systema vegetabilium, Edn 16, 4(1), p. 412
Sphaeria geranii Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 771
Sphaeria robertiani (Fries) Rabenhorst (1844), Deutschlands kryptogamen-flora, 1, p. 169
Stigmatea robertiani (Fries) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 421
Hormotheca geranii Bonorden (1864), Abhandlungen der naturforschenden Gesellschaft zu Halle, 8, p. 149
Ascospora robertiani (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 444
Munkiella robertiana (Fries) Hohnel (1918), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 16(1-2), p. 172
Hormotheca robertiani (Fries) Hohnel (1920), Hedwigia, 62(1-6), p. 44
Coleroa robertiani (Fries) Arx & E. Muller (1962), Beitrage zur kryptogamenflora der Schweiz, 11(2), p. 416 (nom actuel)

References : Schmid N° 50, Munk p. 302
Groupe : Xylaires
Classification : Ascomycota / Dothideomycetes / Venturiales / Venturiaceae
Chapeau/Fructification : Fructifications gregaires sous forme de petits spots hemispheriques noirs sur les feuilles. Surface deprimee, noire et tres brillante, se developpent sur un fin mycelium apparaissant a la surface des feuilles prenant souvent une forme concentrique.
Habitat : Sur les feuilles de Geranium robertianum.
Spores : Brun olivatre, 11-14 x 4-4,5 μm, uniseptees. Les spores a la base de l'asque etant plus petites que les spores distales. Asques obclaves, sessiles, a paroi epaisse, 40-45 x 10-12 µm. Elements paraphysoides peu developpes.
Comestibilite : Sans interet
Bombardia bombarda (Batsch) J. Schroter (1894) Synonymes : Sphaeria bombarda Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 271, tab. 30, fig. 181 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1823)
Naemaspora glabra Willdenow (1787), Florae berolinensis prodromus, p. 414
Hypoxylon clavatum Bulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 444, fig. 5
Sphaeria clavata (Bulliard) Abbot (1798), Flora bedfordiensis, p. 342
Sphaeria reptans Sowerby (1803), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 395, fig. 2
Sphaeria bombardica Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 527
Sphaeria fasciculata Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 389
Valsa fasciculata (Fries) Fuckel (1860), Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 15, p. 55
Bertia bombarda (Batsch) Cesati & De Notaris (1863), Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 1(4), p. 225
Bombardia fasciculata (Fries) Saccardo (1882), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 1, p. 277
Bombardia bombarda (Batsch) J. Schroter (1894), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 302 (nom actuel)
Naemaspora bombarda (Batsch) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 499
Lasiosordaria bombardia (Batsch) Chenantais (1919), Bulletin de la Societe mycologique de France, 35(1-2), p. 78

References : Ellis p. 21 ; LP 1594.
Groupe : Pyrenomycetes
Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Sordariales / Lasiosphaeriaceae
Chapeau/Fructification : Peritheces denses de 1 a 2 mm de haut, en forme d'obus, plus ou moins arrondis au sommet, coriaces, a paroi epaisse. Surface lisse, noire ayant l'aspect de cuir.
Habitat : Sur bois de feuillus, principalement sur souches de hetre recentes, copeaux de bois. Rare.
Spores : Spores d'abord serpentiformes, hyalines, terminees aux extremites par de longs appendices pointus, 12 x 2 µm. A maturite, elles deviennent bi-cellulaires. L'une des cellules est ovoide, brun fonce, a paroi epaissie, 11-15 x 7-9,5 µm avec un pore germinatif net tandis que l'autre reste hyaline et allongee, 20-25 x 4-5 µm. Asques octospores, plus ou moins cylindriques.
Comestibilite : Sans interet
Bryostroma axillare (Racov.) Dobbeler 1978 Synonymes : Bertia axillaris Racov., 1959
References : Wergen 0218
Groupe : Pyrenomycetes
Classification : Ascomycota / Dothideomycetes / Incertae sedis / Incertae sedis
Habitat : Sur Barbula
Spores : 22,5-25 x 5,3-6,2 μm
Comestibilite : Sans interet
Neobarya parasitica (Fuckel) Lowen 1986 References : Wergen 694
Groupe : Clavaires
Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Hypocreales / Clavicipitaceae
Habitat : Sur Bertia moriformis
Comestibilite : Sans interet


Pour vous accompagner lors de vos sorties mycologiques, MycoDB vous recommande les guides suivants :