Il y a 6 champignons qui correspondent à votre recherche par ordre de popularité :
Aleuria aurantia (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70] |
![]() |
Noms francais : Pezize orangee Synonymes : Helvella coccinea Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 100, tab. 148 ('Elvela ') (nom. illegit.) Peziza cava O.F. Muller (1775), Flora danica, 11, p. 8, tab. 657, fig. 2 Peziza coccinea Hudson (1778), Flora Anglica, Edn 2, p. 636 (nom. illegit.) Peziza cochleata Willdenow (1787), Florae berolinensis prodromus, p. 401 (nom. illegit.) Helvella coccinea Bolton (1789), An history of fungusses growing about Halifax, 3, p. 100, tab. 100 (nom. illegit.) Peziza aurantia Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 113 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Peziza cochleata var. a fulva Retzius (1795), Florae scandinaviae prodromus, Edn 2, p. 325 Peziza dichroa Holmskjold (1799), Beata ruris otia fungis danicis, 2, p. 21, tab. 7 Peziza numismatalis Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 408, tab. 188, fig. 4 Peziza cyathoides Wahlenberg (1820), Flora upsaliensis, p. 466 Aleuria aurantia (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 325 (nom actuel) Cochlearia aurantia (Persoon) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 323 Peziza antarctica Spegazzini (1888) [1887], Boletin de la Academia nacional de ciencias en Cordoba, 11(2), p. 256 Humaria antarctica (Spegazzini) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 121 Otidea aurantia (Persoon) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 448 Humaria phoenicea Spegazzini (1899) [1898], Anales del Museo nacional de Buenos Aires, serie 2, 3, p. 303 Aleuria wisconsinensis Rehm (1904), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 2(1), p. 34 Peziza wisconsinensis (Rehm) Saccardo & D. Saccardo (1906), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 18, p. 16 Humaria etilis Spegazzini (1923), Physis: Revista de la Sociedad argentina de ciencias naturales, 7, p. 13 Octospora antarctica (Spegazzini) Gamundi (1960), Lilloa, 30, p. 302 References : Bon p. 331 ; BK 1 98 ; CD 34 ; Marchand 200 ; Eyssartier et Roux p. 1060 ; Fiches SMMN Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pyronemataceae Chapeau/Fructification : En forme de coupe sessile puis etalee jusqu'a 10 cm de diametre, plus ou moins profondement cupulee, generalement orange vif. Exterieur plus pale, lisse ou finement pruineux. Chair : Ceracee, fragile, cassante, pale. Stipe : Absent. Habitat : Dans les forets, les eboulis, les pelouses et prairies et parfois en zones construites. Au endroits clairs. Septembre-novembre (mars-decembre). Frequent. Spores : Spores ornees d'un reticule a mailles plus ou moins polygonales avec des cretes evidentes. Comestibilite : Comestible Commentaires : Souvent consomme cru en salade, mais tous les champignons non cuits sont a deconseiller. |
Disciotis venosa (Persoon) Boudier (1885) |
![]() |
Noms francais : Pezize veinee ; Oreille de cochon Synonymes : Helvella octava Schaeffer (1767), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 2, tab. 155 ('Elvela') Helvella cochleata Wulfen (1781), in Jacquin, Miscellanea austriaca, 2, p. 112, tab. 17, fig. 1 ('Elvela') Peziza venosa Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 638 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Peziza corrugata Brondeau (1829), Recueil de plantes cryptogames de l'Agenais, 2, p. 19, tab. 5 Peziza ancilis Rehm (1878), Ascomyceten, 9, n° 402 (nom. illegit.) Aleuria venosa (Persoon) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 37 Peziza rehmiana Saccardo (1879), Michelia, 1(5), p. 544 Acetabula venosa (Persoon) Lambotte (1880), Flore mycologique de la Belgique, p. 574 Disciotis venosa (Persoon) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 100 (nom actuel) Humaria venosa (Persoon) Wettstein (1886) [1885], Verhandlungen der kaiserich-koniglichen zoologisch-botanischen Gesellschaft in Wien, 35, p. 598 Discina venosa (Persoon) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 324 References : Bon p. 327 ; BK 1 10 ; CD 16 ; Marchand 95 ; Eyssartier et Roux p. 1066 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Morchellaceae Comestibilite : Comestible Commentaires : Chair a forte odeur d'eau de Javel disparaissant a la cuisson. |
Legaliana badia (Persoon) Van Vooren (2020) |
![]() |
Synonymes : Helvella cochleata Bolton (1790) [1789], An history of fungusses growing about Halifax, 3, p. 99, tab. 99
Peziza badia Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 78 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Peziza badia var. a terrestris Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 311 Omorrhiza venosa Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 405, tab. 187, fig. 4 Scodellina badia (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 669 Plicaria badia (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 327 Aleuria badia (Persoon) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 43 Galactinia badia (Persoon) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 101 Pustularia badia (Persoon) Hazslinszky (1886) [1885], Mathematikai es termeszettudomanyi kozlemenyek, vonatkozolag a hazai vizsonyokra, 21, p. 270 Plicaria olivacea Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 867 Plicaria discolor Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 868 Legaliana badia (Persoon) Van Vooren (2020), Ascomycete.org, 12(4), p. 188 (nom actuel) References : Donad. 55 ; Gr. 120 ICO : Dennis VI ; BK 1 37 ; Boud. 283 ; Cetto 819 ; CD 26 ; Eyssartier et Roux p. 1068 ; Bon p. 331 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pezizaceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Exterieur rouge brun; guttules 2; spores cretees ± reticulees. Forets humides, bord des ruisseaux. |
Otidea alutacea (Persoon) Massee (1895) |
![]() |
Noms francais : Otidee couleur de cuir Synonymes : Helvella ochracea Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 103, tab. 155 ('Elvela ') Peziza ochracea (Schaeffer) Persoon (1800), Commentarius fungorum Bavariae indigenorum icones pictas, p. 61 Peziza alutacea Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 78 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Scodellina alutacea (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 668 Peziza cochleata var. ß alutacea (Persoon) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 50 Peziza alutacea var. ß ochracea (Schaeffer) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 221 Plicaria alutacea (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 327 Aleuria alutacea (Persoon) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 42 Pustularia alutacea (Persoon) Hazslinszky (1886) [1885], Mathematikai es termeszettudomanyi kozlemenyek, vonatkozolag a hazai vizsonyokra, 21, p. 271 Otidea alutacea (Persoon) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 446 (nom actuel) Otidea alba Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 354, pl. 27, fig. 14-15 References : CD 30 ; BK 1 60 ; CQ ; Dennis p. 25 pl. Vb ; Cetto 5 2098 Gr. p. 109 n° 168 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pyronemataceae Chapeau/Fructification : Receptacle subsessile ou brievement stipite, fendu d'un cote et dilate en oreille arrondie avec la marge unie, haut de 3 a 5, jusqua 6 cm et large de 2-4 cm, fauve brunatre l'interieur a gris brunatre assez pale, ou argile fonce a gris brun sale, un peu furfurace a l'exterieur, villeux et blanc a la base. Chair : Epaisse, cassante, jaunatre. Habitat : Sous feuillus, occasionnellement sous coniferes. Spores : Elliptiques, hyalines, presentant a l'interieur deux gouttelettes accompagnees parfois de deux ou trois granulations, lisses et mesurant de 15 a 16 x 8 µm d'apres Boudier, legerement asperulees et mesurant de 13 a 15 x 6-7 µm d'apres Saccardo. Asques subcylindriques, attenues a la base, octospores, 200-275 x 15-17 µm, spores uniseriees. Parapyses greles, hyalines, 3 a 4 µm, septees, granuleuses interieurement dans la partie superieure, a sommets courbes en crosse et parfois ramuleux. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole ou gregaire a cespiteux. Occasionnel ou peu frequent. Juillet-septembre-Octobre. Remarques : Autres variations de dimensions des spores et des asques suivant les auteurs. A savoir : Spores- Dennis 1978 = 12-15 x 6-7 µm . Moser 1983 = 13-17 x 6-8 µm. Asques : Dennis 1978 = 250 x 15 µm ; BK = 250-300 x 8-10 µm |
Tarzetta catinus (Holmskjold) Korf & J.K. Rogers (1971) |
![]() |
Synonymes : Peziza cerea Bulliard (1781), Herbier de la France, 2, tab. 44, fig. 6 (nom. illegit.)
Peziza cochleata var. ß Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 117 Peziza floccosa Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 223, tab. 28, fig. 156 Peziza crenata Willdenow (1787), Florae berolinensis prodromus, p. 402 (nom. illegit.) Octospora pustulata Hedwig (1789), Descriptio et adumbratio microscopico-analytica muscorum frondosorum, 2, p. 19, tab. 6, fig. a Peziza pustulata (Hedwig) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2(2), p. 1455 Peziza catinus Holmskjold (1799), Beata ruris otia fungis danicis, 2, p. 22, tab. 8, fig. 9 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Peziza sphacelata Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 419 Peziza varia var. ßß pallens Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 311 Peziza cerea var. ß campanulatade Candolle (1815), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 6, p. 27 Peziza hypocrateriformis Hornemann (1816), Flora danica, 26, p. 10, tab. 1558, fig. 1 (nom. illegit.) Scodellina pustulata (Hedwig) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 669 Peziza plicata Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 226 Peziza sphacelata subsp.* catinus (Holmskjold) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 231 Peziza pustulata var. ß plicata (Persoon) Weinmann (1836), Hymeno et Gastero-mycetes hucusque in imperio Rossico observatos recensuit, p. 419 Peziza assimilata P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 113 Pustularia catinus (Holmskjold) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 328 Aleuria catinus (Holmskjold) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 39 Aleuria pustulata (Hedwig) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 45 Plicaria pustulata (Hedwig) Rehm (1881), Ascomyceten, n° 552 (nom. illegit.) Plicaria fuckelii Rehm (1884), Ascomyceten, 16, n° 753 Peziza cupularis var. catinus (Holmskjold) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 277 Pustularia pustulata (Hedwig) Hazslinszky (1886) [1885], Mathematikai es termeszettudomanyi kozlemenyek, vonatkozolag a hazai vizsonyokra, 21, p. 270 Peziza pustulata var. fuckelii(Rehm) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 85 Peziza pustulata var. rehmii(Rehm) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 85 Geopyxis catinus (Holmskjold) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 71 Galactinia fuckelii (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 48 Galactinia pustulata var. fuckelii(Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 48 Galactinia pustulata var. rehmii(Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 48 Aleuria umbrina var. assimilata(P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 46 Galactinia pustulata (Hedwig) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 48 Sarcoscypha floccosa (Batsch) D.S. Hone (1909), Minnesota botanical studies, 4(2), p. 95 (nom. illegit.) Pustulina catinus (Holmskjold) Eckblad (1968), Nytt magasin for botanik, 15(1-2), p. 84 Tarzetta catinus (Holmskjold) Korf & J.K. Rogers (1971), Phytologia, 21(4), p. 206 (nom actuel) References : Bon p. 331 ; BK 1 63 ; CD 29 ; Dennis p. 27 pl. I/g Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Tarzettaceae Chapeau/Fructification : Receptacle 10-40 mm de diametre, longtemps en forme de calice ou de coupe, etale parfois dans la vieillesse et aplati ou se dechirant en lobes. Hymenium creme a noisette, face externe duveteuse a feutree, concolore ou un peu plus pale, le fond parfois bossele veine. Chair : Mince et cassante. Odeur et saveur insignifiantes. Stipe : Plus ou moins long enfonce dans la terre. Habitat : Sur terre nue, limon et sable, les jardins, au bord des chemins, dans les bois de coniferes ou de feuillus, en particulier sous Fagus. Spores : Elliptiques, lisses, hyalines, 20-24 x 11-12 µm, biguttulees. Asques octospores, 280 x 16 µm, ( Dennis : 350 x 20 µm ). Paraphyses greles, septees et ramifiees a la base, sommet un peu renfle jusqu'a 4 µm, ou plus souvent lobe. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isoles mais le plus souvent en groupes et alors comprimes. Repandu. Juin-Septembre. |
Otidea leporina (Batsch) Fuckel (1870) [1869-70] |
![]() |
Noms francais : Oreille de lievre Synonymes : Peziza leporina Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 117 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Peziza cochleata var. ß ochracea Retzius (1795), Florae scandinaviae prodromus, Edn 2, p. 325 Scodellina leporina (Batsch) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 688 Peziza onotica var. ß ochracea Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 48 Peziza ochracea (Fries) P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 110 (nom. illegit.) Otidea leporina (Batsch) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 329 (nom actuel) Aleuria leporina (Batsch) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 40 Wynnella leporina (Batsch) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 102 Peziza cochleata var. ochracea (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 276 Otidea onotica var. ochracea(Fries) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 95 Otidea ochracea (Fries) Seaver (1904), Bulletin from the Laboratories of natural history of the state university of Iowa, 5(4), p. 272, tab. 10, fig. 1 Helvella leporina (Batsch) Franchi, Lami & M. Marchetti (1999), Rivista di micologia, 42(1), p. 63 Otidea fuckelii M. Carbone & Van Vooren (2010), Rivista di micologia, 52(4), p. 322 References : Gr. p. 106 n° 163 ; BSLL ; Ellis 2 p. 85 fig. 248 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pyronemataceae Chapeau/Fructification : Brievement stipite, dresse, fendu d'un cote, en forme d'oreille, haut de 3 a 4 cm, large de 1 a 3 cm, lisse et brun a l'interieur, avec parfois une teinte un peu vineuse ou purpurine, grisatre, alutace ou roussatre et farineux a l'exterieur, uni et villeux a la base. Chair : Mince, brune et fragile. Odeur indistincte. Saveur indistincte. Stipe : Tres court et indistinct. Habitat : Sur terre parmi les feuilles ou la mousse, dans les bois surtout de Pinus et Picea. Gregaire (surtout en petites touffes). Assez rare. Automne. Spores : Elliptiques, hyalines, lisses, biguttulees, mesurant 15-17 x 8 µm. Asques subcylindriques, attenues et flexueux dans la partie inferieure, octospores, mesurant 225-260 x 11-12 µm. Paraphyses greles, rameuses a la base, courbees en crosse au sommet et epaisses de 2,5 a 3 µm, finement granuleuses, a l'interieur. Comestibilite : Sans interet |
Pour vous accompagner lors de vos sorties mycologiques, MycoDB vous recommande les guides suivants :