Il y a 4 champignons qui correspondent ŕ votre recherche par ordre de popularité :
Mycena galericulata (Scopoli) Gray (1821) |
![]() |
Noms francais : Mycene casquee ; Mycene en casque Synonymes : Agaricus campanulatus Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1175 (nom. illegit.) Agaricus galericulatus Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 455 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus castaneus Lamarck (1778), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 1, 1, p. 111 (nom. illegit.) Agaricus conicus Hudson (1778), Flora Anglica, Edn 2, p. 620 (nom. illegit.) Amanita sulcataLamarck (1783), Encyclopedie methodique, Botanique, 1, p. 108 Agaricus crispus Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 67 Agaricus mammillaris Hoffmann (1789), Nomenclator fungorum, 1, p. 217, tab. 4, fig. 1 Agaricus pseudoclypeatus Bolton (1791), An history of fungusses growing about Halifax, 4, p. 154, tab. 154 Agaricus varius Withering (1792), A botanical arrangement of British plants, Edn 2, 3, p. 351 (nom. illegit.) Amanita campanulata ((Linnaeus) Roussel (1796), Flore du Calvados et des terreins adjacens, Edn 1, p. 34 Agaricus pilosus Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 380 (nom. illegit.) Hypophyllum saponarium Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 251, tab. 122, fig. 2 Hypophyllum cyprinum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 250, tab. 122, fig. 1 Agaricus myurus Hoffmann (1811), Vegetabilia in hercyniae subterraneis collecta, p. 5, tab. 3 Agaricus cucullatus Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 147 (nom. illegit.) Agaricus galericulatus var. ß Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 143 Mycena galericulata (Scopoli) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 619 (nom actuel) Agaricus galopus var. ß pilosus Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 258 Agaricus galericulatus var. γ myurus (Hoffmann) Persoon (1828), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 3, p. 247 Agaricus galericulatus var. β tenuis J. Becker (1828), Flora der Gegend um Frankfurt am Main, zweite abtheilung, p. 470 Agaricus cassis non venosa Secretan (1833), Mycographie Suisse, 2, p. 355 (nom. inval.) Agaricus galericulatus solitarius Secretan (1833), Mycographie Suisse, 2, p. 288 (nom. inval.) Mycena pilosa (Persoon) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 170, n° 2731 Mycena berkeleyi Massee (1893), British fungus flora, 3, p. 104 Collybia lignarius Peck (1902) [1901], Annual report of the New York state Museum of natural history, 54, p. 145 Stereopodium galericulatum (Scopoli) Earle (1909), Bulletin of the New York botanical Garden, 5(18), p. 426 Prunulus galericulatus (Scopoli) Murrill (1916), North American flora, 9(5), p. 336 Collybia dentata (Murrill) Murrill (1916), Mycologia, 8(4), p. 218 Gymnopus dentatus Murrill (1916), North American flora, 9(5), p. 366 Mycena atridisca (Murrill) Murrill (1916), Mycologia, 8(4), p. 220 Prunulus atridiscus Murrill (1916), North American flora, 9(5), p. 334 Mycena pruni Velenovský (1920), Ceske houby, 2, p. 317 Mycena vernalis Velenovský (1920), Ceske houby, 2, p. 316 Mycena galericulata var. pruni(Velenovský) Hruby (1930), Hedwigia, 70, p. 300 Mycena kuthanii Singer (1989), Fieldiana, Botany, n.s., 21, p. 78 References : Bon p. 185 ; BK 3 328 ; CD 587-268, 118 ; Courtecuisse Photo-Guide 349 ; Eyssartier et Roux p. 406, 420 4eme edition Groupe : Mycenes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Mycenaceae Chapeau/Fructification : 2-6-(7)cm, en cloche ou conique, puis convexe, conservant souvent un mamelon, viscidule puis sec, souvent brillant, surface d'abord lisse puis ridulee, de blanchatre a brun grisatre fonce. Marge flexueuse. Lames/Pores : Adnees, peu serrees, assez espacees avec l'age, blanches puis a reflets roses a rose vif dans la vieillesse, malgre la sporee blanche. Faces des lames regulieres puis interveinees dans le fond. Chair : Pale. Odeur et surtout saveur farineuse a la mastication. Stipe : 6-10-(15) x 0,2-0,6 cm, grisatre concolore au chapeau ou plus pale, rigide, assez resistant a cartilagineux, souvent comprime ou sillonne. Surface assez polie, sauf a la base qui est poilue. Habitat : Tres courant, pratiquement toute l'annee, surtout en touffes sur souches et bois pourris. Son polymorphisme est caracteristique. Spores : 10-12,5 x 7-8,5 µm, elliptiques a larmiformes, amyloides. Basides parfois bisporiques, 30-50 x 7-10 µm. Cheilocystides 20-50 x 5-15 µm, clavees, couvertes d'excroissances fines et plus ou moins ramifiees. Trame vineuse dans le Melzer. Boucles presentes ou absentes. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Espece tres variable d'aspect, a lames interveinees dans le fond, devenant roses a maturite. |
Amanita echinocephala (Vittadini) Quelet (1872) |
![]() |
Noms francais : Amanite epineuse Synonymes : Agaricus albellus Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 417 (nom. rej.) Agaricus solitarius Bulliard (1780), Herbier de la France, 1, tab. 48 Hypophyllum adamantinum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 358, tab. 162, fig. 2 Hypophyllum tricuspidatum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 359, tab. 163, fig. 3 Amanita nitida Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 4 Amanita procera Persoon (1818), Traite sur les champignons comestibles, p. 186 Agaricus echinocephalus Vittadini (1835), Descrizione dei funghi mangerecci piu comuni dell'Italia e de'velenosi che possono co'medesimi confondersi, p. 346 (basionyme) Agaricus aculeatus Vittadini (1835), Descrizione dei funghi mangerecci piu comuni dell'Italia e de'velenosi che possono co'medesimi confondersi, p. 62 Amanita solitaria (Bulliard) Fries (1836), Anteckningar ofver de i Sverige vaxande atliga Svampar, p. 33 Agaricus nitidus (Fries) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 8 (nom. illegit.) Amanita flandinia F. Plee (1864), Types de chaque famille et des principaux genres des plantes croissant spontanement en France ., 2, livret 57 Amanita echinocephala (Vittadini) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 321 (309) (nom actuel) Lepiota echinocephala (Vittadini) Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 69 Amanita umbella var. echinocephala(Vittadini) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 4 Amanita strobiliformis var. aculeata Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 3 Amanita solitaria var. adamantina (Paulet) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 3 Amanita strobiliformis subsp.* aculeata (Quelet) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, p. 15 Amanita aculeata (Vittadini) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 305 Amanita solitaria f. echinocephala (Vittadini) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons … en France, Edn 1, p. 3 Amanita echinocephala var. bicollariata Boudier (1905) [1905-10], Icones mycologicae, tome 1, tab. 4 Venenarius solitarius (Bulliard) Murrill (1912), Mycologia, 4(5), p. 240 Amanita umbella f. bicollariata (Boudier) E.-J. Gilbert (1918), Le Genre Amanita, p. 101 Lepidella echinocephala (Vittadini) E.-J. Gilbert (1925), Bulletin de la Societe mycologique de France, 41, p. 304 Lepidella echinocephala f. bicollariata (Boudier) Konrad & Maublanc (1926), Icones Selectae Fungorum, p. 38 Amanita vittadinii var. echinocephala(Vittadini) Veselý (1933), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 31(4), p. 285 Aspidella solitaria (Bulliard) E.-J. Gilbert (1940), Iconographia mycologica, 27, supplement 1(1), p. 79 Amanitina albella (E.-J. Gilbert) E.-J. Gilbert (1940), Iconographia mycologica, 27, supplement 1(1), p. 78 Aspidella echinocephala (Vittadini) E.-J. Gilbert (1940), Iconographia mycologica, 27, supplement 1(1), p. 79 Armillaria echinocephala (Vittadini) Locquin (1952), Bulletin de la Societe mycologique de France, 68, p. 167 Amanita solitaria subf. bicollariata(Boudier) Neville & Poumarat (1996), Documents mycologiques, 26(101), p. 52 References : BK 4 158 ; Bon p. 299 ; Cetto 15 ; Galli p. 167 ; CD 844-318, 105 ; MT 121 ; FE 9 photo 45 ; Eyssartier et Roux p. 290. (4eme edition) 304 Groupe : Amanites Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Amanitaceae Chapeau/Fructification : 7-15 cm, couvert de facon reguliere de verrues creme, pyramidales, plus denses au centre. Lames/Pores : Libres, blanches a grisatre. Chair : Blanchatre. Odeur vireuse, saveur douce. Stipe : 8-13 x 2,5-4,5 cm, blanchatre, couvert en bas de verrues pyramidales tronquees formant des bracelets. Anneau membraneux ample et blanc a bord orne de flocons lui donnant un aspect crenele. Habitat : Dans les forets humides. Calcicole, thermophile. Peu frequent, d'avril a novembre. Spores : 8-11 x 6-8 µm, elliptiques, amyloides. Comestibilite : Toxique Commentaires : Sous-genre Lepidella/section Lepidella/sous-section Solitariae/stirpe Solitaria |
Amanita strobiliformis (Paulet ex Vittadini) Bertillon (1866) |
![]() |
Noms francais : Amanite solitaire Synonymes : Agaricus solitarius Bulliard (1793), Herbier de la France, 13, tab. 593 (nom. illegit.) Hypophyllum strobiliforme Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 358, tab. 162, fig. 1 (nom. inval.) Agaricus strobiliformis Paulet ex Vittadini (1835), Descrizione dei funghi mangerecci piu comuni dell'Italia e de'velenosi che possono co'medesimi confondersi, p. 59, 64, tab. 9, fig. 1-4 (Basionyme) Amanita strobiliformis (Paulet ex Vittadini) Bertillon (1866), in Dechambre, Dictionnaire encyclopedique des sciences medicales, serie 1(3), p. 499 (nom actuel) Amanita solitaria f. strobiliformis(Paulet ex Vittadini) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons … en France, Edn 1, p. 3 Amanita solitaria var. strobiliformis (Paulet ex Vittadini) Costantin & L.M. Dufour (1895), Nouvelle flore des champignons … en France, Edn 2, p. 256 (35?) Amanita pellita var. strobiliformis(Paulet ex Vittadini) Konrad & Maublanc (1925), Revision des Hymenomycetes de France, p. 35 Lepidella strobiliformis (Paulet ex Vittadini) E.-J. Gilbert & Kuhner (1928), Bulletin de la Societe mycologique de France, 44(2), p. 151 Amanita ovoidea var. ammophila Beeli (1930), Bulletin de la Societe royale de botanique de Belgique, 62, p. 129 Aspidella chlorinosma f. strobiliformis(Paulet ex Vittadini) E.-J. Gilbert (1940), Iconographia mycologica, 27, supplement 1(1), p. 79 Amanita chlorinosma f. strobiliformis (Paulet ex Vittadini) E.-J. Gilbert (1941), Iconographia mycologica, 27, supplement 1(2-3), p. 395 Armillaria strobiliformis (Paulet ex Vittadini) Locquin (1952), Bulletin de la Societe mycologique de France, 68, p. 165 Aspidella solitaria f. gracilisA.G. Parrot (1966) [1965], Bulletin de la Societe mycologique de France, 81(4), p. 657 (nom. inval.) References : BK 4 159 ; Bon p. 299 ; CD 843-318, 105 ; Cetto 1265 ; Galli p. 163 ; MT 120 ; FE 9 photo 49 A a D ; Eyssartier et Roux p. 290. (4eme edition) 304 ; LP p. 356. Groupe : Amanites Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Amanitaceae Chapeau/Fructification : Chapeau 15-25 cm, convexe a aplani etale, tres charnu, plus ou moins recouvert de lambeaux de voile formant des plaques epaisses apprimees, floconneuses, blanchatres plus ou moins nuancees de gris sur fond beige. Marge aigue appendiculee de debris cremeux et abondants du voile qui collent aux doigts. Lames/Pores : Lames adnees a libres, larges, ventrues, blanches a creme. Arete entiere souvent finement floconneuse. Chair : Chair blanche, epaisse. Odeur et saveur faibles, agreables. Stipe : Pied 12-20 x 2-3 cm, cylindrique, plein, ferme, plus ou moins bulbeux, orne de squames fibrilleuses blanches a creme qui adherent aux doigts. Anneau blanc fugace. Habitat : Forets de feuillus et bois meles, parcs, sur sol humide. Estival. Spores : Spores largement elliptiques, lisses, hyalines, 10-12,5 x 7,5-9 µm. Sporee blanche. Basides clavees tetrasporiques, non bouclees. Cheilocystides vesiculeuses, peu nombreuses, 20-40 x 15-25 µm. Pleurocystides absentes. Cuticule faite d'hyphes couchees paralleles, larges de 2-7 µm, non bouclees, les superficielles gelifiees. Comestibilite : Sans interet |
Amanita ceciliae (Berkeley & Broome) Bas (1984) |
![]() |
Noms francais : Amanite imperiale ; Amanite ceinturee ; Amanite etranglee Synonymes : Agaricus solitarius subsp.* strangulatus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 6 Agaricus ceciliae Berkeley & Broome (1854), The annals and magazine of natural history, series 2, 13, p. 396 (basionyme) Agaricus strangulates (Fries) Fries (1857), Monographia hymenomycetum sueciae, 1, p. 3 Amanita strangulata (Fries) Quelet (1872), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 66(27) Amanita inaurata Secretan ex Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 41, tab. 11 Amanitopsis strangulata (Fries) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 7 Amanita vaginata var. strangulata(Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 5 Amanitopsis inaurata (Secretan ex Gillet) Fayod (1889), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 7, 9, p. 317 Pseudofarinaceus strangulatus (Fries) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 868 Vaginata strangulata (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 539 Amanitopsis vaginata var. strangulata (Fries) Magnus (1905), Die Pilze (Fungi) von Tirol, Vorarlberg und Liechtenstein, p. 304 Amanita vaginata f. inaurata (Secretan ex Gillet) Veselý (1934), Atlas des champignons de l'Europe, 1, Amanita, p. 51 Vaginata inaurata (Secretan ex Gillet) A.H. Smith (1949), Mushrooms in their natural habitats, p. 398 Amanita ceciliae (Berkeley & Broome) Bas (1984), Persoonia, 12(2), p. 192 (nom actuel) Amanitopsis ceciliae (Berkeley & Broome) Wasser (1992), Flora Fungorum RSS Ucrainicae: Amanital'nye griby, p. 144 References : BK 4 136 ; Bon p. 295 ; CD 823-312, 104 ; Galli p. 96-97 ; Eyssartier et Roux p. 284. (4eme edition) 294 Groupe : Amanites Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Amanitaceae Chapeau/Fructification : Mesurant 80-150(-200) mm de diametre, ovoide au debut, puis campanule convexe, enfin aplani ; surface mate a soyeuse brillante a l'etat sec, legerement visqueuse collante a l'etat humide, brun-jaune, brun rougeatre a gris-brun ou brun olive, plus foncee vers le centre, striee par transparence sur 1/3 ou 1/4 du chapeau, recouverte d'epais restes de voile glebuleux et gris blanc sale, brunatres avec l'age, en larges lambeaux au centre, progressivement plus fragmentees vers la marge ; marge aigue. Lames/Pores : Blanches, legerement brunatres avec l'age, larges, libres ; aretes floconneuses. Chair : Blanche, mince. Saveur douce. Stipe : Mesurant 120-200(-250) × 20-40 mm, cylindrique, d'abord plein, creux avec l'age, cassant, epaissi a la base ; surface blanchatre, sommet finement pruineux, base depourvue d'une volve engainante mais ceinturee par plusieurs zones squamuleuses, ornee au dessus de flocons blanc sale a brunatres. Habitat : Dans les forets de feuillus et de coniferes, en lisiere, dans les clairieres. Calcicole. Juin-octobre (avril-novembre). Frequent. Spores : Mesurant 10,4-14,1 × 9,7-14 µm, spheriques, lisses, hyalines. Comestibilite : Comestible Commentaires : Sous-genre Amanita/section Vaginatae/stirpe Ceciliae |
Pour vous accompagner lors de vos sorties mycologiques, MycoDB vous recommande les guides suivants :