Il y a 4 champignons qui correspondent à votre recherche par ordre de popularité :
Bolbitius titubans (Bulliard) Fries (1838) [1836-38] |
![]() |
Noms francais : Bolbitie jaune d'œuf Synonymes : Agaricus fragilis Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1175 (indisponible) Amanita fragilis (Linnaeus) Lamarck (1783), Encyclopedie methodique, Botanique, 1, p. 110 Agaricus aquosus Bolton (1788), An history of fungusses growing about Halifax, 2, p. 71, tab. 71, fig. 1 (nom. illegit.) Agaricus titubans Bulliard (1788), Herbier de la France, 9, tab. 425, fig. 1 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus equestris Bolton (1788), An history of fungusses growing about Halifax, 2, p. 65, tab. 65 (nom. illegit.) Agaricus flavidus Bolton (1791), An history of fungusses growing about Halifax, 4, p. 149, tab. 149 (nom. illegit.) Agaricus equinus J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1424 Agaricus vitellinus Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 402, n° 272 Agaricus boltonii Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 414 Agaricus prominens Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 355 Micromphale fragile (Linnaeus) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 623 Prunulus titubans (Bulliard) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 632 Prunulus boltonii (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 632 Coprinus vitellinus (Persoon) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 169, n° 2707 Bolbitius titubans (Bulliard) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 254 (nom actuel) Bolbitius vitellinus (Persoon) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 254 Bolbitius boltonii (Persoon) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 254 Bolbitius fragilis (Linnaeus) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 254 Bolbitius flavidus Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 299 Pluteolus vitellinus (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 104 Pluteolus vitellinus var. boltonii (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 104 Pluteolus titubans (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 105 Pluteolus fragilis (Linnaeus) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 83 Bolbitius vitellinus var. fragilis(Linnaeus) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 83 Bolbitius dentatus (Linnaeus) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 478 Cortinarius vitellinus (Persoon) Bigeard & H. Guillemin (1909), Flore des champignons superieurs de France, 1, p. 255 Mycena fragilis (Linnaeus) Murrill (1912), Mycologia, 4(2), p. 73 Bolbitius vitellinus subsp.* titubans(Bulliard) Konrad & Maublanc (1928), Icones selectae fungorum, 4, pl. 171, fig. 2 Bolbitius titubans ss. Bresadola (1931), Iconographia mycologica, 17, tab. 819 Bolbitius vitellinus subsp.* fragilis(Linnaeus) J. Favre (1948), Beitrage zur kryptogamenflora der Schweiz, 10(3), p. 147 Bolbitius vitellinus var. titubans (Bulliard) Bon & Courtecuisse (1987), Documents mycologiques, 18(69), p. 37 Bolbitius titubans var. vitellinus(Persoon) Courtecuisse (2008), Documents mycologiques, 34(135-136), p. 49 References : Bon p. 261 ; CD 1308 ; Eyssartier et Roux p. 662 Groupe : Bolbities/Conocybes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Bolbitiaceae Chapeau/Fructification : 0,5-5 cm, viscidule, strie a fortement cannele, jaune citron a jaune d’œuf puis jaune beige a centre jaune vif. Lames/Pores : Adnees, un peu espacees, creme puis beige rouille. Chair : Blanche, mince, fragile et immuable. Stipe : 2-8 x 0,2-0,4 cm, poudre de blanc sur fond jaune citron pale, creux et fragile. Habitat : Sur les debris vegetaux pourrissants, la paille ou le foin humide, le fumier ou encore la sciure. Solitaire, mais souvent gregaire, en tres grande quantite apres de fortes pluies. De fevrier a decembre. Frequent et repandu. Cosmopolite. Spores : Ellipsoides avec un pore germinatif tres net, 12-15 x 7-9 µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Considere auparavant comme une variete de vitellinus. |
Tricholoma equestre (Linnaeus) P. Kummer (1871) |
![]() |
Noms francais : Tricholome equestre Synonymes : Agaricus equestris Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1173 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus crassus Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 442 Agaricus aureus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 19, tab. 41 (nom. illegit.) Agaricus luteus Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 45 (nom. illegit.) Agaricus flavovirens Persoon (1793), in Hoffmann, Abbildungen der Schwamme, 3, tab. 24 Amanita equestris (Linnaeus) Roussel (1796), Flore du Calvados et des terreins adjacens, Edn 1, p. 34 Agaricus flavovirens var. ßß pinastretiAlbertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 167 Hypophyllum equestre (Linnaeus) Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 221, tab. 104, fig. 1-2 Gymnopus flavovirens (Persoon) Zawadzki (1835), Enumeratio plantarum Galiciae & Bucowinae, p. 162, n° 2545 Agaricus equestris var. b pinastreti(Albertini & Schweinitz) Rabenhorst (1844), Deutschlands kryptogamen-flora, 1, p. 563 Tricholoma equestre (Linnaeus) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 130 (nom actuel) Tricholoma equestre var. pinastreti(Albertini & Schweinitz) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 31 Gyrophila equestris (Linnaeus) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 10 Glutinaster equestris (Linnaeus) Earle (1909), Bulletin of the New York botanical Garden, 5(18), p. 433 Melanoleuca equestris (Linnaeus) Murrill (1914), North American flora, 10(1), p. 24 Tricholoma flavovirens (Persoon) S. Lundell (1942), Fungi exsiccati suecici, praesertini upsalienses, 23-24, n° 1102 References : Bon p. 157 ; CD 378-230, 116 ; Cetto 142 ; Marchand 864 ; FE 3 p. 515 ; Eyssartier et Roux p. 500, 514 4eme edition Groupe : Tricholomes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Tricholomataceae Comestibilite : Mortel Commentaires : Peut etre mortel. |
Tricholoma auratum Gillet (1874) |
![]() |
Noms francais : Tricholome equestre ; Tricholome dore ; Bidaou Synonymes : Hypophyllum ruthense Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 137, tab. 43, fig. 1-2 Hypophyllum aureosulphureum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 191, tab. 85, fig. 1-2 Agaricus columnaris Wormskjold (1838) [1836-38], in Fries, Epicrisis systematis mycologici, p. 28 Agaricus auratus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 28 (nom. illegit.) Agaricus sinuatus var. ß arenariusLaterrade (1846), Flore bordelaise et de la Gironde, Edn 4, p. 534 Agaricus arenarius (Laterrade) Leveille (1848), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 9, p. 119 Tricholoma auratum Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 92 (Basionyme) (nom actuel) Tricholoma arenarium (Laterrade) Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 110 Gyrophila equestris var. aurata(Gillet) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 10 Gyrophila aurata (Gillet) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 286 References : Bon p. 157 ; CD 379 ; Cetto 1458 ; Marchand 39 ; FE 3 p. 511 ; Eyssartier et Roux p. 500 Groupe : Tricholomes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Tricholomataceae Comestibilite : Mortel Commentaires : Surtout atlantique. Consomme depuis tres longtemps dans le sud ouest, il s'avere toxique voire mortel si ingere en grande quantite plusieurs repas de suite (dernier cas mortel en decembre 2009 a Toulouse). Il est interdit a la vente depuis 2005. |
Tricholoma coryphaeum (Fries) Gillet (1874) |
Pas de photo disponible |
Noms francais : Tricholome a marge jaune Synonymes : Agaricus prasinus Lasch (1829), Linnaea, Ein journal fur die botanik, 4, p. 520 (nom. illegit.) Agaricus coryphaeus Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 26 (Basionyme) Tricholoma coryphaeum (Fries) Gillet (1874), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 95 (nom actuel) Gyrophila equestris var. coryphaea (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 10 Gyrophila coryphaea (Fries) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 287 Tricholoma sejunctum var. coryphaeum (Fries) A. Pearson & Dennis (1948) [1947-48], Transactions of the British mycological Society, 31(3-4), p. 151 References : CD 377-230, 116 ; Galli p. 163 ; FE 3 p. 518 ; Eyssartier et Roux p. 502, 504, 4eme edition 516-518 Groupe : Tricholomes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Tricholomataceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Calcicole. Tendance montagnarde. Tricholoma coryphaeum pourrait etre une forme plus mature de tricholoma viridifucatum ; en effet, le jaune pur initial de ce dernier pourrait prendre des teintes rougeatres avec l'age ; seules des expertises ADN pourraient permettre ou non de synonymiser ces deux especes. |
Pour vous accompagner lors de vos sorties mycologiques, MycoDB vous recommande les guides suivants :