Il y a 3 champignons qui correspondent à votre recherche par ordre de popularité :
Phellinus igniarius (Linnaeus) Quelet (1886) |
![]() |
Noms francais : Polypore faux-amadouvier Synonymes : Boletus igniarius Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1176 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821) Agaricus igniarius (Linnaeus) Lamarck (1783), Encyclopedie methodique, Botanique, 1, p. 50 Boletus fulvus Willdenow (1787), Florae berolinensis prodromus, p. 391 (nom. illegit.) Boletus hippocrepis Schrank (1789), Baiersche flora, 2, p. 616 Boletus obtusus Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 4 Boletus fomentarius var. e obtusus (Persoon) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 538 Polyporus igniarius (Linnaeus) Fries (1821), Systema mycologicum, 1, p. 375 Polyporus botulatus Secretan (1833), Mycographie Suisse, 3, p. 80 (nom. inval.) Polyporus hyperboreus Berkeley (1841), The annals and magazine of natural history, series 1, 7, p. 453 Fomes igniarius (Linnaeus) J. Kickx f. (1867), in J.J. Kickx, Flore cryptogamique des Flandres, 2, p. 237 Polyporus novae-angliae Berkeley & M.A. Curtis (1872), Grevillea, 1(4), p. 51 Polyporus nigricans f. trivialis Fries (1874), Hymenomycetes europaei sive epicriseos systematis mycologici, p. 558 Fomes fulvus var. novae-angliae (Berkeley & M.A. Curtis) Cooke (1885), Grevillea, 14(69), p. 18 Phellinus igniarius (Linnaeus) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 172 (nom actuel) Ochroporus igniarius (Linnaeus) J. Schroter (1888) [1889], in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 487 Placodes igniarius (Linnaeus) Quelet (1888), Flore mycologique de la France et des pays limitrophes, p. 399 Fomes hyperboreus (Berkeley) Saccardo (1888), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 6, p. 171 Fomes fulvus subsp.* novae-angliae (Berkeley & M.A. Curtis) Saccardo (1888), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 6, p. 182 Mucronoporus igniarius (Linnaeus) Ellis & Everhart (1889), The journal of mycology, 5(2), p. 91 Trametes inaequalis P. Karsten (1890), Hedwigia, 29(4), p. 177 Scindalma igniarium (Linnaeus) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 517 Scindalma hyperboreum (Berkeley) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 518 Pyropolyporus igniarius (Fries) Murrill (1903), Bulletin of the Torrey botanical Club, 30(2), p. 110 Fomes borealis Lloyd (1915), Mycological writings, 4, synopsis of the genus Fomes, p. 247 Polyporus foeniculaceus Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 678 Polyporus laccatus Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 678 (nom. illegit.) Fomes trivialis (Fries) Bresadola (1931), Iconographia mycologica, 20, tab. 995 References : BK 2 316 ; Bon p. 320 ; CD p. 180 ; Phillips p. 228 ; Julich 2 p. 290 ; BG p. 617 n° 931 ; Cetto 5 p. 491-493 ; Eyssartier et Roux p. 1022 ; Bernicchia p. 412 ; Rivoire p. 587. Groupe : Polypores Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Hymenochaetales / Hymenochaetaceae Chapeau/Fructification : Fructification en forme de console, sessile, jusqu'a 350 mm de large et 200 mm de projection, epaisse de 30-150mm au point d'attache. Surface pileique a bourrelets concentriques, crouteuse,gris clair a noir. Marge obtuse, gris-clair. Surface pileique, ondulee et zonee, crouteuse, fendillee a l'etat sec, gris-noir a noir. Lames/Pores : Face inferieure finement poree, rouge-brun puis gris brunatre. Pores arrondis, 5-6 mm, tubes stratifies. 4 a 6 pores par mm. Chair : Consistance ligneuse, stratifiee, brun fonce, dure, cassante. Odeur insignifiante. Habitat : Parasite les feuillus : essentiellement sur troncs de Salix et occasionnellement de Betula, Sorbus, Malus, Prunus, ou meme sur Carpinus, Amelanchier, Castanea, Cratageus, Fraxinus, Juglans, Laburnum, Populus, Robinia, Pyrus, Tilia et Ulmus. Spores : Arrondies, lisses, subglobuleuses, hyalines, a parois legerement epaisses, 5-6- (7 )x 4-5-( 6 )µm, non dextrinoides, I-. Basides clavees, hyalines, 12-15 (20) x 6,7 (9 )µm, tetrasporiques, non bouclees. Pas de cystides. Spinules fauve brun, 12-22 x 6-8 µm, ovoides, subulees. Dimitique : (1)- Hyphes generatrices a parois minces, larges de 2-3 µm, cloisonnees, non bouclees. (2)- Hyphes squelettiques brunes, a parois epaisses, larges de 2,5-4,5 µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Tout au long de l'annee. Peu frequent. Perenne PS : Surface souvent fendillee et recouverte d'algues vertes. Pourriture active blanche, un peu roussatre. Recolte une fois sur Pinus. Remarques : Utilise autrefois pour la fabrication de l'amadou avec Fomes fomentarius. |
Cuphophyllus borealis (Peck) Bon (1985) [1984] |
![]() |
Noms francais : Hygrophore boreal Synonymes : Agaricus ventricosus Bulliard (1788), Herbier de la France, 9, tab. 411, fig. 1 Psilocybe ventricosa (Bulliard) P. Kummer (1871), Der furher in die pilzkunde, p. 71 Hygrophorus borealis Peck (1874) [1873], Annual report of the New York state Museum of natural history, 26, p. 64 (Basionyme) Collybia ventricosa (Bulliard) Gillet (1875), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 324 Collybia ventricosa var. alba(Bulliard) Gillet (1875), Les hymenomycetes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 324 Omphalina tepeitensis Murrill (1916), North American flora, 9(5), p. 348 Omphalia tepeitensis (Murrill) Murrill (1916), Mycologia, 8(4), p. 220 Camarophyllus borealis (Peck) Murrill (1916), North American flora, 9(5), p. 385 Hygrocybe borealis (Peck) Bon (1973), Documents mycologiques, 3(9), p. 8 Cuphophyllus borealis (Peck) Bon (1985) [1984], Documents mycologiques, 14(56), p. 10 (nom actuel) References : Bon p. 102 ; CD 100 Groupe : Hygrophores Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Hygrophoraceae Chapeau/Fructification : Charnu et mamelonne, gras au toucher mais non visqueux Lames/Pores : Anasthomosees Chair : Blanche, inodore, sans saveur remarquable Habitat : Pelouse seche calcaire. Comestibilite : Inconnu |
Gerhardtia borealis (Fries) Contu & A. Ortega (2002) |
![]() |
Noms francais : Tricholome brun-rose Synonymes : Agaricus borealis Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 44 (Basionyme) Tricholoma boreale (Fries) P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 32, p. 46 Lyophyllum incarnatobrunneum Ew. Gerhardt (1982), Zeitschrift fur mykologie, 48(2), p. 241 Rhodocybe calocyboides Clemencon (1983), in Cetto, Funghi dal vero, p. 301, pl. 1454 (nom. inval.) Lyophyllum serius Romagnesi (1987), Beitrage zur kenntnis der pilze mitteleuropas, 3, p. 121 Lyophyllum boreale (Fries) Papetti (1989), Bollettino del Circolo micologico Giovanni Carini di Brescia, 16-17, p. 54 Gerhardtia seria (Romagnesi) Bon (1994), Documents mycologiques, 24(93), p. 67 Gerhardtia incarnatobrunnea (Ew. Gerhardt) Bon (1994), Documents mycologiques, 24(93), p. 66 Gerhardtia borealis (Fries) Contu & A. Ortega (2002), Boletin de la Sociedad micologica de Madrid, 26, p.176 (nom actuel) References : Riva sub Calocybe borealis sp. nov. in Ass. Bres. AMB : 90/94 (1987) ; Moser sub Calocybe civilis in Farbatlas ; Cetto 1460 ; Bull. Suisse de 2003 sub Tricholoma borealis ; Funga Nordica 2008 : 497 sub Gerhardtia borealis Groupe : Tricholomes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Lyophyllaceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Surtout en montagne. |
Pour vous accompagner lors de vos sorties mycologiques, MycoDB vous recommande les guides suivants :