Recherche sur MycoDB


Il y a 5 champignons qui correspondent à votre recherche par ordre de popularité :


Trechispora farinacea (Persoon) Liberta (1966) Synonymes : Hydnum farinaceum Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 562 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1821)
Hydnum crustosum Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 394 (nom. illegit.)
Xylodon farinaceum (Persoon) Chevallier (1826), Flore generale des environs de Paris, 1, p. 272
Odontia farinacea (Persoon) Quelet (1879), Bulletin de la Societe botanique de France, 26, p. 231
Acia farinacea (Persoon) P. Karsten (1879), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 5, p. 42
Odontina farinacea (Persoon) Patouillard (1887), Les hymenomycetes d'Europe, anatomie generale et classification des champignons superieurs, p. 147
Corticium submutabile Hohnel & Litschauer (1907), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 116, p. 822
Grandinia farinacea (Persoon) Bourdot & Galzin (1914), Bulletin de la Societe mycologique de France, 30(2), p. 253
Hypochnus submutabilis (Hohnel & Litschauer) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 658
Phlebiella farinacea (Persoon) Bondartsev & Singer (1953), Bracket Fungi Europ. USSR & Caucasus, p. 51
Cristella submutabilis (Hohnel & Litschauer) Donk (1957), Fungus, Officieel orgaan van de nederlandsche mycologische vereniging, 27(1-4), p. 20
Cristella farinacea (Persoon) Donk (1957), Fungus, Officieel orgaan van de nederlandsche mycologische vereniging, 27(1-4), p. 20, 22
Trechispora farinacea (Persoon) Liberta (1966), Taxon, 15(8), p. 318 (nom actuel)
Trechispora submutabilis (Hohnel & Litschauer) Parmasto (1968), Conspectus systematis corticiacearum (Tartu), p. 46

References : Julich 147 ; BK 2 p. 124 ; BG p. 412 n° 648
Groupe : Polypores
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Trechisporales / Hydnodontaceae
Chapeau/Fructification : Largement etale, mince, floconneux ou membraneux-mou, blanc de neige, puis creme, jusqu'a creme chamois ; marge byssoide ou himantioide, finement fibrilleuse ou simplement pruineuse subindeterminee, et parfois parcourue par des rhizomorphes.
Lames/Pores : Aiguillons serres, subules, 1-2 mm, rarement dentes, quelquefois confluents-cristules, ou granuleux-subglebuleux, tres mous et fragiles, termines par des hyphes steriles.
Chair : Consistance lache, tendre. Trame chargee d'oxalate.
Habitat : Sur bois caries de feuillus et de coniferes, a la face infere des branches tombees ainsi que dans les anfractuosites des souches creuses, sur feuilles, humus, et pierres surtout dans les lieux frais.
Spores : Ovales-elliptiques, echinulees, hyalines, uni- a biguttulees, 3,5-4-(4,5) x 2,5-3-(4) µm. Basides cylindriques clavees, parfois un peu etranglees, a 2-4 sterigmates longs de 3-4,5µm. Pas de cystide. Monomitique : Hyphes larges 1,5-4 µm, a parois tres minces, septees-noduleuses avec renflements ampullaces au niveau des cloisons, bouclees.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Tout au long de l'annee. Repandu et tres commun. Remarques : Peu lignivore, vient sur les bois attaques par d'autres champignons. Anecdote : Sur un parquet de chene a Paris ; habitat insolite, qui n'a modifie ni ses caracteres, ni sa lesion qui reste au moins bien superficielle.
Lachnella alboviolascens (Albertini & Schweinitz) Fries (1849) Synonymes : Peziza nigrocaesia Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 435
Peziza nivea Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 435 (nom. illegit.)
Peziza alboviolascens Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 322, tab. 8, fig. 4 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza fallax var. ß alboviolascens (Albertini & Schweinitz) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 266
Peziza alboviolascens var. nigrocaesia (Schumacher) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 96
Peziza fallax Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 266
Peziza velutina Desmazieres (1823), Catalogue des plantes omises dans la botanographie Belgique et dans les flores du Nord de la France, p. 14
Ascobolus vitis Wallroth (1828), in Fries, Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 2, p. 9
Lachnella alboviolascens (Albertini & Schweinitz) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 365 (nom actuel)
Peziza syringae Wallroth (1859), in Rabenhorst, Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 32
Cyphella curreyi Berkeley & Broome (1861), The annals and magazine of natural history, series 3, 7, p. 379
Cyphella alboviolascens (Albertini & Schweinitz) P. Crouan & H. Crouan (1867), Florule du Finistere, p. 61
Peziza alboviolascens var. ß alba J. Kickx f. (1867), in J.J. Kickx, Flore cryptogamique des Flandres, 1, p. 489
Cyphella dochmiospora Berkeley & Broome (1873), The annals and magazine of natural history, series 4, 11, p. 343
Corticium dubium Quelet (1875), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 444(16), tab. 1, fig. 10
Cyphella stuppea Berkeley & Broome (1878), The annals and magazine of natural history, series 5, 1, p. 25
Lachnea alboviolascens (Albertini & Schweinitz) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 81
Trichopeziza syringae (Wallroth) Hazslinszky (1886) [1885], Mathematikai es termeszettudomanyi kozlemenyek, vonatkozolag a hazai vizsonyokra, 21, p. 235
Chaetocypha alboviolascens (Albertini & Schweinitz) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 847
Cyphella syringae (Wallroth) Cooke (1891), Grevillea, 20(93), p. 9
Chaetocypha stuppea (Berkeley & Broome) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 848
Chaetocypha dochmiospora (Berkeley & Broome) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 847
Cyphella pseudovillosa Hennings (1904), Botanische jahrbucher fur systematik, pflanzengeschichte und pflanzengeographie, 34(1), p. 43
Cyphella villosa f. dochmiospora (Berkeley & Broome) Jaap (1905), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 3(5), p. 399
Cyphellopsis alboviolascens (Albertini & Schweinitz) Donk (1931), Mededeelingen van de Nederlandsche mycologische vereeniging, 18-20, p. 129

References : BK 2 230 ; BG p. 159 n° 252
Groupe : non classe
Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Niaceae
Chapeau/Fructification : Basidiome cyphelloide, sessile, dur, globuleux, puis cupule, mesurant 0,5-1,5(-3) mm de diametre, et aplani, avec marge enroulee, duveteuse, densement garnie de poils blancs. Face interne tapissee par hymenium lisse, souvent parseme d'excroissances, gris-clair a blanchatre et souvent teinte de bleu ou legerement de verdatre. .
Chair : Consistance ceracee, molle.
Habitat : Sur branches seches tombees, notamment de Syringa spp. (lilas), Vitis spp. (vignes), Robinia pseudoacacia (robinier faux-acacia), Tilia spp. (tilleuls), Salix spp. (saules), Sambucus spp. (sureaux), Wisteria spp. (glycine), mais egalement sur tiges mortes de plantes herbacees. Cespiteux, en troupes serrees. Toute l'annee, mais surtout de janvier a juin. Frequent.
Spores : Spores ovoides, lisses, hyalines, bossues vers la base ou comme aplaties sur une face, avec apicule lateral, parfois avec des granulations, mesurant 12-15 × 9-12 µm. Basides clavees, tetrasporiques, mesurant 50-70-(80) × 6-12-(16) µm, bouclees. Monomitique : Hyphes a parois minces, mesurant 1-3,5 µm de largeur, en couche horizontale a la base, enchevetrees et tres serrees sous l'hymenium, cloisonnees, partiellement bouclees. Poils du basidiome a parois tres epaisses, cylindriques, brunatres dans le tiers de la partie inferieure, effiles, finement incrustes, mesurant 150-200(-250) × 5-6-(-8) µm, dextrinoides.
Comestibilite : Sans interet
Diaporthe oncostoma (Duby) Fuckel (1870) [1869-70] Synonymes : Sphaeria oncostoma Duby (1856), in Rabenhorst, Klotzschii herbarum vivum mycologicum, Edn 2, n° 253 (Basionyme)
Valsa oncostoma (Duby) Fuckel (1866), Fungi Rhenani exsiccati, n° 1730
Diaporthe oncostoma (Duby) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 205 (nom actuel)
Phoma oncostoma Thumen (1877), Mycotheca universalis, centurie 9, n° 877
Valsa personata Cooke & Ellis (1878), Grevillea, 7(41), p. 9
Diaporthe personata (Cooke & Ellis) Saccardo (1882), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 1, p. 612
Phomopsis oncostoma (Thumen) Hohnel (1906), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 115, p. 681
Chlorostate oncostoma (Duby) Traverso (1906) [1905], Flora italica cryptogama. Pars 1: Fungi. Pyrenomycetae. Xylariaceae, Valsaceae, Ceratostomataceae, 1(1), p. 197

References : Ellis p. 227 fig. 1031
Groupe : Pyrenomycetes
Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Diaporthales / Diaporthaceae
Chapeau/Fructification : Peritheces, jusqu'a 7 mm de diametre, reunis en petits groupes, dans un stroma noir, immerge dans l'ecorce, meme un peu dans le bois, erompant, couvert par les ostioles des peritheces, courts-cylindriques et de couleur noire.
Habitat : Parasite des rameaux et des branches de Robinia pseudoacacia (robinier faux-acacia). Gregaire. Decembre-fevrier. Peu frequent.
Spores : Spores fusiformes-elliptiques, lisses, hyalines, mesurant 13-17(-25) x 3-4(-5) µm, faiblement ecrasees au niveau de la cloison centrale, parfois guttulees. Asques octospores, spores irregulierement biseriees, mesurant 60-80 x 6-9 µm, en massue, avec un anneau apical de refraction.
Comestibilite : Sans interet
Commentaires : Anamorphe : Phomopsis petiolorum (Desm.) Grove 1917 Erompant, conidiomes noirs mesurant jusqu'a 0,5 mm de diametre A - conidies, mesurant 8-10 x 2-2,5 µm B - conidies flexueuses, 18-30 x 1 µm
Pseudombrophila merdaria (Fries) Brummelen (1995) Synonymes : Peziza merdaria Fries (1828), Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 2, p. 11 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1828)
Peziza canina P. Karsten (1861), Synopsis Pezizarum et Ascobolorum Fenniae, p. 9
Peziza nobilis P. Karsten (1867), Fungi Fenniae exsiccati, 7, n° 635
Peziza subfurfuracea Nylander (1868), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 51
Peziza deerrata P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 119
Peziza canina var. ß nobilis (P. Karsten) P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 118
Peziza cucurbitae W.R. Gerard (1874), Bulletin of the Torrey botanical Club, 5(6), p. 26
Peziza brassicaecola Berkeley (1875), Grevillea, 3(28), p. 157
Peziza rufescens J. Schroter (1878), in Rabenhorst, Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 2311 (nom. illegit.)
Humaria chartarum Quelet (1878), Bulletin de la Societe botanique de France, 25, p. 291
Peziza schroeteri Cooke (1878), Grevillea, 6(40), p. 110
Aleuria merdaria (Fries) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 53
Peziza chartarum (Quelet) Cooke (1879), Mycographia, seu icones fungorum. Figures of fungi from all parts of the world, 6, p. 234, tab. 110, fig. 394
Aleuria chartarum (Quelet) Gillet (1879), Champignons de France, les discomycetes, p. 49
Humaria merdaria (Fries) Quelet (1881) [1880], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 9, p. 672
Helotium pedrottii Bresadola (1881), Fungi tridentini, novi vel nondum delineati, 1(1), p. 14, 98, tab. 15
Humaria glacialis Rehm (1882), Hedwigia, 21(7), p. 97
Dermatea sydowii Rehm (1882), in P. Sydow, Mycotheca marchica, cent. 4, n° 379
Humaria pedrottii (Bresadola) Rehm (1884), Ascomyceten, 16, n° 754
Pseudombrophila pedrottii (Bresadola) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 106
Pseudombrophila chartarum (Quelet) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 106
Humaria canina (P. Karsten) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 291
Geoscypha schroeteri (Cooke) Rehm (1888), Hedwigia, 27(5-6), p. 163
Pyronema chartarum (Quelet) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 109
Pezizella cucurbitae (W.R. Gerard) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 285
Pezizella brassicaecola (Berkeley) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 283
Humaria nobilis (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 138
Humaria canina subsp.* nobilis (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 138
Humaria schroeteri (Cooke) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 141
Humaria deerrata (P. Karsten) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 140
Humaria pictilis Quelet (1892) [1891], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 20(2), p. 464, pl. 2, fig. 4
Hymenoscyphus brassicicola (Berkeley) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485
Hymenoscyphus cucurbitae (W.R. Gerard) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485
Ascophanus caninus var. nobilis (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 76
Ascophanus caninus(P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 76
Ascophanus deerratus (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 76
Ascophanus merdarius (Fries) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 76
Ascophanus pictilis (Quelet) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 76
Pachyella schroeteri (Cooke) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 51
Peziza pedrottii (Bresadola) Migula (1913), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 3(2), p. 1015
Pseudombrophila deerrata (P. Karsten) Seaver (1928), The North American cup-fungi (operculates), p. 141
Pyronema canina Dearness & Bisby (1929), The Fungi of Manitoba, p. 60
Infundibulum tiliaceum Velenovskŭ (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 351
Humaria ustulina Velenovskŭ (1939), Novitates mycologicae, p. 199
Humaria nivea Velenovskŭ (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 148
Orbilia cucurbitae (W.R. Gerard) Seaver (1951), The North American cup-fungi (inoperculates), p. 155
Pseudombrophila merdaria (Fries) Brummelen (1995), Libri botanici, 14, p. 45 (nom actuel)

References : Medardi p. 228
Groupe : Pezizes
Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Pseudombrophilaceae
Chapeau/Fructification : sessile, legerement cupulee.
Chair : ceracee, fragile, brunatre.
Stipe : Nul
Habitat : Sur excrements de cheval.
Spores : lisses, hyalines, non guttulees, uniseriees dans l'asque.
Comestibilite : Sans interet
Massaria anomia (Fries) Petrak (1923) Synonymes : Sphaeria anomia Fries (1823), Systema mycologicum, 2(2), p. 381 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1823)
Valsa anomia (Fries) F. Strauss (1853), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 6(34), p. 31, tab. 4
Diatrype anomia (Fries) P. Crouan & H. Crouan (1867), Florule du Finistere, p. 34
Valsa profusa var. anomia(Fries) Quelet (1875), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 501(73)
Engizostoma anomium (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 473
Massaria anomia (Fries) Petrak (1923), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 21(1-2), p. 114 (nom actuel)

References : Ellis p. 227
Groupe : Pyrenomycetes
Classification : Ascomycota / Eurotiomycetes / Pyrenulales / Massariaceae
Chapeau/Fructification : Ascomes sous forme de pseudotheces globuleux, bien incorpores dans son substrat (ecorce de Robinier) et emprisonnes dans un stroma. Chaque ascome est muni d'un col s'ouvrant a la surface du support.Les ascomes sont le plus souvent regroupes par 2 a 5..
Chair : L'interieur des pseuthotheces est constitue par une matiere de consistance gelatineuse renfermant asques et pseudoparaphyses.
Habitat : Cette espece saprotrophe lignicole s'observe a la surface et sous l'ecorce de branches mortes de Robinier (Robinia pseudoacacia). Sa repartition geographique est assez large dans l'hemisphere nord (Amerique du nord et Europe).
Spores : Elles sont oblongues, cylindriques, auc extremites arrondies, a paroi hyaline et lisse, a contenu brunatre a maturite. Elles sont munies de 3 cloisons avec un tres leger retrecissement a leur niveau. Elles mesurent 50-60 x 13-15 µm
Comestibilite : Sans interet


Pour vous accompagner lors de vos sorties mycologiques, MycoDB vous recommande les guides suivants :